Embed Size (px)
Citation preview
1
Kerstconcert 2018
Het kind en de betoveringen
VOORBEREIDENDE BUNDEL
© Pieter Fannes
2
Praktisch
Beste leerkracht,
U komt met uw leerlingen naar het kerstconcert van het Nationaal Orkest van België. Voor veel kinderen kan het de eerste keer zijn dat ze een groot symfonisch orkest zien en horen spelen in de grote zaal van het Paleis voor Schone Kunsten. Wij geven u graag een aantal tips om dit concert tot een mooie en geslaagde belevenis te maken voor iedereen. Gebruik deze bundel om uw leerlingen goed voor te bereiden zodat ze optimaal kunnen genieten en meedoen!
Zorg dat u met uw groep minimaal 30 minuten voor de voorstelling aanwezig bent.
Tijdens het concert willen wij vragen om de leerlingen stil te laten luisteren zodat de musici hun beste klanken kunnen laten horen!
Zorg dat tijdens de voorstelling u en de begeleiders voldoende tussen de leerlingen verspreid zitten. Geen volwassenen naast elkaar dus.
Voorziene duur van het concert 55’ (proloog inbegrepen)
Gezongen in het Frans met boventitels in het Frans en het Nederlands
Heb je na deze uitvoering voor scholen zin om ook met je gezin of vrienden te komen genieten van deze uitvoering dan kan dat nog op :
Vrijdag 21/12 om 18:00u
Zaterdag 22/12 om 18:00u
Info & tickets: https://www.nationalorchestra.be/nl/kalender/kerstsprookje-het-kind-en-de-betoveringen
3
In het kort
L’ Enfant et les sortilèges, werd geschreven door Maurice Ravel en is een lyrische fantasie waarvan de tekst is
geschreven door Colette, een Franse schrijfster die dit werk opdroeg aan haar dochter, Bel Gazou genaamd.
De oorspronkelijke tekst is in het Frans, een vertaalde versie zou alleen maar de oorspronkelijke bedoeling van de schrijfster geweld aandoen.
Aangezien alles dus in het Frans wordt gezongen is het ook belangrijk dat de kinderen in de klas eerst al kennismaken met het verhaal en enkele personages.
Er wordt boventiteling voorzien zowel in het Frans als het Nederlands.
Het verhaal
Een ondeugend meisje zit alleen in haar kamer omdat ze gestraft is door haar mama. Ze wordt een beetje boos op alles wat er zich in haar buurt bevindt. Alles in de kamer moet het ontgelden. En het is net dan dat de magie begint: één voor één, komen de voorwerpen in de kamer tot leven. Ze vertellen over hun zorgen en klachten. Er volgt een wervelwind die soms magisch en feeëriek is maar ook woelig en onrustwekkend. En zo komt het meisje stilletjes aan tot het besef dat ze niet erg lief is geweest voor haar omgeving.
De personages
In de originele versie van Ravel kunnen de zangers verschillende personages spelen.
Alle rollen, ook die van het kind worden uitgevoerd door volwassenen.
Het kind Bel Gazou L’Enfant
De moeder Maman
Een herder Un Pâtre
De oude man Le Petit vieillard
De wiskundeleraar L’Arithmétique
De prinses La Princesse
Een herderinnetje Une Pastourelle
De dieren: Les animaux :
De nachtegaal Le Rossignol
De vleermuis La Chauve-souris
De uil La Chouette
De libel La Libellule
De kater Le Chat
De kattin La Chatte
De eekhoorn L’Ecureuil
De kikker La Rainette
4
De voorwerpen: Les objets, les éléments :
De fauteuil of zetel Le Fauteuil
De Louis XV zetel La Bergère
De klok L’Horloge comtoise
Het Chinese kopje La Tasse chinoise
De theepot La Théière
Het vuur Le Feu
De boom Un Arbre
Koor
Het kinderkoor, les Pastoureaux, zullen de rollen vertolken van de Cijfers en de Fauteuils, de Kikkers, Schaapjes en de Pages van de Prinses.
De Ghentsingers zullen de Herders en Herderinnetjes en de Kikkers zingen. Ook zullen ze de gewonde Bomen, de Dieren en de Kikkers tot leven brengen.
Orkest
Het Belgian National Orchestra zal de originele partituur van Ravel uitvoeren. Het orkest bestaat uit een 70-tal musici met behoorlijk wat werk voor de slagwerksectie. Er zijn wel meer dan 12 verschillende percussie-instrumenten die worden gebruikt, van de grote cimbalen tot de triangel.
