96e schooljaar

VOORJAAR 2013

M E D E D E L I N G E N

1

MEDEDELINGENCURSUS 2012-2013

SCHOOLJAAR 96

RedactieT. BrüggemanM.S. KuyperH.S. RudolphT.E. van VeenL. de Vries

EindredactieM.S. Kuyper

Samenstelling+VormgevingPapyro.nl

HET AMSTERDAMS LYCEUMAlgemeen bijzonder

Gymnasium en Atheneum onderwijs met als mogelijkheid

versterkt Spaans, Engels ofItaliaans.

Rector:R. Schoonveld

Spreekuur:na telefonische afspraak

Valeriusplein 151075 BJ Amsterdam

T: 020 5747744F: 020 6756861

het@amsterdamslyceum.nl

amsterdams l yceum.n l

Foto's in dit nummer zijn o.a. van: Henk Besselink, Simone de Ruijter, Tom van Veen, Cermen Ket, Tirza Brüggemann, Jennifer Hensen, Michiel Goudsmit, Jurjen

Feitsma, Mara Beukenkamp, Roland Boelen, Marten Kircz, De redactie wenst u een goede meivakantie!

MEDEDELINGEN APRIL 2013

VAN DE RECTOR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2

TWEE PROJECTEN V5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

DE ARTISTIEKE INTERLYCEALE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

HET EERSTEKLASTOERNOOI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

BEZOEK AAN HET DOLHUYS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

HET PLANETENPROJECT TWEEDE KLAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7

TENTOONSTELLING V6 TEKENEN EN HANDVAARDIGHEID . . . . . . . . . . . . 9

NAAR HET THEATER . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

REKENTOETSEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11

EXCURSIE GYMNASIUM. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

DE CEREMONIE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13

DE WISKUNDE OLYMPIADE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14

V6 WOLKENLAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

LANGE KOUDE WINTER OP WOLKENLAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

DE WINTERSPORTREIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17

ONZE BUS IN MAROKKO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

NAAST SCHOOL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

NA SCHOOL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20

2

De wereld om ons heen is vaak zeer roerig. Somskomt dat heel nabij, omdat we merken dat een leer-ling in moeilijke omstandigheden verkeert, door ziek-te of door gezinsproblemen. In zo’n geval kunnen wenatuurlijk lang niet altijd een helpende hand bieden,maar een luisterend oor doet soms al heel wat. Onzemogelijkheden om te helpen beperken zich meestaltot dat wat je aan de effecten in school kunt doen.Waar we daarin kunnen helpen doen we dat graag.

De roerige wereld die wat verder weg is houdt meevenzeer bezig. In Leiden werden alle VO-scholeneen dag gesloten en daarna was er nog een tijd poli-tiebewaking omdat er op een internetsite een bedrei-ging was verschenen. Om de andere dag zo’n bedrei-ging en we kunnen de scholen wel definitief sluiten,of anders gezegd: dan wordt zo’n bedreiging (hele-maal) niet meer serieus genomen en zijn we in devolgende fase van verharding. Dan heb ik het nogniet eens over het effect dat politiebewaking kan heb-ben op de gevoelens van de leerlingen in school.En dan de opwinding rondom het koningslied. Ookik werd niet vrolijk van de nogal knullige woordkeuze(eigenlijk werd ik er op een bepaalde manier dus welvrolijk van), maar de reacties er op, waarbij de makerallerlei verwensingen naar zijn hoofd kreeg waar dehonden geen brood van lusten, waren aanzienlijkernstiger. Ik schrok nogal van het totale gebrek aanrelativeringsvermogen en beschaving. Kennelijkmaken media als Facebook en Twitter allerlei krachtenlos bij sommige mensen, die voorheen gelukkig ver-borgen bleven voor de rest van de mensheid. Ookniet iets om vrolijk van te worden, hoewel je ook kuntredeneren dat internet een relatief onschuldige uit-laatklep is die ernstiger zaken kan voorkomen. Datoptimisme heb ik echter niet in alle opzichten, zekerniet als ik denk aan nog heel wat ernstigere zaken diezich in de wereld afspelen…

Ik vind dat het onderwijs zeker een taak heeft in ditopzicht. Door op school te zorgen voor een goedemanier van omgaan met elkaar, voor een goede sfeer

en door het stellen van normen, hebben we een dui-delijke inbreng. Die taak moet echter ook niet over-dreven worden, want de opvoeding heeft veel meerinvloed en zo hoort dat ook. De politiek wijst me ietste makkelijk naar “het onderwijs” zodra er een maat-schappelijke situatie verbeterd moet worden.Bij de aanmelding vragen wij altijd aan kinderen enhun ouders waarom ze zich bij ons aanmelden.Vrijwel altijd horen we dan, dat dat komt door desfeer bij ons op school. Dat heeft denk ik wel iets temaken met mijn betoog hierboven, met het gegevendat veel mensen zich gelukkig afzetten tegen denegatieve aspecten van onze maatschappij en graageen positieve, beschaafde en vreedzame omgevingzoeken, waarin je je prettig voelt. En ik hoop dan, datonze leerlingen die sfeer ook buiten de school uitdra-gen, al klinkt dat misschien wat te idealistisch.Misschien vindt u het vergezocht, maar dat is voormij een van de drijfveren om op onze school veelaandacht te besteden aan de jaarlijkse herdenking.Het Amsterdams is helaas een van de weinige scholendie jaarlijks nog aandacht besteedt aan het fascismeen de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog.Ieder jaar probeer ik in mijn toespraak een verband teleggen met de huidige toestand in de wereld. Mettevredenheid stel ik vast dat ieder jaar opnieuw deaula vol is met leerlingen die dat gelukkig ookbelangrijk vinden.

Als u dit leest heeft die herdenking dit jaar al weerplaatsgevonden, zoals altijd op de laatste vrijdag vanapril. Ik hoop dat het opnieuw zeer vol was in deaula. Misschien is dat een klein begin om de wereldte verbeteren.

Ik wens iedereen een goede meivakantie!

