Wydawnictwo Hakikat Kitabevi, Publikacja nr 1

Kitâb’üs-salât

KSIĄżKA OMODLITWIE SALAT

Przygotował:Hasan Yavas

Wydanie Pierwsze

HAKIKAT KITABEVIAdres: Darüşşefeka Cad. No: 53 P.K.: 35 34083

Tel: 0212 523 45 56 - 532 58 43 Fax: 0212 523 36 93http://www.hakikatkitabevi.com.tr

e-mail: bilgi@hakikatkitabevi.com.trFatih – STAMBUŁWRZESIEŃ-2010

Bismillahir Rahmanir Rahim

Dla człowieka istnieją trzy różne rodzaje życia: życie na ziemi, życie wgrobie i życie po śmierci. Na ziemi ciało istnieje razem z duszą. Dusza dajeczłowiekowi życie i żywotność. W momencie odłączenia duszy od ciałanastępuje śmierć. Kiedy ciało rozłoży się w grobie i stanie się ziemią albozostanie spalone i stanie się popiołem, czy też zostanie pożarte przezdrapieżne zwierzęta, to dusza nie przestaje istnieć. Rozpoczyna się życie wgrobie. W życiu grobowym istnieje czucie, nie ma jednak ruchu. W DniuSądu Ostatecznego zostanie stworzone ciało, a dusza wraz z nim będzie żyławiecznie w Raju lub w Piekle.

Jeśli człowiek chce zyskać szczęście w życiu doczesnym i w życiuprzyszłym, musi zostać muzułmaninem. Być szczęśliwym na tym świecie,znaczy żyć na nim wygodnie. Być szczęśliwym w życiu przyszłym, oznaczanatomiast pójście do Raju. Z tego względu, że Allahowi Najwyższemubardzo żal Swoich stworzeń, drogę do szczęścia wskazał im przezProroków, gdyż człowiek nie jest w stanie odnaleźć jej za pomocą własnegorozumu. Żaden z Proroków nie przekazywał żadnych osobistych poglądów,wszyscy oni przekazali to, o czym poinformował ich Allah Najwyższy.Drogę do szczęścia, o której poinformowali Prorocy, nazywa się religią.Religię, którą głosił Muhammed (alejhisselam), nazywa się islamem. Odczasów Adema (alejhisselam) przyszło tysiące proroków. OstatnimProrokiem jest Muhammed (alejhisselam). Religie, które głosili inniProrocy zostały z biegiem czasu zmienione. Obecnie nie ma innego sposobuna uzyskanie szczęścia jak tylko poznać islam. Islam to wiedza, w którąnależy uwierzyć sercem (iman) oraz taka, której podporządkowuje sięciałem (ahkam-i islamijje). Iman oraz wiedzę ahkam poznaje się z książekuczonych sunnickich. Nie poznaje się ich z książek ignorantów, czyinnowatorów. Przed tysięcznym rokiem Hidżri w krajach islamskich żyłowielu uczonych sunnickich. Dziś nie ma już ich wcale. Wiele książek tychuczonych w języku arabskim i perskim oraz ich tłumaczenia znajdują się wbibliotekach w każdym miejscu na świecie. Wszystkie książki WydawnictwaHakikat Kitabevi pochodzą z tych źródeł. Aby uzyskać szczęście, polecamyczytać książki wydane przez Hakikat Kitabevi.

Uwaga: Misjonarze starają się rozpowszechniać chrześcijaństwo, żydziTalmud, a Wydawnictwo Hakikat Kitabevi ze Stambułu islam, zaś masonistarają się zniszczyć wszystkie religie. Mądry, wykształcony i sprawiedliwyczłowiek zrozumie, co jest prawidłowe. Pomoże w rozpowszechnianiu tego,co dla wszystkich ludzi będzie przyczyną zyskania szczęścia w życiu naziemi i po śmierci. Nie ma od tego wartościowszej i pożyteczniejszej służbydla ludzi. Chrześcijanie i żydzi sami mówią o posiadanych obecnie przezsiebie świętych księgach, zwanych: Torą i Ewangeliami, że zostały napisaneprzez ludzi. Zaś Święty Koran jest taki sam, jaki został zesłany przez AllahaNajwyższego, nie dokonano w nim żadnych zmian. Wszyscy duchownichrześcijańscy i żydowscy powinni uważnie przeczytać książki wydaneprzez Hakikat Kitabevi i starać się je sprawiedliwie zrozumieć.Skład i Druk: Ihlas Gazetecilik A.S.

29 Ekim Cad. No: 23 Yenibosna – STAMBUŁTel.: 0.212.454 30 00

– 2 –

– 3 –

Bismillahir Rahmanir Rahim

WSTĘPZaczynam pisać tę książkę, wypowiadając E’uzu Besmele[1].

Chwała i wdzięczność należą się Allahowi Najwyższemu. Niechmodlitwa i pozdrowienie będą z Jego wybranymi i ukochanymipoddanymi oraz z Muhammedem (alejhisselam), najwyższym zpośród nich. Niech najlepsze dua[2] będą z każdym członkiemczystej Rodziny Proroka oraz ze sprawiedliwymi i oddanymi MuTowarzyszami (rydwanullahi teala alejhim edżmain)!

Na tym świecie, to co dobre i korzystne, współistnieje z tym, cojest złe i szkodliwe. Aby uzyskać szczęście, wygodę i spokójducha, należy czynić wyłącznie to, co jest dobre i korzystne. AllahNajwyższy z tego względu, że jest litościwy, stworzył siłę, którarozróżnia dobro od zła. Siłę tę nazywa się rozumem. Czysty isprawny umysł wykonuje to zadanie wyśmienicie, nigdy się niemyli. Jednak grzechy i podążanie za nefs[3] czynią rozum oraz sercechorymi. Przestają one rozróżniać dobro od zła. Allah Najwyższy,litując się nad ludźmi, rozróżniając dobro od zła, poinformował inakazał za pośrednictwem Proroków o tym, co jest dobre.Powiadomił również o tym, co jest zakazane i zabronił tego czynić.Te nakazy i zakazy nazywa się religią. Religię, o którejpowiadomiłMuhammed (alejhisselam), nazywa się islamem. Dziśjedyną niezmienioną religią istniejącą na świecie jest islam. Abyzyskać wygodę, należy stosować się do islamu, tj. należy zostaćmuzułmaninem. Aby zostać muzułmaninem, nie trzeba spełniaćżadnych formalności, udawać się do imama lub muftiego.Najpierw należy uwierzyć sercem, następnie powinno się poznaćnakazy i zakazy islamu i do nich się stosować.

Aby zyskać iman [wiarę], należy wypowiedzieć SłowaSzehady[4], znając ich znaczenie. Aby prawidłowo uwierzyć w

[1] E’uzu Besmele – Euzu billahi minesz szejtanir radżim.[2] dua – modlitwa.[3] nefs – własne “ja”, własne pragnienia; sam; życie.[4] Słowa Szehady – wyznanie wiary; wypowiedzenie słów: “Eszhedu

enla ilahe illallah we eszhedu enne Muhammeden abduhu weresuluh”.

znaczenie tego wyrażenia, należy wierzyć tak, jak poinformowaliuczeni sunniccy w swoich książkach. Ci, którzy stosują się doprawdziwych książek religijnych napisanych przez uczonychislamskich, zostaną obdarzeni sewab[1] stu szehidów. Każdyuczony, który należy do jednej z czterech mezheb, nazywany jestuczonym sunnickim.

W dzisiejszych czasach muzułmanów z całego świata dzieli sięna trzy grupy. Pierwsza grupa to prawdziwi muzułmanie, którzyznajdują się na drodze Towarzyszy Proroka. Jest to grupauratowana od Piekła, nazywa się ich ehli sunnet, sunnitami orazFyrka-i nadżijje. Druga grupa to ludzie wrogo nastawieni doTowarzyszy Proroka. Nazywa się ich szyitami i Fyrka-i dalle, tj.grupą heretycką. Trzecia grupa to wrogowie sunnitów i szyitów.Nazywa się ich wehhabitami i Nedżdi, ponieważ po raz pierwszypojawili się w mieście Nedżd w Arabii. Nazywa się ich też Fyrka-i mel’une, ponieważ nazywają muzułmanów politeistami.Szlachetny Prorok (sallallahu alejhi we sellem) przeklął tych,którzy nazywają muzułmanów politeistami. Na te trzy grupymuzułmanów podzielili żydzi i Brytyjczycy.

Niezależnie od tego, do której grupy się należy, jeśli podążasię za swoim nefs i posiada się chore serce, to pójdzie się do Piekła.Każdy wierzący, aby oczyścić swój nefs z istniejącej tam odstworzenia niewiary i grzechów, przez cały czas powinienwielokrotnie powtarzać: “La ilahe illallah”, a w celu oczyszczeniaserca, tj. by uchronić serce przed grzechem i niewiarą pochodzącąod nefs, szatana, złych przyjaciół i szkodliwych, błędnych książek,należy powtarzać: “Estagfirullah”. Dua tego, kto żyje zgodnie zislamem, na pewno zostanie przyjęta. Nie zostanie przyjęta duatych, którzy nie wykonują salatu, patrzą na odsłonięte kobiety itych, którzy pokazują swoje miejsca awret[2], którzy jedzą i piją to,co jest zakazane i nie stosują się do islamu.

Po zyskaniu iman najważniejszym nakazem jest salat.Obowiązkiem każdego muzułmanina jest wykonywać codzienniepięć razy salat. Wielkim grzechem jest go nie wykonywać. Wedłughanbelickiej szkoły prawa islamskiego jest to powodem utratywiary. Aby móc prawidłowo wykonywać salat, należy najpierwpoznaćwiedzę, która jest z nim związana. Uważamy, że przydatne

– 4 –

[1] sewab – nagroda za dobry uczynek i akt czci, jaką otrzyma się odAllaha Najwyższego w życiu po śmierci.

[2] awret – części ciała, które nakazane jest muzułmanom zasłaniać.

będzie, jeśli przekażemy w naszej książce w skrócie i prawidłowowiadomości dotyczące salatu obowiązującego w naszej religii.Wiedzę o salacie, którą przygotowaliśmy, korzystając z wieluksiążek islamskich uczonych, powinien koniecznie poznać każdymuzułmanin i przekazać ją swoim dzieciom.

Aby można było wykonać prawidłowo salat, powinno nauczyćsię na pamięć sur i dua, które recytuje się w salacie. Powinno sięnauczyć przynajmniej tylu sur i dua, ile potrzebne jest, żeby mócwykonać salat. Należy nauczyć się ich od nauczyciela albo odznajomego, który potrafi dobrze recytować i zna dobrze zasadywymowy.

Aby móc prawidłowo recytować Święty Koran, należy zgłosićsię na kurs czytania Koranu. Powinno się koniecznie nauczyćprawidłowo czytać i recytować Święty Koran i nauczyć tegodzieci.

Niemożliwe jest zapisanie Świętego Koranu za pomocąłacińskich liter, stąd powinno się czytać go w rzeczywistej formie.Czyta się go natomiast bardzo łatwo. Szlachetny Prorok (sallallahualejhi we sellem) w jednym ze świętych hadisów oznajmił: “Ciktórzy uczą dzieci Świętego Koranu albo wysyłają je donauczyciela Świętego Koranu, za każdą nauczoną się przez nieliterę zostaną obdarzeni sewab, jaki zyskuje się zadziesięciokrotne odwiedzenie Świętej Kaaby. W Dniu Sądu na ichgłowach umieszczona będzie wspaniała korona. Wszyscy ludzieujrzą ją i będą podziwiali”.

Niech Allah Najwyższy obdarzy nas prawidłową wiarą i naswszystkich uczyni tymi, którzy poznają i wykonują salatprawidłowo oraz spełniają dobre uczynki!

