Upload
lamanh
View
223
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Autor: mgr inż. Katarzyna Baran-Gurgul
Opiekun naukowy: prof. dr hab. Stanisław Węglarczyk
Instytut Inżynierii i Gospodarki Wodnej
Wydział Inżynierii Środowiska
Politechnika Krakowska
Seminarium Instytutu Inżynierii i Gospodarki Wodnej WIŚ PK
Kraków, dnia 31 stycznia 2018 r.
Niżówki maksymalne
w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły
Q
t
Qg
Metody identyfikacji niżówek
Niżówkę definiuje się najczęściej dwoma metodami:
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 2
POT
(Peak Over Threshold)
SPA
(Sequent Peak Algorithm)
Początek niżówki w obu metodach następuje w chwili tp obniżenia się
przepływu poniżej założonego przepływu granicznego Qg.
Różny jest czas tk końca trwania niżówki
(a więc i czasu jej trwania oraz jej objętości).
Q
Qg
tp.
t
Q
Qg
tp.
tt = ?k.
Metoda POT
Przepływ graniczny Qg [m3/s]
Czas trwania niżówki T [doba]:
okres, w którym Q(t) < Qg
T = tk – tp + 1, gdzie tp oznacza początek,
a tk koniec niżówki
Objętość niżówki V [m3]: (Dt = 246060 s)
V [doba]: ( - przepływem średni z wielolecia)
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r.
3
t
Q[m /s]3
Qg
t
Q[m /s]3
t
Qg
tp tk
T
Q[m /s]3
t
Qg
tp tk
T
Q[m /s]3
V
tQQVk
p
t
tiig D
Niżówka jest to proces nieprzerwanego utrzymywania się przepływu wody
w danym przekroju cieku poniżej przyjętej umownie wartości granicznej (Ozga-Zielińska i Brzeziński 1997, Tallaksen i van Lanen 2004, Węglarczyk 2006, Smakhtin 2001, Hisdal i Tallaksen 2001, Pociask-Karteczka i in. 2003).
QQQVk
p
t
tiig /
Q
Metoda SPA
Różnica (Qg – Qi) jest sumowana w kolejnych dobach do chwili tkk
(pierwsza doba, gdy uzyskana suma wi przestanie być dodatnia,
czyli moment wyrównania powstałego niedoboru wody przepływami wyższymi od Qg).
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 4
Q[m /s]
3
t
Q[m /s]
3
Qg
tw[mln m ]
3
Q[m /s]
3
Qg
tp.
t
t
tkk
w
[mln m ]3
wmax1
Q
[m /s]3
Qg
tp. tk
V
T
t
t
tkk
0,0
0,
1
11
igi
igiigi
i QQw
QQwQQww
Doba tk, w której zmienna w(t) osiąga
wartość maksymalną definiuje:
• czas trwania niżówki: T = tk – tp + 1
• objętość niżówki V = w(tk)
Przepływ graniczny Qg
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 5
Przepływ charakterystyczny II stopnia
lub jego funkcjeQg Źródło
WNQ (największa wartość z
minimów rocznych)
J. Lambor (1971), A. Tlałka (1982), M. Ozga-
Zielińska (1990), J. Punzet (w Dynowska i
Maciejewski 1991), E. Tomaszewski (2007c)
SNQ (średnia wartość z
minimów
rocznych)
J. Stachý, B. Biernat i I. Dobrzyńska (1979), J.
Stachý, B. Fal i J. Orsztynowicz (1987), M.
Ozga-Zielińska i J. Brzeziński (1997), R. Farat
i in. (1998), P. Mager i in. (2000), A. Bartczak
(2007), B. Fal (2007), E. Tomaszewski
(2007c), E. Kaznowska i K. Banasik (2009), E.
Kaznowska 2012, K. Kubiak-Wójcicka (2012)
WNq, SNq (największa i
średnia wartość niskich
odpływów jednostkowych)
M. Kostuch (2004), P. Jokiel i E. Tomaszewski
(2009)
ZNQ (mediana przepływów
minimalnych rocznych)
M. Ozga-Zielińska i J. Brzeziński (1997)
0,75 ZQ (mediana
przepływu)
Chełmicki 2004-05 za Punzet 1996
WNQlet (najwyższa wartość
przepływu
z minimów letnich)
M. Zielińska (1963a i 1963b)
Przepływ z krzywej czasu przewyższenia
przepływu (zwanej także krzywą sum czasów
trwania przepływów wraz z wyższymi) Qg Źródło
Q50%W. Jakubowski (2008)
Q55%W. Jakubowski (2015)
Q60%W. Jakubowski (2011)
Q70%H. Hisdal i in. (2001), K. Stahl (2001), A. Fleig (2004), A.
