Nazwa inwestycji: REWALORYZACJA ZABYTKOWEGO PARKU PA ...muzeumliteratury.pl/wp-content/uploads/2010/05/2.pdf · Ja niżej podpisany Krzysztof Kakowski, nr uprawnień 940/59 jestem

Nazwa inwestycji:

REWALORYZACJA ZABYTKOWEGO PARKU PAŁACOWEGO WE WSOLI, MUZEUM WITOLDA GOMBROWICZA

Inwestor:

Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza Rynek Starego Miasta 20,

00-272 Warszawa

Tom/Dział/Rozdział: Tom I Projekt budowlany

Lokalizacja:

Wsola (działki ew. nr 314/2, 315/4, 315/6, 316/3, 316/4, 316/11) Jednostka projektowa:

Architektura Krajobrazu Elwira Mroczkowska ul. Pod Lipa 4 m10, 02-798 Warszawa

tel./ fax: 022 648 01 59 e-mail:[email protected] Główny projektant: arch. Wojciech Kakowski Nr upr. Wa-1196/94 Autor: arch. kraj. Rafał Mroczkowski Współautor: arch. kraj. Maciej Nonas arch. kraj. Wojciech Jarosiński Sprawdził: arch. Anna Bojakowska Nr upr. Wa-458/01

z domu Łukaszewicz Projektanci branżowi – konstrukcje:

mgr inż. Krzysztof Kakowski Nr upr. 940/59 mgr inż. Jacek Wicherek Nr upr. BUA-III-8386/144/89

Sprawdził: mgr inż. Mariusz Wrona Nr upr. 581/Lb/2002 mgr inż. Józef Garczyński Nr upr. GP-III-8386/33/87

Projektanci branżowi – elektroenergetyka: techn. sieci i instal. elektr. Marek Mucha Nr upr. GP 7342/191/209/93

Sprawdził: mgr inż. sieci i instal. elektr. Paweł Truszkowski Nr upr. MAZ/0423/PWOE/06

Projektanci branżowi – wod-kan:

mgr inż. Agnieszka Bułas Nr upr. MAZ/0480/PWOS/05 Sprawdził:

mgr inż. Maciej Joniewicz Nr upr. MAZ/0173/POOS/05 Projektanci branżowi – drogi: mgr inż. Magdalena Korpal Nr upr. GP-III-7342/106/94 Sprawdził: mgr inż. Piotr Korpal Nr upr. MAZ/0398/POOD/05 Data:

czerwiec 2009 r.

2

SPIS TREŚCI: Uprawnienia projektantów oraz zaświadczenia o ich przynależności do Izb zawodowych 6 Uprawnienia sprawdzających oraz zaświadczenia o ich przynależności do Izb zawodowych 19 Oświadczenie projektantów i sprawdzających o kompletności dokumentacji projektowej i zgodności z wymogami prawa 32 Podstawa opracowania 45 I. Projekt zagospodarowania terenu – opis 46

1. Opis terenu opracowania – stan istniejący 2. Opis projektowanego zagospodarowania 3. Formy ochrony na terenie inwestycji

4. Bilans terenu II. Opisy szczegółowe architektoniczno-budowlane Dział 1 53 Drogi i place parkowe oraz miejsca parkingowe Dział 2 57 Amfiteatr terenowy Dział 3 63

Mostek pieszy na Strudze Wsolskiej Dział 4 73 Obiekty małej architektury Rozdział 1 73

Trejaż Rozdział 2 79

Altany parkowe Rozdział 3 85 Obiekty małej architektury – pozostałe elementy: ławki, kosze parkowe, stojaki na rowery, tablica informacyjna, słupki rozgraniczające, murki krajobrazowe, obudowa przepustu

Dział 5 92 Ogrodzenie Parku Etap III (Etap I i II – nie objęty niniejszym opr.)

Dział 6 101 Gospodarka istniejącym drzewostanem na terenie Parku Dział 7 104

Szata roślinna na terenie Parku Dział 8 Sieć elektroenergetyczna oświetlenia Parku oraz oświetlenie (Uwaga: Dział 8 w oddzielnym zeszycie)

3

Dział 9 Sieć deszczowa odwodnienia amfiteatru (Uwaga: Dział 9 w oddzielnym zeszycie)

Informacja i dane o charakterze i cechach istniejących i przewidywanych zagrożeń dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników projektowanych obiektów budowlanych 107 Informacja BIOZ (Uwaga: Informacja BIOZ w oddzielnym zeszycie)

4

Rysunki: (Rysunki w zeszycie „Tom I projekt budowlany – część rysunkowa”) Rys. 1. Lokalizacja obiektu Rys. 2. Projekt zagospodarowania terenu - plansza podstawowa Rys. 3. Projekt zagospodarowania terenu - plansza zbiorcza uzbrojenia terenu Rysunki do Dział 1 - Drogi i place parkowe oraz miejsca parkingowe Rys.1. Nawierzchnia pieszo – jezdna z kostki granitowej – przekrój konstrukcyjny Rys. 2. Nawierzchnia piesza z kostki granitowej – przekrój konstrukcyjny Rys. 3. Nawierzchnia piesza HanseGrand – przekrój konstrukcyjny Rys. 4. Nawierzchnia pieszo - jezdna HanseGrand Robust – przekrój konstrukcyjny Rys. 5. Aleja główna – profil podłużny Rys. 6. Aleja główna – profile poprzeczne Rys. 7. Droga przy altanie – profile poprzeczne Rysunki do Dział 2 - Amfiteatr terenowy Rys.1. Zagospodarowanie terenu amfiteatru Rys.2. Zagospodarowanie terenu amfiteatru. Przekrój poprzeczny Rys.3. Konstrukcja fundamentu widowni Rys.4. Konstrukcja fundamentu sceny Rys.5. Roboty ziemne związane z budową amfiteatru Rys.6. Roboty ziemne związane z budową amfiteatru – przekroje Rys.7. Scenariusz użytkowania widowni amfiteatru Rysunki do Dział 3 - Mostek pieszy na Strudze Wsolskiej Rys.1. Aranżacja architektoniczna mostka pieszego M1 Rys.2. Mostek - szalunek Rys.3. Mostek – elementy stalowe Rysunki do Dział 4 - Obiekty małej architektury Rozdział 1

Trejaż Rys.1. Rzut trejażu wraz z obrysem fundamentów Rys.2. Rzut korony trejażu Rys.3. Panel 35 i słup Rys.4. Panel 125 pełny Rys.5. Panel 125 z otworem wejściowym Rys.6. Czapa podłużna Rys.7. Czapa narożna Rys.8. Widok elewacji 1 i 2 Rys.9. Konstrukcja fundamentów trejażu

5

Rozdział 2 Altany parkowe

Rys.10. Altana. Rzut i widoki Rys.11. Konstrukcja fundamentów altany

Rozdział 3 Obiekty małej architektury – pozostałe elementy:

Rys.12. Mur krajobrazowy typowy Rys.13. Aranżacja architektoniczna obudowy przepustu M2 Rys.14. Obudowa przepusty M2. Konstrukcje Rysunki do Dział 5 Ogrodzenie Parku Etap III Rys.1. Słup murowany przęsłowy (S1) - widok z przodu i z boku. Rys.2. Słup stalowy (S3) – rysunek od producenta. Rys.3. Przęsło murowane (P1) - widok z przodu i przekrój. Rys.4. Przęsło murowane – sposób łączenia ze słupami przęsłowymi. Rys.5. Przęsło stalowe (P2) – rysunek od producenta. Rys.6. Przęsło zapora (P3) ze słupem (S5) – widok z przodu Rys.7. Przęsło rustykalne (R1) wraz ze słupem (S4a) – widok z przodu i z boku Rys.8. Przęsło przejściowe (R2) wraz ze słupem (S4a) – widok z przodu Rys.9. Czapa słupa murowanego (S1). Rys.10. Czapa przęsła murowanego (P1). Rys.11. Przebieg ogrodzenia – przekrój podłużny (niweleta) część 1. Rys.12. Przebieg ogrodzenia – przekrój podłużny (niweleta) część 2. Rys.13. Przebieg ogrodzenia – przekrój podłużny (niweleta) część 3. Rys.14. Słup murowany przęsłowy (S1) – przy przepuście wodnym. Rys.15. Fundamentowanie przy przepuście wodnym – przekroje konstrukcyjne.

6

Uprawnienia projektantów oraz zaświadczenia o ich przynależności do Izb zawodowych

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

Uprawnienia sprawdzających oraz zaświadczenia o ich przynależności do Izb zawodowych

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

Oświadczenie projektantów i sprawdzających o kompletności dokumentacji projektowej i zgodności z wymogami prawa

33

Warszawa, czerwiec 2009 r.

OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA

Ja niżej podpisany Wojciech Kakowski, nr uprawnień Wa-1196/94 jestem

członkiem Izby Architektów pod nr ewidencyjnym MA-0319 (zaświadczenie

Izby ważne na dzień sporządzenia projektu w załączeniu) oświadczam, że

projekt budowlany rewaloryzacji zabytkowego parku pałacowego we Wsoli,

Muzeum Witolda Gombrowicza został wykonany zgodnie z

obowiązującymi w tym zakresie przepisami, zasadami wiedzy technicznej

oraz polskimi normami i jest kompletny z punktu widzenia celu, któremu

ma służyć.

podpis

34



Ja niżej podpisany Krzysztof Kakowski, nr uprawnień 940/59 jestem

członkiem Izby Inżynierów Budownictwa pod nr ewidencyjnym

MAZ/BO/1199/01 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia

projektu w załączeniu) oświadczam, że projekt budowlany rewaloryzacji

zabytkowego parku pałacowego we Wsoli, Muzeum Witolda Gombrowicza

w zakresie konstrukcji mostka pieszego na Strudze Wsolskiej, amfiteatru

oraz ogrodzenia został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym

zakresie przepisami, zasadami wiedzy technicznej oraz polskimi normami i

jest kompletny z punktu widzenia celu, któremu ma służyć.

Podpis

35

Radom, czerwiec 2009 r.


Ja niżej podpisany Jacek Jerzy Wicherek, nr uprawnień BUA-III-

8386/144/89 jestem członkiem Izby Inżynierów Budownictwa pod nr

ewidencyjnym MAZ/BO/7130/01 (zaświadczenie Izby ważne na dzień

sporządzenia projektu w załączeniu) oświadczam, że projekt budowlany

rewaloryzacji zabytkowego parku pałacowego we Wsoli, Muzeum Witolda

Gombrowicza w zakresie konstrukcji posadowienia trejażu oraz altan

został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami,

zasadami wiedzy technicznej oraz polskimi normami i jest kompletny z

punktu widzenia celu, któremu ma służyć.

Podpis

36



Ja niżej podpisany Marek Mucha, nr uprawnień GP/7342/191/209/93

jestem członkiem Izby Inżynierów Budownictwa pod nr ewidencyjnym

MAZ/IE/0137/02 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia



w zakresie sieci elektroenergetycznej i oświetlenia został wykonany

zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, zasadami wiedzy

technicznej oraz polskimi normami i jest kompletny z punktu widzenia celu,

któremu ma służyć.

Podpis

37



Ja niżej podpisana Agnieszka Bułas, nr uprawnień MAZ/0480/PWOS/05


MAZ/IS/1142/06 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia



w zakresie sieci kanalizacji odwodnienia amfiteatru został wykonany




podpis

38



Ja niżej podpisana Magdalena Korpal, nr uprawnień GP-III-7342/106/94


MAZ/BD/8130/01 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia



w zakresie dróg został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym



podpis

39


OŚWIADCZENIE SPRAWDZAJĄCEGO

Ja niżej podpisana Anna Bojakowska a domu Łukaszewicz, nr uprawnień

Wa-458/01 jestem członkiem Izby Architektów pod nr ewidencyjnym MA-

1545 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia projektu w

załączeniu) oświadczam, że projekt budowlany rewaloryzacji zabytkowego

parku pałacowego we Wsoli, Muzeum Witolda Gombrowicza został

wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, zasadami

wiedzy technicznej oraz polskimi normami i jest kompletny z punktu

widzenia celu, któremu ma służyć.

podpis

40



Ja niżej podpisany Mariusz Wrona, nr uprawnień 581/Lb/2002 jestem


LUB/BO/3834/02 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia



w zakresie konstrukcji mostka pieszego na Strudze Wsolskiej, amfiteatru

oraz ogrodzenia został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym



podpis

41

Radom, czerwiec 2009 r.


Ja niżej podpisany Józef Garczyński, nr uprawnień GP-III-8386/33/87


MAZ/BO/1118/01 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia



w zakresie konstrukcji posadowienia trejażu oraz altan został wykonany




podpis

42



Ja niżej podpisany Paweł Truszkowski nr uprawnień MAZ/0423/PWOE/06


MAZ/IE/0078/07 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia



w zakresie sieci elektroenergetycznej i oświetlenia został wykonany




podpis

43



Ja niżej podpisana Maciej Joniewicz, nr uprawnień MAZ/0173/POOS/05


MAZ/IS/0720/05 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia



w zakresie sieci kanalizacji odwodnienia amfiteatru został wykonany




podpis

44



Ja niżej podpisany Piotr Korpal, nr uprawnień MAZ/0398/POOD/05 jestem


MAZ/BD/0168/06 (zaświadczenie Izby ważne na dzień sporządzenia



w zakresie dróg został wykonany zgodnie z obowiązującymi w tym



podpis

45

Podstawa opracowania

• Umowa nr z inwestorem na prace projektowe • Decyzja Nr 101/2009 o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

dotyczącej rewaloryzacji zabytkowego parku przy pałacu we Wsoli – Muzeum Witolda Gombrowicza na działkach nr 314/2, 315/4, 316/3, 316/4, 316/11 i 315/6 w miejscowości Wsola Gmina Jedlińsk

• Koncepcja zamienna pokonkursowa uzgodniona z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków Delegatura w Radomiu

• Mapa do celów projektowych aktualna w granicach lokalizacji Wsola, Gmina Jedlińsk dz. 314/2, 315/4, 315/5, 315/6, 316/3, 316/4, 316/10, 316/11, 316/12 ark.1 124.344.152; 124.433.111; 124.433.133 skala 1:500 (przeskalowanie) sporządzona przez: "Geo-Rys" Usługi Geodezyjne A. Fesołowicz ul. Londyńska 25/1 26-600 Radom

• Projekt melioracyjny: „Odbudowa - kształtowanie przekroju podłużnego i poprzecznego oraz układu poziomego koryta rzeki Struga Wsolska w km 0+000 - 3+350 wraz z odbudową dwóch zbiorników retencyjnych" gm. Jedlińsk, wykonany przez „Inżynieria" Biuro Usług Inżynierskich i Nadzoru Inwestorskiego Anna Jendo, Kielce ul. Helska 29

• Dokumentacja geotechniczna sporządzona przez: Eko Pracownia Ochrony Środowiska Tomasz Spętany 26-600 Radom, Wilcza 8 pok. 205

• Inwentaryzacja szaty roślinnej na terenie parku sporządzona przez: Architektura Krajobrazu Elwira Mroczkowska 02-798 Warszawa. ul. Pod Lipą 4 m. 10

46

Projekt zagospodarowania terenu – opis 1. Opis terenu opracowania - stan istniejący

W XIX wieku Wsola była własnością rodziny Sołtyków. W 1881 folwark Wsola oddzielony od dóbr Piastów, posiadał 1304 morgi, w tym: 277 mórg gruntów ornych i ogrodów, 187 mórg łąk, 64 morgi pastwisk, 729 mórg lasów urządzonych i 48 mórg nieużytków . Miał 4 budynki murowane i 13 drewnianych. Stosowano płodozmian 11-polowy, eksploatowano pokłady torfu.

W XX wieku Wsola stała się własnością Gombrowiczów. Istniejący późno klasycystyczny, z elementami secesji, pałac powstał w roku 1914 wg projektu A. Furuhjelma. Stanowił on siedzibę Aleksandry i Jerzego Gombrowiczów. W tym okresie założony został przez właścicieli park, wykorzystujący istniejące zadrzewienia i cieki wodne. Do dnia dzisiejszego pozostały pojedyncze elementy - pomnikowe okazy drzew, jednak sam układ uległ zatarciu, tak przez wycinki, jaki i przez nowe nasadzenia. Obecnie właścicielem obiektu jest Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, a w pałacu znajduje się Muzeum Witolda Gombrowicza. Istniejący zespól pałacowo –parkowy, wpisany został do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Radomiu, nr 207/A/83 w dniu 14 kwietnia 1983r.