Rok Hidżri Szemsi Hidżri Kameri2001 1380 1422

– 5 –

SPIS TREŚCIWSTĘP.............................................................................................3SALAT JEST WIELKIM NAKAZEM ..................................11

Rozdział pierwszyNASZ IMAN I SALAT .............................................................15Wszyscy powinni najpierw uwierzyć .........................................15Iman powinien być prawidłowy.................................................16Wierzenie sunnickie.....................................................................18ZASADY IMAN.........................................................................22

1. WIERZYĆ W ALLAHA NAJWYŻSZEGO ............22SYFATI ZATIJJE ...........................................................23SYFATI SUBUTIJJE .....................................................24

2. WIERZYĆ W ANIOŁÓW............................................243. WIERZYĆ W KSIĘGI...................................................254. WIERZYĆ W PROROKÓW.......................................275. WİERZYĆ W ŻYCİE POZAGROBOWE................356. WIERZYĆ W PRZEZNACZENIE............................36

Rozdział drugiNASZ IBADET I SALAT ........................................................38Co to jest ibadet? .........................................................................38Kogo nazywa się mukellef?........................................................39Zakazy i nakazy dotyczące mukellef ........................................40ZASADY ISLAMU....................................................................44

Rozdział trzeciWYKONYWAĆ SALAT ..........................................................47Dla kogo salat jest obowiązkiem?.............................................48Stany tych, którzy robią salat.....................................................49Menkibe: Salat, który uratował z więzienia.............................49

– 6 –

Menkibe: Dom się spalił .............................................................51Menkibe: Woda w garnku ..........................................................51Menkibe: Strzała w nodze ..........................................................51Menkibe: Lekarstwo doprowadzające do zemdlenia .............52Menkibe: Poświęcenie dla salatu ..............................................53

Rozdział czwartyRODZAJE SALATÓW ............................................................54PIĘĆ CODZIENNYCH SALATÓW ......................................54FARD W SALACIE ..................................................................56WARUNKI SALATU ...............................................................581. OCZYSZCZENIE Z HADES..............................................58WYKONAĆ ABLUCJĘ.............................................................58Fard w ablucji ...............................................................................59Jak się robi ablucję?....................................................................59Sunny w ablucji ............................................................................61Edeb w ablucji ..............................................................................62Zakazane czyny podczas wykonywania ablucji .......................64Używanie myswaka.....................................................................64Okoliczności, na które powinno się uważać, robiąc ablucję ...65Okoliczności unieważniające ablucję.......................................66Okoliczności, które nie unieważniają ablucji..........................68Ułatwienia w ablucji: mest i mesh na ranie..............................69GUSL (Całkowita ablucja) ........................................................70Fard w gusl....................................................................................72Sunny w gusl .................................................................................72Jak się pobiera gusl? ...................................................................72WYJAŚNIENIE: Dla tych, którzy mają zaplombowane izalakowane zęby ..........................................................................73Menstruacja i stan nifas u kobiet...............................................74TEJEMMUM ...............................................................................76Fard w tejemmum ........................................................................76Sunny w tejemmum .....................................................................77Okoliczności, na które należy uważać, robiąc tejemmum ...77

– 7 –

Jak się robi tejemmum?..............................................................79Okoliczności unieważniające tejemmum.................................80Korzyści z ablucji, gusl i tejemmum..........................................802. OCZYSZCZENIE Z NEDŻASET......................................82Istindża..........................................................................................83Istibra.............................................................................................843. SETR-I AWRET (Miejsca awret i zakrywanie się kobiet)..864. ISTIKBAL-I KYBLE (Zwrócić się w stronę kyble) .........895. PORY SALATÓW.................................................................90WYJAŚNIENIE: Salat i post na biegunach ............................91EZAN I IKAMET ......................................................................92WYJAŚNIENIE: Czy Ezan wypowiada się przez głośnik?..94Słowa Ezanu .................................................................................95Dua, gdy usłyszy się Ezan ..........................................................95Znaczenie słów Ezanu.................................................................956. INTENCJA ..............................................................................967. TAHRIME TEKBIR..............................................................97RUKN W SALACIE ..................................................................97JAK SIĘ ROBI SALAT? .........................................................100WADŻIB W SALACIE...........................................................102Sedżde sehw (w przypadku zapomnienia lub pomyłki) ......103Sedżde tilawet ............................................................................104Sedżde szukur ............................................................................105SUNNY W SALACIE..............................................................105MUSTEHAB W SALACIE....................................................106MEKRUH W SALACIE.........................................................107MEKRUH POZA SALATEM...............................................109CZYNY UNIEWAŻNIAJĄCE SALAT...............................110Okoliczności, które powodują, że mubah jestprzerwać każdy salat.................................................................111Okoliczności, które powodują, że fard jestprzerwać każdy salat.................................................................111SALAT ZE WSPÓLNOTĄ.....................................................111Warunki zostania imamem.......................................................112

– 8 –

Warunki podążania za imamem..............................................114Salat mesbuka.............................................................................116ZALETY TEKBIR IFTITAH ................................................118Menkibe: Mesdżid zrobiony dla pałacu .................................119SALAT DŻUMA ......................................................................120Fard salatu piątkowego.............................................................121

1– Warunki eda ..................................................................1212– Warunki wudżub ..........................................................122

Jak wykonuje się salat piątkowy? ...........................................122Sunny i edeb Piątku...................................................................123SALATY ŚWIĄTECZNE .......................................................124Jak wykonuje się salat świąteczny? ........................................124Teszrik tekbir..............................................................................125PRZYGOTOWANIE DO ŚMIERCI ...................................126Co to jest śmierć?......................................................................127Śmierć jest rzeczywistością ......................................................127SALAT DŻENAZE..................................................................128Fard w salacie dżenaze .............................................................128Sunny w salacie dżenaze...........................................................128Jak się wykonuje salat dżenaze?.............................................129SALAT TERAWIH .................................................................129

Rozdział piątySALAT PODCZAS PODRÓŻY ...........................................131SALAT PODCZAS CHOROBY...........................................134SALATY KAZA.......................................................................138WYJAŚNİENİE: Czy można zrobić w miejscusunien salaty kaza? ....................................................................140Jak robi się salaty kaza? ...........................................................141

Rozdział szóstyNIEROBIĄCY SALATU........................................................143KORZYŚCI ROBIĄCYCH SALAT.....................................145PRAWDZIWY SALAT...........................................................154

– 9 –

WYŻSZOŚCI W SALACIE....................................................155TAJEMNICA SALATU..........................................................163Dua po salacie ............................................................................167WYJAŚNIENIE: Warunki przyjęcia dua ..............................168MĄDROŚĆ SALATU..............................................................169Salat i nasze zdrowie .................................................................169

Rozdział siódmyISKAT SALATU ......................................................................171Iskat i dewr dla zmarłego .........................................................171Jak robi się iskat i dewr? ..........................................................174

Rozdział ósmyTRZYDZIEŚCI DWA I PIĘĆDZIESIĄT CZTERY FARD..180Trzydzieści dwa fard .................................................................180Pięćdziesiąt cztery fard .............................................................182Bluźnierstwo...............................................................................184Duże grzechy..............................................................................202

Rozdział dziewiątyCzy sury i dua pisze się łacińskimi literami? .........................209Znaczenie dua recytowanych podczas salatu.........................211

– 10 –

SALAT JEST WIELKIM NAKAZEM

Od czasów Adema (alejhisselam) w każdej religii nakazanabyła jedna pora salatu. Salaty wszystkich religii zostałyzgromadzone i nakazane wyznawcom Muhammeda (alejhisselam).Wykonywanie salatu nie jest częścią zasad wiary, jednak do zasadwiary należy wierzenie w to, że jest on obowiązkiem.

Salat jest filarem religii. Kto wykonuje salat regularnie,prawidłowo i w całości, ten zbudował swoją religię i postawiłsolidny budynek islamu. Kto nie wykonuje salatu, ten zniszczyłswoją religię i budynek islamu. Nasz Prorok (sallallahu alejhi wesellem) oznajmił: “Głową naszej religii jest salat”. Jak nie ma ludzibez głowy, tak też i nie ma religii bez salatu.

Salat jest po zyskaniu wiary pierwszym nakazem religii islamskiej.Allah Najwyższy przez nakaz wykonywania salatu nakazuje SwymPoddanym czczenie tylko Jego. W Świętym Koranie w ponad stuajetach głoszone jest: (Wykonujcie salat!). Święty hadis głosi: “AllahNajwyższy nakazał wykonywać salat codziennie pięć razy. AllahNajwyższy obiecał, że umieści w Raju tego, kto, wykonując salat,obdarza go wartością i przestrzega jego warunków”.

Salat to najcenniejszy z nakazanych do wykonywania aktówczci. W świętym hadisie głoszone jest: “Ten, kto nie wykonujesalatu, nie ma udziału w islamie!” oraz: “Salat jest tym, coodróżnia wierzącego od niewierzącego”, tzn. wierzący wprzeciwieństwie do niewierzącego wykonuje salat. Hipokrycinatomiast czasem go wykonują, a czasem nie. Hipokryci będąpoddani w Piekle bardzo bolesnym torturom. Prorok Muhammed(sallallahu alejhi we sellem) głosił: “Ci, którzy nie wykonują salatu,w Dniu Sądu ujrzą Allaha Najwyższego w gniewie”.

Wykonywać salat, znaczy: myśląc o wyższości AllahaNajwyższego, zrozumieć swoją niższość wobec Niego. Ten, ktopotrafi to pojąć, czynić będzie tylko dobro. Nie będzie w ogóle wstanie uczynić zła. Serce tego, kto codziennie pięć razy złożyintencję znalezienia się w obecności Allaha Najwyższego, wypełniihlas[1]. Wszystkie ruchy nakazane w salacie są korzystne zarównodla serca jak i ciała.

– 11 –

[1] ihlas – czystość duchowa. W każdym czynie starać się zyskaćaprobatę Allaha Najwyższego.

– 12 –

Wykonywanie salatu w meczecie razem z innymi łączywzajemnie ze sobą serca muzułmanów. Doprowadza do miłościmiędzy nimi. Rozumieją oni istniejące między nimi więzibraterskie. Starsi litują się nad młodszymi, a młodsi odczuwająszacunek wobec starszych. Bogaci pomagają biednym, a silniejsisłabszym. Zdrowi, nie zobaczywszy chorych w meczecie,odwiedzają ich w domach. Starają się otrzymać radosną nowinę, októrej głosi święty hadis: “Allah Najwyższy pomaga temu, ktobiegnie na pomoc swemu bratu w religii”.

Salat chroni ludzi przed złymi i zakazanymi czynami, jestpokutą za grzechy. Święty hadis głosi: “Salat wykonywanycodziennie pięć razy, jest jak rzeka płynąca przed drzwiami domujednego z was. Jak nie pozostanie brud na tym, kto pięć razydziennie wejdzie do niej i się umyje, tak i też temu, kto pięć razydziennie wykonuje salat, zostaną odpuszczone małe grzechy”.Salat po uwierzeniu w Allaha Najwyższego i Jego Proroka jestspośród wszystkich czynów najwyższym aktem czci. Podczasrobienia salatu, należy przywiązywać wagę do jego fard[1], wadżib,sunien i mustehab. Szlachetny Prorok (sallallahu alejhi we sellem)głosił w jednym ze świętych hadisów: “Moja wspólnoto i MójEshabie! Salat wykonywany z tadil-i erkan[2] jest najbardziejupodobanym czynem przez Allaha Najwyższego. Jest sunnąProroków. Ulubionym zajęciem aniołów, światłem ziemi i niebiosoraz poznaniem Allaha. Siłą ciała. Bereket[3] w dziennych porcjachżywności od Allaha. Okazją do przyjęcia modlitw przez AllahaNajwyższego. Jest wstawiennictwem u anioła śmierci. Światłem wgrobie, odpowiedzią dla aniołów grobowych: Munkera i Nekira.Cieniem w Dniu Sądu. Jest osłoną przed ogniem piekielnym. Jestprzenośnikiem podobnym do błyskawicy na moście Syrat. Jestkluczem do Raju. Jest koroną w Raju. Allah Najwyższy nieobdarzył wierzących niczym ważniejszym od salatu. Jeśli istniałbyjakiś inny akt czci ważniejszy od salatu, to na samym już początkuobdarzono by nim wierzących. Niektórzy z aniołów znajdują sięstale w kyjam, niektórzy w ruku, niektórzy w sedżde, a niektórzy zkolei w teszehhud. Wszystkie te pozycje zostały zebrane w salacie ipodarowane wierzącym, ponieważ salat jest głową wiary, filaremreligii, słowem islamu i miradżem dla wierzących. Światłem niebai ratunkiem od Piekła”.

[1] fard – obowiązek.[2] tadil-i erkan – wykonywać dokładnie, spełniając wszystkie warunki.[3] bereket – błogosławieństwo, szczęśliwość, obfitość, pomyślność,

wydajność, urodzaj.