We zijn niet in een operahuis maar wel in de mooie Henry LeBoeufzaal van Bozar. Hierdoor zit het orkest niet in een orkestbak maar wel heel zichtbaar op het podium.
De muziek
Het was niet verwonderlijk dat Ravel de fantasie opera L’enfant et les Sortilèges (Het kind en de betoveringen) schreef. In zijn sprookjesachtige huis net even buiten Parijs woonde Ravel samen met zijn mechanische poppen, speeldozen, snuisterijen, tierelantijnen, en zijn katten. Een hoogtepunt van zijn verzameling was een fluitende nachtegaal die ook nog eens met zijn vleugels kon wapperen. Veel van zijn muziek is gebaseerd op sprookjes, bijvoorbeeld over moeder de Gans of over speelgoedbeestjes die ‘s nachts tot leven komen.
Ravel gebruikt in dit werk verschillende muziekstijlen. Zo hoort men jazzfragmenten, kerkmuziek, en verschillende soorten dansmuziek, zoals de foxtrot, wals, en polka. Van de zangers wordt veel verwacht: zingen van aria’s, zingen op vocalen, huilen en lachen, kinderstemmen, spreekstemmen, een kattenduet
De componist
Maurice Ravel (1875 – 1937) werd geboren in Ciboure, een vissershaven nabij Saint-Jean-de-Luz. Op 6 jarige leeftijd begint hij met piano spelen. In 1889 wordt hij toegelaten tot het Parijse conservatorium. Niet veel later worden zijn eerste werken gepubliceerd. Compositieles volgt hij bij Gabriel Fauré. Ravel is bijna 30 jaar als hij kennismaakt met collega’s als Debussy, Richard Strauss, Varese, Vaughan Williams en Stravinsky. Met deze laatste sluit hij vriendschap en is in 1913 aanwezig bij diens spraakmakende werk Le Sacre du printemps. In 1914 wordt hij afgekeurd voor militair dienst, maar krijgt hij een baan als vrachtwagenchauffeur bij het leger.
Ravel componeerde deze fantasie-opera in het begin van de jaren 20.
5
Om te vertellen in de klas
Voorleestips:
- Gebruik de informatie van bovenstaande in het kort om achtergrondinformatie te geven over de
componist, schrijfster, uitvoerders, het verhaal in het kort en de personages. - Lees het verhaal voor verspreid over 2 lesmomenten, met deel 1 en deel 2 - Vooraleer te starten aan het lezen van deel 2 ga je een vraaggesprek aan over deel 1, is iedereen
mee met het verhaal? - Enkele leerlingen kunnen de stemmen vertolken, uitbeelden.
Deel 1: het Kind, de Moeder, de Klok, het Vuur Deel 2: het Kind, de Boom, de Dieren
- Nabespreking: wat is de reactie van de leerlingen? Wat gebeurt er op het einde? Loopt dit goed af of niet? Wat is de boodschap?
Het Kind en de betoveringen
DEEL 1
Een Kind zit voor een huistaak. Ze zit haar tijd te verlummelen en bijt op haar pen, krabt in haar haar en zit zachtjes voor zich uit te zingen.
(Het Kind)
“Ik wil geen woordjes schrijven.
Ik wil gaan wandelen.
Ik wil alle gebakjes eten.
Ik wil aan de staart van de kat trekken.
Die van de eekhoorn afknippen.
Ik wil iedereen een standje geven!
Ik wil mama straffen…
Moeder komt binnen. Bij elke vraag die ze stelt gaat haar gestrekte wijsvinger de hoogte in.
(De Moeder)
Is mijn Schat flink geweest? Heeft zij haar woordjes geschreven?
O, maar je hebt helemaal niets uitgevoerd!
Alleen inkt gemorst op het vloerkleed.
Schaam je je niet dat je zo lui bent?
Beloof je me aan het werk te gaan, Schat?
Hoor ik dat het je spijt?
6
Het Kind antwoordt helemaal niets en laat zich mokkend van haar stoel glijden. Mama wijst naar een schrift. De andere hand houdt een dienblad in de lucht, met erop een theepot en een kopje voor het vieruurtje. Geen antwoord, het kind heft alleen zijn hoofd en steekt zijn tong uit naar de Moeder.