VANDE RECTOR

3

TWEE VAKOVERSTIJGENDE PROJECTENVOOR DE VIJFDE KLAS

Op 18 december ontving oud-leerling Jonas Voorzanger deleerlingen uit V5 in de aula.Jonas haalde een paar jaar gele-den zijn gymnasiumdiploma enstudeert nu natuurkunde; samenmet drie medestudenten heefthij dit project rond duurzameenergie bedacht en vormge -geven. In een boeiend verhaalvertelden de vier studenten overhet belang van de transitie vanfossiele brandstoffen naar duur-zame energiebronnen. Dit isnodig omdat fossiele brandstof-fen eindig zijn. Daarnaast zorgtde verbranding van fossielebrandstoffen voor een versterktbroeikas effect met mogelijk ern-stige gevolgen. Ten slotte wor-den de meeste fossiele brand-

stoffen gewonnen in politiekinstabiele gebieden met veelconflicten om energie als gevolg.Reden genoeg dus om over tegaan op duurzame energie,aldus Jonas en zijn studievrien-den. Maar wat zijn precies demogelijkheden? Wat staat dezeenergietransitie nog in de weg?En waarom is het zo belangrijk om altijd kritisch na te denken? Over dezevragen bogen de leerlingen zichna afloop van het plenaire deel.In tweetallen (een leerling meteen natuurprofiel en een meteen maatschappijprofiel)bedachten zij via een speciaalontwikkelde app een plan vanaanpak. De plannen werdenbeoordeeld en de beste kregeneen mooie milieuvriendelijkeprijs. De dag werd afgeslotenmet een vermakelijk spel waarbijdoor middel van petje op en afook prijzen waren te winnen.

Op 19 december draaide het ompoëzie. Net als vorig jaar schre-ven de leerlingen uit de vijfde ’s ochtends gedichten in hetEngels, Frans, Duits, Spaans en

Italiaans. Het thema van dit jaarwas familie. Een paar groepenschreven geen gedichten, maarcreëerden kunstwerken, schre-ven en componeerden zelf song-teksten of hielden zich bezig methet verband tussen filosofie enpoëzie. In de middag werd eropnieuw gedicht door V5, ditkeer in het Nederlands en onderleiding van medewerkers van Deschool der poëzie. Prachtigegedichten kwamen daaruit! Deene klas schreef groepsgedichtendoor bestaande dichtregels bijelkaar te zoeken, de anderekwam tot opzienbarende resultaten omdat een reeks korteopdrachten leidde tot een bergmooie woorden. En de volgendevijfde klas hield zich bezig metvaststaande dichtvormen enmaakte in deze vorm poëzie.

Wat een talent op onze school.Volgend jaar is er een nieuweY’Poetry, waaraan onze schoolmag meedoen. Dan nemen debeste dichters van Nederlandsemiddelbare scholen het op tegenleerlingen uit België, Engelanden Duitsland. Vorig jaar stondOtis uit V6 in de finale. Volgendjaar hopelijk een van de dichtersvan 19 december.

MK

Op 18 en 19 december volgden de leerlingen uit de vijfde klassen geen reguliere lessen; daarvoor inde plaats waren er twee vakoverstijgende projecten ingepland. Dit betekent dat er in deze projectenverschillende vakken gecombineerd worden. De eerste dag ging het om de vakken Nederlands, maatschappijleer, economie, natuur-, schei- en wiskunde. De tweede dag kwamen Engels, Frans,Duits, Spaans, Italiaans, filosofie, muziek, tekenen en handvaardigheid aan de orde.

de drie organisatoren van het projekt: Manuel, Jonas (oud-leerling) en Romy

4

Al bijna een jaar geleden kwamde AI-commissie voor het eerst bijelkaar om de dag voor te berei-den. De taken werden toen ver-deeld onder de docenten en leer-lingen (het Dagelijks Bestuur) indeze commissie: de één regeldede catering, de tweede zochtsponsors, de derde wist vele jury-leden te mobiliseren en de vol-gende maakte alle schema’s ofzorgde voor de aankleding diedag. Al deze inspanningen warengoed zichtbaar. De school zag er22 april prachtig uit: het biologie-lokaal was ingericht als restau-rant, de benedenlokalen als over-legruimte voor de jury, lokaal VIIIwas een soort cafeetje gewordenen de Avio barstte uit elkaar vancreatieve inspanning en mooiekunstwerken. De aula was hetepicentrum van de ArtistiekeInterlyceale. Hier vonden alleoptredens plaats en zodra een

jury de uitslag van een onderdeelhad bepaald, werd deze tussende voorstellingen door op hetpodium bekend gemaakt.De verschillende jury’s van de AIbestaan vooral in Amsterdamaltijd uit indrukwekkend veelberoemde personen, maar ditjaar sloeg alles. Zo beoordeeldenonder andere Femke Halsema, Ficder Reijt Mona Keijzer en SophieHilbrand het onderdeelEloquentia, Owen Schumacheren Dolf Jansen bogen zich overCabaret en Annette Malherbe enGijs Scholten van Aschat zaten inde jury van Toneel. ConniePalmen, Jan Eilander en JessicaDurlacher lazen de opstellen engedichten en regisseurs EddyTerstall, Pieter Verhoeff en JoramLürsen vormden samen met sce-narioschrijver Marnie Blok de jurybij Video. Ook bij de andereonderdelen hadden tal van gere-

specteerde kunstenaars, musici,beeldbewerkers, zangers, dansersen fotografen tijd vrij gemaaktom af te reizen naar ons lyceum,waar ze serieus en met zichtbaarplezier naar de resultaten van dedeelnemende scholieren kekenen luisterden.

En wat waren die prestaties inveel gevallen goed! Alle vier descholen hadden alles uit de kastgehaald om hun leerlingen totgrootse prestaties op te zwepen.Hierdoor bleef het de hele dagspannend welke school de bestezou blijken te zijn. De ene keerging de eerste plaats van eenonderdeel naar Het Baarnsch, devolgende keer naar ons of hetLorentz of het Kennemer.Natuurlijk zijn wij in Amsterdameerlijke en sportieve gastheren en–vrouwen, maar wat waren wetrots als een van de onzen hoogeindigde. Wat te denken van Taluit 1B die door Connie Palmengeprezen werd voor haar win-nende gedicht? En hoe knap von-den we Sander en Alfie die eerstewerden bij Eloquentia. Dat goldnatuurlijk ook voor Lotte uit G2met haar prachtige lied, de dan-sers, acteurs, fotografen en deel-nemers aan handvaardigheid dieallemaal de eerste plaats behaal-den voor Amsterdam. Maar ookeen tweede plaats is geweldig(het ensemble!) en dat geldtnatuurlijk ook voor de derde envierde plaatsen.

