Εργ. Δίκτυα Υπολ. Ι – Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής & Υπολογιστών  ΠαΔΑ 

 

Σ ε λ ί δ α  | 1 

5οΕργαστηριο

Στοχος

Η Μηχανική των διευθύνσεων του πρωτοκόλλου IP έκδοσης 4 (IPv4). 

Αταξική (classless) διευθυνσιοδότηση και μάσκες μεταβλητού μήκους (variable length subnet masks 

– VLSM). 

Σημαντικασημειαγνωσης

Α. Μάσκες μεταβλητού μήκους (variable length subnet masks – VLSM)  

Στο  προηγούμενο  εργαστήριο  προσεγγίσαμε  θέματα  που  αφορούν  τη  διευθυνσιοδότηση  στο 

επίπεδο  IP  και  ένα  από  τα  θέματα  αυτά  είναι  η  χρήση  της  μάσκας  υποδικτύου.  Στην  αταξική 

διευθυνσιοδότηση  γίνεται  χρήση  των  μασκών  μεταβλητού  μήκους  (VLSM)  και  σε  αυτές  θα 

εστιάσουμε  εδώ.  Η  ιδέα  καταγράφηκε  για  πρώτη  φορά  το  1987  στο  RFC  1009 

(https://tools.ietf.org/html/rfc1009). 

Ο  περιορισμός  που  άρθηκε  με  τη  χρήση  VLSM  είναι  ότι  πλέον  μπορούμε  να  δημιουργούμε 

περισσότερα του ενός υποδίκτυα σε κάθε network‐prefix (π.χ. /24). Δηλαδή, οι μάσκες μεταβλητού 

μήκους επιτρέπουν να δημιουργούμε υποδίκτυα μέσα σε υπάρχοντα υποδίκτυα.  

Για  τη  χρήση  VLSM,  στην  περίπτωση  του  /24,  είναι  αναγκαίο  να  αξιοποιήσουμε  συγκεκριμένα 

μεγέθη υποδικτύων, τα οποία παρατίθενται στον Πίνακα 1.  

Μέγεθος υποδικτύου  Διαθέσιμες διευθύνσεις για host 

128  126 

64  62 

32  30 

16  14 

8  6 

4  2 

Πίνακας 1. Μεγέθη υποδικτύων για τη χρήση VLSM

    

Παράδειγμα 1 

Έστω ένα δίκτυο 10.1.1.0/24  και  ζητείται να το διαιρέσουμε σε δύο  ίσα μέρη,  τα οποία θα έχουν το μέγιστο δυνατό πλήθος διευθυνσιοδοτούμενων συσκευών (hosts). 

IPv4 διεύθυνση δικτύου:   10.1.1.0

Subnet Mask:       255.255.255.0

0  0  0  0  1  0  1  0  .  0  0  0  0  0  0  0  1  .  0  0  0  0  0  0  0  1  .  0  0  0  0  0  0  0  0 

1  1  1  1  1  1  1  1  .  1  1  1  1  1  1  1  1  .  1  1  1  1  1  1  1  1  .  0  0  0  0  0  0  0  0 

N  N  N  N  N  N  N  N  .  N  N  N  N  N  N  N  N  .  N  N  N  N  N  N  N  N  .  H  H  H  H  H  H  H  H 

Εργ. Δίκτυα Υπολ. Ι – Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής & Υπολογιστών  ΠαΔΑ 

 

Σ ε λ ί δ α  | 2 

1ο υποδίκτυο: 10.1.1.0/25 

0  0  0  0  1  0  1  0  .  0  0  0  0  0  0  0  1  .  0  0  0  0  0  0  0  1  .  0  0  0  0  0  0  0  0 

1  1  1  1  1  1  1  1  .  1  1  1  1  1  1  1  1  .  1  1  1  1  1  1  1  1  .  1  0  0  0  0  0  0  0 

N  N  N  N  N  N  N  N  .  N  N  N  N  N  N  N  N  .  N  N  N  N  N  N  N  N  .  Ν  H  H  H  H  H  H  H 

Για το 1ο υποδίκτυο, η διεύθυνση δικτύου είναι η: 10.1.1.0 

Η μάσκα υποδικτύου: 255.255.255.128 

Η διεύθυνση εκπομπής είναι: 10.1.1.127 

Το πλήθος των συσκευών είναι: 126 hosts 

Οι διαθέσιμες προς απόδοση διευθύνσεις σε συσκευές είναι: 10.1.1.1 – 10.1.1.126 

2ο υποδίκτυο: 10.1.1.128/25 

0  0  0  0  1  0  1  0  .  0  0  0  0  0  0  0  1  .  0  0  0  0  0  0  0  1  .  1  0  0  0  0  0  0  0 

1  1  1  1  1  1  1  1  .  1  1  1  1  1  1  1  1  .  1  1  1  1  1  1  1  1  .  1  0  0  0  0  0  0  0 