(Het Kind)
…(steekt tong uit)
Moeder zet het dienblad met het vieruurtje op de tafel neer en gaat verder:
(De Moeder)
Nou, dit krijgt een stout kind om vier uur te eten:
Thee zonder suiker en droog brood.
En tot het avondeten blijf je helemaal alleen zitten!
Denk maar eens na over je fouten!
Denk aan je huistaken!
En denk vooral hoeveel verdriet Moeder heeft!…
Het Kind blijft alleen achter en gaat als razend tekeer. Ze stampvoet en gilt, schreeuwt uit volle borst. Met een zwaai gooit het de Theepot en het Kopje op de grond, die in duizend stukken breken. Daarna klimt het op het raamkozijn en opent de kooi van de eekhoorn. Met haar pen prikt ze het diertje. De eekhoorn is gewond, jankt en vlucht weg via het open bovenraam van het venster.
(Het Kind)
Het kan me geen snars schelen! Geen sikkepit!
Ik heb toch geen honger!
Ik ben toch liever alleen!
Er is niemand van wie ik houd.
Ik ben heel erg stout!
Stout, stout, stout.
Het Kind springt van het raamkozijn en trekt aan de staart van de Kat, die blaast en verstopt zich onder een fauteuil.
Het Kind zwaait met de pook, rakelt het vuur op en trapt er de waterketel overheen: walmen van as en rook. Het gebruikt de pook als zwaard om de figuurtjes op het behangpapier te lijf te gaan en scheurt het aan flarden: hele stroken papier laten los en hangen van de muur. Het maakt de kast van de Staande Klok open en hangt met zijn hele gewicht aan de koperen slinger, zodat het die plotseling in zijn handen houdt.
7
Als het Kind zijn boeken en schriften op de tafel ziet liggen, scheurt het ze schaterlachend aan stukken.
(Het Kind)
Hoera! Hoera! Hoera! Hoera!
Geen lessen meer! Geen taken meer!
Ik ben vrij, vrij, stout en vrij.
Joepie!
Als het Kind het moe is alles stuk te maken, laat het zich buiten adem vallen in een grote Fauteuil. Maar tot haar verrassing wijkt de fauteuil achteruit en moeizaam strompelend als een enorme pad gaat de Fauteuil er zelfs vandoor. Na drie achterwaartse stappen keert de Fauteuil terug. Zwaar en spottend begroet hij een kleine sjieke Louis XV Bergère zetel, die hij met zich meeneemt en samen beginnen ze te dansen. De Fauteuil, de Bergère, de Poef, de Zitbank, de Sofa, de Rieten Stoel Ze hebben allemaal meer dan genoeg van het Kind.
Stokstijf van verstomming leunt het Kind tegen de muur. Het luistert en kijkt toe hoe ze allemaal hun beklag over haar doen.
Op twee voeten die onder haar houten mantel uitsteken komt nu de Klok dichterbij. Ze heeft twee korte, heftig bewegende armen.
(De klok)
Ding, ding, ding, ding, en nog eens ding, ding, ding,
En opnieuw ding; en alweer ding.
Ik kan niet meer ophouden met slaan!
Ik weet niet meer hoe laat het is!
Het heeft mijn slinger weggenomen!
Ik heb vreselijke buikpijn!
Er zit een luchtstroom in mijn binnenste!
En ik begin te ijlen!
Klaaglijk slaand loopt ze, van de ene naar de andere kant van de kamer. Ze blijft onbeweeglijk staan met haar gezicht naar de muur. Ze wil zo haar schande en pijn verbergen.
Op de vloer zijn twee nasale stemmen te horen. Het zijn de theepot en het kopje die met een Brits accent spreken. Ze plagen elkaar en bekvechten, als dat maar goed komt met dat broze porselein waaruit ze zijn gemaakt.
8
(Het Kind)
O! Mijn mooie Chinese Kopje!
De zon gaat onder. Haar vlakke stralen kleuren rood. Het Kind rilt van angst en eenzaamheid; ze gaat naar het Haardvuur op zoek naar wat troostende warmte, maar het Haardvuur spuwt haar een vonkenregen in het gezicht spuwt. Het vuur achtervolgt het Kind zelfs, totdat ze zich verbergt achter de meubelen.
(Het Vuur)
Achteruit, ik verwarm wie goed is,
Ik verwarm wie goed is, maar ik verbrand wie boos is.
Je hebt met de pook gezwaaid, de waterketel omvergegooid,
De lucifers uitgestrooid, pas op!
Pas op voor het dansende Vuur!
