Upload
truongnhan
View
221
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1
KRYTERIA OCENIANIA z katechezy w zakresie klasy I gimnazjum
do programu nr AZ-3-01/10 i podręcznika nr AZ-31-01/10-RA-6/13 „Spotkanie ze Słowem” pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza
Kryteria w zakresie oceny celującej należy określić indywidualnie.
Ogólnie Na ocenę celującą zasługuje uczeń, który wyraźnie wykracza poza poziom osiągnięć edukacyjnych przewidzianych dla danego etapu kształcenia.
Uczeń:
Nawiązuje kontakt z kolegami i pomaga im.
Jest otwarty na grupę klasową.
Naśladuje dobroć Boga w życiu codziennym.
Jest zainteresowany przedmiotem, o czym świadczy jakość prezentowanych wiadomości.
Wykazuje pilność i systematyczność.
Uczestniczy w konkursach.
Dzieli się przeżyciami religijnymi doświadczanymi w domu i Kościele.
Ocena
dopuszczająca
Ocena
dostateczna
Ocena
dobra
Ocena
bardzo dobra
I. Bóg na ludzkich drogach Uczeń:
– wylicza cechy charakteryzujące człowieka,
– objaśnia, co mówi o człowieku nauka i Objawienie
Boże,
– wymienia główne cele w życiu każdego
chrześcijanina,
– wyjaśnia, co pomaga człowiekowi osiągnąć
szczęście wieczne,
– przytacza fragmenty biblijne, mówiące o potrzebie
obecności Boga w życiu człowieka,
– wyjaśnia, w czym przejawia się przyjaźń
człowieka z Bogiem,
– podaje przykłady obecności Boga we
wszechświecie,
– wyjaśnia, w jaki sposób człowiek może odkrywać i
poznawać Boga.
Uczeń:
– streszcza wybrane teksty Katechizmu Kościoła
Katolickiego na temat człowieka,
– określa zadania, do których powołany jest człowiek,
– stwierdza, że rozwój człowieka ma znaczenie prywatne,
społeczne i religijne,
– uzasadnia, że Bóg pragnie szczęścia człowieka,
– wnioskuje, że poznanie Boga pozwala człowiekowi dotrzeć
do prawdy o sobie,
– rozróżnia drogi prowadzące do Boga,
– wskazuje na Pismo Święte jako źródło poznania Boga.
Uczeń:
– wskazuje na związek godności człowieka z dziełem
stworzenia,
– stwierdza, że pełnię człowieczeństwa możemy zobaczyć tylko
w Chrystusie,
– określa kryteria, według których staje człowiek w chwili
decydujących wyborów moralnych,
– przewiduje konsekwencje dokonywanych wyborów,
– dowodzi, że człowiek nosi w sercu pragnienie Boga,
– stwierdza, że poznanie Boga jest warunkiem koniecznym do
odkrycia sensu istnienia,
– redaguje modlitwę o przymnożenie łaski wiary w poznawaniu
Boga.
Uczeń:
– planuje pracę nad sobą, zmierzającą ku pełnemu rozwojowi
swego człowieczeństwa,
– przyjmuje odpowiedzialność za swój rozwój,
– przyjmuje odpowiedzialność za własny rozwój,
– ocenia swoją postawę względem Boga,
– dowodzi nieustannego pogłębiania wiedzy o Bogu,
– planuje troskę o rozwój swojej wiary i mądrości.
II. Słowo Boga do człowieka
2
Uczeń:
– podaje definicję Objawienia Bożego,
– przytacza tekst biblijny związany ze stworzeniem
człowieka,
– streszcza perykopę o stworzeniu świata (Rdz 1,1-
26),
– definiuje słowo „religia”,
– objaśnia wybrane teksty na temat Objawienia
Bożego,
– wyjaśnia, czym jest Objawienie Boże,
– identyfikuje siebie jako adresata Objawienia
Bożego,
– objaśnia przesłanie i cel Objawienia Bożego,
– podaje, czym jest Pismo Święte,
– wylicza święte księgi wielkich religii,
– wyjaśnia, czym jest kanon biblijny,
– nazywa Boga pierwszorzędnym Autorem Pisma
Świętego,
– definiuje, czym jest natchnienie biblijne,
– opisuje proces redakcji ksiąg Pisma Świętego,
– nazywa Boga Stwórcą świata i człowieka,
– identyfikuje otaczający świat z dziełem Boga –
Stwórcy,
– definiuje, czym jest grzech,
– wylicza przyczyny grzechu pierworodnego,
– wyjaśnia, na czym polegał grzech Kaina i ludzi
budujących wieżę Babel,
– wyjaśnia, co nazywamy Ziemią Ojców wiary
Izraela,
– nazywa patriarchów ludźmi zawierzenia i oddania
Bogu,
– wymienia Ojców wiary.
Uczeń:
– wymienia czynniki, które pomagają odkryć obecność Boga
w świecie,
– wskazuje na czyny, które można podjąć, by świat był
obrazem działania Boga Stwórcy,
– używa poprawnie pojęć: chrześcijaństwo, Objawienie
Boże,
– charakteryzuje podstawowe prawdy wiary,
– wskazuje w Piśmie Świętym fragmenty mówiące o
objawieniu się Boga,
– rozróżnia gatunki literackie w tekście biblijnym,
– uzasadnia, że czytanie Pisma Świętego pogłębia więź z
Bogiem i z człowiekiem,
– opisuje proces formowania się ksiąg biblijnych,
– wyjaśnia, jaką rolę spełniał człowiek w powstawaniu
Pisma Świętego,
– wymienia zasady interpretacji Biblii,
– objaśnia zasady interpretacji Pisma Świętego,
– wyjaśnia, jak należy rozumieć opis stworzenia świata,
– opowiada teksty biblijne dotyczące opisu stworzenia,
– charakteryzuje postawę ludzi, którzy sprowadzili na siebie
gniew Boży i potop,
– wskazuje na konsekwencje źle wykorzystanego daru
wolności,
– wymienia krainy wchodzące w skład ziemi obiecanej,
– streszcza historię Ziemi Ojców wiary Izraela,
– podaje naukę Pisma Świętego na temat wiary,
– objaśnia, czym jest zawierzenie Bogu.
Uczeń:
– redaguje modlitwę, będącą uwielbieniem Boga za dar
stworzenia,
– uzasadnia potrzebę rozwoju swojej wiary,
– określa postawę świadka Chrystusa,
– analizuje przesłanie papieża Jana Pawła II i papieża Benedykta
XVI dotyczące Objawienia Bożego,
– charakteryzuje prawdy zawarte we wskazanym słowie Bożym,
– analizuje teksty z Pisma Świętego,
– wymienia ludzkich autorów Pisma Świętego,
– wskazuje, gdzie szukać informacji o autorach biblijnych,
– charakteryzuje gatunki literackie występujące w Piśmie
Świętym,
– określa zasady czytania Pisma Świętego,
– analizuje wybrane fragmenty Pisma Świętego, uwzględniając
zasady interpretacji,
– charakteryzuje rolę człowieka w świecie,
– klasyfikuje kolejność stworzeń według tekstu biblijnego,
– analizuje dokumenty Kościoła ukazujące istotę grzechu,
– analizuje fragmenty Pisma Świętego mówiące o powołaniu i
posłaniu Abrahama,
– uzasadnia potrzebę troski o własną Ojczyznę,
– charakteryzuje postawy Ojców wiary – patriarchów,
– określa rolę patriarchów w życiu współczesnego Kościoła.
Uczeń:
– redaguje odezwę do swoich rówieśników, w której zwraca
się o poszanowanie naturalnego środowiska,
– przyjmuje odpowiedzialność za świat, który Bóg dał w
posiadanie człowiekowi,
– dowodzi, że chrześcijaństwo jest religią objawioną,
– planuje podjęcie działań w celu pogłębienia osobistej więzi
z Bogiem,
– przyjmuje odpowiedzialność za właściwe przyjmowanie
słowa Bożego,
– ocenia swoją postawę w odniesieniu do słowa Bożego
zawartego w Biblii;
– przyjmuje odpowiedzialność za systematyczną i uważną
lekturę Biblii,
– przyjmuje postawę wdzięczności za dar słowa Bożego,
– ocenia swoją postawę wobec słowa Bożego,
– przyjmuje odpowiedzialność za otaczający go świat,
– ocenia swoją postawę wobec Stwórcy,
– przyjmuje odpowiedzialność za właściwe korzystanie z
daru wolności,
– ocenia rolę Ziemi Ojców wiary Izraela w wypełnianiu się
Historii Zbawienia,
– przyjmuje odpowiedzialność za losy własnej Ojczyzny,
– uzasadnia potrzebę konieczności zawierzenia Bogu,
– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój swojej wiary.
3
III. Słowo Boga prowadzi Lud Boży Uczeń:
– streszcza fragmenty Pisma Świętego odnoszące się
do wędrówki Izraelitów,
– używa poprawnie pojęcia: „wolność”,
– definiuje słowo „przymierze”,
– identyfikuje przymierze na Synaju z przykazaniami
Bożymi,
– streszcza tekst Pisma Świętego mówiący o Jozuem
(Joz 1,6-7),
– identyfikuje Jozuego z nowym wodzem Narodu
Wybranego,
– wymienia najważniejszych sędziów Narodu
Wybranego,
– wyjaśnia, kim są sędziowie w Narodzie
Wybranym,
– opowiada o działalności króla Dawida,
– wylicza wartości, o które Salomon prosił Boga,
– przytacza treści opowiadania biblijnego
mówiącego o Salomonie,
– wymienia przyczyny, które doprowadziły do
podziału królestwa Salomona,
– określa, czym jest podział i rozłam,
– podaje znaczenie słowa „prorok”,
– określa rolę i zadanie proroków w zbawczym
planie Boga,
– wylicza sposoby okazania wdzięczności Bogu za
dar nawrócenia,
– wyjaśnia, na czym polega prawdziwe i owocne
nawrócenie,
– definiuje słowo „niewola”,
– wyjaśnia, co zniewala człowieka,
– wskazuje na grzech jako zniewolenie człowieka,
– streszcza biblijne opowiadanie o Hiobie,
– wyjaśnia, czym jest cierpienie,
– rozróżnia cierpienie fizyczne i duchowe,
– przytacza teksty biblijne mówiące o matce
machabejskiej i jej siedmiu synach oraz o Judzie
Machabeuszu,
– streszcza tekst źródłowy – Koh 3,1-2.11.14,
– definiuje pojęcie „czas”.
Uczeń:
– wymienia poszczególne etapy wędrówki Izraelitów do
Ziemi Obiecanej,
– charakteryzuje wędrówkę Izraelitów przez pustynię,
– określa rolę i zadania Mojżesza,
– objaśnia znaczenie przykazań Bożych dla człowieka,
– opowiada o zawarciu przymierza na górze Synaj,
– wyjaśnia, na czym polegało przymierze w Sychem,
– porównuje losy Izraela pod wodzą Mojżesza i Jozuego,
– analizuje teksty źródłowe,
– opowiada o działalności sędziów w Narodzie Wybranym,
– określa, na czym polegała działalność sędziów w Narodzie
Wybranym,
– objaśnia, w jakich okolicznościach Dawid został
namaszczony na króla,
– wskazuje, że Jezus jest potomkiem Dawida,
– objaśnia, w czym wyraża się mądrość,
– charakteryzuje rządy króla Salomona,
– wyjaśnia, dlaczego wszelkie rozłamy są niekorzystne dla
człowieka i społeczeństwa,
– objaśnia, dlaczego ważne jest prawowite sprawowanie
władzy,
– przytacza treści Pisma Świętego mówiące o Eliaszu,
Izajaszu i Jeremiaszu,
– stwierdza, iż Bóg przez proroków przygotowywał ludzi na
przyjście Zbawiciela,
– wskazuje wartości prowadzące do wewnętrznego
nawrócenia,
– stosuje w życiu słowo Boże,
– analizuje fragment Księgi Jeremiasza dotyczący
nawrócenia,
– przytacza proroctwa Jeremiasza dotyczące niewoli
babilońskiej,
– wymienia przyczyny niewoli babilońskiej,
– opowiada o sytuacji Izraelitów w niewoli babilońskiej,
– wymienia cechy, jakimi wyróżniał się Hiob,
– wyjaśnia, czego uczy heroiczna postawa braci
machabejskich i ich matki,
– charakteryzuje postawę Machabeuszy,
– opowiada o Judzie Machabeuszu,
– identyfikuje Boga z Panem czasu,
– wyjaśnia, dlaczego Bóg jest Panem czasu i historii.