Fleig i in. (2006), L. Tallaksen i H. van Lanen (2004), H. van
Lanen i in. (2007), A. Kasprzyk (2010), W. Jakubowski (2005,
2006, 2011), E. Tomaszewski (2009, 2012b, 2014), T.
Tokarczyk (2008, 2010, 2013), T. Tokarczyk i in. (2012), J.
Sung i E. Chung (2014), KZGW (2017)
Q80%K. Stahl (2001), W. Jakubowski (2008), A. van Loon i H. van
Lanen (2012)
Q90%E. Zelenhasić i A. Salvai (1987), B. Ratomska (1993), H.
Hisdal i L. Tallaksen (2000), V. Smakhtin (2001), K. Stahl
(2001), A. Fleig (2004), A. Fleig i in. (2006), A. Gustard i S.
Demuth (2008), E. Kaznowska i K. Banasik (2009),
E. Kaznowska (2006, 2011, 2012), W. Jakubowski (2008,
2015), S. Parry i in. (2012), E. Tomaszewski (2012b),
KZGW (2017)
Q95%E. Zelenhasić i A. Salvai (1987), E. Zelenhasić (2002), A.
Fleig (2004), W. Jakubowski (2008), M. Urošev i in. (2016),
KZGW (2017)
niżówka
zwykła
niżówka
głęboka
niżówka
ekstremalna
Metodyka
KZGW (2017) Opracowanie materiałów
merytorycznych do sporządzenia projektów
planów przeciwdziałania skutkom suszy
na obszarach dorzeczy, Warszawa
Postępowania przetargowe na opracowanie
planu przeciwdziałania skutkom suszy
zostanie ogłoszony przez
Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie
do 1 marca 2018 r.
Niżówka maksymalna roczna
Niżówka maksymalna roczna to:
• niżówka o najdłuższym w roku czasie trwania Tmax,i, i = 1, 2, …, n,
• niżówka o największej w roku objętości Vmax,i, i = 1, 2, …, n,
gdzie n oznacza liczbę lat obserwacji.
Jeżeli niżówka rozpoczyna się w jednym roku hydrologicznym,
a kończy w następnym, to nie jest dzielona, lecz przypisywana
w całości do tego roku, który zawiera jej środek (takie podejście zostało zaproponowane przez Zelenhasicia i Salvaiego 1987).
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 6
1
2
3
62
49
10
11
8
12
9
6
7
17
33
34
2526
przekroje wodowskazowe
polska granica zlewni Górnej Wisły
rzeki
LEGENDA:14
5767
6178
77
60
72
76
58
7059
65
55
66
64
54
74
73
71
75
45
4238
28
43
41
13
1418
1519
16
22
21
20
31
3046
47
32
23
5
29
56
51
53
5248
50
44
69
68
24
4039
273736
35
63
4
Dane
Serie dobowych
przepływów z okresu
od 1.11.1983 r.
do 31.10.2013 r.
(30 lat hydrologicznych,
10958 przepływów)
w wybranych
78 przekrojach
wodowskazowych
zlokalizowanych
w prawobrzeżnej części
zlewni Górnej Wisły.
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 7
Niżówki
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 8
DANE:
serie dobowych przepływów z okresu od 1.11.1983 do 31.10.2013 roku,
w 78 przekrojach wodowskazowych w prawobrzeżnej części zlewni Górnej Wisły
POT SPA
Q70% Q80% Q90% Q70% Q80% Q90%
NIŻÓWKI
468 szeregów charakterystyk niżówek
(78 przekrojów wodowskazowych, 2 metody identyfikacji niżówek, 3 przepływy graniczne):
liczby N niżówek,
czasu T trwania niżówek
objętości V niżówek,
czasu początku tp i końca tk niżówek
Wykres pudełkowy
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 9
trzeci kwartyl
pierwszy kwartyl
mediana
minimum (bez wartości odstających)
wartość odstająca
maksimum (bez wartości odstających)
wartość odstającawartość odstająca
Za wartości odstające uznawane są te obserwacje, które odstają od kwartyli bardziej niż o 1,5 rozstępu kwartylowego
Średnia liczba niżówek POT i SPA w wieloleciu (na rok),
w 78 przekrojach wodowskazowych
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 10
Czas trwania niżówek w 78 przekrojach wodowskazowych
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 11
Objętość niżówki
Objętości niżówek wyrażone są w normowanej wersji (normą jest średni dobowy
przepływ z wielolecia).
