ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1)Συγχωνεύσεις λαών, φυλών και εθνών

2)Ψευδοφυλές της Αφρικής

3)Προσηλυτισμός

4)Αιτίες εξαφάνισης κάποιων Αφρικανικών φυλών

5)Εθνοκτονία

1)ΣΥΓΧΩΝΕΎΣΕΙς ΛΑΏΝ, ΦΥΛΏΝ ΚΑΙ ΕΘΝΏΝ

Πολλοί λαοί κυρίως της αφρικανικής ηπείρου ,

συγχωνεύονται και ουσιαστικά απορροφούνται από

άλλες μεγαλύτερες. Οι μεγαλύτερες και ισχυρότερες

,αυτές, φυλές επωφελούνται από το γεγονός αυτό

καθώς ενισχύουν την οικονομία τους καθώς επίσης και

το ανθρώπινο δυναμικό τους . Όπως για παράδειγμα η

συγχώνευση των Βέρβερων από τους Άραβες.

ΒΈΡΒΕΡΟΙ-ΆΡΑΒΕς

Το δεύτερο όνομα των Βερβέρων είναι αλλιώς «Μπερμπέροι». Ονομάζονται,

ομαδικά, όλοι οι αυτόχθονες κάτοικοι της βορειοαφρικάνικης ζώνης (Βερβερία), από

την Τριπολίτιδα ως τον Ατλαντικό ωκεανό. Από τους αρχαίους ονομάζονταν

«Λίβυες». Μαζί με τους Αιγύπτιους και τους Αιθίοπες αποτελούν οι Βέρβεροι ένα

σύνολο φυλών, που παρά τις πολλές και ποικίλες αναμείξεις με ξένους, από την πιο

παλιά ακόμη εποχή, διατηρούν τα γενικά βορειοαφρικανικά χαρακτηριστικά.

Κυρίως καθαροί Βέρβεροι είναι οι αυτόχθονες κάτοικοι της Λιβύης, της

Τριπολίτιδας, της Τυνησίας, της Αλγερίας και του Μαρόκου, που ξεχωρίζουν από

τους «καθαρούς» Άραβες, οι οποίοι είναι νομάδες και γλωσσικά (έχουν στη γλώσσα

τους πολλούς ιδιωματισμούς) και θρησκευτικά ( διαφέρουν δογματικά από τους

Άραβες), παρόλο που όλοι τους είναι μουσουλμάνοι.

Η φυλή των Βερβέρων έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Βόρεια Αφρική. Πολέμησαν

εναντίον των Ρωμαίων των Καρχηδονίων και των Τούρκων. Περήφανη και

ανεξάρτητη φυλή οι Βέρβεροι, ασχολούνται οι περισσότεροι με τη γεωργία και την

κτηνοτροφία.

2)ΨΕΥΔΟΦΥΛΈς ΤΗς ΑΦΡΙΚΉς Μασάι Η πιο διάσημη φυλή της Αφρικής. Εννιακόσιες χιλιάδες ψυχές μοιρασμένες ανάμεσα στην βόρεια Τανζανία και την Κένυα, διατηρούν τον ίδιο τρόπο ζωής με αυτόν των προγόνων τους, σε κοινωνίες πατριαρχικές με τους γέροντες να έχουν τον κύριο λόγο. Οι Μασάι είναι η νοτιότερη από τις φυλές που μιλούν Νειλoτικές γλώσσες. Πιστεύεται ότι μετανάστεψαν από την κοιλάδα του Νείλου στο σημερινό Σουδάν στην σημερινή τους περιοχή γύρω στο 1500 μ.Χ. Όλος ο τρόπος ζωής τους περιφέρεται γύρω από τα κοπάδια βοοειδών που πια αποτελούν πηγή τροφής και ένδειξη πλούτου. Αυτά τα κοπάδια πιστεύουν ότι τους τα έδωσε ο μεγάλος θεός Νγκάι.

Σύμφωνα με το μύθο o Νγκάι είχε τρεις γιους, στον ένα έδωσε

ένα τόξο για να κυνηγά, στον άλλο μια τσάπα για να

καλλιεργεί και στον τρίτο, τον πρόγονο των Μασάι, έδωσε

ένα ραβδί για να προσέχει τα βόδια. Έτσι οι Μασάι θεωρούν

όλα τα βόδια δικά τους και δεν διστάζουν να τα κλέψουν από

άλλες φυλές.

