Η hip hop ως µέσο κοινωνικής και πολιτικής έκφρασης των νέων. [Πληκτρολογήστε τον υπότιτλο του εγγράφου] ΡΑΨΩ∆ΟΙ – Σαµέντ Τεπελίγια, Βασίλης Μαριόλης, Χριστίνα Νταλαγιάννη, Μαριάννα Νιαβή. 12/2/2014

2

ΡΑΨΩ∆ΟΙ – Σαµέντ Τεπελίγια, Βασίλης Μαριόλης, Χριστίνα Νταλαγιάννη, Μαριάννα Νιαβή. Ποιά είναι η γλώσσα και η µορφή των τραγουδιών της hip hop; Ποια κοινωνικά προβλήµατα και ποιες πολιτικές θέσεις εκφράζουν οι στίχοι του hip hop; ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ Οι στίχοι, οι οποίοι έχουν µεγάλη έκταση και ποσότητα, εκφράζουν κατά κανόνα καθηµερινά βιώµατα και εµπειρίες, ενώ σε τραγούδια ορισµένων καλλιτεχνών αποκτούν πολιτική προέκταση κυριότατα ανατρεπτική, ρηξικέλευθη όσο και καυστική αφού πηγή της µουσικής αυτής είναι τα γκέτο των περιθωριοποιηµένων µαύρων των Ηνωµένων Πολιτειών ενώ δεν απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η ποιητική πνοή από ορισµένους καλλιτέχνες και συγκροτήµατα . GANGSTA RAP To Gangsta rap διαφέρει από την υπόλοιπη rap καθώς χρησιµοποιεί εικόνες της αστικής ζωής. Το είδος της µουσικής αυτής µας βοηθάει να καταλάβουµε τα περισσότερα κοινωνικά προβλήµατα που εκφράζει το hip hop. Αυτά είναι τέσσερα χαρακτηριστικά: η βία, τα ναρκωτικά, ο υλισµός και η σεξουαλικής φύσης ακολασία. Έχοντας ως παράδειγµα τον 2 PAC o οποίος ήταν ένας αµερικανός ράπερ που ανήκε στην gangsta rap και πέθανε εξαιτίας των πολλών εχθρών που είχε. Μετά από αυτήν την ερευνά καταλήγουµε σε ένα εµφανές συµπέρασµα. Το hip hop στις µέρες µας είναι φανερά πολιτικοποιηµένο και φυσικά κοινωνικοποιηµένο. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ Το µεγαλύτερο κοµµάτι του ελληνικού hip hop που εκφράζεται κυρίως εκτός δισκογραφίας και κάθε άλλου επίσηµου χώρου υποδοχής χαρακτηρίζεται χρόνια τώρα από δύο κυρίαρχες τάσεις : τον αντεξουσιαστικό, αντιφασιστικό, αναγγελτικό, «εξωκοινοβουλευτικό» λόγο και τα εθνικιστικά, πατριδοκάπηλα εµπρηστικά µηνύµατα. . Αντιτίθενται στις πολιτικές πεποιθήσεις και µέσα από τους στίχους τους θέλουν να περάσουν µηνύµατα ισότητας και να καυτηριάσουν το γεγονός ότι γίνονται διακρίσεις φυλετικές, διακρίσεις στις σεξουαλικές

3

προτιµήσεις κλπ.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Μέσα από τη hip hop εκφράζονται πολλά κοινωνικά προβλήµατα που απασχολούν όλες τις κοινωνικές οµάδες και κυρίως τους νέους. Μπορούµε να θεωρήσουµε ότι ένα µεγάλο κοµµάτι της hip hop και rap ανήκει στους νέγρους. Οι νέγροι πολλές φορές ξεσπούν µε τους στίχους τους και κατηγορούν το ρατσισµό, τις προκαταλήψεις και την ξενοφοβία που κυριεύει τον κόσµο µας. Οι νέγροι χρησιµοποιούν αυτό το είδος µουσικής για να εκφράσουν την αγανάκτηση και την αντίδραση τους στο ρατσισµό και την περιθωριοποίηση που βιώνουν καθηµερινά, από στενόµυαλους και προκατειληµµένους ανθρώπους. Όσον αφορά την κοινωνία το hip hop µας µιλάει για την αλήθεια και για ένα κοινό σηµερινό πρόβληµα που έχει ένα µεγάλο ποσοστό στον πλανήτη την φτώχεια. Για πολλά χρόνια η hip hop µουσική ήταν συνδεδεµένη µε τις βωµολοχίες και τη χρήση ουσιών χωρίς να γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό ο κοινωνικός χαρακτήρας του συγκεκριµένου είδους µουσικής.

