str. 1

str. 2

str. 3

Wywiad z Panią Dorotą Tumirską-Budzyńską

- kierownikiem naszego internatu.

1. Co skłoniło Panią do wybrania zawodu wychowawcy?

Zawsze chciałam pracować bezpośrednio z dziećmi i młodzieżą ,ale nie

widziałam siebie w klasie, tłumaczącej przy tablicy i dlatego właśnie taki

internat, jak nasz, okazał się najwłaściwszym wyborem.

str. 4

2. Co daje Pani największą satysfakcję w pracy, co uważa Pani za swój

sukces pedagogiczny?

Poza codziennymi, drobnymi sukcesami, takimi jak miła rozmowa z

wychowankami, ich dobre oceny w szkole, czy szczery uśmiech, największą

satysfakcję daje mi fakt, że tak chętnie wracają do internatu- po kilku dniach

wolnych, feriach, wakacjach, ale także po latach często nas odwiedzają i

niezwykle ciepło wspominają pobyt u nas .Dla mnie jest to jednocześnie

sukcesem pedagogicznym.

3. A czego najbardziej Pani nie lubi?

W pracy, ale także ogólnie w życiu nie lubię braku szacunku dla drugiej osoby,

robienia komuś krzywdy, wulgarnego zachowania.

4. Jakie są Pani osobiste zainteresowania i pasje?

Po tylu latach z całą odpowiedzialnością mogę powiedzieć, że to właśnie praca

jest moją największą pasją. Poza tym lubię oglądać dobre filmy i czytać książki,

interesuję się też muzyką i staram się być na bieżąco w jej świecie, ogromnie

kibicuję nowym talentom pojawiającym się na polskim rynku, takim, jak Kamil

Bednarek, czy Dawid Podsiadło.

5. Jak najchętniej Pani wypoczywa?

Tak, jak wspomniałam wcześniej- oglądając filmy, czy to w kinie, czy w domu,

czytając książki i czasopisma, słuchając muzyki, ale głównie podczas

codziennych spacerów z moim psem. Osobny rozdział to wakacje- latem zawsze

muszę wyjechać nad morze. Od kilku lat wyjeżdżam z rodziną w jedno miejsce-

Poddąbie k/ Ustki. Głównie z uwagi na urok tej miejscowości, ale także dlatego,

że można bez problemu pojechać tam z psem. Wszyscy wspaniale tam

wypoczywamy i zawsze ze smutkiem wracamy do Torunia.

str. 5

6. Jakie jest Pani motto życiowe?

Znalazłabym ich wiele, ale takie najważniejsze to ERRARE HUMANUM EST,

czyli” Błądzenie jest rzeczą ludzką” Wypływa to z doświadczeń życiowych, ale

myślę, że przede wszystkim ma związek z moją pracą. Gdybym tak nie myślała,

trudno byłoby mi zrozumieć niektóre zachowania dorosłych, młodzieży i dzieci.

Najważniejsze, żeby wyciągnąć konstruktywne wnioski ze swoich błędów i

przełożyć je na pozytywne działania.

7. Jakie jest Pani największe marzenie?

Myślę, że nie powiem tu nic odkrywczego- jak większość ludzi marzę o zdrowiu

dla swoich bliskich i dla siebie. Jeśli to będzie się spełniało, o wszystko inne

można zawalczyć. Wierzę w siłę pozytywnego myślenia, dzięki któremu

marzenia się realizują.

8. Co najbardziej chciałaby Pani przekazać naszym wychowankom?

Chciałabym im powiedzieć, że miejsce, w którym się teraz znajdują, jest dla nich

jak najbardziej właściwe. Żeby nie buntowali się przeciwko regulaminowi,

wymaganiom, bo prędzej , czy później to docenią i będą nas wszystkich miło

wspominać. Żeby wszystko, czego nauczyli się u nas wprowadzili w swoje

dorosłe, samodzielne życie. No i żeby byli po prostu szczęśliwi.

Bardzo dziękuję za rozmowę.

Wywiad przygotowała i przeprowadziła

opiekun Młodzieżowej Rady Ośrodka

pani Beata Lisiecka

str. 6

str. 7

str. 8

W tym roku, podobnie jak w roku ubiegłym, znów spełniły się marzenia

wszystkich wychowanków. Pisali oni bowiem listy do Świętego Mikołaja

i...