– 13 –

Pewnego dnia Hazrat Ali (radyjallahu anh wekerremallahuwedżheh) nie zdążył wykonać popołudniowegosalatu. Z tego powodu bardzo płakał i rozpaczał. Gdy ProrokMuhammed Mustafa (sallallahu alejhi we sellem) usłyszał o tym, towraz ze Swoimi Towarzyszami udał się do Hazrat Aliego. ProrokMuhammed (sallallahu alejhi we sellem), zobaczywszy go w takimstanie, sam zaczął płakać. Pomodlił się i słońce wzniosło sięponownie. Wysłannik Allaha powiedział: “Ali! Podnieś głowę,słońce jest nadal widoczne”. Hazrat Ali bardzo się na to ucieszył iwykonał swój salat.

Pewnej nocy Hazrat Ebu Bekr Syddyk (radyjallahu anh) takdługo się modlił, że zasnął pod koniec nocy. Opuścił salat witr[1].Poszedł za Prorokiem (alejhisselam) na salat poranny, stanął uwejścia do meczetu i w obecności Wysłannika Allaha zacząłrozpaczać. Płacząc, błagał: “Wysłanniku Allaha! Pomóżmi, minąłczas na salat witr”. Szlachetny Prorok zaczął płakać razem z nim.W tym czasie przybył Dżebrail (alejhisselam) i powiedział:“Wysłanniku Allaha! Powiadom Syddyka, że Allah Najwyższy muwybaczył”.

Hazrat Bajezid Bistami (kuddise sirruh), jeden z wielkichEwlija, zasnął i nie obudził się na salat poranny. Tak płakał i siężalił, aż usłyszał głos: “Bajezidzie! Wybaczyłem twój błąd, a wzamian za twój płacz obdarzyłem cię siedemdziesięcioma tysiącamisewab”. Kilka miesięcy później, ponownie zmorzył go sen. Zjawiłsię szatan i trzymając go za nogę, obudził. Powiedział: “Wstawaj,kończy się czas na twój salat”. Hazrat Bajezid Bistami powiedział:“Ej ty, przeklęty, jak możesz tak postępować? Tobie zależy, abykażdy opuszczał swój salat. Dlaczego mnie obudziłeś?”. Szatanodpowiedział: “W dniu, w którym opuściłeś salat poranny,płacząc, zyskałeś siedemdziesiąt tysięcy sewab. Dziś, myśląc otym, obudziłem cię, abyś zyskał tylko jeden sewab za wykonanysalat. Nie otrzymasz siedemdziesięciu tysięcy sewab!”.

Hazrat Dżunejd Bagdadi, jeden z wielkich Weli, powiedział:“Jedna godzina na ziemi jest lepsza od tysiąca lat podczas DniaSądu, ponieważ w ciągu tej jednej godziny spełnić możnaprawidłowy, podobający się Allahowi czyn. Natomiast w ciągutamtego tysiąca lat nie będzie się w stanie niczego już uczynić”.Wysłannik Allaha (sallallahu alejhi we sellem) głosił: “Ktoświadomie połączy ze sobą jeden salat z drugim, ten będzie siępalił osiemdziesiąt hukbe w Piekle”. Jedna hukbe to osiemdziesiąt

[1] salat witr – trzyrekatowy salat wadżib po salacie nocnym.

lat w ahiret. Jeden dzień ahiret równy jest tysiącu lat na ziemi.Bracie muzułmaninie! W takim razie, nie marnujmy naszego

czasu na bezużyteczne czyny. Znajmy wartość czasu.Wykorzystujmy czas na czynienie tego, co jest najlepsze.Szlachetny Prorok powiedział: “Największym z nieszczęść jestspędzanie czasu na robieniu bezużytecznych rzeczy”. Wykonujswój salat na czas, abyś nie żałował w Dniu Sądu, tylko zyskałwielką nagrodę! Święty hadis głosi: “Kto nie wykona jednegosalatu i pozostawi go na później, jeśli umrze, nie odrobiwszy go, tow grobie zostanie otwarte dla niego siedemdziesiąt okien do Piekłai będzie cierpiał aż do Dnia Sądu”. Ten, kto nie wykonuje salatuświadomie o czasie, tzn. kiedy mija czas salatu i nie martwi się zpowodu jego niewykonania, to traci swą wiarę albo, umierając,odejdzie bez wiary. Wobec tego, co z tymi, którzy w ogóle o nim niepamiętają, nie uznają go za obowiązek? Uczeni czterech szkółjednogłośnie orzekli, że ci, którzy nie przywiązują wagi do salatu,a także ci, którzy nie uznają go za obowiązek, staną się murted[1].Hazrat Abdulgani Nablusi informuje w swojej książce pt.“Hadikatün nediyye”, w rozdziale: Nieszczęścia wywołane przezjęzyk, że ci, którzy świadomie nie wykonują salatu, nie myślą ojego odrobieniu i nie boją się kary, jaka ich spotka, zostanąmurted.

________________________

Hazrat Imam Rabbani w pierwszym tomie książki pt.“Mektubat”, w 275. Liście napisał:

“Te dary zyskaliście dzięki poznaniu wiedzy dotyczącej islamui szerzeniu prawa fikh[2]. Tam rozprzestrzeniły się ignorancja iherezje (bidat). Allah Najwyższy obdarzył was miłością Swoichukochanych. Uczynił was pośrednikami w szerzeniu islamu. Wtakim razie starajcie się, jak tylko możecie, głosić wiedzę o religii irozpowszechniajcie prawidła fikh. Obydwa są początkiem każdegoszczęścia, sposobem zyskania wysokiego stopnia i uratowaniasiebie. Starajcie się jak najlepiej! Wystąpcie jako nauczycielereligii! Tam znajdującym się, wskażcie PrawidłowąDrogę, głoszącnakazy i zakazy Allaha Najwyższego! W 19. ajecie SuryMuzzemmil głoszone jest w tym znaczeniu: (Z pewnością jest torada dla tego, kto pragnie zyskać aprobatę swojegoStworzyciela)”.

– 14 –

[1] murted – odchodzący od religii islamskiej.[2] fikh, fykyh – nauka, która informuje o czynach, które powinno się w

religii robić i których unikać.

Rozdział pierwszyNASZ IMAN I SALAT

Wszyscy powinni najpierw uwierzyćAllah Najwyższy chce, żeby ludzie na ziemi żyli wygodnie i

spokojnie, a w życiu pozagrobowym zyskali nieskończoneszczęście. Z tego względu nakazał to, co jest pożyteczne wotrzymaniu wygody i spokoju, a tego, co jest powodemnieszczęścia, zabronił. Pierwszym nakazem Allaha Najwyższegojest uwierzyć. Wiara jest dla wszystkich potrzebna.

W słowniku “iman” oznacza: ‘Uwierzyć temu, kogo się zna,że jest wiarygodnego słowa’. W islamie iman znaczy: prawidłowowiedzieć i wierząc w to, powiedzieć, że Muhammed(alejhisselam) jest Prorokiem Allaha Najwyższego i został przezNiego wybrany, że jest powiadamiającym Nebi[1]; a także wierzyćw to, o czym Allah Najwyższy powiadomił krótko jako krótkie iw to, o czym powiadomił obszernie, wierzyć szczegółowo orazstarać się wypowiedzieć Słowa Szehady. Silna wiara jest taka jak,gdy ucieka się od razu, kiedy jest się przekonanym, że palący sięogień i wąż swoją trucizną zabiją. Tak też powinno się całymsercem wierzyć, znając wielkość Allaha Najwyższego i Jegoatrybutów , dążyć do zdobycia Jego aprobaty i atrybutu łaski, odJego kary i gniewu uciekać, a wiarę umieścić w sercu tak mocno,jak trwały jest napis na marmurze.

Iman to uważać za dobre wszystko, co powiedziałMuhammed(alejhisselam), potwierdzić to sercem, czyli uwierzyć. W tensposób wierzących nazywa się muzułmanami. Każdymuzułmanin powinien być posłuszny Muhammedowi(alejhisselam), podążać wskazaną przez Niego drogą. Jego drogąjest droga wskazana przez Święty Koran. Tę drogę nazywa sięislamem. Żeby być Mu podporządkowanym, powinno sięnajpierw uwierzyć, a potem poznać ahkam-i islamijje, tzn.

– 15 –

[1] Nebi – prorok powiadamiający o poprzednich religiach, zapraszającydo poprzednich proroków.

powinno się poznać bardzo dobrze islam. Następnie spełniaćfard, unikać tego, co jest haram, potem robić sunnę i starać się nierobić tego, co należy do mekruh. Po tym wszystkim powinno siębyć Mu podporządkowanym podczas robienia tego, co zaliczanejest do mubah. Fundamentem naszej religii jest wiara. AllahowiNajwyższemu nie spodoba się oraz nie przyjmie ibadet[1] i dobrychuczynków tych, którzy nie posiadają wiary. Ten, kto chce byćmuzułmaninem, powinien najpierw uwierzyć, potem nauczyć sięrobienia gusl, ablucji [wudu], salatu i w miarę potrzebypozostałych obowiązków i zakazów.

Iman powinien być prawidłowyOrgany zmysłu i wiedza rozumiana przez rozum są pomocne w

zdobyciu wiary. Nauki ścisłe są powodem zyskania wiary izrozumienia, poznania, że równowaga, ład na świecie niezachodzą przypadkowo i istnieje ich stworzyciel. Wiara znaczy:poznać wiedzę zesłaną przez Allaha Najwyższego ostatniemuProrokowi Muhammedowi (alejhisselam) i w nią uwierzyć.Powiedzieć, że się uwierzy w tę potrzebną wiedzę, jeśli będziezgodna z rozsądkiem, znaczy, że się nie wierzy Prorokom. Wiedzareligijna nie jest odkryciem tych, którzy posiadają rozum. Sprawyprzekazane przez naszego Proroka Muhammeda (alejhisselam)powinno się poznać z książek uczonych sunnickich i według nichwierzyć. Prawidłowa i możliwa do przyjęcia wiara jest związana zpewnymi warunkami:

1– Wiara powinna być ustawiczna i trwała. Nie powinno sięmyśleć nawet na chwilę o odejściu od niej. Kto powie, że za trzylata odejdzie od islamu, ten odszedł od razu od islamu.

2– Wiara wierzącego powinna być między lękiem przedAllahem Najwyższym a nadzieją na Jego miłosierdzie. Powinnobać się kary Allaha Najwyższego, jednak ani przez chwilę nietracić nadziei na Jego miłosierdzie. Powinno się chronić odpopełnienia każdego grzechu, bać się, że z powodu grzechu stracisię wiarę. Jeśli popełni się nawet wszystkie grzechy, absolutnienie powinno się tracić nadziei, że Allah Najwyższy wybaczy. Zewzględu na grzechy powinno się okazywać skruchę, ponieważ

– 16 –

[1] ibadet – akty czci, czynności, dzięki którym czci się AllahaNajwyższego, takie jak np.: salat, modlitwa, post, zikr. Zob. rozdziałdrugi.

– 17 –

ten, kto okazał skruchę, stanie się jak ten, kto nie popełniłgrzechu w ogóle.

3– Powinno się uwierzyć przed nadejściem śmierci. Gdy sięumiera, to pokazane zostają wszystkie stany życia wiecznego.Wtedy to wszyscy niewierzący będą chcieli uwierzyć. Jednakpowinno się uwierzyć, nim się zobaczy. Gdy się zobaczy, to niebędzie to wiara. Jednak w tym momencie zostanie przyjętaskrucha muzułmanów.

4– Powinno się uwierzyć nim słońce zacznie wschodzić nazachodzie. Jedną z wielkich oznak Końca Świata jest to, że słońcezacznie wschodzić na zachodzie. Wszyscy ludzie, gdy to zobaczą,to uwierzą. Jednak te nawrócenia nie zostaną przyjęte. W końcuzostaną zamknięte drzwi skruchy.

5– Powinno się wierzyć, że poza Allahem Najwyższym nikt niezna przyszłości i tego, co jest nieznane. Mogą znać to tylko ci,których On powiadomił. Aniołowie, dżinny, szatany, a nawetProrocy nie znają przyszłości. Jednak On może powiadomić owiedzy dotyczącej przyszłości i spraw tajemnych Proroków iprawidłowo Mu wierzących.

