LEN NZM N SORUNLARI - devrimtemizler.netdevrimtemizler.net/wp-content/uploads/2015/12/J.-Stalin-Leninizmin-Sorunları.pdf4) "Diyalektik ve Tarhi Materyalizm Üzerine" ("SBKP(B) Tarihi-Kısa

Bu kitap, J. Stalin'in "Fragen Des Leninismus" özgün adıyla"Dietz Verlag-Berlin" 1950 baskısından Türkçeye çevrilmiştir.

Birinci Basım : Ekim 1997

Dizgi : Dönüşüm (0212) 244 29 97Baskı : Yaylacık MatbaasıKapak : nter Grafik-TasarımKapak Baskı : Yaylacık Matbaası

ISBN 975 - 7349 - 63 - 1

NTER YAYINLARIAnkara Cd. 31

Fahrettin Kerim Gökay Vakfı şhanı Kat: 4 Daire 51

Cağaloğlu - STANBULTel: (0212) 519 16 16

J. V. STAL N

LEN N ZM NSORUNLARI

© 2006 RagTime GmbHPrinted with RagTime 6 (Demo)

JJJJ.... VVVV.... SSSSTTTTAAAALLLL NNNN

LLLLEEEENNNN NNNN ZZZZMMMM NNNNSSSSOOOORRRRUUUUNNNNLLLLAAAARRRRIIII

Çeviren: ssssmmmmaaaaiiiillll YYYYAAAARRRRKKKKIIIINNNN

SSSSüüüühhhheeeeyyyyllllaaaa KKKKAAAAYYYYAAAA

SSSSaaaalllliiiihhhhaaaa NNNN.... KKKKAAAAYYYYAAAA

Elinizdeki cilt, Siyasi Yazın çin DevletYayınevi—Moskova'da 1939 sonunda çıkan Rus-ça (onbirinci) baskısına göre hazırlanmıştır.

Bu cildin içerdiği kadarıyla J. V. Stalinyazılarının daha önce çıkan Almanca çevirileriRusça orijinal metin ile karşılaştırılmıştır.

Yayınevi(Moskova)


Ç NDEK LERRRRRuuuussssççççaaaa BBBBaaaasssskkkkııııyyyyaaaa ÖÖÖÖnnnnssssöööözzzz ....................................................................................11LLLLeeeennnniiiinnnniiiizzzzmmmmiiiinnnn TTTTeeeemmmmeeeelllllllleeeerrrriiii ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee (Sverdlov Üniversitesinde Verilen

Konferanslar. Nisan 1924).............................................................13-107I— Leninizmin Tarihsel Kökleri ................................................15II— Yöntem ......... ......................................................................22III— Teori ............ ......................................................................29IV— Proletarya Diktatörlüğü .....................................................44V— Köylü Sorunu ......................................................................55VI— Ulusal Sorun ......................................................................68VII— Strateji ve Taktik...............................................................77VIII— Parti........... ......................................................................92IX— Çalışma Stili ....................................................................105

EEEEkkkkiiiimmmm DDDDeeeevvvvrrrriiiimmmmiiii vvvveeee RRRRuuuussss KKKKoooommmmüüüünnnniiiissssttttlllleeeerrrriiiinnnniiiinnnn TTTTaaaakkkkiiiiğiiii (Ekim'e GidenYolda"adlı Kitaba Önsöz).......... .............................................................108-143

I— Ekim Devrimi Sırasında Dış ve ç Durum..........................108II— Ekim Devrimi'nin ki Özelliği Üzerine, ya da Ekim

ve Troçki'nin "Sürekli" Devrim Teorisi ...........................111III— Ekim'in Hazırlanması Döneminde Bolşeviklerin

Taktiğinin Bazı Özellikleri Üzerine.................................126IV— Dünya Devrimi'nin Başlangıcı ve Önkoşulu Olarak

Ekim Devrimi....................................................................139 LLLLeeeennnniiiinnnniiiizzzzmmmmiiiinnnn SSSSoooorrrruuuunnnnllllaaaarrrrıııı ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee.............................................................144-207

I— Leninizmin Tanımı..............................................................144II— Leninizmde En Önemli fiey...............................................146III— "Sürekli" Devrim Sorunu .................................................149IV— Proleter Devrim ve Proletarya Diktatörlüğü....................151V— Proletarya Diktatörlüğü Sisteminde Parti ve şçi Sınıfı ...160VI— Tek Ülkede Sosyalizmin Zaferi Sorunu ..........................183VII— Sosyalist nşanın Zaferi Uğruna Mücadele....................195

KKKKööööyyyyllllüüüü SSSSoooorrrruuuunnnnuuuu''''nnnnddddaaaa PPPPaaaarrrrttttiiii''''nnnniiiinnnn ÜÜÜÜçççç TTTTeeeemmmmeeeellll fifififiiiiiaaaarrrrıııı ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee(Yan-ski'ye Yanıt) .......... .............................................................208-220

EEEEkkkkiiiimmmm''''eeee HHHHaaaazzzzıııırrrrllllııııkkkk DDDDöööönnnneeeemmmmiiiinnnnddddeeee PPPPrrrroooolllleeeettttaaaarrrryyyyaaaa YYYYooookkkkssssuuuullll KKKKööööyyyyllllüüüüllllüüüüğüüüünnnn DDDDiiiikkkkttttaaaattttöööörrrrllllüüüüğüüüü fifififiiiiiaaaarrrrıııı ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee (S. Pokrovski'ye Yanıt) ................221-231

EEEEkkkkiiiimmmm DDDDeeeevvvvrrrriiiimmmmiiii''''nnnniiiinnnn UUUUlllluuuussssllllaaaarrrraaaarrrraaaassssıııı KKKKaaaarrrraaaakkkktttteeeerrrriiii (Ekim'in Onuncu Yıldö-nümü Dolayısıyla).......... .............................................................232-240

TTTTaaaahhhhııııllll CCCCeeeepppphhhheeeessssiiii''''nnnnddddeeee (Komünist Akademi ve Sverdlov Üniversitesi Kızıl Profesörlük Enstitüsü Öğrencileriyle Bir Görüşmeden. 28 Mayıs 1928) .............. .............................................................241-253

LLLLeeeennnniiiinnnn vvvveeee OOOOrrrrttttaaaa KKKKööööyyyyllllüüüülllleeeerrrrlllleeee ttttttttiiiiffffaaaakkkk SSSSoooorrrruuuunnnnuuuu (S. Yoldaşa Yanıt) ...........254-265

SSSSBBBBKKKKPPPP((((BBBB))))''''ddddeeee SSSSaaaağ TTTTeeeehhhhlllliiiikkkkeeee ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee (SBKP(B) Moskova Komitesi ve Moskova Kontrol Komisyonu'nun Plenumu'nda Konuşma. 19 Ekim 1928)............... .............................................................266-278

SSSSBBBBKKKKPPPP((((BBBB))))''''ddddeeee SSSSaaaağ SSSSaaaappppmmmmaaaa ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee (SBKP(B) MK ve MKK Plenu-mu'nda Konuşma. Nisan 1929) ...................................................279-341

I— Sınıfsal Değişiklikler ve Görüş Ayrılıklarımız .................279II— Komintern Sorunlarındaki Görüş Ayrılıkları ....................287III— ç Politika Sorunlarında Görüş Ayrılıkları.......................292IV— Sağ Sapmaya Karşı Mücadele Üzerine ..........................339

BBBBüüüüyyyyüüüükkkk DDDDöööönnnnüüüüşüüüümmmm YYYYııııllllıııı (Ekim'in 12. Yıldönümü Dolayısıyla)..............342-355I— Emek Üretkenliği Alanında................................................343II— Sanayinin nşası Alanında.................................................344III— Tarımın inşası Alanında...................................................347Özet ...................... ....................................................................355

SSSSSSSSCCCCBBBB''''ddddeeee TTTTaaaarrrrıııımmmm PPPPoooolllliiiittttiiiikkkkaaaassssıııınnnnıııınnnn SSSSoooorrrruuuunnnnllllaaaarrrrıııınnnnaaaa lllliiiişkkkkiiiinnnn (Marksist Tarım Bilimcileri Konferansı'nda Konuşma. 27 Aralık 1929) ..............356-380

I— Denge Teorisi ....................................................................358II— Sosyalist nşada "Kendiliğindelik" Teorisi.......................360III— Küçük Köylü Çiftliklerinin " stikrarlılığı" Teorisi ..........362IV— Kent ve Kır .. ....................................................................367V— Kolektif Çiftliklerin Niteliği Üzerine ...............................371VI— Sınıfsal Değişiklikler ve Parti'nin Politikasındaki

Dönemeç....... ....................................................................375VII— Özet............ ....................................................................379

SSSSıııınnnnııııffff OOOOllllaaaarrrraaaakkkk KKKKuuuullllaaaakkkkllllaaaarrrrıııınnnn TTTTaaaassssffffiiiiyyyyeeeessssiiii SSSSoooorrrruuuunnnnuuuunnnnaaaa lllliiiişkkkkiiiinnnn ........................381-385BBBBaaaaşaaaarrrrıııı SSSSaaaarrrrhhhhooooşlllluuuuğuuuunnnnaaaa KKKKaaaappppııııllllmmmmaaaakkkk (Kolektif Çiftlik Hareketinin

Sorunlarına lişkin) ........ .............................................................386-393KKKKoooolllleeeekkkkttttiiiiffff KKKKööööyyyyllllüüüü YYYYoooollllddddaaaaşllllaaaarrrraaaa YYYYaaaannnnııııtttt ......................................................394-415ddddaaaarrrreeeecccciiiilllleeeerrrriiiinnnn GGGGöööörrrreeeevvvvlllleeeerrrriiii ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee (Sosyalist Sanayi Fonksiyonerlerinin

Birinci Birlik Konferansı'nda Konuşma. 4 fiubat 1931) .............416-426YYYYeeeennnniiii KKKKooooşuuuullllllllaaaarrrr–––– EEEEkkkkoooonnnnoooommmmiiiikkkk nnnnşaaaannnnıııınnnn YYYYeeeennnniiii GGGGöööörrrreeeevvvvlllleeeerrrriiii ( dareciler

Konferansı'nda Konuşma. 23 Haziran 1931) ..............................427-449I— şgücü............. ....................................................................428II— şçi Ücreti ..... ....................................................................430III— Çalışmanın Örgütlenmesi ................................................434IV— şçi Sınıfının Teknik Aydınları Sorunu ..........................438V— Eski Teknik Aydınlar Arasında Bir Dönüşün Belirtileri ..441VI— Ekonomik Muhasebe Üzerine..........................................444VII— Yeni Tarzda Çalışmak, Yeni Tarzda Yönetmek ............446

BBBBoooollllşeeeevvvviiiizzzzmmmm TTTTaaaarrrriiiihhhhiiiinnnniiiinnnn BBBBaaaazzzzıııı SSSSoooorrrruuuunnnnllllaaaarrrrıııı ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee ("Proletarskaya Revolutsiya" Dergisi Redaksiyonuna Mektup) ...........................450-463

BBBBiiiirrrriiiinnnncccciiii BBBBeeeeşyyyyııııllllllllııııkkkk PPPPllllaaaannnn''''ıııınnnn SSSSoooonnnnuuuuççççllllaaaarrrrıııı (SBKP(B) MK ve MKK'nın Ortak Plenumu'na Sunulan Rapor. 7 Ocak 1933) ..................................464-507

8 çindekiler7


I— Beş Yıllık Plân'ın Uluslararası Önemi................................464II— Beş Yıllık Plân'ın Temel Görevleri ve Gerçekleştiril-

mesinin Yolu. ....................................................................473III— Endüstri Alanında Dört Yılda Beş Yıllık Plân'ın

Sonuçları....... ....................................................................478VI— Tarım Alanında Dört Yılda Beş Yıllık Plân'ın

Sonuçları ..... ....................................................................486V— şçi ve Köylülerin Maddi Durumlarının Düzeltilmesi

Alanında Dört Yılda Beş Yıllık Plân'ın Sonuçları ............492VI— Kentle Kır Arasındaki Ticaret Alanında Dört Yılda

Beş Yıllık Plân'ın Sonuçları..............................................497VII— Düşman Sınıfların Kalıntılarına Karşı Mücadele Ala-

nında Dört Yılda Beş Yıllık Plân'ın Sonuçları..................501VIII— Genel Sonuçlar .............................................................505

KKKKıııırrrrddddaaaa ÇÇÇÇaaaallllıııışmmmmaaaa ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee (SBKP(B) MK ve MKK'nın Ortak Plenumu'nda Konuşma. 11 Ocak 1933) .....................................508-522

KKKKoooolllleeeekkkkttttiiiiffff ÇÇÇÇiiiiffffttttlllliiiikkkk HHHHüüüüccccuuuummmm şççççiiiilllleeeerrrriiiinnnniiiinnnn BBBBiiiirrrriiiinnnncccciiii BBBBiiiirrrrlllliiiikkkk KKKKoooonnnnggggrrrreeeessssiiii''''nnnnddddeeee KKKKoooonnnnuuuuşmmmmaaaa (19 fiubat 1933)..........................................................523-539

