Film Noir - Issue 30

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα…

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 30 • 26 Απριλίου 2012 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

πορτογαλικάπορτογαλικά

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)

τηλ. 2310 815 316Θεσσαλονίκη

Εστιατόριο

ΚαμμένηγωνιάΑπό το 1960

Βασ. Όλγας 72τηλ. 2310 835 870

Θεσσαλονίκη

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 25 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΟΛΥΜΠΙΟΝ (αίθουσες «Ολύμπιον» και «Παύλος Ζάννας»), ΒΑΚΟΥΡΑ (αίθουσες 1 και 2), ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΦΑΡΓΚΑΝΗ για τις ταινίες «Άθικτοι», «Η αίσθηση του έρωτα», «Elles», «Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ», «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο» και «Σούπερ Δημήτριος» αντίστοιχα! Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας. Περισσότερα στη σελίδα 14!

Λοιπόν, δυσαρεστημένοι, οργισμένοι κι αγανακτισμένοι συμπολίτες

μου έφτασε η ώρα της αλήθειας. Η ώρα που με την ψήφο σου μπορείς

να αλλάξεις το σκηνικό και να τους κάνεις παρελθόν πριν σε κάνουν

εκείνοι! Αρκεί να μην πέσεις θύμα της τρομοκρατίας τους, να μην

τους φοβηθείς, να μην πιστέψεις πως ο δρόμος της καταστροφής

που έχουν επιλέξει είναι μονόδρομος.

Αν υποθέσουμε πως το αποτέλεσμα των εκλογών είναι καταδικαστικό

για την πολιτική που εφαρμόζουν τα τελευταία χρόνια, τότε τι θα γίνει;

Πιστεύει κανείς πως η τρόικα θα μας βομβαρδίσει; Όχι βέβαια. Απλά

θα σεβαστεί τη βούληση του ελληνικού λαού και θα αναθεωρήσει την

πολιτική της. Και επί πλέον θα δοθεί και ένα μήνυμα στην Ευρώπη

περί του αδιεξόδου της εφαρμοσμένης πολιτικής και της αναζήτησης

εναλλακτικών προτάσεων λύσεων. Και τότε θα σταματήσει και η

σπέκουλα πως όλα αυτά που προτείνουν κάποιοι είναι ουτοπίες και

δεν μπορούν να γίνουν.

Ε, λοιπόν, επειδή δεν υπάρχουν μονόδρομοι, επειδή η Οικονομία έχει

ιδεολογία και δε λειτουργεί με αξιώματα όπως η Φυσική, ας δούμε

μια σειρά εναλλακτικών προτάσεων που θα μπορούσε μια άλλη

κυβέρνηση, αντιμνημονιακή και αντινεοφιλεύθερη να εφαρμόσει.

Καταγγελία της δανειακής σύμβασης και επαναδιαπραγμάτευση.

Μορατόριουμ πληρωμών προς τους δανειστές και αποπληρωμή όταν

θα αρχίσει η οικονομική ανάπτυξη. Έχει γίνει και στο παρελθόν στη

Γερμανία, όταν μετά τον πόλεμο κούρεψε τα χρέη της και τα υπόλοιπα

τα αποπλήρωσε μόνο όταν το επέτρεψε η ανάπτυξη. Το ζήτημα είναι

πως αυτό για να γίνει πρέπει να υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία να

μπορεί και να θέλει να διαπραγματευτεί σκληρά.

Κι ακόμη, αναδιανομή του πλούτου με φορολόγηση του μεγάλου

κεφαλαίου. Αντί για χαράτσια, εισφορά 1% επί του τζίρου των μεγάλων

επιχειρήσεων που πέρυσι ήταν πάνω από 200 δις ευρώ. Εισφορά

στις μεγάλες ακίνητες περιουσίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό

που θα αποφέρει 4 δις και φόρος στα 4000 πλοία των εφοπλιστών

(500.000 ανά πλοίο) που θα αποφέρει ως 2 δις. Δραστική μείωση

των απόρρητων δαπανών του υπουργείου Εξωτερικών, ακύρωση

της παραγγελίας των δύο υποβρυχίων κλπ.

Εθνικοποίηση τραπεζών ώστε το τραπεζικό σύστημα να βρίσκεται

υπό τον έλεγχο του κράτους. Και, μην τρομάζετε, στη Γερμανία το

50% των τραπεζών είναι κρατικές.

Λοιπόν, συμπολίτες μου, μη μασάτε. Δεν είναι ελληνική η κρίση,

η κρίση είναι πανευρωπαϊκή και παγκόσμια, είναι κρίση του

καπιταλιστικού συστήματος και όσα μέτρα και να πάρουν το μόνο

που θα καταφέρουν είναι το βάθεμα της κρίσης και της ύφεσης,

η συρρίκνωση των μισθών, των συντάξεων και του κοινωνικού

κράτους, η αύξηση της ανεργίας. Και φυσικά την ίδια ώρα που η

κοινωνία θα διαλύεται, τα κέρδη για τις μεγάλες επιχειρήσεις θα

αυξάνονται, επιβεβαιώνοντας τη σωστή άποψη που λέει πως τελικά

τα μνημόνια δεν απέτυχαν, αλλά πέτυχαν να γυρίσουν την κοινωνία

δεκάδες χρόνια πίσω.

Το εύλογο ερώτημά σας τώρα είναι. Και καλά, πως θα γίνουν

όλα αυτά αφού οι εξ ευωνύμων παρατάξεις δεν μπορούν να

συνεννοηθούν; Ελπίζω σύντεκνοι πως το μετεκλογικό τοπίο θα

σημάνει και ανακατατάξεις στο χώρο. Ήδη η δογματική εκδοχή

δέχεται αφόρητες πιέσεις, όσο κι αν προσπαθεί να το αποκρύψει,

οι οποίες θα είναι πιο έντονες την επαύριον των εκλογών. Όσο για

την καθώς πρέπει εκδοχή, εάν δεν μπλεχτεί σε τίποτε κυβερνητικά

σχέδια –που θέλω να πιστεύω πως δε θα το κάνει- θα πρέπει να

απαντήσει σοβαρά πλέον στις ενωτικές προτάσεις που μπορούν να

βγάλουν τη χώρα από την κρίση.

Αυτά προς το παρόν και καλό βόλι!

Στράτος Κερσανίδης

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Στο τεύχος 19 γράφουνΠέτρος Αλμπάνης, Δελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Λένα Βρούσια, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Γιώργος Ζερβόπουλος, Κώστας Καρδερίνης, Νίκη Κεφαλά, Έλσα Κουτελοπούλου, Έρση Μαυρίδου, Σοφία Μελικίδου, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Τάσος Ρόζος, Ιωάννα Χατζηκυριάκου

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 3026 Απριλίου 2012Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΜιχάλης Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 30 γράφουνΔελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Κώστας Καρδερίνης, Στράτος Κερσανίδης, Ορέστης Μανασής, Έρση Μαυρίδου, Σοφία Μελικίδου, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Θοδωρής Μπακάλης, Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Θανάσης Ράπτης, Ρωμανός Σκλαβενίτης, Γιάννης Τοτονίδης, Αχιλλέας Ψαλτόπουλος

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Πέμπτη26 Απριλίου

Προμηθευτείτε το

νέο φιλμ νουάρ

από το υπέροχο

cafe bar bistrot

HEMINGWAY,

στην Αλεξάνδρου

Σβώλου 19. Και μην

αδιαφορείτε για τις

κρέπες!

Παρασκευή27 Απριλίου

Οι αλμοδοβαρικές

Γυναίκες στα

πρόθυρα νευρικής

κρίσης είναι ιδανικές

για ένα ευχάριστο

βράδυ. Οι πόρτες

του ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ

είναι ανοιχτές και τα

σκυλιά δεμένα!

Σάββατο28 Απριλίου

Εμπρός για ένα

πολύ ενδιαφέρον

αφηγηματικό

δρώμενο στο

ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ: Η

Άλωσις αναφέρεται

στην... άλωση της

Θεσσαλονίκης από

τους Οθωμανούς το

1430!

Κυριακή29 Απριλίου

«Έκλαψα για να

γράψω. Έγραψα για

να τραγουδήσω.

Τραγούδησα

για να ζήσω».

Αναζητώντας τον

Αττίκ στο ΜΕΓΑΡΟ

ΜΟΥΣΙΚΗΣ!

Δευτέρα30 Απριλίου

Επειδή έρχονται

εκλογές, πολύ

σημαντικές,

αλλά και πολύ

σουρεαλιστικές...

Τι θα λέγατε

για μια εξίσου

σουρεαλιστική ταινία;

Σούπερ Δημήτριος

στο ΦΑΡΓΚΑΝΗ!

Τρίτη1 Μαΐου

Η αίθουσα ΠΑΥΛΟΣ

ΖΑΝΝΑΣ μας

υπόσχεται ότι

θα γνωρίσουμε

την Αίσθηση του

έρωτα, διαμέσου

είτε του Γιούαν

ΜακΓκρέγκορ είτε

της Εύας Γκριν.

Σπεύδουμε!

Τετάρτη2 Μαΐου

Για περιορισμένο

αριθμό

παραστάσεων

παρουσιάζεται στο

θέατρο ΑΥΛΑΙΑ το

εξαιρετικό έργο του

Νόελ Κάουαρντ

Ιδιωτικές ζωές δια

χειρός Πέτρου

Φιλιππίδη!

Η ατζέντα της εβδομάδας

Προς Θεσσαλονικείς ιστ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,

Πέρασε η μεγάλη εβδομάδα και φτάσαμε πλέον στις μικρές, μέσα στα

μικρά καλοκαίρια και τους ατέλειωτους χειμώνες, που λέγει και το γνωστό

παραπονεμένο άσμα. Ωστόσο, καμιά ελπίδα ανάστασης δεν διαφαίνεται

εις τον ορίζοντα, του οποίου απέμεινε μόνον το όνομα, αφού ούτε

αυτός πια ορίζει τίποτε. Καμία ανάσταση, ειδικά όσο αυτή προσπαθεί να

αναδυθεί όπισθεν μεγαλόσχημων προεκλογικών λόγων τύπου big bub-

bles, εκεί όπου την τοποθετούν οι πολιτικές και κοινωνικές (κυνωνικές

κατά τον γράφοντα) νανουρίστρες, το προσκυνημένο αληταριό και οι

οσφυοκάμπτες εξουσιοφρενείς, για να υφαρπάξουν αυτό το άθλιο

άλλοθι που λέγεται «λαϊκή εντολή». Εξήλθον πάλι οι πραματευτάδες

και καλούν την πλέμπα δια να τη σώσουν από την κόλαση, ως άλλοι

μεσαιωνικοί μάγοι και σαλτιμπάγκοι. «Σοβαρά», «υπεύθυνα», με μέθοδο

και τρόπους, με αβρό «πολιτικό πολιτισμό» όπως απαιτούν αι κρίσιμες

περιστάσεις. Οι μοντέρνοι ιδεολογικοί αλχημιστές μετέρχονται τη

δοκιμασμένη μέθοδο της κόμπρας που προσπαθεί να μαγνητίσει και

να παραλύσει το θύμα της.

Anyway, που θα έλεγε και ο προκάτοχος του τραπεζοτσολιά. Λοιπόν,

επιθυμώ να ευχαριστήσω θερμώς όλους εκείνους που κατακλύζουν

με παραινέσεις, οδηγίες, παραδείγματα και εγερτήρια σαλπίσματα τα

ηλεκτρονικά ταχυδρομεία. Τώρα πια γνωρίζουμε πώς να ζήσουμε, τι

πρέπει να κάνουμε, ανασκολοπίζουμε την Ιστορία (πάντα αποσπασματικά

και κατά το ποια άκρη της βολεύει, βέβαια), εξάγουμε «συμπεράσματα»,

ξέρουμε ότι πρέπει να ξεσηκωθούμε (όχι εμείς πρώτοι, αλλά να

σπρώξουμε τους ηλεκτρονικούς φίλους μας να ξεκινήσουν και

βλέπουμε), έχομε εν πλήρες συνταγολόγιο και δεν είμεθα κορόιδα βρε

αδερφέ. «Πώς μας κατάντησαν έτσι» που αναρωτιόταν και η Κατερίνα

Γώγου…

Κάποια στιγμή θα απαντήσουμε. «Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και

δεν έχουμε ψωμί. / Εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε.

/ Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα / κι ερχόμαστε να πάρουμε τον

κόσμο» (Τάσος Λειβαδίτης).

Θοδωρής Μπακάλης

Τα δάση και το νερό μας αφορούν όλουςΈχουμε ασχοληθεί ξανά μέσα απ’ αυτή τη στήλη με το θέμα των μεταλλείων της Χαλκιδικής. Μετά τα πρόσφατα

επεισόδια, όπου εκβιαζόμενοι με απόλυση εργαζόμενοι της εταιρείας «Ελληνικός χρυσός Α.Ε.» διατάχθηκαν

από τη διοίκηση να ξυλοκοπήσουν και να εκδιώξουν με τη βία τους αντιστεκόμενους εκεί κατοίκους, φυσικά

με τη βοήθεια των μπάτσων της ΕΛ.ΑΣ., επαναφέρεται το ζήτημα που τα Μ.Μ.Ε. εσκεμμένα αποσιωπούν. Για

άλλη μια φορά το κράτος τάσσεται υπέρ του ιδιωτικού επιχειρηματικού κέρδους και κατά του μαζικού λαϊκού

συμφέροντος. Παραθέτουμε τμήμα της ανακοίνωσης των αλληλέγγυων του αγώνα υπενθυμίζοντας την ανάλογα

αλληλέγγυα θέση μας στο δίκιο των κατοίκων.

«Με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης και της εθνικής σωτηρίας, το ελληνικό κράτος ξεπουλάει γη και ύδωρ,

δάση και βουνά, σε πολυεθνικές εταιρείες χρυσού στο Κιλκίς, στη Θράκη και στη Β. Χαλκιδική με διαδικασίες Fast

Track. Με τις πρόσφατες εταιρικές εξαγορές, η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», συμφερόντων της ελληνικής

κατασκευαστικής εταιρείας «Άκτωρ» και της καναδικής Eldorado Gold, αποκτά εκχωρήσεις σε όλη τη Βόρεια

Ελλάδα και 264000 στρέμματα της ΒΔ. Χαλκιδικής, στην οποία επιχειρεί να ξεκινήσει άμεσα την εξόρυξη στην

τοποθεσία Σκουριές.

Η αρχική εκχώρηση αυτής της μεταλλευτικής ζώνης έγινε από τον τότε υφυπουργό Πάχτα το 2003, προς 11.000.000

ευρώ στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», συμφερόντων Μπόμπολα. Η σημερινή αξία τοποθετήθηκε στα

1800 δισεκατομμύρια ευρώ, που είναι το τωρινό τίμημα εξαγοράς, χρηματιστηριακός αέρας δηλαδή, που γέννησε

εκείνη η υπογραφή του Πάχτα, χωρίς να μεσολαβήσει καμία εργασία. Αλλά και αν ξεκινήσουν οι εργασίες, το

ελληνικό κράτος δεν θα αποκομίσει έσοδα, διότι βάσει του μεταλλευτικού κώδικα τα δικαιώματα του δημοσίου

από μεταλλευτικές εξορύξεις είναι μηδενικά. Το μοναδικό όφελος, είναι περιορισμένες και πρόσκαιρες θέσεις

εργασίας σε τοπικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα όμως, η σταδιακή και ολοένα αυξανόμενη περιβαλλοντική

υποβάθμιση θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη απώλεια θέσεων εργασίας από τις ήδη υπάρχουσες δραστηριότητες

στην περιοχή, όπως τουριστικές εργασίες, γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία, αλιεία κ.α. Η αναπόφευκτή

καταστροφή, που επιφέρει η μεταλλευτική δραστηριότητα, καταργεί την οποιαδήποτε προοπτική για δημιουργία

νέων θέσεων εργασίας για τις επόμενες γενιές. Δεν υφίστανται αειφόρος ανάπτυξη και βιώσιμες λύσεις όταν

καταστρέφεται η πανίδα και η χλωρίδα, όταν αποστραγγίζονται τα νερά και δηλητηριάζονται ανεπανόρθωτα με

αρσενικό, κυάνιο, θείο, όταν δημιουργούνται τεράστιοι κρατήρες και γιγαντιαίες χαβούζες με τοξικά απόβλητα.

Η έναρξη μεταλλευτικών δραστηριοτήτων προϋποθέτει την αποστράγγιση του μεγαλύτερου υδατικού ταμιευτήρα

της Χαλκιδικής, που βρίσκεται στο σημείο αυτό, και την καταστροφή τού πιο πολύτιμου σε βιοποικιλότητα δασικού

οικοσυστήματος στην Ελλάδα».

http://antigoldgreece.wordpress.com

Αλέξανδρος Μιλκίδης

Β΄ εξώστης


φωτογραφία

Δημήτρης Δεσποινούδης Μουσική & ΜουσικοίΗ μουσική, κατά γενική

ομολογία, εξημερώνει τα

ήθη και περνά χωρίς καμιά

δυσκολία τα κάθε είδους

σύνορα χωρών, ηλικιών,

ανθρώπινων ενοτήτων

και βιοτικών επιπέδων.

Εκτελείται από διάφορες

κάστες ανθρώπων και

προκαλεί χαρά, ευτυχία,

λύπη, ευθυμία και κάθε

λογής άλλα συναισθήματα

σε κάθε τόπο και χώρο -

εξωτερικό ή εσωτερικό.

Ως δρώμενο προσφέρει στο

φωτογράφο πεδίο λαμπρό

δράσης, καθώς του παρέχει

την ευκαιρία να αποτυπώσει

την ιδιαίτερη έκφραση του μουσικού ενώ ερμηνεύει ένα μουσικό κομμάτι, τις κινήσεις

του σώματός του, που τις περισσότερες φορές είναι αμυδρά ή και εμφανώς χορευτικές,

καθώς και τη μέθεξη και τις εκδηλώσεις του συμμετέχοντος κοινού.

Ο Δεσποινούδης, θέλοντας να δώσει ένα ψήγμα αυτής της ενέργειας –όπως την είδε

και τη βίωσε– τύπωσε κάποια στιγμιότυπα που συνάντησε και φωτογράφησε στην

καθημερινή περιπλάνησή του, αλλά και σε ταξίδια του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Μουσικά σύνολα ή μοναχικές υπάρξεις, που παίζουν μουσική για διάφορους λόγους,

είτε επειδή θέλουν απλά να εκφραστούν, να δημιουργήσουν, να ψυχαγωγηθούν και

να ψυχαγωγήσουν... είτε για βιοπορισμό.

