/Snow10

r o a d t r i p

ObertauernPoederknallen in freeride-mekkatekst: irene bauerfoto’s: edoart.nl

Geen zin om in een gigantische skicarrousel vakantie te vieren? Wel zin om jezelf

te bekwamen in het buiten de piste skiën? Dan is het plaatsje Obertauern in het

Oostenrijkse Salzburgerland een goede tip. Reisredactrice Irene Bauer had het er

in elk geval prima naar haar zin. Wat wil je, met een dik pak poeder.

Ik ben druk aan het werk op ispo, de grootste wintersportbeurs ter wereld, als ik SNOW

fotograaf Edo Jungerius tegenkom. Tussen neus en lippen door vraagt hij me of ik op

10 februari in Obertauern kan zijn om samen met off -piste expert Timo Hermeler een

freeride-reportage over het gebied te maken. Ik hoef niet lang na te denken: natuurlijk

wil ik dat! Edo is al lang en breed weer vertrokken als ik me realiseer dat 10 februari

overmorgen is. Zo… dan heb ik nog wél wat te regelen voordat ik weg kan...

De reis naar Obertauern valt me zwaar. Ik heb de beursmoeheid nog in mijn lichaam

zitten en daarbij sneeuwt het fl ink. Fijn voor straks, maar onderweg is sneeuw niet

fi jn. Het wordt zelfs even spannend als we de Tauernpas naar Obertauern omhoog

rijden en we de banden van de auto onder ons voelen wegdraaien. Het besef dat de

sneeuwkettingen netjes thuis liggen opgeborgen komt de gemoedsrust niet echt ten

goede, maar dat zijn we een half uurtje later weer vergeten als we eindelijk aankomen

bij de Latschenhof. In de sfeervolle eetzaal van dit luxe viersterrenhotel zit Edo al op

ons te wachten. We zijn te laat voor het avondeten, maar krijgen van de gastvrije

hotelmedewerkers gelukkig een enorme schaal met kaas en worstjes voorgeschoteld om

nog wat energie op te doen voor de volgende dag.

Links: In Obertauern bewijst berggids Marco maar weer, dat je ook met slecht weer de berg op moet gaan. Boven de wolken schijnt namelijk altijd de zon.Boven: Na een dag skiën en boarden gaat een lekker Oostenrijks pintje er altijd wel in, zéker in zo’n hippe en gezellige bar als het Freundenhaus.

Snow/11

’s Ochtends neemt gids Marco ons mee de berg op. We doen het rustig aan, want het weer is niet veel beter geworden. Toch word ik voorzichtig enthousiast als ik het hotel

uitstap en zie dat de parkeerplaats is veranderd in een veld met enorme sneeuwpaddestoelen. Het laatste beetje stress in mijn hoofd maakt plaats voor sneeuwplezier. Dit

kon wel eens een mooie poederdag worden! We gaan als eerste omhoog met de Gamsleitenbahn aan de andere kant van de weg. Er is een fl ink pak sneeuw gevallen, dus

we duiken snel de poeder in. Ik durf het gas nog niet helemaal open te trekken; er zijn namelijk nogal wat kaal geblazen stukken waar rotsen en keien vlak onder een

dun stuifsneeuwlaagje verstopt liggen. En omdat het nog steeds fl ink sneeuwt, is het zicht niet echt geweldig. Gelukkig kent Marco goed de weg en weet hij de mooiste

stukken poeder te vinden. We vermaken ons prima in de vele bosjes en poederveldjes onder de eerste Gamsleitenbahn. Wat later gaan we het gebied bij de liften aan

de andere kant van de weg verkennen. De lunch hebben we vandaag voor het gemak overgeslagen, dus aan het eind van de middag is het dan echt tijd om een van de

gezellige hutten in te duiken voor een stevige maaltijd. Onder aan de piste strijken we moe maar voldaan neer in de Lürzeralm: een mooie, grote hut die in oude Tiroler

stijl gebouwd is. Ik bestel een Hausburger en niet veel later staat er een gigantische hamburger voor mijn neus. Een heiße Schoko bij de openhaard maakt het helemaal af,

blijkbaar hadden we dit verdiend.