Achter het Vuur rijst de As op, ze is onder zijn passen ontstaan. Zij is grijs, golvend en zwijgend, en eerst merkt het Vuur haar niet op. Als het Vuur haar ziet, speelt het met haar. Zij speelt met hem… Ze probeert het Vuur met haar lange grijze sluiers in bedwang te houden. Het Vuur lacht, ontsnapt en danst. Het spel gaat door tot het Vuur de strijd moe is en zich laat uitdoven. In een laatste opflakkering probeert het Vuur zich te bevrijden, schittert nog een oogwenk en valt in slaap, gehuld in de lange sluiers en armen van de As. Op het ogenblik dat het Vuur ophoudt met glanzen, wordt het donker. De avond is gevallen, en achter de ramen twinkelen de sterren al. De kleur van de hemel kondigt de komst van de volle maan aan.
(Het Kind)
Ik ben bang, ik ben bang!
Het Kind krijgt een zacht lachen als antwoord. Ze gaat op zoek en ziet hoe de afgerukte flarden behangpapier zich oprichten. Een hele stoet figuurtjes die op het behangpapier geschilderd stonden, komen op haar af. Het is een ietwat belachelijk, maar erg ontroerend gezicht. Er is de Herderin, de Herder, de schapen, de hond, de geit…Ze worden begeleid door een naïeve muziek van schalmeien en tamboerijnen. Er volgt een ballet van de figuurtjes, die dansend hun verdriet uiten omdat ze niet langer bijeen kunnen komen door het gescheurde behangpapier.
Het Kind ligt languit op de grond, met haar gezicht op haar armen, ze huilt. Ze ligt op de gescheurde bladzijden van de boeken. Een van de grote bladen, waarop het ligt, richt zich als een tegel op. Eerst laat het een hand door, daarna een gouden haardos, vervolgens een hele, erg bevallige Sprookjesprinses, die bijna lijkt te slapen en haar met juwelen getooide armen uitrekt. Maar ook de prinses kan helaas het Kind niet helpen. Want het sprookjesboek werd helemaal verscheurd door het Kind.
9
De aarde beeft en scheurt. Een onzichtbare kracht zuigt de Prinses op, en ze verdwijnt.
Het Kind buigt zich voorover en zoekt tussen de versnipperde bladen naar het eind van het sprookje, vergeefs echter. Het verschuift ze met haar voet. Scherpe stemmetjes weerklinken tussen de bladen, die zich oprichten en de venijnige en grijnzende gestalten van de cijfers laten zien.
Een kleine kromme, gebochelde grijsaard komt te voorschijn. Hij heeft een baard en is met cijfers gekleed. Hij draagt de Griekse letter π op het hoofd, een lintmeter om zijn middel en hij is met een tekendriehoek gewapend. Hij houdt een houten boek vast dat de maat klapt, en loopt met korte danspasjes, terwijl hij hardop flarden vraagstukken afdreunt. Hij ziet het Kind en loopt erop af, op een manier die weinig goeds voorspelt. Hij danst hoe langer hoe sneller en boosaardiger om het Kind heen.
Steeds dollere rondedans vol met vraagstukken en cijferopgaven bestoken het Kind.
(Het Kind)
Au! Mijn hoofd! Au! Mijn hoofd! Mijn hoofd!
Versuft van al dit gevraag valt het Kind languit op de grond. De Kleine Grijsaard en de Cijfers verdwijnen.
De maan is opgekomen en verlicht de kamer. De zwarte Kat komt langzaam vanonder de fauteuil tevoorschijn. Hij rekt zich uit, geeuwt, en begint zich te wassen. Het Kind ziet hem eerst niet en gaat bang op de grond liggen, met zijn hoofd op een voetkussen. De Kat speelt met een bol wol. De bol rolt naar het Kind, en de Kat wil met het blonde hoofd spelen alsof het een bol wol was.
(Het Kind)
Ben jij het, Kat?
Wat zie je er vreselijk en groot uit!
Jij kunt wellicht praten, hé?
De Kat gebaart van nee, blaast en loopt weg van het Kind. Hij speelt met zijn bal.
De witte Kat loopt in de tuin. De Kat onderbreekt zijn spel en loopt naar de Kattin
Het Kind gaat hem angstig achterna, aangetrokken door de tuin. Samen met de Kat en de Kattin bevindt het Kind zich plotseling in de tuin, die verlicht wordt door de volle maan en het rozige licht van de zonsondergang.