Ο Δημήτρης Δεσποινούδης είναι ένας από τους παλιότερους φωτογράφους της πόλης,

μέλος της θρυλικής ομάδας ΛΕΦΚΙΘ από το 1982 και επί σειρά ετών μέλος του ΔΣ.

Έχει κάνει ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές.

Η έκθεσή του θα βρίσκεται στον Πολυχώρο Εικόνας ΚΟΥΝΙΟ (Κομνηνών 24,

Λουλουδάδικα, 2310 271003) ως και τις 8 Μαΐου. Ώρες λειτουργίας: Δευτ. – Τετ.

09:00 – 18:00, Τρ. – Πεμ. 09:00 – 21:00, Παρ. 09:00 – 16:30, Σαβ. 09:00 – 11:00,

Κυρ. κλειστά.

Χριστίνα Βούλγαρη Brain(‘s) remainsΗ Χριστίνα Βούλγαρη γεννήθηκε

στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε

στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών

και Επιστημών της Τέχνης του

Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με

πτυχίο και μεταπτυχιακό τίτλο

ειδίκευσης στην Ιστορία-Θεωρία

της Τέχνης και την Επιμέλεια

Εκθέσεων. Από τον Οκτώβριο

τ ο υ 2 0 1 2 ε ί ν α ι υ π ο ψ ή φ ι α

διδάκτωρ Ιστορίας της τέχνης

στο Ruprecht Karls Universität

της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία.

Ασχολείται συστηματικά με

την αναλογική και ψηφιακή

φωτογραφία, συμμετέχοντας

σε σεμινάρια και εργαστήρια

φωτογραφίας. Μας μίλησε για την έκθεση Brain(‘s) remains, που είναι η πρώτη

της ατομική και μπορείτε να επισκεφτείτε στο BAR PUSSYCAT (Αιγύπτου 10,

Λαδάδικα) ως και τις 15 Μαΐου. Ανοικτά καθημερινά (εκτός Δευτέρας) από τις

9:30 μ.μ. και την Κυριακή από τις 3:00 μ.μ.

Πώς ξεκίνησε η ιδέα για την έκθεση;

Αφορμή για τη “γέννηση” της φωτογραφικής αυτής ενότητας, στάθηκε η

παράσταση Tied Died της Έλλης Τελεβάντου στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ.

Η συμμετοχή μου σ’ αυτή και η διαρκής φωτογράφηση -κατά τις πρόβες- των

κεφαλιών που λειτουργούσαν ως σκηνογραφικά και περιγραφικά στοιχεία του

έργου, με ενέπνευσε και με οδήγησε, σχεδόν ασυναίσθητα, μετά από λίγους

μήνες στο Brain(‘s) remains.

Πώς ακριβώς εννοείτε το “Brain(‘s) remains”;

Μορφολογικά έχουμε να κάνουμε με το ανθρώπινο κεφάλι. Με ενδιέφερε να

αποδώσω την ιδέα της σκέψης και της μνήμης μέσα σ’ αυτό. Το μυαλό είναι η

πιο πολύτιμη “μηχανή” μας. Τα πάντα παραμένουν και φωλιάζουν εκεί. Όσο κι

αν θέλουμε να διώξουμε μνήμες, πρόσωπα, εμπειρίες, λάθη και σωστά, πάντα

παραμένουν υπολείμματα. Ίσως τελικά να μην πρόκειται καν για υπολείμματα,

αλλά να χαράσσονται όλα αυτούσια και χωρίς τίποτα να λείψει. Περαιτέρω, το

πώς ερμηνεύονται όλα όσα χαράσσονται ανεξίτηλα είναι προσωπική υπόθεση

του κάθε μυαλού, όσο μοναδικός είναι ο κάθε άνθρωπος. Η ερμηνεία είναι

αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Το Brain(‘s) remains δίνει ένα εφαλτήριο,

όπου ο κάθε θεατής θα ερμηνεύσει πέρα από τις συνθήκες της δημιουργίας,

αν το μυαλό παραμένει δυνατό, πληγωμένο, νηφάλιο ή θολό, αν κρατάει τα

απαραίτητα υπολείμματα μνήμης ή αν κάνει πως ξεχνάει. Θα το αφήσω στο θεατή

να αποφασίσει, πέρα από το γεγονός πως εγώ, ως δημιουργός αυτού του συνόλου,

θεωρώ πως τίποτα δεν διαγράφεται από το μυαλό. Στην περίπτωση που κάτι έχει

ξεπεραστεί, μένει το υπόλειμμά του ως βαθιά χαραγμένη εμπειρία και μπαίνει

στο χρονοντούλαπο του μυαλού. Το συρτάρι αυτό, με την κατάλληλη αφορμή,

μπορεί να ανοίξει με δύναμη. Αυτές μου τις σκέψεις θέλησα να μορφοποιήσω

μέσα από τις εικόνες μου, με την παραμόρφωση και επεξεργασία των αρχικών

φωτογραφιών.

Τί ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη στη σημερινή πραγματικότητα;

Η απάντηση είναι τόσο πηγαία... τετριμμένη και αδιανόητα διαχρονική! Η τέχνη

μπορεί να διαδραματίσει σημαντικότατο ρόλο. Σε μια εποχή όπου οι ζωές μας

μπλέκονται σε κυκεώνα πληροφοριών, παιχνιδιών εξουσίας, πρακτικών και

θεωρητικών προβλημάτων και καθημερινών ιστοριών “τρέλας”, η τέχνη μπορεί -και

οφείλει- να σταθεί απέναντι σε όλα αυτά παρηγορητικά, κριτικά και καταδεικτικά.

Μπορεί να συνδέεται διαρκώς με τον άνθρωπο και τη ζωή, ίσως περισσότερο από

ποτέ. Η καλλιτεχνική δραστηριότητα σε άμεση επαφή με τον άνθρωπο, φέρνει

ευεργετικά αποτελέσματα. Μην μεμψιμοιρούμε και απογοητεύομαστε. Συχνά

ακούω τη φράση “Εδώ δεν έχουμε να βγάλουμε το μήνα... θα ασχοληθούμε

με την τέχνη;”. Δεν αμφισβητεί κανείς την αξία της καθημερινής επιβίωσης. Την

ίδια στιγμή όμως, ας αναλογιστούμε και την αξία της τροφής του πνεύματος!

Τη σελίδα της φωτογραφίας γράφει

ο Θανάσης Ράπτης


θέατρο

Όταν το θέατρο είναι... Άνετον!Η Αντιδημαρχία Πολιτισμού

κα ι Τουρ ισμού του Δήμου

Θεσσαλονίκης διοργανώνει από τις

17 Απριλίου έως και τις 10 Ιουνίου

το πρώτο Θεατρικό φεστιβάλ

της πόλης. Με αφορμή την

επιτυχημένη παράσταση Απογραφή

Πληθυσμού, στο πλαίσιο των 46ων

«Δημητρίων», στη διάρκεια της

οποίας έντεκα θεατρικές ομάδες

συνεργάστηκαν για τη δημιουργία

μίας σπονδυλωτής παράστασης στο Θέατρο ΑΝΕΤΟΝ, ο Δήμος Θεσσαλονίκης υλοποιεί

τη δέσμευσή του να παραχωρήσει το συγκεκριμένο χώρο στις θεατρικές ομάδες της

πόλης. Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να δοθεί η δυνατότητα στο νεανικό

καλλιτεχνικό δυναμικό της πόλης να παρουσιάσει απρόσκοπτα την δουλειά του, σε

μία δυσχερή οικονομική συγκυρία, αλλά και στο κοινό της Θεσσαλονίκης να έρθει

σε επαφή με αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις, πληρώνοντας ένα συμβολικό ποσό,

ως αντίτιμο εισιτηρίου. Η γενική είσοδος θα κοστίζει 10 ευρώ. Όλα τα έσοδα από τις

παραστάσεις θα παραχωρηθούν στις ομάδες που θα πάρουν μέρος στο Φεστιβάλ.

Στο πλαίσιο αυτό, από τις 26 ως και τις 29 Απριλίου, η Ομάδα Άνευ Προηγουμένου -

παρουσιάζει την παράσταση H γρίπη της Μονρόε: Πόσο μας εξουσιάζει το παρελθόν

μας; Οι παλιές αγάπες και φιλίες είναι δεσμά ή κληρονομιά; Τι είναι αυτό μέσα μας που

επαναστατεί και συμβιβάζεται, που μας ανυψώνει και μας καθηλώνει; Όταν είσαι νέος

έχεις ιδέες ή όταν έχεις ιδέες είσαι νέος; Το κείμενο είναι του Δημήτρη Κατσαντώνη

και παίζουν οι Χάρης Δεληνικόπουλος, Μαρία Μπελιβάνη και Παναγιώτης Τόλιας.

Επίσης, από τις 30 Απριλίου ως και τις 4 Μαΐου, η Ομάδα contACT ensemble παρουσιάζει

την παράσταση Οιδίποδας, μια σκηνική, πειραματική προσέγγιση της τραγωδίας

Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή. Σκηνοθετεί η Σμαρώ Πλατιώτη και παίζουν οι

Νατάσσα Βλέμμα, Έλενα Δαμίγου, Λαμπρινή Θάνου, Βάγια Καπουσίδου, Ματίνα

Νούτσιου, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Γιώργος Σαββίδης,

Ναυσικά Στάθη, Δώρα Στρινοπούλου, Αλεξάνδρα Τσοτανίδου.

Έρση Μαυρίδου

Θεατρικές Προτάσεις

Από τ ις 27 έως κα ι τ ις 29

Απριλίου, στις 21:00, το ΚΡΑΤΙΚΟ

ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

παρουσιάζει στο πλαίσιο του

Κοινωνικού Θεατροπωλείου

σ τ η Μ Ο Ν Η Λ Α Ζ Α Ρ Ι Σ Τ Ω Ν

(Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη,

τηλ. 2310 288000) το έργο

Δίψα των Εβελίνας Παπούλια

κα ι Μαίρης Καλδάρα , σε

σκηνοθεσία Εβελίνας Παπούλια.

Πρωταγωνιστούν οι Απόστολος

Ψυχράμης, Σοφία Καλπενίδου

και Εβελίνα Παπούλια. Ο Χάρρυ

Ζαντ είναι ένας ταλαντούχος

μουσικός, αλλά με πολλές

αποτυχημένες προσπάθειες. Όλη του τη ζωή πάλευε να μην ενταχθεί στο σύστημα,

αλλά έρχεται η ημέρα που η παλιά του φίλη Τσάστιτη ξαναεμφανίζεται στη ζωή

του, αλλαγμένη και πετυχημένη, ως μάνατζερ καλλιτεχνών -και όχι μόνο. Μετά

από έγκριση του μουσικού παραγωγού Φλάντερς και της Μπλάνστσαρντ που έχει

την εταιρεία μάρκετινγκ, ο Χάρρυ ξεκινά την καριέρα που ονειρευόταν...

Από τις 27 έως και τις 29 Απριλίου, στις 22:00, ανεβαίνει στο STUDIO VIS MOTRIX

(Αγν. Στρατιώτη 20, τηλ. 2310 228161) η παράσταση Solo Performance Echo

Chamber του Τζον Μπρίτον. Ο Μπρίτον δημιουργεί εξαιρετικές παραστάσεις

σωματικού θεάτρου από το 1989. Είναι σκηνοθέτης, αυτοσχεδιαστής, συγγραφέας,

ηθοποιός και μουσικός επιμελητής, καθώς και δάσκαλος ensemble σωματικού

θεάτρου και αυτοσχεδιασμού, με εκτεταμένες διδασκαλίες σε διάφορα μέρη

του κόσμου. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Ensemble Σωματικού

Θεάτρου “Duende”, στη Μεγ. Βρετανία.

Στις 28-29 Απριλίου και 5-6 Μαΐου, στις 21:00, στο ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ

ΤΕΧΝΩΝ Α4Μ (Ολυμπίου Διαμαντή 30, Άνω Λαδάδικα, τηλ. 6936 901069 και

6986 148986) η ομάδα Die Wolke παρουσιάζει τη νέα της παραγωγή Αίφνης: μια

παράσταση, όπου χορός, μουσική και εικαστικές δημιουργίες συνομιλούν επάνω

στην έννοια του ξαφνικού γεγονότος, που εισβάλλει στο παρόν και μεταβάλλει

την ομαλή εξέλιξη του μέλλοντος. Ευχάριστες αναμνήσεις αποτυπωμένες στο

φωτογραφικό φιλμ, στιγμές καταγεγραμμένες στο σώμα της προσωπικής μνήμης,

επανέρχονται στο παρόν διαγράφοντας την κυκλική πορεία του χρόνου ύπαρξής

τους. Αίφνης, ένα γεγονός αλλάζει το σκηνικό: άκαμπτο, θλιβερό, απρόσμενο.

Μέσα από το νέο πρόσωπο του παρόντος, ποιο χαρακτήρα μπορεί να πάρει άραγε

η όψη του μέλλοντος;

Έως και τις 19 Μαΐου, κάθε Παρασκευή στις 21:30 και Σάββατο στις 22:30, το

ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ (Βασιλίσσης Όλγας 35, τηλ. 2310 832060) παρουσιάζει το

καινούριο έργο του Ιάκωβου Μυλωνά Αυτό που θέλουν οι γυναίκες, μια κωμωδία

με χορό και τραγούδι που αποκαλύπτει τα μυστικά των γυναικών. Οι γυναίκες

κυριολεκτικά ξεγυμνώνονται στα μάτια των αντρών. Ήρθε η ώρα να μάθουμε

πραγματικά τι θέλουν... χωρίς λογοκρισία! Παίζουν οι Ιάκωβος Μυλωνάς και

Χρύσα Ιωαννίδου. Σκηνοθετεί ο συγγραφέας.

Το ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ (Αμαλίας 71, τηλ. 2310 821483) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 2012 παρουσιάζει στις 26 και 27 Απριλίου, στις 21:00, τη θεατρική

ομάδα Τέσσερα στην πρωτότυπη παράσταση Dance me to the end of Greece-1,

βασισμένη σε μαρτυρίες ξένων περιηγητών που ανακάλυψαν την Ελλάδα στον 19ο

και τον 20ο αιώνα, σε σύνθεση κειμένων και σκηνοθεσία της Κυριακής Σπανού.

Διάσημοι ταξιδιώτες, αρχαιολόγοι, τοπογράφοι, συγγραφείς και καλλιτέχνες,

καλλιεργημένοι αστοί και αρχαιολάτρες, τυχοδιώκτες νοσταλγοί της κλασικής

Αθήνας ή αρχαιοκάπηλοι, οι περιηγητές επιχειρούν τις πρώτες επιστημονικές

καταγραφές των αρχαίων μνημείων, εμπνέονται από αυτά ή, όπως ο Έλγιν, συνδέουν

το όνομά τους με την καταστροφή τους.

Πάλι στο ΑΜΑΛΙΑ, στο πλαίσιο του ίδιου Φεστιβάλ, τη σκυτάλη παίρνει την Τετάρτη

2 και την Πέμπτη 3 Μαΐου, στις 21:00, η Ρηνιώ Κυριαζή με τη Φεύγουσα κόρη, μια

παράσταση βασισμένη στο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Μια ψυχή

και σε ηπειρώτικα παραμύθια, νανουρίσματα και μοιρολόγια, σκηνοθετημένη από

τη Μίρκα Γεμεντζάκη. Μέσα από την εξερεύνηση της φωνής, με τον μοναδικό

τρόπο που προτείνει η Μίρκα Γεμεντζάκη με στόχο να ελευθερώσει τη βαθύτερη

ουσία και ρίζα της φωνής του κάθε ανθρώπου, η Ρηνιώ Κυριαζή ανακάλυψε τη

σύνδεσή της με τη λαϊκή μας μουσική παράδοση και ξεκίνησε ένα ταξίδι αναζήτησης

και καταγραφής υλικού. Tο διήγημα του Παπαδιαμάντη έδωσε τον απαραίτητο

καμβά για να ξετυλιχθεί το νήμα του κύκλου της ζωής μέσα από το νανούρισμα,

το παραμύθι, το μοιρολόι.

