Winston South Devon Stud 5

Johstep South Devons 11

Bellary South Devons 15

Percivale South Devons 27

Magpela South Devons 30

South Devon Raad 3

Meer as ‘n eeu se prestasie gevier 4

Oorsese gaste beïndruk met SA beeste 6

South Devons: hardy, fertile and adapted to Africa 8

South Devon bewys gewildheid 12

South Devon-konferensie deel van

125-jarige vieringe 14

A century of South Devons 20

Focus on a commercial breeder 22

Crossbreeding South Devon cattle 24

Jy torring nie aan ‘n wenresep nie 26

Percivale South Devons 28

Magpela South Devons 31

South Devon a breed that offers lean beef

and plenty of good, rich milk 33

Genetic progress in SA’s

South Devon herd 34

Nieubaden Bismarck 36

Nampo Harvest day 37

Breed for long-term sustainability 38

4

MEER AS ‘N EEUse prestasie gevier

Die South Devon het hom gevestig as ’n hoeksteen in menige kruisteeltprogram oor die jare en ’n ekonomiese ras om mee te boer. Ná meer as 100 jaar in die land is die ras aangepas by Suid-Afrikaanse toestande en die ras se prestasie getuig daarvan. Die moderne South Devon het verander in ’n mediumraam-vleisbees met genoeg melk teenoor die grootraamdubbeldoelras wat dit oorspronklik was, of steeds in Brittanje is.

DIE SOUTH DEVON IN SUID-AFRIKA

Reeds in 1896/’97 het die eerste South Devons uit Brittanje na Suid-Afrika gekom. Die eerste kuddes is in Natal gevestig. Gedurende hierdie tyd is diere reeds by die Stamboek-vereniging aangeteken, selfs voor die stigting van ’n genootskap.

Op die Royal-skou in Pietermaritzburg op 24 Junie 1914 is die South Devon-bees-telersgenootskap van Suid-Afrika gestig. Die eerste voorsitter was kol. E.M. Greene van Nottingham in Natal en mnr. E. Royden Turner van Sevenoaks was die eerste sekretaris.

Hoewel die South Devon-telers-genootskap vroeër aansoek om affiliasie gedoen het, is die genootskap op 25 April 1916 deur die Suid-Afrikaanse Stamboekvereniging aan-vaar. Maj. G.R. Richards van Natal was die South Devon se eerste verteenwoordiger op die raad van SA Stamboek.

Met die koms van BLUP-tegnologie in 1982 het dit moontlik geword om die neigings waarvoor gemeet word in twee hoof-komponente op te deel, naamlik genetiese en omgewingsneigings.

Dit het telers in staat gestel om akkurater te evalueer wat geneties gesproke in ’n ras gebeur en om met ’n sekere mate van akkuraatheid te voorspel waarheen ’n spesifieke ras op pad is. Hierdie inligting kan gebruik word om tydige stappe te doen om die genetiese verandering in ’n spesifieke

Die South Devon-telersgenootskap is besig met ’n sterk aksie om die aantal poenskopdiere in die ras te vermeerder.

rigting te versnel of te vertraag of om selfs die rigting te verander indien nodig.

Die South Devon het homself bewys as ’n beesras met ’n verskeidenheid gesogte genetiese “kwalifikasies”, soos:

Kalfgewig. Volgens metings deur die SA Stamboekvereniging het die kalfgewig van die South Devon-beesras vanaf 1990 tot 2012 met 1,67 kg afgeneem. Hierdie afname in kalfgewig is ’n neiging wat hoog aangeslaan word aangesien dit help tydens geboorte.

Speengewig. Die afgelope tien jaar het die gemiddelde speengewig met 4,1 kg verbeter. Dit is uitstekend, veral gesien in die lig van die laer kalfgewig oor dieselfde tydperk.

Tussenkalfperiode (TKP). Die ge-netiese neiging van die South Devon se TKP het vanaf 1990 tot 2008 met 4,5 dae afgeneem. Dié afname dui op genetiese vordering in die vrugbaarheid van die ras

Koeiwaarde. Die koeiwaardeafdeling is ’n seleksie-indeks wat gebruik maak van die verskillende aspekte van vrugbaarheid, geboortegemak, kalfgroei, melkproduksie en koeigewig. Die genetiese neiging vir koeiwaarde deur SA Stamboek wys dat die koei-

waarde van die South Devons vanaf 1996 tot 2006 skerp toegeneem het met R38,17 en daarna min of meer konstant gebly het tot in 2012. Vanaf 1990 tot 2012 het die seleksie-indeks vir koeiwaarde met R36,70 toegeneem. Hierdie is ’n baie gesogte neiging aangesien dit genetiese verbetering in die koei-winsgewendheid van die ras aandui.

NOU IN POENA

In modern beesvleisproduksiestelsels is ’n besliste neiging na poenskopbeeste, oftewel beeste wat geteel word sonder horings. Die voordele van poenskopdiere is welbekend en daar kan geen twyfel wees dat die teling van poenskopdiere vir stoettelers ’n bykomende ekonomiese voordeel inhou nie.

’n Aantal beesrasse het poenskoppe en diere met horings in hul bevolking, terwyl ’n kleiner aantal beesrasse die voordeel het dat hulle horingloos is. ’n Hele aantal vleisbeestelersgenootskappe wil kan sertifi seer dat diere die poenskopgeen dra.

Die South Devon-telersgenootskap in Suid-Afrika en sy telers voer poenskopsemen uit Australië in aangesien die poenskopgeen nie net die ekonomiese en ander voordele van poenskopdiere na die South Devon-ras sal bring nie, maar ook die genetiese diversiteit van die ras sal bevorder.

‘South Devons besit nagenoeg al die voortreflikhede wat van ’n vleisbees verlang word.’– PROF. CAS MAREE

GERRIT BEZUIDENHOUT, Landbouweekblad, Junie 2014

6

OORSESE GASTEbeïndruk met SA beeste

Lede van die Wêreldvereniging van South Devontelers het verlede week deur die land getoer wat dele van die Vrystaat ingesluit het. Dit is die eerste keer sedert die internasionale genootskap in 1985 gestig is, dat lede uit onder meer die Verenigde Koninkryk, Australië en Nieu-Seeland Suid-Afrika se telers besoek.