ΓΛΩΣΣΑ Η γλώσσα του hip hop συνδέεται µε την γλώσσα του δρόµου, γι’ αυτό και είναι γνωστή µε τα ονόµατα black English και Ebonics. Στην Αµερική τα διάφορα φύλα δηµιούργησαν διάφορες εκδοχές της αγγλικής γλώσσας και όταν αυτές απορρίφτηκαν τότε οι µαύροι κυρίως υιοθέτησαν την εκδοχή τους και δηµιούργησαν το hip hop βασιζόµενοι σε αυτήν ώστε να µην εξαφανιστεί. Η γλώσσα του είναι επίσης πολύ επηρεασµένη από τη γλώσσα που χρησιµοποιούνταν από παλιά στις φυλακές, όπως οι εκφράσεις ή οι λέξεις που προφέρονταν µε βαρύ τρόπο λόγο της κούρασης ή κόβονταν για να δείξουν οι φυλακισµένοι ότι έχουν το δικό τους τρόπο να µιλάνε και ότι δεν µπορεί κανείς να τους βάλει όρια σε αυτό και ουσιαστικά το είχαν σαν ένα τρόπο επανάστασης. Η hip hop πρόκειται για είδος µουσικής που δίνει έµφαση στους στίχους (ρίµες) και στο περιεχόµενο αυτών και η µουσική συνήθως είναι συνοδευτική και δευτερεύουσας µέριµνας. Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην καθηµερινή έκφραση αλλά επεξεργασµένοι στις παραγωγές, δεν

4

τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται µε ιδιαίτερο, ρυθµικό, τρόπο ενώ η µουσική δανείζεται στοιχεία από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα ποικίλα µουσικά ρεύµατα. Οι στίχοι, οι οποίοι έχουν µεγάλη έκταση και ποσότητα, εκφράζουν κατά κανόνα καθηµερινά βιώµατα και εµπειρίες, ενώ σε τραγούδια ορισµένων καλλιτεχνών αποκτούν πολιτική προέκταση κυριότατα ανατρεπτική, ρηξικέλευθη όσο και καυστική αφού πηγή της µουσικής αυτής είναι τα γκέτο των περιθωριοποιηµένων µαύρων των Ηνωµένων Πολιτειών ενώ δεν απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η ποιητική πνοή από ορισµένους καλλιτέχνες και συγκροτήµατα

Η hip hop στις µέρες µας έχει πολιτικοποιηθεί. Υπάρχει µία µικρή διαφορά µεταξύ του όρου πολιτικοποιηµένος και κοµµατικοποιηµένος. Και στις δύο περιπτώσεις µιλάµε για πολιτικοποιηµένο hip hop, που εκφράζει στιχουργικά κάποιες απόψεις και τις µεταδίδει στο κοινό. Ένα παράδειγµα είναι οι Active Member που έχουν δώσει συναυλίες στα πλαίσια φεστιβάλ κοµµάτων, αυτό δεν σηµαίνει όµως ότι λειτουργούν ως όργανο των κοµµάτων αυτών απλώς δηλώνουν ότι είναι στα "αριστερά" και στηρίζουν κάθε πρωτοβουλία που προέρχεται από τέτοιες πολιτικές πηγές. Επίσης κατά καιρούς υπήρξαν πολλές αναφορές ότι οι txc είναι ακροδεξιοί, εθνικιστές κτλ...Αν αναλογιστούµε και το γεγονός ότι οι Active Member συµµετείχαν σε φεστιβάλ της ΚΝΕ και σε προεκλογικές καµπάνιες του ΣΥΝ καταλήγουµε στο συµπέρασµα της χώρας. Τα περισσότερα κοµµάτια που έχουν γραφτεί για την πολιτική µιλάνε για τα προβλήµατα που µας δηµιουργεί. Θέλουν να δώσουν έµφαση στην µιζέρια της σηµερινής πολιτικής αναλόγως βέβαια την οικονοµική και πολιτική αναλογία της κάθε χώρας.

Όσον αφορά την κοινωνία το hip hop µας µιλάει για την αλήθεια και για ένα κοινό σηµερινό πρόβληµα που έχει ένα µεγάλο ποσοστό στον πλανήτη, την φτώχεια.

Το Hip Hop δεν είναι ένας είδος µουσικής ή ένα είδος χορού, αλλά µία κουλτούρα που αποτελείται από 4 στοιχεία:

Ραπ (Ο στίχος)

Djing (Η µουσική)

5

Το hip hop αναπτύχθηκε σε υποβαθµισµένες περιοχές των ΗΠΑ, όπως το Μπρονξ στη Νέα Υόρκη και σε άλλες µεγάλες πόλεις όπου υπήρχε µεγάλη ανεργία και φτώχεια. Τα 4 στοιχεία δεν αναπτύχθηκαν την ίδια χρονική στιγµή αλλά σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Οι ρίζες του ανάγονται στην δεκαετία του '70, όταν άρχισαν τα πρώτα δειλά βήµατα.

