Kwadraty szyfrujące

Szyfry n-dzielne

Jednostki tekstu

� Do tej pory zastępowaliśmy jedną literę inną. Stosowaliśmy szyfr 1-dzielny, a jednostkami tekstu były pojedyncze litery.

� Dwuliterowe jednostki tekstu nazywamy digramami, a szyfr zamieniający digramy na digramy – 2-dzielnym.

� Trzyliterowe jednostki tekstu: trigramy.� Potem są tetragramy, i ogólnie, poligramy.

Tablica Porty

Giambattista della Porta

1535-1615, uczony włoski, matematyk i dramaturg. Mieszkał w Neapolu. Znany jako autor dzieła

„Magiae Naturalis”, w którym studiuje

okultyzm, astrologię, alchemię, matema-tykę i meteorologię

Obecnie

Duże bezpieczeństwo ale niewygoda

� Generowanie dużej tablicy jest mało praktyczne.

� Trzy próby zachowania bezpieczeństwa ze znacznym zmniejszeniem kwadratu zostały podjęte przez Wheatstone’a, SD oraz Delastelle’a

Szyfr Playfaira

� Wykorzystujemy kwadrat 5x5, bez litery j, którą zastępujemy przez i.

� Kwadrat nie szyfruje digramów złożonych z dwóch identycznych liter: rozdzielamy je inną literą.

Charles Wheatstone

� 1802 – 1875, angielski naukowiec i wynalazca ery wiktoriańskiej: stereoskop, kwadrat szyfrujący, ulepszenia telegrafu, generatory prądu.

� Szkocki naukowiec i polityk Lyon Playfair (1818-1898) był przyjacielem Ch. Wheatstone’a, który przekazał jego kwadrat szyfrujący armii brytyjskiej.

doppelkassettenverfahren

� Zwany też podwójnym Playfairem, stosowany był przez SD (Sicherheistdienst)

� W kwadratach nie ma litery y, która jest zastąpiona przez i.

Kwadrat Delastelle’a

� W kwadracie nie ma litery w, która jest zastąpiona przez v.

Felix Marie Delastelle

� 1840-1902, Francuski magazynier portowy. Pod koniec życia zajmował się kryptografią, co opisał w książce Traité Élémentaire de Cryptographie, która ukazała się trzy miesiące po jego śmierci.

Trigramy i polygramy

Próba zastosowania szyfrów trójdzielnych szybko prowadzi do technicznych trudności. Samo stworzenie ogólnej tablicy szyfrującej, to 26-kartkowy zeszyt z 263=17576 trigramami. Specjalne sześciany szyfrujące na wzór kwadratów Playfaira były proponowane przez Luigi Gioppi di Tuerkheim’a w 1897 roku oraz przez Williama Friedmana około 1920. Zdecydowanie chętniej przyjęto popularne podczas I Wojny Światowej książki kodowe, gdzie szyfrowano od razu całe wyrazy a nawet zdania.

Zmierzch

� Po I Wojnie Światowej, szyfry n-dzielne zostały szybko wyparte przez maszyny szyfrujące działające na zasadzie szyfrów polialfabetycznych.

Źródła

� http://wmf.univ.szczecin.pl/~szkibiel/szyfry/index.html

� F.L. Bauer: Decrypted secrets, Springer 2000

Tyle…

Przygotował G. Szkibiel(dmzjk wkta)