Kasım 2010 2 ytl /1 avro www.art.homes.de

İçindekiler

”art.homes” Alışılmadık Bir Sanat Projesinin Doğuşu (Mehmet Dayı) ........................................... 2

Münih ve Beyoğlu Belediye Baskanları (Ahmet Misbah Demircan veChristian Ude) ........................................................... 3

Von München nach İstanbul - İstanbul’dan Münih’e (Prof.Dr. Burcu Doğramacı)...................... 4

art homes Uluslar ve Kültürlerarası Sanat İçin Bir Ev (Marcus Graf) ................................................ 5

Kültür Vakıfları ve Enternasyonal Sanat Projeleri (Michael M.Thoss) .................................................... 5

Proje Sanatçıları ..................................................6 -10

art.homes Evleri .............................................. 11 - 15

Redaksiyon ............................................................ 16

art.homes, “Kültür Paylaşım” temeli-ni ilke alarak, arkadaşlık ve misafirper-verlik platformunda sanat eseri ortaya çıkarmayı, genç sanatçıları desteklemeyi ve teşvik etmeyi amaç edinmiş bir sanat projesidir.

10 İstanbullu ve 10 Münihli sanatçı buluşturularak Beyoğlu (2010) ve Münih Merkez Semtinde (2011) bulunan dayalı döşeli 10 eve yerleştirileceklerdir. Her ev-den birine bir İstanbullu ve bir Münihli sanatçı partner olarak yerleştikten sonra evlerin içinde bulundukları durumlar-dan hareketle mekana yönelik deneysel çalışmalarını hazırlayacaklardır.Sergi hazırlığı boyunca konakladıkları ve çalıştıkları evler sanatçıların arkadaşlık kurmaları açısından da önemli yer tutmaktadır. Sanatçıların birbirlerine bu düzeyde yakınlaşmaları birlikte ürete-cekleri proje ve çalışmalara büyük katkı sağlayacaktır.

art.homes sadece sanatçıların interaktif bir çalışma içerisinde bulunmalarına im-kan sunan bir proje değil, deneysel bir sergi konseptidir. Amaç; genç sanatçıları

art.homes - Sanatçılar Projesiİstanbul (2010) - Münih (2011)

üretmeye teşvik etmek ve bununla bir-likte sanatın ve sanatçıların sınırlarının zorlanmasıdır.

İki farklı kültürden gelen sanatçılar bil-dikleri mekanlara yönelik algılarını boza- rak, onlara verilen mekana yönelik ortak çalışmalarıyla biraraya gelecek ve farklı bir sinerji yakalayacaklardır. Bu noktada sanatçıların kişisel yaklaşımları önemli bir rol oynamaktadır.

art.homes projesi iki kent halkı arasında kültürel bir diyaloğun güçlendirilmesi doğrultusunda yeni imkanlar sunan bir interaktif sanat projesidir.

Mehmet Dayı

Elinizdeki bu dökümantasyonu klasik bir katalog yerine bir gazete formatında hazırlamayı uygun bulduk. Çünkü ancak bu şekilde deneysel bir çalışma olan ev sergilerini bu sergilerin akabininde sergi-lerin açılışında ve süresince sunabilirdik.

Katalog çeşitli konuları ele alan Prof. Dr. Burcu Doğramacı (Ludwig Maxi-milian Üniversitesi, Münih), Marcus Graf (Yeditepe Üniversitesi, İstanbul) ve Michael M. Thoss´un (Allianz Kül-tür Vakfı) yazıları dışında, art.homes sanatçılarıyla birer söyleşi içermektedir.

Katalog Yerine Gazete

Münih - İstanbul Sanatçılar Projesi

„Projenin deneysel olmasına karşılık, güncel sanata dair güçlü referanslara sahip olması ilgi çekicidir. Gündelik yaşam pratikleri içine yerleştirilmiş, katılımcı, tüketilebilir ve dönüştürülebilir sanat projesi art.homes, sanatı ve sanatçıların sınır(ları)/sız(lığı) üzerinde gezinmektedir. Kültür alışverişini küreselleşme bağlamında yersiz yurtsuzlaşma, göçebe, kimlik/siz gibi günümüz kavramları üzerinden sorunsallaştırmaktadır.“

Sevil Dolmacı / ArtIst

Grafik: Andreas Ohrenschall

art.homes - Sanatçılar Projesiİstanbul (2010) - Münih (2011)

İstanbul’da dayalı döşeli evleri sergi mekanlarına dönüştürme düşüncesi Şubat 2009’da Beyoğlu´nda altı Münihli sanatçıyla yapılan bir karma sergiyi ziyaretimden sonra oluştu. Münihli sanatçıları hem çok yakından tanıyor, hem de gerçekten başarılı birer sanatçı olduklarını biliyordum. Bu kar-ma serginin sunuluşundaki yetersizlikler ve sanatçıların güçlerini yeterince göstereme-meleri beni yeni yöntemler aramaya teşvik etti. İşte art.homes projesi böyle bir istek doğrultusunda doğdu. Projenin içeriğinde Beyoğlu’nda bulunan 10 dayalı döşeli eve, 10 Münihli ve 10 İstanbullu sanatçıyı part-ner olarak yerleştirmek bulunuyordu.

Arzum, Münihli ve İstanbullu genç sanatçıların üretim metodlarının birleşimiyle olusacak güçlü potansiyelini gösterebilmekti.

art.homes projesi yaratıcı ve ileriye yönelik yeni projelerin önünü açabilecek bir yapıya ve içeriğe sahiptirtir. Münih ve İstanbul arasında gerçekleşen bu farklı kaynaşma sadece sanat alanında değil, onun da öte-sindedir. Belki bundan sonraki aşamada sanatçılar arasında bambaşka bir diyalog, iletişim ve arkadaşlık başlayacak yeni ve farklı projelere yönlenebileceklerdir. Belki de aralarındaki farklılıklar sebebiyle bir-birlerinden etkilenecek ve bu da ilerideki çalışmalarına yansıyacaktır.

art.homes projesini oluştururken karşılaştığım çeşitli güçlükler zaman zaman bu projenin gerçekleşememesi yönünde his-lere kapılmama neden oldu. Fakat bir şeyler beni sürekli tetikliyor ve projenin peşinden gitmemi ve yeni fikirler, yeni yöntemler ara-mama zorluyordu.

Karşılaşabileceğim en büyük zorluk sanatçıların projelerini üretecekleri evleri bulabilmekti. Peki ev sakinleri sanatçıların evlerini kullanmalarına, evlerinde konaklamalarına ve hatta kendilerinin de evlerini geçici olarak terketmelerine evet diyecekler miydi? Ayrıca sanatçıların yerleştikleri evlere ne gibi bir müdaha-le edeceklerini ve bu evleri birer sanat labarotuarına nasıl dönüştüreceklerini düşünüyordum. Birbirlerini hiç tanımayan iki sanatçı birlikte yaşayıp, birlikte orta-ma uygun eserler yaratabilecekler miy-di? Farklı kültürlerden gelen, farklı dilleri konuşan sanatçılar sanat dili ile ne kadar anlaşabileceklerdi? Bu süreçte birbirlerinin

sanatçı ve insan olarak güçlerini ve zayıf yönlerini nasıl tanıma şansı bulabilecekler-di? Bu sorular ve karşıma çıkabilecek zor-luklar karşısında bana en büyük destek hem Münih’te hem de İstanbul’da karşılaştığım, tanıdık tanımadık insanların projeye olumlu bakışlarıydı. Diğer yandan pro-jeye müracaat eden sanatçıların sayısının beklediğimin üstünde olmasıydı.

art.homes projesi kapsamında sanatçıları seçen jürilerin sorumluluğu elbette çok büyüktü. Münihli ve İstanbullu sanatçıları seçecek olan jüriler birbirlerinden farklı olmalıydı. Böylece her iki şehirde iki ayrı jüri oluşturmaya kara verdim. Sanatçıların seçi-mi ve daha sonra partnerlerin eşleştirilmesi bu çalışma sonuçunda ortaya çıktı.

Projenin önemli faktörlerinden bir diğeri ise aynı sanatçı çiftlerinin 2011 yılında yine dayalı döşeli Münih evlerini işgal edecek olmalarıdır. Sanatçılar İstanbul evlerinde ortaya çıkan çalışmalardan daha farklı, yeni ortam içerisinde hazırlayacakları yepyeni deneysel işler yaratacaklardır. Projenin Münih ayağında ortaya çıkacak yeni projeler İstanbul’daki çalışmalardan farklı olacağını biliyor ve bunları heves ve heyacanla bekliyorum.

EkipHerşeyden evvel Münih’te bana eşlik eden projenin gelişmesi ve gerçekleşmesinde büyük katkıları olan sevgili Maresa Bucher’i hatırlatmak isterim.

Projenin başından itibaren hiç tanımadığım insanlarla tanışmak, onları projeye katmak istedim. Bu kararımda yanılmadım. Murat İnan ilk tanıştıklarımdan. Yine onun saye-

sinde Okan Oflaz ve Burcu Çarıkçıoğlu ile tanıştım. İstanbul’daki jüri toplantıma kadar projeyi onlar taşıdılar. Kendileriyle birlikte çalışmaktan mutluluk duydum.