Δελίνα Βασιλειάδη

Δίψα

η Ομάδα Άνευ Προηγουμένου

συνέντευξη

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:ΜΙΑ ΠΟΛΗ 100 ΜΑΙΩΝ∆ευτέρα 7,14, 21 & 28 Μαΐου2012Thessaloniki: Final Cut!:Κινηµατογραφικές προβολές µε τους συντάκτες του CineDogs.gr

Τρίτη 15 Μαΐου 2012«Μέσα στα στενά σου τασοκάκια…» Ένα βράδυ για τη Θεσσαλονίκη.Βραδιά αφιερωµένη στολεύκωµα του Θωµά Κοροβίνη

Τρίτη 22 Μαΐου 2012Παρουσίαση του βιβλίου Ο «κόκκινος σουλτάνος: Ο Αβδούλ Χαµίτ και η άγνωστη Θεσσαλονίκητου Βασίλη Ι. Τζανακάρη

Σάββατο 5 και 19 Μαΐου 2012«Το παιχνίδι των πόλεων.Αναζητώντας τις άλλες πόλεις στο χάρτη της Θεσσαλονίκης»Εκπαιδευτικό πρόγραµµαγια παιδιά 8-12 ετών«Γνωρίζουµε τη Θεσσαλονίκη µέσα από τις τέχνες»Εκπαιδευτικό πρόγραµµαγια παιδιά 3-8 ετών

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ…∆ευτέρα 7, 14, 21 Μαΐου 2012«Γονιός δε γεννιέσαι, γίνεσαι!» Μια αλλιώτικη σχολή γονέων.Β’ κύκλος συναντήσεων

Σάββατο 12 Μαΐου 2012Εκδήλωση για παιδιά µε αφορµή το βιβλίο Μια τρύπα στο νερό µε το συγγραφέα Σάκη Σερέφα

βιβλία - σεµινάρια - λέσχες ανάγνωσης - εκδηλώσεις για µικρούς & µεγάλους

Για περισσότερες πληροφορίες και εγγραφές επικοινωνήστε µε το ΟΞΥΓΟΝΟ

www.oxygono-metaixmio.gr

Απρίλιος - Μάιος 2012

ολύµπου 8154631 θεσσαλονίκηt. 2310 260085e. [email protected]∆Ε-ΠΑ 13:00-21:00ΣΑ 10:00-15:00

facebook

αναζήτησέ µας στα:

twitter

συνεργάτες:


Η γνωστή ηθοποιός Αριέττα Μουτούση πρωταγωνιστεί στην ξεκαρδιστική παράσταση με τίτλο

Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης των Τζέφρι Λέιν και Δαβίδ Γιαζμπέκ, με βάση τη γνωστή

ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Η παράσταση ανεβαίνει από την Κυριακή του Πάσχα και για τρεις

εβδομάδες στο θέατρο ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή στις

21:15 και κάθε Σάββατο και Κυριακή σε διπλές παραστάσεις, η μία στις 18:15 και η δεύτερη στις

21:15. Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Γιάννης Κακλέας, η απόδοση είναι του Θοδωρή

Πετρόπουλου, τα σκηνικά σχεδίασε ο Μανώλης Παντελιδάκης και τα κοστούμια η Ειρήνη Τσακίρη και

η Σοφία Νικολαΐδη. Τους ρόλους ερμηνεύουν η Σμαράγδα Καρύδη, η Βίκυ Σταυροπούλου, η Αριέττα

Μουτούση, ο Αντώνης Φραγκάκης, η Νεφέλη Ορφανού και ακόμα οι: Ντορέττα Παπαδημητρίου, Βαγγέλης

Χατζηνικολάου, Μαρία Κωνσταντάκη, Κίμων Φιορέτος, Κωνσταντίνος Κακούρης και Ιβάν Σβιτάιλο. Οι τιμές των

εισιτηρίων έχουν οριστεί στα 22 ευρώ για τη γενική είσοδο και στα 16 ευρώ για τους φοιτητές, ενώ

για περισσότερες πληροφορίες και προπώληση εισιτηρίων οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν

στο τηλέφωνο 2310 824970 (από τις 10:30 έως και τις 14:00 και από τις 17:30 έως τις 22:00)...

Δυο πρώτα λόγια για την παράσταση;

Πρόκειται για μιαν εξαιρετική κωμωδία, που αγάπησαν γυναίκες και άντρες και η οποία είναι

βασισμένη στην ταινία του Αλμοδόβαρ. Το έργο διαδραματίζεται στη Μαδρίτη και ασχολείται

με ένα θέμα με το οποίο όλοι λίγο πολύ έχουμε να κάνουμε: τον έρωτα. Αφηγείται τις ιστορίες

διαφόρων γυναικών, που οι σχέσεις τους με τους άντρες τις οδηγούν σε μια δίνη έρωτα, πάθους και

σύγχυσης. Είναι μια ιδιαίτερη παράσταση. Η ιδιαιτερότητά της, όπως φάνηκε από τις παραστάσεις

που δώσαμε το χειμώνα στην Αθήνα, άρεσε στο κοινό -ήταν κάτι που μάλλον το είχε ανάγκη. Έχει

μια ροή κατά κάποιον τρόπο κινηματογραφική. Είναι σκετσάκια, τα οποία όμως δεν είναι ανεξάρτητα

μεταξύ τους. Το ένα διαδέχεται το άλλο, με αποτέλεσμα να είναι μια παράσταση πολύ γρήγορη και

για μας αλλά και για το κοινό. Το έργο αρχίζει από τη στιγμή που ο Ιβάν εγκαταλείπει την Πέπα.

Τη Σμαράγδα Καρύδη δηλαδή. Εκείνη δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει και προσπαθεί απεγνωσμένα

να τον βρει για να της εξηγήσει την αιτία, ενώ ταυτόχρονα ψάχνουν να τον βρουν η σύζυγός του

και ο γιος τους, δηλαδή εγώ και το παιδί μας. Εγώ έχω χωρίσει μαζί του, δεν το πήρα και πολύ

ψύχραιμα, μπήκα σε ψυχιατρείο, αλλά ουσιαστικά δεν έχω ξεκολλήσει ποτέ από αυτόν και την

κατάσταση. Τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και οδηγούμαστε σε απίθανες καταστάσεις,

καθώς εμπλέκονται και οι υπόλοιποι χαρακτήρες. Δεν θα πω περισσότερα όμως, γιατί υπάρχουν

αρκετές ανατροπές στην πορεία, οι οποίες είναι αρκετά ενδιαφέρουσες.

Η παράσταση έχει το στοιχείο της καθημερινότητας…

Ακριβώς. Εμπεριέχει όλα όσα νιώθουμε όλοι καθημερινά, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Όλοι

αγαπάμε, ξεχνάμε, πονάμε, κλαίμε, στενοχωριόμαστε, χαιρόμαστε και αντιμετωπίζουμε τη ζωή

με πολλούς τρόπους.

Ο κόσμος συμμετέχει σε όλο αυτό που γίνεται πάνω στη σκηνή;

Ναι. Συμμετέχει πολύ -κι αυτό είναι πολύ ωραίο. Άλλωστε κι εμείς βγαίνουμε στην πλατεία,

κυκλοφορούμε και παίζουμε γύρω από τους θεατές. Υπάρχει άμεση επικοινωνία!

Στοιχεία προβληματισμού υπάρχουν;

Σαφώς και υπάρχουν, αλλά με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Οι χαρακτήρες δεν είναι συμβατικοί. Είναι

των άκρων. Δεν είναι αυτό που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας. Αυτό από μόνο του

βγάζει και το κωμικό και το θλιβερό στοιχείο.

Να πούμε και μερικά πράγματα για τους υπόλοιπους συντελεστές;

Νομίζω ότι αυτός ο θίασος και αυτή η παράσταση είναι αυτό που λέμε «τυχερή συγκυρία». Παρότι

είναι ένα δύσκολο έργο, περάσαμε υπέροχες στιγμές στις πρόβες και συνεχίζουμε να περνάμε

με όλους. Ακούγεται συχνά αυτό, όμως είναι διαφορετικά όταν το βιώνεις. Κι εγώ το βιώνω! Οι

τεχνικοί μας είναι εξαιρετικοί, κάνουν το καλύτερο για μας, ο δε σκηνοθέτης μας έκανε εκπληκτική

δουλειά. Είχε να αντιμετωπίσει απίθανα προβλήματα, όμως είναι μαέστρος. Αποδεικνύεται ότι

υπάρχει πολύ καλή χημεία με όλους. Αυτό είναι σπάνιο και καθόλου εύκολο. Όμως το εντυπωσιακό

είναι ότι ο θεατής, όταν κάνουμε αυτό που κάνουμε, εισπράττει τη μεταξύ μας σχέση και σύνδεση.

Δεδομένων των συνθηκών, ο κόσμος συνεχίζει να έρχεται στο θέατρο;

Πιστεύω ότι αν είναι κάτι καλό και εσύ δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό σ’ αυτό που κάνεις, και δεν

αναφέρομαι μόνο σε μένα, αλλά σε όλους, περνάει στον κόσμο, που το σέβεται και το υποστηρίζει.

Προβλήματα υπάρχουν σίγουρα, όμως αν ο θεατής αισθανθεί ότι δεν τον κοροϊδεύεις, τότε κάνει

και αυτός το καλύτερο που μπορεί για να σε τιμήσει.

Η Αριέτα Μουτούση είναι κόρη της ηθοποιού Νόνικας Γαληνέα και αδελφή της -επίσης- ηθοποιού

Αμαλίας Μουτούση. Έχει ακόμα μία αδελφή, με την οποία είναι δίδυμες, και έναν αδελφό από το

δεύτερο γάμο του πατέρα της. Γεννήθηκε το 1957 στο Παρίσι και ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 4

ετών. Είναι ηθοποιός με πάρα πολλές συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές (Δέκα λεπτά κήρυγμα,

Η ώρα η καλή και Λατρεμένοι μου γείτονες), αλλά και σε ταινίες (Safe sex). Ζει στην Αθήνα με

τον γιο της.

Αριέττα Μουτούση Αν ο θεατής αισθανθεί ότι δεν τον κοροϊδεύεις, σε τιμάΣυνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου

Αριέττα Μουτούση - Αντώνης Φραγκάκης


Δισκοκριτική

Alabama Shakes

Boys & Girls

Rough Trade

Ήρθε τελ ικά ο καιρός να

γνωρίσουμε και την τρίτη Αθήνα

αυτού του πλανήτη: αυτή της

Αλαμπάμα, πατρίδα ενός συγκροτήματος που βαδίζει στο δρόμο

που χάραξε ο Τζακ Γουάιτ με τους White Stripes και συνέχισαν οι

Black Keys. Επιστροφή στα βασικά: στον απλό, καθαρό, αμερικάνικο

ήχο, το μπλουζ-ροκ.

Μια «περιθωριακή» παρέα από το σχολείο άκουγε διαφορετική

μουσική και δεν ταίριαζε με τον γενικό μέσο όρο. Η τραγουδίστρια

και κιθαρίστρια Μπρίτανι Χάουαρντ, ταχυδρόμος, πήρε την κιθάρα

της αδερφής της όταν αυτή πέθανε και δεν σταμάτησε να παίζει

από τότε. Μάζεψε τους παλιούς της συμμαθητές, τον μπασίστα Στιβ

Κοκρέλ, τον ντράμερ Στιβ Τζόνσον και τον κιθαρίστα Χιθ Φογκ

και έφτιαξαν τους Shakes. Ξεκίνησαν παίζοντας διασκευές (φυσικά)

από τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες: AC/DC, Ότις Ρέντιγκ,

Led Zeppelin, Τζέιμς Μπράουν και βέβαια Ντέιβιντ Μπόουι. Πέρσι

ηχογράφησαν τα δικά τους τραγούδια στο Νάσβιλ και το όνειρο έγινε

πραγματικότητα: όλοι άρχισαν να μιλάνε γι’ αυτούς, πρόσθεσαν το

Alabama στο Shakes, «έκλεισαν» συμβόλαιο, ξεκίνησαν περιοδεία,

κυκλοφόρησαν το Boys & Girls και έγιναν γνωστοί στην υφήλιο

κυριολεκτικά μέσα σε λίγους μήνες!

Μοιάζει με παραμύθι, αλλά το ασχημόπαπο Μπρίτανι, με την

εκπληκτική φωνή της, γεμάτη ενέργεια και ευαισθησία στη σκηνική της

παρουσία, δικαιολογεί την ταχύτητα της εξέλιξης του συγκροτήματος.

H φωνή, με γρέζι και ψυχή, θυμίζει Τίνα Τάρνερ, Τζάνις Τζόπλιν,

αλλά και Kings of Leon. Σε συνδυασμό με την παλαιομοδίτικη

ενορχήστρωση και ηχογράφηση των τραγουδιών, το Boys & Girls

μοιάζει σαν να βγήκε από τη δεκαετία του ’60. Το Hold On, το πρώτο

τους σινγκλ, είναι ένα υπνωτικό δυνατό κομμάτι, που μιλά για την

αποφασιστικότητα της Μπρίτανι να ξεπεράσει τις δυσκολίες της

22χρονης ζωής της. Στο Hang Loose τραγουδά για την ανεμελιά

(“let the ocean worry about being blue”).Το You ain’t alone, που θα

μπορούσε να είναι κάποιο ξεχασμένο κομμάτι της Αρίθα και το Rise

to the sun είναι άλλα δύο τραγούδια που ξεχώρισα από τον δίσκο.

Οι Alabama Shakes μπορεί να βρίσκονται ακόμα στα πρώτα τους

βήματα, αλλά αξίζουν την προσοχή όλου του κόσμου και είναι σίγουρα

το πιο αξιοπρόσεχτο νέο συγκρότημα της χρονιάς.

Σοφία Μελικίδου

μουσική

L i v e

…Και κάπως έτσι πέρασαν 2 εβδομάδες φαινομενικής αργίας και γιορτής. Γιατί φαινομενικής;

Γιατί μπορεί κανείς να διαπιστώσει εύκολα ότι, όσο κι αν αναμένουμε με λαχτάρα τις γιορτινές

μέρες, αυτές δεν παύουν να είναι συχνά πιο κουραστικές και ενίοτε πιο μελαγχολικές από

τις καθημερινές. Επιπλέον δε, είναι και πιο αγχωτικές, καθώς θα πρέπει να ανταπεξέλθεις σε

συντομότερα εργασιακά deadlines πριν και μετά από αυτές, ενώ παράλληλα θα προγραμματίζεις

στην εντέλεια το τι θα κάνεις κατά τη διάρκειά τους. Ναι, τελικά καλύτερα να τελειώνουν;

Ενώ, ωστόσο, έψαχνα να βρω όλα τα défauts των εορτών, έρχονται στο νου τα λόγια ενός φίλου:

«γιορτή είναι κάθε μέρα που εμείς την προσδιορίζουμε ως τέτοια, ανεξαρτήτως ημερολογιακών

και θρησκευτικών καταναγκαστικών προσδιορισμών». Κι αν δεν θεωρούνται τέτοιες οι μέρες οι

γεμάτες με ωραίους ήχους, εικόνες, τοπία και ανθρώπους, τότε ποιες θα μπορούσαν άραγε;

Όμως εμείς ας μείνουμε στους ήχους της πόλης…

Ειδικότερα, την Παρασκευή 27 του μηνός οι Looptroop Rockers, μια από τις σπουδαιότερες

και μακροβιότερες (αλλά και πιο ευρηματικές και συνδυαστικές) hip hop μπάντες της σουηδικής

και της ευρύτερης ευρωπαϊκής underground σκηνής, φιλοξενούνται στο BLOCK 33. Το event θα

«ανοίξουν» οι Pad Trio και Elephant Phinix. Από τις εξαιρετικές προτάσεις για τη συγκεκριμένη

βραδιά είναι και το αφιέρωμα στον Μπομπ Μάρλεϊ, το οποίο λαμβάνει χώρα για 2η χρονιά

φέτος, ως φόρος τιμής στον μεγαλύτερο Τζαμαϊκανό μουσικό και αδιαμφισβήτητο ηγέτη της reg-

gae, δηλαδή τον Μπομπ Μάρλεϊ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη φετινή συναυλία θα παρευρεθεί

τιμητικά ο γνωστός συνεργάτης και διάσημος κιθαρίστας του Μάρλεί, ο Ερλ “China” Σμιθ, ενώ

από την ευρωπαϊκή reggae μουσική σκηνή ο διάσημος Jahcoustix. Στις ελληνικές συμμετοχές

συγκαταλέγονται οι Stefanatty (One Drop Fwd), Σταύρος Νταντούς και Sistah Stella, ενώ ως

special guests οι Georgia από τους Μπλε, ο Γιώργος Δημητριάδης, η Σοφία Κουρτίδου, ο

Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος και η Σοφία Παπουλάκου.

Ακόμη μία καλή επιλογή συνίσταται, άλλωστε, στην παρουσία των V for Vibes Quartet (Στεφανίδης,

Αγγελάκης, Τζήμκας, Βαργιαμίδης), την ίδια μέρα και ώρα στο SPITIMOU.GROUNDFLOOR,

ενώ για όσους προτιμήσουν ελληνικούς ήχους και χιουμοριστικά δρώμενα θυμίζουμε ότι οι

Μαχαιρίτσας, Ζουγανέλης, Μπουλάς, Σταρόβας, Πασχαλίδης και Κούτρας θα εμφανίζονται

ως και τις 12 Μαΐου κάθε Παρασκευή και Σάββατο στην ΠΥΛΗ ΑΞΙΟΥ.

Και το Σάββατο (28/4) οι μουσικές προτάσεις είναι άκρως ενδιαφέρουσες, με προεξέχουσες

ωστόσο αυτές των α) electro-swing Parov Stelar Band (με support act των δικών μας Speak-

easies swing band) στη σκηνή του FIX, προκειμένου να μας θυμίσουν πολυαγαπημένες –ειδικά

στη χώρα μας- επιτυχίες τους, αλλά και να μας παρουσιάσουν το άρτι αφιχθέν άλμπουμ τους με

τίτλο The Princess και β) των πάντα σύγχρονων και πρωτοποριακών «ημεδαπών» Transistor, οι

οποίοι έρχονται παρέα με όλες τους τις επιτυχίες στο CLUB ΜΥΛΟΥ, για μία και μόνη εμφάνιση.

Επίσης, αν προτιμάτε κάτι ελλήνικό, η ΜΥΡΟΒΟΛΟΣ στην Πολίχνη φιλοξενεί τον Αργύρη Μπακιρτζή.

Τέλος, από τις εκδηλώσεις της επόμενης εβδομάδας ιδιαίτερη μνεία επιφυλάσσεται στη διήμερη

παρουσία του μεγάλου μας τραγουδοποιού Διονύση Σαββόπουλου στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

(3-4 Μαΐου, στις 21:00) με την παρουσίαση της δουλειάς του για τους Αχαρνής και τον Πλούτο του

Αριστοφάνη, αλλά και με άλλα χιλιοτραγουδισμένα έργα του στο δεύτερο μέρος της παράστασης.

Η εκδήλωση εντάσσεται στο πρόγραμμα εκδηλώσεων «Θεσσαλονίκη 2012», για τα 100 χρόνια

από την απελευθέρωση της πόλης μας, ενώ όλα τα έσοδά της θα διατεθούν υπέρ του Ταμείου

Yποτροφιών των Αρσακείων Σχολείων.

Μετά απ’ όλ’ αυτά -και με δεδομένη μια (καταρχήν) εργατική, αλλά (καταλήγοντας σχεδόν πάντα)

και εορταστική Πρωτομαγιά να μεσολαβεί- πόσο ιδανικό φαίνεται, για μία ακόμη φορά, το τραγούδι

του προαναφερόμενου: Ας κρατήσουν οι χοροί… λοιπόν!

Βάγια Πολυζωΐδου

Parov Stelar Band


μουσική

Δισκοκριτική

Γιάννης Αγγελάκας

Ο χαμένος τα παίρνει όλα (OST)

All Together Now, 2011

Τι χωράει να γράψω για ένα

σάουντρακ, όπου το ομότιτλο

της ταινίας κομμάτι έχει γίνει

ένα από τα νεότερα κατατεθέντα σήματα του Γιάννη; Στο εναρκτήριο

το μπαγλαμαδάκι του Σαδίκη και η ηλεκτρική κιθάρα του Μπάμπη

κοντράρονται. Στο 2ο ο Τόλιος ταμπουλράρει ένα δαιμονικό σόλο.