N  N  N  N  N  N  N  N  .  N  N  N  N  N  N  N  N  .  N  N  N  N  N  N  N  N  .  Ν  H  H  H  H  H  H  H 

Για το 2ο υποδίκτυο, η διεύθυνση δικτύου είναι η: 10.1.1.128 

Η μάσκα υποδικτύου: 255.255.255.128 

Η διεύθυνση εκπομπής είναι: 10.1.1.255 

Το πλήθος των συσκευών είναι: 126 hosts 

Οι διαθέσιμες προς απόδοση διευθύνσεις σε συσκευές είναι: 10.1.1.129 – 10.1.1.254 

 

‐> Δηλαδή, από αρχικό /24 network‐prefix δανειστήκαμε 1  bit από το τελευταίο octet που ανήκει 

στο host τμήμα της  IP διεύθυνσης και το εντάσσουμε στο network  τμήμα της  IP διεύθυνσης, με 

αποτέλεσμα  να  μπορούμε  να  χωρίσουμε  το  αρχικό  /24  δίκτυο  σε  δύο  νέα  υποδίκτυα  με  /25 

network‐prefix. 

 

Παράδειγμα 2 

Έστω ένα δίκτυο 207.21.24.0/24 και ζητείται:  

α) να το διαιρέσουμε σε οκτώ υποδίκτυα, τα οποία να έχουν ίση δυνατότητα διευθυνσιοδότησης 

κατά μέγιστο 30 hosts 

β)  σε  ένα  από  τα  νέα  υποδίκτυα  να  δημιουργηθούν  8  νεότερα  υποδίκτυα  με  ίση  δυνατότητα 

διευθυνσιοδότησης 2 hosts. 

 

Για τους 30 hosts η μάσκα υποδικτύου θα είναι 

η 255.255.255.224 

Για τους 2 hosts η μάσκα υποδικτύου θα είναι 

η 255.255.255.252 

 

Εργ. Δίκτυα Υπολ. Ι – Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής & Υπολογιστών  ΠαΔΑ 

 

Σ ε λ ί δ α  | 3 

 

Δραστηριότητες 

1. Έστω ένα δίκτυο με διεύθυνση IP 195.251.90.0 και μάσκα 255.255.255.128.  

α) Να διαιρεθεί σε δύο (2) νέα υποδίκτυα ίσου πλήθους διευθύνσεων. 

β) Να διαιρεθεί το αρχικό δίκτυο σε δύο (2) νέα υποδίκτυα: 10 συσκευών και 50 συσκευών. 

 

2.  Στο  σχήμα  που  ακολουθεί,  παρουσιάζεται  ένας  δρομολογητής  όπου  σε  κάθε  διεπαφή  του 

συνδέονται οι συσκευές που αναφέρονται στη στήλη “Πλήθος συσκευών” του πίνακα. 

 Έχετε  στη  διάθεσή  σας  το  δίκτυο  192.168.7.0/24 και  σας  ζητείται  να  το  χωρίσετε  σε υποδίκτυα, έτσι ώστε να είναι δυνατή η διευθυνσιοδότηση όλων των συσκευών. Συμπληρώστε τον 

πίνακα που ακολουθεί. 

Διεπαφή Πλήθος 

συσκευών IP δικτύου  Μάσκα  Broadcast IP 

Eth0  29       

Eth1  85       

Eth2  8       

Eth3  12       

Eth4  2       

 

3. Προχωρήστε σε subnetting του δικτύου 192.0.0.0/17 ώστε να υπάρχουν 16 διευθύνσεις ανά subnet. 

 

α) Βρείτε το πρώτο υποδίκτυο και τη διεύθυνση ευρυεκπομπής (broadcast) 

β) Βρείτε το τελευταίο υποδίκτυο και τη διεύθυνση ευρυεκπομπής (broadcast) 

γ) Βρείτε το Ν‐οστό (π.χ. το 74ο) υποδίκτυο και τη διεύθυνση ευρυεκπομπής (broadcast) 

 

4. Χρησιμοποιήστε τους μεταγωγείς (switches) του εργαστηρίου και συνδέστε ανά πέντε (5) τους 

σταθμούς  εργασίας  που  χρησιμοποιείτε,  δημιουργώντας  την  τοπολογία  που  φαίνεται  στην 

παρακάτω εικόνα.  

Εργ. Δίκτυα Υπολ. Ι – Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής & Υπολογιστών  ΠαΔΑ 

 

Σ ε λ ί δ α  | 4 

192.168.2.0 /29 192.168.2.8 /29

192.168.2.16 /29 192.168.2.24 /29

192.168.2.32 /29

Εικόνα 1. Νέα τοπολογία 

Ελέγξτε την επικοινωνία μεταξύ των σταθμών εργασίας σύμφωνα με τις οδηγίες που θα δοθούν από τους διδάσκοντες.