Kamil Maćkowiak

kamilmaćkowiak

2001

2002

2003

2004

2005

Zdziczenie obyczajów pośmiertnych B. Leśmiana,reż. W. Zawodziński, rola: Sobstyl, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziWesele A. Czechowa, reż. W. Fokin, rola: Gość, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziAmadeus P. Shaffera, reż. W. Zawodziński, rola: Rosenberg, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziSen nocy letniej W. Shakespeare’a, reż. W. Zawodziński, rola: Elf, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziRomeo i Julia W. Shakespeare’a, reż. W. Zawodziński, rola: Benwolio, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziSamotna droga A. A.Schnitzlera, reż. B. Hussakowski, rola: Feliks, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziTango Tango - spektakl muzyczny, reż. J. Niesobska, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziMiesiąc na wsi I.Turgieniewa, reż. A. Bubień, rola: Bielajew, Teatr Studyjny w ŁodziMiłość i gniew J. Osborne’a, opieka artystyczna W. Zawodziński, rola: Jimmy, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziPolaroidy M. Ravenhilla, reż. A. Majczak, rola: Victor, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziRyzykowna zabawa G. Sibleyrasa i J. Della, reż. R. Szejd, rola: Serge,Teatr Scena Prezentacje w WarszawieIntryga i miłość F. Schillera, reż W. Zawodziński, rola: Ferdynand, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziSprawcy T. Jonigka, reż. P. Chołodziński, rola: Paul, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziMade In China M. O’Rowe’a, reż. J. Tumidajski, rola: Hughie, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziNiżyński - monodram na podstawie Dzienników Wacława Niżyńskiego,reż. W. Zawodziński, rola: Niżyński, Teatr im. S. Jaracza w Łodzi

realizacje teatralne

Kamil Maćkowiakur. 20 go listopada 1979 r. w Bydgoszczy

[email protected]

Agent Aktora Lidia Wojciechowska 604 098 [email protected]

[email protected]

20072008

2009

2010

20002003-2006200420062006-200820072007-2008

2006

2007

2008

2009

Osaczeni W. Zujewa, reż. M. Bogajewska, rola: Wesoły, Teatr im. S. Jaracza w Łodzi Zszywanie A. Neilsona, reż. M. Bogajewska, rola: Stu, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziNijinsky- anglojęzyczna wersja monodramu, reż. W. Zawodziński, rola: Nijinsky, Teatr im. S. Jaracza w Łodzi Bramy raju J. Andrzejewskiego, reż. M. Bogajewska, rola: Aleksy, Teatr im. S. Jaracza w ŁodziSurvival S. Blocka, reż. B. Sass, rola: Adam, Teatr im. S. Jaracza w Łodzi Kotka na rozpalonym, blaszanym dachu T. Williamsa, reż. M. Bogajewska, rola: Brick, Teatr im. S. Jaracza w Łodzi

Sandra “K”, reż. M. Zmarz-Koczanowicz, rola: Copywriter, teatr tv, TVPPensjonat pod Różą, reż. M. Wojtyszko, rola: Mikołaj, serial tv, PolsatSprawa na dziś, reż. M. Haremski, rola: Włodek, serial tv, TVP 3Oficerowie, reż. M. Dejczer, rola: Kosma, serial tv, TVP Kryminalni, reż. R. Zatorski i P. Wereśniak, rola: Jacek Dumicz, serial tv, TVNKorowód, reż. J. Stuhr, rola: Bartek Wilkosz, filmNaznaczony, reż. J. Filipiak, rola: Igor, serial tv, TVN

Nagroda aktorska za rolę Wacława Niżyńskiego w spektaklu Niżyński na Prze- glądzie Małych Form KONTRAPUNKT Nagroda publiczności dla najlepszego aktora na 46. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za spektakl NiżyńskiZłota Maska za najlepszą rolę męską sezonu w monodramie NiżyńskiNagroda Marszałka Województwa Łódzkiego za wybitne osiągnięcia artystyczne Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego za wybitne osiągnięcia artystyczneoraz Nagroda aktorska PKO Banku Polskiego na 40. Wrocławskich Spotka- niach Teatrów Jednego Aktora WROSTJA za spektakl NiżyńskiGłówna Nagroda na 6. Międzynarodowym Festiwalu Monodramów Monokle w Sankt Petersburgu (Rosja) za najlepszą kreację aktorską w monodramie NiżyńskiNagroda dla Najlepszego Aktora za rolę Wesołego w spektaklu Osaczeni na 37. Jeleniogórskich Spotkaniach TeatralnychNagroda aktorska za rolę Wesołego w spektaklu Osaczeni na 8. Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej Rzeczywistość PrzedstawionaNagroda THESPIS MEDIA AWARD 2008 za anglojęzyczną wersję monodramu Niżyński na Międzynarodowym Festiwalu Monodramów THESPIS w Kilonii (Niemcy)Nagroda za najlepszą kreację aktorską w monodramie Niżyński na 39. Jelenio- górskich Spotkaniach Teatralnych I miejsce w plebiscycie publiczności dla monodramu Niżyński na 39. Jele- niogórskich Spotkaniach Teatralnych Nagroda Dyrektorów Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi za wybitne osią- gnięcia artystyczne

realizacje filmowe i telewizyjne

nagrody i wyróżnienia

curriculum vitae

niżyński

scenariusz na podstawie Dzienników

Wacława Niżyńskiego:

reżyseria i scenografia:choreografia:

kostiumy:reżyseria światła:

projekcja filmowa:opracowanie muzyczne:

w roli Wacława Niżyńskiego:premiera:

mecanas spektaklu:

Tylko aktor z przygotowaniem baletowym mógł porwać się na tak karkołomny pomysł, jak aktorsko-taneczny monodram z fragmentów Dziennika Wacława Niżyńskiego. Prawie sto minut monologów czasami jasnych i czytelnych - o ekstazie tańczenia, o wzlo-tach i upodleniach, o udręczającej miłości-nienawiści do Sergiusza Diagilewa - czasami zbaczających w mistykę, a czasami zmieniających się w obsesyjne bredzenie zmąconego umysłu. Plus szalone piruety i akrobacje na drążku. Nadludzki wysiłek godny opowieści o genialności i obłędzie.

Jacek Sieradzki, Polityka

Genialna gra aktorska i taniec Maćkowiaka stworzyły poruszające, sięgające granic wy- trzymałości przeżycie teatralne. (...) Pełen zachwytu aplauz nagrodził wprost niewiary-godny pokaz aktorskiej siły.

