Upload
borussia
View
226
Download
1
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Â
Citation preview
„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”
Temat: ARCHITEKTURA-SPOŁECZEŃSTWO-POLITYKA-TECHNOLOGIA I WIZJAAutor: art. plast arch w. Marcelina Mikułowska Konspekt zajęćCzas trwania zajęć: 2 x 45 minutWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna
Cele ogólne:
1. Ukazanie uczniom funkcji polityczno-społecznych architektury
2. Zaprezentowanie wizji i osiągnięć myśli danych czasów, które wraz z określoną i możliwą na dane
czasy technologią wpływały na formę architektury
3. Wykazanie uczniom związków formy architektury z realnym życiem i zrozumienie procesów
związanych z życiem społecznym i rozwojem cywilizacji.
4. Zajęcia otwierają ucznia na postrzeganie architektury jako, żywego elementu życia społecznego i
mechanizmów politycznych co znacznie wzmaga ich zainteresowanie tematem.
Cele szczegółowe:
1. Uczeń potrafi celnie określać czasy w których powstały konkretne budynki.
2. Uczeń potrafi celnie użyć trzech podstawowych pytań/ mianowników do analizy różnorodnych
form architektonicznych, co pomaga mu je odkodować, umieścić w określonych czasach i
prawidłowo odczytać formę.
3. Uczeń podsumowuje swoją wiedzę szkolną: o epokach następujących po sobie, a także poznaje
nazwy epok współczesnych w architekturze.
Technika: wykład interaktywny ( z pytaniami do uczniów) wraz z prezentacją multimedialną.
Przebieg zajęć:
1. Rozwinięcie pojęć: Społeczeństwo, Polityka, Architektura, Technologia
2. Prezentacja osi czasu i rozwoju myśli technologicznej od antyku, do współczesności.
3. Pokaz zdjęć form architektonicznych z różnych epok (układ chronologiczny) i wspólna próba
odpowiedzi na pytania: jakie znaczenie i funkcje społeczne, polityczne miał dany obiekt i jak
zaawansowany był technologicznie.
4. Podsumowanie
Omawiane obiekty i zagadnienia: Piramidy w Egipcie, Budowle romańskie, Kościoły gotyckie na
prowincji, Katedry Gotyckie w wielkich ośrodkach kulturowych, Neogotyk, Klasycyzm, Miasta przed
rewolucją przemysłową, Budynki przemysłowe, Zmiany w polityce i wizji w trakcie rewolucji
przemysłowej, Budynki biurowe w Europie porównane ze Stanami Zjednoczonymi, Pierwsze
wieżowce, Wojna i jej wpływ na miasta, Idea modernizmu i wielkie zmiany w strukturze miast, Skąd
się wzięły bloki, Styl międzynarodowy, Architektura symboliczna na przykładzie Pałacu Kultury,
Współczesne idee w architekturze i symbole prestiżu oraz bogactwa miast, Co to jest postmodernizm
w architekturze?, Star-architekci budują na całym świecie, Nowe miasta na pustyni, Ekologiczna
architektura współczesna, Idea europejskiej dobrej przestrzeni miejskiej.
„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”
Temat: PROBLEMY PRZESTRZENI PUBLICZNEJKonspekt zajęćAutor: art. plast. arch. w. Marcelina Mikułowska Czas trwania zajęć: 2 x 45 minutWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna
Cele ogólne:
1. Zrozumienie przez uczestników czym jest miasto od strony organizacyjnej (kto zarządza miastem, jak miasto jest finansowane, kto ustala zasady/przepisy obowiązujące w mieście
2. Uczeń zdobędzie wiedzę na temat tego, co wpływa na faktyczny kształt miasta
Cele szczegółowe:
1. Uczniowie dowiedzą się i zrozumieją: że efekt końcowy odbieranej przez nich przestrzeni miejskiej jest wynikiem konstelacji uwarunkowań
