HΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

8Ο

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ:2012-2013

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ B’ ΤΑΞΗΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ : Κ. Γλαρού

ΟΝΟΜΑ ΟΜΑΔΑΣ:ΒarbieGirls

ΟΝΟΜΑ ΜΑΘΗΤΩΝ: 1)ΚΑΛΥΨΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

2)ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΓΑΛΙΑ

3)ΦΕΝΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ

4)ΦΙΛΙΠΠΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

5)ΒΟΥΛΑ ΦΡΑΝΤΖΗ

ΣΤΟ PROJECT ΑΥΤΟ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΙΣ

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ,

ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ

ΤΙΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩΝ. ΕΠΙΣΗΣ

ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΚΤΕΝΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

ΤΩΝ ΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ο

ΑΙΩΝΑ. Η ΕΠΟΛΟΓΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ

ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΠΩΣ Η

ΜΟΔΑ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΕΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ

ΡΟΛΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ. ΑΥΤΟ

ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ

ΕΙΚΟΝΑΣ ΠΟΥ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ

ΕΧΕΙ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ

ΠΕΡΝΕΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΑ.

Νευρική Ανορεξία

ΘΕΜΑ ΟΜΑΔΑΣ:Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ;

ΤΙΤΛΟΣ: ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

Η νευρική ανορεξία (Anorexia nervosa) είναι μια διατροφική διαταραχή που

χαρακτηρίζεται κυρίως από άρνηση για διατήρηση ενός υγιούς φυσιολογικού

βάρους και από έναν μανιώδη φόβο για την απόκτηση βάρους σε συνδυασμό με

μια διαστρεβλωμένη εικόνα για τον εαυτό τους που μπορεί να διατηρηθεί από

διάφορες προκαταλήψεις σχετικά με το σώμα τους, το φαγητό και την διατροφή

τους. Τα άτομα με νευρική ανορεξία συνεχίζουν να νιώθουν πείνα αλλά επιτρέπουν

στους εαυτούς τους μόνο πολύ μικρές ποσότητες φαγητού. Η μέση ημερήσια

πρόσληψη θερμίδων για άτομα με ανορεξία είναι 600-800 θερμίδες αλλά υπάρχουν

και ακραίες περιπτώσεις ολικής αθρεψίας. Είναι μια σοβαρή ψυχική αρρώστια με

υψηλό ποσοστό παρενεργειών και το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από όλες

τις ψυχικές ασθένειες. Η νευρική ανορεξία εκδηλώνεται συνήθως στην εφηβεία και

είναι πιο συχνή στις έφηβους. Παρόλο που μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους κάθε

ηλικίας, φυλής και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης η νευρική ανορεξία

επηρεάζει τις γυναίκες 10 φορές περισσότερο από τους άντρες. Ο όρος νευρική

(ανορεξία) καθιερώθηκε το 1873 από τον Σερ Γουίλλιαμ Γκαλ (Sir William Gull) έναν από τους προσωπικούς γιατρούς της Βασίλισσα Βικτωρίας. Ο όρος

έχειελληνική προέλευση από το ἀν -( πρόθεμα που δηλώνει άρνηση) και το ὄρεξις

(όρεξη) άρα σημαίνει έλλειψη της επιθυμίας του ατόμου να τραφεί.

Ένα άτομο με ανορεξία μπορεί να εμφανίσει κάποια συμπτώματα από αυτά που

ακολουθούν. Οι μορφές τους καθώς και η σοβαρότητά τους διαφέρουν σε κάθε

περίπτωση και μερικές φορές είναι πιθανόν να υπάρχουν αλλά να μην είναι ορατά.

• Προφανής, γρήγορη και δραματική απώλεια βάρους.

• Λανούγκο Lanugo: Μικρές ανοιχτού χρώματος τρίχες φυτρώνουν στο

κεφάλι και το σώμα.

• Κάνουν δίαιτες παρόλο που είναι αδύνατοι/αδύνατες ή επικίνδυνα

ελλιποβαρείς.

• Φόβος μήπως πάρουν κιλά ή γίνουν υπέρβαροι.

• Τελετουργικά: κόβουν το φαγητό σε μικρά κομμάτια, αρνούνται να

φάνε μπροστά σε άλλους, κρύβουν ή πετάνε φαγητό.

• Χρησιμοποιούν καθαρτικά, διαιτητικά χάπια, εμετικά, διουρητικά ή

πηγαίνουν γρήγορα στο μπάνιο μετά τα γεύματα για να προκαλέσουν οι

ίδιοι εμετό στον εαυτό τους και να αποβάλλουν τις περιττές θερμίδες.

• Κάνουν συχνή και επίπονη άσκηση.

• Θεωρούν τους εαυτούς τους υπέρβαρους ακόμη και αν οι άλλοι τους

λένε ότι είναι υπερβολικά αδύνατοι.

• Δεν αντέχουν το κρύο και δηλώνουν συχνά πόσο κρυώνουν εξαιτίας

της έλλειψης μονωτικού λίπους ή κακής κυκλοφορίας του αίματος λόγω

πολύ χαμηλής πίεσης. Εμφανίζουν επίσης πολύ χαμηλή θερμοκρασία

σώματος (υποθερμία) καθώς το σώμα προσπαθεί να εξοικονομήσει

ενέργεια.

• Κατάθλιψη: μπορεί να βρίσκονται συχνά σε μια λυπημένη και

ληθαργική κατάσταση.

• Απομόνωση: αποφεύγουν τους φίλους και την οικογένεια τους,

αποτραβιούνται κοινωνικά και γίνονται μυστικοπαθείς.

• Τα μάγουλα τους μπορεί να είναι πρησμένα εξαιτίας της μεγέθυνσης

των σιελογόνων αδένων που προκαλείται από την υπερβολική και συχνή

πρόκληση εμετού.