Στο 3ο ακουστικά και ψηφιακά σεργιανάνε. Στο 4ο βολτάρει ένα

σαντούρι. Στο 6ο ακούμε ένα στοιχειωμένο σπίτι. Στο 7ο μια καμήλα

κάνει στριπτίζ με το βαρύτονο σαξόφωνο του Λαζαρίνου. Ακολουθεί

το Blair Witch Project τσέλο του Βελιώτη. Μετά πορεία κρουσΤόλιου

και Μπασλαμπάσου. Κεμεντζές που σκρατσάρεται από τον Χαρμπίλα.

Dub κάτω από ένα υπόστεγο μπάσο.

“Όλοι για τους μπάτσους δουλεύουμε; Άντε να πάει μπροστά αυτή

η κωλοχώρα”. Μια μέλισσα ρεϊβάρει μαζί μ’ έναν ιμάμη. Τα τσέλα

του Βελιώτη, πότε πρίμα πότε τέρμα μπάσα, δίνουν ένα ρεσιτάλ

ανεπανάληπτο, σαγηνευτικό, μεθυστικό, σ’ έναν χορό που δεν θες να

τελειώσει μέχρι τελικής πτώσης. Μετά χαλάρωση. Κατόπιν φορτώνει

ο Χαρμπίλας θραύσματα. Ο μπαγλαμάς γράφει κι ο Λαζαρίνος λέει

τις δεύτερες στροφές, ο Φλωρίδης κάνει παπάδες από πίσω (μέχρι

ουρλιαχτά). Στον Χαμένο.

“Ελάτε ρε κουφάλες!” Δεύτερη πορεία του ιμάμη σε φιούζιον

διαδρομή αλά ‘70ς. Τσέλα και το βιολί του Σιώτα χαϊδεύουν το

κορμί της Έλσας, όπως εκείνη η φωτογραφία του Μαν Ρέι. Μια Σκιά

κινείται απειλητικά πριν... σύσσωμη η μπάντα (ακουστικές, ηλεκτρικές

κιθάρες, κρουστά, απλά και βαρύτονο σαξόφωνα) βγει να λουστεί

στο φως της Επανωμής.

Συν τα δυο κομμάτια του Συμεών. Συν ένα δεύτερο σιντί με πέντε

μπόνους τρακς σε διαφορετικά ριμίξ για όσους είχαν χάσει την πρώτη

του κυκλοφορία με το περιοδικό Μετρό. Και έξτρα οπτικοακουστικό

τρακ, με στιγμές από τα γυρίσματα και σκηνές της ταινίας του Νίκου

Νικολαΐδη. Καλύτερα δε γίνεται. Κι αν δεν ξέρετε για ποια ταινία

μιλάμε, κάντε ένα ταξίδι με τα μάτια της φαντασίας.

Κώστας Καρδερίνης

Κλασσικά αγαπημέναΤην εβδομάδα που διανύουμε,

και έως και τη Δευτέρα 30

Απριλίου, γίνονται δύο πολύ

σημαντ ικά προγράμματα

σεμιναρίων γύρω από την

τέχνη του τραγουδιού και την

διδασκαλία του: το Όλα είναι

τραγούδι και το Μουσικό

Καλειδοσκόπιο . Φορέας

δ ιοργάνωσης κα ι χώρος

π ρ α γ μ α τ ο π ο ί η σ ή ς τ ο υ ς

είναι το ΚΡΑΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Φράγκων

1 5 ) . Τ α σ ε μ ι ν ά ρ ι α α υ τ ά

απευθύνονται σε μουσικούς

και τραγουδιστές του κλασικού ρεπερτορίου και της όπερας. Η Λόλα Τότσιου, η Νάντια Φιόρου,

ο Άγγελος Φωτιάδης, ο Γιώργος Βαγιανός, η Χριστίνα Γιαγκούλη, η Μέλπω Βασιλικού

είναι μερικοί από τους εισηγητές των μαθημάτων. Το ενδιαφέρον για τον υπόλοιπο κόσμο είναι

ότι μπορεί να παρακολουθήσει τους συμμετέχοντες και τους διδάσκοντες, σε συναυλίες που

πραγματοποιούνται στον χώρο εκδηλώσεων του Ωδείου. Πιο αναλυτικά: την Πέμπτη 26 Απριλίου

οι σπουδαστές της Μονωδίας και Μελοδραματικής του ΚΩΘ θα δώσουν συναυλία στις 20:30,

ενώ την Παρασκευή 27 είναι η σειρά των συμμετεχόντων του σεμιναρίου να δείξουν τί έμαθαν

στις 20:30. Την Δευτέρα 30 του μήνα, στις 20:30, μετά το τέλος του Μουσικού Καλειδοσκοπίου

θα δοθεί η συναυλία Στο μουσικό δωμάτιο. Όλες οι συναυλίες είναι δωρεάν.

Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, μία από τις πιο σημαντικές ορχήστρες της χώρας, έχει

δύο εκδηλώσεις αυτές τις ημέρες. Σήμερα Πέμπτη 26/4, στις 20:30, στον χώρο δοκιμών της (Λ.

Νίκης 73) θα παρουσιαστεί ρεσιτάλ πιάνου με φλάουτο με τον Νίκο Νικόπουλο, φλαουτίστα

της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, και τη Θεσσαλονικιά πιανίστρια Ζωή Τσόκανου. Η είσοδος είναι

ελεύθερη για κοινό. Τη Δευτέρα 30, στην αίθουσα τελετών του Α.Π.Θ., στις 21:00, η Κ.Ο.Θ. θα

ερμηνεύσει σε διεύθυνση Πολ Τσιανγκ, τρία σημαντικά έργα: την εισαγωγή από το έργο του

Μότσαρτ Μαγικός Αυλός, το κονσέρτο για κιθάρα του συνθέτη Νίκου Αστρινίδη, με σολίστ την

Έλενα Παπανδρέου και τους γνωστούς Πίνακες από μία έκθεση του Μουζόρσκι, σε διασκευή

Ραβέλ. Εισιτήρια: 7, 10, 15 και 20 ευρώ.

Στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ πραγματοποιούνται το Σάββατο και την Κυριακή

28-29/4 τα σεμινάρια Το πιάνο… αλλιώς. Το Σάββατο στις 20:30, στο χώρο του Μ2, θα δοθεί

συναυλία με τη Λενιώ Λιάτσου, σε έργα σύγχρονων ευρωπαίων συνθετών. Την Κυριακή στις 20:30

θα πραγματοποιηθεί διάλεξη-συναυλία με παρουσίαση έργων παιδαγωγικού προσανατολισμού

από Έλληνες συνθέτες, με την Αθηνά Φυτίκα και τον Πέτρο Βούβαρη. Γενική είσοδος 9 ευρώ.

Σοφία Μελικίδου

Δημήτρης Μητροπάνος: 1948-2012Ό, τι μουσική κι αν ακούς, υπάρχουν κάποιοι ερμηνευτές διαφορετικού

ρεπερτορίου, που απλά σε συγκλονίζουν και σου επιβάλλονται. Για μένα,

ένας από αυτούς είναι ο κύριος Δημήτρης Μητροπάνος (οι άλλοι δυο είναι ο

Νίκος Ξυλούρης και η Σωτηρία Μπέλλου). Υποτίθεται ότι, όταν πρόκειται για

αποθανόντες, δεν χρησιμοποιούμε την προσφώνηση «κύριος». Δεν γίνεται

όμως να σκεφτώ τον Δημήτρη Μητροπάνο χωρίς αυτόν τον χαρακτηρισμό.

Θα είναι πάντα ένας κύριος, με την πιο ουσιαστική έννοια του όρου.

Έντιμος, καθάριος, αγέρωχος, σεμνός, δωρικός, λιγόλογος, περήφανος,

λεβέντης, αρχοντικός, μπεσαλής. Μακριά και πέρα από το συρφετό

του σκυλολαϊκού, που έχει τόσο υποτιμήσει την έννοια της ελληνικής

λαϊκής μουσικής. Τραγουδιστής τεράστιος, που μετέτρεπε τις πίστες με

τα λουλούδια σε μυσταγωγικούς συναυλιακούς χώρους. Που άνοιγε τα

χέρια του στη Ρόζα και χόρευε το πιο αντρίκειο ζεϊμπέκικο που έχω δει

ποτέ μου. Που ό, τι κι αν τραγουδούσε, από Μικρούτσικο και Θεοδωράκη

ως και Τόκα ή Μουσαφίρη, το επέβαλε με τη φωνή και την ερμηνεία του. Που δεν χρειαζόταν φώτα και φιλοφρονήσεις -γι’ αυτό και

εμφανιζόταν μόνο όταν και όπου έπρεπε. Που τραγουδούσε συνειδητοποιημένα με κλειστά μάτια, με την ψυχή του και όχι μόνο με το

λαρύγγι του, αποτραβηγμένος στην ερμηνεία και στο τραγούδι του. Που ερμήνευε χωρίς να υπακούει σε τραγουδιστικούς κανόνες

και σε ενορχηστρώσεις, αλλά παρ’ όλα αυτά καθήλωνε και μάγευε. Που δεν ήταν μόνο ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, αλλά και ένα

σύμβολο ήθους και αξιοπρέπειας. Καλό ταξίδι, κύριε Μητροπάνο. Θα μας λείψετε, αλλά θα σας θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και αγάπη.

Μαριάννα Βασιλείου

Λόλα Τότσιου


βιβλίο

Χρήστος Τζιώκος

Ο δερμάτινος άνθρωπος

ποιήματα, University Studio Press 2009,

σελ. 91

Για τους μη επαΐοντες, οι Λώλαμα ήταν

ένα συγκρότημα της πόλης, θρυλικό πια

στον χώρο του underground. Δημιουρ-

γήθηκαν στη Θεσσαλονίκη το 1987, από

μέλη των Απέναντι. Μετά από demo

και συμμετοχές σε (κασετο)συλλογές κυκλοφόρησαν το 1991 το

μοναδικό τους επτάιντσο Ο βωμός της μοναξιάς, που περιείχε τρία

κομμάτια και κυκλοφόρησε από τη Fifth Dimmension Records. Τα

τραγούδια ηχογραφήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, στο studio όπου

ηχογράφησαν οι Τρύπες τον πρώτο τους δίσκο -και ίσως και αυτό να

οδήγησε σε άδικες για το γκρουπ συγκρίσεις. Διαλύθηκαν το 1997,

όχι όμως πριν δώσουν συναυλίες με τους Γκούλαγκ και τους Γκρό-

βερ στο λιμάνι, κυκλοφορήσουν ένα ομότιτλο cd σε περιορισμενα

αντίτυπα και συμμετάσχουν στη κασετοσυλλογή Έκρηξη Οργής.

Η συλλογή αυτή περιέχει ποιήματα του frontman του γκρουπ Χρήστου

Τζιώκου, ενώ, σύμφωνα με το εσώφυλλό της, «αρκετοί από τους

στίχους της συλλογής έγιναν τραγούδια από τους Λώλαμα την περί-

οδο 1989-1997 και αφού ξεντύθηκαν από τις νότες, τις κραυγές και

τους ψιθύρους που φορούσαν, παρουσιάζονται εδώ με διαφορετική

μορφή». Οι λέξεις λοιπόν... και η πελώρια δύναμή τους! Χωρίς την

υποστήριξη της μουσικής ή της ερμηνείας. Ο άνθρωπος, ο ποιητής,

ο μουσικός, γυμνός μπροστά στον εαυτό του, στο κοινό του, στους

συνοδοιπόρους του. Το δέρμα του, σύνορο και όριο ανάμεσά τους.

Αλλά και μοναδικό σημείο επαφής ταυτόχρονα. Γιατί, κατά βάθος,

είμαστε όλοι από σάρκα και αίμα. Και από συναισθήματα. Έτσι κι

αλλιώς, «...τα μοναδικά πράγματα / που με ξεσκίζουν πέρα για πέρα

/ είναι τα χρώματα / κι η αγάπη».

Μαριάννα Βασιλείου

από 17/4 έως και 21/4

Ο Θεός αυτοπροσώπως, του Σάκη Σερέφα, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Ένα σαρκαστικό μυθιστόρημα για τη βία που ασκούμε και μας ασκούν

καθημερινά, με αφορμή την ιστορία του «Δράκου του Σέιχ Σου» στη

Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του ‘60, η οποία ακόμη στοιχειώνει τη

μνήμη της πόλης, αλλά και του πανελλήνιου. Για τους ωμοφαγικούς

μηχανισμούς της κρατικής και κοινωνικής εξουσίας μέσα στους οποίους

παθαίνουμε τις ζωές μας. Για τους δράκους που είμαστε. Με αφηγητή

τον Θεό. Σε άγρια κέφια. Αυτοπροσώπως.

Η κυρία με τα μαύρα. Η βιογραφία της Πηνελόπης Δέλτα, της Μίτσης Σκ. Πικραμένου, εκδόσεις ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ. Η Πηνελόπη Δέλτα δεν είναι μεγάλη μόνο στη

συνείδησή μας, είναι αντικειμενικά Μεγάλη Ελληνίδα, πρωτοπόρα για την εποχή της και με

απίστευτη δραστηριότητα, όχι μόνο συγγραφική αλλά και κοινωνική. Η ζωή, οι σκέψεις και η

εποχή της αφορούν όλους τους Έλληνες.

Εγώ ο Ζάχος Ζάχαρης της Λένας Διβάνη, εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ. Μην αυταπατάσθε, φίλ-

τατοι. Αυτό εδώ ΔΕΝ είναι ένα παιδικό βιβλίο κι εγώ ΔΕΝ είμαι ένας οποιοσδήποτε γάτος. Εγώ

τυγχάνω πανέξυπνος, κούκλος και απίστευτα ταλαντούχος. Κάτι Χέμινγουεϊ, κάτι Σάλιντζερ,

κάτι Λούις Κάρολ έκαναν όνομα γιατί εγώ δεν είχα βγει ακόμα στο λογοτεχνικό κουρμπέτι.

Μου πήρε έξι ζωές και πολύ μεγάλη ταλαιπωρία για να καταφέρω να τρυπώσω πρώτα στο σπίτι

και μετά στο κεφάλι ενός γραφιά, ώστε να δακτυλογραφήσει τις σκέψεις μου.

Εντιμότατη εταιρεία, των Ντομινίκ Μανοτί και DOA, εκδόσεις ΠΟΛΙΣ. Με δεξιοτεχνική

αφήγηση, και μέσω μιας διαδοχής σύντομων σκηνών που θυμίζει κινηματογραφικό μοντάζ,

δύο πολύ γνωστοί και βραβευμένοι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων, που συνερ-

γάζονται για πρώτη φορά, η Dominique Manotti και ο DOA, με τρόπο απόλυτα ρεαλιστικό,

ξεδιπλώνουν μπροστά μας μια σύγχρονη πραγματικότητα συχνά εφιαλτική. Και, όπως πάντα,

“κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική”...

Η οδύσσεια του μικρού πρίγκιπα Τρούθυ ΙV του Γιώργου Παπα-δόπουλου εκδόσεις ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ. Ζούμε συνθήκες ανάλογες με

εκείνες που προηγήθηκαν της Γαλλικής Επανάστασης! Οι “sans

Culottes” του τότε αντιστοιχούν στο 90% του τώρα (που μετέχει

στο 10% του πλούτου). Η Βαστίλη του τότε είναι τα χρηματιστήρια.

Και όσο αφορά τα Golden Boys, ήδη αυτά παίζουν καθαρά το ρόλο

της Antoinette. Η γκιλοτίνα έχει στηθεί έτοιμη να αποκεφαλίσει το

κεφάλαιο (κι αυτό, για να σωθεί, κόβει μισθούς και συ-ντάξεις). Οι

«θεοτραφείς» ιδεοληψίες απομυθοποιήθηκαν…

1. Στου δρόμου τα μισά του Φιλόθεου Φάρου, εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

2. Σενάριο γάμου του Τζέφρυ Ευγενίδη, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

3. Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο του Άρθουρ Σοπενχάουερ, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

4. Το Νήμα της Βικτόρια Χίσλοπ, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

5. Ο λυτρωτής του Τζο Νέσμπο, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

6. Εναντίον του Ντίνου Χριστιανόπουλου, εκδόσεις IANOS

7. Το τραγούδι της φωτιάς και του πάγου ΒΙΒΛΙΟ 5 Ο Χορός των δράκων Β’

του Μάρτιν Ρ.Ρ. Τζορτζ, εκδόσεις ANUBIS

8. Παγκόσμιος Μινώταυρος του Γιάννη Βαρουφάκη, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

9. Το πρόβλημα Σπινόζα του Ίρβιν Γιάλομ, εκδόσεις ΑΓΡΑ

10. Η γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει της Μαρίας Τζιρίτα, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Την Παρασκευή 27 Απριλίου, ώρα 20:15, στη μπυραρία

ΑΡΚΟΥΔΑ (Μελενίκου 20), Θα μιλήσουν για τον συγγραφέα

και μεταφραστή Γιώργο Λαμπράκο (που θα παρίσταται

στην εκδήλωση) οι συγγραφείς Δώρα Κασκάλη, Ιορδάνης Κουμασίδης και Μαρία Γιαγιάννου.

Την Τετάρτη 2 Μαΐου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους

7), η ομάδα εκπαιδευτικών Πρόταση και το Καλλιτεχνικό Γ/σιο

Αμπελοκήπων Θεσ/νίκης σας καλούν στην εκπαιδευτική πρό-

ταση που θα παρουσιάσει η φιλόλογος, παιδαγωγός θεάτρου/

δράματος Τζένη Καραβίτη, με θέμα: Η δική μας Αντιγόνη.

Την Παρασκευή, 4 Μαΐου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστο-

τέλους 7), ο Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου παρουσιάζει το

βιβλίο του Στον αστερισμό της αβεβαιότητας, εκδόσεις ΘΕΡ-

ΜΑΪΚΟΣ. Θα μιλήσουν οι Γεώργιος Χατζηκωνσταντίνου

(Γ.Γρ. Μακεδονίας Θράκης), Βασίλειος Χουλιάρας (καθ.

