UNIWERSYTET MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ W LUBLINIE WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY, INSTYTUT SZTUK PIĘKNYCH

INFORMATOR O STUDIACH PLASTYCZNYCH

2011/2012

EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU I AKUMULACJI PUNKTÓW

2

Opracowanie i redakcja techniczna informatora Alicja Snoch-Pawłowska

DRUK - WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY UMCS W LUBLINIE LUBLIN 2011

3

Przedstawiamy studentom rozpoczynającym studia w roku akademickim 2011/2012 „Informator o

studiach plastycznych” przygotowany zgodnie z systemem ECTS - Europejskim Systemem Transferu i Akumulacji Punktów.

Studia w Instytucie Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego UMCS prowadzone są zgodnie z

założeniami Deklaracji Bolońskiej, która jest wyznacznikiem nowoczesnych standardów kształcenia. Kompatybilność i porównywalność programów nauczania z większością europejskich uczelni otwiera drogę do kontynuowania studiów w innych ośrodkach, także poza granicami kraju oraz daje atut w postaci akceptowanego na terenie całej Unii Europejskiej dyplomu ukończenia szkoły wyższej.

Oferta programowa studiów plastycznych na naszym Wydziale jest stale uaktualniana. W obecnym

roku akademickim wracamy do trybu 5-letnich jednolitych studiów magisterskich na kierunkach grafika i malarstwo. W obrębie naszych studiów prowadzimy kształcenie zarówno w zakresie sztuk tradycyjnych, warsztatowych, jak i tych współczesnych, opartych na nowych mediach. Staramy się sprostać potrzebom i oczekiwaniom edukacyjnym młodych artystów, którym zapewniamy warunki wszechstronnego rozwoju w przyjaznej i twórczej atmosferze.

Mamy nadzieję, że nasz przewodnik ułatwi Wam orientację w strukturze i programie podjętych studiów.

Informator opracował zespół w składzie: prof. zw. Artur Popek ad. dr hab. Mariusz Drzewiński ad. Alicja Snoch-Pawłowska

Dziekan Wydziału Artystycznego UMCS

prof. zw. Urszula Bobryk

4

SPIS TREŚCI 1. Zapraszamy do Lublina - 6 2. Informacje o uczelni - 6 2.1. Adres - 6 2.2. Organizacja roku akademickiego 2009/2010 - 6 2.3. Władze UMCS - 7 2.4. Ogólne informacje o uczelni - 7 2.5. Wykaz prowadzonych kierunków studiów -8 2.6. Ogólne zasady przyjmowania na studia - 8 2.7. Najważniejsze przepisy obowiązujące na uczelni - 9 2.8. Dział Kształcenia - 9 2.9. Uczelniany Koordynator Procesu Bolońskiego i Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS) - 9 3. Wydział Artystyczny UMCS -10 3.1. Opis i struktura Wydziału -10 3.2. Wydziałowy Koordynator Procesu Bolońskiego i ECTS - 11 4. Instytut Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego UMCS - 12 4.1. Opis i struktura Instytutu – 12 4.2. Wykaz nauczycieli akademickich w jednostkach dydaktycznych Instytutu -12 4.3. Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym – 15 4.4. Baza dydaktyczna - 15 4.5. Prowadzone kierunki studiów – 16 4.6. Egzaminy wstępne do Instytutu Sztuk Pięknych - 16 4.6.1 Zasady kwalifikacji na studia I stopnia - 17 4.6.2 Zasady kwalifikacji na studia II stopnia - 18 4.7. Dodatkowa oferta dydaktyczna - 18 4.7.1. Kurs przygotowawczy na studia artystyczne - 18 4.7.2. Studia podyplomowe - 19 4.8. Metody nauczania - 21 4.9. Skala ocen - 21 4.10. Opiekunowie poszczególnych lat studiów - 22 4.11. Rada Wydziałowa Samorządu Studentów – 23 5. Informacje o programach studiów - 24 5.1. Rodzaje dyplomów - 24 5.2. Programy studiów i warunki uzyskania dyplomu – 24 5.2.1 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Grafika, 5-letnie jednolite studia magisterskie, stacjonarne – 24 5.2.2 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Malarstwo, 5-letnie jednolite studia magisterskie, stacjonarne – 26 5.2.3 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, stacjonarne studia I stopnia – 28 5.2.4 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Grafika, stacjonarne studia II stopnia – 30 5.2.5 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Malarstwo, stacjonarne studia II stopnia–32 5.2.6 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk Plastycznych, stacjonarne studia II stopnia–34 6. Struktura programów studiów - 36 6.1. Plany studiów i semestralne diagramy zajęć - 37 6.1.1. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Grafika, 5-letnie jednolite studia magisterskie, stacjonarne – 37 6.1.2. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Malarstwo, 5-letnie jednolite studia magisterskie, stacjonarne – 42 6.1.3 Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, 3-letnie stacjonarne studia I stopnia - 49 6.1.4. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Grafika, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia - 55 6.1.5. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Malarstwo, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia – 58 6.1.6. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia – 60

5

7. Katalog przedmiotów - 63 7.1. Przedmioty na kierunku Grafika, jednolite studia magisterskie, 5-letnie stacjonarne - 63 7.2. Przedmioty na kierunku Malarstwo, jednolite studia magisterskie, 5-letnie stacjonarne - 118 7.3. Przedmioty na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, 3-letnie stacjonarne studia I stopnia - 165 7.4. Przedmioty na kierunku Grafika, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia - 208 7.5. Przedmioty na kierunku Malarstwo, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia - 232 7.6. Przedmioty na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia - 244 8. Ogólne informacje dla studentów - 266 8.1. Koszty utrzymania - 266 8.2. Zakwaterowanie - 266 8.3. Posiłki - 266 8.4. Opieka zdrowotna - 266 8.5. Świadczenia i udogodnienia dla studentów niepełnosprawnych - 266 8.6. Ubezpieczenie - 267 8.7. Komunikacja - 267 8.8. Biblioteki - 267 8.9. Banki i poczta - 267 8.10. Pomoc materialna dla studentów - 267 8.11. Biuro obsługi studentów - 267 8.12. Baza dydaktyczna - 267 8.13. Programy międzynarodowe - 268 8.14. Praktyczne informacje dla studentów przyjezdnych - 268 8.15. Kursy językowe - 268 8.16. Praktyki - 269 8.17. Obiekty sportowe - 269 8.18. Zajęcia pozauczelniane i rekreacyjne - 269 8.19. Stowarzyszenia studenckie - 269 9. Aneks - 270 9.1. Program LLP/Erasmus - 270 9.2. Proces Boloński - 271 9.3. System mobilności studentów – program MOST – 273 9.4. Podstawowe zasady Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS) - 273 9.4.1. Podstawowe cechy ECTS - 274 9.4.2. Podstawowe dokumenty ECTS - 275

6

1. ZAPRASZAMY DO LUBLINA

Lublin jest największym centrum miejskim Polski wschodniej i dziesiątym pod względem liczby mieszkańców miastem w kraju. Liczy ok. 380 tys. mieszkańców. Jest znaczącym ośrodkiem przemysłowo-handlowym a także naukowym i kulturalnym. Jest miastem młodzieży - w pięciu wyższych uczelniach kształci się ponad 70 tys. studentów. Lublin zalicza się do najstarszych ośrodków miejskich w Polsce. Prawo magdeburskie otrzymał w 1317 roku, a stolicą województwa stał się w 1474 r. W roku 1569 Polska i Litwa zawarły tutaj unię, która połączyła oba kraje prawie do końca XVIII wieku. Od roku 1578 Lublin był siedzibą Trybunału Koronnego – najwyższego sądu szlacheckiej Rzeczypospolitej. W 1918 roku powstał w Lublinie Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, który następnie przekazał władzę Józefowi Piłsudskiemu. Po wyzwoleniu z okupacji hitlerowskiej w 1944 r. Lublin przez 164 dni pełnił rolę tymczasowej stolicy. Lublin jest miastem, w którym zachowały się liczne i piękne zabytki, m.in. zamek z XIV-wieczną kaplicą Św. Trójcy i unikalnymi malowidłami rusko-bizantyjskimi, Stare Miasto z bramami, kamieniczkami, kościołem Dominikanów i gmachem Trybunału, XIX-wieczna zabudowa centrum z główną ulicą miasta Krakowskim Przedmieściem. Obrazu Lublina dopełniają gęsto rozsiane pałace, kościoły, pomniki i inne, pochodzące z różnych epok, gmachy użyteczności publicznej. Dzisiejszy Lublin to miasto otwarte, o dużym potencjale intelektualnym i gospodarczym, przyciągające inwestorów i będące ważnym miejscem wymiany handlowej między Wschodem i Zachodem. 2. INFORMACJE O UCZELNI

2.1. ADRES UNIWERSYTET MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ (UMCS) Rektorat, 20-031 Lublin, Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5 tel. +48 81 537-51-00 (centrala) fax. +48 81 533-36-69 lub 537-51-02 telex: 643223 http://www.umcs.lublin.pl 2.2. ORGANIZACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2011/2012

Rok akademicki 2011/2012 trwa od 1 października 2011 r. do 30 września 2012 r. i obejmuje I. semestr zimowy od 1 października 2011 r. do 12 lutego 2012 r., w tym:

1/ okres zajęć dydaktycznych – od 1 października do 21 grudnia 2011 r. 2/ wakacje zimowe – od 22 grudnia 2011 r. do 2 stycznia 2012 r. 3/ okres zajęć dydaktycznych – od 3 do 20 stycznia 2012 r. 4/ zimowa sesja zaliczeniowo-egzaminacyjna* od 21 stycznia do 3 lutego 2012 r. 5/ przerwa międzysemestralną – od 4 do 12 lutego 2012 r.

II. semestr letni od 13 lutego do 7 lipca 2012 r., w tym:

1/ okres zajęć dydaktycznych – od 13 lutego do 4 kwietnia 2012 r. 2/ wakacje wiosenne – od 5 do 10 kwietnia 2012 r. 3/ okres zajęć dydaktycznych – od 11 kwietnia do 6 czerwca 2012 r. 4/ letnia sesja zaliczeniowo-egzaminacyjna* – od 8 czerwca do 7 lipca 2012 r.

III. wakacje letnie od 8 lipca do 30 września 2012 r. Dodatkowy dzień wolny: 2 maja 2012 r. Egzaminy i zaliczenia poprawkowe oraz komisyjne odbywają się do: 31 marca 2012 r. – z zimowej sesji zaliczeniowo-egzaminacyjnej; 30 września 2012 r. – z letniej sesji zaliczeniowo-egzaminacyjnej.

7

Szczegółowe terminy egzaminów ustalają dziekani wydziałów. Egzaminy nie mogą kolidować z zajęciami dydaktycznymi. *w tym terminie odbywają się wszystkie programowe zaliczenia i egzaminy (tzw. pierwsze podejście) Podstawa prawna: PISMO OKÓLNE Nr 1/2011 Rektora Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie szczegółowej organizacji roku akademickiego 2011/2012. 2.3. WŁADZE UMCS

JM Rektor: prof. dr hab. Andrzej Dąbrowski

e-mail: rector@umcs.lublin.pl Biuro Rektora: Barbara Niedzielska, pok. 1508, tel. 81 537-51-07, 537-51-09

Prorektorzy:

prof. dr hab. Ryszard Szczygieł (ds. ogólnych) Biuro Rektora: mgr Małgorzata Mołdach, pok. 1508, tel. 81 537-51-07, 537-51-09

prof. dr hab. Ryszard Dębicki (ds. badań naukowych i współpracy międzynarodowej)

sekretariat: mgr Iwona Barcic pok. 1511, tel. 81 537-52-05

dr hab. Stanisław Michałowski, prof. nadzw. UMCS (ds. studenckich) sekretariat: mgr Iwona Adach, pok. 1316, tel. 81 537-52-84, 537-52-94

prof. dr hab. Stanisław Chibowski (ds. kształcenia)

sekretariat: mgr Angelika Balcerek, pok. 1314, tel. 81 537-51-12

2.4. OGÓLNE INFORMACJE O UCZELNI Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej jest uczelnią państwową, która powołana została do życia przez Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego z dniem 23 października 1944 roku, początkowo z czterema wydziałami: Lekarskim, Rolnym, Weterynaryjnym i Przyrodniczym a od 9 stycznia 1945 r. także z Wydziałem Farmacji. Pierwsza inauguracja odbyła się 14 stycznia 1945 roku. Kadrę naukową stanowiło wówczas 42 profesorów m.in. z uczelni Lwowa i Wilna i 80 asystentów. Studia podjęło wówczas 806 słuchaczy. Organizatorem i pierwszym rektorem Uniwersytetu był zoolog prof. dr Henryk Raabe. Od 1946 roku istniejący Wydział Przyrodniczy przekształcił się w Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. W 1949 roku uczelnia powiększyła się o Wydział Prawa. Z kolei w roku następnym z Uniwersytetu wydzielono fakultety: Lekarski i Farmaceutyczny, które dały podstawę obecnej Akademii Medycznej. W roku 1951 Wydział Matematyczno-Przyrodniczy podzielił się na dwa wydziały: Matematyki, Fizyki i Chemii oraz Biologii i Nauk o Ziemi. W rok później otwarto Wydział Humanistyczny, a w 1953 roku Zootechniczny. Znaczącą reorganizację struktury przeżył Uniwersytet w 1955 roku, gdy wyodrębniono z niego wydziały: Rolny, Weterynaryjny i Zootechniczny, które stały się podwalinami Akademii Rolniczej. W drugą połowę lat pięćdziesiątych Uniwersytet wkraczał z czterema wydziałami: Biologii i Nauk o Ziemi, Matematyki, Fizyki i Chemii, Prawa oraz Humanistycznym. Pracowało wówczas na uczelni łącznie 414 osób, w tym 55 profesorów i docentów oraz 145 pomocniczych pracowników naukowych, a studiowało 1389 słuchaczy. Od tego czasu Uniwersytet konsekwentnie budował własną strukturę, odpowiadającą standardom akademickim i wymogom zmieniającej się rzeczywistości naukowej i społecznej - by dziś prezentować szeroki profil kształcenia na dziesięciu wydziałach. Istniejące cztery wydziały uzupełnił w roku 1965 Wydział Ekonomiczny, a w roku 1973 Wydział Pedagogiki i Psychologii, który powstał z połączenia Instytutu Pedagogiki i Psychologii, funkcjonującego na Wydziale Humanistycznym oraz Wyższego Studium Nauczycielskiego, ściśle związanego z Uniwersytetem. W roku 1989 z Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii wyodrębnił się Wydział Chemii, a z Wydziału Pedagogiki i Psychologii - Instytut Wychowania Artystycznego. W tym samym roku Międzyuczelniany Instytut Filozofii i Socjologii został przekształcony w Wydział. W 1993 - Instytut Nauk Politycznych przekształcił się w Wydział Politologii, a w 1997 roku Instytut Wychowania Artystycznego w Wydział Artystyczny.

8

Oprócz kształcenia w Lublinie Uniwersytet prowadził od 1969 do 2001 roku swoją Filię w Rzeszowie, z wydziałami: Ekonomicznym oraz Prawa i Administracji, które były organicznie związane z macierzystymi jednostkami lubelskimi. Od 1 września 2001 roku Filia UMCS w Rzeszowie została włączona do nowoutworzonego Uniwersytetu Rzeszowskiego. Obok podstawowej formy nauczania, jaką są studia stacjonarne, Uniwersytet od lat prowadzi studia zaoczne i wieczorowe, ponadto studia podyplomowe i doktoranckie. W zależności od rodzaju studiów absolwenci otrzymują dyplomy stwierdzające uzyskanie tytułu zawodowego licencjata, magistra lub stopnia doktora. Absolwenci studiów podyplomowych otrzymują świadectwa ich ukończenia.

W skład Uczelni wchodzi jedenaście wydziałów: Wydział Biologii i Biotechnologii Wydział Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki Wydział Chemii Wydział Prawa i Administracji Wydział Humanistyczny Wydział Ekonomiczny Wydział Pedagogiki i Psychologii Wydział Filozofii i Socjologii Wydział Politologii Wydział Artystyczny W Uniwersytecie działają również takie jednostki jak: Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych, Centrum Kultury Fizycznej, Centrum Europy Wschodniej oraz Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Polonii i Cudzoziemców. Istotnym ogniwem w procesie kształcenia jest Biblioteka Główna Uniwersytetu wraz z siecią bibliotek wydziałowych i zakładowych, a także Biblioteka Brytyjska i Ośrodek Polskiego Komitetu Współpracy z Aliance Francaise. Różnorodnymi formami dokształcania zajmuje się Uniwersyteckie Centrum Kursów Otwartych. Uniwersytet posiada też Ogród Botaniczny – bogaty w roślinność i przepięknie położony w dzielnicy Sławinek. W roku akademickim 2010/2011 zatrudnionych było ogółem 3673 pracowników. Nauczycieli akademickich było 1871, a wśród nich 437 profesorów i innych samodzielnych pracowników nauki. W październiku 2010 r. na 40 kierunkach obejmujących ponad 260 specjalności studiów stacjonarnych i niestacjonarnych (wieczorowych i zaocznych) naukę podjęło w Lublinie łącznie 26.872 studentów, w tym na I roku 10.903 a wśród nich 205 cudzoziemców. Studia podyplomowe i doktoranckie odbywa 3203 słuchaczy. 2.5. WYKAZ PROWADZONYCH KIERUNKÓW STUDIÓW

Na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej prowadzone są następujące kierunki studiów: biologia, biotechnologia, geografia, turystyka i rekreacja, matematyka, fizyka, informatyka, chemia, ochrona środowiska, prawo, administracja, filologia polska, filologia (specjalności: filologia angielska, filologia angielska w zakresie studiów amerykanistycznych, filologia germańska, filologia iberyjska, filologia romańska, filologia rosyjska, rosjoznawstwo, filologia ukraińska, filologia białoruska, slawistyka), lingwistyka stosowana, historia,etnologia, archeologia, informacja naukowa i bibliotekoznawstwo, kulturoznawstwo, logopedia z audiologią, ekonomia, zarządzanie, finanse i rachunkowość, psychologia, pedagogika, pedagogika specjalna, filozofia, socjologia, filozoficzno-historyczne studia, praca socjalna, politologia, stosunki międzynarodowe, dziennikarstwo i komunikacja społeczna, studia wschodnioeuropejskie, edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, grafika, malarstwo oraz jazz i muzyka estradowa. 2.6. OGÓLNE ZASADY PRZYJMOWANIA NA STUDIA

Osoby ubiegające się o przyjęcie na studia dokonują rejestracji w internetowej rejestracji kandydatów i wnoszą opłatę rekrutacyjną za postępowanie kwalifikacyjne. Kandydaci zakwalifikowani przez komisję rekrutacyjną na I rok studiów zobowiązani są złożyć w terminie wpisu na studia – komplet dokumentów zawierający: podpisany kwestionariusz osobowy wydrukowany z systemu IRK; oryginał lub odpis świadectwa dojrzałości; odpis dyplomu ukończenia studiów pierwszego stopnia – na studia drugiego stopnia;

9

2 fotografie o wymiarze 37 x 52 mm bez nakrycia głowy na jasnym tle oraz fotografię elektroniczną w formie pliku JPG przesłaną do systemu IRK;

orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia studiów w przypadku kierunków studiów, w trakcie których studenci są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia;

kserokopię dowodu tożsamości. Przyjęcia na studia odbywają się na podstawie postępowania kwalifikacyjnego, które ma charakter konkursowy i może obejmować: 1/ wyniki z określonych przedmiotów i na wskazanym poziomie (rozszerzonym lub/i podstawowym) uzyskane

przez kandydata na egzaminie maturalnym – nowa matura oraz wyniki sprawdzianu uzdolnień kierunkowych w formie określonej w załączniku nr 1 uchwały Senatu Akademickiego UMCS w sprawie zasad przyjmowania kandydatów na I rok studiów;

2/ wyniki z określonych przedmiotów uzyskane przez kandydata na egzaminie dojrzałości przeprowadzonym według starej matury lub egzamin wstępny mający formę:

- egzaminu pisemnego, - egzaminu ustnego, - rozmowy kwalifikacyjnej o określonej tematyce,

- sprawdzianu uzdolnień kierunkowych o określonym zakresie i formie; 3/ konkurs dyplomów lub ocen uzyskanych ze studiów pierwszego stopnia.

Przyjęcia na studia mogą odbywać się również na podstawie złożonych dokumentów. Dopuszcza się jedną lub kilka form jednocześnie.

Studia stacjonarne pierwszego stopnia, drugiego stopnia i jednolite magisterskie są bezpłatne. Natomiast za każdorazowe powtarzanie semestru lub roku nauki student wnosi opłatę w wysokości ustalanej każdego roku przez rektora. Opłata w roku akademickim 20010/2011 kształtuje się od 2700,- zł na informacji naukowej i bibliotekoznawstwie do 4800,- zł na kierunkach Wydziału Artystycznego. W pełni płatne są studia niestacjonarne (zaoczne i wieczorowe). Wysokość opłaty za studia na I roku wynosi od 2650,- zł na Wydziale Humanistycznym do 6000,- zł na Wydziale Artystycznym. Cudzoziemcy uiszczają wpisowe w wysokości 200 euro i wnoszą opłatę za studia w wysokości 2000 euro rocznie.

2.7. NAJWAŻNIEJSZE PRZEPISY OBOWIĄZUJĄCE NA UCZELNI

Prawa i obowiązki studentów zawarte są w regulaminie studiów, który dostępny jest na stronie internetowej Uczelni www.umcs.lublin.pl. Znajdują się tam także: regulamin samorządu studentów oraz regulamin przyznawania pomocy materialnej. 2.8. DZIAŁ KSZTAŁCENIA

Rektorat, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5, pok. 313 e-mail: tok.studiow@umcs.lublin.pl

Kierownik: mgr Marzena Widomska, tel. 81 537-51-25

2.9. UCZELNIANY KOORDYNATOR PROCESU BOLOŃSKIEGO I EUROPEJSKIEGO SYSTEMU TRANSFERU I AKUMULACJI PUNKTÓW (ECTS)

dr hab. Janusz Ryczkowski, prof. nadzw. UMCS Wydział Chemii, Zakład Technologii Chemicznej (Duża Chemia, VI piętro, p. 402)

Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3 tel. 81 537-55-46 lub 537-55-96, fax: 81 537-55-65 lub 81 533-33-48,

e-mail: janusz.ryczkowski@umcs.eu

10

3. WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY UMCS Wydział Artystyczny al. Kraśnicka 2A, 2B 20–718 Lublin tel. 81 537-69-50

3.1 OPIS I STRUKTURA WYDZIAŁU

Wydział Artystyczny jest najmłodszym, dziesiątym Wydziałem Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Jego historia sięga 1971 roku, kiedy to w ramach Wyższego Studium Nauczycielskiego UMCS powołano kierunek Wychowanie Muzyczne. W roku następnym utworzono Wychowanie Plastyczne. Najpierw były to studia trzyletnie stacjonarne. Już jednak w roku 1973 na nowo powstałym Wydziale Pedagogiki i Psychologii UMCS uruchomiono pięcioletnie studia Wychowania Muzycznego i Wychowania Plastycznego.

W 1974 r. w ramach Wydziału Pedagogiki i Psychologii powstał Zakład Wychowania Muzycznego i Zakład Wychowania Plastycznego. W 1976 kierunki artystyczne otrzymały pierwszą własną siedzibę, w nieistniejącym już pawilonie przy ul. Zana 11a. Następnie Zakład Wychowania Muzycznego został przeniesiony na pl. Litewski 5.

W tymże roku w strukturze Wydziału Pedagogiki i Psychologii wyodrębniony został Instytut Wychowania Artystycznego z dwoma kierunkami studiów: Wychowanie Muzyczne oraz Wychowanie Plastyczne.

Od 1 lutego 1989 roku Instytut Wychowania Artystycznego zaczął działać na prawach samodzielnego wydziału. W roku 1991 otrzymał dwa budynki położone przy al. Kraśnickiej o łącznej powierzchni ok. 4000 m2 . Wkrótce jeden z budynków (al. Kraśnicka 2A), zaadaptowany został na siedzibę Wychowania Muzycznego. Natomiast przez kolejny rok trwała rozbudowa drugiego budynku (al. Kraśnicka 2B), który stać się miał siedzibą Wychowania Plastycznego. Ostatecznie, z początkiem roku 1993, cały Instytut działał już w nowych pomieszczeniach.

Kolejnym ważnym faktem w historii było przekształcenie Instytutu Wychowania Artystycznego w Wydział Artystyczny UMCS. Wydział Artystyczny został utworzony jednomyślną uchwałą Senatu Akademickiego z dnia 23 kwietnia 1997 roku. Weszła ona w życie 1 września 1997 roku.

Wraz ze wzrostem jakościowym kadry naukowo-dydaktycznej Wydziału zostały uruchomione nowe kierunki studiów stacjonarnych i wieczorowych, magisterskich i licencjackich. W roku akad. 1999/2000 przeprowadzono pierwszy nabór kandydatów na 5-letnie stacjonarne studia magisterskie na kierunek Grafika, a w roku akademickim 2001/2002 na kierunek Malarstwo. W tym samym roku akademickim uruchomiono 3-letnie licencjackie studia wieczorowe – Jazz i muzyka estradowa. Atrakcyjną formą, co do miejsca, jak i programu nauczania są 3-letnie licencjackie studia wieczorowe w Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym, kształcące studentów na kierunkach: Grafika i Malarstwo.

Od października 2000 roku Wydział Artystyczny funkcjonuje w systemie instytutowym. W jego skład wchodzą dwie odrębne jednostki: Instytut Sztuk Pięknych i Instytut Muzyki.

W 2001 roku Wydział uzyskał uprawnienia do przeprowadzania przewodów kwalifikacyjnych I stopnia w dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie artystycznej grafika. Od 2003 roku Wydział posiada prawo do nadawania stopnia doktora sztuki w wyżej wymienionej dziedzinie, a od 2005 stopnia doktora w dyscyplinie „sztuki piękne”.

Wydział Artystyczny postrzegany jest jako placówka naukowo-artystyczna o ciągle rozwijającej się kadrze naukowej, która obok działalności dydaktycznej, prezentuje swoje dokonania twórcze w wielu konkursach i festiwalach plastycznych i muzycznych w kraju oraz za granicą. Misją Wydziału jest popularyzowanie sztuki oraz działalność edukacyjno-wychowawczą na poziomie wyższej szkoły artystycznej. Pracownicy Wydziału są organizatorami Lubelskiego Forum „SZTUKA-EDUKACJA” oraz współorganizatorami Lubelskiego Forum Sztuki Współczesnej im. W. Lutosławskiego. Czynnie uczestniczą w radach programowych i artystycznych licznych galerii i placówek artystyczno - kulturalnych Lublina. Na tym polu wyróżnia się działająca w ramach Centrum Kultury w Lublinie „Galeria Biała”, ukazująca zjawiska i tendencje sztuki najnowszej.

11

Władze Wydziału Artystycznego UMCS

w kadencji 2008–2012

Dziekan: prof. szt. muz. Urszula BOBRYK

Prodziekan ds. studenckich: ad. dr hab. Mariusz DRZEWIŃSKI

Kierownik Dziekanatu: mgr Anna Wójcik tel. 81 537-69-50

Dziekanat: mgr Anna Chabros

mgr inż. Maria Łanczont-Lasek mgr inż. Agnieszka Banaszek mgr Bogumiła Brzuchala tel. 81 537-69-25, 537-69-56

Wydział zatrudnia 145 nauczycieli akademickich: 12 profesorów tytularnych, 32 adiunktów II stopnia (kw. II st.) i

doktorów habilitowanych, w tym 12 na stanowiskach profesora nadzwyczajnego UMCS, 55 adiunktów I stopnia (kw. I st.) i doktorów oraz 46 magistrów.

W roku akademickim 2010/2011 na Wydziale Artystycznym UMCS studiowało 720 studentów, z tego 465 w Instytucie Sztuk Pięknych, 153 w Instytucie Muzyki, 62 w Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym. Wydział Artystyczny UMCS tworzą dwa instytuty: 1 - Instytut Sztuk Pięknych al. Kraśnicka 2B 20–718 Lublin tel. 81 537-69-00 e-mail: ispwa@interia.pl Dyrektor - prof. zw. Artur POPEK

p. 8, tel. 81 537-69-47 e-mail: arturpopek@gmail.com

2 - Instytut Muzyki al. Kraśnicka 2A 20-718 Lublin tel. 81 537-69-01 e-mail: instytut_muzyki@hektor.umcs.lublin.pl Dyrektor – prof. nadzw. Beata DĄBROWSKA p. 114 , tel. 81 537-69-12 beata.dabrowska@poczta.umcs.lublin.pl 3.2. WYDZIAŁOWY KOORDYNATOR PROCESU BOLOŃSKIEGO I ECTS St. wykł. dr Jadwiga Jasińska Instytut Muzyki, Zakład Teorii Muzyki al. Krasnicka 2a tel. 081 533-51-72 waects@hektor.umcs.lublin.pl

12

4. INSTYTUT SZTUK PIĘKNYCH WYDZIAŁU ARTYSTYCZNEGO UMCS

Instytut Sztuk Pięknych WA UMCS al. Kraśnicka 2B 20 – 718 Lublin

tel. 81 537-69-50 e-mail: ispwa@interia.pl

4.1. OPIS I STRUKTURA INSTYTUTU Instytut Sztuk Pięknych stanowi od 2000 roku niezależną jednostkę Wydziału Artystycznego UMCS. Posiada odrębną bazę dydaktyczną, własne władze i kadrę akademicką. Od samego początku Instytut rozwija się dynamicznie. Oferta dydaktyczna została poszerzona o nowe kierunki studiów. Corocznie wprowadzane są zmiany programowe na istniejących kierunkach. W 2001 roku kierunek Wychowanie Plastyczne zmienił nazwę na Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych. W roku akad. 1999/2000 przeprowadzono pierwszy nabór kandydatów na 5-letnie stacjonarne studia magisterskie na kierunek Grafika, a w roku akad. 2001/2002 na kierunek Malarstwo. Od roku akad. 2001/2002 absolwenci studiów magisterskich otrzymują tytuł magistra sztuki. W roku akad. 2001/2002 rozpoczęła działalność filia UMCS w Kazimierzu Dolnym - Kolegium Sztuk Pięknych, gdzie prowadzone są trzyletnie stacjonarne studia I stopnia na kierunkach Grafika i Malarstwo. Od roku akad. 2004/2005 wprowadzone zostały 2-letnie uzupełniające studia zaoczne dla osób z licencjatem, pozwalające uzyskać tytuł magistra sztuki. Studia te w kolejnym roku akademickim przekształcone zostały z zaocznych na wieczorowe. Od roku akademickiego 2007/2008 studia w Instytucie Sztuk Pięknych realizowane były w systemie dwustopniowym: 3-letnie stacjonarne i niestacjonarne studia I stopnia (licencjackie) oraz 2-letnie (bądź 1,5 letnie) stacjonarne studia II stopnia uzupełniające (magisterskie). Od bieżacego roku akad. 2011/2012 kierunki Grafika i Malarstwo prowadzone są jako 5-letnie jednolite studia magisterskie oraz uzupełniające studia drugiego stopnia dla osób z licencjatem. Kierunek Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych pozostaje w trybie dwustopniowym (licencjat i uzupełniające).

Władze Instytutu Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego UMCS w kadencji 2009 – 2013

Dyrektor: prof. zw. Artur POPEK

p. 8, tel. 81 537-69-47 e-mail: arturpopek@gmail.com

Sekretariat: mgr Agnieszka Graniczka mgr Anna Łukasik p. 9, tel. 81 537-69-24, 537-69-40

Instytut Sztuk Pięknych zatrudnia 82 pracowników naukowo - dydaktycznych i obejmuje 14 zakładów.

4.2. WYKAZ NAUCZYCIELI AKADEMICKICH W JEDNOSTKACH DYDAKTYCZNYCH INSTYTUTU 1 - ZAKŁAD MALARSTWA I p. 114, tel. 81 537-69-29 Kierownik: Prof. zw. Mieczysław HERMAN Prof. nadzw. kw. II st. Walenty Wróblewski Ad. dr hab. Marek Mazanowski

13

Ad. dr hab. Anna Waszczuk Ad. kw. I st. Zbigniew Woźniak As. mgr Kamil Siczek As. mgr Agata Baltyzar 2 - ZAKŁAD MALARSTWA II p. 117, tel. 81 537-69-30 Kierownik: Prof. nadzw. kw. II st. Tomasz ZAWADZKI Prof. zw. Adam Styka Ad. II st. kw. II st. Krzysztof Bartnik Ad. kw. I st. Sławomir Toman As. dr Piotr Korol As. dr Adam Skóra 3 - ZAKŁAD MALARSTWA I RYSUNKU I Kierownik: Ad. II st. kw. II st. Jan Gryka Ad. dr Cezary Klimaszewski As. mgr Robert Kuśmirowski 4 - ZAKŁAD MALARSTWA I RYSUNKU I p. 117, tel. 81 537-69-30 Kierownik: Prof. nadzw. kw. II st. Stanisław ŻUKOWSKI Prof. nadzw. kw. II st. Jan Ferenc Ad. II st. kw. II st. Maria Polakowska-Prokopiak Ad. dr hab. Wiesław Proć Ad. dr hab. Tomasz Świerbutowicz Ad. dr hab. Maria Sękowska As. mgr Kamil Stańczak St. wykł. mgr Krystyna Solecka 5 - ZAKŁAD MALARSTWA I RYSUNKU II p. 114, tel. 81 537-69-29 Kierownik: Prof. zw. Jacek WOJCIECHOWSKI Ad. dr hab. Mariusz Drzewiński Ad. dr hab. Donat Kowalski Ad. kw. I st. Bernard Homziuk Ad. kw. I st. Krzysztof Rumowski As. dr Jakub Ciężki 6 - ZAKŁAD GRAFIKI WARSZTATOWEJ I p. 32, tel. 81 537-69-41 Kierownik: Prof. zw. Maksymilian SNOCH Ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz Ad. dr Agnieszka Zawadzka St. wykł. kw. I st. Adam Panek 7 - ZAKŁAD GRAFIKI WARSZTATOWEJ I EKSPERYMENTALNEJ p. 32, tel. 81 537-69-41 Kierownik: Prof. zw. Artur Popek – Dyrektor ISP Ad. II st. kw. II st. Waldemar Szysz Ad. dr Anna Perłowska-Weiser Ad. kw. I st. Alicja Snoch-Pawłowska As. mgr Anna Barańska As. mgr Magdalena Szyszkowska

14

8 - ZAKŁAD GRAFIKI PROJEKTOWEJ I LITOGRAFII p. 03, tel. 81 537-69-43 Kierownik: Prof. nadzw. kw. II st. Piotr LECH Ad. dr hab. Zbigniew Liwak Ad. dr Włodzimierz Pastuszak Ad. dr Krzysztof Rukasz As. dr Tomasz Kozak As. mgr Sebastian Smit As. mgr Lech Mazurek St. wykł. mgr Piotr Nakonieczny Wykł. mgr Waldemar Drążyk Prac. inż.-tech. mgr Tomasz Malec 9 - ZAKŁAD GRAFIKI PROJEKTOWEJ I SERIGRAFII p. 126, tel. 81 537-69-36 Kierownik: Ad. II st. kw. II st. Romuald Kołodziej Ad. dr Małgorzata Bałdyga-Nowakowska As. mgr Magdalena Bąk As. mgr Amadeusz Popek As. mgr Jarosław Koziara 10 - ZAKŁAD SZTUKI MEDIÓW CYFROWYCH p. 119A, tel. 81 537-69-36 Kierownik: Prof. zw. Grzegorz MAZUREK Ad. dr Marek Letkiewicz Ad. dr Sławomir Plewko As. mgr Joanna Polak Wykł. mgr Michał Mikulski 11 - ZAKŁAD RZEŹBY I CERAMIKI p. 24, tel. 81 537-69-33, p.27. 81 537-69-28, cerkiewka, tel. 81 537-69-31 Kierownik: Prof. zw. Adam MYJAK Ad. dr Wojciech Mendzelewski Ad. dr Piotr Zieleniak Ad. dr Zbigniew Stanuch St. wykł.. kw I st. Władysław Żukowski As. mgr Alicja Kupiec St. wykł. mgr Leszek Rymczuk As. mgr Radosław Skóra Prac. inż.-tech. Paweł Bernik 12 - ZAKŁAD WIEDZY WIZUALNEJ p.127, tel. 81 537-69-37 Kierownik: Prof. zw. Irena NAWROT-TRZCIŃSKA Ad. dr Jarosław Janowski Ad. dr Marcin Maron Ad. dr Ewa Niestorowicz Ad. kw I st. Ireneusz Wydrzyński Ad. dr Danuta Kuciak St. wykł. kw. I st. Krystyna Bagińska Prac. inż.-tech. mgr Robert Rabiej

15

13 - ZAKŁAD HISTORII SZTUKI p. 129, tel. 81 537-69-39 Kurator: Prof. nadzw. kw. II st. Jan FERENC Ad. dr Jerzy ŻYWICKI Ad. dr Ewa Letkiewicz Ad. dr Piotr Majewski 14 – PRACOWNIA EDUKACJI PLASTYCZNEJ p. 36, tel. 81 537-69-34 Kierownik: Ad. dr Anna Boguszewska Ad. dr Barbara Niścior Ad. dr Małgorzata Stępnik St. wykł. dr Romuald Tarasiuk Wykł. mgr Anna Mazur

4.3. KOLEGIUM SZTUK PIĘKNYCH W KAZIMIERZU DOLNYM Kolegium Sztuk Pięknych UMCS ul. Nadwiślańska 9 24-120 Kazimierz Dolny tel. 81 881-03-23 www.kolegiumkazimierz.pl Dyrektor administracyjny – Zbigniew BAGIŃSKI

tel. 506 005 005 e-mail: kspkazimierz@umcs.lublin.pl

Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym jest ośrodkiem zamiejscowym UMCS. Prowadzi kontynuację dla II i III roku 3-letnich stacjonarnych studiów I stopnia (licencjackich) na kierunkach Grafika i Malarstwo. Wykłady i ćwiczenia prowadzą nauczyciele akademiccy Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie i innych wyższych uczelni.

Celem studiów jest nabycie kwalifikacji zawodowych dających szansę zatrudnienia w agencjach reklamowych, studiach poligraficznych, prasie, wydawnictwach, placówkach oświatowych i kulturalno-wychowawczych.

Absolwent otrzymuje tytuł licencjata, który upoważnia go do zatrudnienia w zawodzie oraz do kontynuowania nauki na uzupełniających dwuletnich studiach magisterskich. 4.4. BAZA DYDAKTYCZNA

Instytut Sztuk Pięknych posiada dwa niezależne budynki. Powierzchnia użytkowa całego Instytutu wynosi 2276,60 m2, z tego na budynek rzeźby monumentalnej przypada 235,80 m2. Większość pomieszczeń użytkowych tj. 2032 m2 stanowią pomieszczenia dydaktyczne. Są to :

1 sala wykładowa (na 100 osób), 3 sale ćwiczeniowe (na 25 osób), 16 pracowni (na 12 osób): 5 malarskich, 1 rysunku, 4 graficzne, 2 rzeźbiarskie, 1 ceramiczna, 1

multimedialna, 1 komputerowa, 1 fotograficzna, 1 biblioteka (na 30 osób).

W Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym ogólna powierzchnia użytkowa wynosi 692 m2, z czego pomieszczenia dydaktyczne (pracownie malarskie, rysunkowe, graficzne, sale seminaryjne, sale wykładowe, pracownie komputerowe i inne) stanowią 363 m2. BIBLIOTEKA INSTYTUTU SZTUK PIĘKNYCH p. 20, tel. 81 537-69-42 Kustosz: mgr Danuta Piekarska

mgr Bogusław A. Łukasik

16

4.5. PROWADZONE KIERUNKI STUDIÓW

Kierunki studiów w Instytucie Sztuk Pięknych od roku akademickiego 2011/2012

kierunek studiów

3-letnie studia I stopnia

licencjackie

2-letnie studia II stopnia

magisterskie

5-letnie jednolite studia

magisterskie

EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH

stacjonarne

stacjonarne

GRAFIKA

stacjonarne

stacjonarne

MALARSTWO

stacjonarne

stacjonarne

4.6. EGZAMINY WSTĘPNE DO INSTYTUTU SZTUK PIĘKNYCH

Zgłoszenia kandydatów na studia przyjmowane są bezpośrednio przez instytutową komisję rekrutacyjną lub w trybie rejestracji internetowej.

System internetowej rejestracji kandydatów działa pod adresem www.irk.umcs.lublin.pl. Kandydaci korzystają z dostępu do internetowej rejestracji kandydatów we własnym zakresie. Dziekani wydziałów zapewnią kandydatom dodatkowo dostęp do stanowisk komputerowych, umożliwiających dokonanie rejestracji na studia w okresie wynikającym z ustalonego terminarza rekrutacyjnego.

Do egzaminu wstępnego przystąpić może każdy, kto ukończył szkołę średnią i otrzymał świadectwo dojrzałości. Nie obowiązują żadne limity wieku. Egzamin ma stwierdzić uzdolnienia i predyspozycje kandydata, a także wykazać poziom jego motywacji do podjęcia studiów w Instytucie Sztuk Pięknych.

Kandydaci zobowiązani są do złożenia w odpowiednim terminie w Sekretariacie Komisji Rekrutacyjnej następujących dokumentów:

Podanie na ustalonym formularzu (do pobrania w Dziekanacie Wydziału, al. Kraśnicka 2B, 1 piętro, pokój 106).

Oryginał świadectwa dojrzałości. Orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia studiów na obranym

kierunku. Dwie koperty formatu c-6, ze znaczkami pocztowymi na listy polecone, zaadresowane do kandydata. Pokwitowanie opłaty rekrutacyjnej. Odpis dyplomu ukończenia studiów I stopnia – na studia uzupełniające II stopnia. Wyciąg lub kserokopia dowodu tożsamości.

Terminy składania dokumentów podane zostaną w marcu 2012. Kandydat w chwili składania dokumentów deklaruje wybór kierunku studiów.

Jeśli kandydat zdaje na więcej niż jeden kierunek, wnosi opłatę rekrutacyjną na każdy z nich. Egzaminy wstępne odbywają się raz w roku, w drugiej połowie czerwca i na początku lipca. O dokładnych

terminach każdy z kandydatów informowany jest przez uczelnię listownie. Na egzamin należy zabrać ze sobą Dowód Osobisty.

17

Limity przyjęć w roku akademickim 2011/2012

3-letnie studia I stopnia licencjackie

2-letnie studia II stopnia

magisterskie

5-letnie studia

jednolite magisterskie

stacjonarne – 42 osoby stacjonarne – 28 osób EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH

niestacjonarne – 14 osób stacjonarne – 28 osób

niestacjonarne – 14 osób

GRAFIKA

Kolegium w Kazimierzu - 14 osób

stacjonarne – 28 osób stacjonarne – 28 osób

MALARSTWO

Kolegium w Kazimierzu - 14 osób

stacjonarne – 28 osób stacjonarne – 28 osób

4.6.1 ZASADY KWALIFIKACJI NA STUDIA I STOPNIA EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH Studia stacjonarne i niestacjonarne (zaoczne) Podstawą kwalifikacji jest egzamin praktyczny z: - rysunku - studium postaci (rysunek wykonany ołówkiem, węglem lub kredką), - malarstwa (martwa natura wykonana w dowolnej technice malarskiej na papierze lub płótnie) lub rzeźby (studium postaci wykonane w glinie). Ostateczny wynik postępowania kwalifikacyjnego wyznacza się przy zastosowaniu systemu punktowego.

Ocena 5,0 4,5 4,0 3,5 3,0 Rysunek 200 150 120 90 60 Malarstwo lub rzeźba 170 140 110 80 50

GRAFIKA Podstawą kwalifikacji jest egzamin praktyczny z: - rysunku - studium postaci (rysunek wykonany ołówkiem, węglem lub kredką), - malarstwa (martwa natura wykonana w dowolnej technice malarskiej na papierze lub płótnie), Ostateczny wynik postępowania kwalifikacyjnego wyznacza się przy zastosowaniu systemu punktowego.

Ocena 5,0 4,5 4,0 3,5 3,0 Rysunek 170 150 120 90 60 Malarstwo 200 140 110 80 50

MALARSTWO (3,5 letnie) Podstawą kwalifikacji jest egzamin praktyczny z: - rysunku - studium postaci (rysunek wykonany ołówkiem, węglem lub kredką), - malarstwa (martwa natura wykonana w dowolnej technice malarskiej na papierze lub płótnie), Ostateczny wynik postępowania kwalifikacyjnego wyznacza się przy zastosowaniu systemu punktowego.

Ocena 5,0 4,5 4,0 3,5 3,0 Rysunek 170 150 120 90 60 Malarstwo 200 140 110 80 50

18

4.6.2 ZASADY KWALIFIKACJI NA STUDIA II STOPNIA

Na kierunki EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, GRAFIKA oraz MALARSTWO - studia II stopnia uzupełniające (magisterskie) - limity przyjęć po 28 osób.

Rekrutacja odbywa się na podstawie złożenia kompletu wymaganych dokumentów do wysokości limitu miejsc.

4.7. DODATKOWA OFERTA DYDAKTYCZNA 4.7.1 KURS PRZYGOTOWAWCZY NA STUDIA ARTYSTYCZNE

Instytut Sztuk Pięknych prowadzi coroczny Kurs przygotowawczy na studia artystyczne. Kurs przeznaczony jest dla absolwentów szkół średnich ubiegających się o przyjęcie na studia wyższe artystyczne: Akademie Sztuk Pięknych, uniwersyteckie Wydziały Artystyczne oraz Pedagogiczne.

Kurs w szczególności skierowany jest do absolwentów ubiegających się o przyjęcie na Wydział Artystyczny UMCS Lublinie na kierunki:

Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, Grafika, Malarstwo. Zajęcia prowadzone są w kilkuosobowych grupach przez pracowników Instytutu Sztuk Pięknych Wydziału

Artystycznego UMCS Lublinie. Całość kursu obejmuje zajęcia z rysunku i malarstwa oraz rzeźby. Ćwiczenia z rysunku obejmują:

1. Szkice z natury (różnorodność obiektów oraz technik wykonania). 2. Studium postaci (akt), (węgiel, ołówek, tusz lawowany). 3. Studium głowy ( węgiel, ołówek, tusz lawowany). 4. Studium przedmiotu (różnorodność technik). 5. Dodatkowo ćwiczenia z kompozycji oraz podstaw perspektywy plastycznej.

Ćwiczenia z malarstwa obejmują:

1. Studium martwej natury (farby plakatowe, akryl, olej, karton, płótno). 2. Szkice kolorystyczne (farby plakatowe, akryl, olej, karton, płótno). 3. Kompozycja tematyczna (zagadnienia barwy, koloru, przestrzeni malarskiej).

Ćwiczenia z rzeźby obejmują:

1. Studium postaci siedzącej (glina), 2. Studium głowy (glina), 3. Kompozycja dowolna (glina).

Zajęcia prowadzone są w wymiarze: każdy przedmiot po 4 godziny lekcyjne w soboty i niedziele.

Kurs obejmuje 96 godzin lekcyjnych: 48 godzin rysunku oraz do wyboru malarstwo lub rzeźba po 48 godzin.

Zgłoszenia przyjmujemy od października 2011 roku (ilość miejsc ograniczona). Kurs rozpocznie się na początku marca 2012.

19

4.7.2. STUDIA PODYPLOMOWE 1. Podyplomowe studia w zakresie GRAFIKI KOMPUTEROWEJ Kierownik Studiów: prof. nadzw. Piotr LECH tel. 081 5245391 wew.147 lub 0507102632 e-mail: plech@klio.umcs.lublin.pl Czas trwania: 2 semestry; ok. 130 godzin Opis Studiów: Celem Studiów ma być wyposażenie absolwentów w wiedzę i umiejętności związane z szeroko rozumianą grafiką komputerową i wielorakimi możliwościami stosowania jej w edukacji, publikacjach prasowych, reklamie, prezentacjach multimedialnych oraz w tworzeniu serwisów Internetowych – w aspekcie edukacji informatycznej, komunikacji i informacji marketingowej. Studia są przeznaczone dla absolwentów szkół wyższych kierunków plastyczno-pedagogicznych, plastycznych oraz innych kierunków humanistycznych. Zajęcia prowadzone są w formie wykładów, ćwiczeń i zajęć laboratoryjnych. Warunkiem ukończenia studiów jest zaliczanie poszczególnych przedmiotów, które odbywać się będzie w oparciu o wykonywane przez studenta prace kontrolne i zdane egzaminy. Program Studiów: wybrane zagadnienia sztuki współczesnej, cyfrowe przetwarzanie obrazu, techniki multimedialne (WWW; animacja komputerowa), komputerowe projektowanie graficzne(DTP), elementy informatyki, psychofizjologia widzenia, wybrane zagadnienia grafiki wydawniczej i reklamy, percepcja obrazu fotograficznego. Termin i miejsce przyjmowania dokumentów: Dokumenty składane są na bieżąco. Sekretariat Instytutu Sztuk Pięknych WA UMCS 20-718 Lublin, Al. Kraśnickie 2B, pok.8 tel: 81 537-69-24 Zasady przyjęć: w oparciu o analizę dostarczonych dokumentów lub rozmowę kwalifikacyjną z kandydatem. Przewidywany termin rozpoczęcia zajęć: po dokonaniu naboru (początek kolejnego semestru) Opłata za semestr: 1200 zł 2. Podyplomowe studia w zakresie FOTOGRAFII Miejsce: Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu, tel. 81 881-03-23 Kierownik studiów: ad. dr Adam Skóra Instytut Sztuk Pięknych WA UMCS 20-718 Lublin, Al. Kraśnickie 2B, pok.8 tel: 81 537-69-24 Czas trwania: 2 semestry Opis Studiów: Sylwetka kandydata: absolwenci studiów wyższych, a w szczególności nauczyciele plastyki i instruktorzy w placówkach kulturalno-oświatowych oraz osoby, które w swojej pracy wykorzystują media fotograficzne. Uzyskane umiejętności po ukończeniu studiów: umożliwienie słuchaczom zdobycia dodatkowych umiejętności związanych z mediami fotograficznymi oraz z wielorakimi możliwościami stosowania tych umiejętności w edukacji, publikacjach prasowych i reklamie. Program studiów: Program studiów tworzą następujące treści programowe: I. GRUPA TREŚCI OGÓLNYCH Przedmioty treści ogólnych realizowane są w formie wykładów połączonych z pokazami wizualnymi oraz w formie wykładów połączonych z instruktażowymi prezentacjami. Dotyczą zagadnień związanych z mechanizmami percepcji i komunikacji obrazowej ze szczególnym uwzględnieniem percepcji obrazu fotograficznego, analizą obrazu fotograficznego i filmowego, historią fotografii oraz wybranych zagadnień problemowych wykorzystywania obrazu fotograficznego we współczesnej komunikacji wizualnej. 1. Podstawy komunikacji wizualnej 2. Analiza obrazu fotograficznego 3. Wybrane zagadnienia obrazu filmowego 4. Percepcja obrazu fotograficznego 5. Fotografia studyjna II. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH Przedmioty treści kierunkowych realizowane są w formie warsztatów fotograficznych. Słuchacze realizują konkretne zadania w grupach typu laboratoryjnego. Maksymalna ilość studentów w grupie nie może przekraczać 7

20

osób. Prace realizowane są w atelier fotograficznym oraz w plenerze. Celem tego bloku jest praktyczna realizacja wybranych tematów związanych z warstwą dokumentalną, autobiograficzną i metaforyczną w fotografii. Szczególny nacisk kładziony jest na rozwój osobowości twórczej poprzez fotografię kreacyjną. 1. Fotografia portretowa. 2. Autoportret fotograficzny. 3. Inscenizacja fotograficzna. 4. Reportaż fotograficzny. 5. Fotografia użytkowa. III. GRUPA TREŚCI WARSZTATOWO-TECHNOLOGICZNYCH Przedmioty treści warsztatowo-technologicznych realizowane są w formie ćwiczeń typu laboratoryjnego. Celem tych zajęć jest zdobycie wiedzy praktycznej z technologii i techniki fotograficznej. Maksymalna ilość studentów w grupie laboratoryjnej nie może przekraczać 7 osób. 1. Fotografia non kamera. 2. Fotografia intermedialna. 3. Cyfrowa obróbka obrazu. 4. Animacja filmowa. Termin i miejsce przyjmowania dokumentów: Dziekanat Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie, ul. Kraśnicka 2B, 20-718 Lublin tel. 81 537-69-25 lub Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym ul. Nadwiślańska 9, tel. 81 881-03-23 Zasady przyjęć: Złożenie kompletu dokumentów i rozmowa kwalifikacyjna. Opłata za semestr: 1800 zł. Informacji udziela: Zbigniew Bagiński Kolegium Sztuk Pięknych 24-120 Kazimierz Dolny ul. Nadwiślańska 9 tel. 506 005 005 e-mail: kspkazimierz@umcs.lublin.pl 3. Studia podyplomowe w zakresie EDUKACJI PLASTYCZNEJ Kierownik studiów: dr Barbara Niścior Czas trwania: 3 semestry (350 godzin) Program studiów obejmuje następujące zagadnienia: Metodyka edukacji plastycznej, Elementy wiedzy o sztuce, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej, Animacja sztuk plastycznych, Techniki rysunkowe, Techniki malarskie, Techniki graficzne, Techniki rzeźbiarskie, Techniki ceramiczne, Rozwijanie wyobraźni poprzez ekspresję plastyczną, Wybrane techniki plastyczne w arteterapii, Techniki multimedialne w edukacji plastycznej. Sylwetka absolwenta: Absolwent studiów podyplomowych w zakresie edukacji plastycznej posiada uprawnienia do nauczania przedmiotu plastyka w szkole podstawowej i gimnazjum oraz do prowadzenia zajęć plastycznych w przedszkolach, domach kultury oraz innych ośrodkach edukacji pozaszkolnej. Absolwent uzyskuje doświadczenie warsztatowe w zakresie podstawowych technik plastycznych oraz przygotowanie do wykorzystania technik multimedialnych w edukacji. Uzyskane kwalifikacje: uprawnienia do nauczania plastyki w przedszkolu, szkole podstawowej, gimnazjum oraz innych ośrodkach edukacji pozaszkolnej Miejsce przyjmowania dokumentów: sekretariat Instytutu Sztuk Pięknych WA UMCS, Al. Kraśnicka 2b, pok. 8 20-718 Lublin tel: 81 537-69-24 Zasady przyjęć: Złożenie kompletu dokumentów Opłata za semestr: 1250 zł Informacji udziela: dr Barbara Niścior, p. 36, tel. 81 537-69-34, barbaraniscior@interia.pl

21

4.8. METODY NAUCZANIA Metody dydaktyczne, środki i materiały dydaktyczne stosowane w nauczaniu studentów są indywidualnie określane w poszczególnych zakładach. Wynikają one ze specyfiki nauczanych przedmiotów.

Podstawowymi metodami dydaktycznymi teoretycznych zajęć grupowych jest wykład, konwersatorium, seminarium. Metody dydaktyczne praktycznych zajęć grupowych to ćwiczenia i laboratoria. Nauczyciele akademiccy stosują również pokazy filmowe, pokazy slajdów, zdjęć, projekcje. Jedną z metod zdobywania wiedzy są również objazdy zabytkoznawcze. Przedmioty kształcące określone umiejętności plastyczne nauczane w kilkunastoosobowych grupach, prowadzone są przede wszystkim metodami aktywnymi – problemowo poszukującymi, ekspresyjnymi, praktycznymi, analitycznymi.

Przekazanie wiedzy praktycznej z grafiki, malarstwa i rzeźby odbywa się na drodze: - omówienia ćwiczeń, zagadnień technicznych, materiałoznawstwa i bezpieczeństwa pracy, - demonstracji procedur postępowania w danej technice, - nauczania sposobów ekspozycji i archiwizacji prac, - indywidualnej korekty w czasie realizacji kolejnego zadania, - indywidualnego przeglądu po realizacji konkretnego zadania, jak również po realizacji cyklu ćwiczeń, - zbiorowego przeglądu całej grupy z możliwością samooceny i wzajemnej oceny jako sposobu

kształtowania krytycznego podejścia do własnych i cudzych wytworów. Instytut Sztuk Pięknych posiada niezbędne środki i materiały dydaktyczne do prowadzenia zajęć ze

studentami. Baza dydaktyczna jest sukcesywnie wzbogacana i dostosowywana do zmieniających się potrzeb. Poszczególne pracownie wyposażone są w zależności od potrzeb w: projektory multimedialne, rzutniki do przeźroczy, ekrany projekcyjne, odtwarzacze dvd, sztalugi, prasy graficzne, piece ceramiczne i inne. Pracownie graficzne wyposażone są w kompletne zestawy urządzeń, pras, pieców, umożliwiających wykonywanie pełnoformatowych prac graficznych na najwyższym poziomie technicznym.

Nauczyciele i studenci mogą również korzystać z biblioteki i pracowni komputerowej posiadających dostęp do internetu.

4.9. SKALA OCEN W Instytucie Sztuk Pięknych obowiązuje tradycyjna skala ocen od 2 do 5.

Skala ocen w Instytucie Sztuk Pięknych bardzo dobry 5,0

dobry plus 4,5 dobry 4,0

dostateczny plus 3,5 dostateczny 3,0

niedostateczny 2,0

22

4.10 OPIEKUNOWIE POSZCZEGÓLNYCH LAT STUDIÓW

I rok - studia I stopnia ad. dr Piotr ZIELENIAK II rok - studia I stopnia ad. dr Zbigniew STANUCH

Edukacja artystyczna

w zakresie sztuk plastycznych

III rok - studia I stopnia ad. dr Wojciech MENDZELEWSKI

I rok - studia I stopnia brak naboru

II rok - studia I stopnia ad. dr Ewa NIESTOROWICZ Edukacja artystyczna

w zakresie sztuk plastycznych,

studia zaoczne III rok - studia I stopnia as. mgr Danuta KUCIAK

I rok – studia 5-letnie ad. dr Tomasz KOZAK II rok - studia I stopnia ad. Anna PERŁOWSKA-WEISER Grafika III rok - studia I stopnia as. mgr Amadeusz POPEK

I rok - studia I stopnia brak naboru Grafika

studia zaoczne II rok - studia I stopnia wykł. Waldemar DRĄŻYK

I rok – studia 5-letnie as. mgr Kamil STAŃCZAK II rok - studia I stopnia st. wykł. Leszek RYMCZUK III rok - studia I stopnia as. mgr Jakub CIĘŻKI

Malarstwo

IV rok - studia I stopnia ad. kw. I st. Anna WASZCZUK

Studia II stopnia:

I rok - studia II stopnia as. mgr Radosław SKÓRA Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych

II rok - studia II stopnia st. wykł. dr Romuald TARASIUK

Edukacja artystyczna

w zakresie sztuk plastycznych studia zaoczne

IIrok - studia II stopnia ad. dr Barbara NIŚCIOR

I rok- studia II stopnia as. mgr Jarosław KOZIARA Grafika II rok- studia II stopnia ad. dr Sławomir PLEWKO

Malarstwo I rok- studia II stopnia ad. Piotr KOROL II rok- studia II stopnia brak naboru

23

Studia I stopnia w Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym:

I rok - studia I stopnia brak naboru II rok - studia I stopnia as. Lech MAZUREK Grafika: III rok - studia I stopnia wykł. mgr Michał MIKULSKI

I rok – studia 5-letnie brak naboru II rok - studia I stopnia ad. Adam SKÓRA III rok - studia I stopnia as. mgr Anna BARAŃSKA

Malarstwo:

IV rok - studia I stopnia ad. dr Jarosław JANOWSKI 4.11. RADA WYDZIAŁOWA SAMORZADU STUDENTÓW

SAMORZĄD STUDENTÓW WYDZIAŁU ARTYSTYCZNEGO UMCS Siedziba: budynek WA ISP, al. Kraśnicka 2b, pokój nr 7 e-mail: samorzad.wa.umcs@gmail.com

Rada Wydziałowa Samorządu Studentów powołana 04.01.2011

Przewodnicząca:

Dorota Głogowska - Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej tel. 504 571 641, gg: 1596919; dotenka@interia.pl

Wiceprzewodnicząca:

Agnieszka Świerczyńska - Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych tel. 501 933 479, gg: 5599219; suave@vp.pl; nindeluthien@vp.pl

Sekretarz:

Wojciech Wróblewski - Grafika tel. 792 038 552, gg: 1679530; wojciechwroblewski@gmail.com

Członkowie:

Piotr Kępa Tomasz Woś Tomasz Łątkowski Agata Stępniak

24

5. INFORMACJE O PROGRAMACH STUDIÓW 5.1 RODZAJE DYPLOMÓW

Na wszystkich kierunkach w Instytucie Sztuk Pięknych studenci uzyskują stopień licencjata na studiach pierwszego stopnia oraz magistra sztuki na studiach drugiego stopnia. 5.2 PROGRAMY STUDIÓW I WARUNKI UZYSKANIA DYPLOMU

Programy studiów I stopnia przewidują wspólne przedmioty dla początkowych lat studiów. Po 3 lub 4 semestrze studenci wybierają specjalności.

Na uzupełniających studiach II stopnia studenci zapisują się od razu na wybraną specjalność. Programy studiów spełniają wymagania ministerialnych standardów kształcenia. Studia licencjackie kończą się egzaminem licencjackim, złożonym z części artystycznej i teoretycznej. Studia magisterskie kończą się egzaminem magisterskim, na który składa się dyplom artystyczny (dzieło i

dzieło uzupełniające) i teoretyczna praca magisterska.

5.2.1 PROGRAM STUDIÓW, EFEKTY KSZTAŁCENIA I KWALIFIKACJE ABSOLWENTA NA KIERUNKU GRAFIKA, STACJONARNE 5-LETNIE JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE

PROGRAM STUDIÓW PROFIL PROGRAMU STUDIOW - praktyczny

Kształcenie kierunkowe w programie studiów dotyczy grafiki warsztatowej, grafiki projektowej i multimediów. Prowadzimy cztery pracownie grafiki warsztatowej: druk wypukły (linoryt), druk wklęsły (metal), litografię i serigrafię. Grafika projektowa obejmuje podstawy projektowania, kaligrafię, liternictwo i typografię, cyfrową edycję obrazu, grafikę wydawniczą oraz projektowanie www. Zapewnia poznanie podstawowych pakietów programów graficznych Adobe i CorelDraw. Kształcenie ogólnoplastyczne prowadzone jest w ramach zajęć z rysunku, malarstwa, rzeźby, struktur wizualnych i fotografii. Program studiów obejmuje dodatkowo podstawową wiedzę humanistyczną z historią sztuki rozszerzoną o historię grafiki i zagadnienia sztuki współczesnej. Specjalności Po drugim roku studiów wybierane są specjalności, w ramach których realizowany jest dyplom artystyczny (specjalność jest uruchamiana jeżeli zostanie wybrana przez minimum 10 studentów):

1. Grafika warsztatowa 2. Grafika projektowa

STRUKTURA PROGRAMU STUDIÓW

Stacjonarne, jednolite studia magisterskie na kierunku grafika trwają 5 lat (10 semestrów). Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 300. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60

punktom ECTS. Po dwóch pierwszych latach studiów wybierana jest specjalność grafika warsztatowa lub grafika

projektowa. Kształcenie w ramach specjalności odbywa się:

25

- na specjalności grafika warsztatowa w czterech pracowniach: druku wypukłego, druku wklęsłego, litografii, serigrafii,

- na specjalności grafika projektowa w trzech pracowniach grafiki projektowej. Obligatoryjny plener artystyczny w wymiarze co najmniej 11 dni (60 godz.) obowiązuje po I roku studiów –

zaliczenie w 3 semestrze. Praktyka zawodowa w wymiarze co najmniej 3 tygodnie (75 godz.) obowiązuje po IV roku studiów –

zaliczenie w 9 semestrze. Plan studiów umożliwia studentowi wybór treści kształcenia w wymiarze 31% godzin zajęć.

DALSZE MOŻLIWOŚCI UCZENIA SIĘ Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów III stopnia w obszarze studiów poświęconych sztuce, w zakresie sztuk plastycznych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW 5-LETNICH NA KIERUNKU GRAFIKA

WIEDZA

Absolwent jednolitych magisterskich studiów na kierunku grafika posiada interdyscyplinarną wiedzę opartą na historii i teorii sztuki, historii grafiki oraz znajomości sztuki współczesnej. Ma świadomość znaczenia sztuki w rozwoju kultury i społeczeństwa. Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z grafiką artystyczną i użytkową oraz ich miejscem w obszarze kultury i sztuki.

Jest zorientowany w kwestiach prawnych i mechanizmach psychologicznych działalności reklamowej. Znane są mu podstawy marketingu i funkcjonowania rynku sztuki. Wykazuje znajomość regulacji prawnych dotyczących ochrony własności intelektualnej. Znane są mu podstawowe technologie informacyjne. Posługuje się językiem angielskim na poziomie umożliwiającym samodzielne czytanie tekstów fachowych.

Posiada gruntowną wiedzę dotyczącą środków ekspresji i warsztatu graficznego, zasad projektowania i technik multimedialnych oraz zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności. Znane są mu współczesne tendencje w projektowaniu graficznym i grafice artystycznej. Posiada podstawową wiedzę dotyczącą warsztatu głównych dyscyplin sztuk plastycznych. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.

UMIEJĘTNOŚCI

Absolwent posiada wysoko rozwiniętą osobowość twórczą i umiejętności w zakresie ekspresji artystycznej.

Potrafi konstruować i realizować własne koncepcje artystyczne, tworzyć zaawansowane prace w swojej specjalności graficznej. Umie podejmować samodzielnie decyzje twórcze i jest w stanie uzasadniać własne motywacje. Posiada umiejętność tworzenia prac w zakresie grafiki w aspekcie estetycznym, społecznym i prawnym. Posiada umiejętność pracy w zespole i jest zdolny do podjęcia w nim wiodącej roli.

Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie grafiki warsztatowej, projektowej i multimediów. Potrafi posługiwać się warsztatowymi technikami graficznymi oraz drukiem cyfrowym. W pracy projektowej umie budować komunikaty wizualne z zastosowaniem graficznej interpretacji pojęć i znajomością typografii. Opracowuje graficznie materiały wydawnicze i reklamowe oraz strony internetowe. Wykorzystuje analogowe i cyfrowe techniki rejestracji i przetwarzania obrazu. Umie tworzyć realizacje multimedialne z zastosowaniem technik animacji i montażu. Jest przygotowany do pracy z wykorzystaniem komputera, zna programy graficzne i umie je stosować w sposób kreatywny. Jego umiejętności w zakresie technik komputerowych obejmują kwalifikacje zawodowe grafika komputerowego.

Absolwent specjalności grafika warsztatowa potrafi swobodnie posługiwać się warsztatowymi technikami druku wypukłego, wklęsłego, litografii, serigrafii oraz druku cyfrowego. Jest w stanie wzbogacać swoją wypowiedź artystyczną przez łączenie technik klasycznych z drukiem cyfrowym i technikami unikatowymi. Jest zdolny do profesjonalnego kreowania przekazu artystycznego na gruncie grafiki warsztatowej.

Absolwent specjalności grafika projektowa posiada zaawansowane umiejętności w zakresie projektowania: plakatu, znaków graficznych, liternictwa, książki, ilustracji, grafiki wydawniczej, grafiki wystawienniczej, stron

26

internetowych, materiałów reklamowych. Jest zdolny do poszukiwania indywidualnych rozwiązań zadań projektowych uwzględniających ich funkcje estetyczne i użytkowe.

Absolwent posiada umiejętności praktyczne w zakresie ogólnoplastycznej kreacji wizualnej, rysunku, malarstwa, rzeźby i innych dyscyplin, wybranych przez siebie w toku studiów.

W swojej pracy umie wykorzystywać wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne wspomagające działania twórcze. Jest zdolny do tworzenia rozbudowanych wypowiedzi słownych w formie pisemnej i ustnej na tematy związane z grafiką i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny przeprowadzać publiczne wystąpienia i prezentacje własnych dokonań.

POSTAWY

Absolwenta cechuje niezależność, samodzielność i właściwa organizacja pracy. Jest zdolny do twórczego

myślenia i rozwiązywania problemów. Jest świadomy psychologicznych wymiarów i uwarunkowań twórczości oraz reklamy. Jest w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny, krytyki i refleksji na temat społecznych i etycznych aspektów własnej pracy. W sposób pewny i w przystępnej formie prezentuje idee i koncepcje artystyczne na gruncie społecznym. Potrafi inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w ramach przedsięwzięć kulturalnych.

Umiejętności absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na

kwalifikacje zawodowe artysty grafika. PROFILE ZAWODOWE ABSOLWENTOW:

Artysta grafik Projektant grafiki użytkowej Projektant multimediów Projektant w agencji reklamowej Projektant w wydawnictwie Grafik w drukarni Grafik komputerowy Projektant stron internetowych - webmaster Dyrektor kreatywny w agencji reklamowej Kurator wystaw Promotor sztuki

5.2.2 PROGRAM STUDIÓW, EFEKTY KSZTAŁCENIA I KWALIFIKACJE ABSOLWENTA NA KIERUNKU MALARSTWO, STACJONARNE 5-LETNIE JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE

PROGRAM STUDIÓW PROFIL PROGRAMU STUDIOW - praktyczny

Program studiów obejmuje podstawowe kształcenie humanistyczne z historią sztuki rozszerzoną o historię malarstwa i zagadnienia sztuki współczesnej. Kształcenie artystyczne prowadzone jest w ramach obowiązkowych zajęć z malarstwa, technologii malarstwa, rysunku, grafiki warsztatowej, rzeźby, ceramiki, fotografii, multimediów i intermediów. W programie studiów znajdują się także przedmioty wolnego wyboru, pozwalające na pogłębienie zainteresowań uzupełniających warsztat malarski. Prowadzone na czwartym roku studiów przedmioty fakultatywne gwarantują szerokie możliwości wyboru na roku dyplomowym pracowni uzupełniającej. Na drugim roku studiów wybierane są specjalności, na których powstaje licencjacki dyplom artystyczny:

1. Malarstwo sztalugowe 2. Media malarskie

27

STRUKTURA PROGRAMU STUDIÓW

Stacjonarne, jednolite studia magisterskie na kierunku malarstwo trwają 5 lat (10 semestrów). Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 300. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60

punktom ECTS. Po dwóch pierwszych latach studiów wybierana jest specjalność malarstwo sztalugowe lub media

malarskie. Obligatoryjne plenery malarskie w wymiarze co najmniej 3 tygodnie (110 godzin) obowiązują: po I roku

studiów - 11 dni (60 godz.) – zaliczenie w 3 semestrze oraz po II roku studiów - 10 dni (50 godz.) – zaliczenie w 5 semestrze.

Plan studiów umożliwia studentowi wybór treści kształcenia w wymiarze 35% godzin zajęć.

DALSZE MOŻLIWOŚCI UCZENIA SIĘ

Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów III stopnia w obszarze studiów poświęconych sztuce, w zakresie sztuk plastycznych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW 5-LETNICH NA KIERUNKU MALARSTWO

WIEDZA

Absolwent jednolitych magisterskich studiów na kierunku malarstwo posiada gruntowną wiedzę z zakresu historii malarstwa, historii i teorii sztuki oraz sztuki współczesnej. Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z malarstwem i jego miejscem w obszarze kultury i sztuki.

Posiada wiedzę na temat podstaw marketingu i funkcjonowania rynku sztuki. Wykazuje znajomość regulacji prawnych dotyczących ochrony własności intelektualnej. Znane są mu podstawowe technologie informacyjne. Posługuje się językiem obcym na poziomie umożliwiającym samodzielne czytanie tekstów fachowych.

Posiada gruntowną wiedzę dotyczącą malarstwa, rysunku i technologii malarstwa sztalugowego oraz zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności. Posiada podstawową wiedzę dotyczącą warsztatu głównych dyscyplin sztuk plastycznych. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.

UMIEJĘTNOŚCI

Absolwent posiada wysoko rozwiniętą osobowość twórczą i umiejętności w zakresie ekspresji artystycznej.

Potrafi konstruować i realizować własne koncepcje artystyczne, tworzyć zaawansowane prace w swojej specjalności malarskiej. Umie podejmować samodzielnie decyzje twórcze i jest w stanie uzasadniać własne motywacje. Posiada umiejętność tworzenia prac w zakresie malarstwa w aspekcie estetycznym, społecznym i prawnym. Posiada umiejętność pracy w zespole i jest zdolny do podjęcia w nim wiodącej roli.

Posiada szerokie umiejętności w zakresie malarstwa, rysunku i technologii malarstwa sztalugowego oraz zaawansowane umiejętności w wybranej specjalności. Umie stosować techniki pozłotnicze, techniki malarstwa ściennego oraz nowoczesne technologie malarskie. Potrafi wykonać obraz malarski na podstawie obserwacji martwej natury, studium aktu, studium pejzażu, a także według projektu rysunkowego, fotografii lub elektronicznego zapisu. Swobodnie stosuje zasady kompozycji i budowy obrazu oraz podstawy percepcji wizualnej podczas kształtowania rzeczywistości malarskiej obrazu na płaszczyźnie i w przestrzeni. Potrafi tworzyć oryginalne dzieła malarskie i rysunkowe oraz projektować i realizować intermedialne działania artystyczne.

Absolwent specjalności malarstwo sztalugowe posiada zaawansowane umiejętności w zakresie technologii malarstwa sztalugowego i malarskich technik dekoracyjnych. Posiada zdolność świadomego budowania obrazu pod względem kompozycji, koloru, światła i faktury. Absolwent potrafi przedstawiać swoje koncepcje na dwuwymiarowej płaszczyźnie obrazu w sposób realistyczny, abstrakcyjny lub dowolnie wybrany, tworząc profesjonalny przekaz artystyczny.

Absolwent specjalności media malarskie posiada szerokie umiejętności w zakresie nowoczesnych technik malarskich i rysunkowych. Potrafi stosować innowacyjne metody kreacji obrazu malarskiego wychodzące poza utarte schematy koncepcyjne i warsztatowe, wykorzystując media fotograficzne, elektroniczne i intermedialne. Absolwent jest zdolny do profesjonalnego kreowania indywidualnego przekazu artystycznego.

28

Absolwent umie wykorzystywać komputer do podstawowych prac projektowych oraz cyfrowego przetwarzania obrazu. Posiada podstawowe umiejętności praktyczne w zakresie rzeźby, ceramiki, grafiki, fotografii, multimediów i innych dyscyplin, wybranych przez siebie w toku studiów.

W swojej pracy umie stosować wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne wspomagające działania twórcze. Jest zdolny do tworzenia rozbudowanych wypowiedzi słownych w formie pisemnej i ustnej na tematy związane z malarstwem i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny przeprowadzać publiczne wystąpienia i prezentacje własnych dokonań.

POSTAWY

Absolwenta cechuje niezależność, samodzielność i właściwa organizacja pracy. Jest zdolny do twórczego

myślenia i rozwiązywania problemów. Jest świadomy psychologicznych wymiarów i uwarunkowań twórczości. Jest w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny, krytyki i refleksji na temat społecznych i etycznych aspektów własnej pracy. W sposób pewny i w przystępnej formie prezentuje idee artystyczne na gruncie społecznym. Potrafi inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w przestrzeni publicznej.

Umiejętności absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na kwalifikacje

zawodowe artysty malarza. PROFILE ZAWODOWE ABSOLWENTOW: Artysta malarz Kurator wystaw Promotor sztuki Praca w obszarze kultury i sztuki.

5.2.3 PROGRAM STUDIÓW, EFEKTY KSZTAŁCENIA I KWALIFIKACJE ABSOLWENTA NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, STACJONARNE STUDIA I STOPNIA

PROGRAM STUDIÓW PROFIL PROGRAMU STUDIOW - praktyczny

Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych jest kierunkiem artystycznym, na którym prowadzone jest wszechstronne kształcenie w zakresie tradycyjnych sztuk pięknych oraz nowych mediów: rysunek, malarstwo, grafika, rzeźba, struktury wizualne, projektowanie graficzne, fotografia, multimedia, intermedia. Uzupełnia je wiedza humanistyczna z rozszerzoną wiedzą o kulturze i sztuce. Integralną częścią programu studiów jest kształcenie edukacyjne: psychologia, pedagogika, metodyka, emisja głosu oraz praktyki pedagogiczne, spełniające standardy nauczycielskie zgodne z wymaganiami Ministerstwa Edukacji Narodowej. Studia kończą się Egzaminem licencjackim, na który składa się dyplom artystyczny oraz pisemna praca licencjacka. Specjalności Po pierwszym roku studiów wybierane są specjalności artystyczne, w ramach których realizowany jest licencjacki dyplom artystyczny:

1. Fotografia – kształcenie w zakresie fotografii artystycznej 2. Media malarskie - kształcenie w zakresie malarstwa oraz technik malarskich i pozłotniczych. 3. Media graficzne - kształcenie w zakresie grafiki warsztatowej oraz projektowej. 4. Rzeźba i formy przestrzenne - kształcenie w zakresie rzeźby i ceramiki.

Specjalność jest uruchamiana jeżeli zostanie wybrana przez minimum 10 studentów.

STRUKTURA PROGRAMU STUDIÓW WRAZ Z LICZBĄ PUNKTOW ECTS

29

Licencjackie studia pierwszego stopnia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych trwają 3 lata (6 semestrów).

Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 180. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60 punktom ECTS.

Specjalność fotografia, rzeźba i formy przestrzenne, media graficzne lub media malarskie wybierana jest po I roku studiów i trwa 4 semestry..

Plan studiów umożliwia studentowi wybór treści kształcenia w wymiarze 30% godzin zajęć. Dostęp do dalszych studiów: Absolwent uzyskuje tytuł zawodowy licencjata i jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia. Wydział Artystyczny UMCS zapewnia kontynuację nauki na tym samym kierunku - z możliwością wyboru innej specjalności - na studiach drugiego stopnia kończących się uzyskaniem tytułu magistra sztuki. Absolwent może przystąpić także do rekrutacji na studia drugiego stopnia na kierunek zgodny z ukończoną specjalnością, odpowiednio na Malarstwo, Grafikę albo Rzeźbę.

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW I STOPNIA NA KIERUNKU

EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH

WIEDZA Absolwent studiów I stopnia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych posiada ogólną

wiedzę w zakresie historii i teorii sztuki, teorii i historii kultury, a także filozofii, etyki, estetyki i socjologii sztuki. Jest przygotowany do formułowania zagadnień związanych z twórczością oraz edukacją artystyczną i ich miejscem w obszarze kultury i sztuki. Posiada szeroki zakres wiedzy z zakresu działalności placówek kulturalnych i animacji kultury.

Jest zorientowany w kwestiach prawnych i mechanizmach psychologicznych działalności reklamowej. Znane są mu podstawy marketingu i funkcjonowania rynku sztuki. Wykazuje znajomość regulacji prawnych dotyczących ochrony własności intelektualnej. Znane są mu podstawowe technologie informacyjne. Posługuje się językiem obcym na poziomie umożliwiającym samodzielne czytanie tekstów fachowych.

Posiada ogólną wiedzę dotyczącą środków ekspresji i warsztatu głównych dyscyplin sztuk plastycznych oraz szczegółową wiedzę w wybranej specjalności. Zna zasady kompozycji i podstawy percepcji wizualnej.

Wykazuje znajomość podstaw psychologii i pedagogiki oraz metodycznych założeń edukacji plastycznej.

UMIEJĘTNOŚCI

Absolwent potrafi tworzyć i realizować własne koncepcje twórcze. Posiada zdolność wyboru właściwych technik i technologii w trakcie realizacji prac artystycznych. Posiada umiejętność współdziałania i pracy w zespole.

Potrafi planować i przygotowywać projekty artystyczno – edukacyjne. Posiada ogólne umiejętności warsztatowe w zakresie dziewięciu dyscyplin sztuk plastycznych: rysunku, malarstwa, grafiki, rzeźby, projektowania graficznego, struktur wizualnych, fotografii, multimediów i intermediów. Posiada poszerzone umiejętności w zakresie wybranej specjalności artystycznej.

Absolwent specjalności fotografia potrafi stosować analogowe i cyfrowe techniki rejestracji i przetwarzania obrazu. Potrafi za pomocą fotografii wyrażać własne koncepcje artystyczne. Jest zdolny do posługiwania się indywidualnym językiem wizualnym i autorską ekspresją komunikatu o cechach uniwersalnych.

Absolwent specjalności rzeźba i formy przestrzenne posiada poszerzone umiejętności w zakresie rzeźby, form przestrzennych i ceramiki. Potrafi tworzyć obiekty rzeźbiarskie w różnych technikach i tworzywach. Jest zdolny do indywidualnego przekazu artystycznego w postaci angażujących przestrzeń form rzeźbiarskich.

Absolwent specjalności media malarskie potrafi stosować metody tradycyjne i nowatorskie w zakresie kreacji obrazu malarskiego. Posiada umiejętności w zakresie technik malarskich i pozłotniczych. Jest zdolny do tworzenia indywidualnego przekazu artystycznego.

Absolwent specjalności media graficzne potrafi swobodnie posługiwać się wybranymi warsztatowymi technikami graficznymi. W zakresie projektowania potrafi budować komunikaty wizualne z zastosowaniem graficznej interpretacji pojęć i znajomością typografii. Jest zdolny do tworzenia indywidualnego przekazu artystycznego w obrębie grafiki warsztatowej lub grafiki projektowej.

30

W swojej pracy absolwent umie korzystać z wyobraźni, intuicji i emocji twórczych. Potrafi wypowiadać się swobodnie na tematy związane z edukacją artystyczną i ukończoną specjalnością. Potrafi zachować się odpowiednio podczas publicznych prezentacji własnych dokonań.

Absolwent posiada umiejętność praktycznego zastosowania w procesie edukacyjnym psychologii, pedagogiki oraz metodyki nauczania.

Absolwent potrafi planować proces animacji kultury, imprezy kulturalne, festiwale, wystawy i konkursy. Potrafi organizować pracę instytucji kultury takich, jak muzea, galerie sztuki, teatry, domy i ośrodki kultury, biblioteki oraz placówki kulturalno - oświatowe. Umie prowadzić dokumentację placówki kulturalnej z zakresu upowszechniania kultury.

POSTAWY

Absolwenta cechuje samodzielność w podejmowaniu działań twórczych. Jest zdolny do twórczego myślenia i rozwiązywania problemów, do efektywnego wykorzystywania wyobraźni i intuicji. Jest w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny i krytyki w stosunku do działań innych osób. W sposób pewny i w przystępnej formie komunikuje idee artystyczne na gruncie społecznym.

Umiejętności artystyczne absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na

kwalifikacje zawodowe artysty plastyka. Absolwent posiada kwalifikacje pedagogiczne w zakresie edukacji plastycznej i wiedzy o kulturze uprawniające do pracy w zawodzie nauczyciela plastyki, zajęć artystycznych i wiedzy o kulturze w szkołach podstawowych, gimnazjach i placówkach pozaszkolnych. Umiejętności i wiedza dotycząca animacji kultury wraz z przygotowaniem pedagogicznym uprawniają absolwenta do pracy w zawodzie animatora kultury.

PROFILE ZAWODOWE ABSOLWENTOW: artysta plastyk prowadzący własną indywidualną twórczość, nauczyciel w zakresie edukacji plastycznej oraz wiedzy o kulturze w szkołach podstawowych, gimnazjach,

domach kultury i strukturach edukacji pozaszkolnej, animator działań twórczych w dziedzinie kultury, promotor sztuk plastycznych na rynku sztuki - w galeriach, muzeach, instytucjach promocyjnych i

marketingowych, projektant - w pracowniach projektowych, agencjach reklamowych.

5.2.4 PROGRAM STUDIÓW I KWALIFIKACJE ABSOLWENTA NA KIERUNKU GRAFIKA, STACJONARNE STUDIA II STOPNIA

SZCZEGOŁOWE KRYTERIA PRZYJĘĆ

Zgłoszenia kandydatów na studia przyjmowane są bezpośrednio przez Instytutową Komisję Rekrutacyjną lub w trybie rejestracji internetowej. System internetowej rejestracji kandydatów działa pod adresem www.irk.umcs.lublin.pl.

Do rekrutacji przystąpić może każdy, kto ukończył studia wyższe I stopnia, II stopnia lub jednolite,

najlepiej w obszarze sztuk plastycznych. Nie obowiązują limity wieku. Podstawą do przystąpienia do rekrutacji jest złożenie wymaganych dokumentów, m. in. dyplomu

ukończenia studiów wyższych oraz dokumentacji pracy artystycznej. Ostateczny wynik postępowania egzaminacyjnego wyznacza się na zasadzie konkursu – do wysokości limitu miejsc - przy zastosowaniu systemu punktowego ustalanego przez Radę Wydziału Artystycznego UMCS. SZCZEGÓŁOWE PROCEDURY DOTYCZĄCE UZNAWANIA WCZEŚNIEJSZEGO KSZTAŁCENIA

31

Wcześniejsze kształcenie zostaje uznane jeśli miało miejsce na tym samym lub wyższym poziomie studiów i jeśli treści tego kształcenia pokrywają się z obowiązującymi w programie studiów II stopnia kierunku grafika. Procedura uznawania polega na przepisywaniu ocen zaliczeń i egzaminów z udokumentowanej historii kształcenia przez wykładowcę prowadzącego dany zakres po weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia. PROFIL PROGRAMU STUDIOW - praktyczny STRUKTURA PROGRAMU STUDIÓW Stacjonarne, magisterskie studia drugiego stopnia na kierunku grafika trwają 2 lata (4 semestry). Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 120. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60

punktom ECTS. Specjalność grafika warsztatowa lub grafika projektowa wybierana jest na wstępie studiów. Kształcenie

w ramach specjalności trwa 4 semestry i odbywa się: - na specjalności grafika warsztatowa w czterech pracowniach: druku wypukłego, druku wklęsłego,

litografii, serigrafii, - na specjalności grafika projektowa w trzech pracowniach grafiki projektowej.

Plan studiów umożliwia studentowi wybór treści kształcenia w wymiarze 50% godzin zajęć.

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW II STOPNIA NA KIERUNKU GRAFIKA

WIEDZA

Absolwent studiów II stopnia na kierunku grafika posiada interdyscyplinarną wiedzę opartą na filozofii i

teorii sztuki oraz znajomości sztuki współczesnej. Ma świadomość znaczenia sztuki w rozwoju kultury i społeczeństwa. Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z grafiką artystyczną i użytkową oraz ich miejscem w obszarze kultury i sztuki.

Posiada gruntowną wiedzę dotyczącą środków ekspresji i warsztatu graficznego, zasad projektowania i technik multimedialnych oraz zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności. Znane są mu współczesne tendencje w projektowaniu graficznym i grafice artystycznej. Zna warsztat rysunku i wybranych dyscyplin sztuk plastycznych. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.

UMIEJĘTNOŚCI

Absolwent posiada wysoko rozwiniętą osobowość twórczą i umiejętności w zakresie ekspresji

artystycznej. Potrafi konstruować i realizować własne koncepcje artystyczne, tworzyć zaawansowane prace w swojej specjalności graficznej. Umie podejmować samodzielnie decyzje twórcze i jest w stanie uzasadniać własne motywacje. Posiada umiejętność tworzenia prac w zakresie grafiki w aspekcie estetycznym, społecznym i prawnym. Posiada umiejętność pracy w zespole i jest zdolny do podjęcia w nim wiodącej roli.

Absolwent potrafi wypowiadać się twórczo zarówno na polu grafiki warsztatowej, jak i projektowej. Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie wybranej specjalności oraz multimediów. Wykorzystuje analogowe i cyfrowe techniki rejestracji i przetwarzania obrazu. Umie tworzyć realizacje multimedialne z zastosowaniem technik animacji i montażu. Jest przygotowany do pracy z wykorzystaniem komputera, zna programy graficzne i umie je stosować w sposób kreatywny.

Absolwent specjalności grafika warsztatowa potrafi swobodnie posługiwać się warsztatowymi technikami druku wypukłego, wklęsłego, litografii, serigrafii oraz druku cyfrowego. Jest w stanie wzbogacać swoją wypowiedź artystyczną przez łączenie technik klasycznych z drukiem cyfrowym i technikami unikatowymi. Jest zdolny do profesjonalnego kreowania przekazu artystycznego na gruncie grafiki warsztatowej.

Absolwent specjalności grafika projektowa potrafi budować komunikaty wizualne z zastosowaniem graficznej interpretacji pojęć i znajomością typografii. Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie projektowania: plakatu, znaków graficznych, liternictwa, książki, ilustracji, grafiki wydawniczej, grafiki wystawienniczej, stron internetowych, materiałów reklamowych. Jest zdolny do poszukiwania indywidualnych rozwiązań zadań projektowych uwzględniających ich funkcje estetyczne i użytkowe.

32

Absolwent umie wykorzystywać wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne wspomagające działania twórcze. Jest zdolny do tworzenia rozbudowanych wypowiedzi słownych w formie pisemnej i ustnej na tematy związane z grafiką i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny przeprowadzać publiczne wystąpienia i prezentacje własnych dokonań.

POSTAWY

Absolwenta cechuje niezależność, samodzielność i właściwa organizacja pracy. Jest zdolny do

twórczego myślenia i rozwiązywania problemów. Jest świadomy psychologicznych wymiarów i uwarunkowań twórczości oraz reklamy. Jest w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny, krytyki i refleksji na temat społecznych i etycznych aspektów własnej pracy. W sposób pewny i w przystępnej formie prezentuje idee i koncepcje artystyczne na gruncie społecznym. Potrafi inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w ramach przedsięwzięć kulturalnych.

Umiejętności absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na

kwalifikacje zawodowe artysty grafika. PROFILE ZAWODOWE ABSOLWENTOW: Artysta grafik Projektant grafiki użytkowej Projektant multimediów Projektant w agencji reklamowej Projektant w wydawnictwie Grafik w drukarni Grafik komputerowy Projektant stron internetowych - webmaster Dyrektor kreatywny w agencji reklamowej Kurator wystaw Promotor sztuki DALSZE MOŻLIWOŚCI UCZENIA SIĘ Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia w obszarze studiów poświęconych sztuce, w zakresie sztuk plastycznych, w szczególności grafiki.

5.2.5 PROGRAM STUDIÓW I KWALIFIKACJE ABSOLWENTA NA KIERUNKU MALARSTWO, STACJONARNE STUDIA II STOPNIA SZCZEGOŁOWE KRYTERIA PRZYJĘĆ

Zgłoszenia kandydatów na studia przyjmowane są bezpośrednio przez Instytutową Komisję Rekrutacyjną lub w trybie rejestracji internetowej. System internetowej rejestracji kandydatów działa pod adresem www.irk.umcs.lublin.pl.

Do rekrutacji przystąpić może każdy, kto ukończył studia wyższe I stopnia, II stopnia lub jednolite, najlepiej w obszarze sztuk plastycznych. Nie obowiązują limity wieku. Podstawą do przystąpienia do rekrutacji jest złożenie wymaganych dokumentów, m. in. dyplomu ukończenia studiów wyższych oraz dokumentacji pracy artystycznej. Ostateczny wynik postępowania egzaminacyjnego wyznacza się na zasadzie konkursu – do wysokości limitu miejsc - przy zastosowaniu systemu punktowego ustalanego przez Radę Wydziału Artystycznego UMCS.

33

SZCZEGÓŁOWE PROCEDURY DOTYCZĄCE UZNAWANIA WCZEŚNIEJSZEGO KSZTAŁCENIA Wcześniejsze kształcenie zostaje uznane jeśli miało miejsce na tym samym lub wyższym poziomie studiów i jeśli treści tego kształcenia pokrywają się z obowiązującymi w programie studiów II stopnia kierunku Malarstwo. Procedura uznawania polega na przepisywaniu ocen zaliczeń i egzaminów z udokumentowanej historii kształcenia przez wykładowcę prowadzącego dany zakres po weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia. PROFIL PROGRAMU STUDIOW - praktyczny STRUKTURA PROGRAMU STUDIÓW

Magisterskie studia drugiego stopnia na kierunku malarstwo trwają 1,5 roku (3 semestry). Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 90. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60 punktom ECTS. Specjalność malarstwo sztalugowe lub media malarskie wybierana jest na wstępie studiów i trwa 3 semestry.. Plan studiów umożliwia studentowi wybór treści kształcenia w wymiarze 60% godzin zajęć.

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW II STOPNIA NA KIERUNKU MALARSTWO

WIEDZA

Absolwent studiów II stopnia na kierunku malarstwo posiada gruntowną wiedzę z zakresu filozofii i teorii sztuki

oraz znajomości sztuki współczesnej Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z malarstwem i jego miejscem w obszarze kultury i sztuki

Posiada gruntowną wiedzę dotyczącą malarstwa, rysunku i intermediów oraz zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności malarskiej. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.

UMIEJĘTNOŚCI

Absolwent posiada wysoko rozwiniętą osobowość twórczą i umiejętności w zakresie ekspresji artystycznej.

Potrafi konstruować i realizować własne koncepcje artystyczne, tworzyć zaawansowane prace w swojej specjalności malarskiej. Umie podejmować samodzielnie decyzje twórcze i jest w stanie uzasadniać własne motywacje. Posiada umiejętność tworzenia prac w zakresie malarstwa w aspekcie estetycznym, społecznym i prawnym. Posiada umiejętność pracy w zespole i jest zdolny do podjęcia w nim wiodącej roli.

Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie malarstwa, rysunku i intermediów. Potrafi tworzyć oryginalne dzieła malarskie i rysunkowe oraz projektować i realizować intermedialne działania artystyczne.

Absolwent specjalności malarstwo sztalugowe posiada zaawansowane umiejętności w zakresie technologii malarstwa sztalugowego. Posiada zdolność świadomego budowania obrazu pod względem kompozycji, koloru, światła i faktury. Absolwent potrafi przedstawiać swoje koncepcje na dwuwymiarowej płaszczyźnie obrazu w sposób realistyczny, abstrakcyjny lub dowolnie wybrany, tworząc profesjonalny przekaz artystyczny.

Absolwent specjalności media malarskie posiada szerokie umiejętności w zakresie nowoczesnych technik malarskich i rysunkowych. Potrafi stosować innowacyjne metody kreacji obrazu malarskiego wychodzące poza utarte schematy koncepcyjne i warsztatowe, wykorzystując media rysunkowe, fotograficzne, elektroniczne i intermedialne. Absolwent jest zdolny do profesjonalnego kreowania indywidualnego przekazu artystycznego.

W swojej pracy absolwent umie wykorzystywać wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne wspomagające działania twórcze. Jest zdolny do tworzenia rozbudowanych wypowiedzi słownych w formie pisemnej i ustnej na tematy związane z malarstwem i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny przeprowadzać publiczne wystąpienia i prezentacje własnych dokonań.

POSTAWY

Absolwenta cechuje niezależność, samodzielność i właściwa organizacja pracy. Jest zdolny do twórczego

myślenia i rozwiązywania problemów. Jest świadomy psychologicznych wymiarów i uwarunkowań twórczości. Jest w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny, krytyki i refleksji na temat społecznych i etycznych aspektów

34

własnej pracy. W sposób pewny i w przystępnej formie prezentuje idee artystyczne na gruncie społecznym. Potrafi inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w przestrzeni publicznej.

Umiejętności absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na kwalifikacje

zawodowe artysty malarza.

PROFILE ZAWODOWE ABSOLWENTOW: Artysta malarz Kurator wystaw Promotor sztuki DALSZE MOŻLIWOŚCI UCZENIA SIĘ Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów III stopnia w obszarze studiów poświęconych sztuce, w zakresie sztuk plastycznych, w szczególności malarstwa.

5.2.6 PROGRAM STUDIÓW, EFEKTY KSZTAŁCENIA I KWALIFIKACJE ABSOLWENTA NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, STACJONARNE STUDIA II STOPNIA

SZCZEGOŁOWE KRYTERIA PRZYJĘĆ

Zgłoszenia kandydatów na studia przyjmowane są bezpośrednio przez Instytutową Komisję Rekrutacyjną lub w trybie rejestracji internetowej. System internetowej rejestracji kandydatów działa pod adresem www.irk.umcs.lublin.pl.

Do rekrutacji przystąpić może każdy, kto ukończył studia wyższe I stopnia, II stopnia lub jednolite, najlepiej w

obszarze sztuk plastycznych. Nie obowiązują limity wieku. Podstawą do przystąpienia do rekrutacji jest złożenie wymaganych dokumentów, m. in. dyplomu ukończenia

studiów wyższych oraz dokumentacji pracy artystycznej. Ostateczny wynik postępowania egzaminacyjnego wyznacza się na zasadzie konkursu – do wysokości limitu miejsc - przy zastosowaniu systemu punktowego ustalanego przez Radę Wydziału Artystycznego UMCS. SZCZEGÓŁOWE PROCEDURY DOTYCZĄCE UZNAWANIA WCZEŚNIEJSZEGO KSZTAŁCENIA Wcześniejsze kształcenie zostaje uznane jeśli miało miejsce na tym samym lub wyższym poziomie studiów i jeśli treści tego kształcenia pokrywają się z obowiązującymi w programie studiów II stopnia kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych. Procedura uznawania polega na przepisywaniu ocen zaliczeń i egzaminów z udokumentowanej historii kształcenia przez wykładowcę prowadzącego dany zakres po weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia. PROFIL PROGRAMU STUDIOW - praktyczny STRUKTURA PROGRAMU STUDIÓW

Magisterskie studia drugiego stopnia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych trwają 2 lata (4 semestry).

Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 120. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60 punktom ECTS. Specjalność intermedia, rzeźba i formy przestrzenne, media graficzne lub media malarskie wybierana jest na

wstępie studiów i trwa 4 semestry.. Plan studiów umożliwia studentowi wybór treści kształcenia w wymiarze 46% godzin zajęć.

35

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW II STOPNIA NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH

WIEDZA

Absolwent studiów II stopnia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych posiada

gruntowną wiedzę opartą na filozofii i teorii sztuki oraz znajomości sztuki współczesnej. Znane mu są zagadnienia kultury medialnej oraz krytyki artystycznej. Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z twórczością oraz edukacją artystyczną i ich miejscem w obszarze kultury i sztuki.