I— Kolektif Çiftlikler Yolu Tek Doğru Yoldur .......................523II— Önümüzdeki Görev Tüm Kolektif Köylüleri Varlıklı

Yapmak ........ ....................................................................531III— Çeşitli Noktalar ................................................................534

SSSSBBBBKKKKPPPP((((BBBB)))) MMMMKKKK''''nnnnıııınnnn ÇÇÇÇaaaallllıııışmmmmaaaassssıııı ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee XXXXVVVVIIIIIIII.... PPPPaaaarrrrttttiiii KKKKoooonnnnggggrrrreeeessssiiii''''nnnneeee SSSSiiiiyyyyaaaassssiiii FFFFaaaaaaaalllliiiiyyyyeeeetttt RRRRaaaappppoooorrrruuuu (26 Ocak 1934) ....................................540-619

I— Dünya Kapitalizminin Süregiden Krizi ve Sovyetler Birliği'nin Dış Politika Durumu .......................................540

1) Kapitalist Ülkelerde Ekonomik Bunalımın Seyri ..................................................................541

2) Kapitalist Ülkelerde Politik Durumun Kötüleşmesi ......................................................547

3) SSCB le Kapitalist Ülkeler Arasındaki lişkiler..............................................................554

II— Ulusal Ekonominin Süregiden Gelişimi ve SSCB'ninçdurumu ......559

1) Sanayinin Gelişimi ..............................................5622) Tarımın Gelişimi .................................................5683) Emekçilerin Maddi Durumunun ve Kültürünün

Gelişimi ............................................................5824) Mal Satışının Gelişimi ve Ulaşım ......................587

III— Parti ............ ....................................................................5921) deolojik-Politik Önderlik Sorunları....................5942) Örgütsel Önderlik Sorunları ................................606

Kapayış Konuşması Yerine......................................................618

KKKKrrrreeeemmmmlllliiiinnnn SSSSaaaarrrraaaayyyyıııı''''nnnnddddaaaa KKKKıııızzzzııııllll OOOOrrrrdddduuuu AAAAkkkkaaaaddddeeeemmmmiiiilllleeeerrrriiii MMMMeeeezzzzuuuunnnnllllaaaarrrrıııı ÖÖÖÖnnnnüüüünnnnddddeeee KKKKoooonnnnuuuuşmmmmaaaa.... (4 Mayıs 1935)..........................................................620-626

SSSSttttaaaahhhhaaaannnnoooovvvvccccuuuullllaaaarrrrıııınnnn BBBBiiiirrrriiiinnnncccciiii BBBBiiiirrrrlllliiiikkkk DDDDaaaannnnıııışmmmmaaaa TTTTooooppppllllaaaannnnttttııııssssıııınnnnddddaaaa KKKKoooonnnnuuuuşmmmmaaaa.... (17 Kasım 1935).............627-6421— Stahanov Hareketi'nin Önemi ......................................................6272— Stahanov Hareketi'nin Kökleri .....................................................6323— Yeni nsanlar — Yeni Teknik Normlar .......................................6364— Önümüzdeki Görevler..................................................................6395— Birkaç Söz ...............641

SSSSSSSSCCCC BBBBiiiirrrrlllliiiiğiiii AAAAnnnnaaaayyyyaaaassssaaaa TTTTaaaassssllllaaaağıııı ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee (Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği VIII. Olağanüstü Sovyet Kongresi'ne Sunulan Rapor. 25 Kasım 1936).............. .............................................................643-675I— Anayasa Komisyonu'nun Oluşumu ve Görevleri ........................643II— Sovyetler Birliği'nin Hayatında 1924-1936 Arası Dönemde

Görülen Değişiklikler...............................................................644III— Anayasa Taslağının Temel Özellikleri ......................................652VI— Anayasa Taslağının Burjuva Eleştirisi......................................657V— Anayasa taslağında Değişiklik ve Tamamlama Önerileri .........664VI— Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği Yeni Anayasası'nın

Önemi ................... ....................................................................674DDDDiiiiyyyyaaaalllleeeekkkkttttiiiikkkk vvvveeee TTTTaaaarrrriiiihhhhiiii MMMMaaaatttteeeerrrryyyyaaaalllliiiizzzzmmmm ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee.... (Eylül 1938) .................676-707SSSSBBBBKKKKPPPP((((BBBB)))) MMMMeeeerrrrkkkkeeeezzzz KKKKoooommmmiiiitttteeeessssiiii''''nnnniiiinnnn ÇÇÇÇaaaallllıııışmmmmaaaallllaaaarrrrıııı ÜÜÜÜzzzzeeeerrrriiiinnnneeee XXXXVVVVIIIIIIIIIIII.... PPPPaaaarrrrttttiiii

KKKKoooonnnnggggrrrreeeessssiiii''''nnnneeee SSSSuuuunnnnuuuullllaaaannnn RRRRaaaappppoooorrrr:::: (10 Mart 1939) ..........................708-764I— Sovyetler Birliği'nin Uluslararası Durumu...................................708

1) Kapitalist Ülkelerde Yeni Ekonomik Kriz. Pazarlar, Hammadde Kaynakları, Dünya'nın Yeniden Payla-şılması çin Mücadelenin Keskinleşmesi .........................709

2) Uluslararası Politik Durumun Keskinleşmesi, Savaş Sonrası Barış Anlaşmaları Sisteminin Çöküşü, Yeni Emperyalist Savaşın Başlaması......................................713

3) Sovyetler Birliği ve Kapitalist Ülkeler .................................719II— Sovyetler Birliği'nin ç Durumu..................................................721

1) Endüstri ve Tarımın Kalkınması ...........................................7222) Halkın Maddi ve Kültürel Durumunun Giderek

Yükselmesi ... ....................................................................7353) Sovyet Sisteminin Daha Çok Sağlamlaştırılması ................739

III— SBKP(B)'nin Daha da Pekiştirilmesi.........................................7421) Parti Bileşiminin yileştirilmesi çin Önlemler. Gereğin-

den Fazla Büyük Örgütlerin Bölünmesi. Yönetici Organların Alt Örgütlerin Çalışmalarına Yakınlaştırılması ..............................................................743

2) Kadroların Seçimi, Teşviki ve Dağılımı ..............................7453) Parti Propagandası. Parti Üyesi ve Parti Kadrolarının

Marksist-Leninist Eğitimi .................................................7494) Teorinin Bazı Sorunları ........................................................752

çindekiler 9 10 çindekiler


RUSÇA BASKIYA ÖNSÖZ

Elinizdeki "Leninizmin Sorunları"nın onbirinci baskısı onuncubaskıdan; az veya çok güncel öneme sahip bir dizi yeni çalışmalariçermesiyle farklıdır ve bu farklar şunlardır:

1) "Kremlin Sarayı'nda Kızıl Ordu Akademileri Muzunları Önün-de Konuşma" (4 Mayıs 1935);

2) "Stahanovcuların I. Birlik Danışma Toplantısı'nda Konuşma"(17 Kasım 1935)

3) "SSC Birliği Anayasa Taslağı Üzerine" (SSCB VIII.Olağanüstü Sovyet Kongresi'ne Sunulan Rapor 25 Kasım 1936)

4) "Diyalektik ve Tarhi Materyalizm Üzerine" ("SBKP(B) Tarihi-Kısa Ders" çin Stalin Yoldaş Tarafından Yazıldı, Eylül 1938) ve;

5) "SBKP(B) Merkez Komitesi'nin Çalışmaları Üzerine XVIII.Parti Kongresi'ne Sonulan Rapor" (10 Mart 1939)

Kitabın daha önceki kapsamını korumak amacıyla, "LeninizminSorunları"nın elinizdeki baskısında onuncu baskının içerdiği şuçalışmalar alınmamıştır: "Birinci Amerikan şçi Delegasyonu leGörüşme", SBKP(B) Merkez Komitesi'nin XVI. Parti Kongresi'ne Su-nulan Rapor" ve " ngiliz Yazar H. G. Wells le Görüşme".

Bu değişiklikler yazarın mutabakatı ile yapılmıştır.

Siyasi Yazın çin Devlet Yayınevi(Moskova)

11 12


5) "SBKP(B) MK'nin çalışması üzerine XVIII. Parti Kong-resi'ne Faaliyet Raporu" (10 Mart 1939).

Katabın daha önceki kapsamını korumak için "LeninzminSorunları"nın bu baskısına onuncu bakkıda bulunan şuçalışmalar alınmamıştır: "Birinci Amerikan şçi Delegasyonuile Görüşme", "SBKP(B) XVI. Parti Kongresi'ne Merkez komi-tesi'nin Siyasi Raporu" ve " ngiliz yazar H. G. Wells ileGörüşme".

Bu değişiklikler yazarın onayıyla yapılmıştır.

Siyasi Yazın için Devlet Yayınevi

RUSÇA BASKIYA ÖNSÖZ

Elinizde bulanan "Leninizmin Sorunları"nın onbirincibaskısı, bunun az veya çok güncel önem kazanan bir dizi yeniçalışmaları içermesiyle onuncu baskıdan farklıdır; yani şöyle:

1) "Kızıl Ordu Akademileri Mezunları önünde KremlinSarayı'ndaki Konuşma" (4 Mayıs 1935);

2) "Stahanovcuların Birinci Birlik Görüşmesi'ndeKonuşma" (17 Kasım 1935);

3) "SSC-Birliği Anayasası Taslağı Üzerine" (25 Kasım1936'daki SSCB'nin Olağanüstü VIII. Sovyetler Kongresi'ndeRapor);

4) "Diyalektik ve Tarihi Materyalizm Üzerine" (Stalinyoldaş tarafından SBKP(B) Tarihi Kısa Ders için yazıldı, Eylül1938) ve

Rusça Baskıya Önsöz 11 12 Rusça Baskıya Önsöz

* © 2006 RagTime GmbHPrinted with RagTime 6 (Demo)

çıkmaz. Leninizmi açımlamak, Lenin'in Marksizmin genel hazinesineyapmış olduğu ve doğal olarak onun adıyla bağlı olan, yapıtlarındakiözgün ve yeni olan şeyi açımlamaktır. Konferanslarımda Leninizmintemellerinden ancak bu anlamda söz edeceğim.

O halde, Leninizm nedir?

Bazıları, Leninizmin, Marksizmin Rusya'ya özgü koşullarauygulanması olduğunu söylüyorlar. Bu tanımlama, gerçeğin birkısmını içermektedir ama, tüm gerçeği içermekten uzaktır. Lenin ger-çekten de Marksizmi Rus gerçeğine uygulamıştır, hem de ustacauygulamıştır. Ama Leninizm, Marksizmin Rusya'ya özgü koşullarauygulanmasından başka birşey olmasaydı, o zaman Leninizmin safmilli ve salt milli, saf Rus ve salt Rus bir görüngü olması gerekirdi.Oysa Leninizmin, salt Rusya'ya özgü değil, kökleri uluslararasıgelişmenin tümünde olan uluslararası bir görüngü olduğunu biliyoruz.Bu nedenle, bu tanımlamanın tekyanlılıktan muzdarip olduğunudüşünüyorum.

Başka bazıları ise Leninizmin, daha sonraki yıllarda sözümonaılımlı hale geldiği ve devrimci olmaktan çıktığı iddia edilen mark-sizmden farklı olarak, ondokuzuncu yüzyılın kırklı yıllarındaki Mark-sizmin devrimci ögelerinin canlandırılması olduğunu söylüyorlar.Marx'ın öğretisini devrimci ve ılımlı diye aptalca ve bayağı birşekilde ikiye bölmeyi bir an için dikkate almazsak, bu tamamıyla ye-tersiz ve tatmin edici olmayan tanımlamada bile bir gerçek payıbulunduğunu kabul etmek gerekir. Bu gerçek payı, Lenin'in, gerçektende II. Enternasyonal oportünistlerinin unutturmuş olduğu marksizmindevrimci içeriğini canlandırmış olmasıdır. Ne var ki, bu gerçeğinyalnızca bir parçasıdır. Leninizme ilişkin tam gerçek şudur ki, Leni-nizm Marksizmi yalnızca canlandırmakla kalmamış, fakat aynızamanda daha da ileri bir adım atarak kapitalizmin ve proletaryanınsınıf mücadelesinin yeni koşulları altında marksizmi geliştirmiştir.

O halde, sonuç olarak Leninizm nedir?