Τ.Ε.Ι. Σερρών).


Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ (PERFECT SENSE)Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μακένζι

Παίζουν: Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, Εύα Γκριν, Κόνι Νίλ-

σεν, Γιούεν Μπρέμνερ, Στίβεν Ντιλέιν,

Διάρκεια: 92’

ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ (ΟΛΥΜΠΙΟΝ)

Να πειραματίζεσαι με τον κόσμο. Να τον πολλαπλασιάζεις.

Να τον εκμηδενίζεις. Να τον γυρνάς με το κεφάλι στο

πάτωμα και τα πόδια στον ουρανό. Έναν ουρανό με πολλά

φεγγάρια και πολλούς κατοίκους, πράσινους, γιγαντιαίους,

απειροστούς. Να εκμηδενίζεις την ανθρωπότητα. Να την

ξαναγεννάς.

Αυτό είναι η επιστημονική φαντασία, ένα ιδίωμα μυθοπλα-

σίας παραγνωρισμένο που ωστόσο κάποιοι θεωρητικοί

δε δίστασαν να το αποκαλέσουν ως τον πιο απαιτητικό

και προκλητικό τρόπο μυθοπλασίας που έχει εφεύρει ο

άνθρωπος.

Η επιστημονική φαντασία βασίζεται πάντα σε ένα καινο-

φανές δεδομένο. Μια ανακάλυψη, μια εφεύρεση ή μια

καταστροφή, κάτι απρόβλεπτο και ανοίκειο που συγκλονίζει

το παραδεδομένο. Μια υπόθεση που απελευθερώνει ανη-

συχητικές συνέπειες για ό,τι αποκαλούμε «κοινή γνώμη»

και «κοινή αίσθηση» θέτοντας τη διαβρωτική ερώτηση «τι

θα γινόταν εάν…».

«Τι θα γινόταν εάν…» … μέρα με τη μέρα οι άνθρωποι

χάνανε μία μία τις αισθήσεις τους; Αυτό διερωτάται τούτη

η ταινία, καθώς μια πανδημία σαρώνει τη Γη, με τους

ανθρώπους σταδιακά να χάνουν την όσφρηση, τη γεύση,

την ακοή και την όραση.

Οι ρίζες της επιστημονικής φαντασίας φθάνουν βαθιά,

στις απαρχές της μοντέρνας εποχής και των επαναστά-

σεων που αυτή επέφερε στην αντίληψη του κόσμου. Ο

Κοπέρνικος απομακρύνοντας τη Γη από το κέντρο του

σύμπαντος, γέμισε το σύμπαν με πιθανότητες και δυνατό-

τητες, εκ των οποίων ο πλανήτης μας κι εμείς αποτελούμε

μόνο μία. Ταυτόχρονα, ο Καρτέσιος προτείνοντας το

δυισμό πνεύματος και σώματος, εγκαινίασε τη σύγχρονη

επιστήμη και τεχνολογία. Ο άνθρωπος τέθηκε απέναντι

στον εξωτερικό, υλικό κόσμο και με αυτοπεποίθηση άρχισε

να τον ανατέμνει και αναδημιουργεί βάσει των επιδιώξεών

του. Παράλληλα όμως, και έκτοτε, η επιστημονική αυτή

αισιοδοξία δεν έπαψε να συνοδεύεται και από ένα βαθύ

υπαρξιακό άγχος, από μια αίσθηση ερήμωσης του πνεύ-

ματος στον αχανή κόσμο της ύλης που μας καταβροχθίζει.

Αυτή η αισιοδοξία και αυτό το άγχος αποτελούν την τροφή

της επιστημονικής φαντασίας έως σήμερα. Η πίστη μας

στην επιστήμη φέρνει σύμφυτο μαζί της και το φόβο μη

τυχόν και αυτή η πίστη κλονιστεί. Πρόκειται για το είδος της

αποκαλυπτικής επιστημονικής φαντασίας που μιλά για μια

αποκάλυψη όχι θεολογική, αλλά φριχτά υλική, απότοκου

ενός βακτηριδίου που ξέφυγε από το εργαστήριο ή της

σχάσης του ατόμου σε μια βόμβα.

Στην ταινία, η επιστήμη αποτυγχάνει, καθώς κανείς δεν

μπορεί να κατανοήσει τον άγνωστο ιό που εξαλείφει τις

αισθήσεις. Κι εμείς, παρακολουθούμε ένα ζευγάρι, μια

επιδημιολόγο κι έναν σεφ, να προσπαθούν να εξισορ-

ροπήσουν τη βαθμιαία εκπτώχυνση του βιώματος που

κομίζουν οι αισθήσεις, χτίζοντας την ερωτική τους σχέση

Οι πιο πολλές σκηνές διαδραματίζονται στο πολυτελές

εστιατόριο όπου δουλεύει ο ήρωας. Αναπτύσσοντας ένα

πανέξυπνο εύρημα, η ταινία μας δείχνει τις προσπάθειες

του εστιατορίου να μαγειρεύει με τρόπο που θα ανταποκρί-

νεται στις διαδοχικές απώλειες: φαγητό ακραία πικάντικο

όταν χάνεται η όσφρηση, πιο τραγανό ώστε να ακούγεται

όταν χάνεται η γεύση, πορώδες όταν απομένει η αφή,

γεμάτο χρώματα όταν ξεμένουμε στην όραση, αρνούμενο

να σερβίρει μόνο «λίπη και υδατάνθρακες», δηλαδή μόνο

τη ζωική αναπαραγωγή του είδους μας.

Ο Χέγκελ κάπου φέρνει το περίφημο «παράδειγμα της

πατάτας» και θεωρεί τη βιολογική μας θρέψη ως ένα

πρωταρχικό άνοιγμά μας στον κόσμο. Δαγκώνοντας την

τροφή, δαγκώνουμε και ένα κομμάτι του εξωτερικού μας

κόσμου. Το έτερο και ξένο (μια πατάτα), καθώς αλέθεται

στο στομάχι μας καθίσταται ίδιο με εμάς. Μαζί με την

τροφή χωνεύουμε τον κόσμο – δεν τον κατανοούμε όμως.

Και βέβαια, «για ποια κατανόηση λέτε;» θα μπορούσε

να ρωτήσει ο έτερος φιλόσοφος Ντέιβιντ Χιουμ, όταν

για αυτόν το μόνο στο οποίο έχουμε πρόσβαση είναι τα

δεδομένα των αισθήσεών μας, όταν το μόνο που έχει

εγκυρότητα είναι αυτό «που μας φαίνεται», αυτό ακριβώς

που χάνουνε οι ήρωες της ταινίας.

Θεωρητικολογήσαμε ακατάσχετα, απλουστευτικά και

επίτηδες. Και αυτό γιατί η ταινία με αμηχανία χειρίζεται

τις προσωπικές και κοινωνικές συνέπειες του «οξέως

συνδρόμου απώλειας των αισθήσεων». Ωστόσο, εκεί

που αξίζει πραγματικά είναι στο ό,τι μας παραδίδει ένα

ιδιαίτερο και πολύ ενδιαφέρον «πείραμα σκέψης» γεμάτο

θεωρητικές προεκτάσεις.

Αξιολόγηση: ***

Δημήτρης Δρένος //

ΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ Ο ΑΡΤΟΣ

www.nibblingthevisible.blogspot.com

φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ / ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ / Ο ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΗΠΟΣ / ELLES / ΣΟΥΠΕΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ /// 31ο ΦΕΣΤΙΒAΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡAΦΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες


ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ(THE AVENGERS)Σκηνοθεσία: Τζο Γουίτον

Παίζουν: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Κρις Ίβανς, Μαρκ Ράφαλο, Κρις Χέμσγουορθ, Σκάρλετ

Τζοχάνσον, Τζέρεμι Ρένερ, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Γκουίνεθ Πάλτροου


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1&5&7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&2&10, VILLAGE COSMOS 4&5&6&7&9

Σίγουρα δεν είμαι ο κατάλληλος για να

γράψω αυτό το κείμενο. Πέραν του γεγο-

νότος ότι δεν αρθρογραφώ καλά γενικότερα,

στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν διαθέτω

και την απαραίτητη «παιδεία», τουτέστιν ούτε

με τα κόμικς έχω ιδιαίτερη σχέση ούτε έχω

δει τα αντίστοιχα έργα που προϋπήρχαν των

«Avengers», απλά μάλλον έτυχε να είμαι ο

μόνος από το έντυπο που έχει δει ήδη τους

«Εκδικητές», οπότε... here I am..

Όχι βέβαια, ότι είναι αναγκαίο να έχεις παρακολουθήσει τα «Iron Man», «Captain America»,

«Thor» και «Hulk» για να δεις την περιγράφουσα ταινία, σίγουρα όμως βοηθάει λίγο παραπάνω

για την κατανόηση της μυθολογίας των ηρώων, αλλά, σε αρκετά σημεία, και της ίδιας της

ιστορίας. Ο Λόκι, για παράδειγμα, ο κακός της υπόθεσης, είναι αδερφός του Θορ. Θέλοντας

να πάρει εκδίκηση (sic) από τον αδερφό του, επειδή του στέρησε το βασίλειο του Άσγκαρντ, θα

δημιουργήσει έναν στρατό από εξωγήινα πλάσματα και με την βοήθεια ενός κύβου παραγωγής

ενέργειας θα προσπαθήσει να καταστρέψει την Γη. Τροχοπέδη σ’ αυτήν του την απόπειρα θα

είναι ο Νικ Φιούρι, διευθυντής της Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α.Σ, ο οποίος θα συγκεντρώσει όλους (σχεδόν)

τους ήρωες της Marvel και θα μας προσφέρει ένα από τα πιο χορταστικά pop-corn movies!

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπεις όλους αυτούς τους υπερήρωες μαζί, παιγμένους

μάλιστα κι από τους ηθοποιούς που τους ενσάρκωναν στις μεμονωμένες τους ταινίες, με

εξαίρεση τον Μαρκ Ράφαλο που υποδύεται τον Χαλκ, αφού δυστυχώς ο Έντουαρντ Νόρτον

δεν τα βρήκε με την παραγωγή. Σημαντικό ρόλο στο επίτευγμα παίζει ο άνθρωπος που κάθεται

στην καρέκλα του σκηνοθέτη, ο Τζος Γουίτον, ένας από τους πιο εμπνευσμένους δημιουρ-

γούς της αμερικάνικης τηλεόρασης, ενώ πέρα από τη δράση, τα εφέ και τα υπέροχα οπίσθια

της Σκάρλετ Τζοχάνσον, αυτό που μένει περισσότερο είναι οι ατάκες του Ρόμπερτ Ντάουνι

Τζούνιορ (Iron Man), o οποίος για μια ακόμη φορά κλέβει την παράσταση. Τίμιο μπλοκμπάστερ

κι αξίζει τα λεφτά του.

Αξιολόγηση: ***Ορέστης Μανασής

ELLESΣκηνοθεσία: Μαλγκορζάτα ΣουμόφσκαΠαίζουν: Ζιλιέτ Μπινός, Αναϊς Ντεμουστιέ, Γιοάνα Κούλιγκ


ΒΑΚΟΥΡΑ 1

Η αρχική ιδέα της αποτύπωσης του φαινομένου του

επί χρήμασι έρωτα μέσα από μία γυναικεία οπτική και

με γνώμονα τη γυναικεία σεξουαλικότητα, είναι πολύ

ενδιαφέρουσα. Η πάντα δροσερή και φρέσκια Ζιλιέτ

Μπινός αποτελεί τον ιδανικό στυλοβάτη, τα προβλή-

ματα όμως στην ταινία της Πολωνής Μαλγκορζάτα

Σουμόφσκα είναι μάλλον λειτουργικά. Ως προς τη

δομή της ταινίας, τα διάφορα επίπεδα αφήγησης δεν

προκαλούν σύγχυση, αντιθέτως σε ικανοποιητικό βαθμό

δένουν μεταξύ τους. Η κυριότερη ένστασή μας παρουσιάζεται όταν διαπιστώνουμε πως δεν

μας προσφέρεται τίποτα πιο ουσιαστικό ή βαθύ επί του θέματος. Πέρα από το ότι η ζωή μίας

νεαρής πόρνης μοιάζει ολίγον εξιδανικευμένη, χωρίς ιδιαίτερες πρακτικές ή ψυχολογικές

δυσχέρειες, δεν επιχειρείται ουσιαστική εμβάθυνση στα κίνητρα και τα συναισθήματα των

πρωταγωνιστριών.

Η αρχική υπόνοια μοιάζει να μας ψιθυρίζει ότι η εκπόρνευση ενδέχεται να κυριαρχεί στη ζωή

μας, ανεξάρτητα από το αν δηλώνουμε «πουτάνα» ως επάγγελμα. Το σκέλος αυτό σύντομα

αποφορτίζεται και αυτό που μένει είναι η ανάδειξη της καταπιεσμένης σεξουαλικότητας του

αρχέτυπου της αστής, ανεξάρτητης επιτυχημένης συζύγου και μητέρας, σε ένα περιβάλλον

άνυδρο ερωτικά και ψυχολογικά. Η προσπάθεια ταύτισης της ερευνήτριας μίας εξωτικής αλή-

θειας με το περιεχόμενο αυτής της αλήθειας δεν πείθει, είναι πρόχειρη και λίγο καταναγκαστική.

Οι δε στιγμές κορύφωσης και λύσης, δεν ανεβάζουν τον πήχη της έντασης και ακολούθως

της εξιλέωσης, αρκετά ψηλά. Θα ήταν ίσως φρονιμότερο να αρκεστεί η σκηνοθέτιδα σε ένα

τόνο υποβλητικό, ο οποίος επιτέλεσε τον ρόλο του μια χαρά όταν έκανε την εμφάνισή του.

Αξιολόγηση: **Γιώργος Παπαδημητρίου

Ο ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΗΠΟΣ (WE BOUGHT A ZOO)Σκηνοθεσία: Κάμερον Κρόου

Παίζουν: Ματ Ντέιμον, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Τόμας Χέιντεν Τσερτς, Κόλιν

Φορντ, Μάγκι Ελίζαμπεθ Τζόουνς, Άνγκους Μακφέιντεν, Ελ Φάνινγκ,

Πάτρικ Φιούτζιτ, Τζον Μάικλ Χίγκινς


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 6&8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8&9, VILLAGE COSMOS 1&2

Πώς διαχειρίζεται κανείς την

απώλεια; Δεν υπάρχουν συντα-

γές και στάνταρτ. Εξάλλου, δεν

υφίσταται κάποιο είδος «πονό-

μετρου» που να αξιολογεί το

μέγεθος. Όλα τα συναισθή-

ματα βιώνονται διαφορετικά

από άνθρωπο σε άνθρωπο. Τι

κάνει λοιπόν ο Μπεν όταν χάνει

την όμορφη και νεοτάτη σύζυγό

του κι έχει τη φροντίδα ενός 14χρονου γιου και μιας 3χρονης κορούλας;

Αγοράζει έναν μισοπαρατημένο ζωολογικό κήπο με στόχο να τον επανα-

λειτουργήσει. Γιατί; Επειδή ήταν κοινό όνειρο με τη σύζυγό του. Ωστόσο, το

εγχείρημα δεν είναι εύκολο, κοστίζει οικονομικά, παρότι έχει κληρονομήσει

ένα αξιοσέβαστο χρηματικό ποσό και το κυριότερο έχει να αντιμετωπίσει

την αντίδραση του γιου του. Ακούγεται λίγο κουφό αλλά προέρχεται από

τα κιτάπια της πραγματικότητας, καθότι η ιστορία βασίζεται σε αληθινά

περιστατικά της ζωής ενός Άγγλου δημοσιογράφου ονόματι Μπένζαμιν

Μίι. Βέβαια, ο Κρόου έχει διαφοροποιήσει την πραγματική ιστορία όπου

με την εν ζωή ευρισκομένη σύζυγο έγινε η μετακόμιση, με στόχο την

επαναλειτουργία του Κήπου. Δεν ξέρω αν η αλλαγή αυτή δημιούργησε

μεγαλύτερο δραματουργικό ενδιαφέρον. Πάντως, το ενδιαφέρον της ταινίας

πηγάζει μεν από την παραξενιά της - δεν αγοράζεις συχνά ένα ζωολογικό

κήπο για να πνίξεις ή να απαλύνεις την θλίψη σου - αλλά και τις δυσκολίες

του εγχειρήματος με τις συνακόλουθες αντιδράσεις των χαρακτήρων. Η

διαχείριση της αντίδρασης του γιου, οι οικονομικές δυσκολίες, η άγνοια

του Μπεν γύρω από την λειτουργία ενός ζωολογικού κήπου δίνουν κάποιο

ενδιαφέρον στην πλοκή. Αλλά από ένα σημείο και μετά είναι προβλέψιμα

όλα. Το όλο εγχείρημα βασίζεται στο μότο, «ολοκληρώνω αυτό που σχε-

διάσαμε μαζί και δεν προλάβαμε ελέω μοίρας ». Είναι μια συνηθισμένη

αντίδραση αυτών που πενθούν αγαπημένα πρόσωπα.

