of 23 /23
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 1 Laboratorium 4 VMware ESXi, vCenter, vSphere Na laboratorium nr 4 będziemy poznawali zaawansowane narzędzia firmy VMware przeznaczone do wirtualizacji. Pierwszym z nich będzie system ESXi, który jest hypervisorem typu 1. Ten typ hypervisorów nazywany jest "bare metal", ze względu na to, iż jest on odrębnym systemem operacyjnym i współpracuje on bezpośrednio ze sprzętem. Następnym narzędzie, z którym będziemy mieli do czynienia na niniejszym laboratorium będzie vCenter Server, a właściwie jego przygotowana wcześniej instancja, którą będziemy wczytywali z pliku *.ovf. Instancja ta nosi nazwę vCenter Server Appliance, co można rozumieć jak pakiet do szybkiej i uniwersalnej instalacji vCenter Server. Pakiet ten, tak jak i standardowa aplikacja vCenter Server, umożliwia tworzenie i zaawansowane zarządzanie centrami danych (z ang. Data Center), w których mogą się znaleźć niemal wszystkie elementy z rodziny VMware (poczynając od hostów ESXi, poprzez klastry i pamięci współdzielone, aż po pule zasobów (z ang. resource pools), które są jednym z najnowszych mechanizmów VMware. Trzecim i ostatnim narzędziem, z którym przyjdzie nam się zmierzyć na niniejszych zajęciach będzie część pakietu vSphere (tak naprawdę hypervisor ESXi także należy do tego pakietu), mianowicie vSphere Client, który umożliwia zdalne zarządzanie komponentami VMware. Niniejsze laboratorium będzie rozliczone na podstawie sprawozdania, w którym należy odpowiedzieć na pytania związane z narzędziami wymienionymi powyżej. W celu potwierdzenia wykonanych poszczególnych czynności proszę poinformować prowadzącego za każdym razem, gdy w tej instrukcji znajdą Państwo polecenie w stylu Wypełnij raport, aby sprawdził czy rzeczywiście wszystko przebiega poprawnie. Jeśli nie chcą Państwo marnować czasu, bądź nie chcą Państwo męczyć prowadzącego ;-) proszę w odpowiednich miejscach w raporcie wkleić screen, na którym będzie można zobaczyć wykonaną poprawnie konfigurację/czynność. Powyższych miejsc, które wiążą się z kolejnymi (wyższymi) ocenami będzie trzy. Pierwsze na trójkę, drugie na czwórkę i ostatnie na piątkę, z odpowiednimi stadiami pośrednimi. 1. Wprowadzenie Ze względu na fakt, iż nie dysponujemy w laboratorium odpowiednio wyposażonymi komputerami z czystymi dyskami (odpowiednimi komputery stacjonarne, na których zainstalowany jest Windows 7, natomiast dyski z systemem Fedora, z którym zetknęliśmy się na laboratorium 1 i 2 są niewystarczające), zainstalujemy hypervisor ESXi jako maszynę wirtualną, ze

Laboratorium 4 VMware ESXi, vCenter, vSphererjachowicz.kis.p.lodz.pl/Lab_4.pdf · VMware ESXi, vCenter, vSphere autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 1 Laboratorium 4

  • Author
    others

  • View
    26

  • Download
    0

Embed Size (px)

Text of Laboratorium 4 VMware ESXi, vCenter, vSphererjachowicz.kis.p.lodz.pl/Lab_4.pdf · VMware ESXi,...

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 1

    Laboratorium 4

    VMware ESXi, vCenter, vSphere

    Na laboratorium nr 4 będziemy poznawali zaawansowane narzędzia

    firmy VMware przeznaczone do wirtualizacji. Pierwszym z nich będzie system

    ESXi, który jest hypervisorem typu 1. Ten typ hypervisorów nazywany jest

    "bare metal", ze względu na to, iż jest on odrębnym systemem operacyjnym i

    współpracuje on bezpośrednio ze sprzętem. Następnym narzędzie, z którym

    będziemy mieli do czynienia na niniejszym laboratorium będzie vCenter

    Server, a właściwie jego przygotowana wcześniej instancja, którą będziemy

    wczytywali z pliku *.ovf. Instancja ta nosi nazwę vCenter Server Appliance,

    co można rozumieć jak pakiet do szybkiej i uniwersalnej instalacji vCenter

    Server. Pakiet ten, tak jak i standardowa aplikacja vCenter Server, umożliwia

    tworzenie i zaawansowane zarządzanie centrami danych (z ang. Data Center),

    w których mogą się znaleźć niemal wszystkie elementy z rodziny VMware

    (poczynając od hostów ESXi, poprzez klastry i pamięci współdzielone, aż po

    pule zasobów (z ang. resource pools), które są jednym z najnowszych

    mechanizmów VMware. Trzecim i ostatnim narzędziem, z którym przyjdzie

    nam się zmierzyć na niniejszych zajęciach będzie część pakietu vSphere (tak

    naprawdę hypervisor ESXi także należy do tego pakietu), mianowicie vSphere

    Client, który umożliwia zdalne zarządzanie komponentami VMware.

