1

GAZETKA DLA DZIECI I RODZICÓW

JEDYNECZKA

Przedszkole nr 1 w Nowej Dębie Nr 1/2014-2015

Szanowni Rodzice !!!

Witamy w nowym roku szkolnym 2014/2015. W szczególny sposób witamy Rodziców, których dzieci od września rozpoczęły uczęszczanie do naszego przedszkola. Oddajemy do rąk Państwa kolejny numer naszej gazetki przedszkolnej. Zachęcamy wszystkich do czytania, zgłaszania pro-pozycji oraz uwag dotyczących treści. Miłej lektury i zabawy. W tym numerze przeczytasz:

Str. 2 - Co słychać w przedszkolu?- nowinki z życia przedszkola Str. 8 – Rozwój grafomotoryki u dzieci w wieku przedszkolnym Str. 8 – Rozwój motoryki małej u dzieci w wieku przedszkolnym

Str. 9 – Rozwój motoryki dużej u dzieci w wieku przedszkolnym Str. 9 – Dziecko zdolne Str. 10 - Nieśmiałość u dzieci –Bajka terapeutyczna Str. 11 - Coś dla malucha

2

Pani Jesień szuka ………kapelusza

Pod takim hasłem 30 października 2014r. odbyło się w Przedszkolu Nr 1 rozstrzygnięcie jesiennego konkursu plastycznego, skierowanego do dzieci przedszkolnych, ich rodziców, rodzeństwa. Jesień to niezwykła, wspaniała pora roku - czas kolorowych liści, rudych kasztanów, srebrnych nici babiego lata, czerwonych korali jarzębiny. Złoto, czerwień, purpura i brązy tworzą przecudne kom-pozycje w naturze. Celem konkursu było wykonanie kape-lusza w formie przestrzennej z wykorzystaniem darów jesieni, utrwalenie znajomości charakterystycznych cech jesieni, rozwijanie wyobraźni plastycznej, inwencji twór-czej, uwrażliwienie na piękno barw jesiennych, wzmac-nianie więzi rodzinnych oraz integracja środowiska ro-dzinnego dziecka, środowiska lokalnego i przedszkola. Konkurs cieszył się niebywałą atrakcyjnością, czego do-wodem była imponująca liczba złożonych prac – 33! Wszystkie były piękne, kolorowe, oryginalne, pomysłowo wykonane, a przede wszystkim - JESIENNE. Trudne więc zadanie stanęło przed jury w składzie: dyrektor przed-szkola Pani J. Orłowska, przedstawicielka Klubu Osiedlo-wego Pani A. Bernaszewska oraz Rodzic przedszkolaka Pani A. Godek. Spośród tylu pięknych kapeluszy wybrać ten naj….- nie było łatwe. Ale udało się! Wszyscy uczest-nicy konkursu otrzymali dyplomy i drobne nagrody za zasłużone miejsca, wyróżnienia i udział w konkursie.

Międzynarodowy Dzień Osób Starszych

Międzynarodowy Dzień Osób Starszych,

to święto obchodzone corocznie 1 października. W tym dniu dzieci z Przedszkola nr 1 w Nowej Dębie śpiewem i tańcem umiliły czas podopiecznym Zakładu Opiekuńczo Leczniczego. Dzięki takim akcjom wyrabiamy u dzieci szacunek wobec osób starszych, rozwijamy wrażliwość na potrzeby innych. A wszyscy wiemy, że otwartość, toleran-cja i szacunek do drugiego człowieka, to postawy i warto-ści niezbędne w przygotowaniu dzieci do życia w wielokul-turowym i wielowymiarowym społeczeństwie. Międzyna-

rodowy Dzień Osób Starszych, to szczególny moment, który pozwala docenić i podkreślić potencjał doświadcze-nia, wartości i wiedzy, z których mogą czerpać młodsze pokolenia. To Seniorzy są bowiem źródłem życiowej mą-drości, której nabywa się właśnie z upływem lat. Kochani seniorzy - to dla nas wielka radość, że mogliśmy wspólnie z Wami świętować, bo bez Was nie doszlibyśmy tak dale-ko„ bo młodzi biegną szybciej, ale starzy znają drogę!”

Powitanie jesieni przy ognisku

W tym roku szkolnym wspólnie z nauczycielkami: B. Urbaniak i B. Fornal grupa IV przygotowała dla swoich rodziców przedstawienie o jesieni pt. „ JESIEŃ, JESIEŃ PIĘKNA PORA, BAWMY SIĘ WIĘC DO WIECZORA” Nie zapomnieliśmy również o młodszych kolegach i koleżan-kach z przedszkola, oni również nagrodzili nasz wytęp brawami. Po części artystycznej spędziliśmy miło czas przy ognisku. Również w grupach III i V jesienne popołudnie dzieci spędziły wspólnie z rodzicami przy ognisku, zabawach i konkursach. Taka forma spędzania wolnego czasu spo-tkała się z aprobata wśród uczestników.

Powitanie Jesieni w grupie II

We wrześniu grupę II odwiedził niezwykły gość - PANI

JESIEŃ. Niespodziewany gość przyniósł ze sobą kosz

pełen jesiennych darów, który zostawił przedszkolakom w

prezencie. Pani Jesień przygotowała dla dzieci mnóstwo

ciekawych jesiennych zagadek, quizów….Dzieciaki z

wielkim zapałem wykonywały polecenia kolorowej Jesieni.