Leninizm, emperyalizm ve proleter devrimi çağının Marksizmi-

LEN N ZM N TEMELLER ÜZER NE

SSSSVVVVEEEERRRRDDDDLLLLOOOOVVVV ÜÜÜÜNNNN VVVVEEEERRRRSSSS TTTTEEEESSSS ’’’’NNNNDDDDEEEE VVVVEEEERRRR LLLLEEEENNNN

KKKKOOOONNNNFFFFEEEERRRRAAAANNNNSSSSLLLLAAAARRRR

Lenin Seferberliğininanısına

J. STAL N

Leninizmin temelleri geniş bir konudur. Bu konuyu inceden ince-ye tetkik etmek için koca bir kitap yazmak gerekir. Hatta, bir kitaplardizisi gerekir. Bu nedenle, konferanslarımın Leninizmin eksiksiz biraçımlaması olamayacağı doğaldır; en iyi halde, Leninizmin temelleri-nin kısa bir özeti olabilir. Bununla birlikte, Leninizmi başarılı birşekilde incelemek için gerekli olan bazı temel çıkış noktalarını ortayakoymak amacıyla bu özeti vermenin yararlı olacağını düşünüyorum.

Leninizmin temellerini açımlamak, ne var ki, Lenin'in dünyagörüşünün temellerini açımlamak değildir. Lenin'in dünya görüşü ileLeninizmin temelleri, kapsam bakımından bir ve aynı şey değildir.Lenin bir Marksisttir ve elbette ki onun dünya görüşünün temeliMarksizmdir. Ama bundan kesinlikle, Leninizmin açımlamasınaMarksizmin temellerinin açımlanması ile başlanması gerektiği sonucu

Leninizmin Temelleri Üzerine 13 14 J. V. Stalin


Lenin emperyalizmi "can çekişen kapitalizm" diye niteledi. Ni-çin? Çünkü emperyalizm, kapitalizmin çelişkilerini, onun ötesindedevrimin başladığı en yüksek seviyeye, en uç sınıra vardırır da ondan.Bu çelişkiler arasında en önemlileri olarak görülmesi gereken üççelişki vardır.

BBBBiiiirrrriiiinnnncccciiii ççççeeeelllliiiişkkkkiiii,,,, emek ile sermaye arasındaki çelişkidir. Emper-yalizm, sanayi ülkelerinde, tekelci tröst ve birliklerin, bankaların vemali oligarşinin mutlak egemenliği demektir. Bu mutlak egemenliğekarşı mücadelede işçi sınıfının alışılmış yöntemlerinin —sendikalarve kooperatifler, parlamenter partiler ve parlamenter mücadele—tamamıyla yetersiz kaldığı görülmüştür. Ya kendini sermayenininsafına terkedeceksin, eskisi gibi sürüneceksin ve gittikçe batacaksın,ya da yeni bir silaha sarılacaksın — işte emperyalizmin, proletaryanınmuazzam kitleleri önüne koyduğu alternatif budur. Emperyalizm, işçisnıfını devrime götürür.

kkkkiiiinnnncccciiii ççççeeeelllliiiişkkkkiiii,,,, hammadde kaynaklarını, yabancı toprakları elegeçirme uğruna mücadele eden çeşitli mali gruplar ve emperyalistgüçler arasındaki çelişkidir. Emperyalizm, hammadde kaynaklarınasermaye ihracıdır, bu hammadde kaynaklarının tekelci sahipliği içinçılgınca mücadeledir, halihazırda paylaşılmış olan dünyanın yenidenpaylaşılması uğruna mücadeledir, ellerine geçirmiş olduklarına kenegibi sarılan eski grup ve güçlere karşı, kendilerine "güneşin altında biryer" edinmek isteyen yeni mali gruplar ve güçler tarafından özelliklekıyasıya yürütülen bir mücadeledir. Çeşitli kapitalist gruplararasındaki bu çılgınca mücadelenin dikkate değer yanı, bu mücadele-nin emperyalist savaşları, başkalarının topraklarını fethetmek içinyapılan savaşları kaçınılmaz bir unsur olarak içermesidir. Bu hususise, emperyalistlerin birbirlerini karşılıklı olarak zayıflatmasına, genelolarak kapitalizmin pozisyonunun zayıflamasına, proleter devrim saa-tinin yakınlaşmasına ve bu devrimin pratik bir zorunluluk haline gel-mesine yol açması bakımından dikkate değerdir.

ÜÜÜÜççççüüüünnnnccccüüüü ççççeeeelllliiiişkkkkiiii,,,, bir avuç hakim, "uygar" ulus ile, dünyanın yüz-lerce milyon sömürge ve bağımlı halkları arasındaki çelişkidir. Em-peryalizm, muazzam sömürgelerde ve bağımlı ülkelerde yaşayan,

dir. Daha tam söylemek gerekirse: Leninizm, genel olarak proleterdevrimin teorisi ve taktiği, özel olarak proletarya diktatörlüğünün teo-risi ve taktiğidir. Marx ve Engels, henüz gelişmiş bir emperyalizminolmadığı devrim öncesi dönemde (burada proleter devrimi öncesinikastediyoruz), proleterlerin devrime hazırlanması döneminde, proleterdevrimin pratikte henüz ivedi bir kaçınılmazlık olmadığı dönemde et-kinlik gösterdiler. Marx ve Engels'in öğrencisi olan Lenin ise,gelişmiş emperyalizm döneminde, proleter devrimin halihazırda birülkede zafer kazanmış, burjuva demokrasisini parçalamış ve proleterdemokrasisi çağını, Sovyetler çağını açmış olduğu gelişen proleterdevrim döneminde etkinlik gösterdi.

şte bu yüzden, Leninizm marksizmin daha da geliştirilmesidir.

Genellikle Leninizmin olağanüstü mücadeleci ve olağanüstü dev-rimci karakterine işaret edilir. Bu tamamıyla doğrudur da. Ama Leni-nizmin bu özelliği iki nedenden ileri gelir: birincisi, Leninizmin, izinitaşımadan yapamayacağı proleter devrimin bağrından doğmuşolmasıdır; ikincisi, Leninizmin, kapitalizme karşı başarılı bir mücade-lenin gerekli önkoşulu olan II. Enternasyonal oportünizmine karşımücadele içinde büyümüş ve güçlenmiş olmasıdır. Unutmamak gere-kir ki, bir yanda Marx ve Engels ile öte yanda Lenin arasında, II. En-ternasyonal oportünizminin tek başına egemen olduğu tüm bir dönemvardır, ve bu oportünizme karşı amansız mücadele, Leninizmin enönemli görevlerinden biri olmak zorundaydı.

IIII

LLLLEEEENNNN NNNN ZZZZMMMM NNNN TTTTAAAARRRR HHHHSSSSEEEELLLL KKKKÖÖÖÖKKKKLLLLEEEERRRR

Leninizm, kapitalizmin çelişkilerinin en uç noktaya kadarkeskinleşmiş olduğu, proleter devrimin pratiğin ivedi bir sorunu hali-ne gelmiş olduğu, işçi sınıfının devrime hazırlanma eski dönemininyeni döneme, kapitalizme doğrudan saldırı dönemine gelip dayandığıve geçtiği emperyalizm koşulları altında gelişti ve biçimlendi.



Rusya, Leninizmin yurdu, proletarya devriminin teorisi ve taktiğinindoğum yeri haline geldi?

Çünkü Rusya, emperyalizmin tüm bu çelişkilerinin düğümnoktasıydı.

Çünkü Rusya, herhangi bir ülkeden daha fazla, devrime gebeydi,ve bu nedenle yalnızca Rusya, bu çelişkileri devrimci yoldan çözecekdurumdaydı.

lk olarak, Çarlık Rusyası, en insanlık dışı ve barbar biçimiyle hertürlü zulmün —gerek kapitalist, gerek askeri ve sömürge zulmünün—ocağıydı. Rusya'da sermayenin mutlak egemenliğinin Çarlık despotiz-mi ile kaynaştığını; Rus milliyetçiliğinin saldırganlığının, ÇarlığınRus-olmayan halklara karşı cellatlığı ile; koca koca alanların —Türki-ye, ran, Çin— sömürülmesinin, bu alanların Çarlık tarafından ele ge-çirilmesi ile, fetih savaşları ile birleştiğini kim bilmez? Lenin, Çarlık"askeri-feodal bir emperyalizmdir" derken haklıydı. Çarlık, emperya-lizmin en olumsuz yanlarının kat kat yoğunlaşmasıydı.

Devamla, Çarlık Rusyası, yalnızca, Rusya'nın ulusal ekonomisi-nin yakıt sanayii ve metal sanayii gibi temel dallarını kontrol edenyabancı sermayeye serbest giriş tanıması anlamında değil, aynızamanda batılı emperyalistlerin emrine milyonlarca asker sunmasıanlamında da, Batı emperyalizminin muazzam bir yedeği idi. ngiliz-Fransız kapitalistlerinin muazzam kârlarını korumak için emperyalistcephelerde kanı dökülen ondört milyonluk Rus Ordusu'nuanımsayınız.

Bundan başka, Çarlık Doğu Avrupa'da yalnızca emperyalizminbekçi köpeği olmakla kalmıyordu, aynı zamanda Paris ve Londra'da,Berlin'de, Brüksel'de Çarlığa sağlanan borçlar için halkın sırtındanyüzlerce milyona varan faiz sızdırmakla görevli Batı emperyalizmininbir acentasıydı.

Son olarak, Çarlık, Türkiye, ran, Çin vb.nin paylaşılmasındaBatı emperyalizminin en sadık müttefikiydi. Emperyalist savaşın,

sayıları yüzlerce milyona varan halkların en utanmazca sömürülmesive onlara en insanlık dışı zulüm demektir. Bu sömürünün ve bu zul-mün amacı, aşırı kâr* sızdırmaktır. Fakat emperyalizm, bu ülkeleri sö-mürürken, buralarda demiryolları, fabrikalar ve işletmeler inşa etmek,sanayi ve ticaret merkezleri kurmak zorundadır. Bir proletaryasınıfının ortaya çıkması, yerli aydınların oluşması, milli öz bilincinuyanması, kurtuluş hareketinin güçlenmesi — bunlar bu "politika"nınkaçınılmaz sonuçlarıdır. Devrimci hareketin istisnasız tüm sömürge-lerde ve bağımlı ülkelerde güçlenmesi bu olguyu açıkçakanıtlamaktadır. Bu husus, proletarya açısından, sömürgeleri vebağımlı ülkeleri emperyalizmin yedeklerinden, proleter devrimin ye-deklerine dönüştürerek kapitalizmin mevzilerini kökündenmayınladığı için önemlidir.

şte eski, "Gelişen" kapitalizmi can çekişen kapitalizmedönüştüren emperyalizmin en önemli çelişkileri genel olarakbunlardır.

On yıl önce patlak vermiş olan emperyalist savaşın önemi, diğerşeylerin yanısıra, bütün bu çelişkileri bir tek düğümde toplayarak te-raziye vurması, böylece proletaryanın devrimci savaşlarınıhızlandırmış ve kolaylaştırmış olmasında yatar.

Başka bir deyişle, emperyalizm, devrimi yalnızca pratik birkaçınılmazlık haline getirmekle kalmadı, aynı zamanda kapitalizminkalelerine karşı dolaysız saldırı için de elverişli koşulları yarattı.

şte Leninizmi doğuran uluslararası durum buydu.

Bazıları diyebilir ki: Bütün bunlar iyi, hoş da, emperyalizmin kla-sik bir ülkesi olmayan ve olamayacak olan Rusya ile tüm bunların neilişkisi var? Tüm bunların, her şeyden önce Rusya'da ve Rusya içinçalışan Lenin ile ne ilişkisi var? Tüm ülkeler içinde neden tam da


* "Extraprofit" karşılığı olarak "aşırı kâr" kavramını kullandık. Kastedilen,emperyalist - sömürge ilişkisi içinde ortaya çıkan 'özel' (extra) bir kârdır.Bunun boyutu (oranı) 'normal' artı-değerden çok daha fazla olduğu içinbu tip kâra "Extraprofit" adı verilmektedir. ————ÇÇÇÇNNNN....


ya'da bulunduğundan ötürü de.

Ama bundan şu sonuç çıkar ki, Rusya'daki devrim kaçınılmazolarak bir proleter devrim haline gelmek zorundaydı, gelişmesinin da-ha ilk günlerinde uluslararası bir niteliğe bürünmek, dolayısıylakaçınılmaz olarak dünya emperyalizmini temellerinden sarsmakzorundaydı.

Bu koşullar altında, Rus komünistleri çalışmalarını Rus devrimi-nin dar ulusal çerçevesi ile sınırlayabilirler miydi? Elbette hayır! Tamtersine, gerek iç (derin devrimci bunalım) ve gerek dış (savaş) duru-mun tümü, onları, bu çerçevenin dışına çıkmaya, mücadeleyiuluslararası alana taşımaya, emperyalizmin yaralarını açığaçıkarmaya, kapitalizmin çöküşünün kaçınılmazlığını tanıtlamaya,sosyal-şovenizmi ve sosyal-pasifizmi paramparça etmeye ve son ola-rak kendi ülkesinde kapitalizmi devirmeyi ve tüm ülkelerinproletaryasının kapitalizmi devirmesini kolaylaştırmak için proletar-yaya yeni bir mücadele silahı, proletarya devriminin teorisi vetaktiğini kurmaya zorluyordu. Rus komünistleri zaten başka türlüdavranamazlardı; çünkü yalnızca bu yol, Rusya'yı burjuva düzeninrestorasyonuna karşı koruyabilecek uluslararası alandaki bellideğişiklikleri sağlayabilirdi.