6– Nie powinno się zaprzeczyć bez powodu i umyślnieżadnemu prawu dotyczącemu religii, wiary i ibadet.Niepoważne traktowanie jednego z nakazów i zakazów islamu,żartowanie sobie ze Świętego Koranu, aniołów i jednego zProroków i zaprzeczanie słownie temu, co zostało przez nichpowiadomione, gdy nie było się zmuszanym, bez jakiegokolwiekpotrzeby jest niewiarą. Nie zostanie niewierzącym ten, kto zpowodu takiej konieczności jak grożenie śmiercią, zaprzeczyłistnieniu Allaha Najwyższego, aniołów i że gusl oraz salat sąobowiązkiem.

7– Nie powinno się podejrzliwie patrzeć i wątpić w wiedzęniezbędną, która została jasno powiadomiona przez religięislamską. Wątpić w to, że salat jest obowiązkiem; pić wino i innenapoje alkoholowe, uprawiać hazard, lichwę, trudnić sięłapownictwem jest zakazane lub powiedzieć o znanym zakazie, żejest dozwolony, a o tym co dozwolone powiedzieć, że jestzakazane, jest powodem wystąpienia z wiary.

8– Wiara powinna być w formie powiadomionej przez religięislamską. Nie będzie wiarą wierzenie według tego, co zostałopowiadomione na podstawie zrozumienia przez umysł, teorii

filozofów i zwolenników nauk ścisłych. Powinno się wierzyć wtakiej formie, w jakiej powiadomił Muhammed (alejhisselam).

9– Wierzący powinien tyko dla Allaha kochać i tylko dlaAllaha okazywaćwrogość. Powinien kochaćmuzułmanów, którzysą przyjaciółmi Allaha Najwyższego i nie kochać tych, którzyczynem i pismem okazują wrogość islamowi. Miejscem tejwrogości jest serce. (Do nie-muzułmanów powinno się zwracać zuśmiechem na twarzy i miłym słowem. Piękną etyką powinno sięim umilić naszą religię ).

10– Powinno się wierzyć tak, jak wierzy prawdziwymuzułmanin, który nie odsuwa się od Prawidłowej Drogiwskazanej przez naszego Proroka i Jego Towarzyszy. Aby wierzyćprawidłowo, powinno się wierzyć zgodnie z wierzeniemsunnickim. (Podporządkowani właściwym książkom religijnym,które zostały napisane przez uczonych sunnickich, zyskają sewabstu szehidów. Uczonym sunnickim nazywa się któregokolwiek zuczonych należących do jednej z czterech prawidłowych szkół.Przywódcą uczonych sunnickich jest Hazrat Imam Ebu Hanife. Ciuczeni zapisali to, co poznali od Towarzyszy Proroka, zaśTowarzysze Proroka powiedzieli o tym, co usłyszeli odWysłannika Allaha).

Wierzenie sunnickie

Pierwszym warunkiem zostania muzułmaninem jest uwierzyć.Zaś prawidłowa wiara jest związana z prawidłowym itikadsunna[1]. Pierwszym obowiązkiem każdego zdrowego umysłowomężczyzny i każdej kobiety, którzy osiągnęli wiek dojrzałości,jest wierzyć tak, jak wierzył i powiadomił o tym ProrokMuhammed (sallallahu alejhi we sellem). Szlachetny Prorokpowiadomił tylko o jednym sposobie wierzenia. Wszyscy Jego

– 18 –

[1] sunna – droga, prawo, zwyczaj, wierzenie; tutaj: wierzenie sunna –prawidłowe wierzenie Szlachetnego Proroka i Jego Eshabu orazuczonych islamskich, którzy byli na ich drodze. Sunna znaczy także:1. Błogosławione Słowa Szlachetnego Proroka, Jego czyny i to, coakceptował (tzn. to, czego nie zakazywał robić, co widział u innych).2. W wiedzy islamskiej: poświadczenie, źródło oparte na czterechpodstawowych dowodach. 3. Szeriat czyli religia islamska. 4. Wmodlitwie rytualnej: czterorekatowy lub dwurekatowy salat robionyprzed salatem obowiązkowym lub po nim.

Towarzysze wierzyli tak, jak On przekazał. W itikad[1] nie byłomiędzy nimi żadnej różnicy. Po śmierci Szlachetnego Prorokaludzie poznali islam od Towarzyszy Proroka przez słuchanie ich izadawanie im pytań. Wszyscy oni powiadomili o tej samej wierze.Tę wiedzę powinno się poznać z książek uczonych sunnickich iwedług tego wierzyć. Ratunek przed mękami Piekła w Dniu SąduOstatecznego związany jest z prawidłowym wierzeniem. Tylko ci,którzy podążają tą drogą, uratują się przed Piekłem. Nazywa sięich sunnitami.

W jednym ze świętych hadisów jest głoszone: “Mojawspólnota podzieli się na siedemdziesiąt trzy grupy. Z pośródnich tylko jedna grupa uratuje się od Piekła, pozostałe zginą,pójdą do Piekła”. Każda z tych siedemdziesięciu trzech gruptwierdzi, że stosuje się do nakazów islamu i że to właśnie onazostanie uratowana od Piekła. W 23. Surze Mumin: 54 i w 30. SurzeRum: 32 głoszone jest: (Każda grupa raduje się, sądząc, żeznajduje się na właściwej drodze). Jednak Prorok Muhammed(sallallahu alejhi we sellem) poinformował o oznakach, jakie będącharakteryzowały tę zbawioną grupę. O niej powiedział: “Ci,którzy znajdują się na Mojej drodze i Mojego Eshabu”. Ten, ktonie czuje szacunku do któregokolwiek z Towarzyszy Proroka, niebędzie należeć do sunnitów. Ten, kto nie posiada wierzeniasunnickiego [itikad ehli sunnet], należy do niewierzących albo doehli bidat[2].

Cechy przynależności do itikad ehli sunnet:Allah Najwyższy jest zadowolony z muzułmanów, którzy

wierzą zgodnie z sunną. Wierzenie to oparte jest na pewnychwarunkach. Uczeni sunniccy przedstawili je następująco:

1– Należy wierzyć w sześć zasad iman, tj. w istnienie AllahaNajwyższego i w Jego jedyność, w aniołów, w święte księgi, wproroków, w życie po śmierci i że wszystko co dobre i złe,korzystne i niekorzystne stworzone jest przez AllahaNajwyższego. (Zasady te zostały przekazane w Amentu).

– 19 –

[1] itikad – sposób wierzenia.[2] Ehli bidat – wprowadzający innowacje do religii, odchodzący od

sposobu wierzenia Szlachetnego Proroka Muhammeda i JegoTowarzyszy.

2– Należy wierzyć, że ostatnia Księga objawiona przez AllahaNajwyższego, Święty Koran, jest słowem Allaha Najwyższego.

3– Wierzący nie powinien mieć żadnych wątpliwości wobecswojej wiary.

4– Należy wierzyć w Szlachetnego Proroka Muhammeda(sallallahu alejhi we sellem) i kochać wszystkich TowarzyszyProroka. Nie wolno obrażać żadnego z Czterech Kalifów, bliskiejRodziny Proroka i Jego Błogosławionych żon.

5– Nie należy uważać, że akty czci są częścią wiary. Nienależy nazywać niewierzącymi tych, którzy wierzą w nakazy izakazy Allaha Najwyższego, lecz nie wykonują ich z powodulenistwa. Ci, którzy nie przywiązują znaczenia do tego cozakazane, żartują sobie z islamu, tracą swoją wiarę.

6– Nie powinno się nazywać niewierzącymi tych, którzy, mimoże są błędnego wierzenia, należą do ehli kyble [muzułmanów] imówią, że wierzą w Allaha Najwyższego i Proroka Muhammeda(alejhisselam).

7– Należy wykonywać salat za każdym imamem, o którymwiadomo, że nie grzeszy jawnie. Dotyczy to również dowódców izarządców.

8– Muzułmanie nie powinni buntować się przeciw swoimprzywódcom i zarządcom. Bunt jest źródłem zamieszek i otwieradrogę najróżniejszym katastrofom. Powinno się za nich modlić,żeby dokonywali pożytecznych czynów i grzecznie radzić im, żebyzrezygnowali z grzesznego postępowania.

9– W ablucji podczas mycia nóg jest dozwolone, aby mężczyźnii kobiety – nawet, jeśli nie posiadają żadnego usprawiedliwienia inie znajdują się w trudnej sytuacji – dokonali mesh, tj. zwilżonąręką przetarli po specjalnych skórzanych skarpetkach zwanychmest. Nie wykonuje się tego na gołych nogach i zwykłychskarpetkach.

10– Należy wierzyć, że Szlachetny Prorok Muhammed(sallallahu alejhi we sellem) odbył Miradż ciałem i duchem. Ktotwierdzi, że Miradż odbył we śnie, wystąpił z mezheb ehli sunnetwel dżemaat.

W życiu pozagrobowym będzie się widziało AllahaNajwyższego. W Dniu Ostatecznym prorocy i dobrzy muzułmaniebędą orędownikami. W grobie będą zadawane pytania, atorturom będą poddawane zarówno dusza jak i ciało. Ewlija

– 20 –

obdarzani są keramet. Keramet to nadzwyczajny stan znajdującysię poza prawami Allaha Najwyższego, tj. poza prawami fizyki,chemii, biologii. Jest ich tak dużo, że nie można im zaprzeczyć.Dusza nie umrze. Dusze muzułmanów i niewierzących słyszą.Ofiarowanie dla duchów zmarłych sewab za czytanie lubrecytowanie Świętego Koranu, za jałmużnę, za wszystkie dobreczyny i ibadet przynosi im korzyści, jest powodem złagodzenia ichmęki lub usunięcia jej. Wierzenie w to wszystko jest oznakąposiadania itikad sunna.

– 21 –

ZASADY IMAN

Zasad wiary jest sześć. Zostały one wyjaśnione w Amentu.Wysłannik Allaha (sallallahu alejhi we sellem) powiadomił, żewiarą jest wierzenie w sześć oczywistych spraw. Z tego względukażdy muzułmanin powinien nauczyć na pamięć swoje dzieciAmentu i bardzo dobrze zapoznać je z jego znaczeniem.

ÂMENTÜ: Âmentü billâhi ve Melâiketihi ve Kütübihi veRüsülihi vel-jevmil-âhyri ve bil kaderi, hajrihi ve szerrihi minAllahi teâlâ vel-ba’sü ba’del-mevti hakkun, Eszhedü en lâ ilâheillallah ve eszhedü enne Muhammeden abdühû ve resûlühû.[1]

1. WIERZYĆ W ALLAHA NAJWYżSZEGOAmentu billahi znaczy: ‘Uwierzyłem i wierzę w istnienie i w

jedność Allaha Najwyższego’. Potwierdziłem to moim sercem ijęzykiem. Allah Najwyższy istnieje i jest jeden. “Jeden” wsłowniku ma dwa znaczenia. Pierwsze ze względu na liczby, jestpołową liczby dwa, jest przed wszystkimi liczbą. Drugie oznacza,że ze względu na nie posiadanie wspólnika i podobieństwa jestjedyny. I tak właśnie Allah Najwyższy nie jest ze względu naliczbę jeden, lecz ze względu na to, że nie ma On wspólnika iSobie podobnego, tzn., że w Jego osobie i atrybutach nie maabsolutnie jakiegokolwiek partnera. Jak wszystkie stworzenia wswojej osobie i atrybutach nie są do siebie podobne, tak i ich

– 22 –

[1] Nie jest możliwe zapisanie dua i świętych ajetów literami łacińskimi.Nie jest równieżmożliwe właściwe zapisanie wymowy z j. tureckiegoi przeczytanie tego w j. polskim. Występujące tam litery: “â, î, û”czasami czyta się jako zmiękczone, czasami jako wydłużone. Litery:“ü, ö” czyta się jak po niemiecku. Litera “h” to czasami polskie “ch”lub “h”. Literę “v” czyta się jak “ł”, “u” lub “w”. Niektóre zpozostałych liter czyta się jeszcze inaczej. Z tego względu, żeby mócprawidłowo przeczytać, wyrecytować dua lub sury ze ŚwiętegoKoranu, powinno się koniecznie skorzystać z pomocy tych, którzypotrafią prawidłowo czytać. Dua i sury powinno się czytać woryginale. Oryginalny zapis niektórych z nich znajduje się na końcutej książki.

Stworzyciel w Swojej osobie i atrybutach nie jest podobny dożadnego ze Swoich stworzeń.

