Liceum Ogólnokształcące

w Siedliszczu

(1948-2010)

2

PROŚBA

Ty biały ptaku, co skrzydłami swymi otwierasz zamknięte dla innych przestrzenie czując się wolny, w wolności szczęśliwym, nie skrępowanym przez zakazów cienie- Ty, który żeglujesz wśród chmur niebieskich i ludzkie prawo masz właściwie za nic, bo możesz wieźd bagaż jakikolwiek zechcesz i nie mied paszportu na styku granic- Ty, co odważnie wchodzisz jak Tezeusz w gąszcz labiryntu siwego przestworza i nigdy nie błądzisz, i nie obca ci klęska na szlakach wiodących od morza do morza- Przenieś mnie kiedyś w uczniowskie lata, bogate mądrością odkrytą przed wiekiem. Chcę podziękowad NAUCZYCIELOM za to, że jestem Człowiekiem.

Grażyna Strąkowska, absolwentka 1969 r.

3

Sławomir Braniewski

L I C E U M O G Ó L N O K S Z T A Ł C Ą C E

W S I E D L I S Z C Z U

( 1948-2010)

SIEDLISZCZE 2010

4

Liceum Ogólnokształcące im. Romualda Traugutta w Siedliszczu Ul. Szkolna 34 www.siedliszcze.lublin.pl lo_siedliszcze@poczta.onet.pl

Copyright © by Sławomir Braniewski Siedliszcze 2010

Opracowanie: Sławomir Braniewski

Fotografie: Feliks Braniewski, Sławomir Braniewski, Irena Hempel, Mirosław Kasperek, Zbigniew Gajewski

Serdecznie dziękuję Feliksowi Braniewskiemu i Wiesławowi Prażnowskiemu za udostępnienie materiałów dotyczących Liceum Ogólnokształcącego im. Romualda Traugutta w Siedliszczu oraz archiwalnych fotografii

Serdecznie dziękuję pani dyrektor Irenie Surdyk, panu dyrektorowi Władysławowi Haścowi, paniom profesor Władysławie Jachowskiej, Irenie Hempel i Teresie Błaszczuk, paniom Grażynie Strąkowskiej, Antoninie Wicioskiej-Czuż i Jadwidze Buras (Murat), ks. Henrykowi Krukowskiemu, kolegom Zbyszkowi Gajewskiemu i Jerzemu Wojtanowi za udostępnienie wspomnieo

Dziękuję sponsorom panu Edwardowi Hołubowi i paostwu Urszuli i Krzysztofo-wi Gomółkom za finansowe wsparcie

Layout & DTP Sławomir Braniewski

5

PRZEDMOWA

Szanowne koleżanki i koledzy! Drodzy czytelnicy! W 2010 roku obchodzimy jubileusz 60-lecia nieprzerwanej działalności Liceum Ogólno-

kształcącego w Siedliszczu. Dla całej społeczności szkoły, społeczności lokalnej, absolwen-tów z różnych części Polski i świata jest to szczególnie ważna rocznica, ponieważ przywołuje postacie i wydarzenia z minionego okresu, a kto z nas nie sięga pamięcią do lat spędzonych w szkole.

Ale nie byłoby Jubileuszu gdyby nie to, że w Siedliszczu, przed 60. laty była grupa ludzi, której szczególnie bliskie było kształcenie młodzieży. Wypada wspomnied chociażby te oso-by, których zaangażowanie przyczyniło się do utworzenia Szkoły. Byli to: pierwszy dyrektor Liceum Kazimierz Strąkowski, przewodniczący komitetu rodzicielskiego Józef Skrzycki i wójt gminy Siedliszcze Wojciech Nieradko.

Niniejsza publikacja ukazuje się w bardzo znamiennym momencie, bowiem 26 czerwca 2010 r. w szkole odbędzie się Zjazd Absolwentów. Ukazuje się dzięki wysiłkowi wielu osób, a każda z nich dołożyła własną cegiełkę. Szczególne podziękowania należą się dla mojego taty Feliksa Braniewskiego, który udostępnił gromadzone przez ponad 50 lat materiały o szkole. Wśród nich były teksty (zapisane z iście kronikarką dokładnością) i kilkadziesiąt starych fotografii. Dziękuję też panu Wiesławowi Prażnowskiemu wieloletniemu dyrekto-rowi Liceum za wszelką pomoc i udostępnienie materiałów archiwalnych. Panu prof. Stani-sławowi Błaszczukowi dziękuję za wsparcie merytoryczne. Dziękuję tym wszystkim, którzy w jakikolwiek chociażby sposób, osobiście czy przez Internet przyczynili się do powstania publikacji.

Wiele opisów faktograficznych zaczerpnięto z Historii Liceum Ogólnokształcącego w Siedliszczu autorstwa Feliksa Braniewskiego, wieloletniego nauczyciela Liceum. Publikacja ta ukazała się również w ważnym momencie, bowiem w 1999 r. w Siedliszczu odbył się I Zjazd Absolwentów.

W prezentowanej pracy odniosę się jedynie do wybranych problemów ukazujących spe-cyfikę siedliskiego Liceum, poświęcając najwięcej miejsca pionierskim zmaganiom ludzi minionego okresu o polską wiejską szkołę. Wychodzę z założenia, że początki każdego dzia-łania są zwykle najtrudniejsze i często mają decydujący wpływ na to zdarzy się w kolejnych latach. Tak było w każdej szkole i tak jest w przypadku Liceum Ogólnokształcącego w Siedliszczu.

Niniejsza publikacja, nie jest historyczną pracą naukową. Jej celem jej przybliżenie nie-których fragmentów tej szkolnej rzeczywistości, która pozostała nie tylko na kartach histo-rii, ale i w naszej w pamięci. Z tą z upływem lat jest jednak coraz gorzej. Publikacja ma po-kazad jak na przestrzeni lat zmieniał się charakter Szkoły i panująca wewnątrz atmosfera. Trzeba przy tym pamiętad, że Szkoła powstała w odmiennych niż obecne warunkach poli-tycznych i społecznych. Przez cały okres swojej działalności dobrze służyła społeczeostwu.

6

Stała na straży tych wartości, które w minionych okresach czasu uznawane były za podsta-wowe. Szkoła nie tylko uczyła, ale przede wszystkim starała się wychowywad.

Kilkakrotnie w swej historii podejmowano próby zlikwidowania Szkoły, ale dzięki rodzi-com i wspaniałej kadrze pedagogicznej Liceum Ogólnokształcące w Siedliszczu w dalszym ciągi istnieje. W dalszym ciągu kształci i wychowuje polską młodzież.

Ów charakter Szkoły mają przybliżad fakty zapisane w różnych źródłach historycznych - kronikach, protokołach rad pedagogicznych, wspomnieniach nauczycieli i absolwentów. Praca podzielona jest na 9 rozdziałów.

Pierwszy rozdział poświęcony został historii Szkoły. Nie jest oceną zachodzących w tamtym czasie procesów, lecz przybliża te fakty i daty, które dla szkoły były najlepsze, najważniejsze, najbardziej warte przypomnienia. Składa się z 6 podrozdziałów, a każdy z nich z krótkiego wprowadzenia historycznego, chronologicznie przedstawionych najważ-niejszych wydarzeo oraz krótkiej charakterystyki pracy szkoły. Po każdym z podrozdziałów zamieszczono kilka fotografii „Z kroniki szkolnej”.

Rozdział drugi zatytułowany „Kadra pedagogiczna szkoły” zawiera wykaz 202 nauczycieli i dyrektorów. Spośród nich ponad 40 profesorów ma osobne biogramy. Na osobnej liście wyodrębnieni zostali pracownicy niepedagogiczni – służba zdrowia i personel administra-cyjno-obsługowy.

Rozdział trzeci przedstawia krótki opis działalności organizacji szkolnych i młodzieżo-wych wraz z nazwiskami ich opiekunów i uczniów pełniących funkcje w tych organizacjach.

Rozdział czwarty stanowi zestawienie osiągnięd i sukcesów dydaktyczno-wychowawczych Liceum. Przedstawione znaczące sukcesy i osiągnięcia uczniów w różnych dyscyplinach pochodzą z ksiąg protokołów Rad Pedagogicznych z lat 1966-2010.

Rozdział piąty poświęcony został tradycjom i symbolom Szkoły. Do najważniejszych „świętych znaków” należą: sztandar i patron, budynek Szkoły i tablica pamiątkowa, a w przeszłości również hymn Szkoły.

W rozdziale szóstym pt. „Działalnośd kulturalno-oświatowa” przedstawiona została dzia-łalnośd m.in. biblioteki szkolnej, internatu, wiejskiej izby pamięci, chóru i zespołów muzycz-nych. Znalazły się też informacje o szkolnych seansach filmowych, zabawach tanecznych („choinkach” i studniówkach), antologii poezji szkolnej i gazetce „Sfinks”.

W rozdziale siódmym zatytułowanym „Podstawy materialne działalności dydaktyczno-wychowawczej” przedstawione są informacje na temat szkolnych budynków - „starej” i „nowej” Szkoły, „starego” i „nowego” internatu, sali gimnastycznej oraz wyposażenia szko-ły w środki dydaktyczne.

Publikacja zakooczona jest krótkim podsumowaniem działalności Szkoły, wspomnienia-mi oraz aneksami – wykazem absolwentów, nauczycieli oraz użytych skrótów.

Analizując bogatą dokumentację szkoły, poznając coraz nowe fakty i zdarzenia dosze-dłem do wniosku, że niniejsze opracowanie jest zaledwie namiastką monografii, na którą Liceum Ogólnokształcące w Siedliszczu na pewno zasłużyło. Myślę, że w przyszłości taka praca powstanie.

7

1. HISTORIA SZKOŁY

PO CZ ĄTKI SZK OŁY . LATA1948-1959

Historia Liceum Ogólnokształcącego w Siedliszczu liczy już ponad 60 lat. Chcąc ją poznad bliżej musimy cofnąd się do 1948 r., kiedy wśród rodziców i kierownika szkoły podstawowej powstał pomysł utworzenia 11-letniej szkoły ogólnokształcącej. Możliwośd taką stworzyła wprowadzona w 1948 r. reforma szkolnictwa. Formalną podstawą do tworzenia tego typu szkół była „Instrukcja Ministerstwa Oświaty z 4 maja 1948 r.” w sprawie organizacji roku szkolnego 1948/49 w szkolnictwie ogólnokształcącym.

W tym czasie w Siedliszczu istniała 7-klasowa szkoła podstawowa, jedyna tego typu w gminie Siedliszcze. Kierownikiem szkoły był Kazimierz Strąkowski sprawujący tę funkcję jeszcze przed wojną w latach 1931-39. W szkole działał komitet rodzicielski w 5-osobowym składzie, a funkcję przewodniczącego pełnił Józef Skrzycki. To właśnie podczas jednego ze spotkao organizacyjnych zrodził się pomysł utworzenia 11-letniej szkoły ogólnokształcącej. Z pomysłem tym zwrócono się kolejno - do władz oświatowych w Chełmie, Kuratorium Oświaty w Lublinie i do Ministerstwa Oświaty w Warszawie, skąd otrzymano pozytywną decyzję. W tym czasie nie było jeszcze odpowiednich aktów prawnych normujących tego typu sytuacje, decyzja miała charakter nieformalnej umowy. W rozmowach z władzami oświatowymi komitet reprezentowali - Wojciech Nieradko (wójt gminy Siedliszcze), Kazi-mierz Strąkowski i Józef Skrzycki.

Ostatnie miesiące poprzedzające rok szkolny 1948/49 zeszły na działaniach organizacyj-nych. W budynku szkolnym po dawnym dworze rodziny Węgleoskich mieściło się 7 klas szkolnych i pokój nauczycielski. W obawie, że może on nie pomieścid większej liczby uczniów dla celów dydaktycznych wynajęto mieszkania prywatne. Wyposażenie szkoły było skromne. Brakowało podstawowych mebli i pomocy dydaktycznych. Na szczęście ocalał księgozbiór z okresu przedwojennego, który liczył 1800 pozycji.

