3
Братот и сестрата Шлекер XL-подружници со свеж персонал дури и колективни договори. Меѓутоа, Нојман е уверен: „Некои раководители уште не ги имаат слушнато новите тонови од центра- лата.“ На пример, сè уште ревносно се води еден вид листа за отстрел, која директорот за човекови ресурси Михаел Стрискули ја има составено уште во октомври 2009. Доку-ментот под наслов „Пакет мерки за квали-тетен персонал“ се состои од 20 страници и ги содржи имињата на десетици долгогодишни и неомилени вработени од цела Германија. Некои членувале во работнички совет, и речиси сите има-ле високи плати па, според тоа, му станале ска-пи на Schlecker. Можеби и прескапи? Овие вработени ќе „стојат на нишан“, пишува во меилот на една менаџерка. Се-како, со тоа се мисли: Имињата на листата на Стрискули строго се набљудуваат. Покрај ТРГОВИЈА На опомените им нема На опомените им нема крај крај Со 230 милиони евра, дрогерискиот џин Schlecker сака да им удри гланц на своите филијали и на својот имиџ. Меѓутоа, вработените продолжуваат да се жалат на жестоките шиканирања. Децата честопати сакаат сè да прават медиумите, добавувачите и муштериите, ама поинаку од своите родители, особено веројатно не и на сопствениот персонал. многу од имињата, на списокот се наоѓаат и две бројки: Според мислењето на членовите на работничкиот совет, едниот датум го означува времето кога жените од листата се нашле под лупа на раководството на Ѕchlecker. Другиот го означува предвидениот термин за зами-нување. Самиот Schlecker заборува само за „повторен увид“. Тој што еднаш упаднал во око поради своето одне-сување, воопшто не смее да очекува розова идни-на. Членот на генералниот работнички совет Урсула Бибер вели: „Тие се заплиснати од ако евентуално не секогаш се Интерните документи со кои располага бран од опомени“ – со честопати бизарни аргументи: согласувале со нивните карактери. Се чини дека Ларс и Мајке Шлекер сакаат да поправат некои работи, бидејќи реор- ганизацијата на дрогериската импери-ја основана од татко му Aнтон ги чини 230 милиони евра. Газдите-јуниори, коишто нивниот татко веќе неколку месеци чекор по чекор ги вове-дува во нивната идна раководна улога, са-каат со парите не само да ги модерни- зираат филијалите. Честопати доживуваа падови и пак продолжуваа по ходниците кои се чинеа клаустрофобично тесни. Потомците сега сакаат да го реновираат и имиџот на синџирот продавници. Крити-чарите го сметаа татко им за експлоататор кој се „крстеше“ на дампинг-платите. Нај-напред, на овој лидер во браншата конкуренцијата му ги одзеде прометот и уделите на пазарот. „Schlecker ќе се промени“, ветија синот и ќерката, откако од неодамна се ангажираа ШПИГЕЛ, покажуваат дека кај Schlecker незгодните вработени и пона- таму се малтретирани и истиснувани. „Шиканирањето е дел од традицијата на Schlecker“, вели секретарот на синдикатите Ver.di, Ахим Нојман. Но признава дека овој синџир прави и први знаци на на- предок. За разлика од порано („Во некои слу-чаи тоа се граничеше со повреда на чо- вековите права“), од летото 2010 година во целиот концерн важат Филијали 2010 околу 9000 2400

Na opomenite im nema kraj

Embed Size (px)

DESCRIPTION

"Schlecker", translated from Der Spiegel, 18/2011

Citation preview

Page 1: Na opomenite im nema kraj

Братот и сестрата ШлекерXL-подружници со свеж персонал

дури и колективни договори. Меѓутоа, Нојман е уверен: „Некои раководители уште не ги имаат слушнато новите тонови од центра-лата.“

На пример, сè уште ревносно се води еден вид листа за отстрел, која директорот за човекови ресурси Михаел Стрискули ја има составено уште во октомври 2009. Доку-ментот под наслов „Пакет мерки за квали-тетен персонал“ се состои од 20 страници и ги содржи имињата на десетици долгогодишни и неомилени вработени од цела Германија. Некои членувале во работнички совет, и речиси сите има-ле високи плати па, според тоа, му станале ска-пи на Schlecker. Можеби и прескапи?