Allah Najwyższy jest jedynym, który z niczego stworzył organywszystkich stworzeń, każdą komórkę. Nikt nie zna rzeczywistejpostaci Allaha Najwyższego. Wszystko to, co przyjdzie na myśl,wyobrazi się sobie, jest dalekie i nie ma z Nim nic wspólnego. Niejest dozwolone wyobrażanie sobie Jego postaci. Dozwolone jesttylko nauczenie się na pamięć Jego atrybutów i imion, którezostały przekazane w Świętym Koranie. Nimi powinno siępotwierdzać i wyznawać Jego boskość. Wszystkie Jego atrybuty sąprzedwieczne i wieczne.

Jak Jego osoba nie jest w jednym miejscu, tak i nie określi sięGo sześcioma kierunkami (nie jest z przodu, z tyłu, z prawej ilewej strony, powyżej, poniżej). Z tego względu można tylkopowiedzieć: “Jest wszędzie obecny i widzący”, że nie potrzebujemiejsca, jest daleki od potrzeby miejsca i nie określi się Gomiejscem. Allah Najwyższy posiada czternaście syfati [atrybutów].Sześć z nich to syfati zatijje i osiem syfati subutijje. Doobowiązków każdego muzułmanina należy ich poznanie inauczenie się ich na pamięć.

SYFATI ZATIJJE1– Wudżud: Allah Najwyższy był i jest, Jego istnienie jest

nieskończone i jest zawsze potrzebne. 2– Kydem: Jego egzystencja nie ma początku. 3– Beka: nie ma końca istnienia egzystencji Allaha

Najwyższego; w Jego atrybutach i czynach nie ma On Sobiepodobnych, wspólników.

4– Wahdanijjet: Allah Najwyższy w Swojej egzystencji,atrybutach i czynach jest jedynym, nie ma wspólnika, Mupodobnego.

5– Muhalafetun lil-hawadis: Allah Najwyższy nie jest podobnydo żadnego stworzenia i jego atrybutów.

6– Kyjam bi-nefsihi: Allah Najwyższy nikogo i niczego niepotrzebuje, jest pozbawiony jakiejkolwiek potrzeby. Niepotrzebuje miejsca. Gdy nie było materii i miejsca, to On był. Jestdaleki od każdej potrzeby.

– 23 –

SYFATI SUBUTIJJE1– Hajat: Allah Najwyższy jest żywy. Jego życie nie jest

podobne do życia stworzeń. To życie jest nieskończenie wczesne iwieczne.

2– Ilim: Allah Najwyższy wie wszystko. Jego wiedza nie jestpodobna do wiedzy stworzeń. W ciemną noc widzi i wie o mrówce,która chodzi po czarnym kamieniu. Zna myśli, intencjepojawiające się w sercu człowieka. W wiedzy Jego nie zajdą żadnezmiany. Jest przedwieczna i wieczna.

3– Sem’: Allah Najwyższy słyszy bez jakichkolwiekprzyrządów i środków. Nie jest to podobne do słyszenia u ludzi.

4– Basar: Allah Najwyższy widzi bez przyrządów i – bezwzględu na warunki – wszystko, co jest ukryte i widoczne.

5– Irade: Wola Allaha Najwyższego. Tylko Jego życzenie sięspełnia. Stworzy to, co zechce. Wszystko dzieje się tylko zewzględu na Jego wolę. Nic nie jest w stanie stanąć na przeszkodzieJego woli.

6– Kudret: Allah Najwyższy na wszystko ma siłę. Nic nie jestdla Niego trudne.

7– Kelam: Allah Najwyższy, żeby się wypowiedzieć, niepotrzebuje żadnych przyrządów, głosu, liter.

8– Tekwin: Allah Najwyższy jest Stworzycielem. Poza Nim niema innego stworzyciela. Wszystko On stworzył. Nikogo pozaAllahem Najwyższym nie powinno nazywać się stworzycielem.

Zrozumienie istoty atrybutów Allaha Najwyższego jest teżniemożliwe. Nikt i nic nie jest wspólnikiem w atrybutach AllahaNajwyższego i nie będzie im podobne.

2. WIERZYĆ W ANIOŁÓWWe melaiketihi znaczy: ‘Uwierzyłem w aniołów Allaha

Najwyższego’. Aniołowie należą do sług Allaha Najwyższego.Wszyscy aniołowie są posłuszni rozkazom Allaha Najwyższego.Nie grzeszą. Nie są kobietą ani mężczyzną. Nie zawierajązwiązków małżeńskich. Są żywi, nie jedzą, nie piją, nie śpią.Zostali stworzeni z materii światła, sąmądrzy. Najwyższych rangąjest czterech:

1– Dżebrail (alejhisselam): jego obowiązkiem jest– 24 –

przyniesienie objawienia Prorokom, poinformowanie o nakazach izakazach.

2– Israfil (alejhisselam): gdy nadejdzie Koniec Świata, tozadmie w trąbę zwaną Sur. Za pierwszym razem, poza AllahemNajwyższym, wszyscy żywi umrą. Za drugim razem wszyscy ożyją.

3– Mikail (alejhisselam): jego obowiązkiem jest – przez spadeki wzrost cen, niedostatek i urodzaj – doprowadzić do porządkuekonomicznego, wprowadzić zadowolenie i błogostan, wprawić wruch każdą materię.

4– Azrail (alejhisselam): jego obowiązkiem jest odbieranieludziom ducha.

Po tych czterech aniołach do czterech górujących grup aniołównależą: Hamele-i Arsz, których jest czterech. Mukarrebinznajdują się w obecności Allaha Najwyższego. Kerubijan nazywasię największych aniołów z torturujących w Piekle; Ruhanijan sąto aniołowie miłosierdzia. Największym z aniołów rajskich jestRydwan. Aniołowie z Piekła nazywani są Zebani. Największego znich nazywa się Malik. Ze stworzeń najwięcej jest aniołów. Wniebiosach nie ma miejsca, gdzie by się oni nie modlili.

3. WIERZYĆ W KSIĘGIWe kutubihi znaczy: ‘Uwierzyłem w księgi zesłane przez

Allaha Najwyższego’. Allah Najwyższy niektórym Prorokomobjawił je przez czytanie anioła zwanego Dżebrailem lub w formiezapisu, jeszcze innym bez anioła, pozwalając im usłyszeć. Tewszystkie księgi są słowem Allaha Najwyższego. Są przedwiecznei wiekuiste. Nie są stworzeniem. Wszystkie są prawdą. Zniebiańskich ksiąg zostaliśmy powiadomieni o stu czterech. W tymzostało zesłanych dziesięć suhuf[1] Ademowi (alejhisselam),pięćdziesiąt suhuf Szitowi (alejhisselam), trzydzieści suhufIdrisowi (alejhisselam), dziesięć suhuf Ibrahimowi (alejhisselam),Tewrat[2] Musie (alejhisselam), Zebur[3] Dawudowi (alejhisselam),Indżil[4] Isie (alejhisselam), Kuran-i kerim[5] Muhammedowi(alejhisselam).

– 25 –

[1] suhuf – mała książka, broszura, strona.[2] Tewrat – Tora.[3] Zebur – Psalmy Dawida.[4] Indżil – Ewangelia.[5] Kuran-i kerim – Święty Koran.

Allah Najwyższy zesłał księgi przez wielu Proroków, odpierwszego człowieka i pierwszego Proroka Adema (alejhisselam)do ostatniego Proroka Muhammeda (alejhisselam), żeby ludziemogli żyć na ziemi w pokoju, a w życiu po śmierci zyskalinieskończone szczęście. W tych księgach wyjaśnił iman i zasadyibadet, powiadomił o wiedzy na każdy temat, której potrzebująludzie.

Wśród nich Święty Koran jest ostatnią boską księgą. Zzesłaniem Świętego Koranu prawa pozostałych boskich ksiągzostały anulowane. Dżebrail (alejhisselam) przynosił ŚwiętyKoran Muhammedowi (alejhisselam) przez 23 lata. W ŚwiętymKoranie jest 114 sur i 6236 ajetów. Ta liczba w niektórychksiążkach może być podana inaczej, ponieważ jeden długi ajetmoże być policzony jako kilka krótkich ajetów. W ŚwiętymKoranie od zesłania nie dokonano w nim żadnej zmiany i potemteż się nie dokona. Święty Koran jest słowem AllahaNajwyższego. Nie jest możliwe, żeby człowiek doprowadził dopowstania takiej księgi. Nie jest też możliwe wypowiedzenienawet jednego takiego ajetu.

Po śmierci naszego Proroka Muhammeda (sallallahu alejhi wesellem) Kalif Ebu Bekr Syddyk (radyjallahu anh) zebrał wszystkieajety ze Świętego Koranu. Tak powstała księga zwana Mushaf.Wszyscy Towarzysze Proroka orzekli jednogłośnie, że ten Mushafjest słowem Allaha Najwyższego. Trzeci Kalif, Hazrat Osman(radyjallahu anh) doprowadził do spisania jeszcze sześciu Mushafi przekazał je do niektórych prowincji. Święty Koran powinno się czytać z oryginalnego zapisu.

Napisanego innym alfabetem nie nazwie się Świętym Koranem. a) Gdy bierze się do ręki Mushaf, to powinno się być w stanie

rytualnej czystości (ablucji), siedzieć naprzeciwko kierunku kyblei uważnie czytać.

b) Powinno się czytać pomału i z oddaniem. c) Patrząc na Mushaf, powinno się czytać tak, żeby każdemu

ajetowi okazać należny mu szacunek. d) Powinno się czytać, uważając na zasady tedżwid[1].e) Czytając, powinno sięmyśleć o tym, że jest to słowo Allaha.f) Powinno się być posłusznym nakazom i zakazom Świętego

Koranu.

– 26 –

[1] tedżwid – nauka prawidłowego czytania Świętego Koranu.

4. WIERZYĆ W PROROKÓWWe rusulihi znaczy: ‘Uwierzyłem w proroków Allaha

Najwyższego’. Prorocy zostali wybrani przez Allaha Najwyższego,żeby doprowadzić ludzi do upodobanej przez Niego PrawidłowejDrogi. Wszyscy prorocy głosili tę samą wiarę.

Powinno się wierzyć, że Prorocy (alejhimusselam) mają tychsiedem atrybutów:

1– Ismet: Są pozbawieni małych i dużych grzechów. W ogólenie grzeszą.

2– Emanet: Prorocy są pod każdym względem zaufanymiludźmi. Nie są wiarołomni wobec tego, co im powierzono.

3– Sydk: Wszyscy Prorocy (alejhimussalewatu wetteslimat) sąw każdym swoim słowie, czynie i zachowaniu się prawi i wierni.Nigdy nie kłamali.

4– Fetanet: Prorocy są bardzo mądrzy i wyrozumiali. Żaden zproroków nie był niewidomy, głuchoniemy ani nie był kobietą.

5– Teblig: Prorocy wszystkie nakazy i zakazy AllahaNajwyższego, o których swoje wspólnoty powiadomili i o nichnauczyli, poznali dzięki objawieniu zesłanemu przez AllahaNajwyższego. Żaden z powiadomionych nakazów i zakazów niebył ich osobistym poglądem. Powiadomili o tym wszystkim, cozostało im nakazane.

6– Adalet: Prorocy nie dopuszczają się absolutnie żadnejniesprawiedliwości i ucisku. Ze względu na nikogo nie odsuwająsię od sprawiedliwości.

7– Emnul-azl: Prorocy na ziemi i w życiu po śmierci są zawszeprorokami.

Proroków przynoszących nowe prawo, nową religię nazywa sięResulami. Natomiast proroków nieprzynoszących nowej religii,zapraszających ludzi do poprzedniej, nazywa się Nebi. Wierzyć wproroków, znaczy wierzyć w to, że pomiędzy nimi nie ma żadnejróżnicy, wszyscy zostali wybrani przez Allaha Najwyższego, sąwierni i prawidłowego słowa. Ten, kto nie wierzy w jednego z nich,jest jak ten, kto żadnemu z nich nie uwierzył.