Mehmet Dayı

Mehmet Dayı, Küratör ve art.homes ev sahibi

İstanbul jüri toplantısından sonra proje-nin İstanbul koordinasyon işlerini üst-lenen Burçin Ayebe de o zamana kadar tanımadıklarımdandı. Dilerim projenin Münih ayağı gerçekleşene dek hep birlikte olabileceğiz.

Projenin asistanları Ahmet Yusuf Aygeç ve Hasan Ozan Uysal ile övündüğümü vurgu-lamadan geçemeyeceğim.

Teşekkürİstanbul jüri üyeleriyle tanışmama sebep olan Esra Nilgün Mizre Hanım’a, Aysegül Sönmez´e ve diger bütün jüri üyelerine bu özverili desteklerinden dolayı teşekkür ede-rim.

Yine katkılarından dolayı teşekkür etmek istediklerim:Burcu Burcu, Özlem Sarıkaya, İpek Yeğinsu, Hüsnü Demircan, Murat Demircan,

Andreas Ohrenschall, Monika Renner, İrmela Fürst, Dr. İnci Siebl, Luise Ramsau-er, Ayhan Demircan, Tuğba Gürsoy, Bülent Tulay, Aydın Yeşilyurt, Alev Dayı, Nevay Sam, Abdülkadir Akkuş, Faik Yufkayü-rek, Gerd Zerhusen, Michele Onnis, Semra Doğan, Özgül Koç Kahraman, Marc Lan-dau, Coletta Ehrmann, Ray Moore, Lisa Erb, Dr. Alduild Fürst, Şükrü Akçelik, Berkan Karpat, Klaus von Gaffron, Özgür Karako-yunlu, Abbas Özpınar.

Ailemin bana verdiği gücü ve desteği bura-da anmalıyım.

SponsorlarMünih’teki jüri üyem sanatçı Leyla Aktaş Rosenberger ve eşi Peter Rosenberger’in projemin başlayabilmesi için yapmış oldukları o güzel desteklerini her zaman hatırımda tutacağım.

Yine maddi katkılarından dolayı aşağıdaki partnerlerime teşekür ederim:

Allianz Kültür VakfıDükkan KulturplanungsbüroErwin und Gisela von SteinerstiftungMünih Yabancılar MeclisiMünih Kültür Dairesi

Bana desteklerini esirgemedikleri için Mü-nih Belediye Başkanı Sayın Christian Ude’ye, Beyoğlu Belediye Başkanı Sayın Ahmet Misbah Demircan’a ve Beyoğlu Belediyesi‘ne, Türkiye Cumhuriyeti Mü-nih Başkonsolosu Sayın Ali Rıfat Köksal’a ve İstanbul Alman Başkonsolosluğu‘na teşekkürlerimi sunarım.

Leyla Aktas-Rosenberger, Peter Rosenberger, Mehmet Dayı, Burçin Ayebe (soldan)

2

Münihlir sanatcilar bir toplanti yaparken

Dünyayı insan için vatan kılan sanattır. Yeryüzü maceramızla başlayan gurbeti, biz insanoğlu sanat vasıtasıyla aşmaya çalıştık. Yazılan tüm romanlarda, işlenen her bir heykelde, her bir tabloda, her bir notada dünyayı insanın vatanı kılma süreci devam etmektedir. Sanatçılar böyle büyük bir metafizik misyonun temsilcileridir.Beyoğlu Belediyesi olarak biz sanatın alanını genişletmek, güzeli, güzel olanı paylaşmak, insanın yalnızlığını, insanın insana, insanın dünyaya olan yabancılığını hafifletmek için art.homes projesini kültürlerarası sanat diyalogları kapsamında destekliyoruz.

art.homes projesi ile evlerimizi, yani hayatımı-zı, yani dünyamızı paylaşıyoruz. Kültür ve medeniyet temelinde arkadaşlığımızı, ve dostluğumuzu paylaşıyoruz. Beyoğlu’nda tüm dünya için bir model oluşturan ortak yaşama kültürümüzü çok renkli, çok katmanlı to-plum yapımızı Almanya’dan gelecek mi-safirlerimizle paylaşıyoruz. Bu paylaşım çok boyutlu ve derinlikli sanatsal verim-ler için bereketli bir zemin oluşturacaktır.

Bu çerçevede, 10 İstanbullu ve 10 Münihli sanatçı dostum Beyoğlu’nda 10 aynı evde kalacak. Her evden birine bir İstanbullu ve bir Münihli sanatçı yerleştikten sonra mekanlara yönelik deneysel çalışmalar hazırlayacak.Sanatçılarımız hem sağlam dostlukların te-melini atacak hem de İstanbul gibi evrensel bir mirastan ilham alma şansını yakalaya-caklar. İstanbul güneşi altında Beyoğlu ışığı ile yıkanacaklar.

İnsanın yalnızlığını ve dünyaya yabancılığını azaltacak art.homes proje si ile bize yeni bir ufuk açan, dünyayı bizim için gurbet olmaktan çıkaran tüm sanatçı dostlarıma, projede emeği geçen herkese teşekkür ediyorum.

Dünya`yı insan için vatan kılan sanattır.

Ahmet Misbah Demircan

Ahmet Misbah DemircanBeyoğlu Belediye Başkanı

Amaç aydınlanma, yaratıcılık ve görüş alış verişinde bulunmak ve ayrıca kültürel farklılıkları aynılaştırma değil, her iki ta-raf için daha verimli hale getirmek üzere buluşmalar yaratmaktır. Bu nedenle kültürel değiş tokuş kültürlerarası diyalogtan başka bir an-lam taşımıyor. Kültürler arası diyaloğu Münih‘te uzun zamandır içten gelen bir duygu ve angaje ile sürdürüyoruz. Kentimizde nüfusun üçte birini 180 ül-keden gelen göçmen kökenli vatandaşlar oluşturuyor. En büyük grubu oluşturan 43 bin dolayında Türk, kentimizin ekonomik bunun yası sıra kültürel yaşantısına önemli katkılar sağlıyor. Türk Film Festivali‘nden Bayram Şenliği‘ne ve Türk Alman Kültür Haftaları‘na kadar bir çok etkinlik, takvi-mimizde yer alan kültür zirvelerinden sa-dece birkaç tanesidir.

“art.homes” sanat projesi ile sanatsal ve kültürel yakınlaşma ve diyaloğu teşviki destekleme açısından çok önemli yeni bir adım daha atılıyor. Sanat metropolü Mü-nih ve bu yılın Avrupa Kültür Başkenti İstanbul‘dan sanatçılar karşılıklı olarak ortak projeler geliştirmek ve sergilemek üzere her iki kentte de yaşama ve çalışma beraberlikleri kuracaklardır. Deneysel sa-nat aktiviteleri yaratmanın ötesinde kişisel dostluklar oluşturmayı hedefleyen ve Türk Alman dostluğunu pekiştirmeyi amaç edinen bu projenin himayesini üstlenmiş olmaktan onur duyuyorum. İstanbul ve Münih‘teki kültürlerarası art.homes proje-sinin başarılı geçmesini diliyorum.

Türk - Alman Dostluğu

Christian Ude

Christian UdeMünih Belediye Başkanı

3

„Herkes kültürlerarasi dialogtan behsediyor. Münihli küratör bu tür kavramları içi boş olarak nitelendiriyor. art.homes projesi ile bu tür ifadelerin ötesinde, Münihli ve Istanbullu olmak üzere 20 sanatçıyı insanın ortak değerlerinden olan “arkadaşlık“ odaklı birleştirmek istiyor.“

Katharina Fuhrin, Münchner Merkur, 08.09.2010

30 yılı aşkın bir zaman önce sanat tarihçisi Jan Hoet, Flaman böl-gesinin bir şehri olan Gent’te, o zamanların efsanevi sanat projesi Chambres d’amis’i or-ganize etti. 50 sanatçı Gent halkının evleri-ne yerleştirdi ve 3 ay boyunca çalışmalarını oralarda üretti. Hoet’in gayesi o zamanlarda

sadece “müzenin1 vesayetinden“ kaçınmak ve sanatı daha fazla halkın içerisine ve hi-mayesine getirmek değildi. O’nu daha çok ilgilendiren birlikte yaşarken geçen ortak zamanın, sanat yaratma sürecine ne ka-dar etkide bulunabileceğiydi. Hoet’e göre sanatçı ev sakinlerinin yaratıcısı, ev sakin-leri ise sanatçının münafıklarıydı.

Mehmet Dayı tarafından ön ayak olunan bu proje, Chambres d’amis’in bir torunu gibi ve aynı zamanda yenilikler de içer-mekte. Dayı burada 20 sanatçıyı ikişerli grublar halinde ilk olarak İstanbul’da (2010) ve sonrasında da Münih’de (2011) evlere yerleştirmeyi amaçlıyor. Ardından ortak üretilen eserler sergileniyor. Burada projenin arka planındaki özel fikir, bu iki uluslu sanatçı birlikteliğinin bir süreliğine bir araya getirilmesidir.

art.homes projesi sadece bu yaratıcı enerji-yi serbest bırakması fikri üzerine değil, her iki tarafın da birbirlerine eleştirel bakışlar yöneltebileceği, ülkeler arasında köprüler kurulabileceği ve sanatın herhangi bir dile ihtiyaç duymadığı fikirleri üzerine de ku-ruluyor.

Tarihsel ve şu andaki durumdan hareketle Alman-Türk dostluğunun kültürel bazda gerçekleşmesi, bir ütopya gibi görünse ve gerçekleşemese de, art.homes projesinin en azından bu doğrultuda ön ayak olması içtenlikle temennimdir.

