Upload
others
View
2
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Motorvakantie 2003
Rondrit door Schotland
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 2 van 36 pagina’s
Overzicht etappe’s :
19 Augustus Assen – Europoort
20 Augustus Hull – Galashiels
21 Augustus Galashiels – Furnace
22 Augustus Furnace – Ardshealach
23 Augustus Ardshealach - Skye / rondje Skye
24 Augustus Skye Ullapool
25 Augustus Ullapool- Thurso
26 Augustus Thurso - John O'Groats - Inverness
27 Augustus Inverness – Edinburgh
28 Augustus Inverness – Hull
29 Augustus Europoort – Assen
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 3 van 36 pagina’s
Inleiding
Toen ik dit voorjaar in Engeland was voor het weekend van de Britse XJR-
rijders, kreeg ik heel sterk het gevoel om dit jaar weer naar Schotland te gaan.
Het was wel leuk daar in het zuiden, maar Schotland geeft toch een heel ander
gevoel. Het verlatene dat je daar in Schotland kunt voelen, miste ik toch wel een
beetje. En vooral de weidse uitzichten nog het erg ruige heuvellandschap, die
had je niet in het zuiden. Het is daar glooiender, wat zachter. En wat het gevoel
ook versterkte was het feit, dat ik gehoord had van het Falkirk Wheel. Een
soort van scheepslift om schepen van het ene kanaalpand naar het volgende
kanaalpand te transporteren. Op het internet had ik reeds plaatjes gezien en
een animatie film. Een heel vreemde konstruktie om een serie van elf sluizen te
vervangen. Maar de reis zou anders worden dan vorig jaar. Toen was mijn
inbreng beperkt tot het kiezen van de reis, het regelen van de boot en het
betalen. De laatste twee zouden blijven, de reis zou ik zelf regelen, of anders
gezegd het niet regelen. Een nadeel verleden jaar vond ik onder andere, dat ik
elke avond terug moest naar hetzelfde B&B Dat hield toen in, dat ik dezelfde
weg soms twee of drie keer moest rijden. Dat wilde ik nu niet. Ik had genoeg
B&B's gezien om onderweg wat te kunnen vinden. Maar delen van de reis wilde ik
wel over doen. Toen ik een keer in een chatsessie met de Britse XJR-owners er
over vertelde waren er een aantal die een overnachting aanboden. De meeste
lagen erg uit de route of zo dicht bij elkaar, dat de reisafstanden er tussen te
gering waren. En verder schept het vaak ook weer verplichtingen waar ik geen
behoefte aan had. Dus werden ze bijna allemaal afgewezen. Een rijder – Bainze
uit Hereford - stelde voor om elkaar nog eens weer te ontmoeten. Mede door
hem was ik indertijd ook naar Broadway geweest. Hij stelde voor op de zaterdag
op het eiland Skye (http://www.route-u55.co.uk/). Daar was een B&B, waar je de
eerste keer alleen maar binnen kwam als je op de motor kwam. Daarna was -
onder omstandigheden - een auto wel toegestaan. Toen mijn plannen een
bepaalde graad van zekerheid hadden, stelde Donna - ook een actief lid van de
Britse XJR-owners - voor om speciaal voor mij op een avond bijeen te komen.
Leuk voor de groep en leuk om eens de namen naar gezichten te kunnen vertalen.
Na mijn plannen met haar plannen te hebben vergeleken stelde ze voor om dat
dan te doen op de woensdagavond in de tweede week. En ik mocht bij hen ook wel
een nacht slapen. Dat aanbod accepteerde ik. Het zou een aantal problemen
voorkomen. En ook bood ze aan, dat of zij of haar vriend mij zouden oppikken bij
een servicestation net over de Forth-brug. Om mijn bereikbaarheid wat te
vergroten schafte ik alsnog maar een GSM aan. Eindelijk had ie er een. Voor het
reisplan had ik nu maar vaste punten : de datum van beide overtochten, de
ontmoeting op Skye en Donna’s avond. Alle andere punten konden wat geschoven
worden. Allen de volgorde lag redelijk wast vanwege de route.
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 4 van 36 pagina’s
Omdat de weken voor het vertrek het erg warm was geweest had ik weinig
kunnen doen voor de fysieke voorbereiding. Wel een paar nieuwe laarzen
gekocht, maar nog nooit aangehad en uitgeprobeerd. Hoe waterdicht zouden ze
zijn? En of er wel op te lopen viel? Maar van de oude wist ik zeker dat de niet
meer waterdicht waren.
Wel nieuwe banden gemonteerd, maar nog nooit mee gereden. En hoe anders
zouden deze Bridgestones nou rijden vergeleken met de Dunlops? En deze
Bridgestone waren van het type BT 020 NT. En dat NT baarde mij zorgen. Want
gebruikte Microsoft deze aanduiding ook niet? En hadden we op kantoor niet
ondervonden dat dat NT ook wel : Nooit Toepassen, Not Tested etc. kon
betekenen? Nee, als UNIX-man had ik het niet zo op deze “New Technology”.
Zou dat onderweg betekenen, dat geregeld een Ctrl-Alt-Del zou moeten
indrukken?
Verder moesten er nog andere aanpassingen gedaan worden. De verlichting boven
de fietscomputer zou alleen maar moeten werken als het echt nodig was. Hij was
te prijzig om constant te gebruiken. Dus met een relaisje en een diode. En er
moest stroom komen voor de GPS. Het apparaat was te duur aan batterijen. Via
Ebay in Duitsland had ik een omvormer gekocht en deze moest ook nog even
ingebouwd worden. Werk dus in overvloed, waarbij sommige maar even
provisorisch werden gedaan.
Ook had ik een setje handbeschermers gekocht bij Polo in Duitsland. Van die
handbeschermers zoals je vaak op Off-road motoren ziet. Ik hoopte dat deze
wat extra bescherming zouden geven in slecht weer. Na montage had ik wel al
gezien, dat de handen er niet helemaal goed achter zaten, maar tijdgebrek –
voor bedenking en uitvoeren van een betere oplossing – deden mij besluiten het
eerst maar even zo te laten.
Toen ik vrijdags voor de afvaart de boot wilde regelen, kwamen er weer nieuwe
problemen. Het meisje bij P&O kende de kode van Promotor niet en bij haar
begonnen de prijzen van een retour vanaf € 223. “En u zegt maar even meneer
wat voor hut U daar nog bij wilt hebben.” Op mijn mededeling, dat ik prijzen
had, die veel lager waren en waar de hut bij inbegrepen was, daar wilde ze niks
van weten. Maar ze toonde haar goede wil. Ze zou even gaan informeren 's
avonds bij collega's en dan zaterdag na één uur weer terugbellen. Alleen bleek
zaterdags niets van haar goede wil. Er werd niet gebeld. Omdat het toch wel erg
begon te dringen, besloot ik om in elk geval ook Promotor even in te lichten met
een mailtje. Maandagmorgen belde ik zelf alvast maar weer met P&O en het
meisje, dat ik toen aan de lijn, kreeg wist na het noemen van kode S42, dat het
om een aanbieding van Promotor ging. Binnen een kwartier had ik het geregeld.
Een retourovertocht inklusief een twee persoonshut - voor mij alleen - en twee
keer een ontbijt voor maar € 134. Dat sloot beter aan bij mijn ideeën. Later
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 5 van 36 pagina’s
kreeg ik nog een mailtje van Promotor dat de klacht vaker voorkwam en dat ze
dinsdag een gesprek zouden hebben met P&O hierover en dat ze van P&O nog
kontakt met mij zouden opnemen. Dinsdagmorgen werd ik door P&O gebeld.
Verbaasd waren ze dat ik nu wel een ticket had, maar ja, het verloop van
personeel en dat kon dan niet goed worden ingewerkt of kende alle regelingen
niet.