Die groep van ongeveer 50 buitelanders het kom kyk hoe daar in Suid-Afrika met beeste geteel word. Hulle het wel gefokus op plase waarop daar met South Devons geboer word, maar het ook ander plase besoek.

MARGUERITE VERMEULEN en LIENTJIE MENTZ

Die bestuur van die Wêreldvereniging van South Devontelers op besoek aan SA Stamboek in Bloemfontein. Van links is dr. Pierre van Rooyen (hoofbestuurder, Stamboek), Daphne Lines (Australië), John Miller (voorsitter van die Suid Afrikaanse genootskap), Brian Thompson van Nieu-Seeland (voorsitter van die Wêreldvereniging van South Devontelers), James Moon (sekretaris), Margaret Northey en Mervyn Rowe (ondervoorsitter), al drie van Brittanje, David Corker (Australië) en Freddie Wasserfall (voorsitter van Stamboek).

Foto: JOHAN NORVAL

7

Die groep internasionale gaste het ’n plaas buite Boshof besoek. Van links is John Miller, president van die Suid Afrikaanse South Devongenootskap, Gielie en Barrie van Zyl van die Johnstepstoetery op Charlottesdal.

Op Arthur en Anel de Villiers (regs) se plaas Arcadia naby Vrede. By hulle is van links Brian Thompson (South Devon wêreldpresident) en twee lede wat die toer meegemaak het, Richard Wright van die Verenigde Koninkryk en Peter Piavanini van Australië.

Foto: MARGUERITE VERMEULEN

South Devons is uiters aanpasbare beeste wat van uiters koue toestande, tot warm, droë toestande kan baasraak.

Foto’s: LIENTJIE MENTZ

Een van die eerste besoekpunte was Clarens, van waar hulle Dan Kriek se plaas Bellary by Tweeling besoek het. Kriek is die vise-president van dié telersgenootskap in Suid-Afrika en boer self met South Devon-beeste.

Hulle het ook die Magpela South Devon-stoetery van Marizelle en Jan van Niekerk besoek asook Bertie van Niekerk se Afrikaner-stoetery naby Verkykerskop.

By Vrede het die groep die bekende Arcadia Bonsmara-stoetery besoek.

In Bloemfontein aangekom, het die groep SA Stamboek in die stad besoek. Van Bloemfontein af het die groep die Johnstep South Devon-stoetery van Barrie en Gielie van Zyl buite Boshof besoek.

David Corker van Australië, voormalige president van die internasionale South Devon telersgenootskap, sê hulle is baie beïndruk met die gehalte van die South Devon-beeste in Suid-Afrika.

Hy sê die fokus van toere soos hierdie een na Suid-Afrika, is om te soek na goeie genetika en die uitruil van goeie genetika om die uitbouing van die ras te bevorder.

Daphne Lines van Australië is van die Gum Hill-stoetery in Suid-Australië, een van die oudste South Devon-stoetery in dié land. Sy sê die toestande daar is baie dieselfde as dié op die plaas by Boshof. Anders as in die Verenigde Koninkryk, is die South Devons in droër dele soos Suid-Afrika en dele van Australië se raamgrootte heelwat kleiner. Beeste moet ook in die droër dele heelwat verder na water loop.

Van die Noord-Kaap het die toer na die Oos-Kaap vertrek tot in Port Elizabeth waar die South Devon-konferensie die afgelope week aangebied is. Die groep vertrek weer op 3 Mei huis toe.

Die volgende Internasionale South Devon-toer word in 2020 in Nieu-Seeland aangebied.

Daar is talle voordele om met die South Devon-ras te boer.

Die ras is ’n dubbeldoelras. Die South Devon-ras is bekend om sy hoëgehalte karkas met ’n hoë uitslagpersentasie.

Dit maak die South Devon ’n goeie dier vir kruisteeldoeleindes. Die ras produseer maer vleis wat ál meer in aanvraag is. Die vleis is gemarmer, wat beteken dat die vet wat wel teenwoordig is, soos marmer in die vleis self is.

Die South Devon is bekend om sy goeie melk- en bottervetproduksie en sommige stoeterye melk nog daagliks dié beeste.

Dit is vir enige kommersiële stoeteryboer belangrik dat sy koeie gemaklik moet kan kalf, en die South Devon is geen uitsondering nie. In 2015 was die gemiddelde geboortegewig in die kalfseisoen 37 kg.

Dié ras is bekend om sy sagte geaardheid en hanteerbaarheid wat dit uiters geskik maak vir kruisteeldoeleindes.

South Devons floreer in talle klimaatstoestande van baie koue weer in Kanada, tot droë, warm weer in dele van Australië en Suid-Afrika.

Hierdie goeie eienskap beteken dat die South Devon goed op natuurlike weiveld vaar.

VOORDELE VAN DIE SOUTH DEVON

8

Farmer’s Weekly 20 OCTOBER 2017

9

10

12

OVK Nuus JUNIE 2017

13

14

South Devon-telers staan wêreldwyd hul man teen ander beesrasse. Hulle bevorder die South Devon-beesras, wat by verskeie tegniese geleenthede die kollig steel, se profiel as ’n ware kommersiële ras met potensiaal binne baie verskillende tipes bestuurs- en beesvleisproduksiestelsels.

Hierdie besonderse prestasies was onder ’n verskeidenheid onderwerpe wat bespreek is toe die South Devon Beestelersgenootskap van Suid-Afrika die South Devon-wêreldtoer aangebied het. Dit is met ’n konferensie op 25 en 26 April by die Marine Protea Hotel in Port Elizabeth afgesluit.

Volgens John Miller, president van die South Devon Beestelersgenootskap van Suid-Afrika, was die hoofdoel van die konferensie dat telers van die South Devon-ras bymekaar kon kom om oor die verbetering van teling en die bemarking van hul diere te praat.

Die lidlande, wat die Verenigde Koninkryk, Australië, Nieu-Seeland,

SOUTH DEVON-KONFERENSIE deel van 125-jarige vieringe

CARIN VENTER, HANDELSPOS • TRADING POST JUNIE 2017

die Verenigde State van Amerika en Suid-Afrika verteenwoordig, het die middag van 25 April terugvoer gegee oor hul werksaamhede. Dan Kriek, visepresident van die South Devon Beestelersgenootskap van Suid-Afrika, het die hoofsprekers by die konferensie op 26 April bekendgestel.