1916 yılında Wilhelm İmparatorluğu ve Osmanlı İmparatorluğu “Dostluk Evi“ yolu ile bir savunma ve ekonomi dostluğu kurma kararı aldılar. Alman İmparatorluğu Fransa ya da İngiltere gibi rakip ülkelere boğazlardaki varlığını göstermek için öncelikli olarak emper- yal bir ilgi ile hareket etti. Osmanlı Sultanı tarihi İstanbul’un kalbindeki bir araziyi kendilerine hibe etti. Wilhelm İmparatoru projeye tüm iyi niyetiyle rehber oldu ve Alman Werkbund üyeleri arasında bir yarışma düzenledi2. Mimar German Bestelmeyer‘in 1.lik ödülünü aldığı ve projenin temelleri atıldığı halde bu proje bu iki dost ülkenin ikisinin de yanyana kaybettiği I. Dünya Savaşı’nın karmaşası yüzünden başarısızlığa uğradı. 10 yıllar sonra yeniden bir Türk – Alman proje-si başarısızlığa uğrama tehtidi altında.

Von München nach İstanbul - İstanbul’dan Münih’eKültürler arası bir deneyim olarak art.homes

Prof.Dr. Burcu Doğramacı Roma’daki Villa Massimo gibi Tarabya’da da düşünülen Sanatçılar Evi projesinin bütçe kısıtlamaları nedeniyle suya düştüğü görülüyor. Ama art.homes gibi projele-rin ülkeler arasında yeni işbirliklerinin oluşturulmasında teşvik edici bir rol oyna-yabilmesi umut vermektedir.

art.homes, her ne kadar bir Alman – Türk girişimi olarak görünse de aslında iki şehir arasındaki alışverişle ilgili bir proje-

dir. Projeye Katılan sanatçılar Münih’ten ve İstanbul’dan geliyorlar ve çoğu da bu şehirlerin en büyük sanat okullarında eğitim görmüşler. Bireysel spesifik iş ilişkilerinin, mesleki değiş-tokuş gibi kişisel karşılıklı yakınlaşmaların yanısıra ve belki de bu yüzden farklı sanatsal eğitim almış olmaları bu ortak çalışmayı etkileyecektir. İstanbul ve Münih’teki enstitülerin gelenek ve öğretim teknikleri acaba sanatçıların pratik çalışmalarına ne kadar yansıyacak?

art.homes projesindeki Alman sanatçıların çoğu yakın zamanda 200. yılını kutlamış olan Münih Güzel Sanatlar Akademisi’nden gelmektedir. Burada hala 20 – 30 kişilik sınıflardaki eğitimin bir profesör tarafından verildiği klasik bir eğitim siste-mi uygulanmaktadır3. Eğitim alanları da resim, heykel ve grafik dallarının klasik di- siplinleri şeklinde. Yine de öğrenciler kendilerini bu kalıplara pek de kolay

oturtmuyor. Farklı materyallerle, araç ve tekniklerle deneysel çalışmalar da ortaya koyuyorlar. Köklü Münih aka-demisinin Türkçe‘deki karşılığı 1882 yılında kurulmuş olan Türkiye’nin ilk ve uzun süren tek sanat okulu olarak ka-lan İstanbul’daki Mimar Sinan Güzel Sa-natlar Üniversitesi’dir. Buna rağmen bu okul çok da uzun bir geçmişe dayanan bir sanatsal gelenek inşa edememiştir. Dini sebeplerden ötürü burada serbest

sanat, Batı Avrupa’ya kıyasla daha farklı bir zaman anlayışıyla ve farklı alanlarda gelişmiştir. Güzel Sanatlar Akademisi’nin ve modern disiplinlerin inşa edilmeleri ilk olarak Mustafa Kemal Atatürk’ün 20’li ve 30’lu yıllardaki reformları sayesinde hızlanmıştır4. Günümüzde heykel, resim, fotografçılık, tekstil tasarımı ve sahne de-korasyonu gibi farklı eğitim dalları da Mi-mar Sinan Üniversitesi’nde bulunmaktadır. Aynı zamanda Güzel Sanatlar Fakülte-si 1955 yılında kurulmuş olan Marmara Üniversitesi’nde de okunabilmektedir. İlginç olan her iki kurumda da halen ka- ligrafi ve halıcılık gibi klasik Türk sanatları da öğrenilebilmesidir. Örneğin Sabancı Üniversitesi gibi İstanbul’daki bazı diğer Akademi ve Üniversiteler de “Görsel Sa-natlar ve Görsel İletişim Tasarımı“ gibi çeşitli öğrenim programları sunmaktadır. Bu spesifik akademik eğitimlerin art.homes’un sanatçı birliğinde ne gibi roller oynayacağı bizi heyecanlandırıyor. Belki

de katılan sanatçılar bu ortak çalışmalarda kendilerini bu kalıpların “ağırlığından“ birazcıkta olsa kurtarıp birbirlerine yakınlaşabileceklerdir. Çünkü art.homes projesinde birlikte yaşamak ve çalışmak sanat eserleri üretimi için bir kiriter ve bu birlikteliğin daha yakın tanışmayan daha sağlam dostluğa dönüşebilecegini sosyolog Georg Simmel5 100 yıl önce şöyle ifade ediyor: “Arkadaşlık tanışma anında karşılıklı var olmanın bilinciyle

oluşur. Bu durum daha sonra içiçe girme-lerini sağlar.“ art.homes katılımcılarının arasında bu açıdan bir arkadaşlığın oluşup oluşmayacağını iki yıllık bu projenin biti-minde anlayabileceğiz.

Tercüme: Özgür Karakoyunlu

1. chambres d’amis, Ausst.-Kat. Museum van Hedendaagse Kunst 1986, S. 331.2. Vgl. Theodor Heuss: Das Haus der Freundschaft in Konstantinopel. Ein Wettbewerb deutscher Architekten, hg. v. Deutschen Werkbund und der Deutsch-Türkischen Vereinigung, München 1918.3. Nicolaus Gerhart, Walter Grasskamp und Florian Matzner (Hg.): 200 Jahre Akademie der Bildenden Künste München. „…kein be-stimmter Lehrplan, kein gleichförmiger Mechanismus“, München 2008, S. 408. 4. Vgl. Güzel Sanatlar Eğitimde 100 Yıl, Mimar Sinan Üniversitesi 1983 yayını, Istanbul 1983.5. Vgl. Georg Simmel: Soziologie. Untersuchungen über die Formen der Vergesellschaftung, Leipzig 1908, S. 268ff.

art.homesSanat İçin Uluslar ve Kültürler Arası Bir Ev

4

Prof.Dr. Burcu DoğramacıFotoğraf: Simone Scardovelli

LMU-Münih

„…aslında küratörü ilgilendiren sanatçıların şimdiye kadarki çalışmalarından kopmaları, birbirleriyle kaynaşarak yeni çıkışlar yapmalarıdır…

Evelyn Pschak Süddeutsche Zeitung, 11.03.2010

G ü n ü m ü z ü n sanat dünyası interaktif aynı zamanda farklı disiplinleri ve farklı araçları kullanmaktadır. Sanal ya da ger-çek sanatçı çoğu zaman durma-dan seyahat eden bir gezgine

benzemekte, heterojen ve çoğulcu gerçe-kliklerimizin durumlarını alternatif yol-lar ile araştırmaktadır. Bu sayede Dan Cameron’un da belirttiği gibi didaktik ol-madan ve polemiğe girmeden angaje bir aktivist olmak için politika ve şiirsellik ile birlikte ideal bir küresel vatandaş tipini or-taya koymaktadır. Sanat küresel vatandaş olarak onun için dünya üzerindeki tüm insanların etrafında “küresel insanlık“ bazında toplandığı evrensel ve insancıl bir davayı içermektedir.

Tam da bu yüzden art.homes gibi residens ve değişim programları, farklı ülkelerde-ki sanatçılar arasında ilişkiler kurmala-ri için önemli bir süreç ve hızlandırıcısı durumundadır. Uluslararası sanatçı değişimlerine katılabilmelerini zorlaştıran bu tarz programların ve kamu desteğinin az olması ve aynı zamanda pasaport ve vize işlemlerindeki büyük engellerden dolayı kültürler ve uluslararası böyle değişimlere her şeyden önce Türkiye genç sanatçıları ihtiyaç duymaktadır.

art.homes bildik değişim programlarına göre heyacan verici alternatif bir model geliştirmiştir. Sanatçılar yaşadıkları alanı, sanatsal üretim ve sunumun eş zamanlı şekilleneceği ve normalde kesin çizgi-lerle ayrılan özel ve aleni alanın ortadan kalkacağı, İstanbul’daki bir apartman dairesinde çalışacak ve sonrasında ser-gileyeceklerdir. Bu sayede art.homes 20. yüzyıldan beri şekilsel ve konseptsel sanat düzleminde ağırlık kazanan tarihsel bir tartışmayı da ortaya koymaktadır. Bu düz-lem sanatın üretilmesinin ve sunulmasını, kurumsal sanat mekanlarının baskılarından kurtarılmasıdır.

