Oddzia Kliniczny Radioterapii · NCRP 151 [12] oraz parametrów, uwzględniając specyfikację pracy Oddziału Klinicznego Radioterapii. Jednostka organizacyjna powinna zweryfikować

Projekt jest chroniony prawem autorskim zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r.

o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zm.)

Wszelkie zmiany projektu wymagają zgody autora.

inwestor

obiekt

pomieszczenie

projektant

data wykonania

Zachodniopomorskie Centrum Onkologii ul. Strzałowska 2271- 730 Szczecin

Oddział Kliniczny Radioterapii

Pracownia akceleratorowa Halcyon IIpoziom 0 - parter

mgr Kamil Kamiński

październik 2019

kamil

Pole tekstowe

DOKUMENTACJA TECHNICZNA Z ZAKRESU OCHRONY RADIOLOGICZNEJ PRACOWNI AKCELERATOROWEJ HALCYON II

Medycyny Nieinwazyjnej Gdański Uniwersytet Medyczny

Warszawa, Polska

Spis treści 1. Przedmiot opracowania 2

2. Literatura 2

3. Lokalizacja 4

4. Obliczenie osłon 4

Informacja o źródłach promieniowania jonizującego 4

Informacja o istniejących osłonach stałych 5

Założenia przyjęte dla pracowni akceleratorowej 7

Osłony przed promieniowaniem fotonowym 9

5. Punkty obliczeniowe / pomiarowe. 10

P1: Sterownia 10

P2: Sterownia 11

P3: Sąsiadująca pracownia akceleratorowa – labirynt 12



P6: Teren zewnętrzny 15




P10: Pracownia rentgenowska 19

P11: Pracownia rentgenowska 20

P12: Sterownia 21

Drzwi do bunkra, punkt DW 22

Strop górny / strop dolny 26

6. Wytyczne branżowe 26

7. Wnioski 27

Oddział Kliniczny Radioterapii - Zachodniopomorskie Centrum Onkologii w Szczecinie

2 z 27

1. Przedmiot opracowania

Niniejsze opracowanie ma na celu weryfikację istniejących osłon radiologicznych pod kątem spełnienia

wymagań dla nowo instalowanego aparatu Halcyon firmy Varian Medical Systems w Oddziale Klinicznym

Radioterapii Zachodniopomorskiego Centrum Onkologii w Szczecinie. ̀

Osłony radiologiczne składają się ze ścian i stropu pomieszczenia terapeutycznego oraz

z drzwi osłonowych prowadzących do pomieszczenia terapeutycznego. Osłony radiologiczne muszą

spełniać następujące wymagania:

• pochłanianie promieniowania X o energiach 6 MV,

• zapewnienie nieprzekroczenia limitów otrzymanych dawek promieniowania jonizującego na

zewnątrz pomieszczenia terapeutycznego - zgodnie z obowiązującymi przepisami ochrony

radiologicznej.

Zgodnie z Ustawą Prawo Atomowe, Kierownik Jednostki Organizacyjnej, w tym przypadku

Dyrektor Zachodniopomorskiego Centrum Onkologii w Szczecinie, odpowiedzialny jest za sprawdzenie

zaproponowanych parametrów, aby zapewnić ich prawidłowe użycie. Parametry, takie jak wielkość

ekspozycji, tygodniowe obciążenie robocze, itd. zostały opracowane na podstawie zaleceń z raportu

NCRP 151 [12] oraz parametrów, uwzględniając specyfikację pracy Oddziału Klinicznego Radioterapii.

Jednostka organizacyjna powinna zweryfikować parametry zastosowane do obliczeń osłon przed

promieniowaniem jonizującym, ich zgodność z regulacjami prawnymi oraz swoimi zaleceniami. Jednostka

organizacyjna odpowiedzialna jest za zapewnienie, że użyte parametry zostały przeanalizowane

i zaakceptowane przez wszystkie strony.

Projektant niniejszego opracowania zakłada, że w przypadku braku pisemnych uwag dostarczonych

w przeciągu 30 dni od opracowania niniejszego projektu osłon radiologicznych, przedstawiciele jednostki

organizacyjnej zaakceptowali projekt i użyte parametry.

Jeżeli w trakcie eksploatacji tygodniowe obciążenie robocze, odległości, współczynnik

przebywania użyte w niniejszym projekcie ulegną zmianie i wpłyną negatywnie na poziom ochrony

radiologicznej, należy ponownie zweryfikować osłonowość pracowni, celem potwierdzenia skuteczności

osłon radiologicznych.

2. Literatura

1. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 września 2019 r. w sprawie

ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Prawo atomowe (Dz.U. 2019 poz. 1792).

2. Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 3 kwietnia 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu

rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania

jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz.U. 2017 poz. 884).

3. Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego

tekstu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie minimalnych wymagań dla zakładów opieki

zdrowotnej ubiegających się o wydanie zgody na prowadzenie działalności związanej z narażeniem

na promieniowanie jonizujące w celach medycznych, polegającej na udzielaniu świadczeń

zdrowotnych z zakresu radioterapii onkologicznej (Dz.U. 2013 poz. 874).


3 z 27

4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków

bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi (Dz. U. nr 180 poz. 1325).

5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków

bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego (Dz. U. z 2006 r. Nr 140, poz. 994).

6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 sierpnia 2002 r. w sprawie przypadków, w których

działalność związana z narażeniem na promieniowanie jonizujące nie podlega obowiązkowi

uzyskania zezwolenia albo zgłoszenia, oraz przypadków, w których może być wykonywana na

podstawie zgłoszenia (Dz.U. 2002 nr 137 poz. 1153).

7. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 2015 r. w sprawie dokumentów wymaganych

przy składaniu wniosków o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności związanej

z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego albo przy zgłoszeniu wykonywania tej

działalności (Dz.U. 2015 poz. 1355).

8. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie dawek granicznych

promieniowania jonizującego (Dz. U. z 2005 r. Nr 20, poz. 168).

9. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2007 r. w sprawie podstawowych wymagań

dotyczących terenów kontrolowanych i nadzorowanych (Dz.U. 2007 nr 131 poz. 910).

10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie planów postępowania

awaryjnego w przypadku zdarzeń radiacyjnych (Dz.U. 2005 nr 20 poz. 169). + rozporządzenie

Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie planów

postępowania awaryjnego w przypadku zdarzeń radiacyjnych (Dz.U. 2005 nr 20 poz. 169).

