MODUŁY ZGODNOŚCI

•Proces oceny zgodności został podzielony na moduły, z których każdy obejmuje ograniczoną liczbę różnych procedur dotyczących jak najszerszego asortymentu wyrobów;

•Moduły stosowane są w fazie projektowania i/lub produkcji wyrobu. Osiem podstawowych modułów i ich osiem możliwych wariantów może być połączonych ze sobą na wiele różnych sposobów;

•Z zasady wyrób podlega ocenie zgodności według modułu zarówno na etapie projektowania jak i produkcji;

•Moduły wyznaczają zadania wytwórcy oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, zadania notyfikowanej jednostki w fazie projektowania i/lub produkcji;

•Każda dyrektywa nowego podejścia podaje zakres możliwych procedur oceny zgodności, które uważa się za zapewniające należyty poziom ochrony. Dyrektywy wyznaczają również kryteria dotyczące warunków, zgodnie z którymi wytwórca może dokonać wyboru, jeśli przewidziano więcej niż jedną możliwość wyboru;

•podział procedury oceny zgodności, tj. podział na moduły, opiera się na interwencji strony pierwszej (wytwórca) lub strony trzeciej (notyfikowana jednostka) i dotyczy fazy projektowania wyrobów i/lub fazy ich produkcji;

•Stosownie do typu wyrobu i związanego z nim ryzyka, moduły zapewniają ustawodawcy środki pozwalające wyznaczyć właściwe procedury, za pośrednictwem których producenci wykażą zgodność wyrobu z postanowieniami dyrektywy.

                

JEDNOSTKI NOTYFIKOWANE-ROLA•Jednostki notyfikowane wykonują zadania określone w procedurach oceny zgodności (o których mowa w odpowiednich dyrektywach) w sytuacji, gdy wymagana jest opinia strony trzeciej;

•Państwa członkowskie są odpowiedzialne za notyfikację jednostek. Mogą je wybrać spośród jednostek im podlegających spełniających wymagania zawarte w dyrektywach oraz stosujących się do zaleceń zawartych w decyzji Rady 93/465/EWG;

•Aby jednostka mogła zostać notyfikowana, musi posiadać osobowość prawną na terytorium jednego z państw członkowskich;

•Kompetencje jednostki notyfikowanej powinny być nadzorowane i regularnie kontrolowane przez państwa członkowskie

•Podstawowym zadaniem jednostki notyfikowanej jest świadczenie usług związanych z oceną zgodności na warunkach ustalonych w poszczególnych dyrektywach. Jest to usługa świadczona wytwórcom w ramach interesu publicznego;

•Jednostki notyfikowane mogą oferować swoje usługi związane z oceną zgodności, w zakresie nadanej im notyfikacji, każdemu podmiotowi gospodarczemu ustanowionemu zarówno na terenie Wspólnoty, jak też poza nią;

•Producenci mogą wybrać każdą spośród jednostek notyfikowanych, która została wyznaczona do przeprowadzenia danej procedury oceny zgodności zgodnie z postanowieniami odpowiedniej dyrektywy

                

JEDNOSTKI NOTYFIKOWANE- ODPOWIEDZIALNOŚĆ•Jednostki notyfikowane powinny działać w sposób kompetentny, niedyskryminujący, zrozumiały, neutralny, niezależny oraz bezstronny.

•muszą brać bezpośredni udział lub być reprezentowane w procesie ustalania norm europejskich lub też zapewnić sobie regularny dostęp do informacji na temat bieżącej sytuacji dotyczącej odpowiednich norm;

•muszą wziąć na siebie odpowiedzialność za kompletny moduł lub kilka kompletnych modułów (kompetencje do przeprowadzenia oceny zgodności zgodnie z tym właśnie modułem);

•muszą regularnie informować krajowe władze notyfikujące o swoich działaniach oraz udzielać swym władzom notyfikującym wszystkich informacji dotyczących właściwej realizacji warunków notyfikacji na ich żądanie lub na prośbę Komisji;

•muszą powiadamiać inne jednostki notyfikowane oraz krajowe władze nadzorujące o wszystkich certyfikatach, które zostały cofnięte lub zawieszone;

•są i powinny pozostać stroną trzecią, niezależną od swych klientów oraz innych zainteresowanych stron;

•nie powinny wykonywać i świadczyć żadnych dodatkowych usług, chyba że posiadają one wartość dodaną do wyrobu. Muszą one jednak zagwarantować, że ich pozostała działalność poza obszarem dotyczącym dyrektyw Nowego Podejścia nie wpływa na poufność, obiektywizm oraz bezstronność;

•w celu zagwarantowania bezstronności jednostka notyfikowana i jej personel powinni być wolni od nacisków i zależności finansowych, handlowych bądź jakichkolwiek innych, które mogłyby wpłynąć na wydawane oceny.

JEDNOSTKI NOTYFIKOWANE- KRYTERIA OCENY KOMPETENCJI

Ponieważ państwa członkowskie biorą na siebie ostateczną odpowiedzialność wobec innych państw członkowskich i instytucji Wspólnoty za kompetencje jednostek notyfikowanych, ich obowiązkiem jest sprawdzenie kompetencji jednostek zabiegających o notyfikację. Weryfikacja taka powinna się opierać na kryteriach ustalonych w odpowiedniej dyrektywie w połączeniu z wymaganiami zasadniczymi i obowiązującą w danym przypadku procedur oceny zgodności.

Kryteria oceny kompetencji przedstawione w dyrektywach obejmują:

•posiadany personel i sprzęt;

•niezależność i bezstronność w stosunku do podmiotów bezpośrednio lub pośrednio związanych z wyrobem (np. w stosunku do projektanta, wytwórcy, pełnomocnego przedstawiciela wytwórcy, dostawcy, montera, instalatora, użytkownika);

•wiedzę techniczną personelu dotyczącą wyrobów i danej procedury oceny zgodności;

•zachowanie tajemnicy zawodowej;

•ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, chyba że zgodnie z przepisami prawa krajowego koszty takiego ubezpieczenia pokrywa państwo.

AKREDYTACJA WG NORM SERII EN 45000

Akredytacja według norm serii EN 45000 stanowi wsparcie dla technicznej części notyfikacji oraz, pomimo, iż nie jest to wymagane, pozostaje ważnym i uznanym instrumentem służącym ocenie kompetencji, bezstronności i rzetelności jednostek

zgłoszonych do notyfikacji

                

Jednostki certyfikujące

Laboratoria badawcze

Organy kontrolne

Kryteria dla jednostek

akredytujących

EN 45010 EN 45002

EN 45003

EN 45010

Kryteria akredytacji i oceny

EN 45010 EN 45002

EN 45003

EN 45010

Kryteria operacyjne EN 45011

EN 45012

EN 45013

EN 45001 EN 45004

PROCEDURA NOTYFIKACJI•Państwa członkowskie mogą notyfikować jednostkę w dowolnym momencie po przyjęciu dyrektywy przez Radę; •Notyfikacja wymaga aby Komisja przyznała jednostce numer identyfikacyjny. Każda jednostka otrzymuje jeden numer, niezależnie od liczby dyrektyw, dla których jest notyfikowana (Przyznanie numeru jest czynnością czysto administracyjną i nie daje żadnych praw);•Państwa członkowskie powinny wyznaczyć swoje jednostki w ciągu trzech miesięcy od przyznania im numeru. Po upływie tego okresu Komisja może odebrać jednostce numer, który jej uprzednio wyznaczyła;•Oficjalna notyfikacja jednostki ma miejsce wtedy, gdy wszystkie wymagane informacje wraz z numerem identyfikacyjnym zostają wysłane do Komisji i do innych państw członkowskich;•Komisja gwarantuje systematyczną aktualizację pełnej listy jednostek notyfikowanych i zleca opublikowanie tej listy w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich serii C w celach informacyjnych;•Państwa członkowskie zobowiązane są również opublikować na poziomie krajowym informacje dotyczące wszystkich jednostek notyfikowanych, to znaczy zarówno jednostek notyfikowanych przez dane państwo jak i przez inne państwa członkowskie.

                

JEDNOSTKI NOTYFIKOWANE-PODZLECANIE

•Jednostka notyfikowana może zlecić wykonanie części swoich prac innej jednostce po zweryfikowaniu jej kompetencji, które będzie następnie regularnie poddawać kontroli;•Jednostka zatrudniona przez notyfikowaną jednostkę w charakterze podwykonawcy musi być kompetentna technicznie i udowodnić swoją niezależność i obiektywność według tych samych kryteriów i na tych samych warunkach co jednostka notyfikowana. Jednakże, w jej przypadku notyfikacja nie jest konieczna. Państwo członkowskie, które notyfikowało jednostkę zatrudniającą podwykonawców musi zagwarantować efektywną kontrolę kompetencji podwykonawcy zatrudnionego przez notyfikowaną jednostkę;•Zgodnie z kolejnym warunkiem zlecania prac podwykonawcom procedury oceny zgodności mogą być podzielone na działania techniczne i działania oceniające oraz metodologia zastosowana przy realizacji operacji technicznych musi być wystarczająco precyzyjna. Niemniej jednak jednostka zaangażowana przez jednostkę notyfikowaną musi realizować istotne i powiązane ze sobą elementy tych działań technicznych;•Podzlecanie musi być oparte na umowie gwarantującej przejrzystość i poufność działań jednostki notyfikowanej;•Jednostka notyfikowana zatrudniająca podwykonawcę pozostaje odpowiedzialna za wszystkie działania objęte notyfikacją. Podzlecanie nie pociąga za sobą przekazania uprawnień i obowiązków. Certyfikaty są zawsze wydawane w imieniu jednostki notyfikowanej i na jej odpowiedzialność;•Warunki zatrudniania podwykonawców dotyczą każdego podwykonawcy niezależnie od tego, czyjego siedziba znajduje się na terenie Wspólnoty, czy nie.

JEDNOSTKI NOTYFIKOWANE

Wykaz jednostek notyfikowanych w Polsce:

http://www.oznaczenie-ce.pl/certyfikat.php

http://www.euroinfo.org.pl/prawo/index.php?a=2339

Wykaz wszystkich jednostek notyfikowanych:

http://europa.eu.int/comm/enterprise/newapproach/legislation/nb/notified_bodies.htm

(Wykaz jednostek notyfikowanych jest publikowany i regularnie uaktualniany przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Wspólnot

Europejskich)

                

DEKLARACJA ZGODNOŚCI-WYTYCZNE

•Opracowana została norma EN 45014, która ma na celu określenie ogólnych kryteriów dla deklaracji zgodności. W kontekście dyrektyw Nowego Podejścia może ona być również wykorzystywana jako wytyczne. Zgodnie z tą normą deklaracja może mieć formę dokumentu, etykiety lub jej odpowiednika oraz powinna zawierać informacje wystarczające do zidentyfikowania wszystkich wyrobów, które obejmuje;

•Dyrektywy Nowego Podejścia nakładają na producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela ustanowionego na terenie Wspólnoty obowiązek sporządzenia deklaracji zgodności WE w momencie, gdy wyrób wprowadzany jest na rynek;

•W zależności od procedury oceny zgodności deklaracja zgodności WE musi albo zapewniać, że wyrób spełnia zasadnicze wymagania odpowiednich dyrektyw, albo jest zgodny z typem, dla którego został wydany certyfikat badania typu WE i który spełnia wymagania zasadnicze odpowiednich dyrektyw;

•Treść deklaracji zgodności WE określa się osobno w każdej z dyrektyw, zależnie od wyrobu, którego dana dyrektywa dotyczy;

                

DEKLARACJA ZGODNOŚCI-WYTYCZNE c.d.

•Jeżeli do jednego wyrobu odnosi się kilka dyrektyw Nowego Podejścia, producent lub jego upoważniony przedstawiciel mogą połączyć wszystkie deklaracje w jeden dokument (deklaracja powinna zawierać informację, czy obejmuje tylko jedną dyrektywę, czy więcej oraz odniesienie do innych dyrektyw);

• Łączenie deklaracji nie jest możliwe, gdy dyrektywa przewiduje specyficzną formę deklaracji zgodności (np. dyrektywa dotycząca środków ochrony indywidualnej);

•Deklaracja zgodności WE musi być udostępniona natychmiast na żądanie organom nadzoru rynku;

•Deklaracja zgodności WE musi być sporządzona w jednym z oficjalnych języków Wspólnoty;

•Dodatkowo dostarczyć należy kopię deklaracji w języku oryginalnym;

•Deklaracja zgodności powinna być przechowywana przez co najmniej dziesięć lat, licząc od ostatniego dnia produkcji wyrobu, chyba że dyrektywa przewiduje inny okres.

CO POWINNA ZAWIERAĆ DEKLARACJA ZGODOŚCI?

1. nazwisko i adres producenta lub upoważnionego przedstawiciela wydającego deklarację;

2. dane identyfikacyjne wyrobu (nazwa, typ lub numer modelu i wszystkie niezbędne dane dodatkowe, takie jak numer partii, serii lub numer seryjny, pochodzenie oraz numer poszczególnej sztuki);

3. wszystkie istotne przepisy (dyrektywy), z którymi wyrób jest zgodny;

4. informacje o normach lub innych dokumentach normatywnych, do których się odniesiono (np. krajowych normach technicznych i specyfikacjach). Normy te muszą być opisane w dokładny, pełny i jasny sposób;

5. wszystkie dodatkowe informacje, które mogą być wymagane (np. gatunek, kategoria), jeśli ma to zastosowanie;

6. data wydania deklaracji zgodności;

7. podpis, tytuł lub równoważne oznaczenie upoważnionej osoby (sygnatariusz nie musi zamieszkiwać na terenie Wspólnoty);

8. oświadczenie, że deklaracja zgodności została wydana na wyłączną odpowiedzialność producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela (jeśli producent go wyznaczył);

9. Nazwa, adres i numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, jeżeli była zaangażowana w procedurę oceny zgodności.

                

DYREKTYWA MASZYNOWA-OGÓLNA BUDOWA

WSTĘP

ROZDZIAŁ I-ZAKRES, UMIESZCZANIE NA RYNKU I SWOBODNY PRZEPŁYW

ROZDZIAŁ II- PROCEDURY OCENY ZGODNOŚCI

ROZDZIAŁ III- OZNAKOWANIE CE

ROZDZIAŁ IV- PRZEPISY KOŃCOWE

ZAŁĄCZNIK 1

1. ZASADNICZE WYMAGANIA W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA

2. ZASADNICZE WYMAGANIA W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH RODZAJÓW MASZYN

3. ZASADNICZE WYMAGANIA DOTYCZĄCE OCHRONY ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA ZAPOBIEGAJĄCE SZCZEGÓLNYM ZAGROŻENIOM POWODOWANYM PRZEZ PRZEMIE SZCZA NIE SIĘ MASZYN

4. ZASADNICZE WYMAGANIA DOTYCZĄCE OCHRONY ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA ZAPOBIEGAJĄCE SZCZEGÓLNYM ZAGROŻENIOM ZWIĄZANYM Z PODNOSZENIEM

5. ZASADNICZE WYMAGANIA DOTYCZĄCE OCHRONY ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA W ZAKRESIE MASZYN PRZEZNACZONYCH DO PRACY POD ZIEMIĄ

6. ZASADNICZE WYMAGANIA DOTYCZĄCE OCHRONY ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA ZWIĄZANE ZE SZCZEGÓLNYMI ZAGROŻENIAMI WYNIKAJĄCYMI Z PODNOSZENIA I PRZENOSZENIA OSÓB

DYREKTYWA MASZYNOWA-OGÓLNA BUDOWA

ZAŁĄCZNIK II

A.TREŚĆ DEKLARACJI ZGODNOŚCI WE DLA MASZYN [1]

B.TREŚĆ DEKLARACJI WYTWÓRCY LUB JEGO UPOWAŻNIONYCH PRZEDSTAWICIELI USTANOWIONYCH WE WSPÓLNOCIE (art. 4 ust. 2)

C.TREŚĆ DEKLARACJI ZGODNOŚCI WE DOTYCZĄCEJ URZĄDZEŃ ZABEZPIECZAJĄCYCH WPROWADZANYCH NA RYNEK ODDZIELNIE 1

ZAŁĄCZNIK III- OZNAKOWANIE ZGODNOŚCI CE

ZAŁĄCZNIK IV-RODZAJE MASZYN I URZĄDZEŃ ZABEZPIECZAJĄCYCH, DO KTÓRYCH NALEŻY STOSOWAĆ PROCEDURY WYMIENIONE W ART. 8 UST. 2 LIT. b) i c)

ZAŁĄCZNIK V-DEKLARACJA ZGODNOŚCI WE

ZAŁĄCZNIK VI-BADANIE TYPU WE

ZAŁĄCZNIK VII-MINIMALNE KRYTERIA UWZGLĘDNIANE PRZY NOTYFIKOWANIU JEDNOSTEK

ZAŁĄCZNIK VIII 

Część A- Dyrektywy uchylone

Część B- Wykaz ostatecznych terminów przeniesienia do prawa krajowego i obowiązywania

ZAŁĄCZNIK IX-TABELA KORELACJI

BEZPIECZEŃSTWO MASZYN- PODSTAWA PRAWNA

Europejska podstawa prawna:

Polska podstawa prawna Akt prawny zawierający wykaz norm zharmonizowanych

•Dyrektywa 98/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do maszyn MAD

•Dyrektywa 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI,

PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ

z dnia 10 kwietnia 2003 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn i elementów bezpieczeństwa

(Dz. U. Nr 91, poz. 858)

•Obwieszczenie Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z dnia 19 grudnia 2003r. (Monitor Polski nr 7 z 2004r. poz. 117, z dnia 9.02.2004r.)

•Obwieszczenie Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z dnia 21 października 2004r

DEFINICJA MASZYNY W ROZUMIENIU DYREKTYWY MASZYNOWEJ

MASZYNA

    zespół sprzężonych części lub elementów składowych, z których przynajmniej jedna część lub element wykonuje ruch, wraz z odpowiednimi elementami uruchamiającymi, obwodami sterowania, zasilania, itp. połączonych w całość mającą konkretne zastosowanie, zwłaszcza przetwarzanie, obróbkę, przemieszczanie lub pakowanie materiałów,

    zespół maszyn, które w celu osiągnięcia określonego efektu końcowego zostały zestawione i są sterowane w taki sposób, aby działały jako integralna całość,

      wymienne wyposażenie modyfikujące funkcję maszyny, które jest wprowadzane na rynek w celu połączenia przez operatora z maszyną lub szeregiem różnych maszyn lub z ciągnikiem, o ile wyposażenie to nie stanowi części zamiennej lub narzędzia; 

URZĄDZENIE ZABEZPIECZAJĄCE

element składowy, nie będący wyposażeniem wymiennym, który wytwórca lub jego upoważniony przedstawiciel ustanowiony we Wspólnocie umieszcza na rynku, tak aby spełniał funkcje zabezpieczające podczas użytkowania i którego uszko dzenie lub nieprawidłowe funkcjonowanie zagraża bezpieczeństwu lub zdrowiu narażonych osób.

KOMPATYBILNOŚĆ ELEKTROMAGNETYCZNA- PODSTAWA PRAWNA

Europejska podstawa prawna:

Polska podstawa prawna Akt prawny zawierający wykaz norm zharmonizowanych

•Dyrektywa Rady 89/336/EWG z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstwa Państw Członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej EMC

•Zmiany w dyrektywach:–91/263/EEC

–92/31/EEC

–93/68/EEC

•Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 kwietnia 2003 r. w sprawie dokonywania oceny zgodności aparatury z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi kompatybilności elektromagnetycznej oraz sposobu jej oznakowania (Dz.U.03.90.848)

•Ustawa z 21 lipca 2000 r.-Prawo telekomunikacyjne

•Obwieszczenie Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z dnia 19 grudnia 2003r. (Monitor Polski nr 7 z 2004r. poz. 117, z dnia 9.02.2004r.)

•Obwieszczenie Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z dnia 21 października 2004r

DEFINICJE ZWIĄZANE Z DYREKTYWĄ EMC

„aparat” to wszystkie elektryczne i elektroniczne urządzenia wraz ze sprzętem i instalacją, które zawierają elektryczne i/lub elektroniczne części składowe.

„zakłócenie elektromagnetyczne” to zjawisko elektromagnetyczne, które może pogorszyć działanie urządzenia, elementu wyposażenia lub systemu. Zakłóceniem elektromagnetycznym może być hałas elektromagnetyczny, niepożądany sygnał lub nawet zmiana w samym środku przekazu.

„odporność” oznacza zdolność urządzenia, elementu wyposażenia lub systemu do niezakłóconego działania, w przypadku wystąpienia zakłócenia elektromagnetycznego.

„kompatybilność elektromagnetyczna” oznacza zdolność urządzenia, elementu wyposażenia lub systemu do zadowalającego działania w jego środowisku elektromagnetycznym, bez powodowania zakłóceń elektromagnetycznych, które nie są tolerowane w tym środowisku.

DYREKTYWA EMC-OGÓLNA BUDOWAArtykuł 1- zawiera definicje następujących terminów: aparat, zakłócenie

elektromagnetyczne, odporności, kompatybilności elektromagnetyczna, kompetentne kolegium, deklaracja EC o badaniach i zgodności.

 Artykuł 2- wyjaśnia, iż niniejsza dyrektywa dotyczy aparatów, które są odpowiedzialne za zakłócenia elektromagnetyczne jak również dotyczy tych aparatów, których działanie powoduje zakłócenia.

 Artykuł 3- mówi o tym, że kraje członkowskie są odpowiedzialne za wykonywanie odpowiednich pomiarów parametrów aparatów, które mogą być dopuszczone do wspólnego rynku.

 Artykuł 4- mówi o tym, że konstrukcja aparatów powinna być taka, ażeby zakłócenia powodowane przez aparaty nie przekraczały ustalonego poziomu; jak również aparaty powinny być odporne na zakłócenia o wartościach niższych od wymienionego poziomu.

 Artykuł 5- zobowiązuje kraje członkowskie do nie utrudniania wprowadzania na rynek i obejmowania działalnością serwisową aparatów, które zgodne są z postanowieniami tej dyrektywy.

 Artykuł 6- stwierdza, że wymagania tej dyrektywy nie powinny przeszkadzać w stosowaniu w jakimkolwiek kraju członkowskim specjalnych pomiarów związanych z problemem kompatybilności elektromagnetycznej; podano dwa powody dla których pomiary takie są konieczne.Ponadto kraje członkowskie powinny informować Komisję i inne kraje członkowskie o stosowaniu specjalnych pomiarów.

 

DYREKTYWA EMC-OGÓLNA BUDOWA c.d.Artykuł 7- mówi o tym, jakie postępowania powinny być czynione przez kraje członkowskie

ze swoimi normami, które zabezpieczają wymagania podane w artykule czwartym niniejszej dyrektywy.

 Artykuł 8- mówi o postępowaniu w przypadku gdy kraj członkowski lub Komisja stwierdzą, że normy krajowe nie są zgodne z artykułem siódmym i czwartym niniejszej dyrektywy.

 Artykuł 9- podaje postępowanie w przypadku gdy kraj członkowski stwierdzi, że aparaty mające atest wydany według jednego ze sposobów podanych w artykule dziesiątym nie spełnia wymagań podanych w artykule czwartym .

 Artykuł 10- podaje sposób postępowania producenta aparatu w przypadku gdy stwierdzi on, że jego aparat spełnia wymagania norm podanych w artykule siódmym. Podany jest sposób nadawania atestu zgodności oraz sposób postępowania w przypadku niezgodności z wymaganiami norm omówionych w artykule siódmym.

 Artykuł 11- podaje, że dyrektywy 76/889/EEC i 76/890/EEC powinny być odwołane z dniem 1 stycznia 1992 roku.

 Artykuł 12- zobowiązuje kraje członkowskie do adoptowania postanowień niniejszej dyrektywy oraz do ogłoszenia wszystkich przepisów, zarządzeń i decyzji administracyjnych wynikających z tej dyrektywy w terminie do 1 lipca 1991 roku. O tym powinna być poinformowana Komisja. Stosowanie postanowień tej dyrektywy obowiązuje od 1.01.1992 roku.

 Artykuł 13- adresuje tę dyrektywę do krajów członkowskich.

DYREKTYWA EMC-OGÓLNA BUDOWA c.d.

Załącznik I– Deklaracja zgodności WE

– Znak zgodności CE

(zawiera treść, podaną w punktach, zaświadczenia (atestu) o zgodności oraz podany jest kształt znaku zgodności wraz z napisami, które mogą teraz jemu towarzyszyć)

 

Załącznik II

Kryteria oceny jednostek notyfikowanych

(zawiera kryteria, które musi spełniać Kompetentne Kolegium do wydawania zaświadczeń o zgodności)

Załącznik III

Przykładowy wykaz podstawowych wymogów w zakresie ochrony

(zawiera listę aparatów (urządzeń) które według postanowień artykułu 7 dyrektywy nie powinny generować zakłóceń powyżej dopuszczalnego poziomu, jak również powinny prawidłowo pracować w otoczeniu w którym występują zakłócenia nie przekraczające dopuszczalnego poziomu)

BEZPIECZEŃSTWO WYROBÓW- PODSTAWA PRAWNA I STOSOWANA TERMINOLOGIA

Europejska podstawa prawna: Polska podstawa prawna

DYREKTYWA RADY 92/59/EWG z 29 czerwca 1992 roku dotycząca ogólnego bezpieczeństwa produktów

USTAWA z dnia 12 grudnia 2003 r.o ogólnym bezpieczeństwie produktów

(Dz. U. Nr 229, poz. 2275)

Produkt oznacza każdy produkt przeznaczony dla konsumentów lub do ewentualnego wykorzystania przez konsumentów, bez względu na to czy został dostarczony w celu ewentualnego wzięcia go pod uwagę w trakcie działalności handlowej i czy jest nowy, wykorzystany czy też odnawiany

Producent oznacza:

•producenta wyrobu, jeśli jest on zarejestrowany we Wspólnocie, i każdą osobę przedstawiającą się jako producent umieszczając na produkcie swoje nazwisko. znak handlowy lub inny wyróżniający znak, lub osoba, która dokonuje renowacji produktu,

•przedstawiciela producenta, jeśli producent nie jest zarejestrowany na terenie Wspólnoty, lub jeśli nie ma przedstawiciela zarejestrowanego na terenie Wspólnoty, importera wyrobu,

•inni zawodowcy wchodzący w skład łańcucha zaopatrzeniowego w stopniu w jakim ich działalność może mieć wpływ na cechy bezpieczeństwa produktu wprowadzanego na rynek.

DYREKTYWA DOT. BEZP. PRODUKTÓW - BUDOWAWSTĘP

DZIAŁ I- PRZEDMIOT - ZAKRES – DEFINICJE

DZIAŁ II-OGÓLNE WYMAGANIA ODNOŚNIE BEZPIECZEŃSTWA

DZIAŁ III- OBOWIĄZKI I UPRAWNIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

DZIAŁ IV- POWIADAMIANIE I WYMIANA INFORMACJI

DZIAŁ V- SYTUACJE NADZWYCZAJNA I AKCJA NA SZCZEBLU WSPÓLNOTOWYM

DZIAŁ VI- POSTANOWIENIA RÓŻNE I KOŃCOWE

ANEKS- SZCZEGÓŁOWE PROCEDURY STOSOWANIA WSPÓLNOTOWEGO SYSTEMU SZYBKIEJ WYMIANY INFORMACJI

ROZDZIAŁ 1-PRZEPISY OGÓLNE

ROZDZIAŁ 2-OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA PRODUKTÓW

ROZDZIAŁ 3-OBOWIĄZKI PRODUCENTÓW I DYSTRYBUTORÓW W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA PRODUKTÓW

ROZDZIAŁ 4-NADZÓR NAD OGÓLNYM BEZPIECZEŃSTWEM PRODUKTÓW

ROZDZIAŁ 5- PRZEPISY KARNE

ROZDZIAŁ 6- ZMIANY W PRZEPISACH OBOWIĄZUJĄCYCH, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

USTAWA O OGÓLNYM BEZP. PRODUKTÓW - BUDOWA

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA WYRÓB- PODSTAWA PRAWNA I STOSOWANA TERMINOLOGIA

Europejska podstawa prawna: Polska podstawa prawna

DYREKTYWA RADY z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe

•USTAWA z dnia 2 marca 2000r. O ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. Nr. 22, poz. 271

•USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004r. O zmianie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. Nr 116, poz. 1204)

DYREKTYWA W SPRAWIE ZBLIŻENIA PRZEPISÓW... DOT. ODPOW. ZA PRODUKTY WADLIWE- WYBRANE ZAGADNIENIA

Producent jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez wadę w jego produkcie.

Producent nie ponosi odpowiedzialności wynikającej z przepisów dyrektywy, jeżeli udowodni:

– że nie wprowadził produktu do obrotu;

– że uwzględniając okoliczności jest prawdopodobne, iż wada, która spowodowała szkodę nie istniała w momencie wprowadzenia przez niego produktu do obrotu lub, że wada powstała później;

– że nie wyprodukował produktu w celu sprzedaży lub innej formy dystrybucji dla celu gospodarczego ani nie wyprodukował lub nie rozpowszechnił produktu w toku swej działalności gospodarczej;

– że wada wynika ze zgodności produktu z przepisami bezwzględnie wiążącymi wydanymi przez władze publiczne;

– że stan wiedzy naukowej i technicznej w momencie wprowadzenia przez niego produktu do obrotu nie pozwalał na wykrycie istnienia wady;

– w przypadku producenta części, że wada jest spowodowana projektem produktu, w którym część została zamontowana, lub wynika z instrukcji otrzymanych od producenta produktu.

„szkoda” oznacza:

a) szkodę spowodowaną przez śmierć lub przez uszkodzenia ciała;

b) uszkodzenie lub zniszczenie każdej rzeczy innej niż produkt wadliwy o wartości powyżej 500 ECU, pod warunkiem, że rzecz ta:(i) jest zwykle przeznaczona do prywatnego użytku lub konsumpcji, i

(ii) była używana przez osobę poszkodowaną głównie dla jej prywatnego użytku lub konsumpcji.