1

oktober 2020

INCIDENT UITGELICHT

Ieder eeneigen taak

Als het nodig is sta je er voor elkaar

FAMILIEPORTRET

De ontmoetingEvelien en Richard gaanmet elkaar in gesprek

“Met het thuiswerken was de balans tussen studie en werk soms lastig te bewaken.”

Hilde

2 3

14IN BEELD

COLOFON De Vuurbron28e jaargang nummer 3Magazine van Veiligheidsregio IJssellandVerschijning: 4 x per jaar Hoofd- en eindredactie: Team Communicatie

Redactie:Rina BraakmanEllen KilianJan NieuwenhuisJanny NijsinghMarcel van SaltbommelRoné van der VlietMaurice van Zoelen

Fotografie: Wouter van der SarMarcel van SaltbommelTeam Communicatie

Foto-omslag: Hilde Bos gefotografeerd door Wouter van der Sar. Je leest het artikel van Hilde ‘aan de studie’ op pagina 22

Contactpersonen:

Dalfsengroep Dalfsen Marcel van Saltbommelgroep Lemelerveld Ronnie Eilert en Frank Overgoorgroep Nieuwleusen Marcel van Saltbommel

Deventer Groep Bathmen Herman FliermanGroep Deventer Erwin.Brinkhof en Ferry Leeftink

Kampen Jonathan Hafkamp

Olst-Wijhe groep Olst Jan Robert Leerinkson groep Wijhe Jan Robert Leerinksongroep Welsum Gerrie Huiskamp-Fliermangroep Wesepe Paul Lammers groep Heeten Rudy Alferink groep Heino Marcel Kogelmangroep Luttenberg Silvo Maatmangroep Raalte Dennis Wilmink

Ommen-Hardenberg groep Balkbrug vacantgroep Bergentheim Aad Pouwelsgroep Dedemsvaart 1 Gerard de Haan groep Dedemsvaart 2 vacantgroep Gramsbergen Bert Kwantgroep Hardenberg A Hans Nijeboer groep Hardenberg B vacantgroep De Krim Harjo Mulder groep Slagharen Jan Hendrik Spijkersgroep Ommen Evert Jan Dijk

Staphorst vacant

Steenwijkerland groep Giethoorn Michel Smit en Bart Tuingroep Kuinre vacantgroep Oldemarkt Kalinka Boers en Angela Meijerink-Molenboergroep Steenwijk vacant

groep Vollenhove Pieter Smit

Zwartewaterland groep Genemuiden Age Blok en Lambert van Dieren groep Hasselt Dicky Kroesgroep Zwartsluis vacant

Zwolle M.N. van Saltbommel

Adressencoördinatie:Wijzigingen van adressen en/of nieuwe medewerkersRina Braakman

Telefoon: 088 - 1197433

E-mail: r.braakman@vrijsselland.nl vuurbron@vrijsselland.nl

De redactie behoudt zich het recht voor om artikelen in te korten of journalistiek aan te passen.

Uitgave door team Communicatie van Veiligheidsregio IJsselland

ondertussen online

Digitaal of fysiek samenwerkenInhoud04 ACTUEEL

09 VIJF VRAGEN AAN

10 INCIDENT UITGELICHT 12 COLLEGA’S AAN HET WOORD

16 FAMILIEPORTRET

18 BRANDWEER IN CIJFERS

20 DE ONTMOETING

22 AAN DE STUDIE

28 DE HOBBY VAN

06 EEN DAG MET

24 DE POST VERTELT

Kopij voor het volgende nummer kun je aanleveren bij je contact- persoon of mailen naar de redactie:vuurbron@vrijsselland.nl Postbus 1453, 8001 BL Zwolle

Vóór 4 november 2020

Met de warme zomer nog volop in gang, ging de redactie van de Vuurbron

aan de slag met de derde editie. We spraken collega’s over hun inzetten,

maar ook over nieuwe en innovatieve projecten. Want ondanks het corona-

virus zijn we, digitaal of fysiek bij elkaar, samen aan het werk.

In deze editie lees je onder andere meer over taakdifferentiatie. Wat betekent

dat voor onze organisatie en hoe pakken we het aan? Je gaat een dag mee

met Beheer & Techniek en leest over de masterstudie communicatieweten-

schappen die Hilde Bos naast haar werk volgt.

Deze keer ontvang je bij het magazine ook een kleinigheid om de nieuwe

huisstijl mee te vieren. Na ruim vijf jaar is deze opgefrist in kleuren, logo’s

en ‘striping’ en gebruiksvriendelijk voor alle collega’s.

Veel leesplezier!

De redactie

BAAS VOOR EEN DAG

In ‘Baas voor een Dag’ nemen Bram

Krikke en Tom van der Weerd de

brandweerkazerne in Zwolle over

voor een dag. Om deze taak goed

uit te kunnen voeren, moeten ze een

brandweertest ondergaan die zowel

fysiek als mentaal het uiterste van

hen eist.

YOUTUBE

HANDCREW OVERIJSSEL IN BEELD

Natuurbranden zijn complex en zeer

divers door de afwisselende vegetatie.

In de uitzending van NOS op 3 vertelt

Wilfrid Pappot, teamlid van de Hand-

crew, meer over wat de Handcrew

precies doet en welk gereedschap zij

gebruiken om de natuurbranden te

beheersen en te bestrijden.

WEBSITE

MEEKIJKEN MET JELLE

Via Instagram Stories gaf collega Jelle

Nijeboer een kijkje in zijn werkdag

als Specialist Vakbekwaamheid. Aan

de hand van foto’s, terug te zien op

ons Instagramaccount in de highlight

‘Volg collega’s’, liet hij zien wat zijn

werk inhoudt.

INSTAGRAM

4 5

actueelactueel

Het is eindelijk zover, het project Game Changer is

klaar! Na lang wachten is #VetVeilig The Game in

september afgerond. Met drie basisscholen in de regio

zijn we gestart met een pilot. In een aantal klassen

wordt de game gespeeld. Zodat we de laatste puntjes

op de i kunnen zetten in de spelbeleving. Als de game

na de pilotfase klaar is, wordt de game uitgebracht in

de hele regio en misschien wel daarbuiten. Dan is de

game niet alleen op scholen te spelen, maar ook vanuit

huis.

SPECIAAL VOOR JOU: SPEEL DE GAME NU AL!

Speciaal voor alle collega’s is de game beschikbaar via de

QR-code in deze Vuurbron. Waar wacht je nog op? Scan de

QR-code met je tablet of ga naar https://www.vrijsselland.nl/

vetveiligthegame op je laptop en speel #VetVeilig the game

met je (klein)kinderen, broertjes, zusjes, nichtjes en neefjes.

Laat je ons dan ook nog even wat je ervan vond? Dan kun-

nen we ook jouw feedback meenemen na de pilotperiode.

#VetVeilig The Game TEKST: LAURA BURGMAN BEELD: LAURA JANSEN

TEKST: HILDE BOS BEELD: WOUTER VAN DER SAR

Deventer krijgtMetz Rosenbauer autoladderTEKST: LAURA BURGMAN BEELD: MARJOLEIN FRANSEN

De wervingscampagne ‘Wat doe jij over 4 minuten?’ heeft

zijn vruchten afgeworpen. De eerste 24 aspiranten zijn in

september gestart met de leergang Manschap. Dit najaar

starten de overige 12 aspiranten met de opleiding.

