In Globonieuwsbrief van Studio Globo vzw

nr. 6 - december 2008

Want de tijd loopt...Dag lezer,het is alweer een tijd geleden dat je nieuws van ons kreeg. Net voor de overgang van oud naar nieuw brengen we je graag nog een overzicht van wat er de voor-bije tijd bij Studio Globo te beleven was. We zaten ondertussen niet stil. Heel wat nieuwe of vernieuwde producten zijn het voorbije jaar gelanceerd: de lesmap ‘Wonen en leven in de Filippijnen’ bij het inleefatelier, drie kleuterkoffers, een fotoset voor kleuters... Na jaren van voorbereiding konden we in oktober ook de eerste groepen ontvangen in het inleefatelier ‘Achter de Muur’ in Roeselare, een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van de inleefateliers. In Brussel kwamen Brusselse en niet-Brusselse scholen tot uitwisseling in ‘DakXL’. Er waren ook de resultaten van onze samenwerking met Europese en internationale partners in het project voor het secundair onderwijs MDG’15: de nieuwe website www.mdg15.net en een lesmap over de Millenniumdoelstellingen.Die veelheid aan nieuwe initiatieven stond het verderzetten en verdiepen van de gekende elementen van onze werking niet in de weg. Duizenden kinderen beleef-den een onvergetelijke ervaring in een van de inleefateliers. Met onze workshops bereikten we zo’n 4.000 leerlingen van het secundair onderwijs. En honderden leerkrachten en studenten maakten kennis met onze visie op mondiaal en inter-cultureel leren en de praktische toepassing ervan.We vinden het als organisatie belangrijk om af en toe ook verder te kijken dan de dagelijkse praktijk. In deze nieuwsbrief lees je hoe we op de denkdagen regelma-tig met mensen van binnen en buiten de organisatie nadenken over ons educa-tiewerk op langere termijn. We zijn ervan overtuigd dat dit werk loont én nodig blijft. Nieuwe vragen vergen nieuwe antwoorden. Daar moeten we mee bezig zijn, want de tijd loopt...

2008_12_inglobo.indd 1 18/12/2008 14:44:08

2

‘Achter de Muur’ uit de startblokkenNa een officiële opening in mei en een open-

deurdag in september kwamen de eerste proef-klassen over de vloer van het nieuwe inleefatelier Achter de Muur. Een impressie

Bij de begeleiders staan de zenuwen duidelijk gespannen. De bouw van het atelier is op de val-reep afgeraakt na enkele hectische dagen. Vooral de dierbare-dingen-muur à la Gaudi heeft het spreekwoordelijke bloed, zweet en tranen gekost maar de organisch gegroeide muur met alle kastjes en nisjes erop en eraan stáát er. En de rollen zijn ingestudeerd.

Het promotiefilmpje mist zijn doel niet: het jon-ge volkje gaat bij aankomst meteen op zoek naar Karolien van Ketnet. Die… niet te vinden is natuur-lijk. De vraagtekendeur daarentegen wel. Nieuws-gierigheid alom. Wat zou er achter die deur zitten? En wat achter de muur?

Alex, een van de begeleiders van het inleefate-lier wil naar Polen, maar de kinderen willen naar binnen. Ze hebben letterlijk een kleurtje en willen nu eindelijk wel eens het appartement van Sammy zien. Of het huis van Kimani. Over die personages weten ze na twee weken voorbereiding in de klas al heel wat te vertellen. Maar waar wonen ze nu eigenlijk? Zou Kimani nog contact hebben met haar familie in Congo? Welke dansen zou Kim in de benen hebben? Wie zijn nu de nieuwe buren van Sammy?

De drie enthousiaste begeleiders Jo, Luka en Alex zorgen meteen voor heel wat sfeer en ambiance en de volgende uren gonst het atelier van bedrijvig-heid. Gelijke kansen en uitsluiting, gelijkenissen en verschillen, veraf en dichtbij… het blijven vaak abstracte begrippen maar in het atelier worden ze heel concreet in doe-opdrachten en filosofische gesprekken.

De nawerking in de klas is dan weer een unieke kans om stil te staan bij de ervaringen van de kin-deren in het inleefatelier en om de thema’s diver-siteit en kansarmoede uitdrukkelijk ter sprake te brengen.

