kanep-gsee.gr · ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 369 3.1. Όψεις των ανισοτήτων στο ελληνικ εκαιδευτικ σστημα

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

367

Πηγές

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ – Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια – Έτη 2004, 2005, 2006

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Κρατικός Προϋπολογισμός των ετών 2006 – 2007 - 2008

http://:@ec.europa.eu/information_society/eeurope/i2010

ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ: Ετήσια Έκθεση για την ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ στην ΕΛΛΑΔΑ

368


369

3.1. Όψεις των ανισοτήτων στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα- Εκπαιδευτικοί δείκτες & σύγχρονη πραγματικότητα

Το ζήτημα των ανισοτήτων στην εκπαίδευση δεν αποτελεί κάτι καινούριο στην ιστορία της εκπαιδευτι-κής πολιτικής. Απεναντίας αποτελεί μια διαχρονική προβληματική για την παγκόσμια κοινωνία αφούκατά κοινή ομολογία οι εκπαιδευτικοί μηχανισμοί συμμετέχουν σε σημαντικό βαθμό στην εδραίωσηκαι αναπαραγωγή της κοινωνικής ανισότητας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από την περίοδο της πρώι-μης νεωτερικότητας, περίοδος που αρχίζει ουσιαστικά η θεσμική οργάνωση του εκπαιδευτικού συ-στήματος στο πλαίσιο και την εποπτεία του έθνους - κράτους, διαπιστώνεται σταθερά ότι οι εκπαιδευ-τικοί μηχανισμοί συμβάλλουν με σχεδόν ευθύ τρόπο στη συντήρηση της υφιστάμενης κοινωνικής δια-στρωμάτωσης με συνέπεια τον αδιαμφισβήτητο ρόλο τους στην κοινωνική αναπαραγωγή.

Η μελέτη - αποτύπωση αυτή, ακριβώς αυτό έρχεται να αναδείξει και να επικαιροποιήσει. Λαμβάνο-ντας υπόψη της σύγχρονα στοιχεία και δεδομένα τόσο από δημόσιους φορείς και ερευνητικά κέντραόσο και από τα ερευνητικά πεπραγμένα του ΚΑΝΕΠ, επιχειρεί μια συνθετική προσέγγιση και ερμηνείατου φαινομένων των ανισοτήτων στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, με σκοπό την ανάδειξη συσχε-τισμών και αιτιακών διασυνδέσεων ανάμεσα σε στοιχεία που διαιωνίζουν τις εκπαιδευτικές ανισότητεςκαι επιπλέον διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η πραγματικότητα και η δυνα-μική της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Ειδικότερα, η μελέτη αυτή περιλαμβάνει την κριτική και συνθετική συσχέτιση μεγάλων βάσεων δεδο-μένων -τις οποίες έλαβε υπόψη της η ερευνητική ομάδα του ΚΑΝΕΠ - τόσο από τα επίσημα στοιχείατου ΥΠΕΠΘ και της ΕΣΥΕ όσο και από φορείς που δραστηριοποιούνται ενεργά στο πεδίο της εκπαι-δευτικής έρευνας και της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Η συνθετική ερμηνευτική των συσχετίσεων αυτών αποσκοπεί:

· στην προσπάθεια να συνδυαστούν τα στοιχεία που διαθέτουμε γύρω από τους εκπαιδευτι-κούς δείκτες σε επίπεδο τοπικό, περιφερειακό, εθνικό, ευρωπαϊκό.

· στην αποτύπωση και ερμηνεία της σύγχρονης μορφολογίας των ανισοτήτων στην εκπαίδευ-ση.

· στην κατανόηση των επιμέρους όψεων του φαινομένου της ανισότητας όπως αυτή εμφανίζε-ται στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα.

· στη δημιουργία μιας συνθετικής βάσης δεδομένων η οποία να οδηγεί στη σύγκριση και τηνπαρακολούθηση της πορείας των μεγεθών του εκπαιδευτικού συστήματος από έτος σε έτος.

· στην ανάδειξη των ελλείψεων, αντιφάσεων, και αδυναμιών του εκπαιδευτικού μας συστήμα-τος.

· στην προβολή ενός ρεαλιστικού σχεδίου εκπαιδευτικής πολιτικής για την αντιμετώπιση τωνδυσλειτουργιών οι οποίες συνδέονται με διαφοροποιήσεις γύρω από την πρόσβαση στην τρι-τοβάθμια εκπαίδευση, τη μαθητική διαρροή, τις σχολικές υποδομές, το ανθρώπινο δυναμικό,την αποτελεσματικότητα και ποιότητα της εκπαίδευσης.

Εν κατακλείδι με τη μελέτη αυτή, καταθέτουμε τόσο τη στατιστική επεξεργασία όσο και θεωρητική ε-πισήμανση μιας σειράς ζητημάτων που σχετίζονται με το πρόβλημα των εκπαιδευτικών ανισοτήτωνστη σύγχρονή τους εκδοχή. Ταυτόχρονα διερευνούμε τις δυνατότητες διαμόρφωσης ενός σχεδίουμιας ρεαλιστικής πρότασης στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής, ιδιαίτερα σήμερα που η εκπαί-δευση μετουσιώνεται σε πρωταρχικό μοχλό οικονομικής κοινωνικής και πολιτισμικής ανάπτυξης τωνκοινωνιών. Είναι σαφές ότι η στρατηγική του εγχειρήματος τεκμηριώνεται στην απαρέγκλιτη αρχή ότιη πολύπλευρη επιστημονική τεκμηρίωση αποτελεί το πιο ασφαλές και δοκιμασμένο μέσο για τη μα-κρόπνοη και ορθολογική χάραξη πολιτικών.


370

Η εκπαιδευτική ανισότητα και η ερμηνεία της ως κοινωνικής κατασκευής

Η εδραίωση του έθνους - κράτους και η θεμελίωση της νεωτερικότητας επέφεραν σημαντικές αλλαγέςστο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κοινωνιών σε επίπεδο θεσμικής λειτουργίας. Αν εξαιρέσει κανείς τιςμεγάλες τεχνολογικές και επιστημονικές μεταβολές που συντελέστηκαν με την ανάπτυξη των παρα-γωγικών δυνάμεων στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών, μια σειρά μεγάλων ανακατατάξεων συντε-λέστηκαν στο επίπεδο των εκπαιδευτικών μηχανισμών, αφού η εκπαίδευση ως κοινωνικός θεσμόςαρχίζει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις διαδικασίες ένταξης, ενσωμάτωσης και κινητικότηταςτων ατόμων.

Ισχυροί προβιομηχανικοί θεσμοί οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στην κοινωνικοποιητική διαδικασίαόπως η εκκλησία και η οικογένεια αρχίζουν να υποχωρούν σταδιακά και να εκχωρούν λειτουργίες σεμια σειρά νέων θεσμών οι οποίοι καταλαμβάνουν δυναμικά το κύριο μέρος της κοινωνικοποιητικήςδιαδικασίας των νέων. Αυτό λαμβάνει χώρα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου οι σύγχρονες δομέςοργανώνονται στη βάση αντιμετώπισης των νέων αναγκών που δημιουργούν ο μεταβαλλόμενος κοι-νωνικός καταμερισμός της εργασίας, οι οικονομικές αναδιαρθρώσεις, η κοινωνική διαστρωμάτωση, οιμεταβολές στην αγορά εργασίας, η κινητικότητα του κεφαλαίου και της εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό,πυκνώνουν οι προσεγγίσεις που επιβεβαιώνουν την εκπαίδευση ως φορέας ένταξης και ενσωμάτω-σης του ατόμου στις κοινωνικές δομές (Floud & Hasley: 1958) όσο και ως μηχανισμό κάθετης (ανοδι-κής) κοινωνικής κινητικότητας (Glass :1954) ο οποίος δύναται να αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες.Αν δε ανατρέξουμε στην Παρσονική προσέγγιση, υποστηρίζεται ότι μέσω της εκπαίδευσης τα άτομακοινωνικοποιούνται και εντάσσονται στο κοινωνικό σύστημα εμπεδώνοντας την ιδέα ότι οι ανισότητεςεδράζονται στις ατομικές διαφορές και στα ατομικά επιτεύγματα, αφού μέσω αυτής θεμελιώνεται καισφυρηλατείται η κοινωνική ισορροπία και συνοχή. (Parsons: 1971).

Ταυτόχρονα όμως δεν είναι λίγες και οι προσεγγίσεις που θεωρούν ότι, το σχολείο αποτελεί τον κύ-ριο κοινωνικό θεσμό ο οποίος είναι επίσημα επιφορτισμένος με τη μετάδοση και αναπαραγωγή τηςγνώσης, θεσμό ο οποίος επισημοποιεί, ελέγχει και νομιμοποιεί τη γνώση στην κοινωνία. (Μυλωνάς:1970, Τσουκαλάς :1985, Φραγκουδάκη : 1985, Κυρίδης: 2003).

Στη μεταπολεμική κοινωνία η έννοια της κοινωνικής ανισότητας γίνεται σχεδόν σύμφυτη με την εκπαι-δευτική ανισότητα αφού η ένταξη των ατόμων στους εκπαιδευτικούς μηχανισμούς, η εκπαιδευτικήτους διαδρομή, ακόμα και η απόκτηση πιστοποιητικών γνώσεων και δεξιοτήτων επηρεάζει ευθέωςτην επαγγελματική και κοινωνική τους αποκατάσταση. Με άλλα λόγια η διαμόρφωση των κοινωνικώνχαρακτηριστικών των ατόμων συναρτάται άμεσα από το εκπαιδευτικό τους background αφού αυτόκαθορίζει την άσκηση επαγγελματικών ρόλων, την απόκτηση θέσεων γοήτρου και κύρους, την κατά-ληψη αξιωμάτων, τη διαμόρφωση του κοινωνικού τους status. Ουσιαστικά η έννοια της εκπαιδευτικήςανισότητας εστιάζεται τόσο στις άνισες κοινωνικές αφετηρίες των ατόμων όσο και στην άνιση πρό-σβαση και «οικειοποίηση» του αγαθού της γνώσης, όπως αυτό προσφέρεται από τους οργανωμέ-νους θεσμικά εκπαιδευτικούς μηχανισμούς. Το γεγονός αυτό καθορίζει σημαντικά τη μετέπειτα κοινω-νική και προσωπική διαδρομή των ατόμων, στο πλαίσιο μιας ταξικής και κοινωνικής διάθρωσης όπουη επίσημη γνώση αποτελεί το διαβατήριο για την άσκηση κοινωνικών και επαγγελματικών ρόλων.

Και για να είμαστε πιο σαφείς. Η εκπαιδευτική ανισότητα δεν διαμορφώνεται ούτε εν κενώ, ούτε εκτόςτου κοινωνικού πλαισίου. Αντίθετα, αποτελεί μια κοινωνική κατασκευή η οποία συμβάλλει ευθέωςστην κοινωνική αναπαραγωγή και διαιώνιση του κοινωνικού status quo. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότιοι εκπαιδευτικές ανισότητες διαιωνίζουν σε μεγάλο βαθμό τη διατήρηση της υφιστάμενης κοινωνικήςστρωμάτωσης αφού τόσο σε συμβολικό όσο και «υλικό» επίπεδο συνηγορούν υπέρ της κυρίαρχηςτάξης πραγμάτων διαμορφώνοντας το πλαίσιο της ιδεολογικής νομιμοποίησης και αποδοχής των κοι-νωνικών διαφορών (Carnoy :1974, Bowles & Gintis: 1976).

Με απλά λόγια, ο ρόλος του σχολείου στην κοινωνική αναπαραγωγή είναι σημαντικός, διαπίστωσητην οποία έχει αναδείξει και αναλύσει εμπεριστατωμένα τόσο η μαρξιστική σχολή της κοινωνιολογίας


371

όσο και μια σειρά άλλων προσεγγίσεων οι οποίες διευρύνουν το πεδίο αναφοράς και υπερβαίνουντην κλασική ταξική ανάλυση των εκπαιδευτικών μηχανισμών. Στην προσπάθεια ερμηνείας της εκπαι-δευτικής ανισότητας ως προϊόν κοινωνικής κατασκευής κυριαρχούν ζητήματα όπως το πολιτισμικόκεφαλαίο, (Βourdieu: 1973), οι εθνικές και πολιτισμικές ταυτότητες, (Δραγώνα, Σκούρτου, Φραγκου-δάκη :2001) οι γλωσσικοί και πολιτισμικοί κώδικες επικοινωνίας, (Bernstein :1971), το αξιακό σύστη-μα που περιβάλλει την οικογένεια και τον κοινωνικό περίγυρο (Coleman: 1966), Ακόμα περισσότερο,καθοριστικό ρόλο σήμερα διαφαίνεται να παίζουν μια σειρά άλλων ανισοτήτων οι οποίες σχετίζονταιμε διαφορές στο προφίλ και τη σύνθεση των τοπικών κοινωνιών, στους ιστορικούς όρους συγκρότη-σης και διαμόρφωσης της τοπικής κουλτούρας, στα μοντέλα χρηματοδότησης της εκπαίδευσης, στογραφειοκρατικό έλεγχο της εκπαίδευσης, στην περιφερειακά άνιση κατανομή των οικονομικών πό-ρων, στο σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Εν κατακλείδι, το ζήτημα των εκπαιδευτικών ανισοτήτων δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μιαςμονοσήμαντης και μονοδιάστατης ερμηνείας. Αντίθετα, απαιτείται να ιδωθεί στην πολλαπλή και διαλε-κτική του διάσταση, στην πολύ-επίπεδη και πολύ-πρισματική του ανάγνωση, αφού έτσι μόνο είναιπιθανότερο να προσεγγίσουμε εγγύτερα την ουσία και την προβληματική των ανισοτήτων στο πεδίοτης εκπαίδευσης και κατ’ επέκταση και της κοινωνίας.

Η «δωρεάν παιδεία» και το κενό γράμμα της τυπικής ισότητας ευκαιριών

Η κατάκτηση της δωρεάν παιδείας στην Ελλάδα, καθιερώθηκε ουσιαστικά με την εκπαιδευτική μεταρ-ρύθμιση του 1964 και τη θέσπιση νομικού πλαισίου που να κατοχυρώνει το τυπικό δικαίωμα της πρό-σβασης σε όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως. Η θεμελίωση του δικαιώματος αυτού συνδέθηκε με ση-μαντικούς κοινωνικούς αγώνες οι οποίοι έθεταν πέρα από την εκπαίδευση ευρύτερα ζητήματα όπωςοι ατομικές ελευθερίες, η κοινωνική δικαιοσύνη, ο εκδημοκρατισμός της δημόσιας ζωής.

Το εκπαιδευτικό κίνημα ξεδιπλώθηκε ως ένα ευρύτερο κοινωνικό κίνημα το οποίο πρωτοστάτησεστην επιτάχυνση των εξελίξεων για εκδημοκρατισμό δημιουργώντας πρόσφορες συνθήκες για τηνεισαγωγή θεσμών και νομοθετημάτων τα οποία διεύρυναν τις ευκαιρίες σε κοινωνικές ομάδες οι ο-ποίες παρέμεναν διαχρονικά αποκλεισμένες από την πρόσβαση στο αγαθό της γνώσης.

Στη μεταπολεμική Ευρώπη και ιδιαίτερα τη χρυσή περίοδο της σοσιαλδημοκρατίας, η εκπαιδευτικήπολιτική αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της κοινωνικής πολιτικής και ένα μεγάλο μέρος των παρεμ-βάσεων και των παροχών στο πεδίο της εκπαίδευσης εντάσσεται στην ευρύτερη αντισταθμιστική λει-τουργία των κοινωνικών παροχών. Με άλλα λόγια η εκπαίδευση αρχίζει να λειτουργεί σαν μηχανι-σμός αντισταθμιστικών παροχών από το κράτος, αφού η ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτή καθορίζει σεσημαντικό βαθμό την εξέλιξη, την κινητικότητα αλλά και την κοινωνική αποκατάσταση των πολιτών,συμβάλλοντας εν μέρει στη θεραπεία άλλων κοινωνικών ανισοτήτων και στρεβλώσεων των κοινωνι-κών δομών.

Την περίοδο αυτή, θεμελιώνονται μια σειρά από μέτρα και εκπαιδευτικές πρακτικές οι οποίες απο-βλέπουν στη σφυρηλάτηση της κοινωνικής συνοχής και την ενδυνάμωση της κοινωνικής ισορροπίαςμε κύριο σκοπό την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων στην πρόσβαση. Λαμβάνοντας υπόψη ότιτο χαμηλό επίπεδο κοινωνικής συνοχής συναρτάται άμεσα από το βαθμό ανισότητας σε μια κοινωνία(Dayton – Jonshon: 2001) καταλαβαίνουμε ότι η εκπαιδευτική πολιτική στη μεταπολεμική Ευρώπηεντάσσεται σθεναρά στην υπηρεσία της κοινωνικής πολιτικής συμβάλλοντας καταλυτικά στην ένταξηκαι ενσωμάτωση κοινωνικών κατηγοριών που παρουσίαζαν χαρακτηριστικά όπως η χαμηλή θέσηστην κοινωνική και οικονομική ιεραρχία, η πολιτισμική υστέρηση, η εθνική και πολιτισμική και εθνικήανομοιογένεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός και η κοινωνική περιθωριοποίηση.

Ουσιαστικά όμως η τυπική ισότητα ευκαιριών ουδέποτε λειτούργησε ουσιαστικά. Ακόμα και σήμερα,παρά την καθιέρωση της τυπικής ισότητας στην πρόσβαση, παρά τον υποχρεωτικό χαρακτήρα τηςφοίτησης, παρά τη μαζική συμμετοχή στους εκπαιδευτικούς θεσμούς, διαπιστώνονται σημαντικές


372

διαφοροποιήσεις στους εκπαιδευτικούς δείκτες σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο με συνέπεια τησταθερή διαιώνιση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων και την αναπαραγωγή της κοινωνικής ανισότηταςμέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό που διαπιστώνεται σταθερά είναι ότι η ανάγνωση των εκπαι-δευτικών δεικτών ουσιαστικά αντανακλά τη μορφολογία των εκπαιδευτικών διαφοροποιήσεων οι ο-ποίες συναρτώνται σε σημαντικό βαθμό με δείκτες που περιλαμβάνουν στοιχεία όπως η απασχόλη-ση, η ανεργία, η κατανάλωση, η πολιτιστική ανάπτυξη κλπ.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε επίπεδο μίκρο - μάκρο κοινωνιολογικής ανάλυσης δεν μπορούμε ναδούμε αποσπασματικά την έννοια εκπαιδευτικής ανισότητας αποκομμένα από το ευρύτερο κοινωνικό,οικονομικό και πολιτισμικό υπόβαθρο της τοπικής κοινωνίας. Ακόμα περισσότερο, δεν μπορούμε ναδούμε τις εκπαιδευτικές διαφορές ανεξάρτητα από το ειδικό και ταυτόχρονα πολυσύνθετο πλαίσιομέσα στο οποίο διαμορφώνονται και ζυμώνονται μια σειρά άλλων ανισοτήτων οι οποίες προσδιορί-ζουν άλλοτε ευθέως κι άλλοτε εμμέσως τη μορφή αλλά και το περιεχόμενο των ανισοτήτων στην ελ-ληνική επικράτεια.

Η μορφολογία των εκπαιδευτικών ανισοτήτων όπως αυτή αποτυπώνεται στους εκπαιδευτικούς μαςδείκτες στην ελληνική επικράτεια, συνιστά ένα καίριο πλήγμα στην ποιότητα και την αποτελεσματικό-τητα του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Ουσιαστικά, διαφαίνεται ότι το κεκτημένοτης δημόσιας και δωρεάν παιδείας βάλλεται ενώ καθημερινά διαπιστώνεται ότι το δημόσιο εκπαιδευ-τικό σύστημα παρουσιάζει ιδιαίτερα χαμηλή αποτελεσματικότητα ως προς τους στόχους που αυτόθέτει.

Μια σειρά σημαντικών ερευνητικών δεδομένων διαπιστώνουν την έκταση και το βάθος της κρίσηςπου διέπει το δημόσιο σχολείο αφού μια σειρά δυσλειτουργιών και στρεβλώσεων, δημιουργούν μιαεικόνα αρνητική και απαισιόδοξη για το μέλλον του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Ειδικότερα διαπιστώνονται τα εξής:

· οι ιδιωτικές δαπάνες των νοικοκυριών για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών τινάζονται σταύψη αποτελώντας ένα σταθερά δομικό προαπαιτούμενο της ανοδικής εκπαιδευτικής κινητικότη-τας.

· η διαδικασία της εκπαιδευτικής διαδρομής συνιστά μια ιδιαίτερα επιβαρυντική ψυχολογικά καιοικονομικά ασύμφορη διαδικασία για όλη την οικογένεια.

· η χαρά και η δημιουργικότητα μέσα στο δημόσιο σχολείο τείνουν να εξαφανιστούν ενώ ευδοκι-μούν η πλήξη, το άγχος και η κούραση.

· η γνώση σταδιακά απαξιώνεται όταν βλέπουμε να ενδημεί το φαινόμενο της σχολικής διαρ-ροής, ιδιαίτερα στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση που ο ένας στους τέσσερις δεν ο-λοκληρώνει τις σπουδές του.

· συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές «βυθίζονται» κοινωνικά, όταν διαχρονικά εμφανίζουν χα-μηλούς εκπαιδευτικούς δείκτες χωρίς να υπάρχει μέριμνα για βελτίωση και ενίσχυση των εκ-παιδευτικών τους υποδομών. Δυστυχώς στις περιοχές αυτές ενδημούν είτε τα φαινόμενα τηςφτώχειας και της ανεργίας, είτε της εγκατάλειψης και της πρόωρης σχολικής απομάκρυνσης, εί-τε αυτά του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού μέσω μιας άναρχης και ευκαιριακής τουριστικήςεπιχειρηματικότητας.

Σε μια εποχή που η γνώση παράγεται και μεταδίδεται ταχύτατα, το ζήτημα της τυπικής ισότητας απο-τελεί μια μεγάλη πρόκληση για τη σύγχρονη δημοκρατία αν πραγματικά μας ενδιαφέρει να εμβαθύ-νουμε το περιεχόμενο και την ποιότητά της. Αυτό σε επίπεδο εκπαιδευτικής πολιτικής σημαίνει ότι ηισότητα των ευκαιριών απαιτείται να είναι ουσιαστική και όχι μια ψευδώνυμη θεσμική συνθήκη χωρίςαντίκρισμα και ουσία για το σύνολο της κοινωνίας των πολιτών.


373

Ένα από τα πιο αρνητικά φαινόμενα το οποίο αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της λειτουργίας και μορ-φολογίας των εκπαιδευτικών ανισοτήτων είναι η μαθητική διαρροή και η πρόωρη σχολική εγκατάλει-ψη. Στην εκπαιδευτική βιβλιογραφία ο όρος διαρροή αναφέρεται στην κατηγορία των μαθητών οι ο-ποίοι δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν το βασικό κύκλο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και η ο-ποία σχεδόν σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη αρχίζει περίπου στην ηλικία των 5-6 και ολοκληρώνεταιγύρω στα 15-16 χρόνια. (Viadero: 2001) Ειδικότερα όμως, φαίνεται ότι υπάρχουν πολλές διαστάσειςκαι παράμετροι οι οποίες προσδιορίζουν το πεδίο ορισμού της μαθητικής διαρροής. Όπως διαπιστώ-νεται και σε πρόσφατη έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, δίνεται ιδιαίτερο βάρος σε τρεις δια-στάσεις αναφορικά προς το πρόβλημα:

1) η βαθμίδα στην οποία εντοπίζεται η διαρροή (υποχρεωτική εκπαίδευση, ανώτερη δευτεροβάθμιαεκπαίδευση, τριτοβάθμια εκπαίδευση).

2) ο τύπος της διαρροής (δεν συνέχισε στην επόμενη βαθμίδα, εγκατέλειψε στη μέση, σταμάτησε καιεπανήλθε κτλ).

3) για ποιους λόγους επιβλήθηκε η διαρροή (λόγω χαμηλών επιδόσεων, λόγω αναζήτησης και ανεύ-ρεσης δουλειάς, λόγω γεωγραφικής θέσης, λόγω οικογενειακών ή προσωπικών προβλημάτων κ.ο.κ)(Παιδαγωγικό Ινστιτούτο : 2007).

Αναμφίβολα λοιπόν, η τυπολογία και η πολυμορφία των περιπτώσεων διαρροής και ειδικότερα ηπρόωρη σχολική εγκατάλειψη από τις πρώτες κιόλας βαθμίδες της εκπαίδευσης, ποικίλει και διαφέρεισημαντικά καθώς μια σειρά παράγοντες λειτουργούν ποικιλότροπα επηρεάζοντας και τη μορφή και τοπεριεχόμενο του φαινομένου.

Ειδικότερα, από την πληθώρα των αιτιών τα οποία καθορίζουν τη σχολική διαρροή, θα μπορούσαμενα αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα από αυτά που εντοπίζονται συχνά μέσα και σχετίζονται με παρά-γοντες όπως :

· ο τύπος της εκπαιδευτικής βαθμίδας,

· η γεωγραφική περιοχή και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της,

· η κοινωνικό - οικονομική κατάσταση της οικογένειας του μαθητή, (εισόδημα, επάγγελμα, κοινω-νικό status),

· το πολιτισμικό περιβάλλον και την τοπική κουλτούρα της κοινωνίας μέσα στην οποία το σχολείοεδρεύει,

· οι εκπαιδευτικές προσδοκίες του οικογενειακού περιβάλλοντος,

· η ύπαρξη προηγούμενων φαινομένων σχολικής διαρροής σε άλλα μέλη της οικογένειας,

· η αποτίμηση της σχολικής εμπειρίας μέσα από το βιωματικό σκέλος (κλίμα συγκρούσεων μεμαθητές και καθηγητές, μη αποδοχή από τη σχολική κοινότητα, χαμηλή σχολική επίδοση, αρνη-τική εσωτερίκευση της σχολικής αποτυχίας, πολλές απουσίες, πειθαρχικά ζητήματα κ.α.

Είναι ευνόητο λοιπόν ότι όλοι όσοι εγκαταλείπουν πρόωρα τη σχολική εκπαίδευση, είτε δεν ολοκλη-ρώνουν, είτε δεν συνεχίζουν μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση κ.ο.κ, ερχόμενοι αντιμέτωποι με μιασειρά σημαντικών επαγγελματικών, προσωπικών αλλά και κοινωνικών αδιεξόδων. Αυτό πρακτικάσημαίνει ότι τα άτομα αυτά διαθέτουν χαμηλά εκπαιδευτικά προσόντα σε μια αγορά εργασίας η οποίαγίνεται ολοένα και πιο απαιτητική στους τομείς της εκπαίδευσης και κατάρτισης με συνέπεια:

· να μένουν εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, ενώ οι συνομήλικοί τους βρίσκονται σε φάση εκ-παιδευτικής κινητικότητας.

· να εντάσσονται στην απασχόληση με χαμηλά εκπαιδευτικά προσόντα με συνέπεια είτε να υ-ποαπασχολούνται, είτε να αμείβονται χαμηλά.

· να παρουσιάζουν υψηλό ποσοστό επικινδυνότητας για εκδήλωση παραβατικής συμπεριφοράς.


374

· να διαμορφώνουν μια στάση εχθρική απέναντι στο σύστημα των εκπαιδευτικών αξιών αφούουσιαστικά το έχουν απαρνηθεί, εγκαταλείποντας την εκπαιδευτική διαδρομή.

· να εσωτερικεύουν με τρόπο οδυνηρό την εγκατάλειψη του σχολείου ως απόρριψη και ως έναδιαρκές ψυχολογικό και προσωπικό έλλειμμα το οποίο θα τούς συνοδεύει για ολόκληρη τη ζωήτους.

Βιβλιογραφία

Bourdieu P.,(1973) Cultural Reproduction and Social Reproduction in Brown, R. (ed) Knowledge,Education and Cultural Change, London: ΤavistockBowles, S. & Gintis H., (1976) Schooling in Capitalist America: Εducational Reform and the Contra-diction of Economic Life, New York: Basic BooksΒernstein, B. (1971) Class, Codes and Control, Vol I, Theoretical Studies towards a Sociology ofLanguage, London: Routledge & Kegan PaulCarnoy, M.,(1974) Education as Cultural Imperialism, New York: D.McKayColeman, J.S et. al (1966) Equality of Educational Opportunity, Washington: U.S Government PritingOffice.Floud, J. & Hasley A.,& Matin (1957) Social Class and Educational Opportunity, London : ΗeinemannΔραγώνα, Θ., Σκούρτου, Ε.,& Φραγκουδάκη, Α., (2001) Εκπαίδευση: Πολιτισμικές διαφορές και Κοι-νωνικές Ανισότητες, τ.Α’ Κοινωνικές Ταυτότητες / Ετερότητες - Κοινωνικές Ανισότητες, Διγλωσσία καιΣχολείο, Πάτρα: Ελληνικό Ανοιχτό ΠανεπιστήμιοKυρίδης, Α.(2003) Η ανισότητα στην Ελληνική Εκπαίδευση και η Πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, (1955-1985), Αθήνα: GutembergΜυλωνάς, Θ. (1982) Η αναπαραγωγή των κοινωνικών τάξεων μέσα από τους σχολικούς μηχανι-σμούς, Αθήνα : ΓρηγόρηΜυλωνάς, Θ. (2003) Κοινωνιολογία της Ελληνικής Εκπαίδευσης, Αθήνα: GutembergNικολάου, Σ.-Μ, (2006) Θεωρητικά Ζητήματα στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης, Αθήνα: Gutem-bergParsons, T. (1971) “The School Class as a Social System,” Harvard Education Review 4Πυργιωτάκης, Ι. (2000) Κοινωνικοποίηση και Εκπαιδευτικές Ανισότητες, Αθήνα: ΓρηγόρηΤζάνη, Μ. (1988) Σχολική Επιτυχία: Ζητήματα ταξικής προέλευσης και κουλτούρας, Αθήνα: ΓρηγόρηTσουκαλάς, Κ.(1795) H ανώτατη εκπαίδευση ως μηχανισμός κοινωνικής αναπαραγωγής, Δευκαλίων13Φραγκουδάκη, Α. (1985) Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης, Θεωρίες για την κοινωνική ανισότητα στοσχολείο, Αθήνα : Παπαζήσης


375

3.2. Αντιμετωπίζοντας την ανισότητα

Η διαπίστωση των ανισοτήτων στην εκπαίδευση και η ανάδειξή τους αποτελεί αναμφίβολά το πρώτοβήμα για την συστηματική αντιμετώπισή τους. Αντίστοιχα χρήσιμη είναι και η θεωρητική τεκμηρίωσητης και η ανάλυση του ρόλου της στην κοινωνική αναπαραγωγή. Ουσιαστικό ζητούμενο όμως σε επί-πεδο εκπαιδευτικής πολιτικής, είναι η αποτελεσματική αντιμετώπισή τους. Οι δείκτες που παρουσιά-ζονται στην παρούσα έκθεση είναι μια αξιόπιστη καταγραφή, μια αποτύπωση κάποιων μεγεθών πουαφορούν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η πρόθεση ωστόσο της έκθεσης δεν περιορίζεται στηνπαρουσίαση των δεικτών αυτών αλλά και στην περαιτέρω αξιοποίησή τους. Πώς λοιπόν αντιμετωπί-ζεται η ανισότητα στην εκπαίδευση; Τι δυνατότητες και τι εναλλακτικές υπάρχουν και ποια είναι ταμέχρι στιγμής αποτελέσματα;

Ξεπερνώντας πρώιμες ακατέργαστες και, εν πολλοίς, παρωχημένες προσεγγίσεις σχετικά με την νο-μοτελειακή φύση των κοινωνικών άρα και εκπαιδευτικών ανισοτήτων, μπορούμε να εντοπίσουμε τρειςβασικές ομάδες προτάσεων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση της ανισότητας στο σχολείο.

Μαζικοποίηση της εκπαίδευσης. Ίσες ευκαιρίες σε άνισες κοινωνίες.

Όπως έχει αναφερθεί προηγουμένως αρκετές έρευνες στη δεκαετία του ’60 και 70 (Coleman et al.1966, Jensen 1969, Jencks et al. 1972. κατέδειξαν τον ρόλο σου σχολείου στη συντήρηση και ανα-παραγωγή των κοινωνικών ανισοτήτων. Σε γενικές γραμμές οι μελέτες υποστήριξαν ότι το οικογενεια-κό/κοινωνικό περιβάλλον των μαθητών καθορίζει αποφασιστικά την ακαδημαϊκή τους επίδοση καικατά συνέπεια το σχολείο έχει - σε σχέση με το περιβάλλον - μικρή επίδραση στα μορφωτικά αποτε-λέσματα. Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για μια πεσιμιστική προσέγγιση σε ότι αφορά το σχολείο και τορόλο του στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν λόγω τωνσυμπερασμάτων των παραπάνω ερευνών στις αντίστοιχες χώρες ήταν ιδιαίτερα έντονες και σε κάθεπερίπτωση οδήγησαν αφενός την σχετική έρευνα σε νέους δρόμους, αφετέρου την πολιτική σε ανα-ζήτηση τρόπων αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών ανισοτήτων.

Αρχικά η ανισότητα στην εκπαίδευση επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστεί με τη διεύρυνση των εκπαιδευ-τικών συστημάτων και στη μαζικοποίηση της εκπαίδευσης προκειμένου να παρέχεται ισότητα (εκπαι-δευτικών) ευκαιριών σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Έτσι προωθήθηκαν η «δωρεάν παιδεία» κοινάαναλυτικά προγράμματα, κοινά βιβλία, κοινές διαδικασίες για όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από τοκοινωνικό, οικονομικό ή πολιτισμικό τους υπόβαθρο.

Η κυρίαρχη άποψη, η οποία είχε επηρεαστεί άμεσα από τη θεωρία του ανθρώπινου κεφαλαίου(Schulz, 1957) ήταν ότι η αύξηση του μαθητικού δυναμικού και η μαζικοποίηση της τριτοβάθμιας εκ-παίδευσης θα οδηγούσε στην άμβλυνση των ανισοτήτων εφόσον θα παρέχει τη δυνατότητα ανάπτυ-ξης ικανοτήτων και ένταξης στην αγορά εργασίας σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Με πιο απλά λόγια ηανισότητα αντιμετωπιζόταν με ισότητα. Η θεώρηση αυτή υποστηρίχθηκε και μπόρεσε να υλοποιηθείαποτελεσματικά σε εκπαιδευτικά συστήματα που χαρακτηρίζονταν από συγκεντρωτισμό. Είναι άλλω-στε γνωστό ότι ένα από τα πλεονεκτήματα του συγκεντρωτισμού είναι και η δυνατότητα παροχής «ί-σων» ευκαιριών εφόσον η κεντρική εξουσία έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει, να υλοποιήσει και ναελέγξει το περιεχόμενο αλλά και τις αντίστοιχες διαδικασίες της (εκπαιδευτικής πολιτικής).

Η αντιμετώπιση αυτή χαρακτηρίζει και την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, κυρίως από τη δε-καετία του 1980 και μετά. Παρατηρήθηκε δηλαδή και στην Ελλάδα αξιοσημείωτη διεύρυνση στη συμ-μετοχή στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Η τάση αυτή συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα της δεκαε-τίας του 2000.

Αποτέλεσμα της διεύρυνσης αυτής είναι η σχεδόν καθολική συμμετοχή στην πρωτοβάθμια και κατώ-τερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά και η θεαματική αύξηση των φοιτητών των ελληνικών Πανεπι-στημίων και ΑΤΕΙ (Education Research Centre, 2004).


376

Έχουν διατυπωθεί αρκετές θεωρητικές αντιρρήσεις στην προσέγγιση αυτή. Η παρούσα έκθεση δενέχει στόχο την παράθεση θεωρητικών επιχειρημάτων για τα ζητήματα της ανισότητας. Είναι όμωςσαφές ότι η (αν)ισότητα στην εκπαίδευση δεν είναι αποτέλεσμα ξεχωριστών και απομονωμένωνπροσδιοριστικών παραγόντων, όπως οι εξετάσεις εισαγωγής, τα αναλυτικά προγράμματα κλπ. Είναισυνάρτηση πολλών ευρύτερων (βλ. κοινωνικών) και αλληλεξαρτούμενων μεταβλητών που αποτυπώ-νονται στο εκπαιδευτικό σύστημα. Οι θεωρητικές ενστάσεις για την ισότητα ευκαιριών στην εκπαίδευ-ση, βασίζονται σε αυτή την βασική παραδοχή.

Σε πρακτικό επίπεδο φάνηκε ωστόσο ότι τα αποτελέσματα ήταν πολύ περιορισμένα επιβεβαιώνονταςτις θεωρητικές αντιρρήσεις.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Γαλλίας, όπου η προσπάθεια μείωσης των εκπαιδευτικώνανισοτήτων ακολούθησε τη λογική των ίσων ευκαιριών για όλους, η οποία υποστηρίχθηκε από τοπαραδοσιακά συγκεντρωτικό εκπαιδευτικό σύστημα. Το αποτέλεσμα της προσπάθειας δεν ήταν ω-στόσο το αναμενόμενο. Ήδη από τη δεκαετία του 70 το παραδοσιακά συγκεντρωτικό και προσανατο-λισμένο προς την ισότητα γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα άρχισε να αμφισβητείται. Το ενδιαφέρον εί-ναι ότι οι αμφισβητήσεις προέρχονταν από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Κατηγορήθηκαν οιεκπαιδευτικές πολιτικές αφενός για συγκεντρωτισμό, ακαμψία, καθήλωση των επιδόσεων και αφετέ-ρου για αδυναμία εξάλειψης των ανισοτήτων της σχολικής αποτυχίας.

Παρόμοιες όμως είναι και οι επικρίσεις που δέχεται η ελληνική εκπαίδευση σήμερα. Χωρίς να αμφι-σβητείται η διεύρυνση της συμμετοχής στο εκπαιδευτικό σύστημα, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις, οιοποίες επιβεβαιώνονται στην παρούσα έκθεση.

Με πιο απλά λόγια η διεύρυνση της πρόσβασης στην εκπαίδευση και η αύξηση του μαθητικού καιφοιτητικού πληθυσμού δεν οδήγησε στη μείωση των ανισοτήτων. Οι ανισότητες μπορεί να αμβλύνο-νται και να χουν διαφορετικά ίσως χαρακτηριστικά, ωστόσο συνεχίζουν να παρατηρούνται και να α-ναπαράγονται.

Το κίνημα για το αποτελεσματικό σχολείο

Μια διαφορετική αντιμετώπιση με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες ήταν αυτή που αναπτύχθηκεστη Μ. Βρετανία τις ΗΠΑ. Οι αρχικές μελέτες που ανέδειξαν τις εκπαιδευτικές ανισότητες στις χώρεςαυτές, πυροδότησαν μια σειρά νεώτερων μελετών κατά τη δεκαετία του ’70, οι οποίες έδωσαν ώθησηστην ανάπτυξη του λεγόμενου Κινήματος των Αποτελεσματικών Σχολείων (Movement of EffectiveSchools) αρχικά στις ΗΠΑ και αργότερα στη Μεγάλη Βρετανία. (ενδεικτικά: Hoover, 1978, Lezotte -Passalacqua,, Edmonds, 1979, Rutter et al., 1979, Gregory et al., 1980, Madaus et al., 1980, Mur-nane, 1981, Cohen, 1982, Purkey - Smith, 1983, Mackenzie, 1983, Rosenholtz, 1985, Stedman,1985, Cohn - Rosenholtz, 1985).

Η βασική διαπίστωση των ερευνών αυτών ήταν ότι υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των σχο-λείων οι οποίες έχουν καθοριστική επίδραση στην πρόοδο των μαθητών. Τα αποτελεσματικά σχολείασύμφωνα με τις παραπάνω έρευνες δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να πετύχουν καλύτερα μα-θησιακά αποτελέσματα ανεξάρτητα από την κοινωνική, πολιτισμική προέλευσή τους. Συνεπώς τα«αποτελεσματικά σχολεία» μπορούν τελικά να αντισταθμίσουν τις κοινωνικές ανισότητες και ευθύνητων ίδιων των σχολείων να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση της κοινωνικής ισότητας και ναμην δίνουν σημασία σε πιθανές κοινωνικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των μαθητών. Άλλωστε τη συ-γκεκριμένη χρονική περίοδο τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Αγγλία δεν παρατηρήθηκαν ενεργητικές πο-λιτικές για την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων (Smith et. al, 2007)

Αποτέλεσμα των προσεγγίσεων αυτών, οι οποίες με διαφοροποιημένη μεθοδολογία συνεχίστηκανκατά τις δεκαετίες του 80 και του 90, ήταν η ιδιαίτερη έμφαση που δόθηκε στις διαδικασίες που ακο-λουθούνται μέσα σε κάθε εκπαιδευτική μονάδα και συνακόλουθα η αποκέντρωση των εκπαιδευτικώνσυστημάτων σε επίπεδο εκπαιδευτικής μονάδας, σε επίπεδο ανάπτυξης του επιστημονικού πεδίου


377

τις διοίκησης της εκπαίδευσης καθώς και η επικέντρωση σε ζητήματα ηγεσίας στην εκπαιδευτική μο-νάδα.

Οι διαπιστώσεις αυτές μετατόπισαν ουσιαστικά το ενδιαφέρον της εκπαιδευτικής πολιτικής τόσο στιςΗΠΑ όσο και στην Αγγλία, από τις εξωτερικές (κοινωνικές) συνθήκες που προκαλούν και συντηρούντις εκπαιδευτικές ανισότητες, στη διοίκηση των εκπαιδευτικών μονάδων, τον προγραμματισμό, τα φυ-σιογνωμικά χαρακτηριστικά της την αποτελεσματικότητα και την λογοδοσία απέναντι στην κοινωνία,τους γονείς αλλά και την κεντρική εξουσία. Έτσι παρατηρήθηκε αύξηση της σχετικής αυτονομίας τωνεκπαιδευτικών μονάδων –σε συστήματα παραδοσιακά αποκεντρωμένα - σε ζητήματα όπως η διαχεί-ριση του προϋπολογισμού, η επιλογή σχολείου από τους γονείς, η πρόσληψη εκπαιδευτικών κ.α. Ηκεντρική εξουσία έθετε γενικότερους στόχους αλλά και πρότυπα απόδοσης και οι εκπαιδευτικές μο-νάδες τους εξειδίκευαν και διαμόρφωναν εσωτερικές εκπαιδευτικές πολιτικές, προσπαθώντας να ικα-νοποιήσουν γονείς, μαθητές αλλά και τοπικές κοινωνίες (Hargreaves, 2008). Δημιουργήθηκαν έτσιστις χώρες αυτές συνθήκες «αγοράς» και ανταγωνισμού1 στο χώρο της εκπαίδευσης, οι οποίες σεαρκετές περιπτώσεις όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν τις εκπαιδευτικές ανισότητες, αλλά, αντίθετα τις ενί-σχυσαν.

Παρά την ιδιαίτερη έμφαση σε μετρήσιμους δείκτες απόδοσης, αξιολόγηση και κοινωνική λογοδοσίατων εκπαιδευτικών μονάδων τα προβλήματα της ανισότητας δεν αντιμετωπίστηκαν με την αποκέ-ντρωση και την ανάδειξη των εκπαιδευτικών μονάδων ως μονάδων παραγωγής. Επίσημες μελέτεςεπιβεβαίωναν την διαιώνιση και σε κάποιες περιπτώσεις διεύρυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων.

Θα έλεγε κανείς καταλήγοντας ότι η συγκεντρωτική λογική των «ίσων ευκαιριών» και «ίσων δικαιωμά-των», όπως και η αποκεντρωτική λογική της επιλογής και της αυτονομίας των σχολικών μονάδων δενμπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τα εκτεταμένα φαινόμενα ανισότητας στην εκπαίδευση.

Η πολιτική της «Θετικής Διάκρισης». Ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας

Η αδυναμία των εκπαιδευτικών πολιτικών να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ανισότητας, καθώς και οαναπόφευκτος σκεπτικισμός για τη λειτουργικότητα των διάφορων λύσεων που επιχειρήθηκαν, οδή-γησε κάποιες χώρες σε αναθεώρηση των ακολουθούμενων πολιτικών και αναζήτηση διαφορετικώντρόπων χειρισμού του συγκεκριμένου προβλήματος μια και το ζητούμενο – η αντιμετώπιση των εκ-παιδευτικών ανισοτήτων –παρέμεινε το ίδιο.

Αγγλία

Η πρώτη προσπάθεια επίσημης θεσμοθέτησης θετικής διάκρισης στην εκπαίδευση έγινε στην Αγγλίαμετά τη δημοσίευση της έκθεσης Plowden (Plowden Report) το 1967 στην οποία ρητά αναφερόταν ωςενδεικνυόμενη προτεραιότητα μια εθνική πολιτική «θετικών διακρίσεων σε σχολεία σε υποβαθμισμέ-νες συνοικίες της χώρας. Η δημοσίευση της έκθεσης οδήγησε στη δημιουργία 5 Περιοχών Εκπαιδευ-τικής Προτεραιότητας (Education Priority Areas) με την ενίσχυση σχολείων σε συγκεκριμένες υπο-βαθμισμένες περιοχές, κυρίως σε αστικά κέντρα. Τα σχολεία που εντάσσονταν στις EPA είχαν τη δυ-νατότητα να αξιοποιήσουν με διαφορετικό τρόπο τις δυνατότητες που τους έδινε ο θεσμός. Υπήρχεδηλαδή αρκετά εκτεταμένο πεδίο σχετικής αυτονομίας των σχολικών μονάδων των ΕΡΑ.

Η εξέλιξη ωστόσο της πολιτικής των θετικών διακρίσεων με την επικράτηση των Συντηρητικών στηνΑγγλία το 1979, ήταν η επικέντρωση του ενδιαφέροντος στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων από τιςσυγκεκριμένες μονάδες που ενισχύθηκαν μέσω των EPA και στην αποτελεσματικότητά τους. Μετατέ-θηκε δηλαδή το επίκεντρο της πολιτικής και της συζήτησης για την ανισότητα μέσα στις εκπαιδευτικέςμονάδες (βλ. παραπάνω) και τελικά ενισχύθηκε η λογική της ανάδειξης της ευθύνης του κάθε οργανι-σμού ξεχωριστά με αντίστοιχη υποβάθμιση του ρόλου του κράτους στην αντιμετώπιση των ανισοτή-των (βλ. παραπάνω). Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1988 οριοθέτησε αυτή τη σημαντική στροφή

1 Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δημοσιοποίηση πινάκων αξιολόγησης των σχολικών μονάδων


378

της (εκπαιδευτικής) πολιτικής στην Αγγλία και έτσι ο θεσμός ατόνησε για να επανέλθει το 1997 με τηννέα αλλαγή στην κυβέρνηση ως Ζώνες Εκπαιδευτικής Δράσης (Education Action Zones).

Η νέα αυτή εκδοχή θετικής διάκρισης αφορούσε και πάλι ομάδες σχολείων από συγκεκριμένες – υ-ποβαθμισμένες περιοχές στα οποία μέσω των Ζωνών επιχειρήθηκε η βελτίωση των εκπαιδευτικώναποτελεσμάτων. Σε κάθε μία από τις 47 Ζώνες Εκπαιδευτικής Δράσης εντάχθηκαν περίπου 15- 25σχολεία και οι βασικές επιδιώξεις ήταν

· η δημιουργία σχέσεων συνεργασίας των σχολείων μεταξύ τους αλλά και με τις τοπικέςεπιχειρήσεις, τους γονείς, την τοπική κοινωνία.

· η ενίσχυση της καινοτομίας στα σχολεία η οποία μπορεί να διαχυθεί και να αποτελέσεικαλή πρακτική και για άλλες ομάδες σχολείων.

Τον Νοέμβριο του 2001 μετά από αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της πολιτικής των ΕΑΖ οθεσμός διατηρώντας τον στρατηγικό προσανατολισμό της θετικής διάκρισης, μετεξελίχθηκε(Excellence in City) προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητά του.

Γαλλία

Στη Γαλλία από τις αρχές τις δεκαετίας του 1980, ξεκίνησε η συζήτηση για τη θετική διάκριση, ωςμέσο για την αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτισμικών ανισοτήτων. Με απλά λό-για πρόκειται για την προσπάθεια εξάλειψης των ανισοτήτων με στοχευμένες «άνισες» παρεμβάσεις.Η προσέγγιση αυτή αμφισβητούσε τις πρακτικές που πρότειναν «ίση αντιμετώπιση για όλους» καιπρότεινε επιλεκτική ενίσχυση συγκεκριμένων περιοχών που παρουσίαζαν κοινωνικά και οικονομικάπροβλήματα. Αξιοποιήθηκε και στην περίπτωση της Γαλλίας η στρατηγική της άνισης αντιμετώπισηςτης ανισότητας! Η προσέγγιση αυτή δεν αφορούσε μόνο την εκπαίδευση, αλλά περιελάμβανε και όλοτο πλέγμα των κοινωνικών υπηρεσιών στις συγκεκριμένες περιοχές, δίνοντας γενικότερα στο κράτοςπρόνοιας πιο έντονο ανακατανεμητικό χαρακτήρα.

Σε πρακτικό επίπεδο η παραπάνω πολιτική επιλογή εκφράστηκε με την – αρχικά προσωρινή - θε-σμοθέτηση των Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας - ΖΕΠ (Zones d’ Education Prioritaire) to1982. Η κάθε Ζώνη ήταν μια περιοχή η οποία είχε επιλεγεί με κοινωνικοοικονομικά αλλά και εκπαι-δευτικά κριτήρια

Στα σχολεία αυτά αφενός διατέθηκαν περισσότεροι «πόροι» όπως υψηλή χρηματοδότηση, εξειδικευ-μένο εκπαιδευτικό προσωπικό, ενισχυτική διδασκαλία, τμήματα ένταξης και υποδοχής των αλλοδα-πών και παλιννοστούντων μαθητών, προγράμματα εμψύχωσης και στήριξης της οικογένειας, ειδικάπρογράμματα ψυχοπαιδαγωγικής παρέμβασης, ενίσχυση της γλωσσομάθειας, ειδικά πολιτιστικάπρογράμματα και, αφετέρου, ενισχύθηκε η συνεργασία των συγκεκριμένων σχολείων μεταξύ τουςαλλά και με τις τοπικές κοινωνίες, γονείς και επιχειρήσεις προκειμένου να αντιμετωπισθούν φαινόμεναυποεπίδοσης παραβατικότητας, διαρροής κλπ. Τα σχολεία είχαν την ευθύνη για τη διαμόρφωση καιυλοποίηση των επιμέρους στόχων τους αλλά και για τον συντονισμό με τα υπόλοιπα σχολεία της Ζώ-νης. Δημιουργήθηκαν έτσι συνθήκες σχετικής αυτονομίας και ανάπτυξης εσωτερικής εκπαιδευτικήςπολιτικής από τις μονάδες που συμμετείχαν στης Ζώνες. Έχει ενδιαφέρον να τονιστεί ότι οι συνθήκεςαυτές διαμορφώθηκαν σε ένα παραδοσιακά συγκεντρωτικό εκπαιδευτικό σύστημα μέσω μιας κεντρι-κής στρατηγικής επιλογής (Storey 2007).

Ο θεσμός των ΖΕΠ αν και αρχικά είχε εισαχθεί ως προσωρινό μέτρο για την αντιμετώπιση της ανισό-τητας, επεκτάθηκε, διευρύνθηκε και μετεξελίχθηκε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και σο-βαρά προβλήματα στην υλοποίησή του.

Πάντως μετά το 2007 οπότε και οι Ζώνες μετονομάστηκαν σε Δίκτυα Σχολικής Επιτυχίας (Reseaux deReussite Scolaire), η πολιτική της θετικής ενίσχυσης φαίνεται να συνεχίζει να αποτελεί κεντρική πολι-τική επιλογή στη Γαλλία.


379

Κύπρος

Στην Κύπρο ο θεσμός των ΖΕΠ είναι σχετικά πρόσφατος, Ξεκίνησε πιλοτικά κατά την ακαδημαϊκήχρονιά 2003-2004 σε δύο περιοχές και επεκτάθηκε σε άλλη μια περιοχή τη χρονιά 2004-2005 ενώυπάρχει πολιτική βούληση για επέκταση του θεσμού σε άλλες πέντε περιοχές. Όπως και στις άλλεςδύο χώρες που εφαρμόστηκε ο θεσμός, οι ΖΕΠ επιλέγονται με βάση κοινωνικοοικονομικά αλλά καιεκπαιδευτικά κριτήρια. Σύμφωνα με το Σχέδιο Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης (2007) η δημιουργίατων ΖΕΠ είναι μια στρατηγική πολιτική επιλογή που στοχεύει στην μείωση των εκπαιδευτικών ανισο-τήτων μέσω της θετικής διάκρισης.

Παρά το γεγονός ότι είναι ακόμα πρώιμη οποιαδήποτε γενικευμένη αξιολόγηση το μέτρο μέχρι στιγ-μής φαίνεται να έχει γίνει αποδεκτό από την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και την κοινωνία της Κύ-πρου.

Καταληκτικά

Βασική παραδοχή μιας πολιτικής θετικής διάκρισης είναι ότι η ανισότητα στην εκπαίδευση είναι συ-νάρτηση πολλών παραμέτρων που αφορούν όχι μόνο το σχολείο αλλά και το ευρύτερο περιβάλλονκαι την κοινωνία. Η φτώχεια, η ανεργία, το πολιτισμικό περιβάλλον δημιουργούν συνθήκες (και) εκ-παιδευτικής ανισότητας. Όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενο κεφάλαιο, η εκπαιδευτική ανισότηταδεν διαμορφώνεται σε κενό, ούτε εκτός του κοινωνικού πλαισίου, αλλά εντός των συντεταγμένων πουορίζουν οι οικονομικοί, κοινωνικοί και πολιτισμικοί παράγοντες. Είναι λοιπόν αφελές να περιμένει κα-νείς ότι η αποτελεσματική αντιμετώπιση της εκπαιδευτικής ανισότητας μπορεί να περιοριστεί σταπλαίσια του σχολείου

Στη Γαλλία οι ΖΕΠ και η επακόλουθη εκχώρηση εξουσίας στους «μετόχους» του εκπαιδευτικού συ-στήματος αποτελεί στρατηγική πολιτική επιλογή για την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών και κοινωνι-κών ανισοτήτων, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα όπου τα φαινόμενα ανισότητας είναι πιο έντονα.Τα Δίκτυα Προσδοκίας που έχουν δημιουργηθεί στα πλαίσια της αναβάθμισης και τόνωσης του θε-σμού, δίνουν τη δυνατότητα συνεργατικής δράσης από το δημοτικό έως το γυμνάσιο, ενθαρρύνουντην παιδαγωγική καινοτομία, ενισχύουν την σχετική αυτονομία και την ανάπτυξη εσωτερικής εκπαι-δευτικής πολιτικής αλλά παράλληλα προϋποθέτουν το άνοιγμα των σχολείων και την αλληλεπίδρασημε την τοπική και ευρύτερη κοινωνία των Ζωνών. Αντίστοιχη είναι και η εξέλιξη του θεσμού στην Αγ-γλία με την πρωτοβουλία Excellence in Cities.

Δημιουργείται έτσι ένα «τρίπολο» παραγόντων αλληλεπίδρασης (Κεντρική Κυβέρνηση, Σχολεία, Το-πικές Κοινωνίες) (Hargreaves, 2008) με στόχο την «σχολική επιτυχία». Ο κάθε ένας από αυτούς τουςπαράγοντες έχει τη δική του δυναμική και τις δικές του επιμέρους συνιστώσες που οφείλουν να ανα-δειχθούν.

Μέσα σε αυτό το πλέγμα αλληλεξάρτησης είναι φανερό ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης μετατοπίζεταιστις σχολικές μονάδες οι οποίες χωρίς να υιοθετήσουν λογικές ανταγωνισμού, καλούνται να διαμορ-φώσουν τη δική τους πολιτική για να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες και τους πόρους που διατίθενταιμε βάση τις κεντρικές πολιτικές και να αλληλεπιδράσουν με τις τοπικές κοινωνίες δημιουργώντας το-πικά δίκτυα με επίκεντρο τις ίδιες.

Θα πρέπει, ωστόσο, να αναφερθεί ότι η έρευνα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της πολιτικής θε-τικών διακρίσεων μέσω της δημιουργίας Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας, δεν έχει καταλήξει σεασφαλή συμπεράσματα (Benabou, et.al, 2005, Storey, 2007). Έχουν διατυπωθεί ενστάσεις σχετικέςμε τον κοινωνικό στιγματισμό των σχολείων (και των μαθητών) που εντάσσονται στις ΖΕΠ και διεύ-ρυνση του χάσματος μεταξύ σχολείων εντός και εκτός ΖΕΠ, προβληματισμός για τα μαθησιακά απο-τελέσματα αλλά και την απροθυμία εκπαιδευτικών να εργαστούν σε σχολεία των ΖΕΠ.

Όμως, η εκπαιδευτική ανισότητα είναι ένα φαινόμενο το οποίο συνεχίζει να παρατηρείται στην ελληνι-κή εκπαίδευση, όπως άλλωστε φάνηκε από την παρούσα έκθεση. Συνεπώς δεν μπορεί να υποστηρί-


380

ξει κάποιος ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι τώρα ( διεύρυνση του εκπαιδευτικού συστήματοςκαι πολιτική ίσων ευκαιριών για όλους) ήταν αποτελεσματική ως προς την αντιμετώπιση των ανισοτή-των.

Η πολιτική των θετικών διακρίσεων φαίνεται να αποτελεί μια εναλλακτική λύση που μπορεί να αξιο-ποιηθεί. Αυτό ωστόσο σημαίνει διαφορετική αντίληψη τόσο για το ρόλο του κράτους στο εκπαιδευτικόσύστημα όσο και για το ρόλο, την ευθύνη αλλά και την ενίσχυση της εκπαιδευτικής μονάδας.


Benabou R., Kramarz F. and Prost C. (2005) The French Zones d’ Education Prioritaire: Much adoabout Nothing? Centre for Economic Policy Research, available online atwww.cepr.org/pubs/dps/DP5085.aspColeman J. (1966) Equality and Educational Opportunity, Washington DC, U.S Government PrintingOfficeHargreaves A (2008) The fourth way to Leadership and Change Paper presented in AISI Colloquium2008Jensen C, (1969) How much can we boost IQ and scholastic achievement, in Harvard EducationalReview, 39, pp. 1-123Jencks C., , Smith, M., Acland, H., Bane, M. J., Cohen, D., Gintis, H., Heyns, B. & Michelson, S.(1972). Inequality: a reassessment of the effects of family and schooling in America. New York: BasicBooksEducation Research Centre (2004) The Greek Education System: Facts and Figures, Athens, Educa-tion Research Centre.Lezotte, L. W. , 8. Passalacqua, J. (1978). Individual school buildings: Accounting for differences inmeasured pupil performance in Urban Education, 13(3), 283-293.Madaus G., et al. (1980)., School Effectiveness: A Reassessment of the Evidence, New York,McGraw-Hill,Murnane, R. J. (1982) Teacher Mobility Revisited in Journal of Human Resources 16, 1 pp. 3-19.Purkey S.C and Smith M.S. (1983) Effective Schools: A review in The Elementary School Journal,83, 4, pp 427-452.Rosenholtz S (1985) Effective Schools: Interpreting the evidence in American Journal of Education,93,3 pp. 352-388Rutter M., Maughan B., Mortimore P. and Ouston J. (1979) Fifteen Thousand Hours: SecondarySchools and their Effects on Children, London, Open Books.Smith G, Smith T and Smith T. (2007) Whatever Happened to EPAs? Part 2: Educational Priority Ar-eas –40 years on in Forum 49, 1-2, pp. 141-156Stedman L., (1985) A new look at the Effective Schools Literature in Urban Education 20, 3, pp. 295-326.Stoll, L & Fink, D (1996) Changing Our Schools: Linking School Effectiveness and School Improve-ment, Buckingham, OUPStorey V. (2007) Can France give Education Action Zones new life? in Florida Journal of EducationalAdministration & Policy 1,1 pp. 34-47

http://:@www.cepr.org/pubs/dps/DP5085.asp


381

3.3. Δείκτες της εκπαίδευσης σε επίπεδο Νομού/Νομαρχίας

Η ανάλυση που επιχειρείται στην ενότητα αυτή είναι κυρίως περιγραφική και συνίσταται σε μια αποτύ-πωση της εκπαιδευτικής πραγματικότητας συγκρίνοντας κατανομές βασικών μεγεθών και δεικτών σεεπίπεδο νομού.

Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται οι δείκτες των βασικών μεγεθών της εκπαίδευσης (υλικοτεχνική υποδο-μή, μαθητικός πληθυσμός, προσωπικό και χρηματοδότηση) που συνθέτουν την εκπαιδευτική εικόνα τουνομού. Παράλληλα, σχηματίζεται ο Συνολικός Εκπαιδευτικός Δείκτης (ΣΕΔ) - ένα εργαλείο παρακο-λούθησης των βασικών μεγεθών της εκπαίδευσης που συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας δομημένης καιπιο αποτελεσματικής εκπαιδευτικής πολιτικής, με στόχο να αναδειχθούν πιθανές σημαντικές διαφορο-ποιήσεις και να διακριθούν οι νομοί σε μειονεκτική, ή πλεονεκτική θέση ως προς τους άλλους.

Τέλος, γίνεται μια προσπάθεια ανάλυσης του ΣΕΔ ως προς το κοινωνικο-οικονομικό πλαίσιο του νομούμε εργαλεία συσχετισμού με τον Συνθετικό Δείκτη Ευημερίας και Ανάπτυξης, το Δείκτη ΕπιπέδουΚινδύνου Φτώχειας, το Δείκτη Μορφωτικού Επιπέδου, καθώς και τον Βαθμό Αστικότητας στο νο-μό. Ως πηγές των στοιχείων της ανάλυσης χρησιμοποιήθηκαν: σχετικά δεδομένα της Γενικής Γραμματεί-ας της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (απογραφή 2001, στοιχεία εκπαίδευσης, ΈρευναΟικογενειακών Προϋπολογισμών), της Διεύθυνσης Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων του ΥΠΕΠΘ(αποτελέσματα Γενικών Εξετάσεων), της έρευνας των Γ. Πετράκου και Γ. Ψυχάρη (2004), τη μελέτη τωνΔ. Μπαλούρδου και Γ. Υφαντόπουλου (2007), καθώς επίσης και από προγενέστερες έρευνες που έχουνδιεξαχθεί από το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ.

Τα βασικά ερευνητικά ερωτήματα που εξετάζονται στην ενότητα αυτή είναι:

· Εάν και σε ποιο βαθμό οι νομοί εμφανίζουν σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ τους ως προςτα βασικά μεγέθη της εκπαίδευσης.

· Εάν και σε ποιο βαθμό οι τυχόν διαφοροποιήσεις που εμφανίζουν οι νομοί μεταξύ τουςμεταβάλλονται διαχρονικά.

· Εάν υπάρχουν μεγέθη που παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με ταυπόλοιπα.

· Εάν υπάρχουν βαθμίδες που παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση μετις υπόλοιπες.

· Εάν υπάρχει και ποια σχέση μεταξύ των κοινωνικο-οικονομικών χαρακτηριστικών τωννομών και του Συνολικού Εκπαιδευτικού Δείκτη.

Η δομή της ενότητας είναι: α) παρουσίαση των τριών βασικών κοινωνικο-οικονομικών δεικτών του νο-μού (ταυτότητα), β) αναλυτική παρουσίαση των δεικτών των βασικών μεγεθών της εκπαίδευσης στο νο-μό (ανά υποσύστημα/μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος), γ) σύνθεση των επιμέρους δεικτών καισχηματισμός από αυτούς του Συνολικού Εκπαιδευτικού Δείκτη (ΣΕΔ) των νομών, δ) συσχετισμός τουΣΕΔ με τους τέσσερις δείκτες του κοινωνικο-οικονομικού περιβάλλοντος του νομού, ε) βασικά συμπερά-σματα της ανάλυσης σε επίπεδο νομού και ανάδειξη των νομών που βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέ-ση έναντι εκείνων που βρίσκονται σε μειονεκτικότερη θέση.


382

3.3.1. Δείκτης Ευημερίας

Περιγραφή του Δείκτη – Μεταβλητές που τον συνθέτουν

Με βάση τα στοιχεία της έρευνας των Γ. Πετράκου και Γ. Ψυχάρη «Περιφερειακή Ανάπτυξη στην Ελλά-δα» (2004) προέκυψε η ομαδοποίηση των Νομών της χώρας ανάλογα με το Δείκτη Ευημερίας που υπο-λογίστηκε για κάθε Νομό χωριστά αθροίζοντας 22 επιμέρους οικονομικούς δείκτες, στους οποίους περι-λαμβάνονται:

· το Α.Ε.Π. ανά κάτοικο

· το Δηλωθέν Εισόδημα ανά κάτοικο

· οι Αποταμιευτικές Καταθέσεις ανά κάτοικο

· η οικιακή χρήση Ηλεκτρικού Ρεύματος ανά κάτοικο

· τα Επιβατικά ΙΧ Αυτοκίνητα ανά 100 κατοίκους

· οι κύριες Τηλεφωνικές Συνδέσεις ανά 100 κατοίκους

· η Απασχόληση

· η Οικοδομική Δραστηριότητα

· η Τουριστική Ανάπτυξη

· η αναλογία σχολείων, νοσοκομείων, ιατρών, φαρμακείων και δασκάλων ανά κάτοικο.

Ο ΣΔΕΑ αποδίδει τιμές στην εκατονταβάθμια κλίμακα (0-100), ενώ η κατάταξη των νομών έγινε με τιςακόλουθες 6 ομαδοποιημένες κατηγορίες:

· Δείκτης από 50 βαθμούς και άνω (στους 100)

· Δείκτης από 40 έως 50 βαθμούς (στους 100)




· Δείκτης έως 25 βαθμούς (στους 100)

Από την παρατήρηση της κατανομής των νομών είναι εμφανές το χάσμα μεταξύ κέντρου και περιφέρει-ας. Ο ΣΔΕΑ στην Αττική1 είναι 70,4 βαθμούς στους 100, ενώ από όλους τους νομούς ΣΔΕΑ άνω των 50βαθμών συγκέντρωσαν μόνο οι Νομοί Θεσσαλονίκης και Δωδεκανήσου.

Οι ερευνητές σημειώνουν:

« Ένας φαύλος κύκλος που απειλεί ακόμα και τις μεγαλουπόλεις, οι οποίες σήμερα καρπούνται τομεγαλύτερο όφελος από την πρόοδο της χώρας, έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια. Η περιφέ-ρεια μένει πίσω τόσο σε οικονομικούς όρους, όσο και σε ποιότητα ζωής. Αν όμως η εικόνα αυτήδεν ανατραπεί, τότε ακόμα και η πρωτεύουσα απειλείται. Οι κάτοικοι της επαρχίας θα έρθουν στηνΑθήνα και έτσι θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο η ποιότητα ζωής αφού αυτό θα φέρει αύξησητων περιβαλλοντικών προβλημάτων, επιβάρυνση του κυκλοφοριακού και νέα αύξηση του κόστουςτης γης.

1 Ο Συνθετικός Δείκτης Ευημερίας και Ανάπτυξης δεν έχει υπολογιστεί ξεχωριστά για κάθε μια Νομαρχία της περιφέρειας Αττικήςκαι έτσι σε κάθε έναν αναφέρεται ο Συνθετικός Δείκτης Ευημερίας και Ανάπτυξης της περιφέρειας Αττικής.


383

Σήμερα, το χάσμα που χωρίζει το κέντρο από την περιφέρεια είναι μεγάλο. Μπορεί εν μέρει νακρύβεται από τις επίσημες μετρήσεις ανάπτυξης (που λαμβάνουν υπόψη μόνο το Ακαθάριστο Εγ-χώριο Προϊόν ανά κάτοικο), αλλά αποκαλύπτεται σε όλο το μεγαλείο αν ληφθούν υπόψη οι υπό-λοιποι 19 Δείκτες που χρησιμοποιούνται στη μελέτη. Βασική αιτία είναι το ότι η Αθήνα και Θεσσα-λονίκη συγκεντρώνουν σήμερα το μισό πληθυσμό της χώρας και ταυτόχρονα εισπράττουν τις μι-σές από τις κοινοτικές επιδοτήσεις. Έως τώρα αυτό επέτρεπε να βελτιώνεται η ποιότητα των υ-ποδομών και η οικονομική κατάσταση.

Αν όμως δεν δημιουργηθούν συνθήκες που θα επιτρέψουν στους κατοίκους της περιφέρειας ναμείνουν στον τόπο τους, τότε η υπερσυγκέντρωση πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα θα ανα-τρέψει την εικόνα.

Οι χρηματοδοτήσεις του επόμενου ΚΠΣ δίνουν μια ευκαιρία για να υπάρξει μεγαλύτερη ανάπτυξηστην ελληνική περιφέρεια. Τα χρήματα όμως που θα εισπράξει η χώρα θα είναι πολύ λιγότερααπό ότι στο παρελθόν.

Καθώς η ανάπτυξη επισήμως μετράται με το ΑΕΠ και όχι με έναν συνολικότερο δείκτη ευημερίας,πολλές περιφέρειες «αποβάλλονται» μετά το 2007 από τη βασική πηγή κοινοτικών χρηματοδοτή-σεων (το Στόχο 1 του ΚΠΣ, που ορίζει ότι δεν χρηματοδοτούνται περιοχές με εισόδημα ανά κάτοι-κο μεγαλύτερο του 75% του κοινοτικού μέσου όρου). Έτσι θα υπάρχουν λιγότεροι πόροι για ναπροωθηθούν στρατηγικές ανάπτυξης της περιφέρειας.»

Η αποτύπωση της κατανομής του ΣΔΕΑ παρουσιάζεται στον ακόλουθο πίνακα και χάρτη.


384

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΝΟΜΟΙ Τιμή ΣΔΕΑ Σειρά Κατάταξηςτου Νομού

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 25,4 40ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 35,1 15

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 31,3 28ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 28,0 32

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 26,4 35ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 30,2 29

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 55,5 2ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 24,3 43

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 24,7 42ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 31,8 26ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 21,0 47

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 31,9 25ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 22,3 44ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 27,2 33

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 34,4 17ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 24,7 41

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 21,3 46ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 33,7 21

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 39,2 7ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 27,2 34

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 20,9 48ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 20,1 49

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 33,4 22ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 25,6 38

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 37,1 11ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 35,8 14

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 38,5 9ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 34,0 20

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 22,0 45ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 36,3 12ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 17,2 50

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 33,1 23ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 32,1 24

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 16,8 51ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 28,1 31

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 26,2 36ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 34,7 16

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 28,2 30ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 31,5 27ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 25,5 39

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 25,7 37ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

70,4 1

ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 34,1 18ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 38,9 8

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 37,2 10ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 49,3 3

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 46,9 4ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 40,6 6

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 36,3 13ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 34,0 19

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 41,1 5

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ

Πηγή: Γ. Πετράκος και Γ. Ψυχάρης (2004), Περιφερειακή Ανάπτυξη στην Ελλάδα.


385

Κατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ (2000)

Επισημάνσεις

Στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή του Συνθετικού Δείκτη Ευημερίαςκαι Ανάπτυξης (31,9) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Αττικής (με τιμή 70,4), Θεσσαλονίκης(55,5), Δωδεκανήσου (49,3), Κυκλάδων (46,9), Χανίων (41,1), Ηρακλείου (40,6), Μαγνησίας(39,2), Σάμου (38,9), Κεφαλληνίας (38,5) και Χίου (37,2).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ευρυτανίας (με τιμή 16,8), Ηλείας(17,2), Θεσπρωτίας (20,1), Άρτας (20,9), Σερρών (21,0), Καρδίτσας (21,3), Αιτωλίας και Ακαρ-νανίας (22,0), Γρεβενών (22,3), Κιλκίς (24,3) και Φλωρίνης (24,7).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΑττικής είναι 4,2 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ευρυτανίας.

Bottom 10

Top 10


386

3.3.2. Δείκτης Επιπέδου Εκπαίδευσης


Το ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ σε προγενέστερη1 μελέτη του διερευνώντας τη σχέση κοινωνικο-οικονομικών δεικτώνκάθε νομού με το δείκτη πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (2004 και 2005) κατέγραψε από τηνΑπογραφή του 2001 την κατανομή του πληθυσμού σε επίπεδα εκπαίδευσης για κάθε Νομό χωριστά.

Με βάση αυτή την κατανομή σχηματίστηκε ένας Δείκτης Επιπέδου Εκπαίδευσης Νομού, ο οποίος μετέ-τρεπε την κατανομή σε μια Μέση Τιμή ανάλογα με το μέγιστο των ετών σπουδών κάθε επιπέδου εκπαί-δευσης. Έτσι ο Δείκτης αποδίδει στο νομό μια τιμή σε έτη εκπαίδευσης αντιπροσωπευτική του επιπέδουεκπαίδευσης του πληθυσμού του.

Ως πληθυσμός αναφοράς ορίστηκε ο πληθυσμός κάθε Νομού που κατά την απογραφή του 2001 ήτανηλικίας από 25-34 ετών (σημερινές ηλικίες 33-43 ετών). Η επιλογή της συγκεκριμένης ομάδας ηλικιώνέγινε επειδή ακριβώς αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική πληθυσμιακή ομάδα για την ανάπτυξης κάθε τοπικήςκοινωνίας.

Από την μελέτη προέκυψε πως ένας στους τρεις απογραφέντες (28,8%) ηλικίας 33 - 43 ετών σήμερα(γεν. 1967-1977) φοίτησε το πολύ μέχρι και την Γ’ Γυμνασίου, ενώ η ερευνητική ομάδα υπογραμμίζει:

«Οι περιορισμένες γνώσεις και δεξιότητες των εργαζομένων αυτής της κατηγορίας τουςτοποθετούν στη βάση της πυραμίδας της αγοράς εργασίας, σε επισφαλέστερη, δηλαδή, θέση ωςπρος τους κινδύνους της ανεργίας, του χαμηλού ή ασταθούς εισοδήματος και της φτώχειας. Ηδιαρκής αύξηση της ανισορροπίας μεταξύ χρόνου εργασίας και προσωπικού χρόνου λειτουργείαπαγορευτικά για την ανάπτυξη προγραμμάτων εκπαίδευσης που θα τους επέτρεπε ναβελτιώσουν το μορφωτικό τους επίπεδο (ευρύτερα) και το οποίο σε συνδυασμό με την στοχευμένηκατάρτισή τους θα βελτίωνε τη θέση τους στην πυραμίδα της αγοράς εργασίας. Από την άλλη, ημη απορρόφηση εργαζομένων της αυτής ηλικιακής ομάδας αλλά με υψηλότερο μορφωτικόεπίπεδο (πτυχιούχοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) σε εργασιακά αντικείμενα αντίστοιχα τωνσπουδών τους, τους υποχρεώνει να καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας που απαιτούν χαμηλότερομορφωτικό επίπεδο, γεγονός που συμπιέζει τη βάση της πυραμίδας της αγοράς εργασίας καιεπιδρά αρνητικά στην αμοιβή και στο ωράριο της εργασίας.

Τα παραπάνω συμβάλλουν ώστε οι εργαζόμενοι της ηλικιακής ομάδας με στοιχειώδες μορφωτικόεπίπεδο συχνότερα από τους υπόλοιπους να διαβαίνουν το κατώφλι της φτώχειας ενώ παράλλη-λα περιορίζουν σημαντικά την ποιότητα της παρέμβασής τους στην τοπική κοινωνία.»

Ακολουθεί διάγραμμα με την κατανομή του πληθυσμού ηλικίας 33 – 34 ετών ανά επίπεδο εκπαίδευσηςκαθώς και ο πίνακας με την κατάταξη των νομών της χώρας με βάση τον Δείκτη Επιπέδου Εκπαίδευ-σης.

1 Για την περιγραφή της μεθοδολογίας του υπολογισμού του δείκτη ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει στο ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ, (2006)Μελέτη του συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση – Γενικές εξετάσεις 2004 – 2005 – 2006, Τόμος 12: ΣενάριαΕκπαιδευτικής πολιτικής: Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας, ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ: Αθήνα.


387

Κατανομή Πληθυσμού Ηλικίας 33 – 43 ετών (2009) ανά επίπεδο εκπαίδευσης

Το μορφωτικό επίπεδο της κρίσιμης αυτής ηλικιακής ομάδας (αποτελεί το δυναμικό κομμάτι του εργατι-κού μας δυναμικού που λόγω εργασιακής εμπειρίας μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο όχι μόνοστον επαγγελματικό του τομέα, αλλά και κυρίως στη δράση του στην τοπική κοινωνία. Είναι αυτή η ηλι-κιακή ομάδα, που έχοντας δημιουργήσει οικογένεια, τα παιδιά της φοιτούν στην υποχρεωτική εκπαίδευ-ση (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια) και επομένως εμπλέκεται άμεσα στον προβληματισμό για τιςσυνθήκες και την ποιότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος από την πλευρά των γονέων. Είναι τέλοςαυτή η ηλικιακή ομάδα που θα αποτελέσει και το κριτήριο για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσουμε ναθωρακίσουμε την κοινωνική συνοχή από πολύ σημαντικούς κινδύνους που την απειλούν, όπως είναι οκίνδυνος από την ανεργία και τη φτώχεια, ή ο αποκλεισμός από την αναπτυξιακή διαδικασία της δημι-ουργικότητας και της καινοτομίας των τοπικών κοινωνιών και φυσικά η αποδοχή του διαφορετικού ωςαπαραίτητου στοιχείου για την κοινή ζωή με πολίτες που ζουν και εργάζονται στην τοπική κοινωνία αλλάέχουν διαφορετική εθνική, θρησκευτική και πολιτισμική ταυτότητα.

Το υψηλό ποσοστό των ατόμων αυτής της πληθυσμιακής ομάδας που έχει αποφοιτήσει από το Γυμνά-σιο είναι υψηλό και φυσικά διαφοροποιείται σημαντικά από νομό σε νομό, αλλά και μέσα στο ίδιο τοννομό ανάλογα με το βαθμό αστικότητας και τα κοινωνικο-οικονομικά χαρακτηριστικά της κάθε τοπικήςκοινωνίας. Στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει φοιτήσει περίπου 1 – 4 αυτής της πληθυσμια-κής ομάδας ενώ μόλις το 1,7% έχει προχωρήσει σε μεταπτυχιακές σπουδές.

1,95%

13,20% 13,63%

6,81%

33,44%

7,24% 7,07%

14,92%

1,74%

Δεν γνωρίζουνΓΡΑΦΗ & ΑΝΑ-ΓΝΩΣΗ, ή εγκα-τέλειψαν το ΔΗ-

ΜΟΤΙΚΟ

ΑπόφοιτοιΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΑπόφοιτοιΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΑπόφοιτοιΛΥΚΕΙΟΥ

ΑπόφοιτοιΤΕΛ-ΤΕΣ

ΑπόφοιτοιΜεταδευτ/θμιας

Μη τριτοβάθμιαςεκπαίδευσης

ΠτυχιούχοιΤΕΙ-ΚΑΤΕΕ

ΠτυχιούχοιΑΕΙ

ΚάτοχοιΔΙΔΑΚΤ-ΜΕΤΑΠΤ

28,78%Πήγαν μέχρι την Γ’ Γυμνασίου

23,73%Πτυχιούχοι Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης


388

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΝΟΜΟΙ Τιμή Δείκτη Σειρά Κατάταξηςτου Νομού

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 11,2 έτη 19ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 11,2 έτη 18

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 11,7 έτη 5ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 9,7 έτη 53

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 9,5 έτη 54ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 11,0 έτη 31

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 11,0 έτη 33ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 11,1 έτη 29

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 10,3 έτη 48ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 11,2 έτη 23ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 10,9 έτη 34

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 10,8 έτη 43ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 11,4 έτη 15ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 11,1 έτη 28

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 11,5 έτη 8ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 11,0 έτη 30

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 10,5 έτη 44ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 11,5 έτη 10

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 11,5 έτη 9ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 11,3 έτη 16

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 11,0 έτη 32ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 12,3 έτη 2

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 12,0 έτη 3ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 11,2 έτη 22

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 10,2 έτη 50ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 10,8 έτη 41

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 11,4 έτη 13ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 11,3 έτη 17

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 10,2 έτη 51ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 11,4 έτη 11ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 10,0 έτη 52

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 10,5 έτη 46ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 10,9 έτη 39

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 10,3 έτη 49ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 11,1 έτη 26

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 11,2 έτη 20ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 10,8 έτη 40

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 11,2 έτη 20ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 10,9 έτη 37ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 10,5 έτη 45

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 10,9 έτη 38ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 12,8 έτη 1

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 11,7 έτη 7ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 10,3 έτη 47

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 11,7 έτη 6ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 11,1 έτη 24ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 11,4 έτη 12

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 11,9 έτη 4ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 11,1 έτη 27

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 10,8 έτη 42ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 11,1 έτη 24

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 10,9 έτη 36ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 10,9 έτη 35

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 11,4 έτη 13

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ

Επεξεργασία: ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ της ΓΣΕΕ (ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ) 2009


389

Κατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ (2009)


Στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή του Δείκτη ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΕΠΙ-ΠΕΔΟΥ (11,0 έτη εκπαίδευσης) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Αθηνών (με τιμή 12,8), Θεσπρωτίας(12,3), Ιωαννίνων (12,0), Χίου (11,9), Έβρου (11,7), Πειραιώς (11,7), Ανατολικής Αττικής (11,7),Κοζάνης (11,5), Μαγνησίας (11,5) και Λαρίσης (11,5).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ροδόπης (με τιμή 9,5), Ξάνθης(9,7), Ηλείας (10,0), Αιτωλίας και Ακαρνανίας (10,2), Ζακύνθου (10,2), Ευρυτανίας (10,3), Πέλ-λας (10,3), Δυτικής Αττικής (10,3), Βοιωτίας (10,5) και Λακωνίας (10,5).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΝομαρχίας Αθηνών είναι 1,3 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ροδόπης.

Bottom 10

Top 10


390

3.3.3. Δείκτης Κινδύνου Φτώχειας Νομού


Οι Δ. Μπαλούρδος και Γ. Υφαντόπουλος (2007), σε μια προσπάθεια να εκτιμήσουν την εισοδηματικήανισότητα και τη φτώχεια για τις περιφέρειες και τους νομούς της χώρας, κατασκεύασαν, με βάση ταστοιχεία της έρευνας EU-SILC 20031, τον Δείκτη Επιπέδου Κινδύνου Φτώχειας των περιφερειών και νο-μών της χώρας. Η εκτίμηση του σχετικού κινδύνου φτώχειας έχει στόχο να διαφανεί κάποια πιθανή ση-μαντική διαφοροποίηση και να ξεχωρίζουν οι περιφέρειες υψηλού κινδύνου από τις υπόλοιπες περιφέ-ρειες. Όπως, οι ίδιοι υπογραμμίζουν στην εργασία τους, «οι τιμές του κινδύνου φτώχειας σε επίπεδονομού λαμβάνονται υπόψη ως ενδείξεις ή τάσεις διαφοροποίησης από τον Εθνικό Μέσο Όρο ή το επί-πεδο της περιφέρειας αναφοράς.»

Οι ερευνητές έχουν ταξινομήσει τους νομούς της χώρας σε τρείς κατηγορίες με βάση το επίπεδο του κιν-δύνου της φτώχειας με τα εξής κριτήρια:

1. Χαμηλός κίνδυνος φτώχειας: όταν ο νομός εμφανίζει κίνδυνο χαμηλότερο της περιφέρειας καιχαμηλότερο του Εθνικού Μέσου Όρου.

2. Υψηλός κίνδυνος φτώχειας: όταν ο νομός εμφανίζει κίνδυνο υψηλότερο της περιφέρειας και υ-ψηλότερο του Εθνικού Μέσου Όρου.

3. Μέσος κίνδυνος φτώχειας: όταν ο νομός εμφανίζει κίνδυνο περίπου ίδιο (ή συντηρητικά υψηλό-τερο) με τον Εθνικό Μέσο Όρο και χαμηλότερο της περιφέρειας.

Από την ανάλυσή τους προκύπτει πως:

«από το ένα άκρο, υπάρχουν οι σκληροί πυρήνες, δηλαδή περιφέρεις με χαμηλά μέσα εισοδή-ματα και μέγιστες τιμές στους δείκτες ανισότητας και φτώχειας (Ήπειρος, Στερεά Ελλάδα, Πελο-πόννησος, Αν. Μακεδονία – Θράκη και Δυτική Ελλάδα). Στο άλλο άκρο, υπάρχει η Αττική, κυρί-ως, αλλά και οι περιφέρειες Κεντρικής Μακεδονίας και Νοτίου Αιγαίου, όπου οι τιμές των σχετι-κών δεικτών εμφανίζονται σημαντικά καλύτερες, και συγκριτικά με παλαιότερες εκτιμήσεις, σχε-δόν «αναλλοίωτες». Βελτιωμένες είναι οι τιμές των δεικτών φτώχειας και ανισότητας στις περι-φέρειες Δυτικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Κρήτης και Βορείου Αιγαίου. Αντίστοιχα πολωμένηεμφανίζεται η κατάσταση όσον αφορά τον κίνδυνο φτώχειας μεταξύ των νομών της χώρας.»

1 H Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των νοικοκυριών (EU-SILC – European Union – Statistics on Income andLiving Conditions) διενεργήθηκε το 2003 από την ΕΣΥΕ με τη συμμετοχή του Ινστιτούτου Κοινωνικής Πολιτικής του ΕΚΚΕ.


391

Ταξινόμηση των νομών μέσα στην περιφέρεια με βάση το επίπεδο κινδύνου φτώχειας

Περιφέρεια Υψηλόςκίνδυνος φτώχειας

Μέσοςκίνδυνος φτώχειας

Χαμηλόςκίνδυνος φτώχειας

Έβρος 33% Δράμα 25% Καβάλα 5%

Ξάνθη 43%Ανατολική Μακεδονία &Θράκη

Ροδόπη 39%

Ημαθία 31% Κιλκίς 21% Χαλκιδική 9%

Πέλλα 37% Θεσσαλονίκη 21%

Πιερία 32%Κεντρική Μακεδονία

Σέρρες 46%

Γρεβενά 47% Καστοριά 18%Δυτική Μακεδονία

Φλώρινα 30% Κοζάνη 18%

Καρδίτσα 33% Μαγνησία 13,4%

Τρίκαλα 37,1%Θεσσαλία

Λάρισα 29%

Πρέβεζα 56% Θεσπρωτία 22%

Άρτα 45%Ήπειρος

Ιωάννινα 30%

Ιόνιοι Νήσοι Κέρκυρα 35% Ζάκυνθος 19,8%

Ηλεία 35,8%

Αιτωλοακαρνανία 30,4%Δυτική Ελλάδα

Αχαΐα 28,6%

Φωκίδα 57%

Ευρυτανία 47%

Φθιώτιδα 33%

Βοιωτία 28,4%

Στερεά Ελλάδα

Εύβοια 27%

Αρκαδία 47,3% Κορινθία 21% Αργολίδα 19,95%

Λακωνία 35,1%Πελοπόννησος

Μεσσηνία 33%

Ν/Α Πειραιώς 35,3% Π. Πρωτευούσης 11%

Ν/Α Αν. Αττικής 15,7%Αττική

Ν/Α Δυτ. Αττικής 18,2%

Λέσβος 35,4% Σάμος 17,9%Βόρειο Αιγαίο

Χίος 5%

Νότιο Αιγαίο Κυκλάδες 21% Δωδεκάνησα 20%

Χανιά 23,7% Λασίθι 14,7%Κρήτη

Ρέθυμνο 23,5% Ηράκλειο 14,1%

Πηγή: Δ. Μπαλούρδος και Γ. Υφαντόπουλος (2007), Οικονομική Ανισότητα και Φτώχεια στην Ελλάδα: Ορισμένα Αποτελέσματα από την έρευνα SILC.


392

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΦΤΩΧΕΙΑΣ

ΝΟΜΟΙ Τιμή Δείκτη Σειρά Κατάταξης τουΝομού

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 25,0% 23ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 5,0% 2

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 33,0% 35ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 43,0% 45

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 39,0% 44ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 31,0% 31

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 16,9% 9ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 21,0% 18

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 37,0% 42ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 32,0% 32ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 46,0% 46

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 9,0% 3ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 47,0% 48ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 18,0% 11

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 18,0% 12ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 30,0% 28

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 33,0% 36ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 29,0% 27

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 13,4% 5ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 37,1% 43

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 46,0% 47ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 22,0% 19

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 30,0% 29ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 55,8% 51

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 19,8% 14ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 35,0% 38

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ - -ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ - -

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 28,6% 26ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 30,4% 30ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 35,8% 41

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 28,4% 25ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 27,0% 24

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 47,0% 49ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 33,0% 34

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 57,0% 52ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 25,0% 22

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 47,3% 50ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 21,0% 17ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 35,1% 39

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 33,0% 33ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 11,0% 4

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 15,7% 8ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 18,2% 13

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 35,0% 37ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 35,4% 40ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 17,9% 10

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 5,0% 1ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 20,0% 15

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 21,0% 16ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 23,7% 21

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 23,5% 20ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 14,7% 7

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 14,1% 6

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 20,8%

Πηγή: Δ. Μπαλούρδος και Γ. Υφαντόπουλος (2007), Οικονομική Ανισότητα και Φτώχεια στην Ελλάδα: Ορισμένα Αποτελέσματα από την έρευνα SILC.


393

Κατανομή των Νομών με βάση το ΔΕΙΚΤΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΦΤΩΧΕΙΑΣ (2003)


Στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την τιμή του Δείκτη Επιπέδου Κινδύνου Φτώ-χειας για το σύνολο της χώρας (20,8%) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Χίου (με τιμή 5,0%), Καβάλας (5,0%),Χαλκιδικής (9,0%), Αθηνών (11,0%), Μαγνησίας (13,4%), Χανίων (14,1%), Ρεθύμνης (14,7%),Ανατολικής Αττικής (15,7%), Θεσσαλονίκης (16,9%) και Σάμου (17,9%).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Φωκίδος (με τιμή 57,0%), Πρεβέ-ζης (55,8%), Αρκαδίας (47,3%), Ευρυτανίας (47,0%), Γρεβενών (47,0%), Άρτας (46,0%), Σερ-ρών (46,0%), Ξανθής (43,0%), Ροδόπης (39,0%) και Τρικάλων (37,1%).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως το επίπεδοκινδύνου φτώχειας της Φωκίδος είναι 11,4 φορές μεγαλύτερο από εκείνο της Χίου. Κοιτάζοντας, όμωςκαι την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσοόρο 3,6 φορές υψηλότερο επίπεδο κινδύνου φτώχειας από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίεςθέσεις.

Bottom 10

Top 10


394

3.3.4. Δείκτης Υποδομών

Α) Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση - ΔΗΜΟΤΙΚΑ


Ο δείκτης των υποδομών του δημοτικού είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη εννέα μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η – Ολοήμερα τμήματα: Έχει ορισθεί ως το ποσοστό των ολοήμερων τμημάτων επίτου συνόλου των τμημάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντίστοιχου σχολικού έτους.

· Μεταβλητή 2η – Πρωινά τμήματα: Έχει ορισθεί ως το ποσοστό των αποκλειστικά πρωινών τμη-μάτων επί του συνόλου των τμημάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντίστοιχου σχολικούέτους.

· Μεταβλητή 3η – Εργαστήρια φυσικών επιστημών: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των εργα-στηρίων φυσικών επιστημών ανά σχολική μονάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης τουσχολικού έτους.

· Μεταβλητή 4η – Εργαστήρια πληροφορικής: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των εργαστηρίωνπληροφορικής ανά σχολική μονάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του σχολικού έτους.

· Μεταβλητή 5η – Εργαστήρια τεχνολογίας: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των εργαστηρίωντεχνολογίας ανά σχολική μονάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του σχολικού έτους.

· Μεταβλητή 6η – Εργαστήρια ξένων γλωσσών: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των εργαστη-ρίων ξένων γλωσσών ανά σχολική μονάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του σχολικούέτους.

· Μεταβλητή 7η – Αίθουσες πολλαπλών χρήσεων: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των αιθου-σών πολλαπλών χρήσεων ανά σχολική μονάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του σχο-λικού έτους.

· Μεταβλητή 8η – Βιβλιοθήκες: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των βιβλιοθηκών ανά σχολική μο-νάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του σχολικού έτους.

· Μεταβλητή 9η – Γυμναστήρια: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των γυμναστηρίων ανά σχολικήμονάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του σχολικού έτους.

Για την κατασκευή του συνθετικού δείκτη των υποδομών του δημοτικού έχει γίνει τυποποίηση των πα-ραπάνω μεταβλητών έτσι ώστε να λαμβάνουν όλες τιμές από το 0 έως το 1001. Με βάση τις τυποποιη-μένες μεταβλητές κατασκευάστηκαν τρεις δείκτες που αφορούν στις υποδομές των δημοτικών σχολείων:

· ο Δείκτης ολοήμερων – πρωινών τμημάτων, που ενσωματώνει τις μεταβλητές 1 και 2,

· ο Δείκτης εργαστηρίων, με βάση τους τέσσερις τύπους εργαστηρίων που χρησιμοποιούνταιστα δημοτικά σχολεία,

· και ο Δείκτης λοιπών υποδομών, με βάση τα στοιχεία για τις αίθουσες πολλαπλών χρήσεων,τις βιβλιοθήκες και τα γυμναστήρια.

Ο συνολικός δείκτης υποδομών προκύπτει από τους τρεις επιμέρους δείκτες σύμφωνα με τον τύπο

Δi = Σi (Χi)/ N,

όπου Χi είναι ο επιμέρους δείκτης στο νομό i και N το πλήθος των επιμέρους δεικτών.

1 Βλ. περιγραφή της μεθόδου στο κεφάλαιο 2.


395

Στατιστική περιγραφή του Δείκτη

Το βασικό πρόβλημα της μεθόδου κατασκευής του δείκτη είναι ότι όλες οι μεταβλητές που αθροίζονταιέχουν την ίδια βαρύτητα και συνεπώς δεν υπάρχει ειδική στάθμιση για τη σημασία της κάθε μιας στηδιαμόρφωση της εικόνας του νομού. Για το λόγο αυτό στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κά-ποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομή στους νομούς της χώρας των εννέα μεταβλητών,καθώς και των τριών επιμέρους δεικτών, που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτη των υποδομών, μεσκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητές εκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανομοιογένεια.

Δείκτες θέσης και διασποράς σε επίπεδο νομού για τα έτη 2004-05, 2005-06 και 2006-07

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min

t10/b10 CVw μ σ max/

mint10/b10 CVw μ σ max/

mint10/b10 CVw

Ολοήμερα τμήματα 17,5% 3,9% 2,5 1,9 0,31 17,0% 4,1% 3,1 2,0 0,35 17,1% 4,4% 3,0 2,1 0,34

Πρωινά τμήματα 95,6% 3,6% 1,2 1,1 0,05 96,1% 3,4% 1,2 1,1 0,04 96,4% 3,1% 1,2 1,1 0,03

Εργαστήριαφυσικών επιστημών 0,1 0,1 -* 8,4 1,31 0,1 0,1 -* 9,0 1,27 0,1 0,1 -* 9,4 1,37

Εργαστήριαπληροφορικής 0,5 0,2 7,3 2,8 0,33 0,5 0,2 10,1 2,6 0,30 0,5 0,2 6,1 2,5 0,28

Εργαστήριατεχνολογίας 0,01 0,01 -* -* 2,14 0,01 0,02 -* -* 1,96 0,01 0,01 -* -* 1,85

Εργαστήριαξένων γλωσσών 0,03 0,04 -* -* 2,19 0,03 0,04 -* -* 1,93 0,03 0,03 -* -* 1,96

Αίθουσες πολλαπλώνχρήσεων 0,3 0,1 6,2 3,4 0,68 0,4 0,1 6,5 3,5 0,62 0,4 0,1 5,0 3,1 0,60

Βιβλιοθήκες 0,3 0,1 5,8 2,9 0,47 0,3 0,1 6,7 2,8 0,45 0,3 0,1 12,5 3,3 0,46

Γυμναστήρια 0,1 0,1 -* 7,5 0,80 0,1 0,1 16,2 6,0 0,79 0,1 0,1 16,6 6,5 0,82

ΔΕΙΚΤΗΣΟΛΟΗΜΕΡΩΝ–ΠΡΩΙΝΩΝ 61,2 13,8 3,6 2,0 0,25 60,8 14,4 4,3 2,1 0,27 61,7 15,7 6,1 2,1 0,26

ΔΕΙΚΤΗΣΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ 28,9 17,5 37,5 5,6 1,06 31,7 17,8 22,9 5,5 0,94 31,6 16,4 25,3 4,5 0,84

ΔΕΙΚΤΗΣΛΟΙΠΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ 39,1 18,6 8,0 4,3 0,73 41,8 19,3 8,2 3,9 0,68 43,4 19,5 6,3 3,7 0,63

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣΔΕΙΚΤΗΣ 43,1 13,0 3,8 2,3 0,52 44,8 13,5 3,4 2,3 0,51 45,6 13,1 3,1 2,1 0,47

*Σε κάποιες μεταβλητές δεν υπάρχει τιμή για τους λόγους min/max και top10/bottom10 διότι υπάρχουν νομοί με μηδενικές τιμές και κατά συνέπεια ο λόγος δεν μπορεί να υπολογιστεί.

Η μεταβλητή των πρωινών τμημάτων παρουσιάζει ιδιαίτερα χαμηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστηςτιμής, top10 – bottom102 και σταθμισμένο συντελεστή διακύμανσης3 (CVw), δηλαδή μικρή διασπο-ρά των τιμών της από το μέσο όρο της χώρας. Συνεπώς, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς τοποσοστό των πρωινών τμημάτων δεν είναι ιδιαίτερα έντονες. Αντίθετα, όλες οι υπόλοιπες μεταβλητέςπου συνθέτουν τον συνολικό δείκτη υποδομών παρουσιάζουν ιδιαίτερα υψηλές τιμές στους δείκτες δια-σποράς.

Η κατανομή της μεταβλητής των ολοήμερων τμημάτων παραμένει σταθερή κατά την τριετία, με μέσητιμή γύρω στο 17,2% και συντελεστή διακύμανσης ίσο με 0,3, που δείχνει πως οι αποκλίσεις των τιμών

2 Ο λόγος top10 – bottom10 υπολογίζεται ως κλάσμα με αριθμητή τον μέσο όρο των 10 μεγαλύτερων τιμών που παρουσιάζει ημεταβλητή στους νομούς και παρονομαστή τον μέσο όρο των 10 χαμηλότερων τιμών.3 Για την μέτρηση των περιφερειακών ανισοτήτων χρησιμοποιείται στην ανάλυση ο σταθμισμένος συντελεστής διακύμανσης(weighted coefficient of variation) που μετράει τη διασπορά των τιμών από τη μέση τιμή. Αποτελεί ένα κανονικοποιημένο μέτροδιασποράς που επιτρέπει τη σύγκριση μεταξύ διαφορετικών μεγεθών. Για τον υπολογισμό του κάθε νομός έχει σταθμιστεί με τονμαθητικό πληθυσμό του ούτως ώστε ο κάθε νομός να έχει τη βαρύτητα που του αναλογεί στον υπολογισμό του δείκτη .


396

από τη μέση τιμή είναι σημαντικές. Το 2007, οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη εμφανίζουν ποσοστόολοήμερων τμημάτων 24,6% ενώ οι δέκα τελευταίοι 11,7% (2,1 φορές χαμηλότερη τιμή). Ο Δείκτηςολοήμερων/πρωινών τμημάτων παρουσιάζει σταθερή μέση τιμή και διακύμανση μέσα στην τριετία.

Οι μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών εντοπίζονται στις μεταβλητές των εργαστηρίων φυ-σικών επιστημών, τεχνολογίας και ξένων γλωσσών. Κατά την τριετία 2005-2007, η διασπορά των τιμώνστις μεταβλητές των εργαστηρίων ξένων γλωσσών και τεχνολογίας μειώνεται (βλέπε την τιμή του CVw

από έτος σε έτος για την κάθε μία μεταβλητή). Παρ’ όλα αυτά, η μέση τιμή των νομών στις τρεις αυτέςμεταβλητές παραμένει σταθερή, γεγονός που σημαίνει πως η μείωση των διαφοροποιήσεων δεν είναιτόσο σημαντική ώστε να επηρεάσει και την συνολική εικόνα που παρουσιάζουν οι νομοί. Από την άλλη ,τα εργαστήρια πληροφορικής παρουσιάζουν την υψηλότερη μέση τιμή σε σχέση με τους υπόλοιπουςτύπους εργαστηρίων (0,5 εργαστήρια ανά σχολική μονάδα), η οποία παραμένει και σταθερή στα τρίαέτη της ανάλυσης, ενώ ταυτόχρονα έχει και πιο ομοιογενείς τιμές στους νομούς (σχετικά χαμηλή τιμή τουCVw = 0,33 για το 2005). Η ίδια εικόνα αντικατοπτρίζεται και στον επιμέρους Δείκτη Εργαστηρίων, οιτιμές του οποίου έχουν τη μεγαλύτερη διασπορά από τη μέση τιμή της χώρας, σε σύγκριση με τους άλ-λους δύο δείκτες των υποδομών. Χαρακτηριστικό είναι ότι για το έτος 2004-05 ο μέσος όρος του δείκτηεργαστηρίων των δέκα «καλύτερων» νομών είναι 5,6 φορές μεγαλύτερος από τον μέσο όρο των δέκατελευταίων στην κατάταξη νομών. Η διαφορά αυτή μειώνεται μέσα στην τριετία. Έτσι, το 2007 ο δείκτηςεργαστηρίων των δέκα πρώτων νομών (58,2) είναι κατά μέσο όρο 4,5 φορές μεγαλύτερος από εκείνοντων δέκα τελευταίων νομών (12,9).

Σημαντικά, επίσης διαφοροποιούνται οι νομοί και ως προς τις λοιπές υποδομές. Κατά την τριετία 2005-2007, σταθερή παραμένει η κατανομή των μεταβλητών των βιβλιοθηκών και των γυμναστηρίων, ενώ ηεικόνα των νομών ως προς τις αίθουσες πολλαπλών χρήσεων παρουσιάζει βελτίωση, με μείωση τωνδιαφοροποιήσεων τους και ταυτόχρονη αύξηση της μέσης τιμής τους (από 0,3 το 2005 σε 0,4 το 2007).Συνολική εικόνα για τις υποδομές αυτές δίνεται από τον Δείκτη των λοιπών υποδομών, του οποίου ημέση τιμή παρουσιάζει αύξηση κατά 11,2% (από 39,1 το 2005 σε 43,4 το 2007). Ωστόσο, έντονη παρα-μένει η ανομοιογένεια των νομών ως προς το δείκτη αυτό. Το 2007 η μέση τιμή των δέκα πρώτων νο-μών (75,8) είναι 3,7 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων (20,2).

Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη υποδομών, η μέση τιμή του παρουσιάζει αύξηση κατά 5,8% (από43,1 το 2005 στο 45,6 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 2,9%. Η διασπορά των τιμών του δείκτη γύρωαπό τον εθνικό μέσο όρο παρουσιάζει μια μείωση, με την τιμή του δείκτη διακύμανσης να διαμορφώνεταιστο 0,47 το 2007, από 0,52 το 2005. Οι τιμές των δεικτών διακύμανσης και για τα τρία έτη της ανάλυσηςκαθιστούν φανερές τις διαφοροποιήσεις των νομών της χώρας όσον αφορά στις υποδομές των δημοτι-κών, οι οποίες εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στα εργαστήρια και στις λοιπές υποδομές (αίθουσες πολ-λαπλών χρήσεων, βιβλιοθήκες και γυμναστήρια) και όχι τόσο στα ποσοστά των ολοήμερων και πρωι-νών τμημάτων.


397

ΜΕΓΕΘΟΣ : Υλικοτεχνική Υποδομή της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση - ΔΗΜΟΤΙΚΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Υποδομές - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ

ΔΕΙΚΤΗΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΕτήσιαΜεταβολή ΔΕΙΚΤΗΣ Ετήσια

Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 48,4 53,8 11,1 ▲ 50,8 -5,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 37,3 40,7 9,2 ▲ 42,0 3,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 40,0 46,8 17,2 ▲ 51,2 9,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 26,4 28,0 5,9 ▲ 29,7 5,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 21,1 26,8 26,9 ▲ 34,8 29,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 41,6 33,6 -19,3 ▼ 40,1 19,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 62,3 71,6 14,9 ▲ 75,1 4,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 49,4 51,2 3,7 ▲ 48,0 -6,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 38,2 40,6 6,4 ▲ 42,4 4,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 36,2 38,7 6,9 ▲ 36,1 -6,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 37,2 37,9 2,1 ▲ 37,5 -1,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 47,8 56,9 19,1 ▲ 47,9 -15,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 34,2 25,4 -25,7 ▼ 30,2 18,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 54,6 56,4 3,4 ▲ 72,7 28,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 55,1 52,8 -4,2 ▼ 55,1 4,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 42,5 49,1 15,7 ▲ 54,0 9,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 26,8 29,9 11,8 ▲ 44,5 48,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 35,3 38,1 8,1 ▲ 42,5 11,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 37,5 40,5 7,8 ▲ 44,8 10,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 43,1 41,2 -4,5 ▼ 36,8 -10,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 34,9 48,1 37,9 ▲ 38,5 -20,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 51,8 45,6 -11,9 ▼ 44,6 -2,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 42,2 44,2 4,7 ▲ 43,5 -1,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 30,8 32,7 6,2 ▲ 30,9 -5,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 38,1 42,6 11,6 ▲ 39,2 -8,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 40,5 42,3 4,4 ▲ 37,4 -11,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 41,0 46,0 12,1 ▲ 39,3 -14,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 50,6 41,8 -17,3 ▼ 42,6 1,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 33,2 34,8 4,7 ▲ 32,9 -5,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 35,4 40,0 13,0 ▲ 39,0 -2,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 23,9 25,7 7,6 ▲ 26,6 3,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 51,2 52,4 2,3 ▲ 53,1 1,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 41,2 41,2 0,1 ▲ 34,9 -15,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 38,1 35,1 -7,7 ▼ 44,9 27,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 31,8 38,3 20,5 ▲ 35,9 -6,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 32,5 34,6 6,5 ▲ 33,8 -2,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 29,9 28,2 -5,7 ▼ 39,8 41,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 43,9 42,4 -3,5 ▼ 34,5 -18,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 35,3 42,3 19,6 ▲ 39,7 -6,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 38,5 35,6 -7,7 ▼ 39,8 12,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 34,0 38,6 13,4 ▲ 43,0 11,6 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 78,3 78,6 0,5 ▲ 79,3 0,8 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 79,7 78,9 -0,9 ▼ 78,2 -0,9 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 62,4 67,9 8,8 ▲ 63,1 -7,1 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 80,9 87,6 8,3 ▲ 83,8 -4,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 46,2 50,0 8,3 ▲ 48,2 -3,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 26,0 30,7 18,4 ▲ 34,3 11,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 58,9 55,4 -6,1 ▼ 57,6 4,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 57,9 61,4 6,2 ▲ 58,3 -5,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 36,8 31,3 -15,0 ▼ 33,9 8,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 48,2 46,1 -4,3 ▼ 46,6 1,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 45,2 47,9 6,1 ▲ 45,7 -4,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 37,8 38,2 1,0 ▲ 40,3 5,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 53,0 50,8 -4,1 ▼ 60,5 19,0 ▲ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 48,3 50,8 5,3 ▲ 51,9 2,0 ▲



398

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση- ΔημοτικάΚατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης των υποδομών του δημοτικού στο σύνολο της χώρας παρουσιάζειαύξηση κατά 7,4% (από 48,3 το 2005 σε 51,9 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή 3,7%. Η μέση τιμή τωννομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρ-κετοί νομοί με ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΥΠΟΔΟΜΩΝ των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ (45,6) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Πειραιώς (με τιμή 83,8), Αθηνών (79,3),Ανατολικής Αττικής (78,2), Θεσσαλονίκης (75,1), Καστοριάς (72,7), Δυτικής Αττικής (63,1),Χανίων (60,5), Δωδεκανήσου (58,3), Χίου (57,6) και Κοζάνης (55,1).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ηλείας (με τιμή 26,6), Ξάνθης(29,7), Γρεβενών (30,2), Πρεβέζης (30,9), Αιτωλίας και Ακαρνανίας (32,9), Φωκίδος (33,8), Κυ-κλάδων (33,9), Σάμου (34,3), Αρκαδίας (34,5) και Ροδόπης (34,8).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΝομαρχίας Πειραιώς είναι 3,1 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ηλείας για το 2007. Κοιτάζοντας,όμως και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 2,1 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Αξίζει να σημειωθεί πως 37 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 68,5%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη υποδομών κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


399

Β) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΓΥΜΝΑΣΙΑ


Ο δείκτης των υποδομών του γυμνασίου είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη οκτώ μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η – Πρωινά τμήματα: Έχει ορισθεί ως το ποσοστό των αποκλειστικά πρωινών τμη-μάτων επί του συνόλου των τμημάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντίστοιχου σχολικούέτους. Επειδή σύνολο των μονάδων περιλαμβάνονται και τα ημερήσια και τα εσπερινά γυμνάσια,η μεταβλητή αυτή υπολογίζεται με βάση το σύνολο των τμημάτων των ημερησίων γυμνασίων.





· Μεταβλητή 6η – Αίθουσες πολλαπλών χρήσεων: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των αιθου-σών πολλαπλών χρήσεων ανά σχολική μονάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης τουσχολικού έτους.



Για την κατασκευή του συνθετικού δείκτη των υποδομών του γυμνασίου έχει γίνει τυποποίηση των πα-ραπάνω μεταβλητών έτσι ώστε να λαμβάνουν όλες τιμές από το 0 έως το 100. Με βάση τις τυποποιημέ-νες μεταβλητές κατασκευάστηκαν τρεις δείκτες που αφορούν στις υποδομές των γυμνασίων:

· ο Δείκτης πρωινών τμημάτων, που ενσωματώνει την πρώτη μεταβλητή,

· ο Δείκτης εργαστηρίων, με βάση τους τέσσερις τύπους εργαστηρίων που χρησιμοποιούνται σταγυμνάσια,

· και ο Δείκτης λοιπών υποδομών, με βάση τα στοιχεία για τις αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, τιςβιβλιοθήκες και τα γυμναστήρια.


Δi = Σi (Χi)/ N,



400


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των οκτώ μεταβλητών, καθώς και των τριών επιμέρους δεικτών, που περιλαμ-βάνονται στο συνολικό δείκτη των υποδομών, με σκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητές εκείνες που πα-ρουσιάζουν μεγαλύτερη ανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Πρωινά τμήματα 99,9% 0,5% 1,0 1,0 0,01 99,5% 1,5% 1,1 1,0 0,01 99,7% 1,2% 1,1 1,0 0,01

Εργαστήριαφυσικών επιστημών 0,8 0,1 1,9 1,4 0,09 0,8 0,1 1,8 1,4 0,09 0,8 0,1 1,6 1,4 0,08


Εργαστήριατεχνολογίας 0,4 0,2 -* 5,4 0,40 0,4 0,2 -* 4,7 0,41 0,4 0,2 -* 5,2 0,43

Εργαστήριαξένων γλωσσών 0,1 0,1 -* 10,2 0,59 0,1 0,1 -* 11,9 0,67 0,1 0,1 -* 12,4 0,67

Αίθουσες πολλαπλώνχρήσεων 0,5 0,2 6,0 2,4 0,26 0,5 0,1 5,8 2,4 0,28 0,5 0,2 -* 2,6 0,29

Βιβλιοθήκες 0,5 0,1 3,3 2,1 0,19 0,5 0,1 3,0 2,0 0,18 0,5 0,1 5,3 2,3 0,20

Γυμναστήρια 0,4 0,2 7,2 2,6 0,27 0,4 0,2 12,0 2,9 0,29 0,4 0,1 9,3 2,8 0,26

ΔΕΙΚΤΗΣΠΡΩΙΝΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ 96,8 15,0 -* 1,2 0,20 85,4 45,1 -* 4,7 0,42 90,8 34,6 -* 2,0 0,31



ΣΥΝΟΛΙΚΟΣΔΕΙΚΤΗΣ 64,7 9,0 2,8 1,5 0,12 61,3 15,5 -21,0 2,0 0,21 64,4 14,0 120,8 1,8 0,19


Η μεταβλητή των πρωινών τμημάτων (με μέση τιμή που προσεγγίζει το 100%), καθώς και των εργαστη-ρίων φυσικών επιστημών (με μέση τιμή 0,8 εργαστήρια ανά σχολική μονάδα) και πληροφορικής (με μέ-ση τιμή 1 εργαστήριο ανά σχολείο), παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαμηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστηςτιμής, top10 – bottom10 και σταθμισμένο συντελεστή διακύμανσης (CVw), δηλαδή μικρή διασποράτων τιμών τους από το μέσο όρο της χώρας. Συνεπώς, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς το πο-σοστό των πρωινών τμημάτων και των εργαστηρίων φυσικών επιστημών και πληροφορικής δεν είναιιδιαίτερα έντονες. Αντίθετα, όλες οι υπόλοιπες μεταβλητές που συνθέτουν τον συνολικό δείκτη υποδο-μών παρουσιάζουν αρκετά υψηλές τιμές στους δείκτες διασποράς.

Συγκεκριμένα, οι μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών εντοπίζονται στις μεταβλητές τωνεργαστηρίων τεχνολογίας και ξένων γλωσσών. Κατά την τριετία 2005-2007, η διασπορά των τιμών τηςμεταβλητής των εργαστηρίων ξένων γλωσσών αυξάνεται (βλέπε top10/bottom10, CVw από έτος σε έ-τος). Παρ’ όλα αυτά, η μέση τιμή των νομών παραμένει σταθερή, γεγονός που σημαίνει πως η όξυνσητων διαφοροποιήσεων δεν είναι τόσο σημαντική ώστε να επηρεάσει και την συνολική εικόνα που πα-ρουσιάζουν οι νομοί. Για το 2006-07, η αναλογία εργαστηρίων ξένων γλωσσών ανά σχολική μονάδα τωνδέκα πρώτων νομών στην κατάταξη είναι (0,29) είναι 12,4 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τε-λευταίων νομών (0,02). Αντίστοιχα, το ίδιο σχολικό έτος τα εργαστήρια τεχνολογίας που αντιστοιχούν


401

στους δέκα πρώτους νομούς (0,6) είναι 5,2 φορές περισσότερα από εκείνα που αντιστοιχούν στους δέ-κα τελευταίους (0,1).

Η συνολική εικόνα των εργαστηρίων αποτυπώνεται από τον επιμέρους Δείκτη Εργαστηρίων. Η εικόνατων νομών στον δείκτη παρουσιάζει βελτίωση μέσα στην τριετία 2005-2007, με αύξηση της μέσης τιμήςκατά 9,4% (από 53,1 το 2005 σε 58,1 το 2007). Η διασπορά των τιμών του δείκτη παραμένει αμετάβλη-τη μέσα στην τριετία. Για το έτος 2006-07 ο μέσος όρος του δείκτη εργαστηρίων των δέκα «καλύτερων»νομών (77,1) είναι 2,1 φορές μεγαλύτερος από τον μέσο όρο των δέκα τελευταίων στην κατάταξη νο-μών (36,4).

Σημαντικά, επίσης διαφοροποιούνται οι νομοί και ως προς τις λοιπές υποδομές. Κατά την τριετία 2005-2007, σταθερή παραμένει η κατανομή των μεταβλητών των αιθουσών πολλαπλών χρήσεων, των βιβλι-οθηκών και των γυμναστηρίων, και ως προς τη μέση τους τιμή αλλά και ως προς το μέγεθος της δια-σποράς των τιμών τους. Οι μικρές μεταβολές των μεγεθών αυτών από έτος σε έτος αποτυπώνονταιστον επιμέρους Δείκτη των Λοιπών Υποδομών. Για το έτος 2007 η μέση τιμή των δέκα πρώτων νομώνστην κατάταξη (66,5) είναι 2,7 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων νομών (24,3).

Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη υποδομών, η μέση τιμή του αυξάνεται κατά 0,5% (από 64,7 το 2005στο 64,4 το 2007). Η διασπορά των τιμών του δείκτη γύρω από τον εθνικό μέσο όρο αυξάνεται. Με άλλαλόγια, οι διαφοροποιήσεις των νομών όσον αφορά την υλικοτεχνική υποδομή των γυμνασίων φαίνεταινα οξύνονται μέσα στην τριετία. Οι διαφοροποιήσεις αυτές εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στα εργαστή-ρια τεχνολογίας και ξένων γλωσσών και στις λοιπές υποδομές (αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, βιβλιο-θήκες και γυμναστήρια) και όχι τόσο στα ποσοστά των πρωινών τμημάτων και τα εργαστήρια φυσικώνεπιστημών και πληροφορικής.


402

ΜΕΓΕΘΟΣ : Υλικοτεχνική Υποδομή της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΓΥΜΝΑΣΙΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Υποδομές - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 61,3 63,3 3,2 ▲ 62,9 -0,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 66,9 68,4 2,2 ▲ 67,5 -1,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 69,5 61,8 -11,1 ▼ 62,4 1,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 62,7 2,8 -95,6 ▼ 0,7 -74,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 70,9 67,6 -4,7 ▼ 73,7 9,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 73,2 31,3 -57,3 ▼ 75,6 141,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 55,8 49,9 -10,6 ▼ 62,6 25,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 83,8 82,5 -1,5 ▼ 86,2 4,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 67,7 67,9 0,2 ▲ 69,0 1,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 30,1 39,3 30,6 ▲ 42,9 9,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 73,4 73,6 0,2 ▲ 72,6 -1,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 59,7 61,2 2,6 ▲ 56,5 -7,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 78,7 78,7 0,0 ▬ 76,9 -2,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 77,1 76,2 -1,1 ▼ 80,9 6,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 67,4 71,2 5,5 ▲ 73,2 2,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 71,5 72,7 1,7 ▲ 71,8 -1,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 55,5 57,0 2,7 ▲ 56,3 -1,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 63,7 65,6 3,1 ▲ 61,7 -6,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 68,1 73,3 7,5 ▲ 72,3 -1,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 57,6 67,7 17,4 ▲ 74,0 9,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 50,5 50,4 -0,2 ▼ 51,4 1,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 59,7 56,5 -5,4 ▼ 55,9 -1,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 71,2 73,4 3,1 ▲ 73,6 0,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 76,5 -3,9 -105,1 ▼ 70,7 1897,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 64,6 65,1 0,9 ▲ 67,8 4,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 67,0 64,3 -3,9 ▼ 54,2 -15,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 51,6 53,2 3,2 ▲ 63,5 19,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 63,1 62,7 -0,6 ▼ 59,7 -4,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 62,7 62,7 -0,1 ▼ 64,5 2,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 68,9 70,4 2,1 ▲ 70,2 -0,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 54,7 60,3 10,1 ▲ 60,6 0,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 66,7 59,7 -10,4 ▼ 64,7 8,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 57,8 57,5 -0,5 ▼ 60,7 5,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 55,1 57,7 4,7 ▲ 58,1 0,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 71,2 72,3 1,4 ▲ 78,2 8,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 56,6 55,7 -1,6 ▼ 54,1 -2,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 74,3 69,8 -6,1 ▼ 75,2 7,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 48,5 54,0 11,3 ▲ 54,2 0,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 66,3 67,5 1,9 ▲ 68,2 1,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 63,4 67,7 6,8 ▲ 68,1 0,5 ▲


ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 80,6 78,2 -3,0 ▼ 84,4 7,9 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 68,1 65,1 -4,4 ▼ 70,5 8,2 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 61,2 66,3 8,4 ▲ 60,8 -8,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 64,8 65,0 0,3 ▲ 67,1 3,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 76,2 71,4 -6,2 ▼ 76,8 7,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 57,3 67,6 17,8 ▲ 70,4 4,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 64,8 60,8 -6,1 ▼ 60,4 -0,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 68,0 65,5 -3,8 ▼ 67,2 2,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 67,4 68,5 1,6 ▲ 64,7 -5,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 62,7 55,3 -11,9 ▼ 63,3 14,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 69,4 62,5 -9,9 ▼ 67,6 8,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 62,9 43,3 -31,1 ▼ 17,2 -60,3 ▼ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 64,5 63,8 -1,0 ▼ 66,4 4,1 ▲



403

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΓΥΜΝΑΣΙΑΚατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης των υποδομών του γυμνασίου στο σύνολο της χώρας παρουσιάζειαύξηση κατά 3,0% (από 64,5 το 2005 σε 66,4 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή 1,5%. Η μέση τιμή τωννομών, με εξαίρεση το 2005, είναι ελαφρώς χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνειπως υπάρχουν νομοί με ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΥΠΟΔΟΜΩΝ των ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (66,4) διακρίνουμε:

1. τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Κιλκίς (με τιμή 86,2), Ανατολικής Αττι-κής (84,4), Καστοριάς (80,9), Φθιώτιδος (78,2), Γρεβενών (76,9), Σάμου (76,8), Αθηνών (75,9),Ημαθίας (75,6), Αργολίδος (75,2) και Τρικάλων (74,0).

2. τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ξάνθης (με τιμή 0,7), Χανίων(17,2), Πιερίας (42,9), Άρτας (51,4), Φωκίδος (54,1), Κέρκυρας (54,2), Αρκαδίας (54,2), Θε-σπρωτίας (55,9), Καρδίτσας (56,3) και Χαλκιδικής (56,5).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τουνομού Κιλκίς είναι 120,8 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ξάνθης για το 2007. Κοιτάζοντας, όμως καιτην αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο1,8 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως 36 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 66,7%) έχουν παρουσιάσειβελτίωση του δείκτη υποδομών των γυμνασίων κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


404

Γ) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΛΥΚΕΙΑ


Ο δείκτης των υποδομών του λυκείου είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη οκτώ μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η – Πρωινά τμήματα: Έχει ορισθεί ως το ποσοστό των αποκλειστικά πρωινών τμη-μάτων επί του συνόλου των τμημάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντίστοιχου σχολικούέτους. Επειδή σύνολο των μονάδων περιλαμβάνονται και τα ημερήσια και τα εσπερινά λύκεια, ημεταβλητή αυτή υπολογίζεται με βάση το σύνολο των τμημάτων των ημερησίων λυκείων.








Για την κατασκευή του συνθετικού δείκτη των υποδομών του λυκείου έχει γίνει τυποποίηση των παρα-πάνω μεταβλητών έτσι ώστε να λαμβάνουν όλες τιμές από το 0 έως το 100. Με βάση τις τυποποιημένεςμεταβλητές κατασκευάστηκαν τρεις δείκτες που αφορούν στις υποδομές των λυκείων:


· ο Δείκτης εργαστηρίων, με βάση τους τέσσερις τύπους εργαστηρίων που χρησιμοποιούνται σταλύκεια,



Δi = Σi (Χi)/ N,



405




2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Πρωινά τμήματα 99,7% 1,2% 1,1 1,0 0,01 99,1% 3,4% 1,2 1,1 0,02 99,7% 1,9% 1,2 1,0 0,02

Εργαστήριαφυσικών επιστημών 0,9 0,1 1,6 1,3 0,07 0,9 0,1 1,4 1,3 0,07 0,9 0,1 1,3 1,3 0,06


Εργαστήριατεχνολογίας 0,2 0,1 -* 6,2 0,46 0,2 0,1 -* 6,9 0,43 0,2 0,1 -* 7,0 0,45

Εργαστήριαξένων γλωσσών 0,1 0,1 -* 65,6 1,08 0,1 0,1 -* -* 1,12 0,1 0,1 -* -* 1,02

Αίθουσες πολλαπλώνχρήσεων 0,4 0,1 8,5 3,1 0,47 0,4 0,2 7,9 3,3 0,40 0,4 0,2 -* 4,1 0,44

Βιβλιοθήκες 0,5 0,1 2,9 2,0 0,18 0,4 0,1 3,3 1,9 0,16 0,5 0,1 3,3 1,9 0,15

Γυμναστήρια 0,4 0,2 6,9 4,1 0,34 0,4 0,2 -* 4,1 0,34 0,4 0,2 7,5 4,0 0,33






Η μεταβλητή των πρωινών τμημάτων (με μέση τιμή που προσεγγίζει το 100%), καθώς και των εργαστη-ρίων φυσικών επιστημών (με μέση τιμή 0,9 εργαστήρια ανά σχολική μονάδα) και πληροφορικής (με μέ-ση τιμή 1 εργαστήριο ανά σχολείο), παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαμηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστηςτιμής, top10 – bottom10 και σταθμισμένο συντελεστή διακύμανσης (CVw), δηλαδή μικρή διασποράτων τιμών τους από το μέσο όρο της χώρας. Συνεπώς, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς το πο-σοστό των πρωινών τμημάτων και των εργαστηρίων φυσικών επιστημών και πληροφορικής δεν είναιιδιαίτερα έντονες. Αντίθετα, όλες οι υπόλοιπες μεταβλητές που συνθέτουν τον συνολικό δείκτη υποδο-μών παρουσιάζουν αρκετά υψηλές τιμές στους δείκτες διασποράς.

Συγκεκριμένα, οι μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών εντοπίζονται στις μεταβλητές τωνεργαστηρίων τεχνολογίας και ξένων γλωσσών. Κατά την τριετία 2005-2007, η μέση τιμή των νομών στιςδύο αυτές μεταβλητές παραμένει σταθερή, και η διασπορά των τιμών των νομών κυμαίνεται επίσης σταίδια επίπεδα. Για το 2006-07, η αναλογία εργαστηρίων τεχνολογίας ανά σχολική μονάδα των δέκα πρώ-των νομών στην κατάταξη (0,42) είναι 7 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων νομών(0,06). Αντίστοιχα, το ίδιο σχολικό έτος στους δέκα πρώτους νομούς της κατάταξης αντιστοιχούν κατάμέσο όρο 0,16 εργαστήρια ξένων γλωσσών, ενώ στους δέκα τελευταίους ο μέσος όρος είναι μηδενικός.


406

Η συνολική εικόνα των εργαστηρίων αποτυπώνεται από τον επιμέρους Δείκτη Εργαστηρίων. Η εικόνατων νομών στον δείκτη παρουσιάζει βελτίωση μέσα στην τριετία 2005-2007, με αύξηση της μέσης τιμήςκατά 4,7% (από 50,3 το 2005 σε 52,7 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή 2,3%. Οι διαφορές στην τιμήτου δείκτη αυτού ανάμεσα στους νομούς είναι μέτριες (με τιμή του CVw περίπου ίση με 0,2) και αμετά-βλητες μέσα στην τριετία 2005-2007. Για το έτος 2006-07 ο μέσος όρος του δείκτη εργαστηρίων των δέ-κα «καλύτερων» νομών (64,9) είναι 1,7 φορές μεγαλύτερος από τον μέσο όρο των δέκα τελευταίωνστην κατάταξη νομών (38,0).

Σημαντικά, επίσης διαφοροποιούνται οι νομοί και ως προς τις λοιπές υποδομές. Κατά την τριετία 2005-2007, σταθερή παραμένει η κατανομή των μεταβλητών των αιθουσών πολλαπλών χρήσεων, των βιβλι-οθηκών και των γυμναστηρίων, και ως προς τη μέση τους τιμή αλλά και ως προς το μέγεθος της δια-σποράς των τιμών τους. Οι μικρές μεταβολές των μεγεθών αυτών από έτος σε έτος αποτυπώνονταιστον επιμέρους Δείκτη των Λοιπών Υποδομών, η μέση τιμή του οποίου παρουσιάζει αύξηση κατά τηςτριετία 2005-2007 με ταυτόχρονη μείωση της διασποράς των τιμών των νομών. Για το έτος 2007 η μέσητιμή των δέκα πρώτων νομών στην κατάταξη (62,2) είναι 2,4 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκατελευταίων νομών (25,6).

Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη υποδομών, η μέση τιμή του αυξάνεται κατά 1,6 % (από 63,1 το 2005στο 64,2 το 2007). Η διασπορά των τιμών του δείκτη γύρω από τον εθνικό μέσο όρο αυξάνεται. Με άλλαλόγια, οι διαφοροποιήσεις των νομών όσον αφορά την υλικοτεχνική υποδομή των λυκείων φαίνεται ναοξύνονται μέσα στην τριετία. Οι διαφοροποιήσεις αυτές εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στα εργαστήριατεχνολογίας και ξένων γλωσσών και στις λοιπές υποδομές (αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, βιβλιοθήκεςκαι γυμναστήρια) και όχι τόσο στα ποσοστά των πρωινών τμημάτων και τα εργαστήρια φυσικών επιστη-μών και πληροφορικής.


407

ΜΕΓΕΘΟΣ : Υλικοτεχνική Υποδομή της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΛΥΚΕΙΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Υποδομές - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 70,7 74,4 5,2 ▲ 76,1 2,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 70,1 72,2 3,0 ▲ 70,7 -2,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 60,4 58,3 -3,4 ▼ 62,3 6,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 64,8 -5,1 -107,9 ▼ 3,1 160,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 52,5 58,6 11,5 ▲ 57,3 -2,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 70,2 67,7 -3,6 ▼ 71,1 5,1 ▲


ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 56,3 56,3 0,0 ▬ 57,6 2,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 63,1 62,0 -1,7 ▼ 65,4 5,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 77,3 76,6 -0,9 ▼ 71,5 -6,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 59,7 65,0 8,9 ▲ 64,3 -1,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 58,8 58,9 0,3 ▲ 58,8 -0,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 66,8 71,4 6,9 ▲ 74,7 4,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 66,3 64,2 -3,1 ▼ 59,6 -7,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 62,6 -25,9 -141,3 ▼ 64,5 349,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 60,5 59,8 -1,2 ▼ 61,9 3,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 73,7 70,2 -4,9 ▼ 63,2 -9,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 64,8 66,7 2,8 ▲ 66,6 -0,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 70,2 67,5 -3,8 ▼ 60,0 -11,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 62,7 63,3 1,0 ▲ 62,1 -1,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 56,6 61,7 9,0 ▲ 56,6 -8,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 70,0 64,4 -8,0 ▼ 67,0 4,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 80,1 74,5 -6,9 ▼ 76,0 2,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 45,9 77,8 69,6 ▲ 72,6 -6,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 59,3 58,7 -1,0 ▼ 58,6 -0,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 63,6 40,4 -36,4 ▼ 64,6 59,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 54,4 59,1 8,8 ▲ 59,1 0,0 ▬

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 60,6 58,4 -3,7 ▼ 60,1 2,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 57,8 55,8 -3,3 ▼ 58,7 5,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 64,8 62,4 -3,7 ▼ 62,8 0,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 58,6 57,6 -1,6 ▼ 57,2 -0,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 60,8 62,6 2,9 ▲ 63,2 1,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 69,1 69,1 0,0 ▬ 70,3 1,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 69,5 67,5 -2,8 ▼ 67,7 0,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 64,3 61,8 -3,9 ▼ 61,8 0,0 ▬ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 54,7 67,1 22,6 ▲ 68,3 1,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 59,4 60,4 1,6 ▲ 62,9 4,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 64,1 63,9 -0,3 ▼ 67,6 5,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 50,6 58,6 15,7 ▲ 62,3 6,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 60,6 59,5 -1,8 ▼ 64,5 8,5 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 70,8 63,4 -10,4 ▼ 71,6 12,8 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 73,6 69,2 -6,1 ▼ 69,3 0,2 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 62,5 62,6 0,1 ▲ 60,1 -4,0 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 65,0 52,7 -18,9 ▼ 66,0 25,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 62,8 65,4 4,2 ▲ 71,4 9,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 65,5 62,2 -5,1 ▼ 72,3 16,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 55,8 62,2 11,5 ▲ 62,3 0,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 65,1 65,8 1,1 ▲ 65,6 -0,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 64,9 69,8 7,5 ▲ 70,0 0,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 57,4 67,2 17,0 ▲ 70,7 5,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 76,1 78,6 3,3 ▲ 78,6 0,0 ▬ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 46,6 62,5 34,0 ▲ 67,0 7,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 55,9 32,1 -42,6 ▼ 62,0 93,1 ▲ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 65,1 60,0 -7,9 ▼ 65,0 8,4 ▲



408

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛΥΚΕΙΑΚατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης των υποδομών του λυκείου στο σύνολο της χώρας παραμένει στα-θερός στα ίδια επίπεδα (από 65,1 το 2005 σε 65,0 το 2007). Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη είναι ε-λαφρώς χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χα-μηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΥΠΟΔΟΜΩΝ των ΛΥΚΕΙΩΝ (64,2) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Λασιθίου (με τιμή 78,6), Δράμας(76,1), Πρέβεζας (76,0), Καστοριάς (74,7), Κιλκίς (73,0), Ζακύνθου (72,6), Σάμου (72,3), Αθη-νών (71,6), Σερρών (71,5) και Λέσβου (71,4).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom10) στον Δείκτη και είναι: Ξάνθης (με τιμή 3,1), Θεσσαλο-νίκης (53,5), Θεσπρωτίας (56,6), Βοιωτίας (57,2), Ροδόπης (57,3), Πέλλας (57,6), Κέρκυρας(58,6), Αχαΐας (58,7), Γρεβενών (58,8) και Λευκάδος (59,1).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τουνομού Λασιθίου είναι 25,4 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ξάνθης για το 2007. Ωστόσο η νομόςΞάνθης αποτελεί μια ακραία περίπτωση στην κατανομή του δείκτη. Έτσι μια καλύτερη προσέγγιση τωνδιαφορών των νομών αποτελεί η αναλογία top10/bottom10. Οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στηνκατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 1,4 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευ-ταίες θέσεις.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως 37 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 68,5%) έχουν παρουσιάσειβελτίωση του δείκτη υποδομών των λυκείου κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


409

Δ) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΤΕΕ - ΕΠΑΛ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)


Ο δείκτης των υποδομών των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη οκτώ μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η – Πρωινά τμήματα: Έχει ορισθεί ως το ποσοστό των αποκλειστικά πρωινών τμη-μάτων επί του συνόλου των τμημάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντίστοιχου σχολικούέτους. Επειδή σύνολο των μονάδων περιλαμβάνονται και οι ημερήσιες και οι εσπερινές σχολικέςμονάδες, η μεταβλητή αυτή υπολογίζεται με βάση το σύνολο των τμημάτων των ημερησίων ΤΕΕ -ΕΠΑΛ.



· Μεταβλητή 4η – Εργαστήρια τεχνικών: Έχει υπολογισθεί ως η αναλογία των εργαστηρίων τεχνι-κών ανά σχολική μονάδα στο νομό, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του σχολικού έτους.





Για την κατασκευή του συνθετικού δείκτη των υποδομών των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ έχει γίνει τυποποίηση τωνπαραπάνω μεταβλητών έτσι ώστε να λαμβάνουν όλες τιμές από το 0 έως το 100. Με βάση τις τυποποι-ημένες μεταβλητές κατασκευάστηκαν τρεις δείκτες που αφορούν στις υποδομές των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ:


· ο Δείκτης εργαστηρίων, με βάση τους τέσσερις τύπους εργαστηρίων που χρησιμοποιούνται σταΤΕΕ - ΕΠΑΛ,



Δi = Σi (Χi)/ N,



410




2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Πρωινά τμήματα 89,7% 14,0% 1,8 1,5 0,18 89,4% 17,8% -* 1,6 0,17 90,6% 12,5% 1,6 1,4 0,16

Εργαστήριαφυσικών επιστημών 0,3 0,2 -* 16,7 0,43 0,4 0,2 -* -* 0,41 0,5 0,2 -* 6,4 0,36


Εργαστήριατεχνικών 0,1 0,1 -* -* 0,92 0,1 0,1 -* -* 0,92 0,1 0,1 -* -* 1,08

Εργαστήριαξένων γλωσσών 0,01 0,03 -* -* 2,24 0,01 0,03 -* -* 3,36 0,01 0,04 -* -* 3,25

Αίθουσες πολλαπλώνχρήσεων 0,5 0,2 -* 4,7 0,34 0,2 0,2 -* -* 0,84 0,3 0,2 -* -* 0,59

Βιβλιοθήκες 0,2 0,2 -* -* 0,66 0,4 0,2 -* -* 0,40 0,4 0,2 -* 23,8 0,42

Γυμναστήρια 0,2 0,2 -* -* 0,67 0,2 0,2 -* -* 0,61 0,2 0,2 -* -* 0,57



ΔΕΙΚΤΗΣΛΟΙΠΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ 35,6 15,7 -* 4,7 0,32 34,5 16,8 -* 7,1 0,34 36,7 17,6 -* 5,4 0,39



Η μεταβλητή των εργαστηρίων πληροφορικής (με μέση τιμή 0,9 εργαστήρια ανά σχολική μονάδα), πα-ρουσιάζει ιδιαίτερα χαμηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστης τιμής, top10 – bottom10 και σταθμισμένοσυντελεστή διακύμανσης (CVw), δηλαδή μικρή διασπορά των τιμών της από το μέσο όρο της χώρας.Συνεπώς, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς την αναλογία εργαστηρίων πληροφορικής δεν είναισημαντικές. Αντίθετα, όλες οι υπόλοιπες μεταβλητές που συνθέτουν τον συνολικό δείκτη υποδομών πα-ρουσιάζουν αρκετά υψηλές τιμές στους δείκτες διασποράς.

Κατά την τριετία 2005-2007 η μέση τιμή της μεταβλητής των πρωινών τμημάτων παρουσιάζει αύξησηκατά 1,0% (από 89,7% το 2005 σε 90,6% το 2007). Η διασπορά των τιμών των νομών γύρω από τη μέ-ση τιμή φαίνεται να μικραίνει. Ωστόσο, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς το μέγεθος αυτό παρα-μένουν σημαντικές. Συγκεκριμένα για το έτος 2007, το ποσοστό των πρωινών τμημάτων των δέκα πρώ-των νομών (100%) είναι 1,4 φορές μεγαλύτερο από εκείνο που παρουσιάζουν οι δέκα τελευταίοι νομοίστην κατάταξη (69,6%).

Οι μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών εντοπίζονται στις μεταβλητές των εργαστηρίων φυ-σικών επιστημών, τεχνικών, ξένων γλωσσών και στις λοιπές υποδομές. Τα εργαστήρια φυσικών επιστη-μών παρουσιάζουν βελτίωση της μέσης τιμής τους κατά την τριετία, και ταυτόχρονη μείωση της διασπο-ράς των τιμών των νομών. Παρ’ όλα αυτά η μέση τιμή εξακολουθεί να είναι μικρότερη του ενός εργαστη-ρίου ανά σχολική μονάδα (0,5 για το 2007) και οι διαφορές μεταξύ των νομών σημαντικές. Το 2007,στους δέκα πρώτους νομούς της κατάταξης αναλογούν 0,8 εργαστήρια φυσικών επιστημών ενώ στους


411

δέκα τελευταίους 0,1. Οι μεγάλες αποκλίσεις των νομών από τη μέση τιμή των εργαστηρίων τεχνικών καιξένων γλωσσών οφείλονται στην ανυπαρξία τέτοιου είδους υποδομών στις σχολικές μονάδες. Συγκεκρι-μένα, στο σύνολο των ΤΕΕ – ΕΠΑΛ της χώρας συναντώνται 11 εργαστήρια ξένων γλωσσών και 40 ερ-γαστήρια τεχνικών το 2007. Η συνολική εικόνα των εργαστηρίων αποτυπώνεται από τον επιμέρους Δεί-κτη Εργαστηρίων, η μέση τιμή του οποίου παρουσιάζει αύξηση κατά 11,3% (από 35,7 το 2005 στο 39,7το 2007). Ωστόσο, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί είναι σημαντικός. Το 2007, η μέσητιμή του δείκτη εργαστηρίων των δέκα πρώτων νομών (59,5) είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη από εκείνητων δέκα τελευταίων στην κατάταξη (23,5).

Μεγάλες διαφορές φαίνεται να έχουν οι νομοί ως προς τις λοιπές υποδομές των ΤΕΕ – ΕΠΑΛ. Η μέσητιμή της μεταβλητής των αιθουσών πολλαπλών χρήσεων μειώνεται κατά 44,6% (από 0,5 το 2005 στο0,3 το 2007). Οι υποδομές των γυμναστηρίων παραμένουν σταθερές, ενώ οι βιβλιοθήκες αυξάνονταικατά 89,8% (από 0,2 το 2005 στο 0,4 το 2007). Παρά τη συνολική βελτίωση, οι νομοί διαφοροποιούνταισημαντικά ως προς τις τρεις αυτές μεταβλητές. Το έτος 2007, στις σχολικές μονάδες των δέκα πρώτωννομών της κατάταξης αντιστοιχούν κατά μέσο όρο 0,6 αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, 0,7 βιβλιοθήκεςκαι 0,5 γυμναστήρια. Ενώ οι αντίστοιχες τιμές για τους δέκα τελευταίους νομούς της κατάταξης είναι μη-δενικές. Οι διαφορές αυτές αποτυπώνονται συνολικά από τον επιμέρους δείκτη των λοιπών υποδομών,η μέση τιμή του οποίου αυξάνεται κατά 3,1% συνολικά στην τριετία (από 35,6 το 2005 σε 36,7 το 2007).Όμως, η τιμή του CVw το 2007 (0,39) καθώς επίσης και ο λόγος top10/bottom10 (5,4) υποδεικνύουντην ύπαρξη σημαντικών διαφοροποιήσεων των νομών.

Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη υποδομών, η μέση τιμή του αυξάνεται κατά 4,8% (από 49,3 το 2005στο 51,7 το 2007). Η διασπορά των τιμών του δείκτη γύρω από τον εθνικό μέσο όρο παραμένει σταθε-ρή. Με άλλα λόγια, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί ως προς την υλικοτεχνική υποδομήτων ΤΕΕ – ΕΠΑΛ, παραμένει αμετάβλητος. Οι διαφοροποιήσεις αυτές εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμόστα ποσοστά των πρωινών τμημάτων, στα εργαστήρια τεχνικών, φυσικών επιστημών, ξένων γλωσσώνκαι στις λοιπές υποδομές (αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, βιβλιοθήκες και γυμναστήρια) και όχι τόσοστα εργαστήρια πληροφορικής.


412

ΜΕΓΕΘΟΣ : Υλικοτεχνική Υποδομή της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΤΕΕ - ΕΠΑΛ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Υποδομές - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 36,6 36,8 0,5 ▲ 41,4 12,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 60,8 52,9 -13,0 ▼ 70,3 32,9 ▲


ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 54,2 45,0 -16,9 ▼ 59,4 32,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 58,0 63,8 10,0 ▲ 57,6 -9,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 35,8 44,6 24,7 ▲ 43,0 -3,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 71,5 69,6 -2,6 ▼ 74,3 6,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 60,6 56,8 -6,3 ▼ 63,4 11,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 49,8 58,0 16,4 ▲ 58,0 0,0 ▬ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 57,1 58,2 1,8 ▲ 60,6 4,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 62,3 47,6 -23,7 ▼ 54,0 13,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 59,2 74,4 25,8 ▲ 66,1 -11,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 51,9 51,9 0,0 ▬ 49,1 -5,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 54,1 50,7 -6,3 ▼ 57,7 13,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 63,5 56,7 -10,8 ▼ 56,7 0,0 ▬

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 34,4 63,3 84,2 ▲ 79,5 25,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 39,6 45,3 14,2 ▲ 41,9 -7,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 60,8 47,2 -22,3 ▼ 32,6 -31,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 50,6 52,1 2,9 ▲ 59,5 14,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 40,7 37,0 -9,0 ▼ 53,2 43,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 52,1 42,4 -18,7 ▼ 43,5 2,6 ▲


ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 50,0 37,5 -25,0 ▼ 51,4 37,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 58,3 56,4 -3,3 ▼ 51,4 -8,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 45,4 46,9 3,3 ▲ 48,1 2,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 44,9 48,1 7,1 ▲ 34,3 -28,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 51,2 40,6 -20,8 ▼ 50,1 23,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 66,2 69,3 4,6 ▲ 70,0 1,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 66,3 61,9 -6,6 ▼ 60,9 -1,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 15,7 24,6 56,3 ▲ 28,6 16,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 49,0 48,1 -1,8 ▼ 41,2 -14,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 60,6 45,8 -24,3 ▼ 60,6 32,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 55,5 51,8 -6,6 ▼ 50,0 -3,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 61,1 -10,3 -116,8 ▼ 65,6 737,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 48,6 49,7 2,3 ▲ 51,8 4,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 76,6 80,0 4,5 ▲ 73,3 -8,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 47,1 46,3 -1,8 ▼ 30,1 -35,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 49,4 26,1 -47,0 ▼ 27,0 3,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 61,6 51,8 -15,9 ▼ 64,2 24,0 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 34,9 36,8 5,3 ▲ 40,3 9,5 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 32,4 58,2 79,7 ▲ 61,0 4,7 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 16,5 21,0 27,0 ▲ 20,6 -1,9 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 30,9 36,2 17,4 ▲ 35,7 -1,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 65,6 59,3 -9,7 ▼ 61,4 3,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 41,7 44,4 6,7 ▲ 41,7 -6,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 34,1 51,8 51,7 ▲ 39,9 -22,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 31,8 34,3 7,7 ▲ 35,5 3,5 ▲


ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 52,6 52,9 0,7 ▲ 59,6 12,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 61,1 76,7 25,5 ▲ 63,5 -17,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 36,3 44,7 23,1 ▲ 52,7 17,9 ▲ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 44,3 46,2 4,3 ▲ 47,8 3,4 ▲



413

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση - ΤΕΕ – ΕΠΑΛ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)Κατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης των υποδομών των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ στο σύνολο της παρουσιάζει αύ-ξηση κατά 7,8% (από 44,3 το 2005 σε 47,8 το 2007). Ωστόσο, το ενδιάμεσο έτος (2006) ο δείκτης μειώθη-κε κατά 8,6% (40,5) για να αυξηθεί το τελευταίο έτος κατά 18,0%. Αντίστοιχη πορεία ακολουθεί και η μέσητιμή των νομών, με τιμή σταθερά υψηλότερη από το σύνολο της χώρας και στα τρία έτη, γεγονός που δεί-χνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με υψηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΥΠΟΔΟΜΩΝ των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ (51,7) διακρίνουμε:

1. τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Καρδίτσας (με τιμή 79,5), Κιλκίς (74,3),Αρκαδίας (73,3), Έβρου (71,9), Καβάλας (70,3), Αχαΐας (70,0), Γρεβενών (66,1), Φωκίδος(65,6), Ξάνθης (64,2) και Μεσσηνίας (64,2).

2. τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Δυτικής Αττικής (με τιμή 20,6),Λακωνίας (27,0), Βοιωτίας (28,6), Κορινθίας (30,1), Μαγνησίας (32,6), Πρέβεζας (32,9), Λευκά-δος (34,3), Δωδεκανήσου (35,5), Πειραιώς (35,7) και Ιωαννίνων (35,7).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τουνομού Καρδίτσας είναι 3,9 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Δυτικής Αττικής για το 2007. Κοιτάζο-ντας, όμως, και την αναλογία top10/bottom10, οι διαφορές των νομών είναι εξίσου σημαντικές. Οι νομοίπου κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 2,2 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τουςνομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως 37 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 68,5%) έχουν παρουσιάσειβελτίωση του δείκτη υποδομών των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


414

3.3.5. Δείκτης Προσωπικού

Α) Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση - ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ

Τα αναλυτικά στοιχεία που διαθέτει η ΕΣΥΕ για την κατηγορία των Νηπιαγωγείων (Πρωτοβάθμια Εκπαί-δευση) κατά την τριετία 2005-2007 δεν προσφέρονται για τη δημιουργία Συνθετικών Δεικτών για τα βα-σικά μεγέθη των Υποδομών και του Μαθητικού πληθυσμού επειδή οι εγκαταστάσεις περιορίζονται στηναίθουσα διδασκαλίας, τα τμήματα είναι πρωινά και δεν είναι ολοήμερα, ο δε μαθητικός πληθυσμός δενελέγχεται ως προς θέματα επίδοσης ή δεξιοτήτων που να επιτρέπουν σύγκριση με τις άλλες εκπαιδευτι-κές βαθμίδες. Ο μόνος Συνθετικός Δείκτης που μπορεί να είναι συγκρίσιμος με εκείνον των ΔημοτικώνΣχολείων είναι ο Δείκτης Προσωπικού.


Ο δείκτης του προσωπικού των νηπιαγωγείων είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη τέσσερις μεταβλη-τές:

· Μεταβλητή 1η - Παρόν διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του προσωπικού,που έχει δηλωθεί παρόν στη σχολική μονάδα σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντίστοιχου σχο-λικού έτους, ως προς το σύνολο του διδακτικού προσωπικού. Επειδή στις ιδιωτικές μονάδες δενκαταγράφεται διάκριση μεταξύ παρόντος και απόντος διδακτικού προσωπικού, η μεταβλητή αυτήυπολογίζεται με βάση το σύνολο του διδακτικού προσωπικού των δημόσιων νηπιαγωγείων.

· Μεταβλητή 2η - Μόνιμο διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του μόνιμου διδακτι-κού προσωπικού ως προς το σύνολο του παρόντος διδακτικού προσωπικού σύμφωνα με τα στοι-χεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Επειδή στις ιδιωτικές μονάδες δεν καταγράφεται διάκρισητου προσωπικού σε μόνιμους, αποσπασμένους και αναπληρωτές, η μεταβλητή αυτή αφορά μόνοτα δημόσια νηπιαγωγεία.

· Μεταβλητή 3η - Επιμορφωμένο διδακτικό προσωπικό: Έχει υπολογισθεί ως το ποσοστό τουδιδακτικού προσωπικού με μεταπτυχιακές ή άλλες πρόσθετες σπουδές επί του συνόλου του διδα-κτικού προσωπικού, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Στα επιπλέονπροσόντα περιλαμβάνονται τα εξής: μετεκπαίδευση στο εσωτερικό (Μ.Δ.Δ.Ε. 1 και Σ.Ε.Λ.Δ.Ε. 2),στο εξωτερικό, κατοχή άλλου πτυχίου Ανωτάτης Σχολής οποιασδήποτε επιστήμης, ΜεταπτυχιακόΔίπλωμα Ειδίκευσης (Master) και Διδακτορικό.

· Μεταβλητή 4η - Λοιπό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως η αναλογία του λοιπού (βοηθητικού) προ-σωπικού ανά σχολική μονάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του κάθε σχολικού έτους.


Το βασικό πρόβλημα της μεθόδου κατασκευής του δείκτη είναι ότι όλες οι μεταβλητές που αθροίζονταιέχουν την ίδια βαρύτητα και συνεπώς δεν υπάρχει ειδική στάθμιση για τη σημασία της κάθε μιας στηδιαμόρφωση της εικόνας του νομού. Για το λόγο αυτό στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κά-ποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομή στους νομούς της χώρας των τεσσάρων επιμέ-ρους μεταβλητών που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτη του προσωπικού, με σκοπό να εντοπιστούνοι μεταβλητές εκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανομοιογένεια.

1 Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης2 Σχολή Επιμόρφωσης Λειτουργών Δημοτικής Εκπαίδευσης


415


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Παρόνδιδακτικό προσωπικό 94,2% 4,5% 1,2 1,1 0,04 94,3% 3,9% 1.2 1,1 0,03 93,6% 5,6% 1,4 1,2 0,04

Μόνιμοδιδακτικό προσωπικό 78,4% 6,2% 1,4 1,3 0,08 79,4% 7,1% 1,5 1,3 0,09 79,0% 8,1% 1,6 1,3 0,08

Επιμορφωμένοδιδακτικό προσωπικό 12,1% 9,6% 17,6 6,8 1,55 12,6% 9,9% -* 7,5 1,44 13,8% 10,3% 20,3 5,7 1,33

Λοιπό προσωπικό 0,5 0,2 18,1 3,3 0,42 0,6 0,2 36,5 2,9 0,38 0,6 0,2 9,9 3,1 0,45



Οι μεταβλητές του παρόντος και μόνιμου διδακτικού προσωπικού παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαμηλούςλόγους μέγιστης – ελάχιστης τιμής (top10 – bottom10) και σταθμισμένους συντελεστές διακύ-μανσης (CVw), δηλαδή μικρή διασπορά των τιμών τους από το μέσο όρο της χώρας. Συνεπώς, οι δια-φοροποιήσεις των νομών ως προς τα δύο αυτά μεγέθη δεν είναι ιδιαίτερα έντονες. Αντίθετα, η επιμόρ-φωση του διδακτικού προσωπικού και, σε μικρότερο βαθμό, το λοιπό προσωπικό παρουσιάζουν ιδιαίτε-ρα υψηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστης τιμής (top10 – bottom10) και CVw. Οι νομοί διαφοροποιούνταισημαντικά ως προς τα δύο αυτά μεγέθη. Χαρακτηριστικό είναι ότι για το έτος 2004-05 ο μέσος όρος τουποσοστού του επιμορφωμένου προσωπικού των δέκα «καλύτερων» νομών είναι 6,8 φορές μεγαλύτε-ρος από τον μέσο όρο των δέκα τελευταίων στην κατάταξη νομών. Αντίστοιχα, το ίδιο έτος, η αναλογίατου λοιπού προσωπικού ανά νηπιαγωγείο των δέκα πρώτων νομών στην κατάταξη είναι 3,3 φορές με-γαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων.

Η μέση τιμή του συνολικού δείκτη του προσωπικού αυξάνεται κατά 3,9% (από 51,5 το 2005 στο 53,5 το2007). Η διασπορά των τιμών του δείκτη γύρω από τον εθνικό μέσο όρο είναι σταθερή και στα τρία έτητης ανάλυσης. Οι τιμές του συντελεστή διακύμανσης και για τα τρία έτη της ανάλυσης καθιστούν φανερέςτις διαφοροποιήσεις των νομών της χώρας όσον αφορά στο προσωπικό των νηπιαγωγείων, οι οποίεςεντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στην επιμόρφωση του διδακτικού προσωπικού και στο βοηθητικό προ-σωπικό των σχολικών μονάδων και όχι τόσο στο ποσοστό του παρόντος και μόνιμου προσωπικού.


416

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση - ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Προσωπικό - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 57,8 56,2 -2,7 ▼ 62,8 11,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 52,5 55,2 5,1 ▲ 53,4 -3,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 59,1 57,6 -2,4 ▼ 55,4 -3,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 46,3 41,9 -9,6 ▼ 44,9 7,2 ▲


ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 63,9 60,0 -6,1 ▼ 70,5 17,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 57,1 40,6 -28,9 ▼ 35,1 -13,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 54,9 60,5 10,2 ▲ 44,8 -26,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 47,2 52,0 10,0 ▲ 60,3 16,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 59,7 55,0 -7,8 ▼ 59,8 8,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 49,0 56,2 14,6 ▲ 51,0 -9,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 59,8 63,4 6,1 ▲ 71,3 12,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 50,3 42,7 -15,1 ▼ 51,9 21,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 58,7 56,8 -3,2 ▼ 57,3 0,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 45,1 56,8 26,0 ▲ 66,3 16,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 44,7 55,3 23,7 ▲ 43,8 -20,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 48,7 47,2 -2,9 ▼ 52,1 10,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 47,2 59,1 25,1 ▲ 57,8 -2,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 40,2 42,3 5,2 ▲ 39,5 -6,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 58,2 60,1 3,3 ▲ 62,3 3,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 35,1 29,6 -15,8 ▼ 24,3 -17,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 52,6 61,5 16,8 ▲ 62,7 2,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 37,7 59,5 58,1 ▲ 55,4 -6,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 50,2 64,0 27,5 ▲ 59,5 -7,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 41,5 45,2 9,0 ▲ 41,4 -8,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 52,8 41,5 -21,4 ▼ 60,0 44,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 38,2 44,4 16,3 ▲ 40,7 -8,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 58,7 57,7 -1,7 ▼ 60,4 4,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 53,9 62,1 15,3 ▲ 52,0 -16,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 58,4 56,4 -3,5 ▼ 63,8 13,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 40,1 38,5 -4,0 ▼ 40,9 6,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 51,4 54,0 5,1 ▲ 53,6 -0,8 ▼


ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 41,0 50,2 22,5 ▲ 36,6 -27,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 65,3 69,2 6,1 ▲ 62,4 -9,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 57,6 50,4 -12,6 ▼ 52,1 3,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 56,9 64,3 12,9 ▲ 73,7 14,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 53,5 47,0 -12,3 ▼ 40,5 -13,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 65,2 61,2 -6,1 ▼ 59,9 -2,0 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 79,1 74,4 -5,9 ▼ 78,8 5,9 ▲


ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 65,9 56,1 -14,8 ▼ 55,1 -1,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 34,3 52,7 53,8 ▲ 47,0 -10,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 39,7 51,4 29,3 ▲ 23,6 -54,1 ▼


ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 43,8 47,5 8,4 ▲ 42,2 -11,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 60,5 59,0 -2,4 ▼ 62,8 6,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 39,8 48,1 20,8 ▲ 53,5 11,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 24,5 31,2 27,7 ▲ 31,5 0,8 ▲




417

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση- ΝηπιαγωγείαΚατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης του προσωπικού των νηπιαγωγείων στο σύνολο της χώρας πα-ρουσιάζει αύξηση κατά 1,3% (από 56,9 το 2005 σε 58,5 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή 2,7%. Η μέσητιμή των νομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρ-χουν αρκετοί νομοί με ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ των ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΩΝ (53,5) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Αθηνών (με τιμή 78,8), Ανατολικής Ατ-τικής (74,5), Κορινθίας (73,7), Γρεβενών (71,3), Θεσσαλονίκης (70,5), Φλωρίνης (66,3), Ηλείας(63,8), Δράμας (62,8), Ηρακλείου (62,8) και Ιωαννίνων (62,7).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Σάμου (με τιμή 23,6), Θεσπρωτί-ας (24,3), Ρεθύμνης (31,5), Κιλκίς (35,1), Φωκίδος (36,6), Τρικάλων (39,5), Λακωνίας (40,5),Λευκάδος (40,7), Βοιωτίας (40,9) και Κέρκυρας (41,4).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΝομαρχίας Αθηνών είναι 3,3 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Σάμου για το 2007. Κοιτάζοντας, όμωςκαι την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσοόρο 1,9 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τέλος, παρατηρείται πως 34 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 63,0%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη προσωπικού κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


418

Β) Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση - ΔΗΜΟΤΙΚΑ


Ο δείκτης του προσωπικού των δημοτικών είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη έξι μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η - Παρόν διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του διδακτικού προ-σωπικού, που έχει δηλωθεί παρόν1 στη σχολική μονάδα σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντί-στοιχου σχολικού έτους, ως προς το σύνολο του διδακτικού προσωπικού. Επειδή στις ιδιωτικέςμονάδες δεν καταγράφεται διάκριση μεταξύ παρόντος και απόντος διδακτικού προσωπικού, η με-ταβλητή αυτή υπολογίζεται με βάση το σύνολο του διδακτικού προσωπικού των δημόσιων δημοτι-κών.

· Μεταβλητή 2η - Μόνιμο2 διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του μόνιμου διδα-κτικού προσωπικού ως προς το σύνολο του παρόντος διδακτικού προσωπικού σύμφωνα με ταστοιχεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Επειδή στις ιδιωτικές μονάδες δεν καταγράφεται διάκρι-ση του προσωπικού σε μόνιμους, αποσπασμένους και αναπληρωτές, η μεταβλητή αυτή αφοράμόνο τα δημόσια δημοτικά.

· Μεταβλητή 3η - Επιμορφωμένο διδακτικό προσωπικό: Έχει υπολογισθεί ως το ποσοστό τουδιδακτικού προσωπικού με μεταπτυχιακές ή άλλες πρόσθετες σπουδές επί του συνόλου του διδα-κτικού προσωπικού, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Στα επιπλέονπροσόντα περιλαμβάνονται τα εξής: μετεκπαίδευση στο εσωτερικό (Μ.Δ.Δ.Ε. και Σ.Ε.Λ.Δ.Ε.), στοεξωτερικό, κατοχή άλλου πτυχίου Ανωτάτης Σχολής οποιασδήποτε επιστήμης, Μεταπτυχιακό Δί-πλωμα Ειδίκευσης (Master) και Διδακτορικό.

· Μεταβλητή 4η - Διδακτικό προσωπικό με ειδικότητα: Έχει ορισθεί ως η αναλογία του συνόλουτου διδακτικού προσωπικού ειδικοτήτων, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντίστοιχου σχολικούέτους, ανά σχολική μονάδα. Το διδακτικό προσωπικό με ειδικότητα διακρίνεται στις εξής κατηγορί-ες: εκπαιδευτικοί ξένων γλωσσών, μουσικής – εικαστικών, φυσικής αγωγής και πληροφορικής3.

· Μεταβλητή 5η – Δάσκαλοι με πλήρες ωράριο: Έχει ορισθεί ως το ποσοστό των δασκάλων μεπλήρες ωράριο4 στη σχολική μονάδα επί του συνόλου των παρόντων δασκάλων, σύμφωνα με ταστοιχεία της λήξης του κάθε σχολικού έτους.

· Μεταβλητή 6η - Λοιπό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως η αναλογία του λοιπού (βοηθητικού) προ-σωπικού ανά σχολική μονάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του κάθε σχολικού έτους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των έξι επιμέρους μεταβλητών που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτη τουπροσωπικού, με σκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητές εκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανομοιο-γένεια.

Οι μεταβλητές του παρόντος και του μόνιμου διδακτικού προσωπικού, καθώς και το διδακτικό προσωπι-κό με πλήρες ωράριο παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαμηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστης τιμής (top10 –bottom10) και σταθμισμένους συντελεστές διακύμανσης (CVw), δηλαδή μικρή διασπορά των τιμώντους από το μέσο όρο της χώρας. Συνεπώς, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς τα τρία αυτά μεγέ-

1 Σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο της ΕΣΥΕ, απόντες θεωρούνται οι μόνιμοι ή αποσπασμένοι στο σχολείο, οι οποίοι έχουν διδάξεικατά τη διάρκεια του σχολικού έτους, αλλά απουσιάζουν για διάστημα μεγαλύτερο των 20 εργάσιμων ημερών (λόγω ασθένειας,τοκετού, μετεκπαιδεύσεως, κλπ.) και έχει ζητηθεί η αντικατάστασή τους, καθώς και οι αποσπασμένοι στο ΥΠΕΠΘ ή σε Διεύθυνση– Γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως ή αλλού.2 Στην κατηγορία μόνιμοι δεν περιλαμβάνονται ο Διευθυντής ή ο Προϊστάμενος και ο Υποδιευθυντής.3 Στα στοιχεία για το σχολικό έτος 2004-2005 δεν συναντάται η κατηγορία της πληροφορικής.4 Στην κατηγορία «πλήρες ωράριο» δεν περιλαμβάνονται ο Διευθυντής ή ο Προϊστάμενος και ο Υποδιευθυντής.


419

θη δεν είναι ιδιαίτερα έντονες. Αντίθετα, όλες οι υπόλοιπες μεταβλητές που συνθέτουν τον συνολικό δεί-κτη προσωπικού παρουσιάζουν αρκετά υψηλές τιμές στους δείκτες διασποράς.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Παρόνδιδακτικό προσωπικό 93,7% 2,7% 1,2 1,1 0,03 98,9% 0,7% 1,0 1,0 0,01 98,6% 0,7% 1,0 1,0 0,01


Επιμορφωμένοδιδακτικό προσωπικό 14,2% 9,2% 14,9 5,9 0,81 14,0% 8,9% 21,3 5,3 0,81 14,0% 8,1% 8,3 4,8 0,78

Διδακτικό προσωπικό μεειδικότητα 1,5 0,7 8,8 3,9 0,68 1,9 0,8 9,8 3,4 0,64 2,3 1,0 8,8 3,4 0,65

Διδακτικό προσωπικό μεπλήρες ωράριο 81,1% 3,9% 1,3 1,1 0,04 82,1% 3,9% 1,3 1,1 0,04 82,8% 3,3% 1,2 1,1 0,04

Λοιπό προσωπικό 1,0 0,7 26,3 3,7 1,09 1,1 0,6 21,1 3,6 0,96 1,1 0,6 11,1 2,9 0,96


Κατά την τριετία η μέση τιμή της μεταβλητής που αφορά το επιμορφωμένο διδακτικό προσωπικό παρα-μένει σταθερή και ίση με περίπου 14,0%. Η διασπορά των τιμών γύρω από τη μέση τιμή φαίνεται ναμειώνεται, ωστόσο παραμένει σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Το 2007, το ποσοστό του μετεκπαιδευμένουδιδακτικού προσωπικού των δέκα πρώτων νομών της κατάταξης είναι κατά μέσο όρο 28,6%, ενώ τοαντίστοιχο ποσοστό των δέκα τελευταίων νομών είναι 4,8 φορές μικρότερο και ίσο με 5,9%.

Η μέση τιμή της αναλογίας του διδακτικού προσωπικού με ειδικότητα ανά σχολική μονάδα αυξάνεταιμέσα στην τριετία κατά 47,1% (από 1,5 το 2005 σε 2,3 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 21,3%. Η δια-σπορά των τιμών γύρω από τη μέση τιμή φαίνεται να μειώνεται ελαφρώς, ωστόσο παραμένει σε αρκετάυψηλά επίπεδα. Το 2007, στα δημοτικά σχολεία των δέκα πρώτων νομών αναλογούν κατά μέσο όρο3,8 άτομα διδακτικού προσωπικού, ενώ στα σχολεία των δέκα τελευταίων νομών 1,1.

Η μέση τιμή της αναλογίας του λοιπού προσωπικού ανά σχολική μονάδα αυξάνεται μέσα στην τριετίακατά 11,7% (από 1,0 το 2005 σε 1,1 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 5,7%. Η διασπορά των τιμώνγύρω από τη μέση τιμή φαίνεται να μειώνεται, ωστόσο παραμένει σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Το 2007,στα δημοτικά σχολεία των δέκα πρώτων νομών αναλογούν κατά μέσο όρο 2 άτομα λοιπού προσωπι-κού, ενώ στα σχολεία των δέκα τελευταίων νομών 0,7.

Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη προσωπικού, η μέση τιμή του αυξάνεται κατά 19,2% (από 47,0 το2005 στο 56,0 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 9,3%. Η διασπορά των τιμών του δείκτη γύρω απότον εθνικό μέσο όρο μειώνεται ελαφρώς. Με άλλα λόγια, οι διαφοροποιήσεις των νομών όσον αφοράτο προσωπικό των δημοτικών φαίνεται να αμβλύνονται ελαφρώς μέσα στην τριετία. Ωστόσο, το μέγε-θος του συντελεστή διακύμανσης και για τα τρία έτη της ανάλυσης καθιστά φανερές τις διαφοροποιήσειςτων νομών της χώρας όσον αφορά στο προσωπικό των δημοτικών, οι οποίες εντοπίζονται σε μεγάλοβαθμό στην επιμόρφωση του διδακτικού προσωπικού, στο βοηθητικό προσωπικό των σχολικών μονά-δων και στο διδακτικό προσωπικό με ειδικότητες και όχι τόσο στα ποσοστό του παρόντος και μόνιμουπροσωπικού και του προσωπικού με πλήρες ωράριο.


420

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση - ΔΗΜΟΤΙΚΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Προσωπικό Σχολικών Μονάδων - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 53,4 61,8 15,8 ▲ 64,0 3,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 52,4 58,5 11,7 ▲ 58,7 0,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 47,3 56,5 19,4 ▲ 56,0 -0,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 38,4 45,5 18,6 ▲ 45,2 -0,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 29,7 32,5 9,3 ▲ 35,2 8,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 51,3 55,3 7,7 ▲ 58,6 6,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 67,7 77,1 14,0 ▲ 82,7 7,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 42,7 47,0 10,1 ▲ 48,6 3,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 46,5 51,8 11,3 ▲ 54,7 5,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 50,4 53,7 6,7 ▲ 55,7 3,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 49,3 54,3 10,1 ▲ 56,2 3,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 43,3 49,3 13,9 ▲ 54,1 9,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 34,0 38,4 12,8 ▲ 39,3 2,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 41,4 47,4 14,3 ▲ 48,5 2,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 43,2 50,1 15,9 ▲ 54,7 9,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 31,7 36,5 15,1 ▲ 40,8 11,8 ▲


ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 53,2 59,8 12,4 ▲ 63,6 6,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 42,9 44,9 4,5 ▲ 44,7 -0,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 40,5 48,6 20,0 ▲ 48,9 0,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 40,9 53,1 30,0 ▲ 52,3 -1,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 51,7 56,0 8,5 ▲ 58,6 4,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 44,0 46,8 6,4 ▲ 50,3 7,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 39,1 47,2 20,7 ▲ 53,0 12,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 42,5 48,2 13,4 ▲ 50,2 4,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 50,6 64,7 27,9 ▲ 62,3 -3,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 60,0 56,7 -5,5 ▼ 61,2 8,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 42,5 46,5 9,5 ▲ 50,1 7,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 52,1 62,3 19,6 ▲ 65,2 4,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 38,4 45,7 18,9 ▲ 48,8 6,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 39,6 44,8 13,1 ▲ 44,6 -0,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 40,4 46,7 15,6 ▲ 48,6 4,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 16,3 22,7 39,5 ▲ 29,2 28,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 58,4 65,3 11,9 ▲ 65,0 -0,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 39,1 39,2 0,4 ▲ 42,3 7,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 53,9 62,9 16,7 ▲ 62,3 -0,9 ▼



ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 79,4 86,4 8,8 ▲ 93,1 7,7 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 62,2 62,8 1,1 ▲ 71,1 13,1 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 64,2 68,3 6,4 ▲ 71,2 4,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 60,8 66,8 9,9 ▲ 64,4 -3,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 38,6 36,7 -4,8 ▼ 45,3 23,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 50,0 55,6 11,3 ▲ 61,0 9,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 47,1 61,2 30,0 ▲ 62,9 2,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 38,3 47,7 24,7 ▲ 50,4 5,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 53,5 61,3 14,6 ▲ 61,2 -0,1 ▼





421

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση- ΔημοτικάΚατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο δείκτης του προσωπικού των δημοτικών στο σύνολο της χώρας παρου-σιάζει αύξηση κατά 19,5% (από 53,1 το 2005 σε 63,5 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 9,4%. Η μέσητιμή των νομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρ-χουν αρκετοί νομοί με ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ (56,0) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ανατολικής Αττικής (με τιμή 93,1), Αθη-νών (85,7), Θεσσαλονίκης (82,7), Πειραιώς (71,2), Δυτικής Αττικής (71,1), Αχαΐας (65,2), Φθιώ-τιδος (65,0), Λέσβου (64,4), Δράμας (64,0) και Μαγνησίας (63,6).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ευρυτανίας (με τιμή 29,2), Ροδό-πης (35,2), Γρεβενών (39,3), Φλωρίνης (40,8), Φωκίδος (42,3), Βοιωτίας (44,6), Τρικάλων(44,7), Ξάνθης (45,2), Σάμου (45,3) και Καστοριάς (48,5).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΑνατολικής Αττικής είναι 3,2 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ευρυτανίας για το 2007. Κοιτάζοντας,όμως και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 1,7 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τέλος, παρατηρείται πως 54 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 100,0%) έχουν παρουσιάσει βελ-τίωση του δείκτη προσωπικού κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


422

Γ) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΓΥΜΝΑΣΙΑ


Ο δείκτης του προσωπικού των γυμνασίων είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη πέντε μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η - Παρόν διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του διδακτικού προ-σωπικού, που έχει δηλωθεί παρόν στη σχολική μονάδα σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντί-στοιχου σχολικού έτους, ως προς το σύνολο του διδακτικού προσωπικού. Επειδή στις ιδιωτικέςμονάδες δεν καταγράφεται διάκριση μεταξύ παρόντος και απόντος διδακτικού προσωπικού, η με-ταβλητή αυτή υπολογίζεται με βάση το σύνολο του διδακτικού προσωπικού των δημόσιων γυμνα-σίων.

· Μεταβλητή 2η - Μόνιμο διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του μόνιμου διδακτι-κού προσωπικού ως προς το σύνολο του παρόντος διδακτικού προσωπικού σύμφωνα με τα στοι-χεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Επειδή στις ιδιωτικές μονάδες δεν καταγράφεται διάκρισητου προσωπικού σε μόνιμους, αποσπασμένους και αναπληρωτές, η μεταβλητή αυτή αφορά μόνοτα δημόσια γυμνάσια.

· Μεταβλητή 3η - Επιμορφωμένο διδακτικό προσωπικό: Έχει υπολογισθεί ως το ποσοστό τουδιδακτικού προσωπικού με μεταπτυχιακές ή άλλες πρόσθετες σπουδές επί του συνόλου του διδα-κτικού προσωπικού, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Στα επιπλέονπροσόντα περιλαμβάνονται τα εξής: μετεκπαίδευση στο εσωτερικό (ΣΕΛΜΕ, ΠΕΚ, ΠΑΤΕ κλπ) στοεξωτερικό, κατοχή άλλου πτυχίου Ανωτάτης Σχολής οποιασδήποτε επιστήμης, Μεταπτυχιακό Δί-πλωμα Ειδίκευσης (Master) και Διδακτορικό. Τα διαθέσιμα στοιχεία για την μεταβλητή αυτή αφο-ρούν τις διοικητικές περιφέρειες της χώρας και κατά συνέπεια η μεταβλητή αυτή δεν μπορεί νασυμπεριληφθεί στον συνολικό δείκτη προσωπικού των νομών. Έχει ληφθεί, όμως, υπόψη κατάτην ανάλυση του συνόλου της χώρας και των περιφερειών (βλέπε Κεφάλαιο 2ο). Στην ενότητα αυ-τή παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη ώστε να καταστεί πιο ολοκληρωμένη ηεικόνα για το προσωπικό των γυμνασίων.

· Μεταβλητή 4η – Διδακτικό προσωπικό με πλήρες ωράριο: Έχει ορισθεί ως το ποσοστό τουδιδακτικού προσωπικού με πλήρες ωράριο στη σχολική μονάδα επί του συνόλου του παρόντοςδιδακτικού προσωπικού, σύμφωνα με τα στοιχεία της λήξης του κάθε σχολικού έτους.

· Μεταβλητή 5η - Λοιπό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως η αναλογία του λοιπού προσωπικού ανάσχολική μονάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του κάθε σχολικού έτους. Το λοιπό προσωπικότου γυμνασίου διακρίνεται σε τρείς κατηγορίες: παιδαγωγικό προσωπικό (ψυχολόγοι, ιατροί κλπ.),διοικητικό προσωπικό (γραμματείς, δακτυλογράφοι κλπ.) και βοηθητικό προσωπικό (επιστάτες,καθαρίστριες κλπ.).

Εκτός από τις παραπάνω μεταβλητές, κρίθηκε αναγκαίο να συμπεριληφθεί στον Συνολικό Δείκτη η ανα-λογία που προκύπτει από τις προβλεπόμενες από το αναλυτικό πρόγραμμα διδακτικές ώρες ανά ειδικό-τητα. Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει την αναγκαία κατανομή του διδακτικού προσωπικού ανάειδικότητα με βάση τις ώρες που προβλέπει για κάθε ειδικότητα το ωρολόγιο πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘστη συγκεκριμένη βαθμίδα. Με βάση την κατανομή αυτή, υπολογίστηκε η διαφορά της πραγματικής κα-τανομής του διδακτικού προσωπικού με πλήρες ωράριο ανά ειδικότητα σε κάθε νομό από την προβλε-πόμενη από το ωρολόγιο πρόγραμμα. Η διαφορά αυτή για κάθε ειδικότητα έχει τυποποιηθεί στην100βάθμια κλίμακα όπου η τιμή 0 αντιστοιχεί στην πλήρη έλλειψη της συγκεκριμένης ειδικότητας, ενώ ητιμή 100 αποδίδεται στους νομούς που δεν έχουν καθόλου έλλειψη της συγκεκριμένης ειδικότητας. Οδείκτης ειδικοτήτων υπολογίζεται ως η μέση τιμή όλων των τυποποιημένων μεταβλητών των ειδικοτή-των. Να σημειωθεί εδώ ότι ο δείκτης ειδικοτήτων μετράει μόνο τις ελλείψεις στις ειδικότητες του διδακτι-κού προσωπικού και όχι το πλεονάζον προσωπικό.


423

Αναλογία ειδικοτήτων προκειμένου να καλύψουν το ωρολόγιο πρόγραμματων τάξεων του Γυμνασίου (1η ανάθεση)

Ειδικότητα Ποσοστό

ΘΕΟΛΟΓΟΙ (ΠΕ 01) 5,7%ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ (ΠΕ 02) 34,3%ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ (ΠΕ 03) 11,4%ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (ΠΕ 04) 16,2%ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ (ΠΕ05, 06, 07, 21) 13,3%ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΕΧΝΗΣ (ΠΕ 08, 16) 5,7%ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ – ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΙ (ΠΕ 09, 10) 1,9%ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ (ΠΕ 11) 7,6%ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ (ΠΕ 19, 20) 2,9%ΛΟΙΠΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ 1,0%

ΣΥΝΟΛΟ 100,0%


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των πέντε επιμέρους μεταβλητών που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτητου προσωπικού, καθώς και του επιμέρους δείκτη ειδικοτήτων, με σκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητέςεκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw





Λοιπό προσωπικό 1,8 0,7 5,3 2,3 0,56 1,9 0,6 5,3 2,4 0,55 1,9 0,6 4,9 2,3 0,53

ΔΕΙΚΤΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ 85,8 3,9 1,2 1,1 0,04 86,9 3,4 1,2 1,1 0,03 87,2 4,0 1,3 1,1 0,04


Οι μεταβλητές του παρόντος, του μόνιμου και του διδακτικού προσωπικού με πλήρες ωράριο, καθώς καιο δείκτης ειδικοτήτων παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαμηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστης τιμής (top10 –bottom10) και σταθμισμένους συντελεστές διακύμανσης (CVw), δηλαδή μικρή διασπορά των τιμώντους από το μέσο όρο της χώρας. Συνεπώς, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς τα τέσσερα αυτάμεγέθη δεν είναι ιδιαίτερα έντονες. Η μόνη μεταβλητή που φαίνεται να παρουσιάζει σημαντικές διαφορο-ποιήσεις ανάμεσα στους νομούς είναι το λοιπό προσωπικό. Η μέση τιμή του λοιπού προσωπικού αυξά-νεται κατά 1,2% συνολικά στην τριετία (από 1,8 το 2005 σε 1,9 το 2007). Από τους δείκτες διασποράςτης μεταβλητής, φαίνεται πως το μέγεθος των διαφοροποιήσεων των νομών δεν μεταβάλλεται στην τριε-τία της ανάλυσης. Το έτος 2007, το λοιπό προσωπικό που αναλογεί στους δέκα πρώτους νομούς της


424

κατάταξης (2,7 άτομα κατά μέσο όρο) είναι 2,3 φορές περισσότερο από εκείνο που αναλογεί στους δέκατελευταίους νομούς (1,2 άτομα κατά μέσο όρο).