şte Rusya'nın, Leninizmin yurdu ve Rus komünistlerinin önderi-nin, Lenin'in, onun yaratıcısı olması bu yüzdendir.

Geçen yüzyılın kırklı yıllarında Almanya'nın ve Marx-Engels'inbaşına gelen şey, yaklaşık olarak Rusya ve Lenin'in de "başına gel-di." O zamanlar Almanya, tıpkı yirminci yüzyılın başında Rusya'nındurumunda olduğu gibi, burjuva devrimine gebeydi. Marx o sıralar"Komünist Manifesto"da şöyle yazıyordu:

"Komünistler esas dikkatlerini Almanya'ya çeviriyorlar, çünküAlmanya bir burjuva devriminin arifesinde bulunuyor, ve çünkü o budevrimi genel olarak Avrupa uygarlığının daha ileri koşullarında vengiltere'nin onyedinci ve Fransa'nın onsekizinci yüzyıldaki

proletaryasından çok daha gelişmiş bir proletarya ile yaptığından, Al-

Çarlık tarafından Antant (itilaf —ÇN) emperyalistleri ile ittifak içindeyürütüldüğünü, Rusya'nın bu savaşın esas unsurlarından biriolduğunu kim bilmez?

Çarlığın ve Batı emperyalizminin çıkarlarının içiçe geçmesi vesonunda bir tek emperyalist çıkarlar yumağı halinde kaynaşması iştebundan dolayıdır. Batı emperyalizmi, Çarlığı savunmak ve ayakta tut-mak amacıyla, Rusya'da devrime karşı bir ölüm-kalım savaşı vermekiçin tüm güçlerini harekete geçirmeden, eski Çarlık Rusyası, burjuvaRusya gibi Doğu'da bu kadar güçlü bir desteği ve bu kadar zengin birinsan gücü ve kaynak yedeğini yitirmeye razı olabilir miydi? Elbetteolamazdı.

Ama bundan şu sonuç çıkar ki: Kim Çarlığa vurmak istiyorsa,kaçınılmaz olarak emperyalizme karşı el kaldırmak zorundaydı, kimÇarlığa karşı ayaklanıyorsa, emperyalizme karşı da ayaklanmakzorundaydı; çünkü kim Çarlığı devirmek istiyorsa, —gerçektenyalnızca Çarlığı yenmekle kalmayıp, bilakis onu kökünden temizle-mek istediği ölçüde— emperyalizmi de devirmek zorundaydı. Böyle-ce Çarlığa karşı devrim, emperyalizme karşı devrime, proleter devri-me varmak, ona geçmek zorundaydı.

Bu arada Rusya'da, başında dünyanın en devrimci proletaryasınındurduğu, ve Rusya'nın devrimci köylülüğü gibi önemli bir müttefikesahip bir proletaryanın durduğu muazzam bir halk devrimigelişiyordu. Böyle bir devrimin yarı yolda duramayacağı, başarılıolduğu takdirde daha da ilerleyip emperyalizme karşı isyan bayrağınıkaldırması gerektiğini tanıtlamanın gereği var mı?

şte bunun için Rusya, emperyalizmin çelişkilerinin odak noktasıhaline gelmek zorundaydı, yalnızca bu çelişkilerin özellikle iğrenç veözellikle dayanılmaz niteliklerinin tam da Rusya'da en açık şekildedışa vurması anlamında değil; yalnızca Rusya, Batı'nın mali sermaye-sini Doğu'nun sömürgeleriyle birleştiren Batı emperyalizminin sonderece önemli bir dayanağı olduğundan değil, bilakis, emperyalizminçelişkilerini devrimci yoldan çözebilecek gerçek güç yalnızca Rus-



doğum yeri olmuş olmasına şaşılabilir mi?

Rusya proletaryasının önderinin, Lenin'in, aynı zamanda bu teori-nin ve taktiğin yaratıcısı ve uluslararası proletaryanın önderi halinegelmiş olmasına şaşılabilir mi?

IIIIIIII

YYYYÖÖÖÖNNNNTTTTEEEEMMMM

Yukarıda, bir yanda Marx ve Engels ile öte yanda Lenin arasında,II. Enternasyonal oportünizminin hakim olduğu tüm bir zaman dili-minin yattığını söyledim. Tam doğru olmak için, kastettiğimin, opor-tünizmin biçimsel hakimiyeti değil, gerçek hakimiyeti olduğunu ekle-meliyim. Biçimsel olarak, II. Enternasyonal'in başında "imanlı" Mark-sistler, "ortodokslar" duruyordu — Kautsky ve diğerleri. Gerçekte iseII. Enternasyonal'in esas çalışması oportünizm çizgisini izliyordu.Oportünistler, uyarlamacı, küçük-burjuva nitelikleri yüzünden kendi-lerini burjuvaziye uyarladılar; "ortodokslar" ise, oportünistlerle"birliği korumak" uğruna, "partide barış" uğruna kendilerini oportü-nistlere uyarladılar. Böylece, burjuvazinin politikası ile"ortodokslar"ın politikası arasındaki devre tamamlandı, ve sonuç opor-tünizmin hakimiyeti oldu.

Bu dönem, kapitalizmin görece barışçıl bir gelişme dönemi idi;emperyalizmin felaketli çelişkilerinin henüz tüm belirginliğiyle günyüzüne çıkmadığı, işçilerin iktisadi grevlerinin ve sendikaların aşağıyukarı "normal" bir şekilde geliştiği, seçim kampanyalarının ve parla-mento gruplarının "baş döndürücü" başarılar sağladığı, yasal müca-dele biçimlerinin göklere çıkarıldığı ve yasal araçlarla kapitalizmin"işinin bitirilebileceğine" inanıldığı; kısacası, II. Enternasyonal parti-lerinin yağ bağladığı ve devrim üzerine, proletarya diktatörlüğü üze-rine ve kitlelerin devrimci eğitimi üzerine ciddi bir şekilde düşünmeisteğinde olmadıkları bir savaş öncesi dönemdi.

Bütünlüklü bir devrimci teori yerine, kitlelerin yaşayan devrimcimücadelelerinden kopuk, çürük dogmalara dönüşmüş birbiriyle

man burjuva devrimi bir proletarya devriminin başlangıcından başkabirşey olamaz."

Başka bir deyişle, devrimci hareketin merkezi Almanya'yakayıyordu.

Aktarılan alıntıda Marx tarafından vurgulanan tam da bu hususun,tam da Almanya'nın bilimsel sosyalizmin doğduğu ülke ve Almanproletaryasının önderlerinin, Marx ve Engels'in, onun yaratıcıları hali-ne gelmesinin muhtemel sebebi olduğuna herhalde kuşku yoktur.

Ama aynı şey, daha yüksek ölçüde, yirminci yüzyılın başındakiRusya için de geçerlidir. Rusya bu sırada burjuva devriminin arifesin-de bulunuyordu, bu devrimi Avrupa'daki daha da ileri koşullar altındave Almanya'nın ondokuzuncu yüzyılın kırklı yıllarındakinden( ngiltere ve Fransa'nın sözünü bile etmiyorum) daha da gelişmiş birproletarya ile yapacaktı, bütün koşullar, bu devrimin proleter devriminmayası ve başlangıcı haline gelmek zorunda olduğunu gösteriyordu.

Lenin'in, Rus devrimi rüşeym halinde iken, daha 1902'de de "NeYapmalı?" adlı yapıtında şu kâhince sözleri yazması elbette birrastlantı değildir:

"Tarih bizi (yani rus Marksistlerini ————JJJJ.... SSSStttt....) şimdi, herhangi birbaşka ülkenin proletaryasının önündeki bütün ivedi görevlerin eeeennnnddddeeeevvvvrrrriiiimmmmcccciiiissssiiii olan bir görevle karşı karşıya getirmiştir." "Bu görevingerçekleştirilmesi, yalnızca Avrupa gericiliğinin değil, bilakis (şimdidiyebiliriz ki) Asya gericiliğinin de en güçlü kalesinin yıkılması, Rusproletaryasını uluslararası devrimci proletaryanın öncüsü yapacaktır."(Bkz. Lenin, Seçme Eserler, C. 2, s. 50. [s. 58. — nter Yayınları.])

Başka bir deyişle, devrimci hareketin merkezi Rusya'ya kaymakzorundaydı.

Bilindiği gibi, Rusya'da devrimin seyri, Lenin'in bu öngörüsünütamamıyla doğrulamıştır.

Tüm bunlardan sonra, böyle bir devrimi yapmış ve böyle bir pro-letaryaya sahip olan ülkenin, proleter devrimin teorisi ve taktiğinin



şte Leninizmin yöntemi bu koşullar altında doğdu ve biçimlen-di.

Bu yöntemin talepleri nelerdir?

Birincisi, II. Enternasyonal'in teorik dogmalarının, kitlelerin dev-rimci mücadelesinin ateşinde, canlı pratiğinde ssssıııınnnnaaaannnnmmmmaaaassssıııı,,,, yani teori-nin ve pratiğin bozulmuş olan birliğinin yeniden kurulması, bu ikisiarasındaki uçurumun giderilmesi; çünkü devrimci teoriyle silahlanmışgerçek bir proletarya partisini yaratmak ancak böyle mümkündür.

kincisi, II. Enternasyonal partilerinin politikasının, şiarlarına vekararlarına (ki bunlara inanılmamalıdır) bakarak değil, tam tersine,yaptıklarına, eylemlerine bakarak ssssıııınnnnaaaannnnmmmmaaaassssıııı;;;; çünkü proletarya kitlele-rinin güvenini kazanmak ve buna layık olmak ancak böyle mümkün-dür.

Üçüncüsü, tüm parti çalışmasının, kitleleri devrimci mücadeleyeeğitme ve hazırlama bakış açısıyla, yeni, devrimci bir tarzda yyyyeeeennnniiiiddddeeeennnnöööörrrrggggüüüüttttlllleeeennnnmmmmeeeessssiiii;;;; çünkü kitleleri proleter devrime hazırlamak ancak böy-le mümkündür.

Dördüncüsü, proletarya partilerinin öööözzzzeeeelllleeeeşttttiiiirrrriiiissssiiii,,,, kendi hatalarıtemelinde eğitilmesi ve yetiştirilmesi; çünkü partinin gerçekkadrolarını ve gerçek önderlerini yetiştirmek ancak böylemümkündür.

şte Leninizmin yönteminin temeli ve özü budur.

Bu yöntem pratikte nasıl uygulandı?

kinci Enternasyonal oportünistlerinin sürekli yineleyipdurdukları bir dizi teorik dogma vardır. Bunlardan birkaçını ele alalım.

Birinci dogma: proletaryanın iktidarı hangi koşullar altında elegeçirebileceğine ilişkindir. Oportünistler, proletaryanın, ülkedeçoğunluğu oluşturmadığı takdirde, iktidarı ele geçiremeyeceğini vegeçirmemesi gerektiğini iddia ediyorlar. Kanıtın izi yok, çünkü busaçma tezi teorik ya da pratik olarak gerekçelendirmek mümkün

çelişen teorik önermeler ve teori parçacıkları. Dış görünüşü kurtar-mak için elbette arasıra Marx'ın teorisi anılıyordu, ama bu ancak onuncanlı, devrimci ruhunu kovmak için yapılıyordu.

Devrimci bir politika yerine — pörsümüş bir darkafalılık veaşağılık bir politika cambazlığı, parlamenter diplomasi ve parlamen-ter kombinezonlar. Dış görünüşü kurtarmak için elbette "devrimci"kararlar ve şiarlar kabul ediliyordu, ama bu yalnızca bunları rafakaldırmak için yapılıyordu.

Partiyi kendi hataları temelinde eğitmek ve ona doğru bir dev-rimci taktik öğretmek yerine — acil sorunlardan kasten kaçınma,bunların üstünü örtüp kapatma. Dış görünüşü kurtarmak için elbettesakıncalı sorunlara da arada bir değinmeye kimsenin itirazı yoktu,ama bu yalnızca meseleyi herhangi bir "esnek" kararla halletmek içinyapılıyordu.

şte II. Enternasyonal'in fizyonomisi, çalışma yöntemleri,cephaneliği böyleydi.

Bu sırada emperyalist savaşların ve proletaryanın devrimcisavaşlarının yeni bir dönemi yaklaşıyordu. Eski mücadele yöntemleri-nin, mali sermayenin mutlak egemenliği karşısında apaçık yetersiz veetkisiz kaldığı görülüyordu.

II. Enternasyonal'in tüm faaliyetini, tüm çalışma yöntemlerinigözden geçirmek ve darkafalılık, dargörüşlülük, politika cambazlığıve hainliğin, sosyal-şovenizm ve sosyal-pasifizmin kökünü kurutmakgerekiyordu. II. Enternasyonal'in tüm cephaneliğini gözden geçirmek,paslı ve çürük olan herşeyi bir kenara atmak ve yeni tür silahlar edin-mek gerekiyordu. Böyle bir ön çalışma olmaksızın, emperyalizmekarşı savaşa çıkmak boşunaydı. Bu ön çalışma olmaksızın, proletar-ya, yeni devrimci savaşlara yeterince donanmamış olarak, ya da hiçdonatımsız girmek tehlikesiyle karşı karşıya idi.

