2
Κανόνας του Τραπεζίου Η πιο απλή από τις μεθόδους ολοκλήρωσης των Newton - Cotes είναι ο τύπος για s0=1/2, w0=w1=1, γνωστή σαν μέθοδος του Τραπεζίου ή σαν κανόνας του Τραπεζίου ή κανόνας του 1/2. = 2 ! ! + + ! 12 "( ) Αν το διάστημα [a,b] διαιρεθεί σε n-1 ίσα διαστήματα, τότε έχουμε ! ! ! ! = ! ! ! ! + ! ! ! ! + + ! ! ! !!! = 2 ! + 2 ! + 2 ! + + 2 !!! + ! + ! 12 "( ! ) ! !!! To σφάλμα στον κανόνα του Τραπεζίου είναι της τάξης h 3 προφανώς το h θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό μικρότερο. Η μέθοδος του Τραπεζίου χρησιμοποιεί γραμμική προσέγγιση της συνάρτησης που ολοκληρώνεται. Ανάλυση σφάλματος Έστω ένα διάστημα ! , !!! !!! = ! + , τότε το σφάλμα ek θα είναι () ! !!! ! ! 2 ( ! + !!! ) Αναπτύσσοντας σε σειρά Taylor την f(x) και ολοκληρώνοντας θα έχουμε = ! + = ! + ! + ! 2! ! !! + ! 3! ! !!! + = ! !!! ! ! = ! + ! ! = ! ! ! + ! ! ! ! + ! !! ! ! ! + ! !!! ! ! ! + = ! + ! 2 ! ! + ! 3! ! ! + Αν αναπτύξουμε σε σειρά Taylor ! + = ! + ! ! + ! 2 ! !! + ! 3! ! !!! + και αντικαταστήσουμε τις σχέσεις (9.10) και (9.11) στη σχέση (9.9) βρίσκουμε ! = ! 6 ! !! ! 4 ! !! = ! 12 ! !! + 0(! ) παραλείποντας όλους τους όρους που περιλαμβάνουν την ποσότητα h 4 και πάνω σαν αμελητέους.

Κανόνας του Τραπεζίουraptis-telis.com/numer/sites/default/files/pdf/Trapeziou.pdf · Κανόνας του Τραπεζίου Η πιο απλή από τις µεθόδους

  • Upload
    others

  • View
    10

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Κανόνας του Τραπεζίουraptis-telis.com/numer/sites/default/files/pdf/Trapeziou.pdf · Κανόνας του Τραπεζίου Η πιο απλή από τις µεθόδους

Κανόνας του Τραπεζίου Η πιο απλή από τις µεθόδους ολοκλήρωσης των Newton - Cotes είναι ο τύπος για s0=1/2, w0=w1=1, γνωστή σαν µέθοδος του Τραπεζίου ή σαν κανόνας του Τραπεζίου ή κανόνας του 1/2.

𝑓 𝑥 𝑑𝑥 =ℎ2

!

!

𝑓 𝑎 + 𝑓 𝑏 +ℎ!

12𝑓"(𝜉)

Αν το διάστηµα [a,b] διαιρεθεί σε n-1 ίσα διαστήµατα, τότε έχουµε

𝑓 𝑥 𝑑𝑥

!!

!!

= 𝑓 𝑥 𝑑𝑥

!!

!!

+ 𝑓 𝑥 𝑑𝑥

!!

!!

+⋯+ 𝑓 𝑥 𝑑𝑥

!!

!!!!

=ℎ2𝑓! + 2𝑓! + 2𝑓! +⋯+ 2𝑓!!! + 𝑓! +

ℎ!

12𝑓"(𝜉!)

!

!!!

To σφάλµα στον κανόνα του Τραπεζίου είναι της τάξης h3 προφανώς το h θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό µικρότερο. Η µέθοδος του Τραπεζίου χρησιµοποιεί γραµµική προσέγγιση της συνάρτησης που ολοκληρώνεται.