W dniu 1 września 1948 r. odbyło się uroczyste otwarcie nowego roku szkolnego, pierw-szego w historii Liceum. Klasa ósma (pierwsze licealna) liczyła 45 uczniów, najstarszy uczeo miał 16, a najmłodszy 13 lat. Nie może dziwid tak duża rozpiętośd wieku ówczesnych uczniów, bowiem wojenna zawierucha uniemożliwiła młodym ludziom naukę w normalnym trybie. Lekcje odbywały się w systemie dwuzmianowym, gdyż budynek szkolny nie był sta-nie pomieścid wszystkich uczniów. Grono pedagogiczne 11-letniej szkoły stanowiło 18 nau-czycieli: Czesława Chwedoruk, Marcin Chwedoruk, Karolina Franecka, Piotr Fraś, Janina Góralska, Maria Kalecioska, Zofia Kociubioska, Zbigniew Kral, Genowefa Lewczuk, Janina Pawlus, Michalina Pawlus, Helena Roszkowska, Maria Strąkowska, Jerzy Owadowicz, Hele-na Porębska, Halina Wójcik, Mieczysława Zen i ks. Michał Wąsik. Nauczyciele ci w większo-ści posiadali wykształcenie średnie pedagogiczne koocząc przed wojną licea pedagogiczne.1

1 Wkrótce po rozpoczęciu roku szkolnego z nieznanych przyczyn z pracy odeszła Zofia Kociubioska.

8

W roku szkolnym 1949/50 pracę podjęli Jan Młynarczyk (przysposobienie obronne, przysposobienie wojskowe, wychowanie fizyczne), Władysława Jachowska (jęz. polski, hi-storia, logika), Aleksander Jędruszak (matematyka, fizyka), Jerzy Owadowicz (matematyka), Aniela Soja (nauka o Polsce i świecie współczesnym), Aleksander Zdzisław Targosioski (jęz. polski, łacina) oraz Julian Wicioski (język rosyjski). Z pracy odeszli Jerzy Owadowicz i Kazi-mierz Strąkowski (26 sierpnia 1950 r.), a Zofia Kalecioska została aresztowana, czego powo-dem jak podano była „nienawiśd i wrogośd” do Związku Radzieckiego. W dniu 31 sierpnia 1950 r. nastąpiło formalne powołanie Liceum.2 Dyrektorem szkoły został mianowany Alek-sander Targosioski.

W roku szkolnym 1950/51 - nastąpiły zmiany w programach nauczania. Do klasy

X wprowadzono nowy przedmiot naukę o społeczeostwie. Do klas VIII, IX i X wprowadzono egzamin promocyjny. Składał się z części ustnej i pisemnej. Egzamin pisemny opracowywało Ministerstwo Oświaty w Warszawie, cześd ustną nauczyciele uczący w szkole. Od 1950 r. działalnośd rozpoczęły komisje przedmiotowe, które wydatnie przyczyniły się do realizacji planu dydaktyczno-wychowawczego szkoły. Działały komisje przedmiotowe: matematycz-na, przyrodnicza, historyczna, języka polskiego, rosyjskiego i łacioskiego. Powstało też szkolne koło sportowe, które przygotowywało uczniów do udziału w różnych dyscyplinach sportowych. Dużą popularnością cieszył się w tym czasie „szczypiorniak” (piłka ręczna). Systematycznie powiększała się liczba uczniów. W tym czasie w Liceum kształciło się 103 osoby. W szkole panowała ciasnota, co w znacznym stopniu utrudniało pracę dydaktyczną. Brakowało nie tylko klas, ale też miejsca gdzie można by prowadzid zajęcia wychowania

2 Zarządzenie Ministra Oświaty z dna 31 sierpnia 1959 r. Nr 12 Sr 5785/50 o utworzeniu paostwowej

Szkoły Ogólnokształcącej stopnia podstawowego i licealnego w Siedliszczu. Na podst. art. 1 ustawy z dnia 4 czerwca 1929 r. o tymczasowym ustroju władz szkolnych – Dz. U. R. P. Nr 50 poz. 304.

Na apelu szkolnym

9

fizycznego. Prowadzono je głównie na świeżym powietrzu, a w przypadku złej pogody na korytarzu głównym szkoły. W celu poprawy bazy lokalowej szkoły dyrektor Aleksander Tar-gosioski postanowił wybudowad tymczasową salę gimnastyczną - drewniany barak z przeznaczeniem na zajęcia w-f. Niestety pomysł upadł, ponieważ za działalnośd w struktu-rach AK dotychczasowy dyrektor został odsunięty od pracy pedagogicznej. W lutym 1951 r. nastąpiła zmiana na stanowisku kierowniczym, powołanie dostała Aniela Soja. Aleksander Targosioski opuścił Siedliszcze. Z pracy zrezygnowała Irena Skorupa. Do ważniejszych uro-czystości szkolnych i wydarzeo tamtego okresu zaliczyd można:

Rozpoczęcie roku szkolnego – 1 września

Wybory do szkolnego Zarządu ZMP – 15 września

Święto Wojska Polskiego – akademia w dniu 12 października

Kongres pokoju – 14 października

Urodziny Stalina – 21 grudnia

Choinka – 12 stycznia

Apel z okazji rocznicy śmierci gen. Świerczewskiego – 27 marca

Poranek z okazji urodzin prezydenta Bieruta – 18 kwietnia

Święto klasy robotniczej – 1 maja W roku szkolnym 1951/1952 Aniela Soja podjęła się budowy nowej sali gimnastycznej.

W 1953 r. po prawie dwu latach od rozpoczęcia inwestycji sala gimnastyczno-widowiskowa została oddana do użytku. W tym czasie pracę podjęli: Aleksander Bałasz (higiena), Krystyna Bartyś (przysposobienie obronne, wychowanie fizyczne), Irena Skorupa (astronomia, biolo-gia, chemia, geologia), Edmund Ryl, Jadwiga Skowrooska (geografia), Jan Strąkowski (ma-tematyka, łacina, technika, język niemiecki) i Maria Walczak. Aktywnością w działaniu wy-kazały się sekcje naukowo-wychowawcze. W swoich strukturach skupiały one zarówno nauczycieli jak i członków Komitetu Rodzicielskiego oraz aktyw ZMP i samorząd szkolny. Na terenie każdej klasy utworzono sekcje klasowe. Na comiesięcznych zebraniach otrzymywały one wytyczne opracowywane przez Prezydium Komitetu Rodzicielskiego i dyrektora szkoły. Wiodącą organizacją w szkole było ZMP, do którego należeli wszyscy uczniowie. Swoją dzia-łalnośd zaznaczył też samorząd szkolny i Powszechna Organizacja „Służba Polsce”. W tym czasie utworzono Szkolne Koło Przyjaciół Związku Radzieckiego, późniejsze TPPR.

W 1952 r. odbył się pierwszy egzamin maturalny.3 W dniach 23 i 24 maja 1952 r. prze-prowadzono pisemne egzaminy z matematyki i języka polskiego, a w dniach 4-7 czerwca egzaminy ustne. Do egzaminu przystąpiło 15 uczniów i jak zapisała w księdze protokołów dyrektor szkoły Aniela Soja egzamin ten „złożyli wszyscy uczniowie”. Było to zaledwie 33% uczniów klasy VIII z 1948 r. W gronie maturzystów znaleźli się następujący uczniowie: Maria Andruszak, Krystyna Błonka, Edward Dudek, Gabriela Gajko, Stanisława Lackowska, Helena Łukaszuk, Janina Malec, Marian Małecki, Lidia Orłowska, Kazimierz Pikuła, Danuta Przebie-rowska, Julia Puzio, Bronisław Stasiak, Halina Wójcik i Daniela Wróblewska. Wychowawczy-nią klasy była Władysława Jachowska. W roku szkolnym 1952/53 do budynku „starej szko-ły” dobudowano nowe skrzydło murowane o powierzchni użytkowej ok. 120 m2. Mieściły się tu cztery sale lekcyjne, klatka schodowa i pomieszczenie gospodarcze. Większośd prac budowlanych i wykooczeniowych wykonano w czynie społecznym.

3 W latach 1952-2004 egzamin dojrzałości

10

W latach 1953-59 pracę w Szkole podjęli: Marian Abramek (fizyka), Feliks Braniewski (hi-storia), Danuta Tyburek-Kicioska (biologia), Jan Laskowski (matematyka), Wincenty Łaźnicz-ka (fizyka, historia), Stanisław Łopuszyoski (wychowanie fizyczne), Janina Ożóg, Michał Szpi-la, Józef Piędzia, Stanisław Tarasiuk (biologia), Helena Turosioska, Jerzy Turosioski. Pod koniec lat 50. odeszli Władysława Jachowska i Stanisław Tarasiuk. W dalszym ciągu religii uczył ksiądz Michał Wąsik proboszcz parafii w Siedliszczu.

W 1957 r. oddano do użytku 2-piętrowy internat. Budynek ten wybudowano przy ulicy Szkolnej, ok. 800 m od szkoły. Warto w tym miejscu zaznaczyd, że w latach pięddziesiątych Siedliszcze przeżywało prawdziwy rozkwit. Za sprawą lekarza Aleksandra Bałasza wybudo-wano szpital, izbę porodową, dom sportowca i basen. Zmienił się wystrój osady. Założono park, a na ulicach pojawiły się nowe chodniki.

Lata 50. chod były trudne dla szkoły, nie pogrążyły jej jednak w marazmie i zastoju. Szko-ła dobrze funkcjonowała głównie dzięki pomocy i ofiarności rodziców. Dobrze układała się współpraca komitetu rodzicielskiego z dyrektor Anielą Soją. Dzięki temu zrealizowano wiele inwestycji – powstała wielofunkcyjna sala gimnastyczna, internat ze stołówką, a budynek szkolny został rozbudowany.

W procesie dydaktycznym znaczną rolę odgrywały szkolenia ideologiczne w ramach któ-rych wprowadzono przedmiot „Zagadnienia życia współczesnego”. Po 1957 r. z programów nauczania stopniowo zaczęto eliminowad treści ideologiczne i polityczne.

Ważną rolę w wychowaniu młodzieży odgrywały szkolne organizacje. Aktywnością wy-różniał się Samorząd Szkolny (opiekunowie: Helena Roszkowska, Aniela Soja, Jan Strąkow-ski), Polski Czerwony Krzyż (Maria Matulewicz, Janina Pawlus, Wincenty Łaźniczka, Danuta Kicioska), Związek Młodzieży Polskiej (Władysława Jachowska), Związek Harcerstwa Pol-skiego - (Helena Roszkowska, Stanisław Tarasiuk), Szkolna Kasa Oszczędności (Janina Pa-wlus, Jan Strąkowski, Danuta Tyburek) i Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (Aniela Soja, Piotr Fraś, Julian Wicioski).

Ważnym elementem pracy pedagogicznej było kształcenie dorosłych. Karolina Franecka, Janina Pawlus i Jan Strąkowski prowadzili kursy dla analfabetów, które w koocowym efekcie dawały możliwośd ukooczenia szkoły podstawowej. W trakcie kilkumiesięcznych zajęd reali-zowano program nauczania klasy VII. Polonistki Władysława Jachowska i Janina Ożóg pro-wadziły kółko teatralne, które znacznie ożywiło życie kulturalne szkoły oraz miejscowości. Duży wkład w rozwój fizyczny młodzieży wnieśli Jan Młynarczyk i Stanisław Łopuszyoski, prowadząc zajęcia w nowych obiektach sportowych – sali gimnastycznej, boisku piłki nożnej i basenie pływackim. Systematycznie zwiększała się liczba uczniów. W 1948 r. do szkoły uczęszczało zaledwie 45 uczniów, natomiast w roku szkolnym 1959/60 było ich już 149. Liczba uczniów zwiększyła się prawie 3-krotnie. Niewielki spadek liczby uczniów możemy zanotowad jedynie w roku szkolnym 1956/57, 106 uczniów. Szkoła była sfeminizowana, dziewczęta stanowiły 75% całej społeczności szkolnej. W latach 50. szkołę ukooczyło 141 uczniów (92 dziewcząt i 41 chłopców).

11

Z K R O N I K I S Z K O L N E J

Zarządzeniem Ministra Oświaty o utworzeniu Paostwowej Szkoły

Ogólnokształcącej stopnia podstawo-wego i licealnego w Siedliszczu,

powiat Chełm

Dziennik lekcyjny klasy maturalnej z 1952 r.

Wiele pamiątkowych fotografii powstało na schodach przed wejściem do budynku szkoły

12

LATA 1960-69

Lata sześddziesiąte przyniosły kolejne istotne zmiany w polskiej oświacie. Sejm PRL zde-cydował o przedłużeniu obowiązku nauczania o jeden rok, podejmując 15 lipca 1961 roku uchwałę „O rozwoju systemu oświaty i wychowania”. W 1964 r. uległ zmianie system nau-czania. Chociaż akcję „1000 szkół na Tysiąclecie Paostwa Polskiego” ogłoszono w 1958 r. jej efekty widoczne były w latach 60. W gminie Siedliszcze tysiąclatka powstała w Mogielnicy. Lata 1960-62 były ostatnimi w kadencji dyrektor Anieli Soi. Dnia 1 września 1962 r. funkcję dyrektora szkoły powierzono Edwardowi Kowalskiemu. W 1963 r. Liceum zostało włączone do szkół eksperymentalnych w zakresie:

Aktywizacji procesu nauczania wszystkich klas

Metody prowadzenia lekcji wychowawczych Zadaniem priorytetowym szkoły było prowadzenie zajęd lekcyjnych wszystkich przed-

miotów w klasopracowniach oraz likwidacja nauczania popołudniowego. W roku szkolnym 1964/65 po raz pierwszy w historii szkoły utworzono dwie równoległe

klasy. Powstały też klasopracownie - geograficzna, fizyczna, biologiczna (w głównym budyn-ku szkoły) oraz historyczna i zajęd praktyczno-technicznych (przy sali gimnastycznej).