Były także tańce z gościem przy wesołych jesiennych

przebojach. Na zakończenie dzieciaki otrzymały plakietkę

– odznakę „POMOCNIKA PANI JESIENI”

3

Święto ziemniaka

Jesień to czas zbiorów ziemniaków a przy tym świetna okazja do wspólnej zabawy i bliższego poznania tego warzywa. Z tej okazji skorzystały przedszkolaki z grupy II. Dzieci obchodziły Święto Ziemniaka, podczas którego zapoznały się z bajką o ziemniaku, przyswoiły sobie wiele ciekawostek i informacji na temat ziemniaka, poznały jego różne nazwy. Pani Edytka przygotowała wiele konkursów i zawodów, których głównym bohaterem był ziemniak. Dzieci piekły ziemniaki, podawały przykłady ziemniacza-nych potraw. Wielką atrakcją było oglądanie i podziwianie ziemniaczanych stworków, które wspólnie z Rodzicami dzieci wykonały w domu, a które następnie trafiły na przedszkolną wystawę. Wybrany został także giganto – ziemniak. Wszystkie dzieci nagrodzone zostały dyploma-mi.

Nasze Przedszkole przyłącza się do ustanowie-nia Rekord Guinnesa

Przedszkole nr 1 w Nowej Dębie przyłączyło się do akcji Aquafresh realizując program edukacji zdrowotnej dla przedszkolaków. Akademia Aquafresh to największy w Polsce program profilaktyki higieny jamy ustnej realizo-wany w przedszkolach. 30 września 2014 roku o godzinie 12.

00 dzieci wszyst-

kich grup i panie zgromadziły się na sali gimnastycznej. Wszystkim zebranym przyświecał jeden cel- ustanowienie nowego Rekordu Guinnessa w jak największej liczbie dzieci myjących, w tym samym czasie zęby- już wiemy, że było warto!. Rekord Guinnesa został pobity, w tym dniu o wyznaczonej godzinie ząbki szczotkowało z nami 313328 dzieci. Nauczycielki z naszego przedszkola, to wydarzenie poprzedziły realizacją tygodniowej tematyki zajęć eduka-cyjnych na podstawie scenariuszy zajęć i materiałów mul-timedialnych w których bohaterowie programu „Pastusie” i „Barney” uczą dzieci jak prawidłowo dbać o ząbki oraz jak walczyć z niedobrym „robaczkiem-próchniaczkiem”, oraz

co jeść, aby mieć zdrowe zęby. W tym dniu odwiedziła nas również zaprzyjaźniona pani stomatolog J. Iwińska-Motyl. Tego dnia, po uroczystym szczotkowaniu zębów, dzieci wspólnie bawiły się przy piosence „Szczotka, pasta, kubek…”, następnie pani stomatolog przeprowadziła po-gadankę z dziećmi z grup starszych na temat poprawne-go sposobu mycia zębów, oraz utrzymania prawidłowej higieny jamy ustnej, następnie oglądnęły filmu poruszają-cy powyższe zagadnienia. Na zakończenie dzieci wręczył naszemu gościowi pamiątkową laurkę. Wszystkie dzieci otrzymały pamiątkową tablicę do zaznaczania ilość myć w

miesiącu oraz imienne certyfikaty.

Przedszkolaki z „jedynki” wiedzą jak dbać o zdrowie

Moje zdrowie mój skarb to hasło konkursu, który został przeprowadzony w dniu 31 października przez nauczy-cielki: B. Urbaniak i B. Fornal. Wzięły w nim udział dzieci z grupy IV i V. Przedszkolaki wykazały się dużą wiedzą z tego zakresu. Wszyscy wiemy, jaką wartość dla człowieka ma zdrowie. Dlatego warto już na etapie edukacji przed-szkolnej przybliżyć dzieciom znaczenie zdrowia i profilak-tyki prozdrowotnej.

Uczymy się zasad gry w tenisa ziemnego

Przedszkole systematycznie współpracuje z rodzicami

swoich wychowanków. W październiku korzystając z za-

proszenia jednego z rodziców dzieci 5 i 6 letnie wybrały

się z wycieczką na korty tenisa ziemnego. Jej celem było

przybliżenie zasad gry w tenisa oraz zachęcenie dzieci i

rodziców do aktywnego spędzania wolnego czasu.

4

Urodziny Pani Dyni

Nasza grupa obchodziła Urodziny Pani Dyni. Z tej okazji

dzieci przyszły przebrane za dynie a panie przygotowały

wiele atrakcji dla przedszkolaków związanych z dynią.

Były zabawy sportowe z dynią, dyniowe zagadki, ilustracja

i taniec dyniowej piosenki …Średniaczki wspólnie z pa-

niami przygotowały ciasto i upiekły pyszne dyniowe cia-

steczka. Dzieci wraz z rodzicami wykonały dyniostworki,

które zostały umieszczone na przedszkolnej wystawce.

Odbyła się także dyniowo – helloweenowa zabawa, na

której wszyscy bawili się wspaniale.