Sabine Tholund, Kilońskie Wiadomości (Niemcy)

Waldemar Zawodziński Kamil MaćkowiakWaldemar ZawodzińskiKamil MaćkowiakIzabela Stronias Krzysztof SendkeSławek BergańskiKamil MaćkowiakKamil Maćkowiak3 grudnia 2005 rokuMałgorzata Badowska

Wacław Niżyński - wybitny tancerz i choreograf, prekursor tańca nowoczesnego. Twórca obdarzony wyjątkową charyzmą, uznany za niedościgły wzór, fenomen ruchu, artystę hipnotyzującego, ikonę swoich czasów; okrzyknięty „bogiem tańca”. W styczniu 1919 roku wystąpił po raz ostatni, miał 29 lat. Gwałtowny rozwój choroby psychicznej przerwał jego błyskotliwą, lecz krótką karierę. W ciągu 6 tygodni od ostatniego występu do zamknięcia w szpitalu psychiatrycznym, pisze „dzienniki” - wstrząsający zapis stanów psychozy. Wacław Niżyński spędził w zakładach psychiatrycznych 30 lat. Nigdy już nie zatańczył. „Bóg tańca” zmarł w Londynie w 1950 roku.

Nagroda Główna na 6. Międzynarodowym Festiwalu Monodramów Monokl w Sankt Petersburgu (Rosja)Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego na 40. Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora we WrocławiuNagroda Aktorska PKO Banku Polskiego na 40. Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora we WrocławiuZłota Maska za najlepszą kreację aktorską męską w sezonie 2005/2006Nagroda Publiczności dla najlepszego aktora na 46. Kaliskich Spotkaniach TeatralnychNagroda Promocyjna im. K. Krzanowskiego na Ogólnopolskim Przeglądzie Małych Form KONTRAPUNKT w SzczecinieNagroda THESPIS MEDIA AWARD za monodram Niżyński na Międzynarodowym Festiwalu Monodramów THESPIS w Kilonii (Niemcy)Nagroda za najlepszą kreację aktorską oraz pierwsze miejsce w plebiscycie publiczności na 39. Jeleniogórskich Spotkaniach Teatralnych

wybrane recenzje spektakli

nagrody

proj

. Jak

ub J

abło

ński

Zmierzenie się z tak złożoną postacią spowodowało, że młody aktor wspiął się na wyżyny aktorstwa. Naładowanymi emocjami i ekspresją tekstami zahipnotyzował publiczność, dzięki czemu stuminutowy spektakl minął tak, jakby trwał pięć minut. Równie niewiary- godna okazała się wszechstronność aktora, który swoje doświadczenie ze szkoły baletowej przełożył na scenę prezentując nam w przerwach między monologami swoją własną choreografię. Wszystko to razem spowodowało, że Niżyński i Maćkowiak stali się jednością, na teatralnych deskach nie stał już aktor, ale jego personifikacja. Jest to wraże- nie, które może być wzbudzone u publiczności jedynie przez aktorstwo najwyższej klasy. Przez postać Niżyńskiego przebijał się kolaż wielu uczuć i wspomnień – miłości, nienawiść, dziecinnych obsesji, perypetii tanecznej kariery, fanaberii, stosunku do tańca. Doskonale poznaliśmy nie tylko jego skrajne stany psychozy, ale również dużą część jego biografii. W finałowej części spektaklu pojawia się obraz rozpadającej się twarzy – obraz rozpadu Niżyńskiego, obraz upadku „Boga tańca”. Spektakl Zawodzińskiego z interpretacją Maćkowiaka jest najpiękniejszym teatrem jednego aktora, jaki widziałem w życiu. Po tym spektaklu wszystko to, co do tej pory uwa- żałem za istotę gry aktorskiej zmieniło się. Po tym spektaklu istotą gry aktorskiej staje się gra Kamila Maćkowiaka.

Witold Kobyłka, Dziennik Teatralny Poznań

Monodram Maćkowiaka to wyborny pokaz sztuki aktorskiej, ale także tanecznej. Wy- magający ogromnego skupienia, niemal empatii z obłąkanym klaunem (to o Niżyńskim) spektakl rzucił na kolana publiczność w kraju i za granicą (otrzymał deszcz nagród). W niedzielny wieczór wprawił w zachwyt elbląskich widzów. Zasłużone owacje na stojąco wywoływały aktora wielokrotnie na scenę. To zdecydowanie było najmocniejsze ude- rzenie tegorocznej, ósmej edycji Elbląskiej Wiosny Teatralnej.

Agata Janik, Elbląska Gazeta Internetowa

Nie nazwałabym Niżyńskiego tylko monodramem. Kamil Maćkowiak wziął bowiem na swoje barki ciężar podwójny: opowiadania o bohaterze za pomocą sztuki słowa i sztuki tańca. I to pierwszy powód, dla którego można mówić o wydarzeniu. Kto jeszcze z rów- nym talentem, ukończywszy szkołę baletową i wydział aktorski, co jest już ewenementem, potrafi zbliżyć się w takim stopniu do tajemnicy tworzenia.

Jest i drugi powód, dla którego należy mówić o przedstawieniu w Teatrze Jaracza z naj- większym szacunkiem. To dzieło autorskie Kamila Maćkowiaka i Waldemara Zawodziń- skiego, prapremierowe. Stworzono więc spektakl multimedialny, z akcentowaniem na dużym ekranie motywem wędrówki bohatera i wstrząsającą w finale fotografią twarzy rozpadającą się na naszych oczach.

Małgorzata Karbowiak, Kalejdoskop

Nie znajduję słów, by opisać jakie wrażenie zrobił na mnie ten monodram. Wszystkie wy- dają mi się niedostateczne, zbyt płytkie i nie oddające w pełni tego, co zrobił z widzami Maćkowiak. Jego wcielanie w postać Niżyńskiego przechodzi wszelkie wyobrażenie. Był tak wiarygodny, że nie chcieliśmy uwierzyć, że na scenie widzimy aktora Kamila Maćkowiaka, a nie Wacława Niżyńskiego. On grał całym sobą. Komunikował się z widzami werbalnie i niewerbalnie. Te błędne oczy, wyraz przerażonej twarzy. Fenomenalne.

Karolina Śluz, www.info.elblag.pl


niżyński

Nie byłoby spektaklu, gdyby nie aktor, który jest również świetnym tancerzem. Wplecione w wielki monolog fragmenty eterycznego tańca, czasem wręcz strzępy choreografii, po- ruszająco uwiarygodniają tragedię Niżyńskiego. Maćkowiak równie wspaniale przekazuje emocjonalne stany swego bohatera, co jego fizyczność i sprawność. Zawodziński wyreżyse- rował przedstawienie perfekcyjnie, oprawiając je scenograficzną ascezą pełną symboliki.

