Globo 46 - Geef het beste van jezelf

kwartaalblad van oxfam-solidariteit - juni 2014 - nummer 46

Geef hetvanbeste

jezelf!

2 globo • juni 2014

inhoud

GloboDriemaandelijks tijdschrift nr. 46 • Tweede kwartaal 2014Vier-Windenstraat 60, 1080 Brussel • BelgiëTel.: +32 (0)2 501 67 00 • Fax: +32 (0)2 511 89 19e-mail: [email protected] • Globo online: www.oxfamsol.be

verantwoordelijke uitgever: Stefaan Declercq • redactie: Esther Favre-Felix, Wouter Fransen, Julien Lepeer, Lieve Van den Bulck • eindredactie en coördinatie: Mieke Vandenbussche • Opmaak: José Mangano • Fotografie: Tineke D’haese

Art. 4 Wet 8.12.92 – Min. Besluit 18. 03. 93. Oxfam-Solidariteit vzw, Vier-Windenstraat 60, 1080 Brussel, beheert een geautomatiseerd adressenbestand voor de relatie met haar donors en sympathisanten. Uw gegevens komen daarin terecht. U heeft het recht uw gegevens op te vragen en te laten wijzigen. Richt uw schriftelijke aanvraag aan: Oxfam Schenkersbestand, Vier-Windenstraat 60, 1080 Brussel. Oxfam-Solidariteit is geregistreerd onder nummer 000500836 bij het Rijksregister van de Commissie voor de Bescherming van de private levenssfeer.

De opinies en commentaren van personen en partnerorganisaties in dit tijdschrift weerspiegelen niet noodzakelijk de standpunten van Oxfam-Solidariteit.

Niets uit deze Globo mag overgenomen of gekopieerd worden zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.

Deze Globo wordt gedrukt op gerecycleerd papier, Cyclus Print 90 gr.

Geverifieerd milieuzorgsysteemMaatschappelijke zetel: Vier-Windenstraat 60, B-1080 BrusselReg. Nr BE-BXL-000021

voorwoord

coverstoryEls Brokken is één van de vele Belgen die het beste van zichzelf geven voor een betere wereld. Als vrijwilliger in de Brusselse tweedehandswinkel Oxfam Vintage geeft zij een stukje van haar tijd.© Tineke D'haese

Verontwaardiging

D at is de fundamentele reden waarom we deel uitmaken van Oxfam. Verontwaardiging over de wereldwijde armoede, en dan vooral over de vaststelling dat die armoede niet te maken heeft met een algemeen tekort aan middelen. Nee,

het onrecht van de armoede is het gevolg van politieke en economische beslissingen. Van mensen dus. En mensen kunnen veranderen.

Verontwaardiging kan echter niet leiden tot verandering als ze niet vertaald wordt in een resem concrete, zichtbare acties van solidariteit. Daar zijn we goed in bij Oxfam. Samen met tienduizenden Belgen, waaronder vele lezers van dit tijdschrift, geven we al 50 jaar het beste van onszelf voor een betere wereld. Door ontwikkelingsprojecten op te zetten in het Zuiden en noodhulp te bieden in crisissituaties, maar ook door campagne te voeren om een stem te geven aan mensen wiens stem nooit gehoord wordt.

Verontwaardiging is wat onze 13.000 vrijwilligers in België drijft, wat brandstof geeft aan 330 ploegen in winkels met fairtrade- en tweedehandsproducten en aan meer dan 400 medewerkers. Sinds onze start 50 jaar geleden hebben we 1,5 miljoen boeken ingezameld en 175.000 ton kleding. We hebben bijna 4.956 stappers aan de start van Oxfam Trailwalker verwelkomd. Maar liefst 83.000 mensen schenken geld aan Oxfam, en 56.351 van hen doen dat zelfs elke maand. Als deel van een internationale beweging hebben we bijgedragen aan eerlijker wereldhandelsregels, aan een Robin Hoodtaks en aan belangrijke toegevingen van Coca-Cola en PepsiCo om landroof tegen te gaan. Dankzij jou.

Onze 50ste verjaardag is dan ook dé gelegenheid om iedereen die zijn of haar steentje bijdroeg, uitgebreid te bedanken. Bij deze: DANKJEWEL. Zonder jou was dit alles niet mogelijk geweest.

Maar: de verontwaardiging is niet ten einde. Onze geschiedenis stopt niet vandaag, na 50 jaar. De uitdagingen zijn veranderd in de loop der jaren, maar zijn er niet minder op geworden. Klimaatverandering, honger, conflicten, handel… Ze zijn meer dan ooit met elkaar verweven. Nu wereldproblemen complexer zijn dan ooit, ligt het antwoord hoe dan ook in verbinding. Samen staan we voor een andere, betere wereld.

Daarom willen we alle Belgen vragen om ook in de toekomst het beste van zichzelf te geven voor die betere wereld. Dat kan op 8 verschillende manieren, heel eenvoudig via www.geefhetbestevanjezelf.be. Inspiratie daarvoor kan je alvast halen bij 8 mensen die nu al het beste van zichzelf geven. Ze vertellen in deze Globo waarom ze dat doen en wat hen boeit in het verhaal van Oxfam.

Een verhaal met een open einde. Want onze verontwaardiging verandert de wereld, en zal dat blijven doen. Gisteren, vandaag en morgen.

Stefaan Declercq, algemeen secretaris

Kick-off Feestjaar50 jaar in België, dat verdient een feestje: honderden vrijwilligers, medewerkers en sympathisanten komen bijeen op de startdag van onze verjaardagscampagne.

Kijken naar de ToekomstHoe blijven we de wereld veranderen? Oxfam, Greenpeace en het internationaal vakverbond iTuC over de toekomst van een internationale beweging.

#Oxfam50be50 jaar Oxfam: Geef HeT BesTe Van jezelf

laat het verhaal van Kelly, Yannick, Camille, jean-Pierre, els, andré, Hugo of naomi je inspireren.

1964-2014een halve eeuw om trots op te zijn.

Tijd voor Actie8 concrete manieren om het beste van jezelf te geven.

3

4

5

14

16

3juni 2014 • globo

Stefaan Declercq, algemeen secretaris Oxfam-Solidariteit, en Winnie Byanyima ,directeur Oxfam International, poseren met André Drouart en Kelly Broux, twee gezichten van onze 50 jaar-campagne.

Bij een lekker hapje en drankje praten vrijwilligers en medewerkers gezellig bij.

Roopa Mehta stelt de Indiase producentenvereniging Sasha voor, één van de vier aanwezige Oxfam-partners uit het Zuiden.

Tijdens de workshops bestoken enthousiaste vrijwilligers de vertegenwoordigers van onze partnerorganisaties met vragen.

John Nuwagaba, directeur van de Oegandese koffiecoöperatie en Oxfam-partner ACPCU, in gesprek met een aantal vrijwilligers.

Er is ook tijd om kennis te maken en ervaringen uit te wisselen met andere vrijwilligers en Oxfam-medewerkers.