Uczeń:
– podaje przykłady odpowiedzialnego korzystania z wolności,
– wskazuje, że Jezus swoim życiem i przepowiadaniem
zaświadczył o ważności Dekalogu,
– uzasadnia potrzebę wypełniania przykazań Bożych,
– uzasadnia, że wierność Jedynemu Bogu jest warunkiem
zbawienia,
– wskazuje, w jaki sposób można służyć Bogu,
– dowodzi, że służba jest wyrazem miłości,
– charakteryzuje działalność Samuela,
– uzasadnia potrzebę wsłuchiwania się w głos Boga,
– podaje ramy czasowe panowania króla Dawida,
– określa cel modlitwy psalmami,
– analizuje teksty źródłowe, mówiące o królu Dawidzie,
– wskazuje na potrzebę rozwoju daru mądrości,
– opisuje tło wydarzeń, które przyczyniły się do podziału
królestwa Salomona,
– określa, czym jest podział i rozłam,
– rozróżnia postępowanie wybranych proroków,
– sugeruje, w jaki sposób możemy świadczyć o Bogu w swoim
środowisku,
– dowodzi konieczności pracy nad sobą,
– określa formy przeciwdziałania zniewoleniu,
– charakteryzuje postawę chrześcijanina przeżywającego
cierpienie, niepowodzenie,
– stwierdza, w jaki sposób może naśladować postawę Hioba w
cierpieniu,
– wymienia męczenników za wiarę,
– wybiera sposoby umacniania własnej wiary,
– dowodzi konieczności dawania świadectwa wierności Bogu,
– wskazuje, komu zawdzięczamy istnienie,
– ocenia, jak przeżywa czas wolny.
Uczeń:
– ocenia swoją postawę na rzecz rozwoju wolności
chrześcijańskiej,
– przyjmuje odpowiedzialność za realizację wskazań
Dekalogu w swoim życiu,
– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój swojej wiary i
miłości,
– przyjmuje odpowiedzialność za swoje posłuszeństwo wobec
Boga,
– planuje modlitwę psalmami,
– ocenia swoje zaangażowanie w rozwój daru mądrości,
– przyjmuje odpowiedzialność za troskę o własną Ojczyznę,
– proponuje sposoby troski o własną Ojczyznę,
– ocenia swoją postawę jako świadka Chrystusa,
– przyjmuje odpowiedzialność za swoje nawrócenie,
– ocenia swoją postawę w walce z czynnikami
zniewalającymi człowieka,
– ocenia swoją postawę wobec cierpienia,
– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój swojej wiary,
– przyjmuje odpowiedzialność za dobre gospodarowanie
czasem.
IV. Słowo stało się Ciałem
4
Uczeń:
– definiuje słowo „Mesjasz”,
– identyfikuje Chrystusa z oczekiwanym Mesjaszem,
– definiuje słowo „Wcielenie”,
– przytacza treść Prologu z Ewangelii według św.
Jana,
– nazywa przyjście na świat Jezusa Chrystusa
Bożym Narodzeniem,
– wymienia księgi Nowego Testamentu,
– przytacza etapy powstawania Nowego Testamentu,
– identyfikuje osobę Jezusa z Nazaretu z postacią
Zbawiciela,
– wyjaśnia, na czym polegała misja Jezusa jako
Zbawiciela,
– przytacza powody spotkań Jezusa z ludźmi,
– wyjaśnia, w czym, przejawia się zbawcza
działalność Jezusa,
– przytacza Osiem Błogosławieństw,
– objaśnia treść Ośmiu Błogosławieństw,
– definiuje słowo: „postawa”,
– wymienia uczynki miłosierdzia co do duszy i co do
ciała,
– objaśnia, czym jest sprawiedliwość,
– charakteryzuje człowieka sprawiedliwego,
– przytacza fragmenty Pisma Świętego na temat
powołania do życia w czystości serca,
– identyfikuje sakrament chrztu z momentem
powołania człowieka do życia w czystości serca,
– przytacza teksty biblijne mówiące o pokoju,
– stwierdza, że każdy człowiek ma prawo do życia i
jego ochrony,
– definiuje, czym jest słowo Boże,
– używa poprawnie terminu „słowo Boże”,
– definiuje słowa: „odkupienie”,
– nazywa Jezusa Odkupicielem człowieka,
– przytacza teksty biblijne mówiące o odkupieńczej
misji Chrystusa,
– przytacza naukę Pisma Świętego na temat wiary,
– wyjaśnia, czym jest cnota wiary,
– wyjaśnia, kto dał nam Maryję za Matkę,
– uzasadnia potrzebę wdzięczności i wierności
wobec Maryi.
Uczeń:
– analizuje wybrane teksty źródłowe o Mesjaszu,
– określa rolę i zadania Mesjasza,
– wymienia wydarzenia, które doprowadziły do zerwania
przyjaźni człowieka z Bogiem,
– nazywa Chrystusa wiecznym Słowem Wcielonym,
– objaśnia znaczenie „Światła” w Prologu św. Jana,
– wyjaśnia sposoby obecności Chrystusa w Kościele,
– stwierdza, że zmartwychwstanie jest dowodem na Bóstwo
Jezusa Chrystusa,
– wskazuje na Chrystusa jako prawdziwego Boga i
prawdziwego Człowieka,
– używa poprawnie nazw poszczególnych ksiąg Nowego
Testamentu,
– rozróżnia autorstwo Boga i człowieka w powstawaniu
Pisma Świętego,
– przytacza świadectwa na temat życia i działalności Jezusa z
Nazaretu,
– wymienia wydarzenia z życia Jezusa,
– streszcza świadectwa na temat historyczności Jezusa,
– stwierdza, że Jezus daje ludziom łaskę przemiany swojego
życia,
– stwierdza, że prawo ewangeliczne jest wypełnieniem i
uzupełnieniem prawa Dekalogu,
– uzasadnia potrzebę życia prawami Dekalogu i
Błogosławieństw,
– wyjaśnia na podstawie tekstu źródłowego, kim są ubodzy
w duchu, cisi i pokorni, miłosierni, smutni,
– wskazuje na potrzebę hojności i otwartości wobec bliźnich,
– wnioskuje, że Jezus jest wzorem postępowania wobec
bliźniego,
– przytacza naukę Pisma Świętego i Kościoła o
sprawiedliwości,
– wyjaśnia prawo, które jest podstawą sprawiedliwości,
– objaśnia, co pomaga we wzrastaniu do życia w czystości
serca,
– wyjaśnia, czym jest powołanie do życia w czystości serca,
– uzasadnia potrzebę modlitwy o czystość serca,
– wymienia rady Jezusa, które daje On swoim uczniom
wysyłanym z misją pokoju,
– wyjaśnia warunki wprowadzenia pokoju na przykładzie
wybranych tekstów z nauczania Kościoła,
– streszcza teksty biblijne ukazujące moc słowa Bożego,
– stwierdza, że Chrystus mocą swojego słowa dał początek
Kościołowi,
– wymienia zadania chrześcijańskie wynikające z faktu
odkupienia Chrystusa,
– wyjaśnia cel i sens działalności odkupieńczej i zbawczej
Chrystusa,
– określa, w jaki sposób Chrystus odkupił człowieka,
– uzasadnia potrzebę wiary i jej znaczenie w życiu
człowieka,
– wskazuje na potrzebę zawierzenia Bogu w każdej sytuacji
swojego życia,
– objaśnia, na czym polega obecność Maryi w życiu
wierzących,
– analizuje teksty źródłowe mówiące o Maryi – Matce
wierzących,
– określa sposoby wdzięczności Maryi za Jej opiekę.
Uczeń:
– wyjaśnia niektóre proroctwa mesjańskie o Chrystusie,
– ocenia swoją postawę wobec Jezusa – Mesjasza,
– wyjaśnia, czego dotyczy Tajemnica Wcielenia,
– wskazuje na wartość Tajemnicy Wcielenia,
– analizuje teksty mówiące o przyjściu Chrystusa na ziemię,
– analizuje teksty Pisma Świętego ukazujące Jezusa Chrystusa
Boga-Człowieka
– przytacza treści Pisma Świętego ukazujące, że Jezus Chrystus
jest Bogiem i człowiekiem,
– uzasadnia potrzebę częstego czytania i rozważania Pisma
Świętego,
– uzasadnia historyczność Jezusa z Nazaretu,
– opisuje ziemskie życie Jezusa,
– analizuje dokumenty źródłowe, świadczące o historyczności
Jezusa Chrystusa,
– podaje okoliczności spotkań Jezusa z: Zacheuszem,
Samarytanką, Samarytanami i grzesznikami,
– wskazuje na Dekalog i Osiem Błogosławieństw jako prawo
Królestwa Bożego,
– analizuje swoje czyny w oparciu o Dekalog i
Błogosławieństwa,
– sugeruje sposoby pomocy bliźnim,
– analizuje teksty źródłowe mówiące o postawie wobec bliźnich,
– określa, czym jest cierpienie dla sprawiedliwości,
– wskazuje drogi wprowadzania sprawiedliwości w życiu
codziennym,
– uzasadnia konieczność realizacji Chrystusowego prawa
sprawiedliwości w życiu codziennym,
– określa, co nazywamy „czystością serca”,
– wskazuje znaczenie cnoty czystości w życiu chrześcijanina,
– uzasadnia rolę i wartość pokoju w świecie współczesnym,
– ocenia swoją troskę o życie swoje i bliźnich,
– wskazuje na potrzebę kultury słowa,
– określa rolę słowa w życiu człowieka,
– uzasadnia potrzebę wypełniania słowa Bożego w życiu,
– analizuje teksty biblijne i z nauczania Kościoła dotyczące
odkupienia Chrystusa,
– ocenia swoją postawę wobec Chrystusa – Odkupiciela,
– ocenia swoje zaangażowanie w rozwój wiary,
– wymienia osoby, które swoje życie zawierzyły Maryi,
– podaje, kto i kiedy ogłosił Maryję Matką Kościoła,
– wskazuje wśród świąt Maryjnych święto Matki Kościoła.
Uczeń:
– wybiera sposób świadczenia o Chrystusie w codziennym
życiu,
– redaguje wnioski wypływające z Prologu Ewangelii według
św. Jana,
– przyjmuje odpowiedzialność za miłość i wolność otrzymaną
od Boga,
– wnioskuje, że Jezus Chrystus jest sensem ludzkiego życia,
– uzasadnia, że życie sakramentalne pogłębia wieź z Jezusem
Chrystusem,
– przyjmuje odpowiedzialność za kierowanie się w życiu
słowami Jezusa,
– przyjmuje odpowiedzialność za realizację słów Jezusa w
swoim życiu,
– uzasadnia potrzebę zaproszenia Chrystusa do swego życia,
– ocenia swoje spotkania z Jezusem Chrystusem,
– przyjmuje odpowiedzialność za swoje postępowanie,
– ocenia swoją postawę wobec bliźnich,
– przyjmuje odpowiedzialność za pełnienie czynów
sprawiedliwości wobec innych
– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój cnoty czystości w
życiu ,
– przyjmuje odpowiedzialność za wprowadzanie i szerzenie
pokoju w swoim środowisku,
– przyjmuje odpowiedzialność za zgłębianie słowa Bożego i
dawanie świadectwa o Bogu,
– przyjmuje odpowiedzialność za swoje zbawienie,
– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój wiary,
– uzasadnia, jaką rolę pełni Maryja w jego życiu,
– ocenia swoją postawę wobec Maryi – Matki wierzących.
V. Słowo Boże rozszerzało się
5
Uczeń:
– opisuje wydarzenie Zesłania Ducha Świętego,
– wskazuje na modlitwę jako sposób podziękowania
Bogu za dar zesłania Ducha Świętego,
– identyfikuje Chrystusa z założycielem Kościoła,
– definiuje słowo „Kościół”,
– określa Kościół jako przestrzeń spotkania z
Chrystusem,
– wymienia cechy wspólnoty,
– objaśnia, czym jest wspólnota,
– podaje okoliczności, w których Jezus uczynił św.
Piotra swoim zastępcą,
– przytacza słowa, jakimi Jezus nadał św.
Piotrowi najwyższą władzę w Kościele,
– definiuje słowo „męczennik”,
– określa, czym odznacza się męczennik,
– podaje, jakie wydarzenie zmieniło życie św. Pawła,
– definiuje pojęcia: „monoteizm”, „politeizm”,
„kultura antyczna”,
– wyjaśnia, czym jest życie zakonne,
– przytacza najważniejsze wydarzenia z życia św.
Benedykta,
– definiuje słowo „średniowiecze”,
– wymienia najważniejsze wydarzenia z życia św.
Franciszka,
– przytacza najważniejsze wydarzenia z życia św.
Tomasza z Akwinu,
– wyjaśnia, czym jest wiara i rozum,
– definiuje słowa: „schizma”, „ekumenizm”,
„schizma wschodnia”, „interkomunia”,
– wyjaśnia fragmenty Pisma Świętego mówiące o
jedności chrześcijan,
– wylicza obowiązki wypływające z faktu przyjęcia
sakramentu chrztu świętego.