MCing

Το MCing(MC= Master Of Ceremonies) άρχισε το '75-'78 όταν ένας Dj συνέδεσε το µικρόφωνο στον µίκτη του και άρχισε να λέει διάφορους στίχους, σαν σλόγκαν, για να εµψυχώσει τους B-boys. Έτσι ξεκίνησαν οι πρώτοι MC's το '79-'85. Έπαιρναν το µικρόφωνο και µιλούσαν για την προσωπική τους ζωή για διάφορα προβλήµατα της κοινωνίας καθώς και για θέµατα όπως οι σχέσεις τους, το χιούµορ και άλλα. Αυτό που έκανε διαφορετική την Ραπ και το Mcing, εν τέλει, καθώς και ολόκληρη την hip hop κουλτούρα, είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει κάποια σχολή για να χορέψεις, να τραγουδήσεις, να ζωγραφίσεις ή να παίξεις µουσική. Το έκανες επειδή το ένιωθες και για να περάσεις το δικό σου µήνυµα.

RAP

Πρόκειται για είδος που δίνει έµφαση στους στίχους (ρίµες) και στο περιεχόµενο αυτών και η µουσική συνήθως είναι συνοδευτική και δευτερεύουσας µέριµνας. Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην καθηµερινή έκφραση αλλά επεξεργασµένοι στις παραγωγές, δεν τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται µε ιδιαίτερο, ρυθµικό, τρόπο ενώ η µουσική δανείζεται στοιχεία από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα ποικίλα µουσικά ρεύµατα. Οι στίχοι, οι οποίοι έχουν µεγάλη έκταση και ποσότητα, εκφράζουν κατά κανόνα καθηµερινά βιώµατα και εµπειρίες, ενώ σε τραγούδια ορισµένων καλλιτεχνών αποκτούν πολιτική προέκταση κυριότατα ανατρεπτική, ρηξικέλευθη όσο και καυστική αφού πηγή της µουσικής αυτής είναι τα γκέτο των περιθωριοποιηµένων µαύρων των Ηνωµένων Πολιτειών ενώ δεν απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η ποιητική πνοή από ορισµένους καλλιτέχνες και συγκροτήµατα.

DJing

Το DJing δηµιουργήθηκε το 1975-1978 και χρησιµοποιήθηκε στην αρχή για να έχουν ρυθµό οι B-Boy και µετά για να λένε πάνω στο ρυθµό των µπιτ τους στίχους τους οι ράπερ. Ο πρώτος DJ που απέκτησε τεράστια

6

φήµη ήταν ο Kool Herc: µε την αποµόνωση κοµµατιών από διάφορους δίσκους και την µίξη τους δηµιούργησε τους πρώτους ήχους του Χιπ-Χοπ. Αργότερα, οι επόµενες γενιές των Hip-Hop DJs µε πολλές καινοτοµίες όπως σκράτς (scratch), µπίτ τσάγκλινγκ (beat juggling) κ.α. έφτασαν τους DJs στο σηµερινό επίπεδο. Τα πρώτα χρόνια οι DJs ήταν τα αστέρια των hip hop groups αλλά µετά το 1978 τα φώτα έκλεψαν οι MCs, ενώ οι DJs προχώρησαν στην τέχνη του τερντάµπλισµ (turntablism).

Σηµαντικές προσωπικότητες του hip hop

Ο πατέρας του hip-hop θεωρείται ο Kool Herc ενώ νονός ο Afrika Bambaataa ο οποίος είναι ένας από τους τρεις βασικούς δηµιουργούς του break-beat deejaying και είναι επίσης ο κύριος συντελεστής της διάδοσης της ραπ και της hip hop κουλτούρας σε όλο τον κόσµο. Είναι γνωστός ως "Παππούς" ή "Νονός" ή DJs Αp της Παγκόσµιας κουλτούρας του hip hop, καθώς και ως πατέρας της Electro Funk.

Beat Box

Το beat box δεν είναι φτιαγµένο για την hip hop µουσική. Χρησιµοποιήθηκε για να δίνουν µουσική-ρυθµό στους mc's για να µπορέσουν να τραγουδήσουν ή να δώσουν µια σειρά ρυθµού στους στοίχους των mc's. Το beat box είναι µουσική µε την ανάσα. Ο κάθε beatboxer άλλαζε την ανάσα του µε διαφορετικό ρυθµό και ένταση για να δηµιουργήσει έναν ρυθµό.

ΕΙΚΟΝΕΣ:

7

ΑΡΕΤΗΣ ΜΠΑΛΟΥ ΟΜΑ∆Α:

ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ HIP HOP

Το hip hop έχει χάσει την αξία του αφού η εµπορευµατοποίηση το υποβαθµίζει όλο και περισσότερο µέρα µε τη µέρα. To νόηµα των σύγχρονων τραγουδιών δεν είναι άλλο παρά η διαφήµιση και η προώθηση προϊόντων αλλά και προτύπων της πλούσιας ζωής. Σκοπό έχει να κάνει τους νεόπλουτους και τους πλούσιους εργοδότες πλουσιότερους.

Πολλοί µουσικοί, υποστήριξαν πως το hip hop είναι «νεκρό» γιατί έχει αλλάξει τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια προκειµένου να καλύψει τις ανάγκες του καταναλωτή! Ακόµη θεωρούν ότι έχει χάσει την ουσία για

8

την οποία δηµιουργήθηκε αρχικά.