Αξιολόγηση: ** Γιάννης Ν. Γκακίδης

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ MAKEΔONIKON τηλ. 2310 261 727

ταινίες


ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ (LES NEIGES DU KILIMANDJARO/ THE SNOWS OF KILIMANJARO)

Σκηνοθεσία: Ρομπέρ Γκεντιγκιάν

Παίζουν: Αριάν Ασκαρίντ, Ζαν-Πιερ Νταρουσέν, Ζεράρ Μεϊλάν, Μεριλίν Καντό,

Γκρεγκουάρ Λεπρένς- Ρενγκέ


ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2η εβδομάδα)

Οι Γάλλοι, φέτος, έχουν αποδειχτεί ικανοί για το καλύ-

τερο, αλλά και για το χειρότερο, όπως π.χ. στον ανούσιο,

καλλιγραφικό «Οίκο ανοχής». «Τα χιόνια του Κιλιμά-

ντζαρο» (καμιά σχέση με την ομότιτλη, παλιά, ερωτική

περιπέτεια), του εξηντάρη, εκ Μασσαλίας, άγνωστου

στην Ελλάδα, παραγωγού, σκηνοθέτη (με 17 ταινίες στο

ενεργητικό του), ηθοποιού και σεναριογράφου Ρομπέρ

Γκεντιγκιάν, που προβλήθηκαν στο περσινό Φεστιβάλ

Καννών, στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα», ανήκουν αναμφίβολα στην πρώτη κατηγορία. Ρεαλιστικός

κινηματογράφος, γυρισμένος στην Μασσαλία και τα περίχωρα, με ήρωες τον εργατικό κόσμο του

λιμανιού και των συνδικάτων, που τους ενσαρκώνουν με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ως επί το πλείστον,

οι στενοί φίλοι του σκηνοθέτη, κατά το σύνηθές του, επικεντρώνεται στην κρίση που βιώνει όλη η

Ευρώπη, και άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με σκληρότητα και γνήσια συγκίνηση και αγάπη για τον

άνθρωπο, μας θέτει σύγχρονα ηθικά διλήμματα που δύσκολα μπορούν ν’ απαντηθούν με σιγουριά. Ο

Μισέλ, πρόσφατα απολυθείς και μέλος μαχητικού συνδικάτου, ετοιμάζεται, μετά από ένα δώρο που

κάνουν σ’ αυτόν και την σύζυγό του οι φίλοι του από το σωματείο αλλά και τα παιδιά του, να φύγει για

μια μαγευτική εβδομάδα στο Κιλιμάντζαρο, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο. Μια ληστεία, όμως,

θα τους στερήσει τόσο τα χρήματα όσο κι ένα μέρος από την πίστη στον εαυτό και τα ιδανικά τους,

παρεμποδίζοντας αυτό το όνειρο. Πόσο δε, μάλλον, όταν ο Μισέλ ανακαλύπτει πως την ληστεία

την έχει διαπράξει ένας νεαρός άνεργος, πρώην εργάτης (ένας πολύ καλός Γκρεγκουάρ Λεπρένς-

Ρενγκέ) με τον οποίο δούλευαν μαζί, και είναι προστάτης των δυο ανήλικων αδελφών του. Έτσι, το

ταξίδι στην Αφρική θ’ αρχίσει να φαντάζει, όλο και περισσότερο σαν μια ουτοπική πολυτέλεια και

ο Μισέλ θα βρεθεί ξαφνικά αντιμέτωπος με το τι έχει συμβεί στον ίδιο αλλά και στην γενιά του όλα

αυτά τα χρόνια! Μια ποιητικότατη, βαθιά ρεαλιστική, βραδυφλεγής στην αρχή, αισιόδοξη (ας μη

ξεχνάμε πως πρόκειται για ταινία μυθοπλασίας) αλλά και άκρως πολιτική ταινία, που θα σας ζεστάνει

τη καρδιά και αποδεικνύει περίτρανα την υπεροχή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου. Το μπράντι

Μεταξά έχει την χιουμοριστική τιμητική του.

Αξιολόγηση: ****Αχιλλέας Ψαλτόπουλος

ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ (L’APOLLONIDE (SOUVENIRS DE LA MAISON CLOSE)/ HOUSE OF TOLERANCE) Σκηνοθεσία: Μπερτράν Μπονελό

Παίζουν: Σελίν Σαλέτ, Γιασμίνα Τρίνκα, Αντέλ Χαενέλ, Άλις Μπαρνόλ,

Χαφσία Χερζί, Ιλιάνα Ζάμπεθ, Νοεμί Λόβσκι, Ξαβιέ Μπουβουά


ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (2η εβδομάδα)

Ο Μπερτράν Μπονελό είναι ένας σκηνοθέτης που γυρίζει άρτιες

εικαστικά ταινίες, οι δημιουργίες του συμμετέχουν (συνήθως) στο

φεστιβάλ των Καννών και ασχολείται με το σεξ με τρόπο... παρεξη-

γήσιμο. Στον «Πορνογράφο» (2001) ας πούμε είχε μια σκηνή γυναι-

κείου αυνανισμού που συζητήθηκε. Στον «Τειρεσία» (2003) το όνομα

του αρχαίου μάντη κουβαλάει Βραζιλιάνος τρανσέξουαλ - και ναι,

υπάρχει μπόλικο σεξ (αλλά σαφέστατα και εντονότατα μια αίσθηση

τραγωδίας). Στην τελευταία του ταινία μεταξύ των άλλων βλέπουμε

μια πόρνη να δακρύζει λευκό, παχύρρευστο... σπέρμα! Κι όμως, μην

τρομάζετε! Δεν είναι προκλητικές για την πρόκληση οι ταινίες του.

Ιδίως η τελευταία του, παρά τον τίτλο της, παρά το πολύ γυναικείο

γυμνό, είναι... αντι-κούκου! Τι προσπαθεί να κάνει ο σκηνοθέτης; Να

μας παρουσιάσει την καθημερινότητα νεαρών κι όχι τόσο νεαρών

γυναικών που γίνονται πουτάνες και ζουν μέσα σε έναν οίκο ανοχής

στο Παρίσι στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Βλέπουμε

πως τρώνε, πως πλένονται, πως συζητάνε, πως περιποιούνται η μία την

άλλη. Τα όνειρά τους, τις ελπίδες τους, τους ερωτές τους, τα αστεία

τους. Μια 15χρονη κοπέλα στέλνει γράμμα για να γίνει μέλος του

μπουρδέλου - τι άλλο θέλετε ως δυναμική διεκδίκηση της γυναικείας

χειραφέτησης; Από την άλλη, όλες οι κοπέλες είναι εγκλωβισμένες

στο ρόλο τους ως αντικείμενα πόθου επί πληρωμή, ως σκεύη για να

ικανοποιούνται οι φαντασιώσεις πλούσιων πελατών: άλλος θέλει να

γαμεί μια γκέισα, άλλος ένα ρομπότ, άλλος τη βρίσκει υπερβολικά

με τη σαμπάνια... Η αναπαράσταση της εποχής είναι προσεγμένη και

τα στοιχεία που μας μεταφέρονται για τη ζωή στον οίκο ανοχής δεν

απέχουν καθόλου από ότι συνέβαινε τότε στην πραγματικότητα. Οι

αναχρονισμοί τύπου «Nights in white satin» έχουν την πλάκα τους,

η χαρακωμένη κοπέλα φέρνει στο νου τον Χιθ Λέτζερ ως τζόκερ, η

διάρκεια είναι μεγάλη όμως, κάποιες σκηνές επαναλαμβάνονται και

το φινάλε λέει το προφανές. Θέλει, πάντως, θεατές που να μην έχουν

εκπαιδευτεί να βλέπουν μόνον ταινίες με 30 cut το δευτερόλεπτο...

Αξιολόγηση: **Θόδωρος Γιαχουστίδης

ΣΟΥΠΕΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣΣκηνοθεσία: Γεώργιος Παπαϊωάννου

Ηθοποιοί: Δημήτρης Βαϊνάς, Πάρης Παπαδόπουλος, Όλγα

Σφέτσα, Τάσος Μασιάς, Σπύρος Παπαναούμ


ΦΑΡΓΚΑΝΗ

Υπάρχουν ταινίες σοβαρές και ταινίες σοβαροφανείς, υπάρχουν ταινίες ασόβαρες σε κάθε τομέα,

υπάρχουν όμως ενίοτε και ταινίες που στοχεύουν εξαρχής στο να αποθεώσουν τον έτοιμο να απο-

δεχθεί έναν «ψαγμένο χαβαλέ» θεατή: σ’ αυτές ανήκει εξ ολοκλήρου και χωρίς καμιά αμφιβολία

ο «Σούπερ Δημήτριος», που έφτασε ως το βραβείο κοινού του πρόσφατου Φεστιβάλ Κινηματο-

γράφου Θεσσαλονίκης. Και είναι αλήθεια ότι δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε να βραβευθεί

πουθενά αλλού αυτός ο πρώτος Έλληνας υπερήρωας, παρά μόνο στην πατρίδα του, την οποία και

υπερασπίζεται απ’ αέρος!

Ό,τι κλισέ διαβάσατε, ακούσατε, φανταστήκατε, νιώσατε για τη ζωή στην πόλη μας είναι εδώ,

ενωμένα, δυνατά: φραπέδες, πίτες με γύρο (και όχι σουβλάκια με γύρο!), Πύργοι Λευκοί και του

ΟΤΕ, Σέιχ Σου ως τόπος κακών, αλλά και «Μακεδονία ξακουστή του... Αη Δημήτρη η χώρα, που

έδιωξες τους FYROMιανούς κι ελεύθερη είσαι τώρα»! Ο φοβερός και τρομερός πολιούχος της

μεγάλης φτωχομάνας είναι κατ’ ουσίαν εκείνος που ενσαρκώνεται στον δημοσιογράφο - σωτήρα

στο κωμικά βλάσφημο καλτ φιλμάκι της τρομερής παρέας, που σκαρφίστηκε τούτη τη z movie, για

να μας χαρίσει ένα πολύτιμο χασκόγελο σε χαλεπούς (προεκλογικούς πια) καιρούς.

Μην αναζητήσετε τίποτα εκλεπτυσμένο, υπόγειο και ελαφρά σατιρικό, γιατί απλούστατα στην περί-

πτωση τούτου του ακραίου τρελοσουρεαλιστικού εφευρήματος μοναδικό αίτημα είναι το ξαλάφρωμα

από τις συμβάσεις και τις συμφορές που μας ταλαιπωρούν. Από τον ελληνισμό στον χριστιανισμό, με

μια στάση στην... Καμάρα για να δούμε τη Χρυσή Ιερουσαλήμ (!), ο Σούπερ Δημήτριος απαγορεύει

τα πολλά - πολλά ήδη από το πρώτο κακότεχνο πλάνο του. Γιατί να έχουμε μεγάλες απαιτήσεις

άλλωστε, αφού χάριν αυτού δεν κινδυνεύουμε από κανέναν;

Αξιολόγηση: **Δημοσθένης Ξιφιλίνος

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ταινίες


Παίζονται επίσης...

ΝΑΥΜΑΧΙΑ (BATTLESHIP)

Σκηνοθεσία: Πίτερ Μπεργκ

Παίζουν: Τέιλορ Κιτς, Μπρούκλιν Ντέκερ,

Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Ριάνα, Ταντα-

νόμπου Ασάνο, Λίαμ Νίσον


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 3&4, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 4&11, VILLAGE COSMOS 3&4&5&10 (2η εβδομάδα)

Σίγουρα θα είδατε το ελληνικό «Η Αλίκη

στο Ναυτικό». Βάλτε λοιπόν στη θέση του

Κωνσταντάρα τον Νίσον, του Παπαμιχαήλ

τον Κιτς και της Βουγιουκλάκη τη Ντέκερ,

προσθέστε λίγο «Η κόρη μου η σοσια-

λίστρια», «Η Αρχόντισσα κι ο Αλήτης»,

μπόλικα εφέ, δράση και τεχνολογία και

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ(THE CABIN IN THE WOODS)Σκηνοθεσία: Ντριου Γκοντάρ

Παίζουν: Κρίστεν Κόνολι, Κρις Χέμσγου-

ορθ, Ρίτσαρντ Τζένκινς, Μπράντλεϊ Γουί-

ντφορντ, Τζέσι Γουίλιαμς


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2&4, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3&6, VILLAGE COSMOS 1&3 (3η εβδομάδα)

Μια παρέα έξι νέων καταλήγει… σ’ ένα

μικρό σπίτι στο δάσος προκειμένου να

περάσουν ένα αξέχαστο διήμερο. Και…

όντως ο στόχος τους επιτυγχάνεται. Γίνε-

ται της μουρλής, ατέλειωτες κραυγές,

κουβάδες αίμα κι ένα φινάλε που ξεπερ-

νάει κάθε φαντασία (ή φαντασίωση). Δεν

βαρύτητα, όπως τα περισσότερα παραμύθια. Επίσης, πρέπει να υπάρχουν

αδιευκρίνιστες ερμηνείες κι ένας απερίσκεπτος σκηνοθέτης. Τέλος,

χρειάζεται γενική ακαλαισθησία και επιπλέον αισθητική αναλγησία.

Λοιπόν, είναι δύσκολη υπόθεση η άσχημη ταινία.

Παρόλ’ αυτά, στην ταινία επικρατεί γενικευμένη ολιγοφρένεια. Για του

λόγου το αληθές: είδα την ταινία σε πολυκινηματογράφο της Νέας

Υόρκης, μαζί με έναν κάουμποϊ (!) που απηύδησε και έφυγε στη μέση

(ο κάουμποϊ!). Λίγες φορές μπορεί να συναντήσει κανείς τέτοιο άδολο

κρετινισμό επί της οθόνης. Οι ηθοποιοί μου φαίνονταν ευήθεις, ο σενα-

ριογράφος αήθης κι ο σκηνοθέτης κακοήθης. Και ανάλγητος επιπλέον.

Εξηγώ: το χιούμορ ήταν ακατάληπτο και ανέλπιδο· η ακολουθία των

δραματικών επεισοδίων προβλέψιμη και πληκτική· οι ερμηνείες γκροτέσκες· ο βιασμός του παιδικού μύθου ανελέητος: στους

τίτλους του τέλους, οι ηθοποιοί χορεύουν όπως στο Bollywood! Σταματώ εδώ την ανάλυση: δεν αντέχουν όλα τα έργα ανάλυση.

Αξιολόγηση: •

Ρωμανός Σκλαβενίτης

Cafe de Flore, Άθικτοι, Οι καλοκαιρινές μου διακοπές, Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ, Τιτανικός StreetDance 2, Λόραξ, Πειρατές!

ταινίες

αυτό ήταν!

Η αλήθεια είναι πως στην «Αλίκη» υπάρχει γέλιο, υπάρχουν ατάκες, υπάρ-

χουν χαρακτήρες, υπάρχει σενάριο. Η «Ναυμαχία» τορπιλίζεται από την

ανάγκη να ξεπεράσει παρόμοιες εμετίλες τύπου «Μέρα Ανεξαρτησίας»,

«Περλ Χάρμπορ», «Αρμαγεδδών» και φυσικά «Transformers». Όλα είναι

τόσο προσχηματικά που τέτοιο story συναντάται μόνο σε ταινίες πορνό. Η

ευκολία να βγάζεις γκόμενα, να σε δέχονται (αν και ρεμάλι) στο ναυτικό

(που υποτίθεται είναι δύσκολο σώμα), να τα βάζεις με πιο νοήμονα, αλλά

και απείρως δυνατότερα πλάσματα, να νικάς και να μένεις αλώβητος μετά

από τόσο σαματά, υποδεικνύουν νηπιώδες σενάριο.

Ακόμη και στα video games υπάρχει ιστορία, πλοκή, βαθμός δυσκολίας. Υποτίθεται ότι το φιλμ βασίζεται στο ομώνυμο επιτραπέ-

ζιο παιχνίδι της Hasbro, αλλά αυτό δεν αναιρεί τη στοιχειώδη σοβαρότητα πάνω στην οποία έπρεπε να διαπλέει η ταινία. Ποιος

οξύνους νους σκέφτηκε να γνωρίσει το ρεμάλι και την κόρη ενός αρχιναυάρχου βραδιάτικα, σε ένα τυχαίο μπαρ, ζητώντας

(αυτή) μπουρίτο κοτόπουλο κι εκείνος να σκοτώνεται (και να παρανομεί) κλέβοντας συσκευασμένη τροφή από κλειστό mini

market; Πού νομίζεις ότι είσαι καλή μου; Στα Friday’s; Στα McDonalds; Ή μήπως στα Burger King; Κι αφού οι εξωγήινοι είναι

τόσο έξυπνοι, ισχυροί και αστακοπλισμένοι, πώς γίνεται καθώς πλησιάζει το φινάλε της ταινίας να νικιούνται από κάτι στο οποίο

μέχρι πρότινος ήταν άτρωτοι;

Α, δεν ανέφερα και την παρθενική κινηματογραφική εμφάνιση της Ριάνα. Καλή σταδιοδρομία κούκλα μου!

Αξιολόγηση: •

Γιάννης Τοτονίδης

θα σας χαλάσω το στόρι, αλλά ας πούμε πως οι νέοι πρέπει να πεθάνουν

διότι αυτό τους αξίζει. Διότι είναι ωραίοι. Διότι έχουν δύναμη και πάθος.

Διότι είναι αυθάδεις. Διότι είναι αμαρτωλοί. Διότι είναι ερωτικοί με σφρι-

γηλά σώματα. Διότι έχουν αυτό που δεν έχουν οι άλλοι. Πάθος. Τόλμη.

Δύναμη. Ανεμελιά. Διότι πιστεύουν πως είναι άφθαρτοι. Πως δεν θα

πεθάνουν ποτέ. Ο ίλιγγος γι’ αυτούς είναι παιχνίδι. Η ταχύτητα. Τα λάθη.

Ναι, βεβαίως, οι νέοι πρέπει να τιμωρηθούν με χίλιους δυο τρόπους. Κι

αφού στον πραγματικό κόσμο αυτά δεν γίνονται (τουλάχιστον όχι τώρα),

ευτυχώς έχουμε τις ταινίες τρόμου και τα σπλάτερ για να βάλουν τα

πράγματα στη θέση τους και να δώσουν πνοή στη συλλογική φαντασίωση

της τιμωρίας. Ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Ντριου Γκοντάρ παίζει όλα τα κλισέ στα δάχτυλά του. Έτσι, καταφέρνει ένα

τριπλό κόλπο: να θρέψει το θηρίο μέσα μας που διψάει για φρέσκο νεανικό αίμα, να παρωδήσει το είδος με αγάπη σχολιάζοντας

ταυτόχρονα πολύ εύστοχα την ίδια τη φύση των ταινιών (σπλάτερ) τρόμου και να κλείσει με ένα φαντασμαγορικό και οργιαστικό

φινάλε. Καιρό είχαμε να δούμε μια τόσο απολαυστική αιματηρή ταινία με τόσο χιούμορ, χαβαλέ, ωραίες ατάκες και με τόση

ευπρόσδεκτη πρωτοτυπία να αναδύεται μέσα από όλα τα κλισέ του κόσμου. Στο κάτω κάτω της γραφής, αν οι νέοι είναι να

πεθάνουν τιμωρημένοι για την αμαρτία τους να είναι νέοι, τουλάχιστον ας το κάνουν με στιλ, έτσι δεν είναι;

Αξιολόγηση: ***

Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος

ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ(MIRROR MIRROR)Σκηνοθεσία: Τάρσεμ Σινγκ

Παίζουν: Τζούλια Ρόμπερτς, Λίλι Κόλινς,

Άρμι Χάμερ, Νέιθαν Λέιν, Μάρε Γουίνι-

γκαμ, Μάικλ Λέρνερ, Σον Μπιν


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 6, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 5&7&8, VILLAGE COSMOS 1&7&8 (3η εβδομάδα)

Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να

φτιάξεις κάτι πραγματικά ανόητο. Καταρ-

χάς, το σενάριο πρέπει να είναι αμβλύνων.