    Niniejsze laboratorium będzie rozliczone na podstawie sprawozdania, w

    którym należy odpowiedzieć na pytania związane z narzędziami

    wymienionymi powyżej. W celu potwierdzenia wykonanych poszczególnych

    czynności proszę poinformować prowadzącego za każdym razem, gdy w tej

    instrukcji znajdą Państwo polecenie w stylu Wypełnij raport, aby sprawdził

    czy rzeczywiście wszystko przebiega poprawnie. Jeśli nie chcą Państwo

    marnować czasu, bądź nie chcą Państwo męczyć prowadzącego ;-) proszę w

    odpowiednich miejscach w raporcie wkleić screen, na którym będzie można

    zobaczyć wykonaną poprawnie konfigurację/czynność. Powyższych miejsc,

    które wiążą się z kolejnymi (wyższymi) ocenami będzie trzy. Pierwsze na

    trójkę, drugie na czwórkę i ostatnie na piątkę, z odpowiednimi stadiami

    pośrednimi.

    1. Wprowadzenie

    Ze względu na fakt, iż nie dysponujemy w laboratorium odpowiednio

    wyposażonymi komputerami z czystymi dyskami (odpowiednimi są

    komputery stacjonarne, na których zainstalowany jest Windows 7, natomiast

    dyski z systemem Fedora, z którym zetknęliśmy się na laboratorium 1 i 2 są

    niewystarczające), zainstalujemy hypervisor ESXi jako maszynę wirtualną, ze

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 2

    zmostkowaną kartą sieciową na poznanym już hypervisorze typu 2, czyli

    VMware Workstation. Wówczas nasza maszyna wirtualna będzie

    zachowywała się tak, jakby była oddzielnym komputerem wpiętym do sieci z

    hypervisorem ESXi.

    Następnie utworzymy centrum danych za pomocą vCenter Server

    Appliance, które również zostanie zainstalowane jako maszyna wirtualna w

    VMware Workstation.

    Na koniec spróbujemy tym wszystkim zarządzać za pomocą vSphere

    Client.

    Drugi punkt instrukcji odnoszący się do hypervisora ESXi wykonują

    wszyscy samodzielnie. Trzeci i czwarty punkt wykonujemy w parach

    (podział zadań w punkcie trzecim i czwartym).

    2. Hypervisor ESXi

    Aby wykonać instalację ESXi należy ściągnąć ze strony

    rjachowicz.kis.p.lodz.pl plik *.iso z instalatorem (lub poprosić prowadzącego

    o udostępnienie tego pliku na dysku przenośnym), utworzyć nową maszynę

    wirtualną i podać jako nośnik instalacyjny ściągnięty plik. Podczas tworzenia

    maszyny wirtualnej należy wybrać minimum 2 procesory, po dwa rdzenie

    każdy oraz przynajmniej 4 GB pamięci RAM. Należy również pamiętać i

    połączeniu mostkowym. Po uruchomieniu maszyny wirtualnej rozpocznie się

    instalacja (Rys. 1).

    Rys. 1. Ekran startowy instalatora ESXi.

    Podczas instalacji trzeba będzie zwrócić uwagę na następujące rzeczy:

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 3

    Możliwość pokazywania się różnych okien informacyjnych (czasami

    zdarzą się okna informujące o braku mechanizmu Hardware

    Virtualization), z którym należy się zapoznać, ale i tak w większości

    należy je zignorować.

    Zaakceptowanie licencji.

    Wybór dysku i języka.

    Ustawienie hasła do głównego administratora systemu (loginem jest

    root). Sugerowane hasło to virttest.

    Wszystkie pozostałe opcje, np. rodzaju pamięci dyskowej należy

    pozostawić domyślne i na końcu instalacji należy uruchomić ponownie

    system (maszynę wirtualną)(Rys. 2).

    Rys. 2. Ponowne uruchomienie ESXi.