Wat het belangrijkste was, had temaken met de sfeer die er heerstede hele dag. Dat alle leerlingenen docenten van Het Amsterdamsvriendelijk en gastvrij waren,klaar stonden met plattegronden,schema’s, drankjes en een aardigpraatje voor de gasten uit Baarn,

De Artistieke Interlyceale 2013 Eens in de vier jaar is de Artistieke Interlyceale bij ons op school. Het Baarnsch Lyceum, Het Lorentz Casimir Lyceum en Het KennemerLyceum komen dan naar Amsterdam om op gebied van muziek,dans, zang, toneel, cabaret, tekenen, handvaardigheid, schaken,dammen, beeldbewerking, video, opstel, gedicht, eloquentia enfotografie om de beste plaats te strijden. Op 22 april was dit hetgeval.

5

Eindhoven en Overveen. Dat erdaardoor geen onvertogenwoord viel die dag (hoewel debewoner van lokaal X niet blijwas met de actie van één van debezoekers die de klok uit datlokaal stal…).

Uiteindelijk klonk rond half tienhet verlossende zinnetje van derector: “En de eerste plaats gaatnaar…. Het AmsterdamsLyceum!” Nu is de beker minstenseen jaar bij ons. Vier jaar terugmoest mijnheer Vollenbronck debokaal de dag erna per trein naarBaarn brengen omdat er iets miswas gegaan bij het optellen vanhet aantal punten. Maar nu ging

er niets mis en mochten wij debeker gewoon houden.

Er zijn heel veel mensen diebedankt moeten worden voor hetwelslagen van deze dag. De conciërges en andere onder-steunende personeelsleden, deaanwezige docenten, de AulaCommissie, die ontzettend hardwerkte om het licht en het decorte verzorgen en bovenal hetDagelijks Bestuur en debeschermheren die daarbij horen.Dit groepje kreeg terecht alle eervoor het welslagen van dezekoude, mooie dag.

MK

6

Mooie kostuums, emotionele momentenomdat dat ene dansje of liedje zo goed ging,of juist niet. Trotse en onvermoeibare mento-ren die van woensdag tot en met vrijdag debenen uit hun lijf liepen om hun klas waarmogelijk te steunen met goede raad, compli-mentjes en zo nodig een troostend woordje.De winnaar van dit jaar was klas 1B.Gefeliciteerd!

In maart staat de school elk jaar weer driedagen op zijn kop als gevolg van Het Eerste-klastoernooi. Gillende leerlingen die hunklasgenoten aanmoedigen in de gymzaal ofde aula.

Het Eersteklastoernooi 2013

Het museum was in de zestiendeeeuw een plaats waar ‘dollen’(geesteszieken) werden gehuis-vest. Indrukwekkend zijn de uitdie tijd bewaard gebleven dol-cellen: hele kleine, donkeresepareercellen die aan de voor-malige straatkant liggen. In dezestiende eeuw liep deHaarlemse bevolking op zondaguit om naar deze dollen te kij-ken. Maar in het museum zijnook verhalen van psychiatrischepatiënten van nu te beluisteren,en uit die verhalen wordt duide-lijk dat het museum vooral vra-gen aan bezoekers stelt: waarligt eigenlijk de scheidslijn tus-sen ‘gek’ en ‘normaal’; wiebepaalt waar die scheidslijn ligt?En bij de tentoonstelling ‘Ik m/v’werd de vraag gesteld of eenschijnbaar zo natuurlijke inde-

ling als man/vrouw wel zonatuurlijk is. Dat de natuur zichweinig aantrekt van menselijkeindelingen werd wel duidelijk:de tentoonstelling verbeelddeallerlei verhalen van mensen diezich niet in deze tweedelinglaten categoriseren.

Een filosoof die heeft nagedachtover deze zelfde vragen is deFransman Michel Foucault. Zijnwerk vormde de aanleiding voorhet bezoek aan Het Dolhuys.Menselijke indelingen van dewerkelijkheid komen volgensFoucault tot stand door macht.Vervolgens worden die indelin-gen zelf een systeem waar maarmoeilijk aan te ontkomen is enwaar je identiteit – of je nou wiltof niet – door gevormd wordt.Hij schreef over de werking van

een machtssysteem (of: discipli-nering) in zijn werk Discipline,toezicht en straf het volgende:“Degene die onderworpen isaan de zichtbaarheid en zichervan bewust is, neemt als spon-taan de dwang van de machtover en past die op zichzelf toe;hij verinnerlijkt de machtsbetrek-king.” Wat als normaal, of alsnatuurlijk gezien wordt, wordtons opgelegd, internaliseren wijen leggen we vervolgens aanonszelf op. Dat niet de natuuriets voorschrijft maar mensendat zelf doen is een van de les-sen die geleerd konden wordenin het museum. Uiteindelijk leidteen dergelijk besef tot meertolerantie, of, zoals één leerlinghet kort verwoordde: “er zijnmaar weinig mensen helemaalnormaal.” TB

“Mevrouw, meestal vind ik er niets aan, maar dit museum vond ik echt interessant.” Een beetje spijtigvoor andere musea, maar wel een fijn compliment voor Het Dolhuys in Haarlem. Op een dag in januarilieten de leerlingen uit V4 met filosofie zich roeren door de vele verhalen uit de geschiedenis van depsychiatrie.

V4 filosofie op bezoek inHet Dolhuys in Haarlem

7

De eerste twee uur keken alle leerlingen uit detweede klas naar een film in de aula, waarin de pla-neten uit ons zonnestelsel een voor een aan bodkwamen.

Hoe zijn de planeten ontstaan? Hoe ging en gaat ditbij andere zonnestelsels? Hoe komt het dat zich oponze aarde leven heeft ontwikkeld en op andereplaneten niet? Waarom is de ene planeet groter dande ander? Op dit soort vragen kon elke oplettendekijker na afloop van de film antwoord geven.

Vanaf het derde uur gingen de verschillende klassenin groepjes van drie of vier leerlingen postersmaken over een bepaalde planeet. Het laatste uurvan de dag presenteerden de groepjes hun productaan de rest van de klas. Een dag vol samenwerken,gezelligheid, tijdnood en mooie posters!

MK

Op 11 april bogen de tweede klassen zich in het kader van een vakoverstijgend project over de plane-ten in onze Melkweg. De vakken natuurkunde, Nederlands en tekenen vonden elkaar deze donderdag.

HOEVEEL WEEGT DE MAAN?HET PLANETENPROJECT IN DE TWEEDE KLAS

8

•9

Begin januari exposeerden onze leerlingen het prak-tisch schoolexamenwerk, waar in de maanden daar-voor op gezwoegd was. Naar aanleiding van éénvan de tien aangeboden thema’s moest een kunst-werk worden gecreëerd. Daarbij moest duidelijkworden welk proces er was doorlopen om tot ditwerk te komen. Er kon dan ook worden gesnuffeldtussen stapels schetsen, dikke dummy’s en intrige-rende proefjes (zo heten de driedimensionale schet-sen bij handvaardigheid).

