Privatna ustanova i srednje

Privatna ustanova i srednje struno i tehnika kolaCentar za obrazovanje odraslih Graanica

MATURSKI RAD

TEMA:PNEUMOTHORAX Predmetni profesor: Uenik Dr.Hajrudin Osmi Mahir Husejnovi

Graanica,2015. GodinaSadraj:

1.Uvod-------------------------------------------------------------22.Predispozicija--------------------------------------------------33.Epidemiologija------------------------------------------------44.Podjela pneumotoraksa-------------------------------------55.1.Primarni spontani pneumotoraks----------------------55.2.Sekundarni spontani pneumotoraks-------------------66.Traumatski pneumotoraks---------------------------------87.Klinika slika-------------------------------------------------108.Dijagnoza------------------------------------------------------139.Fizikalni pregled---------------------------------------------1310.Dijagnostiki postupci-------------------------------------1611.Komplikacije------------------------------------------------1812.Lijeenje----------------------------------------------------19

12.1.Lijeenje komplikacija pneumothoraxa------------2213.Literatura----------------------------------------------------23

11.Uvod

Pneumotorakspodrazumijeva nakupljanje vazduha u pleuralnoj upljini koje nastaje kao posljedica prekida kontinuiteta visceralne ili parijetalne pleure (listova plune maramice). Kada nastane komunikacija izmeu bronha, alveola i pleuralne upljine, dolazi do izjednaenja atmosferskog i intrapleuralnog pritiska, pa elastina sila plua uzrokuje kolaps plunog parenhima. U zavisnosti od porasta pritiska u pleuralnom prostoru, pluni parenhim moe kolabirati djelimino ili potpuno, tj. moe nastati parcijalni ili kompletni pneumotoraks.

Jean Marc Gaspard Itard, (17741838),1803. godine prvi je u medicinsku terminologiju uveo pojam pneumotoraks, (skupljanje vazduha u pleuralnoj upljini kao posljedica prekida kontinuiteta visceralne ili parijetalne pleure).Kliniku sliku pneumotoraksa prvi je opisao Ren-Thophile-Hyacinthe Laennec,(17811826),1819. godine, i njegov nastanak objasnio kao posledicu pucanja subpleuralnih mehuria vazduha. Meutim pravadijagnozapneumotoraksa mogla se postaviti tek nakon otkriaRtg aparata. Tako je Martin1901. godine, na skopiji grudnog koa prikazao pneumotoraks, iako je snimak sainjen tek nakon smrti pacijenta.

U drugoj polovini 19. veka zbog este pojave pneumotoraksa kod bolesnika s plunomtuberkulozomkliniari su smatrali da je ova bolest primarni uzrok nastanka pneumotoraksa. Doktor Forlanini1882. navodi korisni uinak pneumotoraksa u leenju tuberkuloze, zbog zatvaranjakaverni(kolapsoterapija). Tek poetkom 20. veka ljekari su otkrili da se pneumotoraks moe razviti i kod bolesnika koji ne boluju od plune tuberkuloze. Tako je Kjaergaard1932. Godine opisao primarni spontani pneumotoraks, kao odvojenu pojavu od sekundarnog pneumotoraksa, koja je u sutini posledica tuberkuloze.

2 2.Predispozicija

esto se nalazi meusobna veza izmeu pneumotoraksa i prethodno postojeih bolesti plua i drugih stanja u organizmu, to objanjava injenicu zato identine vrednosti pritiska gasa, kod nekih bolesnika dovodi do pneumotoraksa a kod drugih ne. Ta veza moe biti neki od sljedeih faktora predispozicije:

Uroene promene na pluima (nasledne bolesti) Bolesti plua (akutne i hronine)

Sistemske bolesti (tumori, pneumokonioza, tuberkuloza plua)

Aspiracija stranog sadraja

Pluni edem Endotoksemija Neuhranjenost(loa ishrana)

Duboka starost Vie uzastopnih izlaganja povienom pritisku u jednom danu

Izlaganje tela promeni pritiska u toku ronjenja, letenja,boravak u hiper i hipobarinim komorama, rad uatmosferipovienog pritiska (kesoni,tuneli,rudnici).

