Microsoft Word - kerkbode 4 september

Hervormde Gemeente Achterberg 1

HET KERKBLAD VAN DE HERVORMDE GEMEENTE TE ACHTERBERG

Jaargang 39 nr: 4, september 2006 Jaargang 38 – nr. 1 Janua2005

Ora et Labora (bid en werk)

“En als zij gebeden hadden, werd de plaats,

in welke zij vergaderd waren, bewogen.

En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest,

en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.”

Handelingen 5: 31

Misschien moet het wel andersom: werk en bid! Dat zeg ik tegen mezelf, tegen mijn collega’s, tegen kerkenraden, tegen gemeenteleden, tegen opvoeders, tegen vaders en moeders, tegen ouderen en tegen de jeugd. Doen we het wel goed? Moeten we niet eerst werken en dan bidden? Want we bidden wat af, vragen de Heere om een opwekking, om herleving, om bekering, om vernieuwing, om meer geloof, meer vertrouwen, meer………. Maar gebeurt het ook? Is er gebedsverhoring? Wat vindt u van de predikers, van de preken, van de meelevende- (?!)gemeenteleden, van de kerken, van de kerkgang, van de verdeeldheid in de kerken, van de jeugd, van ……?

Valleiklanken


Want dat het ons dominees, dat het u als kerkenraden, als kerken, dat het u en jou als gemeenteleden, als ouder, als jongere niet zo lukt om hen, die de Heere aan ons toevertrouwde, in (geloofs-)beweging te krijgen, dat we zo weinig merken van de uitgestorte Heilige Geest, dat ligt toch nooit aan ons maar altijd aan een ander? Zelfs God ontkomt niet aan onze kritiek. De discipelen vervullen getrouw hun ambt en plicht. Ze zijn daarin bezig. Echter zij ontmoeten –de Heere had hen dat voorzegd- haat en grote vijandschap. Zij worden zeer ernstig bedreigd. “In de naam van Jezus zullen jullie niet meer spreken want anders……” Maar vervuld met liefde tot hun Heere Jezus en vol van Zijn Heilige Geest konden en wilden zij niet zwijgen. ”….want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.” Geen Naam is er zoeter en beter voor ’t hart! Terug van hun werk en werkterrein vertellen zij aan hun medebroeders en –zusters wat hen overkomen is. Dan gaan ze gezamenlijk in gebed en leggen de Heere hun nood voor. (Hun gebed bestaat niet uit een veelheid van woorden, maar vooral van het citeren van Gods eigen woorden. Ps.2 o.a.) Onze tekst laat zien wat er dan gebeurt. Ik ben onder de indruk van hun eensgezindheid, van hun samen staan en gaan voor de zaak van Gods koninkrijk. Hoe doen ze dat? Dertig jaar geleden stond ik rond Pinksteren te kijken naar een molenaar die zijn bovenkruier op de wind aan het zetten was. Hij zag mij kijken en riep mij toe dat ik wel boven mocht komen. Over een smal en wankel laddertje wrong ik me langs het indrukwekkend interieur van de molen naar boven. Alles stond stil en lag dik onder het meelstof. Bovengekomen zag ik hoe hij, door te draaien aan een groot wiel, om de as van dat wiel een ketting opwond, met aan het eind een anker, die in de omloop van de molen verankerd was. Hij pakte een lange bootshaak, haalde de wieken naar zich toe en bevestigde zeilen daarop. Molen op de wind, met zeilen bespannen, geen beweging. Weer greep


hij de lange bootshaak, trok een wiek naar zich toe en duwde die met een vaart omhoog. Daar was hij al transpirerend een tijdje mee bezig en zei: “de molen is wanwichtig”. “Wat is dat, vroeg ik” en hij antwoordde: “één roe (wiek) is zwaarder dan de anderen. Hij hangt altijd naar beneden en ik probeer hem over het dooie punt heen te krijgen.” Ineens dacht ik aan mezelf, aan vele gemeenteleden, aan de kerken, de kerkenraden, aan de gelovigen, aan de opvoeders, aan de jeugd en de ouderen. Ben ik, zijn wij niet ontzettend “wanwichtig”? Zwaarder dan de anderen? Ik dacht, die molenaar is een collega van me. Ben ik in m’n preken, in m’n pastoraat, maar u en jij in jullie (on-)geloofssituatie, niet dag aan dag, zondag aan zondag bezig mezelf en anderen over het dooie punt heen te helpen. Druk dat we het er mee hebben! Moe dat we zijn! De molenaar verzuchtte vermoeid en wat moedeloos: “Er moet een bult wind komen, anders gaat hij niet draaien.” Hij was nog niet uitgesproken of over de Lek kwam een windvlaag, greep de bezeilde wieken en ze draaiden zoevend…., zoef, zoef, zoef, zoef, langs ons heen. Een machtig geluid. En binnen in de molen? Alles wat draaien moest, alles wat bewegen kon, de dikke balken met de raderen, de molensteen, het deed het, was in vol bedrijf! Ik zag de kerk, incluis mezelf, als een molen. ’t Kan zo stil zijn van binnen. Geen beweging in te krijgen, geen groei, geen opwekking, alle moeitenvolle arbeid ten spijt. En we verzuchten met de molenaar: “er moet een bult wind komen.” Maar mensen, die bult Wind is gekomen! De Heilige Geest is uitgestort. Net zoals Jezus’ geboorte niet herhaald kan worden, zo kan ook de komst van de Geest in de wereld niet herhaald worden. Hij is er. Hij waait. Kijk maar in China, in Korea. Waarom waait Hij dan niet in en bij ons? Dat doet Hij wel, maar wordt Hij door ons niet uitgeblust, bedroefd en tegengestaan? Wie te klagen heeft over Gods werk in eigen hart en leven, in de kerk en maatschappij, in hart en huis, die moet maar eens even stoppen met bidden en aan het werk gaan.


Werk en bid. Welk werk? Wie of wat het ook is: uw molen op de wind draaien! Wegdraaien uit de wind van de lijdelijkheid, van de zonden, van dat wat ons schijnt gelukkig te maken, maar wat het absoluut niet doet. Want die wind van de boze geest doet ons alle kanten uit draaien en dan weer hier en dan weer daar heen doordraaien, maar ons hart blijft dodelijk stil, levenloos, functieloos, Godloos. Laat u niet bedriegen en bedreigen door hem, om niet van de Heere Jezus te spreken. Stuur hem de laan uit. Ruim de afgoden radicaal op. Bevrijd u ook van die valse wind van leer, die wel het hoofd heet, maar het hart koud maakt, en “werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven: Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.” ’t Kost veel moeite, maar het is Israëls Heer’, die krachten geeft. Wie gedraaid is in de windrichting van de Geest, die gaat ontdekken in eigen en kerkelijk leven, dat, net als binnenin de molen, alles meedoet, eendrachtiglijk, eensgezind, niets en niemand uitgezonderd. Niemand, ook u en jij niet, kan gemist worden. Als we door Gods genadewerk in ons recht in de Wind van Zijn Geest staan, tot Zijn eer draaien dat het een lieve lust is, laten we dan gaan bidden. Zoals bij tegenstand de discipelen in onze tekst deden. En we zullen ervaren: “En als zij gebeden hadden, werd de plaats, in welke zij vergaderd waren, bewogen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.” Bekeren is een werk dat u in Gods kracht zelf moet doen. Begin eraan en bid Hem om volharding. Want bidden en dan maar afwachten dat is voor geestelijke luiaards, niet voor u en mij. Voorthuizen, Ds. W.J. Gorissen.


