32

MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

  • Upload
    others

  • View
    2

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,
Page 2: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

9:00 KURSAAL, 1EN LA CIUDADDIR.: CESC GAY, ESPAÑA • 110 M

12:00 KURSAAL, 1 SCHUSSANGSTDIR.: DITO TSINTSADZE, ALEMANIA • 102 M • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO

12:00 PRINCIPE, 5 SCHUSSANGSTDIR.: DITO TSINTSADZE, ALEMANIA • (SÓLO PRENSAY ACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA) • 102 M • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

16:00 ASTORIA, 3GIRL WITH A PEARL EARRINGDIR.: PETER WEBBER, GB-LUXEMBURGO • 91 M.NUEVOS DIRECTORES

18:00 ASTORIA, 3DANS LE ROUGE DU COUCHANTCREPÚSCULO ROJO • DIR.: EDGARDO COZARINSKY,FRANCIA-ESPAÑA • 90 M.

18:00 KURSAAL, 1SCHUSSANGSTDIR.: DITO TSINTSADZE, ALEMANIA • 102 M

19:30 PRINCIPAL OPEN RANGEDIR.: KEVIN COSTNER, EE.UU. • (SÓLO PRENSA YACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA) • 140 M •PELÍCULA FUERA DE CONCURSO

20:30 ASTORIA, 3GIRL WITH A PEARL EARRINGDIR.: PETER WEBBER, GB-LUXEMBURGO • 91 M. •NUEVOS DIRECTORES

21:00 KURSAAL, 1EN LA CIUDADDIR.: CESC GAY, ESPAÑA • 110 M

23:00 ASTORIA, 1 SCHUSSANGSTDIR.: DITO TSINTSADZE, ALEMANIA • 102 M

16:00 ASTORIA, 1SWIMMING POOLLA PISCINA • DIR.: FRANÇOIS OZON, FRANCIA • 102 M

16:00 PRINCIPALYING XIONG (HERO)HÉROE • DIR.: ZHANG YIMOU, HONG KONG-CHINA(SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS • PRIORIDADPRENSA) • 98 M.

16:30 KURSAAL, 2THE DREAMERSSOÑADORES • DIR.: BERNARDO BERTOLUCCI, GB-ITALIA-FRANCIA • 130 M

17:30 WARNER, 6 IN THIS WORLD(EN ESTE MUNDO) • DIR.: MICHAEL WINTERBOTTOM,GB • 88 M.

23:00 ASTORIA, 3 THE DREAMERSSOÑADORES • DIR.: BERNARDO BERTOLUCCI, GB-ITALIA-FRANCIA • 130 M

23:00 PRINCIPE, 7IN THIS WORLD(EN ESTE MUNDO) • DIR.: MICHAEL WINTERBOTTOM,GB • 88 M.

24:00 KURSAAL, 2 YING XIONG (HERO)HÉROE • DIR.: ZHANG YIMOU, HONG KONG-CHINA(SESIÓN DE VOTACIÓN PARA EL PREMIO) • 98 M. •CLAUSURA ZABALTEGI

9:30 KURSAAL, 2 TÁNGERDIR.: JUAN MADRID, ESPAÑA • 106 M

12:00 KURSAAL, 2 FUERA DE JUEGODIR.: VÍCTOR ARREGUI, ECUADOR • 82 M.

16:30 PRINCIPE, 7 TRAVAIL D’ARABETRABAJO DE ÁRABE(GRANUJAS A TODO GAS) • DIR.: CHRISTIANPHILIBERT, FRANCIA • 88 M.

18:30 ASTORIA, 1 STARUKHI (OLD WOMEN)DIR.: GENNADIY SIDOROV, RUSIA • 100 M

18:30 PRÍNCIPE, 7ZAMAN, L’HOMME DES ROSEAUX, ZAMAN, EL HOMBRE DE LOS JUNCOS • DIR.: AMERALWAN, IRAK-FRANCIA • 78 M.

20:00 WARNER, 6TRAVAIL D’ARABETRABAJO DE ÁRABE (GRANUJAS A TODO GAS) • DIR.: CHRISTIAN PHILIBERT, FRANCIA • 88 M.

20:45 ASTORIA, 1TÁNGER DIR.: JUAN MADRID, ESPAÑA • 106 M

22:00 PRINCIPALFUERA DE JUEGODIR.: VÍCTOR ARREGUI, ECUADOR • (SÓLO PRENSA YACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA) • 82 M.

23:00 WARNER, 6ZAMAN, L’HOMME DES ROSEAUX ZAMAN, EL HOMBRE DE LOS JUNCOS • DIR.: AMERALWAN, IRAK-FRANCIA • 78 M.

9:00 PRINCIPALJUEGO DE NIÑOSDIR.: JOAQUÍN JORDÁ, ESPAÑA • (SÓLO PRENSA YACREDITADOS. PRIORIDAD PRENSA) • 186 M

19:30 KURSAAL, 2JUEGO DE NIÑOSDIR.: JOAQUÍN JORDÁ, ESPAÑA • 186 M

17:30 WARNER, 8 ANA Y LOS OTROSDIR.: CELINA MURGA, ARGENTINA • 80 M. V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

17:00 ASTORIA, 7 NARCISODIR.: UDOLFO ARRIETA, ESPAÑA • 27 M. •PROYECCIÓN EN VIDEO - V.O. CASTELLANO

17:00 ASTORIA, 7VOYAGE EN OXYPLATINEVIAJE EN OXYPLATINA • DIR.: JORGE AMAT, FRANCIA65 M. PROYECCIÓN EN VIDEO - V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO

17:00 PRINCIPE, 6UNA PRECIOSA PUESTA DE SOLDIR.: ÁLVARO DEL AMO, ESPAÑA • 84 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

17:00 PRINCIPE, 9SOLDADOS DE SALAMINADIR.: DAVID TRUEBA, ESPAÑA • 112 M • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

20:00 ASTORIA, 7 LAS HORAS DEL DÍADIR.: JAIME ROSALES, ESPAÑA • 103 M • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

22:30 PRINCIPE, 10 EL ORO DE MOSCÚDIR.: JESÚS BONILLA, ESPAÑA • 108 M • V.O. CAST.

22:45 PRINCIPE, 2MY LIFE WITHOUT ME (MI VIDA SIN MI) • DIR.: ISABEL COIXET, ESPAÑA-CANADÁ • 100 M • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANO

22:45 PRINCIPE, 9 LES MANS BUIDESLAS MANOS VACÍAS • DIR.: MARC RECHA • 126 M • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO

17:00 ASTORIA, 5HAIL THE CONQUERING HERODIR.: PRESTON STURGES, EE.UU. • 1944 • 101 MPRESTON STURGES

17:00 PRINCIPE, 2UNFAITHFULLY YOURSDIR.: PRESTON STURGES, EE.UU. • 1948 • 105 MPRESTON STURGES

19:30 ASTORIA, 5 THE SIN OF HAROLD DIDDLEBOCKDIR.: PRESTON STURGES, EE.UU. • 1947 • 90 M. PRESTON STURGES

19:30 PRINCIPE, 2 THE BEAUTIFUL BLONDE FROMBASHFUL BENDDIR.: PRESTON STURGES, EE.UU. • 1949 • 79 M. PRESTONSTURGES

20:00 PRINCIPE, 9THE LADY EVELAS TRES NOCHES DE EVA • DIR.: PRESTON STURGES, •EE.UU. • 1941 • 97 M. • V.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOSEN EUSKARA

21:00 ASTORIA, 5WE LIVE AGAINVIVAMOS DE NUEVO • DIR.: ROUBEN MAMOULIAN •EE.UU. • 1934 • 84 M. • NUEVA PROYECCIÓN

22:30 ASTORIA, 5STRICTLY DISHONORABLEDIR.: JOHN M. STAHL, EE.UU. • 1931 • 91M.

22:30 PRINCIPE, 3THE MIRACLE OF MORGAN’SCREEKDIR.: PRESTON STURGES, EE.UU. • 1944 • 100 M

17:00 ASTORIA, 2MAUSSIM AL-RIYAL/LA SAISON DESHOMMESLA TEMPORADA DE LOS HOMBRES • DIR.: MOUFIDATLATLI, TÚNEZ-FRANCIA • 2000 • 120 M

17:00 ASTORIA, 4WA BAAD.../ET APRÈS...Y DESPUÉS... • DIR.: MOHAMED ISMAIL, MARRUECOS-FRANCIA • 2002 • 92 M.

17:00 PRINCIPE, 10 NASHID AL-ALFIYA/LE CHANT DUMILLÉNAIRELA CANCIÓN DEL MILENIO • DIR.: MOHAMED ZRAN,TÚNEZ-FRANCIA • 2002 • 79 M. • PROYECCIÓN ENVIDEO

19:30 ASTORIA, 2AL-SATAN AL-AKHMAR/SATINROUGESATÉN ROJO • DIR.: RAJAAMARI, TÚNEZ-FRANCIA •2002 • 89 M.

19:30 ASTORIA, 4RACHIDADIR.: YAMINA BACHIR-CHOUIKH, • ARGELIA-FRANCIA2002 • 100 M

19:30 PRINCIPE, 6INCH’ALLAH DIMANCHEEL DOMINGO, SI DIOS QUIERE • DIR.: YAMINABENGUIGUI, ARGELIA-FRANCIA • 2001 • 98 M.

19:30 WARNER, 8SHAMS AL-ZIBAA/SOLEIL DESHYÈNESEL SOL DE LAS HIENAS • DIR.: RIDHA BEHI, TÚNEZ-HOLANDA • 1977 • 110 M

22:30 ASTORIA, 2LE SOLEIL ASSASSINÉEL SOL ASESINADO • DIR.: ABDELKRIM BAHLOUL,FRANCIA-BÉLGICA-ARGELIA • 2003 • 90 M.

22:30 ASTORIA, 4INTIZAR AL-NISAA/L’ATTENTEDES FEMMESMUJERES QUE ESPERAN • DIR.: NAGUEL BELOUAD,ARGELIA-FRANCIA • 2001 • 83 M.

22:30 PRINCIPE, 6SHATI AL-ATFAL AL-DAAIN/LAPLAGE DES ENFANTS PERDUSLA PLAYA DE LOS NIÑOS PERDIDOS • DIR.: JILALIFERHATI, MARRUECOS-FRANCIA • 1991 • 88 M.

17:00 ASTORIA, 6WITH OR WITHOUT YOUCONTIGO O SIN TI • GB • 1999 • 93 M.

19:00 ASTORIA, 6THE CLAIMEL PERDÓN • GB • 2000 • 122 M

19:30 PRINCIPE, 10INGMAR BERGMAN: THE MAGICLANTERN (TV)1988 • 60 M. • PROYECCIÓN EN VIDEO

22:30 ASTORIA, 624 HOUR PARTY PEOPLEGB • 2001 • 122 M

22:30 WARNER, 8WONDERLANDGB • 1999 • 108 M

22:45 ASTORIA, 7 WITH OR WITHOUT YOUCONTIGO O SIN TI • GB • 1999 • 93 M. • V.O.SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOS EN EUSKARA

SECCIÓN OFICIAL

SALES OFFICESALA SONY

...MADE IN SPAIN

NUEVOS DIRECTORES...

...NUEVOS DIRECTORES

ESPECIALES

ESPECIALES

MADE IN SPAIN...

AMIGOS Y VECINOS...

PRESTON STURGES

...AMIGOS Y VECINOS ...WINTERBOTTOM

WINTERBOTTOM...

10:00 TOMACINCO INVIRTAMOSEN LA INFANCIA PROYECTO EN DESARROLLO • CHUS GUTIÉRREZ,JAVIER CORCUERA, JAVIER FESSER, PATRICIAFERREIRA, PERE JOAN VENTURA

12:00 LES MARINS PERDUS / LOSTSAILORSCLAIRE DEVERS ( FICCIÓN • FRANCIA • 2003) • V.O.FRANCÉS SUBT. EN INGLÉS

15:00 SUITE HABANAFERNANDO PÉREZ (LARGO • DOC. • 2003) SINDIÁLOGOS

17:00 LA SOMBRA DELCAMINANTECIRO GUERRA (FICCIÓN • COLOMBIA • 2003) PELÍCULA DE CINE EN CONSTRUCCIÓN

19:00 LOS SUSPIROS DE MICORAZÓNENRIQUE GABRIEL (FICCIÓN • ARGENTINA • 2003)PELÍCULA DE CINE EN CONSTRUCCIÓN

ZABALTEGI...PERLAS DE OTROS FESTIVALES...

...PERLAS DE OTROS FESTIVALES

MAÑANABIHARTOMORROW26

/ PROGRAMACION PROGRAMAZIOA PROGRAMME2 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

HOYGAURTODAY25

SELECCIÓN HORIZONTES...

HOR. LATINOS...

...MADE IN SPAIN...NUEVOS DIRECTORES...PERLAS DE OTROS FESTIVALES

9:00 KURSAAL, 1GIRL WITH A PEARL EARRINGDIR.: PETER WEBBER, GB-LUXEMBURGO • 91 M.NUEVOS DIRECTORES

12:00 KURSAAL, 1 DANS LE ROUGE DU COUCHANT,CREPÚSCULO ROJODIR.: EDGARDO COZARINSKY, FRANCIA-ESPAÑA• 90 M. • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANO

12:00 PRINCIPE, 5 DANS LE ROUGE DU COUCHANTCREPÚSCULO ROJO • DIR.: EDGARDO COZARINSKY,FRANCIA-ESPAÑA • (SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS.PRIORIDAD PRENSA) • 90 M. • V.O. SUBT. EN INGLÉS

16:00 ASTORIA, 3TE DOY MIS OJOSDIR.: ICÍAR BOLLAIN, ESPAÑA • 116 M

18:30 ASTORIA, 3VERONICA GUERINDIR.: JOEL SCHUMACHER, EE.UU.-GB-IRLANDA • 98 M.

19:00 KURSAAL, 1DANS LE ROUGE DU COUCHANTCREPÚSCULO ROJO • DIR.: EDGARDO COZARINSKY,FRANCIA-ESPAÑA • 90 M.

19:30 PRINCIPAL EN LA CIUDADDIR.: CESC GAY, ESPAÑA • (SÓLO PRENSA YACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA) • 110 M

20:30 ASTORIA, 3 TE DOY MIS OJOSDIR.: ICÍAR BOLLAIN, ESPAÑA • 116 M

22:00 KURSAAL, 1GIRL WITH A PEARL EARRINGDIR.: PETER WEBBER, GB-LUXEMBURGO • 91 M. •N.DIR.

23:00 ASTORIA, 1DANS LE ROUGE DU COUCHANTCREPÚSCULO ROJO • DIR.: EDGARDO COZARINSKY,FRANCIA-ESPAÑA • 90 M.

9:30 PRINCIPALSWIMMING POOLLA PISCINA • DIR.: FRANÇOIS OZON, FRANCIA • (SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA) • 102 M

16:00 PRINCIPAL THE DREAMERSSOÑADORES • DIR.: BERNARDO BERTOLUCCI, GB-ITALIA-FRANCIA • (SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS.PRIORIDAD PRENSA) • 130 M

16:30 KURSAAL, 2 IN THIS WORLD(EN ESTE MUNDO) • DIR.: M. WINTERBOTTOM, GB • 88 M.

17:30 ASTORIA, 6I WANT YOUGB • 1998 • 87 M.

17:30 ASTORIA, 7 INGMAR BERGMAN: THE MAGIC LANTERN (TV)1988 • 60 M. • PROYECCIÓN EN VIDEO

19:00 PRINCIPE, 9WITH OR WITHOUT YOUCONTIGO O SIN TI • 1999 • 93 M.

22:30 PRINCIPE, 9THE CLAIMEL PERDÓN • 2000 • 122 M

22:45 ASTORIA, 6WONDERLANDGB • 1999 • 108 M

22:45 PRINCIPE, 10WELCOME TO SARAJEVOEE.UU.-GB • 1997 • 100 M • V.O. SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN EUSKARA

10:00 THE WITCH AFFAIRCOSA DE BRUJAS, JOSÉ MIGUEL JUÁREZ • (FICCIÓN• ESPAÑA • 2002) • SUBT. INGLÉS

12:00 AROUND FLAMENCOPACO MILLÁN • (DOC. • ESPAÑA • 2003) • SUBT. INGLÉS

15:00 OJOS QUE SÍ VENJOSÉ LUIS RIDOUTT POLAR (DOC. PERÚ,CANADÁ2003) V.O. CASTELLANO

17:00 METEORODIEGO DE LA TEXERA • (FICCIÓN • BRASIL • 2003) •PELÍCULA DE CINE EN CONSTRUCCIÓN

19:00 EL CIELITOMARÍA VICTORIA MENIS • (FICCIÓN • ARGENTINA •2003) • PELÍCULA DE CINE EN CONSTRUCCIÓN

19:30 PRINCIPE, 2 HAIL THE CONQUERING HERODIR.: PRESTON STURGES, EE.UU. • 1944 • 101 M

21:00 PRINCIPE, 9 STRICTLY DISHONORABLEDIR.: MELVIN FRANK, NORMAN PANAMA EE.UU. • 1951 • 86 M

22:30 PRINCIPE, 2LES CARNETS DU MAJORTHOMPSON/THE FRENCH THEYARE A FUNNY RACELOS CARNETS DEL MAYOR THOMPSON • DIR.: PRESTON STURGES, FRANCIA • 1956 • 91 M.

17:00 ASTORIA, 4 L’HORIZON PERDU (C.M.), ELHORIZONTE PERDIDODIR.: LAILA MARRAKCHI, MARRUECOS-FRANCIA • 2000 • 12 M.