    Jeżeli wszystko przebiegło pomyślnie, po restarcie, ESXi powinien

    przywitać nas następującym ekranem (Rys. 3).

    Rys. 3. Ekran startowy systemu. Oczekiwanie ESXi.

    Na powyższym ekranie system informuje nas, że oczekuje na polecenia

    na wystawionym panelu użytkownika pod przypisanym adresem IP. W tym

    momencie adres IP powinien zostać przypisany z serwera DHCP

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 4

    automatycznie. Jeżeli są problemy z przypisaniem adresu (mogą być ze

    względu na ustawienia VMware Workstation), należy poinformować

    prowadzącego.

    Ze względu na fakt, iż na jednych z poprzednich laboratoriów

    ustaliliśmy zakresy adresów IP dla maszyn wirtualnych dla poszczególnych

    studentów należy skonfigurować tak nasz zainstalowany ESXi, aby

    wykorzystywał statyczny adres IP.

    Konfigurację ustawień hypervisora ESXi można zmodyfikować w

    panelu konfiguracyjnym, który uruchamiamy klawiszem F2. Aby móc

    przeprowadzić konfigurację należy wpisać ustawione wcześniej hasło

    administratora (login to root)(Rys. 4).

    Rys. 4. Uwierzytelnianie konfiguracji systemu ESXi.

    Za pomocą panelu konfiguracyjnego możemy:

    Zmienić aktualne hasło.

    Zmienić ustawienia sieciowe (Rys. 5).

    Uruchomić ponownie agentów sieciowych.

    Użyć narzędzi do testowania sieci (np. pingowania)(Rys. 6)

    Przywrócić ustawienia sieciowe.

    Ustawić klawiaturę.

    Skorzystać z opcji do rozwiązywania problemów, w których znajdziemy

    takie ustawienia jak ESXi Shell, SSH itp.

    Otrzymać informacje z logów bądź pomoc techniczną.

    Przywrócić ustawienia systemowe.

    Nas oczywiście interesuje zmiana ustawień sieciowych, więc wybieramy

    Configure Management Network (Rys. 5).

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 5

    Rys. 5. Wybieranie ustawień sieciowych.

    Rys. 6. Wybieranie ustawień testowania sieci.

    Po wybraniu ustawień sieciowych ukaże nam się podmenu, w którym

    będziemy mieli możliwość wybrania opcji zmian poszczególnych parametrów

    sieciowych, między innymi zmiana ustawień adresu IP, DNS lub ustawień

    VLAN. Wybierzmy zatem zmianę ustawień IP (Rys. 7) i zmieńmy adres

    maszyny wirtualnej ESXi na jeden z puli adresów do nas przydzielonej.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 6

    Rys. 7. Wybieranie ustawień IP.

    Po zmianie ustawień sieciowych agenci powinni sami się ponownie

    uruchomić co spowoduje, że nasz hypervisor będzie widoczny w sieci pod

    innym (przypisanym przed chwilą) adresem. Jeśli tak się nie stanie należy

    skorzystać z opcji ponownego uruchamiania agentów sieciowych (Restart

    Management Network), a jeśli i to nie zda egzaminu należy uruchomić

    ponownie maszynę wirtualną z ESXi.

    Gdy już będziemy mieli przed sobą ekran oczekiwania hypervisora

    ESXi informujący, że system oczekuje na połączenie pod podanym statycznie

    adresem IP, należy połączyć się z nim za pomocą przeglądarki (wpisując

    adres IP, bądź nazwę). Jeśli nie skonfigurowaliśmy poprawnie serwerów DNS

    komunikacja za pomocą nazwy może nie zadziałać. Po połączeniu się z

    panelem webowym hypervisora powinniśmy uzyskać następujący widok

    (Rys. 8).

    Rys. 8. Połączenie z panelem webowym hypervisora ESXi.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz (rjachowic[email protected]) 7

    Po zatwierdzeniu wyjątku bezpieczeństwa uzyskamy dostęp do

    podstawowych narzędzi w panelu webowym (Rys. 9).

    Rys. 9. Panel webowy hypervisora ESXi.

    Teraz przyszła pora na zaawansowane zarządzanie hypervisorem ESXi.