Yaklaşık 250 yıl önce sanatın sosyal bir sisteme (Siegfried J Schmidt) doğru gelişmesinden bu yana sanatçılar, ser-gileme alanlarını değiştirmek ve zarar vermek yoluyla kurumsal baskılardan nihai olarak kurtulmaya çalışmışlardır. 20. yüzyılda sanat, bir çalışma sistemin-den (Thomas Wulffen) sosyal yaşam alanlarına (Nina Möntmann) ve kendi ken-dine üreten bir sistemin (Humberto Ma-turana) oluştuğu sosyal bir yapıya doğru gelişmistir. Buna mukabil olarak sergileme işi sanatsal sistemin, sanatın sunumunu, üretimini ve benimsenmesini etkileyen

art.homesSanat İçin Uluslar ve Kültürler Arası Bir Ev

ve ayrıca bunun da ötesinde, kültürel ve toplumsal politik bir etkiyi barındıran önemli bir parçası haline gelmistir. art.homes’daki apartman daireleri bu tartışmaya çok iyi bir şekilde eklen-mektedirler. Çünkü bu yerler sözlü ve görsel değiş tokuşun ve aynı zamanda görsel tartışmanın ve sunumun mekanları olmaktadırlar. Proje 1950’lerden beri Av-rupa ve Kuzey Amerika’da var olan sanat üretimi ve sanatın sergilenmesinin alterna-tif şekillerine yönelik arayışı ile de ilişkiler içermektedir. O zamandan beri günümüz sanatında bugün hala var olan ve sergi-leme mekanını kendi biçimsel ve kavram-sal çalışma alanı olarak gören ve ilerleyen mekan ilişkisine doğru bir ilgi ortaya çıkmaktadır. Evler ve özel yaşam alanları o zamandan beri her daim sanat mekanları olarak kullanılmışlardır. Örneğin Marcel Broodthaers 1969’da Brüksel’deki ken-di dairesinde kendi müzesini (Musée d’Art Moderne, Département des Aigles) kurarak müze kavramını sorgulamıştır. Keza 1960’larda Fluxus, Happening ve Performance gibi sanat akımları bir çok sosyokritik tema yolu ile yeni bir ka-muoyu yaratmaya ve muhafazakar sanat bağlamından kopmaya çalışmışlardır. Sergileme alanı özel ve sınırlı bir me-kan olduğundan ötürü sanatçılar daha fazla kişiye ulaşabilmek için bu-nun dışarısına çıkmak zorundadırlar. 70’li yıllarda sanatçılar sanat kavramını ve sergi alanını genişleten ve şehrin sosyal bağlamı ile ilişkiye geçen kurumsal kritikten etkilenmisler-dir. Sanatçılar 80’li yıllarda ise daha zi- yade şehirde olmaya kendilerini zorlamış ve kapalı galeri mekanlarından daha farklı alternatif alanlar elde etmişlerdir. Bu se-bepten ötürü postmodern Anything Goes (Paul Feyerabend), sanatın hem üretim hem de sergileme olanakları ile ilişkilidir. Bundan ötürü sanat alanı kendisini sosyal alana gitgide daha fazla bağlamıştır. Yine 80’lerden itibaren günümüz sanatının üre-tim, sunum ve iletişimini mümkün kılan Off Space alternatif bir sergileme alanı olarak kabul edilmiştir. Burada sergilenen sanat çoğunlukla Site-Specifity kavramı ile anılmıştır. 90’larda Nina Möntmann’a göre sergileme alanı günümüz sanatının sosyal ve politik angajmanı ve aynı zamanda me-kana özdeşliği ve farklı kentsel ve sosyal durumlara bağımlılığı sayesinde bir sosyal alana dönüşmüştür. Sosyal bir alan olarak sanat, 90’lı yıllardan günümüze popüler genişlemesini sanat ve konteksin gelenek-sel özetini yıkmak isteyen küçük gerilla gruplarının işlerinde edinmiştir.

İstanbul Sanat Ortamının Durumu

Yeni bin yılın başından beri Türk kültür ve sanat sahnesine başta Almanya‘dan ve biraz daha az olmakla birlikte diğer batı ülkelerinden artan bir ilgi görülmektedir. Çağdaş sanat sahnesinin kentsel tema-

larla uğraşmak şeklindeki genel eğilimi İstanbul’a karşı olan bu eğilimin önemli bir sebebidir. Türk metropolünün içeri-sinde batılı büyük şehirlerde olmayan kentsel ve sosyal yapılar içeren özel karak-teri İstanbul’u özellikle cazibeli hale getir-mektedir.

Türkiye’nin baltık komşularında 1989 yılından itibaren meydana gelen jeopolitik değişimler ve Sovyetler Birliği‘nin çöküşü, İstanbul’un Balkanlar ve Batı Avrupa, aynı zamanda Yakın/Orta Doğu ve Batı Avrupa arasındaki merkez metropol olarak po-zisyonunu sağlamlaştırmıştır. 1980’lerde başlayan neo-liberal ekonomi çabalarından sonra Türkiye hem komşularıyla alışveriş imkanlarını hem de Avrupa Birliği ile birleşmeyi aramaya başlamıştır. Benzer bir dinamiği ve olumlu havayı sanat sahnesin-de de görmek mümkündür.

1990’lardan bu yana İstanbul’da ilk defa Apartman Projesi, İstanbul Yeni Sanat Müzesi, İstanbul Contemporary Art Pro-jects gibi Off-Space-Galeriler’de sergiler düzenlendiği görülmektedir Bunlar mo-dern sanatın genç kitlelere aktarılması için platformlara dönüşmektedirler. Aynı zamanda bunlar sanatsal sistemin demokratikleşmesinde ve farklılaşmasında çok önemli bileşenler ve özellikle genç sanat öğrencileri arasında büyük yankı uyandırmaktadır. Yeni bin yılın başından bu yana Off-Space galerilerin ve aktivi-telerin sayısı 20’nin üzerine çıkmıştır. Bunlar sponsorların etkisi altında bulu- nan ve bu nedenle Türk kültür ve sanat hayatınada eleştirilere yol açan, özel ya da firmalara ait galerilere ve müzelere göre sayı olarak çok azda olsa kalite olarak anlamlı bir karşı kutup oluşturmaktadırlar. İstanbul’un sergilerinin niteliği her ne ka-dar topluma yeterli entegre olamamış olsa da, son 10 yılda kayda değer gelişmeler görülmektedir. Her şeyden önce politikacıların ilgisizliği, zayıf toplum bi-linci ve sergi alanlarındaki alt yapı ek- siklikleri, Türk sanat dünyasının sosyal bir sisteme dönüşmesinin önündeki engeller-dir. Sergileme niteliği burada Kuzey Ame-rika kültür modeline benzemektedir.

Tam bu noktada genç Türk sanatçılarının yaşadığı bu zorluklardan ötürü art.homes gibi bir proje onlar için ken-di işlerine pozitif etki edebilecek uluslararası bir diyaloğa girebilmeleri şansını getirdiğinden ötürü çok önemli bir yere sahiptir. art.homes’un organizas- yonel yapısı kayda değer bir oluşumdur. Be-nim düşünceme göre; Münihli ve İstanbullu sanatçıların bir arada yaşayabilmeleri ve çalışabilmeleri zor olacak. Çünkü birbir-lerini ne insan olarak, ne de sanatçı olarak tanımıyor olacaklar. art.homes tarafından kiralanan evlerde sürtüşmeler yaşanacak. Fakat bu böyle iyi! Sürtüşme enerji üre-tir ve bu da bizi ileriye götürür. Daha şimdiden beni heyecanlandıran bu pro-jenin katılımcılarına hem birbirlerinden hem de şehirden kalıcı etkiler elde ede- bilecekleri eğlenceli ve üretici bir süreç di-lerim.

Marcus GrafTercüme: Özgür Karakoyunlu

“Sanatçılar içinde bulunduğumuz za-manda tanrının dikeysel gerçeğinden değil, eşit ölçüde resimlerin yataysal sonsuzluğundan hareket ediyorlar.“ Boris Groys: “Eşitliğin mantığı“

A v r u p a ’ n ı n partner şehirleri arasında sanatçı r e s i d a n s l a r ı o l u ş t u r a r a k sanatçıların bi-reysel yaratıcı potansiyellerini sınırlar ötesinde değerlendirmek, dünya çapında yapılacak olan büyük birlik pro-

jeleri için en verimli yöntemlerden biridir.Ulusal kültür sınırlarını aşarak kıtaların içiçe kaynaşması... art.homes projesi bu konuda bir adım daha öteye gitmektedir. Çünkü farklı kültürlerden gelen dolayısıyla farklı kültürel yapıya sahip olan sanatçılara Münih ve İstanbul kentlerinin merkez-lerinde birlikte yaşayabilecekleri, eşit bir şekilde çalışmaları arasında değiş tokuş yapabileceleri bir ortam sunmaktadır. Aynı zamanda sunulan bu deneysel or-tam sanatsal deneyselciliği de yeniden akıllara getirmekte. Sanatçıların her biri bir diğerinin yaşamı içerisine girecek ve bu durum birbirlerini daha iyi anlaya-bilmeleri, kendilerine özgü yöntemler yakalamalarını kolaylaştıracaktır. Böy-lece sıkça sözü edilen “kültürlerarası diyaloğu“ bir yaşam zorunluluğuna ve her gün canlı tutulması gereken bir gerçeğe dönüştürecektir. Karşılıklı saygı temeline dayanan böyle bir iletişim kültürü (ki part-ner sanatçılar arasında yeniden ve farklı bir şekilde yakalanması gerekecek olan bu kültürlerarası diyalog, hem başarılı hem de başarısız sonuçlar doğurabilir.) geleceğin Avrupa kültür projesi için çok iyi bir baz oluşturmaktadır. Çünkü hiç bir ‘’meslek’’ grubu çağdaş sanatçılar ka-dar çevresine karşı duyarlı bir algılama gücüne ve olguları kendi içinde değiştirme kabiliyetine sahip değildirler. Bu neden-le art.homes projesine katılma şansına sahip olduğumuz ve projeyi mütevazi bir çerçevede destekleyebildiğimiz için mutluluk duyuyoruz. Allianz Kültür Vakfı’nın kültürler arası programlarla genç sanatçıları ve küratörleri kendi ulu-sal sınırları ötesine taşıyarak birleştirme ve bununla Avrupa’nın kültürel entegras- yonuna katkıda bulunma amacı art.homes projesiyle birlikte bir kez daha kendini doğrulamıştır.

