Artykuł pobrano ze strony eioba.pl

Karabiny maszynowe, cz. 2.

Broń, potrafiąca miotać tysiące pocisków na sekundę. Obecnie jeden z podstawowych elementów wyposażeniawojskowego piechoty. Zobacz zdjęcia najpopularniejszych karabinów maszynowych, a także przeczytaj, dlaczegokażdy z nich jest szczególny.

M60

M60 to amerykański uniwersalny karabin maszynowy wprowadzony do uzbrojenia w 1957r. Broń działa na zasadzieodprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy, zastosowano ryglowanie za pomocą obrotu zamka, strzelanienastępuje z zamka otwartego. M60 strzela natowskim nabojem karabinowym 7,62x51mm, zasilanie jestlewostronne z metalowej taśmy rozsypnej M13. Taśma może być przechowywana w pojemniku przymocowanym zlewej strony broni (pojemnik tego typu mieści taśmę na 100 naboi). Broń posiada mechanizm spustowypozbawiony przełącznika rodzaju ognia, skrzydełko bezpiecznika znajduje się z lewej strony broni nad chwytempistoletowym. Zastosowano lufę szybkowymienną, do lufy przymocowany jest dwójnóg, rozwiązanie takie utrudniawymianę lufy. Co ciekawe rozgrzaną lufę wymieć można jedynie przy użyciu specjalnej rękawicy. Dwójnóg jestskładany o regulowanej wysokości. Broń posiada chwyt pistoletowy, transportowy, kolbę stałą oraz osłonę lufy.Kolba wyposażona jest w oporę naramienną. Zastosowano celownik ramkowy z nastawami od 300 do 1100m. M60może być zamontowany na podstawie trójnożnej M122 lub podstawie słupkowej M142. Karabin maszynowy M60występuje w wersji pokładowej oznaczonej jako M60D, broń w odróżnieniu od podstawowej wersji nie posiada kolbyoraz chwytu pistoletowego. M60D posiada tylec z dwoma chwytami, zamiast celownika ramkowego zastosowanocelownik rekursowy. Na podstawie standardowej wersji skonstruowano również pokładowy karabin maszynowyM60C z elektrospustem oraz czołgowy karabin maszynowy M60E2. Karabiny maszynowe M60D i M60C zazwyczajstanowiły uzbrojenie amerykańskich śmigłowców, M60D stosowany był również w czołgach jako uzbrojeniepomocnicze. Zmodernizowane wersje karabinu M60 oznaczone jako M60E3 i M60E4 posiadają przedni chwytpistoletowy, dwójnóg przymocowany do rury gazowej oraz skrzydełko bezpiecznika znajdujące się po obu stronachbroni. Zarówno M60E3 jak i M60E4 nie zostały wyprodukowane w dużych ilościach, ponieważ w armiiamerykańskiej następcą karabinu maszynowego M60 został belgijski uniwersalny karabin maszynowy FN MAG 58przyjęty do uzbrojenia pod oznaczeniem M240. Uniwersalny karabin maszynowy M60 okazał się średnio udanąkonstrukcją. Broń podobnie jak inne ukm-y posiada stosunkowo dużą szybkostrzelność praktyczną, jednakkrytykowana jest za zbyt dużą masę, niską niezawodność oraz skomplikowaną konstrukcję.

wersja M60 M60E4 M60D M60E2nabój 7,62x51mm 7,62x51mm 7,62x51mm 7,62x51mmprędkość początkowapocisku 855m/s 855m/s 855m/s 855m/s