Mehanika ventilacija plua(vetako, asistirano disanje).

33.Epidemiologija

Primarni spontani pneumotoraks javlja se preteno kod zdravih mukaraca. Primarni spontani pneumotoraks predstavlja ozbiljan globalni problem. Javlja se kod zdravih osoba sa opisanom incdencom od 18 do 28 / 100.000 osoba godinje kod muskaraca i 1.2 do 6 / 100.000 osoba godinje kod ena. Veina bolesnika je starosti ispod 45 godina. Kjaergaard 82%, George 56.2 %, Coloni 78%. Podaci o uestalosti mukog pola su slini: Inoye navodi podatak da je odnos 8:1 u korist mukaraca. Primarni sponatani pneumotoraks se neto ee javlja na desnoj strani, a bilateralni pneumotoraks se javlja kod manje od 10% bolesnika.

Primarni spontani pneumotoraks se kliniki najee manifestujebolom u grudnom kou(akutno nastaje, lokalizivan je na strani kolapsa plua) i tahipnejom, ali moe se poajviti i bez simptoma.

Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, fizikalnim pregledom i nalazom karakteristine, takozvane pleuralne linije na radiografiji grudnog koa. Prilikom fizikalnog pregleda moe postojati srednje izraena tahipneja, a ostali vitalni znaci su uglavnom normalni. Na starni kolpsa plaa fremitus moe biti odsutan, perkutorni zvuk hipresonoran, a disajni umovi se ne uju. Na razvoj tenzionog pneumotoraxa treba posumnjati kada su evidentnicijanoza,hipotenzijaitahikardija.

44.Podjela pneumotoraksa

U zavisnosti od etiologije, dijeli se na spontani i traumatski pneumotoraks.

Spontani pneumotoraksse dijeli na:primarni spontani pneumotoraks(nastaje u odsustvu prethodne bolesti plua) isekundarni spontani pneumotoraks(koji nastaje kao posljedica ve postojee bolesti plua).

Traumatski pneumotoraksnastaje kao:posljedica tupih ili penetrantnih povredagrudnog koa ilinakon jatrogenih povreda(tokom grubih dijagnostikih i terapijskih postupaka u medicini).

Otprilike polovina svih pneumotoraksa nastaje bez prethodno prisutne bolesti plua. Pneumotoraks je jedan od estih kliniki problem u grudnoj-torakalnoj hirurgiji.

5.1.Primarni spontani pneumotoraks

Primarni spontani pneumotoraks javlja se preteno kod zdravih mukaraca, mlaeg doba (oko 20 godine), a mnogo rijee posle 40. godine, vieg rasta i astenine konstitucije, najee s pozitivnom anamnezompuenja duhHYPERLINK "http://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%83%D1%88%D0%B5%D1%9A%D0%B5_%D0%B4%D1%83%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B0"ana. Muko-enski odnos kod primarnog spontanog pneumotoraksa je (m: = 6: 1). Iako se na godinjem nivou opisuje uestalost pneumotoraksa od 5 do 10 sluajeva na 100.000 osoba, incidenca je znatno via, jer veina pacijenata bez izraenih tegoba ne trai pomo lekara.

Ovaj oblik pneumotoraksa najee nastaje tokom mirovanja. ee je zastupljena njegova pojava sa desne strane, a kod 10% sluajeva obostrano. Za nastanak ovog oblika pneumotoraksa uticaj ima uroena predispozicija. Brojna istraivanja kao mogue uzroke ili predisponirajue faktore navode:

Fiziko naprezanje prironjenjui nepravilan izron sa zaustavljenim disanjem,

Boravak u prostoru povienog pritiska (kesoni, tuneli i rudnici pod pritiskom) 5 Letenjeavionimai kosmikim letilicama na velikim visinama (zbog dekompresije koju moe izazvati neispravna letaka oprema, kvar na motoru aviona, oteenja kabine na velikim visinama itd),

Udar vazdunog talasa kodblast povredaizazavan raznim vrstamaeksplozije, drumske, vazdune, pomorske nesrea,

Pada sa visine

U toku tranja, noenja tereta, fizikog rada, u toku poroaja, oteane defekacije, govora, kalja, kijanja.