W latach 1960-64 dodatkową formą zajęd dydaktycznych były wieczorowe kursy dla młodzieży dorosłej z programem pełnej klasy VII. Kierownikiem tej formy kształcenia był Feliks Braniewski, a zajęcia dydaktyczne prowadzili Stanisław Łopuszyoski i Jan Strąkowski.

W dniach 25-27 września 1964 r. odbyły się I Dni Siedliszcza. W tym lokalnym festynie wielu nauczycieli wyróżniło się aktywnością. Franciszka Młynarczyk przygotowała tzw. żakinadę, Józef Wawrzyszko dekorację szkoły, Maria Wawrzyszko dwie sztuki teatralne Zemstę Aleksandra Fredry i Grube ryby Michała Bałuckiego. Stanisław Łopuszyoski kie-rował pracami porządkowymi na cmentarzu. Feliks Braniewski wygłosił referat o historii Siedliszcza. Genowefa Kowalska przygotowała pokazy gimnastyczne. Nad organizacją festynu czuwał Edward Kowalski. Na uroczystośd zaproszono wielu gości spoza Siedlisz-cza m.in. M. Moskaluka - przew. Rady Powiatu Chełmskiego, prof. Wincentego Okonia, dr Aleksandra Bałasza i Kazimierza Strąkowskiego.

13

W 1964 r. młodzież szkolna aktywnie uczestniczyła w wielu czynach społecznych. Priory-tetem władz gminnych była przebudowa Siedliszcza. Akcję tą podjęto z okazji 20-lecia PRL i 540-lecie Siedliszcza. Efektem podjętych działao było wyburzenie kilku starych domów oraz położenie na ulicach nowych asfaltowych nawierzchni. Zmieniono też lokalizację kilku-setletniego targowiska, które przeniesiono z rynku na plac poza centrum osady. Zadbano też o estetykę Siedliszcza, ułożono nowe chodniki, posadzono drzewa i krzewy, założono klomby kwiatowe i zainstalowano wiele ławek. Jak podaje kronika szkolna ogółem posa-dzono ponad 13 tys. drzew i krzewów.

W lipcu 1964 r. do Ministerstwa Edukacji w Warszawie udała się delegacja przedstawi-cieli władz samorządowych i oświatowych Siedliszcza w składzie: Edward Kowalski (dyrektor szkoły), Stanisław Prucnal (przewodniczący Prezydium GRN w Siedliszczu), Augustyn Mikuła (przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego), Feliks Braniewski i Józef Szyszkowski. Celem wyjazdu były rozmowy i prośby o dalsze utrzymanie 11-latki.

Rok szkolny 1965/66 był rokiem 1000-lecia Paostwa Polskiego. Przez cały rok odbywały się akademie, wystawy, prelekcje, na które często zapraszano gości spoza Siedliszcza. Od 1 września 1966 r. funkcję dyrektora szkoły powierzono dotychczasowemu nauczycielowi matematyki Józefowi Wawrzyszce.

Podczas posiedzenia RP w dniu 19 października 1965 r. szczególną uwagę zwrócono na strój szkolny młodzieży. Do dodatkowych obowiązków grona pedagogicznego należało do-pilnowanie noszenia tarcz szkolnych, mundurków i odpowiedniej długości włosów u chłop-ców. „Ze względu na złą dyscyplinę młodzieży nauczyciele przy współudziale trójek rodzi-cielskich i funkcjonariuszy MO winni kontrolowad zachowania się i przebywania uczniów wieczorem a zwłaszcza po godz. 20”.4

W dniu 19 listopada 1965 r. wprowadzono kolejne działania wychowawcze. Należało „wprowadzid zeszyty spostrzeżeo o uczniach i przedłożyd je do podpisu dyrektorowi; wzy-wad pismem urzędowym rodziców uczniów z ocenami niedostatecznymi; otaczad opieką stancje, specjalnie wpadad często na niektóre wracając wieczorem ze szkoły.”5

Podczas posiedzenia RP w dniu 15 grudnia 1965 r. dokonano podsumowania pracy szko-ły w zakresie prowadzonego eksperymentu oświatowego. Analizie poddano nauczanie hi-storii i matematyki. Ze sprawozdao złożonych przez nauczycieli wynika, że na lekcjach histo-rii stosowano głównie dwie metody nauczania tzw. pracę w zespołach i pracę audiowizual-ną w ramach, której korzystano z radioodbiornika, dwóch diaskopów i zestawu przeźroczy. Innowacją lekcji matematyki było prowadzenie zajęd metodą problemową. Nauczyciele uczestniczący we zdrożeniu eksperymentu otrzymali wyróżnienia – Feliks Braniewski otrzymał pochwałę z OOM w Lublinie, a Józef Wawrzyszko dyplom Ministra Oświaty.

W dniu 12 lutego 1966 r. podczas akademii szkolnej odbyła się uroczysta inauguracja obchodów 1000-lecia Paostwa Polskiego. W ramach podjętych zobowiązao przeprowadzo-no:

akademię z okazji dla szkoły i dla środowiska,

apele z okazji wyzwolenia Warszawy, Dnia Kobiet, poświęcony Orędziu Bi-skupów Polskich z dnia 21 XII 1965 r.,

4 Wypis z protokołu RP z dnia 19 października 1965 r.

5 Wypis z księgi protokołów RP z dnia 19 listopada 1965 r.

14

spotkanie z prelegentem Towarzystwa Literackiego w Lublinie w ramach, którego młodzież zapoznano z osiągnięciami Teatru Polskiego na przestrzeni 200 lat,

odczyt o przeszłości Ziemi Chełmskiej przeprowadzony przez p. Skibioską na temat „Tedy przeszła historia”,

występ zespołu artystycznego z Piask - wystawienie sztuki Aleksandra Fredry „Dyliżans”,

wystawę książek o tematyce historycznej,

wieczorki mundurowe połączone z wieczornicami tanecznymi,

ułożono chodniki przy boisku szkolnym, wykonano ogrodzenie szkoły oraz remont budynku szkolnego.

W dniu 24 kwietnia 1966 r. w sali gimnastycznej odbyło się spotkanie młodzieży z przedstawicielami wojska polskiego, którego tematem była współpraca ze szkołą w ra-mach pozyskiwania kandydatów do zawodowej służby wojskowej.

W dniu 3 maja 1966 r. otwarto lokalne muzeum historyczne – Wiejską Izbę Pamięci Na-

rodowej. Była to pierwsza tego typu placówka w powiecie chełmskim. Jej celem było gro-madzenie pamiątek historycznych dotyczących Siedliszcza i okolic. Izba powstała z inicjaty-wy Feliksa Braniewskiego, a pierwsze eksponaty-pamiątki z przeszłości przynosła młodzież szkolna. W dniach 10-12 czerwca 1966 r. odbyły się kolejne - II Dni Siedliszcza. Tak jak w poprzednim festynie na uwagę zasługuje masowy udział młodzieży szkolnej i zaangażo-wanie nauczycieli. W programie ponownie znalazła się żakinada oraz zabawa młodzieży w sali gimnastycznej.

Grono Pedagogiczne w roku szkolnym 1966/67 - Wiesława Mulart, Weronika Zygan, Alina Do-maoska, Anna Socha, Anna Szyndlar, Jolanta Kropp, Aleksandra Kasperek (rząd u góry) – Barbara Wojewódzka, Irena Hempel, Franciszka Młynarczyk, Henryka Małecka, Eugeniusz Rymut, Irena Surdyk, Feliks Braniewski (rząd u dołu)

15

W roku szkolnym 1966/67 Szkoła zgodnie z reformą oświaty podjętą w 1962 r. w zakre-sie wprowadzenia 8-letniej szkoły podstawowej, rozpoczęła realizację nowych programów i planów nauczania. Nowym dyrektorem szkoły został Eugeniusz Rymut. Na podkreślenie zasługuje aktywnośd dyrektora w zakresie sprawowania nadzoru kierowniczego, czego przykładem może byd przeprowadzenie w pierwszym roku pracy 235 hospitacji i wizytacji z różnych dziedzin życia szkoły. Ponadto odbyło się 10 posiedzeo Rady Pedagogicznej, na których zrealizowano wiele tematów z zakresu doskonalenia zawodowego nauczycieli. Omawiano między innymi takie zagadnienia jak osobowośd nauczyciela, proces dydaktycz-ny i niepowodzenia szkolne.

Rok szkolny 1968/1969 był rokiem wielu rocznic – 25-lecia PRL, 25-lecia LWP, 50-lecia odzyskania niepodległości, 20-lecia zjednoczenia polskiego ruchu robotniczego. W związku z tym odbyło się wiele uroczystości, m.in. sesja naukowa „25-lecie PRL”, akademia „Piękna nasza Polska cała” konkurs „Lenin w moim życiu”, w ramach którego młodzież zdobyła dwie nagrody – wycieczkę do Puław i do ZSRR. W ramach pracy społecznej powstało boisko do koszykówki, zasadzono 1000 szt. krzewów i 50 drzew.

W tym roku doszło też do podziału jednolitej szkoły ogólnokształcącej na szkołę podsta-wową i liceum. Szkoła otrzymała 1 mln zł. z przeznaczeniem na poprawę bazy lokalowej. W ramach prac przygotowawczych wykonano dokumentację obiektu i zgromadzono mate-riały budowlane. Było to 50 tys. szt. cegły czerwonej, 5 tys. białej, 1000 szt. pustaków, 7 ton wapna i 1, 5 tony stali zbrojeniowej. Wiele prac wykonano społecznie m.in. przy rozładunku cegły pracowali uczniowie i nauczyciele.

Lata 60. podobnie jak 50. były dla Szkoły okresem wyjątkowo trudnym - przede wszyst-

kim była to walka o przetrwanie. Pomimo trudności szukano nowych form kształcenia, po-dejmowano eksperymenty, wdrażano skuteczne metody nauczania. Szkoła uzyskała status eksperymentującej. Utworzono klasy sprofilowane z rozszerzonym programem z matematyki i historii.

Duży nacisk wywierano na pracę organizacji młodzieżowych. W tym czasie istniało Szkolne Koło Odbudowy Stolicy, Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Szkolna Kasa Oszczędności, Szkolne Koło Sportowe i Związek Młodzieży Socjalistycznej. W roku szkolnym 1966/67 do ZMS należało 50 uczniów, ZHP – 143. Istniało 6 kół przedmiotowych – recyta-torskie, polonistyczne, historyczne, fizyczne, matematyczne i SKS.

Wycieczka Grona Pedagogicznego do Malborka Lekcja jęz. łacioskiego z panią profesor Jolantą Kropp

16

Okres ten cechuje wielki zapał do pracy społecznej. Czas czynów społecznych na lata zmienił wygląd szkoły i osady. Każdego roku szkolnego przeprowadzano wiele zbiórek su-rowców wtórnych. W 1966 r. młodzież uzbierała i przekazała w formie pomocy dla Wiet-namu 1000 zł.6

W ramach integracji ze środowiskiem odbyło się wiele imprez kulturalnych. Wielką po-pularnością cieszyły się Dni Siedliszcza. W apelach i akademiach licznie uczestniczyli rodzice i przedstawiciele władz gminnych i oświatowych. Zapraszano też gości spoza Siedliszcza. Oprócz znanych Polaków w szkole przebywali Bułgarzy i Grecy. Organizowano wiele wycie-czek turystyczno-krajoznawczych i przedmiotowych. Od września do grudnia 1966 r. zorga-nizowano dwie wycieczki do Chełma (do cementowni i na seans filmowy), dwie do Lublina, do Krakowa i Zakopanego oraz do Warszawy na wystawę filatelistyczną.

Od początku lat 60. zwiększał się nabór do Liceum. Najwięcej młodzieży kształciło się

w roku szkolnym 1965/66 - 294 uczniów (78% stanowiły dziewczęta). Pod koniec dekady napływ młodzieży został nieco zahamowany i utrzymywał się na stałym poziomie około 220 uczniów rocznie. Świadectwo maturalne otrzymało 407 uczniów (77% dziewcząt).