11. Polska Norma PN-86/J-80001. Materiały i sprzęt ochronny przed promieniowaniem X i gamma.

Obliczanie osłon stałych.

12. NCRP Report No. 151, Structural Shielding Design and Evaluation for Megavoltage

X- and Gamma-Ray Radiotherapy Facilities (2005).

13. P.H. McGinley, Shielding Techniques for Radiation Oncology Facilities, 2nd Edition, Medical

Physics Publishing (2002).

14. British Journal of Radiology (BJR) Supplement No. 11, 1972 r.

15. Radiation Protection In The Design Of Radiotherapy Facilities, Safety Reports Series No. 47,

International Atomic Energy Agency, Vienna, 2006.

16. Referencyjny Podręcznik Projektanta, Edycja dla akceleratora Halcyon, DOK Nr: DDR-AL-A

P/N: 1018136-01, TOM 17, Nr 3, 6 maja 2017 r.

17. Norma DIN 6847-2: Medical electron accelerators, v. 2014-03.

18. Ochrona Radiologiczna Pracowni Akceleratorowej z akceleratorem medycznym Artiste 6 MV

obliczenia osłon przed promieniowaniem, sierpień 2008 r.


4 z 27

3. Lokalizacja

Przedmiotowy obiekt zlokalizowany jest na terenie zespołu obiektów Zachodniopomorskiego

Centrum Onkologii w Szczecinie, mieszczącego przy ul. Strzałkowskiej 22. Budynek Klinicznego

Oddziału Radioterapii składa się z dwóch segmentów- podpiwniczonej części parterowej oraz

niepodpiwniczonej części z dwoma kondygnacjami nadziemnymi. Budynek znajduje się w zabudowie

zwartej i jest funkcjonalnie oraz przestrzennie połączony z sąsiadującymi budynkami szpitalnymi.

Pomieszczenie pracowni akceleratorowej, która jest przedmiotem opracowania znajduje się na kondygnacji

parterowej [18].

W sąsiedztwie przedmiotowej pracowni akceleratorowej znajduje się zespół pomieszczeń służących

obsłudze pacjenta, tj, gabinety lekarskie, rejestracja, poczekalnie, węzły sanitarne. Bezpośrednio do

pracowni przylega sterownia, sąsiadująca pracownia akceleratorowa i pracownia rentgenowska

z symulatorem.

Obszar sterowni i pracowni akceleratorowej został sklasyfikowany jako teren nadzorowany - mogą na

nim przebywać pracownicy zakwalifikowani do pracy w warunkach narażenia na promieniowanie

jonizujące, inne osoby, w tym pacjenci w sposób nadzorowany przez personel pracowni.

Pomieszczenie pod kabiną naświetlań istniejącego bunkra jest niedostępne dla kogokolwiek.

Dach nad pracownią akceleratorową należy traktować jako teren zamknięty i niedostępny w czasie pracy

akceleratora. Jakiekolwiek prace konserwacyjne w wymienionych wyżej obszarach ograniczonego dostępu

muszą być uzgadniane z Kierownikiem Oddziału Klinicznego Radioterapii oraz Inspektorem Ochrony

Radiologicznej.

4. Obliczenie osłon

Projekt osłon radiologicznych wymaga przeanalizowania następujących elementów bezpośrednio

związanych z instalacją akceleratora:

• uwarunkowania lokalizacyjne i ich wpływ na konstrukcje pomieszczenia terapeutycznego,

• problematykę ochrony radiologicznej personelu i osób z ogółu ludności,

• maksymalną energię promieniowania fotonowego,

• geometrię ustawienia aparatu w bunkrze,

• przeprowadzenie instalacji przez osłony radiologiczne w tym: zasilania aparatu, wentylację,

chłodzenie akceleratora.

Informacja o źródłach promieniowania jonizującego

Promieniowanie fotonowe

• energia promieniowania X: 6 MV,

• dla energii 6 MV bez filtra spłaszczającego (FFF) maksymalna moc dawki 800 MU/min,

• transmisja przez szczęki kolimatora - 0,5%,

• 28-stopniowy stożek wiązki promieniowania pierwotnego od źródła w gantry (pomiar

w odległości 100 cm od izocentrum),


5 z 27

• maksymalna wielkość pola napromieniania o wymiarze 28 cm x 28 cm = 784 cm2

w odległości 100 cm od źródła,

• osłony wiązki pierwotnej mają uwzględniać 360-stopniowy obrót gantry,

• promieniowanie uboczne: (zgodnie z wymaganiami normy IEC) dawka pochłonięta

promieniowania X zmierzona w dowolnym miejscu w płaszczyźnie pacjenta, poza

maksimum wiązki użytecznej nie powinna przekraczać 0,1% dawki pochłoniętej

w izocentrum,

• akcelerator został wyposażony w zintegrowaną blokadę wiązki pierwotnej (beamstoper),

• współczynnik przenikania dla zintegrowanej blokady wiązki wynosi mniej niż 0,1%

w odległości 1 m od izocentrum – wiązka pierwotna jest osłabiana przez beamstoper ponad

1000-krotnie,

• wysokość izocentrum wynosi 1100 mm [3'-7 1/4"].

Informacja o istniejących osłonach stałych

Materiały

Na podstawie istniejącej dokumentacji budowlanej przyjęto grubości i rodzaj materiałów użytych

jako osłony radiologiczne dla pracowni akceleratorowej. Części ścian bunkra stanowiące osłony przed

promieniowaniem pierwotnym zostały wykonane z ciężkiego betonu barytowego o gęstości wynoszącej

3,2 g/cm3, pozostałe części ścian i ścianę labiryntu wykonano przy użyciu betonu bazaltowego o gęstości

wynoszącej 2.2 g/cm3.

Dane TVL

Grubość warstw dziesięciokrotnego osłabienia (Tenth Value Layer - TVL) dla zastosowanych

materiałów osłonowych wyznaczono w odniesieniu do grubości warstwy dziesięciokrotnego osłabienia

(TVL) dla betonu o gęstości 2,355 g/cm3. Grubość TVL dla betonu 2,355 g/cm3 przyjęto zgodnie

z dokumentacją producenta akceleratora firmy Varian [16].