Οι ψιλόλιγνοι Μασάι είναι νομαδικός λαός και η επιβίωση του

εξαρτάται κυρίως από τα ζώα που εκτρέφει: αγελάδες,

κατσίκες και πρόβατα. Βασικές τροφές τους αποτελούν το

κρέας, το γάλα αλλά και το αίμα της αγελάδας. Αφού

τρυπήσουν το λαιμό της αγελάδας ρουφάνε το αίμα και στην

συνέχεια με λίγη λάσπη κλείνουνε την πληγή για να

επουλωθεί.

Κάθε άντρας Μασάι έχει δικαίωμα να παντρεύεται 7 ως και 10

γυναίκες. Για να παντρευτεί προσφέρει, σαν προίκα, στην οικογένεια

της γυναίκας μια ή περισσότερες αγελάδες! Επομένως όσο

περισσότερες αγελάδες έχει στην κατοχή του, τόσο περισσότερες

γυναίκες μπορεί να παντρευτεί και προφανώς τόσο πιο ισχυρός είναι

στην κοινωνία των Μασάι. Η δύναμή τους εξαρτάται όχι μόνο από τις

αγελάδες αλλά και από πόσα παιδιά αποκτούν. Υπάρχει όμως και

πολυανδρία ταυτόχρονα. Μια γυναίκα παντρεμένη μπορεί να δέχεται

και άλλους άντρες στην καλύβα της και τα παιδιά, που ίσως

προκύψουν, μεγαλώνουν μαζί με τα «νόμιμα», χωρίς διακρίσεις.

Στους νέους άνδρες γίνεται με πρωτόγονο τρόπο περιτομή και

σε αρκετά από τα κορίτσια (38%) κλειτοριδεκτομή, παρόλο που

απαγορεύεται από τις εθνικές νομοθεσίες των χωρών που ζουν.

Οι καλύβες τους σπανίως ξεπερνούν το ενάμισι μέτρο αναγκάζοντας τους

ψιλόλιγνους Μασάι να σκύβουν για να μπουν και να βγουν. Είναι φτιαγμένες

από κλαδιά, ξύλα, στάχια και φύλα ενώ η λάσπη που χρησιμοποιείται περιέχει

χώμα, περιττώματα αγελάδας, ούρα και νερό. Υλικά που οι νομάδες Μασάι

μπορούν εύκολα να βρούν στις περιπλανήσεις τους.

Είναι επίσης ένας λαός που λατρεύει τα κοσμήματα. Τα ξυρισμένα τους κεφάλια

είναι διακοσμημένα με πολλά κοσμήματα που φτιάχνουν οι ίδιοι. Πολλοί από

αυτούς φοράνε δύο και τρία ζευγάρια σκουλαρίκια ταυτόχρονα με

αποτέλεσμα οι τρύπες στα αυτιά τους να έχουν ξεχειλώσει σε τέτοιο βαθμό

που στην κυριολεξία τραβούσαν τα βλέμματα.

Ο νομαδικός τρόπος ζωής τους δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για μόρφωση.

Εκπαιδευτικό σύστημα δεν υπάρχει και οι νεαροί Μασάι εκπαιδεύονται από

τους μεγαλύτερους. Στο χωριό που επισκεφτήκαμε, στο σχολείο, τα παιδάκια

ήταν γλυκύτατα. Δεν κράταγαν όμως κανένα μολύβι και δεν έγραφαν σε

κανένα χαρτί. Απλά άκουγαν τις ιστορίες που τους έλεγαν οι μεγαλύτεροι.

3)ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΣ- ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ Στην Αφρική η ιεραποστολική δράση ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια. Ιεραπόστολοι από την Ευρώπη και

την Αμερική συνεχίζουν μέχρι σήμερα να κηρύττουν ότι ο Χριστός αγαπάει το ίδιο όλους τους

ανθρώπους σε όποια φυλή κι αν ανήκουν, όποιο χρώμα κι αν έχουν. Αλλά δεν περιορίζονται μόνο στο

κήρυγμα. Βοηθούν τους Αφρικανούς και στα προβλήματά τους. Οργανώνουν σχολεία όπου μαθαίνουν

τα παιδιά τους γράμματα, ιατρεία όπου τους ενημερώνουν για θέματα υγείας, συσσίτια για όλους. Οι

Αφρικανοί μέσα από αυτές τις πράξεις προσφοράς γνωρίζουν το Χριστό της αγάπης και της

ελευθερίας.

