Rozw

ójosob

isty..Zd

rowie..

Recen

zje..M

edytac

ja..Fin

anse..C

oachin

g

NetworkingPierwszarandkaz biznesem

RozwójJak zacząćwcześniewstawać?

PodróżeTramping:światw zasięguplecaka

FinanseSześćczynnikówsukcesu

ZdrowieJeść ?czy odżywiaćsię ?oto jestpytanie!

RozwójSztukamotywacji

Rozw

ójosob

isty..Zd

rowie..

Recen

zje..M

edytac

ja..Fin

anse..C

oachin

gSpis treści

Finanse4/Sześć czynników sukcesu

Networking6/ Pierwsza randka z biznesem

Medytacja8/Dlaczego warto medytować?

Felieton10/ Stowarzyszenie dusz,

czyli dlaczego czytamy książkiRecenzje

12/Dziewczynki ze Świata Maskotek14/ Pokój z widkiem na Dunnes Stores

Rozwój15/Jak zacząć wcześnie wstawać?

20/Jak zamienić blog w bankomat?23/ Sztuka motywacji

26/ Niekontrolowane wniebowzięcie28/Problemy ludzi ze stosowaniem

prawa przyciągania30/Jak używać map myśli

do nauki gramatyki?31/Co jest dla Ciebie najlepsze...

32/O czym dzisiaj myślisz?Zdrowie

37/Jeść ? czy odżywiać się ?– oto jest pytanie!

40/Jakie powinny być właściwościwody pitnej?

Podróże43/Tramping: świat w zasięgu plecaka

Redaktor NaczelnaAleksandra Młynarczyka.mlynarczyk@lifestylemagazine.plDział Reklamy i PromocjiDominik Pawlikredakcja@lifestylemagazine.pl

Są takie dni, że nie wiemy co napisać.Tak jest i tym razem.

Już wiemy!Chcemy podziękować wszystkim

osobom, które współpracowały do tejpory przy tworzeniu magazynu.Szczególnie autorom, którzy na

początku drogi zaufali temuprojektowi. W trzecim numerze

przygotowaliśmy małą niespodziankę.Nową forma prezentacji treści w

postaci nagania wideo. Ciekawe coprzyniosą kolejne numery i jakie

wprowadzimy innowacje;­pSerdecznie zapraszam do czytania ikomentowania naszego magazynu.

Aleksandra Młynarczyk

Dominik Pawlik

by osiągnąć sukces na giełdzie mu­sisz wiedzieć co na taki sukces sięskłada. Dopiero wtedy, gdy rozło­żysz słowo „sukces” na czynnikipierwsze, będziesz wiedział nad

czym musisz pracować, aby osiągnąć sukcesi zarabiać pieniądze na giełdzie.

1. Trafność systemu inwestycyjne­go to stosunek procentowy udanych transakcjido ogólnej liczby zawartych transakcji. Mówiącogólnie jest to procentowa ilość podjęcia prawi­dłowych decyzji. Jeśli w przypadku 100 decyzjiinwestycyjnych, 40 razy podejmiesz trafne de­cyzje, dzięki którym zarobisz pieniądze to traf­ność takiego systemu wynosi 40%.

2. Względna wielkość zyskówi strat. Popatrz na swój system inwestycyjnyi zbadaj ile wynosi Twój przeciętny zysk z jed­nej udanej transakcji. Potem porównaj tą wiel­kość z przeciętną stratą wynikłą z podjęciabłędnej decyzji. Ten test pokaże Ci jak dużo mu­sisz podejmować trafnych decyzji, aby zarabiaćna giełdzie. Jeśli Twój system generuje Ci wię­cej błędnych sygnałów inwestycyjnych to żebyzarabiać na giełdzie przeciętna zyskowna trans­akcja musi przynosić więcej zysku niż wynosiprzeciętna strata wynikająca z błędnej decyzji.Pamiętaj, że aby zrobić takie badanie musiszjuż mieć dość dużą bazę danych wyników Two­jego systemu inwestycyjnego. Nie rób takich

porównań na podstawie pojedynczych przy­padków bo da Ci to zafałszowany obraz rzeczy­wistości.

3. Koszt inwestycji lub transakcji.Robiąc jakiekolwiek porównania musisz braćpo uwagę koszty takie jak prowizja maklerskaczy koszt prowadzenia rachunku maklerskie­go. Nie ujmując tych wielkości w swoich wyli­czeniach będziesz żył złudzeniami. To takjakby nie wliczać inflacji do stopy zwrotu osią­gniętej przez 30 lat inwestowania.

4/Finanse

Sześćczynnikówsukcesu

ASzść

czynników sukcesu1. Trafność systemu inwestycyjnego.2. Względna wielkość zysków i strat.3. Koszt inwestycji lub transakcji.4. Częstość transakcji.5. Wielkość kapitału.6. Model zarządzania wielkościąpozycji.

4. Częstość transakcji. Poczyńmy ta­kie proste założenia co do wcześniejszych czyn­ników, żeby zobaczyć jak ważna jestczęstotliwości zawierania transakcji. Załóżmy,że 50% Twoich decyzji inwestycyjnych jest traf­nych i tyle samo błędnych. Załóżmy także, żeśrednio na jednej prawidłowej decyzji zarabia­łeś 300 zł, a na jednej błędnej traciłeś 100 zł.Zawierając średnio 10 transakcji na miesiąc,miałeś pięć transakcji zyskownych i pięć strat­nych. Zarobiłeś więc 1500 zł i straciłeś 500, cow ogólnym rozrachunku pozwoliłoby Ci zaro­bić 1000 zł. Pomijam tu fakt, że przy tak małejilości transakcji mogłoby Ci się przydarzyć 10transakcji stratnych. Statystyka działa tylkow przypadku naprawdę dużych liczb (prawo du­żych liczb).Podejrzewam, że zarobek rzędu1000 zł jest mało satysfakcjonujący. Dlategozysk ten możesz zwiększyć przez zwiększenieTwojego kapitału, którym obracasz (o czy zachwilę powiem), większą skutecznością inwe­stycyjną bądź też… poprzez zwiększenie często­tliwości zawierania transakcji (oczywiście przyzałożeniu, że relacja przeciętnego zysku do stra­ty cały czas ma się jak 3:1 i cały czas zawierasz50% zyskownych transakcji).

5. Wielkość kapitału. Im większymkapitałem obracasz tym większe masz możliwo­ści. Im większą kwotą obracasz tym więcej zara­biasz, ale także więcej tracisz w przypadkubłędnej decyzji inwestycyjnej. Ważne jest jed­nak to, że przy dużym kapitale koszty, które po­nosisz są zaledwie ułamkiem kwoty, którąobracasz. Przy małym kapitale te same kosztymogą znacząco ograniczyć zyskowność Twoichinwestycji.

6. Model zarządzania wielkościąpozycji. Wielkość zajmowanej pozycji to licz­ba akcji, które kupujesz przemnożona przez ce­nę jednostkowa tych akcji. Innymi słowymówiąc wielkość pozycji to nic innego jak su­ma kapitału, jaką zainwestowałeś w daną trans­akcję. Jest to ważna kwestia w przypadkuświadomym zarządzaniu ryzykiem na giełdzie.Jeśli ustalasz sobie maksymalną dopuszczalnąstratę w stałej wysokości 2%, to będzie to różnakwota w zależności od tego czy otwierasz pozy­cję w wysokości 1000 zł czy 10.000 zł. Z dru­

giej strony jeśli ustalasz stała kwotędopuszczalnej straty, np. 200 zł. To będzie toinna wielkość procentowa w zależności od tegoczy zainwestujesz 2000 zł czy 200.000 zł

Jak pewnie zauważyłeś 4 pierwsze zasa­dy poświęcone są skuteczności systemu inwe­stycyjnego, a 2 ostatnie tematyce zarządzaniaryzykiem. Pytanie, która z tych zasad jest naj­ważniejsza? Wszystkie są ważne i wszystkiemusisz mieć na uwadze jeżeli chcesz zarabiaćna giełdzie. Najlepiej jest jednak wdrażać je pokolei. Powoli i solidnie zajmuj się kolejnymiczynnikami aż Twój system inwestycyjny bę­dzie niezawodny.

Robert Kajzerwww.growandgo.pl

5/Finanse

6/Networking

zy pamiętasz swoją pierwszą rand­kę? Ze spotkaniami networkingowy­mi jest dokładnie tak samo jakz pierwszą randką – rozmawiamy,obserwujemy, przyglądamy się i je­

śli widzimy, iż „coś zaiskrzyło” spotykamy siępo raz kolejny i kolejny…

Networking to sposób nawiązywaniakontaktów biznesowych oraz budowania swo­jej sieci kontaktów. Pomaga przede wszystkimw promocji swojej firmy, znalezieniu odpowied­niego kontrahenta lub klienta oraz podtrzymy­waniu relacji z innymi przedsiębiorcami.Networking jest także stosowany w poszukiwa­niu pracowników i szukaniu nowej pracy.

Spotkania networkingowe odbywają sięregularnie w większości miast w Polsce.Możesz uczestniczyć na przykład:­ w śniadaniach biznesowych BNI, www.bnipol­ska.pl­ w Arenie Biznesu (podczas której weźmieszteż udział w integracji np. nauce gry w ruletkę,tańcach brzucha czy grze wgolfa), www.arena­biznesu.pl­ w spotkaniach Kalendarza Sukcesu (połączo­nych z bezpłatnym szkoleniem biznesowym),www.kalendarzsukcesu.pl.

Podczas większości spotkań networkin­gowych uczestnicy mają czas na to, aby opowie­dzieć o swojej działalności, o tym jakieprodukty lub usługi oferują, czy jaką pracę

chcą znaleźć. Na niektórych spotkaniach mo­żemy także poznać zasady jakie obowiązująpodczas takich spotkań, jak się zachować i jakrozmawiać z ludźmi. Networkingowi towarzy­szy też czasami (przede wszystkim podczasAreny Biznesu) integracja podczas którejuczestnicy mogą ze sobą nawiązać bliższe rela­cje grając w golfa, paintball, uczestniczącw pokazie mody, itp.

Idąc na spotkanie networkingoweprzygotuj:­ około 50 swoich wizytówek (z imieniem i na­zwiskiem, bezpośrednim telefonem i e­ma­ilem),­ krótką informację o Twojej działalności(czym dokładnie się zajmujesz i w czym Twojadziałalność może pomóc klientom),­ 3­5 korzyści jakie odniesie klient ze współ­pracy z Tobą,­ listę firm z którymi najchętniej nawiążeszwspółpracę,­ listę celów które chcesz osiągnąć dzięki temuspotkaniu.Podczas spotkania networkingowegopamiętaj, aby:­ uśmiechać się i być pozytywnie nastawionym,­ podarować swojemu rozmówcy wizytówkę,­ rozmawiać, a nie prowadzić monolog,­ pytać i szukać płaszczyzny współpracy,­ rozmawiać nie dłużej niż 5 minut z jedną oso­bą,­ od razu umówić się na spotkanie, jeśli dzia­łalność rozmówcy Cię zainteresuje.

Aby dowiedzieć się więcej o networkin­gu oraz jeśli chcesz uczestniczyć w takim spo­tkaniu, zapraszam do kontaktu.

Dorota Mastalska, 692 356 488,dorota.mastalska@arenabiznesu.pl

www.arenabiznesu.pl

Pierwszarandkaz biznesemC

W kwietniu odbędą się także spotkania w Świdnicy, Gliwicach i Wrocławiu.Aby wziąć udział w spotkaniu proszę zapisać się na spotkanie:

http://www.arenabiznesu.pl/meetingsUdział w spotkaniu jest BEZPŁATNY.

Podczas marcowych spotkań Areny Biznesu mięliśmy okazję uczyć się zarządzania finansa­mi podczas warsztatów gry w Cash, które odbyły się na Śląsku.

W Małopolsce uczyliśmy się samoobrony oraz tego, jak prawidłowo przygotować swojąstronę internetową. W maju przygotowujemy spotkania podczas których między innymi będzie­

my grać w golfa, uczestniczyć w pokazie mody oraz będziemy przygotowywać drinki.

Zapraszamy na wiosenne spotkaniabiznesowe organizowane w ramach projektu:

Spotkania przeznaczone są dla przedsiębiorców i osób, które zajmują się biznesem. Uczestniczącw spotkaniu Areny Biznesu nawiązujesz kontakty biznesowe, promujesz swoją działalność bezpo­

średnio w grupie docelowej oraz bierzesz udział w świetnej integracji.Miejsce: Śląsk, Siemianowice Śląskie;Club COPACABANA; ul. 1­ go Maja 12Data: 18 kwiecień (poniedziałek) 18:00

Atrakcja: networking, pokaz tańca brzuchaprowadzone przez Małgorzatę Kujawę,

właścicielkę firmy Nubia Centrum.

Miejsce: Kraków, Salon samochodowyMercedes­Benz, ul. Armii Krajowej 17

Data: 20 kwiecień (środa) 18:00Atrakcja: networking, szkolenie z pierwszej

pomocy prowadzone przez firmę BHP Centeroraz testowanie najnowszej wersji Mercedesa

Klasy C oraz innych modeli Mercedesa.

8/Medytacja

eby skrępować naszego wewnętrzne­go Demona musimy dać mu mono­tonne zajęcie, które będzie wykony­wał tak długo aż go to uśpi.

On ciągle chce pracować. Chce­my czy nie, ciągle o czymś myśli. Zauważ jed­nak, że jesteśmy tego świadomi!

Mamy często taką refleksję: „Ja nie chcęjuż myśleć a On dalej robi swoje!”

To nie Ty myślisz tylko Twój umysł. Tynie jesteś swoim umysłem.

Ty jesteś Świadkiem tego, co On robii możesz powiedzieć: Basta!

Dosyć tego! Kto tu rządzi? Ja czy mójDemon?

Możemy wykorzystać to, że może On wy­konywać jednocześnie tylko jedną czynność.

Postaw na swoim wewnętrznym podwór­ku wysoki pal i każ Mu po nim chodzić. W góręi w dół, w górę i w dół, w górę i w dół...

Niech powtarza tę czynność monoton­nie jak mantrę, tak długo aż się uspokoi.

Skąd wziąć taką mantrę?Już ją masz! Powtarzasz ją całe swoje

życie: wdech i wydech, wdech i wydech, wdechi wydech...

Wystarczy tylko kazać swojemu Demo­nowi żeby zajął się obserwacją oddechu!Tylko tym i niczym więcej!

Ma zająć się tylko tą jedną czynnością!Żeby uspokoić umysł, trzeba najpierw

uspokoić swoje ciało.Usiądź wygodnie z prostym kręgosłu­

pem, prostym, ale nie sztywnym. Pochyl sięlekko, uwypuklij do przodu naturalną krzywi­znę lędźwiowej części kręgosłupa i wyprostujsię zachowując ten naturalny jego kształt.