Kerkdiensten

zondag 1 oktober 2006(Israelzondag)

10.00 uur Ds. J.C. Schuurman, Barneveld 18.30 uur Ds. H. Penning, Schoonrewoerd

1. Diaconie - Messias belijdende joden 2. Kerkvoogdij –Instandhouding eredienst 3. Kerkvoogdij –Onderhoud/verwarming gebouw

Zondag 8 oktober 2006

10.00 uur Dr. M.J. Paul, Ede

18.30 uur Ds. C. Bos, benschop Collecten: 1. Diaconie -Kerktelefoon

2. Kerkvoogdij -Instandhouding eredienst 3. Kerkvoogdij –Onderhoud/verwarming gebouw


10.00 uur Kand. E. Kroon, Veenendaal

18.30 uur Ds. A. Jonkman, Veenendaal Collecten: 1. Diaconie -W.T. School

2. Kerkvoogdij -Instandhouding Eredienst 3. Kerkvoogdij –Predikantsfonds Zondag 22 oktober 2006 10.00 uur Ds. H. Vermeer, Ede 18.30 uur Ds. N. Noorlander, Zalk Collecten: 1. Diaconie - Woord en Daad 2. Kerkvoogdij –Instandhouding eredienst 3. Kerkvoogdij –Onderhoud/verwarming gebouw



10.00 uur Ds. B.J. van Vreeswijk, Veenendaal 18.30 uur Kand. G.C. Blok, Houten Collecten: 1. Diaconie -Algemene Middelen 2. Kerkvoogdij –Instandhouding eredienst

2. Kerkvoogdij –Onderhoud/verwarming gebouw

Woensdag 1 november 2006 (Dankdag)

10.00 uur Ds. Klop, Veenendaal 18.30 uur Ds. L Quist, Groot Ammers Collecten: 1. Diaconie -Luisterend Dienen 2. Kerkvoogdij –Instandhouding eredienst Zondag 5 november 2006

10.00 uur Ds. T. Wegman, Tienhoven 18.30 uur Kand. W. Kok, Polsbroek Collecten: 1. Diaconie -Jeugdwerk Eigen gemeente 2. Kerkvoogdij –Instandhouding eredienst

3. Kerkvoogdij -Onderhoud/verwarming gebouw

Zondag 12 november 2006

10.00 uur Ds. C. Vos, Amersfoort 18.30 uur Ds. W.C. Zuiderduin, Nederlangbroek Collecten: 1. Diaconie -W.T. School 2. Kerkvoogdij –Instandhouding eredienst 3. Kerkvoogdij –Onderhoud/verwarming gebouw


10.00 uur Ds. H. Vermeer, Ede 18.30 uur Ds. R.A. Grisnigt, Bennekom Collecten: 1. Diaconie -G.Z.B. 2. Kerkvoogdij –Instandhouding eredienst

3. Kerkvoogdij –Predikantsfonds



10.00 uur Ds. W. van den Brink, Veenendaal 18.30 uur Ds. J.A. Brussaard, Barneveld Collecten: 1. Diaconie -Kerktelefoon 2. Kerkvoogdij –Instandhouding eredienst

3. Kerkvoogdij –Onderhoud/verwarming gebouw

Uit de gemeente

Onze gedachten gaan uit naar Wim van Laar van de Oude Veense Grindweg, een hernia maakt hem het werken onmogelijk. Medicijnen brachten wat verlichting, zodat de benen er onder bleven. Inmiddels is er een scan gemaakt en zijn er onderzoeken geweest in het Cannisius ziekenhuis te Nijmegen. Alles wijst wel in de richting van een operatie. In deze rubriek maken we ook melding van het overlijden van Mw. van den Top op de leeftijd van 83 jaar, de moeder van onze(nood)diaken J. van den Top. We condoleren hem en zijn vrouw met dit verlies. Op 29 juli 2006 is moeder van de Top begraven in Ede. Ook een zuster van Jan van den Top is heel ernstig ziek, nog maar 48 jaar oud. We betuigen hen ons medeleven en wensen hen geloofskracht toe in het verwerken van dit alles. Op 3 augustus 2006 waren Dhr. en Mevr. Elenbaas, Cuneraweg 232, 45 jaar getrouwd. Langs deze weg een hartelijke felicitatie, zij hebben er voor gekozen dit heugelijke feit in kleine kring te vieren. “Vergeet nooit èèn van Zijn weldadigheden”; “vergeet ze niet, `t is God die ze u bewees”!. Want de Heere heeft u gedragen, maar ook verdragen, en dan rijst de vraag; Wat hebben wij gedaan met Zijn gunstbewijzen in het licht van de eeuwigheid? Bracht het u bij Hem? Daar zijn er die zorg hebben om een kleinkind, een ander


onderging een onderzoek, wat ook spanningen met zich mee brengt, want je zult het maar te horen krijgen dat je moet terug komen. Er is iets gevonden! Gelukkig mocht het meevallen. En zo is er veel zorg en spanning in de gemeente. Wat is er veel onrust en onzekerheid. Wat werkt de zonde verwoestend door in levens. In onszelf hebben we geen kracht. Maar de Heere is getrouw en sterk. Hij zal, zegt Gods kind, Zijn werk voor mij voleinden.

In memoriam Paulus Kleijer

Op 1 september 2006 werd uit dit aardse leven weggenomen Paulus Kleijer op de leeftijd van 86 jaar, sinds 23 juni 1996 weduwnaar van Dirkje van den Bos, onder ons gewoond hebbend op Middelbuurtseweg 20. Op 5 sept. 2006 werd hij vanuit onze kerk begraven, na een rouwdienst die geleid werd door Ds J den Dikken Onze pastorale medewerker ging voor hij naar huiswaarts keerde vaak bij hem aan. De laatste jaren vielen er schaduwen over zijn geest, en was het niet altijd helder in zijn gedachten wereld. Ziek is hij eigenlijk nooit geweest, alleen de laatste weken waren er zorgen wat zijn hart betrof. Hij is altijd in zijn huis blijven wonen, met de hulp van thuiszorg kon dat. Op de morgen van de eerste september vond zijn zoon hem in bed, hij was er niet meer. Hij was de laatste uit dit geslacht van twaalf kinderen. Zijn kinderen verliezen in hem een zeer zorgzame vader, ook met zijn schoondochters had hij een goede band, evenals met zijn kleinkinderen. Veel heeft hij doorgemaakt toen hij in de oorlog krijgsgevangene werd gemaakt en naar Gedansk werd afgevoerd, nooit wilde hij daarover spreken. Hij mocht behouden terugkeren. In deze angstige tijd heeft hij de bewarende hand van de Heere ervaren en van Hem was ook zijn verwachting. Trouw nam hij elke zondagmorgen zijn vaste plek in, in de kerk.


Wat het geestelijk leven betreft was hij een stille in den lande, en wij laten dat ook liggen bij de Heere onze God . In de rouwdienst heeft het Woord des Heeren geklonken uit Psalm:116 vers 6 en werd uitgelegd wie die “eenvoudigen” zijn over wie de Heere zich ontfermd, en die het enkel van Gods genade verwachten. En zo is in het aangezicht van de dood het LEVEN verkondigd, Jezus Christus, en dien gekruisigd, en Hij is het van wie we ook gezongen hebben; “die het voor mij voleinden zal”. En daar moet het naar toe. Met ons allemaal. De HEERE zegene de nagedachtenis van Paulus Kleijer, en trooste al degenen die om zijn heengaan treuren.