Het publiek was onder de indruk. Zo schrevenbezoekende derdeklassers in hun verslagen onderandere: ‘Volgens mij zou ik zoiets nooit kunnenmaken’, en: ‘Een interessante verbeelding van eenactueel probleem’. Zoals dat een beetje hoort bijkunstwerken, was er hier en daar ook een kritischenoot te lezen: ‘Kinderlijk werk’. Ach, dat kreeg KarelAppel ook te horen!

Terwijl dit stukje wordt geschreven zijn de leerlin-gen druk bezig met hun eindexamenexpositie, enop het moment dat u dit stukje leest is ook dezealweer achter de rug. Het was vast prachtig. Deexpositie van januari, voor onze kandidaten eensoort generale repetitie, beloofde namelijk heel veelgoeds.

Jennifer Hensen(docent tekenen)

Tentoonstelling V6 tekenen en handvaardigheidHet Rijksmuseum en het Stedelijk waren jaren gesloten. Inmiddels zijn beide musea weer geopend,maar nu is het Van Gogh weer dicht! Gelukkig gaan de tentoonstellingen van onze eindexamenklassentekenen en handvaardigheid in de aula gewoon door, zodat kunstliefhebbers hun hart kunnen ophalen.

Werk van Pien Kars Werk van Rosa Snijders

Werk van Susan Janssen

10

Een unieke ervaring, want wie maakt het mee datde dirigent na de eerste noten van Le Sacre plotse-ling besluit met de klarinet mee te zingen in een kri-tische aanklacht tegen de actuele cultuurpolitiek,om vervolgens met een geweldige zwaai van hetpodium te springen en de zaal uit te sprinten? Endat nog wel tussen het deftige donderdagavondpu-bliek!

Diezelfde middag zorgde een enthousiaste docentvoor de muzikale prikkeling van verlegen pubers enleerden de scholieren de pulserende tegendraadseritmes van Strawinsky kennen door zelf te tromme-len en roffelen op de paukens en vibrafoons van hetConcertgebouw. De reactie van een leerling: “…watik wél leuk vond is dat we een eigen deuntje moch-ten bedenken.”

En vorige week nog zagen we danstheatergezel-schap Dox vlammen met hun jubileumvoorstellingLa Vie c’est Drôle. Spetterend, flitsend theaterspekta-kel over hoe wij onszelf en anderen (willen) zien. ’sMiddags hadden wij onder de bevlogen leidingvan een danser van Dox in dezelfde geest dramagemaakt van banale thema’s als het passen van kle-ding of deelnemen aan een bejaardenbingo. (“Heelrelaxed, geinige opdrachten en daarna lekker etenin de Krakeling!”)

En dan zagen we tussendoor natuurlijk ook nogeven Tolstoj’s Anna Karenina voorbijkomen in eenprachtige film van Joe Wright, die van het droeviglot van deze bijzondere vrouw een choreografischjuweeltje wist te maken. En dat alleen maar omdatde Russen bij Kunst en Cultuur een belangrijke plekopeisen. Twee Russische studentes van de RietveldAcademie onderstreepten het belang van deRussische cultuur met enkele lessen over de kos-tuumontwerpen van de Ballets Russes.Kunst en Cultuur leeft, intens, want ‘Geliefder iseen laatste bloem, dan al de pracht van het vroegseizoen….’. De grote Russische dichter AlexanderPoesjkin kon de kracht van kwijnende cultuur metdeze ene zin niet een groter eer bewijzen.

Michiel Goudsmit en Irma Morselt (docenten Kunst en Cultuur)

Met z’n allen naar het theater, het is elk jaar weer een feest om met de leerlingen Kunst en Cultuureen groot aantal voorstellingen muziek, dans en theater te bezoeken. Zo gingen we naar de formida-bele opening van het jubileumjaar van het Concertgebouworkest dat de aanstootgevende muziek uit1913 van onder andere Igor Strawinsky ten gehore bracht.

N A A R H E T T H E AT E R !

•11

De overheid zit niet stil. Sindsvorig jaar moet een leerling voorzijn centrale examens gemiddeldeen 5,5 halen en mag er nietmeer dan één 5 op de eindlijststaan voor de kernvakkenNederlands, Engels en wiskunde.De examens wiskunde enNederlands toetsen de basisreken- en taalvaardigheid echterniet. Vraag een wiskundedocentwat het verschil is tussen wiskun-de en rekenen en je krijgt eenmiddagvullend programmavoorgeschoteld.

Om dit hiaat in het programmaop te vullen werd in 2010 de‘Wet referentieniveaus

Nederlandse taal en rekenen’aangenomen. In deze wet istamelijk onoverzichtelijk vastge-steld dat alle leerlingen eenbepaald referentieniveau moetenhalen voor taal en rekenen. Voortaal zijn er vier niveaus en voorrekenen drie. Elk niveau is weeronderverdeeld in een fundamen-teel (F) en een streefniveau (S).Niveau 1 is het laagst, 4 hethoogst en 1S is hoger dan 1F.Onze zesdeklassers moetenniveau 3F halen.

Concreet betekent dit dat er eentaal- en een rekentoets komt. Inmaart 2012 werden er proeftoet-sen gehouden. Landelijk haalde

32% van de vwo’ers een onvol-doende voor de rekentoets, ophet havo werd door 72% eenonvoldoende gehaald. Dit deedde minister besluiten de invoe-ring van de verplichte toetsen uitte stellen.

In het examenjaar van 2014 zul-len onze vijfdeklassers met derekentoets te maken krijgen. Hetcijfer dat ze behalen komt ophun eindlijst, maar is dan noggeen onderdeel van deslaag-/zakregeling. Dit gebeurtpas in 2016. Dan moet voor derekentoets een 5 of hogerbehaald worden. De plannen rond de taaltoetszijn minder concreet. In iedergeval komt er geen aparte taal-toets, maar zal het eindexamenNederlands vanaf 2015 een extraonderdeel krijgen.

Afgelopen maart maakten alonze vijfdeklassers de rekentoetsop de computer. De leerlingenkrijgen twee uur de tijd voor 60meerkeuzevragen. Als 39 vragencorrect worden beantwoord, heeftde leerling een 6, bij 30 correctbeantwoorde vragen een 5.