Ręce połóż swobodnie na kolanach we­wnętrzną stroną w dół. Palce obu dłoni ułóżw Gest Wiedzy (Gyan Mudra), palec wskazują­cy lekko stykając z czubkiem kciuka. Pozostałepalce pozostaw wyprostowane ale nie spięte.Mudra ta polepsza zdolność koncentracjii wzmacnia nas duchowo. Gest wiedzy ma rów­nież działania uzdrawiające, usprawnia pa­mięć, pomaga przy bezsenności i nadmiernejsenności oraz depresjach i wysokim ciśnieniukrwi.

Jeśli usiądziesz na krześle postaw stopypłasko na podłodze.

Jeśli potrafisz usiąść w miarę wygodniena podłodze w siadzie skrzyżnym musisz za­dbać o to, by ta pozycja była stabilna tak bymóc utrzymać ją nieruchomo, przez co naj­mniej 20 minut. Kolana powinny dotykać pod­łogi i być punktami podparcia.

W tym celu podnosi się miednicę wyżejużywając specjalnej poduszki lub zrolowanegokoca. Koc składa się wzdłuż na pół, potem jesz­cze raz na pół i roluje.

Po przyjęciu stabilnej pozycji skup sięna doznaniach w ciele. Staraj się maksymalnie

Dlaczegowarto

medytować?część trzecia

Ż

9/Medytacjarozluźnić wszystkie swoje mięśnie.

Sprawdź czy nie napinasz mięśni naowłosionej części głowy. (Właśnie te napięciaczęsto są przyczyną bólu głowy.) Czy nie marsz­czysz czoła i nie unosisz brwi, czy nie zaciskaszszczęk, czy nie unosisz do góry barków, czy roz­luźnione są Twoje ręce, ramiona i przedramio­na, czy nie zaciskasz pięści?

Poruszaj lekko głową i znajdź dla niejneutralną pozycję tak by jej utrzymanie nie wy­woływało żadnego napięcia. Nie pochylaj zabardzo głowy do przodu ani nie trzymaj jejzbyt wysoko.

Następnie weź trzy głębokie oddechy,po czym przestań już kontrolować oddech. Sta­raj się być tylko jego obserwatorem.

Skup się na kolejnych fazach oddechu,zauważaj, kiedy zaczyna się wdech i kiedy siękończy. Potem jest krótka przerwa. Bądź świa­domy, kiedy zaczyna się wydech i kiedy się onkończy. I znowu następuje krótka przerwa.

Utrzymaj maksymalne skupienie na jed­nym całym cyklu.

Gdy potrafisz to zrobić to potrafisz teżwydłużyć to skupienie uwagi na dwóch, potemna trzech i więcej pełnych cyklach oddechu.

Chodzi o to żeby odciągnąć uwagę umy­słu od tego, co zwykł cały czas robić, czyli odmyślenia.

Mamy więc nie myśleć! Mamy nie my­śleć tylko obserwować oddech ­ ale to jest bar­dzo trudne. Nasz umysł będzie nam „uciekał”.Będziemy się co jakiś czas „łapać” na tym, żemyślimy. Nie róbmy jednak z tego problemu,to jest normalny proces. Zauważmy tylko, żemyślimy i spokojnie wracajmy do obserwacjioddechu.

Bardzo pomocne jest liczenie oddechówod 1 do 10. Zalecam liczyć tak: wdech – 1, wy­dech 2, wdech – 3, wydech – 4 i tak do 10i znowu: wdech ­ 1, wydech – 2 itd.

Kiedy zauważamy, że umysł nam uciekłi znowu myśli, krótko stwierdzamy ten fakti wracamy do obserwacji oddechu.

Powinniśmy sobie zaplanować jak dłu­go będziemy to robić i starać się tego zobowią­zania dotrzymać. Na początku optymalnymczasem będzie 20 minut.

To jest bardzo prosta praktyka. Jej efek­ty i korzyści są jednak nie do przecenienia.Przynosi nam wewnętrzne wyciszenie, uspoko­jenie, buduje bazę wewnętrznego spokojuzwiększając naszą odporność na stres.

Nasz organizm posiada cudowne możli­wości regeneracji i samoleczenia. Trzeba mutylko na to pozwolić. Dla mnie ta praktyka jestnajlepszym na to sposobem.

Obserwacja oddechu prowadzi bowiemdo wyciszenia umysłu.

Osiągnięcie wewnętrznego wyciszeniato wstęp do medytacji.

Tak więc, jest to najprostsza i najbar­dziej naturalna technika medytacyjna. Otwieraona nam drogę do wewnętrznego świata.

Jest to też najlepsza rzecz, jaką mogę Ciofiarować przed wyruszeniem w dalszą drogę.

Ta droga i ten wewnętrzny świat nigdyi nigdzie się nie kończy!

To jest podpowiedź do pytania: Kim Je­stem?

Tego jednak można tylko doświadczyć.Pamiętaj, każda droga zaczyna się od

pierwszego kroku!A więc? W drogę?!

Wiesław OzgaTreningAntystresowy.pl

Carlos Ruiz Zafon napisał w „Cieniu wiatru”:„Każda znajdująca się tu książka, każdy tom,

posiadają własną duszę. I to zarówno duszę te­go, kto daną książkę napisał, jak i dusze tych,

którzy tę książkę przeczytali i tak mocno jąprzeżyli, że zawładnęła ich wyobraźnią.”

Bo książka to nie tylko zadrukowanekartki, pachnące drukarską farbą. To nie tylkoplik czyichś myśli, spięty w jedną całość, oto­czony zachęcającą, lub nie, okładką. To tygo­dnie, miesiące nieprzespanych nocy,zarwanych poranków, nieprzytomnych popołu­dni. Niedojedzonych obiadów, zapomnianychrachunków, pogniecionych spodni. Pogniewa­nych małżonków, kochanków, sióstr, braci. Za­niedbywanych przyjaciół. Podkrążonych oczu.

Straconych lub zyskanych kilogramów. Zady­mionych pokoi, niedopitych trunków. To czas,który minął, zabierając ze sobą kolejne napisa­ne słowa, wersy, strony.

Każda historia, którą czytamy, ma po­dwójne dno. Poznajemy losy bohaterów,a gdzieś z ukrycia widzimy zmęczoną, aleszczęśliwą, twarz pisarza. Pełną nadziei, alei obawy.

Słyszymy jego przyśpieszony oddech,czujemy jego szalejący puls. Czy się spodoba?Czy wywoła zamierzone emocje? Czy zapłacze­my, czy się roześmiejemy? Czy dotrwamy dokońca, w oczekiwaniu na finał, czy też możeodrzucimy książkę z niesmakiem lub rozczaro­waniem.

10/Felieton

Stowarzyszenie dusz,czyli

dlaczegoczytamyksiążki?

11/FelietonKsiążka to kumulacja emocji, nadziei,

wrażeń. To właśnie dusza i autora, który zosta­wił na jej kartkach cząstkę samego siebie, i ko­lejnych czytelników, którzy czytającposzczególne strony, naznaczyli je swoimi od­czuciami i skrawkami własnej wyobraźni. Dla­tego osoby czytające książki niemal nie­ustannie się rozwijają, pracują nad umysłem,fantazją, wyobraźnią, słownictwem. Mówią i pi­szą lepiej, mają bogatszy zasób słów, inaczej po­strzegają świat. W każdej napotkanej osobiewidzą odzwierciedlenie jakiegoś bohatera, któ­ry na długo zapadł im w pamięć. Na każdej od­wiedzanej uliczce dostrzegają znajomowyglądające budynki, które widzieli podczasczytania kolejnej i kolejnej powieści. Świat niejest już zamkniętą, ograniczoną przestrzenią.Świat jest olbrzymi, posiada wielkie niezbada­ne tereny, a życie w takim świecie to pasmo cią­głych niespodzianek. Człowiek nigdy nie jestsam, nigdy nie wie co na niego czeka za zakrę­tem. Poza tym tworzy się niewidzialna więź po­między czytającymi, bo przecież każdy z nichprzeżywał losy bohaterów i pozostawił cząstkęsiebie. A gdy dojdzie do spotkania takich osób?Temat do rozmowy gotowy. I mogę jeszcze na­pisać coś, o czym wszyscy dobrze wiedzą. Ża­den film, serial, gra komputerowa nie zastąpiobrazów, które tworzy nasza własna wyobraź­nia, podczas pochłaniania kolejnych, „tylko” za­drukowanych stron.

Kiedyś, dawno temu, koleżanka wpisałami taki wierszyk do pamiętnika:

„Książki to najlepsi przyjaciele,nie zdradzą nigdy, a nauczą wiele”.Ta prosta dziecięca rymowanka jest

szczera i prawdziwa. Bo właśnie tak zawszetraktowałam książki. I dlatego wiem, że nigdynie będę samotna. Opuszczona. Zdradzona. Bomam wokół siebie mnóstwo ludzi. Czytając. Po­znając. Chłonąc. Każde napisane słowo. Każdąnową historię. Każde poruszające wydarzenie.I zachęcam wszystkich. Dajcie się wciągnąć dotego stowarzyszenia ukrytych dusz. Bo warto:)

Agnieszka Lingas­Łoniewskawww.agnesscorpio.pl

12/Recenzje

Dziewczynkize ŚwiataMaskotekAnjaSnellman

"Zaginęłam dwanaście lat temuw pierwszym tygodniu grudnia w mie­ście O. Po raz ostatni mnie i moją przy­jaciółkę, która zaginęła w tym samymczasie co ja, widziano na pewno ­ takuznała policja i taką informację przeka­zano mediom ­ na klatce schodowej jejdomu w piątek pierwszego grudnia oko­ło osiemnastej trzydzieści."

akimi słowami rozpoczyna się poru­szająca powieść Anji Snellman ­ wy­bitnej skandynawskiej autorki, któraw swoich dziełach idealnie łączyświetną psychologię z opisem współ­czesnej obyczajowości i diagnozę

ważnych problemów społecznych.W swoim dziele z 2007 roku pisarka

przedstawia nam historię dziewczynki z cał­kiem dobrego domu, która z pełną premedyta­cją zaczyna oddawać się starszym panom. Nasamym początku nikt niczego nie podejrzewa.Nastolatka systematycznie uczestniczy w róż­nego rodzaju kółkach zainteresowania,a w wolnym czasie podejmuje się pracy przyopiece nad zwierzętami. Wszystko wychodzina jaw w momencie, w którym Sara Martinwraca z tygodniowej delegacji i okazuję się, żejej córka przez ostatni tydzień wcale nie prze­bywała pod opieką swoich dziadków. Bardzoszybko okazuje się, że bohaterka wraz ze swojąprzyjaciółką mocno zaniedbały szkołę i już oddłuższego czasu nikt ich nie widział. Matkidziewcząt postanawiają zgłosić sprawę na poli­cję, a jakichś czas później stróże prawa odnaj­dują ciało Lindy...

„Dziewczynki ze Świata Maskotek” toporuszająca opowieść, której narratorką jestsama Jasmin Martin. To właśnie ona opowia­da czytelnikom o funkcjonowaniu podziemne­go seksbiznesu z udziałem nieletnich. Krok pokroku przeprowadza nas przez swoją historię,która jest na tyle straszna i dramatyczna, żenie ma szans na zapoznanie się z nią podczasjednego zetknięcia z książką. Bohaterka nie­zwykle dokładnie obrazuje nam moment,w którym zaczęła oddawać się starszym pa­nom, a następnie jak przez dwanaście lat prze­

T

13/Recenzjebywała w domu swojego porywacza. Jak samawspomina życie z Chrzcicielem nie należało donajłatwiejszych zwłaszcza, że przez długi czaszabraniał jej na korzystanie z czegokolwiek.Z czasem mężczyzna poluźniał łączące ich wię­zi, jednak w dalszym ciągu kontrolował swojąpodopieczną na każdym kroku. W powieści po­znajemy go w momencie, gdy jest on już u kre­su swojego życia.

Dodatkowo w książce poznajemy takżegenezę powstania podziemnego seksbiznesu,który otworzyli dwaj skandynawscy bracia. Nie­zwykle dokładnie opisany został każdy kolejnykrok w zdobyciu przez nich pieniędzy, a takżefakt, że nikt nie był wstanie powiązać trauma­tycznych zniknięć z ich działalnością, która oka­zała się być zwykłym kamuflażem.

„Dziewczynki ze Świata Maskotek” toniezwykła historia, która daje swoim czytelni­kom wiele do myślenia. Anja Snellman oświe­tla nam sprawę Jasmin ze wszystkich stroni dodatkowo nikogo przy tym nie ocenia. Dzię­ki temu sugestywna proza jest w stanie zrobićna czytelniku jeszcze większe wrażenie. Książ­kę z czystym sumieniem chciałabym polecićosobom o mocnych nerwach. Stanowi ona bo­wiem kawałek dobrej literatury i z całą pewno­ścią nie pożałujecie spędzonego z nią czasu.

Wydawnictwo Świat Książki, styczeń 2011ISBN: 978­83­247­1929­7Liczba stron: 272Ocena: 9/10

Aleksandra Świerczekwww.recenzje­leny.blogspot.com

14/Recenzje

Pokójz widokiem

naDunnes StoresŁukasz Ślipko

zuję z Irlandią jakieś powiązanie.Nie wiem do końca, gdzie rodzi sięto uczucie, ale towarzyszą muobrazy soczyście zielonej trawy,klifów i morza dookoła wyspy. Są

również irlandzkie legendy oraz kilka książek,których akcja rozgrywa się na Zielonej Wyspie,a ja miałam szczęście je przeczytać. A z takimpięknym obrazkiem bardzo łatwo zabrać się zaczytanie reportaży dotyczących tego krajuz naszymi rodakami w roli głównej,szczególnie, gdy ktoś zapowiada szczęście.

Zagłębiając się w świat Polaków naemigracji, można się wiele spodziewać. Ja niespodziewałam się, że Łukasz Ślipko przedstawito jednocześnie tak naturalnie i groteskowo,wyjaskrawiając wady emigrantów – i to nietylko Polaków ­ pracodawców, przedstawiająctło historyczne, różne rodzaje zachowańspołeczeństwa oraz filozofując na potęgę.Mimo wszystko wciąż twardo siedzimy nakrześle w irlandzkim pubie i wpatrujemy sięw tekst, niczym w świeżo napełniony kufelpiwa i połykamy historie – bo zdecydowanie

nie jest to jedna, ale kilka – a piwo słów siękończy, a my tego nawet nie zauważamy.Zamawiamykolejne, a tu pub zamykają i musimy wyjść.Z niedosytem i świadomością, że tak właściwienie wiadomo, o co w tym wszystkim chodziło.