W każdej grupie obchodzimy Święto Jabłuszka

Jesień to znakomita pora na przypomnienie dzieciom, że

owoce i warzywa to źródło naturalnych witamin, bogactwo

smaku, kolorów i zdrowia. Dlatego w Dniu Jabłuszka nau-

czycielki miały okazję zachęcić dzieci do codziennego

spożywania tych owoców. Poprzez liczne zabawy, kon-

kursy i quizy dzieci wzbogaciły wiedzę na temat cennych

witamin i składników mineralnych które te owoce zawiera-

ją oraz pozwalają zachować zdrowie. Wiele radości

sprawiło także dzieciom wspólne wykonanie pysznej szar-

lotki, którą z wielkim apetytem pałaszowały wszystkie

przedszkolaki

Kształtujemy postawę patriotyczną u dzieci Święto Odzyskania Niepodległości przez Polskę skłania do refleksji i radości wszystkich Polaków, także tych naj-młodszych. Dnia 7 listopada w przedszkolu odbyła się uroczystość z okazji tego święta. Sześciolatki zaprezen-towały montaż słowno-muzyczny, pod kierunkiem nauczy-cielek: B. Urbaniak i B. Fornal. Okazuje się, że 11 Listo-pada to rocznica poważna i wielka, ale możliwa do

uczczenia również przez przedszkolaków, czego sami byliśmy świadkami. Organizowanie takich lekcji historii dla najmłodszych na pewno przyniesie w przyszłości efekty w postaci prawidłowo ukształtowanej u dzieci postawy patriotycznej i poczucia silnej przynależności narodowej

.

Spotkanie przedszkolaków z Seniorami ZNP

W dniu 25 listopada 2014r. 5-latki z Przedszkola Nr 1 w Nowej Dębie spotkały się z emerytowanymi nau-czycielami i pracownikami oświaty Związku Nauczyciel-stwa Polskiego w Samorządowym Ośrodku Kultury. Z okazji Dnia Seniora dzieci pod przewodnictwem nau-czycielek: A. Chorab i H. Mokrzyckiej - Cioch zaprezento-wały program artystyczny. W wierszach, piosenkach i tańcach wyraziły szacunek i wdzięczność dla nauczycieli. Przedszkolaki swój występ zakończyły serdecznymi ży-czeniami płynącymi z ,,głębi serduszka". W tak miłej i serdecznej atmosferze u seniorów ZNP wzbudziło się niejedno wspomnienie, a ze wzruszenia zakręciła się ra-dosna łezka w oku.

Przedszkolaki z wizytą w Domu Pomocy Spo-łecznej w Nowej Dębie

Z okazji Dnia Seniora, który odbył się 14 listopada 6 - latki z Przedszkola nr 1 w Nowej Dębie odwiedziły mieszkańców Domu Pomocy Społecznej. Dzieci pod czuj-ną opieką swoich pań :B. Urbaniak i B. Fornal, uświetniły uroczystość prezentując przygotowany specjalnie dla Seniorów program artystyczny. W programie znalazły się wiersze, piosenki i tańce. Maluchy przekazały wszystkim szanownym Seniorom najserdeczniejsze życzenia z okazji ich święta. Spotkanie odbyło się w miłej i serdecznej atmosferze, wniosło wiele radości i wzruszeń.

5

Przedszkole od wielu lat organizuje wspólne przedsię-wzięcia z Domem Pomocy Społecznej, ponieważ uczą one dzieci szacunku do starszych osób i wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka.

Roztańczone przedszkolaki III edycja przeglądu tańca

W dniu 20.11.2014 pod czujnym okiem nauczycie-

lek: A. Chorab, B. Urbaniak, B. Fornal oraz T. Orzakiwicz dzieci z grup III, VI i V prezentowały swoje talenty na scenie Samorządowego Ośrodka Kultury podczas prze-glądu „Roztańczone przedszkolaki”. Taneczne popisy maluchów oglądali rodzice, dziadkowie, wychowawcy, a także przedszkolaki z innych placówek. Wszystkie wy-stępy były nagradzane wielkimi brawami.

Ćwiczysz ty, ćwiczę ja – to zabawa na 102!

„Gimnastyka to zabawa. Ćwiczyć z nami, fajna sprawa” – to temat przewodni spotkania, które miało miej-sce w jesienne listopadowe popołudnie. Do przedszkola przybyli Rodzice dzieci z grupy IV, aby wspólnie ze swoi-mi dziećmi, wziąć udział w zajęciach otwartych poprowa-dzonych przez nauczycielkę B. Fornal. Odbyły się one w sali gimnastycznej. Nasi Goście ze swoimi pociechami mogli sprawdzić swoją kondycję fizyczną przestrzegając zasad bezpieczeństwa. Radosne uśmiechy na buziach wszystkich to gwarancja wspaniałej zabawy i przemiłej atmosfery. Na zakończenie spotkania wszyscy otrzymali odznaki „Super Sportowca”. Zajęcia otwarte to kolejny dowód owocnej współpracy całej społeczności przed-szkolnej.

Światowy Dzień Pluszowego Misia

W dniu 25 listopada tradycyjnie obchodziliśmy Dzień Pluszowego Misia. W tym dniu wszystkie dzieci przyniosły do przedszkola swoich pluszowych przyjaciół – pojawiły się misie malutkie, średnie, duże i ogromne – razem z nimi dzieci wysłuchały historii powstania pluszo-wego misia. Dzieci wykazywały się rozmaitymi talentami: aktorskimi, recytatorskimi, muzycznymi czy tanecznymi. W ramach akcji „Cała Polska czyta dzieciom” gościliśmy w przedszkolu panią K. Gurdak pracującą w bibliotece dziecięcej w SOK. Wysłuchały bajek czytanych przez gościa, której bohaterem był Kubuś Puchatek. Dzieci ochoczo odpowiadały na zadawane pytania i zagadki związane z Kubusiem Puchatkiem. Bezbłędnie umiały wymienić najbardziej popularne misie. Następnie dzieci wzięły udział w zabawach, konkursach, quizach, Na za-kończenie wszystkie dzieci pozowały do zdjęć grupowych ze swoimi ulubieńcami, na sali czekało na nich ulubione „Małe co nieco” od Misia.