Daru Proroctwa nie zyska się przez pracowitość, głodowanie,znoszenie trudności, modlitwę. Otrzyma się je dzięki łasce iwyborze Allaha Najwyższego. Liczba proroków nie jest wiadoma.Mówi się, że jest ich więcej niż 124 tysiące. Trzystu trzynastu albotrzystu piętnastu z nich jest Resulami. Wśród Resulów, sześciu

– 27 –

przewyższa pozostałych. Nazywa się ich Prorokami Ulul’azm. Donich należą: Adem, Nuh, Ibrahim, Musa, Isa i MuhammedMustafa (alejhimusselam). Słynne są imiona trzydziestu trzechproroków: Adem, İdris, Szit, Nuh, Hud, Salih, Ibrahim, Lut,Ismail, Ishak, Ya’kub, Yusuf, Ejjub, Szuajb, Musa, Harun, Hydyr,Jusza bin Nun, Iljas, Eljesa, Zulkifl, Szem’un, Iszmoil, Junus binMeta, Dawud, Sulejman, Lokman, Zekerijja, Jahja, Uzejir, Isa binMerjem, Zulkarnejn i Muhammed (alejhi ve alejhimussalatuwesselam).

W Świętym Koranie zostało powiadomione tylko o dwudziestuośmiu imionach proroków. Na temat imion: Zulkarnejn, Lokman,Uzejr i Hydyr istnieje różnica zdań. Hazrat Muhamed Ma’sumnapisał w drugim tomie “Mektubat”, w 36. Liście, że informacje otym, że Hazrat Hydyr jest prorokiem, są pewne. W 182. Liścienapisał, że widzenie Hydyra (alejhisselam) w ludzkiej postaci idokonanie przez niego niektórych czynów, nie wskazuje na to, żeon żyje. Allah Najwyższy pozwolił na to, żeby dusze Jego wieluproroków i Weli były widziane w ludzkiej postaci. Widzenie ich nieświadczy o tym, że oni żyją.

Nasz Prorok MUHAMMED (alejhisselam)Jest on Resulem, tj. Wysłannikiem Allaha Najwyższego, Jego

Ulubieńcem, z Proroków najwyższy i ostatni. Jego ojciecnazywał się Abdullah. Urodził się w Mekce, w nocy bliskoporanka, w poniedziałek 20 kwietnia w roku 571 [k.g.][1], a wedługkalendarza arabskiego: dwunastego dnia miesiąca Rebiul-ewwel.Jego ojciec zmarł, nim się On urodził, a Jego matka, gdy miałsześć lat. Potem był wychowywany przez Swojego wujka EbuTaliba. Gdy miał dwadzieścia pięć lat, poślubił Hadidże-tul-kubrę. Miał z nią cztery córki i dwóch synów. Pierwszy Jego synmiał na imię Kasym. Z tego powodu zwano Go też Ebul-Kasym.W wieku czterdziestu lat powiadomiono Go, że jest Prorokiemdla wszystkich ludzi i dżinnów. Trzy lata później zacząłwszystkich nawoływać do wiary. Gdy miał pięćdziesiąt dwa lata,pewnej nocy został zaprowadzony z Mekki do Jerozolimy, astamtąd do nieba. Tę podróż nazywa się Miradż. PodczasMiradżu widział Raj, Piekło i Allaha Najwyższego. Tej nocycodziennych pięć salatów stało się obowiązkiem. Według

– 28 –

[1] k.g. – według kalendarza gregoriańskiego.

historyków w roku 622 z nakazem Allaha Najwyższego udał sięz Mekki do Medyny. Tę podróż nazywa się hidżrą. Gdy przybyłdo wsi Kuba, w pobliżu miasta Medyny, to był to poniedziałek,ósmy dzień miesiąca Rebiul-ewwel, który przypada na 20września. Ten dzień stanął na początku kalendarzamuzułmanów, Hiżdri Szemsi. Zaś kalendarz muzułmanówHidżri Kameri rozpoczyna się tego roku w miesiącu Muharrem.Dwunastokrotny obieg księżyca po niebie wokoło ziemi jestjednym rokiem Kameri. W 11 roku Hidżri (623), w miesiącuRebiul-ewwel, dwunastego dnia w południe zmarł. W nocy zwtorku na środę został pochowany w pokoju, w którym zmarł.Umierając, według kalendarza Kameri miał 63 lata, a wedługSzemsi 61.

Muhammed (alejhisselam) był biały. Był najpiękniejszy zewszystkich ludzi. Swoje piękno nie pokazywał wszystkim. Ten,kto jeden raz zobaczy jego piękno, a nawet widzący je we śnie,spędza życie w radości i błogostanie. On jest zawsze spośródbyłych i przyszłych ludzi pod każdym względem najlepszy. Jegorozum, poglądy, piękny charakter, siła wszystkich organówprzewyższają każdego człowieka.

W dzieciństwie udał się dwa razy z karawaną handlową wstronęDamaszku, która wróciła z miejsca zwanego Busra. Nigdywięcej nigdzie indziej się nie udał. Nie potrafił pisać i czytać, tzn.nie pobrał żadnej nauki. Jednak wszystko wiedział. AllahNajwyższy powiadamiał Go o tym, o czym Muhammed(alejhisselam) sobie pomyślał lub co chciał wiedzieć. AniołDżebrail (alejhisellam) mówił Mu o tym, o czym chciał Onwiedzieć. Jego Błogosławione Serce rozsiewało Nur jak słońce.Promieniująca od Niego wiedza i światło umiejętnościrozchodziły się jak fale radiowe na ziemię, do nieba, wszędzie.Teraz rozchodzi się z Jego grobu. Siła rozprzestrzeniania się zkażdą chwilą wzrasta. Jak do otrzymania falielekromagnetycznych potrzebne jest radio, tak i żeby zyskaćJego Nur, potrzebne jest serce, które oczyszcza się, idąc Jegodrogą, wierzy Mu i kocha Go. Człowiek posiadający takie serceodbierze to światło i też je rozprowadzi wokoło siebie,rozpowszechni. Takich wielkich ludzi nazywa się Weli. U tego,kto zna takiego Weli, wierzy mu i kocha go, zachowuje się przynim z szacunkiem, a gdy jest od niego daleko, myśli o nim zpoważaniem i przywiązaniem, serce zacznie się oczyszczać,

– 29 –

pobierać fejz[1] i dojrzewać. Allah Najwyższy, jak stworzył zenergii słonecznej powód do rozwoju naszego ciała, naszejmaterii, tak i dla dojrzewania naszego ducha, serca i pogłębieniahumanitarności uczynił przyczyną Serce Muhammeda(alejhisselam), promieniujący stamtąd Nur. Wszystkie środkiodżywcze, które odżywiają człowieka, doprowadzają do jegobudowy i siły, jak otrzymuje się w wyniku asymilacji energiisłonecznej, tak i słowa pisma, słowa Ewlija zawsze wynikają zeświatła promieniującego z Błogosławionego Serca WysłannikaAllaha.

Allah Najwyższy zesłał z aniołem Dżebrailem (alejhisselam)Muhammedowi (alejhisselam) Święty Koran. Nakazał ludziomto, co jest dla nich w życiu na ziemi i w życiu wiecznympotrzebne, korzystne. Tego, co jest szkodliwe, zakazał. Tewszystkie nakazy i zakazy nazywa się religią islamską alboislamem i ahkam-i ilahijje. Każde słowo Muhammeda(alejhisselam) jest prawdą, jest wartościowe, pożyteczne. W tensposób wierzącego nazywa sięmumin i muzułmaninem. Ten, ktonie wierzy w jedno ze słów Muhammeda (alejhisselam) lub musię ono nie podoba, jest nazywany kafir. Allah Najwyższy kochatych, którzy wierzą. Nie zostawi ich w nieskończoność w Piekle.Albo nie wtrąci w ogóle do Piekła, albo wtrąci za grzech i potemz Piekła wyprowadzi. Niewierzący nie wejdzie do Raju. Pójdzieprosto do Piekła i stamtąd nigdy nie wyjdzie. Wiara w Niego,miłowanie Wysłannika Allaha są powodem wszelkiejpomyślności, wygody, dobra. Zaś niewiara w to, że jest OnProrokiem, jest powodem wszystkich nieszczęść, kłopotów,wszelkiego zła.

Nauka, zdolności, pojmowanie dobra i zła, silna wiara,inteligencja, łagodność, szczodrość, skromność, wyrozumiałość,litość, cierpliwość, żarliwość, chronienie religii i narodu,wierność, zaufanie, charakter, majestat, odwaga, elokwencja,biegłość, mądrość, sympatyczny wygląd, pobożność,nieskazitelność, sprawiedliwość, wstydliwość, powściągliwość uWysłannika Allaha (sallallahu alejhi we sellem) są mocniejszeniż u wszystkich Proroków. On wybaczał szkody, jakie zaznał odprzyjaciół i wroga. Żadnej z nich nie odwzajemniał. Gdy na

– 30 –

[1] fejz – przepływ duchowej wiedzy z serca Weli, która pochodzi zBłogosławionego Serca Szlachetnego Proroka.

wojnie pod Uhud niewierzący skrwawili Jego BłogosławionyPoliczek, złamali Ząb, to pomodlił się za nich: “O Mój Panie!Wybacz im! Przebacz im ze względu na ich nieświadomość!”.

Muhammed (alejhisselam) posiadał wiele pięknych cechcharakteru. Każdy muzułmanin powinien je poznać i upiększyćnimi swoją etykę. W ten sposób zyska możliwość uratowania sięz nieszczęść, trudności na ziemi i w życiu po śmierci, a takżezyska orędownictwo tego Sułtana Dwóch Światów (sallallahualejhi we sellem), ponieważ w świętym hadisie głosił On:“Ucharakteryzujcie siebie etyką Allaha Najwyższego!”.

– 31 –

Towarzysze ProrokaMuzułmanów, którzy zyskali honor zobaczenia

Błogosławionej Twarzy Szlachetnego Proroka, usłyszeli Jegosłodkie słowa, nazywa się Towarzyszami Proroka, Eshab-ykiram, Sahabi. Po Prorokach najlepszym z ludzi, którzy byli ibędą, jest Ebu Bekr Syddyk (radyjallahu anh). Jest on pierwszymkalifem. Po nim najwyższy jest Faruk-i a’zam, drugi kalif Omarbin Hattab. Potem najwyższym i trzecim kalifem jest HazratOsman bin Affan (radyjallahu anh), który jest źródłem wiary. Ponich najlepszym wśród ludzi jest czwarty kalif, Ali bin Ebi Talib(radyjallahu anh), posiadający zaskakujące atrybuty, Lew AllahaNajwyższego. Według świętych hadisów: Hazrat Fatyma, HazratHadidże, Hazrat Aisze, Hazrat Merjem, Hazrat Asijeprzewyższają wszystkie kobiety na świecie. Święty hadis głosi:“Fatyma jest pierwsza wśród kobiet w Raju. Zaś Hasen iHusejin są pierwszymi wśród młodzieńców w Raju”.

Po nich, wśród Sahabi najwyższych nazywa się AszereMubeszere. Jest nimi dziesięć osób, które otrzymały radosnąnowinę zyskania Raju. Do nich należy: Hazrat Ebu Bekr Syddyk,Omar-ul-Faruk, Osman bin Affan, Ali bin Ebu Talib, EbuUbejde bin Dżerrah, Talha, Zubejr bin Awwam, Sa’d bin EbiWakkas, Said bin Zejd, Abdurrahman bin Awf (rydwanullahiteala alejhim edżma’in). Po nich Towarzysze Proroka, którzybrali udział w wojnie pod Bedr, potem walczący w wojnie podUhud, a po nich ci, którzy uczestniczyli w zawarciu umowy Bi’at-ur-rydwan.

Do wadżib dla nas należy wypowiadanie z szacunkiem iumiłowaniem imion wszystkich Sahabi, którzy na drodzeWysłannika Allaha poświęcali swoje życie i majątki, pomagaliMu. Nie jest nam absolutnie dozwolone wypowiadanie słów,które nie oddają ich wielkości. Wypowiadanie ich imion bezrespektu jest dalalet, zejściem na złą drogę.

Kochający Wysłannika Allaha powinien kochać teżwszystkich Jego Towarzyszy, ponieważ święty hadis głosi: “Ci,którzy ich kochają, Mnie kochają. Ci, którzy okazują imwrogość, Mi okazują wrogość. Ci, którzy ich gnębią, Mniegnębią. Ci, którzy Mnie gnębią, na pewno sprawią ból AllahowiNajwyższemu. Ten, kto sprawia ból Allahowi Najwyższemu, napewno zostanie ukarany”. W jeszcze innym świętym hadisie

– 32 –

– 33 –

oznajmił: “Allah Najwyższy jeśli zechce uczynić dobro komuś zMojej wspólnoty, to umieści w jego sercu miłość do MojegoEshabu. On pokocha ich wszystkich jak swoje życie”. W dniuśmierci naszego Proroka w Medynie przebywało 33 tysiąceSahabi. Wszystkich Sahabi było ponad sto dwadzieścia czterytysiące.