Michał Lenarciński, Dziennik Łódzki

Wstrząsające, przerażające, porażające prawdą - takie jest wyznanie podszyte psychozą. Taki jest Niżyński. Taki jest Kamil Maćkowiak, wcielający się w jego postać. Młody aktor, Kamil Maćkowiak (także absolwent gdańskiej szkoły baletowej), zmierzył się z postacią, której wykreowanie wymaga reakcji na wszelkich płaszczyznach wrażliwości, odsłaniania zdrowych i chorych emocji i wygrał. Po zakończeniu spektaklu chce się milczeć, ale nie sposób uciec od myśli o tym, co rozegrało się na najwyższej nucie bólu.

Renata Sas, Express

...Wzruszająca interpretacja tragedii życiowej tancerza polskiego pochodzenia początku XX wieku W. Niżyńskiego, przeniosła widzów do mikroświata talentu, doskonała gra Kamila Maćkowiaka wzruszyła, a siła realizmu zrobiła ogromne wrażenie.

Andrius Petkevičius, Miesto Q (Litwa)

(...) Spektakl światowej sławy. Nie można zaprzeczyć, że popularność, jaką zdobył Niżyński, jest zasługą znakomitego aktora - Kamila Maćkowiaka. Wziął on na siebie wielką odpo- wiedzialność - nie dość, że rola była trudna, bowiem zagranie stanów psychozy „boga tańca” wcale nie należy do nieskomplikowanych, to w dodatku wpleciono w całą akcję strzępy choreografii, karkołomne próby wydobycia z siebie jeszcze trochę siły, woli, wy- obraźni. Tylko osoba z tak dobrym warsztatem, zarówno aktorskim, jak i baletowym nada- wała się do tej roli. Dorota Piotrowicz, Teatralia Olsztyn

Aktor wcielający się w postać Wacława Niżyńskiego wzbudza lęk, a zarazem pobudza niszczycielską chęć podglądania cierpienia. Widzowie bezwstydnie mogą się poddać uprawianiu voyeryzmu. Stają się podglądaczami nieuchronności ludzkiego losu. Na sce-nie dochodzi do handlu ludzkimi emocjami, intymnością oraz wrażliwością. Czerpanie przyjemności z oglądania spektaklu to stąpanie po niepewnym gruncie. Momentami na scenie trudno dokonać rozgraniczenia między aktorem a wygrywaną przez niego posta- cią Niżyńskiego. Aktor poświęcił Niżyńskiemu całego siebie. Zaprzedał duszę, ale jedno- cześnie stworzył rolę wyraziście genialną. Kamil Maćkowiak nas nie czaruje, nie kokietuje, nie wdzięczy się i nie mizdrzy. Jest ot tak po prostu - cholernie utalentowany. Niżyński to monodram, który pochłania, zniewala, emocjonuje, frapuje i zaprząta każdą myśl. To psychoza, która hipnotyzuje.

Monika Macur, Dziennik Teatralny

Maćkowiak znalazł w dziennikowym metajęzyku Niżyńskiego ekspresję, kod ruchowy, rytm mówienia, poruszania się, który pozwala być mu do bólu prawdziwym, wiarygodnym, przej- mującym. Bodaj od czasów Ecce Homo - nie widziałem na polskich scenach tak piękne- go teatru jednego aktora, jak Niżyński w interpretacji Kamila Maćkowiaka.

Stefan Drajewski, Głos Wielkopolski


niżyński

niżyński

fundacja

We wrześniu 2010 roku rozpoczęła swoją działalność Fundacja Kamila Maćkowiaka.Jej statutowym celem jest działalność na rzecz kultury w mieście Łodzi. Głównym wyznaczni- kiem jest realizacja spektakli teatralnych i telewizyjnych. Jedną z pierwszych realizacji Fundacji Kamila Maćkowiaka było nagranie spektaklu Niżyński dla celów teatru telewizji.

www.fundacjamackowiaka.org


Tę sztukę można grać tylko wówczas, gdy ma się koncertową obsadę. Teatr Jaracza taką ma. Tytułowa Kotka, Margaret - żona młodszego z braci - z kocią przymilnością próbuje walczyć o miłość męża nierozstającego się z butelką. (...) Jako zapijaczony, poraniony Brick świetny Kamil Maćkowiak ma w sobie coś z desperata, który za wszelką cenę chce przegrać.

Renata Sas, Express Ilustrowany

(...) Dużym walorem spektaklu jest gra aktorska. (...) W scenach z Maćkowiakiem widać grę z, a nie wobec partnera. Świetna jest scena bójki, w której grający postać ze złamaną nogą Maćkowiak pokazuje wręcz kaskaderskie upadki. Młody aktor jest wiarygodny w swej niechęci do zakłamanej rzeczywistości rodzinnej, a jednocześnie widać, że jego złośliwość, a nawet bezwzględność jest tylko maską.

Piotr Grobliński, Reymont.pl

(...) Kamil Maćkowiak przejmująco oddaje niemożność nawiązania kontaktu z otoczeniem. Jest niezwykle sugestywny, jako mąż, który brzydzi się żoną, odrzuca jej dotyk, z odrazą ściera z ust pocałunek, a próby pojednania kwituje zjadliwą ironią i bolesnym szyderstwem. Znakomicie gra ciałem. Ponieważ jego ruchy krępuje unieruchomiona noga (Brick złamał ją, skacząc w nocy po pijaku przez płotki), porusza się o kulach, przekonująco symulując utratę równowagi. Gdy wije się na stole, z którego następnie bezwładnie i z łoskotem spada na podłogę, sala wstrzymuje oddech. Jest to upadek symboliczny - bohater ugina się pod ciężarem życia, zamiast walczyć. Każdy ruch aktora jest dopracowany do perfekcji. Maćkowiak daje z siebie wszystko - gdy spektakl się kończy, jest posiniaczony, łokcie ma odrapane do krwi (...) Drugi przeszywający moment przedstawienia nastę- puje podczas rozmowy Bricka z Ojcem (...) Apodyktyczny pan domu łamie się pod wpły- wem miłości do syna i prawdy o stanie jego zdrowia. Tę rozmowę przy stole - okrągłym, bo takie zacieśniają więzi - powinni puszczać szkoleniowo studentom Filmówki pod tytułem „maestria warsztatowa”. Katarzyna Badowska, Gazeta Wyborcza

