Embed Size (px)
DESCRIPTION
De Gymnorhina, het verenigingsblad van Biologenvereniging Congo
Citation preview
1
Mei 2009
2
Mei 2009
RedactieJoyce Buikhuisen JBGuido Meijer GMRenee Kleine Deters RKDMark de Boer MBInger van den Bosch IvdBBoris Dzon BDMarcel Jansen MJMarle de Jonge MdJSicco de Knecht SdKJorgos Kourelis JKJeroen Peper JPThijs Rinsma TRLinde van Schuppen LvSMarja Smid MSTommie Verheul TV
Kaft: Guido MeijerSpelling: Joyce Buihuisen, Jeroen Peper en Marle de Jonge
Jaargang 20, nummer 2
Gymnorhina is de periodieke uitgave van CONGO, studievereniging voor studenten biologie, pyschobi-ologie en biomedische wetenschappen aan de Uni-versiteit van Amsterdam. Het blad wordt neergelegd in de gebouwen van de Faculteit der Biologie. Als u 10 euro overmaakt op girorekening 4602231 ten name van CONGO o.v.v. Gymno abonnement, wordt de Gymno een jaar lang thuisgestuurd.
Oplage: 300 exemplaren
CopyrightNiets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fo-tokopie, microfilm, fax of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toe- stem-ming van de redactie. De redactie behoudt zicht het recht voor stukken in te korten of niet te plaatsen.
Colofon
Bestuur CONGO
RedactiecommissarisJoyce [email protected]
VoorzitterRenée [email protected]
PenningmeesterBart [email protected]
SecretarisSylvie [email protected]
ActiecommissarisMaarten van [email protected]
FeestcommissarisWendy [email protected]
OnderwijscommissarisAnna [email protected]
BoekencommissarisThomas de [email protected]
Vice-VoorzitterThomas [email protected]
AlgemeenStudievereniging CONGOKruislaan 3181098 SM Amsterdam
Telefoon: 020-525 7853/7863Email: [email protected]
IntrocommissarisNoortje [email protected]
3
Mei 2009
Algemeen Redactioneel 4 CONGO’s Agenda 5 Van de voorzitter 7 Filmrecensie 13 Het onderzoek onderzocht 21 Vrolik & Groot 33
Congo activiteiten De liftwedstrijd 8 Lezing malaria 10 Congo goes famous 12
Geroddel & geouwehoer Anoniem verhaal 14 Test: ‘Heb jij de Knip-factor?’ 16 Het modegevoel van de Congolees 18 Glamour tijdens het lustrum 24 Open season 26 Schijt aan Sonja: Gymno’s dieet 28 De FNWI conspiracy 30
G y m n o r h i n a ’ t j e s
I n h o u d s o p g a v e
4
Mei 2009
Redactioneel
Goed, daar is dan eindelijk de tweede Gymno van het jaar. Helaas iets later dan gepland, maar in de verhuizing naar de gloednieuwe Congokamer in het nieuwe gebouw ging het een en ander mis. Zoals je wellicht opgemerkt hebt aan de schreeuwerige kaft hebben we de Gymno voor de verandering van een kwaliteitsblad omgedoopt tot het ware pulp van alle typen tijdschriften die onze samenleving rijk is: het roddelblad.
Drie dagen geleden is bekend geworden dat er een breuk heeft opgetreden in volkskoppel nummer 1, Jan Smit en Yolanthe Cabau van Casbergen. Het journaal vond dit droevige feit belangrijk genoeg om in het 8 uur journaal te vermelden, Albert Verlinde sprong haastig in de auto om naar de redactie van RTL Boulevard te scheuren, aangezien ze daar beelden hadden van een zoenende Yolanthe met Wesley Sneijder. Zelfs de minister-president kon het niet laten om te zeggen dat hij het jammer vond om te horen. Gelukkig was Wouter Bos niet te beroerd om nog een duit in het zakje te doen: “Eindelijk heeft Wesley weer eens gescoord.”. Over Nederlanders wordt altijd gezegd dat ze zo heerlijk nuchter zijn, maar blijkbaar smullen we wel graag van dit soort sensatienieuws. Positief aan deze hele hype was wel dat menig Congo-man nog een paar dagen met een gelukzalige glimlach rondliep: Yolanthe was weer vrijgezel!
Ik moet toegeven dat het reilen en zeilen van alle Congo-leden over het algemeen nauwlettend wordt gevolgd door anderen. Een sappige roddel, die dan vaak ook nog wel ergens op gebaseerd is, verspreid zich vaak als een lopend vuurtje. Wij van de redactie zijn uiteraard de beroerdsten niet, en verzamelen dan ook elke keer weer gegevens over alle escapades en misdragingen van onze leden. Tijdens de lustrumweek moesten wij zo waar extra razende reporters inzetten, want het was allemaal niet bij te houden. Lijstjes werden zelfs met enigszins beneveld hoofd opgesteld, en het resultaat kunnen jullie uiteraard vinden in de Vrolik & Groot.
Verder grepen wij de gelegenheid natuurlijk aan om onze fantasie eens de vrije loop te laten gaan, een gemiddeld roddelblad bevat immers 80% aan onzin. Ik raad jullie dan ook aan om de artikelen met een korreltje zout te nemen, ze niet te serieus te interpreteren en vooral niet te veel dingen voor waar aan te nemen. Deze Gymno dient slechts als smakelijk vermaak tijdens dat saaie college-uurtje aan het eind van het jaar. Want stiekem zorgt dit soort onzin voor dat beetje jeu in ons nuchtere bestaan. Smul ervan!
Liefs,Joyce Buikhuisen
5
Mei 2009
CONGO’s AgendaMei
Ma 25 Lezing: Visserij op wereldschaal
Ga mee met de onderwijscommissie naar een lezing!Maandag 25 mei, 20.00 uur, CREA theater Amsterdam, gratis voor studenten.
Marloes Kraan zal praten over kleinschalige visserij in West Afrika met veel impact. Maarten Bavinck gaat het hebben over de industrialisatie van de visserij. En Iris Monnereau vertelt over de handel in kreeft.
Wo 27 Fresh
Ben jij naar de bandjesavond van Congo geweest? En misschien ook wel naar die van de VSPA? Op 27 Mei in de Meander volgt een spannende battle tussen Vélo Volé (Congo) en Red over Black (VSPA). Kom kijken en moedig Vélo Volé aan! Kaarten zijn vanaf 20 mei in de Congokamer te koop voor maar €3,-
Do 28 BCF Event
Op 28 mei zal in de RAI, Amsterdam het carrière event voor Bio, Chemistry and Food zijn.Congo biedt haar leden korting op de kaarten! In de voorverkoop zijn kaarten nu slechts 5euro en na maart 10euro. Meld je aan via http://www.bcfevent.nl/form/3/90/studieve-reniging.
Juni
Di 09 Lezing maand juni
De laatste lezing van dit studiejaar zal om 16:00 uur beginnen op Science Park, mis het niet! Meer info volgt..
Wo 10 Beta’s in Bloei
Herinner jij je nog Beta’s in the Bush? En in Bad met een Bèta? Ook dit jaar komt het bèta-feest weer om de hoek kijken. Op 10 juni in Bitterzoet staat je een geweldig feest te wa-chten waarvoor de voorbereidingen al in volle gang zijn. Op dit feest staan alle `Bèta’s in Bloei’. Informatie over tijden en kaartjes volgt.
6
Mei 2009
Vr 12 Zeilweekend (t/m zo 14 juni)
Na vele verschillende berichten is het dan toch duidelijk: we gaan zeilen!
Waar gaan we zeilen dan? Bij de Vinkeveense plassen! De Vinkeveense plassen zijn dicht bij Amsterdam en je kunt er met de fiets komen (auto of bus mag natuurlijk ook). De kosten voor dit weekend zijn E40 voor leden en E45 voor niet-leden. Dit bedrag slaat op 2 over-nachtingen, eten en drinken en de mogelijkheid tot zeilen.
Aanmelden kan vanaf 18.02 uur op woensdag 20 mei. Wees er snel bij, want op=op!
Voor vragen of andere dingen mail naar [email protected]
Di 16 Themaborrel
Meer info volgt...
7
Mei 2009
Eindelijk een Congo-huisdier
Al jaren dromen alle Congoleden van een Congo-huisdier. Als biologen zijn we gericht op al het leven om ons heen en hoe meer leven, hoe beter. Naast een Congo-boom zou een Congo-dier het plaatje van een biologenvereniging natuurlijk pas echt compleet maken.
Hij die onze droom ontving, waarschijnlijk de geest van Darwin, die toch al zo vaak werd gestoord dit jaar, leidde mij en mede-volgeling Bart naar Vyšný Medzev te Slowakije. Aldaar aangekomen troffen wij een geschikte boomgaard, zowel appel als kers, waar wij ons kamp voor de nacht gereed maakten.