II. Enternasyonal'in Augias ahırlarını genel denetimden geçirmekve genel temizliğini yapmak şerefi Leninizme düştü.



edilemez birşeydir, çünkü teorik olarak savunulamaz (bakınız En-gels'in eleştirisi), pratikte tehlikelidir (ülkenin iktisadi yaşamının nor-mal seyrini bozabilir ve sendikaların kasalarını boşaltabilir), veproletaryanın sınıf mücadelesinin esas biçimi olan parlamenter müca-dele biçimlerinin yerini tutamaz. Pekâlâ, diye yanıtlıyor Leninistler,ama Engels önce her genel grevi değil, yalnızca genel grevin belli birtürünü, yani anarşistlerin, proletaryanın siyasi mücadelesinin yyyyeeeerrrriiiinnnneeeeönermiş oldukları, anarşistlerin iiiikkkkttttiiiissssaaaaddddiiii genel grevini eleştirmiştir — bunun ssssiiiiyyyyaaaassssiiii genel grev yöntemi ile ne ilişkisi vardır? kincisi,parlamenter mücadele biçiminin, proletaryanın esas mücadele biçimiolduğu nerede ve kim tarafından tanıtlanmıştır? Devrimci hareketintarihi, parlamenter mücadelenin, proletaryanın parlamento dışımücadelesinin örgütlenmesi için bir okul ve yardımcı araç olduğunu,kapitalizm altında işçi hareketinin temel sorunlarının şiddet yoluyla,proletarya kitlelerinin dolaysız mücadelesi yoluyla, genel grevi,ayaklanması yoluyla çözüldüğünü göstermiyor mu? Üçüncüsü, parla-menter mücadelenin yerine siyasi genel grev yönteminin geçirileceğisorununa nasıl varılmıştır. Siyasi genel grev yanlıları, parlamentermücadele biçimlerinin yerine parlamento-dışı mücadele biçimlerinigeçirmeyi nerede ve ne zaman denemişlerdir? Dördüncüsü, Rusya'da-ki devrim, ssssiiiiyyyyaaaassssiiii genel grevin, proletarya devriminin muazzam birokulu ve kapitalizmin kalelerine taarruzun arifesinde proletaryanın engeniş kitlelerinin seferber edilmesi ve örgütlenmesi için vazgeçilmezbir araç olduğunu acaba göstermemiş midir? Öyleyse, iktisadiyaşamın normal seyrinin bozulması üzerine ve sendika kasaları üzeri-ne darkafalı sızlanmalar niye? Devrimci mücadelenin pratik deneyimi-nin, oportünistlerin bu dogmasını da parçaladığı açık değil midir?

Vs. vb.

şte bunun için Lenin, "devrimci teori bir dogma değil…dir", o"ancak gerçekten kitlesel bir hareketin ve gerçekten devrimci bir hare-ketin pratiğiyle sıkı sıkıya bağ içinde kesin biçimini alır" demiştir("Sol" Radikalizm — Bir Çocukluk Hastalığı), çünkü teori, pratiğehizmet etmelidir, çünkü "teori, pratiğin ortaya koyduğu sorunlara

değildir. "Varsayalım ki, bu böyledir", diye yanıtlıyor Lenin bu II. En-ternasyonal baylarını; Ama nüfusun azınlığını oluşturan proletaryaya,emekçi kitlelerin muazzam çoğunluğunu çevresinde toplamaolanağını sağlayan bir tarihi durum ortaya çıktığında (savaş, tarımbunalımı vs.) ne olacak — niçin proletarya o zaman iktidarı ele geçir-mesin? Proletarya, sermaye cephesini yarmak ve genel sonucuhızlandırmak için, elverişli uluslararası ve iç durumdan nedenyararlanmasın? Marx, daha geçen yüzyılın ellili yıllarında, Alman-ya'da proletarya devrimi, eğer deyim yerindeyse, "Köylü Savaşı'nınbir çeşit ikinci baskısı" ile desteklenebilirse, işlerin "mükemmel"olacağını söylememiş miydi?" O sıralar Almanya'daki proleterlerinsayısının, örneğin 1917 yılında Rusya'da olduğundan nispeten daha azolduğunu bütün dünya bilmiyor mu? Rus proleter devriminin pratikdeneyimi, II. Enternasyonal kahramanlarının pek sevdikleri budogmanın, proletarya için hiçbir yaşamsal önemi olmadığınıgöstermemiş midir? Kitlelerin devrimci mücadelesinin pratik deneyi-minin bu çürük dogmayı çürüttüğü ve yıktığı açık değil midir?

kinci dogma: Proletarya, ülkenin yönetilmesini örgütleyebilecek,kültür bakımından ileri ve yönetimde deneyimli yeterli sayıda kadro-dan yoksun ise, iktidarı koruyamaz; bu kadrolar ilkönce kapitalizmkoşulları altında yetiştirilmelidir, iktidar ancak bundan sonraalınabilir. Varsayalım ki, bu böyledir, diye yanıtlıyor Lenin. "Ama buiş, ilkönce iktidarın devralınması, proletaryanın gelişmesi içinelverişli koşulların yaratılması ve bundan sonra her adımda yedi fer-sah katederek emekçi kitlelerin kültür seviyesinin yükseltilmesi,işçiler arasından önder kadrolar ve yönetim kadrolarınınyetiştirilmesine doğru ilerlemek şeklinde niçin yapılamayacak ol-sun?" Rusya'nın pratik deneyimi, işçiler arasından önder kadroların,proletaryanın iktidarı altında, kapitalizmin iktidarı altında olduğundanyüz kez daha hızlı ve daha esaslı bir şekilde geliştiğini göstermemişmidir? Kitlelerin devrimci mücadelesinin pratik deneyiminin, oportü-nistlerin bu teorik dogmasını da acımasızca yıktığı açık değil midir?

Üçüncü dogma: SSSSiiiiyyyyaaaassssiiii genel grev yöntemi, proletarya için kabul



486.)

kinci Enternasyonal partilerinin özeleştiri korkusunun; hatalarınıgizlemek, "sakıncalı" sorunları örtbas etmek, herşey yolundaymış gi-bi yaparak eksikliklerini örtmeye çalışmak âdetlerinin; canlı herdüşünceyi körelten ve partinin kendi hataları temelinde devrimcieğitimine gem vuran, Lenin tarafından alaya alınan ve ipliği pazaraçıkarılan bu âdetin burada sözünü bile etmiyorum. Lenin, "Sol Radika-lizm" adlı yapıtında, proletarya partilerinde özeleştiri üzerine şöyleyazıyordu:

"Siyasi bir partinin kendi hatalarına karşı tavrı, bu partinin ciddi-yetinin ve ssssıııınnnnııııffffıııınnnnaaaa ve emekçi kkkkiiiittttlllleeeelllleeeerrrreeee karşı yükümlülüklerini ggggeeeerrrr----ççççeeeekkkktttteeeennnn yerine getirmesinin en önemli ve en emin kıstaslarından biri-dir. Hatayı açıkça kabullenmek, nedenlerini ortaya çıkarmak, hatayayol açan koşulları tahlil etmek, hatayı ortadan kaldırmanın yollarınıözenle araştırmak — işte ciddi bir partinin belirtileri bunlardır, yü-kümlülüklerini yerine getirmenin, yani ssssıııınnnnııııffffıııı ve sonra kkkkiiiittttlllleeeeyyyyiiii deeğitmenin ve yetiştirmenin yolu budur." (Bkz. Lenin, Seçme Eserler,C. 10, s. 91. [s. 113. — nter Yayınları.])

Bazıları, kendi hatalarını ortaya çıkarmanın ve özeleştiriyapmanın tehlikeli olduğunu, çünkü bunların düşman tarafından pro-letarya partisine karşı kullanılabileceğini söylüyorlar. Lenin bu türdenitirazların önemsiz ve tamamıyla yanlış olduğu görüşündeydi. Parti-mizin henüz zayıf ve çelimsiz olduğu bir sırada, daha 1904'te, "BirAdım leri, ki Adım Geri" adlı yazısında bu konuda şöyle yazıyordu:

"Onlar (yani Marksistlerin hasımları — JJJJ.... SSSStttt.) bizimihtilaflarımıza sinsice gülüyorlar ve oh çekiyorlar; onlar elbette, Parti-mizin eksikliklerini ve yetersizliklerini konu edinen benimbroşürümden, tek tek pasajları, kendi amaçları için bağıntısından ko-parmaya çalışacaklardır. Rus sosyal-demokratları, daha şimdiden,böylesine ufak-tefek şeylerden tedirgin olmayacak ve bunlara rağmenözeleştiri çalışmasını ve işçi hareketinin büyümesiyle hiç şüphesiz vekaçınılmaz olarak üstesinden gelinecek olan kendi eksiklikleriniacımasızca açığa çıkarmayı sürdürecek kadar savaştaçelikleşmişlerdir." (Bkz. Lenin, Seçme Eserler, C. 2, s. 410. [s. 407-

yanıt vermelidir" ("Halkın Dostları"), çünkü teori, pratik deneyimlertemelinde sınanmalıdır.

kinci Enternasyonal partilerinin siyasi şiarlarına ve siyasikararlarına gelince, devrim karşıtı faaliyetlerini parlak devrimci şiar-larla ve kararlarla örten bu partilerin siyasi pratiğinin tüm sahteliğinive tüm kokuşmuşluğunu anlamak için, "Savaşa karşı savaş" şiarınıntarihçesini anımsamak yeter. Emperyalistlerin, savaş çıkartmaya cüretettikleri takdirde, ayaklanmanın bütün dehşetiyle tehdit edildikleri, vetehdit edici "Savaşa karşı savaş" şiarının tarihçesini anımsamak yeter.Emperyalistlerin, savaş çıkartmaya cüret ettikleri takdirde,ayaklanmanın bütün dehşetiyle tehdit edildikleri, ve tehdit edici"Savaşa karşı savaş" şiarının atıldığı II. Enternasyonal'in BaselKongresi'ndeki tantanalı gösterileri herkes anımsar. Ama belli bir za-man sonra, savaşın başlangıcından hemen önce, Basel kararının rafakaldırıldığını ve işçilere yeni bir slogan verildiğini, kapitalistanavatanın şan ve şerefi uğruna birbirlerini boğazlamaları sloganınınverildiğini kim anımsamaz? Devrimci şiarların ve kararların, eylemlegerçekleşmedikçe beş para etmediği açık değil midir? Oportünist po-litika cambazlarının tüm alçaklığını ve Leninizmin yönteminin tümbüyüklüğünü anlamak için, emperyalist savaşı içsavaşa dönüştürmeLeninist siyaseti ile, II. Enternasyonal'in savaş sırasındaki hain siyase-tini karşı karşıya koymak yeter. Bu noktada Lenin'in "Proletarya Dev-rimi ve Dönek Kautsky" adlı kitabından, Lenin'in, II. Enternasyonal'inönderi Kautsky'nin, partileri eylemleriyle değil, bilakis kağıt üzerindekalan şiarlarına ve belgelerine bakarak değerlendirmek şeklindekioportünist çabasını şiddetle eleştiren bir pasajı aktarmaktan kendimialamayacağım:

"Kautsky, bir şiiiiaaaarrrr iiiillllaaaannnn eeeettttmmmmeeeennnniiiinnnn sanki herhangi birşeyideğiştirdiğini sanmakla… tipik küçük-burjuva, darkafalı bir siyasetgütmektedir. Burjuva demokrasisinin tüm tarihçesi, bu hayali çürüt-mektedir; burjuva demokratları halkı aldatmak için, istenen bütün'şiarları' daima ilan etmişlerdir ve etmektedirler. Önemli olan, onlarıniçtenliğini ssssıııınnnnaaaammmmaaaakkkkttttıııırrrr,,,, sözleri ile eeeeyyyylllleeeemmmmlllleeeerrrriiiinnnniiii karşılaştırmaktır, idea-list ya da şarlatanca llllaaaaffffaaaazzzzaaaannnnllllııııkkkkllllaaaarrrrla yetinmemek, bilakis ssssıııınnnnııııffffggggeeeerrrrççççeeeekkkklllliiiiğiiii temeline varmaktır." (Bkz. Lenin, Bütün Eserler, Cilt 23, s.



taşıdığını söylemek zorundayım.