..Mikołaj i tym razem okazał się wielkoduszny, wybaczający i

niezwykle hojny!!! Najprawdopodobniej zaufał obietnicom składanym w

listach, no bo przecież nie wszyscy byli grzeczni, posłuszni i pracowici .

Nie wszyscy dobrze się uczyli

i chętnie uczęszczali do szkoły. A jednak mimo to Mikołaj okazał swoje

wielkie, dobre serce i każdego obdarował pięknymi prezentami .Każdy

prezent był dokładnie taki, o jakim marzyliście Okrzyków radości i

szczerych uśmiechów nie brakowało

W tym miejscu pragniemy bardzo podziękować pani Magdalenie

Kaczmarzyk. To ona była rzecznikiem Świętego Mikołaja i bardzo się

starała, aby każdy list do niego dotarł. Dopilnowała także, aby prezenty

trafiły pod właściwy adres.

Pani Magdo, naprawdę bardzo dziękujemy!!!!

Serdeczne podziękowania dla Organizatorów wyżej opisanego

Przedsięwzięcia. Wieczór był naprawdę pełen świątecznej magii.

str. 9

Wychowankowie naszego internatu mieli okazję wziąć udział w Warsztatach

Robotyki organizowanych specjalnie dla nas przez zaprzyjaźnioną z naszym

Ośrodkiem placówkę:

Kolejny raz mieliśmy okazję spróbować swoich sił w dziedzinie inżynierii i

zbudować ze specjalnych zestawów klocków Lego Educatiom WeDo swoje własne

cyber-zabawki. Dla kilkorga z nas był to konstruktorski debiut, pozostali doskonale

pamiętali nasze projekty z poprzednich lat. Tym razem była to znana chyba nam

wszystkim, mega kultowa zabawka z czasów przed komputerowo-facebookowo-

smartfonowych, czyli BĄCZEK!

str. 10

Ktoś z was może powie:

- Phi! Też mi wyczyn zbudować coś z klocków.

I pewnie miałby rację, gdyby nie fakt, że tak jak doktor Frankenstein, tak i my

choć przy użyciu najnowszych zdobyczy technologicznych tchnęliśmy życie w

materię nieożywioną przy pomocy pioruna o napięciu 220 V – komputera osobistego.

Łącząc dzieła naszych rąk kablem USB z laptopami wyposażonymi w specjalne

oprogramowanie przy pomocy kół zębatych i paskowych poruszanych silnikiem oraz

czujnika ruchu mogliśmy wykonać prostą czynność, jaką jest… puszczenie bąka

str. 11

Nasz bączek wyposażony był w specjalnie skonstruowany moduł napędowy

umożliwiający jego rozpędzenie. Cała idea pozostała jednak niezmienna – rozpędzić

bączka i obserwować, jak pięknie wiruje. Tyle, że w przeciwieństwie do

str. 12

„archaicznych” i analogowych zabawek naszych rodziców i dziadków my nie

wykorzystywaliśmy do tego siły rąk, a współczesne zdobycze cywilizacyjne w postaci

technologii komputerowej. Mogliśmy decydować o wielu parametrach: szybkości

ruchu, czasie jego trwania, kierunku, a także wybierać z całej gamy dostępnych

dźwięków odgłosy towarzyszące jego pracy.

Kilkakrotnie powtórzyliśmy nawet konkurs na drużynę, której uda się rozpędzić bąka,

aby ten jak najdłużej pozostał w ruchu. W tej konkurencji bezapelacyjnie zwyciężył

duet: Dawid Górski i Marcin Jobczyński.

Zabawie nie było końca!

Oprócz podstaw programowania i ćwiczeń wyobraźni przestrzennej mogliśmy

podszkolić się w spostrzegawczości, cierpliwości i obowiązkowości, zwłaszcza

układając po skończonej zabawie klocki według, jak przystało na szanujących się

specjalistów z dziedziny informatyki i programowania, ustalonego algorytmu

Adam Bojar

str. 13

Niech żyje bal...

Jak każdego roku w naszym Ośrodku odbył się Bal Karnawałowy.