Temat Polaków na emigracji był jużwielokrotnie poruszany – kiepska płaca, praca,warunki mieszkaniowe i chęć powrotu dodomu. Jednak w „Pokoju z widokiem…”dowiadujemy się czegoś innego. Widać tutajwinę osób, a nie otoczenia. Wszystko to,przedstawione za pomocą anegdot, jawi sięw zupełnie innym świetle. Typowe błędymnożą się na potęgę, ludzie nie potrafią sięprzeciwstawić sobie, ale nieustannie narzekająna swój los. Oczywiście oprócz momentów,w których uważają swoje życie za cudowne.Chociaż ja w tej książce widziałam raczej ludzi,którzy za wszelką cenę chcą pokazać, że sąlepsi od innych, mimo że wcale tak nie jest.Los człowieka na emigracji. I to niekonieczniePolaka – po prostu człowieka.

I chociaż książka jest inteligentna,ciekawa i wciągająca, to ma swoje wady.Ilekroć o niej myślę, nie mogę znaleźćkonkretnego celu, do którego zmierza – sąPolacy na emigracji, ale czemu to służy?Brakuje mi puenty, która być może jest, ale jajej nie widzę, choć szukałam. Takie gadanie.Bardzo fajne gadanie, tak swoją drogą.

Alina Neumannwww.alinaneumann.blogspot.comEbook dostępny jest jedynie w serwisie

polskich księgarni ebook'ów www.poczytaj.to

C

zy zastanawiałeś się kiedyś jak wie­le czasu możesz zaoszczędzić wsta­jąc dwie godziny wcześniej niżzwykle? Tylko pomyśl, przestawia­jąc swoją pobudkę z godziny 8:00

na 6:00 oszczędzasz dwie godziny dziennie.W skali tygodnia roboczego (5 dni) to już 10 go­dzin!

Zdajesz sobie sprawę z tego, ile czasumożesz wygospodarować w ciągu miesiąca czycałego życia, które jeszcze jest przed Tobą? Jakwiele pożytecznych rzeczy możesz zrobićw tym czasie?

W tym artykule przedstawię Ci komplet

porad, dzięki którym zaczniesz wstawaćo wschodzie słońca. Będziesz miał więcej ener­gii i zyskasz przewagę nad swoją konkurencją.Czytaj dalej i zacznij fascynującą przygodęz porannym wstawaniem!

1. Znajdź powody.Jeżeli chcesz zacząć rano wstawać, to

musisz mieć konkretne powody DLACZEGOchcesz to robić. Być może jesteś freelanceremi chcesz w ciągu dnia zrobić więcej stron inter­netowych. Może chcesz czytać książki i porad­niki biznesowe, aby jeszcze skuteczniej umac­niać swoją markę na rynku, rozwijaćkompetencje i zdobywać więcej klientów.

15/Rozwój

Jak zacząć wcześniewstawać?

Kompletny przewodnik

C

Kolejnym powodem, dla którego wieleosób decyduje się na poranne wstawanie jestgimnastyka. Zapewne wiesz, że planowaniegimnastyki na koniec dnia może sprawić, że cał­kowicie wypadnie ona z planu dnia.

Jakie są Twoje powody? Weź kartkę pa­pieru albo otwórz notatnik i wypisz WŁASNEmotywy. Czytając je będziesz miał motywacjędo tego, aby rano wyrwać się spod ciepłej koł­derki i zacząć dzień na 100% swoich możliwo­ści.

2. Moje powody :)Przewaga. Wstając o 5:30 jestem na no­

gach wcześniej niż 90% ludzi. Dzięki temu mo­gę zyskać przewagę w swoich niszach. Ten czasprzeznaczam na rozwój bloga i uczenie się jakprzyciągać na niego kolejnych czytelników. Po­za tym czytam książki i poradniki biznesowe,których lektura i implementacja do życia umoc­niły moją pozycję na rynku szkoleniowym.

Lepsza wydajność. Kiedy wstajesz ranopanuje totalna cisza. Cały świat jeszcze śpi,więc nikt nie dzwoni, nikt nie pisze, nikt nieprzychodzi. Poza tym rano nie wyczuwa siępewnego napięcia, które rośnie w ciągu dnia.Kiedy zaczynam pracę wcześnie rano wykonujęzadania znacznie szybciej. Czasami zdarzałosię tak, że do południa potrafiłem zrobić zdecy­dowanie więcej niż przez całą resztę dnia.Zresztą najlepiej będzie jak osobiście się o tymprzekonasz :)

Dyscyplina. Kiedy zaczynałem swojąprzygodę z wczesnym wstawaniem byłem niesa­mowicie zmotywowany. Jednak motywacja jestemocją, która prędzej czy później opada. Dlate­go gdy przyszły dni kryzysu musiałem zmuszaćsię do wstawania. To właśnie dyscyplina kształ­tuje charakter i osobowość. Jest jak mięśnie ­im częściej poddawane są stymulacji, tym stająsię mocniejsze. Nauczyłem się dzięki temu po­konywać swoje słabości i robić pewne rzeczynawet wtedy, kiedy czuję spadek energii.

Ćwiczenia. Zawsze lubiłem uprawiać ja­kiś sport. Uczęszczałem na różne treningi lubbiegałem, ale kiedy nadszedł czas wzmożonejaktywności zawodowej gimnastyka częstoschodziła na dalszy plan. Postanowiłem tre­ningi przesunąć na poranek.

Zaraz po wstaniu z łóżka wychodziłembiegać co przyniosło znacznie więcej pozytyw­nych konsekwencji. Nie tylko regularniej dba­łem o zdrowie, ale także miałem zdecydowaniewięcej energii podczas całego dnia.

Budzący się świat. To jest wspaniałekiedy wiosną lub latem udajesz się do lasui słyszysz tylko śpiew ptaków, widzisz słońce,które wynurza się by rozświetlić niebo, obser­wujesz promienie słońca przebijające się przezgałęzie drzew. Widok nieba, które zmienia ko­lory od ciemno­niebieskiego, przez czerwonyi pomarańczowy, aż do pełnego blasku jestfantastyczny.

To właśnie powyższe punkty sprawiły,że wczesne wstawanie stało się częścią mojegożycia.

3. Zacznij spokojnie.Jestem zwolennikiem techniki małych

kroczków, ale jeżeli wolisz rzucić się od razuna głęboką wodę to Twój biznes :D Moim zda­niem skok z godziny 8:00 na 5:30 będzie zbytdużym szokiem dla organizmu, ale jak jużwspomniałem to moje zdanie.

Jak małe mają być kroki? Wydaje misię, że 5­10 minutowe zejścia są ok. Jeżeli dotej pory wstawałeś o 8:00, to przestaw budzikna 7:50 i wstawaj tak przez cały tydzień. Na­stępnie przestaw budzik na 7:40. Kiedy za­czniesz się zbliżać do naprawdę wczesnej poryrób jeszcze mniejsze kroki.

Osobiście od godziny 6:00 do 5:30schodziłem co pięć minut na tydzień. Wszyst­ko na spokojnie, bez morderczych pobudek,choć przyznaję, że było kilka kryzysów po dro­dze :)

16/Rozwój

4. Wyznaczaj nagrody.Człowiek jest istotą, która bardzo szyb­

ko warunkuje, więc dlaczego nie wykorzystaćtego do wczesnego wstawania? KAŻDY lubi na­grody. Dlatego nagradzaj się stosownie do osią­gniętego celu.

Każdego dnia, którego udało Ci sięwstać o wschodzie słońca zaplanuj sobie oglą­danie filmu lub czytanie arcyciekawej powie­ści. Za każdy tydzień wytrwałości nagradzaj sięjakimś małym gadżetem. Natomiast za udanymiesiąc idź do kina, na kręgle lub zafunduj so­bie masaż relaksacyjny.

5. Hej ludziska! Chcę rano wsta­wać! Czyli o deklaracji publicznej :)

To jeden z najpotężniejszych sposobówna zmotywowanie się nie tylko do wczesnegowstawania, ale także do ćwiczeń, dokończeniaważnej pracy, nauki języków i wszystkiego, copowinno być zrobione, a nie jest.

Powiedz na spotkaniu ze znajomymi, żezamierzasz rano wstawać. Poproś ich aby co ja­kiś czas zapytali jak Ci idzie.

Napisz o swoim celu na jakimś forum in­ternetowym lub społeczności, której jesteśczłonkiem.

Prowadzisz blog? Świetnie! Wykorzystajto miejsce aby ogłosić swoje cele i podzielić sięz czytelnikami swoimi celami.

Jeżeli posiadasz listę mailingową, torównież i tam możesz posłać informacje o tym,że chcesz rano wstawać. Im więcej osób do­wie się o Twoich planach, tym trudniej będzieCi od nich odstąpić.

6. Zacznij dzień od ważnegospotkania.Spotykasz się co jakiś czas z klientami lubwspółpracownikami? W takim razie umawiajspotkania tak wcześnie, jak to tylko możliwe.

Głupio by było nie pojawić się na spotkaniutylko dlatego, że zaspałeś.

Kiedy się z kimś umówisz będziesz miałnaprawdę mocny powód do tego, aby wcze­śniej wstać. Wykorzystaj to! Możesz takżeumówić się z jakimś kolegą, że każdego dniao 6:30 spotkacie się na Skypie i wymieniciewasze plany na cały dzień. Jak jeszcze możeszto wykorzystać?

7. Znajdź rannego ptaszka.Znasz kogoś, kto już wstaje bardzo

wcześnie? Znakomicie! Poproś tę osobę abydzwoniła do Ciebie każdego ranka. Niechdzwoni tak długo, aż odbierzesz i powiesz:"Hej! Już wstałem!". Jak nie chcesz kolegi na­ciągać na koszty, to umówcie się, że odrzuciszpołączenie.

Telefon umieść na tyle daleko, abyś mu­siał do niego wstać. Jak jesteś wybitnym śpio­chem, to zanieś go do innego pomieszczenia.

Jak masz rodzinę lub mieszkasz z kimśjeszcze, to miej na uwadze to, że oni chcą możejeszcze pospać. Musisz naprawdę szybko ode­brać ten telefon, bo jak żona się nie wyśpi, tozapomnij o obiedzie ;)

8.Idź spać wcześniej.Wiele osób uważa, że skoro cofasz

o dwie godziny swoją pobudkę, to powinieneśiść spać również dwie godziny wcześniej.BZDURA! Najlepiej będzie jak pójdziesz spaćwtedy, gdy po prostu czujesz zmęczenie. Coz tego, że położysz się o 22:00 jak przez godzi­nę będziesz wiercił się na łóżku próbując za­snąć?

Ilość snu jaka jest potrzebna zmieniasię każdego dnia. Jeżeli pracowałeś fizycznielub spędziłeś dużo czasu za kierownicą, to or­ganizm będzie potrzebował więcej odpoczyn­ku. Natomiast jeśli Twój dzień był naprawdęlekki, to prawdopodobnie potrzebujesz mniejsnu aby zregenerować siły.

17/Rozwój

Mnie wielokrotnie zdarzało się spać popięć godzin po lekkim dniu i wstawałem wypo­częty. Twoje ciało wie lepiej ile potrzebuje snu.Narzucanie ośmiu godzin jest sztucznie wykre­owane. Wyrób sobie nawyk aby każdego dniawstawać np. o 5:30, natomiast pora spania bę­dzie zmienna w zależności od Twojego zmęcze­nia i może się wahać między 22:00 i 24:00.

Niech Twoim wieczornym rytuałem bę­dzie czytanie książek. Doskonale uspokajają,a Ty będziesz bardziej wyczulony na sygnały ja­kie daje Ci organizm. Kiedy zaczną Ci się kleićoczy, to prawdopodobnie zbliża się pora spa­nia.

9. Ustaw 2­3 budziki.To jest rada dla ekstremalnych śpio­

chów. Ustaw trzy budziki w różnicy co pięć mi­nut. Każdy budzik ustaw w innympomieszczeniu. Kiedy obudzi Cię pierwszyz nich, to nie wracaj do łóżka, tylko idź wyłą­czyć pozostałe dwa budziki. Jak już to zrobisz,to nie ma sensu abyś wracał do łóżka. Prawdo­podobnie będziesz już na tyle rozbudzony, żeśmiało możesz przystąpić do działania.

10. Ustaw budzik daleko.Budzik powinien być poza zasięgiem

Twojej ręki. W przeciwnym razie szybko go wy­łączysz (albo włączysz drzemkę) i wrócisz tulićswoją ciepłą poduszkę.

Budzik połóż na jakimś stoliku lub krze­śle na tyle daleko, abyś musiał wstać z łóżka.Połóż go w takim miejscu, aby znalazł się nadrodze między Twoim łóżkiem a łazienką. Kie­dy wstaniesz go wyłączyć wystarczy tylko kilkakroków, aby znaleźć się w łazience i obmyćtwarz zimną wodą.

11. Ulubiona piosenka.Większość telefonów komórkowych po­

siada możliwość wgrywania zdjęć i plikówmp3. Zatem niech obudzi Cię melodia, któraod razu porywa Cię na nogi lub budzi bardzo

pozytywne skojarzenia.12. Zmieniaj budzik.

Ludzki organizm przyzwyczaja się doróżnych dźwięków i z czasem budzik może niebyć tak skuteczny jak na początku. Znasz ko­goś kto mieszka przy torach kolejowych? Takieosoby w ogóle nie słyszą w nocy przejeżdżają­cego pociągu. Dopasowały się do takich wa­runków i potrafią spać jak susły. Jeżeli Ty niejesteś obyty z takimi dźwiękami, to niestetynoc spędzona przy torach kolejowych nie bę­dzie dla Ciebie przyjemnym doświadczeniem.

Raz na jakiś czas zmieniaj budzik.Wgraj nowe melodie lub piosenki, ustaw innątonacje. Dzięki temu pobudka będzie skutecz­niejsza.

13. Wyjdź z łóżka.Skuteczne wczesne wstawanie jest wte­

dy, kiedy nie przeciągasz czasu spędzonegow łóżku, tylko natychmiast się podnosisz. Mo­im zdaniem pierwszą rzeczą jaką powinieneśzrobić po przebudzeniu jest obmycie twarzyzimną wodą.

Następnie wróć do pokoju aby sięubrać. Pamiętaj o tym, by ubranie naszykowaćsobie już wieczorem. Szkoda czasu i nerwówna to, by rano przeszukiwać szafki. Myśl dwakroki do przodu i zastanów się, co rano będzieCi potrzebne.

14. Wizualizacja pobudki.Gdy położysz się spać, to wyobraź sobie,

że jest już godzina 5:30. Zobacz jak wstajeszz uśmiechem na twarzy, idziesz umyć twarz,ubierasz się i zaczynasz działać z dziką deter­minacją. Powtórz taką wizualizację kilka razy,a rano po prostu zrealizuj ten plan!

Ciekawe jest to, że gdy zacząłem wyko­nywać to ćwiczenie, budziłem się na minutęlub dwie przed budzikiem.

18/Rozwój

15. Powtarzaj codziennie.Aby zbudować nawyk potrzebujesz ok.

trzydziestu dni powtarzania tej samej czynno­ści. W mózgu w tym czasie wzmacniają się połą­czenia neuronalne i zaczynasz działaćautomatycznie.