Uczeń:
– podaje, że Duch Święty zstąpił na Apostołów
zgromadzonych w Wieczerniku w Dniu Pięćdziesiątnicy,
– identyfikuje Zesłanie Ducha Świętego z początkiem
Kościoła,
– podaje cel, jaki ma do osiągnięcia Kościół,
– wskazuje na Kościół jako znak zbawienia człowieka,
– ilustruje fragmenty Pisma Świętego dotyczące życia
pierwszych chrześcijan,
– opowiada o życiu pierwszych chrześcijan,
– wylicza najważniejsze zadania papieża w Kościele,
– wyjaśnia, na czym polega posłuszeństwo i szacunek
wobec papieża,
– wyjaśnia, w jaki sposób prześladowano pierwszych
chrześcijan,
– wskazuje, że w czasach współczesnych dokonują się akty
prześladowań chrześcijan,
– streszcza najważniejsze wydarzenia z życia św. Pawła,
– opowiada o podróżach św. Pawła,
– charakteryzuje postać św. Pawła,
– streszcza mowę św. Pawła wygłoszoną na Areopagu,
– charakteryzuje postawę św. Pawła,
– streszcza nauczanie papieża Benedykta XVI o św.
Benedykcie,
– wymienia cechy kultury chrześcijańskiej,
– wylicza, w jakich dziedzinach Kościół średniowiecza
odniósł ogromne zasługi,
– wyjaśnia, na czym polega rola Kościoła w Europie,
– objaśnia, czym jest ewangeliczne ubóstwo,
– wyjaśnia, w jaki sposób św. Franciszek realizował w
swoim życiu ideę ewangelicznego ubóstwa,
– analizuje tekst z Pisma Świętego – Hbr 11,1-3,
– streszcza nauczanie Kościoła na temat wiary i rozumu,
– podaje daty podziału Kościoła,
– wymienia przyczyny schizmy wschodniej,
– podaje zarys sytuacji społeczno-politycznej prowadzącej
do chrztu Polski,
– wymienia korzyści płynące z faktu przyjęcia chrztu przez
Polskę.
Uczeń:
– wyjaśnia, na czym polegał „dar języków”,
– uzasadnia, że dary Ducha Świętego otrzymujemy nie tylko dla
osobistego dobra, ale dla pożytku wspólnoty Kościoła,
– wybiera sposób zaangażowania się dla dobra Kościoła i
swojego otoczenia,
– uzasadnia swoją obecność w Kościele,
– ocenia swoją postawę wobec Chrystusa, z którym spotyka się
w Kościele,
– charakteryzuje postawę pierwszych chrześcijan,
– wskazuje na potrzebę dawania świadectwa życia
chrześcijańskiego,
– określa przymioty władzy papieskiej,
– wybiera sposoby okazywania szacunku i posłuszeństwa wobec
papieża,
– wymienia męczenników Kościoła,
– rozróżnia okresy prześladowań chrześcijan,
– analizuje teksty Pisma Świętego dotyczące prześladowań
chrześcijan,
– określa na mapie najważniejsze miejsca pobytu św. Pawła,
– wskazuje na podobieństwo podróży św. Pawła do papieskich
pielgrzymek apostolskich,
– redaguje modlitwę w intencji papieża i wszystkich głoszących
Ewangelię,
– wskazuje na związek chrześcijaństwa z dziedzictwem świata
antycznego,
– określa, jakie znaczenie dla chrześcijaństwa ma kultura
antyczna,
– charakteryzuje ideę benedyktyńską,
– uzasadnia aktualność słów: „Ora et labora!” – „Módl się i
pracuj!”,
– wskazuje na kierowanie się w życiu ideą benedyktyńską,
– określa rolę chrześcijaństwa w rozwoju kultury i jedności
Europy,
– wskazuje, w jaki sposób, należy dbać o chrześcijańskie
dziedzictwo,
– uzasadnia potrzebę troski o jedność w swoim środowisku,
– charakteryzuje duchowość św. Franciszka,
– określa znaczenia ewangelicznego ubóstwa na przykładzie
życia św. Franciszka z Asyżu,
– uzasadnia, że podstawą świętości jest głęboka wiara i
całkowite oddanie się Bogu,
– objaśnia naukę św. Tomasza,
– opisuje związek między wiarą a rozumem,
– objaśnia różnice i podobieństwa pomiędzy katolicyzmem i
prawosławiem,
– wskazuje na ekumenizm jako ruch działający na rzecz
jedności chrześcijan,
– analizuje teksty źródłowe na temat udzielania sakramentów,
– wyjaśnia kwestię tzw. sporu o św. Stanisława,
– wskazuje na zasługi św. Wojciecha i św. Stanisława dla
rozwoju chrześcijaństwa w Polsce,
– określa, co dla niezależności Polski zrobił Bolesław Chrobry.
Uczeń:
– redaguje modlitwę o godne przyjęcie darów Ducha
Świętego,
– ocenia swoją postawę otwartości na działanie Ducha
Świętego,
– przyjmuje odpowiedzialność za wspólnotę Kościoła,
– przyjmuje odpowiedzialność za zadania wynikające z
przynależności do wspólnoty Kościoła,
– ocenia swój udział we wspólnocie Kościoła,
– redaguje modlitwę w intencji papieża,
– proponuje, w czym możemy naśladować męczenników
wiary,
– przyjmuje odpowiedzialność za dawanie świadectwa wiary,
– wymienia pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski,
– przyjmuje odpowiedzialność za dawanie świadectwa wiary
w swoim środowisku,
– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój własnej wiary,
– przyjmuje odpowiedzialność za jakość swojej modlitwy i
pracy,
– przyjmuje odpowiedzialność za budowanie jedności w
otaczającym środowisku,
– redaguje modlitwę o jedność narodów Europy,
– wybiera sposoby naśladowania postawy św. Franciszka,
– przyjmuje odpowiedzialność za swoje powołanie do
świętości,
– dowodzi konieczności poznawania siebie i otaczającego
świata,
– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój swojej wiary oraz
intelektu,
– ocenia swoją postawę wobec wyznawców prawosławia i
protestantyzmu,
– przyjmuje odpowiedzialność za troskę o jedność chrześcijan
– uzasadnia znaczenie Zjazdu Gnieźnieńskiego dla Kościoła
w Polsce i naszej państwowości,
– charakteryzuje relacje między społecznością świecką i
kościelną w Polsce za panowania Bolesława Śmiałego
– ocenia swoje starania na rzecz rozwoju wiary,
– planuje troskę o rozwój chrześcijańskich wartości dla dobra
swojej Ojczyzny.
VI. Twoje Słowo na ścieżkach mego życia
6
Uczeń:
– definiuje słowo „powołanie”,
– przytacza treść Ewangelii Mt 5,48,
– wymienia tajemnice różańca świętego,
– streszcza wydarzenia z poszczególnych tajemnic
różańca,
– definiuje słowa: „adwent”, „paruzja”
– przytacza teksty biblijne mówiące o przygotowaniu
na przyjście Chrystusa,
– definiuje pojęcia: „Wcielenie” i „unia
hipostatyczna”,
– przytacza treść Ewangelii o Bożym Narodzeniu,
– wymienia tradycje związane z Bożym
Narodzeniem,
– identyfikuje Wielki Post z czasem umartwienia,
pokuty i nawrócenia,
– streszcza teksty Pisma Świętego wzywające do
pokuty,
– streszcza treść przypowieści o siewcy – Mt 13,1-9,
– podaje warunki dobrego przeżycia rekolekcji
wielkopostnych,
– wylicza wydarzenia zbawcze związane z Wielkim
Tygodniem,
– wymienia znaki liturgiczne związane z Triduum
Paschalnym,
– definiuje słowo „zmartwychwstanie”,
– podaje, że Zmartwychwstały Chrystus jest
Zbawicielem wierzących,
– podaje, kiedy Kościół obchodzi uroczystość
Zesłania Ducha Świętego,
– identyfikuje Zesłanie Ducha Świętego z
„narodzinami” Kościoła,
– wymienia dary Ducha Świętego,
– wyjaśnia teksty biblijne na temat Eucharystii,
– rozróżnia formę adoracji indywidualnej i
publicznej Najświętszego Sakramentu.
Uczeń:
– podaje datę i miejsce urodzin św. Stanisława Kostki,
– wymienia miejsca, w których przebywał św. Stanisław
Kostka,
– używa poprawnie pojęć: powołanie, służba Bogu, świętość,
– opowiada o życiu św. Stanisława Kostki,
– przytacza historię różańca świętego,
– wymienia chrześcijańskie tradycje związane z Adwentem,
– objaśnia znaczenie Adwentu,
– uzasadnia, że Adwent jest przygotowaniem do Bożego
Narodzenia i radosnym oczekiwaniem na powtórne przyjście
Pana,
– wyjaśnia sens zwyczajów i tradycji bożonarodzeniowych,
– uzasadnia, że Boże Narodzenie jest wezwaniem do miłości,
– określa, na czym polega chrześcijański charakter
przeżywania świąt Bożego Narodzenia,
– wyjaśnia sens udziału w rekolekcjach wielkopostnych,
– przytacza wybrane teksty biblijne dotyczące świętych dni
paschalnych,
– wyjaśnia znaczenie znaków liturgicznych związanych z
wydarzeniami Triduum Paschalnego,
– objaśnia znaczenie wydarzeń Triduum Paschalnego dla
człowieka,
– przytacza naukę św. Pawła o zmartwychwstaniu Chrystusa,
– streszcza teksty źródłowe z nauczania Kościoła mówiące o
zmartwychwstaniu Chrystusa,
– objaśnia, co to znaczy, że Zmartwychwstały Chrystus jest
Zbawicielem wierzących,
– wylicza łaski otrzymane od Ducha Świętego w
sakramencie bierzmowania,
– podaje, że dary Ducha Świętego otrzymujemy nie tylko dla
osobistego dobra, ale także dla pożytku wspólnoty Kościoła,
– przytacza wydarzenia związane z kultem Bożego Ciała,
– podaje, kiedy ustanowiono w Kościele Uroczystość
Bożego Ciała,
– objaśnia znaczenie przeżywania Uroczystości Bożego
Ciała,
– określa, czym jest adoracja i kult Eucharystii.
Uczeń:
– objaśnia motto życiowe św. Stanisława Kostki: „Do wyższych
rzeczy jestem stworzony i dla nich pragnę żyć”,
– wskazuje na mapie miejsca pobytu św. Stanisława Kostki,
– analizuje postępowanie św. Stanisława Kostki,
– wyjaśnia znaczenie modlitwy różańcowej dla życia
chrześcijanina,
– wskazuje na różaniec jako źródło ratunku dla siebie i świata,
– analizuje teksty źródłowe na temat modlitwy różańcowej,
– wyjaśnia potrzebę pracy nad sobą,
– wskazuje na sposób właściwego przeżycia Adwentu,
– wybiera sposób dziękczynienia Bogu za Jego miłość,
– projektuje scenariusz wigilii w domu,
– wyjaśnia duchową wartość postu i pokuty,
– objaśnia znaczenie Wielkiego Postu dla chrześcijanina,
– wskazuje na Środę Popielcową jako początek Wielkiego
Postu,
– określa, na czym polega prawdziwe nawrócenie i pokuta,
– uzasadnia konieczność nawrócenia i pokuty,
– wybiera sposób przeżycia okresu Wielkiego Postu,
– analizuje swoje życie w świetle Chrystusowej nauki o pokucie,
– uzasadnia swój udział w rekolekcjach wielkopostnych,
– wskazuje na związek rekolekcji z przypowieścią o siewcy,
– wnioskuje, że rekolekcje wielkopostne prowadzą do
nawrócenia,
– opisuje najważniejsze elementy liturgii Wielkiego Tygodnia,
– określa sens obrzędów Triduum Paschalnego,
– wskazuje na konieczność osobistego zaangażowania w liturgię
Wielkiego Tygodnia,
– stwierdza, że przez zmartwychwstanie Chrystus pokonał
śmierć, grzech, szatana,
– wnioskuje, że zmartwychwstanie Chrystusa jest
fundamentalną prawdą naszej wiary,
– uzasadnia, że zmartwychwstanie Chrystusa jest faktem i
największym cudem,
– objaśnia znaczenie darów Ducha Świętego dla chrześcijanina,
– uzasadnia potrzebę modlitwy do Ducha Świętego,
– wskazuje na postawę wdzięczności za dary Ducha Świętego,
– charakteryzuje „życie według Ducha”,
– wskazuje sposoby uwielbienia Jezusa Eucharystycznego,
– redaguje modlitwę dziękczynienia za obecność Boga w
Eucharystii.