Αναφορικά με το συνολικό δείκτη του προσωπικού, η μέση τιμή του μειώνεται κατά 2,7% την τριετία2005-07 (από 57,1 το 2005 σε 55,6 το 2007). Η διασπορά των τιμών του δείκτη γύρω από τον εθνικόμέσο όρο παρουσιάζει αύξηση. Με άλλα λόγια, οι διαφοροποιήσεις των νομών όσον αφορά το προ-σωπικό των γυμνασίων φαίνεται να οξύνονται μέσα στην τριετία. Οι δείκτες διασποράς καθιστούν φα-νερές τις διαφοροποιήσεις των νομών της χώρας όσον αφορά στο προσωπικό των γυμνασίων, οι ο-ποίες εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στην αναλογία του λοιπού προσωπικού ανά σχολική μονάδα καιόχι τόσο στα ποσοστά του παρόντος, του μόνιμου και με πλήρες ωράριο διδακτικού προσωπικού ή στονδείκτη ειδικοτήτων.


425

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΓΥΜΝΑΣΙΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Προσωπικό Σχολικών Μονάδων - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 51,7 58,0 12,1 ▲ 52,9 -8,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 54,3 55,7 2,6 ▲ 50,8 -8,8 ▼


ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 71,4 70,7 -1,0 ▼ 70,9 0,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 58,5 56,6 -3,3 ▼ 51,8 -8,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 56,6 59,6 5,4 ▲ 53,2 -10,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 55,0 58,3 6,0 ▲ 59,3 1,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 57,3 58,5 2,1 ▲ 48,8 -16,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 56,9 66,1 16,2 ▲ 57,4 -13,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 48,9 34,1 -30,1 ▼ 32,9 -3,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 53,9 53,1 -1,6 ▼ 49,1 -7,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 53,2 55,4 4,1 ▲ 54,4 -1,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 46,1 35,3 -23,4 ▼ 30,0 -14,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 70,5 69,7 -1,1 ▼ 69,1 -0,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 61,0 72,1 18,2 ▲ 64,2 -11,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 55,3 66,1 19,5 ▲ 54,6 -17,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 62,7 62,8 0,1 ▲ 60,9 -2,9 ▼



ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 51,2 55,7 8,9 ▲ 57,5 3,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 57,8 49,4 -14,6 ▼ 63,0 27,5 ▲


ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 70,3 70,9 0,8 ▲ 62,9 -11,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 68,3 71,6 4,9 ▲ 65,7 -8,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 64,7 62,6 -3,2 ▼ 61,5 -1,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 58,4 55,2 -5,5 ▼ 52,3 -5,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 54,2 49,0 -9,5 ▼ 50,7 3,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 43,8 39,0 -11,1 ▼ 34,4 -11,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 60,3 60,9 1,1 ▲ 58,7 -3,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 53,1 53,2 0,2 ▲ 29,5 -44,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 55,7 55,7 -0,1 ▼ 62,1 11,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 49,6 45,2 -8,8 ▼ 52,1 15,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 60,7 59,4 -2,3 ▼ 64,3 8,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 51,6 52,8 2,4 ▲ 44,3 -16,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 63,2 69,9 10,6 ▲ 61,8 -11,5 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 66,8 66,5 -0,4 ▼ 65,0 -2,2 ▼


ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 50,9 54,6 7,2 ▲ 56,1 2,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 61,2 65,7 7,4 ▲ 60,8 -7,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 58,9 50,8 -13,8 ▼ 46,0 -9,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 61,9 57,5 -7,2 ▼ 56,8 -1,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 59,4 64,0 7,8 ▲ 51,7 -19,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 53,2 56,7 6,7 ▲ 50,9 -10,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 61,4 62,5 1,8 ▲ 64,1 2,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 65,5 67,3 2,8 ▲ 65,6 -2,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 50,0 56,0 12,0 ▲ 47,2 -15,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 63,4 64,6 2,0 ▲ 58,1 -10,0 ▼ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 64,1 65,3 1,8 ▲ 63,6 -2,5 ▼



426

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΓυμνάσιαΚατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (2006-2007)


Ο δείκτης του προσωπικού των γυμνασίων στο σύνολο της χώρας μειώνεται κατά 0,8% την τριετία 2005– 2007 (από 64,1 το 2005 σε 63,6 το 2007). Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από τοσύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ των ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (55,6) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Θεσσαλονίκης (με τιμή 70,9), Κεφαλλη-νίας (70,1), Καρδίτσας (69,1), Ιωαννίνων (68,4), Αχαΐας (65,7), Λασιθίου (65,6), Ημαθίας (65,2),Αθηνών (65,0), Ανατολικής Αττικής (64,4) και Κορινθίας (64,3).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Φωκίδος (με τιμή 29,5), Φλωρί-νης (30,0), Γρεβενών (32,9), Ευρυτανίας (34,4), Λευκάδος (37,3), Λακωνίας (44,3), Σάμου(46,0), Ρεθύμνης (47,2), Σερρών (48,8) και Θεσπρωτίας (48,8).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΘεσσαλονίκης είναι 2,4 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Φωκίδος για το 2007. Κοιτάζοντας, όμωςκαι την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσοόρο 1,7 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τέλος, παρατηρείται πως 22 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 40,7%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη προσωπικού στα γυμνάσια κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


427

Δ) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΛΥΚΕΙΑ


Ο δείκτης του προσωπικού των λυκείων είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη πέντε μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η - Παρόν διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του διδακτικού προ-σωπικού, που έχει δηλωθεί παρόν στη σχολική μονάδα σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντί-στοιχου σχολικού έτους, ως προς το σύνολο του διδακτικού προσωπικού. Επειδή στις ιδιωτικέςμονάδες δεν καταγράφεται διάκριση μεταξύ παρόντος και απόντος διδακτικού προσωπικού, η με-ταβλητή αυτή υπολογίζεται με βάση το σύνολο του διδακτικού προσωπικού των δημόσιων λυκεί-ων.

· Μεταβλητή 2η - Μόνιμο διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του μόνιμου διδακτι-κού προσωπικού ως προς το σύνολο του παρόντος διδακτικού προσωπικού σύμφωνα με τα στοι-χεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Επειδή στις ιδιωτικές μονάδες δεν καταγράφεται διάκρισητου προσωπικού σε μόνιμους, αποσπασμένους και αναπληρωτές, η μεταβλητή αυτή αφορά μόνοτα δημόσια λύκεια.

· Μεταβλητή 3η - Επιμορφωμένο διδακτικό προσωπικό: Έχει υπολογισθεί ως το ποσοστό τουδιδακτικού προσωπικού με μεταπτυχιακές ή άλλες πρόσθετες σπουδές επί του συνόλου του διδα-κτικού προσωπικού, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Στα επιπλέονπροσόντα περιλαμβάνονται τα εξής: μετεκπαίδευση στο εσωτερικό (ΣΕΛΜΕ, ΠΕΚ, ΠΑΤΕ κλπ) στοεξωτερικό, κατοχή άλλου πτυχίου Ανωτάτης Σχολής οποιασδήποτε επιστήμης, Μεταπτυχιακό Δί-πλωμα Ειδίκευσης (Master) και Διδακτορικό. Τα διαθέσιμα στοιχεία για την μεταβλητή αυτή αφο-ρούν τις διοικητικές περιφέρειες της χώρας και κατά συνέπεια η μεταβλητή αυτή δεν μπορεί νασυμπεριληφθεί στον συνολικό δείκτη προσωπικού των νομών. Έχει ληφθεί, όμως, υπόψη κατάτην ανάλυση του συνόλου της χώρας και των περιφερειών (βλέπε Κεφάλαιο 2ο). Στην ενότητα αυ-τή παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη ώστε να καταστεί πιο ολοκληρωμένη ηεικόνα για το προσωπικό των λυκείων.


· Μεταβλητή 5η - Λοιπό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως η αναλογία του λοιπού προσωπικού ανάσχολική μονάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του κάθε σχολικού έτους. Το λοιπό προσωπικότου λυκείου διακρίνεται σε τρείς κατηγορίες: παιδαγωγικό προσωπικό (ψυχολόγοι, ιατροί κλπ.), δι-οικητικό προσωπικό (γραμματείς, δακτυλογράφοι κλπ.) και βοηθητικό προσωπικό (επιστάτες, κα-θαρίστριες κλπ.).

Εκτός από τις παραπάνω μεταβλητές, κρίθηκε αναγκαίο να συμπεριληφθεί στον Συνολικό Δείκτη η ανα-λογία που προκύπτει από τις προβλεπόμενες από το αναλυτικό πρόγραμμα διδακτικές ώρες ανά ειδικό-τητα. Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει την αναγκαία κατανομή του διδακτικού προσωπικού ανάειδικότητα με βάση τις ώρες που προβλέπει για κάθε ειδικότητα το ωρολόγιο πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘστη συγκεκριμένη βαθμίδα. Με βάση την κατανομή αυτή, υπολογίστηκε η διαφορά της πραγματικής κα-τανομής του διδακτικού προσωπικού με πλήρες ωράριο ανά ειδικότητα σε κάθε νομό από την προβλε-πόμενη από το ωρολόγιο πρόγραμμα. Η διαφορά αυτή για κάθε ειδικότητα έχει τυποποιηθεί στην100βάθμια κλίμακα όπου η τιμή 0 αντιστοιχεί στην πλήρη έλλειψη της συγκεκριμένης ειδικότητας, ενώ ητιμή 100 αποδίδεται στους νομούς που δεν έχουν καθόλου έλλειψη της συγκεκριμένης ειδικότητας. Οδείκτης ειδικοτήτων υπολογίζεται ως η μέση τιμή όλων των τυποποιημένων μεταβλητών των ειδικοτή-των. Να σημειωθεί εδώ ότι ο δείκτης ειδικοτήτων μετράει μόνο τις ελλείψεις στις ειδικότητες του διδακτι-κού προσωπικού και όχι το πλεονάζον προσωπικό.


428

Αναλογία ειδικοτήτων προκειμένου να καλύψουν το ωρολόγιο πρόγραμματων τάξεων του Λυκείου (1η ανάθεση)

Ειδικότητα Ποσοστό

ΘΕΟΛΟΓΟΙ (ΠΕ 01) 4,8%ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ (ΠΕ 02) 31,7%ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ (ΠΕ 03) 17,4%ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (ΠΕ 04) 18,6%ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ (ΠΕ05, 06, 07, 21) 6,6%ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΕΧΝΗΣ (ΠΕ 08, 16) 2,4%ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ – ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΙ (ΠΕ 09, 10) 9,6%ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ (ΠΕ 11) 4,8%ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ (ΠΕ 19, 20) 4,2%ΛΟΙΠΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ 0,0%

ΣΥΝΟΛΟ 100,0%


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των πέντε επιμέρους μεταβλητών που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτητου προσωπικού, καθώς και του επιμέρους δείκτη ειδικοτήτων, με σκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητέςεκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw





Λοιπό προσωπικό 0,7 0,6 -* 19,7 1,22 0,7 0,6 -* 32,2 1,45 1,9 0,9 10,5 3,9 0,63

ΔΕΙΚΤΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ 83,7 3,7 1,3 1,1 0,04 83,6 4,7 1,4 1,2 0,06 83,0 3,8 1,3 1,1 0,05


Οι μεταβλητές του παρόντος, του μόνιμου και του διδακτικού προσωπικού με πλήρες ωράριο, καθώς καιο δείκτης ειδικοτήτων παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαμηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστης τιμής (top10 –bottom10) και σταθμισμένους συντελεστές διακύμανσης (CVw), δηλαδή μικρή διασπορά των τιμώντους από το μέσο όρο της χώρας. Συνεπώς, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς τα τέσσερα αυτάμεγέθη δεν είναι ιδιαίτερα έντονες. Η μόνη μεταβλητή που φαίνεται να παρουσιάζει σημαντικές διαφορο-ποιήσεις ανάμεσα στους νομούς είναι το λοιπό προσωπικό. Η μέση τιμή του λοιπού προσωπικού αυξά-νεται κατά 163,9% συνολικά στην τριετία (από 0,7 το 2005 σε 1,9 το 2007). Από τους δείκτες διασποράςτης μεταβλητής, φαίνεται πως το μέγεθος των διαφοροποιήσεων των νομών μειώνεται στην τριετία τηςανάλυσης. Το 2005, το λοιπό προσωπικό που αναλογεί στους δέκα πρώτους νομούς της κατάταξης (1,5άτομα κατά μέσο όρο) είναι 19,7 φορές περισσότερο από εκείνο που αναλογεί στους δέκα τελευταίους


429

νομούς (0,1 άτομα). Το μέγεθος της διαφοράς αυτής αλλάζει αισθητά το 2007, χωρίς όμως να εξαλείφε-ται. Έτσι, για το τελευταίο έτος της ανάλυσης, το λοιπό προσωπικό που αναλογεί στους δέκα πρώτουςνομούς της κατάταξης (3,2 άτομα κατά μέσο όρο) είναι 3,9 φορές περισσότερο από εκείνο που αναλογείστους δέκα τελευταίους νομούς (0,8 άτομα κατά μέσο όρο).

Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη του προσωπικού, η μέση τιμή του αυξάνεται κατά 13,5% την τριετία2005-07 (από 60,8 το 2005 σε 69,0 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 6,9%. Η διασπορά των τιμών τουδείκτη γύρω από τον εθνικό μέσο όρο κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα και τα τρία έτη. Οι δείκτες διασποράςκαθιστούν φανερές τις διαφοροποιήσεις των νομών της χώρας όσον αφορά στο προσωπικό των λυκεί-ων, οι οποίες εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στην αναλογία του λοιπού προσωπικού ανά σχολική μονά-δα και όχι τόσο στα ποσοστά του παρόντος, του μόνιμου και με πλήρες ωράριο διδακτικού προσωπικούή στον δείκτη ειδικοτήτων.


430

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΛΥΚΕΙΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Προσωπικό Σχολικών Μονάδων - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 56,2 55,6 -0,9 ▼ 63,7 14,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 53,2 49,1 -7,7 ▼ 55,0 12,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 54,0 41,2 -23,7 ▼ 57,4 39,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 63,2 63,7 0,8 ▲ 67,3 5,7 ▲


ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 60,7 49,9 -17,7 ▼ 74,6 49,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 68,7 70,1 2,1 ▲ 74,2 5,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 63,9 64,2 0,5 ▲ 79,2 23,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 63,4 58,8 -7,2 ▼ 61,8 5,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 69,0 53,4 -22,6 ▼ 65,6 22,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 36,5 38,8 6,3 ▲ 56,7 46,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 66,4 66,7 0,4 ▲ 86,7 30,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 53,2 54,7 2,7 ▲ 50,8 -7,1 ▼


ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 65,3 61,5 -5,8 ▼ 72,7 18,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 78,0 75,7 -2,9 ▼ 84,0 10,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 61,0 59,9 -1,8 ▼ 68,4 14,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 54,8 60,1 9,6 ▲ 70,0 16,5 ▲


ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 57,2 55,1 -3,7 ▼ 56,2 2,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 47,3 54,3 14,7 ▲ 73,8 36,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 54,3 64,2 18,3 ▲ 69,5 8,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 51,8 54,5 5,2 ▲ 62,7 15,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 65,1 62,2 -4,4 ▼ 69,1 11,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 64,7 69,2 6,8 ▲ 73,0 5,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 68,1 65,4 -4,1 ▼ 74,6 14,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 58,0 59,4 2,4 ▲ 62,8 5,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 60,4 52,4 -13,2 ▼ 73,5 40,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 46,5 33,4 -28,2 ▼ 55,6 66,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 69,9 70,2 0,3 ▲ 72,6 3,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 51,3 34,9 -31,9 ▼ 52,8 51,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 72,8 70,4 -3,3 ▼ 75,8 7,7 ▲



ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 78,4 74,4 -5,0 ▼ 87,2 17,2 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 52,6 54,3 3,4 ▲ 71,0 30,7 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 61,5 62,7 1,9 ▲ 72,6 15,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 60,3 57,0 -5,4 ▼ 61,8 8,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 62,0 58,3 -5,9 ▼ 60,7 4,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 62,3 59,8 -4,1 ▼ 68,2 14,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 53,8 57,8 7,3 ▲ 63,5 9,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 50,5 54,2 7,3 ▲ 64,5 19,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 63,9 59,3 -7,1 ▼ 70,0 18,0 ▲


ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 68,2 64,7 -5,2 ▼ 64,4 -0,4 ▼ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 66,3 65,5 -1,2 ▼ 73,1 11,6 ▲



431

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (2006-2007)


Ο δείκτης του προσωπικού των λυκείων στο σύνολο της χώρας παρουσιάζει αύξηση κατά 10,2% την τριε-τία 2005 – 2007 (από 66,3 το 2005 σε 73,1 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή 5,2%. Η μέση τιμή των νο-μών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοίνομοί με ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ των ΛΥΚΕΙΩΝ (69,0) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ανατολικής Αττικής (με τιμή 87,2), Κο-ζάνης (86,7), Τρικάλων (84,0), Δράμας (82,6), Θεσσαλονίκης (82,6), Λασιθίου (82,5), Καρδί-τσας (82,3), Σερρών (79,2), Αθηνών (77,0) και Καβάλας (76,6).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Φλωρίνης (με τιμή 50,8), Φωκί-δος (52,8), Ξάνθης (55,0), Ευρυτανίας (55,6), Ζακύνθου (56,2), Καστοριάς (56,7), Κιλκίς (57,2),Λακωνίας (57,3), Ροδόπης (57,4) και Ρεθύμνης (59,7).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΑνατολικής Αττικής είναι 1,7 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Φλώρινας για το 2007. Μια καλύτερηεικόνα του εύρους των διαφορών των νομών δίνεται από την αναλογία top/10/bottom10. Έτσι, οι νομοίπου κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 1,5 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τουςνομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τέλος, παρατηρείται πως 48 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 88,9%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη προσωπικού στα λύκεια κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


432

Ε) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΤΕΕ - ΕΠΑΛ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)


Ο δείκτης του προσωπικού των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη πέντε μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η - Παρόν διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του διδακτικού προ-σωπικού, που έχει δηλωθεί παρόν στη σχολική μονάδα σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του αντί-στοιχου σχολικού έτους, ως προς το σύνολο του διδακτικού προσωπικού. Επειδή στις ιδιωτικέςμονάδες δεν καταγράφεται διάκριση μεταξύ παρόντος και απόντος διδακτικού προσωπικού, η με-ταβλητή αυτή υπολογίζεται με βάση το σύνολο του διδακτικού προσωπικού των δημόσιων σχο-λών.

· Μεταβλητή 2η - Μόνιμο διδακτικό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως το σύνολο του μόνιμου διδακτι-κού προσωπικού ως προς το σύνολο του παρόντος διδακτικού προσωπικού σύμφωνα με τα στοι-χεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Επειδή στις ιδιωτικές μονάδες δεν καταγράφεται διάκρισητου προσωπικού σε μόνιμους, αποσπασμένους και αναπληρωτές, η μεταβλητή αυτή αφορά μόνοτις δημόσιες μονάδες.

· Μεταβλητή 3η - Επιμορφωμένο διδακτικό προσωπικό: Έχει υπολογισθεί ως το ποσοστό τουδιδακτικού προσωπικού με μεταπτυχιακές ή άλλες πρόσθετες σπουδές επί του συνόλου του διδα-κτικού προσωπικού, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξεως του κάθε σχολικού έτους. Στα επιπλέονπροσόντα περιλαμβάνονται τα εξής: μετεκπαίδευση στο εσωτερικό (ΣΕΛΜΕ, ΠΕΚ, ΠΑΤΕ κλπ) στοεξωτερικό, κατοχή άλλου πτυχίου Ανωτάτης Σχολής οποιασδήποτε επιστήμης, Μεταπτυχιακό Δί-πλωμα Ειδίκευσης (Master) και Διδακτορικό. Τα διαθέσιμα στοιχεία για την μεταβλητή αυτή αφο-ρούν τις διοικητικές περιφέρειες της χώρας και κατά συνέπεια η μεταβλητή αυτή δεν μπορεί νασυμπεριληφθεί στον συνολικό δείκτη προσωπικού των νομών. Έχει ληφθεί, όμως, υπόψη κατάτην ανάλυση του συνόλου της χώρας και των περιφερειών (βλέπε Κεφάλαιο 2ο). Στην ενότητα αυ-τή παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη ώστε να καταστεί πιο ολοκληρωμένη ηεικόνα για το προσωπικό της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.


· Μεταβλητή 5η - Λοιπό προσωπικό: Έχει ορισθεί ως η αναλογία του λοιπού προσωπικού ανάσχολική μονάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία λήξης του κάθε σχολικού έτους. Το λοιπό προσωπικότων ΤΕΕ – ΕΠΑΛ διακρίνεται σε τρείς κατηγορίες: παιδαγωγικό προσωπικό (ψυχολόγοι, ιατροίκλπ.), διοικητικό προσωπικό (γραμματείς, δακτυλογράφοι κλπ.) και βοηθητικό προσωπικό (επι-στάτες, καθαρίστριες κλπ.).

Στην περίπτωση της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης δεν έχει κατασκευαστεί δείκτης ειδικοτήτωντου διδακτικού προσωπικού δεδομένων των διαφορετικών προγραμμάτων που ακολουθούν οι διάφοροιτομείς – ειδικότητες.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των πέντε επιμέρους μεταβλητών που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτητου προσωπικού, με σκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητές εκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανο-μοιογένεια.

Οι μεταβλητές του παρόντος, του μόνιμου και του διδακτικού προσωπικού με πλήρες ωράριο, παρου-σιάζουν ιδιαίτερα χαμηλούς λόγους μέγιστης – ελάχιστης τιμής (top10 – bottom10) και σταθμισμέ-νους συντελεστές διακύμανσης (CVw), δηλαδή μικρή διασπορά των τιμών τους από το μέσο όρο τηςχώρας. Συνεπώς, οι διαφοροποιήσεις των νομών ως προς τα τρία αυτά μεγέθη δεν είναι ιδιαίτερα έντο-νες. Η μόνη μεταβλητή που φαίνεται να παρουσιάζει σημαντικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στους νο-μούς είναι το λοιπό προσωπικό. Η μέση τιμή του λοιπού προσωπικού μειώνεται κατά 4,8% συνολικά


433

στην τριετία (από 2,2 το 2005 σε 2,1 το 2007). Από τους δείκτες διασποράς της μεταβλητής, φαίνεταιπως το μέγεθος των διαφοροποιήσεων των νομών ως προς το λοιπό προσωπικό παραμένει αμετάβλη-το. Το 2007, το λοιπό προσωπικό που αναλογεί στους δέκα πρώτους νομούς της κατάταξης (3,3 άτομακατά μέσο όρο) είναι 3,3 φορές περισσότερο από εκείνο που αναλογεί στους δέκα τελευταίους νομούς(1 άτομο).


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw





Λοιπό προσωπικό 2,2 0,9 8,3 3,2 0,34 2,3 0,9 6,6 3,1 0,32 2,1 0,8 8,0 3,3 0,33


Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη του προσωπικού, η μέση τιμή του μειώνεται κατά 1,1% την τριετία2005-07 (από 49,9 το 2005 σε 49,4 το 2007). Η διασπορά των τιμών του δείκτη γύρω από τον εθνικόμέσο όρο φαίνεται να αυξάνεται. Οι δείκτες διασποράς καθιστούν φανερές τις διαφοροποιήσεις των νο-μών της χώρας όσον αφορά στο προσωπικό της Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, οι οποίεςεντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στην αναλογία του λοιπού προσωπικού ανά σχολική μονάδα και όχι τόσοστα ποσοστά του παρόντος, του μόνιμου και με πλήρες ωράριο διδακτικού προσωπικού.


434

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΤΕΕ – ΕΠΑΛ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Προσωπικό Σχολικών Μονάδων - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 48,8 40,1 -17,9 ▼ 59,6 48,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 54,9 54,8 -0,2 ▼ 46,4 -15,3 ▼


ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 61,9 25,2 -59,4 ▼ 26,6 5,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 49,2 48,8 -0,7 ▼ 44,7 -8,4 ▼


ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 66,6 48,0 -28,0 ▼ 54,1 12,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 66,8 56,0 -16,2 ▼ 62,1 11,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 62,5 65,7 5,1 ▲ 55,5 -15,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 56,9 63,1 10,9 ▲ 58,2 -7,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 63,5 47,2 -25,6 ▼ 29,5 -37,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 33,0 29,1 -11,8 ▼ 56,5 94,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 65,0 66,9 2,9 ▲ 63,5 -5,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 72,8 64,6 -11,2 ▼ 44,8 -30,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 57,7 64,0 10,8 ▲ 57,6 -10,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 47,6 61,5 29,2 ▲ 68,9 12,1 ▲


ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 42,1 34,4 -18,3 ▼ 57,4 66,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 40,7 42,3 3,9 ▲ 49,8 17,8 ▲





ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 46,6 50,8 8,9 ▲ 55,0 8,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 44,8 41,4 -7,7 ▼ 40,0 -3,3 ▼



ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 43,2 45,6 5,5 ▲ 26,9 -40,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 40,5 37,4 -7,5 ▼ 37,3 -0,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 29,7 24,1 -18,9 ▼ 36,7 52,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 50,8 56,2 10,6 ▲ 54,5 -3,0 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 54,0 55,5 2,8 ▲ 61,5 10,7 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 41,3 44,8 8,3 ▲ 49,7 11,1 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 49,1 41,1 -16,4 ▼ 43,4 5,6 ▲


ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 47,8 32,3 -32,3 ▼ 39,0 20,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 44,0 35,7 -18,7 ▼ 44,3 23,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 24,1 44,9 86,5 ▲ 29,3 -34,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 56,8 52,9 -6,8 ▼ 51,9 -1,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 55,3 40,9 -26,0 ▼ 48,4 18,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 39,2 50,6 28,9 ▲ 22,9 -54,8 ▼




435

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΤΕΕ – ΕΠΑΛ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)Κατανομή των Νομών με βάση το ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (2006-2007)


Ο δείκτης του προσωπικού των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ στο σύνολο της χώρας παρουσιάζει αύξηση κατά 5,8% τηντριετία 2005 – 2007 (από 52,6 το 2005 σε 55,6 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή 2,9%. Η μέση τιμή τωννομών στα τρία έτη κυμαίνεται σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα από το σύνολο της χώρας, γεγονός πουδείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ (49,4) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ευρυτανίας (με τιμή 78,6), Κεφαλληνίας(74,8), Λαρίσης (68,9), Κοζάνης (63,5), Ιωαννίνων (62,6), Αιτωλίας και Ακαρνανίας (62,3), Πιε-ρίας (62,1), Αθηνών (61,5), Πρέβεζας (59,8) και Δράμας (59,6).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ρεθύμνης (με τιμή 22,9), Φωκί-δος (23,3), Ροδόπης (26,6), Αρκαδίας (26,9), Κυκλάδων (29,3), Φθιώτιδος (29,3), Λευκάδος(29,4), Γρεβενών (29,5), Λακωνίας (36,7) και Κορινθίας (37,3).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΕυρυτανίας είναι 3,4 φορές μεγαλύτερος από εκείνον του Ρεθύμνου για το 2007. Μια καλύτερη εικόνατου εύρους των διαφορών των νομών δίνεται από την αναλογία top/10/bottom10. Έτσι, οι νομοί που κατέ-χουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 2,2 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούςπου βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τέλος, παρατηρείται πως 28 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 51,9%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη προσωπικού στην Τεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


436

3.3.6. Δείκτης Συγκράτησης μαθητικού πληθυσμού



Ο δείκτης συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού δεν είναι συνθετικός. Έχει ορισθεί ως το ποσοστότων μαθητών που παρακολουθούν τα μαθήματα μέχρι το τέλος του σχολικού έτους και προάγονται ήαπορρίπτονται. Έτσι, ο δείκτης αποδίδει ταυτόχρονα το ποσοστό των μαθητών που διακόπτουν αδικαι-ολόγητα τη φοίτησή τους κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Ο δείκτης παρουσιάζεται τυποποιημέ-νος στην 100βάθμια κλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομή στο-υς νομούς της χώρας του δείκτη συγκράτησης. Η μέση τιμή του ποσοστού των μαθητών που παρακολου-θούν τα μαθήματα μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους παραμένει σταθερή στην τριετία 2005 – 2007. Επί-σης, οι νομοί δεν φαίνεται να διαφοροποιούνται μεταξύ τους ως προς αυτό το ποσοστό (CVw = 0,01). Κοι-τάζοντας ακόμα και τις ακραίες τιμές, το υψηλότερο ποσοστό που συναντάται στους νομούς και ισούται με100% είναι 1,1 φορές μεγαλύτερο από το ποσοστό των νομών με την χαμηλότερη τιμή (94,8% για το έτος2007) και για τα τρία έτη της ανάλυσης. Μια καλύτερη προσέγγιση των διαφορών των νομών αποτελεί ηαναλογία top10/bottom10. Οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο πο-σοστό συγκράτησης ίσο με 100,0%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των δέκα τελευταίων νομών είναι 97,9%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Ποσοστό συγκράτησης 99,3% 0,9% 1,0 1,0 0,01 99,3% 0,8% 1,0 1,0 0,01 99,3% 0,9% 1,1 1,0 0,01

ΔΕΙΚΤΗΣΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ 85,1 18,8 -* 1,8 0,19 85,6 17,5 -* 1,7 0,18 85,7 20,1 -* 1,8 0,21


Η μετατροπή της μεταβλητής στην 100βάθμια κλίμακα προσδίδει στον δείκτη την ιδιότητα να αναδεικνύειτις μικρές διαφορές της κατανομής της μεταβλητής από έτος σε έτος. Έτσι, κατά την τριετία (2005-2007)η μέση τιμή του δείκτη συγκράτησης αυξάνεται κατά 0,7% (από 85,1 το 2005 σε 85,7 το 2007). Ο βαθ-μός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί μεταξύ τους παραμένει σταθερός μέσα στην τριετία. Το 2007,στους δέκα πρώτους νομούς στην κατάταξη ο δείκτης συγκράτησης είναι κατά μέσο όρο 1,8 φορές με-γαλύτερος από εκείνον των δέκα τελευταίων νομών (μέση τιμή 99,3 και 55,9 αντίστοιχα).


437

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση - ΔΗΜΟΤΙΚΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Μαθητικός Πληθυσμός - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ

% ΔΕΙΚΤΗΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΕτήσιαΜεταβολή ΔΕΙΚΤΗΣ Ετήσια

Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 99,8% 95,4 92,2 -3,3 ▼ 98,6 7,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 99,6% 92,1 82,0 -11,0 ▼ 81,6 -0,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 98,6% 70,1 79,3 13,1 ▲ 78,8 -0,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 96,8% 31,5 44,8 42,0 ▲ 26,1 -41,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 97,3% 40,7 48,3 18,8 ▲ 39,7 -17,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 98,3% 64,1 70,1 9,3 ▲ 75,2 7,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 99,6% 92,2 89,7 -2,6 ▼ 92,3 2,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 99,8% 94,8 92,5 -2,5 ▼ 95,8 3,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 99,9% 96,8 97,9 1,2 ▲ 98,2 0,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 99,8% 95,1 96,1 1,1 ▲ 97,9 1,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 99,7% 94,4 91,7 -2,9 ▼ 98,4 7,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 99,7% 94,0 95,1 1,1 ▲ 98,4 3,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 99,9% 97,3 94,7 -2,7 ▼ 100,0 5,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 99,9% 97,3 97,9 0,7 ▲ 97,2 -0,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 99,9% 97,9 99,1 1,3 ▲ 98,9 -0,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 99,9% 96,8 98,1 1,3 ▲ 98,7 0,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 99,4% 87,8 84,4 -3,8 ▼ 99,0 17,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 99,4% 86,6 89,0 2,8 ▲ 86,5 -2,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 99,2% 83,5 82,8 -0,7 ▼ 85,5 3,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 99,9% 96,9 93,3 -3,8 ▼ 65,7 -29,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 99,7% 94,2 97,1 3,1 ▲ 99,4 2,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 99,6% 91,5 100,0 9,3 ▲ 99,1 -0,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 99,9% 97,9 96,9 -1,1 ▼ 98,2 1,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 99,9% 98,8 98,1 -0,6 ▼ 100,0 1,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 99,7% 93,9 94,6 0,7 ▲ 90,2 -4,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 99,6% 91,1 88,0 -3,4 ▼ 80,3 -8,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 100,0% 99,1 96,4 -2,7 ▼ 97,3 1,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 99,8% 96,5 98,3 1,8 ▲ 93,2 -5,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 99,4% 86,7 75,8 -12,6 ▼ 78,4 3,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 99,1% 81,1 83,4 2,7 ▲ 82,8 -0,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 97,5% 45,6 61,6 35,1 ▲ 54,2 -11,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 99,5% 88,5 81,7 -7,7 ▼ 68,1 -16,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 99,1% 80,4 87,1 8,3 ▲ 83,8 -3,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 100,0% 100,0 100,0 0,0 ▬ 100,0 0,0 ▬ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 99,6% 91,1 89,6 -1,7 ▼ 84,2 -6,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 99,3% 85,6 93,9 9,7 ▲ 93,7 -0,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 99,0% 79,0 76,0 -3,8 ▼ 81,9 7,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 99,4% 87,1 88,5 1,7 ▲ 94,0 6,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 98,6% 69,4 76,2 9,8 ▲ 82,5 8,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 98,3% 63,9 50,8 -20,5 ▼ 68,9 35,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 98,5% 66,7 69,7 4,5 ▲ 82,6 18,6 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 99,5% 90,1 92,9 3,1 ▲ 93,7 0,8 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 99,7% 94,4 91,8 -2,7 ▼ 92,6 0,9 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 95,4% 0,0 -1,1 ▼ -12,9 1069,2 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 99,7% 93,6 94,1 0,5 ▲ 94,5 0,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 99,6% 91,5 90,2 -1,5 ▼ 94,8 5,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 99,9% 97,3 94,6 -2,8 ▼ 95,4 0,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 99,9% 98,6 95,8 -2,9 ▼ 96,4 0,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 99,7% 92,5 91,8 -0,8 ▼ 92,6 0,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 99,6% 90,7 91,6 1,0 ▲ 92,0 0,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 99,4% 86,0 86,6 0,7 ▲ 89,8 3,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 99,5% 89,3 89,6 0,4 ▲ 91,9 2,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 99,6% 91,1 92,7 1,8 ▲ 92,7 0,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 99,4% 86,6 90,4 4,5 ▲ 88,0 -2,7 ▼ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 99,3% 85,8 86,5 0,8 ▲ 86,8 0,4 ▲



438

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση- ΔημοτικάΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού του δημοτικού στο σύνολοτης χώρας παρουσιάζει αύξηση κατά 1,2% (από 85,8 το 2005 σε 86,8 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή0,6%. Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη κυμαίνεται σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τοσύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στον δείκτη συ-γκράτησης.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ (85,7) διακρίνουμε:

1. τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ευρυτανίας (με τιμή 100,0), Γρεβενών(100,0), Πρεβέζης (100,0), Άρτας (99,4), Θεσπρωτίας (99,1), Καρδίτσας (99,0), Κοζάνης (98,9),Φλωρίνης (98,7), Δράμας (98,6) και Σερρών (98,4).

2. τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Δυτικής Αττικής (με τιμή -12,9),Ξάνθης (26,1), Ροδόπης (39,7), Ηλείας (54,2), Τρικάλων (65,7), Βοιωτίας (68,1), Λακωνίας(68,9), Ημαθίας (75,2), Αιτωλίας και Ακαρνανίας (78,4) και Έβρου (78,8).

Κοιτάζοντας και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουνκατά μέσο όρο 1,8 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Αξί-ζει, επίσης, να σημειωθεί πως η Νομαρχία της Δυτικής Αττικής καταλαμβάνει και στα τρία έτη της ανάλυ-σης την τελευταία θέση στην κατάταξη των νομών της χώρας, με το μεγαλύτερο ποσοστό μαθητών πουδιακόπτουν αδικαιολόγητα τη φοίτησή τους στο δημοτικό σχολείο. Ταυτόχρονα είναι η μοναδική περιοχήπου εμφανίζει αρνητική τιμή στον δείκτη το 2007, γεγονός που δείχνει ότι το ποσοστό συγκράτησης τουνομού αυτού είναι χαμηλότερο και από εκείνο του 2005.

Τέλος, παρατηρείται πως 37 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 68,5%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη συγκράτησης (ή σταθερή μέγιστη τιμή ίση με 100) κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


439



Ο δείκτης συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού δεν είναι συνθετικός. Έχει ορισθεί ως το ποσοστότων μαθητών που παρακολουθούν τα μαθήματα μέχρι το τέλος του σχολικού έτους και προάγονται ήαπορρίπτονται. Έτσι, ο δείκτης αποδίδει ταυτόχρονα το ποσοστό του μαθητικού πληθυσμού που διακό-πτει αδικαιολόγητα τη φοίτησή του κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Ο δείκτης παρουσιάζεται τυ-ποποιημένος στην 100βάθμια κλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη συγκράτησης. Η μέση τιμή του ποσοστού των μαθητών που παρα-κολουθούν τα μαθήματα μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους κυμαίνεται περίπου στα ίδια επίπεδα στηντριετία 2005 – 2007 (γύρω στο 96,2%). Επίσης, οι νομοί δεν φαίνεται να διαφοροποιούνται μεταξύ τουςως προς αυτό το ποσοστό (CVw = 0,01). Κοιτάζοντας ακόμα και τις ακραίες τιμές, το υψηλότερο ποσο-στό που συναντάται στους νομούς είναι 1,1 φορές μεγαλύτερο από το ποσοστό των νομών με την χα-μηλότερη τιμή και για τα τρία έτη της ανάλυσης. Συγκεκριμένα, το έτος 2006-07 το υψηλότερο ποσοστόσυγκράτησης που συναντάται είναι το 99,0%, ενώ το χαμηλότερο ισούται με 90,0%. Στους δέκα πρώ-τους νομούς της κατάταξης το ποσοστό των μαθητών που παρακολουθεί τα μαθήματα μέχρι το τέλοςτου σχολικού έτους είναι κατά μέσο όρο 98,4% (1,1 φορές υψηλότερο), ενώ το αντίστοιχο ποσοστό γιατους δέκα τελευταίους νομούς είναι 93,4%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw




Η μετατροπή της μεταβλητής στην 100βάθμια κλίμακα προσδίδει στον δείκτη την ιδιότητα να αναδεικνύειτις μικρές διαφορές της κατανομής της μεταβλητής από έτος σε έτος. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη συ-γκράτησης αυξάνεται κατά 3,0% συνολικά μέσα στην τριετία (από 60,5 το 2005 σε 62,3 το 2007), μεμέση ετήσια μεταβολή 1,5%. Ταυτόχρονα, όμως, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί μετα-ξύ τους φαίνεται να αυξάνεται μέσα στην τριετία. Το 2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη είχαν κα-τά μέσο όρο δείκτη συγκράτησης ίσο με 89,1, τιμή 3,3 φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκα τελευταί-ων νομών (27,0). Η αναλογία top10/bottom10 αυξάνεται στο 3,6 το 2007. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτητων δέκα πρώτων νομών διαμορφώνεται στο 89,6, ενώ των δέκα τελευταίων έχει μειωθεί κατά 7,3% καιισούται με 25,0. Με άλλα λόγια, μπορεί οι νομοί συνολικά να έχουν βελτιωθεί ως προς το ποσοστό συ-γκράτησης, υπάρχουν όμως και κάποιοι που έχουν επιδεινωθεί σημαντικά.


440

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΓΥΜΝΑΣΙΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Μαθητικός Πληθυσμός - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 96,8% 69,2 69,5 0,4 ▲ 88,0 26,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 95,7% 55,4 49,9 -9,9 ▼ 56,9 14,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 96,0% 58,5 59,7 2,1 ▲ 51,1 -14,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 92,0% 7,6 8,7 15,2 ▲ 20,6 137,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 93,0% 20,2 8,5 -57,7 ▼ 11,3 32,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 94,8% 43,9 51,9 18,1 ▲ 53,2 2,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 95,8% 55,6 59,3 6,6 ▲ 63,4 6,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 96,6% 66,2 71,8 8,5 ▲ 73,0 1,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 96,6% 67,1 62,4 -7,0 ▼ 74,6 19,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 97,8% 82,0 83,8 2,2 ▲ 89,8 7,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 96,4% 64,0 60,3 -5,8 ▼ 63,3 5,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 96,4% 64,2 38,2 -40,5 ▼ 52,1 36,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 97,7% 80,3 92,9 15,6 ▲ 94,1 1,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 99,2% 100,0 88,4 -11,6 ▼ 88,6 0,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 98,9% 96,4 96,6 0,2 ▲ 96,8 0,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 97,8% 82,4 88,2 6,9 ▲ 84,4 -4,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 96,4% 64,2 56,0 -12,8 ▼ 50,4 -10,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 97,7% 81,2 77,8 -4,2 ▼ 80,6 3,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 95,3% 49,2 45,3 -8,0 ▼ 51,4 13,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 98,1% 85,9 84,8 -1,3 ▼ 91,5 7,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 96,2% 61,1 77,8 27,3 ▲ 81,5 4,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 96,9% 70,6 70,2 -0,6 ▼ 74,4 5,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 96,9% 70,7 76,5 8,2 ▲ 80,6 5,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 96,7% 67,4 65,1 -3,5 ▼ 79,1 21,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 95,4% 50,9 69,7 37,0 ▲ 64,3 -7,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 93,8% 30,3 38,6 27,2 ▲ 34,2 -11,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 95,7% 54,6 77,5 41,8 ▲ 75,2 -3,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 95,6% 53,3 33,2 -37,7 ▼ 18,6 -44,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 96,5% 64,8 65,8 1,5 ▲ 69,8 6,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 95,8% 56,2 47,0 -16,4 ▼ 58,0 23,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 93,7% 28,7 36,6 27,6 ▲ 42,7 16,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 96,4% 63,4 75,1 18,3 ▲ 73,3 -2,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 96,5% 65,5 57,1 -12,9 ▼ 67,5 18,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 98,2% 87,7 94,4 7,5 ▲ 97,0 2,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 97,8% 82,4 75,5 -8,5 ▼ 69,2 -8,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 98,2% 87,5 77,6 -11,3 ▼ 80,8 4,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 96,0% 58,8 69,8 18,7 ▲ 77,7 11,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 98,9% 96,6 93,6 -3,1 ▼ 83,0 -11,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 94,6% 40,4 45,4 12,5 ▲ 49,7 9,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 96,1% 60,5 66,9 10,6 ▲ 63,1 -5,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 95,8% 55,9 46,3 -17,2 ▼ 58,0 25,3 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 95,8% 56,7 59,4 4,7 ▲ 57,1 -3,9 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 95,9% 57,9 62,2 7,4 ▲ 54,5 -12,3 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 91,5% 0,0 16,2 ▲ -19,1 -217,7 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 95,1% 47,0 43,8 -6,8 ▼ 46,5 6,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 96,9% 70,5 85,6 21,4 ▲ 82,7 -3,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 97,4% 76,9 56,2 -26,9 ▼ 53,4 -4,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 97,3% 75,3 84,0 11,5 ▲ 80,6 -4,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 95,1% 47,5 45,1 -5,0 ▼ 43,1 -4,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 98,4% 89,5 85,3 -4,7 ▼ 81,3 -4,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 92,2% 9,3 7,8 -16,4 ▼ 12,2 56,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 94,8% 43,2 35,7 -17,2 ▼ 39,9 11,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 95,1% 47,2 54,4 15,3 ▲ 51,8 -4,8 ▼




441

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΓυμνάσιαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού του γυμνασίου στο σύνο-λο της χώρας αυξάνεται κατά 2,8% (από 56,5 το 2005 σε 58,1 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή 1,4%.Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη κυμαίνεται σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με το σύνολο της χώρας,γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με υψηλές τιμές στον δείκτη συγκράτησης.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού των ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (62,3) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ευρυτανίας (με τιμή 97,0), Κοζάνης(96,8), Γρεβενών (94,1), Τρικάλων (91,5), Πιερίας (89,8), Καστοριάς (88,6), Δράμας (88,0),Φλωρίνης (84,4), Αρκαδίας (83,0) και Λέσβου (82,7).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Δυτικής Αττικής (με τιμή -19,1),Ροδόπης (11,3), Ηρακλείου (12,2), Λευκάδος (18,6), Ξάνθης (20,6), Κέρκυρας (34,2), Λασιθίου(39,9), Ηλείας (42,7), Δωδεκανήσου (43,1) και Πειραιώς (46,5).

Κοιτάζοντας την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 3,6 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Παρατη-ρώντας τις τιμές του δείκτη των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί η διαφορά των τιμών του πρώτουνομού (Ευρυτανία με τιμή 97,0) και του τελευταίου (Δυτική Αττική με τιμή -19,1). Η Νομαρχία της ΔυτικήςΑττικής καταλαμβάνει την τελευταία θέση στην κατάταξη των νομών της χώρας το 2005 και το 2007, μετο μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών του γυμνασίου που διακόπτουν αδικαιολόγητα τη φοίτησή τους. Τα-υτόχρονα είναι η μοναδική περιοχή που εμφανίζει αρνητική τιμή στον δείκτη το 2007, γεγονός που δείχνειότι το ποσοστό συγκράτησης του νομού αυτού είναι χαμηλότερο από το 2005.

Τέλος, παρατηρείται πως 36 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 66,7%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη συγκράτησης κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


442

Γ) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΛΥΚΕΙΑ




Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη συγκράτησης. Η μέση τιμή του ποσοστού των μαθητών που παρα-κολουθούν τα μαθήματα μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους παρουσιάζει μείωση κατά 0,5% (από 98,2%το 2005 σε 97,8% το 2007). Οι νομοί δεν φαίνεται να διαφοροποιούνται μεταξύ τους ως προς το μέγεθοςαυτό (CVw = 0,01). Κοιτάζοντας τις ακραίες τιμές, το υψηλότερο ποσοστό που συναντάται στους νομούςείναι 1,1 φορές μεγαλύτερο από το ποσοστό των νομών με την χαμηλότερη τιμή (και για τα τρία έτη τηςανάλυσης. Συγκεκριμένα, το έτος 2006-07 το υψηλότερο ποσοστό που συναντάται στην μεταβλητή αυτήείναι το 99,8%, ενώ το χαμηλότερο ισούται με 95,3%. Για το ίδιο έτος, στους δέκα πρώτους νομούς τηςκατάταξης το ποσοστό των μαθητών που παρακολουθεί τα μαθήματα μέχρι το τέλος του σχολικού έτουςείναι κατά μέσο όρο 99,0%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους δέκα τελευταίους νομούς είναι 96,5%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw




Η μετατροπή της μεταβλητής στην 100βάθμια κλίμακα προσδίδει στον δείκτη την ιδιότητα να αναδεικνύειτις μικρές διαφορές της κατανομής της μεταβλητής από έτος σε έτος. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη συ-γκράτησης μειώνεται κατά 26,3% συνολικά μέσα στην τριετία (από 57,1 το 2005 σε 42,1 το 2007), μεμέση ετήσια μεταβολή -14,2%. Ταυτόχρονα, όμως, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί με-ταξύ τους φαίνεται να αυξάνεται μέσα στην τριετία. Το 2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη είχανκατά μέσο όρο δείκτη συγκράτησης ίσο με 92,1, τιμή 6 φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκα τελευταί-ων νομών (15,5). Η αναλογία top10/bottom10 αυξάνεται στο 127,5 το 2007. Έτσι, η μέση τιμή του δεί-κτη των δέκα πρώτων νομών έχει μειωθεί κατά 10,7% και ισούται στο 82,3, ενώ των δέκα τελευταίωνέχει μειωθεί κατά 95,8% και ισούται με 0,6. Με άλλα λόγια, η επιδείνωση που παρουσιάζει ο δείκτης στοσύνολο της χώρας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυ-σμενέστερη θέση μείωσαν τον δείκτη τους κατά πολύ περισσότερο (κατά 95,8% αντί του 10,7%) σε σχέ-ση με εκείνους που βρίσκονταν σε ευμενέστερη θέση.


443

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΛΥΚΕΙΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Μαθητικός Πληθυσμός - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 98,0% 49,9 36,5 -26,7 ▼ 48,7 33,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 98,6% 69,2 67,3 -2,8 ▼ 83,6 24,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 98,8% 78,0 38,4 -50,8 ▼ 37,3 -2,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 97,8% 42,3 5,8 -86,2 ▼ 7,2 24,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 98,7% 73,8 79,7 7,9 ▲ 47,3 -40,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 97,1% 20,1 16,2 -19,7 ▼ -3,5 -121,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 98,8% 76,9 62,7 -18,4 ▼ 61,3 -2,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 98,6% 69,8 56,6 -19,0 ▼ 59,4 5,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 99,1% 85,2 78,6 -7,7 ▼ 56,2 -28,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 97,7% 39,6 62,3 57,2 ▲ 60,2 -3,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 98,6% 68,7 71,2 3,6 ▲ 65,4 -8,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 98,2% 56,0 32,1 -42,8 ▼ 54,5 70,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 99,2% 89,7 94,7 5,6 ▲ 110,0 16,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 99,5% 98,6 74,5 -24,4 ▼ 27,8 -62,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 98,7% 71,8 80,8 12,5 ▲ 75,7 -6,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 96,7% 6,5 58,7 804,0 ▲ 36,4 -38,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 98,3% 59,3 67,1 13,1 ▲ 44,5 -33,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 99,5% 98,9 85,7 -13,3 ▼ 89,2 4,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 97,9% 46,1 70,6 53,2 ▲ 29,7 -58,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 98,3% 61,1 20,6 -66,4 ▼ 77,0 274,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 96,6% 4,1 36,4 778,2 ▲ 15,8 -56,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 97,4% 30,8 2,1 -93,3 ▼ 21,7 947,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 97,6% 36,7 22,3 -39,3 ▼ 30,5 36,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 98,2% 57,5 62,0 7,9 ▲ 50,5 -18,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 97,1% 19,2 -26,8 -239,6 ▼ -25,4 5,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 99,0% 82,4 -15,1 -118,4 ▼ -38,3 -153,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 98,8% 76,1 83,4 9,7 ▲ 50,7 -39,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 99,1% 86,6 52,8 -39,0 ▼ 45,6 -13,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 98,3% 60,8 56,6 -6,8 ▼ 53,4 -5,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 98,2% 56,6 58,6 3,6 ▲ 44,0 -24,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 96,8% 10,2 2,9 -71,3 ▼ 5,1 76,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 97,6% 36,9 27,9 -24,5 ▼ 24,1 -13,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 98,1% 52,4 49,8 -5,0 ▼ 24,7 -50,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 98,6% 70,8 70,9 0,2 ▲ 24,7 -65,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 98,1% 54,3 75,9 40,0 ▲ 80,8 6,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 99,3% 92,4 34,2 -63,0 ▼ 31,8 -6,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 97,7% 38,9 56,7 45,7 ▲ 49,3 -13,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 99,2% 88,2 46,4 -47,3 ▼ 86,9 87,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 99,0% 82,5 38,8 -52,9 ▼ 46,1 18,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 97,4% 30,1 34,8 15,4 ▲ 34,5 -0,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 97,3% 27,3 27,5 0,7 ▲ 23,9 -12,8 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 97,8% 42,2 37,8 -10,5 ▼ 31,6 -16,3 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 98,9% 79,1 57,1 -27,8 ▼ 57,8 1,2 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 97,5% 33,2 54,4 63,9 ▲ 32,5 -40,4 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 97,2% 22,6 25,3 12,0 ▲ 17,0 -32,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 98,9% 78,8 81,8 3,9 ▲ 70,9 -13,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 99,5% 100,0 68,4 -31,6 ▼ 59,4 -13,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 98,9% 81,0 85,1 5,0 ▲ 72,5 -14,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 96,5% 0,0 47,3 ▲ 8,2 -82,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 98,4% 64,8 50,8 -21,6 ▼ 20,0 -60,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 97,3% 26,8 21,7 -19,1 ▼ 0,4 -98,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 99,2% 89,3 94,2 5,5 ▲ 76,1 -19,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 97,0% 17,9 -34,6 -293,4 ▼ 24,9 172,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 99,3% 92,4 66,5 -28,0 ▼ 52,9 -20,5 ▼ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 98,1% 53,2 46,7 -12,2 ▼ 40,6 -13,2 ▼



444

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού του λυκείου στο σύνολοτης χώρας μειώνεται κατά 13,2% (από 53,2 το 2005 σε 40,6 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή -12,7%.Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη κυμαίνεται στα ίδια περίπου επίπεδα με το σύνολο της χώρας.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού των ΛΥΚΕΙΩΝ (42,1) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Γρεβενών (με τιμή 110,0), Λαρίσης(89,2), Αρκαδίας (86,9), Καβάλας (83,6), Φθιώτιδος (80,8), Τρικάλων (77,0), Λασιθίου (76,1),Κοζάνης (75,7), Χίου (72,5) και Λέσβου (70,9).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Κέρκυρας (με τιμή -38,3), Ζακύν-θου (-25,4), Ημαθίας (-3,5), Ηρακλείου (0,4), Ηλείας (5,1), Ξάνθης (7,2), Δωδεκανήσου (8,2),Άρτας (15,8), Πειραιώς (17,0) και Κυκλάδων (20,0).

Κοιτάζοντας την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 127,5 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Παρα-τηρώντας τις τιμές του δείκτη των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί η διαφορά των τιμών του πρώ-του νομού (Γρεβενών με τιμή 110,0) με εκείνη του τελευταίου (Κέρκυρας με τιμή -38,3). Από τον αναλυτικόπίνακα της κατάταξης των νομών, φαίνεται πως η εικόνα των δέκα τελευταίων νομών στην κατάταξη του2007, με εξαίρεση τους νομούς Άρτας και Δωδεκανήσου, έχει επιδεινωθεί σημαντικά μέσα στην τριετία.


Bottom 10

Top 10


445

Δ) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΤΕΕ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)




Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη συγκράτησης. Η μέση τιμή του ποσοστού των μαθητών που παρα-κολουθούν τα μαθήματα μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους παρουσιάζει αύξηση κατά 0,6% (από 85,6%το 2005 σε 86,1% το 2007). Η τιμή του συντελεστή διακύμανσης της μεταβλητής αυτής είναι χαμηλή0,04. Ωστόσο, οι διαφορές στην κατανομή των νομών φαίνεται να είναι σημαντικές. Για το έτος 2007, οπρώτος νομός στην κατάταξη εμφανίζει ποσοστό συγκράτησης 96,0%, ενώ ο τελευταίος 78,6% (τιμή 1,2φορές μικρότερη του πρώτου). Κοιτάζοντας και τον λόγο top10/bottom10, στους δέκα πρώτους νομούςτης κατάταξης το ποσοστό των μαθητών που παρακολουθεί τα μαθήματα μέχρι το τέλος του σχολικούέτους είναι κατά μέσο όρο 92,4%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους δέκα τελευταίους νομούς είναι80,2%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw




Η μετατροπή της μεταβλητής στην 100βάθμια κλίμακα προσδίδει στον δείκτη την ιδιότητα να αναδεικνύειτις μικρές διαφορές της κατανομής της μεταβλητής από έτος σε έτος. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη συ-γκράτησης από 49,1 το 2005 μειώνεται κατά 16,1% το 2006 και διαμορφώνεται στο 41,2, ενώ το 2007αυξάνεται κατά 26,5% και ισούται με 52,1.

Ταυτόχρονα, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί μεταξύ τους φαίνεται να μειώνεται μέσαστην τριετία. Το 2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη είχαν κατά μέσο όρο δείκτη συγκράτησης ίσομε 87,9, τιμή 7,7 φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκα τελευταίων νομών (11,5). Η αναλογίαtop10/bottom10 μειώνεται στο 6,6 το 2007. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη των δέκα πρώτων νομών έχειαυξηθεί κατά 5,2% και ισούται στο 92,5, ενώ των δέκα τελευταίων έχει αυξηθεί κατά 23,2% και ισούταιμε 14,1. Με άλλα λόγια, η βελτίωση που παρουσιάζει ο δείκτης στο σύνολο της χώρας δεν είναι ομοιό-μορφα κατανεμημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυσμενέστερη θέση αύξησαν τον δεί-κτη τους κατά πολύ περισσότερο (κατά 23,2% αντί του 5,2%) σε σχέση με εκείνους που βρίσκονταν σεευμενέστερη θέση. Ωστόσο, οι διαφορές μεταξύ των νομών παραμένουν σημαντικές.


446

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΤΕΕ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Μαθητικός Πληθυσμός - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 86,2% 53,2 41,0 -22,9 ▼ 52,9 29,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 88,1% 64,8 67,9 4,7 ▲ 75,4 11,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 85,3% 46,9 41,4 -11,8 ▼ 79,3 91,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 83,7% 36,6 14,5 -60,3 ▼ 18,0 23,8 ▲


ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 83,9% 37,9 26,7 -29,5 ▼ 32,3 21,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 84,6% 42,3 4,6 -89,0 ▼ 45,2 875,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 84,4% 41,0 14,8 -64,0 ▼ 16,1 8,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 90,4% 79,5 74,5 -6,4 ▼ 86,3 15,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 84,1% 39,4 72,1 82,9 ▲ 9,3 -87,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 78,4% 2,8 11,8 316,8 ▲ 22,0 86,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 81,6% 23,4 13,5 -42,4 ▼ 53,5 296,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 83,7% 36,6 44,2 20,6 ▲ 72,4 63,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 78,1% 0,8 19,6 2212,0 ▲ 40,2 105,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 83,6% 35,9 41,5 15,7 ▲ 33,1 -20,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 82,5% 29,2 46,4 58,8 ▲ 41,7 -10,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 89,6% 74,6 34,6 -53,6 ▼ 59,9 73,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 92,4% 92,9 17,8 -80,8 ▼ 35,8 100,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 84,3% 40,8 55,8 36,6 ▲ 96,2 72,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 87,1% 58,9 67,4 14,5 ▲ 73,3 8,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 91,6% 87,3 80,3 -8,0 ▼ 67,8 -15,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 87,3% 60,1 58,3 -2,9 ▼ 19,7 -66,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 81,0% 19,4 18,5 -5,1 ▼ 17,3 -6,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 92,1% 90,9 74,1 -18,5 ▼ 64,7 -12,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 80,5% 16,3 -57,4 -452,9 ▼ 3,9 106,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 84,1% 39,4 25,3 -35,8 ▼ 46,5 83,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 88,1% 65,0 31,2 -52,1 ▼ 53,4 71,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 88,8% 69,5 31,7 -54,4 ▼ 21,8 -31,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 79,7% 11,2 4,4 -61,0 ▼ 50,2 1053,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 82,3% 27,8 19,9 -28,3 ▼ 37,1 86,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 91,5% 86,8 53,5 -38,4 ▼ 31,9 -40,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 83,7% 36,6 42,9 17,0 ▲ 47,0 9,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 88,8% 69,7 82,7 18,7 ▲ 112,7 36,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 90,0% 77,5 45,3 -41,5 ▼ 17,9 -60,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 91,7% 88,4 81,7 -7,6 ▼ 115,7 41,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 80,6% 17,0 15,6 -8,3 ▼ 62,9 302,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 84,6% 42,3 41,1 -2,8 ▼ 72,5 76,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 81,5% 22,7 34,1 49,7 ▲ 49,7 46,0 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 81,9% 25,5 19,5 -23,8 ▼ 26,5 36,4 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 84,3% 40,9 39,9 -2,4 ▼ 56,1 40,6 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 82,1% 26,4 0,1 -99,7 ▼ 11,4 12817,4 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 78,1% 0,8 4,3 462,9 ▲ 5,7 32,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 89,7% 75,5 123,4 63,5 ▲ 108,8 -11,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 78,0% 0,0 61,0 ▲ 77,1 26,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 93,5% 100,0 92,5 -7,5 ▼ 92,7 0,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 92,4% 92,8 72,5 -21,9 ▼ 59,8 -17,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 90,9% 83,1 58,0 -30,2 ▼ 63,3 9,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 86,9% 57,0 51,4 -9,8 ▼ 53,5 4,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 87,3% 59,8 69,5 16,1 ▲ 73,2 5,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 86,7% 56,4 68,1 20,8 ▲ 68,4 0,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 88,5% 67,6 49,9 -26,2 ▼ 80,6 61,5 ▲ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 84,1% 39,6 31,8 -19,6 ▼ 42,0 32,1 ▲



447

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΤΕΕ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)Κατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Το 2005-06 ο δείκτης συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού των ΤΕΕ – ΕΠΑΛ στο σύνολο της χώραςπαρουσιάζει αύξηση κατά 6,2% (από 39,6 το 2005 σε 42,0 το 2007). Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτηκυμαίνεται σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουννομοί με ιδιαίτερα υψηλές τιμές στον δείκτη συγκράτησης.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ (52,1) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Αρκαδίας (με τιμή 115,7), Φωκίδος(112,7), Λέσβου (108,8), Θεσπρωτίας (96,2), Χίου (92,7), Χαλκιδικής (86,3), Χανίων (80,6), Ρο-δόπης (79,3), Σάμου (77,1) και Ξάνθης (75,4).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Λευκάδος (με τιμή 3,9), Πειραιώς(5,7), Γρεβενών (9,3), Δυτικής Αττικής (11,4), Σερρών (16,1), Κέρκυρας (17,3), Αργολίδος(17,9), Ημαθίας (18,0), Ζακύνθου (19,7) και Ηλείας (21,8).