Określenie objętości w dobach:
• pokazuje przez ile dób, w danym przekroju wodowskazowym, objętość niżówki
mogłaby zostać wypełniona przepływem średnim,
• umożliwia porównanie objętości między poszczególnymi przekrojami
wodowskazowymi.
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 12
Lata bezniżówkowe
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 13
Oddziaływanie zbiorników retencyjnych na charakterystyki niżówki
W prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły znajduje się 16 większych
zbiorników retencyjnych (o pojemości powyżej 1 mln m3).
W rozpatrywanym w pracy okresie 1984-2013, zostały oddane do użytku cztery
zbiorniki retencyjne:
• Dobczyce na Rabie (1986 r.),
• Sromowce Wyżne na Dunajcu (1994 r.) i Klimkówka na Ropie (1994 r.)
• Czorsztyn-Niedzica na Dunajcu (1997 r.).
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 14
Oddziaływanie zbiorników retencyjnych na charakterystyki niżówki
Zespół zbiorników wodnych Czorsztyn-Niedzica i Sromowce na Dunajcu
Ciągi dobowych przepływów zarejestrowanych w przekrojach wodowskazowych:
Nowy Targ-Kowaniec (przed zbiornikami) i Krościenko (za zbiornikami)
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 15
Roczna suma liczby dni niżówkowych
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 16
Test istotności
dla dwóch średnich
na poziomie istotności 5%
NT Kowaniec:
średnia ST (1984-1993)
=średnia ST (1997-2013)
Krościenko:
średnia ST (1984-1993)
średnia ST (1997-2013)
Średnie w dwóch próbach
są różne, czyli próby
pochodzą z dwóch populacji
Roczna suma objętości niżówek
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 17
Test istotności
dla dwóch średnich
na poziomie istotności 5%
NT Kowaniec:
średnia SV (1984-1993)
=średnia SV (1997-2013)
Krościenko:
średnia SV (1984-1993)
średnia SV (1997-2013)
Średnie w dwóch próbach
są różne, czyli próby
pochodzą z dwóch populacji
Zmienność charakterystyk niżówek wzdłuż rzeki
Do analizy zmienności niżówek wzdłuż rzeki wybrane zostały: 4 przekroje na
Skawie, 9 na Dunajcu, 3 na Wisłoce i 8 na Sanie.
Rozmieszczenie wodowskazów i lokalizacja zbiorników retencyjnych na Dunajcu i Sanie
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 18
Przebieg średniego czasu trwania niżówek w wieloleciu
na długości wybranych dopływów Wisły
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 19
Czorszyn-
Niedzica
Sromowce
Wyżne Rożnów
CzchówSolina
Myczkowce
Wisłok
Niżówki maksymalne
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 20
DANE:
serie dobowych przepływów z okresu od 1.11.1983 do 31.10.2013 roku,
w 78 przekrojach wodowskazowych w prawobrzeżnej części zlewni Górnej Wisły,
POT SPA
Q70% Q80% Q90% Q70% Q80% Q90%
NIŻÓWKI
468 (78*2*3) szeregów charakterystyk niżówek:
liczby N niżówek, czasu T trwania niżówek, objętości V niżówek,
czasu początku tp i końca tk niżówek
NIŻÓWKI MAKSYMALNE ROCZNE
936 (468*2) szeregów
niżówki o najdłuższym w roku czasie trwania Tmax,i, i = 1, 2, …, 30,
niżówki o największej w roku objętości Vmax,i, i = 1, 2, …, 30
Sezonowość początku niżówki maksymalnej
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 21
Rozkład w roku liczby Np początków niżówek maksymalnych (Tmax, POT, Q70%)
rozpoczynających się w danym miesiącu, w stosunku do całkowitej liczby N niżówek,
w 78 przekrojach wodowskazowych
Test Manna-Kendalla z poprawką Hameda i Rao
Do poszukiwania statystycznie istotnych trendów zmienności
czasów trwania Tmax i objętości Vmax niżówek maksymalnych rocznych
wykorzystano test Manna-Kendalla
z poprawką na autokorelację (Hamed i Rao 1998).