Teori, bütün ülkelerin işçi hareketinin genel biçimi ile ele alınmışdeneyimidir. Elbette ki teori, devrimci pratikle birleştirilmedikçeanlamsız olur; tıpkı, devrimci teori ile yolu aydınlatılmadıkça, pratiğinkaranlıkta el yordamıyla yürümesi gibi. Ama teori, devrimci pratiklekopmaz bir bağla birleştiğinde, işçi hareketinin muazzam bir gücühaline gelebilir, çünkü harekete güveni, yönünü tayin etme yeteneğinive çevresinde olup biten olayların iç bağlantısını anlamayı teori, veyalnızca teori verebilir; çünkü pratiğe, yalnızca sınıfların bugün nasılve hangi yönde hareket ettiklerini değil, aynı zamanda yakın gelecektede nasıl ve hangi yönde hareket edeceklerini de anlamasında teori, veyalnızca teori yardım edebilir. fiu ünlü şiara damgasını vuran ve onudüzinelerce kez yineleyen, Lenin'den başkası değildir:

""""DDDDeeeevvvvrrrriiiimmmmcccciiii tttteeeeoooorrrriiii oooollllmmmmaaaakkkkssssıııızzzzıııınnnn,,,, ddddeeeevvvvrrrriiiimmmmcccciiii hhhhaaaarrrreeeekkkkeeeetttt ddddeeee oooollllaaaammmmaaaazzzz....""""*(Bkz. Lenin, Seçme Eserler, C. 2, s. 46. [s. 55. — nter Yayınları.])

Lenin, teorinin büyük önemini, özellikle, uluslararasıproletaryanın öncüsü olma rolü kendisine düşen ve karmaşık bir iç veuluslararası durum içinde bulunan bizim Partimiz gibi bir parti için,herkesten daha iyi anladı. Lenin, Partimizin bu özel rolünü daha1902'de önceden gördü ve daha o zamandan şuna işaret etmeyi gerek-li gördü: """"ÖÖÖÖnnnnccccüüüü ssssaaaavvvvaaaaşççççıııı rrrroooollllüüüünnnnüüüü yyyyaaaallllnnnnıııızzzzccccaaaa,,,, iiiilllleeeerrrriiii bbbbiiiirrrr tttteeeeoooorrrriiiinnnniiiinnnnkkkkııııllllaaaavvvvuuuuzzzzlllluuuukkkk eeeettttttttiiiiğiiii bbbbiiiirrrr ppppaaaarrrrttttiiii yyyyeeeerrrriiiinnnneeee ggggeeeettttiiiirrrreeeebbbbiiiilllliiiirrrr...."""" (Aynı yerde, s. 47.[Türkçesi, s. 56.])

Lenin'in, Partimizin rolüne ilişkin bu öngörüsünün şimdiden ger-çek haline geldiği bugün, Lenin'in bu kılavuz ilkesinin özel bir güç veönem kazandığını herhalde tanıtlamaya gerek yoktur.

Lenin'in teoriye verdiği büyük önemin en çarpıcı ifadesi olarak,belki de, Engels'ten Lenin'e kadarki dönemde bilimin en önemlibuluşlarını materyalist felsefe temelinde genelleştirme ve Marksistlerarasındaki anti-materyalist akımları çok yönlü bir eleştiriye tabi tutma

408. — nter Yayınları.])

şte Leninizmin yönteminin karakteristik özellikleri genel olarakbunlardır.

Lenin'in yönteminde var olan şey esas olarak daha Marx'ınöğretisinde vardı; o öğreti ki, Marx'ın sözleriyle, "özü itibarı ileeleştirici ve devrimci"dir. Tam da bu eleştirici ve devrimci ruh, Le-nin'in yönteminin tepeden tırnağa içine işlemiştir. Ama Lenin'in yön-teminin, Marx'ın yönteminin basitçe yeniden kurulması olduğunu san-mak yanlış olur. Gerçekte ise Lenin'in yöntemi, Marx'ın eleştirici vedevrimci yönteminin, materyalist diyalektiğinin yalnızca yenidenkurulması değil, aynı zamanda somutlaştırılıp daha dageliştirilmesidir.

IIIIIIIIIIII

TTTTEEEEOOOORRRR

Bu konuda üç sorunu ele alacağım.a) proleter hareket için teorinin önemi;b) kendiliğindenlik "teorisi"nin eleştirisi; c) proleter devrimin teorisi.

1111———— TTTTeeeeoooorrrriiiinnnniiiinnnn öööönnnneeeemmmmiiii.... Bazıları, Leninizmde esas olanın, Marksisttezlerin eyleme geçirilmesi, bu tezlerin "uygulanması" olmasıanlamında, Leninizmin, pratiğin teoriye göre önceliği olduğunu, teo-riye gelince, Leninizmin bu bakımdan oldukça umursamaz olduğunusanıyorlar. Plehanov'un defalarca, Lenin'in teoriye ve özellikle felsefe-ye ilişkin "umursamazlığı" ile alay ettiği bilinir. Bugün pratik faaliyetyürüten Leninistlerden pekçoğunun, özellikle koşulların kendilerineyüklediği büyük pratik çalışma yüzünden, teoriye pek iltifat etmedik-leri de bilinmektedir. Lenin'e ve Leninizme ilişkin bu garipten de ötefikrin tamamıyla yanlış olduğunu ve gerçekle herhangi bir alakasıolmadığını; pratikçilerin teoriyi bir yana koyma çabalarının, Leniniz-min tüm ruhuna aykırı olduğunu ve davamız için büyük tehlikeler


* talikler benim. ————JJJJ.... SSSStttt....


meye götürdü.

Eski "Iskra"nın mücadelesi ve Lenin'in "Ne Yapmalı?" adlıyapıtında "kuyrukçuluk" teorisinin parlak eleştirisi, yalnızca "Ekono-mizm" denilen şeyi yıkmakla kalmadı, aynı zamanda Rus işçisınıfının gerçekten devrimci hareketinin teorik temellerini de yarattı.

Bu mücadele olmaksızın, Rusya'da bağımsız bir işçi partisininyaratılması ve devrimde bu partinin önder rolü oynamasıdüşünülemezdi.

Ama kendiliğindenliğe tapma teorisi, salt Rusya'ya özgü bir gö-rüngü değildir. Bu teori, biraz değişik bir biçim altında, II. Enternas-yonal'in istisnasız bütün partilerinde son derece yaygındır. Burada, II.Enternasyonal önderleri tarafından bayağılaştırıldığı biçimiyle "üreti-ci güçler" teorisi denilen şeyi; herşeyi haklı gösteren ve herkesiuzlaştıran, herkesin gına getirdiği olguları saptayan ve açıklayan, vebu saptama ile yetinen teoriyi kastediyorum. Marx, materyalist teori-nin kendini dünyayı yorumlamakla sınırlayamayacağını, önemliolanın onu değiştirmek olduğunu söyler. Ama Kautsky ve şürekasınıkaygılandırmıyor bu; onlar Marx'ın formülünün birinci bölümü ile ye-tinmeyi yeğliyorlar. şte size bu "teori"nin uygulanmasının pekçokörneğinden biri. kinci Enternasyonal partileri, deniyor, emperyalistsavaştan önce, emperyalistler savaş başlatacak olurlarsa, "Savaşakarşı savaş" açmak tehdidinde bulundu. Savaşın başlamasından he-men önce, deniyor, bu partiler "Savaşa karşı savaş" şiarını rafakaldırdılar ve "Emperyalist anavatan uğruna savaş" şeklindeki tabantabana zıt şiarı gerçekleştirdiler. Bu şiar değişikliği sonucu, deniyor,milyonlarca işçi canlarını kurban etmek zorunda kaldı. Ama buradasuçluların bulunduğunu, herhangi bir kişinin işçi sınıfına sadakatsiz-lik ettiğini ya da ona ihanet ettiğini sanmak hata olur. Hiç de değil!Herşey, olması gerektiği gibi olmuştur. Çünkü, ilkönce Enternasyo-nal, görüldüğü gibi, "barışın bir aracıdır", savaşın değil. Çünkü, ikin-cisi, o zaman var olan "üretici güçlerin gelişme düzeyi" ile başkabirşey yapılamazdı. "Suçlu" olan "üretici güçler"di. Bay Kautsky'nin"üretici güçler teorisi" "bize" tam olarak bunu açıklar. Ve kim bu "teo-

gibi son derece ciddi görevin çözümünü ele alanın Lenin'den başkasıolmaması görülmelidir. Engels materyalizme ilişkin şöyle diyordu:"Her yeni büyük keşif ile, o, yeni bir çehre kazanır". Bu görevi kendizamanında çözenin, "Materyalizm ve Ampiriokritisizm" adlı kitabıylaLenin'den başkası olmadığı iyi bilinmektedir. Lenin'in felsefe konu-sundaki "umursamazlığı" ile alay eden Plehanov'un, böyle bir göreviçözmek için ciddi bir çaba göstermeye cüret bile etmediği iyi bilinir.

2222———— KKKKeeeennnnddddiiiilllliiiiğiiiinnnnddddeeeennnnlllliiiikkkk """"tttteeeeoooorrrriiiissssiiii""""nnnniiiinnnn eeeelllleeeeşttttiiiirrrriiiissssiiii yyyyaaaa ddddaaaa hhhhaaaarrrreeeekkkkeeeetttttttteeeeöööönnnnccccüüüünnnnüüüünnnn rrrroooollllüüüü.... Kendiliğindenlik "teorisi" oportünizmin teorisidir, işçihareketinin kendiliğindenliğine tapma teorisidir, işçi sınıfının öncüsü-nün, işçi sınıfının partisinin önder rolünü gerçekte yadsıma teorisidir.

Kendiliğindenliğe tapma teorisi; işçi hareketinin devrimci karak-terine kesinlikle karşıdır, hareketin, kapitalizmin temellerine karşımücadele yoluna sokulmasına karşıdır, hareketin yalnızca"gerçekleştirilebilir", kapitalizm için "kabul edilebilir" talepler çizgisi-ni izlemesinden yanadır, tamamıyla "en az direnme çizgisi"ndenyanadır. Kendiliğindenlik teorisi, trade-unionizmin ideolojisidir.

Kendiliğindenliğe tapma teorisi, kendiliğinden harekete bilinçli,planlı bir nitelik verilmesine kesinlikle karşıdır; partinin işçi sınıfınınbaşında yürümesine, partinin kitlelerin siyasi bilincini yükseltmesine,partinin harekete önderlik etmesine karşıdır; hareketin siyasi bilinçliunsurlarının, hareketin kendi yolundan gitmesini engellememesindenyanadır, partinin kendiliğinden hareketi sadece dinlemesinden veonun kuyruğuna takılmasından yanadır. Kendiliğindenlik teorisi, ha-reket içinde bilinçli unsurun rolünü küçümsemenin teorisidir, "kuyruk-çuluk" ideolojisidir, hhhheeeerrrr tür oportünizmin mantıki temelidir.

Pratikte bu teori —ki bu teori Rusya'da daha birinci devrimdenönce sahneye çıkmıştı—, "Ekonomistler" denilen yandaşlarını, Rus-ya'da bağımsız bir işçi partisinin gerekliliğini reddetmeye, işçisınıfının Çarlığı devirme uğrundaki devrimci mücadelesine karşıçıkmaya, hareket içinde salt trade-union'cu bir politika vaaz etmeye vegenel olarak işçi sınıfını liberal burjuvazinin hegemonyasına terket-



köleleştirilmesi ve sömürge zulmüne uğratılmasının ddddüüüünnnnyyyyaaaa ssssiiiisssstttteeeemmmmiiiinnnneeeedönüşmesi — tüm bunlar bir yandan tek tek milli ekonomileri ve millitoprakları, dünya ekonomisi denen yekpare zincirin halkalarınadönüştürmüş ve diğer yandan yerkürenin nüfusunu iki kampabölmüştür: geniş sömürge ve bağımlı ülkeleri sömüren ve ezen biravuç "ileri" kapitalist ülke ile, emperyalist boyunduruktan kurtulmakiçin mücadele vermek zorunda olan sömürge ve bağımlı ülkelerdenoluşan büyük çoğunluk ("Emperyalizm"e bakınız).

Buradan ikinci sonuç olarak şu çıkar: sömürge ülkelerde devrim-ci bunalımın şiddetlenmesi, dış cephede, sömürge cephesinde emper-yalizme karşı öfke unsurlarının artması.

ÜÜÜÜççççüüüünnnnccccüüüü tttteeeezzzz:::: "Nüfuz alanları" ve sömürgeler üzerinde tekelci ha-kimiyet; halihazırda yabancı toprakları ele geçirmiş olan ülkelerle,aynı şekilde kendi "pay"larını elde etmek isteyen ülkeler arasındadünyanın yeniden paylaşılması uğruna çılgınca mücadeleye yol açan,kapitalist ülkelerin eşitsiz gelişimi; bozulan "denge"yi yenidensağlamanın tek aracı olarak emperyalist savaşlar — tüm bunlar, em-peryalizmi zayıflatan ve ilk iki cephenin, devrimci-proleter cephe ilesömürge kurtuluş hareketleri cephesinin emperyalizme karşıbirleşmesini kolaylaştıran üçüncü cephenin, kapitalistlerarası cephe-nin güçlenmesine yol açar (bakınız "Emperyalizm").

Buradan üçüncü sonuç olarak şu çıkar: emperyalizm altındasavaşların kaçınılmazlığı ve emperyalizmin dünya cephesine karşıAvrupa'daki proleter devrim ile Doğu'daki sömürge devrimi arasındabirleşik dünya devrim cephesi koalisyonunun kaçınılmazlığı.

