Ծնվել է ԱրևմտյանՀայաստանի Վան քաղաքում, դասատուիընտանիքումֈ Նախնական կրթություննստացել է տեղի «Նորաշեն» եւ «Երեմեան» դպրոցներումֈ 1915 թվականիկոտորածների ժամանակ մոր և եղբոր հետգաղթել են Արևելյան Հայաստանֈ Մեծացել էԵրեւանի ու Դիլիջանիորբանոցներում, սովորելէ ԵՊՀ։ի պատմա։գրական ֆակուլտետումֈ

Գուրգեն Աճեմյանը ծնվել է 1903 թվականին Վանքաղաքումֈ Նա եղել է Չարենցի մտերիմ ընկերըֈՄինչև Առաջին համաշխարհային պատերազմն ու հայոցՑեղասպանությունը ունեցել է քիչ թե շատ անհոգմանկությունֈ Սակայն պատերազմը ինչպես ամբողջհայության այնպես էլ նրա ճակատագիրը փոխեց ։ Երբթուրքերը հարձակվեցին Վանի վրա, նրանք փրկվելովկոտորածից կռվեցին մինչև ռուսական զորքի ժամանելը, սակայն ռուսական զորքը նահանջեց և նրանց հետնահանջեցին նաև հայերըֈ Գուրգենը ճանապարհին կորցրեցիր հարազատներին և ուրիշ փախստսկանների հետփախավ Արևելյան Հայաստանֈ Այնտեղ ապրեց որբանոցում, հետո գտավ կենդանի մնացած մորը և մյուսհարազատներինֈ

Տատը, որին նա շատ էր սիրում, մահացել էր գաղթիճանապարհինֈ Հետագայում Մահարին սիրով ու հումորով տատիմասին պատմել է իր «Մանկություն» վիպակումֈ Որբանոցումծանոթացել է Եղիշե Չարենցի հետֈ Այստեղ էլ սկսվել է իրստեղծագործագործական կյանքըֈ Որբանոցից հետո կյանքիհետագա թափառումների մասին պատմել է «Պատանեկություն» վիպակումֈ Նրան հռչակություն բերեցին «Մանկություն» և«Պատանեկություն» ստեղծագործություններըֈ Սակայն հետագաառաջխաղացմանը խանգարեց 1936-ի աքսորըֈ Այդ ժամանակաքսորում էին շատերին՝ այդ թվում նաև Գուրգեն Մահարունֈ1953-ին նա վերադարձավ Երևան և գրեց բազմաթիվ նորստեղծագործություններ՝ «Ծաղկած փշալարեր», որը աքսորիտարիների մասին էր,իսկ «Այրվող այգեստաններ» վեպը իրհայրենի Վանի մասին և շատ այլ ստեղծագործություններֈԳուրգեն Մահարին մահացավ 1969 թվականինֈ ԳուրգենՄահարին իր «Ինքնակենսագրություն» վեպը ավարտում է բնորոշմի պատկերով.