Teren obecnego założenia pałacowo –parkowego we Wsoli ograniczony jest: - od zachodu ogrodzeniem z prętów metalowych na podmurówce betonowej, wzdłuż drogi Warszawa-Radom, - od północy ogrodzeniem z siatki metalowej oraz południową krawędzią rowu melioracyjnego, - od wschodu ogrodzeniem z siatki metalowej wzdłuż ulicy Leśnej, - od południa ogrodzeniem z siatki metalowej (częściowo) wzdłuż ulicy Gombrowicza;

Na terenie objętym opracowaniem występuje niewiele drzew związanych z pierwotnym, historycznym założeniem parkowym. Są to jedynie pomnikowe okazy dębów i pojedyncze drzewa rosnące na grobli zniszczonych stawów parkowych . W drzewostanie wyróżniają się usytuowane po południowej stronie alei prowadzącej od drogi Warszawa – Radom rzędowe nasadzenia brzóz. Są one , podobnie jak i grupy świerków w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu, nasadzeniami z okresu powojennego , nie mające nic wspólnego z dawnym układem parku.

Ciekawym elementem założenia jest sad, jak można przypuszczać usytuowany w miejscu dawnego ogrodu gospodarczego, założony jednak już w okresie powojennym. Drzewa w sadzie to w zdecydowanej większości jabłonie, o znacznych rozmiarach, jednak w złym stanie i wymagające przeprowadzenia zabiegów odmładzających. Na terenie sadu pojawia się dość intensywnie młody samosiew klona jesionolistnego.

Na pozostałym obszarze występują liczne drzewa: olchy czarne, wiązy polne i szypułkowe oraz klon jesionolistny. Bardzo silnie, zwłaszcza w sąsiedztwie dawnych stawów, występuje młody samosiew klonu jesionolistnego, olchy czarnej i różnych gatunków wierzb oraz bzu czarnego. Drzewa rosnące wzdłuż ogrodzeń granicznych

47

od strony północnej i wschodniej są bardzo często wrośnięte w siatkę ogrodzenia. Rosną one w dużym zagęszczeniu (liniowo) i są w złym stanie zdrowotnym, zwłaszcza gatunki nietrwałe jak klon jesionolistny i bez czarny.

W parku czytelny jest układ dawnych stawów parkowych, dużego z przepływającą Strugą Wsolską oraz oddzielonego małą zniszczoną groblą, stawu małego. Teren obu stawów porasta samosiew. Na terenie założenia oprócz wzmiankowanego pałacu, znajduje się zabytkowa piwniczka ziemna. Pomiędzy nią a pałace znajduje się parterowy budynek administracyjno-gospodarczy. Jest to obiekt dysharmonijny, niestety został on zlokalizowany w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu.

W parku znajdują się pozostałości dwóch budynków mieszkalnych, zlokalizowanych przy północnej i południowej granicy założenia. Na północ od alei dojazdowej usytuowane są pozostałości rozdzielni gazu (betonowe fundamenty). Na terenie sadu usytuowana jest zniszczona, nieczynna toaleta (ustęp) oraz mały wybetonowany placyk gospodarczy.

Na terenie opracowania jedyną drogą urządzona jest aleja dojazdowa. Posiada ona nawierzchnię z kostki betonowej. Prowadzi od wjazdu z drogi Warszawa - Radom i kończy się za pałacem przy budynku administracyjno-gospodarczym. Pozostałe drogi to podjazd ziemny (ulepszony) od ulicy Gombrowicza oraz ścieżki piesze (przedepty). W parku znajdują się nieczynne i zdewastowane latarnie ogrodowe. 2. Opis projektowanego zagospodarowania. Projektowane zagospodarowanie terenu obejmuje: - drogi i place parkowe oraz niezbędne miejsca parkingowe (w tym dla niepełnosprawnych) na terenie Parku; - projekt amfiteatru wraz z robotami ziemnymi związanymi z lokalizacją obiektu; - projekty obiektów małej architektury: 2 altany parkowe, trejaż przy istniejącym budynku administracyjnym, murki krajobrazowe, ławki i kosze parkowe, stojaki na rowery, tablica informacyjna oraz słupki rozgraniczające; - projekt pieszego mostka parkowego na Strudze Wsolskiej; - projekt ogrodzenia Parku – etap III (II i III etap nie jest objęty niniejszym opracowaniem); - aranżację przepustu na Strudze Wsolskiej; - projekt gospodarki drzewostanem na terenie Parku; - projekt szaty roślinnej na terenie Parku; - projekt sieci deszczowej odwodnienia amfiteatru; - projekt sieci elektroenergetycznej oświetlenia parku i oświetlenie elewacji Pałacu. Projektowane zagospodarowanie zlokalizowane jest na działkach ew. nr 314/2, 315/4, 315/6, 316/3, 316/4, 316/11. Elementy zagospodarowania jak mostek pieszy na Strudze Wsolskiej, drogi parkowe, szata roślinna i ogrodzenie częściowo znajdują się na działce 343 a także te elementy oraz pozostałe zagospodarowanie

48

dostosowane zostało do projektu melioracyjnego „Odbudowa - kształtowanie przekroju podłużnego i poprzecznego oraz układu poziomego koryta rzeki Struga Wsolska….” . W załącznikach do projektu budowlanego zgoda zarządzającego działką oraz realizującego w/w projekt melioracyjny na realizację przedmiotowej inwestycji (pismo PRIR.4100-PROW/1/09 Wojewódzkiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w Warszawie Odział w Radomiu).

Przyjęto następujące główne zasady kształtowania zagospodarowania terenu

zabytkowego parku: - harmonijna adaptacja istniejących elementów kompozycji parku, w tym pełne wyeksponowanie budynku pałacu, obecnie zasłoniętego przypadkowymi nasadzeniami; - optymalne włączenie – aranżacja plastyczna projektowanego (projekt istniejący) układu wodnego: stawy, cieki wodne, urządzenia hydrotechniczne (aranżacja przepustu na mostek parkowy), - rewaloryzacja parku otaczającego pałac, z nawiązaniem elementami stylistyki do okresu powstania założenia, - wprowadzenie nowych elementów parkowych, powiązanych funkcjonalnie i przestrzennie z obiektem, - izolacja wizualna dysharmonijnego obiektu administracyjnego – wprowadzenie trejaży z pnączami, (niezbędne rozwiązanie czasowe, do czasu likwidacji baraku); Projekt zagospodarowania terenu zakłada zastosowanie osi widokowych zewnętrznych i wewnętrznych . - osie widokowe zewnętrzne – projektowane są otwarcia widokowe przy granicy północnej, na kościół, plebanię i otaczające je łąki oraz przy granicy wschodniej na otwarty krajobraz, za ulicą Leśną (łąki i pola). - osie widokowe wewnętrzne – przewidywane w obrębie wnętrz parkowych, oparte o układ projektowanych alejek parkowych i placów oraz obiektów pakowych: mostki, altany. Osie podkreślane będą specjalnym doborem szaty roślinnej, z wykorzystaniem form soliterowych, z gatunków o wybitnych wartościach plastycznych, grup o barwach i pokroju umożliwiającym zaznaczanie kulisowania wnętrz i zwiększania ich głębi.

Projekt zakłada wydobycie przestrzenne głównej alei dojazdowej, prowadzącej od bramy wjazdowej usytuowanej w zachodnim ogrodzeniu, pod pałac. Jej kontynuacja w części południowej (do bramy od ulicy Gombrowicza) ma już inną formę przestrzenną. Jest ramowana pojedynczym szpalerem, ze względu na ekspozycję pomnikowych okazów dębów przy południowej elewacji pałacu. Projekt zakłada adaptację istniejącego sadu, z częściową korektą , wynikającą zabiegów pielęgnacyjnych oraz rewaloryzacyjnych. Zakłada się zlokalizowanie altany parkowej w zachodniej części sadu.

Projekt zagospodarowania przewiduje maksymalną adaptację zaprojektowanego wcześniej układu wodnego i jego harmonijne włączenie w kompozycję parkową.

49

Projekt przewiduje wykorzystanie w maksymalnym stopniu istniejącej szaty roślinnej. Usuwanie drzew i krzewów uzasadnione będzie jedynie w przypadku złego stanu zdrowotnego drzew, gatunków o małej wartości dla historycznego założenia i konieczności odtworzenia lub wykreowania elementów kompozycji parku. Także istniejący na terenie założenia sad zostanie adaptowany i poddany zabiegom pielęgnacyjnym (odmłodzenie, korekta koron, zabezpieczenie ran i ubytków itp.). Wszystkie cenne okazy lub grupy drzew zostaną odpowiednio wyeksponowane, ze szczególnym uwzględnieniem egzemplarzy pomnikowych. Jednym z głównych elementów programowych i przestrzennych projektowanego parku jest amfiteatr z widownią na 200 osób, zlokalizowany we wschodniej jego części. Oś kompozycji amfiteatru jest równoległa z ukośną osią kompozycyjną pałacu. Teren amfiteatru oddalony jest od budynku pałacu o około 60m.

Projekt zagospodarowania przewiduje trejaż, zlokalizowany równolegle do głównej osi kompozycyjnej pałacu. Przebiega wzdłuż dłuższych boków budynku administracyjno – magazynowego oraz placu na jego tyłach. Układ taki pozwala na stworzenie na tyłach budynku, ogrodzonego zaplecza technicznego. Wedle założeń przedstawionych przez inwestora, funkcję tą w przyszłości przejąć mają tereny wokół budynku konferencyjno – hotelowego mającego powstać na terenie parku. Wygląd projektowanego trejażu nawiązuje do spotykanych często w historycznych założeniach pałacowo – parkowych oranżerii. Projekt zagospodarowania parku przewiduje zlokalizowanie na jego terenie dwóch altan. Projekt altan nawiązuje bezpośrednio do projektu trejażu mającego znaleźć się w otoczeniu budynku administracyjno – magazynowego. Obiekty te zbudowane być mają z takich samych, ażurowych paneli zawieszonych na słupach nośnych. Elementem dodatkowo występującym w projekcie altany jest jej ażurowe sklepienie o półkolistym przekroju. Główna aleja dojazdowa, wiodąca od bramy wjazdowej przy drodze Warszawa – Radom pod pałac, przechodzi nad przepustem (przewidzianym istniejącym projekcie układu wodnego parku) usytuowanym na Strudze Wsolskiej. Projekt przewiduje zastosowanie ozdobnych balustrad z elementy stalowe, stylistyką nawiązujących do elementów witrażu tworzącego okno klatki w barierkach kładki stanowić mają spójny schodowej pałacu. Całość ma nawiązywać do wystroju architektonicznego projektowanych altan i trejażu. W przyczółkach przepustu zastosowana zostanie okładzina z kamienia polnego, łamanego. Wszystkie te działania pozwolą osiągnąć efekt aranżacji ww. urządzenia hydrotechnicznego na mostek parkowy.

Projekt zagospodarowania parku przewiduje zlokalizowanie na jego terenie kładki pieszej zlokalizowanej ponad korytem rzeki Struga Wsolska w okolicach 2100 hektometra jej przebiegu. Planowane jest ustawienie w tym miejscu prostej konstrukcji drewniano – stalowej.

Na krawędzi placu przy bramie wjazdowej od ulicy Gombrowicza przewiduje się zastosowanie słupków wyznaczających strefę pieszą (uniemożliwiają parkowanie

50

samochodów). Forma pachołków koresponduje z formą projektowanych ławek i koszy na śmieci.

Projekt przewiduje zlokalizowanie stojaków na rowery w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu oraz na placu przy bramie od ulicy Gombrowicza .Projekt przewiduje zlokalizowanie tablicy informacyjnej na placyku wejściowym przy bramie od ulicy Gombrowicza. Podobnie jak w przypadku innych elementów małej architektury, jej forma będzie korespondować z zabytkowym charakterem parku.

Przyjętą w projekcie zasadą dla pozostałych tj. innych niż altany. trejaże i mostki, elementów małej architektury jest ich lakoniczność formy. Oznacza to wykluczenie sytuacji w której nowe elementy a szczególnie lampy wysokie i niskie mogłyby poprzez swoją formę stanowić konkurencję dla altan i trejażu. Dotyczy to także innych elementów - ławek, stojaków, koszy na śmieci.

Ławki parkowe wykonane będą na podstawie projektów indywidualnych. Wykonane będą z kształtek metalowych oraz drewnianego siedziska (naturalny kolor drewna). Wybrana forma charakteryzuje się interpretacją elementów historycznych, nawiązujących do elementu wystroju pałacu i pozostałych projektowanych elementów małej architektury.

Projekt zakłada zastosowanie w parku jednego typu koszy na śmieci wg projektu indywidualnego. Jest to kosz metalowy, w kolorze czarnym, o formie stylizowanej na formę historyczną, nawiązującą do elementu wystroju pałacu i pozostałych projektowanych elementów małej architektury. 3. Formy ochrony na terenie inwestycji Przedmiotowa inwestycja zlokalizowana jest na terenie zabytkowego zespołu dworsko-pałacowego we Wsoli wpisanego do rejestru zabytków byłego województwa radomskiego prawomocną decyzją Mazowieckiego Konserwatora Zabytków w Radomiu pod numerem 207/A/83 w dniu 14 kwietnia 1983r. Fragment terenu na którym zlokalizowana jest inwestycja objęty jest formą ochrony przyrody w rozumieniu przepisów o ochronie przyrody. 4. Bilans terenów Powierzchnia terenu opracowania, całość – 66677 m² w tym:

• owierzchnia dróg, placów i parkingów – 8622 m² w tym: nawierzchnie pieszo – jezdne – 4883 m² (w tym parkingi – 717 m² oraz nawierzchnie w obrębie amfiteatru – 498 m²) nawierzchnie piesze – 3739 m²

• Powierzchnia elementów małej architektury – 1171 m²

w tym: amfiteatr bez nawierzchni – 512 m²

51

mostek pieszy na Strudze Wsolskiej – 15 m² altany parkowe – 32 m² murki krajobrazowe (w tym przy amfiteatrze) – 114 m²

• Powierzchnia szaty roślinnej – 49155 m²

w tym: krzewy projektowane – 7200 m² trawniki z siewu, projektowane – 35355 m² rośliny okrywowe, projektowane – 6600 m²

• Powierzchnia wód powierzchniowych – 6988 m²

w tym: Struga Wsolska – 238 m² (nie objęta niniejszym opracowaniem) rów melioracyjny – 290 m² (nie objęty niniejszym opracowaniem) zbiorniki retencyjne wraz z wyspą – 6460 m² (nie objęte niniejszym opracowaniem)

• Powierzchnia budynków – 741 m²

Długość ogrodzenia Etap III– 1105 mb

(Etap I i II nie objęte niniejszym opracowaniem)

Długość trejażu przy budynku administracyjno-magazynowym – 123 mb

UWAGA:

Wskazane, w dalszej części projektu budowlanego, gotowe wyroby i materiały oraz technologie, z podaniem nazwy, symbolu i producenta, danych technicznych i opisów technologii, przeznaczone do wbudowania w ramach prac wykonawczych, stanowią przykłady elementów, urządzeń i materiałów, jakie mogą być użyte przez wykonawców w ramach robót. Znaki firmowe producentów oraz nazwy i symbole wyrobów zostały podane jedynie w celu jak najdokładniejszego określenia ich charakterystyki. Dopuszcza się zastosowanie rozwiązań równoważnych (zamienników). Zamienniki należy przedstawić nadzorowi autorskiemu i inwestorskiemu do akceptacji.