De Yamaha voor de garage, gereed voor vertrek, uitgerust met de handbeschermers
De koplamp reeds afgeplakt voor het linksrijden
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 6 van 36 pagina’s
Dag 1 - dinsdag 19 augustus 2003 - a/b Pride of Hull
Vanmorgen werd alles op de Yam gepakt en in de loop van de middag vertrok ik,
uitgezwaaid door mijn vrouw. Die morgen was het eindelijk begonnen te regenen,
maar 's middags was het gelukkig weer droog. De regenjas kon op het buddyseat
blijven liggen. Met een tussenstop bij ma Dijkstra kwam ik bij de poort in
Europoort en daar lagen mijn papieren reeds op mij te wachten. Alles netjes
geregeld : overtochten, hutpapieren en de ontbijten. Snel werd de Yam aan
boord gereden. Het was druk met motorfietsen, Veel Britten, die terug kwamen
van de GP van Tsjechië en dan een aantal GoldWings, die naar een treffen in
Kelso zouden gaan. En verder een groep met oude Harley's. De ruimte, die
eigenlijk voor de motoren was, was al vol, zodat we ergens anders werden
geparkeerd. Daar ontbraken echter de speciale voorzieningen om de motoren
vast de zetten. Het was volgens mij één van de oprijbruggen en we konden de
motoren vastzetten aan de leuningen van die bruggen. Er zou niet veel zeegang
zijn dus veel extra maatregelen hoefden we niet te nemen. Het personeel hield
zich afzijdig, zodat we zelf verantwoordelijk zouden zijn van het vastsjorren van
de motoren. Gewoon met een zijkoffer tegen een leuning en dan vasttrekken
tegen die leuning leek mij een goede oplossing. Daarna gauw naar de hut en de
motorkleding uit. Stilstaan met de uitrusting aan, dat was zweten. Na wat
moeilijkheden kwam ik in mijn hut. Gauw het motorpak uit en toen weer naar
buiten. Hoog vanaf het schip had ik een mooi uitzicht over de haven en het
beladen van de “Pride of Hull”. Ook besloot ik om de GSM even uit te proberen.
Ik belde even met Willy om te zeggen dat ik nu aan boord was en dat alles goed
ging. De GSM werkte dus goed. Het was tijd voor een bak koffie vond ik en dus
weer naar binnen, om later weer naar het bovendek te gaan en het laden van de
boot te bekijken, gevolgd door het losmaken en uitvaren. Ook nu was de
Maeslandtkering weer duidelijk zichtbaar. Toen we bijna buitengaats waren, ging
ik naar binnen en dronk nog een bak koffie om vervolgens vroeg de hut in te
duiken. Woensdag kon wel eens weer een lange dag worden.
Overzicht uitlezing boordcomputer dinsdag 19 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
0 0 Tot vandaag
256,90 103,07 2:29:33 145,0 Vandaag
256,90 2:29:33 Totaal
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 7 van 36 pagina’s
Ondergaande zon in Europoort
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 8 van 36 pagina’s
Dag 2 - woensdag 20 augustus 2003 - Galashiels
's Nachts werd ik een paar keer wakker van een autoalarm, dat afging. Nu zat er
tussen mijn hut en het autodek nog een dek met hutten, zodat die het nog beter
konden horen. Ik was al uit bed, voordat de mededeling kwam dat het zes uur
was. Daardoor was ik ook voor de drukte aan in de eetzaal. Ik nam een uitgebreid
Engels ontbijt. Kon het vakantiegevoel alleen maar versterken. Toen ik bij de
motor kwam en alles weer inpakte (bagage en berijder) zag ik, dat de eigenaren
van de groep oude Harley's - net voor mij - er nog niet waren, even als de beide
Polen van de motoren achter mij. Toen zij er eindelijk waren en vertrokken, was
het hele autodek bijna leeg. Daar stonden ook alleen nog enkele verweesde
auto's. Maar waar zou ik mij zorgen over maken. Over tien dagen moest ik weer
in Hull zijn. Na enkele rotondes was het Engelandgevoel weer terug. Het links
rijden ging weer alsof ik nooit anders had gedaan. Maar ja met een motor met
het stuur in het midden gaat dat natuurlijk wel een stuk gemakkelijker. En had ik
het in Nederland al niet vaak genoeg geoefend door die langzame auto's die
rechts rijden steeds maar over de linkerbaan in te halen? Ondanks dat ik het
roadboek van vorig jaar gebruikte waren er hele trajekten, die ik niet herkende.
Ik wist mij zelfs niet meer te herinneren, dat in het eerste deel tot NewCastle
zoveel gewoon - wat we in Nederland provinciale wegen noemen - zaten.
Blijkbaar waren de herinneringen aan de kleinere, bochtige wegen in Schotland
erg overheersend geweest. Maar na de kruising met Hadrian's Wall ging de route
over kleinere wegen met de z.g. passing places in de wegen, die te smal waren
voor twee auto's. Veel van die wegen, die ik 2-3-4-3-2 wegen noemde, omdat ik
steeds aan het op- of terugschakelen was zonder in de hoogste versnelling te
komen. Maar ook wegen die je aandacht goed vragen, want door de beperkte
breedte wordt het middendeel niet altijd schoon gereden. Veel plekken met
rommel midden op de weg. Daar komen geen autowielen om de boel aan de kant te
rijden En natuurlijk veel blinde bochten en heuveltoppen. En als dan weer dacht
dat ik fout zat en niet goed had opgelet, was er weer een punt waarvan ik zei :
Heb ik verleden jaar ook gezien. Tijdens het laatste deel begon het nog wat te
miezeren waarop ik besloot om het regenpak maar even aan te doen. Echter na
een tiental kilometers was het weer droog en werd het regenpak weer
opgeborgen. In Galashiels wilde ik kijken of het mogelijk was om bij hetzelfde
B&B te kunnen overnachten als vorig jaar. Maar de deur zat dicht en er was geen
bel. Een dame. die zag dat ik er naar stond te kijken zei dat er om de hoek ook
een B&B zat. Daar hadden ze nog een kamer vrij, zodat ik voor deze nacht onder
dak was. 's Avonds ging ik Galashiels nog even in om wat te eten en wat Schotse
ponden te halen. Kon ik mijn Engelse ponden bewaren tot ik weer in Engeland zou
zijn.
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 9 van 36 pagina’s
Overzicht uitlezing boordcomputer woensdag 20 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
256,90 2:29:33 Tot vandaag
410,42 62,61 6:33:19 135 Vandaag
667,32 9:02:52 Totaal
Falkirk Wheel – De bak in het ‘bovenste oog’ kan naar beneden draaien
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 10 van 36 pagina’s
Dag 3 - dondersdag 21 augustus 2003 - Furnace
De weerman had woensdagavond voor donderdag voorspeld, dat de regen in de
loop van de dag vanuit het noordwesten naar het zuidoosten zou trekken. Voor
de morgen had hij westelijk van Edinburgh nog even een zonnetje achter een
wolkje getekend. En ik wilde even westelijk van Edinburgh het Falkirk Wheel
(http://www.falkirk-wheel.co.uk/) bezoeken. Kon ik dat tenminste nog in droog
weer doen. Echter voor dat ik in Falkirk aan kwam, regende het al. Dus met
gewone kleren aan, daarover het leren pak en vervolgens het regenpak bezocht ik
het Falkirk Wheel. Werd ik toch nog nat. Maar wel van binnen uit. Dat ik erg
onder de indruk raakte, kon ik niet zeggen. Maar dat lag misschien mede aan het
feit, dat ik reeds wist wat ik kon zien en dat het formaat tegen viel. Maar als
stukje techniek was het leuk om het eens van dichtbij te zien. En misschien was
het slechte weer er ook wel deels schuld aan. Ik was met heel andere dingen
bezig. Droog houden en hoe ver gaan we c.q. komen we vandaag. Na het bezoek
ging de reis aan de hand van de beschrijving die ik reeds had gemaakt. En
onderweg bij het Carron Valley stuwmeer kreeg ik weer hoop. De heuveltoppen in
de verte werden beschenen door de zon. En even later zag ik schaduwen
verschijnen. Zou ik dan al door de buien heen zijn ? Mijn hoop werd korte tijd
later weer wreed verstoord. Het regende weer stevig op. Ik zag dan ook weinig
van de omgeving. Ik was bezig met het rijden op natte wegen. Op de borden zag
ik dat ik langs Loch Lomond reed, maar er was bijna geen overgang te zien tussen
het grijze meer en de grijze regen. Ik besloot om te proberen zo ver mogelijk te
komen. Misschien kwam ik wel al door de buien heen Ik was immers toch al nat.