(...) Bogajewska nie osiągnęłaby tak dobrego efektu bez doskonałego zespołu aktorskiego Teatru Jaracza. W jej spektaklu nie mogło zabraknąć w roli głównej Kamila Maćkowiaka (...). Aktor, który niewątpliwie posiada świetny warsztat i ogromne możliwości znów nie zawiódł swojej publiczności. Tym razem oprócz tego, że po raz kolejny popisał się swoim wielkim niekwestionowanym talentem aktorskim, pokazał również, że jest niezwykle wy- trzymały fizycznie. Reżyserka bowiem najpierw każe mu stać przez kilka minut pod pry- sznicem, aby w końcu stoczył walkę na stole, ostatecznie spadając z niego z hukiem na podłogę. Aktor ani przez chwilę nie dał po sobie poznać, że upadek spowodował dość poważne otarcie ręki, i mimo krwawiącej rany na łokciu, w dalszym ciągu grał tak, jak na świetnego aktora przystało.

Monika Wiktorska, Teatralia Łódź


kotka na rozpalonym, blaszanym dachu

autor:reżyser:

scenografia:

kostiumy:opracowanie muzyczne:

reżyseria światła:

asystent reżysera:występują:

premiera:

Tennessee WilliamsMałgorzata BogajewskaMałgorzata Bogajewska Grzegorz NowakDominika SkazaRafał KowalczykKatarzyna ŁuszczykDariusz AdamskiEwa WielgosińskaMargaret - Iwona Karlicka Służąca - Milena LisieckaMae - Izabela NoszczykMatka - Ewa Wichrowska Brick - Kamil MaćkowiakGooper - Mariusz SłupińskiOjciec - Andrzej Wichrowski24 kwietnia 2010 roku

Kotka na rozpalonym blaszanym dachu jest sztuką Tennessee Williamsa, uważanego, obok Eugene’a O’Neilla i Arthura Millera, za jednego z najwybitniejszych dramaturgów amerykańskich. W 1955 roku otrzymał za nią nagrodę Pulitzera. Williams portretował jednostki wrażliwe, nieprzystosowane, często psychopatyczne, żyjące w kręgu obsesji seksualnych i religijnych, skazane na klęskę w zetknięciu z bru- talnym otoczeniem i naciskiem konwencji społecznych. Jego dramaty łączące naturalizm z poetycką symboliką, osadzone głównie w realiach amerykańskiego Południa, były wielokrotnie filmowane.

proj

. Mar

iusz

Grz

egor

zek

autor:reżyser:

przekład:

scenografia:opracowanie muzyczne:

reżyseria światła:asystent reżysera:

asystent scenografa:współpraca scenograficzna:

występują:

premiera:

(...) Kamil Maćkowiak zagrał Adama z pasją. Nie przesadził z ekspresją, zbudował postać człowieka, który zna swoją wartość, niepełnosprawność nie jest dla niego problemem, ale dla innych jest. Ma zasady i charakter.


(...) Dobry, mocny tandem stworzyli Audykowska-Wiśniewska (...) i Maćkowiak. (...) Survi-val nie próbuje wyważać już wyważonych drzwi. Proponuje dobrą opowieść i obcowa- nie z rzetelnym aktorstwem.

Łukasz Kaczyński, Dziennik Łódzki

Najbardziej przekonywujący w swych rolach zdaje się być męski duet - Kamil Maćkowiak oraz Dobromir Dymecki. Stwarzają role wyraziście odmienne. Nadają oni swym postaciom rys prawdziwych telewizyjnych hien, co w tym kontekście należy odbierać jedynie jako kom- plement. Nie sposób nie uwierzyć w szczerość ich przekazu.

Monika Macur, Dziennik Teatralny

Simon BlockBarbara SassAnna WołekKrystyna PodlewskaWaldemar ZawodzińskiMichał LorencKrzysztof SendkeMarta Baraszkiewicz Ryszard WarcholińskiKamil Maćkowiak Rachel - Agnieszka WiędłochaSarah - Ewa Audykowska WiśniewskaSammy - Dobromir DymeckiAdam - Kamil Maćkowiak20 grudnia 2009 roku

Survival jest gorzką satyrą, ironicznym obrazem „sztuki przetrwania”, doskonale opisującym stosunki panujące we współczesnym biznesie medialnym. Autor niezwykle zręcznie i wielowymiarowo na- kreślił charaktery swoich bohaterów, pragnących, niemalże za każdą cenę i każdym sposobem, osiągnąć sukces. Bezwzględna walka o własną pozycję, swoje „być albo nie być” przekłada się na karykaturalną rywalizację, powszechny brak zaufania, zawiści, konflikty, intrygi, manipulację, a przede wszystkim groteskowo służalcze zabieganie o względy i uznanie przełożonych.

Block wyjątkowo celnie pokazuje nie tylko rzeczywisty mechanizm rządzący telewizją, ale i łat- wość, z jaką niezależni dotąd ludzie temu systemowi się poddają. Systemowi, który bezlitośnie, bez żadnych skrupułów pozbawi ich resztek złudzeń i pozostawi przegranymi...

Simon Block jest angielskim dramatopisarzem młodego pokolenia, uważanym za wnikliwego obserwatora współczesnej brytyjskiej rzeczywistości, która, jak się okazuje, ma swoje odniesienia także i w naszym kraju. Uznany już przez światową krytykę Block debiutował stosunkowo niedawno, w 1995 roku, sztuką Not A Game For Boys. Dwa lata później napisał dramat Chimps (Akwizytorom dziękujemy), którego premiera odbyła się w 1997 r. w londyńskim Hampstead Theatre, potem powstały Place At The Table (Survival, 2000) i The Chain Play (2001). Jest również autorem scenariuszy do filmów fabularnych, m.in. Pilgrim’s Rest, Shooting of Thomas Hurndall oraz seriali telewizyjnych Sprawy inspektora Lynleya (Inspector Lynley Mysteries), Żądza krwi (Wire in the Blood), Nowe triki (New Tricks), Hotel Babylon.


survivalpr

oj. M

ariu

sz G

rzeg

orze

k

autor:reżyser:

przekład:scenografia:

opracowanie muzyczne:reżyseria światła:

asystent reżysera:asystent scenografa:

występują:

premiera:

Anthony NeilsonMałgorzata BogajewskaJacek PoniedziałekMaciej ChojnackiRafał KowalczykKrzysztof SendkeEwa WielgosińskaGrzegorz NowakAbby - Katarzyna CynkeStu - Kamil Maćkowiak13 września 2008 roku

