Föhn fotografencollectief exposeert Foto Universalis

Foto Universalis werkruimte, Kunstpodium T Noordstraat 86 Tilburg oktober 2009

Anjés Gesink

Anjés Gesink

Anjés Gesink

Anjés Gesink

Bob Verbruggen

Bob Verbruggen

Bob Verbruggen

Claudia den Boer

Claudia den Boer

Claudia den Boer

Erik Klein Wolterink

Erik Klein Wolterink

Erik Klein Wolterink

Jan van Wessel

Jan van Wessel

Jan van Wessel

Lisa Jacobs

Lisa Jacobs

Mariska van Zutven

Mariska van Zutven

Mariska van Zutven

Ria Kock

Ria Kock

Ria kock

Foto Universalis

Op 22 oktober 2009 opende in Kunstpodium T, Noordstraat 105 Tilburg, ´Foto Universalis´ de eerste expositie van het Föhn Fotografencollectief. Met de expositie ‘Foto Universalis’ onderzoeken de fotografen van Föhn de rol en betekenis van onze familiefotografie en het familiealbum in Nederland. In de expositie is zowel indivi-dueel werk te zien als een ruimte met daarin gezamenlijk fotowerk wat ter plekke gemaakt wordt van elkaars jeugdfoto’s. Het individuele werk van elke fotograaf reageert met name op de universele, maar als uniek erva-ren, fotomomenten in ons leven. Waar de ene fotograaf het gevoel van individualisme onderuit haalt, vult de andere fotograaf herkenbare momenten of ervaringen in. Momenten die anders uitblijven of niet zichtbaar zijn in een familiealbum. Deelnemende fotografen zijn: Anjès Gesink, Bob Verbruggen, Claudia den Boer, Erik Klein Wolterink, Jan van Wessel, Lisa Jacobs, Mariska van Zutven en Ria Kock. Foto Universalis is tot stand gekomen dankzij de inspirerende samenwerking met Hannes Wallrafen.

29-05-09Geachte heer Wallrafen, (.....) Wij zijn een fotografencollectief van 4 mannen en 6 vrouwen in de leeftijd van 25 tot 53 jaar. Allemaal in de laatste 2 jaar afgestudeerd van het AKV St.Joost waar we de studie Fotografie hebben gevolgd. Graag vragen wij uw ondersteuning bij ons volgende project Foto Universalis. U komt oor-spronkelijk uit de documentaire fotografie en heeft zich gaandeweg geconcentreerd op de geënsceneerde fotografie waarbij gedichten en verhalen een belangrijke rol speelden. Het is deze combinatie tussen fictie en realiteit waarin u ons goed zou kunnen ondersteunen. (....) Als collectief zijn we onze gezamenlijke basis aan het ontdekken. Elke stap is voor ons een nieuwe. Exposeren bij kunstpodium T hoort bij die ontwikkeling. Om het beeld wat te verhelderen kan ik wel een aantal kenmerken van het collectief aangeven: 1) We zijn allemaal documentaire fotografen die de grens met de autonome fotografie op zoeken. 2) ieder van ons houdt zich bezig met mensen, menselijk gedrag of de invloed van mensen op hun omgeving. 3) We zijn betrokken bij de wereld om ons heen en onderzoeken de wereld met onze camera. 4) Selecteren en verhalen bouwen is wat we geleerd hebben tijdens de opleiding. Een enkeling onderzoekt de fotografie an sich. We merken vooral door-dat we een eenheid vormen in de manier waarop we met elkaar kijken en bespreken. We delen een enorme gedrevenheid en werklust. Onze namen zijn Anjés Gesink, Bob Verbruggen, Claudia den Boer, Erik klein Wolte-rink, Fleur Kooiman, Jos Vogelpoel, Lisa Jacobs, Jan van wessel, Ria kock en Mariska van Zutven, samen zijn we Föhn. Ik hoop dat u een helder idee heeft gekregen van ons verzoek. Maar ik wacht eerst vol spanning uw eerst reactie op deze mail af.Vriendelijke Groeten, Fotografencollectief Föhn