De reacties van leerkrachten en leerlingen zijn bijzonder positief. Er kan op een creatieve manier met het voorbereidende materiaal gewerkt wor-den. De uitnodiging om naar het atelier te komen spreekt erg aan. Het atelier zelf zit mooi in elkaar en stimuleert de kinderen om heel actief mee te doen, moeilijke thema’s als kansarmoede en gelijke kansen kunnen via het atelier intens ter sprake worden gebracht in de klas.

Er vond ook al een eerste vorming plaats voor leerkrachten die met hun klas naar het inleefatelier komen en meer dan 20 leerkrachten namen deel.

Nieuwsgierigheid alom, maar ook wat onwennig-heid. Een beetje normaal want de leermaterialen zijn nieuw en de voorbereiding vraagt een serieus engagement.

Voor het schooljaar 2008-2009 hebben we 45 ateliers gepland en die zijn nu al volgeboekt. Een schitterende start. Maar dat betekent geenszins dat we op onze lauweren gaan rusten. Het scena-rio, de activiteiten, de filosofeermomenten , de begeleidingsrollen, de vorming van de leerkrach-ten… zullen ongetwijfeld in de loop van het jaar worden bijgewerkt. En er staan ook al nieuwe plan-nen in de steigers: een wandeling in Roeselare als sluitstuk van het hele traject en een programma voor volwassenen.

Albert Einstein zou ooit gezegd hebben: ’Life is like riding a bicycle. To keep your balance you must keep moving”. In Roeselare blijven we alvast in be-weging, nu nog ons evenwicht bewaren.

even kijken in het huis van Kimani

gedeputeerde Dirk De fauw en voorzitter Hugo Wouters openen officieel ‘de muur’

de eerste proefklassen in het inleefatelier (buurtcentrum)

2008_12_inglobo.indd 2 18/12/2008 14:44:10

3

Elk jaar heeft op 5 oktober de ‘Internationale dag van de leerkracht’ plaats. Terecht, want overal ter wereld willen kinderen en volwassenen leren. Overal ter wereld geven leerkrachten het beste van zichzelf.

Naar aanleiding van die dag organiseerde Studio Globo voor de tweede keer ‘Saved by the bell’, een laagdrempe-lig actiemodel om het belang goed onderwijs overal ter wereld aan te kaarten.

Leerlingen zijn soms opgelucht als ze de bel horen en naar huis kunnen, een beetje het saved by the bell-gevoel. Maar meer dan 100 miljoen kinderen horen van-daag de schoolbel niet luiden. Ook zij zouden graag kans krijgen op onderwijs. Voor hen krijgen de woorden saved by the bell een heel andere betekenis…

In 2000 engageerden de wereldleiders zich via de Mil-lenniumdoelstellingen om tegen 2015 basisonderwijs te garanderen voor álle kinderen. We moeten hen daar regelmatig aan helpen herinneren. Want de tijd loopt… Onderwijs is een hefboom voor ontwikkeling. Onderwijs maakt werk van gelijke kansen.

Dit jaar vond de actie plaats op vrijdag 3 oktober. We vroegen zoveel mogelijk scholen om 15 uur de schoolbel te rinkelen uit solidariteit met alle kinderen waar ook ter wereld die verstoken worden van hun recht op onderwijs en uit solidariteit met leerkrachten overal ter wereld die vaak in moeilijke omstandigheden moeten lesgeven. Om dit belmoment vorm te geven, werkten we enkele sug-gesties en lessuggesties uit om dit actiemoment in de klas voor te bereiden.

Door de samenwerking met Klasse, kreeg de actie ook heel wat aandacht.

Op de website www.savedbythebell.be lieten 256 scholen en 66.222 leerlingen weten dat ze mee zouden doen.

We kregen heel wat positieve reacties en beslisten nu al dat we de actie volgend jaar hernemen.

Want de tijd loopt...

