GIDSEN: Na de aankomst in Mook was het tijd om het terrein te ver-kennen. Nadat de Gidsen de kampregels nog eens hadden aangehoord, was het tijd om het terrein op te bouwen. On-dertussen staat al bijna alles! De gidsen gaan deze week pio-nieren, spelletjes, een keer erg

vroeg hun bed uit, werken aan een insigne, een bonte avond en natuurlijk een hike. Dan slapen de gidsen een nachtje niet in Mook maar ergens on-der een zeiltje. Wat het thema is, daar zijn de Gidsen nog niet helemaal uit, maar wat zullen ze straks na het toetjes tegenkomen? Een brief om hulp? Wie weet…

De gidsen zijn natuurlijk niet alleen op kamp, Marilou ken-nen jullie allemaal wel maar wie is die andere jongen in een blauwe blouse? Dat is Ralph, hij is leiding bij de zee-verkenners in Hillegom en een klasgenoot van Marilou. Hij is mee als extra leiding voor de gidsen.

2 2 2

Zaterdag 15 augustus 2009 Gedrukt ter gelegenheid van de gezamenlijke opening van het

JubileumKamp in Mook, 2009. Oplage: 150 exemplaren

KABOUTERS: Na urenlang in de bus te heb-ben gezeten zijn de kabouters vanmiddag aangekomen op het kampterrein in Mook. De vrachtwagen stond al klaar om alle spullen uit te laden dus ze konden meteen weer lekker aan de slag. O, wat waren de kisten zwaar, de tenten onhan-dig en wat duurde het lang voordat de vrachtwagen leeg was. Na heel wat gesjouw was

eindelijk de vrachtwagen leeg en gingen de kabouters hun bedje klaarleggen in blokhut de Knollenberg. De tassen gin-gen open en vele slaapzakken, matjes, luchtbedden en py-jama's kwamen eruit. Sommi-ge bedjes bliezen zich vanzelf op, andere hadden hulp no-dig. En daarna werden de slaapzakken goed neergelegd en de verschillende knuffeldie-ren welkom geheten en netjes neergelegd op bed.

Ieder kabouterkamp be-gint met hetzelfde ritueel, de kampontgroening. Het gaat ongeveer zo, de kabouters wor-den geblinddoekt en leggen onder luid gegil een parcours af. Een heel spannend, nat, koud, glibberig en eng par-cours dat ook dit jaar heel suc-cesvol was. Daarna gaan de kabouters zich weer wassen, want ja… zo vies kun je na-tuurlijk niet aan tafel! Helaas is dit het laatste

kabouterkamp voor Joost en Patrick. Ook voor Laura is dit het laatste kabouterkamp, na jaren als kabouterleiding houdt ze het dit jaar voor ge-zien en geeft ze de ruimte aan een nieuwe lichting kabouter-leiding. Ze hebben zin om er samen met de kabouters een heel gezellige week van te ma-ken. We hopen dat het gaat lukken want er schijnen in Mook rare dingen te gebeu-ren.

VERKENNERS: Pffoe, na weken wach-ten en een lange busreis zijn we er dan eindelijk: het kampterrein in Mook. Ston-den we gisteravond de vracht-wagen nog in te laden, staat ons kamp nu al helemaal op poten. We hebben vanmid-dag na de busreis keihard ge-werkt om de tenten, keukens en stookplaatsen op te bou-wen. Inmiddels hebben we ook al een grote berg met brandhout liggen om morgen het kookvuur mee te maken, bij de verkenners koken we namelijk per patrouille ons eigen eten op houtvuur. Van-

avond krijgen de verkenners die voor het eerst meegaan op kamp een kampdoop. De ver-kenners die gedoopt worden zijn Erwin, Carlo, Bas, Axel en Richard. Ze moeten alle-maal kleine opdrachten doen en een soort parcours afleg-gen. Na de kampdoop maken we een kampvuurtje en eten we marshmallows. We hebben erg veel zin in de komende week. Morgen gaan we hakken, maandag begint de hike en woensdag is er na-tuurlijk de gezamenlijke dag. In de volgende kampkrant lezen jullie hoe onze hike is geweest. Groetjes van de ver-kenners. .

Adri en Timo zijn namens het be-stuur op kamp en vertellen in elke editie wat zij hebben meegemaakt

Hallo allemaal, Hierbij de bijdrage van ons als kampstaf: Voor ons nieuw maar ook voor jullie. Wat komt er nou kijken bij zo’n groot kamp? Ik heb de ervaring van heel wat kampen en voor mij als klapstuk twee jamborees in 1994 en 1995. Ja, ja, . inderdaad de vorige eeuw. Behoor ik nu tot de oudjes? Nee. Want een ding weet ik wel. Scouting draagt zorg om in je doen en laten jong te blijven. Voor mij een van de redenen om deze rol te vervullen. (Adri) Kamp 2009 We starten met een viering waarin iedere speltak zijn of haar verwachting uitspreekt. Standaard, het wordt een fijn en fantastisch kamp. Hé we hebben helderzienden in ons midden? Misschien, wel leuk om te verne-men dat dit het voornemen is van alle deelnemers. Ook voor ons geldt dit natuurlijk. Je zal ons regelmatig zien in wat voor hoedanigheid ook. Uiteraard met de big smile. Ook wij heb-ben ons eigen plekje. Waar? Dat moeten jullie maar ter plaatse gaan ontdekken. Voor nu, een leuke week. We gaan er met ze allen voor zorgen de beginwens aan het eind van het kamp te bevestigen. “EEN FIJN EN FANTAS-TISCH KAMP”.

