தமி�ழ்

யா�மறி�ந்த மொம�ழிகளிலே� தமழ்மொம�ழிலே��ல் 

      இனித�வது எங்கும் க�லே��ம்; 

��மர ர�ய், வ��ங்குகளி�ய், உ�கனைனித்தும் 

      இகழ்ச்சி�மொசி��ப் ��ன்னைம மொகட்டு, 

நா�மமது தமழிமொரனிக் மொக�ண்டுஇங்கு 

      வ�ழ்ந்த*டுதல் நான்லேறி�? மொசி�ல்லீர்! 

லேதமதுரத் தமலேழி�னைசி உ�கமொம��ம் 

      �ரவும்வனைக மொசிய்தல் லேவண்டும். 1

யா�மறி�ந்த பு�வரலே� கம்�னைனிப் லே��ல் 

      வள்ளுவர்லே��ல், இளிங்லேக� னைவப்லே��ல், 

பூமதனில் யா�ங்கணுலேம ��றிந்தத*னை�; 

      உண்னைம, மொவறும் புகழ்ச்சி� யா�ல்னை�; 

ஊனைமயார�ய்ச் மொசிவ�டர்களி�ய்க் குருடர்களி�ய் 

      வ�ழ்க*ன்லேறி�ம்;ஒருமொசி�ற் லேகளீர்! 

லேசிமமுறி லேவண்டுமொமனில் மொதருமொவல்��ம் 

      தமழ்முழிக்கம் மொசிழிக்கச் மொசிய்வீர்! 2

��றிநா�ட்டு நால்�றி�ஞர் சி�த்த*ரங்கள் 

      தமழ்மொம�ழியா�ற் மொ�யார்த்தல் லேவண்டும்; 

இறிவ�த புகழுனைடயா புதுநூல்கள் 

      தமழ்மொம�ழியா�ல் இயாற்றில் லேவண்டும்; 

மனைறிவ�க நாமக்குள்லேளி �ழிங்கனைதகள் 

      மொசி�ல்வத*லே��ர் மக*னைம இல்னை�; 

த*றிம�னி பு�னைமமொயானில் மொவளிநா�ட்லேட�ர்; 

      அனைதவ�க்கஞ் மொசிய்தல் லேவண்டும். 3

உள்ளித்த*ல் உண்னைமமொயா�ளி யுண்ட�யா�ன் 

      வ�க்க*னிலே� ஒளியுண்ட�கும்; 

மொவள்ளித்த*ன் மொ�ருக்னைகப்லே��ல் கனை�ப்மொ�ருக்கும் 

      கவ�ப்மொ�ருக்கும் லேமவு ம�யா�ன், 

�ள்ளித்த*ல் வீழ்ந்த*ருக்கும் குருடமொரல்��ம் 

      வ�ழிமொ�ற்றுப் �தவ� மொக�ள்வ�ர்; 

மொதள்ளுற்றி தமழிமுத*ன் சுனைவகண்ட�ர் 

      இங்கமரர் சி�றிப்புக் கண்ட�ர்