Το hip hop είναι πραγµατικά µια φωνή των ανθρώπων που είναι «κάτω και έξω» από τη σύγχρονη κοινωνία. Η παγκόσµια εξάπλωση της hip-hop ως µια επανάσταση στην αγορά, είναι στην πραγµατικότητα µια παγκόσµια «έκφραση της επιθυµίας των φτωχών για την καλή ζωή», αλλά και αποκαλύπτει την πρόθεση για την εξαγορά των µαύρων µέσα από την παράδοσή τους.

Αυτή η σύνδεση µε την παράδοση, ωστόσο εστιάζει στον υλισµό και δεν αφήνει τίποτα από την κουλτούρα του hip hop για την επόµενη γενιά. Ενώ έχει θεωρηθεί ως ένα πολιτιστικό µόρφωµα που άλλαξε τη µουσική βιοµηχανία σε όλο τον κόσµο, κάποιοι πιστεύουν πως η εµπορευµατοποίηση και η µαζική παραγωγή έχουν δώσει µια πιο σκοτεινή πλευρά. Οι βιοµηχανίες βρήκαν την ευκαιρία να αυξήσουν την ζήτηση των προϊόντων τους µε την διαφήµιση και προώθηση αυτών µέσα από γνωστά και µεγάλα ονόµατα της hip hop.Συχνά αρκούσε µια απλή αναφορά στο όνοµα της εταιρίας ανάµεσα στους στίχους των τραγουδιών, αλλά αργότερα την εµφάνιση τους στα ΜΜΕ.

(Lil Romero)

Το2005, το προτεινόµενο σχέδιο από McDonalds για να πληρώσει ράπερ να διαφηµίζουν τα προϊόντα McDonalds στη µουσική τους , διέρρευσε

9

στον Τύπο. ___________________________________________________________

Όνοµα οµάδας: Μ.Ο.Τ Μέλη: Ιωάννα Τζανίµη Αγγελική Ρικανιάδη Ελένη Ξένου Αλεξάνδρα Μαζαράκη Ερευνητική εργασία (Μουσική Χιπ Χοπ) ‘ ’Η κουλτούρα του Χιπ Χοπ και η αντιµετώπισή του από τον κοινωνικό περίγυρο.’’ Γκράφιτι. Το Χιπ Χοπ Γκράφιτι είναι η αναγραφή κειµένου όπως συνθηµάτων ή η ζωγραφική σε επιφάνειες που συνήθως βρίσκονται σε δηµόσιους χώρους (π.χ. σε τοίχους). Πρωτοεµφανίστηκε την ίδια περίοδο και στα ίδια µέρη που αναπτύχθηκε το κίνηµα του Χιπ χοπ, από τον ίδιο καταπιεσµένο κόσµο. Γι' αυτό πολλοί θεωρούν ότι αποτελεί µέρος της κουλτούρας Χιπ Χοπ. -Το γκράφιτι έγινε γνωστό στη Φιλαδέλφεια το 1960 ως ένας τρόπος έκφρασης των νέων σε δηµόσιους χώρους. Μέχρι το 1970 είχε εξαπλωθεί στη Νέα Υόρκη. Μερικοί καλλιτέχνες γκράφιτι ήταν µέλη σε συµµορίες που έγραφαν τα ονόµατα των οµάδων τους σε τοίχους και παγκάκια. -Ο στόχος των γκράφιτι ,ανεξάρτητα από τα σχέδια, ήταν να τα δει ο κόσµος για αυτό και χρησιµοποιούσαν έντονα χρώµατα. Θεωρούνταν τέχνη από τους ανθρώπους που τα έκαναν αλλά άλλοι δεν τα έκριναν έτσι(π.χ οι πλούσιοι τα θεωρούσαν σύµβολο φθοράς της πόλης). -Ο Βαγγέλης Χούρσογλου θεωρείται από τους πρωτοπόρους στην Ελλάδα στον χώρο του γκράφιτι, καθώς ζωγράφιζε από 11 χρονών. Το Carpe Diem είναι ίσως η σηµαντικότερη προσπάθεια στην Ελλάδα για προβολή, ενηµέρωση και συνέχιση του γκράφιτι κινήµατος. -Για να είναι κάποιος ενεργός πρέπει να βάφει 1-2 φορές τη βδοµάδα. Πρέπει να κάνει παράνοµο, κανένα νόµιµο. Τα νόµιµα είναι 10% όταν τους καλούν. Πολλοί έχουν ταλέντο και συνηθίζουν να το βλέπουν επαγγελµατικά.