Paula Groen, docent beeldende kunst en aspirant manschap bij

Brandweer Giethoorn, start binnenkort met de opleiding. “Ik heb

echt veel zin om te starten met de leergang en kijk er al een tijdje

naar uit. Ook vind ik het bijzonder en supergaaf dat ik de kans

krijg om zoiets te doen en dat de mannen van Brandweer Giet-

hoorn dit avontuur met mij willen aangaan.”

#WATDOEJIJOVER4MINUTENMet ruim honderd sollicitanten was de vervanger van de wervings-

campagne ‘Maak jij het uit?’ een succes te noemen. De nieuwe

wervingscampagne ‘Wat doe jij over 4 minuten’ dankt zijn naam

aan de gemiddelde aanrijtijd van vier minuten die veel posten

hanteren. De campagne werd ontwikkeld om de veelzijdigheid van

het brandweervak in beeld te brengen. In slechts een paar minuten

tijd kan de dag van een brandweerman of –vrouw er ineens heel

anders uitzien.

Leveranciers konden zich voor de zomer inschrij-

ven op de aanbesteding voor de nieuwe autolad-

der van Deventer. Een partij deed dat en bleek na

een uitgebreide kwaliteitscontrole zeer geschikt,

waardoor we over konden gaan op een defini-

tieve gunning. We zijn blij te mogen delen dat

Kenbri de nieuwe autoladder van het merk Metz

Rosenbauer gaat leveren. Edwin Hobbel, directeur

van Kenbri en onze directeur Arjan Mengerink

ondertekenden op maandag 21 september het

contract. De nieuwe autoladder wordt voor ons

gebouwd en naar verwachting begin 2022 in

Deventer geleverd.

HOOGWERKERS

De nieuwe aanbesteding voor de hoogwerkers in Har-

denberg, Kampen en Zwolle is ook gestart. In augustus

is het aangepaste programma van eisen gepubliceerd en

kunnen leveranciers inschrijven. In oktober worden deze

inschrijvingen beoordeeld op kwaliteit en prijs. We gaan

er vanuit dat de hoogwerkers begin 2022 (Zwolle) en

2023 (Kampen en Hardenberg) geleverd worden.

Laat ons weten wat je van de game vond inclusief je

tips en tops en maak kans op een unieke #VetVeilig

gadget! Stuur je reactie naar communicatie@vrijssel-

land.nl o.v.v. #VetVeilig The Game.

Aspiranten starten met de leergang Manschap

De nieuwe ondernemingsraad (OR) is nu een half jaar

bezig en eind oktober staat (eindelijk) de tweedaagse

cursus en kennismaking gepland. Dan gaan we ook ver-

der kennis maken met onze directeur Arjan Mengerink.

Het fenomeen OR is niet nieuw voor Arjan. Ook bij de politie

heeft hij hier vanuit verschillende invalshoeken mee te ma-

ken gehad. Wel zijn de meeste onderwerpen die besproken

worden nieuw voor hem, denk bijvoorbeeld aan de taak-

differentiatie. Arjan: “Het kost tijd om die ‘achterstand’ in

te halen. Sowieso ben je als bestuurder niet alwetend. Een

OR kan helpen door als een soort thermometer te dienen:

hoe denken de mensen in de organisatie erover? Ik vind het

dan ook mooi dat we een OR hebben waar van alles en nog

wat in zit: vrijwilligers, beroeps, kantoorpersoneel, ervaren

mensen en mensen voor wie de OR nieuw is.” De OR is net

als hijzelf ook nieuw en daar is ook niks mis mee: we groeien

zo samen op.

We groeien samen opTEKST: ELLEN KILIAN

Projectteam v.l.n.r.: Marjolein Fransen, Morice Katier, Raymond

van Weeghel (NIC), Yul Binken (Kenbri), Tom Meijerink, Edwin

Hobbel (Kenbri), Arjan Mengerink, Eddy Scholten en Remco Niks

(Kenbri). Op de foto ontbreken projectteamleden Tim Wirth en

Henk Keppels.

SCAN DE QR CODE EN SPEEL DE GAME

6 7

Op woensdag komt logistiek letterlijk samen in Raalte: de

ademlucht, persoonlijke beschermingsmiddelen, kleding,

vloeistoffen en overige interne pakketten. Vanuit daar ver-

spreiden de collega’s zich weer over de regio. Eddy Scholten,

senior adviseur B&T, vertelt: “Al in 2013 startte ik, toen

vanuit mijn studie, met het opzetten van een logistiek sys-

teem. Uiteindelijk rolden we dat in 2015 verder uit over de

regio en blijven we aanscherpen waar dat kan. Eén van de

voordelen van het systeem zijn de logistieke rondes. Posten

en collega’s geven aan wat ze nodig hebben en wij verza-

melen en verspreiden het. Dat betekent dat collega’s niet

meer zelf meer de regio doorrijden en dat er op posten veel

kleinere voorraden aanwezig hoeven te zijn. Met name voor

vloeistoffen, gelet op de Arbo regelgeving, is dat een groot

pluspunt in ruimte én veiligheid. Ook de ademlucht, zowel

de flessen als de gelaatsstukken, voldoen aan de laatste

regels en zijn altijd klaar voor gebruik.”

KEUREN OP HOOG NIVEAU

Paul Borgman, medewerker B&T ademlucht, haakt daarop

aan: “In onze regio zijn er tien mensen die op het hoog-

ste niveau keuringen en reparaties kunnen doen. Met een

logische routine in alle werkplaatsen (Deventer, Hardenberg,

Vollenhove en Zwolle, red.) betekent dat winst in tijd en

geld. We controleren en reinigen alle onderdelen van een

ademluchtset na een inzet. Collega’s doen hun materialen

in de ‘vuile container’ en vanaf daar maken wij het weer

gereed. We willen goed en veilig materiaal afleveren, maar

daarin hebben de collega’s ook een verantwoordelijkheid.

Door hele vieze gelaatsstukken, na een inzet met bijvoor-

beeld modder of mest, even af te spoelen en het gelaatstuk

aan de nek te dragen in plaats van aan de ademautomaat.”

VÓÓR DINSDAG BESTELD, DEZELFDE WEEK IN HUIS

John Exel, medewerker B&T, beheert het kledingmagazijn

in Raalte, het ‘klein Zalando’. Hij vertelt: “Zowel de voer-

tuigbepakking (handschoenen, spreiders, ladders, etc) als de

kleding ligt in Raalte. Via Ultimo maak je een melding wat je

nodig hebt.” Door het meesturen van pakbonnen is het voor

de ontvanger mogelijk om zowel de oude kleding terug te

sturen als de verkeerde maat. Oude kleding wordt verza-

meld in een box en opgehaald door Defensie. Zij vernietigen

de kleding, zodat het niet in verkeerde handen valt. John:

“Uiteraard wordt materieel voor de uitruk, zoals een accu of

een spreider, vrijwel altijd dezelfde dag nog geleverd om de

inzet niet in gevaar te brengen.”

Ook teamleider Marc Mondria bevestigt: “Een spoedbe-

stelling kan altijd, we zijn immers een organisatie die 24/7

draait, maar vooruitkijken is beter. Als je vóór dinsdag een

bestelling doet, heb je het diezelfde week nog in huis!”