Lenin, tüm bu sonuçları şu genel sonuçta birleştirir: """"EEEEmmmmppppeeeerrrryyyyaaaa----lllliiiizzzzmmmm,,,, ssssoooossssyyyyaaaalllliiiisssstttt ddddeeeevvvvrrrriiiimmmmiiiinnnn aaaarrrriiiiffffeeeessssiiiiddddiiiirrrr""""* (Bkz. Emperyalizm, Kapitaliz-min en Yüksek Aşaması, Moskova 1940, s. 3. [s. 16. — nterYayınları.]).

Buna uygun olarak, proleter devrim sorununa, devrimin karakteri,kapsamı, derinliği sorununa yaklaşım, genel olarak devrimin şeması

ri"ye inanmıyorsa, Marksist değildir. Partilerin rolü mü? Bunların ha-reket içindeki önemi mi? Ama "üretici güçlerin gelişme düzeyi" gibitayin edici bir faktör karşısında parti ne yapabilir ki?…

Marksizmin tahrifinin böyle örneklerinden yığınla vermek müm-kündür.

Oportünizmin çıplaklığını örtmeye yarayan bu tahrif edilmiş"Marksizm"in, Lenin'in daha ilk Rus devriminden önce mücadeleettiği "kuyrukçuluk" teorisinin avrupavari biçimi olduğunutanıtlamaya herhalde gerek yoktur.

Batı'da gerçekten devrimci partilerin yaratılmasının önkoşulunun,bu teorik tahrifatın yıkılması olduğunu tanıtlamaya herhalde gerekyoktur.

3333———— PPPPrrrroooolllleeeetttteeeerrrr ddddeeeevvvvrrrriiiimmmmiiiinnnn tttteeeeoooorrrriiiissssiiii.... Lenin'in proleter devrim teorisiüç temel tezden yola çıkar:

BBBBiiiirrrriiiinnnncccciiii tttteeeezzzz:::: leri kapitalist ülkelerde mali sermayenin hakimiyeti;mali sermayenin en önemli operasyonlarından biri olarak tahvil emis-yonu; emperyalizmin temellerinden biri olarak, hammaddekaynaklarına sermaye ihracı; mali sermayenin hakimiyetinin sonucuolarak mali oligarşinin mutlak egemenliği — tüm bunlar, tekelci kapi-talizmin zorba-asalak karakterini açığa vurur, kapitalist tröst ve birlik-lerin boyunduruğunu yüz kat daha hissedilir hale getirir, işçi sınıfınınkapitalizmin temellerine karşı öfkesini daha da şiddetlendirir ve tekkurtuluşları olarak kitleleri proleter devrime götürür (bkz. Lenin,"Emperyalizm" [— nter Yayınları.]).

Buradan birinci sonuç olarak şu çıkar: kapitalist ülkelerde dev-rimci bunalımın şiddetlenmesi, "metropoller"deki iç, proleter cephedepatlayıcı unsurların artması.

kkkkiiiinnnncccciiii tttteeeezzzz:::: Sömürge ve bağımlı ülkelere sermaye ihracınınartması; "nüfuz alanları"nın ve sömürgeciliğin tüm yerküreyikapsayıncaya dek yayılması; kapitalizmin, bir avuç "ileri" ülketarafından dünya nüfusunun muazzam çoğunluğunun mali bakımdan


* talikler benim. ————JJJJ.... SSSStttt....


çelişkilerin gelişmesinin sonucu olarak, emperyalist dünya cephesizincirinin şu ya da bu ülkede kırılmasının sonucu olarak görmek gere-kir.

Devrim nerede başlayacak; sermayenin cephesi ilkönce nerede,hangi ülkede yarılabilecek?

Sanayiin en gelişmiş olduğu, proletaryanın çoğunluğuoluşturduğu, kültürün daha fazla, demokrasinin daha fazla olduğuyerde, denirdi eskiden genellikle.

Hayır, der Leninist devrim teorisi, ssssaaaannnnaaaayyyyiiiinnnniiiinnnn eeeennnn ggggeeeelllliiiişmmmmiiiişoooolllldddduuuuğuuuu,,,, vs. yyyyeeeerrrrddddeeee oooollllmmmmaaaassssıııı şaaaarrrrtttt ddddeeeeğiiiillll.... Sermaye cephesi, emperyaliz-min zincirinin en zayıf olduğu yerde yarılacaktır, çünkü proleter dev-rim, emperyalist dünya cephesi zincirinin en zayıf halkasındankopmasının sonucudur; devrimi başlatan ülkenin, sermaye cephesiniyaran ülkenin, kapitalist bakımdan daha gelişmiş, ve fakat bunarağmen kapitalizmin çerçevesi içinde kalan ülkelerden daha azgelişmiş olması mümkündür.

1917 yılında emperyalist dünya cephesi zincirinin Rusya'da diğerülkelerden daha zayıf olduğu görüldü. Ve orada da koptu ve proleterdevrimin yolunu açtı. Neden? Çünkü Rusya'da, başında, büyük topraksahipleri tarafından ezilen ve sömürülen köylülüğün milyonlarca kitle-si gibi son derece ciddiye alınması gereken bir müttefiki olan devrimciproletaryanın yürüdüğü büyük bir halk devrimi gelişiyordu. Çünküorada devrimin karşısında, tüm manevi saygınlığını yitirmiş ve tümhalkın haklı nefretini üstüne çekmiş olan Çarlık gibi, emperyalizminiğrenç bir temsilcisi duruyordu. Rusya'da zincirin daha zayıf olduğugörüldü, oysa Rusya kapitalist bakımdan örneğin Fransa ya daAlmanya'dan, ngiltere ya da Amerika'dan daha az gelişmişti.

Yakın gelecekte zincir nerede kopacaktır? Yine en zayıf olduğuyerde. Zincirin, örneğin Hindistan'da kopması dıştalanamaz. Neden?Çünkü orada, genç, mücadeleci, devrimci bir proletarya var, ve buproletarya, ulusal kurtuluş hareketi gibi bir müttefike, hiç kuşkusuzbüyük ve hiç kuşkusuz ciddiye alınması gereken bir müttefike sahip.

da değişir.

Eskiden, proletarya devriminin önkoşullarının tahliline genellikletek tek şu ya da bu ülkenin ekonomik durumu bakış açısıylayaklaşılırdı. fiimdi bu yaklaşım tarzı artık yetersizdir. fiimdi bu sorunabütün ülkelerin ya da onların çoğunluğunun ekonomik durumu bakışaçısıyla, dünya ekonomisinin durumu bakış açısıyla yaklaşmak gere-kir, çünkü tek tek ülkeler ve tek tek ulusal ekonomiler, kendi başınayeterli birimler olmaktan çıkmıştır, dünya ekonomisi denen birleşikzincirin halkalarına dönüşmüşlerdir, çünkü eski "uygar" kapitalizmemperyalizm haline gelmiştir, emperyalizm ise dünya nüfusunun devçoğunluğunun bir avuç "ileri" ülke tarafından mali köleleştirilmesi vesömürge zulmüne uğratılmasının dünya sistemidir.

Eskiden, tek tek ülkelerde, ya da daha doğrusu, şu ya da bugelişmiş ülkede proletarya devriminin nesnel koşullarının varlığındanya da yokluğundan söz etmek âdetti. fiimdi bu bakış açısı artık yeter-sizdir. fiimdi, yekpare bir bütün olarak emperyalist dünya ekonomisi-nin tüm sistemi içinde devrim için nesnel koşulların varlığından sözetmek gerekir; bir bütün olarak sistem devrim için eeeeğeeeerrrr şimdidenolgunlaşmışsa, ya da daha doğrusu, olgunlaştığı iiiiççççiiiinnnn,,,, sınai bakımdanyetersiz derecede gelişmiş ülkelerin bu sisteme dahil olması hususu,devrim için aşılamayacak bir engel oluşturamaz.

Eskiden, gelişmiş şu ya da bu ülkede proleter devrimden, karşıtkutup olarak sermayenin şu ya da bu ulusal cephesine karşı koyanayrı, kendi kendine yeterli bir varlık olarak söz etmek âdetti. fiimdi bubakış açısı artık yetersizdir. fiimdi proleter dünya devriminden söz et-mek gerekir, çünkü sermayenin tek tek ulusal cepheleri, bütün ülkele-rin devrimci hareketinin genel cephesinin karşısına konması gereken,emperyalizmin dünya cephesi denen yekpare bir zincirin halkalarınadönüşmüşlerdir.

Eskiden, proleter devrim, salt verili ülkenin iç gelişmesinin sonu-cu olarak görülürdü. fiimdi bu bakış açısı yetersizdir. fiimdi proleterdevrimi, herşeyden önce, emperyalizmin dünya sistemindeki



güç topladığı ve kapitalizme karşı "tayin edici mücadele"yehazırlandığı— bir uçurum, ya da her halükârda bir Çin Seddibulunduğunu iddia ederlerdi (ve hâlâ ederler). Bu zaman aralığınıngenellikle pekçok onyıl, hatta daha da uzun süreceği hesaplanır. BuÇin Seddi "teorisi"nin, emperyalizm koşulları altında herhangi bir bi-limsel anlamdan yoksun olduğunu, burjuvazinin karşı-devrimci emel-lerinin yalnızca gizlenmesi, şirin gösterilmesi olduğunu, başka birşeyolamayacağını kanıtlamaya herhalde gerek yoktur. Çatışmalara vesavaşlara gebe olan emperyalizm koşulları altında, "gelişen" kapita-lizmin "can çekişen" kapitalizme dönüştüğü ((((LLLLeeeennnniiiinnnn)))) ve devrimci ha-reketin dünyanın bütün ülkelerinde geliştiği, emperyalizmin, Çarlıkve feodalizm dahil, istisnasız bütün gerici güçlerle ittifak yaptığı veböylece Batı'daki proletarya hareketinden, Doğu'daki ulusal kurtuluşhareketine kadar bütün devrimci güçlerin birleşmesini zorunlu kıldığı,feodal serflik koşullarının kalıntılarından kurtulmanın emperyalizmekarşı mücadele olmaksızın imkânsız olduğu "sosyalist devrimin arife-si" koşulları altında, az çok gelişmiş bir ülkede bu koşullar altındaburjuva-demokratik devrimin proleter devrime varmak zorundaolduğunu, birincisinin ikincisine geçmek zorunda olduğunutanıtlamaya herhalde gerek yoktur. Rusya'daki devrimin tarihi, bu te-zin doğruluğunu ve tartışma götürmezliğini apaçık tanıtlamıştır. Le-nin'in daha 1905'te, birinci Rus devriminin arifesinde, " ki Taktik" adlıyapıtında burjuva-demokratik devrim ile sosyalist devrimi bir tek zin-cirin iki halkası olarak, Rus devriminin coşkulu ilerleyişinin yekpareve kendi içinde bütünlüklü tablosu olarak göstermesi nedensiz değildi.

""""PPPPrrrroooolllleeeettttaaaarrrryyyyaaaa,,,, mmmmuuuuttttllllaaaakkkkiiiiyyyyeeeettttiiiinnnn [[[[AAAAbbbbssssoooolllluuuuttttiiiissssmmmmuuuussss ————ÇÇÇÇNNNN]]]] ddddiiiirrrreeeennnniiiişiiiinnnniiiişiiiiddddddddeeeetttt yyyyoooolllluuuuyyyyllllaaaa kkkkıııırrrrmmmmaaaakkkk vvvveeee bbbbuuuurrrrjjjjuuuuvvvvaaaazzzziiiinnnniiiinnnn yyyyaaaallllppppaaaallllaaaayyyyaaaannnn ttttaaaavvvvrrrrıııınnnnıııı eeeettttkkkkiiiissssiiiizzzzhhhhaaaalllleeee ggggeeeettttiiiirrrrmmmmeeeekkkk iiiiççççiiiinnnn,,,, kkkkööööyyyyllllüüüü yyyyıııığıııınnnnllllaaaarrrrııııyyyyllllaaaa iiiittttttttiiiiffffaaaakkkk kkkkuuuurrrraaaarrrraaaakkkk ddddeeeemmmmooookkkkrrrraaaattttiiiikkkkddddeeeevvvvrrrriiiimmmmiiii ssssoooonnnnuuuunnnnaaaa kkkkaaaaddddaaaarrrr ggggööööttttüüüürrrrmmmmeeeelllliiiiddddiiiirrrr.... PPPPrrrroooolllleeeettttaaaarrrryyyyaaaa,,,, bbbbuuuurrrrjjjjuuuuvvvvaaaazzzziiiinnnniiiinnnnddddiiiirrrreeeennnniiiişiiiinnnniiii şiiiiddddddddeeeetttt yyyyoooolllluuuuyyyyllllaaaa kkkkıııırrrrmmmmaaaakkkk vvvveeee kkkkööööyyyyllllüüüüllllüüüüğüüüünnnn vvvveeee kkkküüüüççççüüüükkkk----bbbbuuuurrrrjjjjuuuu----vvvvaaaazzzziiiinnnniiiinnnn yyyyaaaallllppppaaaallllaaaayyyyaaaannnn ttttaaaavvvvrrrrıııınnnnıııı eeeettttkkkkiiiissssiiiizzzz hhhhaaaalllleeee ggggeeeettttiiiirrrrmmmmeeeekkkk iiiiççççiiiinnnn,,,, nnnnüüüüffffuuuussssuuuunnnnyyyyaaaarrrrıııı----pppprrrroooolllleeeetttteeeerrrr uuuunnnnssssuuuurrrrllllaaaarrrrııııyyyyllllaaaa iiiittttttttiiiiffffaaaakkkk kkkkuuuurrrraaaarrrraaaakkkk ssssoooossssyyyyaaaalllliiiisssstttt ddddeeeevvvvrrrriiiimmmmiiiibbbbaaaaşaaaarrrrmmmmaaaallllııııddddıııırrrr.... Yeni 'Iskra'cıların, devrimin çoşkulu ilerleyişi konu-sunda bütün savlarında ve kararlarında o denli dar biçimde sunduklarıproletaryanın görevleri işte bunlardır." (Bkz. Lenin, Seçme Eserler, C.