17:00 ASTORIA, 4UNE MINUTE DE SOLEIL EN MOINSUN MINUTO MENOS DE SOL • DIR.: NABIL AYOUCH,MARRUECOS-FRANCIA • 2002 • 100 M

17:00 PRINCIPE, 6AZIZADIR.: ABDELLATIF BEN AMMAR, TÚNEZ-ARGELIA • 1980 • 100 M

19:30 ASTORIA, 4HALFAWIN, ASFUR AL-SATH/HALFAOUINE, L'ENFANT DESTERRASSESHALFAOUINE • DIR.: FERID BOUGHEDIR, TÚNEZ-FRANCIA • 1990 • 98 M.

19:30 PRINCIPE, 6INTIZAR AL-NISAA/L’ATTENTE DESFEMMESMUJERES QUE ESPERAN • DIR.: NAGUEL BELOUAD,ARGELIA-FRANCIA • 2001 • 83 M.

20:00 ASTORIA, 6 SHAMS AL-ZIBAA/SOLEIL DESHYÈNESEL SOL DE LAS HIENAS • DIR.: RIDHA BEHI, TÚNEZ-HOLANDA • 1977 • 110 M • V.O. SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN EUSKARA

22:30 ASTORIA, 5AL-SAAMA/LA TRACEEL RASTRO • DIR.: NEJIA BEN MABROUK, TÚNEZ-BÉLGICA-ALEMANIA • 1982 • 90 M.

22:30 PRINCIPE, 6WA BAAD.../ET APRÈS...Y DESPUÉS... • DIR.: MOHAMED ISMAIL, MARRUECOS-FRANCIA • 2002 • 92 M.

22:30 WARNER, 8LE SOLEIL ASSASSINÉEL SOL ASESINADO • DIR.: ABDELKRIM BAHLOUL,FRANCIA-BÉLGICA-ARGELIA - 2003 • 90 M.

19:30 ASTORIA, 2EL ORO DE MOSCÚDIR.: JESÚS BONILLA, ESPAÑA • 108 M• V.O. SUBT.CAST.

19:30 ASTORIA, 7SOLDADOS DE SALAMINADIR.: DAVID TRUEBA, ESPAÑA • 112 M • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

19:30 WARNER, 8LOS NOVIOS BÚLGAROSDIR.: ELOY DE LA IGLESIA, ESPAÑA • 95 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

22:30 ASTORIA, 4LA GRAN AVENTURA DEMORTADELO Y FILEMÓNDIR.: JAVIER FESSER, ESPAÑA • 105 M • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

22:30 PRINCIPE, 3 TORREMOLINOS 73DIR.: PABLO BERGER, ESPAÑA-DINAMARCA • 93 M. •V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS

22:45 ASTORIA, 2LES MANS BUIDESLAS MANOS VACÍAS • DIR.: MARC RECHA • 126 M • V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO

10:00 PRINCIPE, 10 ECAM (MADRID) • CORTOMETRAJES REALIZADOS PORLOS ALUMNOS DE LA ESCUELA• ENTRADA LIBRE

11:00 PRINCIPE, 10ESAV (TOULOUSE) • CORTOMETRAJES REALIZADOS PORLOS ALUMNOS DE LA ESCUELA • ENTRADA LIBRE.

12:00 PRINCIPE, 10ESCAC (CATALUNYA) • CORTOMETRAJESREALIZADOS POR LOS ALUMNOS DE LA ESCUELA •ENTRADA LIBRE

15:00 PRINCIPE, 10LA FÉMIS (PARIS) • CORTOMETRAJES REALIZADOS PORLOS ALUMNOS DE LA ESCUELA • ENTRADA LIBRE

16:00 PRINCIPE, 10UNIVERSIDAD PÉREZ ROSALES (SANTIAGO DE CHILE)• CORTOMETRAJES REALIZADOS POR LOS ALUMNOSDE LA ESCUELA • ENTRADA LIBRE

17:00 PRINCIPE, 10 ORSON THE KID (ESCUELA DE CINE PARA NIÑOS)(MADRID) • CORTOMETRAJES REALIZADOS POR LOSALUMNOS DE LA ESCUELA • ENTRADA LIBRE

17:30 PRINCIPE, 10 SALVADOR ALLENDE • DIR.: PATRICIO GUZMÁN •PRIMERAS IMÁGENES • ENTRADA LIBRE • PROYECCIÓNESPECIAL • 41 M.

17:30 PRINCIPE, 10 MADRID • DIR.: PATRICIO GUZMÁN • ENTRADA LIBRE •PROYECCIÓN ESPECIAL • 41 M.

17:00 ASTORIA, 5THE MIRACLE OF MORGAN’S CREEKDIR.: PRESTON STURGES, EE.UU. • 1944 • 100 M

19:30 ASTORIA, 5THE GREAT MOMENTDIR.: PRESTON STURGES, EE.UU. • 1944 • 83 M.

MADE IN SPAIN...

20:30 PRINCIPE, 7 NICOTINADIR.: HUGO RODRÍGUEZ, MÉXICO-ARGENTINA-ESPAÑA • 93 M.

20:30 WARNER, 6WENN DER RICHTIGE KOMMTCUANDO LLEGUE MI HOMBREDIR.: OLIVER PAULUS, STEFAN HILLEBRAND,SUIZA-ALEMANIA • 78 M.

22:00 PRINCIPALSTARUKHI (OLD WOMEN)DIR.: GENNADIY SIDOROV, RUSIA • (SÓLO PRENSAY ACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA) • 100 M •V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANO

22:00 PRINCIPE, 5STARUKHI (OLD WOMEN)DIR.: GENNADIY SIDOROV, RUSIA • (SÓLO PRENSAY ACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA) • 100 M •V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS

24:00 PRINCIPALTÁNGERDIR.: JUAN MADRID, ESPAÑA • (SÓLO PRENSA YACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA) • 106 M

16:30 PRINCIPE, 9ANA Y LOS OTROSDIR.: CELINA MURGA, ARGENTINA • 80 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

17:00 PRINCIPE, 2SIN TON NI SONIADIR.: CARLOS SAMA, MÉXICO • 112 M • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

17:30 ASTORIA, 2EXTRAÑODIR.: SANTIAGO LOZA, ARGENTINA • 87 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

22:30 ASTORIA, 7 FONDO DEL MARDIR.: DAMIÁN SZIFRON, ARGENTINA • 91 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

19:30 PRINCIPE, 10NARCISODIR.: UDOLFO ARRIETA, ESPAÑA • 27 M. •PROYECCIÓN EN VIDEO - V.O.

19:30 PRINCIPE, 10VOYAGE EN OXYPLATINEVIAJE EN OXYPLATINA • DIR.: JORGE AMAT,FRANCIA 65 M. • PROYECCIÓN EN VIDEO - V.O.SUBTÍTULOS EN CASTELLANO

17:00 WARNER, 8EL EFECTO IGUAZÚDIR.: PERE JOAN VENTURA, ESPAÑA • 90 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS

18:30 PRINCIPE, 7SON FRERESU HERMANO • DIR.: PATRICE CHÉREAU, FRANCIA • 95 M.

18:30 WARNER, 6 BOM, YEOREUM, GAEUL,GYEOWOOL, GEURIGO, BOM(SPRING, SUMMER, FALL,WINTER... AND SPRING)DIR.: KIM KI-DUK, COREA DEL SUR-ALEMANIA • 103 M

21:30 KURSAAL, 2SWIMMING POOLLA PISCINA • DIR.: FRANÇOIS OZON, FRANCIA •(SESIÓN DE VOTACIÓN PARA EL PREMIO) • 102 M

23:00 ASTORIA, 3 IN THIS WORLD(EN ESTE MUNDO) • DIR.: M. WINTERBOTTOM, GB • 88 M.

23:00 PRINCIPE, 7BOM, YEOREUM, GAEUL,GYEOWOOL, GEURIGO, BOM(SPRING, SUMMER, FALL,WINTER... AND SPRING)DIR.: KIM KI-DUK, COREA DEL SUR-ALEMANIA • 103 M

23:00 WARNER, 6 SON FRERESU HERMANO • DIR.: PATRICE CHÉREAU, FRANCIA • 95 M.

24:00 KURSAAL, 2THE DREAMERSSOÑADORES • DIR.: BERNARDO BERTOLUCCI, GB-ITALIA-FRANCIA • (SESIÓN DE VOTACIÓN PARA ELPREMIO) • 130 M

9:30 KURSAAL, 2ZAMAN, L’HOMME DES ROSEAUXZAMAN • EL HOMBRE DE LOS JUNCOS • DIR.: AMERALWAN, IRAK-FRANCIA • 78 M.

12:00 KURSAAL, 2STARUKHI (OLD WOMEN)DIR.: GENNADIY SIDOROV, RUSIA • 100 M

16:00 WARNER, 6NICOTINADIR.: HUGO RODRÍGUEZ, MÉXICO-ARGENTINA-ESPAÑA • 93 M.

16:30 PRINCIPE, 7WENN DER RICHTIGE KOMMTCUANDO LLEGUE MI HOMBRE • DIR.: OLIVER PAULUS,STEFAN HILLEBRAND, SUIZA-ALEMANIA • 78 M.

17:00 ASTORIA, 1ZAMAN, L’HOMME DES ROSEAUXZAMAN, EL HOMBRE DE LOS JUNCOS • DIR.: AMERALWAN, IRAK-FRANCIA • 78 M.

19:00 KURSAAL, 2TÁNGERDIR.: JUAN MADRID, ESPAÑA • 106 M

20:00 ASTORIA, 1TRAVAIL D’ARABETRABAJO DE ÁRABE (GRANUJAS A TODO GAS) • DIR.: CHRISTIAN PHILIBERT, FRANCIA • 88 M.

NUEVOS DIRECTORES...

SECCIÓN OFICIAL

ZABALTEGI...

ESCUELAS DE CINE SALES OFFICESALA SONY

PERLAS DE OTROS FESTIVALES...

SELECCIÓN HORIZONTES

HOR. LATINOS...

ESPECIALES

...PRESTON STURGES

PRESTON STURGES...

WINTERBOTTOM

AMIGOS Y VECINOS

LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES

Page 3: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

3Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003 PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME /

SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION

LAS

PEL

ÍCU

LAS

DEL

DÍA

EG

UN

EKO

FIL

MA

K FI

LMS

OF

THE

DAY

ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE

Dirección: Carmen Izaga. Diseño y puesta en página: Ana Lasarte, Oihana Pagola y Nagore Koch.Redacción: Martin Baraibar, Sergio Basurko, Josune Díez Etxezarreta, Jon Elizondo, Mirentxu Etxeberria,Nere Larrañaga, Ane Muñoz, Allan Owen e Iker Tolosa. Fotografía: Juantxo Egaña, Pablo Sánchez y EliGorostegi. Digitalización: BIT&MINA Impresión: S.V.P. Depósito Legal: SS-832-94.

GIRL WITH A PEARL EARRINGGB-Luxemburgo. 91 m.Director: Peter Webber. Intérpretes: Colin Firth, Scarlett Johannson,Tom Wilkinson, Cillian Murphy.

o Tracy Chevalier-en “Perlazko belarritakodun neska” best-sellerra girotzean dotoreeta xehetasunetan fin moldatu da zinera. Scarlett Johannson aktore gazteak Grietharagitzen du, Vermeer-en koadro ezagunenetako baten modelo bihurtu zen nes-kamea, eta pintorearena, berriz, Colin Firth-ek egiten du.Grieten belarritik zintzili-katzen duen perlak argia eta misterioa islatzen ditu.

o El bestseller de Tracy Chevalier, “La joven de la perla”, ha sido llevado al cine conuna exquisita ambientación y cuidado por el detalle. Scarlett Johannson da vida aGriet, la criada que se convirtió en modelo de uno de los más famosos cuadrosde Vermeer, papel que interpreta Colin Firth. La luz y el misterio reflejados en laperla que cuelga de la oreja de Griet llenan este film que cuenta sobre todo unahistoria de amor a la pintura.

o The screen version of Tracy Chevalier's bestseller, “Girl with a Pearl Earring”, isexquisitely set and studied in every detail.Young actress Scarlett Johannson playsGriet, the young maid turned model for one of Vermeer’s most famous paintingsplayed here by Colin Firth in this film that above all is about a love of painting.

DANS LE ROUGE DU COUCHANT Francia-España. 90 m. Director: Edgardo Cozarinsky. Intérpretes: Marisa Paredes, Bruno Putzulu, Féodor Atkine, Didier Flamand, Elisabeth Kaza.

o Argentinarra izaki, orain dela urte mordoa Frantzian bizi den Edgardo Cozarinsky zuzendariak Atlantikoaren bi aldeen arteko oreka bitxi eta erakargarriarieusten dio bere lanetan. Oraingo honetan, arrastiri gorri batean hiru aktoreen aurpegiek elkarrekin gurutzatzen diren pertsonaia batzuk bizitasunezbetetzen dituzte.

o Marisa Paredes, Féodor Atkine y Bruno Putzulu son los tres protagonistas de esta historia que sucede en París pero tiene sus raíces en Buenos Ai-res. El argentino Cozarinsky, afincado en Francia desde hace muchos años, sigue manteniendo en su cine un y atractivo equilibrio entre ambos ladosdel Atlántico. En esta ocasión servido por tres actores que llenan de vida unos personajes que se entrecruzan un rojo atardecer.

o Marisa Paredes, Féodor Atkine and Bruno Putzulu are the three stars of this tale set in Paris but with its roots in Buenos Aires. Edgardo Cozarinsky anArgentine who has lived in France for several years, maintains a strange, attractive balance between both sides of the Atlantic. On this occasion he ishelped by three actors who bring the people who run into each other one red dusk to vibrant life.

STARUKHI (OLD WOMEN) Rusia. 100 m.Director: Gennadiy Sidorov. Intérpretes: Valentina Berezutskaya, Galina Smirnova, Zoya Norkina, Tamara Klimova, BronislavaZakharova.

o Zinema errusiarra bere errautsetatik berpizten ari da. Eta hori tragikomedia dibertigarri honen modukoekin lortzen du, herrixka bateko bizi-baldin-tza petralak gorabehera, hiltzeko inongo asmorik ez duten dama zahar batzuk protagonista direla. Sidorov zuzendaria aktore gisa hasi zen1986an. Orduz geroztik, zinegintzari lotuta jardun du lan desberdinak eginez. Starukhi da bere lehen film luzea.

o El cine ruso renace de sus cenizas.Y lo hace con películas como esta divertida tragicomedia ambientada en un pequeño pueblo perdido donde vi-ven un grupo de viejas damas que a pesar de las penosas condiciones de sus vidas no tienen ninguna intención de morirse. Sidorov comenzó sucarrera como actor en 1986. Desde entonces ha estado vinculado al cine en distintos apartados. Starukhi es su primer largometraje.

o Russian cinema is rising from its ashes with movies like this amusing tragecomedy set in a remote hamlet inhabited by a group of old womenwho, despite their miserable living conditions, have no intention of dying. Sidorov began his career as an actor in 1986 and since then has workedin various spheres of cinema. Starukhi (Old Women) is his first feature film.

TÁNGEREspaña. 106 m.Director: Juan Madrid. Intérpretes: Jorge Perugorría, Ana Fernández, Fele Martínez, José Manuel Cervino, Ramón J. Márquez, PabloPuyol.

o Juan Madrid gidoilari eta nobela beltzen idazle ezagunak, 1997an argitaratutako “Tánger” bere eleberriaren moldaketarekin ekin dio zine-zuzenda-ritzari. Gaur egungo Madrilen girotutako pelikulak akzioz eta samurtasunez beteriko istorio bortitza kontatzen du Abdul Kader Torres ardatz delarik.Brigada Politiko Sozialeko komisario izandako baten semea den gizon hau bere aitaren neska-lagun gazteaz maitemintzen da.

o El conocido guionista y escritor de novelas negras Juan Madrid debuta como director con una adaptación de su novela “Tánger”, publicada en1997. Ambientada en el Madrid de hoy, la película cuenta una violenta historia de acción y ternura centrada en la figura de Abdul Kader Torres, hi-jo de un antiguo comisario de la Brigada Político Social, que se enamora de la joven novia de su padre. Jorge Perugorría y Ana Fernández son losprotagonistas de este film.

o Famous screenwriter and thriller author, Juan Madrid debuts as a director with an adaptation of his novel “Tánger”, published in 1997. Set in mo-dern-day Madrid, this is a violent tale of action and tenderness focusing on Abdul Kader Torres, son of a former Political Social Brigade superinten-dent, who falls in love with his father's young girlfriend. Jorge Perugorría and Ana Fernández head the cast.

SWIMMING POOLFrancia. 102 m.Director: François Ozon. Intérpretes: Charlotte Rampling, Ludivine Sagnier, Charles Dance.

o Bi aktoresa bikainekin elkarlanean, berarekin Sous le sable filman aritutako Charlotte Ramplingeta Ludivine Sagnier, bere 8 emakumeetako bat, François Ozon poliziakoaren eremura itzultzen daberriro ere, non igerileku bat eta gorpu gogaikarri bat elementu garrantzitsuak izango diren. Can-nesko zinemalditik zuzenean datorkigun gaizki-ulertu joko zoragarria.

o Con la colaboración de dos excelentes actrices, Charlotte Rampling, que ya trabajó con él en Sousle sable, y Ludivine Sagnier, que fue una de sus 8 femmes, François Ozon vuelve al terreno del di-vertimento policíaco en el que una piscina y un molesto cadáver son elementos importantes. Undelicioso juego de equívocos que nos llega directamente del Festival de Cannes.

o With the collaboration of two excellent actresses, Charlotte Rampling, who already worked with himon Sous le sable (Under the Sand), and Ludivine Sagnier, one of his 8 femmes (8 Women), FrançoisOzon returns to the land of farcical crime featuring a swimming pool and a bothersome corpse. A de-licious sequence of misunderstandings brought to us straight from the Cannes Festival.