Posiada ogólną wiedzę dotyczącą zasad projektowania, technik multimedialnych, kształtowania otoczenia oraz zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej. Wykazuje znajomość psychologii twórczości oraz współczesnych koncepcji edukacji artystycznej.

UMIEJĘTNOŚCI

Posiada rozwiniętą osobowość twórczą, umożliwiającą tworzenie, realizowanie i wyrażanie własnych

koncepcji artystycznych. Potrafi realizować prace w aspekcie estetycznym, społecznym i prawnym. Posiada umiejętność pracy w zespole i jest zdolny do podjęcia w nim wiodącej roli.

Planuje i przygotowuje projekty artystyczno – edukacyjne, które potrafi przeprowadzić i udokumentować. Realizuje prezentacje i dzieła multimedialne. Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie wybranej specjalności artystycznej.

Absolwent specjalności intermedia posiada umiejętność łączenia różnorodnych mediów tradycyjnych i współczesnych. Potrafi świadomie posługiwać się technikami multimedialnymi i audiowizualnymi. Stosuje interdyscyplinarne formy wizualne w profesjonalnym przekazie artystycznym i edukacyjnym.

Absolwent specjalności rzeźba i formy przestrzenne posiada zaawansowane umiejętności w zakresie rzeźby, ceramiki, rekonstrukcji rzeźbiarskiej oraz projektowania i organizacji przestrzeni. Potrafi tworzyć obiekty rzeźbiarskie w różnych technikach i tworzywach, konstruować obiekty przestrzenne pełnoplastyczne i reliefowe. Jest zdolny do profesjonalnego kreowania przekazu artystycznego w postaci angażujących przestrzeń form rzeźbiarskich.

Absolwent specjalności media malarskie posiada umiejętności w zakresie nowoczesnych technik malarskich i rysunkowych. Potrafi stosować innowacyjne metody kreacji obrazu malarskiego wychodzące poza utarte schematy koncepcyjne i warsztatowe, wykorzystując media fotograficzne, elektroniczne i intermedialne. Absolwent jest zdolny do profesjonalnego kreowania indywidualnego przekazu artystycznego.

Absolwent specjalności media graficzne potrafi swobodnie posługiwać się warsztatowymi technikami druku wypukłego, wklęsłego, litografii i serigrafii. W zakresie projektowania potrafi budować komunikaty wizualne z zastosowaniem graficznej interpretacji pojęć i znajomością typografii. Jest zdolny do profesjonalnego kreowania przekazu artystycznego na gruncie grafiki warsztatowej lub grafiki projektowej.

POSTAWY

Absolwent w swojej pracy umie wykorzystywać wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne

wspomagające działania twórcze. Jest zdolny do tworzenia rozbudowanych wypowiedzi słownych w formie pisemnej i ustnej na tematy związane z edukacją artystyczną i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny przeprowadzać publiczne wystąpienia i prezentacje własnych dokonań.

Absolwent posiada pogłębioną umiejętność praktycznego zastosowania psychologii, koncepcji pedagogicznych oraz nowoczesnych metod edukacyjnych.

Absolwenta cechuje niezależność, samodzielność i właściwa organizacja pracy. Jest zdolny do twórczego

myślenia i rozwiązywania problemów. Jest świadomy psychologicznych wymiarów i uwarunkowań twórczości. Jest w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny, krytyki i refleksji na temat społecznych i etycznych aspektów własnej pracy. W sposób pewny i w przystępnej formie prezentuje idee artystyczne na gruncie społecznym. Potrafi inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w ramach przedsięwzięć kulturalnych.

Umiejętności artystyczne absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na

kwalifikacje zawodowe artysty plastyka. Absolwent posiada kwalifikacje pedagogiczne w zakresie edukacji plastycznej i wiedzy o kulturze uprawniające do pracy w zawodzie nauczyciela plastyki, zajęć artystycznych,

36

wiedzy o kulturze, przedmiotów zawodowych artystycznych – zgodnych z ukończoną specjalnością - we wszystkich typach szkół i placówkach pozaszkolnych (powyższe kwalifikacje pedagogiczne dotyczą absolwenta, który zaliczył przygotowanie pedagogiczne lub specjalność nauczycielską na studiach I stopnia).

PROFILE ZAWODOWE ABSOLWENTOW: Artysta plastyk Kurator wystaw Promotor sztuki Krytyk sztuki Absolwent kontynuujący studia pierwszego stopnia odbyte w ISP WA UMCS na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych posiada dwuprzedmiotowe uprawnienia nauczycielskie w zakresie edukacji plastycznej z wiedzą o kulturze i może dodatkowo pracować jako: Animator kultury Nauczyciel w zakresie plastyki, zajęć artystycznych oraz wiedzy o kulturze we wszystkich typach szkół Nauczyciel w placówkach pozaszkolnych DALSZE MOŻLIWOŚCI UCZENIA SIĘ Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów III stopnia w obszarze studiów poświęconych sztuce, w zakresie sztuk plastycznych.

6. STRUKTURA PROGRAMÓW STUDIÓW Sposób odczytywania kodu przedmiotu w planach studiów i diagramach:

1E – kierunek studiów: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, studia I stopnia 35 - numer przedmiotu z Planu studiów na danym kierunku m - specjalność: Media malarskie

1E35m-4

4 – semestr

Oznaczenia kierunków studiów:

Specjalności w kodach przedmiotów:

G – Grafika, 5-letnie studia jednolite magisterskie

w – Grafika warsztatowa p – Grafika projektowa

M – Malarstwo, 5-letnie studia jednolite magisterskie

s – Malarstwo sztalugowe m – Media malarskie

1E – Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, studia I stopnia

f – Fotografia m - Media malarskie g - Media graficzne r - Rzeźba i formy przestrzenne

2E – Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, studia II stopnia

m - Media malarskie g - Media graficzne r - Rzeźba i formy przestrzenne i - Intermedia

2G – Grafika, studia II stopnia

w – Grafika warsztatowa p – Grafika projektowa

2M – Malarstwo, studia II stopnia

s – Malarstwo sztalugowe m – Media malarskie

Typ zajęć: W – wykład; CA – ćwiczenia; KW – konwersatorium; LA – laboratorium; SM – seminarium

37

6.1. PLANY STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ

6.1.1. PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ NA KIERUNKU GRAFIKA, 5-LETNIE JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE, STACJONARNE

Godziny I ROK II ROK III ROK IV ROK V ROK w tym 1 sem. 2 sem. 3 sem. 4 sem. 5 sem. 6 sem. 7 sem. 8 sem. 9 sem. 10 sem

Grup

aa

KOD Przedmiot kształcenia

Egza

min

w

sem

.

Godz

iny

ogół

em

W CA KW LB SM W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA G1 Historia i teoria sztuki 2,4,5 150 150 2 2 2 2 2 G2 Historia grafiki 2 30 30 2 G3 Analiza sztuki współczesnej 8 60 60 2 2 G4 Filozofia i etyka 2 60 60 2 2 G5 Estetyka 3 30 30 2 G6 Teoria i historia kultury 2 30 30 2 G7 Socjologia sztuki 4 30 30 2 G8 Wykład monograficzny: ……… wybór po II roku 6 15 15 1 G9 Psychologia mediów i reklamy 5 15 15 1

G10 Psychologia twórczości 45 15 30 1 2 G11 Animacja kultury 90 30 60 2 2 2 G12 Marketing i rynek sztuki 9 15 15 1 G13 Podstawy percepcji wizualnej 1 30 30 2 G14 Struktury wizualne 90 90 2 2 2 G15 Rysunek 7 420 420 4 4 4 4 4 4 4 G16 Malarstwo 4 4 G17 Rzeźba wybór po I roku 360 360 4 4 4 4 G18 Projektowanie i organizacja przestrzeni 60 60 2 2

A

1530 510 - 90 930 - G19 Podstawy grafiki warsztatowej 150 150 5 5 G20 Grafika warsztatowa 240 240 8 8 G21 Zagadnienia współczesnej grafiki artystycznej 4 15 15 1 G22 Druk cyfrowy 30 30 2 G23 Eksperymentalne techniki graficzne 45 45 3 G24 Podstawy grafiki projektowej 120 30 90 2 3 3 G25 Liternictwo i typografia 105 15 90 1 2 2 2 G26 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 90 90 2 2 2 G27 Zagadnienia współczesnej grafiki użytkowej 3 15 15 1 G28 Grafika projektowa 90 90 3 3 G29 Grafika wydawnicza 60 60 2 2 G30 Projektowanie www 60 60 2 2 G31 Fotografia 6 120 30 90 2 2 2 2 G32 Multimedia i animacja komputerowa 8 135 15 120 1 2 2 2 2

B

1275 120 - - 1155 - Specjalności do wyboru:

GRAFIKA WARSZTATOWA G33w Druk wypukły 75 75 5 G34w Druk wklęsły 75 75 5 G35w Litografia 75 75 5 G36w Serigrafia 75 75 5 G37w Grafika warsztatowa –magisterska pracownia dyplomowa 10 360 360 8 8 4 4 G38w Grafika projektowa 8 240 240 4 4 4 4 GRAFIKA PROJEKTOWA G39p Grafika projektowa 240 240 8 8 G40p Grafika wydawnicza 60 60 2 2 G41p Grafika projektowa –magisterska pracownia dyplomowa 10 360 360 8 8 4 4 G42p Grafika warsztatowa 8 240 240 4 4 4 4

C

900 - - - 900 - G43 Intermedia G44 Fotografia G45 Rzeźba i formy przestrzenne G46 Ceramika G47 Witraż i szkło artystyczne G48 Malarstwo

wybór jednego

przedmiotu po III roku

90

90

3

3

G49 Pracownia uzupełniająca -……...2) wybór po IV roku 10 90 90 3 3

D

180 180 G50 Wychowanie fizyczne 60 60 2 2 G51 Język angielski 5 120 120 2 2 2 2 G52 Technologia informacyjna 30 30 2 G53 Ochrona własności intelektualnej 9 15 15 1 G54 Seminarium magisterskie wybór po III roku 10 90 90 1 1 2 2

E

315 15 60 120 30 90 G55 Plener artystyczny 4) z G56 Praktyka zawodowa 5) z

9 28 8 28 5 31 7 29 4 29 2 26 4 26 2 22 2 9 0 9 37 36 36 36 33 28 30 24 11 9 73 72 61 54 20

Godziny ogółem 4200 645 60 210 3195 90 1095 1080 915 810 300

38

5-letnie GRAFIKA ROK I SEMESTR 1

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G1-1 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 1 G4-1 Filozofia i etyka 30 30 - - - - zal 1

G13-1 Podstawy percepcji wizualnej 30 30 - - - - EGZ 1 G14-1 Struktury wizualne 30 - - - 30 - zal 2 G15-1 Rysunek 60 - - - 60 - zal 3 G16-1 Malarstwo 60 - - - 60 - zal 3 G17-1 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 3 G19-1 Podstawy grafiki warsztatowej 75 - - - 75 - zal 5 G24-1 Podstawy grafiki projektowej 75 30 - - 45 - zal 5 G25-1 Liternictwo i typografia 45 15 - - 30 - zal 2 G26-1 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 30 - - - 30 - zal 2 G52-1 Technologia informacyjna 30 - - - 30 - zal 2

RAZEM 555 135 - - 420 - 30

5-letnie GRAFIKA ROK I SEMESTR 2

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G1-2 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 1 G2-2 Historia grafiki 30 30 - - - - EGZ 1 G4-2 Filozofia i etyka 30 30 - - - - EGZ 1 G6-2 Teoria i historia kultury 30 30 - - - - EGZ 1

G14-2 Struktury wizualne 30 - - - 30 - zal 2 G15-2 Rysunek 60 - - - 60 - zal 3 G16-2 Malarstwo 60 - - - 60 - zal 3 G17-2 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 3 G19-2 Podstawy grafiki warsztatowej 75 - - - 75 - zal 5 G24-2 Podstawy grafiki projektowej 45 - - 45 - zal 5 G25-2 Liternictwo i typografia 30 - - - 30 - zal 2 G26-2 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 30 - - - 30 - zal 2 G51-2 Język angielski 30 - - 30 - - zal 1

RAZEM 540 120 - 30 390 - 30 OGÓŁEM ROK I 1095 255 - 30 810 - 60

39

5-letnie GRAFIKA ROK II SEMESTR 3

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G1-3 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 1 G5-3 Estetyka 30 30 - - - - EGZ 1

G14-3 Struktury wizualne 30 - - - 30 - zal 2 G15-3 Rysunek 60 - - - 60 - zal 3 G16-3 Malarstwo G17-3 Rzeźba wybór 60 - - - 60 - zal 3

G20-3 Grafika warsztatowa 120 - - - 120 - zal 5 G25-3 Liternictwo i typografia 30 - - - 30 - zal 2 G26-3 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 30 - - - 30 - zal 2 G27-3 Zagadnienia współczesnej grafiki użytkowej 15 15 - - - - EGZ 1 G28-3 Grafika projektowa 45 - - - 45 - zal 4 G29-3 Grafika wydawnicza 30 - - - 30 - zal 2 G50-3 Wychowanie fizyczne 30 - 30 - - - zal 1 G51-3 Język angielski 30 - - 30 - - zal 1 G55-3 Plener artystyczny zal 2

RAZEM 540 75 30 30 405 - 30

5-letnie GRAFIKA ROK II SEMESTR 4

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G1-4 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 2 G7-4 Socjologia sztuki 30 30 - - - - EGZ 1

G15-4 Rysunek 60 - - - 60 - zal 4 G16-4 Malarstwo G17-4 Rzeźba wybór 60 - - - 60 - zal 4

G20-4 Grafika warsztatowa 120 - - - 120 - zal 5 G21-4 Zagadnienia współczesnej grafiki artystycznej 15 15 - - - - EGZ 1 G22-4 Druk cyfrowy 30 - - - 30 - zal 2 G28-4 Grafika projektowa 45 - - - 45 - zal 5 G29-4 Grafika wydawnicza 30 - - - 30 - zal 2 G31-4 Fotografia 60 30 30 zal 2 G50-4 Wychowanie fizyczne 30 - 30 - - - zal 1 G51-4 Język angielski 30 - - 30 - - zal 1

RAZEM 540 105 30 30 375 - 30 OGÓŁEM ROK II 1080 180 60 60 780 - 60

40

5-letnie GRAFIKA ROK III SEMESTR 5

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G1-5 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 1 G9-5 Psychologia mediów i reklamy 15 15 - - - - EGZ 1

G15-5 Rysunek 60 - - - 60 - zal 4 G23-5 Eksperymentalne techniki graficzne 45 - - - 45 - zal 2 G30-5 Projektowanie www 30 - - - 30 - zal 2 G31-5 Fotografia 30 - - - 30 - zal 2 G32-5 Multimedia i animacja komputerowa 45 15 - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru GRAFIKA WARSZTATOWA

G33w-5 Druk wypukły 75 - - - 75 - zal 5 G35w-5 Litografia 75 - - - 75 - zal 5 G38w-5 Grafika projektowa 60 - - - 60 - zal 4

GRAFIKA PROJEKTOWA G39p-5 Grafika projektowa 120 - - - 120 - zal 8 G40p-5 Grafika wydawnicza 30 - - - 30 - zal 2 G42p-5 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 4 G51-3 Język angielski 30 - - 30 - - EGZ 2

RAZEM 495 60 - 30 405 - 30

5-letnie GRAFIKA ROK III SEMESTR 6

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G8-6 Wykład monograficzny:……. wybór 15 15 - - - - EGZ 1 G10-6 Psychologia twórczości 45 15 - - 30 - zal 2 G15-6 Rysunek 60 - - - 60 - zal 4 G30-6 Projektowanie www 30 - - - 30 - zal 2 G31-6 Fotografia 30 - - - 30 - EGZ 2 G32-6 Multimedia i animacja komputerowa 30 - - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru: GRAFIKA WARSZTATOWA

G34w-6 Druk wklęsły 75 - - - 75 - zal 6 G36w-6 Serigrafia 75 - - - 75 - zal 6 G38w-6 Grafika projektowa 60 - - - 60 - zal 5

GRAFIKA PROJEKTOWA G39p-6 Grafika projektowa 120 - - - 120 - zal 9 G40p-6 Grafika wydawnicza 30 - - - 30 - zal 3 G42p-6 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 5

RAZEM 420 30 - - 390 - 30 OGÓŁEM ROK III 915 90 - 30 795 - 60

41

5-letnie GRAFIKA ROK IV SEMESTR 7

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G3-7 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - zal 1 G11-7 Animacja kultury 60 30 - - 30 - zal 2 G15-7 Rysunek 60 - - - 60 - EGZ 4 G18-7 Projektowanie i organizacja przestrzeni 30 - - - 30 - zal 2 G32-7 Multimedia i animacja komputerowa 30 - - - 30 - zal 3

Specjalności do wyboru: GRAFIKA WARSZTATOWA

G37w-7 Grafika warsztatowa - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 9

G38w-7 Grafika projektowa 60 - - - 60 - zal 4 GRAFIKA PROJEKTOWA

G39p-7 Grafika projektowa - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 9

G42p-7 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 4 G….-7 ………………….. przedmiot do wyboru 45 - - - 45 - zal 4 G54-7 Seminarium magisterskie wybór 15 - - - - 15 zal 1

RAZEM 450 60 - - 375 15 30

5-letnie GRAFIKA ROK IV SEMESTR 8

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G3-8 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - EGZ 2 G11-8 Animacja kultury 30 - - - 30 - zal 2 G18-8 Projektowanie i organizacja przestrzeni 30 - - - 30 - zal 2 G32-8 Multimedia i animacja komputerowa 30 - - - 30 - EGZ 3

Specjalności do wyboru: GRAFIKA WARSZTATOWA

G37w-8 Grafika warsztatowa - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 10

G38w-8 Grafika projektowa 60 - - - 60 - EGZ 5 GRAFIKA PROJEKTOWA

G39p-8 Grafika projektowa - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 10

G42p-8 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - EGZ 5 G….-8 ………………….. przedmiot do wyboru 45 - - - 45 - zal 4 G54-8 Seminarium magisterskie wybór 15 - - - - 15 zal 2

RAZEM 360 30 - - 315 15 30 OGÓŁEM ROK IV 810 90 - - 690 30 60

42

5-letnie GRAFIKA ROK V SEMESTR 9

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

G12-9 Marketing i rynek sztuki 15 15 - - - - EGZ 1 Specjalności do wyboru: GRAFIKA WARSZTATOWA

G37w-9 Grafika warsztatowa - magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 14

GRAFIKA PROJEKTOWA

G39p-9 Grafika projektowa - magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 14

G49-9 Pracownia uzupełniająca-……… wybór 45 - - - 45 - zal 6 G53-9 Ochrona własności intelektualnej 15 15 - - - - EGZ 1 G54-9 Seminarium magisterskie wybór 30 - - - - 30 zal 5 G56-9 Praktyka zawodowa zal 3

RAZEM 165 30 - - 105 30 30

5-letnie GRAFIKA ROK V SEMESTR 10

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

Specjalności do wyboru: GRAFIKA WARSZTATOWA

G37w-10 Grafika warsztatowa - magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 14

GRAFIKA PROJEKTOWA

G39p-10 Grafika projektowa - magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 14

G49-10 Pracownia uzupełniająca-……… wybór 45 - - - 45 - zal 6 G54-10 Seminarium magisterskie wybór 30 - - - - 30 zal 5

RAZEM 135 - - - 105 30 30 OGÓŁEM ROK IV 300 30 - - 210 60 60

43

6.1.2. PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ NA KIERUNKU MALARSTWO, 5-LETNIE JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE, STACJONARNE

Godziny I ROK II ROK III ROK IV ROK V ROK

w tym 1 sem 2 sem. 3 sem. 4 sem. 5 sem. 6 sem. 7 sem. 8 sem. 9 sem. 10 sem

Grup

a

KOD Przedmiot kształcenia

Egza

min

w

sem

.

Godz

iny

ogół

em

W CA KW LB SM W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA M1 Historia i teoria sztuki 2,4,5 150 150 2 2 2 2 2 M2 Filozofia i etyka 2 60 60 2 2 M3 Estetyka 3,4 60 60 2 2 M4 Historia malarstwa 7 60 60 2 2 M5 Podstawy percepcji wizualnej 1 30 30 2 M6 Działania i struktury wizualne 120 120 2 2 2 2 M7 Analiza sztuki współczesnej 8 60 60 2 2 M8 Wykład monograficzny: …….. wybór po II roku 6 15 15 1 M9 Socjologia sztuki 4 30 30 2

M10 Psychologia twórczości 45 15 30 1 2 M11 Animacja kultury 90 30 60 2 2 2 M12 Marketing i rynek sztuki 9 15 15 1

A

735 525 90 120 M13 Malarstwo 360 360 6 6 6 6 M14 Rysunek 360 360 6 6 6 6 M15 Technologia malarstwa sztalugowego 120 30 90 1 3 1 3 M16 Technologie i techniki malarskie 90 90 3 3 M17 Podstawy grafiki projektowej 60 30 30 2 2 M18 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 60 60 2 2 M19 Grafika warsztatowa 180 180 4 4 4 M20 Rzeźba 240 240 4 4 4 4 M21 Ceramika 90 90 3 3 M22 Fotografia 6 120 30 90 2 2 2 2 M23 Multimedia 75 15 60 1 2 2 M24 Intermedia 6 75 15 60 1 2 2 M25 Sztuka w przestrzeni publicznej 90 30 60 2 2 2

B

1920 150 1770 Specjalności do wyboru: MALARSTWO SZTALUGOWE M26s Malarstwo sztalugowe 300 300 10 10 M27s Rysunek 8 300 300 5 5 5 5 M28s Malarskie techniki dekoracyjne 90 90 3 3 M29s Malarstwo sztalugowe -magisterska pracownia dyplomowa 10 360 360 8 8 4 4

MEDIA MALARSKIE M30m Media malarskie 300 300 10 10 M31m Media rysunkowe 8 300 300 5 5 5 5 M32m Współczesne technologie i techniki malarskie 90 90 3 3 M33m Media malarskie -magisterska pracownia dyplomowa 10 360 360 8 8 4 4

C

1050 1050 M34 Intermedia M35 Fotografia M36 Rzeźba i formy przestrzenne M37 Ceramika M38 Witraż i szkło artystyczne M39 Eko-art M40 Grafika warsztatowa M41 Grafika projektowa M42 Multimedia

wybór jednego

przedmiotu po III roku

90

90

3

3

M43 Pracownia uzupełniająca - …..….3) wybór po IV roku 10 90 90 3 3

D

180 180 M44 Wychowanie fizyczne 60 60 2 2 M45 Język …………………. wybór 5 120 120 2 2 2 2 M46 Technologia informacyjna 30 30 2 M47 Ochrona własności intelektualnej 9 15 15 1 M48 Seminarium magisterskie wybór po III roku 10 90 90 1 1 2 2

E

315 15 60 120 30 90 M49 Plener malarski 2) z z

9 29 5 29 4 31 8 27 4 29 4 29 8 21 2 21 2 9 0 9 38 34 35 35 33 33 29 23 11 9 72 70 66 52 20

Godziny ogółem 4200 690 60 210 3150 90 1080 1050 990 780 300

44

5-letnie MALARSTWO ROK I SEMESTR 1

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M1-1 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 1 M2-1 Filozofia i etyka 30 30 - - - - zal 1 M5-1 Podstawy percepcji wizualnej 30 30 - - - - EGZ 1 M6-1 Działania i struktury wizualne 30 - - - 30 - zal 2

M13-1 Malarstwo 90 - - - 90 - zal 5 M14-1 Rysunek 90 - - - 90 - zal 5 M15-1 Technologia malarstwa

sztalugowego 60 15 - - 45 - zal 3

M17-1 Podstawy grafiki projektowej 60 30 - - 30 - zal 2 M19-1 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 4 M20-1 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 4 M46-1 Technologia informacyjna 30 - - - 30 - zal 2

RAZEM 570 135 - - 435 - 30

5-letnie MALARSTWO ROK I SEMESTR 2

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M1-2 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 1 M2-2 Filozofia i etyka 30 30 - - - - EGZ 1 M6-2 Działania i struktury wizualne 30 - - - 30 - zal 2

M13-2 Malarstwo 90 - - - 90 - zal 6 M14-2 Rysunek 90 - - - 90 - zal 5 M15-2 Technologia malarstwa

sztalugowego 60 15 - - 45 - zal 4

M18-2 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 30 - - - 30 - zal 2 M19-2 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 4 M20-2 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 4 M45-2 Język……………… wybór 30 - - 30 - - zal 1

RAZEM 510 75 - 30 405 - 30 OGÓŁEM ROK I 1080 210 - 30 840 - 60

45

5-letnie MALARSTWO ROK II SEMESTR 3

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M1-3 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 1 M3-3 Estetyka 30 30 - - - - EGZ 1 M6-3 Działania i struktury wizualne 30 - - - 30 - zal 2

M13-3 Malarstwo 90 - - - 90 - zal 6 M14-3 Rysunek 90 - - - 90 - zal 5 M15-3 Technologie i techniki malarskie 45 - - - 45 - zal 3 M18-3 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 30 - - - 30 - zal 2 M19-3 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 3 M20-3 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 3 M44-3 Wychowanie fizyczne 30 - 30 - - - zal 1 M45-3 Język……………… wybór 30 - - 30 - - zal 1 M49-3 Plener malarski zal 2

RAZEM 525 60 30 30 405 - 30

5-letnie MALARSTWO ROK II SEMESTR 4

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M1-4 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 2 M3-4 Estetyka 30 30 - - - - EGZ 1 M6-4 Działania i struktury wizualne 30 - - - 30 - zal 2 M9-4 Socjologia sztuki 30 30 - - - - EGZ 1

M13-4 Malarstwo 90 - - - 90 - zal 6 M14-4 Rysunek 90 - - - 90 - zal 5 M15-4 Technologie i techniki malarskie 45 - - - 45 - zal 4 M20-4 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 4 M22-4 Fotografia 60 30 - - 30 - zal 3 M44-4 Wychowanie fizyczne 30 - 30 - - - zal 1 M45-4 Język……………… wybór 30 - - 30 - - zal 1

RAZEM 525 120 30 30 345 - 30 OGÓŁEM ROK II 1050 180 60 60 750 - 60

46

5-letnie MALARSTWO ROK III SEMESTR 5

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M1-5 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 1 M21-5 Ceramika 45 - - - 45 - zal 4 M22-5 Fotografia 30 - - - 30 - zal 2 M23-5 Multimedia 45 15 - - 30 - zal 2 M24-5 Intermedia 45 15 - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru MALARSTWO SZTALUGOWE

M26s-5 Malarstwo sztalugowe 150 - - - 150 - zal 8 M27s-5 Rysunek 75 - - - 75 - zal 4 M28s-5 Malarskie techniki dekoracyjne 45 - - - 45 - zal 3

MEDIA MALARSKIE M30m-

5 Media malarskie 150 - - - 150 - zal 8

M31m-5 Media rysunkowe 75 - - - 75 - zal 4

M32m-5

Współczesne technologie i techniki malarskie 45 - - - 45 - zal 3

M45-5 Język ……… wybór 30 - - 30 - - EGZ 2 M49-5 Plener malarski zal 2

RAZEM 495 60 - 30 405 - 30

5-letnie MALARSTWO ROK III SEMESTR 6

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M4-6 Historia malarstwa 30 30 - - - - zal 2 M8-6 Wykład monograficzny:……. wybór 15 15 - - - - EGZ 1 M10 6 Psychologia twórczości 45 15 - - 30 - zal 2 M21-6 Ceramika 45 - - - 45 - zal 4 M22-6 Fotografia 30 - - - 30 - EGZ 2 M23-6 Multimedia 30 - - - 30 - zal 2 M24-6 Intermedia 30 - - - 30 - EGZ 2

Specjalności do wyboru MALARSTWO SZTALUGOWE

M26s-6 Malarstwo sztalugowe 150 - - - 150 - zal 8 M27s-6 Rysunek 75 - - - 75 - zal 4 M28s-6 Malarskie techniki dekoracyjne 45 - - - 45 - zal 3

MEDIA MALARSKIE M30m-

6 Media malarskie 150 - - - 150 - zal 8

M31m-6 Media rysunkowe 75 - - - 75 - zal 4

M32m-6

Współczesne technologie i techniki malarskie 45 - - - 45 - zal 3

RAZEM 495 60 - - 435 - 30 OGÓŁEM ROK III 990 120 - 30 840 60

47

5-letnie MALARSTWO ROK IV SEMESTR 7

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M4-7 Historia malarstwa 30 30 - - - - EGZ 2 M7-7 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - zal 2

M11-7 Animacja kultury 60 30 - - 30 - zal 3 M25-7 Sztuka w przestrzeni publicznej 60 30 - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru MALARSTWO SZTALUGOWE

M27s-7 Rysunek 75 - - - 75 - zal 5 M29s-7 Malarstwo sztalugowe - magisterska

pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 10

MEDIA MALARSKIE M31m-

7 Media rysunkowe 75 - - - 75 - zal 5

M33m-7

Media malarskie - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 10

M….-7 ………………….. przedmiot do wyboru 45 - - - 45 - zal 5

M48-7 Seminarium magisterskie wybór 15 - - - - 15 zal 1

RAZEM 435 120 - - 300 15 30

5-letnie MALARSTWO ROK IV SEMESTR 8

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M7-8 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - EGZ 2 M11-8 Animacja kultury 30 - - - 30 - zal 2 M25-8 Sztuka w przestrzeni publicznej 30 - - - 30 - zal 3

Specjalności do wyboru MALARSTWO SZTALUGOWE

M27s-8 Rysunek 75 - - - 75 - EGZ 5 M29s-8 Malarstwo sztalugowe - magisterska

pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 10

MEDIA MALARSKIE M31m-

8 Media rysunkowe 75 - - - 75 - EGZ 5

M33m-8

Media malarskie - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 10

M….-8 ………………….. przedmiot do wyboru 45 - - - 45 - zal 6

M48-8 Seminarium magisterskie wybór 15 - - - - 15 zal 2

RAZEM 345 30 - - 300 15 30 OGÓŁEM ROK IV 780 150 - - 600 30 60

48

5-letnie MALARSTWO ROK V SEMESTR 9

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

M12-9 Marketing i rynek sztuki 15 15 - - - - EGZ 1 Specjalności do wyboru MALARSTWO SZTALUGOWE

M29s-9 Malarstwo sztalugowe - magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 15

MEDIA MALARSKIE M33m-

9 Media malarskie - magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 15

M43-9 Pracownia uzupełniająca-……… wybór 45 - - - 45 - zal 7

M47-9 Ochrona własności intelektualnej 15 15 - - - - EGZ 1 M48-9 Seminarium

magisterskie wybór 30 - - - - 30 zal 6

RAZEM 165 30 - - 105 30 30

5-letnie MALARSTWO ROK V SEMESTR 10

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot kształcenia Raze

m W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

Specjalności do wyboru MALARSTWO SZTALUGOWE

M29s-10

Malarstwo sztalugowe - magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - EGZ 15

MEDIA MALARSKIE

M33m-10 Media malarskie - magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - EGZ 15

M43-10 Pracownia uzupełniająca-……… wybór 45 - - - 45 - EGZ 8

M48-10 Seminarium magisterskie wybór 30 - - - - 30 EGZ 7

RAZEM 135 - - - 105 30 30 OGÓŁEM ROK IV 300 30 - - 210 60 60

49

6.1.3. PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTY-CZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, 3-LETNIE STACJONARNE STUDIA I STOPNIA

Godziny I ROK II ROK III ROK

w tym 1 sem. 2 sem. 3 sem. 4 sem. 5 sem. 6 sem. Grupa Kod Przedmiot kształcenia Egzamin w sem.

Godziny ogółem

W CA KW LA SM W CA W CA W CA W CA W CA W CA K 1E1 Historia i teoria sztuki 2,4,5 150 150 2 2 2 2 2 K 1E2 Filozofia i etyka 2 60 60 2 2 K 1E3 Estetyka 3 30 30 2 K 1E4 Teoria i historia kultury 2 30 30 2 K 1E5 Socjologia sztuki 4 30 30 2 1E6 Podstawy percepcji wizualnej 1 15 15 1 1E7 Psychologia mediów i reklamy 5 15 15 1 1E8 Projekty artystyczno-edukacyjne 30 30 2

K 1E9 Animacja kultury 90 30 60 2 2 2 K 1E10 Marketing i rynek sztuki 5 15 15 1

A

465 375 - 60 30 - 1E11 Psychologia 1 60 30 30 2 2 1E12 Pedagogika 2 60 30 30 2 2 1E13 Metodyka edukacji plastycznej 5 120 30 90 1 2 1 2 2 1E14 Metodyka wiedzy o kulturze 4 30 15 15 1 1 1E15 Analiza psychologiczna twórczości plastycznej 30 30 2 1E16 Warsztaty edukacji twórczej 30 30 2 1E17 Emisja głosu 30 30 2

E

360 105 30 195 30 - 1E18 Rysunek 105 105 4 3 1E19 Malarstwo 105 105 4 3 1E20 Grafika 105 105 4 3 1E21 Rzeźba 105 105 4 3 1E22 Struktury wizualne 45 45 2 1 1E23 Projektowanie graficzne 45 45 2 1 1E24 Fotografia 90 90 3 3 1E25 Multimedia 45 15 30 1 2 1E26 Intermedia 45 45 2 1 1E27 Malarstwo 1E28 Grafika warsztatowa 1E29 Rzeźba i formy przestrzenne

wybór jednego przedmiotu

spoza specjalności 120 120 4 4

B

810 15 - - 795 - Specjalności do wyboru: FOTOGRAFIA

1E30f Fotografia 120 120 4 4 1E31f Cyfrowe przetwarzanie obrazu 60 60 2 2 1E32f Rysunek 4 120 120 4 4 1E33f Fotografia – pracownia dyplomowa 6 90 90 3 3

RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE 1E34r Rzeźba i formy przestrzenne 120 120 4 4 1E35r Ceramika 60 60 2 2 1E36r Rysunek 4 120 120 4 4 1E37r Rzeźba i formy przestrzenne -pracownia dyplomowa 6 90 90 3 3

MEDIA MALARSKIE 1E38m Malarstwo 120 120 4 4 1E39m Techniki malarskie i pozłotnicze 60 60 2 2 1E40m Rysunek 4 120 120 4 4 1E41m Media malarskie - pracownia dyplomowa 6 90 90 3 3

MEDIA GRAFICZNE 1E42g Grafika warsztatowa 120 120 4 4 1E43g Grafika projektowa 60 60 2 2 1E44g Rysunek 4 120 120 4 4 1E45g Media graficzne -pracownia dyplomowa 6 90 90 3 3

C

390 - - - 390 - 1E46 Technologia informacyjna 30 30 2 1E47 Język ………….. wybór 5 120 120 2 2 2 2 1E48 Wychowanie fizyczne 60 60 2 2 1E49 Ochrona własności intelektualnej 5 15 15 1 1E50 Seminarium licencjackie wybór 6 60 - - - - 60 1 1 2

D

285 15 60 120 30 60 1E51 Praktyki pedagogiczne4) z z z 1E52 Plener interdyscyplinarny3) z

7 27 8 23 6 22 6 22 7 14 0 12 34 31 28 28 21 12 65 56 33

Godziny ogółem 2310 510 90 375 1275 60 975 840 495

50

I stopnia EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH ROK I SEMESTR 1

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM Forma zakoń-czenia

ECTS

1E1-1 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 1 1E2-1 Filozofia i etyka 30 30 - - - - zal 1 1E6-1 Podstawy percepcji wizualnej 15 15 - - - - EGZ 1 1E11-1 Psychologia 60 30 - 30 - - EGZ 3 1E18-1 Rysunek 60 - - - 60 - zal 3 1E19-1 Malarstwo 60 - - - 60 - zal 4 1E20-1 Grafika 60 - - - 60 - zal 4 1E21-1 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 4 1E22-1 Struktury wizualne 30 - - - 30 - zal 2 1E23-1 Projektowanie graficzne 30 - - - 30 - zal 2 1E24-1 Fotografia 45 - - - 45 - zal 3 1E46-1 Technologia informacyjna 30 - - - 30 - zal 2

RAZEM 510 105 - 30 375 - 30

I stopnia EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH ROK I SEMESTR 2

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM Forma zakoń-czenia

ECTS

1E1-2 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 1 1E2-2 Filozofia i etyka 30 30 - - - - EGZ 2 1E4-2 Teoria i historia kultury 30 30 - - - - EGZ 2 1E12-2 Pedagogika 60 30 - 30 - - EGZ 3 1E15-2 Analiza psychologiczna twórczości

plastycznej 30 - - 30 - - zal 2 1E18-2 Rysunek 45 - - - 45 - zal 4 1E19-2 Malarstwo 45 - - - 45 - zal 3 1E20-2 Grafika 45 - - - 45 - zal 3 1E21-2 Rzeźba 45 - - - 45 - zal 4 1E22-2 Struktury wizualne 15 - - - 15 - zal 1 1E23-2 Projektowanie graficzne 15 - - - 15 - zal 1 1E24-2 Fotografia 45 - - - 45 - zal 3 1E47-2 Język ……………… - wybór 30 - - 30 - - zal 1

RAZEM 465 120 - 90 255 - 30 OGÓŁEM ROK I 975 225 - 120 630 - 60

51

I stopnia EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH ROK I SEMESTR 3

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

1E1-3 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 1 1E3-3 Estetyka 30 30 - - - - EGZ 2

1E13-3 Metodyka edukacji plastycznej 45 15 - 30 - - zal 3 1E25-3 Multimedia 45 15 - - 30 - zal 3 1E32-3 Malarstwo 1E33-3 Grafika warsztatowa 1E34-3 Rzeźba i formy

przestrzenne

wybór 1 przedmiotu spoza specjalności 60 - - - 60 - zal 4

Specjalności do wyboru: Specjalność Fotografia

1E30f-3 Fotografia 60 - - - 60 - zal 1E31f-3 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 30 - - - 30 - zal 1E32f-3 Rysunek 60 - - - 60 - zal

Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne 1E43r-3 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 5 1E44r-3 Ceramika 30 - - - 30 - zal 2 1E45r-3 Rysunek 60 - - - 60 - zal 4

Specjalność Media malarskie 1E35m-3 Malarstwo 60 - - - 60 - zal 5 1E36m-3 Techniki malarskie i pozłotnicze 30 - - - 30 - zal 2 1E37m-3 Rysunek 60 - - - 60 - zal 4

Specjalność Media graficzne 1E39g-3 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 5 1E40g-3 Grafika projektowa 30 - - - 30 - zal 2 1E41g-3 Rysunek 60 - - - 60 - zal 4 1E47-3 Język ……………………….- wybór 30 - - 30 - - zal 1 1E48-2 Wychowanie fizyczne 30 - 30 - - - zal 1 1E51-3 Praktyki pedagogiczne - - - - - zal 1 1E52-3 Plener interdyscyplinarny - - - - - zal 3

RAZEM 420 90 30 60 240 - 30

52

I stopnia EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH ROK I SEMESTR 4

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

1E1-4 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 2 1E5-4 Socjologia sztuki 30 30 - - - - EGZ 2

1E13-4 Metodyka edukacji plastycznej 45 15 - 30 - - zal 3 1E14-4 Metodyka wiedzy o kulturze 30 15 - - 15 - EGZ 3 1E32-4 Malarstwo 1E33-4 Grafika warsztatowa 1E34-4 Rzeźba i formy

przestrzenne

wybór 1 przedmiotu

spoza specjalności 60 - - - 60 - zal 4

Specjalności do wyboru: Specjalność Fotografia

1E30f-4 Fotografia 60 - - - 60 - zal 1E31f-4 Cyfrowe przetwarzanie obrazu 30 - - - 30 - zal 1E32f-4 Rysunek 60 - - - 60 - EGZ

Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne 1E34r-4 Rzeźba 60 - - - 60 - zal 5 1E35r-4 Ceramika 30 - - - 30 - zal 2 1E36r-4 Rysunek 60 - - - 60 - EGZ 4

Specjalność Media malarskie 1E38m-4 Malarstwo 60 - - - 60 - zal 5 1E39m-4 Techniki malarskie i pozłotnicze 30 - - - 30 - zal 2 1E40m-4 Rysunek 60 - - - 60 - EGZ 4

Specjalność Media graficzne 1E42g-4 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 5 1E43g-4 Grafika projektowa 30 - - - 30 - zal 2 1E44g-4 Rysunek 60 - - - 60 - EGZ 4 1E47-4 Język ……………………….- wybór 30 - - 30 - - zal 1 1E48-4 Wychowanie fizyczne 30 - 30 - - - zal 1 1E50-4 Seminarium licencjackie 15 - - - - 15 zal 1 1E51-4 Praktyki pedagogiczne - - - - - zal 2

RAZEM 420 90 30 60 225 15 30 OGÓŁEM ROK II 840 180 60 120 465 15 60

53

I stopnia EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH ROK I SEMESTR 5

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

1E1-5 Historia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 2 1E7-5 Psychologia mediów i reklamy 15 15 - - - - EGZ 1 1E9-5 Animacja kultury 60 30 - 30 - - zal 3 1E10-5 Marketing i rynek sztuki 15 15 - - - - EGZ 1 1E13-5 Metodyka edukacji plastycznej 30 - - 30 - - EGZ 2 1E16-5 Warsztaty edukacji twórczej 30 - - - 30 - zal 2 1E26-5 Intermedia 30 - - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru: Specjalność Fotografia

1E33f-5 Fotografia – pracownia dyplomowa 45 - - - 45 -

zal 7 Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne

1E37r-5 Rzeźba i formy przestrzenne – pracownia dyplomowa 45 - - - 45 -

zal 7 Specjalność Media malarskie

1E41m-5 Media malarskie - pracownia dyplomowa 45 - - - 45 - zal 7 Specjalność Media graficzne

1E45g-5 Media graficzne - pracownia dyplomowa 45 - - - 45 - zal 7

1E47-5 Język ……………………….- wybór 30 - - 30 - - EGZ 2 1E49-5 Ochrona własności intelektualnej 15 15 - - - - EGZ 1 1E50-5 Seminarium licencjackie 15 - - - - 15 zal 4 1E51-5 Praktyki pedagogiczne - - - - - zal 3

RAZEM 315 105 - 90 105 15 30

54

I stopnia EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH ROK I SEMESTR 6

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

1E8-6 Projekty artystyczno-edukacyjne 30 - - - 30 - zal 3 1E9-6 Animacja kultury 30 - - 30 - - zal 3 1E17-6 Emisja głosu 30 - 30 - - - zal 1 1E26-6 Intermedia 15 - - - 15 - zal 2

Specjalności do wyboru: Specjalność Fotografia

1E33f-6 Fotografia – pracownia dyplomowa 45 - - - 45 -

EGZ 12 Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne

1E37r-6 Rzeźba i formy przestrzenne – pracownia dyplomowa 45 - - - 45 -

EGZ 12 Specjalność Media malarskie

1E41m-6 Media malarskie - pracownia dyplomowa 45 - - - 45 - EGZ 12 Specjalność Media graficzne

1E45g-6 Media graficzne - pracownia dyplomowa 45 - - - 45 - EGZ 12

1E50-6 Seminarium licencjackie 15 - - - - 15 EGZ 9 RAZEM 315 105 - 90 105 15 30 OGÓŁEM ROK III 480 120 30 120 165 45 60

55

6.1.4 PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ PROWADZONYCH NA KIERUNKU GRAFIKA, 2-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA, UZUPEŁNIAJĄCE (MAGISTERSKIE)

Godziny I ROK II ROK

w tym 1 sem. 2 sem. 3 sem. 4 sem. Grup

a

Kod Przedmiot kształcenia

Egza

min

w

sem

.

Godz

iny

ogół

em

W CA KW LA SM W CA W CA W CA W CA 2G1 Filozofia i teoria sztuki 2 60 60 2 2 2G2 Analiza sztuki współczesnej 2 60 60 2 2 2G3 Wykład monograficzny:………… wybór 2 15 15 1 2G4 Animacja kultury 90 30 60 2 2 2 2G5 Psychologia twórczości 45 15 30 1 2 2G6 Rysunek 120 120 4 4 2G7 Projektowanie i organizacja przestrzeni 60 60 2 2 2G8 Pracownia uzupełniająca - …………………. 90 90 3 3

A

540 180 - 90 270 - 2G9 Eksperymentalne techniki graficzne 30 30 2

2G10 Druk cyfrowy 30 30 2 2G11 Zagadnienia współczesnej grafiki artystycznej 2 15 15 1 2G12 Zagadnienia współczesnej grafiki użytkowej 1 15 15 1 2G13 Projektowanie www 30 30 2 2G14 Fotografia 60 60 2 2 2G15 Multimedia i animacja komputerowa 90 30 60 2 2 2

270 60 - - 210 - Specjalności do wyboru:

GRAFIKA WARSZTATOWA 2G16w Druk wypukły 90 90 6 2G17w Druk wklęsły 90 90 6 2G18w Litografia 90 90 6 2G19w Serigrafia 90 90 6 2G20w Grafika warsztatowa-magisterska pracownia dyplomowa 4 240 240 8 8 2G21w Grafika projektowa 120 120 4 4

GRAFIKA PROJEKTOWA 2G22p Grafika projektowa 240 240 8 8 2G23p Grafika wydawnicza 60 60 2 2 2G24p Ilustracja 60 60 2 2 2G25p Grafika projektowa -magisterska pracownia dyplomowa 4 240 240 8 8 2G26p Grafika warsztatowa 120 120 4 4

B

720 - - - 720 - C 2G27 Seminarium magisterskie wybór 4 75 - - - - 75 1 2 2 9 30 7 31 0 15 0 15 39 38 15 15 77 30

Godziny ogółem 1605 240 - 90 1200 75 1155 450

56

GRAFIKA II st. - ROK I - SEMESTR 1 Liczba godzin i typ zajęć

Kod Przedmiot Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2G1-1 Filozofia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 1 2G2-1 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - zal 1 2G4-1 Animacja kultury 60 30 - 30 - - zal 2 2G6-1 Rysunek 60 - - - 60 - zal 3 2G9-1 Eksperymentalne techniki graficzne 30 - - - 30 - zal 2 2G12-1 Zagadnienia współczesnej grafiki

użytkowej 15 15 - - - - EGZ 1 2G13-1 Projektowanie www 30 - - - 30 - zal 2 2G14-1 Fotografia 30 - - - 30 - zal 2 2G15-1 Multimedia i animacja komputerowa 60 30 - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru: Specjalność Grafika warsztatowa

2G16w-1 Druk wypukły 90 - - - 90 - zal 5 2G18w-1 Litografia 90 - - - 90 - zal 5 2G21w-1 Grafika projektowa 60 - - - 60 - zal 4

Specjalność Grafika projektowa 2G22p-1 Grafika projektowa 120 - - - 120 - zal 6 2G23p-1 Grafika wydawnicza 30 - - - 30 - zal 2 2G24p-1 Ilustracja 30 - - - 30 - zal 2 2G26p-1 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 4

RAZEM 585 135 - 30 420 - 30 GRAFIKA II st. - ROK I - SEMESTR 2

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2G1-2 Filozofia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 1 2G2-2 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - EGZ 1 2G3-2 Wykład monograficzny:……. wybór 15 15 - - - - EGZ 1 2G4-2 Animacja kultury 30 - - 30 - - zal 2 2G5-2 Psychologia twórczości 45 15 - 30 - - zal 2 2G6-2 Rysunek 60 - - - 60 - zal 3 2G10-2 Druk cyfrowy 30 - - - 30 - zal 2 2G11-2 Zagadnienia współczesnej grafiki

artystycznej 15 15 - - - - EGZ 1 2G14-2 Fotografia 30 - - - 30 - zal 1 2G15-2 Multimedia i animacja komputerowa 30 - - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru: Specjalność Grafika warsztatowa

2G17w-2 Druk wklęsły 90 - - - 90 - zal 5 2G19w-2 Serigrafia 90 - - - 90 - zal 5 2G21w-2 Grafika projektowa 60 - - 60 - zal 3

Specjalność Grafika projektowa 2G22p-2 Grafika projektowa 120 - - - 120 - zal 6 2G23p-2 Grafika wydawnicza 30 - - - 30 - zal 2 2G24p-2 Ilustracja 30 - - - 30 - zal 2 2G26p-2 Grafika warsztatowa 60 - - - 60 - zal 3 2G27-2 Seminarium magisterskie 15 - - - - 15 zal 1

RAZEM 570 105 - 60 390 15 30 OGÓŁEM ROK I 1155 240 - 90 810 15 60

57

GRAFIKA II st. - ROK II - SEMESTR 3 Liczba godzin i typ zajęć

Kod Przedmiot Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2G7-3 Projektowanie i organizacja przestrzeni 30 - - - 30 - zal 3 2G8-3 Pracownia uzupełniajaca:……………. 45 - - - 45 - zal 4

Specjalności do wyboru: Specjalność Grafika warsztatowa

2G20w-3 Grafika warsztatowa - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 16

Specjalność Grafika projektowa

2G25p-3 Grafika projektowa - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 16

2G27-3 Seminarium magisterskie 30 - - - - 30 zal 7 RAZEM 225 - - - 195 30 30

GRAFIKA II st. - ROK II - SEMESTR 4

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2G7-4 Projektowanie i organizacja przestrzeni 30 - - - 30 - zal 2 2G8-4 Pracownia uzupełniajaca:……………. 45 - - - 45 - zal 3

Specjalności do wyboru: Specjalność Grafika warsztatowa

2G20w-4 Grafika warsztatowa - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 16

Specjalność Grafika projektowa

2G25p-4 Grafika projektowa - magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - zal 16

2G27-4 Seminarium magisterskie 30 - - - - 30 zal 9 RAZEM 225 - - - 195 30 30 450 - - - 390 60 60

58

6.1.5 PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ PROWADZONYCH NA KIERUNKU MALARSTWO, 1,5-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA, UZUPEŁNIAJĄCE (MAGISTERSKIE)

Godziny I ROK II ROK

w tym 1 sem. 2 sem. 3 sem. Gru

pa

Kod Przedmiot kształcenia

Egza

min

w

sem

.

God

ziny

og

ółem

W CA KW LA SM W CA W CA W CA 2M1 Filozofia i teoria sztuki 2 60 60 2 2 2M2 Analiza sztuki współczesnej 2 60 60 2 2 2M3 Wykład monograficzny:………… wybór 2 15 15 1 2M4 Psychologia twórczości 45 15 30 1 2

A

180 150 - 30 - - 2M5 Intermedia 135 135 3 3 3 2M6 Sztuka w przestrzeni publicznej 90 30 60 2 2 2 2M7 Pracownia uzupełniająca - ………………. 90 90 3 3

315 30 - - 285 - Specjalności do wyboru:

MALARSTWO SZTALUGOWE 2M8s Malarstwo sztalugowe -magisterska pracownia dyplomowa 3 480 480 12 12 8 2M9s Rysunek 150 150 5 5

MEDIA MALARSKIE 2M10m Media malarskie -magisterska pracownia dyplomowa 3 480 480 12 12 8 2M11m Media rysunkowe 150 150 5 5

B

630 - - - 630 - C 2M12 Seminarium magisterskie wybór 3 75 - - - - 75 1 2 2 6 23 6 29 0 16 29 35 16 64 16

Godziny ogółem 1200 180 - 30 915 75 960 240 MALARSTWO II st. - ROK I - SEMESTR 1

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2M1-1 Filozofia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 2 2M2-1 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - zal 2 2M5-1 Intermedia 45 - - - 45 - zal 3 2M6-1 Sztuka w przestrzeni publicznej 60 30 - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru: Specjalność Malarstwo sztalugowe

2M8s-1 Malarstwo sztalugowe – magisterska pracownia dyplomowa 180 - - - 180 - zal 14

2M9s-1 Rysunek 75 - - - 75 - zal 6 Specjalność Media malarskie

2M10m-1 Media malarskie – magisterska pracownia dyplomowa 180 - - - 180 - zal 14

2M11m-1 Media rysunkowe 75 - - - 75 - zal 6 2M12-1 Seminarium magisterskie 15 - - - - 15 zal 1

RAZEM 435 90 - - 330 15 30

59

MALARSTWO II st. - ROK I - SEMESTR 2 Liczba godzin i typ zajęć

Kod Przedmiot Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2M1-2 Filozofia i teoria sztuki 30 30 - - - - EGZ 1 2M2-2 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - EGZ 1 2M3-2 Wykład monograficzny:….. wybór 15 15 - - - - EGZ 1 2M4-2 Psychologia twórczości 45 15 - - 30 - zal 2 2M5-2 Intermedia 45 - - - 45 - zal 2 2M6-2 Sztuka w przestrzeni publicznej 30 - - - 30 - zal 2 2M7-2 Pracownia uzupełniajaca:……………. 45 - - - 45 - zal 3

Specjalności do wyboru: Specjalność Malarstwo sztalugowe

2M8s-2 Malarstwo sztalugowe – magisterska pracownia dyplomowa 180 - - - 180 - zal 10

2M9s-2 Rysunek 75 - - - 75 - zal 4 Specjalność Media malarskie

2M10m-2 Media malarskie – magisterska pracownia dyplomowa 180 - - - 180 - zal 10

2M11m-2 Media rysunkowe 75 - - - 75 - zal 4 2M12-2 Seminarium magisterskie 30 - - - - 30 zal 4

RAZEM 525 90 - - 405 30 30 OGÓŁEM ROK I 960 180 - - 735 45 60

MALARSTWO II st. - ROK II - SEMESTR 3

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2M5-3 Intermedia 45 - - - 45 - zal 2 2M7-3 Pracownia uzupełniajaca:……………. 45 - - - 45 - zal 4

Specjalności do wyboru: Specjalność Malarstwo sztalugowe

2M8s-3 Malarstwo sztalugowe – magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - EGZ 14

Specjalność Media malarskie

2M10m-3 Media malarskie – magisterska pracownia dyplomowa 120 - - - 120 - EGZ 14

2M12-3 Seminarium magisterskie 30 - - - - 30 EGZ 10 RAZEM 240 - - - 210 30 30 OGÓŁEM ROK II 240 - - - 210 30 30

60

6.1.6 PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ PROWADZONYCH NA

KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, 2-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA, UZUPEŁNIAJĄCE (MAGISTERSKIE)

Godziny I ROK II ROK w tym sem.1

sem. sem.2 sem.

sem.3 sem.

sem.4 sem.

G

rupa

Kod Przedmiot kształcenia

Egza

min

w

sem

.

God

ziny

og

ółem

W CA KW LA SM W CA W CA W CA W CA K 2E1 Filozofia i teoria sztuki 2 60 60 2 2 K 2E2 Analiza sztuki współczesnej 2 60 60 2 2 K 2E3 Krytyka artystyczna 3 30 30 2 K 2E4 Zagadnienia kultury medialnej 3 15 15 1

A

K 2E5 Wiedza o teatrze i filmie 4 15 15 1 180 180 - - - -

E 2E6 Psychologia twórczości 1 45 15 30 1 2 E 2E7 Współczesne koncepcje edukacji artystycznej 2 45 15 30 1 2 E 2E8 Projekty artystyczno-edukacyjne 90 90 3 3

2E9 Grafika projektowa 30 30 2 2E10 Multimedia 90 30 60 2 2 2

B

2E11 Kształtowanie otoczenia 60 60 2 2

360 60 - 60 240 - Specjalności do wyboru:

INTERMEDIA 2E12i Sztuka intermedialna 135 135 4 5 2E13i Fotografia artystyczna 75 75 2 3 2E14i Projekty artystyczne 75 75 2 3 2E15i Intermedia - magisterska pracownia dyplomowa 4 120 120 4 4

RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE 2E16r Rzeźba i formy przestrzenne 120 120 4 4 2E17r Ceramika 75 75 2 3 2E18r Projektowanie i organizacja przestrzeni 30 30 2 2E19r Rekonstrukcja rzeźbiarska 60 60 4 2E20r Rzeźba i formy przestrzenne –magisterska pracownia dyplomowa 4 120 120 4 4

MEDIA MALARSKIE 2E21m Media malarskie 195 195 5 8 2E22m Media rysunkowe 90 90 3 3 2E23m Media malarskie – magisterska pracownia dyplomowa 4 120 120 4 4

MEDIA GRAFICZNE 2E24g Druk wypukły 60 60 4 2E25g Druk wklęsły 60 60 4 2E26g Litografia 60 60 4 2E27g Serigrafia 60 60 4 2E28g Grafika projektowa 45 45 3 2E29g Grafika warsztatowa –magisterska pracownia dyplomowa 2E30g Grafika projektowa –magisterska pracownia dyplomowa

wybór 4 120

120

4

4

C

405 - - - 405 - D 2E31 Seminarium magisterskie wybór 4 60 - - - - 60 1 1 2 2E32 Praktyka pedagogiczna4) 2E33 Działania artystyczno-edukacyjne wybór z

7 17 5 19 3 7 1 8 24 24 10 9 48 19

Godziny ogółem 1005 240 - 60 645 60 720 285

61

EDUKACJA ART. - II st. - ROK I - SEMESTR 1 Liczba godzin i typ zajęć

Kod Przedmiot Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2E1-1 Filozofia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 2 2E2-1 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - zal 2 2E6-1 Psychologia twórczości 45 15 - 30 - - EGZ 3 2E8-1 Projekty artystyczno-edukacyjne 45 - - - 45 - zal 4 2E9-1 Grafika projektowa 30 - - - 30 - zal 2 2E10-1 Multimedia 60 30 - - 30 - zal 3

Specjalności do wyboru: Specjalność Intermedia

2E12i-1 Sztuka intermedialna 60 - - - 60 - zal 8 2E13i-1 Fotografia artystyczna 30 - - - 30 - zal 3 2E14i-1 Projekty artystyczne 30 - - - 30 - zal 3

Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne 2E16r-1 Rzeźba i formy przestrzenne 60 - - - 60 - zal 8 2E17r-1 Ceramika 30 - - - 30 - zal 3 2E18r-1 Projektowanie i organizacja przestrzeni 30 - - - 30 - zal 3

Specjalność Media Malarskie 2E21m-1 Media malarskie 75 - - - 75 - zal 10 2E22m-1 Media rysunkowe 45 - - - 45 - zal 4

Specjalność Media graficzne 2E24g-1 Druk wypukły 60 - - - 60 - zal 7 2E26g-1 Litografia 60 - - - 60 - zal 7

RAZEM 360 105 - 30 225 - 30 EDUKACJA ART. - II st. - ROK I - SEMESTR 2

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2E1-2 Filozofia i teoria sztuki 30 30 - - - - zal 2 2E2-2 Analiza sztuki współczesnej 30 30 - - - - zal 2 2E7-2 Współczesne koncepcje edukacji

artystycznej 45 15 - 30 - - EGZ 3 2E8-2 Projekty artystyczno-edukacyjne 45 - - - 45 - zal 4 2E10-2 Multimedia 30 - - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru: Specjalność Intermedia

2E12i-2 Sztuka intermedialna 75 - - - 75 - zal 10 2E13i-2 Fotografia artystyczna 45 - - - 45 - zal 3 2E14i-2 Projekty artystyczne 45 - - - 45 - zal 3

Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne 2E16r-2 Rzeźba i formy przestrzenne 60 - - - 60 - zal 8 2E17r-2 Ceramika 45 - - - 45 - zal 4 2E19r-2 Rekonstrukcja rzeźbiarska 60 - - - 60 - zal 4

Specjalność Media Malarskie 2E21m-2 Media malarskie 120 - - - 120 - zal 12 2E22m-2 Media rysunkowe 45 - - - 45 - zal 4

Specjalność Media graficzne 2E25g-2 Druk wklęsły 60 - - - 60 - zal 6 2E27g-2 Serigrafia 60 - - - 60 - zal 6 2E28g-2 Grafika projektowa 45 - - - 45 - zal 4 2E31-2 Seminarium magisterskie 15 - - - - 15 zal

RAZEM 360 75 - 30 240 15 30 OGÓŁEM I ROK 720 180 - 60 465 15 60

62

EDUKACJA ART. - II st. - ROK II - SEMESTR 3

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2E3-3 Krytyka artystyczna 30 30 - - - - EGZ 2 2E4-3 Zagadnienia kultury medialnej 15 15 - - - - EGZ 2 2E11-3 Kształtowanie otoczenia 30 - - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru: Specjalność Intermedia

2E15i-3 Intermedia – magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 16

Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne

2E20r-3 Rzeźba i formy przestrzenne – magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 16

Specjalność Media malarskie

2E23m-3 Media malarskie – magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - zal 16

Specjalność Media graficzne 2E29g-3 Grafika warsztatowa – magisterska

pracownia dyplomowa - - - -

2E30g-3 Grafika projektowa – magisterska pracownia dyplomowa

wybór 60 - - -

60 -

zal 16

2E31-3 Seminarium magisterskie 15 - - - - 15 zal 6 2E32-3 Praktyka pedagogiczna 2E33-3 Działania artystyczno-edukacyjne wybór

zal 2

RAZEM 150 45 - - 90 15 30 EDUKACJA ART. - II st. - ROK II - SEMESTR 4

Liczba godzin i typ zajęć Kod Przedmiot

Razem W CA KW LA SM

Forma zakoń-czenia

ECTS

2E5-4 Wiedza o teatrze i filmie 15 15 - - - - EGZ 2 2E11-4 Kształtowanie otoczenia 30 - - - 30 - zal 2

Specjalności do wyboru: Specjalność Intermedia

2E15i-3 Intermedia – magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - EGZ 16

Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne

2E20r-3 Rzeźba i formy przestrzenne – magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - EGZ 16

Specjalność Media malarskie

2E23m-3 Media malarskie – magisterska pracownia dyplomowa 60 - - - 60 - EGZ 16

Specjalność Media graficzne 2E29g-3 Grafika warsztatowa – magisterska

pracownia dyplomowa - - - -

2E30g-3 Grafika projektowa – magisterska pracownia dyplomowa

wybór 60 - - -

60 -

EGZ 16

2E31-3 Seminarium magisterskie 30 - - - - 30 EGZ 10 RAZEM 135 15 - - 90 30 30 OGÓŁEM II ROK 285 60 - - 180 45 60

63

7. KATALOG PRZEDMIOTÓW Językiem wykładowym dla wszystkich przedmiotów prowadzonych w Instytucie Sztuk Pięknych jest JĘZYK POLSKI. Zajęcia w językach obcych prowadzone są dla studentów zagranicznych w ramach indywidualnego toku studiów. 7.1. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU GRAFIKA, JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE, 5-LETNIE, STACJONARNE

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: G1-1 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: WIEDZA Znajomość historii sztuki starożytnej i średniowiecznej. UMIEJĘTNOŚCI Zajęcia pogłębiają rozumienie i rozpoznawanie przemian w obszarze sztuki starożytnej, wczesnochrześcijańskiej, średniowiecznej powszechnej i polskiej. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: HISTORIA SZTUKI STAROŻYTNEJ I ŚREDNIOWIECZNEJ. Elementy historii sztuki starożytnego Bliskiego Wschodu, Egiptu, Grecji i Rzymu w kontekście wydarzeń historycznych i zjawisk kulturowych. Przemiany stylistyczne i tematyczne w sztuce starożytnej. Antyczne korzenie średniowiecznej, nowożytnej i nowoczesnej sztuki europejskiej. Sztuka łacińskiego średniowiecza po rozpadzie Imperium Rzymskiego. Sztuka wczesnego średniowiecza. Sztuka karolińska, ottońska, romańska i gotycka. Sztuka bizantyńska od Justyniana do dynastii Paleologów i jej znaczenie dla regionów prawosławia. Problematyka kontynuacji i nawiązań do tradycji antycznej. Spis zalecanych lektur: 1. Ch.-P. Gilbert, Sztuka rzymska, WAiF, Warszawa 1975. 2. J. Kębłowski, Polska sztuka gotycka, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1983. 3. J. Kłosińska, Sztuka bizantyńska, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975. 4. E. Makowiecka, Sztuka grecka, Wydawnictwo UW, Warszawa 2005. 5. K. Michałowski, Nie tylko piramidy: sztuka dawnego Egiptu, Wiedza Powszechna, Warszawa 1986. 6. Mezopotamia, [w:] Sztuka Świata, t. 1, Arkady, Warszawa 1989. 7. P. Skubiszewski, Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX wieku, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2001. 8. red. R. Toman, Gotyk: architektura – rzeźba - malarstwo, Könemann, Warszawa 2004. 9. red. R. Toman, Sztuka romańska: architektura, rzeźba, malarstwo, Könemann, Warszawa 2004. 10. Z. Świechowski, Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1975. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny Metody oceniania: Zaliczenie ustne na ocenę, na podstawie testu ilustracji. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA SZTUKI Kod: G1-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 30

64

Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia WIEDZA Znajomość zagadnień historii, ikonografii, terminologii, estetyki sztuki nowożytnej. UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność pokazania specyficznych różnic formalnych prezentowanych dzieł artystów, szkół, regionów. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z historii sztuki w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: HISTORIA SZTUKI NOWOŻYTNEJ. Sztuka renesansu w Italii. Czołowa rola Florencji i mecenatu Medyceuszy. Architektura, malarstwo, rzeźba XV - wiecznych Włoch. Sztuka włoska dojrzałego renesansu. Twórczość Leonarda da Vinci, Rafaela Santi, Michała Anioła. Malarstwo weneckie i jego znaczenie dla sztuki europejskiej. Twórczość Giorgione, Tycjana, Veronese, Tintoretto. Rozwój architektury w środowisku rzymskim. Andrea Palladio i palladianizm w Europie. Sztuka XV wieku poza Italią. Rozkwit malarstwa niderlandzkiego. Sztuka niemiecka czasów Reformacji. Malarstwo niderlandzkie w XVI wieku. Rozwój malarstwa rodzajowego i pejzażowego. Sztuka francuska w XVI wieku. Mecenat Franciszka I. Sztuka baroku. Problem ruchu, światła i przestrzeni w sztuce baroku. Architektura, malarstwo, rzeźba włoskiego baroku. Sztuka francuska: tendencje klasyczne w architekturze i malarstwie. Sztuka rokoko na przykładzie twórczości A. Watteau, J. H. Fragonarda, F. Bouchera, J. B. Chardina. Malarstwo flamandzkie w XVII wieku. Rozwój malarstwa holenderskiego w XVII wieku: Martwa natura, portret, pejzaż, sceny rodzajowe. Malarstwo hiszpańskie. Barok w krajach Europy Środkowej. Początki i rozwój renesansu w Polsce. Znaczenie mecenatu królewskiego dla recepcji sztuki włoskiej. Znaczenie przebudowy Wawelu i Kaplicy Zygmuntowskiej dla dziejów sztuki w Polsce. Budownictwo świecki: ratusze, kamienice mieszczańskie, pałace. Nowa koncepcja miasta na przykładzie Zamościa. Rzeźba sepulkralna i architektoniczna. Typy nagrobków. Twórczość rzeźbiarska Jana Michałowicza z Urzędowa. Malarstwo renesansowe. Narodziny malarstwa sarmackiego. Barok w Polsce. Cechy, artyści, ośrodki. Mecenat Wazów, Jana III Sobieskiego. Budownictwo sakralne i świeckie (rezydencje magnackie, kamienice, fortyfikacje). Malarstwo barokowe. Rozwój portretu sarmackiego, malarstwa ściennego i sztalugowego. Portret trumienny. Spis zalecanych lektur: 1. M. Ałpatow, Historia sztuki, t. 3, Arkady, Warszawa 1991. 2. T. Chrzanowski, Sztuka w Polsce Piastów i Jagiellonów. Zarys dziejów, PWN, Warszawa 1993. 3. M. Karpowicz, Barok w Polsce, Arkady, Warszawa 1988. 4. H. i S. Kozakiewiczowie, Renesans w Polsce, Arkady, Warszawa 1976. 5. M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Ossolineum, Wrocław 1986. 6. W. Tomkiewicz, Rokoko, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1988. 7. red. P. Trzeciak, Sztuka świata, t. 5-8, Arkady, Warszawa 1992-1995. 8. K. Ulatowski, Architektura włoskiego renesansu, PWN, Warszawa 1972. 9. M. Walicki, W. Tomkiewicz, A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie: manieryzm, barok, Auriga, Warszawa 1971. 10. Z. Waźbiński, malarstwo quattrocenta, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, dyskusja, wypowiedzi indywidualne. W zajęciach do prezentacji obrazu wykorzystywane są bogate zasoby zbioru diapozytywów, sporządzone specjalnie na potrzeby tego przedmiotu. Metody oceniania: Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest egzamin ustny .Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: G1-3, G1-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: WIEDZA:

65

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: scharakteryzować w podstawowym zakresie sztukę od drugiej połowy XVIII do lat 80.XIX wieku; rozpoznawać dzieła klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, historycyzmu, akademizmu oraz impresjonizmu; kojarzyć wybitne dzieła wymienionych powyżej stylów, prądów i kierunków z ich twórcami; wyliczać najważniejszych artystów oraz fakty ze sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata

80.XIX wieku; UMIEJĘTNOŚCI: W wyniku przeprowadzonych umiejętności student powinien umieć:

analizować dzieła sztuki klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, historycyzmu, akademizmu oraz impresjonizmu;

uporządkować i interpretować wydarzenia artystyczne okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

wyszukiwać informacje o artystach i dziełach sztuki z okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

POSTAWY: W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy:

wrażliwość na wartości estetyczne i ideowe dzieł sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

dbałość o szerzenie wiedzy o dziełach sztuki i ich twórcach; kreatywność w wykorzystaniu poznanych dzieł sztuki we własnych działaniach artystycznych.

Wymagania wstępne: zaliczenie zajęć w semestrze 2 Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot zapoznaje z historią sztuki danego okresu oraz umiejętnością jego analizy. Poświęcony jest dziejom sztuki od połowy XVIII w. do lat 80. XIX w. Omawia sztukę klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, akademizmu, historycyzmu, impresjonizmu. Prezentuje sylwetki wybitnych artystów obcych i polskich działających w latach 2 poł. XVIII wieku i w XIX wieku. Przybliża zagadnie muzealnictwa, a także wybranych wystaw światowych (Expo). Prezentuje twórczość wybitnych przedstawicieli polskiego malarstwa XIX wieku. Spis zalecanych lektur: 1. Claudon F. (red.), Encyklopedia Romantyzmu. Malarstwo, rzeźba, architektura, literatura, muzyka, Wyd. Artystyczne i Filmowe,

Warszawa 1992. 2. Honour H., Neoklasycyzm, PWN, Warszawa 1972. 3. Jaroszewski T. S., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Ossolineum, Wrocław 1971. 4. Konopacki A., Prerafaelici, Arkady, Warszawa 1989. 5. A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romabtyzm, historyzm, realizm, Auriga, Warszawa 1989, Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny Metody oceniania: zaliczenie na podstawie pracy pisemnej Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: G1-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA: 1. Wskazywanie źródeł inspiracji sztuki nowoczesnej. 2. Charakterystyka założeń programowych nurtów sztuki nowoczesnej. 3. Rozpoznawanie kluczowych twórców i dzieł charakterystycznych dla poszczególnych kierunków modernizmu

i historycznej awangardy.

66

UMIEJĘTNOŚCI: 1. Analizowanie, interpretowanie i umiejętność wartościowania dzieł sztuki nowoczesnej.

POSTAWY: 1. Aktywna postawa wobec sztuki XX wieku. 2. Otwartość i wrażliwość na specyfikę form ekspresji charakterystycznych dla epoki nowoczesności i

ponowoczesności. 3. Zdolność do samodzielnego rozróżniania wartości tkwiących w formach sztuki XX wieku.

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje historię i zagadnienia teoretyczne sztuki nowoczesnej. Omawiane są kierunki artystyczne końca XIX wieku i XX wieku w kontekście współczesnych teorii historii sztuki. Analizowane są zarówno kluczowe poszukiwania formalne modernizmu, jak też osiągnięcia historycznej awangardy, ujęte jako zapowiedź i istotny komponent sztuki współczesnej. Realizowane tematy obejmują następujące bloki problemowe:

Zapoznanie z chronologią sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. Pojęcie moderné i pionierzy sztuki nowoczesnej: od postimpresjonistów do kubistów. Nurty historycznej awangardy: od futurystów do surrealistów. „Powrót do porządku”, czyli klasycyzujące tendencje modernizmu. Nowoczesna i awangardowa sztuka w Polsce: od formistów do konstruktywistów. Tzw. późny modernizm na świecie: dominacja formuł abstrakcyjnych w malarstwie powojennym i nowa

figuracja. Recepcja sztuki obcej i rodzimość sztuki polskiej po 1945 roku.

Spis zalecanych lektur: 1. Z. Baranowska, Polska awangarda artystyczna 1918-1939, WAiF, Warszawa 1975. 2. Bedoyere Camilla de la, Art Deco. Style w sztuce, Arkady, Warszawa 2006. 3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska, Arkady, Warszawa 2002. 4. E. Grabska, „Moderne” i straż przednia. Apollinaire wśród krytyków i artystów 1900-1918, Universitas, Kraków 2003. 5. W. Juszczak, Postimpresjoniści, WAiF, Warszawa 1985. 6. A. Kotula, P. Krakowski, Sztuka abstrakcyjna, WAiF, Warszawa 1973. 7. Od awangardy do postmodernizmu, red. G. Dziamski, Instytut Kultury, Warszawa 1996. 8. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999. 9. M. Porębski, Kubizm. Wprowadzenie do sztuki XX wieku, WAiF, Warszawa 1986. 10.A. Taborska, Spiskowcy wyobraźni. Surrealizm, słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2007. 11. M. Wallis, Secesja, Arkady, Warszawa 1974. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego i filmu. Metody oceniania: uczestnictwo w zajęciach; egzamin pisemny. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA GRAFIKI Kod: G2-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie z historią grafiki i terminologią związaną z warsztatem graficznym. UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność analizy dzieła graficznego. Wymagania wstępne: Wstępna znajomość historii sztuki. Treści merytoryczne przedmiotu:

67

Grafika jako dziedzina sztuk plastycznych i jej techniki. Początki grafiki europejskiej. Twórczość Albrechta Dürera. Grafika Niemiecka w XVI wieku. Grafika Niderlandzka i Włoska w XVI oraz w początkach XVII wieku. Grafika kręgu Piotra Pawła Rubensa. Grafika we Francji w wieku XVI i XVII. Twórczość Rembrandta. Holenderscy i włoscy mistrzowie akwaforty w XVII wieku. Mistrzowie mezzotinty w XVII i XVIII wieku. Niemieccy i Angielscy graficy w XVII i XVIII wieku. Osiemnastowieczna grafika francuska i włoska. Nowe techniki graficzne w wieku XVIII. Twórczość Francisco Goi. Grafika XIX wieku: artystyczna, reprodukcyjna, książkowa i użytkowa. Dziewiętnastowieczni mistrzowie litografii. Grafika artystyczna i użytkowa w XX wieku. Mistrzowie plakatu. Drzeworyt japoński i jego mistrzowie. Grafika polska od XV do XIX wieku. Narodziny polskiej grafiki artystycznej w latach 1897-1917. Grafika polska w dwudziestoleciu międzywojennym. Grafika polska po 1945 roku. Współczesna grafika polska i jej mistrzowie. Rysunek i liternictwo. Zbiory grafiki, wielkie konkursy i wystawy graficzne na świecie i w Polsce. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. K. Czarnocka, Półtora wieku grafiki polskiej, Warszawa 1962. 3. I. Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, kat. wyst. Muzeum Narodowe w Warszawie, Międzynarodowe Triennale Grafiki Kraków’97,

Warszawa 1997. 4. W. Koschatzky, Die Kunst der Graphik, Salzburg 1972. 5. I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1807-1917, Universitas, Kraków 2000. 6. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, WAiF, Warszawa 1984. 7. M. Opałek, Drzeworyt w czasopismach polskich XIX stulecia, Wrocław 1949. 8. J.M. Parramon, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993. 9. I. Tessaro-Kosimowa, Historia litografii warszawskiej, Warszawa 1973. 10. D. Muszanka, Litografia Leona Wyczółkowskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Kraków 1958. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego i filmu. Metody oceniania: uczestnictwo w zajęciach; egzamin pisemny. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: ANALIZA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ Kod: G3-7, G3-8

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7 i 8 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA

Rozróżnianie kierunków w sztuce drugiej połowy XX wieku i początku XXI wieku. Rozpoznawanie dzieł najważniejszych reprezentantów sztuki tego czasu na świecie i w Polsce. Charakterystyka środków ekspresji artystycznej rozwijanych od czasów neoawangardy do dziś.

UMIEJĘTNOŚCI: Analizowanie, interpretowanie i ocenianie dzieła sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki i

współczesnej kultury. POSTAWY:

Postawa aktywnego uczestnictwa we współczesnej kulturze wizualnej. Zdolność do samodzielnego i krytycznego myślenia. Postrzeganie relacji pomiędzy formami wypowiedzi artystycznej a kontekstem historycznym i

współczesną kulturą. Wymagania wstępne: Wymagana jest znajomość historii sztuki pierwszej połowy XX wieku. Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje zagadnienia sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki XX wieku. Omawiany jest wpływ na obraz współczesnej sztuki historycznych ruchów artystycznych modernizmu i awangardy. Analizowane są kierunki i tendencje w sztuce powszechnej i polskiej w okresie od lat 60. XX wieku do dziś. Szczególny nacisk położony jest na analizę niekonwencjonalnych praktyk artystycznych wykorzystujących nowe środki ekspresji.

68

Z obszaru sztuki powszechnej omawiane są kierunki neoawangardy lat 60. XX wieku, takie jak: pop-art, figuracja narratywna, nowy realizm, op art, minimalizm, happening i inne, po współczesne ich kontynuacje i rozwinięcia. Z zagadnień sztuki polskiej analizowane są m. in. modele funkcjonowania sztuki w okresie PRL-u (od okresu odwilży do lat 80.), przemiany w sztuce lat 90. i współczesna scena artystyczna w Polsce. Spis zalecanych lektur:

1. J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Kurpisz, Poznań 1996. 2. U. Czartoryska, Od popartu do konceptualizmu, WAiF, Warszawa 1973. 3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska,

Arkady, Warszawa 2002. 4. H. Foster, Powrót realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, Universitas, Kraków 2010. 5. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999. 6. A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Stentor, Warszawa 2007. 7. Sztuka dzisiaj. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, listopad 2001, pod red. M. Poprzęckiej, SHS,

Warszawa 2002. 8. Sztuka świata, t. 10, red. W. Włodarczyk, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1996. 9. J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne. Od Courbeta do Warhola, przeł. J. Holzman, Universitas, Kraków 2006.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego lub filmu. Metody oceniania: Semestr 7 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 8 – obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA I ETYKA Kod: G4-1, G4-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Rafał Czekaj Efekty kształcenia: WIEDZA Znajomość podstawowych problemów z dziejów filozofii i etyki. UMIEJĘTNOŚCI Wykształcenie umiejętności posługiwania się podstawowymi kategoriami filozoficznymi oraz odróżniania stanowisk i wykładni filozoficznych, wykształcenie rozumienia podstawowych problemów w obszarze etyki. POSTAWY Świadomość roli filozofii w kulturze. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Zarys historii myśli filozoficznej i etycznej. Podstawowe dyscypliny filozoficzne Zagadnienie prawdy. Zagadnienie źródeł poznania. Zagadnienie granic poznania. Realizm i idealizm metafizyczny. Materializm i idealizm. Determinizm i indeterminizm. Teizm i ateizm. Zagadnienia etyki. Współczesne trendy filozoficzne i ich wpływ na aktualne postawy w rozumieniu świata. Spis zalecanych lektur: 1. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I- III, Warszawa 2004. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: Semestr 1 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 2 – obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, egzamin w semestrze 2 Język wykładowy: język polski

69

Nazwa przedmiotu: ESTETYKA Kod: G5-3 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik Efekty kształcenia: WIEDZA:

1. Student wymienia i opisuje centralne kategorie estetyki. 2. Wskazuje główne spory toczące się w łonie estetyki. 3. Rozróznia i charakteryzuje aktualne problemy trapiące estetykę.

UMIEJĘTNOŚCI: 1. Posługuje się podstawową terminologią estetyczną. 2. Potrafi dokonac krytycznej analizy tekstów z dziedziny estetyki. 3. Nabywa umiejętnośc uczestniczenia w dyskusji na tematy estetyczne.

POSTAWY: 1. Wykazuje się krytycyzmem wobec stanowisk estetycznych. 2. Wykazuje otwartośc na kontrargumenty. 3. Jest zorientowany na pogłębienie swojej wiedzy z zakresu estetyki.

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Tematem zajęc są wybrane zagadnienia z dziedziny estetyki, rozpatrywane w perspektywie historycznej, tj. od początków myśli estetycznej do współczesności. Wśród tych zagadnienień przewijają się chociażby takie problemy, jak: relacja między filozofią a estetyką, czy też: pojęcie, miejsce i rola sztuki w kulturze. Spis zalecanych lektur:

1. W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. 1,2,3, Warszawa 2009. 2. S. Morawski, Na zakręcie: od sztuki do po-sztuki, Kraków 1985. 3. I. Kant, Krytyka władzy sądzenia, Warszawa 1964. 4. J. Ortega y Gasset, Dehumanizacja sztuki i inne eseje, Warszawa 1980. 5. J. Dewey, Sztuka jako doświadczenie, Wrocław 1975.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: TEORIA I HISTORIA KULTURY Kod: G6-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Krawczyk Efekty kształcenia: WIEDZA:

1. Student wymienia i charakteryzuje wybrane teorie kultury. 2. Określa specyfikę danych kultur i okresów historycznych. 3. Wskazuje główne osiągnięcia wybranych kultur.

UMIEJĘTNOŚCI: 1. Umiejętność wskazania źródeł współczesnej zachodniej kultury.

70

2. Umiejętność odnajdywania różnic między kulturami. 3. Umiejętność krytycznej analizy wybranych kultur.

POSTAWY: 1. Student wykazuje się świadomością historyczną dziejów ludzkości. 2. Ma świadomośc znaczenia różnorodności kulturowej we współczesnym świecie. 3. Jest zorientowany na wzbogacenie swojej wiedzy o kulturze.

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Kultury i cywilizacje od paleolitu po najnowsze zjawiska kultury artystycznej. Podstawowe terminy i pojęcia kultury. Wzory kultury; przestrzeń; czas; mit i religia; małżeństwo i rodzina; ciało w kulturze; interpretacja tekstów kultury; przyspieszenie obiegu informacji; postmodernizm; fundamentalizm - nacjonalizm – terroryzm. Kontekst antropologiczny i związki sztuki z najważniejszymi ideami estetyki i tendencjami rozwojowymi różnych epok. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bogucka, Dzieje kultury polskiej do 1918 roku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1987. 2. G. Desanty, Odkrywanie Europy. Idea, tożsamość, rzeczywistość, Warszawa-Kraków 1999. 3. A. Flis, Chrześcijaństwo i Europa. Studia z dziejów cywilizacji Zachodu, Kraków 2001. 4. A. Flis, Czego się Zachód nauczył od Wschodu w XX wieku?, [w:] Wartości Wschodu i wartości Zachodu. Spotkania cywilizacji, red. J.

Danecki, A. Flis, Kraków 2005. 5. A. Gieysztor, Mitologia Słowian, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 6. A. Kłoskowska, Kultura narodowa u korzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996. 7. M. Weber, Gospodarka i społeczeństwo. Zarys socjologii rozumiejącej, Warszawa 2002. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny. Metody oceniania: egzamin ustny Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SOCJOLOGIA SZTUKI Kod: G7-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 4 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik Efekty kształcenia: WIEDZA Student poznaje historię socjologicznej refleksji nad twórczością i jej recepcją. Zna kierunki i metody poszukiwań współczesnej socjologii sztuki. UMIEJĘTNOŚCI Buduje umiejętność dokonywania ikonologiczno-socjologicznej interpretacji dzieła. Potrafi sporządzić podstawowe narzędzia badawcze (kwestionariusze i testy kompetencji). Wymagania wstępne: Znajomość historii sztuki. Treści merytoryczne przedmiotu: - „Klasyczne” koncepcje w socjologicznej refleksji nad sztuką, (Bourdieu, Hauser, Duvignaud, Francastel).

Semiologicznie zorientowana estetyka i socjologia sztuki Ossowskiego. - Socjologia sztuki dzisiaj – kierunki poszukiwań, stan badań,( Becker, Zolberg). - Zagadnienie artystycznej rewolucji globalnej. Proces emancypacji sztuki i znamiona kryzysu. Koncepcja Świata

Artystycznego Dickie’go i Danto. - Społeczne funkcje sztuki – jej wartość komunikacyjna, poznawcza i wychowawcza. Ujęcia psychoanalityczne. - Dzieło sztuki jako tekst kultury. Ikonologiczna analiza dzieła. Zjawisko kiczu. - Artysta jako „wytwór” świadomości epoki, panującej filozofii i systemu aksjologicznego. Ewolucja statusu twórcy

na przestrzeni dziejów. Modele osobowości twórczej w psychologii humanistycznej. Mitologie artysty i mitotwórcza funkcja sztuki – od artistes maudites po Warhola. Sztuka i polityka w świetle retoryki współczesnej krytyki.

71

- Odbiorca jako partner symbolicznej interakcji. Publiczność i audytorium sztuki. Typologie i psychospołeczne profile odbiorców. Modele i metody badań nad recepcją sztuki, (sporządzanie testów kompetencji). Socjogenetyczna analiza odbioru dzieł malarskich. Digitalizacja sztuki i problemat interaktywności.

Spis zalecanych lektur: 1. P. Bourdieu, Reguły sztuki, Wydaw. Universitas, Kraków 2001. 2. J. Duvignaud, Socjologia sztuki, PWN, Warszawa 1970. 3. P. Francastel, Twórczość malarska a społeczeństwo: szkice, PIW, Warszawa 1973. 4. A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, T. I i II, PIW, Warszawa 1974. 5. A. Lipski, Elementy socjologii sztuki. Problem awangardy artystycznej XX wieku, Wydaw. Atla 2, Wrocław 2001. 6. A. Matuchniak-Krasuska, Gust i kompetencja: społeczne zróżnicowanie recepcji malarstwa, Wydaw. UŁ, Łódź 1988. 7. A. Moles, Kicz czyli sztuka szczęścia, PIW, Warszawa 1978. 8. A. Osęka, Mitologie artysty, PIW, Warszawa 1978. 9. S. Ossowski, U podstaw estetyki, Dzieła, T. I, PWN, Warszawa 1966. 10. V. L. Zolberg, Constructing a Sociology of the Arts, Cambridge University Press, Cambridge 2006. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: egzamin Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: WYKŁAD MONOGRAFICZNY: TRADYCJE ILUSTRACJI POLSKIEJ

Kod: G8-6

Typ przedmiotu: fakultatywny podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 6 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: WIEDZA: Nabycie wiedzy w zakresie dziejów ilustracji książkowej, wybranych polskich sylwetek twórców i ich realizacji w obrębie ilustracji, analizowanie i uzasadnienie wyborów estetycznych. Nabycie wiedzy w zakresie funkcjonalności ilustracji i jej sposobów oddziaływania społecznego. Poszerzenie wiedzy z zakresu postrzegania dzieła plastycznego, zakresu technologii malarstwa i grafiki oraz podstaw plastyki. UMIEJĘTNOŚCI: Kształcenie umiejętności wartościowania obiektów sztuki i uzasadniania i prezentowania wyborów. Kształcenie umiejętność analizy tekstu literackiego i naukowego. Kształcenie umiejętność postrzegania zjawisk zachodzących w naturze i ich transformacji na język informacji wizualnej. POSTAWY: Kształtowanie postawy dyspozycyjności w zakresie nabywania wiedzy i samodzielnych poszukiwań artystycznych, gotowości autoprezentacji Kształtowanie zainteresowań sztuką stosowaną Doskonalenie dyspozycji twórczych, posługiwania się wyobraźnią Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu technologii malarstwa i grafiki oraz podstaw kompozycji plastycznej Treści merytoryczne przedmiotu: Prezentacje dziejów ilustracji książkowej, wybranych polskich sylwetek twórców i ich realizacji na tle tendencji europejskich. Mecenat wobec ilustracji. Łączenia tekstu i obrazu- idea pięknej ksiązki. Ekslibrys. Różne techniki malarskie, rysunkowe, graficzne i fotograficzne w służbie książki. Typy ilustracji ze względu na funkcję. Psychologiczne oddziaływanie ilustracji, pedagogiczne uzasadnienia i aspekty wykorzystania ilustracji. Spis zalecanych lektur: (wybór) lektury podstawowe

1. Almanach Polscy Ilustratorzy dla Dzieci 1990-2002, Polska Sekcja IBBY, Warszawa 2002. 2. Banach A., Polska ksiązka ilustrowana 1800-1900, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1959.

72

3. Czarnocka K., Półtora wieku grafiki polskiej, Wiedza powszechna, Warszawa 1962. 4. Jakimowicz I., Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997. 5. Grońska M., Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1974. 6. Skierkowska E., Współczesna ilustracja książkowa, Ossolineum 1969. 7. Słońska J, Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci, PWN, Warszawa 1969. 8. Sowiński J., Sztuka typograficzna Młodej Polski, Ossolineum, Wrocław 1982. 9. Szuman S., O sztuce i wychowaniu estetycznym, wyd. I. 1962; WSiP, Warszawa, wyd. II. 1975.

lektury uzupełniające 1. Banach A., O ilustracji, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1950. 2. Biennaáe Ilustrácií Bratislava, (wybrane katalogi z lat 1990-2011). 3. Dunin J., Książki dla grzecznych i niegrzecznych dzieci, Wrocław, Warszawa, Kraków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991. 4. Holešovskỳ F., Ilustrace pro dĕti, tradice, vztahy, objevy, Albatros Praha, 1977. 5. Jagodzińska M., Obraz w procesach poznania i uczenia się, WSiP, Warszawa 1991. 6. Sowiński J., Typografia polskiej awangardy, ,,Studia o Książce”, T. 18, Wrocław 1989. 7. Sowiński J., Typografia wytworna w Polsce 1919-1939, Ossolineum, Wrocław 1995. 8. Witz I., Grafika w książkach Naszej Księgarni (wstęp), NK, Warszawa 1964. 9. Wojnar I., Teoria wychowania estetycznego, zarys problematyki, PWN, Warszawa 1976.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład monograficzny, informacyjny, ekspozycja, film, pokaz, dyskusja dydaktyczna. Metody oceniania: zaliczenie przedmiotu na podstawie obecności, aktywności oraz wykonanej pracy semestralnej. Ocena końcowa na podstawie sprawdzenia nabytej wiedzy - egzaminu. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA MEDIÓW I REKLAMY Kod: G9-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Kuśpit Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie się z podstawowymi zagadnieniami, terminami, koncepcjami z zakresu psychologii reklamy. Przekazanie istotnych wiadomości z zakresu psychologicznych mechanizmów oddziaływania reklamy. Zapoznanie się regułami dotyczącymi konstrukcji komunikatu reklamowego pod kątem jego skuteczności

oddziaływania na odbiorcę. UMIEJĘTNOŚCI Zdobycie umiejętności konstrukcji komunikatu reklamowego uwzględniając różnice pomiędzy jej odbiorcami. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawowe pojęcia dotyczące reklamy. Historia reklamy. Podstawowe kroki w rozwoju reklamy (informowanie, argumentacja, wywoływanie skojarzenia). Istota reklamy. Reklama jako jeden z elementów marketing mix. Definicje i rola reklamy. Cechy reklamy. Cele stawiane reklamie. Rodzaje, formy i media reklamy. Rodzaje i formy reklamy. Podział reklam ze względu na: cele strategiczne przedsiębiorstwa, adresatów, psychologiczne umotywowanie. Istota reklamy społecznej. Media jako nieodłączny element oddziaływań reklamowych. Rola poszczególnych mediów w modyfikowaniu siły oddziaływania komunikatu. Telewizja jako najpowszech-niejszy środek przekazu reklam. Zalety i wady reklamy telewizyjnej. Znaczenie kontekstu w odbiorze reklamy telewizyjnej (efekt odbicia). Reklama radiowa i jej skuteczność. Reklama w prasie: techniki reklamy prasowej, sposoby ilustrowania reklam. Internet jako przełom w reklamie. Skuteczność reklamy w Internecie. Reklama zewnętrzna (outdoor): rodzaje, formy, siła oddziaływania. Sztuka i reklama.

73

Związek reklamy ze sztuką. Pierwsze techniki reklamy. Cele pierwszych twórców reklamy. Rola sztuki przy tworzeniu reklamy. Nurty w sztuce jako inspiracja dla reklamy. Rola współczesnej reklamy. Procesy poznawcze i ich rola w odbiorze reklamy. Percepcja reklamy. Wrażliwość zmysłowa konsumenta. Zwiększanie skuteczności reklamy poprzez zastosowanie określonych praw spostrzegania. Spostrzeganie podprogowe. Manipulowanie kontekstem zewnętrznym i zewnętrznym w celu zwiększenia skuteczności reklamy. Zasady tworzenia reklamy obrazowej. Rola uwagi i zaangażowania w percepcji reklamy. Przetwarzanie automatyczne i świadome. Konstruowanie i prezentacja reklam w kontekście funkcjonowania pamięci. Model płytkiego przetwarzania informacji. Praktyczne implikacje wskazówek przywoływania reklamy. Warunkowanie klasyczne i instrumentalne w reklamie. Psychologia wizualnej części przekazu reklamowego. Rola niewerbalnych aspektów w reklamie. Metafora jako element zwiększający natężenie emocjonalne komunikatu reklamowego. Rola barwy w odbiorze reklamy. Taksonomia PCM. Wymiar estetyczny reklamy. Symbole w reklamie. Wybrane teorie psychologiczne w działalności reklamowej. Modele reklamy. Behawioryzm. Teoria Pola Lewina. Teoria konstruktów osobistych Kelly’ego. Psychoanaliza. Psychologia postaci. Teoria atrybucji. Znaczenie określonych teorii w zwiększaniu skuteczności komunikatu reklamowego. Podstawowe modele reklamy: AIDA, AIDCAS, DIPADA, DAGMAR. Model ogólny Howarda-Sheta. Model oparty na nastawieniu. Model oparty na wizerunku. Trójczłonowy model reklamy efektywnej. Rola nastroju i emocji w percepcji reklamy. Motywacje konsumenckie. Nastrój a skuteczność reklamy. Rola emocji w percepcji reklamy. Reklama racjonalna i emocjonalna oraz ich efektywność. Znaczenie emocji pozytywnych i negatywnych w komunikacie reklamowym. Specyficzne emocje wywoływane przez reklamy. Wzorce emocjonalnego reagowania odbiorcy reklamy. Ocena wartości motywacyjnej reklam. Wzorce motywacji konsumenckich. Osobowościowe uwarunkowania percepcji reklamy. Struktura osobowości odbiorcy reklamy. Różnice indywidualne w odbiorze komunikatu reklamowego. Rola temperamentu w percepcji reklamy. Potrzeby i wartości a odbiór reklamy. Postawy wobec reklam. Człowiek w reklamie. Różnice w reakcjach kobiet i mężczyzn na reklamę, człowiek stereotypowy w reklamie. Płeć osób występujących w reklamie. Reklama jako proces komunikacji. Model komunikacji według Kotlera. Podstawowe formy komunikacji w reklamie. Reklama jako komunikat perswazyjny. Komunikaty centralne i peryferyjne w reklamie. Cechy nadawcy a skuteczność reklamy. Etyka w reklamie. Przepisy prawne dotyczące reklamy. Ograniczenia zapobiegające nierzetelnej i szkodliwej reklamie. Reguły stosowania reklamy. Zasady szczególne reklamy. Odbiór reklam przez dzieci. Spis zalecanych lektur: 1. K. Albin, Reklama: Przekaz. Odbiór. Interpretacja, PWN, Warszawa 2000. 2. D. Bernstein, Billboard!. Reklama otwartej przestrzeni, PWN ,Warszawa 2005. 3. D. Doliński, Psychologia reklamy, Agencja Reklamowa Aida s.c, Wrocław 1998. 4. D. Doliński, Psychologiczne mechanizmy reklamy, GWP, Gdańsk 2003. 5. A.Falkowski, T. Tyszka, Psychologia zachowań konsumenckich, GWP, Gdańsk 2001. 6. R. Heath, Ukryta moc reklamy, GWP, Gdańsk 2006. 7. A.Jachnis, J.F. Terelak, Psychologia konsumenta i reklamy, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 1998. 8. J. Kall, Reklama. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1998. 9. B. Nierenberg, Wybrane problemy badania skuteczności reklamy, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2000. 10. E. Szczęsna, Poetyka reklamy, PWN, Warszawa2001. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykłady wspomagane środkami audiowizualnymi. Prezentacja wiadomości teoretycznych podparta przykładami w formie prezentacji multimedialnych. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie kolokwium pisemnego w postaci testu. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA TWÓRCZOŚCI Kod: G10-6 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: III Semestr: 6 Liczba godzin: 15 - wykład; 30 - konwersatorium

74

Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: WIEDZA:

Zna historię kształtowania się pojęcia ’’twórczość’’ Zna i rozróżnia teoretyczne koncepcje twórczości Rozumie istotę i kierunki najnowszych badań nad twórczością

UMIEJĘTNOŚCI: Umie wyróżnić kryteria twórczości Potrafi wyróżnić i scharakteryzować składniki procesu twórczego Dostrzega i analizuje cechy osobowości twórczej

POSTAWY: Przejawia postawę otwartości i ciekawości poznawczej wobec fenomenu twórczości Ma świadomość społecznego kontrastu twórczości.

Wymagania wstępne: brak Treści merytoryczne przedmiotu:

1. Pojęcia i kryteria twórczości 2. Teoretyczne koncepcje twórczości 3. Aktywność twórcza człowieka - natura zjawiska i jego płaszczyzny 4. Proces twórczy i jego uwarunkowania ; miejsce i rola wyobraźni w procesie twórczym 5. Typologia podstaw twórczych 6. Zdolności i uzdolnienia jako nadrzędne warunki twórczości 7. Strategie i techniki badania twórczości 8. Osobowość ludzi twórczych w świetle najnowszych badań 9. Psychoterapeutyczny aspekt twórczości

Spis zalecanych lektur: 1. W. Limont, K. Nielek-Zawadzka, Edukacja artystyczna a potencjał twórczy człowieka. Impuls Kraków

2006. 2. E. Nęcka, Psychologia twórczości. GWP Gdańsk 2005. 3. S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza. UMCS Lublin 2001. 4. S. Popek, Twórczość w teorii i praktyce. UMCS Lublin 2004. 5. S. Popek, R.E. Bernacka, C.W. Domański, B. Gawda, D. Turska, A.M. Zawadzka, Psychologia twórczości - nowe horyzonty.