    Możemy to zrobić za pomocą aplikacji vSphere Client, którą pobieramy z

    panelu webowego ESXi (Rys. 9). Po pobraniu klienta należy uruchomić

    instalator prosząc prowadzącego o podanie hasła administratora do systemu

    Windows 7. Aby uniknąć ingerencji w system macierzysty można

    wykorzystać maszynę wirtualną XP zaimportowaną z Virtual Box'a, jednakże

    nie jest to zalecane.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 8

    Po uruchomieniu aplikacji vSphere Client pokaże się okno logowania,

    w którym podajemy adres IP, bądź nazwę maszyny wirtualnej ESXi (Rys. 10).

    Należy zwrócić uwagę, że system prosi o podanie samego adresu IP lub

    nazwy bez przedrostka http://.

    Rys. 10. Ekran logowania klienta vSphere Client.

    Po uzyskaniu połączenia klient najprawdopodobniej poprosi nas o

    potwierdzenie certyfikatu (Rys. 11). Należy zaznaczyć Install this certificate… i

    kliknąć Ignore.

    Rys. 11. Ostrzeżenie o nieznanym certyfikacie.

    Po wykonaniu powyższych czynności ukaże nam się ekran startowy

    klienta vSphere Client zarządzającego maszyną wirtualną z hypervisorem

    ESXi (Rys. 12).

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 9

    Rys. 12. Ekran powitalny zalogowanego hypervisora ESXi.

    Spośród dużej ilości opcji jakie stały się teraz dla nas dostępne

    najważniejsza to oczywiście możliwość monitorowania zasobów systemu.

    Kartę informującą o dostępnych zasobach znajdziemy klikając na Summary

    (Rys. 13). Można na niej znaleźć wszelkie podstawowe informacje takie jak

    zużycie procesora i pamięci RAM, ilość dostępnego miejsca na dysku itd.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 10

    Rys. 13. Karta podsumowująca zasoby zalogowanego hypervisora ESXi.

    Proszę na własną rękę przyjrzeć się pozostałym opcjom i możliwościom

    klienta vSphere Client do zdalnego zarządzania komponentami VMware,

    takimi jak ESXi. Aby zakończyć ten etap laboratorium skorzystamy z

    podstawowej funkcji, mianowicie tworzenia maszyn wirtualnych. Każdy z

    Państwa powinien dysponować przynajmniej jedną maszyną. Można ją

    zaimportować z Virtual Box, z VMware Workstation, bądź utworzyć na nowo

    z pliku *.iso. Sugerowanym systemem jest Ubuntu 12.04. W celu utworzenia

    nowej maszyny wirtualnej od początku należy na karcie Virtual Machines w

    pustym miejscu kliknąć prawym przyciskiem myszy a następnie wybrać

    opcję New Virtual Machine… (Rys. 14). Oczywiście jest więcej sposobów

    utworzenia maszyny wirtualnej.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 11

    Rys. 14. Tworzenie maszyn wirtualnych w aplikacji vSphere Client.

    Wypełnij raport (sekcja 1).

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 12

    3. vCenter Server Appliance

    Jak być może zdążyli się już Państwo zorientować, w posiadanej przez

    nas konfiguracji, gdzie pojedynczym hypervisorem ESXi zarządza aplikacja

    vSphere Client, nie można konfigurować niczego więcej poza tym właśnie

    pojedynczym komputerem ESXi. Nie mamy zatem możliwości wykorzystania

    mechanizmów wymagających dostępu do więcej niż jednego komponentu

    VMware. Takim mechanizmem mógłby być np. vMotion.

    W rzeczywistości tak właśnie został zaimplementowany vSphere Client,

    który łącząc się bezpośrednio z hypervisorem ESXi, nie uzyskuje dostępu do

    zaawansowanych funkcji i ma on służyć jedynie do konfiguracji tej

    pojedynczej maszyny.

    Niniejszy punkt musi być zrealizowany przez przynajmniej jedną z

    osób w parze. Jeśli Państwo chcą to obie osoby w parze mogą realizować

    wszystkie punkty, jednakże nie jest to konieczne.

    W celu uzyskania możliwości tworzenia zaawansowanego centrum

    danych i zarządzania wieloma maszynami wirtualnymi należy skorzystać z

    aplikacji pośredniczącej, która będzie zarządzała hypervisorami ESXi, a do

    której będzie można łączyć się za pomocą klienta vSphere Client. Taką

    aplikacją jest vCenter Server. Instalacja aplikacji vCenter Server jest

    skomplikowana i wymaga wielu zależności. Z tego powodu do celów

    testowych i edukacyjnych VMware udostępniło obraz maszyny wirtualnej,

    która realizuje funkcjonalności vCenter Server. System na obrazie nosi

    nazwę vCenter Server Appliance i można go ściągnąć (plik *.ovf) dla naszych

    potrzeb ze strony rjachowicz.kis.p.lodz.pl wraz z plikami reprezentującymi

    dysk tej maszyny (pliki *.vmdk).