Ανάλυση σφάλµατος Έστω ένα διάστηµα 𝑥! , 𝑥!!!    𝜇𝜀  𝑥!!! = 𝑥! + ℎ, τότε το σφάλµα ek θα είναι

𝑓(𝑥)

!!!!

!!

𝑑𝑥 −ℎ2(𝑓! + 𝑓!!!)

Αναπτύσσοντας σε σειρά Taylor την f(x) και ολοκληρώνοντας θα έχουµε

𝑓 𝑥 = 𝑓 𝑥! + 𝑠 = 𝑓! + 𝑠𝑓! +𝑠!

2!𝑓!!! +

ℎ!

3!𝑓!!!! +⋯ =   𝑓 𝑥  𝑑𝑥

!!!!

!!

= 𝑓 𝑥! + 𝑠 𝑑𝑥!

!

= 𝑓! 𝑑𝑠!

!

+ 𝑓!! 𝑠  𝑑𝑠!

!

+ 𝑓!!! 𝑠!!

!

+ 𝑓!!!! 𝑠!𝑑𝑠!

!

+⋯

= ℎ𝑓! +𝑠!

2𝑓!! +

ℎ!

3!𝑓!! +⋯

Αν αναπτύξουµε σε σειρά Taylor

𝑓 𝑥! + ℎ = 𝑓! + 𝑓!! +ℎ!

2𝑓!!! +

ℎ!

3!𝑓!!!! +⋯

και αντικαταστήσουµε τις σχέσεις (9.10) και (9.11) στη σχέση (9.9) βρίσκουµε

𝑒! =ℎ!

6𝑓!!! −

ℎ!

4𝑓!!! = −

ℎ!

12𝑓!!! + 0(ℎ!)

παραλείποντας όλους τους όρους που περιλαµβάνουν την ποσότητα h4 και πάνω σαν αµελητέους.

Page 2: Κανόνας του Τραπεζίουraptis-telis.com/numer/sites/default/files/pdf/Trapeziou.pdf · Κανόνας του Τραπεζίου Η πιο απλή από τις µεθόδους

Το σφάλµα στο σύνθετο τύπο του Τραπεζίου θα είναι το άθροισµα όλων των επί µέρους σφαλµάτων σε κάθε υπο-διάστηµα [xk, xk+1] που εφαρµόζεται ο τύπος του Τραπεζίου, δηλαδή

𝐸 = 𝑒! + 𝑒! + 𝑒! +⋯+ 𝑒! = −ℎ!

12𝑓!!! + 𝑓!!! +⋯+ 𝑓!!!!! = −

ℎ!

12𝑛𝑓!!

, όπου 𝑓!! η µέση τιµή των 𝑓!!!, 𝑓!!!,… , 𝑓!!!!!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Το πρόγραµµα εφαρµόζει τη µέθοδο του Τραπεζίου για τη λύση ολοκληρωµάτων στις περιπτώσεις που η συνάρτηση f(x) είναι άγνωστη και γνωρίζουµε τιµές της σε συγκεκριµένα σηµεία.

Δεδοµένα του προγράµµατος είναι ο αριθµός σηµείων Ν, τα άκρα της ολοκλήρωσης α και b και οι τιµές f(xj), j=0,2,...,N-1

Για παράδειγµα θεωρούµε το ολοκλήρωµα

exp 𝑥 𝑑𝑥!

!

= exp 1 − 1 = 1.718282

Ο αριθµός Ν των σηµείων είναι Ν=6 και το Η=0.2, το οποίο υπολογίζεται από το ίδιο το πρόγραµµα. Αν τρέξουµε το πρόγραµµα, θα έχουµε:

Δώσε τον αριθµό των σηµείων Ν ? 6

Δώσε τα άκρα της ολοκλήρωσης

Κάτω άκρο ? 0

Πάνω άκρο ? 1

Το ολοκλήρωµα ισούται µε 1.724006