Onze droom werd werkelijkheid toen wij de volgende ochtend ontwaakten. Niet alleen bleek de boomgaard gevuld met collega-biologen die vanuit heel Europa waren neergestreken om te rusten, ook had een prachtige zwarte hond de hele nacht trouw ons kamp bewaakt. Na een begroeting van de kleine rakker begaven wij ons onder de biologen en van het een kwam het ander. De gesprekken gingen dieper en dieper en voor wij het wisten was er een kampvuur waarop traditionele Slowaakse pizza’s gebakken werden. Al snel was de beslissing om langer te blijven gemaakt. De adorabele hond luisterde naar de naam ‘Dwarzslaešy’ en bleef zeer trouw. We besloten net als de andere natuurvrienden een paar dagen te blijven om daarna weer terug naar huis te keren. Het was een geweldige tijd, uitstapjes werden gemaakt, er werden liederen gezongen en menig kaartspel werd tevoorschijn getrokken.
Langzaam maar zeker drong het tot ons door, Dwarzslaešy’s lot lag bij ons, terug in de Lage Landen. Een geschenk uit de kosmos, onze dank is groot. Voor de nieuwsgierigen onder ons, Dwarzslaešy zal de komende maanden in de kassen in quarantaine doorbrengen wegens een besmettelijke Slowaakse (buik)griep die hij met zich meedraagt. Knuffelen is dus pas mogelijk na de grote vakantie.
Renée RooijmansVoorzitter 90e bestuur
8
Mei 2009
20ste liftwedstrijd, eeeeen door.
Donderdagmiddag 23 april, 13:30 uur.
Daar gaan we, het busje zit vol, zenuwachtige Congolezen zwaaien ons uit. Op naar Vysny Medzev, Slowakije! Uit onze speakers pompt Casanova van 3T, we zijn er klaar voor! Ivar blijft thuis, hij zal iedereen 27,5 uur later vertellen waar de 20ste liftwedstrijd naar toe zal gaan.
’s Avonds om een uur of half 12 rijden we Polen binnen, iedereen die lag te slapen in de bus is wakker. Tjeee wat een slechte weg, toch maar even met Ivar overleggen dat Polen misschien niet de beste liftroute is. We rijden door en om 8.00 uur komen we aan op de camping. We worden warm onthaald door Harrie, Jana en Lesie met een lekker kopje koffie, daar waren we aan toe. Maar snel weer aan het werk want er moet veel gebeuren. De tent wordt opgezet en boodschappen worden gedaan.
Om kwart voor 5 ’s middags zitten we klaar met een koud biertje en de zon op onze knar, in spanning te wachten tot Ivar belt. Tering wat duurt dat lang, om 5 over 5 belt hij. Wij hadden superveel goede hints bedacht, maar iedereen wilde gewoon heel snel weten waar we naartoe gingen. Toen we zeiden dat het 25 graden was, was het allang goed. Het startschot werd gegeven en het was een drukte van jewelste. Ook voor ons werd het spannend, er werd druk gespeculeerd welk koppel als eerste zou zijn en hoe lang ze erover zouden doen, 22,5 uur bleek later.
Na enkele biertjes konden wij allemaal lekker slapen en na ’s ochtends de superlekkere pantosti’s van Caspar gegeten te hebben gingen wij klaar zitten bij de ingang van de camping. Om half 4 kwam het eerste koppel de hoek om rennen, Bart en Renee winnen de 20ste liftwedstrijd van Congo, cliché hoor, twee bestuursleden. Niet lang daarna, 25 minuten later, arriveerden Anne en Joeri en 3e werden Laurie en Thijs (voor de hele lijst met tijden kijk verderop).
Ondertussen hoorden wij van mensen dat ze vast zaten bij Wenen, Praag en Boedapest, maar gelukkig was iedereen zondagavond om 00.00 uur binnen en kon het chillen beginnen. Er werd gefrituurd, een volleybaltoernooi georganiseerd en een mad grote barbecue gemaakt met gemarineerd vlees en bbq-worsten. Ook voor een Slowaakse, Medzeviaanse maaltijd was iedereen te porren. We hebben niet alleen gegeten, er werd ook gewandeld. Een groep naar Kosice en een groep naar een grote kloof tussen twee gebergten door.
’s Avonds zaten we met z’n allen bij het kampvuur en werd er een quiet disco georganiseerd, sssssst. Na de BBQ was het tijd voor een niet zo quiet disco om het kampvuur, waar iedereen 1 avond los kon gaan op de muziek. De laatste avond werd traditioneel het nieuwe liftlied verkondigd door Boy en Mark, een mooie afsluiting van de week.
Die hele week was het heerlijk weer, alleen de laatste dag wat drupjes om af te koelen en
9
Mei 2009
om ons weer voor te bereiden op het Nederlandse weer. Vrijdagochtend werd de terugreis ingezet. Bussen naar Kosice werden uitgezocht om lekker een stukje op weg te zijn. Ook de terugreis verliep bij velen goed. Wij konden lekker op gaan ruimen. Vrijdag avond nog even genoten van de Medzeviaanse pizza’s en daarna vertrokken uit het mooie Medzev, terug naar het mooie Damsco.
Wij hebben ontzettend genoten van deze week en hopen dat het volgend jaar minstens zo tof wordt, dan zijn we er zeker bij! We kijken met trots terug op een fijne week en we hopen dat iedereen het naar zijn of haar zin heeft gehad!
Tot op de liftreünie!
Liefs,De liftcie 2009:Arjan, Boy, Caspar, Ivar, Janske, Michel & Saskia
Nr. Koppel Aankomsttijd Tijd1 Bart & Renee 15:39 22:352 Joeri & Anne 16:04 23:003 Laurie & Thijs 16:53 23:494 Frieda & Dave 17:25 24:215 Tjibbe & Renee 18:16 25:126 Thomas & Anna 18:54 25:507 Sil & Eva 19:06 26:028 Nienke & Koen 19:59 26:559 Tjitske & Marco 21:52 28:4810 Thijs & Anouk 01:30 32:2611 Alex & Lisanne 11:55 42:5112 Lucie & Freek 16:50 47:4613 Thomas & Eva 18:20 49:0614 Lianne & Maarten 18:27 49:1415 Britt & Mattie 21:21 52:17
GediskwalificeerdThomas & Merel 23:25 30:21Wouter & Francis 00:40 31:36Mark & Inger 00:40 31:36Wendy & Manuel 16:03 46:59Feline & Jens 18:10 49:06Sasa & Tadzio 00:17 55:13
10
Mei 2009
“Oude vrouwen zijn gevaarlijk!”
Dit was een van de opmerkelijke maar, toegegeven, ook inzichtgevende uitspraken van Bart Knols tijdens zijn lezing op 14 april jongstleden. Het was de eerste lezing uit de lezingenreeks georganiseerd door de pas opgerichte Onderwijscommissie, en een groot succes voor de aanwezigen! Heb je wat gemist als je er niet bij was? Jazeker! Maar, niet getreurd: hieronder worden de belangrijkste aspecten van de lezing van de medisch entomoloog uitgelicht. Bovendien zal er elke tweede dinsdag van de maand een lezing gegeven worden. Noteer het dus in uwe agenda!
Voor een “heerlijk klein groepje” staat dinsdagavond 14 april een zeer inspirerende man met groot enthousiasme zijn verhaal te vertellen. Het is Bart Knols, medisch entomoloog van beroep. Na jarenlang in verscheidene Afrikaanse landen gewerkt te hebben, heeft Bart Knols ([email protected]) sinds 2007 een eigen consultancy bureau (K&S Consulting) dat zich bezig houdt met medische informatievoorziening (over malaria en andere vectorziektes) en consultancies (in infectieziekten). Zijn lezing getiteld “De strijd tegen malaria: hoe evolutie het wint van DDT en laserkanonnen” brengt een groot aantal deelaspecten van de biologie op wonderbaarlijke wijze samen: van cellulair naar ecologisch en van theoretisch naar beleidsmatig niveau, dit alles overgoten met een laagje evolutie. Wat is de bindende factor? De bestrijding van malaria.