• Πρησμένες αρθρώσεις

• Κοιλιακό φούσκωμα

Δερματολογικά σημάδια της ανορεξίας

• Ξηρό δέρμα

• Δερματίτιδα

• Φλεγμονή (ιδιαίτερα στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών)

• Ακροκυάνωση

• Παρονυχία

• Οίδημα

• Χιονίστρες

• Κνησμός (φαγούρα)

• Ερύθημα (ερυθρότητα του δέρματος)

• Ακμή

• Πετέχεια (δερματική ασθένεια που περιλαμβάνει πορφυρά σημάδια στο

δέρμα)

• Ραβδώσεις στο δέρμα

• Εντεροπαθική ακροδερματίτιδα ή σύνδρομο του Μπραντ (συγγενής

ανεπάρκεια ψευδαργύρου)

• Δικτυωτή πελίδνωση

• Γωνιακή χειλίτιδα

• Πελλάγρα

Αιτίες

Έρευνες έχουν διαμορφώσει την υπόθεση ότι η συνέχιση των διαταραγμένων

τρόπων διατροφής μπορεί να είναι επιφαινόμενο της λιμοκτονίας. Τα

αποτελέσματα του Πειράματος Λιμοκτονίας της Μινεσσότα έδειξαν ότι άτομα με

φυσιολογικό έλεγχο της τροφής μπορεί να παρουσιάσουν συμπεριφοριακά μοτίβα

ανορεξίας όταν υποβληθούν σε καταστάσεις λιμοκτονίας. Αυτό μπορεί να οφείλεται

σε αλλαγές στο νευροενδοκρινολογικό σύστημα, που οδηγεί σε έναν συνεχή κύκλο

διαιωνισμού της κατάστασης. Έρευνες δείχνουν ότι μια αρχική απώλεια βάρους

όπως αυτή σε μια δίαιτα μπορεί να αποτελεί τον παράγοντα που είναι υπεύθυνος

για την πρόκληση της νευρικής ανορεξίας, πιθανότατα λόγω μιας έμφυτης

προδιάθεσης για νευρική ανορεξία. Μια έρευνα αναφέρει περιπτώσεις νευρικής

ανορεξίας που ήταν το αποτέλεσμα μιας ακούσιας απώλειας βάρους που

προκλήθηκε από άλλες αιτίες όπως παρασιτική μόλυνση, παρενέργειες φαρμάκων

ή κάποια εγχείρηση. Η απώλεια βάρους ήταν ο παράγοντας πρόκλησης νευρικής

ανορεξίας σε αυτές τις περιπτώσεις.

Βιολογικές αιτίες

• Γενετικές αιτίες: Πιστεύεται ότι η νευρική ανορεξία είναι κληρονομήσιμη σε

μεγάλο βαθμό με ποσοστό κληρονομικότητας που κυμαίνεται από 56%-84%. Έχουν

πραγματοποιηθεί μελέτες γενετικής σύνδεσης, οι οποίες έχουν μελετήσει 128

πολυμορφισμούς που σχετίζονται με 43 γονίδια,

συμπεριλαμβανομένου γονιδίων που σχετίζονται με την ρύθμιση των διατροφικών

συμπεριφορών, κινήτρων, μηχανισμών επιβράβευσης, χαρακτηριστικών της

προσωπικότητας και συναισθημάτων του ατόμου. Παρόμοιοι συσχετισμοί έχουν

αναγνωριστεί για πολυμορφισμούς που σχετίζονται με συγκεκριμένα

νευροπεπτίδια, εγκεφαλικής προέλευσης νευροτροπικούς παράγοντες, SK3 και Δ-

υποδοχείς οπιοειδών. Σε μια έρευνα αποκλίσεις στον υποστηρικτή του γονιδίου του

μεταβιβαστή νορεπινεφρίνης σχετίζονταν με περιοριστική νευρική ανορεξία, αλλά

όχι σε ανορεξία βουλημικού τύπου.

• Εγκεφαλική ροή αίματος: Μελέτες νευροαπεικόνισης έχουν δείξει μειωμένα

εγκεφαλικής ροής αίματος στον κροταφικό λοβό των ασθενών με ανορεξία που

μπορεί να είναι ένας προδιαθεσικός παράγοντας για την ανάπτυξη νευρικής

ανορεξίας.

• Αυτοανοσοποιητικό σύστημα: Τα αυτοαντισώματα απέναντι στα

νευροπεπτίδια όπως η μελανοκορτίνη η οποία έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει τα

χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που σχετίζονται με διατροφικές διαταραχές

όπως εκείνες που επηρεάζουν την όρεξη και τις αντιδράσεις στο στρες.

• Ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών

• Η ανεπάρκεια ψευδαργύρου μπορεί να παίζει έναν ρόλο στην ανορεξία. Δεν

θεωρείται υπεύθυνη για την αρχική πρόκληση της αρρώστιας αλλά υπάρχουν

αποδείξεις ότι μπορεί να είναι ένας επιταχυντικός παράγοντας που εντείνει την

παθολογία της ανορεξίας. Μια τυχαιοπημένη διπλά τυφλή δοκιμή του 1994

ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο έδειξε ότι ο σίδηρος (14 mg την ημέρα)

διπλασίασε τον ρυθμό της αύξησης της μάζας σώματος σε σχέση με τους ασθενείς

που λάμβαναν το εικονικό φάρμακο.

Περιβαλλοντικές αιτίες

Κοινωνικοπολιτιστικές έρευνες έχουν τονίσει τον ρόλο των πολιτιστικών

παραγόντων, όπως η προώθηση της λεπτότητας ως την ιδανική γυναικεία μορφή

στα Δυτικά βιομηχανοποιημένα έθνη, ιδιαίτερα μέσω των μέσων μαζικής

ενημέρωσης. Άνθρωποι με επαγγέλματα όπου υπάρχει ιδιαίτερη κοινωνική πίεση

να είναι λεπτοί (όπως μοντέλα και χορεύτριες) έχουν πολλές περισσότερες

πιθανότητες να αναπτύξουν ανορεξία κατά την διάρκεια της καριέρας τους και

περαιτέρω έρευνες έχουν υποδείξει ότι άτομα με νευρική ανορεξία έχουν πολύ

περισσότερες επαφές με κοινωνικές πηγές που προωθούν την απώλεια βάρους σε

σχέση με τα άλλα άτομα. Έχει επίσης τονιστεί ότι η νευρική ανορεξία είναι πιο

πιθανό να προκύψει σε πληθυσμούς στους οποίους η παχυσαρκία είναι πιο

επικρατούσα. Υπάρχουν επίσης αποδείξεις που δείχνουν ότι οι ασθενείς με νευρική

ανορεξία χαρακτηρίζονται επίσης από Αλεξιθυµία (κατάσταση που χαρακτηρίζει

τους ανθρώπους που έχουν δυσκολία στην κατανόηση και έκφραση των

συναισθημάτων τους) και επίσης από ένα έλλειμμα σε συγκεκριμένες

συναισθηματικές λειτουργίες. Υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό αναφερόμενης

παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης σε κλινικές ομάδες εκείνων που έχουν

διαγνωστεί με νευρική ανορεξία. Παρόλο που το να έχει προηγηθεί σεξουαλική

κακοποίηση δεν θεωρείται ειδικός παράγοντας ρίσκου για εμφάνιση νευρικής

ανορεξίας, αυτοί που έχουν βιώσει τέτοιου είδους κακοποίηση έχουν μεγαλύτερες

πιθανότητες να εμφανίσουν πιο σοβαρά και χρόνια συμπτώματα.

wikipediaτίτλος νευρική ανορεξία

χρονος έκδοσης 22:28

ημερομηνία πρόσβασης:20 Νοεμβρίου 2012

διεύθυνση ιστοσελίδας:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CF%85%CF%81

%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%81%

CE%B5%CE%BE%CE%AF%CE%B1

ώρα 8:25 ημερομηνία: 17 Νοεμβρίου

Τόπος έκδοσης: Πάτρα

ΘΕΜΑ ΟΜΑΔΑΣ:Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2:ΠΩΣ ΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ

ΓΥΝΑΙΚΑ?

ΤΙΤΛΟΣ:ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η διαφήµιση είναι ένα αναπόσπαστο κοµµάτι του τύπου, του ραδιοφώνου και

των τηλεοπτικών προγραµµάτων. Η γυναίκα είναι µε τη σειρά της ένα αναπόσπαστο

κοµµάτι της διαφήµισης. Πρόκειται όµως για µια σχέση ωφέλιµη ή για µια σχέση

εκµετάλλευσης;

Η φιγούρα της είναι πανταχού παρούσα: στην τηλεόραση, τοιχοκολληµένη στους δρόµους, στα περιοδικά. Στόχος είναι να προβληθεί η γυναικεία θηλυκότητα µόνο για να "πουλήσει", εκµηδενίζοντας τους άλλους κοινωνικούς ρόλους της γυναίκας. Η γυναικεία φύση µετατρέπεται σε υλικό αγαθό προς κατανάλωση.

Μια ελκυστική γυναίκα καθιστά µια ολόκληρη αφίσα ελκυστική και τη διαφήµιση αποτελεσµατική, ενώ η απουσία της µπορεί να κάνει τη διαφήµιση µουντή.

Θα έλεγε κανείς ότι η γυναίκα µέσα από τη διαφήµιση µειώνεται, γιατί εκεί

επιδεικνύονται µόνο τα σωµατικά της προσόντα. Η γυναίκα ως θέα πουλάει, είτε γιατί

προκαλεί, είτε γιατί είναι όντως αρεστή. Από την άλλη πλευρά οι µηχανισµοί του

marketing δρώντας σιωπηλά την τοποθετούν παντού. Έτσι βλέπουµε τη γυναικεία

οµορφιά να γίνεται συνώνυµη ενός καλλυντικού, µιας γούνας, ενός κοσµήµατος κ.τ.λ.

Σκοπός λοιπόν της διαφήµισης που περιέχει γυναίκα είναι να "πουλήσει". Τα σωµατικά χαρίσµατα µιας γυναίκας υπερέχουν σε βάρος των πνευµατικών της, πάντα, άσχετα αν στην καθηµερινή ζωή έχει αποδειχθεί ποικιλοτρόπως το αντίθετο.

Γιατί ο καταναλωτής αντιµετωπίζει τη γυναίκα της διαφήµισης σαν κλάσµα. Ο

αριθµητής µπορεί να είναι οτιδήποτε: πωλήτρια, ηθοποιός, δηµοσιογράφος. Ο

παρονοµαστής είναι όµως πάντοτε ο ίδιος: Γυναίκα.

ΘΕΜΑ ΟΜΑΔΑΣ:Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ;

Στα σημερινά χρόνια ο άνθρωπος κατά γενική διαπίστωση ακολουθεί τις τάσεις της

μόδας και του επιβάλλονται ενδυματολογικά πρότυπα, κυρίως σε σχέση με το

σωματότυπό του.Με βάση αυτές τις εμπειρικές διαπιστώσεις θέλουμε να

διερευνήσουμε, να αναπτύξουμε και να επισημάνουμε τις αρνητικές συνέπειες των

προτύπων που προωθεί η μόδα στην υγεία του ανθρώπου. Ειδικότερα,

καταγράψαμε προβλήματα υγείας που δημιουργεί η άκρατη προσκόλληση στις

επιταγές της μόδας όπως η βουλιμία και τα μυοσκελετικά προβλήματα. Κυρίως

όμως θέλουμε να εκθέσουμε την ψυχογενή ασθένεια της νευρικής ανορεξίας. Αυτό

που κάνει τους άλλους να νομίζουν ότι η εικόνα του σώματος τους είναι άσχημη και

πρέπει να αντιστραφεί σε σημείο θανάτου είναι το γεγονός ότι το άτομο

παρουσιάζει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη περί παχυσαρκίας χωρίς να μπορεί να

αναγνωρίσει σωματικές αισθήσεις συμπεριλαμβανομένου του αισθήματος της

πείνας με κατάληξη τη νευρική ανορεξία. Οι λόγοι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: σε

γενικούς και γενετικούς παράγοντες! Η πρώτη κατηγορία αφορά τις δυτικές

κοινωνίες στις οποίες, η ψυχογενής ανορεξία άρχισε να ανθεί, όταν τα καλλίγραμμα

κορμιά των φωτομοντέλων έγιναν της μόδας και άρχισαν να προβάλλονται ως

πρότυπα από τα ΜΜΕ, ενώ η δεύτερη έχει σχέση με τις στάσεις και τις

συμπεριφορές της οικογένειας απέναντι στο φαγητό. Η κατάθλιψη και άλλες

ψυχικές παθήσεις φαίνεται να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη

αυτής της διαταραχής. Οι τάσεις της μόδας στον τομέα της ένδυσης και υπόδησης

επιφέρουν εξανθήματα και διάφορες αλλεργίες και δημιουργούν προβλήματα στην

ανάπτυξη του σκελετού. Σε ό, τι αφορά τον βασικό μας προβληματισμό καταλήξαμε

ότι η νευρική ανορεξία και η βουλιμία είναι ψυχογενείς διατροφικές διαταραχές,

σύνδρομα αυτοπροβαλλόμενης ασιτίας. Τα άτομα που υποφέρουν από νευρική

ανορεξία περιορίζουν με τη θέληση τους την πρόσληψη τροφής καθώς έχουν τον

παράλογο φόβο ότι θα παχύνουν. Διαπιστώθηκε έτσι, πως οι ασθένειες αυτές

προκαλούν διαταραχές στην αίσθηση του εαυτού, της ταυτότητας και της

αυτονομίας. Σαν τελικό συμπέρασμα αναδεικνύεται η αρνητική επίπτωση της

επιρροής των προτύπων της μόδας στη υγεία του ανθρώπου. Κυρίως, έγινε γνωστό

ότι οι νέοι έχουν την γνώση πάνω στο θέμα της νευρικής ανορεξίας και στις

υπόλοιπες επιπτώσεις της. Οι κύριοι λόγοι που τους οδηγούν στο σημείο αυτής της

ασθένειας είναι η θέληση μίμησης των προτύπων της μόδας, λανθασμένων ή όχι.

σθένεια της νευρικής ανορεξίας. Επίσης μια ακόμα ψυχολογική συνέπεια στον

οργανισμό μας είναι ή Βουλιμία. Η βουλιμία είναι μία διαταραχή διατροφής και

αναφέρεται στην υπερβολική κατανάλωση τροφής σε σημείο υπερβολικού

κορεσμού, που συχνά συνοδεύεται από την αίσθηση απώλειας του ελέγχου. Στη

συνέχεια το άτομο εκδηλώνει αντισταθμιστικές συμπεριφορές από φόβο μήπως

αυξηθεί το σωματικό του βάρος. Στις συμπεριφορές αυτές συγκαταλέγονται η

πρόκληση εμετού, η χρήση καθαρτικών/διουρητικών, η υπερβολική εκγύμναση

κλπ.Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση είναι δυνατόν να προκληθούν προβλήματα

σωματικής υγείας. Οι πιο συνηθισμένες επιπτώσεις σχετίζονται με τις

αντισταθμιστικές συμπεριφορές, όπως η φθορά των δοντιών, το πρήξιμο του

προσώπου, ο ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός και η μυϊκή ατονία που προκαλούνται

από τους συχνούς εμετούς. Ωστόσο εξίσου σημαντικές είναι οι επιπτώσεις σε

ψυχικό επίπεδο. (Χατζηδημητρίου Σ)Το πρόβλημα συνίσταται στη σημασία που έχει

το βάρος του ατόμου για το ίδιο και όχι σε αυτό καθαυτό το βάρος. Αυτό που

συμβαίνει είναι ότι η αυτοπεποίθηση του ατόμου αρχίζει να εξαρτάται σχεδόν

αποκλειστικά από το βάρος του και η σκέψη του περιστρέφεται σχεδόν

αποκλειστικά γύρω από αυτό το θέμα. Από εκεί και πέρα είναι απολύτως

αναμενόμενο να οδηγηθεί το άτομο σε ακραίες συμπεριφορές για τον έλεγχο του

βάρους του σώματος, όπως π.χ. το να γυμνάζεται υπερβολικά και να μην τρώει

καθόλου. Ωστόσο, είναι αδύνατον το σώμα να ανεχτεί για μεγάλο διάστημα μία

τέτοια μεταχείριση και έτσι το άτομο οδηγείται αναπόφευκτα στα "ξεσπάσματα

βουλιμίας". Αυτά με τη σειρά τους αποτελούν το ερέθισμα για ακόμη πιο έντονες

και ακραίες συμπεριφορές ελέγχου του βάρους, οι οποίες οδηγούν σε νέα

ξεσπάσματα κ.ο.κ.Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι το άτομο πιστεύει ότι και οι