Uczeń:
– przyjmuje odpowiedzialność za realizację swojego
powołania do świętości,
– redaguje rozważania do tajemnic różańcowych,
– planuje osobistą modlitwę różańcową,
– ocenia swoje adwentowe oczekiwanie na przyjście Pana,
– planuje podjęcie wysiłku na rzecz duchowego przeżycia
Adwentu,
– przyjmuje odpowiedzialność za właściwe przeżycie świąt
Bożego Narodzenia,
– planuje systematyczną troskę o realizację przykazania
miłości Boga i bliźniego w swoim życiu,
– ocenia swoje dotychczasowe postępowanie,
– podejmuje wysiłek na rzecz duchowego przeżycia
Wielkiego Postu,
– przyjmuje odpowiedzialność za dobre przeżycie rekolekcji
wielkopostnych,
– dowodzi, że Triduum Paschalne upamiętnia tajemnice
naszej wiary,
– planuje udział w liturgii Triduum Paschalnego,
– przyjmuje odpowiedzialność za kształtowanie postawy
wdzięczności za odkupienie i zmartwychwstanie Chrystusa,
– przyjmuje odpowiedzialność za dobre przygotowanie się do
sakramentu bierzmowania,
– planuje osobistą adorację Najświętszego Sakramentu,
– ocenia swoje zaangażowanie w Eucharystię i uroczystość
Bożego Ciała.
© Copyright by ks. Stanisław Łabendowicz – Radom 2013
KRYTERIA OCENIANIA
z katechezy w zakresie klasy II gimnazjum
do programu nr AZ-3-01/10 i podręcznika nr RA-32-01/10-RA-4/13 „Aby nie ustać w drodze”
pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza
OCENA
DOPUSZCZAJĄCA
OCENA
DOSTATECZNA
OCENA
DOBRA
OCENA
BARDZO DOBRA
I. Człowiek na drogach Boga
definiuje, czym jest szczęście,
podaje, że szczęście to pierwotny zamysł
Boga względem człowieka,
nazywa zbawienie prawdziwym
Uczeń:
streszcza fragment Psalmu 119,
wyjaśnia, że bycie blisko Chrystusa
zaprowadzi człowieka do zbawienia,
Uczeń:
objaśnia, że prawdziwe szczęście
pochodzi od Boga,
uzasadnia, że Pismo Święte ukazuje
Uczeń:
dowodzi, że Jezus jest źródłem szczęścia
ludzkiego,
– uzasadnia, że Pan Bóg pragnie zbawienia
7
szczęściem,
– definiuje, czym jest wolność,
– nazywa Jezusa najlepszym przyjacielem
człowieka,
określa sposoby doskonalenia się n wzór
Chrystusa,
wskazuje kościół parafialny jako
szczególne miejsce obecności Boga,
podaje, że Bóg jednoczy ludzi w
Kościele,
wskazuje na przynależność do Kościoła
jako szansę na rozwój wewnętrzny.
– nazywa Chrystusa Zbawicielem,
– wyjaśnia, co to znaczy, że wolność jest
jednocześnie darem i zadaniem,
– wylicza najważniejsze cechy przyjaźni,
– wyjaśnia, na czym polega prawdziwa
przyjaźń między ludźmi,
wyjaśnia zasady życia chrześcijańskiego,
nazywa Kościół wspólnotą wierzących,
przytacza najważniejsze wydarzenia z
życia Pana Jezusa w odniesieniu do
świątyni Jerozolimskiej,
wyszczególnia etapy powstawania
Kościoła.
człowiekowi prawdę o szczęściu,
wnioskuje, że aby osiągnąć szczęście
wieczne należy przestrzegać przykazań,
stwierdza, że sakramenty są konieczne
do zbawienia,
– stwierdza, że każdy człowiek ma prawo
do wolności i należy tę prawdę uszanować,
– wnioskuje, że złe korzystanie z wolności
prowadzi do zniewolenia przez grzech,
– objaśnia, na czym polega przyjaźń Pana
Jezusa z człowiekiem,
– wnioskuje, że prawdziwa przyjaźń jest
bezinteresowna,
– wskazuje, że człowiek potrzebuje żyć w
przyjaźni z Bogiem i ludźmi, aby być
szczęśliwym,
– stwierdza, że prawdziwej przyjaźni może
nauczyć się tylko od Chrystusa,
uzasadnia celowość doskonalenia się,
uzasadnia znaczenie słów: Mt 21,13,
analizuje fragmenty Katechizmu
Kościoła Katolickiego w odniesieniu do
Kościoła,
dowodzi konieczności troski o
wspólnotę parafialną.
wszystkich ludzi,
– dowodzi, że warto trwać w Chrystusie,
gdyż On prowadzi człowieka ku
prawdziwemu szczęściu,
analizuje fragment Pisma Świętego J
15,13-17.
II. Jezus Chrystus prowadzi do pełni życia
definiuje pojęcia: Wcielenie, Odkupienie,
Zbawienie,
określa podstawowe konsekwencje dla
życia chrześcijanina wynikające z
Wcielenia i Odkupienia,
wymienia cechy człowieka pokornego,
wyjaśnia rolę pokory w odniesieniu do
relacji Bóg – człowiek,
wylicza grzechy główne,
podaje, że pycha jest pierwszym z
grzechów głównych,
objaśnia rolę pychy w odniesieniu do
relacji Bóg – człowiek,
podaje, że Chrystus został złożony za nas
jako nasza Pascha,
objaśnia Tajemnicę Paschalną Chrystusa
– odkupienie,
definiuje pojęcie „liturgia”,
Uczeń:
definiuje, czym jest pokora,
streszcza teksty biblijne ukazujące
grzech pychy,
wyjaśnia przeciwieństwo pychy i
pokory,
wyjaśnia, że Jezus umarł i
zmartwychwstał dla naszego zbawienia,
wyjaśnia, czym jest liturgia,
wyjaśnia znaczenie przypowieści o
winnym krzewie,
objaśnia znaczenie liturgii w życiu
chrześcijanina,
wyjaśnia, w jakim celu Jezus posługiwał
się znakami,
wyjaśnia pojęcie „charakter
sakramentalny”,
rozróżnia podział sakramentów,
Uczeń:
uzasadnia, że Chrystus przyszedł na
świat dla naszego odkupienia i zbawienia,
wskazuje na Chrystusa jako
prawdziwego Zbawiciela ludzkości,
wskazuje konkretne wydarzenia biblijne,
w których Jezus uczy nas pokory,
charakteryzuje postawę faryzeusza i
celnika,
wskazuje, że pycha jest źródłem innych
grzechów,
uzasadnia zgubne skutki pychy,
opowiada o trzech zapowiedziach męki
Pana Jezusa,
uzasadnia, że w Eucharystii uobecnia się
Tajemnica Paschalna,
wskazuje, że Jezus jest w centrum
liturgii,
stwierdza, że liturgia jest dziełem
Uczeń:
redaguje artykuł prasowy pt. „Chrystus
prawdziwym Zbawicielem ludzkości”,
uzasadnia potrzebę rozwoju cnoty
pokory w codziennym życiu,
dowodzi zwycięstwa pokory nad pychą,
proponuje odpowiednie metody do
zwalczania pychy,
dowodzi, że chrzest zanurza nas w
Tajemnicy Paschalnej Chrystusa,
analizuje teksty źródłowe o liturgii,
redaguje modlitwę dziękczynną za jeden
z przyjętych sakramentów,
wymienia fragmenty Pisma Świętego
odnoszące się do chrztu,
określa zadania wynikające z przyjęcia
chrztu,
dowodzi ciągłej konieczności rozwoju
wiary otrzymanej na chrzcie,
8
identyfikuje liturgię z uczestnictwem w
życiu Boga,
objaśnia, co zaliczamy do liturgii,
wskazuje na liturgię jako dialog Boga z
człowiekiem (dar i odpowiedź),
podaje, że Jezus jest zawsze obecny z
nami w liturgii,
wymienia sposoby obecności Chrystusa
w liturgii,
wymienia postawy i gesty liturgiczne,
wylicza znaki i symbole liturgiczne
występujące podczas liturgii,
wyjaśnia, czym jest znak, gest i postawa,
definiuje pojęcie „sakrament”,
wymienia sakramenty święte,
wylicza sakramenty przyjmowane raz w
życiu,
określa cel poszczególnych
sakramentów,
wskazuje na chrzest jako paschę i dar
nowego życia,
wylicza znaki widzialne udzielenia
Ducha Świętego w sakramencie
bierzmowania,
nazywa bierzmowanie sakramentem
umocnienia w wierze,
wymienia dary Ducha Świętego,
określa, jakich łask udziela Duch Święty
w sakramencie bierzmowania,
identyfikuje charyzmaty i owoce Ducha
Świętego,
definiuje, czym jest sakrament pokuty,
wskazuje na sakrament pokuty i
pojednania jako sakrament przebaczenia i
miłosierdzia Boga,
wylicza warunki sakramentu pokuty i
pojednania,
nazywa Mszę Świętą uobecnieniem
ofiary Chrystusa,
wymienia fragment Pisma Świętego
mówiący o ustanowieniu Eucharystii,
wskazuje na swoją łączność z ofiarą
Chrystusa przez modlitwę,
określa, na czym polega paschalny
wyjaśnia, czym jest sakrament chrztu,
objaśnia naukę Kościoła na temat chrztu,
wyjaśnia różnicę między chrztem
Janowym a sakramentem chrztu świętego,
objaśnia znaczenie sakramentu
bierzmowania dla chrześcijańskiego życia,
wymienia skutki sakramentu
bierzmowania,
objaśnia, co jest istotnym celem
sakramentu bierzmowania,
wyjaśnia, na czym polega mężne
wyznawanie wiary,
streszcza naukę Pisma Świętego i
Kościoła o przebaczeniu i pokucie,
używa poprawnie pojęć: pokuta,
przebaczenie, pojednanie,
wyjaśnia sens sakramentu pokuty,
wyjaśnia, czym jest odpust,
wyjaśnia znaczenie i sens
poszczególnych warunków sakramentu
pokuty i pojednania,
wyjaśnia obecność Chrystusa w
Eucharystii,
używa poprawnie pojęć: Eucharystia,
ofiara, obecność,
wyjaśnia, na czym polega działanie
słowa Bożego,
objaśnia, w jaki sposób Kościół
przekazuje słowo Boże,
wyjaśnia symbolikę darów ofiarnych,
objaśnia sens cierpienia,
streszcza naukę Kościoła o cierpieniu,
wyjaśnia, na czym polega posługa
biskupów, kapłanów i diakonów,
określa skutki przyjętego sakramentu
małżeństwa,
wyjaśnia Boży zamysł wobec
małżeństwa.
Chrystusa,
określa, w jaki sposób Jezus działa w
liturgii,
uzasadnia, że całe życie liturgiczne
koncentruje się wokół Jezusa,
charakteryzuje postawy i gesty
liturgiczne,
uzasadnia potrzebę świadomego i
czynnego udziału w liturgii,
projektuje propozycje graficzne
sakramentów,
uzasadnia potrzebę przyjmowania
sakramentów,
opisuje celebrację udzielania sakramentu
chrztu,
charakteryzuje symbolikę chrzcielną,
uzasadnia, że chrzest święty jest
sakramentem Przymierza zawartego z
Chrystusem i Kościołem,
wskazuje na konieczność odnawiania
przyrzeczeń chrzcielnych,
wskazuje, że w sakramencie
bierzmowania zostaje powołany do troski
o innych,
uzasadnia, do czego zobowiązuje
sakrament bierzmowania,
wskazuje, w jaki sposób działa Duch
Święty,
określa sposób realizacji zadań
wynikających z sakramentu bierzmowania,
wyszczególnia relacje i powiązania
między poszczególnymi warunkami
sakramentu pokuty i pojednania,
uzasadnia potrzebę przygotowania się do
sakramentu pokuty i pojednania,
uzasadnia obecność Chrystusa w
Eucharystii,
wskazuje, w jaki sposób Bóg przemawia
dzisiaj w Kościele,
określa poszczególne części liturgii
słowa,
opisuje, co dokonuje się podczas
konsekracji,
opisuje przebieg udzielania sakramentu
streszcza fragmenty biblijne mówiące o
chrzcie,
dowodzi konieczności realizacji zadań
wynikających z przyjętego sakramentu
bierzmowania,
dowodzi, na czym polega wartość
przebaczenia w życiu człowieka,
redaguje rachunek sumienia,
analizuje, jaką rolę pełni słowo Boże w
jego życiu,
wskazuje owoce Eucharystii,
przytacza treść tekstu Pisma Świętego na
temat sakramentu namaszczenia chorych,
ocenia wartość sakramentu
namaszczenia chorych w życiu człowieka,
przytacza teksty Pisma Świętego
mówiące o ustanowieniu kapłaństwa,
analizuje teksty biblijne i nauczania
Kościoła na temat stopni święceń.