Intymna love story dwojga poranionych emocjonalnie, rozżalonych ludzi, którzy spotykają się, aby - wobec nieplanowanej ciąży i perspektywy rodzicielstwa - porozmawiać o przyszłości ich burzli-wego związku. Próbują odkryć, gdzie i kiedy popełnili błąd i zdecydować, czy uda się go naprawić. Próby pojednania i czułość mieszają się z brutalnością i agresją. Bohaterowie znęcają się nad sobą psychicznie i wzajemnie dręczą. Łamią wszelkie tabu, tocząc zaciekłą seksualną wojnę.

wybrane recenzje spektakli:

zszywaniepr

oj. A

lek

Mak

sym

owic

z

(...) Widzimy aktorów, od których role wymagają całkowitego obnażenia swoich emocji.Niezbędny jest do tego kunszt aktorski, jakim zdecydowanie mogą się pochwalić Kata- rzyna Cynke i Kamil Maćkowiak. (...) Małgorzata Bogajewska postawiła ich przed bardzo trudnym zadaniem zagrania pary, której relacje są niezwykle złożone i skomplikowane (...)

Sandra Kmieciak, Teatralia Łódź

(...) Wyjątkowym walorem tego (...) przedsięwzięcia okazali się aktorzy: Katarzyna Cynke i Kamil Maćkowiak. Ich role wymagają morderczego zaangażowania fizycznego i psy-chicznego, wyzbycia się skrępowania w erotycznej grze. I oni temu sprostali, tworząc przejmujący, boleśnie szczery duet (...)


Małgorzata Bogajewska (...) wykreowała love story na początek XXI wieku. (...) Popis zna-komitego aktorstwa: doskonałej harmonii, absolutnego słuchu, rzemieślniczej sprawności i wyczucia prawdy dali oboje występujący. Widać, że Cynke i Maćkowiak zaufali Bogajew- skiej i z zamkniętymi oczami skoczyli w przepaść.(...) Była to, jak się okazało, przepaść sukcesu.


Dzięki doskonałej grze aktorskiej oglądając historię Stu (Kamil Maćkowiak) i Abby (Kata- rzyna Cynke) skupiamy się na emocjach i na tym, co w teatrze najwspanialsze - na swoich reakcjach, na obserwowaniu własnego zachowania (...) Katarzyna Cynke i Kamil Mać- kowiak doskonale partnerują sobie w spektaklu, dopełniając nawzajem swoje postaci.

Agata Siuta, Dziennik Teatralny Łódź

(Aktorzy) skontrastowani już przez samo bycie w przestrzeni, a także na poziomie gestów, głosów oraz charakterów, oboje stworzyli przekonujących i bezpośrednich bohaterów.Zarysowane przez aktorów sytuacje są czytelne, a działania precyzyjne. (...) Cynke i Mać- kowiak potrafią zaskoczyć, rozśmieszyć, a chwilami także wzruszyć.

Magdalena Hasiuk, Opcje, Kwartalnik Kulturalny

wybrane recenzje spektakli(...) Wesoły Kamila Maćkowiaka wojnę ma wypisaną na twarzy. W każdym jego geście jest nienawiść do świata i ludzi. Jego oczy na zmianę śmieją się i płaczą, krzyczą o pomoc. (...) Maćkowiak budzi litość, pragnie się go przytulić i powiedzieć, że wszystko będzie do-brze. (...) Osaczeni to pokaz aktorskiej siły. Maćkowiak nie boi się odczłowieczenia swego bohatera. Udowodnił, że potrafi zdjąć maskę Niżyńskiego (jego najsłynniejsza dotychczas rola), być brzydki, spocony - jak nieujarzmiona bestia. (...) W ten sposób wojny na scenie jeszcze nie pokazywano. Agnieszka Michalak, Dziennik. Polska, Europa, Świat (...) Maćkowiak gra szaleństwo w najczystszej postaci. Wnętrze jego bohatera zostało całkowicie wyprane z człowieczeństwa. Miejsce to w całości wypełniła wojna(...) Kamil Maćkowiak stworzył doskonałą i brawurową kreację. Postać na wskroś tragiczną, której jest momentami autentycznie żal. Krzysztof Karbowiak, Trybuna

(...) M. Bogajewska (...) siegnęła w najodleglejsze rewiry ludzkiej psychiki (...) Bogata oprawa artystyczna, wykorzystanie środków scenograficznych (...) sytuują spektakl wysoko w teatralnej hierarchii. Pochwały wymaga także gra aktorska (...) Kamila Maćkowiaka.

Magdalena Mikrut, Dziennik Teatralny Katowice

autor:reżyser:



współpraca scenograficzna:występują:

premiera:

Władimir ZujewMałgorzata BogajewskaAgnieszka Lubomira PiotrowskaMaciej ChojnackiRafał KowalczykKrzysztof SendkeRyszard WarcholińskiŁarik - Sambor CzarnotaWesoły - Kamil Maćkowiak Jim - Dobromir Dymecki 10 lutego 2007 roku

osaczenipr

oj. M

ariu

sz G

rzeg

orze

k

Po powrocie z wojny w Czeczenii, rosyjski żołnierz - najemnik odwiedza dawnego przyjaciela i kole- gę z osiedla. Piją alkohol. Ożywają czeczeńskie wspomnienia. Weteran wojenny, zdrowy na ciele, ale z przetrąconą na zawsze psychiką, kontynuuje wojnę w warunkach pokojowych. Nieuleczalnie chory na dzikość i okrucieństwo, chwali się swoimi „dokonaniami” na terenie okupowanym. I tam i tu jedynym prawem jest dla niego przemoc, a jedyną walutą - strach. Sam, mając ciągłe poczucie zagrożenia, sieje postrach w swoim środowisku. Jak osaczone zwierzę atakuje, by uprzedzić domniemany atak. Przykład konfliktu rosyjsko-czeczeńskiego każe się zastanowić, skąd się biorą kaci wszystkich wojen. Kim są? Co sprawia, że człowiek przestaje być człowiekiem, a zmienia się w bestię? Ale jest też drugi, nie mniej ważny aspekt wojny. Stanowisko cywilów. Politykę uprawiają politycy, nie zwykli ludzie, którzy przecież na nic nie mają wpływu - zwykliśmy się usprawiedliwiać. Warto pomyś- leć, na ile nasz brak sprzeciwu, nasza milcząca zgoda decydują o obliczu współczesnego świata.