Wel zag ik dat er vele watervallen waren en dat de bergstroompjes erg ruwe
stromen werden. Aan de hand van de begroeiing, die nu in het water hing kon je
zien dat het peil veel hoger was dan normaal. Ik had mij voorgenomen in de
tweede helft van de middag uit te kijken naar een B&B. Maar toen ik wel een
B&B, wilde zag ik de bordjes hangen van 'no vacancies', tenminste in de dorpjes
en steden. Daar zocht ik eerste instantie, want dan kon ik daar 's avonds even
wat gaan eten. Zo ging ik verder, maar na Inverary besloot ik dat elk B&B welkom
zou zijn. In een dorpswinkeltje kocht ik wat eten, zodat ik 's avonds in elk geval
zou kunnen eten. En toen ik weer op de weg was, stond er een verwijzing naar een
B&B op een boerderij. De kamer was nog vrij zei de dame, maar nog niet
opgeruimd na de gasten van deze morgen Ik had geen bezwaar daar op te
wachten. En terwijl ik daar op wachtte, kwamen er ook nog twee meisjes, die ook
een kamer zochten en al diverse keren een negatief antwoord hadden gekregen.
Ik had ze beide ook al zien lopen in Inveraray, toen ik daar bezig was met
tanken. Nou, als ze genoegen namen met een kamer met stapelbed, dan konden
ook zij wel onderdak krijgen. De landlady vertelde, dat dit weekend een Bank
Holiday was in Groot Brittannië. A.s. maandag zou iedereen vrij zijn en daarom
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 11 van 36 pagina’s
gingen vele Britten er even uit voor een lang weekend. Vandaar dat alles vol was.
En zij raadde ons aan om morgen vroeg te beginnen met het zoeken van een B&B.
Maar ik had nu een kamer met een heel mooi uitzicht over Loch Fyne. Op mijn
kamer at ik wat uit mijn 'lunchpakket' Een paar boterhammen met kaas.
Overzicht uitlezing boordcomputer donderdag 21 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
667,32 9:02:52 Tot vandaag
265,51 63,67 4:10:11 122 Vandaag
932,83 13:13:03 Totaal
Uitzicht naar het B&B van vandaag - de witte boerderij midden op de foto
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 12 van 36 pagina’s
Op A816 in de buurt van Ardfern
Dag 4 - vrijdag 19 augustus 2003 - Ardhealach
Vrijdag morgen leek het weer redelijk. Het was nog een beetje nattig, maar niet
zo nattig dat ik de regenbroek aan deed. Wel deed ik de jas aan. Kon deze wat
drogen, net als andere delen van de uitrusting. Vannacht was niet alles droog
geworden. Doordat ik gisteren in de regen niet goed had opgelet, moest ik mijn
routeplan herzien. En ik was verder gekomen dan dat ik verwacht had. En was in
Inverary rechtdoor gegaan waar in mijn oorspronkelijk plan rechtsafslaan stond.
Ik was te ver naar beneden gegaan langs Loch Fyne en ik besloot om dan toch
maar wat verder naar beneden te gaan. Gewoon de A83 tot Lochgilphead en dan
via de kustweg omhoog naar Mallaig voor de veerpont naar Skye. En daar stonden
nog twee dagen voor. Onderweg werd af en toe gestopt om wat van de omgeving
te genieten. Van de weidse uitzichten over de baaien, de grillige heuvels. In
Benderloch zag ik een winkel met daarbij een koffieshop. Maar ik was natuurlijk
al weer te ver. De Yam werd gekeerd en ik even terug. Het was echt een
koffieshop en ze hadden ook lekker gebak. Ginger cake. De bestelde koffie bleek
wel pot met twee koppen koffie te zijn. Daar had ik als ambtenaar natuurlijk
geen moeite mee. En ik kwam bij Connel over een oude brug. Van afstand was
niet te zien dat het om een oude brug ging, maar toen ik er dicht
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 13 van 36 pagina’s
Gezicht op Ardfern
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 14 van 36 pagina’s
bij was, zag ik een bord met de tekst dat de brug gebouwd was in 1903 en ik kon
het ook zien toen ik op de brug reed, dat de onderdelen niet als massawerk
waren gemaakt. Maar er was natuurlijk geen ruimte meer om even te stoppen
voor een plaatje. Een mooie reden om daar nog eens heen te gaan. Toen ik bij de
pont over Loch Linnhe naar mijn portemonnee zocht, zei ik met een lach tegen de
man, dat ik meende, dat buitenlandse motorrijders geen tol behoefden te
betalen. Ook hij kreeg een grijns op zijn gezicht en zei daarop dat het goed was.
Aan Loch Sunart stopte ik voor een lunchpauze. En het was er erg stil. Ik hoorde
alleen het ruisen van de wind, het ruisen van het water in het tinkelen van de
Yam. Dit vanwege het afkoelen van de motor. De kleine vliegjes hoorde ik niet.
Wel vernam ik ze, want ze begonnen steeds irritanter te worden. Ik vertrok
daarom maar. Ik besloot om vandaag maar niet veel verder te gaan. Het trajekt
voor morgen zou niet zo erg lang meer zijn. Bij het derde B&B had ik geluk. Weer
een tweepersoonskamer. De dame deed er eerst wat moeilijk over, - het was een
twee-persoonskamer - maar toen ik vroeg wat de prijs was voor twee personen
vond ik deze best meevallen. De totaalprijs lag in een kategorie waarmee ik geen
moeite had. Voor mezelf had ik vooraf gesteld, dat ik uit zou gaan van een prijs
van ca. £ 20,=. En dat bedrag vroeg zij voor de twee persoonskamer. Hoefde ik
niet langer te zoeken. Ik zei dat ik gewoon voor twee personen zou betalen. Dan
had zij geen inkomstendelving en ik had onderdak. En toen ze hoorde dat ik
gewoon boterhammen zou eten omdat ik het motorpak niet weer wilde aandoen,
bood zij aan, dat ik ook nog een bord soep kon krijgen. Nadat ik mij had
geïnstalleerd, ging naar de heuveltop vlak bij het huisje en ging daar zitten om te
genieten van de rust en het uitzicht. Bij de soep kreeg ik ook een paar
sandwiches.
Overzicht uitlezing boordcomputer vrijdag 22 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
932,83 13:13:03 Tot vandaag
203,32 58,35 3:25:36 110 Vandaag
1136,15 16:38:39 Totaal
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 15 van 36 pagina’s
Het B&B op Skye
Dag 5 - zaterdag 23 augustus 2003 - Breakish
Zaterdagmorgen probeerde de zon door te breken. Tijdens het inpakken van de
motor werd ik belaagd door een zwerm kleine vliegjes. Normaal heb ik daar niet
zo'n last van, maar deze waren heel erg vervelend. Zo vervelend, dat ik af en toe
naar binnen vluchtte. Toen kreeg ik een idee. Ik deed de helmmuts op. Hadden
de vliegjes een veel kleiner deel dat ze konden belagen. De landlady keek wel erg
vreemd, maar toen ik aan gaf waar het om ging, lachte ze. Het ontbijt leek wel of
het toch weer voor twee personen was. Zo uitgebreid. En of ik wel genoeg had,
want anders werd er nog wat bij gedaan. En bij het betalen moest ik haar er wel
even aan herinneren, dat ik 's avonds ook nog wat had gegeten. Anders kwam dat
niet op de rekening. Daarop vertrok ik. Omdat ik de route zo wist, had ik geen
routeroller op de motor gedaan. Maar toen ik in het laatste deel naar Mallaig zat,
viel mij op, dat de naald van de benzinemeter wel erg laag stond. Zonder
routeroller kon ik de benzinemeter weer zien. Het leek of de naald lager stond
dan anders voor hij op reserve moest. Ik kontroleerde de stand van de
benzinekraan en kontroleerde nogmaals. Het pijpje , dat normaal de stand voor
reserve maakt, zou toch niet afgebroken zijn? En dan een eind berg op moeten
met de motor, leek mij niet leuk. Maar toen de motor wat inhield en
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 16 van 36 pagina’s
Uitzicht op Skye nabij Bracadale
weer goed liep, nadat ik op reserve was gegaan, wist ik dat er niks mis was.