Kod pojedinih osoba pneumotoraks moe da nastane i pri mirnom leanju ili bez posebnog povoda. Prema nekim studijama rizik od pojave recidiva primarnog spontanog pneumotoraksa tokom prve etiri godine od razboljevanja iznosi 54%. Veina recidiva nastala je u prvoj godini. Oko 39% bolesnika imalo je recidiv pneumotoraksa ipsilateralno, a pojedinani faktori za koje je ustanovljeno da poveavaju rizik od pojave recidiva bili su puenje duvana i visina. Meu faktore koji poveavaju rizik od pojave recidiva ubrajaju se; starost, fibroza plua, emfizem.Dosta esto mnogi pacijenati s primarnim spontanim pneumotoraksom ne trae medicinsku pomo po razvoju simptoma. Prema nekim studijama vie od 50% pacijenata za pomo ljekara javlja se nakon 24 asa, od pojave prvih tegoba, a 18% pacijenata potrailo je medicinsku pomo tek nakon nedjelju dana od pojave simptoma.

5.2.Sekundarni spontani pneumotoraksSekundarni spontani pneumotoraks: predstavlja komplikaciju, prethodno kliniki dokazane, plune bolesti. Uestalost sekundarnog spontanog pneumotoraksa, kao i njegovih recidiva slina je onoj kod primarnog spontanog pneumotoraksa, ali ea je u starijoj ivotnoj dobi (>60 g.) kada je i najvea incidencija hroninih plunih bolesti.

6Najee bolesti u kojima je mogua pojava sekundarnog spontanog pneumotoraksaBolesti

Bolesti pluaAstma, Hronina opstruktivna bolest plua, Cistina fibroza plua

Bolesti intersticijuma pluaFibroza plua, Sarkoidoza

Zapaljenski procesi u pluimaTuberkuloza plua,AIDS, Bakterijske infekcije,Parazitarne infekcije,Gljivine infekcije

TumoriPrimarni tumori plua, Sekundarni tumori plua

OstaloMarfanov sindrom,Histiocitoza,Sklerodermija, Limfangioleiomiomatoza,Bolesti kolagena

7

6.Traumatski pneumotoraksTraumatski pneumotoraks, oblik je pneumotoraksa koji esto moe nastati kod teko povreenih (traumatizovanih) osoba. Tako prema brojnim studijama prevalencija traumatskog pneumotoraksa kree se od oko 20% kod teko povreenih osoba, do 50% kod osoba sa povredom grudnog koa. Traumatski pneumotoraks ini skoro polovinu svih bolesnika koji su bolniki leeni, i ei je kod starije populacije.

Traumatski pneumotoraks prema obliku moe biti:

Otvoreni pneumotoraks

Ovaj oblik pneumotoraksa nastaje kao posledica tupih ili penetrantnih

povreda grudnog koa ili nakon jatrogene povrede (dijagnostiki ili terapijski postupci), sa otvorenom ranom, kroz koju vazduh pri udisaju ulazi u pleuralni prostor a u izdisaju izlazi kroz istu ranu u slobodan prostor.

Tokom udaha (inspirijuma) kada se stvara negativni intrapleuralni pritisak vazduh ulazi u pleuralni prostor, ne kroz traheju nego kroz defekt (otvor) na grudnom zidu, jer je put kroz defekt na zidu grudnog koa znatno krai u odnosu na traheju, to stvara manji otpor toku vazduha. U trenutku kada je veliina otvora (defekta) vea od 0,75 puta u odnosu na veliinu traheje vazduh preferencijalno ulazi kroz defekt na grudnom zidu u grudnu upljinu.