Na onze verlate lunch lopen we door het dorp terug naar het hotel en kijken we eens goed rond. Obertauern ligt boven op de pas, gecentreerd om de toegangsweg en staat

vol met hotels, restaurants en wat winkels die in sfeervolle, authentieke stijl zijn gebouwd. Het ligt op een hoogte van 1740 meter en is daarmee één van de hoogst gelegen

dorpen in Oostenrijk. Het zal je dus niet verbazen dat het hier normaal gesproken van oktober tot mei wit is.

De volgende dag pikt Marco ons weer op om het gebied verder te verkennen. We nemen de Zehnerkarbahn omhoog. Boven aangekomen bevinden we ons nét boven de

nevel in het zonnetje. We schieten snel wat foto’s, je weet maar nooit wanneer de wolken weer opduiken. Gelukkig trekt de hemel verder open en krijgen we een mooi

uitzicht over het skigebied. Het strekt zich als een soort gigantische arena voor ons uit en we hebben goed overzicht over de 26 liften en ongeveer 100 pistekilometers

van Obertauern. Deze beroemde ‘Tauern Ronde’ is kenmerkend voor het gebied, dat met pistes tussen 1.630 en 2.313 meter hoogte het hoogst gelegen skigebied van het

Salzburgerland is. Het prettige is, dat je de ronde zowel met de klok mee als tegen de klok in kunt skiën en altijd weer terug kunt komen op je beginpunt.

Ook op deze ochtend vinden we weer een mooie freeride-route door de bossen. Beneden aangekomen, steken we de weg over en stappen direct de Grünwaldkopfbahn in die

Boven: Wat is het toch fi jn om reisjournalist te zijn. SNOW redacteuren Timo Hermeler en Irene Bauer op het terras van de Kringsalm met een wijntje en de lekkerste gerechten van de kaart.Rechts: De maaltijd op de foto hierboven moet je wél verdienen. Geen probleem voor Timo Hermeler, die zich over de maagdelijke hellingen aan de achterkant van de Gamsleitenspitz naar beneden stort. Een fi jne poederafdaling, die wel als nadeel heeft, dat je met de taxi terug moet naar Oberstdorf.

/Snow12

Snow/13

“ Onze gids Marco weet de mooiste plekjes te vinden.”

/Snow14

“ Als het weer beter wordt, kunnen we écht op ontdekkingstocht gaan.”

ons aan de overkant van het gebied omhoog brengt. Hier is het weer nog wat beter en dat geeft ons de mogelijkheid om eens echt op ontdekkingstocht te gaan. Timo heeft

vanuit de lift al gezien dat er een paar mooie rotspartijen liggen om vanaf te springen. Gids Marco, die ook op ski’s staat, heeft precies hetzelfde idee, dus hij brengt ons er

graag naartoe. Eén voor één werken we alle cliff s af die we tegenkomen, tot we noodgedwongen een berghut opzoeken om weer wat kracht op te doen. We laten ons lekker

verwennen in de Kringsalm, bestellen een wijntje en een selectie van de lekkerste gerechten van de kaart. In het zonnetje op het terras komen we langzaam weer bij van

deze skidag vol actie.