SCHERPE INKOOPPROCESSEN

Marc en Eddy blijven de bestelprocessen en aanbestedings-

trajecten voortdurend aanscherpen. Ze vertellen: “We

hebben op dit moment meerdere grote projecten. Denk aan

de vervanging van de tankautospuiten, het inbouwen van

LiveOP op de voertuigen en de aanbesteding van de hoog-

werkers, ladderwagens en tankwagens. Bestekken, offertes,

pakbonnen en uiteindelijke facturen moeten door meerdere

ogen bekeken worden. Met B&T draaien we momenteel een

pilot op dit inkoopproces. Ook het werken met Ultimo, door

de hele organisatie heen, helpt ons in het krijgen en houden

van inzicht.

ALTIJD DE SPULLEN VOOR ELKAAR

Dat inzicht is ook fijn voor team Vakbekwaamheid. Rik

Westerbaan, trajectbegeleider team Vakbekwaamheid, is te-

vreden: “De voertuigenvloot wordt vervangen en dat drukt

op de beschikbaarheid van voertuigen. Een goede planning

en snelle afstemming zijn daarbij erg belangrijk. Via Ultimo

reserveren we op basis van de planning voertuigen en

materieel. De uitruk gaat daarbij altijd voor en dus zijn er

wel eens wijzigingen. Uiteraard denken de collega’s van B&T

altijd meteen mee over een alternatief. Collega’s van andere

regio’s zijn zelfs een beetje jaloers op ons systeem, omdat

wij bij onze opleidingen altijd de spullen voor elkaar heb-

ben. Ook het reizen door ons team om spullen voor elkaar

te krijgen is minimaal geworden en dat geeft ons de tijd om

andere aspecten van de opleidingen op te pakken.”

GEEN DAG IS HETZELFDE

Hardenberg is de verzamelplaats voor alle vloeistoffen.

Onder leiding van Koos Prins, medewerker B&T, worden

de voorraden van posten zo ver als toegestaan aangevuld.

Koos: “We hebben hier een ruimte met een vloeistofdichte

vloer en een grote capaciteit. Dat betekent dat er op de

posten maar een kleine hoeveelheid van de vloeistoffen aan-

wezig kan en mag zijn. Denk daarbij aan brandstof, spuit-

bussen en zepen, maar ook wegdekreiniger en schuim voor

een dag met

Vrijheid en afwisselingTEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Afwisselend werk, samen werken, vrijheid… de medewerkers en adviseurs van Beheer & Techniek (B&T) zijn trots op hun team én op de organisatie. Met de strak georganiseerde logistieke rondes, hun ‘Zalando in het klein’ en kritische blik op het materieel en materiaal zijn deze collega’s een voorbeeld voor andere regio’s.

“Vóór dinsdag besteld,dezelfde week nog in huis”

Paul Borgman, medewerker B&T

John Exel, medewerker B&T

Koos Prins, medewerker B&T

9

een dag met

op de voertuigen. Het meeste hebben we zelf op voorraad en

gaat dus mee op de logistieke ronde, maar bij heel veel aanvra-

gen bestellen we bij.”

Op de vraag wat Koos nou zo mooi vindt aan zijn werk betrekt

hij ook collega Alberto (Vuurbron juni 2019, red.). “Alberto

vindt het ook leuk”, lacht hij. “We komen overal, geen dag is

hetzelfde en we spreken veel mensen. In de afgelopen periode

was het daarom ook fijn dat Alberto gewoon naar ons toe kon

komen.”

LIEVER VERTRAGING DAN BAGGER

Eddy besluit: “Bij B&T streven wij er naar dat al het materieel/

materiaal de juiste aandacht krijgt. We hebben kwaliteit hoog

in het vaandel staan. Voor zowel storingen, reparaties als

nieuwe voertuigen willen we er zijn voor onze collega’s. Een

nieuw voertuig gooien we daarom niet klakkeloos achter de

deur bij een post. We controleren het en klopt er iets niet, dan

gaan we in gesprek met de leverancier. Dan lopen we liever

vertraging op dan dat we bagger afleveren. Dat laatste levert

namelijk alleen maar frustratie op bij een post. Het geeft enorm

veel energie als we iets op kunnen lossen en we pakken graag

nieuwe uitdagingen aan. Geen dag is hetzelfde!”

vijf vragen aan

1 WAT WAS VOOR JULLIE DE REDEN OM

DEEL TE NEMEN?

“We wilden meer flexibiliteit in de bezetting van

de voertuigen.”

2 HOE LANG HEEFT DE PILOT GEDUURD?

“Het is niet echt een pilot. Als één van de eerste

posten is, op eigen verzoek, uitvoering geven aan

nieuw beleid.”

3 WAT VOOR INZICHTEN HEEFT HET JULLIE

GEBRACHT?

“Bewustzijn en keuzes maken. Zowel als manschap

en als bevelvoerder je grenzen, beperkingen en

mogelijkheden leren kennen met TS4 of TS4+2.

Tijdig opschalen. Maar ook weer je eigen verzor-

gingsgebied kritisch bekijken op risico’s.”

4 HOE IS ‘UITRUK OP MAAT’ UITGEROLD?

“We zijn gestart met een digitale bijeenkomst

via Teams. Daarin hebben we in kleine groepjes

nagedacht over ons verzorgingsgebied, de risico’s

en eventuele beperkingen. In een vervolgbijeen-

komst zijn we in kleine groepjes gaan praten in

scenario’s: wat doen we dan wel of juist niet? Met

elkaar hebben we de discussie gevoerd om die

grenzen scherp te krijgen, maar ook het bewustzijn

gecreëerd waar de risico’s liggen en hoe we dan

toch de eigen veiligheid voorop stellen. Vervolgens

hebben we in de praktijk geoefend met TS4 en

TS4+2 in Hasselt. Dat gaf een goede ervaring van

de beperkingen. Ten slotte hebben we scenario’s in

een ‘warme’ situatie geoefend.”

5 WAT ZOU JE ANDERE BRANDWEER-

POSTEN, DIE NOG GEEN ERVARING HEBBEN,

WILLEN ADVISEREN?

“Durf er voor open te staan. Zie het niet als een

bedreiging maar als een kans. Het maakt je als

post flexibeler en het geeft je ook weer nieuwe

ervaringen en inzichten. De wereld verandert en

wij veranderen mee.”

De brandweer rukt standaard uit met een tankautospuit met zes personen. In veel situaties kan een incident ook met een lichtere inzet toe. Uitruk op maat. Gedifferentieerd inzetten van mensen en middelen op basis van het soort incident en de risico’s. Meerdere posten hebben er al ervaring mee. Hasselt en Zwartsluis volgden dit jaar. We vroegen Jan van der Poel, ploeg- leider van brandweerpost Hasselt, naar de ervaringen.

TEKST: JANNY NIJSINGH BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Jan van der Poelploegleider van brandweerpost Hasselt

Vanuit de hele organisatie zijn collega’s be-

trokken bij het project ‘Uitruk op Maat’ Van

brandweerposten tot brandweer- en onder-

steunende teams. In een volgende Vuurbron

lees je daar meer over.