THE DREAMERS GB-Italia-Francia. 130 m.Director: Bernardo Bertolucci. Intérpretes: Michael Pitt, Louis Garrel, Eva Green, Robin Renucci.

o Bertoluccik ederki gogoratzen du 68ko Maiatza eta hartan gertatutakoa. The Dreamers filmak, ordea, ez zaigu horretaz mintzo, nahiz eta istorioatestuinguru horretan bakarrik uler daitekeen. Zinea eta bizitza nahasten dituen film honek gaztaroko idealismo modu hari eginiko omenaldia ezezik oroitzapena ere bada, orain dela 35 urte adina egun ere indarrean dauden bizitzako esperientzia berrien bilaketari kantu bat.

o Bertolucci recuerda bien el Mayo del 68 y lo que pasó entonces. Pero no es de esto de lo que nos habla en The Dreamers (Soñadores), aunquesu historia sólo se puede entender en aquel contexto. El cine y la vida se confunden en este film que es tanto homenaje como memoria de unaforma de idealismo juvenil. The Dreamers (Soñadores) se presentó en la Mostra de Venecia fuera de competición.

o Although The Dreamers is not actually based on the events of May '68, that Bertolucci clearly remembers, the story can only be understood whenconsidered from that context. Cinema and life merge in this movie, in a homage to a kind of young idealism and an ode to the search for new ex-periences in life that were as valid 35 years ago as they are today. The Dreamers was presented out of competition at the Venice Mostra.

RUEDAS DE PRENSASALA 2 DEL KURSAAL10.45 h. Girl with a Pearl EarringParticipantes: Peter Webber(director), Andy Paterson (productor).13.40 h. Dans le rouge du couchantParticipantes: Edgardo Cozarinsky(director), Marisa Paredes, FéodorAtkine y Luna Paiva (actores), SergeLalou y Paco Poch (productores).18.30 h. The DreamersParticipantes: Bernardo Bertolucci(director), Louis Garrel (actor),Jeremy Thomas (productor).COLOQUIOSPerlas de otros festivales21:30 h. Swimming Pool (Francia) Kursaal 2Ludivine Sagnier24:00 h. The Dreamers (GB-Italia-Francia) Kursaal 2Bernardo BertolucciZABALTEGI-NUEVOS DIRECTORES9:30 h. Zaman, L´Homme desRoseaux (Irak-Francia) Kursaal 2Amer Alwan, Sami Kaftan 12:00 h. Starukhi (Old Women)(Rusia) Kursaal 2Gennadiy Sidorov, Sitora Alieva16:30 h. Wenn Der Richtige Kommt(Suiza-Alemania)Príncipe 7Oliver Paulus, Stefan Hillebrand,Isolde Fischer17:00 h. Zaman, L´Homme desRoseaux (Irak-Francia) Astoria 1Amer Alwan, Sami Kaftan19:00 h. Tánger (España) Kursaal 2Juan Madrid, José Manuel Cervino,Ana Fernández, Jorge Perugorría,Pablo Puyol20:00 h. Travail d´Arabe (Francia) Astoria 1Christian Philibert, Mohamed MetinaSELECCIÓN HORIZONTES16:30 h. Ana y los Otros (Argentina) Príncipe 9Celina Murga, Camila Toker, JuanBillegas17:00 h. Sin Ton ni Sonia (México) Príncipe 2Carlos Sama, Juan Manuel Bernal,Cecilia Suárez, Mariana Gajá, JoséMaría Yazpik19:30 h. Narciso (España) Príncipe 10Udolfo Arrieta, Voyage en Oxyplatine (Francia)Jorge AmatMADE IN SPAIN22:45 h. Las Manos Vacías/ LesMans Buides Astoria 2, (España-Francia) Marc RechaENTRE AMIGOS Y VECINOS22:30 h. Wa Baad.../ Et Après...(Marruecos-Francia)Príncipe 6Mohamed IsmailENCUENTROS ZABALTEGIHotel Mª Cristina - 14.00 horasZaman, L´Homme des Roseaux(Nuevos Directores) Amer Alwan, Sami KaftanTravail d´Arabe (Nuevos Directores) Christian Philibert, Mohamed MetinaCautiva (Selección Horizontes) Gastón BirabenNarciso (Selección Horizontes) Udolfo ArrietaVoyage en Oxyplatine (SelecciónHorizontes) Jorge Amat, Ana y los Otros(Selección Horizontes) Celina Murga, Camila Toker, JuanBillegasIt´s for You! (Made in Spain)Bruno Lázaro PachecoCRUCE DE MIRADAS (Oficina Zabaltegi) 18.00 h.Udolfo Arrieta, director de Narciso yJorge Amat, director de Voyage enOxyplatine. Moderador: AlejandroRicogno.

agenda

Page 4: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

TE DOY MIS OJOS • ESPAÑA

Icíar Bollain (directora) • Luis Tosar (actor) • Laia Marull y Candela Peña (actrices) • Santiago García de Leániz (productor)

4 / SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Un día cualquiera. Un hogar cual-quiera en una ciudad cualquiera.En mitad de la noche una mujerhuye de su casa llevándose a suhijo. Las prisas, los nervios, elmiedo y la angustia es tal que sa-le en zapatillas de casa. Escapade su marido. Y a partir de ahí elciclo de siempre: la ruptura, elperdón, la reconquista, la luna demiel... vuelta a empezar. Una his-toria de ficción real como la vidamisma.

“Es algo que se lee diaria-mente en los periódicos y, aúnhoy, me sigue costando entender-lo. ¿Por qué un hombre hace es-to? ¿Es feliz haciéndolo? ¿Porqué una mujer aguanta hasta diezaños como media? Quería enten-der a las dos partes, y entendién-

dole a él tal vez podría entenderlaa ella también”. Icíar Bollain ex-plicaba así las razones que le em-pujaron a realizar Te doy mis ojos,un duro largometraje sobre losmalos tratos domésticos, perotambién sobre el entorno que losrodea: una madre que consiente,una hermana que no entiende,unas amigas, un hijo que mira ycalla...

La directora, presente juntocon los actores principales en larueda de prensa que se celebróayer tras el primer pase, explicó lolargo que había resultado escribirel guión, trabajo que compartiócon Alicia Luna. Según sus pala-bras, “hemos leído sobre el tema,hemos hablado con especialis-tas, hemos hablado con mujeres

y, aunque menos, hemos habladotambién con hombres”. Luis To-sar y Laia Marull, actores prota-gonistas, reconocieron tambiénla profunda labor de documenta-ción realizada por Bollain y Luna.Además, Luis Tosar subrayó que“la mayoría de los procesos, lasactitudes, son comunes a todos,así que el tema fue rebuscar unpoco dentro de uno y llevarlo a lí-mites exagerados para luegomostrar lo que se ve en la pelícu-la”. Laia Marull se sumó a la ex-plicación para corroborar que “co-mo cualquier personaje, si hur-gas un poco dentro de ti mismatambién encuentras muchas co-sas” dijo. La actriz explicó quedentro del proceso de prepara-ción del personaje pudo contactar

con mujeres de la Asociación Ma-ría de Padilla de Toledo –ciudaddonde transcurre la historia– don-de pudo empezar a entender unpoco “el infierno y el caos quepuede llegar a vivir la gente en es-ta situación”.

Aunque en un principio tam-bién quisieron, según su directo-ra, introducir el elemento judicial,“ese galimatías a veces tan kaf-kiano –dijo–, al final fuimos dejan-do de lado la idea de abogados,jueces y demás para centrarnosen llegar al corazón de lo que pasaen esa pareja, en ese hogar, entreesas dos personas”.

Tratamiento delicadoY ese centrarse en la pareja pro-tagonista ha llevado a la directo-ra a acercarse mucho a la figuradel hombre, decisión conscienteque tomó a sabiendas de que po-dría ser acusada por ciertos sec-tores de comprensiva: “Es un te-ma muy candente, y hay postu-ras extremas que no quieren nioír hablar de plantear nada paralos hombres. Eso sí –añadió–, note puedes acercar a un problemaque se desarrolla entre dos, ha-blando sólo de uno... Es un pocoabsurdo. Así que no nos queda-ba otra opción. Pero sí teníamosmiedo. Porque hay una línea muyfina entre entender y justificar, yaunque nos hemos sentido co-mo andando de puntillas en uncampo de minas, creo que he-mos tenido un cuidado enormeen no justificarlo. Jamás. Pero unmalo malísimo no es interesan-te, y no me quería dedicar dosaños a hablar de un tipo en blan-co y negro. Este es un tipo confu-so, asustado, frustrado... Y esoes interesante”.

La experiencia de Icíar Bo-llain con Ken Loach y el libro queescribió sobre él dio pie a que al-guno de los presentes en la rue-

da de prensa buscara influen-cias del británico en este largo-metraje. Sin embargo, ella quisoapuntar que “he trabajado yaprendido con él, y he escritotambién sobre él, pero tambiénhe trabajado con José Luis Bo-rau, con Felipe Vega, con Gutié-rrez Aragón... Ken Loach es im-portante, pero no único”.

I.T.

Bollain aborda el maltrato doméstico tratando de «entender a las dos partes»

Icíar Bollain, la segunda a la izquierda, junto al productor y los tres actores principales de Te doy mis ojos.

A typical day in a typicalhousehold in a typicaltown: in the middle of thenight a woman runs awayfrom home taking her sonwith her. She’s in such ahurry to get away from herhusband that she is stillwearing her slippers. “Thisis something that you readabout every day in thenewspaper, but even now,I still have problems un-derstanding it. Why domen do this? Are theyhappy doing it? Why do wo-men put up with this for upto ten years on average? Iwanted to understand bothsides, and by understan-ding his side, maybe Icould manage to unders-tand her as well,” directorIcíar Bollain explained atthe press conference shegave yesterday with her le-ading actors after her filmTe doy mis ojos, which de-als with the grim reality ofbattered wives, was scree-ned yesterday in the Offi-cial Section.

Trying tounderstandboth sides

Pabl

oS

. Q

UIZ

A.

Page 5: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,
Page 6: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

Travail d´arabe frantziarrarenzuzendaria, Christian Philibert,Mohamed Metina eta Didier Be-chetti aktoreekin, eta berarekingidoia idatzi duen Yamina Gue-bli gidoigilearekin, Zinemaldiraetorri da, bere bigarren film lu-zea aurkeztera. Aurretik Lesquatre saisons d´Espigoule(1999), Provenzako herri bate-ko biztanle ero eta olerkarien in-guruko filma pantailaratu zuen,eta bigarrenarekin, Altadis-Zu-zendari Berriak Sarirako hauta-gaia da, Donostian. Zinemagilefrantziar gazte honek umorezkoistorioak filmatzea atsegin dueta, honakoa ere, hasieratikamaierara umorez bustitako ko-media politikoa da.

Izenburuaren esanahiaLehenik eta behin, izenburuko“travail d´arabe” esapidea, ba-tik bat Frantzian lardaskeriaadierazteko erabili ohi den esa-molde arrazista dela azaldu duPhilibertek, eraikuntza eta langi-legoaren sektorean maiz erabil-tzen dena, eta bere asmoa, ara-biarrei gutxiesterakoan emanohi zaien ezinbesteko mina sala-tzea izan da, bide batez, egungo

magrebtarrek Frantzian bertanjasaten duten arrazakeriari bu-ruzko eztabaida bultzatuz. “Fil-ma Frantzian erakutsi dugu eta,dagoeneko, zenbait gunetan ez-tabaidagarritzat hartu dute”,gehitu zuen zuzendariak Kursaal2 aretoan atzo iluntzean ospatu-tako solasaldian. Halere, esanbezala, nolabaiteko salaketa ho-ri umorez aztertzen du.

Gertuko pertsonaiaBestetik, Metina aktoreak fil-mean antzezten duen Momo gi-zajoarenganako lotura handiaduela aitor tzen du. Izan ere,protagonista bezala, bera erejatorri magrebtarreko frantzia-rra baita. “Momok bizi duenerrealitatea nirearen oso antze-koa da. Ni sendi handi batekoseme gazteena naiz eta, kaleanezezik, etxean ere, frantsesezhitz egiten dut”, azaldu zuenjendaurrean, gurasoak magreb-tarrak baditu ere, bera frantseskulturan hezi dutela esanez.Nonbait, amak, betidanik, fran-tsesa menderatzea gomendatudio. “Etorkizunean inor izateraheldu nahi baduzu frantsesaederki ikastea komeni zaizu”,

amaren hitzok gogoratu zituenkultur bikoitzarekin hezitako gaz-teak. Era berean, laneko nagu-sien etengabeko gutxiespen etamespretxua jasaten duen Mo-mok bezala, arrazakeriaren on-dorioak ere gertutik jasan izandituela aitortzen du: “Iraganeangizarte arrazistaren jokabide za-paltzailearen biktima sentiarazi

ninduten, baina orain, udal zerbi-tzuan lan egiten dut eta ez zaitgauza bera gertatzen”. Heziketaeta kultur kontua dela gehitzendu, azkenik.

A. M.

Arrazakeriaren inguruan, umorezIn French the racistexpression “Arab’s work”is used to describe abotched job. This is thetheme of French directorChristian Philibert’s Travaild’arabe (The Heat’s On).That and racism,corruption, the lack ofsolidarity and above allprofessional incompetenceas a result of which“anything goes”. When thestar of the film, MohamedMetina, who is aFrenchman of North-Africanparentage, was askedabout his experience in thissense, he answered “yes,I’ve suffered racism, but Idon’t anymore. It dependson the kind of people thatare around you at work,etc., and on how respectfulthey are”. For his part,Philibert explained that,even if the expression“Arab’s work” is commonlyused, specially in theconstruction trade, manypeople are not aware of itsracist content. “In anycase, there actually arecompanies like the Guttibrothers, so the film is arealistic one.”

A Comedy About Racism

and Incompetence

TRAVAIL D´ARABE

/ ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE6 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

NUEVOS DIRECTORES/ ZUZENDARI BERRIAK

Travail d´arabe komediaren arduradunak euren lanaren aurkezpenean. Pablo S. QUIZA

Page 7: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

El documentalista iraquí afincadoen Francia desde hace más de vein-te años, Amer Alwan, viajó a su tie-rra natal para rodar Zaman, l´hom-me des roseaux, su primera pelícu-la de ficción, que, a su vez, viene aser la primera película producida enIraq desde hace quince años. Des-crita por el propio director como unfilme sobre el respeto al alma ira-quí, realizado en vídeo digital porproblemas con el embargo existen-te durante el régimen de Hussein;lo grabaron entre diciembre de2002 y enero de este año, un mesantes del ataque a Iraq. “Tuvimosque hacerlo en vídeo porque esta-ba terminantemente prohibido im-portar negativo al tratarse de mate-rial químico”, explicó Alwan. Estágrabado entre las ciudades de Ba-bilonia, Bagdad, Al Kiffil y el río Sa-mara. “A través del largo viaje quehará Zaman por esas ciudades enbusca de medicinas para su mujer,he querido mostrar, de un modopoético, el viaje de la tradición a lamodernidad de un país que ha de-saparecido en los últimos meses”,apuntó el director, añadiendo que,a pesar de las dificultades, “al final,con pasión, amor e implicación unoconsigue hacer lo que se propone”.

Otro problema añadido fue, se-gún éste, las autoridades y la pro-pia censura. “Siempre que necesi-tábamos actores extras se colaba,de incógnito, algún policía o envia-

do del Gobierno”. De hecho, tuvie-ron que trabajar sobre dos guionespara poder llevar a cabo la graba-ción: el guión oficial y el que Alwaniba creando día a día en el propio es-cenario con la ayuda del actor pro-tagonista, Sami Kaftan, que ha ve-nido desde Iraq para presentar lapelícula junto al director.

Aún no se ha proyectado en supaís, aunque esperan poder estre-narla pronto. “Las cosas allí estáncambiando muy rápidamente y, sihasta hace unos meses sólo exis-tían seis periódicos, ahora, des-pués de la guerra, hay alrededor de150 publicaciones”, explicó el di-rector. Por su parte, el veterano Kaf-tan, que durante el régimen ha tra-bajado sobre todo en televisión, te-niendo que asumir trabajos de pro-paganda, dirigidos y controladospor el régimen, espera que el es-treno de Zaman, l´homme des ro-seaux marque una nueva era parala casi inexistente cinematografíairaquí. “Para ello –apuntó el actor–primero tenemos que conseguir lapaz”, y añadió que, a pesar de sen-tirse liberados después de la caídadel régimen, el verdadero sueño delos ciudadanos iraquíes es poderdecidir sobre su propio destino, “yes entonces cuando tendremos laauténtica seguridad, paz y liber-tad”, concluyó.

A. M.

Un filme sobre el respeto al alma iraquí

7Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003 ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE /

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Sami Kaftan y Amer Alwan, actor y director de Zaman, l´homme des roseaux.E. GOROSTEGI

An Iraqui documentaryfilmmaker who lives inFrance, Amer Alwantravelled to his homeland toshoot Zaman, l’homme desroseaux (Zaman, the ManWho Lives in the Reeds),his first fiction film and, infact, the first film producedin Iraq in fifteen years.“Through the long tripZaman goes on in search ofmedicine for his wife, Iwanted to show, in a poeticway, the journey fromtradition to modernity in acountry that’s disappearedin the last few months”, thedirector explained, addingthat despite the difficultiesof getting the material in hiscountry, “in the end, withpassion, love andcommitment you get whatyou want”. Even if the filmhas not yet been screenedin Iraq, both Alwan and starSami Kaftan hope topremiere it soon as “thingsare changing very quickly”.Besides, veteran actorKaftan hopes that thepremiere of Zaman couldmark a starting point for anational film industry thathardly exists.