Κοιτάζοντας την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 6,6 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Παρατη-ρώντας τις τιμές του δείκτη των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί η διαφορά των τιμών του πρώτουνομού (Αρκαδίας με τιμή 115,7) με εκείνη του τελευταίου (Λευκάδος με τιμή 3,9).


Bottom 10

Top 10


448

E) Δείκτης Συγκράτησης και Σχολική Διαρροή

Ο Δείκτης Συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού, με τον τρόπο που έχει υπολογισθεί από τα στοιχείατης Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας δεν θα μπορούσε να οριστεί ως «σχολική διαρροή», αφού:

· δεν υπάρχουν στοιχεία για το εάν οι μαθητές που εγκαταλείπουν αδικαιολόγητα τη φοίτησή τουςεπιστρέφουν ή όχι τα επόμενα έτη στο εκπαιδευτικό σύστημα.

· δεν υπάρχουν στοιχεία για τους μαθητές εκείνους που, ενώ παρακολουθούν τα μαθήματα έωςτη λήξη του σχολικού έτους και λαμβάνουν μέρος στις εξετάσεις, διαρρέουν από το σύστημα.

Αναμφισβήτητα, όμως, ο δείκτης αυτός αποδίδει μια σημαντική όψη της σχολικής διαρροής και αποτελείένα μέτρο ένδειξης διαφοροποιήσεων μεταξύ των νομών της χώρας αλλά και τάσεων (ρυθμός μεταβο-λής). Στην παράγραφο αυτή γίνεται σύγκριση του Δείκτη Συγκράτησης, που παρουσιάστηκε στην ενότη-τα αυτή, με τα στοιχεία της έρευνας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (2008) για τη σχολική διαρροή.

Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (2008), η μαθητική διαρροή από τα δη-μόσια ημερήσια έχει υπολογισθεί στο 6,51% στο σύνολο της χώρας. Σε απόλυτες τιμές, από τους100.271 μαθητές που γράφτηκαν στην Α’ τάξη το σχολικό έτος 2003/04, οι 6.500 περίπου δεν ολοκλή-ρωσαν τη βαθμίδα αυτή. Σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση που έγινε για τη γενιά 2000/01, η διαρ-ροή παρουσίασε αύξηση κατά 6,9% (είχε υπολογισθεί στο 6,09%). Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι πως τομεγαλύτερο μέρος της διαρροής εντοπίζεται κατά την μετάβαση από την πρωτοβάθμια στη δευτεροβάθ-μια εκπαίδευση, πρόκειται δηλαδή για τους μαθητές που δεν φοίτησαν καθόλου στο γυμνάσιο (54,1%της συνολικής διαρροής).

Όσον αφορά τη διαρροή από το ενιαίο λύκειο, αυτή έχει υπολογισθεί στο 2,32% (περίπου 1.700 μαθητέςδιέρρευσαν από τους 72.591 που γράφτηκαν στην Α’ τάξη) για το σύνολο της χώρας. Σε αντίθεση με τογυμνάσιο, η διαρροή από το ενιαίο λύκειο παρουσίασε μείωση κατά 30,1% σε σχέση με την προηγούμε-νη γενιά μαθητών (είχε υπολογισθεί στο 3,32%). Το ποσοστό των μαθητών που διαρρέουν εμφανίζει μιαφθίνουσα πορεία από την Α’ στη Γ’ τάξη (1,26%, 0,72% και 0,34% αντίστοιχα για κάθε τάξη).

Η μεγαλύτερη διαρροή σημειώνεται στον Α’ Κύκλο των Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων(Τ.Ε.Ε.) με ποσοστό 21,51% για τη γενιά των μαθητών 2003/04 (περίπου 7.100 μαθητές διέρρευσαναπό τους 33.150 που γράφτηκαν κανονικά στην Α’ Τάξη του Α’ Κύκλου). Συγκριτικά με την γενιά2000/01 το ποσοστό παρουσίασε αύξηση κατά 6,1% (είχε υπολογισθεί στο 20,28%). Το 77% της συνο-λικής διαρροής λαμβάνει χώρα κατά τη φοίτηση στην Α’ Τάξη.

Να σημειωθεί πως η μέθοδος που ακολουθεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για την μέτρηση της διαρροήςείναι η cohort approach, δηλαδή εξετάζει μια συγκεκριμένη «φουρνιά» μαθητών (εκείνοι που εγγράφηκανστην Α’ τάξη το 2003/04). Από την άλλη ο Δείκτης Συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού αποδίδει τι-μές σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους και αφορά το σύνολο των μαθητών όλων των τάξεων πουείναι εγγεγραμμένοι στη βαθμίδα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Για το λόγο αυτό, η σχέση μεταξύτων δύο μεγεθών εξετάζεται σε όλα τα έτη της ανάλυσης. Μια ακόμα βασική διαφορά μεταξύ των δύοδεικτών είναι το πλήθος και ο τύπος των σχολείων από τα οποία προκύπτουν. Η μελέτη του Παιδαγωγι-κού Ινστιτούτου για τη σχολική διαρροή καλύπτει1 το 94,7% των δημοσίων ημερησίων γυμνασίων, το92,1% των δημοσίων ημερησίων ενιαίων λυκείων και το 93,6% των δημοσίων ημερησίων ΤΕΕ.

1 «Η διαφορά οφείλεται στο γεγονός ότι από την έρευνα εξαιρέθηκαν, για διαφορετικούς λόγους, οι ειδικοί τύποι σχολείου (ειδικήςαγωγής, μειονοτικά, εκκλησιαστικά, αποδήμων ελληνοπαίδων, ιεροδιδασκαλεία, μουσουλμάνων, αναπήρων παίδων). Επίσηςμέρος της διαφοράς οφείλεται και στην απροθυμία μερικών σχολείων να συμμετάσχουν στην έρευνα παρά τις διαρκείς καιεπίμονες υπενθυμίσεις.» (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2008)


449

Αντίθετα, τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει ο Δείκτης Συγκράτησης είναι απογραφικά, δηλαδή βασί-ζονται στο 100% του πλήθους των σχολείων της χώρας (Γυμνάσια, Γενικά Λύκεια, ΤΕΕ) καθώς και σεόλους τους τύπους (δημόσια και ιδιωτικά, ημερήσια και εσπερινά). Μια τελευταία διαφορά εντοπίζεταιστην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευσης, όπου το μέγεθος της διαρροής έχει μετρηθεί μόνο για τον Α’Κύκλο, ενώ ο Δείκτης Συγκράτησης αφορά και τους δύο Κύκλους Σπουδών.

Ύστερα από τη σύγκριση των στοιχείων, φαίνεται πως υπάρχει μια ισχυρή στατιστικά σημαντική αρνητι-κή γραμμική σχέση του Δείκτη Συγκράτησης και της Σχολικής Διαρροής σε όλες τις βαθμίδες. Οι πίνακεςπου ακολουθούν παραθέτουν τους συντελεστές συσχέτισης Pearson για τα δύο μεγέθη ανά βαθμίδα.

ΓυμνάσιοΔείκτης Συγκράτησης

2004-05 2005-06 2006-07

PearsonCorrelation -,707* -,686* -,651*Σχολική Διαρροή

(γενιά 2000/01)Sig. (2-tailed) ,000 ,000 ,000


(γενιά 2003/04)Sig. (2-tailed) ,000 ,000 ,000

* Η συσχέτιση είναι στατιστικά σημαντική σε επίπεδο σημαντικότητας a = 0,01.

Γενικό ΛύκειοΔείκτης Συγκράτησης

2004-05 2005-06 2006-07


(γενιά 2000/01)Sig. (2-tailed) ,000 ,000 ,000


(γενιά 2003/04)Sig. (2-tailed) ,000 ,000 ,000


Τεχνική Επαγγελματική ΕκπαίδευσηΔείκτης Συγκράτησης

2004-05 2005-06 2006-07

PearsonCorrelation -,215 -,223 -,195Σχολική Διαρροή

(γενιά 2000/01)Sig. (2-tailed) ,118 ,105 ,159


(γενιά 2003/04)Sig. (2-tailed) ,004 ,000 ,001


Ακολουθούν τα αντίστοιχα γραφήματα που αποδίδουν τις παραπάνω σχέσεις.


450

Γυμνάσιο

Γενικό Λύκειο

Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση


451

3.3.7. Δείκτης Επίδοσης μαθητικού πληθυσμού



Ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού δεν είναι συνθετικός. Έχει ορισθεί ως το ποσοστό τωνμαθητών που παρακολουθούν τα μαθήματα μέχρι το τέλος του σχολικού έτους και προάγονται με βαθμό«Καλά», «Πολύ Καλά» ή «Άριστα» από τις τάξεις Ε’ και ΣΤ’. Έτσι, ο δείκτης αποδίδει ταυτόχρονα το πο-σοστό του μαθητικού πληθυσμού που είτε έχει χαμηλή επίδοση, είτε χρειάζεται να επαναλάβει την τάξη.Ο δείκτης παρουσιάζεται τυποποιημένος στην 100βάθμια κλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη επίδοσης. Η μέση τιμή του ποσοστού των μαθητών με επίδοση «ά-ριστα» έως και «καλά» παραμένει σταθερή στην τριετία 2005 – 2007 και ισούται με 99,8%. Επίσης, οινομοί δεν φαίνεται να διαφοροποιούνται μεταξύ τους ως προς αυτό το ποσοστό αυτό (CVw = 0,00). Κοι-τάζοντας τις ακραίες τιμές, το υψηλότερο ποσοστό που συναντάται στους νομούς είναι 1 φορά μεγαλύ-τερο από το ποσοστό των νομών με την χαμηλότερη τιμή και για τα τρία έτη της ανάλυσης. Συγκεκριμέ-να, το έτος 2006-07 το υψηλότερο ποσοστό που συναντάται στην μεταβλητή αυτή είναι το 100,0%, ενώτο χαμηλότερο ισούται με 99,3%. Για το ίδιο έτος, στους δέκα πρώτους νομούς της κατάταξης το ποσο-στό των μαθητών με υψηλή επίδοση είναι κατά μέσο όρο 100,0%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τουςδέκα τελευταίους νομούς είναι 99,5%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Ποσοστό μαθητών μεεπίδοση ΚΑΛΑ - ΑΡΙΣΤΑ 99,7% 0,3% 1,0 1,0 0,00 99,8% 0,2% 1,0 1,0 0,00 99,8% 0,2% 1,0 1,0 0,00

ΔΕΙΚΤΗΣΕΠΙΔΟΣΗΣ 77,4 22,6 -* 2,6 0,19 80,2 15,4 -* 1,8 0,17 81,6 14,6 -* 1,7 0,16


Η μετατροπή της μεταβλητής στην 100βάθμια κλίμακα προσδίδει στον δείκτη την ιδιότητα να αναδεικνύειτις μικρές διαφορές της κατανομής της μεταβλητής από έτος σε έτος. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη επί-δοσης αυξάνεται κατά 5,4% συνολικά μέσα στην τριετία (από 77,4 το 2005 σε 81,6 το 2007), με μέσηετήσια μεταβολή 2,7%. Ταυτόχρονα, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί μεταξύ τους φαί-νεται να μειώνεται μέσα στην τριετία. Το 2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη είχαν κατά μέσο όροδείκτη επίδοσης ίσο με 97,9, τιμή 2,6 φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκα τελευταίων νομών (37,6).Η αναλογία top10/bottom10 μειώνεται στο 1,7 το 2007. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη των δέκα πρώτωννομών έχει αυξηθεί κατά 1,6% και ισούται με 99,5, ενώ των δέκα τελευταίων έχει αυξηθεί κατά 56,8%και ισούται με 59,0. Με άλλα λόγια, η βελτίωση που παρουσιάζει ο δείκτης στο σύνολο της χώρας δενείναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυσμενέστερη θέση αύξη-σαν τον δείκτη τους κατά πολύ περισσότερο (κατά 56,8% αντί του 1,6%) σε σχέση με εκείνους που βρί-σκονταν σε ευμενέστερη θέση.


452

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση - ΔΗΜΟΤΙΚΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Μαθητικός Πληθυσμός - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 99,5% 57,4 68,9 19,9 ▲ 80,3 16,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 99,2% 27,0 85,2 215,5 ▲ 87,9 3,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 99,8% 79,9 50,6 -36,6 ▼ 37,8 -25,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 99,8% 83,4 70,1 -16,0 ▼ 66,3 -5,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 100,0% 95,7 95,9 0,2 ▲ 87,6 -8,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 99,8% 85,9 80,2 -6,7 ▼ 71,0 -11,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 99,7% 77,7 71,7 -7,8 ▼ 63,0 -12,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 99,4% 48,1 88,8 84,5 ▲ 66,8 -24,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 99,8% 86,4 81,0 -6,2 ▼ 91,9 13,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 99,6% 61,1 82,0 34,2 ▲ 81,4 -0,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 99,6% 64,5 69,6 7,8 ▲ 59,8 -14,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 99,8% 83,9 92,2 9,9 ▲ 76,5 -17,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 100,0% 100,0 100,0 0,0 ▬ 100,0 0,0 ▬ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 100,0% 100,0 84,1 -15,9 ▼ 100,0 18,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 99,9% 90,0 95,0 5,5 ▲ 87,2 -8,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 99,8% 84,8 100,0 17,9 ▲ 100,0 0,0 ▬

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 99,8% 84,6 92,6 9,6 ▲ 76,8 -17,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 99,7% 76,3 86,6 13,5 ▲ 80,6 -6,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 99,9% 93,6 80,8 -13,7 ▼ 78,5 -2,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 99,9% 90,4 65,3 -27,8 ▼ 73,6 12,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 99,5% 53,7 93,4 74,0 ▲ 93,2 -0,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 99,8% 80,3 79,7 -0,7 ▼ 100,0 25,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 99,9% 93,9 96,9 3,2 ▲ 90,7 -6,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 98,8% 0,0 48,4 ▲ 84,9 75,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 99,9% 90,8 100,0 10,2 ▲ 91,3 -8,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 99,9% 88,0 68,4 -22,2 ▼ 72,7 6,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 99,5% 54,7 57,3 4,7 ▲ 68,1 19,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 100,0% 100,0 100,0 0,0 ▬ 100,0 0,0 ▬

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 99,9% 87,7 98,2 11,9 ▲ 94,6 -3,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 99,8% 84,3 77,3 -8,3 ▼ 69,4 -10,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 99,6% 66,4 33,1 -50,1 ▼ 48,6 46,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 99,9% 92,8 66,6 -28,3 ▼ 68,8 3,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 99,8% 86,0 79,9 -7,1 ▼ 61,1 -23,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 99,3% 39,5 69,5 76,1 ▲ 100,0 43,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 99,8% 85,6 97,2 13,5 ▲ 94,1 -3,1 ▼


ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 99,9% 94,9 78,9 -16,9 ▼ 100,0 26,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 99,9% 87,5 88,1 0,7 ▲ 67,3 -23,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 99,7% 72,4 62,6 -13,6 ▼ 68,4 9,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 99,9% 94,4 69,2 -26,6 ▼ 82,9 19,7 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 99,8% 87,0 69,8 -19,7 ▼ 82,8 18,5 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 99,9% 88,1 91,8 4,3 ▲ 87,9 -4,3 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 99,4% 51,0 57,9 13,6 ▲ 72,2 24,7 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 99,9% 88,2 92,4 4,8 ▲ 86,3 -6,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 99,8% 79,9 96,0 20,1 ▲ 87,6 -8,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 98,9% 4,8 89,5 1770,1 ▲ 100,0 11,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 100,0% 100,0 75,6 -24,4 ▼ 91,8 21,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 99,8% 83,6 92,7 10,8 ▲ 50,8 -45,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 99,9% 89,5 86,6 -3,3 ▼ 93,2 7,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 99,8% 85,8 85,7 -0,1 ▼ 80,4 -6,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 100,0% 100,0 94,7 -5,3 ▼ 89,1 -5,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 99,8% 81,0 91,0 12,3 ▲ 86,4 -5,0 ▼




453

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση- ΔημοτικάΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού του δημοτικού στο σύνολο της χώρας από 81,4 το 2005μειώνεται κατά 4,4% το 2006 με την τιμή του να διαμορφώνεται στο 77,9, ενώ το 2007 αυξάνεται κατά0,7% και ισούται με 78,4%. Έτσι, συνολικά την τριετία 2005-2007, ο δείκτης μειώνεται κατά 3,8%. Η μέσητιμή των νομών το έτος 2005 (77,4) είναι μικρότερη της τιμής του συνόλου της χώρας, γεγονός που δείχνειπως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη. Στα επόμενα δύο έτη (2006 και 2007) παρόλοη μέση τιμή των νομών αυξάνεται και είναι μεγαλύτερη της τιμής του συνόλου της χώρας.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΔείκτη ΕΠΙΔΟΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ (81,6) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Σάμου (με τιμή 100,0), Αρκαδίας(100,0), Φωκίδος (100,0), Ευρυτανίας (100,0), Λευκάδος (100,0), Θεσπρωτίας (100,0), Φλωρί-νης (100,0), Καστοριάς (100,0), Γρεβενών (100,0) και Αιτωλίας και Ακαρνανίας (94,6).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Έβρου (με τιμή 37,8), Ηλείας(48,6), Δωδεκανήσου (50,8), Σερρών (59,8), Ευβοίας (61,1), Θεσσαλονίκης (63,0), Ξάνθης(66,3), Κιλκίς (66,8), Κορινθίας (67,3) και Κεφαλληνίας (68,1).

Κοιτάζοντας την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 1,7 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Από τοναναλυτικό πίνακα της κατάταξης των νομών, οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη του 2007 εμφανίζουνθετικό ρυθμό μεταβολής μέσα στην τριετία. Αντίθετα, φαίνεται πως η εικόνα των δέκα τελευταίων νομώνστην κατάταξη του 2007, με εξαίρεση τους νομούς Κιλκίς και Κεφαλληνίας, έχει επιδεινωθεί σημαντικάμέσα στην τριετία.

Τέλος, παρατηρείται πως 27 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 50,0%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη επίδοσης κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


454



Ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού δεν είναι συνθετικός. Έχει ορισθεί ως το ποσοστό τωνμαθητών που παρακολουθούν τα μαθήματα μέχρι το τέλος του σχολικού έτους και προάγονται με βαθμό«Καλά» (12,6 – 15,5), «Πολύ Καλά» (15,6 – 18,5) ή «Άριστα» (18,6 – 20 ) από όλες τα τάξεις του γυ-μνασίου. Έτσι, ο δείκτης αποδίδει ταυτόχρονα το ποσοστό του μαθητικού πληθυσμού που είτε έχει χα-μηλή επίδοση (10 – 12,5), είτε απορρίφθηκε στις εξετάσεις. Ο δείκτης παρουσιάζεται τυποποιημένοςστην 100βάθμια κλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη επίδοσης. Η μέση τιμή του ποσοστού των μαθητών με επίδοση «ά-ριστα» έως και «καλά» παρουσιάζει αύξηση κατά 2,6% (από 80,9% το 2005 σε 82,9% το 2007). Η τιμήτου συντελεστή διακύμανσης της μεταβλητής αυτής είναι χαμηλή 0,04. Ωστόσο, οι διαφορές στην κατα-νομή των νομών φαίνεται να είναι σημαντικές. Για το έτος 2007, ο πρώτος νομός στην κατάταξη εμφανί-ζει ποσοστό υψηλής επίδοσης 90,7%, ενώ ο τελευταίος 69,2% (τιμή 1,3 φορές μικρότερη του πρώτου).Κοιτάζοντας και τον λόγο top10/bottom10, στους δέκα πρώτους νομούς της κατάταξης το ποσοστό τωνμαθητών με υψηλή επίδοση είναι κατά μέσο όρο 89,1%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους δέκα τελευ-ταίους νομούς είναι 76,5%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw




Η μετατροπή της μεταβλητής στην 100βάθμια κλίμακα προσδίδει στον δείκτη την ιδιότητα να αναδεικνύειτις μικρές διαφορές της κατανομής της μεταβλητής από έτος σε έτος. Έτσι, κατά την τριετία η μέση τιμήτου δείκτη συγκράτησης παρουσιάζει αύξηση κατά 16,6% (από 58,9 το 2005 σε 68,7 το 2007). Ταυτό-χρονα, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί μεταξύ τους φαίνεται να μειώνεται μέσα στηντριετία. Το 2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη είχαν κατά μέσο όρο δείκτη επίδοσης ίσο με 88,9,τιμή 3,3 φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκα τελευταίων νομών (26,9). Η αναλογία top10/bottom10μειώνεται στο 2,6 το 2007. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη των δέκα πρώτων νομών έχει αυξηθεί κατά10,2% και ισούται στο 97,9, ενώ των δέκα τελευταίων έχει αυξηθεί κατά 42,1% και ισούται με 38,2. Μεάλλα λόγια, η βελτίωση που παρουσιάζει ο δείκτης στο σύνολο της χώρας δεν είναι ομοιόμορφα κατανε-μημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυσμενέστερη θέση αύξησαν τον δείκτη τους κατάπολύ περισσότερο (κατά 42,1% αντί του 10,2%) σε σχέση με εκείνους που βρίσκονταν σε ευμενέστερηθέση. Ωστόσο, οι διαφορές μεταξύ των νομών παραμένουν σημαντικές.


455

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΓΥΜΝΑΣΙΑΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Μαθητικός Πληθυσμός - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 80,3% 56,5 58,1 2,8 ▲ 66,8 15,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 84,2% 74,7 69,8 -6,7 ▼ 69,0 -1,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 79,5% 52,7 68,2 29,2 ▲ 68,7 0,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 72,2% 18,0 19,3 7,4 ▲ 35,6 83,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 68,4% 0,0 2,4 ▲ 3,7 52,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 81,2% 60,5 76,6 26,7 ▲ 76,4 -0,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 81,6% 62,5 66,5 6,5 ▲ 72,9 9,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 84,0% 73,8 63,1 -14,5 ▼ 61,6 -2,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 81,5% 62,0 64,3 3,6 ▲ 74,6 16,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 82,3% 65,9 76,0 15,2 ▲ 78,5 3,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 82,6% 67,4 73,6 9,2 ▲ 69,7 -5,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 74,7% 29,6 48,7 64,1 ▲ 45,8 -5,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 86,8% 87,0 75,6 -13,1 ▼ 101,6 34,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 86,1% 83,9 105,9 26,2 ▲ 105,0 -0,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 89,5% 100,0 103,1 3,1 ▲ 98,7 -4,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 88,4% 94,8 105,2 10,9 ▲ 104,3 -0,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 87,7% 91,4 101,4 10,9 ▲ 91,6 -9,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 86,7% 86,4 94,4 9,2 ▲ 98,9 4,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 87,7% 91,3 84,6 -7,4 ▼ 88,4 4,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 89,4% 99,5 101,7 2,2 ▲ 105,5 3,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 83,9% 73,6 81,2 10,4 ▲ 91,9 13,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 83,2% 70,0 85,4 22,1 ▲ 78,1 -8,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 84,1% 74,1 78,2 5,6 ▲ 79,4 1,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 81,0% 59,5 75,4 26,7 ▲ 78,1 3,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 75,7% 34,7 37,7 8,5 ▲ 46,3 22,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 74,2% 27,2 46,1 69,4 ▲ 58,4 26,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 77,9% 45,0 42,0 -6,8 ▼ 56,4 34,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 82,3% 65,8 90,0 36,8 ▲ 83,8 -6,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 79,6% 53,0 58,6 10,6 ▲ 53,9 -8,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 78,1% 46,0 54,0 17,3 ▲ 59,9 10,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 76,5% 38,3 49,7 29,8 ▲ 56,2 13,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 82,4% 66,2 62,6 -5,4 ▼ 72,2 15,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 79,3% 51,6 52,7 2,0 ▲ 61,3 16,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 80,1% 55,3 62,7 13,4 ▲ 68,5 9,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 83,0% 69,2 73,7 6,5 ▲ 80,4 9,1 ▲


ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 83,7% 72,5 74,3 2,5 ▲ 77,0 3,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 78,4% 47,4 53,4 12,7 ▲ 46,5 -12,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 80,3% 56,4 60,9 8,0 ▲ 54,5 -10,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 80,5% 57,1 60,9 6,5 ▲ 56,8 -6,7 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 81,0% 59,4 62,6 5,3 ▲ 68,3 9,1 ▲


ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 75,6% 33,9 39,2 15,6 ▲ 44,7 14,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 85,2% 79,5 80,6 1,3 ▲ 86,3 7,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 78,8% 49,2 67,3 36,7 ▲ 71,9 6,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 84,0% 73,8 67,6 -8,5 ▼ 90,5 33,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 81,2% 60,8 64,5 6,1 ▲ 63,8 -1,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 78,9% 49,6 70,4 41,9 ▲ 64,1 -9,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 74,8% 30,3 28,6 -5,6 ▼ 42,3 47,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 77,0% 40,7 41,9 2,9 ▲ 59,5 41,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 76,5% 38,3 28,4 -26,0 ▼ 41,9 47,5 ▲




456

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΓυμνάσιαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού του γυμνασίου στο σύνολοτης χώρας παρουσιάζει αύξηση κατά 15,2% (από 57,9 το 2005 σε 66,7 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή7,3%. Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη κυμαίνεται σε ελαφρώς υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τοσύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με υψηλές τιμές στον δείκτη επίδο-σης.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΔείκτη ΕΠΙΔΟΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού των ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (68,7) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Τρικάλων (με τιμή 105,5), Καστοριάς(105,0), Φλωρίνης (104,3), Γρεβενών (101,6), Λαρίσης (98,9), Κοζάνης (98,7), Άρτας (91,9),Καρδίτσας (91,6), Φωκίδος (90,8) και Χίου (90,5).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ροδόπης (με τιμή 3,7), ΔυτικήςΑττικής (21,0), Ξάνθης (35,6), Ρεθύμνης (41,9), Ηρακλείου (42,3), Πειραιώς (44,7), Χαλκιδικής(45,8), Ζακύνθου (46,3), Κορινθίας (46,5) και Αιτωλίας και Ακαρνανίας (53,9).

Κοιτάζοντας την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 2,6 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Παρατη-ρώντας τις τιμές του δείκτη των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί η διαφορά των τιμών του πρώτουνομού (Τρικάλων με τιμή 105,5) με εκείνη του τελευταίου (Ροδόπης με τιμή 3,7). Ο Νομός Ροδόπης κατα-λαμβάνει την τελευταία θέση στην κατάταξη των νομών της χώρας σε όλη την τριετία, με το μεγαλύτεροποσοστό των μαθητών του γυμνασίου που είτε έχουν χαμηλή επίδοση είτε χρειάζεται να επαναλάβουν τηντάξη.


Bottom 10

Top 10


457



Ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού δεν είναι συνθετικός. Έχει ορισθεί ως το ποσοστό τωνμαθητών που παρακολουθούν τα μαθήματα μέχρι το τέλος του σχολικού έτους και προάγονται με βαθμό«Καλά» (12,6 – 15,5), «Πολύ Καλά» (15,6 – 18,5) ή «Άριστα» (18,6 – 20 ) από όλες τα τάξεις του λυκεί-ου. Έτσι, ο δείκτης αποδίδει ταυτόχρονα το ποσοστό του μαθητικού πληθυσμού που είτε έχει χαμηλήεπίδοση (10 – 12,5), είτε απορρίφθηκε στις εξετάσεις. Ο δείκτης παρουσιάζεται τυποποιημένος στην100βάθμια κλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη επίδοσης. Η μέση τιμή του ποσοστού των μαθητών με επίδοση «ά-ριστα» έως και «καλά» παρουσιάζει αύξηση κατά 1,8% (από 62,9% το 2005 σε 64,0% το 2007). Η τιμήτου συντελεστή διακύμανσης της μεταβλητής αυτής είναι χαμηλή 0,07. Ωστόσο, οι διαφορές στην κατα-νομή των νομών φαίνεται να είναι σημαντικές. Για το έτος 2007, ο πρώτος νομός στην κατάταξη εμφανί-ζει ποσοστό υψηλής επίδοσης 77,7%, ενώ ο τελευταίος 52,9% (τιμή 1,5 φορές μικρότερη του πρώτου).Κοιτάζοντας και τον λόγο top10/bottom10, στους δέκα πρώτους νομούς της κατάταξης το ποσοστό τωνμαθητών με υψηλή επίδοση είναι κατά μέσο όρο 73,0%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους δέκα τελευ-ταίους νομούς είναι 56,3% (τιμή 1,3 φορές μικρότερη).


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw




Η μετατροπή της μεταβλητής στην 100βάθμια κλίμακα προσδίδει στον δείκτη την ιδιότητα να αναδεικνύειτις μικρές διαφορές της κατανομής της μεταβλητής από έτος σε έτος. Έτσι, κατά την τριετία η μέση τιμήτου δείκτη συγκράτησης παρουσιάζει αύξηση κατά 10,4% (από 45,3 το 2005 σε 50,0 το 2007). Ταυτό-χρονα, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί μεταξύ τους φαίνεται να μειώνεται μέσα στηντριετία. Το 2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη είχαν κατά μέσο όρο δείκτη επίδοσης ίσο με 81,0,τιμή 5,9 φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκα τελευταίων νομών (13,7). Η αναλογία top10/bottom10μειώνεται στο 4,7 το 2007. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη των δέκα πρώτων νομών έχει αυξηθεί κατά7,0% και ισούται στο 86,6, ενώ των δέκα τελευταίων έχει αυξηθεί κατά 35,3% και ισούται με 18,5. Μεάλλα λόγια, η βελτίωση που παρουσιάζει ο δείκτης στο σύνολο της χώρας δεν είναι ομοιόμορφα κατανε-μημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυσμενέστερη θέση αύξησαν τον δείκτη τους κατάπολύ περισσότερο (κατά 35,3% αντί του 7,0%) σε σχέση με εκείνους που βρίσκονταν σε ευμενέστερηθέση. Ωστόσο, οι υψηλοί δείκτες διασποράς για το 2007 καθιστούν φανερές τις διαφοροποιήσεις τωννομών ως προς την επίδοση των μαθητών του λυκείου.


458



2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 66,7% 60,8 69,7 14,8 ▲ 54,4 -22,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 60,1% 34,2 41,7 21,7 ▲ 15,8 -62,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 59,5% 31,6 23,4 -25,9 ▼ 26,1 11,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 63,5% 47,9 48,1 0,4 ▲ 60,1 25,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 63,8% 49,1 51,8 5,6 ▲ 48,9 -5,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 60,6% 36,1 34,5 -4,3 ▼ 36,1 4,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 61,8% 40,9 55,7 36,4 ▲ 49,7 -10,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 67,3% 63,5 72,0 13,4 ▲ 83,5 16,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 69,2% 70,9 65,9 -7,1 ▼ 64,0 -2,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 55,1% 13,9 27,5 98,6 ▲ 25,9 -5,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 63,2% 46,7 42,8 -8,5 ▼ 75,1 75,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 62,7% 44,6 50,7 13,7 ▲ 56,9 12,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 65,3% 55,3 62,3 12,8 ▲ 64,7 3,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 66,2% 59,0 72,1 22,1 ▲ 61,1 -15,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 76,3% 100,0 103,4 3,4 ▲ 105,8 2,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 75,4% 96,3 103,0 7,0 ▲ 96,6 -6,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 71,8% 81,7 83,8 2,6 ▲ 81,3 -3,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 73,9% 90,2 100,4 11,3 ▲ 95,0 -5,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 65,7% 57,1 53,6 -6,1 ▼ 59,6 11,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 59,6% 32,1 17,0 -47,1 ▼ 29,0 71,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 62,9% 45,5 47,1 3,5 ▲ 42,3 -10,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 63,0% 45,9 61,9 34,7 ▲ 57,8 -6,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 59,2% 30,3 28,8 -4,9 ▼ 16,3 -43,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 52,1% 1,4 10,7 655,4 ▲ 4,6 -56,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 57,9% 25,1 35,4 41,0 ▲ 27,5 -22,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 58,0% 25,7 40,5 57,4 ▲ 33,8 -16,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 64,2% 50,8 57,1 12,4 ▲ 50,9 -10,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 66,1% 58,5 59,8 2,3 ▲ 58,8 -1,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 58,7% 28,6 31,8 11,3 ▲ 28,0 -11,9 ▼


ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 57,0% 21,4 10,6 -50,7 ▼ 11,7 11,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 69,5% 72,4 63,0 -13,0 ▼ 63,8 1,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 60,2% 34,6 42,3 22,3 ▲ 33,8 -20,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 65,5% 55,9 65,6 17,2 ▲ 70,2 7,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 69,1% 70,6 76,9 8,9 ▲ 72,4 -5,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 66,5% 60,0 65,5 9,2 ▲ 56,3 -14,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 61,3% 38,9 38,4 -1,2 ▼ 32,0 -16,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 61,6% 40,4 38,7 -4,1 ▼ 39,2 1,3 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 62,8% 44,9 47,8 6,3 ▲ 49,3 3,1 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 62,7% 44,7 43,2 -3,3 ▼ 46,8 8,3 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 54,1% 9,6 30,5 217,4 ▲ 19,0 -37,8 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 56,9% 21,0 26,1 24,1 ▲ 31,0 19,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 70,8% 77,7 83,5 7,5 ▲ 90,6 8,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 51,7% 0,0 5,5 ▲ 36,6 572,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 73,0% 86,4 100,7 16,6 ▲ 95,7 -5,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 60,9% 37,4 42,8 14,3 ▲ 47,1 10,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 60,2% 34,5 34,7 0,5 ▲ 29,1 -16,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 55,6% 15,8 18,5 17,4 ▲ 21,3 15,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 58,5% 27,7 16,0 -42,1 ▼ 55,4 246,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 52,4% 2,9 7,9 177,7 ▲ 16,8 111,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 64,1% 50,4 56,5 12,2 ▲ 65,9 16,5 ▲ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 63,3% 47,1 50,1 6,3 ▲ 50,8 1,4 ▲



459

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού του λυκείου στο σύνολο τηςχώρας παρουσιάζει αύξηση κατά 7,9% (από 47,1 το 2005 σε 50,8 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή -3,9%. Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη κυμαίνεται σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τοσύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στον δείκτη επί-δοσης.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΔείκτη ΕΠΙΔΟΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού των ΛΥΚΕΙΩΝ (50,0) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Καρδίτσας (με τιμή 105,8), Λαρίσης(96,6), Χίου (95,7), Τρικάλων (95,0), Λέσβου (90,6), Πιερίας (83,5), Μαγνησίας (81,3), Γρεβενών(75,1), Αρκαδίας (72,4) και Αργολίδος (70,2).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Κέρκυρας (με τιμή 4,6), Ευρυτα-νίας (11,7), Ξάνθης (15,8), Ζακύνθου (16,3), Ρεθύμνης (16,8), Δυτικής Αττικής (19,0), Ηρακλεί-ου (21,3), Χαλκιδικής (25,9), Ροδόπης (26,1) και Κεφαλληνίας (27,5).

Κοιτάζοντας την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 4,7 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Παρατη-ρώντας τις τιμές του δείκτη των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί η διαφορά των τιμών του πρώτουνομού (Καρδίτσας με τιμή 105,8) με εκείνη του τελευταίου (Κέρκυρας με τιμή 4,6).


Bottom 10

Top 10


460

Δ) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΤΕΕ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)


Ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού δεν είναι συνθετικός. Έχει ορισθεί ως το ποσοστό τωνμαθητών που παρακολουθούν τα μαθήματα μέχρι το τέλος του σχολικού έτους και προάγονται με βαθμό«Καλά» (12,6 – 15,5), «Πολύ Καλά» (15,6 – 18,5) ή «Άριστα» (18,6 – 20 ) από όλες τα τάξεις των ΤΕΕ -ΕΠΑΛ. Έτσι, ο δείκτης αποδίδει ταυτόχρονα το ποσοστό του μαθητικού πληθυσμού που είτε έχει χαμηλήεπίδοση (10 – 12,5), είτε απορρίφθηκε στις εξετάσεις. Ο δείκτης παρουσιάζεται τυποποιημένος στην100βάθμια κλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη επίδοσης. Κατά την τριετία (2005-2007) η μέση τιμή του ποσοστούτων μαθητών με επίδοση «άριστα» έως και «καλά» παρουσιάζει μείωση κατά 14,8% (από 52,8% το2005 σε 45,0% το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή -7,7%. Επίσης, οι νομοί φαίνεται να διαφοροποιούνταισημαντικά μεταξύ τους ως προς αυτό το ποσοστό (CVw = 0,16 το 2007). Κοιτάζοντας τις ακραίες τιμές,το 2007 το μεγαλύτερο ποσοστό υψηλής επίδοσης που συναντάται σε νόμο είναι ίσο με 65,9% και 3,3φορές μεγαλύτερο από το χαμηλότερο ποσοστό που συναντάται στην κατάταξη των νομών (19,8%).Κοιτάζοντας ακόμα τον λόγο top10/bottom10 οι διαφορές των νομών είναι εξίσου σημαντικές. Στους δέ-κα πρώτους νομούς της κατάταξης το ποσοστό των μαθητών με υψηλή επίδοση είναι κατά μέσο όρο60,5%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους δέκα τελευταίους νομούς είναι 31,8%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw




Αναφορικά με τον δείκτη επίδοσης, η μέση τιμή του παρουσιάζει μείωση κατά 26,4% (από 48,9 το 2005σε 36,0 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 14,1%. ). Ταυτόχρονα, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιού-νται οι νομοί μεταξύ τους φαίνεται να αυξάνεται μέσα στην τριετία. Το 2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στηνκατάταξη είχαν κατά μέσο όρο δείκτη επίδοσης ίσο με 75,1, τιμή 2,9 φορές υψηλότερη από εκείνη τωνδέκα τελευταίων νομών (26,3). Η αναλογία top10/bottom10 αυξάνεται στο 4,3 το 2007. Έτσι, η μέσητιμή του δείκτη των δέκα πρώτων νομών έχει μειωθεί κατά 18,1% και ισούται στο 61,5, ενώ των δέκατελευταίων έχει μειωθεί κατά 45,7% και ισούται με 14,3. Με άλλα λόγια, η επιδείνωση που παρουσιάζειο δείκτης στο σύνολο της χώρας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρί-σκονταν σε δυσμενέστερη θέση μείωσαν τον δείκτη τους κατά πολύ περισσότερο (κατά 45,7% αντί του18,1%) σε σχέση με εκείνους που βρίσκονταν σε ευμενέστερη θέση.


461

ΜΕΓΕΘΟΣ : Ανθρώπινο Δυναμικό της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – ΤΕΕ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Μαθητικός Πληθυσμός - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 58,8% 58,8 52,1 -11,3 ▼ 34,3 -34,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 57,8% 57,1 65,3 14,4 ▲ 38,7 -40,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 52,2% 47,9 62,9 31,5 ▲ 37,1 -41,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 43,5% 33,7 30,6 -9,1 ▼ 32,8 7,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 52,1% 47,8 31,5 -34,1 ▼ 13,1 -58,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 49,8% 43,9 45,5 3,6 ▲ 24,6 -45,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 51,7% 47,1 45,3 -3,8 ▼ 33,0 -27,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 48,7% 42,2 42,4 0,5 ▲ 30,0 -29,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 42,6% 32,2 34,4 7,1 ▲ 20,9 -39,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 56,1% 54,3 39,7 -27,0 ▼ 30,3 -23,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 53,2% 49,6 49,3 -0,5 ▼ 31,8 -35,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 40,4% 28,4 26,2 -7,9 ▼ 15,5 -41,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 72,2% 80,9 61,6 -23,8 ▼ 48,3 -21,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 58,5% 58,3 48,5 -16,9 ▼ 34,9 -28,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 61,1% 62,6 60,3 -3,7 ▼ 53,4 -11,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 67,9% 73,8 67,0 -9,3 ▼ 66,2 -1,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 67,1% 72,4 72,3 -0,1 ▼ 70,5 -2,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 66,9% 72,2 62,2 -13,8 ▼ 57,6 -7,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 61,7% 63,6 58,7 -7,7 ▼ 43,2 -26,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 77,5% 89,5 68,8 -23,2 ▼ 63,1 -8,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 83,9% 100,0 63,9 -36,1 ▼ 43,1 -32,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 46,3% 38,1 34,3 -10,2 ▼ 18,7 -45,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 57,5% 56,6 51,9 -8,3 ▼ 31,9 -38,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 53,9% 50,8 54,1 6,5 ▲ 48,3 -10,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 41,7% 30,6 27,7 -9,4 ▼ 9,4 -66,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 61,8% 63,8 48,3 -24,2 ▼ 55,2 14,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 40,1% 28,0 36,2 29,1 ▲ 30,1 -16,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 39,8% 27,6 34,3 24,4 ▲ 38,7 12,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 55,6% 53,6 50,1 -6,4 ▼ 48,7 -2,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 48,0% 41,0 41,1 0,3 ▲ 27,9 -32,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 55,3% 53,0 42,6 -19,6 ▼ 38,8 -9,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 59,3% 59,5 56,9 -4,5 ▼ 42,9 -24,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 44,4% 35,1 37,4 6,7 ▲ 32,6 -12,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 51,2% 46,2 35,1 -23,9 ▼ 63,5 80,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 47,7% 40,4 32,6 -19,3 ▼ 20,5 -37,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 63,5% 66,5 61,4 -7,7 ▼ 70,2 14,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 44,9% 35,9 34,4 -4,1 ▼ 24,2 -29,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 46,2% 38,1 41,4 8,8 ▲ 64,2 55,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 47,0% 39,4 37,2 -5,5 ▼ 19,4 -47,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 40,2% 28,2 26,2 -7,0 ▼ 24,3 -7,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 50,0% 44,2 42,6 -3,6 ▼ 30,7 -28,1 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 52,0% 47,6 46,2 -3,0 ▼ 38,9 -15,7 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 41,9% 31,0 37,9 22,4 ▲ 19,3 -49,1 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 53,9% 50,7 39,7 -21,7 ▼ 34,1 -14,1 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 54,5% 51,7 44,7 -13,6 ▼ 46,0 3,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 64,8% 68,7 53,5 -22,2 ▼ 51,2 -4,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 48,6% 41,9 43,0 2,5 ▲ 33,3 -22,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 44,4% 35,0 29,5 -15,7 ▼ 32,7 10,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 51,7% 47,0 38,5 -18,2 ▼ 25,7 -33,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 57,6% 56,7 52,0 -8,4 ▼ 35,8 -31,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 43,2% 33,1 31,3 -5,6 ▼ 24,1 -22,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 37,5% 23,7 21,7 -8,3 ▼ 11,2 -48,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 23,1% 0,0 -5,0 ▼ -5,3 -7,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 58,8% 58,7 47,1 -19,8 ▼ 33,4 -29,1 ▼ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 52,7% 48,7 45,1 -7,5 ▼ 35,6 -20,9 ▼



462

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΤΕΕ (Αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ)Κατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Το 2005-06 ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού τα των ΤΕΕ – ΕΠΑΛ παρουσιάζει μείωση κατά26,9% (από 48,7 το 2005 σε 35,6), με μέση ετήσια μεταβολή -14,2%. Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτηκυμαίνεται σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πωςυπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στον δείκτη επίδοσης.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΔείκτη ΕΠΙΔΟΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ (36,0) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Καρδίτσας (με τιμή 70,5), Φωκίδος(70,2), Φλωρίνης (66,2), Αρκαδίας (64,2), Ευρυτανίας (63,5), Τρικάλων (63,1), Λαρίσης (57,6),Κέρκυρας (55,2), Κοζάνης (53,4) και Λέσβου (51,2).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ρεθύμνης (με τιμή -5,3), Ζακύν-θου (9,4), Λασιθίου (11,2), Ροδόπης (13,1), Χαλκιδικής (15,5), Θεσπρωτίας (18,7), ΑνατολικήςΑττικής (19,3), Κορινθίας (19,4), Φθιώτιδος (20,5) και Πέλλας (20,9).

Κοιτάζοντας την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 4,3 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Παρατη-ρώντας τις τιμές του δείκτη των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί η διαφορά των τιμών του πρώτουνομού (Καρδίτσας με τιμή 70,5) με εκείνη του τελευταίου (Ρεθύμνου με τιμή -5,3). Ο Νομός Ρεθύμνης κα-ταλαμβάνει και στα τρία έτη της ανάλυσης την τελευταία θέση στην κατάταξη των νομών της χώρας, με τομεγαλύτερο ποσοστό μαθητών που είτε έχουν χαμηλή επίδοση είτε χρειάζεται να επαναλάβουν την τάξη.

Τέλος, παρατηρείται πως 5 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 9,3%) έχουν παρουσιάσει βελτίω-ση του δείκτη επίδοσης κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


463

3.3.8. Δείκτης Επίδοσης στις Γενικές Εξετάσεις του Λυκείου

Α) Δείκτης Επίδοσης Υποψηφίων στο γλωσσικό μάθημα


Ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού στο γλωσσικό μάθημα κατά τις Γενικές Εξετάσεις του Λυ-κείου δεν είναι συνθετικός. Έχει ορισθεί ως η μέση τιμή σε επίπεδο νομού της γραπτής βαθμολογίας τωνυποψηφίων στο μάθημα της Νεοελληνικής γλώσσας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεύθυνσης Οργάνω-σης και Διεξαγωγής Εξετάσεων του ΥΠΕΠΘ. Ο δείκτης παρουσιάζεται τυποποιημένος στην 100βάθμιακλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη επίδοσης. Κατά την τριετία (2005-2007) η μέση τιμή της βαθμολογί-ας στην Νεοελληνική Γλώσσα αυξάνεται κατά 0,8% (από 11,7 το 2005 σε 11,8 το 2007). Ως προς τιςδιαφορές μεταξύ των νομών, κοιτάζοντας τις ακραίες τιμές, το 2007 η υψηλότερη μέση βαθμολογία πουπαρουσιάζεται σε επίπεδο νομού είναι 12,6, ενώ η χαμηλότερη ισούται με 9,5 (τιμή 1,3 φορές μικρότε-ρη). Κοιτάζοντας ακόμα τον λόγο top10/bottom10 οι διαφορές των νομών είναι εξίσου σημαντικές. Στουςδέκα πρώτους νομούς της κατάταξης η μέση βαθμολογία στο γλωσσικό μάθημα είναι 12,2, ενώ η αντί-στοιχη τιμή για τους δέκα τελευταίους νομούς είναι 10,4.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Νεοελληνική Γλώσσα 11,7 0,8 1,4 1,2 0,07 11,9 0,8 1,4 1,2 0,06 11,8 0,6 1,3 1,2 0,06

ΔΕΙΚΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣστο γλωσσικό μάθημα 74,5 22,2 -* 3,0 0,33 81,3 21,6 10,0 2,7 0,25 77,0 17,8 6,6 2,3 0,26


Αναφορικά με τον δείκτη επίδοσης, η μέση τιμή του παρουσιάζει αύξηση κατά 3,4% (από 74,5 το 2005σε 77,0 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 2,0%. Ταυτόχρονα, ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνταιοι νομοί μεταξύ τους φαίνεται να μειώνεται μέσα στην τριετία. Το 2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατά-ταξη είχαν κατά μέσο όρο δείκτη επίδοσης ίσο με 88,9, τιμή 3 φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκατελευταίων νομών (29,2). Η αναλογία top10/bottom10 μειώνεται στο 2,3 το 2007. Έτσι, η μέση τιμή τουδείκτη των δέκα πρώτων νομών έχει αυξηθεί κατά 0,1% και ισούται στο 89,0, ενώ των δέκα τελευταίωνέχει αυξηθεί κατά 30,0% και ισούται με 37,9. Με άλλα λόγια, η βελτίωση που παρουσιάζει ο δείκτης στοσύνολο της χώρας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυ-σμενέστερη θέση αύξησαν τον δείκτη τους κατά πολύ περισσότερο (κατά 30,0% αντί του 0,1%) σε σχέ-ση με εκείνους που βρίσκονταν σε ευμενέστερη θέση. Ωστόσο, σημαντικές αποκλίσεις των νομών απότην πανελλήνια μέση τιμή εξακολουθούν να εμφανίζονται.


464


ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΣΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 11,9 80,6 97,2 20,7 ▲ 80,2 -17,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 12,1 86,1 83,3 -3,2 ▼ 59,2 -29,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 12,2 88,9 111,1 25,0 ▲ 62,8 -43,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 12,0 83,3 38,9 -53,3 ▼ 55,5 42,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 9,0 0,0 11,1 ▲ 64,1 476,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 11,6 72,2 63,9 -11,5 ▼ 70,9 11,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 12,1 85,0 93,6 10,1 ▲ 77,3 -17,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 11,9 80,6 47,2 -41,4 ▼ 30,8 -34,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 11,1 58,3 94,4 61,9 ▲ 15,2 -83,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 12,3 91,7 61,1 -33,3 ▼ 72,5 18,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 12,6 100,0 88,9 -11,1 ▼ 86,5 -2,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 11,4 66,7 50,0 -25,0 ▼ 51,2 2,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 12,1 86,1 41,7 -51,6 ▼ 21,9 -47,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 11,8 77,8 63,9 -17,9 ▼ 72,3 13,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 11,9 80,6 77,8 -3,4 ▼ 100,9 29,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 12,1 86,1 38,9 -54,8 ▼ 54,9 41,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 10,7 47,2 41,7 -11,8 ▼ 95,5 129,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 11,5 69,4 72,2 4,0 ▲ 88,2 22,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 11,0 55,6 88,9 60,0 ▲ 79,2 -10,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 11,0 55,6 86,1 55,0 ▲ 47,0 -45,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 10,4 38,9 63,9 64,3 ▲ 66,2 3,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 11,7 75,0 77,8 3,7 ▲ 65,1 -16,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 11,6 72,2 75,0 3,8 ▲ 79,4 5,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 10,6 44,4 44,4 0,0 ▬ 58,5 31,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 10,8 50,0 36,1 -27,8 ▼ 69,8 93,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 10,3 36,1 36,1 0,0 ▬ 46,7 29,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 11,9 80,6 72,2 -10,3 ▼ 65,1 -9,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 9,2 5,6 58,3 950,0 ▲ 63,0 8,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 11,0 55,6 69,4 25,0 ▲ 66,9 -3,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 11,2 61,1 55,6 -9,1 ▼ 87,8 58,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 11,1 58,3 72,2 23,8 ▲ 42,6 -41,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 11,2 61,1 44,4 -27,3 ▼ 55,0 23,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 12,0 83,3 91,7 10,0 ▲ 64,3 -29,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 10,6 44,4 19,4 -56,3 ▼ 50,1 157,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 11,4 66,7 69,4 4,2 ▲ 59,0 -15,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 11,4 66,7 88,9 33,3 ▲ 69,1 -22,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 11,9 80,6 91,7 13,8 ▲ 88,0 -4,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 12,0 83,3 83,3 0,0 ▬ 78,2 -6,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 11,7 75,0 94,4 25,9 ▲ 74,0 -21,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 10,6 44,4 83,3 87,5 ▲ 69,6 -16,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 10,2 33,3 52,8 58,3 ▲ 68,6 30,0 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 12,2 89,8 89,4 -0,5 ▼ 84,5 -5,4 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 12,3 91,7 83,3 -9,1 ▼ 98,8 18,6 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 9,3 8,3 88,9 966,7 ▲ 57,2 -35,6 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 10,9 52,8 91,7 73,7 ▲ 72,5 -20,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 11,2 61,1 72,2 18,2 ▲ 56,4 -22,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 10,9 52,8 77,8 47,4 ▲ 39,7 -48,9 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 11,7 75,0 94,4 25,9 ▲ 71,2 -24,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 10,3 36,1 69,4 92,3 ▲ 52,8 -24,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 11,0 55,6 72,2 30,0 ▲ 43,1 -40,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 11,3 63,9 66,7 4,3 ▲ 67,2 0,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 10,7 47,2 58,3 23,5 ▲ 73,7 26,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 10,6 44,4 44,4 0,0 ▬ 42,0 -5,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 11,7 75,0 72,2 -3,7 ▼ 77,0 6,6 ▲ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 11,7 74,5 81,3 9,1 ▲ 77,0 -5,2 ▼



465

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΣΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ (2006-2007)


Ο δείκτης επίδοσης στο γλωσσικό μάθημα στο σύνολο της χώρας από 74,5 το 2005 αυξάνεται κατά 9,1%και ισούται με 81,3 το 2006, ενώ το τελευταίο έτος της ανάλυσης μειώνεται κατά 50,2% και ισούται με77,0. Έτσι, κατά την τριετία (2005-2007) δείκτης σημειώνει συνολική αύξηση κατά 3,4%.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΕΠΙΔΟΣΗΣ στο ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ (77,0) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Κοζάνης (με τιμή 100,9), ΑνατολικήςΑττικής (98,8), Καρδίτσας (95,5), Λαρίσης (88,2), Αργολίδος (88,0), Αχαΐας (87,8), Σερρών(86,5), Αθηνών (84,5), Δράμας (80,2) και Ιωαννίνων (79,4).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Πέλλας (με τιμή 15,2), Γρεβενών(21,9), Κιλκίς (30,8), Σάμου (39,7), Ρεθύμνης (42,0), Ηλείας (42,6), Κυκλάδων (43,1), Κέρκυρας(46,7), Τρικάλων (47,0) και Ευρυτανίας (50,1).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΚοζάνης είναι 6,6 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Πέλλας για το 2007. Κοιτάζοντας, όμως και τηναναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 2,3φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Αξίζει να σημειωθεί πως 25 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 46,3%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη επίδοσης στο γλωσσικό μάθημα κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


466

B) Δείκτης Επίδοσης Υποψηφίων στα μαθήματα Κατεύθυνσης


Ο δείκτης επίδοσης του μαθητικού πληθυσμού στα μαθήματα Κατεύθυνσης κατά τις Γενικές Εξετάσειςτου Λυκείου είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη την μέση τιμή σε επίπεδο νομού της γραπτής βαθμο-λογίας των υποψηφίων κατά τις Γενικές Εξετάσεις του Λυκείου σε έξι μαθήματα των τριών κατευθύνσε-ων1, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεύθυνσης Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων του ΥΠΕΠΘ:

· Μεταβλητή 1η – Αρχαία Ελληνικά Θεωρητικής Κατεύθυνσης

· Μεταβλητή 2η – Λατινικά Θεωρητικής Κατεύθυνσης

· Μεταβλητή 3η – Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης

· Μεταβλητή 4η – Φυσική Θετικής Κατεύθυνσης

· Μεταβλητή 5η – Μαθηματικά Τεχνολογικής 2 Κατεύθυνσης

· Μεταβλητή 6η – Φυσική Τεχνολογικής 2 Κατεύθυνσης


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των έξι μεταβλητών, που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτη επίδοσης τωνμαθημάτων κατεύθυνσης, με σκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητές εκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτε-ρη ανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Αρχαία ΕλληνικάΘεωρητικής Κατεύθυνσης 9,5 0,8 1,6 1,3 0,09 9,1 0,9 1,6 1,3 0,08 9,9 0,8 1,6 1,3 0,08

ΛατινικάΘεωρητικής Κατεύθυνσης 9,9 0,9 1,5 1,3 0,08 11,0 1,0 1,5 1,3 0,07 11,9 0,9 1,4 1,3 0,07

ΜαθηματικάΘετικής Κατεύθυνσης 12,7 1,5 1,9 1,4 0,11 11,5 1,5 2,4 1,4 0,11 12,7 1,6 2,5 1,4 0,12

ΦυσικήΘετικής Κατεύθυνσης 11,6 1,1 1,7 1,3 0,08 12,8 1,5 2,2 1,4 0,11 13,8 1,6 2,1 1,4 0,11

ΜαθηματικάΤεχνολογικής Κατεύθυνσης 7,1 0,7 1,9 1,4 0,11 6,5 0,7 1,7 1,3 0,10 7,6 0,7 1,5 1,3 0,11

ΦυσικήΤεχνολογικής Κατεύθυνσης 7,6 0,6 1,4 1,2 0,07 7,7 0,7 1,6 1,3 0,08 8,7 0,7 1,4 1,3 0,09

ΔΕΙΚΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ σταμαθήματα Κατεύθυνσης 63,1 16,4 11,5 2,4 0,25 64,6 18,1 6,9 2,6 0,24 89,7 18,5 3,1 1,9 0,20

Στην Θεωρητική Κατεύθυνση, η μέση τιμή του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών παρουσιάζει αύξησημέσα στην τριετία κατά 3,6% (από 9,5 το 2005 σε 9,9 το 2007). Η διασπορά των τιμών των νομών γύρωαπό την πανελλήνια μέση τιμή παραμένει σταθερή με χαμηλή τιμή του συντελεστή διακύμανσης (0,08).Το έτος 2007, η μέση τιμή των δέκα πρώτων νομών στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών ισούται με10,4 και είναι 1,3 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων (8,2). Η μέση τιμή του μαθήματοςτων Λατινικών παρουσιάζει επίσης αύξηση μέσα στην τριετία κατά 20,5% (από 9,9 το 2005 σε 11,9 το

1 Μαθήματα της Τεχνολογικής 1 Κατεύθυνσης δεν περιλαμβάνονται στον δείκτη λόγω του μικρού πλήθους υποψηφίων στηνκατεύθυνση αυτή.


467

2007), με μέση ετήσια μεταβολή 9,8%. Η διασπορά των τιμών των νομών γύρω από την πανελλήνιαμέση τιμή παραμένει σταθερή με χαμηλή τιμή του συντελεστή διακύμανσης (0,07). Το έτος 2007, η μέσητιμή των δέκα πρώτων νομών στο μάθημα των Λατινικών ισούται με 13,2 και είναι 1,3 φορές μεγαλύτε-ρη από εκείνη των δέκα τελευταίων (10,5).

Στην Θετική Κατεύθυνση, η μέση τιμή της βαθμολογίας των Μαθηματικών παραμένει σταθερή και ίση με12,7. Η διασπορά των τιμών των νομών γύρω από την πανελλήνια μέση τιμή παραμένει σταθερή μετιμή του συντελεστή διακύμανσης (0,12), η οποία υποδηλώνει την ύπαρξη σημαντικών διαφοροποιήσε-ων μεταξύ των νομών. Μια εικόνα του ύψους διαφορών αυτών δίνεται από την αναλογίαtop10/bottom10. Το έτος 2007, η μέση τιμή των δέκα πρώτων νομών στο μάθημα των Μαθηματικώνισούται με 14,5 και είναι 1,4 μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων (10,5). Η μέση τιμή του μαθή-ματος της Φυσικής παρουσιάζει αύξηση μέσα στην τριετία κατά 19,1% (από 11,6 το 2005 σε 13,8 το2007), με μέση ετήσια μεταβολή 9,1%. Η διασπορά των τιμών των νομών γύρω από την πανελλήνιαμέση τιμή φαίνεται να αυξάνεται μέσα στην τριετία με την τιμή του συντελεστή διακύμανσης να διαμορ-φώνεται στο 0,11 το τελευταίο έτος. Το έτος 2007, η μέση τιμή των δέκα πρώτων νομών στο μάθημα τηςΦυσικής ισούται με 16,0 και είναι 1,4 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων (11,7).