10

-Τα µεγαλύτερα γκράφιτι απεικονίζονται σε βαγόνια του µετρό που κυκλοφορούσαν στη Νέα Υόρκη. Οι καλλιτέχνες δεν ζωγράφιζαν µονο σε τρένα* και µετρό αλλα σε ό,τι κινούνταν. -Μερικά από τα είδη γκράφιτι που παρουσιάζονται σήµερα είναι: · Σε εξωτερικούς τοίχους (συνήθως σε τοίχους στους δρόµους). Όταν γίνονται σε ένα προσωπικό χώρο που το βλέπουν ελάχιστοι, δεν θεωρείται γκραφίτι. · Συνθήµατα · Ζωγραφική (φαινόµενο προερχόµενο από την Αµερική – ΗΠΑ) · ∆ιαµαρτυρία (για παράδειγµα στην Βόρεια Ιρλανδία, µε τα murals που απαθανατίζουν νεκρούς και θέµατα από τις συγκρούσεις µε τους Βρετανούς) · Σε εσωτερικούς τοίχους και επιφάνειες (συνήθως µικρού µεγέθους), π.χ. τουαλέτες, σκοπιές, θρανία · Αυτοσχέδια ποιήµατα Ενδυµασία Συνήθιζαν να φοράνε φαρδιά παντελόνια µε πολλές τσέπες έτσι ώστε να κουβαλάνε τα spray εκείνοι που έκαναν graffiti ενώ οι mc’s µικρόφωνα. Τα ρούχα τους δεν ήταν µάρκες ούτε ακριβά, για το λόγο ότι πολλοί δεν είχαν την οικονοµική άνεση αλλά και γιατί εάν φορούσαν µάρκες δεν θα εκπροσωπούσαν τον δρόµο ούτε την φτώχεια που βίωναν σε αυτόν. Επίσης φορούσαν χοντρές αλυσίδες στο λαιµό για να συµβολίζουν την σκλαβιά και καπέλο προκειµένου να δείξουν τον θρόνο του βασιλιά. Η επιλογή των παπουτσιών ήταν ελεύθερη. Στις µέρες µας δεν παρουσιάζονται µεγάλες διαφορές. Πλέον τα spray τα βάζουν σε τσάντες που κουβαλούν στην πλάτη τους. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι είναι εµπορικοί και το µόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βγάλουν χρήµατα µέσα από το hip hop και για • αυτό φοράνε και ακριβά ρούχα.

Χορός O Xορός hip hop παραµένει µέχρι και σήµερα θέµα αµφισβήτησης για µία µεγάλη µερίδα του πληθυσµού λόγω του αµφιλεγόµενου χαρακτήρα του, αφού ως χορός, το hip hop δεν προϋπήρχε.

11

•

Ένα από τα πιο παρεξηγηµένα είδη χορού είναι το Break Dance. Εντυπωσιακός αλλά σίγουρα διαφορετικός από τους άλλους χορός, χαρίζει πάντα στους τυχερούς που παρακολουθούν. Η εκπαίδευση στα διάφορα στυλ του hip-hop, ιδιαίτερα σε προχωρηµένο επίπεδο, είναι απαιτητική. Το λεξικό του χορού είναι ένα χρήσιµο εργαλείο, για όσους ασχολούνται µε αυτό είδος χορού.

Οι χορευτές breakdance είναι άτοµα αφοσιωµένα στο hip hop, που

αφιερώνουν το µεγαλύτερο µέρος της ηµέρας τους στην εξάσκηση και στις «µάχες» µε άλλες οµάδες breakdance ή µε άλλους breakers.

Η µουσική hip hop είναι ένα φεστιβάλ διαφορετικότητας. Κανένας σπουδαίος MC δεν θυµίζει κάποιον άλλο, ακριβώς επειδή η µουσική και το στιλ τους επηρεάζονται από διαφορετικά περιβάλλοντα και συνήθειες.

Φανς του Χιπ Χοπ

Σε κάθε σκηνή υπάρχει ένα στοιχείο,όπως και σε κάθε µουσική ή πολιτιστική κουλτούρα το

οποίο θα µπορούσε να χαρακτηριστεί ως θεµέλιο.Είναι οι απλοί ακροατές,οι οπαδοί,οι φανς.Είναι αυτοί που αποδέχονται τα δηµιουργήµατα κάθε καλλιτέχνη και µουσικού σχήµατος.Ο οπαδός ηταν πάντοτε το θεµέλιο της σκηνής και αυτός που έβγαζε τα πράγµατα από τη ροή τους. Οι φανς-οπαδοί σε κάθε µουσική σκηνή είναι ο λόγος ύπαρξής της. -Το Χιπ Χοπ ουσιαστικά φτιάχτηκε στον δρόµο από τους οπαδούς του.Για να θεωρηθεί κάποιος ότι είναι µέσα στη Χιπ Χοπ κουλτούρα πρέπει να ασχολείται άµεσα µε το Χιπ Χοπ,αν όχι απαραίτητα µε τη µουσική τότε µε το γκράφιτι ή το breakdance. -Η σχέση των Χιπ Χοπ φανς µε την αγαπηµένη τους µουσική και τα συγκροτήµατα που την εκφράζουν δεν είναι