Gewoon erg zuinig vandaag. In Mallaig tankte ik even en kocht vervolgens een
kaartje voor de veerboot naar Skye. Toen ik tijdens het wachten tot dat de
boot zou komen wat rondliep, zag in de naastgelegen haven de kop van een
zeehond bovenkomen. Als motorrijders mochten we als eersten aan boord, maar
we konden pas als laatsten weer van boord. Rustig toerend ging ik richting
Breakish. Ik zag toen al, dat Skye een eiland was met kontrasten. Redelijk hoge
bergen, bossen, maar ook uitgestrekte heidevelden. In Breakish ging ik op zoek
naar mijn B&B voor vannacht. Door slecht lezen van de routebeschrijving was ik
een hele tijd aan het zoeken, maar toen ik het de andere kant eens op reed, zag
ik het bordje voor het Bikers B&B. De baas was uit, maar zijn moeder ving mij
op. Op een papiertje stond een verbasterde naam, die wel op mijn naam leek. Op
de keukentafel stond koffie en thee. Ik kon pakken wat ik wilde en de
koekjesdoos werd voor mij open gehouden. Ik pakte de kleding uit zodat die wat
kon luchten. Daarna besloot ik een rondje over Skye te gaan maken. De wegen
waren goed en dus geschikt voor snel rijden. Meer van het 4-5-4 type met bijna
geen wegen met de z.g. passing places. Eigenlijk niet de soort wegen waar ik voor
naar Schotland was gekomen. Verder was Skye wel een eiland met kontrasten en
af en toe mooie uitzichten en hoge bergen. Maar misschien leken de bergen welk
hoog doordat de zee als referentie zo dicht bij was. Wel kreeg ik problemen met
mijn GPS het scherm werd af en toe helemaal blauw of er verschenen strepen
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 17 van 36 pagina’s
over het scherm. Ik was bang dat ik de gegevens kwijt zou zijn, maar dat viel
gelukkig mee. Ik schakelde de GPS maar uit en besloot deze alleen in te
schakelen als ik gegevens nodig had, om b.v. een plek vast te leggen waar ik een
foto had gemaakt. Onderweg zag ik nog het einde van een ongeluk. Twee motoren
ernstig beschadigd en een auto in de afrastering. Het bleek - aldus de baas van
het B&B ’s avonds - dat de bestuurder van de auto in een kennelijke staat aan
het oefenen was voor het rijden op het vasteland. En das erg vervelend als je zo
één tegen komt in een lange, blinde bocht. 's Avonds zaten alle gasten (vijf
personen) samen met de baas aan de tafel in de keuken. Bij het genot van koffie
of thee werd er natuurlijk over motoren gesproken. Of aan motoren
gerelateerde zaken. Zo kwam ook het thema Applecross over de tafel. Het bleek
dat er – buiten mij - van de andere vier er nog maar één hem zelf had gereden.
Hij had het indertijd gedaan met zijn vrouw achterop. Zij had de ogen meestal
dicht gehad vanwege de afgronden. Ze vond zichzelf nu nog niet vaardig genoeg
om dit te kunnen doen en vond haar 500 Kawa er eigenlijk ook wat te licht voor.
De andere twee hadden plannen en konden deze niet bijstellen. En ze meenden in
een weerbericht te hebben gehoord, dat er nog wat regen kon vallen. Het werd
hun dan toch te link. De baas vond nog een boekje met een beschrijving van de
Applecross. De auteur verwoordde zijn gevoelens als dat het met de motor
Applecross over te gaan net was alsof het deltavliegen was met een motor.
Overzicht uitlezing boordcomputer zaterdag 23 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
1136,15 16:38:39 Tot vandaag
239,48 62,42 3:50:18 131 Vandaag
1375,63 20:28:57 Totaal
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 18 van 36 pagina’s
De ‘oprit’ naar Applecross – het grijs van de geleiderail is nog juist zichtbaar
Dag 6 - zondag 24 augustus 2003 - Ullapool
De volgende morgen hadden we een gezamenlijk ontbijt. Daarna begon iedereen
weer met oppakken en ging zijns weegs. Die van mij ging naar Kyle of Lochalsh en
over de brug. In Kyle of Lochalsh werd de Yam weer gevuld. Ik was bezig weer
orde op zaken te stellen, toen er een Duitse motorrijder aan kwam. We praatten
even en hij was een nieuweling in deze omgeving. Hij wilde eigenlijk ook wel een
beetje richting Ullapool, maar had een andere route in gedachten. Ik vertelde
hem van de Applecross en hij zei, dat hij dat hij het in geval zou overwegen. Ik
ging verder en ging nu wel even naar Plocktonhaven. Vorig jaar had deze extra lus
niet gedaan. Een leuk plaatsje met een mooi haventje en nog mooier uitzicht.
Maar de weg er naar toe was een doodlopende weg, zodat ik wel weer terug
moest. Onderweg bleef ik mijn twijfels houden. Verleden jaar had ik geen lekker
gevoel gehad, toen ik Applecross had gedaan. Maar ik had toch ook gezegd, dat
ik het niet weer wilde doen. En toegeven aan die onderhuidse vrees wilde ik
eigenlijk ook niet. Het zou lange tijd blijven knagen. Toen ik halverwege stopte
om wat foto's te maken, was ik weer onder de indruk van de hellingen. Gelukkig
was het weer een stuk beter dan vorig jaar. Geen wind en wat zon. Maar of dat
beetje zon en wat de broeierige lucht er de reden van waren, weet ik niet, maar
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 19 van 36 pagina’s
Uitzicht nabij Shieldaig
ik had de rug toch weer nat. Het zal wel de kunststoffen rugprotector zijn. Een
andere oorzaak kan beslist niet. Tijdens de afdaling heb ik nu gezien dat er
mooie vergezichten waren. Dat had ik vorig jaar helemaal niet gezien. Toen was
ik heel erg gefocusseerd op het weer veilig thuiskomen. En terwijl ik stond te
kijken, kwam ook de Duitse motorrijder voorbij. Had dus toch voor de
Applecross gekozen. Naderhand zag ik hem weer staan en hij was bezig om een
vervolgroute uit te stippelen. Ik stopte nog even bij hem en vroeg naar zijn
ervaringen. 'Super' zei hij, maar ik had hem nu met een nieuw probleem
opgezadeld. Hoe kon hij zijn vrienden thuis overtuigen wat Applecross was. Iets
anders dan een gewoon pasje in de Beierse Alpen. Verder spraken we nog wat
over Schotland. Hij had nog wat vragen. Dat B&B wat hield dat nou eigenlijk in?
En was daar ook een avondmaaltijd mogelijk ? En wat betekende dat extra
bordje van 'no vacancies' dat er soms ook bij hing? Ik vertelde het hem en was
verbaasd over met hoe weinig achtergrond hij op reis was gegaan. Blijkbaar
hoeft al dat plannen en zorgen maken ook niet. Onderweg stopte ik nog even in
Shieldag. Het routeboek gaf aan, dat ik daar even langs moest. Op een terrasje
bestelde ik een kop koffie met een sandwich. Vanwege het ruimtegebrek mocht
ik wel even bij een Engels echtpaar aan de picnicbank zitten. We hadden een
geanimeerd gesprek over allerlei dingen. In Kinlochewe verliet ik de route, zoals
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 20 van 36 pagina’s
ik die vorig jaar had gereden. In plaats van rechts ging ik nu links richting
Ullapool. Het eerste deel was een mooie brede weg en de Yam werd even open
getrokken. De ruimte was er en de situatie liet het toe. Het tempo ging weer
naar beneden toen de twee brede rijstroken weer overgingen in een 'single track
road'. Ik kwam weer langs de kust en op de strandjes was het druk. Af en toe
stopte ik even van het uitzicht te genieten en probeerde het op een foto vast te
leggen. Zou wel weer mislukken. De foto's konden wel lukken, maar het beeld
dat ik zag was natuurlijk vele malen groter en de sfeer komt sowieso nooit op de
foto tot uitdrukking. Ik besloot om pas in Ullapool naar een B&B te gaan zoeken.