Ovaj poremeaj ima za posledicu neadekvatnu oksigenaciju i ventilaciju plua kao i progresivno nakupljanje vazduha u pleuralnom prostoru. Ovaj oblik pneumotoraksa moe postati i tenzioni ako se stvori grudni kapak koji se ponaa kao jednosmjerni ventil i koji dozvoljava ulazak vazduha u pleuralni prostor, ali ne i njegov izlazak u spoljnu sredinu.

8 Slika 1.Otvoreni pneumotoraks

Zatvoreni (nehipertenzivni) pneumotoraks

Nehipertenzivni pneumotoraks podrazumijeva prisustvo vazdune kolekcije unutar pleuralne upljine praene manjim ili veim plunim kolapsom, bez postojanja hipertenzije unutar pleuralne upljine.

Tenzioni (ventilni) pneumotoraksVentilni, tenzioni ili hipertenzivni pneumotoraks najee nastaje kao posledica progresivnog nakupljanja vazduha u pleuralnom prostoru koje ima za posledicu veliko poveanje intrapleuralnog pritiska. On je obino posledica laceracije plunog parenhima koja dozvoljava prolaz vazduha u pleuralni prostor, samo u jednom smeru, tj. ne dozvoljava njegov izlazak pri emu se u pleuralnom prostoru zadrava sve vea koliina vazduha (neka vrsta jednosmernog ventilnog mehanizma). Pritisak vazduha stalno raste, kolabirano pluno tkivo se potiskuje prema hilusu, pomeraju se srce i krvni sudovi prema zdravoj strani. 9Tenzioni pneumotoraks najee je komplikacija nakon pucanja emfizematozne bule, tuberkulozne kaverne, plunog apscesa ili ciste, perforacije jednjaka, kod spontanog traumatskog pneumotoraksak i kod bolesnika na mehanikoj ventilaciji. Mehanika ventilacija sa pozitivnim pritiskom moe pogorati stanje zbog postojeeg jednosmjernog ventilnog mehanizma. Zato je tenzioni pneumotoraks u jedinicama intenzivne nege relativno esta pojava kod bolesnika na mehanikoj ventilaciji, najee kao posledica barotraume plua. Tenzioni pnemotoraks se moe razviti i podmuklo, posebno kod bolesnikaa koji su na ventilaciji sa pozitivnim pritiskom. Uestalost javljanja je vea od 25% kod bolesnika na mehanikoj ventilaciji sa rizikom rasta kod dueg trajanja ventilacije. Smrt neposredno izazvana barotraumom plua javlja se u 13 do 35% sluajeva. Simptomi i znaci kod tenzionog pneumotoraksa se veoma brzo razvijaju tako dasmrtmoe da nastupi za 10 do 15 minuta, kao krajnja posledica patoloko-fiziolokih mehanizama teka kardio-respiratorna insuficijencija, praene kardijalnim arestom uz moguu prisutnu elektrinu aktivnost srca bez postojeeg perifernog pulsa. Centralni venski pritisak je obino povien, ali moe biti normalan ili nizak, ako je prisutno stanje hipovolemije.Jatrogeni pneumotoraks

Ovaj oblik traumatskog pneumotoraksa, ili ljekarskom grekom izazvan pneumotoraks, moe nastati kao komplikacija nakon dijagnostikih ili terapeutskih intervencija, npr. posle:

punkcije pleuralne upljine,

kateterizacije centralne vene,

pleurocentezeibiopsije pleura,

transbronhijalna endoskopske biopsije plua,

barotraumeu tokuhiperbarine oksigenoterapije.