12

απλώς εµπορική.Είναι µια σχέση ζωτικής σηµασίας,καθώς οι φανς αποτελούν αναπόσπαστο κοµµάτι του Χιπ Χοπ κατευθύνοντας τα συγκροτήµατα και τη σκηνή.Ειδικά στο Χιπ Χοπ υπάρχουν οπαδοί και φανς που βιώνουν τη κουλτούρα τους στον δρόµο, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα όπου τα εµπορικά µεγέθη είναι χαµηλά. -Στην Ελλάδα το Χιπ Χοπ δεν πέρασε ποτέ στο ευρύ κοινό.Έµεινε στα χέρια αυτών που το ξεκίνησαν και στους νεότερους οπαδούς που το διδάχτηκαν µέσα από αυτούς(τους καλλιτέχνες). -Οι καλλιτένχες δεν τους χαρακτηρίζουν οπαδούς αλλά φίλους που τους στηρίζουν είτε αγοράζοντας δίσκους είτε πηγαίνοντας σε συναυλίες.Μέσα από συναυλίες απέκτησαν ένα πολύ µεγάλο και φανατισµένο πυρήνα οπαδών που τους βοηθούν να φτάσουν στην πολύ µεγάλη εµπορική τους επιτυχία. ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΤΗΣ ΗΙP HOP ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ

Σε άτοµα ηλικίας 12-25 ετών η hip-hop έχει µεγάλη απήχηση αφού πρόκειται για ένα νέο είδος µουσικής που πάει κόντρα στο κατεστηµένο και που είναι έντονο χαρακτηριστικό της νεολαίας. Επιπλέον εκφράζει την σκέψη των νέων, δηλαδή την τάση τους να κοντράρουν οτιδήποτε εκφράζεται από άτοµα µεγαλύτερης ηλικίας. Εποµένως είναι για αυτούς τρόπος έκφρασης καθώς και τρόπος ζωής αφού µέσα από τους στοίχους τους εκφράζουν ανοιχτά την γνώµη και τα συναισθήµατα τους. -Αντίθετα τα άτοµα µεγαλύτερης ηλικίας δεν την προτιµούν και συχνά ως ένα βαθµό την απεχθάνονται αφού έχουν µεγαλώσει µε διαφορετικά ερεθίσµατα και είδη µουσικής. Επιπλέον τη θεωρούν προκλητική και κακή επιρροή για τους οπαδούς της.

οποίο θα µπορούσε να χαρακτηριστεί ως θεµέλιο. Είναι οι απλοί ακροατές, οι οπαδοί, οι φανς. Είναι αυτοί που αποδέχονται τα δηµιουργήµατα κάθε καλλιτέχνη και µουσικού σχήµατος. Ο οπαδός ήταν πάντοτε το θεµέλιο της σκηνής και αυτός

13

που έβγαζε τα πράγµατα από τη ροή τους. Οι φανς-οπαδοί σε κάθε µουσική σκηνή είναι ο λόγος ύπαρξής της. -Το Χιπ Χοπ ουσιαστικά φτιάχτηκε στον δρόµο από τους οπαδούς του. Για να θεωρηθεί κάποιος ότι είναι µέσα στη Χιπ Χοπ κουλτούρα πρέπει να ασχολείται άµεσα µε το Χιπ Χοπ,αν όχι απαραίτητα µε τη µουσική τότε µε το γκράφιτι ή το breakdance. -Η σχέση των Χιπ Χοπ φανς µε την αγαπηµένη τους µουσική και τα συγκροτήµατα που την εκφράζουν δεν είναι απλώς εµπορική. Είναι µια σχέση ζωτικής σηµασίας, καθώς οι φανς αποτελούν αναπόσπαστο κοµµάτι του Χιπ Χοπ κατευθύνοντας τα συγκροτήµατα και τη σκηνή. Ειδικά στο Χιπ Χοπ υπάρχουν οπαδοί και φανς που βιώνουν τη κουλτούρα τους στον δρόµο, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα όπου τα εµπορικά µεγέθη είναι χαµηλά. -Στην Ελλάδα το Χιπ Χοπ δεν πέρασε ποτέ στο ευρύ κοινό. Έµεινε στα χέρια αυτών που το ξεκίνησαν και στους νεότερους οπαδούς που το διδάχτηκαν µέσα από αυτούς(τους καλλιτέχνες). -Οι καλλιτένχες δεν τους χαρακτηρίζουν οπαδούς αλλά φίλους που τους στηρίζουν είτε αγοράζοντας δίσκους είτε πηγαίνοντας σε συναυλίες. Μέσα από συναυλίες απέκτησαν ένα πολύ µεγάλο και φανατισµένο πυρήνα οπαδών που τους βοηθούν να φτάσουν στην πολύ µεγάλη εµπορική τους επιτυχία.

_____________________________

D.B.A

1) Ποιες κοινωνικές συνθήκες οδήγησαν στη γέννηση του κινήματος

του χιπ-χοπ?