Wist je dat men denkt aan het inzetten van laserkanonnen bij de bestrijding van malaria? Dat er 500.000.000 malaria gevallen per jaar zijn? Dat 40% van de wereldbevolking, ofwel 3,3 miljard mensen, leeft in een gebied waar je malaria kan oplopen? Met deze feiten slaat Knols, die zelf al negen keer geïnfecteerd is geweest met malaria, ons om de oren. Volgens hem hoeft niemand te sterven aan malaria; de benodigde middelen zijn er al, maar het overgrote deel van de bevolking heeft er geen toegang tot. Ook ligt de nadruk op de verkeerde bestrijdingsmiddelen: er wordt nog veel met DDT gespoten en er worden klamboes uitgedeeld. Allemaal leuk en aardig, maar het pakt het probleem niet bij de bron aan. Integendeel! Malariabestrijding ≠ muggenbestrijding! Bart Knols laat ons op overtuigende wijze zien dat hierdoor geselecteerd wordt op malariamuggen die resistent zijn tegen deze bestrijdingsmiddelen of dat muggen toeslaan op het tijdstip waarop de mensen nog niet veilig onder de klamboe liggen. Malariabestrijding moet zich richten op de parasiet.
Met fantastische animaties toont de medisch entomoloog ons de levenscyclus van de malariaparasiet en zijn gastheer, de vrouwelijke malariamug. Duidelijk wordt dat de oude vrouwtjesmuggen (vanaf 14 dagen oud) het gevaarlijkst zijn: alleen zij dragen de actieve
11
Mei 2009
malariaparasiet bij zich. Vervolgens komt Knols met de uitsmijter van de avond: hij heeft een simpel, duurzaam doch werkend bestrijdingsmiddel in de aanbieding: een schimmel! Als deze schimmel de malariamug infecteert, zal deze na 8-10 dagen sterven. Dus nog voordat de malariaparasiet actief is! Door de selectiedruk dus te verminderen op de jonge muggen (die nog geen actieve parasiet met zich meedragen) maar wel te zorgen dat de gevaarlijke oude vrouwtjes sterven, kan het malariaprobleem de wereld uit geholpen worden. Verschillende proeven in Afrikaanse landen bewijzen de kracht en werkzaamheid van deze methode. Laat de evolutie dus maar eens voor ons werken!
Voor meer informatie en een wekelijkse nieuwsbrief over de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van malariabestrijding kun je kijken op http://www.malaria-world.com.
Wij hebben erg genoten van de lezing van Dhr. Knols, en ook hij was zeer positief. Het aantal aanwezigen beschouwde hij als een ‘heerlijk klein groepje’, wij zien daarentegen graag dat een grotere groep studenten wordt geïnspireerd door zulke fantastisch leuke lezingen. Houd dus elke tweede dinsdag van de maand vrij voor de lezing georganiseerd door de Onderwijscommissie, gewoon op het Science Park! De volgende lezing is dinsdag 12 mei van 16.00 tot 17.00 uur. De lezing wordt verzorgd door Cleve Hicks en is getiteld “Explorations of a Chimpanzee Mega-Culture in the DR Congo”. Hij zal bewijzen geven voor het bestaan van de grootste mega-cultuur van vrijlevende chimpansees in de Bili-Uere bossen in Congo. Deze ontdekking helpt ons de evolutie en transmissie van culturele systemen in onze naaste verwanten te begrijpen. De chimpansees in de Bili-Uere bossen hebben altijd geleefd als één grote, continue populatie. Helaas is dit aan verandering onderhevig, door het toenemen van de bushmeat (vlees van exotische dieren) handel in de regio. Wat de gevolgen hiervan zijn en meer informatie over deze grootste mega-chimpansee-cultuur kun je allemaal horen op 12 mei! (let op: de lezing is in het Engels). Ook dinsdag 9 juni zal er een lezing zijn van 16.00 tot 17.00. Houd voor meer informatie www.congo.eu in de gaten.
Komt allen! En tot bij de volgende lezing!
Namens de Onderwijscommissie,Hedwig Ens
12
Mei 2009
Congo goes famousWie als congolid dinsdag 21 april op weg was naar de themaborrel wist hoogstwaarschijnlijk niet wat hem te wachten stond. Het was al weer een flinke tijd geleden sinds er een echte themaborrel was geweest, en dit was de eerste die georganiseerd werd door een commissie die er speciaal voor is opgezet. Vol nieuwsgierigheid, enthousiasme en (sommigen) een dikke laag make up op hun gezicht ging men op weg naar ons heilige huisje; Café Havelaar.
Zodra je de hoek om kwam bij de Voetboogstraat was duidelijk te zien dat dit geen half werk borrel was; de rode loper was uitgerold tot de andere kant van de straat (toegegeven, dat is geen enorme afstand) en er stond met koeienletters: HOLLYWOOD in de vensterbank. Je had je fiets nog niet geparkeerd of er kwam een enorme man met een zwaar opgemaakt, clownesk gezicht en een raar tongetje op je afstormen. Voordat je weg kon duiken, of hard kon gillen, had hij je al overtroffen met de woorden: “YOU’RE CONGO!!, YOU’RE FAMOUS!!” En voor je het wist had hij zijn camera tevoorschijn getoverd en stond hij je te vertellen hoe je het best op de loper kon staan voor de beste lichtinval.Eenmaal binnengekomen was het eerste waar je mee geconfronteerd werd de 8 gouden sterren voorzien van naam en handtekening van alle leden van de barcommissie. Of dit daadwerkelijk een acht-sterren themaborrel zou zijn moest nog blijken, maar dat werd vrij snel duidelijk toen je met een vriendelijke glimlach een glas prosecco in je hand gedrukt kreeg. Ook aan het publiek was te zien dat je jezelf tussen aardig hooggeplaatste mensen bevond. In een hoekje stond Hugh Heffner Paris Hilton te pimpen. Aan de bar stonden Beau van Erven Dorens, Dolly Parton en Amy Winehouse aan hun decadente drankjes te nippen. Zelfs Napoleon Dynamite had besloten om toch eens een gooi te doen naar een sociaal leven.
Naarmate de avond vorderde werd het alsmaar gezelliger en toen de mededeling kwam dat het bier de hele avond 1 euro zou kosten, kon de nacht ook niet meer stuk. Dit had natuurlijk een tegenovergesteld effect op al onze celebrities die lieten zien dat zij wel stuk konden.
Al met al was het een bijzondere avond waarvan je niet snel zou verwachten dat je die in het plaatselijke Café Havelaar zou kunnen hebben. Dus de volgende keer dat ik er ben gooi ik een vriendelijke glimlach naar de barman of barvrouw die mij mijn drankje geeft en geef ik hem een flinke fooi.
Tot dan! Alex von Benckendorff
13
Mei 2009
Filmrecensie
Film: The boy in the striped pyjamasGenre: Tweede wereldoorlogSpeelduur: 94 minutenTaal: Engels
Als kind is verhuizen meestal geen pretje. Helemaal niet als je tijdens de tweede wereldoorlog van een prachtig huis in Berlijn naar een soort modern stuk beton verhuist in de buurt van een concentratiekamp. Dat is wat de jonge Bruno overkomt, de hoofdpersoon in The boy in the striped pyjamas, een verfilming van het gelijknamige boek door John Boyne. Deze film laat de ontmenselijking van Joden zien vanuit Bruno’s onbevangen perspectief. Zonder vriendjes in de nieuwe buurt verveelt hij zich stierlijk en hij stuit in zijn verkenningstochten al snel op verboden plekken. Eén daarvan is de omheining van het concentratiekamp, waar hij een Joods jongetje tegenkomt en met hem praat over waarom al die mensen in pyjama’s toch de hele tijd als slaven behandeld worden. Bruno snapt er niks van, maar zijn vader, een of andere commandant bij het Duitse leger, weet natuurlijk wel beter. De anti-joodse taferelen die zich mede door zijn toedoen afspelen zijn aangrijpend, misschien des te meer, omdat ze haast een natuurlijk onderdeel zijn geworden van de huiselijke beslommeringen. Dit weerzinwekkende contrast komt vaker terug in combinatie met Bruno’s naïeve vredelievendheid.
Dat deze film er een van honderden is die over de gruwelen van de tweede wereldoorlog gaan, deed voor mij niet af aan de impact die het had. Het is klein opgezet met weinig locaties en relatief weinig personages, maar dit maakt het juist intiem en indrukwekkend. Een punt van kritiek schijnt te zijn dat je een kind, zoals Bruno die aan de andere kant van het hek tegenkomt, tijdens de oorlog nooit in een kamp zou aantreffen, omdat kinderen niet konden werken. In de film wordt het juist gebruikt om naar een belangrijke gebeurtenis toe te werken die toch een andere kant van Bruno’s vader laat zien. Zonder dat zou de film wel een bepaalde finaalheid missen die je waarschijnlijk erg goed zal bijblijven. Kijk en huiver...