Wzrosła liczba nauczycieli. W tym czasie pracę podjęło 18 nowych nauczycieli. Byli to: Ryszard Dziewulski (wychowanie fizyczne), Irena Hempel (język rosyjski), Jan Janczarek (zajęcia praktyczne i plastyka), Jolanta Kropp (łacina), Helena Kruszyoska (matematyka), Maria Magdziarz (język polski), Henryka Małecka (geografia), Franciszka Młynarczyk (fizy-ka), Stanisława Ożga (chemia), Jan Rudzki (wychowanie fizyczne), Irena Surdyk (język pol-ski), Krystyna Szymaoska (fizyka), Stefania Szymaoska (wychowanie fizyczne), Anna Szyn-dlar, Barbara Wojewódzka (wychowanie muzyczne) i Danuta Zaoko. Nauczyciele - Karolina Franecka i Julian Wicioski odeszli na emeryturę. Genowefa Kowalska przeniosła się do Bia-łegostoku, Anna Szyndlar-Gołębiowska i Tadeusz Gołębiowski do Ostrowa Lubelskiego, a Maria i Józef Wawrzyszkowie do Michowa.

Pod koniec lat 60. sześciu nauczycieli legitymowało się wykształceniem wyższym magi-sterskim, bez tytułu magistra było dwie osoby, a po SN pracowało 8 nauczycieli. Kilku z nich

6 W latach 1966-73 kraje socjalistyczne wspierały Wietnam Północny w wojnie domowej z Wietnamem

Południowym przekazując znaczne kwoty na pomoc gospodarczą i wojskową dla sojusznika.

17

podjęło dokształcanie na studiach wyższych. W 1966 r. pracowało 3 nauczycieli ze stażem powyżej 20 lat.

18

Z K R O N I K I S Z K O L N E J

Na wycieczce szkolnej do stolicy 1. W pochodzie 1-majowym 2. W stroju gimnastycznym

Rok szkolny 1966/67. Klasa maturalna z Gronem Pedagogicznym

1

2

19

LATA 1970-79

Początek lat siedemdziesiątych to lata tzw. „odnowy” w strukturach paostwa i partii, a hasłem przewodnim było zbudowanie „drugiej Polski”. W 1971 r. rozpoczęto prace nad nowym modelem systemu edukacyjnego, który miał zagwarantowad m.in. powszechne wykształcenie średnie. W „okresie gierkowskim” coraz więcej uwagi poświęcano różnym formom dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli. Na uczelniach wyższych utworzono studia podyplomowe. Nauczyciele mogli kształcid się za pomocą radia i telewizji. W 1974 r. rozpoczął działalnośd Nauczycielski Uniwersytet Radiowo-Telewizyjny (NURT).

W 1975 r. szkoły mogły kierowad (typowad) uczniów na studia wyższe bez egzaminu

wstępnego.7 Z możliwości tej mogło skorzystad trzech uczniów.8 Elementem działao mają-cych na celu ograniczanie w tzw. „nierówności w dostępie do wykształcenia w Polsce” były punkty za pochodzenie społeczne. Otrzymywała je młodzież z rodzin robotniczych i chłop-skich. Punkty znacznie zwiększały szansę na przyjęcie na uczelnie wyższe.

7 Zarządzenie nr 7/75 Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w sprawie szczegółowych wa-

runków i trybu kwalifikowania kandydatów na pierwszy rok studiów dziennych w szkołach wyższych podle-głych MNSWiT.

8 Uczeo z najlepszymi osiągnięciami miał prawo wyboru uczelni i kierunku studiów. Pozostali dwaj

uczniowie mogli studiowad na kierunkach pedagogicznych i tzw. deficytowych. W latach 70. deficytowym kierunkiem była m.in. farmacja. W wyjątkowych przypadkach można było studiowad za granicą np. w Moskwie lub w Berlinie, ale trzeba się było wykazad bardzo dobrą znajomością języka obcego.

Na wycieczce szkolnej do Wieliczki

http://pl.wikipedia.org/wiki/Nier%C3%B3wno%C5%9Bci_spo%C5%82ecznehttp://pl.wikipedia.org/wiki/O%C5%9Bwiatahttp://pl.wikipedia.org/wiki/Szko%C5%82a_wy%C5%BCsza

20

Coraz więcej uwagi zwracano na bezpieczeostwo i higienę pracy w szkole. Pojawiły się kontrole stanu sanitarno-technicznego budynków. Baczniej przyglądano się planom nau-czania i sprzętowi, który musiał byd dostosowany do warunków rozwojowych uczniów. Wewnątrz budynków szkolnych pojawiły się toalety, natryski i szatnie. W programach nau-czania pojawiły się treści profilaktyczne - o szkodliwości nałogów, ochronie środowiska i z higieny żywienia. Wprowadzono obowiązkowe przerwy śródlekcyjne (dwiczenia rucho-we).

W roku szkolnym 1970/1971 utworzono klasy o profilu plastycznym i muzycznym. Opra-cowano szkolny program preorientacji zawodowej. Znalazły się w nim takie zagadnienia jak: współpraca z poradnią wychowawczo-zawodową, projekcje filmów tzw. zawodoznawczych, wycieczki do zakładów pracy, szkolny kącik preorientacji zawodowej. Osobą odpowiedzial-ną za realizację tej problematyki była Franciszka Młynarczyk.

Po wielu latach oczekiwao, internat dziewcząt został wreszcie przeniesiony do nowego 2-piętrowego budynku przy szkole. Młodzież zastała w nim 4-osobowe pokoje, dużą i jasną świetlicę, stołówkę, doskonałe warunki higieniczno-sanitarne oraz pełne zaplecze gospo-darcze: kuchnię, magazyn artykułów spożywczych i kotłownię. Kilka pomieszczeo wygospo-darowano na mieszkania dla nauczycieli. Po wielu latach zmagao z ciasnotą, brakiem wody, złym stanem wyposażenia szkoły młodzież wreszcie doczekała się właściwych warunków do nauki.

W roku szkolnym 1971/72 wprowadzono podział roku szkolnego na trzy okresy naucza-nia. Okres pierwszy rozpoczął się 2 września i zakooczył 30 listopada, drugi trwał od 1 grudnia do 10 marca. Trzeci zakooczył się 26 czerwca.

14 października 1972 r., po raz pierwszy uroczyście obchodzono Dzieo Nauczyciela. Święto to powiązano z rocznicą powołania Komisji Edukacji Narodowej, by podkreślid zna-czenie nauki i role pracy nauczycieli.

Kolejny rok ogłoszono Międzynarodowym Rokiem Kopernikowskim. W ramach inaugu-racji tego wydarzenia w dniu 18 października 1972 r. odbyła się wieczornica, na którą za-proszono majora, ułana Rzeczypospolitej „Wowkę” Włodzimierza Brodeckiego. 9 W dniu 17 lutego 1973 r. szkolna drużyna ZHP przygotowała Sesję Kopernikowską, na którą przybyło wielu nauczycieli powiatu chełmskiego oraz instruktorów ZHP. Na spotkaniu wygłoszono kilka referatów okolicznościowych, wysłuchano montażu słowno-muzycznego oraz ogląda-no wystawę plakatów i gazetek ściennych o tematyce kopernikowskiej.

W maju 1973 r. powołano Gromadzki Komitet Obchodów „Dni Oświaty Książki i Prasy” w składzie: Józef Krzysiak (naczelnik gminy Siedliszcze), Jadwiga Pękała (sekretarz GRN), Jan Strąkowski (kierownik szkoły podstawowej), Władysław Rodzeo (kierownik Biblioteki Gro-madzkiej w Siedliszczu), Zdzisław Borys (sekretarz PZPR), Eugeniusz Rymut (dyrektor LO), Stanisław Błaszczuk (bibliotekarz), Tadeusz Mazurek (naczelnik poczty), Jan Lipczak (kie-rownik Klubu Rolnika w Kuliku) i Teresa Klin (kierownik Domu Książki w Siedliszczu). W ramach obchodów w dniach 6-21 maja przez siedliski radiowęzeł odbyły się pogadanki10. Zorganizowano dwa kiermasze i loterie książkowe, zgaduj-zgadulę, wieczór postaci literac-

9 Włodzimierz „Wowka” Brodecki, kawalerzysta i człowiek teatru, w sposób niezwykle interesujący

opowiadał o swoich pasjach jakimi są: koo, historia i teatr. Zorganizował rajdy konne m.in. do Berlina, szlakiem gen. Stanisława Maczka nad Kanał La Manche i na Monte Cassino.

10 Na rynku na słupach elektrycznych zainstalowano głośniki połączone z centralką w Urzędzie Poczto-wym. W ten sposób można było przeprowadzad rozmowy, słuchad muzyki i transmisji z Wyścigu Pokoju.

21

kich połączony z wieczorkiem tanecznym w Kuliku, przegląd książek w Bibliotece Gromadz-kiej w Siedliszczu. Ponadto nauczyciele przeprowadzili pogadanki na godzinach wychowaw-czych.

W miesiącach od stycznia do czerwca członkowie ZMW prowadzili zajęcia z zakresu wy-chowania obywatelskiego, których cykl szkoleniowy składał się z 4 etapów: „Świat się zmie-nia”, „Kraj się zmienia”, „Wieś się zmienia” i „Zmieniamy siebie”.

W roku szkolnym 1973/74 wprowadzono „Program działao na lata 1973-75 Kuratorium Okręgu Szkolnego Lubelskiego” oparty na założeniach programowych znanego pedagoga Heliodora Muszyoskiego. W związku z tym na posiedzeniu RP w dniu 27 maja podjęto sze-reg działao mających na celu uaktywnienie pracy z uczniem zdolnym oraz zwrócenie uwagi na wyposażenie szkoły w sprzęt i w pomoce dydaktyczne. W trakcie spotkania dyrektor szkoły poinformował Radę o wprowadzanym od przyszłego roku szkolnego nowym przed-miocie nauczania Przygotowaniu do życia w rodzinie socjalistycznej. Przytoczył też kilka postanowieo z uchwalonej w 1972 r. „Karty praw i obowiązków nauczycieli”, m.in. przypo-mniał o obowiązku podejmowania różnych form dokształcania i doskonalenia zawodowego. Przestrzegał też, że po 1985 r. nie będzie się zatrudniad nauczycieli bez wyższego wykształ-cenia.

W dniu 3 września 1973 r. podczas inauguracji roku szkolnego 1973/74 otwarto nowy budynek szkoły. W uroczystości przecięcia wstęgi uczestniczyli zaproszeni goście - Ryszard Szczygieł (gminny dyrektor szkół), Eugeniusz Miszczuk (prezes GS w Siedliszczu) oraz Tade-usz Cios (przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego).

We wrześniu 1973 r. odbyły się III Dni Siedliszcza. Festyn rozpoczęła „żakinada”. Barwny korowód młodzieży wyruszył spod szkoły i udał się do centrum osady. Uczestnicy przemar-szu przebrali się w różnobarwne stroje wypożyczone z Powiatowego Domu Kultury w Chełmie. Na czele orszaku konnego na siedliski rynek wjechał przyodziany w strój turecki Zbigniew Gajewski. Tu z rąk włodarzy „miasta” młodzież otrzymała symboliczne „klucze do bram Siedliszcza”.

W dniu 8 października 1973 r. obyła się uroczystośd XXX-lecia powstania Ludowego Woj-ska Polskiego, na którą zaproszono żołnierzy - majora J. Paciorka i plutonowego M. Kluczyo-skiego z jednostki wojskowej w Chełmie. Duży wkład w przygotowanie akademii włożyła polonistka Irena Surdyk. Pod batutą Czesława Gromka dał koncert szkolny chór i zespół muzyczny. W dniu 14 października w sali gimnastycznej odbyła się akademia z okazji 200-rocznicy powołania Komisji Edukacji Narodowej. Częśd artystyczną, na którą złożyły się re-cytacje wierszy przygotowała polonistka Teresa Błaszczuk. Uroczystośd była również okazją do złożenia ślubowania uczniów klas pierwszych.

W roku szkolnym 1974/75 powołano kilka komisji i zespołów. Ich działalnośd miała na celu podniesienie poziomu pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły. Wśród nich wymienid można:

1. Komisję nowatorstwa pedagogicznego - Stanisław Błaszczuk, Jan Łuczyoski, Jan Strąkowski i Irena Surdyk. Zadaniem komisji było kontrolowanie realizacji wnio-sków rad pedagogicznych, praca z uczniem zdolnym oraz informowanie Grona Pe-dagogicznego o nowościach wydawniczych z zakresu literatury pedagogicznej.

2. Komisję ds. wzmożenia kontroli wewnętrznej - Władysław Hasiec (dyrektor szkoły), Krzysztof Młynarczyk (księgowy), Stanisława Puch (intendentka), Marian Hołub

22

(dozorca) oraz uczniowie Ewa Osypiuk i Zbigniew Mazurek. Celem działalności było „podnoszenie stanu mienia społecznego i zapobieganie niegospodarności”.