10
DEEL 2
Bomen, bloemen, een piepklein vijvertje, een met klimop bedekte dikke boomstam. Muziek van insecten, kikvorsen, padden, het gekras van uilen, het gemurmel van de bries, en nachtegalengezang.
(Het Kind)
Ach! Wat ben ik blij dat ik je weerzie, Tuin!
Het Kind leunt tegen de dikke boomstam, die kreunt. (De Boom)
Au!
(Het Kind)
Wat?
(De Boom)
Mijn wond… mijn wond...;
(Het Kind)
Welke wond?
(De Boom)
De wond in mijn flank die je me vandaag
met het gestolen mes hebt toegebracht…
Helaas! Er vloeit nog altijd sap uit weg.
Medelijdend drukt het Kind zijn wang tegen de schors van de dikke Boom aan. Een waterjuffer vliegt gonzend voorbij en verdwijnt. Daagt weer op, en nogmaals. Andere libellen volgen haar voorbeeld. En nog meer vlinders, nog meer waterjuffers, een nachtegaal, kikkers, een vleermuis. Ze geven allemaal de schuld aan het Kind van hun ellende. De libelle werd aan de muur gespeld. De vleermuis kleintjes moeten het zonder hun moeder stellen. Het Kind wil het wel goed maken maar weet niet hoe.
Een Kikvorsje kruipt uit de vijver te voorschijn, het steunt met twee poten op de rand. Een tweede Kikvors volgt zijn voorbeeld, en nog een. De Kikkers vormen een dichte krans om de vijver. Ze springen uit de poel en beginnen te spelen op de wijze van kikvorsen. Na de dans legt een van de Kikkers een pootje op de knie van het Kind.
11
De Eekhoorn die kon ontkomen aan de tiranie van het Kind zit op de vork van twee lage takken en hoest op de wijze van eekhoorns.
Terwijl het Kind praat, stroomt de tuin vol met springende eekhoorns. Ze storen het spel van de kikkers niet met hun spel, hun liefkozingen, ze blijven hoog in de lucht. Andere groepen vormen zich en ontbinden zich. De tuin, trillend van fladderende vleugels, rood glanzend van de eekhoorntjes, is een paradijs van tederheid en dierenplezier.
De zwarte Kat en de witte Kattin verschijnen boven de muur. De Kat likt de oren van de Kattin, speels en vriendschappelijk. Ze verdwijnen en volgen elkaar op de smalle bovenrand van de muur.
(Het Kind)
Ze houden van elkaar. Ze zijn gelukkig. Ze zijn me vergeten…
Ze houden van elkaar… Ze zijn me vergeten... Ik voel me alleen…
Mamaaaaa!
Na die gil richten de Dieren zich op, ze hollen uit elkaar, sommige dieren vluchten weg, andere komen dreigend aangelopen, hun stemmen vermengen zich met die van de bomen.
(Dieren en Bomen)
O! O! O! O!
Zie, het Kind met het mes!
Het Kind met de stok!
De deugniet met het net!
De deugniet met de kooi!
De deugniet met het net!
Het kind dat van niemand houdt en waar niemand van houdt!
Moeten we vluchten?
Moeten we vluchten? Moeten we vluchten?
Neen! We moeten hem straffen! We moeten hem straffen!
Ik gebruik mijn klauwen!
Ik gebruik mijn tanden!
Ik gebruik mijn nagels!
Laten we samenwerken! Laten we samenwerken!
Alle Dieren stormen tegelijk op het Kind af, ze sluiten het in, duwen en trekken eraan. De opwinding wordt een heuse strijd, want elk dier wil het Kind zelf straffen, helemaal alleen, en de Dieren beginnen zelfs met elkaar te vechten.
12
Het Kind, gevangen, bevrijd, opnieuw gevangen gaat van poot tot poot. In het vuur van het gevecht vergeten de dieren het Kind. Bijna op hetzelfde ogenblik valt een eekhoorntje gewond naast het Kind. Het diertje slaakt een scherpe kreet. De Dieren schamen zich en blijven onbeweeglijk, daarna laten ze elkaar los en omringen het gewonde eekhoorntje vanop afstand. Het Kind rukt het lint om zijn hals los en spalkt er het gewonde pootje van de Eekhoorn mee. Het Kind valt krachteloos neer. Diepe stilte bij de dieren.