De laatste dag van onze trip gaan we eerst weer terug naar het terrein bij Grünwaldkopfbahn en Seekareckbahn om nog een paar cliff s en wat verse poedervelden op te

zoeken. Als de mannen zich met voldoening van alle overige rotspartijen hebben afgegooid, kunnen we verder naar de andere kant van het gebied. Marco wil ons namelijk

meenemen naar zijn onderkomen in Tweng, een klein dorpje dat op 1.233 meter hoogte een stuk lager ligt. Om daar te komen, nemen we de Gamsleitenbahn 1 en 2

omhoog. In plaats van de zwarte buckelpiste naar beneden te nemen, duiken we aan de andere kant van de berg naar beneden. Bovenaan sluiten zich een paar huisgenoten

van Marco bij ons aan; zij moeten naar huis en hebben geen zin om de bus te nemen. Er ligt een mooi open sneeuwveld voor ons. Helaas heeft deze kant van de berg

al wat te veel zon gezien en ligt er een lastige crust boven op de sneeuw. Het devies luidt: vol gas, want dat is de enige manier om hier goed doorheen te ploegen. Het

volgende stuk gaan we door het bos, waar de sneeuw – beschut tegen de zon – weer wat beter wordt. Hier en daar zie ik plotseling reeën voor mijn neus wegspringen. Het

is duidelijk dat ze hier, aan de rand van een natuurgebied, niet zo gewend zijn aan skiërs en snowboarders op safari. Aan de voet van de berg rest ons nog een wandeling

van zo’n drie kwartier om het mooie, lange dal naar Tweng uit te komen. Tweng is een klein boerendorpje onder aan de Tauernpas. Met de auto is het zo’n tien minuten

rijden naar Obertauern en daarmee is het een prima alternatief voor vakantiegangers die het graag wat rustiger aan doen. In Marco’s huisje aangekomen, krijgen we een

lekker kopje thee terwijl we wachten op de taxi die ons weer naar ons hotel in Obertauern brengt. Tijdens onze laatste avond kunnen we het niet laten om nog iets van het

bekende nachtleven in Obertauern mee te pakken. We drinken nog wat in Mundwerk, een bar waar je gezellig biertjes kunt drinken en lekker en snel iets kunt eten in een

omgeving die met haar eigen architectuur en muurschilderingen behoorlijk anders is dan de gemiddelde après-ski kroeg.

De volgende ochtend moeten we er na het ontbijt echt aan geloven: het is tijd om naar huis te gaan. Met dat besef komt gelijk de gedachte aan al het werk dat thuis op me

ligt te wachten… Mogen we echt niet nog wat langer blijven?

Links: Don’t do this at home. En ook niet in Obertauern. Voor Timo Hermeler zijn dit soort moves haast dagelijkse kost, maar wij verbazen ons er toch iedere keer weer over. Niet normaal, toch?Boven, met de klok mee: De Zehnerkarbahn, een lekkere heiße Schoko in de urige Lürzeralm, redactrice Irene Bauer in actie op een heerlijke poederhelling onder de Zehnerkarspitze, de ‘uitgaansstraat’ van Obertauern met links in beeld de Lürzeralm.

Snow/15

gebiedsinfo

Skigebied

Obertauern is een van de

meest sneeuwzekere ski-

gebieden van de Alpen. Dat

houdt in, dat je er van eind

november tot begin mei

terecht kan om bochtjes te

draaien op een wit sneeuw-

tapijt. De pistes en hellingen

liggen op een hoogte tussen

1.630 en 2.313 meter. Je

kunt gebruik maken van 1

gondel baan, 19 stoeltjesliften

en 6 sleep liften. Het aantal

piste kilo meters is onge veer

honderd en voor de lief-

hebbers ligt er ook nog zo’n

26 kilometer aan langlaufl oipen.

Logistiek

De afstand vanaf Utrecht is

zo’n 1.000 kilometer, waarvan

het grootste deel autosnelweg.

Het dichtst bijzijnde vliegveld

is Salz burg (90 km). Wie een

vakantie in Obertauern boekt,

kan gebruik maken van een

aan trek ke lijk geprijsde shuttle-service .

Informatie

www.obertauern.comwww.salzburgerland.com

/Snow16

“Altijd fi jn zo’n gids die de weg weet. De sympathieke local Marco weet de beste plekjes te vinden.

“ Mogen we echt niet wat langer blijven...?”