Film Noir - Issue 22

6, Lori Margariti str.t. 2310 429670

www.casapapaioannou.wordpress.comwww.casapapaioannou.tumblr.com

Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)

τηλ. 2310 815 316Θεσσαλονίκη

Εστιατόριο

ΚαμμένηγωνιάΑπό το 1960

Βασ. Όλγας 72τηλ. 2310 835 870

Θεσσαλονίκη

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 20 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΟΛΥΜΠΙΟΝ (αίθουσες

«Ολύμπιον» και «Παύλος Ζάννας»), ΒΑΚΟΥΡΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΦΑΡΓΚΑΝΗ για τις ταινίες «Shame», «Μάρθα, Μάρσι, Μέι, Μαρλίν»,

«Hugo», «Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι» και «Ο Θεός της σφαγής» αντίστοιχα! Περισσότερα στη σελίδα 13!

Το φιλμ νουάρ προσφέρει 3 διπλές προσκλήσεις για την Παρασκευή 24 και άλλες 3 για το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου προκειμένου να παρακολουθήσετε την παράσταση «Το μόνον της ζωής του ταξίδιον» στο θέατρο ΟΡΑ. Οι τρείς πρώτοι που θα στείλουν e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό τους και τον τίτλο του πρωτοσέλιδου («Μπέρδεμα...») θα κερδίσουν τις προσκλήσεις.

Μπέρδεμα...

πορτογαλικάπορτογαλικά

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

Εντάξει, έχουν έρθει τα πάνω - κάτω.

Ποτέ στη ζωή μου δεν ήμουν περισσότερο

μπερδεμένος. Ποτέ δεν ήμουν λιγότερο

σίγουρος. Οι βεβαιότητές μου κλονίζο-

νται η μία μετά την άλλη και πολλές από

αυτές με εγκαταλείπουν ανεπιστρεπτί

κατά πως φαίνεται. Είμαι μπερδεμένος.

Σαν τον κόκκορα του Αρκά ένα πράγμα

- και όχι μόνον σε ψυχολογικό επίπεδο.

Και ζηλεύω. Ζηλεύω όλους αυτούς που

είναι τόσο σίγουροι. Που μπορούν ακόμα

να βλέπουν το άσπρο και το μαύρο κι όχι

μόνον διαφορετικούς τόνους του γκρι.

Που μπορούν και διαλέγουν στρατόπεδο,

σαν έτοιμοι από καιρό. Βλέπω ειδήσεις

στην τηλεόραση, σερφάρω και διαβάζω ότι

μπορώ στο ίντερνετ, συζητάω δια ζώσης

και μέσω facebook με όσους ξέρω αλλά και με αγνώστους - καμία

βοήθεια. Περισσότερο μπερδεύομαι παρά ξεκαθαρίζουν τα πράγματα

μέσα στο μυαλό μου. Τι έχω πάθει; Too much information? Είναι

τόσο πολλές οι πληροφορίες με τις οποίες βομβαρδίζεσαι καθημερινά

(τι λέω; κάθε λεπτό!) και καλείσαι με βάση τις (όποιες) γνώσεις σου

και το κριτήριό σου να αποφανθείς ποιος λέει την αλήθεια, τι είναι

αυθεντικό, τι κατασκευασμένο... Μπλέξιμο. Κι όμως, το δίλημμα

εξαρχής σου τίθεται τόσο... ξεκάθαρα: την Σκύλλα ή την Χάρυβδη;

Υπογράφεις το Μνημόνιο και σε πηδάμε ή πας σε χρεωκοπία και σε

πηδάμε; Ε, λοιπόν, να με συμπαθάτε, αλλά δεν ξέρω. Φαντάζομαι

πως υπάρχει κι άλλος δρόμος (δεν μπορεί), μια άλλη επιλογή στην

οποία τη γλυτώνω και δεν με... πηδάνε, αλλά από τα δύο συγκεκρι-

μένα δεν τίθεται θέμα επιλογής. Οι 199 βουλευτές που ψήφισαν «ναι»

στην κρίσιμη ψηφοφορία της περασμένης Κυριακής ήταν σίγουροι (ή

έτσι τους είπανε) πως αν πτωχεύσουμε ως χώρα θα πεινάσουμε ως

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 22 • 16 Φεβρουαρίου 2012 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

πολίτες, θα βγάλουμε στο κλαρί τις μάνες

μας και τις αδερφάδες μας, θα μας καεί

το βίντεο... Οι άλλοι, που ψήφισαν «όχι»,

λένε πως υποθηκεύσαμε τη χώρα μας,

πως ξεπουληθήκαμε, θα πεινάσουμε ως

πολίτες, θα βγάλουμε στο κλαρί τις μάνες

μας και τις αδερφάδες μας, θα μας καεί

το βίντεο... Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι η

ζωή μου και η ζωή των γύρω μου, των συγ-

γενών μου, των φίλων μου, του κοινωνικού

μου περίγυρου χειροτερεύει καθημερινά

από το 2009 που ζητήσαμε από το ΔΝΤ

να μας... σώσει. Αυτό που ξέρω είναι ότι

την περασμένη Κυριακή συγκεντρώθηκε

μέγα πλήθος στην πλατεία Συντάγματος

για να διαδηλώσει εναντίον της ψήφισης

του νέου Μνημονίου. Αυτό που ξέρω

είναι ότι οι... ανεξέλεγκτες φωτιές που καταέκαψαν το κέντρο της

Αθήνας δεν μπήκαν τυχαία. Αυτό που ξέρω είναι ότι η Αστυνομία

σε σχέση με τους «κουκουλοφόρους» αν δεν είναι ανίκανη είναι

συνένοχη κι αν δεν είναι συνένοχη είναι ανίκανη. Αυτό που ξέρω

είναι πως σε λίγο καιρό οι λίγοι τυχεροί που θα έχουν δουλειά, θα

δουλεύουν για 200 ευρώ το μήνα. Αυτό που ξέρω είναι πως αν δεν

σέβεσαι την πολιτιστική σου κληρονομιά και καις κινηματογράφους

είσαι πιο φασίστας από τους φασίστες που δηλώνεις πως θέλεις να

πολεμήσεις. Αυτό που ξέρω είναι πως χωρίς αγώνα, συλλογικότητα,

αντίδραση το κωλοδάχτυλο που τώρα βρίσκεται στο παχύ μας έντερο

θα ακουμπήσει στις αμυγδαλές μας. Χμ, σαν πολλά ξέρω, έτσι; Βρε

μπας και δεν είμαι μπερδεμένος τελικά;

Θόδωρος Γιαχουστίδης

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Πέμπτη16 Φεβρουαρίου

Τσικνοπέμπτη είναι!

Φάτε καλά, με

προσοχή στα πολλά

τα λίπη... και μετά

πεταχτείτε από το

ΓΑΙΑ LIVE για να

δείτε τους Cabaret Balkan!

Παρασκευή17 Φεβρουαρίου

Στο ΑΜΑΛΙΑ η

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ

ΣΚΗΝΗ μας βοηθά

να γελάσουμε

κόντρα σε όλα!

Πανικός στα παρασκήνια του

Κεν Λούντβιχ, σε

σκηνοθεσία Στάθη Μαυρόπουλου...

Σάββατο18 Φεβρουαρίου

Όσοι μεγαλώσαμε

με Cure δεν

αλλάζουμε εύκολα

την παρέα του

Smith, SILVER

DOLLAR επομένως

για ένα αφιέρωμα

στο αγαπημένο μας

συγκρότημα από

τους The Accu-reacy!

Κυριακή19 Φεβρουαρίου

Αν αυτό που

μόλις διαβάσαμε,

λίγο πριν το

τυπογραφείο,

ισχύει... τότε

θα είμαστε στο

EIGHTBALL για να

δούμε τους Savage Republic. Εκεί δεν

οδεύουμε ήδη;

Δευτέρα20 Φεβρουαρίου

Για λίγες

παραστάσεις...

Βραδιές κωμωδίας

στο BUNGA-

LOW WHITE

με τον Γιώργο Χατζηπαύλου.

Μαζί του ο Ζήσης Ρούμπος! Ναι στο

γέλιο! Είναι

Α-Π-Α-Ρ-Α-Ι-Τ-Η-Τ-Ο!

Τρίτη21 Φεβρουαρίου

Ο Τζον Λε Καρέ

γράφει... Και ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι ή στα αγγλικά

Tinker Tailor Soldier Spy. Φοβερός ο

Γκάρι Όλντμαν.

Σκηνοθετεί ο Τόμας Άλφρεντσον.

Ταινιάρα στο

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ!

Τετάρτη22 Φεβρουαρίου

Άλλη μια πολύ

ενδιαφέρουσα

ταινία παίζεται τούτη

την εβδομάδα: Στο

ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ.

Είναι το φίλμ Mar-tha, Marcy May, Marlene.

Η ατζέντα της εβδομάδας

Στο τεύχος 19 γράφουνΠέτρος Αλμπάνης, Δελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Λένα Βρούσια, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Γιώργος Ζερβόπουλος, Κώστας Καρδερίνης, Νίκη Κεφαλά, Έλσα Κουτελοπούλου, Έρση Μαυρίδου, Σοφία Μελικίδου, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Τάσος Ρόζος, Ιωάννα Χατζηκυριάκου

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 2226 Φεβρουαρίου 2012 Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΠαντελής Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 22 γράφουνΔελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, Πέτρος Καλογεράς, Κώστας Καρδερίνης, Έρση Μαυρίδου, Θοδωρής Μπακάλης, Βάγια Πολυζωΐδου, Ιωσήφ Πρωιμάκης, Θανάσης Ράπτης, Τάσος Ρόζος, Ρωμανός Σκλαβενίτης, Ανδρέας Τύρος, Γιάννης Φραγκούλης, Αχιλλέας Ψαλτόπουλος

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Προς Θεσσαλονικείς ιβ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,

Όντας σε κατάσταση υψίστης ψυχοσωματικής ευφορίας μετά

τις αθλοπαιδιές εις οδούς και την αποσύνθεση του εξωνημένου

θιάσου σκιών που είναι εν εξελίξει ενόσω γράφονται αυτές οι

γραμμές (βράδυ Κυριακής), μια μικρά -πλην σημαντική- είδηση

με βρήκε εις το «δόξα πατρί» (και υιώ). Ιδού: «Σε ποινή φυλάκισης

πέντε μηνών με αναστολή ενός έτους, καταδίκασε το Αυτόφωρο

Μονομελές Πλημμελειοδικείο τη δημοτική υπάλληλο που πέταξε

αλεύρι στους επισήμους, κατά τη λιτανεία της εικόνας της Παναγίας

ανήμερα της Υπαπαντής»! Υπάρχει όμως και συνέχεια: «Στο

πλευρό της κατηγορουμένης προσέτρεξαν να συμπαρασταθούν

συνάδελφοί της. Μετά την εκφώνηση της απόφασης από τη

δικαστή, η οποία αναγνώρισε στην κατηγορουμένη το ελαφρυντικό

του προτέρου εντίμου βίου, άτομα από το ακροατήριο φώναζαν

ότι την επόμενη φορά θα είναι εκατό οι κατηγορούμενοι»!

Αφανιζόμεθα αδελφοί (για να θυμίσω έναν αγαπημένο στίχο

του Ανέστη Ευαγγέλου, που «στον μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο, ποιος τον θυμάται τώρα πια…»). Καταλύεται η έννομος τάξις, τα

χρηστά και άχρηστα ήθη και τα εύθυμα έθιμα της ευλογημένης

υμών πατρίδος! Διότι άλλο να κανελώνεις το ρυζόγαλο (συχνά

αποτελεί και κάρτα εισόδου εις ύπατα αξιώματα) και άλλο να

αλευρώνεις τον εθνοπατέρα. Διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου βλέποντας

να διαρρηγνύεται η συνοχή της πατρίδος. Αφήστε δε το άλλο:

Δεν αποτελεί έγκλημα η κατασπατάληση των αλεύρων, με την

τιμή των εις τα ύψη και με φιλανθρώπους δημάρχους (σαν το

καμίνι στην Αθήνα) να το αναζητούν δια να το διαθέσουν εις

αναξιοπαθούντας συνανθρώπους μας; Δυστυχώς, κάποιοι

αναρχοκομμουνιστοσυμμορίται –ως η ανωτέρω δράστις- που

παρεισέφρησαν εις την τοπικήν αυτοδιοίκηση, δεν την αφήνουν να

παραμείνει εαυτοδιοίκηση, αλλά τολμούν να υψώνουν το ποταπό

ηθικό ανάστημά των και να αμαυρώνουν (καίτοι επρόκειτο περί

παλλεύκου αλεύρου) την θερμοκοιτίδα της δημοκρατίας.

Της παπαδημοκρατίας δια την ακρίβεια…

Θοδωρής Μπακάλης

Ξυπόλυτοι μεν, ζωντανοί δε!

Ήταν μια νύχτα πριν την ψηφοφορία στη Βουλή. Σάββατο βράδυ, παγωμένο, με ψιλόβροχο.

Παγωμένος και ο μέσα κόσμος. Μουδιασμένος για το τι μέλλει γενέσθαι αύριο. Το παρόν όμως

κυλάει με ποικίλες ανάγκες. Αναζητά εικόνες απαλλαγμένες –έστω για λίγο- από τον τρόμο που

μας βομβαρδίζει καθημερινά...

Μια τέτοια, διαφορετική, εικόνα φιλοξενούσε η Αποθήκη του Μύλου, το νέο σπίτι του Principal.

Ο χώρος ήταν κατάμεστος, ίσως από κοινή ανάγκη να βρεθούμε παρέα γνωστοί και άγνωστοι,

να εκτονωθούμε με μουσική και λόγο, κόντρα στη μαυρίλα. Οι Ξυπόλυτοι στο πάλκο, δηλαδή ο

Φοίβος Δεληβοριάς και η Μάρθα Φριντζήλα βγήκαν στη σκηνή…τσακωμένοι. Της τραγουδούσε

το Γιατί γλυκιά μου κλαις; και εκείνη απαντούσε με λυγμούς! Και αυτή ήταν η πρώτη μόνο από τις

εκπλήξεις που ακολούθησαν τις επόμενες τρεις ώρες!

Μας ταξίδεψαν στο ελληνικό τραγούδι με διάθεση παιχνιδιάρικη. Σατίρισαν «ακαταλαβίστικα»

τραγούδια (και δικά τους ανάμεσα σ’αυτά που επέλεξαν), ντύθηκαν με περούκες και λαμέ σακάκια

για να ερμηνεύσουν τραγούδια των Olympians, «πείραξαν» με εξαιρετικό τρόπο τραγούδια από

τον Αττίκ έως τον Ζαγοραίο και το αποκορύφωμα ήταν η στιγμή που η Μάρθα τραγούδησε ως

μπαλάντα το Εγώ δεν πάω Μέγαρο, που γνωρίζουμε καλά από τη... Ρίτα Σακελλαρίου!

Μια αίθουσα ολόκληρη γέλασε, συγκινήθηκε, τραγούδησε, χόρεψε, ξαφνιάστηκε ευχάριστα. Το

κυριότερο; Ένιωσε ξανά ανθρώπινα, απλά και όμορφα. Και όταν η Μάρθα με τον Φοίβο βγήκαν

στη σκηνή για αποχαιρετισμό με τον επίλογο από την Οδό ονείρων του Μάνου Χατζιδάκι, όλα

απέκτησαν δυνατό φως, ίσως γιατί πιο πολύ από ποτέ συνειδητοποιεί κανείς τα λόγια: «Αυτή η

γειτονιά είναι για όλους μας ένα κλουβί / κανείς δε ζει αληθινά αυτό που θα’θελε να ζει / γιατί το

όνειρο είναι μια στιγμή και / όλες οι άλλες οι στιγμές απελπισία / μέσα σ’ αυτό το δρόμο γεννιόμαστε,

ζούμε και πεθαίνουμε / μαζί με μας και τα όνειρά μας, μαζί με μας και τα παιδιά μας…».

Έρση Μαυρίδου

Β΄ εξώστης


γευσιγνωσία

Οι περιπέτειες του Πηρούνιου και του Μαχαιρίξ υπό του Τάσου Ρόζου

Σουβλάκια με ντιπ από γιαούρτι και μέλιΓια τα σουβλάκια: 1200 γρ. ψαρονέφρι κομμένο σε κύβους, 3 πιπεριές διάφορα χρώματα κομμένες σε μεγάλα κομμάτια, 2

κρεμμύδια κομμένα στα 4 και ξεχωρισμένα 1 προς 1, 100 γρ. μέλι θυμαρίσιο, 50 γρ. ξύδι από κόκκινο κρασί, 50 γρ. Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη.Για το ντιπ: 150 γρ. γιαούρτι στραγγιστό, 150 γρ. γιαούρτι πρόβειο, 1/2 σκελίδα σκόρδο, 50 γρ. μέλι θυμαρίσιο, αλάτιΑνακατεύουμε το μέλι με το ξύδι και το ελαιόλαδο και μαρινάρουμε

σε αυτό το μείγμα το κρέας μας για 30 λεπτά. Περνάμε το

κρέας σε 12 ξυλάκια εναλλάξ με τις πιπεριές και τα κρεμμύδια.

Αλατοπιπερώνουμε και τα ψήνουμε στην ψησταριά για περίπου

10 λεπτά. Δύο λεπτά πριν το τέλος τα πασπαλίζουμε με ρίγανη.

Στο multi ανακατεύουμε όλα τα υλικά για το ντιπ. Σερβίρουμε το

ντιπ σε μπολ και σε μια πιατέλα δίπλα τα σουβλάκια. Συνοδέψτε

το με ένα cabernet sauvignon ή ένα merlot.

Την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου μία πολύ ιδιαίτερη γαστρονομική

εμπειρία περιμένει τους 50 λάτρεις του κρασιού που θα έχουν

την ευκαιρία να βρεθούν στο PICCADILLY PLUS (Συγγρού 3,

Περιοχή Βαλαωρίτου). Μερικές από τις πιο αγαπημένες ετικέτες

του κτήματος Γεροβασιλείου θα συνδυαστούν με το ειδικό για την

συγκεκριμένη βραδιά μενού, που έχει επιμεληθεί ο βραβευμένος

chef Μανώλης Νίκας. Τιμή μενού κατ’ άτομο με τα κρασιά του

κτήματος Γεροβασιλείου : 25 ευρώ. Αυστηρά περιορισμένος

αριθμός 50 κρατήσεων, στο τηλέφωνο: 2310 510032 . Ώρα

προσέλευσης: 21:30.