UMCS Lublin 2009. 6. S. Popek, Psychologia twórczości plastycznej. IMPULS Kraków 2010

Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, dyskusja dydaktyczna Metody oceniania: Egzamin pisemny, referat, ocena ciągła – bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: ANIMACJA KULTURY Kod: G11-7, G11-8

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 30 - wykład; 30 - konwersatorium Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik, dr Barbara Niścior Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie z formami i metodami animacji, prezentacji i promocji sztuk wizualnych (funkcjonowania instytucji kulturalnych, rynku sztuki, roli mass-mediów). UMIEJĘTNOŚCI Rozwijanie umiejętności interpretacji zjawisk kultury współczesnej. Zdobycie umiejętności planowania i organizowania działalności kulturalnej.

75

Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych zagadnień sztuki współczesnej i psychologii reklamy. Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawy wiedzy o upowszechnianiu, animacji i promocji sztuk plastycznych i sztuki medialnej. Sztuka jako dziedzina kultury symbolicznej. Problematyka kultury masowej – wybrane koncepcje. Uczestnictwo w kulturze – determinanty społeczne i jednostkowe, pojęcie kompetencji kulturowej. Organizacja i zarządzanie instytucjami kultury, formy i metody ich działalności (rys historyczny, model polityki kulturalnej państwa po 1989 r.). Marketing i promocja sztuki, zasady funkcjonowania rynku sztuki. Spis zalecanych lektur: 1. R. Benedict, Wzory kultury, Warszawa 2002.. 2. B. Czarniawska-Joerges, Kierowanie w kulturze, Warszawa 1985. 3. red. J. Gajda, Wybrane problemy animacji kulturalnej, Lublin 1993. 4. red. J. Gajda, Pedagogika kultury: historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy rozwoju,

Lublin 1998. 5. J. Grad, U. Kaczmarek, Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 1996. 6. A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, Warszawa 1974. 7. H. Hohensse-Ciszewska, Powszechna edukacja plastyczna, Warszawa 1982. 8. D. Jankowski, Edukacja kulturalna w życiu człowieka, Kalisz 1999. 9. B. Jedlewska, Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 1999. 10. J. Kargul, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Warszawa 1995. Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Podające (wykład, opis, pogadanka), problemowe (aktywizujące), eksponujące. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie prac pisemnych. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MARKETING I RYNEK SZTUKI Kod: G12-9 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: V Semestr: 9 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Barbara Jedlewska Efekty kształcenia: WIEDZA Wyposażenie studentów w podstawowy zakres wiedzy z dziedziny marketingu, ze szczególnym uwzględnieniem marketingu w sferze kultury /sztuki poprzez przybliżenie im aktualnych koncepcji teoretycznych oraz ukazanie doświadczeń efektywnej działalności różnych podmiotów funkcjonujących we współczesnej rzeczywistości rynkowej. UMIEJĘTNOŚCI Przygotowanie studentów do prowadzenia badań rynkowych i realizowania samodzielnie efektywnych strategii marketingowych, pozyskiwania funduszy na działalność artystyczną. Wymagania wstępne: Podstawy wiedzy o współczesnej kulturze/sztuce i uwarunkowaniach rynkowych działalności kulturalnej /artystycznej Treści merytoryczne przedmiotu: 1. Pojęcie i istota marketingu w ujęciach klasycznych i współczesnych. 2. Kategorie marketingu, cele, funkcje i rodzaje marketingu. 3. Tendencje we współczesnym marketingu, aktualne, problemy, wyzwania, kontrowersje. 4. Wybrane strategie marketingowe (m. in. reklama, Public Relations, sponsoring). 5. Specyfika marketingu w sferze kultury /sztuki. 6. Diagnozowanie i projektowanie działań marketingowych w sferze kultury/sztuki (badanie rynku, segmentacja

rynku, badanie zadowolenia klienta, projekt marketingowy-biznes plan). 7. Możliwości pozyskiwania środków finansowych na działalność kulturalną/artystyczną z funduszy krajowych i

unijnych. 8. Doświadczenia różnych podmiotów kultury/sztuki funkcjonujących obecnie w Polsce i innych krajach. Spis zalecanych lektur:

76

1. M. Iwaszkiewicz, Marketing a rynek sztuki współczesnej, Ośrodek badania Rynku Sztuki Współczesnej, Poznań 1998. 2. B. Jedlewska, Marketing w działalności podmiotów kultury – aktualne wyzwania, problemy i doświadczenia [w:] Zarządzanie w kulturze

Tom 7 (red.) Ł Gaweł, E. Orzechowski, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006. 3. P. Kotler, Odpowiada na pytania na temat marketingu, Poznań 2004. 4. A. Niemczyk, Marketing w sferze kultury. Wybrane problemy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2007. 5. A. Sargeant, Marketing w organizacjach non profit, Dom Wydawniczy REBIS, Kraków 2004. 6. W. Šmid, Marketing pod presją globalizacji, Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 2002. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Podające, problemowe, aktywizujące (wykład tradycyjny, prezentacje medialne, dyskusja, debata, metoda przypadków, metoda projektów). Metody oceniania: egzamin Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PODSTAWY PERCEPCJI WIZUALNEJ Kod: G13-1

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: WIEDZA Przedmiot zapoznaje studentów z podstawami percepcji kształtu, barwy, przestrzeni i ruchu. Student nabywa podstawową wiedzę z zakresu: budowy oka i układu wzrokowego, odbioru wrażeń i identyfikacji wizualnej, teorii światła i barwy, umysłowych reprezentacji rzeczy i zjawisk, tworzenia wyobrażeń ikonicznych. UMIEJĘTNOŚCI Zastosowanie tej wiedzy jako podstawy studiów nad formą plastyczną oraz szeroko rozumianą komunikacją wizualną. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Budowa oka w aspekcie funkcjonalnym. Działanie układu wzrokowego od bodźca do obrazu umysłowego. Przedmiotowość a zjawiskowość świata. Fizyka światła i wrażenie barwy. Systematyka barw. Relatywizm wrażeń barwnych. Kształt – kontur, sylweta, figura, bryła. Morfologia i struktura obiektów wizualnych. Psychologiczne i optyczne wskaźniki głębi. Obiekty w ruchu i ruch obserwatora. Stałości widzenia kształtu, barwy, wielkości. Perceptualne podstawy komunikacji wizualnej. Kody ikoniczne. Wyobrażenia, złudzenia, halucynacje. Historyczne i kulturowe aspekty obrazowania. Spis zalecanych lektur: 1. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydaw. Artystyczne i Filmowe Warszawa 1978. 2. E. H. Gombrich, Sztuka i złudzenie: o psychologii przedstawiania obrazowego, PIW, Warszawa, 1981. 3. R. L. Gregory, Oko i mózg. Psychologia widzenia, PWN, Warszawa 1971. 4. J. Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka, PWN, Warszawa 1998. 5. W. Szewczuk, Teoria postaci i psychologia postaci, Kraków 1951. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykłady ilustrowane przeźroczami oraz interaktywnymi modelami. Metody oceniania: egzamin pisemny

77

Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: STRUKTURY WIZUALNE Kod: G14-1, G14-2, G14-3 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3 Liczba godzin: 30+30+30 Punkty ECTS: 2+2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Bagińska, dr Ewa Niestorowicz Efekty kształcenia: WIEDZA Stopniowe usystematyzowanie reguł formalnych obrazu w aspekcie teorii komunikacji. UMIEJĘTNOŚCI Budowanie gramatyki wizualnej w aktach wizualnych – redukcja kolejnych warstw kontekstowych, wyodrębnianie powtarzalnych cech komunikatów – tworzenie nowych związków formalnych w budowaniu reguł języka wizualnego. Wymagania wstępne: - Uporządkowanie wrażenia wizualnego poprzez obserwację i analizę kształtu i barwy przedmiotu (w formie

szkiców). - Zastosowanie obserwacji w konstruowaniu transpozycji i transfiguracji w formie zrealizowanego zadania. Treści merytoryczne przedmiotu: Treści budowane są w oparciu o psychologiczną koncepcję schematów poznawczych, na które składa się: - Obserwacja i porządkowanie wrażeń wizualnych w tworzeniu szczególnych reprezentacji rzeczy i zjawisk. - Analiza istoty reprezentacji rzeczy i zjawisk wizualnych. - Identyfikacja sytuacji wizualnych w komunikacji wizualnej. Program realizowany jest w formie ćwiczeń. Realizacja programu opiera się na kilkustopniowym wprowadzeniu problemów z zakresu psychologii widzenia, teorii barwy i teorii komunikacji odniesionych do realizacji ćwiczeń koncepcyjno – projektowych, które dotyczą następujących zagadnień: - Figura i figuracja. - Struktura i morfologia. - Język i forma. - Materia i forma. Spis zalecanych lektur: 1. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydaw. Artystyczne i Filmowe Warszawa 1978. 2. E. Borowiecka, Poznawcza wartość sztuki, Wydaw. Lubelskie, Lublin 1986. 3. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 4. Z. Chlewiński, Umysł – dynamiczna organizacja pojęć, PWN, Warszawa 1999. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. R. L. Gregory, Oko i mózg. Psychologia widzenia, PWN, Warszawa 1971. 7. M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa? Negacja sztuki w amerykańskim środowisku artystycznym, Wydaw. Literackie,

Kraków 1984. 8. S. Popek, Barwy i psychika, Wydaw. UMCS, Lublin 1999. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Wprowadzenie do ćwiczeń w formie ustnej ilustrowanej przeźroczami. Ćwiczenia grupowe w formie wspólnej gry. Rozmowy indywidualne o projektach i wykonywanych pracach. Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac projektowych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: G15-1, G15-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy

78

Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Woźniak, prof. nadzw. Jan Ferenc, as. Kamil Siczek, Efekty kształcenia: WIEDZA Rysunek jako podstawowa i najbardziej uniwersalna forma zapisu stosowana w wielu dziedzinach sztuki czystej jak i użytkowej, stanowi bazę kształcenia dla wszystkich przedmiotów plastycznych na kierunku Grafika. UMIEJĘTNOŚCI Opanowanie przez studenta umiejętności, dzięki którym powstają studyjne obrazowania na płaszczyźnie, określa zawartość merytoryczną tego przedmiotu jako: wykształcenie podstaw widzenia oraz ich wykorzystanie w procesie konstrukcji formy. Uzyskanie biegłości warsztatowej na bazie studyjnej i wyobrażeniowej. POSTAWY Budowanie świadomości plastycznej jako procesu poznawczego; Kształtowanie wrażliwości plastycznej opartej na świadomym doświadczeniu. Wymagania wstępne: Student powinien posiadać uzdolnienia plastyczne, oraz podstawowe umiejętności rysunkowe dotyczące zasad perspektywy, zdolności poprawnego oceniania proporcji i prawidłowego komponowania płaszczyzny. Wymienione predyspozycje i umiejętności powinny pozwolić na poprawne wykonanie prostego studium postaci w jednej z najprostszych technik ( ołówek, węgiel itp.). Treści merytoryczne przedmiotu: Treści programowe przedmiotu Rysunek oparte są na kształtowaniu widzenia, umiejętności obserwacji i umiejętności komponowania, na świadomym wykorzystywaniu środków wyrazu i rozwijaniu wyobraźni plastycznej. W zakres programowy rysunku wchodzą: I semestr nauki opiera się na realizacji ćwiczeń w sposób klasyczny - pracowniany, na bazie rzetelnego studium natury - środki wyrazu, koncepcja rysującego. II semestr nauki - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci i radości z rysowania. 1. Zagadnienia studyjne z zakresu podstawowego: studium modela, aktu, przedmiotu i układu przedmiotów,

ruchu, brył i zjawisk przestrzennych. 2. Zagadnienia formalne obejmujące poszukiwania środków wyrazu opartych na stosowaniu różnych technik

rysunkowych i plastycznych takich jak: linia, kontur, plama, perspektywa, proporcje, kompozycja, światłocień, walor, kontrast, płaszczyzna, faktura, konstrukcja, ekspresja itp.

3. Zagadnienia z wyobraźni odnoszące się do autoekspresyjnych możliwości studentów i wykorzystujące kreację w wymiarze personalnym. Zawartość treściową stanowią w tym wypadku zadania tematyczne jak również propozycje samych studentów, wynikające z ich osobistych doświadczeń. Zagadnienia 1 i 2 semestru obejmują bloki tematyczne związane z obserwacją i umiejętnością jej stosowania w sensie konstrukcji formy na płaszczyźnie w obrębie ćwiczeń praktycznych i obejmują: studium postaci; studium przedmiotu; studium martwej natury; studium przestrzeni.

Zakres zagadnień programu 1 i 2 semestru obejmuje: - charakterystykę właściwości materiałów i narzędzi rysunkowych; - specyfikę poszczególnych technik rysunkowych; - rodzaje właściwości podobrazii; - podstawowe pojęcia i terminy plastyczne: kompozycja, forma, kształt, sylweta, linia, kreska, kontur, plama,

światłocień, modelunek, walor, struktura, perspektywa, przestrzeń, proporcje, kierunki, konstrukcja. Spis zalecanych lektur: 1. J. Berger, Sposoby widzenia, Rebis, Poznań 1997. 2. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 3. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystycze i Filmowe, Warszawa 1973. 4. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 7. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 8. T. Pignatti, Historia rysunku od Altamiry do Picassa, Arkady, Warszawa 2006. 9. H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, PIW, Warszawa 1973. 10. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia z rysunku odbywają się w pracowni w grupach jako ćwiczenia praktyczne. Podstawowe metody nauczania wiążą się z aktywnością plastyczną studentów realizujących zadania studyjne i

79

tematyczne. Po zakończeniu każdego ćwiczenia odbywają się grupowe przeglądy, które w kontekście ujawniają istotne różnice w obrębie tego samego ćwiczenia. Indywidualne korekty odbywają się kilkakrotnie w ciągu zajęć i odnoszą się do personalnych zainteresowań poszczególnych studentów ich możliwości technicznych i kreacyjnych. Metody nauczania są dostosowywane personalnie do każdego studenta. Metody oceniania: Poszczególne semestry kończą się ogólnym przeglądem i podlegają ocenie z zaliczeniem, na podstawie rysunków zrealizowanych w ciągu wszystkich zajęć. Poszczególne ćwiczenia weryfikowane i omawiane są po ich zakończeniu zgodnie z postawionym zadaniem i wymogami określonymi przez prowadzących. Brane są również pod uwagę prace dodatkowe wykonywane poza pracownią. Zaliczenia odbywają się jako przeglądy semestralne i dotyczą tylko prac powstających w danym semestrze. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: G15-3, G15-4 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3,4 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 3+4 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Jan Ferenc, as. Kamil Siczek, ad. Bernard Homziuk Efekty kształcenia: WIEDZA Uzmysłowienie, że „Na początku był Rysunek”, traktowany jako ślad czasu. Uzmysłowienie że jest „On początkiem Sztuki”, który przez całe wieki określa jej rozwój. Ze jest dyscypliną najbardziej szczerą, jego rozwój, oraz wymykające się naukowej ocenie mutacje wynikają z indywidualnego traktowania przez rysujących, określają go jako jedną z głównych dyscyplin artystycznych. UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność przekazania idei, zanotowaniem obserwacji, studium postaci czy przedmiotu – występującym pod postacią szkicu po skończone studia czy realizacje rysunkowe. POSTAWY Postawa poznawcza, kształtująca dyscyplinę, świadomość, wrażliwość plastyczną. Wymagania wstępne:Założeniem głównym jest, że każdy studiujący jest odpowiednio przygotowany merytorycznie, i zawodowo i ma odpowiednią motywację do pracy. Treści merytoryczne przedmiotu: Zagadnienia na II roku studiów w sposób bezpośredni wynikają z zadań tematycznych stosowanych na I roku. 3 i 4 semestr jest formą pogłębiania wiedzy i umiejętności transformacji zjawisk przestrzennych na płaszczyznę w obrębie następujących tematów ogólnych:

- studium postaci; - studium aktu; - studium przedmiotu; - studium martwej natury; - studium przestrzeni;

Zakres zagadnień na 3 i 4 semestrze obejmuje: - umiejętność poprawnego zapisu proporcji, konstrukcji formy i perspektywy; - umiejętność swobodnego posługiwania się podstawowymi technikami rysunkowymi; - umiejętność komponowania i stosowania różnych rodzajów kompozycji (otwarta, zamknięta, rytmiczna,

symetryczna, dynamiczna, statyczna,, złoty podział, diagonalizm, akcent, dominanta); - umiejętność wyrażania poprzez użycie środków plastycznych i ekspresyjnych: ekspresja, skrót

anatomiczny, przestrzeń, kontrast, podobieństwo, relatywizm, iluzja, ruch, gest, stylizacja, nastrój, treść, uproszczenie, synteza.

Spis zalecanych lektur: 1. J. Berger, Sposoby widzenia, Rebis, Poznań 1997. 2. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 3. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystycze i Filmowe, Warszawa 1973. 4. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998.

80

5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 7. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 8. T. Pignatti, Historia rysunku od Altamiry do Picassa, Arkady, Warszawa 2006. 9. H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, PIW, Warszawa 1973.

10. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia z rysunku odbywają się w pracowni w grupach jako ćwiczenia praktyczne. Podstawowe metody nauczania wiążą się z aktywnością plastyczną studentów realizujących zadania studyjne i tematyczne. Metody oceniania: Poszczególne semestry kończą się ogólnym przeglądem i podlegają ocenie z zaliczeniem, na podstawie rysunków zrealizowanych w ciągu wszystkich zajęć. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: G15-5, G15-6, G15-7 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III, IV Semestr: 5,6,7 Liczba godzin: 60+60+60 Punkty ECTS: 4+4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Jan Ferenc, ad. dr hab. Maria Sękowska Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOŚCI Podsumowanie własnych doświadczeń, poszukiwanie nowych rozwiązań formalnych i warsztatowych, wprowadzenie zagadnień graficznych w technice rysunku. Wymagania wstępne:Założeniem głównym jest, że każdy studiujący jest odpowiednio przygotowany merytorycznie, i zawodowo i ma odpowiednią motywację do pracy. Treści merytoryczne przedmiotu: Zagadnienia opracowywane w ramach przedmiotu zmierzają do określenia formy jako autorskiego tworzywa plastycznego. Bloki tematyczne określające zawartość medialną rysunku jako autonomicznej dziedziny plastycznej obejmują następujące tematy ogólne:

- zapis rysunkowy wobec grafiki; - tekstury rysunkowe jako potencjalne formy graficzne; - rysunek jako podstawa konstrukcyjna w grafice; - zapis rysunkowy jako możliwość przenoszenia znaczeń; - rysunek jako medialna możliwość w realizacjach przestrzennych; - konstruowanie problemów plastycznych i ich rozwiązywanie w formie struktur i zjawisk rysunkowych; - stosowanie rysunku jako możliwości intencjonalnej dotyczącej różnorodnych konotacji form ulotnych i

zjawisk niewerbalnych; - media rysunkowe: poszukiwanie różnorodnych połączeń rysunkowych z innymi formami wyrazu.

Zakres zagadnień jest wynikiem połączenia medialnej zawartości rysunku z autoekspresyjną formą kreacji. Zagadnienia merytoryczne i problemowe w ciągu tych dwu semestrów zmierzają do określenia zakresu personalnych poszukiwań, stanowiąc próbę kształtowania własnego języka wyrażania, w obrębie rysunku. Spis zalecanych lektur: 1. J. Berger, Sposoby widzenia, Rebis, Poznań 1997. 2. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 3. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystycze i Filmowe, Warszawa 1973. 4. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 7. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 8. T. Pignatti, Historia rysunku od Altamiry do Picassa, Arkady, Warszawa 2006. 9. H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, PIW, Warszawa 1973.

10. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974.

81

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia odbywają się w formie laboratoryjnej, oraz indywidualnym podejściu do każdego studenta, ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe. Metody oceniania: Egzamin stanowi podsumowanie całościowego dorobku studenta, jego zaangażowania, wiedzy i umiejętności. Egzamin jest przeglądem prac z całego roku akademickiego połączonym z wystawieniem oceny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę w semestrze 5 i 6, egzamin w semestrze 7 Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO Kod: G16-1, G16-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Wozniak, ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. dr hab. Wiesław Proć Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 znajomość podstawowych technik malarskich 2 wybór określonych sposobów komponowania obrazu 3 znajomość proporcji wewnętrznych przedmiotu oraz w odniesieniu do jego otoczenia UMIEJĘTNOŚCI: 1 zorganizowanie warsztatu pracy malarza 2 komponowanie motywu w wybranym formacie obrazu 3 tworzenia malarskiej interpretacji obserwowanego motywu 4 posługiwanie się podstawowymi technikami malarskimi POSTAWY: 1 aktywne uczestniczenie w zajęciach 2 kreatywność działań twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku (zdany egzamin wstępny) Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawowe zagadnienia dotyczące barw, komponowania obrazu, malowania przedmiotów ze zrozumieniem ich struktury i formy oraz umiejętność swobodnego posługiwania się podstawowymi technikami malarskimi i podstawowymi terminami plastycznymi. Rola światła w obrazie, budowanie bryły i przestrzenie. Spis zalecanych lektur: 1. Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983. 2. Rzepińska M.,Siedem wieków malarstwa europejskiego. Ossolineum, Wrocław 1988 3. Strzemiński W., Teoria widzenia. Wyd. Literackie, Kraków 1974. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO Kod: G16-3, G16-4 Typ przedmiotu: fakultatywny podstawowy

82

Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 3+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Donat Kowalski, ad. Sławomir Toman Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 rozumienie znaczenia formatu obrazu w odniesieniu do motywu przedstawienia 2 znajomość twórczości najważniejszych malarzy współczesności oraz głównych konwencji malarskich UMIEJĘTNOŚCI: 1 obserwowanie, analizowanie i malarskie interpretowanie otaczającej rzeczywistości 2 stosowanie różnych rodzajów kompozycji malarskiej 3 łączenie wartości malarskich i rysunkowych 4 stosowanie zasad perspektywy POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści merytoryczne przedmiotu: Doskonalenie w oparciu o studium martwej natury, studium postaci i pejzażu możliwości warsztatowych studenta, jego zdolności percepcji i analizy zjawisk przestrzennych oraz ich transpozycji na płaszczyznę dwuwymiarową. Studiowanie zjawisk barwnych (kolor – jego jakość, walor, nasycenie, relatywizm barw a kolor lokalny, barwa a przestrzeń, barwa a kompozycja, barwa a światło – modelunek światłocieniowy, zależność barwa – światło – kompozycja) oraz perspektywicznych (perspektywa w służbie budowania przestrzeni w obrazie, zarówno w zgodzie ze specyfiką budowy i funkcjonowania ludzkiego oka jak i jej wbrew – rodzaje perspektywy) a także problemów związanych z proporcjami i skalą. Spis zalecanych lektur: 1. Zwolińska K., Malicki Z.: Słownik terminów plastycznych. Wiedza Powszechna, Warszawa 1999. 2. Kandinsky W.: Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich. PIW, Warszawa 1986. 3. Read H., O pochodzeniu formy w sztuce. Warszawa 1973. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RZEŹBA Kod: G17-1, G17-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Władysław Żukowski, as. Radosław Skóra Efekty kształcenia: WIEDZA zorientowanie studenta w najszerzej pojętych horyzontach sztuki rzeźbiarskiej, UMIEJĘTNOŚCI kształtowanie umiejętności posługiwania się bryłą jako środkiem wyrazu służącym do uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej. POSTAWY

83

rozwijanie wyobraźni przestrzennej, Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: 1. STUDIUM – praca z modelem: skierowanie uwagi na obserwowane formy, jej budowę i proporcje; umiejętność

odczytywania znaczenia wyrazowego w układzie kształtów; umiejętność odczytywania i oddawania charakteru modela, jego podobieństwa i głębi psychicznej.

2. WARSZTAT I TECHNOLOGIA – zaznajomienie z różnymi materiałami rzeźbiarskimi i sposobami ich stosowania: a) glina jako wstępny materiał do modelowania; b) gips, cement (odlew i narzut); c) kamień, drewno (dłutowanie); d) ceramika; e) masy plastyczne; f) żywice epoksydowe; g) sposoby zabezpieczania i konserwacji rzeźby.

Zwrócenie uwagi na zależność formy rzeźbiarskiej od zastosowanego materiału oraz na umiejętność przygotowania form do różnych sposobów wykonania odlewu.

3. KONCEPCJA. Zadania koncepcyjne obejmują: opracowanie form rzeźbiarskich z uwzględnieniem ich przeznaczenia, zastosowania i akcentu wyrazowego; próby usytuowania rzeźby w określonej przestrzeni; ćwiczenia na makiecie terenu; opracowanie zatwierdzonej koncepcji we właściwej skali.

Spis zalecanych lektur: 1. red. J. Chrzanowska-Pieńkos, Alina Szapocznikow, 1926-1973, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1998. 2. I. Grzesiuk–Olszewska, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995, Noriton, Warszawa 1995. 3. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. 4. A. Kisielewska, Alfons Karny, Wydawnictwo Uniwersyteckie TRANS HUMANA, Białystok 1995. 5. A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961. 6. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985. 7. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980. 8. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984. 9. red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995. 10. A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktycze: Zajęcia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RZEŹBA Kod: G17-3, G17-4 Typ przedmiotu: fakultatywny podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 3+4 Imię i nazwisko wykładowcy: st.wykł. Władysław Żukowski, st. wykł. Leszek Rymczuk Efekty kształcenia UMIEJĘTNOŚCI Naprowadzenie wyobraźni na operowanie bryłą. Próby przestrzennej wypowiedzi plastycznej. Ćwiczenia sprawdzają wyczulenie studenta na zadania rzeźbiarskie i ułatwiają mu wybór specjalności artystycznej. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z rzeźby w porzednim roku. Treści merytoryczne przedmiotu: Ćwiczenia obejmują: proste bryły; wstępne studia z natury (postaci, głowa) – spojrzenia na modela od strony konstrukcji, budowy anatomicznej i

proporcji; płaskorzeźba (wnętrze, pejzaż, postać)–próba przeniesienia relacji przestrzennych na płaszczyznę rzeźbiarską; niewielkie zadanie w materiale trwałym (np. forma użytkowa);

84

portret z dokumentacji fotograficznej; kompozycja dowolna jako sprawdzian wyobraźni i możliwości realizacyjnych studenta; wykonanie odlewów gipsowych prac. Spis zalecanych lektur: 1. red. J. Chrzanowska-Pieńkos, Alina Szapocznikow, 1926-1973, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1998. 2. I. Grzesiuk–Olszewska, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995, Noriton, Warszawa 1995. 3. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktycze: Zajęcia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE I ORGANIZACJA

PRZESTRZENI Kod: G18-7, G18-8

Typ przedmiotu: obowiazkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, st. wykł. Władysław Żukowski Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności i kompetencje rozpoznawania i odczytywania podkładów geodezyjnych w opracowaniach projektowych; rozpoznawania zobiektywizowanych praw i związków przestrzennych; projektowania i wykonywania elementów rzeźbiarskich oraz ich otoczenia; opracowywania koncepcji artystyczno-projektowej; wykonywania makiet i modeli koncepcji monumentalnych i pomnikowych; współpracy z architektem i urbanistą. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Rzeźba w architekturze. Przestrzeń miasta i jej związki formalno-historyczne jako element projektowania. Kształtowanie otoczenia człowieka w oparciu o kryteria funkcjonalno-techniczne i emocjonalno-artystyczne. Rzeźba plenerowa, pomnikowa i monumentalna w przestrzeni publicznej. Skala obiektu rzeźbiarskiego w relacji do przestrzeni zurbanizowanej. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktycze: ćwiczenia praktyczne Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PODSTAWY GRAFIKI WARSZTATOWEJ Kod: G19-1, G19-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 75+75 Punkty ECTS: 5+5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. Alicja Snoch-Pawłowska, ad. Agnieszka Zawadzka Efekty kształcenia: WIEDZA Rozumienie i stosowanie klasycznych technik grafiki warsztatowej. UMIEJĘTNOŚCI

85

Praktyczne opanowanie warsztatu graficznego: wybór projektu, zastosowanie odpowiednich narzędzi w procesie przygotowania matrycy, wykonanie odbitek. Umiejętność rozpoznawania i stosowania technik graficznych. Zdolność odróżniania odbitek wykonanych w poszczególnych technikach POSTAWY Kształtowanie postawy otwartości wobec tradycyjnych technik graficznych, uświadomienie ich znaczenia dla rozwoju grafiki, pokazanie możliwości, jakie dają we współczesnej sztuce.. Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności rysunkowe. Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawowa wiedza na temat tradycyjnych technik grafiki warsztatowej. Semestr 1 - techniki wypukłodruku: linoryt i drzeworyt wzdłużny. Semestr 2 - techniki wklęsłodruku: suchoryt, mezzotinta, akwaforta, akwatinta. Zagadnienia warsztatu graficznego: materiały, narzędzia i wyposażenie pracowni graficznej. Stosowanie metod tradycyjnych oraz technik elektronicznych druku cyfrowego w procesie przygotowania projektu i transferu na matrycę graficzną. Wybór zagadnień charakterystycznych dla języka graficznego, takich jak: linia i plama, bryła i światłocień, walor i kolor, faktura i tekstura. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej , Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, str. 258-289, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki , PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktycze: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Korekty na każdym szczeblu powstawania grafik. Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu, rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Umiejętność powielania oceniana jest na podstawie przedstawienia 3 jednakowych odbitek każdej z wykonanych grafik. Rezultaty pracy poddane są dyskusji w grupie. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA Kod: G20-3, G20-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 120+120 Punkty ECTS: 5+5 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. nadzw. Artur Popek, ad. II st. Krzysztof Szymanowicz, ad. Alicja Snoch-Pawłowska, Efekty kształcenia: WIEDZA Pogłębienie wiedzy i doskonalenie poznanych dotąd środków graficznych. UMIEJĘTNOŚCI Stopniowe poszerzanie warsztatu o nowe techniki. POSTAWY Rozwój wrażliwości artystycznej, kształtowanie dojrzałej postawy twórczej. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw grafiki warsztatowej. Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot prowadzony jest w grupach wymiennie w pracowniach druku wypukłego i wklęsłego. Studenci pogłębiają wiedzę i kontynuują doskonalenie poznanych dotąd środków wyrazu i wprowadzają nowe techniki graficzne: miękki werniks, odprysk, relief, techniki mieszane trawione. Zagadnienie barwy – druk z dwu lub więcej matryc. Tworzenie cykli grafik. Miniatura graficzna. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000.

86

2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej , Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki , PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 9. katalogi aktualnych wystaw i konkursów graficznych Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktycze Zajęcia laboratoryjne w pracowniach graficznych. Korekty na każdym szczeblu powstawania grafik. Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu, rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Rezultaty pracy poddane są dyskusji w grupie, również autoanalizie, a ostatecznej ocenie przedstawionej przez prowadzącego towarzyszy ustne uzasadnienie. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA WSPÓŁCZESNEJ GRAFIKI ARTYSTYCZNEJ

Kod: G21-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 4 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie studentów z występującymi zagadnieniami współczesnej grafiki artystycznej. UMIEJĘTNOŚCI Swobodnego wypowiadania się i analizy współczesnej grafiki. POSTAWY Świadomość znaczenia i miejsca grafiki artystycznej w sztuce współczesnej. Wymagania wstępne: studenci powinni posiadać wiedzę z zakresu historii grafiki oraz mieć rozeznanie w aktualnych przeglądach grafiki w krajowych i międzynarodowych. Treści merytoryczne przedmiotu: Wykłady obejmują następujące zagadnienia współczesnej grafiki artystycznej:

- techniki wykorzystujące nowe materiały - techniki cyfrowe wykorzystujące bądź nie techniki tradycyjne - Grafika Wielkoskalowa - Grafika do publikacji w sieci oraz jej implikacje - Grafika jako część instalacji lub nowych sposobów wystawiania sztuki

Spis zalecanych lektur: 1. Irena Jakimowicz, ,,Współczesna grafika polska”. 2. Danuta Wróblewska ,,Polska grafika współczesna: Grafika warsztatowa, plakat, grafika książkowa, grafika prasowa”. 3. ,,Kroki w historii grafiki” – katalog wydany do Sesji Naukowej Jubileuszu 40-lecia MTG w Krakowie. 4. M. Hopfinger, ,,Nowe media w komunikacji społecznej” 5. R. Kulczyński, ,,Film, wideo, multimedia. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład połączony z metodą oglądową (pokaz). Metody oceniania Egzamin ustny. Ocena z egzaminu na podstawie odpowiedzi zdającego. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

87

Nazwa przedmiotu: DRUK CYFROWY Kod: G22-4 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 4 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek Efekty kształcenia: WIEDZA Druk cyfrowy wielkoformatowy: specyfika, możliwości, zastoswanie praktyczne. Uwzględnieniem wielorakiego spektrum środków pozwalających na komunikację różnych platform cyfrowych i urządzeń z nimi związanych. UMIEJĘTNOŚCI Pozyskanie umiejętności zaawansowanej pracy z takimi przestrzeniami koloru jak CMYK, RGB, LAB, HSB. Umiejętność zastosowania w praktyce profili ICC (profile barwne) oraz ich konwersji w zależności od drukarskiego medium jak i urządzenia wyjściowego. Wymagania wstępne: Znajomość pakiektu Adobe Design Premium CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Adobe Illustartor, Adobe InDesign, Adobe Acrobat Professional). Treści merytoryczne przedmiotu: Cyfrowe przetwarzanie obrazów (ang. Digital Image Processing, DIP) Przedmiot zajmuje się reprezentacją obrazu w postaci cyfrowej oraz komputerowymi algorytmami przetwarzania i akwizycji obrazów cyfrowych. Przetwarzanie cyfrowe obrazów obejmuje m.in. operacje: - transformacje pomiędzy przestrzeniami barw (RGB, grayscale, binary, indexed), lub (RGB, CMYK, HSB, LAB) - operacje morfologiczne – kodowanie – kompresja. Systemy barwne, system zarządzania kolorem w programach bitmapowych i wektorowych. Problematyka druku rastrowego -LPI. Pliki wynikowe (charakterystyka, objętość, różnice, formaty zapisów, kompresja, generowanie) z przeznaczenie do druku wielkoformatowego. Spis zalecanych lektur: 1. Kandynski W., Punkt i linia, płaszczyzna, Warszawa, PIW, 1986 2. Taranczewski P. , O płaszczyźnie obrazu, Wrocław - Warszawa - Kraków, Wydawnictwo Z.N. im. Ossolinskich, 1992. 3. Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa, Wyd. Artystyczne i Filmowe,1978. 4. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 5. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 6. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 7. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Wydawnictwo Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit,2006. 8. D. D. Busch, Digital Photography and Imaging, Fotografia cyfrowa i obróbka obrazu. Wprowadzenie, Wydawnictwo Helion, 2004. 9. A. Kwaśny, Od skanera do drukarki, Wydawnictwo Helion, 2006. 10. B. Fraser, Ch. Murphy, F. Bunting, C. McCue, Profesjonalne zarządzanie barwą. Wydanie II. Profesjonalny druk. Przygotowanie materiałów. Komplet, Wydawnictwo Helion, 2007. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Wykłady + ćwiczenia - laboratoria komputerowe. Proces dydaktyczny przedmiotu dzielimy na dwa etapy: 1. Poznawanie procesu projektowania komputerowego w oparciu o współczesne trendów i zjawisk występujących w grafice użytkowej z wykorzystaniem technik cyfrowego obrazowania. 2. Ćwiczenia – laboratoria komputerowe. Specyfika, uwarunkowania i możliwości technologiczne pracy w środowisku cyfrowym. Generowanie pliku końcowego z przeznaczeniem druku wielkoformatowego. Druk - jako proces finalny. Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest obecność studenta na zajęciach i oddanie wszystkich wykonywanych w semestrze prac. Oceniana jest zgodność projektów z założeniami i wytycznymi postawionymi przez prowadzącego, odpowiednie i świadome wykorzystanie środków technologicznych a także wartość artystyczna. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: EKSPERYMENTALNE TECHNIKI

GRAFICZNE Kod: G23-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy

88

Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 45 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Zbigniew Liwak Efekty kształcenia: WIEDZA Zaawansowane poznanie możliwości tkwiących w nowych technikach (wspomaganie projektowania komputerowymi programami graficznymi). UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność świadomego wykorzystania atutów grafiki warsztatowej w synergicznym komunikacie wizualnym. Pogłębienie umiejętności posługiwania się narzędziami tradycyjnymi, cyfrowymi oraz skrystalizowanie własnego warsztatu. Wykształcenie umiejętności pobudzania wyobraźni, wypracowanie metod i sposobów wiarygodnego przedstawiania swych pomysłów z wykorzystaniem najwłaściwszych środków wyrazu artystycznego. Umiejętność adekwatnego zaprezentowania prac graficznych w przestrzeni wystawienniczej. POSTAWY Zdolność wyrażania koncepcji i idei artystycznych językiem współczesnej grafiki. Wymagania wstępne: Zaawansowana wiedza na temat technik i technologii graficznych, informatycznych oraz historii grafiki Treści merytoryczne przedmiotu: Stosowanie niekonwencjonalnych metod mechanicznych, chemicznych oraz nowych technik cyfrowych w procesie przygotowania i powstawania grafik. Grafika w przestrzeni. Interdyscyplinarne łączenie technik graficznych z innymi dziedzinami sztuki. Pogłębienie zastosowania niekonwencjonalnych metod mechanicznych, chemicznych oraz nowych technik cyfrowych w procesie przygotowania i powstawania grafik. Termo- i fototransfer – doskonalenie warsztatu. Łączenie monoprintu i holografii z poddrukami cyfrowymi. Innowacyjne poszerzanie warsztatu w oparciu o własną kreację. Grafika w przestrzeni. Interdyscyplinarne łączenie technik graficznych z innymi dziedzinami sztuki. Spis zalecanych lektur: 1. R. Mayer Gedruckte Kunst, VEB Verlag der Kunst Dresden 1984. 2. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 3. A. Krejća, Techniki Sztuk Graficznych, Arkady, Warszawa 1984. 4. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 5. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 6. J. Newell D. Whittington, Monoprinting, A&C Black, London 2004 7. B. Miecikowska Słowo-obraz-dźwięk. Literatura i sztuki wizualne w koncepcjach polskiej awangardy 1918-1939, Kraków 2005. 8. B. Hartill, R. Clarke, Collagraphs and Mixed-Media Printmaking, A&C Black London 2007 Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: wykład, konsultacje, praca w laboratorium, warsztaty grupowe Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PODSTAWY GRAFIKI PROJEKTOWEJ Kod: G24-1, G24-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30 wykład i 45 laboratorium w 1 sem.+45 laboratorium w 2 sem. Punkty ECTS: 5+5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Małgorzata Bałdyga-Nowakowska, ad. Tomasz Kozak Efekty kształcenia: WIEDZA Wprowadzenie w arkana podstawowych zasad projektowania. UMIEJĘTNOŚCI

89

Integracja umiejętności i doświadczeń z zakresu malarstwa, grafiki i fotografii. POSTAWY Świadomość, że obserwacja i metodyczne modyfikacje przekształcają powiązane z literą dzieła malarskie albo graficzne w projekt graficzny. Wymagania wstępne: Zakłada się u studentów podstawową orientację w problemach kultury masowej i historii sztuki (na przykład Polskiej Szkoły Plakatu oraz historii pisma i drukarstwa). Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawowym elementem wstępnego projektowania graficznego jest rozbudzenie wrażliwości studenta na fakturę, kształt, kolor, skalę, rytm, czy gest i świadome posługiwanie się nimi w celu wywoływania pożądanych emocji estetycznych i wysyłania zrozumiałych komunikatów wizualnych. Zagadnienia kompozycji układu typograficznego na płaszczyźnie, podział płaszczyzny i jej oddziaływanie na patrzącego. Stopniowe wprowadzenie ćwiczeń związanych z poszczególnymi mediami grafiki projektowej związanymi z technikami drukarskimi, tj. plakat, folder, katalog, książka, druki akcydensowe. Łączenie typografii z innymi formami kreacji wizualnej (np. fotografia, ilustracja) w obrębie jednego projektu. Ćwiczeniom laboratoryjnym towarzyszy cykl wykładów z grafiki projektowej. Spis zalecanych lektur: 1. Ch. Fiell, P. Fiell, Projektowanie graficzne w XXI wieku, Taschen, 2005. 2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003. 3. A. Głowacki, W kręgu lo design. Projektowanie-harmonia przeciwieństw, Kraków 1994. 4. J. Goślicki, Sztuka reklamy, Kraków 1994. 5. P. Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artystyczna XX wieku, Warszawa 2000. 6. J. Wiercińska, Sztuka i książka, Warszawa 1986. Forma dydaktyczna zajęć: wykład, laboratorium Metody dydaktyczne: Przyjęta forma pracy obejmuje od 2 do 4 tematów w semestrze. Tematy poprzedzane są wykładami wprowadzającymi. Na poszczególnych etapach realizacji tematów przeprowadzane są systematycznie indywidualne korekty, zmierzające do spójnego ujęcia tematu tak z punktu widzenia formy, jak z punktu widzenia treści. Metody oceniania: Warunkiem zaliczenia jest realizacja wszystkich tematów w terminie. Podstawowym kryterium oceny jest oryginalność graficznego komunikatu, zgodność między skorygowanym przez wykładowcę i zrealizowanego przez studenta projektem oraz jakość jego wykonania. Końcowa ocena wystawiana jest po semestralnych przeglądach. Przeglądy umożliwiają porównanie rozwiązań zastosowanych do tych samych tematów przez poszczególnych studentów Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: LITERNICTWO I TYPOGRAFIA Kod: G25-1, G25-2, G25-3 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3 Liczba godzin: 15 wykład i 30 laboratorium w 1 sem.+30 laboratorium w 2 sem.+ 30 laboratorium w 3 sem Punkty ECTS: 2+2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Piotr Nakonieczny, as. Lech Mazurek Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie z typologią pism drukarskich. UMIEJĘTNOŚCI Ćwiczenie umiejętności warsztatowych i technicznych w oparciu o metody klasyczne i komputerowe. Wymagania wstępne: Znajomość pisania, rysowania i konstruowania liter. Umiejętność zastosowania podstawowych zasad literniczych. Treści merytoryczne przedmiotu: Wykład: Historia pisma. Reguły typografii. Kreacja znaku literniczego oraz układu tekstu. Tekst jako komponent komunikatu wizualnego. Ciąg Fibonacciego, linia siatki, system punktów, kerning i ligatura, dzielenie wyrazów, justowanie Laboratorium: Litera jako element graficzny. Relacja miedzy znakiem a tekstem. Typografia jako harmonijny

90

związek między formą a treścią. Zastosowanie zasad typografii w programach DTP i projektowaniu. Parametry czcionki. Czcionka, font, krój pisma, odmiana kroju, cechy kroju pisma. Projektowanie typograficzne. Rozwój nowych koncepcji w projektowaniu typograficznym. Ogólne zasady budowy napisów, układy liternicze. Spis zalecanych lektur: 1. E. Gottschall, Typographic Communications Today, New York 1989. 2. J. Tschichold, Schriften 1925-1974, t.I, Berlin 1991. 3. Ogólnopolski kwartalnik projektowy. 2+3D grafika plus produkt. 4. Czasopismo o kulturze wizualnej – grafia. 5. Kwartalnik Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Typograficznego ATYPI, proTypo” nr 2/1992. 6. Robert Chwałowski, Typografia typowej książki, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2002. 7. Robin Williams, Mistrzowskie zastosowanie czcionek. Jak to zrobić?, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2003. 8. Hanna Piątkiewicz: „Typografia w zarysie”, Wydawnictwo GFX, Warszawa, 2006. 9. J. Mrowczyński, Niewielki słownik typograficzny, Wydawnictwo Czysty Warsztat, Waszawa, 2008. 10. R. Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, , wydawnictwo Design Plus, Kraków, 2007. Forma dydaktyczna zajęć: wykład, laboratorium Metody dydaktyczne: wykład, laboratorium Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych ćwiczeń, ich poziomu artystycznego, jakości wykonania pod względem technicznym oraz stopnia zrozumienia poszczególnych zagadnień. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: CYFROWE PRZETWARZANIE OBRAZU

Kod: G26-1, G26-2, G26-3

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3 Liczba godzin: 30+30+30 Punkty ECTS: 2+2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Jacek Wierzchoś, wykł. Michał Mikulski Efekty kształcenia: WIEDZA Poznanie uwarunkowań formalnych i gatunkowych form wydawniczych poligraficznych, multimedialnych i sieciowych oraz poznanie technik publikowania elektronicznego obrazu. UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność obróbki i przekształcania materiału elektronicznego, umiejętność digitalizacji obrazu wytworzonego technikami tradycyjnymi. Praktyczne wykorzystanie fotografii cyfrowej w technikach projektowania graficznego w oparciu o zasady typografii i składu tekstu. Nabycie przez studenta doświadczeń projektowych w kontakcie z tekstem jako przedmiotem opracowania i interpretowania graficzneg0. Wymagania wstępne: Podstawowa umiejetność posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Podstawowa znajomość liternictwa i typografii Treści merytoryczne przedmiotu: Techniki skanowania, dopasowanie obrazów do parametrów przygotowywanej publikacji lub projektu. Programy do cyfrowej obróbki obrazu - zagadnienia związane z korektą barwną obrazu, praktyczne wykorzystanie wiedzy dotyczącej koloru, sposobu jego budowania. Zagadnienia związane z problematyką technik rastrowych w druku poligraficznym. Różnice pomiędzy grafiką bitmapową a wektorową Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003. 3. Quentin Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 4. Alice Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 5. Gavin Ambrose, Paul Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 6. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 7. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 8. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 9. R. Zimek, Ł. Oberlan, ABC grafiki komputerowej, Wydawnictwo Helion, 2004. 10. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Wydawnictwo Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium

91

Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, prezentacja, pokaz, ćwiczenia Metody oceniania: Podstawą do oceny jest końcowa realizacja (praca kontrolna), w której to brane pod będą: poziom artystyczny ze szczególnym uwzględnieniem efektywności użytych środków, inwencji twórczej i kreatywności, oraz umiejętności zastosowania w praktyce nabytych wiadomości teoretycznych, zgodności tematu z założeniami projektowymi, staranności wykonania i walorów technologicznych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA WSPÓŁCZESNEJ GRAFIKI

UŻYTKOWEJ Kod: G27-3

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Sławomir Plewko Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie studenta ze współczesnym spojrzeniem projektantów na zagadnienie design i grafiki użytkowej oraz ze zjawiskami kształtującymi współczesną grafikę użytkową - czynnikami ekonomicznym, etycznymi, technologicznymi,itp. UMIEJĘTNOŚCI Orientacji w różnych dziedzinach grafiki użytkowej, analizy ich poprzez typografię, połączenie tekstu i obrazu, oraz zastosowania nowatorskich technologii. Wymagania wstępne: student powinien posiadać interdyscyplinarną wiedzę z zakresu historii sztuki, historii kultury, etyki, estetyki oraz filozofii. Powinien posiadać wiedzę i umiejętności warsztatowe oraz artystyczne w zakresie grafiki projektowej jak i artystycznej. Powinien być przygotowany do posługiwania się tradycyjnymi i nowoczesnymi środkami przekazu artystycznego w twórczości graficznej i projektowej. Treści merytoryczne przedmiotu: Rozwój grafiki użytkowej z uwzględnieniem: designu wydawniczego, wizualizacji muzycznych, design opakowań, telewizyjny, interaktywny, informacyjny, reklamowy, eksperymentalny, itp. Najnowsze tendencje i trendy w grafice użytkowej. Wprowadzenie do zjawiska designu interdyscyplinarnego. Przedstawienie kilku najważniejszych dla rozwoju grafiki użytkowej XXI wieku portfolis projektantów i biur projektowych, w tym: Vince Frost, Stefan Sagmeister, Neville Brody, Groovisions, Browns, Myerscough Studio, itd. Ważnym aspektem przekazywanej wiedzy jest próba zorientowania studentów w współczesnej masowej ikonosferze, i jej subkulturowych odmianach, funkcjonujących konwencjach grafiki projektowej, ilustracji, reklamy, komunikacji, itp., dająca szansę samookreślenia ich własnych możliwości i wyborów artystycznych (tak na poziomie warsztatu, jak i koncepcji projektowania). Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003. 3. Q. Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 4. A. Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 5. G., P. Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 6. K. Burtenshaw, N. Mahon, C. Barfoot, Kreatywana reklama, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 7. L. Bhaskaran, Design XX wieku, Główne nurty i style we wspłczesnym designie, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 8. Ch. & P. Fiell, projektowanie graficzne w XXI wieku, Wydawnictwo Taschen, Warszawa 2006. 9. Praca zbiorowa, & FORK, The Beast Product Design, Wydawnictwo Phaidon, 2006. 10. D. Bann, All New Print Production Handbook, Wydawnictwo Rotovision, 2008. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład Metody oceniania: Dopuszczenie do zaliczenia: student przygotowuje w formie pisemnej referat, który jest rozwinięciem treści omawianych na wykładach. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

92

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA Kod: G28-3, G28-4 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 45 +45 Punkty ECTS: 4+5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Małgorzata Bałdyga-Nowakowska, as. Lech Mazurek Efekty kształcenia: WIEDZA Grafika projektowa przygotowuje studenta do roli projektanta grafiki użytkowej. UMIEJĘTNOŚCI Wykształca myślenie plastyczne konsekwentnie związane z funkcją projektu, rozwija umiejętność świadomego kształtowania form graficznych. Przez analizę formalną oszczędnymi środkami dochodzi się do syntezy wizualnej, jasnej i prostej formy. Przedmiot ten rozwija skrótowość obserwacji i precyzję przekazu, kształtuje wyobraźnię estetyczną, wyrabia wrażliwość na otaczający świat interpretowany jako przedmiot grafiki. Wymagania wstępne: Znajomość zasad kompozycyjnych obrazu, podstawowa znajomość typografii i składu tekstu, podstawowa umiejetność posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor). Treści merytoryczne przedmiotu: Zakres realizowanych tematów uwzględnia grafikę wydawniczą (okładka, układ typograficzny, ilustracja, ulotka, folder), projekty identyfikacji wizualnej (znak firmowy i towarowy), projekty plakatów (reklamowych, informacyjnych, społecznych), projekty graficzne z zastosowaniem mediów elektronicznych. Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003. 3. Quentin Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 4. Alice Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 5. Gavin Ambrose, Paul Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 6, Ken Burtenshaw, Nik Mahon, Caroline Barfoot, Kreatywana reklama, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 7. Robert Chwałowski, Typografia typowej książki, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2002. 8. Robin Williams, Mistrzowskie zastosowanie czcionek. Jak to zrobić?, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2003. 9. Lakshmi Bhaskaran, Design XX wieku, Główne nurty i style we wspłczesnym designie, DW ABE, Warszawa 2006. 10. James Felici, Kompletny przewodnik po typografii, Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria, Gdańsk 2006. 11. Hans Peter Willberg, Pierwsza pomoc w typografii, Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria, Gdańsk 2006. 12. Charlotte & Peter Fiell, projektowanie graficzne w XXI wieku, Wydawnictwo Taschen, Warszawa 2006. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: laboratorium Metody oceniania: na podstawie wykonanych ćwiczeń Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WYDAWNICZA Kod: G29-3, G29-4 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 30 +30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Włodzimierz Pastuszak Efekty kształcenia: WIEDZA Poznanie uwarunkowań formalnych i gatunkowych form wydawniczych i poligraficznych oraz poznanie technik publikowania. Wprowadzenie w problematykę druku wielobarwnego w poligrafii.

93

UMIEJĘTNOŚCI Posługiwanie się wybranymi narzędziami projektowymi w zakresie umożliwiającym poprawne opracowaniei przygotowanie profesjonalnych elementów wydawniczych. Wymagania wstępne: podstawowa znajomość posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Treści merytoryczne przedmiotu: Zestaw ćwiczeń mający na celu nabycie wiedzy umożliwiającej właściwe przygotowanie do druku materiałów wydawniczych. Wprowadzenie do zagadnienia introligatorstwa.Poznanie zasad przygotowania publikacji DTP. Typograficzne właściwości składu. Operowanie materiałem ilustracyjnym. Związek tekstu z obrazem. Tradycja i budowa publikacji drukarskich. Rozróżnienie specyfiki form wydawniczych np. plakat, ilustracja, folder, opakowanie, itp. Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. S. Cohen, R. Williams, The Non-Designer’s Scan and Print Book, Skanowanie i drukowanie. Jak to zrobić?, tłumaczenie: M. Samodulski, Wydawnictwo Helion, 2003. 3. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 4. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 5. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 6. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. 7. P.Zakrzewski. Kompendium DTP, Adobe Photoshop, Illustrator, InDesign i Acrobat w praktyce, Wydawnictwo Helion, 2009. 8. Roger Fawcett-Tang, print and production finishes for brochures and catalogs, Wydawnictwo RotoVision, 2004. 9. L. Gabarga, Logo, font and lettering bible,bWydawnictwo A David & Charles Book, 2008. 10. B. Fraser, Ch. Murphy, F. Bunting, C. McCue, Profesjonalne zarządzanie barwą. Wydanie II. Profesjonalny druk. Przygotowanie materiałów, Wydawnictwo Helion, 2007. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia w pracowni prowadzone są w formie ćwiczeń praktycznych jak i wykładów teoretycznych. Tematy zadawane i omawiane są w trakcie semestru kolejno, korekty i kontrola postępu prac prowadzone są w trakcie zajęć. Studenci przedstawiają najpierw szkice i projekty wstępne, a po przyjęciu pomysłu do realizacji omawiane są zagadnienia artystyczne i techniczne związane z wykonaniem pracy. Metody oceniania: Podstawą do oceny jest początkowe czwiczenie oraz końcowa realizacja, w której to brane pod będą: poziom artystyczny, ze szczególnym uwzględnieniem efektywności użytych środków, inwencji twórczej i kreatywności, oraz umiejętności zastosowania w praktyce nabytych wiadomości teoretycznych, zgodności tematu z założeniami projektowymi, staranności wykonania i walorów technologicznych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE WWW Kod: G30-5, G30-6 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Liczba godzin: 30 +30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Sebastian Smit Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOSCI Umiejętność poprawnego przygotowania publikacji elektronicznej - grafiki sieciowej w oparciu o informację, obraz statyczny i obraz ruchomy (prezentacje, strony www, serwisy). Głównym celem przedmiotu jest rozwinięcie umiejętności studentów do wykorzystywania i świadomego wykorzystywania technologii komputerowej w sztuce. Studenci powinni opanować w stopniu zaawansowanym aplikacje do tworzenia i projektowania grafiki (Adobe Photoshop, Adobe Illustrator) oraz aplikację do tworzenia stron WWW Adobe Dreamweaver. Wymagania wstępne: Zaawansowana umiejętność posługiwania się programami graficznymi Adobe Photoshop i Adobe Illustrator. Podstawowa wiedza na temat trendów panujących w projektowaniu WWW. Treści merytoryczne przedmiotu: Tworzenie przekazu wizualnego dla multimediów i form WWW publikowanych w sieci (internecie). Projektowanie interfejsów użytkownika dla aplikacji webowych, stron internetowych, urządzeń przenośnych. Omówienie projektowania serwisów WWW jako procesu wielowątkowego, ściśle związanego z architekturą informacji.

94

Spis zalecanych lektur: 1. J. Nielsen, Designing Web Usability: The Practice of Simplicity(polskie wydanie: „Projektowanie funkcjonalnych serwisów internetowych) 2. Ogólnopolski kwartalnik projektowy, 2+3D grafika plus produkt, Fundacja Rzecz Piękna WFPASP Kraków 3. Graphic Design for the 21st Century, Taschen 2006 4. M. Sokół, Tworzenie stron WWW - Ćwiczenia praktyczne, Wyd. HELION, Gliwice 2000. 5. W. Willard, Projektowanie stron WWW - Kurs podstawowy, Wyd. Edition, Kraków 2001. 6. P. Zakrzewski, Adobe Creative Suite 3 Web Standard. Tworzenie dynamicznych stron WWW. Warsztaty, Wydawnictwo Helion, 2007. 7. B. Danowski, M. Makaruk, Pozycjonowanie i optymalizacja stron WWW. Jak to się robi, Wydawnictwo Helion, 2007. 8. B. Danowski, Tworzenie stron WWW w praktyce. Wydanie II, Wydawnictwo Helion, 2007. 9. A. B. King, Optymalizacja serwisów internetowych, Wydawnictwo Helion, 2003. 10. M. Linderman, J. Fried, Przyjazne witryny WWW. Jak uczynić lepszymi komunikaty o błędach, Pomoc, formularze i inne kluczowe punkty witryny, Wydawnictwo Helion, 2005. 11. B. Danowski, ABC tworzenia stron WWW. Wydanie II, Wydawnictwo Helion, 2006 Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia oraz projektowanie graficzne serwisu w oparciu o bazę prototypów. Metody oceniania: Podstawą do zaliczenia jest końcowy efekt prac, oryginalność, kreatywność i innowacyjność zaproponowanych rozwiązań oraz terminowe, zgodne z założeniami wykonanie zadań. Skala ocen od 2 do 5 odzwierciedla systematyczność, samodzielność, dbałość o szczegóły pracy oraz jej jakość pod względem wartości estetycznych i oryginalności koncepcji Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: G31–4 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 4 Liczba godzin: 30 wykład + 30 laboratorium Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska Efekty kształcenia: WIEDZA:

1. ma podstawową wiedzę z historii fotografii 2. zna podstawową terminologię związaną z technikami fotograficznymi XIX w. 3. zna i rozumie konteksty społeczne i obyczajowe z historii fotografii

UMIEJĘTNOŚCI: 1. potrafi wyszukać uzyskane informacje na potrzeby własnej kreacji 2. potrafi analizować informacje w powiązaniu z rozwojem technologii fotograficznej 3. potrafi posługiwać się podstawowymi pojęciami z historii fotografii

POSTAWY: 1. docenia znaczenie i wagę fotografii w obrazowaniu świata 2. świadomie kształtuje własne upodobania artystyczne 3. uczestniczy w życiu artystycznym

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: WYKŁAD: Przedmiot wprowadza wybrane zagadnienia z historii fotografii. Pozwala na rozumienie kontekstów historycznych, kulturowych, społecznych, obyczajowych i politycznych historii fotografii. LABORATORIUM: Przedmiot prowadza podstawy technologiczne w zakresie fotografii analogowej i cyfrowej w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych tematach. Kształci umiejętność kreowania wizerunku osoby, wyglądu przedmiotu, aranżacji sytuacji i opracowania autorskiej prezentacji wizualnej. Spis zalecanych lektur:

1. R. Barthes, Światło obrazu, Warszawa 1996. 2. Historia fotografii od 1839 do dziś, Kolonia 2010. 3. A. H. Hoy, Wielka księga fotografii, Warszawa 2006. 4. N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała 2005 S.Sontag, 5. S. Sontag, O fotografii, Kraków 2009.

95

Forma dydaktyczna zajęć: wykład i laboratorium Metody dydaktyczne: Wykład i prezentacja multimedialna. Zajęcia typu laboratoryjnego: instruktażowe prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne obejmujące pracę w atelier fotograficznym i w przestrzeni zewnętrznej, obróbkę fotochemiczną w laboratorium i ciemni fotograficznej oraz podstawy opracowywania obrazu w technologii cyfrowej. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: G31–5, G31-6

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Liczba godzin: 30 + 30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska, ad. Danuta Kuciak Efekty kształcenia: WIEDZA: 1. ma podstawową wiedzę z zakresu teorii i praktyki fotograficznej 2. ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu fotografii kreacyjnej 3. zna i rozumie metody problematyzowania wytworów sztuki wizualnej UMIEJĘTNOŚCI: 1. posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę współczesnych artefaktów 2. posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o mechanicznych wytworach sztuki wizualnej 3. posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem autorskich poglądów na temat sztuki współczesnej POSTAWY: 1. wykazuje aktywność w samodzielnym podejmowaniu projektów artystycznych 2. świadomie kształtuje własne upodobania artystyczne 3. systematycznie uczestniczy w życiu artystycznym Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Fotografia w 4 semestrze. Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot rozwija sprawność posługiwania się cyfrowymi technikami fotograficznymi w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych tematach. Kształci umiejętność formułowania autorskiej wypowiedzi o cechach artystycznych z uwzględnieniem merytorycznego przedstawienia koncepcji i uzasadnienia zastosowanych rozwiązań formalnych. Spis zalecanych lektur:

1. R. Barthes, Światło obrazu, Warszawa 1996. 2. C.Cotton, Fotografia jako sztuka współczesna, Kraków 2010. 3. Fotografia XX wieku. Muzeum Ludwig w Kolonii, Kolonia 2007. 4. A.Rouille, Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną, Kraków 2007. 5. S. Sontag, O fotografii, Kraków 2009.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i w przestrzeni zewnętrznej. Obróbka materiałów fotograficznych w technologiach: cyfrowej i analogowej. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: Semestr 5– zaliczenie na ocenę, semestr 6 – egzamin. Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MULTIMEDIA I ANIMACJA KOMPUTEROWA Kod: G32-5, G32-6, G32-7, G32-8

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III, IV

96

Semestr: 5, 6, 7, 8 Liczba godzin: 15 wykład i 30 laboratorium +30 + 30 +30 Punkty ECTS: 2+2+3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: wykład- ad. Marek Letkiewicz, laboratorium - as. Joanna Polak, as. Sebastian Smit Efekty kształcenia: Wprowadzenie studenta w arkana pracy artysty plastyka w środowisku mediów cyfrowych. Przygotowanie studenta do kreacji prac multimedialnych, w pełnym cyklu realizacji od fazy koncepcyjnej poprzez czynności heurystyczne, dokumentację planów, scenopis, storyboard, produkcję, postprodukcję do uzyskania efektu finalnego w postaci pracy wykonanej w standardzie technologicznym dostosowanym do środowiska medialnego, w którym będzie ona udostępniana. Wymagania wstępne: Znajomość środowiska programów graficznych. Treści merytoryczne przedmiotu: Realizacja prac multimedialnych o szerokim spektrum tematycznym i formalnym, mieszczących się w zakresie: od sztuki „czystej” – realizacje eksperymentalnych kreacji artystycznych – do sztuki „użytkowej” – prac z pogranicza nauki, sztuki i reklamy. Wprowadzenie w różnorodne zagadnienia technologii mediów cyfrowych, z uwzględnieniem szerokiego wachlarza możliwości technologicznych nowych mediów i coraz szerszego pola ich zastosowań. Zapoznanie studentów z procedurami i standardami postępowania stosowanymi w studiach postprodukcyjnych. Zagadnienia programowe: - wprowadzenie w podstawy teorii i estetyki sztuki cyfrowej, - techniki pracy koncepcyjnej i warsztatowe zagadnienia kolejnych faz powstawania projektu, od pomysłu

wstępnego do ostatecznego scenariusza realizacyjnego, - zapoznanie ze sprzętem i oprogramowaniem, ich możliwościami technicznymi oraz nowymi jakościami, jakie

wnoszą one do współczesnego warsztatu artysty, - realizacja miniatur multimedialnych w pełnym cyklu ich produkcji, od fazy koncepcyjnej do skończonego

„produktu” finalnego w postaci prezentacji multimedialnej, miniatury filmowej z elementami animacji lub filmu interaktywnego, zgranego na odpowiedni nośnik.

Spis zalecanych lektur: 1. A. Benicewicz-Miazga , e-Business w Internecie i w multimediach, Mikom, Warszawa 2003. 2. R. W. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999. 3. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wydaw. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra,

1999. 4. B. Steinbrink, Multimedia: u progu XXI wieku, Robomatic, Wrocław 1993. 5. red. K. Wenta, Zasady i metody projektowania materiałów multimedialnych, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin 1997. 6. P. Zawojski , Elektroniczne obrazoświaty: Między sztuka i technologią, Wydaw. Szumacher, Kielce 2000. Forma dydaktyczna zajęć: wykład i laboratorium Metody dydaktyczne: wykład, prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne. Metody oceniania: zaliczenie na podstawie realizacji ćwiczeń Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w semestrze 8 – egzamin Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika warszatowa Nazwa przedmiotu: DRUK WYPUKŁY Kod: G33w-5

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 75 Punkty ECTS: 5 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Adam Panek Efekty kształcenia: Umiejętność doboru środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność stosowania barwy w wypukłodruku. Pogłębianie i doskonalenie warsztatu.

97

Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: Doskonalenie technik druku wypukłego. Linoryt kontrastowy, linearny i walorowy. Zagadnienie barwy w wypukłodruku – linoryt i drzeworyt wzdłużny kolorowy. Grafika z zastosowaniem wielu matryc i różnorodnych formatów. Nowoczesne narzędzia do przygotowania matrycy. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie projektów i procesu realizacji. Metody oceniania: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. Zaliczenie semestru w formie grupowego przeglądu. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika warszatowa Nazwa przedmiotu: DRUK WKLĘSŁY Kod: G34w-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 6 Liczba godzin: 75 Punkty ECTS: 6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Waldemar Szysz Efekty kształcenia: Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność doboru środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Umiejętność stosowania barwy we wklęsłodruku. Zaawansowana znajomość warsztatu. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z druku wklęsłego w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: Nowe techniki druku wklęsłego: mezzotinta miękki, werniks, odprysk. Mieszanie technik suchorytniczych i trawionych. Zagadnienie barwy we wklęsłodruku, druk wielobarwny z dwu lub kilku matryc. Tworzenie spójnego cyklu prac będących oryginalną koncepcją artystyczną studenta. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie projektów i procesu realizacji. Metody oceniania: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. Zaliczenie semestru w formie grupowego przeglądu. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

98

Specjalność: Grafika warszatowa Nazwa przedmiotu: LITOGRAFIA Kod: G35w-5

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 75 Punkty ECTS: 5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Zbigniew Liwak Efekty kształcenia: Rozumienie i stosowanie techniki litografii z uwzględnieniem współczesnych środków transferowych i materiałów rysunkowych. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z podstaw litografii w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: Pojęcie druku płaskiego w litografii. Dobór i szlifowanie kamienia litograficznego. Metody transponowania projektów na kamień. Tworzenie rysunku na kamieniu - techniki: kredkowa, tuszowa, długopisowa, ossa sepia, przedruk. Preparacja matrycy litograficznej: „na mokro”, „na sucho”, „negatywowa”. Druk odbitek przy pomocy ręcznej prasy litograficznej. Druk litograficzny jedno i wielobarwny. Spis zalecanych lektur: 1. S. Jones, Litography for Artists, London, Oxford 1967. 2. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 3. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. P. Suworow, Iskustwo litografii, Wyd. Iskustwo, Moskwa 1964. 6. P. Weaver, Technique of lithography, B.T. Betsford Ltd., London 1964. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne Metody oceniania: Ocena na podstawie wykonanych prac. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika warszatowa Nazwa przedmiotu: SERIGRAFIA Kod: G36w-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 6 Liczba godzin: 75 Punkty ECTS: 6 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Magdalena Bąk Efekty kształcenia: Wprowadzenie druku wielobarwnego i wielkoformatowego. Wprowadzenie do poligrafii, operowanie kliszami graficznymi, fotochemiczne przenoszenie obrazu, pasowanie kolorow itp. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z podstaw serigrafii w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: Wprowadzenie techniki serigrafii i jej metod otrzymywania obrazu daje szerokie możliwości realizacyjne zamierzeń twórczych z grafiki warsztatowej jak i grafiki projektowej. Cykl przygotowania druku grafiki jest zbliżony do procesu druku poligraficznego. Ćwiczenia zatem są przedsmakiem późniejszej pracy grafika warsztatowego jak i / co może ważniejsze / grafika zajmującego się wydawnictwem. Wprowadzenie w arkana posługiwania się kliszami, rozbijaniem na kolory, /pełny zakres prac z obróbką i wykonaniem klisz/. Nauka wykonania szablonu sitowego, druku na różnych materiałach. Nauka przygotowania sita do druku i odwarstwienia szablonu po wydrukowaniu, pełny zakres prac podstawowych w stopniu na tyle zaawansowanym, by umożliwić samodzielną pracę oraz świadomy wybór pracowni dyplomowej.

99

Spis zalecanych lektur: 1. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 2. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 3. praca zb., Podręcznik do sitodruku, Wyd. Sitodrukarzy Polskich, Kraków 2002. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 6. A. Zadros, Podstawy sitodruku, Wyd. Sitodrukarzy Polskich, Kraków 1996. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Wykład z technologii druku, ćwiczenia techniczne, pokazy metod druku. Proces projektowania, proces przygotowania; proces realizacji projektu, pełny proces wykonania klisz graficznych różnymi metodami. Metody oceniania: Wystawa grupowa w pracowni wraz z omówieniem przez autora swoich zamierzeń twórczych zrealizowanych w danym semestrze, zakończona oceną. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika warszatowa

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA - MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: G37w-7, G37w-8, G37w- 9, G37w-10

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 7, 8, 9, 10 Liczba godzin: 120+120+60+60 Punkty ECTS: 9+10+14+14 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. Artur Popek ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. II st. Romuald Kołodziej Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność stworzenia spójnego formalnie i treściowo cyklu prac graficznych w formie samodzielnej wypowiedzi artystycznej. Wypracowanie koncepcji pracy dyplomowej, obejmującej wykonanie zestawu 6 - 1 0 prac; w przypadku realizacji wielkogabarytowych lub skomplikowanych technicznie może być ich mniej. POSTAWY Zdolność do uzasadnienia własnego zamysłu twórczego. Przygotowanie do samodzielnej pracy artysty grafika. Wymagania wstępne: Biegłe stosowanie technik grafiki warsztatowej. Pogłębione umiejętności posługiwania się plastycznymi środkami wyrazu. Treści merytoryczne przedmiotu: Koncepcja pracy dyplomowej ma stanowić wykorzystanie wiedzy i umiejętności nabytych w ciągu 3-letniego okresu studiów. Praca powinna być spójna formalnie i treściowo oraz prezentować oryginalność i niezależność postawy twórczej studenta. Dyplom realizowany jest w wybranej dowolnie technice (technikach) w jednej z pracowni grafiki warsztatowej: wypukłodruku, wklęsłodruku, litografii, serigrafii. Techniki użyte do realizacji mogą, poza klasycznymi, stanowić autorskie posługiwanie się różnymi mediami. Spis zalecanych lektur: 1. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 2. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 3. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 4. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 5. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 6. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 7. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 8. katalogi aktualnych wystaw i konkursów graficznych Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Indywidualny tok pracy dostosowany do koncepcji dyplomanta. Korekty i dyskusje na każdym etapie powstawania dyplomu. Metody oceniania: zaliczenie na ocenę, semestr 10 - publiczny egzamin magisterski - obrona pracy dyplomowej przed komisją na ocenę.

100

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, semestr 10-egzamin Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika warszatowa Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA Kod: G38w-5, G38w-6, G38w-7, G38w-8

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III, IV Semestr: 5, 6, 7, 8 Liczba godzin: 60+60+60+60 Punkty ECTS: 4+5+4+5 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, prof. nadzw. Piotr Lech, ad. Sławomir Plewko, as. Lech Mazurek, as. Joanna Polak Efekty kształcenia: Tworzenie grafiki ilustracyjnej. Tekst a obraz w grafice wydawniczej (ilustracja, książka, plakat, bilbord). Doskonalenia wiedzy na temat zasad projektowania graficznego, przygotowania do druku wielkoformatowego (offset, druk cyfrowy, serigrafia). Wymagania wstępne: Zaawansowana znajomość posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Średnio zaawansowana wiedza o zasadach przestrzeni kolorów (CMYK, RGB) i ich możliwościach konwersji. Wiedza na temat historii projektowania, trendów w projektowaniu graficznym. Zaawansowana wiedza z zakresu poligrafii i grafiki wydawniczej. Treści merytoryczne przedmiotu: Zadania na w twórcze posługiwanie się schematem (afirmacja-kontestacja) wyobrażeniowym. Rola symbolu i metafory w przekazie – realizacja własnych zadań tematycznych. Przygotowania własnej realizacji w społecznej przestrzeni medialnej w formie takiej jak: ilustracja, książka, bilbord, plakat. Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki 3. S. Krug Don’t make me think (polskie wydanie: Nie każ mi myśleć!) 4. Willberg Hans Peter, Forssman Friedrich, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006 5. Ogólnopolski kwartalnik projektowy, 2+3D grafika plus produkt, Fundacja Rzecz Piękna WFPASP Kraków 6. Graphic Design for the 21st Century, Taschen 2006 7. Fiell, Charlotte & Peter, Contemporary Graphic Design, Taschen 2006 8. R. Goliatowski, M. Kolankiewicz, Jak to zrobić? – naświetlanie, skanowanie, skład, Wyd. PLJ, Warszawa 1996. 9. A. Gwóźdź i inni, Pejzaże Audiowizualne -telewizja, wideo, komputer, UNIWERSITAS, Kraków 1997. 10. A. Kisielewski, Sztuka i reklama, TRANS HUMANA, Białystok 1999. 11. R. Parker, Skład komputerowy – 101 sprawdzonych rozwiązań, INTERSOFTLAND, Warszawa 1995C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 12. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 13. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 14. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne:Przyjęta forma pracy obejmuje od 3 do 4 tematów w semestrze. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści. Prezentacja przykładów grafiki projektowej. Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie wykonanych zadań. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w semestrze 8 - egzamin Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika projektowa Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA Kod: G39p-5, G39p-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III

101

Semestr: 5, 6 Liczba godzin: 120+120 Punkty ECTS: 8+9 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, prof. nadzw. Piotr Lech, ad. Sławomir Plewko, as. Lech Mazurek, as. Joanna Polak Efekty kształcenia: Tworzenie grafiki ilustracyjnej. Tekst a obraz w grafice wydawniczej (ilustracja, książka, plakat, bilbord). Doskonalenia wiedzy na temat zasad projektowania graficznego, przygotowania do druku wielkoformatowego (offset, druk cyfrowy, serigrafia). Wymagania wstępne: Zaawansowana znajomość posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Średnio zaawansowana wiedza o zasadach przestrzeni kolorów (CMYK, RGB) i ich możliwościach konwersji. Wiedza na temat historii projektowania, trendów w projektowaniu graficznym. Zaawansowana wiedza z zakresu poligrafii i grafiki wydawniczej. Treści merytoryczne przedmiotu: Zadania na w twórcze posługiwanie się schematem (afirmacja-kontestacja) wyobrażeniowym. Rola symbolu i metafory w przekazie – realizacja własnych zadań tematycznych. Przygotowania własnej realizacji w społecznej przestrzeni medialnej w formie takiej jak: ilustracja, książka, bilbord, plakat. Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki 3. S. Krug Don’t make me think (polskie wydanie: Nie każ mi myśleć!) 4. Willberg Hans Peter, Forssman Friedrich, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006 5. Ogólnopolski kwartalnik projektowy, 2+3D grafika plus produkt, Fundacja Rzecz Piękna WFPASP Kraków 6. Graphic Design for the 21st Century, Taschen 2006 7. Fiell, Charlotte & Peter, Contemporary Graphic Design, Taschen 2006 8. R. Goliatowski, M. Kolankiewicz, Jak to zrobić? – naświetlanie, skanowanie, skład, Wyd. PLJ, Warszawa 1996. 9. A. Gwóźdź i inni, Pejzaże Audiowizualne -telewizja, wideo, komputer, UNIWERSITAS, Kraków 1997. 10. A. Kisielewski, Sztuka i reklama, TRANS HUMANA, Białystok 1999. 11. R. Parker, Skład komputerowy – 101 sprawdzonych rozwiązań, INTERSOFTLAND, Warszawa 1995C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 12. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 13. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 14. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne:Przyjęta forma pracy obejmuje od 3 do 4 tematów w semestrze. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści. Prezentacja przykładów grafiki projektowej. Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie wykonanych zadań. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika projektowa Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WYDAWNICZA Kod: G40p-5, G40p-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+3 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Piotr Nakonieczny Efekty kształcenia: Separacja barwna w poligrafii, zastosowanie w praktyce kolorów spotowych (pantone) w druku wielkoformatowym (plakaty). Różnice w projektowaniu dla potrezb druku offsetowego i druku cyfrowego. Realizacja takich projektów wydawniczych które pozwolą na wspólną komunikację różnych platform cyfrowych i urządzeń z nimi związanych. Przygotowanie do druku skomplikowanych projektów wydawniczych. Przygotowanie plików postscriptowych, impozycja gotowego projektu. Wymagania wstępne: Zaawansowana znajomość posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional).

102

Treści merytoryczne przedmiotu: Studenci uczą zasad przygotowania prac do reprodukcji w różnych technikach (wydruk komputerowy, sitodruk, druk offsetowy) i zastosowania odpowiednich materiałów (wybór z ofert producentów gatunku papieru dostosowanego do pomysłu edytorskiego). Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. S. Cohen, R. Williams, The Non-Designer’s Scan and Print Book, Skanowanie i drukowanie. Jak to zrobić?, tłumaczenie: M. Samodulski, Wydawnictwo Helion, 2003. 3. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 4. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 5. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 6. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. 7. M. Kvern, D. Blatner, InDesign CS3 Profesjonalne techniki projektowania i składu publikacji, Wydawnictwo Helion, 2009. 8. P.Zakrzewski. Kompendium DTP, Adobe Photoshop, Illustrator, InDesign i Acrobat w praktyce, Wydawnictwo Helion, 2009. 9. A. Kwaśny, DTP, skład, tworzenie plików postcriptowych, druk. Księga eksperta, Wydawnictwo Helion, 2002. 10. Roger Fawcett-Tang, print and production finishes for brochures and catalogs, Wydawnictwo RotoVision, 2004. 11. L. Gabarga, Logo, font and lettering bible, Wydawnictwo A David & Charles Book, 2008. 12. B. Fraser, Ch. Murphy, F. Bunting, C. McCue, Profesjonalne zarządzanie barwą. Wydanie II. Profesjonalny druk. Przygotowanie materiałów. Komplet, tłumaczenie: P. Cieślak, M. Samodulski, J. Thiele-Wieczorek, Wydawnictwo Helion, 2007. 13. Alain Weill, Graphics A Century of Poster and Advertising Desig, Wydawnictwo Thames & Hudson, 2006. 14. Phil Baines, Andrew Haslam, Type and Typography, Wydawnictwo Lawrence King, 2002. 15. Ronnie Lipton, Information graphics and visual clues, Wydawnictwo Rockport, 2006. 16. Ian Noble, Experimental Layout, Wydawnictwo Rotovision, 2004. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne:Zajęcia w pracowni prowadzone są w formie ćwiczeń praktycznych jak i wykładów teoretycznych. Tematy zadawane i omawiane są w trakcie semestru kolejno, korekty i kontrola postępu prac prowadzone są w trakcie zajęć. Studenci przedstawiają najpierw szkice i projekty wstępne, a po przyjęciu pomysłu do realizacji omawiane są zagadnienia artystyczne i techniczne związane z wykonaniem pracy. Studenci uczą się warsztatu projektanta: praktycznego opanowania fotografii, technik graficznych, technik komputerowych i zasad przygotowania prac do reprodukcji w różnych technikach - offset i druk cyfrowy Metody oceniania: Podstawą do oceny jest początkowe czwiczenie oraz końcowa realizacja, w której to brane pod będą: poziom artystyczny, ze szczególnym uwzględnieniem efektywności użytych środków, inwencji twórczej i kreatywności, oraz umiejętności zastosowania w praktyce nabytych wiadomości teoretycznych, zgodności tematu z założeniami projektowymi, staranności wykonania i walorów technologicznych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika projektowa

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA - MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: G41p-7, G41p-8, G41p-9, G41p-10

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 7, 8, 9, 10 Liczba godzin: 120+120+60+60 Punkty ECTS: 9+10+14+14 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, prof. Piotr Lech, ad. Sławomir Plewko Efekty kształcenia: Realizowanie projektów w zakresie plakatu, grafiki wydawniczej, grafiki internetowej, grafiki wystawienniczej, animacji i realizacji multimedialnych. Twórcze posługiwania się warsztatem graficznym w realizowaniu w/w projektów. Wprowadzenie do podstawowych zasad i technik pracy zawodowego grafika-designer’a pozwalający na szybkie i efektywne znalezienie miejsca pracy związanej z wyuczonym zawodem. Wymagania wstępne: Znajomość pakietu Adobe CS4 (Adobe Photoshop, Adobe Illustartor, Adobe InDesign, Adobe Acrobat Professional, , Adobe Premier, Adobe Dreamweaver). Treści merytoryczne przedmiotu: Semestr 5 to zdobycie wiedzy w zakresie umiejętności realizowania projektu zgodnie z wiedzą nabytą podczas studiów licencjackich. Zachowanie artystycznej odpowiedzialności za dzieło finalne jakim jest zestaw prac dyplomowych. Studenci podczas pracy uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i warsztat. Semestr 6 poświęcony jest na realizację prac dyplomowych, w których studenci dokonują twórczej syntezy zdobytej wiedzy i umiejętności i tym samym zamykają formalnie okres studiów.

103

Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. S. Cohen, R. Williams, The Non-Designer’s Scan and Print Book, Skanowanie i drukowanie. Jak to zrobić?, tłumaczenie: M. Samodulski, Wydawnictwo Helion, 2003. 3. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 4. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 5. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 6. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. 7. M. Kvern, D. Blatner, InDesign CS3 Profesjonalne techniki projektowania i składu publikacji, Wydawnictwo Helion, 2009. 8. P.Zakrzewski. Kompendium DTP, Adobe Photoshop, Illustrator, InDesign i Acrobat w praktyce, Wydawnictwo Helion, 2009. 9. A. Kwaśny, DTP, skład, tworzenie plików postcriptowych, druk. Księga eksperta, Wydawnictwo Helion, 2002. 10. Roger Fawcett-Tang, print and production finishes for brochures and catalogs, Wydawnictwo RotoVision, 2004. 11. L. Gabarga, Logo, font and lettering bible, Wydawnictwo A David & Charles Book, 2008. 12. B. Fraser, Ch. Murphy, F. Bunting, C. McCue, Profesjonalne zarządzanie barwą. Wydanie II. Profesjonalny druk. Przygotowanie materiałów. Komplet, tłumaczenie: P. Cieślak, M. Samodulski, J. Thiele-Wieczorek, Wydawnictwo Helion, 2007. 13. Alain Weill, Graphics A Century of Poster and Advertising Desig, Wydawnictwo Thames & Hudson, 2006. 14. Phil Baines, Andrew Haslam, Type and Typography, Wydawnictwo Lawrence King, 2002. 15. Ronnie Lipton, Information graphics and visual clues, Wydawnictwo Rockport, 2006. 16. Ian Noble, Experimental Layout, Wydawnictwo Rotovision, 2004. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Dyplomanci wybierają temat pracy dyplomowej, samodzielnie decydują o jej charakterze, zgodnie ze swym artystycznym temperamentem. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści. Metody oceniania: zaliczenie na ocenę, semestr 10 - publiczny egzamin magisterski - obrona pracy dyplomowej przed komisją na ocenę. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, semestr 10-egzamin Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika projektowa

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA Kod: G42p-5, G42p-6, G42p-7, G42p-8 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III, IV Semestr: 5, 6, 7, 8 Liczba godzin: 60+60+60+60 Punkty ECTS: 4+5+4+5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Zbigniew Liwak, as. Magdalena Bąk Efekty kształcenia: Poznanie techniki litografii z uwzględnieniem wykorzystania współczesnych środków i materiałów rysunkowych. Poznanie techniki serigrafii, w szczególności serigrafii barwnej. Umiejętność wykorzystywania różnorodnych metod przygotowania i transferu projektu na siatkę. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw grafiki warsztatowej. Treści merytoryczne przedmiotu: Poznanie warsztatu litograficznego. Wprowadzenie w podstawowe techniki druku płaskiego z kamienia litograficznego. Techniki specjalne (negatyw, pozytyw, przedruk, szablon) oraz druk barwny. Stosowanie druku strukturalnego, fakturowego jako środka wypowiedzi artystycznej. Poznanie możliwości druku sitowego. Program przewiduje wykonanie prac metodą światłokopii bezpośredniej z zastosowaniem materiałów przygotowanych odręcznie i fotograficznie. Druk wielobarwny. Spis zalecanych lektur: 1. S. Jones, Litography for Artists, London, Oxford 1967. 2. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 3. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. P. Suworow, Iskustwo litografii, Wyd. Iskustwo, Moskwa 1964. 6. P. Weaver, Technique of lithography, B.T. Betsford Ltd., London 1964. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne w pracowniach graficznych.

104

Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, oryginalności, biegłości warsztatowej. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: INTERMEDIA Kod: G43-7, G43-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Cezary Klimaszewski Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania intermedialnych i interaktywnych przekazów wizualnych, audiowizualnych i multimedialnych dla celów artystycznych i poznawczych; stosowanie współczesnych technik i technologii medialnych i wizualnych. Wymagania wstępne:. Treści merytoryczne przedmiotu: Przekaz artystyczny usytuowany pomiędzy różnymi mediami. Działania procesualne i interaktywne. Łączenie nowych technologii z szeroko rozumianą ekspresją artystyczną. Obiekty interaktywne, multimedialne instalacje w przestrzeni, techniki wideo, integracja plastyczna. Spis zalecanych lektur: 1. J. Berger, Sposoby widzenia, Rebis, Poznań 1997. 2. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973. 3. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 4. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 5. M. Hussakowska-Szyszko, spatkobiercy Duchampa?, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1984 6. W. Kandinsky, O duchowości w sztuce, Państwowa Galeria Sztuki, Łódź 1996. 7. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 8. H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, PIW, Warszawa 1973. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. 10. H. Taborska, Współczesna sztuka publiczna, Wiedza i Życie, Warszawa 1996. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: prezentacje programów wizualnych i audiowizualnych z użyciem sprzętu do rejestracji dźwięku i obrazu oraz ćwiczenia praktyczne na podstawie tematów, obejmujące indywidualną pracę w pracowni intermedialnej i poza nią. Korekty indywidualne. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji intermedialnych wykonanych w ramach ćwiczeń. Zaliczenia na ocenę. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: G44-7, G44-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Danuta Kuciak Efekty kształcenia: Sprawne posługiwanie się cyfrowymi technikami zapisu fotograficznego. Umiejętność formułowania autorskiej wypowiedzi o cechach artystycznych. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: sem.4 – laboratorium 45 godz., sem.5 –laboratorium 45 godz. Badanie specyfiki przestrzeni i światła w fotografii studyjnej i plenerowej. Aranżacja planu zdjęciowego. Estetyka filmowa w fotografii – narracja obrazowa nośnikiem znaczenia.

105

Zagadnienie aranżacji modela i przedmiotu w fotografii studyjnej i plenerowej w realizacji zadań reklamowych. Techniki perswazyjne w fotografii i wizualne strategie współczesnej reklamy. Historyczne dzieło sztuki jako inspiracja indywidualnej realizacji artystycznej. Treść i forma w przeobrażeniach sztuki – sztuka jako tradycja. Kreacja autorskiego języka wizualnego. Spis zalecanych lektur: 1. R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, KR, Warszawa 1996. 2. D. Bernstein, Billboard. Reklama otwartej przestrzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005. 3. J. Brach-Czaina, Etos nowej sztuki, PWN, Warszawa 1984. 4. C. McDermott, Design. 20 wiek. Sztuka projektowania, Wydawnictwo Prowincja, Olszanica – Bennington 1998. 5. A. Domański, Podstawy fotografii. Wybrane zagadnienia dla studentów szkół wyższych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-

Ekonomicznej, Łódź 2002. 6. U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2005. 7. C. Freeland, Czy to jest sztuka?, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2004. 8. T. Ferenc i K. Makowski, Przestrzenie fotografii, Fundacja Edukacji Wizualnej, Łódź 2005. 9. A. Kępińska, Energie sztuki, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i w przestrzeni zewnętrznej. Prezentacja sposobów zapisu obrazu w technice fotografii cyfrowej i jego przetwarzania w obróbce komputerowej. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE Kod: G45-7, G45-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje wykonywania obiektów rzeźbiarskich w różnych technikach, w zróżnicowanym tworzywie i różnymi narzędziami; konstruowania formalno-artystycznych obiektów przestrzennych o charakterze realistycznym lub abstrakcyjnym w rozwiązaniach pełnoplastycznych i reliefowych; kreatywnego realizowania zamierzeń artystycznych w obszarze rzeźby lub w obrębie działań multimedialnych i instalacyjnych – także w przestrzeni publicznej. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Rzeźba jako obiekt przestrzenny i dyscyplina sztuki. Forma rzeźbiarska –możliwość przestrzennej interpretacji i transformacji zjawisk wizualnych na język sztuki. Rzeźba: studyjna, przedstawiająca, figuralna oraz abstrakcyjna w relacji do wartości wizualnych. Studium postaci (akt), portret. Rzeźba kameralna w rozumieniu realistycznym i abstrakcyjnym. Rzeźba pełnoplastyczna, kompozycje reliefowe oraz obiekty wieloelementowe o charakterze instalacji. Twórcza analiza związków i zależności między treścią i formą. Konstrukcja formalna i intelektualna dzieła rzeźbiarskiego w relacji do indywidualnego języka wypowiedzi artystycznej. Kształtowanie twórczej i otwartej osobowości artystycznej. Spis zalecanych lektur: 1. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. 2. A. Kisielewska, Alfons Karny, Wydawnictwo Uniwersyteckie TRANS HUMANA, Białystok 1995. 3. A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961. 4. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985. 5. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980. 6. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984. 7. red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995. 8. A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia praktyczne Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac

106

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: CERAMIKA Kod: G46-7, G46-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Alicja Kupiec Efekty kształcenia: Posługiwanie się technikami i technologiami ceramicznymi w kreacji artystycznej i w sztuce użytkowej. Wykorzystywanie wiedzy z tej dziedziny do tworzenia projektów artystycznych, edukacyjnych i reklamowych. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: Kompozycje rzeźbiarskie i formy użytkowe oparte na charakterystycznych właściwościach obiektów ceramicznych. Funkcje i formy przedmiotów ceramicznych. Spis zalecanych lektur: 1. M. Benini, C. Cerutti, A. d’Agliano, G. Vianello, Ceramika XV-XX wieku, Amber, Warszawa 1998. 2. R. Krzywiec, Podstawy technologii ceramiki, PWSSP, Wrocław 1952. 3. H. de Morant, Historia sztuki zdobniczej, Arkady, Warszawa 1981. 4. P. Rada, Techniki ceramiki artystycznej, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1993. 5. J. Warshaw, Ceramika, Arkady, Warszawa 2004. 6. Czasopisma: Die Neue Keramik, Craft Arts International, Ceramic Review, Szkło i ceramika. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia praktyczne Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: WITRAŻ I SZKŁO ARTYSTYCZNE Kod: G47-7, G47-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Ireneusz Wydrzyński Efekty kształcenia: WIEDZA Wyposażenie słuchaczy w wiedzę w zakresie niektórych technik szklarskich i podstaw pracy w materiale szklanym. Zapoznawanie słuchaczy z materiałem szklanym, w celu poznania jego specyficznych właściwości. Zapoznanie z rolą i funkcją witraża w architekturze na przestrzeni dziejów, oraz przedstawienie jego roli we współczesnym budownictwie. UMIEJĘTNOŚCI Wyrabianie umiejętności wnikliwej i wrażliwej obserwacji własnego otoczenia. Wypracowanie odpowiednich nawyków metodycznych niezbędnych w procesach kreacyjnych, występujących na etapach pracy koncepcyjnej, projektowej i realizacyjnej. Uczenie na czym polega przekaz wizualny, jakim podlega zasadom, jaką role pełni w nim warsztat i zdolności manualne oraz doświadczenie zdobyte podczas pracy oraz jakie znaczenie ma w tym wszystkim własny rozwój intelektualny i emocjonalny. POSTAWY Rozbudzenie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, wartości estetycznych, etycznych i innych.

107

Pobudzenie aktywności intelektualnej, kształtowanie postaw kreatywnych, zainteresowań i zamiłowania w tworzeniu szeroko rozumianej kultury plastycznej. Pokazanie celowości i znaczenia pracy projektowej w osiąganiu pozytywnych rezultatów własnej działalności kreacyjnej. Uświadamianie znaczenia estetyki wnętrz w których przebywamy na naszą wrażliwość i kulturę życia, oraz uczenie umiejętności oceny otoczenia architektonicznego poprzez analizę jego zasadniczych elementów. Treści merytoryczne przedmiotu:

- Sztuki użytkowe, ich różnice w stosunku do sztuk określanych jako czyste. - Właściwości, natura szkła jako tworzywa, metody jego produkcji, jego kształtowanie na gorąco i obróbka

na zimno. - Historia witraża, jego rodzaje, zastosowanie dawniej i dzisiaj. - Technologia tradycyjnego witraża, stosowane materiały, wpływ światła na jego efekt kolorystyczny. - Możliwości witraża w kreowaniu przekazu wizualnego, podstawowe środki wyrazu plastycznego zawarte

w tej technice, sposoby uzyskiwania efektów kolorystycznych, przestrzennych, linearnych. - Możliwości kreacyjne współczesnych technik obróbki szkła. - Technika fusingu / stapianie tafli szkła / , jej możliwości technologiczne, zastosowanie we współczesnym

witrażu. - Formy użytkowe realizowane techniką fusingu. - Ćwiczenia warsztatowe: cięcie szkła, obróbka na zimno, oprawianie w ołowiu, oprawianie taśmą

miedzianą. - Przygotowywanie projektów / kartonów/, wykonywanie szablonów, montowanie witraża. - Metody łączenia szkła z innymi materiałami. - Obróbka szkła na zimno- szlifowanie, polerowanie, cięcie, klejenie.

Spis zalecanych lektur: 1. W.Nowotny. Technologia szkła. Wrocław1975 2. W. Ślesiński. Techniki malarskie, spoiwa mineralne. Warszawa 1983 3. H.de Morant. Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesności. Warszawa 1983

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia praktyczne Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac. Kryteria oceny: zgodność pracy z założonymi celami, szczególna inwencja twórcza, umiejętność posługiwania się warsztatem, systematyczność pracy, walory artystyczne. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO Kod: G48-7, G48-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Marek Mazanowski Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 definiowanie zjawisk zachodzących w sztuce, poddawanie ich analizie werbalnej, wyrażanie sądów, myśli, ocen i formułowanie wniosków 2 dobór właściwych środków wyrazu 3 formułowanie zagadnień plastycznych i tematu obrazu UMIEJĘTNOŚCI: 1 tworzenie cykli malarskich jednorodnych ideowo i formalnie POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych 4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw

108

Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści merytoryczne przedmiotu: Świadome poszukiwania inspiracji oraz ikonografii w obszarze sztuki, szeroko pojętej kultury, sferze społecznej, politycznej i naukowej a także w świecie przyrody. Wyobraźnia, podświadomość, intuicja jako źródła inwencji twórczej. Spis zalecanych lektur:

1. Kowalska B., Od impresjonizmu do konceptualizmu. Warszawa 1989. 2. Kowalska B., Polska awangarda malarska 1945-1970. Warszawa 1975. 3. Malraux A., Przemiana Bogów. KAW, Warszawa, 1985. 4. Hussakowska-Szyszko M., Spadkobiercy Duchampa. Kraków 1984.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA UZUPEŁNIAJĄCA - …………………………..

Kod: G49-9, G49-10

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: V Semestr: 9, 10 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 6+8 Imię i nazwisko wykładowcy: wykładowcy, którzy prowadzili pracownie fakultatywne na IV roku Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOŚCI Studenci podczas pracy uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i warsztat. POSTAWY Postawa artystycznej odpowiedzialności za dzieło finalne jakim jest zestaw prac dyplomowych. Wymagania wstępne: zaliczenie wcześniej przynajmniej dwóch semestrów z wybranego przedmiotu Treści merytoryczne przedmiotu: Semestr 9 to przygotowanie do realizowania dzieła uzupełniającego do dyplomu zgodnie z wiedzą nabytą podczas studiów. Semestr 10 poświęcony jest na realizację dzieła uzupełniającego, które stanowi integralną część dyplomu artystycznego. Spis zalecanych lektur: - Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Dyplomanci wybierają temat dzieła uzupełniającego, samodzielnie decydują o jego charakterze. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści. Metody oceniania: zaliczenie na ocenę, semestr 10 - publiczny egzamin magisterski - obrona pracy dyplomowej przed komisją na ocenę. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, semestr 10-egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: WYCHOWANIE FIZYCZNE Kod: G50-3, G50-4 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 30+30

109

Punkty ECTS: 1+1 Imię i nazwisko wykładowcy: pracownicy Centrum Kultury Fizycznej UMCS - AOS Efekty kształcenia: Utrzymanie i podnoszenie sprawności fizycznej studentów i pogłębianie potrzeb różnych form czynnej rekreacji. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Studenci wybierają dowolne formy aktywności sportowej w ramach oferowanych zajęć. Spis zalecanych lektur: - Forma dydaktyczna zajęć: ćwiczenia Metody dydaktyczne: ćwiczenia Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonywanych ćwiczeń Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: JĘZYK ANGIELSKI Kod: G51-2, G51-3, G51-4, G51-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: I, II, III Semestr: 2, 3, 4, 5 Liczba godzin: 30+30+30+30 Punkty ECTS: 1+1+1+2 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Hanna Jasińska (wykładowca Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych UMCS) Efekty kształcenia: Doskonalenie kompetencji z jęz. obcego: rozwijanie umiejętności poprawnego i swobodnego wypowiadania się i pisania, rozwijanie umiejętności słuchania i czytania ze zrozumieniem, wzbogacenie zasobu słownictwa i struktur gramatycznych pomocnych w komunikacji, rozszerzenie słownictwa z zakresu tematyki sztuki. Wymagania wstępne: Pożądana znajomość języka na poziomie minimum B1 według skali ogólnej ESOKJ. Treści merytoryczne przedmiotu: Praktyczna nauka języka oraz praktyczne tłumaczenia tekstów specjalistycznych z zakresu sztuki. Spis zalecanych lektur: 1. R. Acklam, A. Crace, Total English, Longmann 2006. 2. A. Griffiths, Print and Printmaking, University of California Press 1996. 3. C. Oxenden, New English File, Oxford 2006. 4. C. Redston, G. Cunningham, Face2face, Cambridge 2005. 5. M. Vince, Elementary Language Practice, Heinemann, Oxford 2003. 6. M. Vince, Intermediate Language Practice,Heinemann, Oxford 2003. 7. M. Vince, FCE Language Practice,Heinemann, Oxford 2003. 8. M. Vince, Advanced Language Practice, Heinemann, Oxford 2003 Forma dydaktyczna zajęć: konwersatorium Metody dydaktyczne: lektorat Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę w każdym semestrze na podstawie przeprowadzanych testów i aktywnej obecności na zajęciach; egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, semestr 5-egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIA INFORMACYJNA Kod: G52-1 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Waldemar Drążyk Efekty kształcenia: Zrozumienie, czym zajmuje się informatyka i jaka jest jej rola we współczesnym społeczeństwie.