3. Zespół wychowawczy - Irenie Surdyk (kierownik), Celem zespołu było przeprowa-dzanie analizy zachowania uczniów, poznawanie warunków bytowych, doradztwo w zakresie przyznawania zapomóg i stypendiów. Do zadao zespołu należało też ko-ordynowanie pracy organizacji szkolnych, kontrola prac społecznych, przygotowa-nie uczniów do olimpiady „Wiedza o Polsce i świecie współczesnym”.

4. Zespół ds. zdrowotności - Danuta Kicioska, Tadeusz Kluczyk, Henryka Małecka i Jan Bardak. Celem zespołu była troska o zdrowie i rozwój młodzieży szkolnej oraz skła-danie sprawozdao z wykonanych zadao na plenarnych posiedzeniach rad pedago-gicznych.

Podczas posiedzenia podano wytyczne do opracowania „Perspektywicznego planu pracy

szkoły na lata 1975-80”. Dyrektor Władysław Hasiec polecił by od nowego roku szkolnego każda forma pracy z młodzieżą była w odpowiedni sposób udokumentowana. W tym celu wprowadzono dzienniki zajęd pozalekcyjnych, dzienniczki prac społecznych, dzienniczki olimpiad i uroczystości szkolnych. W ramach pracy wychowawczej wprowadzono zeszyty spostrzeżeo uczniów. Dyrektor zwrócił uwagę na obowiązek systematycznego czytania przez nauczycieli prasy, w tym wydawnictw partyjnych i traktowanie tego obowiązku, jako „chleb codzienny”.11 W tym roku szkolnym wszedł w życie „Kodeks Ucznia”.

We wrześniu 1974 r. nawiązano współpracę z kilkoma instytucjami społecznymi i zakła-dami pracy - Urzędem Gminy w Siedliszczu, Jednostką Wojskową w Chełmie, Kopalnią Wę-gla Kamiennego w Bogdance, Przedsiębiorstwem Robót Górniczo-Wiertniczych w Cycowie oraz Wojewódzką Komendą Straży Pożarnej w Chełmie. Funkcję pełnomocnika ds. ochrony przeciwpożarowej powierzono Janowi Strąkowskiemu i Janowi Janczarkowi.

W dniach 22-23 września 1974 r. odbyły się IV Dni Siedliszcza. Tym razem festyn ten po-łączono z gminnym świętem plonów. Główna uroczystośd „Dni …” odbyła się na boisku sportowym na „basenie” przy ulicy Szpitalnej12. Oprócz tradycyjnej „żakinady” rozegrano mecz piłki nożnej. W tym czasie spora grupa uczniów Liceum trenowała piłkę nożną w LZS Siedliszcze. Wśród uzdolnionej piłkarsko młodzieży wymienid można Wiesława Chachaja, Józefa Dziewulskiego, Piotra Gargola, Witolda Miszczuka i Ireneusza Wołka.

W grudniu 1974 r. przy szkole otwarto szkolny gabinet lekarski, który 3 razy w tygodniu służył opieką medyczną. Gabinet otwarty był w godz. 12-15. Praca lekarza szkolnego pole-gała głównie na monitorowaniu i korygowaniu stanu zdrowia uczniów. Obowiązki lekarza szkolnego w latach 1974-78 pełnił fel. med. Jan Bardak, a po nim w 1979 r. lek. med. J. Kot. W okresie zimowym wprowadzono obowiązek tzw. drugiego śniadania.

W styczniu 1975 r. podczas szkolnej zabawy choinkowej wystąpił szkolny zespół wokal-no-muzyczny. Zespół zabawiał uczestników do późnych godzin wieczornych. Takie piosenki jak „Wspomnienie”, „Biały miś” i „Córka grabarza” były tak popularne, że powtarzano je wielokrotnie. Zespół bardzo podobał się przybyłej na zabawę młodzieży z LO w Rejowcu i z Technikum Mechanicznego w Chełmie. Powodzeniem cieszył się gośd specjalny z Afryki,

11

Księga protokołów RP z dnia 31 sierpnia 1974 r. 12 Potocznie nazywany kompleks obiektów sportowych

23

Gwinejczyk studiujący w Polsce Diallo Djibrill13. Zrobiono z nim wiele pamiątkowych foto-grafii.

W dniu 6 maja 1975 r. w sali gimnastycznej odbył się koncert znanych śpiewaków opero-wych - Leokadii Rymkiewicz-Ładysz, Bernarda Ładysza i prof. Jerzego Gaczka, nauczyciela Wiesława Ochmana. W repertuarze śpiewaków znalazły się pieśni Stanisława Moniuszki i Karola Szymanowskiego. Warto zaznaczyd, że w tym czasie raz w miesiącu (w poniedzia-łek) koncertowali muzycy Filharmonii w Lublinie. Gośdmi „szkolnej estrady” były też czoło-we zespoły młodzieżowe lat 70. – „Czerwone Gitary”, „Partita” i „Wiatraki”.

W roku szkolnym 1975/76 wprowadzono nowy przedmiot Przysposobienie do życia w rodzinie oraz zajęcia fakultatywne w klasach trzecich i w czwartych. Zorganizowano wie-czornice poświęcone - Rocznicy LWP, 111 rocznicy urodzin Stefana Żeromskiego, poezji Władysława Broniewskiego oraz konkursy - z okazji 53-rocznicy powstania ZSRR i 32-rocznicy wyzwolenia Warszawy. Sobota stała się „dniem bezmundurowym” w efekcie czego młodzież mogła ubierad się w miarę swobodnie. W pozostałe dni nadal obowiązywał strój uczniowski – szkolny mundurek koloru granatowego oraz biała bluzka lub koszula. We wrześniu i październiku Kuratorium Oświaty w Chełmie przeprowadziło wizytację szkoły, pierwszą od 1969 r. Uczestniczyło w niej 15 wizytatorów-metodyków, a przedmiotem kon-troli była dokumentacja szkolna oraz realizacja procesu dydaktyczno-wychowawczego. Podsumowując kontrolę wizytator Maria Turkiewicz wysoko oceniła pracę szkoły. W II se-mestrze roku szkolnego 1975/76 zorganizowano 7 rajdów rowerowych i pieszych. Podczas jednego z nich wykonywano prace przy budowie huty Katowice (ok. 360 godz.). Młodzież szkolna przepracowała też w PGR-ach w Bezku i w Mogielnicy (3930 godz.). W ramach akcji zbiórki surowców wtórnych zebrano 832 kg złomu. Uzyskany dochód przekazano na budo-wę Centrum Zdrowia Dziecka. Zmieniło się otoczenie szkoły. Powstały ogródki i klomby kwiatowe, posadzono wiele drzew i krzewów, zainstalowano ławki. Otoczenie szkoły stało się miejscem chętnie odwiedzanym przez uczniów. Wśród prac społecznych na rzecz śro-dowiska wymienid można zasypywaniu wykopów.14 Do wiejskiej sieci wodociągowej podłą-czono szkołę i internat.

W dniu 7 grudnia 1977 r. oddano do użytku nowy internat dla chłopców. Ten dwupię-trowy budynek mieścił 8 sal sypialnych, mieszkania dla nauczycieli, gabinet lekarski i pra-cownię geologiczną. Przy internacie powstała „zielona sala” wyposażona w urządzenia do dwiczeo siłowo-gimnastycznych.

W dniu 16 marca 1978 r. gmina Siedliszcze była gospodarzem Przeglądu Dorobku Kultu-ralnego Gmin województwa chełmskiego. Młodzież Liceum godnie reprezentowała gminę w wielu dyscyplinach sportowych, a występy artystyczne uświetnił szkolny zespół instru-mentalny i wokalny „Babetki”.

W dniu 9 czerwca 1978 r. w Zespole Szkół Skórzanych w Chełmie odbyła się uroczystośd wręczenia nagród - „Złotej tarczy z laurem”15. Otrzymali je - Eugeniusz Doleba, Jerzy Sawicki i Elżbieta Wójciszyn. W czerwcu za kwotę 30 tys. zł zakupiono sztandar szkolny.

W roku szkolnym 1978/79 dyrektorem szkoły została Irena Surdyk, absolwentka Liceum. Jednym z pierwszych przedsięwzięd nowego dyrektora było przygotowanie szkoły do nada-

13 Dr Djibrill Diallo obecnie pełni funkcję dyrektora United Nations New York Office of Sport for Deve-

lopment and Peace w Nowym Jorku 14

W 1975 r. w Siedliszczu wybudowano sied wodociągową. 15 Odznaka przyznawana przez Kuratora Oświaty i Wychowania

24

nia imienia i wręczenia sztandaru. Uroczystośd odbyła się 1 października 1978 r. Patronem szkoły został „marszałek dwóch narodów” Konstanty Rokossowski16. Uroczystośd zaszczycił obecnością płk Franciszek Fiutek, szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Lublinie.

W dniu 21 maja 1979 r. na zaproszenie młodzieży do Siedliszcza przyjechała Janina Ja-worska, kresowiaczka, świadek zbrodni UPA na Wołyniu i uczestniczka powstania warszaw-skiego 1944 r.

W roku szkolnym 1978/79 powołano Zasadnicze Liceum Rolnicze. Pierwsza klasa ZLR li-czyła 35 uczniów. W programie nauczania pojawiły się przedmioty zawodowe – produkcja roślinna, produkcja zwierzęca, ekonomika i organizacja gospodarstw domowych, technolo-gia produkcji specjalizującej i mechanizacja rolnictwa.

W dniu 14 grudnia 1979 r. odbył się „3. Sejmik Polskiego Towarzystwa Schronisk Mło-dzieżowych”. Program spotkania zawierał: referat „Rozwój ruchu turystycznego i krajo-znawczego”, sprawozdanie z „Ogólnopolskiego Zlotu Młodzieży PTSM w Bielsku-Białej”, sprawozdanie z udziału w „Ogólnopolskim Rajdzie Grunwaldzkim” oraz zwiedzanie szkolnej izby pamięci i sali geologii i krajoznawstwa.

W dekadzie lat 70. w Liceum podjęto starania o odpowiednio wysoki poziom nauczania,

zapewniający skuteczną rekrutację do klas pierwszych. Do programu nauczania wprowa-dzono zajęcia fakultatywne (pierwszy raz w 1971 r.) prowadzone metodami zbliżonymi do uniwersyteckich. Uwaga szkoły w dużej mierze skierowana została również na kształcenie politechniczne i preorientację zawodową. Niezwykle ważną rolę w tym czasie odgrywało

16 Pomysł Władysława Haśca, by patronem została „2 Armia Wojska Polskiego” upadł ze względów po-

litycznych

Na dziedziocu Zamku Królewskiego na Wawelu (1976)

25

wychowanie przez pracę. Podobnie jak w latach 60. powszechnym obowiązkiem uczniów i nauczycieli był udział w pracach społecznych. Osobą odpowiedzialną za tę sferę życia szko-ły był specjalnie powoływany nauczyciel – pełnomocnik. W latach 1972-78 funkcję tą pełnił Jan Strąkowski. Osobliwością dekady był udział młodzieży w tzw. niedzielach czynu mło-dzieżowego. Te przymusowe prace organizowane były przez władze, najczęściej w niedziele i święta. Z reguły polegały na sprzątaniu terenu przed budynkami publicznymi, grabieniu śmieci, sadzeniu drzewek itp. Efektem tego typu akcji w Siedliszczu była strzelnica, przebu-dowa ulic, zalesianie terenów zielonych. Tradycyjnie angażowano młodzież do prac spo-łecznych w PGR-ach. W 4-dniowych akcjach „wykopkach” sprzątano płody rolne – ziemniaki i kukurydzę.

Aktywnie rozwijała się współpraca z wojskiem. Corocznie młodzież uczestniczyła w wa-kacyjnych obozach wojskowych w Tomaszowie Lubelskim i w Dubience. Żołnierze z jednostek wojskowych z Chełma i z Lublina byli częstymi gośdmi na uroczystościach szkol-nych. Absolwenci Liceum często kontynuowali naukę na wyższych i podoficerskich szkołach wojskowych. Wielu z nich szkoły takie ukooczyło i kontynuowało bądź kontynuuje karierę w strukturach polskiej armii. Współpraca z Kopalnią Węgla Kamiennego w Bogdance zao-wocowała wsparciem finansowym dla szkoły. W 1975 r. utworzoną w szkole „Izbę geolo-giczną”, a delegacje górników zapraszano na uroczystości szkolne. Bardzo dobrze układała się współpraca ze strukturami straży pożarnej w Siedliszczu i w Chełmie. Powstały młodzie-żowe drużyny pożarnicze, które reprezentowały szkołę w wielu konkursach i zawodach.

