Upload
vuongnga
View
221
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Helena Modrzejewska urodziła się
2 października 1840 w Krakowie.
Była jedną z największych polskich
aktorek. Aktorka miała dwóch
braci, którzy poszli w jej ślady i
również zostali aktorami.
Swoje życie chciała związać z
teatrem. Na początku grała w
małych miejscowościach,
nieoddalonych zbytnio od Krakowa.
Jednakże w niedługim
czasie szczęście miało
uśmiechnąć się do
Modrzejewskiej. W roku
1862 otrzymała rolę
Skierki w „Balladynie” i
odegrała ją na deskach
lwowskiego teatru.
Od roku 1865 można
mówić o wzroście
popularności Heleny
Modrzejewskiej. W roku
1868 artystka poślubiła
Karola Chłapowskiego.
Ślub odbył się w Krakowie.
Aktorka stała się prawdziwą
gwiazdą polskiego teatru. Pragnęła
jednak czegoś więcej. Podjęła
decyzję o opuszczeniu Polski.
Zamiary swe zrealizowała w roku
1876, kiedy to ze swoją rodziną
wyjechała do Kalifornii.
Próbowała swoich sił przed
amerykańską widownią w
California Theatre. Stała się jedną
z największych propagatorek
twórczości Szekspira.
Jej stosunki z krajem znacznie się
ochłodziły. Przyczyną tego stanu rzeczy
był fakt, iż Modrzejewska nieprzychylnie
wypowiedziała się na temat zaborców w
jednym z publicznych wystąpień.
Konsekwencją tego był zakaz wkraczania
na terytorium zajęte przez zaborcę
rosyjskiego. Udało się jednak aktorce
przyjechać do Polski na kilka miesięcy. Jej
wizyta trwała od 31 października 1902
do 28 kwietnia 1903 roku. Modrzejewska
występowała na deskach teatrów we
Lwowie, Poznaniu i w rodzinnym
Krakowie.
Swoją karierę zakończyła w 1907 roku. Odegrała około 260 ról.
Zmarła 8 kwietnia 1909 roku w Newport Beach.
Nina Andrycz przyszła na świat 11 listopada 1915 roku. Studiowała
sztukę aktorską w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w
Warszawie. Dyplom otrzymała w 1934 roku, a już rok później dostała
angaż w Teatrze Polskim, gdzie gra do dziś. Jedyną przerwą, w której
zawód aktorki zamieniła na bardziej prozaiczny (była kelnerką) to lata
drugiej wojny światowej.
Na deskach teatru Nina Andrycz
zadebiutowała rolą Glorii w sztuce
„Nigdy nie można przewidzieć” z
1934 roku. Generalnie aktorka ta
zazwyczaj dostawała role wielkich
dam, królowych i postaci liczących
się w sztuce.
W 1958 miał miejsce debiut w
teatrze telewizji. Tu także
dostawała znaczące role, jak
choćby Małgorzaty Gautier w
„Damie Kameliowej.
Debiut filmowy miał miejsce w
1939 roku. Film „Uwaga, szpieg”, w
którym grała jedną z ról, nie został
jednak ukończony ze względu na
wybuch wojny. Na ekranie pojawia
się jednak sporadycznie, o wiele
rzadziej niż na deskach teatru.
Przez te wszystkie lata w swojej
długiej karierze Nina Andrycz
odebrała wiele nagród i odznaczeń
ze względu na jej wkład w życie
kulturalne Warszawy i nie tylko.
Uhonorowana została :
•Złotym Krzyżem Zasługi,
•Nagrodą Przewodniczącego Komitetu ds.
Radia i Telewizji
•Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki -I
stopnia za wybitne osiągnięcia aktorskie
•odznaczeniem „Zasłużony dla Kultury
Narodowej”
•Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy
•Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze
Gloria Artis”.
Krystyna Janda to wybitna polska aktorka filmowa i teatralna, reżyserka.
Urodziła się 19 grudnia 1952 roku w Starachowicach. Studiowała w
warszawskiej PWST. Jeszcze w czasie studiów zadebiutowała w Teatrze
TV, rolą Maszy w „Trzech siostrach” Czechowa .Debiutem filmowym Jandy
była zachwycająco dojrzała, niezapomniana kreacja Agnieszki w
„Człowieku z marmuru” Andrzeja Wajdy .