długość lufy 560mm 560mm 560mm 560mm

długość 1105mm 1077mm (z lufądługości 560mm) 1140mm 1384mm

masa 10,43kgniezaładowany 10,2kg niezaładowany 11,33kg

niezaładowany 11kg niezałądowany

zasilanielewostronne,metalowa taśmarozsypna M13

lewostronne,metalowa taśmarozsypna M13

lewostronne,metalowa taśmarozsypna M13

lewostronne,metalowa taśmarozsypna M13

szybkostrzelnośćteoretyczna

550 pocisków naminutę

550 pocisków naminutę

550 pocisków naminutę

550 pocisków naminutę

M60 zamontowany na podstawie trójnożnej M122

Uniwersalny karabin maszynowy M60E3

Uniwersalny karabin maszynowy M60E4

Pokładowy karabin maszynowy M60D

zobacz filmik z M60

M134 Minigun

M134 Minigun to amerykański karabin rotacyjny skonstruowany w latach 60-tych. Broń powstała w celuzwiększenia siły ognia amerykańskich śmigłowców walczących w Wietnamie. Karabin strzela standardowymnatowskim nabojem karabinowym 7,62x51mm, zasilanie odbywa się z metalowej taśmy rozsypnej. Zastosowano 6luf które obracane są za pomocą silnika elektrycznego, tak więc jest to broń napędowa. Dzięki temu osiągniętoolbrzymią szybkostrzelność teoretyczną, która wynosi 6000 pocisków na minutę. Na podstawie M134 Minigunskonstruowano odmianę XM 214 Microgun, wersja ta strzela małokalibrowym nabojem pośrednim 5,56x45mm.Microgun jest lżejszy od Miniguna i posiada większą szybkostrzelność teoretyczną która wynosi 10000 pocisków naminutę, XM214 Microgun nie był produkowany seryjnie. M134 Minigun stanowił uzbrojenie śmigłowców AH-1 Cobra,UH-1 Huey, oraz samolotów C-47, C-119. Broń tego typu nie jest wykorzystywana przez piechotę ze względu nadużą wagę oraz zbyt dużą szybkostrzelność teoretyczną. Odpowiednikiem M134 Minigun jest radziecki GSzGstrzelający nabojem 7,62x54R.

nabój-7,62x51zasada działania-broń napędowa, zasilanie elektryczneliczba luf-6masa pustego-20kgmasa z amunicją-150kgszybkostrzelność-6000 pocisków na minutę

XM214 Microgun

M134 Minigun zamontowany w śmigłowcu UH-1M Huej

DP

DP (Diegtariow Piechotnyj) to radziecki ręczny karabin maszynowy skonstruowany przez Wasilija Diegtariewa, brońwprowadzono do uzbrojenia w 1927r. DP działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy,zastosowano ryglowanie za pomocą rygli rozchylnych, strzelanie następuje zamka otwartego. Broń zasilana jestrosyjskim nabojem karabinowym 7,62x54R. Zasilanie odbywa się z magazynków talerzowych o pojemności 47 lub49 naboi, gniazdo magazynka znajduje się na górze komory zamkowej. Karabin posiada mechanizm spustowypozbawiony przełącznika rodzaju ognia, mechanizm uderzeniowy jest typu bijnikowego. Zastosowano lufęszybkowymienną zakończoną stożkowym tłumikiem płomieni, lufa osłonięta jest perforowaną osłoną. Lufa posiadażebrowanie w celu lepszego odprowadzania ciepła. Pod osłoną lufy znajduje się sprężyna powrotna, do osłonyprzymocowany jest składany dwójnóg. Zastosowano kolbę stałą wykonaną z drewna, szyjka kolby jestwyprofilowana w chwyt pistoletowy. DP posiada celownik krzywkowy ze szczerbinką typu otwartego z nastawamiod 100 do 1500m. Zalety ręcznego karabinu maszynowego DP to prosta konstrukcja oraz magazynek o dużejpojemności nie zasłaniający pola widzenia. Wady broni to duża masa magazynka oraz niewielka trwałość sprężynypowrotnej. Na podstawie ręcznego karabinu maszynowego DP skonstruowano czołgowy karabin maszynowy DT(Diegtariow Tankowyj), lotniczy karabin maszynowy DA (Diegtariow Awiaconnyj) oraz podwójnie sprzężony lotniczykarabin maszynowy DA-2. DT posiada celownik przeziernikowy z nastawami od 100 do 1000m, chwyt pistoletowy,metalową kolbę o regulowanej długości oraz magazynek talerzowy o pojemności 63 naboi. W karabiniemaszynowym DT nie zastosowano natomiast osłony lufy oraz tłumika płomieni. W 1944r wprowadzono douzbrojenia ręczny karabin maszynowy DPM (Diegtariow Piechotnyj Modernizowannyj). Główne różnice w stosunkudo DP to zwiększona trwałość sprężyny powrotnej oraz chwyt pistoletowy. Na podstawie DPM skonstruowanoczołgowy karabin maszynowy DTM. W1946r wprowadzono do uzbrojenia karabin maszynowy RP-46 (RucznyjPulemiot), konstrukcja broni została oparta o ręczny karabin maszynowy DPM, największa różnica to zastosowaniezasilania taśmowego. Można więc stwierdzić że ręczny karabin maszynowy DP był dobrą, lecz nie pozbawioną wadbronią. Co ciekawe zdobyczne DP były wykorzystywane w Wehrmachcie pod oznaczeniem Maschinegewehr 120(r).