EXPLORERS: Op zaterdag gaan we met z'n allen op kamp. Met de bus naar Mook. Op zaterdagmid-dag gaan we 's middags high tea drinken, met lekkere broodjes en zo. 's-avonds gaan we Italiaans eten. later op de avond gaan we nog allemaal leuke dingen doen, waaronder muziek luisteren en meezin-gen. Hopelijk kunnen we aan het kampvuur zitten. Wordt vervolgd!

Zaterdag 15 augustus 2009 Gedrukt ter gelegenheid van de gezamenlijke opening van het

JubileumKamp in Mook, 2009. Oplage: 150 exemplaren

BEVERS: Ook de beverspeltak is natuur-lijk onderdeel van de scouting-groep en kan daarom niet ont-breken op een bijzonder kamp zoals dit JubileumKamp. Kamp is voor bevers een hele nieuwe, spannende ervaring. Normaal gesproken gaan de bevers altijd een weekendje logeren op het scoutingge-bouw. Ook dit jaar waren wij op Haesburg te vinden op een zonnig weekend in Juli. Vorig jaar al gingen de bevers oefenen met slapen in een tent en ook het laatste Bever-LogeerWeekend stond er ge-woon een tent in de zaal. Slapen op kamp doe je name-lijk bij voorkeur in een tent, en dan het liefst een tent die door Lappezak gemaakt is. De bevers evenaren daarmee het voorbeeld dat de gidsen, verkenners en explorers stel-len; slapen in een tent is pas echt op kamp slapen! Toch blijft het altijd de vraag of het van slapen gaat komen, waar-schijnlijk zal de gong van de verkenners op donderdagoch-tend al uren tevoren over-stemd zijn door de bevers die hun slaapzak, (slapende) buur-bever of zaklamp herontdek-ken. Het is trouwens geen

goed bewaard geheim van de bevers dat je hartstikke goed kunt trampolinespringen op luchtbedden, en dan het liefst op van die grote! Kortom, het is nog even wach-ten totdat deze ultieme survi-vors het terrein zullen betre-den. Ook dat zal niet gaan zoals de andere scoutingleden hier zijn aangekomen, de be-vers reizen namelijk per trein! Het reizen in de trein is name-

lijk stukken comfortabeler dan het lang stilzitten in een bus! Wil jij ook: slapen in een tent, reizen per trein, lekker mee-doen op de gezamenlijke dag, het hardst meezingen tijdens het kampvuur? Schrijf je dan nu in als bever! (je moet dan alleen wel 5, 6 of 7 jaar zijn, anders mag je ge-woon fan zijn)

Scheepsjournaal, De Kapitein

15 Augustus 2009

De 15e van augustus van het jaar 2009 ben ik, Ilias Daniel Okeanos,

bekend onder de bemanning als “De Kapitein”, vanaf Mook vertrok-

ken als schipper van deze schuit, die ongeveer 550 lasten groot is en

bemand met 26 eters. In 1618 heb ik voor het laatst een poging onder-

nomen om de wereld rond te varen. Mijn schip is toen nabij Mada-

gaskar in een storm terecht gekomen zoals nog geen mens op deze we-

reld eerder had gezien. Hoe ik het overleefd heb weet ik niet maar de

brokstukken van mijn geliefde schip heb ik nooit kunnen verlaten, net

zo min als mijn wens om de wereld rond te varen. Eeuwen later zijn de

brokstukken gebruikt om een blokhut voor de Scouting mee te bouwen.

De komst van 19 matrozen, 4 officieren en 2 koks hebben mij en het

schip binnen deze muren wakker gemaakt. Ze zijn de bemanning van

een ander mysterieus schip genaamd de Sint Maarten-Hildegard.

Nadat ze hadden gehoord hoe mijn schip ten onder was gegaan beslo-

ten deze dappere zeelui mij te helpen. Daarvoor moesten ze eerst aan

mij bewijzen dat ze bakboord van stuurboord konden onderscheiden.

Hierna hebben ze hun zeemanspetten in ontvangst genomen. Hun ka-

rakter zal de komende dagen op de proef worden gesteld. De zee kan

woest zijn en wie weet wat voor volkeren we tegen zullen komen op on-

ze reis. En dan spreek ik nog niet eens over de piraten…

In dit scheepsjournaal zullen onze avonturen vastgelegd worden.

Mijn wens om de wereld rond te gaan zal nu eindelijk in vervulling

gaan.