nagrody


Nagroda aktorska za rolę Wesołego przyznana na Festiwalu Dramaturgii Współczesnej Rzeczywistość Przedstawiona w Zabrzu, rok 2008Nagroda Dziennikarzy dla realizatorów na 6. Festiwalu Prapremier w BydgoszczyNagroda dla Najlepszego Aktora za rolę Wesołego przyznana przez Młodzieżowe Jury na 39. Jeleniogórskich Spotkaniach Teatralnych

Osaczeni w Teatrze Jaracza,w których aktorstwo przekracza miarę teatralnego występu, pokazują czym jest wojna (...) Groza (...) nie byłaby tak dotkliwa, gdyby nie brawurowe aktorstwo Maćkowiaka, Czarnoty i Dymeckiego. Trzech aktorów zmienia konwencjonalny teatralny występ w pełną brudu i bólu musztrę. (...) W genialnej scenie w ciszy, Maćkowiak odbija deski podłogi i wyjmuje spod niej uwalane ziemią zwłoki Jimiego, kumpla z plu-tonu. Cuci go, ożywia oddechem. (...) Spektakl nie jest pacyfistyczną przestrogą przed wojną. (...) Osaczeni to tren dla żywych ofiar wojny. Trzeba go absolutnie zobaczyć.

Leszek Karczewski, Gazeta Wyborcza

(...) Młodzi aktorzy pokazują psychologiczny teatr. Grają drastycznie. Nie udają zadawa- nych ciosów. (...) Osaczeni to aktorski popis. Kamil Maćkowiak jako Wesoły to nieokiełzna- ne zwierzę, które wzbudza litość. (...) Fizyczny wysiłek aktorów opłacił się. Sceniczny brud, choć nie daje nadziei - oczyszcza.

Michalina Łubecka, Gazeta Wyborcza Bydgoszcz

(...) tego spektaklu nie da się zapomnieć. I dlatego, że świadomie wybrano ekstremalne środki wyrazu i dlatego, że po Niżyńskim Maćkowiak pokazał po raz wtóry aktorską klasę. (...) Znakomita realizacja! Małgorzata Karbowiak, Kalejdoskop

autor:reżyser:

przekład:opracowanie muzyczne:

scenografia:układ walk:

reżyseria światła:asystent reżysera:

występują:

premiera:

(...) Nie w samej historii tkwi wartość spektaklu, ale w doskonale dobranym zespole aktorskim.(...) Zdecydowanie wybija się Kamil Maćkowiak, który nie tylko ukazuje doskonały kunszt aktorski, ale także ogromne poczucie humoru. Swoimi błyskotliwymi ripostami zas-kakuje nie tylko publiczność, ale i swoich kolegów na scenie (...).

Magdalena Mirecka, Monika Wiktorska, Teatralia Łódź

(...) Świetny jest Kamil Maćkowiak - znerwicowany bandzior Hughie podskakujący na każdą wibrację pagera w kieszeni. Bo sygnał może wysłać oddział intensywnej terapii, do którego po wypadku trafiła jego matka.

Leszek Karczewski, Gazeta Wyborcza

Kamil Maćkowiak to przecież urodzony amant, którego na ulicy nikt nie wziąłby za gang- stera. A jednak to on jest na scenie najlepszy (...)

Piotr Gobliński, Reymont.pl

W sztuce grają jedni z najlepszych aktorów „Jaracza” - Czarnota, Maćkowiak, Witkowski. (...) znajdują w niej miejsce na improwizację (...), co doprowadza publiczność do łez.

Kamila Golik, Dziennik Teatralny Łódź

Mark O’RoweJarosław TumidajskiKlaudyna RozhinJarosław TumidajskiJan KozikowskiZbigniew LipczykKrzysztof SendkeWiesława AdamczykKilby - Sambor CzarnotaHughie - Kamil MaćkowiakPaddy - Mariusz Witkowski19 lutego 2005 roku

Porywająca, brutalna, komiczna i obsceniczna; zła, wulgarna, ale błyskotliwa - pisali o tej sztuce recenzenci. Młodego autora okrzyknęli zaś najoryginalniejszym twórcą irlandzkim od czasów Beck-etta. Premiery sztuk O’Rowe elektryzują publiczność. Opisując dubliński półświatek, autor nie uni-ka brutalizmów, ostrych, drapieżnych scen. To sztuka porównywana do kultowego Trainspotting i filmów Tarantino.

Autor przenosi nas w świat młodocianych gangsterów - twardziela, mięczaka i dresa - uwikłanych w mafijne sprawy, zajmujących się rozbojami i wymuszeniami. Mafia daje poczucie siły i solidarności z grupą, ale uczy też przemocy i bestialstwa. A gdy raz wstąpiło się do organizacji, niełatwo z nią zerwać. Kara za niesubordynację może okazać się śmiertelnym zagrożeniem, ale i... testem przyjaźni. Zwłaszcza gdy przyjaciele stają po dwu stronach barykady.

Autor Made in China nie stosuje żadnych filtrów przyzwoitości, ciska surową prawdę prosto w oczy.


made in chinapr

oj. M

ariu

sz G

rzeg

orze

k

autor:reżyser:


opracowanie muzyczne i wideo:reżyseria światła:

występują:

premiera:

Thomas JonigkPiotr ChołodzińskiJerzy Zygmunt KorpantyJan Kozikowski

Wojciech PuśKrzysztof SendkeTetra - Małgorzata Buczkowska-SzlenkierKarin - Barbara MarszałekCórka - Monika BadowskaMagda - Agnieszka KowalskaLekarka - Grażyna WalasekErwin - Mariusz JakusPaul - Kamil MaćkowiakKarl - Mariusz Siudziński22 maja 2004 roku

Polska prapremiera sztuki poruszającej jeden z najbardziej bulwersujących tematów współczes- ności. Autor z bezprecedensową otwartością mówi o molestowaniu seksualnym dzieci. Ujawnia zbywaną do niedawna milczeniem prawdę o tym, że relacja rodzic-dziecko coraz częściej przypo-mina relację sprawca-ofiara. Uzmysłowienie skali zjawiska i szczerość z jaką Jonigk traktuje temat, sprawiają, że przedstawiona rzeczywistość zdaje się niemal groteskowa.

sprawcypr

oj. Z

bign

iew

Kos

załk

owsk

i

Bardzo mocne słowa wypowiedziane są we wstrząsających kontekstach, silnie akcento- wana jest normalność nienormalnego. Najsilniej oddziałuje na widzów dwoje: Kamil Maćkowiak, który rolą wykorzystanego chłopaka potwierdził swój ogromny talent i nie- zrównana Barbara Marszałek - wstrząsająca ohydnymi wynurzeniami swej bohaterki.Sprawców powinien zobaczyć każdy. Michał Lenarciński, Dziennik Łódzki