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 22
Przekroje wodowskazowe w których zaobserwowano największą
liczbę niestacjonarnych szeregów Tmax i Vmax
Wodowskaz, rzekaLiczba szeregów
niestacjonarnychPowód niestacjonarności
Czechowice Bestwina, Biała 8zrzut oczyszczonych ścieków z oczyszczalni ścieków
w Komorowicach (oddanej do użytku w 1977 r.)
Oświęcim, Soła 6 wpływ kaskady zbiorników Tresna-Porąbka-Czaniec (1967 r.)
Zapałów, Lubaczówka 7zrzut oczyszczonych ścieków z oczyszczalni ścieków w Lubaczowie
(oddanej do użytku w 1998 r.).
Sarzyna Trzebośnica 6zrzut oczyszczonych ścieków z oczyszczalni ścieków w Sokołowie
Małopolskim (oddanej do użytku w 1994 r.).
Krościenko, Dunajec 8wpływ zbiorników retencyjnych Czorsztyn-Niedzica (oddany do użytku
w 1997 r.) i Sromowce Wyżne (oddany do użytku w 1994 r.)
Gołkowice, Dunajec 11wpływ zbiorników retencyjnych Czorsztyn-Niedzica (oddany do użytku
w 1997 r.) i Sromowce Wyżne (oddany do użytku w 1994 r.)
Nowy Sącz, Dunajec 8wpływ zbiorników retencyjnych Czorsztyn-Niedzica (oddany do użytku
w 1997 r.) i Sromowce Wyżne (oddany do użytku w 1994 r.)
Klęczany, Ropa 7 wpływ zbiornika retencyjnego Klimkówka (oddany do użytku w 1994 r.)
Topoliny, Ropa 3 wpływ zbiornika retencyjnego Klimkówka (oddany do użytku w 1994 r.)
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 23
12 przypadków w każdym przekroju wodowskazowym, bo:
3 przepływy graniczne
2 metody wyznaczania niżówki (POT, SPA)
2 metody wyznaczania niżówki maksymalnej (Tmax, Vmax)
Przekroje wodowskazowe w których zaobserwowano największą
liczbę niestacjonarnych szeregów Tmax i Vmax
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 24
Wodowskaz, rzeka Problem Rozwiązanie problemu
Czechowice Bestwina, Biała oczyszczalnia ścieków w Komorowicach (1977 r.) usunięto przekrój
Oświęcim, Soła zbiorniki Tresna-Porąbka-Czaniec (1967 r.) usunięto przekrój
Zapałów, Lubaczówka oczyszczalnia ścieków w Lubaczowie (1998 r.). usunięto przekrój
Sarzyna, Trzebośnicaoczyszczalnia ścieków w Sokołowie Małopolskim
(1994 r.)usunięto przekrój
Krościenko, Dunajeczbiorniki Czorsztyn-Niedzica (1997 r.) i Sromowce
Wyżne (1994 r.)szeregi Tmax i Vmax skrócono do lat 1997-2014
Gołkowice, Dunajeczbiorniki Czorsztyn-Niedzica (1997 r.) i Sromowce
Wyżne (1994 r.)szeregi Tmax i Vmax skrócono do lat 1997-2014
Nowy Sącz, Dunajeczbiorniki Czorsztyn-Niedzica (1997 r.) i Sromowce
Wyżne (1994 r.)szeregi Tmax i Vmax skrócono do lat 1997-2014
Klęczany, Ropa zbiornik Klimkówka (1994 r.) szeregi Tmax i Vmax skrócono do lat 1994-2014
Topoliny, Ropa zbiornik Klimkówka (1994 r.) szeregi Tmax i Vmax skrócono do lat 1994-2014
Jednowymiarowe rozkłady prawdopodobieństwa
czasu trwania Tmax i objętości Vmax niżówek maksymalnych
Ze względu na występowanie lat bez niżówek koniecznym było zastosowanie
rozkładów mieszanych, dyskretno-ciągłych.
Prawdopodobieństwo wartości zerowych zmiennych Tmax i Vmax oszacowano jako
względną liczbę lat bezniżówkowych w badanym trzydziestoleciu.
Ciągła część rozkładu dopasowana była pięcioma dwuparametrowymi rozkładami
prawdopodobieństwa: normalnym, lognormalnym, Gumbela, Weibulla i gamma.