The First IraquiFilm in Fifteen

Years

ZAMAN, L´HOMME DES ROSEAUX

Page 8: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

/ ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE8 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Despistatzeko edo, zuri-beltze-an hasten da Zaman, l’hommedes roseaux filma, Arte katefrantziarraren beste ekoizpenbat bailitzan, baina pantaila ko-lorez betetzen denean beste is-torio baten aurrean gaudelaohartzen gara, fikziozko istoriobaten aurrean hain zuzen, nahizeta, Ekialde Hurbiletik iristenzaizkigun film gehienen antze-ra, batzuetan dokumental ikutuhori ezin duen izkutatu. Horrezgain, Estatu Batuek eta harenlagunek Iraken piztutako gerra-ren aurretik egindako pelikulabakarrenetakoa izatearen inte-resa gehitu behar zaio film honi,eta hori ez da gutxi.

Offeko ahots batek Tigriseta Eufrates ibaiek osatutakobailararen inguruko kantua es-kaini ondoren hasten da isto-rioa. Ibaiaren ondoko herriskaxume batean bizi den gizonakezkatuta ddago bere emaztea-ren osasun-egoeraz. Bonbarda-keta batean gurasoak hil zizkio-ten mutiko bat ere bizi da haie-kin, eta hor ematen zaigu hainzuzen zigortutako herrialde ba-tean kokatuta dagoen istoriobaten aurrean gaudela adieraz-ten digun lehendabiziko zan-tzua. Gizona bidaia luze bati

ekinen dio, lehendabizi ibaianbarrena eta ondoren herriz he-rri, Bagdadera iritsi arte, bereandreak behar duen botikarenbila. Kostako zaio, baina azke-nean Irakeko hiriburuko ospita-le batean lor tuko du senda-gaia. Hala eta guztiz ere, herriraitzultzea lor tu eta berehalaemaztea hil eginen da,, trata-menduan hasi aurretik. Semeadoptiboak errepikatuko dizkioorduan berak inoiz esandakohitzak, palmondoak bezain tin-ko segi beharra dagoela, haize-ari eta elementu guztiei aurreeginez.

Road movie bat da pelikulahau, road movie exotiko sama-rra nahi bada, azkenean zinegehiena eta bizitza bera ere ro-ad movie hutsa baita. Munduguztia doa zerbaiten bila, denokmugitzen gara alde batetik bes-tera zerbait lortuko dugulakoan.Kasu honetan, gainera, handikgutxira inbasoreen bonbardake-ta gogorrak jasanen zituen hiribaten irudiak ikus ditzakegu, be-re nahasmena, bere zoko jende-tsuak, eta zerbait mugitzen dabarrenean mendeetan zehar zu-tik iraun duten toki ia mitologi-koak zeinen erraz suntsitu dai-tezkeen pentsatzean.

ZINEMALDIEN GAILURRAK / PERLAS DE OTROS FESTIVALES

Road (and river) movie irakiarra

Michael Winterbottom es, a juiciode parte de la crítica, uno de loscineastas más interesantes dela escena europea actual, junto aMichael Haneke probablemente,y en la película In this World, conla que obtuvo el Oso de Oro de laúltima edición del Festival de Ci-ne de Berlín, vuelve a confirmarestas expectativas. No ha podidoelegir el director británico un te-ma más actual y polémico, un te-ma que ha enfocado desde elpunto de vista de los desposeí-dos que se ven obligados a reco-rrer miles de kilómetros en condi-ciones infrahumanas, atravesarfronteras sabiendo que en cual-quier momento los pueden dete-ner y tendrán que volver al puntode partida, del que volverán a in-tentar escapar por la simple ra-zón de que no tienen porvenir, yen estas situaciones siempre seelige un futuro, por muy inciertoque sea. La cámara de Winterbo-ttom se convierte en los ojos deestos emigrantes, capta su sufri-miento, sus esperanzas, inclusosu muerte. Y esta mirada lúcidasirve también de denuncia deuno de los mayores negocios dela actualidad, el tráfico de perso-nas, de trabajadores baratos, deparias que harán lo que haga fal-ta con tal de salir de su infierno,aunque muchas veces vayan acaer a otro.

Con técnicas de documen-tal, Winterbottom recorre Asia yEuropa con un par de refugia-dos afganos que intentan llegar

a Londres. Salen de Pakistántras pagar un dineral a las ma-fias, pero volverán tras ser de-por tados por los iraníes y ten-drán que volver a intentarlo, ten-drán que esconderse en camio-nes, atravesar montañas neva-das de noche mientras suenanlos disparos de los guardafron-teras, esconderse en los chasisde los camiones, sobrevivir encampamentos de miseria y ha-cinamiento en el corazón de larica Europa, todo ello si un díano se quedan para siempre enla trampa irrespirable de un ca-mión que, pensaban, llevaba alparaíso.

Hay en la película de Winter-bottom una realidad dolorosa ycercana, pero de la que, sin em-bargo, no nos acordamos cuan-do vemos a estas gentes ennuestros barrios, pero hastacon esta historia tan dura haceel director poesía visual, y esque hay en In this World unasimágenes preciosas, unas imá-genes que llegan a una abstrac-ción deslumbrante en el pasonocturno de la frontera entreIrán y Turquía, unas imágenesque nos muestran al final losrostros de los niños que un díaemprenderán la misma ruta por-que les han llegado los cantosde sirena de Occidente, porquesu mundo no les gusta y quierenir al otro, sin sospechar que pue-den acabar en un mundo oscurodel que nunca volverán. Pero sudeber es intentarlo.

IN THIS WORLDZAMAN L’HOMME DES ROSEAUX NICOTINA

Vicente Arandaren La pasiónturca dakar gogora behin bainogehiagotan pelikula honek,nahiz eta beste ukitu bat duen,hemen tragedia batean buka zi-tekeela zirudiena ironiaz ixtenbaitute Stefan Hillebrand etaOliver Paulus zuzendariek. Gaiaez da makala, kultura desberdi-netatik datozen pertsonen arte-ko harremanen posibilitateazari baitira azken finean, eta kul-tura horiek gauza batzuetan tal-ka egin dezakete eta horrelako-etan norbait ateratzen da gal-tzaile beti. Galtzaile ateratzendenak gauzak modu deportibo-an onartzen baditu, askoz ho-be, eta hori da, gutxi gora behe-ra, Wenn der Richtige Kommtpelikula honetan gertatzen de-na. Pelikularen protagonistarenideia hauxe da: pertsona batekberehala daki komeni zaion gi-zon edo emakumea ondoanduena den edo ez. Dena den,pelikulan zehar argi eta garbi ge-ratuko da hipotesi hau ez delabeti egia izaten.

Paula gauez eraikin handibaten garbiketa egiten duenemakumea da. Pertsona bakar-

tia da, txori batekin bizi da eta ezdu kasik harremanik, baina la-nean jatorri turkiarra duen zain-dari bat ezagutuko du eta iruditueginen zaio horixe dela beraren-tzako gizon aproposa. Beste al-de batetik, oso dotorea dirudienemakume bat baina sosik ere ezduena ezagutuko du eta nola-baiteko adiskidetasuna sortukoda bien artean. Triangelu bitxiaosatuko da, beraz, hiru bakar-dade lotuko dituena. Garbitzai-leak, Paulak, bere ametsa sor-tuko du, baina errealitate bihurdezakeela dirudienean, kultu-rek talka eginen dute eta turkia-rrak bere sorterrira itzuli behar-ko du ezkontzera. Paulak ez duamorerik emanen eta pertsonamaitatuaren bila abiatuko da.Komeria ugari izanen dira ber-tan, baina azkenean aurkitukodu ustez dagokion gizona. Tradi-zioak pisu handia du toki ba-tzuetan, ordea, eta amtesa aire-an deuseztatuko da. Alabaina,gehienetan gauzak ez dira alpe-rrik gertatzen eta zerbait ikasikodu bere esperientzia turkiarre-tik. Pelikularen hasieran eta bu-kaeran agertzen den emaku-mea alderatuz gero, dexenteikasi duela esan genezake.

Maitasun-abentura

WENN DER RICHTIGE KOMMT

LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS /

La mirada de los desposeídos en un viaje sin retorno

Comedia negra con algún to-que surrealista, Nicotina es deesas películas que nada másverla se adivina que va a ser unéxito de taquilla el día en quelas megaproducciones deHollywood decidan dejarle unhueco en las salas para su es-treno comercial. Hay preceden-tes en el cine mexicano: ahí es-tán, por citar sólo los más re-cientes, los éxitos consegui-dos por Amores perros y por Ytu mamá también. Sin entraren odiosas comparaciones, Ni-cotina tiene todos los elemen-tos para convertirse en uno delos hits del año, siempre conpermiso de las majors y de lassalas de exhibición. Su únicoproblema es que debería in-cluir un mensaje de aviso a losex fumadores, que de un tiem-po a esta parte son legión, ad-virtiendo de que esta películaimplica un grave riesgo de vol-ver a fumar, destrozando el sa-crificio de meses con parches ychicles.

Narrada en tiempo real, lapelícula cuenta con la presen-cia de la actriz española MartaBelaustegui, que es precisa-mente uno de los arranques deesta historia un tanto loca deenredos, mafias, tiros, muer-tes y humor negro. Es la vecinade un hacker que la espía ensecreto, un hacker que, a la vezque se dedica a vigilar todossus movimientos, consigue en-trar en cuentas bancarias deSuiza y vender sus secretos. Eldía D de un importante negociolas cosas se complican des-pués de que la vecina descu-bra el espionaje al que ha esta-do sometida, y todo por unasimple confusión de CDs sinclasificar correctamente.

A partir de ahí empiezan adesfilar una serie de persona-jes sin desperdicio, los mato-nes mexicanos, los mafiososrusos, la pareja de farmacéuti-cos, el peluquero y su mujer,los policías… Al final todos vancayendo, todos menos el hac-ker y algún que otro personajesecundario, pero durante to-das las matanzas se sigueapreciando ese humor negroque hace que hasta el especta-dor más sensible y más “hu-manitario” no pueda evitar lasganas de reírse. Porque hayque reconocer que, aunque ha-yamos visto cien veces este ti-po de películas en las que unerror inocente desata una car-nicería, si está bien hecha elespectador se lo pasa bien, yademás sin necesidad de rom-perse el coco. Eso sí, al salirde la sala, serán raros los queno busquen ansiosamente elpaquete de tabaco, y muchosex fumadores correrán raudosal estanco, porque esta pelí-cula despier ta irremediable-mente el deseo de encenderun cigarro, y ya saben ustedesque fumar mata (y provoca im-potencia), como pone bien cla-ro en las esquelas que última-mente se pueden leer en to-das las cajetillas.

Fumar mata

Page 9: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

9Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003 HORIZONTES LATINOS /

No hay personas más confian-zudas que los espectadores delos festivales de cine. Quiénmás, quién menos, otorga cré-dito a las imágenes durante losprimeros cinco, seis minutos deuna proyección. Espera. Busca.Intuye. Cuando las tramas em-piezan a reiterarse, sólo sobre-viven en nuestra memoria aque-llas obras en las que sus res-ponsables tienen uno de losbienes más preciados, y no so-lo en el cine, que pueda poseerun individuo: ideas.

Hubo, durante largos años,un cine latinoamericano que lle-gaba a Europa sin traer a los fes-tivales internacionales más queuna misma mirada, agotada yagobiada. El cine argentino mira-ba, pero no veía. La renovacióntardó en aparecer, pero en el ca-so argentino coincidió directa-mente con un Gobierno liberal,económicamente, y conserva-dor. Los años 90 vieron aflorar enlas escuelas de cine, de BuenosAires y también del interior del

país, alumnos que rápidamentedecidieron cuáles eran los forma-tos y caminos estéticos posiblespara hablar de ese país profundoque, cinematográficamente, erainexistente.

Primero cautivaron a su públi-co. Luego fueron invitados a sal-tar el océano. Aquí son mayoríaen esta edición del Festival.

Hoy el cine argentino tienelas puertas abiertas en Europa.Nunca como ahora se estrenanpelículas en salas comerciales,no sólo en el circuito de arte.Trapero, Martel, Caetano sonapellidos que empiezan a fami-liarizarse en el círculo de los fes-tivales, los tres pasaron por es-cuelas de cine y, si hoy están fil-mando sus segundas, terceraso cuartas películas, es porqueaquí en Europa, esencialmenteen España y Francia, se losalienta desde lo económico. Noen vano ellos miraron al cine in-dependiente europeo, al auteur,antes que seguir al modelo clá-sico de Hollywood, que igual-

mente tiene sus genuinos se-guidoresen Bielinsky, Caetanoy Szifron.

A diferencia de otras oportu-nidades, cuando la coproducciónconllevaba a entuertos como “te-ner que” contar con un actor detal o cual nacionalidad para ce-rrar el convenio, hoy la injerenciaeuropea desde festivales comoRotterdam, San Sebastián o Tou-louse, otorga libertad creativa alos cineastas para narrar sus his-torias tal cual como lo desean ex-presar. No existe un paternalis-mo de aquí hacia América del Sur,aunque se siga escuchando rei-teradamente que la crisis, la mar-ginalidad y la Patagonia son te-máticas que se esperan ver.

Mucho del cine que integra lanueva sección Horizontes Lati-nos en esta edición de San Se-bastián fue emergente de la ma-yor crisis económica a la que aúnestá tratando de sobrevivir la Ar-gentina. Y decimos emergente,porque ni Extraño, ni Los guantesmágicos ni El fondo del mar, por

caso, se basan en ella para ha-blar de seres compungidos, en-frentados a problemas más uni-versales como la necesidad deafecto. La crisis existió siempre,sus protagonistas son gente co-mo uno y no transcurren necesa-riamente en la Patagonia.

El reconocimiento al cine ar-gentino, que en lo que va del añosupera el medio centenar de dis-tinciones internacionales, obligaa entender que la mirada desdeArgentina hacia adentro, su pú-blico, y desde Europa hacia la Ar-gentina, ha cambiado. No es unamoda, ni hay manera de eclipsar-lo. Naturalista o realista, con osin actores profesionales, en fic-ción o formato documental, en35 mm o digital: el cine argentinodejó de ser periférico y tiene porfin algo que decir. Y por suertehay quienes están decididos aescucharlo en Europa.

(Crítico de cine y jefe de SecciónEspectáculos de “Clarín” (Buenos Ai-res)

El cine argentino y Europa PABLO O. SCHOLZPablo Scholz, the cinema criticand FIPRESCI member thinksthat for many years Latin Ameri-can films brought the same ex-hausted vision to European festi-vals. Argentine films looked, butdidn’t see anything. The processof artistic renewal was a long ti-me in starting, but in Argentina ittook place under a conservativegovernment in the 90s. Filmschools blossomed throughoutthe country and they quickly deci-ded what formats and aestheticapproaches they could use totalk about this profound countrythat still didn’t exist on the bigscreen. At the moment Argentinecinema is really being welcomedin Europe. Films are being relea-sed in commercial cinemas, andnot just on the arthouse circuit.Trapero, Martel and Caetano arenames that are becoming fami-liar on the festival circuit. They areall film school graduates and ifthey are now making theirsecond, third or fourth films, it isbecause they are getting financialsupport from Europe, especiallyin Spain and France.

Suddenly everyone lovesArgentine cinema

P E L ÍC U LA S AR G EN T IN A S

ANA Y LOS OTROS BAR EL CHINO CAUTIVA EXTRAÑO EL FONDO DEL MAR LOS GUANTES MÁGICOS LA MECHA

PYME (SITIADOS)EL POLAQUTO EL CIELITO FUGAZ OTRA VUELTA PUEBLO CHICO LOS SUSPIROS DE MI CORAZÓN EL TRANSCURSO DE LAS COSAS

Page 10: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

10 / HORIZONTES LATINOS Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Coincidencia o no, el caso es queno suele ser muy frecuente quedos realizadores pertenecientesa una misma familia, presentensus películas en un festival. Eneste caso concreto se trata deuna madre –Mª Victoria Menis– ysu hijo –Esteban–, que acuden aDonostia con sus respectivos tra-bajos para participar en la sec-ción de Cine en Construcción.

La directora argentina Mª Vic-toria Mengis cuenta con una tra-yectoria profesional que abarcateatro, televisión, docencia enuna escuela de guiones, y por su-puesto, cine. Pertenece a unafranja generacional de su país enla que no abundaban muchas mu-jeres realizadoras, aunque reco-noce “que las cosas han cambia-do”. Sufrió incluso los azotes delmachismo cuando le rechazabanlos guiones solamente por sermujer; “pero nunca me importó ynunca los cedí para que los filma-ra un hombre”.

El cielito es su más recientetrabajo que aborda el tema del se-cuestro de niños solamente porrazones afectivas, “un hecho quese da bastante en Latinoamérica.Lo que me interesa es saber por-qué un muchacho de 21 años se-cuestra a un niño de año y me-dio”, señala. Este es el punto departida de la película para la queha colaborado en el guión Alejan-dro Fernández, guionista y siquia-tra, que le ha ayudado a compren-der mejor al personaje. Mª Victo-ria Menis define el filme como“una reflexión sobre los roles pa-ternos y maternos, porque los pa-dres del chico no pueden con él.Hay familias que no pueden asu-mir un hijo, y entonces éstos sebuscan familias sustitutas”.