Jej dorobek obejmuje kilkadziesiąt ról
filmowych i tyleż samo teatralnych, z
których wiele na trwałe zapisało się w
historii teatru oraz kina polskiego, ale i
światowego. Jest laureatką wielu
prestiżowych nagród. Sukcesy,
popularność, uwielbienie zarówno
krytyków, jak i publiczności,
zawdzięcza przede wszystkim silnej,
charyzmatycznej osobowości
pozostawiającej piętno na każdej granej
przez siebie postaci. Współpracowała z
najlepszymi, sama była najlepsza.
Pojawiała się w serialach lub
miniserialach TV, m.in. w „Rodzinie
Połanieckich .Od samego początku
kariery nieprzerwanie występuje w
Teatrze TV, gdzie stworzyła wiele
znaczących kreacji. Janda dała się
też poznać jako aktorka śpiewająca.
Nagrała kilka płyt z piosenkami, ale
też z recytacjami i nagraniami
książek. Jest autorką czterech
książek. Była dwukrotnie zamężna.
2011 :wystąpiła w filmie "Sponsoring".
2009: rola głównej bohaterki w filmie
Wajdy "Tatarak", zawierającym
elementy autobiografii Krystyny Jandy
2005: rola niewidomej pisarki, Jadwigi
Stańczakowej w filmie Andrzeja
Barańskiego „Parę osób, mały czas”,
Złote Lwy Gdańskie, utworzenie
Teatru Polonia
Filmografia:
2004 :scenariusz i reżyseria serialu TV „Męskie-żeńskie” z córką, Marią Seweryn w
jednej z ról, założyła Fundację Na Rzecz Kultury
2002: została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
1996 :specjalna Złotą Kaczkę dla
najlepszej aktorki w historii
polskiego kina.
1995: rola pani adwokat w filmie
Macieja Ślesickiego „Tato”
debiut w reżyserii filmowej –
adaptacja powieści Anki
Kowalskiej „Pestka”, nagroda na
FPFF w Gdyni za debiut
reżyserski
1993: debiut w roli
reżyserki teatralnej
spektaklu muzycznego „Na
szkle malowane”
1991 : Krzyż Kawalerii
Republiki Francuskiej za
zasługi dla kultury
francuskiej oraz nagrodę
telewidzów - Wiktora.
1990: występ u boku Piotra Machalicy w spektaklu „Dwoje na
huśtawce” w reżyserii Wajdy, Złota Palma w Cannes i Złote Lwy
Gdańskie za rolę w „Przesłuchaniu”
1989 :Nagroda I stopnia przyznawana
przez Ministra Kultury i Sztuki,
wcielenie się w postać Heleny
Modrzejewskiej w miniserialu TV
„Modrzejewska”
1987 :zakończenie pracy w Teatrze
Ateneum
1986: udział w niemieckim filmie
„Laputa”, nagroda aktorska na
festiwalu w Montréalu
1982: rola Antoniny Dziwisz w
głośnym „Przesłuchaniu” Ryszarda
Bugajskiego (premiera w 1989 roku)
1981 :udział w nagrodzonym
Złotą Palmą w Cannes „Człowieku
z żelaza” Wajdy
1976 :debiut na deskach
teatralnych w roli Anieli w
„Ślubach panieńskich”
Ilona Ostrowska - (ur. 25 maja 1974) - polska aktorka filmowa i teatralna .
W 1998 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną we Wrocławiu.
Pracowała we wrocławskim w Teatrze Polskim i Teatrze K2. Od 2002 roku jest
aktorką Teatru Współczesnego w Warszawie. W 2004 roku wyszła za mąż za
aktora i reżysera Jacka Borcucha. W 2006 roku urodziła córeczkę Miłosławę.
Popularność przyniosła jej rola Lucy, Amerykanki polskiego pochodzenia w serialu
Ranczo .
Filmografia:
1998: Życie jak poker,
2000: M jak miłość, Sezon na leszcza
2001: Głośniej od bomb,
2002: Dzień świra, scena w pociągu
2003: Marcinelle, Na Wspólnej,
2004: Tulipany, Długi weekend,
2006-2013: Ranczo,
2007: Ranczo Wilkowyje,
2008: Ile waży koń trojański?
2009: Droga do raju, Naznaczony,
2010: Kołysanka
Role teatralne w Teatrze Współczesnym 2001: Imię, Bambini di Praga,
2003: Stracone zachody miłości,
2004: Nieznajoma z Sekwany, Pielęgniarki z nocnej zmiany
Role w Teatrze TV 1998: Prawiek i inne czasy,
1999: Historia PRL według Mrożka,
2001: Przemiana 1999, Siedem dalekich rejsów,