Verjaardagen oudere gemeenteleden

De kerkenraad feliciteert de onderstaande oudere gemeenteleden die de komende periode jarig hopen te zijn van harte met hun verjaardag: 15 sept 75 jaar Dhr. J. Beijer Middelbuurtseweg 16 21 sept 71 jaar Mw. K.A.J. Klaassen Cuneraweg 12 4 okt 72 jaar Dhr. W. van der Meijden Zuidelijke Meentsteeg 18 6 okt 71 jaar Dhr. J.B. Elenbaas Cuneraweg 232 6 okt 83 jaar Mw. J.D. Stam Ruiterpad 26 13 okt 77 jaar Mw. J.C.L. van Leijen–van de Loosdrecht 25 okt 78 jaar Mw. H. van Kreel van de Bruinhorst Cuneraweg 124 28 okt 73 jaar Mw. G de Bruin – van Laar de Dijk 52 30 okt 81 jaar Mw. J.J van de Pol – Oskam Bergweg 19a 23 nov 86 jaar Mw. A. Vos-van de Scheur Cuneraweg 183 Van de gemeente en kerkenraad een hartelijke felicitatie als u deze dag mag gaan beleven. En wat zou u verder nog wensen? U zegt wellicht ja ……. nog vele jaren en gezondheid hè, want gezondheid is toch maar alles nietwaar? Ja, zo zeggen we dat wel vaak, en het is een groot goed. Maar er is nog iets veel groters en dat zegt onze Catechismus zo duidelijk:


“Dat ik met lichaam en ziel beiden in het leven en sterven, niet mijn, maar mijn getrouwen zaligmaker Jezus Christus eigen ben” Zouden we dat elkaar niet gunnen. Rooster voor de kinderoppas:

1 okt Minet Hootsen en Rianne Hootsen 8 okt Elly Henken en Margreet van Engelenhoven 15 okt Reina Hootsen en Anke van Daalen 22 okt Josien Hootsen en Gerda van Roekel 29 okt Karin Hootsen Sannerieke van Laar en Erzabét van Daalen 5 nov Bertha Hootsen en Rita van Laar 12 nov Janneke ter Haar en Eefje Versteeg 19 nov Minet Hootsen en Rianne Hootsen 26 nov Elly Henken en Margreet van Engelenhoven 3 dec Reina Hootsen en Anke van Daalen Bij verhindering even contact opnemen met Rita van Laar Tel: 317-613207. Er is weer een schrift bij de oppas, willen jullie er wat leuks in schrijven of plakken met de kinderen. Ook vragen we jullie het “geldpotje” er weer neerzetten dan kunnen we weer wat knutsel spulletjes kopen. Groetjes Rita Mutatie

Ingekomen: Op Cuneraweg 205 alhier zijn komen wonen Anke en Marinus van Daalen met hun kinderen Jessica en Jasper. Inmiddels is de weg naar de kerk ook gevonden. Fijn! …….weer een gezin erbij. Hartelijk welkom en een gezegende tijd toegewenst. Huwelijk

De Kerkenraad kreeg bericht van het voorgenomen huwelijk van Jan Antoon Lodder en Gerritje Johanna Hootsen wat op DV 12 0kt 2006 gesloten zal worden in het Oude Raadhuis te Rhenen. Nadat de ambtenaar van de burgerlijke stand


hun jawoord heeft gehoord, zal in de kerk van de Ger. Gem. Syn. te Opheusden een zegen over dit huwelijk gevraagd worden. In deze dienst hoopt voor te gaan de plaatselijke predikant Ds. G. Pater. Aanvang is 13.30 uur. Wij willen jullie van harte met jullie voorgenomen huwelijk gelukwensen. Een huwelijk aangaan is een hele stap. Een stap voor het leven. Een stap die we maken voor het aangezicht van de HEERE, die ons leven kent, en die ons leven bestuurt. Van hem zijn we afhankelijk. Ook in het huwelijksleven. Dat wordt niet altijd zo beleefd. Van nature leven we zonder God, vragen we niet naar Hem en gaan we onze eigen weg. Als het dan maar een beetje langs “de paaltjes” gaat vinden we het al goed. Wat groot als het anders in ons leven is geworden. Wanneer we geleerd hebben dat we zonder de Heere niet kunnen. Hij heeft recht op ons leven. Op ons hart. Wat is het een voorrecht wanneer man en vrouw elkaar niet hinderen om het Koninkrijk Gods binnen te gaan, maar elkaar bijstaan in alle dingen die tot het tijdelijke en eeuwige leven behoren. Moge de HEERE met jullie meetrekken en Zijn aangezicht over jullie verheffen. Dan is er licht. Want Gods vriendelijk aangezicht heeft vrolijkheid en licht voor alle oprechte harten! Een heel fijne dag toegewenst op DV 12 okt. 2006 en de Heere geve jullie Zijn onmisbare zegen op Cuneraweg 166a. Beroep

Op de gemeenteavond van 10 aug. 2006, heeft de gemeente er unaniem voor gekozen Ds. A Langerak uit Eemnes te beroepen naar onze gemeente. 23 aug 2006 is het beroep ingegaan, en 7 sept 2006kwam het bericht dat Ds. Langerak dit beroep aannam. Het zijn maar enkele zinnen, maar daarachter ligt zo heel veel aan vragen, aan strijd, gebed, afwegen en overwegen. Dit is haast niet onder woorden te brengen. Zakelijk was het nog niet rond en de obstakels op de weg werden steeds groter, er gingen deuren dicht maar de Heere


deed weer een raam open. En voor dat de zakelijke oplossing er was sprak de HEERE zelf tot het hart van deze predikant en werden hij en zijn vrouw er voor ingewonnen dit beroep aan te nemen. Dit in het vertrouwen dat de rest ook goed zou komen. En zo denken we nog wel eens aan de woorden gelezen op de avond toen we het beroep brachten; “Ja vanouds heeft men het niet gehoord, nog met oren

vernomen, en geen oog heeft het gezien, behalve Gij o God,

wat Hij doen zal dien, die op Hem wacht”. Jes 64. En het is waar geworden. Er gebeuren nog wonderen gemeente in die “slechte” kerk. De Heere heeft bemoeienis met ons, is dat geen wonder. Dat is toch niet klein te krijgen. Dat geeft hoop voor de toekomst, het is Zijn werk, als het van ons afhangt ….ach dan kunnen we wel stoppen. Maar Hij laat niet varen wat Zijn hand begon. Als we dan terug zien naar twee jaar geleden. Wat zijn we dan wonderlijk geleid, de Heere heeft ons kracht geschonken om door te gaan, ook als we het soms niet zagen zitten. Daarom konden we zingen in de morgendienst van zondag 10 september 2006, nadat we u mochten meedelen dat het beroep was aangenomen, uit Ps 103. “ Looft, looft den Heer’,gij Zijne legerscharen, wier lust het

is op Zijne wenk te staren”.