52

Opisy szczegółowe

53

Dział 1 Drogi i place parkowe Projektowany układ dróg, alejek i placów parkowych nawiązuje do realizacji z okresu powstania założenia, jednakże uwzględnia obecne funkcje obiektu i zakładany program. Główna aleja dojazdowa prowadzi od bramy dojazdowej do gazonu pod pałacem i dalej do bramy wjazdowej od ulicy Gombrowicza. Wykonana będzie jako aleja o szerokości 4 metrów o nawierzchni jezdnej wykonanej z kostki granitowej. Odgałęzia się jako podjazd pod południową elewację pałacu. Alejki i place parkowe wykonane będą jako piesze, w technologii HanseGrand i w części jako nawierzchnie jezdne w technologii HanseGrand Robust. Przy alejkach usytuowane będą aneksy na ławki parkowe (nawierzchnia z kostki granitowej). Alejki w części północnej parku, zwłaszcza między stawem a ciekiem wodnym prowadzone będą po lekkich wyniesieniach terenowych o łagodnych skarpach , wpisujących się w ukształtowanie wnętrz parkowych. Projekt zakłada odprowadzanie wód opadowych bezpośrednio w teren poprzez stosowanie nawierzchni wyniesionych lekko nad teren, ze spadkiem poprzecznym jednostronnym i dwustronnym. Odwodnienie amfiteatru parkowego jak i jego sceny zakłada odprowadzenie wód do stawu. Przewiduje się lokalizację parkingu przy południowej granicy parku, na zachód od bramy wjazdowej przy ulicy Gombrowicza. Zakładana liczba stanowisk dla samochodów osobowych - 33, w tym 3 stanowisk dla niepełnosprawnych. Na terenie parku, przy zachodniej furtce bramy od ulicy Gombrowicza zlokalizowany będzie placyk wejściowy, przewidywany jako miejsce gromadzenia się osób przybyłych do zespołu pałacowo – parkowego, głównie autokarami. 1.1. Rodzaje nawierzchni występujących w parku we Wsoli: 1.1.1. Nawierzchnie pieszo – jezdne:

• Nawierzchnia pieszo - jezdna z kostki granitowej Powierzchnia razem – 2040 m² kostka granitowa 8x8x8 cm

podsypka piaskowo – cementowa (4:1) gr. 3 cm

podbudowa z kruszywa łamanego (pospółka 0 – 40 mm), stabilizowana mechanicznie. gr. 20 cm

grunt stabilizowany spoiwem o Rm = 2,5 MPa. gr. 15 cm


54

• Nawierzchnia pieszo – jezdna, żwirowa – typ HanseGrand Robust lub równoważna. Powierzchnia (bez zakresu amfiteatru) – 2345 m² Wykonana jest z następujących warstw: HanseGrand Robust nawierzchnia 0/ 11 mm. gr. 4 cm

warstwa nośna z tłucznia 0/ 31,5 mm. gr. 12 cm


i wymiana humusu i nasypów niebudowlanych na piach

1.1.2. Nawierzchnie piesze:

• Nawierzchnia piesza z kostki granitowej Powierzchnia razem – 29 m² kostka granitowa 8x8x8 cm

podsypka piaskowo – cementowa (4:1) gr. 3 - 5 cm



• Nawierzchnia piesza żwirowa – typ HanseGrand lub równoważna.

Powierzchnia razem – 3710 m² Wykonana jest z następujących warstw: HanseGrand nawierzchnia 0/ 8 mm. gr. 3 cm

HanseMineral warstwa dynamiczna 0/ 16 mm. gr. 5 cm

warstwa z kruszywa mineralnego 0/ 31,5 mm. gr. 12 cm


1.2. Roboty ziemne

Ze względu na występujące uzbrojenie terenu wszystkie prace ziemne w jego pobliżu należy prowadzić ręcznie, bez użycia sprzętu zmechanizowanego z zachowaniem szczególnej ostrożności. Przed przystąpieniem do robót ziemnych należy powiadomić wszystkich użytkowników urządzeń podziemnych.

Roboty ziemne należy wykonać zgodnie z normą PN-S-02205.

55

Przed przystąpieniem do wykonywania nawierzchni należy z podłoża usunąć warstwę humusu, resztki roślinności , korzenie, głazy oraz inne duże i ostre przedmioty. Podłoże należy wyrównać i zagęścić.

Dla podłoża nawierzchni przeznaczonych do ruchu, manewrów i postoju pojazdów należy uzyskać wskaźnik zagęszczenia Is≥1,00 a wartość wtórnego modułu odkształcenia powinna wynosić E2≥100MPa.

Wskaźnik zagęszczenia nasypów przeznaczonych pod chodniki powinien wynosić min. 0,95. Wymagania dla nasypów: -grunty o różnorodnych właściwościach układać warstwami jednakowej grubości na całej szerokości nasypu, -warstwy gruntu przepuszczalnego układać poziomo, warstwy gruntów małoprzepuszczalnych i nieprzepuszczalnych (o wartości współczynnika k10≤10-5m/s) ze spadkiem poprzecznym górnej powierzchni ok. 4%, -styk dwóch przyległych części nasypu zbudowanych z różnorodnych gruntów wykonać ze stopniami - wycinać stopnie o wysokości 0,5 do 1m. Szerokość stopni należy przyjmować w granicach od 1 do 2,5 m, a spadek górnej powierzchni około 4% w kierunku zgodnym ze spadkiem zbocza w gruntach słabo przepuszczalnych lub przeciwnym do spadku zbocza w gruntach o dużej przepuszczalności (co najmniej piaskach średnioziarnistych), -górną warstwę nasypu o grubości min. 0,5 m wykonać z gruntów niespoistych, niewysadzinowych, o wskaźniku różnoziarnistości min. 5 i współczynniku filtracji k10≥6x10-5m/s; w razie braku takiego gruntu należy górną warstwę ulepszyć spoiwem cementem, wapnem lub aktywnymi popiołami w warstwach o grubości - grunt stabilizowany spoiwem o Rm=2,5MPa 15cm - grunt stabilizowany spoiwem o Rm=1,5MPa 15cm

Grunt należy zagęszczać niezwłocznie po wbudowaniu. Wymaganą wilgotność zagęszczanego materiału, procedurę zagęszczania i grubość warstw należy określić doświadczalnie podczas próbnego zagęszczania stosowanym sprzętem. Warstwy gruntu należy zagęszczać pasami od krawędzi ku osi nasypu. Kolejną warstwę gruntu można układać po stwierdzeniu uzyskania wymaganych parametrów już ułożonej warstwy. Oceny zagęszczenia dokonuje się zgodnie z normą PN-S-02205.

Na skarpach powierzchniowa warstwa gruntu grubości do 20 cm powinna mieć wskaźnik zagęszczenia większy bądź równy 0,95. Z zagęszczenia gruntu na skarpach można zrezygnować pod warunkiem układania warstw nasypu z poszerzeniem o co najmniej 50 cm, a następnie zebrania tego nadkładu. Szacunkowa ilość ziemi pod nasypy dla wynoszonych dróg parkowych – 715 m³ 1.3. Zabiegi pielęgnacyjne dotyczące projektowanych nawierzchni parkowych:

• Konserwacja nawierzchni pieszych i pieszo – jezdnych z kostki granitowej: - czyszczenie zabrudzeń warstwy ścieralnej przy pomocy szczotki ryżowej i ciepłej wody.

56

• Konserwacja nawierzchni pieszych i pieszo – jezdnych żwirowych typ Hanse Grand/ Robust lub równoważna (za producentem): Każdej wiosny należy przeprowadzić mechaniczną pielęgnację dróg i placów (w ramach konserwacji), a w przypadku intensywniejszego użytkowania dwa razy w roku: - lekkie poluzowanie za pomocą grabi, - w razie potrzeby nanieść nową warstwę HanseGrand/ Robust lub równoważna, materiał powinien mieć niewielką wilgotność,

- powierzchnię przewalcować,

- na koniec ściągnąć lub wyrównać urządzeniem do pielęgnacji o szerokości minimum 2 m.

57

Dział 2 Amfiteatr terenowy Część architektoniczna

2.1. Aranżacja architektoniczna amfiteatru

2.1.1. Informacje ogólne Amfiteatr zlokalizowany jest w południowo- wschodniej części Parku Muzeum

im Witolda Gombrowicza we Wsoli.

2.1.2. Widownia amfiteatru Widownię amfiteatru stanowić mają tarasowo ułożone podesty dla widzów z

bloków kamiennych połączone ścieżkami z płyt kamiennych, oparte na płycie żelbetowej stanowiącej fundament Amfiteatru. Dla zapewnienia komfortu użytkowania, układ poziomy widowni oparty został na planie koncentrycznie ułożonych wycinków okręgu. Dla zapewnienia widoczności osobom siedzącym w tylnych rzędach, układ pionowy zaplanowany został w sposób logarytmiczny. Układ tarasowo zlokalizowanych placów pozwala na większą dowolność w aranżacji przestrzeni, niż przy założeniu przewyższenia dla każdego rzędu siedzeń. Poza klasycznym, rzędowym układem miejsc na widowni, daje on możliwość ustawienia stolików z krzesłami, bądź wykorzystania fragmentu widowni na potrzeby wystawianej sztuki.

Na najwyższym poziomie przewidziano miejsca dostępne dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Podesty dla widzów wykonane być mają z bloków piaskowca szarego z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważnego o grubości 30 i 45 cm. Maksymalne wymiary bloków przewidziane w projekcie wynoszą 100 x 150 cm. Łączna powierzchnia podestów dla widzów wynieść ma 260m2. Komunikacja wewnętrzna amfiteatru realizowana poprzez ścieżki kamienne wraz ze schodami wykonane być mają z płyt piaskowca łamanego szarego z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważnego o grubości 15 cm. Łączna powierzchnia ścieżek kamiennych wynieść ma 107 m2.

Projekt przewiduje umieszczenie pomiędzy płytami poszczególnych tarasów kieszeni wypełnionych otoczakami. Mają one za zadanie zebrać wodę deszczową i przekazać ją sieci deszczowej odwodnienia amfiteatru zamontowanej pod widownią. Projekt sieci deszczowej odwodnienia amfiteatru: dział 9 niniejszego opracowania. Studnie wpustowe dla odwodnienia liniowego zlokalizowane zostały pod perforowanymi płytami piaskowca w obrysie schodów terenowych na widowni amfiteatru. Płyty perforowane z otworami drenażowymi, wyprofilowane być mają w sposób pozwalający zebranie wody opadowej ze schodów widowni amfiteatru i odprowadzenie jej do sieci deszczowej. Przewiduje się możliwość zdejmowania płyt perforowanych w celu konserwacji wpustów kanalizacji deszczowej. W rynnach odwodnienia liniowego widowni amfiteatru, pod płytami perforowanymi, umieszczone

58

być mają pionowe kratownice stalowe. Mają one za zadanie zapewnić przepuszczalność wody i zapobiec przed wpadaniem otoczaków stanowiących wypełnienie rynien do studzienek wpustowych. Łączna powierzchnia rynien odwadniających: 11m2. Projekt przewiduje jednostronne kierowanie wód opadowych w stronę koryt odwodnienia liniowego poprzez nadanie 2% spadku powierzchni płyty fundamentowej.

Boczne obramowanie widowni stanowią nieregularnie rozłożone bloki piaskowca szarego. Bloki układać należy na warstwie piesku średniego stabilizowanego.

Ostatni, najwyższy poziom widowni amfiteatru o powierzchni 80 m2 wykonany ma być z nawierzchni żwirowej typu Hanse Robust, lub równoważnej.

Szerokość widowni amfiteatru w najszerszym miejscu wynosi 25m. Długość widowni amfiteatru wynosi 20m.

Płyty i bloki kamienne układane powinny być na zaprawie klejowej elastycznej mrozoodpornej. Pomiędzy płytami i blokami kamiennymi pozostawiać należy szczeliny szerokości 5mm i wypełniać fugami elastycznymi.

Nawierzchnie żwirowe wykonane być powinny zgodnie z działem 1 niniejszego opracowania.

2.1.3. Scena amfiteatru Scenę amfiteatru stanowić ma kamienny postument z płyt piaskowca

łamanego z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważnego, o grubości 15 cm opartych na żelbetowym fundamencie. Szerokość sceny wynosi 12m. Głębokość sceny wynosi 8m. Powierzchnia sceny wynosi 96m2.

Projekt przewiduje jednostronne kierowanie wód opadowych w stronę kanałów odwodnieniowych zlokalizowanych przed sceną, poprzez nadanie 2% spadku powierzchni płyty fundamentowej.

Płyty i bloki kamienne układane powinny być na zaprawie klejowej elastycznej mrozoodpornej. Pomiędzy płytami i blokami kamiennymi pozostawiać należy szczeliny szerokości 5mm i wypełniać fugami elastycznymi.

2.1.4. Place na terenie amfiteatru Place wokół sceny amfiteatru wykonane być mają z nawierzchni żwirowej

pieszo - jednej typu HanseGrand Robust lub równoważnej. Łączna powierzchnia nawierzchni żwirowych na terenie amfiteatru wynosi: 418m2. Nawierzchnie żwirowe wykonane być winny zgodnie z działem 1 niniejszego opracowania. Szerokość placu między sceną i widownią: 6,15m. Wymiary placu przeznaczonego na zaplecze sceny: 6x12m.

Woda opadowa z powierzchni placów wokół sceny amfiteatru odprowadzana być ma poprzez kanały odwodnieniowe otwarte do wpustów powierzchniowych sieci deszczowej odwodnienia amfiteatru. Projekt przewiduje wykonanie kanałów odwodnieniowych otwartych w formie rynsztoków z kostki granitowej na fundamencie żelbetowym.

59

Nawierzchnie żwirowe wykonane być powinny zgodnie z działem 1 niniejszego opracowania.

2.1.5. Murki krajobrazowe na terenie amfiteatru Projekt przewiduje zlokalizowanie na terenie amfiteatru szeregu murów

krajobrazowych z kamienia murowego (piaskowiec szary z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważny). Wysokość projektowanych murków wynosić ma od 30 do 40 cm, a ich szerokość 40 – 60cm. Murki winny być wykonane na fundamencie betonowym zbrojonym posadowionym na podsypce cementowo – piaskowej. Kamienie murowe winny być układane na zakładkę łączone mrozoodporną zaprawą cementową. Projekt przewiduje umieszczenie oświetlenia ściennego (BRIQUE RECTANGULAR, prod. SIMES, lub równoważne) w pionowych płaszczyznach murków. Kable zasilające w orurowaniu - rurka RVSØC28 wewnątrz murków. Orurowanie prowadzić należy w miarę możliwości w konstrukcji murowanej. Wyjście i wejście orurowania z konstrukcji betonowej fundamentu w poziomie na głębokości przewidzianej w projekcie elektryki.

2.1.6. Bilans terenu amfiteatru: Nawierzchnie żwirowe Hanse Robust: 498 m2 Place widokowe (bloki piaskowca szarego): 260 m2 Scena (piaskowiec szary łamany): 96 m2 Komunikacja widowni (piaskowiec szary łamany): 107 m2 Odwodnienie liniowe (koryta z otoczakami): 11 m2 Rynsztoki (kostka granitowa): 38 m2 Murki krajobrazowe (kamień murowy – piaskowiec szary): 95 m2

Część konstrukcyjna

2.2. Roboty ziemne związane z budową amfiteatru Projekt amfiteatru przewiduje wprowadzenie niewielkich zmian w wysokości terenu w parku. Całkowite przewyższenie między najniższym i najwyższym punktem amfiteatru wynosi 2,1 m. W celu złagodzenia różnic poziomu planowane jest obniżenie terenu w miejscu placu wokół sceny o 0,5m. Nasyp konieczny dla wyniesienia ostatnich rzędów widowni, zaczynać ma się w miejscu pozwalającym na zachowanie pochyłości alejek nie przekraczającej 6%.

Przewiduje się wykonanie nasypów metodą warstwową i ich zagęszczenie. Grubość warstwy w stanie luźnym powinna być odpowiednio dobrana w zależności od rodzaju gruntu. Przewiduje się grubość warstwy nie większą niż 0,3m. Przewiduje się wykonanie wierzchniej warstwy nasypów z ziemi urodzajnej zdjętej wcześniej z terenów objętych robotami ziemnymi w granicach parku. Bilans mas ziemnych : kubatura projektowanych wykopów: 550m3

kubatura projektowanych nasypów: 1500m3 Roboty ziemne należy wykonać zgodnie z normą PN-S-02205.

60

Przed przystąpieniem do wykonywania nawierzchni należy z podłoża usunąć warstwę humusu, resztki roślinności , korzenie, głazy oraz inne duże i ostre przedmioty. Podłoże należy wyrównać i zagęścić.

Dla podłoża nawierzchni przeznaczonych do ruchu, manewrów i postoju pojazdów należy uzyskać wskaźnik zagęszczenia Is≥1,00 a wartość wtórnego modułu odkształcenia powinna wynosić E2≥100MPa.