W określaniu liczby TVL dla promieniowania fotonowego (wiązka pierwotna, promieniowanie

rozproszone oraz promieniowanie uboczne) dla osłon wykonanych z betonu i barytobetonu zastosowano

następujący wzór:

ℎ =𝜌0

𝜌

gdzie:

ρ0 – gęstość referencyjna, w naszym przypadku gęstość betonu 2,355 g/cm3,

ρ – gęstość barytobetonu/betonu,

TVL ρ = TVL ρ0 * h

gdzie:

TVL ρ0 – grubość warstwy dziesięciokrotnego osłabienia dla betonu o gęstości 2,355 g/cm3,

TVL ρ – grubość warstwy dziesięciokrotnego osłabienia dla barytobetonu/betonu o gęstości ρ.


6 z 27

Wielkości TVL dla promieniowania fotonowego przedstawiono w tabeli nr 2-3.

Tabela nr 1 – zestawienie istniejących osłon dla pracowni akceleratorowej.

Punkt

pomiarowy Opis

Beton

2.2 g/cm3

[cm]

Barytobeton

3,2 g/cm3

[cm]

P1 Sterownia 125

P2 Sterownia 125

P3 Sterownia sąsiadującej

pracowni akceleratorowej 153

P4 Pomieszczenie terapeutyczne 48 105

P5 Pomieszczenie terapeutyczne 48 105

P6 Teren zewnętrzny 140



P9 Pracownia brachyterapii 135

P10 Pracownia brachyterapii 135

P11 Sterownia brachyterapii 135

P12 Sterownia 125

Materiał

TVL

beton

2,355 g/cm3

beton

2,2 g/cm3

barytobeton

3,2 g/cm3

cm cm cm

6 MV 34,3 36,7 25,2

Tabela nr 2 – zestawienie grubości warstw dziesięciokrotnego

osłabienia (TVL) dla promieniowania fotonowego - wiązka pierwotna.

Materiał

TVL

beton

2,355 g/cm3

beton

2,2 g/cm3

barytobeton

3,2 g/cm3

cm cm cm

6 MV 27,9 29,9 20,5

Tabela nr 3 – zestawienie grubości warstw dziesięciokrotnego osłabienia (TVL) dla

promieniowania fotonowego rozproszonego.


7 z 27

Założenia przyjęte dla pracowni akceleratorowej

Odległości, punkty pomiarowe.

Wielkości osłon radiologicznych określa się stosując zbiór punktów pomiarowych (oznaczenia

P1-P12). Obliczenia zakładają, że wszystkie punkty pomiarowe są w odległości 30 cm od powierzchni osłon

radiologicznych. Odległości dla wiązki głównej (dpri) liczone są od źródła (głowicy aparatu) do punktu

pomiarowego. Odległość dpri uwzględnia odległość 1 metra od źródła promieniowania do izocentrum

aparatu. Dla promieniowania ubocznego (dsec) odległości zostały określone jako odległość od izocentrum

do punktu pomiarowego. Przyjęte odległości i wielkości osłon radiologicznych są dostępne na rysunkach

znajdujących się na końcu projektu.

Metodologia.

Obliczenia osłon zostały wykonane zgodnie z metodologią opisaną w raporcie NCRP nr 151 [12].

Wszystkie energie mega-woltowe przyjęto w opracowaniu zgodnie z wytycznymi BJR-11[14], w innych

przypadkach zostało to odnotowane.

Czas pracy akceleratora (obciążenie robocze) i dopuszczalne dawki.

Obciążenie robocze wiązki głównej (W) jest to tygodniowa dawka pochłonięta w odległości

1 metra od źródła promieniowania. Obliczane jest na podstawie przewidywanej tygodniowej liczby

pacjentów i dawki dostarczonej pacjentowi. Obciążenie uboczne (WL) jest obliczane na podstawie

tygodniowej liczby pacjentów, dawki dostarczonej pacjentowi i współczynnika modulacji w zależności od

wykonywanej procedury. Współczynnik modulacji uwzględnia różne poziomy powstawania

promieniowania ubocznego, w zależności od typu procedury. Obciążenia są obliczane między innymi na

podstawie informacji uzyskanych od Użytkownika, a w szczególności informacji dotyczących

planowanych procedur medycznych (rodzaje procedur i liczba procedur), współczynników modulacji

i przyjętych dawek w izocentrum.

Przyjęte limity dawek zostały określone w oparciu o wytyczne Użytkownika i aktualne przepisy

prawne [5] [8]. W ogólnodostępnych miejscach, które nie zostały zaklasyfikowane jako teren nadzorowany

zastosowano limit dawki 6 µSv / tydzień, co odpowiada dawce 0,3 mSv w przeciągu roku. Na wszystkich

obszarach należących do strefy nadzorowanej zastosowano limit dawki 60 µSv / tydzień, co odpowiada

dawce 3 mSv w przeciągu roku. Założono, że osoby narażone zawodowo oraz osoby przebywające

w otoczeniu (min. pracownicy szpitala niezatrudnieni w narażeniu na promieniowanie) pracują nie dłużej

niż 50 tygodni w roku.


8 z 27

Tygodniowe obciążenia robocze

1. Rodzaj i liczba procedur

Założono, że w pracowni akceleratorowej będzie wykonywanych 40 procedur terapeutycznych na

jedną zmianę roboczą w technice IMRT 6 MV.

2. Dawki w izocentrum:

Założono że dawka dla pojedynczej procedury/frakcji wynosić będzie 300 cGy.

3. Obciążenie tygodniowe - wiązka pierwotna.

Na podstawie danych podanych w punktach 1 i 2 obliczamy obciążenie tygodniowe dla osłon

znajdujących się w zasięgu wiązki głównej – promieniowanie pierwotne.

Bez uwzględnienia osłabienia wynikającego z zastosowania zintegrowanej blokady wiązki

pierwotnej:

W = 69000 cGy/tydz. w odległości 1 m = (40 * 300 cGy) * 5 dni/tydz x 1,15 (pomiary fizyczne)

Tygodniowe obciążenie robocze dla wiązki głównej w obszarach poza zasięgiem wiązki

głównej nie uwzględnia współczynnika przenikania dla zintegrowanej blokady. Założono że

blokada nie wpływa znacząco na zmniejszenie promieniowa rozporoszonego od pacjenta.

Tygodniowe obciążenia robocze dla wiązki głównej jest jedną ze składowych wzoru na

obliczenie wymaganej liczby krotności warstw dziesięciokrotnego osłabienia TVL

dla promieniowanie rozproszonego.

Z uwagi na pomiary wykonywane przez Zakład Fizyki Medycznej, zastosowano

współczynnik zwiększający tygodniowe obciążenia robocze = 1,15.