*Bij B&T werken 20 collega’s

In 2020 worden tot nu toe 8 nieuwe

tankautospuiten vervangen

In 2021 is de planning dat er 12

nieuwe tankautospuiten worden

vervangen

Iedere post heeft 3 containers voor de

logistieke ronde. In de posten Deventer,

Hardenberg, Vollenhove en Zwolle-Zuid

staan de meeste containers

Een ademluchttoestel weegt 12 kilo, een

duiktoestel woog tot voor kort 25 kilo

*Eddy Scholten, Edwin Posthumus, Elsbeth Bril, Gerrit Houtschild, Gert

Schuurman, Jan Roo, John Exel, Koos Prins, Marc Mondria, Marco Kap-

pert, Maurice van Zoelen, Paul Borgman, Paul Giesen, Paul Rosenkamp,

Richard Hellendoorn, Richard Meijer, Sander Brons, Sion Schreur, Stefan

Schokker, Winand Dantuma

Eddy Scholten, medewerker B&T

incident uitgelicht incident uitgelicht

TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: JAN WITTENBERG EN DIK KUIPER

Ieder een eigen taak

Een ravage op de weg, meerdere gewonden en toch goed kunnen terugkijken op de inzet. Bij het ongeval op de N50 bij Kampen op 9 augustus werd er snel gehandeld door alle hulpdiensten. Wat was de rol van de officieren van dienst op deze hete namiddag?

ZEVEN AMBULANCES EN TWEE TRAUMAHELICOPTERS

Jan Keuning, officier van dienst geneeskundige zorg,

bevestigt wat Geert vertelt: “Ook ik kijk goed terug op dit

incident. Het is prettig om als hulpdiensten samen te werken

om zo ook aan te kunnen geven ‘dit heb ik nodig van je’.

Daarnaast was er na het eerste CoPI-overleg al veel duidelijk,

dat is ook niet bij iedere inzet het geval. De eerste aanwe-

zige ambulance bepaalde hoeveel extra voortuigen nodig

waren en wat de ernst van de verwondingen was, de triage

dus. Uiteindelijk werden er zeven ambulances en twee trau-

mahelicopters ingezet.”

De inzet van een traumahelicopter kan voor een buiten-

staander soms heftig overkomen, maar Jan legt uit: “Alleen

als een ziekenhuis te ver weg is, zetten we het vervoer per

heli in. Het personeel van de heli kan specifieke handelingen

doen en is ter ondersteuning voor de collega’s van de ambu-

lances. In de auto kun je veel meer handelingen onderweg

naar het ziekenhuis doen. Mocht je in de lucht een hande-

ling moeten doen, dan zal de heli eerst landen, omdat de

patiënt in het staartstuk ligt.”

REGIE BIJ DE BEVELVOERDERS

“De weg lag compleet bezaaid met brokstukken. Van de

camper was nauwelijks iets over. Twee van de drie betrokken

auto’s belandden op hun kant in de berm. De derde auto

stond op het midden van de weg. Tijdens de opleiding zijn

dit het soort scenario’s waar je het vak mee leert en waarvan

je denkt dat het hier nooit zo voor gaat komen”, vertelt Dirk

Jan Pullen. Hij was betrokken als officier van dienst brand-

weer. “Na de eerste informatie over de portofoon ben ik

na aankomst bij het incident eerst rond gaan lopen en het

incident gaan tekenen op papier. Dat maakte de gesprekken

met de andere hulpdiensten ook makkelijker, omdat veel

klussen met elkaar overlapten. Ik liet de regie bij de bevel-

voerders en maakte een ruime ronde om het incident in te

kunnen schatten. Het was die dag 33 graden dus waar ik wel

meteen actie op nam is het laten uitdoen van de blusjassen.”

EEN BEERTJE VOOR DE KINDEREN

Er waren ook kinderen bij het incident betrokken. Hadden

zij niet goed vastgezeten, dan had het er heel anders uit

gezien. “Als ik hoor dat er kinderen bij betrokken zijn, dan

geeft dat een hele andere dimensie”, vervolgt Dirk Jan. “In

dit geval waren de collega’s bezig om een moeder te bevrij-

den die bekneld zat. Ik ging in gesprek met haar zoontje om

hem af te leiden. Zo’n kindje krijgt enorm veel indrukken en

wil je wel in goede handen laten. Alle hulpdiensten deelden

hun ‘carebears’ uit, kleine knuffeltjes met een hulpverlener-

pakje. Toen bleek dat Michel Thijssen één van slachtoffers

kende, is hij later nog beertjes gaan brengen. Het ongeluk

had een grote impact op de kindjes, maar die aandacht ach-

teraf deed gelukkig veel goed.”

“Hoe dubbel het ook klinkt, dit incident was een voorbeeld

van hoe het moet”, vertelt Geert Drost. Tijdens het incident

was hij ter plaatse als officier van dienst politie. “Mijn colle-

ga’s waren onderweg naar een ernstig ongeval op de N50.

Ik luisterde direct mee en na het woord ‘ravage’ besloot ik

ook ter plaatse te gaan. Op basis van wat ik hoorde, kon ik

al vrij goed een beeld maken. Daarna sprak ik de collega’s,

bij voorkeur persoonlijk, om te weten wat ze gaan doen en

of het veilig is. De brandweer en geneeskundige hulp namen

in eerste instantie de leiding vanwege de zeven slachtoffers

en een beknelling.”

Er waren zestien personen betrokken bij het ongeval.

Vanwege de omvang, de locatie en hitte werd opgeschaald

naar GRIP 1. Toegangswegen naar het ongeval werden

afgezet. Het verkeer wat stond te wachten op de N50 werd

onder begeleiding gekeerd. Geert vervolgt: “We hielden

elkaar goed op de hoogte van onze eigen processen.

Daardoor waren we ook niet langer in overleg dan nodig.

Voor de politie zat er vooral werk in het noteren van

gegevens en eerste verklaringen om zo goed mogelijk

de toedracht van het ongeval vast te stellen.”

“Alleen als een ziekenhuis te ver weg is, zetten we het vervoer per heli in.”

13

Na 20 oktober vindt de landelijke besluitvorming plaats. Daarna is het aan de regio’s om te kijken wat dit

betekent. Meer weten over dit onderwerp? Vraag het je leidinggevende of kijk op het kennisportaal op

intranet: incidentbestrijding > taakdifferentiatie brandweer.

collega’s aan het woord collega’s aan het woord

Dat vrijwilligheid onderwerp van gesprek is, kan niemand zijn ontgaan. Het huidige systeem met een aparte rechtspositie voor vrijwilligers is namelijk in strijd met de

huidige Europese wet- en regelgeving. In opdracht van het Veiligheidsberaad en het ministerie van Justitie en Veiligheid is daarom een denktank op zoek gegaan naar

oplossingen voor het vraagstuk ‘taakdifferentiatie brandweer’. Inmiddels hebben alle regio’s kunnen reageren op de tweede versie denkrichtingen. Drie collega’s reageren

vanuit hun eigen rol op dit thema.

Marco Huisman, teamleider incidentbestrijding & projectleider

taakdifferentiatie brandweer

“Ik vind het belangrijk dat we naast de inhoud aandacht hebben voor het proces, zo-

dat we alle partijen voldoende betrekken. Er is daarom bewust gekozen voor een goe-

de mix van mensen in het projectteam* met verschillende achtergronden en experti-

ses. Daarnaast is er een bestuurlijke klankbordgroep van drie burgemeesters ingesteld.

Alle regio’s zijn in juli gevraagd voor 25 september te reageren op de tweede versie

van de landelijke denkrichting. Dat is best een uitdaging wanneer je de organisatie en

het bestuur goed wilt meenemen. Als projectteam dienen we er in deze fase voor te

zorgen dat we zo scherp mogelijk aangeven wat de consequenties zijn en hoeven we

nog niet direct in oplossingen te denken.“

....over taakdifferentiatie brandweer

TEKST: LAURA BURGMAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL, JARNO KRAAYVANGER EN JACQUELINE DE VRIES

* De leden van het projectteam zijn: Alexander Luisman, Dirk Jan Pullen, Erik Pluim, Geert-Willem Fleurke, Gerben Willighagen, Gerrit Jan Odink, Ellen Kilian, Gine Oude Egberink, Harley den Boer, Jan Beltman, Marc Mondria, Marco Huisman, Jaap Wolf, Tom Meijerink en Vera Terlouw.

12

Michel Thijssen, manager brandweerzorg

“Door de strijdigheid met de Europese wetgeving lijkt het onvermijdelijk dat er

onderscheid komt in taken tussen beroeps en vrijwilligers. Dat specialistische taken

zoals duiken en gaspakinzetten bij de beroeps (komen te) liggen, is gezien de zwaarte

van de taken en het aantal uren niet vreemd. Maar daar waar taken naast elkaar wor-

den ingevuld, vind ik het belangrijk dat er gelijkwaardigheid blijft: bij het gezamenlijk

bestrijden van eenzelfde brand of ongeval past geen onderscheid in uitvoering en op-

leiding! Daarnaast vind ik het van groot belang dat de betrokkenheid bij de brandweer

in brede zin blijft. Het plezier van de vrijwilliger wordt naast incidentbestrijding ook

bepaald door klussen in en om de kazerne en door het voorbereiden en begeleiden van

oefeningen. Als MT zijn we in ieder geval voor behoud van vrijwilligheid én willen we

met zo min mogelijk verschil tussen beroeps en vrijwilligers voldoen aan de wetgeving.”

Gerrit Jan Odink, bevelvoerder in Hardenberg & OR-lid

“Als ik mijn collega’s spreek hierover, merk ik dat ze benieuwd zijn wat er gaat

gebeuren. Er is wat onzekerheid over wat vrijwilligers straks nog doen en hóe ze dat

mogen doen. Het blijven informeren van elkaar is dus erg belangrijk. Als OR worden

we daarin goed meegenomen door de bestuurder en door Marco als projectleider.

Die informatie ontvangen ploegleiders ook om door te nemen met de manschappen.

We kunnen meedenken in oplossingen en laten horen wat er speelt bij de collega’s,

wat zorgen of risico’s zijn. Er moet nog veel worden uitgewerkt, maar ik hoop dat we

samen de kwaliteit van brandweerzorg blijven waarborgen.”

14 15

in beeld in beeld

middelbrand For Farmers Zwolle, assistentie van Hattem en IJsselmuiden (WTS)

ongeval meerdere voertuigen A28 Rouveen

ongeval na oversteken N348 nabij Lemelerveld

ongeval tussen lijnbus en personenauto Nieuwleusen

brand café De Tagrijn in Zwolle

tractorbrand slaat over naar boerderij in Vollenhove

langdurige klus, broei in houtsnippers Steenwijkauto slaat over de kop met daarin zes kinderen en twee volwassenen, N48 Ommen-Balkbrug

nieuwe dienstbus voor WTS1500 Genemuiden

de puinhopen van De Lichtmis,lees meer bij ‘de post vertelt’ op pagina 24

stapel met sloopauto’s valt om bij bedrijf in Zwartsluis, medewerker gewond

16 17

familieportret familieportret

Als het nodig is sta je er voor elkaar

TEKST: ELLEN KILIAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Gerrit kwam 26 jaar geleden bij de brandweer. Hij werkte tegenover de kazerne en

zijn werkgever was destijds de commandant. Dus Gerrit werd ook gevraagd om naast

het magazijnbeheer en machineonderhoud mee te gaan op de brandweerwagen. Zes

jaar later werd ook Erik gevraagd. Hij moest er even over nadenken; als de pieper gaat

kan hij niet altijd weg bij zijn melkveebedrijf. Uiteindelijk zei hij ‘ja’ en al snel werd hij

ook chauffeur.

LEREN TIJDENS HET KLUSSEN

Gerrit en Erik woonden niet meer thuis toen ze bij de brandweer gingen. Maar als ze

elkaar zien gaat het regelmatig over de brandweer. Bijvoorbeeld als Gerrit Erik helpt

bij het klussen op de boerderij. De inzetten van de afgelopen periode worden dan

besproken en ongemerkt leren ze er zo ook van.

KATTEN LOKKEN

Gerrit is zijn eerste uitruk als brandwacht niet vergeten. Een auto was tegen een boom

gereden. De bestuurster werd op de weg geopereerd, de twee kinderen op de achter-

bank hadden niets. Erik moet als eerste denken aan de mestgasexplosie een paar jaar

geleden. Een deel van een stal was daardoor ingestort en er lagen nog zes koeien in

de mestput. Het is onvoorstelbaar wat een kracht daarbij is vrijgekomen. Een andere

keer was er een kat in een mestsilo (zonder dak) gevallen. De brandweer wilde de silo

niet in. Ze timmerden toen een laddertje, legden vis van de bewoners erop en zijn

koffie gaan drinken. Toen de koffie op was, was de kat uit de silo.

KOEN

Toen Gerrit wilde stoppen als ploegleider had hij een gesprek met zijn opvolger Jaap

Borren over de inhoud van de functie. Ook het uniform kwam ter sprake. Gerrit: “Dat

is voor feesten en partijen. En officieel ook voor begrafenissen, maar die hebben we

hier toch nooit.” Nog geen half jaar later overleed collega Koen Willemink (7 april

2019, red.). In de dagen daarna zijn ze als post eigenlijk elke avond bij elkaar geweest.

Ruim een jaar later merken ze dat de naam van Koen op de oefenavonden wat minder

valt dan eerst. En ook al ging de samenkomst op zijn sterfdag niet door vanwege coro-

na, vergeten zijn ze hem niet.

Dit keer niet online maar een interview op 1,5 meter in de kazerne van Bathmen. Daar heb ik een gesprek met de broers Gerrit (57) en Erik (53) Stegink. Gerrit is bevelvoer-der en was ploegleider. Erik is manschap en chauffeur.

“Toen de koffie op was, was de kat uit de silo.”

18 19

WE DENKEN GRAAG MEE IN WAT WÉL KAN

De toekomst blijft nog best onzeker. Gelukkig heb-

ben we inmiddels extra maatregelen om zo veilig

mogelijk met elkaar te oefenen en opleidingen

te verzorgen. De lessen Levensreddend Handelen

(LRH) zijn hier een voorbeeld van. In samenwer-

king met Ambulance IJsselland kunnen we met het

gebruik van mondkapjes toch oefenen. Uiteraard

blijft voorzichtigheid en maatwerk per post gebo-

den en waar kan houden wij de anderhalve meter

in stand. Als team Vakbekwaamheid staan we in

nauw contact met de posten om mee te denken in

mogelijkheden en vooral te faciliteren in dat wat

wél kan.