Kon ik het plaatsje even te voet in. Ik zag wel bordjes van B&B, maar meestal
hing daar ook al een 'no vacancies' onder. Daarom besloot ik om alvast een
beetje in de richting van de route van morgen te kijken. Toen ik bij een B&B
aanbelde, had de dame alleen nog een tweepersoonskamer vrij. Op mijn vraag wat
die dan moest kosten, kreeg ik als antwoord, dat ik me dat toch niet kon
veroorloven. Ze kon blijkbaar door het leren pak heen zien hoeveel geld ik had.
Ik ging weer terug en zag toen weer een bordje van B&B
(http://www.glendhu.co.uk). De dame had ook een tweepersoonskamer vrij en zij
wist blijkbaar niet of ik die wel kon veroorloven. Nou ik vond dat ik mij die £25,=
best kon veroorloven en zat nu ook nog mooi aan de waterkant. 's Avonds ging ik
even Ullapool in en zag dat er in de haven een zeehond gewoon rond zwom. Gezien
de hoeveelheid toeristen, die het trok, was dit natuurlijk gewoon geregeld via
Tourist Information. En de GPS deed het vandaag weer gewoon. Eerste wilde
gewoon alleen die koördinaten uitlezen, waarvan ik vond dat ik ze eigenlijk moest
hebben. Het ging mij daarbij vooral om de posities, waar ik een foto maakte.
Weet ik naderhand waar het geweest was. Het volgende probleem was het
opwaarderen van mijn GSM via de creditkaart gegevens. Vodafone houdt vol, dat
ze mijn nummer niet kennen. Maar wel weten ze mijn tegoed telkens te
verkleinen als ik gebeld heb of gebeld wordt. Willy zal morgen even een kaart
met beltegoed halen en het nummer aan mij doorgeven. En dan de afstand.
Volgens de kilometerteller heb ik 273 kilometer gereden, maar hemelsbreed iets
meer dan 84 kilometer. Vanwege de inhammen waar je telkens om heen moet
loopt dat aardig op.
Overzicht uitlezing boordcomputer zondag 24 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
1375,63 20:28:57 Tot vandaag
273,97 57,30 4:46:53 119 Vandaag
1649,60 25:15:50 Totaal
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 21 van 36 pagina’s
Het uitzicht iets zuidelijk van Inverkirkaig
Dag 7 - maandag 23 augustus 2003 - Thurso
Maandagmorgen begon zonnig. Alleen die verrekte mugjes. Zelfs met de
helmmuts op was het soms niet te harden. Ik had zelfs de motor wat naar voren
gehaald en hoopte dat door wat wind ik minder last zou hebben. Ging de wind nog
liggen. Eerst ging ik even Ullapool in. Ik informeerde bij Boots of ze ook
leesbrillen verkochten. Van mijn Hema-bril was een pootje afgebroken, maar ze
hadden geen leesbrillen. Dan maar geen reservebril meer. De route voor vandaag
was deels de route, die ik vorig jaar ook al had gereden. Vanaf Ullapool langs de
kust omhoog over de smalle weggetjes met de z.g. passing places. Even wachten
als er een tegenligger aan komt. Delen van de route herkende ik wel, andere
delen kwamen mij als geheel onbekend voor. Maar misschien kwam dat ook, omdat
ik mij nu meer tijd gunde. Er werd vaker gestopt en dan was het niet gauw even
met de helm op een foto maken, nee nu kon de helm af en werd er de tijd voor
genomen. Even de GPS de coördinaten laten bepalen en dan er ook even een kode
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 22 van 36 pagina’s
Op de B 869 tussen Clashnessie en Drumbeg
bij zetten. Waren de punten naderhand altijd weer terug te vinden. Wel was een
deel van het trajekt erg slecht. Het was niet meer dan een deels verharde
motocrossbaan. Gaten, scheuren lapwerk wat weer los liet en ontzettend
hobbelig. Doordat veel asfalt al kapot ging lag er natuurlijk veel steenslag op de
als er een tegenligger aan komt. Delen van de route herkende ik wel, andere
delen kwamen mij als geheel onbekend voor. Maar misschien kwam dat ook, omdat
ik mij nu meer tijd gunde. Er werd vaker gestopt en dan was het niet gauw even
met de helm op een foto maken, nee nu kon de helm af en werd er de tijd voor
als er een tegenligger aan komt. Delen van de route herkende ik wel, andere
delen kwamen mij als geheel onbekend voor. Maar misschien kwam dat ook, omdat
ik mij nu meer tijd gunde. Er werd vaker gestopt en dan was het niet gauw even
met de helm op een foto maken, nee nu kon de helm af en werd er de tijd voor
genomen. Even de GPS de coördinaten laten bepalen en dan er ook even een kode
bij zetten. Waren de punten naderhand altijd weer terug te vinden. Wel was een
deel van het trajekt erg slecht. Het was niet meer dan een deels verharde
motocrossbaan. Gaten, scheuren lapwerk wat weer los liet en ontzettend
hobbelig. Doordat veel asfalt al kapot was lag er natuurlijk veel steenslag op de
weg. En dat maakt het rijden op een smalle weg niet erg gemakkelijk. Ik kreeg
zowaar medelijden met die motorrijders, die deze toer hadden geboekt en dit
dan op hun Supersports moesten rijden. Geen gang, veel hobbels en dan maar op
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 23 van 36 pagina’s
Even een rustpauze aan de A838 – de HOOFDWEG langs de noordkust in de buurt van
Gualin House
( British grid : NC 30909 57470 / N 58 28 06.8 - W 4 53 57.0 )
je polsen leunen. Maar na een slecht stuk was er ook een deel al gerenoveerd.
Wel smal, maar goed, strak asfalt. Wel moest je zorgen dat je op de weg bleef.
Het asfalt lag soms wel meer dan een decimeter boven de berm. Het leek wel of
ze op de hoogste punten van de weg een minimale dikte asfalt wilden hebben en
daar de rest gewoon op hadden aangepast. Onderweg werd er even weer voedsel
gekocht en dat was bij hetzelfde winkeltje in Lochinver, waar ik dat vorig jaar
ook had gedaan. Omdat ik voor lag op het schema t.o.v. vorig jaar - ik had geen
lange aanreis gehad naar de start in Ullapool - was ik te vroeg om op het muurtje
weer te gaan eten. Daarom ging een eindje verder even aan voor koffie met een
stukje citruscake. Smaakte goed en het was er aangenaam zitten. Onderweg
kwam het een paar keer voor dat het leek of de weg gewoon ophield. De weg
moest vervolgd worden na een heuveltop en omdat je niets zag in het verlengde
van de weg – bomen of struiken etc – had je geen idee hoe de weg zou liep. Of je
zag alleen maar een boom, die recht achter de top stond in het verlengde van de
weg. Maar of het links of rechts was, dat zag je pas, als bijna op de top was.
Moet je wel erg attent blijven, maar het was wel een mooi deel van de route.
Maar ook de afronding in de weg liet meestal geen hoge snelheden toe. Het was
verstandig om “goed kontakt” met de weg te houden. Toen ik bij Unapool weer op
de doorgaande route - de A894 - kwam, werd de Yam even de sporen gegeven.
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 24 van 36 pagina’s
De noordelijke klifkust in de buurt van Rispond
Kon de warmte even wat worden afgevoerd. Na verloop van tijd dacht ik, dat als
de weg zo zou blijven, dan kon het wel erg vervelend worden. Maar na Laxford
Bridge op de A838 zaten er weer stukken 'single track road' in. En deze A838 is
wel de enigste toevoerweg voor het westelijke deel van het noordelijke
Schotland. Tevens is het de kustweg langs de noordkust. Ook viel mij op, dat we
elkaar als motorrijders nu opeens wel groetten, terwijl dat zuidelijker niet werd
gedaan. Toch iets van dat we allemaal een soort samenhorigheidsgevoel hadden.
We waren toch maar even op deze wegen ver weg van de dicht bewoonde
omgeving. De kusten langs de noordkant zagen er anders uit. Langs de westkust
lagen we vaak hele eilandjes voor de kust, nu waren het meer de steilere
rotskusten. Ook wel mooi maar op een heel andere manier. En het was frisser
geworden. De sweater kon er nu weer bij aan. De wind kwam zo vanaf de
noordpool. Onderweg had ik bijna nergens bij B&B's het bordje van 'no
vacancies' gezien, zodat ik dacht dat het wel mee zou vallen. En om het trajekt
voor morgen wat kort te houden besloot ik wat langer door te gaan. Maar
oostelijker waren er weer minder B&B's, terwijl dorpjes, die ik op de 'rol' had
staan, die zag ik niet. In Thurso besloot ik dat het wel genoeg was. Bij de B&B's
in Thurso zag ik zo geen parkeerplaats en dan moest de Yam weer helemaal leeg
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 25 van 36 pagina’s
gemaakt worden. Dus maar even terug, want ik had een bordje gezien van een
B&B bij een boerderij. Deze zat wel vol, maar had een kennis, die ook een B&B
had. Daar was wel ruimte en zo belandde ik weer bij een oude dame. Lekker op
de ruimte en hoefde ik de Yam niet helemaal leeg te maken. En verder blijven ze
voor je zorgen. Er werd direkt thee gezet en koekjes klaar gezet. 's Avonds
belde Willy. Ze had een prepaidkaart gekocht en op de voicemail de cijfers even
ingesproken. Ik had echter nog geen voicemail uitgeluisterd en dus noemde ze
alle getallen nogmaals. Kan ik ze vanavond even invoeren. En er was een SMS van
Oeds. En ik kon ook de voicemail uitluisteren. Was ook een SMS-je voor binnen
gekomen en het bericht stond er. We worden nog modern ook. Alleen dat
opwaarderen via de telefoon gaat nog niet.
Overzicht uitlezing boordcomputer maandag 25 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
1649,60 25:15:50 Tot vandaag
276,50 53,66 5:09:19 113 Vandaag
1926,10 30:25:09 Totaal
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 26 van 36 pagina’s
De Yam voor het beroemde hotel van John O’Groats
Dag 8 - dinsdag 23 augustus 2003 - Inverness
Dinsdagmorgen kwam er, toen ik al met mijn ontbijt bezig was, een Engels
echtpaar binnen. Kan gebeuren en gebeurt elke dag. Maar hier vroeg de man aan
de vrouw of zij zijn wensen voor het ontbijt had doorgegeven. Met de hare
werden ze doorgegeven. Maar in alles werd eerst met zijn vrouw overlegd of zij
deed het wel even voor hem. Eng gewoon. Ik moest alle beslissingen zelf nemen
en ook zelf doorgeven. Na het ontbijt vervolgde ik mijn reis. Eerst vroeg ik mij
af of ik wel naar John O’ Groats moest gaan. Eigenlijk was er niet veel te zien,
niets bijzonders eigenlijk. En de weg er naar toe was ook niet bijzonder. Maar
als je in de buurt bent geweest en je bent niet in John O’ Groats geweest, dan is
je reis bijna voor niets geweest. De opmerking 'Ik ben ook al bij John O’ Groats
geweest' telt natuurlijk wel. Niet iedereen komt er en je moet het ook zien als
een bedevaartsoord. Dus werd het 22 mijl heen en 22 mijl terug. Bij John O’
Groats was het redelijk druk. Ik maakte een foto van het bekende huis. Daarna
ging ik weer een deel terug van de weg die ik gisteren had gereden. Nabij Golval
nam ik A897 richting zuid. Nu kwam ik door hele gebieden waar ik geen
waterpartijen zag. Uitgebreide vlaktes met heide en af en toe een boerderij.
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 27 van 36 pagina’s
Op de A897 tussen Golval en Helmsdale
Deze weg had ik in de zeventiger jaren ook als eens gereden. Mijn herinneringen
waren de telefoonpalen die rechtdoor gingen, terwijl de weg na een erg bolle
brug een scherpe bocht maakte. Erg link vond ik dat toen. Ik vond dit punt nu
niet weer. Zal wel aangepast zijn na een aantal ongelukken. Ergens
was wel een nieuwere brug en in de bocht veel schrikhekken. Na 40 mijl was ik
weer bij de Noordzeekust. Ik besloot om nog even langs Bonar Bridge te gaan. Ik
wist dat ik daar vorig jaar een mooi uitzicht had. Op de kaart stond een
binnenweggetje, maar toen ik een weggetje een eind gereden had, had ik toch
het gevoel dat die weg niet de juiste was. De GSM werd even gestart en aan de
hand van de koördinaten werd plaats bepaald. Met die koördinaten kon op de
kaart de juiste plaats worden bepaald. Toen wist ik zeker dat ik niet op de juiste
weg zat. Dus maar weer terug naar de A9. Bij de volgende afslag stond Bonar
Bridge wel op de borden. De weg was wel wat bredere dan dat ik eerst op had
gehoopt. En nu was ik ook van de A9 - de brede kustweg - af. De kustweg was
wel erg breed. Angstwekkend breed gewoon. Nu kwam ik over vloeiende wegen en
om tenslotte uit te komen in Inverness. Ik besloot om eerst even te kijken bij
het B&B (http://www.4tourism.com/uk/hotels/oakvilla.html) waar ik vorig jaar
ook was geweest. De dame dacht dat ze mij wel eens had gezien en had ook nog
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 28 van 36 pagina’s
wel en kamer vrij. En hier kon motor kon weer veilig achter het huis worden
gestald. 's Avonds ging ik Inverness nog even in. Eten en na het eten en belde ik
met Donna – mijn overnachting voor morgenavond. Voor haar was ik eerst een
onbekende. Want zij had geen bekenden in Inverness, tot dat het tot haar
doordrong dat het die vreemde een Nederlander was. Nou morgen kon wel eens
een uitgebreide bijeenkomst worden.
Overzicht uitlezing boordcomputer dinsdag 26 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
1926,10 30:25:09 Tot vandaag
317,66 64,79 4:54:01 123,3 Vandaag
2243,76 35:19:10 Totaal
Uitzicht over de Dornoch Firth richting Bonar Bridge
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 29 van 36 pagina’s
Dag 9 - woensdag 23 augustus 2003 - Edinburgh
De woensdagmorgen begon net als vorig jaar. Nattig, maar niet in die mate, dat
ik de regenbroek direkt aan deed. Maar na zo’n tien mijl was het nat genoeg om
dit alsnog te doen. Maar ik bleef bij mijn besluit om de VrijUit-route van vorig
jaar zoveel als mogelijk was te blijven volgen. En op punten waar ik vorig jaar
nogal had moeten zoeken, wist ik nu dat ik afslaan moest. Vanwege het minder
goede weer had ik steeds onvoldoende mijn gedachten bij de afstanden die ik
tussen de diverse punten van het roadboek moest rijden. Bij de langere
afstanden was ik vaak weer vergeten waar de teller op moest staan om daar te
zijn. Wel herkende ik bepaalde punten. Waar ik verleden jaar was gestopt om te
tanken, waar ik toen de regenbroek weer had aangedaan en waar ik toen op de
heuveltop had staan kijken. Ik stopte bij een restaurant in het skigebied even
voor Ballater voor koffie met wat er bij. Nu waren ze wel open, terwijl ze
verleden nog dicht waren. Een eindje verder zag ik het restaurantje waar ik
verleden jaar koffie had gedronken en toen na afloop ook het regenpak aan had
moeten doen. In Ballater volgde ik eerst maar even de doorgaande weg. Ik had
de afslag wel gezien, maar de Yam had al te lang op reserve gereden om nog
verder te gaan. Na de tankstop kon ik met een gerust gevoel verder gaan. Wel
viel mij nu op, dat ik soms het idee had, dat bepaalde herkenningspunten op een
heel andere plek waren dan ik mij herinneren kon. Soms veel verder weg. Ergens
– ik vermoed in de buurt van Forfar – raakte ik de weg kwijt. De afritten waren
gewijzigd en zodoende was het niet meer in overeenstemming met het roadboek.
Even zocht ik nog, maar toen ik weer op de hoofdweg uit kwam, besloot ik die
maar te volgen richting Dundee en vervolgens Perth. Ik zou dan in elk geval niet
te laat bij Edinburgh zijn. Ik was mooi op tijd bij de Firth of Forth bridge. Daar
twijfelde ik welke weg ik moest nemen voor het service station. En net toen het
te laat was, zag ik dat ik deze afrit moest hebben. Ik dacht de volgende afrit te
nemen en dan gewoon terug. Maar dat was iets minder eenvoudig. De eerst
volgende afrit was alleen maar een afrit en had geen oprit aan de andere kant en
zo kwam ik een eind door Edinburgh. Toen ik eindelijk weer bij de Firth of Forth
brug was, belde ik vanaf een verlaten parkeerterrein even Eoghan – de vriend van
Donna. Hij zou mij komen halen en ik sprak af bij het Shell tankstation. Tijdens
het wachten vulde ik de Yam even. Dan kon ik vanavond zonder problemen naar
Abington gaan. Toen Eoghan er was, zei ik direkt maar even, dat ik graag wilde
dat hij wat rustig aan deed. Ik was immers geen racer en hij hoefde zich voor
mij niet te bewijzen. Hij zou de weg zeker beter kennen dan ik, alhoewel hij nog
niet zo lang in Edinburgh woonde. Toen we bij hun huis waren, wist ik al niet meer
hoe we gereden waren. Ze woonden in een groot appartementencomplex. Hij
toonde hoe veilig het daar was. Alle koffers moesten maar van de motor en deze
werd ’s nachts met een dikke ketting vastgelegd aan een lantaarnpaal. Een heel
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 30 van 36 pagina’s
De toebehoren van de XJR-Owners GB
verschil met de B&B’s, die ik de afgelopen week had gehad. Er waren er bij, waar
ik de sleutels wel in het slot had durven laten zitten Eoghan praatte mij even bij
over de laatste ontwikkelingen bij de XJR-owners. Een lid was deze week
omgekomen bij een verkeersongeluk en een ander lid begon zich heel erg vreemd
te gedragen. Dan wist ik er ook van als het ’s avonds ter sprake zou komen. En
van Donna kreeg ik mijn clubtoebehoren : een badge, een sticker en een plakker
voor op het nummerbord. . ’s Avonds gingen we naar Abington. In Edinburgh
brandde bij mijn Yam even het lampje van het oliepeil (“het panieklampje”), om
daarna weer uit te gaan. Net buiten Edinburgh bij een tankstation stond nog een
lid te wachten en gedrieën gingen we naar Abington. Af en toe ging het wel wat
hard en dan liet ik ze gewoon gaan. Ik ben toch wat voorzichtig in voor mij
onbekende wegen. In Abington stond al een hele groep motorrijders, en niet
alleen maar XJR-rijders. Dan-XJR had een groepje vrienden meegenomen uit
Ayr. Eerst werd er buiten op de parkeerplaats kennis gemaakt en elkanders
motoren bewonderd. Die van mij sprong er uit doordat hij nogal smerig was en bij
mij nuttig boven mooi stond. Na een tijdje gingen we naar binnen en haalden wat
te eten. De meeste gesprekken kon ik bijna niet volgen. Dat Schots-engels was
niet te volgen. Het was erger dan Rab C Nesbitt op de televisie. Mijn vraag om
BBC-Engels werd afgedaan met de mededeling, dat ze STV-engels spraken,
waarbij – bleek naderhand – STV stond voor Scottish TV. Onverstaanbaar dus.
In het duister ging het ’s avonds weer terug. Eoghan voor mij, The Scod achter
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 31 van 36 pagina’s
mij. Bij Eoghan gingen de lampjes op de koffer soms onverwacht aan – remde hij
soms ? – en The Scod had de koplamp wat hoog staan. En mijn koplamp was deels
afgeplakt, omdat ik anders de tegenliggers zou verblinden. Makkelijk was dus
heel wat anders. Terug in Edinburgh werden de beide Yamaha’s vastgezet aan de
lantaarnpaal en praatten we nog wat na.
Overzicht uitlezing boordcomputer woensdag 27 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
2243,76 35:19:10 Tot vandaag
519,04 72,99 7:06:40 145,0 Vandaag
2762,80 42:25:50 Totaal
Foto by [Dan]
Een deel verzamelde motoren op de bijeenkomst in Abington
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 32 van 36 pagina’s
Foto by [Dan]
Op de parkeerplaats bij Abington met een paar leden van XJR-Owners UK
V.l.n.r : Egbert, The Scod, Donna, ???, Eoghan achter de XJR’s van mij en Eoghan
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 33 van 36 pagina’s
Farne Island voor de Engelse kust
Dag 10 - donderdag 28 augustus 2003 - a/b Pride of Hull
Gedurende de nacht had ik horen regenen. Soms behoorlijk stevig. Maar toen ik
gereed was om te vertrekken was het weer droog. Dus weer een start zonder
regenbroek. Voordat ik in Galashiels was, moest de regenbroek al weer aan. En in
Edinburgh had het olielampje even weer gebrand om wat later gewoon weer uit
te gaan. Bij een tankstation in Galashiels werd de Yam weer gevuld en kwam de
routeroller weer op het stuur. Daarna was het roadboek van vorig jaar weer
maatgevend. En ook nu waren er af en toe weer de herkenningspunten. En de
regen was erger dan vorig jaar, maar de spirit bleef goed. Onderweg realiseerde
ik mij, dat gisteren het oliepeil in de Scottoiler niet had gekontroleerd. En toen
ik dat tijdens een stop even deed, zag ik dat deze helemaal leeg was. Het
reservoir werd even weer gevuld en door de slang even van de Scottoiler los te
maken vulde ik de slangen weer. Kon ie zijn werk weer doen. Omdat ik vorig jaar
reeds had ontdekt, dat ik vermoedelijk tijd over zou houden, had ik ook nu weer
besloten om even over de Yorkshire moors te gaan. Ik had nu een andere route
uitgezet en toen ik bij Chollerford kwam, zag ik een tankstation. En ik herkende
het tankstation. Daar had ik vorig jaar getankt, en dat tankstation had ik dit
jaar overgeslagen. En toen besefte ik, dat ik een deel van de route van vorige
week weer reed. Maar omdat ik in tegenover gestelde richting reed, leek het een
heel andere route. Ik tankte en ging verder. Via kleinere wegen dan vorig jaar
kwam ik weer op de weg naar Alston en nam daar de B7266. Ik even op keek hoe
laat het was en op dat moment realiseerde ik mij hoe weinig tijd ik nog zou
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 34 van 36 pagina’s
hebben. Met de GPS bepaalde ik de afstand hemelsbreed tot Hull, en besloot ik
zo snel mogelijk naar Hull te gaan. En toen ik bij de A1/M1 kwam pakte ik deze
weg maar. Dat schoot immers beter op. Maar ik vond het vreemd dat in geen
York of Hull op de borden zag. Gauw de kaart er even bij, maar de kaart van
Schotland ging niet ver genoeg naar het zuiden. Ik besloot om in elk geval deze
richting te blijven rijden. Ik wist dat deze route ook in het roadboek stond. En
York stond wel als afslag op de borden, Bij York wist ik het niet meer. Niet elke
keer stond Hull op de borden. Snel werd mijn aanvulling op het roadboek
verwijderd en daar zag ik welk wegnummer ik moest volgen. En het bleef zoeken.