Goede contacten zijn er geweest in de weken dat het beroep liep. Op zaterdag 26 aug. 2006 zijn de kerkelijke gebouwen en de pastorie bekeken. We hebben nog een rondje “Achterberg” gemaakt, en de middag werd afgesloten met een gezamenlijke broodmaaltijd. Op Maandag 4 sept 2006 hadden we een kennismakingsavond waar ook heel fijn op terug gezien mag worden. En nu strekken onze gedachten zich al uit naar de datum van intrede. We roepen hen alvast een welkom toe vanaf deze plaats. Voor het zover is moet er nog veel werk verzet worden, maar dat doen we met vreugde. Er is een bouwcommissie gevormd die de kerkenraad zal


bijstaan in hetgeen er aan de pastorie moet gebeuren, en dat is best nog aardig wat. Want er is ook jaren lang niets meer aan gebeurd. En er zijn onder u nog best die van die “gouden handjes” hebben die het één en ander aan willen pakken. U hoort er ongetwijfeld nog van. Jubileum

Op 20 sept j.l. was de dag waarop onze toekomstige predikant zijn 25 jarig ambtsjubileum mocht gedenken. In eigen gemeente is op verzoek van de predikant dat op bescheiden wijze gedaan. We willen hem en zijn vrouw vanaf deze plaats hartelijk feliciteren. 25 jaar is een lange tijd, daarin zijn hoogte en dieptepunten geweest, maar de Heere is dezelfde gebleven en dat maakt het herdenken zo groot. Want als we op ons zelf zien, ach wat hebben wij er dan van gemaakt, maar Zijn trouw is groot. Acht dagen later is het weer tijd om een gedenksteen op te richten, dan mag een nieuw levensjaar worden binnen gegaan. Ook daarmede van harte gefeliciteerd en de zegen des Heeren toegewenst. Consulentschap

Na het vertrek van Ds. C.G Visser naar de gemeente van Zwijndrecht is Ds. A. Prins uit Veenendaal onze consulent. Over en weer zijn er goede contacten, en ook voor hem zijn we blij dat het consulentschap niet te lang zal duren. Eén dezer dagen ontvingen wij nog een hartelijk schrijven van onze vorige consulent, waarin hij met ons de blijdschap deelde dat de vacature binnenkort vervuld zou worden. Benoeming ambtsdrager

De kerkenraad heeft in haar vergadering van 10 aug. 2006, op voordracht door de gemeente, tot ouderling- kerkrentmeester benoemd; Dhr. J. Rauw Cuneraweg 125, die deze benoeming mocht aanvaarden. Op zondag 3 sept. 2006 is, in de morgendienst, is Br. Rauw bevestigd door de beroepen predikant Ds. A. Langerak die op deze morgen op beroep preekte in onze gemeente.


De tekstwoorden voor deze morgen waren uit Jacobus 1 vers 5; “indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die mildelijk geeft, en niet verwijt; en ze zal hem gegeven worde”. We zijn als kerkenraad zeer verheugd dat broeder Rauw zijn benoeming mocht aanvaarden, en zo de kerkenraad komt versterken met de gaven en talenten hem geschonken. En we hopen met elkaar vruchtbaar te mogen samenwerken. Catechisatie

We hebben afscheid genomen van Dhr. van de Kooy en zijn op zoek gegaan naar iemand die tot het einde van dit jaar de catechese wil verzorgen. Dhr. M. Druiff uit Elst(utr) was hier toe bereid. Wat de tijden betreft zijn we teruggekeerd naar het systeem van wekelijkse catechese, 2 groepen van elk 3 kwartier, dit in overleg met ds. Langerak die ook de leerstof aanreikte. Gedacht is ook aan een belijdenis catechisatie, we zijn dan al gauw geneigd aan jongeren te denken, dat is uiteraard ook prima, maar er zijn nog best wat ouderen die er ook nog niet toe gekomen zijn. Het is best het overwegen waard met de ingang van het nieuwe jaar zo’n groep te starten. Of we dan toekomen aan belijdenis doen??. Dat is een vraag die we dan kunnen beantwoorden, we komen er nog op terug en u denkt er over na!!!!! De catechese start dinsdag 3 oktober 2006;

• De groep van 12 t/m 15 van 19.00 uur tot

19.45 uur

• De groep van 16 jaar en ouder van 20.00 uur

tot 20.45 uur.

Uiteraard zoals gebruikelijk in gebouw Bethel. Er volgt nog een persoonlijke uitnodiging voor jullie, en ik zou zeggen maak er tijd voor vrij!!!!


Huisbezoek

Het najaar komt zo zachtjes aan weer dichterbij en daarmee ook het “winterwerk” zo als we dat noemen . Het ligt in het voornemen het huisbezoek weer op te pakken. Het afgelopen jaar is daarvan veel blijven liggen maar dat kon ook moeilijk anders we hebben ook maar één lichaam. Het is de bedoeling dat al degenen die in de kaartenbak vermeld staan bezoek krijgen. Mocht u dat te lang duren dan horen we dat heel graag! Gemeenteavond

Op DV Donderdagavond 9 november 2006 is er een gemeenteavond waarop Ds. Joh. ter Maten uit ’s Grevelduin Capelle komt spreken over het Convenant van Alblasserdam. De kerkenraad heeft in haar vergadering het besluit genomen om als Hervormde gemeente zich aan te sluiten bij het convenant van Alblasserdam. Het initiatief om een convenant op te stellen ging destijds uit van de Classis Alblasserdam. In dit convenant wordt weergegeven op welke grond wij staan als Hervormde gemeente binnen de PKN. Welke belijdenis wij aanvaarden en welke niet. Het belooft een leerzame avond te worden, vooral ook voor degenen die al hetgeen in de achterliggende tijd gebeurd is niet zo gevolgd hebben. U krijgt nu de gelegenheid uw kennis bij te spijkeren. Ds. ter Maten zal dat op een andere wijze doen al zal hij nog best de hamer weten te hanteren. We rekenen op veel belangstelling en interesse. Noteert u alvast de datum en houd die vrij we beginnen om 20.00 uur en er is koffie met…………….ja wie weet! Intrede…..

Nee,…. nog niet in Achterberg, maar zondag 27 aug. 2006 zijn br. van Engelenhoven en br. Kleijer afgereisd naar het


Brabantse land, en wel naar `s Grevelduin-Capelle, om daar de intrede bij te wonen van Ds. Joh. ter Maten, waarvan we een uitnodiging gekregen hadden. `s Grevelduin-Capelle heeft een prachtige kerk, een ovale vorm als grondvlak, midden op het dak een grote dakruiter, de klok luidde toen we aankwamen. De kerk is van binnen een lust voor het oog, fraaie preekstoel, een nieuw pijporgel, het godsgebouw was bijna vol, er waren heel veel genodigden . `s Grevelduin-Capelle is ook een “gescheurde gemeente” zoals we dat noemen, vergelijkbaar met onze gemeente, al is ze op papier veel groter. Ook daar zijn wonderen gebeurd die mochten leiden naar het beroepen van een voltijds predikant. In de morgendienst had Ds. Roseboom uit Hollandscheveld, zijn vroegere mentor, Ds. ter Maten bevestigd met de woorden uit 1 Kor:4 vers 1 t/m 5. Ds. ter Maten deed intrede met de tekst uit 2 Kor:4 vers 5 “Want wij prediken niet onszelf, maar Christus Jezus, de Heere; en onszelf, dat wij uw dienaars zijn om Jezus wil”. Het was een opgewekte prediking, en ondanks alles wat er gebeurd was, mocht gezien worden de trouw van onze God, en Zijn bemoeienis met deze gemeente. Dominee memoreerde zijn komen tot het ambt, hij was 24 jaar oud en timmerman met alleen LTS toen de roeping kwam om predikant te worden. Ds. C. den Boer die nu in Barneveld woont zei: ik zie het niet zitten voor je maar je mag het proberen, er zijn meer van zulke wonderen gebeurd. Na 12 jaar studeren deed hij intrede in Wijngaarden. Toen hij nog als jongen rondliep hier in Achterberg had hij maar één begeerte; koster worden van de kerk, het zat er al vroeg in!! God is trouw gemeente, en onze ontrouw doet Zijn trouw niet te niet zegt de Schrift, wat een wonder hè, mag u dat ook wel eens zien. Ook wat Achterberg betreft en in uw eigen leven?? God de Almachtige zegene deze dienaar van Zijn Woord, hij