REACTIES OP LANDELIJK ENQUÊTE

Landelijk is er door het IFV een enquête uitgevoerd

onder alle brandweercollega`s met diverse vragen

over hun ervaringen met de aangeboden alterna-

tieve oefenvormen. Hier is ook door IJssellandse

collega`s flink op gereageerd. Een eerste doorkijk

in de reacties geeft aan dat iedereen zeker open

staat voor de doorontwikkeling van afstandson-

derwijs en online oefenvormen. Het kan vooral

theoriebijeenkomsten aanvullen en vervangen of

een voorbereiding zijn op een praktijkmoment.

Maar het geheel vervangen van praktijkoefenin-

gen ziet men niet zitten en dat is ook heel logisch.

Vakbekwaamheid kijkt met een open blik naar alle

mogelijkheden met de hoop dat iedereen ook dit

najaar op een prettige wijze bezig kan zijn met het

mooie brandweervak.

brandweer in cijfers brandweer in cijfers

Geeft de corona periode ons nieuwe inzichten?TEKST: MARIEKE GOUDBEEK BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Blije gezichten bij collega’s toen na bijna drie maanden eindelijk weer fysiek geoefend kon worden op de posten. Elkaar ontmoeten en lekker bezig zijn met het vak, is de wens van elke brandweerman- of vrouw. Veel posten werken vanaf 1 juni met kleinere oefengroepen en met name op elementaire vaardig- heden rondom de kazerne. Tussentijds is de kennis gelukkig up-to-date gebleven door alternatieve oefenvormen zoals webinars, vragenapps en e-modules.We zijn erg blij dat veel collega’s, ondanks het wegvallen van de contactlessen, toch nog hun diploma behaalden deze zomer.

‘Ik miste het samenkomen op de post maar wil wel bezig zijn met de brandweer. Ik volg wekelijks de aangeboden e-modules en heb ook een webinar

gezien van een andere regio. Goed om bij te blijven.’

‘Sprekende onderwerpen, leuk om te zien wat er in andere regio's gedaan wordt en wat er op

landelijk niveau aangeboden wordt.’

‘Mooi alternatief voor vervanging van de oefenavonden en ik kon het zelf inplannen

in de agenda. Maar de vaste oefenavond met de praktijk hoort erbij!’

90%

heeft gebruik gemaakt

van alternatieve online

oefenvormen

77%

vindt online oefenvormen

van meerwaarde op de

huidige gebruikelijke

oefenvormen

Basisprincipes brandbe-

strijding en elektrische

voertuigen/ nieuwe

energievormen zijn de

meest populaire online

thema’s

57%

wil maximaal 45 min.

kwijt zijn aan een

online oefenvorm

20 21

de ontmoeting de ontmoeting

De ontmoeting...

In ‘de ontmoeting’ leggen we twee collega’s stellingen voor, gekoppeld aan het thema van dit kwartaal. Dit keer hebben we het over de kernwaarden van onze organisatie: vertrouwen, verbinding en vakmanschap. Evelien Baas, adviseur HRM, en Richard Schepers, vrijwilliger bij post Dedemsvaart, gaan met elkaar in gesprek.

STELLING 1: KERNWAARDEN ZIJN BELANGRIJK VOOR

EEN ORGANISATIE EN VAN ALLE MEDEWERKERS MAG

VERWACHT WORDEN DAT ZIJ GEDRAG VERTONEN

DAT HIERBIJ HOORT.

Evelien: “Kernwaarden horen in het DNA van de organisatie

te zitten. Het zou dus overal zichtbaar moeten zijn, ook in

gedrag. Omdat er nog wat onduidelijkheid is over de kern-

waarden in onze organisatie, is het belangrijk dat ze duide-

lijk vertaald worden naar concreet gedrag, zodat iedereen

weet wat we van elkaar mogen verwachten.”

Richard: “Een organisatie kan niet zonder kernwaarden, dus

ik vind het zeker belangrijk. Je hebt kaders nodig waar bin-

nen je werkt, zodat iedereen weet wat we willen uitstralen

als organisatie. Ik zie vooral een verschil in interpretatie van

de kernwaarden tussen repressief en niet repressief. Hoewel

de verschillen groot lijken, denk ik wel dat de essentie hier-

van gelijk is. Daarnaast ben ik van mening dat we in onze

organisatie de kernwaarden bezitten en toepassen in ons

werk, maar dat we hier niet zozeer bewust mee bezig zijn.”

STELLING 2: WE MOETEN ALS ORGANISATIE REGEL-

MATIG MET ELKAAR IN GESPREK GAAN OVER DE

KERNWAARDEN.

Richard: “We moeten niet bij elkaar gaan zitten, om bij

elkaar te zitten. Het moet wel nuttig en nodig zijn. Ik ben bij

een de van bijeenkomsten in juni geweest en vond het toen

zeker wel nuttig. Het is in dit geval belangrijk om alle lagen

van de organisatie bij elkaar te zetten en hierover in gesprek

te gaan.”

Evelien: “Gesprekken over de kernwaarden moeten inder-

daad niet een afgesproken iets zijn wat we doen omdat het

moet. In plaats van dat we in gesprek gaan óver onze kern-

waarden, zouden we eigenlijk gesprekken moeten voeren

op basis van onze kernwaarden.”

STELLING 3: OM DE KERNWAARDEN TE LATEN LEVEN

IN DE ORGANISATIE IS HET BELANGRIJK DAT DIT

DOOR IEDEREEN GEDRAGEN WORDT.

Evelien: “We zijn nu bezig om de kernwaarden meer beteke-

nis te geven en te vertalen naar gedrag. Hiervoor hebben we

de input van alle medewerkers gevraagd. Op basis daarvan

stellen we ook een medewerkersprofiel en leiderschaps-

profiel op zodat het duidelijk is wat we van elkaar mogen

verwachten als collega’s op basis van de kernwaarden. Ik

denk dat dit ook zeker gaat bijdragen om het nog meer te

laten leven in de organisatie. Natuurlijk vormt onze organi-

satiestructuur met meer dan 1.000 medewerkers verspreid

over de regio ook wel een uitdaging. Het kan bijvoorbeeld

lastig zijn om met deze afstand toch de verbinding met

elkaar te zoeken.”

Richard: “Ik denk dat er inderdaad nog wel wat afstand is in

de organisatie, wat natuurlijk ook wel logisch is. Wel vind ik

de Brandweerrally en het veiligheidsregiofeest (september

2018, red.) mooie voorbeelden waarbij de afstand tussen

repressief en niet repressief ineens een stuk kleiner werd.

Ik hoop dat er in de toekomst meer van dit soort initiatieven

komen zodat we als organisatie en als collega’s nog meer

met elkaar in verbinding staan.”

Van kernwaarden naar concreet gedragVertrouwen, verbinding en vakmanschap. Dat is

waar we als Veiligheidsregio IJsselland voor staan.

Maar wat houdt dat precies in? Om dit duidelijk te

maken, is er een traject gestart om de kernwaarden

betekenis te geven en dit te vertalen naar concreet

gedrag. Op deze manier weet iedereen wat we van

elkaar mogen verwachten.