TR
14
Mei 2009Anoniem verhaal
Als newby meisje aan een nieuwe universiteit in een nieuwe stad lijkt het wel alsof de hele wereld tegen je is. Nieuwe mensen, nieuwe omgeving en nieuwe liefdes... Je hebt je weg gebaand door de jungle die middelbare school heet en dan kom je in de grote stad om een nieuw hoofdstuk van je leven te betreden. En dat nieuwe hoofdstuk staat vol spanning, romantiek en sensualiteit. Dit is mijn verhaal
Als verse eerstejaars biologie studente is alles nog leuk en interessant. Met het idee dat ik de jongens van de middelbare school had ingeleverd voor mooie mannen, betrad ik op mijn eerste dag het terrein van de biologie faculteit. Nog niet echt op mijn plaats in deze wereld van bloemetjes, bijtjes en bonkende biologenharten was ik erg op mijn hoede voor alles om me heen. Al spoedig had ik een leuke groep mensen om me heen verzameld. Na college, op een doodgewone dinsdagmiddag zaten we met wat mensen op het grasveld voor de universiteit. We dronken biertjes uit de Congokamer en hadden het prima naar ons zin. Toen kwam er een jongen aanlopen die ik nog niet kende. Hij was het klasgenootje van een jongen uit onze groep en heette Jonathan. Hij was een uitwisselingsstudent uit Engeland die hier voor een semester een paar vakken kwam doen. Hij was al derdejaars. Vanaf het eerste moment dat ik hem zag voelde ik mijn hart sneller slaan. Ik begon te zweten en was bang dat ik flauw zou vallen. Hij groette me en alles werd zwart voor mijn ogen. Hij pakte mijn arm vast om te zorgen dat ik niet om zou vallen. Als een bliksemschicht schoot er een prettige maar heftige steek door mijn arm. Jonathan leek het ook gevoeld te hebben. De rest van die dag op het grasveld brachten we samen door. We dronken nog meer bier in het gras en keken hoe de lucht van oranje naar roze naar zwart veranderde. Alle anderen waren al lang naar huis gegaan en ik was alleen nog met deze Britse god overgebleven. Hij bood aan om me naar huis te brengen. In een roes van rosé en emotie door onze heftige ontmoeting stemde ik in. Aangekomen bij mijn studentenhuis vroeg ik of hij nog even mee naar binnen wilde voor een kop koffie. Hij zei niets en begon me overal te zoenen. Eerst op mijn mond en toen omlaag langs mijn hals. Ik vroeg hem nogmaals naar binnen. “I can’t” zei hij. Het was
15
Mei 2009
bijna het einde van het semester en hij zou die vrijdag weer teruggaan naar Bristol. Hij ging naar huis.
Moe en in de war ging ik die nacht slapen. De volgende dag bij het college celbiologie kon ik me niet concentreren. Al het gezwets over mitochondria en microtubuli ging volledig langs me heen. Ook de mensen om me heen begonnen dit te merken en vroegen me wat er was. Ik zei dat ik een kater had en maar naar huis ging. Toen ik de sleutel van mijn huis in de deur stak hoorde ik een zachte stem achter me. Daar was hij. Weer zoende hij me teder in mijn nek. Hij tilde me de trap op en ik wees hem mijn kamer. Daar gooide hij me op mijn bed. Die dag bleven we de hele dag in bed en genoten van elkaars gezelschap. Om kwart over vijf belde een vriendin me om te vragen of ik me al wat beter voelde en of ik nog kwam eten die avond. Ik zei dat ik me nog steeds niet goed voelde en haar morgen zou bellen. Die avond nam Jonathan me mee naar het park. We dronken wijn en aten stokbrood met kaas. Toen de schemering weer intrad bedreven we de liefde onder de sterren in het park.
Die nacht viel ik in slaap in zijn armen in zijn rommelige kamer in Diemen.
Dolgelukkig en uitgeslapen werd ik de volgende ochtend wakker. Ik was alleen. Was Jonathan al naar college? Was hij ontbijt gaan halen? Ik draaide me om en zag een briefje op het kussen naast me liggen.
Goodbye my love…Jonathan
Ik wist dat ik hem nooit meer zou zien. We hadden noch elkaar telefoonnummer noch elkaar email adres. Ik was verdrietig maar had ook de herinnering aan de mooiste 24 uur van mijn leven…
Anoniempje
16
Mei 2009
TEST!H e b j i j d e ‘ K n i p - f a c t o r ’ ?
Heb je altijd al het gevoel gehad dat je alle leden van het andere geslacht met een enkele blik naar je kan laten verlangen? Dat je zonder enige moeite dat knappe meisje voor je kunt laten zwijmelen? Met andere woorden: dat je in het bezit bent van de Knip-factor? Test het nu! (Door GM)
Vraag 1 Je staat in de kroeg met je vrienden als er een knap meisje binnenkomt en alleen aan de bar gaat zitten. Wat is de situatie na vijf minuten? (hetzelfde verhaal kan je gebruiken als meisje, maar dan moet je het leuke meisje misschien even vervangen voor een leuke jongen.)
Je staat trillend in de hoek terwijl één van je vrienden je moed probeert in te praten a) om naar haar toe te gaan. 1 puntVijf minuten?! Na 20 seconden heb je haar al overtuigd van het feit dat ze aan b) een gevaarlijke anti-soa leidt die alleen genezen kan worden door seks met je te hebben. 3 puntenJe hebt haar aangesproken en bent bezig met een geanimeerd gesprek maar denkt c) dat het toch niks gaat worden omdat ze te weinig inhoud heeft. 2 punten
Vraag 2Welke openingszin past het best bij jou?
Hoe wil je je eitje morgenochtend? Gekookt, gebakken of bevrucht? a) 0 puntenZullen we een pizza halen en daarna seks hebben, of houd je niet van pizza? b) 0 puntenIk gebruik geen openingszinnen, alle meisjes/jongens spreken mij altijd aan. c) 3 puntenMet welke lippen zullen we beginnen? d) 1 punt voor stijl
Vraag 3Terwijl je de in de trein stapt zie je dat er een leuk meisje/jongen bij de deur naast jou instapt. Jullie blikken kruisen elkaar. Wat doe je?
Je stapt de trein meteen uit, je wordt er nerveus van als je weet dat er een leuk a) iemand in dezelfde trein zit als jij. 0 puntenJe rent meteen de trein door en gaat tegenover diegene zitten. Als jullie aankomen b) op de bestemming heb je zijn/haar nummer, adres en weet je de omtrek van zijn/haar grote teen. 3 puntenJe gaat in dezelfde coupé zitten maar hebt niet het lef om diegene aan te spreken.c) 1 punt
17
Mei 2009
Vraag 4Heb je wel eens in de Vrolik & Groot gestaan?
Zonder mij zou de Vrolik & Groot niet eens bestáán! a) 3 puntenIk heb er wel een paar keer in gestaan. b) 2 puntenIs de Vrolik & Groot niet een meubelboulevard? 0c) punten
Vraag 5Met hoe veel mensen heb je in totaal gezoend?
0 – 10 a) 1 punt10 – 30 b) 2 puntenMeer dan 30 c) 3 punten
De uitslag0 – 3 punten Je hebt een groot probleem in je
omgang met het andere geslacht. Probeer eens om er met één te praten dan zul je merken dat ze net als jij ook gewoon mensen zijn. En nee,
het is niet waar dat vrouwen niet poepen.
4 – 10 punten Je hebt niet echt de Knip-factor maar je kan wel goed met het andere geslacht
omgaan en je versiert er ook wel eens één tijdens het uitgaan. Niks mis mee dus.
11 – 15 punten Gefeliciteerd, jij bent in het bezit van de Knip-factor! Zonder moeite haal je de
ene na de andere scharrel als verse vis binnen. De wereld ligt aan je voeten.
18
Mei 2009 Op 14 april jongstleden kwamen de Congo-leden bij elkaar in café de Havelaar om eens flink de ster uit te hangen. Dat klinkt natuurlijk leuk, maar de vraag is uiteraard of het gemiddelde lid zich ook als zodanig weet te gedragen, en dan vooral als het op de kledingkeuze aankomt. De Gymno pakte zijn kans en beoordeelt voor jullie genadeloos de gekozen outfits. (Door JB)
Alex: Zijn we per ongeluk op het hoeren en pooiers feest beland? Voor zo ver wij weten vindt dat toch meestal in oktober plaats. De ex-feestcommissaris heeft waarschijnlijk voor deze themaborrel zijn kans gegrepen om zijn outfit nog eens te gebruiken. De ware Hugh Hefner moet er uiteraard niet aan denken om zijn rood fluwelen ochtendjas 2 keer te gebruiken, maar wij vinden dat Alex deze uitglijder met zijn chique kleding deels goedmaakt.