Od malucha do przedszkolaka

W dniu 26 listopada w Przedszkolu nr 1 w Nowej Dębie, pod czujnym okiem zaproszonych rodziców oraz dyrektora przedszkola Pani J. Orłowskiej odbyło się Pa-sowanie na Przedszkolaka. Do grona dzielnych i odważ-nych przedszkolaków dołączyło 23 maluchów Przed za-proszonymi rodzicami, w błysku fleszy, maluchy zapre-zentowały program artystyczny przygotowany przez wy-chowawczynię grupy A. Pogodę. Podczas występu dzieci tańczyły, śpiewały i recytowały wiesze o tematyce jesien-nej i przedszkolnej. Trema była ogromna, nie zabrakło również łez, lecz wszystkie dzieci dzielnie złożyły przy-rzeczenie. Rodzice również przyrzekali iż, będą pamiętać że jego dziecko jest unikalnym darem, będą go słuchać, doceniać, patrzeć jak popełnia błędy, wspierać, przytulać oraz cieszyć się jego dzieciństwem. Po części artystycz-nej, oraz oficjalnym pasowaniu każdego malucha przez

6

panią dyrektor wszyscy zostali zaproszeni na poczęstu-nek, który został przygotowany przez rodziców.

.

Andrzejki w przedszkolu

W czwartek 27 listopada obchodziliśmy w przedszkolu

ANDRZEJKI. W tym dniu pojawiły się na miotle CZA-

ROWNICE. Panie przygotowały dla przedszkolaków mnó-

stwo atrakcji - wiele wróżb andrzejkowych, m. in. zabawy

z butelką – „Co cię czeka w przyszłości”, czarodziejskie

serca, buty, wróżba z talerzykami….. i inne ciekawe rze-

czy. Wielką niewiadomą dla dzieci było tradycyjne an-

drzejkowe lanie wosku. Nie zabrakło również tańców przy

skocznej muzyce.

Bajka moim przyjacielem

Dnia 02.12.2014r. nastąpiło rozstrzygnięcie

przedszkolnego konkursu plastycznego „BAJKA MOIM PRZYJACIELEM". Wszystkie prace, a było ich 62 spełnia-

ły kryteria zawarte w regulaminie konkursu. Koordynator konkursu: B. Fornal powołała jury w składzie: Przewodni-cząca – pani dyrektor J. Orłowska, członkowie - nauczy-cielki pracujące w Przedszkolu nr 1: A. Chorab, K. Jajuga, T. Orzakiewicz. Podczas pogadanki dzieci wypowiadały się na temat swoich ulubionych bajek, próbowały wytłu-maczyć co to znaczy, że bajka jest naszym przyjacielem. W czasie narad jury, dzieci wysłuchały bajki pt. „Mała Syrenka” przeczytanej przez koordynatora konkursu. Po naradzie Jury wyłoniły zwycięzców. Podczas ogłasza-nia wyników pani dyrektor J. Orłowska omawiała wspólnie z dzieci zwycięskie i wyróżnione prace. Laureaci otrzymali pamiątkowe dyplomy.

Wycieczka do Muzeum Bombki Choinkowej

Atmosferę Świąt Bożego Narodzenia przedszko-laki mogły poczuć już 3 grudnia. W tym dniu bowiem wy-brały się z nauczycielkami do Wytwórnia Ozdób Choin-kowych i Muzeum Bombki Choinkowej J. Bilińskiego. Po przekroczeniu progów Muzeum Bombki Choinkowej wszyscy zaniemówiliśmy z wrażenia, szczególnie dzieci były pod ogromnym wrażeniem, gdyż naszym oczom uka-zała się hala przystrojona różnorodnymi światełkami, bombkami i ozdobami. Dzieci pod opieką przewodnika oglądały wystawy z choinkami z różnych epok i części świata, oraz podziwiały setki unikatowych i niepowtarzal-nych ozdób. Następnie mieliśmy możliwość obejrzeć cały proces wyrobu ozdób choinkowych, oraz pracownię ręcznego malowania. Największym jednak przeżyciem dla przedszkolaków była możliwość samo-dzielnego ozdabiania własnej bombki, którą zabrały ze sobą do domu. Wspaniałą pamiątką z wycieczki były bombki z imieniem dla każdego przedszkolaka. Po powrocie do przedszkola dzieci były zachwycone, tym co zobaczyły i już czekają na święta, aby mogły ubrać choinkę swoimi własnoręcznie ozdobionymi bombkami!

Nasi domowi ulubieńcy odwiedzają przedszkole

Realizacja tematu tygodnia „Nasi domowi ulubieńcy"

stała się okazją do wizyty w grupie średniaczków czworo-

nożnych przyjaciół i lekcją żywej zoologii, podczas której

przedszkolaki mogły obserwować zachowanie i zwyczaje

zwierzątek, dowiedzieć się o sposobie odżywiania zwie-

rząt i ich pielęgnacji. Dzieci gościły chomika, którego wła-

ścicielem jest Adaś i świnkę morską - Maksia. Ciekawe

zajęcia na pewno na długo pozostaną w pamięci dzieci.

7

Zajęcia z ratownikiem

W swoich działaniach uczymy także dzieci udzielania

pierwszej pomocy. W tym celu odbyły się zajęcia z ratow-

nikiem medycznych, podczas których dzieci uczyły się

opatrywania ran, wykorzystując do tego celu przyniesio-

nego z domu misia, poznały inne zasady udzielania

pierwszej pomocy: unieruchomienie kończyn, zabezpie-

czenie rany na głowie, resuscytacji krążeniowo – odde-

chowej, sposobu transportowania rannych.