wersja DP DPM DT

nabój 7,62x54R 7,62x54R 7,62x54Rprędkość początkowapocisku 840m/s 840m/s 840m/s

długość lufy 605mm 605mm 605mm

długość 1266mm 1266mm 965-1115mm zależnie odustawienia kolby

magazynek talerzowy mieszczący 47naboi

talerzowy mieszczący 47naboi

talerzowy mieszczący 63naboje

masa8,6kg bez magazynka10,84kg z pełnymmagazynkiem na 47 naboi

9,97kg bez magazynka11,2kg z pełnymmagazynkiem na 47 naboi

8,5kg bez magazynka,

szybkostrzelnośćteoretyczna 600 pocisków na minutę 600 pocisków na minutę 600 pocisków na minutę

Ręczny karabin maszynowy DPM

Czołgowy karabin maszynowy DT

Karabin maszynowy RP-46

zobacz filmik z DPinstrukcja obsługi do czołgowego karabinu maszynowego DTM ze strony Wojsko i Technika

RPD

RPD (Rucznoj Pulemiot Diegtariewa) to radziecki karabinek maszynowy* skonstruowany przez Wasilija Diegtariewa.Broń wprowadzono do uzbrojenia w późnych latach 40-stych, jest to jeden z pierwszych karabinków maszynowych.W Wojsku Polskim RPD nosi oznaczenie rkm D (ręczny karabin maszynowy Diegtariewa). Broń działa na zasadzieodprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy, ryglowanie odbywa się za pomocą rygli rozchylnych, strzelanienastępuje z zamka otwartego. RPD zasilany jest radzieckim nabojem pośrednim 7,62x39mm. Zastosowanodonośnik przesuwakowy, zasilanie jest lewostronne z metalowej taśmy segmentowej o ogniwach otwartych. Taśmałączona jest z 50-cio nabojowych odcinków i przechowywana w owalnej metalowej skrzynce amunicyjnej. Skrzynkaznajduje się pod bronią i mieści taśmę na 100 naboi. Zastosowano mechanizm spustowy pozbawiony przełącznikarodzaju ognia, umożliwiający strzelanie jedynie ogniem ciągłym. Broń posiada kolbę stałą drewnianą, chwytpistoletowy oraz łoże, w kolbie znajduje się część sprężyny powrotnej. Zastosowano lufę niewymienną, pod lufąznajduje się rura gazowa oraz składany dwójnóg. Przyrządy celownicze składają się z muszki i celownikakrzywkowego ze szczerbinką typu otwartego. Celownik posiada nastawy od 100 do 1000m (co 100m). RPD był

udaną bronią, największa wada tej konstrukcji to niewymienna lufa ograniczająca szybkostrzelność praktyczną.Następcą RPD został karabinek maszynowy RPK (Rucznyj Pulemiot Kałasznikowa) skonstruowany w latach 60-tychna podstawie karabinka automatycznego AKM (Automat Kałasznikowa Modernizowannyj). Zaletą RPK jest unifikacjaz karabinkiem AKM, jednak broń ze względu na zasilanie z magazynków i strzelanie z zamka zamkniętego posiadamniejszą szybkostrzelność praktyczną niż RPD.

nabój 7,62x39mmprędkość początkowa pocisku 735m/sdługość lufy 520mmdługość 1037mmmasa 7kg niezaładowany

zasilanielewostronne z metalowej taśmysegmentowej łączonej z 50-cionabojowych odcinków

szybkostrzelność teoretyczna 700 pocisków na minutę

Skrzynka amunicyjna do RPD

Wnętrze skrzynki amunicyjnej do RPD

Strzelanie z RPD, widoczny spadający odcinek zużytej taśmy segmentowejzobacz filmik RPD

*Według terminologii z Wojskowej Akademii Technicznej broń zasilana nabojem pośrednim to karabinek, tak więcRPD jest według niej karabinkiem maszynowym. RPD został wprowadzony do uzbrojenia Wojska Polskiego w latach50-tych, wtedy terminologia z WAT-u nie istniała, dlatego też w Wojsku Polskim RPD nosi nazwę rkm D (ręcznykarabin maszynowy Diegtariewa)