De vrijwilligersploeg van onze tweedehandswinkel in Marcinelle liet zich van zijn creatiefste kant zien en maakte voor onze 50ste verjaardag een kunstwerk.

Een volle zaal vrijwilligers, medewerkers en sympathisanten volgt het debat met Greenpeace, ITUC en Oxfam. De centrale vraag: “Hoe blijven we de wereld veranderen?”

Sharan Burrow (ITUC), Kumi Naidoo (Greenpeace) en Winnie Byanyima (Oxfam International) in debat over de toekomst van een internationale beweging.

50 jaar: dat verdient een feestje!

Onze 50ste verjaardag is dé gelegenheid om onszelf eens deftig te bedanken voor alle tijd, energie en engagement. Op 24 april werden honderden vrijwilligers, medewerkers dan ook uitgebreid verwend op de startdag van onze verjaardagscampagne. Naast drank, versnaperingen en een vleugje humor waren er workshops met vier lokale partnerorganisaties uit het Zuiden en een interessant debat met de internationale directeurs van Oxfam, Greenpeace en het internationaal vakverbond ITUC (zie ook pagina 4).

Couleur Café 27-29 juni

Oxfam Trailwalker 30-31 augustus

Tweedehandsveiling 14 september

Waar kan je deze zomer onze verjaardagscampagne tegenkomen?

#oxfam50be


#Oxfam50be

Op onze verjaardag kijken we ook naar de toekomst. Hoe blijven we de wereld veranderen? internationale organisaties moeten zichzelf in vraag kunnen stellen én hun krachten bundelen, aldus Oxfam. Ook Greenpeace en het internationaal Vakverbond iTuC zien meer onderlinge samenwerking en de verzamelde kracht van mensen als de enige stap naar een betere wereld.

2014 is dus een feestjaar voor Oxfam. Maar wie ons kent weet dat vieren niet volstaat. Het verleden is één zaak, op onze verjaardag willen we vooral naar de toekomst kijken. Hoe zal de wereld er na nog eens 50 jaar uitzien? Anders, als het van Oxfam afhangt, en beter. Eén op drie leeft vandaag in armoede. Dat kan anders.

Oxfam gelooft in een positieve toekomst, waarin mensen hun krachten bundelen om een einde te maken aan het onrecht van de armoede. Krachten bundelen met andere internationale organisaties,

krachten bundelen met het bedrijfsleven, krachten bundelen met burgers en consumenten. Ngo’s moeten veranderen in echte internationale organisaties, waarin de stem van de mensen die we vertegenwoordigen, meeklinkt. Ter gelegenheid van onze 50ste verjaardag nodigden we Winnie Byanyima (Oxfam), Sharan Burrow (ITUC) en Kumi Naidoo (Greenpeace) uit om van gedachten te wisselen over de toekomst van een internationale beweging. Heel wat vrijwilligers, medewerkers en sympathisanten waren van de partij. Welke van hun uitspraken bleven ons bij?

Kumi naidoo directeur Greenpeace International

“We moeten vermijden dat ngo’s hun honderdste verjaardag ook nog kunnen vieren. We mogen maar één doelstelling hebben: onszelf overbodig maken. Alvorens we dat punt bereiken, wacht ons nog een hoop werk om de wereldwijde uitdagingen die zich stellen, krachtdadig aan te pakken.

Daarom mogen we niet langer in hokjes denken. We moeten focussen op de vele zaken waarover we het eens zijn en elkaar respecteren als niet dezelfde mening hebben. Op de klimaattop in Warschau toonden we aan dat we één front kunnen vormen toen we samen de onderhandelingstafel verlieten. En dat terwijl we vroeger zelfs de tijd niet namen om met elkaar te spreken. Mensen praten vaak over de ‘rood-groene’ spanningen tussen werknemers- en milieuorganisaties. Nu hoor je meer en meer over de rood-groene alliantie. Want we hebben elkaar nodig.

We moeten niet onze planeet redden maar wel de mogelijkheid om er allemaal samen op te leven. Wij ijveren bijvoorbeeld voor propere energie-jobs. Voor een eerlijke transitie naar een groene economie moet onder meer ook rekening gehouden worden met de rechten van arbeiders.”

sharan Burrow algemeen secretaris Internationaal Vakverbond ITUC

“Ook wij blijven optimistisch en geloven in de kracht van mensen om de wereld te veranderen. We moeten deze kracht blijven ondersteunen om onze democratie terug voor ons te winnen en een wereldwijde gemeenschap op te bouwen die werkt voor mensen. We kunnen wel degelijk iets veranderen. We moeten erin geloven en vooral mensen blijven mobiliseren.

Vandaag, op 24 april, herdenken we de instorting van de textielfabriek Rana Plaza in Bangladesh, ’s werelds grootste kledingindustrieramp. Wanneer het dominante bedrijfsmodel enkel gebouwd is op winstbejag en er geen respect is voor arbeiders en hun rechten, is er iets deftig mis met onze wereld. Het is fout van regeringen en bedrijven om zo’n model goed te keuren. We houden van duurzame bedrijven, want die geven de mensen de waardigheid van degelijk werk.

Toch blijven we optimistisch. De Europese merken ondernamen actie, in samenwerking met de vakbonden. Maar ook vele ngo’s waaronder Oxfam hebben een rol gespeeld. Dat leidde tot een akkoord met de Europese merken. We moeten samenwerken, of we nu milieuactivist, mensenrechtenactivist of vakbondsmensen zijn, want op een dode planeet zijn er geen jobs.”

Winnie Byanyima directeur Oxfam International

“Ontwikkelingswerk alleen kan armoede en ongelijkheid nooit uitroeien. Ngo’s die het lot van miljoenen mensen willen verbeteren, moeten, naast projecten ter plaatse, ook en vooral hun invloed uitbreiden. Ze moeten meer proberen te wegen op de machtscentra, want het is macht die armoede creëert. Armoede wordt in stand gehouden door onrechtvaardige wereldhandelsregels, door een ongeremde financiële sector en door politici die hun verantwoordelijkheid ontwijken. Maar ook door hoe jij en ik elke dag eten, drinken, en al dan niet met de auto rijden. We moeten alle krachten bundelen om tot verandering te komen: overheden en bedrijven, burgers en consumenten, zijn tot veel meer in staat dan ngo’s.

Onze Behind the Brands-campagne toonde aan dat samenwerken met bedrijven én mensen mobiliseren wel degelijk iets oplevert. Bijvoorbeeld toen Coca-Cola zich ertoe verbond om nultolerantie te gaan hanteren inzake landroof onder druk van 215.000 handtekeningen.

Een door de krachten te bundelen met andere internationale organisaties hebben we al duidelijk kunnen maken dat de strijd tegen klimaatverandering en voor de mensenrechten onlosmakelijk verbonden zijn.”

Hoe blijven we de wereld veranderen?