To Mikołaj, Mikołaj jedzie już od wczo-

raj…….witamy św. Mikołaja

W czwartek 4 grudnia... nasze przedszkole odwiedził niesamowity gość na którego dzieci czkały z utęsknie-niem. Średniacki zaśpiewały Mikołajowi piosenki, zatań-czyły z Mikołajem oraz zadawały pytania. W nagrodę dzieci otrzymały prezenty i wykonały pamiątkowe zdjęcie. Smutne było rozstanie, ale niestety Mikołaj musiał pędzić dalej….

Gościmy w przedszkolu Górnika

Chcąc przybliżyć dzieciom trudną i odpowiedzialną pracę górnika, zaprosiliśmy dziadka jednego z naszych przed-szkolaków - pana A. Jajugę. Górnik przybył w pełnym galowym umundurowaniu. Przedszkolaki miały okazję przyjrzeć się z bliska czapce górniczej, szpadzie i odzna-czeniom, które górnicy otrzymują za długoletnią, ciężką pracę w kopalni, co było dla nich dużą atrakcją spotkania. Górnik wytłumaczył dzieciom jakie znaczenie mają kolory pióropusza na czapce i kto je nosi.

Nasz gość opowiedział o ciężkiej pracy pod ziemią, zna-

czeniu tej pracy w naszym codziennym życiu, oraz o nie-

bezpieczeństwie w pracy górnika. Oczywiście nasz gość

pozwolił dzieciom przymierzyć górnicze czako, może w

przyszłości ktoś z nich będzie go nosić naprawdę. Bardzo

serdecznie chcieliśmy podziękować górnikowi za wizytę w

naszym przedszkolu oraz czas poświęcony przedszkola-

kom.

Świętujemy Urodziny

Tak jak co roku i w tym w dniu swoich urodzin każde

dziecko zamienia się w królewnę i królewicza. Koleżanki i

koledzy z grupy składają jubilatom życzenia, a uściskom i

całuskom nie ma końca. W tym roku ze względu na treści

realizowane z zakresu zdrowego odżywiania dzieci w dniu

urodzin przynoszą coś zdrowego do przedszkola, owoce,

ciasteczka upieczone przez rodziców, witaminowe lizaki

itp. Tymi łakociami obdarzają swoich rówieśników.

8

Rozwój grafomotoryki u dzieci w wieku przedszkolnym

Grafika – zapis

Motoryka – zdolność wykonywania różnych czynności

ruchowych

Rozwój grafomotoryki

Okresem przygotowawczym do rysowania i pisania jest okres tzw. bazgrot. Dopiero około drugiego roku życia dziecko stawia pierwsze kropki stukając kredką, robiąc nieregularne ruchy koliste. Następnie pojawiają się linie poziome, a później pionowe. Dziecko zachęcane i kiero-wane przez dorosłych próbuje rysować konkretne przed-mioty. Niestety, umiejętności i możliwości techniczne u dzieci są jeszcze niewielkie. Dopiero trzylatek potrafi narysować koło, to znaczy coś w rodzaju zamkniętej linii. Następnie rysuje skrzyżowane linie poziome i pionowe. Czterolatek zaś potrafi narysować coś w rodzaju prostoką-ta i kwadratu. Nie planuje rysunku, dopiero po wykonaniu pracy mówi, co narysował. Natomiast, to co rysuje, jest mało podobne do rzeczy o których mówi.

Sześciolatek umie rysować już na określony temat. Prace są tematyczne i czytelne dla drugiej osoby. W idoczna jest szersza gama kolorystyczna, prace są bogatsze w szcze-góły. Nauka pisania szlaczków poprzedzana jest ćwicze-niami w pisaniu motywów szlaczków, które zawierają w sobie wszelkie możliwe elementy liter: koła, pętle, łuki, kreski. Dzieci ćwiczą przy tym płynność ruchów ramienia i dłoni: w prawo, w lewo, w dół, w górę itp.

Zaburzenia grafomotoryki

U dzieci w wieku pięciu, sześciu lat zaczynają pojawiać się różnice indywidualne. Jedne rysunki są bardzo ubogie, schematyczne, inne bogate w szczegóły, pięknie pokolo-rowane. U tych samych dzieci szlaczki wyglądają różnie, nie mieszczą się w liniaturze, są bardzo ładne, staranne, podciągane od linii do linii. Różnice takie zależą od wielu czynników. Do nich należą między innymi:? - ogólny rozwój umysłowy dziecka - doświadczenia w rysowaniu - ogólna sprawność ruchowa - rozwój funkcji percepcyjno – motorycznych zaangażo-wanych w czynność rysowania. Dziecko z zakłóceniami funkcji wzrokowych odznacza się małą pomysłowością, nie chętnie rysuje, jeśli podejmuje tą czynność –to często „ściąga” pomysły od kolegów (roz-wiązując ten sam temat na znacznie niższym poziomie). Dzieci te nie lubią rysować „z pamięci”, natomiast chętnie odwzorowują, kolorują książeczki, kalkują, gdyż rezultat takich prac jest lepszy. Dziecko z dużym napięciem mięśni palców nadmiernie przyciska ołówek, rysuje linie grube, czasem przedziera papier, co wpływa na estetykę pracy. Linie są krzywe, przedmioty duże, gdyż dziecko nie umie opanować ruchu. Dzieci o małym napięciu mięśniowym również mają pro-blemy z rysowaniem. Kreślą linie nikłe „drżące”, niepew-ne. Rysują przedmioty małe, których wielkość uniemożli-wia umieszczanie szczegółów. Dzieci leworęczne nie odbiegają intelektualnie od dzieci praworęcznych, mimo to częściej napotykają na trudności w nauce, bo wykazują częściej mniejszą sprawność ru-chową rąk. Mają one ograniczoną precyzję ruchów, wi-doczna jest większa męczliwość ręki, nie nadążają za

grupą, zamazują pismo, łamią ołówki. Niepotrzebne prze-stawianie rąk powoduje nerwice, płacz, ataki złości.