Małgorzata Buczkowska i Kamil Maćkowiak kryją się nie tylko jako bohaterowie sztuki. Grając zaszczutych dwudziestoparolatków chowają się także jako aktorzy w teatrze. Stosują brudną półprywatną ekspresję, gubią kwestie, nie zważają na dykcję. Efekt jest rewelacyjny. Przejmujemy od nich poczucie klaustrofobii. Wykorzystywanie seksualne to sytuacja bez wyjścia. Leszek Karczewski, Gazeta Wyborcza

Choć najpierw padną słowa: „miałem sen”, wszystko rozegra się na jawie. Na widowni kamienna cisza. Nawet tam, gdzie koszmar zaczyna się ocierać o groteskę, uśmiech za-miera... Sprawcy Thomasa Jonigka to inscenizacja dla dorosłych.

Pokaleczeni młodzi ludzie nie umieją żyć ani umrzeć. Małgorzata Buczkowska i Kamil Maćkowiak jako Petra i Paul są przerażająco prawdziwi. On coraz dobitniej przekonuje, że jest jednym z najzdolniejszych aktorów młodego pokolenia.


Złota Maska dla najlepszego spektaklu sezonu 2003/2004


nagrody

autor:reżyser:

przekład:opracowanie tekstu:

dekoracje:kostiumy:


asystent scenografa:występują:

premiera:

Fryderyk SchillerWaldemar ZawodzińskiJózef BalińskiWaldemar ZawodzińskiWaldemar ZawodzińskiIzabela Stronias-BalińskaJózef BalińskiKrzysztof SendkeGrzegorz NowakŻona Millera - Bogusława PawelecLuiza - Anna SarnaLady Milford - Halina SkoczyńskaZofia - Krystyna TolewskaMiller - Aleksander BednarzVon Kalb - Michał JarmickiFerdynand - Kamil MaćkowiakPremier von Walter - Dariusz SiatkowskiWurm - Andrzej WichrowskiKamerdyner - Bogusław Suszka28 lutego 2004 roku

W świecie wielkiej polityki, gdzie ambicja i pazerność rządzą ludzkimi emocjami, nie ma miejsca na uczucia. Każdy walczy o swoją pozycję i ucieka się do najwymyślniejszych intryg, by dostać się na sam szczyt. Cóż z tego, że Ferdynand kocha Luizę, skoro musi ożenić się z książęcą faworytą, by jego ojciec nadal pociągał za sznurki władzy!Podstępne knowania grupy trzymającej władzę jak zwykle prowadzą do nieuchronnej katastrofy.

Waldemar Zawodziński po raz kolejny sięga do klasyki europejskiego dramatu, by ukazać problemy dzisiejszego świata. Bo choć Intryga i miłość powstała w 1783 roku, to istota ludzkich namiętności, jakie opisuje, jest nadal aktualna. W sprawach wielkich uczuć i nieograniczonych ambicji nic nie zmieniło się przez wieki, bo nie zmienił się człowiek. Nadal zaskakuje i przeraża dwoistość jego natury - słabej i skłonnej do upadku, a jednocześnie tęskniącej do przezwyciężenia ułomności, choćby za najwyższą cenę, cenę własnego życia. Mocno uwspółcześniony przekład odsłania drapieżność tego dramatu, będącego opowieścią o miłości i o władzy, jej pułapkach i okrucieństwie.

intryga i miłość

Doskonały kształt spektakl mógł uzyskać przede wszystkim za sprawą aktorów. Wyra-finowana gra występujących w Intrydze i miłości wzbudza podziw i wywołuje zachwyt. (...) zbuntowanym Ferdynandem jest znakomity Kamil Maćkowiak.


Nie po raz pierwszy trudna rola odsłoniła talent i wrażliwość młodego aktora Kamila Maćkowiaka. Jako Ferdynand, syn Premiera, wbrew woli ojca zakochany w córce skrzyp-ka, jest czuły i delikatny, a za chwilę egoistycznie ślepy i głuchy. Renata Sas, Express Ilustrowany


proj

. Zbi

gnie

w K

osza

łkow

ski

autor:reżyser:



występują:

premiera:

Mark RavenhillAndrzej MajczakMałgorzata SemilJan KozikowskiTeresa Stokowska - GajdaKrzysztof SendkeNadia - Matylda PaszczenkoHelen - Grażyna WalasekVictor - Kamil MaćkowiakJonathan - Maciej MałekNick - Przemysław KozłowskiTim - Mariusz Witkowski01 czerwca 2003 roku

Nick, były opozycjonista i buntownik, po piętnastu latach spędzonych w więzieniu, wychodzi na wolność. Rychło odkrywa, że świat uległ diametralnej przemianie. Z przerażeniem stwierdza upadek wszelkich ideologii. Widzi ludzi rozczarowanych polityką, samotnych, goniących za złudzeniem konsumpcyjnego szczęścia. Gardzi dawnymi przyjaciółmi, którzy zdradzili ideały młodości, ale młodym, którzy już o nic nie walczą, jego bunt wydaje się niezrozumiały i śmieszny. Staje więc wo-bec dramatycznego pytania jak znaleźć się w tej nowej, skomplikowanej rzeczywistości.

proj

. Zbi

gnie

w K

osza

łkow

ski

polaroidy

(...) Premierę poprzedziła mordercza praca całego zespołu, co przyniosło wiarygodne studium charakterologiczne. Trudno zapomnieć Matyldę Paszczenko czy Kamila Mać- kowiaka nadających swym postaciom głęboko tragiczny wymiar.

Małgorzata Karbowiak, Kalejdoskop


autor:reżyser:

przekład:

opracowanie tekstu:scenografia:

muzyka:reżyseria światła:

asystent scenografa:mecenas przedstawienia:

występują:

premiera:

John OsborneWaldemar ZawodzińskiWacława KomornickaKrystyna Tarnowska-KonarekWaldemar ZawodzińskiWaldemar ZawodzińskiMaciej PawłowskiKrzysztof SendkeGrzegorz NowakMałgorzata BadowskaAlison Porter - Monika BadowskaHelena Charles - Katarzyna KowalikGimmy Porter - Kamil MaćkowiakClif Lewis - Bartłomiej Porczyk08 lutego 2003 roku

Miłość i gniew Johna Osborne’a, która zaszokowała publiczność londyńską i stała się programo- wym utworem grupy młodych gniewnych pisarzy angielskich, świetnie ilustruje przeżycia i problemy pokolenia współczesnych dwudziestoparolatków. Osborne celnie ukazuje „pokolenie straconych” - młodych ludzi, pozbawionych perspektyw, przeżywających kryzys wartości. Jego bohaterowie buntują się przeciwko społecznym i obyczajowym konwenansom, ograniczającym swobodę jed-nostki, dławiącym autentyczność uczuć i przeżyć. W zjadliwych i dowcipnych kwestiach brzmią nie tylko nuty gniewne, ale także pragnienie i tęsknota za prawdziwą, głęboką miłością.

miłość i gniew

Jimmy Kamila Maćkowiaka ma w sobie coś ze zbuntowanego Marlona Brando. Młody aktor potrafi koncentrować uwagę i świetnie grać na emocjach.