Όσοι πιστεύουν στο Χριστό βαπτίζονται, μετέχουν στα Μυστήρια, καταλαβαίνουν το χριστιανικό γάμο,

γίνονται ιερείς. Εκδηλώνουν την πίστη και τα συναισθήματά τους στη χριστιανική λατρεία. Δε

διστάζουν μάλιστα να ζωγραφίζουν το Χριστό …μαύρο. Το ίδιο ζωγραφίζουν και την Παναγία, τη

μεγάλη μητέρα όλων μας, όπως την αποκαλούν.

Η ορθόδοξη ιεραποστολή στην Ουγκάντα και στην Κένυα

H Ουγκάντα και η Κένυα αποτελούν δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα ιεραποστολικής δράσης στην

Αφρική, που αξίζει να μελετήσουμε με προσοχή.

Στην Ουγκάντα, μια περιοχή ταλαιπωρημένη από τις συχνές πολεμικές συγκρούσεις, οι κάτοικοι κάνουν

προσπάθειες να ξεπεράσουν τα καθημερινά προβλήματά τους. Με τη βοήθεια ορθόδοξων

ιεραποστόλων απ’ όλο τον κόσμο, η Ουγκάντα προσπαθεί να αναπτύξει τις γεωργικές καλλιέργειές της,

να κτίσει ναούς, σχολεία και να γιατρέψει τις πληγές από τους πολέμους.

Στην Κένυα, το έργο αγάπης της ορθόδοξης ιεραποστολής κάνει έντονη την παρουσία του. Παρέχονται φάρμακα, τρόφιμα και κάθε δυνατή φροντίδα στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους. Xτίστηκαν νηπιαγωγεία, σχολεία, Πολυτεχνική σχολή στην περιοχή των Μασσάι. Iδρύθηκε Γυμνάσιο και Iερατική Σχολή. Βέβαια, μη φανταστεί κανείς πως όλα αυτά είναι πάντα καλοφτιαγμένα, όπως τα συναντούμε στη χώρα μας. Σχολείο εκεί μπορεί να είναι ένα υπόστεγο ή ένα δέντρο με μερικούς πάγκους για θρανία. Εκκλησία μπορεί να είναι μια καλύβα από ξερό χορτάρι*. Κι όταν λένε οι Κενυάτες Χαραμπέ**, εννοούν «προσφορά αγάπης σε χρήμα ή σε είδος από το υστέρημά μου», που σημαίνει πως ο χριστιανισμός υπάρχει στις καρδιές των ανθρώπων όλου του κόσμου, μόνο που δεν το γνωρίζουν πάντα!

Η συμβολή Ελλάδας και Κύπρου στις προσπάθειες της ιεραποστολής

Όπως ήδη έχουμε μάθει, η ορθόδοξη ιεραποστολή δεν αρνείται και δεν απορρίπτει τον πολιτισμό, τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις των λαών. Διδάσκει την αλήθεια του Ευαγγελίου με το παράδειγμα της αγάπης. Όπου οι λαοί δεν είχαν αλφάβητο, οι ιεραπόστολοι βοήθησαν να δημιουργηθεί γραφή. Όπου δεν υπήρχαν σχολεία, φτιάχτηκαν.

Οι Εκκλησίες της Ελλάδας και της Κύπρου έχουν πλούσια ιεραποστολική δράση. Το ιεραποστολικό τμήμα της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στέλνει ανθρώπους που βάζουν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια τους τη ζωή, για να δώσουν βοήθεια με φάρμακα και γνώσεις, σε χωριά και φυλές που τα χρειάζονται. Οι μεταφράσεις ιερών κειμένων, οι ιερατικές σχολές, τα σχολεία είναι ελάχιστα από όσα θα μπορούσαμε να πούμε για το ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας μας σ’ ολόκληρο τον κόσμο αλλά και στην Αφρική.Η Εκκλησία της Κύπρου με τη δυναμική της παρουσία στην Αφρική, μοιάζει με κιβωτό αγάπης και σωτηρίας, που ταξιδεύει σ’ όλο τον κόσμο, για να διδάξει την ελευθερία και τη χαρά της πίστης.

4)ΑΙΤΙΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΩΝ

ΦΥΛΩΝ Οι εξαφανίσεις των φυλών,όπως και οι συγχωνεύσεις τους μπορεί να

οφείλονται σε πολλού λόγους οι οποίοι δεν είναι συγκεκριμένοι και διαφέρουν απο περίπτωση σε περίπτωση,εντούτις υπάρχουν συγκεκριμλενοι λόγοι στους οποίους οφείλονται κατά κύριο λόγο οι περισσότερες εξαφανίσεις.