110

Zrozumienie zastosowania, zasad działania i możliwości wykorzystania komputera oraz jego oprogramowania. Świadome wykorzystanie popularnych programów komputerowych do rozwiązywania problemów w pracy

zawodowej i życiu prywatnym. Wykorzystanie komputera jako źródła informacji i narzędzia do ich przetwarzania. Zdobycie umiejętności logicznego myślenia w rozwiązywaniu problemów z pomocą komputera. Stosowanie zasad etyki i poszanowania praw autorskich w korzystaniu z komputera i oprogramowania. Wymagania wstępne: Podstawowa znajomość obsługi komputera. Treści merytoryczne przedmiotu: Pamięć komputera – ochrona i porządkowanie danych przechowywanych w pamięci zewnętrznej (pliki i

katalogi) Tworzenie dokumentów komputerowych (edytor tekstu, edytor grafiki). Algorytmiczne rozwiązywanie problemów. Komputer jako narzędzie komunikowania się ze światem. W ramach zajęć studenci zapoznają się z programami pracującymi jako aplikacje systemu Windows 2000: WORD XP, PowerPoint XP, COREL DRAW 11.0, COREL PHOTO-PAINT 11.0, PAJĄCZEK 2000. Spis zalecanych lektur: 1. S. Bain, Poznaj CorelDRAW 9 PL t.1 i t.2, Wydawnictwo MIKOM, Warszawa 2000. 2. N. Estabrook, B.Vernon, Poznaj INTERNET w 24 godziny, Wydawnictwo Intersoftland 1998. 3. B. Ogórek, CorelDRAW Graphis Suite 11 PL KOMPENDIUM, 2003. 4. R. Płatek, Z. Okoń, Pajączek, najlepszy polski edytor stron WWW, Wydawnictwo HELION. 5. S. Schartz, P. Davis, CorelDraw 11, 2003. 6. S. Węgrzyn, Podstawy informatyki, PWN, Warszawa 1982. 7. Inne dostępne wydawnictwa w formie poradników. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Wykład. Pokaz. Ćwiczenia praktyczne grupowe i indywidualne. Metody oceniania: Praktyczny sprawdzian umiejętności obsługi poznanych programów (prace zaliczeniowe). Test sprawdzający podstawowe wiadomości o zestawach komputerowych, urządzeniach peryferyjnych i prawnym aspekcie użytkowania komputera i programów komputerowych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski Nazwa przedmiotu: OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ Kod: G53-9

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: V Semestr: 9 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Kinga Wernicka Efekty kształcenia: Wprowadzenie podstawowych zagadnień dotyczących ochrony własności intelektualnej. Zapoznanie z podstawami prawa autorskiego ze szczególnych uwzględnieniem prawa dotyczącego sztuk plastycznych, fotografii i dzieł naukowych. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Historia kształtowania się pojęcia własności intelektualnej. Podstawowa terminologia prawa autorskiego. Autorskie prawa osobiste i majątkowe. Naruszenia, roszczenia i zabezpieczenia praw dotyczących własności intelektualnej. Przepisy dotyczące nieuczciwej reklamy i konkurencji. Spis zalecanych lektur: 1. K. Golat, R. Golat ,,Prawo autorskie w praktyce. Objaśnienia - tekst ustawy - wzór", Wydawnictwo Prawno-Ekonomiczne INDOR

Warszawa 1998 r. 2. K. Latarska ,,Podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności przemysłowej i intelektualnej" , Wydział Architektury i Wzornictwa

PWSSP w Gdańsku 1994 r. 3. Praca zbiorowa ,,Własność intelektualna i przemysłowa w prawie międzynarodowym, europejskim i krajowym" , BeTeR Wrocław 1998 r. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład. Metody oceniania: egzamin w formie pisemnej

111

Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-7 Typ przedmiotu: obowiązkowy fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę: dr Anna Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Zdobycie metodologicznej wiedzy dotyczącej zasad pisania prac naukowych. Wymagania wstępne: Zapisanie się do grupy seminaryjnej danego wykładowcy. Treści merytoryczne przedmiotu: Formy opracowań naukowych. Technika pisania pracy naukowej: struktura, przypisy. Metody badań historycznych, pedagogicznych. Kryteria pracy naukowej: rzetelność, ścisłość, obiektywizm. Sposoby gromadzenia informacji: źródła, materiały źródłowe, korzystanie z archiwum, biblioteki, informacja naukowa, opracowywanie materiału. Wymogi formalne języka pracy naukowej. Zakres treści, układ treści, adekwatność treści do określonego tematu. Dobór literatury. Spis zalecanych lektur: 1. M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1980. 2. W. Pytkowski, Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę. Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-8, G54-9, G54-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+5+8 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Wychowanie estetyczne oraz dzieje edukacji artystycznej i arteterapii. Dzieje kształcenia nauczycieli, placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i edukacji, integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.

Współczesność edukacji plastycznej w kontekście dydaktyki nauczania. Kształcenie nauczycieli, funkcjonowanie placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, programy, sposoby nauczania dzieci i młodzieży, wykorzystywanie mediów, wykorzystywanie historii sztuki i sztuki ludowej w nauczaniu szkolnym, pozaszkolnym.

Sztuki wizualne w kulturze. Grafika użytkowa i jej związki z mediami, ewolucja mediów, historia i percepcja ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży, książka jako medium, inne media (teatr, film) w edukacji i kulturze oraz twórczości artystów.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem.

112

Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-8, G54-9, G54-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+5+8 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Psychopedagogiczne aspekty rozwoju ekspresji plastycznej:

- ekspresja plastyczna dzieci, młodzieży i osób dorosłych, - ekspresja plastyczna osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - ekspresja plastyczna w kategoriach osobowości twórczej.

Metodyczne aspekty edukacji plastycznej: - placówki oświatowe i kulturalno-oświatowe, - realizacja założeń edukacji plastycznej na poszczególnych etapach nauczania w kontekście: programów

nauczania, metod i form pracy, obudowy dydaktycznej programów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-8, G54-9, G54-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+5+8 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: Seminarium przygotowuje studentów do napisania pracy magisterskiej dotyczącej wybranego zagadnienia z dziedziny plastyki. Jego celem jest zapoznanie z warsztatem pracy naukowej (literatura przedmiotu, pole badań, metodologia, przypisy, bibliografia). Studenci wybierają temat własny. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Zakres seminarium dotyczy przede wszystkim sztuki XIX i XX wieku. Dopuszczalne sa również tematy poruszające zagadnienia z innych okresów czasowych. Problematyka prac magisterskich może być szeroka. Może dotyczyć jednego zabytku, grupy przedstawień (np. obrazów o jednorodnej tematyce), twórczości wybranego artysty lub grupy artystycznej itd. Różnorodność opracowywanych tematów ma inspirować studentów do dyskusji i poszerzania horyzontów badawczych. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy

113

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-8, G54-9, G54-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+5+8 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Seminarium historii sztuki i kultury czasów nowożytnych. Tematyka poruszanych na seminarium zagadnień obejmuje problemy związane ze sztukami przedstawiającymi (dziełami, twórcami, mecenasami, kolekcjami, kolekcjonerami, zbiorami muzealnymi, teorią sztuki) a także z przedmiotami kultury materialnej, obejmującymi swym zakresem chronologicznym czasy od początku XVI do połowy XVIII wieku. Na seminariach prowadzone są także badania nad pierwotnymi funkcjami dzieł sztuki i kultury materialnej, znaczeniami jakie odgrywały dla swych pierwszych właścicieli. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-8, G54-9, G54-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+5+8 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Zakres tematyczny seminarium obejmuje zagadnienia z historii sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. W planie szczegółowym dotyczy następujących duktów problemowych:

Problematyka artystyczna, ikonograficzna, ideowa nurtów i kierunków w sztuce XXI i XXI wieku. Opracowanie monografii artystów polskich. Opracowanie działalności grup artystycznych w Polsce. Opracowanie monografii obiektów architektonicznych w Polsce. Opracowanie zagadnień związanych ze sztuką Lublina i Lubelszczyzny (lubelskie życie artystyczne w Xxi

XXI wieku). Fotografia polska w XX i XXI wieku – monografie fotografików, fotografia dokumentalna i artystyczna,

ikonografia fotografii. Opracowanie dyskusji o sztuce na łamach pism w XX wieku. Opracowanie działalności i programów pism i periodyków o sztuce. Opracowanie działalności krytyków sztuki w Polsce w XX wieku. Opracowanie działalności galerii sztuki w Polsce. Sztuki użytkowe: wzornictwo i projektowanie. Nurty, szkoły, kierunki.

114

Zagadnienia związane ze sztuką nowych mediów w Posce. Zagadnienia rodzimości sztuki polskiej w kontekście sztuki obcej. Sztuka i jej wystawianie – problematyka wystawiennictwa sztuki. Praktyka i teoria. Kolekcje muzealne w Polsce dotyczące sztuki nowoczesnej. Problemy konserwacji obiektów sztuki nowoczesnej.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-8, G54-9, G54-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+5+8 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marek Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Sztuka „nowych mediów”. Seminaria obejmują swoim zakresem: historię i kontekst technologiczny sztuki mediów mechanicznych i elektronicznych. W polu zainteresowania znajduje się sztuka polska i powszechna, tworzona od czasów najdawniejszych do współczesności. W ramach seminarium realizowane jest szerokie spektrum tematów, obejmujące wszelkie formy sztuki wykorzystującej aparaturę techniczną – najpierw mechaniczną, a obecnie elektroniczną – jako narzędzie warsztatu artystycznego i środek przekazu. Są to różnorodne zagadnienia począwszy od: antycznych teatrów mechanicznych, wykorzystania w warsztacie artystycznym kamery obskurny, latarni magicznych, instrumentów świetlnych, stroboskopów i innych aparatów do animacji, poprzez fotografię, film i animację jako medium sztuki, cybernetyczne mobile, hologramy, sztukę wideo, wideo-instalacje, wideo-performance, sztukę komputerową, net art., wirtualną rzeczywistość, gry komputerowe, grafikę cyfrową, cyfrową edycję obrazu i wszelkie formy sztuki cyfrowej i multimediów oraz formy pochodne i stowarzyszone z nowymi mediami, w których obecny jest przekaz wizualny. W ramach seminarium podejmowane są także te aspekty sztuki rękodzielniczej, które wiążą się z genezą problematyki wchodzącej w zakres nowych mediów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-8, G54-9, G54-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+5+8 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Niestorowicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7.

115

Treści merytoryczne przedmiotu: Arteterapia a sztuki plastyczne. Zagadnienia z zakresu wykorzystywania sztuk plastycznych w arteterapii:

Techniki plastyczne w arteterapii. Teoretyczne usystematyzowanie metod, form i technik terapii poprzez sztuki plastyczne. Aspekt praktyczny w formie opracowywanych programów dla osób poddanych terapii.Opracowanie programów terapii plastycznej dla poszczególnych niepełnosprawności (niepełnosprawność intelektualna, wzrokowa, słuchowa, ruchowa, a także głucho ślepota, porażenia mózgowe, zaburzenia i choroby psychiczne) oraz dla dzieci i młodzieży z trudnościami adaptacyjnymi oraz młodzieży niedostosowanej społecznie.

Sztuka a percepcja dotykowa. Problematyka dotycząca kształtowania świadomości form plastycznych w percepcji wizualnej i w percepcji dotykowej. Opracowywanie zasad tworzenia form dzieła plastycznego, a także ilustracji przestrzennych odbieranych dotykiem, przeznaczonych dla osób niewidomych i głuchoniewidomych. Realizacje ukazujące sposób, w jaki odbierają rzeczywistość osoby niewidome lub głuchoniewidome, w jaki tę wiedzę o rzeczywistości projektują w dzieło artystyczne oraz jakie są możliwości odbioru dzieła plastycznego poprzez percepcję dotykową.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: G54-8, G54-9, G54-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+5+8 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Filozoficzne aspekty sztuki. Tematyka związana ze sztuką, historią doktryn artystycznych w relacji do myśli filozoficznej. Zagadnienia wykraczające poza ramy wąsko rozumianej estetyki: wpływ mediów na sztukę i kulturę wizualną, przemiany historyczne sposobów obrazowania, żródła kodów kulturowych w obrazowaniu, rodzaje narracji, psychofizyczne podstawy komunikatów wizualnych. Przykłady zagadnień, w ramach których formułowane będą szczegółowe tematy:

Wpływ kultury audiowizualnej na sztukę współczesną. Teoria widzenia i obrazowania. Percepcyjne podstawy komunikatów wizualnych. Filozoficzne aspekty przestrzeni w mediach i sposobach obrazowania. Podstawy języków i kodów wizualnych. Proces wyobraźni i twórczości w świetle filozofii i psychofizjologii. Zagadnienia perswazji i propagandy. Przemiany pojęć: twórczość, sztuka, piękno, forma.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

116

Nazwa przedmiotu: PLENER ARTYSTYCZNY Kod: G55-3 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3 Liczba godzin: 60 (11 dni) Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Mariusz Drzewiński Efekty kształcenia: Doskonalenie warsztatu malarskiego i rysunkowego oraz kształtowanie umiejętności do samodzielnej pracy twórczej. Zajęcia w plenerze są niezbędnym uzupełnieniem procesu kształcenia niemożliwym do przeprowadzenia w systemie pracownianym. Zasadniczym zagadnieniem pracy w plenerze jest pejzaż, a co za tym idzie nowa przestrzeń malarska i nowe inspiracje wynikające z obserwacji natury w pojęciu mikro i makro kosmosu. Różnorodność form i struktur, relatywność barw, perspektywa malarska to tylko niektóre z zagadnień realizowanych przez studentów. Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych terminów plastycznych takich jak: kompozycja otwarta, zamknięta, statyczna, dynamiczna, monochromatyczna, umiejętność stosowania perspektywy zbieżnej i perspektywy malarskiej. Zaawansowana znajomość warsztatu malarskiego i rysunkowego. Treści merytoryczne przedmiotu: Plener artystyczny realizowany jest po I roku studiow: 60 godz. – minimum 10 dni. Kształtowanie wyobraźni, świadomości, wrażliwości, intuicji, która w konsekwencji doprowadzić ma do wykrystalizowania własnej twórczej postawy artystycznej. Zwrócenie uwagi na relatywność natury i jej zmysłowego pojmowania na rzecz analitycznego i syntetycznego myślenia, które zmusza do poszukiwania nowych form i środków wyrazu artystycznego będącego pozawerbalnym przekazem treści. Specyficzny charakter plenerów malarskich daje możliwość integracji studentów różnych lat i grup oraz samych prowadzących, którzy w normalnych warunkach nie mają takich możliwości prowadzenia zajęć. Atmosfera nowego miejsca w sposób naturalny prowokuje studentów do podejmowania działań artystycznych wykraczających poza klasyczny rysunek i malarstwo np.: film, fotografia, instalacja, rzeźba plenerowa, performance. Spis zalecanych lektur: 1. Maria Rzepińska „Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego”. 2. Władysław Strzemiński „Teoria widzenia”. 3. Jon Gaga „Kolor i kultura, teoria i znaczenie koloru od antyku do abstrakcji”. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Program nauczania jest realizowany poza pracownią w oparciu o tożsamość miejsca i szerokiego pojmowania natury jako głównej inspiracji do tworzenia własnych oryginalnych pomysłów. Studenci wykonują cykl szkiców, rysunków i obrazów w plenerze, które są następnie omawiane i dyskutowane. Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę odbywa się na podstawie namalowanych obrazów, rysunków, szkiców, rozmów i korekt, indywidualnego postępu, dojrzałości artystycznej, oryginalności i biegłości warsztatowej. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PRAKTYKA ZAWODOWA Kod: G56-9

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: V Semestr: 9 Liczba godzin: 75 (3 tygodnie) Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Sławomir Plewko Efekty kształcenia: Wzbogacenie studenta w wiedzę i umiejętności praktyczne potrzebne do tworzenia takich projektów jak: komunikacja wizualna, szeroko pojęta reklam wydawnicza, interaktywne, multimedialne projekty (witryny internetowej, prezentacji, itp.). Umożliwienie pracy w większym zespole ludzi. Wprowadzenie do podstawowych zasad i technik pracy zawodowego grafika-designer’a pozwalające na szybkie i efektywne znalezienie miejsca pracy związanej z wyuczonym zawodem.

117

a. zapoznanie studenta ze specyfiką środowiska zawodowego, zasadami funkcjonowania organizacji działającej w warunkach gospodarczych,

b. poznanie zasad organizacji pracy: struktury organizacyjne, podział kompetencji, procedury, planowanie pracy, kontrola, umiejętności organizacji pracy własnej, pracy zespołowej, efektywnego zarządzania czasem, sumienności, odpowiedzialności za powierzone zadania,

c. kształtowanie konkretnych umiejętności zawodowych związanych bezpośrednio z miejscem odbywania praktyki,

d. zapoznanie studenta z obsługą i specyfiką oprogramowania komputerowego-narzędziowego wykorzysty-wanym w danym zakładzie pracy,

e. zapoznanie studenta z projektami aktualnie realizowanymi w zakładzie pracy, w którym odbywana jest praktyka,

f. określenie samodzielnego zadania, które student powinien wykonać podczas trwania praktyki, nadzór nad wykonywaniem powierzonego mu zadania.

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: ZAKRES PRAKTYKI: Praktykant - w miarę możliwości - powinien wykonywać pracę na stanowiskach grafika komputerowego, poznając różne aspekty wykonywanej pracy, zgłębiając jej system od fazy wstępnej (projektowej) do etapu końcowego (oddanie do druku, umiejscowienie serwisu internetowego na serwerze itp.). W ostatnim okresie pracy, praktykant powinien zostać zapoznany z ogólnymi zasadami kierowania projektem, jego dokumentacją i sprawozdawczością. Wskazane jest zapoznanie praktykanta z kilkoma projektami graficzno-użytkowymi, prowadzonymi przez zakład pracy. Spis zalecanych lektur:- Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Realizacja konkretnych zadań w praktyce. Metody oceniania: ZALICZENIE PRAKTYKI:

a. odbycie praktyki w pełnym wymiarze czasu, b. zaliczenie praktyki odbywa się na podstawie karty praktyk (zaświadczenia) zawierającej opis prac i czyn-

ności wykonywanych przez praktykanta w zakładzie pracy; zaświadczenie musi zostać wypełnione przez opiekuna praktyki i potwierdzone przez Prezesa firmy, dyrektora, opiekuna projektu, nadzorującego pracę praktykanta,

c. zaliczenie praktyki w indeksie i na karcie egzaminacyjnej, d. zaliczenia dokonuje Koordynator Praktyk poprzez wpis do indeksu; zaświadczenie odbycia praktyk

zawodowych w zakładzie pracy jest własnością studenta, natomiast kopia pozostaje w aktach studenta. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

118

7.2. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU MALARSTWO, JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE, 5-LETNIE, STACJONARNE

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: M1-1 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: WIEDZA Znajomość historii sztuki starożytnej i średniowiecznej. UMIEJĘTNOŚCI Zajęcia pogłębiają rozumienie i rozpoznawanie przemian w obszarze sztuki starożytnej, wczesnochrześcijańskiej, średniowiecznej powszechnej i polskiej. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: HISTORIA SZTUKI STAROŻYTNEJ I ŚREDNIOWIECZNEJ. Elementy historii sztuki starożytnego Bliskiego Wschodu, Egiptu, Grecji i Rzymu w kontekście wydarzeń historycznych i zjawisk kulturowych. Przemiany stylistyczne i tematyczne w sztuce starożytnej. Antyczne korzenie średniowiecznej, nowożytnej i nowoczesnej sztuki europejskiej. Sztuka łacińskiego średniowiecza po rozpadzie Imperium Rzymskiego. Sztuka wczesnego średniowiecza. Sztuka karolińska, ottońska, romańska i gotycka. Sztuka bizantyńska od Justyniana do dynastii Paleologów i jej znaczenie dla regionów prawosławia. Problematyka kontynuacji i nawiązań do tradycji antycznej. Spis zalecanych lektur: 1. Ch.-P. Gilbert, Sztuka rzymska, WAiF, Warszawa 1975. 2. J. Kębłowski, Polska sztuka gotycka, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1983. 3. J. Kłosińska, Sztuka bizantyńska, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975. 4. E. Makowiecka, Sztuka grecka, Wydawnictwo UW, Warszawa 2005. 5. K. Michałowski, Nie tylko piramidy: sztuka dawnego Egiptu, Wiedza Powszechna, Warszawa 1986. 6. Mezopotamia, [w:] Sztuka Świata, t. 1, Arkady, Warszawa 1989. 7. P. Skubiszewski, Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX wieku, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2001. 8. red. R. Toman, Gotyk: architektura – rzeźba - malarstwo, Könemann, Warszawa 2004. 9. red. R. Toman, Sztuka romańska: architektura, rzeźba, malarstwo, Könemann, Warszawa 2004. 10. Z. Świechowski, Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1975. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny Metody oceniania: Zaliczenie ustne na ocenę, na podstawie testu ilustracji. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA SZTUKI Kod: M1-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia WIEDZA Znajomość zagadnień historii, ikonografii, terminologii, estetyki sztuki nowożytnej. UMIEJĘTNOŚCI

119

Umiejętność pokazania specyficznych różnic formalnych prezentowanych dzieł artystów, szkół, regionów. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z historii sztuki w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: HISTORIA SZTUKI NOWOŻYTNEJ. Sztuka renesansu w Italii. Czołowa rola Florencji i mecenatu Medyceuszy. Architektura, malarstwo, rzeźba XV - wiecznych Włoch. Sztuka włoska dojrzałego renesansu. Twórczość Leonarda da Vinci, Rafaela Santi, Michała Anioła. Malarstwo weneckie i jego znaczenie dla sztuki europejskiej. Twórczość Giorgione, Tycjana, Veronese, Tintoretto. Rozwój architektury w środowisku rzymskim. Andrea Palladio i palladianizm w Europie. Sztuka XV wieku poza Italią. Rozkwit malarstwa niderlandzkiego. Sztuka niemiecka czasów Reformacji. Malarstwo niderlandzkie w XVI wieku. Rozwój malarstwa rodzajowego i pejzażowego. Sztuka francuska w XVI wieku. Mecenat Franciszka I. Sztuka baroku. Problem ruchu, światła i przestrzeni w sztuce baroku. Architektura, malarstwo, rzeźba włoskiego baroku. Sztuka francuska: tendencje klasyczne w architekturze i malarstwie. Sztuka rokoko na przykładzie twórczości A. Watteau, J. H. Fragonarda, F. Bouchera, J. B. Chardina. Malarstwo flamandzkie w XVII wieku. Rozwój malarstwa holenderskiego w XVII wieku: Martwa natura, portret, pejzaż, sceny rodzajowe. Malarstwo hiszpańskie. Barok w krajach Europy Środkowej. Początki i rozwój renesansu w Polsce. Znaczenie mecenatu królewskiego dla recepcji sztuki włoskiej. Znaczenie przebudowy Wawelu i Kaplicy Zygmuntowskiej dla dziejów sztuki w Polsce. Budownictwo świecki: ratusze, kamienice mieszczańskie, pałace. Nowa koncepcja miasta na przykładzie Zamościa. Rzeźba sepulkralna i architektoniczna. Typy nagrobków. Twórczość rzeźbiarska Jana Michałowicza z Urzędowa. Malarstwo renesansowe. Narodziny malarstwa sarmackiego. Barok w Polsce. Cechy, artyści, ośrodki. Mecenat Wazów, Jana III Sobieskiego. Budownictwo sakralne i świeckie (rezydencje magnackie, kamienice, fortyfikacje). Malarstwo barokowe. Rozwój portretu sarmackiego, malarstwa ściennego i sztalugowego. Portret trumienny. Spis zalecanych lektur: 1. M. Ałpatow, Historia sztuki, t. 3, Arkady, Warszawa 1991. 2. T. Chrzanowski, Sztuka w Polsce Piastów i Jagiellonów. Zarys dziejów, PWN, Warszawa 1993. 3. M. Karpowicz, Barok w Polsce, Arkady, Warszawa 1988. 4. H. i S. Kozakiewiczowie, Renesans w Polsce, Arkady, Warszawa 1976. 5. M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Ossolineum, Wrocław 1986. 6. W. Tomkiewicz, Rokoko, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1988. 7. red. P. Trzeciak, Sztuka świata, t. 5-8, Arkady, Warszawa 1992-1995. 8. K. Ulatowski, Architektura włoskiego renesansu, PWN, Warszawa 1972. 9. M. Walicki, W. Tomkiewicz, A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie: manieryzm, barok, Auriga, Warszawa 1971. 10. Z. Waźbiński, malarstwo quattrocenta, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, dyskusja, wypowiedzi indywidualne. W zajęciach do prezentacji obrazu wykorzystywane są bogate zasoby zbioru diapozytywów, sporządzone specjalnie na potrzeby tego przedmiotu. Metody oceniania: Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest egzamin ustny Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: M1-3, M1-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: WIEDZA: W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:

scharakteryzować w podstawowym zakresie sztukę od drugiej połowy XVIII do lat 80.XIX wieku; rozpoznawać dzieła klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, historycyzmu, akademizmu oraz impresjonizmu; kojarzyć wybitne dzieła wymienionych powyżej stylów, prądów i kierunków z ich twórcami; wyliczać najważniejszych artystów oraz fakty ze sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata

80.XIX wieku;

120

UMIEJĘTNOŚCI: W wyniku przeprowadzonych umiejętności student powinien umieć:

analizować dzieła sztuki klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, historycyzmu, akademizmu oraz impresjonizmu;

uporządkować i interpretować wydarzenia artystyczne okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

wyszukiwać informacje o artystach i dziełach sztuki z okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

POSTAWY: W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy:

wrażliwość na wartości estetyczne i ideowe dzieł sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

dbałość o szerzenie wiedzy o dziełach sztuki i ich twórcach; kreatywność w wykorzystaniu poznanych dzieł sztuki we własnych działaniach artystycznych.

Wymagania wstępne: zaliczenie zajęć w semestrze 2 Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot zapoznaje z historią sztuki danego okresu oraz umiejętnością jego analizy. Poświęcony jest dziejom sztuki od połowy XVIII w. do lat 80. XIX w. Omawia sztukę klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, akademizmu, historycyzmu, impresjonizmu. Prezentuje sylwetki wybitnych artystów obcych i polskich działających w latach 2 poł. XVIII wieku i w XIX wieku. Przybliża zagadnie muzealnictwa, a także wybranych wystaw światowych (Expo). Prezentuje twórczość wybitnych przedstawicieli polskiego malarstwa XIX wieku. Spis zalecanych lektur: 1. Claudon F. (red.), Encyklopedia Romantyzmu. Malarstwo, rzeźba, architektura, literatura, muzyka, Wyd. Artystyczne i Filmowe,

Warszawa 1992. 2. Honour H., Neoklasycyzm, PWN, Warszawa 1972. 3. Jaroszewski T. S., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Ossolineum, Wrocław 1971. 4. Konopacki A., Prerafaelici, Arkady, Warszawa 1989. 5. A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romabtyzm, historyzm, realizm, Auriga, Warszawa 1989, Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny Metody oceniania: zaliczenie na podstawie pracy pisemnej Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: M1-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA: 1. Wskazywanie źródeł inspiracji sztuki nowoczesnej. 2. Charakterystyka założeń programowych nurtów sztuki nowoczesnej. 3. Rozpoznawanie kluczowych twórców i dzieł charakterystycznych dla poszczególnych kierunków modernizmu

i historycznej awangardy. UMIEJĘTNOŚCI: 1. Analizowanie, interpretowanie i umiejętność wartościowania dzieł sztuki nowoczesnej.

POSTAWY: 1. Aktywna postawa wobec sztuki XX wieku. 2. Otwartość i wrażliwość na specyfikę form ekspresji charakterystycznych dla epoki nowoczesności i

ponowoczesności. 3. Zdolność do samodzielnego rozróżniania wartości tkwiących w formach sztuki XX wieku.

121

Wymagania wstępne: - Treści przedmiotu: Przedmiot obejmuje historię i zagadnienia teoretyczne sztuki nowoczesnej. Omawiane są kierunki artystyczne końca XIX wieku i XX wieku w kontekście współczesnych teorii historii sztuki. Analizowane są zarówno kluczowe poszukiwania formalne modernizmu, jak też osiągnięcia historycznej awangardy, ujęte jako zapowiedź i istotny komponent sztuki współczesnej. Realizowane tematy obejmują następujące bloki problemowe:

Zapoznanie z chronologią sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. Pojęcie moderné i pionierzy sztuki nowoczesnej: od postimpresjonistów do kubistów. Nurty historycznej awangardy: od futurystów do surrealistów. „Powrót do porządku”, czyli klasycyzujące tendencje modernizmu. Nowoczesna i awangardowa sztuka w Polsce: od formistów do konstruktywistów. Tzw. późny modernizm na świecie: dominacja formuł abstrakcyjnych w malarstwie powojennym i nowa

figuracja. Recepcja sztuki obcej i rodzimość sztuki polskiej po 1945 roku.

Spis zalecanych lektur: 1. Z. Baranowska, Polska awangarda artystyczna 1918-1939, WAiF, Warszawa 1975. 2. Bedoyere Camilla de la, Art Deco. Style w sztuce, Arkady, Warszawa 2006. 3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska, Arkady, Warszawa 2002. 4. E. Grabska, „Moderne” i straż przednia. Apollinaire wśród krytyków i artystów 1900-1918, Universitas, Kraków 2003. 5. W. Juszczak, Postimpresjoniści, WAiF, Warszawa 1985. 6. A. Kotula, P. Krakowski, Sztuka abstrakcyjna, WAiF, Warszawa 1973. 7. Od awangardy do postmodernizmu, red. G. Dziamski, Instytut Kultury, Warszawa 1996. 8. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999. 9. M. Porębski, Kubizm. Wprowadzenie do sztuki XX wieku, WAiF, Warszawa 1986. 10.A. Taborska, Spiskowcy wyobraźni. Surrealizm, słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2007. 11. M. Wallis, Secesja, Arkady, Warszawa 1974. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego i filmu. Metody oceniania: uczestnictwo w zajęciach; egzamin pisemny. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA I ETYKA Kod: M2-1, M2-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Rafał Czekaj Efekty kształcenia: WIEDZA Znajomość podstawowych problemów z dziejów filozofii i etyki. UMIEJĘTNOŚCI Wykształcenie umiejętności posługiwania się podstawowymi kategoriami filozoficznymi oraz odróżniania stanowisk i wykładni filozoficznych, wykształcenie rozumienia podstawowych problemów w obszarze etyki. POSTAWY Świadomość roli filozofii w kulturze. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Zarys historii myśli filozoficznej i etycznej. Podstawowe dyscypliny filozoficzne Zagadnienie prawdy. Zagadnienie źródeł poznania. Zagadnienie granic poznania. Realizm i idealizm metafizyczny. Materializm i idealizm. Determinizm i indeterminizm. Teizm i ateizm. Zagadnienia etyki. Współczesne trendy filozoficzne i ich wpływ na aktualne postawy w rozumieniu świata. Spis zalecanych lektur: 1. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I- III, Warszawa 2004.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład

122

Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: Semestr 1 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 2 – obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, egzamin w semestrze 2 Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: ESTETYKA Kod: M3-3, M3-4 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik Efekty kształcenia: WIEDZA:

4. Student wymienia i opisuje centralne kategorie estetyki. 5. Wskazuje główne spory toczące się w łonie estetyki. 6. Rozróznia i charakteryzuje aktualne problemy trapiące estetykę.

UMIEJĘTNOŚCI: 4. Posługuje się podstawową terminologią estetyczną. 5. Potrafi dokonac krytycznej analizy tekstów z dziedziny estetyki. 6. Nabywa umiejętnośc uczestniczenia w dyskusji na tematy estetyczne.

POSTAWY: 4. Wykazuje się krytycyzmem wobec stanowisk estetycznych. 5. Wykazuje otwartośc na kontrargumenty. 6. Jest zorientowany na pogłębienie swojej wiedzy z zakresu estetyki.

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Tematem zajęc są wybrane zagadnienia z dziedziny estetyki, rozpatrywane w perspektywie historycznej, tj. od początków myśli estetycznej do współczesności. Wśród tych zagadnienień przewijają się chociażby takie problemy, jak: relacja między filozofią a estetyką, czy też: pojęcie, miejsce i rola sztuki w kulturze. Spis zalecanych lektur:

1. W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. 1,2,3, Warszawa 2009. 2. S. Morawski, Na zakręcie: od sztuki do po-sztuki, Kraków 1985. 3. I. Kant, Krytyka władzy sądzenia, Warszawa 1964. 4. J. Ortega y Gasset, Dehumanizacja sztuki i inne eseje, Warszawa 1980. 5. J. Dewey, Sztuka jako doświadczenie, Wrocław 1975.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA MALARSTWA Kod: M4-6, M4-7 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III, IV Semestr: 6, 7 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA

123

Poznanie czołowych twórców, ich założeń ideowych, uprawianych technik. UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność analizowania dzieł sztuki i zawartych w nich sposobów obrazowania, od czasów prehistorycznych do współczesności. Wymagania wstępne: Znajomość terminologii z zakresu technik malarskich, chronologii sztuki, stylów. Treści merytoryczne przedmiotu: Semestr 6: Malarstwo najstarszych cywilizacji; Starożytny Egipt i wschodnia część basenu Morza Śródziemnego; Starożytna Grecja. Metody i techniki rejestracji obrazów; Starożytny Rzym. Od cywilizacji etruskiej do malarstwa późnego cesarstwa; Malarstwo pierwszych chrześcijan; Malarstwo bizantyjskie. Techniki malarstwa mozaikowego; Malarstwo w średniowiecznej Europie Zachodniej (Francja, Niemcy, Anglia, Włochy). Malarstwo w średniowiecznej Polsce; Wiek XV. Wczesny renesans włoski. Odrodzenie starożytności. Włoskie szkoły malarstwa i ich wpływ na malarstwo Europy. Znaczenie nowożytnego mecenatu dla rozwoju malarstwa. Nowożytne techniki i sposoby powielania obrazów; Malarstwo barokowe w XVII wieku. Rozwój malarstwa religijnego. Złota epoka malarstwa holenderskiego. Frywolność i przepych malarstwa rokoko. Neoklasycyzm. Semestr 7: Od neoklasycyzmu do romantyzmu; Nowy bohater malarstwa realizmu; Impresjonizm i postimpresjonizm; Secesja; Style, kierunki, nurty, tendencje u progu XX wieku; Narodziny abstrakcji. Dezintegracja formy w malarstwie kubistów; Okres międzywojenny; Wybrane zagadnienia malarstwa nowoczesnego od 1945 roku po dzień dzisiejszy. Spis zalecanych lektur: 1. D. A. Anfarm, Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Arkady, Warszawa 1999. 2. M. Beaukorps, Wielcy mistrzowie malarstwa europejskiego, Arkady, Warszawa 1998. 3. U. Eco, Historia piękna, Rebis, Poznań 2005. 4. D. Hocknej, Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich dawnych mistrzów, Universitas, Kraków 2006. 5. E. Panofsky E., Studia z historii sztuki, PIW, Warszawa 1971. 6. M. Poprzęcka, Pochwała malarstwa. Studia z historii i teorii sztuki, Wydawnictwo słowo/ obraz/ terytoria, Gdańsk 2000. 7. Rynck, Jak czytać malarstwo, Universitas, Kraków 2005. 8. M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983. 9. M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1988. 10. Ch. Sterling, Martwa natura. Od starożytności po wiek XX, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa 1998. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład ilustrowany zdjęciami, filmami z wykorzystaniem multimediów. Metody oceniania: Po semestrze 6 przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę na podstawie sprawdzianu wiadomości. Po semestrze 7 przedmiot kończy się egzaminem ustnym. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PODSTAWY PERCEPCJI WIZUALNEJ Kod: M5-1

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: WIEDZA Przedmiot zapoznaje studentów z podstawami percepcji kształtu, barwy, przestrzeni i ruchu. Student nabywa podstawową wiedzę z zakresu: budowy oka i układu wzrokowego, odbioru wrażeń i identyfikacji wizualnej, teorii światła i barwy, umysłowych reprezentacji rzeczy i zjawisk, tworzenia wyobrażeń ikonicznych. UMIEJĘTNOŚCI Zastosowanie tej wiedzy jako podstawy studiów nad formą plastyczną oraz szeroko rozumianą komunikacją wizualną. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Budowa oka w aspekcie funkcjonalnym. Działanie układu wzrokowego od bodźca do obrazu umysłowego.

124

Przedmiotowość a zjawiskowość świata. Fizyka światła i wrażenie barwy. Systematyka barw. Relatywizm wrażeń barwnych. Kształt – kontur, sylweta, figura, bryła. Morfologia i struktura obiektów wizualnych. Psychologiczne i optyczne wskaźniki głębi. Obiekty w ruchu i ruch obserwatora. Stałości widzenia kształtu, barwy, wielkości. Perceptualne podstawy komunikacji wizualnej. Kody ikoniczne. Wyobrażenia, złudzenia, halucynacje. Historyczne i kulturowe aspekty obrazowania. Spis zalecanych lektur: 1. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydaw. Artystyczne i Filmowe Warszawa 1978. 2. E. H. Gombrich, Sztuka i złudzenie: o psychologii przedstawiania obrazowego, PIW, Warszawa, 1981. 3. R. L. Gregory, Oko i mózg. Psychologia widzenia, PWN, Warszawa 1971. 4. J. Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka, PWN, Warszawa 1998. 5. W. Szewczuk, Teoria postaci i psychologia postaci, Kraków 1951. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykłady ilustrowane przeźroczami oraz interaktywnymi modelami. Metody oceniania: egzamin pisemny Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: DZIAŁANIA I STRUKTURY WIZUALNE Kod: M6-1, M6-2, M6-3, M6-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3, 4 Liczba godzin: 30+30+30+30 Punkty ECTS: 2+2+2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Ireneusz Wydrzyński Efekty kształcenia: Stopniowe usystematyzowanie reguł formalnych obrazu w aspekcie teorii komunikacji. Budowanie gramatyki wizualnej w aktach wizualnych – redukcja kolejnych warstw kontekstowych, wyodrębnianie

powtarzalnych cech komunikatów – tworzenie nowych związków formalnych w budowaniu reguł języka wizualnego.

Wymagania wstępne: - Uporządkowanie wrażenia wizualnego poprzez obserwację i analizę kształtu i barwy przedmiotu (w formie

szkiców). - Zastosowanie obserwacji w konstruowaniu transpozycji i transfiguracji w formie zrealizowanego zadania. Treści merytoryczne przedmiotu: Treści budowane są w oparciu o psychologiczną koncepcję schematów poznawczych, na które składa się: - Obserwacja i porządkowanie wrażeń wizualnych w tworzeniu szczególnych reprezentacji rzeczy i zjawisk. - Analiza istoty reprezentacji rzeczy i zjawisk wizualnych. - Identyfikacja sytuacji wizualnych w komunikacji wizualnej. Program realizowany jest w formie ćwiczeń. Realizacja programu opiera się na kilkustopniowym wprowadzeniu problemów z zakresu psychologii widzenia, teorii barwy i teorii komunikacji odniesionych do realizacji ćwiczeń koncepcyjno – projektowych, które dotyczą następujących zagadnień: - Figura i figuracja. - Struktura i morfologia. - Język i forma. - Materia i forma.

125

Spis zalecanych lektur: 1. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydaw. Artystyczne i Filmowe Warszawa 1978. 2. E. Borowiecka, Poznawcza wartość sztuki, Wydaw. Lubelskie, Lublin 1986. 3. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 4. Z. Chlewiński, Umysł – dynamiczna organizacja pojęć, PWN, Warszawa 1999. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. R. L. Gregory, Oko i mózg. Psychologia widzenia, PWN, Warszawa 1971. 7. M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa? Negacja sztuki w amerykańskim środowisku artystycznym, Wydaw. Literackie,

Kraków 1984. 8. S. Popek, Barwy i psychika, Wydaw. UMCS, Lublin 1999. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Wprowadzenie do ćwiczeń w formie ustnej ilustrowanej przeźroczami. Ćwiczenia grupowe w formie wspólnej gry. Rozmowy indywidualne o projektach i wykonywanych pracach. Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac projektowych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: ANALIZA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ Kod: M7-7, M7-8 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7 i 8 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA

Rozróżnianie kierunków w sztuce drugiej połowy XX wieku i początku XXI wieku. Rozpoznawanie dzieł najważniejszych reprezentantów sztuki tego czasu na świecie i w Polsce. Charakterystyka środków ekspresji artystycznej rozwijanych od czasów neoawangardy do dziś.

UMIEJĘTNOŚCI: Analizowanie, interpretowanie i ocenianie dzieła sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki i

współczesnej kultury. POSTAWY:

Postawa aktywnego uczestnictwa we współczesnej kulturze wizualnej. Zdolność do samodzielnego i krytycznego myślenia. Postrzeganie relacji pomiędzy formami wypowiedzi artystycznej a kontekstem historycznym i

współczesną kulturą. Wymagania wstępne: Wymagana jest znajomość historii sztuki pierwszej połowy XX wieku. Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje zagadnienia sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki XX wieku. Omawiany jest wpływ na obraz współczesnej sztuki historycznych ruchów artystycznych modernizmu i awangardy. Analizowane są kierunki i tendencje w sztuce powszechnej i polskiej w okresie od lat 60. XX wieku do dziś. Szczególny nacisk położony jest na analizę niekonwencjonalnych praktyk artystycznych wykorzystujących nowe środki ekspresji. Z obszaru sztuki powszechnej omawiane są kierunki neoawangardy lat 60. XX wieku, takie jak: pop-art, figuracja narratywna, nowy realizm, op art, minimalizm, happening i inne, po współczesne ich kontynuacje i rozwinięcia. Z zagadnień sztuki polskiej analizowane są m. in. modele funkcjonowania sztuki w okresie PRL-u (od okresu odwilży do lat 80.), przemiany w sztuce lat 90. i współczesna scena artystyczna w Polsce. Spis zalecanych lektur:

1. J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Kurpisz, Poznań 1996. 2. U. Czartoryska, Od popartu do konceptualizmu, WAiF, Warszawa 1973. 3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska,

Arkady, Warszawa 2002. 4. H. Foster, Powrót realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, Universitas, Kraków 2010. 5. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999. 6. A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Stentor, Warszawa 2007.

126

7. Sztuka dzisiaj. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, listopad 2001, pod red. M. Poprzęckiej, SHS, Warszawa 2002.

8. Sztuka świata, t. 10, red. W. Włodarczyk, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1996. 9. J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne. Od Courbeta do Warhola, przeł. J. Holzman, Universitas, Kraków 2006.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego lub filmu. Metody oceniania: Semestr 7 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 8 – obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: WYKŁAD MONOGRAFICZNY: TRADYCJE ILUSTRACJI POLSKIEJ

Kod: M8-6

Typ przedmiotu: fakultatywny podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 6 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: WIEDZA: Nabycie wiedzy w zakresie dziejów ilustracji książkowej, wybranych polskich sylwetek twórców i ich realizacji w obrębie ilustracji, analizowanie i uzasadnienie wyborów estetycznych. Nabycie wiedzy w zakresie funkcjonalności ilustracji i jej sposobów oddziaływania społecznego. Poszerzenie wiedzy z zakresu postrzegania dzieła plastycznego, zakresu technologii malarstwa i grafiki oraz podstaw plastyki. UMIEJĘTNOŚCI: Kształcenie umiejętności wartościowania obiektów sztuki i uzasadniania i prezentowania wyborów. Kształcenie umiejętność analizy tekstu literackiego i naukowego. Kształcenie umiejętność postrzegania zjawisk zachodzących w naturze i ich transformacji na język informacji wizualnej. POSTAWY: Kształtowanie postawy dyspozycyjności w zakresie nabywania wiedzy i samodzielnych poszukiwań artystycznych, gotowości autoprezentacji Kształtowanie zainteresowań sztuką stosowaną Doskonalenie dyspozycji twórczych, posługiwania się wyobraźnią Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu technologii malarstwa i grafiki oraz podstaw kompozycji plastycznej Treści merytoryczne przedmiotu: Prezentacje dziejów ilustracji książkowej, wybranych polskich sylwetek twórców i ich realizacji na tle tendencji europejskich. Mecenat wobec ilustracji. Łączenia tekstu i obrazu- idea pięknej ksiązki. Ekslibrys. Różne techniki malarskie, rysunkowe, graficzne i fotograficzne w służbie książki. Typy ilustracji ze względu na funkcję. Psychologiczne oddziaływanie ilustracji, pedagogiczne uzasadnienia i aspekty wykorzystania ilustracji. Spis zalecanych lektur: (wybór) lektury podstawowe

1. Almanach Polscy Ilustratorzy dla Dzieci 1990-2002, Polska Sekcja IBBY, Warszawa 2002. 2. Banach A., Polska ksiązka ilustrowana 1800-1900, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1959. 3. Czarnocka K., Półtora wieku grafiki polskiej, Wiedza powszechna, Warszawa 1962. 4. Jakimowicz I., Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997. 5. Grońska M., Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1974. 6. Skierkowska E., Współczesna ilustracja książkowa, Ossolineum 1969. 7. Słońska J, Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci, PWN, Warszawa 1969. 8. Sowiński J., Sztuka typograficzna Młodej Polski, Ossolineum, Wrocław 1982. 9. Szuman S., O sztuce i wychowaniu estetycznym, wyd. I. 1962; WSiP, Warszawa, wyd. II. 1975.

lektury uzupełniające

127

1. Banach A., O ilustracji, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1950. 2. Biennaáe Ilustrácií Bratislava, (wybrane katalogi z lat 1990-2011). 3. Dunin J., Książki dla grzecznych i niegrzecznych dzieci, Wrocław, Warszawa, Kraków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991. 4. Holešovskỳ F., Ilustrace pro dĕti, tradice, vztahy, objevy, Albatros Praha, 1977. 5. Jagodzińska M., Obraz w procesach poznania i uczenia się, WSiP, Warszawa 1991. 6. Sowiński J., Typografia polskiej awangardy, ,,Studia o Książce”, T. 18, Wrocław 1989. 7. Sowiński J., Typografia wytworna w Polsce 1919-1939, Ossolineum, Wrocław 1995. 8. Witz I., Grafika w książkach Naszej Księgarni (wstęp), NK, Warszawa 1964. 9. Wojnar I., Teoria wychowania estetycznego, zarys problematyki, PWN, Warszawa 1976.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład monograficzny, informacyjny, ekspozycja, film, pokaz, dyskusja dydaktyczna. Metody oceniania: zaliczenie przedmiotu na podstawie obecności, aktywności oraz wykonanej pracy semestralnej. Ocena końcowa na podstawie sprawdzenia nabytej wiedzy - egzaminu. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SOCJOLOGIA SZTUKI Kod: M9-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 4 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik Efekty kształcenia: WIEDZA Student poznaje historię socjologicznej refleksji nad twórczością i jej recepcją. Zna kierunki i metody poszukiwań współczesnej socjologii sztuki. UMIEJĘTNOŚCI Buduje umiejętność dokonywania ikonologiczno-socjologicznej interpretacji dzieła. Potrafi sporządzić podstawowe narzędzia badawcze (kwestionariusze i testy kompetencji). Wymagania wstępne: Znajomość historii sztuki. Treści merytoryczne przedmiotu: - „Klasyczne” koncepcje w socjologicznej refleksji nad sztuką, (Bourdieu, Hauser, Duvignaud, Francastel).

Semiologicznie zorientowana estetyka i socjologia sztuki Ossowskiego. - Socjologia sztuki dzisiaj – kierunki poszukiwań, stan badań,( Becker, Zolberg). - Zagadnienie artystycznej rewolucji globalnej. Proces emancypacji sztuki i znamiona kryzysu. Koncepcja Świata

Artystycznego Dickie’go i Danto. - Społeczne funkcje sztuki – jej wartość komunikacyjna, poznawcza i wychowawcza. Ujęcia psychoanalityczne. - Dzieło sztuki jako tekst kultury. Ikonologiczna analiza dzieła. Zjawisko kiczu. - Artysta jako „wytwór” świadomości epoki, panującej filozofii i systemu aksjologicznego. Ewolucja statusu twórcy

na przestrzeni dziejów. Modele osobowości twórczej w psychologii humanistycznej. Mitologie artysty i mitotwórcza funkcja sztuki – od artistes maudites po Warhola. Sztuka i polityka w świetle retoryki współczesnej krytyki.

- Odbiorca jako partner symbolicznej interakcji. Publiczność i audytorium sztuki. Typologie i psychospołeczne profile odbiorców. Modele i metody badań nad recepcją sztuki, (sporządzanie testów kompetencji). Socjogenetyczna analiza odbioru dzieł malarskich. Digitalizacja sztuki i problemat interaktywności.

Spis zalecanych lektur: 1. P. Bourdieu, Reguły sztuki, Wydaw. Universitas, Kraków 2001. 2. J. Duvignaud, Socjologia sztuki, PWN, Warszawa 1970. 3. P. Francastel, Twórczość malarska a społeczeństwo: szkice, PIW, Warszawa 1973. 4. A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, T. I i II, PIW, Warszawa 1974. 5. A. Lipski, Elementy socjologii sztuki. Problem awangardy artystycznej XX wieku, Wydaw. Atla 2, Wrocław 2001. 6. A. Matuchniak-Krasuska, Gust i kompetencja: społeczne zróżnicowanie recepcji malarstwa, Wydaw. UŁ, Łódź 1988. 7. A. Moles, Kicz czyli sztuka szczęścia, PIW, Warszawa 1978. 8. A. Osęka, Mitologie artysty, PIW, Warszawa 1978.

128

9. S. Ossowski, U podstaw estetyki, Dzieła, T. I, PWN, Warszawa 1966. 10. V. L. Zolberg, Constructing a Sociology of the Arts, Cambridge University Press, Cambridge 2006. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: egzamin Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA TWÓRCZOŚCI Kod: M10-6 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: III Semestr: 6 Liczba godzin: 15 - wykład; 30 - konwersatorium Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: WIEDZA:

Zna historię kształtowania się pojęcia ’’twórczość’’ Zna i rozróżnia teoretyczne koncepcje twórczości Rozumie istotę i kierunki najnowszych badań nad twórczością

UMIEJĘTNOŚCI: Umie wyróżnić kryteria twórczości Potrafi wyróżnić i scharakteryzować składniki procesu twórczego Dostrzega i analizuje cechy osobowości twórczej

POSTAWY: Przejawia postawę otwartości i ciekawości poznawczej wobec fenomenu twórczości Ma świadomość społecznego kontrastu twórczości.

Wymagania wstępne: brak Treści przedmiotu:

1. Pojęcia i kryteria twórczości 2. Teoretyczne koncepcje twórczości 3. Aktywność twórcza człowieka - natura zjawiska i jego płaszczyzny 4. Proces twórczy i jego uwarunkowania ; miejsce i rola wyobraźni w procesie twórczym 5. Typologia podstaw twórczych 6. Zdolności i uzdolnienia jako nadrzędne warunki twórczości 7. Strategie i techniki badania twórczości 8. Osobowość ludzi twórczych w świetle najnowszych badań 9. Psychoterapeutyczny aspekt twórczości

Spis zalecanych lektur: 1. W. Limont, K. Nielek-Zawadzka, Edukacja artystyczna a potencjał twórczy człowieka. Impuls Kraków

2006. 2. E. Nęcka, Psychologia twórczości. GWP Gdańsk 2005. 3. S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza. UMCS Lublin 2001. 4. S. Popek, Twórczość w teorii i praktyce. UMCS Lublin 2004. 5. S. Popek, R.E. Bernacka, C.W. Domański, B. Gawda, D. Turska, A.M. Zawadzka, Psychologia twórczości - nowe horyzonty.

UMCS Lublin 2009. 6. S. Popek, Psychologia twórczości plastycznej. IMPULS Kraków 2010

Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, dyskusja dydaktyczna Metody oceniania: Egzamin pisemny, referat, ocena ciągła – bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

129

Nazwa przedmiotu: ANIMACJA KULTURY Kod: M11-7, M11-8 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 30 - wykład; 30 - konwersatorium Punkty ECTS: 3+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik, dr Barbara Niścior Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie z formami i metodami animacji, prezentacji i promocji sztuk wizualnych (funkcjonowania instytucji kulturalnych, rynku sztuki, roli mass-mediów). UMIEJĘTNOŚCI Rozwijanie umiejętności interpretacji zjawisk kultury współczesnej. Zdobycie umiejętności planowania i organizowania działalności kulturalnej. Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych zagadnień sztuki współczesnej i psychologii reklamy. Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawy wiedzy o upowszechnianiu, animacji i promocji sztuk plastycznych i sztuki medialnej. Sztuka jako dziedzina kultury symbolicznej. Problematyka kultury masowej – wybrane koncepcje. Uczestnictwo w kulturze – determinanty społeczne i jednostkowe, pojęcie kompetencji kulturowej. Organizacja i zarządzanie instytucjami kultury, formy i metody ich działalności (rys historyczny, model polityki kulturalnej państwa po 1989 r.). Marketing i promocja sztuki, zasady funkcjonowania rynku sztuki. Spis zalecanych lektur: 1. R. Benedict, Wzory kultury, Warszawa 2002.. 2. B. Czarniawska-Joerges, Kierowanie w kulturze, Warszawa 1985. 3. red. J. Gajda, Wybrane problemy animacji kulturalnej, Lublin 1993. 4. red. J. Gajda, Pedagogika kultury: historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy rozwoju,

Lublin 1998. 5. J. Grad, U. Kaczmarek, Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 1996. 6. A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, Warszawa 1974. 7. H. Hohensse-Ciszewska, Powszechna edukacja plastyczna, Warszawa 1982. 8. D. Jankowski, Edukacja kulturalna w życiu człowieka, Kalisz 1999. 9. B. Jedlewska, Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 1999. 10. J. Kargul, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Warszawa 1995. Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Podające (wykład, opis, pogadanka), problemowe (aktywizujące), eksponujące. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie prac pisemnych. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MARKETING I RYNEK SZTUKI Kod: M12-9 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: V Semestr: 9 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Barbara Jedlewska Efekty kształcenia: WIEDZA Wyposażenie studentów w podstawowy zakres wiedzy z dziedziny marketingu, ze szczególnym uwzględnieniem marketingu w sferze kultury /sztuki poprzez przybliżenie im aktualnych koncepcji teoretycznych oraz ukazanie doświadczeń efektywnej działalności różnych podmiotów funkcjonujących we współczesnej rzeczywistości rynkowej. UMIEJĘTNOŚCI

130

Przygotowanie studentów do prowadzenia badań rynkowych i realizowania samodzielnie efektywnych strategii marketingowych, pozyskiwania funduszy na działalność artystyczną. Wymagania wstępne: Podstawy wiedzy o współczesnej kulturze/sztuce i uwarunkowaniach rynkowych działalności kulturalnej /artystycznej Treści merytoryczne przedmiotu:

Pojęcie i istota marketingu w ujęciach klasycznych i współczesnych. Kategorie marketingu, cele, funkcje i rodzaje marketingu. Tendencje we współczesnym marketingu, aktualne, problemy, wyzwania, kontrowersje. Wybrane strategie marketingowe (m. in. reklama, Public Relations, sponsoring). Specyfika marketingu w sferze kultury /sztuki. Diagnozowanie i projektowanie działań marketingowych w sferze kultury/sztuki (badanie rynku,

segmentacja rynku, badanie zadowolenia klienta, projekt marketingowy-biznes plan). Możliwości pozyskiwania środków finansowych na działalność kulturalną/artystyczną z funduszy

krajowych i unijnych. Doświadczenia różnych podmiotów kultury/sztuki funkcjonujących obecnie w Polsce i innych krajach.

Spis zalecanych lektur: 1. M. Iwaszkiewicz, Marketing a rynek sztuki współczesnej, Ośrodek badania Rynku Sztuki Współczesnej, Poznań 1998. 2. B. Jedlewska, Marketing w działalności podmiotów kultury – aktualne wyzwania, problemy i doświadczenia [w:] Zarządzanie w kulturze

Tom 7 (red.) Ł Gaweł, E. Orzechowski, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006. 3. P. Kotler, Odpowiada na pytania na temat marketingu, Poznań 2004. 4. A. Niemczyk, Marketing w sferze kultury. Wybrane problemy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2007. 5. A. Sargeant, Marketing w organizacjach non profit, Dom Wydawniczy REBIS, Kraków 2004. 6. W. Šmid, Marketing pod presją globalizacji, Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 2002. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Podające, problemowe, aktywizujące (wykład tradycyjny, prezentacje medialne, dyskusja, debata, metoda przypadków, metoda projektów). Metody oceniania: egzamin Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO Kod: M13-1, M13-2 Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 - 2 Liczba godzin: 90 + 90 Punkty ECTS: 5 + 6 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Styka, ad. II st. Krzysztof Bartnik, prof. nadzw. Stanisław Żukowski, as. Kamil Stańczak Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 znajomość podstawowych technik malarskich 2 dobieranie określonych sposobów komponowania obrazu UMIEJĘTNOŚCI: 1 organizowanie warsztatu pracy malarza 2 komponowanie motywu w wybranym formacie obrazu 3 malarskie zinterpretowanie obserwowanego motywu 4 posługiwanie się wybraną techniką malarską POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 świadomość, kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku (zdany egzamin wstępny) Treści przedmiotu: Studiowanie zjawisk barwnych (kolor – jego jakość, walor, nasycenie, relatywizm barw a kolor lokalny, barwa a przestrzeń, barwa a kompozycja, barwa a światło – modelunek światłocieniowy, zależność barwa – światło –

131

kompozycja) oraz perspektywicznych (perspektywa w służbie budowania przestrzeni w obrazie – rodzaje perspektywy) a także problemów związanych z proporcjami, skalą oraz technologią malarstwa. Malowanie przedmiotów ze zrozumieniem ich struktury i formy - budowanie bryły i przestrzeni. Spis zalecanych lektur: 1. Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983. 2. Rzepińska M.,Siedem wieków malarstwa europejskiego. Ossolineum, Wrocław 1988 3. Strzemiński W., Teoria widzenia. Wyd. Literackie, Kraków 1974. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO Kod: M13-3, M13-4 Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3 - 4 Liczba godzin: 90 + 90 Punkty ECTS: 6 + 6 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Walenty Wróblewski, ad. dr hab. Tomasz Świerbutowicz Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 rozumienie znaczenia formatu obrazu w odniesieniu do motywu 2 definiowanie zjawisk z zakresu percepcji wizualnej 3 dobieranie określonych sposobów komponowania obrazu UMIEJĘTNOŚCI: 1 obserwacja, analiza i malarska interpretacja otaczającej rzeczywistości 2 stosowanie określonych rodzajów kompozycji malarskiej 3 łączenie wartości malarskich i rysunkowych POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 świadomość, kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści przedmiotu: poszukiwania ikonograficznych źródeł obrazu poza przestrzenią pracowni - obrazom opartym na studyjnej obserwacji otoczenia (np. pracowni) towarzyszą realizacje malarskie wywodzące się z przeżyć i doświadczeń o charakterze intelektualnym i emocjonalnym. Spis zalecanych lektur: 1. Zwolińska K., Malicki Z.: Słownik terminów plastycznych. Wiedza Powszechna, Warszawa 1999. 2. Kandinsky W.: Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich. PIW, Warszawa 1986. 3. Read H., O pochodzeniu formy w sztuce. Warszawa 1973. 4. Kandinsky W.: Eseje o sztuce i artystach. PK, Kraków 1991. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: M14-1, M14-2, M14-3, M14-4 Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne

132

Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3, 4 Liczba godzin: 90 + 90 + 90 + 90 Punkty ECTS: 5 + 5 +5 + 5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Anna Waszczuk, prof. nadzw. Stanisław Żukowski, as. Kamil Stańczak Efekty kształcenia: Przygotowanie do zawodu artysty malarza poprzez zdobywanie wiedzy teoretycznej i praktycznej, jak również kształtowanie i rozwijanie osobowości studenta i wytworzenie u niego mechanizmów pozwalających w sposób twórczy kreować dzieło plastyczne, notować i rejestrować sytuacje i zjawiska w formie szkicu i zapisu rysunkowego. Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych technik rysunkowych (węgiel, ołówek, tusz, patyk, piórko). Znajomość podstawowych terminów plastycznych (rysunek światłocieniowy, walorowy, linearny itp.)Umiejętność świadomego zbudowania rożnego rodzaju kompozycji: zamkniętej, otwartej, statycznej i dynamicznej, znajomość proporcji i perspektywy. Treści merytoryczne przedmiotu: W czasie trzech semestrów kształcenia prowadzone są zajęcia mające studentom umożliwić zapoznanie się ze specyfiką i strukturą języka wizualnego w dziedzinie mediów tradycyjnie stosowanych do kreacji rysunków, jak i możliwości wykorzystania ich poprzez inne media (fotografia , programy komputerowe) – uświadomienie sobie ich cech i możliwości. W tym okresie kształcenia położony jest szczególny nacisk na studium z natury i traktowania rysunku jako podstawowego narzędzia artykulacji koncepcji artystycznej oraz projektu realizacyjnego. Osiągane jest to poprzez przygotowanie przed każdym zadaniem kilku projektów przyszłego rysunku w postaci niewielkich szkiców i pracą nad cyklem kilku prac tworzących logiczną i spójną formalnie całość. Mogą być one w dalszym procesie przetwarzane przez zastosowanie mediów elektronicznych, co poszerza możliwości kreacyjne w czasie przeprowadzanych prób. I rok nauki opiera się na realizacji ćwiczeń w sposób klasyczny - pracowniany, na bazie rzetelnego studium natury - środki wyrazu, koncepcja rysującego. II rok - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci i radości z rysowania. Spis zalecanych lektur: 1. B. Kowalska, Twórcy-postawy. Artyści mojej galerii, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1981. 2. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974. 3. W. Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 4. G. Dziamski, Szkice o nowej sztuce, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza Warszawa 1984. 5. J. Betlejemski, L. Dzwonkowski, Zarys anatomii dla plastyków, PWN, Łódź - Warszawa 1955. 6. Marlaux, Przemiany Bogów, KAW W-wa 1985 7. K. Tessing, Techniki Rysunku, WAF W-wa 1982 8. J. M. Parramon, Rysunek Artystyczny, WsiP W-wa 1988 9. W. Tatarkiewicz, Dzieje Sześciu Pojęć, PWN, W-wa 1988 10. G. Vasari, Żywoty, PIW W-wa 1980 11. M. A. Buonarrotti, Arkady W-wa 1984 12. W. Wierzchowska, Współczesny Rysunek Polski, WAF W-wa 1982 Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Program realizowany jest w pracowni i poza nią w oparciu o studium martwej natury, studium człowieka, pejzażu a także pomysły własne studenta, które są wynikiem obserwacji natury, notowania i rejestrowania sytuacji i zjawisk w formie szkicu i zapisu rysunkowego. Podczas pracy analizowany jest proces powstawania rysunku poprzez korekty i dyskusje nad wykonywanym zadaniem. Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu, dojrzałości artystycznej, oryginalności i biegłości warsztatowej oraz rozmowy ze studentem. Rezultaty pracy podane są analizie, ocenie postawionej przez prowadzącego towarzyszy ustne uzasadnienie Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu:

TECHNOLOGIA MALARSTWA SZTALUGOWEGO Kod: M15-1, M15-2

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I

133

Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 15 wykład i 45 laboratorium w każdym semestrze Punkty ECTS: 3+4 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Solecka Efekty kształcenia: 1. Zaznajomienie z materiałoznawstwem niezbędnym w twórczości plastycznej. 2. Systematyka technik malarskich. 3. Wykonanie prac w wybranych technikach malarstwa sztalugowego. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: Semestr 1 Wykład:

Rola i znaczenie technologii i technik malarskich. Budowa malowidła, zasadnicze jego składniki. Podobrazia ich właściwości i sposoby przygotowania. Spoiwa malarskie, rozpuszczalniki, żywice, werniksy, fiksatywy. Techniki malarstwa sztalugowego.

Laboratorium Przygotowanie krosna malarskiego, napinanie płótna i jego impregnacja. Wykonanie sześciu gruntów malarskich pod malowidło w technice olejnej. Próby malowania w technice olejno – żywicznej na przygotowanych wcześniej podobraziach.

Semestr 2 Wykład:

Podobrazia drewniane, sposoby przygotowania, metody zabezpieczania drewna przed jego odkształcaniem.

Charakterystyka zapraw stosowanych pod malowidła temperowe na desce, techniki temperowe. Techniki pozłotnicze – narzędzia i materiały pozłotnicze.

Laboratorium Przygotowanie podobrazia drewnianego pod malowidło temperowe. Wykonanie złoceń na poler i mat.

Spis zalecanych lektur: 1. M. Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975. 2. J. Hopliński, Farby i spoiwa malarskie, zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990. 3. L. Losos, Techniki malarskie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991. 4. B. Slánskỳ, Badanie i konserwowanie obrazów, Arkady, Warszawa 1965. 5. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Akwarela, Świat książki, Warszawa 1996. 7. W. Ślesiński, Techniki malarskie spoiwa organiczne, Arkady, Warszawa 1984. 8. J. Werner, Podstawy technologii malarstwa i grafiki, PWN, Warszawa, Kraków 1985. 9. K. Zwolińska, Mała technologia malarstwa, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1989 Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: wykład, ćwiczenia Metody oceniania: Ocena wykonanych prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIE I TECHNIKI MALARSKIE Kod: M16-3, M16-4

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 45 + 45 Punkty ECTS: 3 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Anna Barańska Efekty kształcenia: Zaznajomienie z technikami malarstwa ściennego. Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z technologii malarstwa.

134

Treści merytoryczne przedmiotu: Semestr 3 Przygotowanie podobrazia pod fresk suchy i temperę kazeinową, próby malowania w technice tempery kazeinowej.

Techniki freskowe Techniki mieszane Techniki klejowe Techniki współczesne na bazie tworzyw sztucznych Techniki rysunku

Semestr 4 Wykonanie malowidła ściennego w technice fresku suchego Spis zalecanych lektur: 1. M. Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975. 2. J. Hopliński, Farby i spoiwa malarskie, zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990. 3. L. Losos, Techniki malarskie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991. 4. B. Slánskỳ, Badanie i konserwowanie obrazów, Arkady, Warszawa 1965. 5. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Akwarela, Świat książki, Warszawa 1996. 7. W. Ślesiński, Techniki malarskie spoiwa organiczne, Arkady, Warszawa 1984. 8. J. Werner, Podstawy technologii malarstwa i grafiki, PWN, Warszawa, Kraków 1985. 9. K. Zwolińska, Mała technologia malarstwa, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1989. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: ćwiczenia Metody oceniania: Ocena wykonanych prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PODSTAWY GRAFIKI PROJEKTOWEJ Kod: M17-1

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 wykład i 30 laboratorium Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Małgorzata Bałdyga-Nowakowska, as. Amadeusz Popek Efekty kształcenia: Projektowanie graficzne rozwija umiejętność świadomego kształtowania form graficznych. Przedmiot ten uczy skrótowości obserwacji i precyzji przekazu. Kształtuje wyobraźnię estetyczną, wyrabia wrażliwość na otaczający świat interpretowany jako przedmiot grafiki. Wymagania wstępne: Zakłada się u studentów podstawową orientację w problematyce kultury masowej i historii sztuki (na przykład: Polskiej Szkoły Plakatu oraz historii pisma i drukarstwa). Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 15 godz. Litera jako istotnym elementem graficznym. Relacja miedzy znakiem a tekstem. Typografia jako harmonijny związek między formą a treścią. Zakres realizowanych tematów uwzględnia grafikę wydawniczą (okładka, układ typograficzny, ilustracja, ulotka, folder), projekty identyfikacji wizualnej (znak firmowy i towarowy), projekty plakatów (reklamowych, informacyjnych, społecznych), projekty graficzne z zastosowaniem mediów elektronicznych (krótkie filmy). Spis zalecanych lektur: 1. Ch. Fiell, P. Fiell, Projektowanie graficzne w XXI wieku, Taschen, 2005. 2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003. 3. A. Głowacki, W kręgu lo design. Projektowanie-harmonia przeciwieństw, Kraków 1994. 4. J. Goślicki, Sztuka reklamy, Kraków 1994. 5. P. Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artystyczna XX wieku, Warszawa 2000. 6. J. Wiercińska, Sztuka i książka, Warszawa 1986. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Przyjęta forma pracy obejmuje od 2 do 3 tematów. Tematy poprzedzane są wykładami wprowadzającymi. Na poszczególnych etapach realizacji tematów (projektów) przeprowadzane są systematycznie

135

indywidualne korekty, zmierzające do spójnego ujęcia tematu tak z punktu widzenia formalnego, jak z punktu widzenia treściowego. Metody oceniania:: Warunkiem zaliczenia jest realizacja wszystkich tematów w terminie. Podstawowym kryterium oceny jest oryginalność graficznego komunikatu, zgodność między skorygowanym przez wykładowcę i zrealizowanego przez studenta projektem oraz jakość jego wykonania. Końcowa ocena wystawiana jest po semestralnych przeglądach. Przeglądy umożliwiają porównanie rozwiązań zastosowanych do tych samych tematów przez poszczególnych studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: CYFROWE PRZETWARZANIE OBRAZU

Kod: M18-2, M18-3

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: wykł. Waldemar Drążyk Efekty kształcenia: WIEDZA Poznanie uwarunkowań formalnych i gatunkowych form wydawniczych poligraficznych, multimedialnych i sieciowych oraz poznanie technik publikowania elektronicznego obrazu. UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność obróbki i przekształcania materiału elektronicznego, umiejętność digitalizacji obrazu wytworzonego technikami tradycyjnymi. Praktyczne wykorzystanie fotografii cyfrowej w technikach projektowania graficznego w oparciu o zasady typografii i składu tekstu. Nabycie przez studenta doświadczeń projektowych w kontakcie z tekstem jako przedmiotem opracowania i interpretowania graficzneg0. Wymagania wstępne: Podstawowa umiejetność posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Podstawowa znajomość liternictwa i typografii Treści merytoryczne przedmiotu: Techniki skanowania, dopasowanie obrazów do parametrów przygotowywanej publikacji lub projektu. Programy do cyfrowej obróbki obrazu - zagadnienia związane z korektą barwną obrazu, praktyczne wykorzystanie wiedzy dotyczącej koloru, sposobu jego budowania. Zagadnienia związane z problematyką technik rastrowych w druku poligraficznym. Różnice pomiędzy grafiką bitmapową a wektorową Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003. 3. Quentin Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 4. Alice Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 5. Gavin Ambrose, Paul Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 6. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 7. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 8. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 9. R. Zimek, Ł. Oberlan, ABC grafiki komputerowej, Wydawnictwo Helion, 2004. 10. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Wydawnictwo Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, prezentacja, pokaz, ćwiczenia Metody oceniania: Podstawą do oceny jest końcowa realizacja (praca kontrolna), w której to brane pod będą: poziom artystyczny ze szczególnym uwzględnieniem efektywności użytych środków, inwencji twórczej i kreatywności, oraz umiejętności zastosowania w praktyce nabytych wiadomości teoretycznych, zgodności tematu z założeniami projektowymi, staranności wykonania i walorów technologicznych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

136

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA Kod: M19-1, M19-2, M19-3 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3 Liczba godzin: 60+60+60 Punkty ECTS: 4+4+3 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. Agnieszka Zawadzka, ad. Anna Perłowska-Weiser, ad. Alicja Snoch-Pawłowska Efekty kształcenia: WIEDZA Rozumienie i stosowanie klasycznych technik grafiki warsztatowej. UMIEJĘTNOŚCI Praktyczne opanowanie warsztatu graficznego: wybór projektu, zastosowanie odpowiednich narzędzi w procesie przygotowania matrycy, wykonanie odbitek. POSTAWY Kształtowanie postawy otwartości wobec tradycyjnych technik graficznych, uświadomienie ich znaczenia dla rozwoju grafiki, pokazanie możliwości, jakie dają we współczesnej sztuce. Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności rysunkowe. Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawowa wiedza na temat tradycyjnych technik grafiki warsztatowej. Semestr 1 - techniki wypukłodruku: linoryt i drzeworyt wzdłużny. Semestr 2 - techniki wklęsłodruku: suchoryt, mezzotinta, akwaforta, akwatinta. Semestr 3 – mieszanie technik, grafika barwna z dwóch matryc. Zagadnienia warsztatu graficznego: materiały, narzędzia i wyposażenie pracowni graficznej. Stosowanie metod tradycyjnych oraz technik elektronicznych druku cyfrowego w procesie przygotowania projektu i transferu na matrycę graficzną. Wybór zagadnień charakterystycznych dla języka graficznego, takich jak: linia i plama, bryła i światłocień, walor i kolor, faktura i tekstura. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej , Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, str. 258-289, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki , PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktycze: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Korekty na każdym szczeblu powstawania grafik. Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu, rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Umiejętność powielania oceniana jest na podstawie przedstawienia 3 jednakowych odbitek każdej z wykonanych grafik. Rezultaty pracy poddane są dyskusji w grupie. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RZEŹBA Kod: M20-1, M20-2, M20-3, M20-4 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3, 4 Liczba godzin: 60+60+60+60 Punkty ECTS: 4 + 4 + 3 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Sławomir Mieleszko, st. wykł. Leszek Rymczuk, st.wykł. Władysław Żukowski

137

Efekty kształcenia: Zorientowanie studenta w najszerzej pojętych horyzontach sztuki rzeźbiarskiej, rozwijanie wyobraźni przestrzennej, kształtowanie umiejętności posługiwania się bryłą jako środkiem wyrazu służącym do uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: STUDIUM – praca z modelem: skierowanie uwagi na obserwowane formy, jej budowę i proporcje; umiejętność odczytywania znaczenia wyrazowego w układzie kształtów; umiejętność odczytywania i oddawania charakteru modela, jego podobieństwa i głębi psychicznej. WARSZTAT I TECHNOLOGIA – zaznajomienie z różnymi materiałami rzeźbiarskimi i sposobami ich

stosowania: - glina jako wstępny materiał do modelowania; - gips, cement (odlew i narzut); - kamień, drewno (dłutowanie); - ceramika; - masy plastyczne; - żywice epoksydowe; - sposoby zabezpieczania i konserwacji rzeźby. Zwrócenie uwagi na zależność formy rzeźbiarskiej od zastosowanego materiału oraz na umiejętność

przygotowania form do różnych sposobów wykonania odlewu. KONCEPCJA. Zadania koncepcyjne obejmują: opracowanie form rzeźbiarskich z uwzględnieniem ich

przeznaczenia, zastosowania i akcentu wyrazowego; próby usytuowania rzeźby w określonej przestrzeni; ćwiczenia na makiecie terenu; opracowanie zatwierdzonej koncepcji we właściwej skali. Orientacja w podstawowych zagadnieniach rzeźbiarskich. Naprowadzenie wyobraźni na operowanie bryłą.

Próby przestrzennej wypowiedzi plastycznej. Ćwiczenia sprawdzają wyczulenie studenta na zadania rzeźbiarskie i ułatwiają mu wybór specjalności artystycznej.

Ćwiczenia obejmują: - proste bryły; - wstępne studia z natury (postaci, głowa) – spojrzenia na modela od strony konstrukcji, budowy

anatomicznej i proporcji; - płaskorzeźba (wnętrze, pejzaż, postać) – próba przeniesienia relacji przestrzennych na płaszczyznę

rzeźbiarską; - niewielkie zadanie w materiale trwałym (np. forma użytkowa); - portret z dokumentacji fotograficznej; - kompozycja dowolna jako sprawdzian wyobraźni i możliwości realizacyjnych studenta; - wykonanie odlewów gipsowych prac.

Spis zalecanych lektur: 1. red. J. Chrzanowska-Pieńkos, Alina Szapocznikow, 1926-1973, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1998. 2. I. Grzesiuk–Olszewska, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995, Noriton, Warszawa 1995. 3. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. 4. A. Kisielewska, Alfons Karny, Wydawnictwo Uniwersyteckie TRANS HUMANA, Białystok 1995. 5. A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961. 6. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985. 7. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980. 8. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984. 9. red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995. 10. A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktycze: ćwiczenia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: CERAMIKA Kod: M21-5, M21-6

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6

138

Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, as. Alicja Kupiec Efekty kształcenia:

1. Zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu technologii ceramiki. 2. Rozwijanie umiejętności kształtowania przestrzennego, budowy bryły, umieszczania jej – podczas drogi

projektowej w określonym kontekście. 3. Wykorzystywanie różnorodnych metod formowania ceramiki do budowy zaprojektowanej formy.

Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu:

1. Podstawy technologii ceramiki: informacje na temat materiałów ceramicznych, ich podziału, metod pozyskiwania, przerabiania.

2. Poznanie ogólnych umiejętności warsztatowych: formowania „z wolnej ręki”, lepienia z wałków, łączenia z plastrów, odciskania w negatywowych formach gipsowych, wykonywania mozaiki metodą wałkowania płaszczyzn, metod zdobienia: reliefu wklęsłego, wypukłego, szkliwienia, malowania angobami, tlenkami metali,

solami (chlorkami, siarczanami), farbami podszkliwnymi i naszkliwnymi, informacje na temat wypału w piecach ceramicznych, wpływie temperatury na wygląd, jakość,

trwałość przedmiotów, poszukiwanie inspiracji – podczas poszukiwań projektowych – w świecie natury, własnych

przemyśleń i doświadczeń. 3. Przykładowe tematy zadań: „forma we wnętrzu”, „ciało”, „forma naturalna”.

Spis zalecanych lektur: 1. M. Benini, C. Cerutti, A. d’Agliano, G. Vianello, Ceramika XV-XX wieku, Amber, Warszawa 1998. 2. R. Krzywiec, Podstawy technologii ceramiki, PWSSP, Wrocław 1952. 3. H. de Morant, Historia sztuki zdobniczej, Arkady, Warszawa 1981. 4. P. Rada, Techniki ceramiki artystycznej, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1993. 5. J. Warshaw, Ceramika, Arkady, Warszawa 2004. 6. Czasopisma: Die Neue Keramik, Craft Arts International, Ceramic Review, Szkło i ceramika. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktycze: ćwiczenia laboratoryjne w pracowni ceramicznej Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: M22–4 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 4 Liczba godzin: 30 wykład + 30 laboratorium Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska Efekty kształcenia: WIEDZA:

4. ma podstawową wiedzę z historii fotografii 5. zna podstawową terminologię związaną z technikami fotograficznymi XIX w. 6. zna i rozumie konteksty społeczne i obyczajowe z historii fotografii

UMIEJĘTNOŚCI: 4. potrafi wyszukać uzyskane informacje na potrzeby własnej kreacji 5. potrafi analizować informacje w powiązaniu z rozwojem technologii fotograficznej 6. potrafi posługiwać się podstawowymi pojęciami z historii fotografii

POSTAWY:

139

4. docenia znaczenie i wagę fotografii w obrazowaniu świata 5. świadomie kształtuje własne upodobania artystyczne 6. uczestniczy w życiu artystycznym

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: WYKŁAD: Przedmiot wprowadza wybrane zagadnienia z historii fotografii. Pozwala na rozumienie kontekstów historycznych, kulturowych, społecznych, obyczajowych i politycznych historii fotografii. LABORATORIUM: Przedmiot prowadza podstawy technologiczne w zakresie fotografii analogowej i cyfrowej w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych tematach. Kształci umiejętność kreowania wizerunku osoby, wyglądu przedmiotu, aranżacji sytuacji i opracowania autorskiej prezentacji wizualnej. Spis zalecanych lektur:

1. R. Barthes, Światło obrazu, Warszawa 1996. 2. Historia fotografii od 1839 do dziś, Kolonia 2010. 3. A. H. Hoy, Wielka księga fotografii, Warszawa 2006. 4. N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała 2005 S.Sontag, 5. S. Sontag, O fotografii, Kraków 2009.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład i laboratorium Metody dydaktyczne: Wykład i prezentacja multimedialna. Zajęcia typu laboratoryjnego: instruktażowe prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne obejmujące pracę w atelier fotograficznym i w przestrzeni zewnętrznej, obróbkę fotochemiczną w laboratorium i ciemni fotograficznej oraz podstawy opracowywania obrazu w technologii cyfrowej. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: M22–5, M22-6

Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Liczba godzin: 30 + 30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska, ad. Danuta Kuciak Efekty kształcenia: WIEDZA: 1. ma podstawową wiedzę z zakresu teorii i praktyki fotograficznej 2. ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu fotografii kreacyjnej 3. zna i rozumie metody problematyzowania wytworów sztuki wizualnej UMIEJĘTNOŚCI: 1. posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę współczesnych artefaktów 2. posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o mechanicznych wytworach sztuki wizualnej 3. posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem autorskich poglądów na temat sztuki współczesnej POSTAWY: 1. wykazuje aktywność w samodzielnym podejmowaniu projektów artystycznych 2. świadomie kształtuje własne upodobania artystyczne 3. systematycznie uczestniczy w życiu artystycznym Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Fotografia w 4 semestrze. Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot rozwija sprawność posługiwania się cyfrowymi technikami fotograficznymi w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych tematach. Kształci umiejętność formułowania autorskiej wypowiedzi o cechach artystycznych z uwzględnieniem merytorycznego przedstawienia koncepcji i uzasadnienia zastosowanych rozwiązań formalnych. Spis zalecanych lektur:

1. R. Barthes, Światło obrazu, Warszawa 1996. 2. C.Cotton, Fotografia jako sztuka współczesna, Kraków 2010.

140

3. Fotografia XX wieku. Muzeum Ludwig w Kolonii, Kolonia 2007. 4. A.Rouille, Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną, Kraków 2007. 5. S. Sontag, O fotografii, Kraków 2009.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i w przestrzeni zewnętrznej. Obróbka materiałów fotograficznych w technologiach: cyfrowej i analogowej. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: Semestr 5– zaliczenie na ocenę, semestr 6 – egzamin. Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MULTIMEDIA Kod: M23-5, M23-6 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Liczba godzin: 15 wykład i 30 laboratorium + 30 laboratorium Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: wykład – ad. Marek Letkiewicz, laboratorium - ad. Włodzimierz Pastuszak Efekty kształcenia: Wprowadzenie studenta w arkana pracy artysty plastyka w środowisku mediów cyfrowych. Przygotowanie studenta do kreacji prac multimedialnych, w pełnym cyklu realizacji od fazy koncepcyjnej poprzez czynności heurystyczne, dokumentację planów, scenopis, storyboard, produkcję, postprodukcję do uzyskania efektu finalnego w postaci pracy wykonanej w standardzie technologicznym dostosowanym do środowiska medialnego, w którym będzie ona udostępniana. Wymagania wstępne: Znajomość środowiska programów graficznych. Treści merytoryczne przedmiotu: Realizacja prac multimedialnych o szerokim spektrum tematycznym i formalnym, mieszczących się w zakresie: od sztuki „czystej” – realizacje eksperymentalnych kreacji artystycznych – do sztuki „użytkowej” – prac z pogranicza nauki, sztuki i reklamy. Wprowadzenie w różnorodne zagadnienia technologii mediów cyfrowych, z uwzględnieniem szerokiego wachlarza możliwości technologicznych nowych mediów i coraz szerszego pola ich zastosowań. Zapoznanie studentów z procedurami i standardami postępowania stosowanymi w studiach postprodukcyjnych. Zagadnienia programowe: - wprowadzenie w podstawy teorii i estetyki sztuki cyfrowej, - techniki pracy koncepcyjnej i warsztatowe zagadnienia kolejnych faz powstawania projektu, od pomysłu

wstępnego do ostatecznego scenariusza realizacyjnego, - zapoznanie ze sprzętem i oprogramowaniem, ich możliwościami technicznymi oraz nowymi jakościami, jakie

wnoszą one do współczesnego warsztatu artysty, - realizacja miniatur multimedialnych w pełnym cyklu ich produkcji, od fazy koncepcyjnej do skończonego

„produktu” finalnego w postaci prezentacji multimedialnej, miniatury filmowej z elementami animacji lub filmu interaktywnego, zgranego na odpowiedni nośnik.

Spis zalecanych lektur: 1. A. Benicewicz-Miazga , e-Business w Internecie i w multimediach, Mikom, Warszawa 2003. 2. R. W. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999. 3. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra,

1999. 4. B. Steinbrink, Multimedia: u progu XXI wieku, Robomatic, Wrocław 1993. 5. red. K. Wenta, Zasady i metody projektowania materiałów multimedialnych, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin 1997. 6. P. Zawojski , Elektroniczne obrazoświaty: Między sztuka i technologią, Wydaw. Szumacher, Kielce 2000. Forma dydaktyczna zajęć: wykład, laboratorium Metody dydaktycze: wykład, ćwiczenia laboratoryjne w pracowni komputerowej Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zadań Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

141

Nazwa przedmiotu: INTERMEDIA Kod: M24-5, M24-6 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Liczba godzin: 15 wykład i 30 laboratorium + 30 laboratorium Punkty ECTS: 2 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr hab. Andrzej Trzciński – wykład, ad. II st. Jan Gryka - laboratorium sem.4 - wykład 15 godz. Efekty kształcenia: Zapoznanie studentów z wybranymi, podstawowymi zagadnieniami związanymi z pojmowaniem i funkcjonowaniem intermedialności w sztukach wizualnych w aspektach teoretycznym i praktyki artystycznej w kontekście technicznych środków komunikacji. Prezentacja wybranych realizacji intermedialnych. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: Funkcjonowanie i zakres pojęcia ‘intermedia’ w aspektach: teoretycznym, praktyki artystycznej, praktyki

pozaartystycznej. Składniki medialne w praktyce artystycznej: tekst, obraz, dźwięk, przedmiot, działania performatywne,

hipertekst. Realizacje intermedialne w praktyce artystycznej przed okresem współczesności oraz w sztuce XX-XXI wieku. Byt sztuki a środki komunikacji. Sztuka a przestrzeń publiczna. Spis zalecanych lektur: 1. Forresta Don, Mergier Alain, Serexhe Bernhard, Ewolucja interfejsu. Między sztuką a technologią, przeł. O. i W. Kubińscy, “Magazyn

Sztuki”, 1997, nr 1-2 (13-14), s. 90-110. 2. Higgins Dick, Intermedia, przeł. M. i T. Zielińscy, [w:] tenże, Intermedia i inne eseje, wybór i oprac. Piotr Rypson, wyd. Akademia Ruchu,

Warszawa 1985, s. 11-28 [lub w:] tenże, Nowoczesność od czasu postmodernizmu oraz inne eseje, przeł. P. Rypson, wyd. słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2000.

3. Rypson Piotr, Obraz słowa. Historia poezji wizualnej, wyd. Akademia Ruchu, Warszawa 1989. 4. Sajewska Dorota, Intermedialność jako realność, www.malta-festival.com.pl/pl/binary/68/intermedialnosc.doc. 5. Virilio Paul, David Catherine, Ślepe pole sztuki, tłum. E. Mikinia, „Magazyn Sztuki”, 1997, nr 3-4 (15-16), s. 103-115. Metody nauczania: Wykład z prezentacją multimedialną. sem.4 - laboratorium: 30 godz., sem.5 –laboratorium 30 godz. Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Jan Gryka Efekty kształcenia: Poznanie podstawowych zasad dotyczących łączenia różnych mediów; umiejętność stosowania intermedialnych form wizualnych, łączenia w strukturalne całości przekazów o rozbudowanej warstwie treściowo - formalnej; stosowanie współczesnych technik i technologii medialnych i wizualnych. Wymagania wstępne: Przygotowanie ogólno plastyczne, wynikające z toku studiów pierwszego stopnia. Treści merytoryczne przedmiotu: Intermedialne działania wizualne powiązane z innymi dziedzinami sztuki, nauki i techniki. Twórcze łączenie w spójne całości artystycznych prezentacji i projekcji zarówno w przestrzeni realnej jak i wirtualnej. Badanie związków i relacji zachodzących pomiędzy różnorodnymi mediami wizualnymi i audiowizualnymi. Łączenie mediów tradycyjnych i niekonwencjonalnych. Spis zalecanych lektur: 1. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 2. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973. 3. U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2005. 4. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 7. B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu, Arkady, Warszawa 1989. 8. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład, laboratorium Metody dydaktycze: wykład, zajęcia typu laboratoryjnego: prezentacje programów wizualnych i audiowizualnych z użyciem sprzętu do rejestracji dźwięku i obrazu oraz ćwiczenia praktyczne na podstawie tematów, obejmujące pracę w pracowni intermedialnej i poza nią. Metody oceniania: analiza i ocena realizacji intermedialnych wykonanych w ramach ćwiczeń.

142

Forma zaliczenia: sem. 5 - zaliczenie na ocenę, sem. 6 - egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SZTUKA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ Kod: M25-7, M25-8 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 30 wykład i 30 laboratorium + 30 laboratorium Punkty ECTS: 2 + 3 Imię i nazwisko wykładowcy: przedmiot prowadzony na IV roku studiów - od roku akad. 2015/16 Forma dydaktyczna zajęć: wykład, laboratorium Metody dydaktycze: wykład, zajęcia typu laboratoryjnego Metody oceniania: analiza i ocena realizacji wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Malarstwo sztalugowe Nazwa przedmiotu: MALARSTWO SZTALUGOWE Kod: M26s-5, M26s-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 - 6 Liczba godzin: 150 + 150 Punkty ECTS: 8 + 8 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Mariusz Drzewiński, ad. Piotr Korol Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 definiowanie zjawisk zachodzących w sztuce, poddawanie ich analizie werbalnej, wyrażanie sądów, myśli, ocen i formułowanie wniosków 2 dobór odpowiednich środki wyrazu dla wyrażenia określonych treści 3 świadome formułowanie zagadnień plastycznych odnoszących się do tematu obrazu UMIEJĘTNOŚCI: tworzenie cykli malarskich jednorodnych ideowo i formalnie POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych 4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści przedmiotu: Świadome poszukiwania inspiracji oraz ikonografii w obszarze sztuki, szeroko pojętej kultury, sferze społecznej, politycznej i naukowej a także w świecie przyrody. Wyobraźnia, podświadomość, intuicja jako źródła inwencji twórczej. Spis zalecanych lektur:

1. Kowalska B., Od impresjonizmu do konceptualizmu. Warszawa 1989. 2. Kowalska B., Polska awangarda malarska 1945-1970. Warszawa 1975. 3. Malraux A., Przemiana Bogów. KAW, Warszawa, 1985. 4. Hussakowska-Szyszko M., Spadkobiercy Duchampa. Kraków 1984.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe.

143

Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Malarstwo sztalugowe Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: M27s-5, M27s-6, M27s-7, M27s-8

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III, IV Semestr: 5, 6, 7, 8 Liczba godzin: 75+75+75+75 Punkty ECTS: 4+4+5+5 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. Jan Ferenc, prof. Walenty Wróblewski, as. Jakub Ciężki Efekty kształcenia: Rozwinięcie umiejętności rysunkowych, aby dawały z jednej strony możliwość projektowania prac malarskich w oparciu o warsztat rysunkowy, rozwijały świadomość znaczenia linii i waloru w obrazie, a równocześnie umożliwiały traktowanie rysunku jako integralnego, samoistnego dzieła plastycznego. Umiejętność rysunkowego przedstawienia koncepcji obrazu. Umiejętność malarskiego rozwijania koncepcji przedstawionej w rysunku. Umiejętność tworzenia prac rysunkowych w oparciu o środki malarskie i inne, np. wydruki, fotografie, „materiały gotowe” czy „znalezione”. Wymagania wstępne: Pozytywne zaliczenie przedmiotu Rysunek w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: Rysunek jako projekt lub „szkielet” innych dzieł plastycznych. Rysunek jako emanacja sposobu zagospodarowania płaszczyzny (obrazu), jako nośnik kompozycji, jej napięć i organizacji. Rysunek jako minimalistyczne malarstwo. Praca opiera się na indywidualnym podejściu do każdego studenta ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe. - kompozycja rozumiana jest jako zespół współzależnych od siebie różnorodnych elementów, budujących jedność przestrzeni plastycznej. - warsztat jako element poznawczo- porównawczy - różnicowanie i poznawanie narzędzi. V semestr - podsumowanie własnych doświadczeń, poszukiwanie nowych rozwiązań plastycznych na bazie zagadnień rysunkowych i graficznych. - szkice z natury - dowolność warsztatowa i kompozycyjna - studium natury - modela, aktu, przedmiotu, ruchu, zjawisk przestrzennych - poszukiwanie własnego punktu widzenia - kompozycja, dowolność warsztatowa - analityczna budowa martwej natury - kompozycja, łączenie technik rysunkowych - analityczna budowa aktu - przestrzeń, konstrukcja, wybrane narzędzia - tworzenie kompozycji na bazie badania i analizy form - dowolność warsztatowa Każdy studiujący ma już zdobyte spore doświadczenie i świadomość plastyczną, powinien poszukiwać indywidualnego języka plastycznego i dążyć do szeroko pojętej kreacji, ekspresji i poszukiwania nowych środków wyrazu. VI semestr opiera się na realizacji ćwiczeń na bazie zdobytych doświadczeń, koncepcję rysującego, poszukiwanie różnych wariantów kompozycji, wprowadzenie zagadnień graficznych do techniki rysunku. VI-VII semestr - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci i radości z rysowania, własne dojrzałe realizacje i przemyślenia prowadzące do własnego języka i indywidualnej kreacji. Rozszerzenie działań rysunkowych w zakresie szeroko pojętego zastosowania i poznania nowych mediów, które można zastosować w technice rysunku. Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik graficznych, cyfrowych potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako techniki rysunku. Zagadnienia obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość poznania i wzbogacenia własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane one są z wykorzystaniem kreacji w wymiarze personalnym. Spis zalecanych lektur: 1. J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993. 2. B. Edwards, RYSUNEK-odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu, wydawnictwo Aha!, Łódź 2006.

144

1. K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 4. T. Pignatti, Historia rysunku, Arkady, Warszawa 2004. 5. Sz. Kobyliński, Podszeptnik rysownika, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989. 6. W. Wierzchowiska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 7. New Perspectives in Drowing, Praca zbiorowa – album, Phaidon, Londyn 2005. 8. S. Simblet, Anatomia dla artystów, Arkady, Warszawa 2007. 9. R. Gill, Zasady rysunku realistycznego, Galaktyka, Warszawa 1998. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Prace wykonywane w pracowni w oparciu o studium, projekty własne i inne dostępne materiały. Korekta niezależnie od zaawansowania i uzdolnień studenta oparta jest na indywidualnej relacji student - realizacja - wykładowca i służy rozwijaniu osobowości twórczej studenta, zwróceniu uwagi na jego osobiste możliwości, oraz zachęceniu do jeszcze większego zaangażowania i kształtowania własnego języka plastycznego. Zwracaniu uwagi na elementy kształcenia plastycznego t.j. poznawcze (obserwacyjne, poobserwacyjne, warsztatowe). Korekty zbiorowe - mają na celu ukazanie drogi rozwoju każdego studenta od szeroko pojętego studium natury po uzyskanie pozytywnego twórczego współzawodnictwa. Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. W czasie sesji odbywa się przegląd, podczas którego studenci prezentują swoje prace, zarówno te wykonane podczas zajęć jak i inne, związane z przedmiotem. Prace są omawiane, analizowane i oceniane. Przegląd odbywa się w obecności całej grupy, tak, aby studenci mogli porównać efekty swojej pracy, dostrzec wielość możliwych rozwiązań tych samych zadań. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 8 - egzamin Język wykładowy: język polski

Specjalność: Malarstwo sztalugowe Nazwa przedmiotu: MALARSKIE TECHNIKI DEKORACYJNE Kod: M28s-5, M28s-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 - 6 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Solecka Efekty kształcenia: Umiejętność posługiwania się technikami malarstwa dekoracyjnego. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw technologii malarstwa. Treści merytoryczne przedmiotu: Techniki malarstwa ściennego: fresk mokry, fresk suchy, sgrafitto. Spis zalecanych lektur: 1. M. Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975. 2. J. Hopliński, Farby i spoiwa malarskie, zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990. 3. L. Losos, Techniki malarskie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991. 4. B. Slánskỳ, Badanie i konserwowanie obrazów, Arkady, Warszawa 1965. 5. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza , Warszawa 1984. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: ćwiczenia Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanej pracy. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Malarstwo sztalugowe

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO SZTALUGOWE - MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: M29s-7, M29s-8,

Typ przedmiotu: specjalnościowy

145

Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7 - 8 Liczba godzin: 120 + 120 Punkty ECTS: 10 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Styka, prof. zw. Tomasz Zawadzki, prof. nadzw. Stanisław Żukowski, prof. zw. Jack Wojciechowski Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 świadomość historycznej i współczesnej roli malarstwa w szeroko pojętym obszarze sztuki 2 znajomość twórczości najważniejszych malarzy współczesności oraz głównych konwencji malarskich UMIEJĘTNOŚCI: 1 realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej w określonej technologii i technice 2 aranżowanie ekspozycji prac malarskich POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych 4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści merytoryczne przedmiotu: Określenie pola poszukiwań źródeł ikonograficznych i znaczeniowych obrazu w dowolnym aspekcie otaczającej rzeczywistości. Eksperymenty formalne, szkice, notatki, projekty zmierzające do uzyskania dzieła malarskiego jako autorskiego komunikatu o określonej, zindywidualizowanej formie oraz czytelnym przekazie. Spis zalecanych lektur:

1 Poprzędzka M., O złej sztuce. Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1998. 2 Rose B., Malarstwo amerykańskie XX w., Warszawa 1991 3 Turowski A., Malewicz w Warszawie, Kraków, 2002. 4 Bocheński J., Zarys historii filozofii. Kraków 1993. 5 Hockney D., Wiedza tajemna, Universitas, Kraków 2006

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Malarstwo sztalugowe

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO SZTALUGOWE - MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: M29s-9, M29s-10

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: V Semestr: 9 - 10 Liczba godzin: 60 + 60 Punkty ECTS: 15 + 15 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Styka, prof. zw. Tomasz Zawadzki, prof. nadzw. Stanisław Żukowski, prof. zw. Jack Wojciechowski Efekty kształcenia: WIEDZA: Podsumowanie zdobytej dotychczas wiedzy jako punkt wyjścia do indywidualnych poszukiwań artystycznych UMIEJĘTNOŚCI: realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej w określonej technologii i technice

146

POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych 4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści merytoryczne przedmiotu: Realizacja zestawu dyplomowego Spis zalecanych lektur: 1 Vitamine P, Nouvelles Perspectives en Peinture, Phaidon, Paryż 2004 2 Rottenberg A., Podwójność niesymetrii, Warszawa, 1984 Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, korekty indywidualne Metody oceniania: Indywidualne przeglądy prac studenckich. Forma zaliczenia: sem. 9 – zaliczenie na ocenę, sem. 10 - egzamin Język wykładowy: język polski

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE Kod: M30m-6, M30m-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 - 6 Liczba godzin: 150 + 150 Punkty ECTS: 8 + 8 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Marek Mazanowski WIEDZA: 1 definiowanie zjawisk zachodzących w sztuce, poddawanie ich analizie werbalnej, wyrażanie sądów, myśli, ocen i formułowanie wniosków 2 dobór odpowiednich interdyscyplinarnych środki wyrazu dla wyrażenia określonych treści 3 świadome formułowanie zagadnień plastycznych odnoszących się do tematu obrazu UMIEJĘTNOŚCI: 1 stosowania różnorodnych interdyscyplinarnych form i technik malarskich zarówno na płaszczyźnie jak i w przestrzeni. 2 przetwarzanie i zapis intencji oraz projektów w formie wizualizacji malarskich oraz ich realizowania. POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych 4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści merytoryczne przedmiotu: Malarstwo jako medium o rozszerzonym potencjale kreacyjno – warsztatowym oraz jako forma artykulacji różnorodnych intencjonalnych intermedialnych projektów. Niekonwencjonalne środki wizualizacji łączące tradycyjne środki wyrazu z możliwościami nowych systemów komunikacji wizualnej, nowych technologii i nowych mediów. Spis zalecanych lektur:

1 Kowalska B., Od impresjonizmu do konceptualizmu. Warszawa 1989. 2 Kowalska B., Polska awangarda malarska 1945-1970. Warszawa 1975. 3 Malraux A., Przemiana Bogów. KAW, Warszawa, 1985. 4 Hussakowska-Szyszko M., Spadkobiercy Duchampa. Kraków 1984. 5 Rypson P., Obraz słowa. Historia poezji wizualnej, wyd. Akademia Ruchu, Warszawa 1989.