άλλοι άνθρωποι (ερωτικοί σύντροφοι, κοινωνικές επαφές) μοιράζονται την

παραποιημένη εικόνα που έχει το ίδιο το άτομο για το σώμα του. Για παράδειγμα,

ακόμα και στις ερωτικές σχέσεις, μολονότι οι σύντροφοι τέτοιων ατόμων

προσπαθούν να κάνουν τα συγκεκριμένα άτομα να νιώθουν άνετα με το σώμα και

τον εαυτό τους, όμως αυτό τις περισσότερες φορές είναι αδύνατο.Η βουλιμία

εμφανίζεται συνήθως στο τέλος της εφηβείας ή την αρχή της ενηλικίωσης και συχνά

στο ιστορικό του ατόμου αναφέρεται αυξημένο βάρος ή παχυσαρκία. Συχνά

αναπτύσσεται μετά από μία ψυχοπιεστική κατάσταση, δηλαδή μετά από μία

δύσκολη εμπειρία που βιώνει ένας άνθρωπος. Μερικές φορές το πρόβλημα περνάει

απαρατήρητο γιατί το σωματικό βάρος του ατόμου μπορεί να παραμείνει κανονικό

ή ακόμα και κάπως αυξημένο. Μπορεί κανείς να απαλλαγεί από τη βουλιμία, αλλά

συνήθως δε "σταματάει"αυτόματα σε κάποια ηλικία. 'Εχει διαπιστωθεί οτι επίσης

τα μυοσκελετικά προβλήματα είναι και αυτά ψυχολογικες συνεπειες της μοδας. Ο

κυριότερος ένοχος για την πρόκληση προβλημάτων στα πόδια και τα διάφορα

μυοσκελετικά προβλήματα είναι τα παπούτσια. Οι γυναίκες σε πολύ μεγαλύτερο

βαθμό από τους άντρες λόγω μόδας φοράνε παπούτσια σε νούμερο μικρότερο από

το μέγεθος του ποδιού τους. Η πίεση που ασκείται είναι πολύ μεγάλη και το

μπροστινό μέρος του ποδιού παραμορφώνεται. Ακόμη, οι κάλοι αποτελούν άλλο

ένα επίπονο πρόβλημα που προκαλείται από την χρήση λανθασμένου μεγέθους

παπουτσιού. Επίσης, μία άλλη πάθηση που μπορεί να προκληθεί από τα στενά

παπούτσια είναι τα νευρώματα στα πόδια. Η συνεχής πίεση που εξασκείται από

ακατάλληλα παπούτσια πάνω στα κόκκαλα είναι δυνατόν να προκαλεί φλεγμονή

στα νεύρα του ποδιού, ιδιαίτερα στις περιοχές μεταξύ των δακτύλων.Είναι πολύ

σημαντικό να γίνεται ορθή επιλογή των παπουτσιών και αυτό ιδιαίτερα από τις

γυναίκες. Τα στενά, μικρά παπούτσια με ψηλά τακούνια είναι πηγή πολλών

προβλημάτων στα πόδια και πρέπει να αποφεύγονται. Επιπρόσθετα, ένα άλλο

πρόβλημα από τη χρήση λανθασμένων παπουτσιών είναι η πλατυποδία που έχει

σαν αποτέλεσμα να παραμορφώνει την καμάρα και έτσι υπάρχει πόνος και

δυσκολία στο βάδισμα, πράγμα που επηρεάζει και άλλα σημεία του σώματος. Έκτος

από τα παπούτσια, οι βαριές τσάντες προκαλούν προβλήματα στο σκελετό του

ανθρώπου. Τέτοια προβλήματα είναι ο τραυματισμός της μέσης και η σκολίωση σε

μικρότερες ηλικίες. Επίσης, ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών μετά τα 40 παρουσιάζε

ιοσφυαλγία και πόνους στην πλάτη. Σε αυτό τον τομέα μεγάλη βαρύτητα θα πρέπει

να δώσουν και οι μαθητές διότι ουκ ολίγοι είναι αυτοί που με την τσάντα

καλύπτουν μία μεγάλη απόσταση για να φτάσουν στο σχολείο τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

http://projectaristoteleiocollege.weebly.com/uploads/1/1/9/0/11905755/moda_ugeia_full_

paper.pdf [Πανοζάχου Ζωή1, Σιδέρη Βασιλική1, Σκρέκα Ευαγγελία1, Τουμανίδης Σάββας1,

Τσιπούρας Άγγελος11Γενικό Λύκειο Αριστοτελείου Κολλεγίου Θεσσαλονίκης] εργασια: Οι

επιπτώσεις των προτύπων της μόδας στη σωματική και ψυχική υγεία των νέων.

http://www.medlook.net/article.asp?item_id=1771ΠΣΠΑΠ, Προβλήματα στα πόδια

από τα παπούτσια,

http://projectaristoteleiocollege.weebly.com/uploads/1/1/9/0/11905755/moda_

ugeia_full_paper.pdf

projectaristoteleiocollege.weebly.com

Ημερομηνία πρόσβασης: 10/1/2013

Ώρα πρόσβασης: 7:35 μ.μ

Τόπος έκδοσης: Πάτρα

ΘΕΜΑ ΟΜΑΔΑΣ:Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΠΩΣ Η ΜΟΔΑ ΗΘΕΛΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ

ΤΟΥ 20ου

ΑΙΩΝΑ;

ΤΙΤΛΟΣ: Η ΜΟΔΑ ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ

Κοιτάζοντας πίσω, και παρακολουθώντας τις τάσεις της µόδας τα τελευταία 100 χρόνια δεν

µπορείς παρά να θαυµάσεις τις δραστικές αλλαγές που έχουν επέλθει, συχνά σε απόλυτη

αρµονία µε τις κοινωνικές αλλαγές κάθε εποχής. Η απελευθέρωση των γυναικών, για

παράδειγµα, µπορεί να µετρηθεί οπτικά µέσα από την εξέλιξη από τους ασφυκτικούς

κορσέδες στα χαλαρά ζέρσεϊ υφάσµατα και τα µπικίνι. Ένα χρονοδιάγραµµα του

περασµένου αιώνα δείχνει πως οι καιροί έχουν αλλάξει και µαζί µ’ αυτούς η µόδα και η

αίσθησή µας περί

ωραίου.

∆εκαετία 1900

Οι γυναίκες είναι

κρυµµένες κάτω από

ατελείωτα στρώµατα

ρούχων που

περιλαµβάνουν

µεσοφόρια, κορσέδες,

κασκόλ, καπέλα και

γάντια. Οι γιατροί

συµβουλεύουν τις

γυναίκες να µην φορούν

κορσέδες γιατί ήταν τόσο

περιοριστικοί σε σηµείο

να βλάπτουν την υγεία

των γυναικών που τους

φορούσε. Οι γυναίκες

όµως επέµεναν να τους

φορούν βάζοντας την

οµορφιά πάνω από την

υγεία.

Η µόδα στα zero's του προηγούµενου αιώνα εµπνέει µέχρι τώρα.

Οι περασµένες δεκαετίες χαρακτηρίζουν το style πολλών γυναικών σε βαθµό απόλυτο. Κάθε

θηλυκό ανατρέχει σε κάποια από αυτές για να προσδιορίσει τις ενδυµατολογικές της

επιλογές και την αισθητική της, αν και δε γνωρίζει πάντα τα ακριβή χαρακτηριστικά της

εποχής που αναφέρεται. Η αναδροµή του Queen.gr στη µόδα ξεκινά τη πρώτη δεκαετία του

20ου αιώνα, γιατί τότε άρχισαν στο Παρίσι τα πρώτα µεγάλα fashion houses να κάνουν την

εµφάνιση τους και η µόδα παίρνει µορφή βιοµηχανίας. Τα 00s του 20ου αιώνα "ντύθηκαν"

ουσιαστικά από τρία βασικά κοµµάτια: κορσέδες, ρούχα ραµµένα στα µέτρα κάθε γυναίκας

και υπερµεγέθη καπέλα.

