Upload
knapovsky
View
160
Download
1
Embed Size (px)
Citation preview
MOTYWY
DZIECKA
Prezentacja w wykonaniu:
Diana Ziejło
Mariola Skrzypek
Krystian Arian
Adrian Turek
Dawid Pełech
Celem naszej prezentacji jest ukazanie kilku motywów dziecka, z którymi często się
spotykamy.
ZAPRASZAMY!!!
Dziecko to bardzo częsty temat w literaturze i sztuce. Motyw ten jest opisywany w różnych kontekstach i formach. Teksty kultury prezentują m.in.: stereotyp wiecznie szczęśliwego dziecka lub jego krzywdę, małego bohatera idealnego lub wręcz przeciwnie – okrutnego człowieka. Dzieci są przedstawiane jako członkowie rodziny lub jako samodzielne, muszące sobie w życiu radzić, istoty. Dzieciństwo jest bardzo ważnym etapem w życiu człowieka. Często szczęśliwe lub przykre chwile z lat wczesnej młodości zostają zapamiętane na całe życie. Niekiedy mają one nawet wpływ na dalsze losy człowieka, a także jego późniejszej rodziny. Bardzo często zdarzają się więc powroty osób dorosłych do dziecięcych lat. Są to podróże w rodzinne strony lub też zwykłe przywoływanie wspomnień – powracanie myślami do dawnych przeżyć.
CO OZNACZA SŁOWO „DZIECKO” ?
Dziecko – w podstawowym znaczeniu młody
człowiek, który nie osiągnął jeszcze pełnej
dojrzałości.
W innym znaczeniu dziecko to także syn lub
córka, niezależnie od jego aktualnego wieku i
stopnia dojrzałości (np. w zdaniu: Tomek jest
dzieckiem Andrzeja i Krystyny.).
JEZUS Najważniejsze dziecko na świecie, centralna
postać religii chrześcijańskiej. W
chrześcijaństwie uznawany
za Boga i człowieka, współistotnego Bogu
Ojcu. Całe jego życie zostało opisane w
Biblii.
Mały Jezus z matką
Zgodnie z przekazem nowotestamentowym Jezus Chrystus
urodził się w żydowskiej rodzinie, jako syn dziewicy Marii
poślubionej Józefowi. Współcześnie narodziny Chrystusa datuje
się na 8–4 rok p.n.e w okresie drugiej świątyni. Za
czasów papieża Jan I (zm. 18 maja 526) zaczęto liczyć naszą
erę od jego urodzenia, jednak według współczesnych nauk mnich,
który dokonał rachuby lat, pomylił się o kilka lat.
Miejsce narodzin według Ewangelii to Betlejem. Zdaniem
niektórych historyków – było to prawdopodobnie Nazaret. Nadano
mu imię Jezus. Józef był z zawodu cieślą budowlanym ,a
według Ewangelii Mateusza i Łukasza potomkiem króla Dawida .
Wedle Ewangelii Mateusza i Łukasza, jedynych pism w Nowym
Testamencie, które zawierają informacje o poczęciu i narodzinach
Jezusa, został on poczęty nie przez Józefa, lecz przez Ducha
Świętego w łonie Marii.
JANKO MUZYKANT
Jednym z najbardziej słynnych dzieci w literaturze polskiej jest Janko Muzykant.
Janko marzył o swoich skrzypkach , lecz bieda nie pozwalała na ich zakup. Był chłopcem zaradnym i pomysłowym –skoro nie mógł mieć prawdziwych ,
zrobił sobie je z gonta i włosia końskiego. Uważam , że Janko to dziecko bardzo wrażliwe i utalentowane.
Nie mógł jednak rozwijać swego talentu , gdyż był bardzo biedny. Był chłopcem prawdomównym i
uczciwym , ponieważ przyznał się do tego ,co zrobił. Nie był złodziejem , pragnął tylko dotknąć
wymarzonych skrzypiec. Wierzył w Boga i pytał przed śmiercią , czy w niebie da mu On prawdziwe
skrzypce.
Chłopiec grający
na skrzypcach,
obraz z około
1630 roku.
„Przyszło to na świat wątłe, słabe.”
„(...) chudy był zawsze i opalony, z brzuchem
wydętym, a zapadłymi policzkami; czuprynę
miał konopną, białą prawie i spadającą na
jasne, wytrzeszczone oczy, patrzące na świat,
jakby w jakąś niezmierną dalekość
wpatrzone.”