Tym razem zabawa odbyła się w stylu greckim. Wychowankowie i

wychowawcy przebrali się w stroje charakterystyczne dla

mieszkańców tego pięknego kraju. Część konkursową poprzedziła

krótka powtórka z geografii i historii. Organizatorzy przygotowali

prezentację multimedialną na temat położenia, zwyczajów i

mitologii.

str. 14

Po prezentacji nadeszła pora na trochę zabawy. Tu wkracza Pani

Aldona i jej super konkursy ;)

str. 15

Marcin z grupy V zaprezentował dwie piosenki Hip Hopowe - bez

PLAYBACK-u!:

str. 16

A po konkursach jak zwykle zabawa "do białego rana" - czyli do 20.30

:)

str. 17

Kącik kulinarny

„Rogaliki cioci Madzi”

Składniki:

6 jaj

1 szkl. Cukru

1 kg mąki

1 kostka drożdży

½ l. mleka

1 margaryna

marmolada do nadzienia

Wykonanie:

Drożdże rozkruszyć do miski, dodać łyżkę mąki i cukru oraz 1 szklankę

podgrzanego mleka. Odstawić na 20 min. Do wyrośnięcia. Masło rozpuścić w

rondelku. Jajka wyparzyć i rozdzielić żółtka od białek. Żółtka utrzeć z cukrem.

Kiedy rozczyn wyrośnie dodać pozostałą, przesianą mąkę, mleko, roztopione

masło i utarte z cukrem żółtka. Ciasto wyrabiać aż będzie puszyste. Odstawić do

wyrośnięcia. Kiedy wyrośnie kule ciasta rozwałkować na okręgi, kroić na 8

części jak tort. Smarować marmoladą i zwijać od najszerszego miejsca w stronę

czubka. Położyć na wysmarowaną tłuszczem blachę i smarować rozmąconym

białkiem za pomocą pędzelka. Piec w temp. 180 stopni aż będą brązowe.

Smacznego!

Opracowała: Magda Dudzińska

str. 18

Autor: M.D.

str. 19

Autor: Mara To się toczy tak szybko, wszystko Nie nadążam sam ze swoimi myślami Życie mi się wali Pozdro dla Ziomali Rap na wielkiej skali Bóg świadkiem mych narodzin Po co nerwy, o co chodzi Wzrok zawodzi Katastrofy lotnicze, huragany Ludzie świadkiem mej powodzi Teraz to nie wszystko Się zastanów Nie każdy gra czysto Czasami sam sobie szkodzę Czasami siebie zawodzę Kocham to co mam w sobie Tę moc. Wypełnia mnie non stop. Wiem, że to życie krótkie jest Nie chce skończyć jak bezpański pies. To jedna szansa, jedna jedyna Tak jak ta chwila – ona uleci. Ja jednak nie poddam się Biorę się w garść Bo gdy upadnę to muszę wstać I radę dać. Bóg zapłać dobry człowieku Żyjemy w dwudziestym pierwszym wieku.

Ciężko jest, są chwile gdy brak mi bliskich osób Lecz nie poddaję się Mam na życie zasoby i sposób. Masz dużo problemów – nie pytaj mnie czemu Nowa droga, drzwi się otwierają Wszystko wychodzi – problemy zostają. Daleko z tyłu oddalam się od tych Co marnują swój czas na czarnych ławkach Bez barw Ja dokonuję czegoś czego nie żałuję Życie buduję, kocham składać wersy Rap opisuje brudny świat Życie jest jak kat – gdy się sypie to nie poddawaj się. Brat diabeł chce podpisać z Tobą pakt Nie daj się, pokochaj światło i rzuć ciemność Zostaw obojętność. Miłość to potęga Podaj to w zagubione serca, wylecz rany Ludzi zdołowanych. Chce się śmiać, a nie płakać. Pomoc dla dobrych ludzi Sukces mnie budzi - to wyobraźnia jest. Niesiemy w sobie pokój, dobro, światło Nam nie jest łatwo.

str. 20

str. 21

str. 22

str. 23

str. 24

str. 25

str. 26

str. 27

str. 28

str. 29

str. 30

str. 31

Zapraszamy

wszystkich

na

imprezę

walentynkową

„na ludowo”

19.02.2014

godz. 16:00 stołówka internatu.

W poniedziałek (17.02), wtorek (18.02) i środę

(19.02) czekamy na Wasze kartki

walentynkowe, które będzie można wrzucać

do „miłosnej” skrzynki. Kartki zostaną

wręczone adresatom podczas uroczystości

walentynkowej.

Zapraszamy do zabawy !!!

Numer tworzyli: Beata Lisiecka, Sergiusz Mazurek, Marek Kowalski,

Sebastian Welenc