Öte yanda art.homes projesi vakfımızın Ber-lin Binali’nde uluslararası küratörler sem-pozyumunun ve yakında gerçekleşecek olan Brüksel’in Wiels kenti, Leipzig’in Halle 14, Lizbon’un Maumaus kasabaları ile birlikte yürüttüğü uluslararası sanatçılar ve residans projesi REX’in mükemmel bir tamamlayıcısıdır. Sanatsal üretim sü-recinde sıkça vurgulanan, politikacılar tarafından ise sürekli sözü edilen diya-loglar arasında ilişki sağlayan temelle-rin oluşmasında art.homes’un Münih’in merkez semti Lehel’de ve İstanbul’un en önemli merkezlerinden biri olan Beyoğlu’nda gerçekleşmesi önemli bir rol oynamaktadır. Projeyi gerçekleştirenlere tebriklerimizi böyle bir sanat ve yaşam deneyimine katılan sanatçılara en içten teşekkürlerimizi iletiriz.

Michael M. Thoss

Michael M. Thoss,Allianz Kültür Vakfı

Marcus Graf

5

Yeditepe Üniversitesi

“Böyle bir projenin gerçekleşmesi bir kaç yıl öncesine kadar imkansızdı. 90’li yılların ortalarına kadar serbest sanattan söz edilemazdi ve sadece Türk motifli resimler bir nevi Franz von Stuck, Cézanne, Kandisky gibi sanatçıların kopya edilmiş biçimde sunulduğu görün-mektedir.“

Nadja Mayer, Abendzeitung, 27./28.03.2010

6

Siyoung Kim (M) - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Elif Süsler (İ)Kore‘de resim okuduktan sonra Berlin‘e geçtim, orada kolaj tekniğini kendim için yeniden keşfettim. Böylece kolaj ana malzemem oldu.İşlerimde değindiğim sosyo-politik ko-nular ve özellikle üzerinde durduğum eleştirel bir biçimde gözlemlediğim mem-leketimin ve batı kültürünün farklılıkları.Kullandığım öğeler çizim, yerleştirme, medya kolajı ve stop-motion-video.Benim için sanat her zaman kültürler-arasıdır. Kişisel durumuma bakılırsa başka bir bakış açısı göremiyorum.Farklılıklar ve çatışmalar her zaman bir il-ham kaynağım olmuştur. Türk kültürünü hiç tanımıyor olmam benim için büyük bir avantaj. Bunu artı bir değer olarak kullanabileceğime inanıyorum. Partnerim ile biçimsel anlamda olmasa da ortak sosyo- eleştirel yaklaşımlarımızdan yola çıkarak birlikte çok iyi işler ortaya çıkarabileceğimiz düşüncesindeyim.

Sabancı Üniversitesi Görsel Sanatlar lisans ve lisansüstü programlarını bitirdim. Bir dönem Fransa’da Ecole Supérieure d’Art de Grenoble’da eğitimime devam ettim. İşlerim daha çok enstalasyonlardan oluşuyor, işleri bir mekan dahilinde düşünüyorum. Bu ensta- lasyonlarda yaptığım resimlerden fotoğraf ve videoya kadar farklı ortamlar kullanıyorum. Son zamanlardaysa dikiş ve kumaşlarla haşır neşirim. Bireylerin, durumların, olayların korunaksızlığı, savunmasızlığı ve bu zayıflığı örtmek için oluşturdukları kılıflar üzerine çalışıyorum. İşlerimde, güçlü görünmek için oluşturulan bu kılıflarla, kılıfların içindekinin kırılganlığının zıtlığı bir bütünlüğü olmayan, yapay fiziksellikler oluşturuyor. art.homes projesini, öncelikle Türkiye dışında da ayağı olduğu ve 20 sanatçının birarada çalışacağı bir proje olduğu için heyecan verici buldum. Evim değil, bir ev ve aynı zamanda atölyemsi bir yer. Proje süresi çok uzun değil ve bence bu süre hep alışma evresi şeklinde geçecek. Beraber yaşamak da, iş üretmek de bana zor gelmiştir, zordur yani o uyumu yaka-lamak. Ama bence biz o uyumun peşinde olmayacağız, her şey çok hızlı gelişecek ve biz farklılıklarımızdan, uyumsuzluklarımızdan

Siyoung Kim, doğ. 1976, Berlin, Görsel Sanatlar Akademisi, Münih

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Elif Süsler, doğ. 1983, Ankara, Sabnaci Üniversitesi, İstanbul

Kaori Nakajima (M) - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Deniz M. Örnek (İ)

Genellikle resim alanında çalışıyorum. Ge-leneksel Japon çizimlerine ilgi duyuyorum. Zaman içerisinde resim parçalarını bir tür „cam-sandviç“ şeklinde kompoze ederek kendime özgü bir kolaj tekniği geliştirdim. Birleştirmeyi çağrışımsal bir şekilde yapıyorum ve motiflerin nesneselliği ile zıtlıkların çarpışmalarını sağlıyorum. Bu tür çalışmalarımı mekanların durumlarına göre yerleştiriyorum. Bu sergide benim için yeni olan serigrafi ve video animasyon tekniklerini kullanmak istiyorum.

2005 yılında geleneksel bir Türk düğününü ziyaret etme ve bu sayede Türk kültürü ile tanışma şansım oldu. Partner sanatçım ile çalışmak bana yeni deneyimler ve görüşler kazandıracak. Parnerimle elektronik posta yoluyla çalışmalarımızı karşılaştırdık ve bir çok benzerlik yakaladık.

Algı, boyutlar, oranlar, malzeme bilgi-si ve çeşitli teknikler açısından geliştiren değişik işler yaptım. Ahşap ve gazbeton gibi değişik malzemelerle heykeller yap-maya, yerleştirmeler düşünmeye başladım. Öte yandan belgeleme ve kurgulama yardımcısı olarak fotoğraftan yararlanmayı sevdiğimi de eklemeliyim. Beyaz Küp‘ün dışında yer alan, izleyicisi ile dolaysız ilişkiler kurabilen işlerin insanlara daha kolay ulaştığını düşünüyorum. Ayrıca yaşam ortamımda oluşan veya çeşitli yaşam ortamlarında oluşan durum/işlere de özel bir ilgi duyuyorum. Çok temiz ve rahat bir kavramsallık barındırıyorlar. Hırgürden, kalabalıktan uzakta insanın kendi beyninin içindeymişcesine bir me-kanda art.homes afişini ilk gördüğümde gülüp „süpermiş“ dedim, “tam da benim için üretmişler bu projeyi“. Partnerim Kaori Nakajima‘nın yaptığı işlere internet üzerinden ulaştım, nelerle ilgilendiğini gördüm. Sakin işleri severim. Sakin ve garip bir şekilde kendinden emin işleri. Onun işleri işte tam olarak böyle, gösterişsiz. Doğal bir kokusu var . Henüz, iletişim dili ve şekli dışında bir

Kaori Nakajima, doğ. 1971 in Niigata / Japonya Görsel Sanatlar Akademisi, Münih

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Deniz Örnek, doğ. 1986, İstanbul, Mimar Sinan Üniversitesi, İstanbul

Sanatçı Çiftler

memnun kalacağız. Günlük ihtiyaçlarımız, yaşantımız ve çalışmamız arasında gidip geleceğiz.

problem görmüyorum; eh olmadı çizerek anlaşabilirim diyorum.

7

Michael Grudziecki (M) - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Dünya Atay (İ)İşlerimin konusu mimarlık ve göç. Tu-val çalışmalarımda içerik ön plandayken, mekan içinde yaptığım çalışmalarımda ise biçimsel konuları ele alıyorum. Bu çalışmalarım arasındaki sınırlar gayet akıcı. 2009 yılında İstanbul’u ziyaretim esnasında bu şehrin göçmenlik ve mi-mari yapısından ne kadar da etkilenmiş olduğunu farkettim. Kesinlikle daha uzun bir süre için dönmeliydim İstanbul‘a. Partnerim Dünya ile oldukça kısa bir süre içinde elektronik-posta üzerinden iletişime geçtik. Bir çok fikir alışverişinde bulunduk. Streetart İstanbul Festivali‘nde onu çok atık ve açık bir sanatçı olarak tanıdım. Di-lerim ufkumuzu biraz daha açabilir ve bu sayede kendi çalışmalarımıza yeni bakış açıları katabiliriz.