OORSIG OOR ROOIVLEISBEDRYF

Dr Pieter Prinsloo, ondervoorsitter van die Rooivleisprodusente-organisasie (RPO), het ’n oorsig oor die Suid-Afrikaanse rooivleisbedryf gegee.

Charl Hunlun, die Internasionale Komitee vir Diere-aantekening (ICAR) se uitvoerende beampte vir ledeverhoudings, het ’n demografiese en genealogiese oorsig van die Suid-Afrikaanse South Devon-beesbevolking gegee. Hy het sy kommer uitgespreek oor die feit

dat dit lyk asof die South Devon-ras in Suid-Afrika diere, telers en genetiese diversiteit verloor het. “Genetiese diversiteit is noodsaaklik vir doeltreffende seleksie en rasverbetering. ’n Dringende behoefte bestaan vir ’n goed beplande en goed uitgevoerde rasuitbreidingsprogram.”

Dr Japie van der Westhuizen, bestuurder van produksie-aantekening by SA Stamboek, het gesamentlike geleenthede vir South Devon-teling wêreldwyd bespreek, asook ’n werkbare perspektief vir die ras van naderby bekyk.

Charl Hunlun het ’n demografiese en genealogiese oorsig van die Suid-Afrikaanse South Devon-beesbevolking gegee

Rick McDougall van Kildare South Devons in Australië teel rooi én swart South Devons. Die voorbladfoto van die South Devon Review 2017 is op sy plaas geneem

STYGENDE LEDETAL

Brian Thomson, ’n boer van Nieu-Seeland wat in 1988 by die South Devons betrokke geraak het en wat ’n suiwer kudde geteel het, sê die

ledetal groei voortdurend sedert die genootskap 125 jaar gelede gestig is.

Hy sê hy en sy vrou, Ann, het die geleentheid gehad om die wêreldkongres in die Verenigde Koninkryk in 2005 by te woon, en sedertdien was hulle by elke wêreldkongres. “Ons het die wêreld deurkruis en sedertdien baie van die ras se aanpasbaarheid by verskillende klimaatstoestande geleer – van vriesende koue toestande in die VSA en Kanada, tot Australië se warm en droë temperature, maar die diere behou steeds hul lieflike haarkleed.

>> Vervolg op bladsy 19

15

16

WORLD TOURVic Falls

17

WORLD TOURSOUTH DEVONS

Bellary

WORLD TOURSOUTH DEVONS

Magpela

18

WORLD TOURSOUTH DEVONS

Winston

WORLD TOURSOUTH DEVONS

Johstep

19

“Om boerdery wêreldwyd te verstaan, moet ’n mens met die mense praat oor hul teëspoed én goeie tye, aangesien boerdery nie elke dag van die week maklik is nie.”

Hy beklemtoon dat al 51 lede wat op die wêreldtoer was, die gasvryheid en samesyn werklik geniet het. “John en Judy Miller het die toer gelei, en hulle was fantastiese gashere. Ons het dit geniet om na die beeste in Suid-Afrika te kyk. Die land het verskeie uitstaande telers en die beeste het selfs manjifiek gelyk in droogtegebiede wat ons besoek het.”

’N DROOM WORD WAAR ...

John Miller het nog altyd daarvan gedroom om so ’n wêreldtoer mee te maak en het drie jaar gelede op sy eerste toer, wat in Amerika aangebied is, gegaan. “Ek het daardie toer regtig geniet en is gevra of die volgende een in Suid-Afrika aangebied kon word, aangesien dit nog nooit tevore in dié land gehou is nie. Ons het ná twee jaar van intensiewe beplanning so ’n toer saamgestel.”

Die toer het by die Victoria-waterval begin, waarna die groep Karan Beef se voerkrale in Johannesburg besoek het. “Daarna het ons verskeie stoettelers in die Oos-Vrystaat besoek, wat ’n Afrikaner- en Bonsmarastoet ingesluit het. Van daar is ons na SA Stamboek in Bloemfontein, waar ons omvattende verslae gekry het oor wat hulle doen. Daarna is ons na Kimberley om die Johstep South Devonstoet, wat in 1984 gestig is, te besoek.”

Hulle het van die Noord-Kaap na Cathcart in die Oos-Kaap gereis, waar verskeie stoeterye besoek is. “Ons het vir twee nagte by die Pumba-wildreservaat gebly, aangesien die meeste van die toerlede nog nooit wild gesien het nie.” Daarna is die groep na Port Elizabeth vir die konferensie, waarna hulle verder met die Tuinroete langs na Kaapstad gereis het, waar meer veeplase en wynplase vir wynproe besoek is.

Die groep wat in Suid-Afrika getoer het

Die broers Gielie en Barrie van Zyl bedryf die Johstep South Devon-stoet naby Kimberley in die Noord-Kaap

Daphne Lines het ’n verslag oor Australië se South Devon-beeste voorgelê

Brian Thompson, ’n South Devon-teler van Nieu-Seeland en president van die South Devon Wêreldgenootskap

ETLIKE HOOGTEPUNTE• Die South Devon Herd

Book het die lig gesien om die ras se geskiedenis te herdenk.

• Lidmaatskap van die genootskap is bestendig met altesaam 726 lede aan die einde van 2016, waarvan ongeveer die helfte gereeld stambome registreer.

• In 2016 was daar 260 bulregistrasies en 3 842 vroulike registrasies.

• Die stambome van 150 bulle en 393 vroulike diere is in 2016 aan nuwe eienaars oorgedra.

>> Vervolg van bladsy 14

20

The first South Devon cattle arrived here by sea from England more than 100 years ago, destined for the farmers of the Natal Midlands. Originating from Devon and Cornwall in southwest England, the breed consisted of large-framed, dual-purpose cattle. In addition, they were used for draught work.

Today, after a century of careful selection, the breed has evolved into a hardy, medium-framed, beef animal, and breeding herds can be found throughout central South Africa, mostly in the Northern Cape, Free State and Eastern Cape, where they thrive in extensive conditions. Unusually for a British breed, these animals have inherent disease resistance.

Found on five continents, South Devon cattle have a reputation for adaptability and longevity, and can stay in production for up to 15 years of age.

RECORDING

Diligent measuring and recording

A CENTURY OFSouth Devons

means that breeders can calculate breeding values, and establish trends to focus and direct herd progress.