Przy uwzględnieniu osłabienia wynikającego z zastosowania zintegrowanej blokady wiązki

pierwotnej:

W = 69 cGy/tydz. w odległości 1 m = (40 * 300 cGy) * 5 dni/tydz x 0,001 x 1,15 (pomiary

fizyczne)

Tygodniowe obciążenie robocze dla wiązki głównej uwzględnia współczynnik przenikania

dla zintegrowanej blokady wiązki – wiązka pierwotna jest osłabiana przez beamstoper ponad

1000-krotnie.

Z uwagi na pomiary wykonywane przez Zakład Fizyki Medycznej, zastosowano

współczynnik zwiększający tygodniowe obciążenia robocze = 1,15.

4. Obciążenie tygodniowe - promieniowanie fotonowe uboczne.

Tygodniowe obciążenie robocze dla osłon znajdujących się poza zasięgiem wiązki głównej –

promieniowanie uboczne. Współczynnik modulacji dla IMRT = 5.

WL = 345 cGy/tydz. w odl. 1 m = (40 * 300 cGy * 5) * 5 dni/tydz x 0,001 x 1,15 (pomiary

fizyczne)


9 z 27

Osłony przed promieniowaniem fotonowym

Wzory [12]

Wymagana liczba krotności warstw

dziesięciokrotnego osłabienia [TVL]

- wiązka główna:

𝑛 = log [𝑊𝑈𝑇

𝑃(𝑑𝑝𝑟𝑖)2] (1)


dziesięciokrotnego osłabienia TVL

- promieniowanie uboczne

𝑛 = log [𝑊𝐿𝑇

𝑃(𝑑𝑠𝑒𝑐 )2] (2)


dziesięciokrotnego osłabienia [TVL]

- promieniowanie rozproszone

od pacjenta

𝑛 = log [𝛼𝑊𝑇𝐹

𝑃(𝑑𝑠𝑒𝑐 )2(𝑑𝑠𝑐𝑎)2400] (3)

• n = ilość TVL,

• W = fotonowe tygodniowe obciążenie robocze (cGy/tydz,),

• WL = fotonowe uboczne tygodniowe obciążenie robocze (cGy/ tydz,),

• P = tygodniowy limit dawki (µSv/ tydz,),

• U = współczynnik skierowania wiązki,

• T = współczynnik przebywania,

• dpri = odległość od źródła promieniowania do punktu pomiarowego(m),

• dsec = odległość od izocentrum do punktu pomiarowego (m),

• dsca = odległość od źródła promieniowania do pacjenta (m),

• F = wymiar pola promieniowania (cm2) = (28 x 28)cm2 = 784 cm2,

• α = współczynnik rozpraszania,

• S = grubość osłony (cm),

• TVL = grubość warstwy dziesięciokrotnego osłabienia (cm),

• 400 – znormalizowany wymiar pola [12].

Reguła dwóch źródeł w zastosowaniu do promieniowania rozproszonego i ubocznego.

Jeżeli różnica pomiędzy skutecznością obliczonych osłon dla promieniowania ubocznego

i rozproszonego jest mniejsza niż jedna warstwa dziesięciokrotnego osłabienia (TVL), do grubszej osłony

dodajemy jedną warstwę połowicznego osłabienia (HVL).

1 TVL jest równa log2(10) czyli ok. 3.32 HVL, a odwrotnie 1 HVL ≈ 0,3 TVL

Jeśli zaś ta różnica jest większa niż jedna warstwa TVL, przyjmujemy tylko osłonę grubszą.


10 z 27

5. Punkty obliczeniowe / pomiarowe.

P1: Sterownia

(θ = 00 nachylanie, obszar poza zasięgiem wiązki głównej);

Opis: Miejsce stałego przebywania osób pracujących w narażeniu na promieniowanie jonizujące.

W = 69000 cGy, WL = 345 cGy/tydz. dsec = 3,7 m, U = 1, T = 1, P = 60 µSv/tydz. = 0,006 cSv/tydz.

Wymagana liczba warstw dziesięciokrotnego osłabienia

Liczba TVL dla promieniowania ubocznego:

𝑛 = log [345𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥 1 𝑥 1

0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(3,7𝑚)2] = 3,62 𝑇𝑉𝐿

Liczba TVL dla promieniowania rozproszonego od pacjenta:

kąt rozproszenia = 900, α = 0,000426;

𝑛 = log [0,000426 𝑥 69000𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥 1 𝑥 1 𝑥 784

0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(3,7𝑚)2 𝑥 400] = 2,85 𝑇𝑉𝐿

Wartości różnią się o mniej niż jeden TVL, należy dodać jeden HVL.

Całkowita liczba TVL dla fotonów: 3,62 + 0,3 = 3,92.

Istniejące osłony:

Osłona składa się z 1250 mm betonu o gęstości 2.2 g/cm3;

• 1250 mm betonu zapewnia: 1250 mm/299 mm = 4,18 TVL;

Całkowita liczba TVL dla fotonów = 4,18.

Wniosek: istniejąca osłona spełnia wymagania dotyczące osłabienia promieniowania jonizującego.


11 z 27

P2: Sterownia

(θ = 300 nachylenia, obszar poza zasięgiem wiązki głównej);






0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(4,2𝑚)2] = 3,51 𝑇𝑉𝐿



𝑛 = log [0,000824 𝑥 69000𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥 1 𝑥 1 𝑥 784

0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(4,2𝑚)2 𝑥 400] = 3,02 𝑇𝑉𝐿









12 z 27

P3: Sąsiadująca pracownia akceleratorowa – labirynt


Opis: Miejsce tymczasowego przebywania osób pracujących w narażeniu na promieniowanie jonizujące.




𝑛 = log [345𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥 1 𝑥 0,25

0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(7,5𝑚)2] = 2,41 𝑇𝑉𝐿



𝑛 = log [0,00277 𝑥 69000𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥 1 𝑥 0,25 𝑥 784

0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(7,5𝑚)2 𝑥 400] = 2,44 𝑇𝑉𝐿





• 1530 mm betonu zapewnia 1530/299 mm = 5,12 TVL;




13 z 27


Promieniowanie pierwotne:

(θ = 00 nachylenia, obszar w świetle wiązki głównej);


W = 69 cGy/tydz. dpri = 7,8 m = 6,8 m + 1,0 m, U= 0,2, T = 0,25, P = 60 µSv/tydz. = 0,006 cSv/tydz.


Krotność dla promieniowania pierwotnego:

𝑛 = log [69𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥 0,2 𝑥 0,25 𝑥 1

0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥( 7,8𝑚)2] = 0,98 𝑇𝑉𝐿

Całkowita liczba TVL dla promieniowania pierwotnego: 0,98.