20% van de vragen bestaat uitkale rekenopgaven, van het type‘48 : 0,12 = …’. Hierbij mag geenrekenmachine gebruikt worden.Bij de overige vragen mag ditwel en verschijnt op de compu-ter een elektronische rekenma-

In de media zijn de zorgwekkende berichten over het taal- en rekenniveau van leerlingen de laatstejaren gemeengoed geworden. In het hoger onderwijs wordt over het niveau van eerstejaarsgeklaagd. Ook in mijn lessen gaat mijn wenkbrauw nog wel eens omhoog. Hoewel het de laatstejaren beter wordt, kijken veel leerlingen mij nog steeds glazig aan bij een kreet als: ‘Delen door eenbreuk is gelijk aan vermenigvuldigen met het omgekeerde’. Ook blijkt het op proefwerken lastig eenzin te schrijven met een hoofdletter en een punt, laat staan dat ‘ik word’ of ‘dit betekent’ correct wor-den gespeld.

INVOERING VAN HET REKENEXAMEN

•12

Een paar honderd Amsterdamse examenleerlingenLatijn bezochten de lezing die een nuttige verdie-ping bood van de stof uit de examenbundel. Defilosofische stroming die Seneca inspireerde, deStoa, pleit ervoor emoties zoveel mogelijk uit tebannen. Hupperts nuanceerde dit echter dooronderscheid te maken tussen verschillende soortenemoties. Zo bleek dat verdriet voelen bij het berichtvan het overlijden van een dierbare (zogenaamde'propatheia') volgens de Stoa wel is toegestaan.Sterker nog, dit is een natuurlijke reactie en dusgeheel in lijn met de stoïsche filosofie.

Ook is een eerste boze opwelling als men meentonrecht te zijn aangedaan geen slechte emotie.Zodra de ratio dit gevoel van onrecht echter als

waar beschouwt en toestaat dat dit boze gevoelgroeit, verliest men de controle en raakt men vanhet juiste pad af. Dit dient te allen tijden voorkomente worden.

De meningen van de leerlingen over de Stoa warenverdeeld: sommigen zagen geen manier om dezetheorieën praktisch toe te passen, anderen vondenze ook nu nog heel leerzaam en zagen ze als waar-devolle les. Wat de meningen ook waren over hoeer met emoties om gegaan dient te worden, velenconcludeerde dat er in tweeduizend jaar tijd weinigtot niks veranderd is in de manier waarop mensenemoties als woede en verdriet ervaren.

Zo gaan onze leerlingen goed voorbereid hun eind-examen in en hebben de oude Romeinen ons ookop deze avond weer wijze levenslessen bijgebracht.

Esther GeerlingDocente Klassieke Talen

chine. Deze vragen staan op debasisschool ook wel bekend als‘redactiesommen’. Een voor-beeldopgave is hieronder weer-gegeven. Bij alle opgaven magde leerling pen en kladpapiergebruiken.

De rekentoets is niet zonder kri-tiek gebleven. Wiskundige Janvan de Craats van de UvA vindthet jammer dat de rekenmachinegebruikt mag worden bij detoets. Bij de opgaven waar ditniet mag, ziet hij een rekenni-veau vergelijkbaar met dat vangroep 7 van de basisschool. Deproblemen die in het hogeronderwijs en het bedrijfslevennaar voren komen, gaan over hetniet kunnen toepassen van ver-

menigvuldigingstafels, staartde-lingen en breuken. Volgens Vande Craats gaat het invoeren vande rekentoets dit probleem nietoplossen.

Als een vijfdeklasser dit jaar een5 of hoger heeft behaald, wordtde rekentoets in de zesde klasfacultatief. Het hoogste cijfer telt.Hoewel dit cijfer in 2014 en 2015

nog geen gevolgen heeft voorde slaag-/zakregeling, staat een5 of lager niet fraai op de eind-lijst. Zeker niet als een populairestudie wordt gekozen waarselectie aan de poort plaatsvindt.

LdV

Op 12 maart bezochten leerlingen van gymnasi-um 6 de eindexamenlezing van het NederlandsKlassiek Verbond op het Ignatius Gymnasium:Emoties en verstand: de levenskunst van Senecadoor Charles Hupperts.

EMOTIES EN VERSTAND:DE LEVENSKUNST VAN SENECA

13

Het begon al op de trap richtingde aula: in het zwart gekledejongens en meisjes zaten hui-lend, soms zelfs zacht jamme-rend, op de treden; het was dui-delijk dat er iets naars wasgebeurd. Het publiek was trou-wens al enigszins voorbereid opeen verdrietige situatie: op hettoegangsbewijs prijkte het ver-zoek of iedereen in het zwartwilde komen. In de zaal stond erook nog eens een doodskist, dushet was zo klaar als een klontje:we waren op een begrafenis ver-zeild geraakt.

In de voorstelling die volgde,werd uit de doeken gedaan datde overledene een heel geliefdeen belangrijke persoon wasgeweest. Zo was hij (het gingduidelijk om een mannelijke per-soon) uitvinder van Facebook,had hij belangrijke toneel- endansuitvoeringen gerealiseerden hij leek ook veel geld na te

laten. Diverse dochters,al dan niet geadop-teerd, streden om deeer om bij deze begrafe-nis aan het woord tekomen en te blijven. Zedeinsden er niet voorterug om elkaar daarbijletterlijk van het podi-um te duwen.Ceremoniemeester Ellisbleek de sterkste: zijwist haar plaats achterde microfoon te behou-den en later erft ze ooknog eens al het geld. Helaas voorEllis wordt dit haar fataal: zij ein-digt zelf in de kist!De verschillende theater- endansgroepen op HetAmsterdams kwamen door devorm en inhoud van de voorstel-ling allemaal volop aan bod. Enhoe leuk was het om naar aldeze leerlingen te kijken!Bekende gezichten uit eerderejaren doken op. Nena en Wirasha

zijn eigenlijk al klaarmet hun dansopleidingop deze school, maarwij mochten deze tweegetalenteerde damestoch nog eens bewon-deren in de voorstelling.Naast de vertrouwdeacteurs en dansers is ereen hele nieuwe groepbijgekomen, die heelveel indruk maakte. Dejongste dansklas liet aleen grote afwisseling in

dansstijlen zien, met vaart uitge-voerd. En wat te denken van dejongensgolf bij de acteursoplei-ding! Tot nu toe meldden vooralmeisjes zich aan bij de toneel-klas, maar dat is mooi veranderd:zowel jongens uit de onder- alsbovenbouw staan daar opeensen zij acteren dat de vonken erafvliegen. De Mark Rutte vanDarius was geweldig en dat goldevenzeer voor het creepy typetjedat Ivan neerzette en deSesamstraatact van Bram.

