Medpredmetna literarna delavnica: Federico García Lorca in Srečko Kosovel –

povezava slovenskega in španskega jezika

Darinka Ambrož inUrša Kastelic Vukadinovič

• Kaj naj sploh rečem o poeziji? Kaj naj rečem o teh oblakih in tem nebu? Gledati, gledati in nič drugega … Federico García Lorca

• Samo Človek, ki bo globoko izoblikoval svojo dušo, le tak človek bo lahko človek bodočnosti, pošten, pravičen in etičen, ker je tudi vsa etika odsev lepote duše.

Srečko Kosovel

• Mednarodna izmenjava s špansko šolo IES Alhakén II iz Córdobe,

• promocija slovenske literature, kulture in jezika.

CILJI

• Medpredmetno povezati slovenski in španski jezik,

• spodbujati dijakovo doživljanje poezije (začutiti pesniški svet),

• gojiti dijakovo lastno ustvarjalnost (izraziti lastno doživetje in izraziti sebe).

SREČKO FEDERICO KOSOVEL GARCÍA LORCA

Tomaj Granada

A. ČERNIGOJ S. DALÍ

Kras Andaluzija

CANCIÓN DEL JINETE

Córdoba.

Lejana y sola.

Jaca negra, luna grande,

y aceitunas en mi alforja.

Aunque sepa los caminos

yo nunca llegaré a Córdoba.

Por el llano, por el viento,

jaca negra, luna roja.

La muerte me está mirando

desde las torres de Córdoba.

¡Ay qué camino tan largo!

¡Ay mi jaca valerosa!

¡Ay que la muerte me espera,

antes de llegar a Córdoba!

Córdoba.

Lejana y sola.

VITEZOVA PESEM

Cordoba.

Daljna in sama.

Kobila črna, luna velika,

in masline v moji bisagi.

Čeprav poznam vse ceste,

nikdar ne pridem v Cordobo.

Na ravnini, v vetru

kobila črna, luna rdeča.

Smrt me oprezuje

s stolpov v Cordobi.

Joj, kako dolga je cesta!

Joj, moja vrla kobila!

Joj, ko me smrt pričakuje,

preden še pridem v Cordobo!

Cordoba.

Daljna in sama.

Prevedel Alojz Gradnik

Srečko Kosovel: SlutnjaPolja.Podrtija ob cesti.Tema.Tišina bolesti. V daljiokno svetlo.Kdo?senca na njem. Nekdo gledaza menoj,z menojnepokojin slutnja smrti.

SREČKO KOSOVEL: PRESENTIMIENTOCampos.Escombros al lado de la calle.Oscuridad.El silencio del dolor. En la lejaníauna ventana iluminada.¿Quién?Una sombra en ella. Una mirada me sigue.Conmigointranquilidady presentimientode la muerte.

(Prevod Urša Kastelic Vukadinovič in Ignacio Escriche Rubio) 

SREČKO KOSOVEL: RDEČA RAKETAJaz sem rdeča raketa, vžigamSe in gorim in ugašam.Joj, jaz v rdeči obleki!Joj, jaz s srcem rdečim!Joj, jaz z rdečo krvjo!Neutruden bežim, kakorda sam moram v izpolnjenje.In čim bolj bežim, tem bolj gorim.In čim bolj gorim, tem bolj trpim.In čim bolj trpim, hitreje ugašam.O, jaz, ki bi živel rad večno. Ingrem, čovek rdeči, čez polje zeleno,nad mano po sinjem jezeru tišineželezni oblaki, o, jaz pa grem,grem, človek rdeči!Povsod je tišina: na polju, na nebu,v oblakih, le jaz bežim, gorims svojim ognjem pekočim inne morem tišine doseči.

SREČKO KOSOVEL: UN COHETE ROJOYo soy un cohete rojo, me enciendoy ardo y me apago.Ay, ¡yo voy vestido de rojo!Ay, ¡yo llevo un corazón rojo!Ay, ¡yo tengo sangre roja!Huyo sin cansarme comosi tuviera que cumplir conmigo mismo.Y cuanto más huyo, más ardo.Y cuanto más ardo, más sufro,y cuanto más sufro, antes me apago.Oh, yo, que me gustaría vivir para siempre. Yvoy, hombre rojo, por el campo verde,encima de mí, por el lago celeste de silencio denubes de hierro, oh, yo me voy,me voy, ¡hombre rojo!Por doquier hay silencio: en el campo, en el cielo,en las nubes, sólo yo huyo, ardocon mi fuego ardiente yno puedo alcanzar el silencio

(Prevod Santiago Martín)

SREČKO KOSOVEL: OSTRI RITMIJaz sem zlomljen loknekega kroga.In sem strta figuranekega kipa. In zamolčano mnenjenekoga.Jaz sem sila, ki jo je razklala ostrina.Ko da hodim po osteh, vedno hujša mi je tvoja mirna bližina. 

SREČKO KOSOVEL: RITMOS AGUDOSYo soy el arco rotode un círculo.Y soy la figura partidade una estatua.Y la opinión tácitade alguien.Yo soy la fuerzaquebrada por la agudeza. Como si anduvierasobre puntas,cada vez se me hace más duratu tranquila cercanía. (Prevod Santiago Martín) 

La guitarra.

Empieza el llanto de la guitarra. Se rompen las copas de la madrugada. Empieza el llanto de la guitarra. Es inútil callarla. Es imposible callarla. Llora monótona como llora el agua, como llora el viento sobre la nevada Es imposible callarla, Llora por cosas lejanas. Arena del Sur caliente que pide camelias blancas. Llora flecha sin blanco, la tarde sin mañana, y el primer pájaro muerto sobre la rama ¡Oh guitarra! Corazón malherido por cinco espadas

Kitara

Oglasi se jokkitare.Drobe se kelihi noči.Oglasi se jokkitare.Tolažba vsakaje zaman.Utišati je ni mogoče.Joče monotono,kakor joče voda,kakor joče veterv metežu snežink.Utišatije ni mogoče.Joče zaradi daljnih stvari.Zaradi proda vročega juga,ki si belih kamelij želi.Objokujestrelico brez cilja,večer brez jutrišnjega dnein prvo mrtvo pticona drevesu.O kitara,o srce – s petero mečismrtno ranjeno!

POETA EN LLUVIANA

Hoy me encuentro frustrado

porque no estás a mi lado.

La distancia, gran enemiga del amor,

nunca podrá con nosotros.

Aun así te echo de menos, sol.

Tengo la guitarra,

estamos en la playa.

Yo te puedo ligar, o solo probar.

Pero no me gusta complicar,

me gusta besar.

Mira las estrellas en el cielo.

¿Las ves? Tan mucho yo te quiero.

ŽIVLJENJE

Vidim življenje.

Vidim ga.

Slutim ga.

A zaprta sem v kletki,

kletki svoje domišljije.

Ne pusti me,

ne morem poleteti.

A življenje vre v meni.

Nekoč bo počilo.

Nekoč bo odločilo,

kaj z mojim življenjem bo.

DREVO

Drevo kot življenje,

življenje kot drevo.

Cveti, živi.

Drevo kot dom,

življenje v njem.

Živi, drvi.

Drevo kot ljubezen,

propad v njem.

Drvi, cveti.

Propade.

DOSEŽKI

• Medpredmetno sodelovanje znotraj izmenjave,

• sodelovanje španskih in slovenskih dijakov v pogovoru o pesmih;

• spodbujanje doživljanja lepote in tudi lastnega umetniškega ustvarjanja;

• promocija slovenske literature, kulture in jezika.