Niet bij elke kruising / afslag stond Hull vermeld en dat gaf geen lekker gevoel.
Ik had ondertussen wel ontdekt, dat ik over een andere weg langs York ging.
Daardoor miste ik het winkelcentrum, waar ik mijn aankopen wilde doen. Gezien
de tijdsdruk wilde ik ook niet gaan zoeken of op mijn schreden terugkomen. Toen
ik op de weg richting Hull uitkwam en weer herkenningspunten zag, wist ik dat ik
toch nog wel op tijd in Hull zou zijn. En dat ik daar misschien nog wel tijd zou
hebben om in Hull even naar een supermarkt te gaan zoeken. En bij het
binnenrijden van Hull zag ik een groot winkelcentrum, met daarin een supermarkt
van Asda. Daar kocht ik wat ik nodig had en aangezien het tankstation daar de
benzine tegen een redelijke prijs verkocht, werd ook de Yam even van drinken
voor zien. Bij de ingang van de haven kreeg ik weer mijn papieren en kon direkt
aan boord gaan. Gezien de ervaring van de heenreis, besloot ik om nu het hele
leren pak maar mee te nemen naar de hut. Kon ik dat de volgende morgen reeds
aan doen voor ik weer naar beneden zou gaan. In de hut werd het pak uitgedaan
en even werden de benen gestrekt. Ik was een beetje moe. Het trajekt was toch
langer geweest dan ik had gedacht. Ruim 500 kilometer had ik vandaag gereden
in iets meer dan 8 uur. Koffie wilde ik en dat werd dus als eerste gehaald. Dat
was er vanmiddag bij in geschoten, vooral toen ik tot de konklusie was gekomen,
dat het krap kon worden. Daarna naar buiten en om even aan het thuisfront door
te gegeven dat we aan boord waren. En Oeds kreeg even een SMS-je. Vervolgens
ging ik weer naar binnen en ging wat eten. Ik keek nog even naar het uitvaren en
dronk nog een bak koffie en ging maar naar de hut. Ik wilde naar bed.
Overzicht uitlezing boordcomputer donderdag 28 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
2762,80 42:25:50 Tot vandaag
519,13 64,17 8:05:10 137,7 Vandaag
3281,93 50:31:00 Totaal
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 35 van 36 pagina’s
Dag 11 - vrijdag 29 augustus 2003 - Assen
Vrijdagmorgen werd ik weer gewekt door de vrouwenstem uit de
geluidsinstallatie. Ik had begrepen dat ik vanaf half zeven kon ontbijten, maar
de dame zei om zes uur, dat de ontbijtzaal reeds geopend was. Snel de kleren
aan en direkt naar de eetzaal. Het was gelukkig nog rustig en kom in alle vrede
mijn voorlopig laatste Engelse ontbijt eten. Daarna ging ik naar buiten. Het was
weer nattig. Met de GPS bepaalde ik de afstand hemelsbreed tot Europoort. Nog
25 kilometer. Handig zo’n apparaatje. Toen we nog zo’n 10 kilometer van de haven
waren, ging ik terug naar de hut en deed het pak weer aan en ging maar naar
beneden naar het autodek. Ik bekeek daar de aanwezige motoren. Opvallend was
de BMW-zijspankombinatie van een Duitser. Al het plastic was verwijderd of
geschilderd alsof hij zo de woestijn in moest. Zelfs zat er een reservewiel op
met een profiel voor terreinrijden. Aan de voorkant van de bak zaten twee
koffers, die qua vorm erg aan de munitiekisten deden denken. Alleen de plaats
was wat onlogisch. Net voor de oliekoeler. Omdat de motoren midden tussen de
auto’s stonden, moesten we wachten tot de auto’s van boord waren. Buiten onder
de overkapping bij de douane stonden alle motorrijders. Iedereen had het weer
beter ingeschat en iedereen was nu bezig met het komplete regenpak aan te
doen. En ik belde even met Rotterdam en bestelde even koffie. En na de koffie
werd de reis voortgezet. En het bleef maar nattig, en daarom wilde eigenlijk niet
tanken. In een rustig tempo ging het huiswaarts en op reserve rijdend was ik om
even over half één weer thuis.
Overzicht uitlezing boordcomputer vrijdag 29 augustus 2003
Afstand Gemiddeld Tijd Maximum
3281,93 50:31:00 Tot vandaag
259,24 86,25 3:00:29 131,2 Vandaag
3541,17 53:31:29 Totaal
Schotland per XJR 19 – 29 augustus 2003
Auteur en © EgbertO [email protected] Pagina 36 van 36 pagina’s
Uitleiding
Met ruim 3500 kilometer meer op de teller en over vijftig zadeluren was in weer
thuis. Onderweg had ik dertien keer een benzinestation aan gedaan, in totaal
ruim 225 liter getankt. Dat moest eigenlijk 14 maal tanken zijn en bijna 245
liter. De tank was bij thuiskomst nagenoeg leeg. En de Bridgestone banden
hadden zich goed gedragen. Geen enkele keer een Ctrl-Alt-Del behoeven in te
drukken. Wel meldden ze zich wat nadrukkelijker bij dikkere rillen in
lengterichting. Even een beetje beweging en dan weer gewoon verder. Misschien
omdat de banden wat minder rond staan en daardoor wat sneller ‘uit het midden’
dragen. De handbeschermers hadden hun functie goed vervuld, ondanks dat de
hele hand er niet achter zat. De regen werd voldoende van de handschoenen
gehouden, de rijwind had minder vat op de handschoenen en daardoor koelden ze
minder sterk af. En daardoor werden de handen weer minder koud bij het rijden
met natte handschoenen. Een goede verbetering dus. De GPS was een mooie
aanvulling op de kaart. Met de GPS kon ik exact bepalen waar ik stond. Hij werd
even op breedte / lengtegraden gezet. Ik had een kaart van Schotland, waar
deze verdeling ook op stond. Aan de hand van de uitlezing kon ik dan op de kaart
precies aanwijzen waar ik stond. Verder was de kaart, die in de GPS zat,
gemakkelijk om even te kijken waar ik stond. De kaart was wat de wegen
betreft, veel te grof, maar de pointer gaf op de kaart netjes aan waar ik was.
Daardoor was het mogelijk vrij goed te bepalen waar ik was in relatie tot waar ik
vandaan kwam c.q. waar ik heen wilde. Eén keer had ik een binnenweg genomen,
maar na een tijdje had ik toch het idee, dat ik fout zat. Even de GPS er bij en
toen even de op de kaart prikken waar ik was en wist dat ik verkeerd zat.
Gewoon terug was de beste oplossing. De GPS gaf daar geen wegen – deze waren
veel te klein – maar met de koördinaten was op de kaart heel nauwkeurig te
bepalen waar ik was. En de laatste dag was het gemakkelijk, want ik had bij het
binnenkomen in Hull de koördinaten even vastgelegd. Op de moors
programmeerde ik de GPS met de opdracht te zeggen hoe ver ik hemelsbreed
nog van Hull verwijderd was. Deze waarden deden me toen beseffen, dat ik mijn
tijd hard nodig had om tijdig in Hull aan te komen. Verder heb ik bijna alle
punten even vastgelegd waar ik een foto heb gemaakt. Zit ik naderhand niet met
de vraag waar ik de foto’s heb gemaakt. Ik van bijna elke foto tot op een tiental
meters nauwkeurig de plaats weer terugzoeken. Handig en leuk apparaatje.
Ook de Scottoiler vond ik een handig apparaat. Af en toe even vullen – als je het
niet vergeet – en de ketting blijft er goed uit zien. Alleen jammer dat het High
Capacity Reservoir niet aan de gang te krijgen is. Dan had ik in de hele vakantie
nergens naar behoeven te kijken. Maar niks geen gedoe met een spuitbus en
steeds een gesmeerde ketting.