Resulta obligado preguntarlepor las relaciones profesionales ypersonales entre madre e hijo,ahora que acuden juntos al certa-men. En este sentido ella semuestra satisfecha por el trabajode Esteban, “me gusta que se de-dique al cine; reconozco que mesorprendió que se dedicara a es-to, pero ahora tiene sus ventajasporque los dos trabajamos con el

mismo asistente de dirección, yproductor –su marido y padre desu hijo–”.

Los genes familiares El transcurso de las cosas es lapelícula que presenta EstebanMenis, un realizador que en prin-cipio orientó su futuro hacia la in-terpretación, cuando estudiabaen la Escuela de Arte Dramáticode Buenos Aires. “Pero a los die-ciocho descubrí que también que-ría dirigir y me apunté a la Univer-sidad para graduarme en direc-ción de cine”. Tras estrenarse co-mo realizador con varios cortos, yganar un concurso en la facultadal mejor guión, comenzó a gestarlo que sería éste su primer largo-metraje.

De su reciente paso por el cer-tamen de Toulouse –que colaboracon el de Donostia en Cine enConstrucción– , aprendió que “mipelícula podía mejorarse, graciasa los comentarios de la gente quela vió y que le gustó”, explica. Lahistoria que se narra en el filmees la de un chico que sufre la cri-sis de la adolescencia al pasar ala edad adulta, “un tema eternoque ocurre en todo el mundo. Qui-se contarla como un cuento, co-mo una metáfora, utilizando alpersonaje del jugador de fútbol -es Maradona aunque no se digaen la película- , que como el ado-lescente, nunca volverá a ser co-mo antes”.

Con respecto a la mezcla derelaciones familiares y profesio-nales, Esteban Menis opina queen su caso, “el cine se transmiteen los genes porque es lo que hevivido siempre”. A la hora de tra-bajar juntos madre e hijo, confie-sa que “hace poco empezamos aentendernos en ese sentido, y alestar los dos en San Sebastián,nos homologa como profesiona-les, aunque ella tiene más expe-riencia. Sí, te iguala, y empiezas averla como otra persona; ade-más, ella me enseña a trabajar to-dos los días”.

M.E.

Cine en Construcción

Mª VICTORIA MENIS Y ESTEBAN MENIS

Dos realizadores de la misma familia

Coincidence or not, the thing is that it’s not of-ten two directors from the same family presenttheir films in the same festival. In this case, itis a mother –Mª Victoria Menis- and her son –Es-teban- who are in San Sebastian with their res-pective films to take part in Films in Progress. Ar-gentinian director Mª Victoria Menis is here withEl cielito (Little Sky), a film dealing with peoplewho only kidnap children becuase they are fondof them, “quite a common fact in Latin Ameri-ca. What interests me is why a 21-year-old boy

kidnaps a year-and-a-half baby”, she points out.El transcurso de las cosas (The Course of Things)is Esteban Menis’ film about a youngster in mo-dern.day Argentina walking the tightrope betwe-en adolescence and adulthood: “it’s a univer-sal subject”. In working together with his mother,Esteban confesses that “we started to unders-tand each other in this sense only recently, andthe fact that we are both in San Sebastian putsus on an equal footing as professionals, even ifshe has more experience”.

Keeping It in the FamilyEsteban Menis y su madre Victoria, un caso atípico de madre e hijo realizadores que coinciden juntos en el certamen.

EliG

OR

OS

TEG

I.

Page 11: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,
Page 12: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

12 / HORIZONTES LATINOS Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Tras ser seleccionada para participaren el ciclo “Un certain regard” del Fes-tival de Cannes, Marc Recha presen-tó ayer en la sección Made in Spain suúltima película, Les mans buides,que al igual que sus tres anteriorestrabajos, transcurre en torno a un pai-saje, concretamente en el Pirineo ca-talán, entre Portbou y Cerbera”. Y esque como el propio realizador co-mentó durante el coloquio tras la pro-yección, “de momento no me apete-ce rodar en una gran ciudad”. En esesentido, Eduardo Noriega, uno de losactores del filme, comentó asimismoque todas las películas de este direc-tor “son variaciones del mismo temaporque el paisaje es una excusa paraabordar a los personajes”.

Recha es conocido por utilizar lacámara de una manera particular,aunque él confesó no tener ningúnmétodo específico a la hora de rodarcon los actores: “Sí, hay una coordi-

nación, porque lo que más me intere-sa es trabajar los personajes, los mo-vimientos, las miradas... manteneruna cierta frescura. A partir de ahí meplanteo dónde colocar la cámara, pe-ro siempre lo hago en relación aellos”. Tal es así, que una ancianaque aparece continuamente en Lesmans buides, no estaba en el guión:“Vive allí, es un personaje real y final-mente la integramos en el paisaje co-mo una actriz más. Eso demuestraun poco la filosofía del trabajo que he-mos hecho”.

Por otro lado, el realizador cata-lán agradeció la implicación del equi-po técnico, de los actores –“porquehan sido muy receptivos y genero-sos; sin ellos, sin su complicidad, nohabría un diálogo permanente”–, ydel equipo de producción por el granesfuerzo que han hecho.

M.E.

LES MANS BUIDES

Marc Recha y Eduardo Noriega, ayer por la tarde en el Astoria.

Made in Spain

EliG

OR

OS

TEG

I.

Marc Recha: «El paisaje es unaexcusa para abordar los personajes»

After it had been selected to takepart in the Un certain regard sec-tion at Cannes, Marc Recha pre-sented his latest film les mansbuides in the Made in Spain sec-tion. Just like his previous threefilms it takes place in the country-side, to be more precise, in theCatalan Pyrenees, between Port-bou and Cerbera. As the director

himself said during the discus-sion that took place after the filmwas screened, “at the moment Idon’t fancy shooting in a big city.”Eduardo Noriega, one of the ac-tors in the film, said that all thisdirector’s films are variations onthe same theme as the landsca-pe is just an excuse to presentthe characters.

«I don’t fancy shooting in a big city»

Page 13: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,
Page 14: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

14 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Hoy jueves, a partir de las 10:00horas, en el Príncipe 10 y con en-trada libre, se podrán visionarlos trabajos realizados por algu-nos de los alumnos de las seisescuelas de cine que se han da-do cita en el Festival dentro del IIEncuentro Internacional de Es-cuelas de Cine. La sesión se ini-ciará con la proyección de loscortometrajes Kundas, de Rodri-go Rodero y Pomoc, de Abraham

Hernández, alumnos que vienenen representación de la ECAM(Madrid). A continuación se pro-yectarán otros tres cortometra-jes procedentes de la ESAV deToulouse, escuela que este añose ha incorporado a estos en-cuentros: Manifeste andalou yLa Roseraie, de Camile Robert, yFilm, de tres minutos de dura-ción, dirigido por Marc Dray. Porsu parte, la ESCAC de Catalun-ya, que también participó en el IEncuentro de Escuelas del añopasado, presentará los trabajosde Pau Fernández (Nito), DeniseCastro (I Love U), Alex Radema-kers (Tokio) y Soledad Caramillo-ne (Hogar).

Las proyecciones se reanu-darán a primera hora de la tarde,a las 15:00 horas, con los trestrabajos que representan a la Es-cuela La Fémis de París: Assis-tance, de Olivier Prieur, Focus, deSébastien Fabioux, y Solos, diri-gida por Armel Hostiou. Tambiénparticipan dentro de estos en-cuentros, por primera vez, alum-nos de la Universidad Pérez Ro-sales de Santiago de Chile, queestán en San Sebastián desde elinicio del Festival. Nunoa…?, di-rigido por Luis Bahamondes, Pro-

piedad privada, de FernandoBascuñan, Escape, de Elisa Gar-cía Gaviola, La Mejicana (1 esce-na), de Gustavo Espinoza, y porúltimo, se proyectará Trabajo co-lectivo de los alumnos, de cincominutos de duración.

Después de la proyección, alas 17:00 horas, de los dos cor-tos que representan a la escuelade cine para niños Orson the Kidde Madrid, La memoria tiene unprecio, de Javier Martínez, Mau-ro Nolan y María Aparicio, y Bajoun árbol, de Gabriel Martín yAdrián Romero, tendrá lugar laproyección especial, tambiéncon entrada libre, de dos de los

trabajos del documentalista chi-leno exiliado en Francia, PatricioGuzmán, que acudirá personal-mente para su presentación. Elpúblico podrá ver en primicia losquince primeros minutos delproyecto de documental sobre lafigura del presidente SalvadorAllende, Allende (el Día 11 deSeptiembre, 30 años más tar-de), y el documental Madrid, uncurioso mediometraje en el queGuzmán ofrece un retrato de laciudad, “un paseo íntimo y senti-mental para descubrir los secre-tos más escondidos de Madrid,vista de manera personal, tiernay, también, irónica”.

Juantxo EGAÑA

Una muestra decine de escuelas Today, Thursday, at 10.00

a.m. in Príncipe 10 withfree admission, we willhave the chance to seethe work produced bysome of the studentsfrom the film schools whohave come together at theFestival to mark theoccasion of the 2nd

International Film SchoolCongress. The meetingwill start with screeningsof the short films made bythe delegations fromECAM (Madrid), the ÉcoleSupérieure d’Audiovisuel(ESAV, Toulouse) andESCAC (Catalonia), toresume at 3.00 p.m. withLa fémis (Paris), the PérezRosales University(Santiago de Chile) andthe Orson the Kid School(Madrid). Finally, at 5.30p.m., Chileandocumentary filmmakerPatricio Guzmán willpresent two of his worksin a special freescreening: the first 15minutes of hisdocumentary projectAllende, about presidentSalvador Allende, and thedocumentary Madrid, anintimate and touchingportrait of Madrid.

Tomorrow’sDirectors Today

Frantziako Enbaxadarekin lankidetzan / In collaboration with the French Embassy / En colaboración con la Embajada de Francia

Zinema Eskolen II. Nazioarteko Topaketa / II International Film School Meeting / II Encuentro Internacional de Escuelas de Cine

10:00. ESCUELA DE CINEMATOGRAFÍA Y DELAUDIOVISUAL DE LA COMUNIDAD DE MADRID(ECAM)

11:00. ÉCOLE SUPÉRIEURE D’AUDIOVISUEL(ESAV) (TOULOUSSE)

12:00. ESCOLA SUPERIOR DE CINEMA I AU-DIOVISUALS DE CATALUNYA (ESCAC) (CATA-LUNYA)

15:00. ÉCOLE NATIONALE SUPÉRIEURE DESMÉTIERS DE L’IMAGE ET DU SON (LA FÉMIS)(PARÍS)

16:00. UNIVERSIDAD PÉREZ ROSALES (SAN-TIAGO DE CHILE)

17:00. ORSON THE KID (ESCUELA DE CINE PA-RA NIÑOS) (MADRID)

17:30. SALVADOR ALLENDE (Patricio Guzmán)MADRID (Patricio Guzmán)

Príncipe 10Entrada Libre

Patricio Guzmán rodeado de un grupo de alumnos.

Page 15: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

Yamina Benguigui (Lille,1957) se dio a conocer enFrancia por las tres entre-gas de su serie televisiva“Femmes de l’Islam”.Ahora presenta en Donos-tia su primer largometrajede ficción es Inch’Allah di-manche (El domingo, siDios quiere, 2001)

¿Tiene mucho peso su trayec-toria como documentalista enla elaboración de este film deficción?He desembocado en la ficcióncon toda naturalidad, ya quedespués de haber recorrido to-dos los países árabes escudri-ñando la situación de la mujer enla sociedad islámica con el fres-co documental: Mujeres del Is-lam (1994) y de realizar en 1997Memorias de la inmigración: laherencia magrebí, me encontréque una manera de dar un pasoadelante, distinto, sería abordarlos mismos temas pero desde elángulo de la ficción.

¿Qué tipo de público tenía usteden la mente en el momento deconcebir la historia? Universal. Creo que no sólo va di-rigido al público de la nacionali-dad de la protagonista: argelina,sino que en él se identifican to-das las mujeres, griegas, tur-cas, españolas de los años 60,etcétera. Todas ellas han pasa-do por situaciones similares.

Hay una canción en los títulosde crédito finales en la que seescucha: “Cuéntame historias,no las olvides, háblame de lamemoria”La canción que canta SouadMassi es particularmente her-mosa y centra el sentido últimodel film: la necesidad de no olvi-dar, de no perder ese algo tan im-portante para el ser humano quees la memoria. Nuestros padreshan sido testigos de aconteci-mientos terribles que nosotrosno hemos conocido: la guerra deArgelia, la emigración que rom-pía familias, la durísima adapta-ción, sobre todo para las muje-res, a un entorno hostil, etcéte-ra. Es fundamental que todasesas vivencias no permanezcanen el olvido, nos va en ello la po-sibilidad de construir un futuromejor.

Si entiendo bien, la película es,de alguna manera, autobiográ-fica, habla de usted.Habla de mí, de mi madre, de mishermanos. Lo que allá se cuentalo he vivido en mi propia carne.Me centro sobre todo en la figurade Zouina, la madre, interpreta-da por Fejria Deliba. Las madresde entonces eran mujeres jóve-nes que despertaron de la ado-lescencia cargadas de hijos y enun entorno que no entendían ycon una presencia masculina allado que suponía una dificultadsuplementaria. A veces era im-posible, incluso encontrar unaayuda entre tus propios compa-triotas, afortunadamente exis-tieron también franceses carga-dos de solidaridad. Es un home-naje a todas las madres que noshan permitido a todas nosotrasllegar donde estamos hoy.

La interpretación de Fejria De-liba es excelente con una gamagestual y dinámica corporal ex-traordinarias. Llama podero-samente la atención, sin em-bargo, la interpretación de laactriz que representa a la an-ciana madre del marido de laprotagonista. Se llama Rabia Mokedem. Eraun rol difícil de interpretar, con elañadido de que hay muy pocasactrices de esa edad en el mun-do árabe. Así que hice un castingen París y Marsella y es en estaúltima ciudad donde la encontré.Recuerdo que hizo un gesto de-cidido echándose la toquilla ha-cia atrás de una tal fuerza expre-siva que me dije: ya tenemossuegra. El hecho de que fueraanalfabeta no supuso un granproblema ya que se aprendía lostextos de memoria gracias a unapersona que se los iba repitien-do. Ventajas de tener asumidauna cultura de transmisión oral.

Los estereotipos hablan de uncine árabe que adopta ritmoslentos y pausados. Su películaes radicalmente distinta en es-te aspecto: ritmo nervioso,montaje muy entrecortado, cá-mara en constante movimiento.Nací en Lille, mis influencias seencuentran mucho más en el ci-ne europeo, sobre todo españolo italiano, que en el cine árabe.Mis historias son magrebíes aun-que la forma no sea lo que tradi-cionalmente se conoce por estiloárabe. El cine egipcio me cae muylejos, mientras que el cine, porejemplo de Almodóvar me es mu-cho más cercano Pienso que po-

dríamos perfectamente inter-cambiar argumentos, experien-cias. Nos parecemos demasia-do. Ahora tengo en mente un pro-yecto de largo en el que, en tonode comedia de humor negro, unafamilia árabe se encuentra en sucasa con un cadáver del que no

sabe cómo desembarazarse yaque, aunque parezca insólito, enFrancia no existe un solo cemen-terio musulmán: Se titulará: Elparaíso está completo.

J.M. GUTIÉRREZ

«El cine egipciome cae muy

lejos, mientrasque el cine,

por ejemplo deAlmodóvar, mees mucho más

cercanoPienso quepodríamos

intercambiarargumentos,experiencias»

Inch’Allah dimanche (El domingo, si Dios quiere)

Yamina Benguigui: «En la película se puedenidentificar todas las mujeres de los años 60»

Yamina Benguigui (en el recuadro) afirma que sus temas van dirigidos a un público universal. J. M. GUTIÉRREZ

15Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003 UNA PUERTA ABIERTA AL MAGREB / MAGREBARI ATEA ZABALIK / AN OPEN DOOR TO MAGREB

Yamina Benguigi establishedher reputation in France withthe first three episodes of hertelevision series Femmes del’Islam. Her first fictional featu-re film is Inch’Allah dimanche.The switch from making docu-mentaries to shooting a fictio-nal film seemed completely na-tural to her, as she had alreadydealt with the situation of wo-men in Islamic society in herdocumentaries before gettingthe chance to deal with the sa-me theme from a fictional pers-pective. Benguigi thinks herfilm is aimed at an internationalaudience and not justAlgerians, as women frommany different places experien-ced similar situations in the60s. The song by Souad Massithat you can hear during the fi-nal credits sums up the maintheme of the film: the importan-ce of not forgetting or losingmemories such as the AlgerianWar, and the problems that es-pecially first-generation womenemigrants had to adapt to livingin France. To a certain extentthe film is autobiographical.Benguigi stresses that Algerianmothers in the 60s were veryyoung, weighed down with chil-

dren in an environment thatthey didn’t understand with theadditional burden of their hus-bands. Fortunately they someti-mes received support fromFrench women and the film is atribute to all the mothers whohave enabled us to get to wherewe are today. Fejria’s Deliba’sperformance in the main role isextraordinary but no lessimpressive is Rabia Mokedomwho plays her mother-in-law . Itwas especially difficult to findArab actresses of her age andas she was illiterate she had tolearn her lines by heart with thehelp of someone who repeatedthem to her. Anothernoteworthy aspect of the film isthat it avoids the slow rhythmsthat are traditionally a featureof Arab films. The directorclaims that this is due to thefact that she was born in Lilleso her influences are much mo-re European than Arab. She fe-els much closer to Almodóvarthan to Egyptian cinema. She’scurrently thinking about makinga black comedy about an Arabfamily who can’t get rid of acorpse they have found in theirhouse as there isn’t a singleMuslim cemetery in France.