Οι κορσέδες ήταν κατάλοιπο των περασµένων χρόνων και ουσιαστικά έδιναν στις γυναίκες

τη διάσηµη S σιλουέτα της εποχής (µεγάλο µπούστο-στενή µέση-ανοιχτή λεκάνη). Τα ρούχα,

που ήταν κυρίως maxi φούστες συνδυασµένες µε στενά πουκάµισα και φορέµατα µε µακριά

µανίκια, εξυπηρετούσαν επίσης την ανάγκη ανάδειξης της έντονης σιλουέτας. Βέβαια οι

υπερβολικές καµπύλες προς το τέλος της δεκαετίας αντικαταστάθηκαν από πιο επίπεδα

ρούχα. Ενώ τα καπέλα ήταν αξεσουάρ φετίχ που κατασκευάζονταν από πολλά υφάσµατα

και στολίζονταν µε υλικά όπως φτερά και υφάσµατα για να ταιριάζουν µε τα ρούχα της

στιλάτης γυναίκας της εποχής.

Πηγή: http://www.queen.gr/MODA/SChOLEIO-MODAS/item/2680-Moda-apo-to-

parelthon#ixzz2IdrVGIz8

∆ιεύθυνση ιστοσελίδας:http://fe-mail.gr/pages/posts/fashion/fashion7814.php

Ηµεροµηνία πρόσβασης: 8/1/2013

Ώρα πρόσβασης: 6:35 µ.µ

Τόπος έκδοσης: Πάτρα

ΘΕΜΑ ΟΜΑΔΑΣ:Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: ΠΩΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ Η ΜΟΔΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙ

ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗ;

ΤΙΤΛΟΣ:ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΔΑ

Γυναίκες και µόδα: µια ιστορία αγάπης και πολλών κακών επιλογών

Μια ιστορία έρωτα, µίσους, γέλιου και πολλών άπειρων κακών επιλογών. 22 Αυγούστου 2012 Αλίνα Χατζιδάκι 2 email Η επίσηµη ιστορία της µόδας µε σύγχρονους όρους γράφτηκε από δηµιουργούς όπως η Κοκό Σανέλ, ο Ιβ Σεν Λοράν, ο Μπαλµέν. Για τους κοινούς θνητούς, όµως, η ιστορία της µόδας ουδεµία σχέση έχει µε το περιεχόµενο της ντουλάπας µας, κι αν έχει, τις περισσότερες φορές είναι εν αγνοία µας, διότι αν δεν ασχολείσαι επαγγελµατικά ή αν δεν κουβαλάς το συγκεκριµένο βίτσιο από χόµπι, δεν κάθεσαι να σκεφτείς από πού εµπνεύστηκε η εκάστοτε εταιρία µαζικής παραγωγής για την κολεξιόν που σε ντύνει, απλώς χαίρεσαι που το έκανε. Αυτό σηµαίνει ότι οι περισσότερες γυναίκες αδιαφορούν για τη µόδα; Κατηγορηµατικά όχι, όπως θα υπέγραφε µε το αίµα του κάθε άνδρας που αδυνατεί να συλλάβει την αναγκαιότητα ύπαρξης πέντε διαφορετικών λέξεων για τα φαρδιά γυναικεία παντελόνια τα οποία εν προκειµένω ο ίδιος θα µπορούσε να περιγράψει µε µία, όχι και τόσο κόσµια. DEPECHE MODE Οι γυναίκες όµως είµαστε διαφορετική ιστορία. Και όχι καινούργια. Στη Μινωική Κρήτη, για παράδειγµα, οι άνδρες αρκούνταν σε ένα απλό ύφασµα γύρω από τη µέση τους ενώ οι γυναίκες πρέπει να έχασαν ένα µεγάλο κοµµάτι της νεολιθικής περιόδου ράβοντας κοστούµια τύπου Μπρόντγουεϊ. Αιώνια πιο φιλάρεσκες, είτε από κάποια γενετική φάρσα που µας καθιστά πρόθυµες να χάσουµε πολύτιµες ώρες από τη ζωή µας χαζεύοντας σκουλαρίκια είτε λόγω της τάσης των άλλων να µη µας κρίνουν µόνο για τα ψυχικά µας χαρίσµατα, ως φύλο δεν αντιµετωπίζουµε τα ρούχα σαν πρακτική