Wskaźnik zagęszczenia nasypów przeznaczonych pod chodniki powinien wynosić min. 0,95. Wymagania dla nasypów: -grunty o różnorodnych właściwościach układać warstwami jednakowej grubości na całej szerokości nasypu, -warstwy gruntu przepuszczalnego układać poziomo, warstwy gruntów małoprzepuszczalnych i nieprzepuszczalnych (o wartości współczynnika k10≤10-5m/s) ze spadkiem poprzecznym górnej powierzchni ok. 4%, -styk dwóch przyległych części nasypu zbudowanych z różnorodnych gruntów wykonać ze stopniami - wycinać stopnie o wysokości 0,5 do 1m. Szerokość stopni należy przyjmować w granicach od 1 do 2,5 m, a spadek górnej powierzchni około 4% w kierunku zgodnym ze spadkiem zbocza w gruntach słabo przepuszczalnych lub przeciwnym do spadku zbocza w gruntach o dużej przepuszczalności (co najmniej piaskach średnioziarnistych), -górną warstwę nasypu o grubości min. 0,5 m wykonać z gruntów niespoistych, niewysadzinowych, o wskaźniku różnoziarnistości min. 5 i współczynniku filtracji k10≥6x10-5m/s; w razie braku takiego gruntu należy górną warstwę ulepszyć spoiwem cementem, wapnem lub aktywnymi popiołami w warstwach o grubości - grunt stabilizowany spoiwem o Rm=2,5MPa 15cm - grunt stabilizowany spoiwem o Rm=1,5MPa 15cm

Grunt należy zagęszczać niezwłocznie po wbudowaniu. Wymaganą wilgotność zagęszczanego materiału, procedurę zagęszczania i grubość warstw należy określić doświadczalnie podczas próbnego zagęszczania stosowanym sprzętem. Warstwy gruntu należy zagęszczać pasami od krawędzi ku osi nasypu. Kolejną warstwę gruntu można układać po stwierdzeniu uzyskania wymaganych parametrów już ułożonej warstwy. Oceny zagęszczenia dokonuje się zgodnie z normą PN-S-02205.

Na skarpach powierzchniowa warstwa gruntu grubości do 20 cm powinna mieć wskaźnik zagęszczenia większy bądź równy 0,95. Z zagęszczenia gruntu na skarpach można zrezygnować pod warunkiem układania warstw nasypu z poszerzeniem o co najmniej 50 cm, a następnie zebrania tego nadkładu.

2.3. Warunki geotechniczne posadowienia obiektu budowlanego

2.3.1. Charakterystyka warstw geotechnicznych Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy

geotechniczne: I- humus oraz nasypy niebudowlane II- utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne

61

III- grunty niespoiste pochodzenia fluwioglacjalnego IIIa- piaski drobne Id=0.5 IIIb- piaski średnie Id= 0.5- 0.6

IV- mało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C IVa- pyl glina piaszczysta i piasek gliniasty, twardoplastyczne IL= 0.2 IVb- piasek gliniasty, plastyczny IL= 0.2

V- średnio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B Va- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne bliskie stanu półzwartego IL= 0.05 Vb- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne IL= 0.20 Vc- gliny i gliny pylaste plastyczne IL= 0.30

Poziom posadowienia fundamentów ogrodzenia zmienny, rzędne pokazano na rysunkach.

2.3.2. Warunki hydrogeologiczne Poziom wód gruntowych występuje w postaci swobodnego zwierciadła o

rzędnych 135.9- 136.1 ppt. Ponadto stwierdzono występowanie sączeń wód gruntowych w obrębie glin

zwałowych. Sączenia są dość obfite i występują na głębokości 0.8- 2.0 m ppt. „ Z uwagi na wysoki poziom wody gruntowej warunki geotechniczne należy uznać za złożone”. Agresji chemicznej autorzy dokumentacji Geotechnicznej nie stwierdzili.

2.3.3. Warunki posadowienia fundamentu amfiteatru i sceny Warunki geologiczne dla Amfiteatru przedstawiono graficznie w przekrojach

geologicznych wyznaczonych przez odwierty nr 1, 2, 3, 4. Warstwa gruntu – Humus, nasyp niebudowlany oznaczony jako I jest warstwą nienośną, przeznaczoną do wymiany. Górną warstwę nasypowego gruntu jako filtracyjną o grubości 60cm należy wykonać z 35 cm piasku grubego o Is =0.97 oraz 25cm pospółki. Niższe warstwy nasypu wykonać z piasku zagęszczonego do Is=0.95. Warstwy o różnych frakcjach oddzielać warstwą geowłókniny. Niższe warstwy gruntu III, IV, V jako nośne mogą być podbudową dla fundamentu. Wyjątek stanowi południowo- wschodni narożnik Amfiteatru. Do głębokości ok. 2.8 mppt zalegają nienośne torfy i namuły . Grunty te należy zastąpić gruntem niespoistym o wskaźniku zagęszczenia Is= 0.95. Pomiędzy gruntem rodzimym spoistym i wymienionym gruntem zastosować geowłókninę. Geometrię płyty fundamentowej wykonać wg rzędnych i spadków pokazanych na rysunkach architektonicznych. Przed wykonaniem fundamentu ułożyć przewody instalacyjne. Jeśli zajdzie konieczność wymianę gruntu przeprowadzić w osłonie ze ścianek szczelnych np. typu Larsena.

62

2.4. Konstrukcja fundamentu amfiteatru

2.4.1. Zastosowane rozwiązania konstrukcyjne Płyta żelbetowa amfiteatru bez dylatacji, grubości 25cm. Górna powierzchnia płyta fundamentowej wykonana ze spadkiem . Płyta pod scenę o grubości 15cm. Płyta będzie oparta na warstwie betonu podkładowego. Szczegóły konstrukcyjne pokazano na rysunku. Płyty kamienne układać na zaprawie klejowej elastycznej mrozoodpornej SOPRO lub równoważnej. Pomiędzy płytami kamiennymi pozostawiać szczeliny szerokości 5mm Szczeliny wypełniać fugami elastycznymi. W płycie fundamentowej zaprojektowano koryta odwodnienia wraz z wpustami. Uwaga: Kamień układać po upływie 2 miesięcy od zakończenia betonowania płyty fundamentowej.

2.4.2. Materiały Do kształtowania konstrukcji żelbetowych zastosowano beton towarowy.

• Beton podkładowy C12/15 • Płyty fundamentowe C20/ 25 XC2 • Bentonitowe taśmy do przerw roboczych • Stal zbrojeniowa A-IIIN • Elementy dystansowe systemowe lub koziołki dystansowe

2.4.3. Wykaz norm PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości. PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Obciążenia stałe. PN-82/B-02003 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne.

Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe. PN-82/B-02004 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne.

Obciążenia pojazdami. PN-88/B-02014 Obciążenia budowli. Obciążenie gruntem. PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych. + PN-80/B-02010/Az1 Obciążenia śniegiem. październik 2006 PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli.

Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-83/B-03010 Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-B-03264 grudzień 2002 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia

statyczne i projektowanie

63

Dział 3 Mostek pieszy na Strudze Wsolskiej Część architektoniczna

3.1. Informacje ogólne. Projektowany most pieszy zlokalizowany ma być w zachodniej części Parku Muzeum im Witolda Gombrowicza we w 2+150 hektometrze rzeki Struga Wsolska. Most przeznaczony jest wyłącznie dla ruchu pieszego. Obciążenie użytkowe pomostu wynosi 4.00kN/m2 w myśl normy PN-85/ S-10030.

3.2. Aranżacja architektoniczna mostka pieszego na Strudze Wsolskiej Projekt przewiduje usytuowanie żelbetowych przyczółków na szczycie skarp

rzeki i posadowienie na nich stalowej konstrukcji nośnej mostu, przy zachowaniu niezmienionego przepływu w korycie rzeki.

Zwieńczenie fundamentu stanowić mają murki kamienne wykonane z kamienia murowego –piaskowiec szary z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważny.

Kamienie murowe winny być układane na zakładkę łączone mrozoodporną zaprawą cementową. Projekt przewiduje umieszczenie oświetlenia ściennego (BRIQUE RECTANGULAR, prod. SIMES, lub równoważne) w pionowych płaszczyznach murków. Kable zasilające w orurowaniu wewnątrz murków - rurka RVSØC28. Orurowanie prowadzić należy w miarę możliwości w konstrukcji murowanej. Wyjście i wejście orurowania z konstrukcji betonowej fundamentu w poziomie na głębokości przewidzianej w projekcie elektryki.

Nawierzchnię kładki stanowić mają deski ryflowane (zabezpieczenie antypoślizgowe) z drewna dębowego o wymiarach 5x20x260 cm. Przewiduje się przybijanie desek za pomocą gwoździ do belek drewnianych zamocowanych na stalowej konstrukcji nośnej mostu za pomocą śrub.

Przewiduje się mocowanie stalowych barierek mostka bezpośrednio do jego elementów nośnych. Konstrukcja nośna bariery wykonana ma być z rur stalowych 70x70x4, 70x50x4, 70x90x4. Wypełnienie z kęsa stalowego 16x16mm i blachy stalowej 3mm. Bariera stylem nawiązuje do istniejących elementów zagospodarowania o raz elementów projektowanych.

Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne elementów stalowych bariery przez ocynk ogniowy i malowanie proszkowe. Kolor czarny mat.

W projekcie mostka przewidziano wykorzystanie piaskowca szarego z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważnego.

64


3.3. Warunki geotechniczne posadowienia obiektu budowlanego

3.3.1.Charakterystyka warstw geotechnicznych Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy

geotechniczne: VI- humus oraz nasypy nie budowlane VII- utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne VIII- grunty niespoiste pochodzenia fluwioglacjalnego

IIIa- piaski drobne Id=0.5 IIIb- piaski średnie Id= 0.5- 0.6

IX- mało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C IVa- pyl glina piaszczysta i piasek gliniasty, twardoplastyczne IL= 0.2 IVb- piasek gliniasty, plastyczny IL= 0.2

X- średnio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B Va- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne bliskie stanu półzwartego IL= 0.05 Vb- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne IL= 0.20 Vc- gliny i gliny pylaste plastyczne IL= 0.30


3.3.2. Warunki hydrogeologiczne Poziom wód gruntowych istotny dla fundamentowania występuje w postaci

swobodnego zwierciadła o rzędnych 135.3- 136.1 ppt. Ponadto stwierdzono występowanie sączeń wód gruntowych w obrębie glin

zwałowych. Sączenia są dość obfite i występują na głębokości 0.8- 2.0 m ppt. „ Z uwagi na wysoki poziom wody gruntowej warunki geotechniczne należy uznać za złożone”. Agresji chemicznej autorzy dokumentacji Geotechnicznej nie stwierdzili.

Poziom wody w korycie rzeki Rzędna projektowana dna rzeki przyjęta wg projektu [D] wynosi 135.50m npm Projektowane lustro wody – rzędna 135.64 m npm.

3.3.3. Warunki posadowienia fundamentów W rejonie projektowanego mostu wykonano odwierty geologiczne nr 16 i nr17. Przekrój geologiczny VII- VII przedstawia układ warstw geologicznych. Fundamenty mostu należy posadowić na gruncie nośnym o IL< 0.25. w przypadku stwierdzenia występowania gruntów nienośnych lub słabonośnych o Il>0.25 grunty należy wymienić. Dotyczy to także gruntów nienośnych

65

powyżej poziomu posadowienia a znajdujących się w obrębie prowadzonych prac związanych z budową przyczółków. Grunt spoisty należy oddzielić od gruntu wymienionego warstwą geowłókniny. Skarpę należy ukształtować z gruntów niespoistych o Id> 0.68. Ukształtowanie oraz zabezpieczenie koryta wg opracowania [G]. Wykop pod fundamenty oraz przyczółki należy wykonać w obudowie ze ścianek tymczasowych szczelnych typu Larsena. Fundamenty wykonać na warstwie betonu podkładowego min. gr 10cm. Podczas prac wykonawczych stosować Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru. Roboty Ziemne wydane przez MOŚZNiL.

3.4. Konstrukcja mostu. Konstrukcja jednoprzęsłowa, belki nośne stalowe, skrajne C240, wewnętrzne IPE 240. Podpory przesuwne podłużnie, podkładki centrujące elastomerowe. Stabilizacja belek śrubami kotwiącymi wg rysunków. Pomost drewniany z elementów o grubości 50mm przybijanych gwoździami do belki 10x10 podwalinowej. Przyczółki żelbetowe wg rysunku. Nie projektuje się płyty przejściowej.

3.5. Materiały Beton

Do kształtowania konstrukcji żelbetowych zastosowano beton towarowy. • Beton podkładowy C12/15 • Przyczółki beton BH30, F-150, XF3 • Stal zbrojeniowa A-II, 18G2. • Belki stalowe – stal profilowa ST3SX • Podkłady elastomerowe podporowe przesuwne • Drewno pomostu o klasie wytrzymałościowej C30, rodzaj drewna wg projektu

architektonicznego

3.6. Wytyczne realizacji elementów konstrukcyjnych Prace w przypadku występowania wody gruntowej prowadzić w wykopie zabezpieczonym ścianami typu Larsena. Prace należy prowadzić zgodnie z Warunkami wykonania i odbioru robót żelbetowych oraz stalowych. Sposób zabezpieczenia wykopu wg projektu Wykonawcy.

66

3.7. Zestawienie obciążeń

3.7.1.Obciążenie wiatrem (wg PN-77/B-02011) Charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru:

( strefa I ) qk = 0.25 [kN/m2]

Współczynnik ekspozycji terenu:

teren B Ce 4.0 = 0.8

Współczynnik ciśnienia zewnętrznego:

Z1-23 CpII = 1.4 Współczynnik działania porywów wiatru:

β = 1.8

Współczynnik obciążenia γf = 1.3

Obciążenie charakterystyczne wywoływane parciem wiatru Strona nawietrzna

pk4.0 = qk ⋅ Ce4.0 ⋅ CpII ⋅ β = 0.25 ⋅ 0.8 ⋅ 1.4 ⋅ 1.8 = 0.50 [kN/m2]

Obciążenie obliczeniowe wywoływane parciem wiatru Strona nawietrzna

P4.0 = pk4.0 ⋅ β f = 0.50 ⋅ 1.3 = 0.65 [kN/m2]

Ze względu na przezierność barierki obciążenia redukuje się o 80%.

3.7.2.Ciężar balustrady Ogrodzenie z profili #70x 70x 4 5x 1.2x 0.074= 0.444 kN/m x γf Dla barierek przyjęto obciążenie poziome o wartości 1.0 kN/mb.

3.8. Obliczenia statyczne Obliczenia statyczne wykonano przy użyciu programu Robot Expert i RM- Win. Pełne wyniki obliczeń zarchiwizowano w pracowni Pro Invest.

Pręt nr 1 Zadanie: mostek- belka Przekrój: I 240 PE

67

Wymiary przekroju: I 240 PE h=240,0 g=6,2 s=120,0 t=9,8 r=15,0. Charakterystyka geometryczna przekroju: Jxg=3890,0 Jyg=284,0 A=39,10 ix=10,0 iy=2,7 Jw=37391,2 Jt=11,2 is=10,3. Materiał: St3SX,St3SY,St3S,St3V,St3W. Wytrzymałość fd=215 MPa dla g=9,8. Przekrój spełnia warunki przekroju klasy 1.

Siły przekrojowe: xa = 2,500; xb = 2,500. Obciążenia działające w płaszczyźnie układu: AB Mx = -19,9 kNm, Vy = 0,0 kN, N = 0,0 kN, Naprężenia w skrajnych włóknach: σt = 61,5 MPa σC = -61,5 MPa. Naprężenia: xa = 2,500; xb = 2,500. Naprężenia w skrajnych włóknach: σt = 61,5 MPa σC = -61,5 MPa. Naprężenia: - normalne: σ = 0,0 ∆σ = 61,5 MPa ψoc = 1,000

Warunki nośności: σec = σ / ψoc + ∆σ = 0,0 / 1,000 + 61,5 = 61,5 < 215 MPa Długości wyboczeniowe pręta: - przy wyboczeniu w płaszczyźnie układu przyjęto podatności węzłów ustalone wg

załącznika 1 normy: χ1 = 1,000 χ2 = 1,000 węzły nieprzesuwne ⇒ µ = 1,000 dla lo = 5,000 lw = 1,000×5,000 = 5,000 m - przy wyboczeniu w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny układu: χ1 = 1,000 χ2 = 1,000 węzły nieprzesuwne ⇒ µ = 1,000 dla lo = 5,000 lw = 1,000×5,000 = 5,000 m - dla wyboczenia skrętnego przyjęto współczynnik długości wyboczeniowej µω = 1,000. Rozstaw stężeń zabezpieczających przed obrotem loω = 5,000 m. Długość wyboczeniowa lω = 5,000 m.