2. Uczeń potrafi: rozróżnić zadania samorządu i sektora prywatnego
3. Uczeń rozumie kim jest niezależny inwestor
4. Uczeń rozumie skąd się biorą podatki,
5. Uczeń potrafi rozróżnić zadania różnych podmiotów: konserwator zabytków, drogowcy, urbaniści, politycy
6. Uczeń potrafi zrozumieć miasto jako konstelację różnych interesów, odpowiedzialności i ścierających się wizji.
7. Uczeń potrafi krytycznie odnieść się do procesów architektoniczno-urbanistycznych zachodzących w jego miejscowości
Technika: wykład interaktywny ( z pytaniami do uczniów) wraz z prezentacją multimedialną.
Przebieg zajęć:
1. Prezentacja i omówienie slajdu pokazującego obraz miasta z różnymi obszarami, które mają na nie
wpływ: zadania gminy, bezpieczeństwo publiczne, drogi i komunikacja, mieszkalnictwo, biznes i duże
inwestycje, inwestycje miejskie w obiekty użyteczności publicznej, przestrzeń publiczna, politycy i
ruchy społeczne, które wymagają zmian w mieście, symbole, pomniki, reklama w mieście jako
element gospodarki i walki estetycznej, potrzeby jednostki i rodziny, wykluczenie społeczne, bieda,
opieka nad słabszymi.
2. Prezentacja i omówienie slajdu pokazującego zadania własne samorządu, podział kompetencji
władzy wykonawczej i ustawodawczej w gminie. Prezentacja jednostek podległych burmistrzowi i
omówienie problemów współpracy rozczłonkowanych wydziałów, omówienie relacji gmin z
niezależną gospodarką.
3. Pojęcie własności, działki, inwestycji, planu zagospodarowania przestrzennego, decyzji o
warunkach zabudowy- czyli co gmina lub inwestor może zrobić, jakie są praktyczne zasady działania
inwestycyjnego.
4. Miasto w reklamie, czyli jak przestrzeń miejska i gminy radzą sobie z przedsiębiorcami, dla których
reklama jest istotnym elementem działania.
Omawiane pojęcia: Co to jest samorząd lokalny, inwestorzy, plan zagospodarowania
przestrzennego, pojęcie działki, własności gruntów.
„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”
Temat: Przestrzeń wspólnej odpowiedzialności - architektura w kontekścieAutor: mgr. Inż. arch. Agata Wojciechowska-GrygoKonspekt zajęćCzas trwania zajęć: 2 x 45 minutWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna
CELE EDUKACYJNE:
1. zrozumienie roli kontekstu przestrzennego w architekturze – pojęcie ładu przestrzennego
2. zrozumienie dlaczego jakaś architektura (wnętrze urbanistyczne) podoba się nam lub nie
3. zrozumienie konieczności wprowadzenia ogólnie obowiązujących zasad przy procesach
związanych z urbanistyką i architekturą
4. ogólne rozeznanie w aktach prawa lokalnego oraz dokumentach, które należy otrzymać lub z którymi należy się zapoznać przed rozpoczęciem procesu budowlanego, a które mają decydujący wpływ na kształt inwestycji
CELE SZCZEGÓŁOWE:
1. uczeń potrafi odpowiedzieć na pytanie dlaczego konkretna architektura (wnętrze urbanistyczne) podoba się nam lub nie
2. uczeń rozumie potrzebę kształtowania przestrzeni, a nie tylko poszczególnych obiektów budowlanych
3. uczeń ogólnie rozumie pojecie ładu przestrzennego i kontekstu architektonicznego oraz ich znaczenie
4. uczeń ma ogólne rozeznanie gdzie i jakich dokumentów należy szukać/ubiegać się, przed rozpoczęciem procesu budowlanego
FORMY PRACY:
1. grupowa – wykład teoretyczny połączony z prezentacją multimedialną. Wykład interaktywny – zadawanie pytań uczniom i uzyskiwanie analitycznych odpowiedzi.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