Thomas J: Wat een haar! De rode bos krullen ziet er iets vrouwelijk uit en bedekt helaas een groot deel van de stylish verantwoorde zonnebril. Zijn haar had beter bij het foute rocker type gepast als het vetter was geweest, en wellicht zagen we dan ook nog iets van Thomas zijn gezicht. Gelukkig heeft deze man gevoel voor persoonlijke hygiëne, en eigenlijk zijn we daar wel blij mee.
Gilles: Zoals het een ware student kunstmatige intelligentie betaamt, kwam Gilles verkleed als knuffelnerd Napoleon Dynamite. Echt glamorous is het natuurlijk niet, maar op een feestje is een originele, grappige outfit als deze ook altijd welkom.
H e t m o d e g e v o e l va n d econgolees
19
Mei 2009Op 14 april jongstleden kwamen de Congo-leden bij elkaar in café de Havelaar om eens flink de ster uit te hangen. Dat klinkt natuurlijk leuk, maar de vraag is uiteraard of het gemiddelde lid zich ook als zodanig weet te gedragen, en dan vooral als het op de kledingkeuze aankomt. De Gymno pakte zijn kans en beoordeelt voor jullie genadeloos de gekozen outfits. (Door JB)
Mark: Speciaal voor de gelegenheid hield Mark het deze keer simpel in het zwart. Of hij zichzelf naar de tekst op zijn t-shirt al famous mag noemen is de vraag, maar in deze outfit kan hij in ieder geval de schijn ophouden.
Renee: Het maakt niet uit hoe hard Renee “Ik ben niet schattig, ik ben geil” blijft roepen in deze outfit, de meeste mensen zullen haar verkleed als Pipi Langkous zeker niet serieus nemen. Wij moeten eerlijk toegeven dat we bij het zien van deze foto niet onder het woord ‘schattig’ uit kunnen, maar zijn er van overtuigd dat het manvolk dat op zijn tijd ook best leuk vindt.
Thomas S: Deze enge verschijning vormde het welkomstcomité en het had dan ook niet veel gescheeld of onze redactrice had rechtsomkeert gemaakt toen zij de Havelaar naderde. Als een ware Joker kwam Thomas Swierts aangelopen, en de redactie vraagt zich dan ook af hoe veel meisjes deze womanizer nog heeft kunnen versieren die avond.
H e t m o d e g e v o e l va n d econgolees
20
Mei 2009
21
Mei 2009
zelfrespect, zelfreflectie
en meer van dat soort dingen...
Mensen willen vaak de dingen die hun niet uitkomen niet horen, maar dat is slecht. Vooral als het gaat om zaken die je al lang op een bepaalde manier doet. Op een bepaalde manier praten bijvoorbeeld. Stel je voor dat niemand je ooit op je zwakke punten zou wijzen. Dan word je altijd in de waan van je ‘goede gedrag’ gehouden. Je zult echter tegen obstakels oplopen, want het lijkt wel alsof je niet wordt geaccepteerd terwijl men ook niet lijkt te kunnen zeggen hoe dat zo gekomen is. Men houdt hun mond. Je denkt dus dat je ‘perfect’ in elkaar zit, maar dat is een illusie. Dames en heren, hier ga ik me erin mengen. Want men denkt ook in werkelijkheid vaak dat ze perfect is, men houdt van zichzelf. Op zich is dat een goede eigenschap. Ik denk zelfs dat je eerst van jezelf moet houden, voordat je een ander lief kunt hebben. En laat dat nou ten grondslag liggen aan een kernnorm in onze samenleving: respect voor een ander! Ik hoop vandaag (dus) mensen te kunnen veranderen. Deze tekst gaat over hoe men naar zichzelf kijkt. De overstap van wórmen naar een zwaarder onderwerp…
Welnu, het onderzoek. De kans is groot dat jij van jezelf houdt, 77% volgens deze peiling. En jij bent waarschijnlijk verbaasder dan ik, want ik ben het helemaal niet! Want weet je wat ik heb gemerkt? Het is niet leuk om te zeggen, maar veel mensen houden ten onrechte van zichzelf. Of in ieder geval, om de verkeerde redenen. Maar misschien komt hier verandering in. Eerst vertel ik wat ik zie: twee ‘foute’ groepen. Daarna zal ik je zeggen waar ik van houd.
Wat je om te beginnen te vaak ziet zijn de zeer gepamperde, opgegroeide kinderen. De kakkineuze spruiten. Het aardappel-in-de-keel kroost. De verwende krengen. Komt wat clichématig over, ik weet ‘t. Maar ik ga echt geen informatie achter houden, alleen omdat hett toevallig om een cliché gaat. Jullie kunnen het ook opmerken! Het is zelfs de rede dat ik op deze vraagstelling ben gekomen. Ik wil gewoon laten zien (en dit geldt natuurlijk ook voor de andere typen mensen die ik ga bespreken) hoe goed of slecht zij, naar mijn idee, een beeld van zichzelf kunnen vormen. Ik ga hun een spiegel voorhouden. Hier kunnen zij
22
Mei 2009
lezen wat ze blijkbaar zelf niet uit dat beeld kunnen opmaken. Ik probeer te zien wat zij niet zien, en dat schrijf ik vervolgens op.
Goed, eerst dus over die rijkeluiskindjes, of de mensen die dat pretenderen te zijn. Die houden zo veel van zichzelf, dat het grappig wordt. Ze worden gewoon om te lachen, maar niet omdat ze zo lollig zijn. Overigens moet ik er wel erbij zeggen dat ik nooit alle mensen uit een bepaalde groep bedoel. Dat kan natuurlijk niet en eigenlijk zou het voor zich moeten spreken dat jullie dat van me weten. Maar goed, terug naar het verhaal. Deze mensen doen het fout. Ze zullen me niet mogen, maar het is waar. Ze moeten steeds weer anderen eraan herinneren waarin zij zouden verschillen van ‘de gewone stervelingen’. Máár: het gaat alleen maar om pappie, en om de een of andere rede denken ze dat zij direct iets met zijn zaken te maken hebben. Dus dat het hun verdienste is dat ze het makkelijker hebben. En dat ze daarom ook meer rechten of iets dergelijks zouden hebben. Iemand als ik (geen wrokkige, arme sloeber overigens) is wel gelijk aan hen, maar ‘minder gelijk’ dan anderen. Zoals Orwell het zei, weet je nog? Maar waarom? Ze worden niet zo geboren, dus laat ze het eens afleren. Want op deze manier van jezelf houden, daar hebben stiekem heel veel mensen een hekel aan. Dus luitjes, kappen ermee! Niet dat stomme taaltje meer, geen geaffecteerde stemmetjes meer en niet meer opscheppen over iets waar je zelf niets aan bijgedragen hebt. Geen arrogantie, zorg maar dat je een goede rede hebt om van jezelf te houden. Door eens te gaan werken bijvoorbeeld, en niet denken dat de door jouw gemakzucht veroorzaakte problemen (“Ik doe lekker niks aan school, want m’n vader heeft geld!”) zichzelf wel oplossen.
Zo, dat is één. De tweede groep bestaat uit de ‘Ik ben zo goed, wat praat je tegen mij – types’. Zij hebben een soort arrogantie die in hun persoonlijkheid zit. Of ze hebben uit het niets besloten dat ze zo horen te zijn. Ik zal je een voorbeeld geven. Je hebt een collega en je vraagt hem of hij even kopietjes wil maken van iets dat je van thuis hebt meegenomen. Een diploma of zo. Nou, dat wil ‘ie wel doen, maar in plaats van het daadwerkelijk te kopiëren haalt hij het per ongeluk door de shredder. Dan ben jij natuurlijk woedend en dat laat je weten. Je bent terecht kwaad, want dat papier is niet makkelijk te vervangen. Dat mag je tegen hem zeggen, maar er wordt niemand uitgescholden en hij wordt ook niet onder de
23
Mei 2009
gordel gestoten. Hij wordt terecht gewezen en that’s it. Maar daarna is ‘ie toch zo beledigd! Je had die dingen nooit mogen zeggen en het is ook niet goed te praten. Deze mensen weten (misschien) zelf ook wel dat zij fout zijn, maar ze willen het niet toegeven omdat ze zich daar te goed voor voelen. Of ze kunnen het niet hebben dat ze bekritiseerd worden, en als dat door jou gebeurt al helemaal niet. Geen excuses uiteraard, want dan zouden ze hun fout toegeven. En zij doen ‘niks’ fout! Ze wringen zich in allerlei bochten om maar geen “Sorry” te hoeven zeggen. Woorden verdraaien, doen alsof zij slachtoffer zijn, smoesjes verzinnen… Zo zijn ze. Maar goed, zal ik het nu maar hebben over waar ik wél van houd?Jazeker, ik hou best van mensen. Uit het bovenstaande blijkt volgens jou misschien anders, maar dat zijn nog steeds maar twee soorten. Je hebt ook gepassioneerde mensen. Mensen die ergens helemaal in opgaan, of die ergens écht voor gaan. Daar hou ik van. Want het is niet alleen goed dat ze bereid zijn hard te werken aan hun toekomst, ze hebben ook bewezen een interesse te hebben. Er zijn veel ongeïnteresseerde mensen... Bijvoorbeeld die types die zomaar een studie uitkiezen en niet meer doen dan absoluut noodzakelijk is om het einde te halen. “We zien wel waar ’t schip strandt.” Maar ja, die komen zichzelf nog wel tegen. En nee, interesse in feesten telt niet. En interesse in voor de tv hangen is ook geen interesse. Ik hou dus van mensen met échte interesses, dat is één. Waar ik ook van hou, zijn de (iedereen kent wel zo iemand) onopvallende, maar toch hele aardige mensen. Misschien zijn ze verlegen of zelfs wat eenzaam, maar dat weet je niet zeker. Ze zijn geheimzinnig. Van die mensen die stiekem proberen poëzie te schrijven en dat onder hun kussen bewaren. Begrijp je wie ik bedoel? Zij hebben mijn respect verdiend en ik vind dat zij ook van zichzelf mogen houden. Zolang ze geen slechte eigenschappen hebben die de rest overschaduwen in ieder geval. En natuurlijk hou ik van meer mensen, maar deze springen eruit. Voel je niet vergeten!