αναγκαιότητα όπως, για παράδειγµα, ένα τάπερ. Για κάποιες η µόδα είναι έκφραση, για άλλες τέχνη, εµµονή, αναγκαίο κακό ή απλά µια βιοµηχανία που στόχο έχει να µας παίρνει όσα µας αφήνει η εφορία. ∆εν είµαι ειδική για να σερβίρω σε τρεις σελίδες ολόκληρη ανάλυση για ένα φαινόµενο το οποίο πάει πίσω µερικές χιλιάδες χρόνια, ειδικά σε ένα περιοδικό που δηλωµένα αγαπάει τη µόδα ως µία από τις µικρές χαρές της ζωής και όχι ως ένα ακόµα ιστορικό δείγµα της ανθρώπινης εξέλιξης. Αλλά το πώς αντιλαµβανόµαστε τη µόδα στην καθηµερινότητά µας, αν και το κατανοώ, δεν παύει ποτέ να µε εκπλήσσει. Η παροδικότητα, για παράδειγµα, της µόδας θα µπορούσε να µας κάνει πιο συγκρατηµένες πριν υιοθετήσουµε κάποιο εξεζητηµένο κοµµάτι της για το οποίο θα µετανιώνουµε όσο ζούµε (το facebook, υπόψη, κρατάει τις φωτογραφίες για πάντα, αντίο παλιό καλό κάψιµο ντοκουµέντων που µας απεικονίζουν µε τόνους κακογουστιάς η οποία δεν σώζεται από οικιακό photoshop τύπου instagram). ∆εν εξαιρώ τον εαυτό µου διότι όταν βλέπω παλιές φωτογραφίες µου, όπου χαµογελάω όλο αυτοπεποίθηση ντυµένη α) χεβιµεταλάς κλόουν, β) κλόουν ποπ σταρ, γ) κλόουν υπάλληλος της Τζάιαντ και πάει λέγοντας, το συµπέρασµα που βγάζω αρχικά είναι πως αυτή η ιστορία ότι µας ψεκάζουν βλακογόνα πρέπει να ξεκινάει πολύ πιο παλιά απ' όσο νοµίζουµε. Αλλά το νεαρό της ηλικίας είναι υπεύθυνο για πολλά λάθη, για όποιον δεν ενηλικιώθηκε σε ενυδρείο τα στιλιστικά δεν είναι τα χειρότερα. Αδυνατώ όµως να καταλάβω ακριβώς τι συµβαίνει στο εσωτερικό του κεφαλιού µιας γνωστής µου µεγαλοκοπέλας, η οποία διακοσµεί το εξωτερικό του µε ένα κοντό, ασύµµετρο χτένισµα µε τεράστια κολλητή φράντζα που θα έκανε κάθε γάτα µε υγιή ένστικτα να της ορµήξει στο σβέρκο παλεύοντας για το γεύµα της ηµέρας. Τα περί ορέξεως είναι γνωστά, η πρωτοπορία όµως στη µόδα δεν είναι µονόδροµος όταν στέλνει την αισθητική περίπατο. Και η αισθητική, νυν και αεί και εις τους αιώνες των αιώνων, άσχετα µε ό,τι νοµίζουµε πως φαίνεται, υπακούει σε ορισµένους κανόνες που είναι φιλικοί στο µάτι. Ως εκ τούτου, ένα α λα γκαρσόν κούρεµα σε ένα κεφάλι µε τρία στρέµµατα µάγουλα δεν εκφράζει απαραίτητα την αισθητική της φέρουσας αλλά την επιθυµία της για το ποια θα ήθελε να είναι. ΤA POYXA ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑΣ Η µόδα, άλλωστε, σε µεγάλο βαθµό λειτουργεί ως δηλωτικό ταυτότητας και δεν χρειάζεται να ανατρέξουµε σε γραφικά παραδείγµατα εφηβικής ανοησίας για να το καταλάβουµε, είναι σαφές και στην ενήλικη ζωή ότι η διανοούµενη φιλόλογος και η κοσµική σύζυγος θα προτιµούσαν να κυκλοφορήσουν τυλιγµένες µε την κουρτίνα του µπάνιου παρά να φορέσει η µία τα ρούχα της άλλης. Η κωµωδία αφορά τις περιπτώσεις όπου τα ρούχα χρησιµοποιούνται ως µαγικός καθρέφτης για να µας κάνουν αυτό που δεν είµαστε. ∆εδοµένου ότι κοντεύω τα 40, αν φορέσω µια φόρµα που γράφει στα οπίσθια οτιδήποτε άλλο εκτός του αριθµού επικοινωνίας µε κάποιο επαγγελµατία ψυχικής υγείας ή την επιγραφή «κλοτσήστε εδώ», οµολογώ στο Σύµπαν ότι θα ήθελα να είµαι ή, ακόµα χειρότερα, νοµίζω ότι είµαι 18 και, επιπλέον, έχω την απαίτηση από τους άλλους να συµµεριστούν την παράνοιά µου. Μια υπέρβαρη γυναίκα που φοράει αυτοκόλλητα µπλουζάκια δηλώνει εµµέσως ότι θα ήθελε να είναι, για να το θέσω κοµψά, αλλιώς. Μια µισθοσυντήρητη υπάλληλος που ξοδεύει το εφάπαξ του πατέρα της για ένα ζευγάρι παπούτσια λέει σε όποιον ενδιαφέρεται να το προσέξει ότι κατά βάθος νοµίζει ότι η Σταχτοπούτα ήταν βασισµένη σε πραγµατική ιστορία, ιδανικά στη δική της. Μια λαϊκή τραγουδίστρια που δεν µπορεί να µιλήσει αγγλικά ούτε για να σώσει τη ζωή της και νοµίζει ότι Sex Pistols είναι κάτι που πουλάνε τα sex shops, όταν φοράει ένα µπλουζάκι µε την αγγλική σηµαία θέλει να πει στο κοινό της ότι άµα χρειαστεί γίνεται και πολύ ροκ.