Στην Τεχνολογική 2 Κατεύθυνση, η μέση τιμή της βαθμολογίας των Μαθηματικών παρουσιάζει αύξησηκατά 7,2% (από 7,1 το 2005 σε 7,6 το 2007) και ίση με 12,7. Η διασπορά των τιμών των νομών γύρωαπό την πανελλήνια μέση τιμή παραμένει σταθερή με τιμή του συντελεστή διακύμανσης (0,11), η οποίαυποδηλώνει την ύπαρξη σημαντικών διαφοροποιήσεων μεταξύ των νομών. Μια εικόνα του ύψους δια-φορών αυτών δίνεται από την αναλογία top10/bottom10. Το έτος 2007, η μέση τιμή των δέκα πρώτωννομών στο μάθημα των Μαθηματικών ισούται με 8,1 και είναι 1,3 μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τε-λευταίων (6,0). Η μέση τιμή του μαθήματος της Φυσικής παρουσιάζει αύξηση μέσα στην τριετία κατά13,9% (από 7,6 το 2005 σε 8,7 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 6,9%. Η διασπορά των τιμών τωννομών γύρω από την πανελλήνια μέση τιμή φαίνεται να αυξάνεται μέσα στην τριετία με την τιμή του συ-ντελεστή διακύμανσης να διαμορφώνεται στο 0,09 το τελευταίο έτος. Το έτος 2007, η μέση τιμή των δέκαπρώτων νομών στο μάθημα της Φυσικής ισούται με 9,4 και είναι 1,4 φορές μεγαλύτερη από εκείνη τωνδέκα τελευταίων (7,3).

Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη επίδοσης στα μαθήματα κατεύθυνσης, η μέση τιμή του παρουσιάζειαύξηση κατά 42,2% (από 63,1 το 2005 σε 89,7 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 20,6%. Ταυτόχρονα,ο βαθμός στον οποίο διαφοροποιούνται οι νομοί μεταξύ τους φαίνεται να μειώνεται μέσα στην τριετία. Το2005 οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη είχαν κατά μέσο όρο δείκτη επίδοσης ίσο με 79,7, τιμή 2,4φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκα τελευταίων νομών (32,8). Η αναλογία top10/bottom μειώνεταιστο 1,9 το 2007. Έτσι, η μέση τιμή του δείκτη των δέκα πρώτων νομών έχει αυξηθεί κατά 38,2% και ι-σούται στο 110,1, ενώ των δέκα τελευταίων έχει αυξηθεί κατά 72,9% και ισούται με 56,7. Με άλλα λόγια,η βελτίωση που παρουσιάζει ο δείκτης στο σύνολο της χώρας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένηστους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυσμενέστερη θέση αύξησαν τον δείκτη τους κατά πολύ πε-ρισσότερο (κατά 72,9% αντί του 38,2%) σε σχέση με εκείνους που βρίσκονταν σε ευμενέστερη θέση.Ωστόσο, σημαντικές αποκλίσεις των νομών από την πανελλήνια μέση τιμή εξακολουθούν να εμφανίζο-νται.


468


ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 65,8 70,9 7,8 ▲ 81,4 14,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 31,1 27,1 -12,9 ▼ 46,8 72,7 ▲


ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 63,0 64,1 1,7 ▲ 84,4 31,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 64,4 42,9 -33,3 ▼ 77,2 79,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 36,3 54,2 49,2 ▲ 74,8 38,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 63,6 61,6 -3,2 ▼ 86,2 40,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 84,8 81,3 -4,1 ▼ 105,0 29,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 41,6 33,1 -20,5 ▼ 58,3 76,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 58,1 33,1 -43,0 ▼ 71,7 116,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 51,3 49,1 -4,3 ▼ 75,1 53,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 59,1 63,4 7,2 ▲ 85,2 34,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 64,6 62,7 -2,9 ▼ 81,0 29,2 ▲


ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 71,7 77,4 7,9 ▲ 95,7 23,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 75,2 90,2 19,9 ▲ 108,8 20,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 63,5 72,7 14,5 ▲ 91,9 26,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 82,4 81,8 -0,7 ▼ 103,6 26,6 ▲


ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 57,3 53,6 -6,6 ▼ 80,9 51,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 29,5 26,4 -10,7 ▼ 51,4 94,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 44,8 37,8 -15,7 ▼ 81,5 115,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 46,8 68,8 47,1 ▲ 106,2 54,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 63,1 72,9 15,6 ▲ 93,6 28,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 77,6 72,8 -6,1 ▼ 104,8 43,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 52,5 48,5 -7,5 ▼ 66,8 37,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 54,7 55,8 2,1 ▲ 91,4 63,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 60,9 69,3 13,7 ▲ 91,3 31,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 48,2 28,0 -42,0 ▼ 90,6 223,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 66,5 61,0 -8,2 ▼ 87,2 42,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 53,1 59,5 11,9 ▲ 70,3 18,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 61,3 71,4 16,4 ▲ 86,4 21,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 86,5 81,5 -5,8 ▼ 106,2 30,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 67,6 75,0 11,0 ▲ 71,3 -5,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 66,2 69,4 4,8 ▲ 101,4 46,2 ▲



ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 38,7 41,9 8,0 ▲ 62,6 49,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 74,5 74,3 -0,3 ▼ 92,4 24,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 22,9 38,9 69,7 ▲ 57,8 48,5 ▲


ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 43,9 44,2 0,7 ▲ 57,2 29,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 48,0 48,0 -0,1 ▼ 88,2 83,9 ▲





469

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ στα μαθήματα ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο δείκτης επίδοσης στα μαθήματα Κατεύθυνσης στο σύνολο της χώραςπαρουσιάζει αύξηση κατά 42,2% (από 63,1 το 2005 σε 89,7 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 20,6%.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΕΠΙΔΟΣΗΣ στα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (89,7) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Χίου (με τιμή 124,4), Πρεβέζης (114,8),Καρδίτσας (112,7), Λασιθίου (109,7), Τρικάλων (108,8), Λαρίσης (108,1), Αρκαδίας (106,2),Λευκάδος (106,2), Σερρών (105,0) και Αχαΐας (104,8).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ροδόπης (με τιμή 40,2), Ξάνθης(46,8), Κέρκυρας (51,4), Κυκλάδων (57,2), Σάμου (57,8), Χαλκιδικής (58,3), Δυτικής Αττικής(60,1), Πειραιώς (62,6), Δωδεκανήσου (65,4) και Ηλείας (66,8).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΧίου είναι 3,1 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ροδόπης για το 2007. Κοιτάζοντας, όμως και την ανα-λογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 1,9 φο-ρές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Αξίζει, επίσης, να σημειω-θεί πως οι δέκα πρώτοι νομοί που παρουσιάζονται έχουν τιμή μεγαλύτερη του 100, γεγονός που δείχνειπως έχουν πάρει τιμές μεγαλύτερες και από την μέγιστη τιμή που παρουσιάστηκε το 2005.

Τέλος, παρατηρείται πως και οι 54 νομοί της χώρας (ποσοστό 100%) έχουν παρουσιάσει βελτίωση τουδείκτη επίδοσης στα μαθήματα κατεύθυνσης κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


470

3.3.9. Δείκτης Πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Α) Δείκτης Πρόσβασης (Ποσοστό Επιτυχίας)


Ο δείκτης πρόσβασης του μαθητικού πληθυσμού στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν είναι συνθετικός.Έχει ορισθεί ως το ποσοστό των αποφοίτων του Ενιαίου Λυκείου που πέτυχαν την εισαγωγή τους στηνΤριτοβάθμια Εκπαίδευση ως προς το σύνολο εκείνων που υπέβαλλαν μηχανογραφικό, σύμφωνα με ταστοιχεία της Διεύθυνσης Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων του ΥΠΕΠΘ. Ο δείκτης παρουσιάζεταιτυποποιημένος στην 100βάθμια κλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη πρόσβασης. Η μέση τιμή του ποσοστού επιτυχίας στην ΤριτοβάθμιαΕκπαίδευση από 78,9% το 2005 μειώνεται κατά 20,3% το 2006 και ισούται με 62,9%, ενώ το 2007 αυ-ξάνεται κατά 28,9% και η τιμή του διαμορφώνεται στο 81,1%. Έτσι, το ποσοστό επιτυχίας συνολικά μέ-σα στην τριετία (2005-2007) αυξάνεται κατά 2,7%. Η διασπορά των τιμών των νομών γύρω από τονπανελλήνιο μέσο όρο παρουσίασε αύξηση το 2006 με συντελεστή διακύμανσης 0,08, ενώ το 2007 έχειμειωθεί και βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με το 2004 (συντελεστής διακύμανσης 0,05). Το 2007 το υψηλό-τερο ποσοστό επιτυχίας που παρουσιάζεται σε επίπεδο νομού είναι 88,5%, ενώ το χαμηλότερο ισούταιμε 56,7% (τιμή 1,6 φορές μικρότερη). Κοιτάζοντας ακόμα τον λόγο top10/bottom10 οι διαφορές των νο-μών είναι εξίσου σημαντικές. Στους δέκα πρώτους νομούς της κατάταξης το ποσοστό επιτυχίας ισούταικατά μέσο όρο με 87,0%, ενώ η αντίστοιχη τιμή για τους δέκα τελευταίους νομούς είναι 72,6%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Ποσοστό Επιτυχίας 78,9% 4,8% 1,5 1,2 0,05 62,9% 5,8% 1,6 1,3 0,08 81,1% 5,6% 1,6 1,2 0,05

ΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ 69,9 16,9 -* 2,0 0,20 13,8 20,4 -1,6 -2,4 1,30 77,5 19,6 -13,6 2,0 0,19


Αναφορικά με τον δείκτη πρόσβασης, η μέση τιμή του από 69,9 το 2005 μειώνεται κατά 80,2% το 2006και ισούται με 13,8, ενώ το 2007 αυξάνεται κατά 459,7% και ισούται με 77,5. %. Έτσι, ο δείκτης πρό-σβασης συνολικά μέσα στην τριετία (2005-2007) αυξάνεται κατά 10,8%.Ταυτόχρονα, ο βαθμός στονοποίο διαφοροποιούνται οι νομοί μεταξύ τους, ενώ αυξήθηκε το ενδιάμεσο έτος, το 2007 κυμαίνεται σταίδια επίπεδα με το 2005. Έτσι, το 2007 η μέση τιμή του δείκτη πρόσβασης των δέκα πρώτων νομών(98,1) είναι 2 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων (47,9). Οι δείκτες διασποράς καθι-στούν φανερές τις διαφοροποιήσεις των νομών της χώρας όσον αφορά στην πρόσβαση στην Τριτοβάθ-μια Εκπαίδευση.


471


ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 77,0% 63,3 33,7 -46,7 ▼ 72,8 115,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 65,6% 23,3 -35,2 -251,1 ▼ 16,0 145,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 58,9% 0,0 -40,5 ▼ -7,6 81,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 77,1% 63,5 2,4 -96,3 ▼ 72,5 2966,8 ▲


ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 76,3% 60,7 17,2 -71,6 ▼ 69,9 305,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 78,8% 69,7 7,1 -89,8 ▼ 59,5 733,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 85,3% 92,4 24,6 -73,4 ▼ 89,7 264,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 79,2% 71,0 -14,3 -120,2 ▼ 60,7 524,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 75,6% 58,3 -4,2 -107,3 ▼ 64,0 1606,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 76,0% 59,9 -2,2 -103,7 ▼ 66,2 3055,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 79,0% 70,3 13,1 -81,3 ▼ 81,2 518,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 75,6% 58,5 -4,4 -107,5 ▼ 60,9 1494,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 82,4% 82,2 41,2 -49,9 ▼ 101,5 146,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 82,2% 81,6 44,4 -45,6 ▼ 99,9 125,2 ▲


ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 77,1% 63,6 25,2 -60,4 ▼ 70,3 179,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 85,9% 94,3 13,3 -85,9 ▼ 80,6 506,6 ▲


ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 77,9% 66,3 4,1 -93,8 ▼ 103,4 2415,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 75,3% 57,3 -13,6 -123,8 ▼ 72,5 631,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 78,7% 69,1 -8,9 -112,9 ▼ 59,8 772,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 69,0% 35,3 11,9 -66,4 ▼ 93,1 685,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 79,1% 70,7 21,8 -69,2 ▼ 93,3 328,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 83,5% 85,9 25,7 -70,1 ▼ 83,5 225,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 80,5% 75,6 12,1 -84,0 ▼ 71,1 486,6 ▲


ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 76,6% 62,0 -29,3 -147,3 ▼ 88,5 401,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 78,4% 68,2 8,0 -88,3 ▼ 97,4 1115,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 78,7% 69,1 -3,4 -104,9 ▼ 78,9 2435,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 80,5% 75,4 31,7 -57,9 ▼ 91,5 188,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 84,3% 88,9 37,7 -57,5 ▼ 89,8 138,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 82,4% 82,3 34,3 -58,3 ▼ 75,6 120,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 81,3% 78,2 23,7 -69,8 ▼ 89,4 278,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 80,2% 74,6 23,3 -68,7 ▼ 85,3 265,2 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 83,2% 85,1 30,4 -64,3 ▼ 86,8 185,5 ▲


ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 76,9% 63,0 -1,7 -102,6 ▼ 70,3 4323,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 79,8% 73,1 31,9 -56,3 ▼ 79,7 149,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 73,7% 51,6 4,9 -90,6 ▼ 48,2 888,7 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 87,5% 100,0 66,3 -33,7 ▼ 98,1 48,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 80,5% 75,4 11,0 -85,4 ▼ 83,3 659,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 76,8% 62,6 4,3 -93,2 ▼ 51,1 1095,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 79,2% 71,0 2,6 -96,4 ▼ 75,0 2820,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 84,0% 87,6 15,0 -82,8 ▼ 99,3 560,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 79,0% 70,3 -10,5 -114,9 ▼ 71,1 779,4 ▲




472

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (2006-2007)


Ο δείκτης πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στο σύνολο της χώρας από 76,6 το 2005 μειώνεταικατά 71,2% το 2006 και ισούται με 22,0, ενώ αυξάνεται κατά 272,4% το 2007 και διαμορφώνεται στο 82,0.Έτσι, κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης πρόσβασης σημειώνει συνολική αύξηση κατά 7,1%. Η μέσητιμή των νομών στα τρία έτη είναι ελαφρώς χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνειπως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (77,5) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ζακύνθου (με τιμή 103,4), Πρεβέζης(101,9), Καρδίτσας (101,5), Λαρίσης (99,9), Λασιθίου (99,3), Χίου (98,1), Φθιώτιδας (97,4), Αι-τωλίας και Ακαρνανίας (93,3), Ανατολικής Αττικής (93,2) και Λευκάδος (93,1).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ροδόπης (με τιμή -7,6), Ξάνθης(16,0), Σάμου (48,2), Κυκλάδων (51,1), Πιερίας (59,5), Κεφαλληνίας (59,8), Χαλκιδικής (60,7),Φλωρίνης (60,9), Γρεβενών (64,0) και Καστοριάς (66,2).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΖακύνθου είναι 1,6 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ροδόπης για το 2007. Κοιτάζοντας, όμως και τηναναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 1,2φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Αξίζει να σημειωθεί πως 38 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 70,4%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του δείκτη πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


473

Β) Δείκτης Πρόσβασης Αποφοίτων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση


Ο δείκτης πρόσβασης του μαθητικού πληθυσμού στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν είναι συνθετικός.Έχει ορισθεί ως το ποσοστό των αποφοίτων του Ενιαίου Λυκείου με γενικό βαθμό πρόσβασης που ει-σάγονται στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά και Τεχνολογικά Ιδρύματα. Έτσι, αποδίδει ταυτόχρονα: α) το πο-σοστό των αποφοίτων που δεν υποβάλλουν Μηχανογραφικό δελτίο, αλλά και β) το ποσοστό αποφοίτωνπου ενώ υποβάλλουν Μηχανογραφικό, δεν πετυχαίνουν την εισαγωγή τους, σύμφωνα με τα στοιχεία τηςΔιεύθυνσης Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων του ΥΠΕΠΘ. Ο δείκτης παρουσιάζεται τυποποιημέ-νος στην 100βάθμια κλίμακα για συγκριτικούς λόγους.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας του δείκτη πρόσβασης. Η μέση τιμή του ποσοστού πρόσβασης των αποφοί-των στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση από 75,5% το 2005 μειώνεται κατά 28,8% το 2006 και ισούται με53,7%, ενώ το 2007 αυξάνεται κατά 11,8% και η τιμή του διαμορφώνεται στο 60,1%. Έτσι, το ποσοστόπρόσβασης των αποφοίτων συνολικά μέσα στην τριετία (2005-2007) μειώνεται κατά 20,4%. Η διασπο-ρά των τιμών των νομών γύρω από τον πανελλήνιο μέσο όρο φαίνεται να μειώνεται μέσα στην τριετία.Το 2005, οι δέκα πρώτοι νομοί στην κατάταξη παρουσιάζουν ποσοστό εισαγωγής κατά μέσο όρο ίσο με81,3%, ενώ οι δέκα τελευταίοι 68,3% (τιμή 1,2 φορές μικρότερη). Το 2007 η αναλογία top10/bottom10αυξάνεται στο 1,4. Έτσι, η μέση τιμή των δέκα πρώτων νομών μειώνεται κατά 15,4% και ισούται με68,8% ενώ των δέκα τελευταίων νομών μειώνεται κατά 25,5% και ισούται με 50,8%.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Ποσοστό ΠρόσβασηςΑποφοίτων 75,5% 4,8% 1,5 1,2 0,06 53,7% 6,5% 2,0 1,4 0,10 60,1% 6,4% 1,6 1,4 0,09

ΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣΑΠΟΦΟΙΤΩΝ 69,1 17,9 -* 2,1 0,23 -11,3 24,0 -0,6 -0,4 -1,81 12,2 23,6 -1,6 -2,0 1,62


Αναφορικά με τον δείκτη πρόσβασης αποφοίτων, η μέση τιμή του από 69,1 το 2005 μειώνεται κατά116,4% το 2006 και ισούται με -11,3, ενώ το 2007 αυξάνεται κατά 207,2% και ισούται με 12,2. Έτσι, οδείκτης μη συμμετοχής συνολικά μέσα στην τριετία (2005-2007) μειώνεται κατά 82,4%. Ως προς τις δι-αφορές που παρουσιάζουν οι νομοί μεταξύ τους, το 2005 η μέση τιμή του δείκτη των δέκα πρώτων νο-μών στην κατάταξη ισούται με 90,7, ενώ εκείνη των δέκα τελευταίων με 42,5. Το 2007, η μέση τιμή τωνδέκα πρώτων νομών έχει μειωθεί κατά 51,0% και ισούται με 44,4, ενώ των δέκα τελευταίων έχει μειω-θεί κατά 151,8% και ισούται με -22,0. Με άλλα λόγια, η επιδείνωση που παρουσιάζει ο δείκτης στο σύ-νολο της χώρας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυσμε-νέστερη θέση μείωσαν τον δείκτη τους κατά πολύ περισσότερο (κατά 151,8% αντί του 51,0%) σε σχέσημε εκείνους που βρίσκονταν σε ευμενέστερη θέση.


474


ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 27,0% 60,0 -1,0 -101,7 ▼ 16,2 1656,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 24,3% 69,9 -15,6 -122,3 ▼ 15,0 196,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 25,0% 67,3 17,7 -73,7 ▼ 17,5 -0,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 36,6% 24,5 -55,7 -327,8 ▼ -25,9 53,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 43,2% 0,0 -53,3 ▼ -36,3 31,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 26,3% 62,4 -23,2 -137,1 ▼ 7,0 130,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 20,3% 84,7 9,0 -89,4 ▼ 20,8 131,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 24,1% 70,8 -26,9 -138,0 ▼ -5,9 78,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 28,9% 52,9 -9,3 -117,5 ▼ -6,2 32,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 24,7% 68,6 -15,2 -122,2 ▼ 5,1 133,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 16,2% 100,0 10,4 -89,6 ▼ 37,1 257,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 26,6% 61,3 -41,2 -167,1 ▼ -9,2 77,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 27,8% 57,0 -38,7 -168,0 ▼ -20,1 48,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 28,3% 55,2 -35,2 -163,6 ▼ -8,6 75,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 23,7% 72,2 -4,6 -106,4 ▼ 20,4 541,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 26,7% 61,0 -29,4 -148,2 ▼ -11,5 61,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 20,1% 85,5 21,9 -74,4 ▼ 56,5 158,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 21,3% 81,0 24,0 -70,4 ▼ 44,4 85,3 ▲


ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 26,1% 63,4 6,1 -90,3 ▼ 17,5 185,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 16,6% 98,5 -6,4 -106,5 ▼ 19,6 406,6 ▲


ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 27,1% 59,4 -36,5 -161,4 ▼ 4,7 112,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 30,0% 48,9 -54,2 -210,8 ▼ -27,7 48,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 24,8% 67,9 -39,0 -157,4 ▼ -8,0 79,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 35,2% 29,5 -13,1 -144,2 ▼ 34,1 361,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 24,2% 70,3 0,3 -99,6 ▼ 17,5 5836,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 19,9% 86,2 -3,5 -104,1 ▼ 13,5 481,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 23,2% 74,0 -19,5 -126,4 ▼ 8,7 144,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 26,0% 63,7 -18,7 -129,4 ▼ 15,8 184,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 23,3% 73,5 -10,9 -114,9 ▼ -5,9 46,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 26,1% 63,2 -81,5 -229,0 ▼ 27,3 133,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 25,7% 64,6 -13,6 -121,0 ▼ 40,8 400,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 23,0% 74,6 -18,1 -124,2 ▼ 1,3 107,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 24,7% 68,6 5,7 -91,7 ▼ 26,2 359,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 18,4% 91,8 15,6 -83,0 ▼ 37,3 139,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 22,1% 78,2 9,2 -88,2 ▼ 1,2 -87,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 22,9% 74,9 -5,4 -107,2 ▼ 13,2 344,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 21,9% 78,7 -4,0 -105,1 ▼ 22,6 666,1 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 19,9% 86,3 9,1 -89,4 ▼ 29,9 227,9 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 20,6% 83,4 10,1 -87,9 ▼ 33,0 226,2 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 32,5% 39,5 -11,4 -128,8 ▼ -9,4 16,9 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 26,8% 60,6 -25,8 -142,6 ▼ -2,8 89,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 22,7% 75,9 12,3 -83,8 ▼ 11,2 -8,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 27,4% 58,3 -31,3 -153,7 ▼ -39,1 -25,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 16,3% 99,4 46,9 -52,8 ▼ 64,2 36,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 24,8% 68,0 -22,0 -132,3 ▼ -8,8 60,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 26,6% 61,5 -30,7 -150,0 ▼ -32,3 -5,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 23,1% 74,3 -22,9 -130,8 ▼ 13,5 159,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 19,0% 89,4 -0,4 -100,4 ▼ 38,2 10069,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 23,2% 74,0 -37,3 -150,3 ▼ -3,8 89,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 22,5% 76,6 -2,5 -103,3 ▼ 33,4 1435,0 ▲ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 22,5% 76,6 -1,6 -102,1 ▼ 20,1 1364,2 ▲



475

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ

στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (2006-2007)


Ο δείκτης πρόσβασης των αποφοίτων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στο σύνολο της χώρας από 76,6 το2005 μειώνεται κατά 102,1% το 2006 και ισούται με -1,6, ενώ αυξάνεται κατά 1.364,2% το 2007 και δια-μορφώνεται στο 20,1. Έτσι, κατά την τριετία (2005-2007) ο δείκτης πρόσβασης σημειώνει συνολική μείω-ση κατά 73,8 %. Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγο-νός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (12,2) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Χίου (με τιμή 64,2), Καρδίτσας (56,5),Πρεβέζης (48,6), Λαρίσης (44,4), Φθιώτιδος (40,8), Ιωαννίνων (38,6), Λασιθίου (38,2), Τρικά-λων (38,1), Αρκαδίας (37,3) και Σερρών (37,1).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Σάμου (με τιμή -39,1), Ροδόπης (-36,3), Κυκλάδων (-32,3), Κέρκυρας (27,7), Ξάνθης (-25,9), Γρεβενών (-20,1), Φλωρίνης (-11,5),Δυτικής Αττικής (-9,4), Χαλκιδικής (-9,2) και Δωδεκανήσου (-8,8).

Παρατηρώντας τις τιμές του δείκτη των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί η διαφορά των τιμών τουπρώτου νομού (Χίου με τιμή 64,2) με εκείνη του τελευταίου (Σάμου με τιμή -39,1).

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως 1 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 1,9%) έχει παρουσιάσει βελ-τίωση του δείκτη πρόσβασης αποφοίτων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


476

3.3.10. Δείκτης Χρηματοδότησης


Ο δείκτης χρηματοδότησης είναι συνθετικός και λαμβάνει υπόψη δύο μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η – Δαπάνες για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: Έχουν ορισθεί ως το σύνολο τωνπραγματοποιηθέντων δαπανών του Τακτικού Προϋπολογισμού των Περιφερειακών Υπηρεσιών(Νομοί/Νομαρχίες) του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για την πρωτοβάθμιαεκπαίδευση (Κωδικός 181) ανά μαθητή της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

· Μεταβλητή 2η – Δαπάνες για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Έχουν ορισθεί ως το σύνολοτων πραγματοποιηθέντων δαπανών του Τακτικού Προϋπολογισμού των Περιφερειακών Υπηρε-σιών (Νομοί/Νομαρχίες) του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για την δευτερο-βάθμια εκπαίδευση (Κωδικός 182) ανά μαθητή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των δύο μεταβλητών που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτη χρηματοδότη-σης, με σκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητές εκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Δαπάνες για τηνΠρωτοβάθμια 45,3€ 25,7€ 14,0 5,3 0,58 72,8€ 27,9€ 3,7 2,8 0,36 71,9€ 26,4€ 6,9 2,9 0,34

Δαπάνες για τηνΔευτεροβάθμια 135,9€ 66,1€ 15,8 3,0 0,38 119,5€ 34,4€ 2,9 2,2 0,29 127,1€ 39,5€ 3,3 2,4 0,30

ΔΕΙΚΤΗΣΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ 25,7 16,0 -* 5,3 0,59 34,7 13,1 4,0 2,9 0,38 35,2 13,3 6,5 3,1 0,37


Κατά την τριετία (2005 – 2007) η μέση τιμή της χρηματοδότησης για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση πα-ρουσιάζει αύξηση κατά 58,7% (από 45,3 € το 2005 σε 71,9 € ανά μαθητή το 2007), με μέση ετήσια με-ταβολή 29,7%. Κατά την ίδια χρονική περίοδο: α) η χρηματοδότηση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσηςαυξήθηκε συνολικά κατά 103,7%, β) το πλήθος του μαθητικού πληθυσμού (Νηπιαγωγείων – Δημοτι-κών) μειώθηκε κατά 0,8%, γεγονός που ενισχύει την αυξητική τάση της αναλογίας Χρηματοδότη-ση/Μαθητή κατά στη διάρκεια της τριετίας. Η διασπορά των τιμών των νομών γύρω από τον πανελλήνιομέσο όρο φαίνεται να μειώνεται μέσα στην τριετία με τον συντελεστή διακύμανσης να μειώνεται από το0,58 το 2005 στο 0,34 το 2007. Ωστόσο, οι τιμές των δεικτών διασποράς κυμαίνονται σε αρκετά υψηλάεπίπεδα και δηλώνουν την ύπαρξη σημαντικών αποκλίσεων μεταξύ των νομών. Το 2007, η υψηλότερηχρηματοδότηση της πρωτοβάθμιας ανά μαθητή που συναντάται σε επίπεδο νομού ισούται με 134,3 €,ποσό 6,9 φορές μεγαλύτερο από την χαμηλότερη χρηματοδότηση που εμφανίζεται και ισούται με 19,3€. Κοιτάζοντας ακόμα και την αναλογία top10/bottom10 που αποτελεί μια καλύτερη προσέγγιση των δι-αφοροποιήσεων των νομών φαίνεται πως η μέση χρηματοδότηση ανά μαθητή των δέκα πρώτων νομώντης κατάταξης ισούται με 114,3 € και είναι 2,9 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δέκα τελευταίων νομών(39,3 €).


477

Η μέση τιμή της χρηματοδότησης για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση ανά μαθητή από 135,9 € το 2005μειώνεται κατά 12,1% το 2006 και ισούται με 119,5 €, ενώ το 2007 αυξάνεται κατά 6,4% και ισούται με127,1 €. Έτσι, την τριετία η μέση τιμή της χρηματοδότησης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παρουσιά-ζει συνολική μείωση κατά 6,5%. Κατά την ίδια χρονική περίοδο: α) η χρηματοδότηση της δευτεροβάθμι-ας εκπαίδευσης μειώθηκε συνολικά κατά 8,1%, β) το πλήθος του μαθητικού πληθυσμού (Γυμνασίων –Λυκείων - ΤΕΕ) μειώθηκε κατά 1,3%, γεγονός που εξασθενεί την αυξητική τάση της αναλογίας Χρημα-τοδότηση/Μαθητή στη διάρκεια της τριετίας. Η διασπορά των τιμών των νομών γύρω από τον πανελλή-νιο μέσο όρο φαίνεται να μειώνεται μέσα στην τριετία με τον συντελεστή διακύμανσης να μειώνεταιαπό το 0,38 το 2005 στο 0,30 το 2007. Ωστόσο, οι τιμές των δεικτών διασποράς κυμαίνονται σε αρκετάυψηλά επίπεδα και δηλώνουν την ύπαρξη σημαντικών αποκλίσεων μεταξύ των νομών. Το 2005, η μέσηχρηματοδότηση ανά μαθητή των δέκα πρώτων νομών στην κατάταξη ισούται με 235,3 €, ποσό 3 φορέςυψηλότερο από εκείνο των δέκα τελευταίων (77,3 €). Η εικόνα των νομών το 2007 είναι διαφορετική. Ημέση χρηματοδότηση των δέκα πρώτων νομών έχει μειωθεί κατά 17,4% και ισούται με 194,3 €, ενώεκείνη των δέκα τελευταίων έχει αυξηθεί κατά 5,3% και ισούται με 81,4 €.

Αναφορικά με τον συνολικό δείκτη χρηματοδότησης, κατά την τριετία 2005-2007 η μέση τιμή του αυξάνε-ται κατά 36,9% (από 25,7 το 2005 σε 35,2 το 2007) με μέση ετήσια μεταβολή 18,2%. Ως προς τις διαφο-ρές που παρουσιάζουν οι νομοί μεταξύ τους, το 2005 η μέση τιμή του δείκτη των δέκα πρώτων νομώνστην κατάταξη ισούται με 49,7, τιμή 5,3 φορές υψηλότερη από εκείνη των δέκα τελευταίων (9,5). Το2007 η αναλογία top10/bottom10 έχει μειωθεί στο 3,1. Συγκεκριμένα, η μέση τιμή των δέκα πρώτωννομών έχει αυξηθεί κατά 13,0% και ισούται με 56,1, ενώ των δέκα τελευταίων έχει αυξηθεί κατά 92,5%και ισούται με 18,2. Με άλλα λόγια, η βελτίωση που παρουσιάζει ο δείκτης στο σύνολο της χώρας δενείναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στους νομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε δυσμενέστερη θέση αύξη-σαν τον δείκτη τους κατά πολύ περισσότερο (κατά 92,5% αντί του 18,2%) σε σχέση με εκείνους που βρί-σκονταν σε ευμενέστερη θέση.


478

ΜΕΓΕΘΟΣ : Χρηματοδότηση της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Πρωτοβάθμια - Δευτεροβάθμια ΕκπαίδευσηΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Δημόσιες Δαπάνες για την εκπαίδευση - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 24,5 32,1 30,9 ▲ 34,1 6,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 17,5 25,9 48,1 ▲ 24,5 -5,4 ▼


ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 42,9 57,3 33,7 ▲ 57,6 0,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 14,1 27,5 95,1 ▲ 22,0 -20,1 ▼


ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 27,6 45,8 65,7 ▲ 49,2 7,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 19,3 28,2 45,7 ▲ 26,9 -4,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 24,0 42,3 76,4 ▲ 41,3 -2,4 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 11,4 30,8 170,4 ▲ 30,5 -0,9 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 33,0 44,0 33,1 ▲ 45,3 3,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 28,6 55,2 92,8 ▲ 50,4 -8,7 ▼






ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 22,1 26,7 20,7 ▲ 25,3 -5,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 29,7 39,7 33,7 ▲ 55,6 39,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 29,4 33,9 15,2 ▲ 21,9 -35,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 31,7 39,3 24,1 ▲ 51,8 32,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 22,9 35,7 56,0 ▲ 30,2 -15,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 18,4 22,7 22,9 ▲ 24,4 7,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 25,2 27,3 8,2 ▲ 35,6 30,5 ▲



ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 33,5 38,1 13,6 ▲ 40,8 7,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 16,3 19,6 20,0 ▲ 13,3 -31,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 23,3 30,9 32,3 ▲ 30,1 -2,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 17,2 18,1 5,6 ▲ 20,2 11,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 21,2 25,5 20,5 ▲ 33,8 32,5 ▲


ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 8,8 17,1 94,1 ▲ 14,2 -16,5 ▼ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 14,4 23,6 63,6 ▲ 10,7 -54,8 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 11,6 17,0 46,5 ▲ 23,6 38,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 33,3 63,8 91,3 ▲ 51,4 -19,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 36,4 47,5 30,5 ▲ 47,3 -0,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 100,0 50,7 -49,3 ▼ 52,5 3,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 14,2 23,5 65,5 ▲ 38,2 62,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 60,8 35,0 -42,4 ▼ 35,8 2,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 0,0 23,6 ▲ 23,5 -0,2 ▼





479

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο δείκτης χρηματοδότησης στο σύνολο της χώρας παρουσιάζει αύξησηκατά 68,2% (από 16,4 το 2005 σε 27,6 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 32,8%. Η μέση τιμή των νομώνστα τρία έτη είναι υψηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοίμε ιδιαίτερα υψηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ (35,2) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ευρυτανίας (με τιμή 69,2), Φλωρίνης(62,0), Θεσπρωτίας (61,7), Ροδόπης (57,6), Κέρκυρας (55,6), Χίου (52,5), Λευκάδος (51,8), Λέ-σβου (51,4), Καστοριάς (50,4) και Πέλλας (49,2).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Δυτικής Αττικής (με τιμή 10,7),Αργολίδος (13,3), Ανατολικής Αττικής (14,2), Λαρίσης (17,3), Θεσσαλονίκης (17,8), Κορινθίας(20,2), Μεσσηνίας (21,8), Κεφαλληνίας (21,9), Ημαθίας (22,0) και Αθηνών (22,8).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΕυρυτανίας είναι 6,5 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Δυτικής Αττικής για το 2007. Κοιτάζοντας,όμως και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατάμέσο όρο 3,1 φορές μεγαλύτερο δείκτη από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως 49 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 90,7%) έχουν παρουσιάσειβελτίωση του δείκτη χρηματοδότησης κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


480

3.3.11. Δείκτης Δαπανών Ελληνικών Νοικοκυριών


Τα στοιχεία για τον Δείκτη των δαπανών των ελληνικών νοικοκυριών για αγορά αγαθών και υπηρεσιώνεκπαίδευσης έχουν αντληθεί από την Έρευνα Οικογενειακών Προϋπολογισμών που διενεργήθηκε το2004 από τη Γενική Γραμματεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Τα στοιχεία είναι διαθέσιμα μόνο σεεπίπεδο διοικητικής περιφέρειας, και ύστερα από επεξεργασία των στοιχείων από το ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ έχειγίνει προσέγγιση των δαπανών σε επίπεδο Νομού / Νομαρχίας με βάση την κατανομή του μαθητικούπληθυσμού ανά βαθμίδα εκπαίδευσης της περιφέρειας στους Νομούς και τις Νομαρχίες. Δεδομένου ότια) η Έρευνα Οικογενειακών Προϋπολογισμών διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια και β) ο στόχος της Έκ-θεσης αυτής είναι η δημιουργία ενός Συνθετικού Εκπαιδευτικού Δείκτη για τα τρία έτη της ανάλυσης(2005 – 2007), κρίθηκε απαραίτητο να γίνει μια προσέγγιση των δαπανών των νοικοκυριών για τα επό-μενα έτη. Έτσι, έχουν υπολογιστεί οι ετήσιες δαπάνες για τα έτη επόμενα τρία έτη (2005, 2006 και 2007)προσαρμοσμένες σύμφωνα με τη Μέση Ετήσια Μεταβολή του Υπο-Δείκτη Τιμών Καταναλωτή για τοντομέα της Εκπαίδευσης. Με έτος αναφοράς το 2005 η Μέση Ετήσια μεταβολή του Υπο-Δείκτη ανά οικο-νομικό έτος ήταν: για το 2004 = 96,06, για το 2005 = 100, για το 2006 = 103,92 και για το 2007=108,21).Συνεπώς, οι όποιες ετήσιες μεταβολές εμφανίζονται στον δείκτη οφείλονται αποκλειστικά στον δείκτητιμών καταναλωτή και στις μεταβολές του μαθητικού πληθυσμού. Έτσι, οι παρατηρήσεις της ενότηταςαυτής επικεντρώνονται κυρίως στην κατάταξη των νομών και στις αποκλίσεις που εμφανίζουν σε σχέσημε την πανελλήνια μέση τιμή και σε μικρότερο βαθμό στις μεταβολές των μεγεθών από έτος σε έτος.

Ο δείκτης δαπανών των ελληνικών νοικοκυριών για αγορά αγαθών και υπηρεσιών εκπαίδευσης είναισυνθετικός και λαμβάνει υπόψη τέσσερις μεταβλητές:

· Μεταβλητή 1η – Δαπάνες για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: Έχουν ορισθεί ως το σύνολο τωνετήσιων δαπανών των ελληνικών νοικοκυριών για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ανά μαθητή τηςπρωτοβάθμιας (Νηπιαγωγείων και Δημοτικών σχολείων). Η μεταβλητή περιλαμβάνει τις εξής κα-τηγορίες δαπανών: Υπηρεσίες παιδαγωγών μπέιμπι-σίτερς-παιδοκόμων (κωδ. 05.62.10.2), Παιδι-κός Σταθμός (3 και 4 ετών) (κωδ. 10.11.10.1), Προσχολική εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο) (κωδ.10.11.10.2), Υπηρεσίες τροφών, βρεφονηπιακών (παιδικών) σταθμών και υπηρεσίες φύλαξηςπαιδιών, παιδότοποι κλπ. (κωδ. 12.41.20.1), Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (Δημοτικό) (κωδ.10.11.10.3), Φροντιστήρια (Πρωτοβάθμια) (κωδ. 10.11.10.4), Ιδιαίτερα μαθήματα (Πρωτοβάθμια)(κωδ. 10.11.10.5), Ξένες γλώσσες (Πρωτοβάθμια) (κωδ. 10.11.10.6), Εκπαιδευτικές εκδρομές(Πρωτοβάθμια) (κωδ. 10.11.10.7), καθώς επίσης και δαπάνες για γενικές αγορές και υπηρεσίες1,δηλαδή Βιβλία, παιδικά βιβλία, εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, εγχειρίδια (σχολικά) (κωδ. 09.51.10.2),βοηθητικά σχολικά βιβλία (κωδ. 09.51.10.3) και Γραφική ύλη και είδη σχεδίου (κωδ. 09.54.10.1).

· Μεταβλητή 2η – Δαπάνες για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Έχουν ορισθεί ως το σύνολοτων ετήσιων δαπανών των ελληνικών νοικοκυριών για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση ανά μαθητήτης δευτεροβάθμιας (Γυμνασίων και Λυκείων και ΤΕΕ - ΕΠΑΛ). Η μεταβλητή περιλαμβάνει τις εξήςκατηγορίες δαπανών: Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσιο) (κωδ. 10.21.10.1), ΔευτεροβάθμιαΕκπαίδευση (Λύκειο ΤΕΕ) (κωδ. 10.21.10.2), Φροντιστήρια (Δευτεροβάθμιας) (κωδ. 10.21.10.3),Ιδιαίτερα μαθήματα (Δευτεροβάθμιας) (κωδ. 10.21.10.4), Ξένες γλώσσες (Δευτεροβάθμια) (κωδ.10.21.10.5), Εκπαιδευτικές εκδρομές (Δευτεροβάθμια) (κωδ.10.21.10.6), καθώς επίσης και δαπά-νες για γενικές αγορές και υπηρεσίες, δηλαδή Βιβλία, παιδικά βιβλία, εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, εγ-χειρίδια (σχολικά) (κωδ. 09.51.10.2), βοηθητικά σχολικά βιβλία (κωδ. 09.51.10.3) και Γραφική ύληκαι είδη σχεδίου (κωδ. 09.54.10.1).

1 Δεν υπάρχει διάκριση της κατηγορίας Γενικές αγορές και υπηρεσίες (κωδ. 05.6-09.5) σε βαθμίδες εκπαίδευσης. Έτσι ταχρηματικά ποσά της κατηγορίας αυτής έχουν διαιρεθεί σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση με βάση την αναλογία τουμαθητικού πληθυσμού ανά βαθμίδα εκπαίδευσης στο νομό.


481

· Μεταβλητή 3η – Δαπάνες για την Μεταδευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση: Έχουνορισθεί ως το σύνολο των ετήσιων δαπανών των ελληνικών νοικοκυριών για την μεταδευτεροβάθ-μια και τριτοβάθμια εκπαίδευση ανά μαθητή2 στο νομό. Η μεταβλητή περιλαμβάνει τις εξής κατη-γορίες δαπανών: Επαγγελματικές & Τεχνικές σχολές κάθε είδους, ΙΕΚ (Μεταδευτεροβάθμια Μη3θμιου επ.) (κωδ. 10.31.10.1), Εκπαιδευτικές εκδρομές (Μεταδευτεροβάθμια εκπ. Μη 3θμιου επ.) (κωδ. 10.31.10.2), Τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΑΕΙ-Μάστερ-Διδ) (κωδ. 10.41.10.2), Φροντιστήρια(Τριτοβάθμια) (κωδ.10.41.10.3), Εκπαιδευτικές εκδρομές (Τριτοβάθμια) (κωδ. 10.41.10.4), Οικο-νομικές μεταβιβάσεις για σπουδές σε άλλα νοικοκυριά στο εσωτερικό (κωδ. 12.81.10.3) και Οικο-νομικές μεταβιβάσεις για σπουδές σε άλλα νοικοκυριά στο εξωτερικό (κωδ. 12.81.10.4).

· Μεταβλητή 4η – Δαπάνες για άλλες κατηγορίες εκπαίδευσης: Έχουν ορισθεί ως το σύνολοτων ετήσιων δαπανών των ελληνικών νοικοκυριών για άλλες κατηγορίες εκπαίδευσης ανά μαθητήστο νομό. Η μεταβλητή περιλαμβάνει τις εξής κατηγορίες δαπανών: Ωδεία, γυμναστήρια, σχολέςχορού κλπ που συνιστούν οργανωμένους συνεχείς και σταδιακούς κύκλου μαθημάτων κατάρτισης(κωδ. 10.51.10.1), Ξένες γλώσσες για άτομα που δεν παρακολουθούν κάποια βαθμίδα εκπαίδευ-σης (κωδ. 10.51.10.2), Κατάρτιση σε Η/Υ και λοιπά προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης(κωδ. 10.51.10.3) και Σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες (κωδ. 12.41.10.2).


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των τεσσάρων μεταβλητών, που περιλαμβάνονται στο συνολικό δείκτη δαπα-νών των νοικοκυριών, με σκοπό να εντοπιστούν οι μεταβλητές εκείνες που παρουσιάζουν μεγαλύτερηανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Πρωτοβάθμια (σε €) 956,0 390,3 4,5 2,8 0,73 998,7 408,0 4,5 2,8 0,73 1.049,4 429,4 4,5 2,8 0,73

Δευτεροβάθμια (σε €) 2.062,3 674,4 6,0 3,0 0,33 2.151,6 670,8 5,1 2,9 0,31 2.268,4 702,0 5,1 2,9 0,32

ΜεταδευτεροβάθμιαΤριτοβάθμια (σε €) 1.268,9 587,5 5,5 3,7 0,34 1.325,1 613,8 5,6 3,7 0,34 1.393,3 645,2 5,6 3,7 0,35

Άλλη Εκπαίδευση (σε €) 165,8 76,7 4,7 3,6 0,57 172,5 78,8 4,6 3,6 0,57 181,2 83,0 4,6 3,5 0,58

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣΔΑΠΑΝΩΝ 35,5 16,3 9,2 4,1 0,66 38,1 16,4 8,2 3,8 0,63 41,3 17,2 7,7 3,6 0,61


Οι τιμές των δεικτών διασποράς και των τεσσάρων κατηγοριών δαπανών είναι ιδιαίτερα υψηλές και δη-λώνουν την ύπαρξη σημαντικών αποκλίσεων των νομών από τον πανελλήνιο μέσο όρο. Για το έτος 207,οι δαπάνες για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ανά μαθητή των δέκα πρώτων νομών στην κατάταξη είναικατά μέσο όρο 1.710,2 €, ποσό 2,8 φορές μεγαλύτερο από εκείνο που δαπανούν κατά μέσο όρο οι δέκατελευταίοι νομοί (607,8 €). Θα πρέπει να επισημανθεί και η εμφάνιση ακραίων τιμών στην κατανομή.Συγκεκριμένα, για το ίδιο έτος η Νομαρχία Αθηνών εμφανίζεται να δαπανά τα περισσότερα χρήματα ανάμαθητή (2.385,1 €), ενώ την ίδια χρονική περίοδο ο νομός Κυκλάδων (τελευταίος νομός στην κατάταξη)εκτιμάται ότι δαπανά 527,0 €, ποσό 4,5 φορές μικρότερο.

2 Λόγω ελλιπών στοιχείων για το πλήθος του μαθητικού πληθυσμού της μεταδευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σεεπίπεδο νομού και δεδομένου του στόχου του δείκτη να αναδείξει τις διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών της χώρας και όχι νααποδώσει μια τιμή στον νομό, η μεταβλητή αυτή έχει υπολογιστεί ως προς το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού (πρωτοβάθμιαςκαι δευτεροβάθμιας) στο νομό.


482

Η μέση ετήσια δαπάνη για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση ανά μαθητή των δέκα πρώτων νομών στηνκατάταξη του 2007 εκτιμάται στα 3.199,7 €, ποσό 2,9 φορές μεγαλύτερο από εκείνο που δαπανούν οιδέκα τελευταίοι νομοί (1.114,8 €). Επίσης, η απόκλιση του πρώτου από τον τελευταίο νομό είναι σημα-ντική αφού εκτιμάται ότι η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής δαπανά 3.596,7 € / μαθητή όταν το ίδιο έτος ηαντίστοιχη δαπάνη του Νομού Λευκάδος φαίνεται να είναι 700,8 € / μαθητή.

Αναλύοντας τις δαπάνες για τη μεταδευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση εκτιμάται ότι η μέση ετή-σια δαπάνη ανά μαθητή των δέκα πρώτων νομών στην κατάταξη το 2007 είναι 2.457,6 €, ποσό 3,7 φο-ρές μεγαλύτερο από εκείνο των δέκα τελευταίων νομών 672,2 €. Επίσης, η απόκλιση του πρώτου απότον τελευταίο νομό είναι σημαντική αφού εκτιμάται ότι ο Νομός Κέρκυρας δαπανά 3.343,6 € / μαθητήόταν το ίδιο έτος η αντίστοιχη δαπάνη του Νομού Πιερίας φαίνεται να είναι 594,5 € / μαθητή.

Ακόμα και στις δαπάνες για άλλες κατηγορίες εκπαίδευσης, οι νομοί διαφοροποιούνται σημαντικά μεταξύτους. Η μέση ετήσια δαπάνη ανά μαθητή των δέκα πρώτων νομών στην κατάταξη το 2007 είναι 306,7 €,ποσό 3,5 φορές μεγαλύτερο από εκείνο των δέκα τελευταίων νομών 86,6 €. Επίσης, η απόκλιση τουπρώτου από τον τελευταίο νομό είναι σημαντική αφού εκτιμάται ότι η Νομαρχία Αθηνών δαπανά 349,4 €/ μαθητή όταν το ίδιο έτος η αντίστοιχη δαπάνη του Νομού Κοζάνης φαίνεται να είναι 75,8 € / μαθητή.

Η συνολική εικόνα των τεσσάρων κατηγοριών δαπανών αποτυπώνεται από τον συνολικό Δείκτη Δαπα-νών των Νοικοκυριών, ο οποίος εμφανίζει υψηλές τιμές στους δείκτες διασποράς και καθιστά φανερέςτις έντονες διαφοροποιήσεις των νομών.


483

ΜΕΓΕΘΟΣ : Χρηματοδότηση της ΕκπαίδευσηςΒΑΘΜΙΔΑ : Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια – Μεταδευτεροβάθμια – Τριτοβάθμια - Άλλη ΕκπαίδευσηΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : Δαπάνες νοικοκυριών για αγορά αγαθών και υπηρεσιών εκπαίδευσης - ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΔΕΙΚΤΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή




ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 36,5 38,8 6,1 ▲ 41,6 7,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 42,3 44,3 4,7 ▲ 47,5 7,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 35,0 37,4 6,8 ▲ 40,5 8,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 34,5 36,8 6,6 ▲ 39,7 7,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 42,1 44,9 6,8 ▲ 48,9 8,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 36,0 38,1 6,0 ▲ 40,2 5,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 37,5 40,9 9,3 ▲ 44,7 9,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 31,0 34,4 11,2 ▲ 38,3 11,2 ▲




ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 10,1 11,6 15,0 ▲ 15,6 34,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 8,5 10,5 23,6 ▲ 12,9 22,0 ▲



ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 29,8 32,4 8,9 ▲ 34,7 7,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 29,3 30,9 5,5 ▲ 34,0 10,2 ▲




ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 33,8 36,4 7,6 ▲ 39,4 8,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 42,0 45,7 8,8 ▲ 49,8 9,0 ▲



ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 62,0 64,0 3,2 ▲ 66,4 3,8 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 70,4 67,4 -4,3 ▼ 72,4 7,3 ▲

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 71,0 74,9 5,4 ▲ 80,9 8,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 70,6 71,2 0,9 ▲ 74,8 4,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 70,3 73,5 4,5 ▲ 78,8 7,3 ▲







484

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΔΕΙΚΤΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο δείκτης δαπανών των νοικοκυριών στο σύνολο της χώρας παρουσιάζειαύξηση κατά 15,5% (από 45,5 το 2005 σε 52,5 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 7,5%. Η μέση τιμή τωννομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρ-κετοί νομοί με ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Δείκτη ΔΑΠΑΝΩΝ (41,3) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Αθηνών (με τιμή 84,8), Πειραιώς (80,9),Σάμου (78,8), Λέσβου (74,8), Χίου (74,4), Δυτικής Αττικής (72,4), Ανατολικής Αττικής (66,4),Λακωνίας (54,1), Αρκαδίας (53,1) και Μεσσηνίας (52,0).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Δωδεκανήσου (με τιμή 11,1), Κυ-κλάδων (12,7), Πρεβέζης (12,8), Θεσπρωτίας (12,9), Ιωαννίνων (15,3), Άρτας (15,6), Καβάλας(26,9), Ζακύνθου (27,4), Ηρακλείου (28,9) και Ρεθύμνης (29,0).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΝομαρχίας Αθηνών είναι 7,7 φορές μεγαλύτερος από εκείνον των Δωδεκανήσων για το 2007. Κοιτάζο-ντας, όμως και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουνκατά μέσο όρο 3,6 φορές μεγαλύτερο δείκτη (69,2) από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέ-σεις (19,2).

Bottom 10

Top 10


485

3.3.12. Σύνθεση Δεικτών ανά εκπαιδευτική βαθμίδα

Στην παράγραφο αυτή παρουσιάζονται οι συνολικοί εκπαιδευτικοί δείκτες ανά βαθμίδα1. Οι Δείκτες έ-χουν προκύψει ως μέση τιμή των δεικτών υλικοτεχνικής υποδομής, προσωπικού, επίδοσης και συγκρά-τησης του μαθητικού πληθυσμού για την κάθε βαθμίδα.



Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των τεσσάρων δεικτών που σχηματίζουν τον Συνολικό Δείκτη του Δημοτικού,με σκοπό να εντοπιστούν τα μεγέθη εκείνα που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ανομοιογένεια στην συ-γκεκριμένη βαθμίδα εκπαίδευσης.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Δείκτης Υποδομών 43,1 13,0 3,8 2,3 0,52 44,8 13,5 3,4 2,3 0,51 45,6 13,1 3,1 2,1 0,47

Δείκτης Προσωπικού 47,0 10,8 4,9 1,9 0,34 53,5 11,4 3,8 1,8 0,34 56,0 11,5 3,2 1,7 0,33

Δείκτης Συγκράτησηςμαθητικού πληθυσμού 85,1 18,8 -* 1,8 0,19 85,6 17,5 -* 1,7 0,18 85,7 20,1 -* 1,8 0,21

Δείκτης Επίδοσηςμαθητικού πληθυσμού 77,4 22,6 -* 2,6 0,19 80,2 15,4 -* 1,8 0,17 81,6 14,6 -* 1,7 0,16



Εξετάζοντας το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών διαχρονικά, ο δείκτης υποδομών και ο δείκτηςεπίδοσης παρουσιάζουν μείωση των αποκλίσεων των νομών μέσα στην τριετία. Η διασπορά των νομώνως προς τον δείκτη προσωπικού και συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού δεν φαίνεται να μεταβάλ-λεται.

Συγκρίνοντας τους δείκτες διασποράς του 2007 μεταξύ των τεσσάρων μεγεθών, φαίνεται πως τις μεγα-λύτερες διαφοροποιήσεις εμφανίζει ο δείκτης των υποδομών και ακολουθεί ο δείκτης του προσωπικού.Λιγότερες αποκλίσεις φαίνεται να έχουν οι νομοί ως προς τους δείκτες του μαθητικού πληθυσμού.

Η συνολική εικόνα των τεσσάρων δεικτών αποτυπώνεται από τον συνολικό Δείκτη του Δημοτικού, η μέ-ση τιμή του οποίου μέσα στην τριετία παρουσιάζει αύξηση κατά 6,5% (από 63,1 το 2005 σε 67,2 το2007). Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να μειώνονται ελαφρώς μέσα στην τριετία. Ωστόσο, οιυψηλές τιμές στους δείκτες διασποράς που εμφανίζει ο δείκτης καθιστούν φανερές τις έντονες διαφορο-ποιήσεις των νομών, οι οποίες εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στην υλικοτεχνική υποδομή και το προ-σωπικό και όχι τόσο στην συγκράτηση και την επίδοση των μαθητών.

1 Ο Δείκτης της προσχολικής εκπαίδευσης ταυτίζεται με τον δείκτη του προσωπικού, αφού δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για ναπροκύψουν άλλοι δείκτες. Γι’ αυτό το λόγο δεν παρουσιάζεται Συνολικός Δείκτης Προσχολικής στην παράγραφο αυτή.


486

ΒΑΘΜΙΔΑ : Πρωτοβάθμια – ΔΗΜΟΤΙΚΑ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 59,3 58,3 -1,7 ▼ 56,0 -4,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 44,9 47,1 4,8 ▲ 41,8 -11,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 46,8 50,9 8,7 ▲ 49,3 -3,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 60,7 59,8 -1,6 ▼ 61,2 2,4 ▲



ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 67,2 73,4 9,1 ▲ 69,2 -5,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 66,4 64,6 -2,7 ▼ 67,4 4,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 73,3 71,5 -2,5 ▼ 79,6 11,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 71,5 74,2 3,8 ▲ 74,0 -0,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 64,0 70,9 10,9 ▲ 73,4 3,4 ▲


ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 66,9 66,0 -1,5 ▼ 68,1 3,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 68,4 61,2 -10,5 ▼ 55,2 -9,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 55,8 71,8 28,7 ▲ 70,0 -2,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 66,1 69,6 5,3 ▲ 74,0 6,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 71,4 73,5 2,9 ▲ 72,7 -1,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 43,4 56,5 30,2 ▲ 66,5 17,7 ▲


ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 61,3 66,1 7,7 ▲ 66,8 1,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 76,8 74,2 -3,4 ▼ 74,3 0,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 62,5 63,8 2,1 ▲ 64,0 0,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 63,2 65,7 4,0 ▲ 64,1 -2,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 43,6 41,5 -4,7 ▼ 44,6 7,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 68,0 61,4 -9,8 ▼ 58,6 -4,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 62,0 63,7 2,8 ▲ 57,1 -10,4 ▼


ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 64,3 63,3 -1,5 ▼ 67,5 6,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 50,7 58,2 14,8 ▲ 67,8 16,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 70,4 67,0 -4,8 ▼ 72,7 8,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 59,2 65,6 10,9 ▲ 61,6 -6,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 53,2 50,7 -4,7 ▼ 57,8 13,9 ▲





ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 63,8 64,3 0,7 ▲ 67,4 4,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 68,4 69,9 2,3 ▲ 69,5 -0,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 68,9 70,6 2,5 ▲ 69,9 -1,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 60,3 67,7 12,2 ▲ 67,5 -0,3 ▼




487

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση- ΔημοτικάΚατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο συνολικός εκπαιδευτικός δείκτης του δημοτικού στο σύνολο της χώραςπαρουσιάζει αύξηση κατά 4,4% (από 67,2 το 2005 σε 70,1 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 2,2%. Ημέση τιμή των νομών στα τρία έτη είναι ελαφρώς χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δεί-χνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Εκπαιδευτικού Δείκτη των Δημοτικών (67,2) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ανατολικής Αττικής (με τιμή 88,0), Αθη-νών (85,4), Πειραιώς (83,9), Καστοριάς (79,6), Θεσσαλονίκης (78,3), Χίου (76,7), Χανίων (74,6),Λευκάδος (74,3), Θεσπρωτίας (74,0) και Κοζάνης (74,0).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ξάνθης (με τιμή 41,8), Ηλείας(44,6), Δυτικής Αττικής (48,4), Ροδόπης (49,3), Τρικάλων (55,2), Έβρου (56,0), Ευβοίας (57,1),Λακωνίας (57,8), Βοιωτίας (58,6) και Κερκύρας (60,2).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΝομαρχίας Ανατολικής Αττικής είναι 2,1 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ξάνθης για το 2007. Κοι-τάζοντας, όμως και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έ-χουν κατά μέσο όρο 1,5 φορές μεγαλύτερο δείκτη (78,9) από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίεςθέσεις (52,9).

Αξίζει να σημειωθεί πως 45 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 83,3%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του συνολικού εκπαιδευτικού δείκτη των δημοτικών κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


488

B) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση - ΓΥΜΝΑΣΙΑ


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των τεσσάρων δεικτών που σχηματίζουν τον Συνολικό Δείκτη του Γυμνασίου,με σκοπό να εντοπιστούν τα μεγέθη εκείνα που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ανομοιογένεια στην συ-γκεκριμένη βαθμίδα εκπαίδευσης.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Δείκτης Υποδομών 64,7 9,0 2,8 1,5 0,12 61,3 15,5 -21,0 2,0 0,21 64,4 14,0 120,8 1,8 0,19






Εξετάζοντας το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών διαχρονικά, ο δείκτης υποδομών, ο δείκτηςπροσωπικού και ο δείκτης συγκράτησης μαθητικού πληθυσμού παρουσιάζουν αύξηση των αποκλίσεωντων νομών μέσα στην τριετία. Η διασπορά των νομών ως προς τον δείκτη επίδοσης του μαθητικού πλη-θυσμού δεν φαίνεται να μεταβάλλεται.

Συγκρίνοντας τους δείκτες διασποράς του 2007 μεταξύ των τεσσάρων μεγεθών, φαίνεται πως τις μεγα-λύτερες διαφοροποιήσεις εμφανίζει ο δείκτης συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού και ακολουθεί οδείκτης επίδοσης. Λιγότερες αποκλίσεις φαίνεται να έχουν οι νομοί ως προς τους δείκτες υποδομών καιπροσωπικού.