Podjęto wiele przedsięwzięd mających na celu poprawę stanu bazy materialnej szkoły. Oddano do użytku nowy budynek szkoły i dwa budynki internatu. Unowocześniono wypo-sażenie klasopracowni, urządzono „zieloną salę”, zakupiono wiele pomocy dydaktycznych i sprzętu. Ogrodzono, uporządkowano i ozdobiono zielenią i kwiatami otoczenie szkoły. Ważną elementem życia szkoły były rajdy i obozy, wycieczki krajoznawcze, wycieczki do zakładów pracy. Dysponując własnym sprzętem turystycznym młodzież zwiedzała Lubelsz-czyznę i inne regiony kraju. Popularne były wycieczki rowerowe „na Bogdankę” i na Rozto-cze.

W latach 70. liczba uczniów w szkole nadal utrzymywała się na wysokim poziomie. W roku szkolnym 1973/74 uczęszczało 287 uczniów. Nieznaczny spadek nastąpił po 1977 r. Prezentowany okres funkcjonowania szkoły cechowała duża stabilizacja kadry pedagogicz-nej. W latach 70. pracę podjęli następujący nauczyciele: Stanisław Błaszczuk (historia), Te-resa Błaszczuk (jęz. polski), Tadeusz Demianiuk (matematyka), Zofia Dwornicka (jęz. rosyj-ski), Czesław Gromek (muzyka), Janina Hasiec (jęz. polski), Władysław Hasiec (geografia), Teresa Kijko (fizyka), Tadeusz Kluczyk (wychowanie fizyczne), Elżbieta Kocot (matematyka), Danuta Łuczyoska (chemia), Jan Łuczyoski (matematyka), Marek Mazur (matematyka), Eula-lia Misiura (jęz. polski), Marek Mojski (historia), Katarzyna Niechaj (wychowanie fizyczne), Stanisława Ożga (chemia), Zbigniew Sopotnicki (jęz. niemiecki) i Zdzisław Wytrzyszczewski (wychowanie fizyczne) i wychowawcy internatu: Teresa Kluczyk i Ryszard Poliszuk. Za swą pracę często byli nagradzani. Wielu z ich otrzymało Złote Krzyże Zasługi i nagrody Ministra Oświaty i Wychowania.

26

Z K R O N I K I S Z K O L N E J

W latach 70. popularne były rajdy wędrowne i rowerowe z panem profesorem Janem Janczarkiem

Tekst ślubowania z 1973 r.

Ślubujemy rozpoczynać każdy rok szkolny z mocnym postanowieniem systema-

tycznej i pilnej pracy przez codzienny wysiłek dla osiągnięcia jak najlepszych

wyników w nauce.

Ślubujemy kochać własną szkołę, dbać o jej dobre imię, przestrzegać regulaminu

uczniowskiego.

Ślubujemy z honorem wypełniać nasze patriotyczne obowiązki z Myślą o na-

szym przyszłym życiu i zasiedleniu szeregów „budowniczych nowej Polski”.

27

Czesław Gromek ze swoją klasą

Pamiątkowe zdjęcie z wychowawcą - panem profesorem Czesławem Gromkiem (u góry) i panem profesorem Tadeuszem Demianiukiem (u dołu)

28

LATA 1980-89

Dekada lat 80. to okres kolejnych zmian struktury programowej szkolnictwa średniego. Ich wyznacznikami były daty następnych reform systemu oświatowego. Już na początki dekady Sejm podjął uchwałę wstrzymującą reformę strukturalną systemu edukacji z 1973 r., uzasadniając to brakiem odpowiednich warunków do jej wprowadzenia.

Od 1 września 1981 roku wprowadzono do szkół pięciodniowy tydzieo nauki szkolnej z wolną sobotą oraz porozumienia władz oświatowych z nauczycielskimi związkami zawo-dowymi. W 1983 r. po raz ostatni przeprowadzony obowiązkowy egzamin maturalny z ma-tematyki. W dniu 10 października 1984 roku Sejm PRL przyjął ustawę o zmianie ustawy „O rozwoju systemu oświaty i wychowania”, a MOiW program o nazwie „Główne kierunki i zadania w pracy wychowawczej szkół”. Był to okres nieustannych dyskusji oraz konsultacji środowiskowych, a także kolejnego nanoszenia zmian, poprawek i uzupełnieo.

W latach 1987/88 MEN wprowadziło doraźne zmiany w programach nauczania. Pozwoli-ło to nauczycielom szerzej niż dotychczas wykorzystywad możliwośd indywidualnego dobo-ru treści kształcenia i eliminowad zbędną wiedzę faktograficzną oraz hasła programowe o charakterze uzupełniającym i pomocniczym. W ramach modernizacji kształcenia wprowa-dzono się nowe uzupełniające przedmioty nauczania. O ich realizacji decydowała Rada Pe-dagogiczna, a uczniom pozostawiono możliwośd ich wyboru. W klasach IV były to religio-znawstwo i etyka, a w klasach II i III: praktyki uczniowskie, elementy informatyki, wybrane zagadnienia z pedagogiki i psychologii, ochrona i kształtowanie środowiska, wiedza o prawie oraz informacja naukowa z elementami naukoznawstwa.

Po 1989 r. zmniejszeniu uległa ilośd godzin nauczania. Zlikwidowany został podział klas na grupy podczas zajęd z biologii, fizyki, chemii oraz języków obcych. Częściowej likwidacji uległy także niektóre zajęcia pozalekcyjne tzw. koła zainteresowao. Ograniczone zostało finansowanie remontów i świadczeo rzeczowych (w tym pomocy naukowych).

Dekada lat 80. w szkole zaznaczyła się wprowadzeniem równolegle do klas ogólno-kształcących programu liceum zawodowego o profilu rolniczym. Powstało Liceum Zawodo-we Ministerstwa Rolnictwa w Siedliszczu. Wykorzystując zgromadzony sprzęt rolniczy i zatrudniając kadrę wykształconą w akademiach rolniczych szkoła prowadziła w PGR w Bezku i w Mogielnicy „poligonową” naukę zawodu. W listopadzie 1980 r. odbyła się sesja popularno-naukową z okazji 150 rocznicy powstania listopadowego, na której młodzież wygłosiła okolicznościowe referaty.

W dniach 8-18 grudnia 1980 r. Kuratorium Oświaty w Chełmie przeprowadziło wizytację szkoły. W dniu 14 grudnia 1980 r. odbył się „Wojewódzki Sejmik Turystyczny”. Spotkanie poświęcono tematyce ochrony przyrody i relacjom pomiędzy turystyką a środowiskiem przyrodniczym. W styczniu 1981 r. przeprowadzono „Konkurs wiedzy o życiu i twórczości Jana Kochanowskiego”.

W dniu 17 lutego 1981 r. delegacja szkolna udała się na uroczystości pogrzebowe pierw-szego dyrektora Liceum Kazimierza Strąkowskiego. Zmarłego pochowano na cmentarzu w Chełmie przy ul. Lwowskiej.

W dniach 24-26 maja 1981 r. Marzena Domaoska uczestniczyła w „Konkursie Piosenki Radzieckiej”. Były to eliminacje na szczeblu centralnym.17

17 Finał konkursu – Festiwal Piosenki Radzieckiej odbywał się w Zielonej Górze od 1965 r. do kooca lat

80.

29

W dniu 21 grudnia 1981 r. po ogłoszeniu stanu wojennego odbyło się specjalne posie-dzenie RP, na którym wprowadzono następujące zarządzenia:

dyrektor ma prawo wprowadzenia dodatkowych godzin pracy,

na każdej lekcji (w miarę możliwości) należy eksponowad treści patriotyczne,

zawieszone zostają wszelkie imprezy rozrywkowe i konkursy,

istnieje zakaz plakatowania,

wstrzymane są wszelkie urlopu okolicznościowe z wyjątkiem ślubów itp.,

młodzież może wyjeżdżad z internatu jedynie wtedy, gdy przyjadą po nią rodzice,

młodzież starsza może przebywad poza terenem szkoły do godz. 21,

spotkania organizacji młodzieżowych mogą odbywad się jedynie w obecności nau-czyciela opiekuna.

W maju 1981 r. szkołę „odwiedziła” Najwyższa Izba Kontroli. Przedmiotem wizyty było „sprawdzenie stanu utrzymania obiektów oraz przestrzegania bezpieczeostwa i higieny pracy”. W listopadzie 1982 r. szkoła otrzymała wsparcie w postaci odżywek.18 Od 1984 r. opiekę nad młodzieżą przejęła szkolna służba zdrowia – lek. med. Halina Kaplar, fel. med. Antoni Garbacz i pielęgniarka B. Humieniuk.

W roku szkolnym 1985/86 zorganizowano kilka wycieczek turystyczno-krajoznawczych i przedmiotowych. Były to - trzydniowa wycieczka do Wieliczki i w Pieniny, jednodniowa do Lublina, jednodniowa do Kazimierza, pięciodniowy biwak na Roztocze oraz wycieczki przedmiotowe do Cukrowni Krasnystaw, Zakładów Przemysłu Owocowo-Warzywnego w Chełmie, Huty Szkła w Chełmie. Poprzez aktywne uczestnictwo w spektaklach teatralnych i seansach filmowych wyrabiała się wrażliwośd intelektualna i estetyczna młodzieży szkol-nej. W Teatrze im. J. Osterwy w Lublinie obejrzano „Zemstę”, „Tango”, Świętoszka” i „We-sele”. Za aktywną pracę w organizacji ZSMP kilku uczniów wyjechało na obóz do NRD. Byli to Małgorzata Jędrzejewska, Joanna Kaniowska, Agata Manaj, Alina Ożóg i Iwona Szczygieł. Organizacje młodzieżowe skupiały w swych szeregach wielu uczniów – ZSMP (100 uczniów), LOK (172 uczniów), TPPR (11 osób), ZHP (40 uczniów).

W dniach 27-29 września 1985 r. nad jeziorem Rotcze w Grabniaku odbyło się spotkanie drużyn pożarniczych województwa chełmskiego. Podczas uroczystości 6. uczniów Liceum otrzymało złote odznaki za działalnośd w strukturach OSP. W dniach od 1 do 7 października 1985 r. w ramach akcji „Tydzieo Turystyki Młodzieży” zorganizowano kilka spotkao i wycie-czek. Miały one na celu zainteresowanie młodzieży historią i przyrodą Lubelszczyzny. W ramach „Tygodnia” w dniu 2 października odbył się wieczór poezji turystycznej, 3 paź-dziernika przeprowadzono konkurs „Co wiesz o województwie i swojej miejscowości?”, a w dniach od 4-6 października młodzież wzięła udział w III „Turystycznym Zlocie Młodzieży ”. W dniach 20-24 listopada 1985 r. odbył się rajd w Góry Stołowe. W dniu 24 marca 1986 r. na posiedzeniu RP w ramach kursów przygotowawczych na wyższe uczel-

18

W 1982 roku na kartki było mięso, masło, cukier, kasze, słodycze, proszek do prania, buty, obrączki ślubne. Pieluchy (z tetry, o pampersach nikt nie słyszał) i śpioszki dla dzieci przez całe lata 80. sprzedawano za okazaniem karty ciąży. Reglamentacja objęła także wódkę (z możliwością zamiany na kawę) i papierosy: zamiast trzech paczek można było dostad 10 dag cukierków. W szczególnej cenie były kartki na benzynę.

30

nie wytypowano następujących uczniów: Danutę Ludyan, Krzysztofa Lewczuka, Annę Ma-łecką i Barbarę Woźniak na UMCS, Dariusza Orłowskiego, Artura Plewko i Waldemara Ma-deja na Politechnikę Lubelską, a Wiesława Jędruszaka na Uniwersytet Warszawski. W dniach 16-20 kwietnia 1986 r. uczniowie klasy pierwszej wzięli udział w rajdzie w Beskidzie Śląskim. Kolejna grupa uczniów, tym razem z klasy drugiej udała się w ten sam region Polski w dniach 18-22 czerwca.