geve kracht en lust om te arbeiden, opdat de gemeente van `s Grevelduin-Capelle gebouwd mag worden in het allerheiligst geloof door de offerande van Christus aan het kruis geschied. Een goede ingang in de gemeente toegewenst. De vacante plaatsen in onze classis raken van lieverlee vol, in Woudenberg mocht Ds. Stam intrede doen. In Renswoude komt Ds. G. Boer van Kamperveen, het eerste beroep was gelijk raak! In Veenendaal heeft ds. Kruijmer intrede gedaan voor de wijk De Hoeksteen, en in de Oude Kerk komt Ds. Wijnhorst van Ermelo. Op DV 24 september 2006 doet Ds. Hiensch van Lekkerkerk intrede in de combinatie Rhenen-Elst. Ondanks veel verdriet zijn er ook nog goede dingen, en misschien zegt u, ik had het toch anders gedaan, als ik God was…………. Lees ik daar aan het begin van de bijbel ook niet van? En ze zijn nog familie van ons ook! Als wij het voor het zeggen hadden dan zouden we die jongen die al jaren verlamd is, gezond van zijn bed laten springen. Wij zouden zeggen als er vandaag iemand sterven moet, dan maar die man die versuft voor zich uit zit te staren. Wij zouden alle munitie voorraden van de wereld wegvegen, het vraagstuk; Israél en de Palestijnen oplossen. Als wij het 5 minuten voor het zeggen hadden zouden we een kind geven aan mensen die er al jaren om bidden. Neem nou die kerkscheuring, wij hadden die niet laten gebeuren! En die mensen die in hun hart gevoelen dat ze de verkeerde keus gemaakt hebben en wel terug zouden willen keren, daar zouden wij de mensenvrees van wegnemen, en nog veelmeer andere dingen. Wij zouden de jonge mensen in het hart grijpen zodat de dienst van de Heere een liefdedienst werd. En die mensen die zondagsmorgens hun bed niet uit kunnen komen zouden wij laten voelen hoe verkeerd ze bezig zijn,


en die niet zo trouw komen het inzicht geven: weet toch wat je doet. Ja God bedoeld het wel goed met deze wereld, maar het duurt zo lang, wij zouden de dingen veranderen en al die biddende mensen in vijf minuten van antwoord dienen. Wij hadden de eeuwigheid niet eens nodig, ja zo zijn wij, dat wij de Heere laten wachten dat mag niet hinderen. Als wij het 5 minuten voor het zeggen hadden dan werd er nooit meer gebeden, en dan hadden wij binnen 5 minuten al meer als genoeg van al die mensen. Iemand schreef: “er is een hoorder der gebeden aan ons verloren gegaan”. Maar…als wij God waren zouden wij dan ons enig Kind er voor over hebben om zondaren te verlossen?? Van die mensen die altijd maar weer eigen gekozen wegen gaan, die niks anders doen dan tegen werken? Als wij die gedachte hebben dan moeten wij bij het kruis van Golgotha gaan staan, aan de rand van de afgrond waarin Hij zich vallen liet, in de Godverlatenheid, de vloek op Zich geladen, en dan moeten we nog eens zeggen; als ik …..nee, daar kunnen wij het niet meer uitdenken. Die gedachte die in het paradijs geboren werd komt te overlijden op Golgatha. Laat de Heere maar God zijn, Hij gaat Zijn Koninklijke gang en die is alleen maar goed, ook al kunnen wij alles niet begrijpen. Maar Hij gaat door met Zijn genade weg te schenken aan zondaren. En deze Goddelijke genade werkt niet in de mensen als in stokken en blokken (5 art. tegen de remonstranten Hfdst.3/4 par. 16). Wij houden onze verantwoordelijkheid! De vakantietijd

Is weer voorbij, maar misschien hebt u het ook wel gedaan, op een terrasje zitten en “mensen kijken”.


Boeiend, soms kun je aan iemand gezicht zijn stemming aflezen. Ik las van een pastor die ook ergens op een terrasje zat en naar alles keek wat op straat voorbijging; een moeder met een kind van een jaar of drie, een oude man iets voorover gebogen. Een jonge knul, luid fluitend, hè merkwaardig, een soort opwekkingslied verwacht je niet bij die jonge vent. Het liep tegen etenstijd, de obers waren heel druk. Het is misschien niet beleefd om mensen te observeren. Ik dacht echter: ‘Ik wil wel eens zien wie er nog voor het eten bidt’. Het gebeurde eerder dan ik verwachte, Een man en een vrouw, voordat ze gingen eten, aarzelden ze. Ze keken om zich heen. Het was alsof ze er eerst zeker van wilden zijn, dat niemand hen zag. Toen spreiden ze hun handen voor hun gezicht. Na korte tijd keken rond of niemand het gezien had. Nou ja dacht ik, ze bidden toch nog. Daarna duurde het een hele tijd voordat ik er weer ontdekte die baden. Een jongen en een meisje, een vrolijk en opgewekt stel. Druk pratend, druk lachend, bestelden ze iets. Toen kwam het eten. Zonder zich te schamen, vouwden ze hun handen en sloten hun ogen en werden stil. “Ze zijn er toch nog”, dacht ik. Het deed me weldadig aan. En daarna? Als ik nu nadenk wat ik deed, vind ik het vreemd. Toen ik wegging, liep ik langs het tafeltje van het jonge stel en zei: “Wat fijn, het doet me weldadig aan”, eerst begrepen ze mee niet. Toen vertelde ik wat ik bedoelde. Ik vind het fijn dat jullie baden voor jullie eten. Bijna niemand doet het nog, en jullie schaamden je er helemaal niet voor! Hij zei: ‘We zijn het thuis gewend, waarom zouden we het niet doen?. Zij:’ Waarom zouden we ons voor God schamen?. Ja zei ik, waarom zouden we ons schamen? Merkwaardig, dat velen niet meer voor Hem uit durven te komen. En zo kwam het gesprek op gang. Toen ik wegging zei zij: “Als je je schaamt voor God, kun je er de oorzaak van zijn, dat anderen afhaken. Ze heeft gelijk, dacht ik.


Wat zijn we vaak lauwe christenen. Wat bekennen we vaak weinig kleur Zendingsmiddag en ….