Naprawdę zależy Ci na wczesnym wsta­waniu? Więc rób to CODZIENNIE przez mie­siąc. Nawet w weekendy. Być może myśliszsobie: "Jak to weekendy? A to w weekend niepowinienem odpocząć?". Otóż sprawa ma sięnieco inaczej.

Twoje ciało lubi stabilność. Kiedy przy­zwyczaisz się do porannego wstawania bę­dziesz wysypiał się lepiej, będziesz miał więcejenergii i pracował efektywniej. Nic nie trzebaodsypiać. Oczywiście jak wrócisz z imprezyo 3:00 nad ranem, to wiadomo, że nie wsta­niesz o 5:00. W takich sytuacjach rób wyjąteki śpij tyle, ile to konieczne.

16. Rytuały.Stwórz listę czynności, które zamierzasz

wykonywać rano i wieczorem. Takie rytuałysprawią, że pomiędzy poszczególnymi ogniwa­mi w łańcuchu zadań będziesz przechodził zu­pełnie automatycznie.Wieczorne rytuały mogą wyglądać tak:­ planowanie kolejnego dnia­ szykowanie ubrań­ sprzątanie­ kąpiel­ czytanie książekZ kolei poranne rytuały mogą mieć taką kolej­ność:­ pobudka­ poranna toaleta­ ubranie­ gimnastyka­ czytanie książek­ nauka języka obcego­ praca

Na początku takie rytuały możesz spisać

na kartce, ale po jakimś czasie zaczniesz auto­matycznie przechodzić od zadania do zadania.

Przeczytałeś ten artykuł, ale nabierze onprawdziwej mocy tylko wtedy, gdy zacznieszwdrażać zamieszczone tu wskazówki do wła­snego życia. Z własnego doświadczenia wiem,że naprawdę warto :)

Bartek Popielwww.bartekpopiel.pl

19/Rozwój

20/Rozwój

Jakzmienić

blogw

BANKOMAT?

hcesz zmienić swój blog w narzę­dzie sprzedaży bezpośredniej i zara­biać dzięki swojej wiedzy?Zapraszam Cię więc do przeczyta­nia tego artykułu, w którym opo­

wiem, co zrobiłem, by zarabiać na swojejwiedzy 24 godziny na dobę, nawet wtedy, gdybawię się lub śpię.

Kilka słów wyjaśnienia na temat sytu­acji, w jakie znalazłem się prawie rok temu i copostanowiłem z tym zrobić. Od 2006 zajmujęsię pisaniem tekstów sprzedażowych na stronyinternetowe. Zajęcie ciekawe i dochodowe, alema jedną wadę. Oddaję swój czas za pieniądze.Zarabiam tylko wtedy, gdy pracuję. A ja zapra­gnąłem mieć więcej czasu do swojej dyspozycjii jednocześnie zwiększać swoje dochody.

Postanowiłem więc przekonać się, czy je­stem w stanie sprzedawać swoją wiedzę na te­mat pisania skutecznych tekstów. Stworzyłemniewielkiego e­booka. Czytelnikom mojego blo­ga zaproponowałem go jako uzupełnienie new­slettera, który od czasu do czasu publikuję.Skonfigurowałem kilka prostych skryptów, któ­re powiązałem z blogiem i ogłosiłem trzydnio­wą sprzedaż. Mój pierwszy płatny e­book miał30 stron i kosztował 19,70 zł. Zarobiłem nanim przez te trzy dni ok. 1600 zł. Szlak zostałprzetarty.

Czy i Ty w ten sposób możesz zarabiaćna swojej wiedzy? Oczywiście, że tak. Nawetnie musi to być Twoja wiedza. Moja pierwszapłatna publikacja opisywała 50 technik skutecz­nej sprzedaży, wykorzystywanych przez legen­dę copywritingu – Gary’ego Halberta. Ja tylkozebrałem i opisałem te techniki. Czy Ty też takmożesz? Oczywiście :)

Czego potrzebujesz do zmiany blogaw bankomat?

Zakładam, że masz już blog, powoli teżgromadzisz fanów, zgodnie z sugestiami z po­przedniego artykułu. Dzięki temu budujesz ba­zę potencjalnych klientów, którzy darzą Ciępewną dozą zaufania. To ważne, bo dzięki te­mu zaufaniu łatwiej będzie Ci przekonać ich do

korzystania z Twoich produktów.No właśnie. Masz klientów, potrzebny

Ci jeszcze produkt. Co możesz sprzedawać nablogu? Wszystko :) Mogą to być usługi (Twojelub cudze), mogą to być fizyczne produktyz dostawą do domu, mogą to być reklamy, alenajlepsze, co możesz w ten sposób sprzedawać,to własne produkty informacyjne.

Co to są te produkty informacyjne? Naj­prościej mówiąc, są to praktyczne informacjez wybranej dziedziny, które pomagają rozwią­zać jakiś problem lub osiągnąć wymarzony cel,udostępnione jako tekst (pdf), audio, film lubprezentacje video.

Swoją (lub cudzą) wiedzę pakujesz w e­booka, nagranie audio lub video i oferujesz za­kup czytelnikom bloga. Dlaczego uważam to zanajlepszy sposób zarabiania na blogu? Bo całyzysk z Twojej pracy idzie do Twojej kieszeni.Gdy pośredniczysz w sprzedaży, na przykładuczestnicząc w Programie Partnerskim, w na­grodę za swoją pracę otrzymujesz tylko prowi­zję. Reszta idzie do kogoś innego. Promujeszprodukty, pracujesz nad nowymi formamisprzedaży i otrzymujesz za to tylko pewienprocent od sprzedaży. Gdy sprzedajesz swójwłasny produkt, cały zysk jest tylko dla Ciebie.

Zastanawiasz się, czy ktoś kupi Twojeprodukty informacyjne? Wszystko zależy odtego, co chcesz sprzedać, czyli od pomysłu.Skąd wziąć pomysł na taki produkt i co z nimzrobić dalej powiem nieco dalej. Teraz zadaj­my sobie pytanie: jak to sprzedawać na blogu?

Zacznijmy od tego, że blog nie możestać się narzędziem nachalnego wciskaniaklientom Twoich produktów. Dlaczego nie mo­że? Bo ich odstraszysz i nie będą mieli ochotywracać do Ciebie i czytać kolejnych reklam.Blog jest miejscem budowania relacji z klienta­mi, a dopiero potem możemy mówić o sprze­daży.

Dlatego proponuję Ci strategię 4+1, któ­ra świetnie sprawdza się w e­mail marketingu,gdzie sukces sprzedaży jest wprost proporcjo­

C21/Rozwój

22/Rozwójnalny do relacji, jaką uda Ci się zbudowaćz klientami.

Na czym polega magia strategii 4+1?Daj cztery porcje dobrej wiedzy i dodaj do tegojedną porcję reklamy. Na blogu może to wyglą­dać tak: cztery ciekawe i praktyczne artykułyoraz jedna bezpośrednia reklama. Dzięki takimproporcjom Twój blog będzie ciekawym źró­dłem informacji, przyciągającym zainteresowa­nych wybranym tematem a jednocześnie zajego pomocą możesz sprzedawać promowaneprodukty.Jakie formy reklamy można wykorzystać nablogu?1. Bannery2. Recenzje produktów3. Case Studies4. Kolorowe Jarmarki

Pewnie zastanawiasz się, cóż to są oweKolorowe Jarmarki? To pułapka na klienta.Sam w nią wpadłem kilka dni temu, gdy w cią­gu 5 minut kupiłem produkt, którego prawdo­podobnie w ogóle nie będę używał.

Było to tak. Na jednym z forów przeczy­tałem opis pewnego programu graficznego. Ja­ko że czasami na własną rękę staram sięstworzyć niewielkie elementy graficzne, zainte­resowałem się programem i wszedłem na stro­nę producenta. A tam… Kolorowe Jarmarki.Jedna z podstron serwisu wypełniona byłaprzykładowymi obrazkami, jakie można stwo­rzyć za pomocą tego programu. Dostałem oczo­pląsu. Ten program pomagał stworzyć małecudeńka. Mnóstwo cudeniek. Ja też tak chcia­łem. I kupiłem go…

Myślę, że już wiesz o co chodzi? Koloro­we Jarmarki, to metoda sprzedaży, polegającana oszałamiającej demonstracji efektów działa­nia produktu. Musi być ich dużo, by wręcz przy­tłoczyć klienta. Dlatego nazwałem tę metodęKolorowe Jarmarki. Cuda na kijku. To działa.Jak sprzedawać? Załóżmy, że masz bloga, fa­nów, fajny produkt plus oszałamiające demon­stracje jego działania. Co dalej?

Potrzebny Ci system sprzedaży. Coś, coprzeprowadzi klienta od strony z ofertą dostrony, gdzie będzie mógł dokonać płatności,a następnie automatycznie dostarczy mu zaku­pioną treść.

Możesz skorzystać z gotowych syste­mów, takich jak choćby Ekademia lub Inter­kursy. Wszystko jest tam gotowe do użycia, niemusisz się o nic martwić. Mnie osobiście bolito, że muszę im płacić prowizję za sprzedaż.Dlatego stworzyłem własny system. Jest bar­dzo prosty w konfiguracji i użyciu. Dzięki nie­mu to ja decyduję, co i jak sprzedaję. I nikomunie płacę za pośrednictwo w sprzedaży moichproduktów.

To, że niechętnie podchodzę do cudzychsystemów sprzedaży nie znaczy, że i Ty musisz.Na pewno z jakiegoś musisz skorzystać. A wte­dy raz stworzony produkt sprzedaje się bezTwojego uczestnictwa w tym procesie. Tooznacza, że blog staje się źródłem pasywnychdochodów.

Jeśli chcesz dowiedzieć się jak ja torobię, to zapraszam Cię na stronęhttp://wlasnybiznesonline.pl/oryginalny­spo­sob­na­wlasny­biznes­w­internecie/

Dowiesz się tam skąd brać pomysły naprodukty i jak zmienić je w dochodowepublikacje.

Dariusz Puzyrkiewiczwww.dynanet.pl

23/Rozwój

SztukaMotywacji

Ćwiczenia

powiem Ci pewną historię.Był sobie Mały Ptaszek, który bar­dzo chciał polecieć do ciepłych kra­jów.

Niestety ptaszek był zbyt słaby, aby poradzić so­bie z tak długą i wyczerpującą podróżą. WielkiDuży Ptaki, który były bardzo dobry i pomoc­ny powiedział do Małego Ptaszka:­ Poleć z nami.­ Nie mogę – odpowiedział Mały Ptaszek. – Je­stem zbyt malutki, a droga jest długa i wyczer­pująca, co będzie jak się zmęczę. Wtedy spadnęi zginę.Na to Duży Ptak odpowiedział:­ Nie martw się. My jesteśmy duże i silne. Jaksię zmęczysz to odpoczniesz na grzbiecie jedne­go z nas.­ Ale, ale, ale. Ja jestem mały i nie umiem zdo­bywać pokarmu. Co będzie jak nic nie znajdę.Wtedy umrę z głodu?­ Bądź spokojny. My potrafimy doskonale zdy­bać pokarm. Jeżeli Ci się nie uda przyjdź donas, my Cię nakarmimy.Nagle Mały ptaszek wtrącił:­ ale, ale, ale Ja ...­ To spie****aj! – odpowiedział Duży Ptaki wszystkie ptaki odleciały, zostawiając MałegoPtaszka.

Ile razy byłeś takim małym ptaszkiem,który cierpiał na brak motywacji, aby zacząćdziałać? Zastanawiając się, czy jego wybór jestwłaściwy? Nieustannie wymyślał sobie powodydla których może się nie udać i w końcu...Wcale nie robił nic.

W dobie XXI wieku wszyscy dookoławymagają od nas więcej. Pracuj więcej. Zara­biaj więcej. Spędzaj więcej czasu z dziećmi.Ucz się więcej. Nic więc dziwnego, że motywa­cja jest w cenie. Można znaleźć wiele poradni­ków, kursów, a nawet szkoleń motywacyjnych.Ale czy to naprawdę jest Ci potrzebne...Zastanów się:Kiedy najczęściej brakuje Ci motywacji?Czy nie jest to w przypadku rzeczy, które są dlaCiebie nudne lub wymagają poświęcenia?A teraz pomyśl o rzeczy, którą uwielbiasz ro­bić?Czy kiedykolwiek brakowało Ci motywacji, abyto robić?

Widzisz Twój umysł chce Ci pomagaći robić rzeczy, które są dla Ciebie ważne. Kiedywięc masz do zrobienia rzecz, która jest dlaCiebie atrakcyjna i ciekawa. To z motywacjąnie ma problemu. Twoje ciało i umysł, aż paląsię do tego, aby wziąć się do pracy. Na pewnoznasz ten stan, to uczucie, które dodaje Ciskrzydeł.W takim razie powiedz:Jak długo ono zazwyczaj u Ciebie trwa?Całe życie czy tylko kilka dni?

Załóżmy, że Artur chce zrzucić parę ki­lo. Wyjść z domu i zacząć ćwiczyć. Ma już uło­żony plan treningów i czującwszechogarniającą motywację jest gotowy dodziałania. Pierwszego dnia wręcz wyskoczyłz łóżka. Energicznie założył dresy i wyszedłbiegać. Drugiego dnia pomimo zakwasówznów rano był gotowy do ćwiczeń. Po tygodniuzmęczenie i zmiana trybu życia zaczęły dawaćmu się we znaki. Tej nocy poszedł późno spać– praca. Po kilku godzinach snu podnosząc le­niwie powieki zobaczył za oknem padający

O

24/Rozwójdeszcz. W tym momencie kilka niewinnych my­śli przeszło mu po głowie „Pada… zimno… je­stem zmęczony… aaa jutro też jest dzień…”. Poczym poszedł spać i motywację szlak trafił.Motywacja to tylko kolejna emocja. Ko­lejny stan emocjonalny. Charakteryzujesię tym, że raz jest, a raz jej nie ma.

W swoim życiu przez lata sumienne sto­sowałem najróżniejsze techniki motywacji,uczestniczyłem w kilku szkoleniach i przeczyta­łem wiele książek motywacyjnych i wiesz co?

Motywacja wciąż była tylko stanem emo­cjonalnym określonym w czasie. Raz była, a in­nym razem za nic nie mogłem ruszyć się, abyzrobić rzeczy, której nie chciałem robić.

Tak to już jest. Motywacja to tylko stanemocjonalny, który jest zmienny. Szczególniejeżeli robisz rzeczy, które wymagają systema­tycznej codziennej pracy trwającej miesiącelub lata.

Przestań wierzyć, że motywacja pomożeCi na długa metę. Zmotywowany możesz byćprzez kilka tygodni potem, kiedy rutyna zaczy­na grać pierwsze skrzypce zaczynają się scho­dy. Wtedy najwięcej ludzi po prostu poddajesię i zabiera za coś innego.

