Upload
edyta-wilk
View
539
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Kiedy Maria zastanawiała się nad tematem pracy doktorskiej, Henry Becquerel badał dziwne właściwości uranu, który wysyłał samorzutnie, bez udziału czynników zewnętrznych, nieznane wówczas promienie.
Pod wpływem namiętnej ciekawości i umiłowania wiedzy Maria wybrała sobie – jako temat pracy doktorskiej – studia nad promieniami Becquerela. Chciała przekonać się, jakie pierwiastki oprócz uranu wysyłają naturalne promieniowanie, podobne do promieniowania uranowego.
Realność tego przypuszczenia, a zarazem jego doniosłość została bez zastrzeżeń przyjęta przez Piotra Curie, który po namyśle postanowił przerwać swoje własne badania nad piezoelektrycznymi własnościami kryształów i przystąpił wraz ze swoją małżonką do poszukiwania nowych pierwiastków promieniotwórczych.
Cezary Pawłowski (uczeń Marii Skłodowskiej-Curie) napisał pózniej w swoich wspomnieniach:
„Jako pierwszy wyodrębniono bardzo aktywny
pierwiastek, zbliżony do bizmutu pod
względem własności chemicznych. Nazwano
go polonem na cześć ojczyzny Marii
Skłodowskiej – Curie. Praca o odkryciu tego
pierwiastka została ogłoszona przez Piotra i
Marię Curie w dniu 18. O7.1898 roku.
Drugim pierwiastkiem promieniotwórczym,
który został przez nich był rad, co zostało
ogłoszone światu w dniu 26. 12.1898 r”. Elektrometr używany przez państwo Cuire
Aby wyodrębnić jedną dziesiątą grama
chlorku radu Maria i Pierre musiali
przerobić 8 ton blendy uranowej za
pomocą aparatury laboratoryjnej. Na
potrzeby badań udało im się
zorganizować laboratorium w szopie z
glinianym klepiskiem, w której musieli
ścierpieć wszystkie możliwe
niedogodności (brak ogrzewania,
wentylacji, brak asystentów, brak
pieniędzy). Ich praca była tytaniczna,
fizycznie wykańczająca, niebezpieczna.
W 1903 roku Maria przedstawiła tezy swojej rozprawy doktorskiej pt. „Badanie ciał radioaktywnych”.Uniwersytet Paryski nadał Marii tytuł doktora nauk fizycznych z adnotacją très honorable (summa cum laude).
Była pierwszą kobietą we Francji, która zdobyła ten tytuł.
Okładka rozprawy doktorskiejMarii Skłodowskiej-Curie .