Woensdag 16 augustus 2006 waren we op de zendingsmiddag in Oene. Ds. van Dijk was er ook met zijn moeder, we dachten die kent ons toch niet na dat vluchtige contact rond het beroep naar onze gemeente. Maar zie in de pauze kwam hij op ons af en hij kende ons zeer zeker, wist onze naam zelfs nog. Hij vroeg belangstellend hoe het in Achterberg ging. We hebben wat bijgepraat, ja hij had op èèn of andere website gelezen wat er van de kansel in Eemnes was afgekondigd. Daar sta je dan te kijken, kanselafkondigingen vliegen Nederland door. Er is niets verborgen wat niet geopenbaard zal worden zegt de schrift. Nou zal dat wel op een ander terrein van toepassing zijn, als waar wij op betrekken maar het is toch frappant. Hij was voor Achterberg blij met dit beroep, en laat u groeten. Ja, op zo`n zendingsmiddag zit de dorpskerk van Oene toch bijna vol. Deze middag waren er een drietal sprekers; Cand. van Ginkel uit Maartensdijk, Ds. Peene uit Veen en Ds. Budding uit Waarder. Het is altijd weer een hele belevenis. Deze zendingsmiddagen zijn dacht ik begonnen in 1947 door ds. Doornenbal, die ruim 25 jaar in Oene heeft gestaan, ondanks de meer dan honderd beroepen die hij in Oene kreeg. Hij was in alle opzichten een bijzonder mens, hij schreef alles wat hij beleefde in de kerkbode, vreugde en verdriet, strijd, hij was geliefd en door anderen verguisd, al die artikelen zijn in boekvorm verschenen. Hij zei van Oene: “zoals ze hier zingen doen ze nergens zo”. en: “in andere gemeente`s lopen ze naar hun plaats hier marcheren ze er naar toe”. Hij was een gevoelsmens met een bijzonder oog voor de natuur. Ja.….en waar eigenlijk niet voor, jij was ook wat mystiek aangelegd. Is ook wel eens bij de nonnen wezen logeren, en had belangstelling voor moeder Teresa.


En als ik Ds. Doornenbal denk, denk ik ook aan onze overleden broeder Gijs Rauw. Die had dat ook, die ging met pa mee naar de veemarkt in den Bosch. Vader ging de kalfjes verkopen maar Gijs dook de St. Janskerk in. Hij zei ook altijd dat met de reformatie ook veel goede dingen overboord waren gezet, de biecht bijvoorbeeld. Mensen in de nood van hun leven moesten zich kunnen uitspreken aan vertrouwde oren. Hij waardeerde een goeie preek van dominees uit andere kerken, zelfs van meneer pastoor, sint Joris nog an toe zei hij dan! Hij had in het geloof een band met zijn moeder die, ondanks dat hij later een andere weg ging en de Oud Ger. gem. verliet, is gebleven, en na haar heengaan getuigde hij er wel eens van geloofsgemeenschap met haar te hebben in de hemel. Hij kende ook het leven van zijn beesten, als er een koe weg moest dan kostte dat moeite, dat loeien in de veewagen dat was een laatste afscheid dat deed pijn . En als hij in het veld was om te melken dan was dat ook de plaats waar hij met de Heere alleen was, dan werd er geworsteld, om antwoord gebedeld, en probeerde hij wel eens af te leiden in de dingen die gebeurden. En soms kwam dat met kracht in zijn hart. Toen Ds. Vermeer vertrok kwamen de woorden bij hem uit Genesis waar Jozef zegt; “Gijlieden wel, gij hebt dat ten kwade gedacht, maar God heeft dat ten goede gedacht”. Hij kreeg dat te verstaan toen Ds. Visser naar onze gemeente overkwam. En ook is het een paar keer gebeurd dat hij bij de Heere vandaan kreeg te geloven dat zeer ernstig zieke jongeren, die door een dokter waren opgegeven, weer beter zou worden. Maar daar liep hij niet mee te koop. Hij zei dat een keer tegen de toenmalige predikant. Maar o wat een strijd de duivel zei: “en als hij nu eens komt te sterven?”. Maar ze mochten beter worden. Onze gemeente diende hij ruim 20 jaar als ouderling, en hij was zeer gezien en geliefd, maar werd niet door iedereen begrepen.


In de moeilijke tijd, eind jaren zeventig begin tachtig, was hij als een vader voor de gemeente en was hij het aanspreekpunt. Voor de gemeentenaren zoals hij ze noemde. Was er een pastor nodig dan gingen ze naar hem. Het gebeurde dat we wel eens naar een receptie moesten maar dan eerst een bezoek aan het kerkhof brachten. Daar waren we dan langer als op de receptie!! En als de consistoriemuren konden spreken, dan zouden ze kunnen verhalen van vreugde, maar ook van verdriet. Daar zijn meer dan eens tranen geschreid die de gemeente niet zien mocht. Maar er is ook hartelijk gelachen, dat kon ook. Broeder Verwoerd noemde hij; onze krijgsoverste, niet dat onze broeder met het zwaard aan zijn heup liep, want br. Verwoerd is een man des vredes, dat weten we, maar omdat hij de oudste was van ons als kerkenraad. En als je dan aan de beurt was voor het consistoriegebed kreeg je van Gijs een toeknik,`t is jou beurt, soms ging dat vergezeld met de woorden: “kom jong trek eens aan het touw dan gaat de bel in de hemel luiden”. Gastpredikanten keken dan in het rond zo van; wat gaat hier gebeuren! Ik hoor het ds. Wegman, die stond toen in Wijngaarden, nog zeggen : “Als je nog eens wat wilt horen moet je in Achterberg gaan preken”. Maar er waren ook diepgaande gesprekken, zo was dat een keer nadat Ds. Olie gepreekt had. Toen volgde een gesprek tussen die twee van hart tot hart, en scheen het dat wij er een ogenblik niet waren……… De laatste paar jaar waren erg zwaar in het ambt, en er waren ogenblikken dat we de wanhoop nabij waren en ik heb meerdere keren gedacht; we redden het niet, De Heere heeft vast gehouden en doorgeholpen, er waren redenen genoeg om de kerk als instituut vaarwel te zeggen……… Het heeft zijn gezondheid geen goed gedaan. Maar ondanks alles was hij een mens van gelijke bewegingen als wij. Niets menselijks was hem vreemd, daar waren in het geloof hoogten en diepten.


“Semper justie, semper peccata” zei hij wel eens in de consistorie. Die latijnse woorden betekenen; in het geloof altijd rechtvaardig voor God, maar ook altijd een zondaar! En dat tekende zijn leven De laatste heldere ogenblikken van zijn leven op aarde vroeg ik hem: Is het nu vrede? En met grote stem zei hij: volkomen vrede! Ik ga naar die plaats waar ik eeuwig God mag groot maken. En zo zien we hem na, weg gereisd de eeuwigheid in. De Heere heeft zich niet onbetuigd gelaten, Hij laat niet niet varen wat zijn hand begon, in zijn leven niet maar ook niet in dat van degenen die Hem liefhebben. Waarom schrijf ik dat nu allemaal, om Gijs op een voetstuk te zetten? Nee…..want dat zou hij ook beslist niet willen. We hebben aan hem recht willen doen, al is het wat laat, en alle dingen, ook onze tijden zijn in Gods hand. En als wij denken: “nu is het te laat”, dan zegt God: het wordt tijd voor……..vroeger. Zijn nagedachtenis willen we eren, tot eer van de Koning van de kerk die in hem zoveel aan onze gemeente geschonken heeft, en die Hij in alle tekort en gebrek met zoveel liefde gediend heeft. En die hij nu in alle eeuwigheid mag groot maken. Tenslotte

Waar het volk is, is de nering zei Tuil Uilenspiegel en hij reed met zijn sinaasappelkar door de kerk. En als wij de zondagse erediensten mogen bijwonen wat wordt ons dan aangeboden. En wat verwachten wij dan? Ja, zegt u, we horen een preek, iemand die ons niet kent gaat een boekje over ons opendoen over ons geestelijk welzijn. Hij gaat onze ziel betasten, hij zet zijn voet tussen de deur als een verzekeringsagent, allemaal dingen waar we van nature niet op gesteld zijn. `t Is alsof een dokter naar ons toekomt, die wij niet geroepen hebben, en zegt: trek je jasje maar eens uit, leg alles maar eens op tafel. En dan roept de Heere ons toe: “wordt behouden uit dit verkeerd geslacht”. Wat is dat, dit verkeerd geslacht?