Po wielu próbach odnalezienia w sobieniewyczerpanych źródeł motywacji poległemz kretesem. Dzięki temu jednak nauczyłem sięczegoś cenniejszego.

Nauczyłem się determinacji. Którą połą­czona z umiejętnością robienia z nowych czyn­ności nawyków przyniosła genialne rezultaty.Dzięki temu nawet jeżeli muszę zrobić coś, conie jest moją pasją, jestem w stanie robić to sys­tematycznie.

Dzięki temu nawet w trudne, zimnei deszczowe dni mogę spokojnie robić to, co ro­bię każdego dnia. Wstać rano i zacząć ćwiczyćdelektując się deszczowym powietrzem. Praco­wać na swoje zdrowie, jak każdego innegodnia.

Gdybym liczył tylko na motywację pew­nie zostałbym cały dzień w domu wmawiającsobie, że podnoszenie się na drążku to ciężkapraca, że bieganie męczy, a jak zmoknę będęchory. Mógłbym tak zrobić. Natomiast z deter­minacją wolę dążyć do celu, który jest ponadtym wszystkim. Do tego, aby czuć się zdro­wym, wysportowanym i pełnym energii każde­go dnia.

Nie mam motywacji do tego, aby za­cząć. Jak Mały Ptaszek mam też wiele wymó­wek. Jednak, to w ogóle nie ma znaczenia.Przestałem słuchać tych myśli, nie zwracamuwagi na pogodę i inne rzeczy. Po prostu robieto, co robię każdego dnia, bo wiem jaka jeststawka. Wiem jak wspaniale będę się czułw chwili, kiedy będę biegł. Jaką energię i dobresamopoczucie zdobędę, kiedy poradzę sobiez wyczerpującym treningiem.

Determinacja i nawyk jest o wiele sil­niejsza i skuteczniejsza od samej motywacji.Robiąc coś przez około 14 dni wyrabiaszw sobie nawyk. Tak jak mycie zębów, czyjazda samochodem.

Kiedy każdego dnia wychodzę z domuto nie ja biegam, to biegają moje nogi. Jaw tym czasie planuje sobie dzień lub relaksujesię słuchając muzyki.

Ostatnio padał mocny deszcz i kiedywychodziłem ćwiczyć zabrałem ze sobą swojądziewczynę. Ciekawe jest to, że kiedy wycho­dziliśmy co chwile śmialiśmy się z tego, że je­steśmy stuknięci idąc w taką pogodę do parku.Przecież nikt tak nie robi.

Ku naszemu zdziwieniu zastaliśmy taminnych zdeterminowanych biegaczy. Samowyjście było świetną zabawą. Wracając prze­moczeni i przepełnieni pozytywną energią za­częliśmy skakać po kałużach i ganiać sięnawzajem. Wtedy wszystkie rzeczy, które nor­malnie przeszkadzałyby nam, ale teraz prze­stały mieć znaczenie.Zrozum: Czujesz brak motywacji do te­go, aby zacząć.

25/RozwójKiedy już zaczniesz coś robić motywacjaprzestaje mieć znaczenie.

To był świetnie spędzony czas i na ko­niec, kiedy śmialiśmy się z naszych brudnychbutów, które przed wyjściem były białe usłysza­łem od niej „Fajnie się dzisiaj bawiłam”. Takoto przy okazji odkryłem kolejny sposób na roz­walenie rutyny w związku.

Ćwiczenie:Trzymaj z najlepszymi. Chcesz się rozwijaćszybciej, być bardziej zmotywowany do działa­nia. Zauważ, że najwięksi geniusze na przeło­mie lat spotykali się z sobą od wieków. Zacznijspotykać się z ludźmi, którzy właśnie tacy są.Zobaczysz sam zaczniesz łapać ich energię dodziałania, motywację i radość życia. A kiedyprzyjdą trudne chwile zawsze będziesz miał ko­goś, kto da Ci kopa do działania.

Vekanwww.rozwoj­uwodzenie.pl

26/Rozwój

Niekontrolowanewniebowzięcie

ychodzę na korytarz ósmegopiętra bloku, w którym miesz­kam. Chcę jechać na dół. Wzy­wam windę, czekając na nią,podziwiam widok zachodzące­

go słońca. Winda przyjeżdża, zjeżdża i na­gle zatrzymuje się na półpiętrze pomiędzypiętrami 0 i 1. Widzę tylko z góry tors facetastojącego na parterze, ale on mnie nie widzi.Dłużąca się chwila bezruchu. Przyciski nie dzia­łają, ten alarmowy również. Chcę dzwonić nastraż pożarną, ale nie mam zasięgu. Czuję siębezradny. Zostanę tutaj dłużej. Jak długo?Ktoś mnie dostrzeże? Nagle winda zrywa się dogóry i leci jak szalona. Naciskam przyciski z na­dzieją, że zatrzymam ją na którymś piętrze. Nicnie działa, czuję że jestem w rękach ślepego ży­wiołu, który może igrać ze mną ze mną, zrobićwszystko, porwać mnie, unicestwić, roztrza­skać. Jest ruch, ale tylko w jednym wymiarze,trochę do dołu, trochę w górę. W końcu windadobija końca, ostatnie, piętnaste piętro. Łaska­wie pozwala mi wysiąść. Nie ma nikogo, nawetpo zachodzącym słońcu nie ma śladu. Jestemw szoku, cieszę się, że zwyczajnie przeżyłem.Schodzę na dół schodami. Tak, już nie wsiądęwięcej do windy.

Owszem, mam skłonność do znajdywa-nia głebokich interpretacji egzystencjalnychi symbolicznych zwykłych zdarzeń codziennych.Niekiedy naturalnie, uważnie dostrzegam syn­chroniczność, odbieram informacje płynącez przypadków lub niekiedy nieco z głowy, lekkona siłę nadaję im sens. Tak, czytałem kiedyśJunga, wiem, całkiem dużo ludzi w Polsce goczyta. Tu poza przypomnieniem uniwersalnegomemento mori „życie choć piękne tak kruchejest...”, mógłbym analizować, dlaczego cośmnie wyciągnęło ku górze, na sam szczyt i nadodatek w momencie zachodzącego słońca?

Piękne niekontrolowane wniebowzięcie. Alezostawiam te tropy i skupię się na takim ba­nalnym, zwykłym wymiarze zdarzenia: urzą­dzenie nie działa dobrze i może narazićwięcej ludzi na niebezpieczeństwo!

Poczułem misję, tak, coś tu zmienię, za­działam! Jedynym człowiekiem, z którym mo­gę się podzielić tym przeżyciem jestochroniarz, bo ten duży, stary blok zatrudniajednego samotnego ochroniarza w wiekuemerytalnym, zawsze otwartego jak ca­łodobowy z alkoholami, zawsze przy wej­ściu­wyjściu. Kojarzę dobrze tego zamyślonegopana, czasem czytającego kolorowe pisemka,czasem przysypiającego, wyraźnie zdystanso­wanego do mijającego go strumienia ludzii świadomego, że mówienie „dzień dobry” każ­demu nie należy do jego obowiązków zawodo­wych.

Współczuję temu panu. 15­piętrowyblok, 40 mieszkań na każdym piętrze,jakieś 2000 ludzi i 700 psów nad jegogłową, o kotach i papugach nie wspomi­nając. Gdy go mijam, często pobrzmiewa miw głowie piosenka Świetlików i Lindy jako ilu­stracja jego losu, „ja jestem niczyim ochronia­rzem. [...] jestem niczyim agentem”.Podchodzę do lekko uzbrojonego pana w czer­ni i opowiadam mu o moim doświadczeniu.„Pan tutaj wynajmuje?” ­pyta. „Tak, wynajmu­ję” ­ orzekłem, choć to nie do końca prawda,ale gdybym zaczął przybliżać nieco bardziejzłożoną sytuację mojego prawa do użytkowa­nia pewnego lokalu mieszkalnego, mógłby na­cisnąć przycisk bezpieczeństwa. „To gratulujęgłupoty ­odpowiada­ wybrał pan największyslums w mieście, niech się pan cieszy że kara­luchy pana nie zjadły bo codziennie ktoś miprzychodzi narzekać na te pieprzone karalu­chy. A co do windy, kurde, no, to ona się psuje,lata, wariuje już nie od dziś”. „Coś da sięzrobić?” ­pytam nieśmiało, bo mam głębokow sercu marzenie by chronić ludzi przed cier­pieniem, chorobliwą konkurencją i pijanymiwindami. „No tak jak się nazbiera tych zgło­szeń ­przyznaje ochroniarz­ to czasem dzwoniędo firmy, ale to zabierze tydzień aż się pojawiąi tak to stary rup, więc go nie umieją naprawić.

W

27/RozwójNiech Pan po prostu wsiada do innejwindy, są jeszcze dwie, choć nie po­wiem, żeby były dużo lepsze”.

Wchodzę i schodzę schodami, mijająckupę psią pośrodku schodów na pierwszym pię­trze. Czy zmieniać świat czy przeskakiwać nadtą kupą? Ale dlaczego właśnie ja jako je­den z 2000 mieszkańców mam sprząt­nąć tę kupę, zwłaszcza że ktoś innynasrał? A może zamiast sprzątać zmusić tychco brudzą by to robili? Czy mogę jakoś po­wstrzymać szaloną windę? Ludzie jeżdżą dalejtą windą, jak gdyby nigdy nic, są dwie obok,ale jeden przycisk i rosyjska ruletka, która przy­jedzie. Jestem w miarę bystry, więc wykombi­nowałem, że mogę jeszcze wedrzeć się nachwilę do środka tej pijanej i przy uchylonychdrzwiach wcisnąć przycisk „15” i pozwolić po­szybować jej do góry i za parę minut zjedzie taz lewej. Przypomina mi to strategie jakie wy­myślamy by przeżyć jakoś w absurdalneji głęboko niesprawiedliwej rzeczywisto­ści, te drobne przekręciki, które pozwalają cie­szyć się pełnym brzuchem.

Dziś spotkałem dwie starsze panie,uprzedziłem je, gdy chciały wejść do windystreszczając moją przygodę. Postanowiły robićto co ja, a nawet zadzwonić do wnuczki by jąuprzedzić, „my to się już tak nie boimy, bo nie­wiele nam zostało, ale ona...”. Tak, jeszczeo rodzinę potrafimy się zatroszczyć aleo te 2 tysiące i ich gości? Dostaję jeszczeokazję by spojrzeć na sprawę z innej perspekty­wy, „wie Pan szkoda mi tej starej windy ­mówistarsza pani­ bo ta nowsza, którą jedziemy niema szyb, gdybym w niej utknęła, to jakbyw trumnie mnie zamknęli”.

Ile takich wind jest w Twojej okolicy?I takich kup, które codziennie przeskakujemyby jakoś żyć, radzić sobie, wypierać? I jak dłu­go będziemy jeździć windami z lewej,przymykając oko na to co się dzieje poprawej? Co zrobisz z niebezpieczną windąi kupą? Co ja i Ty chcemy zrobić z tym? Czy na­prawdę chcemy czy tylko gadamy o tym, bo tonic nie kosztuje? Z czego jesteśmy gotowi zrezy­gnować by naprawić windę? Może nie nowe py­

tania, ale ważne i powracające.Aby oddać szacunek synchroniczności

w trakcie pisania ostatniego akapitu, gdy napi­sałem ten akapit zadzwonił do mnie znajomy,który organizuje warsztaty poszukiwania misjiżyciowej z propozycją udziału w warsztacie.Temat misji, życiowego powołania, głębszegosensu życia i uważności na to co się dzieje wo­kół jest dla mnie ważny. Ale problemu nie roz­wiązałem. Dopóki winda nie runiez hukiem tupolewa, nie będzie tu telewi­zji, a w ministerstwach nie będą rozma­wiać o stanie wind...

Piotr Bielskiwww.zycie­bez­leku.blogspot.com

28/Rozwój

Problemyludzizestosowaniemprawaprzyciąganiaczęść I

Problem 1Jak walczyć ze swoimi uprzedzeniami ty­pu “nie zasługuję na to” “nic nie spadaz nieba”Ola:

“Chciałabym wiedzieć jak walczyć zeswoimi uprzedzeniami typu “nie zasługuję nato” “nic nie spada z nieba” , często czegoś chceale na drodze staje moje własne ja, które mówimi, że “a co jeśli tego będzie za mało”.. częstoczegoś bardzo chce ale mam problem z przeko­naniem siebie, że na to zasługuje albo gdy juzwyobrażam sobie, że to mam to zaczynam sięmartwić, że nie będę w stanie tego dobrze wy­korzystać itd.… myślę, ze wielu ludzi ma z tymproblem :)”

Elżbieta Maszke:Otoczenie w jakim przyszło nam wzra­

stać, od najmłodszych lat bombarduje naspodświadomymi przekonaniami, że niezasługujemy bądź po prostu nie może­my mieć tego czego chce­my.

“Aby kto się wzbogacił, inny musi stra­cić” , ” Nie jest wszystkiego wystarczająco du­żo, aby starczyło dla każdego” , ” Jego sukces,sprawi że ty nie będziesz mógł go odnieść”, ”Tylko ciężką pracą można do czegoś w życiudojść ” , ” Zawsze jest mało pieniędzy” – i wie­le, wiele innych cytatów można by tu przyto­czyć, które słyszymy i które sprawiają, iżpojawia się w nas wewnętrzny opóruniemożliwiający korzystanie w pełniz wspaniałego życia.

Tak wiele zakorzenionych przekonań,w które wierzymy, które realizujemy, którymsię poddajemy, które są prawdą tylko dlatego,że to my uznaliśmy je jako prawdę – tylkoi wyłącznie to.

Krokiem do zmiany postrzeganiasiebie samego, będzie świadome dobie­ranie takich słów, takich zdań, którewypowiadane zmienią nasz stosunek dosiebie samego, jak to uczynić skutecz­nie? – PRZEZ POWTARZANIE.Wszystko można zmienić przez powta­rzanie, to potężne narzędzie, które po­zwala skierować naszą uwagę w stronędobroczynnych dla nas rzeczy.

Można by tu zastosować następującezdania:1. Zasługuję na wszystko co najlepsze,dobrze jest wiedzieć że poprzez moją świado­mą uwagę na tym, iż jestem wartościową oso­bą wszechświat może dać mi to co najlepsze.2. Wszechświat jest pełen wspaniałości,dobra jakie są dostępne są dla wszystkich, wy­starczy tylko po nie sięgnąć, mogę to uczynićpoprzez swoją uwagę i zaangażowanie3. Wszystko co dzieje się w moim życiu,ma swój odpowiedni czas i miejsce, prze­różne zdarzenia i okoliczności są układane tak

29/Rozwójabym mogła otrzymać to co jest dla mnie naj­wspanialsze i najbardziej odpowiednie.Problem 2Patrzę na cierpienie innych i czuję sięźle – co robić???