Çeşitli ajans, organizasyon ve festivaller-de çalışıyorum. Çeşitli sergilere katıldım. İlüstrasyon yapıyorum. Rüyalar ile gerçeği karıştırmaktan, gerçeği sorgula-maktan, gerçek olarak sunulanı çarpıtıp süslemekten büyük keyif alıyorum. Esas amacı paylaşımı desteklemek olan bu projede aşılan sınırların bir takım fiziki sınırlar ile kısıtlı kalmamasını umuyorum. Micheal ile internet üzerinden konuştuk, anladığım kadarı ile sahip olduğum ta-rih görüşünden oldukça farklı bir görüşe sahip. Her ikimiz de bu farklılığın iyi ve besleyici olduğunu düşünüyoruz. art.homes uzun zamandır içinde bulunmayı istediğim türden bir pro-je. Daha önce yerel sanatçılar ile birebir iletişim ve paylaşımdan doğan benzer pro-jeler yürüttüm; art.homes ile uluslararası boyutta bir paylaşım platformu oluşacağını düşünüyorum. Engel olarak algılanabilecek dil ve kültür farklılıklarının ise tam tersine, paylaşımı daha saf bir bo- yuta taşıyacağını düşünüyorum.

Matthias Männer (M) - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Hera Büyüktaşçiyan (İ)

Çalışmalarımın çoğunu mekana özel yapıyorum, amacım mevcut olan mekanı bir şekilde genişletmek. Benim için önemli olan beden ve mekan arasındaki ilişki ve bundan çıkan sorular. Nasıl alğılıyoruz? Gerçek nedir? Çoğu çalışmalarım, orga-nik varlıklar ve makine benzeri nesnelerin karışımından oluşuyor. Kendi çalışmalarımın yanında, başka sanatçılar ile birlikte işbirliği yapabilmek için sanat projeleri düzenliyorum. İşbirliği yapmak ve bağımsız projeler düzenlemek benim için çok önemli ve sanatsal işlerimin bir parçasını oluşturuyor.Temennim bu projede yeni arkadaşlar edin-mek ve bundan dolayı başka işbirliklerinin doğmasıdır.

İstanbul doğumlu, yarı Ermeni yarı Rum kökenli bir sanatçıyım. İşlerimde ağırlıklı olarak kültürel kimlik, öteki-lik ve bellek gibi konseptler üzerinde çalışmaktayım. Yaptığım enstalasyon ve fotoğraf çalışmalarımda ikonografik bir dil kullanmamın yanı sıra, bir çoğunda belirli mitolojik, teolojik, tarihsel ve kişisel hika-yeler, semboller üzerinden yola çıkarak ‘şimdi’ ve içinde bulunduğm mekan/şehir ile bağlantı kurmaya çalışıyorum . Daha önceden benzer bir çalışmaya Salz-burg Görsel Sanatlar Yazakademisi’nde de katılmam, benzer bir şekilde partner bir sanatçı ile iş üretme ve geliştirme sü-recini yaşamam da art.homes proejsine katılmamda etkili olmuştur. Şu ana ka-dar partner sanatçım olan Matthias ile yapacağımız proje üzerinde çok tartışma olanağımız olmadı. Fakat şunu diyebilirm ki; Matthias‘ın heykel/enstelasyonları, gözlemlediğim kadarı ile uzayan ve mekanı bölen veya bir birine bağlayan plastik form-lar halindeler. Benim çalışmalarım da gün-delik hayatta kullanılan objeler, fotoğraf vs. gibi elemanları bir araya getirip uza-yan ve mekanın bir noktasını bir diğeri ile

Michael Grudziecki, doğ. 1977 in Breslau/Polonya, Görsel Sanatlar Akademisi, Karlsruhe

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Dünya Atay, doğ. 1986, İstanbul, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul

Matthias Männer, doğ. 1976, Mitterteich, Görsel Sanatlar Akademisi, Münih

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Hera Büyüktaşçiyan, doğ. 1984, İstanbul Marmara Üniversitesi, İstanbul

bağlayan, ya da bir mozaik gibi bir araya gelip bir bütün olarak mekanı kaplayan formlar halindeler. Bu açıdan bir ortak dil kurulabileceğini düşünüyorum.

8

Patricia Wich (M) - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Orhun Erdenli (İ)Çalışmalarımda içerik olarak toplum-sal sorunları ve bu sorunların biçimsel yansımalarını konu ediyorum. İzleyicilerin çalışmalarımla içiçe girmesi benim için önemli bir rol oynuyor. Mekan ve buna da-yali konsept, çalışmalarımın hangi sonuca varacağını ortaya koyuyor.

Partnerim Orhun ile aramızda her hangi bir sınır görmüyorum. Elektronik posta ile he-men iletişime geçtik ve karşılaştırdığımız öngörülerimizle bir konsept oluşturduk. Birlikte çalışacağım ev tesbit edildikten sonra konseptimizde bir kaç değişiklik yaptik. Yeni imkanlar gündeme geldi. Birlikte yapacağımız çalışmamızdan hare-ketle izleyicilerle bir diyaloğa gireceğimizi umarım. Biraz da Türkçe öğrenebileceğimi düşünüyorum.

Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümü ve Yeditepe Üni-versitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Plastik Sanatlar Bölümü‘nde okudum. Yedite-pe Üniversitesi İletişim Fakültesi Görsel İletişim Tasarımı Bölümü‘nde yüksek li-sans yapmaktayım.Daha önce de başka bir sanatçıyla ortak bir proje yürütmüştüm. Bu ortaklıktan oldukça verimli sonuçlar ve kazanımlar elde ettim. art.homes projesinin ben-zer kazanımlar için oldukça verimli bir kültürlerarası alan oluşturabileceğini düşündüğüm için katıldım.Sergi konsepti gerek yöntemindeki sıradışılığı, gerekse öne sürdüğü olasılıklar ve olası kazanımlarla zaten sorular yarat-mak ve bu sorulara alternatif yanıtlar bul-mak üzerine kurulu. Projenin aynı zaman-da uluslar (ve dolayısıyla kültürler) arası bir karşılaşmaya dayanması her durumda sanatçıların ötesinde sanat adına bir mey-dan okuma. Dolayısıyla sonucu ben de merak ediyorum.Partner sanatçımla yaptığım yazışmalar ve onun sanat görüşü hakkında edindiğim iz-lenimler mekana uygulayacağım işin neye benzeyebileceği ve partner sanatçımın

Patricija Gilyte (M) - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Pelin Güre (İ)Çalışmalarımın konusu mekan ve bağlam ile ilgili. Kullandığım öğeler video ve heykel. Beni ilgilendiren bu iki medyanın içiçe girmesi. Örneğin sergilerimde bir video çalışmamdan bazı unsurları sergi için ye-niden inşa ediyorum.İstanbul‘un tarihi, edebiyatı ve kültürü ile uzun süredir ilgileniyorum. Bu projenin sunduğu zaman ve içerik bağlamındaki çerçeve sanatsal anlamda da bu şehirle kaynaşmamı sağlayacaktır.Benim projem için iletişim çok önemli bir unsur değil. Edindiğim deneyimlerde fark ettim ki, zorla iletişim kurmanın pek bir anlamı yok. Eğer anlaşırsak kendiliğinden ortak bir çalışma mümkün olabilecek-tir. Benim için başka sanatçıların işlerini merakla ve ilgiyle gözlemlemek sanatın temel yönlerinden biridir.

Berlin‘de liberal sanatlar eğitimi aldım. Şu anda Sabancı Üniversitesi Görsel Sanat-lar bölümünde yüksek lisans eğitimimi tamamlamak üzereyim. Heykel ve yerleştirme alanında sanat işleri üret-mekteyim ve kullandığım malzemeler her spesifik işin fikrine uygun olarak değişiklik gösteriyor. Daha çok hazır malzemeleri ma-nipüle ederek elde ettiğim çalışmalarımda, yiyecek malzemelerinden cam kırıklarına ve saç gibi organik malzemelere kadar organik ve inorganik tezatını, yaşayan ve üretilmiş arasındaki farkı vurgulayacak çeşitlilikte malzemeler kullanıyorum. Almanya‘ya karşı özel bir sempatim var. Ama art.homes‘a asıl başvurma sebebim projelerin herhangi bir sanat kuruluşuna ait bir galeri yerine, sanatçıların beraber yaşayacağı evlerde gerçekleşecek olması. Tebdil-i mekanda ferahlık vardır. Farklı bir kültürel yapıda üretmenin getirdiği artılardan biri de bu ferahlık.

Patricia Wich, doğ. 1978, Asunciòn/Paraguay, Görsel Sanatlar Akademisi, Münih

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Orhun Erdenli, doğ. 1975, İstanbul, Yeditepe Üniversitesi / Dokuz Eylul Üniversitesi, İstanbul

Patricija Gilyte, doğ. 1972, Litvanya, Görsel Sanatlar Akademisi, Münih

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Pelin Güre, doğ. 1983, Denizli, Sabancı Üniversitesi, İstanbul

işiyle ne gibi bir ilişki kurarak eserlerin anlamlarının nerelere kayabileceği, nasıl daralıp nasıl zenginleşebileceğine dair pek çok olasılık doğurdu. Dediğim gibi, sonu-cun şaşırtıcı ve heyecan verici olacağını düşünüyorum.

9

Nyghia Nuyen (M) - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -Ali İbrahim Öcal (İ)Resim çalışmalarımda seri halinde insan yüzünü cepheden gösteriyorum. Yap-mak istediğim, öznel özellikler kaybol-madan yüzün arkasındaki yüzü ortaya çıkartmak. Dizinin tekdüzeliği karşısına tezat olarak yüzlerin öznelliğini koyuyo-rum. Böylece bireyin değerini, kimliğini ve kişiliğini „sürü topluluklara“ karşı gö-stermeye çalışıyorum.

Saigon doğumluyum, memleketimden bir tekne ile kaçtım ve 20 yılı aşkın bir süre-dir Almanya’da yaşıyorum. Sanatçı olarak özellikle uluslararası alanda çalışmayı se-viyorum.Beni, yabancı olan bir kültür ile tanışma ve yeni yüzler keşfetme şansı çok heyecanlandırıyor.Henüz yüzyüze tanışamadığım bir sanatçı ile sezgisel bir çalışmaya girmek zor görünüyor. Ama bazı sürprizlerle karşı karşıya kalacağımızdan eminim. Çalışma sonuçlandığında kendi işlerimi genel bağlamda görmek ilginç olacaktır.

derek rahatlattığı, sanatın kendi sınırlarını gittikçe genişleterek ortaya farklı mecralar-da farklı öneriler sunduğu, yalnızlaşan bi-reylerin oluşturduğu topluluğun giderek fazlalaştığı bir dönemin içinde bulunan, „ben“in nasıl olur da bu yapı içerisinde kendi bireyselliğini kurabilir ve bu varol-ma sorununu nasıl çözebilir” sorusudur. Bireyin yaşadığı iç çatışmalar, kaotik bir ortam içerisinde bulunmasından kay- naklanan sıkıntısı, kimliksizlik durumu-nun kişiye yasattığı nevrozlar; kentteki bireyin yalnızlığı ve bu yalnızlığın nede-ni olarak gösterilebilecek iletişimsizlik, toplumsal olayların oluşturduğu travmalar, yaptırımlar gibi küresel sıkıntılara birer gönderme yapma amacı güden eserle-rin temel kavramsalını oluşturmaktadır. Çeşitli mecralarda karşılaştığımız, bel-ki de günümüzün çözüme ihtiyacı olan en önemli paradokslarından biri olan “yerel-evrensel” sorunsalına, yerleşke ve konumlanma parantezi içinde sorular sormaya çalışan ve kayda değer cevaplar alabileceğimiz art.homes projesinin, yukarıda bahsettiğim başlıklar bağlamında önemli çıkışlar sağlayacağına inanıyorum.

Motoko Dobashi (M) - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -Erkin Gören (İ)Japonya`da doğdum, büyüdüm ve yaklaşık 10 yıldır Almanya´da çalışıyorum. Mü-nih Akademisi‘nde kağıt üzerine çizimler dışında duvar çalışmalarıma başladım. Ana konum manzara. Bunu akrilik ve sulu boya ile monoton renklerle yüzeye boyuy-orum.Grafikten esinleniyorum ve çeşitli dönem-lere ait olan medya kaynakları benim ilham kaynağım.

5 yıl evvel İstanbul´da bir karma sergide yer aldım. Bu defa İstanbul´un ilginç mi-marisi benim ilham kaynağım olacaktır. Partner sanatçım ile çabucak iletişime girdik. Web sitesinde işleri ile tanıştım. Çalışmalarımızın arasında bazı benzerlik-ler keşfettik. Deneyimlerimden yola çıkarak söyleyebilirim ki, iki tarafın da aktif olarak birlikte fikirler geliştirmesi gerekecek.

İstanbul’da yaşıyorum. Uzun yıllardır gör-sel ve işitsel kompozisyonlar yapmaktayım. Kendi üretimlerimin yanısıra şimdiye ka-dar genç sanatçıları bir araya getirmeye yönelik birçok proje yaptım. Bunların arasında bir sanatçı inisiyatifi olan Mtaar, bir çevrimiçi görsel sanatlar seçkisi olan Horaley ve ses sanatçılarına yönelik bir ortaklık projesi olan ReftLight isimli pro-jeler bulunuyor. Ortak projelere olan il-gimden dolayı art.homes projesi çok ilgimi çekti. Yabancı sanatçılarla bir arada çalışmak, paylaşmak benim için art.homes ’un en önemli özelliği.Birlikte geçirilecek bu zamanın sadece sanatsal üretim anlamında değil, kişisel deneyimlerin de paylaşımı açısından bes-leyici olacağına inanıyorum. Süreçle ilgili çalışmalarımızı birbirinin içine geçirmek, sanatçı kimliklerimizin varlığını daha transparan bir hale getirebilmek gibi te-mennilerim var.

Nghia Nuyen, doğ. 1976, Siyagon / Viyetnam Görsel Sanatlar Akademisi, Münih

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ali Ibrahim Öcal, doğ. 1982, Aschaffenburg /Almanya, Marmara Üniversitesi, İstanbul, S. Demirel Üniversitesi, İstanbul

Motoko Dobashi, doğ. 1976, Tokushima / Japonya, Görsel Sanatlar Akademisi, Münih

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Erkin Gören, doğ.1982, İstanbul, Mimar Sinan Üniversitesi, İstanbul

Çalışmalarımın düşünsel atmosferini oluşturan, beni üretmek adına tetikleyen esas olgu; “teknolojinin insan yaşamını gi-

Ergül Cengiz (M) - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - H. Ozan Uysal (İ)

Basia Baumann (M) - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - İrem Tok (İ)

Almanya’da büyüdüm. 15 yaşındayken bir süreliğine İstanbul’a yerleştim. O za-mandan beri sürekli İstanbul’da işlerimi sunmaya çalışıyorum. Istanbul`un sanat ve müzik ortamına sahip olmasi ilgimi ce-kiyor ve aynı zamanda da ev kirasını ödey-emeyen garsonun içinde bulunduğu bir şehir olmasi endisenlendiriyor. Uzun süre-dir oryantal sanat tarzı ve bu tarzın nasıl gerçekleştirilebileceği ile ilgileniyorum. Bu sanatı kuş, insanlar vs. gibi formlarla içiçe geçirirken, batının gelenekselliğinden, Op Art ve Barok Sanatı‘ndan ilham almaya çalışıyorum.

Altı yıldır bir sanatçı grubu içinde bulun-mamdan dolayı, çevreme karşı sağ du- yuluyum. Bunun dışında iki dile ve kültü-re sahibim. Bu nedenle birlikte çalışacağım sanatçı ile aramızda sınırlar görmü- yorum. İçtenlikle, değiş tokuşla çok güzel sonuçlara ulaşabileceğimize inanıyorum.

İnsanlar arasında iletişim kurmaya yardım eden bir araçtır sanat. Çalışmalarımda in- sanlar bu iletişim ağında kimi zaman çatışır kimi zaman aynı noktada buluşurlar. Part-nerim benden çok daha fazla tecrübeli. Ondan öğreneceklerim, farklı ve yeni bir sanat görüşü ile ortak çalışma yapacak olmam beni daha çok geliştirecek. Ergül mekana yönelik çalışmalardan zevk alan bir sanatçı. Ben de ona ayak uydurarak evimizi mekana yönelik çalışmalarla bes-lemek isterim. Eve yerleşeceğimiz gün-den itibaren ortamın sunduğu şartlara göre çalışmalar yapacağız. Bu güne ka-dar aramızda herhangi bir zıtlaşma veya çatışma durumu olmadı. Sabırsızlıkla ustamı evimize bekliyorum. art.homes be-nim için çok farklı ve alışılmadık bir proje. Birçok usta sanatçı ile kendi yolumu çiz-mek, farklı sanatsal görüşleri sentezlemek, iki farklı kültürün ortak çalışma içerisin-de olacak olmaları benim bu projede yer almam için yeterli sebeplerdi. art.homes, kendi tecrübelerime tecrübe katabileceğim ve bir eşine daha rastlanılması zor bir pro-je. Nasıl faydalanırsam o kadar gelişir ve hedefime ulaşırım.

Genel olarak işlerimde, yaşadığım yere ait sosyal dokudan olduğu kadar kendi iç dünyamdan da besleniyorum. Konu edindiğim bazen ekoloji veya sosyal bir travma olurken diğer tarafta kendime, bedenime ve doğaya olan hassasiye-tim de çıkış noktalarımı oluşturuyor. Bu karşılıklı durum aslında kendi içinde bir denge yaratıyor. Kendimden beslendiğim çalışmalarımın arkasında, yaşadığım dünyaya ait kesitler sunan diğer çalışmalarım hissettiklerime bir arka yüz oluşturuyor. Deneysel çalışmayı seviyo-rum ve bu projeninde deneyselliği ilgimi çekti. Öncelikle bende merak uyandırıyor. Kuracağımız diyalogların ve Münih’li sanatçının buraya yabancılığınında işler üzerinde etkisi olacağını düşünüyorum. Sanırım onlar için, bizim için olduğundan daha etkili bir deneyim olacak. Şuan için bir beklentim yok, kendimi beklentilerle sınırlandırmak istemiyorum.

Basia Baumann, doğ. 1972, Münih, Görsel Sanatlar Akademisi, Münih

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

İrem Tok, doğ. 1982, İstanbul, Marmara Üniversitesi, İstanbul

Ergül Cengiz, doğ. 1975, Moosburg, Görsel Sanatlar Akademisi, Münih /Görsel Sanatlar Akademisi, Hamburg

- - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Hakki Ozan Uysal, doğ. 1988, İstanbul, Marmara Üniversitesi, İstanbul

10

Bir film rejisörü olarak çalışmalarımı resimsel diziler olarak görüyorum. Çok özel duygularımı içeren ve ge-nellikle „Polaroids“ şeklindeki fotoğraf çalışmalarım, seyircinin iki kez izleme-sinden sonra kendi hikayelerini anlatma-ya başlıyorlar. Amacım estetiğin önemli rol oynadığı çalışmalarımda duygularımı konuşturmaktır.Projeye müracaat etmemdeki önemli se- beplerden birisi İstanbul oldu. Böyle bir milyonluk metropol şehrin dışında, bana ilham verebilecek başka bir yer tanımıyorum. Bu sergide sunduğum bütün fotoğraf ve film çalışmalarımı Eylül 2010’da İstanbul’da hazırladım. Bütün duygularımı kullanarak İstanbul’dan etki-lenmeye, büyülenmeye çalıştım. Sergimiz bu duygulara yer vermeli. İrem ile, sadece birlikte yemek pişirmek ve konaklamak değil, çalışmalarımızı içiçe sokabileceğimiz konusunda hem fikiriz.

Ev 1

Binaya vardığımızda, kimisi kartondan kimisi gerçek bir çok ayakkabı bizi karşılıyor. Michael Grudziecki ve Dünya Atay, güç ve suç arasındaki sosyal tutumlarla ilişki ku-ran ucuz ve ham bir madde olduğu için karton ile çalışıyorlar . Dünya, günlük yaşam alışkanlıklarımızın kültürel değişimine ve iç mimariye odaklanırken, Michael eski ve yeni İstanbul‘un mimiari yapısına odaklanıyor.

Siyoung Kim ve Elif Süsler‘in dairesi boğazı gören, son derece modern dizayn edilmiş bir ev. Sanatçılar, evdeki soğuk ve siteril yapıya karşıt olarak sıcak ve daha cana yakın bir atmosfer yarattılar. Eve, sanki evin bir parçasıymış gibi yerleştirilen bir çok sanat işini keşfetme şansımız olacak. Politik, sosyolojik ve eleştirel olaylara bir çeşit kara mizah ve espiri anlayışı ile yaklaşan Siyoung Kim ve Elif Süsler, “robot evcil hayvanlar” gibi interaktif, performatif ve dina-mik işleriyle karşılıyorlar bizi.

11

Ev 2

Siyoung Kim & Elif Süsler

Michael Grudziecki & Dünya Atay

Giriş katında asılı halde duran gazeteler bizi üçüncü kata yönlendiriyor. Üçüncü katta bizleri karşılayan suç mahalinde, bilinmeyen insanların portrelerini görüyoruz. Yerdeki kan ve görünmeyen öldürülmüş insan suç mahalinin diğer bulguları. Nghia Nuyen ve Ali Öcal işlerinde artık varolmayan kimliklerle ve bireysel kimliğin bugünün toplumunda nasıl önemsizleştirildiği ile ilgileniyorlar.

Ev 3

12

Ev 4

Kaori Nakajima & Deniz M. Örnek

Nyghia Nuyen & Ali İbrahim Öcal

Bu ev Deniz M. Örnek ve Kaori Nakajima‘nın “brain space”‘i. Her oda sanatçı beyninin düşüncelerin üretildiği ve etkilerinin dışa vurulduğu bir fabrikanın bölmeleri gibi. Bugünün gazateleri hala on yıl öncesinin me-seleleri ile doluyken ve bu kargaşa durumu gerçekten ciddiye alınıyorken, bilgi labirentinin içinde kaybolan ruhumuz için evde org ile yapılacak olan müzik bizi ulvi duygulara yönlendiriyor.

Tarlabaşı‘nda ki bu ev bize, eski ev sahiplerinin aracılığı ile tarihi, kültürel ve etnik değişimleri gözlemleme fırsatı veriyor. Bu insanlar geçmişlerini ve hatıralarını yanlarında taşıyorlar ve bazen de kökenlerine geri dönme ihtiyacı hissediyorlar. Hera Büyüktaşciyan, enstelasyonu ile “ben ile köken-ler” arasındaki bağlantının altını çiziyorMatthias Männer is bu konunun daha derinine iniyor ve duvarları yıkarak ardında neler olduğunu görmemize izin veriyor.

13

Ev 5

Ev 6 Matthias Männer & Hera Büyüktaşçiyan

Basia Baumann & İrem Tok

Dördüncü katın merdivenlerin-de bizi bir video işi karşılıyor. Yaşantımız boyunca çeşitli durumlara göre değişen farklı kimliklerimize işaret eden bu işlerde, Basia Baumann ve İrem Tok bizi toplumsal ve özel alanlar-daki davranışlarımızın farklılığı hakkında düşünmeye davet ediyor. Evlilik gibi ya da okulda üniforma giymek gibi toplumsal rollerin ve kuralların etrafımızda yarattığı “çerçeveleri” bizlere tekrar hatırlatıyor.

Aralarındaki kültürel farklılıklara rağmen, Pelin Güre ve Patricija Gylite kültürlerinin hangi parçasına ait olduklarını bulmaya, ait olmadıkları parçaların içine de ken-dilerini entegre etmeye çalışıyorlar. Bu sorununu Patricija‘nın zaman ve kültürel değişimlerle ilişki kuran İstanbul‘un farklı görüntüleri ve Pelin‘in pişirdiği geleneksel Türk yemekleri ile çözmeye çalışıyorlar.

Motoko Dobashi ve Erkin Gören’in evlerindeki duvar resmi iki daireyi birbirine bağlamak üzere bir bütün olarak düşünülmüş. Ağacın giriş katındaki kökleri, birinci kattaki gövdesine ve orada-ki yaşam alanına yönlendiriyor bizleri. Orada yaşıyormuş gibi gözüken hayaletler ve yaratıklar, Tarlabaşı’nın bu eski bölgesinde geçmişte ve gelecekte olabilecekleri simgeliyor. Ayrıca yakın çevre-de bulunan eski mimari öğeler de resimlerde canlandırılıyor.

14

Ev 7

Ev 8

Motoko Dobashi & Erkin Gören

Patricija Gilyte & Pelin Güre

Yahudi mitolojisinden bir karakter olan Golem, Orhun Erdenli’nin çalışmasının ana temasını oluşturuyor. Golem metaforik olarak ancak kalbindeki “büyülü kelimelerle” yaşayabilen sanatçıyı simgeliyor. Golem oda için çok büyük, yaşamımız için yabancı bir şekilde havada asılı duruy-or. Patricia Wich, görünenin ve algıladığımız dünyanın arkasındaki gerçekliği sorguluyor. Kekler hazırlayarak Golem‘e – ve tabii ki izleyicilere- küçük bir iyilik yapmak istiyor.

Apartmana girdiğimizden itibaren, mekanın yaşamaya uygun bir yer olmaktan çıktığını fark ediyoruz. Camide kullanılan desenler ile yaratılmış mistik bir hava hakim eve. Bu eski kültürün sonsuz gibi gözüken ve birbirini tekrarlamayan şekillerinin yarattığı gölgeler tanımsız ve sınırsız gibi gözüken bir oda yaratıyor. Algıyla ve dinamiğin izleni-miyle oynayan Ergül Cengiz ve Ozan Uysal bizi boyutlar hakkında yeniden düşünmeye davet ediyor.

15

Ev 9

Ev 10Patricia Wich & Orhun Erdenli

Ergül Cengiz & H. Ozan Uysal

16

Jüri MünihProf. Nikolaus Gerhart, Münih Güzel Sanatlar Akademisi RektörüProf. Dr. Florian Hufnagl, Bavyera Pinakothek Müzesi Yeni Arşiv Bölüm BaşkanıDr. Angelika Noller, Yeni Nürnberg Müzesi MüdürüDr. Cornelia Osswald-Hoffmann, Sanat Bilimcisi, KüratörLeyla Aktaş-Rosenberger, HeykeltıraşBeate Nagel, Küratör, Sanat TarihçisiBülent Tulay, Yayınevi Sahibi

Jüri İstanbulAnna Heidenhain, SanatçıAyşegül Sönmez, AICA Türkiye Başkanı, Öğr. Görevlisi, Radikal Gazetesi YazarıBaşak Şenova, KüratörBertrand Ivanoff, SanatçıBeste Gürsu, KüratörCanan Beykalı, Sanat Tarihçisi, Sanat EleştirmeniMarcus Graf, Sanat Bilimcisi, Küratör, Öğr. Görevlisi, Yeditepe Üniversitesi

Redaksiyon, Küratör, Projekt sahibi, Konsept: art.homes, Mehmet Dayı

Asistan (Münih): Maresa BucherAsistanlar (İstanbul): Ahmet Yusuf Aygeç / Nur Sarsılmaz / Merve ÖzyılmazKoordinasyon (İstanbul): Burçin AyebeGrafik tasarım: Irmela FürstWebtasarım: Ray MooreFotoğraflar (Ahmet Misbah Demircan, Burcu Doğramacı, Christian Ude, Marcus Graf,Michael M. Thoss sanatcilar dışında): Coletta Ehrmann

Baskı: LeManBaskı sayısı: 10.000

© art.homes, www.art-homes.de

Fotoğraf: Hera Büyüktaşçıyan

DÜKKANKulturPlanungsbüro

landeshauptstadtMünchen

Erwin und Gisela von Steinerstiftung