All South Devon breeders take part in measuring and scoring for various traits, making it easier to define breeding values. Common sires form linkages and make it possible to evaluate the merit of different herds, management groups and production environments.

Contemporary groups – animals born in the same season, on the same farm and raised under the same feeding regimes – are an important tool for genetic evaluation says animal scientist Leslie Bergh. He has described economically important traits in South Devon cattle for 22 years.

Breeding value, an indication of fertility, calving ease, calf growth, milk production and cow weight, stayed constant in the South Devon population from 1990 to 1996. During the following decade, it rose significantly before easing off. This trend illustrates the improvement in cow value associated with these traits.

The South Devon cow is known to be an early maturer, and heifers raised

on sourveld are bred at 24 months. Breeding earlier than this can have a negative effect on first-calver reconception rates, in taxing climatic conditions accompanied by lean feeding regimes.

“The environment dictates what my animals do,” says John Miller, president of the South Devon breed society. He adds that stud animals lose the function for which they were intended if they are not raised in an environment that mimics commercial conditions.

FUNCTIONAL TRAITS

South Devon cows have inherited the genetic advantages of the original dual-purpose animal in their abundant supply of good quality milk. This is an important factor in calf growth and high weaning weights that consistently exceed 45% of the dam’s weight. Average birth weight, contributing to calving ease, decreased by 1,67kg from 1996 to 2012, with a phenotypic

21

value for birth weight of 40kg in 1990 and 35,7kg in 2013.

Geneticist Prof Frikkie Neser, of the University of the Free State, has described fertility as a complex trait of the highest importance. South Devon cows score high on calving interval, and the average ICP is less than 400 days. In the 2009/2010 season, the ICP was 395 days; in 2010/2011 it was 386 days; and in 2011/2012 it was 380 days. According to SA Stud Book, the ICP for the breed decreased by 4,5 days between 1990 and 2008, showing genetic improvement in fertility.

The breed recorded the best inter-calving averages of all beef breeds participating in ARC’s National Beef Cattle Performance Testing Scheme in the last five years.

CROSS-BREEDING

The obvious benefit of the F1 cross is the rate of gain through hybrid vigour. The South Devon can improve fertility, calving ease, milk production and temperament, as it has high docility scores, resulting in a reduction of stress and therefore improved carcass quality. The SA South Devon Breeders’ Society encourages breeders to participate in Phase D on-farm growth tests. Continual

measurement and evaluation makes it possible for the breeder to provide commercial farmers with the most profitable genetic material, with optimum tolerance to various environmental and management regimes.

POLLED GENES

The introduction of polled genes is receiving attention in many breeds, and SA’s South Devon breeders will be making the first polled bulls available for sale this year. Polled semen has been introduced to the breed through imported Australian bulls with exceptionally good EBVs.

With benefits such as less bullying at feeding, less tissue bruising and hide damage during transport, and safer handling for animals and stockmen, there are clear advantages to selecting for the polled gene, explain Este van Marle-Köster and Japie van der Westhuizen, animal scientists at the University of Pretoria. Breeders are confident that the polled bulls will add significant value to the national herd and benefit stud breeders and commercial farmers.

The polled trait is dominant and will therefore be expressed in the phenotype of a heterozygous animal and the phenotype of a dominant homozygous animal. The recessive horned trait will only be phenotypically expressed in a recessive homozygous animal.

The horned gene present in the heterozygote, on the other hand, will only be expressed in the genotype. The scurred gene can also be present on the allele, which adds a certain amount of genetic complexity.

Breeders should check and record young animals for scurs or horns so that DNA tests can identify homozygous polled animals for breeding purposes. Fresh genetic material must be introduced timeously to ensure genetic diversity.

The South Devon breed is now poised to enter its next successful century.

A good example of a modern South Devon sire, with a well-muscled, smooth coat.

9 May 2014 | farmer’s weekly

The South Devon cow has an abundant milk supply that contributes to high weaning weights.

22

My farm is situated 4km south of the small Eastern Cape town of Cathcart. The farm is 2100ha of mostly north and west facing slopes of mixed thornveld with about 400ha of sandy grassveld. Annual rainfall averages about 480mm. I have another property of 600ha with very good “red-grass” cover about 20km west of Cathcart. Our family bought Ellington in 1918 and I am privileged to be the third generation to farm here.

After teaching for 12 years, I joined my father in 1986 on the family farm, farming mainly with sheep and a small beef herd. However, stock theft became a serious problem for us and in 1994 we decided to sell our sheep and concentrate our efforts on an extensive weaner production operation. In 1986 we bought our first red Angus bulls to use in the herd and gradually the herd became uniformly red and showed a strong Angus influence.

In 1997 I returned to teaching for family reasons and we leased the farms, fully stocked with our cattle to Barry and Richard Armstrong for a 10yr period. The Armstrongs are members of the Fenfield group breeding scheme and so they introduced Fenfield Red bulls to our herd of almost pure Angus.

I returned to the farm at the beginning of 2007 and took over a very sound herd of cows with good conformation and capacity and importantly, they were highly fertile and well adapted. I opted not to join the group breeding scheme as I had decided to go with a cross breeding operation using Devon and Angus bulls to produce weaners for the feedlot market.

I bought my first Devon bull in August 2007 from Ian and Sharon Turnbull’s Andiro Stud at the Eastern Cape Devon Club Sale held at Winston Farm in the Cathcart district. Since then I have bought one or two bulls each year from John Miller’s Winston Stud and I am really pleased with the influence these bulls have had on my herd. In selecting my bulls I am guided by the EVB’s and other catalogue information, but the bull must also have “eye-appeal”. I look

for medium framed, earlier maturing animals and I avoid bulls with a birth weight in excess of 40kg. I prefer smooth coated animals (I have a tick problem) and if he is polled then that is a bonus. I am always impressed by the group of bulls John offers for sale each year and try to buy one or two of the top bulls if I can afford them. The Winston Stud has excellent ICP’s and milk and this is an important factor in my selection as I believe that fertile, productive cows are the foundation of any successful weaner production system.

I mate 280-300 females each year which includes 60-70, 2 year old heifers. Heifers are mated from 13th November to the end of January to calve from 20th August to 12th November, while cows run with the bulls from 20th November to 15th February and calve between 1st September and the end of November. All females are mated in multi-sire herds of between 60 and 75 cows in each herd with 2 or 3 bulls per herd. After preg-testing in mid- April all skips are sold either for slaughter or as

- Pete Brown

FOCUS ON ACOMMERCIAL BREEDER

23

stores as soon as possible to save grazing for winter. Conception in the herd has steadily improved since 2007 with an average rate of 93% being achieved each year since 2010 and this allows me to sell surplus in calf females.I keep 50 heifers and about 190 cows to calve each year. Thanks to John Miller, by invitation, surplus in -calf heifers are offered for sale at his Winston bull sale, while the cows are sold out of hand.

Calves are tagged at birth for identification and to provide an accurate record on cow performance and for the past two years I have not castrated the bull calves. They are dehorned when necessary and dosed in early January and again at weaning at the end of March. All calves are injected with One Shot Ultra 7 and Bovisheild Gold, which is a requirement for our weaner sale and they are injected with Vit A at weaning to help prevent eye infections. I sell about 110 intact bull calves and about 50 weaner heifers on the Fenfield/Cathcart Weaner Sale in mid-April. Since 2010 the average sale weight of my bull calves has been 250kg, while the heifers have averaged 205kg. A pleasing fact is that these heifers have been bought for breeding purposes for the past six years by the same farmer.

I keep between 60 and 70 replacement heifers each year, initially selected on weaner weight, but culled after the first winter if they are off-type or struggle through the winter. These heifers would typically average about 220kg at weaning and they are injected for brucellosis shortly after selection.

In the summer months a phosphate lick of Superlek P12, bonemeal and salt is fed ad lib to all the cattle. During winter, the mature cows are supplemented with chicken litter while the first-calvers and younger heifers receive a mixture of litter and Voermol Super 18. Despite these younger animals being non-productive, I believe one needs to look after them carefully and nuture their development as they are the nucleus of the future cow herd.

We do have a tick challenge with tick-borne gallsickness and both African and Asian redwater being a threat. With careful monitoring and regular checks my staff and I are usually able to detect sick animals early and this has reduced our losses considerably. Our aim is to achieve a stable situation where the cattle develop their own immunity to these diseases.

Prior to the mating season, all bulls are thoroughly checked by a veterinarian for fertility and STD’s to ensure that they are in good shape. They are injected with Multimin four times a year, vaccinated against botulism, anthrax and blackleg and treated for liverfluke in late June. Mature cows are vaccinated against anthrax and botulism and we dose Embamin or inject Multimin four times a year and treat for liverfluke in June. The heifers receive the same treatment, but are also vaccinated for blackleg and if necessary are treated again for liverfluke in November.

I employ four men with one casual worker who assists us at busy times on the farm. Because we work with our cattle on a regular basis, the cows are placid and even-tempered, although they can be very protective of their calves. This calm temperament rubs off on the calves and generally the cows and calves are easy to handle and this reduces stress. I am passionate about my cattle and my Devon X Angus cows are superb mothers, with lots of milk, and they raise a quality calf each year.

24

2528 November 2014 | farmer’s weekly

26

Die South Devon’s van Winston Farms by Cathcart vanjaar weer met die gesogte eliteplatinum-toekenning bekroon. Die geheim? Om nie aan ’n wenresep te verander nie, sê die trotse eienaar en voorsitter van die telersgenootskap.

Mnr. John Miller (55) van Winston Farms in die Cathcart-distrik glimlag van oor tot oor. Nie soseer omdat een van sy South Devon-koeie vanjaar weereens ’n eliteplatinum-toekenning ingepalm het nie, maar die vooruitsig dat sy seun, James (26) en die 5 de geslag op die plaas, was onlangs getroud is, binnekort die aflosstok by hom gaan oorneem.

Toe John sy pa, wat destyds een van die voorste telers van die South Devon was, op ’n vroeë ouderdom verloor het, was dit om sentimentele redes dat hy daardie nalatenskap wou voortsit. Vir James gaan dit egter nie meer oor sentiment nie, maar ’n hoogs vrugbare kudde wat homself bewys het en hy meen nog lank op die plaas sal loop.

Op die Millers se veiling in Augustus verlede jaar, het hulle gemiddeld net minder as R30 000 stuk vir die 26 bulle wat verkoop is met ’n beste prys van R55 000 gekry. Hulle kopers is van sover as die Vrystaat en Noord-Kaap is meestal boere wat kruisteling met verskeie ander rasse doen. Stoettelers koop ook teelmateriaal by hulle.

Hulle som die voortreflike eienskappe van die South Devon so op:

• Koeie met goeie melkeienskappe • Goeie temperament• Kort interkalfperiode (IKP) • Rooi huid• Mediumraambeeste (450 kg – 500kg) • Bekostigbare bulle. Teen R35 000 kan die beste

genetika in die ras aangekoop word • Poenskop faktor• Kalwers wat gemiddeld 230 kg speen

John sê die ras is ook hoog in aanvraag by voerkrale

Jy torring nié aan‘N WENRESEP NIE

aangesien hulle ’n uitstaande voeromsetverhouding het.

Oor die rede waarom die South Devon getalle sedert die 1970’s toe dit ’n baie gewilde ras was, so skerp afgeneem het, meen John dat dit grootliks te wyte was aan nuwe beesrasse, soos die Limousine en Bonsmara wat op die toneel verskyn het. “Interne politiek in die rasgenootskap het ook meegebring dat daar ’n skerp afname in stoettelers was en vandag nog net 8 South Devon-stoettelers in die land is wat gesamentlik sowat 1 300 geregistreerde vroulike diere het”.

“Dit beteken egter nie dat die South Devon sy glans verloor het nie. Trouens, die ras is reeds meer as ’n eeu gelede in die land geregistreer en boere kan met vertroue ons beeste koop omdat ál die telers prestasiemeting doen en sommige ook die Fase D-bultoets.”

Om nie eenogig na hul kudde te kyk nie, maak die Millers van ’n BKB-deskundige mnr. Gary Trethewey gebruik om die verse en jong bulletjies op die plaas te kom keur.

Die beeste kry ’n gebalanseerde somer- en winterlek. Die verse word vanaf November tot einde Januarie gepaar en die koeie vanaf Desember tot einde Februarie. Omdat die plaas so hoog bo seespieël is, het hulle nie veel las met uitwendige parasitiese nie. As voorsorgmaatreël word die kudde nietemin vier keer per jaar in ’n dompeldip teen bosluise behandel. In die winter doseer hy hulle ook teen lewerslak. Ses weke vóór kalf en weer ses weke na hulle gepaar is, kry elke koei ’n multimin-inspuiting. En soos John sê, waarom moet ’n mens aan ’n wenresep torring?