Zijn dat moordenaars, dieven, criminelen etc? O nee, daar horen ook heren bij…… met een gouden horlogeketting, daar horen zakenmensen bij, die als levensdoel hebben: hoe krijg ik jouw euro in mijn zak. Ja, ook gevoelige mensen, maar pas op je kunt mensen gevoelig over hun borst zien strijken, die eindigen met vergenoegd over hun buik te strijken. Dat verkeerd geslacht, dat zijn prettige, belangrijke, keurige, fatsoenlijke, vlotte, sympathieke mensen. Verkeerd dat betekent, dat ze de dingen omkeren, dat doen wij allemaal. Niemand uitgezonderd sinds wij van God zijn afgevallen en het paradijs zijn uitgestuurd. We zeggen eerst kom ik, en dan de Heere. Eerst met pensioen dan ga ik de bijbel lezen. Eerst m,n huishoudgeld, dan de kerkcollecte. Eerst in nood zitten dan bidden, eerst beter worden en dan pas danken, wij keren alles om. En nu krijgen wij zondags te horen: wordt behouden uit dat verkeerd geslacht dat alles op zijn kop zet! En in deze nood gaat God bidden, wij moeten het doen, maar we doen het niet, en nu gaat de Heere het doen. Hij zegt tegen u en jou “zie Ik sta aan de deur en ik klop, indien iemand Mijn stem zal horen en de deur zal opendoen…………Ik zal tot hem inkomen! Ja, maar ik kan die deur niet opendoen, maar …. Hij kan het wel! En alles wat u nodig hebt is bij Hem te krijgen? Wat verwacht u van de zondagse kerkdienst?? Hier wordt de rust geschonken, niet: hier is het rustig, dat is wat anders. Hier wordt het vette van Uw huis gesmaakt, het beste wat God heeft is er voor u! Waar het volk is, is de nering, zult u en jij er zijn? Als u er niet bent dan mist u verschrikkelijk veel, want we worden er gezegend…………… tot zondag!!! Een hartelijke groet van uw en jouw kerkenraad.


Uit de vergaderingen

Dat de kerkenraad geen zomerreces heeft gehouden is u inmiddels wel bekend. Er is veel werk verzet om te komen tot het uitbrengen van een beroep. Toen wij als kerkenraad dachten te moeten vergaderen over de zakelijke kant van het beroep werden voorafgaande aan de start van deze vergadering wonderlijk verrast door de mededeling dat Ds. Langerak dit beroep al had aangenomen. Gode zij dank hiervoor. Het werd een bijzondere vergadering. De blijdschap overheerste, dat kunt u begrijpen. Toch moesten er nog wel diverse zaken geregeld worden. Te denken valt aan; het preekbeurten rooster, overleg met de huidige huurder van de pastorie, de opknapbeurt van de pastorie. Zoals u heeft kunnen lezen zijn we ook bezig geweest met de invulling van het “winterwerk”. Al met al denken we te mogen stellen dat we kerkelijk een mooie zomer hebben ontvangen.

Verantwoording van de gehouden collecten;

14-04-2006 42.97 Luisterend dienen 16-04-2006 82.40 Luisterend dienen 17-04-2006 62.60 Jeugdwerk eigen gemeente 23-04-2006 70.80 W.T. School 30-04-2006 80.05 Algemene Middelen 07-05-2006 67.45 I.Z.B 14-05-2006 85.02 Kerktelefoon 21-05-2006 99.90 W.T. School


Datum Bedrag Doel 24-05-2006 45.25 St de Herberg 28-05-2006 169.05 Woord en Daad 04-06-2006 83.48 Algemene Middelen 11-06-2006 94.80 Luisterend Dienen 18-06-2006 82.70 G.Z.B. 25-06-2006 89.00 Jeugdwerk eigen gemeente 02-07-2006 61.20 W.T. School 09-07-2006 77.90 St. Hulp Oost Europa 16-07-2006 70.35 Algemene Middelen 23-07-2006 64.60 Algemene Middelen 30-07-2006 69.05 Kerktelefoon 06-08-2006 69.32 Kerktelefoon 13-08-2006 157.45 Algemene Middelen 20-08-2006 75.85 Woord en Daad 27-08-2006 107.-- Algemene Middelen 03-09-2006 101.30 Luisterend Dienen 12-09-2006 128.90 Jeugdwerk eigen gemeente De Diakenen; G.J.W. van Aggelen tel: 0318-511391 J. van den Top tel: 0318-514865

Collectebonnen.

De verkoop van collecte bonnen is iedere maand op de eerste maandag van deze maand. Plaats: Consistorie Tijd: 19.30 uur tot 20.30 uur Verantwoording van de gehouden collecten;

Van de kerkrentmeesters is geen opgave ontvangen.


Verhuur Bethel

Het is mogelijk gebruik te maken van gebouw Bethel voor uw verjaardag, of voor welke vorm u ook kiest. Voor inlichtingen kunt contact opnemen het kosters echtpaar, zij kunnen u er alles over vertellen

Achterbergse Christelijke Vrouwen Vereniging

Onderstaand een overzicht van de geplande date met daarbij de gegevens van de onderwerpen voor zover bekend. Programma seizoen 2006-2006 23-10-2006 St. V.B.O.K Thema: Het V.B.O.K. Huis 20-11-2006 Mevr. Harteman, Hilversum Thema: volgt 18-12-2006 Kerstviering 15-01-2007 Dhr. Lagerwey, Scherpenseel Thema: Het koninkrijk der hemelen is gelijk aan ……… 19-02-2007 Mevr. van de Spek. 26-03-2007 Paasviering 23-04-2007 Jaarvergadering.

Het Bestuur

De Bijbel of de Koran

In het Ger. Weekblad las ik een artikel van Ds. Hovius een stukje daarvan wil ik aan u doorgeven. De Bijbel of de Koran? Om het antwoord op deze vraag kunnen we niet heen als het over de crisis en de


uitgebroken oorlog in Libanon gaat. De Bijbel leert zonneklaar dat Izaäk de door God beloofde zoon van Abraham en Sara is, waaruit ook de Messias zou komen in de volheid van de tijd. Maar overal waar in de Bijbel Izaäk staat, daar leest men in de Koran Ismaél, de oudste zoon van Abraham. Vrucht niet van de belofte van God, maar van eigen ingrijpen van mensen, die God een handje wilden helpen. De Islam zet Izaäk opzij en weg! Bovendien heeft God aan de aartsvaders het beloofde land toegezegd. En wie Izaäk en Ismaél met elkaar vergelijkt ook op van wat hen is toegezegd, die moet vaststellen dat God de eerstgenoemde grotere beloften gaf dan de tweede. Daarmee kleur ik het conflict niet eigenmachtig religieus in. Wat zouden u en ik daarmee trouwens opschieten? Maar om het verstaan van wat er wezenlijk aan de hand is kunnen we om de Schrift als de openbaring van God Zelf niet heen. De toekomstige grote wereldbrand en strijd kon wel eens gaan om Jeruzalem, naar Zacharia 12: 3. We zijn er nog niet! We pleiten niet voor toevoeging van een derde artikel in de Apostolische geloofsbelijdenis of de twaalf artikelen, wat sommige heethoofden lijken te willen, met als inhoud: “Ik geloof in Israël”. Maar wie gelooft in de God van Israël, de Vader van onze Heere Jezus Christus, kan om Zijn volk niet heen. De bijbelsmokkel vervolgverhaal (een manuscript van J.F. v.d Poel) Mama is papa nog niet thuis? Nee Jojak, je moet slapen en je weet toch wel dat papa vaker laat thuiskomt ! Jawel moeder, maar dan zegt hij het meestal en nu is het al bijna middernacht . Moeder is stil. Jojak slaat zijn arm om moeders schouder en zegt zacht; Zullen we bidden.?