Rozwój motoryki małej u dzieci w wieku przedszkolnym

Motoryka mała odnosi się do czynności związanych z użyciem palców i dłoni. Czynności z zakresu motoryki małej pobudzane są poprzez naśladowanie, percepcję, motorykę dużą, a przede wszystkim koordynację wzroko-wo – ruchową. Dziecko w trzecim roku życia potrafi wykonać już pewne precyzyjne ruchy rąk np. wrzucanie monet do otworów skarbonki, nakładanie krążków na patyczek. Chętnie się-ga po kredki, potrafi narysować koło, kreskę pionową i poziomą. Ćwiczy rozpinanie guzików. Trzylatek sprawnie posługuje się łyżką, widelcem i kubkiem. Trzylatek w zakresie motoryki małej powinien:

- rysować proste linie pionowe i poziome oraz koło - budować z klocków wieże - posługiwać się łyżką, widelcem i kubkiem - samodzielnie wykonywać podstawowe czynności higie-niczne (korzystać z toalety, myć i wycierać ręce) - wkładać różnego kształtu klocki do właściwych otworów W czwartym roku życia dziecko robi postępy w zakresie pisania i rysowania. Odwzorowuje podstawowe kształty (linie proste pionowe i poziome, koło) oraz potrafi naryso-wać kwadrat lub prostokąt. Podejmuje się rysowania po śladzie prostych wzorów (misia, auta, domku). Dzieci czteroletnie swobodnie budują różne konstrukcje z kloc-ków, lepią z plasteliny, zwiększają swoją samodzielność w zakresie samoobsługi (je samodzielnie łyżką i widel-cem, samodzielnie korzysta z toalety, rozbiera się i ubiera z różnych części garderoby, myje i wyciera ręce, czesze włosy, myje zęby itp.)

Czterolatek w zakresie motoryki małej powinien:

- odwzorowywać linie prostą, koło, kwadrat lub prostokąt i krzyżyk - rysować po prostym śladzie - usprawnić swoją samoobsługę - zamalowywać powierzchnię kartki lub jej wyznaczony fragment (bez precyzyjnego trzymania się wyznaczonych krawędzi) U dzieci pięcio- i sześcioletnich doskonalą się umiejętno-ści w zakresie samoobsługi. Samodzielnie już ubierają się i rozbierają, zapinają i rozpinają guziki, niekiedy potrafią również zasznurować buty. Doskonalą również swoje ruchy rąk podczas pisania i rysowania. Pojawiają się ry-sunki tematyczne.

Pięciolatek i sześciolatek w zakresie motoryki małej powinien:

- posiadać umiejętność pełnej samoobsługi - tworzyć rysunki tematyczne - mieć precyzyjne ruchy dłoni (nawlekać koraliki, zapinać i rozpinać guziki, zamalowywać płaszczyzny itp.)

9

Rozwój motoryki dużej u dzieci w wieku przedszkolnym

Motoryka duża odnosi się do zręczności ruchowej całego ciała. Jest to umiejętność, która wymaga bardzo precyzyj-nej koordynacji, która musi być wyuczona. W okresie wychowania przedszkolnego u dzieci jest in-tensywny wzrost i kształtują się jego najważniejsze sprawności ruchowe. U dzieci w wieku przedszkolnym obserwuje się dużą potrzebę ruchu. Niestety nie zawsze mają możliwość zaspokojenia swojej potrzeby. Należy więc stwarzać wiele sytuacji do rozwijania i zaspokajania tych potrzeb.

Trzeci rok życia dziecka to okres harmonijnego rozwoju. Dziecko potrafi bez trudu poruszać się. Częściej biega niż chodzi. Ruchy rąk są skoordynowane z ruchami nóg i tułowia. Próbuje naśladować stanie na jednej nodze – choć szybko traci równowagę. Trzylatek potrzebuje dużo ruchu, w różnych formach: chodzenie, bieganie, skakanie, wspinanie, zabawy z piłką (rzucanie, kopanie, turlanie).

Trzylatek w zakresie motoryki dużej powinien:

- sprawnie chodzić i biegać - pewnie i stabilnie trzymać przedmioty w czasie chodze-nia - rzucać i kopać piłkę - samodzielnie zakładać i zdejmować niektóre części gar-deroby W czwartym roku życie rośnie sprawność motoryczna, a wraz z nią zwiększa się wiara we własne siły. Dzieci czteroletnie chętnie biegają, pokonują różne przeszkody –

przeskakują przez zabawki, zeskakują ze schodów, ska-czą, odbijając się obiema nogami od podłoża. Czterolatek w zakresie motoryki dużej powinien: - wchodzić i schodzić po schodach krokiem naprzemien-nym - sprawnie kopać i rzucać piłkę - łapać piłkę przedramionami, przyciskając ją do siebie - podskoczyć, przeskoczyć przez przeszkodę i zeskoczyć z niej. W piątym i szóstym roku życia doskonali już nabyte wcześniej umiejętności. Dziecko częściowo samodzielnie funkcjonuje, rozmawia z rówieśnikami i dorosłymi, komu-nikuje swoje potrzeby, staje się bardziej dojrzałe. Piąty i szósty rok życia charakteryzuje się dużą aktywno-ścią ruchową i rozszerzaniem nowych umiejętności. Dzie-ci uczą się jeździć na nartach, rowerze, łyżwach, pływać. Sprzyja temu znaczny wzrost koordynacji ruchów i siły. Ważnym również czynnikiem jest zdolność powtarzania sekwencji ruchowych. Pięciolatek i sześciolatek w zakresie motoryki dużej powinien:

- nabywać nowe umiejętności: taniec, pływanie, jazda na nartach, rowerze, łyżwach itp. - mieć zdolność do powtarzania sekwencji ruchowych - stać na jednej nodze z zamkniętymi oczami - skakać na skakance Literatura: E. Skorek „Terapia Pedagogiczna” J. Cieszyńska „Wczesna interwencja terapeutyczna” M. Bogdanowicz „Przygotowanie do nauki pisania. Ćwi-czenia grafomotoryczne według Hany Tymichovej”

Dziecko zdolne

Każde dziecko przychodząc na świat jest wyjątkowe i każde przynosi ze sobą bagaż możliwości, miedzy innymi i zdol-ności. Wielu badaczy tematu uważa, że tyle samo jest różnych zdolności ile jest rodzajów aktywności człowieka, znaczy to, że każdy człowiek powinien rozwijać zdolności na maksymalnym dla siebie poziomie. Zdolności człowieka możemy podzielić na trzy rodzaje: kierunkowe, ogólne i twórcze.

Zdolności kierunkowe to te, które wiążą się z określona sfera aktywności: zdolności plastyczne, muzyczne, ta-neczne. Zdolności te obserwujemy u małych dzieci.

Zdolności ogólne to te, które pozwalają uczyć się w zakresie wiedzy teoretycznej. Dzieci o takich zdolnościach wykazują lepsza pamięć, dużo wcześniej niż rówieśnicy chodzą, mówią, czytają a także posiadają umiejętność posługiwania się wcześniej opanowanym materiałem.

Zdolności twórcze przejawiają się w umiejętności tworzenia rzeczy nowych. Większość czynności małych dzieci ma charakter twórczy, przy czym aktywność owa jest twórczością subiektywną.

Zdolności są to różnice indywidualne, sprawiają one, że przy danym zasobie wiedzy, praktyki i takich samych warun-kach zewnętrznych oraz równej motywacji, jedni ludzie sprawniej niż inni wykonują dane czynności, w tym także szyb-ciej uczą się nowych rzeczy. Dziecko zdolne posiada umiejętność dostrzegania problemów i przystępuje do rozwiązy-wania ich w sposób najbardziej logiczny i skuteczny. Oprócz zdolności kierunkowych możemy także zaobserwować u małych dzieci zdolności przywódcze, dzieci takie mają ogromny autorytet, posłuch wśród rówieśników. Stają się wzorem dla innych dzieci. Ale bywa i tak że dziecko zdolne nie zawsze dobrze funkcjonuje w grupie rówieśniczej bywa iż jest odizolowane od grupy. Podsumowując można stwierdzić iż najbardziej widoczną różnicą charakteryzującą dzieci zdolne od pozostałych jest: łatwość skupiania się przez dłuższy czas nad danym problemem a także pewna skłonność do introwersji, zdolności przywódcze, zdolność do wytężonej pracy, wytrwałość w uczeniu się, pewność siebie i wysoka samoocena, rozumowa-nie logiczne, abstrakcyjne, wysoki stopień rozumienia treści i dostrzegania zależności między jej elementami, duża cie-kawość, szerokie zainteresowanie, duża zdolność obserwacji, bogaty słownik, uzdolnienia matematyczne, muzyczne, plastyczne, umiejętność wczesnego czytania i pisania, zdolności analizowania i syntetyzowania, łatwość zapamiętywa-nia i odtwarzania danego materiału, zdolność skojarzeń, dążenie do odkryć a także zdolności literackie, teatralne. Powinniśmy jednak pamiętać, że nawet bardzo zdolne dziecko jest przede wszystkim dzieckiem i potrzebuje dużo cza-su i przestrzeni, aby rozwinąć się jako osoba. Pamiętajmy także, iż dzieci muszą się doskonalić nie tylko intelektualnie, społecznie, ale i emocjonalnie. Musimy również pozwolić dzieciom zdolnym popełniać błędy by mogły także na nich się uczyć.

10

Nieśmiałość u dzieci – bajka terapeutyczna

Bajka o szarym słowiku

Czy widziałeś kiedyś słowika w zaroślach? Pewnie nie, bo rzeczywiście trudno go zobaczyć. Chowa się w gęstych krzakach bo jest bardzo skryty. Wcale nie jest kolorowy tak jak inne ptaki. Jest troszkę większy od wróbel-ka, ma brązowo-szare piórka zupełnie bez żadnych wzorków i czarne ocz-ka. Posłuchaj historii o małym młodziutkim słowiczku o imieniu Jasio. Jaś mieszkał niedaleko rzeczki w gniazdku uplecionym z traw pod niedu-żym krzakiem. Był jeszcze malutki i bardzo bał się oddalać od gniazdka. Dobrze czuł się gdy jego Mama lub Tata byli w pobliżu. Gdy jednak miał coś zrobić zupełnie sam to już nie za bardzo. Trochę obawiał się innych ptaków i nawet gdy widział, że świetnie się bawią razem to wolał je oglą-dać z daleka niż się przyłączyć do zabawy. Gdy tak patrzył na inne ptaki myślał sobie zawsze jakie one są wspaniałe.