ELITEKOEI-INLIGTINGID Geboorte-

datumOEK1

(maande)TKP2 (dae)

Getal kalwers

Teelwaarde-indeks vir geboorte

direk

Teelwaarde-indeks vir geboorte

maternaal

Teelwaarde-indeks vir

speen direk

Teelwaarde-indeks

vir speen maternaal

Koeiwaarde-seleksie-

indeks

Gem. speenindeks

JM 070059 11 Sept 07 35,3 375 6 99 87 112 112 109 105

1. OEK: Ouderdom met eerste kalf; 2. TKP: Tussenkalfperiode

JM 07 59

Percivale South Devons is geleë op die plaas Percivale in die suidelike Drakensberge in die Barkly-Oos distrik, met koue strawwe winters en matige somers. Die plaas wissel van 1 800m tot 2 400m bo seespieël, met die veld wat

hoofsaaklik met rooigras bedek word.

Ek is nou die 4de generasie wat op die plaas met South Devons boer. Die kudde is geken aan sy vrugbaarheid en die vermoë om swaar speenkalwers op te lewer in enige omstandighede. Ons gemiddelde speengewig is

tussen 220 en 250kg, met ‘n gemiddelde dragtigheidspersentasie van oor 90%. In 2017 was dit 100% gewees. Hier word jaarliks kalwers gespeen van by die 300kg. Die stoet is geregistreer in 2017.

Ons doel is om goeie geharde en vrugbare bulle te teel wat in enige omgewing sal presteer, ons produseer kwaliteit kalwers met ‘n hoë groeivermoë.

Alhoewel die stoet nog nie lank geregistreer is nie, sien ons baie uit om kompeterend te kan wees in die bedryf. Ons wil kwaliteit

diere in die mark te sit waarmee kopers tevrede sal wees en wat waarde sal toevoeg tot hul

boerderye. Ons sien uit om ons eerste geregistreerde kudde bulle in

2019 in die mark te sit.

Percivale southdevons

PD ROETS | 082 645 9373 | Barkly-Oos

28

PD Roets van Percivale South Devons het vanjaar by die South Devon Telersgenootskap aangesluit. PD (29) boer op die plaas Percivale en is getroud met Carolene. Hulle het ‘n dogtertjie, Nina, wat 19 maande oud is en ‘n seuntjie wat gebore sal word in 2018. PD se ouers, Jannie en Karen Roets, woon op die buurplaas Vredehoek.

Percivale South Devon Stoet is geleë in die bergagtige deel suid van Lesotho naby Barkley-Oos. Die plaas se hoogte wissel van 1800m tot 2400m bo seespieël. Die reënval is gemiddeld 600mm tot 700mm per jaar met baie koue winters waar dit goed kan sneeu, selfs tot in November maand.

Die South Devon kudde kom al generasies lank op die plaas Percivale. PD se oupa grootjie, Jan Roets, het kruisteling met South Devons toegepas. Beide PD se oupas het ook met South Devons geboer. Piet Roets het sy bulle by Neil Small in Barkly-Oos gekoop, terwyl Kosie Botha sy bulle by George McFarlane in Maclear gekoop het en ook self sy eie bulle geteel het. PD het dus met South Devon beeste groot geword en ‘n liefde vir die ras ontwikkel.

PD het in 2006 by Hoër Landbouskool Marlow gematrikuleer waarna hy boerdery as beroep gekies het. In 2008

PercivaleSOUTH DEVONS

het hy besluit om vir 6 maande in Amerika vir ‘n besproeiings maatskappy te gaan werk. Die ondervinding het hom in staat gestel om sy eerste 20 South Devon koeie by sy pa te koop, wat dan ook die begin van Percivale South Devons was.

Die kudde is geteel met bulle wat uit die bekende Andiro kudde van Ian Turnbull, Barkly-Oos aangekoop is. In 2016 koop PD ‘n top bul, JM14-1804 van Winston South Devons aan. PD het daar en dan besluit om die bulle wat aangekoop word strenger te selekteer om die beste genetika beskikbaar in die kudde in te bring. Die stoet is in 2017 as Percivale South Devons by die Genootskap gerigestreer.

Die toekomsplanne vir die Percivale stoet is om hul beeste na nuwe hoogtes te teel. Die beste genitika moet bekom word om bulle te teel wat aanpasbaar is met goeie temperament, sowel as uitstekende groeivermoë en melkproduksie by koeie. PD wil ook graag kwaliteit diere teel wat hoë

Winston JM 14-1804 na sy eerste winter op Percivale

29

speengewigte bereik volgens elke plaas se vermoë.

PD is elke dag dankbaar vir sy Hemelse Vader wat hom die gawes gee om elke dag te kan doen waarvoor hy lief is. “Hy lei my in al die besluite wat geneem moet word op hierdie plaas. Sonder Hom sou ek nie kon wees waar ek is vandag nie. So ek dank God”.

Nuwe SA Rekordprys vir ’n South Devon bul JM 15 1922 - R56 000

30

31

Magpela South Devons is die toonbeeld van suurveld-aangepaste, vrugbare en geharde South Devons.

Wyle Advokaat CK van Niekerk was die oorspronklike stigter van die Magpela South Devon stoet naby Verkykerskop in die Noord-Oos Vrystaat. Die stoet behoort vandag aan sy skoondogter, Marizelle van Niekerk.

Die Magpela stoet se hoof teeldoelwit is om bulle te voorsien aan ‘n vinning groeiende mark wat South Devon bulle kommersieël gebruik. South Devon bulle word ook

geteel vir eie gebruik op Afrikaner-Devon kruisras koeie. “Die aanvraag na South Devon bulle en vroulike diere neem tot so ‘n mate toe dat ons daadwerklik moet fokus om optimaal te groei om in die vraag te kan voorsien. Die gebruik van South Devons, hetsy as kruisras of as suiwer kudde neem geweldig toe. Dit is verblydend om te sien hoe boere al meer bewus word van die waarde wat die South Devons tot hul boerdery kan voeg. Dit is beslis ‘n ras wat sy merk in die bedryf maak”, sê Marizelle.

D I E T O O N B E E L D V A NVRUGBARE & GEHARDE SOUTH DEVONS

Magpela South Devons

Magpela South Devons is trots om ‘n positiewe bydra en verskil in die mark te maak. “Kwaliteit, gehardheid en vrugbaarheid is ononderhandelbaar. Ons is streng wat ons teeldoelwitte betref en sien uit om die South Devon mark uit te brei en by te dra tot beesboere se sukses”, sê Marizelle trots.

32

Marizelle boer saam met haar man, Jan van Niekerk. Jan kruis South Devons en Afrikaners op ekstensiewe basis om sodoende ‘n geharde, vrugbare en aanpasbare bees te teel. Diere in hierdie ekstensiewe omstandighede kom slegs met spaarveld en ‘n goeie proteiën-lek deur die winter.

South Devons bly die Van Niekers se keuse vir vroeg-vrugbaarheid, baie melk, rustige temperament en hoë speengewigte. Afrikaners word bygevoeg vir gehardheid teen parasiete en gladde haarkleed. Afrikaner koeie is uitstekende moeders wat nie sal toelaat dat predatore of diewe hul kalf vang of steel nie.

Die Van Niekerks het uit ervaring gesien dat South Devons die logiese keuse ten opsigte van kruisteling is en dat waarde optimaal toegevoeg word met die gebruik van South Devon bulle. Alhoewel South Devons oorspronklik ‘n Engelse (Tauricus) ras is, pas die stoet-diere uitstekend

aan in ekstensiewe, geharde suurveld omstandighede.

“Ek het reeds bulle verkoop aan boere in Limpopo, Gauteng, Noord-Kaap, Vrystaat, Natal en Oos-Kaap en hulle het in al die provinsies ongelooflik goed aangepas en puik resultate getoon,” sê Marizelle.

Bulkopers wat Magpela South Devon bulle gebruik is ongelooflik beïndruk met hul aanpasbaarheid om maar net een kwaliteit te noem. Twee broers van Memel in die Vrystaat wat met suiwer South Devons boer, Graham en George Hatley, meen dat die bulle in hul harde suurveld aard en dat hul sonder oormatige kragvoer hul kondisie deur die dekseisoen behou. “Magpela South Devons se bulle word nie gepamperlang nie en is baie vrugbaar. Die besetting op ons verse is gereeld 96% en hoër. Die verse sukkel nie met kalwing nie en die kalwers se speengewigte is baie goed. Magpela South Devons bied uitstekende kwaliteit bulle”, het George gesê.

Dan Kriek, wat die vise president van die Genootskap is, is ook ‘n gereelde bulkoper van dié stoet. Al die bulle het sonder uitsondering goed aangepas, hul kalwers het lae geboortegewigte gehad met bo gemiddelde speengewigte. “Hulle is uitstekend op groei en baie sterk op speendirek, wat natuurlik ‘n eienskap is wat ‘n mens graag wil hê. Van die nageslag van Magpela bulle het ook eerste gekom in Bellary South Devons se fase D veldtoets vir jong bulle wat ek terughou om aan stoet- en kommersiële telers te bied. Ek is baie tevrede met Magpela South Devons se bulle,” sê Dan.

Ook John Miller, President van die South Devon Genootskap, is baie tevrede met Magpela bulle se aanpasbaarheid en groei.

The breed’s popularity has gone up and down over the years, but since the start of this century there has been a huge demand for both bulls and cows. South Devons have adapted excellently to South Africa’s harsh conditions, as they are good grazers and their smooth, ‘medium red’ coats can handle the heat well. It is a dual-purpose breed, with a good quality carcass as well as rich milk.

The breed’s main advantages include:

A docile nature. The South Devon is easy to work with, making it ideal for cross-breeding programmes with breeds where temperament may be a problem. This gentleness makes it ideal for the small-scale farmer without proper handling facilities.

High fertility. The South Devon’s average age at first calving and its average inter-calving period (ICP) compare well with those of other breeds. In fact, 60% of South Devon herds have recorded an ICP of under 400 days. Bulls have no sheath problems.

A top quality carcass with high slaughter-out percentage. The breed produces lean, yet well-marbled meat – exactly what modern consumers want – and the yield from the carcass is about 60% on average.

Good milk production. South Devons are renowned for their excellent milk with high butterfat content, so are popular for cross-breeding. A South Devon bull can be mated with another breed for higher milk yields, ensuring quicker calf growth and maximum weaner weights.

Fast-growing, healthy calves. The calves attain a good weight at weaning, thanks to high milk production. In fact, a few years ago, the South Devon breed achieved the second-highest weaning weight ratio in South Africa – meaning that the calves were very large in comparison with their mothers.

For more information, contact the South Devon Cattle Breeders’ Society on 051 410 0900, email sdevon@studbook.co.za, or visit www.southdevon.co.za.

Sources: Beef Cattle Management (ARC-Animal Production Institute, Irene); South Devon Cattle Breeders’ Society.

A breed that offers lean beefand plenty of good, rich milk

SOUTH DEVON

South Devons originated in south-west England, where they were bred for beef

and milk, and as draught animals. They were imported into Natal in 1897, and

subsequently into several other parts of the country. The South Devon Cattle

Breeders’ Society of South Africa was founded in Pietermaritzburg in 1914.

26 April 2012 | farmer’s weekly

33

Genetic progressin South Africa’sSOUTH DEVON HERDSouth Devons have been farmed in South Africa for more than 100 years.

These medium-framed British beef cattle are known for their high quality

beef and exceptional maternal ability. Nan Smith looks at how genetic

selection ensures the breed’s competitiveness in tough environments,

making them good candidates for local beef operations.

Longevity, calm temperament, efficient feed conversion, good maternal ability and fertility, and excellent carcass traits are hallmarks of the South Devon breed.

Originally a dual-purpose breed, South Devon produces milk with high solids and good butterfat percentages, which helps it wean a heavier calf.

GENETIC DIRECTION BLUP technology makes it possible to separate environmental and genetic influences on a breed and evaluate genetic direction. Every breed should be reassessed periodically so that farmers are well-positioned to respond to changes in market

demand. As consumers become more discriminating about the source areas of beef, veld-raised and hormone-free beef has become more popular at the higher end of the market. However, the rise in global population means that feedlot beef production will always be vital to world supply.

The South Devon has the flexibility and quality to meet the demands of both markets as it does well on veld under the extensive farming conditions favoured by most SA beef farmers. The breed is also profitable in more intensive operations and feedlots where operators benefit from its feed conversion efficiency

that allows weight gain on lower feed intakes. This ability to produce in different conditions, is a primary advantage of the breed and adds to its economic value.

CALM TEMPERAMENT

Another advantage for producers is South Devons’ calm temperament, which makes for easier management, with the knock-on effect of better production due to less stress and fewer labour requirements.

REDUCED BIRTH WEIGHT

Like any other breeder, South Devon breeders put a great deal of energy

34

35

into breeding productive cows that can calve at 24 months, re-conceive easily, calve every year after that, and raise weaners comfortably to target weights.

A cow’s breeding value provides an index for the combined traits of fertility, calving ease, calf growth, milk production and cow weight.

During a 22-year period from 1990 to 2012, the South Devon herd showed a 1,67kg reduction in birth weight (direct), a trend with a high score for calving ease. The average phenotypic value of calves born in 2013 was 35,5kg, about 4,7kg lower than it was in 1990. This was achieved with very little change in the cow’s ability to restrict her calf ’s in utero (maternal) birth weight.

There is always a tipping point in selecting for birth weight, which correlates to weight at later ages. Selection should therefore keep the balance between weight gain and reproductive problems. Selecting for growth can lead to higher birth weights, the major cause of calving difficulties, which has a negative impact on profit and production.

South Devon breeders have succeeded in selecting for increased weaning weight while selecting against higher birth weight. The growth of the calf is determined by its own genes (birth weight direct) and to a certain extent by the cow’s ability to restrict growth in utero (birth weight maternal). The direct breeding value gives the calf its genetic potential for growth and the cow gives her calf the opportunity to realise that potential through her milk and mothering

instinct (maternal breeding value). These values are all strong in South Africa’s South Devons.

Average post-weaning weight (12-month and 18-month weights added together) during the 22-year period showed a gain of 8,9kg, making the most of genetic potential through selection. From the beginning of 2011 to the end of 2013, there were average weight gains from an average birth weight of 36,6kg to 225kg at 205 days, and to 249kg at 365 days. Mature weight strongly correlated to birth weight came down, but has evened out at an average weight for a medium-framed cow of 480kg to 500kg.

Increasing and decreasing mature weight through selection will have a bearing on calving ease, feed requirements, cow efficiency and carcass weight.

THE KEY TO PRODUCTIVITY

Beef cattle farming relies on selling calves (weaned or grown out) to generate funds; fertility is therefore a key driver of productivity. According to the ARC, fertility has a heritability of 10% or less and involves age at first calving, the inter-calving period (ICP), calving ease, and longevity. South Devon cows fit these productivity models, with age at first calving down by 3,7 months, proven fertility, and high re-conception rates.

During the same

22-year period, South Devons’ ICP improved by 4,5 days to a figure of well below of 400 days. Cattleman Dan Kriek says the breed’s average ICP during the last three calving seasons was 381 days, 395 days and 386 days respectively. Genetic gains in fertility, shown by the improved ICP, boost margins, especially when there are cows in the system that are still productive at 14 years or 15 years.

South Devon cows’ age at first calving has decreased 3,7%, which shows genetic improvement in early- maturing animals. As a rule, heifers should be 65% of mature weight when first bred, and 85% of mature weight when they calve down.

Successful beef farmers are business-orientated and profit-driven. They will look for economically important traits that can generate high returns and give their herds some balance. South Devons offer solid strength across the genetic range and several unique trait combinations that can improve herd profitability.

South Devon cows provide a maternal environment that encourages weight gain and good grow-out in weaners.

Fertility is the key to productive beef farming. South Devon cows have high values for fertility, calving ease and maternal ability.

South Devon breeders look for medium-framed bulls with good muscling, that can start working at 22 months to 24 months.

24 Oktober 2014 | farmer’s weekly

36

‘n South Devon-bul van Tielman Niewoudt is as die 2017 Elite-bul gekroon in die Vleissentraal SA Stamboek Elite Bulgroeitoetsklas. Die finale visuele beoordeling van die klas vind jaarliks tydens Bloemskou plaas. Bulle kwalifiseer op grond van prestasiedata en word dan op die hoef deur interras-beoordeelaars beoordeel. Een bul kan per ras deur die telersgenootskap genomineer word om die ras in dié klas te verteenwoordig. Die wenner was uiteindelik bul TNJ 140462, Nieubaden Bismarck van Tielman Nieuwoudt se Nieubaden South Devon-stoet.

Die bul, Nieubaden Bismarck, is geteel deur Tielman Nieuwoudt. Die bul het by 2017 se Bloemfonteinskou SA Stamboek en Vleissentraal se Elite Bul-groeitoetsklas gewen. Nieubaden Bismarck loop tans by die Bellary-stoet van Dan Kriek.

37

André Louw en Attie du Plessis by Nampo

NAMPOHARVEST DAY

38

392015 | Stockfarm

MEMBERSHIP LIST / LEDELYS

NAME HERD NAME ADDRESS TELEPHONE

DU PLESSIS, ACO ADUVON PO BOX 313 018 673 2180 COLIGNY 082 891 0202 2725

KRIEK, DJ BELLARY PO BOX 86 087 944 0836 TWEELING 082 944 0566 9820

MILLER, JF WINSTON PO BOX 88 045 843 1736 CATHCART 083 659 8269 5310

NIEUWOUDT, T NIEUBADEN PO BOX 641 082 524 8544 SCHWEIZER-RENEKE 2780

ROETS, PD PERCIVALE PO BOX 102 082 645 9373 BARKLY OOS 045 050 0512 9786

VAN NIEKERK, M MAGPELA PRIVAATSAK 830 058 625 0063 HARRISMITH 082 829 2687 9880

VAN ZYL, G & B JOHSTEP PO BOX 880 053 833 2322 KIMBERLEY 082 441 1297 8300 083 459 7616

SOUTH DEVON BEESTELERSGENOOTSKAP VAN S.A.CATTLE BREEDERS’ SOCIETY OF S.A.Posbus/P.O. Box 9777 | Bloemfontein 9300 | Tel: 051 410 0900E-mail: sdevon@studbook.co.za | Website: www.southdevon.co.za

South Devon Cattle Society of South Africa