Osłona składa się z 1050 mm barytobetonu o gęstości 3,2 g/cm3 i 480 mm betonu o gęstości 2.2 g/cm3;

• 1650 mm barytobetonu zapewnia: 1050 mm /252 mm = 4,17 TVL;

• 480 mm betonu zapewnia 480 mm/367 mm = 1,31 TVL;



Promieniowanie uboczne i rozproszone:

W = 69000 cGy, WL = 345 cGy/tydz. dsec = 6,4 m, U = 1, T = 0,25, P = 60 µSv/tydz. = 0,006 cSv/tydz.

Założono najbardziej niekorzystny wariant w którym współczynnik skierowania wiązki promieniowania

nie uwzględnia pochłania promieniowania rozproszonego i ubocznego przez beamstoper.




0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(6,8𝑚)2] = 2,49𝑇𝑉𝐿


kąt rozproszenia = 900, α = 0,000426 – nie wiem czy przyjąłem dobry kąt rozproszenia ale raczej tak;

𝑛 = log [0,000426 𝑥 69000𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥 1 𝑥 0,25 𝑥 784

0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(6,8𝑚)2 𝑥 400] = 1,72 𝑇𝑉𝐿




14 z 27


Osłona składa się z 1050 mm barytobetonu o gęstości 3,2 g/cm3 i 480 mm betonu o gęstości 2.2 g/cm3;


• 480 mm betonu zapewnia 480 mm/299 mm = 1,61 TVL;










0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(8,1𝑚)2] = 2,34 𝑇𝑉𝐿




0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(8,1𝑚)2 𝑥 400] = 2,38 𝑇𝑉𝐿





• 1530 mm betonu zapewnia 1530/299 mm = 5,12 TVL;




15 z 27

P6: Teren zewnętrzny


Opis: Miejsce krótkiego przebywania osób z ogółu ludności.

W = 69000 cGy, WL = 345 cGy/tydz. dsec = 6,9 m, U = 0,05, T = 1, P = 6 µSv/tydz. = 0,0006 cSv/tydz.




0,0006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(6,9𝑚)2] = 2,78 𝑇𝑉𝐿




0,0006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥(6,9𝑚)2 𝑥 400] = 2,29 𝑇𝑉𝐿









16 z 27








0,0006 𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(5,9𝑚)2] = 2,92 𝑇𝑉𝐿




0,0006 𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥(5,9𝑚)2 𝑥 400] = 2,14 𝑇𝑉𝐿









17 z 27








0,0006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(6,9𝑚)2] = 2,78 𝑇𝑉𝐿



𝑛 = log [0,000824𝑥 69000𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥 1 𝑥 0,05 𝑥 784

0,0006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥(6,9𝑚)2 𝑥 400] = 2,29 𝑇𝑉𝐿









18 z 27








0,0006 𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(5,4𝑚)2] = 2,99 𝑇𝑉𝐿




0,0006 𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥(5,4𝑚)2 𝑥 400] = 3,03 𝑇𝑉𝐿




Osłona składa się z 1350 mm barytobetonu o gęstości 3.2 g/cm3;





19 z 27

P10: Pracownia rentgenowska

Promieniowanie pierwotne:

(θ = 00 nachylenia, obszar w świetle wiązki głównej);


W = 69 cGy/tydz. dpri = 6,4 m = 5,4 m + 1,0 m, U= 0,2, T = 0,25, P = 60 µSv/tydz. = 0,006 cSv/tydz.


Liczba TVL dla promieniowania pierwotnego:

𝑛 = log [69 𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥 0,2 𝑥 0,25

0,006 𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(6,4𝑚)2] = 1,15 𝑇𝑉𝐿

Całkowita liczba TVL dla promieniowania pierwotnego: 1,15.


Osłona składa się z 1350 mm barytobetonu o gęstości 3,2 g/cm3;

• 1350 mm barytobetonu zapewnia: 1350 mm/252 mm = 5,36 TVL;



Promieniowanie uboczne i rozproszone:


Założono najbardziej niekorzystny wariant w którym współczynnik skierowania wiązki promieniowania

nie uwzględnia pochłania promieniowania rozproszonego i ubocznego przez beamstoper.




0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(5,4𝑚)2] = 2,69 𝑇𝑉𝐿


kąt rozproszenia = 900, α = 0,000426 – nie wiem czy przyjąłem dobry kąt rozproszenia ale raczej tak;


0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(5,4𝑚)2 𝑥 400] = 1,92 𝑇𝑉𝐿




20 z 27


Osłona składa się z 1350 mm barytobetonu o gęstości 3,2 g/cm3;




P11: Pracownia rentgenowska







0,006 𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(6,3𝑚)2] = 2,56 𝑇𝑉𝐿




0,006 𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧 . 𝑥(6,3𝑚)2 𝑥 400] = 2,59 𝑇𝑉𝐿









21 z 27

P12: Sterownia







0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(4,2𝑚)2] = 3,51 𝑇𝑉𝐿



𝑛 = log [0,000824 𝑥 69000𝑐𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥 1 𝑥 784

0,006𝑐𝑆𝑣/𝑡𝑦𝑑𝑧. 𝑥(4,2𝑚)2 𝑥 400] = 3,02 𝑇𝑉𝐿









22 z 27

Drzwi do bunkra, punkt DW

Do obliczeń drzwi użyte będą wartości obciążeń w jednostkach Gy, czyli W = 0,69 Gy i WL = 3,45 Gy.

Przyjmując wartość tygodniowego obciążenia roboczego W = 0,69 Gy dla padania dawki na osłonę przez

blok beamstoppera uwzględniono pochłanianie wiązki pierwotnej w materiale beamstoppera.

W przypadku badania udziału promieniowania rozproszonego od pacjenta należy uwzględnić obciążenie

robocze bez pochłaniania w beamstopperze, Wp = 690 Gy. Ponieważ w badanej konfiguracji pracowni

akceleratorowej oś obrotu gantry jest równoległa do osi labiryntu, sprawdzamy najpierw przypadki, kiedy

wiązka pierwotna pada w stronę ściany labiryntu oraz w kierunku ściany przeciwnej (kąt ramienia 900 i

2700) . W pierwszym przypadku wiązka pierwotna ulega znacznemu osłabieniu w ciele pacjenta (o ok.75%

dla energii 6-10 MV, patrz NCRP-151, str.39) następnie jest pochłaniana w wewnętrznej ścianie labiryntu,

po czym odbija się od powierzchni AW, będącej częścią zewnętrznej ściany labiryntu (wg rysunku) i pada

w kierunku drzwi.