147

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA RYSUNKOWE Kod: M31m-5, M31m-6, M31m-7, M31m-8

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III, IV Semestr: 5, 6, 7, 8 Liczba godzin: 75+75+75+75 Punkty ECTS: 4+4+5+5 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. Jan Ferenc, prof. Walenty Wróblewski, as. Jakub Ciężki Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania technik rysunkowych jako formy kreacji artystycznej; zapis intencji twórczej, procesu kreacji i projektu artystycznego, stosowanie klasycznych i niekonwencjonalnych technik rysunkowych, łączenia z innymi mediami w spójne interdyscyplinarne całości. Wymagania wstępne: Przygotowanie ogólno plastyczne wynikające z toku studiów. Treści merytoryczne przedmiotu: Rysunek jako intermedialny przekaz wizualny, forma zapisu powiązana z innymi dyscyplinami sztuki. Plastyczne działania interdyscyplinarne typu: environment, instalacje, obiekty i akcje plastyczne. Narzędzie artykulacji koncepcji artystycznej oraz projektu realizacyjnego. Specjalistyczne formy rysunkowe jako procesy wyobrażeniowe, projektowe i intuicyjne. Narzędzie transformacji wyobraźni w zapis, projekt, intencję twórczą. Rysunkowe techniki, konceptualne i dokumentacyjne w różnorodnych przekazach medialnych. Rozszerzenie działań rysunkowych w zakresie szeroko pojętego zastosowania i poznania nowych mediów, które można zastosować w technice rysunku. Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik cyfrowych potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako techniki rysunku. Zagadnienia obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość poznania i wzbogacenia własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane są z wykorzystaniem kreacji w wymiarze personalnym. III rok - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci i radości z rysowania. IV rok - podsumowanie własnych doświadczeń, poszukiwanie nowych rozwiązań plastycznych na bazie wykonanych prac. Spis zalecanych lektur: 1. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 2. L. Brogowski, Sztuka i człowiek, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 3. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973. 4. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 7. J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993. 8. T. Pignatti, Historia rysunku od Altamiry do Picassa, Arkady, Warszawa 2006 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. 10. K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1983. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Rysunkowe ćwiczenia w pracowni; indywidualne korekty - analiza powstającego materiału wizualnego w procesie powstawania realizacji. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji rysunkowych wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 8 - egzamin Język wykładowy: język polski

148

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: WSPÓŁCZESNE TECHNOLOGIE I

TECHNIKI MALARSKIE

Kod: M32m-5, M32m-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 - 6 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Solecka Efekty kształcenia: Umiejętność posługiwania się współczesnymi technikami malarskimi. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw technologii malarstwa. Treści merytoryczne przedmiotu: Techniki malarstwa ściennego: fresk mokry, fresk suchy, sgrafitto. Spis zalecanych lektur: 1. M. Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975. 2. J. Hopliński, Farby i spoiwa malarskie, zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990. 3. L. Losos, Techniki malarskie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991. 4. B. Slánskỳ, Badanie i konserwowanie obrazów, Arkady, Warszawa 1965. 5. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza , Warszawa 1984. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: ćwiczenia Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanej pracy. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE - MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: M33m-7, M33m-8

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7 - 8 Liczba godzin: 120 + 120 Punkty ECTS: 10 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Sławomir Toman, prof. zw. Tomasz Zawadzki ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. dr hab. Mariusz Drzewiński Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 świadomość roli malarstwa w kontekście współczesnych poszukiwań artystycznych 2 znajomość twórczości najważniejszych artystów współczesności oraz głównych konwencji artystycznych UMIEJĘTNOŚCI: 1 rozbudowywanie arsenału środków ekspresji twórczej o możliwości nowych mediów i technologii (analogowych i cyfrowych) 2 realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej 3 aranżowanie przestrzeni galeryjnej według zamysłu twórczego – przestrzeń jako integralny składnik dzieła POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych 4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku

149

Treści merytoryczne przedmiotu: Poznanie specyfiki i struktury języka wizualnego w dziedzinie mediów tradycyjnie stosowanych do kreacji obrazów jak i możliwości wykorzystania ich poprzez inne media (fotografia, wideo, programy komputerowe) – uświadomienie sobie ich cech i możliwości. Spis zalecanych lektur: 1 Turowski A., Malewicz w Warszawie, Kraków, 2002. 2 Bocheński J., Zarys historii filozofii. Kraków 1993. 3 Hockney D., Wiedza tajemna, Universitas, Kraków 2006 Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Media malarskie

Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE - MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: M33m-9, M33m-10

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: V Semestr: 9 - 10 Liczba godzin: 60 + 60 Punkty ECTS: 15 + 15 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Sławomir Toman, prof. zw. Tomasz Zawadzki ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. dr hab. Mariusz Drzewiński Efekty kształcenia: WIEDZA: Podsumowanie zdobytej dotychczas wiedzy jako punkt wyjścia do indywidualnych poszukiwań artystycznych UMIEJĘTNOŚCI: realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej z wykorzystaniem niekonwencjonalnych materiałów, lub fotografii, wideo, programów komputerowych POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych 4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści merytoryczne przedmiotu: Realizacja zestawu dyplomowego Spis zalecanych lektur: 1 Benjamin W. Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, Poznań 1975 2 Taborska, Współczesna sztuka publiczna, Wiedza i Życie, Warszawa 1996. 3 Chmielecki, Estetyka intermedialności, Rabid, Kraków 2008. 4 Gwóźdź A. red., Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów. Universitas, Kraków 2001 Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, korekty indywidualne Metody oceniania: Indywidualne przeglądy prac studenckich. Forma zaliczenia: sem. 9 – zaliczenie na ocenę, sem. 10 - egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: INTERMEDIA Kod: M34-7, M34-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne

150

Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Cezary Klimaszewski Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania intermedialnych i interaktywnych przekazów wizualnych, audiowizualnych i multimedialnych dla celów artystycznych i poznawczych; stosowanie współczesnych technik i technologii medialnych i wizualnych. Wymagania wstępne:. Treści merytoryczne przedmiotu: Przekaz artystyczny usytuowany pomiędzy różnymi mediami. Działania procesualne i interaktywne. Łączenie nowych technologii z szeroko rozumianą ekspresją artystyczną. Obiekty interaktywne, multimedialne instalacje w przestrzeni, techniki wideo, integracja plastyczna. Spis zalecanych lektur: 1. J. Berger, Sposoby widzenia, Rebis, Poznań 1997. 2. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973. 3. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 4. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 5. M. Hussakowska-Szyszko, spatkobiercy Duchampa?, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1984 6. W. Kandinsky, O duchowości w sztuce, Państwowa Galeria Sztuki, Łódź 1996. 7. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 8. H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, PIW, Warszawa 1973. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. 10. H. Taborska, Współczesna sztuka publiczna, Wiedza i Życie, Warszawa 1996. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: prezentacje programów wizualnych i audiowizualnych z użyciem sprzętu do rejestracji dźwięku i obrazu oraz ćwiczenia praktyczne na podstawie tematów, obejmujące indywidualną pracę w pracowni intermedialnej i poza nią. Korekty indywidualne. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji intermedialnych wykonanych w ramach ćwiczeń. Zaliczenia na ocenę. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: M35-7, M35-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Danuta Kuciak Efekty kształcenia: Sprawne posługiwanie się cyfrowymi technikami zapisu fotograficznego. Umiejętność formułowania autorskiej wypowiedzi o cechach artystycznych. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: Badanie specyfiki przestrzeni i światła w fotografii studyjnej i plenerowej. Aranżacja planu zdjęciowego. Estetyka filmowa w fotografii – narracja obrazowa nośnikiem znaczenia. Zagadnienie aranżacji modela i przedmiotu w fotografii studyjnej i plenerowej w realizacji zadań reklamowych. Techniki perswazyjne w fotografii i wizualne strategie współczesnej reklamy. Historyczne dzieło sztuki jako inspiracja indywidualnej realizacji artystycznej. Treść i forma w przeobrażeniach sztuki – sztuka jako tradycja. Kreacja autorskiego języka wizualnego. Spis zalecanych lektur: 1. R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, KR, Warszawa 1996. 2. D. Bernstein, Billboard. Reklama otwartej przestrzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005. 3. J. Brach-Czaina, Etos nowej sztuki, PWN, Warszawa 1984. 4. C. McDermott, Design. 20 wiek. Sztuka projektowania, Wydawnictwo Prowincja, Olszanica – Bennington 1998.

151

5. A. Domański, Podstawy fotografii. Wybrane zagadnienia dla studentów szkół wyższych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej, Łódź 2002.

6. U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2005. 7. C. Freeland, Czy to jest sztuka?, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2004. 8. T. Ferenc i K. Makowski, Przestrzenie fotografii, Fundacja Edukacji Wizualnej, Łódź 2005. 9. A. Kępińska, Energie sztuki, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i w przestrzeni zewnętrznej. Prezentacja sposobów zapisu obrazu w technice fotografii cyfrowej i jego przetwarzania w obróbce komputerowej. Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE Kod: M36-7, M36-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje wykonywania obiektów rzeźbiarskich w różnych technikach, w zróżnicowanym tworzywie i różnymi narzędziami; konstruowania formalno-artystycznych obiektów przestrzennych o charakterze realistycznym lub abstrakcyjnym w rozwiązaniach pełnoplastycznych i reliefowych; kreatywnego realizowania zamierzeń artystycznych w obszarze rzeźby lub w obrębie działań multimedialnych i instalacyjnych – także w przestrzeni publicznej. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Rzeźba jako obiekt przestrzenny i dyscyplina sztuki. Forma rzeźbiarska –możliwość przestrzennej interpretacji i transformacji zjawisk wizualnych na język sztuki. Rzeźba: studyjna, przedstawiająca, figuralna oraz abstrakcyjna w relacji do wartości wizualnych. Studium postaci (akt), portret. Rzeźba kameralna w rozumieniu realistycznym i abstrakcyjnym. Rzeźba pełnoplastyczna, kompozycje reliefowe oraz obiekty wieloelementowe o charakterze instalacji. Twórcza analiza związków i zależności między treścią i formą. Konstrukcja formalna i intelektualna dzieła rzeźbiarskiego w relacji do indywidualnego języka wypowiedzi artystycznej. Kształtowanie twórczej i otwartej osobowości artystycznej. Spis zalecanych lektur: 1. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. 2. A. Kisielewska, Alfons Karny, Wydawnictwo Uniwersyteckie TRANS HUMANA, Białystok 1995. 3. A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961. 4. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985. 5. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980. 6. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984. 7. red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995. 8. A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia praktyczne Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: CERAMIKA Kod: M37-7, M37-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8

152

Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Alicja Kupiec Efekty kształcenia: Posługiwanie się technikami i technologiami ceramicznymi w kreacji artystycznej i w sztuce użytkowej. Wykorzystywanie wiedzy z tej dziedziny do tworzenia projektów artystycznych, edukacyjnych i reklamowych. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: Kompozycje rzeźbiarskie i formy użytkowe oparte na charakterystycznych właściwościach obiektów ceramicznych. Funkcje i formy przedmiotów ceramicznych. Spis zalecanych lektur: 1. M. Benini, C. Cerutti, A. d’Agliano, G. Vianello, Ceramika XV-XX wieku, Amber, Warszawa 1998. 2. R. Krzywiec, Podstawy technologii ceramiki, PWSSP, Wrocław 1952. 3. H. de Morant, Historia sztuki zdobniczej, Arkady, Warszawa 1981. 4. P. Rada, Techniki ceramiki artystycznej, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1993. 5. J. Warshaw, Ceramika, Arkady, Warszawa 2004. 6. Czasopisma: Die Neue Keramik, Craft Arts International, Ceramic Review, Szkło i ceramika. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia praktyczne Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: WITRAŻ I SZKŁO ARTYSTYCZNE Kod: M38-7, M38-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Ireneusz Wydrzyński Efekty kształcenia: WIEDZA Wyposażenie słuchaczy w wiedzę w zakresie niektórych technik szklarskich i podstaw pracy w materiale szklanym. Zapoznawanie słuchaczy z materiałem szklanym, w celu poznania jego specyficznych właściwości. Zapoznanie z rolą i funkcją witraża w architekturze na przestrzeni dziejów, oraz przedstawienie jego roli we współczesnym budownictwie. UMIEJĘTNOŚCI Wyrabianie umiejętności wnikliwej i wrażliwej obserwacji własnego otoczenia. Wypracowanie odpowiednich nawyków metodycznych niezbędnych w procesach kreacyjnych, występujących na etapach pracy koncepcyjnej, projektowej i realizacyjnej. Uczenie na czym polega przekaz wizualny, jakim podlega zasadom, jaką role pełni w nim warsztat i zdolności manualne oraz doświadczenie zdobyte podczas pracy oraz jakie znaczenie ma w tym wszystkim własny rozwój intelektualny i emocjonalny. POSTAWY Rozbudzenie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, wartości estetycznych, etycznych i innych. Pobudzenie aktywności intelektualnej, kształtowanie postaw kreatywnych, zainteresowań i zamiłowania w tworzeniu szeroko rozumianej kultury plastycznej. Pokazanie celowości i znaczenia pracy projektowej w osiąganiu pozytywnych rezultatów własnej działalności kreacyjnej. Uświadamianie znaczenia estetyki wnętrz w których przebywamy na naszą wrażliwość i kulturę życia, oraz uczenie umiejętności oceny otoczenia architektonicznego poprzez analizę jego zasadniczych elementów. Treści merytoryczne przedmiotu:

- Sztuki użytkowe, ich różnice w stosunku do sztuk określanych jako czyste. - Właściwości, natura szkła jako tworzywa, metody jego produkcji, jego kształtowanie na gorąco i obróbka

na zimno.

153

- Historia witraża, jego rodzaje, zastosowanie dawniej i dzisiaj. - Technologia tradycyjnego witraża, stosowane materiały, wpływ światła na jego efekt kolorystyczny. - Możliwości witraża w kreowaniu przekazu wizualnego, podstawowe środki wyrazu plastycznego zawarte

w tej technice, sposoby uzyskiwania efektów kolorystycznych, przestrzennych, linearnych. - Możliwości kreacyjne współczesnych technik obróbki szkła. - Technika fusingu / stapianie tafli szkła / , jej możliwości technologiczne, zastosowanie we współczesnym

witrażu. - Formy użytkowe realizowane techniką fusingu. - Ćwiczenia warsztatowe: cięcie szkła, obróbka na zimno, oprawianie w ołowiu, oprawianie taśmą

miedzianą. - Przygotowywanie projektów / kartonów/, wykonywanie szablonów, montowanie witraża. - Metody łączenia szkła z innymi materiałami. - Obróbka szkła na zimno- szlifowanie, polerowanie, cięcie, klejenie.

Spis zalecanych lektur: 1. W.Nowotny. Technologia szkła. Wrocław1975 2. W. Ślesiński. Techniki malarskie, spoiwa mineralne. Warszawa 1983 3. H.de Morant. Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesności. Warszawa 1983

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia praktyczne Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac. Kryteria oceny: zgodność pracy z założonymi celami, szczególna inwencja twórcza, umiejętność posługiwania się warsztatem, systematyczność pracy, walory artystyczne. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: EKO-ART Kod: M39-7, M39-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. dr hab. Anna Waszczuk Efekty kształcenia: WIEDZA: 1. Znajomość podstawowych technik włókna i papieru czerpanego. 2. Umiejętność dobierania materiałów i technik do realizacji proponowanych zadań. UMIEJĘTNOŚCI:

1. Posługiwanie się wybraną techniką papieru i włókna. 2. Wykorzystanie nowych technik we wszystkich dziedzinach sztuki. 3. Łączenie wiedzy teoretycznej z praktyczną. 4. Umiejętność podejmowania niekonwencjonalnych rozwiązań. 5. Posługiwanie się nowymi technikami do realizacji zadań. 6. Zastosowanie nowych rozwiązań formalnych w sztuce.

POSTAWY: 1. Otwartość na nowe rozwiązania. 2. Kreatywność. 3. Zdolność do podejmowania nietradycyjnych rozwiązań.

Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści przedmiotu: studiowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych w budowaniu obiektów płaskich i przestrzennych Spis zalecanych lektur: 1. Katalogi wystaw indywidualnych i zbiorowych sztuki włókna, papieru, ziemi i książki. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe

154

Metody oceniania: indywidualne, końcowo semestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA Kod: M40-7, M40-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Waldemar Szysz Efekty kształcenia: Poznanie techniki litografii z uwzględnieniem wykorzystania współczesnych środków i materiałów rysunkowych. Poznanie techniki serigrafii, w szczególności serigrafii barwnej. Umiejętność wykorzystywania różnorodnych metod przygotowania i transferu projektu na siatkę. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw grafiki warsztatowej. Treści merytoryczne przedmiotu: Poznanie warsztatu litograficznego. Wprowadzenie w podstawowe techniki druku płaskiego z kamienia litograficznego. Techniki specjalne (negatyw, pozytyw, przedruk, szablon) oraz druk barwny. Stosowanie druku strukturalnego, fakturowego jako środka wypowiedzi artystycznej. Poznanie możliwości druku sitowego. Program przewiduje wykonanie prac metodą światłokopii bezpośredniej z zastosowaniem materiałów przygotowanych odręcznie i fotograficznie. Druk wielobarwny. Spis zalecanych lektur: 1. S. Jones, Litography for Artists, London, Oxford 1967. 2. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 3. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. P. Suworow, Iskustwo litografii, Wyd. Iskustwo, Moskwa 1964. 6. P. Weaver, Technique of lithography, B.T. Betsford Ltd., London 1964. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne w pracowniach graficznych. Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, oryginalności, biegłości warsztatowej. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA Kod: M41-7, M41-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Włodzimierz Pastuszak Efekty kształcenia: Tworzenie grafiki ilustracyjnej. Tekst a obraz w grafice wydawniczej (ilustracja, książka, plakat, bilbord). Doskonalenia wiedzy na temat zasad projektowania graficznego, przygotowania do druku wielkoformatowego (offset, druk cyfrowy, serigrafia). Wymagania wstępne: Zaawansowana znajomość posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Średnio zaawansowana wiedza o zasadach przestrzeni kolorów (CMYK, RGB) i ich możliwościach konwersji. Wiedza na temat historii projektowania, trendów w projektowaniu graficznym. Zaawansowana wiedza z zakresu poligrafii i grafiki wydawniczej.

155

Treści merytoryczne przedmiotu: Zadania na w twórcze posługiwanie się schematem (afirmacja-kontestacja) wyobrażeniowym. Rola symbolu i metafory w przekazie – realizacja własnych zadań tematycznych. Przygotowania własnej realizacji w społecznej przestrzeni medialnej w formie takiej jak: ilustracja, książka, bilbord, plakat. Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki 3. S. Krug Don’t make me think (polskie wydanie: Nie każ mi myśleć!) 4. Willberg Hans Peter, Forssman Friedrich, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006 5. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne:Przyjęta forma pracy obejmuje od 3 do 4 tematów w semestrze. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści. Prezentacja przykładów grafiki projektowej. Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie wykonanych zadań. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MULTIMEDIA Kod: M42-7, M42-8 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7, 8 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 5+6 Imię i nazwisko wykładowcy: as. dr Joanna Polak Efekty kształcenia: Umiejętność posługiwania się technikami multimedialnymi w kreacji artystycznej. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu Teoretyczne i praktyczne realizacje w ramach podstawowych technik rejestracji i przetwarzania obrazu, przekazywania informacji audialnej i wizualnej - film, video, telewizja, radio, grafika i animacja komputerowa. Spis zalecanych lektur: 1. R. W. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999. 2. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra,

1999. 3. B. Steinbrink, Multimedia: u progu XXI wieku, Robomatic, Wrocław 1993. 4. red. K. Wenta, Zasady i metody projektowania materiałów multimedialnych, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin 1997. 5. P. Zawojski , Elektroniczne obrazoświaty: Między sztuka i technologią, Wydaw. Szumacher, Kielce 2000. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne:Przyjęta forma pracy obejmuje od 3 do 4 tematów w semestrze. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści. Prezentacja przykładów grafiki projektowej. Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie wykonanych zadań. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA UZUPEŁNIAJĄCA - …………………………..

Kod: M43-9, M43-10

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: V

156

Semestr: 9, 10 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 7+8 Imię i nazwisko wykładowcy: wykładowcy, którzy prowadzili pracownie fakultatywne na IV roku Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOŚCI Studenci podczas pracy uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i warsztat. POSTAWY Postawa artystycznej odpowiedzialności za dzieło finalne jakim jest zestaw prac dyplomowych. Wymagania wstępne: zaliczenie wcześniej przynajmniej dwóch semestrów z wybranego przedmiotu Treści merytoryczne przedmiotu: Semestr 9 to przygotowanie do realizowania dzieła uzupełniającego do dyplomu zgodnie z wiedzą nabytą podczas studiów. Semestr 10 poświęcony jest na realizację dzieła uzupełniającego, które stanowi integralną część dyplomu artystycznego. Spis zalecanych lektur: - Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Dyplomanci wybierają temat dzieła uzupełniającego, samodzielnie decydują o jego charakterze. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści. Metody oceniania: zaliczenie na ocenę, semestr 10 - publiczny egzamin magisterski - obrona pracy dyplomowej przed komisją na ocenę. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, semestr 10-egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: WYCHOWANIE FIZYCZNE Kod: M44-3, M44-4 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+1 Imię i nazwisko wykładowcy: pracownicy Centrum Kultury Fizycznej UMCS - AOS Efekty kształcenia: Utrzymanie i podnoszenie sprawności fizycznej studentów i pogłębianie potrzeb różnych form czynnej rekreacji. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Studenci wybierają dowolne formy aktywności sportowej w ramach oferowanych zajęć. Spis zalecanych lektur: - Forma dydaktyczna zajęć: ćwiczenia Metody dydaktyczne: ćwiczenia Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonywanych ćwiczeń Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: JĘZYK OBCY Kod: M45-2, M45-3, M45-4, M45-5 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 2, 3, 4, 5 Liczba godzin: 30+30+30+30 Punkty ECTS: 1 + 1 + 1 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy:

157

język angielski -mgr Hanna Jasińska, język francuski –mgr Hanna Zaborowska, język rosyjski -mgr Włodzimierz Zińczuk (wykładowcy Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych UMCS) Efekty kształcenia: Doskonalenie kompetencji z języka obcego: rozwijanie umiejętności poprawnego i swobodnego wypowiadania się i pisania, rozwijanie umiejętności słuchania i czytania ze zrozumieniem, wzbogacenie zasobu słownictwa i struktur gramatycznych pomocnych w komunikacji, rozszerzenie słownictwa z zakresu tematyki sztuki. Wymagania wstępne: Wybór języka obcego spośród dostępnych: język angielski, język francuski, język rosyjski. Student może, za zgodą Dziekana, wybrać inny język, który jest nauczany w Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych UMCS, o ile nie koliduje to z jego planem zajęć. Pożądana znajomość wybranego języka na poziomie minimum B1 według skali ogólnej ESOKJ. Treści merytoryczne przedmiotu: w każdym semestrze konwersatorium 30 godz. Praktyczna nauka języków obcych oraz praktycznego tłumaczenia tekstów specjalistycznych z zakresu sztuki. Spis zalecanych lektur – Język angielski: 1. R. Acklam, A. Crace, Total English, Longmann 2006. 2. A. Griffiths, Print and Printmaking, University of California Press 1996. 3. C. Oxenden, New English File, Oxford 2006. 4. C. Redston, G. Cunningham, Face2face, Cambridge 2005. 5. M. Vince, Elementary Language Practice, Heinemann, Oxford 2003. 6. M. Vince, Intermediate Language Practice,Heinemann, Oxford 2003. 7. M. Vince, FCE Language Practice,Heinemann, Oxford 2003. 8. M. Vince, Advanced Language Practice, Heinemann, Oxford 2003. Spis zalecanych lektur – Język francuski: 1. E. Bérard, Y. Canier, Ch. Lavenne, Tempo 2, Didier/Hatier, Paris 1997. 2. J.Girardet, J. M. Cridling, Panorama 2, Clé International, Paris 1996. Spis zalecanych lektur – Język rosyjski: 1. M. Fidyk, T. Skup-Stundis, Repetytorium z języka rosyjskiego, PWN, Warszawa 1984. Forma dydaktyczna zajęć: konwersatorium Metody dydaktyczne: Konwersatorium. Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę w każdym semestrze na podstawie przeprowadzanych testów i aktywnej obecności na zajęciach; egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, egzamin w 5 sem. Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIA INFORMACYJNA Kod: M46-1 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Waldemar Drążyk Efekty kształcenia: Zrozumienie, czym zajmuje się informatyka i jaka jest jej rola we współczesnym społeczeństwie. Zrozumienie zastosowania, zasad działania i możliwości wykorzystania komputera oraz jego oprogramowania. Świadome wykorzystanie popularnych programów komputerowych do rozwiązywania problemów w pracy

zawodowej i życiu prywatnym. Wykorzystanie komputera jako źródła informacji i narzędzia do ich przetwarzania. Zdobycie umiejętności logicznego myślenia w rozwiązywaniu problemów z pomocą komputera. Stosowanie zasad etyki i poszanowania praw autorskich w korzystaniu z komputera i oprogramowania. Wymagania wstępne: Podstawowa znajomość obsługi komputera. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 godz. Pamięć komputera – ochrona i porządkowanie danych przechowywanych w pamięci zewnętrznej (pliki i

katalogi) Tworzenie dokumentów komputerowych (edytor tekstu, edytor grafiki).

158

Algorytmiczne rozwiązywanie problemów. Komputer jako narzędzie komunikowania się ze światem. W ramach zajęć studenci zapoznają się z programami pracującymi jako aplikacje systemu Windows 2000: WORD XP, PowerPoint XP, COREL DRAW 11.0, COREL PHOTO-PAINT 11.0, PAJĄCZEK 2000. Spis zalecanych lektur: 1. S. Bain, Poznaj CorelDRAW 9 PL t.1 i t.2, Wydawnictwo MIKOM, Warszawa 2000. 2. N. Estabrook, B.Vernon, Poznaj INTERNET w 24 godziny, Wydawnictwo Intersoftland 1998. 3. B. Ogórek, CorelDRAW Graphis Suite 11 PL KOMPENDIUM, 2003. 4. R. Płatek, Z. Okoń, Pajączek, najlepszy polski edytor stron WWW, Wydawnictwo HELION. 5. S. Schartz, P. Davis, CorelDraw 11, 2003. 6. S. Węgrzyn, Podstawy informatyki, PWN, Warszawa 1982. 7. Inne dostępne wydawnictwa w formie poradników. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Wykład. Pokaz. Ćwiczenia praktyczne grupowe i indywidualne. Metody oceniania: Praktyczny sprawdzian umiejętności obsługi poznanych programów (prace zaliczeniowe). Test sprawdzający podstawowe wiadomości o zestawach komputerowych, urządzeniach peryferyjnych i prawnym aspekcie użytkowania komputera i programów komputerowych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski Nazwa przedmiotu: OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ Kod: M47-9

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: V Semestr: 9 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Kinga Wernicka Efekty kształcenia: Wprowadzenie podstawowych zagadnień dotyczących ochrony własności intelektualnej. Zapoznanie z podstawami prawa autorskiego ze szczególnych uwzględnieniem prawa dotyczącego sztuk plastycznych, fotografii i dzieł naukowych. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Historia kształtowania się pojęcia własności intelektualnej. Podstawowa terminologia prawa autorskiego. Autorskie prawa osobiste i majątkowe. Naruszenia, roszczenia i zabezpieczenia praw dotyczących własności intelektualnej. Przepisy dotyczące nieuczciwej reklamy i konkurencji. Spis zalecanych lektur: 1. K. Golat, R. Golat ,,Prawo autorskie w praktyce. Objaśnienia - tekst ustawy - wzór", Wydawnictwo Prawno-Ekonomiczne INDOR

Warszawa 1998 r. 2. K. Latarska ,,Podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności przemysłowej i intelektualnej" , Wydział Architektury i Wzornictwa

PWSSP w Gdańsku 1994 r. 3. Praca zbiorowa ,,Własność intelektualna i przemysłowa w prawie międzynarodowym, europejskim i krajowym" , BeTeR Wrocław 1998 r. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład. Metody oceniania: egzamin w formie pisemnej Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-7 Typ przedmiotu: obowiązkowy fakultatywny Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: IV Semestr: 7 Liczba godzin: 15

159

Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę: dr Anna Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Zdobycie metodologicznej wiedzy dotyczącej zasad pisania prac naukowych. Wymagania wstępne: Zapisanie się do grupy seminaryjnej danego wykładowcy. Treści merytoryczne przedmiotu: Formy opracowań naukowych. Technika pisania pracy naukowej: struktura, przypisy. Metody badań historycznych, pedagogicznych. Kryteria pracy naukowej: rzetelność, ścisłość, obiektywizm. Sposoby gromadzenia informacji: źródła, materiały źródłowe, korzystanie z archiwum, biblioteki, informacja naukowa, opracowywanie materiału. Wymogi formalne języka pracy naukowej. Zakres treści, układ treści, adekwatność treści do określonego tematu. Dobór literatury. Spis zalecanych lektur:

1. M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1980. 2. W. Pytkowski, Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.

Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę. Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-8, M48-9, M48-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+6+7 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Wychowanie estetyczne oraz dzieje edukacji artystycznej i arteterapii. Dzieje kształcenia nauczycieli, placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i edukacji, integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.

Współczesność edukacji plastycznej w kontekście dydaktyki nauczania. Kształcenie nauczycieli, funkcjonowanie placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, programy, sposoby nauczania dzieci i młodzieży, wykorzystywanie mediów, wykorzystywanie historii sztuki i sztuki ludowej w nauczaniu szkolnym, pozaszkolnym.

Sztuki wizualne w kulturze. Grafika użytkowa i jej związki z mediami, ewolucja mediów, historia i percepcja ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży, książka jako medium, inne media (teatr, film) w edukacji i kulturze oraz twórczości artystów.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-8, M48-9, M48-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10

160

Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+6+7 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Psychopedagogiczne aspekty rozwoju ekspresji plastycznej:

- ekspresja plastyczna dzieci, młodzieży i osób dorosłych, - ekspresja plastyczna osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - ekspresja plastyczna w kategoriach osobowości twórczej.

Metodyczne aspekty edukacji plastycznej: - placówki oświatowe i kulturalno-oświatowe, - realizacja założeń edukacji plastycznej na poszczególnych etapach nauczania w kontekście: programów

nauczania, metod i form pracy, obudowy dydaktycznej programów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-8, M48-9, M48-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+6+7 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: Seminarium przygotowuje studentów do napisania pracy magisterskiej dotyczącej wybranego zagadnienia z dziedziny plastyki. Jego celem jest zapoznanie z warsztatem pracy naukowej (literatura przedmiotu, pole badań, metodologia, przypisy, bibliografia). Studenci wybierają temat własny. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Zakres seminarium dotyczy przede wszystkim sztuki XIX i XX wieku. Dopuszczalne sa również tematy poruszające zagadnienia z innych okresów czasowych. Problematyka prac magisterskich może być szeroka. Może dotyczyć jednego zabytku, grupy przedstawień (np. obrazów o jednorodnej tematyce), twórczości wybranego artysty lub grupy artystycznej itd. Różnorodność opracowywanych tematów ma inspirować studentów do dyskusji i poszerzania horyzontów badawczych. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-8, M48-9, M48-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+6+7 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz

161

Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Seminarium historii sztuki i kultury czasów nowożytnych. Tematyka poruszanych na seminarium zagadnień obejmuje problemy związane ze sztukami przedstawiającymi (dziełami, twórcami, mecenasami, kolekcjami, kolekcjonerami, zbiorami muzealnymi, teorią sztuki) a także z przedmiotami kultury materialnej, obejmującymi swym zakresem chronologicznym czasy od początku XVI do połowy XVIII wieku. Na seminariach prowadzone są także badania nad pierwotnymi funkcjami dzieł sztuki i kultury materialnej, znaczeniami jakie odgrywały dla swych pierwszych właścicieli. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-8, M48-9, M48-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+6+7 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Zakres tematyczny seminarium obejmuje zagadnienia z historii sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. W planie szczegółowym dotyczy następujących duktów problemowych:

Problematyka artystyczna, ikonograficzna, ideowa nurtów i kierunków w sztuce XXI i XXI wieku. Opracowanie monografii artystów polskich. Opracowanie działalności grup artystycznych w Polsce. Opracowanie monografii obiektów architektonicznych w Polsce. Opracowanie zagadnień związanych ze sztuką Lublina i Lubelszczyzny (lubelskie życie artystyczne w Xxi

XXI wieku). Fotografia polska w XX i XXI wieku – monografie fotografików, fotografia dokumentalna i artystyczna,

ikonografia fotografii. Opracowanie dyskusji o sztuce na łamach pism w XX wieku. Opracowanie działalności i programów pism i periodyków o sztuce. Opracowanie działalności krytyków sztuki w Polsce w XX wieku. Opracowanie działalności galerii sztuki w Polsce. Sztuki użytkowe: wzornictwo i projektowanie. Nurty, szkoły, kierunki. Zagadnienia związane ze sztuką nowych mediów w Posce. Zagadnienia rodzimości sztuki polskiej w kontekście sztuki obcej. Sztuka i jej wystawianie – problematyka wystawiennictwa sztuki. Praktyka i teoria. Kolekcje muzealne w Polsce dotyczące sztuki nowoczesnej. Problemy konserwacji obiektów sztuki nowoczesnej.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

162

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-8, M48-9, M48-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+6+7 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marek Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Sztuka „nowych mediów”. Seminaria obejmują swoim zakresem: historię i kontekst technologiczny sztuki mediów mechanicznych i elektronicznych. W polu zainteresowania znajduje się sztuka polska i powszechna, tworzona od czasów najdawniejszych do współczesności. W ramach seminarium realizowane jest szerokie spektrum tematów, obejmujące wszelkie formy sztuki wykorzystującej aparaturę techniczną – najpierw mechaniczną, a obecnie elektroniczną – jako narzędzie warsztatu artystycznego i środek przekazu. Są to różnorodne zagadnienia począwszy od: antycznych teatrów mechanicznych, wykorzystania w warsztacie artystycznym kamery obskurny, latarni magicznych, instrumentów świetlnych, stroboskopów i innych aparatów do animacji, poprzez fotografię, film i animację jako medium sztuki, cybernetyczne mobile, hologramy, sztukę wideo, wideo-instalacje, wideo-performance, sztukę komputerową, net art., wirtualną rzeczywistość, gry komputerowe, grafikę cyfrową, cyfrową edycję obrazu i wszelkie formy sztuki cyfrowej i multimediów oraz formy pochodne i stowarzyszone z nowymi mediami, w których obecny jest przekaz wizualny. W ramach seminarium podejmowane są także te aspekty sztuki rękodzielniczej, które wiążą się z genezą problematyki wchodzącej w zakres nowych mediów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-8, M48-9, M48-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+6+7 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Niestorowicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Arteterapia a sztuki plastyczne. Zagadnienia z zakresu wykorzystywania sztuk plastycznych w arteterapii:

Techniki plastyczne w arteterapii. Teoretyczne usystematyzowanie metod, form i technik terapii poprzez sztuki plastyczne. Aspekt praktyczny w formie opracowywanych programów dla osób poddanych terapii.Opracowanie programów terapii plastycznej dla poszczególnych niepełnosprawności (niepełnosprawność intelektualna, wzrokowa, słuchowa, ruchowa, a także głucho ślepota, porażenia mózgowe, zaburzenia i choroby psychiczne) oraz dla dzieci i młodzieży z trudnościami adaptacyjnymi oraz młodzieży niedostosowanej społecznie.

Sztuka a percepcja dotykowa. Problematyka dotycząca kształtowania świadomości form plastycznych w percepcji wizualnej i w percepcji dotykowej. Opracowywanie zasad tworzenia form dzieła plastycznego, a także ilustracji przestrzennych odbieranych dotykiem, przeznaczonych dla osób niewidomych i

163

głuchoniewidomych. Realizacje ukazujące sposób, w jaki odbierają rzeczywistość osoby niewidome lub głuchoniewidome, w jaki tę wiedzę o rzeczywistości projektują w dzieło artystyczne oraz jakie są możliwości odbioru dzieła plastycznego poprzez percepcję dotykową.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: M48-8, M48-9, M48-10 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: IV, V Semestr: 8, 9, 10 Liczba godzin: 15+30+30 Punkty ECTS: 2+6+7 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7. Treści merytoryczne przedmiotu: Filozoficzne aspekty sztuki. Tematyka związana ze sztuką, historią doktryn artystycznych w relacji do myśli filozoficznej. Zagadnienia wykraczające poza ramy wąsko rozumianej estetyki: wpływ mediów na sztukę i kulturę wizualną, przemiany historyczne sposobów obrazowania, żródła kodów kulturowych w obrazowaniu, rodzaje narracji, psychofizyczne podstawy komunikatów wizualnych. Przykłady zagadnień, w ramach których formułowane będą szczegółowe tematy:

Wpływ kultury audiowizualnej na sztukę współczesną. Teoria widzenia i obrazowania. Percepcyjne podstawy komunikatów wizualnych. Filozoficzne aspekty przestrzeni w mediach i sposobach obrazowania. Podstawy języków i kodów wizualnych. Proces wyobraźni i twórczości w świetle filozofii i psychofizjologii. Zagadnienia perswazji i propagandy. Przemiany pojęć: twórczość, sztuka, piękno, forma.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PLENER MALARSKI Kod: M49-3, M49-5 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II, III Semestr: 3, 5 Liczba godzin: 60+50 Punkty ECTS: 2 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Mariusz Drzewiński Efekty kształcenia: Doskonalenie warsztatu malarskiego i rysunkowego oraz kształtowanie umiejętności do samodzielnej pracy twórczej. Zajęcia w plenerze są niezbędnym uzupełnieniem procesu kształcenia niemożliwym do przeprowadzenia w systemie pracownianym. Zasadniczym zagadnieniem pracy w plenerze jest pejzaż, a co za tym idzie nowa przestrzeń malarska i nowe inspiracje wynikające z obserwacji natury w pojęciu mikro i makro

164

kosmosu. Różnorodność form i struktur, relatywność barw, perspektywa malarska to tylko niektóre z zagadnień realizowanych przez studentów. Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych terminów plastycznych takich jak: kompozycja otwarta, zamknięta, statyczna, dynamiczna, monochromatyczna, umiejętność stosowania perspektywy zbieżnej i perspektywy malarskiej. Zaawansowana znajomość warsztatu malarskiego i rysunkowego. Treści merytoryczne przedmiotu: Plener malarski realizowany jest: po I roku studiow: 60 godz. – minimum 11 dni, po II roku studiow: 50 godz. – minimum 10 dni, Kształtowanie wyobraźni, świadomości, wrażliwości, intuicji, która w konsekwencji doprowadzić ma do wykrystalizowania własnej twórczej postawy artystycznej. Zwrócenie uwagi na relatywność natury i jej zmysłowego pojmowania na rzecz analitycznego i syntetycznego myślenia, które zmusza do poszukiwania nowych form i środków wyrazu artystycznego będącego pozawerbalnym przekazem treści. Specyficzny charakter plenerów malarskich daje możliwość integracji studentów różnych lat i grup oraz samych prowadzących, którzy w normalnych warunkach nie mają takich możliwości prowadzenia zajęć. Atmosfera nowego miejsca w sposób naturalny prowokuje studentów do podejmowania działań artystycznych wykraczających poza klasyczny rysunek i malarstwo np.: film, fotografia, instalacja, rzeźba plenerowa, performance. Spis zalecanych lektur: 1. Maria Rzepińska „Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego”. 2. Władysław Strzemiński „Teoria widzenia”. 3. Jon Gaga „Kolor i kultura, teoria i znaczenie koloru od antyku do abstrakcji”. Metody nauczania: Program nauczania jest realizowany poza pracownią w oparciu o tożsamość miejsca i szerokiego pojmowania natury jako głównej inspiracji do tworzenia własnych oryginalnych pomysłów. Studenci wykonują cykl szkiców, rysunków i obrazów w plenerze, które są następnie omawiane i dyskutowane. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę odbywa się na podstawie namalowanych obrazów, rysunków, szkiców, rozmów i korekt, indywidualnego postępu, dojrzałości artystycznej, oryginalności i biegłości warsztatowej. Forma dydaktyczna zajęć: seminarium Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski Język wykładowy: język polski

165

7.3. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, 3-LETNIE STACJONARNE STUDIA I STOPNIA (LICENCJACKIE)

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: 1E1-1

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: WIEDZA Znajomość historii sztuki starożytnej i średniowiecznej. UMIEJĘTNOŚCI Zajęcia pogłębiają rozumienie i rozpoznawanie przemian w obszarze sztuki starożytnej, wczesnochrześcijańskiej, średniowiecznej powszechnej i polskiej. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: HISTORIA SZTUKI STAROŻYTNEJ I ŚREDNIOWIECZNEJ. Elementy historii sztuki starożytnego Bliskiego Wschodu, Egiptu, Grecji i Rzymu w kontekście wydarzeń historycznych i zjawisk kulturowych. Przemiany stylistyczne i tematyczne w sztuce starożytnej. Antyczne korzenie średniowiecznej, nowożytnej i nowoczesnej sztuki europejskiej. Sztuka łacińskiego średniowiecza po rozpadzie Imperium Rzymskiego. Sztuka wczesnego średniowiecza. Sztuka karolińska, ottońska, romańska i gotycka. Sztuka bizantyńska od Justyniana do dynastii Paleologów i jej znaczenie dla regionów prawosławia. Problematyka kontynuacji i nawiązań do tradycji antycznej. Spis zalecanych lektur:

1. Ch.-P. Gilbert, Sztuka rzymska, WAiF, Warszawa 1975. 2. J. Kębłowski, Polska sztuka gotycka, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1983. 3. J. Kłosińska, Sztuka bizantyńska, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975. 4. E. Makowiecka, Sztuka grecka, Wydawnictwo UW, Warszawa 2005. 5. K. Michałowski, Nie tylko piramidy: sztuka dawnego Egiptu, Wiedza Powszechna, Warszawa 1986. 6. Mezopotamia, [w:] Sztuka Świata, t. 1, Arkady, Warszawa 1989. 7. P. Skubiszewski, Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX wieku, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2001. 8. red. R. Toman, Gotyk: architektura – rzeźba - malarstwo, Könemann, Warszawa 2004. 9. red. R. Toman, Sztuka romańska: architektura, rzeźba, malarstwo, Könemann, Warszawa 2004. 10. Z. Świechowski, Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1975.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny Metody oceniania: Zaliczenie ustne na ocenę, na podstawie testu ilustracji. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA SZTUKI Kod: 1E1-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia WIEDZA Znajomość zagadnień historii, ikonografii, terminologii, estetyki sztuki nowożytnej.

166

UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność pokazania specyficznych różnic formalnych prezentowanych dzieł artystów, szkół, regionów. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z historii sztuki w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: HISTORIA SZTUKI NOWOŻYTNEJ. Sztuka renesansu w Italii. Czołowa rola Florencji i mecenatu Medyceuszy. Architektura, malarstwo, rzeźba XV - wiecznych Włoch. Sztuka włoska dojrzałego renesansu. Twórczość Leonarda da Vinci, Rafaela Santi, Michała Anioła. Malarstwo weneckie i jego znaczenie dla sztuki europejskiej. Twórczość Giorgione, Tycjana, Veronese, Tintoretto. Rozwój architektury w środowisku rzymskim. Andrea Palladio i palladianizm w Europie. Sztuka XV wieku poza Italią. Rozkwit malarstwa niderlandzkiego. Sztuka niemiecka czasów Reformacji. Malarstwo niderlandzkie w XVI wieku. Rozwój malarstwa rodzajowego i pejzażowego. Sztuka francuska w XVI wieku. Mecenat Franciszka I. Sztuka baroku. Problem ruchu, światła i przestrzeni w sztuce baroku. Architektura, malarstwo, rzeźba włoskiego baroku. Sztuka francuska: tendencje klasyczne w architekturze i malarstwie. Sztuka rokoko na przykładzie twórczości A. Watteau, J. H. Fragonarda, F. Bouchera, J. B. Chardina. Malarstwo flamandzkie w XVII wieku. Rozwój malarstwa holenderskiego w XVII wieku: Martwa natura, portret, pejzaż, sceny rodzajowe. Malarstwo hiszpańskie. Barok w krajach Europy Środkowej. Początki i rozwój renesansu w Polsce. Znaczenie mecenatu królewskiego dla recepcji sztuki włoskiej. Znaczenie przebudowy Wawelu i Kaplicy Zygmuntowskiej dla dziejów sztuki w Polsce. Budownictwo świecki: ratusze, kamienice mieszczańskie, pałace. Nowa koncepcja miasta na przykładzie Zamościa. Rzeźba sepulkralna i architektoniczna. Typy nagrobków. Twórczość rzeźbiarska Jana Michałowicza z Urzędowa. Malarstwo renesansowe. Narodziny malarstwa sarmackiego. Barok w Polsce. Cechy, artyści, ośrodki. Mecenat Wazów, Jana III Sobieskiego. Budownictwo sakralne i świeckie (rezydencje magnackie, kamienice, fortyfikacje). Malarstwo barokowe. Rozwój portretu sarmackiego, malarstwa ściennego i sztalugowego. Portret trumienny. Spis zalecanych lektur: 1. M. Ałpatow, Historia sztuki, t. 3, Arkady, Warszawa 1991. 2. T. Chrzanowski, Sztuka w Polsce Piastów i Jagiellonów. Zarys dziejów, PWN, Warszawa 1993. 3. M. Karpowicz, Barok w Polsce, Arkady, Warszawa 1988. 4. H. i S. Kozakiewiczowie, Renesans w Polsce, Arkady, Warszawa 1976. 5. M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Ossolineum, Wrocław 1986. 6. W. Tomkiewicz, Rokoko, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1988. 7. red. P. Trzeciak, Sztuka świata, t. 5-8, Arkady, Warszawa 1992-1995. 8. K. Ulatowski, Architektura włoskiego renesansu, PWN, Warszawa 1972. 9. M. Walicki, W. Tomkiewicz, A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie: manieryzm, barok, Auriga, Warszawa 1971. 10. Z. Waźbiński, malarstwo quattrocenta, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, dyskusja, wypowiedzi indywidualne. W zajęciach do prezentacji obrazu wykorzystywane są bogate zasoby zbioru diapozytywów, sporządzone specjalnie na potrzeby tego przedmiotu. Metody oceniania: Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest egzamin ustny .Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: 1E1-3, 1E1-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: WIEDZA: W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:

scharakteryzować w podstawowym zakresie sztukę od drugiej połowy XVIII do lat 80.XIX wieku; rozpoznawać dzieła klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, historycyzmu, akademizmu oraz impresjonizmu; kojarzyć wybitne dzieła wymienionych powyżej stylów, prądów i kierunków z ich twórcami;

167

wyliczać najważniejszych artystów oraz fakty ze sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

UMIEJĘTNOŚCI: W wyniku przeprowadzonych umiejętności student powinien umieć:

analizować dzieła sztuki klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, historycyzmu, akademizmu oraz impresjonizmu;

uporządkować i interpretować wydarzenia artystyczne okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

wyszukiwać informacje o artystach i dziełach sztuki z okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

POSTAWY: W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy:

wrażliwość na wartości estetyczne i ideowe dzieł sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX wieku;

dbałość o szerzenie wiedzy o dziełach sztuki i ich twórcach; kreatywność w wykorzystaniu poznanych dzieł sztuki we własnych działaniach artystycznych.

Wymagania wstępne: zaliczenie zajęć w semestrze 2 Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot zapoznaje z historią sztuki danego okresu oraz umiejętnością jego analizy. Poświęcony jest dziejom sztuki od połowy XVIII w. do lat 80. XIX w. Omawia sztukę klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, akademizmu, historycyzmu, impresjonizmu. Prezentuje sylwetki wybitnych artystów obcych i polskich działających w latach 2 poł. XVIII wieku i w XIX wieku. Przybliża zagadnie muzealnictwa, a także wybranych wystaw światowych (Expo). Prezentuje twórczość wybitnych przedstawicieli polskiego malarstwa XIX wieku. Spis zalecanych lektur: 1. Claudon F. (red.), Encyklopedia Romantyzmu. Malarstwo, rzeźba, architektura, literatura, muzyka, Wyd. Artystyczne i Filmowe,

Warszawa 1992. 2. Honour H., Neoklasycyzm, PWN, Warszawa 1972. 3. Jaroszewski T. S., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Ossolineum, Wrocław 1971. 4. Konopacki A., Prerafaelici, Arkady, Warszawa 1989. 5. A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romabtyzm, historyzm, realizm, Auriga, Warszawa 1989, Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład informacyjny Metody oceniania: zaliczenie na podstawie pracy pisemnej Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI Kod: 1E1-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA:

Wskazywanie źródeł inspiracji sztuki nowoczesnej. Charakterystyka założeń programowych nurtów sztuki nowoczesnej. Rozpoznawanie kluczowych twórców i dzieł charakterystycznych dla poszczególnych kierunków

modernizmu i historycznej awangardy. UMIEJĘTNOŚCI:

Analizowanie, interpretowanie i umiejętność wartościowania dzieł sztuki nowoczesnej. POSTAWY:

Aktywna postawa wobec sztuki XX wieku.

168

Otwartość i wrażliwość na specyfikę form ekspresji charakterystycznych dla epoki nowoczesności i ponowoczesności.

Zdolność do samodzielnego rozróżniania wartości tkwiących w formach sztuki XX wieku. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje historię i zagadnienia teoretyczne sztuki nowoczesnej. Omawiane są kierunki artystyczne końca XIX wieku i XX wieku w kontekście współczesnych teorii historii sztuki. Analizowane są zarówno kluczowe poszukiwania formalne modernizmu, jak też osiągnięcia historycznej awangardy, ujęte jako zapowiedź i istotny komponent sztuki współczesnej. Realizowane tematy obejmują następujące bloki problemowe:

Zapoznanie z chronologią sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. Pojęcie moderné i pionierzy sztuki nowoczesnej: od postimpresjonistów do kubistów. Nurty historycznej awangardy: od futurystów do surrealistów. „Powrót do porządku”, czyli klasycyzujące tendencje modernizmu. Nowoczesna i awangardowa sztuka w Polsce: od formistów do konstruktywistów. Tzw. późny modernizm na świecie: dominacja formuł abstrakcyjnych w malarstwie powojennym i nowa

figuracja. Recepcja sztuki obcej i rodzimość sztuki polskiej po 1945 roku.

Spis zalecanych lektur: 1. Z. Baranowska, Polska awangarda artystyczna 1918-1939, WAiF, Warszawa 1975. 2. Bedoyere Camilla de la, Art Deco. Style w sztuce, Arkady, Warszawa 2006. 3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska, Arkady, Warszawa 2002. 4. E. Grabska, „Moderne” i straż przednia. Apollinaire wśród krytyków i artystów 1900-1918, Universitas, Kraków 2003. 5. W. Juszczak, Postimpresjoniści, WAiF, Warszawa 1985. 6. A. Kotula, P. Krakowski, Sztuka abstrakcyjna, WAiF, Warszawa 1973. 7. Od awangardy do postmodernizmu, red. G. Dziamski, Instytut Kultury, Warszawa 1996. 8. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999. 9. M. Porębski, Kubizm. Wprowadzenie do sztuki XX wieku, WAiF, Warszawa 1986. 10.A. Taborska, Spiskowcy wyobraźni. Surrealizm, słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2007. 11. M. Wallis, Secesja, Arkady, Warszawa 1974. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego i filmu. Metody oceniania: uczestnictwo w zajęciach; egzamin pisemny. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA I ETYKA Kod: 1E2-1, 1E2-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Rafał Czekaj Efekty kształcenia: WIEDZA Znajomość podstawowych problemów z dziejów filozofii i etyki. UMIEJĘTNOŚCI Wykształcenie umiejętności posługiwania się podstawowymi kategoriami filozoficznymi oraz odróżniania stanowisk i wykładni filozoficznych, wykształcenie rozumienia podstawowych problemów w obszarze etyki. POSTAWY Świadomość roli filozofii w kulturze. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Zarys historii myśli filozoficznej i etycznej. Podstawowe dyscypliny filozoficzne Zagadnienie prawdy. Zagadnienie źródeł poznania. Zagadnienie granic poznania. Realizm i idealizm metafizyczny. Materializm i idealizm. Determinizm i indeterminizm. Teizm i ateizm. Zagadnienia etyki.

169

Współczesne trendy filozoficzne i ich wpływ na aktualne postawy w rozumieniu świata. Spis zalecanych lektur:

1. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I- III, Warszawa 2004. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: Semestr 1 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 2 – obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, egzamin w semestrze 2 Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: ESTETYKA Kod: 1E3-3 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik Efekty kształcenia: WIEDZA:

Student wymienia i opisuje centralne kategorie estetyki. Wskazuje główne spory toczące się w łonie estetyki. Rozróznia i charakteryzuje aktualne problemy trapiące estetykę.

UMIEJĘTNOŚCI: Posługuje się podstawową terminologią estetyczną. Potrafi dokonac krytycznej analizy tekstów z dziedziny estetyki. Nabywa umiejętnośc uczestniczenia w dyskusji na tematy estetyczne.

POSTAWY: Wykazuje się krytycyzmem wobec stanowisk estetycznych. Wykazuje otwartośc na kontrargumenty. Jest zorientowany na pogłębienie swojej wiedzy z zakresu estetyki.

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Tematem zajęc są wybrane zagadnienia z dziedziny estetyki, rozpatrywane w perspektywie historycznej, tj. od początków myśli estetycznej do współczesności. Wśród tych zagadnienień przewijają się chociażby takie problemy, jak: relacja między filozofią a estetyką, czy też: pojęcie, miejsce i rola sztuki w kulturze. Spis zalecanych lektur:

1. W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. 1,2,3, Warszawa 2009. 2. S. Morawski, Na zakręcie: od sztuki do po-sztuki, Kraków 1985. 3. I. Kant, Krytyka władzy sądzenia, Warszawa 1964. 4. J. Ortega y Gasset, Dehumanizacja sztuki i inne eseje, Warszawa 1980. 5. J. Dewey, Sztuka jako doświadczenie, Wrocław 1975.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: TEORIA I HISTORIA KULTURY Kod: 1E4-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I

170

Semestr: 2 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Krawczyk Efekty kształcenia: WIEDZA:

Student wymienia i charakteryzuje wybrane teorie kultury. Określa specyfikę danych kultur i okresów historycznych. Wskazuje główne osiągnięcia wybranych kultur.

UMIEJĘTNOŚCI: Umiejętność wskazania źródeł współczesnej zachodniej kultury. Umiejętność odnajdywania różnic między kulturami. Umiejętność krytycznej analizy wybranych kultur.

POSTAWY: Student wykazuje się świadomością historyczną dziejów ludzkości. Ma świadomośc znaczenia różnorodności kulturowej we współczesnym świecie. Jest zorientowany na wzbogacenie swojej wiedzy o kulturze.

Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Kultury i cywilizacje od paleolitu po najnowsze zjawiska kultury artystycznej. Podstawowe terminy i pojęcia kultury. Wzory kultury; przestrzeń; czas; mit i religia; małżeństwo i rodzina; ciało w kulturze; interpretacja tekstów kultury; przyspieszenie obiegu informacji; postmodernizm; fundamentalizm - nacjonalizm – terroryzm. Kontekst antropologiczny i związki sztuki z najważniejszymi ideami estetyki i tendencjami rozwojowymi różnych epok. Spis zalecanych lektur:

1. M. Bogucka, Dzieje kultury polskiej do 1918 roku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1987. 2. G. Desanty, Odkrywanie Europy. Idea, tożsamość, rzeczywistość, Warszawa-Kraków 1999. 3. A. Flis, Chrześcijaństwo i Europa. Studia z dziejów cywilizacji Zachodu, Kraków 2001. 4. A. Flis, Czego się Zachód nauczył od Wschodu w XX wieku?, [w:] Wartości Wschodu i wartości Zachodu. Spotkania cywilizacji,

red. J. Danecki, A. Flis, Kraków 2005. 5. A. Gieysztor, Mitologia Słowian, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 6. A. Kłoskowska, Kultura narodowa u korzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996. 7. M. Weber, Gospodarka i społeczeństwo. Zarys socjologii rozumiejącej, Warszawa 2002.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny. Metody oceniania: egzamin ustny Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SOCJOLOGIA SZTUKI Kod: 1E5-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 4 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik Efekty kształcenia: WIEDZA Student poznaje historię socjologicznej refleksji nad twórczością i jej recepcją. Zna kierunki i metody poszukiwań współczesnej socjologii sztuki. UMIEJĘTNOŚCI Buduje umiejętność dokonywania ikonologiczno-socjologicznej interpretacji dzieła. Potrafi sporządzić podstawowe narzędzia badawcze (kwestionariusze i testy kompetencji). Wymagania wstępne: Znajomość historii sztuki. Treści merytoryczne przedmiotu:

171

- „Klasyczne” koncepcje w socjologicznej refleksji nad sztuką, (Bourdieu, Hauser, Duvignaud, Francastel). Semiologicznie zorientowana estetyka i socjologia sztuki Ossowskiego.

- Socjologia sztuki dzisiaj – kierunki poszukiwań, stan badań,( Becker, Zolberg). - Zagadnienie artystycznej rewolucji globalnej. Proces emancypacji sztuki i znamiona kryzysu. Koncepcja Świata

Artystycznego Dickie’go i Danto. - Społeczne funkcje sztuki – jej wartość komunikacyjna, poznawcza i wychowawcza. Ujęcia psychoanalityczne. - Dzieło sztuki jako tekst kultury. Ikonologiczna analiza dzieła. Zjawisko kiczu. - Artysta jako „wytwór” świadomości epoki, panującej filozofii i systemu aksjologicznego. Ewolucja statusu twórcy

na przestrzeni dziejów. Modele osobowości twórczej w psychologii humanistycznej. Mitologie artysty i mitotwórcza funkcja sztuki – od artistes maudites po Warhola. Sztuka i polityka w świetle retoryki współczesnej krytyki.

- Odbiorca jako partner symbolicznej interakcji. Publiczność i audytorium sztuki. Typologie i psychospołeczne profile odbiorców. Modele i metody badań nad recepcją sztuki, (sporządzanie testów kompetencji). Socjogenetyczna analiza odbioru dzieł malarskich. Digitalizacja sztuki i problemat interaktywności.

Spis zalecanych lektur: 1. P. Bourdieu, Reguły sztuki, Wydaw. Universitas, Kraków 2001. 2. J. Duvignaud, Socjologia sztuki, PWN, Warszawa 1970. 3. P. Francastel, Twórczość malarska a społeczeństwo: szkice, PIW, Warszawa 1973. 4. A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, T. I i II, PIW, Warszawa 1974. 5. A. Lipski, Elementy socjologii sztuki. Problem awangardy artystycznej XX wieku, Wydaw. Atla 2, Wrocław 2001. 6. A. Matuchniak-Krasuska, Gust i kompetencja: społeczne zróżnicowanie recepcji malarstwa, Wydaw. UŁ, Łódź 1988. 7. A. Moles, Kicz czyli sztuka szczęścia, PIW, Warszawa 1978. 8. A. Osęka, Mitologie artysty, PIW, Warszawa 1978. 9. S. Ossowski, U podstaw estetyki, Dzieła, T. I, PWN, Warszawa 1966. 10. V. L. Zolberg, Constructing a Sociology of the Arts, Cambridge University Press, Cambridge 2006.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy. Metody oceniania: egzamin Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PODSTAWY PERCEPCJI WIZUALNEJ Kod: 1E6-1

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: WIEDZA Przedmiot zapoznaje studentów z podstawami percepcji kształtu, barwy, przestrzeni i ruchu. Student nabywa podstawową wiedzę z zakresu: budowy oka i układu wzrokowego, odbioru wrażeń i identyfikacji wizualnej, teorii światła i barwy, umysłowych reprezentacji rzeczy i zjawisk, tworzenia wyobrażeń ikonicznych. UMIEJĘTNOŚCI Zastosowanie tej wiedzy jako podstawy studiów nad formą plastyczną oraz szeroko rozumianą komunikacją wizualną. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Budowa oka w aspekcie funkcjonalnym. Działanie układu wzrokowego od bodźca do obrazu umysłowego. Przedmiotowość a zjawiskowość świata. Fizyka światła i wrażenie barwy. Systematyka barw. Relatywizm wrażeń barwnych.

172

Kształt – kontur, sylweta, figura, bryła. Morfologia i struktura obiektów wizualnych. Psychologiczne i optyczne wskaźniki głębi. Obiekty w ruchu i ruch obserwatora. Stałości widzenia kształtu, barwy, wielkości. Perceptualne podstawy komunikacji wizualnej. Kody ikoniczne. Wyobrażenia, złudzenia, halucynacje. Historyczne i kulturowe aspekty obrazowania. Spis zalecanych lektur: 1. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydaw. Artystyczne i Filmowe Warszawa 1978. 2. E. H. Gombrich, Sztuka i złudzenie: o psychologii przedstawiania obrazowego, PIW, Warszawa, 1981. 3. R. L. Gregory, Oko i mózg. Psychologia widzenia, PWN, Warszawa 1971. 4. J. Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka, PWN, Warszawa 1998. 5. W. Szewczuk, Teoria postaci i psychologia postaci, Kraków 1951.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykłady ilustrowane przeźroczami oraz interaktywnymi modelami. Metody oceniania: egzamin pisemny Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA MEDIÓW I REKLAMY Kod: 1E7-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Kuśpit Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie się z podstawowymi zagadnieniami, terminami, koncepcjami z zakresu psychologii reklamy. Przekazanie istotnych wiadomości z zakresu psychologicznych mechanizmów oddziaływania reklamy. Zapoznanie się regułami dotyczącymi konstrukcji komunikatu reklamowego pod kątem jego skuteczności

oddziaływania na odbiorcę. UMIEJĘTNOŚCI Zdobycie umiejętności konstrukcji komunikatu reklamowego uwzględniając różnice pomiędzy jej odbiorcami. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawowe pojęcia dotyczące reklamy. Historia reklamy. Podstawowe kroki w rozwoju reklamy (informowanie, argumentacja, wywoływanie skojarzenia). Istota reklamy. Reklama jako jeden z elementów marketing mix. Definicje i rola reklamy. Cechy reklamy. Cele stawiane reklamie. Rodzaje, formy i media reklamy. Rodzaje i formy reklamy. Podział reklam ze względu na: cele strategiczne przedsiębiorstwa, adresatów, psychologiczne umotywowanie. Istota reklamy społecznej. Media jako nieodłączny element oddziaływań reklamowych. Rola poszczególnych mediów w modyfikowaniu siły oddziaływania komunikatu. Telewizja jako najpowszech-niejszy środek przekazu reklam. Zalety i wady reklamy telewizyjnej. Znaczenie kontekstu w odbiorze reklamy telewizyjnej (efekt odbicia). Reklama radiowa i jej skuteczność. Reklama w prasie: techniki reklamy prasowej, sposoby ilustrowania reklam. Internet jako przełom w reklamie. Skuteczność reklamy w Internecie. Reklama zewnętrzna (outdoor): rodzaje, formy, siła oddziaływania. Sztuka i reklama. Związek reklamy ze sztuką. Pierwsze techniki reklamy. Cele pierwszych twórców reklamy. Rola sztuki przy tworzeniu reklamy. Nurty w sztuce jako inspiracja dla reklamy. Rola współczesnej reklamy. Procesy poznawcze i ich rola w odbiorze reklamy.

173

Percepcja reklamy. Wrażliwość zmysłowa konsumenta. Zwiększanie skuteczności reklamy poprzez zastosowanie określonych praw spostrzegania. Spostrzeganie podprogowe. Manipulowanie kontekstem zewnętrznym i zewnętrznym w celu zwiększenia skuteczności reklamy. Zasady tworzenia reklamy obrazowej. Rola uwagi i zaangażowania w percepcji reklamy. Przetwarzanie automatyczne i świadome. Konstruowanie i prezentacja reklam w kontekście funkcjonowania pamięci. Model płytkiego przetwarzania informacji. Praktyczne implikacje wskazówek przywoływania reklamy. Warunkowanie klasyczne i instrumentalne w reklamie. Psychologia wizualnej części przekazu reklamowego. Rola niewerbalnych aspektów w reklamie. Metafora jako element zwiększający natężenie emocjonalne komunikatu reklamowego. Rola barwy w odbiorze reklamy. Taksonomia PCM. Wymiar estetyczny reklamy. Symbole w reklamie. Wybrane teorie psychologiczne w działalności reklamowej. Modele reklamy. Behawioryzm. Teoria Pola Lewina. Teoria konstruktów osobistych Kelly’ego. Psychoanaliza. Psychologia postaci. Teoria atrybucji. Znaczenie określonych teorii w zwiększaniu skuteczności komunikatu reklamowego. Podstawowe modele reklamy: AIDA, AIDCAS, DIPADA, DAGMAR. Model ogólny Howarda-Sheta. Model oparty na nastawieniu. Model oparty na wizerunku. Trójczłonowy model reklamy efektywnej. Rola nastroju i emocji w percepcji reklamy. Motywacje konsumenckie. Nastrój a skuteczność reklamy. Rola emocji w percepcji reklamy. Reklama racjonalna i emocjonalna oraz ich efektywność. Znaczenie emocji pozytywnych i negatywnych w komunikacie reklamowym. Specyficzne emocje wywoływane przez reklamy. Wzorce emocjonalnego reagowania odbiorcy reklamy. Ocena wartości motywacyjnej reklam. Wzorce motywacji konsumenckich. Osobowościowe uwarunkowania percepcji reklamy. Struktura osobowości odbiorcy reklamy. Różnice indywidualne w odbiorze komunikatu reklamowego. Rola temperamentu w percepcji reklamy. Potrzeby i wartości a odbiór reklamy. Postawy wobec reklam. Człowiek w reklamie. Różnice w reakcjach kobiet i mężczyzn na reklamę, człowiek stereotypowy w reklamie. Płeć osób występujących w reklamie. Reklama jako proces komunikacji. Model komunikacji według Kotlera. Podstawowe formy komunikacji w reklamie. Reklama jako komunikat perswazyjny. Komunikaty centralne i peryferyjne w reklamie. Cechy nadawcy a skuteczność reklamy. Etyka w reklamie. Przepisy prawne dotyczące reklamy. Ograniczenia zapobiegające nierzetelnej i szkodliwej reklamie. Reguły stosowania reklamy. Zasady szczególne reklamy. Odbiór reklam przez dzieci. Spis zalecanych lektur:

1. K. Albin, Reklama: Przekaz. Odbiór. Interpretacja, PWN, Warszawa 2000. 2. D. Bernstein, Billboard!. Reklama otwartej przestrzeni, PWN ,Warszawa 2005. 3. D. Doliński, Psychologia reklamy, Agencja Reklamowa Aida s.c, Wrocław 1998. 4. D. Doliński, Psychologiczne mechanizmy reklamy, GWP, Gdańsk 2003. 5. A.Falkowski, T. Tyszka, Psychologia zachowań konsumenckich, GWP, Gdańsk 2001. 6. R. Heath, Ukryta moc reklamy, GWP, Gdańsk 2006. 7. A.Jachnis, J.F. Terelak, Psychologia konsumenta i reklamy, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 1998. 8. J. Kall, Reklama. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1998. 9. B. Nierenberg, Wybrane problemy badania skuteczności reklamy, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2000. 10. E. Szczęsna, Poetyka reklamy, PWN, Warszawa2001. Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykłady wspomagane środkami audiowizualnymi. Prezentacja wiadomości teoretycznych podparta przykładami w formie prezentacji multimedialnych. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie kolokwium pisemnego w postaci testu. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu:

PROJEKTY ARTYSTYCZNO-EDUKACYJNE Kod: 1E8-6

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 6 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Barbara Niścior

174

Efekty kształcenia: Nabycie umiejętności konstruowania złożonych i kompleksowych projektów edukacyjnych dotyczących sztuk plastycznych z zastosowaniem różnych mediów. Aktywizowanie wyobraźni, twórczego myślenia i rozwijanie postaw kreatywnych. Kształcenie wrażliwości na wartości wizualne. Zapoznanie z możliwościami rozwijania zdolności twórczych dziecka i twórczej aktywności w procesie kształcenia. Umiejętność doboru różnorodnych metod, technik plastycznych i środków wyrazu artystycznego i ich zastosowanie podczas zajęć plastycznych z dziećmi w określonej grupie wiekowej. Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień metodyki edukacji plastycznej. Treści merytoryczne przedmiotu: Zasady przygotowania projektów edukacyjnych z uwzględnieniem specyfiki, problematyki oraz charakterystyki grup odbiorców. Kształtowanie indywidualnej i zespołowej wypowiedzi autorskiej. Metody i formy stymulujące rozwój wyobraźni i fantazji z wykorzystaniem ekspresji plastycznej – nowatorskie sposoby realizacji zajęć plastycznych poprzez projekty edukacyjne. Kształcenie umiejętności doboru odpowiednich środków wyrazu artystycznego w zakresie oryginalności formy plastycznej. Rola wyobraźni w procesie twórczym (typologia postaw twórczych). Pedagogiczne możliwości kształtowania określonych cech osobowości w trakcie realizacji projektów edukacyjnych. Problemy kreacji i wyboru koncepcji w procesie kształtowania dzieła plastycznego. Kształtowanie umiejętności dostrzegania własnej indywidualności i niepowtarzalności. Organizacja warsztatu, charakterystyka materiałów i narzędzi wykorzystywanych w trakcie realizacji projektów edukacyjnych w różnych placówkach, ośrodkach i instytucjach kultury. Spis zalecanych lektur: 1. Daszyńska M, Malarskie techniki dekoracyjne, WSiP, W-wa 1992 2. Ditkowska B., Nowe narzędzia plastyczne – propozycja zajęć plastycznych rozwijających wyobraźnię dziecka [w]: Popek S., Tarasiuk R., U podstaw edukacji plastycznej, Lublin 2000 3. Górniewicz J., Rozwój i kształtowanie wyobraźni dziecka, Toruń 1992 4. Jabłoński A., Zabawy plastyczne, W-wa 2000 5. Jąder M., Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Kraków 2005 6. Karolak W., Projekt edukacyjny – projekt artystyczny, WSHE, Łódź, 2004 7. Karolak W., Sztuka jako zabawa, zabawa jako sztuka,CODN, 8. Karolak W., Kaczorowska B., Jabłoński M., Działania twórcze. Twórczość wspomagająca rozwój. Książka nauczyciela, WSHE, Łódź, 2007 9. Marcinkowska K., Michejda-Kowalska K., Mowa linii, WSiP, W-wa 1995 Metody nauczania: słowne – wykład, pogadanka; eksponujące – pokaz Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych w terminie projektów edukacyjnych oraz frekwencji.

Nazwa przedmiotu: ANIMACJA KULTURY Kod: 1E9-5, 1E9-6

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Liczba godzin: 30 - wykład; 30 – konwersatorium + 30 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik, dr Barbara Niścior Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie z formami i metodami animacji, prezentacji i promocji sztuk wizualnych (funkcjonowania instytucji kulturalnych, rynku sztuki, roli mass-mediów). UMIEJĘTNOŚCI Rozwijanie umiejętności interpretacji zjawisk kultury współczesnej. Zdobycie umiejętności planowania i organizowania działalności kulturalnej. Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych zagadnień sztuki współczesnej i psychologii reklamy. Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawy wiedzy o upowszechnianiu, animacji i promocji sztuk plastycznych i sztuki medialnej. Sztuka jako dziedzina kultury symbolicznej. Problematyka kultury masowej – wybrane koncepcje. Uczestnictwo w kulturze – determinanty społeczne i jednostkowe, pojęcie kompetencji kulturowej. Organizacja i zarządzanie instytucjami kultury, formy i metody ich działalności (rys historyczny, model polityki kulturalnej państwa po 1989 r.). Marketing i promocja sztuki, zasady funkcjonowania rynku sztuki. Spis zalecanych lektur:

175

1. R. Benedict, Wzory kultury, Warszawa 2002.. 2. B. Czarniawska-Joerges, Kierowanie w kulturze, Warszawa 1985. 3. red. J. Gajda, Wybrane problemy animacji kulturalnej, Lublin 1993. 4. red. J. Gajda, Pedagogika kultury: historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy

rozwoju, Lublin 1998. 5. J. Grad, U. Kaczmarek, Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 1996. 6. A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, Warszawa 1974. 7. H. Hohensse-Ciszewska, Powszechna edukacja plastyczna, Warszawa 1982. 8. D. Jankowski, Edukacja kulturalna w życiu człowieka, Kalisz 1999. 9. B. Jedlewska, Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 1999. 10. J. Kargul, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Warszawa 1995.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Podające (wykład, opis, pogadanka), problemowe (aktywizujące), eksponujące. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie prac pisemnych. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: MARKETING I RYNEK SZTUKI Kod: 1E10-5 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Barbara Jedlewska Efekty kształcenia: WIEDZA Wyposażenie studentów w podstawowy zakres wiedzy z dziedziny marketingu, ze szczególnym uwzględnieniem marketingu w sferze kultury /sztuki poprzez przybliżenie im aktualnych koncepcji teoretycznych oraz ukazanie doświadczeń efektywnej działalności różnych podmiotów funkcjonujących we współczesnej rzeczywistości rynkowej. UMIEJĘTNOŚCI Przygotowanie studentów do prowadzenia badań rynkowych i realizowania samodzielnie efektywnych strategii marketingowych, pozyskiwania funduszy na działalność artystyczną. Wymagania wstępne: Podstawy wiedzy o współczesnej kulturze/sztuce i uwarunkowaniach rynkowych działalności kulturalnej /artystycznej Treści merytoryczne przedmiotu:

Pojęcie i istota marketingu w ujęciach klasycznych i współczesnych. Kategorie marketingu, cele, funkcje i rodzaje marketingu. Tendencje we współczesnym marketingu, aktualne, problemy, wyzwania, kontrowersje. Wybrane strategie marketingowe (m. in. reklama, Public Relations, sponsoring). Specyfika marketingu w sferze kultury /sztuki. Diagnozowanie i projektowanie działań marketingowych w sferze kultury/sztuki (badanie rynku,

segmentacja rynku, badanie zadowolenia klienta, projekt marketingowy-biznes plan). Możliwości pozyskiwania środków finansowych na działalność kulturalną/artystyczną z funduszy

krajowych i unijnych. Doświadczenia różnych podmiotów kultury/sztuki funkcjonujących obecnie w Polsce i innych krajach.

Spis zalecanych lektur: M. Iwaszkiewicz, Marketing a rynek sztuki współczesnej, Ośrodek badania Rynku Sztuki Współczesnej, Poznań 1998. B. Jedlewska, Marketing w działalności podmiotów kultury – aktualne wyzwania, problemy i doświadczenia [w:] Zarządzanie w

kulturze Tom 7 (red.) Ł Gaweł, E. Orzechowski, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006. P. Kotler, Odpowiada na pytania na temat marketingu, Poznań 2004. A. Niemczyk, Marketing w sferze kultury. Wybrane problemy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2007. A. Sargeant, Marketing w organizacjach non profit, Dom Wydawniczy REBIS, Kraków 2004. W. Šmid, Marketing pod presją globalizacji, Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 2002.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład

176

Metody dydaktyczne: Podające, problemowe, aktywizujące (wykład tradycyjny, prezentacje medialne, dyskusja, debata, metoda przypadków, metoda projektów). Metody oceniania: egzamin Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA Kod: 1E11-1

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: wykład - dr Małgorzata Kuśpit, konwersatorium – dr mgr Ewelina Bereziewicz (wykładowcy Wydziału Pedagogiki i Psychologii) Efekty kształcenia: Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami psychologicznymi i prawidłowościami funkcjonowania człowieka oraz jego rozwojem. Ukazanie zastosowań psychologii w procesie edukacji. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 30 godz., konwersatorium 30 godz. Przedmiot, metody badawcze, kierunki badań psychologicznych. Procesy poznawcze: percepcja, myślenie i rozwiązywanie problemów, funkcjonowanie systemu pamięci, wyszukiwanie i selekcja informacji. Uczenie się: warunkowanie, uczenie się poprzez rozwiązywanie problemów, uczenie się poznawcze, strategie metapoznawcze. Mowa i porozumiewanie się: komunikacja słowna, komunikacja pozasłowna, metakomunikacja. Procesy emocjonalno-motywacyjne. Psychologiczne koncepcje człowieka a interpretacja zachowań ucznia i sytuacji w szkole. Wybrane teorie rozwoju człowieka i ich wpływ na praktykę szkolną. Techniki poznawania uczniów oraz ograniczenia stosowanych technik. Kontekst psychologiczny w projektowaniu procesów edukacyjnych. Projektowanie działań wspomagających rozwój. Czynniki sprzyjające rozwojowi człowieka i hamujące jego rozwój, stadia rozwojowe a zadania edukacyjne – możliwości kontroli czynników wpływających na rozwój człowieka. Osobiste plany rozwojowe uczniów. Projektowanie działań edukacyjnych w kontekście specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów. Procesy poznawcze i emocjonalne w planowaniu i realizacji działań dydaktycznych i wychowawczych. Psychologia procesów decyzyjnych w pracy nauczyciela. Realizacja. Interakcje człowiek dorosły – dziecko a interakcje nauczyciel – uczeń. Mowa i porozumiewanie się w sytuacjach uczenia się i nauczania. Procesy poznawcze, emocjonalno-motywacyjne oraz społeczne w toku kształcenia. Mechanizmy uczenia się a metody i strategie nauczania. Przystosowanie emocjonalno-społeczne w grupie, w różnych relacjach edukacyjnych. Konflikty i sposoby ich rozwiązywania w grupie rówieśniczej oraz w relacjach nauczyciel - uczeń. Ocenianie i ewaluacja. Psychologia różnic indywidualnych a praktyka. Ocenianie a kształtowanie umiejętności uczenia się. Ocenianie pracy i osiągnięć uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Specyficzne problemy uczniów na danym poziomie nauczania (szkoła podstawowa, gimnazjum, szkoła ponadgimnazjalna). Rodzinne uwarunkowania rozwoju – możliwe modyfikowanie wpływu. Zaburzenia zachowań, możliwości działań nauczycielskich w zakresie terapii oraz profilaktyki. Nauczyciel jako osoba ucząca się – ewaluacja własnej pracy i osiągnięć. Podstawowe terminy i zagadnienia psychologii twórczości. Spis zalecanych lektur: 1. E. Aronson, T. D. Wilson, R. M. Akert, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Zysk i S-ka, Poznań 1997. 2. G. Mietzel, Wprowadzenie do psychologii. Podstawowe zagadnienia, GWP, Gdańsk, 1998. 3. G. Mietzel, Psychologia kształcenia, GWP, Gdańsk, 2002. 4. J. Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1998. 5. E. Nęcka, Psychologia twórczości, GWP, Gdańsk, 2002. 6. S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza, Wydawnictwo UMCS, Lublin, 2003. 7. (red) J. Strelau, Psychologia. Podręcznik akademicki. t. 2 , GWP, Gdańsk, 2000. 8. (red) J. Strelau, Psychologia. Podręcznik akademicki. t. 3 , GWP, Gdańsk, 2000. 9. J. S. Turner, D. B. Helms, Rozwój człowieka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1999. 10. P. G. Zimbardo, Psychologia i życie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002. Metody nauczania: Wykorzystanie metod aktywizujących, praca indywidualna i w grupach, dyskusja. Metody oceny: Egzamin. Uwzględniane są: obecność, wyniki kolokwium, aktywne uczestnictwo w zajęciach.

177

Nazwa przedmiotu: PEDAGOGIKA Kod: 1E12-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Agnieszka Weiner (wykładowca Instytutu Muzyki) Efekty kształcenia: Przygotowanie do pełnienia roli zawodowej nauczyciela - wychowawcy, zaznajomienie z najnowszymi teoriami pedagogicznymi, dostarczenie wiedzy o istocie, celach i prawidłowościach procesu dydaktycznego - wychowawczego, opiekuńczego, realizowanego w szkole i innych instytucjach. Kształtowanie u przyszłych nauczycieli refleksyjnego stosunku do poznawanych teorii. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw psychologii. Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 30 godz., konwersatorium 30 godz. Wybrane współczesne teorie i nurty wychowania, aktualne problemy aksjologiczne w pedagogice, edukacja globalna, osobowość nauczyciela – wychowawcy. Geneza i rozwój pedagogiki w kontekście zmian współczesnych, system szkoły tradycyjnej, progresywistycznej i współczesnej, elementy procesu kształcenia i relacje między nimi, organizacja pracy dydaktyczno - wychowawczej nauczyciela, sposoby poznawania uczniów. Wybrane środowiska wychowawcze: rodzina, szkoła, zakład pracy, grupy rówieśnicze, subkultury młodzieżowe. Spis zalecanych lektur: 1. R. I. Arends, Uczymy się nauczać, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994. 2. red. M. Dudzikowa, Nauczyciel – uczeń. Między przemocą a dialogiem. Obszary napięć i interakcji, Impuls, Kraków 1996. 3. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Pedagogika, podręcznik akademicki, t.1 i 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004. 4. red. A. Nalaskowski, K. Rubacha, Pedagogika u progu trzeciego tysiąclecia, Wydawnictwo UMK, Toruń 2001. 5. M. Nowak, Podstawy pedagogiki otwartej, RW KUL, Lublin 1999. 6. J. Rutkowiak, Odmiany myślenia o edukacji, Impuls, Kraków 1995. Metody nauczania: Wykład, konwersatorium. Metody oceny: Egzamin.

Nazwa przedmiotu: METODYKA EDUKACJI PLASTYCZNEJ Kod: 1E13-3, 1E13-4, 1E13-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II - III Semestr: 3, 4, 5 Punkty ECTS: 3 + 3 + 2 = 6 Imię i nazwisko wykładowcy: wykład - dr Anna Boguszewska, konwersatorium -wykł. Anna Mazur Efekty kształcenia: Zapoznanie z miejscem i rolą edukacji plastycznej w ujęciu historycznym oraz w aktualnie obowiązującym

bloku przedmiotów humanistycznych, kształtujących osobowość twórczą. Zapoznanie z historią badań nad twórczością plastyczną dziecka oraz uwarunkowaniami rozwoju ekspresji

plastycznej ucznia. Wprowadzenie w problematykę warsztatu pracy nauczyciela i ucznia. Kształtowanie umiejętności twórczego interpretowania aktualnie obowiązujących programów nauczania. Kształtowanie umiejętności planowania i organizacji procesu dydaktycznego. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw psychologii i pedagogiki. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - wykład 15 godz., konwersatorium 30 godz., sem. 4 - wykład 15 godz., konwersatorium 30 godz., sem. 5 - konwersatorium 30 godz. Z dziejów przedmiotu i badań nad twórczością dziecka - Historia przedmiotu – dawne i współczesne koncepcje. Formy kształcenia nauczycieli. - Historia badań nad twórczością plastyczną dzieci i młodzieży; etapy rozwoju plastycznego dzieci i młodzieży;

przyczyny zjawisk kryzysowych, cechy charakterystyczne, możliwości przezwyciężania kryzysu plastycznego. Problematyka dydaktyki kształcenia plastycznego. - Podstawy programowe oraz obowiązujące programy nauczania na poszczególnych etapach edukacji szkolnej. - Charakterystyka obudowy dydaktycznej programów nauczania (podręczniki, poradniki metodyczne, zeszyty

ćwiczeń, instrukcje dla nauczycieli).

178

- Planowanie sytuacji dydaktycznej (plan pracy z uczniem, konspekt, scenariusz, budowa jednostki dydaktycznej, typy lekcji, zasady, metody i formy stosowane w nauczaniu plastyki).

- Organizacja warsztatu pracy nauczyciela i ucznia (wyposażenie pracowni, pomoce dydaktyczne, zasady projektowania wizualnych struktur dydaktycznych). Rola mediów na zajęciach plastycznych.

- Planowanie osiągnięć uczniów; sposoby sprawdzania i oceniania osiągnięć. Praca z uczniem uzdolnionym. - Osobowość nauczyciela plastyki. - Integracja w edukacji artystycznej. - Pozalekcyjne i pozaszkolne formy zajęć plastycznych. Rola plastyki w kształtowaniu osobowości ucznia. - Przygotowanie do analizy struktury dzieła plastycznego. - Proces percepcji, mechanizm percepcji, odbiór dzieła, możliwości kształtowania czynnej postawy odbiorczej. - Cechy i rodzaje ekspresji; ekspresja jako potrzeba i instrument rozwijający osobowość człowieka. - Wyobraźnia – rodzaje i cechy, możliwości kształcenia w edukacji plastycznej. - Arteterapia. Spis zalecanych lektur: 1. R. Gloton, C. Clero, Twórcza aktywność dziecka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagog., Warszawa 1976. 2. H. Hohensse - Ciszewska, Powszechna edukacja plastyczna, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1982. 3. V. Lowenfeld, W. L. Brittain, Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, PWN, Warszawa 1977. 4. S. Popek, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1985. 5. red. S. Popek, Metodyka zajęć plastycznych w klasach początkowych, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1987. 6. H. Read, Wychowanie przez sztukę, Ossolineum, Wrocław 1976. 7. S. Szuman, O sztuce i wychowaniu estetycznym, Wydawnictwa Szkolne i Pedagog., Warszawa 1990. 8. A. Trojanowska, Dziecko i plastyka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1983. 9. I. Wojnar, Teoria wychowania estetycznego, PWN, Warszawa 1976. 10. A. M. Żukowska, Kształcenie i dokształcanie nauczycieli rysunku na potrzeby szkół ogólnokształcących II Rzeczypospolitej, Lublin 2003. Metody nauczania: Wykład. Konwersatorium oparte na metodach aktywnych, umożliwiających studentom samodzielne wyciąganie wniosków i formułowanie sądów na podstawie treści wykładów i zalecanych lektur oraz szukanie twórczego zastosowania poznanych metod i form pracy na zajęciach plastycznych. Metody oceny: W semestrze 3 i 4 zaliczenie na ocenę, w semestrze 5 egzamin. Sprawdzianem umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy teoretycznej przez studentów są praktyki pedagogiczne, realizowane po kolejnych cyklach zajęć metodycznych.

Nazwa przedmiotu: METODYKA WIEDZY O KULTURZE Kod: 1E14-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 4 Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Zapoznanie studentów z podstawą programową przedmiotu, umiejętność doboru nowoczesnych metod nauczania, wyboru podręcznika, przygotowanie do samodzielnego konstruowania zajęć z wiedzy o kulturze. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw psychologii i pedagogiki. Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz., konwersatorium 15 godz. Omówienie podstawowych aktów prawnych: podstawa programowa, program nauczania, krytyczny przegląd podręczników oferowanych przez wydawnictwa; konstrukcja lekcji z wiedzy o kulturze; sposoby oceniania prac uczniów; Konstruowanie testów sprawdzających wiedzę i umiejętności uczniów. Miejsce i rola edukacji kulturalnej we współczesnym systemie oświatowym. Spis zalecanych lektur: 1. R. Benedict, Wzory kultury, Warszawa 2002. 2. O. Bergman, Liceum-testy dla Ciebie. Wiedza o kulturze, Warszawa 2003. 3. J. Gajda J. (red.), Pedagogika kultury: historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy rozwoju, Lublin 1998. 4. D. Jankowski, Edukacja kulturalna w życiu człowieka, Kalisz 1999. Metody nauczania: wykład, dyskusja Metody oceny: Egzamin.

179

Nazwa przedmiotu: ANALIZA PSYCHOLOGICZNA TWÓRCZOŚCI PLASTYCZNEJ Kod: 1E15-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: Zapoznanie z historią badań nad twórczością plastyczną. Uświadomienie uwarunkowań oraz mechanizmów procesu twórczego w kreacji plastycznej dzieci, młodzieży i dorosłych z uwzględnieniem psychopatologii ekspresji. Umiejętność wykorzystania wiedzy o prawidłowościach i uwarunkowaniach twórczości plastycznej w działaniach artystyczno- edukacyjnych. Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych terminów i zagadnień psychologii. Treści merytoryczne przedmiotu: konwersatorium 30 godz. Historia badań nad twórczością plastyczną. Charakterystyka rozwoju ekspresji plastycznej w świetle poglądów i wyników badań współczesnych badaczy. Typologia postaw twórczych. Rola wyobraźni w procesie twórczym. Zabawa a ekspresja plastyczna. Miejsce twórczości plastycznej w rozwoju osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Metody badań i analizy wytworów plastycznych. Etapy rozwoju ekspresji plastycznej dzieci, młodzieży i dorosłych. Charakterystyczne cechy dla poszczególnych okresów i faz rozwojowych według różnych autorów. Historyczne, rozwojowe i osobowościowe uwarunkowania rozwoju ekspresji plastycznej. Psychologiczne i pedagogiczne podstawy zjawisk kryzysowych w rozwoju twórczości plastycznej oraz możliwości ich przezwyciężania. Struktura uzdolnień plastycznych oraz warunki ich rozwoju. Metody badań zdolności plastycznych. Analiza i interpretacja wytworów plastycznych. Spis zalecanych lektur: 1. red. J. Kida, Sztuka a świat dziecka, WSP, Rzeszów 1996. 2. red. K. Krasoń i B. Mazepa- Domagała, Oblicza sztuki dziecka w poszukiwaniu istoty ekspresji, WSP, Katowice Mysłowice 2007. 3. red. W. Limonit i Kamila Nielek- Zawadzka, Dylematy edukacji artystycznej, Impuls, Kraków 2005 t. I i II. 4. V. Lowenfeld i W,L. Brittain, Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, PWN, Warszawa 1977. 5. W. Pielasińska, Ekspresja jej wartość i potrzeba, WSiP, Warszawa 1983. 6. S. Popek, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży, WSiP, Warszawa 1978. 7. red. S. Popek i R. Tarasiuk, U podstaw edukacji plastycznej, UMCS, Lublin 2000. 8. S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza, UMCS, Warszawa 2001. 9. S. Szuman, Sztuka dziecka, WSiP, Warszawa 1990. 10. A. Trojanowska, Dziecko i plastyka, WSiP, Warszawa 1983. Metody nauczania: Pproblemowe- aktywizujące; eksponujące - film, ekspozycja, pokaz. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie aktywności oraz pracy pisemnej.

Nazwa przedmiotu: WARSZTATY EDUKACJI TWÓRCZEJ Kod: 1E16-5

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Wyposażenie studenta w wiedzę merytoryczną i metodyczną. Tworzenie warunków do samodzielności i pomysłowości przy opracowaniu projektów edukacyjnych. Wdrażanie do etyki zawodowej. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw pedagogiki i psychologii rozwojowej dzieci i młodzieży. Znajomość technik plastycznych stosowanych w pracy dydaktycznej i terapeutycznej. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 godz. Psychologiczne i pedagogiczne podstawy kształcenia plastycznego oraz wychowania przez plastykę: - wiedza o formie plastycznej oraz łączność sztuk (tekst i ilustracja, muzyka i plastyka, teatr i plastyka ); - rola edukacji plastycznej w społeczeństwie; - specyfika twórczości plastycznej dzieci i młodzieży; - metody, formy, zasady pracy dydaktycznej; - sposoby inspiracji do aktywności plastycznej oraz planowanie aktywności plastycznej dzieci i dorosłych; - specyfika technik plastycznych wykorzystywanych w edukacji dzieci i młodzieży; - plastyczne aranżowanie wybranych sytuacji społecznie użytecznych; - kultura czasu wolnego; edukacja i wychowanie przez sztukę i uczestnictwo w działaniach kulturalnych.

180

Spis zalecanych lektur: 1. A.Boguszewska, A.Weiner, 160 pomysłów na nauczanie zintegrowanie w klasach I–III. Edukacja plastyczno–muzyczna, Kraków 2004. 2. A. Harbowski, Edukacja kulturalna jako system działań społeczno – wychowawczych, Rzeszów 2000. 3. L. Katarynczuk – Mania, Wybrane elementy terapii w procesie edukacji artystycznej, Zielona Góra 2002. 4. M. Malicka, Twórczość czyli droga w nieznane, WSiP, Warszawa 1998. 5. K. Michejda – Kowalska, O dziecięcej wyobraźni plastycznej, Warszawa 1987. 6. A. Peppin, H. Williams, Sztuka i Ty, Warszawa 1995. 7. S. Popek, Analiza psychologiczna twórczości dzieci i młodzieży, Warszawa, 1989. 8. A. Trojanowska, Dziecko i plastyka, Warszawa 1989. 9. A. J. Zieliński , Widzenie artystyczne, Wiedza o sztuce, Warszawa 2002. Metody nauczania: Słowne (rozmowa, dyskusja, praca z tekstem, korekta). Oglądowe (pokaz). Praktyczne (ćwiczenie praktyczne). Metody oceny: Zaliczenie z oceną. Podstawą jest wykonanie prac zaliczeniowych (projekt edukacyjny).

Nazwa przedmiotu: EMISJA GŁOSU Kod: 1E17-6 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: III Semestr: 6 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Renata Mrożek (wykładowca Instytutu Muzyki) Efekty kształcenia: Opanowanie umiejętności prawidłowego operowania głosem, jego ustawienia, odpoczynku oraz doboru technik wymowy. Postępowanie z problemami z głosem. Metody usprawniania głosu, ćwiczenia fonacyjne, artykulacyjne i dykcyjne. Praktyczne zastosowanie i sprawdzian nabytych umiejętności tworzenia, operowania głosem w pracy własnej nauczyciela oraz pracy nad prawidłową wymową uczniów. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: ćwiczenia 30 godz. Podstawowe pojęcia teoretyczne dotyczące głosu i mowy dźwiękowej, ich kształcenia oraz metod badawczych w ujęciu fonetyczno-akustycznym oraz logopedycznym. Budowa i funkcje aparatu głosowego oraz zjawiska fizjologiczne związane z tworzeniem głosu, jego emisją i higieną. Zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej w kontekście ich tworzenia, emisji i odbioru. Spis zalecanych lektur: 1. A. Legieć-Matosiuk, J. Chaciński, Emisja głosu-skrypt dla studentów, Wyd. WSP, Słupsk 1994. 2. A. Mitrinowicz-Modrzejewska, Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy, PZWL, Warszawa 1963. 3. H. Mierzejewska, M. Przbysz-Piwkowa, Zaburzenia głosu-badanie-diagnozowanie-metody usprawniania, Wyd. DIG, Warszawa 1998. Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie na ocenę.

Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: 1E18-1, 1E18-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 3 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Jan Ferenc, ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, as. Kamil Siczek, ad. Piotr Korol Efekty kształcenia: Wykształcenie biegłości warsztatowej, zaznajomienie z tradycyjnymi technikami rysunkowymi, zainspirowanie do tworzenia własnych, indywidualnych form wypowiedzi i tworzenia różnych środków wyrazu. Opanowanie zasad rysunku studyjnego z uwzględnieniem perspektywy, anatomii i kompozycji. Doskonalenie obserwacji natury i umiejętności notowania spostrzeżeń i wrażeń w formie rysunków. Zaznajomienie z rolą linii, plamy, faktury, waloru, kontrastu i innych elementów składowych pracy rysunkowej. Wymagania wstępne: Student powinien posiadać uzdolnienia plastyczne, oraz podstawowe umiejętności rysunkowe dotyczące zasad perspektywy, zdolności poprawnego oceniania proporcji i prawidłowego komponowania płaszczyzny. Wymienione predyspozycje i umiejętności powinny pozwolić na poprawne wykonanie prostego studium postaci w jednej z najprostszych technik (ołówek, węgiel itp.) podczas egzaminu wstępnego. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 - laboratorium 60 godz., sem. 2 - laboratorium 60 godz.

181

Zapoznanie z podstawowymi technikami rysunkowymi i odmianami rysunku, takimi jak szkic, rysunek linearny, konstrukcyjny, walorowy itp. Kształcenie umiejętności obserwacji w oparciu o zasady perspektywy i elementy anatomii. Doskonalenie umiejętności rysunkowych poprzez różnorodne studia z natury. Świadome stosowanie zasad perspektywy, poprawne interpretowanie anatomii, celowe dobieranie technik, środków warsztatowych, panowanie nad światłem, fakturą i kontrastem. Tworzenie prac rysunkowych o różnym charakterze i przeznaczeniu takich jak szkic, rysunek konstrukcyjny, rysunek konturowy, rysunek walorowy. Praca opiera się na indywidualnym podejściu do każdego studenta ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe. Kompozycja rozumiana jako zespół współzależnych od siebie różnorodnych elementów, budujących jedność przestrzeni plastycznej. Warsztat jako element poznawczo- porównawczy - różnicowanie i poznawanie narzędzi. I semestr nauki opiera się na realizacji ćwiczeń w sposób klasyczny - pracowniany, na bazie rzetelnego studium natury - środki wyrazu, koncepcja rysującego. II semestr nauki - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci radości z rysowania. - szkice z natury - dowolność warsztatowa i kompozycyjna - studium natury - modela, aktu, przedmiotu, ruchu, zjawisk przestrzennych - poszukiwanie własnego punktu widzenia - kompozycja, dowolność warsztatowa - analityczna budowa martwej natury - kompozycja, łączenie technik rysunkowych - analityczna budowa aktu - przestrzeń, konstrukcja, wybrane narzędzia - tworzenie kompozycji na bazie badania i analizy form - dowolność warsztatowa Każdy studiujący ma już zdobyte spore doświadczenie i świadomość plastyczną, powinien poszukiwać indywidualnego języka plastycznego i dążyć do szeroko pojętej kreacji, ekspresji i poszukiwania nowych środków wyrazu. Rozszerzenie działań rysunkowych w zakresie szeroko pojętego zastosowania i poznania nowych mediów, które można zastosować w technice rysunku. Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik graficznych, cyfrowych potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako techniki rysunku. Zagadnienia obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość poznania i wzbogacenia własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane one są z wykorzystaniem kreacji w wymiarze personalnym. Spis zalecanych lektur: 1. B. Edwards, RYSUNEK-odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu, Wydawnictwo Aha!, Łódź 2006. 2. R. Gill, Zasady rysunku realistycznego, Galaktyka, Warszawa 1998. 3. Sz. Kobyliński, Podszeptnik rysownika, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989. 4. New Perspectives in Drawing, praca zbiorowa, Phaidon, Londyn 2005. 5. J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993. 6. T. Pignatti, Historia rysunku, Arkady, Warszawa 2004. 7. S. Simblet, Anatomia dla artystów, Arkady, 8. K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 9. W. Wierzchowiska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. Metody nauczania: Laboratorium. Praca polega głównie na studiach z natury (martwa natura, postać akt, architektura, krajobraz i jego elementy). Wskazane jest także poszukiwanie innych źródeł inspiracji, umożliwiających bardziej osobiste, zindywidualizowane wypowiedzi. Metody oceny: Semestr 1 - zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. W czasie sesji odbywa się tak zwany przegląd, podczas którego studenci prezentują swoje prace, zarówno te wykonane podczas zajęć jak i inne, związane z przedmiotem. Prace są omawiane, analizowane i oceniane. Przegląd odbywa się w obecności całej grupy, tak, aby studenci mogli porównać efekty swojej pracy, dostrzec wielość możliwych rozwiązań tych samych zadań. Semestr 2 - przegląd zaliczeniowy na prawach egzaminu.

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO Kod: 1E19-1, 1E19-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 4 + 3 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. Jakub Ciężki ad. II st. Krzysztof Bartnik, as. Kamil Stańczak

182

Efekty kształcenia: Znajomość i rozumienie terminologii plastycznej oraz wielorakich rodzajów malarskiej ekspresji, Umiejętność sprawnego (w sensie warsztatowym) posługiwania się różnymi technikami malarskimi, Zdolność analitycznego postrzegania otaczającej rzeczywistości skutkującego kreacjami malarskimi

opisującymi lub interpretującymi tę rzeczywistość. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 60 godz. Semestr 1. Poznanie i doskonalenie, w oparciu o studium martwej natury i studium postaci możliwości warsztatowych studenta, jego zdolności percepcji i analizy zjawisk przestrzennych oraz ich transpozycji na płaszczyznę dwuwymiarową. Studiowanie zjawisk barwnych (kolor – jego jakość, walor, nasycenie, relatywizm barw a kolor lokalny, barwa a przestrzeń, barwa a kompozycja, barwa a światło – modelunek światłocieniowy, zależność barwa – światło – kompozycja) oraz perspektywicznych (perspektywa w zakresie budowania przestrzeni w obrazie, zarówno w zgodzie ze specyfiką budowy i funkcjonowania ludzkiego oka jak i jej wbrew – rodzaje perspektywy) a także problemów związanych z proporcjami i skalą. Semestr 2. Rozwijanie, w oparciu o pracę z modelem i przedmiotami znajdującymi się w pracowni oraz o wspomagany z zewnątrz proces samopoznania i samokształcenia, zdolności twórczych w odniesieniu do podstawowych parametrów obrazu takich jak; układ kompozycyjny (czynniki decydujące o kompozycji - kształt, kolor, światło, struktura walorowa obrazu, kierunki, format), przestrzeń budowana za pomocą koloru (i jego cech), zróżnicowana materia oraz charakter kształtów, konwencja malarska, płaszczyzna obrazu, format obrazu. Spis zalecanych lektur: 1. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka. WAiF, Warszawa 1978. 2. J. Muszyński, 100 najsłynniejszych obrazów. Wiedza Powszechna, Warszawa 1990. 3. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich, PIW, Warszawa 1986. 4. Leksykon malarstwa od A do Z, Muza S.A., Warszawa 1992. 5. B. Osińska, Sztuka i czas, cz. 1-4, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994. 6. H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, Warszawa 1973. 7. M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983. 8. M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Ossolineum, Wrocław 1988. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wyd. Literackie, Kraków 1974. 10. W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1986. Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w pracowni malarskiej. Student realizuje zadania formułowane przez prowadzącego. Powstające prace malarskie poddawane są analizie (korekty indywidualne i zbiorowe) zarówno w trakcie ich powstawania jak i po zakończonym cyklu dydaktycznym (semestrze, roku). Metody oceny: Oceny dokonuje się na podstawie prac prezentowanych przez studenta w trakcie przeglądu na zakończenie semestru lub roku. Semestr 1 - zaliczenie na ocenę, semestr 2 – zaliczenie na prawach egzaminu.

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA Kod: 1E20-1, 1E20-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 4 + 3 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, ad. Agnieszka Zawadzka, st. wykł. Adam Panek, ad. Anna Perłowska-Weiser Efekty kształcenia: Rozumienie i stosowanie klasycznych technik grafiki warsztatowej. Praktyczne opanowanie warsztatu graficznego: wybór projektu, zastosowanie odpowiednich narzędzi w procesie przygotowania matrycy, wykonanie odbitek. Postawa otwartości wobec tradycyjnych technik graficznych, świadomość ich znaczenia dla rozwoju grafiki oraz możliwości, jakie dają we współczesnej sztuce. Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności rysunkowe. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 60 godz. Podstawowa wiedza na temat tradycyjnych technik grafiki warsztatowej. Semestr 1 - techniki wypukłodruku: linoryt i drzeworyt wzdłużny. Semestr 2 - techniki wklęsłodruku: suchoryt, mezzotinta, akwaforta, akwatinta. Zagadnienia warsztatu graficznego: materiały, narzędzia i wyposażenie pracowni graficznej. Stosowanie metod tradycyjnych oraz technik elektronicznych druku cyfrowego w procesie przygotowania projektu i transferu na matrycę graficzną. Wybór zagadnień charakterystycznych dla języka graficznego, takich jak: linia i plama, bryła i światłocień, walor i kolor, faktura i tekstura. Spis zalecanych lektur:

1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000.

183

2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej , Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, str. 258-289, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki , PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.

Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Korekty na każdym szczeblu powstawania grafik. Metody oceny: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu, rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Umiejętność powielania oceniana jest na podstawie przedstawienia 3 jednakowych odbitek każdej z wykonanych grafik. Rezultaty pracy poddane są dyskusji w grupie. Semestr 1 - zaliczenie na ocenę, semestr 2 – zaliczenie na prawach egzaminu.

Nazwa przedmiotu: RZEŹBA Kod: 1E21-1, 1E21-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski, ad. Zbigniew Stanuch, as. Piotr Zieleniak, as. Radosław Skóra Efekty kształcenia: Zorientowanie studenta w najszerzej pojętych horyzontach sztuki rzeźbiarskiej, rozwijanie wyobraźni przestrzennej, kształtowanie umiejętności posługiwania się bryłą jako środkiem wyrazu służącym do uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 60 godz. STUDIUM – praca z modelem: skierowanie uwagi na obserwowane formy, jej budowę i proporcje; umiejętność

odczytywania znaczenia wyrazowego w układzie kształtów; umiejętność odczytywania i oddawania charakteru modela, jego podobieństwa i głębi psychicznej.

WARSZTAT I TECHNOLOGIA – zaznajomienie z różnymi materiałami rzeźbiarskimi i sposobami ich stosowania: - glina jako wstępny materiał do modelowania; - gips, cement (odlew i narzut); - kamień, drewno (dłutowanie); - ceramika; - masy plastyczne; - żywice epoksydowe; - sposoby zabezpieczania i konserwacji rzeźby. Zwrócenie uwagi na zależność formy rzeźbiarskiej od zastosowanego materiału oraz na umiejętność

przygotowania form do różnych sposobów wykonania odlewu. KONCEPCJA. Zadania koncepcyjne obejmują: opracowanie form rzeźbiarskich z uwzględnieniem ich

przeznaczenia, zastosowania i akcentu wyrazowego; próby usytuowania rzeźby w określonej przestrzeni; ćwiczenia na makiecie terenu; opracowanie zatwierdzonej koncepcji we właściwej skali. Semestry 1 – 2 to Pracownia wstępna – orientacja w podstawowych zagadnieniach rzeźbiarskich.

Naprowadzenie wyobraźni na operowanie bryłą. Próby przestrzennej wypowiedzi plastycznej. Ćwiczenia sprawdzają wyczulenie studenta na zadania rzeźbiarskie i ułatwiają mu wybór specjalności artystycznej.

Ćwiczenia obejmują: - proste bryły; - wstępne studia z natury (postaci, głowa) – spojrzenia na modela od strony konstrukcji, budowy

anatomicznej i proporcji; - płaskorzeźba (wnętrze, pejzaż, postać) – próba przeniesienia relacji przestrzennych na płaszczyznę

rzeźbiarską; - niewielkie zadanie w materiale trwałym (np. forma użytkowa); - portret z dokumentacji fotograficznej; - kompozycja dowolna jako sprawdzian wyobraźni i możliwości realizacyjnych studenta; - wykonanie odlewów gipsowych prac.

184

Spis zalecanych lektur: 1. red. J. Chrzanowska-Pieńkos, Alina Szapocznikow, 1926-1973, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1998. 2. I. Grzesiuk–Olszewska, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995, Noriton, Warszawa 1995. 3. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. 4. A. Kisielewska, Alfons Karny, Wydawnictwo Uniwersyteckie TRANS HUMANA, Białystok 1995. 5. A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961. 6. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985. 7. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980. 8. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984. 9. red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995. 10. A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988. Metody nauczania: Ćwiczenia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej. Metody oceny: Semestr 1 - zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac, semestr 2 – zaliczenie na prawach egzaminu.

Nazwa przedmiotu: STRUKTURY WIZUALNE Kod: 1E22-1, 1E22-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 2 + 1 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Ireneusz Wydrzyński, ad. Ewa Niestorowicz Efekty kształcenia: Stopniowe usystematyzowanie reguł formalnych obrazu w aspekcie teorii komunikacji. Budowanie gramatyki wizualnej w aktach wizualnych – redukcja kolejnych warstw kontekstowych, wyodrębnianie

powtarzalnych cech komunikatów – tworzenie nowych związków formalnych w budowaniu reguł języka wizualnego.

Wymagania wstępne: - Uporządkowanie wrażenia wizualnego poprzez obserwację i analizę kształtu i barwy przedmiotu (w formie

szkiców). - Zastosowanie obserwacji w konstruowaniu transpozycji i transfiguracji w formie zrealizowanego zadania. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 15 godz. Treści budowane są w oparciu o psychologiczną koncepcję schematów poznawczych, na które składa się: - Obserwacja i porządkowanie wrażeń wizualnych w tworzeniu szczególnych reprezentacji rzeczy i zjawisk. - Analiza istoty reprezentacji rzeczy i zjawisk wizualnych. - Identyfikacja sytuacji wizualnych w komunikacji wizualnej. Program realizowany jest w formie ćwiczeń. Realizacja programu opiera się na kilkustopniowym wprowadzeniu problemów z zakresu psychologii widzenia, teorii barwy i teorii komunikacji odniesionych do realizacji ćwiczeń koncepcyjno – projektowych, które dotyczą następujących zagadnień: - Figura i figuracja. - Struktura i morfologia. - Język i forma. - Materia i forma. Spis zalecanych lektur: 1. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydaw. Artystyczne i Filmowe Warszawa 1978. 2. E. Borowiecka, Poznawcza wartość sztuki, Wydaw. Lubelskie, Lublin 1986. 3. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 4. Z. Chlewiński, Umysł – dynamiczna organizacja pojęć, PWN, Warszawa 1999. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. R. L. Gregory, Oko i mózg. Psychologia widzenia, PWN, Warszawa 1971. 7. M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa? Negacja sztuki w amerykańskim środowisku artystycznym, Wydaw. Literackie,

Kraków 1984. 8. S. Popek, Barwy i psychika, Wydaw. UMCS, Lublin 1999. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. Metody nauczania: - Wprowadzenie do ćwiczeń w formie ustnej ilustrowanej przeźroczami. - Ćwiczenia grupowe w formie wspólnej gry. - Rozmowy indywidualne o projektach i wykonywanych pracach. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac projektowych.

185

Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE GRAFICZNE Kod: 1E23-1, 1E23-2 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 2 + 1 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Małgorzata Bałdyga-Nowakowska Efekty kształcenia: Projektowanie graficzne rozwija umiejętność świadomego kształtowania form graficznych. Przedmiot ten uczy skrótowości obserwacji i precyzji przekazu. Kształtuje wyobraźnię estetyczną, wyrabia wrażliwość na otaczający świat interpretowany jako przedmiot grafiki. Wymagania wstępne: Zakłada się u studentów podstawową orientację w problematyce kultury masowej i historii sztuki (na przykład: Polskiej Szkoły Plakatu oraz historii pisma i drukarstwa). Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 15 godz. Litera jako istotnym elementem graficznym. Relacja miedzy znakiem a tekstem. Typografia jako harmonijny związek między formą a treścią. Zakres realizowanych tematów uwzględnia grafikę wydawniczą (okładka, układ typograficzny, ilustracja, ulotka, folder), projekty identyfikacji wizualnej (znak firmowy i towarowy), projekty plakatów (reklamowych, informacyjnych, społecznych), projekty graficzne z zastosowaniem mediów elektronicznych (krótkie filmy). Spis zalecanych lektur: 1. Ch. Fiell, P. Fiell, Projektowanie graficzne w XXI wieku, Taschen, 2005. 2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003. 3. A. Głowacki, W kręgu lo design. Projektowanie-harmonia przeciwieństw, Kraków 1994. 4. J. Goślicki, Sztuka reklamy, Kraków 1994. 5. P. Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artystyczna XX wieku, Warszawa 2000. 6. J. Wiercińska, Sztuka i książka, Warszawa 1986. Metody nauczania: Przyjęta forma pracy obejmuje od 2 do 3 tematów w semestrze. Tematy poprzedzane są wykładami wprowadzającymi. Na poszczególnych etapach realizacji tematów (projektów) przeprowadzane są systematycznie indywidualne korekty, zmierzające do spójnego ujęcia tematu tak z punktu widzenia formalnego, jak z punktu widzenia treściowego. Metody oceny: Warunkiem zaliczenia jest realizacja wszystkich tematów w terminie. Podstawowym kryterium oceny jest oryginalność graficznego komunikatu, zgodność między skorygowanym przez wykładowcę i zrealizowanego przez studenta projektem oraz jakość jego wykonania. Końcowa ocena wystawiana jest po semestralnych przeglądach. Przeglądy umożliwiają porównanie rozwiązań zastosowanych do tych samych tematów przez poszczególnych studentów.

Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: 1E24-1, 1E24-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 3 + 3 Imię i nazwisko wykładowcy: wykład – prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska, laboratorium – ad. Danuta Kuciak, ad. Marcin Maron Wykład: sem.3 – 15godz Efekty kształcenia: Przekazanie wybranych zagadnień dotyczących historii i teorii fotografii oraz podstaw warsztatu fotograficznego. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Wybrane zagadnienia historii i teorii fotografii. Prawda i fałsz obrazu fotograficznego. Dokument i aranżacja, zapis i kreacja. Współczesne artefakty wykorzystujące zapis mechaniczny oraz współczesne postawy twórców posługujących się tym medium. Wykłady obejmują następującą problematykę: 1. Historia fotografii. 2. Wybrane zagadnienia z fotografii portretowej, aktu, fotografii reklamowej, propagandy, reportażu, dokumentu,

fotografii prasowej). 3. Fotografia w perspektywie współczesnej (inscenizacja fotograficzna, zapis mechaniczny w sztuce aktualnej). Spis zalecanych lektur:

186

1. D. D. Bush, Fotografia cyfrowa i obróbka obrazu, Helion, Gliwice 2002. 2. A. Domański, Podstawy fotografii. Wybrane zagadnienia dla studentów szkół wyższych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno -

Ekonomicznej, Łódź 2002. 3. M. Freeman, Fotografia studyjna, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1993. 4. M. Iliński, Materiały i procesy fotograficzne, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989. 5. T. Klimecki, Technika powiększania w fotografii, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1987. 6. R. Kreyser, Błędy fotograficzne, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989. 7. R. Kreyser, Filtry fotograficzne, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1992. 8. M. Langford, Fotografia od A do Z. Encyklopedia kieszonkowa, Muza, Warszawa 1992. 9. S. Magala, Sztuka widzenia czyli świat w obiektywie aparatu fotograficznego, Akademia Sztuk Pięknych, Wrocław 2000. 10. Ł. Oberlan, Fotografia cyfrowa, Helion, Gliwice 2003. Metody nauczania: Wykład i prezentacja multimedialna. Metody oceny: Zaliczenie z oceną, na podstawie pisemnego testu. Laboratorium: sem.3 – 15 godz., sem.4 - 15 godz. Efekty kształcenia: Poznanie podstawowych zagadnień dotyczących teorii i praktyki warsztatu fotograficznego: umiejętność posługiwania się sprzętem fotograficznym, ciemniowym i oświetleniowym. Zapis obrazu w technice fotografii analogowej i cyfrowej. Uzyskiwanie obrazu negatywowego i pozytywowego w fotografii analogowej, przetwarzanie obrazu w fotografii cyfrowej. Analiza fotografii jako autonomicznego medium w kreacji artystycznej. Treści merytoryczne przedmiotu: Fotografia jako narzędzie zapisu rzeczywistości zastanej i aranżowanej. Obraz fotograficzny jako zapis rzeczywistości subiektywnej. Idea obrazu fotograficznego - analiza elementów konstrukcyjnych obrazu i ich znaczenia w kreowaniu sensu wypowiedzi wizualnej. Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego: instruktażowe prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne obejmujące pracę w atelier fotograficznym i w przestrzeni zewnętrznej, obróbkę fotochemiczną w laboratorium i ciemni fotograficznej oraz podstawy opracowywania obrazu w technologii cyfrowej. Metody oceny: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń. Semestr 3 – zaliczenie na ocenę, semestr 4 – zaliczenie na ocenę na prawach egzaminu.

Nazwa przedmiotu: MULTIMEDIA Kod: 1E25-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3 Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: wykład - ad. Marek Letkiewicz, laboratorium – ad. Włodzimierz Pastuszak, wykł. Michał Mikulski Efekty kształcenia: Wprowadzenie studenta w arkana pracy artysty plastyka w środowisku mediów cyfrowych. Przygotowanie studenta do kreacji prac multimedialnych, w pełnym cyklu realizacji od fazy koncepcyjnej poprzez czynności heurystyczne, dokumentację planów, scenopis, storyboard, produkcję, postprodukcję do uzyskania efektu finalnego w postaci pracy wykonanej w standardzie technologicznym dostosowanym do środowiska medialnego, w którym będzie ona udostępniana. Wymagania wstępne: Znajomość środowiska programów graficznych. Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 –wykład 15 godz., laboratorium 15 godz., sem.2 –laboratorium 15 godz. Realizacja prac multimedialnych o szerokim spektrum tematycznym i formalnym, mieszczących się w zakresie: od sztuki „czystej” – realizacje eksperymentalnych kreacji artystycznych – do sztuki „użytkowej” – prac z pogranicza nauki, sztuki i reklamy. Wprowadzenie w różnorodne zagadnienia technologii mediów cyfrowych, z uwzględnieniem szerokiego wachlarza możliwości technologicznych nowych mediów i coraz szerszego pola ich zastosowań. Zapoznanie studentów z procedurami i standardami postępowania stosowanymi w studiach postprodukcyjnych. Zagadnienia programowe: - wprowadzenie w podstawy teorii i estetyki sztuki cyfrowej, - techniki pracy koncepcyjnej i warsztatowe zagadnienia kolejnych faz powstawania projektu, od pomysłu

wstępnego do ostatecznego scenariusza realizacyjnego, - zapoznanie ze sprzętem i oprogramowaniem, ich możliwościami technicznymi oraz nowymi jakościami, jakie

wnoszą one do współczesnego warsztatu artysty,

187

- realizacja miniatur multimedialnych w pełnym cyklu ich produkcji, od fazy koncepcyjnej do skończonego „produktu” finalnego w postaci prezentacji multimedialnej, miniatury filmowej z elementami animacji lub filmu interaktywnego, zgranego na odpowiedni nośnik.

Spis zalecanych lektur: 1. A. Benicewicz-Miazga , e-Business w Internecie i w multimediach, Mikom, Warszawa 2003. 2. R. W. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999. 3. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wydaw. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra,

1999. 4. B. Steinbrink, Multimedia: u progu XXI wieku, Robomatic, Wrocław 1993. 5. red. K. Wenta, Zasady i metody projektowania materiałów multimedialnych, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin 1997. 6. P. Zawojski , Elektroniczne obrazoświaty: Między sztuka i technologią, Wydaw. Szumacher, Kielce 2000. Metody nauczania: Zajęcia laboratoryjne: prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne. Metody oceny: Semestr 3 – zaliczenie na ocenę, semestr 4 – zaliczenie na ocenę na prawach egzaminu.

Nazwa przedmiotu: INTERMEDIA Kod: 1E26-5, 1E26-6

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Punkty ECTS: 2 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Cezary Klimaszewski Efekty kształcenia: Poznanie podstawowych zasad dotyczących łączenia różnych mediów; umiejętność stosowania intermedialnych form wizualnych, łączenia w strukturalne całości przekazów o rozbudowanej warstwie treściowo - formalnej; stosowanie współczesnych technik i technologii medialnych i wizualnych. Wymagania wstępne: Przygotowanie ogólno plastyczne, wynikające z toku studiów pierwszego stopnia. Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 – laboratorium 30 godz., sem.2 – laboratorium 15 godz. Intermedialne działania wizualne powiązane z innymi dziedzinami sztuki, nauki i techniki. Twórcze łączenie w spójne całości artystycznych prezentacji i projekcji zarówno w przestrzeni realnej jak i wirtualnej. Badanie związków i relacji zachodzących pomiędzy różnorodnymi mediami wizualnymi i audiowizualnymi. Łączenie mediów tradycyjnych i niekonwencjonalnych. Spis zalecanych lektur: 1. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 2. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973. 3. U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2005. 4. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 7. B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu, Arkady, Warszawa 1989. 8. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego: prezentacje programów wizualnych i audiowizualnych z użyciem sprzętu do rejestracji dźwięku i obrazu oraz ćwiczenia praktyczne na podstawie tematów, obejmujące pracę w pracowni intermedialnej i poza nią. Metody oceny: Analiza i ocena realizacji intermedialnych wykonanych w ramach ćwiczeń. Semestr 5 – zaliczenie na ocenę, semestr 6 – zaliczenie na ocenę na prawach egzaminu.

Nazwa przedmiotu: MALARSTWO - wybór Kod: 1E27-3, 1E27-4

Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Woźniak Efekty kształcenia: Doskonalenie warsztatu malarskiego. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Malarstwo na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 60 godz. Rozwijanie, w oparciu o pracę z modelem i przedmiotami znajdującymi się w pracowni oraz o wspomagany z zewnątrz proces samopoznania i samokształcenia zdolności twórczych w odniesieniu do podstawowych

188

parametrów obrazu takich jak: układ kompozycyjny (czynniki decydujące o kompozycji - kształt, kolor, światło, struktura walorowa obrazu, kierunki, format), przestrzeń budowana za pomocą koloru (i jego cech), zróżnicowana materia oraz charakter kształtów, konwencja malarska, płaszczyzna obrazu, format obrazu, itp. Spis zalecanych lektur: 1. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, WAiF, Warszawa 1978. 2. E. Gombrich, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawienia obrazowego, PIW, Warszawa 1981. 3. W. Kandinsky, Eseje o sztuce i artystach, PK, Kraków 1991. 4. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich, PIW, Warszawa 1986. 5. A. Malraux, Przemiana Bogów. KAW, Warszawa, 1985. 6. Red. A. Merita, Historia sztuki 1000-2000. Arkady, Warszawa 1998. 7. H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce. Warszawa 1973. 8. M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Wyd. Literackie, Kraków 1983. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia. Wyd. Literackie, Kraków 1974. 10. W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć. Warszawa 1986. Metody nauczania: Zajęcia laboratoryjne się w pracowni malarskiej. Korekty indywidualne i zbiorowe Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. Oceny dokonuje się na podstawie prac prezentowanych przez studenta w trakcie przeglądu na zakończenie semestru lub roku.

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA - wybór Kod: 1E28-3, 1E28-4

Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Waldemar Szysz, ad. Agnieszka Zawadzka Efekty kształcenia: Przygotowanie studenta do samodzielnej pracy poprzez rozwijanie wtórnych predyspozycji artystycznych i kreatywnego stosunku do otaczającej rzeczywistości. Wyrobienie rzetelnej znajomości środków ekspresji i sprawności instrumentalnych, charakterystycznych dla poszczególnych technik graficznych. Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza na temat technik grafiki warsztatowej: druk wypukły, wklęsły. Znajomość podstaw historii sztuki. Umiejętności posługiwania się plastycznymi środkami wyrazu, opanowanie warsztatu rysunkowego. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 60 godz. Najbardziej charakterystyczne techniki graficzne druku wypukłego i wklęsłego - rytowniczymi i trawionymi na metalu: linoryt i drzeworyt wzdłużny czarno-biały i kolorowy, sucha igła, mezzotinta, akwaforta, akwatinta, miękki werniks, odprysk oraz techniki mieszane. Zagadnienia tematyczne i plastyczne poruszające istotne problemy języka graficznego, takie jak: linia i plama, bryła i światłocień, walor i kolor, faktura i przestrzeń. Położony jest nacisk na osobistą wypowiedz studenta, która jest tylko ukierunkowana przez prowadzącego zajęcia. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej , Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, str. 258-289, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki , PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Korekty i dyskusje na każdym szczeblu powstawania grafik: od ogólnej koncepcji treściowej i formalnej, poprzez projekt do fazy wykonania odbitek i przygotowania ekspozycji. Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu, rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Rezultaty pracy poddane są dyskusji w grupie, również autoanalizie, a ostatecznej ocenie przedstawionej przez prowadzącego towarzyszy ustne uzasadnienie.

Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE - wybór Kod: 1E29-3, 1E29-4 Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II

189

Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Piotr Zieleniak Efekty kształcenia: Naprowadzenie wyobraźni na operowanie bryłą. Próby przestrzennej wypowiedzi plastycznej. Ćwiczenia sprawdzają wyczulenie studenta na zadania rzeźbiarskie i ułatwiają mu wybór specjalności artystycznej. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Rzeźba na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 60 godz. Ćwiczenia obejmują: proste bryły; wstępne studia z natury (postaci, głowa) – spojrzenia na modela od strony konstrukcji, budowy anatomicznej i

proporcji; płaskorzeźba (wnętrze, pejzaż, postać) – próba przeniesienia relacji przestrzennych na płaszczyznę

rzeźbiarską; niewielkie zadanie w materiale trwałym (np. forma użytkowa); portret z dokumentacji fotograficznej; kompozycja dowolna jako sprawdzian wyobraźni i możliwości realizacyjnych studenta; wykonanie odlewów gipsowych prac. Spis zalecanych lektur: 1. red. J. Chrzanowska-Pieńkos, Alina Szapocznikow, 1926-1973, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1998. 2. I. Grzesiuk–Olszewska, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995, Noriton, Warszawa 1995. 3. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. Metody nauczania: Ćwiczenia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej. Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych prac.

Specjalność: Fotografia Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: 1E30f-3, 1E30f-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3-4 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 5+5 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska, ad. Danuta Kuciak, ad. Marcin Maron Efekty kształcenia: WIEDZA:

1. ma podstawową wiedzę z zakresu teorii i praktyki fotograficznej 2. ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu fotografii kreacyjnej 3. zna i rozumie metody problematyzowania wytworów sztuki wizualnej

UMIEJĘTNOŚCI: 1. posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę współczesnych artefaktów 2. posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o mechanicznych wytworach sztuki wizualnej 3. posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem autorskich poglądów na temat sztuki

współczesnej POSTAWY:

1. wykazuje aktywność w samodzielnym podejmowaniu projektów artystycznych 2. świadomie kształtuje własne upodobania artystyczne 3. systematycznie uczestniczy w życiu artystycznym

Wymagania wstępne: brak wymagań wstępnych Treści przedmiotu: Przedmiot prowadza podstawy technologiczne w zakresie fotografii analogowej i cyfrowej w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych tematach. Kształci umiejętność kreowania wizerunku osoby, wyglądu przedmiotu, aranżacji sytuacji i opracowania autorskiej prezentacji wizualnej.

1. Fotogram jako obraz światła. 2. Specyfika przestrzeni i światła w fotografii studyjnej. 3. Aranżacja planu zdjęciowego. 4. Kreowanie akcji w obrazie fotograficznym i narracji w zestawie fotograficznym.

190

5. Obraz fotograficzny jako zapis rzeczywistości subiektywnej. 6. Idea obrazu fotograficznego – analiza elementów konstrukcyjnych obrazu i ich znaczenia w kreowaniu

sensu wypowiedzi wizualnej. Spis zalecanych lektur:

1. D. D. Bush, Fotografia cyfrowa i obróbka obrazu, Gliwice 2002. 2. A. Domański, Podstawy fotografii. Wybrane zagadnienia dla studentów szkół wyższych, Łódź 2002. 3. M. Freeman, Fotografia studyjna, Warszawa 1993. 4. M. Iliński, Materiały i procesy fotograficzne, Warszawa 1989. 5. Ł. Oberlan, Fotografia cyfrowa, Gliwice 2003.

Forma dydaktyczna zajęć: ćwiczenia Metody dydaktyczne: ćwiczenia laboratoryjne Metody oceniania: zaliczenie na ocenę Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Fotografia Nazwa przedmiotu: CYFROWE PRZETWARZANIE OBRAZU Kod: 1E31f-3, 1E31f-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia stacjonarne Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3-4 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Jacek Wierzchoś, wykł. Michał Mikulski Efekty kształcenia: WIEDZA Poznanie uwarunkowań formalnych i gatunkowych form wydawniczych poligraficznych, multimedialnych i sieciowych oraz poznanie technik publikowania elektronicznego obrazu. UMIEJĘTNOŚCI Umiejętność obróbki i przekształcania materiału elektronicznego, umiejętność digitalizacji obrazu wytworzonego technikami tradycyjnymi. Praktyczne wykorzystanie fotografii cyfrowej w technikach projektowania graficznego w oparciu o zasady typografii i składu tekstu. Nabycie przez studenta doświadczeń projektowych w kontakcie z tekstem jako przedmiotem opracowania i interpretowania graficzneg0. Wymagania wstępne: Podstawowa umiejetność posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Podstawowa znajomość liternictwa i typografii Treści merytoryczne przedmiotu: Techniki skanowania, dopasowanie obrazów do parametrów przygotowywanej publikacji lub projektu. Programy do cyfrowej obróbki obrazu - zagadnienia związane z korektą barwną obrazu, praktyczne wykorzystanie wiedzy dotyczącej koloru, sposobu jego budowania. Zagadnienia związane z problematyką technik rastrowych w druku poligraficznym. Różnice pomiędzy grafiką bitmapową a wektorową Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003. 3. Quentin Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 4. Alice Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 5. Gavin Ambrose, Paul Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 6. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 7. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 8. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 9. R. Zimek, Ł. Oberlan, ABC grafiki komputerowej, Wydawnictwo Helion, 2004. 10. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Wydawnictwo Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, prezentacja, pokaz, ćwiczenia Metody oceniania: Podstawą do oceny jest końcowa realizacja (praca kontrolna), w której to brane pod będą: poziom artystyczny ze szczególnym uwzględnieniem efektywności użytych środków, inwencji twórczej i kreatywności, oraz umiejętności zastosowania w praktyce nabytych wiadomości teoretycznych, zgodności tematu z założeniami projektowymi, staranności wykonania i walorów technologicznych.

191

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Fotografia Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: 1E32f-3, 1E32f-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Woźniak Efekty kształcenia: Umiejętność sprawnego wykonywania złożonych prac studyjnych, dokonywanie analizy i interpretacji rysowanych obiektów, stosowanie różnorodnych technik. Łączenie różnych elementów w spójną całość. Traktowanie rysunku jako zapisu fragmentu rzeczywistości wizualnej ale także jako specyficznego języka dla różnych form wypowiedzi i komunikacji. Rozszerzenie działań rysunkowych w zakresie szeroko pojętego zastosowania i poznania nowych mediów, które można zastosować w technice rysunku. Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik cyfrowych potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako techniki rysunku. Zagadnienia obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość poznania i wzbogacenia własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane są z wykorzystaniem kreacji w wymiarze personalnym. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z rysunku na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: semestr 3 - laboratorium 60 godz., semestr 4 - laboratorium 60 godz. Na bazie umiejętności zdobytych na pierwszym roku, wprowadzenie nowych technik oraz wykonywanie prac w technice mieszanej. Doskonalenie umiejętności kompozycyjnych, dokonywanie analizy obserwowanego i rysowanego obiektu, między innymi poprzez nadawanie różnym elementom różnej formy i stopnia ważności. Zaznajomienie z rolą linii, plamy, faktury, waloru i kontrastu w obrazie rysunkowym. Uświadomienie momentu, kiedy widok rysowanego obiektu przemienia się z widoku w znak plastyczny. Prezentacja rysowania jako czynności służącej komunikacji. Spis zalecanych lektur: 1. B. Edwards, RYSUNEK-odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu, Wydawnictwo Aha!, Łódź 2006. 2. R. Gill, Zasady rysunku realistycznego, Galaktyka, Warszawa 1998. 3. Sz. Kobyliński, Podszeptnik rysownika, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989. 4. New Perspectives in Drawing, praca zbiorowa, Phaidon, Londyn 2005. 5. J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993. 6. T. Pignatti, Historia rysunku, Arkady, Warszawa 2004. 7. S. Simblet, Anatomia dla artystów, Arkady, 8. K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 9. W. Wierzchowska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. Metody nauczania: Laboratorium. Na II roku coraz większą rolę mogą odgrywać prace wykonane w oparciu o wcześniej przygotowane projekty koncepcyjne, fotografie, projekty komputerowe, zapis video itp. Oraz prace będące wizualizacją określonych problemów, emocji, procesów, relacji… Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. W czasie sesji odbywa się tak zwany przegląd, podczas którego studenci prezentują swoje prace, zarówno te wykonane podczas zajęć jak i inne, związane z przedmiotem. Prace są omawiane, analizowane i oceniane. Przegląd powinien odbywać się w obecności całej grupy, tak, aby studenci mogli porównać efekty swojej pracy, dostrzec wielość możliwych rozwiązań tych samych zadań.

Specjalność: Fotografia Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA – PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: 1E33f-5, 1E33f-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia stacjonarne Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III

192

Semestr: 5-6 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 7+12 Imię i nazwisko wykładowcy: do wyboru: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska, ad. Danuta Kuciak, ad. Marcin Maron Efekty kształcenia:

1. ma rozszerzoną wiedzę z zakresu teorii i praktyki fotograficznej 2. ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu fotografii kreacyjnej 3. zna i rozumie metody problematyzowania wytworów sztuki wizualnej

UMIEJĘTNOŚCI: 1. posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę współczesnych artefaktów 2. posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o mechanicznych wytworach sztuki wizualnej 3. posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem autorskich poglądów na temat sztuki

współczesnej POSTAWY:

1. wykazuje aktywność w samodzielnym podejmowaniu projektów artystycznych 2. świadomie kształtuje własne upodobania artystyczne 3. systematycznie uczestniczy w życiu artystycznym

Wymagania wstępne: uzyskanie oceny bardzo dobrej z przedmiotu „Fotografia” Treści przedmiotu: Przedmiot doskonali wykorzystywanie i świadome posługiwanie się technikami fotograficznych w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych zadaniach (fotografia inscenizowana, dokument intencjonalny). Kształci umiejętności kreowania wizerunku osoby, wyglądu przedmiotu, aranżacji sytuacji i opracowywania autorskiej prezentacji wizualnej. Student zdobywa umiejętności merytorycznego uzasadniania autorskiej koncepcji. Pracownia dyplomowa kładzie duży nacisk na personalny rozwój każdego studenta W pracowni dyplomowej realizowana jest praca dyplomowej o charakterze samodzielnej wypowiedzi artystycznej stanowiąca autorską ekspresję komunikatu wizualnego o cechach uniwersalnych. Spis zalecanych lektur:

1. R. Barthes, Światło obrazu, Warszawa 1996. 2. Historia fotografii od 1839 do dziś, Kolonia 2010. 3. A. H. Hoy, Wielka księga fotografii, Warszawa 2006. 4. N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała 2005. 5. S. Sontag, O fotografii, Kraków 2009.

Forma dydaktyczna zajęć: ćwiczenia Metody dydaktyczne: ćwiczenia laboratoryjne Metody oceniania: zaliczenie na ocenę Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE Kod: 1E34r-3, 1E34r-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 5 + 5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski Efekty kształcenia: Opanowanie swobodnego kształtowania materii dla uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Rzeźba na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 60 godz., sem. 4 - laboratorium 60 godz.

Zakres zagadnień uwzględnia: obserwację natury – ćwiczenia z modelem stałym i w ruchu, obserwacja modela poza pracownią; swobodne operowanie bryłą rzeźbiarską, traktowanie bryły jako elementu konstrukcyjnego i wyrazowego; umiejętność oddawania głębi i charakteru modela;

193

koncepcję jako wypowiedź wyrazową – temat zadany i temat dowolny, element treściowy – umiejętność wyrażenia założeń tematu;

usytuowanie rzeźby w przestrzeni i jej relacje z otoczeniem – proste bryły architektoniczno – rzeźbiarskie, zadanie z makietą terenu – zwrócenie uwagi na udział rzeźby w planowaniu i organizacji przestrzeni mieszkalnej (architektura, urbanistyka, pejzaż);

zobrazowanie przestrzenne idei, pojęcia abstrakcyjnego; zapoznanie z materiałami rzeźbiarskimi – wykonanie przynajmniej jednej pracy w materiale trwałym; zapoznanie ze sposobami konserwacji i zabezpieczenia rzeźby przed wpływem czynników atmosferycznych. Spis zalecanych lektur: 1. I. Grzesiuk–Olszewska, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995, Noriton, Warszawa 1995. 2. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. 3. A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961. 4. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985. 5. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980. 6. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984. 7. red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995. 8. A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988. 9. J. Puciata–Pawłowska, Konstanty Laszczka. Życie i twórczość, Muzeum Okręgowe, Siedlce 1980. Metody nauczania: Ćwiczenia w pracowni rzeźbiarskiej. Metody oceny: W każdym semestrze zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych ćwiczeń.

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne Nazwa przedmiotu: CERAMIKA Kod: 1E35r-3, 1E35r-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 2 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, as. Alicja Kupiec Efekty kształcenia Tworzenie kompozycji ceramicznych, kształtowanie związków między funkcjami a użytymi środkami w ceramice. Wymagania wstępne: Podstawowa umiejętność rzeźbiarskiego kształtowania brył. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 30 godz., sem. 4 - laboratorium 30 godz. Kompozycje rzeźbiarskie i formy użytkowe oparte na charakterystycznych własnościach obiektów ceramicznych. Techniki ceramiczne. Funkcje i formy przedmiotów ceramicznych. Spis zalecanych lektur: 1. M. Benini, C. Cerutti, A. d’Agliano, G. Vianello, Ceramika XV-XX wieku, Amber, Warszawa 1998. 2. R. Krzywiec, Podstawy technologii ceramiki, PWSSP, Wrocław 1952. 3. H. de Morant, Historia sztuki zdobniczej, Arkady, Warszawa 1981. 4. P. Rada, Techniki ceramiki artystycznej, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1993. 5. J. Warshaw, Ceramika, Arkady, Warszawa 2004. 6. Czasopisma: Die Neue Keramik, Craft Arts International, Ceramic Review, Szkło i ceramika. Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie na ocenę.

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne

Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: 1E36r-3, 1E36r-4 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Maria Sękowska Efekty kształcenia: Głównym efektem dydaktycznym Rysunku na specjalności Rzeźba i formy przestrzenne w semestrze III i IV jest ukształtowanie osobowości plastycznej studenta oraz rozwijanie tych aspektów rysunku, które dotyczą zagadnień przestrzeni, bryły i formy.

194

Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z rysunku na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: semestr 3 - laboratorium 60 godz., semestr 4 - laboratorium 60 godz. Rysunek jako forma przekazania idei, zanotowanie obserwacji - zjawiska, studium postaci czy przedmiotu - występującym pod postacią szkicu po skończone studia czy realizacje rysunkowe. Rysunek jako proces poznawczy, kształtujący dyscyplinę, świadomość, wrażliwość plastyczną, oraz rozbudzający emocjonalne i intelektualne predyspozycje rysującego. Poszukiwanie nowych rozwiązań plastycznych na bazie zagadnień przestrzeni w rysunku:

- szkice z natury - dowolność warsztatowa i kompozycyjna, - studium natury – przedmiotu w przestrzeni, zjawisk przestrzennych - poszukiwanie własnego punktu

widzenia - kompozycja, dowolność warsztatowa, - analityczna budowa martwej natury - kompozycja, łączenie technik rysunkowych, - analityczna budowa aktu - przestrzeń, bryła, konstrukcja, - tworzenie kompozycji na bazie badania i analizy form.

Każdy studiujący na bazie zdobytego doświadczenia i świadomości plastycznej powinien poszukiwać indywidualnego języka plastycznego i dążyć do szeroko pojętej kreacji, ekspresji i nowych środków wyrazu. Zastosowanie różnych materiałów, faktur i form potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych w przestrzeni. Spis zalecanych lektur: 1. B. Edwards, RYSUNEK-odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu, Wydawnictwo Aha!, Łódź 2006. 2. R. Gill, Zasady rysunku realistycznego, Galaktyka, Warszawa 1998. 3. Sz. Kobyliński, Podszeptnik rysownika, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989. 4. New Perspectives in Drawing, praca zbiorowa, Phaidon, Londyn 2005. 5. J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993. 6. T. Pignatti, Historia rysunku, Arkady, Warszawa 2004. 7. S. Simblet, Anatomia dla artystów, Arkady, 8. K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 9. W. Wierzchowska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.

Metody nauczania: Laboratorium. Praca w pracowni rysunkowej. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu.

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE –

PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: 1E37r-5, 1E37r-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Punkty ECTS: 7 + 12 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, ad. Zbigniew Stanuch, ad. Wojciech Mendzelewski Efekty kształcenia: Zaprojektowanie i wykonanie dyplomu w zakresie rzeźby i form przestrzennych. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Rzeźba na II roku. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - laboratorium 45 godz., sem. 6 - laboratorium 45 godz. Pracownia dyplomowa w semestrze 5 i 6 obejmuje wykonanie zestawu prac dyplomowych o tematyce i założeniu zaproponowanym przez studenta po uzgodnieniu z profesorem i korektach. Zadanie powinno być postawione tak, aby było sprawdzianem opanowania materiału programowego. Spis zalecanych lektur: - Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Praca dyplomowa obejmuje wykonanie zestawu realizacji przestrzennych na podstawie zatwierdzonych projektów. Zaliczenie semestru 5 na ocenę na podstawie zaawansowania koncepcji i pracy. W semestrze 6 publiczna obrona pracy dyplomowej na ocenę.

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MALARSTWO Kod: 1E38m-3, 1E38m-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II

195

Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 5 + 5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Piotr Korol Efekty kształcenia: - umiejętność sprawnego (w sensie warsztatowym) posługiwania się różnymi technikami malarskimi, - zdolność analitycznego postrzegania otaczającej rzeczywistości skutkującego kreacjami malarskimi opisującymi

(lub interpretującymi) tę rzeczywistość, - umiejętność przekazywania środkami malarskimi własnych zamierzeń i projektów twórczych odnoszących się do

określonej problematyki. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Malarstwo na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 60 godz., sem. 4 - laboratorium 60 godz. Semestr 3 Indywidualizowanie charakteru wypowiedzi malarskiej studenta nie tylko w warstwie formalnej, ale również w warstwie znaczeniowej - próby poszukiwania ikonograficznych źródeł obrazu poza przestrzenią pracowni - obrazom opartym na studyjnej obserwacji otoczenia (np. pracowni) zaczynają towarzyszyć realizacje malarskie wywodzące się z przeżyć i doświadczeń o charakterze intelektualnym i emocjonalnym. Radykalizowanie warstwy formalnej obrazu poprzez upraszczanie języka plastycznego lub jego komplikowanie, stabilizowanie układu kompozycyjnego lub jego dynamizowanie, zawężanie gamy barw lub jej rozszerzanie, itd. Semestr 4 Pogłębianie indywidualnego charakteru poszukiwań w obszarze formy malarskiej (tradycyjnej i współczesnej) oraz określenie zakresu poszukiwań w obszarze znaczeń zmierzających do uzyskania obrazu będącego jasnym komunikatem o określonej, zindywidualizowanej formie. Spis zalecanych lektur: 1. J. Buszyński, 100 najsłynniejszych obrazów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990. 2. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Paryż 1992, Warszawa 1998. 3. M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa, Kraków 1984. 4. W. Kandinsky, Eseje o sztuce i artystach, PK, Kraków 1991. 5. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich, PIW, Warszawa 1986. 6. B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu,. Warszawa 1989. 7. Leksykon malarstwa od A do Z, Muza S.A., Warszawa 1992. 8. A.Malraux, Przemiana Bogów, KAW, Warszawa, 1985. 9. B.Rose, Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991. 10. M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983. Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w pracowni malarskiej. Student z pomocą prowadzącego zajęcia w oparciu o szkicowe propozycje studenta, pracuje nad określeniem parametrów formalnych i znaczeniowych realizowanych prac. Ważnym elementem procesu dydaktycznego są bieżące pokazy realizacji malarskich studentów. Student podejmuje werbalizację własnych przemyśleń związanych z wykonywanymi pracami. Dokonuje ich analizy formalnej oraz poszukuje lub ujawnia zawarte w nich odniesienia i treści. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. Oceny dokonuje się na podstawie rozmowy i pokazu prac prezentowanych przez studenta w trakcie przeglądu na zakończenie semestru lub roku.

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: TECHNIKI MALARSKIE I POZŁOTNICZE Kod: 1E39m-3, 1E39m-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 2 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Solecka Efekty kształcenia: Zaznajomienie z materiałoznawstwem niezbędnym w twórczości plastycznej. Systematyka technik malarskich. Wykonanie prac w wybranych technikach malarstwa sztalugowego. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 30 godz., sem. 4 - laboratorium 30 godz. Przygotowanie krosna malarskiego, napinanie płótna i jego impregnacja. Wykonanie sześciu gruntów malarskich pod malowidło w technice olejnej. Próby malowania w technice olejno – żywicznej na przygotowanych wcześniej podobraziach.

196

Podobrazia drewniane, sposoby przygotowania, metody zabezpieczania drewna przed jego odkształcaniem. Charakterystyka zapraw stosowanych pod malowidła temperowe na desce, techniki temperowe. Techniki pozłotnicze – narzędzia i materiały pozłotnicze. Wykonanie złoceń na poler i mat. Spis zalecanych lektur: 1. M. Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975. 2. J. Hopliński, Farby i spoiwa malarskie, zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990. 3. L. Losos, Techniki malarskie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991. 4. B. Slánskỳ, Badanie i konserwowanie obrazów, Arkady, Warszawa 1965. 5. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza , Warszawa 1984. Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: ocena wykonanych prac

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: 1E40m-3, 1E40m-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Bernard Homziuk Efekty kształcenia: Umiejętność sprawnego wykonywania złożonych prac studyjnych, dokonywanie analizy i interpretacji rysowanych obiektów, stosowanie różnorodnych technik. Łączenie różnych elementów w spójną całość. Traktowanie rysunku jako zapisu fragmentu rzeczywistości wizualnej ale także jako specyficznego języka dla różnych form wypowiedzi i komunikacji. Rozszerzenie działań rysunkowych w zakresie szeroko pojętego zastosowania i poznania nowych mediów, które można zastosować w technice rysunku. Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik cyfrowych potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako techniki rysunku. Zagadnienia obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość poznania i wzbogacenia własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane są z wykorzystaniem kreacji w wymiarze personalnym. Głównym celem dydaktycznym Rysunku na specjalności Media malarskie w semestrze III i IV jest kształtowanie osobowości plastycznej studenta w kierunku szeroko pojętej kreacji. Wychodząc z założenia że każdy studiujący jest odpowiednio przygotowany merytorycznie i zawodowo, że praca w pracowni w ciągu dwóch pierwszych semestrów dała mu możliwość szerszego spojrzenia na zagadnienia rysunkowe i intermedialne. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z rysunku na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: semestr 3 - laboratorium 60 godz., semestr 4 - laboratorium 60 godz. Na bazie umiejętności zdobytych na pierwszym roku, wprowadzenie nowych technik oraz wykonywanie prac w technice mieszanej. Doskonalenie umiejętności kompozycyjnych, dokonywanie analizy obserwowanego i rysowanego obiektu, między innymi poprzez nadawanie różnym elementom różnej formy i stopnia ważności. Zaznajomienie z rolą linii, plamy, faktury, waloru i kontrastu w obrazie rysunkowym. Uświadomienie momentu, kiedy widok rysowanego obiektu przemienia się z widoku w znak plastyczny. Prezentacja rysowania jako czynności służącej komunikacji. Spis zalecanych lektur:

1. B. Edwards, RYSUNEK-odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu, Wydawnictwo Aha!, Łódź 2006. 2. R. Gill, Zasady rysunku realistycznego, Galaktyka, Warszawa 1998. 3. Sz. Kobyliński, Podszeptnik rysownika, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989. 4. New Perspectives in Drawing, praca zbiorowa, Phaidon, Londyn 2005. 5. J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993. 6. T. Pignatti, Historia rysunku, Arkady, Warszawa 2004. 7. S. Simblet, Anatomia dla artystów, Arkady, 8. K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 9. W. Wierzchowska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.

Metody nauczania: Laboratorium. Na II roku coraz większą rolę mogą odgrywać prace wykonane w oparciu o wcześniej przygotowane projekty koncepcyjne, fotografie, projekty komputerowe, zapis video itp. Oraz prace będące wizualizacją określonych problemów, emocji, procesów, relacji… Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. W czasie sesji odbywa się tak zwany przegląd, podczas którego studenci prezentują swoje prace, zarówno te

197

wykonane podczas zajęć jak i inne, związane z przedmiotem. Prace są omawiane, analizowane i oceniane. Przegląd powinien odbywać się w obecności całej grupy, tak, aby studenci mogli porównać efekty swojej pracy, dostrzec wielość możliwych rozwiązań tych samych zadań.

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE - PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: 1E41m-5, 1E41m-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Punkty ECTS: 7 + 12 Imię i nazwisko wykładowcy: ad.dr hab. Mariusz Drzewiński, ad. II st. Krzysztof Bartnik Efekty kształcenia: Stworzenie cyklu prac w zakresie malarstwa, stanowiących dyplom kończący 3-letni cykl kształcenia. Dyplomanci wykonują pracę dyplomową będącą zestawem od 4 do 8 prac w zależności od wielkości i stopnia trudności konstrukcji poszczególnych obrazów, lub obiektów malarskich i ich komplikacji technologicznej. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Malarstwo na II roku. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - laboratorium 45 godz., sem. 6 - laboratorium 45 godz. Pracownia dyplomowa stanowi podsumowanie 3-letniego okresu kształcenia w zakresie malarstwa. Dyplomanci wypracowują koncepcję pracy dyplomowej wykorzystując nabytą w czasie studiów wiedzę technologiczną, znajomość środków formalnych i własne przemyślenia na temat który wybrali do realizacji pracy dyplomowej. Praca powinna być samodzielna i spójna pod względem środków formalnych i treści w niej zawartych. Spis zalecanych lektur: 1. J. Berger, Sposoby widzenia, Rebis, Poznań 1997. 2. M. Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975. 3. B.Kowalska, Sztuka w poszukiwaniu mediów, WP, Warszawa 1985. 4. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1984. 5. M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wyd. Literackie, Kraków 1983. 6. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wyd. Literackie, Kraków 1958. 7. W. Ślesiński, Techniki malarskie spoiwa organiczne, Arkady, Warszawa 1984. 8. W. Ślesiński, Techniki malarskie spoiwa mineralne, Arkady, Warszawa 1983. 9. J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne. Od Courbeta do Warhola, UNIVERITAS, Kraków 2006. Metody nauczania: Przebieg pracy nad zestawem dyplomowym prowadzony jest pod kierunkiem samodzielnego pracownika naukowego, monitorowany na każdym z etapów jego powstawania poprzez korekty i dyskusje, aż do efektu końcowego i sposobu ekspozycji prac składających się na zestaw. Metody oceny: Zaliczenie semestru 5 na ocenę na podstawie wykonanych prac. W semestrze 6 publiczna obrona pracy dyplomowej na ocenę.

Specjalność: Media graficzne Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA Kod: 1E42g-3, 1E42g-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 5 + 5 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, ad. II st. Waldemar Szysz Efekty kształcenia: Umiejętność budowania kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Stosowanie barwy w grafice warsztatowej. Twórcze posługiwanie się warsztatem graficznym; koncepcja artystyczna realizowana w cyklach tematycznych. Stosowanie klasycznych i współczesnych technik graficznych. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Grafika na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 60 godz., sem. 4 - laboratorium 60 godz. Nowe techniki druku wypukłego, wklęsłego i płaskiego - w ciągu dwóch semestrów ćwiczenia prowadzone są w grupach wymiennie w różnych pracowniach grafiki warsztatowej. Klasyczne i niekonwencjonalne techniki przynależne dziełom powielanym. Mieszanie technik. Zagadnienia grafiki barwnej. Operowanie dużym formatem. Cykle graficzne i grafika unikatowa. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000.

198

2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej , Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, str. 258-289, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki , PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 9. katalogi aktualnych wystaw i konkursów graficznych Metody nauczania: Praca samodzielna pod kierunkiem dydaktyka. Korekty i dyskusje na każdym szczeblu powstawania grafik. Metody oceny: Zaliczenia semestralne na ocenę na podstawie wykonanych prac podsumowujących zdobyte umiejętności warsztatowe oraz będących oryginalną koncepcją artystyczną studenta.

Specjalność: Media graficzne Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA Kod: 1E43g-3, 1E43g-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 2 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Jarosław Koziara Efekty kształcenia: Tworzenie grafiki ilustracyjnej. Tekst a obraz w grafice wydawniczej (ilustracja, książka, plakat, bilbord). Doskonalenia wiedzy na temat zasad projektowania graficznego, przygotowania do druku wielkoformatowego. Wymagania wstępne: Wiedza o podstawowych zasadach przestrzeni koloru (CMYK, RGB) i ich możliwościach konwersji. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 30 godz., sem. 4 - laboratorium 30 godz. Zadania na w twórcze posługiwanie się schematem (afirmacja-kontestacja) wyobrażeniowym. Rola symbolu i metafory w przekazie – realizacja własnych zadań tematycznych. Przygotowania własnej realizacji w społecznej przestrzeni medialnej w formie takiej jak: ilustracja, książka, bilbord, plakat. Spis zalecanych lektur: 1. R. Goliatowski, M. Kolankiewicz, Jak to zrobić? – naświetlanie, skanowanie, skład, Wyd. PLJ, Warszawa 1996. 2. A. Gwóźdź i inni, Pejzaże Audiowizualne -telewizja, wideo, komputer, UNIWERSITAS, Kraków 1997. 3. A. Kisielewski, Sztuka i reklama, TRANS HUMANA, Białystok 1999. 4. R. Parker, Skład komputerowy – 101 sprawdzonych rozwiązań, INTERSOFTLAND, Warszawa 1995. Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: własna realizacja projektu – zaliczenie na ocenę

Specjalność: Media graficzne Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: 1E44g-3, 1E44g-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Bernard Homziuk Efekty kształcenia: Uzmysłowienie studentom że „Na początku był Rysunek”, traktowany jako ślad czasu. Uzmysłowienie, że jest on „początkiem Sztuki”, który przez całe wieki określa jej kierunki, rozwój, czy to w malarstwie, grafice, rzeźbie, filmie, fotografii po czystą koncepcję artystyczną; że jest dyscypliną najbardziej szczerą, że jego rozwój, oraz wymykające się naukowej ocenie mutacje wynikające z indywidualnego traktowania przez rysujących, określają go obecnie jako jedną z głównych dyscyplin artystycznych. Głównym celem dydaktycznym Rysunku na specjalności Media graficzne w semestrze III i IV jest kształtowanie osobowości plastycznej studenta oraz rozwijanie graficznych aspektów rysunku i swobodne posługiwanie się technikami rysunkowymi w projektowaniu i w ramach warsztatu graficznego. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z rysunku na I roku. Treści merytoryczne przedmiotu: semestr 3 - laboratorium 60 godz., semestr 4 - laboratorium 60 godz.

199

Rysunek jako forma przekazania idei, zanotowanie obserwacji - zjawiska, studium postaci czy przedmiotu - występującym pod postacią szkicu po skończone studia czy realizacje rysunkowe. Rysunek jako proces poznawczy, kształtujący dyscyplinę, świadomość, wrażliwość plastyczną, oraz rozbudzający emocjonalne i intelektualne predyspozycje rysującego. III semestr nauki - podsumowanie własnych doświadczeń, poszukiwanie nowych rozwiązań plastycznych na bazie zagadnień rysunkowych i graficznych. - szkice z natury - dowolność warsztatowa i kompozycyjna - studium natury - modela, aktu, przedmiotu, ruchu, zjawisk przestrzennych - poszukiwanie własnego punktu widzenia - kompozycja, dowolność warsztatowa - analityczna budowa martwej natury - kompozycja, łączenie technik rysunkowych - analityczna budowa aktu - przestrzeń, konstrukcja, wybrane narzędzia - tworzenie kompozycji na bazie badania i analizy form - dowolność warsztatowa Każdy studiujący ma już zdobyte spore doświadczenie i świadomość plastyczną, powinien poszukiwać indywidualnego języka plastycznego i dążyć do szeroko pojętej kreacji, ekspresji i poszukiwania nowych środków wyrazu. IV semestr nauki opiera się na realizacji ćwiczeń na bazie zdobytych doświadczeń w I, II i III semestrze studiów, koncepcję rysującego, poszukiwanie różnych wariantów kompozycji, wprowadzenie zagadnień graficznych do techniki rysunku. Rozszerzenie działań rysunkowych w zakresie szeroko pojętego zastosowania i poznania nowych mediów, które można zastosować w technice rysunku. Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik graficznych, cyfrowych potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako techniki rysunku. Zagadnienia obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość poznania i wzbogacenia własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane one są z wykorzystaniem kreacji w wymiarze personalnym. Spis zalecanych lektur: 1. B. Edwards, RYSUNEK-odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu, Wydawnictwo Aha!, Łódź 2006. 2. R. Gill, Zasady rysunku realistycznego, Galaktyka, Warszawa 1998. 3. Sz. Kobyliński, Podszeptnik rysownika, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989. 4. New Perspectives in Drawing, praca zbiorowa, Phaidon, Londyn 2005. 5. J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993. 6. T. Pignatti, Historia rysunku, Arkady, Warszawa 2004. 7. S. Simblet, Anatomia dla artystów, Arkady, 8. K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 9. W. Wierzchowska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.

Metody nauczania: Laboratorium. Praca w pracowni rysunkowej. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu.

Specjalność: Media graficzne Nazwa przedmiotu: MEDIA GRAFICZNE

- PRACOWNIA DYPLOMOWA (GRAFIKA WARSZTATOWA) Kod: 1E45g-5, 1E45g-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Punkty ECTS: 7 + 12 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. zw. Artur Popek, ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. II st. Waldemar Szysz, ad. Alicja Snoch-Pawłowska, ad. Anna Perłowska, ad. Agnieszka Zawadzka Efekty kształcenia: Umiejętność stworzenia spójnego formalnie i treściowo cyklu prac graficznych w formie samodzielnej wypowiedzi artystycznej. Wypracowanie koncepcji pracy dyplomowej, obejmującej wykonanie zestawu 6 - 1 0 prac; w przypadku realizacji wielkogabarytowych lub skomplikowanych technicznie może być ich mniej. Zdolność do uzasadnienia własnego zamysłu twórczego. Przygotowanie do samodzielnej pracy artysty grafika. Wymagania wstępne: Biegłe stosowanie technik grafiki warsztatowej. Pogłębione umiejętności posługiwania się plastycznymi środkami wyrazu.

200

Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - laboratorium 45 godz., sem. 6 - laboratorium 45 godz. Koncepcja pracy dyplomowej ma stanowić wykorzystanie wiedzy i umiejętności nabytych w ciągu 3-letniego okresu studiów. Praca powinna być spójna formalnie i treściowo oraz prezentować oryginalność i niezależność postawy twórczej studenta. Dyplom realizowany jest w wybranej dowolnie technice (technikach) w jednej z pracowni grafiki warsztatowej: wypukłodruku, wklęsłodruku, litografii, serigrafii. Techniki użyte do realizacji mogą, poza klasycznymi, stanowić autorskie posługiwanie się różnymi mediami. Spis zalecanych lektur: 1. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 2. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 3. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 4. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 5. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 6. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 7. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 8. katalogi aktualnych wystaw i konkursów graficznych Metody nauczania: Indywidualny tok pracy dostosowany do koncepcji dyplomanta. Korekty i dyskusje na każdym etapie powstawania dyplomu. Metody oceny: Zaliczenie semestru 5 na ocenę na podstawie wykonanych prac. W semestrze 6 publiczna obrona pracy dyplomowej na ocenę.

Specjalność: Media graficzne Nazwa przedmiotu: MEDIA GRAFICZNE

- PRACOWNIA DYPLOMOWA (GRAFIKA PROJEKTOWA) Kod: 1E45g-5, 1E45g-6

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5, 6 Punkty ECTS: 7 + 12 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, ad. Sławomir Plewko Efekty kształcenia: Realizowanie projektów w zakresie plakatu, grafiki wydawniczej, grafiki internetowej, grafiki wystawienniczej, animacji i realizacji multimedialnych. Twórcze posługiwania się warsztatem graficznym w realizowaniu w/w projektów. Przygotowanie do samodzielnej pracy grafika projektanta. Wymagania wstępne: Przygotowanie w zakresie wiedzy o projektowaniu graficznym, dobra znajomość programów graficznych do przetwarzania cyfrowego obrazu: pakiet CorelDRAW (min. v.9), Photoshop (min. v.6.0), ImageREADY, Ilustrator (min. v.8.0), edytor HTML (np. Pajaczek2000). dobra wiedza o zasadach projektowania WWW. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - laboratorium 45 godz., sem. 6 - laboratorium 45 godz. Realizacja własnego projektu w oparciu o zdobyte doświadczenie praktyczne i teoretyczne. Spis zalecanych lektur: 1. S. Bardzell, J. Bardzell, B.Flynn, Macromedia Studio8.Oficjalny podręcznik, Wyd. HELION, Gliwice 2006. 2. R. Płatek, Pajączek-najlepszy polski edytor stron WWW, Wyd. HELION, Gliwice 2000. 3. R. Reinhardt, S. Dowd- Flash MX 2004. Biblia. Wyd. HELION, Gliwice 2004. 4. M. Sokół, Tworzenie stron WWW - Ćwiczenia praktyczne, Wyd. HELION, Gliwice 2000. 5. W. Willard, Projektowanie stron WWW-Kurs podstawowy, Wyd. Edition, Kraków 2001. Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie semestru 5 na ocenę na podstawie realizacji własnego tematu projektowego. W semestrze 6 publiczna obrona pracy dyplomowej na ocenę.

Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIA INFORMACYJNA Kod: 1E46-1

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Waldemar Drążyk Efekty kształcenia:

201

Zrozumienie, czym zajmuje się informatyka i jaka jest jej rola we współczesnym społeczeństwie. Zrozumienie zastosowania, zasad działania i możliwości wykorzystania komputera oraz jego oprogramowania. Świadome wykorzystanie popularnych programów komputerowych do rozwiązywania problemów w pracy

zawodowej i życiu prywatnym. Wykorzystanie komputera jako źródła informacji i narzędzia do ich przetwarzania. Zdobycie umiejętności logicznego myślenia w rozwiązywaniu problemów z pomocą komputera. Stosowanie zasad etyki i poszanowania praw autorskich w korzystaniu z komputera i oprogramowania. Wymagania wstępne: Podstawowa znajomość obsługi komputera. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 godz. Pamięć komputera – ochrona i porządkowanie danych przechowywanych w pamięci zewnętrznej (pliki i

katalogi) Tworzenie dokumentów komputerowych (edytor tekstu, edytor grafiki). Algorytmiczne rozwiązywanie problemów. Komputer jako narzędzie komunikowania się ze światem. W ramach zajęć studenci zapoznają się z programami pracującymi jako aplikacje systemu Windows 2000: WORD XP, PowerPoint XP, COREL DRAW 11.0, COREL PHOTO-PAINT 11.0, PAJĄCZEK 2000. Spis zalecanych lektur: 1. S. Bain, Poznaj CorelDRAW 9 PL t.1 i t.2, Wydawnictwo MIKOM, Warszawa 2000. 2. N. Estabrook, B.Vernon, Poznaj INTERNET w 24 godziny, Wydawnictwo Intersoftland 1998. 3. B. Ogórek, CorelDRAW Graphis Suite 11 PL KOMPENDIUM, 2003. 4. R. Płatek, Z. Okoń, Pajączek, najlepszy polski edytor stron WWW, Wydawnictwo HELION. 5. S. Schartz, P. Davis, CorelDraw 11, 2003. 6. S. Węgrzyn, Podstawy informatyki, PWN, Warszawa 1982. 7. Inne dostępne wydawnictwa w formie poradników. Metody nauczania: Wykład. Pokaz. Ćwiczenia praktyczne grupowe i indywidualne. Metody oceny: Praktyczny sprawdzian umiejętności obsługi poznanych programów (prace zaliczeniowe). Test sprawdzający podstawowe wiadomości o zestawach komputerowych, urządzeniach peryferyjnych i prawnym aspekcie użytkowania komputera i programów komputerowych. Zaliczenie na ocenę.

Nazwa przedmiotu: JĘZYK ……………… Kod: 1E47-2, 1E47-3, 1E47-4, 1E47-5 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I - III Semestr: 2, 3, 4, 5 Punkty ECTS: 1 + 1 + 1 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: język angielski -mgr Hanna Jasińska, język francuski –mgr Hanna Zaborowska, język hiszpański – mgr Tomasz Niestorowicz język rosyjski -mgr Włodzimierz Zińczuk (wykładowcy Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych UMCS) Efekty kształcenia: Podniesienie kompetencji z jęz. obcego: umiejętności poprawnego i swobodnego wypowiadania się i pisania, umiejętności słuchania i czytania ze zrozumieniem, wzbogacenie zasobu słownictwa i struktur gramatycznych pomocnych w komunikacji, rozszerzenie słownictwa z zakresu tematyki sztuki. Wymagania wstępne: Wybór języka obcego spośród dostępnych: język angielski, język francuski, język rosyjski. Student może, za zgodą Dziekana, wybrać inny język, który jest nauczany w Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych UMCS, o ile nie koliduje to z jego planem zajęć. Pożądana znajomość wybranego języka na poziomie minimum B1 według skali ogólnej ESOKJ. Treści merytoryczne przedmiotu: w każdym semestrze konwersatorium 30 godz. Praktyczna nauka języków obcych oraz praktycznego tłumaczenia tekstów specjalistycznych z zakresu sztuki. Spis zalecanych lektur – Język angielski: 1. R. Acklam, A. Crace, Total English, Longmann 2006. 2. A. Griffiths, Print and Printmaking, University of California Press 1996. 3. C. Oxenden, New English File, Oxford 2006. 4. C. Redston, G. Cunningham, Face2face, Cambridge 2005. 5. M. Vince, Elementary Language Practice, Heinemann, Oxford 2003. 6. M. Vince, Intermediate Language Practice,Heinemann, Oxford 2003. 7. M. Vince, FCE Language Practice,Heinemann, Oxford 2003.

202

8. M. Vince, Advanced Language Practice, Heinemann, Oxford 2003. Spis zalecanych lektur – Język francuski: 1. E. Bérard, Y. Canier, Ch. Lavenne, Tempo 2, Didier/Hatier, Paris 1997. 2. J.Girardet, J. M. Cridling, Panorama 2, Clé International, Paris 1996. Spis zalecanych lektur – Język hiszpański: 1. F. Castro. F. Marín. R. Morales. S. Rosa, Nuevo Ven 1 (libro del alumno, libro de ejercicios), Edelsa 2003. 2. A. González. C. Romero, Eco 1, Edelsa 2008. 3. M. Á. Palomino, Dual: Pretextos para hablar, Edelsa 2006. Spis zalecanych lektur – Język rosyjski: 1. M. Fidyk, T. Skup-Stundis, Repetytorium z języka rosyjskiego, PWN, Warszawa 1984. Metody nauczania: Konwersatorium. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę w każdym semestrze na podstawie przeprowadzanych testów i aktywnej obecności na zajęciach; egzamin pisemny.

Nazwa przedmiotu: WYCHOWANIE FIZYCZNE Kod: 1E48-3, 1E48-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 1 + 1 Imię i nazwisko wykładowcy: pracownicy Centrum Kultury Fizycznej UMCS - AOS Efekty kształcenia: Utrzymanie i podnoszenie sprawności fizycznej studentów i pogłębianie potrzeb różnych form czynnej rekreacji. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 - ćwiczenia 30 godz., sem. 2 - ćwiczenia 30 godz. Studenci wybierają dowolne formy aktywności sportowej w ramach oferowanych zajęć. Spis zalecanych lektur: - Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie na ocenę.

Nazwa przedmiotu: OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ Kod: 1E49-5 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 5 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Kinga Wernicka Efekty kształcenia: Znajomość podstawowych zagadnień dotyczących ochrony własności intelektualnej. Znajomość podstaw prawa autorskiego ze szczególnym uwzględnieniem prawa dotyczącego sztuk plastycznych, fotografii i dzieł naukowych. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz. Historia kształtowania się pojęcia własności intelektualnej. Podstawowa terminologia prawa autorskiego. Autorskie prawa osobiste i majątkowe. Naruszenia, roszczenia i zabezpieczenia praw dotyczących własności intelektualnej. Przepisy dotyczące nieuczciwej reklamy i konkurencji. Spis zalecanych lektur: 1. K. Golat, R. Golat ,,Prawo autorskie w praktyce. Objaśnienia - tekst ustawy - wzór", Wydawnictwo Prawno-Ekonomiczne INDOR

Warszawa 1998 r. 2. K. Latarska ,,Podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności przemysłowej i intelektualnej" , Wydział Architektury i Wzornictwa

PWSSP w Gdańsku 1994 r. 3. Praca zbiorowa ,,Własność intelektualna i przemysłowa w prawie międzynarodowym, europejskim i krajowym" , BeTeR Wrocław 1998 r. Metody nauczania: Wykład. Metody oceny: Egzamin.

203

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-4 Typ przedmiotu: przedmiot obligatoryjny ; student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 4 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Zdobycie metodologicznej wiedzy dotyczącej zasad pisania prac naukowych. Wymagania wstępne: Zapisanie się do grupy seminaryjnej danego wykładowcy. Treści merytoryczne przedmiotu: seminarium 15 godz. Formy opracowań naukowych. Technika pisania pracy naukowej: struktura, przypisy. Metody badań historycznych, pedagogicznych. Kryteria pracy naukowej: rzetelność, ścisłość, obiektywizm. Sposoby gromadzenia informacji: źródła, materiały źródłowe, korzystanie z archiwum, biblioteki, informacja naukowa, opracowywanie materiału. Wymogi formalne języka pracy naukowej. Zakres treści, układ treści, adekwatność treści do określonego tematu. Dobór literatury. Spis zalecanych lektur: 1. M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1980. 2. W. Pytkowski, Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-5,1E50-6 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5-6 Punkty ECTS: 4 + 9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz.

Wychowanie estetyczne oraz dzieje edukacji artystycznej i arteterapii. Dzieje kształcenia nauczycieli, placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i edukacji, integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.

Współczesność edukacji plastycznej w kontekście dydaktyki nauczania. Kształcenie nauczycieli, funkcjonowanie placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, programy, sposoby nauczania dzieci i młodzieży, wykorzystywanie mediów, wykorzystywanie historii sztuki i sztuki ludowej w nauczaniu szkolnym, pozaszkolnym.

Sztuki wizualne w kulturze. Grafika użytkowa i jej związki z mediami, ewolucja mediów, historia i percepcja ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży, książka jako medium, inne media (teatr, film) w edukacji i kulturze oraz twórczości artystów.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-5, 1E50-6 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5-6 Punkty ECTS: 4 + 9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk

204

Efekty kształcenia: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz. Psychopedagogiczne aspekty rozwoju ekspresji plastycznej:

- ekspresja plastyczna dzieci, młodzieży i osób dorosłych, - ekspresja plastyczna osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - ekspresja plastyczna w kategoriach osobowości twórczej.

Metodyczne aspekty edukacji plastycznej: - placówki oświatowe i kulturalno-oświatowe, - realizacja założeń edukacji plastycznej na poszczególnych etapach nauczania w kontekście: programów

nauczania, metod i form pracy, obudowy dydaktycznej programów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-5, 1E50-6 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5-6 Punkty ECTS: 4 + 9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: Seminarium przygotowuje studentów do napisania pracy licencjackiej dotyczącej wybranego zagadnienia z dziedziny plastyki. Jego celem jest zapoznanie z warsztatem pracy naukowej (literatura przedmiotu, pole badań, metodologia, przypisy, bibliografia). Studenci wybierają temat własny. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz. Zakres seminarium dotyczy przede wszystkim sztuki XIX i XX wieku. Dopuszczalne sa również tematy poruszające zagadnienia z innych okresów czasowych. Problematyka rozpraw licencjackich może być szeroka. Może dotyczyć jednego zabytku, grupy przedstawień (np. obrazów o jednorodnej tematyce), twórczości wybranego artysty lub grupy artystycznej itd. Różnorodność opracowywanych tematów ma inspirować studentów do dyskusji i poszerzania horyzontów badawczych. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-5, 1E50-6 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5-6 Punkty ECTS: 4 + 9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz. Seminarium historii sztuki i kultury czasów nowożytnych. Tematyka poruszanych na seminarium zagadnień obejmuje problemy związane ze sztukami przedstawiającymi (dziełami, twórcami, mecenasami, kolekcjami, kolekcjonerami, zbiorami muzealnymi, teorią sztuki) a także z przedmiotami kultury materialnej, obejmującymi swym zakresem chronologicznym czasy od początku XVI do połowy XVIII wieku. Na seminariach prowadzone są także badania nad pierwotnymi funkcjami dzieł sztuki i kultury materialnej, znaczeniami jakie odgrywały dla swych pierwszych właścicieli. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna.

205

Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-5, 1E50-6 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5-6 Punkty ECTS: 4 + 9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz. Zakres tematyczny seminarium obejmuje zagadnienia z historii sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. W planie szczegółowym dotyczy następujących duktów problemowych:

Problematyka artystyczna, ikonograficzna, ideowa nurtów i kierunków w sztuce Xxi XXI wieku. Opracowanie monografii artystów polskich. Opracowanie działalności grup artystycznych w Polsce. Opracowanie monografii obiektów architektonicznych w Polsce. Opracowanie zagadnień związanych ze sztuką Lublina i Lubelszczyzny (lubelskie życie artystyczne w Xxi

XXI wieku). Fotografia polska w XX i XXI wieku – monografie fotografików, fotografia dokumentalna i artystyczna,

ikonografia fotografii. Opracowanie dyskusji o sztuce na łamach pism w XX wieku. Opracowanie działalności i programów pism i periodyków o sztuce. Opracowanie działalności krytyków sztuki w Polsce w XX wieku. Opracowanie działalności galerii sztuki w Polsce. Sztuki użytkowe: wzornictwo i projektowanie. Nurty, szkoły, kierunki. Zagadnienia związane ze sztuką nowych mediów w Posce. Zagadnienia rodzimości sztuki polskiej w kontekście sztuki obcej. Sztuka i jej wystawianie – problematyka wystawiennictwa sztuki. Praktyka i teoria. Kolekcje muzealne w Polsce dotyczące sztuki nowoczesnej. Problemy konserwacji obiektów sztuki nowoczesnej.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Czytanie i analiza tekstów podczas seminariów, dyskusja. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 5 – na podstawie sporządzenia stanu badań (kwerendy biblioteczne i zapoznanie się z literaturą przedmiotu; opracowanie konspektu pracy licencjackiej). Semestr 6 – na podstawie przygotowania kolejnych fragmentów opracowania w postaci tekstu i ew. materiału ilustracyjnego; egzamin licencjacki.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-5, 1E50-6 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5-6 Punkty ECTS: 4 + 9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marek Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz. Sztuka „nowych mediów”. Seminaria obejmują swoim zakresem: historię i kontekst technologiczny sztuki mediów mechanicznych i elektronicznych. W polu zainteresowania znajduje się sztuka polska i powszechna, tworzona od czasów najdawniejszych do współczesności.

206

W ramach seminarium realizowane jest szerokie spektrum tematów, obejmujące wszelkie formy sztuki wykorzystującej aparaturę techniczną – najpierw mechaniczną, a obecnie elektroniczną – jako narzędzie warsztatu artystycznego i środek przekazu. Są to różnorodne zagadnienia począwszy od: antycznych teatrów mechanicznych, wykorzystania w warsztacie artystycznym kamery obskurny, latarni magicznych, instrumentów świetlnych, stroboskopów i innych aparatów do animacji, poprzez fotografię, film i animację jako medium sztuki, cybernetyczne mobile, hologramy, sztukę wideo, wideo-instalacje, wideo-performance, sztukę komputerową, net art., wirtualną rzeczywistość, gry komputerowe, grafikę cyfrową, cyfrową edycję obrazu i wszelkie formy sztuki cyfrowej i multimediów oraz formy pochodne i stowarzyszone z nowymi mediami, w których obecny jest przekaz wizualny. W ramach seminarium podejmowane są także te aspekty sztuki rękodzielniczej, które wiążą się z genezą problematyki wchodzącej w zakres nowych mediów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-5, 1E50-6 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5-6 Punkty ECTS: 4 + 9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Niestorowicz Cele przedmiotu: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz. Arteterapia a sztuki plastyczne. Zagadnienia z zakresu wykorzystywania sztuk plastycznych w arteterapii: Techniki plastyczne w arteterapii. Teoretyczne usystematyzowanie metod, form i technik terapii poprzez

sztuki plastyczne. Aspekt praktyczny w formie opracowywanych programów dla osób poddanych terapii.Opracowanie programów terapii plastycznej dla poszczególnych niepełnosprawności (niepełnosprawność intelektualna, wzrokowa, słuchowa, ruchowa, a także głucho ślepota, porażenia mózgowe, zaburzenia i choroby psychiczne) oraz dla dzieci i młodzieży z trudnościami adaptacyjnymi oraz młodzieży niedostosowanej społecznie.

Sztuka a percepcja dotykowa. Problematyka dotycząca kształtowania świadomości form plastycznych w percepcji wizualnej i w percepcji dotykowej. Opracowywanie zasad tworzenia form dzieła plastycznego, a także ilustracji przestrzennych odbieranych dotykiem, przeznaczonych dla osób niewidomych i głuchoniewidomych. Realizacje ukazujące sposób, w jaki odbierają rzeczywistość osoby niewidome lub głuchoniewidome, w jaki tę wiedzę o rzeczywistości projektują w dzieło artystyczne oraz jakie są możliwości odbioru dzieła plastycznego poprzez percepcję dotykową.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE Kod: 1E50-5, 1E50-6 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: III Semestr: 5-6 Punkty ECTS: 4 + 9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 4. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz. Filozoficzne aspekty sztuki. Tematyka związana ze sztuką, historią doktryn artystycznych w relacji do myśli filozoficznej. Zagadnienia wykraczające poza ramy wąsko rozumianej estetyki: wpływ mediów na sztukę i kulturę

207

wizualną, przemiany historyczne sposobów obrazowania, żródła kodów kulturowych w obrazowaniu, rodzaje narracji, psychofizyczne podstawy komunikatów wizualnych. Przykłady zagadnień, w ramach których formułowane będą szczegółowe tematy: Wpływ kultury audiowizualnej na sztukę współczesną. Teoria widzenia i obrazowania. Percepcyjne podstawy komunikatów wizualnych. Filozoficzne aspekty przestrzeni w mediach i sposobach obrazowania. Podstawy języków i kodów wizualnych. Proces wyobraźni i twórczości w świetle filozofii i psychofizjologii. Zagadnienia perswazji i propagandy. Przemiany pojęć: twórczość, sztuka, piękno, forma.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki

Nazwa przedmiotu: PRAKTYKI PEDAGOGICZNE - OGÓLNOPEDAGOGICZNA PRAKTYKA ASYSTENCKA

Kod: 1E51-3

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Mazur Efekty kształcenia: Praktyka asystencka umożliwia bezpośrednie poznanie przez studentów całokształtu życia szkoły oraz typowych czynności wykonywanych przez nauczyciela w toku codziennej pracy szkolnej. Zajęcia asystenckie w ramach praktyki pedagogicznej obejmują wybrane czynności wychowawcze i dydaktyczne wykonywane przez studentów w charakterze pomocników nauczyciela wychowawcy przed lekcjami, w czasie przerw międzysekcyjnych, w czasie lekcji oraz po zajęciach szkolnych. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z psychologii i pedagogiki. Treści merytoryczne przedmiotu: 36 godz. (2 tygodnie), po I roku studiów, zaliczenie w 3 semestrze Zadaniem praktyki jest przygotowanie studentów do pełnienia roli nauczyciela wychowawcy. W związku z tym studenci są zobowiązani do:

- zapoznania się z zadaniami i czynnościami wychowawcy klasy, - jak najwcześniejszego nawiązania kontaktu pedagogicznego z dzieckiem w wieku szkolnym oraz

uczniowskim zespołem klasowym, - poznania grupy uczniowskiej określonej klasy i poszczególnych uczniów, - zebrania informacji niezbędnych do wyjaśniania zagadnień teoretycznych z przedmiotów pedagogicznych, - zdobycia informacji na temat funkcjonowania szkoły jako instytucji, - zapoznania się z innowacyjnymi formami i metodami pracy wprowadzanymi przez szkołę.

Spis zalecanych lektur: - Metody nauczania: Na wykonanie wszystkich zadań opisanych w programie praktyki przeznacza się 36 godz. w ciągu 2 tygodni letniego semestru pracy szkoły. Studenta rozlicza i ocenia za wykonanie każdego zadania pod koniec praktyki opiekun wyznaczony przez dyrekcję szkoły. Natomiast całość zalicza opiekun z ramienia uczelni. Metody oceny: Warunki zaliczenia praktyki:

- wypełniony i opatrzony pieczątką szkoły i podpisem dyrektora dzienniczek praktyk, - protokół z dwóch obserwowanych i analizowanych lekcji dowolnego przedmiotu, - notatki na dwa wybrane przez siebie tematy, - charakterystyka ucznia w oparciu o metody badań pedagogicznych.

Nazwa przedmiotu: PRAKTYKI PEDAGOGICZNE - PRAKTYKI METODYCZNO - PRZEDMIOTOWE

Kod: 1E51-4, 1E51-5

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II, III Semestr: 4, 5

208

Punkty ECTS: 2 + 3 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Mazur Efekty kształcenia: Praktyka przedmiotowo – metodyczna następuje po cyklu zajęć teoretycznych. Stanowi pogłębienie zdobytej wiedzy, a czasem jej weryfikację. Ma na celu poznanie: - szkoły (lub instytucji, w której realizowane są zajęcia plastyczne) jako środowiska pracy, - planu dydaktyczno – wychowawczego szkoły, - dokumentacji szkolnej, w tym odnoszącej się również do plastyki (wgląd w rozkłady materiału nauczania,

dzienniki lekcyjne, zbiory plac plastycznych itp.), - obudowy dydaktycznej programu plastyki. Wymagania wstępne: Zaliczenie praktyki ogólnoasystenckiej. Treści merytoryczne przedmiotu: Obowiązują 2 praktyki metodyczno – przedmiotowe: 1 - od maja do sierpnia - 72 godz (4 tygodnie) praktyka metodyczna w placówkach pozaszkolnych 2 - wrzesień - 72 godz (4 tygodnie) praktyka metodyczno-przedmiotowa w szkołach w zakresie plastyki i wiedzy o

kulturze Praktyki metodyczno – przedmiotowe dotyczą działań takich jak: HOSPITACJE: - lekcji uwzględniających różne cykle tematyczne, - różnych typów lekcji plastyki (lekcje oparte na swobodnej ekspresji, lekcje problemowe, lekcje wdrażające

nowe techniki plastyczne, lekcje oparte na percepcji, akcje plastyczne itp.), - lekcji wiedzy o kulturze. PROWADZENIE LEKCJI PLASTYKI ORAZ LEKCJI WIEDZY O KULTURZE wg. opracowanych konspektów. NABYWANIE UMIEJĘTNOŚCI: - doboru tematu do zagadnień programowych, - korelowania treści plastyki z innymi przedmiotami nauczania, - doboru właściwych metod nauczania dla realizacji określonych celów w prowadzonej lekcji, - stosowania zasad dydaktycznych, - stosowania środków dydaktycznych w procesie nauczania, - udzielania korekty indywidualnej i zbiorowej, - omawiania i oceniania wytworów plastycznych uczniów. Spis zalecanych lektur: - Metody nauczania: UCZESTNICTWO W ZAJĘCIACH POZALEKCYJNYCH TYPU: - kółko plastyczne, - zajęcia świetlicowe, - wykonywanie dekoracji szkolnych, - plastyczne opracowanie struktury dydaktycznej na użytek szkoły, - wycieczki kulturoznawcze. Program dotyczy także praktyk odbywanych przez studentów w instytucjach pozaszkolnych takich jak: Domy Kultury, Warsztaty terapii zajęciowej, itp. Metody oceny: Zaliczenie na podstawie pisemnej opinii wystawionej przez opiekuna – nauczyciela prowadzącego zajęcia w szkole.

Nazwa przedmiotu: PLENER INTERDYSCYPLINARNY Kod: 1E52-3

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II Semestr: 3 Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Mariusz Drzewiński Efekty kształcenia: Doskonalenie warsztatu malarskiego i rysunkowego oraz kształtowanie umiejętności do samodzielnej pracy twórczej. Zajęcia w plenerze są niezbędnym uzupełnieniem procesu kształcenia niemożliwym do przeprowadzenia w systemie pracownianym. Zasadniczym zagadnieniem pracy w plenerze jest pejzaż, a co za tym idzie nowa przestrzeń malarska i nowe inspiracje wynikające z obserwacji natury w pojęciu mikro i makro kosmosu. Różnorodność form i struktur, relatywność barw, perspektywa malarska to tylko niektóre z zagadnień realizowanych przez studentów.

209

Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych terminów plastycznych takich jak: kompozycja otwarta, zamknięta, statyczna, dynamiczna, monochromatyczna, umiejętność stosowania perspektywy zbieżnej i perspektywy malarskiej. Zaawansowana znajomość warsztatu malarskiego i rysunkowego. Treści merytoryczne przedmiotu: Plener interdyscyplinarny realizowany jest po I roku studiow: 60 godz. – minimum 11 dni. Kształtowanie wyobraźni, świadomości, wrażliwości, intuicji, która w konsekwencji doprowadzić ma do wykrystalizowania własnej twórczej postawy artystycznej. Zwrócenie uwagi na relatywność natury i jej zmysłowego pojmowania na rzecz analitycznego i syntetycznego myślenia, które zmusza do poszukiwania nowych form i środków wyrazu artystycznego będącego pozawerbalnym przekazem treści. Specyficzny charakter plenerów malarskich daje możliwość integracji studentów różnych lat i grup oraz samych prowadzących, którzy w normalnych warunkach nie mają takich możliwości prowadzenia zajęć. Atmosfera nowego miejsca w sposób naturalny prowokuje studentów do podejmowania działań artystycznych wykraczających poza klasyczny rysunek i malarstwo np.: film, fotografia, instalacja, rzeźba plenerowa, performance. Spis zalecanych lektur: 1. Maria Rzepińska „Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego”. 2. Władysław Strzemiński „Teoria widzenia”. 3. Jon Gaga „Kolor i kultura, teoria i znaczenie koloru od antyku do abstrakcji”. Metody nauczania: Program nauczania jest realizowany poza pracownią w oparciu o tożsamość miejsca i szerokiego pojmowania natury jako głównej inspiracji do tworzenia własnych oryginalnych pomysłów. Studenci wykonują cykl szkiców, rysunków i obrazów w plenerze, które są następnie omawiane i dyskutowane. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę odbywa się na podstawie namalowanych obrazów, rysunków, szkiców, rozmów i korekt, indywidualnego postępu, dojrzałości artystycznej, oryginalności i biegłości warsztatowej.

210

7.4. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU GRAFIKA, 2-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA (MAGISTERSKIE)

Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA I TEORIA SZTUKI Kod: 2G1-1, 2G1-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Krawczyk Efekty kształcenia: Poznanie przez studentów zagadnień związanych z historią doktryn artystycznych na tle filozofii europejskiej Wymagania wstępne: Znajomość podstaowych pojęć filozoficznych i historii filozofii Treści merytoryczne przedmiotu: Systematyzacja i opis problemów artystycznych, analiza (głównie formalna) dzieła sztuki, zagadnienia psychologii twórczości i odbioru, uwarunkowania kształtowania się i rozwoju stylów w sztuce. Spis zalecanych lektur: 1. Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł. Jolanta Mach, Gdańsk 2004 2. Arystoteles, Poetyka, przeł i oprac. Henryk Podbielski, Wrocław 1989. 3. Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500, wybrał i oprac. Jan Białostocki, Warszawa 1988 4. Białostocki Jan, Pięć wieków myśli o sztuce, Warszawa 1976. 5. Castelnuovo E, Artysta, [w:]Człowiek średniowiecza, red. Jacques Le Goff, Warszawa 2000, s. 265-202. 6. Cennino Cenini, Rzecz o malarstwie, przeł. Stanisław Tyszkiewicz, Wrocław 1955. 7. Gombrich Ernst, O sztuce, Warszawa 1997. 8. Gombrich Ernst, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego, przeł. Jan Zarański, Warszawa 1981.. 9. Historia piękna, red. Umberto Eco, przeł. Agnieszka Kuciak, Poznań 2005. 10. Leonardo da Vinci, Pisma wybrane, przeł. Leopold Staff, Warszawa 1958. 11. Russell Bertrand, Dzieje filozofii Zachodu i jej związki z rzeczywistością polityczno-społeczną od czasów najdawniejszych do dnia

dzisiejszego, przeł. Tadeusz Baszniak, Adam Lipszyc, Michał Szczubiałka, Warszawa 2000. 12. Rzepińska Maria, Alberti i teoria malarstwa, [w:] Leone Battista Alberti, O malarstwie, oprac. Maria Rzepińska, przeł. Lidia Winniczuk,

Wrocław 1963 13. Tatarkiewicz Władysław, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1988 14. Tatarkiewicz Władysław, Historia estetyki, t. 1 -3, Warszawa 1991. 15. Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, przeł. Kazimierz Kumaniecki, Warszawa 2004 Metody nauczania: Wykład Metody oceny: Zaliczenie na ocenę w semestrze 1 na podstawie pracy pisemnej na jeden z zaproponowanych przez prowadzącego tematów. Egzamin w semestrze 2 – ustny.

Nazwa przedmiotu: ANALIZA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ Kod: 2G2–1, 2G2-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 1+1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA

Rozróżnianie kierunków w sztuce drugiej połowy XX wieku i początku XXI wieku. Rozpoznawanie dzieł najważniejszych reprezentantów sztuki tego czasu na świecie i w Polsce. Charakterystyka środków ekspresji artystycznej rozwijanych od czasów neoawangardy do dziś.

UMIEJĘTNOŚCI: Analizowanie, interpretowanie i ocenianie dzieła sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki i

współczesnej kultury. POSTAWY:

Postawa aktywnego uczestnictwa we współczesnej kulturze wizualnej.

211

Zdolność do samodzielnego i krytycznego myślenia. Postrzeganie relacji pomiędzy formami wypowiedzi artystycznej a kontekstem historycznym i

współczesną kulturą. Wymagania wstępne: Wymagana jest znajomość historii sztuki pierwszej połowy XX wieku. Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje zagadnienia sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki XX wieku. Omawiany jest wpływ na obraz współczesnej sztuki historycznych ruchów artystycznych modernizmu i awangardy. Analizowane są kierunki i tendencje w sztuce powszechnej i polskiej w okresie od lat 60. XX wieku do dziś. Szczególny nacisk położony jest na analizę niekonwencjonalnych praktyk artystycznych wykorzystujących nowe środki ekspresji. Z obszaru sztuki powszechnej omawiane są kierunki neoawangardy lat 60. XX wieku, takie jak: pop-art, figuracja narratywna, nowy realizm, op art, minimalizm, happening i inne, po współczesne ich kontynuacje i rozwinięcia. Z zagadnień sztuki polskiej analizowane są m. in. modele funkcjonowania sztuki w okresie PRL-u (od okresu odwilży do lat 80.), przemiany w sztuce lat 90. i współczesna scena artystyczna w Polsce. Spis zalecanych lektur:

1. J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Kurpisz, Poznań 1996. 2. U. Czartoryska, Od popartu do konceptualizmu, WAiF, Warszawa 1973. 3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska,

Arkady, Warszawa 2002. 4. H. Foster, Powrót realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, Universitas, Kraków 2010. 5. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999. 6. A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Stentor, Warszawa 2007. 7. Sztuka dzisiaj. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, listopad 2001, pod red. M. Poprzęckiej, SHS,

Warszawa 2002. 8. Sztuka świata, t. 10, red. W. Włodarczyk, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1996. 9. J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne. Od Courbeta do Warhola, przeł. J. Holzman, Universitas, Kraków 2006.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego lub filmu. Metody oceniania: Semestr 7 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 8 – obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: WYKŁAD MONOGRAFICZNY: WIEDZA O TEATRZE I FILMIE

Kod: 2G3-2

Typ przedmiotu: fakultatywny podstawowy Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Maron Efekty kształcenia: Zdobycie wiedzy o specyfice sztuki teatralnej i filmowej i jej miejscu we współczesnej kulturze. Wymagania wstępne: Ogólne wiadomości z zakresu wiedzy o kulturze i historii sztuki. Znajomość wybranych klasycznych dzieł literackich i dramatycznych. Treści merytoryczne przedmiotu: Teatr powszechny i polski – zarys dziejów. Teatr jako specyficzna forma ekspresji, charakterystyka gatunków i konwencji. Historia filmu jako medium i gałęzi sztuki. Kino gatunków i kino autorskie. Najważniejsze osiągnięcia kina polskiego.. Spis zalecanych lektur: 1. Bablet D. Rewolucje sceniczne XX wieku, Warszawa 1980. 2. Kocur M. Teatr antycznej Grecji, Wrocław 2001. 3. Kudliński T. Vademecum teatromana, LSW, Warszawa 1985. 4. Lubelski T. Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty, Videograf, Chorzów 2008. 5. Morawiec E. Powidoki teatru, Świadomość teatralna w polskim teatrze powojennym. Wydawnictwo literackie, Kraków 1991. 6. Nicoll A. Dzieje teatru, PIW, Warszawa 1977. 7. Płażewski J. Historia filmu dla każdego, Warszawa 2007. 8. Słownik wiedzy o teatrze. Od tragedii do happeningu (praca zbiorowa), Park-Edukacja, Warszawa 2008. 9. Wojnicka J., Katafiasz O. Słownik wiedzy o filmie, Park-Edukacja, Bielsko – Biała 2005. Metody nauczania: Wykład połączony z projekcją multimedialną.