04-06-09Beste Hannes Wallrafen, Dank je voor je reactie. Wij zijn hier heel erg blij mee! Het feit dat u blind geworden bent is voor ons juist één van de redenen uw begeleiding te vragen. Wij dachten aan u omdat u, wat ons betreft, niet alleen een meester voor ons kunt zijn wat betreft fotografie en de kracht van een beeldverhaal! (....) Het in-teresseert ons hoe u in uw werk heeft moeten veranderen nadat u blind bent geworden en wat u daar in tegen bent gekomen; Hoe vernieuwt zich het idee? Wij denken, dat u ons ook op dat gebied veel inzicht kunt geven. 09-09-09Beste Hannes, Graag willen we je nog bedanken voor de tijd, energie en meesterschap die je beschikbaar hebt gemaakt voor ons platform. Wij waren erg blij met al je input en de concentratie die je het gesprek gaf. Na die zaterdagmiddag is een kleiner groepje van 3 personen bij elkaar gaan zitten om een aantal knopen door te hak-ken. Zij hebben besloten dat we ons fotowerk, voor deze expositie, richten op het thema “familiealbum”. Ik zal de teks waarin dit thema uitgewerkt wordt ook in deze mailen verwerken. Het wordt daarom best een lange mail. Ik hoop dat je dit niet erg vind? Met het thema “familiealbum” heeft iedereen de opdracht gekregen zijn eigen fotoalbums door te spitten op zoek naar beelden die voor iedereen herkenbaar zijn. Deze foto’s hebben we afgelopen zaterdag bij elkaar gelegd om te kijken wat het oplevert. De meeste van ons kennen elkaar nu zo’n 5 jaar, maar dit leek een nieuwe kennismaking omdat, met je jeugd- en familiefoto’s op tafel, je toch weer nieuwe en andere dingen van elkaar te weten komt. We zijn op zoek gegaan naar overeenkomsten, verschil-len en paralellen. Ook is er gesproken over de mogelijkheden die er zijn om vanuit deze foto’s nieuw werk te maken. Alle platformleden scannen hun foto’s en maken het, met gebruik van internet, beschikbaar voor ieder

ander platformlid. Elk lid mag vrij beschikken over de familiefoto’s van de ander en daar, voor de komende expositie mee doen wat hij, of zij, wil. Er mag dus gekozen worden om de oude fotografie te gebruiken; of om van daar uit nieuw werk te maken. Het volgende stukje tekst gaat over het familiealbum en is het resultaat van de brainstorm-avond van Lisa Jacobs, Bob Verbruggen en Claudia den Boer: Hallo, Gisteravond hebben Lisa, Bob en ik bij elkaar geze-ten in een poging om knopen door te hakken en concrete richting te gevenaan onze komende expositie. Hieronder het resultaat: Iedereen kent wel het gevoel dat de wereld te snel gaat en je er vanaf wilt stappen. Mede door allerlei nieuwe technologieënen daarmee gepaarde maatschappelijke ontwikkelingen, lijkt het of de wereld sneller gaat dan eerdere tijden. Je kunt het niet tegenhouden, je wordt erin meegesleurd, of je wil of niet. er We bespreuren een verlangen naar het verleden, waarin de wereld simpeler was en trager bewoog. Toen we met Föhn begonnen was de insteek om het per-soonlijke proces te versnellen; een ingreep om het proces te versnellen, elkaar als beginnende fotografen ondersteunen in onze individuele beroepspraktijk. Inhoudelijk: de wil en het verlangen om elementen in het leven van nu te vertragen. In dit willen zakelijk versnellen en tevens inhoudelijk vertragen wringt het, schuurt het. Daarnaast zijn we als indivi-duele fotografen zeer divers en schuurt dat ook. De toegevoegde waarde van Föhn zit hem in het schuren. Waar het schuurt zijn het de tegenstellingen die kunnen verhelderen, toevoegen, op zichzelf interessant zijn, uitspraak doen of nieuwe vragen op kunnen roepen. Doorschakelend naar het concrete onderwerp voor de expositie, is het familiealbum een concreet onderwerp wat hierop aan kan sluiten. Dit herbergt 3 aspecten in zich; 1) Foto’s conserveren momenten, een bepaald punt in de tijd. Is als een ‘artifact’ wat vasthoudt aan dingen die onherroepelijk veranderen. Zoals Susan Sonntag schreef; ‘A photograph is both a pseudo-presence and a token of absence.’ In plaats van het te hebben over de toekomst, kunnen we het hebben over dit verlangen om vast te houden, wat indirect ook iets zegt over de toekomst waar we steeds over gesproken hebben. De spanning van het gegeven toekomst zit hem in het feit dat we er geengrip op hebben. Dat het onbekend is. Dat we het niet weten. Voor velen van ons voelt dat haast onnatuurlijk; als mensen hebben we vaak de neiging controle uit te oefenen op dingen waar we feitelijk geen controle over hebben, wellicht uit angst, angst om los te laten. In het familiealbum wordt ook vastgehouden aan dingen die eens waren en nu anders zijn. 2) We willen ons presenteren als collectief. Wanneer we elkaars familiealbum naast elkaar leggen, zullen we ongetwijfeld eenzelfde soort beelden vinden. In een samenleving die zeer individualistisch is ingesteld kiezen we toch grotendeels dezelfde momenten om in beeld vormte geven in het familiealbum. Dat roept de vraag op; wat zegt dat over ons mens-zijn? Hoe individualistisch zijn we eigenlijk? En als we kijken naar de dingen die er echt toe doen in het leven, verlangen we dan niet allemaal naar hetzelfde? In de uitwerking hiervan kunnen we spelen met zowel positieve als negatieve as-socciaties bij het begrip ‘collectief’ (ten opzichte van de zogenaamde individualiteit waarop de samenleving gestoeld is). Of de gaten invullen; de gaten van de momenten die er ook toe doen in een mensenleven, maar nooit in een album staan. Ook in deze twee suggesties tot uitwerking kunnen we het laten ‘schuren’, wringen. 3) Tegelijkertijd ligt dit heel dicht tegen een fenomeen in de fotografie als geheel aan; ‘de gevonden fotografie’. Dit kan ook een insteek zijn om een uitspraak te doen over wat bij een aantal van ons enige irritatie oproept of zich over verbaasd(of niet?). Dit verhaal is uitgemond in een ‘opdracht’ voor aanstaande zaterdag 5 sept, bestaande uit twee delen. Deel 1: Neem foto’s uit je eigen familiealbum mee van de volgende gebeurtenissen:- verjaardagsfeest 1ste verjaardag- foto waarop je boos bent- waarop je grote-mensen-spullen aan hebt- in de efteling/dierenpark/kinderboerderij (met het hele gezin)- waarop je eet - com-munie/doop- klassenfoto en de headshots die daarbij gemaakt worden. Deze digitaliseer je; 10x15 cm 150 dpi en stuur het naar Dropbox. Deel 2: Reactie op je eigen foto’s. Kan in tekst en/of beeld. Groet,Bob, Lisa, Claudia Beste Hannes, Ik hoop dat ik je duidelijk heb kunnen maken waar we nu mee bezig zijn en wat de vorderingen zijn? Zaterdag j.l. hebben we elkaars foto’s bekeken en besloten dat we met dit thema als basis verder willen voor de expositie. Iedere fotograaf , 8 van de 10 werken mee, krijgt de kans zijn individuele visie op ons collectieve privéfotoalbum vorm te geven. Van de 5 expositieruimtes is daarom besloten om één ruimte in te gaan richten met ons collectieve werk. Iedereen levert familiefoto’s aan en werkt tijdens de expositie, om en om, aan de inrichting van deze ruimte. 23 Oktober beginnen we, tijdens de opening, met één enkele babyfoto op een witte muur. In de overige 4 ruimtes hangt ons individuele werk. Hele Hartelijke groeten, Föhn25-09-09 Hallo, n.a.v. de uitgebreide mail heb ik Hannes Wallrafen gesproken. Hij is erg enthousiast over de richting die we in zijn gegaan en nodigt ons uit de vorderingen te bespreken in zijn atelier in Amsterdam. Waarschijnlijk 7 oktober as (woensdag) eventueel kan het ook 6 of 8 oktober in de vroege avond.. Komt dit uit? Gr Mariska