In praise of Algerian mothers

Page 16: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

Naguel Belouaden (Bejaia,1963) opera prima 2001ekoZabaltegin ezagutu genuen,munduko jaialdi ezberdinetan(Rotterdam, Montreal, Estam-bul, Jerusalén, Car tago...) ibil-bide oparoa egin aurretik. Has-teko, Europarekin ekoizkide-tzan sor tzeko egitasmoarenohiko arauetatik urrun sor tzenden ekoizpen aljeriar berri baka-rretakoa da. Etorkinen arazoazmintzatzeko maiz izan ohi direnestutasunetatik urruntzen da,halaber, eta gainera, bertako zi-nemagintzaren etenaldiari au-rre eginez, bere herrialdean ber-tan filmatua dago. Familiarekinoso txikitatik Frantzian bizi etaikasketak Estatu Batuetan bu-rutu bazituen ere, Belouad Alje-riara itzuli zen, errealizatzailebezala lan egitekotan, eta zu-zendari laguntzaile eta doku-mentalgile gisa aritu ondoren,Mujeres que esperan filmatzeaerabaki zuen. Oso film per tso-nala da, eta bere diskur tsoa,70eko hamarkadako aljeriar zi-nema handiaren ezaugarri na-gusi askori lotuta dago.

Mujeres que esperan 20ekohamarkadako Aurès ingurukoeskualdean garatzen da, zuzen-daria izateaz gain ekoizle eta gi-doigile gisa aritu den Belouadek

azaldu bezala. Oso antzinakopatriarka-orden baten menpeanemakumeek bizi duten ohiko za-palketaren salaketa garratzaegiten du. Si Brahim helduarenistorioa biltzen du. Aurreko biemazteek eman ez dioten ume-aren bila, neskatxa gazte bate-kin ezkonduko da. Abiapuntua,beraz, ez da batere originala.Bestalde, dudarik gabe Beloua-di interesatzen zaiona ez da dis-kur tso hutsa egitea, berau en-fatikoa izanda ere, bere istorioafilma estilo ariketa per tsonalbatean bihur tzen duen lan for-mala baizik. Hasierako sekuen-tziak ikusentzulea filmaren ko-ordenada berezietan kokatzendu, gaia aurkeztuz, hau da ema-kumeen emankortasuna eta ho-rien gailentasuna patriarka-gi-zar te baten barruan, baina na-gusiki oinarri estetiko batzukaurkezten ditu, antzerkiaren

eragina eta nolabaiteko osagaiespresionista bilatuz, errealis-mo argieneko planteamendue-tatik urrundua. Film geldi etapausatua, eguneroko xeheta-sun txikiei eta pertsonaiek biziduten drama intentsuari begira-tuz, zehatz eta itogarria, Muje-res que esperan-ek batik batkonposaketaren eta argiztatze-aren aukerak iker tzen ditu, ne-kazari-drama hau piskanaka ho-rror movie moduko bateanbihurtuz.

Belouaden asmoa, ordea,ez da guztien gustokoa, eta ba-tzuk aktore zuzendaritza eta gi-rotze lan alaiari esker maisulan-tzat badute, besteek begirada

estetizatzailea eta hunkitzealor tzen ez duen narraketa zozoeta laua kritikatzen dute. Halazeta guztiz ere, egilearen ausar-dia onargarria da guztientzat,izan ere originala, berria eta ez-berdina baita egungo magrebiarzinemagintzaren barnean, nonoraindik konpontzear dagoenzapalketa egoeraren aurkairaingarri ageri den. Belouadekargitzen duen bezala, oraindikemakume asko euren herrialde-an norberak bere aukerak eginahal izateko eskubidea lortzekozain daude.

Alberto ELENA

INTIZAR AL-NISAA / L'ATTENTE DES FEMMES

/ ENTRE AMIGOS Y VECINOS ADISKIDE ETA BIZILAGUNEN ARTEAN AMONGST FRIENDS AND NEIGHBOURS 16 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Los espectadoresinteresados en unamayor informaciónsobre las películas deesta retrospectiva,podrán encontrarla enlas salas donde seproyectan.

Atzera begirakohonen pelikuleiburuzko informaziogehiago nahi dutenikusleek, filmakematen direnaretoetan eskuratuahal izango dute.

Members of thepublic who areinterested inobtaining furtherinformation about thefilms in thisretrospective, canfind it in the filmtheatres where thefilms are screened.

Une plus largeinformation sur lesfilms de cetteretrospective est àdisposition du publicdans les salles oú lesfilms serontprojetés.

Emakumeek bizi dutenzapalkuntzaren salaketa

Page 17: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,
Page 18: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

Specifically dedicated to allthose who suffer each day, tolosers, to people whosedreams never come true, thisfilm is one of the most explicitstudies that Moroccan cinemahas made to date about theproblem of illegal emigrationthe close proximity of Spain.Set, as a result of this, in thenorth of the country, which isa region that hardly ever ap-

pears in Moroccan cinema,the film draws an ambitiouspicture of this unique convul-sive microcosm that the direc-tor clearly has first-handknowledge of. Born in the re-gion, Mohamed Ismail (Tetuan,1951) has been working forMoroccan Television since1974 and had a long careerbehind him as a director andproducer before he embarked

on the project that would behis debut film for the cinema,Et apres... As he had workedwith Llorenc Soler on shootingSaid (1998), Ismail had al-ready approached the problemof illegal emigration, but it isundoubtedly his own personalexperiences that inspire andenrich his film.

Et apr?s... is explicitly de-fined by its director as "a film

that tackles social issues", sothat right from the star t thegenre that it falls into, and thefilmmaker's motives and con-cerns are quite clear. Firmlyconvinced that illegal emigra-tion never represents a wayout, as he has repeated overand over again in numerous in-terviews-, Ismail emphaticallyreflects these viewpoints inhis film. To do this he patientlybuilds up a dense complexnetwork of relationships be-tween the various charactersin a kind of choral structure inwhich young Mustafa is alwaysthe focal point. His friendsand family inevitably crosspaths in the tiny microcosm ofFnideq, at the gates of Ceuta,which is the gateway to aSpain and Europe that repre-sents a promised land formany of them although theyhardly know anything aboutwhat is in store for them onthe other side of the Straights.Ismail tackles this problemhead-on and attacks the activi-ties of the mafias that controlillegal emigration, but for allthat the film still ends up grad-ually leaning more towardsfamily melodrama rather thanan in-depth por trait or socio-polit ical analysis, par tlythanks to the rich subtle waythat the veteran actressNaima Lamcharki builds upthe character of Jer ruch,Mustafa's mother, a selfless

but inevitably anguished wit-ness to the tribulations of herson and two daughters. A filmmainly based on the quality ofthe acting, it really does havea solid cast in which the fe-male performances take the li-on's share of the credit: along-side Lamcharki, young FadilaBelkleba, discovered in Livingin paradise, (Bourlem Guerd-jou, 1988) and Victoria Abril,in one of her best per for-mances in recent years, setver y high standards for theirmale colleagues to match.

It is perhaps ironic that thefilm's ef fectiveness has notso much to do with the power-ful, but rather too predictable,plot devised by Ismail, or withthe actual dramatic structureof the film, as with the quasi-documentar y vision of thefrontier and its surroundingsthat pervade the film from be-ginning to end. Open boatsand customs of ficials, localstreet markets and luxury ho-tels or wealthy tourists, drugand corruption, families tornapar t, endlessly vague newsfrom the other shore... this isthe day-to-day reality of a re-gion that Moroccan cinema,(not to mention Spanish cine-ma,) had deprived us of up tonow, but that Et apr?s... hasconvincingly restored.

Alberto ELENA

WA BAAD... / ET APRÈS...

/ ENTRE AMIGOS Y VECINOS ADISKIDE ETA BIZILAGUNEN ARTEAN AMONGST FRIENDS AND NEIGHBOURS 18 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

An almost documentary vision of the border area

Page 19: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

19MICHAEL WINTERBOTTOM / Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003

Le gusta experimentar con géne-ros y lenguajes. En ocho años es-te británico de 42 años ha roda-do diez largometrajes en estiloscinematográficos tan disparescomo telefilm, adaptación litera-ria, crónica de guerra, retrato so-cial, western, musical y falsosdocumentales. Eso sí, todos tie-nen dos denominadores comu-nes: su tendencia a mezclar fic-ción y realidad en la pantalla, y suinclinación hacia historias deamor imposibles. Lo reconocíaen el transcurso de la rueda deprensa con motivo de la retros-pectiva que el Festival le dedica:“Todo son relaciones personalesy cómo se ven afectadas por suentorno”.

Michael Winterbottom crecióviendo mucho cine en televisión:series, clásicos cinematográfi-cos, free cinema británico... has-ta que en un momento dado de suvida, según relató, llegó a un pue-blecito del norte de Inglaterradonde había un único cine con unúnico proyector pero una progra-mación de primera: lo más-másdel cine europeo. Luego rodó suprimer proyecto documental,coincidiendo con la publicaciónde las memorias autobiográficasde Ingmar Bergman.

“Yo era gran fan suyo. Le es-cribí una carta –recordó el realiza-dor– y me dijo que fuera a verle.Se sorprendió de que quisiéra-mos grabar un film sobre él. Coin-cidió con que, en aquellos años,en Navidades, en Suecia dabanuna serie cuyo protagonista se lla-maba Mr. Winterbottom. Y poreso, sin más, me permitió rodar eldocumental”. Recordó la rapidezcon la que trabajaba Bergman, laaparente simpleza de sus pelícu-las... Y ahí, al recordársele que éltambién rueda a una velocidadvertiginosa, manifestó que “nocreo que sea rápido, todo depen-de de la cantidad de películas quedeseas y puedas realizar. Noso-

tros –explicó– trabajamos ide-as, desarrollamos el proyectoantes de pedir el dinero, lo ha-cemos en equipo, concentrán-donos en lo que sucede delantede la cámara”.

El anteúltimo trabajo de Win-terbottom, In this World, fue galar-donado con el Oso de Oro de Ber-lín. En él narra la odisea de dos jó-venes afganos que escapan enbusca del paraíso: “No puedes di-vidir política y experiencias huma-nas, todo va ligado y, en este mun-do globalizado, todo es política.La película es explícitamente polí-tica, pero yo conté una historia so-bre la complejidad de un viaje”.Su último film, Code 46, presen-tado en Venecia, se sitúa en el fu-turo, en un tiempo dominado porla ingeniería genética y la deserti-zación climática, donde sitúa unahistoria de amor imposible entredos personas, imposible porqueella es una clonación de la madrede él. “Es un mundo tan ambiguocomo el actual –explicó, eso es loque quería transmitir: igual con-trol, fiscalización, represión... Esuna película sobre cómo estánlas cosas hoy en día”.

Descarta rodar en Hollywood–“no tengo ningún interés”–, tie-ne un proyecto entre manos –unguión escrito por Roddy Doyle, “AStar called Henry”, un romanceambientado en Irlanda entre1916 y 1925– y confiere muchaimportancia a la música en sus fil-mes: “Siempre es importante enel cine, pero debería hacer algomás que el papel que se le adjudi-ca; tiene que reforzar lo que secuenta en la pantalla y aportar porsí misma más información”, se-ñaló. Y explicó el papel desempe-ñado por Michael Nyman en labanda sonora de Wonderland:permitió el acceso del público alpensamiento de los personajessin que mediara diálogo alguno.

N.L.

Un cineasta pegadoa la realidad

Michael Winterbottom es sensible a todos los géneros cinematográficos.

The English director Michael Winterbottom hasshot ten feature films in an extraordinary varietyof genres, although at the press conference thathe gave after the screening of his latest film Co-de 46 as part of the retrospective that the festi-val is devoting top him this year, he acknowled-ged that all his films were basically about rela-tionships affected by their environment. Whenasked about his influences , he confessed towatching lots of British films on TV when he wasgrowing up, and that the first foreign films he

saw were at the local film society: German newcinema, the Nouvelle Vague and Bergman. Hisfirst film was actually a documentary about thegreat Swedish director which Bergman agreed totake part in because each year at Xmas thereused to be a farce on Swedish TV with a charac-ter called Winterbottom. He has no particular de-sire to work in Hollywood but if there was a pro-ject that interested him, he’d go, and he still hasplans to shoot Roddy Doyle’s novel, ”A Star ca-lled Henry” if he can get funding.

An true English Eclectic

Pablo S. QUIZA.

Patrocinado por:

Page 20: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

/ NOTICIAS BERRIAK NEWS20 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Sólo hay un lugar en este mundo en elque Bárbara Goenaga, Lluvia Rojo y Mo-moyo Miya pueden vestirse de colegia-las, con su faldita negra y sus zapatillasmerceditas, y ponerse a volar y darmamporros como si de las gloriosas Su-pernenas o de las divinas Catwoman yElektra se tratasen. Y ese lugar en elmundo se llama KIMUAK 2003.

Sólo hay un lugar en este mundodonde el espectador más audaz puedereencontrase con el mejor TinieblasGonzález, el Tinieblas capaz deretratar la vida a través de uncristal deformante que mues-tra a las arañas, las niñas, losconejitos y los seres adultos talcomo son y somos: ¡depreda-dores! Y ese lugar en el mundose dice KIMUAK 2003.

Sólo hay un lugar en el mundodonde alguien pueda montarseun rap, un hip hop, un númeromusical en blanco y negro, en elbar de la esquina y a las 7.35 dela mañana. Y ese lugar en el mundo es co-nocido como KIMUAK 2003.

Sólo hay un lugar en el mundo en elque un hipocondríaco de mierda puede en-contrar la horma de su zapato en el com-partimento de un coche cama. Y ese lugaren el mundo es conocido en las galaxiasmás lejanas como KIMUAK 2003.

Sólo hay un lugar en el mundo dondealguien, una mujer de monte y mar, po-dría esperar a su hijo, que no ha vueltoesta Navidad, para la cena de Nochevie-ja. Y ser esa mujer una espléndida Pilar

Rodríguez. Y ese lugar en el mundo sesitúa en las coordenadas y las latitudesde KIMUAK 2003.

Sólo hay un lugar en el mundo dondepuedan pagar a un cobaya humano12.000 euros por pasar miedo, muchomiedo. Y ese lugar en el mundo se con-centra en unos parámetros de cine cono-cidos como KIMUAK 2003.

La presentación de los seis cortome-trajes que componen la oferta universalde la edición de este año del programa KI-

MUAK de apoyo al cine joven delDepartamento de Cultura delGobierno Vasco, apoyado porDonostia Kultura, aconteció ennoche de cuarto menguante y enuna sala de los cines Príncipe lle-na de ojeadores de otros festi-vales que aún se disputan algu-no de esos trabajos. Las ne-gociaciones, tensas e intensas,continúan en secreto pero ya esun hecho que Las Super Amigascontra el Profesor Vinilo, de Do-

mingo González, abrirá en plan kamikazela Semana de Cine de Terror y Fantasía deDonostia. Los otros cortometrajes reque-brados por todo el planeta son: Ecosiste-ma, de Tinieblas González; A las 7.35 de lamañana, de Nacho Vigalondo, ExpresoNocturno, de Imanol Ortíz López; Lepo-koa, de Safy Nebbou, y El Tren de la bruja,de Koldo Serra. Que la fuerza les acompa-ñe en su viaje.

Begoña del TESO

Los territorios inexplorados de KIMUAK 2003Seis cortos vascos muy mestizos, listos para la exportación interplanetaria

7 : 3 5 D E L A M A Ñ A N A E C O S I S T E M A

E X P R E S O N O C T U R N O L E P O K O A

LAS SUPERAMIGAS CONTRA EL PROFESOR V IN ILO E L T R E N D E L A B R U J A

Page 21: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,
Page 22: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

22 / PRESTON STURGES Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Patrocinado por:

“No soy un héroe, no soy un hé-roe”. Por más que se empeñe enrepetirlo, nadie le hace caso. Elmodesto soldado WoodrowTruesmith (Eddie Bracken) queprotagoniza Hail the conqueringhero (1944) iba efectivamentepara héroe, pero su mayor gloriaestá en tratar de aceptar que, apoco de acudir a filas, tenga queregresar a casa porque padece lafiebre del heno. Entre y unos yotros le vuelven loco. Sus compa-ñeros, porque le invitan a que par-ticipe de una farsa. Y la gente desu pueblo, que parece salida deBienvenido Mister Marshall, por-que ya tiene todo preparado (labanda que nunca toca la canciónque debe, el alcalde que no se vaa perder una ocasión como estade ser protagonista, la novia queen realidad ya no es novia porquese ha casado con otro, pero va aactuar como si lo fuera) y no va arenunciar a la fiesta, y a tener unhéroe en un lugar en el que pasanpocas cosas. Sin el frenesí y eltorbellino de situaciones de otrascomedias de Sturges, Hail theconquering hero, es igualmenteácida y ambigua: se puede tomarcomo una desmitificación del cul-to al soldado y el militarismo (es-pecialmente atrevida pues elmundo estaba aún en guerracuando se hizo) o como un entra-ñable homenaje a los héroes anó-nimos, aquellos que no hicieronnada merecedor de medallas ysimplemente estuvieron en el

frente, como si fuera poco. Salta-mos a la última película de Pres-ton Sturges, Les carnets du Ma-jor Thompson (1956), que le per-mitió volver a dirigir después desiete años de inactividad. Aunqueno fuera en condiciones idóneas:hizo la película en Francia, dondese había retirado, y aunque elguión iba firmado por él, estababasado en una novela de PierreDaninos. El resultado estaba muyalejado del sello Sturges, tantoen estilo como en cantidad de ta-lento. Una especie de vodevilmás bien estático sobre un militarretirado que vive frente a la torre

Eiffel y cuyas batallas a resolverya no son entre bombas y tan-ques, sino entre sus dos muje-res. Sturges aprovechó para jugarun poco con los tópicos de la per-sonalidad de los franceses, perono era suficiente para lo que sepodía esperar de él. Otro directorde gloriosa carrera en EstadosUnidos que acabó su obra en unaEuropa que no le servía.