212

Metody oceny: Egzaminy ustne na ocenę.

Nazwa przedmiotu: ANIMACJA KULTURY Kod: 2G4-1, 2G4-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30 - wykład; 30 – konwersatorium + 30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik, dr Anna Mazur Efekty kształcenia: WIEDZA Zapoznanie z formami i metodami animacji, prezentacji i promocji sztuk wizualnych (funkcjonowania instytucji kulturalnych, rynku sztuki, roli mass-mediów). UMIEJĘTNOŚCI Rozwijanie umiejętności interpretacji zjawisk kultury współczesnej. Zdobycie umiejętności planowania i organizowania działalności kulturalnej. Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych zagadnień sztuki współczesnej i psychologii reklamy. Treści merytoryczne przedmiotu: Podstawy wiedzy o upowszechnianiu, animacji i promocji sztuk plastycznych i sztuki medialnej. Sztuka jako dziedzina kultury symbolicznej. Problematyka kultury masowej – wybrane koncepcje. Uczestnictwo w kulturze – determinanty społeczne i jednostkowe, pojęcie kompetencji kulturowej. Organizacja i zarządzanie instytucjami kultury, formy i metody ich działalności (rys historyczny, model polityki kulturalnej państwa po 1989 r.). Marketing i promocja sztuki, zasady funkcjonowania rynku sztuki. Spis zalecanych lektur: 11. R. Benedict, Wzory kultury, Warszawa 2002.. 12. B. Czarniawska-Joerges, Kierowanie w kulturze, Warszawa 1985. 13. red. J. Gajda, Wybrane problemy animacji kulturalnej, Lublin 1993. 14. red. J. Gajda, Pedagogika kultury: historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy rozwoju,

Lublin 1998. 15. J. Grad, U. Kaczmarek, Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 1996. 16. A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, Warszawa 1974. 17. H. Hohensse-Ciszewska, Powszechna edukacja plastyczna, Warszawa 1982. 18. D. Jankowski, Edukacja kulturalna w życiu człowieka, Kalisz 1999. 19. B. Jedlewska, Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 1999. 20. J. Kargul, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Warszawa 1995. Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Podające (wykład, opis, pogadanka), problemowe (aktywizujące), eksponujące. Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie prac pisemnych. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA TWÓRCZOŚCI Kod: 2G5-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 15 - wykład; 30 - konwersatorium Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: WIEDZA:

Zna historię kształtowania się pojęcia ’’twórczość’’ Zna i rozróżnia teoretyczne koncepcje twórczości Rozumie istotę i kierunki najnowszych badań nad twórczością

UMIEJĘTNOŚCI:

213

Umie wyróżnić kryteria twórczości Potrafi wyróżnić i scharakteryzować składniki procesu twórczego Dostrzega i analizuje cechy osobowości twórczej

POSTAWY: Przejawia postawę otwartości i ciekawości poznawczej wobec fenomenu twórczości Ma świadomość społecznego kontrastu twórczości.

Wymagania wstępne: brak Treści merytoryczne przedmiotu:

1. Pojęcia i kryteria twórczości 2. Teoretyczne koncepcje twórczości 3. Aktywność twórcza człowieka - natura zjawiska i jego płaszczyzny 4. Proces twórczy i jego uwarunkowania ; miejsce i rola wyobraźni w procesie twórczym 5. Typologia podstaw twórczych 6. Zdolności i uzdolnienia jako nadrzędne warunki twórczości 7. Strategie i techniki badania twórczości 8. Osobowość ludzi twórczych w świetle najnowszych badań 9. Psychoterapeutyczny aspekt twórczości

Spis zalecanych lektur: 1. W. Limont, K. Nielek-Zawadzka, Edukacja artystyczna a potencjał twórczy człowieka. Impuls Kraków

2006. 2. E. Nęcka, Psychologia twórczości. GWP Gdańsk 2005. 3. S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza. UMCS Lublin 2001. 4. S. Popek, Twórczość w teorii i praktyce. UMCS Lublin 2004. 5. S. Popek, R.E. Bernacka, C.W. Domański, B. Gawda, D. Turska, A.M. Zawadzka, Psychologia twórczości - nowe horyzonty.

UMCS Lublin 2009. 6. S. Popek, Psychologia twórczości plastycznej. IMPULS Kraków 2010

Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, dyskusja dydaktyczna Metody oceniania: Egzamin pisemny, referat, ocena ciągła – bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: 2G6–1, 2G6-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Maria Sękowska, ad. Bernard Homziuk, prof. nadzw. Jan Ferenc as. Kamil Stańczak Efekty kształcenia: Wykształcenie umiejętności postrzegania i wykorzystywania różnych środków w przedstawianiu własnych wizji. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 60 godz., sem.2 - laboratorium 60 godz. Na bazie zdobytych doświadczeń ogólnych - rozwijanie i pogłębianie własnych zainteresowań w sensie poszukiwań eksperymentalnych. Zarówno treści problemowe jak i sposoby ich przekazywania są wynikiem dyskusji z prowadzącym zajęcia i odbywają się w kontekście całej grupy. Każdy etap procesu, od intencji po ostateczną realizację ma miejsce na forum pracowni. - Kształcenie umiejętności obserwacji natury: a) studium natury b) studium modela c) studium zjawisk przestrzennych - Kształcenie umiejętności posługiwania się różnymi technikami malarskimi. - Komponowanie obrazu – dynamika, statyka. - Cechy barw chromatycznych i achromatycznych. Spis zalecanych lektur: 1. J. Białostocki - Symbole i obrazy w świetle sztuki - W-wa 1982

214

2. W. Czartoryska - Od Pop-artu do sztuki konceptualnej - W-wa 1973 3. J. Dewej - Sztuka jako doświadczenie - W-wa 1975 4. M. Gołaszewska - Zarys estetyki - W-wa 1986 5. M. Hussakowska-Szyszko - Spadkobiercy Duchampa - Kraków 1984 6. R. Ingarden - Punkt, linia, płaszczyzna - Łódź 1996 7. W. Kandisky - O duchowości w sztuce - W-wa 1986 8. B. Kowalska - Od impresjonizmu do konceptualizmu - W-wa 1989 A. Malraux - Przemiany Bogów - W-wa 1985 9. M. Paramon - Jak powstaje kolor - Łódź 1988 10. H. Read - O pochodzeniu formy w sztuce - W-wa 1973 B. Rose - Malarstwo amerykańskie XX wieku - W-wa 1991 11. M. Rzepińska - Siedem wieków malarstwa europejskiego - Wrocław 1979 12. W. Tatarkiewicz - O filozofii w sztuce - W-wa 1986 Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w formie laboratoryjnej, oraz indywidualnych konsultacji. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie indywidualnych osiągnięć studenta w zakresie działań w obrębie szeroko pojętego rysunku.

Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE I ORGANIZACJA PRZESTRZENI Kod: 2G7-3, 2G7-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 3+2 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, st. wykł. Władysław Żukowski Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje rozpoznawania i odczytywania podkładów geodezyjnych w opracowaniach projektowych; rozpoznawania zobiektywizowanych praw i związków przestrzennych; projektowania i wykonywania elementów rzeźbiarskich oraz ich otoczenia; opracowywania koncepcji artystyczno-projektowej; wykonywania makiet i modeli koncepcji monumentalnych i pomnikowych; współpracy z architektem i urbanistą. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 godz. + 30 godz. Rzeźba w architekturze. Przestrzeń miasta i jej związki formalno-historyczne jako element projektowania. Kształtowanie otoczenia człowieka w oparciu o kryteria funkcjonalno-techniczne i emocjonalno-artystyczne. Rzeźba plenerowa, pomnikowa i monumentalna w przestrzeni publicznej. Skala obiektu rzeźbiarskiego w relacji do przestrzeni zurbanizowanej. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac.

Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA UZUPEŁNIAJĄCA - …………………………..

Kod: 2G8-3, 2G8-4

Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+3 Imię i nazwisko wykładowcy: wybór Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOŚCI Studenci uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i warsztat. POSTAWY Postawa artystycznej odpowiedzialności za autorskie dzieło finalne. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Pracownia artystyczna wolnego wyboru. Doskonalenie wybranej dziedziny spoza specjalności. Możliwość prezentacji powstałych prac jako aneksu do dyplomu. Spis zalecanych lektur: - Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium

215

Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne, warsztatowe Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: EKSPERYMENTALNE TECHNIKI GRAFICZNE Kod: 2G9-1

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Zbigniew Liwak, ad. Krzysztof Rukasz, as. Anna Barańska Efekty kształcenia: Umiejętność świadomego wykorzystania atutów grafiki warsztatowej w synergicznym komunikacie wizualnym. Pogłębienie umiejętności posługiwania się narzędziami tradycyjnymi, cyfrowymi oraz skrystalizowanie własnego warsztatu. Wykształcenie umiejętności pobudzania wyobraźni, wypracowanie metod i sposobów wiarygodnego przedstawiania swych pomysłów z wykorzystaniem najwłaściwszych środków wyrazu artystycznego. Zaawansowane poznanie możliwości tkwiących w nowych technikach (wspomaganie projektowania komputerowymi programami graficznymi). Zdolność wyrażania koncepcji i idei artystycznych językiem współczesnej grafiki. Umiejętność adekwatnego zaprezentowania prac graficznych w przestrzeni wystawienniczej. Wymagania wstępne: Zaawansowana wiedza na temat technik i technologii graficznych, informatycznych oraz historii grafiki Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 godz. Stosowanie niekonwencjonalnych metod mechanicznych, chemicznych oraz nowych technik cyfrowych w procesie przygotowania i powstawania grafik. Grafika w przestrzeni. Interdyscyplinarne łączenie technik graficznych z innymi dziedzinami sztuki. Pogłębienie zastosowania niekonwencjonalnych metod mechanicznych, chemicznych oraz nowych technik cyfrowych w procesie przygotowania i powstawania grafik. Termo- i fototransfer – doskonalenie warsztatu. Łączenie monoprintu i holografii z poddrukami cyfrowymi. Innowacyjne poszerzanie warsztatu w oparciu o własną kreację. Grafika w przestrzeni. Interdyscyplinarne łączenie technik graficznych z innymi dziedzinami sztuki. Spis zalecanych lektur: 9. R. Mayer Gedruckte Kunst, VEB Verlag der Kunst Dresden 1984. 10. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 11. A. Krejća, Techniki Sztuk Graficznych, Arkady, Warszawa 1984. 12. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 13. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 14. J. Newell D. Whittington, Monoprinting, A&C Black, London 2004 15. B. Miecikowska Słowo-obraz-dźwięk. Literatura i sztuki wizualne w koncepcjach polskiej awangardy 1918-1939, Kraków 2005. 16. B. Hartill, R. Clarke, Collagraphs and Mixed-Media Printmaking, A&C Black London 2007 Metody nauczania: wykład, konsultacje, praca w laboratorium, warsztaty grupowe Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac.

Nazwa przedmiotu: DRUK CYFROWY Kod: 2G10-2

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 2 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, ad. Sławomir Plewko, ad. Krzysztof Rukasz Efekty kształcenia: Pozyskanie umiejętność zaawansowanej pracy z takimi przestrzeniami koloru jak CMYK, RGB, LAB, HSB. Umiejętność zastosowania w praktyce profili ICC (profile barwne) oraz ich konwersji w zależności od drukarskiego medium jak i urządzenia wyjściowego. Druk cyfrowy wielkoformatowy: specyfika, możliwości, zastoswanie praktyczne. Uwzględnieniem wielorakiego spektrum środków pozwalających na komunikację różnych platform cyfrowych i urządzeń z nimi związanych. Wymagania wstępne: Zaawansowana znajomość pakiekt Adobe Design Premium CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Adobe Illustartor, Adobe InDesign, Adobe Acrobat Professional). Zaawansowana znajomość z zakresu cyfrowej edycji obrazu (korelacja z zajęciami na studiach licencjackich II rok, semestr 3 i 4)

216

Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 60 godz. Cyfrowe przetwarzanie obrazów (ang. Digital Image Processing, DIP) Przedmiot zajmuje się reprezentacją obrazu w postaci cyfrowej oraz komputerowymi algorytmami przetwarzania i akwizycji obrazów cyfrowych. Przetwarzanie cyfrowe obrazów obejmuje m.in. operacje: - transformacje pomiędzy przestrzeniami barw (RGB, grayscale, binary, indexed), lub (RGB, CMYK, HSB, LAB) - operacje morfologiczne – kodowanie – kompresja. Systemy barwne, system zarządzania kolorem w programach bitmapowych i wektorowych. Problematyka druku rastrowego -LPI. Pliki wynikowe (charakterystyka, objętość, różnice, formaty zapisów, kompresja, generowanie) z przeznaczenie do druku wielkoformatowego. Spis zalecanych lektur: 1. Kandynski W., Punkt i linia, płaszczyzna, Warszawa, PIW, 1986 2. Taranczewski P. , O płaszczyźnie obrazu, Wrocław - Warszawa - Kraków, Wydawnictwo Z.N. im. Ossolinskich, 1992. 3. Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa, Wyd. Artystyczne i Filmowe,1978. 4. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 5. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 6. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 7. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Wydawnictwo Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit,2006. 8. D. D. Busch, Digital Photography and Imaging, Fotografia cyfrowa i obróbka obrazu. Wprowadzenie, Wydawnictwo Helion, 2004. 9. A. Kwaśny, Od skanera do drukarki, Wydawnictwo Helion, 2006. 10. B. Fraser, Ch. Murphy, F. Bunting, C. McCue, Profesjonalne zarządzanie barwą. Wydanie II. Profesjonalny druk. Przygotowanie materiałów. Komplet, Wydawnictwo Helion, 2007. Metody nauczania: Wykłady + ćwiczenia - laboratoria komputerowe. Proces dydaktyczny przedmiotu dzielimy na dwa etapy: 1. Poznawanie procesu projektowania komputerowego w oparciu o współczesne trendów i zjawisk występujących w grafice użytkowej z wykorzystaniem technik cyfrowego obrazowania. 2. Ćwiczenia – laboratoria komputerowe. Specyfika, uwarunkowania i możliwości technologiczne pracy w środowisku cyfrowym. Generowanie pliku końcowego z przeznaczeniem druku wielkoformatowego. Druk - jako proces finalny. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest obecność studenta na zajęciach i oddanie wszystkich wykonywanych w semestrze prac. Oceniana jest zgodność projektów z założeniami i wytycznymi postawionymi przez prowadzącego, odpowiednie i świadome wykorzystanie środków technologicznych a także wartość artystyczna.

Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA WSPÓŁCZESNEJ GRAFIKI ARTYSTYCZNEJ Kod: 2G11-2 Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz Efekty kształcenia: Zapoznanie studentów z występującymi zagadnieniami we współczesnej grafice artystycznej. Wymagania wstępne: studenci powinni posiadać wiedzę z zakresu historii grafiki oraz mieć rozeznanie w aktualnych przeglądach grafiki w krajowych i międzynarodowych. Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz., Wykłady obejmują następujące zagadnienia współczesnej grafiki artystycznej:

- techniki wykorzystujące nowe materiały - techniki cyfrowe wykorzystujące bądź nie techniki tradycyjne - Grafika Wielkoskalowa - Grafika do publikacji w sieci oraz jej implikacje - Grafika jako część instalacji lub nowych sposobów wystawiania sztuki

Spis zalecanych lektur: 1. Irena Jakimowicz, ,,Współczesna grafika polska”. 2. Danuta Wróblewska ,,Polska grafika współczesna: Grafika warsztatowa, plakat, grafika książkowa, grafika prasowa”. 3. ,,Kroki w historii grafiki” – katalog wydany do Sesji Naukowej Jubileuszu 40-lecia MTG w Krakowie. 4. M. Hopfinger, ,,Nowe media w komunikacji społecznej” 5. R. Kulczyński, ,,Film, wideo, multimedia.

Metody nauczania: Wykład połączony z metodą oglądową ( pokaz).

217

Metody oceny: Egzamin ustny. Ocena z egzaminu na podstawie odpowiedzi zdającego. Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA WSPÓŁCZESNEJ GRAFIKI UŻYTKOWEJ Kod: 2G12-1

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Artur Popek Efekty kształcenia: Zapoznanie studenta ze współczesnym spojrzeniem projektantów na zagadnienie design i grafiki użytkowej. Zaprezentowanie różnych dziedzin grafiki użytkowej, analiza ich poprzez typografię, połączenie tekstu i obrazu, oraz zastosowanie nowatorskich technologii. Student zapozna się ze zjawiskami kształtującymi współczesną grafikę użytkową - czynnikami ekonomicznym, etycznymi, technologicznymi,itp. Wymagania wstępne: student powinien posiadać interdyscyplinarną wiedzę z zakresu historii sztuki, historii kultury, etyki, estetyki oraz filozofii. Powinien posiadać wiedzę i umiejętności warsztatowe oraz artystyczne w zakresie grafiki projektowej jak i artystycznej. Powinien być przygotowany do posługiwania się tradycyjnymi i nowoczesnymi środkami przekazu artystycznego w twórczości graficznej i projektowej. Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 – wykład 15 godz. Rozwój grafiki użytkowej z uwzględnieniem: designu wydawniczego, wizualizacji muzycznych, design opakowań, telewizyjny, interaktywny, informacyjny, reklamowy, eksperymentalny, itp. Najnowsze tendencje i trendy w grafice użytkowej. Wprowadzenie do zjawiska designu interdyscyplinarnego. Przedstawienie kilku najważniejszych dla rozwoju grafiki użytkowej XXI wieku portfolis projektantów i biur projektowych, w tym: Vince Frost, Stefan Sagmeister, Neville Brody, Groovisions, Browns, Myerscough Studio, itd. Ważnym aspektem przekazywanej wiedzy jest próba zorientowania studentów w współczesnej masowej ikonosferze, i jej subkulturowych odmianach, funkcjonujących konwencjach grafiki projektowej, ilustracji, reklamy, komunikacji, itp., dająca szansę samookreślenia ich własnych możliwości i wyborów artystycznych (tak na poziomie warsztatu, jak i koncepcji projektowania). Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003. 3. Q. Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 4. A. Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 5. G., P. Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 6. K. Burtenshaw, N. Mahon, C. Barfoot, Kreatywana reklama, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 7. L. Bhaskaran, Design XX wieku, Główne nurty i style we wspłczesnym designie, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 8. Ch. & P. Fiell, projektowanie graficzne w XXI wieku, Wydawnictwo Taschen, Warszawa 2006. 9. Praca zbiorowa, & FORK, The Beast Product Design, Wydawnictwo Phaidon, 2006. 10. D. Bann, All New Print Production Handbook, Wydawnictwo Rotovision, 2008. Metody nauczania: wykład Metody oceny: zaliczenie. Forma zaliczenia – ocena. Dopuszczenie do zaliczenia: student przygotowuje w formie pisemnej referat, który jest rozwinięciem treści omawianych na wykładach.

Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE WWW Kod: 2G13-1 Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Sebastian Smit Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOSCI Umiejętność poprawnego przygotowania publikacji elektronicznej - grafiki sieciowej w oparciu o informację, obraz statyczny i obraz ruchomy (prezentacje, strony www, serwisy). Głównym celem przedmiotu jest rozwinięcie umiejętności studentów do wykorzystywania i świadomego wykorzystywania technologii komputerowej w sztuce.

218

Studenci powinni opanować w stopniu zaawansowanym aplikacje do tworzenia i projektowania grafiki (Adobe Photoshop, Adobe Illustrator) oraz aplikację do tworzenia stron WWW Adobe Dreamweaver. Wymagania wstępne: Zaawansowana umiejętność posługiwania się programami graficznymi Adobe Photoshop i Adobe Illustrator. Podstawowa wiedza na temat trendów panujących w projektowaniu WWW. Treści merytoryczne przedmiotu: Tworzenie przekazu wizualnego dla multimediów i form WWW publikowanych w sieci (internecie). Projektowanie interfejsów użytkownika dla aplikacji webowych, stron internetowych, urządzeń przenośnych. Omówienie projektowania serwisów WWW jako procesu wielowątkowego, ściśle związanego z architekturą informacji. Spis zalecanych lektur: 1. J. Nielsen, Designing Web Usability: The Practice of Simplicity(polskie wydanie: „Projektowanie funkcjonalnych serwisów internetowych) 2. Ogólnopolski kwartalnik projektowy, 2+3D grafika plus produkt, Fundacja Rzecz Piękna WFPASP Kraków 3. Graphic Design for the 21st Century, Taschen 2006 4. M. Sokół, Tworzenie stron WWW - Ćwiczenia praktyczne, Wyd. HELION, Gliwice 2000. 5. W. Willard, Projektowanie stron WWW - Kurs podstawowy, Wyd. Edition, Kraków 2001. 6. P. Zakrzewski, Adobe Creative Suite 3 Web Standard. Tworzenie dynamicznych stron WWW. Warsztaty, Wydawnictwo Helion, 2007. 7. B. Danowski, M. Makaruk, Pozycjonowanie i optymalizacja stron WWW. Jak to się robi, Wydawnictwo Helion, 2007. 8. B. Danowski, Tworzenie stron WWW w praktyce. Wydanie II, Wydawnictwo Helion, 2007. 9. A. B. King, Optymalizacja serwisów internetowych, Wydawnictwo Helion, 2003. 10. M. Linderman, J. Fried, Przyjazne witryny WWW. Jak uczynić lepszymi komunikaty o błędach, Pomoc, formularze i inne kluczowe punkty witryny, Wydawnictwo Helion, 2005. 11. B. Danowski, ABC tworzenia stron WWW. Wydanie II, Wydawnictwo Helion, 2006 Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia oraz projektowanie graficzne serwisu w oparciu o bazę prototypów. Metody oceniania: Podstawą do zaliczenia jest końcowy efekt prac, oryginalność, kreatywność i innowacyjność zaproponowanych rozwiązań oraz terminowe, zgodne z założeniami wykonanie zadań. Skala ocen od 2 do 5 odzwierciedla systematyczność, samodzielność, dbałość o szczegóły pracy oraz jej jakość pod względem wartości estetycznych i oryginalności koncepcji Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA Kod: 2G14–1, 2G14-2

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 2+1 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska – wykład, ad. Danuta Kuciak, ad. Marcin Maron, st. Wykł. Krystyna Bagińska - laboratorium Efekty kształcenia: Kształcenie umiejętności kreowania wizerunku osoby oraz wyglądu przedmiotu i opracowywania atrakcyjnej prezentacji wizualnej. Nauka obserwacji rzeczywistości i rozwijanie zdolności zauważania w niej zdarzeń (fotograficzny zapis decydującego momentu). Studium jednego tematu w cyklu zdjęciowym. Tworzenie obrazu fotograficznego pełniącego funkcję plakatu. Wykorzystywanie technik fotograficznych w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu „Fotografia” na studiach I stopnia. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1- wykład 15 godz., laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 15 godz. Wykłady obejmują problematykę związaną z historią i teorią fotografii, akceptując zwłaszcza współczesne aspekty funkcjonowania tego medium w komunikacji wizualnej. Laboratorium: Fotografia jako narzędzie zapisu rzeczywistości zastanej i aranżowanej. Obraz fotograficzny jako zapis rzeczywistości subiektywnej. Idea obrazu fotograficznego - analiza elementów konstrukcyjnych obrazu i ich znaczenia w kreowaniu sensu wypowiedzi wizualnej. Techniki perswazyjne w fotografii i wizualne strategie współczesnej reklamy. Spis zalecanych lektur: 1. R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, KR, Warszawa 1996. 2. J. Brach-Czaina, Etos nowej sztuki, PWN, Warszawa 1984.

219

3. U. Czartoryska, Przygody plastyczne fotografii, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2000. 4. H. Hoy, Wielka księga fotografii, G+J RBA, Warszawa 2006. 5. Kępińska, Sztuka w kulturze płynności, Galeria Miejska Arsenał, Poznań 2003. 6. S. Sontag, O fotografii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1986. Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i w przestrzeni zewnętrznej. Obróbka materiałów fotograficznych w technologii cyfrowej. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie zrealizowanych prac fotograficznych

Nazwa przedmiotu: MULTIMEDIA I ANIMACJA KOMPUTEROWA Kod: 2G15–1, 2G15-2

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: sem.1 – 30-wykład, 30-laboratorium, sem.2 – 30-laboratorium Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Marek Letkiewicz, as. Joanna Polak Efekty kształcenia: Umiejętność posługiwania się technikami multimedialnymi w kreacji artystycznej. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: Teoretyczne i praktyczne poznanie podstawowych technik rejestracji i przetwarzania obrazu, przekazywania informacji audialnej i wizualnej - film, video, telewizja, radio, grafika i animacja komputerowa. Spis zalecanych lektur:

1. R. W. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999. 2. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona

Góra, 1999. 3. B. Steinbrink, Multimedia: u progu XXI wieku, Robomatic, Wrocław 1993. 4. red. K. Wenta, Zasady i metody projektowania materiałów multimedialnych, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin 1997. 5. P. Zawojski , Elektroniczne obrazoświaty: Między sztuka i technologią, Wydaw. Szumacher, Kielce 2000.

Metody nauczania: laboratorium Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zadań i projektów.

Specjalność: Grafika warsztatowa Nazwa przedmiotu: DRUK WYPUKŁY Kod: 2G16w-1

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 5 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Adam Panek Efekty kształcenia: Umiejętność doboru środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność stosowania barwy w wypukłodruku. Pogłębianie i doskonalenie warsztatu. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z druku wypukłego w poprzednim semestrze. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 90 godz Doskonalenie technik druku wypukłego. Linoryt kontrastowy, linearny i walorowy. Zagadnienie barwy w wypukłodruku – linoryt i drzeworyt wzdłużny kolorowy. Grafika z zastosowaniem wielu matryc i różnorodnych formatów. Nowoczesne narzędzia do przygotowania matrycy. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.

220

Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie projektów i procesu realizacji. Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. Zaliczenie semestru w formie grupowego przeglądu.

Specjalność: Grafika warsztatowa

Nazwa przedmiotu: DRUK WKLĘSŁY Kod: 2G17w-2 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 5 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Artur Popek Efekty kształcenia: Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność doboru środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Umiejętność stosowania barwy we wklęsłodruku. Zaawansowana znajomość warsztatu. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z druku wklęsłego w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 90 godz Mieszanie technik suchorytniczych i trawionych. Zagadnienie barwy we wklęsłodruku, druk wielobarwny z dwu lub kilku matryc. Tworzenie spójnego cyklu prac będących oryginalną koncepcją artystyczną studenta. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie projektów i procesu realizacji. Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. Zaliczenie semestru w formie grupowego przeglądu.

Specjalność: Grafika warsztatowa Nazwa przedmiotu: LITOGRAFIA Kod: 2G18w-1

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Zbigniew Liwak Efekty kształcenia: Rozumienie i stosowanie techniki litografii z uwzględnieniem współczesnych środków transferowych i materiałów rysunkowych. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z podstaw litografii w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 90 godz Pojęcie druku płaskiego w litografii. Dobór i szlifowanie kamienia litograficznego. Metody transponowania projektów na kamień. Tworzenie rysunku na kamieniu - techniki: kredkowa, tuszowa, długopisowa, ossa sepia, przedruk. Preparacja matrycy litograficznej: „na mokro”, „na sucho”, „negatywowa”. Druk odbitek przy pomocy ręcznej prasy litograficznej. Druk litograficzny jedno i wielobarwny. Spis zalecanych lektur: 1. S. Jones, Litography for Artists, London, Oxford 1967. 2. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 3. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. P. Suworow, Iskustwo litografii, Wyd. Iskustwo, Moskwa 1964. 6. P. Weaver, Technique of lithography, B.T. Betsford Ltd., London 1964.

221

7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. Metody nauczania: laboratorium Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych prac.

Specjalność: Grafika warsztatowa Nazwa przedmiotu: SERIGRAFIA Kod: 2G19w-1

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 5 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Romuald Kołodziej, as. Amadeusz Popek, as. Jarosław Koziara Efekty kształcenia: Wprowadzenie druku wielobarwnego i wielkoformatowego. Wprowadzenie do poligrafii, operowanie kliszami graficznymi, fotochemiczne przenoszenie obrazu, pasowanie kolorow itp. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z podstaw serigrafii w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 90 godz Wprowadzenie techniki serigrafii i jej metod otrzymywania obrazu daje szerokie możliwości realizacyjne zamierzeń twórczych z grafiki warsztatowej jak i grafiki projektowej. Cykl przygotowania druku grafiki jest zbliżony do procesu druku poligraficznego. Ćwiczenia zatem są przedsmakiem późniejszej pracy grafika warsztatowego jak i / co może ważniejsze / grafika zajmującego się wydawnictwem. Wprowadzenie w arkana posługiwania się kliszami, rozbijaniem na kolory, /pełny zakres prac z obróbką i wykonaniem klisz/. Nauka wykonania szablonu sitowego, druku na różnych materiałach. Nauka przygotowania sita do druku i odwarstwienia szablonu po wydrukowaniu, pełny zakres prac podstawowych w stopniu na tyle zaawansowanym, by umożliwić samodzielną pracę oraz świadomy wybór pracowni dyplomowej. Spis zalecanych lektur: 1. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 2. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 3. praca zb., Podręcznik do sitodruku, Wyd. Sitodrukarzy Polskich, Kraków 2002. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 6. A. Zadros, Podstawy sitodruku, Wyd. Sitodrukarzy Polskich, Kraków 1996. Metody nauczania: Wykład z technologii druku, ćwiczenia techniczne, pokazy metod druku. Proces projektowania, proces przygotowania; proces realizacji projektu, pełny proces wykonania klisz graficznych różnymi metodami. Metody oceny: Wystawa grupowa w pracowni wraz z omówieniem przez autora swoich zamierzeń twórczych zrealizowanych w danym semestrze, zakończona oceną.

Specjalność: Grafika warsztatowa Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA –

MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: 2G20w-3, 2G20w-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 16+16 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. Artur Popek, prof. Piotr Lech, ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. II st. Romuald Kołodziej Efekty kształcenia: Stworzenie cyklu prac stanowiących dyplom kończący 2-letni cykl kształcenia na poziomie magisterskim. Dyplomanci wypracowują koncepcję pracy dyplomowej, obejmującą wykonanie zestawu 8 - 1 0 prac, w przypadku realizacji wielkogabarytowych lub skomplikowanych technicznie może być ich mniej. Wymagania wstępne: Biegłe posługiwanie się technikami grafiki warsztatowej: druk wypukły, wklęsły. Zaawansowana znajomość historii sztuki, w tym przede wszystkim grafiki, z uwzględnieniem najnowszych tendencji rozwoju sztuki na świecie. Pogłębione umiejętności posługiwania się plastycznymi środkami wyrazu,

222

biegłość rysunkowa. Zaawansowane posługiwanie się komputerowymi programami graficznymi (pakiet Adobe, Corel). Wymagane zaliczenie pierwszego roku studiów uzupełniających. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 120 godz. sem.4 - laboratorium 120 godz. Pracownia dyplomowa stanowi podsumowanie kształcenia w zakresie grafiki. Dyplomanci wypracowują koncepcję pracy dyplomowej z wykorzystaniem wiedzy i umiejętności nabytych w pracowniach grafiki, na innych przedmiotach artystycznych jak również teoretycznych kierunkowych. Praca powinna być spójna formalnie i treściowo i wnosić istotny wkład w umiejętności, wrażliwość i niezależność postawy twórczej studenta. Techniki użyte do realizacji mogą, poza klasycznymi, stanowić autorską interpretację posługiwania się różnymi mediami, być próba łączenia doświadczeń wszelkich technik graficznych z wiedzą i umiejętnościami malarskimi, rysunkowymi, rzeźbiarskimi, fotograficznymi czy komputerowymi. Dyplom ma stanowić pomost pomiędzy pracą prowadzoną pod kierunkiem pedagoga a samodzielną działalnością artystyczną. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 4. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 5. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 6. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa, Kraków 1985. 7. A. Krejća, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 8. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, str. 258-289, Muza, Warszawa 1997. Metody nauczania: Praca prowadzona pod kierunkiem samodzielnego pracownika naukowego. Korekty i dyskusje prowadzone indywidualnie z każdym z dyplomantów w zależności od stopnia zaawansowania jego pracy nad zestawem dyplomowym. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski – obrona dyplomu.

Specjalność: Grafika warsztatowa

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA

Kod: 2G21w-1, 2G21w-2 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 4+3 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Romuald Kołodziej, as. Jarosław Koziara Efekty kształcenia: Program dydaktyczny przedmiotu ma za zadanie wykształcić w studentach własny, niepowtarzalny styl projektowania graficznego. Za pomocą dowolnych środków plastycznych powinni przekazywać różne idee. Student powinien opanować umiejętność syntezy graficznej jako formy przekazu. Powinien poznać i zrozumieć proces pracy projektowej: obserwację, dokumentację, tworzenie projektów i prezentację wyników. Poznanie i analizowanie procesu projektowego ma na celu proponowanie zmian istniejących stanów rzeczy oraz wdrażanie nowych pomysłów. Wymagania wstępne: student powinien posiadać usystematyzowaną wiedzę z podstaw projektowania graficznego, liternictwa oraz ogólna sprawność plastyczna. Student powinien orientować się w trendach panujących w projektowaniu graficznym oraz znać zagadnienia współczesnej grafiki użytkowej. Wymagana jest bardzo dobra znajomość środowiska Windows/MAC oraz programów graficznych Adobe PhotoshopCS4, Adobe IllustratorCS4, Adobe InDesign CS4. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 60 + 60 godz., Celem nauki jest pogłębienie wyobraźni metaforycznej studentów, kształtowanie umiejętności samodzielnego podejmowania decyzji, świadomego posługiwania się technologią komputerową w połączeniu z klasycznymi formami obrazowania. Studenci uczą się precyzji i logiki wypowiedzi, umiejętności samoograniczenia, przyzwyczają rękę do dyscypliny projektowania. Przedmiot doskonali u studenta umiejętności zdobytych na studiach licencjackich i przygotowanie ich do samodzielnej pracy twórczej (pracowni specjalistycznej). Spis zalecanych lektur: 1. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki 2. J. Nielsen, Designing Web Usability: The Practice of Simplicity(polskie wydanie: „Projektowanie funkcjonalnych serwisów internetowych) 3. S. Krug Don’t make me think (polskie wydanie: Nie każ mi myśleć!) 4. Willberg Hans Peter, Forssman Friedrich, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006 5. Ogólnopolski kwartalnik projektowy, 2+3D grafika plus produkt, Fundacja Rzecz Piękna WFPASP Kraków 6. Graphic Design for the 21st Century, Taschen 2006

223

7. Fiell, Charlotte & Peter, ontemporary Graphic Design, Taschen 2006 Metody nauczania: Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia. Szczególna uwaga położona jest na analizę procesu projektowania. Student powinien świadomie formułować tezy projektowe i podejmować decyzje przy ich wyborze argumentując to poprawnością wniosków. Metody oceny: Studenci oceniani są podczas przeglądów wewnętrznych po zakończeniu każdego z ćwiczeń. Pozwala to śledzić postępy w pracy i nabywaniu umiejętności. Podstawą do zaliczenia jest końcowy efekt prac, oryginalność, kreatywność i innowacyjność zaproponowanych rozwiązań oraz terminowe, zgodne z założeniami wykonanie zadań. Skala ocen od 2 do 5 odzwierciedla systematyczność, samodzielność, dbałość o szczegóły pracy oraz jej jakość pod względem wartości estetycznych i oryginalności koncepcji.

Specjalność: Grafika projektowa

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA

Kod: 2G22p-1, 2G22p-2 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 6+6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Krzysztof Rumowski, st. wykł. Piotr Nakonieczny Efekty kształcenia: Głównym kryterium kształcenia w/w przedmiotu ma być wyposażenie studenta w wiedzę i umiejętności potrzebne do podjęcia pracy zawodowego grafika-designer’a, pozwalając studentowi na szybkie i efektywne znalezienie miejsca pracy związanej z wyuczonym zawodem. W ramach zajęć studenci poszerzają wiedzę z zakresu liternictwa i typografii, grafiki edytorskiej, grafiki projektowej oraz komunikacji wizualnej. Istotnym elementem programu są wykłady, na których to studenci uczą się warsztatu projektanta: praktycznego opanowania fotografii, technik graficznych, technik komputerowych i zasad przygotowania prac do reprodukcji przy udziale szerokiego spektrum programów graficznych. Wymagania wstępne: Umiejętność analizy struktury jak i podstawowych elementów kształtowania komunikatu wizualnego – od umiejętności świadomej organizacji płaszczyzny, określania relacji między kształtem, barwą, fakturą i układem form plastycznych, poprzez posługiwanie się sygnałem barwnym, kontrastem, skalą czy rytmiką jako nośnikami emocji. Umiejętność zastosowania w projekcie czytelnego przekazu wizualnego, począwszy od analizy treściowo-znaczeniowej do wyboru właściwych środków plastycznych, warsztatu, formy czy konwencji ostatecznej realizacji. Ponadto: zaawansowana umiejetność posługiwania się pakietem AdobeCS4 (Adobe Photoshop, Adobe Illustrator, Adobe InDesign, Adobe Acrobat Professional). Zaawansowana znajomość typografi i zagadnień zwiazanych z wydawniczym składem tekstu. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 120 +120 godz. W procesie nauczania położony zostaje duży nacisk na wytworzenie u studenta zdolności podejmowania szerokiego spektrum zadań projektowych, wypracowanie umiejętności wnikliwego zdefiniowania problemu oraz umiejętności dostosowania warsztatu do zamierzonych efektów końcowych. Wskazanie na złożone formy opracowań edytorskich łączące elementy typografii, obrazu, ilustracji, itp. Opracowanie projektu adresowanego do realizacji w konkretnych technikach poligraficznych. Kolejnym ważnym elementem programu jest rozwinięcie umiejętności kształtowania formy graficznej, jej relacja z otaczającą przestrzenią, analiza jej wewnętrznej struktury i relacji pomiędzy środkami wypowiedzi, a treścią wizualnego przekazu. Wskazanie na konieczność nieustannej weryfikacji własnych pomysłów oraz poszukiwanie indywidualnego języka wyrazu i formy artystycznej w kontekscie zjawisk występujących we współczesnym projektowaniu graficznym. Uświadomienie (poprzez rodzaj stawianych zadań) różnicy między pojęciami: „wypowiedź subiektywna” (autorska - swobodna i otwarta) oraz „wypowiedź obiektywna” (na umowne zamówienie - pełna trudnych do spełnienia warunków technicznych czy merytorycznych). Wypracowanie umiejętności realizowania projektu zgodnie z potrzebami klienta jak i zachowania artystycznej (indywidualnej formy wypowiedzi) odpowiedzialności za swoje dzieło. Rozróżnienie specyfiki form wydawniczych (np. plakat, ilustracja, książka, katalog, afisz, opakowanie). Szerokie wprowadzenie w zagadnienia techniczne z zakresu DTP (ang. Desktop Publishing) takich jak: skład, impozycja czy separacja barwna, jak również zapoznanie studenta z wiedzą technologiczną z zakresu postpress – introligatornia, procesy wykończeniowe, takie jak: proces druku, falcowanie, bigowanie, laminowanie, sztancowanie, i tym podobne. Wprowadzenie w zakres psychologii reklamy – skuteczność przekazu reklamowego, marketingu (reklama prasowa, reklama bezpośrednia w miejscu sprzedaży).

224

Ostatnim, bardzo ważnym etapem realizacji programu, jest aktywizowanie studentów do działań twórczych na przykład takich jak wystawy, praktyki zawodowe, pokazy, wyjazdy edukacyjne. Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa, 2003. 3. E. H. Gombrich, SZTUKA i złudzenie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1981. 4. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1978. 5. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, Wydawnictwo PIW, Warszawa,1986. 6. J. Sarzyńska-Putowska, Komunikacja wizualna, Kraków, 2006. 7. H. Piątkiewicz, Typografia w zarysie, Wydawnictwo GFX, Warszawa, 1998. 8. Q. Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 9. A. Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa, 2006. 10. G. Ambrose, P. Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007. 11. K. Burtenshaw, N. Mahon, C. Barfoot, Kreatywana reklama, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007. 12. R. Chwałowski, Typografia typowej ksiązki, Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2002. 13. R. Williams, Mistrzowskie zastosowanie czcionek, Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2003. 14. L. Bhaskaran, Design XX wieku, Główne nurty i style we współczesnym designie, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa, 2006. Metody nauczania: wykłady, prezentacje, konwersatoria oraz pokazy. Metody oceny: forma zaliczenia – ocena. Podstawą do oceny jest postawa studenta w czasie zajęć: aktywność, systematyczność i umiejętność szeroko pojętej organizacji pracy. Premiowana będzie postawa poszukująca, pogłębione studiowanie zagadnień zawartych w programie. Ważnym elementem oceny jest także regularność spotkań i równomierna zaangażowanie w całym semestrze.

Specjalność: Grafika projektowa Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WYDAWNICZA Kod: 2G23p-1, 2G23p-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Krzysztof Rumowski, as. Sebastian Smit Efekty kształcenia: Separacja barwna w poligrafii, zastosowanie w praktyce kolorów spotowych (pantone) w druku wielkoformatowym (plakaty). Różnice w projektowaniu dla potrezb druku offsetowego i druku cyfrowego. Realizacja takich projektów wydawniczych które pozwolą na wspólną komunikację różnych platform cyfrowych i urządzeń z nimi związanych. Przygotowanie do druku skomplikowanych projektów wydawniczych. Przygotowanie plików postscriptowych, impozycja gotowego projektu. Wymagania wstępne: Zaawansowana znajomość posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Treści merytoryczne przedmiotu: Studenci uczą zasad przygotowania prac do reprodukcji w różnych technikach (wydruk komputerowy, sitodruk, druk offsetowy) i zastosowania odpowiednich materiałów (wybór z ofert producentów gatunku papieru dostosowanego do pomysłu edytorskiego). Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. S. Cohen, R. Williams, The Non-Designer’s Scan and Print Book, Skanowanie i drukowanie. Jak to zrobić?, tłumaczenie: M. Samodulski, Wydawnictwo Helion, 2003. 3. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995. 4. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987. 5. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993. 6. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006. 7. M. Kvern, D. Blatner, InDesign CS3 Profesjonalne techniki projektowania i składu publikacji, Wydawnictwo Helion, 2009. 8. P.Zakrzewski. Kompendium DTP, Adobe Photoshop, Illustrator, InDesign i Acrobat w praktyce, Wydawnictwo Helion, 2009. 9. A. Kwaśny, DTP, skład, tworzenie plików postcriptowych, druk. Księga eksperta, Wydawnictwo Helion, 2002. 10. Roger Fawcett-Tang, print and production finishes for brochures and catalogs, Wydawnictwo RotoVision, 2004. 11. L. Gabarga, Logo, font and lettering bible, Wydawnictwo A David & Charles Book, 2008. 12. B. Fraser, Ch. Murphy, F. Bunting, C. McCue, Profesjonalne zarządzanie barwą. Wydanie II. Profesjonalny druk. Przygotowanie materiałów. Komplet, tłumaczenie: P. Cieślak, M. Samodulski, J. Thiele-Wieczorek, Wydawnictwo Helion, 2007. 13. Alain Weill, Graphics A Century of Poster and Advertising Desig, Wydawnictwo Thames & Hudson, 2006. 14. Phil Baines, Andrew Haslam, Type and Typography, Wydawnictwo Lawrence King, 2002.

225

15. Ronnie Lipton, Information graphics and visual clues, Wydawnictwo Rockport, 2006. 16. Ian Noble, Experimental Layout, Wydawnictwo Rotovision, 2004. Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne:Zajęcia w pracowni prowadzone są w formie ćwiczeń praktycznych jak i wykładów teoretycznych. Tematy zadawane i omawiane są w trakcie semestru kolejno, korekty i kontrola postępu prac prowadzone są w trakcie zajęć. Studenci przedstawiają najpierw szkice i projekty wstępne, a po przyjęciu pomysłu do realizacji omawiane są zagadnienia artystyczne i techniczne związane z wykonaniem pracy. Studenci uczą się warsztatu projektanta: praktycznego opanowania fotografii, technik graficznych, technik komputerowych i zasad przygotowania prac do reprodukcji w różnych technikach - offset i druk cyfrowy Metody oceniania: Podstawą do oceny jest początkowe czwiczenie oraz końcowa realizacja, w której to brane pod będą: poziom artystyczny, ze szczególnym uwzględnieniem efektywności użytych środków, inwencji twórczej i kreatywności, oraz umiejętności zastosowania w praktyce nabytych wiadomości teoretycznych, zgodności tematu z założeniami projektowymi, staranności wykonania i walorów technologicznych. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Grafika projektowa Nazwa przedmiotu: ILUSTRACJA Kod: 2G24p-1, 2G24p-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Krzysztof Rumowski Efekty kształcenia: Umiejętność przekształcenia zjawisk zachodzących w naturze na język informacji wizualnej. Wykształcenie umiejętności połączenia narracji i wartości formalnych w ilustrowanym obrazie. Umiejętność abstrakcyjnego postrzegania natury. Świadome posługiwanie się warsztatem malarskim, rysunkowym i graficznym połączone z umiejętnością wykorzystania fotografii i mediów cyfrowych w celu stworzenia ilustracji o wartościach autorskich. Wymagania wstępne: Wstępna znajomość technik rysunkowych, malarskich i graficznych. Umiejętność posługiwania się podstawowymi komputerowymi edytorami tekstu i obrazu. Posługiwanie się cyfrowym aparatem fotograficznym, kamerą, skanerem, drukarką. Treści merytoryczne przedmiotu: sem.2 - laboratorium 30 godz., sem.3 - laboratorium 30 godz. Prezentacje sylwetek twórców, najciekawszych zjawisk w ilustracji współczesnej. Rozwiązywanie problemów wizualizacji treści werbalnych i emocjonalnych. Twórcze podejście do zagadnień łączenia tekstu z obrazem. Problem stylu, kompozycji, kolorystyki, nastroju. Umiejętność mieszania różnych rodzajów technik malarskich, rysunkowych, graficznych i fotograficznych oraz przekształcania ich poprzez media elektroniczne. Eksperymentalne podejście do bohatera, otoczenia, ilustracje dla dzieci. Wybór określonej formy literackiej, a następnie praca koncepcyjna nad serią projektów ilustracyjnych do niej obejmujących całość edytorską wybranej pozycji. Osobisty słownik znaków, auto-ekspresja. Realizacja w postaci cyklu ilustracji do wybranej książki. Spis zalecanych lektur: 1. B. Bieńkowska, H. Chamerska, Zarys dziejów książki, Warszawa 1987. 2. Svend Dahl, Dzieje książki, Ossolineum, Wrocław 1965. 3. Encyklopedia wiedzy o książce, Ossolineum, Wrocław 1971. 4. J. Muszkowski, Życie książki, Wyd. 2 ilustrowane i rozszerzone, Kraków 1951. 5. Polska ilustracja książkowa, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1964. 6. J. M. Szancer, Curriculum vitae, Warszawa,

Czytelnik, 1969. 6. I. Witz, Grafika w książkach Naszej Księgarni Warszawa, Nasza Księgarnia, 1964 7. J. Wilkoń, Ilustracja książkowa, Warszawa, Ministerstwo Kultury i Sztuki, 1994

Metody nauczania: Trening twórczego rozwiązywania problemów, „burza mózgów”, prezentacja różnych technik plastycznych, w tym zaawansowanej technik komputerowych, praca własna, konwersatoria. Metody oceny: Ocena wspólna, omówienie efektów pracy w grupie. Autokorekta – ocena przeprowadzona przez autora pracy na zasadzie bilansu: zamierzenia-efekty. Korekta wraz z oceną dokonana przez prowadzącego. Ocena końcowa – zaliczenie przedmiotu na ocenę na podstawie obecności, aktywności i wykonanych prac

226

Specjalność: Grafika projektowa Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: 2G25p-3, 2G25p-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 16+16 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, prof. nadzw. Piotr Lech, ad. Sławomir Plewko Efekty kształcenia: Przygotowanie pracy dyplomowej z grafiki projektowej. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem.3 - laboratorium 120 godz., sem.4 - laboratorium 120 godz. Przedmiot Magisterska pracownia dyplomowa poświęcony jest na realizację prac dyplomowych – studenci wybierając temat pracy dyplomowej dokonują twórczej syntezy zdobytej wiedzy i umiejętności i tym samym zamykają formalnie okres studiów. Spis zalecanych lektur: 1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków. 2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa, 2003. 3. E. H. Gombrich, SZTUKA i złudzenie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1981. 4. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa, Wyd. Artystyczne i Filmowe,1978. 5. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, Wydawnictwo PIW, Warszawa,1986. 6. J. Sarzyńska-Putowska, Komunikacja wizualna, Kraków, 2006. 7. H. Piątkiewicz, Typografia w zarysie, Wydawnictwo GFX, Warszawa, 1998. 8. Q. Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006. 9. A. Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa, 2006. 10. G. Ambrose, P. Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007. Metody nauczania: laboratorium Metody oceny: Podstawą do oceny jest zaawansowanie pracy dyplomowej. W 4 semestrze egzamin dyplomowy magisterski.

Specjalność: Grafika projektowa

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA Kod: 2G26p-1, 2G26p-2 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 60+60 Punkty ECTS: 4+3 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, ad. dr hab. Zbigniew Liwak, ad. Krzysztof Rukasz, ad. Anna Perłowska-Weiser Efekty kształcenia: Poznanie techniki litografii z uwzględnieniem wykorzystania współczesnych środków i materiałów rysunkowych. Poznanie techniki serigrafii, w szczególności serigrafii barwnej. Umiejętność wykorzystywania różnorodnych metod przygotowania i transferu projektu na siatkę. Wymagania wstępne: Znajomość podstaw grafiki warsztatowej. Treści merytoryczne przedmiotu: Poznanie warsztatu litograficznego. Wprowadzenie w podstawowe techniki druku płaskiego z kamienia litograficznego. Techniki specjalne (negatyw, pozytyw, przedruk, szablon) oraz druk barwny. Stosowanie druku strukturalnego, fakturowego jako środka wypowiedzi artystycznej. Poznanie możliwości druku sitowego. Program przewiduje wykonanie prac metodą światłokopii bezpośredniej z zastosowaniem materiałów przygotowanych odręcznie i fotograficznie. Druk wielobarwny. Spis zalecanych lektur:

1. S. Jones, Litography for Artists, London, Oxford 1967. 2. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 3. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. P. Suworow, Iskustwo litografii, Wyd. Iskustwo, Moskwa 1964. 6. P. Weaver, Technique of lithography, B.T. Betsford Ltd., London 1964.

227

7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne w pracowniach graficznych. Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, oryginalności, biegłości warsztatowej. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-2 Typ przedmiotu: przedmiot obligatoryjny ; student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Zdobycie metodologicznej wiedzy dotyczącej zasad pisania prac naukowych. Wymagania wstępne: Zapisanie się do grupy seminaryjnej danego wykładowcy. Treści merytoryczne przedmiotu: seminarium 15 godz. Formy opracowań naukowych. Technika pisania pracy naukowej: struktura, przypisy. Metody badań historycznych, pedagogicznych. Kryteria pracy naukowej: rzetelność, ścisłość, obiektywizm. Sposoby gromadzenia informacji: źródła, materiały źródłowe, korzystanie z archiwum, biblioteki, informacja naukowa, opracowywanie materiału. Wymogi formalne języka pracy naukowej. Zakres treści, układ treści, adekwatność treści do określonego tematu. Dobór literatury. Spis zalecanych lektur:

1. M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1980. 2. W. Pytkowski, Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.

Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-3, 2G27-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 7+9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz.

Wychowanie estetyczne oraz dzieje edukacji artystycznej i arteterapii. Dzieje kształcenia nauczycieli, placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i edukacji, integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.

Współczesność edukacji plastycznej w kontekście dydaktyki nauczania. Kształcenie nauczycieli, funkcjonowanie placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, programy, sposoby nauczania dzieci i młodzieży, wykorzystywanie mediów, wykorzystywanie historii sztuki i sztuki ludowej w nauczaniu szkolnym, pozaszkolnym.

Sztuki wizualne w kulturze. Grafika użytkowa i jej związki z mediami, ewolucja mediów, historia i percepcja ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży, książka jako medium, inne media (teatr, film) w edukacji i kulturze oraz twórczości artystów.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

228

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-3, 2G27-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 7+9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz. Psychopedagogiczne aspekty rozwoju ekspresji plastycznej:

- ekspresja plastyczna dzieci, młodzieży i osób dorosłych, - ekspresja plastyczna osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - ekspresja plastyczna w kategoriach osobowości twórczej.

Metodyczne aspekty edukacji plastycznej: - placówki oświatowe i kulturalno-oświatowe, - realizacja założeń edukacji plastycznej na poszczególnych etapach nauczania w kontekście: programów

nauczania, metod i form pracy, obudowy dydaktycznej programów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-3, 2G27-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 7+9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: Seminarium przygotowuje studentów do napisania pracy magisterskiej dotyczącej wybranego zagadnienia z dziedziny plastyki. Jego celem jest zapoznanie z warsztatem pracy naukowej (literatura przedmiotu, pole badań, metodologia, przypisy, bibliografia). Studenci wybierają temat własny. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz Zakres seminarium dotyczy przede wszystkim sztuki XIX i XX wieku. Dopuszczalne sa również tematy poruszające zagadnienia z innych okresów czasowych. Problematyka prac magisterskich może być szeroka. Może dotyczyć jednego zabytku, grupy przedstawień (np. obrazów o jednorodnej tematyce), twórczości wybranego artysty lub grupy artystycznej itd. Różnorodność opracowywanych tematów ma inspirować studentów do dyskusji i poszerzania horyzontów badawczych. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. 4 egzamin magisterski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-3, 2G27-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 7+9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 15 godz.

229

Seminarium historii sztuki i kultury czasów nowożytnych. Tematyka poruszanych na seminarium zagadnień obejmuje problemy związane ze sztukami przedstawiającymi (dziełami, twórcami, mecenasami, kolekcjami, kolekcjonerami, zbiorami muzealnymi, teorią sztuki) a także z przedmiotami kultury materialnej, obejmującymi swym zakresem chronologicznym czasy od początku XVI do połowy XVIII wieku. Na seminariach prowadzone są także badania nad pierwotnymi funkcjami dzieł sztuki i kultury materialnej, znaczeniami jakie odgrywały dla swych pierwszych właścicieli. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-3, 2G27-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 7+9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz Zakres tematyczny seminarium obejmuje zagadnienia z historii sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. W planie szczegółowym dotyczy następujących duktów problemowych:

Problematyka artystyczna, ikonograficzna, ideowa nurtów i kierunków w sztuce XXI i XXI wieku. Opracowanie monografii artystów polskich. Opracowanie działalności grup artystycznych w Polsce. Opracowanie monografii obiektów architektonicznych w Polsce. Opracowanie zagadnień związanych ze sztuką Lublina i Lubelszczyzny (lubelskie życie artystyczne w Xxi

XXI wieku). Fotografia polska w XX i XXI wieku – monografie fotografików, fotografia dokumentalna i artystyczna,

ikonografia fotografii. Opracowanie dyskusji o sztuce na łamach pism w XX wieku. Opracowanie działalności i programów pism i periodyków o sztuce. Opracowanie działalności krytyków sztuki w Polsce w XX wieku. Opracowanie działalności galerii sztuki w Polsce. Sztuki użytkowe: wzornictwo i projektowanie. Nurty, szkoły, kierunki. Zagadnienia związane ze sztuką nowych mediów w Posce. Zagadnienia rodzimości sztuki polskiej w kontekście sztuki obcej. Sztuka i jej wystawianie – problematyka wystawiennictwa sztuki. Praktyka i teoria. Kolekcje muzealne w Polsce dotyczące sztuki nowoczesnej. Problemy konserwacji obiektów sztuki nowoczesnej.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Czytanie i analiza tekstów podczas seminariów, dyskusja. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 3 – na podstawie sporządzenia stanu badań (kwerendy biblioteczne i zapoznanie się z literaturą przedmiotu; opracowanie konspektu pracy magisterskiej). Semestr 4 – na podstawie przygotowania kolejnych fragmentów opracowania w postaci tekstu i ew. materiału ilustracyjnego; egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-3, 2G27-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 7+9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marek Letkiewicz

230

Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz. Sztuka „nowych mediów”. Seminaria obejmują swoim zakresem: historię i kontekst technologiczny sztuki mediów mechanicznych i elektronicznych. W polu zainteresowania znajduje się sztuka polska i powszechna, tworzona od czasów najdawniejszych do współczesności. W ramach seminarium realizowane jest szerokie spektrum tematów, obejmujące wszelkie formy sztuki wykorzystującej aparaturę techniczną – najpierw mechaniczną, a obecnie elektroniczną – jako narzędzie warsztatu artystycznego i środek przekazu. Są to różnorodne zagadnienia począwszy od: antycznych teatrów mechanicznych, wykorzystania w warsztacie artystycznym kamery obskurny, latarni magicznych, instrumentów świetlnych, stroboskopów i innych aparatów do animacji, poprzez fotografię, film i animację jako medium sztuki, cybernetyczne mobile, hologramy, sztukę wideo, wideo-instalacje, wideo-performance, sztukę komputerową, net art., wirtualną rzeczywistość, gry komputerowe, grafikę cyfrową, cyfrową edycję obrazu i wszelkie formy sztuki cyfrowej i multimediów oraz formy pochodne i stowarzyszone z nowymi mediami, w których obecny jest przekaz wizualny. W ramach seminarium podejmowane są także te aspekty sztuki rękodzielniczej, które wiążą się z genezą problematyki wchodzącej w zakres nowych mediów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-3, 2G27-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 7+9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Niestorowicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz Arteterapia a sztuki plastyczne. Zagadnienia z zakresu wykorzystywania sztuk plastycznych w arteterapii:

Techniki plastyczne w arteterapii. Teoretyczne usystematyzowanie metod, form i technik terapii poprzez sztuki plastyczne. Aspekt praktyczny w formie opracowywanych programów dla osób poddanych terapii.Opracowanie programów terapii plastycznej dla poszczególnych niepełnosprawności (niepełnosprawność intelektualna, wzrokowa, słuchowa, ruchowa, a także głucho ślepota, porażenia mózgowe, zaburzenia i choroby psychiczne) oraz dla dzieci i młodzieży z trudnościami adaptacyjnymi oraz młodzieży niedostosowanej społecznie.

Sztuka a percepcja dotykowa. Problematyka dotycząca kształtowania świadomości form plastycznych w percepcji wizualnej i w percepcji dotykowej. Opracowywanie zasad tworzenia form dzieła plastycznego, a także ilustracji przestrzennych odbieranych dotykiem, przeznaczonych dla osób niewidomych i głuchoniewidomych. Realizacje ukazujące sposób, w jaki odbierają rzeczywistość osoby niewidome lub głuchoniewidome, w jaki tę wiedzę o rzeczywistości projektują w dzieło artystyczne oraz jakie są możliwości odbioru dzieła plastycznego poprzez percepcję dotykową.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2G27-3, 2G27-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 7+9 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski

231

Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz Filozoficzne aspekty sztuki. Tematyka związana ze sztuką, historią doktryn artystycznych w relacji do myśli filozoficznej. Zagadnienia wykraczające poza ramy wąsko rozumianej estetyki: wpływ mediów na sztukę i kulturę wizualną, przemiany historyczne sposobów obrazowania, żródła kodów kulturowych w obrazowaniu, rodzaje narracji, psychofizyczne podstawy komunikatów wizualnych. Przykłady zagadnień, w ramach których formułowane będą szczegółowe tematy:

Wpływ kultury audiowizualnej na sztukę współczesną. Teoria widzenia i obrazowania. Percepcyjne podstawy komunikatów wizualnych. Filozoficzne aspekty przestrzeni w mediach i sposobach obrazowania. Podstawy języków i kodów wizualnych. Proces wyobraźni i twórczości w świetle filozofii i psychofizjologii. Zagadnienia perswazji i propagandy. Przemiany pojęć: twórczość, sztuka, piękno, forma.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

232

7.5. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU MALARSTWO, 1,5-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA (MAGISTERSKIE)

Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA I TEORIA SZTUKI Kod: 2M1-1, 2M1-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Krawczyk Efekty kształcenia: Poznanie przez studentów zagadnień związanych z historią doktryn artystycznych na tle filozofii europejskiej Wymagania wstępne: Znajomość podstaowych pojęć filozoficznych i historii filozofii Treści merytoryczne przedmiotu: Systematyzacja i opis problemów artystycznych, analiza (głównie formalna) dzieła sztuki, zagadnienia psychologii twórczości i odbioru, uwarunkowania kształtowania się i rozwoju stylów w sztuce. Spis zalecanych lektur:

1. Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł. Jolanta Mach, Gdańsk 2004 2. Arystoteles, Poetyka, przeł i oprac. Henryk Podbielski, Wrocław 1989. 3. Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500, wybrał i oprac. Jan Białostocki, Warszawa 1988 4. Białostocki Jan, Pięć wieków myśli o sztuce, Warszawa 1976. 5. Castelnuovo E, Artysta, [w:]Człowiek średniowiecza, red. Jacques Le Goff, Warszawa 2000, s. 265-202. 6. Cennino Cenini, Rzecz o malarstwie, przeł. Stanisław Tyszkiewicz, Wrocław 1955. 7. Gombrich Ernst, O sztuce, Warszawa 1997. 8. Gombrich Ernst, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego, przeł. Jan Zarański, Warszawa 1981.. 9. Historia piękna, red. Umberto Eco, przeł. Agnieszka Kuciak, Poznań 2005. 10. Leonardo da Vinci, Pisma wybrane, przeł. Leopold Staff, Warszawa 1958. 11. Russell Bertrand, Dzieje filozofii Zachodu i jej związki z rzeczywistością polityczno-społeczną od czasów najdawniejszych do dnia

dzisiejszego, przeł. Tadeusz Baszniak, Adam Lipszyc, Michał Szczubiałka, Warszawa 2000. 12. Rzepińska Maria, Alberti i teoria malarstwa, [w:] Leone Battista Alberti, O malarstwie, oprac. Maria Rzepińska, przeł. Lidia

Winniczuk, Wrocław 1963 13. Tatarkiewicz Władysław, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1988 14. Tatarkiewicz Władysław, Historia estetyki, t. 1 -3, Warszawa 1991. 15. Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, przeł. Kazimierz Kumaniecki, Warszawa 2004

Metody nauczania: Wykład Metody oceny: Zaliczenie na ocenę w semestrze 1 na podstawie pracy pisemnej na jeden z zaproponowanych przez prowadzącego tematów. Egzamin w semestrze 2 – ustny.

Nazwa przedmiotu: ANALIZA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ Kod: 2M2–1, 2M2-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA

Rozróżnianie kierunków w sztuce drugiej połowy XX wieku i początku XXI wieku. Rozpoznawanie dzieł najważniejszych reprezentantów sztuki tego czasu na świecie i w Polsce. Charakterystyka środków ekspresji artystycznej rozwijanych od czasów neoawangardy do dziś.

UMIEJĘTNOŚCI: Analizowanie, interpretowanie i ocenianie dzieła sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki i

współczesnej kultury. POSTAWY:

Postawa aktywnego uczestnictwa we współczesnej kulturze wizualnej.

233

Zdolność do samodzielnego i krytycznego myślenia. Postrzeganie relacji pomiędzy formami wypowiedzi artystycznej a kontekstem historycznym i

współczesną kulturą. Wymagania wstępne: Wymagana jest znajomość historii sztuki pierwszej połowy XX wieku. Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje zagadnienia sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki XX wieku. Omawiany jest wpływ na obraz współczesnej sztuki historycznych ruchów artystycznych modernizmu i awangardy. Analizowane są kierunki i tendencje w sztuce powszechnej i polskiej w okresie od lat 60. XX wieku do dziś. Szczególny nacisk położony jest na analizę niekonwencjonalnych praktyk artystycznych wykorzystujących nowe środki ekspresji. Z obszaru sztuki powszechnej omawiane są kierunki neoawangardy lat 60. XX wieku, takie jak: pop-art, figuracja narratywna, nowy realizm, op art, minimalizm, happening i inne, po współczesne ich kontynuacje i rozwinięcia. Z zagadnień sztuki polskiej analizowane są m. in. modele funkcjonowania sztuki w okresie PRL-u (od okresu odwilży do lat 80.), przemiany w sztuce lat 90. i współczesna scena artystyczna w Polsce. Spis zalecanych lektur:

1. J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Kurpisz, Poznań 1996. 2. U. Czartoryska, Od popartu do konceptualizmu, WAiF, Warszawa 1973. 3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska,

Arkady, Warszawa 2002. 4. H. Foster, Powrót realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, Universitas, Kraków 2010. 5. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999. 6. A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Stentor, Warszawa 2007. 7. Sztuka dzisiaj. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, listopad 2001, pod red. M. Poprzęckiej, SHS,

Warszawa 2002. 8. Sztuka świata, t. 10, red. W. Włodarczyk, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1996. 9. J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne. Od Courbeta do Warhola, przeł. J. Holzman, Universitas, Kraków 2006.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego lub filmu. Metody oceniania: Semestr 7 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 8 – obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: WYKŁAD MONOGRAFICZNY: WIEDZA O TEATRZE I FILMIE

Kod: 2M3-2

Typ przedmiotu: fakultatywny podstawowy Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Maron Efekty kształcenia: Zdobycie wiedzy o specyfice sztuki teatralnej i filmowej i jej miejscu we współczesnej kulturze. Wymagania wstępne: Ogólne wiadomości z zakresu wiedzy o kulturze i historii sztuki. Znajomość wybranych klasycznych dzieł literackich i dramatycznych. Treści merytoryczne przedmiotu: Teatr powszechny i polski – zarys dziejów. Teatr jako specyficzna forma ekspresji, charakterystyka gatunków i konwencji. Historia filmu jako medium i gałęzi sztuki. Kino gatunków i kino autorskie. Najważniejsze osiągnięcia kina polskiego.. Spis zalecanych lektur: 10. Bablet D. Rewolucje sceniczne XX wieku, Warszawa 1980. 11. Kocur M. Teatr antycznej Grecji, Wrocław 2001. 12. Kudliński T. Vademecum teatromana, LSW, Warszawa 1985. 13. Lubelski T. Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty, Videograf, Chorzów 2008. 14. Morawiec E. Powidoki teatru, Świadomość teatralna w polskim teatrze powojennym. Wydawnictwo literackie, Kraków 1991. 15. Nicoll A. Dzieje teatru, PIW, Warszawa 1977. 16. Płażewski J. Historia filmu dla każdego, Warszawa 2007. 17. Słownik wiedzy o teatrze. Od tragedii do happeningu (praca zbiorowa), Park-Edukacja, Warszawa 2008. 18. Wojnicka J., Katafiasz O. Słownik wiedzy o filmie, Park-Edukacja, Bielsko – Biała 2005. Metody nauczania: Wykład połączony z projekcją multimedialną.

234

Metody oceny: Egzaminy ustne na ocenę.

Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA TWÓRCZOŚCI Kod: 2M4-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 15 - wykład; 30 - konwersatorium Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: WIEDZA:

Zna historię kształtowania się pojęcia ’’twórczość’’ Zna i rozróżnia teoretyczne koncepcje twórczości Rozumie istotę i kierunki najnowszych badań nad twórczością

UMIEJĘTNOŚCI: Umie wyróżnić kryteria twórczości Potrafi wyróżnić i scharakteryzować składniki procesu twórczego Dostrzega i analizuje cechy osobowości twórczej

POSTAWY: Przejawia postawę otwartości i ciekawości poznawczej wobec fenomenu twórczości Ma świadomość społecznego kontrastu twórczości.

Wymagania wstępne: brak Treści merytoryczne przedmiotu:

1. Pojęcia i kryteria twórczości 2. Teoretyczne koncepcje twórczości 3. Aktywność twórcza człowieka - natura zjawiska i jego płaszczyzny 4. Proces twórczy i jego uwarunkowania ; miejsce i rola wyobraźni w procesie twórczym 5. Typologia podstaw twórczych 6. Zdolności i uzdolnienia jako nadrzędne warunki twórczości 7. Strategie i techniki badania twórczości 8. Osobowość ludzi twórczych w świetle najnowszych badań 9. Psychoterapeutyczny aspekt twórczości

Spis zalecanych lektur: 1. W. Limont, K. Nielek-Zawadzka, Edukacja artystyczna a potencjał twórczy człowieka. Impuls Kraków

2006. 2. E. Nęcka, Psychologia twórczości. GWP Gdańsk 2005. 3. S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza. UMCS Lublin 2001. 4. S. Popek, Twórczość w teorii i praktyce. UMCS Lublin 2004. 5. S. Popek, R.E. Bernacka, C.W. Domański, B. Gawda, D. Turska, A.M. Zawadzka, Psychologia twórczości - nowe horyzonty.

UMCS Lublin 2009. 6. S. Popek, Psychologia twórczości plastycznej. IMPULS Kraków 2010

Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, dyskusja dydaktyczna Metody oceniania: Egzamin pisemny, referat, ocena ciągła – bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: INTERMEDIA Kod: 2M5-1, 2M5-2, 2M5-3

Typ przedmiotu:obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3 Liczba godzin: 45+45+45 Punkty ECTS: 3+2+2

235

Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Cezary Klimaszewski Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania intermedialnych form wizualnych w przekazie artystycznym i edukacyjnym, łączenie w strukturalne całości przekazów o rozbudowanej warstwie medialnej i treściowej; stosowanie współczesnych technik i technologii medialnych. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: Intermedialne działania wizualne powiązane z innymi dziedzinami sztuki, nauki i techniki. Twórcze łączenie w spójne całości artystycznych i edukacyjnych prezentacji zarówno w przestrzeni realnej jak i wirtualnej. Spis zalecanych lektur: 1. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 2. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973. 3. U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2005. 4. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 7. B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu, Arkady, Warszawa 1989. 8. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego. Ćwiczenia praktyczne na podstawie tematów, obejmujące pracę w pracowni intermedialnej i poza nią. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie działań i realizacji intermedialnych.

Nazwa przedmiotu: SZTUKA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ Kod: 2M6-1, 2M6-2 Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30 wykład i 30 laboratorium + 30 laboratorium Punkty ECTS: 2 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: przedmiot prowadzony - od roku akad. 2012/13 Forma dydaktyczna zajęć: wykład, laboratorium Metody dydaktycze: wykład, zajęcia typu laboratoryjnego Metody oceniania: analiza i ocena realizacji wykonanych w ramach ćwiczeń. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA UZUPEŁNIAJĄCA - …………………………..

Kod: 2M7-2, 2M7-3

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 3+4 Imię i nazwisko wykładowcy: wybór Efekty kształcenia: UMIEJĘTNOŚCI Studenci uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i warsztat. POSTAWY Postawa artystycznej odpowiedzialności za autorskie dzieło finalne. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Pracownia artystyczna wolnego wyboru. Doskonalenie wybranej dziedziny spoza specjalności. Możliwość prezentacji powstałych prac jako aneksu do dyplomu. Spis zalecanych lektur: -

236

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne, warsztatowe Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie prac Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Malarstwo sztalugowe Nazwa przedmiotu: MALARSTWO SZTALUGOWE –

MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: 2M8s-1, 2M8s-2, 2M8s-3

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3 Liczba godzin: 180 + 180 +120 Punkty ECTS: 14 + 10 +14 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Walenty Wróblewski, ad II st. Mariusz Drzewiński Efekty kształcenia: WIEDZA: 1 świadomość historycznej i współczesnej roli malarstwa w szeroko pojętym obszarze sztuki 2 znajomość twórczości najważniejszych malarzy współczesności oraz głównych konwencji malarskich UMIEJĘTNOŚCI: 1 realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej w określonej technologii i technice 2 aranżowanie ekspozycji prac malarskich POSTAWY: 1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość 2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych 3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych 4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku Treści merytoryczne przedmiotu: Określenie pola poszukiwań źródeł ikonograficznych i znaczeniowych obrazu w dowolnym aspekcie otaczającej rzeczywistości. Eksperymenty formalne, szkice, notatki, projekty zmierzające do uzyskania dzieła malarskiego jako autorskiego komunikatu o określonej, zindywidualizowanej formie oraz czytelnym przekazie. Realizacja zestawu dyplomowego. Spis zalecanych lektur:

1 Poprzędzka M., O złej sztuce. Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1998. 2 Rose B., Malarstwo amerykańskie XX w., Warszawa 1991 3 Turowski A., Malewicz w Warszawie, Kraków, 2002. 4 Bocheński J., Zarys historii filozofii. Kraków 1993. 5 Hockney D., Wiedza tajemna, Universitas, Kraków 2006

Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe. Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez studentów. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Specjalność: Malarstwo sztalugowe Nazwa przedmiotu: RYSUNEK Kod: 2M9s-1, 2M9s-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 – 2 Liczba godzin: 75+75

237

Punkty ECTS: 6+4 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Mieczysław Herman Efekty kształcenia: Głównym celem dydaktycznym zajęć jest kształtowanie osobowości plastycznej studenta. Uzmysłowienie studentom że jest on „Początkiem Sztuki”, który przez całe wieki określa jej kierunki, rozwój w malarstwie, grafice, rzeźbie, fotografii, filmie po czysta koncepcję artystyczną. Że jest dyscypliną najbardziej szczerą, jego rozwój, oraz wymykające się naukowej ocenie mutacje wynikające z indywidualnego traktowania przez rysujących, określają go jako jedną z głównych dyscyplin artystycznych. Jest formą przekazania idei, zanotowania obserwacji - zjawiska, studium postaci czy przedmiotu. Jest procesem poznawczym, kształtującym dyscyplinę, świadomość, wrażliwość plastyczną i intelektualną. Wymagania wstępne: Założeniem głównym jest, że każdy studiujący jest odpowiednio przygotowany merytorycznie i zawodowo i ma odpowiednie przygotowanie do pracy. Treści merytoryczne przedmiotu: Zakres zagadnień na 1 i 2 semestrze studiów związany jest z personalnym rozwojem poszczególnych studentów. Na bazie zdobytych doświadczeń ogólnych, studenci powinni rozwijać i pogłębiać własne zainteresowania w sensie poszukiwań eksperymentalnych. Zarówno treści problemowe jak i sposoby ich przekazywania powinny być wynikiem dyskusji z prowadzącym zajęcia i odbywać się w kontekście całej grupy. Każdy etap procesu, od intencji po ostateczną realizację powinien funkcjonować również na forum pracowni. Dwa semestry I roku powinny doprowadzić do ukształtowania się różnorodnych postaw kreacyjnych o bogatym spektrum medialnym. Samoświadomość studentów powinna obejmować nie tylko zakres określony umiejętnościami, ale również musi stawać się wyrazem własnego stosunku wobec zjawisk artystycznych, kulturowych i cywilizacyjnych. Spis zalecanych lektur: 1. K. Tessing - Techniki rysunku - W-wa 1982 2. W. Wierzchowska - Współczesny Rysunek Polski - W-wa 1982 3. M. Gołaszewska - Zarys estetyki - W-wa 1986 4. R. Ingarden - Punkt, linia, płaszczyzna - Łódź 1996 5. B. Kowalska - Od impresjonizmu do konceptualizmu - W-wa 1989 6. M. Paramon – Rysunek Artystyczny - W-wa 1988 7. H. Read - O pochodzeniu formy w sztuce - W-wa 1973 8. M. Rzepińska - Historia koloru - Kraków 1993 9. W. Tatarkiewicz - Dzieje sześciu pojęć - W-wa 1988 10. Projekt, Sztuka, katalogi Biennale, Triennale Rysunku, Wrocław, Lubaczów, Kalisz, Radom, Clivlend, Pilzen, Frechen. Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w formie laboratoryjnej, oraz indywidualnym podejściu do każdego studenta, ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe. Metody oceny: W semestrze 1 zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac, zaangażowaniu i kreacji. W semestrze 2 zaliczenie na prawach egzaminu.

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE –

MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: 2M10m-1, 2M10m-2, 2M10m-3

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 1, 2, 3 Liczba godzin: 180+180+120 Punkty ECTS: 14 + 10 +14 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Styka, prof. Jacek Wojciechowski, prof. Tomasz Zawadzki, Efekty kształcenia: Praca koncepcyjna nad zestawem dyplomowym połączona z realizacją. Wykonywanie projektów do obrazów, począwszy od projektów czarno-białych po szkice w wersji kolorystycznej. Omówienie techniki, w której będzie realizowany zestaw dyplomowy. Realizacja zestawu dyplomowego. Wymagania wstępne: Biegłe posługiwanie się środkami formalnymi. Umiejętność doboru tych środków do charakteru realizacji będącego tematem pracy dyplomowej. Treści merytoryczne przedmiotu: Drugi rok studiów uzupełniających kończy dwuletni cykl przygotowania do obrony pracy magisterskiej. W tym czasie następuje rozwinięcie tematu pracy i określenie środków użytych do jego realizacji, jest też naturalną

238

konsekwencją doświadczeń dyplomanta zdobytych podczas zajęć określonych programem z poprzednich lat studiów. Spis zalecanych lektur: 1. J. Buszyński, 100 najsłynniejszych obrazów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990. 2. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Paryż 1992, Warszawa 1998. 3. M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa, Kraków 1984. 4. W. Kandinsky, Eseje o sztuce i artystach, PK, Kraków 1991. 5. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich, PIW, Warszawa 1986. 6. B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu,. Warszawa 1989. 7. Leksykon malarstwa od A do Z, Muza S.A., Warszawa 1992. 8. A.Malraux, Przemiana Bogów, KAW, Warszawa, 1985. 9. B.Rose, Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991. 10. M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983. Metody nauczania: Praca prowadzona pod kierunkiem samodzielnego pracownika naukowego. Korekty i dyskusje prowadzone indywidualnie z każdym z dyplomantów w zależności od stopnia zaawansowania jego pracy nad zestawem dyplomowym. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski – obrona dyplomu.

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA RYSUNKOWE Kod: 2M11m-1, 2M11m-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 – 2 Liczba godzin: 75+75 Punkty ECTS: 6+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad.dr hab. Anna Waszczuk, ad. dr hab. Marek Mazanowski Efekty kształcenia: 1. Rysunek jako podstawowa i najbardziej uniwersalna forma zapisu stosowana w wielu dziedzinach sztuki

czystej jak i użytkowej, stanowi bazę kształcenia dla wszystkich przedmiotów plastycznych na kierunku Malarstwo.

2. Opanowanie przez studenta umiejętności, dzięki którym powstają studyjne obrazowania na płaszczyźnie, określa zawartość merytoryczną tego przedmiotu jako: wykształcenie podstaw widzenia oraz ich wykorzystanie w procesie konstrukcji formy.

3. Rysunek jako przedmiot kształcenia ogólnoplastycznego i cele wynikające z procesu nauczania: a) uzyskanie biegłości warsztatowej na bazie studyjnej i wyobrażeniowej; b) budowanie świadomości plastycznej jako procesu poznawczego; c) kształtowanie wrażliwości plastycznej opartej na świadomym doświadczeniu.

Wymagania wstępne: Zdobyte doświadczenie, własne przemyślenia i próby wykorzystania i połączenia różnych mediów plastycznych w działania w obrębie szeroko pojętego rysunku. Treści merytoryczne przedmiotu:.

Zagadnienia w ramach przedmiotu Media rysunkowe zmierzają do określenia formy będącej autorskim tworzywem plastycznym. Bloki tematyczne określające zawartość medialną rysunku jako autonomicznej dziedziny plastycznej obejmują następujące tematy ogólne:

a) zapis rysunkowy w sztuce; b) tekstury rysunkowe wobec barwy; c) rysunek jako podstawa konstrukcyjna; d) zapis rysunkowy jako możliwość przenoszenia znaczeń; e) rysunek jako medialna możliwość w realizacjach przestrzennych; f) konstruowanie problemów plastycznych i ich rozwiązywanie w formie struktur i zjawisk rysunkowych; g) stosowanie rysunku jako możliwości intencjonalnej dotyczącej różnorodnych konotacji form ulotnych i

zjawisk niewerbalnych;

239

h) media rysunkowe: poszukiwanie różnorodnych połączeń rysunkowych z innymi mediami. Zakres zagadnień jest wynikiem połączenia medialnej zawartości rysunku z autoekspresyjną formą kreacji. Zagadnienia merytoryczne i problemowe zmierzają do określenia zakresu personalnych poszukiwań, stanowiąc próbę kształtowania własnego języka wyrażania, w obrębie rysunku. Realizowane prace rysunkowe winny ujawniać swoją treść poprzez fakt poszukiwania znaczeń w odniesieniu do zakresu symbolicznego i metaforycznego jako świadome formy ikonograficzne. Spis zalecanych lektur: 1. K. Tessing - Techniki rysunku - W-wa 1982 2. W. Wierzchowska - Współczesny Rysunek Polski - W-wa 1982 3. M. Gołaszewska - Zarys estetyki - W-wa 1986 4. M. Hussakowska-Szyszko - Spadkobiercy Duchampa - Kraków 1984 5. R. Ingarden - Punkt, linia, płaszczyzna - Łódź 1996 6. B. Kowalska - Od impresjonizmu do konceptualizmu - W-wa 1989 7. A. Malraux - Przemiany Bogów - W-wa 1985 8. M. Paramon – Rysunek Artystyczny - W-wa 1988 9. H. Read - O pochodzeniu formy w sztuce - W-wa 1973 10. M. Rzepińska - Historia koloru - Kraków 1993 11. W. Tatarkiewicz - Dzieje sześciu pojęć - W-wa 1988 12. Projekt, Sztuka, katalogi Biennale, Triennale Rysunku, Wrocław, Lubaczów, Kalisz, Radom, Clivlend, Pilzen, Frechen. Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w formie laboratoryjnej, oraz indywidualnym podejściu do każdego studenta, ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe. Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zagadnień i prac.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-1 Typ przedmiotu: przedmiot obligatoryjny ; student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Zdobycie metodologicznej wiedzy dotyczącej zasad pisania prac naukowych. Wymagania wstępne: Zapisanie się do grupy seminaryjnej danego wykładowcy. Treści merytoryczne przedmiotu: seminarium 15 godz. Formy opracowań naukowych. Technika pisania pracy naukowej: struktura, przypisy. Metody badań historycznych, pedagogicznych. Kryteria pracy naukowej: rzetelność, ścisłość, obiektywizm. Sposoby gromadzenia informacji: źródła, materiały źródłowe, korzystanie z archiwum, biblioteki, informacja naukowa, opracowywanie materiału. Wymogi formalne języka pracy naukowej. Zakres treści, układ treści, adekwatność treści do określonego tematu. Dobór literatury. Spis zalecanych lektur:

1. M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1980. 2. W. Pytkowski, Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.

Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-2, 2M12-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 4 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 2 - seminarium 30 godz., sem.3 - seminarium 30 godz.

240

Wychowanie estetyczne oraz dzieje edukacji artystycznej i arteterapii. Dzieje kształcenia nauczycieli, placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i edukacji, integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.

Współczesność edukacji plastycznej w kontekście dydaktyki nauczania. Kształcenie nauczycieli, funkcjonowanie placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, programy, sposoby nauczania dzieci i młodzieży, wykorzystywanie mediów, wykorzystywanie historii sztuki i sztuki ludowej w nauczaniu szkolnym, pozaszkolnym.

Sztuki wizualne w kulturze. Grafika użytkowa i jej związki z mediami, ewolucja mediów, historia i percepcja ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży, książka jako medium, inne media (teatr, film) w edukacji i kulturze oraz twórczości artystów.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-2, 2M12-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 4 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 2 - seminarium 30 godz., sem.3 - seminarium 30 godz. Psychopedagogiczne aspekty rozwoju ekspresji plastycznej:

- ekspresja plastyczna dzieci, młodzieży i osób dorosłych, - ekspresja plastyczna osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - ekspresja plastyczna w kategoriach osobowości twórczej.

Metodyczne aspekty edukacji plastycznej: - placówki oświatowe i kulturalno-oświatowe, - realizacja założeń edukacji plastycznej na poszczególnych etapach nauczania w kontekście: programów

nauczania, metod i form pracy, obudowy dydaktycznej programów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-2, 2M12-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 4 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: Seminarium przygotowuje studentów do napisania pracy magisterskiej dotyczącej wybranego zagadnienia z dziedziny plastyki. Jego celem jest zapoznanie z warsztatem pracy naukowej (literatura przedmiotu, pole badań, metodologia, przypisy, bibliografia). Studenci wybierają temat własny. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 2 - seminarium 30 godz., sem.3 - seminarium 30 godz Zakres seminarium dotyczy przede wszystkim sztuki XIX i XX wieku. Dopuszczalne sa również tematy poruszające zagadnienia z innych okresów czasowych. Problematyka prac magisterskich może być szeroka. Może dotyczyć jednego zabytku, grupy przedstawień (np. obrazów o jednorodnej tematyce), twórczości wybranego artysty lub grupy artystycznej itd. Różnorodność opracowywanych tematów ma inspirować studentów do dyskusji i poszerzania horyzontów badawczych. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna.

241

Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. 4 egzamin magisterski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-2, 2M12-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 4 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 2 - seminarium 30 godz., sem.3 - seminarium 15 godz. Seminarium historii sztuki i kultury czasów nowożytnych. Tematyka poruszanych na seminarium zagadnień obejmuje problemy związane ze sztukami przedstawiającymi (dziełami, twórcami, mecenasami, kolekcjami, kolekcjonerami, zbiorami muzealnymi, teorią sztuki) a także z przedmiotami kultury materialnej, obejmującymi swym zakresem chronologicznym czasy od początku XVI do połowy XVIII wieku. Na seminariach prowadzone są także badania nad pierwotnymi funkcjami dzieł sztuki i kultury materialnej, znaczeniami jakie odgrywały dla swych pierwszych właścicieli. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-2, 2M12-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 4 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 2 - seminarium 30 godz., sem.3 - seminarium 30 godz Zakres tematyczny seminarium obejmuje zagadnienia z historii sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. W planie szczegółowym dotyczy następujących duktów problemowych:

Problematyka artystyczna, ikonograficzna, ideowa nurtów i kierunków w sztuce XXI i XXI wieku. Opracowanie monografii artystów polskich. Opracowanie działalności grup artystycznych w Polsce. Opracowanie monografii obiektów architektonicznych w Polsce. Opracowanie zagadnień związanych ze sztuką Lublina i Lubelszczyzny (lubelskie życie artystyczne w Xxi

XXI wieku). Fotografia polska w XX i XXI wieku – monografie fotografików, fotografia dokumentalna i artystyczna,

ikonografia fotografii. Opracowanie dyskusji o sztuce na łamach pism w XX wieku. Opracowanie działalności i programów pism i periodyków o sztuce. Opracowanie działalności krytyków sztuki w Polsce w XX wieku. Opracowanie działalności galerii sztuki w Polsce. Sztuki użytkowe: wzornictwo i projektowanie. Nurty, szkoły, kierunki. Zagadnienia związane ze sztuką nowych mediów w Posce. Zagadnienia rodzimości sztuki polskiej w kontekście sztuki obcej. Sztuka i jej wystawianie – problematyka wystawiennictwa sztuki. Praktyka i teoria. Kolekcje muzealne w Polsce dotyczące sztuki nowoczesnej. Problemy konserwacji obiektów sztuki nowoczesnej.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem.

242

Metody nauczania: Czytanie i analiza tekstów podczas seminariów, dyskusja. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 3 – na podstawie sporządzenia stanu badań (kwerendy biblioteczne i zapoznanie się z literaturą przedmiotu; opracowanie konspektu pracy magisterskiej). Semestr 4 – na podstawie przygotowania kolejnych fragmentów opracowania w postaci tekstu i ew. materiału ilustracyjnego; egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-2, 2M12-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 4 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marek Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 2 - seminarium 30 godz., sem.3 - seminarium 30 godz. Sztuka „nowych mediów”. Seminaria obejmują swoim zakresem: historię i kontekst technologiczny sztuki mediów mechanicznych i elektronicznych. W polu zainteresowania znajduje się sztuka polska i powszechna, tworzona od czasów najdawniejszych do współczesności. W ramach seminarium realizowane jest szerokie spektrum tematów, obejmujące wszelkie formy sztuki wykorzystującej aparaturę techniczną – najpierw mechaniczną, a obecnie elektroniczną – jako narzędzie warsztatu artystycznego i środek przekazu. Są to różnorodne zagadnienia począwszy od: antycznych teatrów mechanicznych, wykorzystania w warsztacie artystycznym kamery obskurny, latarni magicznych, instrumentów świetlnych, stroboskopów i innych aparatów do animacji, poprzez fotografię, film i animację jako medium sztuki, cybernetyczne mobile, hologramy, sztukę wideo, wideo-instalacje, wideo-performance, sztukę komputerową, net art., wirtualną rzeczywistość, gry komputerowe, grafikę cyfrową, cyfrową edycję obrazu i wszelkie formy sztuki cyfrowej i multimediów oraz formy pochodne i stowarzyszone z nowymi mediami, w których obecny jest przekaz wizualny. W ramach seminarium podejmowane są także te aspekty sztuki rękodzielniczej, które wiążą się z genezą problematyki wchodzącej w zakres nowych mediów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-2, 2M12-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 4 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Niestorowicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 2 - seminarium 30 godz., sem.3 - seminarium 30 godz Arteterapia a sztuki plastyczne. Zagadnienia z zakresu wykorzystywania sztuk plastycznych w arteterapii:

Techniki plastyczne w arteterapii. Teoretyczne usystematyzowanie metod, form i technik terapii poprzez sztuki plastyczne. Aspekt praktyczny w formie opracowywanych programów dla osób poddanych terapii.Opracowanie programów terapii plastycznej dla poszczególnych niepełnosprawności (niepełnosprawność intelektualna, wzrokowa, słuchowa, ruchowa, a także głucho ślepota, porażenia mózgowe, zaburzenia i choroby psychiczne) oraz dla dzieci i młodzieży z trudnościami adaptacyjnymi oraz młodzieży niedostosowanej społecznie.

Sztuka a percepcja dotykowa. Problematyka dotycząca kształtowania świadomości form plastycznych w percepcji wizualnej i w percepcji dotykowej. Opracowywanie zasad tworzenia form dzieła plastycznego, a także ilustracji przestrzennych odbieranych dotykiem, przeznaczonych dla osób niewidomych i głuchoniewidomych. Realizacje ukazujące sposób, w jaki odbierają rzeczywistość osoby niewidome lub

243

głuchoniewidome, w jaki tę wiedzę o rzeczywistości projektują w dzieło artystyczne oraz jakie są możliwości odbioru dzieła plastycznego poprzez percepcję dotykową.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2M12-2, 2M12-3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 4 + 10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 1. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 2 - seminarium 30 godz., sem.3 - seminarium 30 godz Filozoficzne aspekty sztuki. Tematyka związana ze sztuką, historią doktryn artystycznych w relacji do myśli filozoficznej. Zagadnienia wykraczające poza ramy wąsko rozumianej estetyki: wpływ mediów na sztukę i kulturę wizualną, przemiany historyczne sposobów obrazowania, żródła kodów kulturowych w obrazowaniu, rodzaje narracji, psychofizyczne podstawy komunikatów wizualnych. Przykłady zagadnień, w ramach których formułowane będą szczegółowe tematy:

Wpływ kultury audiowizualnej na sztukę współczesną. Teoria widzenia i obrazowania. Percepcyjne podstawy komunikatów wizualnych. Filozoficzne aspekty przestrzeni w mediach i sposobach obrazowania. Podstawy języków i kodów wizualnych. Proces wyobraźni i twórczości w świetle filozofii i psychofizjologii. Zagadnienia perswazji i propagandy. Przemiany pojęć: twórczość, sztuka, piękno, forma.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

244

7.6. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, 2-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA (MAGISTERSKIE)

Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA I TEORIA SZTUKI Kod: 2E1-1, 2E1-2 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Krawczyk Efekty kształcenia: Poznanie przez studentów zagadnień związanych z historią doktryn artystycznych na tle filozofii europejskiej Wymagania wstępne: Znajomość podstaowych pojęć filozoficznych i historii filozofii Treści merytoryczne przedmiotu: Systematyzacja i opis problemów artystycznych, analiza (głównie formalna) dzieła sztuki, zagadnienia psychologii twórczości i odbioru, uwarunkowania kształtowania się i rozwoju stylów w sztuce. Spis zalecanych lektur:

1. Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł. Jolanta Mach, Gdańsk 2004 2. Arystoteles, Poetyka, przeł i oprac. Henryk Podbielski, Wrocław 1989. 3. Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500, wybrał i oprac. Jan Białostocki, Warszawa 1988 4. Białostocki Jan, Pięć wieków myśli o sztuce, Warszawa 1976. 5. Castelnuovo E, Artysta, [w:]Człowiek średniowiecza, red. Jacques Le Goff, Warszawa 2000, s. 265-202. 6. Cennino Cenini, Rzecz o malarstwie, przeł. Stanisław Tyszkiewicz, Wrocław 1955. 7. Gombrich Ernst, O sztuce, Warszawa 1997. 8. Gombrich Ernst, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego, przeł. Jan Zarański, Warszawa 1981.. 9. Historia piękna, red. Umberto Eco, przeł. Agnieszka Kuciak, Poznań 2005. 10. Leonardo da Vinci, Pisma wybrane, przeł. Leopold Staff, Warszawa 1958. 11. Russell Bertrand, Dzieje filozofii Zachodu i jej związki z rzeczywistością polityczno-społeczną od czasów najdawniejszych do dnia

dzisiejszego, przeł. Tadeusz Baszniak, Adam Lipszyc, Michał Szczubiałka, Warszawa 2000. 12. Rzepińska Maria, Alberti i teoria malarstwa, [w:] Leone Battista Alberti, O malarstwie, oprac. Maria Rzepińska, przeł. Lidia

Winniczuk, Wrocław 1963 13. Tatarkiewicz Władysław, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1988 14. Tatarkiewicz Władysław, Historia estetyki, t. 1 -3, Warszawa 1991. 15. Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, przeł. Kazimierz Kumaniecki, Warszawa 2004

Metody nauczania: Wykład Metody oceny: Zaliczenie na ocenę w semestrze 1 na podstawie pracy pisemnej na jeden z zaproponowanych przez prowadzącego tematów. Egzamin w semestrze 2 – ustny.

Nazwa przedmiotu: ANALIZA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ Kod: 2E2–1, 2E2-2

Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Liczba godzin: 30+30 Punkty ECTS: 2+2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA

Rozróżnianie kierunków w sztuce drugiej połowy XX wieku i początku XXI wieku. Rozpoznawanie dzieł najważniejszych reprezentantów sztuki tego czasu na świecie i w Polsce. Charakterystyka środków ekspresji artystycznej rozwijanych od czasów neoawangardy do dziś.

UMIEJĘTNOŚCI: Analizowanie, interpretowanie i ocenianie dzieła sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki i

współczesnej kultury. POSTAWY:

245

Postawa aktywnego uczestnictwa we współczesnej kulturze wizualnej. Zdolność do samodzielnego i krytycznego myślenia. Postrzeganie relacji pomiędzy formami wypowiedzi artystycznej a kontekstem historycznym i

współczesną kulturą. Wymagania wstępne: Wymagana jest znajomość historii sztuki pierwszej połowy XX wieku. Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje zagadnienia sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki XX wieku. Omawiany jest wpływ na obraz współczesnej sztuki historycznych ruchów artystycznych modernizmu i awangardy. Analizowane są kierunki i tendencje w sztuce powszechnej i polskiej w okresie od lat 60. XX wieku do dziś. Szczególny nacisk położony jest na analizę niekonwencjonalnych praktyk artystycznych wykorzystujących nowe środki ekspresji. Z obszaru sztuki powszechnej omawiane są kierunki neoawangardy lat 60. XX wieku, takie jak: pop-art, figuracja narratywna, nowy realizm, op art, minimalizm, happening i inne, po współczesne ich kontynuacje i rozwinięcia. Z zagadnień sztuki polskiej analizowane są m. in. modele funkcjonowania sztuki w okresie PRL-u (od okresu odwilży do lat 80.), przemiany w sztuce lat 90. i współczesna scena artystyczna w Polsce. Spis zalecanych lektur:

1. J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Kurpisz, Poznań 1996. 2. U. Czartoryska, Od popartu do konceptualizmu, WAiF, Warszawa 1973. 3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska,

Arkady, Warszawa 2002. 4. H. Foster, Powrót realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, Universitas, Kraków 2010. 5. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999. 6. A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Stentor, Warszawa 2007. 7. Sztuka dzisiaj. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, listopad 2001, pod red. M. Poprzęckiej, SHS,

Warszawa 2002. 8. Sztuka świata, t. 10, red. W. Włodarczyk, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1996. 9. J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne. Od Courbeta do Warhola, przeł. J. Holzman, Universitas, Kraków 2006.

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego lub filmu. Metody oceniania: Semestr 7 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 8 – obecność na zajęciach, egzamin pisemny. Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: KRYTYKA ARTYSTYCZNA Kod: 2E3–3 Typ przedmiotu: podstawowy Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3 Liczba godzin: 30 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: WIEDZA: Student pozyskuje wiedzę na temat idei i praktyk rozwijanych w obszarze krytycznego piśmiennictwa o sztuce. Zapoznaje się z tekstami i postaciami krytyków obcych i polskich, rozpoznaje kryteria wartościowania dzieł sztuki, poznaje funkcje, jakie pełni krytyka artystyczna w życiu artystycznym. UMIEJĘTNOŚCI: Student nabywa umiejętności analizowania tekstów krytycznych o sztuce, jak też pogłębia zdolności wartościowania sztuki w oparciu o argumentację. POSTAWY: Zajęcia kształtują postawy zainteresowania piśmiennictwem o sztuce oraz krytycznego myślenia. Wymagania wstępne: Treści przedmiotu: Zajęcia mają na celu przedstawienie, w porządku chronologicznym i z uwzględnieniem kluczowych problemów teoretycznych, zarysu dziejów krytyki artystycznej. Szczególny nacisk położony jest na specyfikę i istotę krytyki, jej funkcje z punktu widzenia zarówno widza, jak i artysty, sposoby formułowania wypowiedzi krytycznej i współczesne modele krytyki dzieła sztuki oraz jej znaczenie dla życia artystycznego oraz badań historii sztuki.