Marek:Czasami trudno jest być zadowolonym

z sytuacji, które istnieją obok, a które to powo­dują ludzkie tragedie. Oglądając tragedie ludzii zwierząt podczas powodzi, to samo współczu­cie jest tu niewystarczające.

Wzbiera się w człowieku złość, że znowuto samo…..

Patrzę na cierpienie innych i czuję sięźle, wiem że nie mam na to wpływu, ale chciał­bym wszystkim pomagać.Elżbieta Maszke:

Najbardziej pomożesz światu czując sięszczęśliwym :)

Pamiętaj iż uwaga kierowana ku rze­czom niechcianym przyciąga więcej rze­czy niechcianych.

Odczuwasz dyskomfort ok, jednak wie­dzieć musisz iż nie odczuwasz go dlategoiż patrzysz na to jak ktoś cierpi i odczu­wasz to cierpienie tylko dlatego iż wy­brałeś patrzenie aspekt sytuacji którysprawia że czujesz się negatywnie, a tojest duża różnica.

Zdaje sobie również sprawę iż łatwiejbyło by ci zachować dobre samopoczu­cie gdybyś obserwował tylko to co uwa­żasz za dobre, jednak musisz nauczyćsię tak kierunkować swoje myśli, abynie uzależniać swojego dobrego samopo­czucia z warunkami zewnętrznymi – a towłaśnie czynisz.

Nigdy nie pomożesz nikomu będąc“skupiskiem” czyiś problemów i rozterek, alenp. jeśli będziesz utrzymywał w swoim umyślewizję poprawy losu tych ludzi, z pewnościąmożesz im pomóc.

Jeśli nie będziesz dbał o własnesamopoczucie, wówczas zostajesz “po­chłonięty” ich sytuacją i odczuwasz dys­komfort.

Chcę abyś zrozumiał iż nie odczu­wasz ich cierpienia, które jest spowodo­wane tą sytuacją lecz odczuwasz swojecierpienie jakie przyniosło ci twoje my­ślenie – odczuwasz zły kierunek w ja­kim wysłałeś swoje myśli.

Oddając swoją uwagę w kierunku czyje­goś problemu, nie czujesz się źle bo owa osobama ten problem, a czujesz się tak dlatego iżkoncentrując się na czymś co negatyw­ne, twoja wibracja spada, a twój systememocjonalny krzyczy do ciebie ” Nie je­steś w harmonii ze swoimi pragnienia­mi, zmień kierunek swojej uwagi,poczuj się dobrze”.

Przytoczyłam właśnie krótką rozmowę,która wynikła po jednym z dni wykonywaniazadań z uczestnikiem szkolenia “Jak do­świadczyć fizycznej manifestacji swoichpragnień” ­ jeśli ty również chcesz prze­żyć coś niesamowitego zapraszam :)

Elżbieta Maszkewww.maszke.pl

30/Rozwój

apy myśli doskonale nadają się do nauki języków obcych. Nie tylko słówek, alerównież całej gramatyki. Niemal każde zagadnienie można rozpisać na mapiemyśli. Mapy możesz wykorzystać np. do rozpisywania struktur gramatycznych czyschematów wraz z przykładami.

Przykład:Tematem są czasy gramatyczneJako główny obrazek – rysujesz zegar lub inny symbol, który kojarzy Ci się z czasem.Główne gałęzie – to kolejne czasy gramatyczne, np. w języku angielskim: The PresentContinuous, The Present Simple, The Present Perfect, The Present Perfect Continuous, The PastSimple, The Past Continuous, The Past Perfect, The Past Perfect Continuous, The Future Simple,The Future Continuous, The Future Perfect, The Future Perfect Continuous.

Dodatkowo, w języku takim jak angielski, gdzie jest wiele czasów, można podzielić je na 3części: Czas teraźniejszy, przyszły i przeszły; lub prosty, dokonany i ciągły. Od nich mogąodchodzić konkretne czasy.

Kolejne odgałęzienia to: formy, zastosowanie, przykład. Poniżej prosta mapa myśliprzypominająca główne czasy gramatyczne wraz z przykładami:

Inny przykład: Formy pytające, zaimki, założenia warunkowe, etc. Można rozpisać wrazz przykładami. W mapie myśli warto wykorzystać łączniki, czyli linie które łączą/wskazująmiejsca na mapie, które czymś się łączą. Przykładowo, będzie to ta samo forma w czasie.

Marcin Kijakwww.marcinkijak.pl

Jak używać map myślido nauki gramatyki?

Mapy Myśli w nauce gramatyki(nie tylko języków obcych)M

31/Rozwój

Co jest dla Ciebienajlepsze?y, razem zamiast tekstu pisanego tekst mówiony. Sceneria może trochę dziwna bow łóżku ale to tylko dlatego ze zamiast pisac nagrałem co chciałem przekazać.Uwialbiam chwile zaraz po przebudzeniu bo sa spontaniczne i pełne natchnienia.Wiekszość moich tekstów zostala napisana zaraz po obudzeniu się...

Mariusz Max Jasionowskiwww.omax.la

T

Play

32/Rozwój

O czymdzisiaj

myślisz?złowiek ma wolną wolę… i co z tego?Czy sądzisz, że to w co dzisiaj wie­rzysz sam wymyśliłeś? Czy jesteś au­torem swoich przekonań? Nie, nie

jesteś.Możesz się oburzać, zaprzeczać i nawet

pokazać mi język lub spuścić zasłonę obojętno­ści, ale jednego nie zmienisz… Nie zmienisz fak­tu, iż nie jesteś autorem swoich własnychprzekonań, wierzeń, tego co sądzisz o otaczają­cym Cię świecie. To fakt, więc nie spierajmy sięo to, ponieważ pora na akceptację takiego sta­nu rzeczy, po to aby przejść do kolejnego etapu– zmiany.

Czytając dalej, zrozumiesz co dokładniemam na myśli. Weź kartkę i napisz na niejszczerze, ile godzin dziennie oglądasz telewizjęoraz słuchasz radia. Potem wrócimy do tego za­pisu.

Na pewno znasz ten wzór, E=mc2 , towzór w którym Albert Einstein powiązał ener­gię i materię w jedną całość. Dzięki jego odkry­ciom dzisiaj wiemy, że materia jest po prostuformą energii, to fakt.

Człowiek posiada ciało, które jest formąskoncentrowanej energii, nasze ciało żyje, pod­

lega dynamicznym i nieustannym zmianom.Gdybyś mógł zajrzeć do środka komórki i zo­baczyć w czasie rzeczywistym w jakim tempiezachodzą w niej reakcję, na pewno byłbyś za­skoczony. Każda komórka Twojego ciała aż ki­pi od ruchu, od dynamicznych zmian. Do jejżycia potrzebna jest energia, więc dlatego co­dziennie jesz śniadanie, obiad i kolację… Zasi­lasz energią swój organizm.

Organizm ludzki aby prawidłowo funk­cjonować potrzebuje dostarczania energii, jakrównież potrzebuje przepływu energii. Energiata musi być w ciągłym ruchu, musi przepływaćprzez nasze ciało abyśmy byli zdrowi i szczęśli­wi. Wyobraź sobie, że energia może przypieraćróżne formy od jedzenia, poprzez ciepło( Ener­gia potencjalna), ruch (Energia kinetyczna),światło, aż do myśli. Tak, Twoje myśli są ener­gią, w innej postaci, ale to energia. Za każdymrazem kiedy coś pomyślisz, emitujesz energięo specyficznej częstotliwości. To podstawowysilnik napędzający Prawo Przyciągania – ener­gia Twoich myśli, uczuć i przekonań.

Każda Twoja myśl ma inną wibrację(częstotliwość drgań) inną wibrację ma myślpozytywna, inną myśl lub przekonanie nega­tywne. Jeśli dobrze pamiętasz z lekcji fizykio ruchu falowym i ruchu drgającym, to wieszże fale o podobnej częstotliwości mogą sięwzajemnie wzbudzać, dodawać i wzmacniać.Dokładnie tak samo jest na poziomie drgańTwoich myśli, podobne myśli się wzmacniają,dodają, wzbudzają, tak działa Prawo Przycią­gania. Kiedy spotykasz w swoim życiu innegoczłowieka, obydwoje wyczuwacie na poziomiepodświadomym swoje wzajemne wibracje my­śli i przekonań. Na pewno zastanawiałeś sięczemu w ciągu ułamka sekundy po poznaniukogoś, już wiesz czy będziesz te osobę lubić czywręcz przeciwnie… Dlaczego zakochani wie­dzą doskonale o czym myśli druga osoba, mo­gą nawet nawzajem dokończyć zdaniawypowiedziane przez tę drugą osobę. Ponie­waż ich umysły są zsynchronizowane. Dlategowłaśnie od niektórych osób nas odrzuca, cho­ciaż nie wiemy dlaczego, a do niektórych przy­ciąga… Magia? Nie, czysta fizyka :)

C

33/RozwójNasz system przekonań, to energia o róż­

nej częstotliwości, jesteśmy niczym nadajniki,które generują w przestrzeń swój przekaz. Inneosoby odbierają na poziomie podświadomościnasz przekaz i porównują ze swoim wzorcemprzekonań. Jeśli oba wzorce są podobne, czylinasz system przekonań jest podobny, to reagu­jemy pozytywnie na taką osobę. Jeśli wzorzecten nie jest koherentny (spójny) z naszym syste­mem wierzeń, wtedy następuje podświadomeodrzucenie takiej osoby wraz z jej systememprzekonań.

Dlatego tak ważnym jest aby wysyłać po­zytywne wibracje na zewnątrz, ponieważ przy­ciąga to do nas pozytywnych ludzi, pozytywnemyśli, pozytywne zdarzenia, np. pieniądze, mi­łość, szczęście.

Co zrobić zatem, aby zmienić nasz wła­sny wzorzec energetyczny, na taki który przy­ciągnie do nas wszystko co dla nas najlepsze?

Jest taki sposób i w tym artykule chcęsię z Wami nim podzielić. Jednak zanim gow całości przedstawię, skrótowo omówię naj­pierw mechanizm i budowę Systemu Energe­tycznego Człowieka.

Wiedza ta, jest niezbędna aby w pełnizrozumieć jak możemy zarządzać przepływemenergii naszych przekonań poprzez nasze ciało.System Energetyczny Człowieka składa sięz siedmiu punktów skupiania energii. Prze­pływ przez te punkty może być regulowany na­szymi myślami i emocjami. Jedne myślipowodują wzrost przepływu energii przez tepunkty inne zaś myśli powodują spadek prze­pływu energii. Teraz przedstawię jak nasz sys­tem przekonań, wierzeń, uczuć i emocjiwpływa na nasz układ energetyczny.

Główne centra energetyczne są to wiryenergii i jest ich siedem. Doprowadzają oneenergię do poszczególnych obszarów naszegociała. Jeżeli dopływ energii zostanie zakłóconylub zablokowany, wtedy pojawiają się proble­my ze zdrowiem, zarówno fizycznym (choroby)jak i psychicznym (depresje, nerwice…). Bloka­da lub zakłócenie przepływu energii w chociaż

jednym centrum energetycznym ma wpływ naogólną częstotliwość wysyłaną w przestrzeń.Co z kolei bezpośrednio przekłada się na naszązdolność przyciągania rzeczy dobrych lubzłych, chorób lub zdrowia, szczęścia lub smut­ku, biedy lub bogactwa.

Nasze myśli, system wierzeń, uczuciai emocje sterują przepływem energii w naszymciele poprzez wszystkie centra energetyczne.I to właśnie nasz system wierzeń, ma wpływ nanasze życie.

Dlatego tak ważnym jest aby być otwar­tym na nowe rozwiązania, na nowe idee, abynie zamykać się na zmiany. Opisywałam tenaspekt w lutowym wydaniu LifeStyleMagazine,opisując mechanizm powiększania strefy kom­fortu. Cały proces przemiany nas samych, na­szego systemu wierzeń i pozbycie się blokademocjonalnych przedstawiam w kursie „Samo­dyscyplina w 10 dni”. Dlatego teraz możeciedotrzeć do metod i narzędzi, aby ostateczniezmienić swoje życie i wzorce zachowań bezwalki ze sobą.

Każde centrum energetyczne jest rów­nież centrum naszej świadomości, to tutaj wła­śnie następuje styk naszych myśli z czystąenergią tkanki czasoprzestrzeni, która przybie­ra kształt oraz częstotliwość naszych przeko­nań, uczuć, emocji, naszego postrzeganiaświata wewnętrznego oraz zewnętrznego(światopogląd). Każde centrum odpowiada zainny rodzaj przekonań…

34/RozwójZacznijmy od najniższego Centrum nr1,

które znajduje się u podstawy kręgosłupa. Napoziomie naszych myśli i przekonań to Cen­trum symbolizuje bezpieczeństwo bytowe, prze­trwanie i przeżycie. Blokowane jest przez naszepodświadome lęki, np. Lęk przez porażką, Lękprzed odrzuceniem, itd.

Na poziomie fizycznym zasila energią ca­ły kręgosłup i układ kostny.

Kolejne Centrum energetyczne nr2 znajdu­je się w naszej miednicy, dwa palce poniżej pęp­ka.

Na poziomie naszych myśli i przekonańto centrum określa nasz stosunek do tego kimjesteśmy, jaki mamy charakter i czy nie maw nas konfliktu wewnętrznego. Centrum to od­powiada za przyjemność, również tę seksualnąi jest blokowane przez poczucie winy. Tylko my­śli akceptacji siebie i tego kim jesteśmy orazwybaczenia mogą odblokować to centrum.

Na poziomie fizycznym centrum to zasi­la wszystkie narządy znajdujące się w miednicy(narządy rozrodcze, pęcherz…)

Trzecim Centrum energetycznym nasze­go ciała jest Centrum nr 3 i znajduje się na krę­gosłupie na wysokości naszego pępka, tzw.splot słoneczny.

Na poziomie naszych myśli i przekonańcentrum to określa nasz stosunek do świata ze­wnętrznego, nasz światopogląd, to co myślimyo ludziach i sytuacji w naszym otoczeniu. Blo­kuje to centrum uczucie wstydu i tylko głębo­kie zrozumienie i wejrzenie w zdarzenie, któregeneruje to uczucie pozwala na zdjęcie bloka­dy. Tutaj uciekanie od przyczyn pogłębia bloka­dę. Szacunek dla samego siebie i innych ludzipoprawia przepływ przez to centrum.

Na poziomie fizycznym energia z tegocentrum zasila cały układ pokarmowy orazwszystkie nabłonki naszego ciała (skóra, nabło­nek jelit, jamy ustnej, nerek, wątroby, trzustkii wielu innych narządów).

Czwarte centrum energetyczne znajdujesię między łopatkami.