9
charakter Eucharystii,
definiuje, czym jest liturgia słowa
Bożego,
wymienia owoce, jakie daje
przyjmowanie Komunii Świętej,
wskazuje na Eucharystię jako centrum
liturgii i życia chrześcijańskiego,
definiuje, czym jest sakrament
namaszczenia chorych,
nazywa sakrament namaszczenia chorych
sakramentem umocnienia,
określa chrześcijańską postawę w
cierpieniu,
wskazuje na sakrament święceń jako
sakrament przywracania pokoju pomiędzy
Bogiem a ludźmi,
określa stopnie i cel udzielania
sakramentu święceń,
definiuje, czym jest sakrament
małżeństwa,
nazywa sakrament małżeństwa
konsekracją ludzkiej miłości,
wskazuje na jedność i nierozerwalność
małżeństwa sakramentalnego.
namaszczenia chorych,
uzasadnia rolę modlitwy za chorych,
wyjaśnia, czym jest sukcesja apostolska,
uzasadnia, że kapłani kontynuują misję
Chrystusa,
streszcza tekst biblijny dotyczący Bożej
woli wobec małżeństwa i rodziny,
charakteryzuje małżeństwo
sakramentalne,
uzasadnia sens małżeństwa
sakramentalnego.
III. Wędrówka ku dobru
– podaje prawo miłości Boga i bliźniego,
– określa chrześcijaństwo religią miłości,
– wymienia Osiem Błogosławieństw,
– definiuje, czym jest prawo naturalne,
– identyfikuje prawo moralne jako prawo
Boże,
– wskazuje na obiektywny charakter norm
moralnych,
– definiuje pojęcia: czyn moralny, czyn
dobry, czyn zły,
– nazywa sumienie miejscem spotkania i
dialogu z Bogiem,
– rozróżnia rodzaje sumienia,
– wymienia rodzaje sumienia,
– wyjaśnia, czym jest prawo objawione,
– wskazuje na zbawczy charakter prawa
objawionego – Dekalogu,
– identyfikuje autorytet Boga z normami
moralnymi,
– nazywa przykazania drogowskazami w
Uczeń:
– wyjaśnia podstawowe prawo
chrześcijańskie,
– wyjaśnia różnice między prawem
naturalnym i stanowionym,
– wyjaśnia, na czym polega stosowanie
hierarchii wartości w życiu,
– objaśnia przesłanie zawarte w tekstach
biblijnych,
– wyjaśnia rolę sumienia w ludzkim życiu,
– objaśnia potrzebę kształtowania
sumienia,
– objaśnia teksty Pisma Świętego oraz
nauczania Kościoła dotyczące sumienia,
– wyjaśnia, z jakim działaniem związany
jest dany rodzaj sumienia,
– wymienia treść Dziesięciu Przykazań
oraz okoliczności, w jakich Bóg je objawił,
– wyjaśnia, czym jest Dekalog.
Uczeń:
– charakteryzuje postawę chrześcijańską
wobec bliźniego,
– objaśnia treść Ośmiu Błogosławieństw,
– wyjaśnia, na czym polega koncepcja
szczęścia zawarta w Ośmiu
Błogosławieństwach,
– stwierdza, że prawo ewangeliczne jest
wypełnieniem i uzupełnieniem prawa
Dekalogu,
– uzasadnia potrzebę życia prawami
Błogosławieństw,
– określa, co to znaczy kroczyć drogą
Błogosławieństw,
– wskazuje związek między życiem
Błogosławieństwami i życiem w łasce
Bożej,
– określa specyfikę wartości
chrześcijańskich,
– wskazuje właściwą hierarchię wartości,
Uczeń:
– redaguje notatkę prasową,
– wyjaśnia określenie pojęcia „wartości”,
– wyjaśnia rolę hierarchii wartości w życiu
człowieka,
– uzasadnia potrzebę roztropnego
działania,
– określa skutki odrzucenia
najważniejszych wartości,
– analizuje znaczenie wartości w życiu
człowieka,
– uzasadnia swoją odpowiedzialność za
naturalne prawo moralne,
– analizuje naukę Kościoła o prawie
moralnym,
– dowodzi, że Bóg jest Dawcą prawa
moralnego,
– streszcza teksty Pisma Świętego
mówiące o sumieniu,
– wymienia teksty Pisma Świętego
10
życiu. – streszcza fragmenty Pisma Świętego
ukazujące prawo,
– uzasadnia potrzebę roztropnego
działania,
– wskazuje na Jezusa jako Tego, który
wybiera zawsze dobro,
– charakteryzuje sumienie jako miejsce
spotkania z Bogiem i Jego Prawem,
– określa Eleazara jako człowieka prawego
sumienia,
– wyjaśnia, czym jest sumienie,
– określa, na czym polega formowanie
sumienia,
– rozróżnia prawo naturalne od prawa
objawionego,
– określa Dekalog jako pomoc
człowiekowi na drodze życia moralnego,
– przytacza treść Pisma Świętego na temat
Dekalogu,
– stwierdza, że Dekalog jest darem
kochającego Boga,
– wskazuje na wartości, których bronią
przykazania.
ukazujące prawo objawione – Dekalog,
– analizuje prawo objawione na Synaju
oraz prawo Nowego Testamentu,
– dowodzi istnienia związku między
Starym Prawem a Nowym Prawem
objawionym w Nowym Testamencie.
IV. Drogowskazy na drodze ku szczęściu
przytacza treść I przykazania Bożego,
nazywa, czym jest oddawanie czci innym
bogom,
identyfikuje wróżbiarstwo, astrologię i
horoskopy z przeciwstawianiem się I
przykazaniu Bożemu,
wskazuje na fundamentalny charakter I
przykazania Bożego,
– przytacza treść Pisma Świętego na temat
II przykazania Bożego,
– wskazuje na związek II przykazania
Bożego z objawieniem Imienia Bożego
Mojżeszowi i czystością mowy,
– definiuje pojęcie „renesans”,
– wymienia osoby, które w epoce
renesansu wniosły znaczący wkład w życie
Kościoła,
– objaśnia genezę i katolicki wymiar
renesansu,
– identyfikuje M. Lutra, J. Kalwina z
Ojcami reformacji,
Uczeń:
wymienia sposoby oddawania czci
Bogu,
wyjaśnia, do czego zobowiązuje I
przykazanie Boże,
– wyjaśnia, na czym polega szacunek dla
Imienia Bożego,
– rozróżnia, w jakich sytuacjach można
wzywać Imię Boże,
– wyjaśnia zaangażowanie chrześcijan w
tworzenie kultury,
– wyjaśnia pojęcia: reformacja,
protestantyzm,
– wymienia przyczyny i główne idee
reformy katolickiej,
– definiuje pojęcia: sobór, synod, sukcesja
apostolska, dogmat,
– wyjaśnia, w jakim celu odbył się Sobór
Trydencki,
– wskazuje na uniwersalny wymiar
postawy chrześcijańskiej św. Jadwigi,
Uczeń:
określa, co pomaga w rozwoju wiary w
jednego Boga,
– wskazuje sposoby oddawania szacunku
wobec Imienia Bożego,
– dostrzega różnorodność działań
podejmowanych przez wiernych we
wspólnocie Kościoła,
– wyjaśnia, czym jest ruch ekumeniczny,
– wskazuje różnice i podobieństwa
katolicyzmu i innych wyznań
chrześcijańskich (protestantyzm,
anglikanizm),
– uzasadnia potrzebę otwartości i szacunku
wobec chrześcijan innych wyznań,
– wskazuje rolę Ducha Świętego w
Kościele reformującym się,
– wymienia skutki chrztu Litwy,
– opowiada o życiu św. Jadwigi,
uzasadniając jej świętość,
– opisuje przebieg chrystianizacji Litwy,
– objaśnia, jaką rolę odegrała św. Jadwiga
Uczeń:
– streszcza naukę Katechizmu Kościoła
Katolickiego dotyczącą II przykazania
Bożego,
– dowodzi, na czym polega szacunek dla
Imienia Bożego,
– ocenia rolę Lutra i Kalwina oraz króla
Henryka VIII w powstaniu wyznań
protestanckich,
– analizuje rozwój nauczania Kościoła w
trakcie Soboru Trydenckiego,
– dowodzi konieczności udziału we Mszy
Świętej,
– wyjaśnia, dlaczego każdy człowiek ma
prawo do życia i jego ochrony,
– przytacza tekst źródłowy dotyczący
prawdy,
– dowodzi o konieczności kierowania się
prawdą w życiu,
– przytacza treść tekstów Pisma Świętego
na temat IX i X przykazania Bożego,
– określa perspektywy i granice
11
– wymienia przyczyny reformacji,
– identyfikuje reformę katolicką z dziełem
Soboru Trydenckiego,
– podaje, kiedy odbył się Sobór Trydencki,
– identyfikuje wysiłki na rzecz jedności
Kościoła z Unią Brzeską i Kościołem
grekokatolickim,
– przytacza cechy charakterystyczne dla
Kościoła greckokatolickiego,
– wymienia osoby, które przyczyniły się do
zawarcia Unii Brzeskiej,
– identyfikuje III przykazanie Boże z
potrzebą świętowania i związkiem
pomiędzy czcią Boga a praktykami
religijnymi,
– wymienia święta nakazane,
– wskazuje na Eucharystię jako centrum
niedzieli chrześcijanina,
– identyfikuje IV przykazanie Boże z
szacunkiem dla rodziców i osób starszych,
– przytacza przykazanie mówiące o
szacunku wobec rodziców,
– objaśnia, do czego Bóg wzywa w IV
przykazaniu Bożym,
– podaje, że życie ludzkie jest darem
Bożym,
– wskazuje na troskę o zdrowie i życie w
kontekście zrozumienia i realizacji sensu
swojego życia,
– przytacza treść Pisma Świętego na temat
VI przykazania Bożego,
– streszcza nauczanie Kościoła na temat
okazywania szacunku dla swojego ciała,
– wymienia wykroczenia przeciw VII
przykazaniu Bożemu,
– identyfikuje VIII przykazanie Boże z
wiernością prawdzie,
– objaśnia, jakie są wykroczenia przeciw
VIII przykazaniu Bożemu,
– identyfikuje IX i X przykazanie Boże z
postawą wstrzemięźliwości i uczciwości w
codziennym życiu.
– streszcza tekst Pisma Świętego mówiący
o szabacie (Wj 20,8-11),
– wyjaśnia, co to znaczy czcić ojca i
matkę,
– wyjaśnia treść VI przykazania Bożego,
– wyjaśnia, jak powinniśmy reagować na
potrzeby bliźnich,
– wyjaśnia znaczenie słowa „prawda”,
– wskazuje na religijne motywacje do
życia w prawdzie i naprawienia krzywd w
zakresie VIII przykazania,
– identyfikuje sytuacje w życiu z potrzebą
wstrzemięźliwości,
– rozróżnia postawę uczciwości i
nieuczciwości w życiu codziennym,
– porównuje szabat w Starym Testamencie
i paschalny charakter niedzieli,
– identyfikuje VI przykazanie Boże z
wartością czystości i przyjaźni w życiu
człowieka jako fundamentu prawidłowych
kontaktów z innymi,
– identyfikuje VII przykazanie Boże z
problemem kradzieży i bogacenia się
kosztem innych oraz z poszanowaniem
własności prywatnej i społecznej.
w dziejach Polski i Litwy,
– wskazuje okoliczności zawarcia Unii
Brzeskiej,
– przytacza treść tekstu Pisma Świętego na
temat niedzieli jako dnia Pańskiego,
– wyjaśnia, czym jest szabat i dzień
Pański,
– wskazuje, na czym polega miłość do
rodziców,
– charakteryzuje, jakie są obowiązki dzieci
wobec rodziców,
– uzasadnia potrzebę odpowiedzialności
dorosłych dzieci wobec rodziców,
– przytacza treść tekstów biblijnych
mówiących o wartości życia ludzkiego,
– charakteryzuje treść V przykazania
Bożego,
– uzasadnia, że VI przykazanie Boże
wzywa do wierności i czystości,
– wskazuje na niebezpieczeństwa
zagrażające
wierności i czystości,
– wyjaśnia, co Bóg nakazuje w VII
przykazaniu,
– wskazuje, jaki powinien być nasz
stosunek do tego, co posiadamy,
– określa, jakie znaczenie posiadają
wartości moralne,
– charakteryzuje, jaką wartość przedstawia
ubóstwo chrześcijańskie,
– wyjaśnia, czym jest uczciwość i
wstrzemięźliwość,
– uzasadnia potrzebę uczciwości i
wstrzemięźliwości,
– określa znaczenie Unii Brzeskiej dla
jedności Kościoła,
– określa znaczenie prawdy i wierności jej
w kontekście poszukiwania sensu życia i w
budowaniu właściwych kontaktów między
ludźmi.
ekumenizmu,
– analizuje związek IX i X przykazania z
próbą określenia zainteresowań i
powiązania ich z sensem życia i
osobistymi planami życiowymi.