De Dieren komen dichterbij, vormen een kring om het Kind dat op de grond ligt. De Eekhoorns boven hem zwaaien met takken, de Libellen slaan met hun vleugels. Samen tillen alle Dieren het bleke en roerloze Kind op, en brengen hem stap voor stap naar het huis. Het Kind doet zijn ogen open en probeert overeind te blijven. Nog altijd ondersteunen haar de dieren, met hun poten, hun vleugels, hun kop, hun rug…De Dieren brengen het Kind terug waar ze thuishoort, ze brengen haar terug naar het woord dat ze heeft uitgeroepen: Ma…..ma, ma…ma, ma…ma.
Tegelijkertijd laten de ontsluierde maan en de roze en gouden dageraad de tuin baden in een helder licht. Een voor een laten de dieren hun hulp achterwege, het is toch nutteloos. Harmonieus, met spijt in het hart, doorbreken ze de kring om het Kind, maar ze begeleiden het vanaf een afstand, ze vieren het Kind met vleugelgeklap, vreugdebuitelingen. Ze laten het eenzame, rechte, lichtende, Kind alleen achter in een aura van maan en dageraad. Het strekt zijn armen uit naar haar die de Dieren ‘Mama’ noemden. Alle Dieren zijn het eens nu. Het Kind is goed en braaf, heel braaf. Ze heeft het gewonde eekhoorntje geholpen, de wond verzorgd. Zo braaf, zo lief.
(Het Kind)
Mama!
Eind
Naar Nederlandse vertaling: Katelijne De Vuyst
13
Introductie tot het concert
Doelstellingen:
1. De leerlingen herkennen de ‘concertprocedure’ 2. De leerlingen weten wat er van hun verwacht wordt op het concert
Verloop
1. Hebben de kinderen wel eens een orkest in het echt gezien? Soms nemen orkesten muziek op, voor cd’s of voor de radio. Soms treden ze ook in het echt op, voor publiek. Dat heet een concert. Wie is er wel eens naar een concert geweest? Hoe was dat? Wat gebeurde er allemaal?
2. Dit concert is in een hele bijzondere zaal: de Henri Le Boeufzaal in Bozar. Neem maar eens een kijkje:
https://www.bozar.be/nl/static-pages/100007-de-grote-zaal-henry-le-boeuf Wat zie je allemaal? - Hoeveel mensen kunnen erin denk je? (2.200!). - De koning en de koningin komen soms ook en hebben een aparte loge, een plek speciaal voor hen, kun je die vinden? - Kijk ook eens naar het plafond, lijkt het op die van jullie klas? En van bij jullie thuis?
3. Bekijk het begin van het volgende fragment, zo tot het muziekstuk begint. Wat gebeurt er allemaal? https://www.youtube.com/watch?v=yyeR-gPakWo - de muzikanten spelen zomaar door elkaar -> ze warmen zich op - het is even stil en de muzikanten stemmen hun instrumenten. Ze spelen allemaal dezelfde noot en luisteren of die hetzelfde klinkt. - het is weer stil en de dirigent komt op. Wat doen de orkestleden? Ze staan recht! - de dirigent geeft de concertmeester, die viool speelt, een hand en buigt naar het publiek - de muzikanten gaan zitten en het concert begint Wat doen de kinderen dus als de dirigent komt opgelopen?
4. Wanneer klap je nog meer? Als het stuk gedaan is! Zullen we even oefenen? Een aantal kinderen speelt het orkest (ze mogen zelf het instrument kiezen, en de bijbehorende klank maken), de anderen het publiek. Wie is de dirigent?
14
Werkten mee aan deze productie
15
Check-up
Een laatste herhaling voor we naar het concert gaan.
o De kinderen kennen het verhaal o De kinderen kennen de personages o begrijpen de procedures bij een concert: het stemmen, de dirigent komt op terwijl het publiek klapt, stil
luisteren, klappen na afloop.
Alles in orde? Tijd om te gaan! Welkom op het Kerstconcert van het Nationaal Orkest van België.
Aan deze bundel werkten mee: Noëlla Vijt & Delila Allemeersch – Youth Projects – Belgian National Orchestra - 02/552 04 66 – noë[email protected]
16
Dit concert kwam tot stand: - In coproductie met BOZAR
Het Belgian National Orchestra wordt door de federale overheid gesubsidieerd en krijgt de steun van de Nationale Loterij en de Nationale Bank van België
Het Belgian National Orchestra wordt gesteund door verschillende partners. Dankzij hun inbreng kan het meer en betere projecten ontwikkelen. Het BNO wil deze partners graag danken.
Mediapartners