50 jaar Oxfam: geef het beste van jezelf50 jaar Oxfam is 50 jaar het beste van els, naomi, Yannick, Kelly, Hugo, Camille, andré en jean-Pierre en 2.195.288 anderen. Dankjewel! Wie het beste van zichzelf geeft, maakt deel uit van een wereldwijde beweging en helpt miljoenen mensen in het zuiden om een betere toekomst op te bouwen. laat hun verhaal je inspireren en doe mee. Want de toekomst begint vandaag, en jij kan er deel van uitmaken. Geef jij in ons feestjaar ook het beste van jezelf voor een betere wereld?


“Dat ik vintagespullen een tweede leven kan bezorgen, geeft me voldoening.”

Oum Chan: “We willen een loonbriefje, dat is toch niet teveel gevraagd?”

Oum CHan en els#oxfam50be

els is één van de 800 vrijwilligers

die achter de kassa staan van onze

tweedehandswinkels.

400 vrijwilligers maken elk jaar Oxfam Trailwalker mogelijk.

alles bij elkaar kan Oxfam

in België rekenen op maar liefst

13.000 vrijwilligers.

els geeft haar , dankjewel!

Word vrijwilliger, zoals Els, en maak mee het verschil voor Oum Chan

els vrijwilligt in onze vintage-winkel in Brussel. zo geeft ze Oum Chan uit Cambodja de kans om via de vakbond voor haar rechten op te komen.

e ls is 44 en werkt als zelfstandig juridisch consultant. Ze is gek op vintagespullen, traint voor de

20 kilometer van Brussel en danst tango. “Ik was klant in de vintage twee-dehandswinkel en raakte aan de praat met een vrijwilliger. Zo ben ik mee aan boord gekomen. Iedereen helpt bij ons een beetje volgens z’n eigen tempo en agenda. De sfeer is ongedwongen.

Onze tweedehandswinkel is de thuisbasis van een grote ploeg vrijwilligers. Ik maak deel uit van de weekendploeg. De kleding die we ophalen via de containers wordt gesorteerd op een centrale plaats, en van daar komen de bijzondere vintage stukken naar onze winkel. Mijn blouse bijvoorbeeld dateert van de jaren 50. Dat zie je aan de opvallende, grote prints en col.

Ik heb wel wat met vintage. Dingen van vroeger die gedragen worden door mensen van nu, in andere combinaties en andere stijlen, dat geeft een andere betekenis aan die stukken. Vintage is ook weer

helemaal ‘in’. Vintage kleren zijn vroeger met de hand gemaakt, arbeid waar een waardig loon tegenover stond. Fijn om zo’n waardevolle stukken een tweede leven te kunnen geven.

Ten slotte is het ook en vooral gewoon leuk. Ik ben bezig met mooie kleren, heb toffe collega’s… De winkel is een heel fijne plaats voor mensen uit de buurt om elkaar te ontmoeten. Mensen komen bij ons vaak hun eigen spullen van vroeger afgeven. Aan die giften hangt een verhaal vast. Dat je die emotionele waarde kan waarderen door hun spullen een tweede leven te geven, schenkt voldoening.”

Oum Chan eist haar rechten op

Door een stukje van haar tijd te geven, biedt Els bijvoorbeeld Oum Chan Sreyneth (foto onder) uit Cambodja

de kans om zich aan te sluiten bij een sterke vakbond, om op te komen voor haar rechten en zo een beter bestaan op te bouwen.

Oum Chan is twintig. Ze verhuisde naar de hoofdstad Phnom Penh om aan de slag te gaan bij textielfabrikant Wei Xin, leverancier van onder meer Zara. De arbeidsomstandigheden voor de Cambodjaanse textielarbeiders zijn problematisch. Heel wat bedrijven buiten de onwetendheid van hun werknemers uit. Dat is bij Wei Xin niet anders. Oum Chan en haar collega’s gingen al twee keer in staking.

Oxfam werkt in Cambodja samen met vakbonden en andere partners, die de rechten van werknemers, vrouwenrechten en mensenrechten in het algemeen verdedigen.

“Hoeveel ik verdien per maand? Geen idee”, zegt Oum Chan. “We krijgen geen loonbriefjes. Vorige maand hadden we geen andere keuze dan terug in staking te gaan. Dat is niet makkelijk, want we krijgen dan amper geld en we vrezen voor de gevolgen. Gelukkig hebben we een vakbond in de fabriek. Die is er om ons te beschermen. Sinds de vakbond kwam, zijn er minder gedwongen en onbetaalde overuren.

We leren beter opkomen voor onze rechten, voor ons deel van de koek. We willen een loonbriefje, we willen begrijpen waar we recht op hebben. Dat is toch niet teveel gevraagd?”

©M

arti

n De

wal

s


els geeft haar , dankjewel! naomi geeft haar ,dankjewel!

heeft voor gratis zaaigoed gezorgd, net als voor gereedschap. En met de vier waterputten die nu gegraven zijn, gaat alles veranderen.

We hebben opleidingen gekregen om onze tuinbouwtechnieken aan te passen. Tomaten, kool, sla, aubergines, ajuin, courgettes… We telen het allemaal. We hebben ook geleerd hoe we zelf de gevolgen van de klimaatverandering kunnen bestrijden, bijvoorbeeld door de aarde te bewerken zodat die het water vasthoudt. Is

naomi is één van de meer dan 500 mensen die

op 15 november 2013 de klimaattrein namen

naar Warschau.

Haar stem is één van de miljoenen stemmen

die een concreet verschil maken in noord en zuid.

Welk verschil?

robin Hoodtaks – 11 december 2012

Grenzen aan de wapenhandel – 6 juni 2013 Betaalbare geneesmiddelen – 1 april 2013

Steun onze campagnes, zoals Naomi, en maak mee het verschil voor Bintou

naomi voert campagne voor Oxfam over klimaatverande-ring. zo geeft ze Bintou uit Burkina faso de kans om de gevolgen ervan te bestrijden.

naomi is 21 en studeert slavistiek en Oost-Europakunde in Leuven. Ze houdt van natuur, schilderen

en van mensen. “Ik denk dat ik heel bewust leef, op heel veel manieren. Van gewoon goed mijn tanden poetsen tot met de fiets rijden.

Het is voor mij allemaal begonnen met de klimaattrein naar Warschau, in november vorig jaar. Daar heeft de microbe me te pakken gekregen. Met Oxfam voer ik nu geregeld actie op straat om mensen bewust te maken, over thema’s als klimaat en voedselverspilling. Ik laat mijn stem horen, waar het ook maar kan. Ik zie mijn werk van campagnevrijwilliger als een hobby. Het is gewoon tof!