    Po ściągnięciu obrazu vCenter Server Appliance należy go otworzyć

    (zaimportować) w VMware Workstation (Rys. 15).

    Rys. 15. Importowanie vCenter Server Appliance.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 13

    Po zaimportowaniu maszyny wirtualnej uruchamiamy ją (Rys. 16) i po

    uruchomieniu powinien ukazać nam się ekran przedstawiony na rysunku

    17.

    Rys. 16. Uruchamianie vCenter Server Appliance.

    Rys. 17. Ekran startowy vCenter Server Appliance.

    Zgodnie z tym co pokazuje nam ekran startowy aplikacja vCenter

    Server Appliance powinna być dostępna pod konkretnym (przypisanym

    automatycznie) adresem IP z poziomu przeglądarki. Wpisując adres w tym

    przypadku należy zwrócić uwagę, że komunikacja przebiega za pomocą

    protokołu https oraz portu 5480.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 14

    Jeżeli poprawnie uzyskamy dostęp do vCenter Server Appliance system

    ponownie (tak samo jak w przypadku hypervisora ESXi - Rys. 8) zapyta o

    potwierdzenie wyjątku bezpieczeństwa, a następnie poprosi o podanie loginu

    i hasła (Rys. 18). Domyślnym loginem i hasłem do przygotowanej do testów

    aplikacji vCenter Server Appliance są: root oraz vmware.

    Rys. 18. Ekran logowania przez przeglądarkę do aplikacji vCenter Server

    Appliance.

    Po zaakceptowaniu licencji należy wybrać domyślne ustawienia

    konfiguracyjne (postaramy się je zmienić później) i kliknąć Next (Rys. 19).

    Rys. 19. Domyślne ustawienia aplikacji vCenter Server Appliance.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 15

    Po chwili system zakończy konfigurację wstępną (Rys. 20).

    Rys. 20. Zakończenie konfiguracji vCenter Server Appliance.

    Ponownie ze względu na fakt, iż grupa podzieliła sobie zakresy adresów

    IP dla poszczególnych maszyn wirtualnych, również i teraz musimy zmienić

    adres IP vCenter Server Appliance. Serwer powinien być domyślnie

    skonfigurowany na posiadanie zmostkowanej karty sieciowej. Jeśli jednak

    jest inaczej proszę zmienić to w ustawieniach maszyny wirtualnej vCenter

    Server Appliance w VMware Workstation. Zmianę adresu IP w panelu

    webowym możemy zrealizować na karcie Network (Rys. 21).

    Rys. 21. Zmiana adresu IP w vCenter Server Appliance.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 16

    Po wpisaniu poprawnego adresu IP oraz maski sieciowej klikamy Save

    Changes (Rys. 22).

    Rys. 22. Zmiana adresu IP w vCenter Server Appliance.

    Teraz oczywiście, aby zalogować się ponownie przez przeglądarkę

    musimy wybrać podany przed chwilą adres IP. Proszę to wykonać i zapoznać

    się na własną rękę w parach z pozostałymi opcjami przeglądarkowego

    interfejsu vCenter Server Appliance.

    Wypełnij raport (sekcja 2).

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 17

    4. Data Center

    Po poprawnym wykonaniu czynności omawianych w poprzednich

    punktach możemy przystąpić do tworzenia i zarządzania zaawansowanym

    centrum danych. Można realizować to zdalnie za pomocą vSphere Client, co

    właśnie uczynimy.

    Niniejszy punkt musi być zrealizowany przez drugą z osób w

    parze. Jeśli Państwo chcą to obie osoby w parze mogą realizować wszystkie

    punkty, jednakże nie jest to konieczne. Jeżeli jednak zdecydują się Państwo

    na wykonanie punktu nr 4 z osobna, należy pamiętać, że wystąpią konflikty

    jeśli będą próbowali się Państwo podłączyć do tego samego hosta

    jednocześnie.