PK

PK (Pulemiot Kałasznikowa) to radziecki uniwersalny karabin maszynowy skonstruowany przez MichaiłaKałasznikowa. Broń wprowadzono do uzbrojenia w 1961r. PK działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowychz przewodu lufy, zastosowano ryglowanie za pomocą obrotu zamka, strzelanie następuje z zamka otwartego.Karabin strzela rosyjskim nabojem karabinowym 7,62x54R. Broń zasilana jest prawostronnie z metalowej taśmyciągłej lub segmentowej (łączonej z odcinków). Taśma przechowywana jest w metalowej skrzynce przymocowanejpod bronią (skrzynka tego typu mieści taśmę na 100 naboi) lub w większej metalowej skrzynce mieszczącej taśmęna 200 naboi (skrzynka tego typu z reguły znajduje się obok broni). Zastosowano lufę szybkowymienną, na karabinz reguły przypadają 2 lufy. Lufa jest wzdłużnie żebrowana w celu lepszego odprowadzania ciepła, na jej końcuznajduje się szczelinowy tłumik płomieni. Broń posiada składany dwójnóg przymocowany do rury gazowej, chwytpistoletowy i transportowy oraz kolbę stałą. Karabin posiada mechanizm spustowy pozbawiony przełącznikarodzaju ognia. Dźwignia bezpiecznika znajduje się z prawej strony komory zamkowej, w górnym położeniu (brońzabezpieczona) dźwignia bezpiecznika blokuje ruch rączki zamkowej. PK może być zamontowany na podstawietrójnożnej 6T2 skonstruowanej przez Samożenkowa lub podstawie trójnożnej 6T5 skonstruowanej przez

Stiepanowa, broń znajdująca się na trójnogu oznaczana jest jako PKS (Pulemiot Kałasznikowa Stankowyj). Karabinposiada celownik krzywkowy ze szczerbinką typu otwartego z nastawami od 100 do 1500m. Na podstawie PKskonstruowano również czołgowy karabin maszynowy PKT (Pulemiot Kałasznikowa Tankowyj) oraz karabinmaszynowy PKB (Pulemiot Kałasznikowa Bronetransportere) przeznaczony do montażu na zewnętrznychwspornikach transporterów opancerzonych. W 1969r wprowadzono do uzbrojenia zmodernizowaną odmianę PKM(Pulemiot Kałasznikowa Modernizirowannyj). Główne różnice w stosunku do odmiany standardowej to mniejszamasa, lufa pozbawiona żebrowania, inny tłumik płomieni, kolba z oporą naramienną. Karabin maszynowy PKMzamontowany na podstawie trójnożnej 6T2 lub 6T5 oznaczany jest jako PKMS. Na podstawie PKM skonstruowanoczołgowy karabin maszynowy PKTM oraz karabin maszynowy PKMB przeznaczony do montażu na zewnętrznychwspornikach transporterów opancerzonych. PKM występuje również w wersji PKMN z podstawą umożliwiającąmontaż celownika noktowizyjnego. W Polsce na podstawie karabinu PKM skonstruowano uniwersalny karabinmaszynowy UKM-2000 zasilany natowskim nabojem karabinowym 7,62x51mm. Karabin maszynowy PK ciszy sięopinią broni niezawodnej, odpornej oraz posiadającej dużą szybkostrzelność praktyczną. Dodam że według wieluosób najbardziej udaną bronią skonstruowaną przez Michaiła Kałasznikowa nie jest karabinek automatyczny AK,lecz uniwersalny karabin maszynowy PK.

wersja PK PKM PKTnabój 7,62x54R mm 7,62x54R mm 7,62x54R mmprędkość początkowapocisku 825m/s 825m/s 855m/s

długość lufy 605mm 605mm 722mmdługość 1173mm 1196mm 1098mmmasa 9kg niezaładowany 7,5kg niezaładowany 10,5kg niezaładowany

zasilanieprawostronne, metalowataśma ciągła lubsegmentowa

prawostronne, metalowataśma ciągła lubsegmentowa

prawostronne, metalowataśma ciągła lub segmentowa

szybkostrzelnośćteoretyczna 650 pocisków na minutę 650 pocisków na minutę 650 pocisków na minutę

PKMS, uniwersalny karabin maszynowy PKM zamontowany na podstawie trójnożnej 6T5

PKS, uniwersalny karabin maszynowy PK zamontowany na podstawie trójnożnej 6T2

Karabin maszynowy PKB przeznaczony do montażu na zewnętrznych wspornikach transporterów opancerzonych