Nu weet je wat ik vind. Misschien heb ik iemand blij gemaakt. Of heb ik je beledigd? Het kan, maar m’n doel is dan niet bereikt! Je bent niet overtuigd van je ongelijk. En ook al ben ik natuurlijk geen deskundige, ik geloof dat ik niet eens zo ver van de waarheid zit. Ik had dit veel langer willen maken, maar helaas heb ik niet alle ruimte. Ik heb al moeten schrappen. Daarom tot slot nog dit: wees eerlijk voor jezelf en voor de ander. Leer je grenzen kennen en benut je capaciteiten. Het is de enige manier om verder te komen.
JP
24
Mei 2009
Het zal je niet ontgaan zijn: Congo is 90 geworden! Dit was natuurlijk alle reden voor een groots feest. De week van 30 maart werd omgedoopt tot de lustrumweek en helemaal vol gegoten met feesten en activiteiten en had als thema Darwin en Evolutie. Deze feestelijkheden trokken natuurlijk veel aandacht uit de hoek van de BCers (bekende Congolezen) en andere VIPs en deze waren dan ook in grote getale aanwezig. De Gymno was ter plekke om verslag te kunnen doen van de verschillende activiteiten.
W
W
T I
I
Glamour en celebrities in de lustrumweek
Maandag: De OpeningsborrelHet lustrum werd feestelijk geopend met een borrel in een prachtige zaal in Artis. Omdat de themakleur van de week paars was lag er deze keer geen traditioneel rode maar een gewaagde paarse loper waarover alle genodigden naar binnen liepen. Onder de gasten waren veel BCers te bekennen. We hebben onder andere gespot: Renée Rooijmans (voorzitster van Congo), Sicco de Knecht (opleidingscoördinator Psychobiologie) en Quincy Rondei (officiële excuusneger).
Dinsdag: Feest ‘Let There Be Light In White’In VIP hotspot Jantje’s Verjaardag was het eerste feest van de lustrumweek. Iedereen was geheel passend bij het thema in het wit gekomen en ging helemaal los op de beats die door de DJ gedropt werden. Onze verslaggever ter plaatse kon bevestigen dat zelfs Jezus van Nazareth (verlosser) voor de gelegenheid terug gekomen was voor een stukje hemel op aarde.
Woensdag: Congres ‘Darwin en Evolutie’Het Congres vond plaats in Science Center NEMO en ging geheel in thema over Darwin en evolutie. De eerste spreker Herman Philipse (filosoof) sprak over de rol van de evolutietheorie in de ethiek. Hierna was het woord aan Bart van Leeuwenburgh (historicus). Zijn verhaal ging over hoe de evolutietheorie in het verzuilde Nederland werd ontvangen toen Darwin deze publiceerde. De derde spreker was Carel ten Cate (bioloog). Zijn verhaal ging over de evolutie van vogelzang en spraak. Als afsluiter sprak Gerard Jagers op Akkerhuis (ecotoxicoloog), hij sprak over zijn zelf ontworpen theorie die de evolutie beschrijft als een fasische overgang van deeltjes naar complexere deeltjes en netwerken. Hierin ziet hij organismen ook als ‘deeltjes’. Hoewel zijn voorspelling dat de machines het over zullen nemen van de mensen in de evolutie onze redactiecommissaris Joyce Buikhuisen naar verluid nachtmerries heeft gegeven over de Borg (“You will be assimilated”), was het een geslaagde avond.
T
25
Mei 2009
Donderdag: RoeienAls gezonde onderbreking van de week was er de sportactiviteit: het roeien op de Amstel bij roeicentrum Berlagebrug. De middag werd geleid door Lisanne van Geffen (ex- WK wedstrijdroeister). Het was een dag met heerlijk weer en er scheen een vriendelijk zonnetje op de hoofden van de deelnemers. In roeiboten waar vier personen plus stuur in pasten ging iedereen de Amstel op. Het ritmische schreeuwen van één, twee, drie, vier schalde over het stille water terwijl de roeiboten de dag afsloten met een zinderende wedstrijd. Over de uitslag van deze wedstrijd wordt nog steeds gecorrespondeerd.
Donderdag: Toneelstuk ‘Cortex’’s Avonds was er een toneelstuk met als regisseur niemand minder dan Julia Sassi (regisseur). Het stuk was gebaseerd op het boek ‘The Man Who Mistook His Wife For A Hat’ van Olivier Sacks. In het stuk kwam een bonte verzameling van patiënten met neurologische aandoeningen langs die op zeer goede en vermakelijke wijze werden neergezet.
Vrijdag: Gala ‘Back to Black’De lustrumweek werd geheel in stijl afgesloten met een gala in de CMA zaal. Vanwege het hoge VIP gehalte op het gala was er behalve onze verslaggever ook een journalist van de Folia aanwezig. Op het gala speelde de bekende jaren ‘60 coverband De Biet (de beatsensatie van Amsterdam Oost). Iedereen danste erop los terwijl de band de ene na de andere heerlijk dansbare klassieker van de Beatles op de zaal losliet. Na de band klom het DJ-duo Elmer & Jim achter de draaitafels om de zaal te vullen met een flinke portie dansbare electro. Alles bij elkaar was het een
zeer geslaagde week waar een breed scala aan VIPs en BCers op afgekomen is. Zoals altijd was de Gymno daar en deed zij verslag.
GM
T
I
W
26
Mei 2009
It’s all in the game, dat weet iedereen. In het spel dat scoren heet zijn er vaste regels en wetten waar men zich aan dient te houden. Sommige van ons beheersen deze kneepjes tot in het fijne. Maar wat maakt nou het verschil tussen een topscoorder en een knullige amateur? Wat is de psychologie achter de player?
Om een nauwkeurige blik te kunnen werpen op het playerschap, nemen we een aantal alom bekende player personen wat nauwer onder de loep. Voor de Joey’s onder ons werken catchy pick-up lines als: “How you doin’?” misschien. Maar dit doet het helaas niet altijd even goed bij de nuchtere Hollandse chickies. Onze eigen T.S. (anonimiteit wordt door ons te allen tijde behouden) is een meester in het uitgooien van lijntjes, het aan de haak slaan en binnenhalen van vrouwelijke visjes. Maar wat beweegt een man van zijn kaliber tot het maar blijven jagen en verorberen van biologisch vlees? Naar eigen zeggen is hij een doodgewone brave jongen. Hij wenst niet verder in te gaan op diepzinnige vragen over wat er in zijn mastermind omgaat. Dus hebben onze psychobiologische specialisten een uitgebreide analyse los gelaten op het paargedrag van deze zinderende zonnegod. Toch zijn we er nog niet helemaal uit. Is het zijn jeugd? Of zit er echt een betekenis achter al het gejaag? Hoe dan ook, deze jongen bedoelt het goed en is net als elke andere man gewoon op zoek naar genegenheid, aandacht en een beetje liefde. De slicky technieken en gladde praatjes zijn gewoon zijn manier van playing the game!
Een andere kant van het playerschap wordt aangevoerd door de vrouwelijke visjes. Die kijken, happen en bijten naar al het mannelijk schoon op de diverse jachtgebieden. Hun achterliggende gedachten zijn echter heel anders dan bij de mannelijke alpha leeuwen. In de lente beginnen de eierstokken van de vrouwtjes te klapperen en gaan zij op zoek naar een maatje en toyboy. En wat is een betere manier om deze te vinden dan door zoveel mogelijk uit te checken, voor te proeven en uit te proberen?