Waarom ik dat zo nodig moet doen? Is er dan een andere keuze? Op het nieuws hoor je elke dag wat er mis gaat in de wereld. Dan kan je toch niet anders dan zelf uit je pijp komen? Neem nu het klimaat. Hier schijnt de zon, morgen regent het weer. Mensen hebben niet in de gaten dat de dingen aan het veranderen zijn. In grote delen van Afrika kunnen boeren niet meer oogsten door de toenemende droogte! Dat is nog wat anders. Ik krijg vaak de reactie: ‘Ik ben toch maar één van de 6 miljard, het maakt toch niet uit wat ik doe?’ Niks is minder

waar. Onlangs heb ik nog ergens gele-zen hoeveel CO2 je uitspaart door min-der vlees te eten. Fenomenaal. Ik ben blij met elke mens die de klik maakt.”

met tomaten en kool vecht Bintou tegen de klimaatverandering

Door haar stem te laten horen voor een krachtdadige aanpak van de klimaatverandering, geeft Naomi bijvoorbeeld Bintou Sankara (foto onder) uit Burkina Faso kans op een betere, duurzame toekomst.

Bintou is voorzitster van de vrouwenvereniging in het dorpje Tibou. Ze is getrouwd en heeft 7 kinderen. Het leven is hard in Tibou. Onder invloed van de klimaatverandering hadden verschillende dorpen in 2011-2012 onder uitzonderlijke droogte te lijden, met ernstige gevolgen voor hun voedselvoorziening.

De meest kwetsbare gezinnen krijgen er ondersteuning via een programma van Oxfam. In Tibou wordt er gewerkt aan tuinbouw buiten het landbouwseizoen en runderteelt op kleine schaal. Tegelijk eisen we wereldwijd harde actie van onze beleidsmakers, geruggensteund door duizenden mensen, zoals Naomi, die haar stem geeft aan onze campagne tegen de klimaatverandering.

“Tijdens de crisis hadden we maar net genoeg te eten. Maar we hadden niets meer om zaden of mest van te kopen. We bebouwden nog geen tiende van een hectare. Intussen doen we tuinbouw op 1 hectare, want Oxfam

“Ik laat mijn stem horen, waar het ook maar kan. Ik ben blij met elke mens die de klik maakt.”

Bintou: “Tomaten, kool, sla, aubergines, courgettes… We telen het nu allemaal.”

het moeilijk voor ons? Wel, we zijn allemaal enthousiast en dat maakt veel moeilijkheden een pak draaglijker.”

BinTOu en naOmi #oxfam50be


“Bende zotten, dat is de naam van ons team. Want je moet toch een beetje zot zijn om dat te doen, denken de meeste mensen.

Lounny (rechts): “Het liedje over de overstromingen ken ik al helemaal van buiten.”

Bende zotten is een van de 300 ploegen aan de start van Oxfam

Trailwalker 2014.

Op 6 Belgische edities deden 1.241 ploegen

mee, of 4.956 stappers: goed voor 500.000

kilometer of 12 keer de wereld rond.

sinds 2008 leverde Oxfam

Trailwalker 2.740.266 euro op.

Yannick geeft zijn ,dankjewel!

Stap Oxfam Trailwalker, zoals Yannick,en maak mee het verschil voor Lounny

Yannick stapt op 30 en 31 augustus 100 kilometer door de Hoge Venen in minder dan dertig uur. zo geeft hij lounny uit laos de kans om zich te wapenen tegen overstromingen.

Y annick is 29, woont in Ronse en werkt bij Belfius Bank. Met zijn ploeg ‘De Zotten’ doet hij dit jaar

voor de vijfde keer mee aan Oxfam Trailwalker. “Een vriend maakt mij hier warm voor. Het bleek een geweldige ervaring die ook aanstekelijk werkt. We zijn al van één naar drie teams geëvolueerd. Als je één keer hebt meegedaan, wil je blijven meedoen.

De ervaring is voor iedereen anders. De ene loopt van kilometer één tot honderd met een grote glimlach op het gezicht. Voor de andere is het vanaf ki-lometer vijftig alleen maar afzien. Maar Oxfam Trailwalker is veel meer dan stappen. Er heerst een gemoedelijke sfeer, er is muziek, en heel veel mensen die elkaar maar al te graag willen helpen. Symbolisch, niet?

Op mijn eentje ga ik de wereld niet veranderen, maar ik vind het belang-rijk dat mensen kijken naar het kleine. Vele kleine stukken maken iets groots. Iedereen heeft iets te geven dat niet per se geld kost. Ik geef mijn tijd en ener-gie: ik stap 100 kilometer, train ervoor en zamel geld in.

Wij organiseren een mattentaartenver-koop: 600 dozen, één voormiddag en

de 1.500 euro is binnen. Ik hoef niet tot in detail te weten wat Oxfam doet met het geld dat we inzamelen. Ik weet dat het goed wordt besteed en ben ervan overtuigd dat Oxfam het verschil maakt in Noord en Zuid.”

lounny zingt tegen overstromingen

Door Oxfam Trailwalker te stappen geeft Yannick bijvoorbeeld Lounny (foto onder) uit Laos de kans om les te krijgen over het gevaar van overstromingen. Zo leert ze zich beter voorbereiden op dergelijk natuurgeweld.

Lounny is 10 jaar oud. In 2006 werd haar school, die toen nog onderaan bij de rivier Nam Lik stond, volledig door overstromingen verwoest. De dorpelingen verzamelden de brokstukken en deden hun best om daarmee een nieuwe school te bouwen, een paar honderd meter hogerop. De dorpsschool staat er nu nog steeds.

Overstromingen verwoesten er regelmatig hele dorpen en snijden boeren af van hun velden. Je kan de risico’s verminderen, met infrastructuurwerken en bewustzijn. In de districten Kasi en Hom stimuleren Oxfam en haar partnerorganisatie DDMC preventie in de lagere school. Lounny bijvoorbeeld krijgt sinds begin 2013 wekelijks les over overstromingen en hoe je ermee moet omgaan.

Lounny: “Naar school gaan vind ik heel leuk, ik doe zelfs mijn huiswerk graag. Taal doe ik het liefste. Later wil ik graag lerares worden, als het kan heel graag op deze school! Het liedje over de overstromingen ken ik al bijna helemaal van buiten: (zingt)

Regen, regen, regen valt naar benedenDag na dag en zonder reden Zorgt voor een overstroming van de rivierHet dorpshoofd luidt het alarm hier…”

lOunnY en YanniCK#oxfam50be


Yannick geeft zijn ,dankjewel! Kelly geeft haar ,dankjewel!

het misschien wel de moeite om de wapens neer te leggen.

“Sinds de komst van Muungano is al heel wat verbeterd. Vroeger riskeerden we ons leven om onze koffie te verkopen. Nu hoeft dat niet meer en

De leuvense wereldwinkel is één van de

1.200 Oxfam-winkels wereldwijd.

7.711.720 eerlijke producten worden

jaarlijks in de Belgische Oxfam-winkels verkocht.

eerlijke handel geeft 10.000.000 mensen

wereldwijd een nieuwe toekomst.

Koop bewust, zoals Kelly, en maak mee het verschil voor Josephine

Kelly vult geregeld haar boodschappenmandje in de plaatselijke Oxfam-Wereldwinkel. zo geeft zij josephine uit Congo de kans om een eerlijk inkomen te verdienen.