Czołgowy karabin maszynowy PKB

Uniwersalny karabin maszynowy PKM, obok broni leży skrzynka mieszcząca taśmę na 200 naboi

UKM-2000 skonstruowany w Polsce na podstawie uniwersalnego karabinu maszynowego PKM

Przyrządy celownicze uniwersalnego karabinu maszynowego UKM-2000

UKM-2000, broń widoczna na zdjęciu stanowi uzbrojenie stanowiska strzeleckiego zamontowanego na samochodzieHMMWV

zobacz filmik z PKM

DSzK

DSzK (Diegtariewa Szpagina Krupnokalibiernyj) to radziecki wielkokalibrowy karabin maszynowy wprowadzony douzbrojenia w 1939r. Broń wywodzi się z wielkokalibrowego karabinu maszynowego DK (DiegtariewaKrupnokalibiernyj) skonstruowanego przez Wasilija Diegtariewa. DK zasilany był z magazynków, dlatego teżposiadał zbyt małą szybkostrzelność praktyczną. Główna różnica pomiędzy obiema konstrukcjami toprzystosowanie DSzK do zasilania taśmowego, modyfikację przeprowadził Gieorgij Szpagin. DSzK działa nazasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy, zastosowano za pomocą rygli rozchylnych, strzelanienastępuje z zamka otwartego. Broń zasilana jest radzieckim nabojem wielkokalibrowym 12,7x108mm. Zasilanielewostronne z metalowej taśmy ciągłej na 50 naboi, zastosowano donośnik bębnowy. Taśma może byćprzechowywana w metalowej skrzynce amunicyjnej znajdującej się z lewej strony broni. DSzK posiada mechanizmspustowy pozbawiony przełącznika rodzaju ognia umożliwiający strzelanie wyłącznie ogniem ciągłym. Wyciągsprężynujący podobnie jak suwliwy wyrzutnik umieszczony jest w zamku, zastosowano mechanizm uderzeniowytypu bijnikowego. Lufa wymienna posiada żebrowanie ułatwiające odprowadzanie ciepła, lufa zakończona jesthamulcem wylotowym. Broń posiada przyrządy celownicze otwarte, zastosowano celownik ramkowy z nastawamido 3500m. Można również dołączyć celownik przeciwlotniczy. Z tyłu broni znajduje się tylec z dwoma chwytami,możliwe jest dołączenie kolby dostawnej. Karabin znajduje się na podstawie kołowej z tarczą ochronną konstrukcjiJ. Kolesnikowa. Co ciekawe podstawa kołowa może zostać przekształcona w podstawę trójnożną. Broń stanowirównież uzbrojenie pomocnicze wozów bojowych np. czołgów IS-2, IS-3, T-54, T-55, T62, dział samobieżnychISU-122, ISU-152 oraz niewielkich jednostek pływających. W 1945 do uzbrojenia wprowadzono zmodernizowanąwersję oznaczoną jako DSzKM (Diegtariewa Szpagina Krupnokalibiernyj Modernizowannyj). Zastosowano w niejdonośnik przesuwakowy umożliwiający zmianę zasilania z lewostronnego na prawostronne. DSzKM może byćzasilany z metalowej taśmy segmentowej łączonej z 10 nabojowych odcinków. DSzK był udaną konstrukcją, leczmimo tego został zastąpiony wielkokalibrowym karabinem maszynowy NSW.

wersja DSzKnabój 12,7x108mmprędkość początkowa pocisku 850m/sdługość lufy 1070mmdługość 1625mmmasa lufy 12,6kg

masa 34kg niezaładowany155kg niezaładowany na podstawie kołowej

zasilanie lewostronne, taśma ciągła na 50 naboiszybkostrzelność teoretyczna 600 pocisków na minutę

Wielkokalibrowy karabin maszynowy DSzKM, podstawa kołowa została przekształcona w podstawę trójnożną

Wielkokalibrowy karabin maszynowy DSzKM

DSzKM zamontowany na wieży czołgu T-55

DSzKM wyposażony w celownik przeciwlotniczy. Podstawa kołowa została przekształcona w podstawę trójnożną

zobacz filmik z karabinami maszynowymi DSzK, DSzKM, NSW i Kord

Autor: Przemysław KonickiPrzedruk ze strony: http://www.opisybroni.republika.pl/Artykuł pobrano ze strony eioba.pl