Op zaterdag 14 juni stonden we met medewerkers, leden van de Algemene Vergadering en andere sympathisanten stil bij enkele evoluties en tendensen in de samenleving. We willen als organisatie permanent aandacht hebben voor de actualisering en verdieping van onze visie en methodie-ken. Vanuit deze doelstelling wilden we op deze denkdag een interessante input brengen die ons kan inspireren nu en in de toekomst. We lieten daarbij even onze dagelijkse praktijk los. Kuregem, Marc Colpaert en Beeldenstorm vzw waren onze gidsen.

De dag begon met een onderdompeling in de buurt Kuregem. Jesse (Studio Globo Brussel) had daarvoor een wandeling uitgestippeld die deels samenviel met de buurtwandeling voor klassen van de lagere school. De deelnemers maakten zo even kennis met deze buurt, die recentelijk vooral negatief in het nieuws kwam.

De wandeling eindigde bij een oase in de stad: het huis van de verbeelding, de uitvalsbasis van vzw Beeldenstorm. Daar werden de wandelaars beloond met een koffiekoek

en koffie. Jesse gaf nog even wat uitleg bij de buurtwan-deling en de motivatie waarom we met Studio Globo deze wandeling koppelen aan het inleefatelier.

Daarna kreeg Marc Colpaert het woord.Hij stond op een boeiende manier stil bij enkele belangrijke uitdagingen van onze interculturele samenleving.

Na een lekker Libanees middagmaal kreeg Nik Honinckx van vzw Beeldenstorm de tijd om zijn organisatie toe te lichten. Ze doen aan buurtwerking via verschillende kunstprojecten. Door kruisbestuiving van verschillende artistieke disciplines en verschillende culturen willen ze vernieuwende producties brengen. Na de toelichting wer-den we rondgeleid in het huis en kregen we de kans om de ateliers te bewonderen.

De formule en de inhoud van de denkdag was inspire-ren, riep vragen én ideeën op. Stof genoeg alvast om de komende tijd mee aan de slag te gaan.

Een verslag met extra videomateriaal vind je op www.studioglobo.be > blog > archief

Verbeelding, een sleutel tot intercultureel opvoeden

Saved by the bell

2008_12_inglobo.indd 3 18/12/2008 14:44:10

4

Het Manthoc-schooltje in LimaManthoc staat voor Movimiento de Adolescentes

y Niños Trabajadores Hijos de Obreros Christianos, een beweging van en voor werkende kinderen en jongeren. Manthoc is gestart door kinderen vanuit de KAJ in 1976 en is momenteel werkzaam in elf regio’s. Ondertussen is de organisatie geëvolueerd tot een beweging van én voor werkende kinderen en jongeren.

Veel kinderen hebben een moeilijke thuissituatie met dikwijls fysisch en psychologisch geweld. De beweging wil deze kinderen ondersteunen. Vaak kunnen zij niet aansluiten bij het gewone onder-wijssysteem omdat ze moeten werken om het ge-zinsbudget aan te vullen. Educatie is één van de belangrijkste pijlers.

Hun schoolproject ziet er als volgt uit:Ervaringsgericht onderwijs•Ateliers en microbedrijfjes•Ervaring en organisatie•Pedagogische steun•Kennis- en ervaringsoverdracht•

Ze werken met vier circulos, niet per leeftijd, maar per niveau. .

Op vrijdag is er een atelier vanuit het principe actie – reflectie – actie (zien – oordelen - hande-len). Van hieruit wordt de volgende week gewerkt.

Hier heerst vooral de pedagogie van de tederheid, dat mochten we horen én voelen!

We werden er heel vriendelijk ontvangen, in een klein lokaal met een groot hart, door de directrice en leerkrachten. Na een grondige uitleg over de werking van Manthoc, konden we ook even in deze school rondkijken. Boven gaf een juf rekenles, de kinderen hadden vorige week spullen verkocht en nu hielden ze daar een rekenles over. Beneden, naast de keuken, was een groep koekjes aan het bakken. De koekjes konden dan ’s middags ver-kocht worden. Daarna gingen we in twee groepen met de kinderen op pad. De ene groep kreeg vooral de leefomgeving van deze kinderen en jongeren te zien. De andere groep ging naar het buurthuis van Manthoc, daar toonden de kinderen hun inzet om de buurt proper te houden. “Wat de regering niet laat doen, doen wij dan maar zelf”, was hun motto.