1)Πρώτος και κύριως λόγος εξαφάνισης μίας φυλής είναι οι πόλεμοι οι οποίοι από την αρχαιότητα κιόλας είναι οι κύριοι παράγοντες εξαφάνισης των φυλών και των εθνών ανα τον κόσμο.Λόγω των πολέμων εξαφανίζεται ο πληθυσμός της εμπόλεμης φυλής επίσης το εμπόριο άρα και η οικονομία αυτής περνούν βαθιά κρίση και οι υποδομές της φυλής καταστρέφονται με αποτέλεσμα να είναι από δύσκολο εώς αδύνατο να επανέρθει η φυλή στα προπολεμικά της επίπεδα με συνέπεια την σταδιακή εξαφάνιση της.

2)Ο δεύτερος επίσης σημαντικός λόγος είναι οι ασθένειες που μπορεί να πλήξουν μία

φυλή.Μία αρρώστια που είναι μεταδιδόμενη και δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία

μπορεί να εξαλείψει τον πληθυσμό μίας φυλής σε σχετικά μικρό χρονικό

διάστημα.Το πρόβλημα αυτό ωστόσο μπορεί να λυθεί σχετικά εύκολα με την

απομόνωση των μολυσμένων ανθρώπων απο τους υγιείς.Τα παλαιότερα χρόνια οι

μέθοδοι καταπολέμησης ασθενειών δεν ήταν τόσες πολλές όσο στις μέρες μας και

επίσης δεν υπήρχαν οι γνώσεις ώστε να καταφέρουν οι άνθρωποι να βρουν την

σωστή θεραπεία.

3)Ένας άλλος επίσης σημαντικός λόγος είναι οι οικονομικές δυσχερίες που

αντιμετώπιζουν οι λαοί.Λόγω έλλειψης εμπορίου και/ή έλλειψη οικονομικών πόρων

για διάφορους λόγους(πόλεμοι,έλλειψη καλλιεργιών κλπ.)

4)Υπάρχουν επίσης πολλοί άλλοι λόγοι για τους οποίους μπορεί μία φυλή να

εξαφανισθεί.Κυρίως λόγω κανιβαλλισμού,όπως οι Νεάντερταλ,ή λόγω

αλκοολισμού,αυτοκτονιών και υπερκατανάλωση ναρκωτικών ουσιών,όπως οι

Αβοριγίνες στην Αυστραλία

5)ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΡΟΥΑΝΤΑ

Η γενοκτονία της Ρουάντα ήταν η μαζική δολοφονία περίπου 850.000 ανθρώπων, κυρίως της φυλής Τούτσι, από τους ομοεθνείς τους που άνηκαν στη φυλή Χούτου, το 1994. Η μαζική γενοκτονία άρχισε μετά την κατάρριψη με πύραυλο του αεροπλάνου του προέδρου της Ρουάντα, Ζουβενάλ Χαμπιαριμάνα, που άνηκε στη φυλή των Χούτου, αλλά το γεγονός αυτό λέγεται ότι ήταν μόνο η αφορμή της γενοκτονίας και ότι οι μαζικές δολοφονίες μεθοδεύονταν από πολύ νωρίτερα.Με τη δολοφονία του Ζουβενάλ Χαμπιαριμάνα σχεδόν αμέσως αρχίζουν οι δολοφονίες, από τις 6 Απριλίου 1994 μέχρι τα μέσα Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Τουλάχιστον 800.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, σύμφωνα με την εκτίμηση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Άλλες εκτιμήσεις των θανάτων έχουν υπολογίσει της δολοφονίες μεταξύ 500.000 και

1.000.000, ή στο 20% του συνολικού πληθυσμού της χώρας

ΤΕΛΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Αφρική

ΣΟΥΑΖΙ

ΠΥΓΜΑΙΟΙ

ΜΑΣΑΙ

ΒΕΡΒΕΡΟΙ

ΧΙΜΠΑ

FULANI

TURKANA POKOT

DINKA

NUBA

SAMBURU

ZULU

BOSQUIMANO HAMER

MURSI

ΆΛΛΕΣ ΦΥΛΕΣ

ΤΕΛΟΣ

Μαρία Κόκκαλη

Μαθιουδάκης Μιχάλης

Γιαννακός Βαγγέλης

Λεκάκης Βασίλης

Κίρκο Άντζελα