Ja mijn jongen, laten we de Heere vragen of hij papa wil beschermen deze nacht en dat hij weer veilig thuis mag komen. Zo knielen twee mensen midden in de nacht neer en bidden tot hun God, Terwijl op dat ogenblik aan de rivier mensen worden gearresteerd . De nacht duurt lang voor dominee Kojof en zijn gemeenteleden. Ze wachten op een bootje dat omstreeks middernacht zou arriveren. Nu is het al twee uur in de nacht en er is nog niets te zien op de rivier. Ze hebben geen seinen gezien, zelf hebben ze al een keer seinen gegeven, maar er komen er geen terug. Wat moeten we doen, dominee? We kunnen hier niet langer blijven, over een paar uur wordt het licht. Wat zou er gebeurd zijn op de rivier? De afspraak was twaalf uur en nu is het al drie uur; is er iets fout gegaan; zouden we verraden zijn of zou er wat uitgelekt zijn? Het is toch altijd goed gegaan. Langs deze weg over de rivier zijn al zoveel Bijbels gesmokkeld’. `Stil dominee, ik hoor wat,het geluid van een boot, hoor! Maar ze geven geen teken, zal ik maar een teken geven? Het is wel gevaarlijk om nu nog een teken te geven nu het al zo laat is. Laten we het maar wagen’. De man naast de dominee knippert tweemaal lang en tweemaal kort met zijn zaklantaarn. Een korte tijd van vreselijke spanning volgt ze horen de boot duidelijk dichterbij komen . Het angstzweet breekt hen uit, dan opeens worden ze verblind door een groot licht een schijnwerper is op hen gericht. Een zware mannenstem roept door de nacht: “handen omhoog en blijf staan, jullie staan onder vuur! Wij zijn van de rivierpolitie”. De boot komt dichterbij. Mannen springen op de wal en dwingen de dominee en een andere man om mee te gaan naar de boot. Op de boot moeten ze in een hut gaan zitten. Een politieman blijft bij hen en vraagt : ‘Wat deden jullie daar aan de oever van de rivier? Dominee denkt lang na. Hier valt niets te liegen en is het niet veel verstandiger om eerlijk te zijn? In Gods Woord staat toch; wees niet bang om te antwoorden als ze u vragen, want Ik zal de antwoorden


in uw mond leggen. Wij wachten op vrienden aan de oever van de rivier en waren bang dat hen iets ergs was overkomen’, antwoordde de dominee. `O vrienden met Bijbels zeker? reageerde de politieman. ‘Wij krijgen vaak cadeaus van onze vrienden’,gaf de dominee als antwoord. Als het licht is geworden varen ze een kleine rivierhaven binnen, De politieboot meert aan. De dominee en zijn vriend gaan aan wal, een ieder tussen twee agenten in. De dominee komt in en klein kamertje terecht, terwijl zijn vriend in een cel wordt opgesloten. Tegenover hem achter een klein bureau zit een dikke, grote man in burgerkleding. “Naam,adres en beroep” vraagt de man kort. Iwan Kojof, Sarginstraat 11, mijn beroep is dominee. De man achter zijn bureau lacht gemeen en zegt: Een dominee ’s nachts op het smokkelpad. Het is onvoorstelbaar wat voor soort misdadigers we allemaal meemaken. Ik voel me geen misdadiger, zegt de dominee. Wat dat is toch helemaal brutaal! Weet u ik zal uw geheugen wat opfrissen. Ik zal u vertellen wat jullie vannacht uitvoerden en wat jullie al vaak is gelukt. Maar die bijbelsmokkellijn is nu opgerold. Vannacht zou er een boot aan de wal bij jullie aanmeren met Bijbels uit het westen. Kijk, hier heb ik er één, toevallig kregen wij een tip en konden we die boot op de rivier onderscheppen. Dat jullie daar aan wal zaten wisten wij ook wel, maar het leek ons verstandiger de boot midden op de rivier aan te houden, zo kon er niemand ontsnappen. de schipper en zijn matrozen zijn ook gepakt en we zullen die smokkellijn tot in het westen oprollen, reken maar dominee Kojof! Zoals u weet kunt u als u meewerkt de straf van de geheime politie aanzienlijk verlichten. Hier ligt een formulier, U geeft hier de route aan van de Bijbelsmokkel. U noemt ons de namen die u kent en dan kunt u wat mij betreft weer naar huis’. Ten eerste ken ik de route niet en de namen ook niet, meneer de commandant. En als ik het wist zou ik die mensen niet in gevaar brengen. Als u eens wist wat u voor u hebt liggen……


De bijbel is het belangrijkste boek voor de mens. Uw en mijn Schepper, onze God,spreekt in dat Boek. Ja dat gelooft u dominee, en u maakt dat andere mensen wijs en daarom Is dat Boek voor de Sovjetstaat zo gevaarlijk. Maar meneer de commandant, als heel Rusland de Bijbel weer ging lezen. En de mensen vrij zouden zijn om te bidden tot hun God en vrij hun Bijbel mochten lezen, wat zou ons land dan rijk zijn! Ik wijs u er op dominee,dat alles wat u zegt genoteerd en tegen u ingebracht wordt. Ik vraag nog eenmaal: wilt u meewerken, dan vult u dat papier in en mag u naar huis. Zo niet dan gaat u de cel in’. Ik heb de waarheid gesproken en ik kan niet anders; zo helpe mij God Almachtig. De commandant knikt naar de twee wachten bij de deur, die nemen dominee Kojof mee naar zijn cel. Wordt vervolgd


Consulent: Ds. A. Prins Veenendaal Scriba: A. Kleijer 0317-616896 Adres Cuneraweg 177-A 3911 RH Achterberg Email: [email protected] Koster: J.J. Hootsen 0317-616975 Contactadressen in Achterberg; A. Kleijer 0317-616896

A. van Engelenhoven 0317-617030 Beheer gebouw “Bethel” Mw. Hootsen 0317-616975 b.g.g Mw. Esmeijer 0317-614761 Kerkrentmeesters: dhr. T. van de Pol 0317-612186 dhr. J. Rauw 0317-612039 Banknummer; Rekening hervormde gemeente Rabobank 3970.39.050 Diakonie: dhr. G.J.W. van Aggelen Bennekom 0318-511391 dhr. J. vd Top,Veenendaal 0318-514865 Rekening hervormde diaconie Rabobank 3970.34.385

Kerkblad “Valleiklanken”

Dit blad gaat naar alle gemeenteleden van de hervormde gemeente en betalende abonnees van Valleiklanken. Bent u geen lid van de hervormde gemeente (PKN) en wilt u “Valleiklanken” toch blijven ontvangen, stort dan €. 15.00 Op bankrekening Nr: 3970.39.050 t.n.v. Hervormde Gemeente te Achterberg met vermelding “Kerkblad 2006”.

Documents

Microsoft Word - kerkbode 4 september