Aan de hand van een online vragenlijst en verschillen-

de bijeenkomsten in juni zijn we met elkaar in gesprek

gegaan over wat de kernwaarden voor ons betekenen en

welk gedrag van medewerkers en leidinggevenden daar-

bij hoort. Vervolgens is alle input gewogen en vertaald

naar conceptdefinities van de kernwaarden. Tot 6 sep-

tember kon iedereen stemmen op de aspecten van deze

conceptdefinities. De aspecten die als meest belangrijk

uit de bus zijn gekomen, krijgen een prominentere plek

in de definities.

HOE NU VERDER?

De definitieve uitkomsten worden in het najaar gepre-

senteerd aan de organisatie. Dit leggen we vast in een

medewerkers- en leiderschapsprofiel. Deze profielen

vormen de basis van hoe we binnen onze organisatie

werken en doorontwikkelen. Om onze kernwaarden echt

in de organisatie te borgen, worden de profielen verder

geïntegreerd in bijvoorbeeld talentontwikkeling binnen

de organisatie, leiderschapsontwikkeling, maar ook in

het wervings- en selectieproces en de gesprekscyclus.

TEKST: HILDE BOS BEELD: HILDE BOS VERTROUWEN VERBINDING VAKMANSCHAP

22 23

“Zelfs toen de Vrije Universiteit aangaf ‘we raden dit niet aan’ ben ik

toch gestart met de voltijdsstudie”, vertelt Hilde. We zien elkaar even

op kantoor, maar spreken elkaar vaker digitaal. Dat geldt ook voor haar

studie. “Ik startte in februari met de premaster aan de VU in Amsterdam.

Daar ging al een pittig assessment aan vooraf. De bedoeling was dat ik

12 uur per week aan colleges zou besteden. De overige studie-uren deed

ik in mijn vrije tijd. Deels in de collegebanken en deels thuis. Vanwege de

coronamaatregelen half maart veranderde het studietraject, ging ik niet

meer naar school en werden tentamens afgezegd.”

THUIS WERKEN EN STUDEREN

Geen tentamens betekende dat Hilde meer ging werken, in plaats van

20 weer 32 uur. Fijn voor haar collega’s want daar was het in die periode

even alle hens aan dek. “Half april startte alles weer”, vervolgt Hilde.

“Alle lessen werden online gegeven en er bleken twee studieblokken te

zijn samengevoegd. Normaal gesproken volg je zes weken les, studeer je

een week en heb je een week tentamens. Opeens had ik in twee tot drie

weken bijna iedere dag een tentamen of een deadline voor een onder-

zoeksverslag.”

INTERESSANTE ONDERZOEKSTECHNIEKEN

In haar studie communicatiewetenschap leert Hilde onderzoekstechnie-

ken. “Na de dood van George Floyd in Amerika, maakte ik een analyse.

In hoeverre zorgden social media berichten ervoor dat de opinie over de

politie veranderde? Die techniek kunnen we hier ook toepassen met ons

mediamonitorsysteem Obi4WAN. Je kunt veel dingen bevestigen of ont-

krachten met onderzoek en bewijs. Dat vind ik erg interessant. De thesis

die ik in het laatste half jaar moet schrijven moet dan ook gaan over een

onderwerp dat me ligt.”

GOEDE RESULTATEN MOTIVEREN ENORM

“Het volgen van deze studie geeft me ontzettend veel voldoening en

mijn goede resultaten motiveren me enorm. Ik vind het erg fijn om in een

organisatie te werken waar aandacht is voor ontwikkeling op zowel per-

soonlijk als professioneel vlak en ik ben ook dankbaar dat ik de kans heb

gekregen om dit te doen. Voor mijn sociaal leven betekent het dat ik ook

in het weekend moet studeren en dat ik dus sommige dingen moet laten.

Tegelijkertijd heb ik geen gezin om rekening mee te houden en dat geeft

vrijheid. Ik hoef niet te kiezen en dat pakt goed uit. De goede afspraken

met mijn leidinggevende en team dragen daar absoluut aan bij.”

aan de studie

Een masterstudie naast je werk volgen

Al tijdens haar eerste stage in 2016 kwam Hilde Bos (24) terecht bij onze organisatie. Na het behalen van haar diploma kwam ze vast in dienst, maar al snel bedacht ze haar volgende stap: een masterstudie communicatiewetenschap. Hoe organiseert zij studie en werk én een sociaal leven?

TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: WOUTER VAN DER SAR

aan de studie

Bianca de Greef,

strategisch adviseur communicatie

“Het communicatievak is sterk in

ontwikkeling. Om daarop goed in te

kunnen blijven spelen en om aanslui-

ting te houden, moeten wij ons dus

ook blijven ontwikkelen. Ik vind het

erg belangrijk dat het team divers

is en we elkaar aanvullen. Dit doen

we door collega’s met verschillende

achtergronden in het team te hebben

en door verschillende aanvullende

opleidingen en cursussen te volgen.”

Henk Schreuders,

leidinggevende Staf & Beleid

“Ik heb altijd bewondering voor men-

sen die werk maken van hun ambities.

Hilde is daar een mooi voorbeeld van.

Ik probeer dit soort initiatieven dan

ook altijd vanuit de organisatie te faci-

literen. De uitdaging blijft om een op-

leiding goed in te passen in het werk.

Bijvoorbeeld door studieopdrachten te

koppelen aan het dagelijkse werk bij

Veiligheidsregio IJsselland.”

24 25

de post verteltde post vertelt

Woensdagmiddag 12 augustus, 12.50 uur lunchtijd. Gasten zitten in het restaurant te eten of hebben net hun bestelling doorgegeven als er plotseling paniek uitbreekt. Op het dak boven de keuken is brand uitgebroken, zwarte rook en vlammen zijn zicht-baar. De centralisten van de MON schalen zeer snel op tot zeer grote brand / GRIP 1 vanwege de complexiteit van het gebouw, de zwarte rook die over de A28 trok en het extreem warme weer.

Eenheden uit Hasselt, Staphorst, Nieuwleusen, Zwartluis

en Zwolle werden bij de directe brandbestrijding ingezet.

Aangevuld met de nodige voertuigen ter ondersteuning.

Het bedrijf bestaat al ruim 125 jaar en het gebouw is al

diverse keren uitgebreid en steeds verder gegroeid.

Brandscheidingen waren vanuit het verleden niet nodig en

de brand kon zich hierdoor snel verspreiden.

De hoogwerker vanuit Zwolle bewees goed zijn nut. Met

een goede waterwinning uit het kanaal de Dedemsvaart

kon er volop van bovenaf geblust worden. Een binnenaanval

moest al vrij snel gestaakt worden vanwege enorme hitte

en rookontwikkeling. Het nablussen van de brand heeft

nog geruime tijd geduurd vanwege de complexiteit van het

restaurant.

De familie Huisman zit al vijf generaties lang in De Lichtmis,

voor de brandweer ook geen onbekende gezichten. Bertus

als vierde generatie en zoon Peter zijn de vaste partners

voor de verzorgingsgroep Heino als het gaat om eten en

drinken bij calamiteiten. Bij deze grote inzet dus helaas geen

grote gehaktbal van de Lichtmis, maar een maaltijd van de

andere partner; Salland catering uit Wijhe.

Verwoestende brand bij chauffeursrestaurant De LichtmisTEKST: MARCEL VAN SALTBOMMEL BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

In de weken van de ‘zomervakantie’ hebben wij in

Oldemarkt altijd een iets andere invulling van de

oefenavond dan normaal.