Ναι, µόδα είναι µια µορφή τέχνης, εφαρµοσµένης, ζωντανής, σε διαρκή κίνηση και ως τέχνη είναι σε θέση να µας κάνει να ονειρευόµαστε αλλά όταν µας δηµιουργεί παραισθήσεις κάποιος δεν κάνει τη δουλειά του σωστά. Και δεν είναι οι πωλήτριες. ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ Όµως οι γυναίκες πολλές φορές θυσιάσαµε τη λογική στο βωµό της µόδας, δίνοντας δικαίωµα σε όποιον θέλει να πιστεύει ότι φιλαρέσκεια, µαταιοδοξία και ανοησία είναι πάνω-κάτω ένα και το αυτό. Από τα παραµορφωµένα πόδια των γυναικών της Κίνας κάποτε, όπου για πολύ καιρό ήταν φοβερό πλεονέκτηµα να φοράς το ίδιο νούµερο παπούτσι µε ένα παιδί 6 ετών, µέχρι τους κορσέδες που θα έκαναν ένα σηµερινό ορθοπεδικό να φλερτάρει µε την αποπληξία ή τα κρινολίνα που πρέπει να ήταν πολύ πρακτικά γι' αυτήν που τα φορούσε σε περίπτωση που θα έπρεπε, π.χ., να τρέξει για να µην την πατήσει µια άµαξα, η ιστορία είναι γεµάτη από παραδείγµατα µε τις ακρότητες που µπορούµε να δεχτούµε ως παράγοντες κοµψότητας. Και σήµερα συνεχίζουµε ακάθεκτες, όποιος διαφωνεί µπορεί να ρίξει µια µατιά στα τακούνια των τελευταίων ετών και θα καταλάβει. Κανείς δεν έχει αντίρρηση ότι τα designer πέδιλα και οι γόβες µε την κόκκινη σόλα είναι αριστουργήµατα τεχνικής και αισθητικής αλλά δηµιουργήθηκαν περισσότερο για να δώσουν το ρυθµό της µόδας, όχι για να φοριούνται στην καθηµερινότητα από γυναίκες που έχουν τη συνήθεια να περπατούν κατά τη διάρκεια της µέρας. Μπορεί τα δεκαπεντάποντα να κάνουν τα πόδια να φαίνονται µακρύτερα αλλά, δυστυχώς, το ανθρώπινο πέλµα δεν είναι φτιαγµένο για να πετάει, οπότε εκδικείται για την κακοποίηση ανταποδίδοντας µε πόνο που σε κάνει να θέλεις να το κόψεις και να το ταΐσεις στα ψάρια. Ο παραλογισµός της υπόθεσης υπογραµµίζεται από το γεγονός ότι πολλές από εκείνες που, µπερδεύοντας την τάση µε εντολή, φορούν τα υπερ-τακούνια από το πρωί ορκίζονται ταυτόχρονα στο τάγµα του relaxed elegance, το οποίο προφανώς δεν ισχύει για το µετατάρσιό τους. ΕΡΙΞΑ ΕΝΑΝ ΑΠΛΟ ΚΟΡΣΕ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑ Αλλά τα ρούχα µας δεν ήταν ποτέ µόνο χρηστικά, γιατί να γίνουν τώρα; ∆εν θέλει πολλή προσπάθεια για να αντιληφθούµε ότι η µόδα και το στιλ που επιλέγει καθεµία δεν έχουν να κάνουν µε στεγνά εµφανισιακά κριτήρια. Τις περισσότερες φορές που έχω τις µαύρες µου ντύνοµαι και βάφοµαι σαν να µην υπάρχει αύριο, για να µην έχω έναν επιπλέον λόγο να σιχτιρίζω όταν κοιτάζοµαι στον καθρέφτη, ενώ τις υπόλοιπες µέρες κυκλοφορώ µε φόρµες που έχουν δει µαζί µου την αλλαγή του αιώνα. Τα ρούχα δεν αντικαθιστούν την ψυχανάλυση αλλά είναι µια καλή ένδειξη για το πώς νιώθουµε µε τον εαυτό µας. Η σχέση µας µε τη µόδα είναι πιο βαθιά από τις κολεξιόν της κάθε σεζόν. Το ότι την ερµηνεύουµε όπως µας βολεύει είναι κατά βάση θεµιτό -η ζωή θα ήταν πολύ βαρετή χωρίς αυτήν και η οµοιοµορφία, ως γνωστόν, δεν ενέπνευσε ποτέ κανένα µεγάλο δηµιουργό. Σε έναν ιδανικό κόσµο ο φανατισµός που δείχνουν µερικές από εµάς σε κάποιες loud τάσεις για να δηλώσουν, φαντάζοµαι, διαφορετικότητα δεν θα πλήγωνε τα µάτια µας και καµιά 30άρα Αθηναία δεν θα ένιωθε την ανάγκη να κυκλοφορεί ντυµένη σαν τη φτηνή αποµίµηση της Lady Gaga ή θα υπήρχε σχολή που θα δίδασκε ότι το vintage είναι στοιχείο της σύγχρονης εµφάνισης και όχι αποκριάτικη στολή για όλο το χρόνο. Η οικειότητα που νιώθουµε µε τη µόδα είναι δεδοµένη, ακόµα κι αν η πολλή οικειότητα δηµιουργεί παρεξηγήσεις -πόσο µεγάλες φαίνεται και από τις πάµπολλες fashion bloggers που διαθέτουµε, οι οποίες αγαπούν για ευνόητους λόγους τα '50s που συγχωρούν τον ιθαγενή σωµατότυπο και δεν έχουν απαραίτητα και την ανάλογη αίσθηση αλλά γράφουν µε περισσότερη βεβαιότητα για το γούστο τους και από την Νταϊάν Βρίλαντ. Ναι, σε όποια οµάδα κι αν παίζουµε, φανατικές ή όχι, καλοί

παίκτες ή παλτά, η µόδα είναι το δικό µας γήπεδο. Και ο λόγος που θα χρειαστούµε καινούργιο τζιν, που µοιάζει µ' εκείνο που είχαµε πρόπερσι αλλά µε πιο ανοιχτό µπατζάκι, για να το αντικαταστήσουµε του χρόνου µε ένα ίδιο αλλά µε διαφορετικό µήκος και λίγο αργότερα µε ένα παρόµοιο µε αυτό που έχουµε τώρα αλλά όχι ακριβώς, θα παραµείνει στον αιώνα τον άπαντα η ανδρική εκδοχή του γρίφου του οφσάιντ.

Διεύθυνση ιστοσελίδας:http://www.marieclaire.com/

Χρόνος έκδοσης: 8:35 μ.μ

Ημερομηνία πρόσβασης: 12/12/12

Τόπος έκδοσης: Πάτρα

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Καταλήγοντας συνάγεται αβίαστα το

συμπέρασμα, πως η θέση της γυναίκας είναι πολύπλευρη στη

σύγχρονη κοινωνία. Η μόδα απαιτεί όλο και περισσότερο από

αυτή επεμβαίνοντας ολοκληρωτικά στη ζωή της. Συγκεκριμένα

παίρνει πολλές μορφές, όπως η μόδα απαιτεί από τη γυναίκα

να είναι αδύνατη σε βαθμό να παθαίνει νευρική ανορεξία.

Αυτό συμβαίνει εξαιτίας των εξωφρενικά αδύνατων προτύπων

που προωθούνται στις επιδείξεις. Επιπροσθέτως διαπιστώθηκε

πως συχνά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις

διαφημιστικές εταιρίες. Πολλές γυναίκες δεν νιώθουν ωραία

με τον εαυτό τους, νομίζοντας πως δεν φαίνονται όμορφες

προς τον κόσμο με αποτέλεσμα να μειώνεται η

αυτοπεποίθησή τους και να τραυματίζουν ψυχικά τον εαυτό

τους. Επιπλέον οι παλαιότερες δεκαετίες χαρακτηρίζουν το

στυλ των γυναικών σε βαθύ απόλυτο, ώστε τα βασικότερα

κομμάτια που φορέθηκαν να είναι οι κορσέδες, τα μεγάλα

καπέλα και τα ρούχα να είναι ραμμένα στο σωματότυπο κάθε

γυναίκας. Τέλος η γυναίκα πρέπει να έχει μια ευπαρουσίαστη

εικόνα και να την αναδεικνύει μέσω της διαφήμισης.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:ΠΡΟΛΟΓΟΣ- ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ; (ΦΙΛΙΠΠΑ

ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2:ΠΩΣ ΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ

ΓΥΝΑΙΚΑ?(ΒΟΥΛΑ ΦΡΑΝΤΖΗ)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ; (ΦΕΝΙΑ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4:ΠΩΣ Η ΜΟΔΑ ΗΘΕΛΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΙΣ

ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 20ου

ΑΙΩΝΑ; (ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΓΑΛΙΑ)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: ΠΩΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ Η ΜΟΔΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗ

ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗ; (ΚΑΛΥΨΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ)