Omatge a la menina

• O menina lo teu trabalh fasiá lo bonur de l’ostal.• Totjorn la primièra levada, per totes te siás afanada.• Jamai (n’)ai pas trapat en lòc aquela bontat del teu fuòc.• Prep del, cadun aviá sa plaça, e tu menina, jamai lassa, a bels braçats, as revalat çò que lo fuòc a devorat.• Quant d’asclas e de brostilhas per tener cauda ta familha.• Podiá plaure, nevar, ventar, nos sabiás totes abilhar.• E fasiás fuòc de bon matin per ajustar los vestits.• De te veser aital a l’obratge, nosau(tre)s avián mai de coratge.• Nos sonavas sul palissons, per dejunar, ò qu’èran bons. • Èras pagada de ta pena quand montava de la padena l’audor del tindèlon de lard del palisson de  savoiard. • Los fasiás sautar se dauravan, cadun al seu torn los manjava.• D’aqui partissiam de l’ostal alègres per nòstre trabalh, ieu a l’escòla pitchoneta, estropada dins ma capeta.• Quand fasiá freg tantes de còps nos embrasavas los esclòps e al trabalh preniam aital un pauc de calor de

l’ostal.• Nos sarràvem a la velhada del fuòc amb nostre brocada, et aviam per nos divertir, totes los contes del

pepin. • Quand la sòm preniá ta drolleta, garnissiás prompte l'escalfeta lo meus lençòl long d'un moment,

bassinavas plan doçòment. • Quand dins lo lèit eri colcada, plan caudament acaptada, ieu te disiái: « Un angelon al cèl deu pas estre

melhor ». • E tu, dins la meuna innocencia legissiás ma reconeissença. • Me disiás: « Per aquel bonur cal dire mercè al Sénher ». Aqui disiam lo Nòstre Paire, et partissiás.• Per copar l’aire qu’aguèsse pas freg la nuèit, tancavas lo ridèl del lèit. • I a fòrces ans que siás partida menina. Siàgues benesida dins la jòia, dins la dolor. Lo meu còr garda ta

calor. Uros lo que de sa jovença, de tant d’amor a remembrança, per que l’amor del seu ostal es l’amor del païs natal

Omatge a la menina