Toen we afscheid namen van de leerkrachten en kinderen was er één gevoel dat bij ons allen leefde: heel groot respect voor wat deze kinderen en leer-krachten realiseren!

De dorpsschool in ConimaOp onze reis mochten we tweemaal logeren bij

een gezin. Mijn eerste inleefverblijf was een prach-tige ervaring en kennismaking met La Cultura An-dina, de Andescultuur. Om die cultuur draait ook het onderwijs in de plattelandsschooltjes. Conima

is een stadje in het district van Moho, vlakbij het Titicacameer. De mensen vinden het heel belang-rijk dat hun cultuur niet verloren gaat. Zij willen de kennis op het vlak van landbouw en visserij herop-bouwen en versterken. Alsook het heropwaarderen van hun waarden. Hierbij krijgen ze de steun van enkele partnerorganisaties van Broederlijk Delen.

De eerste ochtend van ons verblijf brachten we een bezoek aan het plaatselijke schooltje. Er zijn twee klassen, de kinderen zitten dus per drie leer-jaren samen. We mochten een les mee volgen bij klas 4, 5 en 6. De les ging over het zaaien. De eerste stap is voor deze mensen heel belangrijk: toestem-ming vragen aan La Pacha Mama (Moeder Aarde), om haar grond te mogen bewerken. De kinderen leren over de aardappel, wanneer die in de grond moet en hoe lang hij groeit. En natuurlijk over het respect voor Moeder Aarde!

Het onderwijs verloopt hier nog heel frontaal: de leerkracht vertelt en stelt vraagjes, de leerlingen herhalen. De leerstof wordt in een verhaaltje gego-ten, zo onthouden de kinderen het beter.

De schoolgaande jeugd krijgt hier vijf vakken: réligion (godsdienst, mengeling van de katho-lieke en de eigen natuurgodsdienst), mathematic (wiskunde), communication intégral (algemene taalkennis), siencia y ambiente (over het kweken, planten…) en personal social (over geschiedenis).

Tijdens de les hebben we wel even tijd om rond te kijken: we zien mooie stevige banken en stoelen. Hiervoor heeft de regering een duit in het zakje gedaan. De kinderen hebben voor de twee laatste vakken ook prachtige handboeken, die zeker niet moeten onderdoen voor de hand- en werkboeken

Alegría in Peru

Na maanden reik-halzend uitkijken, was het dan eindelijk zo ver: 13 leerkrachten, 1 medewerker van Studio Globo en een ervaren Peru-begeleidster vertrokken we op 16 juli 2008 voor een drie-weekse inleefreis naar het zuiden van Peru.

Als je met leerkrach-ten op stap gaat, is het natuurlijk de bedoeling om ook op onder-wijsvlak het land een beetje te leren kennen.

Liesbet Willaert, een van de deelnemers, maakte kennis met drie knappe staaltjes van onderwijskunde.

2008_12_inglobo.indd 4 18/12/2008 14:44:11

5

die wij hier gebruiken.

Na de les nemen we nog een klasfoto en wordt ik samen met mijn inleefgenoot Annemie uitgenodigd voor een ge-sprek met de twee leerkrachten en de dorpsoversten. Er worden veel vragen gesteld, chicha (soort maïsbier) ge-dronken, koekjes gegeten én gedanst!

Een verrijkende ervaring!

Onderwijs in IchuñaZelf ben ik niet in Ichuña geweest. Ik liet Jeanine Coe-

nen aan het woord die hier vier dagen verbleef (zie kader)

AlegríaOp een avond na het eerste inleefverblijf zaten we met

z’n allen rond de tafel, we probeerden onze eerste erva-ring samen te vatten in één woord. Mijn sleutelwoord na drie weken Peru was alegría.

De mensen die wij bezochten in de stad en op het platte-land, hebben het echt niet gemakkelijk. Maar met de wei-nige middelen die ze hebben, slagen ze er toch in om hun plan te trekken en overal een oplossing op te vinden. Ze zorgen ook voor elkaar, het is er geen mentaliteit van elk

voor zich. Dan denk ik vooral aan het samenwerken om het veld om te ploegen (vandaag ons veld, morgen het veld van de buren) of het principe van de volkskeukens (enkele vrouwen proberen voor weinig geld veel producten in te kopen, daarna maken ze er een maaltijd van, mensen uit de volksbuurten rond de hoofdstad kunnen dan voor 1sol= 0,25 eurocent een maaltijd komen halen).

Ook op onderwijsvlak kunnen we van elkaar leren: de pedagogie van de tederheid, het doorgeven van eigen cultuur en waarden. Het is ook bewonderenswaardig hoe mensen zich inzetten voor kinderen en jongeren, terwijl er geen deftige verloning is voor hun enorme inzet.

Verder moet ik toch zeker de schoonheid van Peru ver-melden: hoge bergen, diepe dalen, eeuwige sneeuw en het Titicacameer, vriendelijke mensen, prachtige steden, Ma-chu Picchu, de Andescultuur en nog zoveel meer.

Peru, een parel van een land.

Ik ben heel blij dat ik deze ervaring mocht delen met een prachtige groep onderwijsmensen. Bedankt Cecile, Eli, George, Rik, Els, Jeanine, Jeannine, Annemie, Veerle, Laetitia, Kristien, Aurélie, Kim en Sabien.

Bericht uit IchuñaHoe werden jullie ontvangen in Ichuña?

We werden al vanaf half één opgewacht door iedereen van de school, dat was heel indru

kwekkend. Er volgden speeches in het Spaans, Engels, Frans, Quechua en Aymara. De verwachtingen over ons bezoek liggen blijkbaar heel hoog. Al jaren kijken ze uit naar een bezoek van een groep Belgische leerkrachten om hun en onze ervaringen, visies, werkingen rond on-derwijs uit te wisselen en van gedachten te wisselen.

Wat hebben jullie in die vier inleefdagen gedaan?

Het waren vier heel leerrijke dagen. We volgden lessen in de lerarenopleiding, die ook worden geëvalueerd. Ook bezochten we enkele lagere scholen van de comunidades in de omgeving van Ichuña. Verder hadden we verschil-lende vergaderingen waar o.a. ook heel het onderwijs in België onder de loep werd genomen. De laatste dag was er nog een tentoonstelling van didactisch materiaal dat door de leerlingen van de lerarenopleiding zelf werd ont-wikkeld. Knap om te zien met welke inzet de studenten werken. De leerkrachten in Peru moeten het met heel wat minder middelen doen.

Wat is er zo speciaal aan Ichuña?

Ichuña is een dorp dat leeft. Een dorp dat vooruit wil. Ichuña is dan ook sterk gegroeid met de komst van de school, die een hele belangrijke functie heeft in het dorp. Mensen uit eigen streek, maar ook van verder weg kunnen hier studeren. Zo is de plattelandsvlucht ook gedaald. De mensen zijn enorm gastvrij. Ichuña is een

Andesdorp middenin de mooie natuur. Ik zal nooit de prachtige wandelingen met Rufino en Els naar het dorp Totorani vergeten. Wandelingen waarbij ik niet alleen genoot van de prachtige natuur maar ook van de vele verhalen en legendes verteld door onze gastheer Rufino. Elke dag begeleidde hij ons ’s morgens en ’s avonds naar de school en weer terug, twee maal per dag ongeveer an-derhalf uur. De contacten met de leerkrachten en studen-ten waren heel verrijkend. Overdag volgden we lessen in de pedagogische hogeschool of in de lagere school. Ze stelden ons bezoek en ons participeren zeer op prijs. Ja-renlang hadden ze uitgekeken naar een uitwisseling met leerkrachten van het verre België. Ze willen hun onder-wijs steeds maar verbeteren en hebben al een hele weg afgelegd! Ze zijn Broederlijk Delen, die hen leerkrachten Frans en Engels uit België bij hen les laten geven, ook heel dankbaar.

Meer oinformatie ver de projecten in Inchuña vind je op www.tambo-ichunia.be

2008_12_inglobo.indd 5 18/12/2008 14:44:12

6

Lespakket over de Millenniumdoelstellingen - MDG’15Onlangs werd het lespakket voor de derde graad van het secundair onderwijs afgewerkt. Dit

kadert in het project MDG’15, een internationale samenwerking tussen ngo’s in 7 landen: België, India, Frankrijk, Polen, Senegal, Tsjechië en het Verenigd Koninkrijk. Het project wil bijdragen aan de realisatie van de Millenniumdoelstellingen, door meer en betere informatie en vorming voor jongeren tussen 16 en 18 en hun leerkrachten.Voor jongeren is er de internationale scholenwedstrijd waarmee kans ze kans maken op een plekje op het jongerenkamp in Tsjechië.Voor leerkrachten komt er dit schooljaar nog een inleefreis naar Senegal en educatief materiaal waaronder dit lespakket.

Het internationale karakter van dit project moet er verder voor zorgen dat er een wereldwijd net-werk ontstaat tussen jongeren en leerkrachten rond de Millenniumdoelstellingen. De website www.mdg15.net draagt hiertoe bij, door ruimte te bieden voor uitwisseling van meningen, ervaringen en inspiratie.

Dit lespakket biedt kant-en-klare lessen om zelf aan de slag te gaan rond de Millenniumdoelstellingen in de 3de graad KSO, TSO, BSO en ASO.

Methodieken zijn onder andere een DVD over de stand van zaken van de Millenniumdoelstellingen met klasbespreking, een kwis, een getuigenis, ...

Inhoud:

Stand van zaken van de Millenniumdoelstellingen•Kritische beschouwing•Nagaan hoe de doelstellingen kunnen worden behaald •en betaaldWelke maatschappelijke spelers dragen welke verant-•woordelijkheid?Welke rol kunnen de leerlingen spelen?•

Het volledige lespakket, met audiovisueel materiaal is voor 29 euro te bestellen bij Studio Globo.

Nieu

we pu

blica

ties

Recent lanceerden we de drie nieuwe koffers voor de kleuterschool. De verhalen met bijbehorende foto’s van Kwansi, Warda en Yamil helpen kleuterleid(st)ers om op een boeiende manier de kleuters te la-ten kennismaken met het dagelijkse leven van kinderen aan de andere kant van de wereld. Daarbij wordt sterk gezocht naar aanknopingspunten uit hun eigen leefwereld.

In de koffers vind je een fotoverhaal, authentieke voorwerpen, een lesmap met uitgewerkte activitei-ten, foto’s, cd en cd-rom, prentenboeken en fotoboeken. Elke koffer focust op een regio, een thema en een doelgroep.

Ontlenen kan voor 21 euro per twee weken in elke afdeling van Studio Globo.

2008_12_inglobo.indd 6 18/12/2008 14:44:15

7

Solidariteit voor duurzame ontwikkeling‘Komyuniti’, het samenwerkingsverband tussen Broederlijk Delen en Studio Globo, is in 2008 gestart

met een derde meerjarenprogramma. Een strategisch plan is uitgewerkt, goedgekeurd en nu in uitvoe-ring. We hebben zes jaar de tijd om dit waar te maken. Tot 2013 dus.. Het strategische plan is onderbouwd vanuit een contextanalyse. Daarin maakten we een analyse van de context waarin we werken, in het Noorden in het onderwijs en het bewegingwerk, en in het Zuiden via partnerorganisaties. We kijken naar de evoluties inzake ontwikkelingssamenwerking en werken een visie uit over de Noord-Zuid-kloof en de globalisering. Een specifieke klemtoon leggen we op ‘solidariteit’. Recent verdiepten we met medewer-kers en leden van de Algemene Vergadering dit thema ‘solidariteit’. Dit geeft de werking, de ‘solidari-teitsbeweging’ een eigen gerichtheid en structuur. We pikken hier enkele elementen op die het begrip ‘solidariteit’ onderbouwen.

“Solidariteit is een bewustzijn van samenhorigheid en een bereidheid om daarvan de consequenties te dragen.” (Van Dale). Solidariteit wordt belichaamd in concrete personen. Het zijn mensen die solidair zijn met mensen. Ze kunnen in groep solidair zijn met mensen in groepsverband. Maar het gaat bij solida-riteit steeds om attitudes, relaties en gedragingen van mensen.

De solidaire opstellingDe solidaire opstelling berust op positieve lotsverbondenheid. Verbondenheid draagt ertoe bij de be-

oogde solidaire levenshouding te laten vertrekken vanuit een fundamentele menselijke gelijkwaardig-heid en niet vanuit posities van meerdere-mindere. Goedbegrepen solidariteit heeft weinig met eigen verdienste te maken, des te meer met een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor één leefbare aarde voor iedereen.

Tussen Noord en Zuid gaat het om het gevoel en het bewustzijn dat wij als mensen dezelfde bestaans-condities delen. Wij in het Noorden hebben het momenteel goed, maar we kunnen net zo goed in de situatie belanden van onze gesprekspartners uit het Zuiden: een zelfde kwetsbaarheid kenmerkt ook ons eigen bestaan. Vanuit de solidaire opstelling worden mensen in het Zuiden gewoon benaderd als mensen zoals wij, en niet als begunstigden, in functie van het eigen handelen van de helper.

De solidaire relatieDe solidaire relatie is in eerste instantie een gewone, warme, vertrouwvolle tussenmenselijke relatie.

We noemen dit de primaire solidaire relatie (men spreekt in dit verband ook van warme of informele so-lidariteit). Zij vormt, als direct Zuidcontact de basis van de noordwerking, en als partnerdialoog de basis van de zuidwerking. De primaire solidaire relatie is de bron, maar dit is niet voldoende. Vanuit de solidaire opstelling volstaat het niet meer dat men de mensen in het Zuiden af en toe iets toestopt of iets voor hen realiseert om het eigen geweten te sussen. Wie solidair is, zal willen dat voor mensen in het Zuiden de levenscondities zelf verbeteren, en dat veronderstelt een structurele aanpak. De primaire solidaire relatie zal dus de basis vormen van meer uitgewerkte methodes en ontwikkelingsvisie, van zakelijke samenwer-king en organisatie (men spreekt in dit verband ook van koude of formele solidariteit). De solidaire relatie wordt daarmee niet verlaten. De primaire solidaire relatie blijft de bron waarnaar de solidariteitsbewe-ging telkens weer moet terugkeren, wil ze blijven weten wat ze doet.

Solidair handelenSolidariteit vertaalt zich steeds in solidair handelen. Gaan de solidaire opstelling en de solidaire re-

latie vooraf, dan is er gemeenschappelijkheid gecreëerd, en gaat het niet meer om superieur geven en vernederend krijgen, maar gewoon om delen. De enen hebben pech en de anderen hebben geluk, en door het delen wordt het verschil tussen beide verminderd. Het bereikte evenwicht is niet dat van geven en krijgen, maar van leefsituaties. In die zin is solidariteit iets anders dan belangeloze zelfopoffering. Wel is het zo dat, op basis van de solidaire relatie, mijn eigen geluk mee afhangt van het geluk van de ander. Op basis van solidariteit zal ik dus tot veel bereid zijn, want zolang de ander niet gelukkig is, ben ik het ook niet. Maar die solidariteit heeft dus wel een doel, en is in die zin begrensd. Met hen die vechten voor een waardig leven zal de solidariteit heel ver gaan. Dat de solidariteit een doel heeft, wil ook zeggen dat er wederzijdsheid is. De solidaire samenwerking houdt in dat beide partijen zich verbinden tot de realisatie van het doel, en er voor zorgen dat het onderlinge vertrouwen niet wordt beschaamd.