V. Droga z Jezusem Chrystusem
– określa znaczenie Święta Podwyższenia
Krzyża,
– objaśnia, co jest celem ziemskiej
Uczeń:
– wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla
chrześcijanina krzyż,
Uczeń:
– wyjaśnia, czym jest wierność,
– wskazuje przykłady naśladowania
Uczeń:
– proponuje środki pomocy duszom w
czyśćcu cierpiącym,
12
wędrówki człowieka,
– wyjaśnia, czym różni się rok liturgiczny
od kalendarzowego,
– identyfikuje Adwent z radosnym
oczekiwaniem na przyjście Chrystusa,
– wskazuje na postawę otwartości i
czuwania na przyjście Jezusa Chrystusa,
– przytacza wydarzenia ewangeliczne
mówiące o Bożym Narodzeniu,
– objaśnia sens Świąt Bożego Narodzenia,
– wskazuje na religijny wymiar
przeżywania świąt Bożego Narodzenia,
– identyfikuje Tydzień Modlitw o Jedność
Chrześcijan z działaniem na rzecz jedności
chrześcijan,
– stwierdza konieczność modlitwy o
jedność chrześcijaństwa i potrzebę
przeciwdziałania grzechowi podziału,
– podaje, że Wielki Post jest szczególnym
czasem pokuty i oczyszczenia serca,
– wyjaśnia, od czego zależy owocne
przeżycie rekolekcji,
– przytacza treść tekstów biblijnych
mówiących o męce i śmierci Chrystusa,
– identyfikuje Triduum Paschalne z Ofiarą
Jezusa dla naszego zbawienia,
– wylicza dni Triduum Paschalnego,
– wskazuje na potrzebę duchowego
przeżycia Triduum Paschalnego,
– określa religijny wymiar Świąt
Wielkanocnych,
– nazywa Maryję Królową Polski,
– przytacza treść tekstów biblijnych
mówiących o Matce Bożej,
– przytacza tekst Apelu Jasnogórskiego,
– objaśnia formy kultu maryjnego,
– przytacza treść tekstów biblijnych o
Duchu Świętym,
– wylicza owoce Ducha Świętego,
– wskazuje na związek Zesłania Ducha
Świętego z potrzebą odnowy świata i
przezwyciężania zła w świecie.
– objaśnia, na czym polega wierność
krzyżowi,
– wyjaśnia, że Bóg każdego człowieka
powołał do świętości,
– rozróżnia święta i uroczystości roku
kościelnego,
– wyjaśnia eschatologiczny wymiar
Adwentu,
– wyjaśnia znaczenie Uroczystości Bożego
Narodzenia dla człowieka wierzącego,
– wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla
chrześcijan jedność,
– wyjaśnia, co należy uczynić, aby spotkać
się z przebaczającym Jezusem,
– objaśnia, na czym polega prawdziwe
nawrócenie,
– wyjaśnia rolę Triduum Paschalnego w
życiu chrześcijanina,
– wyjaśnia rolę Maryi w historii Polski,
– wyjaśnia rolę Ducha Świętego w życiu
chrześcijanina.
Chrystusa,
– opisuje potrzebę pomocy Kościołowi
cierpiącemu,
– wskazuje środki wiodące do
doskonałości,
– charakteryzuje świętych i
błogosławionych, z których może czerpać
wzorce,
– stwierdza, że podstawą osiągnięcia
świętości jest wiara,
– definiuje pojęcie roku liturgicznego,
– wskazuje okresy roku liturgicznego,
– określa kolory liturgiczne,
– wyjaśnia, czym jest Adwent,
– określa wymowę adwentowych
zwyczajów i symboli,
– wskazuje sposoby pracy nad sobą,
– wyjaśnia pojęcie „wcielenie”,
– opowiada, dlaczego Boże Narodzenie
jest świętem radości,
– opisuje zwyczaje związane z religijnym
przeżywaniem świąt Bożego Narodzenia,
– wyjaśnia, czym jest ekumenizm,
– wymienia zadania ruchu ekumenicznego,
– objaśnia dwa największe podziały w
Kościele,
– wskazuje przykłady jedności Kościoła,
– uzasadnia znaczenie Wielkiego Postu,
pokuty i nawrócenia dla chrześcijanina,
– objaśnia sens Triduum Paschalnego,
– wskazuje wartości prowadzące do
wewnętrznego nawrócenia,
– wskazuje wartości prowadzące do
wewnętrznego nawrócenia,
– wskazuje sposoby kształtowania w sobie
postawy odpowiedzialnego chrześcijanina,
– wskazuje na wartość hymnu
„Bogurodzica”,
– uzasadnia, dlaczego oddajemy cześć
Maryi jako Królowej Polski,
– wskazuje sposoby oddawania czci Matce
Bożej.
– analizuje, na czym polega pełnia
szczęścia,
– analizuje teksty biblijne (proroctwa
mesjańskie) zapowiadające przyjście
Chrystusa,
– analizuje teksty biblijne o jedności
Kościoła,
– analizuje tekst Pisma Świętego
ukazujący spotkanie Jezusa z Zacheuszem,
– analizuje wydarzenia z Pisma Świętego
ukazujące miłosiernego Boga,
– analizuje teksty biblijne w odniesieniu
do życia chrześcijanina.
© Copyright by ks. Stanisław Łabendowicz – Radom 2013
13
KRYTERIA OCENIANIA
z katechezy w zakresie klasy III gimnazjum
do programu nr AZ-3-01/10
i podręcznika nr RA-33-01/10-RA-3/14
„Żyć w miłości Boga”
pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza
Kryteria w zakresie oceny celującej należy określić indywidualnie.
Ogólnie:
Ocena celująca oznacza, że osiągnięcia ucznia wyraźnie wykraczają poza poziom osiągnięć edukacyjnych przewidzianych w realizowanym przez nauczyciela programie nauczania.
Uczeń:
– twórczo i samodzielnie rozwija własne uzdolnienia,
– proponuje oryginalne i nietypowe rozwiązania problemów teoretycznych i praktycznych,
– osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach,
– angażuje się w prace pozalekcyjne np. montaże sceniczne, gazetki religijne,
– twórczo uczestniczy w życiu parafii np. należy do organizacji katolickich, uczestniczy w pielgrzymkach,
– jego pilność, systematyczność, zainteresowania, stosunek do przedmiotu nie budzi żadnych zastrzeżeń,
– posiada inne osiągnięcia indywidualne promujące ocenę celującą.
OCENA
DOPUSZCZAJĄCA
OCENA
DOSTATECZNA
OCENA
DOBRA
OCENA
BARDZO DOBRA
I. ŚWIAT, KTÓRY POWIERZYŁ MI BÓG
Uczeń:
– przytacza wydarzenia z Pisma Świętego
mówiące o obecności Boga w świecie,
– identyfikuje otaczający świat z dziełem
Boga Stwórcy,
– wymienia cechy dobrego gospodarza,
– definiuje, czym jest postęp techniczny,
– podaje czym jest nadzieja,
– podaje, że młodzi są nadzieją Kościoła.
Uczeń:
– wyjaśnia, jak należy rozumieć biblijny
poemat o stworzeniu świata,
– podaje, jakie zadania Bóg powierzył
człowiekowi,
– objaśnia, jaka jest wartość postępu,
– rozróżnia ludzki i religijny wymiar
postępu,
– wyjaśnia, co to znaczy „być nadzieją
świata”,
– wyjaśnia, co młodzi mogą zrobić dla
Kościoła.
Uczeń:
– wskazuje działania, jakie może podjąć,
aby świat był obrazem Boga,
– wyjaśnia, w czym przejawia się troska
o powierzony świat,
– analizuje teksty Pisma Świętego
związane ze stworzeniem
człowieka,
– wskazuje na zagrożenia wynikające z
nieodpowiedzialnego rozwoju
cywilizacji,
– wskazuje, że każdy człowiek jest
powołany do przemiany świata,
– analizuje teksty biblijne mówiące o
wymaganiach Chrystusa wobec
każdego człowieka,
– określa swoje miejsce we wspólnocie
Kościoła.
Uczeń:
– redaguje modlitwę dziękczynną za
stworzony świat,
– analizuje teksty Pisma Świętego
ukazujące Boga Stwórcę,
– określa stanowisko Kościoła na temat
odpowiedzialności człowieka za
powierzony świat.
II. ŻYJĘ, ABY KOCHAĆ
14
Uczeń:
– nazywa Boga Miłością,
– podaje treść wyznania miłości Jezusa,
– podaje przykazanie miłości,
– definiuje, czym jest przykazanie,
– definiuje, czym jest miłość,
– wylicza cechy odnoszące się do miłości,
– wymienia owoce prawdziwej miłości,
– podaje, co jest warunkiem trwania w
miłości,
– podaje rodzaje powołań, w których
realizuje się miłość,
– wymienia uczynki miłosierne co do
ciała i uczynki miłosierne co do duszy,
– streszcza teksty Pisma Świętego
mówiące o wartości ciała
człowieka i jego godności,
– definiuje, czym jest mądrość,
– wyjaśnia, jak powinniśmy
przygotować się do dorosłego życia,
– podaje, jak możemy pomóc tym,
którzy nie mają domu rodzinnego i
miłości rodziców,
– przytacza naukę Kościoła na
temat dziecka jako daru Boga,
– podaje, jak możemy pomóc tym,
którzy nie mają domu rodzinnego i
miłości rodziców,
– podaje, że dziecko jest bezcennym
darem Boga,
– podaje, że życie jest darem Bożym,
– przytacza teksty biblijne mówiące o
wartości życia ludzkiego,
– definiuje, czym jest macierzyństwo,
– podaje, czym jest bezpłodność,
– streszcza tekst biblijny dotyczący
zamysłu Boga wobec małżeństwa,
– przytacza treść przysięgi małżeńskiej,
– definiuje, czym jest rodzina,
– podaje, kto tworzy rodzinę,
– przytacza treść tekstów biblijnych
mówiących o relacjach w rodzinie,
– streszcza teksty Pisma Świętego i
nauczania Kościoła mówiące o
płodności i przekazywaniu życia,
– wymienia zalety stosowania
Uczeń:
– wymienia najważniejsze cechy Boga,
– wyjaśnia, czym jest miłość Boga,
– przytacza wydarzenia z życia Jezusa
świadczące o Jego miłości do człowieka,
– wyjaśnia przejawy miłości Chrystusa do
ludzi,
– wymienia kryteria miłości,
– streszcza teksty biblijne o miłości
Boga i bliźniego,
– wyjaśnia przykazanie miłości,
– wyjaśnia wymagania miłości zawarte w
Hymnie o miłości św. Pawła,
– wyjaśnia, jakie są wymagania
prawdziwej miłości,
– streszcza teksty biblijne mówiące o
przeżywaniu miłości w myśl nauczania
Jezusa Chrystusa,
– wyjaśnia naukę Kościoła o wartości
właściwego przeżywania miłości,
– definiuje, czym jest godność i jakie są
jej podstawy,
– analizuje nauczanie Kościoła na temat
godności i szacunku wobec ciała
swojego i innych,
– streszcza teksty biblijne obrazujące
wartość dziecka w nauczaniu Pana
Jezusa,
– wyjaśnia, dlaczego dziecko ma wielką
wartość w królestwie niebieskim,
– streszcza teksty biblijne obrazujące
wartość dziecka w nauczaniu Pana
Jezusa,
– wyjaśnia, dlaczego dziecko ma wielką
wartość w królestwie niebieskim,
– identyfikuje Boga jako dawcę życia
i Tego, który może je odebrać,
– wyjaśnia, dlaczego człowiek ma
prawo do życia i jego obrony,
– streszcza teksty biblijne mówiące o
bezpłodności,
– wyjaśnia, że Chrystus podniósł
małżeństwo do godności sakramentu,
– wyjaśnia znaczenie wiary w
dochowywaniu wierności przysiędze
małżeńskiej,
Uczeń:
– objaśnia istotę Boga,
– określa najcenniejszy dar Bożej miłości,
– wskazuje, jaka jest miłość Jezusa,
– konstruuje mapę myśli,
– charakteryzuje, jaka powinna być
postawa wobec Boga i bliźniego,
– objaśnia sytuacje i zachowania obce
miłości,
– dowodzi, że miłość jest najważniejszą
cnotą,
– stwierdza, że prawdziwa miłość
realizuje się poprzez czyny,
– wskazuje, po czym można poznać
prawdziwą miłość,
– wskazuje na Jezusa jako na Tego,
który w pełni realizował prawdziwą
miłość,
– określa, czym jest wypełnianie
czynów miłosierdzia,
– wnioskuje, w jaki sposób, niezależnie
od formy powołania, powinniśmy
przeżywać miłość w codziennym życiu,
– wskazuje na potrzebę kształtowania
szacunku wobec ciała swojego i innych
oraz szanowania ich godności,
– opisuje, co świadczy o wartości
ludzkiego ciała,
– interpretuje fragmenty Pisma Świętego
wskazujące, na czym powinno opierać się
przygotowanie do dorosłego życia,
– wskazuje sposoby pokonywania
trudności na drodze ku dorosłości,
– wskazuje, jak możemy okazać miłość i
wdzięczność naszym rodzicom za
przekazane życie,
– wskazuje, jak możemy okazać miłość i
wdzięczność naszym rodzicom za
przekazane życie,
– streszcza teksty nauczania Kościoła
na temat wartości życia ludzkiego,
– wskazuje na troskę o zdrowie i życie
w świetle zrozumienia sensu swojego
życia,
– wybiera sposób dziękowania Bogu za
dar życia,
Uczeń:
– wskazuje na Boga jako źródło miłości,
– dowodzi, na czym polega wartość
Bożej miłości,
– analizuje teksty biblijne i nauczanie
Kościoła,
– dowodzi, jak powinna wyglądać
prawdziwa miłość,
– analizuje Hymn o miłości św. Pawła,
– analizuje teksty biblijne i teksty
źródłowe,
– dowodzi konieczności szacunku
wobec ciała ludzkiego,
– analizuje naukę Kościoła na temat
mądrości,
– dowodzi, że Bóg jest Dawcą mądrości,
– analizuje naukę Kościoła na temat
dziecka jako bezcennego daru,
– uzasadnia skutki moralne zabiegów na
embrionach ludzkich,
– analizuje argumenty przeciwko
dopuszczalności in vitro,
– dowodzi, że wierność buduje
wspólnotę miłości małżeńskiej,
– analizuje teksty biblijne i nauczania
Kościoła na temat małżeństwa,
– dowodzi, że miłość jest podstawą życia
rodzinnego,
– analizuje naukę Kościoła na temat
rodziny,
– ukazuje znaczenie pozytywnych
więzi w rodzinie,
– analizuje teksty biblijne mówiące o
relacjach rodzinnych,
– analizuje teksty biblijne i nauczania
Kościoła mówiące o płodności i
przekazywaniu życia,
– wskazuje czynniki, które
przyczyniają się do popularyzacji
eutanazji,
– wskazuje na inicjatywy
alternatywne dla eutanazji,
– analizuje tekst wystąpienia Jana Pawła II
w ONZ.