107.Klinika slikaOsnovna karakteristika pneumotoraksa je nagli nastanak promjena (esto iz punog zdravlja), sa znacima zapaljenja plune maramice, bolom (koji se pojaava pri pokretima grudnom koa u toku, disanja i kalja); asimetrija grudnog zida pri pokretima disanja; kratkoa daha, i cijanoza.

Klinikom slikom dominiraju sledei simptomi:

Dispneja, iji intenzitet zavisi od smanjenja volumena plua;

Hiperventilacija;

Hipoksija;

Znojenje i ubrzan rad srca (tahikardia);

Promena krvnog pritiska;

U proces disanja ukljuuje se i dodatna miiina muskulatura;

Jak bol u grudnom kou;

Bolovi u vratu u predelu karotidnih arterija;

Tremor;

Kaalj, suv ili praen pojavom penuavaog ili sukrviavog ispljuvka.

11Teina klinike slike umnogome zavisi od vrste pneumotoraksa pa se tako kod tenzionog pneumotoraksa javljaju najtei respiratorni simptomi a kod spontanog pneumotoraksa sa malom koliinom vazduha u pleuralnom prostoru, klinika slika moe izostati.

Slika 2. Primjer normalnog i kolabiranog plunog krila zbog pneumotoraksa

128.DijagnozaPostavljanje dijagnoze pneumotoraksa ak i u idealnim uslovima i pri idealnom fizikalnom pregledu ponekad moe biti vrlo oteana, jer znaci tee grudne povrede mogu, ponekad biti jedva primetni ili ak odsutni, ili se znaci teke grudne traume mogu razviti postepeno u posttraumatskom periodu. Dok se kod inicijalnog, ili prvog pregleda moe dijagnostikovati pneumotoraks, ipak ne treba iskljuiti tu mogunost. Zato su ponavni pregledi kao i upotreba odgovarajuih dijagnostikih postupaka od izuzetne vanosti u dijagnostici pneumotoraksa.

Dijagnoza se u naelu postavlja na osnovu anamneze, klinike slike i fizikalnog pregleda, koji treba dopuniti i drugim dijagnostikim procedurama. Na utvrivanje pojedinih klinikih znakova kod bolesnika sa pneumotoraksom mogu uticati i veliina povrede, i poloaj bolesnika tokom pregleda.

9.Fizikalni pregledFizikalni pregled bolesnika sa pneumotoraksom obuhvata:

Inspekcija

Inspekcijom grudnog koa: otkriva se krutost zahvaene strane grudnog koa, napete i rastegnute vratne vena, promena brzine i dubine respiracija. asimetrija i paradoksalni pokreti grudnog zida.

Na zidu grudnog koa mogu se videti spoljne povrede kao to su, one nastale od sigurnosnog pojasa ili upravljaa automobila, ili penetrantne (otvorene) rane na zidu grudnog koa, nanete vatrenim ili mehanikm oruem.

13Palpacija

Opipavanjem (palpacijom): se osea pucketanje ispod koe, sa znacima potkonog emfizema (vazduh u tkivu) i smanjen fremitus vokale. Takoe se moe ustanoviti postojanje trahealne devijacije, i nepostojanje adekvatna i simetrina obostrana pokretljivost grudnog zida.

Paplacijom se takoe moe ustanoviti da li postoji palpatorna bolna osjetljivost grudnog zida ili krepitacije koje ukazuju na prelome rebara.

Perkusija

Perkusijom (udaranjem po grudnom kou): Obostranom perkusijom grudnog koa traga se za tmulou ili hipersonornou. Tako se kod perkusije uje hipersonini zvuk na bolesnoj strani grudnog koa.

Auskultacija

Auskultacijom stetoskopom: uje se smanjen ili je odsutan disajni um nad plunim krilom zahvaenim pneumotoraksom.