Kamil Maćkowiak imponuje umiejętnym dozowaniem wewnętrznego ciśnienia postaci, egotycznie walczącej o uwagę. Leszek Karczewski, Gazeta Wyborcza

Znakomicie wypada dwójka głównych bohaterów: Monika Badowska i Kamil Maćko- wiak. Na scenie są tak wiarygodni, że bez wahania wierzy się w ich każdy gest.


W inscenizacji prezentowanej na deskach Teatru im. S. Jaracza zachwyciła mnie kreacja Kamila Maćkowiaka, który potrafił oddać za pomocą mimiki i gestu głęboką wrażliwość postaci i skrywane emocje. To on skupił na sobie całą uwagę i wywołał wzruszenie.

Agata Szymańska, TU-POT-EM Gazeta Festiwalowa


proj

. Kat

arzy

na K

waś

niew

ska

korowód

produkcja:

reżyseria:rok produkcji:

rola:

film fabularnyStudio Filmowe (d. Zespół Filmowy) ZebraPolsat (telewizja)PolskaJerzy Stuhr2007Bartek Wilkosz

Zaczyn historii stanowi nieplanowane spotkanie w pociągowym przedziale. Lawirujący z dużą gracją przez życie student Bartek, motywowany nie tylko ciekawością, ale i przeczuciem, zainteresuje się porzuconą przez tajemniczego podróżnego komórką. Odebranie pierwszego telefonu rozpocznie serię dziwnych zdarzeń, w które wplątani zostaną nieznający się dotychczas ludzie - żona i córka pasażera, dziewczyna Bartka, od której znacznie się oddalił, nowo poznana Ula, do której chło- pak chyba czuje coś więcej. Każde z nich ma coś na sumieniu, każde pragnie własnego szczęścia bojąc się, że prawda może je w jakiś sposób zrujnować.

kryminalni

produkcja:

reżyseria:

rok produkcji:rola:

serial telewizyjnyMTL Maxfilm, TVNPolskaRyszard Zatorski Piotr Wereśniak2004-2008Jacek Dumicz

Główny bohater, komisarz Adam Zawada to policjant z wieloletnim doświadczeniem i niezwykłym detektywistycznym talentem. Do zespołu Zawady należy Marek Brodecki - dynamiczny i pełen za- angażowania policjant, podkomisarz Basia Storosz, która tuż po szkole trafia do Policji oraz Jacek Dumicz - prokurator. Dumicz jest perfekcjonistą, nieomylności wymaga od siebie, ale też od ludzi z którymi pracuje. Ma opinię bezkompromisowego. Lubi pokazać kto tu rządzi, ale te cechy sta- nowczość i dążenie za wszelką cenę do prawdy, sprawią, że zgra się z Kryminalnymi.

naznaczony

produkcja:

reżyseriarok produkcji:

rola:

serial telewizyjnyOzumi Film, TVN PolskaJacek Filipiak2009Igor

Naznaczony - polski serial telewizyjny, wyprodukowany przez telewizję TVN. Nowatorski projekt na rynku polskim, sfilmowany z rozmachem - perfekcyjna realizacja; efekty specjalne dotąd niespo-tykane w polskich serialach; a przede wszystkim fascynujący i intrygujący bohaterowie, świetnie zagrani przez plejadę wybitnych polskich aktorów.

W serialu wystąpili m.in. Piotr Adamczyk, Anna Dereszowska, Dorota Segda, Zbigniew Zamachowski, Borys Szyc, Daniel Olbrychski, Andrzej Grabowski, Tamara Arciuch, Robert Więckiewicz, Anna Korcz, Marcin Dorociński, Lesław Żurek, Kamil Maćkowiak, Przemysław Sadowski.

serial telewizyjnyTelewizja Polska - Agencja FilmowaPolskaMaciej Dejczer2006Damian Ryś vel Kosma Jaworski

oficerowie

produkcja:

reżyseria:rok produkcji:

rola:

Oficerowie nie stanowią bezpośredniej kontynuacji historii opowiedzianej w Oficerze, chociaż punktem wyjścia nowych wątków są wydarzenia ukazane w pierwszej serii. Zobaczymy też nie- które poznane wcześniej postaci. Twórcy serialu nie chcieli jednak powielać rozwiązań fabularnych i sposobu narracji Oficera. Główną bohaterką uczynili tym razem 25-letnią podkomisarz Alicję Szymczyszyn, absolwentkę psychologii, która już na studiach zwróciła uwagę specjalistów od rekrutacji kadr. Inteligentna, wrażliwa, ale zarazem obdarzona silnym charakterem i wyjątkową intuicją dziewczyna musi jednak udowodnić, że faktycznie nadaje się do pracy w policji. Chrzest bojowy będzie zmuszona przejść w chwili bardzo dla siebie trudnej, gdy właśnie odkryje, że nawet psycholog może się pomylić w ocenie najbliższych osób. Początkowo trochę nieporadna, zagu-biona, nieobeznana z bronią i działaniami operacyjnymi, szybko stanie się naprawdę cennym „na-bytkiem” i znajdzie się w samym centrum zaskakujących wydarzeń, których motorem są ludzie z najwyższych kręgów władzy.

galeria

galeria

galeria

W publikacji wykorzystano zdjecia autorów:Sławomir Bergański

Tatiana Jachyra/ForumMałgorzata KujawkaMarcin Łobaczewski

Grzegorz NowakWojciech Puś

Ryszard WarcholińskiBartosz Wojciechowski

Agent Aktora

Lidia Wojciechowska [email protected],

tel. 604 098 610 www.kamilmackowiak.pl

www.kamilmackowiak.plwww.fundacjamackowiaka.orgbiuro@fundacjamackowiaka.org

Documents

Kamil Maćkowiak