Siły krytyczne:

N EJ

lx

w= =π 2

23,14²×205×3890,0

5,000² 10-2 = 3148,2 kN

N EJ

ly

w= =π 2

23,14²×205×284,0

5,000² 10-2 = 229,8 kN

x X

Y

y

240,0

120,0

68

N

iEJl

GJzs

T= +

=

12

2

2

π ϖ

ϖ

110,3² ( 3,14²×205×37391,2

5,000² 10-2 + 80×11,2×102) = 1125,0 kN

Zwichrzenie: Dla dwuteownika walcowanego rozstaw stężeń zabezpieczających przekrój przed obrotem l1 = loω =5000 mm:

35 215i fyd

β/ = 35×27

1,000 × 215 / 215 = 941 < 5000 = l1

Pręt nie jest zabezpieczony przed zwichrzeniem. Współrzędna punktu przyłożenia obciążenia ao = 0,00 cm. Różnica współrzędnych środka ścinania i punktu przyłożenia siły as = 0,00 cm. Przyjęto następujące wartości parametrów zwichrzenia: A1 = 0,610, A2 = 0,530, B = 1,140. Ao = A1 by + A2 as = 0,610 ×0,00 + 0,530 ×0,00 = 0,000

M A N A N B i N Ncr o y o y s y z= ± + + =( )2 2 2

0,000×229,8 + (0,000×229,8)2 + 1,1402×0,1032×229,8×1125,0 = 59,9 Smukłość względna dla zwichrzenia wynosi:

λL R crM M= =115, / 1,15× 69,7 / 59,9 = 1,241 Nośność przekroju na zginanie: xa = 2,500; xb = 2,500. - względem osi X MR = αp W fd = 1,000×324,2×215×10-3 = 69,7 kNm Współczynnik zwichrzenia dla λ L = 1,241 wynosi ϕL = 0,578 Warunek nośności (54):

MMx

L Rxϕ= 19,9

0,578×69,7 = 0,495 < 1

Nośność przekroju na ścinanie: xa = 0,000; xb = 5,000. - wzdłuż osi Y VR = 0,58 AV fd = 0,58×14,9×215×10-1 = 185,6 kN Vo = 0,6 VR = 111,3 kN Warunek nośności dla ścinania wzdłuż osi Y: V = 15,9 < 185,6 = VR

Nośność przekroju zginanego, w którym działa siła poprzeczna: xa = 2,500; xb = 2,500. - dla zginania względem osi X: Vy = 0,0 < 111,3 = Vo MR,V = MR = 69,7 kNm Warunek nośności (55):

MM

x

Rx V,= 19,9

69,7 = 0,286 < 1

69

Nośność środnika pod obciążeniem skupionym: xa = 0,000; xb = 5,000. Przyjęto szerokość rozkładu obciążenia skupionego c = 0,0 mm. Naprężenia ściskające w środniku wynoszą σc= 0,0 MPa. Współczynnik redukcji nośności wynosi: ηc = 1,000 Nośność środnika na siłę skupioną: PR,W = co tw ηc fd = 124,0×6,2×1,000×215×10-3 = 165,3 kN Warunek nośności środnika: P = 15,9 < 165,3 = PR,W Stan graniczny użytkowania: Ugięcia względem osi Y liczone od cięciwy pręta wynoszą: amax = 5,1 mm

agr = l / 350 = 5000 / 350 = 14,3 mm amax = 5,1 < 14,3 = agr Pręt nr 1

Zadanie: mostek- belka skrajna Przekrój: U 240

Wymiary przekroju: U 240 h=240,0 s=85,0 g=9,5 t=13,0 r=13,0 ex=22,3. Charakterystyka geometryczna przekroju: Jxg=3600,0 Jyg=248,0 A=42,30 ix=9,2 iy=2,4 Jw=22043,7 Jt=19,2 xs=-4,5 is=10,6 ry=16,5 bx=-12,8. Materiał: St3SX,St3SY,St3S,St3V,St3W. Wytrzymałość fd=215 MPa dla g=13,0.

Przekrój spełnia warunki przekroju klasy 1.

Siły przekrojowe: xa = 2,500; xb = 2,500. Obciążenia działające w płaszczyźnie układu: AB Mx = -11,9 kNm, Vy = 0,0 kN, N = 0,0 kN, Naprężenia w skrajnych włóknach: σt = 39,6 MPa σC = -39,6 MPa. Naprężenia: xa = 2,500; xb = 2,500. Naprężenia w skrajnych włóknach: σt = 39,6 MPa σC = -39,6 MPa.

x X

Y

y

240,0

85,0

70

Naprężenia: - normalne: σ = 0,0 ∆σ = 39,6 MPa ψoc = 1,000 Warunki nośności: σec = σ / ψoc + ∆σ = 0,0 / 1,000 + 39,6 = 39,6 < 215 MPa Długości wyboczeniowe pręta: - przy wyboczeniu w płaszczyźnie układu przyjęto podatności węzłów ustalone wg

załącznika 1 normy: χ1 = 1,000 χ2 = 1,000 węzły nieprzesuwne ⇒ µ = 1,000 dla lo = 5,000 lw = 1,000×5,000 = 5,000 m - przy wyboczeniu w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny układu: χ1 = 1,000 χ2 = 1,000 węzły nieprzesuwne ⇒ µ = 1,000 dla lo = 5,000 lw = 1,000×5,000 = 5,000 m - dla wyboczenia skrętnego przyjęto współczynnik długości wyboczeniowej µω = 1,000. Rozstaw stężeń zabezpieczających przed obrotem loω = 5,000 m. Długość wyboczeniowa lω = 5,000 m.

Siły krytyczne:

N EJ

lx

w= =π2

23,14²×205×3600,0

5,000² 10-2 = 2913,5 kN

N EJ

ly

w= =π 2

23,14²×205×248,0

5,000² 10-2 = 200,7 kN

N

iEJl

GJzs

T= +

=

12

2

2

π ϖ

ϖ

110,6² ( 3,14²×205×22043,7

5,000² 10-2 + 80×19,2×102) = 1536,2 kN

( ) ( )( )N

N N N N N N y i

y ixz

x z x z x z s s

s s=

+ − + − −

−=

2 2 2

2 2

4 1

2 1

µ

µ

/

/

2913,5 + 1536,2 - (2913,5 + 1536,2)² - 4×2913,5×1536,2×(1 - 1,000×4,5²/ 10,6²) 2×(1 - 1,000×4,5²/ 10,6²)

= 1330,4 kN

Zwichrzenie: Moment krytyczny przy zwichrzeniu ceownika zginanego w płaszczyźnie środnika można wyznaczyć, jak dla dwuteownika o tych samych wymiarach, dla którego Ny = 108,7 kN, Nz = 1860,4 kN.

71

Współrzędna punktu przyłożenia obciążenia ao = 0,00 cm. Różnica współrzędnych środka ścinania i punktu przyłożenia siły as = 0,00 cm. Przyjęto następujące wartości parametrów zwichrzenia: A1 = 0,610, A2 = 0,530, B = 1,140. Ao = A1 by + A2 as = 0,610 ×0,00 + 0,530 ×0,00 = 0,000

M A N A N B i N Ncr o y o y s y z= ± + + =( )2 2 2

- 0,000×108,7 + (0,000×108,7)2 + 1,1402×0,1062×108,7×1860,4 = 48,3 Smukłość względna dla zwichrzenia wynosi:

λL R crM M= =115, / 1,15× 54,8 / 48,3 = 1,226 Dla ceownika zginanego w płaszczyźnie środnika, przyjęto: λL = 1,25×1,226 = 1,532 Nośność przekroju na zginanie: xa = 2,500; xb = 2,500. - względem osi X MR = αp W fd = 1,000×300,0×215×10-3 = 64,5 kNm Nośność przekroju względem osi X należy zredukować do wartości:

MR red dR

w

fW f

VVe tb t

, = − =

0,852

300,0×215×[0,85 - ( 0,0×4,5×1,0284,3×8,5×1,3)2 ]×10-3 = 54,8

Współczynnik zwichrzenia dla λ L = 1,533 wynosi ϕL = 0,407 Warunek nośności (54):

MMx

L Rxϕ= 11,9

0,407×54,8 = 0,533 < 1

Nośność przekroju na ścinanie: xa = 0,000; xb = 5,000. - wzdłuż osi Y VR = 0,58 AV fd = 0,58×22,8×215×10-1 = 284,3 kN Vo = 0,3 VR = 85,3 kN Warunek nośności dla ścinania wzdłuż osi Y: V = 9,5 < 284,3 = VR

Nośność przekroju zginanego, w którym działa siła poprzeczna: xa = 2,500; xb = 2,500. - dla zginania względem osi X: Vy = 0,0 < 85,3 = Vo MR,V = MR = 54,8 kNm Warunek nośności (55):

MM

x

Rx V,= 11,9

54,8 = 0,217 < 1

72

Nośność środnika pod obciążeniem skupionym: xa = 0,000; xb = 5,000. Przyjęto szerokość rozkładu obciążenia skupionego c = 0,0 mm. Naprężenia ściskające w środniku wynoszą σc= 0,0 MPa. Współczynnik redukcji nośności wynosi: ηc = 1,000 Nośność środnika na siłę skupioną: PR,W = co tw ηc fd = 129,9×9,5×1,000×215×10-3 = 265,3 kN Warunek nośności środnika: P = 9,5 < 265,3 = PR,W Stan graniczny użytkowania: Ugięcia względem osi Y liczone od cięciwy pręta wynoszą: amax = 3,3 mm

agr = l / 350 = 5000 / 350 = 14,3 mm amax = 3,3 < 14,3 = agr

3.9. Wykaz norm PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości. PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Obciążenia stałe. PN-82/B-02003 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne.

Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe. PN-82/B-02004 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne.

Obciążenia pojazdami. PN-88/B-02014 Obciążenia budowli. Obciążenie gruntem. PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych. + PN-80/B-02010/Az1 Obciążenia śniegiem. październik 2006 PN-77/B-02011 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie

wiatrem. PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-83/B-03010 Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-B-03264 grudzień 2002 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia

statyczne i projektowanie PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie

73

Dział 4 Obiekty małej architektury

Rozdział 1. Trejaż Część architektoniczna

4.1.1. Aranżacja architektoniczna trejażu Trejaż wykonany wedle indywidualnego projektu. Producent mmcite4 Sp.

Z o.o., lub równoważny. Projekt zagospodarowania terenu parku przewiduje przesłonięcie

znajdującego się w jego centralnej części parterowego budynku administracyjno – magazynowego trejażem. Ze względu na przewidywaną przez inwestora możliwość likwidacji budynku administracyjno – magazynowego, trejaż zaprojektowany został jako rozbieralna konstrukcja modułowa z molowością prze aranżowania. Konstrukcja trejażu składać ma się z prefabrykowanych, ażurowych paneli rozpiętych między słupami. Od góry spinać ją ma czapka wystająca poza obrys paneli tworząc rodzaj gzymsu. . Wygląd i konstrukcja trejażu nawiązuje bezpośrednio do projektowanych altan. Obiekty te zbudowane być mają z takich samych, ażurowych paneli zawieszonych na słupach nośnych. Ponadto stylem nawiązuje do istniejących elementów zagospodarowania o raz elementów innych elementów projektowanych.

Wymiary trejaży w najszerszych fragmentach: ~ 29x30m. Wykaz prefabrykowanych elementów konstrukcji trejażu: panel125 cm pełny: 68 szt. panel35 cm pełny: 45 szt. 125 cm z otworem wejściowym: 8 szt. słup: 31 szt. czapa trejażu typ 1 (podłużna): 6 szt. czapa trejażu typ 2 (podłużna): 7 szt. czapa trejażu typ 3 (narożna): 3 szt. czapa trejażu typ 4 (narożna): 6 szt. czapa trejażu typ 5 (narożna): 3 szt. czapa trejażu typ 6 (narożna): 1 szt. czapa trejażu typ 7 (narożna): 1 szt. czapa trejażu typ 8 (narożna): 1 szt. czapa trejażu typ 9 (narożna): 1 szt. czapa trejażu typ 10 (narożna): 1 szt.

Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne przez ocynk ogniowy oraz

malowanie proszkowe. Kolor czarny mat. Montaż wedle instrukcji producenta.

74

Wizualizacja trejażu

Wizualizacja trejażu


4.1.2. Fundamentowanie Przewiduje się wykorzystanie elementów prefabrykowanych produkcji np.: MM

Cite, lub równoważnych, wykonanych wedle projektu indywidualnego. Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne przez ocynkowanie ogniowe. Dodatkowo wszystkie elementy pomalowane mają zostać na kolor czarny.

Wymiary trejaży w najszerszych fragmentach: 29x30m. Wysokość ścian trejażu: 3,2m.

Wszystkie słupy osadzone zostaną na stopach fundamentowych schodkowych o wysokości 1,40 m i wymiarach w poziomie posadowienia 0,90 x 0,90 m . Część stóp połączona będzie ławą fundamentową o wysokości 1,40 m, pozostałe, ze względu na instalacje podziemne , zostaną posadowione osobno . Otwory w stopach fundamentowych, przeznaczona na posadowienie elementów kotwiących konstrukcję trejażu, zostaną wykonane na budowie przy użyciu szablonu , przy udziale geodety , który każdorazowo wytyczy osie modularne poszczególnych segmentów . Śruby

75

zostaną „ wklejone ” do fundamentów przy użyciu kleju do betonów konstrukcyjnych np. HILTI HIT HY 150 . Po osadzeniu poszczególnych segmentów nastąpi regulacja poziomowania przy użyciu śrub centrujących.

Ze względu na różnice poziomu terenu , konieczności zachowania wymaganej strefy przemarzania dla fundamentów oraz potrzebą częściowej prefabrykacji procesu budowlanego , przyjęto wykonanie jednakowych stóp fundamentowych pod wszystkimi słupami.

4.1.3.Warunki geotechniczne posadowienia trejażu Charakterystyka warstw geotechnicznych Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy geotechniczne: humus oraz nasypy nie budowlane utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne grunty niespoiste pochodzenia fluwioglacjalnego IIIa- piaski drobne Id=0.5 IIIb- piaski średnie Id= 0.5- 0.6 mało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C IVa- pyl glina piaszczysta i piasek gliniasty, twardoplastyczne IL= 0.2 IVb- piasek gliniasty, plastyczny IL= 0.2 średnio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B Va- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne bliskie stanu półzwartego IL= 0.05 Vb- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne IL= 0.20 Vc- gliny i gliny pylaste plastyczne IL= 0.30 Poziom posadowienia fundamentów trejażu pokazano na rysunkach. Warunki hydrogeologiczne Poziom wód gruntowych istotny dla fundamentowania ogrodzenia występuje w postaci swobodnego zwierciadła o rzędnych 135.3- 136.1 ppt. Ponadto stwierdzono występowanie sączeń wód gruntowych w obrębie glin zwałowych. Sączenia są dość obfite i występują na głębokości 0.8- 2.0 m ppt. Agresji chemicznej autorzy dokumentacji Geotechnicznej nie stwierdzili. Podczas lokalnego odwadniania wykopu nie dopuścić do rozluźnienia piasków w poziomie i pod poziomem posadowienia. Warunki posadowienia na glinach Elementy ogrodzenia należy posadowić bezpośrednio na gruncie rodzimym o IL< 0.25. Grunty gliniaste o IL>= 0.3 oraz grunty nienośne usunąć i zastąpić piaskiem zagęszczonym do Id= 0.5 lub chudym be- tonem . Takie warunki panują w obrębie otworu Nr 10. Minimalna głębokość posadowienia h=1.0m.

76

Ze względu na „wysoki” poziom wód gruntowych zaleca się prowadzenie prac fundamentowych w okresie suchym bez opadów przy sprzyjającym sezonowo niższym poziomie zwierciadła. Wykop chronić przed opadami atmosferycznymi , przesuszeniem i przemarzaniem . Warunki posadowienia na piaskach Przy występowaniu w poziomie posadowienia piasków o znacznej miąższości , w przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych , należy wykonać odwodnienie miejscowe wykopów . W przypadku zalegania gruntów spoistych na niewielkiej głębokości i wysokiego poziomu wód gruntowych ,należy rozważyć wykonanie ścianek szczelnych . Prace fundamentowe należy prowadzić pod nadzorem uprawnionego geologa .

4.1.4. Zastosowane rozwiązania konstrukcyjne Zastosowano posadowienie bezpośrednie. Segmenty trejażu oparte na słupach systemowych posadowiono na stopach fundamentowych schodkowych o wysokości 1,40 m. Część stóp trejażu połączono ławami fundamentowymi o szer. 0,60 m. Szczegóły rozwiązań pokazano na rysunkach konstrukcyjnych.