Η συνολική εικόνα των τεσσάρων δεικτών αποτυπώνεται από τον συνολικό Δείκτη του Γυμνασίου, η μέ-ση τιμή του οποίου μέσα στην τριετία παρουσιάζει αύξηση κατά 4,1% (από 60,3 το 2005 σε 62,8 το2007). Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα μέσα στην τριετία, ω-στόσο θα πρέπει να σημειωθεί η εμφάνιση κάποιων ακραίων τιμών το 2007 (αυξημένος λόγος μέγιστης– ελάχιστης τιμής σε σχέση με προηγούμενα έτη). Οι υψηλές τιμές στους δείκτες διασποράς που εμφανί-ζει ο δείκτης καθιστούν φανερές τις έντονες διαφοροποιήσεις των νομών, οι οποίες εντοπίζονται σε με-γάλο βαθμό στην επίδοση και συγκράτηση του μαθητικού πληθυσμού και όχι τόσο στην υλικοτεχνικήυποδομή και το προσωπικό.


489

ΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια – ΓΥΜΝΑΣΙΑ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 58,1 61,9 6,5 ▲ 58,8 -5,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 35,6 21,6 -39,3 ▼ 26,9 24,5 ▲


ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 61,3 61,6 0,5 ▲ 67,5 9,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 70,6 68,5 -2,9 ▼ 68,2 -0,5 ▼


ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 52,6 53,6 1,8 ▲ 53,0 -1,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 73,7 70,3 -4,6 ▼ 76,4 8,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 78,7 80,9 2,8 ▲ 80,9 0,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 79,3 81,6 2,9 ▲ 80,8 -1,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 73,7 75,3 2,2 ▲ 72,6 -3,6 ▼



ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 58,8 66,9 13,8 ▲ 69,6 4,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 60,5 65,4 8,2 ▲ 64,3 -1,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 69,1 73,9 7,0 ▲ 75,5 2,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 64,4 48,6 -24,5 ▼ 71,1 46,1 ▲



ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 62,7 64,5 2,8 ▲ 62,8 -2,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 59,9 60,7 1,5 ▲ 63,4 4,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 46,6 52,3 12,2 ▲ 55,3 5,7 ▲


ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 60,5 63,4 4,9 ▲ 64,5 1,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 70,8 70,6 -0,3 ▼ 71,6 1,5 ▲


ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 66,8 66,8 0,0 ▼ 66,6 -0,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 53,7 56,4 5,1 ▲ 57,2 1,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 58,0 62,1 7,1 ▲ 57,5 -7,4 ▼



ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 48,2 51,0 5,6 ▲ 52,0 2,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 69,0 74,2 7,5 ▲ 74,2 0,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 65,3 61,4 -5,9 ▼ 62,0 1,0 ▲




ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 58,2 57,0 -2,0 ▼ 46,5 -18,3 ▼ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 60,7 62,0 2,1 ▲ 63,7 2,7 ▲



490

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΓυμνάσιαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο συνολικός εκπαιδευτικός δείκτης του γυμνασίου στο σύνολο της χώραςπαρουσιάζει αύξηση κατά 4,9% (από 60,7 το 2005 σε 63,7 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 2,4%. Ημέση τιμή των νομών κυμαίνεται στα ίδια περίπου επίπεδα με το σύνολο της χώρας, με εξαίρεση το 2007,όπου η μέση τιμή είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως την εμφάνιση κά-ποιων νομών με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Εκπαιδευτικού Δείκτη των Γυμνασίων (62,8) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Τρικάλων (με τιμή 83,0), Καστοριάς(80,9), Κοζάνης (80,8), Γρεβενών (76,4), Λαρίσης (76,3), Ιωαννίνων (75,5), Χίου (74,6), Λέσβου(74,2), Φλωρίνης (72,6) και Φθιώτιδος (71,6).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ξάνθης (με τιμή 26,9), ΔυτικήςΑττικής (33,9), Ροδόπης (34,7), Ηρακλείου (45,8), Χανίων (46,5), Λευκάδος (49,8), Πειραιώς(52,0), Ρεθύμνης (52,1), Κέρκυρας (52,4) και Χαλκιδικής (53,0).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτηςτων Τρικάλων είναι 1,7 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ξάνθης για το 2007. Κοιτάζοντας, όμως καιτην αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο1,7 φορές μεγαλύτερο δείκτη (76,6) από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις (44,7).

Αξίζει να σημειωθεί πως 42 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 77,8%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του συνολικού εκπαιδευτικού δείκτη των γυμνασίων κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


491



Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των τεσσάρων δεικτών που σχηματίζουν τον Συνολικό Δείκτη του Λυκείου, μεσκοπό να εντοπιστούν τα μεγέθη εκείνα που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ανομοιογένεια στην συγκε-κριμένη βαθμίδα εκπαίδευσης.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw







Εξετάζοντας το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών διαχρονικά, ο δείκτης υποδομών και ο δείκτηςσυγκράτησης μαθητικού πληθυσμού παρουσιάζουν αύξηση των αποκλίσεων των νομών μέσα στην τρι-ετία. Η διασπορά των νομών ως προς τον δείκτη προσωπικού και επίδοσης του μαθητικού πληθυσμούφαίνεται να μειώνεται.


Η συνολική εικόνα των τεσσάρων δεικτών αποτυπώνεται από τον συνολικό Δείκτη του Λυκείου, η μέσητιμή του οποίου μέσα στην τριετία παρουσιάζει μείωση κατά 0,5% (από 56,6 το 2005 σε 56,3 το 2007).Το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών φαίνεται να διευρύνεται μέσα στην τριετία. Οι υψηλές τιμέςστους δείκτες διασποράς που εμφανίζει ο δείκτης καθιστούν φανερές τις έντονες διαφοροποιήσεις τωννομών, οι οποίες εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στην επίδοση και συγκράτηση του μαθητικού πληθυ-σμού και όχι τόσο στην υλικοτεχνική υποδομή και το προσωπικό.


492

ΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια – ΛΥΚΕΙΑ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΤΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 63,8 55,5 -13,0 ▼ 54,4 -2,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 48,6 22,9 -53,0 ▼ 20,3 -11,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 53,0 50,7 -4,3 ▼ 47,0 -7,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 50,3 48,9 -2,9 ▼ 48,8 -0,3 ▼


ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 60,7 60,1 -1,0 ▼ 59,5 -1,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 58,7 66,6 13,4 ▲ 70,8 6,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 70,2 69,5 -1,0 ▼ 70,0 0,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 48,2 45,9 -4,9 ▼ 51,6 12,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 66,1 62,4 -5,5 ▼ 77,4 23,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 61,6 58,9 -4,5 ▼ 54,0 -8,2 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 65,0 68,5 5,5 ▲ 71,7 4,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 45,4 39,9 -12,0 ▼ 53,2 33,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 71,2 74,6 4,7 ▲ 73,6 -1,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 85,2 83,6 -1,8 ▼ 81,3 -2,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 64,5 70,7 9,6 ▲ 62,6 -11,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 74,9 66,1 -11,8 ▼ 79,0 19,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 46,2 53,3 15,3 ▲ 51,5 -3,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 43,6 35,2 -19,2 ▼ 44,3 25,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 54,7 49,3 -9,9 ▼ 53,6 8,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 63,5 66,6 4,9 ▲ 65,1 -2,3 ▼

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 38,1 33,7 -11,6 ▼ 29,9 -11,2 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 47,6 27,1 -43,0 ▼ 24,7 -9,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 54,8 55,9 2,0 ▲ 53,0 -5,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 54,6 51,7 -5,3 ▼ 50,3 -2,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 59,3 58,6 -1,2 ▼ 58,4 -0,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 59,4 60,9 2,5 ▲ 58,6 -3,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 42,9 40,6 -5,3 ▼ 42,6 5,0 ▲


ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 52,0 46,0 -11,5 ▼ 40,6 -11,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 66,5 69,2 4,0 ▲ 71,2 3,0 ▲



ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 46,4 46,9 0,9 ▲ 49,7 6,0 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 56,8 54,6 -3,9 ▼ 57,4 5,0 ▲


ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 42,5 41,7 -2,0 ▼ 46,7 11,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 69,9 71,9 2,9 ▲ 73,7 2,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 56,9 48,6 -14,6 ▼ 57,3 17,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 71,4 77,0 7,8 ▲ 74,7 -3,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 39,1 53,4 36,7 ▲ 46,1 -13,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 53,7 52,4 -2,4 ▼ 45,9 -12,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 41,0 41,7 1,8 ▲ 40,6 -2,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 62,7 65,3 4,2 ▲ 73,2 12,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 31,2 23,9 -23,1 ▼ 42,1 75,8 ▲




493

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΛύκειαΚατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο συνολικός εκπαιδευτικός δείκτης του λυκείου στο σύνολο της χώρας πα-ρουσιάζει μείωση κατά 1,0% (από 57,9 το 2005 σε 57,4 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή -0,4%. Η μέσητιμή των νομών κυμαίνεται στα ίδια περίπου επίπεδα με το σύνολο της χώρας.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Εκπαιδευτικού Δείκτη των Λυκείων (57,4) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Λαρίσης (με τιμή 81,3), Τρικάλων (79,0),Γρεβενών (77,4), Χίου (74,7), Λέσβου (73,7), Καρδίτσας (73,6), Λασιθίου (73,2), Καβάλας(72,3), Κοζάνης (71,7) και Φθιώτιδος (71,2).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ξάνθης (με τιμή 20,3), Κέρκυρας(24,7), Ζακύνθου (29,9), Ευρυτανίας (40,6), Ηρακλείου (40,6), Ρεθύμνης (42,1), Ηλείας (42,6),Θεσπρωτίας (44,3), Φωκίδος (45,0), και Δυτικής Αττικής (45,6).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΛάρισας είναι 4 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ξάνθης για το 2007. Κοιτάζοντας, όμως και την ανα-λογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 2 φορέςμεγαλύτερο δείκτη (74,8) από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις (37,6).

Αξίζει να σημειωθεί πως 27 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 50,0%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του συνολικού εκπαιδευτικού δείκτη των λυκείων κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


494

Δ) Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των τεσσάρων δεικτών που σχηματίζουν τον Συνολικό Δείκτη της Τεχνικής καιΕπαγγελματικής Εκπαίδευσης, με σκοπό να εντοπιστούν τα μεγέθη εκείνα που παρουσιάζουν την μεγα-λύτερη ανομοιογένεια στην συγκεκριμένη βαθμίδα εκπαίδευσης.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw







Εξετάζοντας το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών διαχρονικά, ο δείκτης προσωπικού και ο δεί-κτης συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού παρουσιάζουν αύξηση των αποκλίσεων των νομών μέσαστην τριετία. Η διασπορά των νομών ως προς τον δείκτη υποδομών και επίδοσης του μαθητικού πλη-θυσμού φαίνεται να μειώνεται.


Η συνολική εικόνα των τεσσάρων δεικτών αποτυπώνεται από τον συνολικό Δείκτη των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ, ημέση τιμή του οποίου μέσα στην τριετία παρουσιάζει μείωση κατά 4,1% (από 49,3 το 2005 σε 47,3 το2007). Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα μέσα στην τριετία, ω-στόσο θα πρέπει να σημειωθεί η εμφάνιση κάποιων ακραίων τιμών το 2007 (αυξημένος λόγος μέγιστης– ελάχιστης τιμής σε σχέση με προηγούμενα έτη). Οι υψηλές τιμές στους δείκτες διασποράς που εμφανί-ζει ο δείκτης καθιστούν φανερές τις έντονες διαφοροποιήσεις των νομών, οι οποίες εντοπίζονται σε με-γάλο βαθμό στην επίδοση και συγκράτηση του μαθητικού πληθυσμού και όχι τόσο στην υλικοτεχνικήυποδομή και το προσωπικό.


495

ΒΑΘΜΙΔΑ : Δευτεροβάθμια – ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΤΩΝ ΤΕΕ -ΕΠΑΛ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 47,6 42,5 -10,7 ▼ 51,4 20,9ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 56,2 46,6 -17,0 ▼ 52,2 11,8

ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 58,9 60,1 2,1 ▲ 54,0 -10,2ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 48,5 48,4 -0,2 ▼ 55,9 15,4

ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ 52,7 35,8 -32,1 ▼ 44,6 24,8ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ 46,9 43,2 -8,0 ▼ 36,2 -16,1

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 44,8 44,8 0,1 ▲ 43,8 -2,4ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ 55,1 44,3 -19,5 ▼ 45,9 3,6

ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 49,3 41,5 -15,9 ▼ 42,7 2,9ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 53,3 39,6 -25,8 ▼ 48,9 23,6ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 52,5 47,0 -10,6 ▼ 41,0 -12,8

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 56,8 52,8 -7,0 ▼ 53,5 1,2ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 60,7 63,9 5,1 ▲ 38,3 -40,0ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 36,5 35,3 -3,2 ▼ 40,6 15,0

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 51,3 47,8 -6,7 ▼ 57,0 19,2ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 61,7 58,1 -5,8 ▼ 60,0 3,3

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 41,3 54,8 32,6 ▲ 61,9 13,1ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 48,8 52,6 7,8 ▲ 50,4 -4,2

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 52,0 52,6 1,2 ▲ 42,3 -19,6ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 63,6 49,3 -22,5 ▼ 58,7 19,1

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 68,9 38,3 -44,5 ▼ 47,4 23,8ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 42,9 43,7 1,7 ▲ 52,1 19,2

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 52,9 57,0 7,8 ▲ 50,9 -10,7ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 56,9 62,1 9,0 ▲ 52,2 -15,9

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 45,9 43,6 -5,1 ▼ 32,3 -26,0ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 51,0 46,2 -9,3 ▼ 44,5 -3,8

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 58,2 56,2 -3,4 ▼ 54,4 -3,1ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 29,9 16,6 -44,7 ▼ 26,5 60,3

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 47,7 42,1 -11,7 ▼ 51,9 23,2ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 53,7 47,9 -10,8 ▼ 52,4 9,4ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 56,4 44,2 -21,6 ▼ 40,8 -7,6

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 33,3 34,2 2,7 ▲ 44,2 29,3ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 39,2 36,7 -6,3 ▼ 37,7 2,8

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 63,8 51,0 -20,0 ▼ 58,7 14,9ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 42,1 41,5 -1,5 ▼ 36,7 -11,5

ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 63,0 37,4 -40,6 ▼ 67,9 81,6ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 52,2 40,5 -22,4 ▼ 35,5 -12,3

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 61,6 62,2 1,0 ▲ 70,0 12,6ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 36,0 34,1 -5,2 ▼ 37,4 9,7ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 37,4 29,4 -21,4 ▼ 40,1 36,6

ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 44,8 46,2 3,0 ▲ 49,8 7,8ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 40,5 39,5 -2,5 ▼ 41,8 5,9

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 36,4 45,2 24,2 ▲ 46,5 2,9ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 35,7 25,5 -28,7 ▼ 27,4 7,5

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 34,2 36,8 7,7 ▲ 35,9 -2,4ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 63,7 71,3 12,0 ▲ 67,0 -6,0ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 30,6 49,3 60,8 ▲ 52,3 6,1

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 54,2 51,5 -5,0 ▼ 51,1 -0,9ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 53,9 45,2 -16,1 ▼ 41,3 -8,7

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 48,5 47,3 -2,5 ▼ 41,6 -12,0ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 49,0 47,7 -2,7 ▼ 46,5 -2,6

ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 47,9 46,3 -3,3 ▼ 48,1 3,9ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 39,2 47,6 21,5 ▲ 37,4 -21,5

ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 51,6 47,1 -8,9 ▼ 53,8 14,3

ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 46,3 44,1 -4,7 ▼ 45,3 2,6



496

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ΤΕΕ-ΕΠΑΛΚατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο συνολικός εκπαιδευτικός δείκτης των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ στο σύνολο της χώραςπαρουσιάζει μείωση κατά 2,2% (από 46,3 το 2005 σε 45,3 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή -1,1%. Ημέση τιμή των νομών στα τρία έτη είναι υψηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πωςυπάρχουν αρκετοί νομοί με υψηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣυνολικού Εκπαιδευτικού Δείκτη των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ (47,3) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Αρκαδίας (με τιμή 70,0), Φωκίδος(67,9), Λέσβου (67,0), Καρδίτσας (61,9), Φλωρίνης (60,0), Τρικάλων (58,7), Ευρυτανίας (58,7),Κοζάνης (57,0), Ξάνθης (55,9) και Κεφαλληνίας (54,4).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Λευκάδος (με τιμή 26,5), ΔυτικήςΑττικής (27,4), Ζακύνθου (32,3), Αργολίδος (35,5), Πειραιώς (35,9), Ημαθίας (36,2), Φθιώτιδος(36,7), Ρεθύμνης (37,4), Κορινθίας (37,4), και Εύβοιας (37,7).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΑρκαδίας είναι 2,6 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Λευκάδος για το 2007. Κοιτάζοντας, όμως και τηναναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 1,8φορές μεγαλύτερο δείκτη (61,2) από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις (34,3).

Αξίζει να σημειωθεί πως 21 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 38,9%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του συνολικού εκπαιδευτικού δείκτη των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


497

3.3.13. Σύνθεση Δεικτών ανά μέγεθος

Α) Συνολικός Δείκτης Υλικοτεχνικής Υποδομής


Στην παράγραφο αυτή παρουσιάζεται o Συνολικός Δείκτης Υποδομών, ο οποίος έχει προκύψει ως μέσητιμή των επιμέρους δεικτών υποδομών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των τεσσάρων επιμέρους δεικτών που σχηματίζουν τον Συνολικό Δείκτη Υπο-δομών, με σκοπό να εντοπιστούν οι βαθμίδες εκείνες που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Δημοτικό 43,1 13,0 3,8 2,3 0,52 44,8 13,5 3,4 2,3 0,51 45,6 13,1 3,1 2,1 0,47

Γυμνάσιο 64,7 9,0 2,8 1,5 0,12 61,3 15,5 -21,0 2,0 0,21 64,4 14,0 120,8 1,8 0,19

Λύκειο 63,1 7,1 1,7 1,4 0,10 60,1 17,2 -3,0 2,0 0,20 64,2 10,2 25,4 1,4 0,12

ΤΕΕ - ΕΠΑΛ 49,3 13,2 4,9 2,2 0,28 49,4 14,9 -7,8 2,5 0,25 51,7 13,7 3,9 2,2 0,25

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣΥΠΟΔΟΜΩΝ 55,1 4,9 1,5 1,3 0,10 53,9 8,2 3,7 1,5 0,15 59,9 12,8 3,0 1,9 0,18


Εξετάζοντας το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών διαχρονικά, οι δείκτες υποδομών των Γυμνα-σίων και των Λυκείων παρουσιάζουν αύξηση των αποκλίσεων των νομών από την Πανελλήνια ΜέσηΤιμή μέσα στην τριετία. Η διασπορά των νομών ως προς τον δείκτη υποδομών των Δημοτικών και τηςΤεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης φαίνεται να μειώνονται μέσα στην τριετία.

Συγκρίνοντας τους δείκτες διασποράς του δείκτη υποδομών μεταξύ των βαθμίδων για το 2007, φαίνεταιπως τις μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών παρουσιάζονται στο Δημοτικό, και ακολουθεί ηΤΕΕ. Λιγότερες αποκλίσεις φαίνεται να έχουν οι νομοί ως προς τις υποδομές των Γυμνασίων και τωνΛυκείων.

Η συνολική εικόνα των τεσσάρων βαθμίδων αποτυπώνεται από τον Συνολικό Δείκτη Υποδομών, η μέσητιμή του οποίου μέσα στην τριετία παρουσιάζει αύξηση κατά 8,7% (από 55,1 το 2005 σε 59,9 το 2007).Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να διευρύνονται μέσα στην τριετία. Οι υψηλές τιμές στους δεί-κτες διασποράς που εμφανίζει ο Συνολικός Δείκτης Υποδομών καθιστούν φανερές τις έντονες διαφορο-ποιήσεις των νομών, οι οποίες εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στο Δημοτικό και την Τεχνική - Επαγγελ-ματική Εκπαίδευση και όχι τόσο στα Γυμνάσια και τα Λύκεια.


498

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 57,4 59,4 3,5 ▲ 61,9 4,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 49,8 19,1 -61,8 ▼ 24,4 28,2 ▲



ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 55,7 55,4 -0,5 ▼ 58,1 4,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 44,8 49,5 10,5 ▲ 50,6 2,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 61,3 61,6 0,5 ▲ 60,5 -1,7 ▼

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 57,4 57,7 0,5 ▲ 55,7 -3,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 57,7 59,4 2,9 ▲ 58,0 -2,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 62,6 64,0 2,3 ▲ 69,3 8,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 60,7 59,7 -1,7 ▼ 61,4 2,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 60,0 38,2 -36,4 ▼ 61,7 61,8 ▲


ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 57,8 56,9 -1,6 ▼ 54,1 -5,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 55,4 57,1 3,1 ▲ 57,6 0,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 47,2 49,7 5,3 ▲ 51,3 3,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 55,1 51,6 -6,4 ▼ 50,1 -2,8 ▼

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 57,8 59,4 2,7 ▲ 55,0 -7,4 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 55,0 39,2 -28,6 ▼ 52,6 34,0 ▲

ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 49,6 55,7 12,3 ▲ 57,7 3,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 56,3 55,4 -1,5 ▼ 50,4 -9,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 50,4 46,6 -7,5 ▼ 53,9 15,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 53,2 52,9 -0,6 ▼ 48,9 -7,6 ▼

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 51,9 49,1 -5,5 ▼ 51,9 5,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 57,1 58,9 3,2 ▲ 59,4 1,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 52,4 52,6 0,3 ▲ 52,8 0,4 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 48,0 48,6 1,1 ▲ 50,9 4,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 52,2 52,4 0,3 ▲ 50,0 -4,5 ▼

ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 55,7 51,9 -6,8 ▼ 58,5 12,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 57,0 57,5 0,9 ▲ 57,9 0,8 ▲


ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 57,1 59,2 3,6 ▲ 56,2 -5,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 53,2 55,0 3,4 ▲ 51,4 -6,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 50,5 47,0 -6,9 ▼ 49,3 4,9 ▲


ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 66,6 71,1 6,8 ▲ 73,2 2,9 ▲ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 52,4 54,1 3,4 ▲ 53,6 -1,1 ▼

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 59,5 60,7 2,1 ▲ 61,6 1,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 59,9 59,9 0,1 ▲ 62,0 3,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 52,3 52,2 -0,3 ▼ 56,3 7,8 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 51,6 59,2 14,9 ▲ 57,6 -2,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 54,9 55,6 1,3 ▲ 55,0 -1,1 ▼


ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ 59,1 58,7 -0,7 ▼ 61,8 5,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 53,7 60,0 11,6 ▲ 59,6 -0,6 ▼




499

Κατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο συνολικός δείκτης υποδομών στο σύνολο της χώρας παρουσιάζει αύξη-ση κατά 4,0% (από 55,5 το 2005 σε 57,8 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 2,0%. Η μέση τιμή των νο-μών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρκετοίνομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (59,9) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Χίου (με τιμή 84,2), Αρκαδίας (83,7),Λαρίσης (80,3), Καρδίτσας (78,7), Κοζάνης (76,4), Λέσβου (76,1), Τρικάλων (75,7), Πρεβέζης(74,2), Ιωαννίνων (69,5) και Φωκίδος (69,5).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Δυτικής Αττικής (με τιμή 28,2),Ροδόπης (30,7), Ξάνθης (31,0), Κέρκυρας (35,6), Ηλείας (40,4), Ρεθύμνης (46,8), Ηρακλείου(47,3), Ζακύνθου (47,6), Πειραιώς (47,9), και Δωδεκανήσου (48,7).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτηςυποδομών της Χίου είναι 3 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Δυτικής Αττικής για το 2007. Κοιτάζο-ντας, όμως και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουνκατά μέσο όρο 1,9 φορές μεγαλύτερο δείκτη (76,8) από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέ-σεις (40,4).

Αξίζει να σημειωθεί πως 38 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 70,4%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του συνολικού δείκτη υποδομών κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


500

Β) Συνολικός Δείκτης Προσωπικού


Στην παράγραφο αυτή παρουσιάζεται o Συνολικός Δείκτης Προσωπικού, ο οποίος έχει προκύψει ωςμέση τιμή των επιμέρους δεικτών προσωπικού της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των πέντε επιμέρους δεικτών που σχηματίζουν τον Συνολικό Δείκτη Προσωπι-κού, με σκοπό να εντοπιστούν οι βαθμίδες εκείνες που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Νηπιαγωγείο 51,5 10,3 3,2 1,8 0,30 53,7 9,6 2,5 1,7 0,22 53,5 11,9 3,3 1,9 0,28

Δημοτικό 47,0 10,8 4,9 1,9 0,34 53,5 11,4 3,8 1,8 0,34 56,0 11,5 3,2 1,7 0,33

Γυμνάσιο 57,1 7,0 1,7 1,4 0,14 58,1 8,8 2,1 1,6 0,15 55,6 9,9 2,4 1,7 0,16

Λύκειο 60,8 8,2 2,1 1,5 0,15 59,8 9,9 2,3 1,6 0,16 69,0 9,2 1,7 1,5 0,13

ΤΕΕ - ΕΠΑΛ 49,9 11,1 3,1 1,9 0,18 48,2 12,1 4,4 2,1 0,20 49,4 12,6 3,4 2,2 0,23

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ 53,3 6,0 1,7 1,4 0,18 54,7 6,9 1,9 1,4 0,18 56,7 7,7 2,0 1,5 0,20


Εξετάζοντας το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών διαχρονικά, οι δείκτες προσωπικού των Νηπια-γωγείων, των Γυμνασίων και των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ παρουσιάζουν αύξηση των αποκλίσεων των νομών απότην Πανελλήνια Μέση Τιμή μέσα στην τριετία. Η διασπορά των νομών ως προς τον δείκτη προσωπικούτων Δημοτικών και των Λυκείων φαίνεται να μειώνονται μέσα στην τριετία.

Συγκρίνοντας τους δείκτες διασποράς του δείκτη προσωπικού μεταξύ των βαθμίδων για το 2007, φαίνε-ται πως τις μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών παρουσιάζονται στο Δημοτικό, και ακολου-θεί η Προσχολική και η ΤΕΕ. Λιγότερες αποκλίσεις φαίνεται να έχουν οι νομοί ως προς το προσωπικότων Γυμνασίων και των Λυκείων.

Η συνολική εικόνα των πέντε βαθμίδων αποτυπώνεται από τον Συνολικό Δείκτη Προσωπικού, η μέσητιμή του οποίου μέσα στην τριετία παρουσιάζει αύξηση κατά 6,4% (από 53,3 το 2005 σε 56,7 το 2007).Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να διευρύνονται μέσα στην τριετία. Οι υψηλές τιμές στους δεί-κτες διασποράς που εμφανίζει ο Συνολικός Δείκτης Προσωπικού καθιστούν φανερές τις έντονες διαφο-ροποιήσεις των νομών, οι οποίες εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στο Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό και τηνΤεχνική - Επαγγελματική Εκπαίδευση και όχι τόσο στα Γυμνάσια και τα Λύκεια.


501

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή


ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ 57,8 58,7 1,6 ▲ 56,4 -4,0 ▼ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ 48,5 47,4 -2,3 ▼ 49,4 4,2 ▲



ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 57,1 54,0 -5,4 ▼ 56,3 4,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 57,6 58,0 0,7 ▲ 62,3 7,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 58,5 59,5 1,7 ▲ 59,9 0,6 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 53,9 58,7 8,9 ▲ 56,5 -3,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 55,0 47,3 -14,0 ▼ 47,7 0,9 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 43,0 42,2 -1,9 ▼ 52,5 24,5 ▲

ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ 57,3 59,1 3,2 ▲ 63,3 7,0 ▲ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 49,8 49,6 -0,4 ▼ 46,6 -6,1 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 56,2 61,0 8,5 ▲ 60,3 -1,1 ▼ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 55,5 61,9 11,6 ▲ 63,4 2,3 ▲


ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ 50,3 52,2 3,8 ▲ 58,1 11,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 42,6 46,9 10,1 ▲ 49,0 4,6 ▲




ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 56,6 57,9 2,3 ▲ 61,0 5,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 56,3 63,0 12,0 ▲ 62,9 -0,3 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ 53,3 54,1 1,6 ▲ 58,1 7,3 ▲

ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 48,5 49,7 2,5 ▲ 51,1 2,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 50,2 48,7 -3,0 ▼ 53,3 9,4 ▲


ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ 47,8 38,7 -19,1 ▼ 36,9 -4,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 58,9 58,2 -1,3 ▼ 62,2 6,9 ▲

ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 53,0 48,6 -8,2 ▼ 50,7 4,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 51,8 54,1 4,5 ▲ 59,7 10,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 45,9 47,9 4,4 ▲ 46,6 -2,7 ▼



ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 59,1 60,7 2,6 ▲ 62,2 2,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 52,3 58,3 11,4 ▲ 56,1 -3,7 ▼ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 47,6 49,2 3,2 ▲ 46,5 -5,4 ▼




ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ 56,0 57,1 2,0 ▲ 57,1 -0,1 ▼ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΑΣ 58,6 60,6 3,4 ▲ 62,9 3,7 ▲



502

Κατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο συνολικός δείκτης προσωπικού στο σύνολο της χώρας παρουσιάζει αύ-ξηση κατά 7,3% (από 58,6 το 2005 σε 62,9 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή 3,6%. Η μέση τιμή τωννομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρ-κετοί νομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (56,7) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ανατολικής Αττικής (με τιμή 73,8), Αθη-νών (73,6), Θεσσαλονίκης (72,8), Κεφαλληνίας (67,3), Δράμας (65,4), Ιωαννίνων (65,3), Λαρί-σης (63,4), Κοζάνης (63,3), Αχαΐας (62,9) και Πιερίας (62,3).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Φωκίδος (με τιμή 36,9), Ρεθύ-μνης (42,4), Ροδόπης (44,2), Λευκάδος (46,3), Σάμου (46,5), Φλωρίνης (46,6), Λακωνίας (46,6),Κιλκίς (47,3), Κυκλάδων (47,4), και Γρεβενών (47,7).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτηςπροσωπικού της Ανατολικής Αττικής είναι 2 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Φωκίδος για το 2007.Κοιτάζοντας, όμως και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξηέχουν κατά μέσο όρο 1,5 φορές μεγαλύτερο δείκτη (67,0) από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίεςθέσεις (45,2).

Αξίζει να σημειωθεί πως 45 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 83,3%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του συνολικού δείκτη προσωπικού κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


503

Γ) Συνολικός Δείκτης Μαθητικού Πληθυσμού


Στην παράγραφο αυτή παρουσιάζεται o Συνολικός Δείκτης Μαθητικού Πληθυσμού, ο οποίος έχει προ-κύψει ως μέση τιμή των επιμέρους δεικτών επίδοσης και συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού τηςΠρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ενσωματώνει, επιπλέον, τους Δείκτες Επίδοσης στογλωσσικό μάθημα και στα μαθήματα Κατεύθυνσης καθώς και τους Δείκτες Πρόσβασης στην Τριτοβάθ-μια Εκπαίδευση.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των πέντε επιμέρους δεικτών που σχηματίζουν τον Συνολικό Δείκτη Προσωπι-κού, με σκοπό να εντοπιστούν οι βαθμίδες εκείνες που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ανομοιογένεια.


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Δείκτης ΜαθητώνΔημοτικό 81,2 14,6 3,9 1,7 0,15 82,9 13,4 3,5 1,6 0,14 83,6 14,3 3,4 1,6 0,15

Δείκτης ΜαθητώνΓυμνάσιο 59,7 19,9 10,7 3,0 0,28 62,5 20,5 18,2 2,9 0,28 65,5 20,6 99,7 2,6 0,26

Δείκτης ΜαθητώνΛύκειο 51,2 19,2 9,4 3,3 0,35 48,5 22,5 -7,1 5,4 0,38 46,1 23,6 -5,5 6,2 0,43

Δείκτης ΜαθητώνΤΕΕ 49,0 15,5 4,6 2,5 0,28 42,8 15,3 -7,7 2,8 0,27 44,0 16,1 6,3 2,9 0,31

Δείκτης Επίδοσης στοΓλωσσικό Μάθημα 74,5 22,2 -* 3,0 0,33 81,3 21,6 10,0 2,7 0,25 77,0 17,8 6,6 2,3 0,26

Δείκτης Επίδοσης σταΜαθήματα Κατεύθυνσης 63,1 16,4 11,5 2,4 0,25 64,6 18,1 6,9 2,6 0,24 89,7 18,5 3,1 1,9 0,20

Δείκτης Πρόσβασης 69,9 16,9 -* 2,0 0,20 13,8 20,4 -1,6 -2,4 1,30 77,5 19,6 -13,6 2,0 0,19

Δείκτης Πρόσβασηςαποφοίτων 69,1 17,9 -* 2,1 0,23 -11,3 24,0 -0,6 -0,4 -1,81 12,2 23,6 -1,6 -2,0 1,62

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣΜΑΘΗΤΩΝ 61,9 11,6 3,2 1,8 0,16 50,5 12,4 3,6 2,2 0,20 56,5 7,0 3,0 1,4 0,14


Εξετάζοντας το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών διαχρονικά, οι δείκτες μαθητών των Λυκείωνκαι των ΤΕΕ - ΕΠΑΛ παρουσιάζουν αύξηση των αποκλίσεων των νομών από την Πανελλήνια Μέση Τι-μή μέσα στην τριετία. Η διασπορά των νομών ως προς τον δείκτη μαθητών των Δημοτικών δεν παρου-σιάζει μεταβολές, ενώ το εύρος των διαφοροποιήσεων ως προς των δείκτη μαθητών των Λυκείων φαίνε-ται να μειώνεται μέσα στην τριετία. Αναφορικά με τους δείκτες που προκύπτουν από τις Γενικές Εξετά-σεις της Γ’ Λυκείου, η διασπορά των τιμών των δεικτών επίδοσης, τόσο στο γλωσσικό μάθημα όσο καιστα μαθήματα των Κατευθύνσεων, φαίνεται να μειώνεται μέσα στην τριετία. Αντίθετα, οι αποκλίσεις τωννομών ως προς τον Δείκτη Πρόσβασης παραμένουν αμετάβλητες μέσα στην τριετία, ενώ ως προς τονΔείκτη Πρόσβασης επί των αποφοίτων1 διευρύνονται σημαντικά. Η σύγκριση των κατανομών των δύο

1 Σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να υπενθυμίσουμε την διαφορά του Δείκτη Πρόσβασης και του Δείκτη Πρόσβασης αποφοίτων: οπρώτος αποδίδει το ποσοστό των εισαχθέντων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ ως προς τους αποφοίτους εκείνους που υπέβαλλαν μηχανογραφικό,ενώ ο δεύτερος αποδίδει το ποσοστό των εισαχθέντων ως προς το συνολικό αριθμό των αποφοίτων του Λυκείου, ανεξαρτήτωςεάν υπέβαλλαν μηχανογραφικό δελτίο.


504

δεικτών πρόσβασης μέσα στην τριετία δείχνει πως οι νομοί διαφοροποιούνται σημαντικά ως προς τοποσοστό των αποφοίτων που επιλέγουν να μην υποβάλλουν μηχανογραφικό δελτίο για την εισαγωγήτους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Συγκρίνοντας τους δείκτες διασποράς των δεικτών που σχετίζονται με το μαθητικό πληθυσμό το 2007,φαίνεται πως τις μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών παρουσιάζονται στον Δείκτη Πρό-σβασης των Αποφοίτων. Ακολουθούν, σε μικρότερο βαθμό οι δείκτες μαθητών του Γενικού Λυκείου καιτων ΤΕΕ. Λιγότερες αποκλίσεις φαίνεται να έχουν οι νομοί ως προς τους δείκτες επίδοσης στις ΓενικέςΕξετάσεις της Γ Λυκείου, τον Δείκτη Πρόσβασης και τους Δείκτες μαθητών του Γυμνασίου και Δημοτικού.

Η συνολική εικόνα των επιμέρους δεικτών αποτυπώνεται από τον Συνολικό Δείκτη Μαθητικού Πληθυ-σμού, η μέση τιμή του οποίου μέσα στην τριετία παρουσιάζει μείωση κατά 8,8% (από 61,9 το 2005 σε56,5 το 2007). Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να περιορίζονται μέσα στην τριετία. Οι υψηλέςτιμές στους δείκτες διασποράς που εμφανίζει ο Συνολικός Δείκτης Μαθητικού Πληθυσμού καθιστούνφανερές τις έντονες διαφοροποιήσεις των νομών, οι οποίες εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στην πρό-σβαση των αποφοίτων και τους δείκτες μαθητών του Λυκείου και της Τεχνική - Επαγγελματική Εκπαί-δευση και όχι τόσο των Γυμνάσιων και Δημοτικών.


505

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 60,7 53,4 -12,1 ▼ 65,3 22,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 64,4 51,5 -20,0 ▼ 63,5 23,3 ▲




ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 59,7 54,8 -8,2 ▼ 54,3 -0,8 ▼ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 66,5 52,6 -20,9 ▼ 65,9 25,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 74,8 58,5 -21,9 ▼ 65,6 12,2 ▲



ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 70,0 65,4 -6,6 ▼ 78,7 20,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ 78,3 72,2 -7,7 ▼ 80,3 11,2 ▲

ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 68,5 63,3 -7,6 ▼ 66,0 4,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 82,4 67,5 -18,1 ▼ 75,7 12,2 ▲




ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 61,3 47,0 -23,3 ▼ 55,7 18,4 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 49,1 43,1 -12,1 ▼ 59,5 38,0 ▲





ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 82,2 66,7 -18,9 ▼ 83,7 25,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 62,2 52,8 -15,2 ▼ 54,4 3,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 54,7 46,0 -15,8 ▼ 57,6 25,2 ▲



ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 47,8 39,7 -17,1 ▼ 47,9 20,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 75,6 73,8 -2,4 ▼ 76,1 3,1 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 46,3 48,0 3,6 ▲ 52,8 10,1 ▲

ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ 84,0 77,6 -7,6 ▼ 84,2 8,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 57,5 50,7 -11,9 ▼ 48,7 -4,0 ▼

ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 65,2 51,6 -20,8 ▼ 49,8 -3,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 50,1 35,5 -29,2 ▼ 47,3 33,3 ▲





506

Κατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (2006-2007)


Κατά την τριετία (2005 – 2007) ο συνολικός δείκτης προσωπικού στο σύνολο της χώρας παρουσιάζει μεί-ωσης κατά 4,9% (από 63,8 το 2005 σε 60,6 το 2007), με μέση ετήσια μεταβολή -0,9%. Η μέση τιμή τωννομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός που δείχνει πως υπάρχουν αρ-κετοί νομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (56,5) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ανατολικής Αττικής (με τιμή 73,2), Κιλ-κίς (70,4), Καστοριάς (69,3), Αθηνών (66,7), Καβάλας (62,6), Λέσβου (62,0), Έβρου (61,9), Λα-σιθίου (61,8), Φλωρίνης (61,7) και Πειραιώς (61,6).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ξάνθης (με τιμή 24,4), Χανίων(48,1), Λευκάδος (48,9), Λακωνίας (49,3), Εύβοιας (50,0), Θεσπρωτίας (50,1), Κέρκυρας (50,4),Πιερίας (50,6), Βοιωτίας (50,9), και Άρτας (51,3).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτηςμαθητικού πληθυσμού της Ανατολικής Αττικής είναι 3 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ξάνθης γιατο 2007. Κοιτάζοντας, όμως και την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στηνκατάταξη έχουν κατά μέσο όρο 1,4 φορές μεγαλύτερο δείκτη (65,1) από τους νομούς που βρίσκονται στιςτελευταίες θέσεις (47,4).

Αξίζει να σημειωθεί πως 22 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 40,7%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του συνολικού δείκτη μαθητικού πληθυσμού κατά την τριετία 2005-2007.

Bottom 10

Top 10


507

3.3.14. Σύνθεση Δεικτών σε επίπεδο Νομού – Εκπαιδευτικές ανισότητες

Α) Συνολικός Εκπαιδευτικός Δείκτης (ΣΕΔ)


Στην παράγραφο αυτή παρουσιάζονται o Συνολικός Εκπαιδευτικός Δείκτης (ΣΕΔ) σε επίπεδο νομού. ΟΣΕΔ έχει προκύψει ως μέση τιμή των εξής δεικτών:

· Συνολικός Δείκτης Υποδομών: αποδίδει τη συνολική εικόνα των νομών ως προς υλικοτεχνικήυποδομή της Πρωτοβάθμιας (Δημοτικά) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσια, Λύκεια,ΤΕΕ – ΕΠΑΛ).

· Συνολικός Δείκτης Προσωπικού: αποδίδει τη συνολική εικόνα των νομών ως προς το προ-σωπικό της Πρωτοβάθμιας (Νηπιαγωγεία, Δημοτικά) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Γυμνά-σια, Λύκεια, ΤΕΕ – ΕΠΑΛ).

· Συνολικός Δείκτης Μαθητικού Πληθυσμού: αποδίδει τη συνολική εικόνα των νομών ως προςτην επίδοση και συγκράτηση του μαθητικού πληθυσμού της Πρωτοβάθμιας (Δημοτικά) και Δευ-τεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσια, Λύκεια, ΤΕΕ – ΕΠΑΛ). Ενσωματώνει, επιπλέον, τους Δεί-κτες Επίδοσης στο γλωσσικό μάθημα και στα μαθήματα Κατεύθυνσης καθώς και τους ΔείκτεςΠρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Δεδομένου ότι ο ΣΕΔ περιλαμβάνει μετρήσιμα μεγέθη που θεωρούνται ότι έχουν θετική επίδραση στηνκατεύθυνση της ποιότητας της εκπαίδευσης, αποφασίστηκε να μην συμπεριληφθούν σε αυτόν η δημό-σια χρηματοδότηση για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπως αυτή αποδίδεται απότους Κωδικούς 181 και 182 (βλ. 3.3.10.), και οι δαπάνες των ελληνικών νοικοκυριών για αγορά αγαθώνκαι υπηρεσιών εκπαίδευσης (βλ. 3.3.11.). Αναφορικά με την χρηματοδότηση, όπως έχει ήδη παρατηρη-θεί στο Κεφάλαιο 2 για την κατανομή των ποσών των δύο κωδικών: το 64,2% αφορούν πληρωμή τωνωρομισθίων (ΚΩΔ:0517), το 5,2% Καταβολή Υπερωριών, το 6,3% Επιχορήγηση Σχολικών Επι-τροπών-Δαπάνες Καθαριότητας (ΚΩΔ:2891), το 2,4% το Σχολικό Αθλητισμό και τις Σχολικές Εκ-δηλώσεις (ΚΩΔ:5272-5274), το 2,3% Μετακινήσεις προσωπικού (ΚΩΔ:0711) κ.α. Με άλλα λόγια, τομεγαλύτερο μέρος των ποσών αυτών αφορά μισθούς. Από την άλλη, ο δείκτης των δαπανών των νοικο-κυριών φαίνεται να έχει μια θετική, στατιστικά σημαντική σχέση με τον δείκτη ευημερίας των νομών, δη-λαδή όσο πιο υψηλός ο δείκτης ευημερίας, τόσο πιο πολλά χρήματα τείνει να δαπανά για την εκπαίδευ-ση ο νομός, και το αντίστροφο, γεγονός που αντανακλά περισσότερο στο μέσο βιοτικό επίπεδο στο νο-μό και λιγότερο στην ποιότητα της εκπαίδευσης στον νομό.


Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια περιγραφικά στατιστικά μεγέθη για την κατανομήστους νομούς της χώρας των τριών δεικτών που σχηματίζουν τον Συνολικό Εκπαιδευτικό Δείκτη (ΣΕΔ),με σκοπό να εντοπιστούν τα μεγέθη εκείνα που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ανομοιογένεια.

Εξετάζοντας το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών διαχρονικά, ο δείκτης υποδομών και ο δείκτηςπροσωπικού παρουσιάζουν αύξηση των αποκλίσεων των νομών μέσα στην τριετία. Η διασπορά τωννομών ως προς τον δείκτη μαθητικού πληθυσμού εμφανίζεται αυξημένη το 2006 σε σχέση με το 2005,ενώ το τελευταίο έτος οι τιμές του δείκτη εμφανίζουν μεγαλύτερη ομοιογένεια.

Συγκρίνοντας τους δείκτες διασποράς του 2007 μεταξύ των τριών μεγεθών που συνθέτουν τον ΣΕΔ,φαίνεται πως τις μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών εμφανίζει ο δείκτης υποδομών και οδείκτης προσωπικού. Λιγότερες αποκλίσεις φαίνεται να έχουν οι νομοί ως προς τον δείκτη του μαθητικούπληθυσμού.


508


2004-2005 2005-2006 2006-2007ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

μ σ max/min



mint10/b10 CVw

Δείκτης Υποδομών 55,1 4,9 1,5 1,3 0,10 53,9 8,2 3,7 1,5 0,15 59,9 12,8 3,0 1,9 0,18


Δείκτης ΜαθητικούΠληθυσμού 61,9 11,6 3,2 1,8 0,16 50,5 12,4 3,6 2,2 0,20 56,5 7,0 3,0 1,4 0,14

ΣΕΔ 56,7 5,5 1,6 1,3 0,11 53,0 6,8 2,2 1,4 0,14 57,7 6,6 2,0 1,4 0,13


Η συνολική εικόνα των τριών μεγεθών αποτυπώνεται από τον Συνολικό Εκπαιδευτικό Δείκτη (ΣΕΔ), ημέση τιμή του οποίου μειώνεται κατά -6,6% το 2006 (από 59,3 το 2005 σε 53,0 το 2006), ενώ το τελευ-ταίο έτος αυξάνεται κατά 8,8% και η τιμή του διαμορφώνεται στο 57,7. Έτσι, συνολικά μέσα στην τριετίαη μέση τιμή των νομών στον δείκτη έχει αυξηθεί κατά 1,6%.

Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να διευρύνονται ελαφρώς (αυξημένες τιμές των δεικτών δια-σποράς σε σχέση με το αρχικό έτος). Ενδεικτικά, το 2005 ο δείκτης του πρώτου νομού στην κατάταξηήταν (Ανατολική Αττική με 67,7), τιμή 1,6 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του τελευταίου (Ροδόπη με42,2). Η αναλογία max/min το 2007 έχει αυξηθεί. Συγκεκριμένα, η τιμή του ΣΕΔ του πρώτου νομού (Α-νατολική Αττική με 71,1) είναι 2 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του τελευταίου (Ξάνθη με 34,9). Επί-σης, η βελτίωση που παρουσιάζει ο ΣΕΔ μέσα στην τριετία δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στουςνομούς. Οι νομοί που βρίσκονταν σε ευμενέστερη θέση αύξησαν τη μέση τιμή του δείκτη τους κατά3,0% (από 64,1 το 2005 σε 66,0 το 2007), ενώ εκείνοι που βρίσκονταν σε δυσμενέστερη θέση μείωσαντον δείκτη τους κατά 0,9% (από 48,3 το 2005 σε 47,9 το 2007). Οι υψηλές τιμές στους δείκτες διασπο-ράς που εμφανίζει ο ΣΕΔ καθιστούν φανερές τις έντονες διαφοροποιήσεις των νομών, οι οποίες εντοπί-ζονται σε μεγάλο βαθμό στο προσωπικό και τις υποδομές, και όχι τόσο στο μαθητικό πληθυσμό.


509

ΠΙΝΑΚΑΣ: Διαφοροποίηση των νομών ως προς τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ (ΣΕΔ)

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΝΟΜΟΙ


Μεταβολή

ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ 56,2 55,8 -0,7 ▼ 62,8 12,5 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 59,9 56,3 -5,9 ▼ 62,0 10,1 ▲




ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ 57,5 54,7 -4,8 ▼ 56,2 2,8 ▲ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ 56,3 53,4 -5,2 ▼ 59,6 11,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ 64,9 59,9 -7,7 ▼ 62,0 3,6 ▲




ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 60,5 60,4 -0,2 ▼ 60,1 -0,5 ▼ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ 63,5 59,4 -6,5 ▼ 63,2 6,4 ▲




ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 56,2 50,9 -9,4 ▼ 59,0 15,7 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 49,2 48,5 -1,4 ▼ 51,6 6,3 ▲





ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ 64,1 58,2 -9,3 ▼ 63,5 9,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 55,7 54,0 -3,2 ▼ 55,2 2,3 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 50,4 47,0 -6,7 ▼ 51,2 8,9 ▲



ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 55,5 53,7 -3,2 ▼ 57,2 6,6 ▲ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ 62,6 64,0 2,3 ▲ 64,7 1,2 ▲ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ 48,8 49,8 2,1 ▲ 51,9 4,2 ▲


ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 52,4 50,7 -3,2 ▼ 49,9 -1,6 ▼ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 55,0 51,3 -6,7 ▼ 56,3 9,9 ▲





510

Κατανομή των Νομών με βάση τον ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ (2006-2007)


Το 2006, ο συνολικός εκπαιδευτικός δείκτης στο σύνολο της χώρας παρουσιάζει μείωση κατά 5,7% (από59,3 το 2005 σε 55,9 το 2006), ενώ το τελευταίο έτος αυξάνεται κατά 8,1% και η τιμή του διαμορφώνεταιστο 60,4. Η μέση τιμή των νομών στα τρία έτη είναι χαμηλότερη από το σύνολο της χώρας, γεγονός πουδείχνει πως υπάρχουν αρκετοί νομοί με χαμηλές τιμές στο δείκτη.

Συγκεκριμένα, το 2006-2007, στην κατάταξη των Νομών/Νομαρχιών της χώρας με βάση την μέση τιμή τουΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΔΕΙΚΤΗ (57,7) διακρίνουμε:

· τους νομούς που υπερέχουν (top10) στον Δείκτη και είναι: Ανατολικής Αττικής (με τιμή 71,1), Αθη-νών (67,5), Κοζάνης (67,0), Καρδίτσας (66,5), Χίου (66,4), Λαρίσης (65,3), Λέσβου (64,7), Θεσ-σαλονίκης (64,3), Αρκαδίας (63,5) και Λασιθίου (63,5).

· τους νομούς που υπολείπονται (bottom 10) στον Δείκτη και είναι: Ξάνθης (με τιμή 34,9), Ροδόπης(43,7), Κέρκυρας (47,5), Δυτικής Αττικής (47,9), Ρεθύμνης (49,6), Κυκλάδων (49,9), Ηλείας(50,4), Λακωνίας (51,2), Λευκάδος (51,6), και Σάμου (51,9).

Παρατηρώντας τις τιμές των δεικτών μεταξύ των παραπάνω νομών, αξίζει να σημειωθεί πως ο δείκτης τηςΑνατολικής Αττικής είναι 2 φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ξάνθης για το 2007. Κοιτάζοντας, όμωςκαι την αναλογία top10/bottom10 οι νομοί που κατέχουν υψηλές θέσεις στην κατάταξη έχουν κατά μέσοόρο 1,4 φορές μεγαλύτερο δείκτη (66,0) από τους νομούς που βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις (47,9).

Αξίζει να σημειωθεί πως 34 από τους 54 νομούς της χώρας (ποσοστό 63,0%) έχουν παρουσιάσει βελτί-ωση του συνολικού εκπαιδευτικού δείκτη κατά την τριετία 2005-2007.

Στη συνέχεια παρατίθεται συγκεντρωτικός πίνακας με τα περιγραφικά στοιχεία των 21 αριθμοδεικτών πουσυνθέτουν το Συνολικό Εκπαιδευτικό Δείκτη, καθώς επίσης και τις τιμές των συντελεστών συσχέτισης(Pearson) και προσδιορισμού (R2) του κάθε αριθμοδείκτη σε σχέση με τον ΣΕΔ και για τα τρία έτη της α-νάλυσης.

Bottom 10

Top 10


511

Συγκεντρωτικός Πίνακας Αριθμοδεικτών – Περιγραφικά μεγέθη και Δείκτες Συσχετισμού & Προσδιορισμού

2004-2005 2005-2006 2006-2007ΑΡΙΘΜΟΔΕΙΚΤΕΣ

μ σ max/min

t10/b10 CVw

ΔείκτηςPEARSON R2 μ σ max/

mint10/b10 CVw

ΔείκτηςPEARSON R2 μ σ max/

mint10/b10 CVw

ΔείκτηςPEARSON R2

Υλικοτεχνική Υποδομή – Δημοτικά 43,1 13,0 3,8 2,3 0,52 ,360* ,129 44,8 13,5 3,4 2,3 0,51 ,376* ,141 45,6 13,1 3,1 2,1 0,47 ,393* ,154

Υλικοτεχνική Υποδομή – Γυμνάσια 64,7 9,0 2,8 1,5 0,12 ,088 ,008 61,3 15,5 -21,0 2,0 0,21 ,408* ,166 64,4 14,0 120,8 1,8 0,19 ,413* ,171

Υλικοτεχνική Υποδομή – Λύκεια 63,1 7,1 1,7 1,4 0,10 ,458* ,209 60,1 17,2 -3,0 2,0 0,20 ,388* ,151 64,2 10,2 25,4 1,4 0,12 ,519* ,269

Υλικοτεχνική Υποδομή – ΤΕΕ – ΕΠΑΛ 49,3 13,2 4,9 2,2 0,28 ,190 ,036 49,4 14,9 -7,8 2,5 0,25 ,275* ,076 51,7 13,7 3,9 2,2 0,25 ,134 ,018

Προσωπικό – Νηπιαγωγεία 51,5 10,3 3,2 1,8 0,30 ,403* ,162 53,7 9,6 2,5 1,7 0,22 ,425* ,180 53,5 11,9 3,3 1,9 0,28 ,388* ,151

Προσωπικό – Δημοτικά 47,0 10,8 4,9 1,9 0,34 ,457* ,208 53,5 11,4 3,8 1,8 0,34 ,570* ,324 56,0 11,5 3,2 1,7 0,33 ,461* ,212

Προσωπικό – Γυμνάσια 57,1 7,0 1,7 1,4 0,14 ,375* ,141 58,1 8,8 2,1 1,6 0,15 ,449* ,202 55,6 9,9 2,4 1,7 0,16 ,367* ,135

Προσωπικό – Λύκεια 60,8 8,2 2,1 1,5 0,15 ,512* ,262 59,8 9,9 2,3 1,6 0,16 ,560* ,313 69,0 9,2 1,7 1,5 0,13 ,581* ,337

Προσωπικό – ΤΕΕ – ΕΠΑΛ 49,9 11,1 3,1 1,9 0,18 ,192 ,037 48,2 12,1 4,4 2,1 0,20 ,231* ,053 49,4 12,6 3,4 2,2 0,23 ,370* ,137

Συγκράτηση μαθητών – Δημοτικά 85,1 18,8 - 1,8 0,19 ,521* ,272 85,6 17,5 - 1,7 0,18 ,400* ,160 85,7 20,1 - 1,8 0,21 ,561* ,314

Συγκράτηση μαθητών – Γυμνάσια 60,5 21,8 - 3,3 0,30 ,515* ,266 61,2 22,2 - 3,3 0,30 ,419* ,176 62,3 23,8 - 3,6 0,31 ,518* ,268

Συγκράτηση μαθητών – Λύκεια 57,1 27,5 - 6,0 0,42 ,318* ,101 48,4 29,5 - 56,0 0,46 ,397* ,157 42,1 28,7 - 127,5 0,58 ,528* ,278

Συγκράτηση μαθητών – ΤΕΕ – ΕΠΑΛ 49,1 26,6 - 7,7 0,50 ,103 ,011 41,2 29,5 - 34,0 0,56 ,051 ,003 52,1 27,6 - 6,6 0,47 ,037 ,001

Επίδοση μαθητών – Δημοτικά 77,4 22,6 - 2,6 0,19 ,162 ,026 80,2 15,4 - 1,8 0,17 ,138 ,019 81,6 14,6 - 1,7 0,16 ,172 ,030

Επίδοση μαθητών – Γυμνάσια 58,9 21,2 - 3,3 0,30 ,655* ,429 63,9 22,6 - 3,2 0,29 ,528* ,279 68,7 20,8 - 2,6 0,24 ,571* ,326

Επίδοση μαθητών – Λύκεια 45,3 23,0 - 5,9 0,42 ,621* ,386 48,7 24,3 - 5,3 0,40 ,600* ,360 50,0 23,8 - 4,7 0,39 ,662* ,438

Επίδοση μαθητών – ΤΕΕ – ΕΠΑΛ 48,9 17,6 - 2,9 0,26 ,263* ,069 44,3 14,1 - 2,6 0,20 ,334* ,112 36,0 16,2 - 4,3 0,36 ,247* ,061

Επίδοση στο γλωσσικό μάθημα 74,5 22,2 - 3,0 0,33 ,678* ,459 81,3 21,6 10,0 2,7 0,25 ,546* ,298 77,0 17,8 6,6 2,3 0,26 ,533* ,284

Επίδοση στα μαθήματα κατεύθυνσης 63,1 16,4 11,5 2,4 0,25 ,737* ,543 64,6 18,1 6,9 2,6 0,24 ,700* ,490 89,7 18,5 3,1 1,9 0,20 ,695* ,484

Επιτυχία στην πρόσβαση στην Τριτοβάθμια 69,9 16,9 - 2,0 0,20 ,691* ,478 13,8 20,4 -1,6 -2,4 1,30 ,814* ,662 77,5 19,6 -13,6 2,0 0,19 ,634* ,402

Πρόσβαση αποφοίτων στην Τριτοβάθμια 69,1 17,9 - 2,1 0,23 ,694* ,481 -11,3 24,0 -0,6 -0,4 -1,81 ,773* ,597 12,2 23,6 -1,6 -2,0 1,62 ,710* ,504

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ 56,7 5,5 1,6 1,3 0,11 53,0 6,8 2,2 1,4 0,14 57,7 6,6 2,0 1,4 0,13



512

Εξετάζοντας τους συντελεστές συσχέτισης1 και τους συντελεστές προσδιορισμού2 φαίνεται πως και στατρία έτη της ανάλυσης τα μεγέθη εκείνα που εμφανίζουν την πιο ισχυρή γραμμική σχέση με τον ΣΕΔ είναι:η επίδοση σε μαθήματα κατεύθυνσης κατά τις Γενικές εξετάσεις της Γ’ Λυκείου, η επιτυχία στην πρό-σβαση και η πρόσβαση των αποφοίτων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, το 2006-07, οδείκτης επίδοσης στα μαθήματα κατεύθυνσης μπορεί να ερμηνεύσει το 48,4% της μεταβλητότητας πουπαρουσιάζει ο ΣΕΔ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για την επιτυχία στην πρόσβαση είναι 40,2% και την πρό-σβαση των αποφοίτων είναι 50,4%. Για τα προηγούμενα δύο έτη, τα ποσοστά αυτά κυμαίνονται σε εξίσουυψηλά επίπεδα.

Από την άλλη, τα μεγέθη εκείνα που εμφανίζουν την πιο αδύναμη γραμμική σχέση με τον ΣΕΔ είναι: η υλι-κοτεχνική υποδομή των ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, η συγκράτηση των μαθητών στα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ και η επίδοση τωνμαθητών στο Δημοτικό. Η σχετική αδυναμία που παρουσιάζεται στη σχέση των μεγεθών αυτών οφείλε-ται στην αδυναμία ή και στην έλλειψη κάποιας γραμμικής σχέσης των τριών αυτών μεγεθών με τους αριθ-μοδείκτες που συνθέτουν τον ΣΕΔ.