Estymację nieznanych parametrów rozkładów przeprowadzono metodą momentów
liniowych. Jakość dopasowania testowanego rozkładu badana była za pomocą
testu zgodności Andersona-Darlinga. Do wyznaczania rozkładu charakterystyk
niżówki maksymalnej wykorzystano tylko te rozkłady, w których obliczona wartość
pv,AD statystyki testowej była nie mniejsza niż 0,05.
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 25
Jednowymiarowe rozkłady prawdopodobieństwa czasu trwania
i objętości niżówek maksymalnych
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 26
Ułożone malejąco wartości pv,AD uzyskane z badania testem Andersona-Darlinga
zgodności rozkładów charakterystyk Vmax, w 74 przekrojach wodowskazowych
(rozkład: N – normalny, Ln – lognormalny, W – Weibulla, Gu – Gumbela, Ga – gamma)
Jednowymiarowe rozkłady prawdopodobieństwa czasu trwania
i objętości niżówek maksymalnych
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 27
Ułożone malejąco wartości pv,AD uzyskane z badania testem Andersona-Darlingazgodności rozkładów charakterystyk Tmax i Vmax niżówek maksymalnych,
w 74 przekrojach wodowskazowych, w zależności od Qg i sposobu wyznaczania niżówek (rozkład: N – normalny, Ln – lognormalny, W – Weibulla, Gu – Gumbela, Ga – gamma)
Czas trwania niżówki maksymalnej Objętość niżówki maksymalnej
Zależność Tmax i Vmax od okresu powtarzalności
Porównanie zależności czasu
trwania Tmax i objętości Vmax
niżówki maksymalnej
od okresu powtarzalności TP
(punkty – empiryczna,
linie – wg rozkładu Weibulla)
wraz z 90% obszarami ufności,
dla niżówek POT i SPA,
dla Q70%, Q80% i Q90%,
w przekroju wodowskazowym
Rajcza na Sole
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 28
Okres powtarzalności zdarzenia: okres czasu Tp, w którym dane zdarzenie powtarza się średnio jeden raz.
Mapy zagrożenia niżówką maksymalnąRozkład przestrzenny 10-letniego czasu trwania i objętości niżówki maksymalnej
(wartości zmiennych Tmax i Vmax są przekraczane średnio raz na 10 lat)
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 29
Mapy zagrożenia niżówką maksymalnąRozkład przestrzenny 10-letniego czasu trwania i objętości niżówki maksymalnej
(wartości zmiennych Tmax i Vmax są przekraczane średnio raz na 10 lat)
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 30
Publikacje
1. Baran-Gurgul K. (2017) Stationarity of maximum low-flow periods duration in the right-bank area of the Upper Vistula catchment –
Mann-Kendall versus Spearman test. E3S Web Of Conferences, 17, 00004,
2. Baran-Gurgul K., Raczyński K. (2017) Dynamika występowania niżówek w górskiej zlewni Wisłoki i wyżynnej zlewni górnego
Wieprza. 2. Zmienność wieloletnia. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie, Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, T. 17. Z.
1 (57) s. 5-17,
3. Baran-Gurgul K., Raczyński K. (2016) Dynamika występowania niżówek w górskiej zlewni Wisłoki i wyżynnej zlewni górnego
Wieprza. 1. Zmienność roczna. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie, Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, T. 16, Z. 4
(56), 17-31,
4. Baran-Gurgul K., Raczyński K. (2016) Niżówki w zlewniach górskich i wyżynnych na przykładzie Wisłoki i Wieprza, Przegląd
Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, Vol. 25, Iss. 4 (74), 397-409,
5. Baran-Gurgul K., Bodziony M. (2015) Susza społeczno-ekonomiczna a susza hydrologiczna w zlewni Górnej Wisły. Czasopismo
Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury, t. 32, z. 62, nr 3/1, 19-36,
6. Baran-Gurgul K. (2014) A comparison of hydrological drought characteristics defined by the POT and SPA methods in the Dunajec
river basin. Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich Nr 4/3, Kraków, 1431-1444,
7. Baran-Gurgul K., Węglarczyk S. (2014) Kryteria definicyjne niżówki i ich wpływ na własności charakterystyk niżówki. 3. Łączny
rozkład prawdopodobieństwa czasu trwania i deficytu niżówki, Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich, nr 4/2, Kraków, 1193-
1201,
8. Baran-Gurgul K., Węglarczyk S. (2014) Kryteria definicyjne niżówki i ich wpływ na własności charakterystyk niżówki. 2.