Την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου, ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΞΕΝΑΓΩΝ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ θα πραγματοποιήσει περίπατο – ξενάγηση στο

Ιστορικό Κέντρο της πόλης, με την ευκαιρία του εορτασμού της

Παγκόσμιας Ημέρας Τουριστικού Ξεναγού (21η Φεβρουαρίου).

Η εκδήλωση, με τίτλο Το ευ ζην της παλιάς Θεσσαλονίκης

πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού,

Παιδείας και Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης και εντάσσεται στο

πλαίσιο των δράσεων του Φεστιβάλ Γαστρονομίας Θεσσαλονίκης.

Η ξενάγηση θα περιλαμβάνει επίσκεψη σε χαρακτηριστικά σημεία

και αναφορές στην Θεσσαλονίκη του χθες, σε σχέση με την

ψυχαγωγία και την γαστρονομία. Σημείο συνάντησης θα είναι η

είσοδος της νέας προβλήτας στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στις

10:00 π.μ. Ο περίπατος θα καταλήξει στο Κέντρο Ιστορίας του

Δήμου Θεσσαλονίκης (Μέγαρο Μπίλλη, Πλατεία Ιπποδρομίου),

όπου θα πραγματοποιηθεί προβολή οπτικού υλικού, σχετικού

με τα ήθη και τα έθιμα των κοινοτήτων της πόλης. Η συμμετοχή

στην εκδήλωση είναι δωρεάν και θα είναι δυνατή μόνον κατόπιν

εκδήλωσης ενδιαφέροντος στο τηλεφωνικό νούμερο 6944 411994

– κ. Φωτεινή Λυκισά. Στην ξενάγηση μπορούν να λάβουν μέρος

περίπου 100 άτομα. Δηλώσεις συμμετοχής θα γίνονται δεκτές

έως και την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου.

Σατινένια δομή, εξωτικές νότες και μαλακιά γεύση που μοσχοβολά

μέλι. Η Μαλαγουζιά κολακεύει τον ουρανίσκο και δίνει το έναυσμα

για έναν χαρούμενο χορό πεταλούδων πάνω στη γλώσσα μας. Στην

επόμενη συνάντηση του Wine Club Thessaloniki ‘96, την Τετάρτη

29 Φεβρουαρίου, θα γνωρίσετε τα μυστικά της εκλεκτής ελληνικής

λευκής ποικιλίας, που -ευτυχώς- σώθηκε από τον αφανισμό για να

μας δώσει κρασιά με εντυπωσιακό άρωμα και αξιαγάπητο πλούτο.

Και μιλώντας για τη Wine Plus, μια διόρθωση: Το μάθημα μαγειρικής

της Τα μυστικά της κατσαρόλας θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα

20 Φεβρουαρίου.

Λουκάνικα άσπρα σουβλάκιΥλικά:

8 βρασμένα άσπρα λουκάνικα (Weißwürste) , 1 πιπεριά πράσινη, 1 πιπεριά κόκκινη, 1 πιπεριά πορτοκαλί, 2 μεγάλα κρεμμύδια.Για τη μαρινάδα: 3 κουταλιές σούπας μπύρα, 1 κουταλάκι γλυκού χοντροκομμένο μαύρο πιπέρι, 1 κουτ. γλυκού μουστάρδα (σπόρους), 1 κουτ. γλυκού αλάτι αρωματισμένο με αρωματικά, 1 κουτ. Σούπας γλυκιά μουστάρδα, 1 κουτ. γλυκού πάπρικα, λίγο μαϊντανό.

Κόβουμε τα λουκάνικα ροδέλες

των 2 εκ. και τα βάζουμε στην

μαρινάδα για 2 ώρες. Κόβουμε,

σε ανάλογο μέγεθος με τις

ροδέλες από τα λουκάνικα,

τις πιπεριές και τα κρεμμύδια.

Μετά περνάμε σε ξυλάκια για

σουβλάκια εναλλάξ κρεμμύδια,

λουκάνικο, πιπεριά, κρεμμύδια.

Τα ψήνουμε για 10 λεπτά στα

κάρβουνα ή σε προθερμασμένο

φούρνο στο γκριλ. Ταιριάζουν

α π ό λ υ τ α μ ε γ ε ρ μ α ν ι κ ή

πατατοσαλάτα ή ξυνολάχανο.

Και φυσικά με μπύρα!

Χοιρινή τηγανιά μαριναρισμένη σε πορτοκάλιΥλικά

(για 4-6 άτομα):

1 κιλό χοιρινό σπάλα κομμένο σε κύβους, 1 φλυτζάνι χυμό πορτοκαλιού, φλούδα ενός

πορτοκαλιού, 2 πιπεριές φλωρίνης κομμένες σε ροδέλα, 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο, αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι, 50 ml ελαιόλαδο.Για το γαρνίρισμα: 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Μαρινάρουμε το κρέας στο χυμό του πορτοκαλιού και

το βάζουμε για λίγες ώρες στο ψυγείο. Στη συνέχεια το

ροδίζουμε καλά σ’ ένα τηγάνι. Προσθέτουμε το ψιλοκομμένο

κρεμμύδι και τις πιπεριές Φλωρίνης και ανακατεύουμε καλά.

Μόλις μαραθούν τα λαχανικά σβήνουμε με το χυμό του

πορτοκαλιού από τη μαρινάδα και προσθέτουμε τη φλούδα

του πορτοκαλιού κομμένη σε πολύ λεπτά μπαστουνάκια.

Αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να μαγειρευτεί σε μέτρια

φωτιά για 15 περίπου λεπτά. Μόλις μελώσει το χοιρινό μας με

τη σάλτσα και τα λαχανικά, το πασπαλίζουμε με ψιλοκομμένο

μαϊντανό και το σερβίρουμε με το τηγάνι.

Μια και έχουμε Τσικνοπέμπτη... συνταγές για να τσικνίσετε!


Από τις 20 Φεβρουαρίου, κάθε Δευτέρα στις 21:30, το

BUNGALOW WHITE (Λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου

10, τηλ. 2310 842232) φιλοξενεί τις Βραδιές κωμωδίας

με τον Γιώργο Χατζηπαύλου. Μαζί του ο Ζήσης Ρούμπος,

που τον έχουμε γνωρίσει από την παράσταση Nosferatus

Didontikous και το Ντοκιμαντέρ. Τα αστεία που γίνονται

σοβαρά και τα σοβαρά που γίνονται αστεία. Η ζωή κάθε

στιγμή δίνει αφορμές για κωμωδία. Από τη Βουλή ως την

κρεβατοκάμαρα, από το μποτιλιάρισμα ως την Ελληνίδα

μάνα, από το κλαμπ ως τη δουλειά και από το καμάκι ως

το γάμο… Γιατί τελικά όλα είναι αστεία, αρκεί να θέλεις

να το δεις!

Την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου στις 21:00 και κάθε

Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 18:30, το ΘΕΑΤΡΟ

ΑΥΛΑΙΑ (Κεντρικό κτίριο Χ.Α.Ν.Θ., Τσιμισκή 137, τηλ.

2310 423925) παρουσιάζει την παράσταση της Μάρως

Μπουρδάκου Γράμμα σ’ ένα παιδί… με τη Ζέτα Δούκα,

σε σκηνοθεσία Μάνου Πετούση. Μια γυναικεία φωνή

ακούγεται, μια ανύπαντρη μητέρα που έχει στα σπλάχνα

της ένα παιδί. Πώς αντιμετωπίζεται από το περιβάλλον της,

τους γονείς της, τον εργοδότη της, τον πατέρα του παιδιού της; Αν αυτό το παιδί μπορούσε να μιλήσει,

τι θα έλεγε; Θα επέλεγε να γεννηθεί; Παραγωγή: ΘEΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ.

Από τις 18 Φεβρουαρίου έως και τις 25 Μαρτίου, κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα στις 21:00,

το contACT, CONTEMPORARY ART CLUB (Δάφνης 12, Γιαννιτσών, τηλ. 2314 010237) φιλοξενεί

την παράσταση U R, βασισμένη στο Blackbird του Ντέιβιντ Χάροουερ, από το contACT ensemble. Ο

συγγραφέας αντιμετωπίζει το θέμα-ταμπού της παιδεραστίας χωρίς τις τρέχουσες ηθικές συμβάσεις.

Δεν καταδικάζει και δεν αφορίζει, αλλά παρουσιάζει μια πραγματικότητα αφήνοντας το θεατή να

αποφασίσει. Δεκαπέντε χρόνια μετά, η 27χρονη Ούνα βλέπει μια φωτογραφία του Ρέι σε ένα περιοδικό

και αποφασίζει να πάει να τον βρει για να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος. Σκηνοθετεί

η Κωνσταντίνα Ματζίρη, η οποία υπογράφει και τη διασκευή. Πρωταγωνιστούν οι Σμαρώ Πλατιώτη και

Αλέξανδρος Τσιούκας.

Το ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΚΟΥΡΑ (Ι. Μιχαήλ 8, τηλ. 2310 233665) ανεβάζει το κλασικό παραμύθι του Τσάρλς

Περό Η Σταχτοπούτα από την Παιδική Σκηνή Ροντίδη, σε θεατρική προσαρμογή Όλγας Ροντίδη και

σκηνοθεσία Γιώργου Ροντίδη. Πρόκειται για μια παράσταση με 23 ερμηνευτές, η οποία συνδυάζει το

κλασικό με το σύγχρονο στοιχείο. Τη σκηνογραφία υπογράφει η Όλγα Γεωργιάδη. Παραστάσεις κάθε

Κυριακή στις 11:30 και στις 15:00.

Δελίνα Βασιλειάδη

Θεατρικές Προτάσεις

“Αν δεν υπήρχε το θέατρο θα ήμασταν όλοι δημόσιοι

υπάλληλοι!”.

Η φράση αυτή, που λέει η Μένη Κυριάκογλου

ενσαρκώνοντας τη γιαγιά στην παράσταση “Πανικός

στα παρασκήνια”, δίνει μιαν ιδεατή εικόνα στο

θεατή για το μαγικό κόσμο του θεάτρου. Πού να

φανταστεί όμως το κοινό ότι στη συνέχεια θα ζήσει

μιαν εξωφρενική κατάσταση με γέλια μέχρι δακρύων

και θα μυηθεί έτσι και στα παρασκήνια του θεάτρου;

Στο έργο του Κεν Λούντβιχ που παρουσιάζει η

ομάδα της ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

στο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ (Αμαλίας 71), πρωταγωνιστεί

η παρεξήγηση! Ξεδιπλώνεται γύρω από μια

οικογένεια: μάνα, πατέρας, γιαγιά, κόρη, ανεβάζουν

σε εναλλασόμενο ρεπερτόριο κλασικά θεατρικά

έργα. Το ζευγάρι μάλιστα έχει παράλληλα το βλέμμα

στραμμένο στο… Χόλιγουντ, αφού και οι δύο θεωρούν

τους εαυτούς τους ηθοποιούς με μεγάλη λάμψη και

φυσικά αδικημένους από τους σκηνοθέτες! Μοιάζουν

ευτυχισμένοι μέσα στην τρέλα τους! Μετά από ένα

σημείο όμως όλα έρχονται πάνω κάτω, καθώς

αποκαλύπτονται απιστίες του ζευγαριού, υπέρογκα

χρέη, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, ενώ την

κατάσταση δυσκολεύει η βαρύκοη γιαγιά που... άλλα

της λένε και άλλα ακούει, η κόρη που θέλει να φύγει

U R

πανικός στα παρασκήνιααπό το θέατρο και να αλλάξει ζωή και ένας

αρραβωνιαστικός που εμφανίζεται τη λάθος

στιγμή και ταυτίζεται με λάθος πρόσωπο!

Το θέατρο μπαίνει μέσα στο θέατρο και

από τα παρασκήνια μεταφερόμαστε στη…

σκηνή. Η παράσταση αρχίζει και όλα

πηγαίνουν θεόστραβα! Όταν μάλιστα η

μητέρα (Έφη Σταμούλη) κατεβαίνει στο κοινό

να του ανακοινώσει ότι η παράστασή τους

αναβάλλεται και ότι οι θεατές μπορούν να

πάρουν πίσω τα χρήματα από τα εισιτήριά

τους, είναι τόσο πειστική που αναρωτιέσαι

ποιά είναι η πραγματικότητα και ποια η

παράσταση!

Ο Λούντβιχ ρίχνει μια λοξή αυτοσαρκαστική ματιά στη θεατρική σκηνή και τους ανθρώπους της και

η ομάδα της ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ μάς μεταφέρει με μαστοριά στη ζωή πίσω από τα φώτα της

σκηνής. Τόσο η παλιά φουρνιά του θιάσου (Δημήτρης Ναζίρης, Έφη Σταμούλη, Μένη Κυριάκογλου,

Στάθης Μαυρόπουλος, ο οποίος και σκηνοθετεί το έργο), όσο και η νεότερη γενιά του (Σοφία Βούλγαρη, Γιώργος Δημητριάδης, Άννα Ευθυμίου, Ηλίας Παπαδόπουλος), είναι απολαυστική.

Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η παράσταση αποτελεί ένα πολύ καλό φάρμακο καθάριου γέλιου μέσα στην

κατήφεια που ζούμε. Μάλιστα αναμένεται να πάρει και δεύτερη παράταση και να συνεχιστεί και μετά τις

26 Φεβρουαρίου που είχε οριστεί η αυλαία της. Ως τότε οι παραστάσεις συνεχίζονται κάθε Παρασκευή

και Σάββατο στις 9 μ.μ. και Κυριακή στις 7 το απόγευμα. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 2310 821483.

Έρση Μαυρίδου

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣΗ παρεξήγηση έσπειρε τον πανικό!

H θεατρική ομάδα δράσης ΟΦ OFF BROADWAY, σε

συνεργασία με το θεατρικό εργαστήρι δραματικής

τέχνης DUENTE, διοργανώνει workshop διάρκειας

10 εβδομάδων (10 τρίωρα) με τίτλο ΛΑΧΤΑΡΩ και καλεί

όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με το θέατρο

και τον κόσμο της Σάρα Κέιν, να επικοινωνήσουν στα

τηλέφωνα 2310 300269, 6984 925254 (what’s up),

6939 554324 (wind), ώστε να ενημερωθούν για το

πρόγραμμα, καθώς και για το κόστος συμμετοχής του

σεμιναρίου. Υπεύθυνος του workshop είναι ο Τριαντά-

φυλλος Μποσταντζής, σκηνοθέτης / θεατρολόγος,

απόφοιτος τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ. Υπογραμμίζεται ότι

στο τέλος του σεμιναριακού κύκλου οι συμμετέχοντες

θα παρουσιάσουν στο κοινό τη δουλειά που έχει

πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια του workshop.

Συνάντηση καθορισμού προγράμματος: Πέμπτη 23/2

στις 19:00 στο εργαστήρι δραματικής τέχνης DUENTE,

Κοσμά Αιτωλού 26 (Μπότσαρη με Όλγας).

θέατρο

εικαστικά

Λυδία Δαμπασίνα Party’s Over-Starts Over (Το Γλέντι Τελείωσε-Το Γλέντι Ξαναρχίζει)

Η έκθεση εξετάζει και σχολιάζει, μέσα από διαφορετικές πτυχές -όπως την οικονομική, την

κοινωνική, την αξιακή- την κρίση που έπληξε την Ελλάδα και εξαπλώθηκε στην Ευρώπη.

Αποτελείται από μια μεγάλη εγκατάσταση με 185 κρεμάλες από λευκά σεντόνια, τρία έργα

στον χώρο, καθώς και ένα ενιαίο σύνολο σκηνοθετημένων φωτογραφικών εικόνων μεγάλων

διαστάσεων, που η Λυδία Δαμπασίνα ορίζει σαν γλυπτική φωτογραφία. Οι εικόνες συνοδεύονται

από σύντομα κείμενα προερχόμενα ως επί το πλείστον από τον ημερήσιο Τύπο. Η χρήση

πολλαπλών μέσων στο μέχρι τώρα έργο της (ζωγραφική, κατασκευές, εγκαταστάσεις,

φωτογραφία, προβολές εικόνων), το μέγεθος και η αυστηρότητα των εικόνων, η επιλογή

των θεμάτων, καθώς και η συνύπαρξη στην ίδια επιφάνεια εικόνας-κειμένου, συνιστούν

βασικά χαρακτηριστικά του έργου της.

Πώς λειτουργεί ο γραπτός λόγος που ενσωματώνετε στις εικόνες σας; Τα έργα απαρτίζονται από δύο ξεχωριστά μέρη - μια φωτογραφική εικόνα στο άνω μέρος

και ένα κείμενο, που προέρχεται ως επί το πλείστον από τον ημερήσιο ελληνικό ή γαλλικό

τύπο, τοποθετημένο στο κάτω μέρος. Η Αν-Λορ Όμπερσον (επιμελήτρια) γράφει: «Το

κείμενο μπορεί να το κρατήσει ολόκληρο, εναλλακτικά μπορεί να κοπεί από το περιβάλλον

του, ένα μέρος μόνο να «πλαισιωθεί». Με αυτήν την πράξη παίρνει μια καινούργια

ύπαρξη, όχι πλέον ενός άρθρου της εφημερίδας, αλλά μιας φράσης που δημιούργησε η

καλλιτέχνιδα, και αυτό παρ’όλες τις ακριβείς αναφορές στην πηγή του πρωτότυπου κειμένου.

Πρώτα παρατηρούμε την εικόνα, λόγω της κυρίαρχης αναλογίας της, αλλά το κείμενο που

διαβάζεται έπειτα γίνεται πλήρες μέρος της εικόνας, έως ότου το πέρασμα από το ένα στο

άλλο εναλλάσσεται και δεν ξέρουμε πια ποιο προηγείται του άλλου”.