Collega Ronald verzorgde daarom een ‘spelletjesavond’.

We werden in groepjes ingedeeld en moesten verschillen-

de spelletjes doen. We begonnen met Jenga, dit moesten

we met de spreider spelen. Daarna hadden we een be-

hendigheidsspel met een groot bord met een knikker die

we een bepaalde weg moesten laten afleggen. Tot slot

speelden we Micado; ook hier moesten we de spreider

voor gebruiken. Hilariteit ten top. Met uiterste concentra-

tie werden de spelletjes gespeeld. We kunnen terugkijken

op een leuke ontspannen oefenavond.

Op veel posten werden met stickers loop-

routes aangegeven om elkaar veilig de ruimte

te geven.Tijdens de coronaperiode dacht het

korps Lemelerveld niet alleen aan het redden

van mens maar ook van dier. Doen waar de

brandweer voor is!

TEKST: FRANK OVERGOOR BEELD: FRANK OVERGOOR

TEKST: ANGELA MEIJERINK BEELD: ANGELA MEIJERINK

Redders van mens en dier

Andere oefenavond

^ eigenaar Peter Huisman tussen de puinhopen van De Lichtmis

26 27

de post vertelt

Op 29 juni was het dan zover! De WTS500

werd officieel aan post Raalte overgedragen.

De sleutel werd door Frank Waagmeester en

Jeroen van Dijk van Scania overhandigd aan

Ad van Lith van de firma IFFS.

Nadat Ad had uitgelegd hoe de WTS500 is opge-

bouwd heeft hij de WTS500, door onder een boog

van water (zonder schuim) te rijden, officieel over-

handigd aan teamleider Tom Meijerink. Daarna

overhandigde Tom de sleutel aan ploeg Raalte.

De ploeg heeft alles op alles gezet om vakbe-

kwaam te worden en gereed te zijn om met deze

WTS500 uit te kunnen rukken. Er zijn diverse prak-

tijkoefeningen geweest voor de pompbedieners

maar ook voor de chauffeurs, de bevelvoerders en

de manschappen. De chauffeurs hebben het voer-

tuig leren kennen door te oefenen bij de Rekoplas,

samen met de WTS500 van Lemelerveld.

TEKST: JAN ROBERT LEERINKSONBEELD: JAN ROBERT LEERINKSON

De geïmproviseerde voortstuwing, een bescheiden

model buitenboordmotor, zat met sjorbanden vast aan

het bootje en had het begeven. Daardoor konden de

inzittenden geen kant meer op en dreven midden in de

druk bevaren vaargeul. De brandweerboot van Olst rukte

uit en nam de boot op sleeptouw. Bij de loswal in Vees-

sen kon het plezierjacht aan wal gebracht worden.

Stuurloos op de IJssel

Post Olst kwam zondagmiddag 26 juli een plezier-

jacht te hulp dat door motorpech stuurloos op de

IJssel dobberde.

partners

Brandweer- innovaties voor de toekomst

In het Brabantse dorp Berlicum werken ze aan brandweerinnovaties voor de toekomst. Onder leiding van Ad van Lith, managing director, worden de IFFS-specia-listen dagelijks geconfronteerd met nieu-we uitdagingen. Die uitdagingen gaan ze graag aan, zo vertelt Van Lith.

TEKST: RONÉ VAN DER VLIET BEELD: IFFS

TEKST: DENNIS WILMINK BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

“Het werkveld en de uitgangspunten van incidentbestrijding

veranderen in rap tempo. Wij weten daar creatief mee om te

gaan. Passend binnen de natuurkundige grenzen en binnen

de wettelijke bepalingen. Denk bijvoorbeeld aan multifunc-

tionaliteit, een grotere bluscapaciteit en een betere logistie-

ke en snellere inzet van voertuigen en middelen. Dat is waar

we het samen voor doen en daar ben ik enorm trots op! IFFS

wil graag klein en flexibel blijven. We geloven in samenwer-

ken met incidentbestrijders, experts in hun vakgebieden en

specialisten uit het veld.”

DE WTS500 TOT IN DETAIL ONTWORPEN

“Een paar van die ‘Innovative Fire Fighting Solutions’ (IFFS)

hebben we in de eerste helft van dit jaar opgeleverd: de

WTS500 voertuigen voor Veiligheidsregio IJsselland. Die heb-

ben we samen met Scania Group en jullie eigen specialisten

weten te ontwikkelen. Het voertuig is zorgvuldig samen-

gesteld en tot in detail ontworpen. Het voertuig rijdt de

slangen uit vanaf de incidentlocatie naar de waterwinning

toe. Op het manifold kunnen we maar liefst 4.000 liter water

per minuut garanderen. Bij de waterwinning gaat er een

hydraulisch aangedreven dompelpomp met een capaciteit

van 5.000 liter per minuut het water in, die de boosterpomp

op het voertuig middels vijf slangen van water voorziet. Een

mooi staaltje werk, toch?”

VOORBEELD VOOR ANDERE REGIO’S

“Bij goede projecten is de driehoek tussen de chassisbou-

wer, opbouwer IFFS en de eindgebruiker optimaal en dat

was hier echt het geval. Het aanvraagbestek, het document

waarmee een klant beschrijft wat ze nodig heeft, was goed

geschreven. Ook de gesprekken tussen alle partijen verlie-

pen erg goed en vanuit IFFS zaten we echt op één golflengte

met jullie collega’s: praktijkmannen pur sang! We hebben

meer regio’s als klant en ik geef IJsselland graag als refe-

rentie op. Eén van die regio’s heeft inmiddels al contact

opgenomen met Veiligheidsregio IJsselland om informatie

in te winnen en ervaringen uit te wisselen. Dat komt het

eindproduct alleen maar ten goede.”

Voertuigoverdracht WTS500 aan Raalte

FEITJES IFFS• Het bedrijf bestaat 10 jaar.

• In de orderportefeuille zitten 24 voertuigen.

• Meerdere werknemers zijn lid van de vrijwillige

brandweer in hun woonplaats. IFFS is er trots op

om zo een steentje bij te kunnen dragen.

28

Sinds 2002 ga ik als vrijwilligster van het Epilepsiefonds elk

jaar een week op vakantie met jong volwassenen van 18 tot

en met 35 jaar. Naast epilepsie hebben veel deelnemers ook

een verstandelijke beperking. Na drie jaar algemeen vrijwil-

ligster te zijn geweest, ben ik leidinggevende geworden van

deze reis. Dat houdt in dat ik een accommodatie zoek, een

weekprogramma maak, vervoer regel, deelnemers en vrijwil-

ligers screen. Kortom: alles om de deelnemers een superfijne

vakantieweek te bezorgen en hun ouders/verzorgers een

week te ontlasten. Het is een enerverende week maar het

resultaat: vrolijke en ook huilende deelnemers (soms ook

vrijwilligers) die niet naar huis willen omdat ze het zo leuk

hebben, geeft superveel voldoening!

De hobby van...Mascha Westenberg,bevelvoerder brandweerpost Dedemsvaart

VEILIG IN IJSSELLAND VRIJSSELLAND VEILIGHEIDSREGIO IJSSELLAND@VRIJSSELLANDWWW.VRIJSSELLAND.NL

< Mascha en drie deelnemers aan de vakantieweek