Równoważnik dawki HWT od promieniowania wiązki pierwotnej przechodzącej przez wewnętrzną ścianę

labiryntu, rozpraszanej na powierzchni AW zewnętrznej ściany labiryntu promieniowania ubocznego na

ścianie A1 i padającego na drzwi:

𝐻𝑊𝑇 = 𝑊𝑈𝑚 𝐵𝑤𝛼𝑊𝐴𝑊

(𝑑𝑊𝑇𝑑𝑊)2

W = 0,69 Gy, tygodniowe obciążenie robocze dla wiązki głównej;

Um = 0,2 współczynnik skierowania wiązki pierwotnej w stronę labiryntu;

αw ≈ 1,5 x 10-3 współczynnik odbicia dla rozpraszania promieniowania ubocznego na powierzchni AW,

kąt padania 00, kąt odbicia 850;

AW = 3,4 m x 3,25 m = 11,05 m2,powierzchnia ściany zewnętrznej labiryntu, na którą pada wiązka pierwotna

(wysokość pomieszczenia od podłogi do betonowego stropu 3,27 m);

dWT = 6,8 m, odległość od tarczy do środka powierzchni AW;

dW = odległość od środka powierzchni AW do punktu DW, 3,5 m;

BW = 10-dww/TVL współczynnik transmisji ściany labiryntu na drodze promieniowania rozproszonego

od środka powierzchni AW do punktu W;

TVLb = 25,2 cm dla wiązki pierwotnej i barytobetonu, wg tabeli w części opisowej „ Dane TVL”;

dww = 105 cm, grubość ściany labiryntu na drodze promieniowania ubocznego do punktu W;

B = 10-105/25,2 = 6,8 x 10-5.


23 z 27

Po podstawieniu powyższych wartości do wzoru otrzymujemy:

𝐻𝑊𝑇 = 0,69 𝑥 0,2 𝑥 1,5 𝑥 10−3𝑥 6,8 𝑥 10−5𝑥 11,05

(6,8 𝑥 3,5)2= 2,7 𝑥 10−10 𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧

Ten udział w dawce w drzwiach bunkra jest do pominięcia w porównaniu z pozostałymi; różnica 4 rzędy

wielkości w stosunku do składowych związanych z promieniowaniem ubocznym i rozproszeniem od

pacjenta, ten udział jest dodatkowo zmniejszony przez współczynnik f pochłaniania w ciele pacjenta, rzędu

0,25 dla energii 6 – 10 MV.

W drugim przypadku – wiązka pada na ścianę przeciwną do ściany labiryntu - promieniowanie X jest

najpierw osłabiane w ciele pacjenta, po czym odbija się od ściany i pada w kierunku labiryntu. Tam ulega

ponownemu odbiciu na ścianie znajdującej naprzeciw drzwi i pada w kierunku punktu DW. Ponieważ,

oprócz pochłaniania w ciele pacjenta, mamy tu do czynienia z podwójnym odbiciem, prowadzącym

do znacznego zmniejszeniem energii, do rzędu 100 kV – 150 kV. Duże odległości pomiędzy kolejnymi

płaszczyznami odbijającymi zmniejszają moc dawki bardzo znacząco. Praktyka wykazuje, że ten udział jest

o co najmniej dwa rzędy wielkości mniejszy od składowych związanych z promieniowaniem ubocznym

i rozproszeniem od pacjenta, zatem również można go pominąć.

Równoważnik dawki fotonów HLS w drzwiach labiryntu, pochodzącej od pierwszego rozproszenia

promieniowania ubocznego na ścianie A1 i padającego na drzwi:

𝐻𝐿𝑆 = 𝑊𝐿𝑈0𝛼1𝐴1

(𝑑𝑠𝑒𝑐 𝑑𝑧𝑧)2

WL = 3,45 Gy, tygodniowe obciążenie robocze dla promieniowania ubocznego;

Uo = 0,25 współczynnik skierowania wiązki pierwotnej na jedną z osłon (ściany, podłoga sufit; jest to

uśrednienie na wszystkie kierunki, istotne dla ostatecznego wzoru na dawkę promieniowania fotonowego

w drzwiach);

α1 = współczynnik odbicia dla rozpraszania promieniowania ubocznego na powierzchni A1, kąt padania

450, kąt odbicia bliski 00, α1 = 4,5 x 10-3;

A1 = powierzchnia ściany naprzeciw labiryntu, widziana od drzwi labiryntu, 1,8 m x 3,25 m = 5,85 m2

(wysokość pomieszczenia od podłogi do betonowego stropu 3,25 m);

dsec = 6,1 m, odległość od tarczy do przecięcia linii od punktu DW do środka powierzchni A1;

dzz = 7,6 m, odległość od punktu DW do środka powierzchni A1.


24 z 27


𝐻𝐿𝑆 =3,45 𝑥 0,25 𝑥 4,5 𝑥 10−3 𝑥 5,85

(6,1 𝑥 7,6)2 = 10,5 𝑥 10−6 𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧

Równoważnik dawki fotonów Hps w drzwiach labiryntu, pochodzącej od rozproszenia wiązki głównej

promieniowania w ciele pacjenta i padającego na płaszczyznę A1:

𝐻𝑝𝑆 = ∝ (𝜃)𝑊𝑝𝑈0 𝑥 𝐹/400 𝑥 𝛼1 𝐴1

(𝑑𝑠𝑐𝑎𝑑𝑠𝑒𝑐𝑑𝑧𝑧)2

α (θ) = 1,39 x 10-3, współczynnik rozpraszania od pacjenta pod kątem θ = 450, (wg tabeli B.4 NCRP 151)

Wp = 690 Gy, tygodniowe obciążenie robocze dla wiązki głównej bez pochłaniania w beamstopperze.



w drzwiach);

F = 28 cm x 28 cm = 784 cm2, maksymalne pole wiązki pierwotnej w ciele pacjenta, F/400 = 1,96;

α1 = 4,5 x 10-3, współczynnik odbicia od ściany A1 dla promieniowania rozproszonego od pacjenta,

kąt padania 450, kąt odbicia 00;