Gezamelijk werk

Gezamelijk werk

Gezamelijk werk

Gezamelijk werk

Gezamelijk werk

Gezamelijk werk

Colofon

Fotografencollectief Föhn is een samenwerkingsverband van voormalig AKV|St.Joost studenten en is opge-richt in 2008. De fotografen van Föhn voelen zich met elkaar verbonden omdat zij in hun fotografiestijl vrij-wel allemaal balanceren op de grens tussen autonome- en documentaire fotografie. Daarnaast initiëren alle fotografen eigen fotografieprojecten én werken zij in opdracht. Deze overeenkomsten worden echter door elke fotograaf op een geheel eigen manier uitgewerkt dankzij de verschillende leeftijden, zienswijzen en ach-tergronden van de fotografen. Binnen Föhn vind je een intrigerende veelzijdigheid die elkaar aanvult en een onderwerp vanuit verschillende visies ontleedt.

Foto Universalis is een digitale publicatie van fotografencollectief föhnhttp://www.fohnfotografie.nlpost@fohnfotografie.nl®fotografie: Anjès Gesink, Bob Verbruggen, Claudia den Boer, Erik Klein Wolterink, Jan van Wessel, Mariska van Zutven, Ria Kock en Lisa Jacobsrealisatie: Mariska van Zutvenomslagfoto: Ria KockDit project met digitale publicatie en bijbehorende expositie zijn mede mogelijk gemaakt dankzij Fuji, BKKC en Kunstpodium T.Wij danken familie, vrienden en vakgenoten voor hun niet aflatende steun en geloof in ons werk. © Niets van deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toe-stemming van Fotografencollectief Föhn.

© Föhn Fotografencollectief 2011