4.1.5.Materiały Beton Do kształtowania konstrukcji żelbetowych zastosowano beton towarowy. Beton podkładowy C12/15 Ławy i stopy fundamentowe C25/ 30 XC1 Wytyczne realizacji elementów konstrukcyjnych Prace fundamentowe należy prowadzić bez zmiany warunków hydrogeologicznych poza granicą działki. Roboty fundamentowe i montażowe wykonywać pod stałym nadzorem uprawnionego geodety. Prace należy prowadzić zgodnie z warunkami wykonania i odbioru robót ziemnych, oraz żelbetowych. Zaleca się prowadzenie prac fundamentowych przy suchych warunkach pogodowych tj. przy możliwie niskim poziomie wód gruntowych.

4.1.6. Zestawienie obciążeń Obciążenie wiatrem przęseł trejażu

(wg PN-77/B-02011)

77

Charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru:





Z1-23 CpII = 1.5

Współczynnik działania porywów wiatru: β = 1.8



pk4.0 = qk ⋅ Ce4.0 ⋅ CpII ⋅ β = 0.25 ⋅ 0.8 ⋅ 1.5 ⋅ 1.8 = 0.54 [kN/m2]


P4.0 = pk4.0 ⋅ γf = 0.54 ⋅ 1.3 = 0.70 [kN/m2]

Ciężar segmentu trejażu o szerokości 4,85 m

3 panele o szer. 1,25 m :

3 x 1,07 = 3,21 kN


2 x 0,45 = 0,90 kN

1 słupek i czapa :

1,54 + 2,28 = 3,82 kN

ciężar łączny segmentu :

G1 = ( 3,21 + 0,90 + 3,82 ) x 1,1 = 8,72 kN

ciężar łączny stopy fundamentowej :

G2 = ( 0,90 x 0,90 x 0,80 + 0,50 x 0,50 x 0,60 ) x 25,0 x 1,1 = 22,0 kN

78

4.1.7. Obliczenia statyczne

Parcie wiatru na 1 segment o szerokości 4,85 m ( założono przezierność 50 % ) ;

po = 0,70 x 3,30 x 4,85 x 0,50 = 5,60 kN

Moment utwierdzenia podstawy słupa :

Mp = 5,60 x 1,65 = 9,24 kNm

Dla rozstawu śrub a = 0,27 m i sile podłużnej P1 :

Ma = P1 x e stąd P1 = 9,24 : 0,27 = 34,22 kN

Siła podłużna przenoszona przez 1 kotwę :

34,22 : 2 = 17,11 kN

Powyższe warunki spełnia kotwa M16 Hilti HSL-TZ

Ze względu na uzgodniony sposób osadzenia kotew w fundamentach metodą ich „ wklejania ”, przyjęto śruby M16 x 650 mm gwintowane na całej długości .

4.1.8. Wykaz norm

PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości. PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Obciążenia stałe. PN-88/B-02014 Obciążenia budowli. Obciążenie gruntem. PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych. PN-77/B-02011 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatrem. PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-B-03264 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie

79

Rozdział 2. Altany parkowe Część architektoniczna

4.2.1. Aranżacja architektoniczna altan parkowych Altana parkowa wykonana wedle indywidualnego projektu. Producent mmcité4

Sp. Z o.o., lub równoważny. Projekt zagospodarowania parku przewiduje zlokalizowanie na jego terenie

dwóch altan. Projekt altan nawiązuje bezpośrednio do projektu trejażu mającego znaleźć się w otoczeniu budynku administracyjno – magazynowego. Obiekty te zbudowane być mają z takich samych, ażurowych paneli zawieszonych na słupach nośnych. Ponadto altany stylem nawiązują do istniejących elementów zagospodarowania o raz innych obiektów projektowanych. Elementem dodatkowo występującym w projekcie altany jest jej ażurowe sklepienie o półkolistym przekroju.

Wykaz prefabrykowanych elementów konstrukcji altany (1 szt.): panel125 cm pełny: 8 szt. panel35 cm pełny: 6 szt. 125 cm z otworem wejściowym: 2 szt. słup: 4 szt. czapa długa: 2 szt. czapa krótka: 2 szt. element narożny sklepienia: 4 szt. element podłużny sklepienia: 6 szt. korona sklepienia: 1 szt.

Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne przez ocynk ogniowy oraz

malowanie proszkowe. Kolor czarny mat. Wymiary altany w najszerszych miejscach: 4,05x5,65m. Wysokość altany: 4,58m. Montaż wedle instrukcji producenta.

80

Wizualizacja altany Część konstrukcyjna

4.2.2. Fundamentowanie Wszystkie słupy osadzone zostaną na stopach fundamentowych schodkowych

o wysokości 1,40 m i wymiarach w poziomie posadowienia 0,90 x 0,90 m. Otwory w stopach fundamentowych, przeznaczona na posadowienie elementów kotwiących konstrukcję altany, zostaną wykonane na budowie przy użyciu szablonu , przy udziale geodety , który każdorazowo wytyczy osie modularne poszczególnych segmentów . Śruby zostaną „wklejone” do fundamentów przy użyciu kleju do betonów konstrukcyjnych np. HILTI HIT HY 150 . Po osadzeniu poszczególnych segmentów nastąpi regulacja poziomowania przy użyciu śrub centrujących . Ze względu na różnice poziomu terenu , konieczności zachowania wymaganej strefy przemarzania dla fundamentów oraz potrzebą częściowej prefabrykacji procesu budowlanego , przyjęto wykonanie jednakowych stóp fundamentowych pod wszystkimi słupami . Fundamenty altan wykonane zostaną z 4 stóp fundamentowych opisanych wyżej oraz z ławy fundamentowej o wysokości 0,80 m pomiędzy stopami . Wykonawstwo identyczne jak dla trejażu.

81

4.2.3. Warunki geotechniczne posadowienia altan Charakterystyka warstw geotechnicznych Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy geotechniczne: humus oraz nasypy nie budowlane utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne grunty niespoiste pochodzenia fluwioglacjalnego IIIa- piaski drobne Id=0.5 IIIb- piaski średnie Id= 0.5- 0.6 mało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C IVa- pyl glina piaszczysta i piasek gliniasty, twardoplastyczne IL= 0.2 IVb- piasek gliniasty, plastyczny IL= 0.2 średnio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B Va- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne bliskie stanu półzwartego IL= 0.05 Vb- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne IL= 0.20 Vc- gliny i gliny pylaste plastyczne IL= 0.30 Poziom posadowienia fundamentów altan pokazano na rysunkach. Warunki hydrogeologiczne Poziom wód gruntowych istotny dla fundamentowania ogrodzenia występuje w postaci swobodnego zwierciadła o rzędnych 135.3- 136.1 ppt. Ponadto stwierdzono występowanie sączeń wód gruntowych w obrębie glin zwałowych. Sączenia są dość obfite i występują na głębokości 0.8- 2.0 m ppt. Agresji chemicznej autorzy dokumentacji Geotechnicznej nie stwierdzili. Podczas lokalnego odwadniania wykopu nie dopuścić do rozluźnienia piasków w poziomie i pod poziomem posadowienia. Warunki posadowienia na glinach Elementy ogrodzenia należy posadowić bezpośrednio na gruncie rodzimym o IL< 0.25. Grunty gliniaste o IL>= 0.3 oraz grunty nienośne usunąć i zastąpić piaskiem zagęszczonym do Id= 0.5 lub chudym be- tonem . Takie warunki panują w obrębie otworu Nr 23 ( altana przy stawach ) . Minimalna głębokość posadowienia h=1.0m. Ze względu na „wysoki” poziom wód gruntowych zaleca się prowadzenie prac fundamentowych w okresie suchym bez opadów przy sprzyjającym sezonowo niższym poziomie zwierciadła. Wykop chronić przed opadami atmosferycznymi , przesuszeniem i przemarzaniem . Warunki posadowienia na piaskach Przy występowaniu w poziomie posadowienia piasków o znacznej miąższości , w przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych , należy wykonać odwodnienie miejscowe wykopów . W przypadku zalegania gruntów spoistych na niewielkiej głębokości i wysokiego poziomu wód gruntowych ,należy rozważyć wykonanie ścianek szczelnych . Prace fundamentowe należy prowadzić pod nadzorem uprawnionego geologa .

82

4.2.4. Zastosowane rozwiązania konstrukcyjne Zastosowano posadowienie bezpośrednie. Segmenty altan oparto na słupach systemowych posadowiono na stopach fundamentowych schodkowych o wysokości 1,40 m Szczegóły rozwiązań pokazano na rysunkach konstrukcyjnych.

4.2.5.Materiały Beton Do kształtowania konstrukcji żelbetowych zastosowano beton towarowy. Beton podkładowy C12/15 Ławy i stopy fundamentowe C25/ 30 XC1 Wytyczne realizacji elementów konstrukcyjnych Prace fundamentowe należy prowadzić bez zmiany warunków hydrogeologicznych poza granicą działki. Roboty fundamentowe i montażowe wykonywać pod stałym nadzorem uprawnionego geodety. Prace należy prowadzić zgodnie z warunkami wykonania i odbioru robót ziemnych, oraz żelbetowych. Zaleca się prowadzenie prac fundamentowych przy suchych warunkach pogodowych tj. przy możliwie niskim poziomie wód gruntowych.

4.2.6. Zestawienie obciążeń Obciążenie wiatrem przęseł trejażu

(wg PN-77/B-02011)

Charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru:





Z1-23 CpII = 1.5




83

pk4.0 = qk ⋅ Ce4.0 ⋅ CpII ⋅ β = 0.25 ⋅ 0.8 ⋅ 1.5 ⋅ 1.8 = 0.54 [kN/m2]


P4.0 = pk4.0 ⋅ γf = 0.54 ⋅ 1.3 = 0.70 [kN/m2]

Ciężar segmentu trejażu o szerokości 4,85 m


3 x 1,07 = 3,21 kN


2 x 0,45 = 0,90 kN

1 słupek i czapa :

1,54 + 2,28 = 3,82 kN

ciężar łączny segmentu :

G1 = ( 3,21 + 0,90 + 3,82 ) x 1,1 = 8,72 kN

ciężar łączny stopy fundamentowej :

G2 = ( 0,90 x 0,90 x 0,80 + 0,50 x 0,50 x 0,60 ) x 25,0 x 1,1 = 22,0 kN

4.1.7. Obliczenia statyczne

Parcie wiatru na 1 segment o szerokości 4,85 m ( założono przezierność 50 % ) ;

po = 0,70 x 3,30 x 4,85 x 0,50 = 5,60 kN

Moment utwierdzenia podstawy słupa :

Mp = 5,60 x 1,65 = 9,24 kNm

Dla rozstawu śrub a = 0,27 m i sile podłużnej P1 :

Ma = P1 x e stąd P1 = 9,24 : 0,27 = 34,22 kN

Siła podłużna przenoszona przez 1 kotwę :

34,22 : 2 = 17,11 kN

Powyższe warunki spełnia kotwa M16 Hilti HSL-TZ

84

Ze względu na uzgodniony sposób osadzenia kotew w fundamentach metodą ich „ wklejania ”, przyjęto śruby M16 x 650 mm gwintowane na całej długości .

4.2.8. Wykaz norm PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości. PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Obciążenia stałe. PN-88/B-02014 Obciążenia budowli. Obciążenie gruntem. PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych. PN-77/B-02011 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatrem. PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-B-03264 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie

85

Rozdział 3. Obiekty małej architektury

4.3.1. Murki krajobrazowe Projekt przewiduje zlokalizowanie na terenie parku murów krajobrazowych z

kamienia murowego (piaskowiec szary z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważny). Wysokość projektowanych murków wynosić ma od 30 do 40 cm, a ich szerokość 40 – 60cm. Murki winny być wykonane na fundamencie betonowym zbrojonym posadowionym na podsypce cementowo – piaskowej. Kamienie murowe winny być układane na zakładkę łączone mrozoodporną zaprawą cementową. Projekt przewiduje umieszczenie oświetlenia ściennego (BRIQUE RECTANGULAR, prod. SIMES, lub równoważne) w pionowych płaszczyznach murków. Kable zasilające w orurowaniu - rurka RVSØC28 wewnątrz murków. Orurowanie prowadzić należy w miarę możliwości w konstrukcji murowanej. Wyjście i wejście orurowania z konstrukcji betonowej fundamentu w poziomie na głębokości przewidzianej w projekcie elektryki.

86

4.3.2. Ławki parkowe Projektu indywidualny. Stylem nawiązuje do istniejących elementów zagospodarowania o raz elementów projektowanych. Produceny np.: MM Cite, lub równoważne Wymiary:60x200cm Wysokość siedziska: 40cm Ilość: 47 szt. Materiały: rura stalowa 50x50x4 (ocynk ogniowy, malowanie proszkowe, kolor czarny mat) , drewno – jatoba Montaż wedle instrukcji producenta

Wizualizacja ławki

87

4.3.3. Kosze na śmieci

Projektu indywidualny. Stylem nawiązuje do istniejących elementów zagospodarowania o raz elementów projektowanych. Produceny np.: MM Cite, lub równoważne Wymiary:40x40x70cn Ilość: 71 szt. Materiały: Kęs stalowy 16x16mm, blacha perforowana 5mm (ocynk ogniowy, malowanie proszkowe, kolor czarny mat) Montaż wedle instrukcji producenta

Wizualizacja kosza na śmieci

88

4.3.4. Stojaki na rowery

(dobór katalogowy np.: stojak rowerowy Bulwar 008201 produkcja: Komserwis. lub równoważne) Ilość: 2 szt. Wymiary: 37x80x250cm ilość miejsc: 5 Materiały: elementy stalowe i żeliwne malowane proszkowo. Kolor czarny mat. Montaż wedle instrukcji producenta

Wizualizacja stojaka na rowery

89

4.3.5. Tablica informacyjna

(dobór katalogowy np.: tablica T2 produkcja: art. Metal, lub równoważne) lub równoważne) Ilość: 1 szt. Wymiary: 1205x2000cm Materiały: odlew aluminiowy, blacha stalowa. Malowane proszkowo. Kolor czarny mat Montaż wedle instrukcji producenta

Wizualizacja tablicy informacyjnej

90

4.3.6. Słupki rozgraniczające

(dobór katalogowy np.: słupek Bulwar produkcja: Komserwis. lub równoważne) Ilość: 11 szt. Wymiary: wysokość 90cm, średnica 6cm Materiały: elementy stalowe i żeliwne malowane tradycyjnie lub proszkowo Montaż: przez zabetonowanie rury kotwiącej

Wizualizacja słupka rozgraniczającego

91

4.3.7. Obudowa przepustu drogowego M2

Projekt melioracyjny: „Odbudowa - kształtowanie przekroju podłużnego i poprzecznego oraz układu poziomego koryta rzeki Struga Wsolska w km 0+000 - 3+350 wraz z odbudową dwóch zbiorników retencyjnych" gm. Jedlińsk, wykonany przez „Inżynieria" Biuro Usług Inżynierskich i Nadzoru Inwestorskiego, nie będący przedmiotem niniejszego opracowania przewiduje zlokalizowanie na terenie parku typowego przepustu drogowego P:11. Przepust zlokalizowany jest na skrzyżowaniu głównej alei parkowej i rzeki Struga Wsolska. Projekt obudowy przepustu przewiduje posadowienie „L – kształtnych” ław betonowych z jednoczesnym zabetonowaniem w nich rur kotwiących barier stalowych, na 25 cm warstwie piasku średniego stabilizowanego mechanicznie, na konstrukcji przepustu. Fundament obudowany ma zostać kamieniem murowym z piaskowca szarego (z oferty: Kopalnie Piaskowca Radków Sp. z o.o., lub równoważny), a skarpy przylegające do obudowy wzmocnione powierzchniowo kostką granitową.

Konstrukcja nośna bariery wykonana ma być z rur stalowych 70x70x4, 70x50x4, 70x90x4. Wypełnienie z kęsa stalowego 16x16mm i blachy stalowej 3mm.

Przewiduje się zabezpieczenie antykorozyjne elementów stalowych bariery przez ich ocynkowanie ogniowe i malowanie proszkowe.

Projekt obudowy przepustu nie ingeruje w funkcje podstawowe przepustu. Nie wpływa na przepływ w świetle przepustu, jego konstrukcję i nośność.

92

Dział 5 Ogrodzenie Parku Etap III (Etap I i II – nie objęte niniejszym opracowaniem) Część architektoniczna 5.1. Rodzaje elementów ogrodzenia parku.