„W zimie siadywał za piecem i popłakiwał
cicho z zimna, a czasem z głodu, gdy matula
nie mieli co włożyć ani do pieca, ani do
garnka; latem chodził w koszulinie
przepasanej krajką, i w słomianym
„kapalusie”, spod którego obdartej kani
spoglądał, zadzierając jak ptak głowę do
góry.”
URSZULKA
Urszula Kochanowska z rodziny Kochanowskich (ur. 1575 lub 1576, zm. 1578) –
córka poety Jan Kochanowskiego i Doroty Podlodowskiej, wnuczka Piotra
Kochanowskiego. Według poety, już w wieku dwóch lat przejawiała zdolności poetycko-
literackie, przez co rodzina i przyjaciele Kochanowskiego uznali ją za jego godną
następczynię. Zmarła w wieku dwóch i pół lat, prawdopodobnie na tyfus. Jej śmierć
stanowiła dla Jana Kochanowskiego inspirację do napisania Trenów.
Jan Kochanowski z
Urszulką –
obraz Władysława
Łuszczkiewicza
Tren VI : Ucieszna moja śpiewaczko, Safo
słowieńska, Na którą nie tylko moja cząstka
ziemieńska, Ale i lutnia dziedzicznym prawem
spaść miała, Tęś nadzieję już po sobie
okazowała, Nowe piosnki sobie tworząc, nie
zamykając Ustek nigdy, ale cały dzień
prześpiewając.
Tren VIII: Tyś za wszytki mówiła, za wszytki
śpiewała, Wszytkiś w domu kąciki zawżdy
pobiegała. Nie dopuściłaś nigdy matce sie
frasować Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy
psować, To tego, to owego wdzięcznie
obłapiając I onym swym uciesznym śmiechem
STAŚ I NEL
Byli oni głównymi bohaterami książki Henryka
Sienkiewicza „ W pustyni i w puszczy”.
Najlepsi przyjaciele, jak się potem okazuje
małżeństwo
Porwano ich ale wydostali się. Tułali się po
pustyniach w poszukiwaniu swoich ojców
oraz domu. Wędrowali z okolicznymi
tubylcami, którzy byli również ich
przyjaciółmi.
Staś i Nel
KILKA SŁÓW O KSIĄŻCE „W PUSTYNI I W
PUSZCZY”
„W pustyni i w puszczy” to jedna z najbardziej znanych polskich powieści
przygodowych przeznaczonych dla młodego czytelnika. Zamiarem autora było
stworzenie wciągającej, niezwykłej (ale prawdopodobnej) historii, dziejącej się na
tle afrykańskiej przyrody i obyczajowości.
Główny wątek utworu dotyczy porwania dwójki dzieci przez zwolenników
Mahdiego – przywódcy sudańskiego powstania przeciw egipskiemu rządowi. Po
uwolnieniu się z rąk porywaczy, dzieci przemierzają Afrykę w poszukiwaniu
pomocy, doświadczając wielu ekscytujących przygód. Czytelnik śledzący
przygody Stasia i Nel staje się świadkiem skutków przejęcia władzy przez
Mahdiego, poznaje razem z dziećmi realia życia XIX-wiecznych mieszkańców
Afryki i zachwyca się malowniczymi opisami afrykańskiej przyrody, po równi
fascynującej i niebezpiecznej.
Powieść ma dużą wartość poznawczą. Sienkiewicz, zapalony podróżnik i myśliwy,
stworzył obraz Afryki na podstawie własnych doświadczeń i
obserwacji. Przygody dzieci toczą się w styczności z historycznymi
wydarzeniami – oblężeniem i zdobyciem Chartumu, śmiercią generała Gordona,
przejęciem władzy przez Mahdiego. Czytelnik odnajdzie na kartach powieści
informacje na temat ówczesnego życia
DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI
Dziewczynka z zapałkami – baśń Hansa Christiana Andersena z 1845 roku. Pisarz, który sam wywodził się z niezwykle biednej rodziny, w swojej twórczości
bardzo często nawiązywał do wątku biedy i smutnego życia, zwłaszcza dzieci. Tak jest i w tym opowiadaniu.
Jedno z najbardziej przejmujących przedstawień śmierci człowieka. Śmierci smutnej, bo odchodzi małe, niewinne dziecko. Śmierci niepotrzebnej i
niezrozumiałej, bo przecież to dziecko mogło żyć wiele lat. Jakby rozumiejąc bezsensowność i
okrucieństwo takiego końca, autor próbuje nadać samemu faktowi śmierci nowe znaczenie. Oswoić, znaleźć w nim sens i piękno, uwznioślić, ułatwić
niejako jego pojmowanie.