Овие вработени ќе „стојат на нишан“, пишува во меилот на една менаџерка. Се-како, со тоа се мисли: Имињата на листата на Стрискули строго се набљудуваат. Покрај

ТРГОВИЈА

На опомените им нема крајНа опомените им нема крајСо 230 милиони евра, дрогерискиот џин Schlecker сака да им удри гланц на своите филијали и на својот имиџ. Меѓутоа, вработените продолжуваат да се жалат на жестоките шиканирања.

Децата честопати сакаат сè да прават медиумите, добавувачите и муштериите, ама поинаку од своите родители, особено веројатно не и на сопствениот персонал.

многу од имињата, на списокот се наоѓаат и две бројки: Според мислењето на членовите на работничкиот совет, едниот датум го означува времето кога жените од листата се нашле под лупа на раководството на Ѕchlecker. Другиот го означува предвидениот термин за зами-нување. Самиот Schlecker заборува само за „повторен увид“.Тој што еднаш упаднал во око поради своето одне-сување, воопшто не смее да очекува розова идни-на. Членот на генералниот работнички совет Урсула Бибер вели: „Тие се заплиснати од

ако евентуално не секогаш се

Интерните документи со кои располага

бран од опомени“ – со честопати бизарни аргументи:

согласувале со нивните карактери. Се чини дека Ларс и Мајке Шлекер сакаат да поправат некои работи, бидејќи реор-ганизацијата на дрогериската импери-ја основана од татко му Aнтон ги чини 230 милиони евра.

Газдите-јуниори, коишто нивниот татко веќе неколку месеци чекор по чекор ги вове-дува во нивната идна раководна улога, са-каат со парите не само да ги модерни-зираат филијалите. Честопати доживуваа падови и пак продолжуваа по ходниците кои се чинеа клаустрофобично тесни. Потомците сега сакаат да го реновираат и имиџот на синџирот продавници. Крити-чарите го сметаа татко им за експлоататор кој се „крстеше“ на дампинг-платите. Нај-напред, на овој лидер во браншата конкуренцијата му ги одзеде прометот и уделите на пазарот.

„Schlecker ќе се промени“, ветија синот и ќерката, откако од неодамна се ангажираа

ШПИГЕЛ, покажуваат дека кај Schlecker незгодните вработени и пона-таму се малтретирани и истиснувани. „Шиканирањето е дел од традицијата

на Schlecker“, вели секретарот на синдикатите Ver.di, Ахим Нојман. Но признава дека овој синџир прави и први знаци на на-предок. За разлика од порано („Во некои слу-чаи тоа се граничеше со повреда на чо-вековите права“), од летото 2010 година во целиот концерн важат

Филијали 2010околу 9000

2400

или наводно била прекршена „обврската за истакнување на цената“, или на регалот фалел зелен стикер, или на муштериите не им бил тутнат в раце проспект за Home-shop-ping. Понекогаш претпоставените давале и по повеќе опомени на ден.

Некои од вработените жени и се разбо-леле од непрестајната река од опомени. Функционерот во синдикатите Нојман говори за „старите, добро познати методи на деморализација“. Koнцернот ги има под-готвено друго објасну-вање за списокот на Стрискули.

На поставено прашање, првин раска-жуваа за нормални „планови за ангаж-ман на персонал“. Ама, нешто подоцна, спи-сокот беше наречен „документ за критичка дискусија од г-нот Стрискули“. Притоа се ра-ботело и за „по-добрени перформанси“ на вработените жени, и за „опомени во завис-ност од учинокот“.