Nooit namen noemen, want danvergeet je andere spelers te noe-men die ook heel goed waren.Nou, dat gebeurt zeker, wanteigenlijk overtuigde iedereen. Inhoog tempo volgden de scèneselkaar op en het publiek leefdeluidruchtig mee. Dat gebeurdein ieder geval bij het merkwaar-dige verjaarsfeestje waarbij Alexverrast wordt door een hele

Tijdens de toneelweek van 5 tot en met 8 maart werd door de verschillende theaterklassen een geza-menlijke voorstelling in de aula van de school opgevoerd. De voorstelling ging over ‘het afscheid vaniemand die iedereen kent, maar niemand kent’. Het stuk bestond uit verschillende dansen, spel- enbewegingsscènes, massascènes en natuurlijk een spectaculaire einddans. De eindregie werd gedaandoor David Meijer.

DE CEREMONIEWIE IS ER GESTORVEN?

DE THEATERWEEK MET DAARIN DE VOORSTELLING DE CEREMONIE

14

horde opdringerige, vrouwelijkegasten, die er allemaal hun eigenkarakteristieke gewoonten engebruiken op na houden.Hanneke blijkt verbijsterendgoed beesten na te kunnendoen, hierin aangemoedigddoor een ontzettend grappigspelende Roos. Iris legt in nood-tempo ingewikkelde kaartspelle-tjes uit terwijl Marijn ontploftomdat de zoveelste wel heeldirecte opmerking van Pippi haarteveel wordt. Brechtje heeftgrappige observaties over deflirts van Victoria waarvan eenbiologiedocent nog veel kanleren.

Victoria mag trouwens nog welapart genoemd worden, wantbij de Artistieke Interlyceale ver-blufte zij ervaren acteurs alsAnnet Malherbe en Gijs Scholtenvan Asschat door op het toneelde schaar te zetten in haar haar.Dat is pas durf! Het Amsterdamswon bij de Artistieke glansrijk deeerste plaats bij toneel en dat

gold ook voor dans. De kwaliteitvan onze toneel- en dansoplei-ding is daarmee opnieuw bewe-zen.

Nu even naar het einde van devoorstelling. De overledene krijgtuiteindelijk een gezicht. Vanaf debeamer spreekt een eerbied-waardig persoon ons en vooralzijn dochters toe. Hij vertelt aanzijn familie dat het niet nodig isom te treuren. Geniet van het

leven, maak er een feest van. Dedochter die er vanuit de kistdoorheen kletst, wordt berispt.Als publiek loop je met de nodi-ge vraagtekens de zaal uit. Washij nou echt zo’n big fish als hijleek of toch niet? Het maakte mijeigenlijk niets uit. Het was eenontzettend leuke avond, metveel humor, maar ook met eenenkele boodschap om nog eensover na te denken.

MK

Op vrijdag 25 januari bogen de deelnemers van HetAmsterdams Lyceum zich in de aula over de opgavenvan de eerste ronde van de Nederlandse WiskundeOlympiade. Drie van hen werden vervolgensbeloond met een uitnodiging voor de tweede ronde:Sietse Soethout (G3A), Minke Verweij (V4C) enRuben Roozendaal (V4A).

In die tweede ronde haalde Sietse Soethout 21 pun-ten en hij zat daarmee bij de beste 43 onderbouw-leerlingen van Nederland. Voor de tweede rondewaren 800 leerlingen uitgenodigd op basis van hunscore in de eerste ronde. Voor de finale zijn 120 leer-lingen geselecteerd (waarvan dus 43 onderbouwleer-lingen).

De leerlingen die zich hebben gekwalificeerd voor de

finale worden ook uitgenodigd om deel te nemenaan een aantal trainingsmiddagen op de universiteit,zodat ze zich optimaal kunnen voorbereiden op definale (en mooie wiskunde leren natuurlijk). De finalezal plaatsvinden op 13 september in Eindhoven.

Jurjen Feitsma,Docent wiskunde

Sietse Soethout uit G3A is doorgedrongen totde finale van de Wiskunde Olympiade!

Wiskunde Olympiade

15

Vier weken achter elkaar zijn de leerlingen uit dezesde klas naar Wolkenland geweest. Vier groepenvan veertig-plus leerlingen, min of meer ingedeeldop basis van hun profiel. De week stond in hetteken van examenvoorbereiding maar ook van devoorbereiding op de schoolexamenweek die nogmoest komen. De leerlingen konden onder leidingvan hun docent in halve groepen langere tijd aande slag met de belangrijkste vakken. Daarnaast waser ook veel gelegenheid voor zelfstudie. De aanwe-zigheid van docenten bij die zelfstudie was natuur-lijk niet geheel overbodig maar de leerlingen warenook vanuit zichzelf gemotiveerd de tijd goed tegebruiken. Omdat in de komende examenweek demondelingen voor de talen op het programmastonden, werd er ook veel gelezen.

Naast het studeren vormden deze weken ook hetafscheid van Wolkenland. Op donderdag nog éénkeer naar ’s-Heerenbergh (bowlen en de markt) en‘s avonds uitgebreid gourmetten. Daarna werd deEerste Klas Wolkenlandfilm van 2007 vertoond. Ditveroorzaakte de nodige hilariteit maar ook ontroe-ring; “Wat waren we toen klein!” Waarna de avondwerd afgesloten met ouderwets gezellig dansen,net als zes jaar geleden. TVV

“Misschien wel leuk om even te zeggen dat _____ best emotioneel was over haar afscheid van Wolkenland.Dat is ook wel iets bijzonders van Het Amsterdams. En daarmee beginnen wij Het Amsterdams nu ook aleen beetje te missen, na al het wel en wee.” (Uit een mail van de ouders van een leerling).

D E L A AT S T E K E E R ,

W O L K E N L A N D

16

Het was een lange koude winter, ook in Wolkenland. Geen Elfstedentocht maar wel veel werkwekenmet sneeuwpret: sneeuwbalgevechten, van de zandafgraving afsleeën of gewoon een sneeuwpopmaken. Op de foto’s klas G2B.