14Klasini fizikalni znaci kod povrede grudnog koa koji mogu biti ustanovljeni tokom pregleda.DijagnozaTrahejaPokretljivostDisajni zvukPerkusija

Tenzioni pneumotoraksPomak odSmanjenaOslabljen ili odsutanHipersonornost

Jednostavni pneumotoraksMedijalnoSmanjenaMoe biti oslabljenHipersonornostesto uredna

HemotoraksMedijalnoSmanjenaOslabljen ako je veiNormalan ako je manjiTmulost, posebno posteriorno

Kontuzija pluaMedijalnoNormalnaNormalanMogu postojati pukotiNormalan

Kolaps pluaPomak kaSmanjenaOslabljenNormalna

1510.Dijagnostiki postupci pleuroskopija,

laboratorijska ispitivanja,

citoloka, mikrobioloka i biohemijska ispitivanja tenosti iz pleuralne upljine.

gasna analiza krvi (koja pokazuje; pH manji od 7,35 , parcijalna arterijski pritisak kiseonika manji od 80 mm Hg i arterijski pritisak ugljen dioksida vei od 45 mm Hg

rendgenografija srca i plua,

Slika3. Rentgenski snimakobostranog pneumotoraksa sa prodorom vazduha u pleuromedijastinum.

16

Slika4. Kompjuterizovana tomografijavrlo brzo postavlja dijagnozu pneumotoraksa. Slika5. Hidro pneumotoraks.A-vazduh,B-tenost

17

11.KomplikacijeHidro pneumotoraksIstovremeno prisustvo vazduha i tenosti u pleuralnom prostoru je hidro pneumotoraks.Hematopneumotoraks

Prisustvo krvi i vazduha u pleuralnom prostoru (ematopneumotoraks) nastaje najee kodblasti drugih povreda zbog mehanmikog oteenja krvnih sudova.

Piopneumotoraks

Prisustvo vazduha i gnoja (piopneumotoraks), moe biti posledica infekcije iz udaljenih gnojnih ognjita ili posledica primarnih gnojnih oboljenja plua.

Medijastinalni emfizem

Prisustvo vazduha u medijastinumu (medijastinalni emfizem), izaziva oseaj stezanja u grudima, bol i poremeaje sranog ritma.

Supkutani (potkoni) emfizem

Kod potlonog emfizema, vazduh prodire u potkono tkivo i lokalizuje se u regijama iznad plua. Prate ga znaci podbulog lica i napeta koa koja kada se pritisne daje oseaj kripanja kao da hodamo po suvom snegu.

18

12.LijenjeCilj terapije pneumotoraksa je potpuna reekspanzija plunog parenhima i normalizacija plune funkcije uz spreavanje ponavljanja bolesti. Izbor leenja uslovljava: veliina pneumotoraksa, tip pneumotoraksa (primarni, sekundarni), mogunosti razvoja recidiva (broj prethodnih epizoda),

mogunost komplikacija (hipertenzivni pneumotoraks, hematotoraks, bronhopleuralna fistula), opte stanje bolesnika, njegova profesija (pilot, ronilac, kesonski radnik, rudar,)itd.. .

I pored uspenog leenja recidivi se mogu javiti u 30-40% bolesnika.

U klinikoj praksi, primenjuju se brojne metode leenja pneumotoraksa u koje spadaju: opservacija, torakocenteza i aspiracija vazduha preko katetera, drenaa pleuralne upljine i leenje komplikacija pneumotoraksa.

OpservacijaOpservacija kao metoda leenja primenjuje se kod bolesnika sa prvm epizodom primarnog spontanog pneumotoraksa, pacijenta koji nema tegoba, a irina vazdunog prostora iznosi oko 2 cm (40%), mogunost razvoja komplikacija, a u sluaju aspiracije vazduha kateterom, njegovo esto zaepljenje.