15
naturalnych metod planowania rodziny,
– definiuje, czym jest adopcja,
– wymienia różne rodzaje adopcji,
– wyjaśnia, na jakie możliwości
rodzicielstwa zastępczego wskazał Jan
Paweł II,
– podaje, czym jest opieka paliatywna,
– definiuje, czym jest eutanazja,
– wymienia przyczyny eutanazji,
– określa, na jakie prawa człowieka
zwrócił uwagę Jan Paweł II,
– definiuje, czym jest godność człowieka,
– wymienia rodzaje zagrożeń praw
człowieka.
– wymienia wartości budujące
wspólnotę rodzinną,
– wyjaśnia obowiązki spoczywające na
członkach rodziny,
– wyjaśnia znaczenie domu rodzinnego
w życiu człowieka,
– objaśnia naukę Kościoła na temat
znaczenia rodziny w życiu człowieka,
– wyjaśnia, na czym polegają naturalne
metody planowania rodziny,
– streszcza fragment Katechizmu
Kościoła Katolickiego – KKK 2379,
– podaje, że dzieci są darem Bożym,
– wyjaśnia powody, dla których
człowiek powinien strzec życia na
każdym jego etapie,
– objaśnia potrzebę okazywania
szacunku ludziom chorym i
starszym,
– wylicza dokumenty, które określają
prawa człowieka,
– wyjaśnia, jakie są podstawy godności
życia ludzkiego.
– charakteryzuje postawę biblijnych
małżonków,
– określa, czym jest in vitro,
– wskazuje właściwą postawę dotyczącą
regulacji urodzin,
– charakteryzuje przymioty małżeństwa,
– określa, czym jest komunia małżeńska,
– definiuje, czym jest małżeństwo,
– uzasadnia wartość trwałości małżeństwa,
– uzasadnia, że rodzina to wspólnota
osób, życia i miłości,
– wskazuje, co wpływa na
pozytywne więzi w rodzinie,
– dostrzega trudności na drodze
budowania i pogłębiania więzi
rodzinnych,
– wskazuje, jakie korzyści daje
stosowanie naturalnych metod
planowania rodziny,
– wyjaśnia teksty nauczania Kościoła
na temat rodzicielstwa zastępczego,
– określa, jaka jest rola ludzi chorych i
starszych w społeczeństwie,
– stwierdza, iż godna śmierć to naturalna
śmierć,
– wskazuje na kluczową rolę
nauczania Kościoła na temat
godności i praw człowieka.
III. NA DRODZE UCZNIA JEZUSA CHRYSTUSA
Uczeń:
– podaje, że Modlitwa Pańska jest
wzorem modlitwy chrześcijanina,
– podaje przykłady, sytuacji w których
Jezus zwraca się do Boga: „Ojcze”,
– wymienia modlitwę „Ojcze nasz” jako
modlitwę chrześcijańskich próśb,
– podaje, do kogo zwracamy się w
modlitwie „Ojcze nasz”,
– wymienia najważniejsze wyznania
chrześcijańskie,
– definiuje pojęcie: „dialog
międzyreligijny”,
– wymienia wielkie religie
niechrześcijańskie,
– objaśnia, czym jest wolność religijna,
– objaśnia, w jaki sposób święcimy imię
Uczeń:
– wymienia formy modlitwy,
– objaśnia, co oznacza uwielbiać Boga,
– wyjaśnia znaczenie wypowiadanych
słów,
– wylicza kolejne prośby Modlitwy
Pańskiej,
– objaśnia słowa próśb Modlitwy
Pańskiej,
– wyjaśnia, co oznacza słowo „Ojciec”
w odniesieniu do Pana Boga,
– objaśnia znaczenie zaimka „nasz”,
– wyjaśnia potrzebę dialogu
międzyreligijnego,
– wyjaśnia znaczenie słów: „święć się
Imię
Twoje”,
Uczeń:
– objaśnia pochodzenie Modlitwy
Pańskiej,
– wyjaśnia, czym jest modlitwa i co
może być jej treścią,
– uzasadnia potrzebę codziennej
modlitwy,
– wskazuje na wartość modlitwy,
– ilustruje jedną z próśb Modlitwy
Pańskiej,
– uzasadnia potrzebę zawierzenia siebie
Bogu,
– określa znaczenie nieba w Modlitwie
Pańskiej,
– wskazuje na Modlitwę Pańską jako
modlitwę wszystkich chrześcijan,
– opisuje podejmowane działania
Uczeń:
– uzasadnia potrzebę rozmowy z
Bogiem na modlitwie,
– dowodzi, że Pismo Święte jest cenną
pomocą w modlitwie,
– stosuje poszczególne prośby do
sytuacji życiowych,
– dowodzi potrzeby częstego odmawiania
modlitwy „Ojcze nasz”,
– analizuje ewangeliczne przykłady
modlącego się Jezusa,
– dowodzi potrzebę wspólnej modlitwy
niezależnie od wyznania,
– uzasadnia postawę tolerancji wobec
wyznawców innych religii,
– dowodzi, że chrześcijaństwo jest
religią dialogu,
16
Boga,
– przytacza teksty biblijne mówiące o
święceniu imienia Bożego,
– definiuje pojęcie: „królestwo Boże”,
– wymienia cechy królestwa Bożego,
– wymienia przymioty Kościoła,
– rozróżnia, jakie zadania wypełnia
papież oraz biskupi w Kościele,
– identyfikuje parafię na tle podziału
administracyjnego Kościoła,
– definiuje, kim jest osoba świecka,
– wymienia ruchy religijne działające w
Kościele,
– wymienia zadania chrześcijanina w
życiu społecznym,
– przytacza różne formy pracy wierzących
na rzecz Ojczyzny,
– definiuje pojęcie: „oświecenie”,
– wymienia poglądy myślowe
zrodzone w epoce oświecenia,
– przytacza przykłady pełnienia woli
Bożej,
– podaje przykłady z Pisma Świętego
mówiące o pełnieniu woli Bożej,
– przytacza treść tekstów Pisma
Świętego mówiących o powołaniu
Samuela, Izajasza i Jeremiasza,
– wymienia różne formy życia zakonnego,
– podaje, że życie konsekrowane jest
szczególną formą życia
chrześcijańskiego,
– wymienia cechy bohaterów, których
postępowanie świadczy o miłości
Ojczyzny,
– podaje definicję patriotyzmu,
– przytacza teksty biblijne mówiące o
chlebie,
– rozróżnia chleb powszedni od chleba
Eucharystycznego,
– podaje czynniki wpływające na
wartość ludzkiej pracy,
– wylicza podstawowe cele pracy,
– przytacza treść tekstów biblijnych
dotyczących przebaczenia i
nawrócenia,
– wymienia przeszkody na drodze do
– wyjaśnia, dlaczego Jezus jest Królem
Wszechświata,
– wyjaśnia poszczególne przymioty
Kościoła,
– objaśnia podział administracyjny
Kościoła,
– przytacza przykłady zaangażowania
się ludzi świeckich w parafii,
– wyjaśnia, na czym polega apostolstwo
świeckich,
– definiuje, czym jest dobro wspólne,
– wyjaśnia, czym zajmuje się Katolicka
Nauka Społeczna,
– określa znaczenie Soboru
Watykańskiego I,
– wyjaśnia, czym jest wola Boża,
– wyjaśnia, czym jest powołanie
kapłańskie i zakonne,
– objaśnia, jaką funkcję w Kościele
spełniają kapłani i osoby
konsekrowane,
– wyjaśnia, że życie konsekrowane jest
odpowiedzią na osobiste wezwanie
Chrystusa,
– przytacza odpowiednie wydarzenia z
historii Polski, świadczące o niewoli
narodowej,
– wyjaśnia, czym jest Ojczyzna,
– wyjaśnia znaczenie słów „daj nam” w
Modlitwie Pańskiej,
– wymienia uprawnienia ludzi pracy,
– wyjaśnia stwierdzenie: „człowiek
podmiotem pracy”,
– wyjaśnia naukę Kościoła o
przebaczeniu i nawróceniu,
– wymienia dokumenty Kościoła na
temat ekumenizmu,
– wyjaśnia różnice pomiędzy pokusą
a grzechem,
– objaśnia znaczenie słów: „i nie
wódź nas na pokuszenie”,
– stwierdza, że modlitwa jest
oparciem podczas pokus,
– wskazuje na pomoc łaski Bożej, by
nie ulec pokusie.
chrześcijan z wyznawcami innych
religii,
– wskazuje, że imię Boga najpełniej
objawiło się w Jezusie,
– objaśnia znaczenie prośby: „Przyjdź
królestwo Twoje”,
– streszcza nauczanie Kościoła
odnośnie Królestwa Bożego,
– uzasadnia potrzebę troski o Boże
królestwo zapoczątkowane już na
ziemi,
– opisuje hierarchiczną strukturę Kościoła,
– opowiada, na czym polega władza
papieża,
– streszcza nauczanie Kościoła o
świeckich,
– określa zadania ludzi świeckich w
Kościele,
– ilustruje, w jaki sposób zaangażowani
są katolicy w budowanie społeczeństwa,
– charakteryzuje znaczenie uczestnictwa
chrześcijanina w życiu narodu,
– przytacza wydarzenia związane z
rewolucją francuską,
– rozróżnia najważniejsze wydarzenia z
życia Kościoła w wieku XVIII i XIX,
– interpretuje teksty Pisma Świętego
dotyczące modlitwy Jezusa,
– streszcza historię rozwoju życia
zakonnego,
– wskazuje sposoby realizowania
powołań kapłańskich i zakonnych,
– uzasadnia, że kapłani kontynuują
misję Chrystusa,
– uzasadnia, że świadectwo życia
zakonnego jest też wezwaniem
skierowanym do niego,
– uzasadnia, że życie
konsekrowane polega na służbie
Bogu i ludziom,
– określa sens modlitwy o powołania,
– wyjaśnia znaczenie terminu „rady
ewangeliczne”,
– charakteryzuje znaczenie uczestnictwa
chrześcijanina w życiu narodu,
– wykrywa podobieństwo prośby: „święć
się Imię Twoje” do drugiego przykazania
Dekalogu,
– uzasadnia potrzebę szacunku wobec
imienia Bożego,
– projektuje zręby idealnego państwa-
królestwa,
– wyszczególnia, jakie różnice posiada
ziemskie królestwo w zestawieniu z
królestwem Bożym,
– analizuje swoje zaangażowanie na rzecz
rozwoju Bożego Królestwa,
– dowodzi, że królestwo Boże nie
jest z tego świata,
– charakteryzuje pracę prezbiterów,
– uzasadnia potrzebę modlitwy za
Kościół powszechny,
– uzasadnia potrzebę udziału młodzieży
w życiu parafii,
– redaguje hasło zachęcające do
angażowania się świeckich w parafii,
– dowodzi potrzeby pracy ludzi
świeckich w parafii,
– uzasadnia potrzebę angażowania się dla
dobra narodu,
– opisuje prześladowanie Kościoła
podczas rewolucji francuskiej,
– charakteryzuje epokę oświecenia w
kontekście historii Kościoła,
– uzasadnia znaczenie modlitwy w
wypełnianiu woli Boga,
– redaguje notatkę prasową na temat
pełnienia woli Bożej w życiu
chrześcijanina,
– analizuje teksty biblijne o pełnieniu woli
Bożej,
– wykrywa w powołaniu
zakonnym znak i wezwanie
skierowane do świata,
– analizuje teksty biblijne i nauczania
Kościoła na temat powołania,
– dowodzi wartość daru powołania
kapłańskiego i zakonnego we
współczesnym świecie,
– stwierdza, że wzajemna miłość jest
głównym celem małżeństwa,
17
pojednania z drugim człowiekiem,
– podaje treść arcykapłańskiej modlitwy
Jezusa,
– wylicza płaszczyzny współpracy
ekumenicznej,
– podaje, czym jest wolność,
– definiuje pojęcie „pokusa”.