Na poziomie myśli i przekonań centrumto określa naszą miłość do nas samych. To na­sza bezwarunkowa akceptacja naszego ciała.99% ludzi nie akceptuje swojego ciała, nie jestwdzięczna za swoje życie i nie kocha samychsiebie w sensie akceptacji, co powoduje bloka­dę przepływu energii w tym obszarze. Brak ak­ceptacji naszego wyglądu jest największablokadę, odcinamy się bowiem wtedy od świa­ta i od wielkiego twórcy życia, od Boga. Cen­trum to odpowiada za kreację i jeśli jestzablokowane (przez smutek, nienawiść i brakakceptacji swojego ciała) nie może pełnić pra­widłowo funkcji kreowania sygnału nadawcze­go, co zakłóca mechanizm działania PrawaPrzyciągania. Po przywróceniu prawidłowejwibracji tego centrum, możemy z powodze­niem kreować rzeczywistość wg Prawa przycią­gania. Nie mylmy jednak akceptacji naszegociała i miłości do nas samych, wdzięczności zażycie z miłością narcystyczną i egoistyczną.

Na poziomie fizycznym centrum nr 4doprowadza energię do serca, układu krwiono­śnego i płuc.

Centrum energetyczne nr 5 znajduje sięna piątym kręgu szyjnym.Na poziomie myśli i przekonań określa naszenaturalne prawo do mówienia tego co myślimyi czujemy. Kiedy dusimy w sobie jakieś myślii emocje lub kiedy kłamiemy, wtedy zakłócamyprzepływ energii przez to centrum. Tylkoprawda odblokowuje przepływ. Również oszu­kiwanie samego siebie wpływa negatywnie nastan tego centrum energetycznego.

Na poziomie fizycznym centrum to zasi­la nasze gardło, tarczycę, oskrzela, uszy, ra­miona i ręce.

Centrum energetyczne nr 6 znajdujesię między brwiami.

Na poziomie naszych myśli i przekonań

35/Rozwójokreśla wszystko to, co widzimy i JAK postrze­gamy naszą rzeczywistośćw jakiej żyjemy. Prze­konanie, że nie mogę na coś patrzeć lub czegośnie widzę, zaburza przepływ energii przez tocentrum. Zdania typu „jakoś tego nie widzę…”lub „czarno to widzę” czy „nie mogę patrzeć nato…” to zdania jakich powinniśmy unikać. Zapomocą tego centrum odbieramy sygnały i do­strajamy się do częstotliwości myśli innych lu­dzi. Takie odczucia jak empatia, współczucieaktywują neurony lustrzane, które znajdują siędokładnie w obrębie tego centrum.

Na poziomie fizycznym centrum to zasi­la energią nasze oczy i przysadkę mózgową.

Siódme Centrum energetyczne jestumiejscowiona na czubku naszej głowy.

Centrum to określa nasz stosunek dootaczającego nas świata. Kiedy boimy się i my­ślimy, że jest źle, że źle się dzieje, wtedy prze­pływ energii zostaje zablokowany. Centrum toma bezpośrednie połączenia naszej NADŚWIA­DOMOŚCI z tkanką czasoprzestrzeni. Pozytyw­ne myślenie oraz postrzeganie rzeczywistościjako harmonijnej jedności, gdzie wszyscy jeste­śmy połączeni nićmi energetycznymi, odbloko­wuje ten obszar.

Na poziomie fizycznym doprowadzaenergię do naszego mózgu i całego układu ner­wowego.

Siedem centrów energetycznych, któreopisałam w bardzo wielkim skrócie tworzy na­szą strukturę podświadomości. Nasze życieukłada się według przeważających wibracji na­szych świadomych i podświadomych przeko­nań. Przekonania podświadome sąwielokrotnie silniejsze od wibracji przekonań,myśli i uczuć świadomych. Dlatego tak ważnejest, aby za pomocą odpowiednich narzędzi,wpływać odpowiednio na swoją podświado­mość. (zestaw tych narzędzi wraz z instrukcjąobsługi znajdziecie w kursie „Samodyscyplinaw 10 dni” mojego autorstwa).

Tworzenie nowej rzeczywistości jestmożliwe za pomocą naszej świadomości (nasza

wolna wola, świadome wybory i świadomedziałania), która to świadomość ma wpływ nanaszą podświadomość. Kiedy już zmienimynasz podświadomy system wierzeń, przeko­nań, wtedy za pomocą medytacji i innych na­rzędzi wpływu przekazujemy nasze polecenia,marzenia, pragnienia do Nadświadomości,która automatycznie realizuje nasze prośbywedług scenariusza przekazanego z podświa­domości.

Tutaj uwaga, jeśli nasza podświado­mość przesiąknięta jest negatywnymi przeko­naniami, uprzedzeniami, nienawiścią,smutkiem, złością, niewdzięcznością, ego­izmem, chęcią oszukania kogoś, wtedy realizo­wany będzie negatywny scenariusz naszychpragnień.

Podświadomość to bank naszych wspo­mnień, uczuć, myśli, emocji i przekonań, bankpamięci.

Cokolwiek zdarza się w Twoim życiu,zdarza się według scenariusza Twoich pod­świadomych przekonań i ich wibracji (często­tliwości). Tak więc, jeśli spotyka Cię coś złegolub dobrego w życiu, to jest to wynik Twoichpodświadomych wierzeń. Można powiedzieć,że jesteś ofiarą własnego systemu wewnętrz­nych przekonań… Możesz przestać być tylkoofiarą, możesz przejąć kontrolę nad swoim ży­ciem, nad swoją przyszłością… Wystarczy, żeza pomocą odpowiednich narzędzi i technikzmienisz swój system przekonań, zmieniszŚWIADOMIE, proaktywnie przejmiesz kontro­lę nad własnym życiem.

To właśnie świadomość, jest nośnikiemTwojej wolnej woli i to za jej pomocą możeszwpływać na swój podświadomy system przeko­nań.

Reklama działa właśnie na tej zasadzie.Jeśli powtórzysz kilkaset razy jakieś zdanie, towejdzie ono do Twojego systemu przekonańbez analizowania jego zawartości, słusznościi prawdziwości… Teraz spójrz na cyfry, którezapisałeś na swojej kartce… zobacz i uświadomsobie jak bardzo jesteś przesiąknięty negatyw­

36/Rozwójnym wpływem sączącym się do Twojego umy­słu z mediów… Zobacz ile nieszczęść i straszą­cych Cię informacji codziennie wchłaniaszpodświadomie. To wszystko ma wpływ na to cosądzisz o świecie i o swoim życiu, że jest źle, żeludzie się zabijają, że są wojny, kłótnie…

Przerwij ten proces, odetnij się od tego,zacznij filtrowaćwiadomości jakie do Ciebie do­cierają, wybieraj rozważnie źródła swojej wie­dzy… Chroń swoje dzieci, przed tym natłokiemagresji, erotyki i głupoty uderzającej w ich nieu­kształtowane jeszcze umysły.

To co dzisiaj myślisz i sądzisz o sobie,o świecie, o Twojej pracy, to właśnie się zreali­zuje i spełni i to będziesz miał z swoim życiu.Co sądzisz o pieniądzach? Jak się je zarabia?Łatwo czy ciężko?Co sądzisz o ludziach Cię otaczających? Są źliczy dobrzy?Co sądzisz o Twoim mieście? To dziura bez per­spektyw czy może metropolia szans i potencja­łu?Co sądzisz o swoich dzieciach? Są mądre czygłupie?Co sądzisz o swoim szefie? Jest inspirujący czymałostkowy?

Jak widzisz czasem nie pozostawiamy in­nym zbyt wielkiego wyboru, co do ról jakie imprzypadają…

Warto się nad tym zastanowić, prawda?Dlatego przeanalizuj gruntownie o czym my­ślisz i JAK myślisz, bo to kreuje Twój świat.

Anna Maria Dębniakwww.annamariadebniak.pl

37/Zdrowie

Źródło: materiały udostępniane na szkoleniach dla trenerów Weight Loss Challenge

eszcze kilkanaście lat temu problemz nadwagą nie był tak widoczny jakw obecnych czasach. Winę za to ponosicoraz gorsza wartość odżywcza

naszego pożywienia . Wraz ze zmniejszaniemsię ilości kluczowych składników takich jakwitamina C, B12, magnez, wapń itd. Obniża sięwartość odżywcza pożywienia. Co obrazujeponiższa tabela.

Jeść ?czy odżywiać się ?– oto jest pytanie

J

38/ZdrowieKiedyś jedząc trochę dostarczaliśmy du­

żo więcej składników odżywczych niż obecnie,teraz musimy zjeść dużo więcej pokarmu by za­pewnić tyle samo składników odżywczych cokiedyś dostarczaliśmy. A dużo więcej, oznaczadużo więcej kalorii. Przy zmniejszonej aktyw­ności fizycznej w porównaniu z czasami gdynie było tyle samochodów i częściej chodziłosię na nogach lub jeździło na rowerze, nie byłopilotów do telewizorów i trzeba było wstać byprzełączyć kanał, a i telewizorów nie było zawiele, kiedy na każdym niemal kroku mamyzautomatyzowaną prace w domu i biurze czyw fabryce, problem z otyłością nie powiniendziwić.

Nic na to nie poradzimy, że organizmwciąż potrzebuje odpowiedniej ilości biopier­wiastków, makro i mikro elementów, którychprzez to że nasze jedzenie jest mocno przetwo­rzone, nieumiejętnie przygotowane, pozbawia­my. Jemy pokarmy niestawialne dla naszegoorganizmu.

Dlaczego tak się dzieje? Układ pokarmo­wy człowieka współczesnego ewoluował zaled­wie 3 % od układu pokarmowego człowiekapierwotnego. Przyjrzyjmy się czym odżywiałsię człowiek pierwotny? Jadł dużo owoców, na­sion, od czasu do czasu upolował mamutai jadł mięso bogate w białko, jadł owady, ryby,zioła i pił czysta źródlaną wodę. Dużo przeby­wał na świeżym powietrzu, chodził zdobywającpożywienie.

Patrząc na człowieka współczesnego i je­go sposób odżywiania i życia nie trudno zauwa­żyć że diametralnie się różni. No w końcu niktnas nie będzie zmuszał by żyć jak człowiek pier­wotny. Nasz układ pokarmowy nie radzi sobieze współczesnym jedzeniem, powinniśmy wię­kszą uwagę zwracać na to co jemy i jak to jedze­nie przygotowujemy, by nie tracić zbyt wielei tak niewielkiej ilości składników odżywczych.

Przyczyną tak niefrasobliwego zachowa­nia wobec naszego układu pokarmowego jestwiele chorób, które zaczynają się od brudnychjelit. Wszystko to co nasz żołądek nie strawił za­lega w jelitach ( nawet do 8 kilo), ponieważ

jest tam środowisko ciepłe, /temperatura ciała36,6/ wszystko zaczyna gnić, psuć się, powsta­ją gazy, siedliska bakterii chorobotwórczych,pleśnie. Kosmki jelitowe, odpowiedzialne nawchłanianie składników odżywczych w takichwarunkach nie spełniają swojej roli, a nasz or­ganizm ratując nam suma summarum życietworzy tkankę tłuszczową jako swoisty maga­zyn energii dla niedożywionej komórki.

Wniosek? Dostarczając odpowiednichskładników odżywczych i stosując zasady zdro­wego odżywiania utrzymujemy w czystości na­sze jelita i kosmki, które poprawnie działają.Komórka dożywiona nie potrzebuje tkankitłuszczowej, więc przestaje ja produkowaći pozbywa się jej.

Chudniemy, lepiej się czujemy, lepiejwysypiamy się, lepszą mamy koncentracjei mnóstwo energii.

Częsta przyczyną braku energii, osłabie­nia jest również chroniczne odwodnienie. Po­dejrzewam, że większość ludzi nie zdaje sobiesprawę, ze są odwodnieni. Dietetycy zalecająwypijanie 1,5 – 2 litrów dziennie płynów, jed­nak ilość płynów potrzebna dla organizmu jestróżna w zależności od gabarytów a nawet za­jęć, które wykonujemy i gdzie wykonujemy.

Każdy kilogram nadwagi potrzebuje do­datkowej ilości płynu, ponieważ każdy kilo­gram tkanki tłuszczowej to dodatkowenaczynia krwionośne. Praca w ciepłych , su­chych, klimatyzowanych pomieszczeniach wy­maga dodatkowego nawadniania. Pracawymagająca dużego wysiłku, długiego mówie­nia też potrzebuje dodatkowej porcji wody.

Często zdarza się, że nie odczuwamypragnienia, uważamy, że nie potrzebujemywiększej ilości wody bo po prostu nie chcenam się pić. Jest to jednak tylko pozorne uczu­cie, ponieważ z reguły takie osoby maja częstoproblemy z zaparciami, różnego rodzaju opu­chliznami, bólami głowy bo deficyt wody w or­ganizmie powoduje anomalia.

Komórki człowieka potrafią sugestyw­

39/Zdrowienie żądać od nas tego co potrzebują, jeżeli po­trzebują wody uruchamiają proces pragnienia,suchości w ustach. Jeżeli potrzebują energiiuruchamiają proces odczuwania głodu. Jeśliignorujemy te sygnału komórka szuka innychrozwiązań, bo stworzona jest do bardzo ważnejroli – do podtrzymywania życia i dobrego sa­mopoczucia organizmu.

Gdy nie dostarczamy jej wody przezdłuższy czas przestaje wysyłać impulsy pragnie­nia i zaczyna wykorzystywać wodę ze wszystkie­go tego co dostarczamy wraz z pożywieniem.Magazynuje wodę powodując opuchnięcia, ścią­ga wodę kosztem innych organów takich jakskóra, włosy, paznokcie, kości.

Aby obliczyć potrzebna ilość wody nadzień należy podzielić obecna wagę przezwspółczynnik 30. Wynik to ilość wody , któradany organizm potrzebuje by być odpowiednionawodniony w warunkach normalnych.

Jeżeli jesteśmy na etapie odchudzania,woda ma ogromny wpływ na końcowy efekt.Jest niezbędna podczas spalania tkanki tłusz­czowej, jako wierna towarzyszka błonnika, któ­ry oczyszcza i detoksykuje organizm. Wodapoprawia stan skóry, usuwa pulsacyjne bóległowy, usuwa wszystkie skutki chronicznegoodwodnienia.

Dobrze nawodniony organizm spraw­niej wchłania składniki odżywcze z pokarmu,ma ogromny wpływ na poprawność procesówfizjologicznych na poziom energii i samopoczu­cia. Jest nieodłącznym elementem każdej die­ty.

Gdy już nawodnimy organizm czyliusprawnimy proces oczyszczania, wydalania,trawienia mamy dużo łatwiejsza drogę do osią­gnięcia celu jakim jest zdrowie. Świadome od­żywianie staje się kwestią wyuczenia dobrychnawyków i umiejętności przygotowywania takpotraw, by pozostawało w nich jak najwięcejskładników odżywczych.