2008_12_inglobo.indd 7 18/12/2008 14:44:15

www.studioglobo.be

Studio Globo vzwOtletstraat 28/11, 1070 BRUSSEL

T 02 520 05 30 - F 02 520 91 11

info@studioglobo.be

afdeling AntwerpenRolwagenstraat 73, 2018 ANTWERPEN

T 03 235 20 76 - F 03 272 05 82

antwerpen@studioglobo.be

afdeling BrusselOtletstraat 28/11, 1070 BRUSSEL

T 02 520 23 30 - F 02 520 91 11

brussel@studioglobo.be

afdeling Genkp.a. Domein Bokrijk

Bokrijklaan 1, 3600 GENK

T 011 26 54 20 - F 011 26 54 30

genk@studioglobo.be

afdeling GentDoornzelestraat 15, 9000 GENT

T 09 234 04 13 - F 09 233 80 16

gent@studioglobo.be

afdeling Roeselarep.a. Provinciaal Noord-Zuid Centrum

Hugo Verrieststraat 22,

8800 ROESELARE

T 051 22 11 03 - F 051 26 50 58

roeselare@studioglobo.be

COLOFON• nieuwsbrief december 2008 • Studio Globo vzw, Otletstraat 28/11, 1070 Brussel • T 02 520 05 30 • info@studioglobo.be • bank 068-2352505-88 • www.studioglobo.be• werkten mee: Jan Debonnet, Frans Ramon, Piet Spanhove, Liesbet Willaert • Foto’s: Liesbet De Pooter, Studio Globo • Studio Globo is ontstaan uit de samenvoeging van Kinderwereldatelier en Alians en vormt als niet-gouvernementele organisatie samen met Broederlijk Delen het samenwerkingsverband ‘Komyuniti’. Studio Globo wordt gesteund door de Belgische 0ntwikkelingssamenwerking, via DGOS (Directie-Generaal OntwikkelingsSamenwerking), de Vlaamse Gemeenschap, de provinciebesturen van Antwerpen, Limburg, Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant en West-Vlaanderen, de Vlaamse Gemeenschapscommissie in Brussel, de steden Antwerpen en Gent, 11.11.11, Broederlijk Delen en de Europese Unie • v.u. Piet Spanhove, Studio Globo vzw, Otletstraat 22/11, 1070 Brussel

VrijwilligerswerkingStudio Globo is een sterk professioneel uitgebouwde organisatie. Toch

spelen bij diverse facetten van de werking vrijwilligers een belangrijke rol.

Dankjewel PaulMet de vormgeving van het begeleidingspakket van de nieuwe kleuter-

koffers, rondde Paul Van Gelder een periode van 7 jaar inzet af als vrijwil-liger van Studio Globo. De voorbije jaren stond hij in voor een verzorgde en duidelijke vormgeving van alle handleidingen van onze uitleenkoffer. Dit bleek een werkpunt bij een grondige evaluatie van onze koffers. En Paul speelde dus een belangrijke rol bij de opvolging ervan. Op het lan-ceermoment van de nieuwe kleuterkoffers, op 3 december ll. in Studio Globo Antwerpen, werd Paul voor zijn inzet in de bloemetjes gezet. De handleidingen nam hij met veel zorg te hand en hij was daarbij ook erg betrokken op de inhoudelijke werking die achter zit.

Vrijwilligers gezochtBij heel wat aspecten van onze werking kunnen we vrijwilligers gebrui-

ken: ben je praktisch aangelegd of denk je liever mee? Schrijf je graag of heb je creatieve vaardigheden? En heb je wat tijd die je graag met ons wil delen? Neem gerust contact op met een van onze afdelingen of met de coördinatiediensten. We bekijken samen met jou wat mogelijk is. Op de vacaturepagina van www.studioglobo.be staan ook regelmatig concrete oprroepen. Neem gerust een kijkje.

AgendaZaterdag 25 januari 2009: OXO-vormingsdag voor leerkrachten secun-•dair onderwijs. Een dag van kennismaking en uitwisseling met de Indi-ase gemeenschap in Brussel. Info bij katlijn.meers@studioglobo.be

Zaterdag 14 februari 2009: denkdag ‘educatie op langere termijn’, •waarbij we stilstaan bij de globalisering, met focus op Azië. O.m. prof. em. Louis Baeck is bij ons te gast.Interesse? Laat het weten op info@studioglobo.be of volg www.studioglobo.be

22 april 2009 Algemene Vergadering•Tijdens de laatste week van de paasvakantie 2009 en de week erna •gaan leerkrachten uit 7 landen die deelnemen aan MDG’15 op in-leefreis naar Senegal. Twee weken lang worden ze ondergedompeld in de Senegalese cultuur, met de Millenniumdoelstellingen als rode draad. De inleefreis wordt omkaderd door een vormingstraject. Meer info bij ann.verstraeten@studioglobo.be

2008_12_inglobo.indd 8 18/12/2008 14:44:16