Πράγμα δύσκολο, γιατί πρόκειται για τη

Χιονάτη, ένα παραμύθι το οποίο όλοι

γνωρίζουν και διαθέτει συναισθηματική Ταβέρνα Ουζερί Βασ. Ηρακλείου 35 στοά Μοδιάνο τηλ. 2310 279006


Στα... μπάζα η ιστορία της Θεσσαλονίκης;Ποιος να μιλήσει για τα κτίρια, την ώρα που οι άνθρωποι γονατίζουν από την κρίση; Κι όμως.

Η συζήτηση αυτή είναι απαραίτητη, σε μια χρονιά που η Θεσσαλονίκη γιορτάζει.

Είναι γνωστό πως τα διατηρητέα και γενικότερα εκατοντάδες αξιόλογα αρχιτεκτονικά δείγματα

στον αστικό ιστό αφέθηκαν στο έλεος του καιρού, καθώς η πολιτεία αδιαφορεί, ο δε Δήμος

Θεσσαλονίκης παραμένει αδύναμος μπροστά στην απώλεια της ιστορικής μνήμης.

Η πολιτεία είναι διαχρονικά απούσα από την προστασία αυτών των κτιρίων, δεδομένου ότι

δεν υπάρχουν καν κίνητρα για τους ιδιοκτήτες να αναπαλαιώσουν, να επισκευάσουν και

να διατηρήσουν τα μνημεία που έχουν στην κατοχή τους, ώστε να τα αξιοποιήσουν κιόλας.

Κάποιοι θεωρούν πως το χρέος τους εξαντλείται στην έκδοση ενός χαρτιού που χαρακτηρίζει

διατηρητέο ένα κτίσμα.

Ήδη η αλλοίωση του ιστορικού οικισμού της Άνω Πόλης είναι εμφανής. Το ίδιο ισχύει και για

μια σειρά από «πυρήνες» στο ιστορικό κέντρο της πόλης, όπως η περιοχή του Αγίου Μηνά ή

της πλατείας Χρηματιστηρίου κτλ. Μια σειρά από σημαντικότατα βιομηχανικά κτίρια εξαφα-

νίζονται και μαζί τους εξαφανίζεται η... ψυχή της πόλης. Ακόμη και οι καπναποθήκες, που

προγραμματίζονται εδώ και μια δεκαετία να αποκατασταθούν, παραμένουν αναξιοποίητες.

Η αποκατάσταση και επανάχρηση αυτών των κτιρίων θα μπορούσε να συμβάλει ευεργετικά

στη διάσωσή τους. Σήμερα όμως η γραφειοκρατία «σκοτώνει» ακόμη και το παλιό τελωνείο της

Θεσσαλονίκης, τον επιβατικό σταθμό του λιμανιού, που παρά τα σχέδια για άμεσες επεμβά-

σεις προκειμένου να παύσει να είναι επικίνδυνο, ακόμη και να καταρρεύσει, γραφειοκρατικά

«αγκάθια» δεν επέτρεψαν τη σωτηρία του.

Και ανάμεσα στα ήδη διατηρητέα, υπάρχουν και 245 κτίρια που είναι υπό διατήρηση και έχουν

ξεχαστεί από όλους. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται αξιόλογα δείγματα, όπως κτίρια του μεσοπολέμου,

που έχουν ευρωπαϊκές επιρροές και αξιόλογους αρχιτέκτονες αλλά και κτίρια «κολλητά» με

διατηρητέα, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι τους.

Ανάμεσά τους τα διώροφα των ιστορικών αγορών Μπεζεστένι, Βλάλη - Βατικιώτη και Άθωνος,

αλλά και το κτίριο της Παλαιών Πατρών Γερμανού, που παρά τις διαβεβαιώσεις δε διατήρησε

τα αξιόλογα αρχιτεκτονικά στοιχεία του, κτίρια στις οδούς Πάικου και Καποδιστρίου, αλλά και

θύλακες στην Εγνατία (41, 43, 47), απέναντι από το Καραβάν Σαράι, στην Ίωνος Δραγούμη ή

στην ευρύτερη περιοχή του Αλκαζάρ.

Αυτών που επιβίωσαν από τον αρχιτεκτονικό ρατσισμό των εθνικιστών του Μεσοπολέμου,

που έβαζαν ως στόχο κάθε υπόλειμμα της οθωμανικής περιόδου της Θεσσαλονίκης. «Ποιος

μπορεί να μου εξηγήσει τον λόγον δια τον οποίον έμεινεν εκεί εις την σημαντικωτέραν γωνίαν

των οδών Βενιζέλου και Εγνατίας το πανάθλιον τζαμίον του Χαμζά; Αρχιτεκτονική αξία: Μηδέν!

Ιστορική αξία; Κάτω του μηδενός!», έγραφε για το όμορφο τέμενος ο Ν. Φαρδής στη «Μακε-

δονία» το 1934.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν είχαν χαρακτηριστεί υπό διατήρηση 260 αξιόλογα

κτίρια του ιστορικού κέντρου, περίπου 15 χάθηκαν. Τα υπόλοιπα 245 απλώς στέκονται περιμέ-

νοντας είτε να χαρακτηριστούν διατηρητέα είτε να ακολουθήσουν την τύχη των 15...

Οι τοπικοί φορείς οφείλουν να παρέμβουν αποτελεσματικά στη διάσωση της ιστορίας της Θεσ-

σαλονίκης. Άλλα μας δείχνει όμως το διατηρητέο της Αναγεννήσεως, που αποκαταστάθηκε

και επί τέσσερα χρόνια παραμένει ένα απλό «κουφάρι»...

Μιχάλης Τρεμόπουλος,

πρώην ευρωβουλευτής Οικολόγων Πράσινων, υποψήφιος Α’ Θεσσαλονίκης

AVANT PREMIEREΟ palmos965gr, σε συνεργασία με

την εταιρεία διανομής Village Films,

σας προσκαλούν στην πρεμιέρα της

ταινίας «Poker Face» του Χρήστου

Δήμα, με τους Άλκη Κούρκουλο,

Εύη Σαουλίδου και Αντώνη Καφετζό-

πουλο, την Δευτέρα 30 Απριλίου,

στις 19.30, στον πολυκινηματογράφο

VILLAGE COSMOS. Η είσοδος για το

κοινό είναι ελεύθερη με προσκλήσεις

που μπορείτε να εξασφαλίσετε μέσα

από διαγωνισμούς στις εκπομπές του

palmos965gr (2310 508950).

Next

Την Πρωτομαγιά βγαίνουν στις κινηματογραφικές αίθουσες της Θεσσαλονίκης οι ταινίες «21

Jump Street» των Φιλ Λορντ και Κρις Μίλερ, με τους Τζόνα Χιλ, Τσάνινγκ Τέιτουμ και Ice

Cube και «Poker Face» (για το οποίο θα γίνει avant premiere μια μέρα νωρίτερα). Την Πέμπτη

3 Μαΐου αναμένεται να προβληθεί και η ταινία «Στα όρια» (Rampart) του Όρεν Μόβερμαν με

τους Γούντι Χάρελσον, Μπεν Φόστερ και Σιγκούρνεϊ Γουίβερ.

σινεμά


Crossroads

Το 8ο Φόρουμ Συμπαραγωγών CROSSROADS ανακοινώνει

την έναρξη καταθέσεων για τα κινηματογραφικά σχέδια που

θα συμμετάσχουν στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσ-

σαλονίκης (2 - 11 Νοεμβρίου 2012).

Στόχος του CROSSROADS είναι να υποστηρίξει τους παραγω-

γούς ταινιών μυθοπλασίας μεγάλου μήκους, που σχετίζονται

με τις περιοχές της Μεσογείου, της Νοτιοανατολικής και της

Κεντρικής Ευρώπης.

Χαρακτηριστικά στοιχεία καταλληλότητας θα είναι παραγωγές

ή συμπαραγωγές από χώρες αυτών των περιοχών ή ταινίες των

οποίων συγκεκριμένα στοιχεία της ιστορίας τους συνδέονται με

αυτές τις γεωγραφικές περιοχές. Οι παραγωγοί των κινηματο-

γραφικών σχεδίων θα έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν

και να συζητήσουν τα σχέδιά τους επίσημα και ανεπίσημα με

συμπαραγωγούς, διανομείς, εκπροσώπους εταιριών πωλήσεων

(sales agents) και ειδικούς κορυφαίων τομέων παραγωγής.

Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων είναι η 9η Ιουλίου 2012 και

όλες οι πληροφορίες καθώς και η ηλεκτρονική αίτηση μπο-

ρούν να βρεθούν στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ: http://www.

filmfestival.gr

Καλλιτεχνική διευθύντρια του CROSSROADS είναι η Marie-

Pierre Macia και συντονίστρια του CROSSROADS είναι η

Αγγελική Βέργου.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την διαδικασία

υποβολής αίτησης, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Αγγελική

Βέργου στο 210 8706005 ή στο [email protected]

σινεμά

31ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κωνσταντινούπολης

Φεστιβάλ υψηλού επιπέδουΑποστολή: Στράτος Κερσανίδης

Για μια ακόμη χρονιά το διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ που πραγματοποιείται στην «πιο όμορφη

πόλη του κόσμου» κέντρισε το ενδιαφέρον του κινηματογραφόφιλου κοινού. Οι Τούρκοι θεατές τίμη-

σαν με την παρουσία τους όλα τα τμήματα του φεστιβάλ, αλλά περισσότερο ενδιαφέρον έδειξαν για

τις ταινίες του εθνικού τους τμήματος. Μία εκτίμηση που μπορώ να κάνω είναι πως χαρακτηριστικό

της φετινής τουρκικής παραγωγής ήταν η ανισότητα. Υπήρξαν δηλαδή ταινίες πολύ υψηλού επιπέ-

δου και άλλες που τις χαρακτήρισε η μετριότητα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι πως τον τουρκικό

κινηματογράφο απασχολεί πλέον πολύ συχνά το κουρδικό ζήτημα. Ένα θέμα ταμπού για την κοινωνία

της γείτονος, η οποία βιώνει το πρόβλημα με πολύ διαφορετικούς όρους από ό,τι οι ξένοι, άρα και

οι Έλληνες, που το παρακολουθούμε από κάποια απόσταση «ασφαλείας».

Η ταινία «Πέρα από το λόφο» (φωτό), του Εμίν Αλπέρ, η οποία κέρδισε τη Χρυσή Τουλίπα, είναι μια

εξαιρετική προσέγγιση στο ζήτημα του «άλλου», του διαφορετικού. Μέσα από τη συνάντηση μιας

οικογένειας -ο πατέρας δέχεται την επίσκεψη του γιου και των δυο εγγονών του- ο σκηνοθέτης θέτει

ένα ακανθώδες ζήτημα. Οι «άλλοι» είναι οι νομάδες, που ζουν πέρα από το λόφο και κλέβουν τις

κατσίκες, όπως υποστηρίζει ο πατέρας. Στο στόχαστρο του σκηνοθέτη είναι η κοινωνική διαδικασία

δημιουργίας εχθρών.

Η ταινία τιμήθηκε και με το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI)

Το βραβείο σκηνοθεσίας κέρδισε ο Ζεκί Ντεμίρκουμπουζ για την εξαιρετική ταινία «Εντός». Έχοντας

ως κεντρικό χαρακτήρα τον Μουχαρέμ, ο Ντεμίρκουμπουζ, διασκευάζει το «Υπόγειο» του Φιοντόρ

Ντοστογιέφσκι, σε μια ταινία εσωτερική και απαισιόδοξη. Μέσα από τον Μουχαρέμ, ο σκηνοθέτης

εξετάζει τις υπαρξιακές αγωνίες του ατόμου. Η συγκλονιστική ερμηνεία του Ενγκίν Γκιουναϊντίν στο

πρωταγωνιστικό ρόλο, του χάρισε το βραβείο ανδρικής ερμηνείας.

Το μεγάλο βραβείο της επιτροπής κέρδισε η ταινία «Ίχνος» του Μ. Ταϊφούρ Αϊντίν. Η 80χρονη Σερι-

στάν, αποφασίζει μαζί με το γιο της Μίρζα και την εγγονή της Χέβι, να επιστρέψει στην πόλη του,

από όπου είχε εκδιωχθεί βίαια πριν από 20 χρόνια και κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη. Στο ταξίδι

όλα τα γεγονότα που είχε ζήσει η Σεριστάν και τα κρατούσε μυστικά αρχίζουν να επανέρχονται.

Τη Χρυσή Τουλίπα στο Διεθνές τμήμα κέρδισε η Τζούλια Λόκτεφ με την ταινία «Ο πιο μοναχικός

πλανήτης». Η ταινία εστιάζεται στη σχέση ενός ζευγαριού, του Άλεξ και της Νίνας, που αποφάσισαν

να κάνουν ένα ταξίδι στον Καύκασο, πριν από το γάμο τους. Το ζευγάρι και ένας οδηγός που έχουν

μαζί τους, προχωρούν και όλα είναι φυσιολογικά. Όταν όμως συμβαίνει κάτι όλα θα αλλάξουν. Θα

πέσει σιωπή ανάμεσα στον Άλεξ και τη Νίνα, ο Καύκασος πλέον δεν αποτελεί παρά το σκηνικό μιας

σχέσης που δοκιμάζεται.

Το Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής για το διεθνές τμήμα, κέρδισε η ταινία «Όσλο, 31 Αυγούστου» του

Γιοακίμ Τρίερ. Είναι η ιστορία του 34χρονου Άντερς ο οποίος βγαίνει από το κέντρο αποτοξίνωσης

και νιώθει απομακρυσμένος από όλη την προηγούμενη ζωή και τις σχέσεις του. Μια σπαρακτική

ιστορία για τα αδιέξοδα των νέων ανθρώπων του 21ου αιώνα, τη μοναξιά και τη μελαγχολία του

σύγχρονου ανθρώπου που προβλήθηκε πριν λίγες εβδομάδες και στη Θεσσαλονίκη.

Η Διεθνής Ομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), βράβευσε από το διεθνές τμήμα,

την ταινία «Ανεμοδαρμένα ύψη» της Αντρέα Άρνολντ, μια εξαιρετική μεταφορά του ομώνυμου

μυθιστορήματος της Έμιλι Μπροντέ - ταινία που επίσης είδαμε στη χώρα μας.

Μετά από την τελετή λήξης του φεστιβάλ προβλήθηκε η τελευταία ταινία των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι,

«Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει» η οποία κέρδισε τη Χρυσή Αρκούδα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.

Η ταινία είναι γυρισμένη σε φυλακές υψίστης ασφαλείας και το θέμα της είναι η προετοιμασία του

ανεβάσματος του σεξπιρικού έργου «Ιούλιος Καίσαρας» από τους φυλακισμένους. Οι Ταβιάνι στή-

νουν και ολοκληρώνουν ένα αληθινό έργο τέχνης. Χτίζουν μια καθημερινότητα με το σεξπιρικό έργο

να εισβάλει στα κελιά μετατρέποντας τη φυλακή σε θεατρική σκηνή. Ένα αληθινό κινηματογραφικό

αριστούργημα από δύο δημιουργούς που σκηνοθετούν με πάθος και φρεσκάδα αποδεικνύοντας

έμπρακτα τη σχετικότητα του χρόνου.

Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: [email protected]

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

(συνέχεια από τη σελίδα 1)

Για τις προσκλήσεις:

- Σε ότι αφορά το «Ολύμπιον» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο

του πρωτοσέλιδου (για αυτήν την εβδομάδα: «Η πιο μεγάλη ώρα

είναι τώρα»)

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε

τον τίτλο «Elles»

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 2) θα πρέπει να συμπληρώσετε

τον τίτλο «Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ»

- Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον

τίτλο «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο»

- Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο

«Σούπερ Δημήτριος»

Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία κερδίζουν ένα εισιτήριο για την

ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωριστά και

για τους τέσσερις κινηματογράφους (έξι αίθουσες) αλλά προφανώς

δεν μπορεί κάποιος να κερδίσει για όλους.

Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά

τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook

το απόγευμα της Παρασκευής. Κι επειδή οι συμμετοχές είναι πάρα

πολλές δεν έχουμε τη δυνατότητα να ενημερώνουμε και όσους δεν

κερδίζουν πρόσκληση - ζητάμε συγνώμη για αυτό. Από τη στιγμή που

θα ειδοποιηθούν οι νικητές μέχρι το πέρας της κινηματογραφικής

εβδομάδας μπορούν να δουν την ταινία για την οποία κέρδισαν το

εισιτήριο με επίδειξη της ταυτότητάς τους στο ταμείο του αντίστοιχου

κινηματογράφου. Καλή προβολή!


Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(MO

VIE

S L

TD

)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (I

EF

IME

RID

A.g

r)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(C

ITY

PR

ES

S)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(TV

XS

)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(CIN

ED

OG

S)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος*

(SE

VE

NA

RT

.gr)

Ιωσ

ήφ Π

ρω

ιμά

κης

(MO

VIE

S F

OR

TH

E M

AS

SE

S)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(MA

D T

V)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ *** *** *** * **** *** ** * **

ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ *** **** *** ** *** ****

Ο ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΗΠΟΣ ** * ** * ** ** ** ****

ELLES ** ** ** **ΣΟΥΠΕΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ *** ** ** * ** ** **

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ **** **** *** *** *** **** **** *** *** ****

ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ ** **** ** * *** ** ** *** •

ΝΑΥΜΑΧΙΑ * * ** • * * •

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ *** ** * ***** *** *** *** • *****

ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ * • ** *** ** ** ** ** • ****

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)σινεμά

Γράφει ο Γιώργος Παπαδημητρίου

FILM NOIRΣκηνοθεσία: Ντι Τζαντ Τζόουνς, Ρίστο ΤοπαλόφσκιΜε τις φωνές των: Μαρκ Κέλερ, Μπετίνα Ντέβιν, Ρότζερ ΤζάκσονΗΠΑ, Σερβία: 2007Διάρκεια: 97’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

Ο όρος «φιλμ νουάρ», αν και γαλλικός, αναφέρεται σε αμερικά-

νικες ταινίες των δεκαετιών του ’40 και του ’50, οι οποίες συγκε-

ντρώνουν μία σειρά από θεματολογικά και υφολογικά χαρακτηρι-

στικά. Ο «γαλλισμός» του όρου δεν είναι τυχαίος, καθότι οι Γάλλοι

θεωρητικοί Νίνο Φρανκ και Ζαν - Πιερ Σαρτιέ ήταν οι νονοί του,

ενώ οι, επίσης Γάλλοι, Ρεϊμόν Μπορντ και Ετιέν Σομετόν συνέτα-

ξαν την πρώτη εμπεριστατωμένη και συγκεντρωτική μελέτη των

στοιχείων που όριζαν το πεδίο του νέου genre. Ο όρος μάλλον

προήλθε από τη σειρά μυθιστορημάτων «Serie Noire», η οποία

κυκλοφορούσε στη Γαλλία και περιελάμβανε τόσο μεταφράσεις

αμερικανικών hard-boiled αστυνομικών μυθιστορημάτων όσο

και πονήματα Γάλλων συγγραφέων που βάδιζαν στα χνάρια των

διάσημων Αμερικάνων εκπροσώπων του είδους (Ντάσιελ Χάμετ,

Ρέιμοντ Τσάντλερ, Τζέιμς Κέιν κτλ).

Ποια είναι λοιπόν τα υφολογικά στοιχεία του φιλμ νουάρ; Έντονα

κοντράστ μεταξύ άσπρου και μαύρου, εξπρεσιονιστικός φωτισμός,

σκιασμοί, παραμορφωτικές αντανακλάσεις, στρεβλωμένες γωνίες

λήψης, φετιχιστική χρήση συμβόλων (πιστόλια, αναπτήρες, ελι-

κοειδείς σκάλες), σκηνές κινηματογραφημένες σε νυχτερινά και

βροχερά τοπία, οπτικά τρικ που δημιουργούν αίσθηση εγκλεισμού

και ασφυξίας. Όσο για τα θεματολογικά, αυτά περιλαμβάνουν μία

μόνιμη αίσθηση καταραμένου και αναπόφευκτου, χαρακτήρες που μπαλαντζάρουν ασταμάτητα ανάμεσα στον ξεπεσμό

και τη μεγαλοπρέπεια, ανάμεσα στο ξεπούλημα και των ηρωισμό, γυναίκες που χύνουν δηλητήριο, μία χροιά περιθωρίου

και αποξένωσης, μία έντονη υφή υπαρξιακής απόγνωσης και αδιεξόδου. Μία μάλλον γοητευτική σούμα, δεν συμφωνείτε;

Διόλου παράξενη λοιπόν η διαχρονική σαγήνη που έχει ασκήσει το φιλμ νουάρ, στις παραδοσιακές του μορφές όσο και

στις άπειρες παραλλαγές του, σε σχεδόν κάθε σινεφίλ ψυχή.

Μία από αυτές τις ψυχές είναι και ο Σέρβος σεναριογράφος και συν-σκηνοθέτης (μαζί με τον, επίσης Σέρβο, Ρίστο

Τοπαλόφσκι) αυτής της ταινίας, ο οποίος εμφανίζεται στους τίτλους της ταινίας με το ψευδώνυμο D. Jud Jones (Ντι

Τζαντ Τζόουνς). Εξηγώντας την επιλογή του ψευδώνυμου, ο σκηνοθέτης εξηγεί πως εχθρεύεται τη λογική της ταύτισης

ενός ανθρώπου με το έργο του, διατρανώνοντας παράλληλα την πεποίθησή του πως ένα έργο έχει ζωή ανεξάρτητη από

αυτή του δημιουργού του. Όπως μας ενημερώνει, δεν θα συναντήσουμε ποτέ ξανά το όνομα D. Jud Jones, το οποίο

έχει ως επιθυμητό προορισμό να χαθεί στη λήθη της κινηματογραφικής ιστορίας…

Η εναρκτήρια σκηνή λοιπόν, στην πρώτη και τελευταία ταινία του κυρίου D.Jud Jones είναι πολλά υποσχόμενη. Ένα

νουάρ animation, ένα βροχερό σκηνικό δολοφονίας, η οποία πραγματοποιήθηκε ακριβώς κάτω από τη διάσημη πινακίδα

«HOLLYWOOD», που εποπτεύει το Λος Άντζελες αφ’ υψηλού, ένας πιθανός δράστης που πάσχει από αμνησία και ξεκινά

το προσωπικό ταξίδι αυτογνωσίας. Τοπίο εν ολίγοις, το οποίο υπόσχεται μία βόλτα στην boulevard of broken dreams.

Οι neon πινακίδες λαμποκοπούν μέσα στο ασπρόμαυρο φόντο, το Λος Άντζελες ήταν ανέκαθεν the place to be για

τους Ιππότες της Νεό-Νουάρ Τραπέζης, από τον Τζακ Νίκολσον στο «Chinatown» ως τον Ράιαν Γκόσλινγκ στο «Drive».

Η αμνησία ως κινητήριος μοχλός, η απώλεια της ταυτότητας, η ανοικοδόμησή της από το μηδέν. Όσο ανακαλύπτει

τον εαυτό του ο ήρωάς μας τόσο τον σιχαίνεται, το πρόσωπο είναι άραγε ο καθρέφτης της ψυχής ή η ψυχή επιβιώνει

ακόμη και σε ένα διαφορετικό πρόσωπο; Το μουσικό σκορ του Μαρκ Κέλερ, μεθυστικό. Ως εδώ καλά και αποδεκτά.

Μονάχα ως εδώ όμως.

Τα εμφανώς πενιχρά μέσα παραγωγής έχουν αντίκτυπο στο εικαστικό – αισθητικό αποτέλεσμα, προσδίδοντας μία χροιά

φτηνού κινούμενου σχεδίου αλλά ουδόλως θα σταθούμε σε αυτό το μειονέκτημα, πέρα από μία απλή επισήμανση. Το

κυριότερο πρόβλημα έγκειται στο μπαστάρδεμα της νουάρ μυθολογίας με... too much action δόσεις. Αρκετά με τα

ελικόπτερα και τα μπαζούκας, this ain’t noir. Το υπερβολικό ξεχείλισμα του σάντουιτς από νουάρ συστατικά, μία ακόμη

κακή ιδέα. Προσπαθείς να πάρεις μία τεράστια μπουκιά και τίποτα δεν καταλήγει στο στόμα σου. Μόνο και μόνο η

αίσθηση φόρου τιμής που αποτίνει στο φιλμ νουάρ, δημιουργεί μία σχεδόν ανεξήγητη θετική προδιάθεση για την ταινία.

Μία θετική προδιάθεση όμως, δεν είναι από μόνη της αρκετή...

Αξιολόγηση: **

videodrome-filmnoir.blogspot.com


κινηματογραφικήατζέντα

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262051): θέατρο: «Ο φυλακισμένος της διπλανής

πόρτας»

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα 1: Elles (18.30 – 20.30 – 22.30), Αίθουσα

2: Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ (18.30 – 20.45), Οίκος ανοχής (22.45)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Λόραξ (μεταγλωττισμένη: 18.45/ Σάββατο και

Κυριακή: 16.45), Cafe de Flore (20.30/ Παρασκευή, Σαββάτο και Κυριακή:

καμία προβολή), θέατρο: «Γομάρια με σαμάρια της Βουλής μας τα καμάρια»

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο (19.00 – 21.00

– 23.00)

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: Άθικτοι (18.30 – 20.45 – 23.00/ Σαβ-

βάτο: 20.45 – 23.00), Αίθουσα 2 «Παύλος Ζάννας»: Η αίσθηση του έρωτα

(19.00 – 21.00 – 23.00)

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Σούπερ Δημήτριος (19.00 – 21.00 – 23.00)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.

gr): Αίθουσα 1: Λόραξ (σε 3D/ μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 16.00),

Οι εκδικητές (σε 3D/ Πέμπτη έως Δευτέρα: 18.00), Τιτανικός (σε 3D: Πέμπτη

έως Δευτέρα: 21.00/ Τρίτη και Τετάρτη: 17.15), Poker Face (Τρίτη και Τετάρτη: 21.00 – 23.10), Αίθουσα 2: Λόραξ (μεταγλωττισμένη:

18.10), Το μικρό σπίτι στο δάσος (Πέμπτη έως Δευτέρα: 20.10 – 22.20), Poker Face (Τρίτη και Τετάρτη: 20.00 – 22.10), Αίθουσα 3:

Πειρατές! (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 18.20/ Σάββατο και Κυριακή: 16.20 – 18.20), Ναυμαχία (20.20 – 23.00), Αίθουσα 4: Πειρατές!

(μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 17.30), Ναυμαχία (19.50 – 22.30), Το μικρό σπίτι στο δάσος (Τρίτη και Τετάρτη: 17.50),

Αίθουσα 5: Οι εκδικητές (σε 3D: 19.00 – 22.00/ Σάββατο και Κυριακή: 16.00 – 19.00 – 22.00), Αίθουσα 6: Καθρέφτη, καθρεφτάκι

μου (Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 18.40 – 21.00/ Σάββατο και Κυριακή: 16.20 – 18.40 – 21.00/ Τρίτη και Τετάρτη: 18.00), Οι

καλοκαιρινές μου διακοπές (Πέμπτη έως Δευτέρα: 23.15), Ο ζωολογικός μας κήπος (Τρίτη και Τετάρτη: 20.15 – 22.50), Αίθουσα

7: Οι εκδικητές (20.00 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00 – 20.00 – 23.00), Αίθουσα 8: Ο ζωολογικός μας κήπος (Πέμπτη έως

Δευτέρα: 20.15 – 22.50/ Σάββατο και Κυριακή: 17.40 – 20.15 – 22.50), 21 Jump Street (Τρίτη και Τετάρτη: 18.30 – 20.50 – 23.10)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Λόραξ (σε 3D/ μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή:

12.30 – 14.30/ Τρίτη: 14.40), Οι εκδικητές (σε 3D: 16.30 – 19.30 – 22.30), Αίθουσα 2: Οι εκδικητές (17.30 – 20.30 – 23.30/ Σάβ-

βατο, Κυριακή και Τρίτη: 14.30 – 17.30 – 20.30 – 23.30), Αίθουσα 3: Άθικτοι (Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 16.20 – 18.50 –

21.20 – 23.50/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 16.20 – 18.50 – 21.20 – 23.50/ Τρίτη: 13.30 – 16.20 – 18.50 – 21.20/ Τετάρτη: 16.20

– 18.50 – 21.20), Το μικρό σπίτι στο δάσος (Τρίτη και Τετάρτη: 23.50), Αίθουσα 4: Ναυμαχία (17.30 – 20.10 – 22.45/ Σάββατο και

Κυριακή: 12.00 – 14.50 – 17.30 – 20.10 – 22.45/ Τρίτη: 14.50 – 17.30 – 20.10 – 22.45), Αίθουσα 5: Streetdance 2 (Πέμπτη, Παρα-

σκευή και Δευτέρα: 17.00 – 19.00 – 21.00 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 15.00 – 17.00 – 19.00 – 21.00 – 23.00/ Τρίτη:

13.00 – 15.00 – 17.00 – 19.00 – 21.00/ Τετάρτη: 17.00 – 19.00 – 21.00), Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (Τρίτη και Τετάρτη: 23.00),

Αίθουσα 6: Λόραξ (μεταγλωττισμένη/ Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 16.40 – 18.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 14.50 – 16.40

– 18.20), Streetdance 2 (Πέμπτη έως Δευτέρα: 20.00), Το μικρό σπίτι στο δάσος (Πέμπτη έως Δευτέρα: 22.00 – 00.00), 21 Jump

Street (Τρίτη: 13.10 – 15.20 – 17.40 – 19.50 – 22.00/ Τετάρτη: 17.40 – 19.50 – 22.00), Αίθουσα 7: Πειρατές! (μεταγλωττισμένη:

16.10 – 18.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.15 – 14.20 – 16.10 – 18.10/ Τρίτη: 14.20 – 16.10 – 18.10), Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου

(20.00 – 22.10/ Παρασκευή, Σάββατο και Δευτέρα: 20.00 – 22.10 – 00.20), Αίθουσα 8: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (Πέμπτη, Παρα-

σκευή και Δευτέρα: 16.50 – 19.00 – 21.10 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.40 – 16.50 – 19.00 – 21.10 – 23.20), Ο ζωο-

λογικός μας κήπος (Τρίτη: 14.50 – 17.20 – 19.50 – 22.20/ Τετάρτη: 17.20 – 19.50 – 22.20), Αίθουσα 9: Ο ζωολογικός μας κήπος

(Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 17.20 – 19.50 – 22.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.50 – 17.20 – 19.50 – 22.20), Λόραξ

(μεταγλωττισμένη/ Τρίτη: 13.40 – 15.30 – 17.15/ Τετάρτη: 17.15), Poker Face (Τρίτη και Τετάρτη: 19.00 – 21.10 – 23.20), Αίθουσα

10: Οι εκδικητές (Παρασκευή και Δευτέρα: 18.30 – 21.30 – 00.30/ Πέμπτη και Τετάρτη: 18.30 – 21.30/ Σάββατο: 12.30 – 15.30

– 18.30 – 21.30 – 00.30/ Κυριακή: 12.30 – 15.30 – 18.30 – 21.30/ Τρίτη: 15.30 – 18.30 – 21.30), Αίθουσα 11: Πειρατές! (σε 3D/

μεταγλωττισμένη: 17.10/ Σάββατο, Κυριακή και Τρίτη: 13.10 – 15.10 – 17.10 ), Ναυμαχία (19.10 – 21.45/ Παρασκευή, Σάββατο και

Δευτέρα: 19.10 – 21.45 – 00.20)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Λόραξ (μεταγλωττισμένη/ Πέμπτη και Παρασκευή: 17.00/ Σάββατο και Κυριακή:

11.10 – 13.10 – 15.10 – 17.10/ Δευτέρα: 15.30 – 17.20), Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (Πέμπτη έως Κυριακή: 18.50 – 21.00), Το μικρό

σπίτι στο δάσος (Πέμπτη έως Κυριακή: 23.10/ Δευτέρα: 22.00 – 00.00), Ο ζωολογικός μας κήπος (Τρίτη: 13.00 – 15.30 – 18.10 –

20.50 – 23.20/ Τετάρτη: 15.30 – 18.10 – 20.50 – 23.20), Αίθουσα 2: Πειρατές! (μεταγλωττισμένη/ Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα:

15.20 – 17.20/ Σάββατο και Κυριακή: 11.20 – 13.20 – 15.20 – 17.20/ Τρίτη: 14.30 – 16.30 – 18.30/ Τετάρτη: 16.30 – 18.30), Ο ζωο-

λογικός μας κήπος (Πέμπτη έως Δευτέρα: 19.20 – 22.00 – 00.30), Poker Face (Τρίτη και Τετάρτη: 20.30 – 22.30 – 00.40), Αίθουσα 3:

Ναυμαχία (Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 16.00 – 18.30 – 21.10 – 23.40), Λόραξ (μεταγλωττισμένη/ Τρίτη: 13.20 – 15.10 – 17.00/

Τετάρτη: 17.00), 21 Jump Street (Τρίτη και Τετάρτη: 19.00 – 21.20), Το μικρό σπίτι στο δάσος (Τρίτη και Τετάρτη: 23.40), Αίθουσα

4: Πειρατές! (μεταγλωττισμένη/ Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 15.40 – 18.00/ Σάββατο και Κυριακή: 11.40 – 13.40 – 15.40 –

18.00/ Τρίτη: 13.40 – 15.50 – 17.40/ Τετάρτη: 15.50 – 17.40), Ναυμαχία (Πέμπτη έως Δευτέρα: 19.50 – 22.20 – 00.50), Οι εκδικη-

τές (Τρίτη: 19.30 – 22.40/ σε 3D/ Τετάρτη: 19.30 – 22.40), Αίθουσα 5: Λόραξ (μεταγλωττισμένη/ Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα:

15.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.00 – 15.50/ Τρίτη: 14.10 – 16.10 – 18.00/ Τετάρτη: 16.10 – 18.00), Οι εκδικητές (σε 3D/

Πέμπτη έως Δευτέρα: 17.40 – 20.30 – 23.20), Ναυμαχία (Τρίτη και Τετάρτη: 19.50 – 22.00 – 00.50), Αίθουσα 6: Πειρατές! (σε 3D/

μεταγλωττισμένη/ Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα 16.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.40 – 16.30), Οι εκδικητές (Τετάρτη:

16.00 – 18.50 – 21.40 – 00.30/ σε 3D/ Πέμπτη έως Δευτέρα: 18.40 – 21.30 – 00.20/ Τρίτη: 13.10 – 16.00 – 18.50 – 21.40 – 00.30),

Αίθουσα 7: Οι εκδικητές (Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 17.10 – 20.00 – 22.50/ Σάββατο και Κυριακή: 11.30 – 14.20 – 17.10 –

20.00 – 22.50), Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (Τρίτη: 13.30 – 15.40 – 17.50 – 20.00 – 22.10 – 00.20/ Τετάρτη: 15.40 – 17.50 – 20.00

– 22.10 – 00.20), Αίθουσα 8: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 17.20 – 19.30 – 21.50 – 00.00/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 12.50 – 15.00 - 17.20 – 19.30 – 21.50 – 00.00/ Τρίτη: 12.50 – 15.00 – 17.20/ Τετάρτη: 17.20), Poker Face (Τρίτη

και Τετάρτη: 19.40 – 21.50 – 00.00), Αίθουσα 9 (Comfort): Οι εκδικητές (Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα: 20.00 – 22.50/ Σάββατο

και Κυριακή: 17.10 – 20.00 – 22.50/ Τρίτη και Τετάρτη: 19.30 – 22.40), Αίθουσα 10 (Comfort): Ναυμαχία (Πέμπτη, Παρασκευή και

Δευτέρα: 21.10 – 23.40/ Σάββατο και Κυριακή: 18.30 – 21.10 – 23.40), Poker Face (Τρίτη και Τετάρτη: 19.40 – 21.50 – 00)

Documents

Film Noir - Issue 30