Kelly is 31 en woont samen met haar vriend en hun dochtertje van anderhalf in Leuven. Ze werkt

als speltrainer bij het Centrum voor Informatieve Spelen en hoeft van daaruit maar de straat over te steken naar de Leuvense wereldwinkel. “Ik probeer bewust te consumeren en ga er regelmatig winkelen. Ik koop er cadeautjes, choco, koekjes, rijst, couscous…

Eerlijke producten kosten niet per se meer, maar ze zijn wel lekkerder en je helpt er iemand anders mee. In de wereldwinkel een pot choco kopen geeft gewoon een heel ander gevoel dan een pot choco kopen in de supermarkt. Ik word daar gelukkig van. Ik ben niet de persoon om op de barricades te gaan staan, maar ik lever mijn bijdrage voor een betere wereld door bio-, fairtrade- of tweedehandsproducten te kopen. De kracht van ons, consumenten, wordt nog te vaak onderschat.

Ik heb al een stukje van de wereld gezien en dat zet je aan het denken. Je ziet mensen die keihard werken en toch met weinig tevreden moeten zijn. Ik stel me dan vragen: ‘Als het met weinig kan, waarom heb ik dan zoveel?’ In mijn familie word ik wel eens bestempeld als de geitenwollensok. Maar als iedereen

bewust zou kopen, wat een andere wereld zouden we dan niet hebben?

josephine kan veilig koffie verkopen

Door eerlijke koffie te kopen, geeft Kelly bijvoorbeeld Josephine Nabunane (foto onder) uit Congo de kans om een eerlijk inkomen op te bouwen en te werken aan een betere toekomst voor haar kinderen.

Josephine is 56, moeder van 10, en woont haar hele leven al in Zuid-Kivu. Samen met de andere boeren en boerinnen van de coöperatie Muungano produceert ze koffie. Koffie van erg goede kwaliteit zelfs, maar zonder afzetmarkt. Door de aanhoudende oorlog in de regio is het erg moeilijk voor de koffieboeren om hun oogst lokaal aan de man te brengen. Tot voor kort was de enige oplossing voor velen om met de koffie in gammele bootjes het Kivumeer over te steken naar Rwanda. Josephines man is 17 jaar geleden bij zo’n overtocht verdronken.

“Sinds mijn man er niet meer is, werk ik in mijn eentje op het koffieveld. Maar het is moeilijk. Ik heb niet altijd genoeg geld om de kinderen naar school te laten gaan.”

Oxfam werkt samen met de coöperatie Muungano. De eerlijke koffie uit Kivu ligt in de Oxfam-Wereldwinkels. Dankzij de export kunnen de boeren weer geld verdienen met de koffie en is de gevaarlijke smokkel verleden tijd. De hoop leeft zelfs dat de koffiehandel een einde kan maken aan de conflicten in het gebied: als je 20 dollar krijgt voor een zak koffie, loont

we krijgen een betere prijs. Een groot deel van mijn opbrengst gaat naar het vervoer vanaf mijn veld, hoog in de bergen, naar de wasinstallatie. Ik hoop dat Muungano me daar in de toekomst ook mee kan helpen.”

“In de wereldwinkel een pot choco kopen geeft gewoon een heel ander gevoel dan een pot choco kopen in de supermarkt. Ik word daar gelukkig van.”

Josephine: “Sinds de komst van Muungano hoeven we ons leven niet meer te riskeren en krijgen we een betere prijs voor onze koffie.”

jOsePHine en KellY #oxfam50be©

Tim

Dirv

en/O

xfam


“Enthousiaste jongeren ontmoeten die iets willen bereiken, dat geeft me een boost.”

Sergio: "De export helpt ons vooruit, en er waaien ook ideeën over."

Hugo is één van de

320 medewerkers

die Oxfam telt in België.

Wereldwijd kunnen we rekenen op

10.000 medewerkers en 52.000 vrijwilligers.

We bundelen onze krachten met meer

dan 3.000 lokale partnerorganisaties

en miljoenen mannen en vrouwen

over de hele wereld.

Hugo geeft zijn ,dankjewel!

Kom bij Oxfam werken, zoals Hugo, en maak mee het verschil voor Sergio

Hugo werkt bij Oxfam en mobiliseert jongeren voor Oxfam-thema’s zoals eerlijke handel. zo geeft hij sergio uit Chili de kans om waardig te leven van zijn ambacht.

Hugo is 29, woont in Jambes en werkt al acht jaar bij Oxfam- Magasins du monde. “Oxfam

is voor mij meer dan een job, het is een engagement als burger. Ik geef graag mijn passie aan Oxfam voor een betere wereld. Maar ik ben zeker geen superheld, ik amuseer me gewoon met wat ik doe.

Verandering, dat kunnen ook kleine, dagelijkse dingen zijn: in je omgeving

mensen bewust maken, proberen meer duurzaam te consumeren. Ik heb de indruk dat mensen anders staan tegenover de maatschappelijke problemen dan toen ik 8 jaar geleden bij Oxfam begon.

Ik merk veel ongerustheid bij jongeren. Ze worden geconfronteerd met de economische crisis en de klimaatproblematiek. Ze weten niet altijd goed hoe daar mee om te gaan. Ik heb al veel jongeren ontmoet die zin hebben om iets te ondernemen, maar waar niemand naar luistert. Wij moedigen hen aan om iets in hun eigen omgeving te doen.

Wat ik zo leuk vind aan met jongeren werken, is dat je op lange termijn kan werken. Je ziet hoe ze veranderen en hoe hun manier van denken evolueert.

Enthousiaste jongeren ontmoeten die iets willen bereiken, dat geeft me een boost.”

sergio maakt tajines in keramiek

Door zijn passie te geven bij Oxfam, maakt Hugo eerlijke handelsregels mee mogelijk en geeft hij bijvoorbeeld Sergio Aguirre (foto onder) uit Chili de kans om zijn situatie voorgoed te veranderen.

Sergio is 73 en werkt al jaren als ambachtsman in zijn atelier in het kleine Pommaire, 50 kilometer ten

westen van de hoofdstad Santiago. Hij maakt keramiek in allerlei vormen en kleuren. Zijn vrouw Maria Teresa en hun drie kinderen draaien volop mee in zijn atelier.

Voor Sergio is het niet eenvoudig om zijn producten zelf in het buitenland te slijten. De internationale handel is een harde wereld voor kleine ambachtslui. Via de coöperatie Pueblos del Sur lukt het Sergio wél om tot 20 % van zijn producten te exporteren. Oxfam koopt de keramiek van Pueblos del Sur en biedt ze onder meer aan in de Belgische wereldwinkels. Een eerlijker handelssysteem biedt Sergio en tal van andere producenten in het Zuiden betere kansen op ontwikkeling. En dat is precies waar Oxfam - en Hugo - al jaren voor strijden.