1. prezentacja multimedialna, zawierająca liczne przykłady fotografii obiektów, kopii
dokumentów itp.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Wprowadzenie do zagadnienia ładu przestrzennego i pojęcia urbanistyki – próba wartościowania wykonanych wcześniej przez uczniów makiet
2. Przedstawienie koncepcji kontekstu architektonicznego i kształtowania przestrzeni w analogii z życiem codziennym - proces ubierania, gdzie poszczególne obiekty są jak poszczególne elementy garderoby, które pomimo tego, że osobno prezentują się dobrze, w zestawieniu trudno je do siebie dopasować
3. Przykłady dobrze zaprojektowanych wnętrz urbanistycznych oraz próba ich analizy i zdefiniowania
4. Tworzenie różnych pierzei (elewacji ulicznych) na ekranie i próba zdefiniowania przypisanych im przez uczniów wartości
5. Przykłady architektury niewłaściwie wpisanej w kontekst otoczenia, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów współczesnych dominujących nad architekturą historyczną - analiza
6. Architektura „pseudohistoryczna” wpisana w kontekst historyczny jako niewłaściwe podejście do tworzenia przestrzeni
7. Pytanie o konieczność regulacji prawnych związanych z tworzeniem przestrzeni
8. Planowanie przestrzenne – skrótowe przedstawienie ogólnych dokumentów powstających celem kształtowania ładu przestrzennego, a niezbędnych do rozpoczęcia procesu budowlanego (przykłady dokumentów)
9. Przykłady architektury dobrze i źle wpisanej w kontekst urbanistyczny
10. Dobre i złe przykłady łączenia „starego” z „nowym”
11. Reklama w mieście jako problem przestrzenny (na przykładach)
ŹRÓDŁA:
1. czasopismo „Architektura-Murator”2. czasopismo „Archiwolta”3. www.architektura.muratorplus.pl4. www.bryla.pl5. www.skyscrapercity.com
„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”
Temat: PRZESTRZEŃ PUBLICZNA – DIALOG Z OTOCZENIEMAutor: mgr inż. Urszula Knercer-Grygo, arch. krajobrazuKonspekt zajęćCzas trwania zajęć: 2 x 45 minutWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna
Zagadnienia:
- przestrzeń publiczna – definicja, funkcje, przykłady,
- projektowanie miejskiej przestrzeni publicznej,
- rola użytkowników przestrzeni publicznej w jej kształtowaniu,
- właściwe i niewłaściwe wykorzystywanie przestrzeni publicznej,
- estetyka przestrzeni publicznej.
Cele zajęć:
˗ zapoznanie słuchaczy z podstawowymi definicjami dotyczącymi przestrzeni publicznej, przedstawienie funkcji jaką pełni,
˗ zaprezentowanie pozytywnych i negatywnych przykładów kształtowania przestrzeni miejskiej,
˗ uświadomienie młodzieży o możliwościach ich osobistego udziału w kształtowaniu przestrzeni publicznej,
˗ zachęcenie młodzieży do aktywnego korzystania z przestrzeni publicznej,
˗ wzbudzenie u młodzieży postawy obywatelskiej,
˗ wzmacnianie poczucia tożsamości z własnym miastem.
Uczeń będzie umiał:
- określić co to jest przestrzeń publiczna,
- przedstawić przykłady i funkcje przestrzeni publicznej,
- określić czy dana przestrzeń publiczna jest właściwie zaprojektowana, spełnia swoją funkcję, czy jest estetyczna,
- znał możliwości własnego udziału w kształtowaniu przestrzeni publicznej,
- świadomie korzystać z przestrzeni publicznej.
Metody pracy:
- wykład interaktywny ( z pytaniami do uczniów) wraz z prezentacją multimedialną.
Przebieg zajęć:
1. Przedstawienie definicji przestrzeni publicznej, jako wszelkich miejsc dostępnych powszechnie. Obszar o szczególnym znaczeniu dla zaspokajania potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne.