Rok szkolny 1986/87 był rokiem „uczestnictwa w kulturze”. Priorytetowym zadaniem było upowszechnianie wśród nauczycieli i młodzieży różnych form spędzania czasu wolne-go. Wznowiono wtedy popularne w latach 70. występy Filharmonii Lubelskiej. Oglądano takie ekranizacje kinowe jak „Cudzoziemka”, „Nad Niemnem”, „Noce i dnie”, „Potop” i „Granica”. Po raz pierwszy w historii szkoły powołano Rzecznika Praw Ucznia. Aktywnością wykazały się ZSMP, które skupiło wokół siebie 68 uczniów, ZHP – 94, ZMW – 25, TPPR – 62, LOK – 182, LOP – 188, PCK – 188, SKKT/PTSM – 26/21. W dniu 10 września 1987 r. na wzór „zachodni” odbyły się wyboru do Samorządu Szkolnego. Akcję poprzedzała „szeroka kam-pania propagandowa” oraz apel szkolny. W dniu 25 września 1987 r. podczas posiedzenia RP powołano zespół do spraw aktywizacji kulturalnej dzieci i młodzieży. Tworzyli go nastę-pujący nauczyciele: Irena Surdyk, Eulalia Misiura, Beata Sienicka, Teresa Kluczyk i Bogumiła Urban. W dniu 11 listopada 1987 r. zorganizowano apel z okazji 68-rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości. Od tego czasu Święto Niepodległości na stałe weszło do kalen-darza uroczystości szkolnych. W dniu 12 listopada 1987 r. podczas posiedzenia RP dokona-no analizy i oceny „dostania się” na studia wyższe absolwentów rocznika 1987. Okazało się, że na uczelnie wyższe dostało się jedynie 7 uczniów. Zdecydowana większośd (31 uczniów) podjęła naukę w szkołach pomaturalnych. Pięciu uczniów postanowiło zająd się pracą za-wodową. W dniu 22 grudnia 1987 r. zorganizowano apel z okazji 90-rocznicy urodzin Patro-na Szkoły Konstantego Rokossowskiego. Jak się okazało była to ostatnia uroczystośd po-święcona pierwszemu patronowi Liceum. Od tego czasu marszałek Konstanty Ksawerowicz na zawsze opuścił Polskę.

W dniu 30 maja 1988 r. na apelu podsumowano wyniki „Konkursu czystości”. Trwał on od października i do kooca maja. W ramach konkursu powołano komisję, która cztery razy w miesiącu sprawdzała w klasach czystośd. Osiągnięcia klas wyeksponowano na tablicy Samorządu Uczniowskiego.

W roku szkolnym 1987/88 do programów nauczania wprowadzono nowy przedmiot re-ligioznawstwo. Utworzono pracownię komputerową, którą wyposażono w 7 „maszyn” typu Timex.19 Naukę informatyki prowadzono na zajęciach koła komputerowego. Był to pierw-szy kontakt młodzieży licealnej z komputerem. Zajęcia, według opracowanego przez siebie programu prowadził Tadeusz Demianiuk. Ponadto w trakcie całego roku szkolnego realizo-wano „Program edukacji morskiej dzieci i młodzieży”. Na spotkania zapraszano miejsco-wych działaczy społecznych, m.in. Józefa Skrzyckiego, Mieczysława Dyszewskiego, Jarosła-wa Kocota, Piotra Miszczuka – absolwenta, redaktora naczelnego Tygodnika Chełmskiego oraz ppłk wojska polskiego Tadeusza Serwackiego z Chełma.

W dniu 14 października 1987 r. za wybitne zasługi w popularyzacji tradycji Wojska Pol-skiego oraz aktywny udział w działalności związkowej szkolne koło LOK zostało uhonoro-

19 Komputery Timex (prod. W Portugalii) wyposażone były w procesor taktowany zegarem 3,5 Hz, po-

siadały 48 KB pamięci RAM, a rolę dysku twardego pełniła kaseta magnetofonowa. Komputer pozwalał wyświetlad tekst w rozdzielczości 32x24 oraz obraz 512x192 pikseli.

31

wane medalem przyznanym przez Zarząd Główny LOK. W dniu 22 maja 1988 r. odbył się „Przegląd dorobku kulturalnego gminy Siedliszcze”. Młodzież szkolna przygotowała wysta-wę historyczną oraz występy artystyczne.

W roku szkolnym 1988/1989 nastąpiły istotne zmiany w systemie płac dla nauczycieli.

Wprowadzono tzw. system widełkowy. Od tego roku szkolnego zaczął obowiązywad nowy regulamin prac Rady Pedagogicznej. W dniu 10 listopada 1988 r. z okazji 70-lecia Odzyska-nia przez Polskę Niepodległości przygotowano częśd artystyczną. Z historią tamtych wyda-rzeo zapoznał zebranych Feliks Braniewski.

W latach 1986-88 przy szkole istniał nauczycielski zespół wokalno-muzyczny „Belferek”. W repertuarze posiadał piosenki harcerskie, turystyczne i szanty. Koncertował podczas wielu uroczystości szkolnych i gminnych. Uczestniczył w festynach nauczycielskich nad Je-ziorem Białym, w Kumowej Dolinie i w Tuligłowach. W pracę zespołu zaangażowały się na-stępujące osoby: Małgorzata Farian, Bożena Skorniewska, Sławomir Braniewski, Henryk Chlebiuk, Leszek Krawczak, Jarosław Matysiak, Sławomir Matysiak, Piotr Mazurek, Andrzej Stopa i ks. Konrad Sawicki.

W roku szkolnym 1989/90 w regulaminie szkoły wprowadzono „ulgową innowację” po-legającą na niewystawianiu ocen niedostatecznych trzynastego dnia każdego miesiąca. W dniu 12 listopada 1989 r. w centrum Siedliszcza odbyła się uroczystośd odsłonięcia po-mnika ku czci poległych i pomordowanych w okresie wojny i okupacji mieszkaoców. Pomnik wykonano wg projektu Ireneusza Boguszewskiego, nauczyciela plastyki. Poświęcenia doko-nał proboszcz miejscowej parafii ks. Janusz Krzak, a okolicznościowy referat wygłosił Feliks

Na szlaku w Bieszczadach. Pamiątkowe zdjęcie przy kamieniu upamiętniającym śmierd gen. Karola Świerczewskiego

32

Braniewski. W dniu 2 kwietnia 1990 r. na „Prima Aprilis” uczniowie mogli wykazad się umie-jętnością z zakresu dydaktyki, prowadząc samodzielnie lekcje.

Mimo, że lata 80. nie były łatwe dla oświaty w Liceum działały różne organizacje i koła

zainteresowao. Były to takie organizacje jak Samorząd Szkolny (Eulalia Misiura), ZSMP (Ta-deusz Demianiuk), ZHP (Jan Janczarek, Małgorzata Farian), TPPR (Irena Hempel), LOK (Feliks Braniewski), PCK i LOP (Danuta Kicioska), OHP (Danuta Łuczyoska), SKKT i PTSM (Małgorza-ta Farian i Bogumiła Urban) i SKS (Urszula Gracz) oraz Koło Żywego Słowa (Eulalia Misiura). Niektóre z nich (ZHP i TPPR) z koocem lat 80. zakooczyły swoją działalnośd. W prezentowa-nym okresie czasu grono pedagogiczne w każdym roku szkolnym liczyło ok. 13-15 nauczy-cieli. Były to osoby z przygotowaniem pedagogicznym, posiadające wykształcenie wyższe magisterskie i inżynierskie (nauczyciele LZ). W dekadzie lat 80. pracę podjęli m.in. Witold Bąk (jęz. niemiecki), Ireneusz Boguszewski (plastyka), Małgorzata Farian (geografia), Krzysz-tof Gomółka (wych. fizyczne), Urszula Gracz (wych. fizyczne), Elżbieta Kardela (jęz. nie-miecki), Kazimierz Korszeo (chemia), Małgorzata Martynek (jęz. niemiecki), Aldona Młynar-czyk (filozofia), Beata Sienicka (jęz. niemiecki), a w LZ Jerzy Krasnodębski, Barbara Iwan, Edmund Stachurski i Hieronim Zonik. Po wieloletniej pracy w szkole na emeryturę odeszli - Henryka Małecka i Jan Strąkowski.

Grono Pedagogiczne – Marek Mojski, Jerzy Krasnodębski, Danuta Lechowska, Małgorzata Martynek, Marek Mazur, Jan Janczarek (u góry), Danuta Kicioska, Eulalia Misiura, Irena Surdyk,

Feliks Braniewski, Irena Hempel, Danuta Łuczyoska (u dołu)

33

Z K R O N I K I S Z K O L N E J

Pierwszy patron Liceum Marszałek Rokossowski

Poczet sztandarowy w składzie: Anna Braniewska, Grzegorz Warchuł i Joanna Duda

W pracowni geograficznej. Pamiątkowe zdjęcie z panią profesor Danutą Łuczyoską i panem profesorem Feliksem Braniewskim

34

Wycieczka do Wieliczki (1984).

Grono Pedagogiczne: Franciszka Młynarczyk, Danuta Łuczyoska, Beata Sienicka, Irena Hempel, Danuta Kicioska, Tadeusz Demianiuk, Teresa Kluczyk, Małgorzata Farian, Marek Mazur, Renata Boguszewska, Irena Surdyk, Feliks Braniewski i Eulalia Misiura.

35

LATA 1990-99

Przeobrażenia polityczne i gospodarcze, jakie się dokonały w Polsce po 1989 r. spowo-dowały zmiany w oświacie. Dotyczyły one przede wszystkim struktury programowej szkol-nictwa. Nauczyciele uzyskali możliwośd kształtowania programów nauczania, zgodnie z posiadaną wiedzą i środkami dydaktycznymi.

Początek lat dziewięddziesiątych to okres stopniowego, ale systematycznego wzrostu liczby młodzieży podejmującej naukę w liceach ogólnokształcących, głównie ze względu na załamanie się gospodarki. Młodzież koocząca szkoły zawodowe nagle zetknęła się z pro-blemem bezrobocia. Spadła liczba urodzeo co w konsekwencji oznaczało spadek liczby uczącej się młodzieży i zamykania wielu wiejskich szkół podstawowych. W 1990 r., po blisko 40 latach, do szkoły powróciła religia. Pierwszym nauczycielem religii był ks. Henryk Borzęc-ki.20

W roku szkolnym 1991/92 dramatycznie spadły nakłady na oświatę co z oczywistych względów rodziło wiele problemów i prowadziło do napięd społecznych. Likwidacji uległy zajęcia szkolnych kół przedmiotowych, koła zainteresowao, płatne zastępstwa za nieobec-nych w pracy nauczycieli. W 1991 r. Sejm RP przyjął ustawę „O systemie oświaty”, która całościowo zaczęła regulowad sprawy oświaty.

W dniu 4 listopada 1991 r. przygotowano montaż muzyczno-poetycki ku czci Krzysztofa Kamila Baczyoskiego pt. „Byłem jak lipy szelest na imię mi było Krzysztof”.

W dniu 26 października 1992 r. do Krakowa udała się delegacja nauczycieli, która wzięła udział w uroczystości pogrzebowej śp. dra Aleksandra Bałasza. Doktor Bałasz został pocho-wany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

20 Ks. Henryk Borzęcki jest proboszczem Parafii pw M.B. Częstochowskiej w Białopolu

Popularnym miejscem pamiątkowych zdjęd były ławki przed szkołą

36

W listopadzie 1993 r. zorganizowano wieczór poezji Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. W dniu 7 grudnia 1993 r. w świetlicy szkolnej odbyło spotkanie młodzieży z przedstawicie-lami Gminnej Komisji ds. Przeciwdziałania Alkoholizmowi w Siedliszczu reprezentowanej przez Antoniego Garbacza, Władysława Rodzenia i Tomasza Marciniaka. W programie spo-tkania był wykład, konkurs wiedzy i projekcja dwóch filmów dydaktycznych.

W dniu 17 kwietnia 1993 r. delegacja młodzieży i nauczycieli wzięła udział w uroczysto-ści pogrzebowej śp. Tadeusza Demianiuka, który został pochowany w rodzinnej miejscowo-ści Konstantynowie.

W roku szkolnym 1993/94 szkoła otrzymała pracownię komputerową wyposażoną w nowoczesny sprzęt komputerowy firmy Apple – 8 stacji roboczych, serwer oraz 3 drukarki atramentowe. Aktywnie działało kółko informatycznie pod kierunkiem Jerzego Cichowicza. W tym czasie systematycznie wydawano gazetką szkolną „Sfinks”, którą współredagowali uczniowie i nauczyciele. W dniu 2 stycznia 1994 r. w Liceum „zagrała” Orkiestra Świątecznej Pomocy. Uczniowie zbierali pieniądze na chore dzieci (ponad 4 mln. „starych” złotych).

W dniu 7 kwietnia 1994 r. zorganizowano „Dni Otwarte Szkoły”. Na imprezę zaproszono uczniów klas ósmych Szkoły Podstawowej w Siedliszczu. W programie były pokazy kompu-terowe, zwiedzanie szkoły i częśd artystyczna.

Rok 1995 przyniósł zapowiedź kolejnych zmian legislacyjnych w oświacie, obligując tzw. duże miasta do przejęcia i prowadzenia - jako zadania własne - szkół ponadpodstawowych i innych placówek. Z możliwości tej skorzystały też i niektóre gminy, m.in. w Rejowcu Osa-dzie liceum ogólnokształcące przejął lokalny samorząd.