“Voor ik met keramiek aan de slag ging, was ik boer. Ik huurde land om groenten te planten, maar de opbrengst ging erg op en neer. Mijn ambacht kan ik altijd uitvoeren, goed of slecht weer. We openden snel een klein winkeltje in het dorp. Onze kinderen hielpen in het weekend om mee hun studies te betalen. Door de samenwerking met Pueblos del Sur hebben we het atelier kunnen uitbouwen en zelfs andere ambachtslui kunnen aannemen. De export helpt ons vooruit. En er waaien ook ideeën over: de tajine die Oxfam hier bestelt, verkoop ik nu ook in het dorp, en die valt erg in de smaak!”

serGiO en HuGO#oxfam50be

©Sa

rahV

DC


Camille geeft haar ,dankjewel!

activiteiten bereikte Oxfam tot nu toe al 900.000 vluchtelingen in Libanon, Jordanië en Syrië zelf.

“In het begin hadden we hier één toilet, één badkamer en één douche voor 27 gezinnen. Dankzij de hulp van Oxfam is er intussen veel verbeterd. We hebben ook dekens en kleren gekregen. Je weet niet hoe het morgen zal zijn. Ik zou wel ingenieur willen worden. Of tuinman, natuurlijk. Morgen ga ik terug naar school De school hier is

Camille schenkt maandelijks aan Oxfam, net als

56.351 andere Belgen.

Wereldwijd wordt er 339.000.000 euro

geschonken.

Daarmee redden we duizenden levens door

gerichte noodhulpacties.

Schenk een klein bedrag, zoals Camille, en maak mee het verschil voor Mohammed

Camille schenkt maandelijks een klein bedrag aan Oxfam. zo geeft zij mohammed uit syrië de kans om het conflict in zijn vaderland te overleven.

De 27-jarige Camille komt uit Frankrijk maar woont en werkt in Brussel. Elke maand schenkt ze

zeven euro aan Oxfam, een bedrag dat ze amper voelt in haar portemonnee. “Iemand sprak me aan op straat met de vraag of ik elke maand geld wou schenken aan Oxfam. Ik ben erop ingegaan en heb voor een bedrag gekozen waarop ik trots kan zijn en waarvoor ik me toch niets moet ontzeggen.

Geld geven aan een organisatie is ook een manier om mijn stem te laten horen. Ik geef mijn stem aan mensen in het vak die mijn waarden uitdragen en verdedigen. Ik geef ze mijn vertrouwen en dat is heel wat. En het is een manier om met mijn verontwaardiging om te gaan. Door geld te schenken aan Oxfam, geef ik ook zin aan mijn leven. Het is een manier om mijn plaats te vinden in een wereld die ik te onrechtvaardig vind.

Mensen klagen vaak dat het toch niets uithaalt, maar ze doen zelf niets. Maar armoede is niet onvermijdelijk. Dan heb ik zin om te zeggen: ‘Doe toch iets!’ Aan ons om een wereld te eisen die met onze waarden overeenstemt. Tegen mensen die denken dat hun bijdrage niks verandert, zeg ik: ‘Om tot 10.000

te tellen, begin je ook bij 1, 2, 3’. Het is de som van al die kleine bijdragen die het verschil kan maken.”

mohamed vrolijkt tentenkamp op met planten en bloemen

Door geld te schenken, geeft Camille bijvoorbeeld Mohammed Yuwayer (foto onder) uit Syrië de kans om als vluchteling te overleven, dankzij een minimum aan zuiver water, een hygiënekit, geld om eten te kopen en een tent om in te slapen.

Mohammed is 11 en woont in een tentenkamp bij Barsa in Libanon. Hij is één van de 2,5 miljoen Syriërs die hun land ontvlucht zijn. De helft daarvan zijn kinderen. Mohammed probeert er elke dag opnieuw het beste van te maken. Als tuinman van dienst vrolijkt hij het tentenkamp op met zijn planten en bloemen.

“Ik woon hier nu 9 maanden. Toen ik hier aankwam, was het hier erg vuil en stoffig. Ik heb opgeruimd, een goed stukje grond gezocht en heb wat zaadjes gekocht: bonen, tomaten, pruimen. Niet dat ik weet hoe het eigenlijk moet, ik plant gewoon de zaadjes en ze groeien. Basilicum, daar houd ik het meest van. Het ruikt heerlijk. Daar word ik gelukkig van.”

Samen met een lokale partner-organisatie leverde Oxfam in het kamp van Mohammed 4 toiletten, 3 douches en een watertank. Alle inwoners kregen naast voedselbonnen ook geld om hun huur te betalen. Met gelijkaardige

wel leuk, maar niet zo leuk als in Deir Baalbeck, in Syrië. Alles was leuker in Deir Baalbeck. Ik had er veel vrienden, we hebben zoveel plezier gehad samen…”

“Om tot 10.000 te tellen, begin je ook bij 1, 2, 3. Het is de som van al die kleine bijdragen die het verschil kan maken.“

Mohammed: “Basilicum, daar houd ik het meest van. Het ruikt heerlijk. Dat maakt me gelukkig.”

Hugo geeft zijn ,dankjewel!

mOHammeD en Camille #oxfam50be©

Sam

Tar

ling/

Oxfa

m


“Jongeren zijn zich ervan bewust dat een andere wereld mogelijk is en dat zij zelf oplossingen kunnen aanbrengen.”

Edilza: “Als we ons land terugkrijgen, kunnen we hier groenten planten.”

andré is één van de bijna 100 leerkrachten die elk jaar

met hun klas langskomen in de

Oxfam-inleefateliers.

jaarlijks leren 3.200 jongeren

er over voedsel, klimaat en waardig

werk, 88% is daarna overtuigd dat

iets moet veranderen.

85% van de leerlingen gelooft dat

ze zelf iets kunnen veranderen en

ondertekenen bijvoorbeeld de

Behind the Brands-petitie van Oxfam.

andré geeft zijn ,dankjewel!

Geef je les, zoals André, en maak mee het verschil voor Edilza

andré neemt zijn klas elk jaar mee naar de Oxfam-inleefateliers. zo geeft hij, samen met zijn leerlingen, edilza uit Brazilië de kans om haar land terug te eisen en de toekomst van haar gezin veilig te stellen.

andré is 57, geeft aardrijkskunde aan de vijfde- en zesdejaars van het Institut Notre-Dame

in Anderlecht en wil van zijn leerlingen actieve, verantwoordelijke wereldburgers maken.

“Ik ben optimistisch en ik geloof in de jeugd. Jongeren zijn zich ervan bewust dat een andere wereld mogelijk is. De

optelsom van al hun acties kan het verschil maken. Natuurlijk worden niet al mijn leerlingen activisten. Maar door hun ogen te openen, begrijpen velen wel dat ze iets kunnen veranderen als ze bewuste keuzes maken.

Voor leerkrachten is het educatief aanbod van Oxfam een meerwaarde, zeker voor de les aardrijkskunde. Ongelijkheid, klimaatverandering en eerlijke handel zijn thema’s die jongeren bezighouden. Ze zitten met veel vragen. De Oxfam-inleefateliers maken die thema’s concreter voor hen.