Het bovenstaande heeft misschien je inzicht in de dans des liefde iets vergroot maar een groot gedeelte van deze materie blijft nog een zwart gat. Dit zwarte gat pakt je, slokt je op en spuugt je weer uit. Maar zo gaat het spelletje nou eenmaal...
IvdB
27
Mei 2009
Advertentie
28
Mei 2009
Succesvol afslanken, een doel dat veel vrouwen zich stellen. Een beetje googlen op internet levert tal van mogelijkheden tot afslanken op, van het bloedgroepdieet tot het ananasdieet en zelfs rijst-, en eierdiëten. Omdat de meeste diëten klinkklare onzin zijn, is er nu het nieuwe revolutionaire dieet waarmee het absoluut mogelijk is om 8 kilo per week af te vallen*: Het Apple-tini wonderdieet!
Omdat dit dieet tot zulke succesvolle resultaten kan leiden zult u er wat voor over moeten hebben. (Onthouden moet worden dan flinke trek hebben erbij hoort en dat dit u tot een wilskrachtig en sterk persoon maakt). De bedoeling is dat er rond de 1000 calorieën per dag ingenomen worden. Onthouden moet worden dan van deze 1000 er elke dag 175 calorieën ingenomen worden in de vorm van een Apple-tini. De fruitzuren uit de appel gecombineerd met alcohol zorgen voor een optimale verbranding van bestaande vetzuren in het lichaam en tevens voor de aanvoer van energie waardoor overige voeding grotendeels overbodig wordt. In principe mag alles gegeten worden mits: met mate. Er mogen niet meer dan in totaal 1000 calorieën per dag geconsumeerd worden. Aangeraden wordt om in aanvulling op de voeding enkele supplementen te slikken te weten; Vitamine A, -B, -C en -E, ijzer, sodium, fosfor en visolie. Ten einde niet teveel spiermassa te verliezen is het ook
raadzaam enkele testosteron verhogende middelen te slikken. Het aantal gewenste te verliezen calorieën bepaald hoe lang het dieet volgehouden moet worden. Aangeraden wordt dit dieet liever niet langer dan een maand te volgen. Hoewel dit dieet geen desastreuze gevolgen heeft voor de gezondheid kan het
Ook 8 kilo per week
verliezen? Volg het
Apple-tini wonder
dieet!*
snelle afvallen zorgen voor veranderingen in de stofwisseling. Na het volgen van het dieet moet dus ook weer voorzichtig begonnen worden met normaal eten ten einde het jojo-effect tegen te gaan. Het drinken van de Apple-tini elke dag moet beslist volgehouden worden zodat het lichaam nog een referentiepunt heeft.
Schijt aan Sonja, Gymno’s eigen dieet!
29
Mei 2009Mocht de Apple-tini u de neus uit komen, niet getreurd! In ons boek ‘Het Apple-tini wonderdieet!’ staan recepten waarin de Apple-tini verwerkt is. Kortom; alle ingrediënten om een ware hype te worden! Wilt u ook snel en succesvol afvallen, volg dan dit dieet! Voor alle tips en trucs, recepten en meest gestelde vragen kunt u ons boek raadplegen! In een enkele obscure boekhandel te krijgen tegen de meest redelijke prijs van 67 euro!
RKD
*Let op: Dit alleen in volstrekte navolging van het dieet. Eventuele bijwerkingen (duizeligheid, bloedarmoede, wanen, verwardheid, hoofdpijn, buikpijn, verminderde vruchtbaarheid, stemmingswisselingen en flauwvallen) op eigen risico. Verder wil de Gymno-redactie benadrukken dat zij absoluut op geen enkele manier geschoold zijn tot voedingsconsulent, diëtist, professioneel uithongeraar, metabool specialist of ook maar iets dat daarbij in de buurt komt.
Voor
Na
30
Mei 2009
De FNWI conspiracyIn een vorig verhaal, enige tijd geleden, vertelde ik over de altijd afgesloten mannen wc in gebouw 4 op de Anna’s Hoeve. De meest rechtse wc was sinds jaar en dag op slot en zelfs de oudere leden van toen wisten ook niet beter. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en de wc open te breken. Wat ik daar aantrof, heb ik toen uitgebreid beschreven. Op het eerste gezicht niets anders dan een heel smerig toilet maar eigenlijk een dekmantel voor de schuilplaats van Saddam Hussein. Men begrijpt natuurlijk dat ik het toen niet bij het rechte eind had. De daadwerkelijke feiten zijn echter nog veel schokkender.
Mijn fout kwam aan het licht toen Saddam himself ontdekt werd in zijn schuilplaats ergens ondergronds bij een klein boerderijtje in de woestijn. Met zijn ophanging verdween ook iedere aanleiding om te denken dat Anna’s Hoeve iets of iemand zou verbergen. Tot niet zo lang geleden de grootschalige verbouwingen en verhuizingen begonnen. Meerdere ooggetuigenverslagen vertelde over mysterieuze opgravingen en individuen rond de ruïnes van gebouw 4. “Ik weet nog dat ik ‘s ochtends vroeg ruim op tijd voor mijn college aankwam bij de Anna’s Hoeve. In de veronderstelling dat ik nog gewoon les zou hebben in k008 reed ik rustig de Anna’s Hoeve op. Ik werd echter ruw uit mijn ochtendroes verstoord door een lang rood/wit lint dat mijn weg versperde. In eerste instantie was ik blij dat er nu uiteindelijk eens flink doorgewerkt werd aan de nieuwbouw. Maar toen ik eens goed keek naar de werkzaamheden viel het mij op dat er wel heel vreemde figuren over het bouwterrein liepen. Je zou verwachten dat je de gemiddelde bouwvakker zou aantreffen, van die ietwat dikkige kerels met hun spijkerbroek iets te laag en een mooie helm op. Ik zag
echter minstens tien mannen in witte pakken en iets wat van een afstand leek op gasmaskers!”Aldus G.M. (anonimiteit is onze hoogste prioriteit in dit geval). Dit soort verhalen lieten mij natuurlijk niet onaangeroerd en ik besloot om op onderzoek uit te gaan. Aangezien alles was afgezet, kon ik moeilijk poolshoogte nemen op de spreekwoordelijke ‘scene of the crime’. Het grijze gevaarte van de nieuwbouw bood echter uitkomst. Hoog uittorend boven het gehele bouwterrein verschafte ik mij een mooie uitkijkpost op de
tweede verdieping. Gewapend met verrekijker kon ik aandachtig gadeslaan wat daar nu daadwerkelijk gebeurde.
Uiteraard leverde het uren staren niet veel op. Logisch ook! Want geen enkel crimineel meesterbrein laat zich zo gemakkelijk op de vingers kijken. Wat me wel opviel is dat er weinig met de graafmachines gewerkt werd. Waar op de rest van het terrein flink gegraven en gebuldozert werd, ging men uiterst voorzichtig te werk in de restanten van gebouw 4. Wat zou hier de reden voor zijn? Je maakt immers een toilet schoon met ‘cillit bang’ en niet
“Ik zag minstens
tien mannen in witte
pakken en iets wat
van een afstand leek
op gasmaskers!”
31
Mei 2009
met een tandenborstel dus een gebouw slopen gaat met een sloopkogel en niet, zoals ik waarnam, met grijze koffertjes en plastic handschoenen. Hoewel mijn vorige conclusie niet helemaal juist bleek te zijn was ik nu toch echt overtuigd dat er daadwerkelijk iets verborgen lag onder de Anna’s Hoeve en dat het afgesloten mannentoilet al die jaren daarvoor de ingang verborgen hield. Maar wat zou je verbergen onder een bèta-faculteit midden in Amsterdam? Omdat ik de vorige keer toch op het spoor was van Iraakse inmenging was ik er van overtuigd dat het iets in die richting zou moeten zijn. Wat zouden Irakezen te verbergen hebben en ook nog uiterst voorzichtig behandeld moeten worden? Juist ja. Iets wat de Amerikanen dachten te vinden met hun inval in Irak maar nooit daadwerkelijk hebben gevonden. Saddam’s massavernietigingswapens! Jawel dames en heren, recht onder onze voeten, in de polder!