2. Wymienienie przykładów przestrzeni publicznych: drogi i ulice; place miejskie; obiekty użyteczności publicznej, jak np. pasaże centrów handlowych, hole kinowe, dworcowe, hale targowe, muzealne; tereny zieleni.
3. Omówienie głównych elementów kompozycyjnych, podstawowych zasad projektowania, urządzania wybranych przestrzeni publicznych.
4. Przedstawienie definicji placu miejskiego, funkcji jakie pełnią place miejskie: publiczne, sakralne, handlowe, reprezentacyjne, widokowe, i in.
5. Przedstawienie zagadnienia zieleni miejskiej. Wskazanie jakie są rodzaje zieleni w mieście oraz funkcji jaką pełni: zdrowotne, przyrodnicze, ochronne, ekologiczne, estetyczne, wypoczynkowe, rekreacyjne, i in.
6. Zaprezentowanie wybranych przykładów wraz ze zdjęciami przestrzeni publicznych z Polski i ze świata oraz ich omówienie, w tym sposobów kształtowania i użytkowania: przykłady pozytywne oraz negatywne.
Dyskusja z uczniami na temat im znanych pozytywnych i negatywnych przykładów przestrzeni publicznej, znajdujących się przede wszystkim w ich miastach.
7. Przedstawienie inicjatyw na całym świecie związanych z przestrzenią publiczną, odzyskiwanie przestrzeni zaniedbanych, zdegradowanych, parkingowych i przywracanie im funkcji publicznej, aktywizacja społeczeństwa do przebywania, działania w tych przestrzeniach, podnoszenie wartości estetycznej, np. High Line Park w Nowym Jorku, inicjatywa ożywienia Targu Węglowego w Gdańsku, projekt “Miasto i ogród” w Warszawie, ogólnoświatowa inicjatywa Park(Ing) Day, Moss Art., i in.
Dyskusja z uczniami na temat propozycji ich udziału i możliwości wykorzystania wybranych przestrzeni publicznych.8. Podsumowanie
„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”
zajęcia artystyczne
Konspekt zajęćTemat: etap 1: Kształtowanie Oryginalnych form przestrzennychetap 2: Architektura – miasto – model urbanistycznyWARSZTATY RZEŹBIARSKO-ARCHITEKTONICZNO-URBANISTYCZNEAutor: mgr Adam CieślakCzas trwania zajęć: 2 x 1,5 godzWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna
Miasta, które są skupiskami ludzi tworzą przestrzeń nazywaną „przestrzenią publiczną”, czyli dostępną dla wszystkich, przez co pełnią istotną rolę i mocno oddziałują na człowieka. Oddziaływanie to następuje nie tylko w związku z funkcjonalnością i ergonomią, lecz również w związku z kształtowaniem wrażliwości estetycznej ludzi. Uświadamianie młodym ludziom tych problemów stwarza możliwość przygotowania ich do pełniejszego i bardziej świadomegokorzystania z przestrzeni publicznej, a także do późniejszego jej kreowania.
CELE EDUKACYJNE
Cele ogólne:
1. Wyposażenie uczniów w wiedzę oraz umiejętności manualne i warsztatowe.2. Rozbudzanie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, rozbudzenie wartości estetycznych, etycznych i innych.3. Pobudzanie aktywności intelektualnej oraz kształtowanie kreatywnej postawy w realizacji różnych zadań.4. Rozwijanie inwencji, wyobraźni i wrażliwości.5. Pogłębienie zainteresowań.6. Inspirowanie uczniów do aktywności twórczej.7. Ukazywanie uczniom różnych funkcji miasta.8. Ukazanie uczniom szerokiego kontekstu przestrzeni publicznej.9. Uświadamianie uczniom problemów związanych z aranżacją przestrzeni.10. Uczeń poznaje znaczenia funkcji publicznych i związaną z nimi odpowiedzialność.
Cele szczegółowe:
1. Uczeń poznaje pojęcia związane z architekturą i przestrzenią publiczną.2. Uczeń poznaje przykłady architektury dawnej oraz współczesnej.