246

Na treści merytoryczne przedmiotu składa się analiza wybranych tekstów zaczerpniętych głównie z XX-wiecznego oraz współczesnego obcego i polskiego piśmiennictwa o sztuce pod kątem zawartości merytorycznej, stosowanej frazeologii, preferowanych kryteriów wartościowania dzieł sztuki, ze szczególnym naciskiem położonym na zmienność w czasie tych kryteriów. Uwaga będzie skoncentrowana na metodach analizy, interpretacji i oceny dzieł sztuki, podkreślone będą zarówno indywidualne postawy krytyków sztuki, jak też społeczne, w tym instytucjonalne uwarunkowania krytyki sztuki. Omówione będzie piśmiennictwo o sztuce w Polsce od 1945 roku do dziś. Spis zalecanych lektur:

1. Czapski i krytycy. Antologia tekstów, wybór i opracowanie M. Kitowska-Łysiak i M. Ujma, Lublin 1996; 2. Jan Lebenstein i krytyka, wybór o opracowanie A. Wat i D. Wróblewska, Warszawa 2004; 3. Juszkiewicz P., Od Salonu do Galerii. Krytyka artystyczna i historyczna zmiana, „Artium Quaestiones” 2002, nr XIII, s. 229-256. 4. Kruczkowska Z., Główne tendencje w polskiej krytyce sztuki (na podstawie wybranych czasopism literackich i artystycznych od

połowy XIX wieku do współczesności), Kraków 2002; 5. Ludwiński J., Epoka błękitu, wybór tekstów J. Hanusek, Kraków 2003; 6. Moderniści o sztuce, red. Grabska E., Warszawa 1971 (wybrane teksty); 7. Morgan S., Z notatnika kamerdynera sztuki. Wybór esejów i wywiadów z lat 1977-1995, pod red. E. Mikiny i R. Ziarkiewicza,

przekł. E. Mikina, Gdańsk 1997; 8. Pisarze o sztuce, „Biuletyn Związku Polskich Artystów Plastyków” 1980, nr 2, s. 3-40; Porębski M., Pożegnanie z krytyką,

Kraków-Wrocław 1983; 9. Sempoliński J., Władztwo i służba, wybór, opracowanie i wprowadzenie M. Kitowska-Łysiak, Lublin 2001; 10. Stajuda J., O obrazach i innych takich, oprac. J. Gola i M. Sitkowska, Warszawa 2000; 11. Teksty o malarzach: antologia polskiej krytyki artystycznej 1890-1918, pod red. W. Jaworskiej i W. Juszczaka, Wrocław 1976; 12. Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700-1870, red. Grabska E., Poprzęcka M., Warszawa 1987 (wybrane teksty); 13. Thoré-Bürger. Nowe kierunki w sztuce XIX wieku. Wybór tekstów z lat 1838-1868, wybrała i opracowała H. Morawska, Wrocław-

Warszawa-Kraków-Gdańsk 1972; 14. Współczesne problemy krytyki artystycznej, pod red. A. Helman, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1973;

Forma dydaktyczna zajęć: wykład Metody dydaktyczne: Wykład problemowy; dyskusja dydaktyczna. Metody oceniania: Uczestnictwo w zajęciach; egzamin ustny. Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski

Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA KULTURY MEDIALNEJ Kod: 2E4–3 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik Efekty kształcenia: Umiejętność zdefiniowania pojęcia kultury medialnej (i multimedialnej), wskazania jej cech dystynktywnych. Pogłębiona umiejętność krytycznej, wnikliwej analizy i interpretacji przekazów medialnych, w tym – dzieł sztuki cyfrowej. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz. Kultura masowa – zjawiska homogenizacji, globalizacji i nomadyzmu kulturowego. Kultura audiowizualna i proces ikonizacji. Kultura multimedialna i elektroniczna percepcja. Komunikacja medialna – wybrane koncepcje i modele. Elementy psychologii i antropologii mediów. Perswazyjna rola mediów i pojęcie „przemocy ikonicznej”. Tożsamość wirtualna. Edukacja medialna i jej znaczenie w kontekście interpretacji tekstów kultury. Dzieło sztuki dzisiaj. Twórczość „w dobie reprodukcji technicznej”. Ikonosfera współczesności i jej odzwierciedlenie w sztukach wizualnych. Zjawisko tzw. przemysłu sztuki i przemysł filmowy. Digitalizacja sztuki i wirtualne muzea. Problemat interaktywności. Estetyka postmodernizmu. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: wykład Metody oceny: Egzamin.

Nazwa przedmiotu: WIEDZA O TEATRZE I FILMIE Kod: 2E5-4 Typ przedmiotu: podstawowy Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: II

247

Semestr: 4 Liczba godzin: 15 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Maron Efekty kształcenia: Zdobycie wiedzy o specyfice sztuki teatralnej i filmowej i jej miejscu we współczesnej kulturze. Wymagania wstępne: Ogólne wiadomości z zakresu wiedzy o kulturze i historii sztuki. Znajomość wybranych klasycznych dzieł literackich i dramatycznych. Treści merytoryczne przedmiotu: Teatr powszechny i polski – zarys dziejów. Teatr jako specyficzna forma ekspresji, charakterystyka gatunków i konwencji. Historia filmu jako medium i gałęzi sztuki. Kino gatunków i kino autorskie. Najważniejsze osiągnięcia kina polskiego.. Spis zalecanych lektur: 1. Bablet D. Rewolucje sceniczne XX wieku, Warszawa 1980. 2. Kocur M. Teatr antycznej Grecji, Wrocław 2001. 3. Kudliński T. Vademecum teatromana, LSW, Warszawa 1985. 4. Lubelski T. Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty, Videograf, Chorzów 2008. 5. Morawiec E. Powidoki teatru, Świadomość teatralna w polskim teatrze powojennym. Wydawnictwo literackie, Kraków 1991. 6. Nicoll A. Dzieje teatru, PIW, Warszawa 1977. 7. Płażewski J. Historia filmu dla każdego, Warszawa 2007. 8. Słownik wiedzy o teatrze. Od tragedii do happeningu (praca zbiorowa), Park-Edukacja, Warszawa 2008. 9. Wojnicka J., Katafiasz O. Słownik wiedzy o filmie, Park-Edukacja, Bielsko – Biała 2005. Metody nauczania: Wykład połączony z projekcją multimedialną. Metody oceny: Egzaminy ustne na ocenę.

Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA TWÓRCZOŚCI Kod: 2M4-2 Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Liczba godzin: 15 - wykład; 30 - konwersatorium Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: WIEDZA:

Zna historię kształtowania się pojęcia ’’twórczość’’ Zna i rozróżnia teoretyczne koncepcje twórczości Rozumie istotę i kierunki najnowszych badań nad twórczością

UMIEJĘTNOŚCI: Umie wyróżnić kryteria twórczości Potrafi wyróżnić i scharakteryzować składniki procesu twórczego Dostrzega i analizuje cechy osobowości twórczej

POSTAWY: Przejawia postawę otwartości i ciekawości poznawczej wobec fenomenu twórczości Ma świadomość społecznego kontrastu twórczości.

Wymagania wstępne: brak Treści merytoryczne przedmiotu:

1. Pojęcia i kryteria twórczości 2. Teoretyczne koncepcje twórczości 3. Aktywność twórcza człowieka - natura zjawiska i jego płaszczyzny 4. Proces twórczy i jego uwarunkowania ; miejsce i rola wyobraźni w procesie twórczym 5. Typologia podstaw twórczych 6. Zdolności i uzdolnienia jako nadrzędne warunki twórczości 7. Strategie i techniki badania twórczości 8. Osobowość ludzi twórczych w świetle najnowszych badań 9. Psychoterapeutyczny aspekt twórczości

Spis zalecanych lektur:

248

1. W. Limont, K. Nielek-Zawadzka, Edukacja artystyczna a potencjał twórczy człowieka. Impuls Kraków 2006.

2. E. Nęcka, Psychologia twórczości. GWP Gdańsk 2005. 3. S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza. UMCS Lublin 2001. 4. S. Popek, Twórczość w teorii i praktyce. UMCS Lublin 2004. 5. S. Popek, R.E. Bernacka, C.W. Domański, B. Gawda, D. Turska, A.M. Zawadzka, Psychologia twórczości - nowe horyzonty.

UMCS Lublin 2009. 6. S. Popek, Psychologia twórczości plastycznej. IMPULS Kraków 2010

Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, dyskusja dydaktyczna Metody oceniania: Egzamin pisemny, referat, ocena ciągła – bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność Forma zaliczenia: egzamin Język wykładowy: język polski Nazwa przedmiotu: WSPÓŁCZESNE KONCEPCJE EDUKACJI ARTYSTYCZNEJ Kod: 2E7–2

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 3 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Rozumienie podstawowych koncepcji i trendów edukacji plastycznej. Wykształcenie umiejętności projektowania dydaktycznego. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz. konwersatorium 30 godz. Polska myśl dydaktyczna z zakresu kształcenia plastycznego. Współczesne koncepcje edukacji plastycznej, ich twórcy i zwolennicy. Nowoczesne trendy edukacyjne w zakresie plastyki. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: wykład, konwersatorium Metody oceny: Egzamin.

Nazwa przedmiotu: PROJEKTY ARTYSTYCZNO-EDUKACYJNE Kod: 2E8-1, 2E8-2

Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 4 + 4 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Barbara Niścior Efekty kształcenia: Nabycie umiejętności konstruowania złożonych i kompleksowych projektów edukacyjnych dotyczących sztuk plastycznych z zastosowaniem różnych mediów. Aktywizowanie wyobraźni, twórczego myślenia i rozwijanie postaw kreatywnych. Kształcenie wrażliwości na wartości wizualne. Zapoznanie z możliwościami rozwijania zdolności twórczych dziecka i twórczej aktywności w procesie kształcenia. Umiejętność doboru różnorodnych metod, technik plastycznych i środków wyrazu artystycznego i ich zastosowanie podczas zajęć plastycznych z dziećmi w określonej grupie wiekowej. Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień metodyki edukacji plastycznej. Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 45 godz., sem.2 - laboratorium 45 godz., Zasady przygotowania projektów edukacyjnych z uwzględnieniem specyfiki, problematyki oraz charakterystyki grup odbiorców. Kształtowanie indywidualnej i zespołowej wypowiedzi autorskiej. Metody i formy stymulujące rozwój wyobraźni i fantazji z wykorzystaniem ekspresji plastycznej – nowatorskie sposoby realizacji zajęć plastycznych poprzez projekty edukacyjne. Kształcenie umiejętności doboru odpowiednich środków wyrazu artystycznego w zakresie oryginalności formy plastycznej. Rola wyobraźni w procesie twórczym (typologia postaw twórczych). Pedagogiczne możliwości kształtowania określonych cech osobowości w trakcie realizacji projektów edukacyjnych. Problemy kreacji i wyboru koncepcji w procesie kształtowania dzieła plastycznego. Kształtowanie umiejętności dostrzegania własnej indywidualności i niepowtarzalności. Organizacja warsztatu, charakterystyka materiałów i narzędzi wykorzystywanych w trakcie realizacji projektów edukacyjnych w różnych placówkach, ośrodkach i instytucjach kultury. Spis zalecanych lektur:

249

1. Daszyńska M, Malarskie techniki dekoracyjne, WSiP, W-wa 1992 2. Ditkowska B., Nowe narzędzia plastyczne – propozycja zajęć plastycznych rozwijających wyobraźnię dziecka [w]: Popek S., Tarasiuk R., U podstaw edukacji plastycznej, Lublin 2000 3. Górniewicz J., Rozwój i kształtowanie wyobraźni dziecka, Toruń 1992 4. Jabłoński A., Zabawy plastyczne, W-wa 2000 5. Jąder M., Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Kraków 2005 6. Karolak W., Projekt edukacyjny – projekt artystyczny, WSHE, Łódź, 2004 7. Karolak W., Sztuka jako zabawa, zabawa jako sztuka,CODN, 8. Karolak W., Kaczorowska B., Jabłoński M., Działania twórcze. Twórczość wspomagająca rozwój. Książka nauczyciela, WSHE, Łódź, 2007 9. Marcinkowska K., Michejda-Kowalska K., Mowa linii, WSiP, W-wa 1995 Metody nauczania: słowne – wykład, pogadanka; eksponujące – pokaz Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych w terminie projektów edukacyjnych oraz frekwencji.

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA Kod: 2E9–1 Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Krzysztof Rukasz Efekty kształcenia: Program dydaktyczny przedmiotu ma za zadanie wykształcić w studentach własny, niepowtarzalny styl projektowania graficznego. Za pomocą dowolnych środków plastycznych powinni przekazywać różne idee. Student powinien opanować umiejętność syntezy graficznej jako formy przekazu. Powinien poznać i zrozumieć proces pracy projektowej: obserwację, dokumentację, tworzenie projektów i prezentację wyników. Poznanie i analizowanie procesu projektowego ma na celu proponowanie zmian istniejących stanów rzeczy oraz wdrażanie nowych pomysłów. Wymagania wstępne: student powinien posiadać usystematyzowaną wiedzę z podstaw projektowania graficznego, liternictwa oraz ogólna sprawność plastyczna. Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 30 godz. Projektowanie w zakresie grafiki edytorskiej oraz elementy graficznej prezentacji i projektowania obiektów użytkowych z uwzględnieniem problematyki komunikacji medialnej. Spis zalecanych lektur: 1. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki 2. J. Nielsen, Designing Web Usability: The Practice of Simplicity(polskie wydanie: „Projektowanie funkcjonalnych serwisów internetowych) 3. S. Krug Don’t make me think (polskie wydanie: Nie każ mi myśleć!) 4. Willberg Hans Peter, Forssman Friedrich, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006 5. Ogólnopolski kwartalnik projektowy, 2+3D grafika plus produkt, Fundacja Rzecz Piękna WFPASP Kraków 6. Graphic Design for the 21st Century, Taschen 2006 7. Fiell, Charlotte & Peter, ontemporary Graphic Design, Taschen 2006 Metody nauczania: Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia. Szczególna uwaga położona jest na analizę procesu projektowania. Student powinien świadomie formułować tezy projektowe i podejmować decyzje przy ich wyborze argumentując to poprawnością wniosków. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zadań. W semestrze 2 egzamin.

Nazwa przedmiotu: MULTIMEDIA Kod: 2E10–1, 2E10-2

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: średniozaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 3 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Tomasz Kozak, wykł. Michał Mikulski Efekty kształcenia: Umiejętność posługiwania się technikami multimedialnymi w kreacji artystycznej. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 –wykład 30 godz., laboratorium 30 godz., sem.2 -laboratorium 30 godz.,

250

Teoretyczne i praktyczne poznanie podstawowych technik rejestracji i przetwarzania obrazu, przekazywania informacji audialnej i wizualnej - film, video, telewizja, radio, grafika i animacja komputerowa. Spis zalecanych lektur: 1. R. W. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999. 2. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra,

1999. 3. B. Steinbrink, Multimedia: u progu XXI wieku, Robomatic, Wrocław 1993. 4. red. K. Wenta, Zasady i metody projektowania materiałów multimedialnych, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin 1997. 5. P. Zawojski , Elektroniczne obrazoświaty: Między sztuka i technologią, Wydaw. Szumacher, Kielce 2000. Metody nauczania: laboratorium Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zadań i projektów. W semestrze 3 egzamin.

Nazwa przedmiotu: KSZTAŁTOWANIE OTOCZENIA Kod: 2E11–3, 2E11-4

Typ przedmiotu: kierunkowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 2 + 2 Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Bagińska Efekty kształcenia: Umiejętności w zakresie sztuki organizacji otoczenia i komunikacji wizualnej w układach przestrzennych. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem.3 - laboratorium 30 godz., sem.4 - laboratorium 30 godz. Poznanie podstawowej problematyki kształtowania przestrzeni za pomocą środków plastycznych, plastycznej organizacji szeroko rozumianego środowiska indywidualnego i społecznego funkcjonowania ludzi. Przekształcanie znaczeń i pojęć w czytelne znaki plastyczne w przestrzeni społecznej, przestrzeń otwarta i obiekt w przestrzeni otwartej, oraz sposoby funkcjonowania obiektów sztuk projektowych w otoczeniu. Spis zalecanych lektur: 1. R. Banham, Rewolucja w architekturze, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979. 2. T. Barucki, Maciej Nowicki, Arkady, Warszawa 1986. 3. C. Jencks, Architektura późnego modernizmu, Arkady, Warszawa 1989. 4. C. Jencks, Le Corbusier -tragizm współczesnej architektury, Wyd. Artyst. i Filmowe, Warszawa 1982. 5. C. Jencks, Ruch nowoczesny w architekturze, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987. 6. W. Koch, Style w architekturze, Świat Książki, Warszawa 1996. 7. H. de Morant, Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesności, Arkady, Warszawa 1983. 8. E. Neufert, Podręcznik projektowania architektoniczno - budowlanego, Arkady, Warszawa 2003. 9. W. Nowotny, Technologia szkła, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986. Metody nauczania: Zajęcia laboratoryjne. Metody oceny: Egzamin.

Specjalność: Intermedia Nazwa przedmiotu: SZTUKA INTERMEDIALNA Kod: 2E12i-1, 2E12i-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I, II Semestr: 2, 3 Punkty ECTS: 8+10 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Robert Kuśmirowski Efekty kształcenia: Umiejętność łączenia różnorodnych mediów tradycyjnych i współczesnych, świadome posługiwanie się technikami multimedialnymi i audiowizualnymi, stosowanie interdyscyplinarnych form wizualnych w przekazie artystycznym i edukacyjnym. Wymagania wstępne:- Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1- laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 75 godz. Intermedialne środki wyrazu jako forma powiązań z innymi dziedzinami sztuki, nauki i techniki jako podstawa kreacji. Poszukiwanie niekonwencjonalnych rozwiązań formalnych usytuowanych poza klasycznymi formami sztuki; poszukiwanie znaczeń wizualnych i post wizualnych. Procesualny charakter działań intermedialnych. Spis zalecanych lektur:

251

1. L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990. 2. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973. 3. U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2005. 4. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 5. M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 6. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986. 7. B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu, Arkady, Warszawa 1989. 8. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974. Metody nauczania: laboratorium Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie prac

Specjalność: Intermedia Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA ARTYSTYCZNA Kod: 2E13i-1, 2E13i-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska, ad. Danuta Kuciak Efekty kształcenia: Kształcenie umiejętności kreowania wizerunku osoby oraz wyglądu przedmiotu i opracowywania atrakcyjnej prezentacji wizualnej. Nauka obserwacji rzeczywistości i rozwijanie zdolności zauważania w niej zdarzeń (fotograficzny zapis decydującego momentu). Studium jednego tematu w cyklu zdjęciowym. Tworzenie obrazu fotograficznego pełniącego funkcję plakatu. Wykorzystywanie technik fotograficznych w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych. Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Fotografia w 1 sem. na ocenę „bardzo dobry”,„dobry +” lub „dobry”. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1- laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 45 godz. Medium fotograficzne jako instrument kreacji w sztuce plakatu. Plakat jako semantyczny komunikat – intensyfikacja znaku. Kodowanie treści w systemie wizualnych znaków. Aranżacja modela i przedmiotu w fotografii studyjnej i plenerowej w realizacji zadań reklamowych. Techniki perswazyjne w fotografii i wizualne strategie współczesnej reklamy. Charakterystyka cech fotografii prasowej i dokumentalnej. Dokument artystyczny – subiektywna rejestracja świata obiektywnego. Estetyka filmowa w fotografii – narracja obrazowa nośnikiem znaczenia. Idea cyklu fotograficznych obrazów. Kreacja autorskiego języka wizualnego. Spis zalecanych lektur: 1. R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, KR, Warszawa 1996. 2. J. Brach-Czaina, Etos nowej sztuki, PWN, Warszawa 1984. 3. U. Czartoryska, Przygody plastyczne fotografii, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2000. 4. H. Hoy, Wielka księga fotografii, G+J RBA, Warszawa 2006. 5. Kępińska, Sztuka w kulturze płynności, Galeria Miejska Arsenał, Poznań 2003. 6. S. Sontag, O fotografii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1986. Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i w przestrzeni zewnętrznej. Obróbka materiałów fotograficznych w technologii cyfrowej. Metody oceny: Semestr 2 - zaliczenie na ocenę na podstawie zrealizowanych prac fotograficznych. Semestr 3 –prezentacja całego dorobku fotograficznego zrealizowanego z przedmiotu Fotografia artystyczna.

Specjalność: Intermedia Nazwa przedmiotu: PROJEKTY ARTYSTYCZNE Kod: 2E14i-1, 2E14i-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 3+3 Imię i nazwisko wykładowcy: dr hab. Andrzej Trzciński Efekty kształcenia: Umiejętność kreowania oraz realizacja projektów twórczych. Stosowanie interdyscyplinarnych współczesnych środków artystycznych, technicznych i medialnych. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1- laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 45 godz.

252

Współczesne projekty interdyscyplinarnych działań artystycznych i edukacyjnych. Kształtowanie indywidualnych i zespołowych działań wizualnych w kontekście społecznym, kulturowym, medialnym oraz w przestrzeni publicznej. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: realizacje, działania intermedialne Metody oceny: Zaliczenia na ocenę.

Specjalność: Intermedia Nazwa przedmiotu: INTERMEDIA -

MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: 2E15i-3, 2E15i-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 16+16 Imię i nazwisko wykładowcy: ad II st. Jan Gryka Efekty kształcenia: Egzamin dyplomowy w formie publicznej obrony przed komisją egzaminacyjną. Wymagania wstępne: Wybór dyplomowej pracowni intermedialnej powinien być związany merytorycznie z przedmiotami realizowanymi na specjalizacji intermedia. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3- laboratorium 60 godz., sem. 4 – laboratorium 60 godz. Dyplom artystyczny może być realizowany na każdym specjalnościowym przedmiocie, jest wynikiem zdobytych doświadczeń, umiejętności i wiedzy w procesie nauczania, stanowiąc wykładnię samoświadomości, pozwalającej na samodzielne używanie intermedialnych środków wyrazu. Studenci wspólnie z promotorem uzgadniają temat i zakres dyplomu, który powinien być wyrazem samodzielnej pracy studenta, zarówno w sensie kreacyjnym jak i realizacyjnym. Promotor pełni rolę opiekuna służącego pomocą w rozstrzyganiu pojawiających się kreacyjnych problemów, zarówno w procesie wyboru tematu, dookreślenia i weryfikacji intencji zawartych w projekcie. Służy też wszelką wiedzą i pomocą w czasie realizacji pracy dyplomowej. Poszukiwanie autorskich możliwości łączących różnorodne media w spójne struktury wizualne; budowanie indywidualnych form przekazu jako zawartość artystyczna pracy dyplomowej. Spis zalecanych lektur: 1. U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973. 2. J. Dąbkowska-Zydroń, Kulturotwórcza, rola surrealizmu, Wydaw. Fundacji Humaniora, Poznań 1999. 3. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998. 4. B. Frydryczak, Między gestem a dyskursem, Instytut Kultury, Warszawa 1998. 5. A. Kępińska, Energie sztuki, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990. 6. P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981. 7. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 1999 8. H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, PIW, Warszawa 1973. 9. A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Wydaw. P. Maciuszka STENTOR, Warszawa 2005 10. H. Taborska, Współczesna sztuka publiczna, Wiedza i Życie , Warszawa 1996. Metody nauczania: Indywidualne konsultacje i korekty dyplomowe - analiza przedstawianego materiału wizualnego w procesie kształtowania realizacji dyplomowej. Metody oceny: Analiza i ocena prac intermedialnych wykonanych w ramach realizacji pracy dyplomowej, zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 publiczna obrona pracy dyplomowej na ocenę.

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE Kod: 2E16r-1, 2E16r-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 8+8 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski, as. Radosław Skóra Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje wykonywania obiektów rzeźbiarskich w różnych technikach, w zróżnicowanym tworzywie i różnymi narzędziami; konstruowania formalno-artystycznych obiektów przestrzennych o charakterze realistycznym lub abstrakcyjnym w rozwiązaniach pełnoplastycznych i reliefowych; kreatywnego

253

realizowania zamierzeń artystycznych w obszarze rzeźby lub w obrębie działań multimedialnych i instalacyjnych – także w przestrzeni publicznej. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 60 godz., sem.2 –laboratorium 60 godz. Rzeźba jako obiekt przestrzenny i dyscyplina sztuki. Forma rzeźbiarska –możliwość przestrzennej interpretacji i transformacji zjawisk wizualnych na język sztuki. Rzeźba: studyjna, przedstawiająca, figuralna oraz abstrakcyjna w relacji do wartości wizualnych. Studium postaci (akt), portret. Rzeźba kameralna w rozumieniu realistycznym i abstrakcyjnym. Rzeźba pełnoplastyczna, kompozycje reliefowe oraz obiekty wieloelementowe o charakterze instalacji. Twórcza analiza związków i zależności między treścią i formą. Konstrukcja formalna i intelektualna dzieła rzeźbiarskiego w relacji do indywidualnego języka wypowiedzi artystycznej. Kształtowanie twórczej i otwartej osobowości artystycznej. Spis zalecanych lektur:

1. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956. 2. A. Kisielewska, Alfons Karny, Wydawnictwo Uniwersyteckie TRANS HUMANA, Białystok 1995. 3. A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961. 4. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985. 5. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980. 6. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984. 7. red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995. 8. A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988.

Metody nauczania: laboratorium Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie prac

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne Nazwa przedmiotu: CERAMIKA Kod: 2E17r-1, 2E17r-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 3+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Stanuch, ad. Alicja Kupiec Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje wykonywania obiektów ceramicznych w oparciu o technologię rzeźbienia, formowania, wypalania, szkliwienia; wykorzystywania tworzywa ceramicznego do realizacji własnych koncepcji artystycznych. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 + 45 godz. Zasady projektowania i realizacji obiektów plastycznych w tworzywie ceramicznym. Rzeźba ceramiczna, obiekty sztuki użytkowej w ceramice. Powstawanie i realizacja zamysłu plastycznego – technologia i profesjonalny warsztat artystyczny. Spis zalecanych lektur: 1. M. Benini, C. Cerutti, A. d’Agliano, G. Vianello, Ceramika XV-XX wieku, Amber, Warszawa 1998. 2. R. Krzywiec, Podstawy technologii ceramiki, PWSSP, Wrocław 1952. 3. H. de Morant, Historia sztuki zdobniczej, Arkady, Warszawa 1981. 4. P. Rada, Techniki ceramiki artystycznej, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1993. 5. J. Warshaw, Ceramika, Arkady, Warszawa 2004. 6. Czasopisma: Die Neue Keramik, Craft Arts International, Ceramic Review, Szkło i ceramika. Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac.

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne

Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE I ORGANIZACJA PRZESTRZENI Kod: 2E18r-1 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 3

254

Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, as. Radosław Skóra Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje rozpoznawania i odczytywania podkładów geodezyjnych w opracowaniach projektowych; rozpoznawania zobiektywizowanych praw i związków przestrzennych; projektowania i wykonywania elementów rzeźbiarskich oraz ich otoczenia; opracowywania koncepcji artystyczno-projektowej; wykonywania makiet i modeli koncepcji monumentalnych i pomnikowych; współpracy z architektem i urbanistą. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 godz. Rzeźba w architekturze. Przestrzeń miasta i jej związki formalno-historyczne jako element projektowania. Kształtowanie otoczenia człowieka w oparciu o kryteria funkcjonalno-techniczne i emocjonalno-artystyczne. Rzeźba plenerowa, pomnikowa i monumentalna w przestrzeni publicznej. Skala obiektu rzeźbiarskiego w relacji do przestrzeni zurbanizowanej. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac.

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne Nazwa przedmiotu: REKONSTRUKCJA RZEŹBIARSKA Kod: 2E19r-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski Efekty kształcenia: Wykonywanie kopii dzieł sztuki – świadomego doboru środków w celu uzyskania określonych efektów plastycznych; wykonania rekonstrukcji i niezbędnych uzupełnień w trakcie prac renowatorskich – zgodnie z techniką i technologią dzieła oryginalnego Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 60 godz. Techniki i technologia wykonywania kopii oryginalnych dzieł sztuki rzeźby i detalu architektonicznego w materiale rzeźbiarskim. Tworzenie dokumentacji fotograficznej i opisowej. Etapy tworzenia kopii. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac.

Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne

Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE – MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: 2E20r-3, 2E20r-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 16+16 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak Efekty kształcenia: Wykonanie zestawu prac dyplomowych o tematyce i założeniu zaproponowanym przez studenta po uzgodnieniu z profesorem i korektach. Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 60 godz. sem.4 - laboratorium 60 godz. Opanowanie swobodnego kształtowania materii dla uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: ćwiczenia Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski – obrona dyplomu.

255

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE Kod: 2E21m-1, 2E21m-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1, 2 Punkty ECTS: 10 + 12 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. Jacek Wojciechowski, ad. Jakub Ciężki Efekty kształcenia: Umiejętność dokonywania właściwych wyborów i hierarchizacji środków, dzięki którym dochodzi do powstania obrazu. Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych technik malarskich na podłożach papierowych i krośnie malarskim. Umiejętność świadomego zbudowania rożnego rodzaju kompozycji: zamkniętej , otwartej , statycznej i dynamicznej. Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 75 godz., sem.2 –laboratorium 120 godz. Zajęcia mają studentom umożliwić zapoznanie się ze specyfiką i strukturą języka wizualnego w dziedzinie mediów tradycyjnie stosowanych do kreacji obrazów, jak i możliwości wykorzystania ich poprzez inne media (fotografia , programy komputerowe) – uświadomienie sobie ich cech i możliwości. Osiągane jest to poprzez przygotowanie przed każdym zadaniem malarskim kilku projektów przyszłego obrazu w postaci niewielkich szkiców. Mogą być one potem przetwarzane przez zastosowanie mediów elektronicznych, co poszerza możliwości kreacyjne w czasie przeprowadzanych prób Umiejętność świadomego opracowania powierzchni malarskiej w zakresie faktury, struktury i tekstury obrazu. Spis zalecanych lektur: 1. J. Buszyński, 100 najsłynniejszych obrazów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990. 2. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Paryż 1992, Warszawa 1998. 3. M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa, Kraków 1984. 4. W. Kandinsky, Eseje o sztuce i artystach, PK, Kraków 1991. 5. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich, PIW, Warszawa 1986. 6. B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu,. Warszawa 1989. 7. Leksykon malarstwa od A do Z, Muza S.A., Warszawa 1992. Metody nauczania: laboratorium Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie prac.

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA RYSUNKOWE Kod: 2E22m-1, 2E22m-2

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 – 2 Liczba godzin: 45+45 Punkty ECTS: 4+4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Piotr Korol, as. Radosław Skóra Efekty kształcenia: 1. Rysunek jako podstawowa i najbardziej uniwersalna forma zapisu stosowana w wielu dziedzinach sztuki

czystej jak i użytkowej, stanowi bazę kształcenia dla wszystkich przedmiotów plastycznych na kierunku Malarstwo.

2. Opanowanie przez studenta umiejętności, dzięki którym powstają studyjne obrazowania na płaszczyźnie, określa zawartość merytoryczną tego przedmiotu jako: wykształcenie podstaw widzenia oraz ich wykorzystanie w procesie konstrukcji formy.

3. Rysunek jako przedmiot kształcenia ogólnoplastycznego i cele wynikające z procesu nauczania: a) uzyskanie biegłości warsztatowej na bazie studyjnej i wyobrażeniowej; b) budowanie świadomości plastycznej jako procesu poznawczego; c) kształtowanie wrażliwości plastycznej opartej na świadomym doświadczeniu.

Wymagania wstępne: Zdobyte doświadczenie, własne przemyślenia i próby wykorzystania i połączenia różnych mediów plastycznych w działania w obrębie szeroko pojętego rysunku.

256

Treści merytoryczne przedmiotu:. Zagadnienia w ramach przedmiotu Media rysunkowe zmierzają do określenia formy będącej autorskim tworzywem plastycznym. Bloki tematyczne określające zawartość medialną rysunku jako autonomicznej dziedziny plastycznej obejmują następujące tematy ogólne:

a) zapis rysunkowy w sztuce; b) tekstury rysunkowe wobec barwy; c) rysunek jako podstawa konstrukcyjna; d) zapis rysunkowy jako możliwość przenoszenia znaczeń; e) rysunek jako medialna możliwość w realizacjach przestrzennych; f) konstruowanie problemów plastycznych i ich rozwiązywanie w formie struktur i zjawisk rysunkowych; g) stosowanie rysunku jako możliwości intencjonalnej dotyczącej różnorodnych konotacji form ulotnych i

zjawisk niewerbalnych; h) media rysunkowe: poszukiwanie różnorodnych połączeń rysunkowych z innymi mediami.

Zakres zagadnień jest wynikiem połączenia medialnej zawartości rysunku z autoekspresyjną formą kreacji. Zagadnienia merytoryczne i problemowe zmierzają do określenia zakresu personalnych poszukiwań, stanowiąc próbę kształtowania własnego języka wyrażania, w obrębie rysunku. Realizowane prace rysunkowe winny ujawniać swoją treść poprzez fakt poszukiwania znaczeń w odniesieniu do zakresu symbolicznego i metaforycznego jako świadome formy ikonograficzne. Spis zalecanych lektur:

1. K. Tessing - Techniki rysunku - W-wa 1982 2. W. Wierzchowska - Współczesny Rysunek Polski - W-wa 1982 3. M. Gołaszewska - Zarys estetyki - W-wa 1986 4. M. Hussakowska-Szyszko - Spadkobiercy Duchampa - Kraków 1984 5. R. Ingarden - Punkt, linia, płaszczyzna - Łódź 1996 6. B. Kowalska - Od impresjonizmu do konceptualizmu - W-wa 1989 7. A. Malraux - Przemiany Bogów - W-wa 1985 8. M. Paramon – Rysunek Artystyczny - W-wa 1988 9. H. Read - O pochodzeniu formy w sztuce - W-wa 1973 10. M. Rzepińska - Historia koloru - Kraków 1993 11. W. Tatarkiewicz - Dzieje sześciu pojęć - W-wa 1988 12. Projekt, Sztuka, katalogi Biennale, Triennale Rysunku, Wrocław, Lubaczów, Kalisz, Radom, Clivlend, Pilzen, Frechen.

Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w formie laboratoryjnej, oraz indywidualnym podejściu do każdego studenta, ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe. Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zagadnień i prac.

Specjalność: Media malarskie Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE –

MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: 2E23m-3, 2E23m-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 16+16 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. Jacek Wojciechowski, ad. II st. Mariusz Drzewiński Efekty kształcenia: Praca koncepcyjna nad zestawem dyplomowym połączona z realizacją.Wykonywanie projektów do obrazów, począwszy od projektów czarno-białych po szkice w wersji kolorystycznej. Omówienie techniki, w której będzie realizowany zestaw dyplomowy. Realizacja zestawu dyplomowego. Wymagania wstępne: Biegłe posługiwanie się środkami formalnymi. Umiejętność doboru tych środków do charakteru realizacji będącego tematem pracy dyplomowej. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 60 godz. sem.4 - laboratorium 60 godz. Drugi rok studiów uzupełniających kończy dwuletni cykl przygotowania do obrony pracy magisterskiej. W tym czasie następuje rozwinięcie tematu pracy i określenie środków użytych do jego realizacji, jest też naturalną

257

konsekwencją doświadczeń dyplomanta zdobytych podczas zajęć określonych programem z poprzednich lat studiów. Spis zalecanych lektur: 1. J. Buszyński, 100 najsłynniejszych obrazów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990. 2. red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Paryż 1992, Warszawa 1998. 3. M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa, Kraków 1984. 4. W. Kandinsky, Eseje o sztuce i artystach, PK, Kraków 1991. 5. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich, PIW, Warszawa 1986. 6. B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu,. Warszawa 1989. 7. Leksykon malarstwa od A do Z, Muza S.A., Warszawa 1992. 8. A.Malraux, Przemiana Bogów, KAW, Warszawa, 1985. 9. B.Rose, Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991. 10. M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983. Metody nauczania: Praca prowadzona pod kierunkiem samodzielnego pracownika naukowego. Korekty i dyskusje prowadzone indywidualnie z każdym z dyplomantów w zależności od stopnia zaawansowania jego pracy nad zestawem dyplomowym. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski – obrona dyplomu.

Specjalność: Media graficzne Nazwa przedmiotu: DRUK WYPUKŁY Kod: 2E24g-1

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 7 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch Efekty kształcenia: Umiejętność doboru środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność stosowania barwy w wypukłodruku. Pogłębianie i doskonalenie warsztatu. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z druku wypukłego w poprzednim semestrze. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 60 godz Doskonalenie technik druku wypukłego. Linoryt kontrastowy, linearny i walorowy. Zagadnienie barwy w wypukłodruku – linoryt i drzeworyt wzdłużny kolorowy. Grafika z zastosowaniem wielu matryc i różnorodnych formatów. Nowoczesne narzędzia do przygotowania matrycy. Spis zalecanych lektur:

1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.

Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie projektów i procesu realizacji. Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. Zaliczenie semestru w formie grupowego przeglądu.

Specjalność: Media graficzne

Nazwa przedmiotu: DRUK WKLĘSŁY Kod: 2E25g-2 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 6 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Anna Perłowska-Weiser Efekty kształcenia: Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność doboru środków

258

i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Umiejętność stosowania barwy we wklęsłodruku. Zaawansowana znajomość warsztatu. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z druku wklęsłego w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 60 godz Mieszanie technik suchorytniczych i trawionych. Zagadnienie barwy we wklęsłodruku, druk wielobarwny z dwu lub kilku matryc. Tworzenie spójnego cyklu prac będących oryginalną koncepcją artystyczną studenta. Spis zalecanych lektur:

1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 4. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 5. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 6. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.

Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie projektów i procesu realizacji. Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. Zaliczenie semestru w formie grupowego przeglądu.

Specjalność: Media graficzne Nazwa przedmiotu: LITOGRAFIA Kod: 2E26g-1

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 1 Punkty ECTS: 7 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Zbigniew Liwak Efekty kształcenia: Rozumienie i stosowanie techniki litografii z uwzględnieniem współczesnych środków transferowych i materiałów rysunkowych. Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z podstaw litografii w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 60 godz Pojęcie druku płaskiego w litografii. Dobór i szlifowanie kamienia litograficznego. Metody transponowania projektów na kamień. Tworzenie rysunku na kamieniu - techniki: kredkowa, tuszowa, długopisowa, ossa sepia, przedruk. Preparacja matrycy litograficznej: „na mokro”, „na sucho”, „negatywowa”. Druk odbitek przy pomocy ręcznej prasy litograficznej. Druk litograficzny jedno i wielobarwny. Spis zalecanych lektur:

1. S. Jones, Litography for Artists, London, Oxford 1967. 2. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 3. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. P. Suworow, Iskustwo litografii, Wyd. Iskustwo, Moskwa 1964. 6. P. Weaver, Technique of lithography, B.T. Betsford Ltd., London 1964. 7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985. 8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.

Metody nauczania: laboratorium Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych prac.

Specjalność: Media graficzne

Nazwa przedmiotu: SERIGRAFIA Kod: 2E27g-2 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 6 Imię i nazwisko wykładowcy: as. Amadeusz Popek, as. Jarosław Koziara Efekty kształcenia: Wprowadzenie druku wielobarwnego i wielkoformatowego. Wprowadzenie do poligrafii, operowanie kliszami graficznymi, fotochemiczne przenoszenie obrazu, pasowanie kolorow itp.

259

Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z podstaw serigrafii w poprzednich semestrach. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 60 godz Wprowadzenie techniki serigrafii i jej metod otrzymywania obrazu daje szerokie możliwości realizacyjne zamierzeń twórczych z grafiki warsztatowej jak i grafiki projektowej. Cykl przygotowania druku grafiki jest zbliżony do procesu druku poligraficznego. Ćwiczenia zatem są przedsmakiem późniejszej pracy grafika warsztatowego jak i / co może ważniejsze / grafika zajmującego się wydawnictwem. Wprowadzenie w arkana posługiwania się kliszami, rozbijaniem na kolory, /pełny zakres prac z obróbką i wykonaniem klisz/. Nauka wykonania szablonu sitowego, druku na różnych materiałach. Nauka przygotowania sita do druku i odwarstwienia szablonu po wydrukowaniu, pełny zakres prac podstawowych w stopniu na tyle zaawansowanym, by umożliwić samodzielną pracę oraz świadomy wybór pracowni dyplomowej. Spis zalecanych lektur:

1. A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975. 2. A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 3. praca zb., Podręcznik do sitodruku, Wyd. Sitodrukarzy Polskich, Kraków 2002. 4. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997. 5. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 6. A. Zadros, Podstawy sitodruku, Wyd. Sitodrukarzy Polskich, Kraków 1996.

Metody nauczania: Wykład z technologii druku, ćwiczenia techniczne, pokazy metod druku. Proces projektowania, proces przygotowania; proces realizacji projektu, pełny proces wykonania klisz graficznych różnymi metodami. Metody oceny: Wystawa grupowa w pracowni wraz z omówieniem przez autora swoich zamierzeń twórczych zrealizowanych w danym semestrze, zakończona oceną.

Specjalność: Media graficzne

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA

Kod: 2E28g-2 Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 4 Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Tomasz Kozak Efekty kształcenia: Program dydaktyczny przedmiotu ma za zadanie wykształcić w studentach własny, niepowtarzalny styl projektowania graficznego. Za pomocą dowolnych środków plastycznych powinni przekazywać różne idee. Student powinien opanować umiejętność syntezy graficznej jako formy przekazu. Powinien poznać i zrozumieć proces pracy projektowej: obserwację, dokumentację, tworzenie projektów i prezentację wyników. Poznanie i analizowanie procesu projektowego ma na celu proponowanie zmian istniejących stanów rzeczy oraz wdrażanie nowych pomysłów. Wymagania wstępne: student powinien posiadać usystematyzowaną wiedzę z podstaw projektowania graficznego, liternictwa oraz ogólna sprawność plastyczna. Student powinien orientować się w trendach panujących w projektowaniu graficznym oraz znać zagadnienia współczesnej grafiki użytkowej. Wymagana jest bardzo dobra znajomość środowiska Windows/MAC oraz programów graficznych Adobe PhotoshopCS4, Adobe IllustratorCS4, Adobe InDesign CS4. Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 45 godz., Celem nauki jest pogłębienie wyobraźni metaforycznej studentów, kształtowanie umiejętności samodzielnego podejmowania decyzji, świadomego posługiwania się technologią komputerową w połączeniu z klasycznymi formami obrazowania. Studenci uczą się precyzji i logiki wypowiedzi, umiejętności samoograniczenia, przyzwyczają rękę do dyscypliny projektowania. Przedmiot doskonali u studenta umiejętności zdobytych na studiach licencjackich i przygotowanie ich do samodzielnej pracy twórczej (pracowni specjalistycznej). Spis zalecanych lektur: 1. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki 2. J. Nielsen, Designing Web Usability: The Practice of Simplicity(polskie wydanie: „Projektowanie funkcjonalnych serwisów internetowych) 3. S. Krug Don’t make me think (polskie wydanie: Nie każ mi myśleć!) 4. Willberg Hans Peter, Forssman Friedrich, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006 5. Ogólnopolski kwartalnik projektowy, 2+3D grafika plus produkt, Fundacja Rzecz Piękna WFPASP Kraków 6. Graphic Design for the 21st Century, Taschen 2006 7. Fiell, Charlotte & Peter, ontemporary Graphic Design, Taschen 2006

260

Metody nauczania: Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień sformułowanych przez prowadzącego zajęcia. Szczególna uwaga położona jest na analizę procesu projektowania. Student powinien świadomie formułować tezy projektowe i podejmować decyzje przy ich wyborze argumentując to poprawnością wniosków. Metody oceny: Studenci oceniani są podczas przeglądów wewnętrznych po zakończeniu każdego z ćwiczeń. Pozwala to śledzić postępy w pracy i nabywaniu umiejętności. Podstawą do zaliczenia jest końcowy efekt prac, oryginalność, kreatywność i innowacyjność zaproponowanych rozwiązań oraz terminowe, zgodne z założeniami wykonanie zadań. Skala ocen od 2 do 5 odzwierciedla systematyczność, samodzielność, dbałość o szczegóły pracy oraz jej jakość pod względem wartości estetycznych i oryginalności koncepcji.

Specjalność: Media graficzne

Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA / GRAFIKA PROJEKTOWA –MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA

Kod: 2E29g-3, 2E29g-4 2E30g-3, 2E30g-4

Typ przedmiotu: specjalnościowy Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 16+16 Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. Artur Popek, prof. Piotr Lech, ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. II st. Romuald Kołodziej Efekty kształcenia: Stworzenie cyklu prac stanowiących dyplom kończący 2-letni cykl kształcenia na poziomie magisterskim. Dyplomanci wypracowują koncepcję pracy dyplomowej, obejmującą wykonanie zestawu 6 - 1 0 prac, w przypadku realizacji wielkogabarytowych lub skomplikowanych technicznie może być ich mniej. Wymagania wstępne: Biegłe posługiwanie się technikami graficznymi.. Pogłębione umiejętności posługiwania się plastycznymi środkami wyrazu, biegłość rysunkowa. Zaawansowane posługiwanie się komputerowymi programami graficznymi (pakiet Adobe, Corel). Wymagane zaliczenie pierwszego roku studiów uzupełniających. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 60 godz. sem.4 - laboratorium 60 godz. Pracownia dyplomowa stanowi podsumowanie kształcenia w zakresie grafiki. Dyplomanci wybierają pracownię warsztatową lalbo projektową. W ramach zajęć wypracowują koncepcję, a następnie realizują dyplom artystyczny. Spis zalecanych lektur: 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000. 2. J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975. 4. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972. 5. M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984. 6. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa, Kraków 1985. 7. A. Krejća, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984. 8. R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, str. 258-289, Muza, Warszawa 1997. Metody nauczania: Praca prowadzona pod kierunkiem samodzielnego pracownika naukowego. Korekty i dyskusje prowadzone indywidualnie z każdym z dyplomantów w zależności od stopnia zaawansowania jego pracy nad zestawem dyplomowym. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski – obrona dyplomu.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-2 Typ przedmiotu: przedmiot obligatoryjny ; student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: I Semestr: 2 Punkty ECTS: 1 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Zdobycie metodologicznej wiedzy dotyczącej zasad pisania prac naukowych. Wymagania wstępne: Zapisanie się do grupy seminaryjnej danego wykładowcy. Treści merytoryczne przedmiotu: seminarium 15 godz.

261

Formy opracowań naukowych. Technika pisania pracy naukowej: struktura, przypisy. Metody badań historycznych, pedagogicznych. Kryteria pracy naukowej: rzetelność, ścisłość, obiektywizm. Sposoby gromadzenia informacji: źródła, materiały źródłowe, korzystanie z archiwum, biblioteki, informacja naukowa, opracowywanie materiału. Wymogi formalne języka pracy naukowej. Zakres treści, układ treści, adekwatność treści do określonego tematu. Dobór literatury. Spis zalecanych lektur:

1. M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1980. 2. W. Pytkowski, Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.

Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-3, 2E31-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 6+10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz.

Wychowanie estetyczne oraz dzieje edukacji artystycznej i arteterapii. Dzieje kształcenia nauczycieli, placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i edukacji, integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.

Współczesność edukacji plastycznej w kontekście dydaktyki nauczania. Kształcenie nauczycieli, funkcjonowanie placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, programy, sposoby nauczania dzieci i młodzieży, wykorzystywanie mediów, wykorzystywanie historii sztuki i sztuki ludowej w nauczaniu szkolnym, pozaszkolnym.

Sztuki wizualne w kulturze. Grafika użytkowa i jej związki z mediami, ewolucja mediów, historia i percepcja ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży, książka jako medium, inne media (teatr, film) w edukacji i kulturze oraz twórczości artystów.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-3, 2E31-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 6+10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz. Psychopedagogiczne aspekty rozwoju ekspresji plastycznej:

- ekspresja plastyczna dzieci, młodzieży i osób dorosłych, - ekspresja plastyczna osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - ekspresja plastyczna w kategoriach osobowości twórczej.

Metodyczne aspekty edukacji plastycznej: - placówki oświatowe i kulturalno-oświatowe, - realizacja założeń edukacji plastycznej na poszczególnych etapach nauczania w kontekście: programów

nauczania, metod i form pracy, obudowy dydaktycznej programów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem.

262

Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-3, 2E31-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 6+10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki Efekty kształcenia: Seminarium przygotowuje studentów do napisania pracy magisterskiej dotyczącej wybranego zagadnienia z dziedziny plastyki. Jego celem jest zapoznanie z warsztatem pracy naukowej (literatura przedmiotu, pole badań, metodologia, przypisy, bibliografia). Studenci wybierają temat własny. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz Zakres seminarium dotyczy przede wszystkim sztuki XIX i XX wieku. Dopuszczalne sa również tematy poruszające zagadnienia z innych okresów czasowych. Problematyka prac magisterskich może być szeroka. Może dotyczyć jednego zabytku, grupy przedstawień (np. obrazów o jednorodnej tematyce), twórczości wybranego artysty lub grupy artystycznej itd. Różnorodność opracowywanych tematów ma inspirować studentów do dyskusji i poszerzania horyzontów badawczych. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. 4 egzamin magisterski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-3, 2E31-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 6+10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 15 godz. Seminarium historii sztuki i kultury czasów nowożytnych. Tematyka poruszanych na seminarium zagadnień obejmuje problemy związane ze sztukami przedstawiającymi (dziełami, twórcami, mecenasami, kolekcjami, kolekcjonerami, zbiorami muzealnymi, teorią sztuki) a także z przedmiotami kultury materialnej, obejmującymi swym zakresem chronologicznym czasy od początku XVI do połowy XVIII wieku. Na seminariach prowadzone są także badania nad pierwotnymi funkcjami dzieł sztuki i kultury materialnej, znaczeniami jakie odgrywały dla swych pierwszych właścicieli. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-3, 2E31-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 6+10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2.

263

Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz Zakres tematyczny seminarium obejmuje zagadnienia z historii sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej. W planie szczegółowym dotyczy następujących duktów problemowych:

Problematyka artystyczna, ikonograficzna, ideowa nurtów i kierunków w sztuce XXI i XXI wieku. Opracowanie monografii artystów polskich. Opracowanie działalności grup artystycznych w Polsce. Opracowanie monografii obiektów architektonicznych w Polsce. Opracowanie zagadnień związanych ze sztuką Lublina i Lubelszczyzny (lubelskie życie artystyczne w Xxi

XXI wieku). Fotografia polska w XX i XXI wieku – monografie fotografików, fotografia dokumentalna i artystyczna,

ikonografia fotografii. Opracowanie dyskusji o sztuce na łamach pism w XX wieku. Opracowanie działalności i programów pism i periodyków o sztuce. Opracowanie działalności krytyków sztuki w Polsce w XX wieku. Opracowanie działalności galerii sztuki w Polsce. Sztuki użytkowe: wzornictwo i projektowanie. Nurty, szkoły, kierunki. Zagadnienia związane ze sztuką nowych mediów w Posce. Zagadnienia rodzimości sztuki polskiej w kontekście sztuki obcej. Sztuka i jej wystawianie – problematyka wystawiennictwa sztuki. Praktyka i teoria. Kolekcje muzealne w Polsce dotyczące sztuki nowoczesnej. Problemy konserwacji obiektów sztuki nowoczesnej.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Czytanie i analiza tekstów podczas seminariów, dyskusja. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 3 – na podstawie sporządzenia stanu badań (kwerendy biblioteczne i zapoznanie się z literaturą przedmiotu; opracowanie konspektu pracy magisterskiej). Semestr 4 – na podstawie przygotowania kolejnych fragmentów opracowania w postaci tekstu i ew. materiału ilustracyjnego; egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-3, 2E31-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 6+10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marek Letkiewicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz. Sztuka „nowych mediów”. Seminaria obejmują swoim zakresem: historię i kontekst technologiczny sztuki mediów mechanicznych i elektronicznych. W polu zainteresowania znajduje się sztuka polska i powszechna, tworzona od czasów najdawniejszych do współczesności. W ramach seminarium realizowane jest szerokie spektrum tematów, obejmujące wszelkie formy sztuki wykorzystującej aparaturę techniczną – najpierw mechaniczną, a obecnie elektroniczną – jako narzędzie warsztatu artystycznego i środek przekazu. Są to różnorodne zagadnienia począwszy od: antycznych teatrów mechanicznych, wykorzystania w warsztacie artystycznym kamery obskurny, latarni magicznych, instrumentów świetlnych, stroboskopów i innych aparatów do animacji, poprzez fotografię, film i animację jako medium sztuki, cybernetyczne mobile, hologramy, sztukę wideo, wideo-instalacje, wideo-performance, sztukę komputerową, net art., wirtualną rzeczywistość, gry komputerowe, grafikę cyfrową, cyfrową edycję obrazu i wszelkie formy sztuki cyfrowej i multimediów oraz formy pochodne i stowarzyszone z nowymi mediami, w których obecny jest przekaz wizualny. W ramach seminarium podejmowane są także te aspekty sztuki rękodzielniczej, które wiążą się z genezą problematyki wchodzącej w zakres nowych mediów. Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski

264

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-3, 2E31-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 6+10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Niestorowicz Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz Arteterapia a sztuki plastyczne. Zagadnienia z zakresu wykorzystywania sztuk plastycznych w arteterapii:

Techniki plastyczne w arteterapii. Teoretyczne usystematyzowanie metod, form i technik terapii poprzez sztuki plastyczne. Aspekt praktyczny w formie opracowywanych programów dla osób poddanych terapii.Opracowanie programów terapii plastycznej dla poszczególnych niepełnosprawności (niepełnosprawność intelektualna, wzrokowa, słuchowa, ruchowa, a także głucho ślepota, porażenia mózgowe, zaburzenia i choroby psychiczne) oraz dla dzieci i młodzieży z trudnościami adaptacyjnymi oraz młodzieży niedostosowanej społecznie.

Sztuka a percepcja dotykowa. Problematyka dotycząca kształtowania świadomości form plastycznych w percepcji wizualnej i w percepcji dotykowej. Opracowywanie zasad tworzenia form dzieła plastycznego, a także ilustracji przestrzennych odbieranych dotykiem, przeznaczonych dla osób niewidomych i głuchoniewidomych. Realizacje ukazujące sposób, w jaki odbierają rzeczywistość osoby niewidome lub głuchoniewidome, w jaki tę wiedzę o rzeczywistości projektują w dzieło artystyczne oraz jakie są możliwości odbioru dzieła plastycznego poprzez percepcję dotykową.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE Kod: 2E31-3, 2E31-4 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3, 4 Punkty ECTS: 6+10 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim. Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 2. Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz Filozoficzne aspekty sztuki. Tematyka związana ze sztuką, historią doktryn artystycznych w relacji do myśli filozoficznej. Zagadnienia wykraczające poza ramy wąsko rozumianej estetyki: wpływ mediów na sztukę i kulturę wizualną, przemiany historyczne sposobów obrazowania, żródła kodów kulturowych w obrazowaniu, rodzaje narracji, psychofizyczne podstawy komunikatów wizualnych. Przykłady zagadnień, w ramach których formułowane będą szczegółowe tematy:

Wpływ kultury audiowizualnej na sztukę współczesną. Teoria widzenia i obrazowania. Percepcyjne podstawy komunikatów wizualnych. Filozoficzne aspekty przestrzeni w mediach i sposobach obrazowania. Podstawy języków i kodów wizualnych. Proces wyobraźni i twórczości w świetle filozofii i psychofizjologii. Zagadnienia perswazji i propagandy. Przemiany pojęć: twórczość, sztuka, piękno, forma.

Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem. Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna.

265

Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.

Nazwa przedmiotu: PRAKTYKA PEDAGOGICZNA Kod: 2E32-3

Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: wykł. Anna Mazur Efekty kształcenia: Odbycie praktyki jest dopełnieniem wymogów dotyczących uprawnień nauczycielskich w przypadku kontynuacji studiów z blokiem pedagogicznym Wymagania wstępne: odbycie przygotowania pedagogicznego na studiach I stopnia Treści merytoryczne przedmiotu: Praktyka odbywana w instytucjach kulturalno- oświatowych, plenerach wyjazdowych, projektach edukacyjnych. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: przygotowanie i prowadzenie zajęć, praca w grupie, ćwiczenia terenowe Metody oceny: Zaliczenie na ocenę

Nazwa przedmiotu: DZIAŁANIA ARTYSTYCZNO- EDUKACYJNE Kod: 2E33-3

Typ przedmiotu: fakultatywny Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok studiów: II Semestr: 3 Punkty ECTS: 2 Imię i nazwisko wykładowcy: dr Barbara Niścior Efekty kształcenia: Umiejętność pracy w grupie. Umiejętność dobrej organizacji czasu. Zdolność do wyszukania odbiorcy działań artystyczno-edukacyjnych. Wymagania wstępne: - Treści merytoryczne przedmiotu: Realizacja działań artystyczno-edukacyjnych dla wybranej grupy uczestników w przestrzeni miejskiej. Może być zaliczona w formie działań promujących własne koncepcje artystyczne. Uczestniczenie w działaniach jako autor oraz jako odbiorca. Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: przygotowanie i prowadzenie zajęć, praca w grupie, ćwiczenia terenowe Metody oceny: Zaliczenie na ocenę

.

266

8. OGÓLNE INFORMACJE DLA STUDENTÓW 8.1. KOSZTY UTRZYMANIA

Przeciętne miesięczne koszty utrzymania są trudne do wyliczenia. Szacunkowo można przyjąć, iż jest to kwota około 950-1000 zł. Obejmuje ona także opłatę za zakwaterowanie.

8.2. ZAKWATEROWANIE Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej dysponuje ponad 3031 miejscami w siedmiu domach studenckich w pokojach 1, 2, 3 i 4 osobowych. Decyzja o przyznaniu miejsca w domu studenckim należy do Wydziałowej Komisji Socjalnej i jest wydawana w oparciu o indywidualne wnioski składane w poszczególnych dziekanatach. Odpłatność za miejsce w DS jest uzależniona od dochodu w rodzinie studenta oraz standardu zakwaterowania Opłata za miesiąc w roku akademickim 2010/2011 wynosiła: od 270 do 340 zł za miejsce w pokoju 3-osobowym, od 280 do 380 zł za miejsce w pokoju 2-osobowym, 340 zł za miejsce w pokoju 1-osobowym.

W DS "Babilon" są miejsca w pokojach o podwyższonym standardzie, za które opłata wynosi od 340 zł do 380 zł miesięcznie. Adresy domów studenckich: DS „Amor” - ul. Radziszewskiego 18, tel. 81 533-82-91 DS „Babilon” - ul. Radziszewskiego 17, tel. 81 537-58-22 DS „Femina” - ul. Langiewicza 20, tel. 81 533-32-17 DS „Grześ” - ul. Langiewicza 24, tel. 81 533-32-47 DS. „Helios” – ul. Czwartaków 13, tel. 81 533-20-44 DS „Ikar” - ul. Czwartaków 15, tel. 81 533-32-11 DS.”Jowisz” – ul. Langiewicza 5, Tel. 81 537-57-20 DS „Z” - ul. Zana 11, tel. 81 743-49-79, 743-49-89 Nad całością domów studenckich nadzór sprawuje Dział Obsługi Studentów, który mieści się w Domu Studenckim "Helios" przy ul. Czwartaków 13, tel. 081 537-65-13 i jest czynny od poniedziałku do piątku w godz. 715 - 1515. Istnieje możliwość wynajęcia kwatery prywatnej (pokój lub całe mieszkanie) w różnych częściach miasta. Koszty wynajmu są zróżnicowane w zależności od dzielnicy i odległości od Uczelni i wahają się od 250 zł do 500 zł za miejsce. Na terenie UMCS przy Samorządzie Studentów istnieje bank kwater. Biuro kwater prowadzi także Rada Okręgowa Zrzeszenia Studentów Polskich, Lublin, ul. Narutowicza 61, tel. 081 532-57-14. 8.3. POSIŁKI Prawie w każdym budynku dydaktycznym znajdują się bufety, natomiast w domach studenckich działają tzw. barki, w których można zjeść posiłek i kupić podstawowe artykuły spożywcze. W okolicach miasteczka akademickiego istnieje sieć sklepów, restauracji oraz punktów gastronomicznych. 8.4. OPIEKA ZDROWOTNA

Samodzielny Publiczny Akademicki ZOZ w Lublinie, Lublin, ul. Langiewicza 6A; rejestracja: tel. 81 524-78-20 . Przy rejestracji wymagana jest legitymacja ubezpieczeniowa albo zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego (druk ZCZA lub ZCNA) wraz z ważną legitymacją studencką. Godziny otwarcia:

pon.- pt. 7.30- 19.00 sobota 7.30- 14.00

8.5. ŚWIADCZENIA I UDOGODNIENIA DLA STUDENTÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH Istnieje możliwość zakwaterowania osób niepełnosprawnych w pokojach 1-osobowych. Niektóre budynki Uczelni posiadają specjalne podjazdy oraz wyposażone są w toalety dla osób niepełnosprawnych. Pełnomocnik UMCS ds. osób niepełnosprawnych: dr Andrzej PIELECKI Wydziału Pedagogiki i Psychologii, Zakład Psychopedagogiki Specjalnej ul. Narutowicza 12/2, tel. 81 537-63-38.

267

8.6. UBEZPIECZENIE Na początku roku akademickiego każdy student może w dziekanacie swego wydziału ubezpieczyć się od następstw nieszczęśliwych wypadków. Opłata za tego rodzaju ubezpieczenie w roku akademickim 20010/2011 wynosiła 38 złotych. Szczegółowe informacje podane są na stronie internetowej uczelni:

http://www.umcs.lublin.pl/index.html?akcja=art&id=199008&lang=1

8.7. KOMUNIKACJA Dzielnica akademicka posiada bardzo dogodne połączenie z pozostałymi dzielnicami Lublina. Najszybsze połączenie z Dworcem Głównym PKP: autobus nr 13 oraz trolejbus nr 150. Najszybsze połączenie z Dworcem Głównym PKS, Transped i Polski Express: autobusy 10, 18, 31, 57. Oprócz komunikacji miejskiej działa rozbudowana i sprawna komunikacja prywatna. W dzielnicy akademickiej jest postój taksówek. 8.8. BIBLIOTEKI System biblioteczno-informacyjny Uczelni tworzy Biblioteka Główna mieszcząca się przy ul. Radziszewskiego 11, wraz z 26 bibliotekami zakładowymi znajdującymi się w budynkach poszczególnych wydziałów. Księgozbiór obejmuje ok. 1,5 mln. woluminów i jednostek w Bibliotece Głównej oraz ponad 783 tys. w bibliotekach zakładowych. Biblioteka posiada katalogi wydawnictw zwartych: alfabetyczny, systematyczny i przedmiotowy oraz inne katalogi specjalistyczne. Książki nabyte w ciągu ostatnich kilku lat można wyszukiwać również używając katalogu komputerowego, dostępnego w sieci. Adres: http://priam.umcs.lublin.pl , pozwala na wyszukiwanie również w innych bibliotekach Lubelskiego Ośrodka Naukowego. Działalność informacyjna prowadzona jest na podstawie zbiorów własnych oraz przez pośrednictwo w dostępie do światowego systemu informacyjnego BRIOLIS, a także baz danych na CD-ROM. Ponad 300 miejsc w Bibliotece Głównej i ponad 600 miejsc siedzących w czytelniach wydziałowych stwarza już dobre możliwości do efektywnego studiowania. Czytelnie czynne są praktycznie codziennie w godz. 800 – 2000. 8.9. BANKI I POCZTA W siedzibie Rektoratu (plac Marii Curie-Skłodowskiej 5) w godz. 900 - 1515 czynna jest Filia nr 5 Banku Pekao SA, która kompleksowo obsługuje studentów, m.in.:

prowadzi rachunki Eurokonto (oszczędnościowo-rozliczeniowe), udostępnia preferencyjne karty bankomatowe i płatnicze „Maestro”, prowadzi obsługę kart kredytowych „Visa”, udziela studentom kredytów.

W budynku Rektoratu (pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5) znajduje się bankomat. Na terenie miasteczka akademickiego przy ul. Langiewicza znajduje się urząd pocztowy, drugi zaś jest w pobliżu, przy ul. Łopacińskiego. 8.10. POMOC MATERIALNA DLA STUDENTÓW Regulamin przyznawania pomocy materialnej znajduje się na stronie internetowej Uczelni:

http://www.umcs.lublin.pl/index.html?m=2&o=67&akcja=art&id=107801 8.11. DZIAŁ OBSŁUGI STUDENTÓW Sprawami studentów UMCS zajmuje się Dział Obsługi Studentów. Kierownik Działu: mgr Paweł Pachuta Adres: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

ul. Czwartaków 13, 20-045 Lublin, tel./fax. 81 537-65-13 lub 16

Przyjęcia interesantów: codziennie w godzinach 715-1515 (DS "Helios"). 8.12. BAZA DYDAKTYCZNA Zajęcia dydaktyczne dla poszczególnych kierunków studiów realizowane są na Wydziałach Uczelni, które posiadają własną bazę lokalową niezbędną do ich prowadzenia. Szczegółowych informacji należy szukać na stronie internetowej UMCS (linki do poszczególnych wydziałów) lub bezpośrednio w dziekanatach.

268

8.13. PROGRAMY MIĘDZYNARODOWE Jednostką Uczelni, która koordynuje działania związane z programami międzynarodowymi jest Centrum Badań

Naukowych i Funduszy Zewnętrznych, Sekcja Współpracy Międzynarodowej UMCS (Rektorat, XIVp.). Szczegółowe informacje można uzyskać u koordynatorów wydziałowych lub zapoznać się z materiałem zawartym na stronie internetowej: http://dwz.umcs.lublin.pl W końcowej części informatora (aneks) znajdują się podstawowe informacje o programie Erasmus/Socrates. 8.14. PRAKTYCZNE INFORMACJE DLA STUDENTÓW PRZYJEZDNYCH Student po przyjeździe do Lublina powinien zgłosić się w dziekanacie Wydziału, na którym zamierza studiować. Większość dziekanatów mieści się w dzielnicy uniwersyteckiej przy Placu Marii Curie-Skłodowskiej:

1. Wydział Biologii i Nauk o Ziemi – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5 (Rektorat UMCS – III piętro), 20-031 Lublin, tel. 81 537-52-15 lub 81 537-52-14. 2. Wydział Matematyki i Fizyki – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5 (Rektorat UMCS – III piętro), 20-031 Lublin, tel. 81 537-52-11 lub 537-52-13. 3. Wydział Chemii – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 2 (budynek „Małej Chemii”), 20-031 Lublin, tel. 81 537-57-12 lub 537-57-16. 4. Wydział Humanistyczny – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4 (nowy budynek Wydziału Humanistycznego – parter), 20-031 Lublin, tel. 81 537-27-57 lub 537-27-60.

5. Wydział Ekonomiczny – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5 (Rektorat UMCS – III piętro), 20-031 Lublin, tel. 81 537-54-62 lub 537-52-21. 6. Wydział Filozofii i Socjologii – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4 (budynek Wydziału Humanistycznego – parter), 20-031 Lublin, tel. 81 537-54-80. 7. Wydział Prawa i Administracji – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5, 20-031 Lublin, tel. 81 537-51-27 lub 537-51-28.

Poza dzielnicą uniwersytecką znajdują się następujące dziekanaty: 8. Wydział Artystyczny – Al. Kraśnicka 2b, 20-718 Lublin, tel. 81 537- 69-50. 9. Wydział Pedagogiki i Psychologii – ul. Narutowicza 12, 20-004 Lublin, tel. 81 537-60-01 lub 81 537-60-02.

10. Wydział Politologii – Pl. Litewski 3, 20-080 Lublin, tel. 81 537-60-00. W dziekanatach student uzyska wszelkie informacje o studiach, miejscu zakwaterowania oraz możliwościach wykupienia abonamentu obiadowego. Wskazane jest, aby student - cudzoziemiec przed przybyciem do Lublina zgłosił do właściwego dziekanatu dokładną datę i godzinę przyjazdu. W przypadku przyjazdu po godz. 1500 konieczne jest uzyskanie z dziekanatu (telefonicznie lub listownie) informacji o miejscu zakwaterowania. Student, który zdecydował się na zamieszkanie w domu studenckim, formalności związane z zameldowaniem dokonuje w administracji danego akademika przy zakwaterowaniu. W Lublinie nie ma zbyt dużego rynku pracy dla studentów. Studenci zagraniczni muszą uzyskać zezwolenie na podjęcie legalnej pracy. Zezwolenia wydaje Wojewódzki Urząd Pracy mieszczący się w Lublinie przy ul. Lubomelskiej 1-3, tel/fax 81 532-47-46, tel. 81 532-04-94 lub 532-49-22. Zainteresowani pracą mogę liczyć na pomoc w jej znalezieniu w Biurze Karier (Dom Studenta „Ikar”, ul. Czwartaków 15, tel. 81 533-70-82, tel/fax 81 533-70-83) a także w siedzibie Samorządu Studentów UMCS (pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5 – parter budynku Rektoratu, tel. 81 537-54-16). Na terenie miasteczka akademickiego przy ul. Langiewicza znajduje się urząd pocztowy i przychodnia a w budynku Rektoratu mieści się filia Banku Pekao SA. 8.15. KURSY JĘZYKOWE Fundacja UMCS organizuje odpłatne kursy przygotowawcze z przedmiotów objętych egzaminami wstępnymi oraz kursy językowe w ramach Uniwersyteckiej Szkoły Języków. Ponadto dla cudzoziemców, za odpłatnością 2100 euro organizowane są roczne kursy języka polskiego przygotowujące do podjęcia studiów. Zajęcia prowadzone są w różnych grupach, w zależności od wyboru kierunku studiów. Kształceniem w zakresie języka i kultury polskiej osób mieszkających poza granicami Polski zajmuje się Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Polonii i Cudzoziemców

http://www.cjkp.umcs.lublin.pl W początkowym okresie studiów, na wszystkich kierunkach prowadzone są obowiązkowe lektoraty języków obcych.

269

8.16. PRAKTYKI Praktyki studenckie dotyczą poszczególnych kierunków studiów i są umieszczone w siatce zajęć. Szczegółowe informacje znajdują się w wydziałowych, instytutowych lub kierunkowych informatorach ECTS. 8.17. OBIEKTY SPORTOWE Centrum Kultury Fizycznej ul. Langiewicza 22, Lublin 20-032 -– Akademicki Ośrodek Sportu (AOS) tel/fax: 81 533-71-99 lub 533-20-58

Do zadań jednostki należy prowadzenie zajęć dydaktycznych wychowania fizycznego, oraz zajęć treningowych w ramach sekcji sportowych Klubu Uczelnianego AZS-UMCS. Wychodząc naprzeciw potrzebom studentów, jednostka współorganizuje różne imprezy sportowe i rekreacyjne jak np.: „Bieg Uliczny o „Puchar JM Rektora UMCS” czy Międzywydziałowe Mistrzostwa UMCS w piłce nożnej. W ramach działalności prozdrowotnej pracownicy SWFiS prowadzą zajęcia z gimnastyki korekcyjnej i leczniczej dla studentów z dysfunkcją aparatu ruchowego. Działalność rekreacyjna odbywa się w ramach akcji letniej: spływ kajakowy po Czarnej Hańczy, rejs żeglarski szlakiem „Wielkich Jezior Mazurskich”, wędrówki rowerowe i piesze. W czasie akcji zimowej Studium organizuje obozy narciarski i snowbordowe dla początkujących i zaawansowanych. Studenci pierwszych dwóch lat studiów uczestniczą w obowiązkowych zajęciach sportowych raz w tygodniu (zajęcia w sali i pływalni). Obok tych zajęć można aktywnie działać w następujących sekcjach Akademickiego Związku Sportowego: koszykówka, siatkówka, lekkoatletyka, piłka nożna, piłka ręczna, pływanie, szachy, brydż sportowy, tenis stołowy, tenis ziemny, karate shotokan, judo, aikido, kick-boxing, badminton, korfball, trójbój siłowy, łucznictwo, wspinaczka skałkowa, turystyka rowerowa. Działa też sekcja żeglarska AZS. W niedziele w określonych godzinach jest wstęp wolny na pływalnię. Za dodatkową odpłatnością można skorzystać z pływalni i siłowni. 8.18. ZAJĘCIA POZAUCZELNIANE I REKREACYJNE Istotnym składnikiem życia studenckiego jest twórczość i aktywność kulturalna. Główną placówką w tej dziedzinie jest Akademickie Centrum Kultury „Chatka Żaka” (ul. Radziszewskiego 16, tel. 81 533-32-01). W ACK działają następujące zespoły artystyczne i grupy twórcze: Zespół Tańca Ludowego, Chór Akademicki im. J. Czerwińskiej, Kino Studyjne, Dyskusyjny Klub Filmowy „Bariera”, Zespół Tańca Towarzyskiego „Impetus”, Orkiestra folklorystyczna p.w. Św. Mikołaja, Teatr Poetycki, Teatr „Szuflada”, Grupa Baletowa „Akme”, Galeria „KONT”, Koło Fotograficzne, Pracownia Plastyczna. W „Chatce Żaka” działa jedna z nielicznych w Polsce rozgłośni akademickich Radio „Centrum”, w której redaktorami większości audycji są studenci UMCS. Uzupełnieniem działalności ACK są kluby studenckie, istniejące w akademikach bądź na wydziałach: Pedagogiki i Psychologii – klub „Piwnica” oraz Politologii – klub „Enklawa”. Na terenie całego miasta działa ponad 100 lokali – każdy z pewnością znajdzie coś dla siebie – od klubów i pubów jazzowych, bluesowych, rockowych do restauracji orientalnych. Rozrywkę artystyczną zapewnia w Lublinie 10 kin i 4 teatry oraz kilka prężnych galerii. W pobliżu dzielnicy akademickiej mieści się także gmach Filharmonii Lubelskiej. Wśród ponad 10 muzeów lubelskich szczególnie interesujące są: Muzeum Okręgowe na Zamku (słynna Kaplica p.w. Św. Trójcy, obraz Jana Matejki „Unia Lubelska”) ul. Zamkowa 9, Muzeum Państwowe na Majdanku – Droga Męczenników Majdanka 67 i Muzeum Wsi Lubelskiej – al. Warszawska 96. Dobrym miejscem dla wypoczynku jest położony w granicach miasta Zalew Zemborzycki. 8.19. STOWARZYSZENIA STUDENCKIE Ogół studentów w Uniwersytecie tworzy Samorząd Studencki. Jego reprezentacją jest wybieralny Parlament i Zarząd jako organ wykonawczy. Siedziba Zarządu Uczelnianego znajduje się w D.S. „Babilon” (ul. Radziszewskiego 17, tel. 81 537-54-16). Na każdym wydziale działają odpowiednie organy samorządu:

http://www.samorzad.umcs.lublin.pl/ Rada Osiedla Akademickiego (ROA) Adres ROA UMCS: ul. Langiewicza 24, 20-035 Lublin

tel.: 81 53-332-47, 81 53-37-991 wewn. 38 Adwokatura studencka Dyżury Adwokatury Studenckiej:

Poniedziałek 9.30 - 11.00 Wtorek 12.30 - 15.30 Środa 12.00 - 13.00 Czwartek 9.30 - 11.00

270

Piątek 11.00 – 12.30 Siedziba i kontakt: Wydział Prawa i Administracji, Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5 pokój 105 – Samorząd Studentów WPiA UMCS tel. 81 537-50-71 Duszpasterstwo Akademickie UMCS Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5, pokój 1604, 20-031 Lublin tel. 81 537-54-55 W UMCS działają także studenckie organizacje i stowarzyszenia tak o zasięgu krajowym, jak i lokalnym. Są to: Zrzeszenie Studentów Polskich, Niezależne Zrzeszenie Studentów, Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży „Unia Młodych” oraz Związek Młodzieży Wiejskiej. W Uniwersytecie mają także swoje lokalne oddziały międzynarodowe organizacje studenckie, jak: Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa (ELSA), Międzynarodowe Stowarzyszenie Studentów Nauk Ekonomicznych i Handlowych (AIESEC), Europejskie Stowarzyszenie Młodzieży Akademickiej (AEGEE). ANEKS 9.1. PROGRAM LLP/ERASMUS Program Erasmus, którego nazwa nawiązuje do imienia Erazma z Rotterdamu, został powołany w roku 1987 z myślą o propagowaniu i ułatwianiu wymiany studentów między uczelniami krajów Wspólnoty Europejskiej. W 1995 roku, Erasmus wszedł w skład utworzonego wówczas programu wspólnotowego SOCRATES, wspierającego międzynarodową współpracę w sferze edukacji. Od roku akademickiego 2007/08 Erasmus jest kontynuowany jako część programu UCZENIE SIĘ PRZEZ CAŁE ŻYCIE (The Lifelong Learning Programme), przewidzianego na lata 2007-2013. Zostały do niego włączone programy dotychczas realizowane w SOCRATESie oraz programy LEONARDO DA VINCI, JEAN MONNET, e-Learning i European Language Label. Erasmus jest programem dla uczelni, ich studentów i pracowników. Wspiera międzynarodową współpracę szkół wyższych, umożliwia wyjazdy studentów za granicę na część studiów i praktykę, promuje mobilność pracowników uczelni, stwarza uczelniom liczne możliwości udziału w projektach wraz z partnerami zagranicznymi. Celem LLP/Erasmus jest przede wszystkim podnoszenie jakości i atrakcyjności kształcenia oraz ułatwianie międzynarodowej współpracy i wymiany w dziedzinie edukacji. Kraje uprawnione do udziału w programie LLP/Erasmus: • 27 krajów członkowskich Unii Europejskiej (Austria, Belgia, Bułgaria,Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja,

Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Republika Słowacji, Rumunia, Słowenia, Szwecja, Wielka Brytania, Węgry, Włochy);

• 3 kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Islandia, Lichtenstein, Norwegia); • oraz Turcja, jako kraj kandydujący do UE.

W Polsce prawo uczestnictwa w programie Erasmus mają państwowe i prywatne szkoły wyższe wpisane do rejestru Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, kształcące studentów na poziomie licencjackim, inżynierskim, magisterskim, doktoranckim. Uczelnie uczestniczące w Erasmusie realizować mogą następujące działania: wymianę studentów - umożliwianie własnym studentom wyjazdów do partnerskich uczelni w krajach

europejskich i przyjmowanie studentów z tych uczelni w celu zrealizowania przez nich uzgodnionego programu studiów trwającego od 3 miesięcy do 1 roku akademickiego;

wymianę nauczycieli akademickich - umożliwianie wykładowcom wyjazdów do partnerskich uczelni w krajach Europy i przyjmowanie wykładowców z tych uczelni w celu prowadzenia przez nich zajęć dydaktycznych;

organizację wymiany studentów i nauczycieli akademickich, np. promocję wymiany, przygotowanie (np. organizacyjne, językowe) wyjeżdżających studentów i wykładowców, opiekę nad studentami przyjeżdżającymi z zagranicy;

wprowadzanie europejskiego systemu transferu i akumulacji punktów (ECTS) ułatwiającego zaliczenie okresu studiów odbytego w uczelni partnerskiej;

opracowywanie nowych programów nauczania przy współudziale partnerskich uczelni z krajów Europy w ramach projektów wielostronnych;

organizację kursów intensywnych - cyklu zajęć dydaktycznych opracowanych i prowadzonych przez międzynarodową grupę wykładowców dla międzynarodowej grupy studentów;

271

udział w Sieciach tematycznych Erasmusa. Aktywny udział polskich uczelni w programie SOCRATES-Erasmus rozpoczął się w roku 1998/99, kiedy to 46 polskich szkół wyższych (w tym także Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej) podpisało kontrakt uczelniany z Komisją Europejską.

W ramach programu LLP/Erasmus studenci mają możliwość wyjazdu do jednego z krajów Unii Europejskiej na okres od 3 miesięcy do jednego roku akademickiego. W okresie tym otrzymują niewielkie stypendium ERASMUSa (dofinansowanie kosztów podróży i pobytu za granicą) i są zwolnieni z opłat czesnego w uczelni zagranicznej. Okres studiów odbytych za granicą stanowi integralną część studiów w uczelni macierzystej. Gwarancją uznania tego okresu studiów jest podpisanie przed wyjazdem „Porozumienia o programie zajęć” (Learning agreement) między studentem, uczelnią macierzystą i uczelnią przyjmującą. Zaliczenie w uczelni macierzystej następuje po przeanalizowaniu „Wykazu zaliczeń” (Transcript of records) wystawionego studentowi przez uczelnię zagraniczną. „Wykaz zaliczeń” zawiera zestawienie wszystkich przedmiotów i zajęć, w których uczestniczył student wraz z uzyskanymi ocenami i liczbą punktów ECTS. Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów (European Credit Transfer and Acumulation System) jest systemem, który ułatwia uznanie okresów studiów odbytych za granicą. Pozwala na „mierzenie” w skali punktowej nakładu pracy studenta, jaki musi on włożyć w zaliczenie określonego przedmiotu.

Jednostką administracyjną UMCS odpowiedzialną za współpracę międzynarodową jest Centrum Badań Naukowych i Funduszy Zewnętrznych, Sekcja Współpracy Międzynarodowej.

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Centrum Badań Naukowych i Funduszy Zewnętrznych, Sekcja Wsółpracy Międzynarodowej Pl. M. Curie-Skłodowskiej 5, p. 1412, 20-031 Lublin

tel. 81 537-54-10, 537-52-18

Koordynator Programu LLP/Erasmus mgr Ryszard Straszyński; e-mail: rstraszy@ramzes.umcs.lublin.pl

Na każdym wydziale powołani są: koordynatorzy ds. współpracy z zagranicą oraz koordynatorzy procesu bolońskiego i ECTS. Więcej informacji można uzyskać u koordynatora wydziałowego i uczelnianego oraz na stronach internetowych: Centrum Badań Naukowych i Funduszy Zewnętrznych, Sekcja Współpracy Międzynarodowej UMCS http://dwz.umcs.lublin.pl/; Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji: http://www.socrates.org.pl; i Biura Programu: http://www.socleoyouth.be. 9.2. PROCES BOLOŃSKI Deklaracja Bolońska, podpisana 19 czerwca 1999 roku przez ministrów odpowiedzialnych za szkolnictwo wyższe w 29 krajach europejskich, zapoczątkowała proces istotnych zmian w systemach edukacji poszczególnych państw. Proces ten, nazywany często Procesem Bolońskim, zmierza do utworzenia do 2010 roku – w wyniku uzgodnienia pewnych ogólnych zasad organizacji kształcenia – Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego (European Higher Education Area). Założenia Deklaracji „biorą w pełni pod uwagę różnorodność kultur, języków, krajowych systemów szkolnictwa oraz autonomię uniwersytetów” i zakładają współpracę w zakresie koordynacji polityk w zakresie szkolnictwa wyższego. Proces Boloński stanowi próbę wypracowania wspólnej „europejskiej” reakcji na problemy występujące w większości krajów, tak aby: stworzyć warunki do mobilności obywateli, dostosować system kształcenia do potrzeb rynku pracy, a zwłaszcza doprowadzić do poprawy

zatrudnienia, podnieść atrakcyjność i poprawić pozycję konkurencyjną szkolnictwa wyższego w Europie, tak aby

odpowiadała ona wkładowi tego obszaru w rozwój cywilizacji. Celem zachodzących procesów integracyjnych nie jest standaryzacja, lecz raczej „harmonizacja”, czyli

wypracowanie zasad współdziałania, z uwzględnieniem zróżnicowania i autonomii poszczególnych państw i uczelni.

272

Schemat realizacji Procesu Bolońskiego W Deklaracji Bolońskiej zawarte jest sześć postulatów wskazujących sposoby realizacji celów przyświecających idei tworzenia Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego: wprowadzenie systemu „łatwo czytelnych” i porównywalnych stopni (dyplomów), wprowadzenie studiów dwustopniowych, wprowadzenie punktowego systemu rozliczania osiągnięć studentów (ECTS), usuwanie przeszkód ograniczających mobilność studentów i pracowników, współdziałanie w zakresie zapewnienia jakości kształcenia, propagowanie problematyki europejskiej w kształceniu.

W Komunikacie Praskim ministrowie potwierdzili znaczenie postulatów Deklaracji Bolońskiej, a ponadto wskazali następujące elementy Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego: kształcenie ustawiczne, współdziałanie uczelni i studentów w realizacji Procesu Bolońskiego, propagowanie atrakcyjności Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego poza Europą.

W Komunikacie Berlińskim ministrowie dokonali oceny przebiegu realizacji postulatów sformułowanych w Deklaracji Bolońskiej i Komunikacie Praskim oraz wskazali nowe aspekty Procesu Bolońskiego, podkreślając:

związek kształcenia i badań naukowych oraz znaczenie badań jako integralnej części szkolnictwa wyższego, potrzebę rozszerzania dwustopniowego systemu studiów (zdefiniowanego w Deklaracji Bolońskiej) o studia

III stopnia – studia doktoranckie, potrzebę kształcenia interdyscyplinarnego.

Tzw. contact person ds. Deklaracji Bolońskiej jest Pani Maria Bołtruszko (tel. 022 628-41-35; fax: 022 628-85-61; e-mail: boltrusz@menis.gov.pl), starszy specjalista w Departamencie Współpracy Międzynarodowej, która ściśle współpracuje z Departamentem Szkolnictwa Wyższego i Państwową Komisją Akredytacyjną.

Na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w sprawach związanych z Procesem Bolońskim należy kontaktować się z Koordynatorem Uczelnianym lub Koordynatorami Wydziałowymi Procesu Bolońskiego i Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS).

273

9.3. SYSTEM MOBILNOŚCI STUDENTÓW – PROGRAM MOST System mobilności studentów, zwany dalej programem MOST, jest ofertą kształcenia w uniwersytetach polskich. Porozumienie W tej kwestii podpisali rektorzy uniwersytetów podczas posiedzenia KRUP (Konferencja Rektorów Uniwersytetów Polskich) w dniu 13 grudnia 1999 r. Program MOST jest adresowany do studentów, których zainteresowania naukowe mogą być realizowane poza macierzystym uniwersytetem; wprowadzenie systemu mobilności ma na celu poszerzenie możliwości kształcenia się poprzez odbywanie semestralnych lub rocznych studiów w innym niż macierzysty uniwersytet. Student tego programu ma prawo ubiegania się o przyjęcie na wybrany przez siebie uniwersytet oraz prawo wyboru przedmiotów w oparciu o istniejący program studiów na danym uniwersytecie. Założenia i organizacja programu: Program MOST dotyczy jednolitych i dwustopniowych studiów magisterskich, wszystkich kierunków studiów

realizowanych w umawiających się uniwersytetach polskich. W organizacji programu uczestniczą wszystkie uczelnie skupione w KRUP. Sprawy formalne i organizacyjne studentów programu, wynikające z Porozumienia Uniwersytetów Polskich,

prowadzi właściwy uniwersytet. Kandydaci na semestralne lub roczne studia w danym roku akademickim wyłaniani są według określonych

zasad: - Uniwersytety zgłaszają do Biura UKA w terminie do 30 marca oferowaną liczbę miejsc na poszczególne

kierunki studiów. Do 15 kwietnia Biuro UKA (Uniwersytecka Komisja Akredytacyjna) rozsyła zbiorcze zestawienie miejsc. Do 15 maja uczelnie przedstawiają imienną listę kandydatów do studiowania w semestrze zimowym i letnim, do 30 listopada w semestrze letnim.

- UKA podejmie decyzje o rozdziale miejsc odpowiednio do 30 czerwca i 30 grudnia, informując o tym zainteresowane uczelnie.

W trakcie odbywania studiów w ramach programu MOST, przysługujące stypendia: socjalne, naukowe, MENiS i inne wypłaca studentowi uczelnia macierzysta.

Uniwersytety przyjmujące studentów zapewniają w miarę możliwości miejsca w domu akademickim. Studia w ramach programu MOST może podjąć student po ukończeniu drugiego semestru na jednolitych studiach magisterskich i studiach pierwszego stopnia lub pierwszego semestru na studiach drugiego stopnia. Warunkiem koniecznym przyjęcia studenta do innej uczelni jest zaliczenie przez niego roku lub semestru poprzedzającego okres studiów w danej uczelni. Podstawą semestralnych studiów w programie MOST jest realizowanie indywidualnego programu studiów. Program semestralnych studiów może być realizowany przez wybranie dowolnego semestru studiów z obowiązującego programu nauczania w uniwersytecie wybranym przez studenta. Program semestralnych studiów może być realizowany w oparciu o indywidualny program, składający się z różnych przedmiotów, wybranych z różnych semestrów studiów danego kierunku lub pokrewnych kierunków, realizowanych w tym czasie w wybranym uniwersytecie. Dopuszcza się możliwość wyboru tylko jednego przedmiotu poza uczelnią macierzystą. Semestralny program studiów musi zapewniać uzyskanie 30 punktów ECTS. W przypadku zaliczania jednego tylko przedmiotu pozostałe punkty kredytowe student musi uzyskać w macierzystej uczelni. Wybrany program powinien być zaliczany przez dziekana wydziału uniwersytetu, w którym student odbywa semestralne studia.

Tryb zaliczenia semestru oparty jest o przyjęty system ECTS. Odbyte przez studenta zajęcia wraz z uzyskanymi ocenami potwierdza dziekan wydziału danego uniwersytetu. Uzyskane wyniki egzaminów w trakcie studiów na wybranym uniwersytecie są uwzględniane w obliczaniu średniej w danym roku studiów, jak również średniej z całego toku studiów.

Na UMCS Programem MOST zajmuje się Pani mgr Elwira Mrugała Dział Kształcenia

Rektorat, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5, pok. 313, 20-031 Lublin tel. 81 537-51-22 lub 537-57-91; e-mail: elwira.mrugala@poczta.umcs.lublin.pl

9.4. PODSTAWOWE ZASADY EUROPEJSKIEGO SYSTEMU TRANSFERU I AKUMULACJI PUNKTÓW (ECTS) Europejski System Transferu Punktów (European Credit Transfer System, ECTS, znany również w Polsce pod swą skrótową nazwą) został po raz pierwszy wprowadzony jako przedsięwzięcie pilotażowe w 1989 r. w ramach programu Erasmus. Wówczas jego celem było ułatwienie uznawania okresów studiów odbywanych przez studentów za granicą poprzez transfer punktów.

274

ECTS został uznany za jeden z fundamentów Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego przez 40 krajów-sygnatariuszy Procesu Bolońskiego. ECTS pozwala przedstawiać programy studiów w sposób czytelny i ułatwiający porównania. ECTS można stosować w ramach wszystkich rodzajów studiów niezależnie od trybu, w jakim są prowadzone, oraz dla celów kształcenia przez całe życie. Służy on zarówno studentom odbywającym część studiów za granicą, jak i studentom odbywającym całość studiów w swej uczelni macierzystej, ponieważ może być stosowany dla celów akumulacji punktów w obrębie jednej uczelni oraz w celu przenoszenia punktów z jednej uczelni do drugiej. ECTS ułatwia studentom mobilność między krajami, w obrębie krajów, miast i regionów, jak również przechodzenie z jednego rodzaju uczelni do uczelni innego rodzaju; obejmuje on również samodzielną naukę i doświadczenie zawodowe. Z tych względów dobrze już obecnie znany akronim „ECTS” oznacza obecnie „Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów”.

9.4.1. PODSTAWOWE CECHY ECTS

Punkty ECTS Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS) jest systemem ukierunkowanym na studenta i opartym na nakładzie pracy studenta, jakiego wymaga osiągnięcie celów programu studiów. Te cele powinny najlepiej być określone w postaci efektów kształcenia, jakie należy osiągnąć, oraz kompetencji, jakie należy zdobyć. Za podstawę ECTS przyjęto zasadę, że nakład pracy studenta studiów w pełnym wymiarze (tj. studiów

dziennych) w ciągu jednego roku akademickiego odpowiada 60 punktom. Nakład pracy studenta studiów dziennych w Europie wynosi przeważnie około 1500-1800 godzin rocznie i w tych przypadkach jeden punkt oznacza około 25-30 godzin pracy.

Punkty ECTS można uzyskać wyłącznie po wykonaniu wymaganej pracy i odpowiedniej ocenie uzyskanych efektów kształcenia. Efekty kształcenia oznaczają zestaw kompetencji określających, co student będzie wiedział, rozumiał lub potrafił zrobić po zakończeniu procesu kształcenia niezależnie od tego, jak długo trwa ten proces.

Nakład pracy studenta w ECTS obejmuje czas, jakiego wymaga zakończenie wszystkich zaplanowanych w procesie kształcenia zajęć, takich jak uczęszczanie na wykłady, udział w seminariach, samodzielna nauka, przygotowanie projektów, egzaminy itd.

Punkty przyporządkowuje się wszystkim edukacyjnym komponentom programu studiów (np. modułom, zajęciom z poszczególnych przedmiotów, praktykom, pracy dyplomowej/rozprawie), a odzwierciedlają one ilość pracy, jakiej wymaga osiągnięcie konkretnych celów lub efektów kształcenia w ramach danego komponentu, w odniesieniu do łącznego nakładu pracy niezbędnego do zaliczenia całego roku studiów.

Punkty ECTS określają jedynie nakład pracy studenta mierzony w czasie. Nie odzwierciedlają w żaden sposób statusu zajęć z danego przedmiotu ani prestiżu nauczyciela. Na przykład zajęcia wprowadzające w dany przedmiot mogą wymagać od studenta więcej czasu niż zajęcia na poziomie zaawansowanym. Student studiów dziennych uzyskuje na ogół 60 punktów rocznie, 30 punktów w semestrze. Okres studiów odbytych za granicą (włącznie z egzaminami lub oceną w innej formie) zastępuje porównywalny okres studiów (wraz z egzaminami lub oceną w innej formie) w uczelni macierzystej. ECTS nie ogranicza się do zajęć prowadzonych w uczelni i obejmuje również praktyki. Praktyki można także opisać za pomocą efektów kształcenia i czasu pracy wyrażonego w punktach ECTS. Punkty można oczywiście przyznać dopiero po odpowiedniej ocenie.

Efekty kształcenia i kompetencje Efekty kształcenia to zestawy kompetencji określające, co student będzie wiedział, rozumiał lub potrafił zrobić po zakończeniu procesu kształcenia niezależnie od tego, jak długo trwa ten proces. Mogą one dotyczyć cyklu studiów, na przykład studiów I lub II stopnia, bądź cyklu zajęć z poszczególnych przedmiotów czy modułów. Efekty kształcenia określają warunki przyznawania punktów i są definiowane przez nauczycieli akademickich.

275

9.4.2. PODSTAWOWE DOKUMENTY ECTS

Pakiet informacyjny/Katalog studiów Pakiet informacyjny/Katalog studiów jest najważniejszym dokumentem ECTS. Powinien on umożliwiać wszystkim studentom i nauczycielom – zarówno miejscowym, jak i przyjeżdżającym z zagranicy – zapoznanie się z programami studiów i ich porównywanie oraz zawierać niezbędne informacje o uczelni, jej działalności dydaktycznej i aspektach praktycznych. W Pakiecie informacyjnym/Katalogu studiów nie tylko wymienia się i opisuje programy studiów oraz składające się na nie przedmioty, zajęcia i moduły, ale także zamieszcza wszelkie informacje, jakich potrzebuje student, aby podjąć decyzję o rozpoczęciu studiów w danej uczelni, wyborze konkretnego programu czy zapisaniu się na określone moduły. Pakiet informacyjny/Katalog studiów jest niezbędnym dokumentem, ponieważ przedstawia wszystkie niezbędne informacje o programach studiów i dlatego musi być dostępny przed podjęciem studiów przez studentów.

Formularz zgłoszeniowy studenta Formularz zgłoszeniowy studenta ECTS został opracowany dla studentów, którzy będą studiować przez ograniczony okres czasu w uczelni zagranicznej. Formularz zgłoszeniowy studenta zawiera wszystkie niezbędne informacje o studencie zamierzającym odbyć okres studiów, jakich potrzebuje przyszła instytucja przyjmująca. Jeżeli uczelnia potrzebuje dodatkowych informacji (dotyczących na przykład zakwaterowania, specjalnych wymogów związanych ze stanem zdrowia itp.) od przyjeżdżających studentów, powinna poprosić o ich przedstawienie na odrębnym formularzu. Uczelnie mogą używać własnej wersji Formularza zgłoszeniowego dla wyjeżdżających studentów pod warunkiem, że zawiera ona elementy ze standardowego formularza i są one ustawione w takiej samej kolejności jak w standardowym formularzu. Niemniej jednak zaleca się korzystanie z formularza standardowego.

Porozumienie o programie zajęć Porozumienie o programie zajęć ECTS zostało opracowane dla studentów przebywających w uczelni za granicą przez ograniczony okres czasu – jak to ma miejsce w ramach programu Erasmus. Porozumienie o programie zajęć zawiera listę zajęć lub modułów, na które student zamierza uczęszczać. Dla każdego rodzaju zajęć/modułu podaje się kod i liczbę punktów ECTS. Porozumienie o programie zajęć musi podpisać student, osoba formalnie uprawniona do podejmowania zobowiązań w imieniu uczelni macierzystej studenta oraz osoba posiadająca takie uprawnienia w uczelni przyjmującej studenta, która tym samym gwarantuje, że przyjeżdżający student może uczęszczać na zaplanowane zajęcia/moduły. Porozumienie o programie zajęć gwarantuje transfer punktów uzyskanych za zaliczone przez studenta zajęcia. Po powrocie studenta formalnościami związanymi z uznaniem punktów zajmuje się właściwy organ lub właściwe władze uczelni macierzystej. Student nie musi „negocjować” w sprawie uznania punktów z poszczególnymi wykładowcami. Porozumienie o programie zajęć wraz z Wykazem zaliczeń mają zagwarantować pełne uznanie.

Wykaz zaliczeń Wykaz zaliczeń ECTS służy do dokumentowania przebiegu studiów i wyników uzyskiwanych przez studenta przez pewien okres czasu. Wymienia się w nim zajęcia lub moduły, na które uczęszczał student, oraz podaje liczbę uzyskanych punktów, oceny wystawione według skali danej uczelni i, co również wskazane, odpowiadające im oceny ECTS. Ten dokument odzwierciedla zarówno ilość pracy, jak i poziom osiągnięć. Bardziej szczegółowe informacje dotyczące ECTS znajdują się na stronie internetowej Uczelni:

http://www.umcs.lublin.pl/index.html?m=2&akcja=art&id=114201