Terwijl wij rustig verder gaan met ons werk of onze studie is men bezig om alle sporen van de opslag te verhullen. En hoewel deze ontdekking al genoeg opschudding zal veroorzaken blijf ik toch nog met wat vragen zitten: Hoe zit het met de rol van de UvA hierin? De UvA is zo hard bezig met hervormingen en nieuwbouw, daar steekt vast meer achter. En over nieuwbouw gesproken, waarom hebben wij twee sterrenposten nodig? Of schuilt er onder één van deze koepels en heel ander soort (raket?)installatie? De tijd zal het leren. Ondertussen ben ik begonnen met het graven van mijn atoomkelder en ik raad jullie aan hetzelfde te doen.
MdB
waarom hebben wij twee
sterrenposten nodig?
Of schuilt er onder één
van deze koepels en heel
ander soort installatie?
32
Mei 2009
33
Mei 2009
Vrolik & Groot en de lekkere lente lif-lafjes.
Jawel dames en heren! We zijn weer aanbeland bij een nieuw avontuur van jullie helden Vrolik en Groot. Niet zo maar helden! Néé, van die helden die zelf de hoofdrol niet opeisen maar hun werk stilletjes op de achtergrond uitvoeren zonder dat de onschuldige (althans in jullie geval “niet zo onschuldige”) burger daar iets van merkt. En mijn God wat hebben ze hun werk weer goed gedaan voor deze editie. Ze moesten er deze keer extra zwaar aan tillen want er was een lustrumweek. Een lustrumweek staat garant voor een berg aan activiteit en dan hoef ik jullie niet meer uit te leggen wat voor activiteit...
Laten we beginnen met de aanloop naar deze week. Altijd garant voor een klein vunzigheidje in een hoekje is de wekelijkse borrel. Iemand die niet van ophouden weet is Renee K(need mijn) D(eeg). Dit maal vonden we haar vastgehecht aan Anne X. Natuurlijk was dit alleen maar een opwarmertje richting de week die zou komen. Na dit vluggertje is opwarmen een koud kunstje voor Anne X.
De kookcie had ondertussen ook zijn eigen weekendje gepland. Natuurlijk doet een echte kookcie niet aan opwarmen. Onder het devies: “Fuck opwarmen, Fuck op het gasfornuis!” ging de kookcie hapjes voorproeven voor de lustrumweek. De eerste proever betrof Wouter B(eetje zout en peper!) die maar wat graag een hapje nam van Anouk S(ah... Sahhh... Safraahhn!). Na dit eerste aperitiefje barstte het 4-gangen diner los! Thomas de J(ong) en Bart van der M(edium rare) waren lekker aan het roerbakken zodat Renee K(luts) D(ie eitjes maar lekker) en José O(melet is mijn favoriet) alvast aan het toetje konden beginnen. De V&G is trots op Thomas de J(ongleren kan ook met appels), Bart van der M(oet je mijn ballen?), Renee K(nisperend en) D(oorbakken) en José O(ppassen, heet!) want eten en seks in combinatie raden wij altijd aan.
Nu iedereen vrolijk door maart heen glibberde was het dan eindelijk tijd voor de langverwachte lustrumweek. De V&G was in opperste staat van paraatheid en had extra manschappen in het gareel gebracht om overal aandachtig te kunnen spioneren. Laten we rustig de gehele week chronologisch doornemen. Te beginnen met maandag: Na een vrolijke openingsborrel in de Artis vertrok menig Congolees richting elkaars huis om een vrolijke afterparty op te zetten. Uiteraard hadden enkele mensen dit beter bekeken dan de rest. Thomas de J(eetje, ik 2 keer in de Vrolik en Groot?) en Inger van de B(lijf jij maar hier!) waren de rest van de nacht bezig met hun eigen afterparty nadat ze heel tactisch opgesloten waren in haar kamer. Deze ging volgens het boekje dames en heren!
Dinsdag: Overuren werden er gedraaid door de V&G en de tongen van een aantal Congolezen. Allereerst waren daar Bart A(ls je maar niet denkt dat je kunt ontsnappen) en Merel J(aag me dan, als je kan!). Niet vlak daarna volgde de enige echte Thomas S(waffelweek!) met een vastgezogen Mathilde T(ry me before you die). Om een mannelijk bestuurstrio compleet te maken sprong Maarten van G(adverbillekes! Die zijn pas lekker!) de andere twee bij met behulp van Frederieke D(rie maal drie is heel veel seks). Natuurlijk is dit alles leuk en aardig maar in een lustrumweek moet de spanning wel een beetje opgevoerd worden. Dus om dit routinematige geslobber even te onderbreken nam Brenda W(erk
34
Mei 2009
aan meerdere winkels), de lustrumvoorzitster in hoogsteigen persoon, de taak van zowel Mathilde T(ut mir leid meid maar hij is van mij!) als Frederieke D(rommels drommels en nog een drommels!) over. Of de beide heren ook netjes op hun beurt gewacht hebben is nog maar de vraag. Dat ze aan de beurt zijn gekomen staat echter als een dikke paal boven water.
Woensdag: Woensdag was vrij lastig V&G gewijs. Aangezien er alleen een congres was en de rest brak te bed lag gebeurde er niet veel. Zelfs Congolezen gaat het blijkbaar te ver om tijdens een lezing de stoelen te laten kraken.
Donderdag: Donderdag was andermaal een ietwat laffe dag. Met een roeimiddag op de eerste echte mooie lente dag van het jaar en een toneelstuk ‘s avonds raakte men toch niet echt opgewonden. De V&G vindt dit raar want seks = sport en seks = cultuur dus waarom sport + cultuur geen seks is geworden blijft ons een raadsel.
Vrijdag: Gelukkig was daar vrijdag om de week weer in ere te herstellen. Na de vliegende start van maandag en dinsdag was het nu tijd voor de grote klapper en afsluiter: het gala. De boel begon een beetje koeltjes maar zodra de band begon te spelen warmde de zaal en daarmee ook de Congolees vrij snel op. Het duurde dan ook niet lang voordat Milan R(amer) zijn kans schoon zag en één van de actrices van de avond daarvoor, Lonneke van D(ijk), aan de haak wist te slaan. Met een langzame beweging wisten ze subtiel van het midden van de dansvloer naar een hoekje van de zaal te bewegen. Milan R(ookt, gloeit en stoomt) was de rest van de avond niet meer van Lonneke van D(ijken daar stop je vingers in) af te slaan. Ondertussen aan de andere kant van de zaal wist Sanne B(osche bollen! Lekkere bosche bollen!) Wouter B(osche bollen, doe mij maar een paar) te verleiden voor een goede vleeskeuring. Dat zij niet de enige waren op de vleesmarkt bleek wel toen Tadzio H(oltrop) gekeurd werd door Noortje G(oed vleesch!!!). Tadzio H(elemaal niet taai) liet zich als een mals lammetje eens even flink in zijn biefstukjes knijpen. Ook de heren van dinsdag lieten weer van zich horen. Ditmaal was Maarten van G(adverbillekes! Ze blijven ook gewoon lekker!) op weg naar de garderobe voor zijn jas maar hij heeft de eerste trede helaas niet kunnen halen. Op de begane grond werd hij namelijk flink bij zijn ossenhaasjes gegrepen door Anouk S(mak ik een beetje?) Hoewel de V&G dit erg waardeert roepen wij toch graag op om in de hoekjes te blijven want wij moesten daardoor langer in de rij staan voor de jassen. Thomas S(peelt graag met onschuldige meisjes) kon het natuurlijk ook niet laten en had dan ook een mooi slachtoffer in de vorm van Merel J(a ikke! Ikke ben heel onschuldig!). En ook hier was Brenda W(ast haar tong in andermans onschuld) er weer als de kippen bij om wat extra speeksel in de strijd te gooien. Helaas voor haar was het alleen Thomas S(joelen bij mij thuis?) die hier op inging. Dit komt misschien ook wel doordat Maarten van G(adverbillekes! Ik knijp erin tot ik een ons weeg!) geblokkeerd was door alle mensen in de rij voor de jas.
Met de lustrumweek nu achter ons kunnen we weer verder op de orde van de dag. De orde van de dag bestaat ditmaal uit Wouter B(lijft ie drijven?) en Kjilleke van B(aren) die tijdens een roei-introductie elkaars ruime sop kozen. Kjilleke van B(erend Wouter Botje ging uit varen in een bootje met van Baren) moet de riem(en) wel goed vasthouden want voor je
35
Mei 2009
het weet wordt Wouter B(enedendeks dan maar?) door iemand anders geënterd.
Dit avontuur eindigen we waar we begonnen waren, een doodgewone borrel in de Havelaar. Maarten van G(odverdomme en nou is het genoeg met de billekes) en Anouk S(taat op de trap om half 7 om Maarten een klontje te geven) waren andermaal bij een trap aan de slag gegaan. Of die twee het ooit zullen leren zien we misschien de volgende keer!
V&G
36
Mei 2009
Veronderstel geen complotals domheid een verklaring
kan zijn.