    Uruchamiamy vSphere Client, tak jak to robiliśmy w przypadku

    zarządzania ESXi. Wpisujemy login i hasło do vCenter Server Appliance (root

    i vmware jeśli nie zmieniliśmy ich za pomocą panelu webowego) pamiętając,

    że należy zwrócić uwagę na to, iż podawany adres hosta, bądź nazwa nie

    może zawierać przedrostka http://. Po ponownym zignorowaniu ostrzeżeń o

    nieznanym certyfikacie ukaże nam się okno administracyjne serwera vCenter

    Server Appliance. Wygląda ono niemal identycznie jak w przypadku

    zarządzania ESXi jednak udostępnia o wiele więcej możliwości, ponieważ

    podczas łączenia się z hypervisorem ESXi mamy dostęp tylko do tej jednej

    maszyny, natomiast łącząc się z vCenter Server mamy dostęp do całej

    infrastruktury naszej sieci.

    Aby przystąpić do dalszych działań musimy utworzyć swoje centrum

    danych. Robimy to klikając prawym przyciskiem myszy na nazwę naszego

    serwera i wybierając New Datacenter (Rys. 23).

    Rys. 23. Tworzenie centrów danych w vSphere Client.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 18

    Po utworzeniu centrum danych i ewentualnej zmianie jego nazwy

    należy utworzyć klaster, do którego będziemy dodawać zdalne hosty (Rys.

    24).

    Rys. 24. Tworzenie klastera w vSphere Client.

    Podczas dodawania klastera do centrum danych proszę zachować

    domyślne ustawienia.

    Następnie po poprawnym dodaniu klastera dodajemy hosty. Dzięki

    poprawnemu wykonaniu punktu nr 2 dysponujemy dwoma hypervisorami

    ESXi podpiętymi do sieci lokalnej (nadal pracujemy w parach). Dodajmy je

    zatem do utworzonego przed chwilką klastera (Rys. 25).

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 19

    Rys. 25. Dodawanie hosta do klastera w vSphere Client.

    Podczas dodawania hosta musimy podać dane komunikacyjne (adres

    bądź nazwę, login i hasło do hosta)(Rys. 26). Podczas wstępnej konfiguracji

    należy wybrać ustawienia domyślne.

    Rys. 26. Dodawanie hosta w vSphere Client.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 20

    Gdy już poprawnie dodamy hosty do naszego centrum danych możemy

    przyjrzeć się możliwością administracyjnym z poziomu vSphere Client.

    Podstawowym oknem, które już poznaliśmy wcześniej jest karta Summary

    (Rys. 27).

    Rys. 27. Status hosta w vSphere Client.

    Proszę teraz na własną rękę przyjrzeć się opcjom administracyjnym

    całego centrum danych z poziomu vSphere Client. Aby dostać się zdalnie do

    poszczególnych maszyn wirtualnych należy otworzyć ich okna konsolowe

    poprzez kliknięcie na nie prawym przyciskiem myszy oraz wybranie opcji

    Open Console (Rys. 28).

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 21

    Rys. 28. Otwieranie konsoli hosta w vSphere Client.

    Po zapoznaniu się z funkcjonalnościami vSphere Client zarządzającym

    vCenter Server Appliance przystąpimy do ostatniej czynności, która wiąże się

    z podstawowym administrowaniem centrum danych. Jest nią oczywiście

    przenoszenie maszyn wirtualnych z jednego hypervisora ESXi na drugi.

    W celu biernego przeniesienia wybranej maszyny wirtualnej należy ją

    wyłączyć, a następnie kliknąć na nią prawym przyciskiem myszy i wybrać

    Migrate (Rys. 29).

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 22

    Rys. 29. Przenoszenie hosta w vSphere Client.

    Po ukazaniu się okna migracji należy wybrać opcję Change both host

    and datastore w celu nakazania przeniesienia całego dysku maszyny

    wirtualnej na docelowy komputer ESXi (Rys. 30).

    Rys. 30. Przenoszenie hosta w vSphere Client.

  • Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware ESXi, vCenter, vSphere

    autor: Rafał Jachowicz ([email protected]) 23

    W następnym kroku system poprosi o wskazanie hosta docelowego.

    Upewnijmy się, do którego hosta należy wysłać wybraną maszynę wirtualną,

    aby na docelowym hoście po operacji znalazły się dwie maszyny, a na

    obecnym nie pozostała żadna (Rys. 31).

    Rys. 31. Wybieranie hosta docelowego podczas migracji w vSphere Client.

    Pozostałe ustawienia należy pozostawić domyślne. Gdy już migracja się

    rozpocznie można śledzić jej stan za pomocą pola umieszczonego u dołu

    ekranu (Rys. 32).

    Rys. 32. Podgląd stanu migracji i innych zadań w vSphere Client.

    Wypełnij raport (sekcja 3).