A1 = 1,7 m x 3,25 m = 5,5 m2 , powierzchnia ściany naprzeciw labiryntu, widziana od drzwi labiryntu;

dsca = 1 m, odległość od tarczy do pacjenta w izocentrum ;

dsec = 6,3 m, odległość od pacjenta, znajdującego się w izocentrum, do przecięcia linii od punktu DW do

środka powierzchni A1;,

dzz = 7,7 m, odległość od punktu DW do środka powierzchni A1;


𝐻𝑝𝑆 = 1,39 𝑥 10−3𝑥 690 𝑥 0,25 𝑥 1,96 𝑥 4,5 𝑥 10−3𝑥 5,85

(1 𝑥 6,1 𝑥 7,6)2 = 3 𝑥 10−6 𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧

Równoważnik dawki fotonów HLT promieniowania ubocznego padającego na drzwi po przejściu przez

ścianę labiryntu:

𝐻𝐿𝑇 = 𝑊𝐿𝑈0 𝐵𝐿

(𝑑𝐿)2

WL = tygodniowe obciążenie robocze dla promieniowania ubocznego, 3,45 Gy;



w drzwiach);

BL = 10-d/TVL, współczynnik transmisji ściany labiryntu na drodze promieniowania ubocznego

do punktu W;


25 z 27

TVL = 29,9 cm dla promieniowania ubocznego i betonu o gęstości 2,2 g/cm3, wg tabeli w części opisowej

„ Dane TVL”;

d = 140 cm, grubość ściany labiryntu na drodze promieniowania ubocznego do punktu W;

B = 10-140/29,9 = 2,1 x 10-5 ;

dL = 6 m, odległość od izocentrum do punktu W dla uśrednionego położenia głowicy;


𝐻𝐿𝑇 = 3,45 𝑥 0,25 𝑥 2,1 𝑥 10−5

(6,1)2= 0,5 𝑥 10−6 𝐺𝑦/𝑡𝑦𝑑𝑧

Sumaryczna dawka od promieniowania fotonowego dla skierowania wiązki w jeden z uśrednionych

kierunków, po pominięciu nieistotnego udziału HWT:

HG = HLS + Hps + HLT = 10,5 µSv + 3 µSv + 0,5 µSv = 14 µSv

Sumaryczna wartość tygodniowego równoważnika dawki w punkcie W dla skierowania wiązki we

wszystkich kierunkach obliczana jest typowo wg wzoru McGinley’a (NCRP 151, str.39):

HTot = 2,64 x HG

Użycie współczynnika 2,64 w empirycznym wzorze McGinley’a, służacym do obliczenia całkowitego

równoważnika dawki Htot i podanym w obu opracowaniach źródłowych, jest jednak różnie uwarunkowane

w cytowanych źródłach literaturowych [IAEA Safety Report 74, NCRP 151]. Wątpliwości dotyczą głownie

sytuacji, gdy oś obrotu gantry jest równoległa do osi labiryntu, jak w przypadku niniejszego opracowania.

Wobec trudnych do rozstrzygnięcia sprzeczności w podejściu do dyskutowanego problemu w obu

wiodących opracowaniach można zaproponować do obliczeń całkowitego równoważnika dawki podejście

bezpieczne, choć zapewne nieco pesymistyczne. Jest ono sygnalizowane we fragmencie NCRP-151 na

str.39:

HTot = 4 x HG

Przy takim podejściu nawet różne współczynniki skierowania wiązki dla ścian i sufitu nie zagrożą

bezpieczeństwu szacowania. Zatem:

HTot = 4 x 14 µSv = 56 µSv

Fotony promieniowania rozproszonego od ścian oraz od pacjenta mają energię rzędu 0,2 MV

dla akceleratorów emitujących wiązkę główną o energii mniejszej lub równej 10 MV (NCRP 151,

str.40). Istniejące drzwi mają osłonę przed promieniowaniem fotonowym w postaci warstwy ołowiu

o grubości 20 mm Pb. Dla fotonów o energii 0,2 MV oznacza to osłabianie o skuteczności ok.4 TVL

(1 TVL = 5mm, NCRP 151, rys.A.1.a), czyli ok. 10000 razy.

Oznacza to, że dawka tygodniowa przy zamkniętych drzwiach wyniesie dla pełnego czasu

przebywania będzie rzędu 0,05 µSv, a moc dawki za drzwiami będzie praktycznie niemierzalna.


26 z 27

Strop górny / strop dolny

Uwzględniając fakt, że dach i obszar bezpośrednio pod pracownią akceleratorową jest obszarem

niedostępnym podczas pracy akceleratorów, odstąpiono od wykonania obliczeń dla stropów.

Moc dawki dla przykładowego punktu L1 bez uwzględniania kąt przechodzenia promieniowania przez

osłonę.

Krotność osłabienia zapewnione przez osłonę: 1150 mm / 299 mm = 3,85 TVLs

Moc dawki za osłoną:

Odległość od izocentrum: 4,2 m

Moc dawki = 8 Gy/min = 480 Gy/godz.

Moc dawki za osłoną = 480 Gy/godz / (4,2m)2 * 1,000,000 Gy/uSv * 10^-(3,85) * 10-3 = 3,8 uSv/godz.

6. Wytyczne branżowe

Wentylacja.

Warunki środowiskowe w pracowni akceleratorowej muszą być zgodne z wymogami stawianymi

przez producenta i ogólnymi normami przedmiotowymi obowiązującymi w jednostkach służby

zdrowia. Zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie ochrony radiologicznej wydajność

systemu wentylacyjnego musi zapewniać w kabinie naświetlań nie mniej niż 6 wymian powietrza na

godzinę, chyba że producent zainstalowanego źródła promieniowania jonizującego wymaga częstszej

wymiany powietrza.

Instalacja wodno – kanalizacyjna.

System instalacji wodno-kanalizacyjnej związany z niezbędnym chłodzeniem akceleratora musi

być zgodny z wymaganiami producenta.

Instalacja elektryczna i system przeciwpożarowy.

Instalacja elektryczna zgodna z dokumentacją techniczną akceleratora. Aparat będzie zasilany

osobnymi kablami z rozdzielni n.n. Oświetlenie w bunkrze będzie wyposażone w systemy:

• oświetlenia głównego,

• oświetlenia dodatkowego o regulowanym natężeniu (zamiennie z głównym),

• oświetlenie awaryjne (ewakuacyjne).

System ochrony ppoż. na zasadach ogólnych obowiązujących w jednostkach służby zdrowia.

Systemy zabezpieczeń i sygnalizacji.