Ik heb een voorkeur voor het atelier over Bolivia, omdat ik daar zelf een tijdje geweest ben. Tijdens het atelier kruipen ze in de huid van mensen in het Zuid-Amerikaanse land. En na

afloop vertellen ze me dat ze het gevoel hebben dat ze een stuk van Bolivia gezien hebben. Ze leven zich in in een persoon in het Zuiden, waardoor onrecht tastbaarder wordt.”

edilza hoopt haar land terug te krijgen

Door een stukje van zijn lessen te geven, helpt André om van jongeren wereldbewuste burgers te maken, die bijvoorbeeld Edilza Duarte (foto onder)uit Brazilië helpen om haar land terug te eisen.

Edilza is 24. Samen met haar man en hun kinderen van 4 en 6 woont ze in een klein dorpje. Het gezin maakt deel uit van de Guarani-

kaiowá, een inheemse gemeenschap die al tientallen jaren vecht voor het behoud van haar land. Grote suikerrietplantages pikken steeds meer grond in, ook het reservaat van de Guarani.

“Vroeger was er hier veel bos en konden we gaan jagen. Intussen zijn alle bomen gekapt. Er blijft niets meer over om te jagen of te vissen. Ze sproeien ook pesticiden. Als het regent, stroomt het water met de chemische stoffen naar de rivier, waar we ons wassen en drinkwater halen. Het is puur vergif.”

Heel wat van de suiker uit die plantages wordt onder meer verkocht aan Coca-Cola. Oxfam zette in de herfst van 2013 een campagne op om Coca-Cola en andrere suikerverwerkende bedrijven op hun verantwoordelijkheid te wijzen. Coca-Cola luisterde en gaat zijn aanpak veranderen. Met dank aan de 272.000 mensen die wereldwijd de petitie tekenden, mag Edilza hopen dat zij en haar dorpsgenoten hun land terugkrijgen. Dat toont aan dat de kracht van mensen een enorm verschil kan maken. De kracht van André bijvoorbeeld, die zijn leerlingen bewust maakt en aanzet tot actie.

“Als we ons land terugkrijgen, kunnen we hier groenten planten. Dan hoeft mijn man niet meer ver weg te gaan werken en moet ik niet langer alleen voor de kinderen zorgen.”

eDilza en anDré#oxfam50be

©Ta

tian

a Ca

rdea

l/Ox

fam


jean-Pierre geeft zijn ,dankjewel!

je voor, een ton graan voor het eerste productiejaar! Dat is enorm. De opbrengst is groter dan al wat we tot nog toe produceerden, terwijl het gaat om zaad van de eerste generatie. In de dorpen in de wijde omtrek wordt veel over onze oogst gepraat. Iedereen is onder de indruk. Er wordt gesproken over ons rendement en alle dorpen willen het ook beter doen. En zo gaan we erop vooruit.

Nu werken we gestructureerd en efficiënt. Deze oogst gaan we deels verkopen, zodat we met de opbrengst

Het boek van jean-Pierre is één van de 30.500 boeken die het voorbije jaar werden afgeleverd in de

Oxfam-Bookshop van luik.

sinds de eerste tweedehandswinkel werd opgericht in

1964 heeft Oxfam-solidariteit ongeveer 1.585.000 boeken ingezameld.

De totale omzet van de tweedehandswinkels bedraagt

meer dan 6 miljoen euro per jaar.

jean-Pierre schenkt geregeld boeken aan onze tweedehandsboekenwinkel in luik. zo geeft hij al-Hassan uit mali de kans om zich als boer van een inkomen te verzekeren.

jean-Pierre is 73, woont in Luik en is op pensioen. “Maar dat betekent niet dat ik niets doe! Ik lees graag,

wandel minstens een uur per dag en hou van afspreken met vrienden, een natuurwandeling maken en denksport.

Boeken zijn mijn passie. Oxfam heb ik bij toeval ontdekt, toen ik voorbij een winkel in Luik wandelde. De leuke etalage sprak me meteen aan. In de winkel legde een sympathieke vrijwilliger mij uit wat Oxfam doet. Ik kwam er enkel om boeken te kopen, maar toen ontdekte ik dat mijn boeken bij Oxfam nog kostbaarder bleken dan ik dacht. Iedereen heeft maar een paar lievelingsboeken, waarom laten we de rest dan onder het stof liggen?

Ik heb al heel wat boeken geschonken en mijn rek is bijna leeg, dus koop ik er andere bij. Zo geef ik geen tweede leven aan die boeken, maar een derde leven of meer. De boeken die ik schenk worden verkocht ten voordele van Oxfam-projecten. Ik doe

er dus mezelf een plezier mee, andere lezers én mensen in het Zuiden. Die krijgen dankzij dit boek misschien een waterput, een schooltje of zaden voor hun veld. In de verkoop noemen ze dat een win-winsituatie.”

al-Hassan is trots op zijn oogst

Door een boek te schenken, geeft Jean-Pierre bijvoorbeeld Al-Hassan Sylla (foto onder) uit Mali de kans om aan zaaigoed te komen en zijn gezin zo van een inkomen te verzekeren, ondanks droogte.

Al-Hassan woont met zijn vrouw en twee kinderen in een klein dorpje juist buiten Kayes, in het oosten van Mali. Door de droogte in 2008 en de magere oogsten lieten veel boeren de landbouw links liggen. Het werd ieder voor zich. Sommigen hielden nog wat vee, maar de hongersnood was onafwendbaar.

Oxfam heeft al een hele tijd noodhulp-programma’s ter plaatse. We proberen samen met de dorps-gemeenschappen de situatie van Al-Hassan en honder-den lotgenoten te verbeteren. Om de lokale landbouw terug op te starten, voorzien we opleidingen in landbouw-technieken, meststoffen, zaaigoed, geiten en kippen. “We zijn erg trots op de oogst. Stel

nieuwe voorraadschuren kunnen bouwen. We hebben ook een opleiding over hygiëne en voedsel gehad. Het inspireert heel ons dorp, we zijn gemotiveerd om het elk jaar beter te doen. En het beste dorp te blijven!”

“Iedereen heeft maar een paar lievelingsboeken, waarom laten we de rest dan onder het stof liggen?”

Al-Hassan: “Onze opbrengst is groter dan alles wat we tot nog toe produceerden.”

Schenk je spullen, zoals Jean-Pierre, en maak mee het verschil voor Al-Hassan

andré geeft zijn ,dankjewel!

al-Hassan en jean-Pierre #oxfam50be

globo • juni 2014

1964-2014

Een halve eeuw solidariteit

1964: Antoine Allard, medestichter van Oxfam-België maakte een strijdpunt van de ontwapening.

1971: De eerste medewerkers van de Wereldwinkels: Gilbert Hubert, Hugo Gijsels en Petra Van Look.

