Kayak ÖğretmeniNursel Çetin

Ç izer: Duygu Cigal

SPORTİF HİKÂYELER - 5

Kayak Öğretmeni

Yayın Yönetmeni Özlem Tortop AkkayaBaşeditör Yunus Bekir Yurdakul

Yazar Nursel ÇetinÇizer Duygu Cigal

Grafik Tasar›m Ahmet Duman - Fatma Yılmaz

Baskı Özden Ofset Matbaacılık ve Ambalaj San. Koll. Şti.İZMİR / 20.04.2012

ISBN: 978 - 605 - 4634 - 04 - 0SERTİFİKA NO: 12172

© Her hakkı saklıdır veTop Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet Şirketi’ne aittir.

Yazıları ve resimleri başka bir esere aynen veya değiştirilerek alınamaz ve yayımlanamaz.

Bandrol Uygulamasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 5. maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde bandrol taşıması zorunlu değildir.

Top Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet ŞirketiDr. Faik Muhittin Adam Cad. Nu. : 38/Z-1 Konak İZMİR - www.top.com.trTelefon: 90.232.4257963 Belgegeçer: 90.232.4459112

SPORTİF HİKÂYELER - 5

Benim adım Seda. Kardeşiminki Eda… O benim ikiz kardeşim. Ondan tam yedi saniye büyüğüm. Yani ablasıyım. Ama Eda bunu kabul etmiyor. Aynı anda doğduğumuza göre kimse kimsenin ablası olmaz di-yor. Zaten Eda her zaman inatçıdır. Onun bu inatçılı-ğıyla başedebilen tek kişi sanırım benim.

Geçenlerde ödevimiz için bir spor dalı seçmeye çalışıyorduk. Babam yaklaşan yarıyıl tatilinde kayak kampına gidebileceğimizi söyledi. Ne de olsa okulun düzenlediği bir kamptı. Öğretmenlerimiz de bizimle gelecekti. Neşeyle bağırdım.

“Bu çok iyi bir fikir öyle değil mi Eda?”

3

Eda dudağını büktü.

“Hiç de değil!” dedi. İşte başlamıştı. Babam ya-nımızdan sessizce ayrıldı. Eda’yı ikna etme işini hep bana bırakırlardı.

“Nedenmiş o?” diye sordum.

“Çok soğuk olur. Üstelik kaymak için ayakları-na taktıkları o kocaman şeylerin üstünde duramam ben.”

Daha bir sürü bahaneler uydurdu. Ama asıl ne-deni çok iyi biliyordum. Eda yüksekten korkuyordu.

4

“Bence bale kursuna falan gidelim.” dedi.

Baleden nefret ederdi…

Bir süre sonra babam yanımıza geldi. “Söyleyin bakalım kızlar kararınızı verdiniz mi?” diye sordu.

Eda sevinçle,

“Kayak kampına gitmek istiyoruz babacığım. Hemen hazırlıklara başlamalıyım.” diyerek odasına koştu.

5

Babam şaşkınlıktan neredeyse küçük dilini yuta-caktı. Bana dönüp sordu.

“Onu ikna etmeyi nasıl başardın?”

Babama göz kırptım.

“Kayak kampına Berk’in de geleceğini söyledim.

Babam meraklandı:

“Peki, Berk gerçekten geliyor mu?”

“Bilmiyorum.” diyerek odadan fırladım.

6

Hazırlanmak için üç günümüz vardı. Eda daha şimdiden bütün dolabını yatağın üzerine yığmıştı. Neredeyse kıyafetlerinin hepsini götürmek istiyordu. Annem yatağın üzerindeki küçük dağı görünce;

“Herkes yanında sadece bir valiz götürebilir. Sa-kın daha fazlasını götürmeye çalışmayın!” dedi.

Eda, dudağını büktü.

“Ama anne!” diye seslendi.

Her zamanki gibi ortalığı sakinleştirmek bana düştü. Annem mutfağa döndüğünde Eda’nın yanına koştum.

7

“Nasıl olsa kıyafetlerimizin hepsi aynı… Bunla-rın yarısını ben yanıma alırsam sorun çözülmüş olur, öyle değil mi?” dedim.

Bu fikir Eda’nın hoşuna gitti. Hemen valizlerimi-zi hazırladık. Yolculuk gününe kadar her gün kayak sporu üzerine araştırmalar yaptım. Öğrendiklerimi Eda’yla paylaşmaya çalışıyordum. Ama o hiç oralı değildi.

O, her gün valizdeki kıyafetlerini değiştirdi durdu.

Sahi unutmadan söyleyeyim. Berk gerçekten kampa geliyormuş.

8

Yolculuk günü geldiğinde öğretmenler eşliğinde otobüse bindik. Anne ve babamla vedalaşırken ba-bam kulağıma fısıldadı:

“Kardeşine dikkat et olur mu?”

“Tamam.” dedim.

Eda ne derse desin ben onun ablasıydım.

9

Kayak ÖğretmeniNursel Çetin

Ç izer: Duygu Cigal

SPORTİF HİKÂYELER - 5