•Πρόκειται για είδος που δίνει έμφαση στους στίχους (ρίμες) και στο

περιεχόμενο αυτών και στη μουσική .Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην

καθημερινή έκφραση αλλά επεξεργασμένοι στις παραγωγές, δεν

14

τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται με ιδιαίτερο, ρυθμικό, τρόπο ενώ

η μουσική δανείζεται στοιχεία από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα

ποικίλα μουσικά ρεύματα. Το rap είναι ένα από τα 4 στοιχεία της

κουλτούρας hip hop. Οι ρίμες (στίχοι), οι οποίοι έχουν μεγάλη έκταση

και ποσότητα, εκφράζουν κατά κανόνα καθημερινά βιώματα και

εμπειρίες, ενώ σε τραγούδια ορισμένων καλλιτεχνών αποκτούν

πολιτική προέκταση κυριότατα ανατρεπτική, προοδευτική όσο και

καυστική αφού πηγή της μουσικής αυτής είναι τα γκέτο των

περιθωριοποιημένων μαύρων των Ηνωμένων Πολιτειών ενώ δεν

απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η ποιητική πνοή από ορισμένους

καλλιτέχνες και συγκροτήματα.

•Το Χιπ χοπ που όλοι το χορεύουμε και γνωρίζουμε πως είναι μια

μορφή μουσικής έκφρασης ,έχει βαθιές ρίζες. Προέρχεται από τις

αφρικανο-αμερικανικές και ισπανόφωνο-αμερικανικές κοινότητες, που

αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 στη Νέα Υόρκη,

συγκεκριμένα σ το Μπρονξ. Το hip-hop είναι ο συνδυασμός των δύο

χωριστών αργκό όρους- «ισχίο» ,που χρησιμοποιούνται στην

αφρικανική αμερικανική Παραδοσιακή. Το Hip hop ως κουλτούρα

ορίστηκε στη συνέχεια το 1982, όταν Afrika Bambaataa και η Δύναμη

Soulsonic κυκλοφόρησε το electro-funk κομμάτι " Planet Ροκ ". Από τις

αρχές εξάπλωση της Ευρώπης σε μια σχεδόν παγκόσμια αποδοχή, μέσω

της Ασίας και της Νότιας Αμερικής όπως η Βραζιλία , η μουσική επιρροή

ήταν παγκόσμια. Το Hip-hop σαν ήχος και στυλ διαφέρει από περιοχή

σε περιοχή. Πολλοί χιπ χοπ που σχετίζονται με ταινίες κυκλοφόρησαν

μεταξύ 1982 και 1985, και άγρια στυλ , Beat Street , Krush Groove ,

Breakin . Από την εμφάνιση της στο Νότιο Μπρονξ ,η hip hop

κουλτούρα έχει εξαπλωθεί σε αστικές και περιαστικές κοινότητες σε

όλο τον κόσμο. Τα στοιχεία αυτά παρουσίασαν σημαντική βελτίωση και

ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της ιστορίας του πολιτισμού.

2)Ελληνικό-ξένο hip-hop Διαφορές.

•Η αρχή του hip-hop κινήματος στην Ελλάδα τοποθετείται κάπου στα

μέσα της δεκαετίας του 80 και προς τα τέλη αυτής .Τα ηγετικά σχήματα

της σκηνής τότε ήταν απλοί έφηβοι, οι οποίοι λόγο συγκυρίων

ανακάλυψαν μια κουλτούρα η οποία τους εξέφραζε και μέσα από

αυτήν μπορούσαν να δημιουργήσουν.

•Μοιραία λοιπόν άρχισαν να απορρίπτουν κάποια στοιχεία της

αμερικανικής κουλτούρας του hip-hop, τα οποία ένιωσαν ότι ήταν ξένα

15

προς την ιδιοσυγκρασία τους. Παράλληλα άρχισαν να προσθέτουν στην

αγαπημένη τους μουσική στοιχεία αμιγώς ελληνικά, τα οποία ήταν

κομμάτι του εαυτού τους.

•«Δεν ένιωσα ποτέ ότι έκανα κάποια προσπάθεια να αποβάλλω κάποια

πράγματα από τη ζωή μου, απλώς ήρθαν έτσι. Δεν έφτασα ποτέ στο

επίπεδο τους. Το 95’ φορούσαμε κάποια ρούχα γιατί ήταν κώδικας

επικοινωνίας. Από κει και πέρα ξέφυγε το πράγμα. Δεν αντιπροσωπεύω

τη μόδα ,ούτε καμία από τις μαζικοποιημένες εταιρείες ρούχων που

έφτιαξαν hip-hopers, ανίδεοι ,όπως ο Paff duddy.>> active member

•Στο ίδιο επίπεδο απόψεων κινείται και ο Αρτέμης των Τerrox X Crew,ο

όποιος εντοπίζει την διαφορά του ελληνικού από το αμερικανικό hip-

hop στην γενικότερη διαφορά των ιδιοσυγκρασιών των 2 λαών. Μας

εξηγεί πως η συνειδητοποίηση αυτού του δεδομένου επέδρασε

καταλυτικά στην πορεία του συγκροτήματος.