Συντελεστής Συσχέτισης κατά Pearson

ΣΕΔ 2004-05 ΣΕΔ 2005-06 ΣΕΔ 2006-07

Pearson Correlation 1 ,831* ,858*

ΣΕΔ 2004-05Sig. (2-tailed) ,000 ,000

Pearson Correlation ,831* 1 ,897*

ΣΕΔ 2005-06Sig. (2-tailed) ,000 ,000

Pearson Correlation ,858* ,897* 1ΣΕΔ 2006-07Sig. (2-tailed) ,000 ,000


Ο παραπάνω πίνακας παραθέτει τους συντελεστές συσχέτισης του ΣΕΔ για την τριετία 2005-2007.Ο Συ-νολικός Εκπαιδευτικός Δείκτης του 2007 εμφανίζεται να έχει μια πολύ ισχυρή θετική γραμμική σχέση μετον ΣΕΔ του 2005 και 2006, γεγονός που δείχνει πως η κατάσταση που παρουσιάζουν οι νομοί, όπως αυ-τή αποδίδεται από τον ΣΕΔ, είναι παγιωμένη τα τρία έτη. Ακολουθούν τα αντίστοιχα γραφήματα που απει-κονίζουν τη σχέση αυτή.

Top 10 Bottom 10 Υπόλοιποι Νομοί

1 Ο συντελεστής συσχέτισης είναι μέτρο της γραμμικής συσχετίσεως ή εξαρτήσεων δύο μεταβλητών και καταδεικνύει τη μορφή τηςσχέσης αυτής (θετική ή αρνητική συσχέτιση). Οι τιμές που μπορεί να πάρει είναι από το -1 έως το +1. Θετικές τιμές του συντελεστήδείχνουν πως όταν η μία μεταβλητή αυξάνεται, αυξάνεται και η άλλη, ενώ αρνητικές τιμές του συντελεστή δείχνουν πως όταν η μιαμεταβλητή αυξάνεται, η άλλη μειώνεται. Συντελεστής με τιμή 1 (ή -1) αντιστοιχεί στην απόλυτη γραμμική σχέση μεταξύ των δύουπό εξέταση μεγεθών, ενώ συντελεστής με τιμή 0 στην έλλειψη συσχετισμού. Επειδή, τα στοιχεία που παρατίθενται στην Έκθεσηδεν είναι αποτέλεσμα κάποιας δειγματοληψίας αλλά αποτελούν απογραφικά στοιχεία, δεν υπάρχει λόγος απόρριψης τωνσυντελεστών συσχέτισης λόγω υψηλής τιμής του p. Οι συντελεστές που είναι στατιστικά σημαντικοί σε επίπεδο σημαντικότητας 0,1έχουν επισημανθεί ως ένδειξη μεγάλης έντασης συσχετισμού.2 Ο συντελεστής προσδιορισμού (coefficient of determination) R2 αποτελεί ένα δείκτη του πόσο «καλό» είναι το υπόδειγμα πουέχουμε εκτιμήσει και δεν μπορεί να πάρει τιμές αρνητικές ή μεγαλύτερες από τη μονάδα, δηλαδή, 0 ≤ R2 ≤ 1. Ας σημειωθεί, όμως,ότι χαμηλή ή ακόμα και μηδενική τιμή του R2 δε σημαίνει αναγκαστικά έλλειψη εξαρτήσεως ανάμεσα στις δύο εξεταζόμενεςμεταβλητές (Χρήστου, 2002).


513

Στο ακόλουθο απεικονιστικό διάγραμμα αποτυπώνεται το εύρος διασποράς της κατανομής των 21 αριθ-μοδεικτών που συνθέτουν τον ΣΕΔ σε επίπεδο νομού και στα τρία έτη της ανάλυσης. Είναι φανερό ότι τοεύρος των διαφοροποιήσεων σε επίπεδο νομού είναι σημαντικό για τη διαπίστωση των διαφοροποιήσεωνμεταξύ των νομών. Το 2006-07, τα μόνα μεγέθη που παρουσιάζουν σχετικά μικρό εύρος διασποράς είναιοι δείκτες προσωπικού των Γυμνασίων και των Λυκείων.

Ως προς τη διαχρονική εξέλιξη του εύρους των διαφοροποιήσεων των νομών παρατηρούμε τα εξής:

· Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να αμβλύνονται μέσα στην τριετία ως προς τους δείκτες:της υλικοτεχνικής υποδομής των Δημοτικών, το προσωπικό των Δημοτικών, τη συγκράτη-ση των μαθητών στα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, την επίδοση των μαθητών στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιοκαι στο Λύκειο, την επίδοση στο γλωσσικό μάθημα και σε μαθήματα κατεύθυνσης κατά τιςΓενικές Εξετάσεις στην Γ’ Λυκείου.

· Το εύρος των διαφοροποιήσεων των νομών φαίνεται να μένει αμετάβλητο μέσα στην τριετία ωςπρος τους δείκτες: της υλικοτεχνικής υποδομής των ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, του προσωπικού των Νηπι-αγωγείων και των Λυκείων, και της επιτυχίας στην πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευ-ση.

· Οι διαφοροποιήσεις των νομών φαίνεται να οξύνονται μέσα στην τριετία ως προς τους δείκτες:της υλικοτεχνικής υποδομής των Λυκείων, του προσωπικού των Γυμνασίων και των ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, της συγκράτησης του μαθητικού πληθυσμού στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στοΛύκειο, της επίδοσης των μαθητών στα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ και της πρόσβασης των αποφοίτων στην Τρι-τοβάθμια Εκπαίδευση.

Ο Συνολικός Εκπαιδευτικός Δείκτης, αν και με σχετικά μικρό εύρος τιμών λόγω της ενσωμάτωσης των 21διαφορετικών αριθμοδεικτών, φαίνεται να παρουσιάζει διεύρυνση των αποκλίσεων των νομών μέσα στηντριετία.


514

Κατανομή των αριθμοδεικτών που συνθέτουν τον ΣΕΔ στους νομούς της χώρας2004-05 2005-06 2006-07

Υλικοτεχνική ΥποδομήΔημοτικά

Υλικοτεχνική ΥποδομήΓυμνάσια

Υλικοτεχνική ΥποδομήΛύκεια

Υλικοτεχνική ΥποδομήΤΕΕ – ΕΠΑΛ

ΠροσωπικόΝηπιαγωγεία

ΠροσωπικόΔημοτικά

ΠροσωπικόΓυμνάσια

ΠροσωπικόΛύκεια

ΠροσωπικόΤΕΕ – ΕΠΑΛ

Συγκράτηση μαθητών Δημοτικά

Συγκράτηση μαθητώνΓυμνάσια

Συγκράτηση μαθητώνΛύκεια

Συγκράτηση μαθητώνΤΕΕ – ΕΠΑΛ

Επίδοση μαθητώνΔημοτικά

Επίδοση μαθητώνΓυμνάσια

Επίδοση μαθητώνΛύκεια

Επίδοση μαθητώνΤΕΕ – ΕΠΑΛ

Επίδοση στο γλωσσι-κό μάθημα

Επίδοση στα μαθήματακατεύθυνσης

Επιτυχία πρόσβασηςστην Τριτοβάθμια

Πρόσβαση αποφοίτωνστην Τριτοβάθμια

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

ΔΕΙΚΤΗΣ


515

B) Νομοί που υπερέχουν στον ΣΕΔ

Στην παράγραφο αυτή παρουσιάζονται οι δέκα πρώτοι νομοί σύμφωνα με την κατάταξή τους ως προςτον ΣΕΔ του 2006-07, προκειμένου να αναδειχθούν οι διακριτές ικανότητες (τα Δυνατά Σημεία) του νο-μού, δηλαδή τα μεγέθη με τιμή υψηλότερη από τον ΣΕΔ του 2006-07, αλλά και ΟΙ διακριτές αδυναμίες(τα Αδύνατα Σημεία) του νομού, τα μεγέθη με τιμή χαμηλότερη από τον ΣΕΔ του 2006-07.

1. Νομαρχία Ανατολικής ΑττικήςΔιάκριση Αριθμοδεικτών της Εκπαίδευσης ανά Υποσύστημα/Μέρος και Μέγεθος

ΑΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ του νομού ΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ του νομού

ΚΑ

Τ

αρ ΥΠΣ/ Μ ΜΕΓ Ανάλυση Τιμή ΜεταβολήΤριετίας αρ ΥΠΣ/ Μ ΜΕΓ Ανάλυση Τιμή Μεταβολή

Τριετίας

09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 62,0 22,7% ▲ 03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 74,5 -4,3% ▼

10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 54,5 -5,9% ▼ 04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 78,2 -1,8% ▼

11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 64,4 -0,7% ▼ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 87,9 -0,2% ▼

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 69,3 -5,9% ▼ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 92,6 -1,9% ▼

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 46,8 4,7% ▲ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 93,1 17,3% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 57,8 -26,9% ▼ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 84,4 4,6% ▲

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,0 88,1% ▲ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 87,2 11,3% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 19,3 -37,7% ▼

18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 56,1 37,3% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 49,7 20,4% ▲

1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 66,3 4,5% ▲ 1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 74,5 -4,3% ▼

3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 65,3 -5,3% ▼ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 88,0 3,0% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η

4 ΤΕΕ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 46,5 27,8% ▲

Σύμφωνα με τις τιμές των αντίστοιχων εκπαιδευτικών δεικτών:

· Ως προς τα Δυνατά Σημεία της Νομαρχίας τέσσερα από τα επτά μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδεί-νωσης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-4,3%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Συγκράτηση (-1,9%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Υποδομές (-1,8%) και, σε μικρότερο βαθμό, το ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-0,2%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία της Νομαρχίας πέντε από τα δέκα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνω-σης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Επίδοση (-37,7%), ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-26,9%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-5,9%), ΛΥΚΕΙΟ-Υποδομές (-5,9%) και, σε μικρότερο βαθμό, τοΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-0,7%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία της Νομαρχίας Αττικής φαίνεται να είναι το Νη-πιαγωγείο και το Δημοτικό, με το πρώτο ωστόσο να παρουσιάζει τάση επιδείνωσης (-4,3%). Στααδύνατα σημεία της Νομαρχίας εμφανίζονται το Γυμνάσιο με τάση βελτίωσης (4,5%), το Λύκειο μετάση επιδείνωσης (-5,3%) και τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ με υψηλή θετική μεταβολή μέσα στην τριετία (27,8%).

71,1ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΝΟΜΟΥ

(2007)


516

2. Νομαρχία Αθηνών

Διάκριση Αριθμοδεικτών της Εκπαίδευσης ανά Υποσύστημα/Μέρος και Μέγεθος


ΚΑ

Τ


Τριετίας

10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 57,1 0,6% ▲ 03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 78,8 -0,4% ▼

11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 65,0 -2,6% ▼ 04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 79,3 1,2% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 49,3 9,7% ▲ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 82,8 -4,8% ▼

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 31,6 -25,1% ▼ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 93,7 4,0% ▲

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 40,3 15,4% ▲ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 85,7 21,4% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 38,9 -18,2% ▼ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 75,9 10,7% ▲

18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 26,5 4,0% ▲ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 68,3 14,9% ▲

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,5 13,9% ▲ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 71,6 1,1% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ

15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 77,0 11,0% ▲

1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 66,6 5,9% ▲ 1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 78,8 -0,4% ▼

3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 57,4 1,0% ▲ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 85,4 4,7% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία της Νομαρχίας δύο από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-4,8%) και, σε μικρότερο βαθμό, τοΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-0,4%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία της Νομαρχίας πέντε από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνω-σης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-25,1%), ΤΕΕ-Επίδοση (-18,2%)και, σε μικρότερο βαθμό, το ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-2,6%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία της Νομαρχίας Αθηνών φαίνεται να είναι το Νη-πιαγωγείο και το Δημοτικό, με το πρώτο ωστόσο να παρουσιάζει ελαφριά τάση επιδείνωσης (-0,4%). Στα αδύνατα σημεία της Νομαρχίας εμφανίζονται, με τάσεις βελτίωσης, το Γυμνάσιο (5,9%),το Λύκειο (1,0%) και τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ (3,2%).


(2007)


517

3. Νομός Κοζάνης



ΚΑ

Τ


Τριετίας

03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 57,3 -2,3% ▼ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 87,2 -3,2% ▼

04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 55,1 0,0% ▬ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 98,9 1,1% ▲

07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 54,7 26,6% ▲ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 73,2 8,5% ▲

11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 54,4 2,2% ▲ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 98,7 -1,3% ▼

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 59,6 -10,0% ▼ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 96,8 0,5% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 64,7 17,0% ▲ 14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 75,7 5,5% ▲




ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 63,5 -2,3% ▼

1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 57,3 -2,3% ▼ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 74,0 3,4% ▲

4 ΤΕΕ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 57,0 11,2% ▲ 1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 80,8 1,9% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η

3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 71,7 10,4% ▲


· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού δύο από τα επτά μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσης σύμ-φωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-3,2%) και το ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Επίδοση (-1,3%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τρία από τα δέκα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Επίδοση (-14,7%), ΛΥΚΕΙΟ-Υποδομές (-10,0%), ΤΕΕ-Προσωπικό (-2,3%) και ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-2,3%), ενώ ο δείκτης ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Υποδομές παραμένει αμετάβλητος μέσα στην τριετία.

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Κοζάνης φαίνεται να είναι το Δημοτι-κό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο, και τρία με τάσεις βελτίωσης (3,4%, 1,9% και 10,4% αντίστοιχα).Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται το Νηπιαγωγείο με τάση επιδείνωσης (-2,3%) και ταΤΕΕ-ΕΠΑΛ με υψηλή θετική μεταβολή μέσα στην τριετία (11,2%).


(2007)


518

4. Νομός Καρδίτσας



ΚΑ

Τ


Τριετίας


04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 44,5 66,3% ▲ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 99,0 12,8% ▲

07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 48,7 13,6% ▲ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 91,6 0,2% ▲

08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 56,3 1,4% ▲ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 69,1 -1,9% ▼

10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 50,4 -21,5% ▼ 13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 105,8 5,8% ▲

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,9 2,4% ▲ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 82,3 26,3% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 44,5 -25,0% ▼ 16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 79,5 131,4% ▲

18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 40,2 4642,5% ▲ 17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 70,5 -2,6% ▼

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ



4 ΤΕΕ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 61,9 49,9% ▲ 1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 66,8 -5,1% ▼

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού τρία από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσης σύμ-φωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-9,2%), ΤΕΕ-Επίδοση (-2,6%) και τοΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-1,9%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τέσσερα από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνω-σης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-25,0%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-21,5%), ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-2,0%) και, σε μικρότερο βαθμό τα ΤΕΕ-Προσωπικό (-0,3%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Καρδίτσας φαίνεται να είναι το Δημο-τικό με υψηλή θετική μεταβολή (11,2%), το Γυμνάσιο με μειωτική τάση (-5,1%) και το Λύκειο μετάση βελτίωσης (3,3%). Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται το Νηπιαγωγείο με τάση επι-δείνωσης (-2,0%) και τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ με υψηλή θετική μεταβολή μέσα στην τριετία (49,9%).


(2007)


519

5. Νομός Χίου



ΚΑ

Τ


Τριετίας

03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,4 17,1% ▲ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 91,8 -8,2% ▼

04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 57,6 -2,3% ▼ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 96,4 -2,2% ▼


11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 56,8 -8,4% ▼ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 90,5 22,5% ▲

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 62,3 11,7% ▲ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 80,6 6,9% ▲

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 39,9 17,0% ▲ 13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 95,7 10,8% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 32,7 -6,7% ▼ 14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 72,5 -10,5% ▼

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 39,0 -18,3% ▼ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 68,2 9,4% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ

18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 92,7 -7,3% ▼

1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 61,4 17,1% ▲ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 76,7 -0,2% ▼

4 ΤΕΕ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 51,1 -5,8% ▼ 1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 74,6 11,1% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού τέσσερα από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-10,5%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-8,2%), ΤΕΕ-Επίδοση (-7,3%) και το ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Συγκράτηση (-2,2%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τέσσερα από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνω-σης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Προσωπικό (-18,3%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-8,4%), ΤΕΕ-Επίδοση (-6,7%) και ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Υποδομές (-2,3%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Χίου φαίνεται να είναι το Δημοτικό μεελαφριά μειωτική τάση μέσα στην τριετία (-0,2%), το Γυμνάσιο με υψηλή αυξητική τάση (11,1%) καιτο Λύκειο με τάση βελτίωσης (4,6%). Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται το Νηπιαγωγείομε υψηλή τάση βελτίωσης (17,1%) και τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ με τάση επιδείνωσης (-5,8%).


(2007)


520

6. Νομός Λαρίσης



ΚΑ

Τ


Τριετίας

03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 52,1 7,0% ▲ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 80,6 5,6% ▲

04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 42,5 20,4% ▲ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 86,5 -0,1% ▼


08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,7 -3,1% ▼ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 80,6 -0,8% ▼

11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 64,2 5,3% ▲ 13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 96,6 0,4% ▲

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 63,2 -14,3% ▼ 14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 89,2 -9,8% ▼


17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 57,6 -20,1% ▼ 19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 68,9 44,7% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ


1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 52,1 7,0% ▲ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 66,3 7,5% ▲

4 ΤΕΕ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 50,4 3,2% ▲ 1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 76,3 4,5% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η

3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 81,3 -4,6% ▼


· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού τρία από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσης σύμ-φωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-9,8%) και, σε μικρότερο βαθμό, ακολου-θεί το ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-0,8%) και ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Συγκράτηση (-0,1%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τέσσερα από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνω-σης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Επίδοση (-20,1%), ΛΥΚΕΙΟ-Υποδομές (-14,3%),ΤΕΕ-Συγκράτηση (-7,6%) και ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Υποδομές (-3,1%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Λαρίσης φαίνεται να είναι το Δημοτι-κό με αυξητική τάση μέσα στην τριετία (7,5%), το Γυμνάσιο με επίσης αυξητική τάση (4,5%) και τοΛύκειο με τάση επιδείνωσης (-4,6%). Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται το Νηπιαγωγείοκαι τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, με τάση βελτίωσης 7,0% και 3,2% αντίστοιχα.


(2007)


521

7. Νομός Λέσβου



ΚΑ

Τ


Τριετίας





15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,8 2,4% ▲ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 82,7 17,2% ▲

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,4 -6,4% ▼ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 71,4 13,7% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 51,2 -25,5% ▼ 13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 90,6 16,7% ▲

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 46,6 3,7% ▲ 14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 70,9 -10,0% ▼

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ



1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 74,2 7,6% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η




· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού ένα από τα εννέα μεγέθη εμφανίζει τάση επιδείνωσης σύμ-φωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-10,0%). Όλα τα υπόλοιπα μεγέθη έχουνπαρουσιάσει βελτίωση μέσα στην τριετία.

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τρία από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Επίδοση (-25,5%), ΤΕΕ-Υποδομές (-6,4) και, σε μικρό-τερο βαθμό ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-0,6%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Λέσβου φαίνεται να είναι το Δημοτι-κό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο και το ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, και τα τρία με τάσεις βελτίωσης μέσα στην τριετία.Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζεται το Νηπιαγωγείο, με τάση βελτίωσης 37,0%.


(2007)


522

8. Νομός Θεσσαλονίκης



ΚΑ

Τ


Τριετίας

05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 63,0 -18,9% ▼ 03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 70,5 10,3% ▲

08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 62,6 12,2% ▲ 04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 75,1 20,5% ▲

10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 63,4 14,0% ▲ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 92,3 0,1% ▲

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 53,5 -15,7% ▼ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 82,7 22,3% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 48,9 -0,3% ▼ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 72,9 16,7% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 61,3 -20,2% ▼ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 70,9 -0,7% ▼



ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ


19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 57,2 0,0% ▬

3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 61,6 -7,1% ▼ 1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 70,5 10,3% ▲

4 ΤΕΕ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 43,8 -2,3% ▼ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 78,3 4,4% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η

1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 67,5 10,0% ▲


· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού ένα από τα επτά μεγέθη εμφανίζει ελαφριά τάση επιδείνω-σης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-0,7%). Όλα τα υπόλοιπα με-γέθη έχουν παρουσιάσει βελτίωση μέσα στην τριετία.

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού πέντε από τα δέκα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Επίδοση (-29,8%), ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-6,4), ΔΗ-ΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-18,9%), ΛΥΚΕΙΟ-Υποδομές (-15,7%) και, σε μικρότερο βαθμό, ΛΥΚΕΙΟ-Επίδοση (-0,3%), ενώ ο δείκτης ΤΕΕ-Προσωπικό παραμένει αμετάβλητος μέσα στην τριετία.

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Θεσσαλονίκης φαίνεται να είναι τοΝηπιαγωγείο, το Δημοτικό και το Γυμνάσιο, και τα τρία με τάσεις βελτίωσης μέσα στην τριετία.Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται το Νηπιαγωγείο και το Λύκειο, και τα δύο με τάσηεπιδείνωσης -7,1% και -2,3% αντίστοιχα.


(2007)


523

9. Νομός Αρκαδίας



ΚΑ

Τ


Τριετίας

03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 52,1 -9,6% ▼ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 100,0 5,4% ▲

04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 34,5 -21,4% ▼ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 94,0 7,9% ▲


08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 54,2 11,7% ▲ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 83,0 -14,1% ▼

11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 52,1 5,0% ▲ 13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 72,4 2,6% ▲

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 62,9 5,8% ▲ 14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 86,9 -1,4% ▼

15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 59,9 1,9% ▲ 16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 73,3 -4,4% ▼

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 26,9 -37,7% ▼ 17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 64,2 68,6% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ



1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 66,6 -0,4% ▼

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η




· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού τρία από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν ελαφριά τάση επιδεί-νωσης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-14,1%), ΤΕΕ-Υποδομές (-4,4%) και ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-1,4%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τρία από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Προσωπικό (-37,7%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Υποδομές (-21,4%)και ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-9,6%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Αρκαδίας φαίνεται να είναι το Δημο-τικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο και η ΤΕΕ-ΕΠΑΛ. Όλα τα μέρη εμφανίζουν τάσης βελτίωσης με εξαί-ρεση το Γυμνάσιο που παρουσιάζει μια ελαφριά αρνητική μεταβολή μέσα στην τριετία (-0,4%). Στααδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζεται το Νηπιαγωγείο με τάση επιδείνωσης -9,6%.


(2007)


524

10. Νομός Λασιθίου



ΚΑ

Τ


Τριετίας

03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 53,5 34,4% ▲ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 89,1 -10,9% ▼


07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 52,9 28,2% ▲ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 65,6 0,2% ▲

08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 63,3 1,0% ▲ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 78,6 3,3% ▲

09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 59,5 46,0% ▲ 14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 76,1 -14,8% ▼

10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 39,9 -7,7% ▼ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 82,5 43,3% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 55,4 100,4% ▲ 18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 73,2 22,3% ▲

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 59,6 13,3% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ




1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 57,1 7,6% ▲ 3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 73,2 16,8% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού δύο από τα επτά μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-14,8%) και ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (--10,9%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τρία από τα δέκα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Επίδοση (-52,9%), ΤΕΕ-Προσωπικό (-12,6%) και ΓΥ-ΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-7,7%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Λασιθίου φαίνεται να είναι το Δημοτι-κό και το Λύκειο, και τα δύο τάση βελτίωσης 1,4% και 16,7% αντίστοιχα. Στα αδύνατα σημεία τουΝομού εμφανίζεται το Νηπιαγωγείο, το Γυμνάσιο και η ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, και τα τρία με αυξητική τάση34,4%, 7,6% και 0,4% αντίστοιχα.


(2007)


525

Γ) Νομοί που υπολείπονται στον ΣΕΔ

Στην παράγραφο αυτή παρουσιάζονται οι δέκα τελευταίοι σύμφωνα με την κατάταξή τους ως προς τονΣΕΔ του 2006-07, προκειμένου να αναδειχθούν οι διακριτές ικανότητες (τα Δυνατά Σημεία) του νομού,δηλαδή τα μεγέθη με τιμή υψηλότερη από τον ΣΕΔ του 2006-07, αλλά και τις διακριτές αδυναμίες (ταΑδύνατα Σημεία) του νομού, τα μεγέθη με τιμή χαμηλότερη από τον ΣΕΔ του 2006-07.

45. Νομός Σάμου



ΚΑ

Τ


Τριετίας


04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 34,3 32,0% ▲ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 95,4 -1,9% ▼



13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 36,6 - ▲ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 53,4 -30,5% ▼

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 41,7 0,0% ▬ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 72,3 10,4% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 33,3 -20,5% ▼ 14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 59,4 -40,6% ▼

15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 60,7 -2,0% ▼

18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 77,1 ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ




ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η




· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού τέσσερα από τα δέκα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-40,6%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-30,5%), και σε μικρότερο βαθμό το ΛΥΚΕΙΟ-Προσωπικό (-2,0%) και το ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Υποδομές (-1,9 %).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τρία από τα επτά μεγέθη εμφανίζουν σημαντική τάση επι-δείνωσης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-40,7%), ΓΥΜΝΑ-ΣΙΟ-Προσωπικό (-21,9%) και ΤΕΕ-Επίδοση (-20,5%), ενώ ο δείκτης ΤΕΕ-Υποδομές παραμένειαμετάβλητος μέσα στην τριετία.

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Σάμου φαίνεται να είναι το Δημοτικό,το Γυμνάσιο, το Λύκειο και η ΤΕΕ-ΕΠΑΛ. Όλα τα μεγέθη εμφανίζουν τάση βελτίωσης, με εξαίρεσητο Γυμνάσιο που εμφανίζει αρνητική μεταβολή μέσα στην τριετία (-5,0%). Στα αδύνατα σημεία τουΝομού το Νηπιαγωγείο με σημαντική μείωση του δείκτη του μέσα στην τριετία (-40,7%).


(2007)


526

46. Νομός Λευκάδος



ΚΑ

Τ


Τριετίας

03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 40,7 6,6% ▲ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 100,0 0,0% ▬


10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 18,6 -65,2% ▼ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,2 2,1% ▲

11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 37,3 -16,9% ▼ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 59,7 -5,4% ▼

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 33,8 31,5% ▲ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 83,8 27,3% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 45,6 -47,4% ▼ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 59,1 8,8% ▲

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 34,3 -23,6% ▼ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 62,7 21,0% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 38,7 40,3% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ



1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 40,7 6,6% ▲ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 74,3 -3,3% ▼


ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η


4 ΤΕΕ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 26,5 -11,3% ▼


· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού δύο από τα επτά μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσης σύμ-φωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Υποδομές (-5,4%) και το ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Συγκράτηση(-3,4%), ενώ ο δείκτης ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση παραμένει αμετάβλητος μέσα στην τριετία.

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού επτά από τα δέκα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Συγκράτηση (-76,3%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-65,2%), ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-47,4%), ΤΕΕ-Υποδομές (-23,6%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-16,9%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Υποδομές (-15,8%) και ΤΕΕ-Προσωπικό (-5,2%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη το δυνατό σημείο του Νομού Λευκάδος φαίνεται να είναι το Δημο-τικό, αλλά με τάση επιδείνωσης (-3,3%). Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται το Νηπια-γωγείο με αυξητική τάση (6,6%), το Γυμνάσιο με υψηλή αρνητική μεταβολή (-12,2%), το Λύκειο με,επίσης, αρνητική μεταβολή (-7,9%) και τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ με τάση επιδείνωσης (-11,3%).


(2007)


527

47. Νομός Λακωνίας



ΚΑ

Τ


Τριετίας



11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 44,3 -14,1% ▼ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 54,2 42,3% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 32,0 -17,7% ▼ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 68,1 7,4% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 34,5 14,6% ▲ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 54,5 -3,4% ▼

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 27,0 -45,3% ▼ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 63,1 4,3% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 24,3 -13,7% ▼ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 62,3 23,0% ▲

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 36,7 23,7% ▲ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 57,3 1,3% ▲


ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ


3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 46,5 5,6% ▲ 1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 57,5 -0,8% ▼

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού δύο από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-5,6%) και το ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Επίδοση (-3,4%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού πέντε από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Υποδομές (-45,3%), ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-24,3%), ΛΥΚΕΙΟ-Επίδοση (-17,7%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-14,1%) και ΤΕΕ-Επίδοση (-13,7%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Λακωνίας φαίνεται να είναι το Δημο-τικό και το Γυμνάσιο, με το πρώτο να παρουσιάζει αύξηση στο δείκτη του μέσα στην τριετία (8,6%)και το δεύτερο ελαφριά τάση επιδείνωσης (-0,8%). Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται τοΝηπιαγωγείο με σημαντική τάση επιδείνωσης (-24,3%), το Λύκειο με αύξηση του δείκτη του (5,6%)και τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ με θετική μεταβολή μέσα στην τριετία (7,4%).


(2007)


528

48. Νομός Ηλείας



ΚΑ

Τ


Τριετίας

04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 26,6 11,5% ▲ 03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 63,8 9,2% ▲

05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 48,6 -26,7% ▼ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 54,2 19,1% ▲


10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 42,7 48,9% ▲ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 56,2 46,7% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 28,0 -1,9% ▼ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,5 -5,0% ▼

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 5,1 -49,4% ▼ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 62,8 -3,1% ▼

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 38,8 -26,9% ▼ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 74,6 9,5% ▲

18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 21,8 -68,6% ▼ 16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 60,9 -8,1% ▼

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ


1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 44,6 2,4% ▲ 1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 63,8 9,2% ▲

3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 42,6 -0,6% ▼ 1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 55,3 18,6% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού τρία από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσης σύμ-φωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Υποδομές (-8,1%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-5,0%) και τοΛΥΚΕΙΟ-Υποδομές (-3,1%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού πέντε από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν σημαντική τάσηεπιδείνωσης σύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Συγκράτηση (-68,6%), ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-49,4%), ΤΕΕ-Επίδοση (-26,9%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-26,7%) και, σε μικρότεροβαθμό το ΛΥΚΕΙΟ-Επίδοση (-1,9%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Ηλείας φαίνεται να είναι το Νηπια-γωγείο και το Γυμνάσιο, και τα δύο με τάση βελτίωσης μέσα στην τριετία (9,2% και 18,6% αντίστοι-χα). Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται το Δημοτικό με τάση βελτίωσης (2,4%), το Λύ-κειο με ελαφριά τάση επιδείνωσης (-0,6%) και τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ με υψηλή αρνητική μεταβολή μέσαστην τριετία (-27,6%).


(2007)


529

49. Νομός Κυκλάδων



ΚΑ

Τ


Τριετίας


04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 33,9 -8,0% ▼ 06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 92,0 1,4% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 29,1 -15,6% ▼ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 50,4 31,7% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 20,0 -69,2% ▼ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 67,2 -1,2% ▼

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 38,1 26,4% ▲ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 64,1 29,2% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 35,8 -36,9% ▼ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 81,3 -9,1% ▼

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 29,3 21,5% ▲ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 50,9 -4,3% ▼

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 70,0 7,9% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ





ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού τέσσερα από τα δέκα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Συγκράτηση (-23,8%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-9,1%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-4,3%) και, σε μικρότερο βαθμό, το ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Υποδομές (-1,2%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού πέντε από τα επτά μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-69,2%), ΤΕΕ-Επίδοση (-36,9%),ΛΥΚΕΙΟ-Επίδοση (-15,6%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Υποδομές (-8,0%) και ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-3,8%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Κυκλάδων φαίνεται να είναι το Δημο-τικό και το Γυμνάσιο, και τα δύο με τάση βελτίωσης 5,5,% και 1,2% αντίστοιχα. Στα αδύνατα σημείατου Νομού εμφανίζονται, με τάση επιδείνωσης, το Νηπιαγωγείο (-3,8%), το Λύκειο (-14,4%) και ταΤΕΕ-ΕΠΑΛ (-14,2%).


(2007)


530

50. Νομός Ρεθύμνης



ΚΑ

Τ


Τριετίας



09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 41,9 9,2% ▲ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 50,6 60,8% ▲

11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 47,2 -5,6% ▼ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 67,6 -2,5% ▼

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 16,8 487,3% ▲ 10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 51,8 9,7% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 24,9 39,3% ▲ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 67,0 43,8% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση -5,3 ▼ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 59,7 4,3% ▲

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 22,9 -41,7% ▼ 16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 63,5 3,9% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ



3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 42,1 35,1% ▲ 1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 52,1 1,8% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού ένα από τα εννέα μεγέθη εμφανίζει τάση επιδείνωσης σύμ-φωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Υποδομές (-2,5%). Όλα τα υπόλοιπα μεγέθη τείνουννα βελτιώνονται μέσα στην τριετία.

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τρία από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Προσωπικό (-41,7%), ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Προσωπικό (-5,6%) και ΤΕΕ-Επίδοση.

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Ρεθύμνης φαίνεται να είναι το Δημο-τικό και το Γυμνάσιο, και τα δύο με τάση βελτίωσης 11,9% και 1,8% αντίστοιχα. Στα αδύνατα ση-μεία του Νομού εμφανίζονται το Νηπιαγωγείο και το Λύκειο με αύξηση του δείκτη τους μέσα στηντριετία κατά 28,7% και 35,1% αντίστοιχα, καθώς και η ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, με τάση επιδείνωσης (-4,6%).


(2007)


531

51. Νομαρχία Δυτικής Αττικής



ΚΑ

Τ


Τριετίας

06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση -12,9 ▼ 03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 61,5 10,1% ▲

09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 21,0 14,9% ▲ 04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 63,1 1,1% ▲

10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση -19,1 ▼ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 72,2 41,6% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 19,0 97,5% ▲ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 71,1 14,3% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 32,5 -2,2% ▼ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 70,5 3,5% ▲

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 20,6 24,6% ▲ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 63,0 5,7% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 34,1 -32,8% ▼ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 60,1 -3,9% ▼

18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 11,4 -56,7% ▼ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 71,0 35,1% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ


1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 33,9 -7,2% ▼ 1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 61,5 10,1% ▲

3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 45,6 15,6% ▲ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 48,4 10,2% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία της Νομαρχίας ένα από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζει τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Υποδομές (-3,9%). Όλα τα υπόλοιπα μεγέθη έχουνπαρουσιάσει βελτίωση μέσα στην τριετία.

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία της Νομαρχίας έξι από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Συγκράτηση (-56,7%), ΤΕΕ-Επίδοση (-32,8%), ΤΕΕ-Προσωπικό (-11,7%), ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-2,2%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Συγκράτηση και ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση.

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία της Νομαρχίας Δυτικής Αττικής φαίνεται να είναιτο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό, και τα δύο με τάσεις βελτίωσης μέσα στην τριετία. Στα αδύνατασημεία της Νομαρχίας όλη η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με το Γυμνάσιο και την ΤΕΕ-ΕΠΑΛ να εμ-φανίζουν τάση επιδείνωσης (-7,2% και -23,3% αντίστοιχα) και το Λύκειο με σημαντική αύξηση τουδείκτη του μέσα στην τριετία (15,6%).


(2007)


532

52. Νομός Κέρκυρας



ΚΑ

Τ


Τριετίας



10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 34,2 12,9% ▲ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 50,2 18,1% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 4,6 225,7% ▲ 08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 54,2 -19,1% ▼

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση -38,3 -146,5% ▼ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 58,4 114,6% ▲

18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 17,3 -11,0% ▼ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 63,0 8,9% ▲

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 58,6 -1,2% ▼


ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ

16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 51,4 -11,9% ▼



1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 41,4 -0,1% ▼ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 60,2 -8,2% ▼


ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού επτά από τα έντεκα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Υποδομές (-19,1%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-17,3%), ΤΕΕ-Προσωπικό (-13,5%), ΤΕΕ-Επίδοση (-13,4%), ΤΕΕ-Υποδομές (-11,9%), ΔΗΜΟΤΙ-ΚΟ-Συγκράτηση (-11,8%) και, σε μικρότερο βαθμό, το ΛΥΚΕΙΟ-Υποδομές (-1,2%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού τέσσερα από τα έξι μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-146,5%), ΤΕΕ-Συγκράτηση (-11,0%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Υποδομές (-7,7%) και, σε μικρότερο βαθμό, ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ-Προσωπικό (-0,1%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Κερκύρας φαίνεται να είναι το Δημο-τικό με μείωση του δείκτη του κατά 8,2% και το Γυμνάσιο με σημαντική βελτίωση μέσα στην τριετία(15,0%). Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζονται το Νηπιαγωγείο, το Λύκειο και τα ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, και τα τρία με τάση επιδείνωσης -0,1%, 48,2% και -12,8% αντίστοιχα.


(2007)


533

53. Νομός ΡοδόπηςΔιάκριση Αριθμοδεικτών της Εκπαίδευσης ανά Υποσύστημα/Μέρος και Μέγεθος


ΚΑ

Τ


Τριετίας

04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 34,8 64,8% ▲ 03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 51,7 3,8% ▲

06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 39,7 -2,4% ▼ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 87,6 -8,4% ▼


09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 3,7 ▲ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 50,2 13,3% ▲

10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 11,3 -44,0% ▼ 12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 57,3 9,0% ▲

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 26,1 -17,2% ▼ 14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 47,3 -35,9% ▼

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 13,1 -72,5% ▼ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 57,4 6,3% ▲

19 ΤΕΕ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 26,6 -57,0% ▼ 16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 59,4 9,7% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ


1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 34,7 2,6% ▲ 1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 51,7 3,8% ▲

1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 49,3 5,4% ▲

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η




· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού δύο από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-35,9%) και ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-8,4%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού πέντε από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΤΕΕ-Επίδοση (-72,5%), ΤΕΕ-Προσωπικό (-72,5%) και ΓΥ-ΜΝΑΣΙΟ-Συγκράτηση (-44,0%), ΛΥΚΕΙΟ-Επίδοση (-17,2%) και, σε μικρότερο βαθμό, ΔΗΜΟΤΙ-ΚΟ-Συγκράτηση (-2,4%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Ροδόπης φαίνεται να είναι το Νηπια-γωγείο και το Δημοτικό με τάση βελτίωσης του δείκτη τους (3,8% και 5,4% αντίστοιχα), καθώς επί-σης το Λύκειο και η ΤΕΕ-ΕΠΑΛ, με σημαντική τάση επιδείνωσης του δείκτη τους (-11,2% και -15,3%αντίστοιχα). Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζεται το Νηπιαγωγείο με αύξηση του δείκτη τουμέσα στην τριετία κατά 2,6%.


(2007)


534

54. Νομός Ξάνθης



ΚΑ

Τ


Τριετίας

04 ΔΗΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 29,7 12,2% ▲ 03 ΝΗΠ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 44,9 -3,1% ▼

06 ΔΗΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 26,1 -17,2% ▼ 05 ΔΗΜ ΜΑΘ Επίδοση 66,3 -20,4% ▼

08 ΓΥΜ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 0,7 -98,9% ▼ 07 ΔΗΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 45,2 17,8% ▲

10 ΓΥΜ ΜΑΘ Συγκράτηση 20,6 173,2% ▲ 09 ΓΥΜ ΜΑΘ Επίδοση 35,6 97,5% ▲

12 ΛΥΚ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 3,1 -95,2% ▼ 11 ΓΥΜ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 50,8 -6,5% ▼

13 ΛΥΚ ΜΑΘ Επίδοση 15,8 -53,7% ▼ 15 ΛΥΚ ΠΡΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 55,0 3,4% ▲

14 ΛΥΚ ΜΑΘ Συγκράτηση 7,2 -82,9% ▼ 16 ΤΕΕ ΥΠΟΔ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 64,2 41,6% ▲

17 ΤΕΕ ΜΑΘ Επίδοση 32,8 -2,5% ▼ 18 ΤΕΕ ΜΑΘ Συγκράτηση 75,4 16,3% ▲

ΑΡΙ

ΘΜ

ΟΔ

ΕΙΚ

ΤΕΣ


1.2 ΓΥΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 26,9 -24,5% ▼ 1.1.Α ΝΗΠ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 44,9 -3,1% ▼

3 ΛΥΚ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 20,3 -58,3% ▼ 1.1.Β-Δ ΔΗΜ ΣΥΝ Όλα τα μεγέθη 41,8 -6,9% ▼

ΥΠΟ

ΣΥΣΤ

ΗΜ

ΑΤΑ

ΜΕΡ

Η



· Ως προς τα Δυνατά Σημεία του Νομού τρία από τα εννέα μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσηςσύμφωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Επίδοση (-20,4%), ΓΥΜΝΑΣΙΑ-Προσωπικό (-6,5%) και ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ-Προσωπικό (-3,1%).

· Ως προς τα Αδύνατα Σημεία του Νομού έξι από τα οκτώ μεγέθη εμφανίζουν τάση επιδείνωσης σύμ-φωνα με τη μεταβολή της τριετίας: ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Υποδομές (-98,9%), ΛΥΚΕΙΟ-Υποδομές (-95,2%)ΛΥΚΕΙΟ-Συγκράτηση (-82,9%), ΛΥΚΕΙΟ-Επίδοση (-53,7%), ΔΗΜΟΤΙΚΟ-Συγκράτηση (-17,2%)και, σε μικρότερο βαθμό, ΤΕΕ-Επίδοση (-2,5%).

· Ως προς τα υποσυστήματα/μέρη τα δυνατά σημεία του Νομού Ξάνθης φαίνεται να είναι το Νηπια-γωγείο με μείωση του δείκτη του μέσα στην τριετία κατά 3,1%, το Δημοτικό με τάση επιδείνωσης (-6,9%) και η ΤΕΕ-ΕΠΑΛ με τάση βελτίωσης (15,2%). και τα δύο τάση βελτίωσης 1,4% και 16,7% α-ντίστοιχα. Στα αδύνατα σημεία του Νομού εμφανίζεται το Γυμνάσιο και το Λύκειο, και τα δύο με ση-μαντική μειωτική τάση -24,5% και -58,3% αντίστοιχα.


(2007)


535

Δ) Σύνοψη

Από την παρατήρηση των δυνατών και αδύνατων σημείων τόσο των δέκα πρώτων νομών όσο και τωνδέκα τελευταίων φαίνεται πως τα μεγέθη που αφορούν το μαθητικό πληθυσμό είναι εκείνα που επικρα-τούν ως αδύνατα σημεία.

Συγκεκριμένα για τους δέκα πρώτους νομούς (top10):

· 31 από τα 90 (ποσοστό 34,4%) αδύνατα σημεία που εμφανίζουν συνολικά και οι δέκα νομοίσχετίζονται με τον μαθητικό πληθυσμό, από τα οποία το 51,6% αφορά την επίδοση και το 48,4%τη συγκράτηση των μαθητών.

· Οκτώ στους δέκα νομούς εμφανίζουν ως αδύνατο σημείο την επίδοση στην ΤΕΕ

· Εξετάζοντας μόνο τα μεγέθη που αφορούν τους μαθητές και εμφανίζονται στα αδύνατα σημεία,το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά την ΤΕΕ (45,2%) και ακολουθούν το Λύκειο (29,0%), το Γυμνά-σιο (25,8%), ενώ το Δημοτικό δεν εμφανίζεται σε κανέναν από αυτούς τους νομού ως αδύνατοσημείο.

Για τους δέκα τελευταίους νομούς (bottom10):

· 42 από τα 80 (ποσοστό 52,5%) αδύνατα σημεία, που εμφανίζουν συνολικά και οι δέκα τε-λευταίοι νομοί στην κατάταξη, σχετίζονται με τον μαθητικό πληθυσμό, από τα οποία το52,4% αφορά την επίδοση και το 47,6% τη συγκράτηση των μαθητών.

· Και οι δέκα νομοί εμφανίζουν ως αδύνατο σημείο την επίδοση στο Λύκειο και εννέα στουςδέκα εμφανίζουν την επίδοση στην ΤΕΕ.

· Εξετάζοντας μόνο τα μεγέθη που αφορούν τους μαθητές και εμφανίζονται στα αδύνατα ση-μεία, το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά στα Λύκεια (42,9%) και ακολουθούν η ΤΕΕ (31,0%), τοΓυμνάσιο (19,0%) και το Δημοτικό (7,1%).

Στον ακόλουθο Πίνακα αποτυπώνονται τα παραπάνω συμπεράσματα.

TOP 10 BOTTOM 10

ανά μέγεθος ανά βαθμίδα ανά μέγεθος ανά βαθμίδαΒΑΘΜΙΔΑ ΜΕΓΕΘΟΣ

ΣΥΝ % ΣΥΝ %ΒΑΘΜΙΔΑ ΜΕΓΕΘΟΣ

ΣΥΝ % ΣΥΝ %

Επίδοση 8 25,8% Επίδοση 9 21,4%ΤΕΕ

Συγκράτηση 6 19,4%14 45,2% ΤΕΕ

Συγκράτηση 4 9,5%13 31,0%

Επίδοση 5 16,1% Επίδοση 10 23,8%ΛΥΚΕΙΟ

Συγκράτηση 4 12,9%9 29,0% ΛΥΚΕΙΟ

Συγκράτηση 8 19,0%18 42,9%

Επίδοση 3 9,7% Επίδοση 3 7,1%ΓΥΜΝΑΣΙΟ

Συγκράτηση 5 16,1%8 25,8% ΓΥΜΝΑΣΙΟ


Επίδοση 0 0,0% Επίδοση 0,0%ΔΗΜΟΤΙΚΟ

Συγκράτηση 0 0,0%0 0,0% ΔΗΜΟΤΙΚΟ


Σύνολο αδύνατωνσημείων Μαθητικού Πληθ. 31 34,4% 31 100,0% Σύνολο αδύνατων

σημείων Μαθητικού Πληθ. 42 52,5% 42 100,0%

Σύνολοαδύνατων σημείων 90 52,9% Σύνολο

αδύνατων σημείων 80 47,1%

Σύνολο μεγεθών 170 Σύνολο μεγεθών 170

Συγκρίνοντας τους νομούς που ανήκουν στο top10 με εκείνους του bottom10, βλέπουμε πως στους πρώ-τους το 52,9% (90 στα 170) των μεγεθών υπό μελέτη έχουν χαρακτηριστεί ως αδύνατα σημεία. Ενώ τοαντίστοιχο ποσοστό για τους δέκα τελευταίους νομούς είναι χαμηλότερο και ισούται με 47,1% (80 στα170).


536

3.3.15. Συνολικός Εκπαιδευτικός Δείκτης και Κοινωνικο-οικονομικοί δείκτες

Στην παράγραφο αυτή εξετάζεται ο Συνολικός Εκπαιδευτικός Δείκτης σε σχέση με την κοινωνικοοικονο-μική κατάσταση του νομού όπως αυτή αποτυπώνεται από τον Δείκτη Ευημερίας (ΣΔΕΑ), το ΕπίπεδοΚινδύνου Φτώχειας, το Μορφωτικό Επίπεδο και το ποσοστό των αγροτικών περιοχών στο νομό.

Εξετάζοντας τους συσχετισμούς του ΣΕΔ με τους τέσσερις κοινωνικοοικονομικούς δείκτες παρατηρού-νται τα εξής:

· Φαίνεται πως ο ΣΕΔ και ο Συνθετικός Δείκτης Ευημερίας των νομών είναι ανεξάρτητα μεγέθη,αφού νομοί με υψηλό Δείκτη Ευημερίας εμφανίζουν ταυτόχρονα υψηλές και χαμηλές τιμές στονΣΕΔ, και αντίστροφα. Θα πρέπει να σημειωθεί πως το 2005-06 παρουσιάζεται μια θετική γραμ-μική σχέση μεταξύ των δύο μεγεθών (Pearson = ,250 με πιθανότητα ,068). Ωστόσο, τα στοιχείατων ετών 2004-05 και 2006-07 δεν επιβεβαιώνουν αυτή τη σχέση1.

· Φαίνεται πως ο ΣΕΔ και το Επίπεδο Κινδύνου Φτώχειας των νομών είναι ανεξάρτητα μεγέθη,αφού νομοί με υψηλό κίνδυνο φτώχειας εμφανίζουν ταυτόχρονα υψηλές και χαμηλές τιμές στονΣΕΔ. Θα πρέπει να σημειωθεί πως το 2005-06 παρουσιάζεται μια αρνητική γραμμική σχέση με-ταξύ των δύο μεγεθών (Pearson = -,302 με πιθανότητα ,029). Ωστόσο, τα στοιχεία των ετών2004-05 και 2006-07 δεν επιβεβαιώνουν αυτή τη σχέση2.

· Φαίνεται να υπάρχει μια ισχυρή θετική γραμμική σχέση του ΣΕΔ και του Δείκτη ΜορφωτικούΕπιπέδου των νομών και τα τρία έτη της ανάλυσης3. Όσο μεγαλύτερο είναι το μορφωτικό επί-πεδο ενός νομού τόσο υψηλότερη είναι και η τιμή του ΣΕΔ που εμφανίζει, και αντίστροφα.

· Φαίνεται να υπάρχει μια αρνητική γραμμική σχέση του ΣΕΔ και του ποσοστού αγροτικώνπεριοχών των νομών και τα τρία έτη της ανάλυσης4. Όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των α-γροτικών περιοχών ενός νομού τόσο χαμηλότερη είναι και η τιμή του ΣΕΔ που εμφανίζει, και α-ντίστροφα.

Στη συνέχεια παρατίθεται τα γραφήματα για το έτος 2006-07 του ΣΕΔ με τον Δείκτη Μορφωτικού Επιπέ-δου και το ποσοστό των αγροτικών περιοχών στο νομό. Σύμφωνα με τον συντελεστή προσδιορισμούτο μορφωτικό επίπεδο του νομού ερμηνεύει το 36,1% της μεταβλητότητας του Συνολικού Εκπαι-δευτικού Δείκτη για το 2007, ενώ το ποσοστό των αγροτικών περιοχών του νομού ερμηνεύει το7,6% της μεταβλητότητας του Συνολικού Εκπαιδευτικού Δείκτη για το 2007.

1 Οι τιμές του συντελεστή συσχέτισης είναι χαμηλές και στατιστικά μη σημαντικές. Για το 2004-05 Pearson=,097 (p=,486) και για το2006-07 Pearson=,138 (p=,319).2 Οι τιμές του συντελεστή συσχέτισης είναι χαμηλές και στατιστικά μη σημαντικές. Για το 2004-05 Pearson=-,104 (p=,462) και γιατο 2005-06 Pearson=,-182 (p=,198).3 Οι τιμές του συντελεστή συσχέτισης για τα τρία έτη της ανάλυσης είναι: ,627, ,635 και ,601 αντίστοιχα, και είναι στατιστικάσημαντικές σε επίπεδο σημαντικότητας 0,1.4 Οι τιμές του συντελεστή συσχέτισης για τα τρία έτη της ανάλυσης είναι: -,269 , -,354 και -,276 αντίστοιχα, και είναι στατιστικάσημαντικές σε επίπεδο σημαντικότητας 0,1.


537

Top 10 Bottom 10 Υπόλοιποι Νομοί


538

Δεδομένου ότι ο ΣΕΔ είναι συνθετικός και ενσωματώνει διαφορετικά μεγέθη, εξετάστηκε η σχέση τωντεσσάρων κοινωνικο-οικονομικών δεικτών με τα βασικά μεγέθη που συνθέτουν τον ΣΕΔ: μαθητικόςπληθυσμός, προσωπικό και υποδομές.

Από την ανάλυση του δείκτη μαθητικού πληθυσμού προκύπτει πως:

· Υπάρχει μια ισχυρή θετική γραμμική σχέση του Δείκτη μαθητικού πληθυσμού και του Δεί-κτη Μορφωτικού Επιπέδου των νομών και στα τρία έτη της ανάλυσης. Όσο μεγαλύτερο είναιτο μορφωτικό επίπεδο ενός νομού τόσο υψηλότερη είναι και η τιμή του Δείκτη Μαθητικού Πλη-θυσμού που εμφανίζει, και αντίστροφα.

Από την ανάλυση του δείκτη προσωπικού προκύπτει πως:

· Υπάρχει μια ισχυρή αρνητική γραμμική σχέση του Δείκτη Προσωπικού και του ποσοστούαγροτικών περιοχών των νομών και στα τρία έτη της ανάλυσης. Όσο μεγαλύτερο είναι το πο-σοστό των αγροτικών περιοχών ενός νομού τόσο χαμηλότερη είναι και η τιμή του Δείκτη Προ-σωπικού που εμφανίζει, και αντίστροφα.

· Υπάρχει μια ισχυρή θετική γραμμική σχέση του Δείκτη Προσωπικού και του ΣυνθετικούΔείκτη Ευημερίας των νομών και στα τρία έτη της ανάλυσης. Όσο πιο πολύ ευημερεί ένας νο-μός τόσο πιο υψηλή είναι και η τιμή του Δείκτη Προσωπικού που εμφανίζει, και αντίστροφα.

· Υπάρχει μια θετική γραμμική σχέση του Δείκτη Προσωπικού και του Δείκτη ΜορφωτικούΕπιπέδου των νομών και στα τρία έτη της ανάλυσης. Όσο μεγαλύτερο είναι το μορφωτικό επί-πεδο ενός νομού τόσο υψηλότερη είναι και η τιμή του Δείκτη Προσωπικού που εμφανίζει, και α-ντίστροφα.

· Υπάρχει μια αρνητική γραμμική σχέση του Δείκτη Προσωπικού και του Επιπέδου Κινδύ-νου Φτώχειας των νομών και στα δύο έτη της ανάλυσης. Όσο μεγαλύτερος είναι κίνδυνος φτώ-χειας ενός νομού τόσο χαμηλότερη είναι και η τιμή του Δείκτη Προσωπικού που εμφανίζει, καιαντίστροφα.

Από την ανάλυση του δείκτη υλικοτεχνικής υποδομής προκύπτει πως:

· Υπάρχει μια μέτρια αρνητική γραμμική σχέση του Δείκτη Υποδομών και του ποσοστού α-γροτικών περιοχών των νομών στα δύο έτη της ανάλυσης. Όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστότων αγροτικών περιοχών ενός νομού τόσο χαμηλότερη είναι και η τιμή του Δείκτη Υποδομώνπου εμφανίζει, και αντίστροφα.

· Υπάρχει μια μέτρια θετική γραμμική σχέση του Δείκτη Υποδομών και του Συνθετικού Δεί-κτη Ευημερίας των νομών και στα τρία έτη της ανάλυσης. Όσο πιο πολύ ευημερεί ένας νομόςτόσο πιο υψηλή είναι και η τιμή του Δείκτη Υποδομών που εμφανίζει, και αντίστροφα.

· Υπάρχει μια θετική γραμμική σχέση του Δείκτη Υποδομών και του Δείκτη Μορφωτικού Ε-πιπέδου των νομών και στα τρία έτη της ανάλυσης. Όσο μεγαλύτερο είναι το μορφωτικό επίπε-δο ενός νομού τόσο υψηλότερη είναι και η τιμή του Δείκτη Υποδομών που εμφανίζει, και αντί-στροφα.

· Υπάρχει μια αρνητική γραμμική σχέση του Δείκτη Υποδομών και του Επιπέδου ΚινδύνουΦτώχειας των νομών στα δύο έτη της ανάλυσης. Όσο μεγαλύτερος είναι κίνδυνος φτώχειας ε-νός νομού τόσο χαμηλότερη είναι και η τιμή του Δείκτη Υποδομών που εμφανίζει, και αντίστρο-φα.

Επομένως, με βάση την στατιστική ανάλυση και επεξεργασία των στοιχείων, προκύπτει πως η κατάστα-ση που παρουσιάζει η εκπαίδευση στους νομούς συνδέεται άμεσα με το κοινωνικο – οικονομικό περι-βάλλον του νομού. Φαίνεται πως τα σχολεία εκείνα που βρίσκονται σε αγροτικές περιοχές, απομονωμέ-νες, με χαμηλούς δείκτες ανάπτυξης υπολείπονται εκείνων των μεγαλοαστικών κέντρων και των περιο-χών που ευημερούν τόσο σε υποδομές όσο και σε προσωπικό. Ο πληθυσμός των νομών με χαμηλή


539

ανάπτυξη και υψηλό κίνδυνο φτώχειας εμφανίζεται να έχει και χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Η κατάστασηαυτή φαίνεται να έχει παγιωθεί αφού νομοί με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο παρουσιάζουν σημαντικά χα-μηλότερους εκπαιδευτικούς δείκτες, δηλαδή μαθητές με ιδιαίτερα χαμηλές επιδόσεις που εγκαταλείπουντη φοίτησης τους στο σχολείο πρόωρα.

Οι πίνακες που ακολουθούν παραθέτουν τους συντελεστές συσχέτισης Pearson που προκύπτουν απότους παραπάνω συσχετισμούς.

Δείκτης Μαθητικού Πληθυσμού

2004-05 2005-06 2006-07

Pearson Correlation ,081 -,045 ,083Ποσοστό Αγροτικών Περιοχώνστο νομό Sig. (2-tailed) ,559 ,747 ,551

Pearson Correlation -,202 -,071 -,209Συνθετικός Δείκτης Ευημερίαςκαι Ανάπτυξης Sig. (2-tailed) ,142 ,608 ,129

Pearson Correlation ,528* ,542* ,518*Δείκτης Μορφωτικού επίπεδου

Sig. (2-tailed) ,000 ,000 ,000

Pearson Correlation ,016 -,031 ,064Επίπεδο κινδύνου φτώχειας

Sig. (2-tailed) ,911 ,825 ,653* Η συσχέτιση είναι στατιστικά σημαντική σε επίπεδο σημαντικότητας a = 0,1.

Δείκτης Προσωπικού

2004-05 2005-06 2006-07

Pearson Correlation -,689* -,631* -,662*Ποσοστό Αγροτικών Περιοχώνστο νομό Sig. (2-tailed) ,000 ,000 ,000

Pearson Correlation ,477* ,523* ,487*Συνθετικός Δείκτης Ευημερίαςκαι Ανάπτυξης Sig. (2-tailed) ,000 ,000 ,000


Sig. (2-tailed) ,012 ,003 ,014

Pearson Correlation -,177 -,354* -,324*Επίπεδο κινδύνου φτώχειας


Δείκτης Υλικοτεχνικής Υποδομής

2004-05 2005-06 2006-07

Pearson Correlation -,253* -,280* -,199Ποσοστό Αγροτικών Περιοχώνστο νομό Sig. (2-tailed) ,064 ,040 ,150

Pearson Correlation ,221 ,291* ,230*Συνθετικός Δείκτης Ευημερίαςκαι Ανάπτυξης Sig. (2-tailed) ,108 ,033 ,094


Sig. (2-tailed) ,001 ,002 ,006

Pearson Correlation -,168 -,409* -,276*Επίπεδο κινδύνου φτώχειας


Ακολουθούν τα αντίστοιχα γραφήματα που αποδίδουν τις παραπάνω σχέσεις.


540


541


Γενική Γραμματεία Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), http://www.statistics.gr.ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ (2006), «Δαπάνες για την εκπαίδευση: Έρευνα οικογενειακών προϋπολογισμών 2004-2005», στο Μελέτη του συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση – Γενικές εξετάσεις 2004– 2005 – 2006, Τόμος 11, ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ: Αθήνα.ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ (2006), «Σενάρια Εκπαιδευτικής Πολιτικής: Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας», στοΜελέτη του συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση – Γενικές εξετάσεις 2004 – 2005 –2006, Τόμος 12, ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ: Αθήνα.Λιαργκόβας Π., Γιαννιάς Δ. και Φωτόπουλος Γ. (2003), «Συγκλίσεις και αποκλίσεις της ποιότητας ζωήςστην Ελλάδα», Αειχώρος, 2(1): 114-129.Μπαλούρδος Δ. και Υφαντόπουλος Γ. (2007), «Οικονομική Ανισότητα και Φτώχεια στην Ελλάδα: Ορι-σμένα Αποτελέσματα από την Έρευνα SILC», Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 122(Α): 53-92.Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (2003), Η μαθητική διαρροή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Γυμνάσιο, Ενιαίολύκειο, ΤΕΕ), Παιδαγωγικό Ινστιτούτο: Αθήνα.Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (2006), Η μαθητική διαρροή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Γυμνάσιο, Ενιαίολύκειο, ΤΕΕ), Παιδαγωγικό Ινστιτούτο: Αθήνα.Πετράκος Γ. και Ψυχάρης Γ. (2003), «Οι Περιφερειακές Ανισότητες στην Ελλάδα: Μια Εναλλακτική Μέ-θοδος Υπολογισμού», Τεχν. Χρον. Επιστ. Έκδ. ΤΕΕ, ΙΙ, 1-2: 19-31.Πετράκος Γ. και Ψυχάρης Γ. (2004), Περιφερειακή Ανάπτυξη στην Ελλάδα, Κριτική: Αθήνα.Χρήστου, Γ. Κ. (2002), Εισαγωγή στην οικονομετρία, Τόμος Α’, Gutenberg: Αθήνα.

Documents

kanep-gsee.gr · ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 369 3.1. Όψεις των ανισοτήτων στο ελληνικ εκαιδευτικ σστημα