En esta última etapa del ciclo,se pueden ver también dos ver-siones de una de las obras teatra-les que escribió Sturges, StrictlyDishonorable, una comedia so-bre una disputa amorosa entre un

juez y un cantante de ópera. Enprincipio sólo se había anunciadouna, pero finalmente se van a pro-yectar las dos versiones. La pri-mera era de 1931 y la dirigió JohnM. Stahl, a quién el Festival deSan Sebastián ya le dedicó un ci-clo hace unos años. La segundafue dirigida por Melvin Frank y Nor-man Panama en 1951, quienestambién escribieron el guión, yse especializaron luego en co-medias simplonas e intrascen-dentes.

Ricardo ALDARONDO

Su trayectoria profesional y per-sonal compuso el ejemplo per-fecto del infortunio de la estre-lla que nace, asciende, se en-cumbra, desmorona y disipa enmuy poco tiempo. De las 27 pe-lículas que rodó, apenas unadocena de obras notables (lasdirigidas por Leisen, Sturges,Heisler, Clair, George Marshally su marido André de Toth). Suapogeo duró de 1941 a 1946cuando, además, glorificó uncurioso peinado con un me-chón de pelo que le cubría el ojoderecho. La moda, llamada“peekaboo” en América y “peloa lo Verónica Laque” en Espa-ña, tuvo que ser prohibida enlas fábricas por temor a acci-dentes o errores de manufactu-ración. En 1952 su carrera cayóen desgracia. Su nombre apa-recía en la prensa como prota-gonista de arrestos por embria-guez y escándalos públicos.Trabajaba de chica de alterneen un hotel cuando fue rescata-da para el cine, en 1966. El fias-co no impidió una nueva tentati-va en 1970 con un filme nefas-to que ella misma produjo. Fa-lleció a los 54 años por cirrosishepática provocada por su alco-holismo agudo.

AMÉZKETA

Veronica Lakeglorificó la moda«peekaboo»

Hail the conquering hero, película realizada en plena guerra.

Militares en casa

Page 23: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,
Page 24: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

24 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Siguiendo el ejemplo de otrasciudades como Nueva York, Va-lencia, Londres o Barcelona, elDepartamento de DesarrolloEconómico, Empleo y Comerciodel Ayuntamiento de San Sebas-tián ha creado una Film Comis-sion.

Este organismo, que partede un convenio firmado entrelas asociaciones de producto-res Ibaia y EPE-APV, así comoZinemaldia y el propio ayunta-miento, tiene como objetivo

impulsar y facilitar al máximola realización de rodajes y fil-maciones en las calles y espa-cios naturales de Donostia po-niendo a disposición de losproductores todo un abanicode servicios. Desde esta ofici-na se podrán tramitar permi-sos y autorizaciones de rodajetanto en interiores, iglesias,monumentos, palacios... co-mo en exteriores: espaciosverdes, mar, playa, espaciosindustriales y todas aquellas

localizaciones que se conside-ren necesarias.

Este tipo de ayudas ofreci-das cómo servicio público sonmuy apreciadas por los produc-tores del sector. Angel Amigo,miembro de Comité Rector delFestival entre 1983 y 1984,fundador de la productora Igel-do, y de la Compañía Vasca deAudiovisuales S.A. apoya fer-vientemente la creación de estacomisión: “Una hora de rodajepuede resultar muy cara si la or-ganización no esta mínimamen-te controlada. San Sebastiánofrece unas posibilidades mgní-ficas en lo que localizaciones serefiere y está muy bien que la Film Comission ayude a que se

descubran y que se aprove-chen”. Además, facilitará infor-mación sobre los profesionalesaudiovisuales del sector, desdeempresas de post-pro-ducción, publicidad odiseño multimediahasta material y el per-sonal necesario pararodar: actores y actri-ces, maquillaje y pelu-quería, vestuario, de-coración, equipos deaudio y sonido... Setrata, al fin y al cabo, no sola-mente de facilitar ayuda paralos rodajes, sino también deayudar al desarrollo del campoaudiovisual en nuestra ciudad.

Como señala Lorea Hernán-dez, técnico de la Film Comis-sion: “La idea es promover to-

das las estructuras del sector,convencer a la gente de que, alrevés de lo que se piensa, el au-diovisual es un campo en desa-rrollo en el que se pueden hacer

buenas inversiones”.A pesar de haber co-menzado a funcionardesde abril de esteaño, varias produccio-nes de publicidad, se-ries de televisión co-mo “Goenkale” uotros proyectos yahan experimentado

las facilidades que brinda estacomisión.

Hoy, a las 19h, la DonostiaFilm Comission organiza un cóc-tel en el Sales Office y en él susanfitriones en el Festival respon-derán a las preguntas de todoslos interesados. I.M

salesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesal

“Le défi” de Blanca Li, una comedia musical repleta deacción.- Dentro de las proyeccionesespeciales del Sales Office se pro-yecta mañana a las 22 horas en lasala 4 del Príncipe una original pelí-cula presentada por su directora co-mo “la West Side Story de nuestraépoca”. David tiene un grupo de mú-sica hip-hop y con él debe llegar has-ta la final del World Battle en NewYork. Un viaje iniciático que llevará aDavid a conocer la pasión, la rivali-dad y el espíritu de competición. To-do aderezado con las mejores coreo-grafías hip-hop del momento.

Donostia Film Comission, una apuestapor el sector audivisual

A la derecha, el productor vasco Angel Amigo.

Page 25: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

25Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003 NOTICIAS BERRIAK NEWS /

Sólo hay un lugar en este mundoen el que Bárbara Goenaga, Llu-via Rojo y Momoyo Miya puedenvestirse de colegialas, con su fal-dita negra y sus zapatillas merce-ditas, y ponerse a volar y darmamporros como si de las glorio-sas Supernenas o de las divinasCatwoman y Elektra se tratasen.Y ese lugar en el mundo se llamaKIMUAK 2003.

Sólo hay un lugaren este mundo dondeel espectador más au-daz puede reencon-trase con el mejor Ti-nieblas González, elTinieblas capaz de re-tratar la vida a travésde un cristal defor-mante que muestra alas arañas, las niñas,los conejitos y los se-res adultos tal comoson y somos: ¡depre-dadores! Y ese lugar en el mundose dice KIMUAK 2003.

Sólo hay un lugar en el mundodonde alguien pueda montarseun rap, un hip hop, un número mu-sical en blanco y negro, en el barde la esquina y a las 7.35 de lamañana. Y ese lugar en el mundoes conocido como KIMUAK2003.

Sólo hay un lugar en el mundoen el que un hipocondríaco demierda puede encontrar la hormade su zapato en el compartimen-to de un coche cama. Y ese lugaren el mundo es conocido en lasgalaxias más lejanas como KI-MUAK 2003.

Sólo hay un lugar en el mundodonde alguien, una mujer de mon-te y mar, podría esperar a su hijo,que no ha vuelto esta Navidad,para la cena de Nochevieja. Y ser

esa mujer una espléndida PilarRodríguez. Y ese lugar en el mun-do se sitúa en las coordenadas ylas latitudes de KIMUAK 2003.

Sólo hay un lugar en el mundodonde puedan pagar a un cobayahumano 12.000 euros por pasarmiedo, mucho miedo. Y ese lugaren el mundo se concentra enunos parámetros de cine conoci-

dos como KIMUAK2003.

La presentaciónde los seis cortome-trajes que componenla oferta universal dela edición de esteaño del programa KI-MUAK de apoyo al ci-ne joven del Departa-mento de Cultura delGobierno Vasco, apo-yado por DonostiaKultura, aconteció ennoche de cuarto

menguante y en una sala de loscines Príncipe llena de ojeadoresde otros festivales que aún sedisputan alguno de esos tra-bajos. Las negociaciones, ten-sas e intensas, continúan en se-creto pero ya es un hecho que LasSuper Amigas contra el ProfesorVinilo, de Domingo González,abrirá en plan kamikaze la Sema-na de Cine de Terror y Fantasía deDonostia. Los otros cortometra-jes requebrados por todo el pla-neta son: Ecosistema, de Tinie-blas González; A las 7.35 de lamañana, de Nacho Vigalondo, Ex-preso Nocturno, de Imanol OrtízLópez; Lepokoa, de Safy Nebbou,y El Tren de la bruja, de Koldo Se-rra. Que la fuerza les acompañeen su viaje.

Begoña del TESO

Los territorios inexplorados de KIMUAK 2003Seis cortos vascos muy mestizos, listos para la exportación interplanetaria

7 : 3 5 D E L A M A Ñ A N A E C O S I S T E M A

E X P R E S O N O C T U R N O L E P O K O A

LAS SUPERAMIGAS CONTRA EL PROFESOR V IN ILO E L T R E N D E L A B R U J A

Page 26: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

1 2 3 4 Ptos.

PUBLIKOAREN KUTTUNA SARIA / PEARL OF THE AUDIENCE AWARDPREMIO PERLA DEL PÚBLICO

RECONSTRUCTION

LE DIVORCE

UZAK (DISTANT)

CARANDIRU

LA FLEUR DU MAL

THE HUMAN STAIN

SON FRÈRE

BOM,YEOREUM,GAEUL...

IN THIS WORLD

SWIMMING POOL

THE DREAMERS

YING XIONG (HERO)

2,809

2,561

2,528

3,449

2,682

2,907

2,875

3,638

BAR EL CHINO

O HOMEM DO ANO

RECONSTRUCTION

O HOMEM QUE COPIAVA

SIETE DIAS, SIETE NOCHES

THE STATION AGENT

EL FINAL DE LA NOCHE

LES CORPS IMPATIENTS

RHYTHM OF THE SAINTS

VAN GOD LOS (GODFORSAKEN)

LA FLAQUEZA DEL BOLCHEVIQUE

DONAU, DUNA, DUNAJ, DUNAV, DUNAREA

EXTRAÑO

FAITHLESS GAMES

INTERMISSION

LA PRIMERA NOCHE

EL FONDO DEL MAR

L´AUTRE

WENN DER RICHTIGE KOMMT

O CAMINHO DAS NUVENS

NICOTINA

TRAVAIL D´ARABE

SIN TON NI SONIA

ANA Y LOS OTROS

ZAMAN L´HOMME DE ROSEAUX

STARUKHI (OLD WOMEN)

PYME (SITIADOS)

CAUTIVA

TÁNGER

FUERA DE JUEGO

POLVO ENAMORADO

SA-LIN-EUI CHU-EOK (MEMORIES OF MURDER)

NOVIEMBRE

GIRL WITH A PEARL EARRING

3,034

2,326

3,197

3,198

1,595

3,271

2,454

2,653

2,260

2,634

3,045

2,263

1,776

2,350

3,598

2,144

2,354

3,180

2,616

3,282

2,700

2,117

PREMIO DE LA JUVENTUD / GAZTERIAREN SARIA / YOUTH AWARD

11 22 33 44 PPttooss..

26 / PREMIO DE LA JUVENTUD GAZTERIAREN SARIA YOUTH AWARD Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

©

Ane (ZABALTEGI)

(A través de un megáfono) “/uan/”“/chu/” “/zree/” “/laits/” “/came-ra/” “/akxon/”!!!! (Sonido claque-ta). Cine. El Cine. Un festival. El fes-tival Internacional de cine de SanSebastián. 51. El número 51 de es-te certamen.

El día amanece. Parece cualquierotro. Pero pronto te das cuenta deque será más ajetreado que el dela rutina diaria que sigues. Cadamiembro que participa en el Juradode la Juventud con sus (¿?) años deexistencia conoce su grado de “ci-nefilieidad” y planea cuantas se“tragará” hoy. Porque sea comosea, la acreditación que cuelga detu pecho conlleva en mayor o menorgrado una cierta responsabilidad.

-“Piiiii…piiii…”

-“Hola, ¿qué haces esta tarde?”

-“Bien, lo sabes, C-I-N-E”

-“¿Otra vez? ¿Y el café que me pro-metiste?

-“Tendrá que ser la semana que vie-ne, si todavía quieres. Sabes queesta semana es muy importante pa-ra mí”

-Esta bien, como quieras, aun así,pienso que debes estar loca paratragarte tanta basura”, ¡Hasta luego!

-“Piiii…”

Cine. El cine. 51 años se lleva esodel “Festival de cine” en mi ciudady me he dispuesto, como buena pri-meriza en este jurado descubrir porqué tanto jaleo.

Murmullos, miradas de expecta-ción, y exageradas colas. Artistas ysobre todo cine, mucho cine ingre-dientes básicos de este importanteevento socio-cultural de nivel inter-

nacional, que este año celebra su51 cumpleaños.

No me apena no haberlo descubier-to antes por lo que todavía me que-dará por delante. Participo comojurado de la juventud por primeraño, y no soy la única, que, no con-tenta durante el resto del año gas-tando los ahorros para acudir a pelí-culas digamos algo más pensadaspara funcionar en la industria del ci-ne, encuentra tiempo y descubreque, bajo títulos como “nuevos di-rectores” y “cine en construcción”,pueden esconderse joyas de valorincalculable y muchas veces irreco-nocibles por gran parte de los es-pectadores. Por ello, durante diezdías al “made in Hollywood” le hacesombra un “made in Corea, Brasil,Argentina…” que en ocasiones meha impactado. ¡Aquí también haybuen cine!

Llevamos siete días de festival y es-toy segura de que entre muchos delos jóvenes que forman este juradotan peculiar, habrá algunos, que enmi misma situación, seguirán mo-viéndose, fuera de horarios de laspelículas programadas e intentando“enrollarse con el de la puerta” to-do lo que puedan para colarse enesa tan ansiada película para lacual, todavía, y justo-justo sobranalgunas localidades. Descargandoadrenalina como posesos… todopor el cine. El séptimo arte. Mi artefavorito. Un arte que desde su exis-tencia ha maravillado a un gran sec-tor de locos que hace lo que seapor una buena sesión de cine. Me-reció la pena.

Muy enriquecedora experiencia.Siempre nos quedará el año que viene.

Aida URRUTIA

El séptimo jurado

Page 27: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

RO

BER

TD

UVA

LL

Quizá esté cansado de ha-blar tanto de su carrera, de

las películas que ha hecho y delas que le están esperando, decine, de las diferencias entreactuar y dirigir, pero lo cierto esque Robert Duvall, el actor quemañana recogerá el PremioDonostia por una carrera conmás de ochenta filmes, se ex-playa al acabar la entrevista,cuando asegura que acaba decomer en Igeldo el mejor pes-cado de su vida, o cuando, enun castellano muy aceptable,empieza a contar cosas de susviajes a Argentina, o explicapor qué le parece tan bello elrejoneo. Se le ve entoncesmás vehemente, más suelto,como si hubiera acabado untrabajo y estuviera conversan-do en una sobremesa.

Pero Duvall es sobre todoun actor de fama mundial, unode los intérpretes más versáti-les y experimentados del cineestadounidense de los últi-mos cuarenta años, y hay quehablar de su trayectoria, de ci-ne, de premios, y, cómo no, dela situación en el mundo y de laimagen de Estados Unidos,cuestión en la que concluye ta-jante que su opinión es exac-tamente la opuesta a la deotro Premio Donostia de estaedición, Sean Penn. “En algúnmomento alguien tiene quemarcar una raya en la arena, yla historia juzgará quién tienerazón y quién no”, dice, y actoseguido reflexiona: “Es curio-so, Estados Unidos siempreha tenido una mala imagen,pero, sin embargo, miles de

personas desean emigrar to-dos los años a ese país”.

Con cier ta ironía, señalaque el Oscar le sirvió para queen los aeropuertos la gente lereconociera más fácilmente, yañade que sí supuso un impul-so a su carrera, “aunque nofue para tanto”. Eso sí, estáconvencido de que incluso a lagente que afirma odiar la esta-tuilla le encantaría ganarla. Enestos cuarenta años ha apren-dido a proyectarse a través desu trabajo y afirma que ahorasabe más de la condición hu-mana que cuando empezó eneste oficio a principios de losaños sesenta. Trabajar conCoppola en películas como Elpadrino o Apocalypse Now fuetoda una experiencia, sobretodo porque se trata de unosaños, los setenta, muy espe-ciales e importantes para él.

No duda en alabar la cali-dad de los actores jóvenes,pero afirma que el star systemha funcionado siempre, queno es una cuestión de ahora,por lo que los actores de ca-rácter seguirán siempre en un

segundo plano. Pero él, ade-más de tener una larga expe-riencia como actor, se hapuesto en varias ocasionesdetrás de las cámaras, traba-jo que considera como una ex-tensión de la labor de actor, yaque se trata sobre todo de or-ganizar los comportamientosde los intérprete.

Es consciente de que el ci-ne americano ha dominadosiempre las pantallas de todoel mundo, pero puntualiza quedentro de Estados Unidos loscineastas independientestambién son devorados por elsistema. El público, dice, com-pra entradas para unas deter-minadas películas, y en los fes-tivales uno se da cuenta deque hay muchos filmes que nollegan al gran público. A él legustan especialmente algu-nas películas iraníes y tambiénla filosofía de Ken Loach, y enlos últimos tiempos está muyinteresado en el cine argenti-no, ya que en este país dirigióel año pasado AssassinationTango. Sobre el cine europeoprefiere no pronunciarse, yaque lo conoce sólo de formaesporádica y no se atreve aemitir un juicio.