Lange koude winter

•17

Aangekomen in Mühlbach maak-ten wij kennis met de hoteleige-naar en wachtte ons de eersteuitdaging: het skimateriaal.Gelukkig zaten we nog voor delunch in de gondels op weg naarde eerste afdaling. De eerste daghad iedereen les en dat was voorsommigen ook weer hard nodig.De eerste en de laatste dag skie-den we in een kleiner gebied(Bramberg) en de dagen ertus-sen kon iedereen lange dagtoch-ten maken (Zillertal Arena).

De ervaren snowboarders wer-den begeleid door meneerToonen en onze stagiair meneerVan Vliet, terwijl de onervarensnowboarders les kregen vanprofessionele instructeurs. Voorde skiërs gold hetzelfde, warehet niet dat de ervaren meneerWinkel door griep helaas nietmee kon gaan met de reis. Dus

werd ook voor de ervaren skiërseen instructeur van de lokale ski-school als begeleider ingehuurd.Die leerlingen waren door mijniet bij te houden namelijk.

De Nederlandse eigenaren vanHotel Batzinger waren heel blijmet onze groep: de week ervoorhadden ze een moeilijke groepleerlingen uit Rotterdam gehad.Tijdens deze reis bleek dat ertoch wat leerlingen en docentengeveld waren door de steedsterugkerende griep, waardoor zijsoms een dag niet op hun lattenof board konden staan. Ondanksdeze pech en de goede zorgenvan pleegzuster mevrouw Ket,heeft iedereen een ontzettendleuke week gehad. Zo leuk datook de docenten het idee had-den dat ze met vakantie waren.We hebben de hele week veelcalorieën verbrand en natuurlijk

ook aangevuld, en vooral veelgelachen. Bijvoorbeeld ommeneer Vollenbronck die in eenroze konijnenpak de laatste dagde piste onveilig maakte.

Als cadeau aan de groep, omdatwij zo leuk waren, organiseerdende hoteleigenaren een avondEisstockschiessen, een mix tus-sen curling, bowlen en sjoelen.De absolute winnaar was SeanDooijeweerd! Op 22 februarikwam iedereen weer heelhuidsterug in Amsterdam, waar weopgewacht werden door vrien-den en familie. Wij willen alleleerlingen bedanken voor deleuke week en we hopen vol-gend jaar een groep die net zoleuk is mee de piste op te mogennemen.

Mara Beukenkamp(docent Nederlands)

Op 15 februari gingen ruim vijftig enthousiaste wintersporters op weg naar Tirol. De begeleiders kekenwat op tegen de achttien uur durende bustocht, maar de reis verliep gelukkig soepel.

DE WI NTE R S P ORTR E I S 2013

18

“Stapt u maar in..” zegt de rector van het LycéeMohamed El Fassi in El Menzel, op het platteland 50kilometer van Fès en daar gaan we: de bus is vol,ruim 50 leerlingen gaan naar huis; om de paar kilo-meters stapt een aantal uit en loopt door de veldenverder naar huis, een half uur, een uur.Morgenochtend pikt de bus ze weer op en zo gaandeze leerlingen sinds 2007 naar en van school metde bus waarvoor de leerlingen van Het Amsterdams

bij het lustrum in 2007 actie hebben gevoerd: in eenpaar dagen haalden ze ruim ¤40.000 op en methulp van de gemeente Amsterdam, de AlgemeneOnderwijsbond èn Evobus, de leverancier, kon debus worden gekocht. De actie vond plaats in hetkader van de wereldwijde campagne tegen kinderar-beid; dankzij de bus gaan leerlingen nu echt dage-lijks naar school terwijl vroeger een groot aantal naenige tijd niet meer op school kwam en vaak ver-dween in de hel van de kinderarbeid.

De bus wordt duidelijk zorgvuldig onderhoudenwaarmee de voorspelling van de leverancier lijkt uitte komen: “Als ze er goed mee om gaan, kan ie nogwel een miljoen kilometer mee..” Het wordt donker, het waait, het giet; de chauffeurkeert behendig op de smalle, nauwelijks verhardeweg: morgen vroeg weer volle bak…

De rector neemt hartelijk afscheid en zegt lachend:“Als jullie nog een tweede hebben, ik kan hem goedgebruiken…”

Marten Kircz en Hellen Andriessen

Tijdens de viering van het 90-jarig bestaan van Het Amsterdams Lyceum in 2007 hebben de leerlingenvan Het Amsterdams Lyceum geld bij elkaar gehaald voor een schoolbus in Marokko. Doel van de actiewas om op het platteland rond Fès een bus te laten rijden zodat de kinderen daar naar school kunnengaan. In februari van dit jaar waren plaatsvervangend rector Hellen Andriessen en oud-docent MartenKircz ter plaatse.

Hij rijdt nog steeds, elke dag!!

19

TB: Het begon allemaal met die klasgenote…Justina: Ja, zij danste bij dansschool Ponne inBadhoevedorp, in het showteam. Showteams trainenvaker per week en doen mee aan wedstrijden. Datwilde ik ook heel graag, maar daar was ik op mijnachtste nog veel te jong voor. Maar toen ik een aan-tal jaren verder was, kwamen er tijdens een danslesineens drie mensen voor me staan die alleen naar mijkeken en beoordeelden of ik goed genoeg was voorhet showteam. Een hele rare ervaring, maar ik kwamgelukkig door de keuring heen! Ik zat toen in de eer-ste van Het Amsterdams.

TB: En toen begon je hiphopcarrière!Justina: Ja, ik begon in formations, grote groepenvan soms wel 30 dansers. Dat ging wel goed, maar ikwilde eigenlijk een niveau hoger komen en dansen ineen smallgroup. Ik heb twee jaar in een formationgedanst en kwam toen in de smallgroup DanceDiva’s terecht waar ik één jaar gedanst heb. NaDance Diva’s kwam ik in de groep waar ik nu nogsteeds in zit: Dancety. Naast de wedstrijden trainenwe drie keer per week op woensdag en op zaterdagtwee keer. Dat is ook echt nodig: om een wedstrijd tewinnen moet je met z’n zevenen helemaal gelijk dan-sen, je moet de energie tot aan het eind weten vast tehouden en de uitstraling moet goed zijn.

TB: Waar ben je het meest trots op?Justina: Toen ik klein was dacht ik over het teamwaar ik nu in dans “o als ik daarin zou kunnen dan-sen..!” En nu dans ik in dat team en zijn we ook nogeens zoveel beter geworden. Onze groep kreeg in2011 een trainster die zelf professioneel had gedanst

en we vonden haar aanpak in het begin heel ergzwaar: we moesten veel conditie- en krachttrainingdoen, maar uiteindelijk bereikten we zoveel dankzijhaar: we werden vierde op de Dutch Open en won-nen het Nederlands Kampioenschap in 2011 en2012, vierde op het Europees Kampioenschap in2011 en zevende in 2012. We werden ook elfde ophet Wereldkampioenschap 2012. Ik sta daar eigenlijknooit bij stil, maar we hebben zoveel bereikt.