1973: Oxfam-medewerkers reizen met een vrachtwagen

levensmiddelen naar de Sahelregio, die ten prooi is

gevallen aan een enorme droogte.

1967: De eerste Oxfam-marsen brengen honderden mensen op de been.

Jaren 70: Jongeren informeren, sensibiliseren en aanzetten tot actie: een prioriteit voor Antoine Allard waar hij veel tijd in stak, zoals hier aan de Belgische kust.

Op 17 september 1964 werd Oxfam-België opgericht, op initiatief van een handvol overtuigde mannen en vrouwen. Onder hen graaf de robiano en baron antoine allard.

antoine Allard verwoordt zijn motivatie als volgt: “Het is zeker niet mijn bedoeling om bij te dragen aan de wereldrevolutie noch aan de klassenstrijd,

noch aan een staatsgreep door het een of andere regime. Mijn doel is de oorlog buiten de wet te stellen, aan de volkeren de kans geven zich degelijk te voeden, hen helpen om hun situatie te verbeteren en gelukkig te leven.” Duidelijke doelstellingen voor Oxfam-België, dat zich laat inspireren door Oxfam Groot-Brittannië, in 1942 opgericht in Oxford om de hongersnood in Griekenland te bestrijden en de Griekse vluchtelingen te hulp te schieten.

Antoine Allard blijft aan het hoofd staan tot hij op 18 juni 1981, tijdens de Algemene Vergadering van Oxfam-België, instort en overlijdt aan een hartstilstand. Tijdens zijn voorzittersjaren levert deze bankierszoon heel wat gevechten, zoals de demilitarisering, de strijd tegen apartheid en de steun aan de bevrijdingsbewegingen. Een van zijn stokpaardjes is ook het sensibiliseren en mobiliseren van de jeugd.

De eerste oproepen om geld te schenken voor noodhulpsituaties financieren nog voornamelijk de acties van Oxfam Groot-Brittannië. In 1970 vindt de eerste onafhankelijke actie van Oxfam-België plaats, wanneer Peru door een verwoestende cycloon getroffen wordt. In 1980 telt de organisatie meer dan 80 ontwikkelingsprojecten in de hele wereld.

Ook de eerste kledinginzamelacties vinden plaats in 1969 en al snel volgen inzamelingen van allerhande materiaal voor projecten. Het sorteren, herstellen en versturen van ziekenhuisbedden, geneesmiddelen, houtbewerkingsmachines enzovoort brengen heel wat vrijwilligers op de been.

De eerste Wereldwinkel opent in 1979 zijn deuren in Antwerpen en krijgt snel navolging. Op het einde van

datzelfde jaar zijn er al 11 winkels. Het netwerk wordt een aparte vereniging: Oxfam-Wereldwinkels. In 1976 gebeurt hetzelfde langs Franstalige kant en ziet Oxfam-Magasins du monde het levenslicht. Met artisanaat, textiel en voedingsmiddelen maakt het concept van eerlijke handel en de bijhorende waarden zijn opgang.

Intussen, in 1967, neemt Pierre Galand de functie van algemeen secretaris op. Deze jonge econoom zal 29 jaar op post blijven om de strijd van Oxfam te voeren. Hij plaatst het dekolonisatieproces en de bevrijdingsbewegingen, vooral in Afrika, centraal in de debatten. En hij slaagt er ook in de basis te leggen voor een stabiele structuur.

Stefaan Declercq neemt de fakkel over van Pierre Galand, nadat hij 15 jaar in Centraal-Amerika verbleef als regionaal vertegenwoordiger van Oxfam-België, Oxfam-Wereldwinkels en Oxfam-Magasins du monde. In 1996 wordt Oxfam-België omgevormd tot Oxfam-Solidariteit, dat voortaan ook deel uitmaakt van Oxfam International, een jaar eerder opgericht. Dankzij deze confederatie kan Oxfam haar competenties en actieterrein uitbreiden. Een integratie en samenwerking op wereldschaal die slechts één doel voor ogen stellen: meer doeltreffendheid in de strijd tegen het onrecht dat armoede heet.


1964-2014

2008: Oxfam Trailwalker zet voor de eerste keer voet aan wal in België. In 6 edities hebben de deelnemers al 12 keer de wereld rondgestapt en 2.740.266 euro ingezameld voor Oxfam.

2011: Lancering van de GROEI-campagne, de eerste publiekscampagne

die gezamenlijk door alle Oxfams gevoerd wordt in de hele wereld.

Jaren 80: De bevrijdingsbewegingen in Centraal-Amerika komen op. Als vertegenwoordiger voor Oxfam in Nicaragua maakte onze huidige algemeen secretaris, Stefaan Declercq, dit ter plekke mee.

jaren 90: Oxfam neemt volop deel aan de grote antiracismebetogingen.

1994: Nelson Mandela is op bezoek in België, enkele jaren na zijn vrijlating en het einde van de apartheid. Hij spreekt zijn sympathie uit voor de medewerkers van Oxfam.

1995: De confederatie Oxfam International wordt opgericht. Een keerpunt in de samenwerking tussen de verschillende leden, die voortaan in meer dan 90 landen actief zijn.

1995: Opening van de inleefateliers ‘De wereld om de hoek’ die jongeren

meenemen naar Zuid-Afrika, Palestina en Bolivia.

2008: Oxfam Pakt Uit introduceert een nieuw concept van symbolische cadeautjes, waaronder een geit, om de projecten van onze partners te financieren.

DOE MEE &

koop bewust!

stap oxfamtrailwalker

steun onze projecten!

schenk je spullen!

Geef je boeken, kleding, schoenen en andere spullen die je niet meer nodig hebt af in een van onze tweedehandswinkels.

word oxfam-medewerker!

Solliciteer voor een job bij Oxfam of kom bij ons stage lopen en word deel van de internationale beweging die het verschil maakt voor duizenden mensen.

haal oxfam binnen op school!

Bezoek met je leerlingen onze inleefateliers, gebruik ons lesmateriaal, doe mee met Fairtrade@school of start een wereldwinkel op school.

word vrijwilliger!

Speel een rol in een van onze tweedehands- of wereld-winkels, zet je in als vertaler of computertechnicus, of leid Oxfam Trailwalker mee in goede banen.

steun onzecampagnes!

Laat je stem horen en teken onze petitie voor het klimaat, voor rechtvaardige belastingen of voer mee campagne met Oxfam-in-Actie.

Stap op 30 en 31 augustus 100 km in minder dan 30 uur met een team van 4 en zamel daarvoor 1.500 euro in. Een unieke en solidaire teamuitdaging.

Kies voor een eenmalige of maandelijkse gift, verras iemand met een origineel cadeautje van Oxfam Pakt Uit of neem Oxfam op in je testament.

Vul je boodschappenmandje met fairtrade-producten, tweedehandsartikelen of solidariteits-producten in een van onze Oxfam-winkels.

geef je ...

www.geefhetbestevanjezelf.be

Documents

Globo 46 - Geef het beste van jezelf