Çünkü orada devrimin karşısında, tüm manevi kredisini yitirmiş veHindistan'ın ezilen ve sömürülen kitlelerinin genel nefretini üzerineçekmiş yabancı emperyalizm gibi herkesçe bilinen bir düşman duru-yor.

Zincirin Almanya'da kopması da tamamıyla mümkündür. Neden?Çünkü, örneğin Hindistan'da etkide bulunan faktörler Almanya'da daetkide bulunmaya başlıyorlar; bu arada, Hindistan ile Almanya'nıngelişme düzeyi arasındaki muazzam fark, Almanya'daki devrimin sey-ri ve sonucu üzerine damgasını mutlaka basacaktır.

Bu yüzden Lenin der ki:

"Batı Avrupa'nın kapitalist ülkeleri sosyalizme doğrugelişmelerini… sosyalizmin bu ülkelerde dengeli bir şekilde'olgunlaşması' yoluyla değil, bilakis bir devletin başka devletlertarafından sömürülmesi yoluyla, emperyalist savaş sırasında ilkönceyenilen ülkenin, tüm Doğu ile birlikte sömürülmesi yoluylatamamlayacaklardır. Öte yandan, tam da bu birinci emperyalistsavaşın sonucu olarak, Doğu devrimci harekete kesinlikle girmiş vekesin olarak dünya devrimci hareketinin genel girdabına çekilmiştir."(Bkz. Lenin, Seçme Eserler, C. 9, s. 432-433. [s. 434. — nterYayınları.])

Kısacası, emperyalist cephenin zinciri, genel kural olarak, zinci-rin halkalarının en zayıf olduğu yerde kopacaktır ve kesinlikle, mutla-ka kapitalizmin en gelişmiş olduğu, yüzde şu kadar proleter, yüzdebu kadar köylünün olduğu vb. yerde değil.

Bu nedenle, proleter devrim sorununu çözerken, herhangi bir ül-kede proleter nüfusun yüzde payı üzerine istatistiki hesaplara, emper-yalizmi kavramayan ve devrimden vebadan korkar gibi korkan II. En-ternasyonal doktirinerlerinin seve seve biçtikleri olağanüstü önemdüşmez.

Devam: kinci Enternasyonal kahramanları, bir yanda burjuva de-mokratik devrim ile, öte yanda proleter devrim arasında, ikisini birbi-rinden az çok uzun bir zaman boyunca ayıran —bu zaman aralığında,iktidara geçen burjuvazinin kapitalizmi geliştirdiği, proletaryanın ise



Burada ayrıca yine Lenin'in Kasım 1915'te yayınlanan iyi bilinenbir makalesine daha atıfta bulunabilirim. Orada şöyle yazıyor:

"Proletarya, iktidarın ele geçirilmesi için, cumhuriyet için, toprak-lara elkoymak için, … bbbbuuuurrrrjjjjuuuuvvvvaaaa Rusya'nın aaaasssskkkkeeeerrrriiii----ffffeeeeooooddddaaaallll 'emperya-lizmden' (=Çarlıktan) kurtarılmasına 'proleter oooollllmmmmaaaayyyyaaaannnn halkyığınlarını' katılması için mücadele ediyor ve yiğitçe mücadele etme-ye devam edecektir. Ve proletarya, burjuva Rusya'nın Çarlıktan, bü-yük toprak sahiplerinin toprak üzerindeki hakimiyetindenkurtuluşundan, tarım işçilerine karşı mücadelelerinde zengin köylüle-re yardım etmek için değil, bilakis Avrupa proleterleri ile birlik içindesosyalist devrimi yapmak için yararlanacaktır." (Bkz. Lenin, SeçmeEserler, C. 5, s. 157-158. [s. 174-175. — nter Yayınları.])

Son olarak burada Lenin'in, Rus devriminin coşkulu ilerleyişineilişkin yukarıda " ki Taktik"ten aktarılan alıntıya işaret ederek şu so-nuca vardığı "Proleter Devrim ve Dönek Kautsky" adlı yapıtındaki bi-linen pasaja atıfta bulunabilirim:

"Herşey tam da söylediğimiz gibi oldu. Devrimin seyri, gerekçe-lerimizin doğruluğunu onayladı. ÖÖÖÖnnnncccceeee 'bütün' köylülükle birliktemonarşiye karşı, büyük toprak sahiplerine karşı, ortaçağ rejiminekarşı (ve bu ölçüde devrim bir burjuva-demokratik devrim olarakkalır). SSSSoooonnnnrrrraaaa yoksul köylülükle birlikte, yarı-proleterlerle birlikte, tümsömürülenlerle birlikte, kır zenginleri, Kulaklar, spekülatörler de dahilkkkkaaaappppiiiittttaaaalllliiiizzzzmmmmeeee kkkkaaaarrrrşıııı,,,, ve bu ölçüde devrim ssssoooossssyyyyaaaalllliiiisssstttt bir devrim olur. Bi-rincisi ile ikincisi arasına yapay olarak bir Çin Seddi çekmeye, bu iki-sini birbirinden proletaryanın hazırlık derecesinden ve kıryoksullarıyla birleşme derecesinden herhangi bir bbbbaaaaşkkkkaaaa şeyleayırmaya çılışmak, Marksizmi muazzam çarpıtmak vebayağılaştırmak, onun yerine liberalizmi geçirmek demektir." (Bkz.Lenin, Bütün Eserler, C. 23, s. 506.)

Sanırım bu kadar yeter.

Pekâlâ, eğer durum böyleyse, o zaman Lenin niçin "sürekli (ke-sintisiz) devrim" fikrine karşı mücadele etti? denebilir.

Çünkü Lenin, köylülüğün devrimci yeteneğinden "sonuna kadaryararlanmayı" ve onların devrimci enerjisinden Çarlığı tamamıyla tas-fiye etmek, proletarya devrimine geçmek için yararlanmayı önerirken;

3, s. 104-105. [s. 105-106. — nter Yayınları.])

Leninist devrim teorisinin temel direklerinden biri olarak burjuvadevriminin proleter devrime geçmesi fikrinin, Lenin'in " ki Taktik"adlı yapıtındakinden daha belirgin bir şekilde ortaya çıktığı, daha son-raki diğer yapıtlarının burada sözünü bile etmiyorum.

Öyle görünüyor ki, bazı yoldaşlar, Lenin'in bu fikre ancak1916'da vardığını; o zamana kadar Rusya'da devrimin burjuva çerçe-vesi içinde kalacağını, ve dolayısıyla iktidarın proletaryanın veköylülüğün diktatörlük organının elinden, proletaryanın eline değil,burjuvazinin eline geçeceğini düşündüğünü sanıyorlar. Hatta bugörüşün, komünist basınımıza bile girdiği söyleniyor. Bu iddianın ke-sinlikle yanlış olduğunu, kesinlikle gerçeğe uymadığını söylemeli-yim.

Burada Lenin'in 1905'te III. Kongre'de yaptığı, proletarya veköylülüğün diktatörlüğünü, yani demokratik devrimin zaferini "'dü-zen' örgütü" olarak değil "savaş örgütü" olarak nitelendirdiği, bilinenkonuşmasına atıfta bulunabilirim (Bkz. Lenin, Bütün Eserler, C. 7, s.361).

Burada ayrıca Lenin'in, Rus devriminin gelişme perspektifleriniçizerek, Parti'ye "Rus devriminin birkaç aylık bir hareket değil; bilakisyıllarca süren bir hareket olması için; sadece iktidarı ellerinde tutanlar-dan küçük tavizler koparılmasına değil, bilakis onların tamamıyladevrilmesine yol açmasını sağlamak" görevini verdiği "Geçici Hükü-met Üzerine" bilinen makalelerine atıfta bulunabilirim. Lenin bu ma-kalelerde bu perspektifi daha da genişletip Avrupa'da devrimebağlayarak, şöyle devam etmektedir:

"Bu başarılırsa, o zaman… o zaman devrim yangını Avrupa'yıateşe verecektir; burjuva gericiliği altında inleyen Avrupa işçisi ayak-lanacak ve bize 'işin nasıl yapıldığını' gösterecektir; o zaman Avru-pa'daki devrimci kabarış Rusya'da yankılanacak ve birkaç devrimyılından oluşan bir dönemi, birkaç devrim onyılından oluşan bir döne-me dönüştürecektir…" (Lenin, Seçme Eserler, C. 3, s. 32. [s. 40. — n-ter Yayınları.])



mek isterlerken, az çok bütün mülk sahibi sınıflar iktidardanuzaklaştırılıncaya, devlet iktidarı proletarya tarafından ele geçirilince-ye ve yalnızca bir tek ülkedeki değil, bilakis dünyanın tüm hakim ül-kelerinde proleterlerin birliği, bu ülkelerin proleterleri arasındaki re-kabet ortadan kalkacak ve en azından tayin edici üretici güçlerproletaryanın elinde yoğunlaşacak kadar ilerleyinceye dek devrimisürekli kılmak bizim sorunumuz ve bizim görevimizdir."

Başka bir deyişle:

a) Marx, bizim Rus "süreklicilerimiz"in planlarının tttteeeerrrrssssiiiinnnneeee,,,, elliliyıllar Almanyası'nda devrime doğrudan proletarya iktidarı ilebbbbaaaaşllllaaaammmmaaaayyyyıııı kesinlikle önermemiştir;

b) Marx yalnızca, devrimin eserini proletaryanın devlet iktidarıile ttttaaaaççççllllaaaannnnddddıııırrrrmmmmaaaayyyyıııı,,,, burjuvazinin bir fraksiyonu ardından diğerini adımadım iktidarın kumanda mevkilerinden uzaklaştırıp, proletarya iktidarıele geçirdikten sonra, tüm ülkelerde devrimi tutuşturmayı önermiştir—Lenin'in bütün öğrettikleri ve emperyalizm koşulları altında prole-tarya devrimi teorisini izleyerek devrimimizin seyri içinde bütüngerçekleştirdikleri, bu önermeye ttttaaaammmmaaaammmmeeeennnn uuuuyyyygggguuuunnnndddduuuurrrr....

O halde, bizim Rus "süreklicilerimiz" yalnızca Rus devrimindeköylülüğün rolünü ve proletarya hegemonyası fikrinin öneminiazımsamakla kalmamışlar, aynı zamanda Marx'ın "sürekli" devrimfikrini (kötü yönde) değiştirmişler ve pratikte işe yaramazkılmışlardır.

Bunun içindir ki Lenin, bizim "süreklicilerimiz"in teorisiyle alayetmiş, bu teoriyi "orijinal" ve "şahane" diye nitelendirmiş ve onları"hayatın on yıldan beri bu şahane teorinin yanından gelip geçmemesi-nin nedenleri üzerine düşünmekle" suçlamıştır. (Lenin'in bu makalesi,Rusya'da "sürekliciler"in teorisinin ortaya çıkışından 10 yıl sonra,1915'te yazılmıştı — bakınız Lenin, Seçme Eserler, C. 5, s. 156. [s.173. — nter Yayınları.])

Bunun içindir ki Lenin, bu teoriyi yarı-menşevik bir teori sayıyorve bu teori "Bolşeviklerden proletaryanın kararlı devrimci mücadele

"sürekli devrim" yanlıları köylülüğün Rus devrimindeki büyük rolünüanlamıyor, köylülüğün devrimci enerjisinin gücünü olduğu gibi, Rusproletaryasının köylülüğe önderlik etme gücünü ve yeteneğiniazımsıyor ve böylece köylülüğün burjuva

Documents

LEN NZM N SORUNLARI - devrimtemizler.netdevrimtemizler.net/wp-content/uploads/2015/12/J.-Stalin-Leninizmin-Sorunları.pdf4) "Diyalektik ve Tarhi Materyalizm Üzerine" ("SBKP(B) Tarihi-Kısa