Imamowie czterech szkół i pozostali uczeniW wiedzy itikad jest tylko jedna Prawidłowa Droga. Jest nią

mezheb ehli sunnet wel dżemaat. Czterech wielkich ludzipokazało wszystkim muzułmanom na świecie PrawidłowąDrogęi stało się powodem tego, że Drogę Muhammeda (alejhisselam)poznaliśmy niezmienioną. Pierwszym z nich jest Imam a’zamEbu Hanife Numan bin Sabit, który jest największym spośróduczonych islamskich, przewodnikiem muzułmanów – sunnitów.Drugim jest Imam Malik bin Enes, trzecim Imam Muhammedbin Idris Szafi’i, a czwartym Imam Ahmed bin Hanbel(rahmetullahi aleyhim edżmain).

Obecnie w wielkim niebezpieczeństwie znajdują się ci, którzynie są podporządkowani jednemu z tych czterech imamów. Tacyzeszli z Prawidłowej Drogi. W tej książce podajemy sprawydotyczące salatu według szkoły hanefickiej. Upraszczając,przekazujemy z ksiąg wielkiego uczonego tej szkoły.

Dwóch uczniów tych czterech uczonych zyskało bardzowysoki stopień w wiedzy o wierze. W ten sposób doszło dopowstania dwóch szkół w itikad. Wiara powiadomiona wŚwiętym Koranie i w świętych hadisach jest zgodna z wiarągłoszoną przez tych dwóch uczonych. To oni rozpowszechnili nacałym świecie wiedzę o wierze Fyrka-i nadżijje, czyli sunnę.Pierwszym z nich jest Ebu Mansur Maturidi, a drugim EbulHasen Ali Esz’ari.

Tych dwóch imamów powiadomiło o tej samej wierze. Kilkaróżnic, które pomiędzy nimi istnieją, nie jest ważnych. Wsłuszności są tacy sami. Uczeni islamscy są wychwalani wŚwiętym Koranie. W jednym ze świętych ajetów głoszone jest:(Czy możliwe jest, żeby wiedzący był na równi zniewiedzącym?). W jeszcze innym świętym ajecie powiadomionejest: (Muzułmanie! O to czego nie wiecie, pytajcie się tych,którzy wiedzą).

Święte hadisy głoszą: “Allah Najwyższy i aniołowie, iwszystkie żywe stworzenia modlą się za ludzi, którzy ucząmuzułmanów dobrych spraw”. “W Dniu Końca Świata najpierwProrocy, potem uczeni, potem szehidowie będą orędownikami”.“O ludzie, wiedzcie o tym, że naukę poznaje się, słuchającuczonego”. “Poznajcie naukę. Poznawanie nauki należy doibadet. Dla tych, którzy nauczają i się uczą, czeka sewab, jakizyskuje się za dżihad”. “Uczyć, to jak dawać jałmużnę.Poznanie nauki od uczonego, jest jak robienie salatutehedżdżud[1]”. “Poznanie nauki jest większą zasługą odwszystkich ibadet nafile[2], ponieważ jest to korzystne dla tego,kto naucza i się uczy”. “Ten, kto się uczy, żeby nauczać innych,zostaje obdarzony zasługą wiernych”. “Nauka jest skarbcem.Kluczem do niego jest uczyć się, zadając pytania”. “Poznajcienaukę i uczcie innych”. “Wszystko ma swoje źródło. Źródłempobożności są serca tych, którzy posiadają głęboką wiedzę”.“Uczenie innych, jest powodem oczyszczenia się z grzechów”.

– 34 –

[1] tehedżdżud – salat robiony, gdy minie dwie trzecie nocy, przedświtem.

[2] ibadet nafile – ibadet nieobowiązkowe.

5. WIERZYĆ W żYCIE POZAGROBOWEWel jewmi ahiri znaczy: ‘Uwierzyłem w dzień ahiret’.

Początkiem tego okresu jest dzień śmierci człowieka i trwa on dokońca Dnia Sądu Ostatecznego. Nazywa się go “ostatni [ahiri]dzień” dlatego, że nie nastąpi po nim noc albo że nastąpi poświecie [jego końcu]. Nie zostało powiadomione, kiedy nastąpiKoniec Świata. Jednak Szlachetny Prorok (sallallahu alejhi wesellem) dał znać o wielu jego znakach. Niektóre z nich to:przyjście Hazrat Mehdiego, zejście Isy (alejhisselam) z nieba doDamaszku, wystąpienie Dedżdżala, doprowadzenie wszędzie dozamieszek przez kogoś, kto będzie zwany Jedżud i Medżudż,słońce będzie wschodziło na zachodzie, dojdzie do wielkichtrzęsień ziemi, wiedza o religii zostanie zapomniana, wzrośnie złoi rozpusta, wszędzie będą łamane zakazy, w Jemenie pojawi sięwielki ogień, niebo i góry rozpadną się na części, Słońce i księżycściemnieją.

Będą zadawane pytania w grobie. Aniołowie Munker i Nekirbędą pytać. Powinno się swoje dzieci nauczyć na pamięć pytań iodpowiedzi grobowych: “Moim Stworzycielem jest AllahNajwyższy, moim Prorokiem jest Muhammed (alejhisselam), mojareligia to islam, moja księga to Święty Koran, moim kyble jestŚwięta Kaaba, moim mezheb w itikad jest ehli sunnet weldżemaat, a w czynach mezheb Imama a’zama Ebu Hanify”. WDniu Kyjamet wszyscy odżyją. Wszystkie stworzenia zbiorą się namiejscu Mahszer. Prawidłowo wierzącym zeszyty z ich uczynkamizostaną podane z prawej strony, a złym – z tyłu lub z lewej strony.Allah Najwyższy, jeśli zechce, to wybaczy wszystkie grzechy pozabluźnierstwem, bałwochwalstwem; jeśli zechce, to nawet za małygrzech ukarze.

Będzie tam waga do obliczenia uczynków, zwana mizan. Narozkaz Allaha Najwyższego most Syrat zostanie postawiony nadPiekłem. Będzie tam zbiornik wodny Kewser, który będzienależał wyłącznie do Muhammeda Mustafa (sallallahu alejhi wesellem).

Szefa’at [orędownictwo] jest prawdą. Szlachetny Prorokbędzie obdarowany orędownictwem. Muzułmanie, którzy zmarlibez okazania skruchy, będą prosili o wybaczenie małych orazdużych grzechów i Allah Najwyższy da zezwolenie naorędownictwo Prorokom, Weli, prawidłowym muzułmanom,

– 35 –

uczonym sunnickim, aniołom, szehidom i je przyjmie.Dżennet [Raj] i Dżehennem [Piekło] już teraz istnieją.

Dżennet znajduje się siedem warstw ponad niebem. Dżehennemznajduje się pod wszystkim. Istnieje osiem drzwi Dżennet. Przezkażde z nich wchodzi się do Raju. Dżehennem składa się zsiedmiu warstw. Z każdą warstwą, od pierwszej do siódmej,wzrasta natężenie kary.

6. WIERZYĆ W PRZEZNACZENIEWe bil-kaderi, hajrihi ve szerrihi minallahi teala znaczy:

‘Uwierzyłem, że przychodzące do ludzi dobro i zło, pożytek iszkoda, zysk i strata pochodzą z aprobaty Allaha Najwyższego’.

Przeznaczenie, czyli Kader, nazywa się życzeniem istnieniaczegoś przez Allaha Najwyższego. Kader nazywany jest teżKaza.

Allah Najwyższy obdarzył ludzi Irade [wolą], które jestpowodem ich pragnień, dokonywania czynów. Gdy człowiekzdecyduje się na dokonanie jakiegoś czynu z własnej inieprzymuszonej woli, a Allah Najwyższy też będzie tego chciał,to zostanie to przez Niego stworzone. Jeśli człowiek nie będziechciał i Allah Najwyższy też nie będzie chciał, to nie stworzy.

Ci, którzy chcą poznać jeszcze głębiej wierzenie sunnickie, októrym krótko do tego miejsca powiadomiliśmy, niechprzeczytają wydaną przez Wydawnictwo Hakikat Kitabeviksiążkę napisaną w języku farskim przez wielkiego uczonegosunnickiego, Weli, Mewlanę Halida Bagdadiego pt.“Itikadname”, która została przetłumaczona na j. turecki przezKemahli Feyzullah Efendi pt. “Herkese lazim olan iman” [na j.polski pt. “Wiara i islam”]. Ta książka jest bardzo przydatna, jestwspaniałym dziełem, które wystarczy do uzyskania fejz, bereketi szczęśliwego życia w obu światach.

Allah Najwyższy nakazał wszystkim tewekkul[1]. Jednym ztych nakazów są święte ajety w tym znaczeniu: (Tewekkul jestwarunkiem wiary). W wielu świętych ajetach o tym głosi i takmiędzy innymi w Surze Maide: (Jeśli posiadacie iman, to róbcietewekkul do Allaha Najwyższego!), w Surze Al-Imran: (AllahNajwyższy oczywiście kocha tych, co robią tewekkul), w Surze

– 36 –

[1] tewekkul – pracując, polecić się Allahowi Najwyższemu i ufać Mu.

Talak: (Jeśli ktoś zrobi tewekkul wobec Allaha Najwyższego, toAllah Najwyższy mu wystraczy), w Surze Zumer: (Czyżby AllahNajwyższy nie był wystarczający dla swojego poddanego?).

Wysłannik Allaha (sallallahu alejhi we sellem) oznajmił:“Część z Mojej wspólnoty pokazali Mi. Wypełnili oni góry,pustynie. Byłem zaskoczony i ucieszyłem się, że było ich takwielu. Spytali się, czy się ucieszyłem. Odpowiedziałem, że tak.Powiedzieli, że z nich tylko siedemdziesiąt tysięcy wejdzie doRaju bez rozliczenia się. Spytałem się, którzy z nich. Oznajmiono,że ci, którzy nie mieszali do swoich czynów czarów, wróżb i – pozaAllahem Najwyższym – nikomu nie ufali, i robili tewekkul”.Wśród słuchających wstał Ukasze (radyjallahu anh) i powiedział:“O Wysłanniku Allaha! Proszę o dua, żebym był jednym z nich”.Oznajmił: “Ja Rabbi! Uczyń go jednym z nich!”. Gdy ktoś innywstał i poprosił o dua, to On oznajmił: “Ukasze zareagował odciebie szybciej”.

Przez tewekkul lgnie się do przyczyn, żeby potem nie wysilaćumysłu.

– 37 –

Rozdział drugiNASZ IBADET I SALAT

Co to jest ibadet?Ibadet to przestrzeganie nakazów i zakazów Allaha

Najwyższego, który jest naszym Stworzycielem i wszystkiego cojest; istnieje przez cały czas; chroni nas od widocznych iniewidocznych nieszczęść oraz niekorzyści; obdarza nasbezustannie różnymi Błogosławieństwami i dobrami. Jest totakże naśladowanie i stosowanie się do tych, którzy zyskalimiłość Allaha Najwyższego, tj. Proroków, Ewlija i uczonychislamskich.

Obowiązkiem każdego człowieka jest wyrażeniewdzięczności na tyle, na ile jest się w stanie, za niezliczoneBłogosławieństwa, jakimi obdarza człowieka Allah Najwyższy.Ten obowiązek został nakazany umysłowi i jest pewnego rodzajudługiem. Człowiek jednak, korzystając ze swego mylącego sięrozumu i ze względu na swoją krótkowzroczność, może nieznaleźć sposobu na okazanie wdzięczności i szacunku AllahowiNajwyższemu. Czyny, którymi okazuje się wdzięczność iszacunek, jeśli nie zostały przekazane przez AllahaNajwyższego, to – w przeciwieństwie do wychwalania – mogąGozniesławiać.