– określa, na czym polega miłość
Ojczyzny,
– wskazuje na Eucharystię jako pokarm
na życie wieczne,
– wskazuje na szacunek wobec chleba
powszedniego,
– uzasadnia, w jaki sposób praca
kształtuje życie rodzinne i społeczne
człowieka,
– wskazuje, że tylko rzetelna i uczciwa
praca prowadzi do spotkania z Bogiem,
– wylicza sposoby pokonania uprzedzeń,
– stwierdza, że każdy człowiek
potrzebuje przebaczenia i nawrócenia,
– wskazuje na potrzebę pojednania z
Bogiem i ludźmi,
– określa, czym jest fatalizm,
– wyjaśnia sens i znaczenie dialogu
międzyreligijnego,
– używa poprawnie pojęć: ekumenizm,
schizma,
– wskazuje na źródła dialogu
międzyreligijnego.
– analizuje losy Ojczyzny w okresie
niewoli narodowej,
– analizuje teksty biblijne i nauczania
Kościoła na temat chleba powszedniego
i Eucharystycznego,
– analizuje fragmenty encykliki
„Laborem exercens” dotyczące
uprawnień ludzi pracy,
– uzasadnia wartość przebaczenia i
pojednania,
– analizuje przeszkody na drodze do
pojednania z Bogiem i ludźmi,
– określa istotę ekumenizmu,
– analizuje dokumenty Kościoła
dotyczące ekumenizmu,
– uzasadnia potrzebę kształtowania
i wyboru własnego wzoru
osobowego.
IV. DUCH ŚWIĘTY UMACNIA ŁASKĘ W SAKRAMENCIE BIERZMOWANIA
Uczeń:
– podaje, że Duch Święty jest Trzecią
Osobą Trójcy Świętej,
– wymienia, pod jakimi imionami objawia
się Duch Święty,
– wymienia, jakie łaski otrzymuje
chrześcijanin w sakramencie chrztu,
– definiuje, czym jest chrzest,
– definiuje, czym jest wiara,
– przytacza nauczanie Pana Jezusa o
wierze,
– definiuje, kim jest świadek
bierzmowania,
– wymienia zadania świadka
bierzmowania,
– definiuje pojęcie „patron”,
– wymienia polskich świętych i
błogosławionych,
– objaśnia znaczenie imienia,
– definiuje pojęcie: „celebracja
sakramentu”,
– wymienia obrzędy sakramentu
Uczeń:
– przytacza symbole Ducha Świętego,
– wyjaśnia, co to znaczy wierzyć w Ducha
Świętego,
– wyjaśnia związek bierzmowania z
chrztem,
– objaśnia, że sakrament
bierzmowania jest dopełnieniem
chrztu,
– wyjaśnia, dlaczego chrześcijanin
powinien rozwijać własną wiarę,
– wylicza warunki, jakie Kościół stawia
kandydatom do bierzmowania,
– wyjaśnia znaczenie przygotowania
się do bierzmowania,
– przytacza życiorysy wybranych
patronów,
– wyjaśnia sens wyboru nowego
imienia, przy– stępując do sakramentu
bierzmowania,
– wyjaśnia znaczenie obrzędów
bierzmowania,
Uczeń:
– uzasadnia potrzebę wiary w Ducha
Świętego,
– wskazuje, kto popełnia grzech przeciw
Duchowi Świętemu,
– wykrywa, że bierzmowanie umacnia to,
co dokonało się na chrzcie świętym,
– objaśnia, na czym polega mężne
wyznawanie wiary i postępowanie
według jej zasad,
– określa, co dokonuje się w
sakramencie bierzmowania,
– uzasadnia, że Duch Święty uzdalnia
nas do wyznawania wiary,
– charakteryzuje człowieka wierzącego,
– charakteryzuje postawę świadka
bierzmowania,
– uzasadnia potrzebę świadectwa życia
chrześcijańskiego we współczesnym
świecie,
– objaśnia rolę patrona w życiu
chrześcijańskim,
Uczeń:
– wykrywa, że grzechy przeciwko
Duchowi Świętemu są niewybaczalne,
– dowodzi o obecności Ducha Świętego
w życiu człowieka,
– wskazuje na konieczność dawania
świadectwa wyznawanej wierze,
– redaguje modlitwę za chrzestnych i
świadka bierzmowania,
– uzasadnia potrzebę modlitwy do Boga
za wstawiennictwem świętych patronów,
– analizuje obrzędy bierzmowania podczas
Mszy Świętej,
– stwierdza, że sakrament bierzmowania
czyni nas odpowiedzialnymi za życie
przed Bogiem.
18
bierzmowania,
– podaje, kto jest szafarzem
bierzmowania,
– wymienia dary Ducha Świętego,
– definiuje, czym jest charyzmat,
– wymienia cechy prawdziwego świadka
Chrystusa,
– wylicza obowiązki wynikające z
sakramentu bierzmowania,
– podaje, jakimi wartościami w życiu
kieruje się współczesna młodzież.
– wyjaśnia, czym jest krzyżmo święte,
– objaśnia, do czego zobowiązuje
przyjęcie sakramentu bierzmowania,
– wyjaśnia znaczenie darów Ducha
Świętego w życiu chrześcijanina,
– objaśnia, kim jest Duch Święty dla
Kościoła,
– objaśnia, jakie zagrożenia czyhają
na ludzi młodych,
– stwierdza, że bierzmowanie jest
potwierdzeniem przed Bogiem
odpowiedzialności za życie.
– opowiada o swoim świętym patronie
z sakramentu bierzmowania,
– wybiera sposób naśladowania swojego
patrona z sakramentu chrztu i
bierzmowania,
– charakteryzuje poszczególne znaki
obrzędów liturgii sakramentu
bierzmowania,
– wskazuje na moment namaszczenia
krzyżmem jako istotny obrzęd
bierzmowania,
– uzasadnia potrzebę rozwijania darów
Ducha Świętego,
– charakteryzuje poszczególne dary
Ducha Świętego,
– uzasadnia potrzebę współpracy z
Duchem Świętym w codziennym życiu,
– wskazuje, jaką drogę życiową
powinni wybrać młodzi ludzie, aby
osiągnąć życie wieczne,
– określa zadania ludzi młodych we
współczesnym świecie.
V. ROK Z JEZUSEM CHRYSTUSEM W KOŚCIELE
Uczeń:
– podaje znaczenie słowa „anioł”,
– wymienia zadania aniołów,
– definiuje, czym jest modlitwa
różańcowa,
– wymienia tajemnice różańca świętego,
– rozróżnia części i tajemnice różańca,
– wyjaśnia, co znaczy „świętych
obcowanie”,
– przytacza historię uroczystości
Wszystkich Świętych,
– wymienia sposoby pomocy zmarłym,
– wylicza warunki uzyskania odpustu
za dusze w czyśćcu cierpiące,
– streszcza teksty biblijne mówiące o
przygotowaniu na przyjście Chrystusa,
– wylicza chrześcijańskie tradycje
związane z Adwentem,
– objaśnia, dlaczego należy nieustannie
czuwać w oczekiwaniu na przyjście
Zbawiciela,
– definiuje pojęcie tradycji,
– wymienia zwyczaje i tradycje związane
Uczeń:
– wylicza chóry anielskie i imiona
Archaniołów,
– streszcza jedno z wydarzeń biblijnych,
w którym bierze udział anioł,
– przytacza historię różańca świętego,
– wyjaśnia, dlaczego warto modlić się na
różańcu,
– definiuje, czym jest Adwent,
– wyjaśnia potrzebą pracy nad sobą,
– wyjaśnia określenie „słowo stało się
ciałem”,
– wyjaśnia określenie „rekolekcje”,
– streszcza teksty biblijne,
– definiuje, co to jest Triduum Paschalne,
– rozróżnia liturgię poszczególnych dni
Triduum Paschalnego,
– opowiada o wydarzeniu
wniebowstąpienia Jezusa,
– wyjaśnia, określenie „siedzi po prawicy
Ojca”,
– używa poprawnie pojęć:
Pięćdziesiątnica, Pocieszyciel, Duch
Uczeń:
– uzasadnia potrzebę obecności
Anioła Stróża w swoim życiu,
– wskazuje w kalendarzu liturgicznym
święta poświęcone aniołom,
– opisuje poszczególne tajemnice
różańcowe,
– wskazuje na październik jako
szczególny miesiąc modlitwy różańcowej,
– uzasadnia, że wszyscy jesteśmy
powołani do świętości,
– wskazuje przykłady świętych,
– projektuje swoją „receptę” na świętość,
– uzasadnia potrzebę modlitwy za
zmarłych,
– określa wymowę symboli adwentowych:
roratka, wieniec adwentowy,
– wskazuje na sposób godnego
przeżywania Adwentu,
– kultywuje tradycje wigilijne,
– wybiera sposób przekazywania tradycji,
– projektuje hasło zachęcające do udziału
w rekolekcjach,
Uczeń:
– redaguje modlitwę dziękczynną za
stworzenie aniołów,
– dowodzi orędownictwa świętych w
drodze do własnej świętości,
– wyjaśnia znaczenie modlitwy za
zmarłych,
– analizuje swoje doświadczenia z
rekolekcji,
– wskazuje na potrzebę duchowego
przeżycia Triduum Paschalnego,
– analizuje teksty biblijne na temat
Triduum Paschalnego,
– analizuje wydarzenie biblijne o
przebiciu boku Jezusa na krzyżu,
– dowodzi potrzebie rozszerzania kultu
Najświętszego Serca Jezusa,
– wskazuje na cnoty główne jako
niezastąpioną pomoc w apostołowaniu na
terenie nowej szkoły.
19
z Bożym
Narodzeniem,
– definiuje, czym jest nawrócenie,
– wymienia cele postu i pokuty,
– wymienia wydarzenia poszczególnych
dni Triduum Paschalnego,
– definiuje, czym jest wniebowstąpienie
Jezusa,
– wymienia świadków wniebowstąpienie
Jezusa,
– określa, kiedy Kościół obchodzi
uroczystość Wniebowstąpienia
Pańskiego,
– określa, kiedy Kościół obchodzi
uroczystość Zesłania Ducha Świętego,
– przytacza treść tekstów biblijnych o
Duchu Świętym,
– podaje datę uroczystość ku czci Serca
Pana Jezusa,
– wymienia formy kultu Najświętszego
Serca Jezusowego,
– objaśnia, jak chrześcijanin powinien
spędzać czas wakacji,
– wymienia sposoby pogłębiania wiary
w czasie wakacji,
– definiuje pojęcie: „apostolstwo”,
– wymienia zadania wypływające z wiary,
– używa poprawnie terminu; „cnoty
główne”.
Prawdy,
– wylicza obietnice, które Pan Jezus dał
św. Małgorzacie Alacoque,
– wyjaśnia przesłanie płynące z obrazu
Miłosierdzia Bożego oraz obrazu Serca
Jezusowego,
– wyjaśnia, czym jest odpoczynek
wakacyjny,
– streszcza fragmenty Pisma Świętego
zachęcające do dawania świadectwa
wiary,
– wyjaśnia, na czym polega apostolstwo
w szkole średniej.
– wybiera sposoby uczestnictwa w
rekolekcjach,
– charakteryzuje liturgię poszczególnych
dni Triduum Paschalnego,
– podaje, że Duch Święty zstąpił na
apostołów zgromadzonych w
Wieczerniku w Dniu Pięćdziesiątnicy
(żydowskich Zielonych Świąt),
– wyjaśnia rolę Ducha Świętego w życiu
członków Kościoła,
– streszcza historię obrazu Miłosierdzia
Bożego i obrazu Serca Jezusowego,
– uzasadnia potrzebę odpoczynku,
– opisuje, w jaki sposób świadczyć o
Chrystusie,
– uzasadnia potrzebę apostolstwa wśród
swoich rówieśników,
– określa zadania człowieka wierzącego
w środowisku szkolnym.