W dniu 1 lipca 1995 r. odbył się zjazd absolwentów roczników 1977-80. W imprezie uczestniczyło ponad 120 absolwentów i kilkunastu nauczycieli, m.in. Teresa Błaszczuk, Sta-nisław Błaszczuk, Feliks Braniewski, Czesław Gromek, Janina Hasiec, Władysław Hasiec, Tadeusz Kluczyk, Teresa Kluczyk, Franciszka Młynarczyk, Eulalia Misiura i Jan Strąkowski. Uroczystośd poprzedziła Msza św. w kościele parafialnym. „Słowo Boże” wygłosił ks. pro-boszcz Janusz Krzak. Po mszy złożono kwiaty i zapalono znicze na grobach nauczycieli. W ceremonii otwarcia zjazdu głos zabrali nauczyciele - Irena Surdyk (dyrektor szkoły), Feliks Braniewski oraz absolwenci Irena Domaoska i Józef Majewski. Spotkanie zakooczyło się zabawą taneczną z udziałem zespołu muzycznego Braci Romanowskich z Cycowa. Spotkanie było okazją wydania specjalnego numeru gazetki szkolnej Sfinks.

W roku szkolnym 1997/98 dyrektorem zostaje dotychczasowy nauczyciel historii Wie-sław Prażnowski. Jednym z pierwszych działao dyrektora było przeprowadzenie remontu sali gimnastycznej, przy której utworzono siłownię. Miejsce do dwiczeo wyposażono w nowoczesny sprzęt sportowy.

W dniu 25 lipca 1998 r. na mocy uchwały o zmianie ustawy o systemie oświaty, zade-cydowano o trójstopniowym ustroju szkolnym. Powstała 6-letnia szkoła podstawowa, 3-letnie gimnazjum oraz 3-letnie liceum ogólnokształcące. Dla liceum oznaczało to zmniejsze-nie liczby klas i co się z tym wiąże zmniejszenie liczby uczącej się młodzieży. W dniach 11-12 października 1998 r. odbyła się autokarowa pielgrzymka maturzystów na Jasną Górę.

W dniu 21 stycznia 1999 r. dokonano zmian w Statucie Szkoły. Dla uczniów osiągających bardzo dobre wyniki w nauce i w zachowaniu przewidziano możliwośd przyznania nagrody

37

pieniężnej.21 W dniach 25-26 marca 1999 r. odbyły się „Dni Otwarte Szkoły”, na które za-proszono młodzież klas ósmych okolicznych szkół podstawowych.

W roku szkolnym 1998/99 zwiększono nabór do szkoły i po raz pierwszy utworzono trzy równoległe klasy – informatyczną, humanistyczną i biologiczną. W klasach tych wprowa-dzono innowacyjne programy nauczania. Nauczyciele – Janina Chrzaniuk, Bogusława Kozina i Sławomir Braniewski opracowali programy autorskie.

Dnia 1 września 1998 r. rozpoczął działalnośd „Komitet Obchodów 50-lecia szkoły” w składzie: Wiesław Prażnowski, Piotr Miszczuk, Zbigniew Gajewski, Edward Hołub, Feliks Braniewski, Sławomir Braniewski, Irena Surdyk, Marek Mazur, Ryszard Dziewulski, Józef Krzysiak i Władysław Rodzeo oraz ks. dziekan Janusz Krzak.

Z dniem 1 stycznia 1999 r. Liceum został przejęte przez samorząd terytorialny - Staro-stwo Powiatowe w Chełmie.

W dniu 26 czerwca 1999 r. odbył się zjazd absolwentów wszystkich roczników. W spotkaniu udział wzięło około 430 absolwentów szkoły i ok. 70 zaproszonych gości, głównie nauczycieli. Przed częścią oficjalną w kościele parafialnym odprawiona została Msza św. W koncelebrze udział wzięli księża absolwenci Liceum w Siedliszczu. Homilię wy-głosił ks. kan. Henryk Krukowski, proboszcz parafii w Horodle. Kolejnym punktem programu było złożenie kwiatów na grobach nauczycieli. W ceremonii otwarcia głos zabrali: Wiesław Prażnowski, Władysław Hasiec, Irena Surdyk i Sławomir Braniewski. W trakcie uroczystego „apelu” sprawdzono listę obecności. Ostatnim punktem programu był bal absolwentów i ognisko. Specjalnie na tą okazję przygotowano kilka publikacji: „Historię szkoły w Siedlisz-czu” autorstwa Feliksa Braniewskiego, „Wspomnienia o doktorze Bałaszu” Sławomira Bra-niewskiego i numer specjalny gazetki szkolnej „Sfinks”. Uczestnikom spotkania wręczono gadżety w postaci znaczków okolicznościowych, identyfikatorów, koszulek i długopisów.

21 Protokół posiedzenia RP z dnia 21 stycznia 1998 r.

Dzieo Chłopaka w internacie

38

W dniu 17 września 1999 r. na posiedzeniu RP w drodze głosowania wybrano kandydata na patrona szkoły. Został nim wielki patriota, dyktator powstania styczniowego Romuald Traugutt. W trakcie głosowania brano pod uwagę kandydatury Aleksandra Bałasza, Kazi-mierza Andrzeja Jaworskiego i Bolesława Prusa.

W dniu 17 grudnia 1999 r. odbył się konkurs wiedzy z zakresy znajomości problematyki antyalkoholowej. Konkurs zorganizowano przy współudziale Gminnej Komisji ds. Przeciw-działania Alkoholizmowi w Siedliszczu. Wzięło w nim udział 26 uczniów.

W dniu 16 marca 2000 r. odbyło się „I Forum Młodzieży Katolickiej”. Było to spotkanie młodzieży szkolnej pochodzącej ze szkół podstawowych okolicznych gmin. Spotkanie roz-poczęło się Mszą św. odprawioną przez ks. Janusza Krzaka. Słowo Boże wygłosił duszpasterz młodzieży archidiecezji lubelskiej ks. Mieczysław Puzewicz.

W roku szkolnym 1999/2000 utworzono nową pracownię komputerową, którą wyposa-żono w cztery nowe komputery typu IBM PC. Przy urządzeniu wystroju pracowni aktywnie pracowało kilkunastu uczniów. W ramach prac samodzielnie ułożono panele ścienne i kase-tony. W dniach 27-28 stycznia 2000 r. odbyły się „przenosiny” biblioteki szkolnej z II piętra do pomieszczenia na parterze. Do biblioteki zakupiono wiele pozycji książkowych, sprzęt audiowizualny oraz regały na książki. W dniu 17 lutego 2000 r. „wszedł w życie” Wewnątrz-szkolny System Oceniania (WSO). Powołanie go poprzedziły szkoleniowe rady pedagogicz-ne, uczestnictwo w kursach, a także konsultacje z uczniami i rodzicami. WSO naszej szkoły daje uczniom i rodzicom dokładny obraz systemu oceniania. Zawiera jasno określone kryte-ria przedmiotowe, sprecyzowane zasady i formy sprawdzania wiedzy, uwzględnia zaistnie-nie sytuacji odwoławczych, a także dokładnie precyzuje obowiązki nauczycieli dotyczące przeprowadzania kartkówek, sprawdzianów i prac klasowych.

Podsumowując dekadę lat 90. należy stwierdzid, że szkoła przebrnęła „bezboleśnie” przez przemiany ustrojowe. Podobnie jak w latach ubiegłych starannie przygotowywano młodzież do egzaminu dojrzałości, do studiów wyższych, intensywnie kształtowano zainte-resowania uczniów poprzez uczestnictwo w olimpiadach i konkursach przedmiotowych. Znacznej poprawie uległa baza lokalowa szkoły, wyposażona w nowoczesny sprzęt dydak-tyczny. Z inicjatywy dyrekcji, psychologa i nauczycieli stosowano różne środki zapobiegające drugoroczności, m.in. zajęcia wyrównawcze, praca w kołach zainteresowao, częsty udział w imprezach kulturalnych, spektaklach teatralnych, konkursach i olimpiadach przedmioto-wych.

Znaczącym wydarzeniem były sesje popularno-naukowe poświęcone rocznicy powstania styczniowego, podczas których uczniowie mogli wykazad się wiedzą historyczną dotyczącą tej problematyki. Ponadto uczniowie wykazywali się wiedzą przyrodniczą, historyczną, geo-graficzną, o Unii Europerskiej, o Polsce i świecie współczesnym. Wykonywali też prace pla-styczne, brali udział w wielu plenerach malarskich. Uczestniczyli w konkursach literackich, olimpiadach zdrowego żywienia, konkursach o problematyce antyalkoholowej i antynikotynowej.

Uczniowie wykazywali się nie tylko swą wiedzą, ale także umiejętnościami sportowymi. Brali czynny udział w organizowanych w Chełmie „Biegach Niepodległości”. Odnosili sukce-sy w zawodach sportowych na szczeblu powiatu.

W koocu lat 90. Liceum zyskuje na znaczeniu, świadczy o tym duża ilośd sukcesów i wy-soki poziom nauczania. Ma to przełożenie na ilośd kandydatów, którzy chcą uczęszczad do Liceum w Siedliszczu. W 1998 r. po raz pierwszy w historii Szkoły utworzono trzy klasy

39

pierwsze o profilach – informatycznym, dziennikarskim i biologicznym. Nową jakością dy-daktyczną w życiu szkoły był wielki wzrost popularności zachodnioeuropejskich języków obcych, oprócz języka rosyjskiego i języka niemieckiego wprowadzono język angielski. W początkowym okresie zatrudniano anglistów z zewnątrz, z Ukrainy. Pod koniec dekady w Szkole rozpoczęli pracę „świeżo upieczeni” absolwenci chełmskiego „College”. Ogromną popularnością cieszyła się informatyka. Chod pierwszy kontakt z tym przedmiotem młodzież miała we wrześniu 1987 r. to jednak wyposażenie Szkoły w nowoczesne komputery (pra-cownia Macintoshy) gwarantowało wysoki poziom nauczania. W ramach kółka informa-tycznego po raz pierwszy w Szkole ukazała się szkolna gazetka Sfinks. Od 1998 r. Liceum oferuje uczniom udział w zajęciach klasy autorskiej o rozszerzonym programie nauczania „Elementów informatyki”.

Swoistym signum temporis stało się przywrócenie w szkole w 1990 r. nauki religii. Po-dobnie jak w 1948 r. nastąpiło to z pomocą dydaktyczną i duszpasterską księży miejscowej parafii rzymsko-katolickiej. Tradycje turystyczne szkoły zostały wzbogacone o coroczne pielgrzymki maturzystów do Częstochowy.

Od 1992 r. działa Samorząd Uczniowski, którego członkowie wspólnie z przedstawicie-lami rodziców i grona pedagogicznego uczestniczą w pracach nad „Statutem Szkoły”. De-mokratyzuje się działalnośd SU. W 1994 r. po raz pierwszy przewodniczący Samorządu Ucz-niowskiego jest wybierany w bezpośrednim, powszechnym i tajnym głosowaniu. Wybory poprzedzone są kampanią wyborczą prowadzoną przez kandydatów i ich „sztaby wybor-cze”.

W latach 90. pracę w LO w Siedliszczu podjęli: Renata Boguszewska (plastyka), Sławomir Braniewski (informatyka), Leonid Buczacki (jęz. niemiecki), Janina Chrzaniuk (biologia), Jerzy Cichowicz (informatyka), Maria Drozd (matematyka), Ilona Dudek (jęz. niemiecki), Lucjan Dworucha (matematyka), Grzegorz Hopaluk (informatyka), Wojciech Iwaniuk (historia), Stefania Jastrzębska (chemia), Bogusława Kozina (jęz. polski), Tomasz Malczewski (geogra-fia), Janina Parulska (chemia), Barbara Perzyoska (chemia), Anna Piasecka (jęz. niemiecki), Wiesława Plewko (jęz. rosyjski), Wiesław Prażnowski (historia, wos), Małgorzata Starko-Golonka (biblioteka, wos), Maria Stopa (matematyka), Alina Szczepanek (jęz. niemiecki), Teresa Świś (chemia), Maria Tłustniak (jęz. angielski), Maria Wierzchoś (chemia) i Mirosław Wójtowicz (geografia).

40

Z K R O N I K I S Z K O L N E J

Zjazd absolwentów 1995 r. Na spotkanie oficjalne przybyło ponad 500 osób

Zjazd absolwentów 1995 r. Pani dyrektor Irena Surdyk w taocu „chodzonym” z panem profesorem

Janem Strąkowskim

Zjazd absolwentów 1999 r. Przemówienie pana dy-rektora Władysława Haśca

41

LATA 2000 -2009

W nowe tysiąclecie polskie szkoły wprowadził rząd AWS Jerzego Buzka kolejnymi refor-mami systemu edukacji. Z początkiem roku szkolnego 2002/2003 utworzono 3-letnie licea ogólnokształcące i profilowane, 4-letnie technika oraz 2 i 3-letnie zasadnicze szkoły zawo-dowe.

Z początkiem roku szkolnego 2002/2003 zbiegły się w Liceum wydarzenia otwierające nowy jego etap działalności. Po raz pier