Kabura Manga Dergisi 2

8/12/2019 Kabura Manga Dergisi 2

http://slidepdf.com/reader/full/kabura-manga-dergisi-2 1/132





EDİTÖRDEN Vaktimi niye şu anda yapmakta olduğum şeye harcıyorum? Son zamanlardakendime sıkça sormakta olduğum bir soru bu. Er ya da geç sorumun cevabınımutlaka alıyorum ama her zaman memnun olmuyorum cevaplardan. İnsan ken-

disini tanıdıkça kendisini sevmiyor, ama sevebilme kabiliyetine sahip oluyor, çünküancak kendini tanırsa kendisini olduğu gibi görebiliyor. Bütün hayvanca haz ve güçisteklerini berrak bir şekilde eline alıp onlara dokunabiliyor ve bunların karakterininasıl çirkinleştirdiğini analiz edebiliyor.

Bir insanın mükemmel olduğunu düşünüyorsak onu çok severiz. Ama aslındasevdiğimiz, onun aklımızdaki resmidir. Aynı şekilde, kendimizi çok seviyorsak kendimizitanısak da keşfettiğimiz yetersizliklerimizi görmezden geliriz. Çünkü değişim zordur veinsanlar değişimden korkar. Aslında, insanların çoğu gerçekleri bilmek de istemez.Tatmin olabildikleri şekilde, mutlu olabildikleri şekilde kalmaya çalışırlar. Ne de olsainsan ömründeki en büyük hedef mutluluk ve huzurdur, öyle değil mi?

Öyle değil. En azından ben öyle olmadığına inanıyorum. Günümüz dünyasındamutluluk, hazcılığın ve konformizmin naif bir yorumudur. Üzeri pembe tozlarlakaplanmış, prenses elbiseleri giydirilmiş bir canavardır. Bugün başarılı olmak, tatminolmak, hayal ettiği bir hayata erişmek bir insan için ancak bir şartla mümkün olabilir.Bu da diğer insanları umursamamaktır. Dünyayı umursamamak...

Sanatçı ise hayatı keşfetmekle yükümlüdür. Yerleştirildiği ve oradan sona doğru

yürüdüğü yolda geçirdiği maceraları keşfetmek onun birinci görevidir. Bumaceralarını önyargısız olarak anlatmak ise sanatçının boyun borcu, günahlarınınkeffaretidir. Ama dünyayı umursamayan bir sanatçı, insanlara gerçeği de sunamaz,gerçeğin resmini de... Daha fazla amaçsız fantazi piyasaya sürülür ve bunları tüke-

ten insanoğlu haz ve eğlence peşinde koşan, sabah yatağından kalktığında“Bugünümü nasıl daha eğlenceli geçirebilirim? Nasıl kendim için bu dünyadandaha fazla haz sağlayabilirim?” sorularını soran bir hiç haline gelir.

Aslına bakarsanız “Dünyanın sonunu getiren insanoğludur.” lafı doğru, amaeksiktir. “Dünyanın sonunu getiren umursamaz insandır”. Ford’un fabrikasyon üretimiicadı umursamazlıktandı. O, insanları makine gibi görüyordu. Onun için insan,parasını verip belirli bir süre emeğine sahip olabileceği bir köleydi. Aynı şekilde,bankalar, darda kalmışlara kredi vermek için orada değillerdir. Aksine, insanlarıdarda bırakıp ceplerini doldurmaya çalışan umursamaz milyarderlerin icatlarıdır.Petrolün yakıt olarak kullanılması, karbondiyoksit emisyonunun artması, ozon

tabakasının delinmesi, mezhep ve hammadde savaşları, kuraklık, kişisel gelişiminpatlaması hep umursamaz insanların diktiği tohumların meyveleridir. Şimdi masayaoturduğumuzda genetiği değiştirilmiş bitkisel ve hayvansal gıdalardan başka bir şeybulamıyorsak bunun için umursamazları suçlamak doğru olacaktır. Dünyadaaçlıktan, savaştan ve hastalıktan ölen milyonlarca çaresiz çocuk, kadın ve erkeğinhaykırışlarını basir bir televizyon gürültüsü bastırabiliyorsa bunun için de umursa-

mazlara sonsuz şükranlarımızı sunmalıyız.

Çünkü artık biz deumursamazlaşıyoruz. Umursamıyoruz.Seçeneklerimizin diğer insanlarınhayatlarını nasıl etkilediğiniumursamıyoruz. Fikirlerimizin sosyalstatümüzü korumak için mi, bir grubadahil olmak için mi, yoksa kafamızakoyduğumuz bir şeyi gerçekleştirmekiçin mi üretilip piyasaya sürüldüğünüumursamıyoruz. Kendini eleştirebilenlerinsayısı giderek azalıyor ve gerçeği arayanlaronlardan da az üyeye sahip. Ama sorumuncevabını artık biliyorum.