•<<Το hip-hop αντιστέκεται στα εμπορικά πρότυπα που

προωθούνται .Γιατί ο Έλληνας έχει σαφώς περισσότερες αντιστάσεις.

Δηλαδή αυτό το μοντέλο που δέχεται ο Ευρωπαίος η ο Αμερικανός του

‘’Εγώ ζω και να είμαι καλά’’, ο Έλληνας δεν το δέχεται γιατί είναι

περισσότερο ανθρωπιστής και ιδεαλιστής και δεν μπορεί να δεχτεί εκ

φύσεως ένα υλιστικό μοντέλο.>>

•«Απορρίψαμε όλη τη σαβούρα του μέσου αμερικανικού hip-hoper,

γιατί έτσι έπρεπε να γίνει. Δεν είχαμε κάποιον να παραδειγματιστούμε.

Ό,τι λάθη κάνουμε τα ‘’λουζομασταν’’ και προχωρούσαμε. Όπου σε

κάποια φάση είπαμε :’’ΦΤΑΝΕΙ!’’ γιατί θα πρέπει να είμαι εγώ φορέας η

να πιθηκίζω τις απόψεις που έχει ο οποιοσδήποτε από την Αμερική? Θα

τα γεμίσουμε όλα αυτά και θα φτιάξουμε κάτι δικό μας’’ .Η πορεία του

συγκροτήματος είναι μια πορεία ελληνοποιήσεως. Η πορεία είναι μια

πορεία αποτάξεως του αμερικανικού μανδύα.>>

•<<Πολλά συγκροτήματα, επειδή το βλέπουν στο εξωτερικό, νομίζουν

ότι για να κάνεις hip-hop πρέπει να παίρνεις ναρκωτικά. Εμείς δεν το

έχουμε υιοθετήσει αυτό .Απορρίψαμε σιγά σιγά κάποια στοιχειά του

hip-hop όπως ήρθε από την Αμερική π.χ. το ντύσιμο. Το να φοράς

καπελάκι Raiders ,το baseball ήταν ένα άθλημα για μας άγνωστο στην

Ελλάδα η το να κουρευόμαστε όλοι φλατ. Ουσιαστικά αποβάλλαμε

16

δηλαδή κάποια στοιχεία που δεν μας ανήκαν και σταματήσαμε τον

μιμητισμό .Δεν σου ταιριάζουν ,δεν τους ακολουθείς.>> •Το μεγαλύτερη πρόβλημα όμως είναι ότι οι περιορισμένες δυνατότητες

που έχει η Ελλάδα ως μουσική αγορά .Αυτό δρα ανασταλτικά για τους

καλλιτέχνες του hip-hop έτσι ώστε να αφοσιωθούν αποκλειστικό στο

δημιουργικό τους έργο. Εκεί γίνεται και η σύγκριση με την hip-hop

σκηνή του εξωτερικού και δίνεται η απάντηση στο γιατί πιστεύετε οι

Έλληνες καλλιτέχνες είναι πίσω σε δημιουργικές ιδέες σε σύγκριση με

τους ξένους συναδέλφους, μια άποψη με την οποία κάποια σχήματα

διαφανούν ,τα οποία πιστεύουν ότι το ελληνικό hip-hop δεν στερείτε

ιδεών σε σύγκριση με αντίστοιχες σκηνές άλλων χωρών .Όποια άποψη

όμως και να δεχτούμε ,πιστεύουμε ότι όλοι συμφωνούν στο ότι το

ελληνικό hip-hop απόκτησε την δικιά του ταυτότητα από το σημείο που

άρχισε να απορρίπτει στοιχεία τα όποια ήταν ξένα προς τον

Έλληνα .Πάνω εκεί βασίστηκε η δημιουργία της αυθεντικότητας αυτού

που ονομάζουμε ελληνικό hip-hop.

•Κάνουμε λάθος να συγκρίνουμε την Ελλάδα με το εξωτερικό .Έξω ο

καλλιτέχνης μπαίνει σε ένα γυάλινο κλουβί και δεν τον πλησιάζει κάνεις.

Ο μάνατζερ και η εταιρεία κανονίζουν τα πάντα. Ο καλλιτέχνης έχει όσα

λεφτά θέλει για να κάνει τη ζωή που θέλει και να πατήσει στα

απωθημένα του, αυτό γίνεται έξω. Βγάζεις ένα δίσκο και τα πνευματικά

δικαιώματα ,αν πάει καλά, σου επιτρέπουν να ζήσεις για όλη σου τη

ζωή χωρίς να κάνεις τίποτα.

•Πηγές: wikipedia, Club Mo-ladadika, βιβλιο’’Το hip-hop δεν σταματά’’

•Δελάλη Μαρία

•Διβητάρη Χριστιάνα

•Αναγνωστοπούλου Γωγώ

•Βόζα Άρτεμις