Jednowymiarowe rozkłady prawdopodobieństwa, Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich, Nr 4/2, Kraków, 1145-1154,
9. Baran-Gurgul K. (2014) Analiza niżówek w zlewni górskiej na przykładzie zlewni Małej Wisły [w:] Banasika K., Hajduk L., Kaznowska
E. (red.) Hydrologia w inżynierii i gospodarce wodnej: II Krajowy Kongres Hydrologiczny. Monografia Komitetu Gospodarki Wodnej
PAN, Tom 1, Warszawa, 187-199.
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 31
Co w przyszłości?
Identyfikacja łącznego rozkładu (Tmax i Vmax) za pomocą funkcji łączących (kopuli).
Mapy zagrożenia niżówką maksymalną.
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 32
Bardzo dziękuję za uwagę
Podstawowa literatura
Fleig A. (2004) Hydrological Drought – A comparative study using daily discharge series from around the world. MSc thesis (Diplomarbeit), Institut für Hydrologie, Albert-
Ludwigs-Universität Freiburg, Germany.
Fleig A. K., Tallaksen L. M., Hisdal H., Demuth S. (2006) A global evaluation of streamflow drought characteristics. Hydrology and Earth System Sciences 2006, Volume
10. 535-552.
Gustard A., Demuth S. (Eds) (2008) Manual of Low-flow. Estimation and Prediction. Operational Hydrology
Hamed K. H., Rao A. R. (1998) A modified Mann-Kendall trend test for autocorrelated data. Journal of Hydrology, 204, 182-196.
Hisdal H., Tallaksen L. M. (2000) Drought Event Definition. Technical Report No. 6, Assessment of the Regional Impact of Droughts in Europe, Department of
Geophysics, University of Oslo.
Jakubowski W. (2011) Rozkłady prawdopodobieństwa w ocenie suszy hydrologicznej. Monografia, Uniwersytet Przyrodniczy, Wrocław.
Jakubowski W. (2015) On the instabilities of estimated distributions of the POT (Peak Over Threshold) low flow characteristics. Meteorology Hydrology and Water
Management, vol. 3(2), 33-38.
KZGW (2017) Opracowanie materiałów merytorycznych do sporządzenia projektów planów przeciwdziałania skutkom suszy na obszarach dorzeczy. Etap II –
aktualizacja opracowania „Ochrona przed suszą w planowaniu gospodarowania wodami – metodyka postępowania”, Warszawa
Ozga-Zielińska M. (1990) Niżówki i wezbrania - ich definiowanie i modelowanie. Przegląd Geofizyczny XXXV(1-2), 33-44.
Ozga-Zielińska M. Brzeziński J. (1997) Hydrologia stosowana. PWN, Wyd. 2 zm., Warszawa.
Smakhtin V. U. (2001) Low flow hydrology: a review. Journal of Hydrology, 240 (2001), 147-186.
Stahl K. (2001) Hydrological Drought. A Study across Europe. PhD Thesis Albert-Ludwigs Universität Freiburg, Freiburger Schriften zur Hydrologie no 15, Freiburg,
Germany.
Tokarczyk T. (2010) Niżówka jako wskaźnik suszy hydrologicznej. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Warszawa.
Tokarczyk T. (2013) Classification of Low Flow and Hydrological Drought for a River Basin. Acta Geophysica, Vol. 61, No. 2, 404-421.
Tomaszewski E. (2012b) Wieloletnia i sezonowa dynamika niżówek w rzekach środkowej Polski. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Zelenhasic E. (2002) On the Extreme Streamflow Drought Analysis. Water Resources Management 16, 105-132.
Zelenhasic E., Salvai A. (1987) A Method of Streamflow Drought Analysis. Water Resources Research, Vol. 23, No. 1, 156-168.
Zielińska M. (1963a) Niżówki letnie rzek polskich. Gospodarka Wodna, 4(196), 133-136.
Zielińska M. (1963b) Statystyczne metody opracowywania niżówek. Przegląd Geofizyczny, Rocznik VIII (XVI), Zeszyt 1-2, 75-87.
Katarzyna Baran-Gurgul, Niżówki maksymalne w prawobrzeżnym obszarze zlewni Górnej Wisły, Kraków, 31 stycznia 2018 r. 33