Stosowanie mniej kalorycznych zamien­ników w potrawach, które na co dzień jemy,

unikanie tuczących przekąsek, zrównoważeniejedzenia zasadotwórczego z kwasotwórczym,różnorodność jakościowa jedzenia w ciągudnia daje niesamowitą możliwość naszemu or­ganizmowi do regeneracji.

Dodatkowy ruch, niewiele np. codzien­ny półgodzinny spacer zwiększą szanse walkio zdrowie, o świetną sylwetkę, o witalność.Wystarczy wstać z kanapy, z przed telewizora,komputera i wyjść na spacer. Kupić sobie psa– to doskonały motywator do zwiększenia ak­tywności fizycznej. Wykupić sobie karnet nabasen, lub do fitness klubu, by narzucić sobierygor systematycznego uczęszczania na zaję­cia. Każdy sposób pobudzania swojego ciała doruchu jest dobry.

Takie świadome zachowanie daje szan­se na odzyskanie zdrowia, bowiem w 70 % za­leży ono od tego jak się odżywiamy, bo pokarmdaje nam silę, budulec, energie i jasność umy­słu a jeżeli dodamy do tego ruch będziemy bli­żej celu, który sobie obraliśmy.

Od najmłodszych lat zapracowujemysobie na nasze zdrowie, to w jaki sposób odży­wiamy się, czy prowadzimy aktywny tryb życia,czy posiadamy świadomość funkcjonowanianaszego organizmu w jakim środowisku żyje­my skutkuje tym co mamy obecnie.

Natura dała nam potężne narzędzie –możliwość regeneracji, czy wykorzystamy tąszansę? Jedno jest pewne, że w 100% zależy tood Ciebie i Twojej świadomości.

Zatem zanim cokolwiek włożysz do ust,pomyśl czy twój organizm skorzysta na tym….…bo jemy nie po to by się najeść ale po to bysię odżywić.

Beata Góreckawww.bealinea.pl

40/Zdrowie

Jakiepowinny byćwłaściwościwody pitnej?

oda pitna powinna spełniać sze­reg wymogów w celu optymali­zacji wszelkich procesówbiochemicznych zachodzącychw ludzkim organizmie.

Przede wszystkim nie powinna w żadnym raziezawierać:1. chloru i żadnych jego organicznych pochod­nych,2. soli metali ciężkich (tzw. metali śmierci),związków azotowych,pestycydów,3. bakterii, wirusów, grzybów i pasożytów,fekalii,4. prostych związków organicznych5. ksenobiotyków, czyli związków chemicznychotrzymanych przez człowieka, o strukturzechemicznej niewystępującej w przyrodzie, doktórych organizmy nie przystosowały się nadrodze wcześniejszej ewolucji; jest to więk­szość trucizn i leków.

Woda powinna być biologicznie dostęp­na dla komórek, czyli łatwo przyswajalna. Dla­tego stopień napięcia powierzchniowego wodypitnej nie powinien być zbyt wysoki. W prze­ciwnym wypadku komórka musi wydatkowaćdużą ilość energii na wykonanie pracy nadzmniejszeniem tego napięcia, aby woda bezproblemów została wchłonięta. Woda powinnamieć również niewielką twardość. Bardzotwarde wody, jak również zbyt miękkie nie na­dają się do zaopatrywania komórek.

Woda powinna być także elektrycznieprawie obojętna, a najlepiej lekko zasadowa zewzględu na to, że większość płynów ustrojo­wych ma niewielki odczyn alkaliczny (zasado­wy). Stopień mineralizacji wody powinien byćmożliwie niski, aby podtrzymywać jedynieelektrolityczny stan płynów ustrojowych.

Woda powinna być strukturyzowana,ponieważ cała woda w organizmie jest wodąstrukturyzowaną (ustrukturowaną) – podob­nie jak woda metaboliczna powstająca w orga­nizmie w wyniku spalania związkóworganicznych (białek, węglowodanów, tłusz­

W

41/Zdrowieczów).

W oficjalnych testach jakości wody pit­nej strukturze wody praktycznie nie przypisujesię jeszcze żadnego znaczenia. Jest to skuteknieświadomości, ignorancji i arogancji. Jakośćwody pitnej w Europie Środkowej i Zachodniejregulowana jest prawem poprzez zbiór właści­wych rozporządzeń. Gwarantują one, że w wo­dzie – tym składniku nr 1 naszych orga­nizmów i naszego pożywienia, nie będą się znaj­dowały zarodki bakterii, metale ciężkie, sub­stancje chemiczne w ilościach większych niżopracowane i zapisane normatywnie J.

Czy jednak przydatność wody do spoży­cia może być oceniana tylko na podstawie przy­jętych norm i wskaźników mechanicznych,chemicznych lub biologicznych? Znaczenie mawięc również struktura wody – fizyczna struk­tura heksagonalna, czyli sześciokątna. Ma onazasadniczy wpływ na właściwości wody i spo­sób wypełniania jej podstawowych zadań –przede wszystkim zdolności do rozpuszczaniaoraz funkcji transportowych, czyli dostarczaniatlenu i składników pożywienia do komórekoraz usuwania toksyn z organizmu.

Maksymalnie, jak to możliwe, woda po­winna być wolna od wszelkich obcych informa­cji pochodzących od oddziaływań chemi­cznych, elektromagnetycznych i wszelkich in­nych. Przekaz takich informacji do komórki za­kłóca jej bio­ i energoinformacyjne parametry.

Badania ekotoksykologiczne prof. L.S.Ernestowoj (Rosja) dotyczące stanu wód w rze­kach i jeziorach wykazały znaczący wpływ róż­nych zanieczyszczeń o skrajnie małychstężeniach rzędu 10­18÷10­8 na organizmy ży­we już na poziomie komórkowym i subkomór­kowym („O nietradicionnych pierspiektiwnychnaprawlienijach gidrogeochimii XXI wieka”,S.A Brusiłowskij, http:// geo.web.ru). W świe­tle wyników tych badań nieodzowne jest nowespojrzenie na tzw. normy czystości wody. Nie­zbędne jest ustalenie nowych normatywóww tym zakresie. Istotny jest zwłaszcza problemwpływu pól wibracyjnych pochodzących odwielkich mediów wprowadzanych do wód naich skład, również skład wód podziemnych.

STRUKTURA WODY JEST O WIELE WAŻ­NIEJSZA, NIŻ SKŁAD CHEMICZNY.

STRUKTURA TA REAGUJE NA WSZELKIEZAKŁÓCAJĄCE JĄ CZYNNIKI.

Prof. Rustum RoyUszkodzone na skutek destrukcyjnych

działań wibracyjnych struktury wodne zacho­wują swój stan bardzo długo. I nic nie pomożeoczyszczanie wody nawet przy pomocy apara­tów osmotycznych. Owszem – filtry osmotycz­ne dokładnie usuną z wody wszelkie bakterie,wirusy, metale ciężkie, pasożyty, zarodnikigrzybów, algi itp. zanieczyszczenia. Jednakwoda zachowa wibracje tych zanieczyszczeńw postaci energetycznego, elektromagnetycz­nego „śladu”.

„«Ślad na wodzie» – to zdolność dotworzenia i przechowywania informacyjnegoobrazu zachodzących w niej procesów. I niejest to płaski obraz – to obraz przestrzenny.(…) Różnica między zwykłym fizycznym śla­dem, który widzi się na powierzchni przez kil­ka dziesiątków sekund, a ślademinformacyjnym jest taka, jak różnica międzyzwykłą fotografią i hologramem konkretnegoobiektu. Na fotografii każdy punkt daje infor­mację o sobie samym, w hologramie zaś każdypunkt daje informację o wszystkich sąsiednichpunktach.”(prof. W.D.Płykin, „Cifrowaja woda obieszczajet bie­zbrieżnyje pierspiektiwy – «W naczalie było SŁOWO»ili slied na wodie”, www.74rif.ru).

42/ZdrowieDestrukcyjne wibracyjne zanieczyszczenia bę­dą później emitowane jako fale charaktery­styczne dla czynników, które były ichpierwotnym źródłem. Reasumując: woda „zapa­miętuje” wibracje ośrodków (mediów), w któ­rych (z którymi) przebywała (stykała się).NIEOBECNOŚĆ SZEŚCIOKĄTNYCH KRYSZ­

TAŁÓW MOŻE BYĆOZNAKĄ, ŻE SIŁY ŻYCIO­WE NA DANYM OBSZARZE ZOSTAŁY

ENERGETYCZNIE UPOŚLEDZONE.Masaru Emoto

Istotny jest w takim razie ciągle fakt, żewewnętrzna struktura wody stanowi decydują­cy czynnik jakości, a nie został on włączony douregulowań prawnych. Tym niemniej podejmo­wane są już starania, aby przynajmniej termin„struktura wody” przyjąć do wytycznych WHOdotyczących wody pitnej. Od pewnego czasu za­gadnieniami struktury wody zajmuje się Komi­tet ekspertów afiliowany przy ŚwiatowejOrganizacji Zdrowia WHO.

„Po ponad dwudziestu latach zbieraniadoświadczeń doszliśmy do przekonania, że dokontroli jakości wody pitnej należy włączyćrównież parametry fizyczne, ponieważ odgry­wają one bardzo ważną rolę dla zdrowia. Stabil­ność bakteriologiczna wody pitnej jest bardzoważna. W przypadku wody z wodociągów sta­nowi to mniejszy problem, ponieważ okres odwytworzenia do konsumpcji wynosi zwykle kil­ka godzin, najwyżej dni. Gorzej jest z wodą bu­telkowaną. W tym przypadku od momentunapełnienia do konsumpcji może minąć kilkatygodni a nawet rok i więcej. Również w tejdziedzinie należałoby opracować odpowiednienormy.” (prof. Jurij Rachmanin, ekspertWHO, wiceprzewodniczący Rosyjskiej Akade­mii Nauk Przyrodniczych).TRADYCYJNE MYŚLENIE O ZWYKŁYMUZDATNIANIU WODY NALEŻY ODŁOŻYĆJUŻ DO LAMUSA.

Janusz Dąbrowskiwww.antylicho.pl

43/Podróże

ramping to jedyna w swoim rodzajupodróż, która zaczyna się jeszczeprzed zrobieniem kroku za próg wła­snego domu. Nie ulegnij złudzeniu,że tramping to szalony wyjazd wy­

łącznie z biletem lotniczym w ręku. Pamiętaj,że nie masz tu osoby, która wszystko Ci wytłu­maczy albo zrobi cokolwiek za Ciebie. Począw­szy od zdobycia wizy turystycznej, poprzezzaplanowanie trasy i budżetu, aż po rozsądnespakowanie plecaka – wszystko to jest na Two­jej głowie.

Cała logistyka przygotowań, zdobywa­nie informacji czy wreszcie proces planowaniaw oparciu o nie, co i jak chcesz zobaczyć – towszystko spoczywa na Twoich barkach. Twójtramping zaczyna się więc od wyboru kraju(lub krajów), opracowania mapy trasy, którąprzemierzysz i wyznaczenia na niej punktówdocelowych, które chcesz odwiedzić. Wyjazdtrampingowy absolutnie nie może być zupełnie„w ciemno”. Przygotowując się do wyjazdu nawłasną rękę, tym bardziej nie możesz być lekko­duchem, który uważa, że „jakoś to będzie”. Po­dejdź do tego rozważnie, ale miej otwartągłowę; zarówno na etapie planowania, jak i sa­mego tych planów realizowania.

Poświęć więc jak najwięcej czas na zdo­bycie sporej porcji informacji o odwiedzanymkraju. Im większy zakres tych informacji po­siadasz, tym mniejsze prawdopodobieństwo,że przeoczysz coś istotnego. Warto zajrzeć naróżnego rodzaju spotkania podróżnicze i poka­zy slajdów dotyczące rejonu, który chceszzwiedzić. Z całą pewnością możesz tam posze­rzyć wiedzę na temat poszczególnych punktówdocelowych. Zawsze coś jeszcze może Cięurzec; coś, o czym nie piszą w przewodnikach,ani w Internecie, więc nie brałeś tego wcze­śniej pod uwagę. Możesz wreszcie spotkać sięz ludźmi, którzy byli tam, gdzie Ty dopiero sięwybierasz; dopytać ich o wszelkie szczegóły.Ich doświadczenie i rady są naprawdę bezcen­ne! Pamiętaj więc: aby rozeznać się w punk­tach docelowych wartych odwiedzenia czypolecanych, warto dopytać osób, które danyrejon po prostu odwiedziły, możliwie niedaw­no. Poznasz zapewne przy okazji, niejako„z pierwszej ręki”, również ceny, które pozwoląCi zaplanować realny budżet.

Zawsze warto dopytać o sposoby i moż­liwości dojazdu tu czy tam, o punkty docelowesubiektywnie interesujące, i o te może mniejdla Ciebie atrakcyjne, choć w przewodniku

Tramping:świat

w zasięguplecaka(część druga)

T

44/Podróżeopisane jako niemalże cuda świata. Wtedy świa­domie podejmiesz decyzję, czy konieczniechcesz je odwiedzić, czy też odpuścisz sobie,wybierając w zamian coś innego. Oczywiście,możesz (ba! nawet powinieneś!) wiedzieć, jakiehostele znajdą się na Twojej drodze. Powstrzy­maj się jednak przed dokonywaniem jakichkol­wiek rezerwacji. Pamiętaj, że w czasietrampingu liczy się Twoja wolność i brak ogra­niczeń czasowych.

Brzmi ciężko? Możliwe. Jednak nauczsię ekscytować tym etapem planowania, odkry­waniem nowych miejsc. Czas przygotowań toczas zdecydowanie zależny od poruszeń serc,pragnień i zachwytu. Tego biuro podróży Ci niezapewni. (Tak uważam, choć nigdy nie skorzy­staliśmy z jego pośrednictwa.)

Co jakiś czas po prostu pakujemy w ple­caki niezbędne minimum. Dokładamy rzeczy,które będą nam potrzebne w związku ze specy­fiką rejonu, w który się udajemy. Szal do mecze­tu na Bliski Wschód, a strój kąpielowy i zestawsnorkellingowy do Tajlandii. Wiemy już, jakiemiejsca odwiedzimy. Wiemy, dlaczego i jakątrasą je osiągniemy. Mniej więcej. Ten wstęp­ny plan, który jest w stu procentach bez zmian,to wyłącznie owe miejsca, punkty docelowe. Je­śli chodzi o szczegóły realizacji, to czasem wy­chodzi coś zupełnie innego, niż naszewcześniejsze plany. Zwykle coś o wiele lepsze­go, niezapomnianego.

W dniu, kiedy ukaże się ten numer, bę­dziemy już spakowani, z niecierpliwością ocze­kując wyjazdu na Bliski Wschód. Śledźcie tępodróż na naszym blogu trampingowym!

Ewa Dudzińskawww.poprostupodroz.com