под мотото „Fit for Future“. „Тоа е сигурно.“

„For You. Локално“, пишува свечено на

коригираната слика, а на интернет веќе доживува доста исмејувања.:

Page 2: Na opomenite im nema kraj

„Не би ни по-мислил дека слоганот ,Come in and find out‘ (Douglas) сè уште може да звучи конкурен-тно“, пишува еден корисник на Facebook. Schlecker не дозволува да го обесхрабрат, сега сакаат „повеќе отвореност и директен дијалог“. Со ова мислат на74

2390Во однос

Промет 2010, во милијарди € на претх. година

6,6 –10%

5,7 +9%

4,6 +12%

D E R S P I E G E L 18 / 2 0 1 1

Претераните грубости, вели Schlecker, сака-ле сега да ги „коригираат“. А во меѓувреме, дури и човекот на Ver.di, Нојман, кај пер-соналниот директор Стрискули забеле-жува „прекрасна преобразба“ од поране-шно забивање нож в грб во една нова промисленост“. Меѓутоа, старата суровост очигледно си останала скриена на некои места.

Page 3: Na opomenite im nema kraj

Економија

Дури пред неколкуседмици еден директор на продажба во Schlecker ја опомена вработената во една филијала кај Десау поради „грубо однесување со кое му се нанесува штета на работењето“. Жената, која работи 10 години во фирмата и која честопати останува-ла сосема сама во филијалата, накратко ја затворила продавницата откако ù се ја-виле од училиштето во кое учел син ù. Детето било повредено и морало да биде префрлено в болница. Било „апсолутно несфатливо и недопус-тливо“, се жалел директорот на про-дажба, како можело да ја затвори фи-лијалата на своја рака и без да го из-вести регионалниот менаџер. А всуш-ност, жената јасного информирала регионал-ниот менаџмент. Нормално, тие не би-ле во состојба набрзина да најдат замена и топ-ката повторно ù ја вратиле на мајката.Постојат и други шиканирања: За

да се намалат трошоците за персонал, се-когаш одново седмично се изнајмува испомош (однадвор), иако редовно вра-ботените радо сакаат да работат подол-го. „Ваквите немили сериски продолжу-вања на договорите на дело кај Schlec-ker сè уште си функционираат по раз-работен систем“, резимира Хајке Данц, адвокат по трудово право од Магдебург.

Приговорот од работничкиот совет по правило не ги засега претпоставените. Schlecker зборува за „привремени реше-нија“: Самите работнички совети ќе го спре-челе „подолгото траење на договорот“.

Освен тоа, според проценките на Ver.di, неколку илјади од околу 30.000 вработени работеле без колективен договор. Па се-пак, некои регионални менаџери сè уште ги користат старите Meniar-методи – наречени според фирмата за привремени вработувања, која повторно ги вработуваше отпуштените вработени за дампинг-плати од 6 евра. Мина-тата година овој модел толку ја разгневи дури и министерката за социјални работи Урсула ван дер Лајен што Schlecker на крајот вети дека ќе се поправи.

Сега, на договорите повеќе не стои Meniar, ама системот сè уште се крие внатре: Има нови договори по полоши услови со помалку пари за Божиќ и годишен одмор. Портпаро-лот на Schlecker нагласува дека на вра-бо-тените им се давала можноста „со добро-волно откажување активно да придонесат за зачувување на работните места“. Но, дали целта навистина е тоа?

Изгледа на менаџментот му е доволно ако многу од старите филијали можат да опстанат вака. За да станат „Fit for Future“, Ларс и Мајке Шлекер се фокусираат на по-големи XL-подружници со делумно свеж персо-нал. „Мртвите“ продавници „сега треба да верглаат“, им напишала една менаџерка на Schlecker пред некое време на своите регионални директори.

Газдата-сениор Антон Шлекер, кој дејствува во позадина, уште од мали нозе на своите две деца им беше пример за швапска штедливост: Во 1987 го-дина, кога двете деца беа киднапи-рани, тој се ценкаше дури и околу откупната сума.

НИЛС KЛAВИТЕР