Z tego względu okazanie wdzięczności AllahowiNajwyższemu i obowiązki, jakie ma wobec Niego Mu poddany,tj. to, co powinien czynić sercem, językiem, ciałem i w co mawierzyć, zostało przekazane przez Allaha Najwyższego i Jegoukochanego Proroka. Wskazane i nakazane przez AllahaNajwyższego obowiązki poddanego nazywa się islamem.Okazanie swojej wdzięczności Allahowi Najwyższemu zachodziprzez podporządkowanie się Jego Prorokowi. PodporządkowanyMuhammedowi (alejhisselam) jest muzułmaninem. Żaden innysposób okazania wdzięczności i ibadet nie zostaną przyjęte, aninie będą mile widziane przez Allaha Najwyższego, ponieważistnieje wiele spraw, które podobają się ludziom, jednak wislamie są niemile widziane i uważane za niewłaściwe.

– 38 –

Znaczy to, że mądry człowiek powinien podporządkować sięw robieniu ibadet Muhammedowi (alejhisselam), żeby okazaćwdzięczność Allahowi Najwyższemu.

Podporządkowany Muhammedowi (alejhisselam) jestmuzułmaninem. Zaś okazywanie wdzięczności, to znaczy byciepodporządkowanym Muhammedowi (alejhisselam), nazywa sięwykonywaniem ibadet. Islam składa się z dwóch części:

1– Sprawy, w które powinno sięwierzyć sercem; uwierzyć, czyliwiara.

2– Ibadet do wykonania sercem i ciałem. Najważniejszą z czynności należących do ibadet jest salat.

Każdy dojrzały i zdrowy umysłowo muzułmanin ma obowiązekwykonywać codziennie pięć razy salat.

Kogo nazywa się mukellef?Zdrowego umysłowo mężczyznę i zdrową umysłowo kobietę,

którzy osiągnęli wiek dojrzałości, nazywa się mukellef. Mukellefponosi odpowiedzialność za przestrzeganie nakazów i zakazówAllaha Najwyższego. W islamie zostało nakazane tym, którzynależą do mukellef, najpierw zyskać wiarę, a następniewykonywać ibadet. Oprócz tego powinno unikać się tego, co jestharam i mekruh.

Rozum jest siłą pojmowania. Został stworzony, aby rozróżnićto, co pożyteczne, od tego co szkodliwe. Rozum jest jak przyrządpomiarowy. Rozróżnia lepszą spośród dwóch dobrych rzeczy orazgorszą spośród dwóch złych. Mądry człowiek to nie tylko ten, ktorozumie różnicę pomiędzy dobrem a złem. Mądry człowiek, gdyzobaczy dobro, to lgnie do niego, a gdy zobaczy zło, to go unika.Rozum jest jak oko, a islam jak światło. Jeśli nie będzie światła,to oko nie będzie w stanie zobaczyć.

Wiek dojrzałości u chłopców rozpoczyna się po skończeniudwunastego roku życia. Istnieją oznaki świadczące o wejściuprzez chłopca w wiek dojrzałości. Jeśli się ich nie dostrzeże, togdy osiągnie wiek piętnastu lat, uznaje się go za dojrzałego wreligii.

Wiek dojrzałości u dziewczyn zaczyna się po osiągnięciudziewiątego roku życia. Jeśli nie zauważy się u dziewięcioletniejdziewczynki żadnego znaku dojrzałości, to gdy osiągnie onapiętnaście lat, uznaje się ją za dojrzałą.

– 39 –

– 40 –

Zakazy i nakazy dotyczące mukellefNakazy i zakazy, o których informuje religia islamska, nazywa

się Ahkam-i szeryjje albo Ahkam-i islamijje, albo Ef’al-imukellefîn. Jest ich osiem: fard, wadżib, sunna, mustehab,mubah, haram, mekruh i mufsid.

1– FARD: czyny nakazane wyraźnie i stanowczo w świętychajetach przez Allaha Najwyższego. Opuszczenie fard jestgrzechem. Ten, kto nie wierzy lub nie przywiązuje do nich wagi,stanie się niewierzącym. Są dwa rodzaje fard:

Fard-i Ajn: fard, który każdy muzułmanin mukellef,powinien wykonać osobiście. Do nich należy: zyskać iman,wykonywać ablucję, gusl, wykonywać codziennie pięć razy salat,pościć w miesiącu Ramadan, dać zekat, jeśli posiada się tylemajątku ile wynosi nisab[1] i udać się na pielgrzymkę. (Te fardznane są pod nazwą: “trzydzieści dwa fard” i “pięćdziesiąt czteryfard”).

Fard-i Kifaje: fard, z którego odpowiedzialności zostaje sięuwolnionym, jeśli zostanie wykonany przez kilku muzułmanówlub jednego, to: odpowiedzenie na pozdrowienie, mycie zwłok,robienie salatu dżenaze, przez nauczenie się na pamięć całegoŚwiętego Koranu, zostanie hafiz, prowadzenie dżihad, poznaniewięcej wiedzy religijnej i technicznej, potrzebnej w rzemiosłach,handlu.

2– WADżIB: czyny nakazane z taką stanowczością, co fard.Jednak ich dowody w Świętym Koranie nie zostałyprzedstawione tak wyraźnie, jak dowody dotyczące fard. Wadżibto takie czyny, jak: wykonywanie salatu witr i ijd[2], danie sadakafitr [jałmużna w Ramadanie], złożenie ofiary, jeśli posiada siętyle majątku, ile wynosi nisab. Moc orzeczenia wadżib jest takajak fard. Opuszczenie wadżib jest tahrimem mekruh.Niewierzący w wadżib nie zostaje niewierzącym, jednak zasłużyna karę w Piekle.

3– SUNNA: czyny nienakazane wprost przez AllahaNajwyższego, ale chwalone przez Szlachetnego Proroka(alejhisselam) lub stale przez Niego dokonywane, bądź przezNiego widziane i przez Niego akceptowane. Gardzić sunną jest

[1] nisab – granica bogactwa wg religii.[2] salat ijd – salat świąteczny.

kufur. Ci, którzy nią nie pogardzają, ale jej nie robią, nie będąpoddani karze. Jednak ten, kto bez powodu stale opuszcza sunnę,otrzyma naganę i nie zyska sewab. Do sunny należy: wypowiadaćEzan i ikamet, wykonywać salat ze wspólnotą, używaćmyswak[1]podczas ablucji, urządzać poczęstunek weselny, obrzezać dzieci.Są dwa rodzaje sunny:

Sunna muekkede: silna sunna, czyli czyny, które SzalchetnyProrok robił ciągle, bardzo rzadko opuszczał. Do nich należy:sunna salatu porannego, pierwsza i ostatnia sunna salatupołudniowego, sunna salatu wieczornego, jak i dwurekatowaostatnia sunna salatu nocnego. Tych sunien absolutnie się nieopuszcza bez usprawiedliwienia. Zostanie kafir ten, komu się onenie podobają.

Sunna gajri muekkede: czyny, które Szlachetny Prorok robiłod czasu do czasu jako ibadet. Do nich należą: czterorekatowesunny salatu popołudniowego i pierwsza sunna salatu nocnego.Jeśli opuści się je nawet wiele razy, to nic nie potrzeba robić.Jednak, jeśli opuści się całkowicie bez usprawiedliwienia, staniesię to powodem otrzymania nagany i nie zyskania orędownictwa.Sunnę, która została wykonana przez jedną osobę z pięciu,dziesięciu osób i pozostali muzułmanie zostali uwolnieni z tego,nazywa się też sunną alel-kifaje. Do niej należy: daćpozdrowienie, robić itikaf. Sunną jest wypowiedzenie besmeleprzed rozpoczęciem ablucji, jedzenia, picia i każdegoBłogosławionego czynu.

4– MUSTEHAB: nazywany jest również mendub i adab.Posiada taką moc jak sunna gajri muekkede. Czyny, którychSzlachetny Prorok (alejhisselam) dokonał za życia choćby nawettylko raz lub dwa razy, które lubił i które Mu się podobały. Donich należy: noworodkowi siódmego dnia po narodzinachnadanie imienia i ofiarowanie akika[2], noszenie ładnych ubrań,używanie pięknych zapachów. Ci, którzy wykonują te czynności,otrzymująmnóstwo sewab. Ci, którzy ich nie wykonują, nie będąukarani i nie będą pozbawieni orędownictwa ProrokaMuhammeda (alejhisselam).

5– MUBAH: czyny, które nie zostały nakazane, ani zakazane.

– 41 –

[1] myswak – specjalna szczoteczka do zębów z drzewa erak. Zob.rozdział czwarty.

[2] akika – ofiara dziękczynna za dziecko.

Nie zostało poinformowane o nich, że są aktem czci lubgrzechem. Za wykonywanie ich z dobrą intencją dostanie sięsewab, za wykonywanie ze złą, zostanie się ukaranym. Do mubahnależy: spać, jeść różnorodne dozwolone jedzenie, ubierać się wróżne dozwolone ubrania. Jeśli czynności te wykonuje się zintencją stosowania się do zasad islamu, wykonywania nakazów,to stają się one dobrymi uczynkami. Tak jest z jedzeniem ipiciem, gdy robi się to z zamiarem zyskania zdrowia i siły, by mócwykonywać ibadet.

6– HARAM: czyny, które zostały wyraźnie zakazane przezAllaha Najwyższego w Świętym Koranie. Czynienie i korzystaniez tego, co jest haram, zostało stanowczo zakazane. Ten, ktonazywa to, co jest zakazane, że jest dozwolone lub na odwrót, totraci swą wiarę i zostaje niewierzącym. Należy unikać tego, cojest zakazane. Haram jest ciężkim grzechem. Są dwa rodzajeharam:

Haram li-ajnihi: morderstwo, cudzołóstwo, stosunek analny,hazard, picie każdego rodzaju napojów alkoholowych i krwi,kłamanie, kradzież, jedzenie wieprzowiny i padliny, wychodzeniekobiet na zewnątrz z odsłoniętą głową, ramionami i nogami.Jeśli, popełniwszy któryś z tych grzechów, wypowie się besmelelub będzie się wierzyło, że jest to dozwolone albo nie przywiążesię wagi do tego zakazu Allaha, to zostanie się niewierzącym.Jeśli się wierzy, że jest to haram, a popełniając, odczuwa lęk, tonie zostanie się niewierzącym. Jednak będzie się zasługiwało namęki piekielne. Jeśli będzie się obstawało przy popełnianiu tego,a się umrze, nie wyrażając skruchy, to przyczynić się to może dośmierci bez wiary.

Haram li-gayrihi: to, co w swoim pierwotnym stanie jest helal,lecz ze względu na czyjeś prawa staje się haram. Np.: wejść doczyjegoś sadu i bez pozwolenia zrywać i jeść owoce, kraść ikorzystać z czyichś sprzętów domowych, pieniędzy, nie pilnowaćpowierzonych rzeczy, zarabiać pieniądze na łapówkach,naliczając lichwę i uprawiając hazard. Jeśli ktoś, kto wykonującte czynności, wypowie besmele albo nazwie je helal to nie staniesię niewierzącym. Ponieważ są to prawa osoby, która otrzyma zanie rekompensatę. Na pokrycie czyjegoś prawa, którego wartośćmożna wyszacować w srebrze o ciężarze pięciu i pół ziarenkajęczmienia (jednego dank), zostaną zabrane przez AllahaNajwyższego w Dniu Sądu sewab, jaki zyskuje się za siedemset

– 42 –

rekatów salatu wykonanych razem ze wspólnotą,zaakceptowanych przez Allaha Najwyższego. Te sewab zostanąprzekazane pokrzywdzonemu. Unikanie haram jestwartościowsze od wykonywania ibadet. Dlatego też należypoznać to, co jest haram i unikać tego.

7– MEKRUH: czyny niepodobające się AllahowiNajwyższemu i Prorokowi Muhammedowi (alejhisselam),zmniejszające sewab za akty czci. Są dwa rodzaje mekruh:

Tahrimem mekruh: nie wykonanie tego, co jest wadżib.Mekruh, które są bliskie haram. Za popełnienie ich, zostanie sięukaranym, jak np. za wykonywanie salatu, kiedy słońcewschodzi, sięga zenitu lub zachodzi. Świadomie je wykonującyjest grzesznikiem i buntownikiem. Zasłuży na karę w Piekle. Dowadżib należy wykonanie ponownie salatu, jeśli opuściło się wsalacie wadżib lub popełniło tahrimem mekruh. Jeśli popełni sięje przez pomyłkę, zapominając o nich, to powinno się wykonaćw