Teren parku będzie ogrodzony, przewiduje się zastosowanie następujących rodzajów elementów ogrodzenia:

• brama z 2 furtkami (w Etapach I i II, nie objętych niniejszym opracowaniem) – zlokalizowana jest w ogrodzeniu zachodnim (od strony wjazdu z drogi Warszawa-Radom) oraz w ogrodzeniu południowym (od ulicy Gombrowicza), obie bramy są wycofane do parku w stosunku do linii ogrodzenia. Brama i furtki wykonane są kształtek, ocynkowanych, pomalowanych na kolor czarny mat, o przekroju 20 x 20 mm i zmiennej długości: brama dwuskrzydłowa (szer. 400 m, wys. 256 cm) oraz dwie furtki (szer. 150 cm, wys. 220 cm). Brama oraz furtki to elementy typowe (prod. np. PPHU Jarmex lub równoważny).

• przęsła murowane (P1), które mają szerokość u podstawy 48 cm i wys. 240 cm. Przęsła te posiadają trzon żelbetonowy, otoczony warstwami cegły pełnej, są otynkowane, pomalowane na kolor jasny kremowy, analogiczny do elewacji pałacu i zwieńczone betonową czapą dwuspadową z obustronnym kapinosem. Przęsła posadowiono na fundamencie żelbetonowym, zbrojonym (patrz część konstrukcyjna). Przęsła stosowane w narożnikach ogrodzenia oraz w miejscach wymagających izolacji tak ze względów widokowych jak i akustycznych;

• przęsła metalowe (P2) to podstawowy typ przęsła w projektowanym ogrodzeniu, wykonane z kształtek, ocynkowanych, pomalowanych na kolor czarny mat, o przekroju 20 x 20 mm. W skład typowego przęsła wchodzi 20 szt. kształtek pionowych zakończonych ozdobną kształtką żeliwną w kształcie grota, o dł. 2200 mm oraz 4 szt. kształtek poziomych o dł. 3110 mm. Elementy przęsła są ze sobą spawane, a do kotw w słupach ogrodzenia mocowane za pomocą kompletu śrub w celu zapewnienia właściwej pracy całość konstrukcji ogrodzenia. Przęsło metalowe to element typowy (prod. np. PPHU Jarmex lub równoważny).

• przęsła zapory (P3), wykonane są jako metalowy element (kształtki, ocynkowane, pomalowane na kolor czarny mat, o przekroju 20 x 20 mm) utrudniający dostęp do parku na granicy ogrodzenia i cieków wodnych ogrodzeniu od strony zachodniej i wschodniej. Są one dołączone do nasady słupa murowanego, przęsłowego (S1) od strony cieku wodnego;

93

• słupy murowane, przęsłowe (S1) – o szer. u podstawy 78 cm i wys. 290 cm - 44 szt. Wszystkie słupy murowane mają zbrojony trzon żelbetonowy, otoczony warstwami cegieł pełnych oraz stopę betonową, zbrojoną (patrz część konstrukcyjna). Słupy są otynkowane, malowane na kolor jasny kremowy z wyprofilowanymi tzw. płyciznami, które stymulują światłocień i zwieńczone czterospadową czapą z kapinosem. We wszystkich słupach występują metalowe kotwy adekwatnie do rodzaju mocowanego elementu: przęsła/ bramy/ furtki. Słup murowany przęsłowy występuje na odcinku przęseł ażurowych, zasadniczo co trzy słupy metalowe (co 13,60 m). Przęsło metalowe to element typowy (prod. np. PPHU Jarmex lub równoważny).

• słupy metalowe, przęsłowe (S3) – W niniejszym przebiegu ogrodzenia występuje jeden rodzaj słupów metalowych. Są stalowe, profile zamknięte 160 x 160 x 2500 mm z czterospadową zaślepką, ocynkowane, malowane na kolor czarny mat. Posadowione są na fundamencie punktowym (patrz część konstrukcyjna). Słupy posiadają przyspawane kotwy (4 szt.) metalowe do mocowania przęseł metalowych. Słupy metalowe to element typowy (prod. np. PPHU Jarmex lub równoważny).

• słupy murowane bramowe (S2) (w Etapach I i II, nie objętych niniejszym opracowaniem) – wykonane w technologii analogicznej jak słupy ogrodzenia, posiadają większe wymiary od słupów ogrodzenia - szer. u podstawy 94 cm i wys. 327 cm;

• ogrodzenie rustykalne, drewniane – wykonane w postaci słupów z kamienia polnego, łamanego oraz wątków z cegły klinkierowej, przekryte czapą z betonu (S4), przęsła (R1) wykonane kantówki drewnianej impregnowanej (kolor ciemny brąz); przy włączeniu w ogrodzenie o przęsłach pełnych konieczność zastosowania przęseł przejściowych (R2) (o pośredniej wysokości i formie, wykonane z tożsamych materiałów).

5.2. Sposoby łączenia i wykończenia elementów ogrodzenia parku. Do połączenia i otynkowania wszystkich elementów murowanych ogrodzenia zastosowano materiały prod. np. Knauf lub równoważny

• Knauf Connect - obrzutka cementowo-wapienna

Gęstość objętościowa świeżej zaprawy ok. 1,9 kg/dm3 Proporcje woda/proszek ok. 4 l wody/25 kg proszku Czas dojrzewania do 5 minut Czas wykorzystania gotowej zaprawy od 3 do 4 godzin Zużycie uzależnione jest od grubości obrzutki i zawiera się od 3,5 do 5 m2 z jednego worka 25 kg. Wytrzymałość na ściskanie: kategoria CSIV, wartość ≥ 6,0 N/mm2 Przyczepność do podłoża wartość ≥ 0,35 N/mm2, FP: A

94

Absorpcja wody spowodowana podciąganiem kapilarnym: kategoria W2, wartość c ≤ 0,20kg/(m2 x min 0,5) Współczynnik przepuszczalności pary wodnej µ 16/44 Trwałość (odporność na zamrażanie-odmrażanie): ubytek masy 0%, spadek wytrzymałości na ściskanie 0% Reakcja na ogień: Klasa A1

• Knauf Cover - lekki tynk cementowo-wapienny Gęstość objętościowa świeżej zaprawy ok. 1,8 kg/dm3 Proporcje woda/proszek ok. 6 litrów wody/25 kg proszku Czas dojrzewania do 5 minut Czas zużycia od 5 do 7 godzin Orientacyjne zużycie: około 1,3 kg/m2 przy 1 mm grubości warstwy zaprawy. Wytrzymałość na ściskanie: kategoria CSIII, wartość ≥ 4,5 N/mm2 Przyczepność do podłoża: wartość ≥ 0,3 N/mm2, FP: A Przyczepność po wymaganych cyklach sezonowania na podłożu betonowym o absorpcji wody 0,1kg/(m2 x 48 h): przy grubości warstwy 10 mm – 0,48 N/mm2, FP:B, przy grubości warstwy 20 mm – 0,39 N/mm2, FP:B Absorpcja wody spowodowana podciąganiem kapilarnym: kategoria W1, wartość c ≤ 0,40kg/(m2 x min 0,5) Współczynnik przepuszczalności pary wodnej: µ 7/9 Współczynnik przewodzenia ciepła λ0: 0,464 W/mK Reakcja na ogień: Klasa A1

Do pomalowania przęseł murowanych ogrodzenia (cokołów i czap nie malujemy) zastosowano farby prod. np. Caparol lub równoważny w kolorze kremowym jasnym tożsamym z kolorem elewacji pałacu.

• Farba wapienna Histolith Odpowiednim podłożem dla tych farb (wg DIN 18 550) są tynki na bazie zapraw: P I (wapienne), P II (wapienno-cementowe) i P III (cementowe). Farby wapienne Histolith® można nanosić metodą "al fresco" na świeży i jeszcze wilgotny tynk oraz techniką "al secco" na tynk już utwardzony. Nadają się także na stare mineralne powłoki malarskie oraz na chłonne struktury z kamienia naturalnego. Warto jednak wiedzieć, że naniesiona metodą "al fresco" cieniowana powłoka z farby wapiennej wysycha nierównomiernie. Z tego powodu na pomalowanej powierzchni mogą pojawić się wykwity wapna ze świeżego tynku, a potem białe łuski. Dlatego na takiej powierzchni koniecznie należy wykonać najpierw malowanie próbne. Gdy istotna jest równomierność powłoki malarskiej, niezbędne jest uprzednie utwardzenie tynku (tynki wapienne wymagają min. 4 tygodni, wapienno-cementowe oraz cementowe - min. 2 tygodni). Następnie należy poddać tynk fluatowaniu środkiem Histolith® Flaut, jak przy farbach krzemianowych, po

95

czym opłukać i pokryć farbą wapienną Histolith®. Po pewnym czasie malowana powierzchnia wyrówna się i zblaknie w następstwie czynników.

Część konstrukcyjna 5.3. Zakres opracowania Projekt wykonano w zakresie niezbędnym do opracowania projektu budowlanego i wykonawczego obiektu.

• W skład opracowania wchodzi: • opis techniczny przyjętych rozwiązań konstrukcyjnych • niezbędne wyniki obliczeń statycznych głównych elementów konstrukcji

budynku • rysunki rozwiązań konstrukcyjnych

5.4. Dane ogólne ogrodzenia Ogrodzenie od strony północnej i wschodniej Parku ma łączną długość ok. 441m.

• Ogrodzenie podzielono na odcinki: • R1 – słupy typu rustykalnego wykonane z kamienia • R2 – przęsło przejściowe • P1 – ogrodzenie pełne murowane z cegły pełnej • P2 – ogrodzenie przezierne • P3 – przęsło zapora

Rozmieszczenie poszczególnych sekcji ogrodzenia pokazują rysunki architektoniczne.

5.5. Warunki geotechniczne posadowienia obiektu budowlanego Charakterystyka warstw geotechnicznych

Autor dokumentacji geotechnicznej wydzielił następujące warstwy geotechniczne: XI- humus oraz nasypy niebudowlane XII- utwory organiczne w postaci namułów i torfów, nienośne XIII- grunty niespoiste pochodzenia fluwioglacjalnego

IIIa- piaski drobne Id=0.5 IIIb- piaski średnie Id= 0.5- 0.6

XIV- mało i średnio spoiste utwory zastoiskowe. Typ konsolidacji C IVa- pyl glina piaszczysta i piasek gliniasty, twardoplastyczne IL= 0.2 IVb- piasek gliniasty, plastyczny IL= 0.2

XV- średnio spoiste utwory zwałowe. Typ konsolidacji B Va- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne bliskie stanu półzwartego IL= 0.05 Vb- gliny i gliny pylaste twardoplastyczne IL= 0.20 Vc- gliny i gliny pylaste plastyczne IL= 0.30


96

5.6. Warunki hydrogeologiczne Poziom wód gruntowych istotny dla fundamentowania ogrodzenia występuje w postaci swobodnego zwierciadła i zostało stwierdzone już od 0.05mppt.. (odwiert 24) „ Z uwagi na wysoki poziom wody gruntowej warunki geotechniczne należy uznać za złożone”. Agresji chemicznej autorzy dokumentacji Geotechnicznej nie stwierdzili. Warunki gruntowe rozpoznano na podstawie odwiertów nr 20- nr25. Wzdłuż północnej i wschodniej granicy działki w poziomie lub pod poziomem posadowienia zalegają piaski drobne IIIa o Id=0.5 lub piaski średnie IIIb o Id= 0.5. Nienośne warstwy namułów występują do głębokości ok. 1.0m ppt.

5.7. Warunki posadowienia na piaskach W czasie prac fundamentowych może zajść konieczność odprowadzenia wody z wykopu przy pomocy igłofiltrów. Prace należy prowadzić w okresie niskiego poziomu wód gruntowych. Posadowienie fundamentów należy wykonać na warstwie gruntów rodzimych. Prace fundamentowe należy prowadzić pod nadzorem uprawnionego geotechnika. 5.8. Konstrukcja ogrodzenia 5.8.1. Ogrodzenie rustykalne R1 Ogrodzenie przezierne wyznaczone przez punktowo rozmieszczone filary 80x80. Filary jako murowane wykonane będą na punktowych fundamentach żelbetowych o wymiarach poziomych 80x80.

5.8.2. Ogrodzenie pełne P1 Ogrodzenie pełne wykonano z muru z cegły pełnej o grubości 38cm oraz 50cm w podmurówce. Filary muru pełnego S1 mają wymiary 70x 70 z poszerzeniem w części cokołowej do wymiarów 78x 78. Fundament o wymiarach w planie 78x 78. Trzpienie żelbetowe kotwione w fundamencie prętami zbrojeniowymi jak pokazano na rysunkach. Mur z cegły ceramicznej pełnej zbroić podłużnie prętami 2#8/ A-IIIN co 3 spoinę poziomą .

5.8.3. Ogrodzenie przezierne P2 Ogrodzenie przezierne stalowe zostało w projekcie architektonicznym podzielone na segmenty wyznaczone poprzez słupy murowane z cegły pełnej dodatkowo wzmocnione trzpieniami żelbetowymi. Trzpienie żelbetowe kotwione w fundamencie prętami zbrojeniowymi jak pokazano na rysunkach. Słupy stalowe ogrodzenia utwierdzane w stopach fundamentowych blachami czołowymi ze śrubami fajkowymi osadzanymi w szablonach.

97

Słupy i inne elementy stalowe zabezpieczone antykorozyjnie wg opisu architektonicznego. 5.8.4. Przęsło zapora P3 Przęsło zapora zostało zaprojektowano przy przejściu przez ogrodzenie koryta rzeki. Lokalizację filara zapory należy zlokalizować zgodnie z ukształtowaniem koryta rzeki. Filar przęsła żelbetowy beton BH30, F-150, XF3. 5.9. Dylatacje ogrodzenia pełnego Mur ogrodzenia pełnego dylatować co 5 sekcję. Obowiązuje zasada: cztery przęsła niedylatowane, piąte z dylatacją przy każdym słupie. Dylatację wykonać pomiędzy murem a filarem. Dylatację należy wykonać metodą murarską . Konstrukcja dylatacji odbiera możliwość przemieszczenia muru w kierunku prostopadłym do płaszczyzny muru. Dylatację uszczelnić masą trwale plastyczną. Fundamentów nie dylatować.

dyla

tacj

a

Przęsło pełnePrzęsło pełne dyla

tacj

a

5.10. Materiały Beton Do kształtowania konstrukcji żelbetowych zastosowano beton towarowy. • Beton podkładowy C12/15

• Ławy i stopy fundamentowe C25/ 30 XC1

• Trzpienie żelbetowe, kapinos C25/ 30 XC1

98

• Mur z cegły ceramicznej pełnej klasy 15 na zaprawie M5

• Przęsło zapora BH30, F-150, XF3.

Uwaga: Elementy eksponowane wykonać jako beton architektoniczny. Beton architektoniczny wg wytycznych Architekta.

5.11. Wytyczne realizacji elementów konstrukcyjnych Prace fundamentowe należy prowadzić bez zmiany warunków hydrogeologicznych poza granicą działki. Tam gdzie jest to możliwe stosować zabezpieczenie szczelne typu np. Larsena. Prace należy prowadzić zgodnie z warunkami wykonania i odbioru robót ziemnych, oraz żelbetowych. Zaleca się prowadzenie prac fundamentowych przy suchych warunkach pogodowych tj. przy możliwie niskim poziomie wód gruntowych.

5.12. Zestawienie obciążeń

Obciążenie wiatrem ścian ogrodzenia (wg PN-77/B-02011) Charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru:

( strefa I ) qk = 0.25 [kN/m2] Współczynnik ekspozycji terenu:

teren B Ce 4.0 = 0.8 Współczynnik ciśnienia zewnętrznego: Z1-23 CpII = 1.4


Współczynnik obciążenia γf = 1.3 Obciążenie charakterystyczne wywoływane parciem wiatru Strona nawietrzna pk4.0 = qk ⋅ Ce4.0 ⋅ CpII ⋅ β = 0.25 ⋅ 0.8 ⋅ 1.4 ⋅ 1.8 = 0.50 [kN/m2] Obciążenie obliczeniowe wywoływane parciem wiatru Strona nawietrzna

P4.0 = pk4.0 ⋅ β f = 0.50 ⋅ 1.3 = 0.65 [kN/m2]

99

Ciężar ogrodzenia Mur pełny z cegły pełnej 38cm 0.38x 18.0x 1.95 x γf = 13.38 kN/mb x γf Mur pełny z cegły pełnej 50cm 0.50x 18.0x 0.45 x γf = 4.05 kN/mb x γf Ciężar podmurówki 0.5x 0.95x 25.0 x γf = 11.87 kN/mb x γf Ogrodzenie z profili #25x 25x 2 6.6x 2x 1.5x 0.0136= 0.269 kN/m2 0.269x 2.9 x γf = 0.781 kN/mb x γf

5.13. Obliczenia statyczne Obliczenia statyczne wykonano przy użyciu programu Robot Expert. Pełne wyniki obliczeń zarchiwizowano w pracowni Pro Invest.