3. Uczeń tworzy modele przestrzenne architektury oraz małej architektury.4. Uczniowie w grupach tworzą makiety miasta.
MATERIAŁ NAUCZANIA
Program warsztatów skierowany jest do młodzieży zainteresowanej problemami związanymi z architekturą i otaczającą nas wspólną przestrzenią publiczną.
Ilość uczestników: Zajęcia można przeprowadzać w grupach 5 – 8 uczniów
Wiek uczestników: Młodzież gimnazjalna i licealna
Czas trwania warsztatów: Minimum 3 godziny zegarowe podzielone na dwa etapy po 1,5 godziny. Zajęcia mogą trwać dłużej w zależności od zaangażowania uczestników.
PRZEBIEG WARSZTATÓW
Pierwszy etap - Kształtowanie Oryginalnych form przestrzennych
Przedstawienie zadania. Omówienie przygotowanych przykładów architektury i ich funkcji ze szczególnym zaznaczeniem ich roli na oddziaływanie w przestrzeni publicznej na człowieka.Wyjaśnienie pojęć związanych z architekturą oraz przestrzenią publiczną. Uczniowie wykonują szkice, które mają im pomóc w uchwyceniu kształtu i proporcji wybranejbryły architektonicznej. Prowadzący omawia wzajemne relacje, proporcje płaszczyzn i poszczególnych brył. Poruszone są również zagadnienia małej architektury i form przestrzennych takich jak rzeźby, czy fontanny. Uczniowie uwzględniają w swoich projektach funkcje budynków ( np.: galeria sztuki, muzeum, kino, szkoła, sklep, kawiarnia, bank, szpital itd. ) Po skończeniu szkiców prowadzący demonstruje jak można przygotować poszczególne elementy do wycinania i klejenia. Uczniowie otrzymują odpowiednie narzędzia i materiały i przygotowują własne modele architektury oraz małej architektury z uwzględnieniem skali makiety którą będą tworzyć w drugim etapie. Modele są tworzone z balsy modelarskiej lub z grubej tektury. Uczniowie rozrysowują poszczególne elementy oraz siatki brył, a następnie wycinają je nożyczkami lub nożykiem do cięcia papieru. Przy pomocy prowadzącego poszczególne elementy są sklejane w całość klejem z pistoletu do klejenia na ciepło (pozwala to na szybki efekt pracy). Uczniowie prezentują swoje prace. Prowadzący warsztaty komentuje dokonania uczniów.
Drugi etap - Architektura – miasto – model urbanistyczny
Uczniowie przygotowują się do tworzenia makiety miasta na podkładzie z grubej tektury o powierzchni 140mm x 100mm (mogą to być dwie sklejone tektury o wymiarach 100mm x 70mm). Uczniowie wybierają z pośród siebie „Burmistrza” i jego zastępcę. Mają oni
decydujący głos w sprawie rozplanowania przestrzeni „miasta”. Trzeba jednak zaznaczyć, że dotyczy to tylko i wyłącznie sytuacji spornych.
Uczniowie planują przestrzeń makiety z wykorzystaniem wykonanych wcześniej modeli. Na tym etapie pojawi się potrzeba dobudowania brakujących elementów takich jak drzewa, brakujące ławki, woda, proste modele ludzi samochodów (wycięty z kartonu kształt) itp. Można wydzielić z grupy osoby do tych działań tak by nie przerywać prać nad makietą.Uczniowie prezentują makietę miasta. Wspólnie dyskutujemy na temat pracy. Prowadzący zwraca uwagę na poprawność i zasadność podjętych decyzji co do zagospodarowania przestrzennego i jaki mogą mieć wpływ na mieszkańców zaprojektowanego miasta.Prowadzący czuwa nad każdym etapem warsztatów.