Dice que todavía no sabequé significará el Premio Do-nostia en su carrera, pero decualquier forma estima quesiempre es bueno ser recono-cido por un trabajo, y más enuno de los festivales másprestigiosos de Europa.

M.B.

27Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003 PREMIO DONOSTIA DONOSTIA SARIA DONOSTIA AWARD /

Eli GOROSTEGIRobert Duvall está encantado en Donostia.

«Con el paso de los años y el trabajo unoaprende más sobre la condición humana»

One of the most versatileactors in American cinemaRobert Duvall, whotomorrow night will receivethe Donostia award for acareer consisting of overeighty films, has above allbeen one of the most ver-satile, experienced actorsin American cinema overthe last forty years. Inevi-tably the subject of the cu-rrent situation of the worldcrops up and Duvall’s opi-nions turn out to be thecomplete opposite to Se-an Penn’s. He says that ata certain time you have tomark a line in the sand,and history will judge whois right and who is wrong.“It’s funny, but the UnitedStates has always had abad image, but despitethat thousands of peoplewant to emigrate thereeach year.”He’s aware that Americancinema has always domi-nated screens all over theworld but points out in theUnited States independentdirectors are also swallo-wed up by the system. Heespecially likes certain Ira-nian films, and recently hehas been really interestedin Argentine cinema, aslast year he directed thefilm Assassination Tangoover there. As for the Do-nostia award, he considersit is always positive to berecognised for your work,especially at one of themost prestigious festivalsin Europe.

A versatile andexperienced actor

«Hasta los quedicen odiarlo,querrían tener

un Oscar»

Page 28: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

28 / JURADO EPAIMAHAIA JURY Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Laurogeiko hamakadahasieran publizitate-iragarkiak zuzentzenaritutako britainiarerrealizadore talde bat

gailentzen hasi zen zinemarenmunduan, horien ar tean AlanParker, Ridley Scott edo HughHudson bezalako zuzendariakzeuden. Garai hartakoak ditu-gu Hudsonen filmik ospetsue-nak, lau Oscar sari jasotakoChariots of Fire (Suzko gur-diak, 1981), Edgar Rice Bu-rroughsen eleberri klasikoanoinarritutako Greystoke: TheLegend of Tarzan, Lord of theApes (1984) edota amerikarindependentzi gerran girotuta-ko Revolution (1985) film han-dizalea.

Hugh Hudson hainbat zine-malditan izan da epaimahaikoeta Donostiakoa Cannesekoa-rekin alderatuta, esaterako,ezberdintasun dexente dituelaadierazten du: “Donostiako zi-nemaldiaren handicapik han-diena denboraldiko azkenaizatea da. Filmik interesgarrie-nak edo izen handiko zinegile-enak Berlin, Cannes, Veneziaedo Torontoetakora doaz etaDonostiarako, ur teko azkenkondarrak besterik ez dira gel-ditzen. Zentzu honetan, osolan duina egiten dela iruditzenzait, hautapen batzordeak iriz-pide fina erakutsi du lehiaketa-ko filmak aukeratzerakoan.Bestalde, hirian zine-giro poli-ta arnasten da nonahi, etaprentsak, oro har, begirunehandiz tratatzen ditu artistak”.

Bere lankide zinegileen la-nak epaitzea nahiko lan zailadela deritzo: “Zintzo jokatunahi dut nire irizpideekin etapelikulengandik era askotakoemozioak hautemateko prestetorri naiz. Pelikula guztiak eu-ren puntu sendoak eta puntuahulak izaten dituzte, eta deli-beratzeko orduan aldeko etakontrako alderdi guztien arte-ko oreka aurkitzea ez baterelan samurra izaten”.

Bestalde, Palminteri Do-nostiara ez etor tzearen kon-

tuak nahiko egoera desatsegi-na sortu duela iruditzen zaio,“ez zait iruditzen zuzen jokatuduenik, profesional batentza-ko ez da batere jokabide se-rioa izan. Aktore on bat da, bai-na horrek ez du esan nahiepaimahaiburu egokia izanbehar zuenik, agian, hobe izanda horrela ger tatzea. Orainepaimahaiburu bakar batenordez, sei epaimahaiko bikainditugu”.

Bere lanetan publizitate-gintzan aritu izanaren arras-toa sobera iger tzen zaiola le-poratu izan diote sarritan zine-gile britainiarrari: “Zinemaketa publizitateak oso lengoiaezberdinak dituzte. Balitekehasiera batean nire lanek ira-garkigintzatik atxikitako zen-bait zama arrastan eramatea,baina oso argi daukat film ba-tean garrantzizkoena konta-tzen den istorioa dela, argaz-kia, musika eta gainerako al-

derdi teknikoak apaingarri hu-tsak baina gehiago diren arrenarren, bigarren mailako ga-rrantzia beharko lukete izan,tamalez, sarri askotan esteti-ka mamiaren gainetik gailen-tzen da. Sen honetan, iragarki-gintzaren eragina nire zinema-tik uxatzen saiatu naiz”.

Kim Basinger protagonis-ta zuen I Dreamed in Africa2000. urtean zuzendu aurre-tik bere filmografian nolabai-teko hutsunea sumatu dugu-la komentatu diogunean, be-soak antxumatuta ez delaegon ziur tatu digu: “DavidLeanek hil aurretik eskuarte-an zuen Nostromo pelikula-ren proiektua burutzeko en-kargua egin zidaten, eta nirebizitzako sei-zapi ur te galdunituen azkenean hutsean ge-ratu zen proiektu harekin. Al-de batetik, ez genuen aktoreprotagonista egokirik aurkitu;produktoreek aktore ameri-kar bat nahi zuten eta ni eznengoen horrekin ados. Etabestetik, aktore nagusia ezezik, garrantzizko beste lau-pabost pertsonaia ere behargenituen eta ez dakit castingarazoa izan zen ala ez, bainaazkenean pelikula ez zen au-rrera atera. Proiektu hark za-puztuta utzi ninduen eta ai-rez aldatzeko edo, hurrengobi urteetan, Ingalaterrako al-derdi Laboristaren pelikulak(hauteskunde filmak) egitenjardun nintzen”.

Eskuartean proiekturik baote duen galdetu diogunean,Hudsonek zera dio: “Azken ur-teotan ohi dudanez, hiruzpa-lau proiektu ezberdin darabilz-kit eskuartean, eta horietatikziurrenik bakarra gauzatukoda. Zentzu horretan, zuzenda-riaren lana futbol-entrenatzai-le baten antzekoa da, hogeitapiko jokalari dituzu eta horie-kin hamaika laguneko taldeaosatu behar duzu par tida jo-katzeko”.

S.B.

HUGH HUDSON sail ofiziala

Hugh Hudson zine-zuzendari britainiarra eroso asko sentitzen da Donostiako Zinemaldian. Juantxo EGAÑA

«Sarritanestetika

mamiarengainetik

gailentzen dazineman»

«Zuzendariarenlana futbol-

entrenatzailebaten antzekoa

da»

The British director Hugh Hud-son is no stranger to Film Festi-vals. He presided over the Juryat Tokyo a few years ago andhis films have been shown atall the major international festi-vals. His impressions of his ti-me here as a member of thisyear’s Official Jury are fairly po-sitive, as he has found San Se-bastián to be very film-friendlyand the atmosphere is muchless hysterical than in Cannes.It’s never easy judging your co-lleagues’ work but he tries tobe honest and react emotio-nally to the films he has to jud-ge in the hope of finding a mas-terpiece, although that’s rare.He always values content overthe aesthetic aspects of a film,as his background in adverti-sing leads him to take care notto stress the plastic nature ofhis work to the detriment of thecharacterisation and interplay.Although some people oftenhave the impression that hetook a break after his 3 big-budget films of the 80s (Cha-riots of Fire; Greystoke: TheLegend of Tarzan, Lord of theApes, and Revolution) he wasbusy trying to shoot Nostromo,the Conrad novel. This was aproject that he took on afterdeath of the original director,David Lean. However, after 7years of trying to get itfinished, he still couldn’t castit. He did take a break from ci-nema in the 90s but he was farfrom inactive, as he kept busymaking a number of films forthe British Labour Party. Hisfrustrating experience withNostromo means that he nowhas lots of projects on the goat the same time, in the hopethat at least one of them willbe brought to fruition, “It’s abit like running a footballteam,” he jokes.

I prefer to stressthe content ratherthan the aesthetics

of a filmEl director británico Hugh Hudsonestá acostumbrado a la dinámicade los festivales de cine. Hacetres años presidió el Jurado delFestival de Tokio y sus películashan participado en los festivalesmás prestigiosos. Su experienciacomo miembro del Jurado Oficialestá siendo francamente positiva,“el ambiente es mucho más aco-gedor comparado con la histeriaque se vive en Cannes, el criteriode los programadores es muyacertado a pesar de las fechas enlas que se celebra y la prensa, engeneral, es más respetuosa conlos artistas”, comentó. Aunquenunca es fácil juzgar el trabajo deotros colegas, tratará de ser ho-nesto y reaccionar emocionalmen-te ante las películas a concurso,con la esperanza de descubrir al-guna obra maestra, “aunque estoraras veces ocurre”, añadió.El director de Carros de fuego,Greystoke o Revolución trabajó ensus inicios en el mundo de la pu-blicidad, al igual que sus coetáne-os Ridley Scott o Alan Parker, ge-neración a la que se ha achacadosu excesiva querencia por lo esté-tico. Hudson no está de acuerdocon este encasillamiento: “Siem-pre he intentado no dejarme in-fluenciar por mi pasado como pu-blicista. Lo más relevante de unapelícula es lo que se cuenta, losaspectos plásticos van en un se-gundo plano”. Tras varios años in-tentando llevar a cabo un proyectoheredado de David Lean, el de lapelícula Nostromo, basada en lanovela de Conrad, y que no se de-sarrolló por discrepancias en elcasting, Hudson alivió su frustra-ción realizando una serie de pelí-culas para el Partido Laborista bri-tánico. Y en la actualidad barajacuatro o cinco proyectos a la vez,“de los que seguramente sólo unollegará a realizarse. En este senti-do el director es una especie deentrenador de fútbol, que tieneveintitantos jugadores y debe con-feccionar una alineación con sóloonce”, bromeó.

«Trataré de serhonesto»

«Iragarkigintzaren eragina nire zinematik uxatzen saiatu naiz»

Page 29: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

Dirige la mirada a lasolas que se formanbajo el cielo lluviosode una Donostia me-teorológicamente

refrescada por la lluvia. “Esrelajante”, señala. Y retornala vista al exterior. La entre-vista ya ha concluido. Estácontenta: el año pasado pre-sentó El juego de la silla, suópera prima, en la sección Ci-ne en Construcción; este añoacude como jurado de NuevosDirectores. “Es increíble, de-muestra que los sueños sehacen realidad en algunos ca-sos”, afirma la realizadora ar-gentina.

La película fue estrenadael pasado 10 de agosto en loscines bonaerenses. En el in-tervalo de un año ha recibidonueve premios y sigue viajan-do por festivales; la próximacita es en Varsovia. “Ha sidoun proceso de tres años –ex-plica Ana Katz– en los que heexperimentado todo tipo desentimientos: aburrimiento,

alegría, frustración, tristeza,desesperación, impotencia,felicidad... Ahora, me sientoreconfortada”.

Licenciada en Realizaciónpor la Universidad de Cine deBuenos Aires, donde actual-mente impar te clases de Di-rección, atribuye a este centroy a la crisis que atraviesa elpaís el fenómeno del boom ci-nematográfico argentino: “Hahabido una especie de augeen todas las facetas ar tísti-cas. La universidad, por unapar te, reúne a personas coninquietudes que intercambianopiniones y conocimientos, esun caldo de cultivo interesan-te; la crisis ha estimulado lacreación: hace contactar conlas zonas más genuinas deuno mismo, despierta sensa-ciones e incita a escribir”.

Los proyectos en Argenti-na surgen de reuniones deamigos, con cámaras presta-das, sin cobrar o cobrando aposteriori... “Antes –recuerdala realizadora– los padres te

decían qué estudiar, habíaque hacer una carrera; ahora,con la crisis, da igual: hagas loque hagas, siempre seráigual”. Afirma que el proyectoCine en Construcción, promo-vido por el Festival donostia-rra y los Encuentros Cines deAmérica Latina de Toulouse,“es una ayuda inestimableque nos permite terminar laspelículas, dar a conocer nues-tra diversidad cultural, nues-tras ideas, y facilita la distri-bución y exhibición digna”. Eintroduce una crítica generali-zada: “En todo el mundo, ladistribución está tomada porla industria estadounidense,sus grandes complejos cine-matográficos llegan a todaspartes e impiden el desarrollode las industrias locales”.

Estudió interpretación y ac-tuó en distintos montajes tea-trales, le atrae la par ticipa-ción en proyectos impactan-tes y contar historias intimis-tas, desde la perspectiva máspersonal posible. “Es un inti-mismo –explica Katz– que na-ce como reacción a una hipo-cresía estandarizada. Las pe-lículas ofrecen la posibilidadde conmoverse ante situacio-nes que llevan a la reflexión; elcine más sincero, hoy, puedeser de cualquier género pero

tiene que estar conectado conlas zonas verdaderas del serhumano. A veces, la verdadpuede surgir de la escenamás absurda”.

Su refugio es el humor:“Me parece indispensable,necesito tenerlo cerca porqueme alivia y da coraje para acer-carme a las situaciones rea-les. La tristeza y el humor–añade– están tremendamen-te ligados. Por terrible que sea

la situación, como nos dijo Vi-ttorio Gassman en una confe-rencia, es imprescindiblemantener una mínima sonri-sa, una sonrisa interna quelleve a reírse de una misma.Por muy adversa que sea la si-tuación, por más trascenden-tal que parezca, siempre seráfinita y banal”.

N.L.

«La verdad puede surgir de la escena más absurda»

29Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003 JURADO EPAIMAHAIA JURY /

Last year, Ana Katzpresented her opera primaEl juego de la silla in theFilms in Progress section;this year, she is at theFestival as a New Directorsjuror. “It’s incredible howdreams sometimesbecome true”, she says.The film was premieredlast August 10 in BuenosAires and, ever since,she’s been travelling fromone festival to another andhas been awarded nineprizes. “It’s been a three-year-process –Ana Katzexplains- in which I haveexperienced all kinds of

feelings: boredom,happiness, frustration,sadness, despair,impotence... Now, I feelrevitalised”. A graduate inDirecting from the BuenosAires Film University, sheattributes the Argentiniancinema boom to this centreand to the crisis hercountry is going through:“the crisis has stimulatedcreation in all artisticspheres: it brings you intocontact with the mostgenuine parts of your ownpersonality, arouses yourfeelings and encouragesyou to write”.

Economic Crisis But Artistic Boom

Ana Katz considera que la tristeza y el humor están muy ligados.

ANA KATZ nuevos directores

«El intimismonace como

reacción a unahipocresía

estandarizada»

Pablo S. QUIZA

Page 30: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

/ ARGAZKIAK PICTURES FOTOS30 Zinemaldiaren egunkaria • Osteguna, 2003ko irailaren 25a

Irakiar sustraieieutsiz. Bere herrianazken hamabost urteotanfilmatu den lehen pelikula

ekarri du Amer Alwan irakiarzuzendariak Donostiara. Sadam

Husseinen agintaldianindarrean zegoen blokeoa zela

eta, material filmikorikinportatzea debekatuta

zegoenez Zaman, l´homme desroseaux digitalean errodatutako

lana izan zen. Zaman,protagonista, bere emazteak

behar dituen botiken bilaabiatuko da Irakeko hiri

nagusietan zehar, alegia,Babilonia, Bagdad eta Al Kiffil.

Bidaia honen bitartez, Irakentradiziotik modernitaterako

eraldaketa irudikatu nahi izandu.

E. GOROSTEGI

De ventana cerrada a puerta abierta. La AsociaciónCultural Magrebí de la Casa del Guarda hizo ayer entrega al Zinemaldiade un óleo realizado por el artista Mohamed Younssi como muestra deagradecimiento por el ciclo Entre Amigos y Vecinos (Puerta abierta alMagreb), organizado en la presente edición. El autor de la obra –en lafoto, a la izquierda– quiso destacar que “a pesar de que el ciclo hablade puertas abiertas, el cartel muestra una ventana cerrada, lo cual,lamentablemente, simboliza mejor la realidad en la que vivimos”.Mohamed Younssi mostró su ilusión de que iniciativas como ésta“tengan continuidad durante el año y que sirvan para acercarnos yromper los prejuicios que aún existen”. E. GOROSTEGI

Page 31: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,

31Diario del Festival • Jueves, 25 de septiembre de 2003 ARGAZKIAK PICTURES FOTOS /

1. Bernardo Bertolucci saluda con la familiaridad de quien se siente encasa. Este año nos trae su nueva "perla", The Dreamers, ambientada enMayo del 68. Juantxo EGAÑA.

2. Edgardo Cozarinsky zuzendaria eta Luna Paiva aktorea "arrastiri gorrian"iritsi ziren Dans le rouge du couchant filma Sail Ofizialean aurkeztera.Pablo S. QUIZA.

3. Juan Manuel Bernal, actor de la película Sin Ton ni Sonia, derrochósimpatía a su llegada a San Sebastián. Juantxo EGAÑA.

1

2

3

Page 32: MAÑANABIHARTOMORROW · 2019. 2. 21. · mortadelo y filemÓn dir.: javier fesser, espaÑa • 105 m v.o. subtÍtulos en inglÉs 22:30 principe, 3 torremolinos 73 dir.: pablo berger,