Widział gila z pięknym czerwonym brzuszkiem i niebiesko-czarnymi piórkami na grzbiecie. A potem Jaś patrzył na sie-bie i wzdychał widząc, że on taki kolorowy nie jest. Gdy z kolei przyglądał się krukowi podziwiał jaki ten jest duży. Chciałby być taki jak on, a przecież słowiczki są malutkie. Zawsze wydawało mu się, że inne ptaki miały bardziej ostre dzioby, dłuższe ogony, szybciej latały, ładniej machały ogonkami. We wszystkim wydawały się lepsze od niego. Więc nawet gdy inne ptaszki zapraszały go do zabawy to on wolał siedzieć pod swoim krzaczkiem blisko rodziców i tylko przyglądać się zabawie innych. Tylko wieczorami jak już było ciemno odważał się wzlecieć na sam szczyt krzaka i gdy upewnił się, że nikt go nie widzi wtedy sobie śpiewał. Uwielbiał to robić. To sprawiało mu największą przyjemność. Potrafił tak śpiewać nawet długo w noc i za każdym razem wymyślał nową melodię, która się nigdy nie powtarzała. Pewnego ranka gdy tak siedział sobie przy swoim gniazdku i jak zwykle podpatrywał z daleka bawiące się ptaszki, zo-baczył gila, który mu się przyglądał z boku. Na początku Jaś nie wiedział o co chodzi. Rozejrzał się niepewn ie, a gil w tym czasie podszedł do niego i spytał cichutko: – Czy nauczysz mnie śpiewać? I zaraz dodał: – Słyszałem Cię jak śpiewasz wieczorem. To było coś wspaniałego. Ja chyba nigdy tak nie będę potrafił – powiedział zwieszając smętnie dziobek Słowik był tak zaskoczony, że nie potrafił się w pierwszej chwili odezwać. A gil chyba źle zrozumiał jego milczenie bo potem mówił coraz bardziej smutnym głosem: – Ty pewnie mnie nawet nie chcesz znać… Bo ja wcale ładnie nie śpiewam… I w ogóle… To ja lepiej sobie pójdę… Gdy Jaś zobaczył, że ten odchodzi zebrał się w sobie, dogonił go i powiedział: – Zostań! Ja nazywam się Jaś. – A ja Florek – powiedział gil i uścisnęli się piórkami z uśmiechem. – Dlaczego nigdy nie chcesz się z nami bawić? – spytał Florek jak już sobie razem usiedli – nie podobają Ci się nasze zabawy? – To nie o to chodzi – powiedział Jaś – Jestem taki mały i szary, zawsze myślałem, że nikt się nie będzie chciał ze mną bawić… A nawet gdybym się już przyłączył to na pewno bym sobie nie poradził. – No co Ty! – zaprzeczył gil – Jak ja chciałbym być taki mały i szary jak Ty gdy się bawimy w chowanego. Ja nigdy wte-dy nie mam szans. Zaraz mnie wszyscy znajdują! Ty za to byłbyś mistrzem! – Posłuchaj – mówił dalej – Każdy ptaszek jest inny. Jeden jest bardziej kolorowy, inny szary, jeden większy, inny mniejszy, jeden dobrze pływa, inny świetnie lata. I to jest właśnie najlepsze! Właśnie dzięki temu gdy się razem bawimy może być tak wspaniale. – Ja też kiedyś byłem nieśmiały tak jak Ty. Bałem się włączyć do zabawy i wolałem trzymać się tylko blisko Mamy i Taty. To nie było takie łatwe – podejść do innych ptaków i przyłączyć się do nich. Ale zrobiłem to! I bardzo się z tego cieszę! – Jak mi obiecasz, że nauczysz mnie śpiewać to ja też Ci pomogę – dodał Jaś zastanawiał się tylko przez chwilę, a potem powiedział zdecydowanie: – Tak! Chcę się włączyć do zabawy! Przyjaciele wzięli się za skrzydełka i poszli w kierunku bawiących się ptaków. Florek przedstawił im Jasia i nie minęła chwila, a świetnie się już razem bawili. Okazało się, że mały słowiczek w wielu zabawach był świetny. A nawet gdy coś mu nie wychodziło najlepiej to przecież każdemu czasami coś się nie udaje. Najważniejsza jest przecież wspólna weso-ła zabawa. A wieczorem wszystkie ptaszki poprosiły słowika, żeby ich nauczył lepiej śpiewać. Okazało się, że wszyscy słyszeli wieczorne trele Jasia i chociaż nie wszyscy wiedzieli kto tak pięknie śpiewał to wszystkim się bardzo podobały. Kiedy Mama i Tata wieczorem wrócili do gniazdka to się bardzo zdziwili. Zobaczyli swojego synka jak śpiewał głośno i ocho-czo przed grupą wpatrzonych w niego ptaszków. Obrócił się w ich stronę, mrugnął porozumiewawczo oczkiem i uśmiechnął się do nich. A oni byli z niego tacy dumni. Jak kiedyś na wiosnę usłyszysz wieczorem najpiękniejszy śpiew ptaszka to zapewniam Cię – to będzie właśnie słowik. Nie będzie Ci łatwo go wypatrzeć – jest nieduży i brązowo-szary. Śpiewa jednak najpiękniej w całym lesie!

11

Pokoloruj choinkę

12

Serdeczne życzenia, aby każdy następny rok

przynosił Wam wszystko to,

co w życiu najpiękniejsze.

Ciepłych i udanych Świąt Bożego Narodzenia,

oraz wszelkiej pomyślności i radości w Nowym 2015 r.

życzą PRACOWNICY PRZEDSZKOLA NR 1

Zebrała i zredagowała Barbara Fornal