KOMENTARZ DO REALIZACJI
OGÓLNA KONCEPCJA
Zwrócenie uwagi na wpływ otoczenia na człowieka. Poznanie podstawowych pojęć związanych z architekturą oraz przestrzenią publiczną. Poznanie ogólnych zasad projektowania w kontekście funkcji i roli w społeczeństwie. Kształtowanie obserwacji , analizyi interpretacji otaczającej nas przestrzeni i zachodzących w niej zjawisk.
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE
Przykłady architektury
WSKAZÓWKI METODYCZNE
• wykład, mini – wykład• pogadanka• wykład interaktywny • demonstracja• ćwiczenia praktyczne • korekta indywidualna • autoprezentacja • przegląd
Metody i techniki nauczania:
Wykład, mini-wykład - To metoda stosowana na początku lekcji, umożliwia przekazywanie wiedzy niezbędnej do wprowadzenia ucznia w temat.
Pogadanka - To dialog nauczyciela z uczniem. Nauczyciel stawia różnie zbudowanepytania, a uczeń na nie odpowiada. Nauczyciel powinien wiedzieć do czego zmierza każde pytanie.
Wykład interaktywny- To metoda nauczania polegająca na aktywnym uczestnictwie w wykładzie-dyskusji wszystkich
uczestników; opiera się na wspólnym dochodzeniu do omawianego zagadnienia.
Demonstracja-Demonstracja to Pokaz konkretnych umiejętności zrobiony przez nauczyciela.
Ćwiczenia praktyczne - Ćwiczenia polegają na zaprojektowaniu i wykonaniu prac na zadany temat, poruszający różnorodne zagadnienia. Ćwiczenia te, są dopasowane stopniem trudności do ucznia, oraz grupy, w której zadanie jest realizowane.
Korekta indywidualna (konsultacje)- Korekta indywidualna polega na rozmowie nauczyciela z uczniem na temat pomysłu, według jakiego uczeń chce rozwiązać dane zagadnienie. Rozmowa ma za zadanie akceptację dobrych wyborów lub naprowadzanie ucznia na trafniejsze rozwiązania w opracowywanym przez niego temacie.
Autoprezentacja - Autoprezentacja to metoda polegająca na przedstawieniu przez ucznia jegopracy i uzasadnieniu celowości jego wyborów w trakcie realizacji.
Przegląd- Przegląd polega na przygotowaniu przez uczniów ekspozycji swoich prac z. Podczas przeglądu, moderowanego przez nauczyciela, uczniowie dzielą się swoimi przemyśleniami dotyczącymi danej pracy. Dzięki temu uczą się wypowiadać fachowym językiem i wyciągać wnioski. Przegląd służy nabyciu przez uczniów większej świadomości plastycznej i ewaluacji pracy.
OPIS WARUNKÓW NIEZBĘDNYCH DO REALIZACJI WARSZTATÓW
1. Odpowiednio duża sala z dużymi stołami takimi aby można było stworzyć powierzchnię do pracy o wymiarach nie mniejszych niż: 1,5m x 1,5m2. Stoły montażowe (dodatkowe miejsce prac do wycinania i klejenia)3. Przygotowanie odpowiednich materiałów: karton, balsa modelarska lub gruba tektura, noże do cięcia papieru, nożyczki, klej do pistoletu, pistolet do klejenia na ciepło, blok rysunkowy, ołówki, linijki.4. Pozytywna atmosfera i chęć pracy twórczej uczestników.
„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”
zajęcia artystyczne
Konspekt zajęćTemat 1: A architektura, a fotografia…Temat 2: Architektura ożywiona WARSZTATY FOTOGRAFICZNO-ANIMACYJNO-FILMOWE z wykładamiAutor: mgr Karolina LewandowskaCzas trwania zajęć: 3 godz.Układ zajęć: 2x wykład (45 min), warsztaty 1,5 godz. Wiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna
Temat 1: A architektura, a fotografia…
Zagadnienia:
- zapoznanie słuchaczy z genezą słowa „fotografia” - wybrane fakty i przykłady z historii fotografii- światłoczułość materiałów fotograficznych i czasy naświetlania.- parametry obiektywów.- Co sprawia, że zdjęcie jest „dobre”
Cele zajęć:
Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi faktami historycznymi dotyczącymi fotografii.Prezentacja wybranych fotografów ze względu na ich zainteresowania tematem architektury imiasta: Daguerre, Fenton, Atget, Evans, Frank, Eggleston, Wieteska
Uświadomienie znaczenia czasu naświetlania i parametrów obiektywów oraz myślenia o kompozycji w czasie robienia fotografii.