Με ποιο τρόπο χρησιμοποιείτε τη φωτογραφία στο έργο σας;Οι φωτογραφίες είναι κατασκευασμένες (μέγεθος 170Χ125 εκ.), με αυστηρή μετωπική λήψη.

Θεωρείτε ότι σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε ο καλλιτέχνης μπορεί απλά να αρκείται στην κατάθεση του καλλιτεχνικού του έργου; “Γιατί ουκ επ’άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος.” (Ματθ. 4,4).

Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Γκοντάρ -ο οποίος μέχρι σήμερα εξακολουθεί τον πόλεμό του

κρυμμένος- όταν είχε πεί για το “Νέο κύμα” κινηματογραφιστών : “Ήμασταν σαν τους

Χριστιανούς στις κατακόμβες. Πιστεύαμε πως το σινεμά ήταν το ίδιο σημαντικό όσο και το

ψωμί”.

Χώρος: Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Αποθήκη Β1, Λιμάνι Θεσσαλονίκης, Τηλ.

2310 589152. Διάρκεια έως και τις 9 Μαρτίου. ‘Ωρες λειτουργίας: Τρίτη-Σάββατο 10:00

-18:00, Κυριακή 11:00-15:00.

Τη σελίδα γράφει ο Θανάσης Ράπτης

Σπουδή στο σουρεαλισμόΜε την έκθεση αυτή ολοκληρώνεται η 2η διοργάνωση του Φεστιβάλ

Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης: Contrast / Αντίθεση. Το νέο μοντέλο

διοργάνωσής του, με τις λίγες μεγάλες ομαδικές εκθέσεις-παραγωγές

με έναν επιμελητή, ο οποίος αναλαμβάνει το όλο στήσιμο της έκθεσης,

λειτούργησε πολύ θετικά. Η ευρεία γκάμα της θεματικής των εκθέσεων

έδωσε την ευκαιρία σε δεκάδες φωτογράφους να παρουσιάσουν τη

δουλειά τους.

Ο Σουρεαλισμός αποτελεί ένα κίνημα της ιστορίας της τέχνης, που

συνεχίζει να επηρεάζει το έργο πολλών φωτογράφων. Η επιλογή να

περιλαμβάνεται η λέξη “Σπουδή” στον τίτλο της έκθεσης, τοποθετεί

το θέμα στη σωστή του βάση, καθώς η ιδιαιτερότητα της εποχής που

αναπτύχθηκε αυτό το κίνημα, καθώς και το μέγεθος των καλλιτεχνών

που το ανέδειξαν και το υποστήριξαν, δεν έχει καμμιά σχέση με τα

“καθ’ ημάς”. Κύριο χαρακτηριστικό των καλλιτεχνών αυτών ήταν η

εξερεύνηση της «αυτόματης» γραφής και της ποίησης του «μαγικού».

Ακόμη ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για τον κόσμο των ονείρων και

μελέτησαν τις θεωρίες του Φρόιντ για το υποσυνείδητο.

Ο όρος σουρεαλισμός άρχισε να χρησιμοποιείται από το 1917

και ύστερα από τους Αντρέ Μπρετόν, Πολ Ελουάρ και άλλους

αρθρογράφους της παρισινής εφημερίδας Literature. Όμως το

καλλιτεχνικό κίνημα που επίσημα ονομάστηκε σουρεαλισμός

εμφανίστηκε στο Παρίσι μετά το 1922.

«Η σουρεαλιστική σκέψη όπως εγώ την καταλαβαίνω», έγραφε ο

ζωγράφος Μαγκρίτ, «πρέπει να είναι γέννημα της φαντασίας, αλλά

όχι και φανταστική. Η πραγματικότητά της είναι ανάλογη μ’ εκείνη

του σύμπαντος. Είναι μια ανορθολογική πραγματικότητα, που ο

ανορθολογισμός της δεν είναι όμως φανταστικός: απλώς πρέπει

κανείς να τον φανταστεί»...

Ως προς τη συγκεκριμένη έκθεση (“Σπουδή στο σουρεαλισμό”), ο

σουρεαλισμός παρουσιάζεται με σκηνοθετημένες λήψεις, ειδικές

τεχνικές (light painting), πειραματικές τεχνικές (καύση φωτοευαίσθητων

υλικών), ψηφιακή επεξεργασία (μοντάζ, κολάζ, σολαριζασιόν), αλλά και

καθαρές ρεαλιστικές λήψεις, που περιέχουν μια δεύτερη σουρεαλιστική

ανάγνωση.

Επιμέλεια έκθεσης: Τάσος Σχίζας, φωτογραφική ομάδα Φωτοπόροι.

Χώρος: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, Πολιτιστικό Κέντρο

Θεσσαλονίκης (τηλ. 2310 295170-1, Βίλα Καπαντζή – Βασιλίσσης

Όλγας 108). Διάρκεια: έως και τις 9 Μαρτίου. Ώρες λειτουργίας:

Τρίτη: 09:00-16:00, Τετάρτη & Πέμπτη: 14:00-21:00 και Παρασκευή,

Σάββατο & Κυριακή: 10:00-18:00.


ΖωνταΝάνοι

Ιδρύθηκαν ως τρίο το 1993:

Πάνος Νάνος (κ ιθάρα) ,

Ανδρέας Νάνος (μπάσο) και

Αλέξης Νάνος (τύμπανα).

Πρωτοεμφανίστηκαν με τη

Σούζυ και την Ευανθία στα

φωνητικά, σε μια μνημειώδη

συναυλία στο Καπάνι, το

1995. Κατά καιρούς έχουν

περάσει από τις τάξεις τους

ο Ευκάλυπτος (μπάσο), οι αδερφοί Γιώργος Μπαντούκ (διαστημικές κιθάρες) και Αλέξης

Αποστολάκης (τύμπανα), η Χριστίνα (φωνή), o Γιάννης Μαρίνος (τρομπόνι) και ο Μιχάλης

Βρέττας (βιολί).

Ως ανεξάρτητη εναλλακτική ροκ μπάντα έχουν συμπράξει συναυλιακά με πολλές εγχώριες

δυνάμεις (Τρύπες, Last Drive, Blues Wire, Ξύλινα Σπαθιά, Ξάξακες, Deus X Machina, Ziggy

Was...) και έχουν σαπορτάρει αρκετούς επισκέπτες θρύλους (Savage Republic, Deadmoon,

Television Personalities, Στιβ Γουίν, Leningrad Cowboys...) εντός και εκτός Θεσσαλονίκης.

Δισκογραφικές δουλειές κάνουν κάθε έξι χρόνια: Λινguaφών (2000) με ηχομάστορα τον

Σωτήρη Νούκα, Nanodrive (2006) με τους Τίτο Καριωτάκη και Χρήστο Χαρμπίλα και τώρα

έρχεται οσονούπω (30 Μαρτίου) το ολόφρεσκο Five Boxes (2012), με παραγωγό και μέλος

τον Ασκληπιό Ζαμπέτα, που συμμετέχει και στις συνθέσεις. Στο nanoi.gr κυκλοφορεί ήδη το

πρώτο νέο τραγούδι νανο-βιντεοκλίπ Voice in a cage, με εικόνες δια χειρών Σίμου Νάνου.

Η τρέχουσα σύνθεσή τους είναι πενταμελής: κιθαρίστες οι Πάνος Νάνος και Ασκληπιός Ζαμπέτας, μπασίστας ο Κώστας Χασιώτης, ντράμερ ο Αλέξης Νάνος και φωνή/κιθάρα ο

Σίμος Νάνος. Θα τους απολαύσουμε ζωντανούς την τσικνοΠαρασκευή 17 Φεβρουαρίου στο

EIGHTBALL CLUB (Πίνδου 1, Λαδάδικα) με σπέσιαλ προσκεκλημένη τη φωνή της Σεμέλης Ταγαρά (κιθάρα δεν θα παίξει;) και προεόρτια υποδοχή από τους No Fuel. Είσοδος: 8 ευρώ

με μπίρα. 8 στο 8! Τα θυρανοίξια όμως είναι στις 20:30...

Κώστας Καρδερίνης

Live Εβδομάδας

Αναρωτιέμαι αυτές τ ις μέρες εάν έχει

κάποιο νόημα η παρουσίαση των μουσικών

τεκταινομένων, όταν το μυαλό μας τριβελίζουν

τόσες άλλες απαισιόδοξες (φευ!) σκέψεις. Ναι,

ξέρω, διερχομένης της Τσικνοπέμπτης και

έχοντας τελειώσει με τον Άγιο Βαλεντίνο (άλλο

κακό να μη μας βρει), θα έπρεπε το κλίμα να

είναι εορταστικό. Προς το παρόν, ωστόσο, το

μόνο κλίμα που διακρίνω προσωπικά είναι ένα

στραβό κλ…ήμα που το’φαγε και ο γάιδαρος!

Ας μην καταχρώμαι, όμως, άλλο του χώρου –η

μουσική έχει σχεδόν πάντα τις λύσεις άλλωστε…

Όσοι προγραμματίζετε βραδινή έξοδο την Τσικνοπέμπτη, μπορείτε να διαλέξετε μεταξύ άλλων:

Cabaret Balkan στο GAIA LIVE, Γιώργος Γελαράκης και Stage Band στο bar του ΜΥΛΟΥ,

Πετράκης-Σιαμαντά στο Love Casual Living...

Την Παρασκευή, στις 17 του μηνός, ο πιο γνωστός εκφραστής της low bap, B.D. Foxmoor (Μιχάλης Μυτακίδης) θα βρίσκεται στο CLUB ΜΥΛΟΥ, με κομμάτια των Active Member και

δικά του, από το project του La Bruja Muerta, και από όλους τους προσωπικούς του δίσκους

γενικότερα. Όλα τους πιο επίκαιρα από ποτέ! Για πιο ροκ διαθέσεις προτείνουμε Basement High στο SILVER DOLLAR, Petros Vevilos στο NOBAR, και τους Νάνους στο EIGHTBALL

CLUB (στα φωνητικά τους η Σεμέλη Ταγαρά).

Το Σάββατο την παράσταση κλέβουν τα Cosmic Beats του Paranoise Webradio, το οποίο με

την βοήθεια των παραγωγών του (και ειδικότερα του εξ’ Αθηνών Mr.Z, αλλά και των «γηγενών»

Adda, Nikthebeat, 45dope, Plug) θα ντύσει τη νύχτα μας με ήχους ποικιλόμορφους -κατά

κύριο λόγο φουτουριστικούς, experimental και psychedelic. Εκεί, θα βρίσκεται και ο έτερος

εξ Αθηνών μουσικός και d-jay SpacedCowboy, κατά κόσμον Παναγιώτης Μπράνης, ο οποίος

με το δεύτερο free for yourselves release άλμπουμ του Psych-Hop Beats Vol.2 προκάλεσε

ιδιαίτερη αίσθηση, χάρη στους καταρχήν ψηφιακούς του ήχους, που παντρεύουν ωστόσο τα

hip hop beats με τη soul, τη τζαζ και τη μουσική του αμερικάνικου νότου. Ένα ονειρικό πλέξιμο

ήχων και παράλληλα ένα «αστρικό» ταξίδι στον χρόνο που θα έχετε τη χαρά να απολαύσετε

στο FRAGILE BAR (στην γνωστή “Ταράτσα” στη Βαλαωρίτου) λίγο μετά τις 10:00 το βράδυ.

Κλείνοντας να θυμίσω το ΦΕΣΤΙΒΑΛ Guitar Plus, που θα διεξάγεται στο Μέγαρο Μουσικής

(16-19/2) με συναυλίες, παραστάσεις, διαλέξεις και μουσικές που θα καταπραΰνουν τ’ αυτιά

και τη ψυχή σας.

Βάγια Πολυζωΐδου

B.D. Foxmoor

μουσική

Δισκοκριτική

LogOut > Paper Plane Flight RecorderInner ear

Μια κλασική κιθάρα, μια

φωνή και η απλή τεχνική

του live-looping (πρόκειται

για την ηχογράφηση ενός

φωνητικού ή κιθαριστικού

μέρους και την αναπαραγωγή

κα ι παραμόρφωσή του

μέσω πεταλιών, ενόσω ο

δημιουργός απλώνει νέα

φωνητικά ή κιθαριστικά μέρη

από πάνω). Δεν χρειάζονται

περισσότερα για τη δημιουργία ενός σπουδαίου δίσκου. Ο

LogOut μέχρι πρότινος δραστηριοποιούνταν με το σχήμα των

The Place Within και το Paper Plane Flight Recorder είναι η

πρώτη του προσωπική δουλειά. Βασικό χαρακτηριστικό της

είναι η αποστασιοποίηση, η οποία όμως δεν σημαίνει σε καμία

περίπτωση αναισθησία. Τουναντίον, από τον δίσκο αναδίδεται

μια ηλεκτροακουστική μελαγχολία και αμεσότητα, με τη συνοδεία

μελαγχολίας και εσωστρέφειας. Θυμίζει πολύ Ματ Έλιοτ ο

LogOut, χωρίς να τον αντιγράφει όμως. Δεν έχει την οργή του

Έλιοτ, αλλά τηρεί μια στάση αποδοχής απέναντι στη μοναξιά -η

επιρροή, σε κάθε περίπτωση, είναι πρόδηλη στο Elliot Days. Γι’

αυτό και έχει το θάρρος να βγάλει τα σώψυχά του και να εκθέσει

την απόγνωση της απόρριψης, καταφέρνοντας όμως με κάποιον

μαγικό τρόπο να μη σου μαυρίζει την ψυχή. Η αποστασιοποίηση

που ανέφερα πριν κάνει τη δουλειά της καλά: reverbs και delays

στήνουν έναν γυάλινο τοίχο ανάμεσα στο συναίσθημα και στην

εκφορά του. Ο τροβαδούρος όμως νιώθει και τραγουδάει και τη

ζωή και την αγάπη. Απλά το κάνει από μια απόσταση. Ίσως γιατί

έχει καταλάβει ότι για να αντέξεις το βούλιαγμα μέσα σε ό, τι σε

πονάει, πρέπει να κρατήσεις μια απόσταση ανάμεσα σε αυτό

και στον βαθύτερο εαυτό σου. Άλλος μηχανισμός ασφαλείας,

δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπάρχει. Μόνο το να βάλεις αυτό

το δίσκο στο repeat.

Μαριάννα Βασιλείου


μας, το σκοτεινό του ανθρώπου, των κινήτρων και

της συμπεριφοράς του, την κεντρίζει. Παίζει με τις

έννοιες της απώλειας, του τυχαίου, της συνάντησης,

της καθημερινότητας. Βρέχει, κάποιος/α ταξιδεύει,

κάποιος/α θέλει να φύγει, υπάρχει αντίδραση, και...

ένας φόνος, όπως σε κάθε φιλμ νουάρ!

Αυτό το κείμενο θέλει και το κάτι άλλο του: κλασικό

μπάσο (Μαρδάς) και ντραμς (Γερμένογλου), που είναι

απαραίτητα στο φιλμ νουάρ. Επηρεασμένος από το κλίμα,

ήθελα να δώσω αυτές τις δύο διαστάσεις του. Το πρώτο

μισό είναι ένα δικό μου θέμα, γραμμένο στα νιάτα μου,

το 1962 που ήμουν φοιτητής. Το θυμήθηκα αυτό το θέμα

και το κράτησα για πρώτο μέρος. Μετά, σκεπτόμενοι τον

Μάιλς Ντέιβις και το Ασανσέρ για δολοφόνους του Λουί

Μαλ, θυμηθήκαμε ότι εκεί που αρχίζει το κυνηγητό με τα

αυτοκίνητα ο ρυθμός πολλαπλασιάζεται. Το δοκιμάσαμε

με τον Γερμένογλου που τα τινάζει στον αέρα και δώσαμε

την ευκαιρία στον Κούρτσι με το σαξόφωνο να “φύγει” και να τρέξει σε πιο free τζαζ λεωφόρους,

όπου φυσικά υπάρχει και η φωνή της Γεωργίας σε μια δύσκολη ισορροπία. Έγινε όμως.

Όλο αυτό το υλικό είναι από μία και μόνη ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας που κάναμε το

Σεπτέμβριο του 2010 στον ΑΛEΞΑΝΔΡΟ. Ειλικρινά ήτανε επίτευγμα και έκπληξη μαζί, γιατί είχαμε

μόνο δυόμισι μέρες προετοιμασία πριν τη συναυλία. Την 3η μέρα παίξαμε. Δευτέρα βράδυ ήρθε

ο ένας, Τρίτη βράδυ ο άλλος... και Παρασκευή παίξαμε. Αυτό ήταν όλο, αλλά είχε τη χάρη του.

Τη τζαζ στη Θεσσαλονίκη -ή στην Ελλάδα γενικότερα- πώς την βλέπεις; Πού πάει;

Υπάρχει μια άνθηση, αλλά δεν υπάρχει ανάλογη κριτική αντιμετώπιση ή αξιολόγηση ή σωστή

παρουσίαση των τάσεων. Δεν υπάρχουν κριτικοί κι όλοι “ανεβάζουν” δελτία τύπου. Αυτό γίνεται

και σε πολλούς άλλους τομείς, με εξαίρεση τον κινηματογράφο και το θέατρο, που υπάρχει ακόμα

μια κάποια κριτική. Στη μουσική μου δεν το βλέπω πια.

Εδώ κυριαρχεί η αντίληψη του τζαζ κλαμπ. Παίζουνε τα παιδιά και παίζουνε καλά, καλύτερα από

ποτέ. Αλλά πιστεύω πως δεν

οδηγείται κάπου αυτό αν δεν

μπούνε άλλες ιδέες, είτε από

την προσωπικότητα του ενός

ή του γκρουπ είτε από την

ανάμειξη στοιχείων. Ποίηση,

παράδοση, τεχνολογία,

άλλες μορφές κτλ. Γνωστά

είναι όλα αυτά αλλά δεν τα

έχουμε βάλει στο τραπέζι.

Το κείμενο του κομματιού

Film Noir θα εκδοθεί;

Ν α ι ! Μ α ζ ί μ ε ά λ λ α

“περιπλανητικά” θα είναι

στο βιβλίο της Γεωργίας

Συλλαίου Στο ακρωτήρι, που τώρα κυκλοφορεί από

τις εκδόσεις Οδός Πανός.

Στο Ακρωτήρι του φόβου παραπέμπει;

Έχει ένα διπλό νόημα. Είναι

νουάρ, υπάρχει ο κίνδυνος,

αλλά ταυτόχρονα είναι ένα

μεταίχμιο ένα ακραίο σημείο

και συνδυάζεται με ακραίες

καταστάσεις -είτε εσωτερικές

είτε συμπεριφοράς. Το βιβλίο

θα παρουσιαστεί κι εδώ και

λέμε να κάνουμε κι ένα μικρό

live στην παρουσίασή του,

η Γεωργία με τον Στέργιο

Βαλιούλη στο πιάνο.

συνέντευξη

Μουσική από μακριά, Musica Lontana. Πώς προέκυψε ο τίτλος;

Από την ομώνυμη σύνθεση του φίλου μας Βιτσέντσο Μαστροπίρο, ο

οποίος είναι φλαουτίστας, συνθέτης, ενορχηστρωτής, διευθυντής και

καθηγητής. Γνωριστήκαμε απρόοπτα στο Φεστιβάλ Μεντιτερανέο,

παίξαμε ως τρίο και του αρέσαμε. Κυρίως γοητεύτηκε από τη φωνή

της Γεωργίας Συλλαίου, όντας κατά βάση ένας σύγχρονος κλασικός

μουσικός. Του άρεσε που η φωνή της ξεφεύγει από το κλασικό και

ξανοίγεται σε πιο ελεύθερα μονοπάτια, αυτοσχεδιαστικά μεν, αλλά

στo πλαίσιo μιας ελεύθερης τεχνικής. Βασισμένος στη φωνή της

έγραψε 7-8 κομμάτια και μαζί διαλέξαμε τα 4. Έτσι όταν ξαναπήγαμε

στο Μεντιτερανέο τα παρουσιάσαμε στο κοινό.

Δεν είναι πολύ συνηθισμένο να μελοποιείται ποίηση σε τζαζ

φόρμες...

Στο δίσκο μάς συνδέουν κάποια πράγματα τα οποία είναι περισσότερα

από την τζαζ. Είναι η κλασική μουσική, ο αυτοσχεδιασμός και η

σχέση με μια νέα μορφή ευρωπαϊκής μουσικής που συνυπάρχει

με ιστορίες, εικόνες, κινηματογράφο, χορό. Σε αντίθεση με όλα

αυτά τα σημερινά που συμβαίνουν γύρω μας, διαπληκτισμοί και

αντιθέσεις, οι μουσικοί ψάχνουν κοινά πεδία σύγκλισης. Αυτά μας

συνέδεσαν λοιπόν και βέβαια η αγάπη για την ποίηση.

Καλός ποιητής και καλός μουσικός δεν είναι κάτι συχνό, ούτε

αυτονόητο!

Κι όμως. Και ο Βιτσέντσο γράφει και ο Βιτορίνο που είναι απίθανος

τύπος. Στην Ιταλία κάνει πολλά σόλο, ίσως και 40 το χρόνο, όπως

εδώ εμείς κάνουμε τις παρουσιάσεις βιβλίων. Ανεβαίνει σε μια

μίνι σκηνή, διαβάζει ποιήματα σημειωμένα σε χαρτάκια, εκεί που

διαβάζει παίζει σαξόφωνο, αλλάζει λέξεις, φυσάει, διηγείται κάτι

άλλο, ξεφεύγει ακόμη κι απ’ το σημειωμένο κείμενό του. Οπότε

αυτή η συνεύρεση μουσικής και ποίησης δεν είναι ακριβώς

μελοποίηση (με την οποία έχουμε φρακάρει στην Ελλάδα, να γίνουν

οι ποιητές τραγούδια, δεν είναι μόνο η λαϊκή πλευρά). Μπορεί να

διαβάζεις ποίηση κι από πίσω να γίνεται ένας μουσικός χαμός. Να

αποδιοργανώνει η μουσική όλες τις λέξεις.

Παρεμπιπτόντως, ακούγονται τέσσερα γλωσσικά ιδιώματα

στο cd.

Δεν είναι απλά μια συνεργασία Ιταλών και Ελλήνων. Τα τέσσερα

πρώτα ποιήματα είναι στη διάλεκτο της Απουλίας, επειδή ο Κούρτσι

λατρεύει τον Παζολίνι. Τα άλλα δύο είναι σε μοντέρνα ιταλικά, με

την τολμητή ποιητική γραφή του. Εμείς έχουμε ένα αρχαιοελληνικό

(Επιτάφιος του Σείκιλου) και αυτό της Γεωργίας στα νέα ελληνικά

(Film Noir). Ο λόγος μας, δηλαδή, έχει τουλάχιστον τέσσερις

πλευρές.

Να έρθουμε στο κομμάτι που μ’ αρέσει πολύ και λέγεται

Film Noir. “Έξω έβρεχε καταρρακτωδώς...” έτσι ξεκινάει! Είναι

μουσικό νουάρ αφήγημα με γυναίκα ηρωίδα!

Η Γεωργία είναι τρομερή. Έχει πολλά κείμενα που πλησιάζουν

το νουάρ χωρίς να είναι αυτοσκοπός. Είτε μέσα από τον

κινηματογράφο είτε από τον τρόπο που βλέπουμε γύρω

Σάκης Παπαδημητρίου H οικουμενικότητα είναι το επιθυμητόΣυνέντευξη στον Κώστα Καρδερίνη

Έξω έβρεχε

καταρρακτωδώς... λέει

το άσμα Film Noir, από

τον πρόσφατο δίσκο

Musica Lontana (Leon

Records 2011) και τη

συλλογή Στο Ακρωτήρι (Οδός Πανός 2012).

Τέτοιον καιρό έκανε

έξω, την ώρα που

λέγαμε με τον Σάκη

Παπαδημητρίου όσα θα διαβάσετε παρακάτω...

οξυγόνο για μεγάλους | Φεβρουάριος • Μάρτιος 2012

προσεχώς | Φεβρουάριος 2012

Σεμινάριο ΚατάρτισηςΕπιμελητών - ΔιορθωτώνΚειμένωνμε την Άννα ΙορδανίδουΈναρξη: 10 Φεβρουαρίου 2012(60 διδακτικές ώρες)

Θεατρικό εργαστήριο για τηνπροσέγγιση της λογοτεχνίαςστην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση με την Άβρα Αυδή και τηΜελίνα ΧατζηγεωργίουΈναρξη: 6 Φεβρουαρίου 2012 (10 ώρες)

«Γονιός δε γεννιέσαι, γίνεσαι!»:Μια αλλιώτικη σχολή γονέωνμε την Καλλιόπη ΕμμανουηλίδουΠέμπτη 1, 8, 15 & 22 Μαρτίου2012

Συζήτηση με αφορμή το βιβλίο ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣτου Νίκου ΚουνενήΠαρασκευή 3 Φεβρουαρίου,στις 19.00 Παρουσίαση και συζήτηση της ταινίας ΚΙΝΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑτου Αντρέα ΣιαδήμαΤρίτη 28 Φεβρουαρίου, στις 20.00

Παλιές αμαρτίες- Καινούργιες περιπέτειες, μια συζήτηση για τη λογοτεχνία και την κρίσημε τον Μάκη Καραγιάννη,την Σοφία Νικολαΐδου και τον Νίκο ΠαναγιωτόπουλοΠαρασκευή 17 Φεβρουαρίου, στις 20.00

βιβλία - σεμινάρια - λέσχες ανάγνωσης - εκδηλώσεις για μικρούς & μεγάλους

Για περισσότερες πληροφορίες και εγγραφές επικοινωνήστε με το ΟΞΥΓΟΝΟ

www.oxygono-metaixmio.gr

ολύμπου 8154631 θεσσαλονίκηt. 2310 260085e. [email protected]

facebook

αναζήτησέ μας στα:

twitter


βιβλίο

Την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 Φεβρουαρίου, ώρα 19:00 στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Στάθης Κοψαχείλης

παρουσιάζει τη συλλογή διηγημάτων Παραμιλητά, εκδόσεις ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ. Θα μιλήσουν οι Γιώργος

Σκαμπαρδώνης (συγγραφέας) και Θωμάς Κοροβίνης (συγγραφέας τραγουδοποιός).

Την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου, ώρα 19:00 στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη (Εθνικής Αμύνης 27)

ο ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ UNIVERSITY STUDIO PRESS παρουσιάζει το βιβλίο των Σίμου και Χρυσής

Παλλίδου Παιδί & υγεία, από τη γέννηση μέχρι και την εφηβεία. Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι: Μαρία

Βογιατζάκη (Αναπληρώτρια καθηγήτρια τμήματος Αρχιτεκτονικής Α.Π.Θ.), Χριστίνα Ζιώγα-Κυπαρισσίδη

(Ιατρός Κυτταρολόγος – Msc.) και Αθηνά Παλιεράκη (Καθηγήτρια Πληροφορικής Μέσης Εκπαίδευσης).

Την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου, στις 20:00 στο ΟΞΥΓΟΝΟ (Ολύμπου 81, Θεσσαλονίκη) ο Μάκης

Καραγιάννης, η Σοφία Νικολαϊδου και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος συζητούν με την επιμελήτρια

Ελένη Μπούρα και απαντούν -με τα πρόσφατα μυθιστορήματά τους Το όνειρο του Οδυσσέα, Απόψε δεν

έχουμε φίλους και Τα παιδιά του Κάιν (αντίστοιχα, όλα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ)- στο ερώτημα αν

η λογοτεχνία παρεμβαίνει με τον τρόπο της στο σχολιασμό της κρίσης που διανύουμε. Το κοινό μπορεί

να απευθύνει ερωτήσεις στους συγγραφείς και να παρέμβει στη συζήτηση.

Το ΣΑΒΒΑΤΟ 18 Φεβρουαρίου, ώρα 12:00 στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Πασχάλης Λαμπαρδής

παρουσιάζει το βιβλίο του Κάθετη έξοδος, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Ο συγγραφέας θα συνομιλήσει με τη

δημοσιογράφο Έλσα Ποιμενίδου.

Το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου, στις 12:30, το ΟΞΥΓΟΝΟ (Ολύμπου 81, Θεσσαλονίκη) προσκαλεί τους

μικρούς του φίλους σε εκδήλωση με αφορμή το βιβλίο της Σύρμως Μιχαήλ Μα πού πήγαν οι νυχτερίδες;

Τη ΔΕΥΤΕΡΑ 20 Φεβρουαρίου, ώρα 19:00 στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), το περιοδικό SOUL και η Αλυσίδα

Πολιτισμού IANOS παρουσιάζουν τον Αλέξανδρο Τσιρίδη. Ο graphic designer με την ελληνοουαλική

καταγωγή και την υπέροχη και διακριτή υπογραφή του, είναι υπεύθυνος για απείρου κάλλους πρότζεκτ,

μουσικά και εικαστικά. Γνωρίστε ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της Θεσσαλονίκης. Τη συζήτηση συντονίζουν

ο διευθυντής του περιοδικού SOUL Στέφανος Τσιτσόπουλος κι ο δημοσιογράφος Δημήτρης Καραθάνος.

Την ΤΡΙΤΗ 21 Φεβρουαρίου, ώρα 19:00 στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Γιάννης Βούρος παρουσιάζει

το βιβλίο του Στο περιθώριο, που κυκλοφορεί στη σειρά Μικρός IANOS από τις εκδόσεις IANOS. Θα

μιλήσουν οι Θωμάς Κοροβίνης (συγγραφέας τραγουδοποιός) και Μαρία Κουγιουμτζή (πεζογράφος).

Την ΠΕΜΠΤΗ 23 Φεβρουαρίου, ώρα 19:00 στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), η Ζώγια Μεταλλικιώτη παρουσιάζει

το βιβλίο της Έρωτας στα δίσεκτα χρόνια, εκδόσεις ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ.

Phil Holland-Μαργαρίτα Ζιγλίνα-Λαμπρινή ΚουφάκηBetter English για Έλληνες(Ελληνοεκδοτική, σελ. 320)

Αν υπάρχει κάτι πιο εκνευριστικό από την ανορθογραφία («εσείς

νομίζεται») και τα Greeklish (“kalimera, ti kaneis?”), είναι τα

ανορθόγραφα Greeklish (“na zisaitai”) και τα Gringlish. Ήτοι, ένας

αχταρμάς από αγγλικές λέξεις με ελληνική σύνταξη και επιλογή λέξεων,

η οποία και νόημα δεν βγάζει και άγνοια της γλώσσας καταδεικνύει.

Οι συγγραφείς (δόκτωρ Αγγλικής Φιλολογίας ο πρώτος, καθηγήτρια αγγλικής η δεύτερη,

φιλόλογος η τρίτη), μετά από χρόνια διδακτικής εμπειρίας, εξέδωσαν το βιβλίο αυτό, καρπό

15ετούς έρευνας, επιθυμώντας να παρουσιάσουν και να διορθώσουν τα επαναλαμβανόμενα

λάθη στον γραπτό και τον προφορικό λόγο των Ελλήνων που χρησιμοποιούν την αγγλική.

Υποθέτω ότι θα είχαν βαρεθεί να διαβάζουν και να διορθώνουν μαργαριτάρια σαν το “I

can’t read your letters” αντί του “I can’t read your handwriting”, σαν το “Mister, why you

put me a 15?” (όταν το σωστό θα ήταν “Sir, why did you give me a 15 on this test?”) και

σαν το “lamp in the flower pot” (κακόμοιρο «αρνάκι στη γάστρα», τι σου’ μελλε να πάθεις!).

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε κεφάλαια ανάλογα με το φαινόμενο που εξετάζεται (άρθρα,

ουσιαστικά, προθέσεις και ούτω καθ’ εξής). Σε καθένα από αυτά αναλύονται τα κλασικά

ελληνικά λάθη, διορθώνονται με βάση θεωρητικές προσεγγίσεις της αγγλικής και

χρησιμοποιούνται παραδείγματα-αντιπαραβολές, προς καλύτερη εμπέδωση της ορθής

χρήσης της γλώσσας. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με ένα κεφάλαιο ασκήσεων, ενώ συνοδεύεται

και από ένα cd με επιπλέον υλικό.Αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για έναν καθηγητή της

γλώσσας και πολύ χρήσιμο βοήθημα για όποιον θέλει να μιλά English (έστω και όχι Queen’s

English) και όχι Gringlish...

Μαριάννα Βασιλείου

από 6/2 έως και 11/2

Η γυναίκα με το νούμερο 13 του Χοσέ Κάρλος Σομόθα, εκδόσεις

ΠΑΤΑΚΗ. Όταν η ποίηση, προορισμένη να αντανακλά όλες τις

ομορφιές του κόσμου, γίνεται το πιο λεπτό εργαλείο καταστροφής.

Ανάθεμά σε Ντοστογιέφσκι του Ατίκ Ραχίμι, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Όλοι είναι

ήρεμοι, γαλήνιοι, εκτός από μια γυναίκα,

κρυμμένη πίσω από ένα παραθυρόφυλλο.

Έχει μια παράξενη έκφραση, ανήσυχη

και ταυτόχρονα χλευαστική. Είναι χωρίς

αμφιβολία η μόνη που γνωρίζει το μυστήριο

αυτής της δολοφονίας και τον κίνδυνο που

διατρέχει ο πρίγκιπας.

Εκατό χρόνια πέρασαν και ένα καράβι του Μιχάλη Χρυσανθόπουλου, εκδόσεις ΑΓΡΑ. Ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο Νικόλας Κάλας και ο Νίκος

Εγγονόπουλος, οι τρεις Έλληνες υπερρεαλιστές της περιόδου 1930-

1945, σε διάλογο με το μαρξισμό και την ψυχανάλυση στοχάστηκαν

για τα καίρια ζητήματα του καιρού τους.

Άνθρωποι από λέξεις του Γιάννη Ευσταθιάδη, εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ.

Με δάνειο τίτλο από ποίημα του Wallace Stevens, το βιβλίο Άνθρωποι

από λέξεις απαρτίζεται από τρία διηγήματα μεγάλου μήκους –

χαρακτηρισμός που αναφέρεται τόσο στην έκταση όσο και στην

κινηματογραφική τους δομή.

Οι κυνηγοί των Χάιλαντς του Πίτερ Μέι, εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ. Παραπλανητικές

ενδείξεις, αμφίσημοι διάλογοι, καθημερινές

εικόνες από το περιβάλλον των Χάιλαντς.

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που κρατά

τον αναγνώστη σε αγωνία ως την τελευταία

σελίδα.

1. Στου δρόμου τα μισά του Φιλόθεου Φάρου, εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

2. Το νήμα της Victoria Hislop, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

3. Ηδονή στον κρόταφο της Ζυράννας Ζατέλη,

εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

4. Θεσσαλονίκη ου μ’ εθέσπισεν του Ντίνου Χριστιανόπουλου,

εκδόσεις IANOS

5. Ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου, εκδόσεις IANOS

6. Το πρόβλημα Σπινόζα του Ίρβιν Γιάλομ, εκδόσεις ΑΓΡΑ

7. Η ανάσα στο σβέρκο της Νόρας Πυλόρωφ Προκοπίου,

εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

8. Ο γύρος του θανάτου του Θωμά Κοροβίνη, εκδόσεις ΑΓΡΑ

9. Καραμανλής off the record του Μανώλη Κοττάκη,

εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

10. Ένα κάποιο τέλος του Τζούλιαν Μπαρνς, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ


ΚΙ Ο ΚΛΗΡΟΣ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟΝ ΣΜΑΪΛΙ(TINKER, TAILOR, SOLDIER, SPY)Σκηνοθεσία: Τόμας Άλφρεντσον

Παίζουν: Γκάρι Όλντμαν, Κόλιν Φερθ, Τόμας Χάρντι,

Μαρκ Στρονγκ, Τζον Χερτ, Τόμπι Τζόουνς, Κιάραν

Χιντς, Αμάντα Φέρμπανκ-Χάινς

Διάρκεια: 127’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 10, VILLAGE COSMOS 6&7&9

Φαίνεται πως υπάρχει μια εσωτερική θεωρία της

αποκόλλησης μιας κατάστασης και της αντιγραφής

της στο… αλλού. Η ενέργεια που αποδεσμεύεται

απ’ αυτήν τη μετάβαση ή μεταποίηση μετατρέπεται

σε Ιστορία. Ο δημιουργός επιχειρεί να αναδείξει το

τίμημα μέσα από μια σειρά βιρτουοζιτέ κινήσεων.

Μάθημα σκακιού ή ζιγκ ζαγκ ή μήπως το άλλο σε

νέα μορφή: Άσε το κακό να μπει… Ο Άλφρεντσον

τη γνωρίζει καλά αυτή την ιστορία της ανακάλυψης

και της αξιοποίησης μιας… διόδου. Μια τρύπα στο

σύστημα, στην ηθική, στην αισθητική, στην προστασία.

Το σινεμά από μόνο του δεν μπορεί να σταθεί, αν

δεν το υποβαστάζει η θεωρία. Ο Άλφρεντσον έχει

μια τέτοια. Όταν αποκολληθεί ένα μη ασφαλές πεδίο

από ένα σταθερό σημείο, θα πρέπει να αντιγραφεί με

μέγιστη ικανότητα σ’ έναν ασταθή τόπο αλλά μόνιμα.

Ο Τζον Λε Καρέ (υπήρξε και κατάσκοπος) έχει μια

άποψη, η τηλεόραση τη δική της λογική (πριν την

κινηματογραφική μεταφορά το βιβλίο μεταφέρθηκε

ως μίνι τηλεοπτική σειρά 7 επεισοδίων από το BBC

το 1979 με τον Άλεκ Γκίνες στο ρόλο του Σμάιλι) και

ο κύριος Άλφρεντσον έχει τη δική του οπτική και είναι

σαφώς μεταμελβιλική. Το «Κι ο κλήρος έπεσε στον

Σμάιλι» είναι ένα νουάρ που το τσιτάτο του θα το

βρείτε να εκστομίζεται από το στόμα ενός από τους

βασικούς ήρωες λίγο πριν από το τέλος: «Η στράτευσή

μου με τους αντιπάλους ήταν και θέμα αισθητικής…».

Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι αισθητικό και δεν έχει

να κάνει τόσο με τους κώδικες. Απ’ αρχής τα πάντα

είναι αμετακίνητα σ’ ένα παγερό, κατάψυχρο κόσμο,

όπου όλα καταγράφονται πεθαμένα (βασική μελβιλική

φιλοσοφία). Σ’ αυτό τον κόσμο, το κακό έχει ήδη

διεισδύσει (η άποψη του Άλφρεντσον). Για να νιώ-

σουμε και ως θεατές και ως άνθρωποι το τι συμβαίνει,

θα πρέπει να έχουμε καταλάβει αυτή την άποψη. Η

μακάβρια εισβολή έχει ήδη συντελεσθεί πλήρως και

το προτεινόμενο ως καλό σύστημα αναφοράς είναι

απόλυτα διαβρωμένο. Τι έχει να κάνει ο βασικός

ήρωας; Τι θα αποκολλήσει και τι θα αντιγράψει; Ο

Σμάιλι (Γκάρι Όλντμαν) θα αποκολλήσει τη μνήμη

και θα αντιγράψει την ανά-μνηση. Θα καταργήσει

την πρώτη, θα ενισχύσει τη δεύτερη. Μέσω αυτής θα

επαναδιαπραγματευθεί τη θέση του στην Ιστορία. Το

ζητούμενο, λοιπόν, κατά τον Άλφρεντσον είναι πώς το

κυρίαρχο σημαίνον θα επαναδιατυπωθεί στην αρχική

του θέση, ανταλλάσσοντας την ταπείνωση με μια

θέση στην Ιστορία. Και κάπου στο μέσο ο έρωτας, η

προδοσία, η χαμένη γυναίκα, η άρνηση, λειτουργούν

ως το δέλεαρ της κάλυψης και της αποκάλυψης. Όταν

η μπλόφα γίνεται ρόλος και ο τελευταίος σημείο της

πραγματικότητας, τότε ο ήρωας θα επιστρέψει στην

επίσημη Ιστορία, στην ηγεσία, θα γίνει και πάλι κυρί-

αρχος. Ο Άλφρεντσον γνωρίζει καλά πως τίποτα δεν

θα επιδιορθωθεί. Όλα θα μείνουν σε επίπεδο ενός

άχρηστου αναπτήρα, που δεν μπορεί να πυροδοτήσει

επιθυμίες. Όταν το καλό σύστημα που έγινε κακό και

επανακτά τη νομιμοφάνεια του καλού κυριαρχήσει,

τότε οι ήρωες απολαμβάνουν την ανία τους. Σ’ έναν

κόσμο αμετακίνητο που δεν επιδέχεται αλλαγές, με

μόνη αλήθεια το θάνατο, η Ιστορία μόνη θριαμβεύτρια

θα χαμογελάσει ειρωνικά στους νικητές δείχνοντας

την απώλειά τους. Ποτέ άλλοτε το κυρίαρχο σημαίνον

δεν παρέμενε τόσο μοναχικό έστω μέσα στην αγκαλιά

της Ιστορίας με το κακό γύρω του να χαμογελά…

Τελικά φαίνεται πως το «Κι ο κλήρος έπεσε στον

Σμάιλι» μαζί με το «Κορίτσι με το τατουάζ» - από τις

κορυφαίες ταινίες της σεζόν - έχουν ένα κρυφό, κοινό

χαρακτηριστικό. Αποδεικνύουν πως στις σύγχρονες

ευημερούσες δυτικές κοινωνίες, τα άτομα είναι χει-

ροπόδαρα «δεμένα» όχι μόνο με οικονομικούς όρους

όπως τους γνωρίζουμε από τα τηλεοπτικά δελτία αλλά

ιδίως με αισθητικές διαδικασίες που καταλήγουν σε

στερεότυπα μέσω των οποίων επιδεικνύουμε – έστω

και άθελά μας – άδικες και ρατσιστικές συμπεριφορές.

Αξιολόγηση: *****

Αλέξανδρος Ν. Δερμεντζόγλου

(αναδημοσίευση από το http://kemes.wordpress.com)

φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΚΙ Ο ΚΛΗΡΟΣ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟΝ ΣΜΑΪΛΙ / HUGO / SHAME / ΜΑΡΘΑ ΜΑΡΣΙ ΜΕΪ ΜΑΡΛΙΝ / ΕΡΩΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ /// ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΕΡΛΙΝΑΛΕ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες


SHAMEΣκηνοθεσία: Στιβ ΜακΚουίν

Παίζουν: Μάικλ Φασμπέντερ, Κάρεϊ Μάλιγκαν, Τζέιμς

Μπαντζ Ντέιλ


ΟΛΥΜΠΙΟΝ

Το «Shame» είναι μια ταινία ερεθιστική. Και την ίδια

στιγμή φαίνεται να αγνοεί τους κανόνες του ψυχογραφήματος, αλλά στην πραγματικότητα απλώς

τους εξελίσσει.

Εξηγώ: Ήδη από την αρχαία τραγωδία και τον Όμηρο έχουμε μάθει να αντιλαμβανόμαστε τα συμβάντα

ως επαγόμενα προηγούμενων πράξεων ή παραλείψεων. Το βικτωριανό μυθιστόρημα δεν άφησε

περιθώρια για παρεξηγήσεις: όλα συμβαίνουν για ένα λόγο, που συχνά συνδέεται με το παρελθόν

της αφήγησης ή άλλοτε με το παρόν και το μέλλον. Η σκέψη του 19ου αιώνα, αλλά και του 20ου,

όφειλε να εξηγήσει πολλά ούτως ώστε οι ιστορίες να είναι αληθοφανείς. Κάτι τέτοιο δεν είναι πια

απαραίτητο. Κανείς δεν αμφιβάλλει: η καταστροφική συμπεριφορά δεν αντλείται από τα βιολογικά

χαρακτηριστικά. Όλοι - τουλάχιστον, οι έχοντες μια οριακή νοημοσύνη - συμφωνούν πως για να

εκδηλώνεται αποκλίνουσα συμπεριφορά, «κάτι πρέπει να έχει συμβεί». Μέχρι πρότινος, τέτοιος

ήταν και ο άξονας της μυθοπλασίας, ένα είδος αναζήτησης του χαμένου χρόνου. Όχι πια. Ο Στιβ

ΜακΚουίν πιθανώς γνωρίζει τι έχει συμβεί στους ήρωες, αλλά δεν πρόκειται να το αποκαλύψει.

Πράγματι, αυτή η γνώση δεν αφορά παρά τους ίδιους τους ήρωες. Όμως, είναι εκείνη που θα

λειτουργούσε λυτρωτικά για το θεατή. Εκείνη, που θα του επέτρεπε να ξεφύγει από τον εφιαλτικό

κλοιό της ιστορίας, με τη δικαιολογία πως το δικό του παρελθόν ήταν διαφορετικό· συνεπώς, είναι

διαφορετικό και το παρόν του.

Πράγματι, η πραγματικότητα δεν είναι αρκετή. Οι ζωές μας δεν αποτελούν από μόνες τους υλικό

μυθοπλασίας. Η απόλυτη ταύτιση με τους ήρωες είναι μάλλον δυσεπίτευκτη: η δική τους ζωή θα

είναι υποχρεωτικά περισσότερο επεισοδιακή. Ωστόσο, ακόμα και η μερική ταύτιση με έναν ήρωα

εύθραυστο και μαζί τόσο συνηθισμένο, όπως εκείνοι του «Shame», είναι αρκετή για να συνταράξει

την πραγματικότητά μας. Το σινεμά του Στιβ ΜακΚουίν είναι μια χειρουργική επέμβαση που όλοι

ελπίζουμε πως θα πετύχει. Για το καλό μας.

Αξιολόγηση: ****Ρωμανός Σκλαβενίτης

ΜΑΡΘΑ ΜΑΡΣΙ ΜΕΪ ΜΑΡΛΙΝ(MARTHA MARCY MAY MARLENE)Σκηνοθεσία: Σον Ντέρκιν

Παίζουν: Ελίζαμπεθ Όλσεν, Τζον Χοκς, Σάρα Πόλσον,

Χιου Ντάνσι


ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Η Μάρθα είναι μια κοπέλα που δεν πέρασε αυτό που

θα λέγαμε ήσυχη ζωή. Δεν θα μάθουμε πολλά για το παρελθόν της, μας αρκεί να εστιάσουμε στα

δυο τελευταία χρόνια, όταν και βίωσε διάφορα, που την έχουν διαταράξει ψυχολογικά, προτού

κατορθώσει να δραπετεύσει από ένα κοινόβιο, όπως βλέπουμε στα πρώτα πλάνα του φιλμ. Ένα

αγχωτικό τηλεφώνημα στην καλοβολεμένη αδερφή της, μετά την απόδραση, είναι αρκετό εντέλει

για να τη φέρει στη θαλπωρή (;) ενός εντυπωσιακού σπιτιού, με θέα μια μαγευτική λίμνη. Η συμβίωση

εκεί με την αδερφή της και το γαμπρό της δεν είναι αυτό που θα λέγαμε ομαλή, καθώς οι μνήμες τη

βασανίζουν και την οδηγούν σ’ ακατανόητες συμπεριφορές...

Η θαυμάσια ταινία του Σον Ντέρκιν (βραβείο στο Σάντανς) είναι η ιστορία μιας επιβίωσης, της εξόδου

από ένα «survival» πραγματικό, που αφήνει τα μύρια κουσούρια, απαιτεί πάλη για την επαναφορά,

αλλά και αποδεικνύει ότι η ζωή δεν είναι παιχνίδι. Δεν είναι τόσο απλό το να μοιράζεσαι στ’ αλήθεια

όσα σου συμβαίνουν -ή σου συνέβησαν- με πρόσωπα φαινομενικά οικεία, αλλά με τα οποία σε χωρίζει

ένας ωκεανός διαφορετικών παραστάσεων, εμπειριών, επιθυμιών...

Το «Martha Marcy May Marlene» δεν βρίσκει τόσες διαφορές ανάμεσα στο πρωτόγονο (το κοινόβιο,

όπου όλα παραπέμπουν στην αρχέγονη μορφή ζωής και το σεξ είναι -ή δείχνει- απενοχοποιημένο)

και στο πολιτισμένο (η σπιταρώνα, οι μεγαλοαστοί, η παγερή γεύση της επιτυχίας, η δυσκολία της

απόλαυσης του έρωτα), μια που το αποτέλεσμα αμφότερων είναι ο εγκλωβισμός και η απώλεια της

χαράς της ζωής. Η πανέμορφη, με παιδιάστικο πρόσωπο (και μόνο!), Ελίζαμπεθ Όλσον, σηκώνει το

φορτίο του απαιτητικού ρόλου της ηρωίδας, με τις εντυπωσιακές -για μια άγνωστη σε μας- υποκριτικές

επιδόσεις της, έτσι ώστε αυτό το ιδιότυπο θρίλερ που παίζει με το διχασμό της προσωπικότητας, αλλά

και την παράνοια του σύγχρονου μπερδεμένου ατόμου, να στοχεύει καίρια όσο ένας Χάνεκε και να

σε αφήνει με τρόμο και αμφιβολία στο φινάλε...

Αξιολόγηση: ****Δημοσθένης Ξιφιλίνος

HUGOΣκηνοθεσία: Μάρτιν ΣκορσέζιΠαίζουν: Άσα Μπάτερφιλντ, Κλόε Γκρέις Μόρετζ, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Σάσα Μπάρον Κόεν, Τζουντ Λο, Έμιλι Μόρτι-μερ, Κρίστοφερ Λι, Ρέι ΓουίνστονΔιάρκεια: 125’

ΒΑΚΟΥΡΑ 1, ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 4&5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8&11, VILLAGE COSMOS 4&8&10

Η πρώτη τρισδιάστατη ταινία του Μάρτιν Σκορσέζι, αποτίνει φόρο τιμής

στον πρωτοπόρο των ειδικών εφέ στον κινηματογράφο, τον Γάλλο Ζορς

Μελιές (1861 - 1938). Βρίσκω την ιδέα, τόσο ιδεολογικά, όσο και αισθητικά,

εξαιρετική. Ο Μελιές υπήρξε ένθερμος θιασώτης του μυθοπλαστικού

σινεμά και όχι του ντοκιμαντέρ. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος σήμανε την

αρχή του τέλους της καριέρας του, ζώντας στη συνέχεια ξεχασμένος και

στα όρια της φτώχειας.

Σ’ αυτή την περίοδο αναφέρεται και το «Hugo» του Σκορσέζι βασισμένο

στο βιβλίο του Μπράιαν Σέλτζνικ «Η εφεύρεση του Ούγκο Καμπρέ». Στο

Παρίσι της δεκαετίας του 1930, τα ορφανά περιφέρονταν στο σταθμό

των τρένων, προσπαθώντας να επιβιώσουν κλέβοντας, κυνηγημένα

από την αστυνομία, που ήθελε να τα μαντρώσει στα ορφανοτροφεία.

Συχνότερες κατηγορίες, αλητεία, κλοπή τροφίμων ή ακόμη και θέαση με το

ενδεχόμενο κλοπής. Ανάμεσά τους και ο Hugo που, θέλει να επισκευάσει

ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ με τη συνδρομή ενός σημειωματάριου, που

του άφησε ο πατέρας του πεθαίνοντας. Το σημειωματάριο όμως, θα

περιέλθει στα χέρια ενός παράξενου κυρίου (Μελιές)...

Όμορφο τρυφερό παραμύθι, που βρίσκει εύσχημο τρόπο να μας μιλήσει για

την παιδική αθωότητα, πάνω στην οποία προβάλλεται ο παραγνωρισμένος

και παραγκωνισμένος Μελιές. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι εξίσου

σημαντική, αφού αναδεικνύει τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα της

εποχής του μεσοπολέμου. Η εμμονή της παιδικής αφέλειας, συνδυασμένης

με τη συναισθηματική παρακαταθήκη του πατέρα, γίνει εργαλείο επίτευξης

ενός στόχου, που ξεπερνά τα όρια ενός παιδιού. Από την άλλη, ο

ξεχασμένος Μελιές βρίσκει ηθικό στήριγμα στην παιδική αθωότητα η οποία

λειτουργεί ως αφύπνιση των ηθελημένα καταχωνιασμένων αναμνήσεών

του. Αμφότεροι θα βρεθούν δικαιωμένοι από τη συνεργασία τους, με

αφορμή την επισκευή ενός ρομπότ. Η καταγραφή του Σκορσέζι προσφέρει

ένα χορταστικό θέαμα, που ωστόσο έχει έρεισμα σε μιαν ανθρωποκεντρική

και έμπλεη συναισθημάτων ιστορία.

Αξιολόγηση: ****Γιάννης Ν. Γκακίδης

δείτε το στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝτηλ. 2310 261727

ταινίες

Ταβέρνα Ουζερί Βασ. Ηρακλείου 35 στοά Μοδιάνο τηλ. 2310 279006


Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ(THE WOMAN IN BLACK)Σκηνοθεσία: Τζέιμς ΓουάτκινςΠαίζουν: Ντάνιελ Ράντκλιφ, Τζάνετ ΜακΤιρ, Κιά-ραν Χιντς


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&7, VILLAGE COSMOS 3 (2η εβδομάδα)

Το 1983 κυκλοφορεί το μυθιστόρημα της Σούζαν Χιλ «Η γυναίκα με τα μαύρα», μια ιστορία

φαντασμάτων, που συνδυάζει επιδέξια το ρομαντισμό των αδελφών Μπροντέ με τον υπαινικτικό

τρόμο του Μπραμ Στόουκερ και την κριτική της καταστροφικά υποκριτικής πουριτανικής βικτωριανής

ηθικής. Γίνεται επιτυχία. Το 1989 ο Στίβεν Μάλατρατ το μετατρέπει σ’ ένα εμπνευσμένο θεατρικό έργο,

μπολιάζοντάς το με καίριες προβληματικές πάνω στην πραγματικότητα, την αφήγηση και τη θεατρική

αναπαράσταση και δίνοντάς του μια απόλυτα δικαιολογημένη όσο και ανατριχιαστική ανατροπή,

μόλις στα 3 τελευταία λεπτά του έργου. Δικαιολογημένα γίνεται το μακροβιότερο θεατρικό έργο

πρόζας μετά την «Ποντικοπαγίδα» της Κρίστι, στην Αγγλία. Το 2003 ανεβαίνει από την «Θεατρική

Έρευνα» στην πόλη μας όπου έπαιζα τον ηλικιωμένο κ. Κιπς και ο Παντελής Καραγιάννης τον

Ηθοποιό - νεαρό κ. Κιπς. Μαζί μας η Κατερίνα Ψαρρά και η Εύη Εμμανουήλ.

Στη νέα κινηματογραφική μεταφορά της επαναλειτουργούσας θρυλικής Χάμερ, το θεατρικό αγνοείται

παντελώς και οι αποκλίσεις – θα λέγαμε στρεβλώσεις – από το μυθιστόρημα, με αποκορύφωμα

το τελευταίο, τελείως ασυνάρτητο και αδικαιολόγητο τελευταίο τέταρτο της ταινίας, αποδεικνύουν

περίτρανα πως οι δημιουργοί ουδόλως νοιάστηκαν για το δράμα, απόρροια του καταπιεστικού

κοινωνικού περίγυρου, της γοητευτικής και αέρινης Γυναίκας με τα Μαύρα που ερωτεύεται αρχικά

ο Κιπς, αλλά απλά και μόνο για την κατασκευή άλλης μιας ταινίας τρόμου, έστω και παλιάς κοπής,

όπου τα αλλεπάλληλα ξαφνιάσματα δεν διέπονται από καμιά συστηματική ή λογική κορύφωση αλλά,

συνεπικουρούσης και της εκκωφαντικής μουσικής, στοχεύουν μόνο στο τίναγμα του θεατή από

το κάθισμά του. Ο Ράντκλιφ, ανεπαρκής στον πολυσύνθετο ρόλο του, προδομένος διαρκώς από

τα γυάλινα ανέκφραστα μάτια του. Μένει η εκπληκτική τοπιογραφία, η εξαιρετική ατμοσφαιρική

φωτογραφία και η υπερβολικά αραχνιασμένη αλλά επιβλητική Έπαυλη του Βάλτου των Χελιών. Με

άλλα λόγια, μόνον η επιφάνεια. Αναμενόμενο.

Αξιολόγηση: **Αχιλλέας Ψαλτόπουλος

Ο JACK ΚΑΙ Η JILL(JACK AND JILL) Σκηνοθεσία: Ντένις Ντάγκαν

Παίζουν: Άνταμ Σάντλερ, Κέιτι Χολμς, Αλ Πατσίνο, Νικ Σβάρτσον,

Γιουτζίνιο Ντέρμπεζ


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 4&5, VILLAGE COSMOS 1 (2η εβδομάδα)

Για πάρα πολλούς ανθρώπους είναι επίπονο να βλέπουν τον Άνταμ

Σάντλερ επί της μεγάλης οθόνης. Ε, λοιπόν, εδώ πολλαπλασιάστε

επί δύο, μιας που υποδύεται (;) και τη δίδυμη αδελφή του! Υπάρχουν

ταινίες του που βγάζουν γέλιο (όπως το ήδη καλτ «Ζόχαν») αλλά τούτη

εδώ δεν είναι μία από αυτές. Προσπερνάμε το γεγονός ότι πάντα (και

εδώ) στις ταινίες όπου πρωταγωνιστεί υπάρχει ένα ηθικοπλαστικό

μήνυμα περί της αγίας οικογένειας που έρχεται εντελώς ξεκούδουνα,

χωρίς να δικαιολογείται ούτε μία στιγμή από τα τεκταινόμενα επί της

μεγάλης οθόνης. Εδώ θα σταθούμε στην περίπτωση Αλ Πατσίνο. Πόσο

πιο χαμηλά μπορεί να πέσει ο κάποτε αγαπημένος μας ηθοποιός; Σε

κάθε του ταινία ο Σάντλερ πείθει έναν σοβαρό (!) συνάδελφό του (!!)

να συμμετέχει. Έχει βρώμικες φωτογραφίες τους και τους εκβιάζει;

Ποιος ξέρει; Πάντως, εδώ ο Πατσίνο πιάνει πάτο! Υποδύεται τον εαυτό

του που ερμηνεύει μεν Σαίξπηρ στο θέατρο αλλά κουβαλάει κινητό

και απαντάει σ’ αυτό στη μέση της παράστασης, αδιαφορώντας για

το κοινό! Ερωτεύεται (!!!) τον Σάντλερ ωσάν Τζιλ γιατί είναι... ανεπι-

τήδευτη. Και συμμετέχει σε διαφημιστικό των Dunkin Donats για να

παρουσιάσει το... Duncatsino (παιχνίδι του καπουτσίνο, των Dunkin και

του... Πατσίνο). Στο τέλος, βέβαια, και καλά διαπιστώνοντας τη φρίκη

(πρώτη φορά είδα τον Πατσίνο να χορεύει - πραγματικό σοκ!) λέει στον

Σάντλερ να κάψει το διαφημιστικό. Αφού είδε την ταινία, μάλλον θα

ήθελε να την κάψει κι αυτήν... Μερικά inside jokes, η εμφάνιση του

Τζόνι Ντεπ σε αγώνα μπάσκετ με μπλουζάκι Τζάστιν Μπίμπερ (!) και οι

δεκάδες κάμεο εμφανίσεις (όπως εκείνη του Σακίλ Ο’ Νιλ με περούκα,

διαφημίζοντας αλλαντικό!) σε κάνουν να μειδιάς - όπως και οι σκηνές

με τους πραγματικούς διδύμους στην αρχή και στο φινάλε - είναι ότι

αξίζει να κρατήσεις από την ταινία Α ρε Πατσίνο...

Αξιολόγηση: *

Θόδωρος Γιαχουστίδης

ΕΡΩΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ(THE VOW)Σκηνοθεσία: Μάικλ Σούκσι

Παίζουν: Τσάνινγκ Τέιτουμ, Ρέιτσελ

ΜακΆνταμς, Σκοτ Σπίντμαν, Τζέσικα Λανγκ,

Σαμ Νιλ


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2&9

Μετά από αυτοκινητιστικό, η γυναίκα του χάνει απ’ τη μνήμη της όλα όσα έχουν περάσει μαζί, κι

έτσι πρέπει να την κερδίσει από την αρχή... Η πραγματική ιστορία του Κιμ και της Κρίκετ Κάρπεντερ,

ενός παντρεμένου ζευγαριού που δοκίμασε τις αντοχές του όταν η σύζυγος επέστρεψε από κώμα

έχοντας αφήσει πίσω της κάθε ανάμνηση του άντρα της κι έχοντας φέρει μαζί της ένα σωρό

νευρολογικά και ψυχολογικά κουσούρια που έθεταν εν αμφιβόλλω τις κινητικές και τις νοητικές της

λειτουργίες, αμπαλάρεται με δραματουργικές συμβάσεις και καθαρίζεται από τα δυσάρεστα στο

μάτι ψυχοσωματικά συμπαρομαρτούντα, για να τυλιχτεί με αγιοβαλεντίνικο κορδελάκι που αν δεν

προλάβαινες τα credits στην αρχή του, θα μπορούσες εύκολα να το περάσεις για το νέο πόνημα του

Νίκολας Σπαρκς. Η ταινία απευθύνεται αποκλειστικά στις κυρίες, πράγμα που δεν χρειάζεσαι κανέναν

να σου πει για να το καταλάβεις, γι’ αυτήν την πανηγυρική τελετή όχι αναγνώρισης του μεγαλείου

της δύναμης της αγάπης, βέβαια, αλλά της επιβεβαίωσης της υπεροχής της γκόμενας που προβάλει

τον εαυτό της απάνω στα λαγουδίσια ματάκια της πρωταγωνίστριας. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη

επιβεβαίωση, βεβαίως, απ’ το να έχεις ζήσει την ανεξάρτητη, αυτοδημιούργητη και δυναμική ζωή

της νεαρής φοιτήτριας νομικής, που παρατάει το σίγουρο μέλλον που της έχει στρώσει το αρπακτικό

- πατέρας της για να γίνει χορτοφάγος καλλιτέχνις, αφήνει την οικογένειά της να ζει στη διαφήμιση

του Tommy Hilfiger για να πιάσει μια τρύπα στο κέντρο της πόλης ψάχνοντας το δημιουργικό παλμό

της, φτύνει τον γιάπη μνηστήρα της με τα γυαλιστερά του κοστούμια ψάχνοντας τον πρίγκιπα με το

τρυφερό χαμόγελο και τη ζεστή καρδιά κάτω απ’ τα ηλίθια πουκάμισα, τον παντρεύεται σε πείσμα

ολόκληρου του σύμπαντός της που αποκηρύσσει κάθε της επιλογή με βλέμμα χαμηλωμένο στην

απόγνωση, κι όταν όλα αυτά τα χάνει κι έχει την ευκαιρία ν’ αρχίσει τη ζωή της ακριβώς απ’ την

αρχή, κάνει ακριβώς τις ίδιες επιλογές, βλέποντας ενστικτωδώς ότι σωστά τις είχε κάνει. Όπως

θα ‘λεγε κι ο Χάρρυ Κλυνν δηλαδή, κι αν ποτέ τα άλλαζε, πάλι Φουντούνια θα ‘παιρνε να ‘ούμε.

Αξιολόγηση: *Ιωσήφ Πρωιμάκης

(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική υπάρχει στο www.mftm.gr)

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ταινίες


Παίζονται επίσης...

ΑΔΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣΣκηνοθεσία: Φίλιππος Τσίτος

Παίζουν: Αντώνης Καφετζόπουλος,

Θεοδώρα Τζήμου, Χρίστος Στέργιογλου,

Μάκης Παπαδημητρίου, Σοφία Σεϊρλή,

Γιώργος Σουξές


ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (3η εβδομάδα)

Στην περσινή σεζόν ξεχώρισα μία και μόνη

ελληνική ταινία, την πικρόγλυκη ρεαλιστική

ιλαροκωμωδία «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα»

του Σωτήρη Γκορίτσα. Φέτος προβλέπω

ότι δεν θα σπάσει η μοναδικότητα κι

αυτό χάρις στη νέα ταινία του Φίλιππου

Τσ ί του . Κ ι ο ι δυο τους έμπε ιρο ι

κινηματογραφιστές, αφήνουν στην

μπάντα τις μεταγλώσσες, τις εσωτερικές

αναζητήσεις, τις ομφαλοσκοπήσεις και

τις πτήσεις του Ικαρομένιππου, βάζουν

Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ(CARNAGE)Σκηνοθεσία: Ρομάν Πολάνσκι

Παίζουν: Τζόντι Φόστερ, Κέιτ Γουίνσλετ,

Κρίστοφ Βαλτζ, Τζον Σι Ράιλι


ΦΑΡΓΚΑΝΗ (3η εβδομάδα)

Η τελευταία ταινία του Ρομάν Πολάνσκι

αποτελεί μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε

για τα αδιέξοδα και τις ορμές του δυτικού

ανθρώπου, τελικά για τα ψυχολογικά

προβλήματα και τη β ία που αυτά

συνεπάγονται. Δύο παιδιά τσακώνονται

και, ξαφνικά, το ένα χτυπά το άλλο με

ένα κλαδί. Είμαστε απλοί παρατηρητές

αυτού του συμβάντος.

Μεταφερόμαστε στο εσωτερικό ενός

σπιτιού. Τέσσερις ενήλικες καταλήγουν

πολλού πως έχει ένα ιδιαίτερο ταλέντο να μπλέκει επιτυχημένα

το χιούμορ με το δράμα, το δάκρυ με το γέλιο. Οπότε αυτό το

χαρακτηριστικό του «The Descendants» δεν κάνει τη διαφορά.

Τη διαφορά την κάνει το ντύσιμο που κάνει ο σκηνοθέτης και

σεναριογράφος σε μια ιστορία που σίγουρα έχουμε ξαναδεί.

Μια οικογένεια σε κρίση, με τη σύζυγο σε κώμα στο νοσοκομείο,

προσπαθεί να επιβιώσει. Τα πάντα ανατρέπονται μόλις

αποκαλύπτεται πως η σύζυγος ήταν άπιστη και είχε εξωσυζυγική

σχέση. Και λοιπόν;

Η ευφυΐα του Πέιν φαίνεται στην απλή στιγμή που αποσαφηνίζεται

πως η κατάσταση της μητέρας και συζύγου είναι μη αναστρέψιμη.

Αυτόματα η απιστία μπαίνει σε διαδικασία αθώωσης. Τις αρχικές

φωνές και την ακατάσχετη οργή διαδέχονται η κατανόηση και στο τέλος, η πλήρης συγχώρεση. Έτσι, ο θάνατος και η απώλεια

δεν ξεπερνιούνται απλά, αλλά καταλήγουν να γίνονται μια παραγωγική διαδικασία που βοηθά όλα τα μέλη της οικογένειας να

συνεχίσουν τη ζωή τους. Η ταινία θα μπορούσε να τελειώσει στο μοίρασμα της τέφρας μέσα στα καταγάλανα νερά του Ειρηνικού

ωκεανού. Όμως, ο Πέιν στην τελευταία σκηνή μάς δείχνει πρακτικά αυτό που θέλει να πει με ολόκληρη την ταινία του: η ζωή

συνεχίζεται...Αξιολόγηση: ****

Πέτρος Καλογεράς

Κοτόπουλο με δαμάσκηνα, Το κορίτσι με το τατουάζ, Το λιμάνι της Χάβρης, Το άλογο του πολέμου, Η Σιδηρά Κυρία, One for the Money, Star Wars Επεισόδιο 1:

Η Αόρατη Απειλή, Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών , Underworld: Αναγέννηση, The Muppets, Happy Feet Two, Γάτος σπιρουνάτος

ταινίες

το κεφάλι βαθιά μέσα στην πραγματικότητα, βγάζουν τα κάστανα

απ’ τη φωτιά και παραδέχονται εθνικές ατομικές αδυναμίες που

είναι τελικά παγκόσμιες.

Ο Τσίτος κουβαλάει επιπλέον αυτήν τη διπλή κουλτούρα του

Έλληνα που έζησε/ ζει μεγάλο διάστημα στη Γερμανία και νιώθει

πιο Έλληνας όταν είναι εκεί παρά εδώ. Ο «Άδικος κόσμος» του

είναι γραμμένος αλά γερμανικά, οι ρυθμοί του είναι φιλανδικοί και

καουρισμακικοί, όμως ο Αντώνης Καφετζόπουλος της «Ακαδημίας

Πλάτωνος» λειτουργεί κι εδώ ως αρχαιοέλλην σκεπτικός φιλόσοφος

μεταμορφώνοντας τις σιωπές και τις παύσεις σε στάση ζωής,

αποκαθιστώντας το εφήμερο και επαναφέροντας τις αξίες και την

ηθική στάση ενός ανεξάρτητα σκεπτόμενου ανθρώπου.

Η εντροπία ενός συστήματος που δεν έχει τσίπα και ντροπή καμπυλώνει και στρεβλώνει με ιδιόμορφο χιούμορ στον ορίζοντα

γεγονότων ενός υπερμαζικού αστέρα ο οποίος παραμένει αόρατος στο γυμνό μάτι, γιατί απλά καταπίνει τα πάντα γύρω του κι

αφού τα φιλτράρει τα στέλνει να βλαστήσουν σε ένα παράλληλο σύμπαν αντιύλης, έναν κόσμο δυνητικά δικαιότερο και καλύτερο.

«Κείνο που μετράει κείνο που μας σώζει» είναι η γκραντζο-ροκ διασκευή «σαν τον Καραγκιόζη» που τα έσπασε αργά στο

Revenge of Rock κλαμπ. Ο ήρωας Σωτήρης μοιάζει να διαλύεται βίαια από τις δυνάμεις άπωσης όπως εκείνος ο κακομοίρης

του «Hellraser». Ταυτόχρονα όμως ξαναγεννιέται κι αντιστέκεται στη διαφθορά και τη φθορά του ανέραστου σύμπαντος.Αξιολόγηση: ****

Κώστας Καρδερίνης

σε ένα πόρισμα. Καταλαβαίνουμε ότι είναι οι γονείς των δύο παιδιών: του

δράστη και του θύματος. Ο ένας από τους δύο άντρες είναι δικηγόρος, μιλά για

μια σοβαρή υπόθεση στο κινητό τηλέφωνο. Πρόκειται για την υπεράσπιση μιας

φαρμακευτικής εταιρείας που έχει βγάλει ένα βλαβερό φάρμακο. Η κουβέντα, ο

τρόπος εκφοράς της και οι συνεχείς συνομιλίες δίπλα στους άλλους, με δυνατή

φωνή, ενοχλούν τελικά τους υπόλοιπους τρεις της «παρέας». Η κουβέντα,

όμως, εξελίσσεται και αρχίζουν και βγαίνουν τα λάθη των συμπεριφορών και

οι νευρώσεις του καθενός.

Ο Πολάνσκι μας δείχνει όλες αυτές τις συμπεριφορές που εκδηλώνονται

προοδευτικά. Με μικρές αλλαγές, θα έχουμε μια πολύ μεγάλη αλλαγή που θα

βιωθεί από το θεατή προς το τέλος της ταινίας όταν: ο γάμος των δύο ζευγαριών

θα κινδυνεύσει σοβαρά, θα σωθεί όμως από την έχθρα που επιτέλους θα εκδηλωθεί ανάμεσα στα δύο ενωμένα πλέον ζευγάρια,

οι δύο άντρες θα ενωθούν πρόσκαιρα στην προσπάθειά τους να καταλάβουν τις γυναίκες τους, οι νευρώσεις, ειδικά των δύο

γυναικών θα καταλήξουν σε σωματική βία.

Με αυτό τον τρόπο ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος θα περιγράψει έναν κόσμο που κινδυνεύει να καταστραφεί, θα δείξει

όμως ένα δρόμο προς αποφυγή αυτής της καταστροφής, χωρίς να τον προσδιορίζει αυστηρά, έτσι ώστε να εκβιάζει το θεατή

να τον ακολουθήσει. Αξιολόγηση: ****

Γιάννης Φραγκούλης(http://greeceactuality.wordpress.com)

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ (THE DESCENDANTS)Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Πέιν

Παίζουν: Τζορτζ Κλούνι, Σαϊλίν Γούντλι,

Μπο Μπρίτζες, Ρόμπερτ Φόρστερ, Τζούντι

Γκριρ, Μάθιου Λίλαρντ


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 6, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3, VILLAGE COSMOS 2 (4η εβδομάδα)

Μια συνηθισμένη ιστορία δεν μπορεί

ποτέ να κάνει τη διαφορά αν δεν

έχει τις λεπτομέρειες που μπορούν

να της δώσουν, όχι απαραίτητα τη

διαχρονικότητα, αλλά έστω την εφήμερη ή

προσωρινή ικανότητα της ευχαρίστησης,

της ιδέας πως αυτός που την συνέλαβε

δεν αρκείται στα πατροπαράδοτα και δεν

φοβάται να κάνει το παραπάνω βήμα.

Ο Αλεξάντερ Πέιν μας έχει πείσει προ


NextΤην ερχόμενη Πέμπτη 23

Φεβρουαρίου τρεις από τις

νέες ταινίες που αναμένονται

να βγουν στη Θεσσαλονίκη

είναι οι εξής: «Εξαιρετικά

δυνατά και απίστευτα κοντά»

(Extremely Loud & Incredibly

Close) του Στίβεν Ντάλτρι

με τους Τομ Χανκς, Σάντρα

Μπούλοκ και Μαξ Φον Σίντοφ,

«This Means War» του McG

με τους Κρις Πάιν, Τομ Χάρντι

και Ρις Γουίδερσπουν και «The

Grey» του Τζο Κάρναχαν με

τους Λίαμ Νίσον, Ντέρμοτ

Μαλρόνεϊ και Φρανκ Γκρίλο.

62η ΜπερλινάλεΧωρίς Βουλή, μόνον Τζολί;του Ανδρέα Τύρου

Τι ν’ απασχολεί περισσότερο την καγκελάριο της Γερμανίας, η επόμενη μέρα της Ευρωζώνης

ή το δικό της μέλλον; Δείχνουν αλληλένδετα, όμως δεν είναι έτσι ακριβώς. Πόσα χρόνια

να ηγεμονεύσει ακόμα, θα της συμπεριφερθούν όπως απέναντι στη Μάργκαρετ Θάτσερ,

θα μακροημερεύσει άραγε η Μέριλ Στριπ;

Τη «Σιδηρά κυρία», πάντως, είναι ολοφάνερο πως τη συμπεριέλαβε ο διευθυντής του

Φεστιβάλ στο φετινό του πρόγραμμα δίχως απαιτήσεις καλλιτεχνικές, μόνο και μόνο

επειδή έτσι εξασφαλίζεται η παρουσία μιας επιπλέον διασημότητας. Η ηθοποιός που είναι

συνώνυμο με την υποψηφιότητα για Όσκαρ ανταποκρίνεται στην πρόσκληση μ’ αντάλλαγμα

ένα περιεκτικό αφιέρωμα στην καριέρα της και τη διαφημιστική προώθηση της πρόσφατης

βιογραφίας στην ευρωπαϊκή αγορά του θεάματος. Ναι, θέαμα, υποκριτική και πολιτική ποτέ

δεν αποτελούσαν πιο σφιχτό τρίγωνο της αμαρτίας. Δεν υποδύεται, λοιπόν, η Μέριλ Στριπ

την πρώην πρωθυπουργό της Αγγλίας, μόνον, αδιαφορώντας μάλλον για τον ανομολόγητο φθόνο της Άνγκελα Μέρκελ. Το

χειρότερο είναι πως το λαμπρότερο αστέρι του σύγχρονου γερμανικού κινηματογράφου ενσαρκώνει τη Μαρία Αντουανέτα

και, μάλιστα, τη στιγμή που ο πρόεδρος Σαρκοζί ψυχορραγεί κι η Κάρλα δεν θαμπώνει όπως πριν το περιβάλλον. Για την

62η Μπερλινάλε και τον Ντίτερ Κόσλικ είναι απλό: το «Αντίο στη βασίλισσα» προσθέτει τη Ντιάνε Κρούγκερ στη ζωντανή

πινακοθήκη των απαραίτητων τεράτων, για τις ανάγκες της πασαρέλας, των εξωφύλλων, της γυφτιάς και της γκλαμουριάς.

Για το εγχείρημα του Μπενουά Ζακό, ωστόσο, οι απορίες πολλαπλασιάζονται με το τέλος της προβολής. Ύστερα από τόσες

προηγούμενες τοιχογραφίες, ύστερα από τη «Νύχτα της Βαρέν», την ανιστόρητη «Μαρία Αντουανέτα» της Κόπολα, ύστερα

κυρίως από το οξυδερκές σχόλιο του Ερίκ Ρομέρ («Η Αγγλίδα και ο Δούκας») για τη Γαλλική Επανάσταση, τι δεν έχει ειπωθεί

γι’ αυτήν την περιοχή; Πολλά, φαίνεται πως είναι η απάντηση. Να, δεν γνωρίζαμε για παράδειγμα την αδυναμία της ηρωίδας για

το γυναικείο γυμνό, για το εφηβικό σφρίγος των κοριτσιών της Αυλής και, ειδικά, για τον πλατωνικό της έρωτα που άκουγε στο

όνομα Σιδονία (όπως Σιθωνία;): καστανή, λευκού δέρματος, με ιδιαίτερη επίδοση στην ανάγνωση. Ας όψονται τα «Σφραγισμένα

χείλη», σε δεκάδες ταινίες σπεύδουν να μιμηθούν την Κέιτ Γουίνσλετ αρκετές νεαρές, γιατί όχι και η ανερχόμενη Λεά Σεϊντού;

Οι τελευταίες μέρες των Βερσαλλιών, υποτίθεται μέσα από το βλέμμα των υπηρετών και των αφοσιωμένων στον Λουδοβίκο,

πόζες και κοστούμια, διάλογοι ανούσιοι, πόθος δίχως πάθος, αποστειρωμένη αφήγηση.

Αν η Ελένη της «Τροίας» μεταμορφώνεται σε Μαρία Αντουανέτα κι ονειρεύεται τη Μεγάλη Αικατερίνη ενδεχομένως, αν η Κάρεν

Σίλκγουντ, που υπήρξε κυρία Κράμερ πριν φορέσει Πράντα, τώρα εξωραΐζει την κ. Θάτσερ, η κόρη του Γιον Βόιτ παραμένει

σταθερά προσηλωμένη στην ειρήνη, στον ανθρωπισμό, στους διεθνείς οργανισμούς που ανησυχούν για τα δικαιώματα των

συνανθρώπων μας, των παιδιών, των υπανάπτυκτων και των κατατρεγμένων γενικώς, αρκεί να μην εναντιώνονται στις ΗΠΑ,

στο ΝΑΤΟ και στον ΟΗΕ. Το κακό κορίτσι, δίχως τατουάζ, ουσίες και ανοησίες, συνεχίζει το δρόμο της καλής θελήσεως με

προορισμό το ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας -ενδιάμεσοι σταθμοί τα μεγάλα φεστιβάλ, Κάννες μια, Κάννες δυο, Βενετία, καιρός

για Βερολίνο. Όχι μόνο για τις δεξιώσεις περί ιδεωδών κι άλλων λέξεων υψηλού περιεχομένου, αλλά πλέον και στο δρόμο που

χαράζουν χρόνια τώρα όλοι οι διάσημοι του Χόλιγουντ για τον εαυτό τους. Με δυο λόγια, η Αντζελίνα Τζολί πραγματοποιεί εδώ

το σκηνοθετικό της ντεμπούτο, με φόντο τη Βοσνία του εμφυλίου στη Γιουγκοσλαβία και τίτλο «In the Land of Blood and

Honey», λίγο αίμα, λίγο μέλι και τ’ αγόρι μου. Για την ακρίβεια, το τελευταίο κομμάτι του τρίπτυχου θα έπρεπε να διατυπωθεί

σε πληθυντικό αριθμό, καθώς λίγα μέτρα, λίγες ώρες, ένα τραπέζι και μια αίθουσα πιο πέρα, δίπλα στον ατσαλάκωτο, επίσημο

και χαμογελαστό Μπραντ Πιτ, κυκλοφορεί ο Μπίλι Μπομπ Θόρντον, όχι ως προηγούμενος κι αντίζηλος, αλλ’ ως φίλος, ζεστός

και ειλικρινής του χρυσού ζευγαριού, όπως και ως σκηνοθέτης του ειρωνικού, οικογενειακού δράματος με φόντο την Αμερική

του Βιετνάμ και του LSD, πρωταγωνιστές τον ίδιο και τους Ρόμπερτ Ντιβάλ, Κέβιν Μπέικον, και τίτλο «Το αυτοκίνητο της

Τζέιν Μάνσφιλντ», μία ατραξιόν ύστερα από το τροχαίο της σεξοβόμβας. Αδιάφοροι κι οι δύο τίτλοι, φέρνουν κοντά δύο

άντρες που αγάπησαν την ίδια γυναίκα, μια σεξοβόμβα της διπλωματίας και των ουμανιστικών αποστολών στα πέρατα του

Τρίτου Κόσμου. Δεν ανήκει σ’ αυτόν η Ελλάδα, δεν την επισκέπτεται η κ. Τζολί. Τι περίεργο, παρ’ όλα αυτά, σ’ όλα σχεδόν

τα πρωτοσέλιδα των γερμανικών εφημερίδων, ποζάρουν, δίπλα δίπλα, σε συμβολική θαρρείς γειτνίαση, η Βουλή και η Τζολί.

Φλόγες πάνω από το Σύνταγμα, δίχως γαλάζιο ουρανό η Αθήνα, από τη μια, αστραφτερή η Αντζελίνα, από την άλλη. Διάσημη

η Ψωροκώσταινα, διάσημη κι η Αμερικανίδα ηθοποιός, με τρόπο διαφορετικό, μήπως ανατριχιαστικό; Σε μια περίπτωση,

πάντως, σφιγμένες γροθιές κι απλωμένες παλάμες τείνουν προς το γειτονικό είδωλο, που αδιαφορεί εστιάζοντας στο φακό

μ’ έκδηλη αυτοπεποίθηση! Εν ολίγοις, κάψτε τη Βουλή, σώστε την Τζολί;

Φλόγες στην Αθήνα, φλόγες και στην επαρχία. Άλλοι δυσανασχετούν με την ελληνική αναταραχή κι άλλοι στέκουν αμήχανοι

απέναντι στα «Μετέωρα» βήματα του απαγορευμένου έρωτα ανάμεσα στον Θεόδωρο (Τεό Αλεξάντερ) και στην Ουρανία

(Ταμίλα Κουλίεβα), δια χειρός Σπύρου Σταθουλόπουλου, Έλληνα της Λατινικής Αμερικής. Αν λέγαμε, καλύτερα, «Monk

Μeets Girl»; Κι εδώ, λίγο κρασί, λίγη προσευχή και τ’ αγόρι της. Αντικριστά τα μοναστήρια και τα κελιά, επιβλητικοί βράχοι κι

αναμέτρηση του ενστίκτου και του σχήματος, κινούμενα σχέδια που συμπληρώνουν τα δραματουργικά κενά δίχως απόλυτη

επιτυχία. Ζήτω η Ορθοδοξία ή απλώς Ελλάδα – Ρωσία – συμμαχία; Με το βλέμμα του Πούτιν στραμμένο στον ηγούμενο Εφραίμ

και στο Άγιον Όρος, οι ψαλμωδίες, τα τροπάρια και το εξωτικό περιβάλλον μάλλον υπακούουν περισσότερο στις επιθυμίες της

γερμανικής συμπαραγωγής, που είναι λογικό να οργανώνει την «εισαγωγή» του μεσογειακού υλικού στην κεντροευρωπαϊκή

αγορά θεάματος με όρους όσο πιο συμβατούς. Δύσκολη υπόθεση το σεξ στις ελληνικές ταινίες, δύσκολη κι εδώ. Ευτυχώς,

το σινεμά των υπό διάσωση και πτώχευση χωρών σώζει την τιμή του χάρη σ’ αυτό που είναι και το σεξ μεταξύ μοναχών.

Έρως απαγορευμένος, επίσης, ασπρόμαυρη Αφρική, γάμος, απιστία, νοσταλγία, αποικιοκρατία και μοναξιά, το μυστήριο του

έρωτα και της ζωής, όχι με την τεχνική του βωβού αλλά με τη γενναιοδωρία της μνήμης. Ναι, το μικρό αριστούργημα είναι το

«Ταμπού» (φωτό) του Μιγκέλ Γκόμες, φαβορί για τα μεθαυριανά βραβεία δίπλα στη «Μπάρμπαρα» του Κρίστιαν Πέτσολντ.

Πορτογαλία – Γερμανία, συνέχεια επί της οθόνης...

Για τις προσκλήσεις (συνέχεια από την πρώτη σελίδα):Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στεί-

λετε ένα e-mail στο [email protected]

με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά

και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι

μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την

προτίμησή σας.

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» θα πρέπει να

συμπληρώσετε τον τίτλο «Hugo»

- Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα

πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Κι ο

κλήρος έπεσε στον Σμάιλι»

- Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει

να συμπληρώσετε τον τίτλο «Ο Θεός της

σφαγής» Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγο-

ρία κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία

της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε

μέιλ ξεχωριστά και για τους τέσσερις κινη-

ματογράφους αλλά προφανώς δεν μπορεί

κάποιος να κερδίσει και για τους τέσσερις

- θα κερδίσει μόνο για τον ένα.

Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσω-

πικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα

αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ

νουάρ στο facebook το απόγευμα της

Παρασκευής. Και από τη στιγμή που θα

ειδοποιηθούν μέχρι το πέρας της κινη-

ματογραφικής εβδομάδας μπορούν να

δουν την ταινία για την οποία κέρδισαν

το εισιτήριο με επίδειξη της ταυτότητάς

τους στο ταμείο του αντίστοιχου κινη-

ματογράφου. Καλή προβολή!


σινεμά

Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου

Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: [email protected]

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ΘεσσαλονίκηςΕικόνες του 21ου Αιώνα

Το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα

αναδεικνύει κινηματογραφίες που τα τελευταία χρόνια βρίσκονται στο

προσκήνιο, προσελκύοντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Ντοκιμαντέρ

πρόσφατης παραγωγής απ’ τη βαλκανική χερσόνησο και τη Δανία θα

διεκδικήσουν στην 14η διοργάνωση την προσοχή του σινεφίλ κοινού.

Αφιέρωμα στα δανέζικα ντοκιμαντέρ

Με καταγωγή από μια χώρα που έχει αφήσει το ξεχωριστό στίγμα της

στο διεθνή κινηματογραφικό χάρτη, οι Δανοί ντοκιμαντερίστες απο-

δεικνύονται ισάξιοι των μυθοπλαστών ομότεχνών τους. «Οπλισμένοι»

με οικουμενική ματιά και προσανατολισμένοι στην ανθρωποκεντρική

διάσταση των θεμάτων τους, καταπιάνονται με ζητήματα ακανθώδη.

Σύγχρονες πολιτικές αναταράξεις, ιστορική μνήμη, σκοτεινές όψεις

του κόσμου και ακραίες ανθρώπινες αφηγήσεις, διαμορφώνουν μια

δυναμική θεματική παλέτα, που χαρακτηρίζεται από σκηνοθετική πρω-

τοτυπία και υφολογικούς πειραματισμούς και επιτυγχάνει να αναδεί-

ξει την αφανή όψη της πραγματικότητας.

Balkan Focus

Το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα, μέσα απ’ το αφιέρωμα Balkan

Focus - το οποίο εντάσσεται στο πρόγραμμα «Θεσσαλονίκη - Σταυροδρόμι πολιτισμών» του Υπουρ-

γείου Πολιτισμού & Τουρισμού - αναδεικνύει την θεματική και αισθητική ποικιλομορφία του έργου δημι-

ουργών απ’ τη βαλκανική χερσόνησο. Ντοκιμαντέρ απ’ τη Ρουμανία, τη Σερβία, την Κροατία και την

Τουρκία, συνθέτουν ένα συναρπαστικό ψηφιδωτό του σύγχρονου κόσμου.

Sex, προβλήματα και σινεμά XII

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με

το Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων (Ι.Μ.Ο.Π.) και το

Κέντρο Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας (Κ.Ε.Σ.Α.Υ.) που

φιλοξενείται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, παρου-

σιάζουν για δωδέκατη χρονιά, το κινηματογραφικό αφιέρωμα «Sex,

προβλήματα και σινεμά ΧΙΙ». Το αφιέρωμα, το οποίο περιλαμβάνει

πέντε μεγάλου μήκους ταινίες, πραγματοποιείται για πρώτη φορά

φέτος στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Αποθήκη

Α’, Λιμάνι) από την Τρίτη 14 έως το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου.

Στόχος αυτών των πέντε κινηματογραφικών βραδιών του αφιερώ-

ματος είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα σχέσεων,

σεξουαλικής υγείας και σεξουαλικής συμπεριφοράς. Κοινός παρο-

νομαστής όλων των ταινιών που προβάλλονται στο αφιέρωμα

είναι η σεξουαλικότητα, θέμα

το οποίο ανέκαθεν κατείχε ιδιαί-

τερη θέση στον κινηματογράφο.

Την Τρίτη 14/2 προβλήθηκε η

ταινία «Τρίο» (Drei) του Τομ Τίκ-

βερ και την Τετάρτη 15/2 η ται-

νία «Τα παιδιά είναι εντάξει» (The

Kids Are All Right) της Λίζα Τσο-

λοντένκο. Το πρόγραμμα συνε-

χίζεται ως εξής: Πέμπτη 16/2:

«Οι εποχές του έρωτα» (Manuale

d’am3re) του Τζιοβάνι Βερονέζι,

Παρασκευή 17/2: «Princess»

του Άντερς Μοργκεντάλερ και

Σάββατο 18/2: «Σκηνές σεξου-

αλικής φύσης» (Scenes of a

Sexual Nature) του Εντ Μπλουμ.

Βραβεία BAFTAΤο «The Artist» κερδίζει άλλη μια μάχη πριν τον τελικό των Όσκαρ

Το «The Artist» του Μισέλ Χαζαναβίσιους ήταν ο θρι-

αμβευτής των βραβείων BAFTA που δόθηκαν στο

Λονδίνο κατά τη διάρκεια λαμπρής τελετής την περα-

σμένη Κυριακή, την ίδια νύχτα που η Αθήνα καιγόταν

και έβλεπε, μεταξύ των άλλων, να πληγώνονται με μεγά-

λες ζημιές κινηματογράφοι όπως το Αττικόν, το Απόλ-

λων και το Άστυ... Η ταινία κέρδισε 7 βραβεία: καλύτε-

ρης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, α’

ανδρικού (Ζαν Ντιζαρντέν), μουσικής, φωτογραφίας

και ενδυματολογίας.

Το «Hugo» του Μάρτιν Σκορσέζε τιμήθηκε με δύο

τεχνικά βραβεία: ήχου και σκηνικών.

Το «Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι» κέρδισε επίσης

δύο βραβεία: καλύτερης βρετανικής ταινίας και δια-

σκευασμένου σεναρίου.

Συνολικά, η λίστα των βραβείων είναι η εξής:

- Τιμητικό Βραβείο: Μάρτιν Σκορσέζι

- Καλύτερη Ταινία: «The Artist»

- Καλύτερη Βρετανική Ταινία: «Κι ο κλήρος έπεσε στον

Σμάιλι»

- Πρωτοεμφανιζόμενος Σεναριογράφος, Σκηνοθέτης

ή Παραγωγός: Πάντι Κόνσινταϊν, Ντιαρμίντ Σκρίμσο -

«Τυραννόσαυρος»

- Σκηνοθεσία: Μισέλ Χαζαναβίσιους - «The Artist»

- Καλύτερο Ντοκιμαντέρ: «Senna»

- Πρωτότυπο Σενάριο: «The Artist»

- Διασκευασμένο Σενάριο: «Κι ο κλήρος έπεσε στον

Σμάιλι»

- Ξενόγλωσση Ταινία: «Το δέρμα που κατοικώ» του

Πέδρο Αλμοδόβαρ

- Ταινία Κινουμένων Σχεδίων: «Rango»

- Α’ Ανδρικός Ρόλος: Ζαν Ντιζαρντέν - «The Artist»

- Α’ Γυναικείος Ρόλος: Μέριλ Στριπ - «Η Σιδηρά Κυρία»

- Β’ Ανδρικός Ρόλος: Κρίστοφερ Πλάμερ - «Οι πρω-

τάρηδες»

- B’ Γυναικείος Ρόλος: Οκτάβια Σπένσερ - «Οι υπη-

ρέτριες»

- Πρωτότυπη Μουσική: Λουντοβίκ Μπουρσέ - «The

Artist»

- Φωτογραφία: Γκιγιόμ Σίφμαν - «The Artist»

- Μοντάζ: Γκρέγκερς Σαλ, Κρις Κινγκ - «Senna»

- Σκηνικά: Ντάντε Φερέτι, Φραντσέσκα Λο Σκιάβο -

«Hugo»

- Κοστούμια: Μαρκ Μπρίτζες - «The Artist»

- Ήχος: «Hugo»

- Ειδικά Οπτικά Εφέ: «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του

Θανάτου, Μέρος Β»

- Μακιγιάζ & Κομμώσεις: «Η Σιδηρά Κυρία»

- Βραβείο «Rising Star»: Άνταμ Ντίκον


σινεμά

Γράφει ο Θόδωρος Γιαχουστίδης[email protected]

ΖΩΕΣ ΠΟΥ ΛΙΩΝΟΥΝ(I MELT WITH YOU)Σκηνοθεσία: Μαρκ ΠέλινγκτονΠαίζουν: Τόμας Τζέιν, Ρομπ Λόου, Τζέρεμι Πίβεν, Κρίστιαν ΜακΚέι, Κάρλα Γκουτζίνο, Τομ Μπάουερ, Άριελ ΚέμπελΗΠΑ: 2011Διάρκεια: 129’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

Τούτη εδώ είναι η πέμπτη ταινία μυθοπλασίας στη φιλμογραφία του

ενδιαφέροντα Αμερικανού σκηνοθέτη Μαρκ Πέλινγκτον. Εντυπωσίασε

τους πάντες με το (πολιτικό) θρίλερ «Ο ύποπτος της οδού Άρλινγκτον»

(Arlington Road, 1999) και έπιασε μεγάλη επίδοση με το (μεταφυσικό

θρίλερ) «Ο χρησμός της πεταλούδας» (The Mothman Prophecies,

2002). Από τότε τον… έφαγε η μαρμάγκα – γιατί, εντάξει, δεν μπορείς

να πεις πως έμεινε στο μυαλό του οποιουδήποτε το ντοκιμαντέρ

«U23D»… Τούτη η ταινία, ένα (υπαρξιακό!) θρίλερ βγήκε στη χώρα

μας κατευθείαν σε dvd. Πώς μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Ξεκί-

νησε την… (καταδικασμένη εμπορικά) καριέρα της στο φεστιβάλ του

Σάντανς του 2011, βγήκε σε 2 (δύο!) αίθουσες των ΗΠΑ τον περασμένο

Δεκέμβρη και «κατέβηκε» μετά από 2 (δύο!!!) εβδομάδες, μαζεύοντας

το μαγικό ποσόν των (ούτε) πέντε χιλιάδων δολαρίων – δηλαδή έκοψε

500 εισιτήρια – και αν…

Γιατί, όμως, κανένας δεν ήθελε να δει αυτήν την ταινία; Θα σας την

περιγράψω όσο πιο πιασάρικα γίνεται: αποτελεί φιούζιον (!) μεταξύ

του «Η μεγάλη ανατριχίλα» (αλλά με καλύτερο σάουντρακ!) και του «Το μεγάλο φαγοπότι» (μόνο που εδώ οι ήρωες δεν αυτο-

κτονούν μέσω της υπερκατανάλωσης του φαγητού αλλά διαμέσου της υπερκατανάλωσης ναρκωτικών είτε κυριολεκτικά είτε

ως πρόφαση, συνέπεια…).

Η υπόθεση σε τρεις σειρές: Τέσσερις σαραντάχρονοι (και βάλε) φίλοι από τα κολεγιακά χρόνια συναντιούνται, όπως κάθε

χρόνο, στα γενέθλια του ενός από αυτούς, του Τιμ. Κάθε φορά επιλέγουν διαφορετικό προορισμό – αυτήν τη φορά είναι το

Μπιγκ Σουρ στην Καλιφόρνια. Ο καθηγητής Αγγλικών Ρίτσαρντ, ο γιατρός Τζόναθαν, ο χρηματιστής (ή κάτι τέτοιο) Ρον, μαζί με

τον Τιμ κρεπαλιάζουν με απίστευτες ποσότητες αλκοόλ, ναρκωτικών, σεξ και ροκ μουσικής. Είναι ολοφάνερο όμως πως δεν

διασκεδάζουν. Οι ζωές τους δεν είναι έτσι όπως τις ήθελαν, έτσι όπως τις ονειρεύτηκαν όταν ήταν νέοι, γεμάτοι όνειρα, γεμάτοι

πάθος, γεμάτοι φιλοδοξίες. Με μάτια κόκκινα από τις καταχρήσεις και τα (βουβά) δάκρια που χύνουν εντός τους, θα δουν το

ψέμα να καταρρέει. Κι ο ένας μετά τον άλλο «αναχωρούν»…

Απίστευτος ο πεσιμισμός – στα όρια του μηδενισμού – της ταινίας. Καθώς το κουβάρι των σχέσεών τους ξετυλίγεται, κάθε ένας

από τους ήρωες έρχεται αντιμέτωπος με τα τραύματά του, τις ματαιώσεις του, το κενό του. Τις προσδοκίες που είχε από τον

εαυτό του τις διέψευσε και πλέον νιώθει τόσο λίγος απέναντι στους άλλους. Η απίστευτη ελαφρότητα του είναι γίνεται για τον

καθένα τους όλο το βάρος του κόσμου και οι ώμοι τους, η ψυχή τους, δεν μπορεί να το σηκώσει. Όπως οι ήρωες του Φερέρι

έτσι κι αυτοί του Πέλινγκτον επιλέγουν την βουτιά από ψηλά την ώρα και με τον τρόπο που το επιθυμούν, με τους δικούς τους

όρους, αρνούμενοι πλέον να συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι που αλλιώς το είχαν φανταστεί κι αλλιώς τους προέκυψε. Αντίθετα

από τους ήρωες του Φερέρι, όμως, οι ήρωες του Πέλινγκτον είναι… ασυμπαθείς κι ο σκηνοθέτης δεν κάνει καμία προσπάθεια

να μας κάνει να νοιαστούμε για αυτούς. Σαν μεσήλικα κωλόπαιδα, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για ταύτιση κι άρα για συμπό-

νια, ακόμα κι από έναν συνομήλικό τους όπως εγώ (ορίστε, το είπα!). Αφήστε που η… δικαιολογία για να αφήσουν τον μάταιο

τούτο κόσμο είναι τουλάχιστον αστεία για τον καθένα τους ξεχωριστά και για όλους μαζί ως σύνολο. Οι ήρωες μετατρέπονται

σε σχήματα και η σεμνή τελετή λαμβάνει τέλος χωρίς κανενός είδους έκπληξη. Καλή η ανδρική φιλία αλλά δεν φτάνει. Το ότι ο

Πέλινγκτον κινηματογραφεί ωσάν να ετοιμάζει φλασάτο βιντεοκλίπ μπορεί να αντανακλά την ψυχολογική σύγχυση της παρέας

αλλά καταλήγει σε ναρκισιστικό κινηματογραφικό αυτισμό. Μικρό ρόλο έχει η πορνοστάρ συμπατριώτισσά μας, Σάσα Γκρέι και

εντέλει τούτη η καταγραφή της κρίσης μέσης ηλικίας μιας παλιοπαρέας με τραγικές συνέπειες για τα μέλη της μας ελκύει για

κάποιες αλήθειες της και για το υπέροχο σάουντράκ της, τόσο εκείνο με την πρωτότυπη μουσική του υπέροχου Tomandandy

όσο και με τα τραγούδια από τη δεκαετία του ΄80 που κατακλύζουν την ταινία. Ναι, το σάουντρακ είναι για να… λιώσετε μαζί του!

Αξιολόγηση: ***videodrome-filmnoir.blogspot.com

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(MO

VIE

S L

TD

)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (I

EF

IME

RID

A.g

r)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(C

ITY

PR

ES

S)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(TV

XS

)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(CIN

ED

OG

S)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος*

(SE

VE

NA

RT

.gr)

Ιωσ

ήφ Π

ρω

ιμά

κης

(MO

VIE

S F

OR

TH

E M

AS

SE

S)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(MA

D T

V)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ΚΙ Ο ΚΛΗΡΟΣ ΕΠΕ-ΣΕ ΣΤΟΝ ΣΜΑΪΛΙ **** ***** **** **** *** **** *** **** **** **** *** ****

HUGO **** **** *** ***** **** *** ** ***** **** *** ** ***** *****

SHAME **** **** *** ** **** **** **** **** **** •

ΜΑΡΘΑ ΜΑΡΣΙ ΜΕΪ ΜΑΡΛΙΝ **** * * *** *** *** *** ** *** **** **** *** **** ** ***

ΕΡΩΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ** ** * ** *

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ** ** • **** *** • * ** ** ** **

Ο JACK ΚΑΙ Η JILL * • * * ** • • ** * • •

ΑΔΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ **** *** ** ** ** *** ** *** **** ***** *** *** ** **** ***

Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ *** *** *** *** * ** *** *** ** *** *** *** ** *** * • ***

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ** *** * *** *** ** **** *** ** **** **** * *** *** **** *** **

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)


κινηματογραφικήατζέντα

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262051):

θέατρο: «Το μήλο»

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665) :

Αίθουσα 1: Hugo (18.30 – 20.45 –

23.00), Αίθουσα 2: Άδικος κόσμος (18.45), Κοτόπουλο με δαμάσκηνα

(20.45 – 22.30)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996):

Hugo (17:30 – 19.45 – 21.50)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι (18.30 – 20.45 – 23:00)

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: Shame (18.45 – 21.00 – 23.00), Αίθουσα 2 «Παύλος

Ζάννας»: Μάρθα, Μάρσι, Μέι, Μαρλίν (18.45 – 20.45 – 22.45)

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Το λιμάνι της Χάβρης (19.00), Ο Θεός της σφαγής (20.45 – 22.30)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα

1: The Muppets (17.00/ Κυριακή: 12.00 – 14.30 – 17.00), Η γυναίκα με τα μαύρα (19.15 – 21.20

– 23.30), Αίθουσα 2: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο: 16.40/ Κυριακή: 12.40 –

14.40 – 16.40), One for the Money (19.00), Ο Jack και η Jill (21.10 – 23.20), Αίθουσα 3: Star Wars Επεισόδιο 1: Η Αόρατη Απειλή (σε 3D: 17.10 – 20.00 – 22.50/ Κυριακή: 12.15 - 17.10 – 20.00 –

22.50), Αίθουσα 4: Hugo (17.50 – 20.30 – 23.10/ Τρίτη: 17.50 – 23.10/ Κυριακή: 12.30 – 15.10

– 17.50 – 20.30 – 23.10), Αίθουσα 5: Hugo (σε 3D: 19.30 – 22.10/ Σάββατο και Κυριακή: 16.50

– 19.30 – 22.10), Αίθουσα 6: Οι απόγονοι (20.00 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 17.30 – 20.00

– 22.30), Αίθουσα 7: Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι (17.50 – 20.30 – 23.10), Αίθουσα 8: Έρωτας από την αρχή (18.20 – 20.40 – 23.00)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Star Wars Επεισό-διο 1: Η Αόρατη Απειλή (σε 3D: 16.20 – 19.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.40 – 16.20 – 19.00), Η γυναίκα με τα μαύρα (21.30 – 23.30), Αίθουσα 2: Έρωτας από την αρχή (16.40 – 18.50 – 21.00

– 23.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.30 – 16.40 – 18.50 – 21.00 – 23.10), Αίθουσα 3: Το άλογο του πολέμου (16.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 16.30), Οι απόγονοι (19.20 – 21.40),

Underworld: Η αναγέννηση (00.00), Αίθουσα 4: One for the Money (16.10/ Σάββατο και Κυριακή:

14.00 – 16.10), Ο Jack και η Jill (18.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 18.20), Η Σιδηρά Κυρία

(20.20 – 22.20), Αίθουσα 5: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 17.30/ Σάββατο και Κυριακή:

12.00 – 13.50 – 15.40 – 17.30), Ο Jack και η Jill (19.15 – 21.20 – 23.20), Αίθουσα 6: Το κορίτσι με το τατουάζ (17.00 – 20.00 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 17.00 – 20.00 – 23.00),

Αίθουσα 7: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 16.45 – 18.45/ Σάββατο και Κυριακή: 12.45 –

14.45 – 16.45 – 18.45), Η γυναίκα με τα μαύρα (20.30 – 22.30/ Παρασκευή και Σάββατο: 20.30

– 22.30 – 00.30), Αίθουσα 8: Hugo (16.10 – 18.40 – 21.10 – 23.40/ Σάββατο και Κυριακή: 13.40

– 16.10 – 18.40 – 21.10 – 23.40), Αίθουσα 9: Έρωτας από την αρχή (17.40 – 19.50 – 22.00/ Παρα-

σκευή: 17.40 – 19.50 – 22.00 – 00.10/ Σάββατο: 13.20 – 15.30 – 17.40 – 19.50 – 22.00 – 00.10/

Κυριακή: 13.20 – 15.30 – 17.40 – 19.50 – 22.00), Αίθουσα 10: Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι (16.50 – 19.20 – 21.50/ Παρασκευή: 16.50 – 19.20 – 21.50 – 00.20/ Σάββατο: 14.20 – 16.50

– 19.20 – 21.50 – 00.20/ Κυριακή: 14.20 – 16.50 – 19.20 – 21.50), Αίθουσα 11: The Muppets (17.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 15.20 – 17.30), Hugo (19.40 – 22.10)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 17.00/

Σάββατο και Κυριακή: 11.40 – 13.40 – 15.40 – 17.50), Ο Jack και η Jill (19.50 – 21.50 – 00.00),

Αίθουσα 2: Το άλογο του πολέμου (Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 15.30), One for the Money

(18.30), Οι απόγονοι (21.00), Το κορίτσι με το τατουάζ (23.20), Αίθουσα 3: Happy Feet Two (μετα-

γλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.00), Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών

(16.00 – 18.20), Η γυναίκα με τα μαύρα (20.40 – 22.30 – 00.30), Αίθουσα 4: Γάτος σπιρουνάτος

(σε 3D/ μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 11.30 – 13.30), Hugo (σε 3D: 16.20 – 18.50 –

21.30 – 00.10), Αίθουσα 5: The Muppets (16.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.40 – 16.50),

Star Wars Επεισόδιο 1: Η Αόρατη Απειλή (σε 3D: 19.00 – 21.40 – 00.20), Αίθουσα 6: The Muppets (17.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 15.10 – 17.20), Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι (19.30 –

22.10 – 00.40), Αίθουσα 7: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 16.30/ Σάββατο και Κυριακή:

12.20 – 14.20 – 16.30), Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι (18.40 – 21.10 – 23.50), Αίθουσα 8: Hugo (17.40 – 20.20 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 15.00 – 17.40 – 20.20 – 23.00), Αίθουσα 9

(Comfort): Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι (21.10 – 23.50/ Σάββατο και Κυριακή: 18.40 – 21.10 –

23.50), Αίθουσα 10 (Comfort): Hugo (20.20 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.40 – 20.20 – 23.00)

Documents

Film Noir - Issue 22