Osłonowe drzwi wejściowe do pomieszczenia terapeutycznego posiadają wyłącznik krańcowy

całkowitego zamknięcia drzwi, blokujący uruchomienie wysokiego napięcia akceleratora,

warunkującego emisję wiązki akceleratora, co jest równoznaczne z przerwaniem emisji

w momencie otworzenia drzwi.


27 z 27

Pomieszczenie terapeutyczne i przylegająca do niego sterownia są wyposażone

w system sygnalizacji świetlnej, wyłączniki awaryjne (EMERGENCY OFF), system obserwacji TV

oraz system interfonii pomieszczenie terapeutyczne - sterownia.

Nad drzwiami od strony sterowni jest zainstalowana ostrzegawcza sygnalizacja świetlna,

sygnalizująca stan emisji wiązki akceleratora.

W pomieszczeniu terapeutycznym na ścianach zainstalowane są wyłączniki awaryjne

(EMERGENCY OFF), służące do awaryjnego wyłączenia napięcia zasilającego akcelerator i stół

terapeutyczny.

W pomieszczeniu terapeutycznym na ścianie labiryntu zlokalizowany jest przycisk

umożliwiający otwarcie drzwi osłonowych od środka oraz dodatkowy wyłącznik awaryjny drzwi.

Oznakowanie pracowni winno być zgodne z obowiązującymi przepisami.

Odział Kliniczny Radioterapii musi dysponować sprawną aparaturą kontrolną i dozymetryczną,

która umożliwia wykonanie pomiarów promieniowania jonizującego.

7. Wnioski

Na podstawie obliczeń wykonanych dla pracowni akceleratorowej, w której ma być

zainstalowany akcelerator Halcyon, wykazano spełnienie wymagań osłonności dla istniejących osłon

stałych oraz spełnienie wymagań przez drzwi osłonowe, zainstalowane w wejściu do pomieszczenia

terapeutycznego.

nr rysunku

tytuł opracowania

skala

specjalność ochrona radiologiczna,

imie i nazwisko projektanta

wykonawca projektu:

nazwa i adres obiektu budowlanego

ZACHODNIOPOMORSKIE CENTRUM ONKOLOGII

ADAPTACJA POMIESZCZEŃ BUNKRA 1

data

podpis

10.2019r.

Treść

Trzcianka 64-980, Siedlisko 77F

+48 608 250 249, www.radpro.pl,

[email protected]

RADPRO Sp. z o.o. Sp. k.

mgr Kamil Kamiński

Treść

ul. Strzałowska 22, 71-730

RADPRO

DLA AKCELERATORA HALCYON

PROJEKT OCHRONY RADIOLOGICZNEJ

01

ZAKŁAD RADIOTERAPII - RZUT

LEGENDA:

Pracownia objęta opracowaniem

3.7

m5

.9

m

5.4m 6.8m

6

.

3

m

4

.

2

m

7

.

5

m

8

.

1

m

6

.

9

m

6

.

9

m

5

.

4

m

4

.

2

m

P1 P2

P3

P4

P5

P6P7P8

P9

P10

P11

P12

105

24

24

14

0

135

20

135 135

12

5

14

5

nr rysunku

tytuł opracowania

skala



wykonawca projektu:




data

podpis

10.2019r.

Treść


+48 608 250 249, www.radpro.pl,

[email protected]


mgr Kamil Kamiński

Treść


RADPRO



...

LEGENDA OZNACZEŃ NA RYSUNKU

ŹRÓDŁO PROMIENIOWANIA

ODLEGŁOŚĆ OD ŹRÓDŁA PROM.

DO PUNKTU POMIAROWEGO

1-2

OSŁONA STAŁA

02

BUNKIER AKCELERATORA HALCYON

1:50

PUNKTY POMIAROWE - RZUT

BEAM ON

STANDBY

IRGT-CL

LAMPA OSTRZEGAWCZA NAD

DRZWIAMI WEJŚCIOWYMI DO

PRACOWNI: EMISJA

PROMIENIOWANIA - AKCELERATOR



PRACOWNI: GOTOOŚĆ DO PRACY -

AKCELERATOR



PRACOWNI: EMISJA

PROMIENIOWANIA - SYSTEM IRGT-CL

BEAM ONSTANDBY IRGT-CL

BARYTOBETON 3,2t/m

3

BETON 2,2t/m

3



PRZEKRÓJ

A-A

PRZEKRÓJ

B-B

DW

d

=

1

.

4

m

d

s

e

c

=

6

.

1

m

A

1

A

w

d

L

=

6

.

1

m

S

0

=

1

.9

m

C

1.8 m

S

1

= 1.9 m

3.4

m

d

zz=

7.6 m

d

wt

=6.8 m

dw

=

3

.5

m

nr rysunku

tytuł opracowania

skala



wykonawca projektu:




data

podpis

10.2019r.

Treść


+48 608 250 249, www.radpro.pl,

[email protected]


mgr Kamil Kamiński

Treść


RADPRO



...





1-2

OSŁONA STAŁA

03


1:50

DRZWI OSŁONOWE - RZUT

BARYTOBETON 3,2t/m

3

BETON 2,2t/m

3

4

.

2

m

3.6

m

7

.

2

m

4

.

2

m

7

.

2

m

5

.

1

m

5

.

1

m

C3 C2C1

C2 C3 C4C4

11

5

nr rysunku

tytuł opracowania

skala



wykonawca projektu:




data

podpis

10.2019r.

Treść


+48 608 250 249, www.radpro.pl,

[email protected]


mgr Kamil Kamiński

Treść


RADPRO



...





1-2

OSŁONA STAŁA

04


1:50

PUNKTY POMIAROWE - PRZEKRÓJ A-A

BARYTOBETON 3,2t/m

3

BETON 2,2t/m

3

4

.

2

m

3.6

m

4

.

2

m

7

.

2

m

C1 L1L1L2

11

5

nr rysunku

tytuł opracowania

skala



wykonawca projektu:




data

podpis

10.2019r.

Treść


+48 608 250 249, www.radpro.pl,

[email protected]


mgr Kamil Kamiński

Treść


RADPRO



...





1-2

OSŁONA STAŁA

05


1:50

PUNKTY POMIAROWE - PRZEKRÓJ B-B

BARYTOBETON 3,2t/m

3

BETON 2,2t/m

3

Documents

Oddzia Kliniczny Radioterapii · NCRP 151 [12] oraz parametrów, uwzględniając specyfikację pracy Oddziału Klinicznego Radioterapii. Jednostka organizacyjna powinna zweryfikować