TB: Wat vind je van programma’s als So youthink you can dance?Justina: Het eerste seizoen vond ik echt heel ergleuk. Maar nu vind ik het te commercieel met teveeldrama – dan is die weer geblesseerd en weer jankenmet z’n allen. Voor mij is dansen: bewegen opmuziek. En als je dan allemaal salto’s gaat maken…Het ziet er wel vet uit, maar ik noem dat niet dansen.Waar ik de meeste bewondering voor heb, is deunderground scene: daar wordt freestyle gedanst.Dat is zo knap: de dansers kennen de muziek nauwe-lijks en improviseren al dansend. Met een dansgroepkun je altijd een dans instuderen en trainen op gelijk-heid, maar freestyle komt helemaal uit jezelf.

TB: En na je eindexamen?Justina: Ik moet wel kijken hoe het te combineren ismet wat ik wil gaan doen: reizen of meteen studeren.Stoppen met dansen kan ik niet: het hoort bij wie ikben.

Kijken naar Justina kan!:http://www.youtube.com/watch?v=DfOfNqk7SYo

TB

Justina Abdallah uit V6 danst sinds haar achtste jaar – toen zag ze een klasgenootje dansen en wistmeteen: dat wil ik ook. Nu danst ze kampioenschappen op het hoogste niveau met haar groepDancety.

NAAST SCHOOL

20

NA SCHOOL

Naam: Floris Keizer Examenjaar: 2011 Wilde na zijn diploma inCambridge natuurkunde studeren

Anderhalf jaar geleden stapte ikmet mijn diploma in de hand opde boot naar Engeland om destudie Natural Sciences aan TheUniversity of Cambridge tebeginnen. Ik woon daar nu opde campus van ChurchillCollege, met zo’n vierhonderdandere studenten. Alle studie -richtingen zijn vertegenwoor-digd, met in mijn College denadruk op wetenschap. Zes och-tenden in de week sluit ik metmijn fietsje aan bij het treintjestudenten van alle tweeëndertigColleges die de University ofCambridge vormen. In de colle-gezalen in het centrum luisterenwe vanaf de koude harde bank-jes naar een hoogleraar. Net alsDarwin en Newton. Maar na tienminuten zit je toch echt liever opde Michelinstoelen van de Ajax

reservebank.’s Middags zijn de practica in hetlaboratorium. In het eerste jaarbestond Natural Sciences voormij uit scheikunde, natuurkunde,wiskunde en materiaalkunde. Nuik in het tweede jaar zit, speciali-seer ik me in natuurkunde enmateriaalkunde. In het derde jaarbeperkt men zich dan tot éénvak, en het vierde jaar is je mas-ter’s. Vier keer in de week ga ik naar‘supervisions’ – de belangrijksteleermomenten van de week. Opafspraak hebben we in tweetal-len een uur les van een onder-zoeker van de universiteit, dieons werk heeft nagekeken enbespreekt. Ook is er dan ruimteom vragen te stellen. Wel eersteven via de e-mail sturen, dievragen, want ook zij moeten zichin de materie verdiepen, al heb-ben ze soms de schijn daarintegen.’s Avonds schuift iedereen aan inonze eetzaal, ‘Hall’. De langetafels, het hoge plafond en dehouten panelen wekken de illu-sie van een Zweinstein zaal. Hetklinkt misschien vreemd, maarhet is zó Engels, dat ik altijd dehulp van J.K. Rowling nodig hebom het beeld in Holland te schet-sen. We hebben geen toverstok-ken of bewegende plafondshoor. Wél curry en apple crum-

ble – wie had ooit gedacht dathet lekkerste toetje op aardeEngels zou zijn.In Cambridge houdt men nietvan veranderingen. Mijn super-visors hadden dezelfde examen-tijden als ik. Colleges wordenmet een overhead projectorgegeven. ‘Tradition’ staat hoogin het vaandel. ‘Easter term’begint pas na Pasen, en ‘Mayweek’ is in juni – maar dat hoortzo. Net zo traditioneel zijn deregelmatige ‘formal dinners’,waarbij Hall wordt versierd enmen in pak dineert. De meesteColleges geven na de examen-week een ‘ball’. De vuurwerk-shows, de zwanenhals die SaintJohn’s College dan op het menuheeft staan en de hoge hoedenhouden ieder jaar de Engelsepers druk bezig. Het studiejaar bestaat uit driekeer twee maanden. De zomer-vakantie die resteert, duurt zo’ndrie en een halve maand, en isbedoeld om studenten de kanste geven onderzoek te doen ofvoor een bedrijf te werken.Komende zomer ga ik tweemaanden aan het CavendishLaboratory in Cambridge eenphotodetector testen, die vol-gend jaar in CERN wordtgeplaatst. De geldprijs die ik metde Jeff Colle-prijs heb ontvan-gen, zet ik daarvoor in.Naast studeren, eten en feestenben ik nog één ding vergeten…GDBO. De universiteit heeft teams vooriedere sport. Zelf doe ik aanschermen, en zit in de voorselec-tie om in maart tegen Oxford teschermen. Het motto voor diewedstrijd luidt ‘God DamnBloody Oxford’, GDBO. “

Want erger dan Oxford, datbestaat natuurlijk niet.

Net als Darwin en Newton in Cambridge studeren. Wie wil datniet? Maar om aangenomen te worden moet je wel wat presteren.Floris zegt daarover in het jaarboek van 2011: “In de brugklas hebik meerdere malen na moeten blijven bij mevrouw Franse, omdatik mijn sommetjes niet bijhield. Ook heb ik een officieel documentgericht aan mijn ouders ‘aangaande Floris' huiswerkhouding in dewiskundeles’. Laten we het er maar op houden dat ik veel aan hundisciplinaire maatregelen te danken heb!” Want in zijn examenjaar werd hij winnaar van de Jef Colle prijs enslaagde hij met drie tienen, vijf negens en twee achten. En hij isnog een begenadigd schermer ook! Hieronder lees je een verslagvan zijn ervaringen tot nu toe. Trouwens, GDBO!

een goede meivakantie

www.amsterdamslyceum.nl