• Ława fundamentowa Ł1 Przyjęto ławę o szerokości 60cm Obciążenie liniowe q= 17.43 kN x γf= 17.43x 1.1kN/mb Moment wywracający M1= 0.65x 2.4x 2.4= 3.74 kNm/mb (wiatr) Naprężenie obliczeniowe pod fundamentem: qmax= 92.6 kPa

• Stopa S1 pod filar 70x 70 Przyjęto stopę o szerokości 78x 78cm Obciążenie skupione P= 0.68x 0.68x 18.0x 3.25+ 0.78x 3.8x 1.1= 27.05+ 3.26= 30.3 kN Moment wywracający (założono przezierność 70%) M= 0.65x 2.4x.1.2x 3.8x 0.3= 2.13 kNm/mb (wiatr) Naprężenie obliczeniowe pod fundamentem: qmax= 81,1 kPa

• Stopa S2 pod filar 82x 82 (brama) Stopa S2 została zaprojektowana pod filary wyznaczające bramę. Geometria stopy dostosowana jest do wielkości filara bramy. Przyjęto stopę 94x 94cm. P= 0.68x 0.68x 18.0x 3.25+ 0.78x 3.6x 1.1= 27.05+ 3.08= 30.14 kN

100

Moment wywracający (założono przezierność 70%) M= 0.65x 2.4x.1.2x 3.6x 0.3= 2.02 kNm/mb (wiatr) Naprężenie obliczeniowe pod fundamentem: qmax= 61,0 kPa

• Stopa S3 pod słupy stalowe Przyjęto stopę o wymiarach 70x 70cm Przyjęto słup stalowy #160x 160x 6 o masie 28.3kg/m Obciążenie skupione P1= 0.28x 2.5x 1.1+ 0.781x 3.8x 1.1= 0.77+ 3.26= 4.03 kN Moment wywracający (założono przezierność 70%) M= 0.50x 2.4x.1.2x 3.8x 0.3 x γf = 1.64 kNm/mb (wiatr) qmax= 67,0 kPa

5.14. Wykaz norm PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości. PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Obciążenia stałe. PN-82/B-02003 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne.

Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe.

PN-82/B-02004 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne. Obciążenia pojazdami.

PN-88/B-02014 Obciążenia budowli. Obciążenie gruntem. PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych.

+ PN-80/B-02010/Az1 Obciążenia śniegiem. październik 2006 PN-77/B-02011 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie

wiatrem. PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli.

Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-83/B-03010 Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-B-03264

grudzień 2002 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia

statyczne i projektowanie PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie

101

Dział 6 Gospodarka istniejącym drzewostanem na terenie Parku

Teren paku wykazuje wysoki poziom wód gruntowych co wraz z

występowaniem cieków wodnych przekłada się bezpośrednio na zbiorowiska roślinne występujące w jego obrębie. Drzewostan i podszyt parku w jego północno wschodniej części jest charakterystyczny dla łęgu olszowego wyraźnym udziałem gatunków antropogenicznych (Acer negundo). Teren stawów oraz brzegi cieków są w chwili obecnej porośnięte prze roślinność z zespołu trzcin i oczeretów z dominująca trzciną pospolitą. Pozostałą część parku stanowią wilgotne łąki z udziałem roślinności ruderalnej. Podczas przeprowadzonych prac terenowych zinwentaryzowano 946 drzew i krzewów, oprócz pojedynczych roślin, określono grupy jedno- lub różnogatunkowe. W obrębie parku występują następujące gatunki: Drzewa i krzewy iglaste Picea abies – świerk pospolity - 42szt Thuja occidentalis 'Columna' – żywotnik zachodni odm. Kolumnowa – 8szt Juniperus sabina – jałowiec sabiński – 2szt Thuja occidentalis ‘Globosa’- żywotnik zachodni ‘Globosa’ – 1szt Thuja occidentalis – żywotnik zachodni -1szt Picea glauca – świerk biały odm. – 1szt Drzewa i krzewy liściaste Alnus glutinosa – olsza czarna – 259szt Acer negundo – klon jesionolistny – 205szt Sambucus nigra – bez czarny – 79szt Ulmus laevis - wiąz szypułkowy – 75szt Salix alba – wierzba biała(pospolita) – 40szt Fraxinus Excelsior – jesion wyniosły – 34szt Ulmus carpinifolia – wiąz pospolity – 20szt Prunus cerasifera var. Divaricata – Śliwa wiśniowa(ałycza) – 16szt Betula verucosa – brzoza brodawkowata – 15szt Salix fragilis – wierzba krucha – 10szt Quercus robur – dąb szypułkowy – 7szt Prunus spinosa – śliwa tarnina – 6szt Buxus sepervirens – bukszpan wiecznie zielony – 6szt Prunus serotina – czeremcha amerykańska – 5szt Salix caprea – wierzba iwa – 4szt Syringa vulgaris – lilak pospolity – 4szt Acer saccharinum – klon srebrzysty – 3szt

102

Fraxinus pensylvanica – jesion pensylwański – 2szt Aesculus hippocastanum – kasztanowiec zwyczajny – 2szt Tilia cordata – lipa drobnolistna – 2szt Euonymus europaea – trzmielina pospolita – 2szt Spiraea vanhouttei - tawuła van Houtte'a – 2szt Caragana arborescens – karagana syberyjska – 1szt Chaenomeles japonica – pigwowiec japoński – 1szt Corylus avellana – leszczyna pospolita – 1szt Crataegus monogyna – głóg jednoszyjkowy – 1szt Forsytha intermedia – forsycja posrednia – 1szt Morus alba – morwa biała – 1szt Rhus thypina – sumak octowiec – 1szt Robinia pseudoacacia – robinia biała – 1szt Rosa rugosa – róża pomarszczona – 1szt Ulmus minor – wiąz polny – 1szt Drzewa owocowe (sad) Malus domestica – jabłoń – 90szt Prunus sp. – śliwa – 6szt Pyrus comunis – grusza – 1szt Z powyższego zestawienia wynika iż dominują gatunki liściaste stanowiące 94% całego drzewostanu. Spośród nich przeważającym jest olsza czarna, klon jesionolistny, wiąz szypułkowy oraz wierzba biała.

Stan zdrowotny zinwentaryzowanej roślinności przedstawia się zróżnicowanie. Ogólnie stwierdzono miejscowo zbyt duże zagęszczenie oraz występowanie licznych samosiewów, będących grupą dominująca w strukturze drzewostanu parku. Brak prawidłowej pielęgnacji spowodował iż większość drzew straciła charakterystyczny pokrój przez co wykazuje obniżone wartości dekoracyjne i kompozycyjne. Część z zinwentaryzowanych drzew wkroczyła w okres starzenia się a co za tym idzie straciła gałęzie i konary a także stała się podatna na wpływ chorób i szkodników roślin. Wskazania do gospodarki drzewostanem Na podstawie przeprowadzonej analizy stanu zdrowotności, wartości kompozycyjne bądź też kolizji z planowanymi inwestycjami, zinwentaryzowane drzewa podzielono na cztery grupy. - Drzewa do usunięcie ze względów zdrowotnych – 90 szt. Do grupy tej zaliczono drzewa i krzewy chore, zaatakowane przez szkodniki, obumierające, z przeważającymi ubytkami korony, które pomimo możliwych do przeprowadzenia zabiegów pielęgnacyjnych nie są w stanie odzyskać utraconych wartości dekoracyjnych bądź kompozycyjnych. Drzewa zagrażające bezpieczeństwu użytkowników parku.

103

- Drzewa do usunięcia ze względów kompozycyjnych – 262 szt. Do grupy tej zaliczono drzewa i krzewy o nikłej wartości dekoracyjnej i kompozycyjnej dla struktury parku, a także kolidujące z planowanymi inwestycjami. SA to przede wszystkim samosiewy oraz nasadzenia oraz nasadzenia naruszające historyczny charakter parku. W obrębie tej grupy wydzielono podgrupę drzew i krzewów, których istnieje możliwość przesadzenia i wykorzystania przy planowanych nasadzeniach – 19 szt. - Drzewa i krzewy do usuniecie ze względu na kolizje z modernizacją układu wodnego – 230 szt. Do grupy tej zaliczono drzewa i krzewy kolidujące z urządzeniami i budowami hydrotechnicznymi, a także z przebiegiem cieków wodnych i powierzchnią stawów. - Drzewa do odmłodzenia – 75 szt. Do grupy tej zaliczono drzewa owocowe rosnące w obrębie sadu na terenie parku. Po przeprowadzeniu niezbędnych zabiegów pielęgnacyjnych są w sanie odzyskać wszelkie walory dekoracyjne, kompozycyjne i użytkowe.

104

Dział 7 Szata roślinna na terenie Parku Planuje się odtworzenie/kreację głównych wnętrz parkowych: zachodniego – ograniczonego od północy masywem alei dojazdowej, od zachodu masywem zieleni wzdłuż ogrodzenia, od południa ażurowymi zadrzewieniami nad Strugą Wsolską i sadem, zaś od wschodu opierającego się o wnętrze podjazdu pod pałac i sam budynek pałacu; wschodniego – rozciągającego się przed wschodnią elewacją pałacu; w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu wnętrze akcentowane będzie ozdobnym regularnym ogrodem kwaterowym (kwatery ramowane żywopłotem formowanym, wewnątrz kolekcje kwiatów), dalej posadzkę wnętrza stanowić będzie powierzchnia dużego stawu z wyspą, od północy wnętrze przymknięte będzie masywem drzewostanu wzdłuż ogrodzenia, na osi skośnej pałacu akcentem w tym wnętrzu będzie altana parkowa, od południa wnętrze zostanie przymknięte krajobrazowymi grupami drzew, ramującymi projektowany amfiteatr parkowy. północnego – leżącego na północ od głównej alei dojazdowej i masywu drzewostanu nad stawem z wyspą; wnętrze otwarte widokowo, poprzez ciek wodny i ażurowe, rustykalne ogrodzenie parku, na łąki leżące pomiędzy parkiem oraz kościół i plebanię; południowego – zlokalizowanego na południe od pałacu , ramowanego w tym wnętrzu dwoma pomnikowymi okazami dębu,, od zachodu ograniczone krótkim szpalerem (jednostronnym , aby nie tłumić widoku na dęby i elewację) od południa masywem drzewostanu wzdłuż ogrodzenia, od wschodu – grupą drzew przy piwniczce terenowej. Aleja - w części północnej przebiegu zakłada się podwójne obsadzenie szpalerowe w odległości 1,5 metra od krawężnika. Odległość między drzewami to 7 metrów ( na zewnętrznej części łuku alei odległość zostanie zwiększona, tak by nie utracić efektu rytmu drzew). Proponuje się drzewa o nie przewisających do ziemi gałęziach , tak by nie ograniczać wglądu we wnętrza parkowe po obu stronach alei. Przewidywane gatunki to: Tilia Tomentosa ‘Varsaviensis’ lub Tilia x europaea ‘ Wratislaviensis’. W części południowej te same gatunki/odmiany jednak w odmiennej formie - jako pojedynczy szpaler oraz podwójna krótka aleja przy bramie wjazdowej. Formy soliterowe – stosowane jako elementy ozdobne na tle grup lub podkreślające pewne elementy kompozycji (wnętrz, osie widokowe, kulisy parkowe). Proponowane gatunki: iglaste – Abies concolor, Ginkgo biloba, Metasequoia glyptostroboides, Taxodium distichum, Tsuga canadensis, liściaste małe – Acer pensylvanicum, Aesculus x carnea, Cercidyphyllum japonicum, Magnolia kobus, Phellodendron amurense liściaste duże – Acer rubrum , Carpinus betulus ‘ Fastigiata’, Fagus sylvatica ‘Atropunicea’, Platanus x acerifolia, Quercus robur ‘ Fastigiata’.

105

Grupy iglaste - stosowane jako kulisy wnętrz i grupy – tło dla innych grup i soliterów. Proponowane gatunki : Picea abies, Picea pungens ‘Glauca’, Pinus nigra ssp. nigra, Pseudotsuga menzsiesii var. Glauca, Grupy iglaste – stosowane jako masywy izolacyjne jak i grupy parkowe. Proponowane gatunki: Acer campestre, Acer platanoides, Acer pseudoplatanus, Acer tataricum ssp. ginnala, Carpinus betulus, Fraxinus pensylvanica, Quercus robur, Quercus rubra, Tilia cordata, Tilia platyphyllos, Krzewy – krzewy zarówno liściaste jak iglaste będą stosowane w grupach podkreślających grupy drzew lub w samodzielnych grupach we wnętrzach parkowych ( także w powiązaniu z grupami bylin, w sąsiedztwie murków parkowych ). Formy duże, o wyjątkowych walorach plastycznych i przestrzennych, będą stosowane jako formy soliterowe. W ogrodzie regularnym zostaną zastosowane zimozielone żywopłoty formowane jako, ramowania kwietników. - krzewy formy soliterowe – stosowane będą jako plastyczne akcenty wnętrz parkowych. Proponowane gatunki: - iglaste ( odmiany ) – Chamaecyparis lawsoniana, Taxus baccata, Thuja plicata, Thuja occidentalis; - liściaste ( odmiany ) – Acer palmatum, Berberis x ottawensis, Corylus avellana, Cotinus coggygria, Magnolia sp., Viburnum lantana; - grupy krzewów towarzyszące sadowi – przewiduje się zastosowanie krzewów kwitnących na biało i różowo, jako uzupełnienie szpalerów drzew owocowych. Proponowane gatunki: Chaenomeles sp., Philadelphus sp., Potentila fruticosa, Weigela florida; - grupy krzewów towarzyszące masywom izolacyjnym – przewiduje się zastosowanie tak krzewów iglastych jak i liściastych dostosowanych do gatunków występujących w masywach. Proponowane gatunki to: - iglaste ( odmiany ): Juniperus sp., Taxus sp., - liściaste ( odmiany ): Berbris sp., Cornus sp., cotoneaster sp., Hydrangea sp., Philadelphus sp ., Physocarpus opulifolius, Symphoricrpos albus, Spiraea sp., - grupy krzewów w grupach parkowych drzew - przewiduje się zastosowanie tak krzewów iglastych jak i liściastych dostosowanych do gatunków występujących w masywach. Gatunki i odmiany stosowane będą nawiązywać do gatunków stosowanych w takich założeniach parkowych z okresu powstania parku we Wsoli oraz wprowadzi się nowe odmiany o dużych walorach plastycznych. Proponowane gatunki to gatunki już wymienione , dodatkowo, w zależności od typu siedliska i warunków słonecznych stosowane będą różaneczniki i azalie. Specjalną kompozycję z krzewów i bylin przewiduje się na obszarze znajdującym pomiędzy aleją dojazdową i stawem z wyspą a północną granicą parku. Teren ten o specyficznych warunkach siedliskowych (wysoki poziom wód gruntowych, stagnacja wód powierzchniowych w pewnych okresach fenologicznych) wymaga bardzo starannego, siedliskowego doboru gatunków. Założeniem autorów jest podkreślenie walorów siedliskowych poprzez kompozycje z drzew, krzewów oraz bylin wzbogacających ten teren. Także zastosowania na tym odcinku rustykalnego

106

ogrodzenia, nie ograniczającego widoków w kierunku północnym, umożliwi widokowe powiązanie terenów nad ciekiem wodnym przy północnej granicy założenia. Rośliny zadarniające , paprocie – stosowane będą we wnętrzach masywów drzew oraz miejscowo w części północnej parku. - rośliny zadarniające – przewiduje się stosowanie tak krzewów jak i roślin zielnych. Proponowane gatunki to: Prunus pumila var.depressa, Euonymus fortunei, Cotoneaster dammeri, Cornus canadensis, Pachysandra terminali, Vinca minor, , Hedera helix, Hosta sp., Asarum eurpaeum, Lysimachia nummularia, Waldsteinia ternata. - paprocie- proponowane gatunki: Dryopteris sp. Matteucia orientalia, Osmunda regalis, Polystichum sp,.

107

Informacja i dane o charakterze i cechach istniejących i przewidywanych zagrożeń dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników projektowanych obiektów budowlanych Projektowane elementy zagospodarowania nie stwarzają zagrożeń dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników ani tez nie przewiduje się w przyszłości wystąpienia takich zagrożeń.

Documents

Nazwa inwestycji: REWALORYZACJA ZABYTKOWEGO PARKU PA ...muzeumliteratury.pl/wp-content/uploads/2010/05/2.pdf · Ja niżej podpisany Krzysztof Kakowski, nr uprawnień 940/59 jestem