Wzmacnianie poczucia własnej wartości i rozwijania zainteresowań gimnazjalistów.
Uświadomienie młodzieży możliwości atrakcyjnego spędzania czasu wolnego.
Uczeń będzie umiał:
- przedstawić genezę słowa „fotografia” - określić czas powstania wynalazku, podać nazwę pierwszej techniki fotograficznej
- scharakteryzować różnice pomiędzy fotografią cyfrową i tradycyjną- wykonać poprawne zdjęcie aparatem cyfrowym
Metody pracy: prezentacja multimedialna,dyskusja, burza mózgów, ćwiczenie praktyczne fotografowanie
Środki dydaktyczne: Prezentacja multimedialna, aparaty cyfrowe, statywy, źródła światła
Pojęcia kluczowe: fotografia, światło, ISO, ekspozycja, kompozycja
Przebieg zajęć:
1. Prezentacja multimedialna2. Zapoznanie z pojęciami i faktami z historii fotografii wybranymi ze względu na temat zajęć architekturę. Prezentacja artystów zajmujących się tematyką miasta i architektury w swoich pracach. Zapoznanie z zasadami BHP.3. Omówienie techniki fotografowania aparatami cyfrowymi z obiektywami o stałych ogniskowych.4. Wykonywanie zdjęć. Konsultacje.5. Podsumowanie warsztatów. Omówienie zdjęć.
Temat 2: Architektura ożywiona
Zagadnienia:
- zapoznanie słuchaczy z podstawowymi faktami z historii kina.- technika poklatkowa genialność i prostota.- wybrane przykłady z historii kina „Zemsta kinooperatora” W. Starewicza, „MUTO a wall-painted animation by BLU”- światłoczułość materiałów fotograficznych i czasy naświetlania w filmie.- parametry obiektywów.- Animacja przedmiotów, animacja światła, ruch kamery, ruch w kadrze, zdjęcia trikowe, montaż nieliniowy,
Cele zajęć:
Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi faktami historycznymi dotyczącymi filmu.Zapoznanie z techniką animacji poklatkowej.Wzmacnianie poczucia własnej wartości i rozwijania zainteresowań gimnazjalistów.Uświadomienie młodzieży możliwości atrakcyjnego spędzania czasu wolnego.
Uczeń będzie umiał:
- przedstawić historię wynalazku kinematografu.- określić czas powstania wynalazku.- scharakteryzować technikę animacji poklatkowej, podać przykłady z historii kina.- wykonać samodzielnie animację w technice poklatkowej.
Metody pracy:
prezentacja multimedialna,dyskusja, burza mózgów, ćwiczenie praktyczne fotografowanie, montowanie.
Środki dydaktyczne:
Prezentacja multimedialna, aparaty cyfrowe, statywy, źródła światła, komputer, program do montażu
Pojęcia kluczowe:
Film, animacja, fotografia, światło, ISO, ekspozycja, kompozycja
Przebieg zajęć:
Prezentacja multimedialnaZapoznanie z pojęciami i faktami z historii filmu. Prezentacja artystów zajmujących się tematyką miasta i architektury w swoich pracach.Omówienie techniki animacji poklatkowej, roli scenariusza w filmie, znaczenia światła. Omówienie zadania warsztatowego, podział zadań.Wykonywanie zdjęć. Konsultacje. Montaż filmu.Podsumowanie warsztatów. Omówienie filmów.tematyką miasta i architektury w swoich pracach.