Slika6.Torakocenteza

20Drenaa pleuralne upljine Drenaa pleuralne upljine predstavlja zlatni standard i metodu izbora u leenju pneumotoraksa. Kod veina bolesnika leenih ovom metodom , potpuna i stabilna reekspanzija plunog tkiva postie se u 80-90% sluajeva, dok se recidivi mogu oekivati u 30% bolesnika leenih ovom metodom.Ova metoda indikovana je bez obzira na veliinu pneumotoraksa kod:

primarnog spontanog pneumotoraksa i izraenim simptomima (dispneje, bola), ako se irina vazdunog prostora poveala za vreme opservacije ili nakon torakocenteze (progresivna dinamika pneumotoraksa),

u sluaju evidentnog sekundarnog spontanog pneumotoraksa, naroito ako je praen komplikacijama.Prednosti drenae su promptna reekspanzija plunog parenhima, mehaniki nadraaj visceralne

i parijetalne pleure koji e izazvati stvaranje fibrina i sljepljivanje pleura, to utie na manji rizik od recidiva, a u konananom ishodu i krae trajanje bolnikog leenja.

Torakalni dren se uvodi u krudni ko nakon lokalne ili optej anesteziji u IV. ili V. interkostalnom prostoru u srednjoj pazunoj liniji, a potom se prikljuuje na izvor neprekidne sukcije vazduha (aktivna sukcija), Blau (podvodnu) drenau, ili na Heimlichovu valvulu (pasivna sukcija).

U cilju prevencije recidiva preko drena moe se ubrizgati sklerozirajue sredstvo (pleurodeza). Dren se uklanja kada lekar konstatuje da je uspostavljena potpuna i stabilna reekspanzija plunog parenhima (obino nakon 3-4 dana).

2112.1.Lijeenje komplikacija pneumotoraksa

Piopneumotoraks(Piopneumothorax): bolesnik se obavezno hospitalizuje i postavlja u polusedei poloaj, temperatura se sniava antipireticima a bol smanjuje analgeticima, odmah mu se daju antibiotici i zapoinje trajna aspiracione drenaa pleuralne upljine. Zavisno od prirode sadraja vri se ispiranje pleuralne upljine i ubrizgavanje lekova prema indikacijama.

Hemopneumotoraks(Hemopneumothorax):tretman ovog stanja je isti kao i za samostalno leenje hemotoraksa (hemothorax) ili samostalno leenje pneumotoraksa (pneumothorax).Nakon uraene traheostome na grudnom kou kroz napravljeni rez izmeu rebara u meurebarnom prostoru postavlja se drenana cev kroz koju se vakuum pumpom vri evakuacija krvi i vazduha iz grudnog koa.Prema indikacijama vre se ostali zahvati koji imaju za cilj sanaciju oteenih krvnog suda, sanaciju polomljenih rebara itd.

Tenzioni pneumothoraks (Tension pneumothorax):predstavlja hitnu medicinsku intervenciju, koja zahteva brzu kliniku dijagnostiku i radiografiju.Odmah nakon dijagnostikovanja u grudni ko se ubacuje drenana igla (kanila) kako bi se rasteretio pritisak u grudnom kou i tenzioni preveo u jednostavan pneumotoraks a bolesniku omoguilo normalno disanje.

2213.Zakljuak

Rekurencija pneumotoraksa dosee 50% u 3 godine nakon inicijalnog spontanog pneumotoraksa. Najbolji preventivni postupak je video-asistirana torakalna operacija (VATS) pri emu se bule klamaju i radi se pleurodereza pleuralnom abrazijom, parijetalnom pleurektomijom ili talk insuflacijom, a u nekim medicinskim centrima se jo radi torakotomija. Ovi zahvati se preporuuju kada aspiracija kateterom ne uspije rijeiti spontani pneumotoraks, kada pneumotoraks nastaje ponovno, ili kad pacijenti imaju sekundarni spontani pneumotoraks. Rekurencija nakon ovih postupaka je manja od 5%.

23

14.Literatura

'' Hirurgija sa negom II''-Z.Komljenovi''Osnovi hirurgije''-M.Dragovi, Z.Gerzi''Hirurgija za studente medicine''- Z. Maksimovi''Urgentna hirurgija''-M.Dragovi

24