Ilustracja
autorstwa
Bertalla (II poł.
XIX w.).
WIERSZKiedyś...
bardzo chciałemnapisać wierszlecz nie wiedziałem jeszcze o czymwtedy przyszła mina myśl mała dziewczynkastojąca samotnie pośród ciemnego lasuwokół jedynie jęk wiatrui wielkie płaty śniegutak bardzo sama
i drżąca
Z zimnazbyt smutna i zagubionaby...odszukać...drogę...Przyszedł mi do głowy pewien pomysł.przez ekran komputerapodałem jej...paczkę...Zapałek .
DZIECKO W
MALARSTWIE
Józef Pankiewicz
– Dziewczynka
w czerwonej
sukni
Władysław
Podkowińsk
i – Dzieci w
ogrodzie
Olga Boznańska -
Dziewczynka z
chryzantemami
Stanisław Wyspiański - Dziewczynka
w kapeluszu
Józef Mehoffer –
Dziewczynka
góralska
Antoni
Piotrowski -
Dziewczynka
z kotem
Alfons Karpiński -
Chłopiec
Wojciech
Weiss -
Tadzio
DZIECKO W MUZYCE
Dziś w muzyce możemy dostrzec wiele
motywów dziecka oraz dzieciństwa i dorastania.
Oto kilka przykładów piosenek, które w swoim
brzmieniu mają te motywy:
Tadeusz Nalepa – Niechciane dzieci,
Lenny Valentino – Uwaga! Jedzie tramwaj!,
Eleni – Czas dzieciństwa,
Stare dobre małżeństwo – Dziewczynka z
konwaliami,
Majka Jeżowska – Wszystkie dzieci,
oraz wiele innych piosenek
DZIECKO W FILMIE
KOCHANKOWIE Z KRĘGU POLARNEGO, REŻ.
JULIO MEDEM
Film prezentuje historię Otta i Any. Zakochali się oni w
sobie już jako dzieci. Świadczyć o tym może
symboliczna scena, w której Otto puszcza na wietrze
papierowe samolociki, a jeden z nich łapie Ana.
Przypadkowo ojca chłopca i matkę dziewczynki
również zaczyna łączyć miłość. Otto i Ana stają się
więc jedną rodziną, dorastają razem. Są też
kochankami. Jednak ich szczęście nie trwa wiecznie,
ich drogi się rozchodzą. Film za pomocą
symbolicznych scen pokazuje historię miłości na
przestrzeni kilkunastu lat. Następuje przejście od
dziecięcej miłości do tej dojrzałej.
POWRÓT, REŻ. ANDRIEJ ZWIAGINCEW
Film opowiada o dwóch chłopcach, którzy
wychowywani są przez matkę. Pewnego dnia po
wielu latach do domu wraca ich ojciec. Wkracza
zdecydowanie w życie dorastających synów –
przyjmuje postawę groźnego opiekuna, który ma
nauczyć ich prawdziwego życia. Zabiera ich na
wycieczkę. Jest ona sprawdzianem dla ich
umiejętności, dojrzałości i męskości. Młodszy z braci
zaczyna się buntować przeciwko postępowaniu ojca.
Gdy po dość długiej podróży, docierają na miejsce,
dochodzi do wypadku. Film w bardzo tajemniczy
sposób opowiada historię rosyjskiej rodziny.
Pokazuje uczucia takie jak strach, gniew, bunt czy
INNE PRZYKŁADY FILMOWE :
My, dzieci z dworca Zoo, reż. Uli Edel (dzieci uzależnione od
narkotyków);
Kochankowie mojej mamy, reż. Radosław Piwowarski (chłopiec,
który dba o matkę-alkoholiczkę);
Tajemniczy ogród, reż. Agnieszka Holland (osierocona dziewczynka,
kaleki chłopiec);
Tato, reż. Maciej Ślesicki (walka ojca o przyznanie opieki nad
dzieckiem);
Cztery pokoje, reż. Robert Rodriguez (niesforne dzieci gangstera);
Czekolada, reż. Lasse Hallström (dziewczynka obdarzona matczyną
miłością);
Był sobie chłopiec, reż. Paul Weitz (chłopiec zmieniający życie
mężczyzny);
28 dni później, reż. Danny Boyle (dziewczynka, która traci ojca);
Tajemnica Aleksandry, reż. Rolf de Heer (dzieci odizolowane od
ojca);
Oliver Twist, reż. Roman Polański (chłopiec-sierota).