Bu dergiye niçin zaman harcıyorum?Çünkü inanıyorum. Bu ekibe ve onların gününbirinde anlatacağı hikayelere inanıyorum.Sanatçı olarak çıktıkları yolda yaşayacaklarımaceraları kağıda aktarırken bunların içinetoplumun dayatmalarının ya da ilkelarzularının girmeyeceğine inanıyorum. Eh,

yanılmış olabilirim, herkes yanılabilir. Amaburadan tüm ekibe sesleniyorum.Bana yanılmadığımı gösterin!Yanılmadım.

-Ahmet Torun

Kabura Manga Dergisi

İmtiyaz Sahibi

Yiğit DağlıerOğuz Koşan

Editör Ahmet Torun

Yazar-Çizerler Ali D. UlusoyBarkın Doker

Burak ŞenDemircan Kaçel

Esen ŞimşekMerve ÖzOsman Tomaso

Yusuf Turğut

İllüstrasyonlar Ahmet Torun

Demircan Kaçel

Logo TasarımAhmet Torun

Burak Şen

Grafik TasarımAhmet Torun

Web GeliştirmeKaan Baybars Güloğlu

Yiğit Dağlıer

İletişimAhmet Torun

0531.973 95 [email protected]

facebook.com/[email protected]

www.kaburamanga.net

Kabura Manga Dergisi©2014



























































Bize yazın! Kabura Manga Dergisi olarak okuyucularımızın yaptıklarımız şeylerhakkında neler düşündüğünü bilmek istiyoruz. Her sayıda içeriğimizingüzelleşmesi için hangi hikaye hakkında ne düşündüğünüzü bize yazın!Zerre kadar bilginiz olmadan bize çizgi roman yapımını öğretmeyeçalışın! Hadi yapın bunu! Öhm!

Şaka bir yana, bu işi Türkiye’de yapan ilk ekip olduğumuz için sizindesteğinize çok ihtiyacımız var. Bize dergi içeriği ile ilgili fikirler verin.Çizgi romanlarımız, dergi tasarımı, tonlama, diyalog yerleştirme gibi ko-nularda gördüğünüz hataları söyleyin, yapıcı eleştiriler ve öneriler yapın.

Ekibimiz her daim yeni üyeleri kabul etmektedir. Tabii ki gelen ya-zar-çizer adayları dergiye direk kabul edilmiyor. Ama gelen herkesle

teker teker ilgileneceğimizden emin olabilirsiniz. Yalnızca

hikaye yazanlar lütfen bir çizer bulmadan başvurmasın.Bunun dışında yardımcı olabileceğiniz konular varsa yada pasta hazırladıysanız ve bizi çağır -mak istiyorsanız çağırın.

Tüm bu şeyler ve daha fazlası içinderdinizi anlatan bir başlık ile şuadrese mail atmanız yeterli:

[email protected]

























































































































































Herkese merhaba!

benim adım Esen Şimşek. On altı yaşındayım, on dört Mart doğum-lu bir kızım. Beni tanımayanların yüzde doksanı beni erkek sandığından artık bunu söyleme gereği duyuyorum. Kaburamanga ekibine katıldık-tan itibaren bir ay kadar falan olsa gerek ‘‘aaa, Esen kız mıymış?’’diyenler oldu.

Çizmeye iki yıl önce başladım. Bir buçuk yıldır ciddi şekilde çizi-yorum. Küçükken de resim çizmeye bayılırdım, hayal ettiğim şeyleriçizerdim. Fakat çevremdeki insanların çoğu beni gerçekçi çizimlereyönlendirmeye başladığında resim yapabilmeme rağmen resimden

soğudum. Beşinci sınıftan sekizinci sınıfın sonlarına doğru neredeysehiç resim çizmedim. Sekizinci Sınıfın sonlarına doğru Osman Tomaso(Kendisi yan komşumuz olur.) bana animelerden bahsetti.

İlk animem One Pıece’di. İzledikçe araştırdım ve bu animelerin birde mangalarının olduğunu öğrendim. İçimdeki çizer tekrar uyandı. Animelerin beni en çok çeken tarafı gerçekdışı konuları ve çizimleri.Çünkü hayali şeyleri seviyorum, gerçekçilik pek bana göre değil. İkiyıl önce kim sorarsa her sefe-rinde farklı bir meslek söyleyendünyadaki en kararsız insan olan

benim, iki yıldır mangaka olmaisteğim değişmedi.

En büyük Bleach fanlarındanbiri olduğumdan dolayı çizimtarzım biraz andırabilir. Zaman-la kendi tarzımı kazanırım diyedüşünüyorum. Shonen mangala-rı daha çok sevdiğimden dolayıshonen tarzı bir manga yapmaya

karar verdim. Henüz çizimlerimizin iyi oldu-ğunu söyleyemem fakat bizler anime/manga kültürünü dahageniş bir alana yaymak için aynıyolda yürüyoruz. Birkaç kişi bilekazanabilirsek bizim için kafidir.Bizi destekleyenlere teşekkürederim.

















































Documents

Kabura Manga Dergisi 2